The rebirth of a unique family tradition, a Ferrier family tradition, since 1878.

Transcript

1

2 2

3 CH08, Swiss made, Stainless steel case, Ø 42 mm, Turning Bezel, ETA mechanical chronograph movement, Caliber Valjoux 7750, vibrations per hour / 4 Hz, 25 Jewels, Perlée movement decoration Scratchproof sapphire crystal, Transparent screw caseback, Water resistant up to 10bar ( 100m ), Leather strap The rebirth of a unique family tradition, a Ferrier family tradition, since LUCASFERRIER S W I T Z E R L A N D shop online at 3

4 Περιεχόμενα 36 Συνέντευξη: Anton Hysen «Είμαι ποδοσφαιριστής και είμαι gay. Όταν παίζω δε νομίζω να έχει σημασία αν αγαπώ γυναίκες ή άνδρες». 28 Συνέντευξη: LEON O Leon ανήκει στη νέα ελληνική γενιά τραγουδοποιών που δεν ικανοποιείται με την πεπατημένη ελληνική συνταγή, αλλά που πειραματίζεται, που προσπαθεί να αγγίξει μουσικά ένα διεθνές ακροατήριο. Editorial 6 Tweet- tweet 8 Taking Notes 10 Out Loud 12 Σαλονικιός 14 How to 16 Queer Lady 20 Damien Hirst 26 μανή, θέκελ, φάρες 30 Love Manual 32 Culture 58 Αγορές 66 Facebooking 68 Υγεία 70 Ζώδια Κόμικ Φεστιβαλ Αθηνών - 24 Συνέντευξη: Ραλλία Αποδέξου τον εαυτό σου θα έλεγα σε όλα τα lgbt άτομα. Να είσαι απλά ο εαυτός σου και να κάνεις αυτό που θέλεις. 40 Sports & gays Όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και στον αθλητισμό, είναι σημαντικό για την LGBT κοινότητα, ειδικά τις νεότερες ηλικίες, να έχει ως πρότυπα αθλητές και αθλήτριες που δεν ντρέπονται να εκφράσουν ανοιχτά την σεξουαλικότητα τους. δύσκολo, ταυτόχρονα όμως θαρραλέο και αξιέπαινο! 50 Fashion Σας συστήνουμε στα Robinson les bains. 4

5 8.06/18.08 ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Τηλ.:

6 editorial Τις καλημέρες μου. Για τις εκλογές δε ξαναγράφω. Μόνο μη πάτε να ψηφίσετε ουγκ. Κρίμα είναι. Σχεδόν φτάσανε τα δικά μας ποσοστά (και δεν αναφέρομαι σε κόμμα) και δυστυχώς έχω μια αίσθηση πως ειναι και κάπως επικαλυπτόμενα. Μα πάτε καλά; Κρίση, κρίση αλλά μη το χάσουμε τελείως. Παραδοσιακά άλλωστε σε τετοιες εποχές τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετατρέπονται στα πρώτα θύματα. Και μετά περιοριζόμαστε να σηκώνουμε δάχτυλο για να παπαγαλίσουμε μάθημα, ή για να δείξουμε τον θύτη που μας ταιριάζει καλύτερα. Σε αυτή την περίοδο θερώ πως είναι περισσότερο αναγκαίος από ποτέ ο θεσμός του pride. Kαι η αλήθεια είναι πως τελευταία έχω μπει σε πολλές συζητήσεις για την σημαντικότητα του. Και δεν σκοπεύω να ξαναμπω σε διαδικασία να επιχειρηματολογήσω. Απλά θα ήθελα να καλέσω όλες και όλους να κάνουν κάτι που δεν κοστίζει τίποτα. Να πάρουν το κορμί τους (ιδανικά μαζί με τη συνείδηση και τον ψυχισμό που κουβαλάει) και να το φέρουν στην Πλατεία Κλαυθμώνος το Σάββατο 9 Ιουνίου. Και αφήστε το συμβολισμό της κίνησης να προκαλέσει ότι θέλει. Κατά προτίμηση ελεύθερα. Τελευταίες κουβέντες και φεύγω. Για να σας προλάβω το γιατί αθλητισμός αφού τα παραπάνω είναι τόσο σημαντικά; Γιατί αποφασίσαμε να πιάσουμε κάτι δύσκολο και ο χώρος του αθλητισμού είναι ακριβώς αυτό. Από εκεί προβάλονται πολλά από τα στερεότυπα που τροφοδοτούν γενιές και γενιές με εγκλωβισμό και φόβο. Ε λοιπόν εμείς αποφασίσαμε να προβάλουμε κάτι που να τα ξεπερνά. Και έχει το όνομα ενός 20χρονου παιδιού, ομολογουμένως σέξι, που είπε απλά είμαι gay και είμαι ποδοσφαιριστής. Anton Hysen. Α κλείσαμε και τα 9 χρόνια κυκλοφορίας. Δεχόμαστε συχαρήκια. Καλό καλοκαίρι. Γιάννης Παπαγιαννόπουλος έκδοση: homo evolution για την gay & lesbian κοινότητα για θέματα πολιτισμού, τουρισμού και ενημέρωσης Υπεύθυνος έκδοσης: Γιάννης Παπαγιαννόπουλος gp@avmag.gr Υπεύθυνος Marketing: Νίκος Σοφιανός ns@avmag.gr Creative Director: Γιώργος Κεφάλας gkefalas@avmag.gr Fashion Director: Lucas Samaltanos-Ferrier lucas@avmag.gr Γραφιστικά τεύχους: Γρηγόρης Μορίκης Συντάκτες Τεύχους: Βασίλης Νικορέλος Βασίλης Ψαριανός Briand Bedford Eichler Γεράσιμος Ευαγγελάτος Ελένη Ρουμπάνη Κυριάκος Βογιατζής Κώστας Πάρης Λίνα Λαχανιώτη Lucas Samaltanos-Ferrier Μανώλης Βαμβούνης Πέτρος Αλεξανδρής Φώτης Σεργουλόπουλος Χρήστος Παπαμιχάλης BabsLostAth Daemian Salonikios Λούκα Σβώντζου Επιμέλεια κειμένων: Πέτρος Αλεξανδρής Φωτογράφος τεύχους: Μορίκης Γρηγόρης Κόμικ Harry Victor Saxon Gerry Steve Στιβακτής Εξώφυλλο: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς k.georgantas@gmail.com Σημεία Διανομής: 6

7 7

8 Είναι πιο εύκολο να περάσει λεωφορείο από την τρύπα μιας βελόνας παρά από τη στάση στην ώρα του. Τόσο μεγάλη επιτυχία όπως στη γιουροβίζιον είχαμε να δούμε από το πι ες άι. Αγαπητές εφημερίδες, όταν εξαντλήσετε τα ρεπορτάζ για το τι ψώνιζε η Βίκυ Σταμάτη στο Κολωνάκι, πείτε μας και τι ψώνιζε ο άντρας της από σας Τον Πλεύρη τον έδειραν αντιεξουσιαστές που του έλεγαν όταν θα είμαστε στην εξουσία και άθεοι που του έλεγαν δεν έχεις το θεό σου. Αυτό το μέλη της χρυσής αυγής μαζί με κατοίκους ας το πει κάποιος ξεκάθαρα: μέλη της χρυσής αυγής μαζί με ψηφοφόρους της. #fasistes Μονάδα μέτρησης της εξωστρέφειας είναι η περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, εντός ή εκτός Ευρώπης, ευρώ ή δραχμή. Άλλοι στην ηλικία μας είχαν πελαγώσει με ένα σκέτο to be or not to be. Μου αρέσει που μεθυσμένοι όλοι συνεννοούμαστε. Κάποιος να γράψει για τον έρωτα στα χρόνια του τέλους της μεταπολίτευσης. 82 Μεθάμε και βγάζουμε σώψυχο κι οι ψυχολόγοι θα γίνουν κλέφτες. Μια φορά να μιλήσουμε ως ίσως προς ίσως. Μη λέτε πανικός για τις καταθέσεις γιατί βάζετε πολύ συναίσθημα και νομίζω ότι εννοείτε καταθέσεις ψυχής. Οι ερωτήσεις στα καλλιστεία γίνονται για να βεβαιωθούμε ότι όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια. Εδώ βλέπουμε τα ποσοστά της χρυσής αυγής σε κάθε περιοχή. Να ξέρουμε τι θα απαντάει ο καθένας στην ερώτηση:είχες και στο χωριό σου φασίστες; Οι νέοι ψηφοφόροι ξέρουν ότι ψηφίζουμε στο σχολείο και όχι στο φροντιστήριο; Θα ψήφιζα το κόμμα των πειρατών αν κατέβαινε υποψήφια η Τζένη των πειρατών. Σαν σήμερα οι μεγάλοι τσακώνονταν για πολιτικά κι εμείς παίζαμε στο δίπλα δωμάτιο. Είμαι στα πρόθυρα του καπς λοκ. Από τα μπαλκόνια να μη μιλάνε οι πολιτικοί, να μιλάνε οι ερωτευμένοι. Στο Ρωμαίο και την Ιουλιέτα είναι η σκηνή του μπαλκονιού,όχι στο Μάκβεθ Ναι μεν αλλά λόγια ν αγαπιόμαστε. Eνας κοινωνικός λειτουργός ανά φασίστα, τουλάχιστον να του πάρει τα παιδιά. Αυτοί που λένε ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην αριστερά και στη δεξιά, παρακαλούνται τουλάχιστον να μη χρησιμοποιούν τις κυλιόμενες. Και τέλος πάντων κάθε φορά που μια μάνα στρώνει ένα τραπέζι, ο Φρόιντ στρώνει ένα ντιβάνι. Δεν ξέρω αν θα παραμείνουμε στην ευρωπαϊκή ένωση, πάντως με τόσους φασίστες είναι ζήτημα αν θα παραμείνουμε στον ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Σε αγαπώ ούτως ή άλλως, μη λες αγάπα με είναι δωρεάν, σε θέλω

9 9

10 Taking Notesτου Χρήστου Παπαμιχάλη Θέλω. Ρήμα ουσιαστικό. Κι όταν το βάλεις κάτω. Βάλεις τα θέλω σου κάτω. Ουσιαστικότερο. Αν μαζέψεις τώρα τα θέλω σου και τα βγάλουμε να τα συγκρίνουμε, θα δεις πως δεν διαφέρουμε και πολύ. Κανένας μας. Στην ουσία τους. Πάνω κάτω όλοι το ίδιο ζητάμε. Λίγη, πολλή, περισσότερη, έως και άπειρη ευτυχία. Με μια διαφορά. Κάποιοι πρέπει να διεκδικήσουν ακόμα και τα αυτονόητα. Θέλω αγάπη.θέλω να δίνω και να παίρνω. Αγάπη. Θέλω να ερωτευτώ και να γίνει της πουτάνας. Θέλω μια αγκαλιά. Θέλω μια αγκαλιά που να με χωράει ακριβώς. Θέλω να σου κρατάω το χέρι. Μέχρι για πάντα. Θέλω να σου κρατάω το χέρι χωρίς να σκεφτώ αν πρέπει ή αν δεν πρέπει. Πάντα πρέπει όταν η θέλησή σου το επιβάλλει. Θέλω να σε φιλήσω. Εδώ. Τώρα. Θέλω 15 ημέρες μακριά από εδώ. Κάπου οι δυο μας. Θέλω λεφτά. Θέλω να είμαστε υγιείς. Θέλω να μην πάθεις ποτέ τίποτα. Θέλω αν πάθεις κάτι να μπορώ να είμαι στο πλευρό σου. Θέλω να είμαι συνέχεια στο πλευρό σου. Θέλω να γνωρίσω τους γονείς σου. Θέλω να τους πω ότι είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Θέλω να πάμε μαζί στον γάμο της παλιάς σου συμμαθήτριας. Δεν θέλω να παντρευτούμε. Όχι έτσι όπως επιβάλλει αυτή η θρησκεία και αυτή η κοινωνία. Δεν ζηλεύω τους γάμους τους.ζηλεύω την χαρά όμως. Θέλω ένα μεγάλο πάρτι για τους φίλους μας. Που χαίρονται για μας. Θέλω να γιορτάσουμε την αγάπη μας. Και να υπογράψουμε ένα χαρτί που απέναντι στον νόμο θα μας δίνει τα ίδια δικαιώματα. Και να επωμιστούμε και τις ίδιες υποχρεώσεις που έχουν και τα ετερόφυλα ζευγάρια. Αλλά θέλω να ξέρω ότι δεν θα χρειαστεί να αποδείξω σε κανέναν τίποτα. Θέλω αποδοχή. Θέλω κατανόηση. Θέλω ηρεμία. Θέλω κανονικότητα. Θέλω εσένα. Σε θέλω. Θέλω να κάνουμε σεξ. Θέλω να πάμε στο Ρέυκγιαβικ. Πάλι. Θέλω να μην χρειάζεται να σκέφτομαι πώς θα σε συστήσω. Θέλω να μην χρειάζεται να βρω μια λέξη για να αναφέρομαι σε εσένα. Έχεις όνομα. Θέλω να μην χρειάζεται να εξηγώ. Ούτε να λύνω απορίες. Θέλω να με αγαπάς. Θέλω να είμαι ο κόσμος σου. Θέλω να μην έχεις μάτια γι άλλον. Θέλω να πω στην μαμά μου ότι είμαι ευτυχισμένος. Θέλω να της πω, ότι εσύ με έχεις κάνει ευτυχισμένο. Θέλω να το πω στα παιδιά μου. Θέλω να μην έχουν πρόβλημα. Θέλω να είμαστε μαζί και στις χαρές τους. Όποιες και όποτε έρθουν. Θέλω να μην ανήκω σε καμιά κατηγορία. Άνθρωπος είμαι. Μπαίνουν σε κατηγορία οι άνθρωποι ανάλογα το από που τον παίρνουν, ή που τον δίνουν; Σε κάνει αυτό καλύτερο ή χειρότερο άνθρωπο; Θέλω ο Άνθιμος να πάει να βρει τον Δημιουργό του. Θέλω να σε βάλω desktop στον υπολογιστή. Θέλω να αλλάξω και την κατάστασή μου στο fb. Θέλω να έρχομαι στην δουλειά σου και να μην σκέφτομαι πώς να συμπεριφερθώ. Και τι πρέπει να πω. Θέλω να πω στην γειτόνισσα που με ρώτησε στην είσοδο της πολυκατοικίας αν είμαι καινούριος ότι είμαι ο άντρας σου. Θέλω να είμαι αυτός που είμαι. Παντού. Χωρίς να ψάχνω τον σωστό τίτλο και την σωστή λέξη. Θέλω να σε πάρω αγκαλιά στην μέση της Πανεπιστημίου. Γιατί έτσι μου ήρθε. Θέλω να ακούω Μποφίλιου από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι ένα παγωτάκι τώρα θα ήθελα.θέλω να πάμε για καφέ. Θέλω να πάμε στα μαγαζιά. Θέλω να σου φτιάξω γεμιστά. Θέλω να πάμε στην εφορία μαζί. Θέλω να βάλω ένα πλυντήριο. Θέλω την καθημερινότητα με ανοιχτά παράθυρα. Θέλω να πάμε σινεμά. Και θέλω το χέρι σου στον ώμο μου. Θέλω να μην υπογράφω σε εκατοντάδες petitions των χρόνο για το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν όποιον άνθρωπο επιλέξουν στο πλάι τους. Θέλω να μην κινδυνεύουν άνθρωποι να θανατωθούν γι αυτό. Να μην πεθαίνει κάποιος από αγάπη. Έγκλημα αγάπη. Θέλω τα πράγματα να είναι απλά. Θέλω η ζωή να είναι απλή. Θέλω να χάσω και άλλα 3 κιλά. Θέλω δουλειά. Θέλω να πάω στο pride. Όχι για να δείξω ποιος είμαι, αλλά για να πείσω έστω κι έναν ακόμα άνθρωπο ότι μπορεί να είναι σαν κι εμένα. Θέλω να μ αγαπάς. Θέλω να ξαπλώνω στην αγκαλιά σου. Κάθε βράδυ. Χιλιάδες βράδια. Θέλω να γεράσουμε μαζί. «Έλα να γεράσουμε μαζί» 10

11 11

12 tο PRIDE or not to PRIDE του Φώτη Σεργουλόπουλου Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια, να ακολουθώ διακριτικά ένα τσούρμο ανθρώπων που έκανε μία πορεία από το σύνταγμα και κατέβαινε την Πανεπιστημίου χωρίς καμία ιδιαίτερη κατεύθυνση και κάπου στο τέλος να διαλύεται γύρω από τα Εξάρχεια. Στην πρώτη γραμμή με επιθετικό και πολύ σοβαρό ύφος πιασμένοι σαν αλυσίδα, όπως άλλωστε γνωρίζαμε από όλες τις πολιτικές τότε συγκεντρώσεις, μεταξύ άλλων ήταν και η Κατερίνα Γώγου και η Πάολα. Η Κατερίνα Γώγου τότε κυκλοφορούσε στα Εξάρχεια με ολόμαυρα μακριά ρούχα και η Πάολα λίγο αργότερα νομίζω κυκλοφόρησε το περιοδικό Κράξιμο. Αυτή η μικρή πορεία ήταν ίσως το πρώτο Pride που είδα στην Αθήνα. Δεν μου άρεσε πολύ η εικόνα. Η ιδέα ότι οι οργανωμένοι gay ήταν σαν μία περιθωριακή μάζωξη δεν ήταν κάτι που με έκανε χαρούμενο. Βεβαίως ήταν πολύ θαρραλέο και λογικό να έχει αυτή τη διάθεση. Τότε για να βγεις προς τα έξω ήθελε κότσια, αλλά και θυμό. Πίστευα ότι στην Ελλάδα δεν θα γινόταν ποτέ κάτι όπως πολλά Pride που έζησα αργότερα σε πόλεις της Ευρώπης. Η νοοτροπία του gay Έλληνα, ακόμα και τώρα, έχει μία τάση να μην θέλει να ξεχωρίζει από όλους τους άλλους. Κατά μία έννοια καλά κάνει, γιατί ίσως έτσι να γίνεται περισσότερο χαριτωμένος και ελκυστικός από όμοιους κλώνους του εξωτερικού. Όλους; Για να το πάρουμε αλλιώς. Για την μη αναγκαιότητα ενός Pride τάσσονται πολλοί, όπως άλλωστε και κατά την ημέρα της γυναίκας, του Βαλεντίνου, της αποκριάς, των Αγίων Πάντων και ούτω καθ εξής. Τον Ιούλιο του 98 μαζί με τον Γιάννη Νένε και τον Γιάννη Τσιρογιάννη, που εκείνη την περίοδο κάναμε πολύ στενή παρέα, μία μέρα που είχαμε όρεξη έπεσε στο τραπέζι να κάναμε ένα είδος Pride σαν ένα μεγάλο πάρτι. Περίεργο αλλά το σκεφτήκαμε. Επικοινωνήσαμε με διάφορους για να το οργανώσουμε, η Μαρία Cyber τότε άρχισε να ξεπετιέται, καλέσαμε και τον Jimmy Somerville να τραγουδήσει κλείσαμε το καλοκαιρινό +Soda και φυσικά επικοινωνήσαμε και με την Πάολα η οποία είχε κατοχυρώσει το Pride ως εμπορικό της δικαίωμα. Δέχτηκε να χρησιμοποιήσουμε τον τίτλο παραχωρώντας της ένα stand όπου διαφήμιζε και πουλούσε μία έκδοση που είχε επιμεληθεί τότε για τον ελληνικό gay οδηγό. Πέρασαν πάλι τα χρόνια και κάποια στιγμή ο Δημήτρης Τσαμπρούνης επικοινώσε μαζί μου λέγοντας μου ότι θα αναβίωνε το Pride κι αν γινόταν να βοηθήσω στο βαθμό που μπορούσα. Ειλικρινά δεν πίστευα τότε ότι θα τα καταφέρει. Το θέμα ήθελε οργάνωση, επικοινωνία, τρέξιμο και πολλά άλλα που εκείνη τη στιγμή μου φαίνονταν βουνό. Όμως το μεγαλύτερο βουνό πίστευα ότι ήταν η συμμετοχή και η διάθεση των ανθρώπων αν θα ήθελαν πραγματικά να ακολουθήσουν κάτι τέτοιο. Οι οργανώσεις ήταν ελάχιστες και όσες υπήρχαν φάνταζαν σαν Δον Κιχότες που σήκωναν σπαθί. Έκανα λάθος. Από το 2005 με χίλιους περίπου περαστικούς μέχρι σήμερα το Athens Pride έχει καταφέρει να πάρει τη θέση που του αξίζει. Σήμερα παρά ποτέ σε μία περίοδο κοινωνικής αστάθειας, με την βία να πρωταγωνιστεί ως λύση σε κοινωνικές αντιπαλότητες, σε μία κοινωνία διεφθαρμένη και ξεβράκωτη, η ανάγκη των ανθρώπων να ενωθούν και να δείξουν τη αγάπη τους είναι απαραίτητη. Με ένα πολύ απλό σύνθημα Αγάπα με καλεί τον κόσμο να γιορτάσει το αυτονόητο. Αν πάλι κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το Pride δεν έχει κανένα νόημα, ας μείνουν αυτοί στο περιθώριο. Ποιός ο λόγος για οργανώσεις και νταβαντούρια όταν όλα μπορούν να είναι απολαυστικά και κρυφά. Το ιστορικό ΑΚΟΕ εξατμίστηκε γιατί ίσως δεν υπήρχε καμία ανάγκη και κανένας χώρος για κάτι τέτοιο. Οι straight άλλωστε από την άλλη που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους gay αρκεί να μην προκαλούν βόλεψε σχεδόν όλους σε μία σιωπηρή συνύπαρξη. 212

13 GAYDAR HAS LANDED ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΡΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΤΟ GAYDAR. Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ GAY DATING ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ Δημιούργησε δωρεάν το προφίλ σου όπου και αν βρίσκεσαι! Μοιράσου τα ταξίδια σου online πριν ξεκινήσεις και πάρε μαζί σου το Gaydar app. 13

14 Επιστροφή από την Χώρα του Ποτέ Όσο ανοίγει ο καιρός τόσο πετάει το μυαλό. Αυτή η φωτοσύνθεση στον πλανήτη μας είναι κάτι πάνω από καταλύτης. Προεόρτιο της κολάσεως, έχει όλα εκείνα τα σκηνοθετικά βαρομετρικά που ορίζουν την τέρψη των πέντε αισθήσεων. Ουαί σε όσους δεν βάλουν ξυπνητήρι στην κόλαση. Θα χαθούν σε μια μακρόσυρτη απόλαυση, έναν αργό εθισμό, μια ασήκωτη ικανοποίηση. Όλα όσα πόθησες, για όσα θυσίαζες αίμα και ιδρώτα, ώρες ατέρμονης επιθυμίας, και λογισμούς που θα έκαναν τον όφι να ντραπεί... όλα σε απόσταση νωθρής έκτασης χειρός. Ποιός θέλει, άραγε, στις μέρες μας τέτοιο κακό; Εγώ! *δια ανατάσεως της χειρός* Καμία κόλαση δεν είναι τιμωρία. Η μόνη τιμωρία είναι στο τέλος να έχεις χορτάσει απ όσα σε γέμιζαν. Να μην μείνει τίποτα νέο να ακούσεις, να γευτείς ή να δεις. Εγώ τη γουστάρω τη κόλαση, έτσι για διακοπές. Αρκεί να μην μου έχει ξεθυμάνει η επιθυμία της επαφής, του συναισθήματος, της αντίληψης της εύθραυστης φύσεως της ανθρώπινης ύπαρξης. Έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος δεν ανήκει σε κανέναν άλλον κόσμο, πέραν από αυτόν που ο ίδιος του αξίωσε να ζει. Δεν υπάρχει ασυμβατότητα χωρο-χρονική που να ορίζει παράλληλες επιλογές σε εξιδανικευμένα αποτελέσματα. Μα είμαστε οντότητες διττές. Κατακτήσαμε με θάνατο όλα όσα μας οδηγούν σε αυτόν και κεντάμε την ιστορία πότε με αέρινη κλωστή κι πότε με ολόχρυση. Όλα τα νίκησες άνθρωπε, το παιδί και τον εραστή σου, μα τον ίδιο σου ποτέ. Μένει ο άνθρωπος: αυτός που αρέσκεται σε όσα ο βοσκός ονόμασε αμαρτία, επειδή δεν είχαμε πάντοτε ρεύμα. Και είπε ο βοσκός στα πρόβατα, και τα άκουσε ο άνθρωπος. Και ο άνθρωπος φοβήθηκε τον βοσκό και άρχισε να βελάζει. Ο βοσκός απόκαμε από τα πολλά που είπε, κι αποκοιμήθηκε κι αυτός. Ούτε γαβ, ούτε ντριν! Μωρέ μπράβο βοσκός! Πού και να ήταν γκόλντεν μπόι δηλαδής! Κι όμως αυτή η ουσία που ρηγνύει τους φυσικούς κανόνες τροποποιώντας τους σε ανθρώπινους, που θρέφει το κορμί με λογιών ηδονές και ψηλώνει την ψυχή στο ύστερα, μοιάζει να πέρασε στη Χώρα του Ποτέ. Οι μεγάλες ιδέες, η ανθρωπιά, οι φωτεινοί άνθρωποι μπαρκάρανε μαζί με τα ξωτικά του Τόλκιν. Παράγινε αυτός ο κόσμος για ήρωες, νεράιδόσκονη, και την μαγεία της υπέρβασης. Τόσες νίκες άνθρωπε για να κατακτήσεις τον θάνατο, να διώξεις τη γενειοφόρα σκιά του διώκτη, και να ανασάνει η πεμπτουσία σου, και συ μόλις πήρες να νικάς τον μεγαλύτερο οχθρό σου σάστησες. Παραδίδεσαι στο πεπρωμένο που σημειώνουν στο ταμπλό αξιών των χρηματαγορών οι κοινές μετοχές των Μοιρών, και στέκεις. Που να το πεις και να μην σε γελάσουν άνθρωπε; Ούτε ο καθρέπτης σου δεν σε ανέχεται. Επέζησες από όλα τα ανεξήγητα κι από δυνάμεις που ορίζουν την ύπαρξη σου, και τώρα η υποτίμηση υπερτιμήθηκε, ενώ ο ίδιος πέρασες σε λίστα αναμονής. Έτσι δεν μαθαίνεις όμως τη μαγεία... και η μαγεία χάνεται αργά. Ξεθυμαίνει. Και οι μεγάλοι μάγοι, που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο δεν μπορούν να ζουν δίχως μαγεία, γιατί αυτή τους δίνει πνοή. Πίσω τους χάνεται η τέχνη των ηρώων, των μεγάλων ηγετών, των εωσφόρων ανθρωπιστών. Θα με λες τρελό. Άδικα όμως. Γεμάτη ακαταλαβίστικους ρούνους, πολύχρωμα αρχέτυπα, λέξεις και έννοιες που δεν βγάζουν νόημα, όπως hominem homo, δεν θα είναι εύκολο να πιστέψεις πως υπάρχει μαγεία. Μέχρι τη στιγμή της υπέρβασης. Ένα κοίταγμα στον ουρανό, μια βαθειά ανάσα, πίστη στο ξόρκι, ισχυρή θέληση κι ένα χαμόγελο τόλμης. Να η συνταγή για τη χαμένη πεμπτουσία σου ανθρωπε. Η μαγεία είναι εκρηκτικό πανίσχυρο. Κι όσο περισσότερη μαγεία φτιάχνουμε, τόσο θα βλέπουμε πρίγκιπες σε άσπρα άλογα, τόσο θα νικάμε δράκους, τόσες θα είναι οι φορές με happy ending. Δεν είμαι ο Μέρλιν. Ούτε ο Όζ φτύσου κουνήσου! Αλλά στη ζωή μου, αυτήν που ζώ μαζί σας, οι στιγμές μου είναι δικές μου. Έχω ανάγκη από αυτήν την ανθρώπινη υπέρβαση, το χαμόγελο, το βλέμμα ψηλά, σύμβολα ελευθερίας και χρωματιστές σημαίες, και από όλα παραπάνω χρειάζομαι να ξέρω ότι στην υπέρβαση μου έχω τον άνθρωπο πάνω απο τον άνθρωπο. Αυτό εγώ το λέω μαγεία και κοστίζει μόνον μιά στιγμή. Μέχρι εδώ μας περπάτησαν από το χεράκι. Περάσαμε τον Αχέροντα αλώβητοι, δεν θα σταθώ λιπόψυχος τώρα που σβήνει η ομορφιά από τον κόσμο. Στην ατραπό της ανθρώπινης υπέρβασης θα συναντιόμαστε όλοι: μάγοι, ήρωες, ηγέτες και άλλοι νεράιδοχτυπημένοι. Καλό καλοκαίρι και καλή Υ.Γ. Σε όποιον κι αν έταξες την ψήφο σου, να θυμάσαι πως είναι μυστική. Υ.Γ.2 Το καλοκαίρι θα έχουμε μεγάλη ανάγκη για πολύ μαγεία. Μην ξεχάσεις να βάλεις ξυπνητήρι! 14

15 15

16 Know how out-fit του Βασίλη Ψαριανού Θες να ντυθείς και δεν ξέρεις τι να φορέσεις. Θες κάτι που να λέει είμαι διαθέσιμος, δεν είμαι διαθέσιμος, δεν ξέρω τι μου γίνεται, κάτι ελαφρύ να ξυθώ και να φανεί μπούτι κοιλιά στήθος. Κατηγορία γυμναστήριο, δεν μας νοιάζει αν είναι χειμώνας καλοκαίρι το τέλος του κόσμου, πάντα έχουμε σορτσάκι στη τσάντα. Αν θέλουμε να είμαστε συντηρητικοί και να γυμναστούμε απλά χωρίς να προκαλέσουμε φοράμε κι ένα τισερτάκι κι έληξε. Αν πάλι θέλουμε να μιλάνε για εμάς μέχρι το Pride του 14 φοράμε τιραντάκι επιμελώς ατημέλητα τρύπιο, κάλτσα αθλητική που έχει φορεθεί σε τσόντα απ τον Jeff Stryker και περικάρπιο σε ζωντανά χρώματα γιατί η ζωή είναι μικρή για να είναι μίζερη. Όλο αυτό για να υποστηρίξουμε κινήσεις Flashdance πηγαίνοντας από όργανο σε όργανο. Καλό είναι να έχουμε και λίγο τρίχα να τρέχει πάνω ο ιδρώτας και να σκουπιζόμαστε με την πετσέτα, οκ, πάω γυμναστήριο.όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα φορέσουμε και στο σούπερ μάρκετ στα καλντερίμια της Μυκόνου σε ραντεβού στο ΙΚΑ το πρωί στον τόρνο. Περνάμε στην περίπτωση που βγαίνεις για ποτό. Ξέρω, υπερπαραγωγή, ποιος θα με δει, θα θέλει άραγε να με ρίξει στο κρεβάτι με το που θα μπω στο μαγαζί, θα είναι εύκολο να το βγάλω, θέλω να μου σκίσει τα κουμπιά; Σας θέλω ψύχραιμους, είμαστε όλοι μαζί σ αυτό, θα το ξεπεράσουμε. Αν φορέσουμε πουκάμισο προσέχουμε να μην είναι λινό σακί, ένα πράγμα που θα λέει μαντέψτε τι υπάρχει από κάτω αλλά ούτε πολύ στενό να διαγράφει το συκώτι και τα κουμπιά να ουρλιάζουν σε απόγνωση. Η περίπτωση μπλουζάκι κοιτάμε να μην έχει στρας ή αν έχει να είναι βαθιά κρυμμένα κάτω απ τη μασχάλη να μη τα βλέπει το φως του ήλιου να μη πέφτει πάνω τους φως απ την ντισκομπάλα, η Donna Summer να μας έχει όλους καλά. Για το καλοκαίρι, ένα στυλ μόλις κατέβηκα απ το σκάφος, να, ξεκούμπωσα και λίγο το πουκάμισο χα χα χα πως τα λέτε έτσι ένα apple martini παρακαλώ μα για όνομα του θεού Έλενα κι εμείς είμαστε πάρα πολύ πλούσιες, είναι ό,τι πρέπει. Χειμώνα αποφεύγουμε να κυκλοφορούμε με κοντομάνικο και γούνα από πάνω σαν Pimp. Στη δουλειά δεν βάζουμε κάτι απ τα προηγούμενα, ξέρω, σας στενοχωρώ, αλλά 8 ώρες είναι, θα περάσουν. Αν θέλετε μπορείτε πολύ εύκολα να φορέσετε κοστούμι να βγάζετε το σακάκι αργά να λύνετε τη γραβάτα και να παίρνετε πόζες πηγμένου χρηματιστή να περάσει ευχάριστα η ώρα. Προσοχή, δεν κοιτάμε με λάγνο βλέμμα συναδέλφους, δεν είμαστε σε κλιπάκι MenAtPlay. Επίσης θέλω την προσοχή σας στην παραλία. Speedo φοράμε αλλά μόνο αν το σώμα μας φωνάζει έχω λιώσει στο γυμναστήριο με τον κρετίνο που έμπλεξα. Οι υπόλοιποι σορτσάκι και κάτω απ το πεύκο να χαζεύουμε τους άλλους. Αξεσουάρ τύπου τσάντες τσαντάκια τσαντούλες αφήστε τα σπίτι κάψτε τα δεν ξέρω τι θα τα κάνετε. google translate: men at play=άνδρες στο παιχνίδι 16

17 17

18 Τόσο απλά Αν δεν ενστερνίζεσαι τις απόψεις του κειμένου Χέστηκα! Μπαίνει μέσα στο γνωστό πουστρόμπαρο και θα δει τους ίδιους. Κάθε σαββατοκύριακο τους ίδιους. Έχει σιχαθεί να τους χαιρετάει, να τους λέει κάθε φορά τα ίδια, να ξερογλείφεται με την κάθε καταπιεσμένη λούγκρα, που θα του χαμογελάσει και έχει καλογυμνασμένους κοιλιακούς. Η μαλακία εκεί μέσα πάει σύννεφο και όλες μαζί στυλιζαρισμένες, λες και πάνε στο πάρτι του πρέσβη, φοβούνται να φλερτάρουν, να γελάσουν, να χορέψουν, γιατί πρέπει να είναι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι. Γιατί φοβούνται ότι αν σπάσουν το χέρι τους, θα τους αποκαλέσουν τρελές, παθητικές, μποτομιέρες. Θα τους αποκαλέσουν έτσι αυτοί οι ίδιοι που μερικές ώρες αργότερα θα γαμιούνται μαζί τους στο ίδιο κρεβάτι. Θα γλείφουν τον ιδρώτα τους και θα τους φιλούν απαλά στα χείλια. Ιδρώτας και χύσια ενωμένα. Φόβος και πάθος ένα. Μη σπάσει η φωνή μου, γιατί ο γκόμενος με θέλει ανδροπρεπή. Μην του πω ότι βγαίνω συνέχεια στο Γκάζι, γιατί θα νομίζει ότι πηδιέμαι αβέρτα. Περπατάει κατά μήκος του σκοτεινού πάγκου, που τον υπηρετούν ημίγυμνα αγόρια έτοιμα να του κάνουν όλα τα θελήματα. Έτοιμα να σε παρατήσουν στο άψε σβήσε, για τον άλλον. Τον καλύτερο. Τον τύπο που θα τους χαμογελάσει και μετά θα τους φτύσει στα μούτρα, γιατί τους θεωρεί κατώτερους, που δουλεύουν σε gay μαγαζί. Κάτσε μαλακά και παίξτο ευγενικός. Τα αρχίδια σου θα πάρεις. Δεν είσαι στο σπίτι σου, δεν είσαι σε μια ιδεατή κοινωνία, δεν είσαι στα όνειρά σου είσαι σε ένα δωμάτιο με ημίγυμνα σώματα που γουστάρουν να ζήσουν, να γαμηθούν, να φωνάξουν, να ουρλιάξουν. Γιατί τα τρώει το πάθος, η καταπίεση, η ανάγκη για έρωτα και για καύλα. Εκεί θα δεις την τρελή, όπως λες κι εσύ, που χορεύει με πάθος πάνω στη μπάρα. Τον κοιτάς και χαμογελώντας λες στον κολλητό σου, τι είναι τούτος ρε και ο άλλος που τον λιγουρεύεται εδώ και ώρα, αλλά δεν τολμάει να κάνει κίνηση, γιατί είναι χέστης, θα σου χαμογελάσει και θα συμφωνήσει μαζί σου. Και ο ξεβράκωτος πιτσιρικάς πάνω στον πάγκο θα συνεχίζει να χορεύει με όλες του τις αισθήσεις στο full. Με την πρωτόγονη ανάγκη να ανταποκριθεί κάποιος στο ερωτικό του κάλεσμα. Κανείς! Για όλους εκεί μέσα είναι μια τρελή που ζητάει πούτσο. Μετά θα συναντήσουν ένα αντράκι και θα πάνε να το γαμήσουν ήσυχοι ότι δεν έμπλεξαν με καμιά παθητικιά, ενώ θα έχουν τον άλλον στα τέσσερα και θα αποκτηνώνουν τα βαθύτερά τους αρχέγονα ένστικτα. Κοίτα, μαλάκα, τα straight ζευγάρια και περίμενε να γίνεις σαν και αυτούς. Ένα αγόρι συναντάει ένα κορίτσι και ζούνε στο παραμύθι για πάντα ερωτευμένοι. Μαλακίες. Δεν έχεις απέναντι σου μια γκόμενα, ρε βόδι. Άντρα έχεις, που ίσως να έχει χαθεί κάπου στη μετάφραση, αλλά παραμένει άντρας. Θα τον γαμάς, αλλά δεν θα τον γνωρίζεις στους φίλους σου, γιατί πιστεύεις ότι θα σε κάνει ρόμπα στον κόσμο. Χεσμένο σε έχει ο κόσμος, ρε! Ξύπνα. Και το άλλο το αγαθό περιμένει να γνωρίσει τους ανθρώπους που σε αγαπάνε, για να νιώσει ότι το αποδέχεσαι στην κοσμοθεωρία σου! Μια ζωή αυτό ζητούσε, την αποδοχή κι εσύ του το στερείς, μαλάκα. Πήδα τον και πέτα τον, μετά σαν το κουτάβι, που δεν ξέρει πώς να ζήσει. Εσύ είσαι γαμιάς και δεν μασάς μία έτσι δεν είναι; Χέστη! Το κουτάβι, όμως, θα μεγαλώσει και μετά από τόση απόρριψη που έχει φάει στη μάπα, θα χτυπήσει τα γυμναστήριά του και σε ένα χρόνο θα βγάλει όλα τα απωθημένα του στον επόμενο τοπ γαμιά active ενεργητικό θύμα που θα πέσει στον δρόμο του. Θα τον βασανίσει, θα του γαμήσει το μυαλό και θα τον παρατήσει για τον επόμενο πιο macho άντρα, που θα βρει μπροστά του. Τι κι αν ο macho άντρας θα έχει οικογένεια και παιδιά; Τι κι αν θα συναντιούνται μόνο, για να τον φάει; Αυτός θα είναι ευτυχισμένος, γιατί ο δικός του γκόμενος είναι μάγκας και βαρύς και δεν σπάει η μέση του. Και γιατί να ανησυχεί; Τα κενά του θα τα γεμίζει με άλλους χίλιους δυο που θα συναντήσει στο Internet. Χορεύεις όσο πιο σεμνά μπορείς στο πουστράδικο, γιατί περιμένεις τον άγνωστο γκόμενο, που θα σε πλησιάσει και θα σου υποσχεθεί όρκους αιώνιας αγάπης και θα σε πάρει από τον υπόκοσμο, στον οποίο νομίζεις ότι ανήκεις. Θα γαμιέστε σαν τα σκυλιά για 2 βδομάδες και στο μήνα θα σου πει ότι σε αγαπάει και εσύ, βρε βλήμα, θα τον πιστέψεις και θα του πεις ότι κι εσύ νιώθεις το ίδιο. Θέμα είναι να κλείσετε τρεις μήνες. Τι αγαπάς, βρε, κοιμισμένε; Ούτε που τον ξέρεις! Κάτσε και περίμενε ότι θα μείνει για πάντα. Και αν δεν κάτσει η σχέση δεν πειράζει. Θα μπεις στο κινητό σου και θα μιλήσεις με τριακόσια γκομενάκια από τους οποίους θα συναντήσεις το πολύ 3, γιατί δεν σε φτιάχνει το sex μαζί τους, βρε νάρκισσε. Σε φτιάχνει να σου πουν πόσο ωραία μπούτια και κωλάρα έχεις. Σε φτιάχνει να δουν το καυλί σου και να σου πουν ότι θέλουν να σου το ρουφήξουν. Σε νοιάζουν οι εν δυνάμει γκόμενοι της ξεπέτας, για να αισθανθείς ότι σε ποθούν, ότι σε θέλουν, ότι είσαι αποδεκτός. Γιατί στα παιδικά σου χρόνια, όλο και κάποιος σε έκραξε και πονάς και θέλεις και κλαις. Γιατί τα μαλακιστήρια του σχολείου σου σε φώναζαν με χίλια δυο παρατσούκλια και εσύ έκλαιγες, αλλά έσφιγγες τα δόντια και πείσμωνες. Και έγινες πετυχημένος, για να πάρεις την εκδίκησή σου. Και δεν έγινες πετυχημένος, γιατί δεν γαμιούνται όλοι τους. Απέρριψες τους πάντες και αγάπησες τον εαυτό σου. Μπράβο! Κατάφερες να επιβιώσεις! Αυτό μετράει. Γάμα τα αισθήματα. Χέσε τα πάντα. Ζήσε και πες αυτός είμαι. Αλλά μην ξεχνάς να είσαι πάντα ανδροπρεπής, γιατί αλλιώς οι δικοί σου, οι όμοιοί σου θα σου κρεμάσουν κουδούνια. Γιατί αν ο γκόμενός σου, που σε πηδάει κάθε βράδυ, δεν είναι γκόμενος αν χορεύει σαν τη Shakira. Γιατί είσαι τόσο μαλάκας, που αντί να αγαπήσεις αυτό που έχεις, θα γίνεις ένα από τα παιδάκια του αυλόγυρου που θα γελάσεις με τον όμοιό σου, που δεν είναι straight. Διάβασες το κείμενο μέχρι εδώ; Σε ευχαριστώ. Τώρα μπορείς να κράξεις όσο θέλεις. Να πεις ότι γράφω μαλακίες, ενώ μέσα σου ξέρεις ότι λέω αλήθεια. Ενώ ξέρεις ότι έχεις χρησιμοποιήσει τις λέξεις, τρελή, πουστάρα, παθητικιά, ξεφωνημένη, περισσότερες φορές και από τον straight τύπο που σε έβρισε τις προάλλες στο δρόμο. Γιατί έχεις γίνει ένας με αυτούς. Έχεις γίνει ρατσιστής και δεν το έχεις καταλάβει Τόσο απλά 18

19 19

20 MY QUEER LADY! LGBT (and) Politics «Ποιά είναι η σχέση των ΛΟΑΤ ατόμων με την πολιτική (υπό τη στενή έννοια); Πως ψηφίζουμε; Τι παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή κάποιου κόμματος; Η σεξουαλικότητά μας αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα για την όποια επιλογή; Η σεξουαλικότητα του υποψηφίου; Μας απασχολούν οι θέσεις των κομμάτων σε σχέση με τις ΛΟΑΤ διεκδικήσεις; «Οι παραπάνω ερωτήσεις τίθενται μόνο ως πλαίσιο αναφοράς. Φυσικά και δε μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος κανενός άλλου παρά μόνο του εαυτού μου. Δε ξέρω με τι κριτήριο ψηφίζει ο οποιοσδήποτε, ξέρω μόνο με τι κριτήρια θα ήθελα να ψηφίζει. Και ξέρω επίσης ότι θα ήθελα ένα από αυτά τα κριτήρια να είναι η σεξουαλικότητα. Και εξηγούμαι: Ακούγωντας πολύ συχνά τη θέση «δεν ψηφίζω ως λεσβία, αλλά ως άνθρωπός» αναρωτιέμαι πως η μία έννοια είναι ξεχωριστή από την άλλη για το υποκείμενο. Ποιές ώρες «χρησιμοποιεί» τη μία ιδιότητα και ποιες την άλλη. Και στην πολιτική επιλογή αυτό πως επιδρά; Θα ψηφίσω ένα κόμμα που δε με σέβεται ως λεσβία, δε με αναγνωρίζει, δε με υποστηρίζει, αλλά με σέβεται και με αναγνωρίζει ως άνθρωπο; Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω πως μπορεί να γίνεται αυτό. Δέχομαι ότι ίσως το σκεπτικό βασίζεται σε έναν ευσεβή πόθο ότι ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας είμαστε όλοι άνθρωποι και πρέπει να μας σέβονται για αυτό κ μόνο, αλλά δε μπορώ να δεχτώ ότι δεν είναι σε όλους πλέον κατανοητό ότι αυτό στην πράξη δεν υφίσταται. Δε μπορώ με κανέναν τρόπο να δεχτώ ότι ένας άνθρωπος που θέλει να πιστεύει ότι σέβεται τον εαυτό του, ρίχνει συνειδητά την ψήφο του σε κάποιο κόμμα που στην καλύτερη περίπτωση αρνείται να δεχτεί την ύπαρξή του, στη χειρότερη επιδιώκει την εξόντωσή του. Και η εξόντωση γίνεται στο επίπεδο της σεξουαλικότητας, αυτής της ιδιότητας που η παραπάνω θέση προσπαθεί εμμέσως να εξαλείψει. Τα περισσότερα κόμματα δεν έχουν καμία στρατηγική για τα ΛΟΑΤ δικαιώματα. Οι θέσεις τους περιορίζονται στο αν είναι υπέρ ή κατά του συμφώνου συμβίωσης και αυτό αποκλειστικά και μόνο αν ερωτηθούν. Ακόμα όμως και τα κόμματα που θεωρούνται ως πιο προοδευτικά και ανοιχτόμυαλα έχουν πολύ χαμηλά στην πολιτική τους ατζέντα τα ΛΟΑΤ δικαιώματα. Είναι φυσικά υπέρ των διεκδικήσεων και των δικαιώμάτων μας αλλά αυτό περιορίζεται σε πολύ επουσιώδης κινήσεις υποστήριξης (πχ με το ένα έχουν περίπτερο στο Pride) και σχεδόν ποτέ σε κάτι ουσιαστικό. Για τις υϊοθεσίες παιδιών δεν έχω ακούσει κανένα κόμμα να τάσσεται υπέρ χωρίς ενδοιασμούς και ναι μεν αλλά. Πάνω απ όλα όμως κανένα κόμμα δε φαίνεται να είναι ώριμο ώστε να εντάξει τη ΛΟΑΤ ατζέντα σε ε να ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό για την περιφρούρηση των ατομικών ελευθεριών και τη δημιουργία ενός άξονα σεβασμού της διαφορετικότητας. Σε καθε περίπτωση όμως, έστω κι έτσι, είναι ξεκάθαρο σε όποιον μπει στον κόπο να ασχοληθεί για λίγα λέπτα ποιά κόμματα σέβονται τη σεξουαλική διαφορετικότητα και ποιά όχι. Η σεξουαλικότητα δεν είναι ένα ρούχο που το φοράμε λίγες ώρες και μετά το βγάζουμε. Όποια κι αν είναι ακόμα κι αν μεταβάλλεται και δεν είναι πάντα η ίδια όπως συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους, δεν παύει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς μας. Και όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία που συνθέτουν το εγώ μας αξίζουν να είναι απολυτως σεβαστά πρώτα απ όλα από εμάς τους ίδιους. Το να είσαι λεσβία και να ψηφίζεις κάποιο κόμμα που σε θεωρεί «ανύπαρκτη» ή «ανώμαλη» είναι σα να είσαι μετανάστης και να ψηφίζεις Χρυσή Αυγή. Ακριβώς έτσι και χωρίς καμία υπερβολή. Και επειδή έχω ακούσει πολούς gay και λεσβίες που ψήφισαν Χρυσή Αυγή για να «διαμαρτυρηθουν»(;), το μόνο που έχω να πω είναι ότι η απόσταση από το μετανάστη στους gay και τις λεσβίες είναι ένα μαχαίρι δρόμος. Αυτό και καλά μυαλά. Λίνα Λαχανιώτη 20