ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΕΣ. των άλλων. Πάρτι ευρώ, καυτά μπικίνι, φλερτ και σπορ: κροίσοι, σταρ και καλλονές βρήκαν το φλουρί σε εξωτικές αμμουδιές Οι

Transcript

1 Αλεξάντερ Πέιν Ο Ελληνας των Οσκαρ ΘΕΜΑ Οι άνθρωποι πίσω από τα πράγματα Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 ΚΛΕΛΙΑ Η Μαρία Μενούνος στο Μαïάμι Πάρτι ευρώ, καυτά μπικίνι, φλερτ και σπορ: κροίσοι, σταρ και καλλονές βρήκαν το φλουρί σε εξωτικές αμμουδιές Οι Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς στο Σεν Μπαρτς των άλλων Η Ριάνα στα Μπαρμπέιντος ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΕΣ Η Ελ Μακφέρσον στο Μπάιρον Μπέι Αλμπέρ Ελμπάζ Ενας διανοούμενος απογειώνει τον οίκο Lanvin Κρατερός Παναγιώτης Κατσούλης Μπουγιούρης Η αρχή μιας υπέροχης φιλίας Ζαφείρης Τρικαλινός Ο βασιλιάς του αβγοτάραχου που τρελαίνει VIP ουρανίσκους

2 2 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 O Ρώσος ολιγάρχης και ιδιοκτήτης της Τσέλσι την ώρα που ετοιμάζεται ως άλλος μπουρλοτιέρης να πυρπολήσει το Σεν Μπαρτς με πυροτεχνήματα Οι Red Hot Chili Peppers κατάφεραν να χωρέσουν στην παγκόσμια περιοδεία τους μια exclusive συναυλία για τα μάτια της Ντάσα Ζούκοβα ΟΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΕΣ Πάρτι, μπικίνι και σαμπάνιες σε εξωτικές παραλίεςδιώχνουν την κρίση μακριά ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ Από το Μαϊάμι μέχρι τη Χαβάη και από το Μεξικό μέχρι την Καραϊβική οι διασημότητες του πλανήτη αντάλλαξαν φωτογενή πρωτοχρονιάτικα φιλιά την ώρα που οι ευγενείς μπουρμπουλήθρες της σαμπάνιας Cristal ξόρκιζαν την παγκόσμια οικονομική ύφεση (έστω για μια βραδιά) Από τους Τζέσυ Αντωνάκη, Ανδρέα Δερμιτζάκη Μ εγάλη η χάρη του Αγίου Βαρθολομαίου. Οχι, εκείνου που εορτάζεται την 25η Αυγούστου και έχει συνδεθεί με την αιματηρή σφαγή των Προτεσταντών από τους Καθολικούς το 1537, αλλά του ομώνυμου νησιού της Καραϊβικής, γνωστού και ως καταφύγιο εκείνων των jet-setters που έχουν απομυθοποιήσει τα «λευκά Χριστούγεννα» στο Γκστάαντ και στην Κουρσεβέλ και επιμένουν η αλλαγή του χρόνου να έχει άρωμα από λάδι καρύδας και υφή από λευκή άμμο ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών. Εκεί, λοιπόν, στο ηφαιστειογενές Σεν Μπαρτς της Καραϊβικής, στις κατά Χριστόφορο Κολόμβο Δυτικές Ινδίες, ο Ρώσος ολιγάρχης Ρομάν Αμπράμοβιτς υποδέχτηκε τους δικούς του 300, προκειμένου να γιορτάσουν μαζί την έλευση του Και μπορεί ανάμεσα στη λίστα των προσκεκλημένων να μη συμπεριλαμβανόταν το όνομα του γείτονά του στο Σεν Μπαρτς Ρίτσαρντ Μπράνσον, όμως ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι υποδέχτηκε με διόλου επίσημο ένδυμα -συγκεκριμένα με τζιν, βαμβακερό πουκάμισο διανθισμένο με αρρενωπές στάμπες από ιδρώτα και σαγιονάρες με διχάλα- κόσμο και ντουνιά. Ξυπόλητοι στην αξίας 70 εκατ. ευρώ έπαυλη, την οποία ο Αμπράμοβιτς αγόρασε από την οικογένεια Ροκφέλερ, τσούγκρισαν, μεταξύ άλλων, τα ποτήρια που ξεχείλιζαν από σαμπάνια Cristal, Ruinart και Louis Roederer η Μάρθα Στιούαρτ, ο Τζορτζ Λούκας, ο Μαρκ Τζέικομπς με τον πρώην σύντροφό του, ο Τζον Μπον Τζόβι -σοφότερος μετά την ανάγνωση της βιογραφίας του Μπιλ Κλίντον-, ο συνιδρυτής της Microsoft Πολ Αλεν, ο γερο- Ρούπερτ Μέρντοχ, χωρίς το περιπατικό του πι, η Μίσα Μπάρτον, η Ρέιτσελ Ζόι, η Ταμάρα Μέλον, ο ημιμεθής καλαθοσφαιριστής Αντρέι Κιριλένκο κ.ά. Τα απωθημένα δε που φέρει ο Αμπράμοβιτς από τα παιδικά του χρόνια στη ρωσική στέπα δεν περιορίζονται στον ήλιο και στη θάλασσα αλλά και στο ροκ εν ρολ. Τούτων δοθέντων, καμία έκπληξη δεν έπρεπε να ένιωσαν οι Red Hot Chili Peppers που κλήθηκαν να διασκεδάσουν για μία ώρα και 45 λεπτά το εκλεκτό ποίμνιο του νεόκοπου μεγιστάνα, αλλά και να μετρήσουν μελωδικά την αντίστροφη μέτρηση από το 10 έως την αλλαγή του χρόνου - σίγουρα το έκαναν καλύτερα από τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη. Η θεματική της βραδιάς θεωρητικά ήταν εμπνευσμένη από το Μαρόκο. Στην πράξη και εφόσον αθροίσει κανείς τις έθνικ τέντες που είχαν στηθεί στην παραλία Γκάβερνερ, την άσχετη αμφίεση της 30χρονης συζύγου του Αμπράμοβιτς, Ντάσα Ζούκοβα, και το μενού των Ξαβιέ Πινέ και Τόμας Κιαρέλι, το οποίο περιελάμβανε από σούσι μέχρι καθαρόαιμο ρωσικό (και ουχί ποντιακό) πιροσκί, αντιλαμβάνεται κανείς τον πολιτισμικό παροξυσμό που μπορεί να προκαλέσει το χρήμα - πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από ουρά. Αυτή η πρωτοχρονιάτικη χλιδή κόστισε στον Αμπράμοβιτς περί τα 6 εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης στο Ελληνικό Δημόσιο ή όσα διεκδικεί η ΑΕΚ από τον Μάκη Ψωμιάδη - ποσό αμελητέο, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ιστορία του ανθρώπινου γένους είναι κατά τι πλουσιότερη μετά το χλιδάτο πάρτι, το οποίο κορυφώθηκε με το άναμμα συστάδων εορταστικών βεγγαλικών και πυροτεχνημάτων, τα οποία έσκαγαν σαν Μπάμπουσκες πάνω από τα εννέα καταστρώματα της περίφημης θαλαμηγού «Eclipse» αξίας 359 εκατ. ευρώ. Οχι πια Ασπεν, μόνο Μάουι Ενώ ο Ρομάν και η Ντάσα με τον δίχρονο γιο τους Ααρον λιάζονταν ξέγνοιαστοι στην ιδιωτική παραλία τους στο Σεν Μπαρτς, δεκάδες ήταν οι διασημότητες πάσης φύσεως, κοπής και καταγωγής που απαρνήθηκαν την παλιά αίγλη του Σεν Μόριτς ή έστω τις χιονισμένες βουνοπλαγιές του Ασπεν στο Κολοράντο και ακολούθησαν το παράδειγμα των Ρώσων κροίσων. Μπορεί η οικονομική κρίση να κλυδωνίζει τη μία χώρα μετά την άλλη, τον πλανήτη Χόλιγουντ ωστόσο δεν τον ακουμπά. Απτή απόδειξη, οι σελέμπριτι που εγκατέλειψαν άρον άρον τις πολυτελείς βίλες τους για να ταξιδέψουν σε κοσμοπολίτικα θέρετρα, εκεί που ο Αγιος Βασίλης φτάνει με πέδιλα του θαλάσσιου σκι και ο Ρούντολφ το ελαφάκι φορά αντηλιακό με δείκτη προστασίας 40. Από την εξωτική Χαβάη, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 4 >>> Υπεύθυνοι ενθέτου: Δημήτρης Παγαδάκης, Τζένη Αγιανδρίτη Eπιμέλεια σύνταξης: Ρομίνα Ξύδα Συντακτική ομάδα: Ανδρέας Δερμιτζάκης, Χρήστος Ζαμπούνης, Μαρία Λεμονιά, Τίνα Μανδηλαρά, Σοφία Χουντάση ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΠΕ, EUROKINISSI, NDP, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΛΑΚΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ, ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΕΖΗ, REUTERS, APEIRON, IML, IDEAL IMAGES, VISUALPHOTOS.COM

3 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 3 Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΧΛΙΔΗ ΚΟΣΤΙΣΕ ΣΤΟΝ ΑΜΠΡΑΜΟΒΙΤΣ ΠΕΡΙ ΤΑ 6 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ, ΟΣΟ ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 359 εκατ. ευρώ, σχεδόν 40 εκατ. ανά κατάστρωμα, κοστίζει η υπερπολυτελής θαλαμηγός του Ρομάν Αμπράμοβιτς Στον τόπο καταγωγής της, τα νησιά Μπαρμπέιντος, βρέθηκε η Ριάνα, ανεβάζοντας με την εμφάνισή της τον υδράργυρο στα ύψη Πειράζει που είμαι μεγάλος κροίσος; Η ειδική κατασκευή πέριξ της έπαυλης του Αμπράμοβιτς στο Σεν Μπαρτς φιλοξένησε τους 300 καλεσμένους του για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν: από τον Ρούπερτ Μέρντοχ μέχρι τη Μάρθα Στιούαρτ κaι από τον Τζον Μπον Τζόβι μέχρι τον Μαρκ Τζέικομπς Τζετ σκι και φλερτ με αιθέριες υπάρξεις για τον κριτή του «X-Factor», Σάιμον Κάουελ στα νησιά Μπαρμπέιντος

4 4 Πρώτο ρ Θέμα μ Κυριακή ρ 8 Ιανουαρίου ρ 2012 ΟΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2 >>> τα νησιά Μπαρμπέιντος, το Μαϊάμι, την Καραϊβική, το Κάμπο Σαν Λούκας στο Μεξικό μέχρι το Μαλιμπού αλλά και το μακρινό Μπάιρον Μπέι στην Αυστραλία, οι παραλίες γέμισαν με δημοφιλή πρόσωπα (και τα σμιλεμένα στον τόρνο των γυμναστηρίων σώματά τους), έτοιμα να απολαύσουν τις λίγες ημέρες ξεγνοιασιάς των πρωτοχρονιάτικων διακοπών τους. Την αρχή έκανε ο πλανητάρχης Μπαράκ Ομπάμα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ άφησε για λίγο το Οβάλ Γραφείο και τα προβλήματα της πολιτικής και πέταξε με το Air Force One μέχρι τη γενέτειρά του Χαβάη, μαζί με την πρώτη κυρία Μισέλ Ομπάμα και τις δύο κόρες τους Μάλια και Σάσα. Φορώντας την ανάλογη καλοκαιρινή περιβολή, ο πρόεδρος Ομπάμα δεν δίστασε να συνοδέψει τις κόρες του στην παραλία για να κάνουν το πρώτο τους μπάνιο για το 2012, με τον ίδιο να δείχνει να το διασκεδάζει ιδιαιτέρως. Στη Χαβάη επίσης βρέθηκε και η αγαπημένη τραγουδίστρια και ηθοποιός της νεολαίας Μάιλι Σάιρους, γνωστή και ως Χάνα Μοντάνα, μαζί με τον αγαπημένο της Λίαμ Χέμσγουρθ, όπως επίσης και η «legally blonde» Ρις Γουίδερσπουν με τα δυο της παιδιά Αβα και Ντίκον. Το «παρών» έδωσε και ο ηθοποιός Κέβιν Μπέικον με τη σύζυγό του Κίρα Σέντγουικ, οι οποίοι τράβηξαν για τα καλά κουπί, κάνοντας πολύωρες βόλτες με το κανό γύρω από το Μάουι. Στο χωριό της, τα νησιά Μπαρμπέιντος δηλαδή, βρέθηκε η Ριάνα προσφέροντας με την εμφάνισή της στην παραλία ένα παχυλό μεροκάματο στους συμπατριώτες της παπαράτσι, αφού οι σέξι φωτογραφίες της με μαγιό μοσχοπουλήθηκαν σε κάθε ταμπλόιντ της υφηλίου που σέβεται το ανδρικό κοινό του. Τα Μπαρμπέιντος επέλεξε και ο αυστηρός κριτής του «X- Factor» Σάιμον Κάουελ, ο οποίος δεν έκρυψε την αγάπη του για το jet ski - και την αδυναμία του στις καλλίπυγους θαυμάστριές του που έσπευσαν να φωτογραφηθούν δίπλα του. Στο Μαλιμπού, δίπλα στην αγαπημένη του Χάλι Μπέρι έκανε Πρωτοχρονιά ο ηθοποιός Ολιβιέ Μαρτίνεζ, ο οποίος για χάρη της σνόμπαρε το στολισμένο Παρίσι. Ο ορκισμένος εργένης Τζορτζ Κλούνεϊ πήρε τη νέα του αγαπημένη Στέισι Κέιμπλερ, τους φίλους του Σίντι Κρόφορντ, Ράντι Γκέρμπερ και Αλεξ Ροντρίγκεζ και πέταξαν με το ιδιωτικό του αεροπλάνο στο διάσημο θέρετρο Κάμπο Σαν Λούκας στο Μεξικό. Το 2012 τους βρήκε να κάνουν προπόσεις με ποτήρια γεμάτα τεκίλα. Εκεί ήταν επίσης και η Τζέσικα Αλμπα με τον σύζυγό της Κας Γουόρεν, που πέρασαν την Πρωτοχρονιά οικογενειακώς με τις δύο κόρες τους Χόνορ και Χέιβεν. Βέβαια, πολλοί διάσημοι προτίμησαν και το πάντα ηλιόλουστο και γνωστό για τη νυχτερινή του ζωή Μαϊάμι. Η «δική» μας Μαρία Μενούνος ήταν από τις πρώτες που βρέθηκε στην αμερικανική μεγαλούπολη περνώντας το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στην παραλία. Η παρουσιάστρια και ηθοποιός μάγεψε τους πάντες με τη μεσογειακή της ομορφιά και τα σέξι μπικίνι της, κάνοντας τους φωτογράφους να την ακολουθούν σε κάθε της βήμα. Στο Μαϊάμι δυναμικό «παρών» έδωσαν και η Σακίρα με τον αγαπημένο της Ισπανό ποδοσφαιριστή Ζεράρ Πικέ. Το ζευγάρι πέρασε την τελευταία ημέρα του 2011 στην παραλία κάνοντας jet ski ενώ οι -πάντοτε θερμές- ερωτοτροπίες τους στην αγκαλιά της θάλασσας είχαν τον πρώτο λόγο. Στις ηλιόλουστες ακτές του Μαϊάμι βρέθηκε και η σαγηνευτική πρωταγωνίστρια της ταινίας «Transformers» Ρόζι Χάντινγκτον-Γουάιτλι (σνόμπαρε τους Αμπράμοβιτς φέτος), που τράβηξε δικαίως πάνω της όλα τα ανδρικά βλέμματα. Ωστόσο το γεγονός ότι συνοδευόταν από τον «σκληρό» του σινεμά και σύντροφό της, ηθοποιό Τζέισον Στέιθαμ, ήταν αρκετό ώστε να κρατήσει τους ανεπιθύμητους παπαράτσι μακριά. Οσο για το νότιο ημισφαίριο, στην Αυστραλία, η βετεράνος σούπερ μόντελ Ελ Μακφέρσον υποδέχτηκε το νέο έτος στην παραλία Μπάιρον Μπέι δαμάζοντας τα κύματα με την ιστιοσανίδα της και αποδεικνύοντας πως παρά τα 49 της χρόνια διατηρεί επάξια τον χαρακτηρισμό «το κορμί» που της έχουν αποδώσει. Η σαγηνευτική Ρόζι Χάντινγκτον-Γουάιτλι με τον σύντροφό της Τζέισον Στέιθαμ βρέθηκαν στο ηλιόλουστο Mαϊάμι Ο ηθοποιός Ολιβιέ Μαρτίνεζ ταξίδεψε από το Παρίσι στο Mαλιμπού προκειμένου να κάνει Πρωτοχρονιά με την αγαπημένη του Χάλι Μπέρι

5 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 5 Η Ελ Μακφέρσον υποδέχτηκε το νέο έτος στην παραλία Μπάιρον Μπέι της Αυστραλίας Ξεκούραση, ηλιοθεραπεία και διάβασμα περιλάμβαναν οι πρωτοχρονιάτικες διακοπές του Τζον Μπον Τζόβι στο νησί Σεν Μπαρτς Την εξωτική Χαβάη επέλεξε η βραβευμένη με Oσκαρ ηθοποιός Ρις Γουίδερσπουν για να περάσει τις τελευταίες μέρες του 2011 Στο Mαϊάμι η Μαρία Μενούνος, εκτός του ότι υποδέχτηκε το νέο έτος, έκανε και όλα τα βλέμματα να στραφούν πάνω της χάρη στη μεσογειακή της ομορφιά H Τζέσικα Αλμπα υποδέχτηκε το νέο έτος στο κοσμοπολίτικο Κάμπο Σαν Λούκας στο Μεξικό

6 6 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΣΟΣ Στο αθώο μυαλό μι Από την Ιατρική Σχολή στην Ιταλία βρέθηκε στον εγχώριο φτωχό τηλεοπτικό χάρτη και στο θεατρικό σανίδι. Η εκρηκτική ηθοποιός αποτινάσσει την εικόνα της bimbo, παθιάζεται με τις τέχνες και ψάχνει τα χρόνια όπου όλα φωτίζονταν με ήλιο και γέλια Συνέντευξη: Εβελίνα Σαραντίδη δες το τρέιλερ της σειράς «Με λένε Βαγγέλη» όπου πρωταγωνιστεί η Κλέλια Ρένεση

7 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 7 info Η Κλέλια Ρένεση συμμετέχει στο θεατρικό έργο «Αθώος ή ενόχος» κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο «Κάππα» και στην τηλεοπτική σειρά «Με λένε Βαγγέλη» Υποδύεσαι τη Ζήνα στο τηλεοπτικό σίριαλ «Με λένε Βαγγέλη» και τη βασική μάρτυρα κατηγορίας Τζένιφερ Μίτσελ στο θεατρικό έργο «Αθώος ή ένοχος». Πώς συνδυάζεις δύο τόσο αντιφατικούς ρόλους σε μια σεζόν; Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι σύμπτωμα των Ελλήνων ηθοποιών. Δυστυχώς, δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να επικεντρωνόμαστε σε έναν μόνο ρόλο και έτσι, και στη δική μου περίπτωση, υποδύομαι φέτος δύο πρόσωπα που είναι η μέρα με τη νύχτα. Η Ζήνα είναι ακραία προσωπικότητα. Πρόκειται κατά βάθος για ένα πεισματάρικο, εγωκεντρικό παιδί, που το νοιάζει μόνο να κερδίζει. Από την άλλη, η Τζένιφερ είναι μια γυναίκα σε απόγνωση, καθώς ο πρωταγωνιστής, ο κατηγορούμενος του έργου, την απαρνείται ακυρώνοντας τον έρωτά της γι αυτόν. Η Ζήνα, όπως και άλλοι ρόλοι που έχεις αναλάβει στο παρελθόν, βγάζουν έντονο σεξαπίλ. Αποτινάσσεις από πάνω σου αυτή την εικόνα στην καθημερινότητά σου; Κυκλοφορώ κάθε μέρα με φόρμες και πιτζάμες. Δεν θέλω να προκαλώ ούτε με τα ρούχα μου, ούτε με τη συμπεριφορά μου. Αν βέβαια θέλω να ντυθώ όμορφα και γυναικεία, θα το κάνω. Καταλαβαίνω ότι αυτή η εικόνα που έχει ο κόσμος για μένα μέσα από την τηλεόραση είναι κομμάτι της δουλειάς. Σε καμία περίπτωση δεν εκνευρίζομαι, ούτε αποποιούμαι τους τίτλους που μου χρεώνουν. Ωστόσο δεν με καθορίζει ως άνθρωπο η λεζάντα που θα μου βάλει ένας δημοσιογράφος, γιατί δεν μπορεί ένα πράγμα μόνο να καθορίζει την προσωπικότητά σου. Οι δικοί μου άνθρωποι μπορούν να πουν ότι η Κλέλια μπορεί να είναι σέξι, αλλά και αλλιώς και αλλιώτικα. Δηλαδή; Είμαι πολύ ευαίσθητη, ανυπόμονη, χωρίς πειθαρχία, ακατάστατη. Οι φίλοι μου, για παράδειγμα, με κατηγορούν γιατί δεν βάζω ποτέ πρόγραμμα για τίποτε και έτσι δεν κανονίζουμε τίποτα εκ των προτέρων. Ζω το παρόν και πάω όπως με πάει η διάθεσή μου. Είμαι επίσης μελαγχολική, λική κλειστή, δεν μου αρέσουν οι αχανείς ανείς παρέες και προτιμώ τα τετ-α-τετ, ενώ ασχολούμαι πολύ με πράγ- ματα που αφορούν στη δουλειά μου, όπως το θέατρο, τα βιβλία ββ και η μουσική. Πώς αντιμετωπίζεις το γαϊτανάκι των φημών όταν σου χρεώνουν σχέσεις όπως, π.χ., πρόσφατα με τον Κώστα Σπυρόπουλο; Ευτυχώς, δεν ψαρώνω με όσα λέγονται και γράφονται ούτε εγώ, ούτε η οικογένειά μου. Είναι αστείο και δεν με αφορά, ωστόσο καταλαβαίνω ότι όλο αυτό είναι ένας ολόκληρος μηχανισμός που δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί του. Προσωπικά, θέλω να εκθέτω στη δημοσιότητα την τέχνη μου και τίποτε άλλο. Πριν από έναν μήνα είχες ένα λιποθυμικό επεισόδιο στα καμαρίνια του θεάτρου. Να υποθέσω ότι δεν φροντίζεις τον εαυτό σου; Κατά καιρούς η κόπωση με καταβάλλει ακριβώς γιατί δεν έχω την απαιτούμενη πειθαρχία. Τρέχω από το πρωί μέχρι το βράδυ και μπορεί ύστερα από ένα κουραστικό πρόγραμμα να πάω για ποτό ενώ ξέρω ότι θα πρέπει να ξυπνήσω πρωί την επομένη. Τρώω επίσης ακατάστατα σε άκυρες ώρες και ό,τι να ναι. Αρα δεν θέλει και πολύ να σε εγκαταλείπει ο οργανισμός σου, αφού τον εγκαταα λείπεις εσύ πρώτα. Τι είναι αυτό που σε ιντριγκάρει στην υποκριτική; Η δουλειά μου με απενοχοποιεί και με απελευθερώνει. Μέσα από τους ρόλους που υποδύομαι προσπαθώ σταδιακά να εξελίσσομαι, να μην κωλώνω και να μην κολλάω σε ταμπού, σοβαροφάνειες και καθωσπρεπισμούς. Εχεις τάσεις φυγής; Νομίζω πως έχω το νεραϊδοχτύπημα. Λατρεύω τα ταξίδια και είμαι ανοιχτή σε νέους δρόμους και ορίζοντες. Επίσης, καταφέρνω να αποστασιοποιούμαι από καταστάσεις και να τις κοιτάζω από ψηλά, ενώ παλιότερα δεν συμβιβαζόμουν εύκολα. Τώρα το φευγιό αφορά περισσότερο στο μυαλό που ψάχνει την ουσία. Μετανιώνεις που παράτησες την Ιατρική Σχολή στην Ιταλία για να σπουδάσεις Υποκριτική; Δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για την απόφασή μου, ωστόσο θα ήθελα να είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου πάνω σε αυτή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επιστήμη. Ας μη γελιόμαστε όμως. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να ασχοληθώ με την Ιατρική, καθώς το μυαλό μου δεν είναι κουρδισμένο για ένα τέτοιο επάγγελμα. Οταν θέλεις να απομονωθείς και να ηρεμήσεις, τι αποζητάς να κάνεις; Δύο πράγματα με γαληνεύουν στη ζωή μου: η φύση και η μουσική. Στην Αθήνα, αν και δύσκολο, ευτυχώς έχω κοντά μου τον Υμηττό, που πάω με το σκυλί μου και ησυχάζω. Στο σπίτι πατάω το play και ακούω τα πάντα: από Bob Dylan και Rolling Stones μέχρι κλασική μουσική. Με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, κουβαλάς την τρέλα των Επτανήσιων; Λόγω οικογενειακών καταβολών αλλά και λόγω χαρακτήρα, είμαι γνήσια Επτανήσια, γιατί διαθέτω το βασικό χαρακτηριστικό τους: λένε ό,τι σκέφτονται στα ίσα, αυθόρμητα και ντόμπρα. Εχεις βάλεις στόχους για τη νέα χρονιά; Ενδόμυχα έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να προσπαθήσω να μη «ρουφιέμαι» από το τρελό πρόγραμμα της δουλειάς μου. Κόντρα στη μιζέρια των καιρών, θέλω να γίνω πάλι 15, να επαναφέρω την ανεμελιά που έχει φύγει και να κοιτάξω τη ζωή μου. Δεν θέλω να ξεχάσω ούτε τον ήλιο, ούτε τα γέλια. ας μοιραίας ξανθιάς «ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΦΟΡΜΕΣ ΚΑΙ ΠΙΤΖΑΜΕΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΩ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΟΥ» «ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΑΛΙ 15, ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ»

8 8 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΗ Ο βασιλιάς του αβγοτάραχου... τρελαίνει VIP ουρανίσκους O Ελληνας που έβαλε το «ελληνικό χαβιάρι» όχι μόνο στα τραπέζια αρχηγών κρατών, γαλαζοαίματων και celebrities, αλλά και στη βαρύτιμη λίστα των γαστριμαργικών φαντασιώσεων του σπουδαίου Ισπανού σεφ Φεράν Αντριά Της Μαρίας Λεμονιά

9 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 9 Σταύρος Νιάρχος Μπιλ Κλίντον Φίλιππος Νιάρχος Λάρι Κινγκ Μαντόνα Βασίλισσα Σοφία O ι Iταλοί το ονομάζουν bottarga, οι Γάλλοι poutargue και οι Ιάπωνες karasumi. «Οπως και να το προφέρουν, η γεύση του τους ξετρελαίνει», παραδέχεται ο Ζαφείρης Τρικαλινός, ο άνθρωπος που το λάνσαρε στην παγκόσμια αγορά, οδηγώντας πάμπολλους διεθνείς celebrities να δηλώνουν fan του. «Το αβγοτάραχό μας είναι το χαβιάρι της Ελλάδας», τονίζει περήφανα και συμπληρώνει: «Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει τραπέζι στην Προεδρία της Δημοκρατίας και ο σεφ του Μεγάρου, Θανάσης Σκούρας, να μην το χρησιμοποιήσει. Θυμάμαι όταν πριν από χρόνια το προσέφερε σε ένα επίσημο δείπνο στον πρόεδρο του Μεξικού Ερνέστο Ζεντίγιο, εκείνος ενδιαφέρθηκε αμέσως να το προμηθευτεί. Η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία το γεύτηκε σε κάποιο άλλο επίσημο δείπνο, ενθουσιάστηκε τόσο ώστε λίγο καιρό αργότερα μας απέστειλε γράμμα που έλεγε ότι το αβγοτάραχό μας της θυμίζει την πατρίδα, γιατί έχει γεύση από ελληνική θάλασσα!».σαφώς και δεν είναι τα μοναδικά θετικά σχόλια τα οποία έχει ακούσει ο Ζαφείρης Τρικαλινός, ο άνθρωπος που εδώ και χρόνια «επιβάλλει» το προϊόν του στις καλύτερες αγορές του κόσμου. Οταν πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο διασημότερος σεφ του κόσμου, ο ιδιοκτήτης του περίφημου ισπανικού εστιατορίου «El Bulli», θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις 40 γαστρονομικές φαντασιώσεις του, σεφ, γευσιγνώστες και διεθνούς κύρους celebrities έβαζαν στοιχήματα για τα γαστρονομικά trends που θα περιελάμβανε. Μέσα σε επτά σελίδες ο Φεράν Αντριά πλέκει το εγκώμιο του αβγοτάραχου «Τρικαλινός» σχολιάζοντας ότι μυρίζει θάλασσα, έχει ραφινάτη γεύση, προσφέρει ευεξία και είναι η ελληνική γευστική απάντηση στο ξενόφερτο χαβιάρι. «Τον Φεράν Αντριά τον γνωρίσαμε μέσω του Eduard Xatruch, βοηθού του που πρωτοδοκίμασε το προϊόν μας στην περίφημη έκθεση τροφίμων Foodex στην Ιαπωνία», θυμάται ο Ζαφείρης Τρικαλινός. «Του άρεσε η γεύση και μας παρακάλεσε να στείλουμε μερικά κομμάτια για να τα γευτεί και ο Αντριά. Εκτοτε ο σεφ εμπνέεται συνταγές από το αβγοτάραχό μας, και επομένως το έχει πάντα στην κουζίνα του». Πώς όμως το ελληνικό αβγοτάραχο βρέθηκε να φιγουράρει σε περίοπτη θέση στη λίστα με τους γευστικούς θησαυρούς του Αντριά; «Μας ενημέρωσαν κάποια στιγμή μέσω ότι πρόκειται να βγει ένα βιβλίο από τον ίδιο και μας ζήτησαν ημερομηνίες για να έρθουν στον τόπο παραγωγής, το Μεσολόγγι, να δουν από κοντά τον τρόπο παρασκευής και να φωτογραφίσουν. Αρχικά δεν καταλάβαμε ότι επρόκειτο για τόσο μεγάλη προβολή. Οταν όμως εκδόθηκε το βιβλίο και άρχισαν να μας τηλεφωνούν απ όλο τον κόσμο συνειδητοποιήσαμε πόσο πολύ πιστεύουν στο αβγοτάραχό μας», λέει ο Ζαφείρης Τρικαλινός και συνεχίζει: «Κάποτε μας είχε επισκεφθεί ο Αλαν Ρίτσμαν, ο γνωστός Αμερικανός γευσιγνώστης. Ηθελε να γράψει για επτά πιάτα που περιγράφουν την Ελλάδα. Τον πήγαμε στα διβάρια στο Μεσολόγγι και του κάναμε το τραπέζι με τσιπούρα σέλινο, χέλια σουβλιστά με ανηθοκρέμμυδα και άλλες πρωτότυπες θαλασσινές νοστιμιές. Στο τραπέζι αυτό εισπράξαμε ένα από τα πιο κολακευτικά σχόλια, καθώς μας είπε ότι το αβγοτάραχό μας εμπεριέχει σταγόνα θάλασσας. Του προτείναμε να ψαρέψει, τον ξεναγήσαμε στους αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής και την ώρα που μας αποχαιρετούσε για να πάει στην πατρίδα του μας Το βιβλίο του Φεράν Αντριά στο οποίο αναφέρεται το αβγοτάραχο του Ζ. Τρικαλινού ως μία από τις κορυφαίες γεύσεις του κόσμου εκμυστηρεύτηκε ότι θα μπορούσε να ζήσει για πάντα εδώ. Μόνο ένα πράγμα θα μου λείπει από την Αμερική, μας είπε συνωμοτικά και συνέχισε: Δεν θα έχω όλους αυτούς τους Χολιγουντιανούς σταρ που είναι και ολίγον ψώνια να με σταματούν στον δρόμο για να με ρωτήσουν σε ποια εστιατόρια τους προτείνω να πάνε για καλό φαγητό». Από τον Λάρι Κινγκ και τον Κλίντον έως τον βασιλιά της Σουηδίας Γουσταύο Το αβγοτάραχο της οικογένειας Τρικαλινού έχει ιστορία 160 και πλέον χρόνων. Το 1856 τρία αδέλφια, ο Ζαφείρης, ο Νίκος και ο Γιώργος, ξεκινούν την παραγωγή του συγκεκριμένου προϊόντος στο Αιτωλικό. «Είμαστε γεννημένοι μέσα στα αβγοτάραχα», παραδέχεται με διάθεση χιούμορ ο Ζαφείρης Τρικαλινός. «Ο πατέρας μου ήταν καραβοκύρης στη λιμνοθάλασσα και παρότι δεν ήθελε τα παιδιά του να έχουν ειδική μεταχείριση, το αβγοτάραχο δεν έλειπε ποτέ από το σπίτι μας. Οταν το 1995 ανέλαβα τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης σκέφτηκα μια επεξεργασία που να συνδυάζει τη θαλασσινή φρεσκάδα με την επίγευση εσπεριδοειδών. Το αποτέλεσμα βραβεύτηκε, γι αυτό και μπήκε στις μεγάλες κουζίνες του κόσμου». Εκτοτε η λίστα του πελατολογίου εντυπωσιάζει, καθώς περιλαμβάνει βασιλικούς οίκους, σταρ, καναλάρχες, ακόμη και πλανητάρχες. «Ο Λάρι Κινγκ το τρώει συχνά στο εστιατόριο Βazaar του Μπέβερλι Χιλς, ενώ ο Μπιλ Κλίντον το προτιμά για να συνοδεύσει το ποτό του στο εξαιρετικά πριβέ μπαρ Zaytinya του Jose Andres στην Ουάσινγκτον», αποκαλύπτει ο Τρικαλινός. Στο εστιατόριο «Milos» της Νέας Υόρκης το παραγγέλνει και η Μαντόνα ως το απόλυτο προϊόν ευεξίας, ενώ ο ιδιοκτήτης του CNN Τεντ Τέρνερ αλλά και η οικογένεια Νιάρχου το προμηθεύονται με ειδική παραγγελία. «Φτάνουν σε μας παραγγελίες από σεφ που επιμελούνται καθημερινά το μενού κάποιων ανθρώπων. Μέσω αυτών το αβγοτάραχό μας φτάνει στον βασιλικό οίκο της Σουηδίας και της Δανίας, στο ράντζο του άλλοτε πλανητάρχη Τζορτζ Μπους και σε σπίτια πασίγνωστων jet setters». Ο Ζαφείρης Τρικαλινός μοιράζεται μαζί μας και μια ακραία εκδήλωση θαυμασμού που προκάλεσε το ελληνικό χαβιάρι: «Ηταν από σταρ της ιταλικής κουζίνας. Με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι το επόμενο βράδυ έχει τραπέζι σε κάποιους κορυφαίους γευσιγνώστες της Ευρώπης και ότι θέλει περίπου δέκα κομμάτια δικό μας αβγοτάραχο, που είναι αδύνατον να βρει στη Ρώμη. Τον καθησύχασα λέγοντάς του ότι θα τα έχει με κάποιον τρόπο μέχρι το μεσημέρι. Κλείνω θέση στο αεροπλάνο και του τα πάω ο ίδιος. Ηταν μία από τις ωραιότερες βραδιές της ζωής μου. Επρόκειτο για μια γευστική πανδαισία, όπου και η Ελλάδα έπαιξε επάξια τον ρόλο της». Το ευχαριστήριο σημείωμα της βασίλισσας της Ισπανίας Σοφίας

10 10 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Alber Elbaz Ενας διανοούμενος απογειώνει τον οίκο Lanvin Ετοιμος να σβήσει τα 10 κεράκια του στο τιμόνι του οίκου Lanvin και μετρώντας μόνο επιτυχίες, o Αλμπέρ Ελμπάζ δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τα παραπανίσια κιλά του. Μάλιστα φροντίζει ώστε να στολίζουν πολυτελή χριστουγεννιάτικα δέντρα αφιερωμένα στην αφεντιά του... δες βίντεο με δημιουργίες του Alber Elbaz Της Τίνας Μανδηλαρά

11 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 11 Ο Ελμπάζ είναι αυτός που απενοχοποίησε την υψηλή κομψότητα επαναφέροντας τη μόδα στην αρχέγονη καταγωγή της: στα «φορέσιμα», άκρως θηλυκά ρούχα, μακριά από τις εξεζητημένες και μεταμοντέρνες αναζητήσεις ποιος λέει ότι στη μόδα δεν χωράει η φιλοσοφία, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον κατεξοχήν πνευματικό άνθρωπο του χώρου: πέρα από τα γυαλιά -σήμα κατατεθέν κάθε έξυπνου Εβραίου που σέβεται τον O εαυτό του- και τις θεωρητικές αναλύσεις του, ο Αλμπέρ Ελμπάζ -ή αλλιώς ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Lanvin- ξέρει πολύ καλά γιατί βρίσκεται στον συγκεκριμένο χώρο. Καταρχάς για να αναδείξει το βαθύ υποσυνείδητο των γυναικών, το οποίο έχει μελετήσει με κάθε επιμέλεια, και να επαναφέρει τη μόδα στην αρχέγονη καταγωγή της: την ανάδειξη της απόλυτης θηλυκότητας. Ο Ελμπάζ είναι αυτός που απενοχοποίησε την υψηλή κομψότητα επιστρέφοντας στα «φορέσιμα», άκρως θηλυκά ρούχα, μακριά από τις εξεζητημένες και μεταμοντέρνες αναζητήσεις των προηγούμενων ετών. «Τα ρούχα είναι για να φοριούνται και να κάνουν τις γυναίκες να νιώθουν ασφάλεια», τόνισε ο Ελμπάζ σε μία από τις ατέρμονες αναλύσεις του για τους λόγους που οι γυναίκες προτιμούν τις αιθέριες δημιουργίες του, με τα λεπτά υφάσματα, τις καλοδουλεμένες ραφές και την εξεζητημένη πολυτέλεια. Φέρνοντας τον παλαιότερο γαλλικό οίκο, τον Lanvin, από την οικονομική καταστροφή στην κορυφή των κερδοφόρων οίκων και λανσάροντας διαρκώς νέες ιδέες, το υπέρβαρο ασχημόπαπο Ελμπάζ φαίνεται να παίρνει το αίμα του πίσω από τον αθεράπευτα γόη Τομ Φορντ που του είχε στοιχίσει τη θέση του στην Gucci πριν από μια δεκαετία. Κάθε εμπόδιο για καλό, θα πει κανείς, αφού η απόλυσή του τον έφερε στα γνώριμα σε αυτόν γαλλικά εδάφη -μέντοράς του υπήρξε ο Yves Saint Laurent- και στον οίκο Lanvin, στον οποίο συμπληρώνει ήδη μια δεκαετία γεμάτη επιτυχίες. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η πρόσφατη έξυπνη ιδέα του να κατακτήσει τη μεγάλη αγορά των Χριστουγέννων στολίζοντας πολυτελείς χώρους, όπως αυτός των ξενοδοχείων «Mayfair», καθιερώνοντας το χριστουγεννιάτικο Claridge s Tree. Με μια μόνο λεπτομέρεια: το δέντρο ήταν στολισμένο από μικρά κουκλάκια με τη μορφή του Ελμπάζ, απόδειξη ότι ακόμη κι ένα άσχημο Εβραιόπουλο είναι ικανό να μετατρέψει τον εαυτό του στο απόλυτο brand name. Η φάτσα του Ελμπάζ μπορεί να στόλιζε την κορυφή του δέντρου μαζί με το παραδοσιακό αστέρι, αλλά ίσως να είναι και ο μόνος χώρος που ταιριάζει στην αφεντιά του: με αρκετά παραπάνω ευρώ στα ταμεία του οίκου σε περίοδο κρίσης, ο ευφυής διευθυντής μπορεί πλέον να ατενίζει τον χώρο της μόδας από ψηλά. Πετυχημένα θεωρούνται επίσης τα ανοίγματα του οίκου στο μεγάλο κοινό -την αποκαλούμενη street fashion-, λανσάροντας στο πρόσφατο παρελθόν ειδική σειρά για τα H&M και σχεδιάζοντας παιδικά ρούχα. Διόλου τυχαίο θα πει κανείς, αφού το αναθεωρημένο από τον Ελμπάζ σήμα του Lanvin είναι μια νεαρή γυναίκα συνοδευόμενη από τη μητέρα της - το μεσογειακό σύμβολο που πάντοτε συνόδευε το ανήσυχο πνεύμα του. Από τη Μεσόγειο, και συγκεκριμένα από την Ιταλία, εμπνεύστηκε και το νέο χρώμα του οίκου που στολίζει απαραίτητα κάθε νέα καμπάνια και τα σχετικά logos: πρόκειται για το «forget-me-not» μπλε, το οποίο, όπως ο ίδιος ομολογεί, εμπνεύστηκε από το μπλε του Μιχαήλ Αγγελου στην Καπέλα Σιτίνα. Εξάλλου, κάθε λεπτομέρεια που σκαρφίζεται ο διανοούμενος Ελμπάζ έχει και μια επιστημονική εξήγηση: το έντονο πορτοκαλί προέρχεται από τις εικόνες των μοναχών του Θιβέτ, το οποίο ανακάλυψε διαβάζοντας τόμους Ανθρωπολογίας στις βιβλιοθήκες της Νέας Υόρκης και τα υφάσματά του από τα σχέδια της Madame Grès (η σχεδιάστρια που δούλευε χωρίς πατρόν), όπως εκτέθηκαν πρόσφατα στο Musée Bourdelle. Εν ολίγοις, μπορεί κανείς να ακούει τον Ελμπάζ να παραθέτει ποιητικά και επί ώρες τις πηγές της έμπνευσής του που εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στα λευκά φορέματα της «ηρωίδας» του Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Η διαφορά με τον Ελμπάζ είναι ότι εκεί που όλοι οι σχεδιαστές «κατασκοπεύουν», φέρ ειπείν, τα βραδινά φορέματα κατά την επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ στις Κάννες ο ίδιος εντυπωσιάζεται από το διαφορετικό κόκκινο που έχει το χαλί και το χρησιμοποιεί στις επόμενες δημιουργίες του. Αυτό το «twist» είναι που υιοθετεί ο ίδιος όταν θέλει να περιγράψει τις συλλογές του, λέγοντας ότι επιμένει στο «κλασικό με ένα twist», αφού γνωρίζει ότι η διαφορετική εκείνη νότα θα τον μετατρέψει στο πιο πολυζήτητο σήμερα όνομα στον χώρο της μόδας. Χωρίς να χρειάζεται να πολυανησυχεί για την κρίση, ο Ελμπάζ ετοιμάζεται σε λίγο να σβήσει τα δέκα κεράκια του στο τιμόνι του οίκου γράφοντας ένα βιβλίο για τα έργα και τις ημέρες του ως καλλιτεχνικού διευθυντή. Η Νέα Υόρκη που είναι η μόνιμη κατοικία του, η εξωτική Καζαμπλάνκα που είναι ο γενέθλιος τόπος του και το μεσογειακό Τελ Αβίβ όπου μεγάλωσε συνυπάρχουν αρμονικά στο πολύφερνο μυαλό του μαζί με εικόνες απόλυτα γήινες -γεγονός που εξηγεί το down to earth προφίλ του-, αλλά και εξόχως μοντέρνες. Οσο για το μυστικό της επιτυχίας του; Το λογοτεχνικό και ελιτίστικο «New Yorker» -είπαμε, ο Ελμπάζ είναι ο διανοούμενος της μόδας- ανέφερε σε ένα από τα πολλά κείμενα αφιερωμένα στο όνομά του ότι «όσο οι άλλοι (σχεδιαστές) θα ασχολούνται με τα νέα trends, αυτός θα φλερτάρει με την αιωνιότητα» και ότι τελικά ο Αλμπέρ Ελμπάζ βρέθηκε στον εφήμερο χώρο της μόδας για να διαρκέσει. Η πρόσφατη έξυπνη ιδέα του Ελμπάζ ήταν να κατακτήσει τη μεγάλη αγορά των Χριστουγέννων στολίζοντας πολυτελείς χώρους, όπως αυτός των ξενοδοχείων «Mayfair», καθιερώνοντας το χριστουγεννιάτικο Claridge s Tree Διαφημιστική καμπάνια του οίκου Lanvin

12 12 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Ο Τζορτζ του ξενοδοχείου «Ritz» στο Λονδίνο Γιώργος Φαφουτάκης Oι αναμνήσεις του πορτιέρη των διασήμων O Γιώργος Φαφουτάκης δεν υπήρξε μόνο θυρωρός του ξακουστού «Ritz» του Λονδίνου αλλά και αυτόπτης μάρτυρας μιας ανεξάντλητης λάμψης που συμπεριλάμβανε πολιτικούς, μεγιστάνες και βασιλιάδες Της Τίνας Μανδηλαρά Ο Τζορτζ από την Ιεράπετρα με φωτογραφίες φίλων του-ανθρώπων του jet set Μια χαρούμενη επίσκεψη δύο καλών φίλων: του τζόκεϊ Μάικλ Μπέρι (στη σέλα) και του κωμικoύ Τζο Κόιν Ο Τζορτζ εν ώρα εργασίας με τη βασίλισσα Τζεραλντίν της Αλβανίας Μαζί με τον ένστολο πρίγκιπα Αλί Χαν, τον οποίο ο πόλεμος έστειλε μακριά από την πολυτέλεια του «Ritz» Ο περίφημος Αρμένης Νουμπάρ Γκουλμπεκιάν που δεν λησμονούσε ποτέ να χαιρετήσει τον Τζορτζ στα ελληνικά Ο Αγά Χαν και η σύζυγός του δεν αποχωρίζονταν ποτέ τον θυρωρό και φίλο τους όταν έμεναν στο «Ritz» Ο Γιώργος Φαφουτάκης με τη Βρετανίδα σύζυγό του στην αυλή του σπιτιού τους

13 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 13 «ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ Ο ΝΙΑΡΧΟΣ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΩΡΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΕΝΑ ΞΥΡΑΦΙ ΕΠΙΧΡΥΣΟ ΤΗΣ ΖΙΛΕΤ, ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΔΩ. ΜΟΥ ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ...» ε μια εποχή που οι έννοιες «lady» και «gentleman» είχαν απόλυτη σημασία, οι καλοί τρόποι συνιστούσαν τρόπο ζωής και οι τίτλοι είχαν Σ βαθυστόχαστο νόημα, ο Τζορτζ -ή κατά κόσμον Γεώργιος Φαφουτάκηςτους «σπούδασε» με το παραπάνω στην είσοδο του ξενοδοχείου «Ritz». Ο Κρητικός στην καταγωγή Φαφουτάκης δούλεψε ως θυρωρός στο περίφημο ξενοδοχείο του Λονδίνου, στις εποχές της έξοχης λαμπρότητάς του στις αρχές του αιώνα και βρέθηκε ανάμεσα σε σπουδαίες προσωπικότητες που υπήρξαν και προσωπικοί του φίλοι, όπως οι Μπαζίλ Ζαχάρωφ (βιβλίο για τον Ζαχάρωφ κυκλοφορεί επίσης από την Alpha Trust με τον τίτλο «Ο μυστηριώδης άνδρας της Ευρώπης»), ο μακαρίτης Αγά Χαν και ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Εκτός από πολιτικούς, ο Τζορτζ γνώρισε από κοντά κινηματογραφικούς αστέρες, συναναστράφηκε εστεμμένους και βρέθηκε να διασκεδάζει με Ελληνες εφοπλιστές όπως ο Εμπειρίκος, ο Λυκιαρδόπουλος και ο Βαλλιάνος. Σε μια πλούσια αυτοβιογραφία που ξεδιπλώνει όλο το λαμπερό εύρος της εποχής, ο «Τζορτζ του Ritz», όπως είναι και ο τίτλος του βιβλίου (σε μετάφραση Ισμήνης-Λουίζας Ταμβακάκη) αφηγείται εκ βαθέων όσα έζησε στον Ρίτσαρντ Βάινερ (εκδόσεις Alphatrust). Οι μυθικοί Ελληνες εφοπλιστές «Ο κ. Σταύρος Νιάρχος, ο γαμπρός του Ωνάση, ήταν σίγουρα πλούσιος πριν τον πόλεμο. Τον ήξερα γιατί έμενε στο Ριτζ και δεν συγκρινόταν με τους μεγάλους ιδιοκτήτες. Δεν είχε άλογα ιπποδρομιών ή γιοτ τότε. Νομίζω πως είχε μετοχές σε ένα πλοίο, που τις πούλησε όταν πήγε στο ελληνικό ναυτικό. Οταν τελείωσε με τη θητεία του πήγε στην Αμερική. Και την επόμενη φορά που τον είδα ήταν εκατομμυριούχος. [...] Θυμάμαι πως με ρώτησε αν ήθελα να μου φέρει κάποιο δώρο και είπα πως ήθελα ένα ξυράφι επίχρυσο της Ζιλέτ που τότε δεν υπήρχαν εδώ. Μου το έφερε απλόχερα και το έχω ακόμα. [...] Ο πρώτος πλούσιος εφοπλιστής που γνώρισα στο Λονδίνο ήταν ο κ. Αθανάσιος Βαλλιάνος. Εργάστηκα για τον ανιψιό του, τον κ. Βαλλιάνο ως συνεργάτηςγραμματέας-μεταφραστής-δραγουμάνος, παρόλο που τα αγγλικά μου ήταν ελληνικά για πολλούς. Θυμάμαι όταν πήγα με ένα μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο ξενοδοχείο Μπέρκλεϊ να τον πάρουμε για μια βασιλική συνάντηση στο Ασκοτ. Τον βρήκαμε να μας περιμένει με λευκό μάλλινο παντελόνι, με ένα κόκκινο ζωνάρι στη μέση, ένα ριγέ πουκάμισο και ένα μπλε σακάκι. Δυσκολευτήκαμε πολύ να τον κάνουμε να αλλάξει. Ωστόσο, μας νίκησε και τους δυο στα στοιχήματα. Θέλετε να στοιχηματίσετε σε ένα άλογο; τον ρώτησα. Κοίταξε τον πίνακα με τα ονόματα των τζόκεϊ και τα ονόματα των αλόγων. Υπήρχαν είκοσι επτά διαδρομείς. Θα πάρω το πράσινο, είπε, είναι καλό σημάδι. Στοιχημάτισε σε αυτό. Φυσικά το χρώμα έδειχνε πως το ίππευε μαθητευόμενος, όμως όταν του το εξήγησα δεν άλλαξε τίποτε. Δεν ξέρεις τι λες, είπε, πήγαινε να το βάλεις. Ο μπουκμέικερ γέλασε όταν του έδωσα δέκα λίρες και σχεδόν θα κρατούσα τα χρήματα αντί να του τα δώσω. Ευτυχώς, δεν το έκανα, γιατί το άλογο κέρδισε είκοσι προς ένα! Ακόμα και τότε ήταν φοβερός τζογαδόρος. Πήγαμε στο Παρίσι μαζί και μείναμε στο Σατώ ντε Μαντρίτ. Ο γέρος Σάχης της Περσίας έμενε κι αυτός εκεί. Ο Σάχης ήταν λίγο αδύναμος στο μυαλό και το Παρίσι έβραζε από ιστορίες για την εκκεντρικότητά του. Αγόραζε όλα τα ακριβά μουσικά κουτιά που έβρισκε, σκορπούσε χρήματα σε πάρτι, κορίτσια και προστατευόμενες. Προσκάλεσε τον κύριο και την κυρία Κιουρί να κάνουν μια επίδειξη του ράδιου, και όταν το είδε να λάμπει στο κελάρι του ξενοδοχείου ο Σάχης άρχισε να στριγκλίζει, να φωνάζει και να τους κατηγορεί ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν. Ανεβαίνοντας στον Πύργο του Αιφελ τρελάθηκε και χρειάστηκε να καλέσουν τον ανελκυστήρα και να τον κατεβάσουν. Κι ο κύριος Βαλλιάνος δημιουργούσε από τότε μικροεπεισόδια. Ηταν πολύ ανυπόμονος. Αν δεν έπαιρνε το τραπέζι που ήθελε σε εστιατόριο, άρχιζε να ουρλιάζει όσο πιο δυνατά μπορούσε. [...] Εκείνες οι μέρες ήταν οι μεγάλες μέρες του θεάτρου Γκέιτι. Ο κ. Βαλλιάνος δεν άργησε να ανακαλύψει τη γοητεία του θεάτρου Γκέιτι και περάσαμε πολλά βράδια, είτε εκεί είτε παρακολουθώντας τη μις Εθελ Λίβι. Αν και δεν Στην είσοδο του «Ritz» την ώρα του λαμπερού καθήκοντος καταλάβαινε τα λόγια, εκτιμούσε τον τρόπο που τραγουδούσε. Το πρόβλημα φάνηκε όταν γνώρισε ένα πολύ όμορφο κορίτσι του Γκέιτι, τη μις Βέρα Σινκλαίρ, γιατί τα αγγλικά του ήταν αρκετά μόνο για να σταματήσει ένα ταξί. Ομως ήταν καλά προστατευόμενη, όπως συνηθιζόταν, και έκανα ό,τι μπορούσα ως μεταφραστής. Ενα βράδυ που ήταν να συναντηθούμε, εκείνος αρρώστησε και έτσι έστειλε εμένα με το αυτοκίνητό του, το Πεζώ, με τον οδηγό του, στην είσοδο του Γκέιτι να απολογηθώ με περίπου 100 τριαντάφυλλα καθώς και οδηγίες για να συνοδέψω τη μις Σινκλαίρ και τον φίλο της στο σπίτι αν το ήθελε. Φυσικά το έκανα και συνέβη το απίστευτο. Ημουν παντρεμένος τότε και ο πεθερός μου ήταν ένας γνωστός οδοντίατρος στο Ουέστ Εντ. Το επόμενο πρωί, ένας από τους πελάτες του είπε τα εξής: Μα, το Θεό, αυτός ο νεαρός γαμπρός σου είναι λίγο παλιόπαιδο, έτσι; Τον είδα να φεύγει από την είσοδο της σκηνής του Γκέιτι εχθές το βράδυ με ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο και με μια κοπέλα πρώτης τάξεως! Εκείνος άναψε! Παρόλο που η αγαπημένη μου γυναίκα με πίστεψε, ο πατέρας της απείλησε να με πετάξει από το σπίτι. Χρειάστηκε να βγάλω τον κ. Βαλλιάνο από το κρεβάτι του, άρρωστο, να επιβεβαιώσει τα λόγια μου». Ανάμεσα σε Λόυντ Τζορτζ, Μπάζιλ Ζαχάρωφ και Βενιζέλο «Κάποτε όταν ο σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ έδωσε ένα ιδιωτικό δείπνο στο Ριτζ για είκοσι φίλους, με ζήτησε κατά τη διάρκεια και με παρουσίασε στους καλεσμένους του. Επιτρέψτε μου, κύριοι, να σας παρουσιάσω έναν από τους αγαπημένους μου συμπατριώτες. Τον Τζορτζ, είπε. Το πάρτι ήταν προς τιμήν του Πρωθυπουργού, του κ. Λόυντ Τζορτζ και μου έκανε εντύπωση που μου μίλησε. Και πιο πολύ για αυτά που μου είπε. Εσείς, οι Ελληνες, είστε πολύ αχάριστοι και κουτοί. Δεν κατάλαβα γιατί το είπε αυτό σε μένα. Δεν καταλαβαίνω, κύριε. Γιατί το λέτε αυτό; τον ρώτησα. Γιατί έχετε έναν από τους πιο μεγάλους άνδρες στον κόσμο, τον Βενιζέλο, και δεν τον εκτιμάτε, μου είπε. Μακάρι ο Θεός να έδινε να ήταν Αγγλος και να είχαμε έναν τέτοιον άνδρα στη χώρα μας. Αργότερα, καθώς έφευγε, ήρθε πάλι κοντά μου. Τζορτζ είπε όταν είπα αυτά για τους συμπατριώτες σου, φυσικά δεν εννοούσα εσένα. Ο σερ Μπάζιλ μου είπε πόσο αφοσιωμένος είσαι στον κ. Βενιζέλο και πόσο σε συμπαθεί. [...] Κάποτε, θυμάμαι, όταν εκείνος και ο Βενιζέλος συναντήθηκαν στο Λονδίνο, όλος ο τέταρτος όροφος του Ριτζ είχε σφραγιστεί από μια ειδική μερίδα ντετέκτιβ της Σκότλαντ Γιαρντ ώστε εκείνοι και οι σύμβουλοί τους να έχουν τις μυστικές συσκέψεις. Λίγο καιρό αργότερα έμαθα από έναν Ελληνα γραμματέα πολιτικού πως συζητούσαν τη βρετανική στήριξη της Ελλάδας ενάντια στην Τουρκία». Ανάμεσα στους σταρ του Χόλιγουντ «Ο λόγος που οι διάσημοι κινηματογραφικοί αστέρες απουσιάζουν από το Ριτζ, σε σύγκριση με τους πολιτικούς και τους διπλωμάτες, είναι, σύμφωνα με τον Τζορτζ, η αλησμόνητη άφιξη του Τσάρλι Τσάπλιν στο ξενοδοχείο: Ανυπόμονοι να δουν αυτούς τους πρώτους και διάσημους σταρ του Χόλιγουντ, τα πλήθη μπλόκαραν το Πικαντίλλυ ως απέναντι το Γκρην Παρκ. Η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη όταν ο Τσάρλι Τσάπλιν επέστρεψε και έμεινε στο Ριτζ. Εξτρα αστυνομικοί μπήκαν σε υπηρεσία νύχτα μέρα για να ελέγχουν τα πλήθη. Στέλναμε δυο ταξί την ημέρα για φέρνουν την αλληλογραφία των θαυμαστών του. Μετά από αυτό ο κ. Μπονβέν, ο διευθυντής είπε: Δεν θέλουμε άλλους σταρ του κινηματογράφου. Και από τότε ως σήμερα αυτοί που ήρθαν είναι μετρημένοι. Δεν ήταν μεγάλη απώλεια, γιατί είναι μεικτό συναίσθημα. Οι πελάτες δεν θέλουν να παλεύουν να μπουν και να βγουν στο ξενοδοχείο με ένα πλήθος υστερικών νεαρών θαυμαστών, φωτογράφων και κυνηγών αυτογράφων και μια μόνιμη πολιορκία ρεπόρτερ. Ενας που γνώρισα καλά ήταν ο Τζον Μπάριμορ, όταν έκανε την ταινία Τζέκυλ και Χάιντ, με τον Τζέραλντ ντι Μοριέ. [...] Ενας άλλος σταρ του κινηματογράφου που έμεινε στο Ριτζ αργότερα ήταν ο Γκρέγκορι Πεκ. Δεν καταλαβαίνω όλους αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες ηθοποιούς του Χόλιγουντ που παντρεύονται και χωρίζουν τόσο γρήγορα μου είπε μια μέρα. Δόξα τω Θεώ, είμαι ευτυχισμένος με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Ενα χρόνο αργότερα έπαιρνε διαζύγιο».

14 14 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΡΕΒΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Κατερίνα Ευαγγελάτου Σκηνοθέτης από κούνια «Πολλές φορές σκέφτομαι πως πολύ περισσότερα θα καταλάβει κανείς για μένα αν δει δύο ή τρεις παραστάσεις μου παρά αν διαβάσει μια συνέντευξή μου», υποστηρίζει η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Ο λόγος της, ωστόσο, παραμένει τόσο κοφτερός και στοχευμένος όσο και οι παραστάσεις που σκηνοθετεί Από τον Κώστα Μπουρούση δες την Κατερίνα Ευαγγελάτου να μιλάει για την παράσταση «Γυάλινος κόσμος»

15 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 15 «ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΧΝΗ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΨΩΜΙ. ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΕΚΕΙ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΙΜΩΘΟΥΜΕ» εννήθηκε στην αγκαλιά του θεάτρου. Μεγάλωσε άλλοτε ως θεατής στις πρόβες των παραστάσεων του πατέρα της και γνωστού σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου Γ και άλλοτε κρατώντας τα λόγια της αείμνηστης μητέρας της, ηθοποιού Λήδας Τασοπούλου, όπως μου αφηγείται. Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνεις πως, όταν μεγαλώνεις στις κουίντες του θεάτρου, όταν ζυμώνεσαι μέσα στα καμαρίνια και οι καλοκαιρινές σου διακοπές είναι συνυφασμένες αντί με την άμμο και τη θάλασσα με το κοίλον της Επιδαύρου, μάλλον δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να επιλέξεις τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις. Το θέατρο μοιάζει με τον φυσικό χώρο της Κατερίνας Ευαγγελάτου - ίσως γι αυτό οι παραστάσεις που σκηνοθετεί τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σταθερά στο κέντρο των συζητήσεων. Πολύ περισσότερο φέτος, με τον «Γυάλινο κόσμο» του Τένεσι Ουίλιαμς στο θέατρο «Δημήτρης Χορν». Η Κατερίνα Ευαγγελάτου που είναι εκεί, όπως τα περισσότερα βράδια της παράστασης, και κρατά διακριτικά σημειώσεις θα μου πει αργότερα: «Κάθομαι και λέω: Αν άρχιζα τώρα, η παράσταση θα ήταν άλλο πράγμα. Αλλά είμαι έτσι από τη φύση μου. Δεν μπορώ να ησυχάσω». Η Κατερίνα μάς βοηθά στη φωτογράφηση, τρέχει να βρει μια μπαλαντέζα, κουβαλά καρέκλες, ανοίγει το ψυγείο, το μοναδικό στοιχείο που υπάρχει στη σκηνή, για να μας δείξει τον «γυάλινο κόσμο» της Λόρα. Μιλάει για την ιδιαιτερότητα του σκηνικού, πως πρέπει δηλαδή να μπορεί να μαζευτεί σε 35 λεπτά, μια και ο «Γυάλινος κόσμος» ανεβαίνει εκ περιτροπής με το «Κόκκινο» του Σταμάτη Φασουλή. Παραπονιέται για το ψιλόβροχο που έχει φριζάρει τα μαλλιά της. «Μη φοβάσαι», της λέω, «θα γράψω πως ήταν ένα βροχερό απόγευμα. Το υπόσχομαι». Γελάει. Λίγο αργότερα, καθισμένοι στην πλατεία του θεάτρου, ξεκινάμε την κουβέντα από το έργο του Ουίλιαμς. Για την ιστορία, αξίζει να πούμε πως η Κατερίνα Ευαγγελάτου όχι μόνο σκηνοθετεί, αλλά είναι υπεύθυνη και για τη μετάφραση και τη δραματουργική επεξεργασία. Μου μιλά για το κίνητρο που βρίσκει η ίδια μέσα στα κείμενα τα οποία σκηνοθετεί, για το αγκίστρι στο οποίο πιάνεται: «Εκεί ακριβώς αρχίζει η περιπέτεια. Αν είσαι τυχερός, θα πιαστούν κι άλλοι στο ίδιο δίχτυ». Της κάνω μια ερώτηση που μάλλον ακούει συχνά: «Γιατί έγινες σκηνοθέτης;». Η απάντησή της με αιφνιδιάζει: «Δεν ξέρω, δεν μπορώ να σου απαντήσω το γιατί. Είναι ένα πολύ βαθύ και περίπλοκο πράγμα. Τι να σου πω; Οτι δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, ότι έτσι αναπνέω, αυτές τις βλακείες που βγαίνουν και λένε; Σου λέω κάτι πιο τίμιο. Δεν ξέρω». Ο λόγος της είναι αιχμηρός, ακόμη και η εκφορά που χρησιμοποιεί για κάθε λέξη έχει τη σημασία της. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, η οποία τον περασμένο Σεπτέμβριο βραβεύτηκε με το βραβείο «Ελευθερία Σαπουντζή» ως νέα και ανερχόμενη καλλιτέχνης του θεάτρου, ξεκίνησε τη διαδρομή της ως ηθοποιός. Τελείωσε τη σχολή του Εθνικού, τότε που όλοι της έλεγαν «τι ήρθες να κάνεις εδώ; Γιατί δεν πας να παίξεις κατευθείαν στο Αμφιθέατρο ;», έπαιξε για δύο χρόνια στο ίδιο θέατρο και έπειτα έφυγε για το Λονδίνο και μετά για τη Μόσχα για σπουδές σκηνοθεσίας. Ετσι ή άλλιώς η Κατερίνα Ευαγγελάτου δεν είδε ποτέ το θέατρο ως οικογενειακή μπίζνα ή ως κληρονομικό δικαίωμα. Υποθέτω ότι το είχε βιωμένο στο DNA της. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην τη ρωτήσω αν η καλή οικογενειακή παράδοση της άνοιξε πόρτες, τη δυσκόλεψε ή της προκάλεσε άγχος ή βάρος. «Οχι, τώρα πια δεν με αγχώνει τίποτα», μου λέει, και συνεχίζει: «Εχει πια περάσει καιρός, με την έννοια ότι πάνε 10 χρόνια από τότε που τέλειωσα τη σχολή και 5 που σκηνοθετώ. Οπωσδήποτε υπάρχουν καλά και κακά στο γεγονός ότι οι γονείς μου είναι αυτοί που είναι. Δεν μπορώ να σταθμίσω αυτή τη στιγμή αν είναι περισσότερα τα καλά ή τα κακά. Υπάρχει μια αντιμετώπιση σε μένα από τους ανθρώπους του χώρου ανεξάρτητη με τους γονείς μου. Δεν υπάρχει μία σχέση που να μου έχει ανοίξει ή κλείσει πόρτες. Ξέρεις, τα φαινόμενα δείχνουν ότι αυτό το πράγμα δεν έχει και πολλή σημασία όσο περνάει ο καιρός. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά ανθρώπων του χώρου που έχουν διαπρέψει και πάρα πολλά παιδιά που δεν έχουν εξελιχθεί ίσως με τον τρόπο που θα ήθελαν. Δεν αποτελεί εισιτήριο το αν οι γονείς σου είναι σπουδαίοι ή λιγότερο σπουδαίοι. Το ζήτημα είναι εσύ τι κάνεις». Η αλήθεια είναι πως η ίδια έχει κάνει και εξακολουθεί να κάνει συνεχώς παραστάσεις που συζητιούνται. «Η βρόμικη είναι δουλειά του σκηνοθέτη;», τη ρωτάω μεταξύ σοβαρού και αστείου. «Είναι βρόμικη δουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει», λέει γελώντας. «Είναι πολύ δύσκολη δουλειά και πολύ ψυχοφθόρα. Εχεις να κάνεις με ανθρώπους. Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα απ αυτό». Μου λέει ακόμη πως η ίδια είναι δύσκολη, απαιτητική και σκληρή σε ό,τι έχει να κάνει με τη δουλειά. Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς γιατί, αλλά μου γεννά την απορία αν είναι και μοναχική ως άνθρωπος. «Οχι ακριβώς», λέει. «Εχω τον σύντροφό μου, είμαστε μαζί, συζούμε, είμαστε ένα πολύ ενωμένο ζευγάρι και έχουμε επιλέξει να είμαστε έτσι. Αλλά έχω κοντινούς φίλους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γενικώς, δεν μου αρέσουν οι πολυπληθείς και οι δυνατές διασκεδάσεις. Προτιμώ να είμαστε αυτοί οι 4-5 άνθρωποι. Συνεπώς δεν είμαι μοναχική, απλώς μπορώ να πω ότι είμαι πολύ εκλεκτική στο ποιος θα είναι φίλος μου». Τη ρωτάω αν το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε της «κληροδότησε» αυτή Με τον πατέρα της Σπύρο Ευαγγελάτο Η Κατερίνα με τη μητέρα της, την αείμνηστη Λήδα Τασοπούλου την εκλεκτικότητα. «Οι γονείς μου ήταν επίσης ένα πάρα πολύ δεμένο ζευγάρι, μείνανε πάρα πολύ δεμένοι μέχρι το τέλος και εκείνοι είχαν πολύ λίγους καλούς φίλους. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει μια σχέση με το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα. Από την άλλη, η γιαγιά μου και ο παππούς μου, οι γονείς της μητέρας μου, που κι αυτοί είχαν αναλάβει ένα μεγάλο μέρος του μεγαλώματός μου, γιατί ας πούμε μας έπαιρναν Σαββατοκύριακα τα καλοκαίρια πολύ καιρό μέχρι να τελειώσουν οι πρόβες των γονιών μου, ήταν ακριβώς το αντίθετο. Τρομερά κοινωνικοί, με ένα ανοιχτό σπίτι, με πάρα πολλούς φίλους, οπότε έχω ζήσει και τις δύο πλευρές». Και μια που ζούμε σε καιρούς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καθένας πρέπει να ξεπερνά τον εαυτό του, αναρωτιέμαι πώς η ίδια, μια νέα γυναίκα, αντιλαμβάνεται την ύφεση και όλα τα παρεπόμενά της: «Εχω μια βαθιά θλίψη γι αυτό που συμβαίνει. Εχω μια παγωμάρα. Υπήρχε μια περίοδος όπου έβλεπα με μανία ειδήσεις και είχα στρεσαριστεί πάρα πολύ. Μετά ένιωσα ότι δεν πρέπει να το κάνω αυτό. Τώρα παρακολουθώ τα πράγματα πιο ψύχραιμα, κυρίως διαβάζω, δεν βλέπω ειδήσεις καθόλου. Προσπαθώ να είμαι πιο ψυχρή. Αυτό που με γονατίζει είναι η κατάσταση στον δρόμο, οι άστεγοι, οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι. Δεν μπορώ να το χειριστώ. Μπορεί να κάνεις κάποια πράγματα συμβολικά ή λιγότερο συμβολικά σε σχέση με κάποιες δράσεις όπου συμμετέχεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαστε πολύ περισσότερο θεατές σε αυτό που συμβαίνει απ όσο θέλουμε να πιστέψουμε». Και το θέατρο, η τέχνη, ποια είναι η θέση της μέσα σε αυτή τη σκοτεινή καθημερινότητα; «Για μένα είναι σημαντικό να μη σταματήσει η τέχνη. Υπάρχουν πολλοί που το απαξιώνουν αυτό. Λένε δεν θέλουμε τέχνη, θέλουμε ψωμί. Το θεωρώ εντελώς φασιστικό. Και επειδή κάποιοι θέλουν να οδηγηθούμε εκεί, θεωρώ ότι το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, μαζί με τα πέντε κουτιά φάρμακα που θα χαρίσουμε ή τα πέντε βιβλία που θα πάμε στις φυλακές, είναι μακροπρόθεσμα να μη φιμωθούμε. Οπότε κακώς λένε όσοι λένε ότι σκασίλα τους για τα θέατρα που κλείνουν ή για τους ηθοποιούς που είναι 90% άνεργοι. Δεν λέω ότι πρέπει να πεθάνει από την πείνα ο κόσμος, προς Θεού. Ομως δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν θέατρα που γεμίζουν. Ο κόσμος πάει στο θέατρο και το γουστάρει πολύ και το πιστεύει. Είναι η ψυχαγωγία που αποζητά. Πιστεύω ότι πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε σύντομα οι άνθρωποι της γενιάς μου, γιατί εμείς θα φάμε την κατραπακιά, οι των 30, και να μην καταθέσουμε τα όπλα. Να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Ο καθένας στο πόστο του και στο είδος που του αρέσει. Πρέπει να συνεχίσουμε. Οπως και όσο μπορούμε». info Η παράσταση «Γυάλινος κόσμος» παίζεται στο θέατρο «Δημήτρης Χορν», Αμερικής 10, Κολωνάκι

16 16 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου Π αράλληλα με την παράσταση την οποία σκηνοθετεί ο Πέτρος Φιλιππίδης, κάνετε και άλλες πολλές δουλειές, έτσι δεν είναι; Κρατερός Κατσούλης: Εγώ συμμετέχω με τη Νίνα Λοτσάρη, τον Παντελή Καναράκη και τον Πατρίκ στο «Casablanca», σε μια μουσικοχορευτική παράσταση. Παναγιώτης Μπουγιούρης: Ενώ εγώ πρωταγωνιστώ σε μια τηλεοπτική σειρά στην Κύπρο, ετοιμάζοντας παράλληλα και κάποιο θεατρικό εκεί. Οπως καταλαβαίνεις, το πρόγραμμα και των δυo μας είναι εξαιρετικά φορτωμένο. -Kρατερέ, η αλήθεια είναι ότι πριν από μερικά χρόνια σε θεωρούσαμε ένα αρσενικό που δύσκολα θα υπέκυπτε στον θεσμό του γάμου Κ.Κ.: Αναρωτιέμαι γιατί, μια και το 85% της εργένικης ζωής μου τo έχω περάσει δεσμευμένος. Ημουν πάντα σε μακροχρόνιες σχέσεις, απλώς ο κόσμος δεν τις ήξερε. Οταν γνωριστήκαμε με την Κατερίνα ήμασταν -ευτυχώς και οι δύο- σε φάση που θέλαμε να κάνουμε οικογένεια, επομένως το timing έπαιξε καθοριστικό ρόλο, αφού σε διαφορετική περίπτωση ο καθένας θα τραβούσε τον δρόμο του. Μου άρεσε που η Καραβάτου είναι ένας άνθρωπος του χώρου μου με εξαιρετικές σπουδές στο εξωτερικό, με την οποία γελάω και κάνω καλή παρέα. Εκτός από τον έρωτα, εκείνο που παίζει ρόλο σε έναν γάμο είναι να περνάς καλά με τον άλλον. Π.Μ.: Πες το όπως πρέπει: ήμουν αμετανόητος εργένης μέχρι να γνωρίσω την Κατερίνα! (γέλια) Πάντως, παραδέξου το, έλεγες πάντα ότι η Κατερίνα είναι πολύ ωραία γυναίκα! Κ.Κ.: Είναι αυτό που το λες, αλλά αμέσως το προσπερνάς γιατί είσαι αλλού. Γνωριζόμασταν κοινωνικά επτά χρόνια, αλλά ήρθαμε πιο κοντά πριν από τρία χρόνια, μέσα από κοινές δραστηριότητες του καναλιού. Κάναμε στενή παρέα και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι είναι ο άνθρωπος με τον οποίο θα πορευτώ. Ολα τα άλλα ήρθαν ήρεμα και φυσιολογικά χωρίς να υποκύπτουμε στην καταπίεση του «πρέπει». -Το παιδί σού άλλαξε τη ζωή; Κ.Κ.: Ενα παιδί σού αλλάζει τα πάντα: τις προτεραιότητες, τον τρόπο σκέψης, τις επιλογές, ακόμη και τη διάθεση. Και ο πιο δύσκολος άνθρωπος όταν βλέπει το χαμόγελο ενός παιδιού χαμογελά. Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται συχνά πότε θα επιστρέψει στο σπίτι για να ασχοληθεί με το παιδί, να το πάρει αγκαλιά και να το κάνει μπάνιο. Μου αρέσει η γνωριμία που βιώνω αυτή την εποχή με την κόρη μου. Τις τελευταίες ημέρες που βγάζει κραυγούλες στέκομαι από πάνω της έτοιμος να καταρρεύσω. -Με τον Μπουγιούρη πώς γνωριστήκατε; Π.Μ.: Α, αυτό θα σ το πω εγώ. Πέρυσι που Δύο φίλοι στο σανίδι Βρίσκονται για μία ώρα και σαράντα λεπτά χωρίς διάλειμμα πάνω στην ίδια σκηνή υποδυόμενοι ο καθένας επτά ρόλους. Ο εκ πεποιθήσεως εργένης Παναγιώτης Μπουγιούρης και ο νέας κοπής μπαμπάς Κρατερός Κατσούλης δηλώνουν πάνω απ όλα καλοί φίλοι Της Μαρίας Λεμονιά

17 δες Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 17 βίντεο με στιγμιότυπα από την παράσταση «Πέτρες στις τσέπες του», αλλά και τι λένε πρωταγωνιστές και σκηνοθέτης έκανε την εκπομπή στον ΣΚΑΪ με τους άνδρες με πήρε τηλέφωνο για να με προσκαλέσει. Πέρα από το γεγονός ότι διασκέδασα το γύρισμα όταν βγήκε το επεισόδιο στον αέρα, δέχτηκα πάρα πολλά μηνύματα από φίλους που μου έλεγαν ότι ταιριάζουμε και ότι θα έπρεπε να σκεφτούμε την πιθανότητα μιας μελλοντικής συνεργασίας. Η ουσιαστική επαγγελματική μας γνωριμία ήταν καρμική. -Παναγιώτη, πέρυσι είχε αναπτυχθεί μια ολόκληρη παραφιλολογία γύρω από το πρόσωπό σου, π.χ. σχόλια του τύπου φεύγει από δουλειές γιατί είναι δύσκολος Π.Μ.: Ναι, είμαι πάρα πολύ δύσκολος και με ενοχλεί όταν επεξηγούμε τα αυτονόητα. Οταν αποχώρησα πέρυσι από τα «Μυστικά της Εδέμ» γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά και εγώ ένιωσα την ανάγκη να υποστηρίξω τις επιλογές μου, πόσο μάλλον όταν αυτές έχουν προκύψει ύστερα από συνεννόηση με τους συνεργάτες και το περιβάλλον σου. Καλό θα είναι ο καθένας μας να είναι συγκρατημένος σε αυτά που λέει, μια και δεν γνωρίζει πάντα τις ειδικές συνθήκες. Δεν είναι όλα αποτέλεσμα σύγκρουσης και ίντριγκας, γι αυτό να μη βιάζονται κάποιοι να βγάλουν συμπεράσματα. Γυρνώ την πλάτη μου στον κυνισμό που δεν κατανοεί ότι αν δεν έχεις να προσφέρεις κάτι άλλο, ολοκληρώνεις και πας σπίτι σου. -Να μιλήσουμε για την παράσταση «Πέτρες στις τσέπες του», που σας έδωσε την ευκαιρία να ανεβείτε μαζί στο σανίδι του θεάτρου «Μουσούρη». Κ.Κ.: Είναι μια σπαρταριστή κωμωδία που είχε παιχτεί παλαιότερα και εγώ την είχα δει πάνω από τέσσερις φορές. Πρόκειται για την ιστορία δύο Ιρλανδών κομπάρσων που συμμετέχουν σε μια χολιγουντιανή ταινία που γυρίζεται στην πατρίδα τους. Υπάρχουν μόνο δύο ηθοποιοί πάνω στη σκηνή. Καθένας υποδύεται από επτά ρόλους. Κάνουν την Αμερικανίδα σταρ, τον πρώτο βοηθό σκηνοθέτη, έναν αιδεσιμότατο, κάποια μικρά παιδιά κ.λπ. Μέσα σε μια παράσταση μιας ώρας και σαράντα λεπτών χωρίς διάλειμμα υπάρχει γρήγορη εναλλαγή και άφθονο γέλιο. Π.Μ.: Και βέβαια ο Πέτρος Φιλιππίδης είχε την έμπνευση να ανεβάσει το έργο, να μας επιλέξει και οποία έκπληξη να μας σκηνοθετήσει κιόλας! -Μια και το 2012 μπήκε όχι και τόσο ευοίωνα, να τολμήσω να ρωτήσω τι έχετε να πείτε για όλο αυτό που βιώνει εδώ και πολύ καιρό η χώρα μας; Κ.Κ.: Αυτό που συμβαίνει είναι χυδαίο, ανήθικο και απαράδεκτο. Ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια κατάσταση όπου οφείλουμε να πληρώσουμε έναν λογαριασμό που δεν μας ανήκει. Σε όποιον ανήκει να τον πληρώσει. Οχι βγαίνεις εσύ με τις φίλες σου έξω, πας στα μπουζούκια και μετά στέλνεις την απόδειξη σε μένα. Μαζί τα φάγαμε; Δεν νομίζω! ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ «OΤΑΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑ ΠΕΡΥΣΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ. ΓΥΡΝΩ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΥΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΟΤΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΣ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ» ΚΡΑΤΕΡΟΣ «OΤΑΝ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΗΜΑΣΤΑΝ -ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ- ΣΕ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΤΟ TIMING ΕΠΑΙΞΕ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ, ΑΦΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ» info To έργο «Πέτρες στις τσέπες του» παίζεται Δευτέρα - Τρίτη στο θέατρο «Μουσούρη»

18 18 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Η 29χρονη ομογενής πολιτικός επί το έργον: στα έδρανα της καναδικής Βουλής παίρνει τον λόγο εκπροσωπώντας το κεντροαριστερό κόμμα Νέα Δημοκρατία B ράδυ παραμονής Πρωτοχρονιάς και από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής ακούγεται μια χαρούμενη, σχεδόν κοριτσίστικη, φωνή να μου λέει με ενθουσιασμό: «Εδώ στον Καναδά είναι πρωί και μόλις πήρα τηλέφωνο τη γιαγιά μου στην Αλεξανδρούπολη για να της πω τα κάλαντα και να της ευχηθώ χρόνια πολλά». Παρά τα 29 της χρόνια, η Νίκη Αστον μαζί με τον αδελφό της Αλέξανδρο ακολουθούν πιστά τα πατροπαράδοτα ελληνικά έθιμα, έστω και αν μεγάλωσαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στη χώρα της Βορείου Αμερικής. Και μπορεί να είναι μεγάλη για να λέει τα κάλαντα, αλλά η Νίκη είναι μικρή, συγκεκριμένα η νεότερη γυναίκα που έβαλε υποψηφιότητα για την αρχηγία του κεντροαριστερού καναδέζικου κόμματος Νέα Δημοκρατία. Η φίλη της Νία Βαρντάλος και η πολιτική Η Ελληνοκαναδή βουλευτής μεγάλωσε στην πόλη Τόμπσον, στην επαρχία της Μανιτόμπα, και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα γόνου μεταναστών: «Η μητέρα μου έφυγε από την Ελλάδα για να σπουδάσει στον Καναδά, γνώρισε τον Αγγλο πατέρα μου και έτσι έφτιαξαν εδώ τη ζωή τους». Ωστόσο, η οικογένεια Αστον ζει κατά βάση σε ελληνικούς ρυθμούς: από τη γλώσσα μέχρι τις σχέσεις της με την Oμογένεια και τις παραδοσιακές γιορτές, όλα περιστρέφονται γύρω από τη μαμά πατρίδα. Οι σκηνές από την καθημερινότητά τους θυμίζουν άραγε τα χιουμοριστικά στιγμιότυπα της πασίγνωστης ταινίας «My Big Fat Greek Wedding»; Η Νίκη γελά βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: «Πολλά στοιχεία του έργου ταυτίζονται με τον δικό μας τρόπο ζωής, ωστόσο στο μυαλό μας έχουμε τη σύγχρονη εκδοχή των Ελλήνων. Για παράδειγμα, η μητέρα μου ποτέ δεν θα με ανάγκαζε να παντρευτώ κατ ανάγκη Ελληνα. Πάντως Η Νίκη με τον κατά δύο χρόνια μικρότερο αδελφό της Αλέξανδρο στην παραλία Θέρμα της Σαμοθράκης Νίκη Αστον Από τον Εβρο στα βουλευτικά έδρανα του Καναδά Η 29χρονη ομογενής από την Αλεξανδρούπολη μιλά οκτώ γλώσσες, παίζει κλαρίνο και πήρε πρόσφατα το χρίσμα για να διεκδικήσει την αρχηγία του κεντροαριστερού κόμματος Νέα Δημοκρατία. Επόμενος στόχος της, η πρωθυπουργία του Καναδά! Συνέντευξη στην Εβελίνα Σαραντίδη

19 Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 19 Η Καναδή βουλευτής το καλοκαίρι του 2010 σε ταβέρνα της Αλεξανδρούπολης. Μαζί της οι γονείς της Στιβ Αστον και Χάρις Δημητρακοπούλου, ο παππούς της, αλλά και η πολυαγαπημένη της γιαγιά Ελπινίκη είμαστε πολύ περήφανοι για την επιτυχία της ταινίας, μια και γνωρίζω προσωπικά τη Νία Βαρντάλος και την οικογένειά της, διότι ανήκουμε στην ίδια κοινότητα». Αριστη μαθήτρια, σε βαθμό που της δόθηκε υποτροφία για σπουδές δύο χρόνων στο Χονγκ Κονγκ σε ηλικία μόλις 16 ετών, η Ελληνοκαναδή βουλευτής, που μιλά οκτώ γλώσσες, διάλεξε τις Πολιτικές Επιστήμες και συγκεκριμένα τις Διεθνείς Σχέσεις ως πεδίο ενασχόλησης, κερδίζοντας έτσι σημαντικές εμπειρίες στο επίπεδο της πρακτικής. «Για ένα διάστημα εργάστηκα στο γραφείο Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο και στην καναδική πρεσβεία της Αθήνας». Και παρόλο που ο αρχικός στόχος ήταν να δουλέψει στα Ηνωμένα Εθνη ή στο Διπλωματικό Σώμα, τελικά η Νίκη καταστάλαξε στην πολιτική σκηνή του Καναδά στρέφοντας το ενδιαφέρον της στα κοινωνικά ζητήματα, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η φτώχεια, ο ρατσισμός και το Μεταναστευτικό. Η νεαρή βουλευτής της Κεντροαριστεράς κόλλησε το μικρόβιο της πολιτικής από τον πατέρα της Στιβ Αστον, ο οποίος διατελεί επαρχιακός υπουργός Μεταφορών στη Μανιτόμπα ενώ, ως γνήσιος φιλέλληνας, πρωτοστατεί στον αγώνα για την επιστροφή των Μαρμάρων στη χώρα μας έχοντας αναλάβει την προεδρία της καναδικής επιτροπής. Η παρθενική εμφάνιση της Νίκης στην πολιτική έγινε το 2005, όταν μόλις στα 23 της χρόνια έβαλε υποψηφιότητα στην περιφέρειά της, όμως το κόμμα της έχασε στις εθνικές εκλογές. Το 2008, και αφού ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στον τομέα Peace & Conflict Studies, εκλέχθηκε βουλευτής για την εκλογική περιφέρεια του Τσόρτσιλ. Κερδίζοντας μία-μία τις μάχες στον στίβο της πολιτικής, ήρθε η στιγμή για άλλη μια πρόκληση στην πετυχημένη καριέρα της, που μπορεί να την οδηγήσει στον πρωθυπουργικό θώκο. Εχοντας πάρει ήδη το χρίσμα για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, η εσωκομματική αναμέτρηση θα κριθεί τον ερχόμενο Μάρτιο και, αν όλα πάνε καλά, ίσως να μιλάμε για την επόμενη πρωθυπουργό του Καναδά! Ο ξαφνικός έρωτας και ο πατροπαράδοτος γάμος Από τα έδρανα της Βουλής η υποψήφια αρχηγός εναντιώνεται, μεταξύ άλλων, στις ξενοφοβικές τάσεις της τωρινής κυβέρνησης: «Κύριο μέλημά μου είναι να γίνει ο Καναδάς πιο φιλόξενος προς τους μετανάστες, να εξασφαλιστούν οι σωστές συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Αλλωστε, η χώρα αυτή είναι δημιούργημα των εργατικών χεριών που ήρθαν από όλο τον κόσμο». Μέσα από την πολιτική, η Νίκη γνώρισε και τον άνδρα της ζωής της, τον Καναδό πολιτικό σύμβουλο Ράιαν Μπάρκερ, με τον οποίο παντρεύτηκαν τον περασμένο Αύγουστο στην Αλεξανδρούπολη. «Οταν η σχέση μας άρχισε να σοβαρεύει, ξεκαθάρισα στον σύζυγό μου ότι το όνειρό μου είναι να γίνει ο γάμος μου στην ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας μου». Η καρδιά της, άλλωστε, όπως παραδέχεται, είναι μοιρασμένη μεταξύ του Καναδά και της Ελλάδας. Μας ξεδιπλώνει μάλιστα τις αναμνήσεις από τα καλοκαίρια που περνά κάθε χρόνο στην ακριτική πόλη: «Η ζωή στην Αλεξανδρούπολη είναι μαγική. Μπάνια στα Δίκελλα, βόλτες στην Αρχαία Μεσημβρία, καφές στα στέκια κοντά στον Φάρο, φαγητό από τα χεράκια της γιαγιάς μου Ελπινίκης, ξενύχτια στα μπουζούκια. Στην πόλη μου περνάω πάντα υπέροχα μαζί με το σόι μου και καλούς φίλους». Ακόμα και όταν βρίσκεται στον Καναδά, η ανερχόμενη πολιτικός φροντίζει να βλέπει από κοντά τους αγαπημένους της τραγουδιστές, από την Ελενα Παπαρίζου και τον Σάκη Ρουβά μέχρι τον Αντώνη Ρέμο και τον Νίκο Βουρλιώτη. «Από τους παλιότερους θαυμάζω τον Θεοδωράκη και τον Τσιτσάνη. Επιπλέον, εκτίμησα την παραδοσιακή ελληνική μουσική μαθαίνοντας κλαρίνο με τον δάσκαλο του ωδείου όπου έκανε και η μητέρα μου μαθήματα στην Αλεξανδρούπολη». Στα μάτια της Νίκης η Ελλάδα είναι παράδεισος, γνωρίζοντας ωστόσο καλά ότι όσοι ζουν μόνιμα στη χώρα αυτή αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα: «Εχω πολλούς φίλους που θέλουν να έρθουν στον Καναδά εξαιτίας της κρίσης και είναι πολύ στενάχωρο για εμάς τους Ελληνες της διασποράς να ακούμε την παραπληροφόρηση και τα στερεότυπα των ξένων μέσων ενημέρωσης. Ο Καναδάς αντιμετωπίζει πολύ σκληρά και αρνητικά την Ελλάδα». Η Ελληνοκαναδή βουλευτής δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να βάλει τον εαυτό της στη θέση ενός Ελληνα πολιτικού, ωστόσο δεν διστάζει να εκφράσει την άποψή της για το θέμα: «Πιστεύω ότι οι ίδιοι οι Ελληνες πρέπει να βρουν τον τρόπο να προχωρήσουν μέσα από αυτήν τη κρίση. Μόνο ο ελληνικός λαός ξέρει τι πρέπει να γίνει και δεν χρειάζεται υποδείξεις από το εξωτερικό. Οι άλλες χώρες δεν μπορούν να υποδεικνύουν το μέλλον των Ελλήνων. Η αυτοδιάθεση των Ελλήνων θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο».

20 20 Πρώτο Θέμα Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012 Του Χρήστου Ζαμπούνη T ο ευρύ κοινό έμαθε την ύπαρξή του το 2005 όταν κέρδισε το Οσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για την ταινία «Πλαγίως». Είχε προηγηθεί μία άλλη σπουδαία διάκριση, η Χρυσή Σφαίρα για το σενάριο της ταινίας «Σχετικά με τον Σμιντ», όπου πρωταγωνιστούσε ο Τζακ Νίκολσον. Οι σινεφίλ όμως τον είχαν ξεχωρίσει από την πρώτη του ταινία, τον «Πολίτη Ρουθ», μια σάτιρα για την αμερικανική πολιτική πάνω στις εκτρώσεις, και το «Election», πάλι μια πολιτική σάτιρα με πρωταγωνίστρια τη Ρις Γουίδερσπουν. Ανεξαρτήτως της ταχύτητας της ανακαλύψεως, ο Αλεξάντερ Πέιν θεωρείται σήμερα, στα 50 του, ένα από τα δυνατά χαρτιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Μετά την ανακοίνωση των πέντε υποψηφιοτήτων της νέας ταινίας του «Οι Απόγονοι» για τις φετινές Χρυσές Σφαίρες, αναμένεται να σαρώσει και στα Οσκαρ. Ηδη οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ στοιχηματίζουν ότι ο πρωταγωνιστής της ταινίας Τζωρτζ Κλούνεϊ είναι το φαβορί για το Οσκαρ ηθοποιίας, ενώ για τον ίδιο προδικάζουν διακρίσεις είτε στην κατηγορία της σκηνοθεσίας είτε σε αυτή του σεναρίου των «Απογόνων». Ο γιος των Ελλήνων μεταναστών από τη Νεμπράσκα κρατά μέχρι στιγμής χαμηλό προφίλ. Παρότι έχει συνεργαστεί επιτυχώς με μεγαθήρια του Χόλιγουντ όπως ο Στίβεν Σπίλμπεργκ (έγραψε το σενάριο στο «Τζουράσικ Παρκ 3») ή ο Τζακ Νίκολσον και παρότι αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα αποδοχής κοινού και κριτικής, αποφεύγει συστηματικώς την ένταξή του στο σταρ σύστεμ ειδικώς και στο σύστημα γενικώς. Ισως σε αυτή τη διάθεση ανεξαρτησίας να οφείλεται η καθυστέρηση επτά ολόκληρων ετών μέχρι να γυρίσει μετά το «Πλαγίως» τους «Απογόνους», ίσως πάλι, όπως εξηγεί ο ίδιος, ήταν απασχολημένος με ένα άλλο πρότζεκτ επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο «The downsizing», που δεν έφτασε ποτέ στο στάδιο της παραγωγής. Οπως και να έχουν τα πράγματα, το 2007 η εταιρεία παραγωγής του πήρε option για τα δικαιώματα του βιβλίου της Κάουι Χαρτ Κάμινγκς «Οι Απόγονοι» και ύστερα από την άρνηση του Στίβεν Φρίαρς αποφάσισε να τη γυρίσει ο ίδιος. Πρωταγωνιστής είναι ο Ματ Κινγκ, ένας ζάπλουτος κτηματίας στη Χαβάη, που καλείται να επανεξετάσει τη ζωή του έπειτα από μοιραίο ατύχημα που είχε, με αποτέλεσμα η γυναίκα του να καταστεί κλινικώς νεκρή. «Ο Κινγκ», τονίζει ο Πέιν, «δεν είναι ο άνθρωπος που θα ήθελε να είναι. Οι κόρες του δεν τον εμπιστεύονται, μαθαίνει ότι η γυναίκα του τον απατούσε και διαπιστώνει ότι όλοι, φίλοι, συγγενείς και γνωστοί, τον θέλουν μόνο για τα λεφτά του». Η επιλογή του Τζωρτζ Κλούνεϊ για τον πρώτο ρόλο ήταν εκ των ων ουκ άνευ. «Είναι ένας από τους ελάχιστους Αμερικανούς αστέρες που μου αρέσουν», είναι η απάντησή του στην προφανή, για λόγους εμπορικότητας, ερώτηση. Οι δύο άνδρες επρόκειτο να συνεργαστούν στο «Πλαγίως», αλλά ο Πέιν επέλεξε τελικώς τον Τόμας Χέιντεν Τσωρτς. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2010 στο εξωτικό νησί του Ειρηνικού ωκεανού και πήγαν χάρμα. «Το να σκηνοθετείς τον Κλούνεϊ είναι σαν να οδηγείς Maserati», είναι η μόνιμη επωδός του Ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη, ο οποίος δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τον No1 ηθοποιό σήμερα στο box office. Συνοδοιπόρος του στο μαγικό ταξίδι της μεταφοράς στην οθόνη των «Απογόνων» O Αλεξάντερ Πέιν και η πρώην γυναίκα του Σάντρα Οχ, η Καναδοκορεάτισσα σταρ του «Grey s Anatomy» υπήρξε ένας άλλος Ελληνοαμερικανός, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ, που διαπρέπει ως διευθυντής φωτογραφίας στο Χόλιγουντ. Χωρίς να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα -ο παππούς του μετανάστευσε στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα-, ο Πέιν διατηρεί ζωντανή την οικογενειακή παράδοση και είναι υπερήφανος για την καταγωγή του. Σε μια σπάνια εξομολόγησή του στον Γιώργο Κρασσακόπουλο στο «Status» εκμυστηρεύτηκε ότι ο παππούς του αναγκάσθηκε να αλλάξει το επίθετό του από Παπαδόπουλος σε Πέιν μετά το 1909, όταν «μια σειρά από ταραχές και διώξεις εναντίον των Ελλήνων εργατών κατέληξε σε μαζική υστερία εναντίον των Ελλήνων, κυρίως γιατί δούλευαν ως απεργοσπάστες στην κατασκευή των σιδηροδρόμων». Στην Ομάχα της Νεμπράσκα, όπου μεγάλωσε, άκουγε στο σπίτι τη μητέρα του να μιλάει ελληνικά, αλλά οι σπουδές και η μετέπειτα ζωή του δεν του επέτρεψαν περαιτέρω σχέσεις με την πατρίδα των προγόνων του. Στην αρχή σπούδασε Ισπανική Γλώσσα και Ιστορία στο Stanford University, συνέχισε με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα στην Ισπανία ώσπου να καταλήξει στη Σχολή Σκηνοθετών του UCLA. Το 2004 ήρθε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσει το «Πλαγίως» και το ίδιο έπραξε τον Νοέμβριο για τους «Απογόνους». Η τελευταία του εμφάνιση ήταν επεισοδιακή, αφού επέμεινε να χαιρετίσει από σκηνής όλους τους Ελληνες συγγενείς του από το Αίγιο, τη Λιβαδειά και τη Σύρο, που είχε φροντίσει να καλέσει για την περίσταση. «Θα ήθελα να γυρίσω στο μέλλον μια ταινία στην Ελλάδα», δήλωσε στους δημοσιογράφους, προσθέτοντας ότι «πονάει» με όσα γίνονται στη χώρα μας ως συνέπεια της κρίσης χρέους και εξεγείρεται μαθαίνοντας ότι υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία. Στην προσωπική του ζωή είχε έναν σύντομο γάμο με την καναδοκορεάτικης καταγωγής ηθοποιό Σάντρα Οχ, ενώ διασκεδάζει μεταφέροντας τα παράπονα της μητέρας του που δεν της έχει δώσει ακόμη ένα εγγονάκι. Είναι σε αυτή τη μητέρα που επιστρέφει κάθε φορά που του το επιτρέπουν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις, περνώντας όσο περισσότερο καιρό μπορεί μαζί της και είναι στον τόπο κατοικίας της, την Ομάχα, όπου θα αρχίσει σε λίγες εβδομάδες τα γυρίσματα της νέας του ταινίας με τον προσωρινό τίτλο «Νεμπράσκα». Πρόκειται για ένα ασπρόμαυρο road movie με έναν πατέρα και έναν γιο που επιστρέφουν στον τόπο όπου μεγάλωσε ο πρώτος. Το όνειρό του είναι να γυρίσει μια βουβή ταινία, διότι, όπως επισημαίνει, «δεν μου αρέσουν οι ομιλούσες κωμωδίες. Πάντα σκέπτομαι την κωμωδία με εικόνες. Μεγάλωσα βλέποντας σιωπές. Θα ήθελα να κάνω μια ταινία όπου θα χαμηλώνεις τον ήχο και θα καταλαβαίνεις τι γίνεται, γι αυτό ζηλεύω τον Μισέλ Χαζαναβίσιους που το έκανε πριν από μένα». Λεπτομέρεια ιδιαίτερης σημασίας: η ταινία «The Artist» του Γάλλου σκηνοθέτη είναι υποψήφια για έξι Χρυσές Σφαίρες, μία παραπάνω από τους «Descendants», όπως είναι ο αγγλικός τίτλος των «Απογόνων». Εως ότου μάθουμε σε ποιον θα απονεμηθούν τα χρυσά αγαλματίδια, ο Πέιν αρέσκεται ως γνήσιος intellectuel να επαναλαμβάνει τη φράση του Αντονιόνι: «Ο,τι πω για την ταινία θα περιορίσει την εμπειρία παρά θα τη διευρύνει». Πέιν Αλεξάντερ Το φαβορί των Οσκαρ Το πραγματικό του όνομα είναι Αλέξανδρος Παπαδόπουλος και η νέα του ταινία με πρωταγωνιστή τον Τζωρτζ Κλούνεϊ, που θα προβληθεί στις ελληνικές αίθουσες την επόμενη εβδομάδα, αναμένεται να σαρώσει τα Οσκαρ