ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ & ΒΙΑΝΝΟΥ

Transcript

1 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ & ΒΙΑΝΝΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τῇ γάρ ἀθανάτῳ κοιμήσει σου ἅπαντα τόν κόσμον ἡγίασας Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. Ιωήλ...1 Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριος Κύριος ΘΕΟΔΩΡΟΣ στην Ιερά Μητρόπολή μας...3 Στην πανήγυρη του Ιερού Μητροπολιτικού μας Ναού Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτη χοροστάτησε και λειτούργησε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ...4 Στην πανήγυρη της Ι.Μ. Αγίας Μαρίνας Βόνης Πεδιάδος χοροστάτησε και λειτούργησε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ...11 Χειροτονία Διακόνου στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι...13 Βιβλιοπαρουσίαση «Λευκής Βασίλισσας» Αρχιμ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη...15 Κατάσταση δωρητών για την «Παγκοινιά Παιδικού Γεύματος»...18 Ισολογισμός οικον. έτους 2011 Ιεράς Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου...20 Επίκαιρα...21 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ & ΒΙΑΝΝΟΥ ΤΕΥΧΟΣ: 25 ο - ΜΑЇΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 Εκδότης: Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Λεωφόρος Ελευθ. Βενιζέλου Αρκαλοχώρι Ηρακλείου τηλ.: fax: imarkal1@otenet.gr web address: http: // Εξώφυλλο: Η Κοίμηση της Θεοτόκου, Ψηφιδωτό από τη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη Οπισθόφυλλο: Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς. Υπεύθυνος Εκδόσεως: Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελλάκης, Γραμματέας Ι. Μητροπόλεως Εκτύπωση: Γραφικές Τέχνες ΤΥΠΟΚΡΕΤΑ Γ. Καζανάκης Δ/χοι ΑΒΕ ΒΙ.ΠΕ. Ηρακλείου Κρήτης - τηλ info@kazanakis.gr Η «Πρόθεση» εκδίδεται περιοδικά και διανέμεται δωρεάν. Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις απόψεις των συντακτών τους. Χειρόγραφα δεν επιστρέφονται.

3 Τ γάρ ἀθανάτ κοιμήσει σου ἅπαντα τόν κόσμον ἡγίασας* Toy Sebasmivtάtoy Μητροπολίτη Εδέσσης κ.κ. Ιωήλ Ηστρατευομένη και η θριαμβεύουσα Εκκλησία, οι άνθρωποι και οι Άγγελοι σήμερα πανηγυρίζουν μαζί. Αυτή που πήρε τους ανθρώπους, που είναι γη και σποδός και τους ανέβασε στον ουρανό, «τόν χοῦν ἀποδύεται καί τό ἀπό γενέσεως ἀποτίθεται κάλυμμα». Δηλαδή η Θεοτόκος αποδίδει στη γη το συγγενές μέρος της υπάρξεώς της, που είναι το σώμα. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος από χώμα, γι αυτό και όταν πεθαίνει ξαναγυρίζει το σώμα του πάλι στο χώμα. Το σώμα της Θεοτόκου το ευώδες, το άχραντο, το γεμάτο αγαθών, αυτό που ανάβλυσε την άφεση των αμαρτιών των ανθρώπων, δηλαδή γέννησε τον Χριστό, που πήγασε την αφθαρσία, «ἐξ οὗ ἡ θέωσις ἐν ᾧ ἡ τελείωσις, δι οὗ ἡ σωτηρία», κατατίθεται μέσα στον τάφο. Ας δούμε πιο αναλυτικά την κοίμηση της Παρθένου Μαρίας. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Γραφής «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν». Ο κάθε άνθρωπος θα έλθει η στιγμή, που θα αποδυθεί τον θάνατο. Είναι όρος της φύσεως. Γι αυτό και ο Κύριος απέθανε «άπαξ» και ο θάνατός του έγινε αντίλυτρο του θανάτου, για να απαλλάξει όλους τους ανθρώπους, τους «ὅσοι φόβῳ θανάτου διαπαντός τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας». Ο θάνατος του Χριστού είναι η ζωή των ανθρώπων. Το ίδιο και η Θεοτόκος. Αφού σε όλα μιμήθηκε τον Χριστό, ήλθε η ώρα να τον μιμηθεί και στον θάνατο. «Καί αὕτη τόν ἴσον ἡμῖν ἐκπεπλήρωσε νόμον», δηλαδή εφαρμόστηκε και σ αυτήν ο κοινός νόμος όλων των ανθρώπων. 1

4 Με τον θάνατό της η Παναγία πιστοποίησε δύο μεγάλες αλήθειες. Η πρώτη είναι πως ήταν άνθρωπος σαν και εμάς. Δεν ήταν άτρωτη στους νόμους της φύσεως. Και η δεύτερη και μεγάλη είναι ότι, αφού ήταν άνθρωπος σαν και εμάς, το παιδί που γέννησε ήταν τέλειος άνθρωπος. Δηλαδή ο Χριστός πραγματικά γεννήθηκε, πραγματικά μεγάλωσε, πραγματικά πέθανε για τη σωτηρία του κόσμου. Ο θάνατος της Θεοτόκου πιστοποιεί τον θάνατο του Χριστού, που ήταν η σωτηρία του κόσμου. Τι συνέβη κατά τον θάνατο της Υπεραγίας Θεοτόκου; Το σώμα της Θεοτόκου ήταν φωτοειδές. Έλαμπε ολόκληρο από φως, γι αυτό και κάθε ένας από τους Πατέρες, που θαυματουργικά έφτασε στην Ιερουσαλήμ, ανάλογα με τη δύναμη που είχε, άρχισε να υμνολογεί την Παρθένο. Επίσης, ευωδίασε ολόκληρο τον τόπο. Με το μύρο της αγιότητος η Παναγία ευωδίασε όλη την κτίση. Όπως, όταν βασιλεύει ο ήλιος από το ημισφαίριο της γης, αφήνει στον δυτικό ορίζοντα την αντανάκλαση των ηλιακών ακτίνων του, και από εκεί γνωρίζεται ότι πράγματι πριν από λίγη ώρα ήταν εκεί, έτσι και η ολόφωτη και περισσότερο από τον ήλιο λάμπουσα ψυχή της Θεοτόκου, αν και βγήκε από το σώμα της, άφησε την ακτινοβολία της. Η πάμφωτη ψυχή της Θεοτόκου έκανε και το σώμα της να λάμπει. Η ψυχή της Θεοτόκου που πήγε; Ο άγιος Ανδρέας Κρήτης γράφει πως η Παναγία μιμήθηκε σε όλα τον Χριστό. Όπως ο Χριστός κατέβηκε στον άδη, έτσι και η ψυχή της Θεοτόκου, αλλά και όλων των αγίων κατέρχονται πρώτα στον άδη. Στον αειδή εκείνο τόπο δεν κρατούνται οι ψυχές των αγίων και πολύ περισσότερο της Θεοτόκου, αλλά λαμβάνουν πείρα της οικονομίας του Χριστού, δηλαδή πως ο Χριστός έσωσε τον κόσμο. Περνούν από τον άδη, για να διερευνήσουν τη μεγάλη θυσία του Χριστού. Το ίδιο έκανε και η ψυχή της Παρθένου. Την ψυχή της Θεοτόκου «υιοπρεπέστατα», όπως αρμόζει σε ένα παιδί προς τη μητέρα του, την πήρε στα χέρια του ο ίδιος ο Χριστός. Η ορθόδοξη εικόνα της Κοιμήσεως το δείχνει αυτό καθαρά. Στα καθαρά σκηνώματα του ουρανού μετετέθη η πάναγνη ψυχή της Θεοτόκου. Αν οι ψυχές των Δικαίων είναι «ἐν χειρί Θεοῦ», πολύ περισσότερο της Υπεραγίας Θεοτόκου, που είναι και μητέρα του Θεού. Ποιά όμως επίπτωση έχει ο θάνατος της Θεοτόκου σε μας; Μέχρις ότου ήταν πάνω στη γη, την έβλεπαν λίγοι άνθρωποι και σε ένα ορισμένο τόπο. Από τη στιγμή όμως που μετατέθηκε στον ουρανό, όλος ο κόσμος την έχει ως προστάτιδα και κοινό ιλαστήριο. Έσβησε το φως από τους σωματικούς οφθαλμούς της Παρθένου, αλλά άνοιξαν οι λαμπροί και μεγάλοι φωστήρες της ψυχής της, οι οποίοι παρακαλούν μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου, για το ανθρώπινο γένος, γι αυτούς που είναι αδέλφια του παιδιού της και αγωνίζονται πάνω στη γη. Η Παναγία, η παγκόσμια μητέρα των ανθρώπων, η ελπίδα των ψυχών μας, την οποία πρέπει συνεχώς να επικαλούμαστε, για να παίρνουμε χάρη, αλλά και δύναμη στον αγώνα μας, είναι κοινό αγαθό της ανθρωπότητας. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γράφει πως και μόνον η μνήμη της Θεοτόκου αγιάζει αυτούς που την χρησιμοποιούν. «Σοῦ καί ἡ μνήμη μόνον ἡγίασε τόν χρώμενον». Η Παναγία είναι στήλη παντός καλού. Ο Θεός ήθελε να στήσει μια εικόνα του ανθρώπου που θα είναι πρότυπο και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Σ αυτήν επάνω συγκεντρώθηκαν όλα τα ουράνια και τα επίγεια αγαθά. Η Θεοτόκος έγινε ένα κράμα επιγείων και ουρανίων δωρεών. Ξεκίνησε από τη γη και έγινε «ουρανοφθάσασα». Το ίδιο να κάνουμε κι εμείς. Είμαστε άνθρωποι της γης, εάν όμως μιμηθούμε την Παναγία, θα υπερβούμε την οδύνη του θανάτου και θα φθάσουμε στον ουρανό, εκεί που είναι η πραγματική μας πατρίδα. Σκοπός μας είναι η «μένουσα πατρίδα», η Βασιλεία των Ουρανών, εκεί που είναι η Παναγία, ο Χριστός και οι φίλοι του Χριστού, οι άγιοι. * Μητρ. Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ Φραγκάκου, Η Θεόπαις Μαριάμ, Έδεσσα 2012, σ

5 Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ Κύριος Κύριος ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με αισθήματα αγάπης, σεβασμού και ευλάβειας υποδέχτηκε η Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, τον Προκαθήμενο της δευτερόθρονης Εκκλησίας, τον Ποιμενάρχη του παλαίφατου Πατριαρχείου της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, Κύριο Κύριο Θεόδωρο, στο Αρκαλοχώρι. Ο Μακαριώτατος, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση της Ιεράς Μητρόπολής μας, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Επαρχία μας, προκειμένου να συμμετάσχει στις μεγάλες ιερές πανηγύρεις της Ιεράς Μητρόπολής μας, στις 4 Ιουλίου, εορτή του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, στο Αρκαλοχώρι και στις 17 Ιουλίου, εορτή της Ιεράς Μονής Αγίας Μαρίνας στη Βόνη Πεδιάδος. Σύσσωμος ο ιερός κλήρος και οι πιστοί επιφύλαξαν θερμή και εγκάρδια υποδοχή στον Πατριάρχη, ο οποίος, με έκδηλη τη συγκίνηση στο πρόσωπό του, έκφρασε την αγάπη του και τη συμπάθειά του προς όλους που ήλθαν για να λάβουν την ευχή του, καθώς ο ίδιος συνδέεται με άρρηκτους δεσμούς με την πόλη του Αρκαλοχωρίου, διότι σ αυτήν έζησε τα νεανικά του χρόνια, φοίτησε στο Γυμνάσιό της και με ιδιαίτερη αγάπη και νοσταλγία θυμάται τα παιδικά και εφηβικά του βιώματα σ αυτή. 3

6 ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΗ ΧΟΡΟΣΤΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Την Τρίτη 3 και την Τετάρτη 4 Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, εορτάστηκε με ιδιαίτερη λαμπρότητα η πανήγυρη του φερώνυμου Ιερού Μητροπολιτικού Ναού στο Αρκαλοχώρι, πολιούχου της Ιεράς Μητρόπολης. Την πανήγυρη λάμπρυνε ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Κύριος Κύριος Θεόδωρος Β, ο οποίος προσήλθε, μετά της τιμίας Συνοδείας του, την οποία αποτελούσαν οι Μητροπολίτες Γέρων Αξώμης κ.κ. Πέτρος, Ηλιουπόλεως κ.κ. Θεοδώρος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαρεώτιδος κ. Γαβριήλ, προκειμένου να προεξάρχει των ακολουθιών της πανήγυρης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού. Η υποδοχή του Πατριάρχη έλαβε χώρα την Τρίτη 3 Ιουλίου και ώρα επτά το απόγευμα, μπροστά από το Κέντρο Υγείας Αρκαλοχωρίου, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου, Ιεραρχών, αρχών της πολιτικής, δημοτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, πλήθους κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν για να υποδεχθούν τη σεπτή κορυφή του δευτερόθρονου και παλαίφατου Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας. Στη συνέχεια η πομπή κατευθύνθηκε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό, όπου Άγημα της 133 Σ.Μ. Καστελλίου απέδωσε τις δέουσες τιμές και κατόπιν τελέστηκε ο μέγας πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κυρίου Κυρίου Θεοδώρου του Β, συμπροσευχομένων του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου, της Συνοδείας του Μακαριωτάτου, των Σεβασμιωτάτων Μητρο πολιτών Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνού και Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέα. Στο τέλος του εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας προσφώνησε το Μακαριώτατο αναφέροντας τα εξής: «Μακαριώτατε Πάπα καί Πατριάρχα Αλεξανδρείας καί πάσης Αφρικής, Κύριε Κύριε Θεόδωρε Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Κρήτης Κύριε Κύριε Ειρηναίε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς, Αξιότιμε Κύριε Αντιπεριφερειάρχα, Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε, Κύριοι Δήμαρχοι, νυν και πρώην, Εντιμότατοι κύριοι Βουλευτές, Άρχοντες του λαού, Ελλογιμότατοι κύριοι Καθηγητές, Πατέρες και Αδελφοί, Χριστιανοί και Χριστιανές, Με εξιδιασμένη χαρά και τιμή εξαίρετη Σας υποδεχόμαστε σήμερα Μακαριώτατε στο Μητροπολιτικό μας Ναό, την ολόφωτη αυτή ημέρα της εορτής και πανήγυρης του Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του 4

7 Ιεροσολυμίτη. Με πολλή αγάπη, σεβασμό, ευλάβεια, πολύ δε περισσότερο με αδελφική συγκίνηση, καλωσορίζουμε πάντες οι παριστάμενοι την Υμετέρα Μακαριότητα, τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Κύριο Κύριο Θεόδωρο, τον Προκαθήμενο της δευτερόθρονης Εκκλησίας, τον Ποιμενάρχη του παλαίφατου καί αρχαίου Πατριαρχείου της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, τον πνευματικό ηγέτη ολόκληρης της Αφρικανικής Ηπείρου. Η θάλασσα και η απεραντοσύνη του πελάγους, μεταξύ Κρήτης, Αφρικής και Αλεξάνδρειας, εκτείνεται για να μας ενώνει διαχρονικά. Μαζί, βέβαια, με την κοινή πίστη της μίας Εκκλησίας, που μας φέρνει κοντά και μας ενώνει με την εν Χριστώ κοινωνία, ανεξάρτητα από απόσταση, χρόνο, χώρο, γλώσσα, φυλή, αιώνα ή εποχή. Η συμβολή της Αλεξάνδρειας, που κτίσθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο το 331 π.χ., υπήρξε καθοριστική στη διαμόρφωση της εκκλησιαστικής μας ταυτότητας και αυτό δηλώνεται και από τον τίτλο Σας «Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Τρίτος και Δέκατος των Αποστόλων». Η έδρα του Απο στόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου είναι πόλη μεγάλη και ιστορικότατη, με πλούτο και εμπόριο. Είναι κέντρο πολιτιστικό, πνευματικό, οικονομικό, εκκλησιαστικό και κατέστη φάρος της χριστιανικής πνευματικής παράδοσης και του εκκλησιαστικού μας πολιτισμού. Περίφημη η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο της. Πολλοί εκ των προκατόχων Σας πατριαρχών Αλεξανδρείας, άγιοι, κόσμησαν την Εκκλησία σε Οικουμενικές Συνόδους, με κορυφαίους τους Αγίους Κύριλλο και Αθανάσιο, αλλά και μεγάλες ασκητικές μορφές όπως ο Άγιος Αντώνιος και η Οσία Μαρία η Αιγυπτία συνδέονται με την πατριαρχική Σας καθέδρα. Σήμερα, η βουλή του Θεού, μέσα στα πάθη και τις περιπέτειες του κόσμου, οικονομεί να συνυπάρχουν στην Αλεξάνδρεια η Ορθόδοξη Εκκλησία με την Χριστιανική Κοπτική Εκκλησία, αλλά και με τους μουσουλμάνους του ισλαμικού κόσμου. Ευχόμεθα και προσευχόμεθα, η συνύπαρξη να πορεύεται πάντοτε με ειρήνη και αγάπη, σεβασμό και αποδοχή προς τον άλλο, και βέβαια με την προσωπική Σας, ανύστακτη και ακαταπόνητη, εν Χριστώ μέριμνα. Μακαριώτατε, έρχεστε από την Αλεξάνδρεια, αλλά όχι ως ξένος, ούτε σε ξένο τόπο. Η πόλη μας, έδρα της Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου, περιφερειακό, εμπορικό, δυναμικό κέντρο της Κρήτης, με τους φιλόπονους, φιλόξενους, και καλοπροαίρετους κατοίκους της, με το ιστορικό σαββατιάτικο παζάρι, το Αρκαλοχώρι, Σας είναι γνώριμη και οικεία από τα εφηβικά και νεανικά Σας χρόνια. Εδώ ζήσατε με την ευγενέστατη και καλοδιάθετη μητέρα σας Κλειώ, τον πολύ αγαπητό σε όλους πατέρα Σας Μιχαήλ και την αδελφή Σας Ρούλα. Εδώ υπηρέτησε ο αείμνηστος πατέρας Σας, ως αστυνόμος, και παρόλον το δύσκολο της εποχής εκείνης, άφησε τις αγαθότερες των αναμνήσεων, γι αυτό και τον συνόδευσαν εν πομπή στην τελευταία του κατοικία, ενώ ομιλούν μέχρι σήμερα με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση για το πρόσωπό του. Σπουδάσατε στο Γυμνάσιο του Αρκαλοχωρίου και είσαστε με την κα Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα οι σημαντικότερες μορφές της ιστορίας του. Στην πόλη του Αρκαλοχωρίου αισθανθήκατε τα σκιρτήματα της ιερατικής Σας κλήσης, τα οποία σχηματοποιήθηκαν και εγένοντο οριστικές αποφάσεις. Από τις Αγιές Παρασκιές αγναντεύατε, νοερά ιερουργούσατε στην κοινή Μονή της μετανοίας μας την ιστορική Αγκάραθο και λαμβάνατε την ευλογία των συμμοναστών αγίων προκατόχων Σας Κυρίλλου Λούκαρη και Μελετίου Πηγά. Η χάρη της Παναγίας της Ορφανής Σας ενδυνάμωνε και αφειδώς Σας χαρίτωσε και μερίμνησε για τον κατά κόσμο Νικόλαο και τον εν Χριστώ Θεόδωρο. Όνομα προς τιμή του αείμνηστου Γέροντά Σας, μακάριου και μακαριστού, λόγιου, φιλίστορος και δόκιμου χειριστή του έλληνα λόγου, Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κυρού Θεόδωρου Τζεδάκη, του από Λάμπης και Σφακίων, με τον οποίο μας συνέδεαν ιδιαίτεροι εκκλησιαστικοί και πνευματικοί δεσμοί. Η χάρη, η μακροθυμία και το ανεξιχνίαστο έλεος του Θεού επευλογεί απόψε τον πανηγυρικό εσπερινό, την παραμονή της ετήσιας μνήμης του μεγάλου Ιεράρχη, του εν αγίοις πατρός ημών Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, προστάτη και πολιούχου της καθ ημάς Ιεράς Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου. Δεν θεωρώ, μάλιστα, καθόλου, τυχαίο 5

8 το γεγονός ότι στις 4 Ιουλίου 2004, εδώ στον ιερό αυτό ναό, στο τότε ασκεπές και εμπερίστατο κτίσμα, συλλειτουργήσαμε για να ξεκινήσουν οι εργασίες της οικοδόμησης, αποπεράτωσης και ολοκλήρωσής του, με τον νυν Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και την Υμετέρα Μακαριότητα, ως Μητροπολίτη τότε Καμερούν. Ενθυμούνται, βέβαια, οι μεγαλύτεροι Αρκαλοχωρίτες, την 23η Μαΐου 1978, το μακαριστό και μακρόθυμο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κυρό Τιμόθεο, με τον μακαρία τη λήξη πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Κρασονικολάκη, να τελούν τον αγιασμό και να θεμελιώνουν τον πανηγυρίζοντα σήμερα ιερό μας ναό, ο οποίος τιμάται στη μνήμη του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, μετά από τη σεπτή βούληση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου. Μακαριώτατε, η σημερινή επίσκεψή Σας έχει και τον επετειακό χαρακτήρα της συμπλήρωσης των δέκα χρόνων, από τον Ιούνιο του 2002, όταν ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης, η σεπτή κεφαλή του σώματος των Ορθοδόξων του κόσμου, Κύριος Κύριος Βαρθολομαίος, επισκέφθηκε τη νεοσυσταθείσα Μητρόπολή μας, με αφορμή την επίσκεψή του στη μεγαλόνησο, ηρωοτόκο και αγιοτόκο Κρήτη, οργανικό και δυναμικό μέλος του σώματος του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Την ώρα τούτη, μεταξύ των πολλών άλλων που έρχονται στο νου μας, ατενίζοντες και χαίροντες την ευλογητή και υψηλή παρουσία Σας, σκεπτόμαστε πόσο μεγάλη πραγματικά είναι η αποστολή Σας στην αχανή αφρικανική γη, με τον τεράστιο φυσικό πλούτο, που ο δίκαιος Θεός δημιούργησε, για να διαμοιράζονται και να ζουν ευπρεπώς όλοι οι άνθρωποι του κόσμου τούτου. Δυστυχώς, όμως, εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές παραμένουν πτωχές και πεινασμένες. Συνάνθρωποί μας παραβιάζουν τη δικαιοσύνη του Θεού, στερούν από τον αδελφό μας τον άρτο τον επιούσιο, με τα στοιχειώδη προς το ζειν. Αυτοδικούν και καταδικάζουν στη δίψα και την πείνα ψυχές ψυχών. Σ αυτά τα αμέτρητα εξαντλημένα στόματα, με τα ξηραμένα χείλη, απαντάτε Μακαριώτατε και προσπαθείτε, ως άλλος κα λός Σαμαρείτης, για την ανακούφισή 6 τους, με τις αναρίθμητες ιεραποστολές και περιοδείες Σας, στα βάθη της απέραντης ζούγκλας. Με το ανιδιοτελές και ακατάπαυστο έργο Σας, τις περιοδείες Σας, τις πρωτοβουλίες Σας, όπως η συνάντησή Σας με το Νέλσον Μαντέλα, υπενθυμίζετε και διακηρύττετε προς κάθε κατεύθυνση, προς τους άρχοντες και τους εξουσιαστές του αιώνος τούτου: «δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της γης», αλλά και «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». Συναντιόσαστε στην κατεύθυνση αυτή με την αγωνία, την κοινωνική μέριμνα και τη φροντίδα του, σήμερα εορτάζοντος, Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, ο οποίος ως ορφανοτρόφος στην Κωνσταντινούπολη, περί το 700, ανταπέδωσε την αγάπη και φιλανθρωπία του Θεού εις πάντα άνθρωπο ερχόμενο εις τον κόσμο, στήριζε εμπράκτως και μεριμνούσε φιλα δέλφως για όλους και ιδιαιτέρως για τα ορφανά. Περαίνοντας το χαιρετισμό αυτό ευχόμεθα έτη πολλά και πάμπολλα να οιακοστροφείτε το πηδάλιο της Αφρικανικής Ηπείρου. Πάλιν και πολλάκις Σας ευχαριστούμε Μακαριώτατε, μετά της τιμίας συνοδείας Σας, για την πολλή Σας αγάπη, τις πατριαρχικές Σας ευλογίες, την επίσκεψη και συμμετοχή Σας στη χαρά και πανήγυρη της εορτής του Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη. Θα είμεθα, εν Χριστώ Ιησού, νοερά και προ σευχητικά δίπλα Σας, στα βάθη, τα δάση και τις ερήμους της Αφρικής. Θα προσευχόμεθα πάντοτε υπέρ υγιείας και μακροημερεύσεως της Υμετέρας Μακα ριότητος, επ αγαθώ του Αλεξανδρινού Θρόνου και της Ιεραποστολής στον Αφρι κανικό αγρό του Κυρίου μας, και θα αποκαραδοκούμε πάντοτε τις δικές Σας ευχές, ευλογίες και προσευχές προς όλους μας και ιδιαιτέρως προς τους δωρητές και ευεργέτες του πανηγυρίζοντος ιερού ναού, τους οποίους και προσωπικά εγκαρδίως ευχαριστώ.» Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε το Μητροπολίτη κ. Ανδρέα και με πολλή συγκίνηση αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια, τότε που διέμενε στο Αρκαλοχώρι με την οικογένειά του.

9 Ευχαρίστησε εγκαρδίως τον κλήρο και το λαό για τη θερμή υποδοχή που του επιφύλαξαν, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου και ευχήθηκε στο Σεβασμιώτατο κ. Ανδρέα για την ονομαστική του εορτή, ενθυμούμενος στιγμές από τα χρόνια που έζησαν μαζί στην Ιερά Μονή Αγκαράθου, αφού και οι δύο τυγχάνουν αδελφοί αυτής. Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στην προσπάθεια που καταβάλλει για την ειρηνική συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων στην αφρικανική ήπειρο, καθώς και στη μεγάλη προσφορά των προκατόχων του πατριαρχών. Απευθύνθηκε έπειτα στο Μητροπολίτη κ. Ανδρέα και του ευχήθηκε να έχει την ευλογία της Παναγίας της Ορφανής, ενώ ευχαρίστησε το Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και την Εκκλησία της Κρήτης για τη χαρά που ένιωσε ευρισκόμενος ανάμεσά τους. Τέλος, ο Μακαριώτατος κ. Θεόδωρος ευχήθηκε στον πιστό λαό της Ιεράς Μητροπόλης να έχουν πλούσια την ευλογία του Θεού στη ζωή και τις οικογένειές τους, δίνοντάς τους την υπόσχεση ότι θα προσεύχεται για εκείνους στο ιερό θυσιαστήριο. Την Τετάρτη το πρωί τελέστηκε Πατριαρχική Θεία Λειτουργία συλλειτουργούντων της Συνοδείας του Μακαριωτάτου, των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακαρίου, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγενίου, Κισάμου και Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου και Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέα. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέας προσφώνησε το Μακαριώτατο και ανέφερε τα εξής: «Είναι ιδιαίτερη η χαρά μας, γιατί ο πανάγαθος Κύριος μας αξιώνει και αυτή τη χρονιά να εορτάζουμε, να λειτουργούμε και να συλλειτουργούμε την πανσέβαστο μνή μη του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη, προστάτη και πο λιούχου μας. Η χαρά πλημμυρίζει τις ψυχές μας γιατί προεξάρχει στο πανηγυρικό αυτό συλλείτουργο η Υμετέρα Μακαριότητα, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Κύριος Κύριος Θεοδώρος, αλλά και γιατί για δεύτερη φορά λειτουργείτε Μακαριώτατε, ως Πατριάρχης, στον Ιερό τούτο Ναό του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη. Η πρώτη φορά ήταν στις 4 Ιουλίου 2004, όταν συλλειτουργήσαμε με τον νυν Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Κύριο Κύριο Ειρηναίο, προκειμένου να ξεκινήσουν οι οικοδομικές εργασίες για την αποπεράτωσή του. 7

10 Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς, Κύριε Υπουργέ, εκπρόσωπε της Ελληνικής Πολιτείας, Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε, Κύριοι Δήμαρχοι, πρώην και νυν, Εντιμότατοι Κύριοι Βουλευτές, πρώην Βουλευτές, Άρχοντες του λαού, Ελλογιμότατοι Κύριοι Καθηγητές, Πατέρες και Αδελφοί, Χριστιανοί και Χριστιανές, Τιμάμε τον Άγιο Ανδρέα του Μητροπολιτικού μας Ναού, τον πολιούχο μας, τον Άγιό μας, που μας προστατεύει, που φρουρεί τη Μητρόπολή μας, που μεριμνά και αγρυπνά για την πόλη του το Αρκαλοχώρι, που θαυματουργεί κατά μαρτυρίες όχι μόνο των αρκαλοχωριτών, αλλά και χριστιανών από άλλα μέρη της Ελλάδας. Παράλληλα, σήμερα συλλειτουργούμε στο σπίτι του Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτη, προεξάρχοντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου του Κρητός. Ευφραινόμεθα πνευματικά και συναγαλλόμεθα, με την επουράνια πνευματική πραγ ματικότητα, εμείς οι διακονούντες τον επίγειο κόσμο. Ο Άγιος Ανδρέας, με την προσωπική μέριμνα του οποίου οικοδομήθηκε ο ναός του, το σπίτι του, η κατοικία του και μετά την κοίμησή του, που έγινε στις 4 Ιουλίου του 740 στην Ερεσό της Μυτιλήνης, ενώ επέστρεφε από την Κωνσταντινούπολη για την επαρχία του, την Κρήτη, εξακολουθεί να συμμετέχει στα γενόμενα της σήμερον, εκ του πνευματικού κόσμου, του θρόνου της δόξας και του ελέους του Θεού, στον οποίο βρίσκεται δεκατρείς και πλέον αιώνες. Η σχέση πνευματικού και υλικού κόσμου, της ουράνιας και επίγειας πραγματικότητας, είναι αλληλοπεριχωρούμενη, είναι σχέση συγκοινωνούντων δοχείων, για να αναφέρω έναν όρο της φυσικής. Αυτό δε σημαίνει ότι ο πνευματικός κόσμος, όπου αναπαύεται, αλ λά και δραστηριοποιείται, για να μας ευεργετεί όλους μας, ο Άγιος Ανδρέας, Αρ χιεπί σκοπος Κρήτης ο Ιεροσολυμίτης, διέπεται από τους γνωστούς φυσικούς νόμους ή άλλες εγκόσμιες θεωρητικές προσεγγίσεις. Βέβαια, ο θεολογικός λόγος, η εκκλησιαστική σκέψη, ο θρησκευτικός στοχασμός, αλλά πάνω από όλα η προσευχή, με τη συμμετοχή μας στη λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, γνωρίζει, α πο κωδικοποιεί, προσεγγίζει, ψηλαφεί, ασπάζεται, αγκαλιάζει, πορεύεται και συμμετέχει σ αυτή την εμπειρική βεβαιότητα του πνευματικού κόσμου, της επουρανίου δηλαδή Εκκλησίας. Αλλά ούτε και αυτή η εμπειρική μας κατάσταση οδηγεί στην πλήρη και καθολική γνώση ή στην όλη αποκωδικοποίηση του πνευματικού κόσμου, ακόμα και αν, όπως ο σήμερα τιμώμενος Άγιος Ανδρέας, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ο Ιεροσολυμίτης, φθάσομε σε υψηλά μέτρα πνευματικής εμπειρίας της πίστης μας και εισέλθομε σε πνευματικές ατραπούς, μέσα στο θείο γνόφο του πνευματικού κόσμου. Γι αυτό ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που ζει έξι περίπου αιώνες μετά τον Άγιο Ανδρέα τον Κρήτης, και σύγχρονοι Πατέρες, όπως ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ή ο πατήρ Σωφρόνιος του Έσσεξ, αλλά και σύνολη η εμπειρία της Εκκλησίας μας, γνωρίζουν και βεβαιώνουν ότι ούτε ο κτιστός κόσμος επί της γης ή ο εν τοις ουρανοίς πνευματικός κόσμος, μπορούν να έχουν πλήρη και κατ ουσίαν γνώση του άκτιστου, δηλαδή του Τριαδικού Θεού. Όμως, μέσα από αυτή τη διηνεκώς προσδιοριζόμενη σχέση κτιστού κόσμου, πνευματικού κόσμου στο θρόνο της δόξας και της χάριτος του Θεού, και άκτιστου Τριαδικού Θεού, τελετουργείται το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου, του κόσμου, της κτίσης και της κοινωνίας. Την επιτέλεση του σωτηριολογικού μυστηρίου δεν αναστέλλουν τα πολλά και ποικίλα πάθη, δηλαδή οι αμαρτίες μας, που καθημερινά εκφράζονται, εκδηλώνονται, κάποτε μάλιστα καταδυναστεύουν και ανατρέπουν τους καθημερινούς και γνώριμους ρυθμούς 8

11 της ζωής μας, όπως συμβαίνει με την πρόσφατη ποικιλόμορφη κρίση την οποία ζούμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πνευματικός κόσμος ευαρεστείται ή αναπαύεται ή χαίρεται ή επιβραβεύει την αμαρτία και την αμαρτωλότητά μας. Όμως ο κόσμος αυτός, κατά τη ρήση αδελφών με πνευματικές εμπειρίες, θα μας επιφυλάξει πολλές εκπλήξεις όταν μας καλέσει. Κατά το γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη η κρίσις του Θεού είναι διαφοροτέρα από την κρίση των ανθρώπων. Η δυσάρεστη και ψυχοφθόρα σημερινή κατάσταση, που σε κοσμικό επίπεδο προσδιορίζεται ως οικονομική κρίση, αποτελεί μια άλλη μορφή καταδυνάστευσης του ανθρώπου, εκ διαμέτρου αντίθετη από τον ψεύτικο κόσμο που μέχρι προχθές ζούσαμε μέσα στην παγίδα, με το πλαστικό χρήμα και τον επίπλαστο ευδαιμονισμό. Είναι η άλλη όψη του ίδιου ψεύτικου νομίσματος. Και οι δύο όμως αυτοί κόσμοι που ζήσαμε και ζούμε, δυσκολεύουν, βασανίζουν και εμποδίζουν τη σχέση και κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. Αποτελούν θλιβερή και αμαρτωλή επίγεια πραγματικότητα. Η θεραπεία και η λύτρωση προϋποθέτει την αποκατάσταση του οφειλόμενου προς τον Τριαδικό Θεό σεβασμού στην προσωπική σχέση του ανθρώπου και τη συλλογική της ανθρωπότητας, ανεξάρτητα από κοινωνικές, ταξικές, οικονομικές, ή όποιες άλλες διακρίσεις και διαβαθμίσεις, που τελικά όλα αυτά δημιουργούνται από εμάς τους ανθρώπους των παθών, των αδυναμιών, της αμαρτίας και της αμαρτωλότητας, πολλάκις μάλιστα θεωρητικοποιούνται και ολοκληρώνουν τους όποιους στόχους τους μέσα στη φευγαλέα επίγεια πραγματικότητα. Ζητούμενο είναι η υπέρβαση και η πορεία της επιστροφής προς το Θεό, με την ενσυνείδητη άρνηση της δαιμονικής έκφρασης του πλουσίου Λαζάρου: «ψυχή έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά, αναπαύου, φάγε, πίε ευφραίνου» (Λουκ.12,19), ρήση όμως που την κατέστησε αυτοσκοπό ο πολιτισμός μας και η Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Καλούμαστε όχι μόνο να προβληματιστούμε αλλά και να επανατοποθετηθούμε γι αυτή την αξιακή πολιτιστική ταυτότητα του ευδαιμονισμού, του καταναλωτισμού, μέσα στην κοινή ευρωπαϊκή μας πορεία. Ο Άγιος Ανδρέας, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, ο Ιεροσολυμίτης, διετέλεσε ορφανοτρόφος στην Κωνσταντινούπολη, στην έδρα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, την οποία σήμερα λυσιτελώς πηδαλιουχεί και κλεήζει ο Πατριάρχης μας Κύριος Κύριος Βαρθολομαίος. Το διακόνημα του Αγίου Ανδρέα είναι ενδεικτικό της ευαισθησίας του για τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας. Στο μνημειώδες θεολογικότατο έργο του, το Μεγάλο Κανόνα που ψάλλομε, περιγράφει διαρκώς αυτή την αμαρτωλή πραγματικότητα: «Ημάρτομεν, ηνομήσαμεν, ηδικήσαμεν ενώπιόν σου, ουδέ συνετηρήσαμεν, ουδέ εποιήσαμεν, καθώς ενετείλω ημίν». Αμαρ τήσαμε, ανομήσαμε, αδικήσαμε και δεν πράξαμε ό,τι οι εντολές σου μας όρισαν. Αυτή είναι και η αιτία που αποστασιοποιηθήκαμε από την αγάπη του Τριαδικού Θεού και καθημερινά κωφεύομε στη μέριμνα και αγωνία του αγαθού πνευματικού κόσμου, των αγίων μας, των οσίων, των ομολογητών, των εγκρατευτών, προς τους ανθρώπους, προς τον κάθε ένα δηλαδή από εμάς. Ευτυχώς, όμως, οι πειρασμοί και οι δυσκολίες, «εν ημέρας τραχείαι», συνυπάρχουν με τα ελπιδοφόρα μηνύματα, με το μυστήριο της Εκκλησίας, που η πρόνοια του Θεού δημιούργησε για τη θεραπεία και την ανακούφισή μας, «υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων». Αυτό το μυστήριο του αγαθού πνευματικού κόσμου, της δόξας του Τριαδικού Θεού, ευλόγησε τα καθ ημάς της Ιεράς Μητρόπολης, με την αποπεράτωση του Πολιτιστικού Πολύκεντρου, μέσα από ευρωπαϊκό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, στο οποίο θα στεγαστούν όλες οι δραστηριότητες της Μητρόπολής μας, οι οποίες περιλαμβάνουν τις σχολές βυζαντινής μουσικής, αγιογραφίας, παροδοσιακών οργάνων, τις συναντήσεις των κατηχητικών, τη λειτουργία ιντερνέτκαφέ, αναγνωστηρίου και βιβλιοθήκης για τους μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, την Παγκοινιά Παιδικού Γεύματος, τη θεμελίωση, τον ερχόμενο Αύγουστο, του νέου ιερού ναού στον Τσούτσουρα, προς τιμή και μνήμη της Παναγίας της Φοβεράς Προστασίας και τη δραστηριοποίησή μας για τη λειτουργία του Ψαράκειου Γηροκομείου και για την ίδρυση και λειτουργία Βρεφονηπιακού σταθμού, ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, κατά το προηγούμενο του γηροκομείου που λειτουργούμε στο Καστέλλι. Για όλα αυτά δο 9

12 ξολογούμε, αναξίως, το πανάγιο όνομα του Τριαδικού Θεού και ευχαριστούμε την ελληνική πολιτεία, τους φορείς της, τους δωρητές και ευεργέτες μας, τους ιερείς μας και τα εκκλησιαστικά μας συμβούλια. Μακαριώτατε, μαζί με τις θερμότατες, βαθυκάρδιες και ειλικρινέστατες ευχαριστίες μας, για την επίσκεψή Σας στο αγαπημένο σε όλους μας Αρκαλοχώρι και την Ιερά μας Μητρόπολη, μαζί με το «ως ευ παρέστητε» προς Εσάς και την τίμια συνοδεία Σας, σε εποχή μεγάλης κρίσης, δοκιμασίας και στεναγμών, από τον χειμαζόμενο λαό της πατρίδας μας της Ελλάδας, της ευρωζώνης, της Ευρώπης, αλλά και της Αφρικανικής Ηπείρου, την οποία θεαρέστως και θεοφιλώς διαποιμαίνετε, ευλογήσετε και προσευχηθείτε για να διακονούμε, να μεριμνούμε, να φροντίζουμε και να εργαζόμεθα για τον πιστό λαό του Θεού.» Τέλος, προσέφερε στο Μακαριώτατο, ως αναμνηστικό της επίσκεψης, την εικόνα του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτη. Έπειτα ο Μακαριώτατος ευχήθηκε στον εορτάζοντα ποιμενάρχη, απονέμοντάς του το Σταυρό του Αγίου Μάρκου και τον αστερίσκο του Αγίου Σάββα. Στην πανήγυρη παρέστησαν οι Πρωτοσύγκελλοι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης κ. Μεθόδιος και της Ιεράς Μητρόπολης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Αθανάσιος και οι Καθηγούμενοι των Ιερών Μονών Μεγίστης Λαύρας κ. Πρόδρομος, Αγκαράθου κ. Γεράσιμος, Επανωσήφη κ. Βαρθολομαίος και Βωσσάκου κ. Τιμόθεος. Παρόντες ήταν επίσης ο Εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης Υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Μανούσος Βολουδάκης, ο Περιφερειάρχης Κρήτης κ. Σταύρος Αρναουτάκης, οι Αντιπεριφερειάρχες Κρήτης κ. Ευριπίδης Κουκιαδάκης και κα Θεανώ Βρέντζου Σκορδαλάκη, οι Βουλευτές κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, κ. Ελευθέριος Αυγενάκης, κ. Μάξιμος Σενετάκης, κ. Κυριάκος Βιρβιδάκης, κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου, κ. Επαμεινώνδας Μαριάς, και οι πρώην Βουλευτές κα Μαρία Σκραφνάκη και κ. Εμμανουήλ Στρατάκης, οι Δήμαρχοι Μινώα Πεδιάδος κ. Ζαχαρίας Καλογεράκης, Βιάννου κ. Παύλος Μπαριτάκης, οι πρώην Δήμαρχοι κ. Χαράλαμπος Γιαννόπουλος και κ. Εμμανουήλ Σμυρνάκης, ο Ανώτατος Διοικητής Φρουράς Ηρακλείου Ταξίαρχος κ. Ιωάννης Μαυρομανωλάκης, ο Διοικητής της 133 Σ.Μ. Καστελλίου Ιπτάμενος Σμήναρχος κ. Γεώργιος Κορμέντζας, ο Περιφερειακός Διοικητής Πυροσβεστικής Κρήτης κ. Χρήστος Μπουραντάς, ο Διοικητής Πυροσβεστικής Ηρακλείου κ. Κωνσταντίνος Αραβιάκης, ο προϊστάμενος του Λιμενικού Σταθμού Καστρίου Σημαιοφόρος Λ.Σ. κ. Γεώργιος Δραμητινός, ο Πρόεδρος ΤΕΕ/ΤΑΚ κ. Πέτρος Ινιωτάκης, οι Αντιδήμαρχοι, εκπρόσωποι των τοπικών φορέων, οι Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων, οι ιερείς της Ιεράς Μητρόπολής μας και πλήθος κόσμου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μετέβησαν στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Μινώα Πεδιάδας, στο Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου, όπου σε σεμνή τελετή ανακηρύχτηκε ο Μακαριώτατος Επίτιμος Δημότης Μίνωα Πεδιάδας. Ο Μακαριώτατος αναχώρησε από το Αρκαλοχώρι μετά από επίσκεψη στην κα Αλεξάνδρα Ψαράκη, επίτιμο πρόεδρο του Ψαρακείου Γηροκομείου και στην κα Ειρήνη Χατζηδάκη. 10

13 ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ Ι. Μ. ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΟΝΗΣ ΠΕΔΙΑΔΟΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε την Τρίτη 17 Ιουλίου, η μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρας Μαρίνας στην ομώνυμη Ιερά Μονή Της στη Βόνη Πεδιάδος. Με περισσή ευλάβεια και πίστη αμέτρητες χιλιάδες χιλιάδων ευσεβών προσκυνητών, ο αριθμός των οποίων σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό Κρήτη ΤV ανήλθε στους , από κάθε μέρος της Κρήτης, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, κατέφθασαν στην Ιερά Μονή της Αγίας Μαρίνας Βόνης Πεδιάδος, της Ιεράς Μη τρό πολης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου για να προσευχηθούν, να ευχαριστήσουν και να παρακαλέσουν τον πανάγαθο Θεό, δια των πρεσβειών της Αγίας Μαρίνας, να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους, την παράκληση και την ελπίδα τους προσφέροντας το τάμα τους, ανάβοντας το κερί τους, και να καταθέσουν τον πόνο, τη χαρά, την αγωνία και την προσδοκία τους στη θαυματουργή Αγία. Στο μεγάλο πανηγυρικό, πατριαρχικό Εσπερινό, τη Δευτέρα 16η Ιουλίου, χοροστάτησε η Αυτού Θειοτάτη Μακαριότητα ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β, συμπροσευχομένων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ανδρέα και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αβύδου κ. Κυρίλλου. Στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία της εορτής, την Τρίτη 17 Ιου λίου, προεξήρχε ο Μακαριώτατος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μη τροπολιτών Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγενίου, Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακαρίου, Αρκαλοχωρίου, Κα στελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέα και του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Αβύδου κ. Κυρίλλου. 11

14 Ο Μακαριώτατος κ. Θεόδωρος υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι: «Σε καιρούς δυσκολίας, οι πιστοί προστρέχουν καρτερικά στην Αγία Μαρίνα, απορρίπτοντας τα κοσμοείδωλα και εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στο Θεό και την Αγία. Η πίστη και η ελπίδα στηρίζει τους χριστιανούς στον αδιάλειπτο πνευματικό αγώνα τους, που τελικά επιβραβεύονται και αναδεικνύονται νικητές. Η πίστη δίνει δύναμη, υπομονή και καρτερικότητα για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες της καθημερινότητας. Η Αγία Εκκλησία, η Αγία Μαρίνα και όλοι οι Άγιοι είναι αρωγοί και συμπαραστάτες της ζωής μας, που ποτέ δεν θα μας απογοητεύσουν και ποτέ δεν θα μας αφήσουν απαράκλητους και ορφανούς. Όλοι μαζί ενωμένοι, ως ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό και πρότυπα τους Αγίους, μπορούμε να ξεπεράσουμε τις κρίσεις και να καταστούμε πολίτες και συμπολίτες της Βασιλείας του Θεού». Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στο μυστήριο του Θεού, στο μυστήριο της Αγίας Μαρίνας και στο μυστήριο του ανθρώπου, ενώ στη συνέχεια εξέφρασε τη χαρά του για την γενομένη πανήγυρη. Ευχαρίστησε το Μακαριώτατο, τους Σεβασμιώτατους Αρχιερείς, το Δήμαρχο του Δήμου Πεδιάδος Μινώα κ. Ζαχαρία Καλογεράκη, τον παριστάμενο Βουλευτή κ. Επαμεινώνδα Μαριά, τους πρώην Βουλευτές κ.κ. Μαρία Σκραφνάκη και Μανώλη Στρατάκη, τον Αστυνομικό Διευθυντή κ. Πιτσώνη Στυλιανό, τον Υποδιοικητή της 133 Σ.Μ. Καστελλίου Ιπτάμενο Σμήναρχο κ. Ματαφτσή Γεώργιο, τους Αντιδημάρχους καθαριότητας, την Ελληνική Αστυνομία, την Πυροσβεστική, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, τον Tηλεοπτικό Σταθμό Κρήτη TV, ο οποίος αναμετάδωσε ζωντανά την πανήγυρη, τους κληρικούς και λαϊκούς και τις χιλιάδες των ευλαβών προσκυνητών, με τους 25 νέους από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, τους οποίους συνόδευσε ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης κ. Ναθαναήλ Συμεωνίδης. Ακολούθησε η λιτάνευση της θαυματουργής Εικόνας της Αγίας Μαρίνας και των ιερών λειψάνων Της, ενώ η προσέλευση των πιστών στην Ιερά Μονή συνεχίστηκε αδιάκοπα καθ όλη τη διάρκεια της νύχτας, αλλά και στις επόμενες ημέρες. 12

15 ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΣΕΠΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ Σε Αρχιερατική Λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέα, Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., τελέστηκε το Σάββατο 28 Απριλίου η εις διάκονο χειροτονία του Θεολόγου και ψάλτου Σωτηρίου Θεοδοσίου, από την Αγιά της Πάργας της Ηπείρου, στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι. Την Παρασκευή 27 Απριλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος έκειρε σε ρασοφόρο μοναχό το νεοχειροτονηθέντα. Κατά τη διάρκεια της χειροτονίας παρέστη συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριος Κύριος ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ο οποίος και έδωσε στο νεοχειροτονηθέντα το όνομα «Λάζαρος». Στη Θεία Λειτουργία συμμετείχαν οι Μ. Εκκλησιάρχης Βενιαμίν, Μ. Ιεροκήρυξ Βησσαρίων και οι Διάκονοι Τριτεύων Θεόδωρος και Νήφων, οι οποίοι και εκέλευσαν το νέο κληρικό. Παρέστησαν Ιεράρχες, κληρικοί του Πατριαρχείου και άλλοι. Κατά τη διανομή του αντιδώρου οι γονείς, τα αδέλφια, οι συγγενείς και οι φίλοι του νεοχειροτονηθέντος έδωσαν τις ευχές τους στο νέο κληρικό. Στη συνέχεια ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα του Θρόνου, κατά την οποία ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, παρόντος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, μίλησε για το Διάκονο Λάζαρο, τον οποίο είχε φοιτητή στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης και εκφώνησε τον παρακάτω χειροτονητήριο λόγο: «Η χάρη, το έλεος και η ευλογία του αναστάντος εκ νεκρών Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με την εκφρασθείσα βουλή και συ γκα τάθεση του Αυθέντου και Δεσπότου, του Πατρός ημών και Οικουμενικού Πατριάρχου Κυρίου Βαρθολομαίου, κατέστησε τον Λάζαρο διάκονο των μυστηρίων της Εκκλησίας. Τα γενόμενα σήμερα, δι εσέ, εις τον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, λίαν αγαπητέ μου διάκονε Λάζαρε, καθορίζουν οντολογικά τον εσωτερικό σου κόσμο, ο οποίος δέχθηκε, με την εις διάκονον χειροτονία σου, την ευλογημένη αλλοίωση της χάριτος του παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος, του τα ασθενή θεραπεύοντος και τα ελλείποντα αναπληρούντος. Αναμφιβόλως και πανθομολογουμένως πορευόσουν παιδιόθεν εις την Εκκλησία, περί την Εκκλησία και δια την Εκκλησία. Η χάρη του Θεού, ανερμηνεύτως, μυστηριακώς και ανελλιπώς, σε σκέπαζε και διαρκώς σε προστάτευε εκ των μεγάλων πειρασμών και εκ των αδιακρίτων δοκιμασιών. Η όλη, μέχρι σήμερα, διαδρομή σου εις τα μαθητικά έδρανα του Εκκλησιαστικού Λυκείου της Σχολής Βελλάς και της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, οι εν συνεχεία μεταπτυχιακές σπουδές σου στην πόλη του Παρισίου και στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, η συστηματική διατριβή σου στην βυζαντινή μουσική, η διακονία σου στο ψαλτήρι της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής των Βλατάδων, υπό την ανύστακτη επιστασία του Ηγουμένου αυτής, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τυρολόης και Σερεντίου κ. Παντελεήμονα, η πνευματική σου αναφορά εις τον π. Ειρηναίο Δεληδήμο, η απροσδόκητη συνάντησή σου, εις το γραφείο της ταπεινότητός μου εις την Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, με τον Άγιο Πρωτοσυγκελλεύοντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και λίαν αγαπητό εν Χριστώ αδελφό, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανο και, τέλος, η άφιξή σου, η διακονία σου και η χειροτονία σου εις το Οικουμενικό Πατριαρχείο, εκφράζουν την ιδιαίτερη πρόνοια του οικτίρμονος και ελεήμονος Κυρίου και Θεού ημών προς το πρόσωπό σου, αγαπητέ μου διάκονε Λάζαρε. Και πάντα ταύτα επευλογούν, βεβαίως, τον προσωπικό σου αγώνα, αλλά και τις ευχές και προσευχές των καλών γονέων σου από την Ήπειρο. Ο Θεός τους χαρίτωσε πλουσίως. Τα δύο, κατ αρχάς, εκ των πέντε τέκνων τους, αφιερώθηκαν εις τον αμπελώνα 13

16 της μοναστικής Του πολιτείας. Η μοναχή Νυμφοδώρα, εις την Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς Άρτας, ο μοναχός Θεόδουλος, ο οποίος μετά την αποχώρησή του εκ της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, υπό τον ηγούμενο και Γέροντα Αυτής κ. Χριστόδουλο, εγκαταβιώνει, πλέον, με τον Γέροντα Ονήσιμο, εις το Λαυριώτικο κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, το επονομαζόμενο και «Διακοευθύμη του Ραπανά», με το οποίο διατηρείς στενούς πνευματικούς δεσμούς. Κατά την σημερινή ημέρα οι γονείς σου εγκαυχώνται εν Κυρίω, διότι το τρίτο τέκνο αυτών είναι, πλέον, διάκονος των μυστηρίων του Θεού του Υψίστου, και, μάλιστα, χειροτονημένος εις τον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, δια της ευλογίας, ευχής και προσευχής του Οικουμενικού ημών Πατριάρχου. Το όλως ιδιαίτερο και ξεχωριστό τούτο γεγονός αποτελεί το επιστέγασμα της πορείας σου, που σε ωδήγησε εις την εν Χριστώ αφιέρωση και διακονία, εις το πρωτόθρονο και πρωτεύθυνο κέντρο της Ορθοδοξίας ημών, εδώ, εις την Κωνσταντινούπολη, την πνευματική και πολιτιστική μήτρα του ευσεβούς ημών Γένους και συνόλου της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Να ευγνωμονείς και να δοξολογείς τον Κύριο ημών δια τας φανεράς και αφανείς, προς το πρόσωπό σου, ευεργεσίας. Να προσεύχεσαι αδιαλείπτως εις την Κυρία Θεοτόκο και να ευαρεστείς Αυτή, ψάλλοντας την παράκλησή Της. Να επικαλείσαι τις ευλογίες του Αγίου Μέμνονος του ασκητού, ο οποίος «πάθη δυσίατα εις το παντελές και ανίατα θεραπεύειν», των αγίων εν Κυζίκω εννέα μαρτύρων, του Αγίου Αυξιβίου Επισκόπου Σόλων της Κύπρου, τον οποίον ο Απόστολος Μάρκος κατήχησε, βάπτισε και χειροτόνησε Επίσκοπο, διότι κατά την ημέρα της εορτής των το Άγιο Πνεύμα σε κατέστησε διάκονο, πρεσβείαις του αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού Λαζάρου του τετραημέρου. Τίμα τον Άγιο Γεώργιο. Να ενθυμείσαι πάντοτε ότι την ημέρα εκείνη, της πανηγύρεώς Του, ο Παναγιώτατος Πατριάρχης ημών Κύριος Βαρθολομαίος, σου ανεκοίνωσε τα της χειροτονίας σου, τιμητική έκφραση της αγάπης, της μέριμνας και του ενδιαφέροντός Του προς το πρόσωπό σου, η οποία αδιαλείπτως και ατελευτήτως εκτείνεται, κατά πάντα και δια πάντα, δι ένα έκαστο κληρικό και έκαστο μέλος της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Ευγνωμοσύνη, υπακοή, σεβασμός, αγάπη και αφοσίωση προς το πάνσεπτο πρόσωπο του Οικουμενικού ημών Πατριάρχου Κυρίου Βαρθολομαίου και προς τον πανίερο θεσμό του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου να συνοδεύουν πάσας τας ημέρας της ζωής σου, νυν και αεί. Δια πάντα τα γενόμενα προς το πρόσωπό σου, αγαπητέ μου διάκονε Λάζαρε, να αναγιγνώσκεις με δέος και πνευματική συντριβή την ευχή της εις διάκονον χειροτονίας: «Κύ ριε ο Θεός ημών, ο τη προγνώσει τη ση την του Αγίου σου Πνεύματος χορηγίαν καταπέμπων επί τους ωρισμένους υπό της Σης ανεξιχνιάστου δυνάμεως λειτουργούς γενέσθαι». Και να γνωρίζεις ότι το Μυστήριον της Χάριτος, το αποκαλυπτόμενο αδιαλείπτως, αλλά, ιδιαιτέρως σήμερα εις την ζωή σου, θα εξακολουθήσει να σε επισκέπτεται και να σκηνώνει εις την καρδιά σου, εφ όσον ασκείσαι εις την αγάπη, εις την ταπείνωση, εις την υπακοή, εις την εγκράτεια, εις την σιωπή και εις την υπομονή. Πάντα ταύτα, όμως είναι οι καρποί της προσευχής, της άσκησης και της συμμετοχής σου εις την λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Αγίας ημών Εκκλησίας. Άξιος!» Ακολούθως τον λόγο έλαβε ο νεοχειροτονηθείς ο οποίος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του προς τον Πατριάρχη, το χειροτονήσαντα Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου Ανδρέα, το Μητροπολίτη Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο, τους κληρικούς, τους γονείς και τους οικείους του. Τέλος, μίλησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης συγχαίροντας το νέο κληρικό και αναφερόμενος στη διακονία της Μεγάλης Εκκλησίας σημείωσε ότι: «δεν είναι μόνον οι ανάγκες της Πατριαρχικής Αυλής αλλά είναι και οι ανάγκες του μικρού πληρώματος της Μητρός Εκκλησίας εδώ εις την Βασιλεύουσαν Πόλιν, το οποίον μικρόν ποίμ νιον έχει και αυτό ανάγκη διακονίας από μορφωμένους και αξίους κληρικούς όπως είναι τώρα ο π. Λάζαρος...». Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους έδωσε το όνομα Λάζαρος ο Πατριάρχης ανέφερε πως: «Ήθελα εις το πρόσωπον του νέου κληρικού μας να βγάλω τον Άγιον Λάζαρον από την αφάνειαν», αλλά και πως θέλησε με αυτόν τον τρόπο να τιμήσει τη μνήμη του Καθηγητή του στο Ημιγυμνάσιο της Ίμβρου Λαζάρου Λαζαρίδη. 14

17 ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ «ΛΕΥΚΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ» ΑΡΧΙΜ. ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ Τη Δευτέρα 2 Απριλίου 2012 και ώρα επτά το απόγευμα στην αίθουσα Ανδρόγαιω στο Ηράκλειο, πραγματοποιήθηκε η δημόσια παρουσίαση του πονήματος «Η Λευκή Βασίλισσα» του πολυγραφότατου Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη, το οποίο αποτελεί έναν ογκωδέστατο και πολυτελέστατο τόμο, που περιέχει τα Θεομητορικά προσκυνήματα του Αιγαίου Πελάγους (Δυτικά παράλια Μικράς Ασίας Βόρεια νησιά Αιγαίου Πελάγους Δωδεκάνησα Κυκλάδες). Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως εισηγητής, ο κ. Κωνσταντίνος Κοτσιόπουλος, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης, ως εισηγητής, ο κ. Ιωάννης Λίλης Δρ. και λέκτορας της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου, ως εισηγητής, ο κ. Δημήτριος Καρατζάνης, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ηρακλείου, οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Ηρακλείου κύριοι Αεράκης Κλάδος και Καζίλας, η Εισαγγελέας Ηρακλείου κ. Ευστρατία Μεγγέ, Ηγούμενοι, κληρικοί και πλήθος κόσμου. Ο πατήρ Θεοφύλακτος στη σύντομη προσφώνησή του ανέφερε: «Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Κρήτης κ.κ. Ειρηναίε και πρόεδρε της Ιεράς Επαρχιακής και Αποστολικής Εκκλησίας Κρήτης, αδελφέ ομογάλακτε και φίλε, ως και Υμείς απεκαλέσατε την ταπεινότητα μου εις τετιμημένην αρχιερατικήν Υμών επιστολήν. Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέα, καθηγητά της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Άνερ επιθυμιών το του Πνεύματος, πεφιλημένε αδελφέ εν Κυρίω, ως εγγυτάτω συνοδίτην και σύμπλουν εν συγγραφάς και γνω ριζόμενον δια το θεοφρούρητον ύψος Υμών. 15

18 Οσιώτατοι Ηγούμενοι των σεβασμίων μονών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης και αδελφοί εν Κυρίω μονασταί αυτών. Σεβαστό πρεσβυτέριο και πατέρες συλλειτουργοί. Εντιμότατε κύριε Δημήτριε Καρατζάνη, πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου της γεραράς και παλαιφάτου πόλεως Ηρακλείου φίλε αγαπημένε. Εντιμότατοι κύριοι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Ηρακλείου. Εντιμότατε κ. Καλυβά Κωνσταντίνε, πρόεδρε του Συλλόγου Αλατσατιανών του Νομού Ηρακλείου, μετά των περι υμάς μελών του διοικητικού συμβουλίου. Εντιμοτάτη κυρία Ευστρατία Μεγγέ, εισαγγελεύ της πόλεως Ηρακλείου. Ελλογιμότατε κ. Κωνσταντίνε Κοτσιόπουλε, καθηγητά της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, φίλε και αδελφέ ηγαπημένε και τέκνον πνευματικόν της ημετέρας ενορίας. Ελλογιμότατε κύριε Λίλη Ιωάννη, Λέκτορα της Θεολογίας και καθηγητά της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου, φίλε Θεού και ως φίλος μου εγένου, δούλε τίμιε του Ευαγγελίου. Αδελφοί εν Χριστώ, φίλοι πάλαι τε και επ εσχάτων και σεβαστά μέλη της Εκκλησίας. Αποτελεί για μένα εξαιρετική τιμή η σημερινή εκδήλωση στο ταπεινό πρόσωπό μου. Δικαιώνει, τολμώ να πω, τους κόπους της συγγραφικής μου δραστηριότητας επί σειρά ετών στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Αισθάνομαι την ανάγκη να τονίσω, ότι η μακρά πορεία μου στον αμπελώνα του Κυρίου με βοήθησε, με τη χάρη του Θεού, να αντιληφθώ την αναγκαιότητα του διαλόγου της Εκκλησίας με την κοινωνία, της Θεολογίας με τον πολιτισμό, της κοινότητας με το πρόσωπο. Βίωσα την ανάγκη της προσφοράς και της διακονίας, της σύνθεσης του λόγου με την πράξη, της θεωρίας με την εμπειρία, του δόγματος με τη χριστιανική στάση, ώστε να οικοδομήσω, κατά το δυνατόν, ένα σύγχρονο ποιμαντικό λόγο σύνδεσης της Εκκλησίας με τον κόσμο. Η βιωματική εμπειρία του αποκεκαλυμμένου Λόγου του Θεού στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας θέτει προ των ευθυνών μας τη διαλεκτική όσο και αποδευκτική συνύπαρξη της παράδοσης με την ανανέωση, της υπερβατικότητας με την κοσμικότητα, της πνευματικότητας με την υλικότητα. Η πραγματικότητα αυτή με βοήθησε να αντιληφθώ επίσης το εκκλησιαστικό γεγονός ως διαπροσωπικό γεγονός κατακόρυφης και οριζόντιας διάστασης. Η κατακόρυφη διάσταση συνδέει το Θεό με τους ανθρώπους, η οριζόντια τους ανθρώπους μεταξύ τους. Γινόμαστε έτσι όλοι σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού, συγκληρονόμοι της θείας επαγγελίας σε κατεύθυνση εσχατολογική και υπερβατική, που δεν καταξιώνει όμως το χώρο και τον χρόνο, την ιστορία και την ανθρωπότητα, τον πολιτισμό και την πολιτική έκφραση, όπως λέγει ο καθηγητής κ. Κοτσιόπουλος. Με τις προϋποθέσεις αυτές οικοδομείται η Εκκλησία ως «Σώμα Χριστού», ως «Κοινωνία θεώσεως», ενότητα που καταφάσκει στην ποικιλία των διατυπώσεων του ανθρώπινου γένους, δηλαδή την ελευθερία μέσα σε μια πολυγλωσσική, πολυφυλετική και πλουραλιστική κατεύθυνση, που δεν σχετικοποιεί, ούτε αποδομεί το λόγο της αληθείας του Χριστού. Μέσα από τις σελίδες του ταπεινού μου πονήματος, για το πρόσωπο της αειπαρθένου Θεοτόκου, δεν προβάλλεται απλώς η ευσέβεια του λαού μας και η ακλόνητη πίστη του. Η πίστη αυτή άλλωστε, αποτελεί τη βάση της ανθρώπινης συνεργασίας για την πραγματοποίηση του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Υπονοείται ασφαλώς η ελεύθερη προαίρεση και η σωστή χρήση του αυτεξουσίου που δώρισε ο Θεός στους ανθρώπους, γεγονός που αποδεικνύει επίσης τον μη καταναγκαστικό χαρακτήρα της χριστιανικής πίστης. Η Παναγία, ως αληθινή Θεοτόκος, προβάλλεται, ως τεκούσα τον Λόγο του Πατρός, τον Ιησού Χριστό, που αναδείχθηκε μεσίτρια, μεταξύ του σαρκωθέντος Υιού του Θεού και των ανθρώπων και «η μετά Θεόν, Θεός» κατά το Νικόδημο τον Αγιορείτη. Για τον λόγο αυτό ο Άγιος Γερμανός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τονίζει «ει μη Συ Θεοτόκε, προηγούν, ουδείς πνευματικός απετελείτο, ουδείς εν πνεύματι τον Θεόν προσεκύνει, τότε γαρ πνευματικός ο άν 16

19 θρωπος, ότε Συ Θεοτόκε, Πνεύματος Αγίου κατοικητήριον εγένου». Τον μεσιτευτικό ρόλο της Παναγίας, μεταξύ Θεού και όλων των ανθρώπων τονίζει και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «ουκούν, αύτη μόνη (δηλαδή η Παναγία) μεθόριον εστι κτιστής και ακτίστου φύσεως και ουδείς αν έλθη προς τον Θεόν, ει μη δι αυτής και του εξ αυτής τεχθέντος Μεσίτου και ουδέν αν των έτι του Θεού δωρημάτων, ει μη δια ταύτης γένοιτο, και Αγγέλοις και ανθρώποις». Είναι, λοιπόν, εμπρός στο μεγαλείο της Θεοτόκου, ελάχιστη η ταπεινή μου μαρτυρία με το φτωχό πόνημά μου, που γράφτηκε από έναν απαίδευτον ιερέα με δύστοκη πέννα, που αναφέρεται στα ιερά Θεομητορικά σεβάσματα και στις θαυματουργικές στήλες της Υπεραγίας Θεοτόκου. Με τις πτωχικές και ελάχιστες δυνάμεις μου προσπάθησα να αναδείξω ο ανάξιος με αδιάψευστο τρόπο την προσήλωση του υπερήφανου λαού αιγαιοπολίτικου συμπλέγματος νήσων, αλλά και των παραλίων της ενδόξου και αγιοτόκου Ιωνίας της Μικράς Ασίας, στο πρόσωπο της Παναγίας. Επιθυμώ να εκφράσω λίγες σκέψεις επι του περιεχομένου των εισηγήσεων των σεβαστών καθηγητών. Άκουσα με κάθε προθυμία και προσοχή τα όσα ειπώθηκαν για το ταπεινό πόνημά μου. Μπορώ να χαρακτηρίσω τις εισηγήσεις ως μία πρώτη επανέκδοση του πονήματός μου και μάλιστα συμπεπληρωμένη. Λυπούμαι που δεν γνώρισα το περιεχόμενο των εισηγήσεων πριν την έκδοση του πονήματός μου, για να τις δημοσιεύσω ως εισαγωγή του, όμως το γενόμενον ουκέτι απογίνεται. Ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Κάντ, α ναφερόμενος κάποτε στην Ελληνική γλώσ σα και στον πλούτον των λέξεών της, είπε: «Η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα που μπορεί κάποιος να εκφράσει όλα τα συναισθήματα της ψυχής του ανθρώπου». Όμως, ο κύριος αυτός και μακαριστός Κάντ, αν βρισκόταν αυτή τη στιγμή στη δική μου θέση, όπου, κατά την Αγία Γραφή, «τα πάντα μου είναι δύσκολα» είμαι βέβαιος, ότι θα αναθεωρούσε αυτή τη γνώμη του. Διότι, πώς μπο ρώ να περιγράψω με λέξεις και ελληνικά γράμματα τον πλούτον των συναισθημάτων μου εκείνων που κατακλίζουν την ψυχή μου, συναισθημάτων τιμής στο ταπεινό πρόσωπό μου, αγάπης στην αναξιότητά μου, ευγνωμοσύνης προς όλους υμάς, που με τιμάτε με την παρουσία σας; Πώς μπορώ το πνεύμα να το μετασχηματίσω σε ύλη, για να σας εκφράσω την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου; Ο Άγγλος συγγραφέας Όσκαρ Ουάϊτ έ γραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο «De profuntis» που σημαίνει «έτι βαθέων» από τα βάθη της καρδιάς μου. Κι εγώ εύχομαι ταπεινά «έτι βαθέων» σε όλους εσάς τους φίλους και αγαπημένους, που είχατε την ευγένεια και την καλοσύνη να τιμήσετε με την παρουσία σας την δημόσια παρουσία του πονήματός μου «Η Λευκή Βασίλισσα», και που η τιμή αυτή μεταφέρεται στο ταπεινό μου πρόσωπο, σας ευχαριστώ όλους de profuntis και εύχομαι ταπεινά τα έτη υμών είησαν ως πλείστα και μαθουσάλια, ωσαύτως δε και πανευήμερα. Διο ως ήδιστα ασπάζομαι απαξάπαντας εν φιλήματι αγίω. Άπαντας υμάς ωσαύτως προσκυνώ ευλαβώς και παρακαλώ να ενθυμείσθε την ταπεινότητά μου εν ταις προς τον Θεόν εντεύξεσιν υμών, τον αδελφόν υμών και δούλον Θεού Θεοφύλακτον. 17

20 ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΩΡΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΑΓΚΟΙΝΙΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΓΕΥΜΑΤΟΣ» (01 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΩΣ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012) 18