ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ

Transcript

1

2

3 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση χαιρετίζω την επανέκδοση, 17 χρόνια μετά, του περιοδικού «ΙΚΑΡΟΣ», που στην ουσία αποτελεί νέα έκδοση της Σχολής Ικάρων, η οποία στοχεύει να αποτελέσει ένα νέο περιοδικό βήμα για τους σπουδαστές της Σχολής. Ως Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, η Σχολή Ικάρων, με την κατάλληλη πανεπιστημιακή έρευνα και διδασκαλία αφενός και τη στρατιωτική και πτητική εκπαίδευση αφετέρου, στοχεύει να διαμορφώσει αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας με στρατιωτική και αεροπορική συνείδηση και μόρφωση ανώτατου επιπέδου, αξιωματικούς ικανούς να ανταπεξέλθουν στις συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις της Αεροπορίας στη σύγχρονη εποχή. Στο πλαίσιο αυτό, η έκδοση «ΙΚΑΡΟΣ», μέσω της δημοσίευσης θεμάτων επικαιρότητας της Σχολής, ακαδημαϊκών εργασιών των Ικάρων και λοιπών άρθρων που σχετίζονται με τα δρώμενα της Σχολής, αποσκοπεί να αναδείξει την πολύτιμη καθημερινή προσπάθεια που καταβάλλεται από αξιωματικούς, καθηγητές και σπουδαστές της Σχολής καθώς και την εξέλιξη και πορεία του Ιδρύματός μας. Το νέο αυτό περιοδικό δεν αποτελεί απλώς και μόνο μία προσθήκη στην ήδη υπάρχουσα έντυπη δραστηριότητα της Πολεμικής Αεροπορίας. Έρχεται να πληρώσει ένα έλλειμμα: την ανάγκη ενημέρωσης των δραστηριοτήτων των Ικάρων, οι οποίοι και θα αποτελέσουν σύντομα το νέο αίμα της Πολεμικής Αεροπορίας. Το σύντομο αυτό εισαγωγικό σημείωμα δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί με άλλο τρόπο, παρά με την έκφραση συγχαρητηρίων προς όλους του συντελεστές της παρούσας έκδοσης, οι οποίοι με την κατάλληλη συνεργασία και με γνώμονα το συμφέρον της Σχολής, θα συνεχίσουν την πρωτοβουλία αυτή, ώστε ο «ΙΚΑΡΟΣ» να καθιερωθεί ως μία σοβαρή ενημερωτική εκδοτική παρουσία στην Πολεμική Αεροπορία για τη νέα γενιά αξιωματικών. Υπτχος (Ι) Γρηγόριος Πρεζεράκος Διοικητής Σχολής Ικάρων 1

4 ΕΚΔΟΤΗΣ Σχολή Ικάρων ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ Σμηναρχία Ικάρων (ΣΜΙΚ) ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΥΛΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Ασμχος (Ι) Π. Κρίκης Επγός (Ι) Π. Βατάκης ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ Λέκτορας Σ.Ι. (Π.Δ. 407) Κωνσταντίνος Λαγός ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΙΚ IV Κατσικώστας Εμμανουήλ ΙΚ ΙΙΙ Παναγιώτου Χρίστος ΙΚ ΙΙΙ Θεοδούλου Σάββας ΙΚ ΙΙΙ Πατίκας Θωμάς ΙΚ ΙΙΙ Πετρούσης Ανδρέας ΙΚ ΙΙ Φραγκογιός Αντώνιος ΙΚ ΙΙ Τσαντήλας Λουίζος ΙΚ ΙΙ Τσαντούκλας Νικόλαος ΙΚ ΙΙ Κεφάλας Διονύσης ΙΚ ΙΙ Ξενάκης Γεώργιος ΙΚ ΙΙ Ζυγούρη Ελεούσα ΙΚ Ι Δημητρανόπουλος Εμμανουήλ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΚ ΙΙΙ Θεοδούλου Σάββας ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Xαιρετισμός Διοικητή Σ.Ι. Το Πρώτο Πέταγμα Η Ονομασία της Σχολής Ικάρων Μεταστέγαση της Σχολής Ικάρων Επικαιρότητα Το βήμα του Ικάρου Νέες απειλές για την Ελληνική Εθνική Ασφάλεια Περί υλικών ο λόγος Ιδέα της Πτήσης ΙΚΑΡΟΣ χθες, Ιπτάμενος Αξιωματικός σήμερα ΕΚΤΥΠΩΣΗ - ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ ΥΑΕ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΗ ΙΚΑΡΩΝ/ ΣΜΙΚ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΑΣΗ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ ΤΓΑ 1010 ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ: FAX: ISSN ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ 03 ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΥΑΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΥΛΟ- ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΕΚΔΟΣΗΣ Συνέντευξη του κ. Κώστα Μακεδόνα Ιστορικές Αναδρομές Ο Επγός Στέφανος Μολυβάδας Διπλωματικές εργασίες Υδροπλάνο με δυνατότητα λειτουργίας ως βάρκα, με επίδραση εδάφους και ως αφους. Συμβουλευτικοί μηχανισμοί και αντιμετώπισή τους στον εργασιακό χώρο: Η περίπτωση της Ελληνικής Π.Α. Η σύνθεση του εξωφύλλου αποτελεί δημιουργία του ΙΚ IV Μπλέσια Ιωάννη

5 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ* Τα κράσϖεδα της Γης δρασκέλισα µε φόρα και στων ϖουλιών τη χώρα φώναξα θα µε βρεις Α τόϖουλο ένιωσα µικρό στο ϖρώτο ϖέταγµά του ϖου ανοίγει τα φτερά του ψηλά στον ουρανό Στ αυτιά µου βροντερή του «αετού» η φωνή Πέτα τώρα µονάχος δικό σου είν ο ουρανός δικό σου το αεροσκάφος * (Έχει διατηρηθεί η γλώσσα και η σύνταξη του ποιητή) (Ηλίας Σβάρνας, ϖοιητική συλλογή «Φουρτουνιασµένοι Ουρανοί», Αθήνα 2000) 3

6 Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ Για το παρόν άρθρο αντλήθηκαν στοιχεία από τη διπλωματική εργασία του Ικάρου IV (Ι. 2008) ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ και δευτερευόντως από τη διπλωματική εργασία των Ίκαρων IV (Ι. 2007) ΑΓΓΕΛΟΥ ΦΕΚΑ, ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΟΥΒΛΕΡΟΥ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΑΛΑΜΙΔΑ. Όλοι οι παραπάνω είναι σήμερα Ανθυποσμηναγοί (ΙΠΤ). Επιμέλεια κειμένου και προσθήκες ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΓΟΣ. Σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι το όνομα της Σχολής μας ανέκαθεν ταυτίζονταν με αυτό του Ίκαρου, ο οποίος σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με όχημα βαρύτερο από τον αέρα με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Λίγοι όμως θυμούνται ή γνωρίζουν ότι όταν το 1931 ιδρύθηκε η πρώτη Σχολή Αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ελλάδα, αυτή έφερε τον επίσημο τίτλο Σχολή Αεροπορίας, και ότι αυτός διατηρήθηκε για τις επόμενες τρεις δεκαετίες! Σχεδόν όλα τα δημοσιεύματα που αφορούν τη Σχολή παραλείπουν να αναφέρουν ρητά το πότε, με ποιό τρόπο, και γιατί η Σχολή μετονομάστηκε σε Σχολή Ικάρων. Εξαίρεση ίσως αποτελεί το βιβλίο του κ. Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, όπου επισημαίνεται περιληπτικά ότι η επίσημη αλλαγή του ονόματος της Σχολής Αεροπορίας σε Ικάρων έλαβε χώρα στη δεκαετία του 1950, αφού έτσι εμφανίζεται στο Βασιλικό Διάταγμα της (Φ.Ε.Κ. 51 / ), που ρύθμιζε θέματα λειτουργίας της Σχολής («Περί Λειτουργίας της Σχολής Ικάρων»). Ο ίδιος συγγραφέας σημειώνει όμως ότι και πριν το 1957, οι μαθητές της Σχολής έφεραν το όνομα Ίκαροι, δίχως να δίνει επεξηγήσεις για το πώς επικράτησε το όνομα. 1 Το 2008 ο τότε τεταρτοετής Ίκαρος (Ανθυποσμηναγός σήμερα) Δημήτριος Κόκκινος, στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας του «Ιστορική Αναδρομή Δημιουργίας Μονάδων και Πολεμικών Μοιρών της Π.Α.», ανέλαβε να ερευνήσει το «μυστήριο» της ονομασίας της Σχολής. Ο κ. Κόκκινος επιβεβαίωσε ότι πράγματι η επίσημη αλλαγή του ονόματος της Σχολής Αεροπορίας σε Ικάρων έγινε με το Β.Δ. της Από τότε μέχρι και σήμερα η Σχολή φέρει αδιαλείπτως τον τίτλο «Σχολή Ικάρων». Όμως ο κ. Κόκκινος κατέγραψε μια ενδιαφέρουσα σχέση της Σχολής με το όνομα του Ικάρου που προηγείται αυτής της επίσημης μετονομασίας. Μία δεκαετία νωρίτερα λοιπόν, το 1947, με Β.Δ. (Φ.Ε.Κ ) που αφορούσε τη λειτουργία της Σχολής Αεροπορίας -ενώ αυτή ακόμη έφερε αυτόν τον τίτλο- γίνεται αναφορά σε Ικάρους και Μοίρα Ικάρων, αντί για δόκιμους αξιωματικούς ή μαθητές, όπως γινόταν σε όλα τα νομοθετήματα πριν από το Το συμπέρασμα του κ. Κόκκινου ήταν ότι ο «επίσημος» συσχετισμός της Σχολής με τον Ίκαρο ουσιαστικά έγινε το 1947 και ότι ο νόμος του 1957 απλώς ολοκλήρωνε τη διαδικασία. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι ο Υπουργός των Στρατιωτικών που συνέταξε και υπέγραψε το νόμο του 1947 ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Εκτός από πολιτικός, ο Κανελλόπουλος υπήρξε λαμπρός διανοούμενος και καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ένα από τα πεδία των μελετών του υπήρξε η αρχαία Ελλάδα και η μυθολογία της. Επιπλέον, ο Υπτχος (Ι) ε.α. κ. Π.-Β. Παπαδάκης αποκαλύπτει μία στενή σχέση του Π. Κανελλόπουλου με τη Σχολή Αεροπορίας (και με την Π.Α. γενικότερα), όταν ήταν Υπουργός Στρατιωτικών στις αρχές της δεκαετίας του Παρά το γεγονός ότι ο Κανελλόπουλος ήταν τότε 4

7 άνω των πενήντα ετών, επισκεπτόταν συχνά τη Σχολή και εκπαιδευόταν ως χειριστής. Μάλιστα ολοκλήρωσε με επιτυχία την εκπαίδευσή του και πραγματοποιούσε πτήσεις ως συγκυβερνήτης σε στρατιωτικά αεροπλάνα. Ο Κανελλόπουλος ήταν υπερήφανος για αυτό το κατόρθωμα, και έτσι αν και δεν ήταν στρατιωτικός- συχνά εμφανιζόταν σε επίσημες τελετές με την πουλάδα στο φράκο του. Μήπως λοιπόν αυτός ο ερευνητής του ελληνικού πνεύματος και λάτρης της Αεροπορίας εμπνεύστηκε το όνομα Σχολή Ικάρων και άρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως «νουνός» της Σχολής μας; Όχι, σύμφωνα με τον κ. Κόκκινο. Το όνομα Σχολή Ικάρων είναι παλαιότερο ακόμη και από το 1947, αφού εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ορκωμοσία της πρώτης σειράς αποφοίτων της Σχολής Αεροπορίας το Διαβάζουμε σε σχετικό άρθρο της εφημερίδας «Ελεύθερον Βήμα» της 4ης Νοεμβρίου 1934 με τίτλο «Η ορκωμοσία των Νέων Ανθυποσμηναγών και Ανθυπομηχανικών» τα εξής: «Εις το αεροδρόμιον Τατοϊου εγένετο χθες την πρωίαν η ορκωμοσία των εξελθόντων εφέτος εκ της Σχολής Ικάρων 15 Ανθυποσμηναγών και Ανθυπομηχανικών. Επειδή οι νέοι αξιωματικοί είναι οι πρώτοι εκ της Σχολής εξελθόντες από της συστάσεώς της, η ορκωμοσία προσέλαβεν πανηγυρικόν χαρακτήρα. Παρέστη ο κ. Πρωθυπουργός όστις προσεφώνησε τους νεαρούς αξιωματικούς συστήσας πίστην και αφοσίωσιν εις το καθήκον των και αγαστήν συνεργασίαν μετά των λοιπών συναδέλφων των οίτινες δεν προέρχονται εκ Σχολής. Επίσης, παρέστησαν ο Υφυπουργός κ. Σχοινάς, ο Υπουργός των Στρατιωτικών κ. Κονδύλης, ο Επιτελάρχης Πλοίαρχος κ. Οικονόμου και πολλοί ανώτεροι και κατώτεροι αξιωματικοί της Αεροπορίας». Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι σε μεταγενέστερα δημοσιεύματα της ίδιας, καθώς και σε άλλες εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, πριν το 1940, χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον τα ονόματα Σχολή Ικάρων και Ίκαροι, αντί του επισήμου Σχολή Η δημοσίευση της είδησης για την αποφοίτηση της 1ης Σειράς της Σχολής Αεροπορίας στις , σε εφημερίδες της επομένης μέρας («Ακρόπολις», «Ελεύθερον Βήμα»). Ήδη από εκείνα τα πρώτα δημοσιεύματα η Σχολή εμφανίζεται με τον τίτλο «Σχολή Ικάρων». Αεροπορίας και Δόκιμοι Αξιωματικοί. Στα πρώτα χρόνια της Σχολής Αεροπορίας, η αναφορά-συσχετισμός της με τον Ίκαρο γίνεται σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, όπως για παράδειγμα το «Ελεύθερον Βήμα», «Εστία», «Ακρόπολις». Αντίθετα, έντυπα που ήταν εξειδικευμένα σε καθαρά στρατιωτικά και αεροπορικά θέματα -όπως π.χ. η «Αεροπλοΐα»- αναφέρουν συνήθως τη Σχολή με το επίσημο όνομά της. Ήδη όμως από το 1934 ο τύπος συνέδεε το όνομα του Ικάρου με τη Σχολή της Αεροπορίας. Το σημερινό όνομα της Σχολής λοιπόν δεν προέρχεται από την ίδια την Αεροπορία, αλλά αποτελεί πιθανότητα εφεύρημα κάποιου δημοσιογράφου που σχεδόν αμέσως το διέδωσε και στους συναδέλφους του. Βέβαια η αναφορά του Ικάρου υπάρχει ήδη στα πρώτα βήματα της ελληνικής αεροπορίας, το 1912, όταν ο Κωστής Παλαμάς έγραψε το ποίημα του «ο Ίκαρος». Όμως αυτό ήταν συγκεκριμένη αναφορά στον Αλέξανδρο Καραμανλάκη, τον πρώτο Έλληνα που σκοτώθηκε στη διάρκεια αεροπορικής πτήσης και ο οποίος και είχε το τέλος του Ικάρου. Το όνομα του Ικάρου τότε δεν θεωρούνταν 5

8 καλότυχο. Όταν στις 27 Μαΐου 1912 ο Ελευθέριος Βενιζέλος βάπτιζε τα πρώτα τέσσερα αεροπλάνα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, αν και έδωσε το όνομα του Δαιδάλου σε ένα από αυτά, απέφυγε να κάνει το ίδιο και με το όνομα του Ικάρου. Στη δεκαετία του 1930, όμως, ο ελληνικός λαός μέσω των εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας άρχισε να αποδέχεται το όνομα του Ικάρου για τους νέους αεροπόρους του. Το όνομα ήταν εύηχο, απλό, και όμορφο και έτσι κέρδισε αμέσως τη λαϊκή αποδοχή. Μέσα σε λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος αναφερόταν σε Σχολή Ικάρων και Ικάρους. Η «κακοτυχία» του μυθικού Ικάρου είχε ξεχαστεί και τη θέση της πήρε η εικόνα του τολμηρού και ρομαντικού νέου αεροπόρου. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι το όνομα της Σχολής Ικάρων, όπως και το σύμφωνα με τον κ. Ηλία Καρταλαμάκη, ο πρωτοπόρος έλληνας στρατιωτικός αεροπόρος Δημήτριος Καμπέρος, υπήρξε ο πρώτος από τα στελέχη της Αεροπορίας που αποδέχτηκε τον τίτλο της Σχολής Ικάρων. Ο Καμπέρος το ακαδημαϊκό έτος ήταν εκπαιδευτής στη Σχολή και μετά την παραίτηση του πρώτου Διοικητή της Σχολής, Σμηνάρχου Βήλου, ασκούσε για λίγους μήνες τα καθήκοντα του Διοικητή. Ο Καρταλαμάκης λοιπόν σημειώνει ότι ο Καμπέρος σε αυτούς τους μήνες εισηγήθηκε την υιοθέτηση του τίτλου Σχολή Ικάρων. Όταν παρέδωσε τη διοίκηση της Σχολής στον Επισμηναγό Φίλιππα, τού εισηγήθηκε να συνεχιστεί η προσπάθεια να μετονομαστεί η Σχολή. 3 Ο νέος διοικητής της Σχολής, Στ. Φίλιππας, συμφώνησε με την εισήγηση του Καμπέρου και την προώθησε στους ανωτέρους του. Τελικά όμως η μετονομασία δεν Αρχές δεκαετίας 1950, Σχολή Αεροπορίας, Τατόι. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, βγαίνει αναμνηστική φωτογραφία με μερικούς μαθητές της Σχολής Αεροπορίας, με τους οποίους εκπαιδευόταν ως ιπτάμενος. Με υπογραφή του Κανελλόπουλου ως Υπουργός Στρατιωτικών δόθηκε το όνομα του Ικάρου στους μαθητές της Σ.Α. Δεξιά: Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, στο πιλοτήριο του εκπαιδευτικού αεροσκάφους τύπου Harvard. επώνυμο των περισσοτέρων ανθρώπων, ξεκίνησε σαν «παρατσούκλι» για να καταλήξει αργότερα σε επίσημο όνομα. Εδώ βέβαια η τελική κίνηση της μετονομασίας δεν προήλθε από κάποια λαϊκή εφημερίδα, αλλά από ένα διανοούμενο και λάτρη της Αεροπορίας, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Εξαιτίας των επαφών τους με τους πολίτες, ακόμη και τα στελέχη της Αεροπορίας και οι μαθητές της Σχολής είχαν αρχίσει να συνηθίζουν τον όρο Σχολή Ικάρων, αν και αυτή όπως είδαμε δεν προέρχονταν από την Αεροπορία. Μάλιστα προχώρησε και μάλιστα από το 1933 εγκαταλείφθηκε κάθε ανάλογη προσπάθεια, αφού επίσημα η Σχολή συνέχιζε να τιτλοφορείται Σχολή Αεροπορίας και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο από την πλευρά της Αεροπορίας ότι ήθελε να τον αλλάξει. Αντίθετα, η έρευνά μας έφερε στο φως στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι κατά καιρούς Ηγεσίες της Αεροπορίας καθώς και οι Διοικήσεις της Σχολής αντιδρούσαν στο να υιοθετηθεί επισήμως ο τίτλος Σχολή Ικάρων. Έτσι βλέπουμε 6

9 ότι ακόμη και μετά το 1957 όταν η Σχολή Αεροπορίας είχε και επίσημα μετονομαστεί σε Σχολή Ικάρων κάποιες διαταγές του ΓΕΑ συνέχισαν να την αναφέρουν ως Σχολή Αεροπορίας (π.χ. ΓΕΑ/Α464/ΕΚΠ/291420/ ). Αυτό οδήγησε τον τότε Αρχηγό του 31ου Αεροπορικού Αρχηγείου Εκπαιδεύσεως (ΑΑΕ) - πρόδρομο της σημερινής Διοίκησης Αεροπορικής Εκπαίδευσης (ΔΑΕ)-, Ταξίαρχο Πέτρο Μητσάκο, να απευθύνει έγγραφο προς το ΓΕΑ (Αριθμ. Φ. 31ΑΑΕ/3051/5/ΜΕΛ/Ε.4063 Τ.Γ.Α. 1010, 13 Οκτωβρίου 1961) με θέμα σχετικά με τον «Τίτλο Σχολής Αεροπορίας». 4 Στις παραγράφους α)-δ) αυτού του εγγράφου ο Αρχηγός του 31 ΑΑΕ κατέγραφε το πρόβλημα που προέκυπτε από τη συνεχιζόμενη χρήση διπλής ονομασίας της Σχολής και τα προβλήματα που προέκυπταν από αυτή. Στην παράγραφο (ε) ζητούσε από το ΓΕΑ «όπως διευκρινισθή εάν ο τίτλος της Σχολής θα είναι «Σχολή Αεροπορίας» ή «Σχολή Ικάρων» και αναλόγως να αναληφθούν αι δέουσαι ενέργειαι προς διόρθωσιν των διαφόρων Β.Δ., Α.Ν., Νομοθετημάτων, Κανονισμών κ.λ.π.». Το ερώτημα του Ταξιάρχου Μητσάκου ίσως και να ήταν περιττό, αφού όπως είδαμε το όνομα «Σχολή Ικάρων» είχε θεσμοθετηθεί με το Β.Δ που υπερίσχυε όλων των υπόλοιπων Βασιλικών Διαταγμάτων, Νομοθετημάτων και Διαταγών. Όμως στην παράγραφο στ) του εγγράφου αποκαλύπτεται ότι η ίδια η Σχολή με έγγραφό της ζητούσε να φέρει τον τίτλο Σχολή Αεροπορίας και να μην ισχύσει ο τίτλος Σχολή Ικάρων. «Η Σ.Α. διά της ύπερθεν σχετικής, προτείνει όπως τροποποιηθεί το ως άνω εν παραγράφω 1 (γ) άρθρον του Ν.Δ και αντί «Σχολή Ικάρων» αναγραφή «Σχολή Αεροπορίας». Ενδιαφέρον έχει ότι στο έγγραφο με αυτό το αίτημα, η Σχολή έφερε ακόμη το παλιό όνομά της τρία χρόνια μετά την επίσημη μετονομασία της. Αν και δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε το συγκεκριμένο έγγραφο της Σχολής που αναφέρει ο τότε Αρχηγός του 31 ΑΑΕ, είναι ξεκάθαρο ότι η Διοίκησή της Σχολής αποπειράθηκε να διατηρήσει το παλιό της όνομα. Δεν γνωρίζουμε το λόγο για αυτό, αλλά έχουμε την υποψία ότι μπορεί για την ελληνική κοινωνία ήδη από το 1930 ο Ίκαρος να συμβόλιζε το νέο ρομαντικό αεροπόρο, αλλά για τους ίδιους τους αεροπόρους το όνομα του «Ικάρου» συνέχιζε για πολλά χρόνια ακόμη να θεωρείται «κακότυχο». Αποκαλυπτική είναι η σχετική μαρτυρία του κ. Ηλία Καρταλαμάκη ο οποίος εισήχθη στην 7η Σειρά της Σχολής Αεροπορίας το 1937: «Το όνομα Ίκαρος συγκινεί όχι μόνο τις Ελληνικές καρδιές αλλά είναι παγκόσμια αναγνωρισμένο σαν το σύμβολο της πτήσης προς την ελευθερία. Δυστυχώς όμως, είναι συνυφασμένο, όπως γράφεται σε προηγούμενα με την «ανυπακουή», την παράβαση και την πτώση σε «θανατηφόρο δυστύχημα». Και απ όσα είναι γνωστά, φέρεται σαν το πρώτο περιστατικό με τόσα παραδείγματα «απαράδεκτα προς μίμησιν» (Η. Καρταλαμάκη, Γενιά των Ικάρων, σελ ). Όμως με το Βασιλικό Διάταγμα 370/1967 επιβεβαιώθηκε ο τίτλος Σχολή Ικάρων και έβαλε τέλος σε οποιαδήποτε προσπάθεια επαναφοράς του παλιού ονόματος. Σήμερα όλοι οι Έλληνες είναι υπερήφανοι για τους «Ικάρους» τους. Όμως ένας άλλος λαός είναι υπερήφανος για τους «Δαιδάλους» του! Πράγματι, υπάρχει μία άλλη Πολεμική Αεροπορία που έχει υιοθετήσει για τα στελέχη της το όνομα του έτερου Έλληνα μυθικού αεροπόρου! Το 2007, οι τότε Ίκαροι IV Άγγελος Φέκας, Στέφανος Σουβλερός και Αναστάσιος Παλαμιδάς (Ανθυποσμηναγοί σήμερα), στη διπλωματική διατριβή τους, «Αναφορές στην Ελληνική Αεροπορική Ιστορία σε Στρατιωτικές Αεροπορικές Ακαδημίες ανά τον Κόσμο, καθώς και στις Τοπικές Κοινωνίες» συμπεριέλαβαν την ενδιαφέρουσα αναφορά ότι η οργάνωση των Ιπταμένων Αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας (όλων των κλάδων) των Η.Π.Α. φέρει τον τίτλο «Οργάνωση των Δαιδάλων» («Order of Daedalians»). Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1934 από το διάσημο Αμερικανό αεροπόρο και Ταξίαρχο William («Billy») Mitchell και από αεροπόρους που είχαν πολεμήσει στη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Αρχικός στόχος της οργάνωσης ήταν να διαιωνίσει τα ονόματα των πρώτων Αμερικανών που πέταξαν με τα αεροπλάνα της χώρας τους σε καιρό πολέμου. Έτσι τα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης, η ενεργός ιδιότητα μέλους 7

10 ήταν ανοικτή μόνο στα μέλη ιδρυτών και στους απογόνους τους (κληρονομικά μέλη). Όμως από τις αρχές της δεκαετίας του 50 αποφασίστηκε πως θα μπορούσαν να γίνουν μέλη της οργάνωσης και ιπτάμενοι αξιωματικοί από όλα τα στρατιωτικά σώματα, ανεξαρτήτου σειράς και βαθμού. Σήμερα, υπάρχουν περίπου Αμερικανοί «Δαίδαλοι». Το 1959 οι «Δαίδαλοι» δημιούργησαν το ίδρυμα «Δαίδαλος» για να προωθήσουν την ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, επιστημονικών και φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων υπέρ των στόχων της οργάνωσής τους. Το ίδρυμα δημοσιεύει επίσης τον «Ιπτάμενο Δαίδαλο», (Daedalus Flyer), το επίσημο περιοδικό των «Δαιδάλων». Η ίδρυση της «Οργάνωσης των Δαιδάλων» το 1934, το ίδιο έτος με την αποφοίτηση των πρώτων Ελλήνων «Ικάρων» δείχνει ότι η χρήση των ονομάτων «Ίκαρος» και «Δαίδαλος» θα μπορούσε να συσχετίζεται. Όμως αυτό δεν ισχύει, καθώς σε συνέντευξή του ο ιδρυτής της «Οργάνωσης των Δαιδάλων», ταξίαρχος William Mitchell αναφέρει πως κατέληξαν να υιοθετήσουν το όνομα του Δαιδάλου: «Ένα από τα προβλήματά μας ήταν να επιλεχτεί ένα κατάλληλο όνομα. Ένα μέλος της επιτροπής είχε ένα θείο που ήταν καθηγητής ιστορίας σε ένα μεγάλο κολέγιο. Του τηλεφώνησε και του είπε για τις προσπάθειές μας να επιλέξουμε ένα όνομα για την οργάνωσή μας. Σκεφτήκαμε ότι κάπου στην ιστορία θα υπήρχε ένας μύθος για την πτήση που θα πρότεινε ένα κατάλληλο όνομα. Ο θείος του θεώρησε το θέμα μια πρόκληση και είπε ότι θα το συζητούσε με τους συναδέλφους του. Μια εβδομάδα αργότερα τηλεφώνησε και μας διηγήθηκε τον αρχαίο ελληνικό μύθο του Δαιδάλου που ήταν υποθετικά ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε. Αυτός και οι συνάδελφοί του πρότειναν ως όνομα το «Οργάνωση των Δαιδάλων» ( Order of Daedalians ). Το όνομα ικανοποίησε την επιτροπή απόλυτα. Στην περίπτωση των Αμερικανών Αεροπόρων η επιλογή του Δαιδάλου, υπήρξε ταιριαστή, για τον επιπλέον λόγο ότι η οργάνωσή τους αποτελείται εκτός από εν ενεργεία και από απόστρατους ιπταμένους, δηλαδή άτομα που είναι κοντά στην ηλικία που είχε ο Δαίδαλος όταν πέταξε. Το Καταστατικό και τα Μέλη της Οργάνωσης των Δαιδάλων στην έκδοση του Το εξώφυλλο κοσμεί ο πίνακας «Η Πτώση του Ικάρου» του Rubens: Βιβλιογραφία - Παραπομπές: [1] Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, Σχολή Ικάρων, Αι Πρώται 40 Σειραί Ιπταμένων, σελ. 9 [2] Υπτχο (Ι) ε.α. Π.-Β. Παπαδάκη, Ίκαροι, Οι Σύγχρονοι Μονομάχοι , Αθήνα 2003 [3] Αν και σήμερα δεν υπάρχει κάποιο έγγραφο που να αποδεικνύει την υιοθέτηση του επίσημου ονόματος «Σχολή Ικάρων» από τον Καμπέρο, αυτή η λεπτομέρεια είναι ενδιαφέρουσα. Ο Καμπέρος φαίνεται ότι είχε ως πρότυπό του τον Ίκαρο, αφού και ο ίδιος ήταν γνωστός για τον ριψοκίνδυνο και ατίθασο χαρακτήρα του και την τάση του να παρακούει τις διαταγές των ανωτέρων του. Βεβαίως εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Καμπέρος αντίθετα με τον Ίκαρο δεν σκοτώθηκε στη διάρκεια κάποιας πτήσης. [4] Σχέδιο του συγκεκριμένου εγγράφου εντοπίσαμε στο αρχείο του Μουσείου Ιστορίας της Π.Α. στο Φάληρο. Οι φωτογραφίες του κ. Κανελλόπουλου προέρχονται από το βιβλίο του Υπτχου (Ι) ε.α. Π.-Β. Παπαδάκη, Ίκαροι, Οι Σύγχρονοι Μονομάχοι , Αθήνα

11 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ ΣΤΙΣ Το 2008, ακριβώς πενήντα χρόνια μετά την πρώτη κτιριακή αναβάθμιση της Σχολής Ικάρων (1958), άρχισε η μεταστέγασή της σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Αυτές σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς για τα λοιπά Α.Σ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι. της χώρας, και αντικαθιστούν την κτιριακή υποδομή της Σχολής που καταστράφηκε από το σεισμό του Στις 14:57 της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, ο σεισμός των 5,9 της κλίμακας ρίχτερ που σημειώθηκε στην Αττική, 18 χλμ. Β.Δ. της Αθήνας, στην Πάρνηθα, πλησίον της Σχολής, έπληξε με σφοδρότητα τις εγκαταστάσεις της. Κατά το σεισμό καταστράφηκε το Διοικητήριο της Σχολής Ικάρων (ΣΙ), το Διοικητήριο του Οικονομικού και η Σμηναρχία Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης (ΣΜΑΕΚ) στην οποία στεγάζονταν το Διοικητήριό της, τα γραφεία των καθηγητών, οι αίθουσες διδασκαλίας, μέρος των εργαστηρίων και η βιβλιοθήκη με το αναγνωστήριο. Επίσης, καταστράφηκαν το κεντρικό κτίριο της Σμηναρχίας Ικάρων (ΣΜΙΚ) στο οποίο στεγάζονταν το Διοικητήριό της, η 1η και η 2η Μοίρα των Ικάρων, το Μουσείο της Σχολής και οι βοηθητικές υπηρεσίες της Σμηναρχίας (ραφείο - καθαριστήριο, πλυντήρια, υποδηματοποιείο). Επιπλέον, καταστράφηκαν η 3η Μοίρα Ικάρων και οι βοηθητικές υπηρεσίες που εξυπηρετούσε (κουρείο κ.α.), τα νέα εργαστήρια, το εργαστήριο της Αεροδυναμικής, η Μοίρα Προπαίδευσης Αλλοδαπών (ΜΠΑ) και το Σχολείο Οπλικών Συστημάτων και Μέσων Επιφανείας (ΣΟΣΜΕ). Κατεδαφιστέα κρίθηκαν: οι θάλαμοι των σμηνιτών της Σχολής, το κτίριο των σωστικών μέσων της 360 ΜΑΕ, καθώς και το οίκημα της Γραμμής Πτήσεων. Εκτεταμένες ζημιές υπέστησαν η αίθουσα ενόργανης γυμναστικής και οι κερκίδες, τα αποδυτήρια του κολυμβητηρίου, το σκοπευτήριο καθώς και μέρος του εστιατορίου της Σχολής. Κατά ευνοϊκή συγκυρία δεν υπήρξαν θύματα ΝΕΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ στη Σχολή από το σεισμό, καθώς το σύνολο των μαθητών, ήταν συγκεντρωμένο σε ανοιχτό πεδίο -το «Νότιο Μέρος»- για το μεσημεριανό προσκλητήριο. Άμεση συνέπεια της επείγουσας ανάγκης για αδιάλειπτη λειτουργία της Σχολής αποτέλεσε η εσπευσμένη μετεγκατάσταση της ΣΤΥΑ στην Αεροπορική Βάση Καβουρίου, στις 15 Σεπτεμβρίου 1999, έτσι ώστε στην κτιριακή της υποδομή, που δεν είχε υποστεί σοβαρή ζημιά, να φιλοξενηθεί προσωρινά η Σχολή μας. Ειδικότερα, το Διοικητήριο της Σχολής αρχικά μεταφέρθηκε στο κτίριο της 360 ΜΑΕ που δεν είχε υποστεί βλάβη και στη συνέχεια, μαζί με τη ΣΜΑΕΚ και μέρος των εργαστηρίων, μεταστεγάστηκαν στις αίθουσες διδασκαλίας της ΣΤΥΑ. Οι Μοίρες των Ικάρων που κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση, βρήκαν στέγη στους κοιτώνες των Δοκίμων Υπαξιωματικών. Το Διοικητήριο της ΣΜΙΚ εγκαταστάθηκε σε δύο προσωρινές λυόμενες κτιριακές κατασκευές, ενώ το σωζόμενο υλικό του μουσείου αποθηκεύτηκε. Το ιατρείο και το αναρρωτήριο της Σ.Ι. συστεγάζεται από τότε με το ιατρείο της 123 ΠΤΕ. Η ΜΠΑ δεν επαναλειτούργησε έκτοτε στη Σχολή και μέχρι σήμερα οι αλλοδαποί μαθητές που πρόκειται να φοιτήσουν στη Σ.Ι. προπαιδεύονται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (Σ.Σ.Ε.) και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (Σ.Ν.Δ.). Τέλος, οι θάλαμοι των σμηνιτών, τα σωστικά μέσα της 360 ΜΑΕ και η γραμμή πτήσεων, μεταφέρθηκαν σε χώρους πλησίον του υποστέγου της 360 ΜΑΕ. Όλες οι παραπάνω ενέργειες εξασφάλισαν τη συνέχεια της λειτουργίας της Σχολής, αλλά με σοβαρά προβλήματα. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού και των τότε Διοικήσεων, η απομάκρυνση της Σχολής από το φυσικό της χώρο και η διασπορά των λειτουργιών της, σε συνδιασμό με τον υπολειπόμενο πολλές φορές εξοπλισμό και τις δύσκολες συνθήκες 9

12 Από την τελετή θεμελίωσης των νέων εγκαταστάσεων. διαβίωσης -κυρίως των Ικάρων, αλλά και των υπολοίπων στελεχών- δυσχέραιναν τις καθημερινές δραστηριότητες, παρεμποδίζοντας την εύρυθμη λειτουργία της Σχολής στο σύνολό της. Η ανάγκη της αποκατάστασης και της επαναφοράς του «φυτωρίου» των αξιωματικών της Π.Α. στη θέση που του άξιζε ήταν πλέον επιτακτική. Η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία μερίμνησαν για την «πληγωμένη» Σχολή μας και την 5η Οκτωβρίου 2001 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της κατασκευής των νέων κτιρίων από τους τότε ΥΕΘΑ κ. Απόστολο-Αθανάσιο Τσοχατζόπουλο και Α/ΓΕΑ Απτχο (Ι) Δημήτριο Λυτζεράκο. Επρόκειτο για ένα φιλόδοξο εγχείρημα, για τη δημιουργία μιας νέας κτιριακής υποδομής που θα αποτελούσε σταθμό για τη Σχολή Ικάρων και την Πολεμική Αεροπορία. 10 Η επιστροφή της Σχολής στο φυσικό της χώρο ξεκίνησε το 2001, με την ολοκλήρωση της κατασκευής δύο νέων Μοιρών, οι οποίες είχαν αρχίσει να κατασκευάζονται πριν τον καταστροφικό σεισμό και επέλυσαν σε ικανοποιητικό βαθμό τα προβλήματα στέγασης των μαθητών. Ταυτόχρονα, το Διοικητήριο της ΣΜΙΚ μεταφέρθηκε στη σημερινή 4η Μοίρα. Με την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Αθήνα, η Σ.Ι., λόγω της γειτνίασής της με το Ολυμπιακό Χωριό, αποτέλεσε το προπονητικό κέντρο ορισμένων αθλημάτων. Κληρονομιά των Αγώνων στη Σχολή έμεινε το προπονητήριο «Δαίδαλος», το προπονητήριο «Ίκαρος», το γήπεδο τοξοβολίας που παραχωρήθηκε πρόσφατα στη ΣΤΥΑ και το γήπεδο ρίψεων. Επίσης, αναβαθμίστηκε το γήπεδο ποδοσφαίρου, ο στίβος και το κολυμβητήριο. Στο Ακαδημαϊκό Έτος ξεκίνησε η μετεγκατάσταση της Σχολής στις νεόδμητες και σύγχρονες εγκαταστάσεις της, που είναι εφάμιλλες του έργου που επιτελεί, δικαιώνοντας αυτούς που τις οραματίστηκαν, τις προγραμμάτισαν και τις υλοποίησαν. Η μετεγκατάσταση ολοκληρώθηκε εντός του 2009, με αποτέλεσμα σήμερα η Σχολή να διαθέτει: α. Νέο Διοικητήριο Σχολής Ικάρων. β. Νέο Διοικητήριο ΣΜΙΚ. γ. Νέο Μουσείο Σχολής Ικάρων. δ. Νέο Εντευκτήριο. ε. Νέο Διοικητήριο ΣΜΑΕΚ. στ. Νέο Κτίριο του πολιτικού διδακτικού προσωπικού. ζ. Νέα Διδακτήρια των Ικάρων. η. Νέα Βιβλιοθήκη, με 6500 διαθέσιμους τίτλους βιβλίων, με δύο μεγάλους χώρους μελέτης 200 θέσεων, εξοπλισμένη με Η/Υ συνδεδεμένους με το διαδίκτυο. θ. Νέο Μεγάλο Αμφιθέατρο χωρητικότητας 1120 θέσεων, με δύο μεγάλες αίθουσες συσκέψεων, δύο μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας και καλαίσθητο χώρο αναμονής (φουαγιέ).

13 ι. Νέο Μικρό Αμφιθέατρο, χωρητικότητας 200 θέσεων. ια. Νέα Εργαστήρια. ιβ. Νέο σύγχρονο Διοικητήριο της 360 ΜΕΑ, στο οποίο πρόσφατα μεταφέρθηκε από το ιστορικό κτίριό της. ιγ. Τέσσερα κτίρια Μοιρών Ικάρων. ιδ. Εστιατόρια, τα οποία όμως χρήζουν ανακατασκευής, ώστε να συμπνέουν με την κτιριακή αναγέννηση της τελευταίας περιόδου της Σχολής. ιε. Στάδιο με Γήπεδο Ποδοσφαίρου και Στίβο Ολυμπιακών Προδιαγραφών. ιστ. Κλειστό Γυμναστήριο Καλαθοσφαίρισης και Πετοσφαίρισης. ιζ. Αίθουσες Άρσης Βαρών. ιη. Σκοπευτήριο. ιθ. Ανοικτά Γήπεδα Καλαθοσφαίρισης κ. Ανοικτά Γήπεδα Αντισφαίρισης. κα. Γήπεδο Ρίψεων. κβ. Ανοιχτό Κολυμβητήριο, ολυμπιακών διαστάσεων, θερμαινόμενο, με δυνατό-τητα διεξαγωγής αγώνων κολύμβησης, υδατοσφαίρισης και καταδύσεων. κγ. Τα Προπονητήρια «Δαίδαλος» και «Ίκαρος» που προορίζονται για Ξιφασκία, Ενόργανη Γυμναστική, Αυτοάμυνα, Αντισφαίριση, Καλαθοσφαίριση και άλλες χρήσεις. Όμως Λειτουργική ανάγκη αποτελεί η κατασκευή ανεξάρτητου ιατρείου αναρρωτηρίου για τη Σχολή, καθότι το υπάρχον συστεγάζεται με την υγειονομική υπηρεσία της 123 ΠΤΕ σε λειτουργικά ξεπερασμένο κτίριο, του οποίου οι υποδομές υπολείπονται των σύγχρονων απαιτήσεων. Επιπλέον, για τους σημερινούς αξιωματικούς της Π.Α. και Ικάρους της «προ σεισμού» εποχής, φαντάζει βασανιστικά κενός ο χώρος της «γκρεμισμένης Μοίρας», δυτικά των εστιατορίων. Η δημιουργία μιας ακόμη Μοίρας, αποτελεί πρόκληση για τη συνέχιση του πνεύματος ανοικοδόμησης της Σχολής, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην αποσυμφόρηση των υπαρχόντων τεσσάρων Μοιρών. Τέλος, η Σχολή μας θα ολοκληρώσει τη συγκέντρωση της στον αναδημιουργημένο φυσικό της χώρο με τη μετεγκατάσταση της Μοίρας Προπαίδευσης Αλλοδαπών, του Σμήνους Συντήρησης Εγκαταστάσεων και της Μοίρας Μεταφορών, καθώς και με την ανέγερση νέων εγκαταστάσεων για τις υποστηρικτικέςβοηθητικές της υπηρεσίες (πλυντηρίου, καθαριστηρίου, ραφείου και υποδηματοποιείου). Ασμχος (Ι) Παναγιώτης Κρίκης Δκτής 5ης Μοίρας Επγός (Ι) Παντελής Βατάκης Δκτής 1-3ης Μοίρας 11

14 Η ΣΧΟΛΗ ΙΚΑΡΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛ ΗΤΡΙΑ ΕΥΡ ΩΠΗΣ Σ τις 9 Ιουνίου 2008, η ομάδα μπάσκετ της Σχολής Ικάρων αναχώρησε από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με προορισμό το Αλικάντε της Ισπανίας για να πάρει μέρος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ των Αεροπορικών Σχολών, στα πλαίσια της EUAFA (European Air Foce Academies). Εκεί, την υποδέχτηκε θερμά αντιπροσωπεία μαθητών από την αντίστοιχη Σχολή της Ισπανίας, που βρίσκεται στην πόλη Σαν Χαβιέ, λίγο έξω από το Αλικάντε. Ευτυχώς ο καιρός ήταν καλός και επέτρεψε την ξενάγηση στη Σχολή και στο Αλικάντε, μία πραγματικά γραφική πόλη της Ισπανίας. Η πρώτη μέρα δεν είχε αγώνα. Περιελάμβανε μόνο μία προπόνηση. Τη δεύτερη μέρα άρχισε το τουρνουά και ο πρώτος αγώνας μας ήταν εναντίον της Τουρκίας. Στο πρώτο ημίχρονο οι ομάδες φαίνονταν ισοδύναμες και το σκορ ήταν υπέρ μας. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως, με καλή άμυνα και πλουραλισμό στην επίθεση η διαφορά συνεχώς αυξανόταν και η αναμέτρηση τελείωσε με το υποβλητικό σκορ 7460 υπέρ μας. Την επόμενη μέρα διεξήχθη ο αγώνας 12 μεταξύ Τουρκίας και Ισπανίας, με σχετικά εύκολη επικράτηση των Τούρκων. Την τελευταία μέρα του τουρνουά παίζαμε εναντίον της διοργανώτριας Ισπανίας και με νίκη κατακτούσαμε το κύπελλο. Η ομάδα μας ήταν από την αρχή καλύτερη, αλλά η χαλάρωση από την εμφανή διαφορά δυναμικότητας επέτρεψε στους αντιπάλους μας να είναι κοντά στο σκορ και μέσα στο παιχνίδι. Το τελικό δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και μάλλον κολακεύει τους Ισπανούς. Όμως, η κούπα ήταν δικιά μας. Μετά το τέλος έγιναν οι απονομές, με όλους να μένουν ικανοποιημένοι από το τουρνουά. Η ομάδα της Σχολής αποτελούνταν από τους ΙΚ IV Τσάτσο, Χαιριστανίδη, Mπέλια, IK III Νιφόρα, Μπαντίκο, ΙΚ ΙΙ Παπαρίζο και τους ΙΚ Ι Νικόλαρο και Ξενάκη, με προπονητή το γυμναστή της Σχολής κύριο Μπίλια και συνοδό το Σγο (Ι) Σ. Δημόπουλο. Εκτός όμως από τους αγώνες μπάσκετ, κατά την παραμονή της στην Ισπανία, η αποστολή ξεναγήθηκε σ ένα παραδοσιακό χωριό καθώς και στη Σχολή αλεξιπτωτιστών, στην οποία έγινε επίδειξη και προσομοίωση πτώσης με αλεξίπτωτο. Οι φιγούρες και τα ακροβατικά αυτών που συμμετείχαν στην επίδειξη ήταν άκρως εντυπωσιακά αλλά και η προσομοίωση πτώσης ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία για όποιον τη δοκίμασε. Τελικά, το ταξίδι στην Ισπανία, εκτός από τους αγώνες, προσέφερε τη δυνατότητα για ανταλλαγή απόψεων με ξένους συναδέλφους έχοντας ταυτόχρονα και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Αποκομίστηκαν σημαντικές εμπειρίες και αναμφίβολα η Σχολή μας εκπροσωπήθηκε και προβλήθηκε με τον καλύτερο τρόπο. ΙΚ ΙΙ (ΜΗΧ) ΞΕΝΑΚΗΣ Γ.

15 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ 2008 Τσεχία Στις 5-10/10/08, αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τους Ικάρους ΙV Σμηνίες Καυγά Αλφρέδο και Δελέγκο Αθανάσιο, μετέβη στη Σχολή Άμυνας της Τσεχίας( University of Defence) στα πλαίσια της EUAFA. Εκεί, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις της Σχολής Αεροπορίας στην πόλη του Brno, παρακολούθησαν σχετικές ενημερώσεις στην αγγλική. Στις εκδηλώσεις αυτές συμμετείχαν συνάδελφοι των δύο Ικάρων από τη Γαλλία, την Τσεχία και την Τουρκία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η επίσκεψη των σπουδαστών στην αεροπορική βάση της πόλης Caslav, από όπου επιχειρούν τα αεροσκάφη Gripen και L-159 Alca. Στην ίδια βάση βρίσκεται το RADAR ελέγχου στρατιωτικών πτήσεων της Πράγας. Τέλος, περιηγήθηκαν στο πεδίο μάχης του Austerlitz και σε ένα πρώην πυρηνικό καταφύγιο, το οποίο ήταν χτισμένο μέσα σε φυσική σπηλιά. Σύμφωνα με τους Ικάρους, η φιλοξενία των Τσέχων αξιωματικών ήταν άριστη, η συνεργασία με τους σπουδαστές των άλλων χωρών άψογη και η εμπειρία της επισκέψεως μοναδική. Γαλλία Σχεδόν ένα μήνα μετά το ταξίδι στην Τσεχία, στις 4-8/11/08, μετέβη στην Αεροπορική Ακαδημία της Γαλλίας (Ecole de l Air) αντιπροσωπεία Ελλήνων Ικάρων, στα πλαίσια σεμιναρίων για αεροπορικές επιχειρήσεις (FRAACA). Πιο συγκεκριμένα, η ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τους Ικάρους IV Σμηνία Ζούπη Διονυσία Ανδριαννή και Υποσμηνία Ιωάννου Ευάγγελο. Οι δύο Ίκαροι ξεναγήθηκαν στους υπερσύγχρονους χώρους της Σχολής, στους οποίους παρακολούθησαν τα σχετικά σεμινάρια από τις 5/11 έως και τις 7/11. Κατά τη διαμονή τους στη Γαλλική Σχολή είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν και να φωτογραφηθούν στη Μοίρα του ακροβατικού σμήνους Patrouile de France, που εδρεύει στη συγκεκριμένη βάση. Στον ελεύθερο χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους, επισκέφτηκαν τις γειτονικές πόλεις Salon Provence και Aix en Provence. Ιταλία Τον κύκλο των εκπαιδευτικών επισκέψεων στα πλαίσια της EUAFA, έκλεισαν οι Ίκαροι IV Σμηνίες Αντωνογιαννάκης Εμμανουήλ και Σελίμης Βασίλειος, με την πενθήμερη επίσκεψή τους στην Αεροπορική Ακαδημία της Ιταλίας. Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 19-24/10/08, μέσα σε κλίμα συνεργασίας και εγκαρδιότητας μεταξύ των Ελλήνων Ικάρων και των σπουδαστών από τις αντίστοιχες Αεροπορικές Ακαδημίες της Δανίας και της Γερμανίας. Το πρόγραμμα αρχικά περιελάμβανε ξενάγηση στους χώρους της Σχολής, η οποία εδρεύει στην πόλη της Νάπολης. Κατά την επίσκεψή τους στη Νατοϊκή αεροπορική βάση της Ρώμης, από όπου επιχειρούν αεροσκάφη τύπου Eurofighter και Tornado, οι σπουδαστές είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με αεροσκάφη 4ης γενιάς, καθώς και άλλα αεροσκάφη που βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο. Ενδιαφέρον παρουσίασε επίσης, η επίσκεψη στο 22ο Gruppo Radar A.M. (μονάδα radar). Στον ελεύθερό χρόνο τους, οι δύο Έλληνες σπουδαστές περιηγήθηκαν στην πόλη της Νάπολης, στην αρχαία ελληνική αποικία της Πομπηίας, καθώς και στο ηφαίστειο Salvatore. Τελικά, κατά την παραμονή τους στην Ιταλική Αεροπορική Ακαδημία, οι δύο Ίκαροι αποκόμισαν μοναδικές εμπειρίες, μέσα από την εποικοδομητική και πολύτιμη ανταλλαγή απόψεων με σπουδαστές προερχόμενους από τη Δανία, την Ιταλία και τη Γερμανία, καθώς επίσης από την άριστη φιλοξενία της Ιταλικής Σχολής. ΙΚ ΙΙΙ (ΕΑ) ΠΕΤΡΟΥΣΗΣ Α. 13

16 55οι ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ Π.Α Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου, στο αεροδρόμιο της Δεκέλειας, στους αθλητικούς χώρους της Σχολής Ικάρων, συναντήθηκαν για 55η φορά στελέχη από όλη την Πολεμική Αεροπορία, για να λάβουν μέρος στους αγώνες δρόμου σε ανώμαλο έδαφος. Διεξήχθησαν τα αγωνίσματα των 5000μ επισήμων αθλητών, 3000μ ανεξάρτητων και βετεράνων αθλητών και 2000μ γυναικών. Οι καλές καιρικές συνθήκες που επικράτησαν κατά τη διάρκεια των αγώνων, ευνόησαν την αθρόα συμμετοχή αθλητών, που έφθασε τα 140 άτομα και τη μεγάλη προσέλευση των φιλάθλων και αντιπροσωπειών, που με θέρμη υποστήριξαν τις προσπάθειες των αθλητών. Στα 3000μ των ανδρών, στο αγώνισμα με τη μεγαλύτερη συμμετοχή, είχαμε εντυπωσιακό συναγωνισμό σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Επτά αθλητές, από τα πρώτα μέτρα, σχημάτισαν ένα γκρουπ, στο οποίο μέχρι τον τερματισμό η πρωτοπορία εναλλασσόταν. Στα ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ JULIO DHOUET τελευταία 150μ της διαδρομής, ο Υποσμηνίας Άρης Δαμιανάκος της 31ης ΜΕΕΔ, αποσπάσθηκε λίγα μέτρα και κατάφερε να τερματίσει πρώτος. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο πρωτοετής Ίκαρος Emmanuel Sharr της Σχολής Ικάρων, ενώ τρίτος τερμάτισε ο Ανθυποσμηναγός Αντώνης Κατσίκης της 117 ΠΜ. Τη Σχολή Ικάρων εκπροσώπησαν στα 5000μ ο τριτοετής Ίκαρος Effanga Nsikak, οι δευτεροετείς Alsoufi Mohammad και Serigne Sam Pene και ο πρωτοετής Παπουτσής Τριαντάφυλλος. Στα 3000μ συμμετείχαν ο δευτεροετής Ίκαρος Okoro Victor και οι πρωτοετείς Emmanuel Sharr, Κουλίδης Κωνσταντίνος και Στολτίδης Τηλέμαχος. Τέλος, στα 2000μ γυναικών έλαβαν μέρος οι τριτοετείς Ίκαροι Βαλιάδη Σοφία, Γρηγοράκου Έλενα και Βαγιανού Άλιξ. Στην ομαδική κατάταξη των 5000 μ, η Σχολή Ικάρων απέσπασε τη δεύτερη θέση, στα 2000μ την τρίτη θέση, ενώ στα 3000μ ήρθε πρώτη. ΙΚ ΙΙ (ΜΗΧ) ΦΡΑΓΚΟΓΙΟΣ Α. Στις 3 Φεβρουαρίου 2009, το Ιταλικό Στρατιωτικό Λύκειο Julio Dhouet επισκέφθηκε την Α.Β. Δεκέλειας. Η Ιταλική Σχολή, στο πλαίσιο του ετήσιου επιμορφωτικού ταξιδιού της στο εξωτερικό, επισκέφθηκε τη χώρα μας και φιλοξενήθηκε στις εγκαταστάσεις του ΚΕΔΑ Ζούμπερι. Κατά την παραμονή τους, εκτός από τους συνήθεις τουριστικούς προορισμούς, οι σπουδαστές και οι συνοδοί τους Αξιωματικοί επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις της Σ.Ι. και της 360 ΜΕΑ και επιπλέον ξεναγήθηκαν στο Μουσείο της Π.Α., όπου ενημερώθηκαν για τους κοινούς αγώνες των δύο αεροποριών κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 20 χρόνια μετά. Η επίσκεψη της Σχολής έκλεισε με την απόδοση τιμών στο μνημείο του Ιταλού αεροπόρου Gino Brizzollari, ο οποίος έχασε τη ζωή του στη Δεκέλεια τη δεκαετία του 30. Η ύπαρξη και διατήρηση του μνημείου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς αποτελεί δείγμα των ιδιαίτερων δεσμών μεταξύ των αεροπόρων μας, που διαφυλάχθηκαν παρά τον πόλεμο του

17 ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΠΤΗΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 82ας Το Μάρτιο του 2009 ολοκληρώθηκε η πτητική εκπαίδευση της 82ης σειράς ιπταμένων, στην 120 ΠΕΑ. Στον ένα χρόνο που οι Ίκαροι έμειναν στην Καλαμάτα (361 και 364 Mοίρες) έφεραν σε πέρας επιτυχώς την εκπαίδευσή τους, που περιελάμβανε: ΣΟΣΜΕ τριών εβδομάδων, δηλαδή θεωρητική εκπαίδευση στα συστήματα του αεροσκάφους (Τ-6), βασισμένη σε αμερικάνικο τρόπο εκπαίδευσης (CBTS). Εκπαίδευση Εδάφους, διάρκειας τριών επιπλέον εβδομάδων, που περιελάμβανε θεωρητική εκπαίδευση, προπαρασκευή πτήσεων και εξοικείωση με το αφος. Στη συνέχεια ακολούθησε η πτητική εκπαίδευση, που αποτελείται από το αρχικό στάδιο, διάρκειας 48 πτήσεων (προσαρμογή, όργανα, σχηματισμός ζεύγους αεροσκαφών) και το βασικό στάδιο, διάρκειας 54 πτήσεων (προσαρμογή, όργανα, σχηματισμός και ναυτιλία). Οι Ίκαροι ΙΙΙ (Ι) επέστρεψαν είδη στη βάση τους, στο Τατόι, και ενσωματώθηκαν άμεσα στη Σχολή, αρχίζοντας τα μαθήματα του 6ου εξαμήνου. ΙΚ ΙΙ (ΜΗΧ) ΤΣΑΝΤΟΥΚΛΑΣ Ν. Με επιτυχία διεξήχθη και φέτος η χειμερινή διαβίωση των Ικάρων, η οποία έλαβε χώρα σε τρεις φάσεις. Σε κάθε φάση η διαβίωση εκτός Σχολής διήρκεσε ένα διήμερο ( 9-10/12/08, 16-17/12/08, 13-14/01/09). Σύμφωνα με το πρόγραμμα, το πρωινό της πρώτης μέρας η αποστολή εφοδιάστηκε με τα απαραίτητα είδη και μετέβη στην περιοχή Κατσιμίδι της Πάρνηθας, σε μονάδα της Π.Α. Στη συνέχεια έγινε το στήσιμο των σκηνών με τη συμμετοχή όλων. Σημαντική ήταν η συμβολή της 31ης ΜΕΕΔ στην εκπαίδευση, καθότι οι Ίκαροι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν επιδείξεις που αφορούσαν την κατασκευή καταλύματος από ύφασμα αλεξιπτώτου, το στήσιμο παγίδας, το άναμμα φωτιάς, τη συλλογή νερού και την παροχή πρώτων βοηθειών. Ιδιαίτερα στιγμιότυπα αποτέλεσαν η επίδειξη περισυλλογής αγνοουμένου και η νυχτερινή πορεία. Ύστερα από μια κουραστική ημέρα, οι Ίκαροι συγκεντρώθηκαν γύρω από τις αναμμένες φωτιές, που συνέβαλλαν καθοριστικά στην καταπολέμηση του κρύου. Την επόμενη μέρα το ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΙΚΑΡΩΝ πρόγραμμα περιλάμβανε την ενημέρωση για τη χρήση χάρτη, το «ξεστήσιμο» των σκηνών και την επιστροφή στη Σχολή. Τελικά, η άσκηση της χειμερινής διαβίωσης έδωσε τη δυνατότητα συλλογής χρήσιμων εμπειριών για την επιβίωση σε αντίξοες συνθήκες, αποτελώντας ταυτόχρονα για τους Ικάρους, ευκαιρία απόδρασης από το καθημερινό πρόγραμμα της Σχολής. ΙΚΑΡΟΣ ΙΙ (ΜΗΧ) ΤΣΑΝΤΟΥΚΛΑΣ Ν. 15

18 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΙΚΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Στις 11-16/3/2009, πραγματοποιήθηκαν στην Πορτογαλία οι εργασίες του Σχολείου Προσανατολισμού Δραπέτευσης, με τη συμμετοχή Ελλήνων, Γάλλων, Ισπανών και Γερμανών Ικάρων καθώς και Πορτογάλων Δοκίμων Αξιωματικών. Τη Σχολή μας το οποίο περιελάμβανε συνολικό τρέξιμο 50 km επί ανωμάλου δρόμου, χρήση χαρτών για προσανατολισμό, ιππασία, ξιφασκία, σκοποβολή, εκπροσώπησαν οι Ίκαροι IV Υποσμηνίες Σκούρας και Νικολάου. Την πρώτη μέρα οι δύο Έλληνες αφίχθησαν στις εντυπωσιακές εγκαταστάσεις της πορτογαλικής Σχολής Ικάρων, η οποία φιλοξένησε τους συμμετέχοντες μαθητές διοργανώνοντας ειδική εκδήλωση προς τιμή τους. Τις επόμενες μέρες το σκηνικό μεταφέρθηκε στην αντίστοιχη Σχολή Ευελπίδων, που αποτέλεσε τη βάση για το κυρίως πρόγραμμα των δοκιμασιών, ταχεία αναρρίχηση- καταρρίχηση, στίβο μάχης πόλης, δοκιμασίες με γρίφους, ποδηλασία και κανόε-καγιάκ. Το τέλος των δοκιμασιών ακολούθησαν η απονομή διπλωμάτων συμμετοχής, η επιστροφή στην Πορτογαλική Σχολή Ικάρων και η αναχώρηση για την πατρίδα. Παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση στη Σχολή μας δεν είναι προσανατολισμένη σε πολλά από τα αντικείμενα των δοκιμασιών που προαναφέρθηκαν, η συμμετοχή και κυρίως οι εξαντλητικές απαιτήσεις, άφησαν τους Ικάρους γεμάτους εμπειρίες και ικανοποίηση από ένα ζεστό και φιλόξενο, κατά τα άλλα, περιβάλλον. ΙΚΑΡΟΣ ΙΙ (ΜΗΧ) ΞΕΝΑΚΗΣ Γ. 16 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ Σ. Ι. ΣΤΗ HELEXPO Στις 6-8/3/2009 διοργανώθηκε στο εκθεσιακό κέντρο HELEXPO PALACE, που εδρεύει επί της Λεωφόρου Κηφισίας 39 στο Μαρούσι, η «11η Διεθνής Έκθεση για την Εκπαίδευση». Η Σχολή Ικάρων (ΣΙ), σε συνεργασία με τη Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) και τη Σχολή Υπαξιωματικών Διοικητικού (ΣΥΔ), συμμετείχε στήνοντας το δικό της περίπτερο, επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενθουσιασμό και ζήλο, χαρακτηριστικά εξάλλου που διέπουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις των Σχολών. Έτσι, στις 5/3/09 ομάδα Ικάρων και σπουδαστών της ΣΤΥΑ, με τη συνοδεία

19 αξιωματικών και του Αρχηγού της ΣΙ ΙΚ ΙV Τζάλλα Δημήτριου, μετέβη στο χώρο της έκθεσης, με σκοπό το στήσιμο του περιπτέρου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, κατόπιν κοπιαστικής δουλειάς το περίπτερο πήρε την τελική του μορφή. Σκοπός του περιπτέρου ήταν η άρτια ενημέρωση του κοινού για αντικείμενα σχετικά με τον επαγγελματικό προσανατολισμό και ιδιαίτερα για θέματα σχετικά με τις παραγωγικές σχολές της ΠΑ. Για την επίτευξη του σκοπού διατέθηκαν 1000 cd-rom με θέμα τον επαγγελματικό προσανατολισμό, 1000 αντίτυπα του οδηγού σπουδών καθώς και 600 αφίσες αεροσκαφών. Η προσέλευση υπήρξε αθρόα, ενώ ιδιαίτερο ήταν το ενδιαφέρον του κοινού για τον εξομοιωτή πτήσεων που υπήρχε και που, έστω εικονικά, έδινε τη δυνατότητα στους επισκέπτες για μια πτήση με το εκπαιδευτικό άφος Τ-41 D της Π.Α. Τέλος, ως επιβράβευση της προσπάθειας των σπουδαστών και των υπευθύνων, που καταβλήθηκε με σκοπό τη βέλτιστη παρουσίαση των Σχολών της Π.Α. στο κοινό, το περίπτερο συγκέντρωσε τις προτιμήσεις του παρευρισκόμενου κόσμου, αποσπώντας από τους διοργανωτές, το πρώτο βραβείο του καλύτερου δομημένου περιπτέρου της έκθεσης. ΙΚ ΙΙΙ (ΕΑ) ΠΕΤΡΟΥΣΗΣ Α. Στις 5 Απριλίου 2009, ημέρα Κυριακή, πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Αεροπορικής Βάσης Δεκέλειας, η τελετή βράβευσης των τριών μαθητών, που διακρίθηκαν στα πλαίσια του πανελλήνιου σχολικού διαγωνισμού έκθεσης ιδεών που προκήρυξε η Πολεμική Αεροπορία. Ο διαγωνισμός αφορούσε μαθητές της Γ Λυκείου και είχε ως θέμα τον «κοινωνικό ρόλο του Ιπτάμενου αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας». Οι μαθητές που διακρίθηκαν ήταν οι εξής: Βλαζάκης Αλέξανδρος (Δνση Δ/θμιας Β Αθηνών, ΓΕΛ Λυκόβρυσης), με βαθμό 19,1. Πουλάκης Βασίλειος (Δνση Δ/θμιας Αρκαδίας, ΓΕΛ Μεγαλόπολης), με βαθμό 19,0. Ευαγγέλου Μιχαήλ (Δνση Δ/θμιας Α Αθηνών, 3ο ΕΛ Ζωγράφου) με βαθμό 18,9. Οι βραβευθέντες κατέφθασαν στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας νωρίς το πρωί, συνοδευμένοι από το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον. Έτυχαν θερμής υποδοχής από αξιωματικούς της ΔΑΕ, της 360 ΜΕΑ και της 364 ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΕΚΘΕΣΗΣ ΙΔΕΩΝ ΜΕΑ ενώ τους προσφέρθηκαν ροφήματα και γλυκά. Στη συνέχεια, τους δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουν για μερικά λεπτά την καθημερινότητα ενός ιπταμένου, πετώντας ως συγκυβερνήτες με Τ-6Α της 364 ΜΕΑ. Η διαδικασία της πτήσης ξεκίνησε με τη χρέωση των ατομικών ειδών πτήσεως (στολή, άρβυλα πτήσεως, μάσκα, κάσκα, αντι-g και διακριτικά), συνεχίστηκε με την επιβίβαση των μαθητών στα αεροσκάφη, τη γρήγορη ενημέρωσή τους από τους χειριστές που επέβαιναν μαζί τους, την απογείωση των αεροσκαφών, την πτήση 17

20 μέχρι την Τανάγρα και τερματίστηκε -μισή ώρα περίπου αργότερα- με την ασφαλή προσγείωση στο αεροδρόμιο Δεκέλειας. Ακολούθησε η βράβευση των μαθητών από το Διοικητή ΔΑΕ Υποπτέραρχο (Ι) κ. Κωνσταντίνο Βλαχάβα, με τα τρία χρηματικά βραβεία και την πλακέτα με το έμβλημα του ΓΕΑ. Επίσης, οι μαθητές δέχθηκαν δώρα από το Διοικητή της Σχολής Ικάρων Υποπτέραρχο (Ι) κ. Γρηγόριο Πρεζεράκο και τους Μοιράρχους των 360 ΜΕΑ και 364 ΜΕΑ. Στην τελετή ήταν επίσης παρόντες ο Πρόεδρος Ακαδημαϊκών Θεμάτων της Σ.Ι. κ. Πέτρος Κωτσιόπουλος, καθηγητές της Σ.Ι., αντιπροσωπεία Ικάρων, εκπρόσωποι του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθώς και εκπρόσωποι των Μ.Μ.Ε., οι οποίοι κάλυψαν την τελετή. Την τελετή βράβευσης διαδέχθηκε δεξίωση στη Λέσχη Αξιωματικών Βάσεως, ενώ η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την ξενάγηση των μαθητών και των συγγενών τους στις εγκαταστάσεις της Σχολής Ικάρων και το μουσείο της Π.Α., από τον Αρχηγό της Σχολής Ικάρων και τέσσερις Ικάρους ΙΙΙ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι φιλοξενούμενοι εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους για το ευχάριστο περιβάλλον της Σχολής, τις άρτιες αθλητικές εγκαταστάσεις και τα εντυπωσιακά νέα κτίρια που στεγάζουν τη ΣΜΑΕΚ, τη βιβλιοθήκη και το αμφιθέατρο. Οι φιλοξενούμενοι αποχώρησαν το απόγευμα αποκομίζονταςι πρωτόγνωρες και μοναδικές εμπειρίες και έχοντας σχηματίσει τις καλύτερες δυνατές εντυπώσεις τόσο για τη Σ.Ι. όσο και για την Πολεμική Αεροπορία. ΙΚ ΙΙΙ (ΜΗΧ) ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Χ. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ Σ. Ι. ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ Την Τετάρτη 08/04/09, στο φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσός», με διοργανωτή τον Ελληνικό Σύλλογο Παναγίου Τάφου (ΕΣΠΤ), πραγματοποιήθηκε εκδήλωση σχετική με τον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα. Από τη Σχολή μας εστάλη αντιπροσωπεία 8 Ικάρων (ΙΚ III Δίελλας, Κουμούτσου, Μπισούκη, ΙΚ ΙΙ Φραγκογιός, Ματσίγκος, Ζυγούρη, Ράλλης, Κεφάλας) η οποία έτυχε της ευγενικής υποδοχής των διοργανωτών. Την εκδήλωση προλόγισε ο πρόεδρος του ΕΣΠΤ κ. Αριστ. Σταυρόπουλος. Τα κυριότερα προβλήματα που παρουσίασε είναι ο φόβος απώλειας του Πατριαρχείου, η μη αναγνώριση του από το Ισραήλ και η έλλειψη προσωπικού που αντιμετωπίζει. Επίσης, τόνισε το ρόλο που διαδραματίζει ο σύλλογος για μοναστήρια και ναούς των Ιεροσολύμων καθώς και για την ανακαίνιση της βιβλιοθήκης της πόλης. Στη συνέχεια, ο Αρχιμανδρίτης πατήρ Διονύσιος Κατερίνας (προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής) μας ενημέρωσε για την περιοχή των Ιεροσολύμων. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ονομάζεται και Κρανίου Τόπος, γιατί όπως λέγεται, εκεί βρίσκεται θαμμένο το κρανίο του Αδάμ. Ακολούθως, το λόγο πήρε ο υπουργός κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος ο οποίος συνεχάρη το σύλλογο για τις προσπάθειες του. Τον διαδέχθηκε η Χορωδία Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής. Η εκδήλωση έκλεισε με την παρουσίαση του έργου που επιτελείται από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στην οποία τονίστηκε ιδιαίτερα η δράση του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ. ΙΚ ΙΙ (ΜΗΧ) ΚΕΦΑΛΑΣ Δ. 18