ΕΝΩΣΙΣ AΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ - ΠΡΟΔΟΤΗ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΙΣΤΟ. T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν

Transcript

1 Θάνατος στους προδότες και στους τουρκοπροσκυνημένους! ΕΝΩΣΙΣ T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν Καλή χρονιά και καλά Χριστούγεννα συνέλληνες! Μην φοβάστε τίποτα! 2 2 Δ Ε Κ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ n T E Y X O Σ 1 2 n Ε Τ Ο Σ 6 ο n B Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ n Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω AΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ - ΠΡΟΔΟΤΗ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΙΣΤΟ

2 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 22 Δεκεμβρίου 2012 Iδιο κτη σία ΩΣIH ΠI ΣΩ ΛTΔ T.K NO MOΣ ΛEY KΩ ΣIAΣ - EΛ ΛAΣ TH ΛE O MOIO TY ΠON: yialousa@ cytanet. com.cy Διε υ θυ ντής Bάσος Φτωχόπουλλος Β Διευθυντής Αλέκος Μιχαηλίδης Aρ χι συ ντά κτης Eλενίτσα Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Γεωργίου Ομαδάρχης Έκδοσης Στελ. Τρύφωνος Διορθώσεις Ιόλη Μιχαηλίδου, Πόπη Ελλαδίτη Νεολαία Παρέλλης Μασκόττα Ο Φορέας Συ νερ γά τες Ντίνος Μιτσίδης (ζυμαρικά και ποτά), Μελής Πίττας (χαλλούμια, φέττες και αναράδες), Πρόδρομος Προδρόμου (πληροφορίες για κακές συνήθειες Νίκου Αναστασιάδη), Γιώργος Λιλλήκας (αντιδιζωνική αρθρογραφία), Ζαχαρίας Κουλίας (πληροφορίες για ερωτικά τερτίπια Μάριου Κάρογιαν), Γιώργος Κολοκασίδης (οικονομική βοήθεια στην υπόσκαψη του ακελικού ΔΗΚΟ), Ελίτα Μιχαηλίδου (υλικό για να γράφουμε), Dave Mills (πληροφορίες για τη δυσκοιλιότητα του Βρετανού ύπατου αρμοστή). Yπεύθυνες κομμωτηρίου Έρση Χριστόφια, Ερατώ Μαρκουλλή, Πραξούλλα Αντωνιάδου Lifestyling Έρση Xριστόφια, Eρατώ Μαρκουλλή Oικονομικοί Σύμ βου λοι Έχουν χρεωκοπήσει Nομικοί Σύμ βου λοι Γιώργος Χριστοδούλου (δύσκολες υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου (φίλος εκλεκτός), Kωστάκης Aιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X Σάββας (τις Kυριακές), Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναι μεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουμε το Λόττο). ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη χρησιμοποιείτε δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. Δικαστές στην πούγκαν μας Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε τα ονόματά τους για να μην τους κάψουμε. Χορηγοί CIA, Χαραυγή, Μακδόναλτς, Νoble Energy, Αντρέας Πάντζης, ΘΟΚ BOC και άλλοι δώδεκα ύποπτοι οργανισμοί. Xρηματοδότες Κατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μας η Βαλλού που τα Λεύκαρα. Eπίσημος Λογοκριτής Aνδρούλλα Γκιούροβα Επίσημος Πόντιος Γιώργος Αμπατσίδης Πόντιος παρά του Πόντιου Μ.Σ. GO BACK DOG PUBLICATIONS: ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Το επόμενο τεύχος θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 26 Ιανουαρίου. Παρακαλούνται οι συνεργάτες μας να στείλουν τα κείμενά τους έως τις 19 του μηνός. Ευχόμαστε σε όλους τους συνεργάτες μας και σε όλους τους αναγνώστες μας Καλά Χριστούγεννα και καλό να είναι το Κρατάτε όλοι καλά και μην παρασύρεστε από το ηττοπαθές πνεύμα της εποχής μας. Είμαστεν τζιείνοι που μαστεν τζι εμείς τζιαι τα παιθκιά μας και δεν πρόκειται κανένας Χριστόφιας, κανένα ΔΝΤ και καμιά Ευρώπη να μας εξαφανίσουν. Θα παλέψουμε και θα επιβιώσουμε και η Παναγία είναι μαζί μας. ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Μόνο με 8 ευρώ με αυτήν την έκδοση σας προσφέρουμε τρία βιβλιαράκια με δημοτικά άσματα του τόπου μας: 1) Το Τραούδιν του Διγενή, 2) Ο Θρήνος της Παναγίας και 3) Του Αρμούρη. Μη χάσετε αυτά τα τρία σημαντικά κείμενα της δημοτικής μας παράδοσης! ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ Τον επόμενο μήνα σας προσφέρουμε, μόνο με 8 ευρώ, τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ - ΛΕΥΚΩΣΙΑ L&A MERX LTD NO 1 AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β ΗILTON HOTEL B/SHOP AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98 ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ MORE BLUE TRADING LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119 CHRIS - NIC ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΙΓΕΩΣ 28Β ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤΔ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15 MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32 ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΩ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44 ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤΔ - ΑLFA MEGA NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ 3 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΙΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39, ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΕΡΙΟΥ 68 ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89, ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ DELTANIMAR TRADING LTD ΛΗΔΡΑΣ 205Α ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥΔΡΟΜΟΣ ΛΗΔΡΑΣ 58 RNIK ENTERPRISES LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61 RUNAWAY TRAD. LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE MALL ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1 GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27 ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ C.L.E. ENTERPRISES LTD KEΡΥΝΕΙΑΣ 134 ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26, ΠΑΛ/ΣΣΑ CHRIS 1 STOP N301 ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101 ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤΔ AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α ΠΕΡ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104 Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57 BARCINO LTD ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 131 Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34 GALLOPCA C/STOREA ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24Δ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 35 Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 51 ΤΙΣΜΟΙ: 1) Μικρασιατικής Καταστροφής Αλληγορία του Χάρη Φεραίου και 2) Το Μανιφέστο της Αυτοδιάθεσης του Μάριου Κωνσταντίνου. ΠΑΖΑΡΑΚΙΑ Συνεχίζονται με μεγάλη επιτυχία τα παζαράκια στο βιβλιοπωλείο ΓΙΑΛΟΥΣΑ. Στις 23 και στις 30 Δεκεμβρίου θα έχουμε τα δύο τελευταία παζαράκια του Μην τα χάσετε! Ελάτε στις γνωστές ώρες για φαγητό, ποτό και τραγούδι και πάρτε και τα δώρα σας. ΜΠΟΥΑΤ «Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ» Οι εκδηλώσεις στην μπουάτ «Η Α Χ Α Ρ Ι Σ Τ Η» θα συνεχιστούν και τον Ιανουάριο. Οι βιβλιοπαρουσιάσεις και οι συζητήσεις θα αλλάξουν μέρα και θα λαμβάνουν πλέον χώρα ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ, αντί κάθε Δευτέρα. Οι μουσικές και θεατρικές βραδιές θα ανακοινωθούν στον ημερήσιο Τύπο. ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ Οι παραστάσεις του ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ θα συνεχιστούν κανονικά, εκτός από τις Δευτέρες, που τυχαίνει φέτος να είναι παραμονές των Χριστουγέννων και του νέου έτους. Οι παραστάσεις θα δίνονται σε αυτήν την περίοδο μόνο κάθε Παρασκευή και το Σάββατο, δηλαδή 21 και 22, 28 και 29 Δεκεμβρίου. ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13 FANTASTI PAVILLION LTD ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44 Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70 ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45, ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑ L&A MERX LTD NO 2 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40 Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤΔ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΡΗ 9 FAST SPACE LTD ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47 Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83 KUOPIO HOLDINGS LTD ΤΣΕΡΙΟΥ 170 CHRIS CASH & CARRY TΣΕΡΙΟΥ 110 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑ MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤΔ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 3 ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΤΔ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 36, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ BOROKI ENTERPRISES LTD ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙΔΗ 26 ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ SO EASY KIOSKS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58, ΛΕΙΒΑΔΙΑ DOXA INVESTMENTS LTD ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35 SO EASY KIOSKS LTD ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3, ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 41 Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218 MULTIBREAM LTD ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΩΣ 65Α CHRISTODOULOU BROS LTD ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86 KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α 159 ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΑΦΟΣ Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14 ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15 STOKKOS BROS LTD EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64 Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104 AMMOXΩΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4 Α&Μ DOMINO SHOP LTD 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Εμείς δεν πρόκειται να σας πούμε να σκεφτείτε αυτές τις άγιες μέρες τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Σας λέμε μόνο πως όλοι είμαστε φτωχοί και κατατρεγμένοι, πως όλοι πρέπει να αρνηθούμε τη σπατάλη και τη χλιδή αυτών των ημερών και, μαζί με τους συγγενείς μας και τους γειτόνους μας, να γιορτάσουμε λιτά, όπως αρμόζει σε Έλληνες Ορθόδοξους και όχι σαν εκπορνευμένοι Προτεστάντες. Ας μην ξεχνάμε πως τώρα είναι η ώρα να δείξουμε αν αξίζει να υπάρχουμε σ αυτήν τη γη, τώρα είναι η ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και την αγάπη μας προς την ίδια τη μικρή κοινωνία μας, την ίδια τη γειτονιά μας. Ας γιορτάσουμε ΜΑΖΙ. Όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο. Χρόνια πολλά και αντιστασιακά. ΕΥΧΕΣ l Nα βάλει υποψηφιότητα για πρωθυπουργός της Τουρκίας ο Δημήτρης Χριστόφιας και να κερδίσει και να κάνει στην Τουρκία ό,τι έκανε σε μας. l Nα περάσουν οι εναπομείνασσες 66 μέρες της θητείας του Χριστόφια μέσα σε λίγες ώρες. (Και τώρα μια κατάρα: 66 να ν οι μέρες του!) l Nα ξενογαμήσει ο Άντρος Κυπριανού για να σπάσει ο Κατσουρίδης. l Nα πάρει το Νόμπελ λογοτεχνίας ο Μιχάλης Πιερής μαζί με τον Άντη Ροδίτη, για να πνάσουν και οι δυο. l Nα φκάλει μαουλάν ο Συλικιώτης και να χαρτωθεί με άντρα η Ελένη Μαύρου. l Nα είναι καλά όλη η ηγεσία του ΑΚΕΛ και σαν παραιτηθούν, στις 17 του Φεβράρη, να φύγουν για πάντα από την Κύπρο. ΣΙΕΣΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Ο ευκοίλιος Χριστοφιας προτίμησε να τα κάνει πάνω του άπειρες φορές παρά να φορέσει πάμπερς. ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Στέκεται πίσω από τον Χριστόφια, άμπα τζιαι κλάσει ο Πρόεδρος τζιαι εν τον μυριστεί πρώτος. BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσημος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει! ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com

3 Την ώρα που εφυσούσεν την μούττη του ο Χριστόφιας στην ΠΕΟ, εν αλήθκεια ότι έφυεν του ένας πόρτος τεραστίων διαστάσεων; 22 Δεκεμβρίου Η Επανάσταση είναι η γιορτή των φτωχών του Χριστού Ίσως οι γιορτές του 2012, Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, να είναι οι τελευταίες που θα γιορτάσουμε με τον παλιό, βλακώδη και καταναλωτικό τρόπο. Η χρονιά που μας έρχεται όχι μόνο θα είναι δύσκολη, μπορεί κιόλας να είναι πρωτόγνωρη για όλο τον πληθυσμό της Κύπρου και όχι μόνο για τους νέους που μεγάλωσαν μέσα στη χλιδή και την κατανάλωση. Μπορεί ακόμη το 2013 να είναι μοιραίο και για την τύχη του Κυπριακού. Ίσως κάτω από την πίεση των οικονομικών χρεών και τον κίνδυνο της συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας να οδηγηθούμε σε πολύ μεγάλες περιπέτειες, μιας και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του τόπου είναι έτοιμες να τα δώσουν όλα στους Τούρκους ακόμη και τώρα, που δεν πιεζόμαστε ιδιαιτέρως, πόσο μάλλον όταν ο λαός δεν θα έχει δεκάρα και θα εξαγοράζεται πολύ πιο εύκολα. Μέσα σ αυτό το κλίμα της αβεβαιότητας και της συμφοράς όπου μας οδήγησαν οι πράκτορες του φόρεϊν όφις του ΑΚΕΛ, καλούμαστε να γιορτάσουμε τη γέννηση του δικού μας Θεού, του Χριστού των φτωχών, των κατατρεγμένων και των αδικημένων. Δεν είναι της ώρας να αναλύσουμε το μέγεθος της συμφοράς που θα μας επιφέρει το μνημόνιο και το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου. Ούτε είναι η ώρα να πιάσουμε τα κλάματα για την τραγωδία που μας έρχεται. Αντιθέτως, τώρα είναι η ώρα που πρέπει να αναδείξουμε τις αρετές μας και όλα αυτά τα στοιχεία που μας κράτησαν σ αυτόν τον τόπο παρά τις εισβολές, τις σφαγές και τις κακουχίες. Τώρα είναι η ώρα της περισυλλογής και της συλλογικότητας. Μπορούμε να ανατρέψουμε το κλίμα, μόνο αν το παλέψουμε με τα δικά μας όπλα, τα όπλα του έθνους μας, τα όπλα της παράδοσής μας, τα όπλα του πολιτισμού και της πίστης μας. Τώρα ας θυμηθούμε το τραγικό καλοκαίρι του 74 και την προσπάθειά μας να γιατρέψουμε την πληγή της εισβολής και της κατοχής. Τα καταφέραμε τότε, ακόμη και με τους όρους των δικών μας ανεύθυνων αφεντικών μπορούμε να τα καταφέρουμε και τώρα, φτάνει να καταλάβουμε πως το κακό δεν είναι τόσο ορατό όσο το 74, αλλά είναι εξίσου επικίνδυνο και γι αυτό χρειαζόμαστε τεράστιες ψυχικές δυνάμεις. Πιστεύω ακραδάντως πως τις έχουμε. Η παράδοσή μας είναι γεμάτη με παραδείγματα του καλού, δυναμικού εαυτού μας. Ας θυμηθούμε την ΕΟΚΑ και τον σκληρό και άνισο αγώνα που δώσαμε για να ζήσουμε ελεύθεροι, έστω και αν δεν ΓΑΜΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Ναι, τα γάμησε όλα, ακόμη και την οικονομία. φτάσαμε στον τελικό μας στόχο, που ήταν η ΕΝΩΣΗ. Ας θυμηθούμε πως από τη δυναμική αυτού του αγώνα στήσαμε ΚΡΑΤΟΣ μέσα σε μία δεκαετία, κάτι που δεν είναι ευκαταφρόνητο. Ας θυμηθούμε τους ποιητές, τους αγίους και τους ήρωές μας. Δεν υπάρχει χωριό στην Κύπρο που δεν έχει τον άγιο, τον ποιητή και τον ήρωά του. Αυτό μας ξεχωρίζει απ τους άλλους λαούς της Ευρώπης, αυτή η προσωπική σχέση που έχουμε με αυτό το τρίπτυχο της ψυχής μας. Δείτε πιο κάτω τους στίχους των δικών μας καλάντων και συγκρίνετέ τους με τα τζίνγκολ μπελς και ίσως έτσι καταλάβετε πως δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, παρά τον κακό και αλλοτριωμένο εαυτό μας. Το Πάσκαν που ν να τρώετε εις το αρκοντικόν σας δώστε τζιαι κανενού φτωχού απού απού το φαγητόν σας. Χρόνια πολλά να ζήσετε να στε ευτυχισμένοι τζιαι στο κορμίν τζιαι στην ψυσιήν να σα να σαστεν πλουμισμένοι. Σαν Έλληνες Ορθόδοξοι και σαν παιδιά των αγίων, των ποιητών και των ηρώων, δεν μας τρομάζει ούτε η φτώχεια ούτε ο πόλεμος που διεξάγουν ντόπιοι και ξένοι έμποροι των λαών. Εμείς τώρα καλούμαστε να μοιράσουμε το φαγητό μας και να πλουμίσουμε το σώμα και την ψυχή μας και αυτό θα κάνουμε. Θα το κάνουμε, κηρύττοντας έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον όλων αυτών που θέλουν να μας ταπεινώσουν, να μας ξεφτιλίσουν και να μας υποσκάψουν τόσο πολύ, ώστε ΜΙΣΤΕΡ 10% ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Έβαλε χέρι ακόμη και στη Χαράλαμπους. οι ίδιοι να ζητήσουμε τη λύση που εδώ και χρόνια προσπαθούν να μας επιβάλουν οι Τούρκοι. Όλοι μαζί ενωμένοι, με γνώμονα μόνο το κοινό συμφέρον όλου του λαού και της χώρας, και όχι τα συμφέροντα του κλάδου μας ή της ομάδας μας ή της φάρας μας. Μαζί στους δρόμους, να δείξουμε πως έχουμε κι εμείς δύναμη, πως δεν θα ανεχτούμε να μας ποδοπατήσουν. Μαζί στους δρόμους δυναμικά, να διεκδικήσουμε τη ζωή μας σ αυτόν τον τόπο. Ενωμένοι, με στόχο τη σωτηρία μας, μπορούμε όντως να κάνουμε θαύματα. Ας είμαστε αισιόδοξοι. Μην αφήνετε τους εχθρούς μας να καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τη μιζέρια. Η Κύπρος δεν μπορεί να σωθεί ούτε απ τους πολιτικούς ούτε από τους τραπεζίτες, δηλαδή από αυτούς που δημιούργησαν τα προβλήματα. Μπορεί να σωθεί μόνο εάν αυτοί περιοριστούν σε ρόλους κομπάρσων και τα ηνία αναλάβει ο επαναστατημένος λαός. Δεν επιθυμούμε να καταλάβουμε τα χειμερινά ανάκτορα ούτε να εγκαθιδρύσουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου. Επιθυμούμε όμως να είμαστε αφέντες του τόπου μας και του εαυτού μας. Επιθυμούμε να ζούμε ειρηνικά, ευτυχισμένοι στο κορμίν τζιαι στην ψυσιήν, να ζούμε ωραίοι ως Έλληνες και όχι ως καταναλωτικά μηχανάκια. Καλές γιορτές, λοιπόν, καλή χρονιά να μας έρθει και, μην ξεχνάτε, την ελευθερία μας δεν θα μας την χαρίσει κανένας, όπως κανένας δεν θα μας χαρίσει την ψυχική μας ανάταση. Ζωστείτε με τις αρετές του έθνους μας και ελάτε στους δρόμους, εκεί όπου θα δείξουμε εάν πραγματικά μας αξίζει η ελευθερία. B.Φ. ΚΟΡΟΪΔΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ...κι όμως, θα μείνει στην ιστορία ως ο χειρότερος Πρόεδρος της Κ.Δ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΟΙ ΞΗΜΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΑΚΕΛ 215ον Η απόφαση του Προεδρικού να αποκαταστήσει τα ονόματα των «αδίκως δολοφονηθέντων» του (sic) επιβεβαιώνει ότι το ΑΚΕΛ συνεχίζει να είναι όχι μόνο το πιο προδοτικό οργανωμένο σύνολο του κυπριακού Ελληνισμού, αλλά και το πιο ηλίθιο, άρα και το πιο επικίνδυνο για τον λαό και τον τόπο. Εμείς, εδώ και πολλά χρόνια, γράφουμε και παρακαλούμε τα οργανωμένα σύνολα των Αγωνιστών να δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα των 2-3 αθώων θυμάτων του Τα θύματα αυτά δεν μπορούν να αμαυρώσουν τον Αγώνα της ΕΟΚΑ, όπως δεν μπορεί να τον αμαυρώσει ο κάθε γενίτσαρος της Κύπρου. Όμως παρ όλ αυτά, οι Αγωνιστές οφείλουν να πουν ποιοι πήγαν άδικα και ταυτόχρονα να απολογηθούν κιόλας, για να κλείσει μια για πάντα αυτό το θέμα. Φυσικά δεν είμαστε ηλίθιοι. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι άνθρωποι που έλαβαν την εντολή να σκοτώσουν μπορεί και να ζουν ακόμη, αλλά δεν είναι σωστό να υποστούν τις συνέπειες επειδή υπάκουσαν σε διαταγές και έπραξαν αυτό που θεωρούσαν καθήκον τους. Ούτε είναι σωστό, επίσης, να δοθούν στη δημοσιότητα όλες οι μαύρες πτυχές των υπολοίπων, που όντως πρόδωσαν. Αυτό, πάλι, για το καλό των οικογενειών τους. Το θράσος του υπουργικού, που, μαζί με το ΑΚΕΛ, προσπαθεί να συσπειρώσει το κόμμα με αυτό του το τέχνασμα, φτάνει στα όρια μιας δεύτερης προδοσίας, εκ μέρους αυτή τη φορά των σημερινών αριστερών, που ακόμη να καταλάβουν πως η Ιστορία έχει δικαιώσει τους Αγωνιστές και όχι τους προσκυνημένους. Το κόμμα, και συσπειρωμένο να είναι, θα καταποντιστεί στις εκλογές, διότι μόνο οι μονολιθικοί κρετίνοι του ΑΚΕΛ μπορεί να πιστέψουν στις αγνές προθέσεις των Χριστόφια και ΣΙΑ. Η ΕΟΚΑ θα δοξάζεται εσαεί σ αυτόν τον τόπο. Κανένα ΑΚΕΛ και κανένα υπουργικό σουργελο-συμβούλιο δεν μπορεί να αναιρέσει αυτήν την πραγματικότητα. Οι γελοίοι μιλούν για το 56-58, δηλαδή για τα χρόνια που έλειπε ο Μακάριος, για να τα ρίξουν όλα στον αγαπημένο αποδιοπομπαίο τράγο τους, τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή. Τον Γρίβα του δεν μπορούν να τον εξουδετερώσουν, ό,τι και να κάνουν. Ούτε το μικρό του νυχούιν δεν μπορούν να αγγίξουν. Οι βλάκες του ΑΚΕΛ άνοιξαν τον δρόμο για την περαιτέρω συρρίκνωσή τους. Ενίσχυσαν τη συσπείρωση του Αναστασιάδη και έδωσαν την ευκαιρία στον Λιλλήκα, εάν φανεί έξυπνος και την πάρει, να ψαρέψει ψήφους και από τη δεξαμενή του ΔΗΣΥ. Από τώρα και στο εξής ό,τι κάνει το ΑΚΕΛ θα είναι λάθος. Όλοι μαζί τώρα οφείλουμε να τους δώσουμε την κλωτσιά που τους αξίζει, έτσι για να φύγουν μια για πάντα απ αυτόν τον τόπο. Ο τόπος χρειάζεται Έλληνες και όχι γενίτσαρους.

4 4 22 Δεκεμβρίου 2012 ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ, ΑΚΟΥ ΤΟ ΚΑΛΑ. ΠΑΡΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ! Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος Ποδοσφαιρικά E Ω Σ Φ Ο Ρ Ι Κ Α Β Ρ Α Β Ε Ι Α Σαρωτική ήταν και φέτος η επικράτηση του Χριστόφια στα βραβεία της στήλης. Προτιμήσαμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε παραθέτοντας τους συνδέσμους, συλλόγους και άλλους φορείς, από τους οποίους ο «αξεπέραστος ηγέτης», «η υπέρλαμπρη χαρισματική προσωπικότητα», τιμήθηκε με την ανώτερη διάκρισή τους. Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΔΗ.ΣΥ. Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΑΚΕΛ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΔΗΚΟ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΕΥΡΩΚΟ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος l Σύνδεσμος πολιτικά αναπήρων ατόμων. l Σύνδεσμος σατανιστών Κύπρου (γιατί είναι το άτομο το οποίο ο κόσμος εξαπέστειλε στον διάβολο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Προσδοκία μας όπως γίνει κάποια στιγμή το ίδιο με το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου του τόπου). l Φιλοσυριακός σύνδεσμος (για τους γνωστούς λόγους). l Ουρολογική εταιρεία Κύπρου (ο Χριστόφιας μάς τα πρηξε όλων και αυτό αύξησε το πελατολόγιο των ουρολόγων). l Βραβείο Κεμάλ Ατατούρκ (για τις υπηρεσίες του στο τουρκικό έθνος). l Βραβείο τουρκικού Γενικού Επιτελείου για την ολοκληρωτική καταστροφή της ναυτικής βάσης Ζυγίου (επίτευγμα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτύχουν οι ένοπλες δυνάμεις τους). l Βραβείο κινήματος ομοφυλοφίλων (για την ακολουθούμενη πολιτική του στο Κυπριακό). l Βραβείο ψευδοκράτους (για την ανοχή του στο ξεπούλημα των ελληνικών περιουσιών στα κατεχόμενα). l Βραβείο Γλαύκου Κληρίδη (για τις υπηρεσίες του προς την αυτού μεγαλειότητα). l Βραβείο Πήλιου Γούση (για τη «δικαίωση» των προδοτών του αγώνα και του προδοτικού ρόλου του κόμματός του). l Βραβείο καλύτερου διαδηλωτή (για τη δυναμική του παρουσία στις διαδηλώσεις κατά της Τρόικας). l Βραβείο καλύτερου οικονομολόγου (για την προσφορά του στην οικονομία του τόπου). l Βραβείο καλύτερου ποιμένα, από την κομματική βάση των αρνιών του κόμματος. Το βραβείο του καλύτερου κομματόσκυλου ανήκει δικαιωματικά στον Συλικιώτη. l Βραβείο ανοικτής παλάμης με και χωρίς κάμψη δακτύλου, από το σύνολο των Ελλήνων της Κύπρου. l Βραβείο κλαμένου Πούτιν (για τα δάκρυα που επανειλημμένα χύνει στις δημόσιες κομματικές εμφανίσεις). l Τέλος, με όλα αυτά τα επιτεύγματα και με δεδομένη την καμένη γη που παραδίδει, δικαιούται και τον μεγαλόσταυρο του Μακαρίου. Βέβαια ο ίδιος, για να μην προσβάλει και τους Τ/Κ αδελφούς του, θα ζητήσει και το μεγαλομισοφέγγαρο. Τα υπόλοιπα βραβεία απονέμονται στους εξής: l Το βραβείο του Σωματείου εκδιδομένων γυναικών απονέμεται στο ΔΗΚΟ για τη διαχρονική του πολιτική πορνεία. l Το βραβείο Εφιάλτη απονέμεται στον Νίκο Χρυσάνθου Αναστασιάδη. Από δώ κι εμπρός ξεχάστε τα γλυκά όνειρα, μόνο εφιάλτες θα βλέπετε. l Το βραβείο Πολιτικής ηλιθιότητας απονέμεται στον Κυπριακό λαό, που θα εκλέξει τον Αναστασιάδη πρόεδρο. l Το βραβείο Ευνούχων απονέμεται στους συναγερμικούς ψηφοφόρους. Έπαινος στις ευρωκότες. l Το βραβείο Χαμηλής αυτοεκτίμησης απονέμεται και πάλι στον Κυπριακό λα, που περιμένει την τρόικα να νοικοκυρέψει τα του οίκου του. l Το βραβείο Αρχηγού κόμματος χωρίς κόμμα απονέμεται στον Δημήτρη Συλλούρη. l Το βραβείο Παρανόμου αεροδρομίου Τύμπου απονέμεται στο ΣΙΓΜΑ. Η αποστολή δημοσιογράφου του εν λόγω σταθμού να ταξιδέψει μέσω Τύμπου αποτέλεσε πολύ καλή διαφήμιση για το αεροδρόμιο. Υπήρξε κατανόηση εκ μέρους των Τούρκων για τη σκοπιμότητα κάποιων ήπιων αρνητικών σχολίων στη σχετική τηλεοπτική αναφορά. l Το βραβείο Μονιμότητας απονέμεται στους εκτάκτους του δημοσίου, των οποίων ο αγώνας για μη εκλογή του Τάσσου «δικαιώθηκε» επί της παρούσας κυβέρνησης. l Το βραβείο Καλύτερης Τ/κ ομάδας απονέμεται στην Ομόνοια. l Το βραβείο Καλύτερης αφρικανικής, στην ΑΕΛ. Έπαινος σ όλα τα υπόλοιπα σωματεία. l Το βραβείο του Ερπετολογικού συνδέσμου απονέμεται στον Μάριο Κάρογιαν. (Η στήλη εκφράζει εδώ τις διαφωνίες της. Οι έχιδνες της Κύπρου μπορεί να είναι επικίνδυνες, είναι όμως χρήσιμες οικολογικά, κάτι που δεν συμβαίνει με τον Κάρογιαν.) l Τέλος, το βραβείο Υπομονετικότητας σ όλους εμάς που ανεχόμαστε το σάπιο, αντεθνικό κατεστημένο που λυμαίνεται το έθνος, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Καλή Χρονιά σε όλους! Ο αντιεωσφόρος Γάμοι και παιδιά για άτομα του ίδιου φύλου Στη ζωή μου έχω και φίλους, ομοφυλόφιλους. Άντρες και γυναίκες. Κανένα πρόβλημα. Από τη στιγμή που ο άλλος είναι εντάξει στην όποια σχέση (φιλία, συνεργασία, κοινωνία), δέχεσαι τη διαφορετικότητά του. Το ίδιο και με το χρώμα, την εθνικότητα και τη θρησκεία. Εξάλλου όλοι είμαστε διαφορετικοί. Μοναδικοί. Όμως η φύση, όπως και η κοινωνία, διέπονται από κάποιους κανόνες, κάποιους νόμους αναλλοίωτους. Πρόκειται για νόμους φυσικούς, που δεν μπορούν να μεταβληθούν στο όνομα καμιάς μόδας και καμιάς «εξέλιξης». Δεν το λέω εγώ. Το λέει ο δάσκαλός μου: η φύση. Και ό,τι είναι α-φύσικο, η φύση το τιμωρεί, όχι επειδή είναι κακή, αλλά επειδή είναι αρχέγονη και δεν επιδέχεται αλλαγών. Στον άνθρωπο, καθώς και στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, εκτός των άλλων φυσικών χαρακτηριστικών των όντων, υπάρχει το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του φύλου. Για να υπάρξει αυτό το θαυμαστό παιχνίδι της ζωής, της αναπαραγωγής, της διαιώνισης, χρειάζονται δύο φύλα: αρσενικό και θηλυκό. Χρειάζονται μήτρα και σπέρμα, εκτός εξαιρετικά σπάνιων περιπτώσεων, που βρίσκονται πολύ χαμηλά στην κλίμακα της εξέλιξης. Άρα, αρσενικό + θηλυκό = καρποφορία, αρσενικό + θηλυκό = οικογένεια. Νόμος φυσικός. Από την πλευρά της θρησκείας μας (επειδή μιλούμε και για γάμο), ο γάμος είναι μυστήριο. Παντρεύει η Εκκλησία έναν άντρα και μια γυναίκα, κατοχυρώνοντας έτσι το ζευγάρι εκκλησιαστικά εις σάρκα μία και την οικογένεια, δηλαδή τα παιδιά, με το «αυξάνεστε και πληθύνεστε». Το ίδιο συμβαίνει και στις άλλες θρησκείες όσον αφορά τον γάμο. Αρσενικό + θηλυκό = οικογένεια. Αυτός ο νόμος είναι εκ φύσεως αναλλοίωτος. Αν γίνει κάτι άλλο, θα είναι Α-φύσικο και Α- φύσικες ενέργειες δημιουργούν πάντοτε Α-φύσικες καταστάσεις. Μας αρκεί το μάντρισμα σε τσιμεντουπόλεις Α-φύσικες, αρκεί η «εξέλιξη» της τεχνολογίας που μας σπρώχνει όλο και σε πιο Α-φύσικες καταστάσεις, αρκεί που η κερδοσκοπία του ανθρώπου έκανε Α-φύσικες τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την ιατρική. Παράγουμε γενετικά τροποποιημένα, κλωνοποιούμε, ψεκάζουμε με χημικά την ατμόσφαιρα. Είναι η εποχή του Α-φύσικου. Γι αυτό η κατάθλιψη, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) το 2019 θα είναι η δεύτερη πιο διαδεδομένη ασθένεια. Α-φύσικο περιβαλλον ίσον Α-φύσικοι άνθρωποι, Α-φύσικα ζώα, Α-φύσικα φυτά. Νομικά τώρα, ποιο δικαστήριο, ποιο κράτος και ποια αρχή μπορεί να αποφασίσει εκ μέρους ενός παιδιού και να το δώσει για υιοθεσία σε δύο άντρες ή δύο γυναίκες που, κατά τα άλλα, κανένα πρόβλημα αν θέλουν να είναι μαζί σε σχέση. Πού πάνε τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτού του παιδιού, που γίνεται, παρά τη θέλησή του, μέρος μιας Α-φύσικης κατάστασης και που σίγουρα θα επηρεαστεί από αυτήν; Όταν μεγαλώσει και προσφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον όλων όσοι δημιούργησαν αυτή την κατάσταση, ποιος θα του βρει άδικο; Αυτό δεν είναι «εξέλιξη», δεν είναι αποδοχή της διαφορετικότητας. Εξέλιξη είναι να σεβόμαστε όλους τους συνανθρώπους μας, αλλά ταυτόχρονα όλοι να αντιλαμβανόμαστε τη θέση και τη διαφορετικότητά μας στη φύση. Αγαπητοί συνάνθρωποι ομοφυλόφιλοι, σας αναγνωρίζω ισότιμα δικαιώματα, αλλά προς τι ο γάμος; Προς τι η υιοθεσία; Αν θέλετε να κατοχυρώσετε τη σχέση σας (που δεν κατοχυρώνεται καμιά σχέση σήμερα), κάντε το νομικά όσον αφορά τα περιουσιακά σας στοιχεία. Διότι άλλο είναι η σχέση, άλλο ο γάμος, άλλο η οικογένεια. Το καθένα προϋποθέτει κάτι που, αν δεν υπάρχει, αυτοακυρώνεται αυτόματα από τα μάτια της φύσης. Και μη μου πείτε «αν ένα μωρό βρίσκεται σε ένα ορφανοτροφείο και υποφέρει, γιατί να μην το υιοθετήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον;». Λάθος προσέγγιση. Δεν μπορούμε να δούμε ένα τέτοιο θέμα στην κλίμακα καλού-κακού, αλλά στην κλίμακα της φύσης. Εξάλλου υπάρχουν πολλά άτεκνα ζευγάρια που θα ήθελαν να υιοθετήσουν αυτά τα παιδιά. Υπάρχει και το κράτος. Στέλιος Ζαχαρίου

5 Είμαστεν ούλλοι μασκοφόροι του Γρίβα, ρε Εδονόπουλα. Που εθυμηθήκετε τον φασισμό πάλε. 22 Δεκεμβρίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com Τον τζιαιρό που οι παππούδες σας ήταν μες 5 στα γραφεία των Εγγλέζων, ξηχάννετε τον. Ας όψεται ο Χριστόφκιας ΣΧΟΛΙA l ΣΧΟΛIA Euskadi Ta Askatasuna Τέτοιοι ρουφιάνοι Αντί ευχών, στίχοι του Ντύλαν Ειδικότερα στον Γ. και στον Α.Κ. Αφιερώνουμε τους πιο κάτω στίχους σε όλους ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους υποψήφιους προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι καιροί αλλάζουν. Ό,τι και αν γίνει τον Φεβρουάριο, έρχονται δύσκολες μέρες. Ας κατανοήσουν οι εξουσιαστές του τόπου πως δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον λαό. Και, ως γνωστόν, όποτε σηκώθηκε ο λαός μας από τον καναπέ, κάποιοι δεν πέρασαν καλά. Είτε αυτοί λέγονται Άγγλοι, είτε Ναινέκοι, είτε Χριστόφιες. Θα τα πούμε στον δρόμο. Καλά Χριστούγεννα. Χρόνια καλά [ ] Come senators, congressmen Please heed the call Don t stand in the doorway Don t block up the hall For he that gets hurt Will be he who has stalled There s a battle outside and it is ragin It ll soon shake your windows and rattle your walls For the times they are a-changin [ ] Συνταγματάρχα Γρίβα. Ο αγών σας πάντοτε με εγοήτευσε και μου έδειξε το παράδειγμα, το οποίον θα έπρεπε να ακολουθήσω διά να απελευθερώσω τη χώρα μου. Σας διαβιβάζω τα θερμότατα συγχαρητήριά μου. ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ Την ίδια στιγμή που σύνδεσμοι πολυτέκνων, αναπήρων και εκπαιδευτικών διαδήλωναν στη Βουλή για το Μνημόνιο που έφερε και θα υπογράψει η κυβέρνηση Χριστόφια, το υπουργικό συμβούλιο στο Προεδρικό μέγαρο έπαιρνε μια απόφαση που περισσότερο παραπέμπει σε κομματική απόφαση παρά σε απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι γραικύλοι που λέγονται υπουργοί, με εντολή του ανίκανου που λέγεται πρόεδρος του νησιού μας, αποφάσισαν όπως αποκατασταθούν οι «αδίκως» δολοφονηθέντες κατά την περίοδο Ναι, θα πει κάποιος, είναι πολύ λογικό να υπάρχουν πολλοί που δολοφονήθηκαν από τους Άγγλους αποικιοκράτες. Έλα, όμως, που δεν εννοούν αυτούς, εκεί, στο ΑΚΕΛικό υπουργικό συμβούλιο Παρουσίασαν, λοιπόν, οι αθεόφοβοι, μια λίστα με 19 άτομα, τους οποίους δολοφόνησε η ΕΟΚΑ, λένε, άδικα. Χωρίς να χρησιμοποιούν τη λέξη ΕΟΚΑ στην ανακοίνωσή τους, υποστηρίζουν πως η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί από την κυπριακή κοινωνία ως πράξη εθνικής συμφιλίωσης. Εν τω μεταξύ, όπως έγινε γνωστό, o ένας εξ αυτών που βρίσκεται στη λίστα του ΑΚΕΛ δολοφονήθηκε από τους Άγγλους και τιμάται ως ήρωας του Αγώνα, διότι αγωνίστηκε για την Ένωση και για κανέναν άλλο λόγο. Αλλά είναι δυνατόν να ψάχνουμε λογική στους ραγιάδες; Αυτό που έχει σημασία είναι να πούμε σε αυτούς που κυβερνούν τάχα τον τόπο να ψάξουν λίγο την ιστορία των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων της εποχής της αποικιοκρατίας, από την Κούβα ως το Βιετνάμ, και να μας πουν σε ποια από όλες τις επαναστάσεις δεν δολοφονούνταν οι προδότες. Γιατί, πέραν κάποιων εξαιρέσεων και λαθών, οι περισσότεροι εκτελέστηκαν από την ΕΟΚΑ ως προδότες και πράκτορες των Άγγλων. Όσο και αν υποκρίνονται εκεί, στην Εζεκία Παπαϊωάννου ή και στο Προεδρικό, ότι είναι οι μεγαλύτεροι αγωνιστές του νησιού, στη μεγαλύτερη επανάσταση των Ελλήνων της Κύπρου δεν ήταν απλώς απόντες, αλλά στάθηκαν και απέναντι, πλάι στους αποικιοκράτες. Υπό άλλες περιστάσεις θα μιλούσαμε για τεράστιες διαδηλώσεις έξω από το Προεδρικό μέγαρο. Θα έπρεπε, δηλαδή, ο Σύνδεσμος Αγωνιστών ΕΟΚΑ, με φωτογραφίες του Μάτση, του Αυξεντίου, του Γρίβα, του Παλληκαρίδη, να μαζεύονταν έξω από την πύλη του Προεδρικού και να απαιτούσαν από τον Χριστόφια να πάψει να μιλά για τον ενωτικό μας Αγώνα. Δεν απαιτούμε να τον σεβαστεί, διότι, ως γνωστόν, οι πρόγονοί του σεβάστηκαν περισσότερο τον Χάρτινγκ παρά τους νέους της ΑΝΕ. Απαιτούμε όμως από το ΑΚΕΛ και τους άλλους ανθέλληνες του τόπου να σταματήσουν να ασχολούνται με τον Αγώνα. Αλλά τι να περιμένεις από ανθρώπους «που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους. Απαθώς τότε κι απαθώς σήμερα ζητάνε απλώς διαζύγιο». Χρόνια καλά και αντιακελικά να έχουμε. Ένωσις, τζι ας γινεί το γαίμαν μας αυλάτζιιν Αλ.Μιχ. KΤΗΜΑ ΔΕΡΕΣΚΟΥ ΚΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ AYΓΕΡΙΝΟΣ ΠΟΥΛΙΑ ΔIANOMEIΣ: MITΣIΔHΣ ΔHMOΣIA ETAIPEIA ΛTΔ

6 6 ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ 22 Δεκεμβρίου 2012 Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ ή ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ... ΠΑΑΑΑΛΙ! Μόλις είδα κατά λάθος το πρόγραμμα του Τράγκα, για το φημολογούμενο (δήθεν) από τις προφητείες των Μάγια τέλος του κόσμου. Το περίμεναν οι Χιλιαστές το 1975, το περιμένουν τόσοι ομιλητές στο Hyde Park Corner The End of the World is fucking Nigh, το περιμένουν το 60% των Αμερικανών, που δηλώνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο millenarians μερικοί, μάλιστα, survivalists, με πολυβόλα και προμήθειες σε καταφύγια, το περιμένει η γνωστή καταστροφολογική ταινία του Χόλυγουντ Kαταστροφή, όπως και οι προφητείες γι αυτήν σε replay, το περιμένω κι εγώ, όπως ο Σωκράτης, κάθε φορά που αργώ να επιστρέψω στο σπίτι... Aλλά, παρακολουθώντας τον Τράγκα, θα μου συγχωρήσετε την προθυμία να το δω να έρχεται... μια ώρα αρχύτερα; Ή το φρόντισε ήδη η φιλολαϊκή κυβέρνησή μας και αυτό; Ο συνήθης ύποπτος (βουλευτής) με τη συνήθη ανυποψία Στο κανάλι, στο βεστιάριο των εκπλήξεων, ο νεαρός βουλευτής της Αντιπολίτευσης, με Α κεφαλαίο Θα συζητήσει για τα 23 σφαγιαστικά νομοσχέδια που θα σώσουν τις τράπεζες, μετά τα τραπεζικά τραπεζώματα. Τον ρωτώ αν έχουν επιμετρηθεί οι υφεσιακές συνέπειες της τέτοιας εκτάσεως ευρωαναρρόφησης ή λιποαναρρόφησης ( λίπος δεν απoκάλεσε τους εργαζομένους ο Σταυράκης;). ΔΕΝ γνωρίζει. Τον ερωτώ αν υπάρχει κάποια μακροοικονομική στρατηγική για την απάμβλυνση των υφεσιακών συνεπειών της δημοσιονομικής περιστολής. Δεν ρωτώ για σχέδια αναπτυξιακής πολιτικής, καθώς αντιλαμβάνομαι ότι θα ήμουν εκτός τόπου και χρόνου. Τς, όχι, η απάντηση. Τι θα πει στον κόσμο; ρωτώ πιο απλά. «Ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, πρέπει να βρούμε αμέσως, Μια Νύχτα στην Όπερα, του Χρίστου Σιοπαχά (Εκδόσεις Αιγαίο, Λευκωσία 2012) του Τίτου Χριστοδούλου ΤΩΡΑ, τα λεφτά», απαντά. «Βρείτε κάτι άλλο», τολμώ να τον συμβουλέψω. ΝΑΙ, όπως στρώσανε, θα κοιμηθούμε. Μικροοικονομική και μικροπολιτική μονάχα η διαχείριση της κρίσης. Και μικρόνοη Μισές αλήθειες, μίσος της αλήθειας... Η μισή αλήθεια, σ αυτούς ειδικά τους καιρούς, που τα μακρινά κοντινά γινήκαν, τους καιρούς που τα μωρά δείχνουν τους γυμνούς βασιλιάδες, τώρα, ω πολιτικοί του φουσκωτού σας είναι, τώρα, όσο ποτέ, οι μισές αλήθειες είναι ολόκληρα ψέματα. Κι είναι, ω Πρόεδρε, ω τραπεζίτα των δεινών μας κ. Σιαρλή, ω κεντρικέ τραπεζίτα κ. Ορφανίδη, ω οιονεί οικονομολόγε κομματικέ νομάδα κ. Παπαγεωργίου, κι όλος ετούτος ο συρφετός των ανευθυνο-υπευθύνων που κωμικά κρύβεστε ο ένας πίσω από την καμπούρα του άλλου, πράξη εγκληματική η αμέλεια της πράξης, όταν, σαν την πόρνη κι εσείς, στην «Ωχρά σπειροχαίτη» του Καρυωτάκη, «βλέπατε το ενδεχόμενο, την Άβυσσο που ερχόταν»... Το σκοτάδι, η μεγάλη Νύχτα η Αξημέρωτη, σκεπάζει τον τόπο. Κι εσείς ΟΛΟΙ των sua culpa, του άθλιου «οι άλλοι φταίνε», καλύπτεστε πίσω από τη ΜΙΑ κοινή δικαιολογία που ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ετοιμάσατε, με την αμέλεια της πράξης και την ξετσίπωτη πράξη της αμέλειας: να μας λέτε, ανερυθρίαστοι βρε Παμπούδι, μόλις σε άκουσα, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, δεν υπάρχει καν καιρός. Πάραυτα και ασυζητητί να περάσουν ΟΛΑ τα μέτρα, να κοπεί το επίδομα της μητέρας, για να σωθούν οι τράπεζες. Και οι πολιτικοί, που προστάτευαν πολιτικά τις ασυδοσίες τους. Η πράξη της αμέλειας. Για να αγοράσετε πολιτικό χρόνο. Ξοδεύοντας τον χρόνο, ξοδεύοντας το βιος, ξοδεύοντας τις ζωές των ανθρώπων τούτου του τόπου. Ξοδεύοντας, όπως το 74, τον ίδιο τον τόπο. Ναι, οι μισές αλήθειες είναι ολόκληρο ψέμα. Και διπλό, πολλαπλό έγκλημα... Όπως το 74. Πάντα από τα μέσα. Από σας. Πάντα. Ρουσφέτι, το όνομά σου είναι «ισονομία, ισοπολιτεία, αξιοκρατία»! Για μια αισθητική της αηδίας H αισθητική της αηδίας για την αηδία της αισθητικής μας. Ένας άνθρωπος υψηλής αισθητικής παιδείας, πολυβραβευμένος κινηματογραφιστής, καταπιάνεται να μιλήσει για την απόλυτη αηδία που μας περιβάλλει, να ορθώσει τα οργισμένα ΟΧΙ του στον οχετό που μας πνίγει, έναν ΟΧΕΤΟ που αγνοεί, που δεν εννοεί τα ΟΧΙ. Κραυγή μέσα στη νύχτα που έχει σκιάσει τον τόπο, η opera nocta του βιβλίου Μια Νύχτα στην Όπερα, του Χρίστου Σιοπαχά, δεν είναι όμως μονάχα μια προσωπική «crie de coeur», συγκινητική μεν, αλλά προσπεράσιμη. ΦΩΝΗ στο σκοτάδι μεν, φωνή απελπισίας, αλλά που ελπίζει να απελπίσει, σαν τις χήνες του Καπιτωλίου να αφυπνίσει με τους κρωγμούς των. Μάθηση μετά λύπης, όπως η διδακτική του Φιλοσόφου, η τρομπέτα στα τείχη της κωφεύουσας ΙΕΡΙΧΟΥΣ μας φιλοδοξεί να ξυπνήσει σε μια τραγική αλήθεια να διδάξει, συνεπώς γι αυτήν. Κι όχι πριν να είναι αργά, αλλά επειδή είναι, ακριβώς, ΑΡΓΑ. ΜΑΘΗΣΙΣ, ως αλήθεια μετά λόγου, το κείμενο του ανθρώπου της τέχνης δίδει λόγο για ό,τι καταγγέλλει. Η ΑΠΟΛΥΤΗ αηδία που μας ασφυκτιά, στηλιτεύεται μέσα από έναν αισθητικό λόγο γι αυτήν. H αισθητική της αηδίας για την αηδία της αισθητικής μας. Αλλά γιατί να δώσει κανείς τη βράση της ψυχής του για να καταλήξει σε ένα αφέψημα αηδίας; Και με ποια αναστροφή των εννοιών μπορεί να συνδέσει κανείς την αισθητική ως λόγο περί του ωραίου και του καλού με μια μέχρι αηδίας καταγγελία της αηδίας; Αναρωτιέται κι ο Πόε, στην αφορισματική εισαγωγή της «Βερενίκης» του: «Πώς μπορώ από μια έννοια ή μια παιδεία της ομορφιάς να αντλήσω μια εικόνα αηδίας;» Πώς να ορίσει κανείς το εγχείρημα του Χρίστου Σιοπαχά; Καταγγελτήριο, ναι, αλλά ταυτόχρονα και αγγελτήριο, ει και μόνον θανάτου, για μια κοινωνία κι ένα έθνος που, ως θρηνών, αναγγέλλει «Μπήκαμε στον εθνικό μας χειμώνα και σύντομα θα έχουμε ψοφήσει». Θρηνών αλλά και γελών, με ένα αιχμηρό, μεταλλικό, καθαρτήριο με την έννοια του Δάντη πιο πολύ ή, ίσως, καθάρσιο χιούμορ. Πνεύμα, γελοιοποίηση, ειρωνεία, καγχασμός, λοιδορία, σαρδόνιο γέλιο, φάρσα ή σάτιρα, ένα γρύλισμα πληγωμένου ζώου ή ουρλιαχτό μονήρους λύκου στην πανσέληνο, ο άνθρωπος-λύκος, ο Λυκάων που θρηνεί την κατάλυση της Λυκόσουρας, της απόπειρας ιδρύσεως μιας πολιτικής κοινωνίας που καταρρέει με πάταγο, μόλις στο κατώφλι της. Ένας άνθρωπος της αριστεράς, ένας άνθρωπος πεπαιδευμένος στις ανθρωπιστικές σπουδές της πιο ολοκληρωμένης καλλιτεχνικής δημιουργίας, του κινηματογράφου, αντιμετωπίζει, στην πρώτη διακυβέρνηση του τόπου από αριστερό, ΑΚΕΛικό πρόεδρο, το ανεστραμμένο είδωλο των πιστεύω και των οραμάτων του. Έντρομος και δεν είναι η μόνη τρομαγμένη, ξεφλουφισμένη, γδαρμένη γνήσια συνείδηση στην αριστερά του τόπου, βλέπει την ιδεολογία του σε ομηρία, τα πιστεύω του σε φαλκίδευση και μαρασμό, την κοινωνία του σε ηθικό εκμαυλισμό, την παιδεία και την αισθητική σε κωμικοτραγικό, σε αποχαυνωτικά ναρκισσιστικό εκχυδαϊσμό, ενώ, μες στην όλη κατρακύλα της, η κοινωνία σέρνεται πια και σε οικονομική εξαθλίωση, κι ο τόπος του, τέλος, ένα βήμα από τον εθνικό αφανισμό Αντίδραση μόνη, σπασμωδική θα λεγε κανείς, στην απουσία της δυνατότητας καν ελπίδας, στο γείσο της απόλυτης, στυγνής απογοήτευσης, μένει ο κυνισμός και το σαρδόνιο γέλιο, με τους στίχους του «Don Juan» από τον Βύρωνα: Κι αν γελάω για κάτι θνητό Είναι για να μην κλαίω «Don Juan», άσμα IV, στροφή 4 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Τουλάχιστον για το Δημοκρατικό Κόμμα, που, έχοντας ξεβρακωθεί στην πρώτη είδηση του Φιλελευθέρου σήμερα, για κατά συρροήν ρουσφέτια του αρχηγού του, Μάριου Καρεκλογιάν, Προέδρου τότε της Βουλής, απήντησε ότι έργο δικαιοσύνης, αντίθετα, και κοινωνικής προσφοράς έκανε με ό,τι οι κακοί ονομάζουν ρουσφέτι. Σε ύφος Στέλλας και με τον στίχο «από την πόρτα μου δεν περνά κανείς να μην τον αγαπώ», το «Σπίτι της Χαράς», που λέγεται ΔΗΚΟ, «θεωρεί ότι η στήριξη κάποιου δίκαιου αιτήματος ή η επίλυση ενός προβλήματος που απασχολεί και βασανίζει ένα πολίτη, όταν γίνεται με βάση τις αρχές της ισονομίας, της ισοπολιτείας και της αξιοκρατίας, δεν συνιστά ρουσφέτι». Μετά την αποκατάσταση αυτή των σημασιών των λέξεων, όπου, αν ο αρχηγός κρίνει ότι το κοπέλλι αξίζει τη χάρη, τότε πρόκειται περί αξιοκρατίας και δικαιοσύνης, κι όχι για ρουσφέτι, χιλιάδες πολίτες που είχαν κερδίσει την εύνοια της Στέλλας ουπς, ΔΗΚΟ, αναμένεται να πέσουν με πάθος στις εκλογικές αγκάλες της ηγεσίας των, κραυγάζοντες: «Στέλλα, κρατάω μαχαίρι. Πού είναι το καρπούζι;» Οι Φουσκάνθρωποι της Υάλινης Δημοκρατίας μας Το οφείλω, πια, να σας αναλύσω και για τη φούσκα των ματαιόσπουδων «αναλυτών» οικονομολόγων μας, που παρελαύνουν στο γυαλί, για να αγοράσουν με την τηλεοπτική παρουσία και βουλευτικές έδρες... Που και αν εγνώριζαν δεν ωμίλουν, για να μη «χαλάσουν το πάρτυ» από το οποίο απεκόμιζαν χρήμα και καριέρα... Απόν εν έσιει ντροπήν Ακόμη και τώρα βγαίνουν, με θράσος χιλίων Ρήσων, να μας «αναλύουν» την κρίση που ΔΕΝ προέβλεψαν ή ΔΕΝ ενδιαφέρθηκαν να προβλέψουν κι αν την προέβλεψαν, ΔΕΝ ενδιαφέρθηκαν να ρισκάρουν το position τους, προειδοποιώντας κατά της φούσκας που φούσκωνε και τους ίδιους και τα πολιτικά αφεντικά τους. Το γνωστό τρίγωνο της φουσκο-διαπλοκής: τα ΜΜΕ δημιουργούν Πολιτική (-ούς), η Πολιτική δημιουργεί Χρήμα και Καριέρες, και σόι πάει ο κύκλος. Αλλά τι είναι η φούσκα; Ήδη το κατάλαβαν τα θύματα της παραισθησιογόνου πραγματικότητας που σας φούσκωσε καριέρες, λογαριασμούς και εγώ... «Φούσκα είναι αυτό που πονάει όταν σκάει» Και θα μείνει παροιμιακή η ερώτηση της Βασίλισσας της Αγγλίας σε επίσκεψή της, στο LSE: How is it, that you did not see it coming? Δεν την ικανοποίησε η απάντησή τους, και τους το είπε: Είχαν αποτύχει στις προσδοκίες και στην εμπιστοσύνη του έθνος που τους εξασφάλιζε την καριέρα, τις πλούσιες αποδοχές και τη δόξα τους. Ω, ναι, οικονοφουσκολόγοι μας. Έχετε αποτύχει στις προσδοκίες και στην εμπιστοσύνη αυτού του λαού, που βουλιάζει στην απόγνωση, έχοντας πιστέψει στη δήθεν γνώση που του πουλούσατε στο γυαλί... Ποιος από σας αντέστη ή πέταξε το μικρόφωνο στο κεφάλι του Σταυράκη που δήλωνε «Η κρίση δεν θα μας αγγίξει»; Προσέξτε, όμως. Όσο η πείνα τώρα κι η απελπισία θα απισχναίνει και θα οξύνει οργές και σώματα, τόσο θα μοιάζουν... καρφίτσες οι ξεγελασμένοι πολίτες που θα κυκλοφορούν ανάμεσά σας, ω φούσκες, ω bubble-men της υάλινης φουσκοδημοκρατίας μας! Πούούούούούούούούφφφφφφ!!! Γιατί το δικαίωμα της σάτιρας αγοράζεται με το δάκρυ και, σαν πόνημα πνευματικό, το έργο της σάτιρας έχει σκοπό να κοινωνήσει τον πόνο. Όχι τον πόνο για τον πόνο, αλλά τον πόνο σαν αποκάλυψη, σαν έκπληξη, σαν αναστροφή του παραδεδομένου, με τρόπο «αίφνης» ο αναγνώστης να αντιληφθεί μια διαφεύγουσα αλήθεια, στο αναποδογύρισμα των πραγμάτων, αντιλαμβανόμενος ότι αυτός, το περιβάλλον και η κοινωνία του είναι αυτοί που στην πραγματικότητα περπατούσαν μέχρι τώρα ανάποδα. Η σάτιρα του Σιοπαχά δεν είναι μια ελαφρά, μια αθώα γελοιοποίηση πραγμάτων ιδωμένων στην ελαφρή τους πλευρά, δεν είναι μια γελαστή σάτιρα που θωπεύει, ελπίζοντας στην καλή πλευρά του στόχου του, στην ανάρρωση ή τη διόρθωση. Δεν πρόκειται για λεπτή ειρωνεία, που μοιράζεται το ευγενικό της, συγκρατημένο χαμόγελο, με μια αδιόρατη αναγνώριση συμμετοχής και συνενοχής. Οι λέξεις του Σιοπαχά ουρλιάζουν, μορφάζουν, τρομάζουν, σφάζουν. Δεν υπάρχει εδώ καμιά διέξοδος ανακούφισης, καμιά ελπίδα, καμιά αθωότητα ίσως κι ο ίδιος να μην αισθάνεται πια αθώος. Πρόκειται περισσότερο για μια μαύρη κωμωδία ή, απλώς, μια μαύρη Βίβλο. Μια Κυπριακή Βίβλος των Νεκρών.

7 22 Δεκεμβρίου 2012 ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣΚΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΓΡΙΒΑ 7 Τρίχες και εθνική αλλοτρίωση Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι γιατί τόσες γυναίκες σε Κύπρο και Ελλάδα βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά, χωρίς να έχω ποτέ καταφέρει να δώσω μια πειστική απάντηση στον εαυτό μου. Υποψιαζόμουν, φυσικά, πως είναι μια ακόμη μορφή αλλοτρίωσης, αλλά ποτέ δεν βρήκα μια ολοκληρωμένη εξήγηση. Περιμένω χρόνια τώρα να δω και κανενός άλλου κάποια ανάλυση γι αυτό το φαινόμενο, χωρίς έως τώρα να έχει πέσει κάτι στην αντίληψή μου. Σκέφτομαι πως θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ασχοληθούν οι πανεπιστημιακοί μας με αυτό, για να καταλάβουμε επιτέλους γιατί οι γυναίκες μας απεχθάνονται τόσο πολύ το χρώμα των μαλλιών τους, που θέλουν να το βάφουν και να μοιάζουν σαν γυναίκες του Βορρά, ξανθές και ελκυστικές σε άντρες που έχουν για πρότυπο του σεξ το οξυζενέ και το ξανθό μαλλί. Είναι γνωστό πως στα μάτια και στα μυαλά των σύγχρονων Ευρωπαίων και Αμερικανών γενικώς των λευκών ανθρώπων η ξανθιά γυναίκα είναι πιο σέξι, πιο απελευθερωμένη σεξουαλικά και γενικώς έχει θεοποιηθεί, κυρίως με τις διάφορες σταρ του Χόλυγουντ, ως το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς και ελκυστικότητας. Είναι επίσης γνωστό πως ακόμη και οι μαύροι και ειδικά οι φυλακισμένοι στους τοίχους των φυλακών αναρτούσαν λευκές, ξανθές, γυμνές γυναίκες (βλέπε Φανόν και ηγέτες Μαύρων Πανθήρων). Το πρότυπο της ξανθιάς γυναίκας αποθεώνεται με τη Μαίριλυν Μονρόε, η οποία ακόμη μέχρι σήμερα θεωρείται από πολλούς το τέλειο θηλυκό. Αν, φυσικά, θεωρηθεί λογικό πως οι Έλληνες άντρες ελκύονται από ξανθιές τύπου Μονρόε, είναι επίσης φυσιολογικό και λογικό οι Ελληνίδες να θέλουν να γίνουν ξανθιές, για να είναι πιο ελκυστικές στους Έλληνες άντρες. Μόνο που στην αντίληψη πολλών Ελλήνων το ξανθό στις γυναίκες υπονοεί και ένα εν μέρει πουτανίστικο στυλάκι, έναν αέρα ελευθεριάζουσας νοοτροπίας, η οποία μπορεί μεν να ελκύει τους άντρες, αλλά ταυτοχρόνως υποδηλώνει πως οι γυναίκες τους ή οι ερωμένες τους είναι και ολίγον πουτανίτσες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι άντρες θεωρούν πως μια ξανθιά είναι πολύ πιο εύκολη λεία από μια μελαχρινή. Αναφέρω και μια μαρτυρία του ιστορικού Νίκου Ψυρούκη, που μου αφηγείτο τις ιστορίες των αστών Κωνσταντινουπολιτισσών που, βαμμένες ξανθιές, έκαναν τη βόλτα τους πάνω κάτω στην παραλία του Παλαιού Φαλήρου προς τέρψιν των ματιών των Πειραιωτών, οι οποίοι όχι μόνο τις θαύμαζαν, αλλά και τις χλεύαζαν ως πουτάνες. Μάλιστα πολλοί έλεγαν πως οι Κωνσταντινουπολίτες εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, κάτι δηλαδή σαν τιμωρία απ τον Θεό. Από το 1950 και μετά, το πρότυπο της ελληνικής ομορφιάς αλλάζει: από τα σκουρόχρωμα μαλλιά και τα μαύρα μάτια, στα ξανθά μαλλιά ή στις ξανθές ανταύγειες που βλέπουμε έως σήμερα να κοσμούν τας κεφαλάς των γυναικών μας. Ρόλο τεράστιο σ αυτήν τη μετάλλαξη παίζει φυσικά και ο κινηματογράφος, η τηλεόραση και τα ΜΜΕ, όπου μόνο οι ξανθιές έχουν θέση. Το σταρ σύστεμ της μάνας ψωροκώσταινας και της ελεεινής Κύπρου ή ψωροκωστούλας στηρίζεται στην αλλοτριωμένη εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Πάει ο καιρός που λατρεύαμε τις μαυρομάλλες Σμυρνιές, την Ειρήνη Παπά, την Έλλη Λαμπέτη και τις άλλες μελαχρινές Ελληνίδες του Νότου. Τώρα κυριαρχούν οι ημιξανθιές, οι ψευτοξανθιές και οι οξυζενούδες, οι γοργόνες του Βορρά. Έτσι, λοιπόν, ο Ελληνισμός προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην εθνική του αλλοτρίωση. Η μαυρομάλλα Αναστασία γίνεται όχι μόνο ξανθιά, αλλά και δεν αποκλείεται πια Σάντρα ή Στέισυ ή Στάζυ και, καθώς μιλά, όχι μόνο αμολάει αγγλικούρες του συρμού, χειρονομεί κιόλας σαν αμερικανάκι τηλεοπτικής σειράς ή ριάλιτυ. Νομίζω πως το φαινόμενο των Ελληνίδων ξανθιών σηκώνει μεγαλύτερη έρευνα. Πρέπει να δούμε αυτό το φαινόμενο στο πλαίσιο της ευρύτερης εθνικής αλλοτρίωσής μας. Είναι σίγουρο πως δεν είμαστε Σουηδοί, όπως είναι σίγουρο πως δεν είμαστε και Άραβες, αυτό όμως δεν δικαιολογεί το γιατί ένα ολόκληρο ιστορικό έθνος πρέπει να μοιάζει με τους βόρειους για να υπάρχει ως οντότητα. Η απόρριψη του πολιτισμού μας και της ιδιοσυγκρασίας μας, όπως και της ιδιαιτερότητάς μας, σημαίνει θάνατος στο ιστορικό μας έθνος. Δεν είναι ανάγκη να γίνουμε όλοι ξανθοί και Προτεστάντες και Καθολικοί, για να είμαστε Ευρωπαίοι. Μπορούμε να είμαστε Ευρωπαίοι ή οτιδήποτε άλλο θέλουμε, φτάνει να είμαστε πρώτα Έλληνες και να μην απεμπολούμε κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μας. Θυμάμαι στα χωριά μας, στην Καρπασία, πολλές ξανθιές. Ίσως ήταν απόγονοι των Φράγκων, δεν είμαι σίγουρος, αλλά περιέργως οι Καρπασίτισσες ξανθιές ήσαν ελληνικά όμορφες μαλλιά ξανθά, αλλά γερά φρύδια, γεμάτα, σχεδόν κολλητά, πράσινα μάτια, γυναίκες ψηλές και όμορφες, Ελληνίδες σωστές. Τις θυμάμαι ΜΕΛΑΧΡΙΝΕΣ. Έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Οι Έλληνες, είτε ξανθοί είτε μελαχρινοί είτε καστρίσιες, ήταν Έλληνες ωραίοι και μελαχρινοί. Αυτά ήταν τα πρότυπά μας. Ελευθερία ή θάνατος και μελαχρινή ομορφιά, έστω και αν η κόμη ήταν ξανθιά. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΟΠΑΠ Ο Ασλανίδης, η Ομόνοια, ο Ζλατάνος και η Εθνικόφρων Παράταξις Κατάπληξη προκάλεσε και σαν αχαριστία υψίστου βαθμού ακούστηκε η πρωτοβουλία του βουλευτή του ΔΗΣΥ Ιωνά Νικολάου να θέσει στη Βουλή θέμα διαφοροποίησης ή και ακύρωσης της συμφωνίας της Κύπρου με τον ΟΠΑΠ, ώστε ο τελευταίος να πάψει να έχει πλεονέκτημα έναντι των άλλων εταιρειών στοιχήματος. Διότι είναι τοις πάσι γνωστόν ότι ο ΟΠΑΠ Κύπρου, από το 1968 και μετά, κυριολεκτικά αιμοδοτεί τον Κυπριακό Αθλητισμό και την Κυπριακή Οικονομία! Σχεδόν όλα τα αθλητικά έργα στον τόπο μας έχουν γίνει με χρήματα του ΟΠΑΠ. Στο παρελθόν πολλές φορές τα κέρδη των Κυπρίων παικτών δεν καλύπτονταν από το ντόπιο παιχνίδι και χρειάστηκε να γίνει εισαγωγή χρημάτων από την Ελλάδα. Τι τρέχει, λοιπόν; Ποια μύγα τσίμπησε τον εθνικόφρονα βουλευτή του ΔΗΣΥ και τα έβαλε με τον ΟΠΑΠ Κύπρου, σύμβολο και λιθαράκι έμπρακτης υλοποίησης του δολοφονημένου οράματος της «Ενώσεως»; Κι όμως, τα τραύματα και τα συμπλέγματα της παιδικής ηλικίας δύσκολα γιατρεύονται! Η Εθνικόφρων Παράταξις της Κύπρου δύσκολα θα ξεχάσει και θα συγχωρήσει τον εν έτει 1968 τρελό έρωτα της Ομόνοιας Λευκωσίας με τον αποκαλούμενο τότε από τη Χούντα «Αναμορφωτή του Ελληνικού Αθλητισμού», τον Αντισυνταγματάρχη των Καταδρομών Αριστερά, ο Απριλιανός Κωνσταντίνος Ασλανίδης, όταν τον ετίμησε η Πανελλήνιος Ένωσις Φιλάθλων Ολυμπιακού. Η Ομόνοια δεν ήταν το μόνο σωματείο που τον είχε «ερωτευθεί». Κωνσταντίνο Ασλανίδη. Ο Ασλανίδης, ως Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, έφερε στα 1968 τον ΟΠΑΠ στην Κύπρο, υπογράφοντας μια σύμβαση εξαιρετικά συμφέρουσα έως χαριστική για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Κυπριακό Αθλητισμό. Παράλληλα, χρηματοδότησε πλουσιοπάροχα διάφορα κυπριακά αθλητικά σωματεία, με πρώτο και καλύτερο την Ομόνοια Λευκωσίας, η οποία είχε για πολλά χρόνια αναρτημένη τη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Ασλανίδη στο οίκημά της! Ο παθιασμένος έρωτας Ασλανίδη-Ομόνοιας είχε άδοξο τέλος το φθινόπωρο του 1972 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όταν ο Θεσσαλονικεύς Νίκος Ζλατάνος, κορυφαίος ρέφερυ της εποχής, «εσφαγίασε» την Ομόνοια, που είχε αρχικά προηγηθεί του γηπεδούχου Παναθηναϊκού του Πούσκας με 2-0. Δύο πέναλτυ εις βάρος της Ομόνοιας και ο παρ ολίγον θρίαμβος μετατράπηκε σε πανωλεθρία: 4-2! Τότε η Ομόνοια θυμήθηκε ότι είχε να κάνει με την αντικομμουνιστική Χούντα, που δεν την άφηνε να σταυρώσει νίκη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της περιόδου Ίσως οι παράγοντες της Ομόνοιας να ξέχασαν πότε ακριβώς ξεκρέμασαν τη Η πέτρα του σκανδάλου στο ειδύλλιο Ομόνοιας-Ασλανίδη, ο Θεσσαλονικεύς διαιτητής Νίκος Ζλατάνος, εν μέσω του Σταύρου Παπαδόπουλου του Ολυμπιακού και του Γιώργου Κούδα του ΠΑΟΚ. φωτογραφία του Ασλανίδη από το οίκημα του σωματείου. Είναι όμως βέβαιον ότι η Εθνικόφρων Παράταξις της Κύπρου δεν ξέχασε ότι ο Ασλανίδης και ο ΟΠΑΠ βοήθησαν την Ομόνοια να γίνει η κυρίαρχη ομάδα του κυπριακού ποδοσφαίρου για πολλά χρόνια. Βεβαίως την όψιμον εκδίκηση του Ιωνά Νικολάου κατά του ΟΠΑΠ πρόλαβε τώρα η Τρόικα. Βλέπετε, τώρα βρέθηκαν και άλλοι που ερωτεύτηκαν ως ανάλγητοι, θηλυκού γένους, ζιγκολό τον ΟΠΑΠ για τα λεφτά του. Μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι! Ξ.

8 8 Μιαν που τούντες μέρες γιατί εν πάμεν ούλλοι στο Προεδρικό, να πούμε τα κάλαντα του Χριστόφια; Και να πάμεν ούλλοι με κουκούλες! vasosftohopoullos.wordpress.com 22 Δεκεμβρίου 2012 ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΗ ΜΙΣΣΙΟ Σε άλλη σελίδα της εφ. ΕΝΩΣΙΣ θα διαβάσετε πολλά και ενδιαφέροντα για τον Χρόνη Μίσσιο, τον συγγραφέα που στις 20 Νοεμβρίου έφυγε από τη ζωή. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1985, με ένα βιβλίο που έκανε αίσθηση, ειδικά στον κόσμο της αριστεράς. Ήταν το Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς Σε αυτό το σύντομο σημείωμα θέλω να τον αποχαιρετίσω κι εγώ, καταθέτοντας κάτι που, αν και δεν ήταν μυστικό, πολύς κόσμος το αγνοεί. Από οικογένεια πάμφτωχη και κυνηγημένη, φτάνει, παιδί ακόμα, στη Θεσσαλονίκη. Μόλις στη δευτέρα Δημοτικού υποχρεώνεται να αφήσει το σχολείο και δουλεύει στο λιμάνι. Δεν προλαβαίνει να ξαναπάει σχολείο. Κι έτσι, αναλφάβητος, αγωνίζεται, φυλακίζεται, εξορίζεται Χρόνια ολόκληρα. Στη δεκαετία του 60, ελεύθερος για λίγο, ως τη χούντα του 1967, έχοντας πια τριανταρίσει, μαθαίνει γραφή και ανάγνωση. Είκοσι τόσα χρόνια αργότερα, γράφει το πρώτο του βιβλίο Ας είναι καλοτάξιδος. π. ΑΚΟΜΗ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ Μια βραδιά στο «ΑΙΓΑΙΟΝ», μαζί με φίλους και πελάτες, τα ήπιαμε για τα καλά με τον Μίσσιο. Ως είθισται το ποτό φέρνει την καλήν διάθεση και μετά αρχίζουν τ άσματα. Τραγουδήσαμε αντάρτικα, λαϊκά και ρεμπέτικα, ακόμη και δημοτικά κυπριακά. Ο Μίσσιος χάρηκε πολύ με το άσμα των Καζαντζίδη - Βίρβου - Μπακαλη «Η Κύπρος είναι ελληνική». Κι εμείς χαρήκαμε πολύ που του άρεσε. Χαρήκαμε περισσότερο όταν, μαζί μας, τραγούδησε το «ΕΟ μωρέ, ΕΟΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ». Δεν κόμπιασε όπως άλλοι αριστεροί, λίγους μήνες πιο πριν, όταν στο ίδιο τραγούδι κατέβασαν τα μούτρα τους και οι Κύπριοι φίλοι τους μας έκαναν παρατήρηση ότι δεν έπρεπε να πούμε ένα τέτοιο τραγούδι. Για την ιστορία, ο τότε αριστερός ήταν ο Λεωνίδας Κύρκος και ο φίλος του ήταν ο δεξιός νεοφιλελεύθερος, τώρα συναγερμικός και αναστασιαδικός, Χρήστος Στυλιανίδης. Β. ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΙ Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ε Ι Σ Υ Ν Τ Ο Μ Α ΜΙΚΡΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Ο σκατο-αρμενο-φραγκο-λεβαντίνος, ο άνθρωπος που ντροπιάζει και τους Αρμένιους και τους Κύπριους. ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1897 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2012 Ένα σπουδαίο ντοκουμέντο της ιστορίας της Κύπρου από τη σκοπιά των ανωνύμων συνθηματογράφων Τόσο μικρός, που δεν βλέπει πως δεν του έχει μείνει κόμμα.

9 22 Δεκεμβρίου 2012 ΟΣΟΙ ΑΝΤΙΑΚΕΛΙΚΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ 9 ΠΕΝΤΕ ΠΕΝΤΕ ΔΕΚΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΜΕΤΟΝ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΗΔΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΥΠΝΗΛΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΠΕΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΠΕΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΠΕΝΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΟΥΝ ΔΥΟ ΓΑΔΑΡΩΝ ΑΣΙΕΡΟ

10 Όι ρε, τούτον το ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ εν πολλά σπουδαία παράσταση. 10 vasosftohopoullos.wordpress.com 22 Δεκεμβρίου 2012 Συνδυάζει άψογα την κουλτούρα του τόπου μας τζιαι τον αντιακελισμόν. Να πάτε να την δείτε! ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ... έγραψαν Συνεχίζονται με μεγάλη επιτυχία οι παραστάσεις του ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ στην μπουάτ «Η Αχάριστη», μέσα στο ΑΙΓΑΙΟΝ. Να τι έγραψαν εφημερίδες και περιοδικά, εντός και εκτός Κύπρου, για το ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «Μια συγκλονιστική παράσταση Ο Κώστας Καζάκας δίδει στους ΘΟΚικούς μαθήματα ηθοποιίας και η Ζωή Κυπριανού, ως γιαγιά, δίδει μαθήματα σωστού πλεξίματος επί σκηνής». ΣΗΜΕΡΙΝΗ: «Γέλασα με την καρδιά μου Η Ζωή Κυπριανού και η Σοφία Καλλή, ως γριές πουτάνες, η μία Ελληνοκύπρια και η άλλη Τουρκοκύπρια, έδειξαν με σαφήνεια γιατί, σεξουαλικά τουλάχιστον, δεν μπορεί να υπάρξει επαναπροσέγγιση Ο Φώτης Γεωργίδης, ως το καθυστερημένο ακελικούιν, πραγματικά εντυπωσιάζει με το μαρλονμπραντικό παίξιμό του». ΑΛΗΘΕΙΑ: «Εξαιρετική παράσταση Το στριπτίζ της Τζοβάνας Μοδέστου θα μπορούσε να φτάσει έως το τέλος, αλλά έστω και αυτά που είδαμε ήταν πολύ ικανοποιητικά Αχρείαστες, κατά την άποψή μας, οι αναφορές στον Νίκο Αναστασιάδη, αλλά κατά τ άλλα μια πολύ καλή παράσταση Αξίζει να τη δουν ακόμη και οι ακελικοί». ΤΙΜΕ magazine: «A great performance by the great Greek character actor Kostas Kazakas An antiakelic epic We thoroughly recommend it». THE GUARDIAN: «Another Ptohopoullos antiakelic masterpiece Kyprianou, Kalli, Modestou, Georgides and the maître of anticommunist comedy Kazakas deserve better than playing in Nicosia. Is anybody in London listening?» ΧΑΡΑΥΓΗ: «Μην το χάσετε! Μια υπερπαραγωγή στείρου αντιακελισμού, με τον Φώτη Γεωργίδη, όμως, να βάζει τα πράγματα στη θέση τους Η Μοδέστου, ως δασκάλα της διχόνοιας, είναι σχεδόν ερωτική και η Καλλή, ως πουτάνα από το Φρέναρος, με το ταλέντο της πείθει ακόμη και τον πιο απαιτητικό πελάτη Ανεπιφύλακτα σας συνιστούμε να πάτε να δείτε αυτή την παράσταση». ΝΕW YORK TIMES: «A tantalizing performance Fotis Georgidis, the James Dean of Greek theatre and Kazakas, as a versatile Greek Marx brothers all in one, should not be playing in Nicosia but off Broadway Kyprianou and Kalli, as the down town whores, make Julia Roberts look as though she just came off from a second rate drama school Ptohopoullos is not Tennessee Williams, but surely Lenny Bruce would not have said no to his writings» OMIKRON: «Εν παίζεται Δείτε το Γελάστε τζιαι πάρτε τζιαι έσσω σας λλία γέλια να γελάσει τζιαι η οικογένειά σας Αν το δει ο Χριστόφιας εν να αυτομολήσει Εν να ξενογαμήσει ο Άντρος Κυπριανού; That is the question!» ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ είπαν ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Δεν το έχω δει ακόμη, αλλά άκουσα ότι είναι ολίγον άδικος μαζί μου ο Φτωχόπουλλος. Φατσικώς μπορεί να μοιάζω με τον Χίτλερ, αλλά ως χαρακτήρας είμαι πιο κοντά στον Γκαίμπελς. Θα το δω με τη σύζυγό μου σύντομα και θα τα ξαναπούμε. ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Η σάτιρα μου αρέσει πολύ, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω να δω το έργο. Τώρα προέχει η σωτηρία της πατρίδας μας. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: Μην το χάσετε. Εν ούλλο γέλιο, εν ησταματάς να γελάς, ειδικά όταν αναφέρονται σε μένα. Εν να πάω να το δω τζιαι μόνος μου, διότι η Έρση εν μ άφηννεν να συγκεντρωθώ, κάθε λλίον ελάλεν «είντα μπου είπαν;». ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: Αριστούργημα, ειδικά η σκηνή που ο Καζάκας φύρνεται που τα γέλια στην ερώτηση εάν θα ξενογαμήσει ο Άντρος Κυπριανού. Δείτε το και δυο και τρεις φορές. Τις δύο τις πληρώνω εγώ. RICHARD DOWNER: A nationalistic tragedy. I am surprised that the government has not intervened. Kazakas as the injured Turk is very good and I have to admit so are all the other Turkish roles. The scene where a Greek whore treats me to a kotsiros was nice of her even though I do not know what kind of a sweet is kotsiros. BARACK OBAMA: I hear its coming to the White House for a special performance for blacks that have gone wrong. When I see it I will give you my opinion. BILL CLINTON: I hear that the much ignored blow job is playing a starring role. Hilary and I will definitely see it. She is a great fan of Kazakas and I did, I must confess, see a dream once that Kalli and Kyprianou played koumeres with me. ANDREAS (ANDREW) MELEKKIS: Προτιμώ να με γαμήσει ένας γάδαρος παρά να ξαναπάω σε έτσι έργο. Εάν το ΑΚΕΛ είναι τόσο κακό, γιατί οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι του ΑΚΕΛ; Προφανώς ο Φτωχόπουλλος τώρα κλείνει το στόμα του. Αποστόμωσα τον.

11 22 Δεκεμβρίου 2012 ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ: ΟΙ ΣΚΑΤΑΔΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ 11 Α. Αυτοβιογραφικόν βιβλίον Η Ύπουλη Κατίνα Συγγραφεύς: Ελισαβού Χριστόφκια (ΑΚΕΛ αχρείες μάνες) Θέμα: Ο ρόλος μιας χωρκάτας εις την στήριξιν ενός πολιτικού προσώπου με τοξικόν εγκέφαλον, διατηρώντας τούτον εις επίπεδα δυσλειτουργικού αχάπαρου. Β. Lifestyle Διαιτολόγια: Οδηγός Φαρτοποίησης Συγγραφεύς: Φωστηρούλλα Φαρταλάμπους (ΑΚΕΛ νέοι βόρτοι) Θέμα: Από κωλογύρισιν 38 εις κωλογύρισιν 108 εντός 5 μόνον ετών με ειδικήν δίαιταν εκ κουλουρακιών, πίτσας, τυρόπιτας, φραπέ, σουτζιούκκου και γουρουνιάς. Γ. Ποιητική συλλογή Οι πίττες μου σας κυνηγούν Συγγραφεύς: Ελένη Μαύρου (ΑΚΕΛ παλιά χτηνά) Θέμα: Ποιήματα διά δωσιλόγους. Περιλαμβάνει το ποίημα «Δημαρχίδια», ως και τα συγκινητικά διακοινοτικά τετράστιχα «Η κοκκινόλευκος» και «Αμάν Γιαβρούμ». Δ. Ρεμπέτικον τραγούδιν «Όλα τα φταιν οι Τράπεζες κι ο Μήτσος είναι τσίφτης» Συνθέτης: Γιώργος Λουκαΐδης (ΑΚΕΛ νέοι γενίτσαροι) Περιέχει το πιασάρικο ρεφραίν: «Ευρώ να βρω, να τρώω και να πιω». Ε. Μονόπρακτον επιστημονικής φαντασίας Ο Κόπρος Συγγραφεύς: Νεοκλής Συλικιώτης (ΑΚΕΛ μεγάλα χτηνά) Θα ήταν θλιβερός, αν δεν ήταν εξοργιστικός. Ένα διάγγελμα-επανάληψη της κατάθεσης για το Μαρί. Εξοστρακισμός της ευθύνης. Θρασεία θυματοποίηση πάνω στα ερείπια που σωριάζονται σε άλλους. Αυτο-ηρωοποίηση για μια μάχη που δεν δόθηκε. Θλιβερή απολογία για μια καταλυτική ευθύνη, την οποία όμως δεν αναγνωρίζει. Εντάξει, ίσως κανείς να μην είναι τέλειος. Τελειωμένος, όμως, το γνωρίζει πως είναι. Τσαλακωμένος, καταρρακωμένος, εν μέσω της θητείας του, το γνωρίζει, το γνωρίζουμε, είναι τελειωμένος. Διεκδίκησε, τότε, την εξουσία με τον αέρα του Σούπερμαν που κατέχει όλα τα φώτα, μπορεί όλες τις λύσεις. Το μόνο κοινό με τον κόμικ ήρωα, όμως, έδειξε να είναι το... κρύπτον. Έξω από το κάδρο της Ιστορίας, που έπαιζε κρυφτούλι μαζί της. Ακόμη και τώρα, δεν γνωρίζει τι πήγε στραβά και τι μπορούσε να κάνει γι αυτό, για έναν λαό που του είχε αναθέσει την ευθύνη του μέλλοντός του. Αυτά είναι παρελθόν. Κάθε ελπίδα για το μέλλον είναι πια παρελθόν. Ο Πρόεδρος ήταν, στο πιο κρίσιμο διάγγελμά του, τόσο passé, τόσο παρελθόν... Τόσο έξω από το κάδρο, out of focus, τόσο θλιβερός. Μαζί με την Αριστερά, την οποία έφερε στην εξουσία, τόσο έξω από τα πράγματα, τόσο έξω από τις συγκυρίες της Ιστορίας, τόσο πίσω από τις εξελίξεις, τόσο ανίκανος να πάρει πρωτοβουλίες. Ναι, θλιβερό λείψανο μιας Αριστεράς των χαμένων μαχών που δεν δόθηκαν, σύμβολα ζωής υπερτέρας, αποστεωμένα κουφάρια σε μια ιδεολογική έρημο, σαν τους σκελετούς ζώων στις ερήμους της Άγριας Δύσης. Αλλά ο λαός που τόσο ξεγέλασε; Έχουμε άλλα πράγματα να θλιβόμαστε τώρα. Και δεν μας γελά, όχι πια, ούτε αυτά μπορεί ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ Θέμα: Κλέπτης, τουρκόσπορος, προδότης ανακαλύπτει εντός της αυλής του έν σάκκον λίπασμα και, ανακυκλώνων τούτον, τον μετατρέπει εις πετρέλαιον κινήσεως διά Μερσεντές εξακοσιάραν. ΣΤ. Οδηγός επικοινωνιολογίας Η Απατηλή Επιφάνεια του Κωλόπαιδου Συγγραφεύς: Γιάννος Λαμάρης (ΑΚΕΛ νέοι ψεύταροι) Θέμα: Άπαντα τα κόλπα διά να παρουσιάζεσαι καλωσυνάτος. Ειδικά κεφάλαια: «Χαμόγελο χεσμένου» και «Άκρατος ακράτεια». να τα μοιραστεί. Αφήνει αυτόν τον λαό έρμαιο τώρα στο έξωθεν επιβληθέν Μνημόνιο. Ένα συνολικό, μακροπρόθεσμο, αυτοτροφοδοτούμενο στις όλο και πιο σιδηρές εξουσίες του σχέδιο αποικιακής διοίκησης, που στερεί τη χώρα από την πιο στοιχειώδη αυτονομία και αμφισβητεί ευθέως την όποια εθνική κυριαρχία. Κι έναν λαό έξω από αυτά που του συμβαίνουν, προδομένο τόσο από την αποκρύπτουσα ηγεσία όσο κι από τα τόσα παράσιτα της εξουσίας (διάβαζε: τράπεζες) και τα αδιάβαστα ΜΜΕ. Μαζί με τα εξωθεσμικά κέντρα συνήργησαν προκειμένου να αποστερήσουν από τον λαό τη Ζ. Ιστορικόν βιβλίον διά το Κυπριακόν Καλόν εστίν το γλείφειν κόλον (και του κόλου κλάσαντος, την ηδονήν ρωφάσθαι*) Συγγραφεύς: Δόκτωρ-αςς Κύπρος Χρυσογλωσσίδης (ΕΑΚ Έπαλξις Αυνανιζομένων Καιροσκόπων) Θέμα: Αφορά άπαντας τους μέχρι σήμερα διαπραγματευτάς του Κυπριακού και τους πεπωλημένους εν κρυπτώ και εμφανώς συμβούλους των. * Είναι καλό να γλείφεις το κόκκαλο και, σπάζοντας το, να ρουφάς το μεδούλι. Τ Ο Δ Ι Α Γ Γ Ε Λ Μ Α Τ Ο Υ Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Υ Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Φ Ι Α Σε δύο λέξεις: SUA CULPA (αυτοί φταίνε) ή Η Κόλαση είναι οι άλλοι δυνατότητα να διεκδικήσει τώρα την ανάκτηση της κυριαρχίας και της αυτονομίας του, το λέγειν για το μέλλον του, αφού το υλικό, πνευματικό και θεσμικό περιεχόμενο αυτής της κυριαρχίας θα έχει αλλοτριωθεί. Θλιβερή εικόνα της αλλοτρίωσης αυτής ο Πρόεδρος, στον επιθανάτιο ρόγχο του διαγγέλματός του, έδειξε τόσον Άλλος, μπροστά σε έναν λαό παραδομένο στους Άλλους. Είμαστε πια αλλού. Κι ούτε εννοεί κανείς να μας εξηγήσει πού. Πιο θλιβερός, αυτός ο Πρόεδρος του «δεν πταίω», του Sua Culpa, που δεν φαίνεται να εννοεί καν... Tίτος Εξώς Χριστοδούλου Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος ΗΘΟΠΟΙΟΙ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΥΠΟΥΡΓΟΙ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΚΥΡΙΕΣ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΝΤΑΝΣΙΝΓΚ Ο καλός Ο κακός Ο άσχημος ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΤΖΙΟΙΛΙΣΕΝ Η ΤΕΝΤΖΕΡΗ ΤΖΙΑΙ ΗΒΡΕΝ ΤΟ ΚΑΠΠΑΤΖΙΙΝ: Το βραβείο απονέμεται στη Βαλεντίνα Σοφοκλέους, η οποία βρήκε τον σάτιρο Μικελλίδη και μαζί έκαναν την πιο αποτυχεμένη σάτιρα της χρονιάς. ΚΩΛΟΣ ΤΖΙΑΙ ΒΡΑΤΖΙΙΝ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην Ελίτα Μιχαηλίδου (κώλος) τζιαι στο ΡΙΚ (βρατζιίν). ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΠΟΥ - ΣΤΟΥΘΚΙΩΝ: Το βραβείο απονέμεται στην κυπριακή και ελληνική τηλεόραση. Έπαινος στα λάιφσταϊλ περιοδικά. ΚΡΥΟΚΩΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στη Χριστιάνα Αριστοτέλους. ΠΟΝΤΙΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στο Γιώργο Αμπατζίδη. Έπαινος στην Έλενα Καρουλλά και μνεία στο Χρίστο Πέτρου. ΜΑ ΠΟΥ ΕΧΑΘΗΝ ΤΗΣ ΧΡΟ ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην ακελικιά Ειρήνη Χαραλαμπίδου την οποία πια δεν ξέρει ούτε η μάνα της. ΠΑΛΙΟΠΑΙΔΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στο Παμπούιν Παπαγεωργίου του ΑΚΕΛ, που ήταν της ΕΔΕΚ, που ήταν του Πουλαντζά τζιαι αύριο εν ηξέρουμε ποιαν πόρτα εν να χτυπά. ΑΧΑΠΑΡΟΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται σε όλους τους Έλληνες της Κύπρου και της Ελλάδας που ακόμη να καταλάβουν ότι βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση.

12 Ο Άντρος ο Κυπριανού τελικά εν υπέρ της Τρόικας όξα θέλει να αποκατασταθούν οι προδότες του ΑΚΕΛ τζι ό,τι θέλει ας γίνει με την οικονομία; 12 vasosftohopoullos.wordpress.com 22 Δεκεμβρίου 2012 ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ Mην χάσετε την πιο αντιακελική παράσταση του αιώνα! ΠΡΟΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: ΤΗΛ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ

13 Έκατσα προχτές την Κυριακή να δω καμιά ταινία του Μπράντο 22 Δεκεμβρίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com στην τηλεόραση τζι έπεσα πάνω στο Ντάνσινγκ. 13 Χρυσοπράσινος Φίλλος Ήταν ανάγκη; Είδα την Πραξούλλα, έκλεισα την τηλεόραση, έσυρα έναν πόρτο τζι επήρε με ο ύπνος. l Το επάγγελμα του μέλλοντος: Μαυραγορίτης βαζελίνης! Τρέξε, κόσμε, να προλάβεις! l Τελικά το νεοκυπριακό μας όνειρο, του Χρυσοπράσινου Φύλλου, δεν είναι αθάνατο. Κοπιάστε να χορέψουμε ρυθμούς Τρόικας. l Κάποτε ο κόσμος περίμενε την 1η του χρόνου για να πάρει αυξήσεις, ενώ τώρα την περιμένει για να πάρει μειώσεις l Κάτι θα αυξηθεί, όμως Οι φόροι, ο ΦΠΑ, τα καύσιμα, το ρεύμα Να μην παραπονιόμαστε. l Συν τοις άλλοις αυξάνεται και το επίπεδο του λόγου του πολιτικού μας πολιτισμού. l Το ΔΗΣΑΚΕΛ ανέσυρε από το μανίκι του τον κρυφό του άσο για να συσπειρώσει τα πρόβατά του, που, απ ό,τι φαίνεται, αντιστέκονται ακόμα στα κομματικά προσκλητήρια: Την εκτέλεση κάποιων την περίοδο l Αν και έχω εντονότατες απόψεις για ιστορικά θέματα, για το ποιοι είναι πατριώτες και ποιοι προδότες, έχω ακόμα πιο έντονες απόψεις για τις προσπάθειες ποτίσματος μαννόγαλου στο εκλογικό σώμα l Θα απασχολεί τον κοσμάκη κατά πόσον αυτοί που εκτελέστηκαν από την ΕΟΚΑ εκτελέστηκαν αδίκως ή δικαίως, την ώρα που θα περιμένει στην ουρά να υπογράψει για το ανεργιακό, την ώρα που θα περιμένει στην ουρά να φάει το συσσίτιό του, την ώρα που θα τουρτουρά στο σπίτι του γιατί δεν έχει λεφτά να πληρώσει ηλεκτρικό ή θέρμανση. l Όμως, μετά από την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται l Θα φανεί επίσης αν η θεωρία του παρπέρη μου, του Κόκου, είναι αληθινή: Ότι, δηλαδή, η ηλιθιότητα είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη στο Σύμπαν. l Αυτές οι εκλογές θα είναι και δείκτης μέτρησης της συλλογικής νοημοσύνης του κυρίαρχου λαού. l Η περίοδος Χριστόφια θα χαρακτηριστεί ως η χρυσή εποχή των Τουρκο«κυπρίων». Έκοψαν επιδόματα από τους πάντες μάνες, πολύτεκνους, ανάπηρους Τίποτα όμως για τους Τουρκο«κύπριους» και τους λαθρομετανάστες. Ο κύριος Στεφάνου μάς είπε ότι το απαίτησε η Τρόικα! Όμως περίεργες οι ευαισθησίες της Τρόικας για το σύνοικο στοιχείο, δεν νομίζετε; l Όπως κι αν το πιάσεις, το πράμα βρωμάει! Τραπεζίτες, πολιτικοί, ΜΜΕ ένα τεράστιο γαϊτανάκι διαπλοκής, μίζας και διαφθοράς. l Στις 10 Δεκεμβρίου ήταν η Παγκόσμια μέρα κατά της διαφθοράς! Γιατί άραγε στην Κύπρο δεν γιόρτασε κανένας; l Πείτε μας, κύριε Πρόεδρε: Αφού για όλα φταίνε ΜΟΝΟ οι Τράπεζες και ο Ορφανίδης και ο κακός ο καπιταλισμός, γιατί διορίζετε Υπουργούς Οικονομικών μεγαλοτραπεζίτες; l Εκ των οποίων ο ένας ήταν στην ηγετική ελίτ μεγάλης και ανθρώπινης Τράπεζας, την ώρα που παίρνονταν οι ολέθριες αποφάσεις; l Και του οποίου ο τελευταίος ετήσιος μισθός ΠΕΙΝΑΣ ήταν πενταψήφιος, λίγο κάτω από τα έξι ψηφία; l (Για να μην παρεξηγηθώ, κι εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι φταίνε οι Τραπεζίτες, ο Ορφανίδης και ο κακός ο καπιταλισμός. Αλλά πάνω απ όλα φταίει η Κυβερνησάρα μας!) l Ο Αντώνης Σαμαράς στο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου κάτι ήθελε να μας πει, δεν νομίζετε; Το μόνο που λυπούμαι είναι που ο φακός δεν έδειξε τα μούτρα του Αναστασιάδη την ώρα του επιμνημόσυνου λόγου του Πρωθυπουργού. l Κάτι που μου έκανε εντύπωση: Είναι γνωστή η επιχειρηματολογία του ΔΗΣΑΚΕΛ κατά του Λιλλήκα, η οποία στοχεύει καθαρά στο ένστικτο αντί στη λογική. Οι μεν τον κατηγορούν για κρυπτοκομμουνιστή και οι δε για ακροδεξιό! Αυτό το περίμενα. Προεκλογική περίοδος είναι, η πιο χρυσή εποχή για την πώληση κουτόχορτου. l Αυτό που δεν περίμενα από το επιτελείο του Νίκαρου είναι να αρχίσουν να κατηγορούν δειλά δειλά τον Λιλλήκα για ακροδεξιό Και, φυσικά, αυτό δεν στοχεύει τους δικούς τους ψηφοφόρους Μπας και άρχισαν να φοβούνται; l Ακρίβυναν τα τσιγάρα, ακρίβυναν (τελικά;) τα πούρα Για τις πίπες δεν μάθαμε, τελικά, τι έγινε. l Ευτυχισμένα Τροϊκανά Χριστούγεννα, κόσμε. Και Happy New Year! l Χρυσοπράσινος Φίλλος ριγμένος στο πέλαγο Μάριος Ρέπουσος Τ Ο Π 2 0 Τ Η Σ Χ Ρ Ο Ν Ι Α Σ ΣΚΑΤΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ, όχι μόνο διότι τα έκανε σκατά στο Κυπριακό, αλλά διότι θα γραφτεί και στην ιστορία ως ο μόνος πρόεδρος που κατάφερε να μας αναγκάσει να τρώμε τα σκατά που αυτός και το κόμμα του δημιούργησαν. ΦΤΑΙΧΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ στο σύνολό του, όχι μόνο διότι έτσι αποφάσισε ο Χριστόφιας, αλλά και επειδή ανέχτηκε για άλλη μια χρονιά τον μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα που έβγαλε η Κύπρος, τον Δημήτρη Χριστόφια. ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Ορφανίδη της Κεντρικής Τράπεζας. Για όλα τα χάλια μας φταίει αυτός. Το λέει ο Χριστόφιας, άρα πρέπει να είναι αλήθεια. ΜΑΝ ΟΦ ΔΕ ΓΙΑΡ: Το βραβείο απονέμεται στον Νίκο Αναστασιάδη, διότι έδειξε φέτος ότι είναι ικανός να ΧΑΣΕΙ αυτές τις εκλογές και να μείνει με το πουλί στο ένα χέρι και τον Κάρογιαν στο άλλο. ΓΟΥΜΑΝ ΟΦ ΔΕ ΓΙΑΡ: Το βραβείο απονέμεται στην Πραξούλλα Αντωνιάδου, που κατάφερε μέσα σε έναν χρόνο να γίνει υπουργός του Χριστόφια, να εκδιωχθεί από υπουργός του Χριστόφια και να γίνει σταρ της τηλεόρασης, με σκοπό να αλώσει την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, χορεύοντας και τραγουδώντας στην πιο γκέυ εκπομπή της κυπριακής τηλεόρασης. ΤΣΙΡΑΚΚΙΝ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Μάριο Κάρογιαν χωρίς δικαιολογητικό. ΣΚΑΤΕΝΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται εξίσου στον Μάριο Κάρογιαν και στον Δημήτρη Συλλούρη, για τη συμβολή τους στην αναβίωση του ναζισμού στην Κύπρο. ΧΙΜΛΕΡ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον μίσιη μου πιστό συνεργάτη του Νίκου Αναστασιάδη, Αβέρωφ Νεοφύτου. ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Στέφανο Στεφάνου. l Μνεία στον Γιώργο Λουκαΐδη. ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ του ΑΚΕΛ, για την προσφορά της στη δημοσιογραφία του χαμαιτυπείου. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Βάσο Σιαρλή, γιατί, παρότι τραπεζίτης και άρα, κατά τον Χριστόφια, υπεύθυνος για την κρίση, κατάφερε να γίνει υπουργός του Χριστόφια και μάλιστα να παίζει τζιαι το αππαρίν του. ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ (Ή ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ) ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην Ελένη ΑΚΕΛ Μαύρου. Μα πού είναι, η ευλοημένη; Μνεία στον μέγα οικονομολόγο Παμπούιν Παπαγεωργίου, βουλευτή του ΑΚΕΛ, ο οποίος πάλι εξαφανίστηκε. ΑΠΑΤΕΩΝΟΥΙΝ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Νεοκλή Συλικιώτη, για το ταλέντο του να βγάζει μίζες για το κόμμα και την οικογένειά του (ΑΚΕΛ), χωρίς να το παίρνει χαμπάρι η επαγρύπνηση. ΛΕΞΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στη λέξη ΤΡΟΪΚΑ και μνεία στη λέξη ΜΝΗΜΟΝΙΟ. Η λέξη ΠΟΝΕΙ, όπως λέμε ΠΟΝΕΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΜΑΣ, δεν πήρε κανένα βραβείο δυστυχώς, διότι, αν έπαιρνε, θα είχαμε κατέβει στους δρόμους. ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟ - ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στο «You are welcome friend to Cyprus» του Λεωνίδα Μαλένη, που το ερμηνεύει ο Σταύρος Χατζησάββας. Με το τραγούδι αυτό η Κύπρος καταξιώθηκε στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΓΚΕΫ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται εξίσου σε όλα τα ππουστούθκια του «DANSING FOR YOU» του ΜΕGA TV. TV PERSONA ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην Ελίτα Μιχαηλίδου, η οποία καταφέρνει να σας κάνει να κλαίτε σε όποιον σταθμό και αν πάει. l Έπαινος στην Πραξούλλα Αντωνιάδου. ΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στις δεκατρείς ελιές της ξανθιάς Χριστιάνας Αριστοτέλους, ειδικά στις τρεις που είναι μαζεμένες πάνω που το αριστερόν της βυζίν, όπως τις βλέπουμε κάθε Κυριακή στο «Ντάνσινγκ φορ γιου». l Έπαινος στις μαύρες, άνυδρες, μικρές ελιές της περιοχής του Μασιαιρά.

14 14 ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΚΕΛΙΚΟΝ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ! 22 Δεκεμβρίου 2012 ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ Το Ημερολόγιο του D.P. 743 Ένα βιβλίο μπορεί να είναι καλό ή κακό. Μπορεί να είναι μικρής ή μεγάλης χρηματικής ή και συναισθηματικής αξίας. Μπορεί ακόμα να είναι και πολύτιμο. Μα δύσκολα μπορεί να είναι γενναίο. Το βιβλίο όμως του Ρένου Λυσιώτη, Το Ημερολόγιο του D.P. 743, που μόλις κυκλοφόρησε, είναι και γενναίο και πολύτιμο. Πολύτιμο, γιατί αποτελεί μια αυθεντική πηγή για τον ιστορικό, καθώς καταγράφει τις ημέρες του αγώνα της ΕΟΚΑ, όπως τις βίωσε ο (νεαρός τότε) κρατούμενος των Άγγλων στα κολαστήρια της Ομορφίτας, της Πύλας και της Κοκκινοτριμιθιάς, προτού φθάσει στο Πυρόι και στην απελευθέρωσή του. Πολύτιμο, ακόμα, γιατί ζωντανεύει τον παλμό της εποχής, τον ζόφο των ανακρίσεων, το κλίμα των κρατητηρίων, τις προσδοκίες ενός ολόκληρου λαού. Μα γι αυτό ακριβώς και γενναίο. Γιατί ο συγγραφέας του, αποφασίζοντας σήμερα να δημοσιεύσει το Ημερολόγιό του, δεν θέλησε να κάνει καμιά απολύτως παρέμβαση στο κείμενο. «Έτσι βλέπαμε, έτσι ζούσαμε τα πράγματα τότε, έτσι θα μείνουν», ήταν η σταθερή του απάντηση. Και όλα έμειναν όπως γράφτηκαν. Χωρίς επεξηγήσεις, αποσιωπητικά και (εκ του πονηρού) διορθώσεις. Αυθεντικά. Τα χειρόγραφα του Ημερολογίου του, κρυμμένα σε αυτοσχέδιες κρυψώνες, τα παρέδιδε ο Ρένος Λυσιώτης κατά τη διάρκεια των επισκεπτηρίων στη μητέρα του. Κι εκείνη, σελίδα-σελίδα, τα έδινε στον Ρόδη Ρούφο, Πρόξενο τότε της Ελλάδας στη Λευκωσία, που τα φύλαξε ως το τέλος του Αγώνα. Τότε τα επέστρεψε στον συγγραφέα τους. Γιατί όμως ένα Ημερολόγιο που γράφτηκε τη διετία χρειάστηκε πάνω από μισό αιώνα για να κυκλοφορήσει; Η απάντηση είναι συναρπαστική. Γιατί μόλις τα περασμένα Χριστούγεννα ξαναβρέθηκε, χαμένο για όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από τα τρία πρώτα κεφάλαια, που είχαν δακτυλογραφηθεί προ του 1960! Αλλά ας μεταφερθούμε 56 χρόνια πριν, τον Ιανουάριο του 1957, παίρνοντας μια γεύση από το κείμενο. 19 Ιανουαρίου. Λίγα λεπτά ύστερα από τις 6 το απόγευμα ούρλιασαν οι σειρήνες του στρατόπεδου. Ανήσυχοι ξεπεταχτήκαμε από τα στρώματά μας. Ένα ξερό μπουμπουνητό, σαν κροτάλισμα μυδραλλιοβόλου, αντηχούσε. «Δραπέτευση», είπε ένας. «Τους είδαν και τους πυροβολούν», συμπέρανε μελαγχολικά ένας άλλος. -Σε λίγο μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ξετυλίχτηκε λίγο πιο πέρα από την παράγκα μας και φώτισε το σκοτάδι. «Πυρκαγιά, πυρκαγιά!» φωνάξαμε όλοι. «Πυρκαγιά στο στρατόπεδο». Σκαρφαλώσαμε στα παράθυρα κι είδαμε. Οι κοιτώνες των στρατιωτών είχαν πάρει φωτιά. Οι σφαίρες που βρίσκονταν κειμέσα έσκαζαν συνέχεια στο καμίνι που άναψε. Για σαράντα πέντε λεπτά η κόκκινη κατάρα σάρωνε τα πάντα, μέχρι να υποταχτεί στους πυροσβεστικούς σωλήνες. Η φωτιά των Εγγλέζων έσβησε, για ν ανάψει σε λίγο μια μεγάλη φωτιά στις δικές μας καρδιές. Η χαρά για το κάζο των Εγγλέζων νεκρώθηκε στα χείλη μας στ άκουσμα του βραδιάτικου δελτίου που μετάδωσε σαδιστικά το «κασονάκι». Ο Μάρκος Δράκος έπεσε... Σκοτώθηκε στη μάχη της Πατρίδας το λυγερό παλληκάρι. Οι πεύκοι του Τροόδους θα στάθηκαν προσοχή και τα ψηλά βουνά θ αντιλάλησαν τον πόνο τους για τον χαμό του γενναίου. Οι σταλαγματιές της βροχής θα κύλησαν σαν δάκρυα της φύσης κι ο βοριάς θα φύσηξε παίρνοντας το μήνυμά του: Έλληνες, ο Δράκος έπεσε. Το τίμιο παλληκάρι πολέμησε και πέθανε για να ζήσετε σεις λεύτεροι. Ας καίει παντοτεινά στην καρδιά σας η καντήλα της μνήμης του κι ας γιομίσει τα στήθια σας η ίδια φλόγα που πύρωνε του Δράκου την ψυχή. Κοιμήσου ήσυχα, ηρωικό της Κύπρου βλαστάρι. Την ιερή λαμπάδα θα την κρατήσουσμε άσβεστη. Χέρι με χέρι θα την πάμε στον βωμό της Λευτεριάς. Δεν θα θρηνήσουμε τον θάνατό σου. Τον ζηλεύουμε. Γιατί θάνατος πιο άξιος δεν φάνηκε από τον θάνατο για την πατρίδα. Σκύβουμε μόνο, ευλαβικοί προσκυνητές της μνήμης σου, και σ ορκιζόμαστε πως θα κρατήσουμε περήφανα ψηλά τη σημαία, όπως συ την βάσταξες, λεβέντη της βασανισμένης γης μας. 20 Ιανουαρίου. Η ψυχή μας στρέφεται στον ουρανό και δέεται για τον Δράκο. Δεν είναι τυπικό το μνημόσυνο το σημερινό. Είναι η υπέρτατη έκφραση της οδύνης και της περηφάνειας. Αιώνια ας είναι η μνήμη του Ιανουαρίου. Τούρκοι εμπρηστές, άβουλα όργανα της εγγλέζικης πολιτικής, ρίχτηκαν στην καταστροφή. Αγωνιούμε για την τύχη των δικών μας Ιανουαρίου. Άτιμος προδότης, γέννημα πρέπει να ναι οχιάς, οδήγησε στα μαρτύρια και στη φυλακή διαλεχτούς αντάρτες των βουνών μας. Κι όμως. Οι Εγγλέζοι, που πριν λίγο μιλούσανε για εξόντωση και εξολόθρευση, λένε τώρα μονάχα για «πλήγματα κατά της ΕΟΚΑ»! Άραγε να κατάλαβαν πως τα ιδανικά είν αθάνατα κι ακατανίκητα; Το βιβλίο του Ρένου Λυσιώτη Το Ημερολόγιο του D.P. 743 θα παρουσιαστεί στη Δημοσιογραφική Εστία τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου, στις 7:30 μ.μ. Η παρουσίαση θα γίνει από τον Ουράνιο Ιωαννίδη. ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Εγκαινιάζουμε μια νέα σειρά με τίτλο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, με πρώτο βιβλίο ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ μια ιστορία του αστυνόμου Μπέκα, του Κρίτωνα Σαλπιγκτή Αθλητικά βραβεία 2012 Βραβείο «Φυσώ του τζι εν κρυώννει» της χρονιάς: Απονέμεται στην Ομόνοια του ΑΚΕΛ, που δεν κατάφερε καν να πλησιάσει την κορυφή στο φετινό πρωτάθλημα, έστω κι αν έχει πίσω της ένα κράτος κι ένα κόμμα. l Έπαινος στην ΑΕΛ, που κατόρθωσε να χάσει τέσσερις φορές σε έξι παιχνίδια στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. l Μνεία στον Μιλτιάδη Νεοφύτου. Βραβείο «Πολιτική ορθότητα στο ποδόσφαιρο» της χρονιάς: Απονέμεται επάξια στην ΑΕΛ Λεμεσού, για τη στάση που κράτησε στα παιχνίδια με τη Φενέρμπαχτσε και πέτυχε να γαμήσει εντελώς την όποια αξιοπρέπεια μπορεί να είχαμε ως λαός. l Έπαινος στην ΚΟΠ και στον Χάρη Λοϊζίδη. l Μνεία στον Φοίβο Ερωτοκρίτου. Βραβείο «Επαγγελματίες πρόσφυγες» της χρονιάς: Απονέμεται στην Ανόρθωση Αμμοχώστου, για την προσφορά που έκανε στους Τουρκοκύπριους της πόλης. l Έπαινος στους Γιαν Ρέζεκ και Ρικάρντο Λαβόρδε. l Μνεία στον Λαμπάν, που φήμες λένε πως πριν από κάθε παιχνίδι τραγουδά το γνωστό άσμα «Χώμα που περπάτησα, γη που νοσταλγώ» και δακρύζει. Βραβείο «Νίκος Αναστασιάδης» της χρονιάς: Απονέμεται στον πρόεδρο της Ανόρθωσης Σάββα Κάκο, ο οποίος δουλεύει σκληρά για την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία της Δημοκρατίας. l Έπαινος στον Φοίβο Ερωτοκρίτου του ΑΠΟΕΛ. l Μνεία στον Άθω Σολωμού. Βραβείο «Μεταγραφή» της χρονιάς: Απονέμεται στον Αλωνεύτη της Ομόνοιας, που πέρσι έβριζε τους ΑΠΟΕΛίστες και φέτος βρίσκεται στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ. l Έπαινος σε όσους ΑΠΟΕΛίστες έγιναν ξαφνικά αλωνευτίστες, γιατί «εν καλόν παιδίν». l Μνεία στον Ζουέλα. Βραβείο «ΑΚΕΛικός ποδοσφαιρικός παράγοντας» της χρονιάς: Απονέμεται στον Κωστάκη Κουτσοκούμνη, για τη συνάντηση που έκανε με την τουρκοκυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου και τη συμφωνία για την ενοποίηση του ποδοσφαίρου στην Κύπρο. l Έπαινος στον Μιχάλη Κωνσταντίνου. l Μνεία στον Πάμπο Χριστοδούλου. Βραβείο «Αθλητική εκπομπή» της χρονιάς: Απονέμεται στο ράδιο-αποελ και στον Φώτη Γεωργίδη, για την εξαιρετική ερμηνεία του στο ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ. l Έπαινος στον Μάριο Αβραμίδη, που εν εκατάλαβεν ακόμα ότι εν τον θωρεί κανένας. Βραβείο «Ας εν καλά η κρίση» της χρονιάς: Απονέμεται εξίσου σε όλες τις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, που, λόγω κρίσης, έχουν περισσότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές παρά ξένους. l Έπαινος στους οπαδούς της Ομόνοιας, που δεν γεμίζουν τις κερκίδες τους. Βραβείο «Μέσσι» της χρονιάς: Απονέμεται στον Λεοντή Μέσσι από την Αγία Τριάδα Γιαλούσας, μετά στην Αργεντινή και τώρα στη Βαρκελώνη, ο οποίος έσπασε όλα τα ρεκόρ. l Έπαινος στον Ινιέστα, που τον βοηθά. l Μνεία στον Κριστιάνο Ρονάλντο, επειδή θέλει να γίνει ο νέος Μέσσι. Βραβείο «Νομοταγής» της χρονιάς: Απονέμεται στον Φοίβο Ερωτοκρίτου, που δεν μπορεί να βλέπει πυρσούς στην κερκίδα του ΑΠΟΕΛ. l Έπαινος στους ΑΠΟΕΛίστες που φωτογραφίζουν άλλους ΑΠΟΕΛίστες και στέλνουν τις φωτογραφίες στην αστυνομία για να τους συλλάβει. l Μνεία στην ιστοσελίδα apoel.net. Βραβείο «Κομματόσκυλα» της χρονιάς: Απονέμεται στους οπαδούς της Ομόνοιας, για την ανακοίνωσή τους που λέει ότι θα ψηφίσουν Μαλά, αν τους δώσει χρήματα για το χρέος της ομάδας τους. l Έπαινος στους οπαδούς της Αλκής και της Νέας Σαλαμίνας, για την προσφορά βαθμών στην Ομόνοια σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνά.

15 «Καλά Χριστούγεννα, ρε μιτσιοί. 22 Δεκεμβρίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com 15 Εύχομαι το νέον έτος να κάμουμεν ούλλοι έναν αντιακελικόν αγώνα, να τελειώνουμεν». Τίμαιος: Η ώρα των βραβείων. Κριτίας: Το θέμα είναι πως πολλοί θεωρούν πως πραγματικά θα έπρεπε να τους απονεμηθεί κάτι. Κάποια αναγνώριση του μεγαλειώδους εαυτού τους. Τ: Ας περιμένουν τα Man Awards of the year, τον Φεβρουάριο. Κ: Και οι γυναίκες; Τ: Δεν βραβεύτηκαν πριν από μερικές μέρες στα Gliss Awards του Must; Κ: Πωωως βραβεύτηκαν και με το παραπάνω. Να, ας πούμε, η κόρη του Νίκου Αναστασιάδη τσίμπησε ένα βραβείο δεν θυμάμαι τι ακριβώς, κάτι σαν καλοντυμένη περσόνα της χρονιάς. Και ποιος της το απένειμε, νομίζεις; Τ: Η Έλση Χριστόφια; Κ: Μη γίνεσαι εριστικός. Η Ροντίκα Κάρογιαν. Τ: Και ω! συμβολισμοί που συμβολίζετε πάντα κάτι λιγότερο απ αυτό που νομίζουμε. Κ: Τι το λιγότερο ακριβώς συμβολίζει αυτό; Τ: Δεν ξέρω τι ακριβώς, αλλά το συμβολίζει κατά 39% λιγότερο. Κ: Αναφέρεσαι στη συσπείρωση του ΔΗΚΟ; Τ: Όχι. Αναφέρομαι στο ποσοστό που θα λάβει ο Νίκος Αναστασιάδης στον πρώτο γύρο. Κ: Δεν νομίζω. Αλλά να μιλήσουμε για βραβεία. Σε ποιον θα έδινες τι; Τ: Νομίζω πρέπει να δώσουμε κάτι στον Σταύρο Μαλά. Κ: Κι εγώ. Είναι αναμφισβήτητα το πρόσωπο της χρονιάς. Τ: Συμφωνώ. Από υποψήφιος κλητήρας, υποψήφιος πρόεδρος. Και όλα αυτά, οut of the blue, που λένε και στο χωριό σου. Κ: Out of the red, που λένε και στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Τ: Ωραία. Βραβείο Out of the red στον Σταύρο Μαλά. Είναι και αγγλομαθής, θα το πιάσει το αστείο σίγουρα. Τα βραβεία του Τίμαιου και του Κριτία Κ: Και μετά θα το εξηγήσει στον Χριστόφια. Άλλο; Τ: Ο Γιώργος Λιλλήκας; Που ξεκίνησε από ένα κακόμοιρο μονοψήφιο και μπορεί να κάνει την έκπληξη; Κ: Κάτι γαλλικό. Τ: Vous n avez encore rien vu. Κ: Ωραία. Ας ελπίσουμε ότι του αρέσει ο Αλαίν Ρεναί. Βραβείο «Ακόμα δεν είδατε τίποτα» απονέμεται στον Γιώργο Λιλλήκα. Τ: Στον μεταμορφωμένο Νίκο Αναστασιάδη, εισηγούμαι να μη δώσουμε τίποτα. Του έδωσε το ΔΗΚΟ, του έδωσε ο Συλλούρης, του έδωσε ο Πολίτης, θα του δώσει ο ΑΝΤ1, το Σίγμα δεν θα χει πού να τα βάλει. Κ: Δεν είναι σωστό. Πρέπει να του δώσουμε κι εμείς. Τ: Ντάξει. Άσε με να σκεφτώ. Κ: Δόκτωρ Ντουλίτλ; Τ: Καλό. Αλλά δεν θα το «πιάσει». Κ: Ο Εγγλέζος που ανέβηκε ένα λόφο και κατέβηκε ένα βουνό; Τ: Δεν θα το «πιάσει» ούτε αυτό. Κόψε Οι διανοούμενοι στην Κύπρο, γνωστοί και ως πνευματικοί άνθρωποι ή ως άνθρωποι του πνεύματος και της κουλτούρας, είναι μια πολύ ευνοούμενη ομάδα ανθρώπων. Στην πλειονότητά τους εργοδοτούνται από το ΚΡΑΤΟΣ ή από τα μεγάλα ιδρύματα του κράτους. Είναι, βασικά, τσιράκια και λακέδες του καθεστώτος, ανεξαρτήτως καθεστώτος. Ακόμη και οι πανεπιστημιακοί είναι πάλι στην πλειονότητά τους δημόσιοι υπάλληλοι. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ΔΕΝ παίζουν κανέναν ουσιαστικό ρόλο στην πνευματική ζωή του τόπου ούτε και στη διαμόρφωση του πολιτιστικού επιπέδου του λαού. Ως κρατιστές, δεν μπορούν να δουν πέρα από το γραφείο τους. Έχουν πάρα πολλά προνόμια σε σχέση με τους διανοούμενους άλλων χωρών και δεν δέχονται καμιά αμφισβήτηση. Είναι ρεμάλια στην υπηρεσία των προσωπικών τους συμφερόντων και της δικής KYKΛΟΦΟΡΕΙ l KYKΛΟΦΟΡΕΙ 10 ΕΥΡΩ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΓΙΑΛΟΥΣΑ τα κουλτουριάρικα. Ο Αναστασιάδης έχει ακούσει δέκα τραγούδια στη ζωή του, έχει διαβάσει δύο βιβλία και έχει δει μία ταινία. Κ: Ποια; Τον Νονό; Τ: Ναι, αλλά τον πρώτο, τον δεύτερο ή τον τρίτο; Κ: Σιγά να μην ξέρει ότι υπάρχει δεύτερος και τρίτος. Τ: Καλώς. Βραβείο Tάσσος Παπαδόπουλος sleeps with the fishes απονέμεται στον Νίκο Αναστασιάδη. Κ: Πολύ βαρύ. Τ: Σκληρό αλλά δίκαιο, λέμε στο χωριό μου. Κ: Είσαι από το Κορλεόνε, Τίμαιε; Τ: Διαφωνείς; Κ: Όχι. Αλλά νομίζω πως αυτό το βραβείο πηγαίνει περισσότερο του Κάρογιαν. Είναι και ιταλοσπουδαγμένος Τ: Έχω κάτι καλύτερο για τον Κάρογιαν, θεωρώ. Κ: Βραβείο «Ο Ρόκκο και τ αδέλφια του»; Τ: Χμ, δεν είναι κακή ιδέα. Αλλά νομίζω Αδιανόητοι διανοούμενοι πως Οι εντιμότατοι φίλοι μου είναι ταμάμ. Κ: ΟΚ, έγινε. Τ: Χε, Χε. Βραβείο «Οι εντιμότατοι φίλοι μου» απονέμεται στον Μάριο Κάρογιαν. Κ: Στον Ομήρου; Τ: Ωχ, πλήξη Κ: Μη χασμουριέσαι. Είναι Πρόεδρος της Βουλής. Τ: Κάτι που να δείχνει στασιμότητα, κούραση, νύστα, λήθαργο... Κ: Βραβείο «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα» στον Γιαννάκη Ομήρου. Τι λες; Τ: Δεκτόν. Κ: Οκέι. Νομίζω τελειώσαμε. Τ: Ξεχάσαμε τον μεγάλο. Κ: Εγώ στον Αρχιεπίσκοπο δεν δίνω βραβείο. Είμαι και σε μια ηλικία, ξέρεις, και καλό θα ήταν να μην τα βάζω με κάποιον που ενδέχεται να έχει βύσμα στον Άλλο Κόσμο. Τ: Εννοώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ: Ααα Τ: Τελευταίος χρόνος προεδρίας. Να φύγει αβράβευτος; Κ: Ναι, κοίτα να δεις. Άκουσα ότι αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα. Εγώ δεν είμαι υπέρ του να δίνουμε βραβεία σε ανθρώπους με ψυχολογικές διαταραχές. Τ: Αργά το θυμήθηκες. Όλοι αυτοί που τους δώσαμε μέχρι τώρα σου φαίνονται νορμάλ; Κ: Οκέι. Άσε με να το επαναδιατυπώσω: δεν είναι σωστό να δίνουμε βραβεία σε ανθρώπους που οφθαλμοφανέστατα αντιμετωπίζουν ψυχικές διαταραχές ή νοητικές παθήσεις. Τ: Εγώ θα του δώσω, δεν με πείθεις. Κ: Κάνε ό,τι θες. Αποχωρώ. Τ: Βραβείο «Εγώ που ήμουνα Θεός, θα φύγω τώρα σαν τρελός» απονέμεται στον Δημήτρη Χριστόφια. Τίμαιος & Κριτίας τους ανέλιξης και προβολής, χωρίς μάλιστα να παράγουν και ουσιαστικό έργο. Κάποιοι που παράγουν έργο συνήθως δεν ακούγονται πουθενά. Δουλεύουν σκληρά, μένουν στην αφάνεια και το έργο τους αναγνωρίζεται από τους λίγους. Δεν σέβομαι συλλήβδην τους διανοούμενους ούτε τους έχω εμπιστοσύνη συνήθως είναι γενίτσαροι, ψιλοψευτοπροοδευτικοί και κρατικοχαμούρες. Στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ γράφουμε εναντίον τους συνήθως χωρίς καμιά τεκμηρίωση, διότι αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι ο διάλογος μαζί τους ούτε το συνολικό τους έργο, αλλά η ιδεολογία που αναπαράγουν σ αυτόν τον τόπο. Το έχω γράψει άπειρες φορές και το επαναλαμβάνω: η εφ. ΕΝΩΣΙΣ δεν είναι περιοδικό διαλόγου και καλοπροαίρετης κριτικής. Είναι ένα έντυπο εναντίον της διαφθοράς πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πνευματικής. Είναι ένα έντυπο κατά της ΚΑΤΟΧΗΣ των Τούρκων και των γενίτσαρων που μας κυβερνούν. Τα μόνα ιερά και όσια που έχουμε είναι τα ιερά και όσια της πατρίδας μας και του λαού μας, δηλαδή οι άγιοί μας, οι ποιητές μας και οι ήρωές μας, τα ιερά και όσια που μας κράτησαν Έλληνες και Ορθόδοξους σε αυτήν τη σφηκοφωλιά που ονομάζεται Ανατολική Μεσόγειος. Ως εκ τούτου, οι διανοούμενοί μας δεν είναι ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ για να εξαιρούνται της κριτικής. Μόλις γράψει κάποιος από εμάς ένα, έστω και τεκμηριωμένο, σημείωμα για το έργο κάποιας ιερής αγελάδας του κυπριακού κράτους, ένας ολόκληρος μηχανισμός μπαίνει σε λειτουργία για να υπερασπιστεί την εν λόγω αγελάδα. Αρχίζουν πρώτα τα τηλεφωνήματα κάποιων που, υποτίθεται, δεν χάνουν φύλλο της εφ. ΕΝΩΣΙΣ, για να μας πουν πως αδικήσαμε τον τάδε, πως κατά βάθος είναι καλό παιδί, ωσάν κι εμείς είπαμε πως δεν είναι καλό παιδί. Μετά αναλαμβάνουν οι καλοπροαίρετοι και αντικειμενικοί κριτές, που αρχίζουν το τροπάριο πως το έχουμε παρακάνει και, φυσικά, κατόπιν έχουμε τους αγανακτισμένους διανοούμενους, οι οποίοι απειλούν με μηνύσεις και άλλα δυναμικά μέτρα. Τότε αρχίζει και η συκοφαντία και το κυνήγι της ανακάλυψης του συγγραφέα της συγκεκριμένης κριτικής. Αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι ποιος έγραψε το συγκεκριμένο κομμάτι και όχι τι έγραψε. Τα κείμενα στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ είτε δεν υπογράφονται καθόλου είτε υπογράφονται με ψευδώνυμα, για ευνόητους λόγους. Οι ιερές αγελάδες ας μην παραπονιούνται. Έχουν όλα τα έντυπα σε Ελλάδα και Κύπρο με το μέρος τους για να εκθέσουν τις απόψεις τους, έχουν όλα τα μέσα στη διάθεσή τους για να μας απαντήσουν και να μας κατατροπώσουν, έχουν και όλους τους μηχανισμούς για να μας τιμωρήσουν ποικιλοτρόπως και τους χρησιμοποιούν. Οπότε αλλού τα κλάματα, ιερές αγελάδες. Αυτό έλειπε κιόλας, να σας αποκαλύπτουμε και ποιοι γράφουν εναντίον σας. Άσε, δηλαδή, που, ως καιροσκόποι του κερατά, μόλις γράψει κάποιος κάτι εναντίον κάποιου τον οποίο οι ιερές αγελάδες δεν χωνεύουν, είναι οι πρώτοι που θα πάρουν τηλέφωνο να δώσουν συγχαρητήρια στη «μόνη πραγματικά ελεύθερη εφημερίδα της Κύπρου». Έλεος, ελεεινοί έμποροι του πνεύματος. Σκατάες* του πνεύματος! * Σκατάες: Επάγγελμα που επινόησαν οι Εγγλέζοι επί αποικιοκρατίας. Οι Εγγλέζοι πλήρωναν Κύπριους να χέζουν στις αλυκές και στις παραλίες των ακτών μας, για να μη μαζεύουν δωρεάν οι Έλληνες το άλας των θαλασσών μας. Οι σκατάες έκαναν καλά τη δουλειά τους, προστατεύοντας τα συμφέροντα των Άγγλων, τους έμεινε όμως το όνομα για πάντα. Τουλάχιστον στα χωριά μας, εμάς των Καρπασιτών, δεν υπήρχε χειρότερη βρισιά.

16 16 ΑΝΤΙΑΚΕΛΙΚΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ 22 Δεκεμβρίου 2012 Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣ Ολοκληρώνουμε σήμερα τη σειρά των δραματικών συνεντεύξεων των τριών μεγάλων μονομάχων των προσεχών προεδρικών εκλογών. Φιλοξενούμε τελευταίο τον Γ. Λιλλήκα, με μια συνέντευξη που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η κορυφαία στιγμή στην ιστορία της κυπριακής δημοσιογραφίας. Συναντήσαμε τον Γιώργο σε μπουρδέλο στο Παρίσι. Δεν ήθελε να θεαθεί δημοσίως παρέα με ενωτικά στοιχεία, όπως η αφεντιά μου και ο φωτογράφος μου, ο κ. Φτωχόπουλλος. Καθίσαμε ολόγυμνοι στο μπαρ του ευαγούς ιδρύματος. Άνετοι, έχοντας χεσμένους τους τύπους και τα πρέπει, θυμηθήκαμε τα παλιά, σαν καλοί φίλοι που ξανασμίγουν μετά από χρόνια πολλά. Κλάψαμε, γελάσαμε και, απολαμβάνοντας το θεσπέσιο τσιμπούκι μας, μπήκαμε κατ ευθείαν στο ψητό. Ερ.: Γιώργο, θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο; Απ.: Σαφώς. Δεν βλέπεις την τρελή ιστορική μου πορεία; Βασιλείου, ΑΚΕΛ-Νέες Δυνάμεις, Τάσσος, ΕΔΕΚ, Δυναμό Κιτίου. Προσπαθώ να αλλάζω συνέχεια. Τον κόσμο και τον εαυτό μου. Εσύ, Πορφύριέ μου, δεν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο; Ερ.: Σοβαρομιλάς; Εγώ δεν μπορώ να αλλάξω το σώβρακό μου και θα αλλάξω τώρα τον κόσμο; Πες μας καλύτερα, Γιώργο, πώς απαντάς σε αυτούς που σε αποκαλούν «Πράκτορα 007 της Παναγιάς» ή ακόμη «Ταρζάν του Σταυρού της Ψώκας» ή και «Καινοτόμο Νταβατζή με το Πλακ εν Ντέκκερ»; Απ.: Δεν απαντώ σε αυτήν την απαράδεκτη, την προβοκατόρικη ερώτηση. Νόμιζα πως είσαι υπεύθυνος άνθρωπος. Αντιλαμβάνομαι τώρα όμως πως δεν είσαι τίποτε άλλο παρά ένας γάρος και μισός. Ερ.: Γιατί τζιαι που λαλείς, Γιώρκο, εν καλλύττερον την σήμμερον ημέραν να βάλλουμεντε πεζίναν Μόμπιλ, οξά Έσσο μεσα στα οχήματά μας, είτε αυτά εν μοτόρες είτε BMW 323; Απ.: Στα παπάρια μου. Θέλεις βάλλε πεζίναν, θέλεις βάλλε μουρουνέλαιον. Αν όμως υπονοείς ότι έχω φετίχ με τα καύσιμα, η απάντηση είναι ναι, ρε, έχω. Λατρεύω τη μυρωδιά της βόμβας νάπαλμ μέσα στην πρωινή ομίχλη. Ξετρελαίνομαι να τρέχω στα χωράφια με αδαμιαία περιβολή, με αναμμένο τσιγάρο στα χείλη και τον τενεκέ με τη βενζίνη στο χέρι. Ερ.: Αληθεύουν οι επίμονες πληροφορίες που σας φέρουν να έχετε πρόσφατα εντοπίσει ένα χρυσόψαρο να κολυμπά μέσα στο καζανάκι της τουαλέτας σας; Απ.: Είναι αλήθεια, ναι. Θυμάμαι, μόλις το είδα, αναφώνησα μια φράση έκπληξης νομίζω ήταν «αμμά χώρε, χώρε ρε», αμέσως όμως ανασυντάχθηκα και, αφού άδειασα το καζανάκι, τηγάνισα τον εν λόγω ιχθύ που, ομολογουμένως, ήταν πολύ νόστιμος. Ερ.: Τι καινοτόμες λύσεις θα εφαρμόσετε μόλις αναλάβετε την εξουσία του τόπου και τα κάνετε όλα αλέ ππερρέ, για να θυμηθούμε και λίγο τη γαλλική; Απ.: Θα προωθήσω επενδύσεις στη βιομηχανία υπόδησης, την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Θα παράγουμε εν ολίγοις μπριζόλες που θα γίνονται και παντόφλες, θα καλλιεργούμε λουκάνικα της αναθρήκας και αγγούρια του ππίνγκου και θα εγκαταστήσουμε σε όλες τις κατοικίες της νήσου βρύσες που θα ρέουν μέλι. Ερ.: Μα εννάν πελλαμός! Μπράβο, κ. Λιλλήκα μου. Έσιει τζι άλλους έτσι έξυπνους η μάνα σου; Απ.: Δεν χρειάζεται. Όταν μιλάς σε γάρους, θέλεις νουν; Ερ.: Σωστά. Θυμάσαι όταν επισκέφθηκες επίσημα την Πολωνία και τους είπες ότι «είμαι ο πρώτος Κύπριος υπουργός που επισκέπτεται τη χώρα σας και δεν ξέρω γιατί»; Τι εν τούτα τα μασκαραλλίκκια; Απ.: Άσ τα αστεία, δεν ξέρω τι έπαθα τζιαι έκαμα τα σαλάταν. Μόλις εκλεγώ θα διορίσω αντιπρόεδρο της Κύπρου μας την Πραξούλλα να με προσέχει, να μην ξαναπάθω έτσι κλάππαν. Ερ.: Δεν ανησυχείς ότι μπορεί να την ερωτευτείς παράφορα, αν την έχεις συνέχεια μέσα στα πόδια σου; Απ.: Το μεγάλο πρόβλημα θα ήταν να με έχει αυτή συνέχεια μέσα στα πόδια της. Είναι αλήθεια, όμως, πως τη γυναίκα αυτήν την περιβάλλει μια ακαταμάχητη σεξουαλική αύρα και θέλει προσοχή. Δες τι έπαθε ο Δάκης, που όντως την ερωτεύτηκε παράτζιαιρα και τώρα τραβά τα μαλλιά του. Ερ.: Τι γνώμη έχετε για την οικογένεια; Απ.: Η οικογενειακή ζωή είναι ανεπανάληπτη. Είναι σαν να ζεις σε φέρετρο και το κάθε παιδί που έρχεται είναι ακόμη ένα καρφί. Αγκαλιαστήκαμε και κατηφορίσαμε ξεβράκωτοι για το Λούβρο. Τι τσιάκκος, ρε παιδί μου! Πορφύριος Ρουπιρόζα Μαθηματικά: Ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Πάππος ο Αλεξανδρεύς, ο Νίκος Τορναρίτης και η «Μέθοδος των Τριών» Είναι απορίας άξιον και γεγονός προς διερεύνηση από το εκλογικό επιτελείο του υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη ποιανού φαεινή ιδέα ήταν η αποστολή του Νίκου Τορναρίτη στην τηλεόραση του ΣΙΓΜΑ, στις 3/12/2012, για σχολιασμό πρόσφατης δημοσκόπησης. Η κωμικοτραγική εμφάνιση του Αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ και Προέδρου της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής στην εκπομπή του ΣΙΓΜΑ θα μπορούσε να θεωρηθεί μέχρι και προβοκάτσια, αποσκοπούσα στην αποδόμηση της εικόνας του «σωτήρα υποψηφίου με το σοφό επιτελείο», που τόσο μεθοδικά κτίζει ο Νίκος Αναστασιάδης. Ευτυχώς για τον εθνικόφρονα, αλλά συγχρόνως και ανανιζόμενο, λάτρη του Μημονίου νεοφιλελεύθερο βουλευτή, η γνωστή και πολλάκις διαπιστωμένη αμάθειά του περί τα Μαθηματικά και τη Λογική τον απαλλάσσει από την υποψία της σκόπιμης δολιοφθοράς του αρχηγού του. Τα περί τη δημοσκόπηση σχόλια του Πρόεδρου της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής προκάλεσαν στους υπόλοιπους συνομιλητές του δυσφορία ανάμεικτη με οργή και οίκτο. Μάταια προσπαθούσαν πέντε άνθρωποι να εξηγήσουν στον κατακόκκινο από θυμό και πείσμα βουλευτή ότι δεν ήταν λανθασμένος ο συγκεκριμένος πίνακας της δημοσκόπησης και ότι ο ίδιος αδυνατούσε να κάνει μια απλή αριθμητική πράξη αναλογίας. «Ατού ο Γαβριήλης» 1, για πολλοστή φορά επέμενε ότι οι δημοσκόποι έκαναν λάθος και ότι ο Κατσουρίδης Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, σε χαρούμενο στιγμιότυπο, ενώ διευρύνει τους ορίζοντες του Ελληνικού Πολιτισμού τσιφτετελιζόμενος. και ο Σιζόπουλος δεν καταλάβαιναν τι διάβαζαν! Αιώνες πίσω, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι Θαλής εκ Μιλήτου και Πάππος εξ Αλεξανδρείας, απεδείκνυαν τα θεωρήματα των αναλογιών, για να προικίσουν την Επιστήμη της Γεωμετρίας με το λαμπρό τους πνεύμα. Παρακολουθώντας την εκπομπή, φαντάστηκα χαιρέκακα τον Πυθαγόρα, τον Θαλή, τον Αρχιμήδη, τον Απολλώνιο και τον Πάππο να μουντζώνουν από τους Ουρανούς, έμπλεοι οργής, τον ασελγήσαντα βαναύσως και ενδεχομένως και παρά φύσιν επί της Μαθηματικής Επιστήμης βουλευτή, ενώ δίπλα τους, απορημένοι, να ερωτούν Qu est-ce qui se passe? 2 οι Γάλλοι ομότεχνοί τους Pascal, Poncelet, Monge και Descartes! Με τρόμο, καθότι ο κίνδυνος εκλογής του γαλάζιου Ανανιστή είναι ορατός, άρχισα να διερωτώμαι αν το πολυδιαφημισμένο επιτελείο που θα υποστηρίξει τον Νίκο Αναστασιάδη στη διακυβέρνηση για τη σωτηρία του τόπου αποτελείται από τοιούτου διαμετρήματος και βεληνεκούς 3 στελέχη. Βεβαίως η προκατάληψη και η εμπάθεια οδηγούν πάντοτε σε λανθασμένα συμπεράσματα, και αυτό με υποχρέωσε να επανεξετάσω και να αποπειραθώ μια βαθύτερη ανάλυση για τα αίτια της αποκαρδιωτικής περί τα Μαθηματικά εμφάνισης του διακεκριμένου στελέχους του Δημοκρατικού Συναγερμού. Και, πράγματι, η ανεπάρκεια του Νίκου Τορναρίτη στον υπολογισμό αναλογιών ανάγεται πίσω, στα μαθητικά του χρόνια, στην Πέμπτη Δημοτικού, όταν ο γνωστός «αγγλικός δάκτυλος», νοθεύοντας την κληρονομιά της Ελληνικής μας Παιδείας, είχε εισαγάγει τότε, στη θέση της διδασκαλίας των αναλογιών, έναν διαβόητο τυφλοσούρτη, ονομαζόμενο «η Μέθοδος των Τριών»! «Όταν τα ποσά είναι ανάλογα, διά την εύρεσιν του αγνώστου Χ πολλαπλασιάζομεν τον άνωθεν του Χ επί το κλάσμα αντεστραμμένον»! Και όταν τα ποσά ήταν «αντιστρόφως ανάλογα», πολλαπλασιάζαμε τον «άνωθεν του Χ» απλώς με το κλάσμα! Οποία αποθέωση της τυποποιημένης σκέψης και της Παιδείας με παρωπίδες! Και, όταν το πρόβλημα είχε περισσότερες από μία παραμέτρους, οι πλείστοι έβρισκαν την απάντηση... μάλλον από εύνοια της Φύσης, οι πιο προικισμένοι, και από εύνοια της Τύχης, κάποιοι από τους υπολοίπους! Ατυχής, λοιπόν, η εμφάνιση του πάντοτε στομφώδους Νίκου Τορναρίτη ως αναλυτή δημοσκοπήσεων, αλλά, όπως αποδεικνύεται, δεν φταίει ο ίδιος. Φταίνε οι ελλείψεις που του άφησε το τότε αναλυτικό πρόγραμμα της Πέμπτης Δημοτικού, νοθευμένο ύπουλα από την αγγλόφιλον Δεξιά, που εμφιλοχωρεί πάντοτε στα άδυτα του Υπουργείου Παιδείας. Βέβαια για τα «παράπονα» που απηύθυνε στον Νίκο Κατσουρίδη για την αλλοίωση της Ελληνικής Παιδείας από το ΑΚΕΛ πρέπει να μέμφεται μόνο τον κληρονομικό του ανθελληνισμό, το πομπώδες ύφος του όταν «προασπίζεται» την Ελληνική Παιδεία και την παλαιότερη, περίεργη (;) σύμπλευσή του με έναν άλλο ολετήρα της Παιδείας, πολύ πονηρότερο βεβαίως, τον τέως υπουργό Παιδείας Ανδρέα Δημητρίου. Ξ. 1. «Ατού ο Γαβριήλης»: Ορολογία της πιλόττας (του γαλλικού παιγνίου χαρτιών la Bellotte ) διά τον χαρακτηρισμό πεισμόνων και ανεπιδέκτων μαθήσεως παικτών. 2. Qu est-ce qui se passe? = Τι τρέχει; Τι συμβαίνει; 3. «... διαμετρήματος και βεληνεκούς...»: Προσοχή, οι ιδιότητες των βλημάτων εδώ χρησιμοποιούνται αυστηρά μεταφορικώς.

17 Ρε Κυπραίοι, μεν κάμνετε διαδηλώσεις μόνο στη Βουλή! Εν στο Προεδρικό που 22 Δεκεμβρίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com εν ο εγκληματίας. Πάμε να του δειχτού- 17 με να μεν τζιοιμάται τις νύχτες. ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ γράφει Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΟ ΚΑΦΡΕΙΟΝ ΑΣΜΑ ΚΑΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΤΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ «Sic transit gloria mundi» Διανύομεν αισίως τον Δεκέμβριον του 2012 μετά κομμένης της ανάσας, ουχί όμως λόγω της εις το ημερολόγιον των Μάγια προφητευθείσης ως επερχομένης συντελείας της υφηλίου κατά την , αλλά διά το δεδομένως επερχόμενον μνημονιακόν τσουνάμι, δώρον της ακατονομάστου ακελικής διακυβερνήσεως. Τσουνάμι ουχί τυχαίον ή εκ διεθνών συγκυριών ή των τραπεζών, ως ισχυρίζονται εις τα ΜΜΕ τα ακελοτσόγλανα, αλλ επί σκοπώ και εκ του πονηρού δημιουργηθέν εκ των άκρως νοσηρών κυβερνώντων. Εξ αρχής, τα ακελικά όργανα διετυμπάνιζον ότι ο ολέθριος και απαίδευτός τους ηγεμών απώτερον σκοπόν είχε την δημιουργίαν και εδραίωσιν της ούτω καλουμένης δικαίας ακελικής κοινωνίας. Ουδείς όμως εξ ημών διηρωτήθη ή διηρεύνησεν εις βάθος το νόημα της εν λόγω φράσεως, θεωρούντες ότι περί ενός ακόμη ακελικού, άνευ αντικρύσματος και νοήματος, σλόγκαν επρόκειτο. Η δικαία, κατά την ακελικήν συμμορίαν, κοινωνία είναι εις την θεωρίαν μία κοινωνία όπου κοινόν χαρακτηριστικόν θα είναι η ισότης των πολιτών και η ισορροπημένη κατανομή των βαρών. Η πραγματικότης, όμως, πόρρω απέχει της θεωρίας, εφ όσον, εκ των ενεργειών των, διεφάνη η πραγματική των ύπουλος πρόθεσις να δημιουργήσωσι κοινωνίαν όπου θα επικρατή η πενία και η ανέχεια και όπου οι πολίται θα προσβλέπωσι εις τους εν εξουσία παμφάγους και αδηφάγους κομμούναρους δι ολίγα ψιχία εκ του ολιγαρχικού συμποσίου των και όπου θα κυριαρχή η εξανδραπόδισις των πολιτών, ως επί των πάλαι ποτέ φρικαλέων κομμουνιστικών καθεστώτων. Το εύλογον όμως ερώτημα είναι ποίος ο τρόπος υλοποιήσεως του ως άνω καταχθονίου σχεδίου. Εάν ήτο δυνατόν να εβελτιούτο το βιοτικόν επίπεδον του λαού, ώστε να καταστώσι οι πτωχοί ευπορώτεροι και οι πλούσιοι ολίγον πτωχότεροι, ως ούτοι τότε διεκήρυττον, το έργον των θα ήτο όντως θεάρεστον. Όμως, οι ακελικοί είναι εκ φύσεως κατειλημμένοι εκ μίσους και φθόνου δι οιονδήποτε έχει περιουσίαν και ευρίσκεται εκτός της συμμορίας των. Η αφ εαυτής απόκτησις και ιδιοκτησία μεγάλης περιουσίας δεν ενοχλεί τούτους ποσώς, ενόσω αύτη ευρίσκεται εντός των σαθρών της κόλπων, οπότε και ο τρόπος αποκτήσεώς της, είτε νόμιμος είτε άνομος, ουδόλως τους απασχολεί. Διά την επίτευξιν του ιερού σκοπού είναι αναγκαία η καταστροφή της μεσαίας τάξεως και ο απανταχού διεμβολισμός των αχρήστων του 25%, οίτινες ανεγκεφάλως ακολουθούσι και υπακούουσι τούτους, «πιστεύοντες και μη ερευνώντες», έχοντες εκ γενετής υποστεί δραστικήν και μη αναστρέψιμον πλύσιν εγκεφάλου εντός του παντελώς πεπωρωμένου ακελικού οικογενειακού των περιβάλλοντος. Η πανώλης η ονομαζομένη ΑΚΕΛ υποχωρεί λίαν συντόμως, έχουσα ισοπεδώσει τα πάντα και τους πάντες, ενώ, εις απάσας τας εκφάνσεις της κοινωνίας, έχουσι εισχωρήσει και εδραιωθή οι δαιμόνιοί της απόστολοι, διά να ενεργώσι ως χαφιέδες και βολευταί εις τας επομένας κυβερνήσεις, αν ουχί γενεάς. Τα απότοκα όμως της μιας και μοναδικής των διακυβερνήσεως θα στοιχειώνωσι την χώραν, το έθνος και τον υγιή Ελληνοκύπριον διά δεκαετίας. Αρχή εγένετο με την διασπάθισιν του κληρονομηθέντος εκ της προηγουμένης κυβερνήσεως μεγάλου αποθέματος εν ριπή οφθαλμού και νυν, η υστάτη των εκδίκησις είναι ο δυσθεώρητος φόρος ακινήτου ιδιοκτησίας, διά του οποίου εμερίμνησαν, εμμέσως πλην επιτυχώς, να καταστήσωσι τον Έλληνα Κύπριον ακτήμονα ή ενοικιαστήν της ιδίας τούτου περιουσίας. Και τούτο ως ρεβανσισμός διά την προβλεπομένην απαξιωτικήν μη επανεκλογήν ακελικού ή ακελικού δορυφόρου εις την εξουσίαν, εις τους αιώνας των αιώνων. Το ύπατον αξίωμα κατείχε διά πέντε έτη το πλέον κατάπτυστον, καταγέλαστον και καταστροφικόν ανθρωπάριον το οποίον παρήγαγε αύτη η χώρα. Άτομον τοσούτον ψυχικώς πεπλανημένον και βδελυρόν, ώστε εξίσωσε την τουρκικήν εισβολήν με το πραξικόπημα, εξευτέλισε το εθνικόν θέμα, εδολοφόνησεν βασικώς εν ψυχρώ δεκατρία άτομα, κατέστρεψε την οικονομίαν, διώρισε κατά το δοκούν αχρήστους οπαδούς του εις θέσεις, ως ο ίδιος, πολύ πέραν των προσόντων και δυνατοτήτων των, ενώ συνεχίζει ψευδαισθητικώς να θεωρή εαυτόν εθνοσωτήρα και μέγα ευεργέτην. Έν άτομον το οποίον ουδέποτε απελογήθη διά τα ολέθριά του λάθη, ουδέποτε είπε «mea culpa», oυδέποτε εδάκρυσε διά τα δεινά του Έθνους και των Ελλήνων εκ των Τούρκων εισβολέων, πλην όμως, ως μικρόψυχον και θρασύδειλον κομμούνι του Δημοτικού, εξέσπασεν εις ακαταπαύστους μυξιάρικους λυγμούς εις το εμετικόν συνέδριον της ΠΕΟ, ενθυμούμενος δήθεν τας κομμουνιστικάς του ρίζας και την ιστορικήν του πορείαν εις την κομματικήν κονίστραν και υποσχόμενος, σουρρεαλιστικώς και καταχειροκροτούμενος εκ των παρισταμένων κτηνών, ότι «θα συνεχίση απτόητος τον αγώνα». Η ψυχιατρική όμως άποψις διά τον ως άνω άνανδρον, παρορμητικόν, γελοίον και δυσάρεστον κλαυθμηρισμόν είναι ότι ούτος δεν προεκλήθη εκ της συντροφικής ατμοσφαίρας ή εκ νοσταλγικού οίστρου, αλλ εκ της υποσυνειδήτου αναγνωρίσεως της πλήρως αποτυχησάσης του θητείας και της απογνώσεως και πίκκας ότι δεν θα υπάρξη ετέρα, ως και της επιγνώσεως ότι, εκ του προσεχούς Μαρτίου, θα καταστή πέτρα προς ούρησιν του (μη τραπεζικού) ομίλου «Κυνών Κυπρίων». ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ H NEA ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η ΝΕΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΛΛΙΔΗ 8 ΕΥΡΩ 10 ΕΥΡΩ

18 18 ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ, ΠΕΙΝΑΜΕ, ΚΑΤΕΒΑ ΝΑ ΣΕ ΦΑΜΕ! 22 Δεκεμβρίου 2012 Η άλλη Ένωσις ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΗ ΜΙΣΣΙΟ Αλήθεια, πώς ψεύτισε ο κόσμος... ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα ρομαντικοί Μπορεί η ζωή να συνεχίζει αδιάκοπα να ψευτίζει, η βαρβαρότητα να αποτελεί πια κανονικότητα, το πρόσωπο να χάνεται ολοένα περισσότερο μέσα στο άτομο, ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα κάποια δημιουργήματα που μας θυμίζουν πως υπάρχει και άλλος δρόμος, πιότερο ανθρώπινος και λιγότερο εργαλειακός για να βαδίσουμε. Δημιουργήματα που αναγκάζουν την ανθρώπινη ψυχή να πάει δυο σπιθαμές πάνω απ τη γη, που δίνουν πίστη στον κόσμο πως αξίζει να αγωνίζεται και πως η λιποταξία όχι μόνο δεν αποτελεί τη λύση, αλλά την άρνηση να διαφυλάξεις την ίδια σου την υπόσταση. Σ αυτά τα δημιουργήματα εντάσσονται και τα έργα του Ελλαδίτη συγγραφέα και αγωνιστή της Αριστεράς Χρόνη Μίσσιου, που έφυγε σε ηλικία 82 πριν από ένα μήνα, έχοντας διανύσει μια πορεία που σφραγίστηκε από την Αντίσταση στα χρόνια της κατοχής, τον εμφύλιο, εξορίες αλλά και φυλακές κατά τη διάρκεια της Χούντας. Δεν είναι όμως το αριστερό αποτύπωμα του Μίσσιου που καθιστά τα κείμενά του βαθιά ριζοσπαστικά, αλλά ο λαϊκός και καθαρός του λόγος, που έμεινε να μας θυμίζει όσα αξίζει να κρατήσουμε για να αναστήσουμε ξανά την ανθρώπινη συνείδηση. Ήδη από το πρώτο του αυτοβιογραφικό βιβλίο, Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς (1985), διαπιστώνουμε την οικουμενικότητα του πολιτικού του λόγου, που δεν γνωρίζει σύνορα ιδεολογικά, αλλά λευτερώνει τον άνθρωπο πρώτα από τους εσωτερικούς του εχθρούς. Στο κείμενο αυτό ο συγγραφέας, με έναν ακλόνητο και αντικειμενικό τρόπο, ασκεί κριτική στην Αριστερά, υπενθυμίζοντας ότι τα υψηλά νοήματα δεν υπάρχουν στην ιδεολογία, αλλά στη συμπεριφορά του ανθρώπου που αγωνίζεται για το μεγαλύτερο κατόρθωμα: να παραμείνει άνθρωπος. Τι να σου πω, όλα αυτά τα χρόνια που εσύ έλειψες, τα χρόνια λέω που μας άντρωσαν μέσα στην κρεατομηχανή, μ έχουν μπερδέψει. Είναι δύσκολο πια να ξεχωρίσεις πού βρίσκεται η μπέσα, η παλικαριά ή η ανθρωπιά, που θα λεγαν οι μορφωμένοι, αυτή που βγαίνει ίσα από μέσα μας σα μαχαίρι, που δεν καθορίζεται απ όξω σαν μια εξαιρετική στάση, αλλά την κουβαλάμε μέσα μας, σαν μια μνήμη ή σαν συνηθισμένη καλημέρα Συνεχίζοντας, ως ρομαντικός, την προσπάθειά του να διαφυλάξει την τρυφερότητα και να κρατήσει ζωντανό το ουτοπικό όνειρο, μας παραδίδει κείμενα που μας διδάσκουν ότι το νόημα του επιτυχημένου αγώνα δεν κρίνεται από την έκβασή του, αλλά από το αν θα καταφέρεις να μείνεις ολάκερος άνθρωπος, να μη συντριβείς. Στάση που αποτυπώνεται μέσα από τον διάλογο του ήρωα με τον βασανιστή του, στο βιβλίο Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε; (1988): Εμείς, ορίστε, εγώ δε σου ζητώ να υπογράψεις καμιά δήλωση, χαμογέλασέ μου απλώς και σου δίνω το λόγο της τιμής μου ότι θα πας σπίτι σου χωρίς να σε πειράξει κανείς, απλώς χαμογέλασε Οι μυς του προσώπου μου πονάνε αφόρητα από την προσπάθεια να κρατήσω το γέλιο που ανεβαίνει από τα βάθη του είναι μου. Ένιωθα σαν ο μοναδικός υπερασπιστής του πολιτισμού των ανθρώπων. Η εξουσία των νικητών, το εφιαλτικό κράτος, ζητούσε από μένα, τον παρία, που χρόνια και χρόνια προσπάθησε να με εξοντώσει, απλώς να του χαμογελάσω Είμαι ή δεν είμαι ο Ρομπέν των δασών; [ ] Του λέω, κοίτα να δεις, δε μπορώ να κρατηθώ άλλο, θα χαμογελάσω, όχι για σένα, αλλά για μένα. Θα χαμογελάσω από ευτυχία για τον αδερφό μου τον άνθρωπο, για σας θα μου ήταν πιο εύκολο ένα δάκρυ... Στα επόμενα βιβλία του ο Μίσσιος, διατηρώντας τη θερμότητα των αισθημάτων του, θα μεταδώσει τα πιο δυνατά μηνύματα για το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος έναν καλύτερο και δικαιότερο, χωρίς καμιά ιδεολογική διόπτρα για τον άνθρωπο, κόσμο. Από το Τα κεραμίδια στάζουν (1991) μέχρι τα Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι (1996) και Ντομάτα με γεύση μπανάνας (2001) προσπαθεί να μην περιορίσει τον άνθρωπο στον στενό ορίζοντα του πραγματικού υπαρκτού και τη σκέτη αναπαραγωγή του ταυτόσημου, αλλά να τον επανατοποθετήσει απέναντι στην ίδια του την ύπαρξη. Ενώ η ζωή μία φορά δίνεται στον άνθρωπο, άπαξ, σαν μια μοναδική ευκαιρία, επισημαίνει ο Μίσσιος, αυτός τη σέρνει από δώ κι από κεί δολοφονώντας την. Επιζητά οργανωμένη κοινωνία και οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις, αλλά έχει λησμονήσει πως σχέση σημαίνει συνάντηση, έκπληξη και γέννα συναισθήματος. Σταμάτησε να οικοδομεί το παρόν με την ύλη του παρελθόντος, αλλά ζει για ένα μέλλον που αγνοεί, μπαζώνοντας την ψυχή του με όλα εκείνα τα σκουπίδια του σύγχρονου καταναλωτικού τρόπου ζωής. Χώρισε «τη μέρα σε πτώματα στιγμών και σε σκοτωμένες ώρες» και έκαμε «το σώμα του ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών», αφήνοντας τα πιο σημαντικά ή θάβοντάς τα. Έπαψε να κάνει έρωτα, να απολαμβάνει τη φύση, να δημιουργεί και συναντιέται. Η μέρα για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να αποτελεί μια δημιουργία, έστω κι αν αυτή η δημιουργία απαιτεί μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας του. Στο σημείο αυτό είναι που διαπιστώνει πως το πρόβλημα της κρίσης δεν είναι ζήτημα μόνο οικονομικό αλλά και αξιακό του μετανεωτερικού ανθρώπου και, για να επιλυθεί, απαιτείται μια διαφορετική τοποθέτηση της συμπεριφοράς του ανθρώπου, προκειμένου να αποκρούσει τη βαρβαρότητα ενός συστήματος που ο ίδιος δημιούργησε. Η μόνη λύση είναι ένας νέος δρόμος επαναπροσέγγισης του κόσμου που μας περιβάλλει. Και αυτό αποτελεί όχι μόνο καθήκον αλλά και ανάγκη, για να μπορεί κάποτε να κοιτάξει ο άνθρωπος, όπως έλεγε και ο Μίσσιος, τη μάπα του στον καθρέφτη και να πει: «Είμαστε εντάξει, ρε μάγκα, πάμε». Ο Αναγνώστης και η Στήλη του εκτρέπονται Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού Συμβαίνει κάποτε, η ανάγνωση ενός βιβλίου, το οποίο αφορά άλλη εποχή, να οδηγεί τον αναγνώστη σε σκέψεις και βαθιά απελπισία, που μοιάζουν να πηγάζουν από την τρέχουσα πραγματικότητα. Το βιβλίο του Πέτρου Στ. Μακρή- Στάικου με τίτλο Ο Άγγλος Πρόξενος και υπότιτλο «Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες: Ελλάδα - Μέση Ανατολή ( )», που εκδόθηκε το 2011 από την Ωκεανίδα, έχει θέμα του τη δράση των διαφόρων κλάδων των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, τη φυγάδευση των Άγγλων από την κατεχόμενη Ελλάδα στην Αίγυπτο, μέσω Τουρκίας, αλλά και τη συνεργασία (πληροφορίες, διοχέτευση οπλισμού, σχεδιασμό ενεργειών) με τις αντιστασιακές ομάδες, ως επίσης και τη δραστηριότητά τους στο Κάιρο με την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αλλά και πολιτικά πρόσωπα και δυνάμεις στην κατεχόμενη Ελλάδα, με στόχο τη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στη χώρα, μετά την απελευθέρωση. Στο βιβλίο κυριαρχεί η ζωντανή αφήγηση, παρά τη σχολαστική τεκμηρίωση και την αναφορά σε αρχεία. Ο συγγραφέας δεν κρύβει τις απόψεις και τις κρίσεις του, οι οποίες απέχουν από την «αριστερόστροφη» ιστοριογραφία. Η κρίση του είναι απολύτως αρνητική για την τάση της βρετανικής πολιτικής, η οποία υποστήριξε τον ΕΛΑΣ. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα στη συνάντηση του Καΐρου, τον Αύγουστο του 1943, όπου παρέστη η αντιπροσωπεία των βουνών, προδιαγράφει τον Εμφύλιο Τυχαία, μερικές μέρες μετά την ολοκλήρωση του πιο πάνω βιβλίου, εντόπισα το ακόλουθο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη στο Τετράδιο Γυμνασμάτων Β (εκδόσεις Ίκαρος, 1976): ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΣΤΗ Μ.Α. (Αφήγηση για τα παιδιά) Ήσυχοι ήμασταν, ας πούμε, εδώ που λαχε να ζούμε μες στη ζέστη την ογρή μες στη Μέση Ανατολή. Φούσκωνε και το ποτάμι, φούσκωναν και τα μυαλά κι ήμασταν σαν το καλάμι στην παχιά ακροποταμιά, όταν ήρθανε οι αντάρτες με πιστόλες και με χάρτες να ταράξουν τη ζωή μας. Ήρθε ο Ρούκος, ήρθε ο Ντύμας, ο Καρτάλης με τον Πύρο κι ο Δεσπότης με τον Τζίρο, και τους βάλαν στ αψηλά με χαφιέδες και δροσιά να θυμούνται τα βουνά. «Τι γυρεύουν; Τι γυρεύουν;» φώναζαν στις παροικίες. «Τι γυρεύουν; Τι γυρεύουν;» φώναζαν στις νταχαμπίες. «Ποιος τους έφερε δω-πέρα να μας πάρουν τον αέρα;» «Μην τους φέραν οι Συμμάχοι;» «Αλλ αυτοί μας αγαπούν και δε θέλουν την αμάχη στους λαούς που πολεμούν για να ζήσει η ανθρωπότη έξω απ της σκλαβιάς τα σκότη». «Μην τους φέραν οι Αραπάδες για να πάρουνε μπαξίσι;» «Αδερφέ μου, οι Ελληνάδες που γλεντούν σε κάθε κρίση, αυτοί πάλι βρήκαν κάτι να μας κόψουν το ραχάτι». Κίτρινος και σιωπηλός όταν τον ρωτήσουν κάτι, μ ένα νεκρωμένο μάτι τους κοιτάει και τους ρωτά: «Πού τα βρήκατε όλα αυτά; τι ναι αυτός ο λουκουμάς; άρτζι μπούρτζι και λουλάς, πράσινα άλογα και θειάφι, δεν τ αφήνετε στο ράφι με μια τρύπια κατσαρόλα, μ ένα πράσο, με μια φόλα μολονότι ορθόν θα ήτονα να ρωτήστε και το γείτονα, να ρωτήστε το χασάπη, να ρωτήστε τον αράπη που πουλάει ζεστά σουδάνια καλοχώνευτα και σπάνια». Οι αντάρτες σαν τον είδαν πήγε να τους φύγει η βίδα. Μέρα-νύχτα συζητούσαν, μέρα-νύχτα πολεμούσαν για να βρούνε κάποια λύση στης Ανατολής την κρίση που ήταν πια μασκαραλίκι. Μα οι Εγγλέζοι που τους θρέφαν χωρίς να πλερώνουν νοίκι, έπαψαν να παίζουν πρέφα και σα να μοιράζαν κόλλυβα τους εμάζεψαν αθόρυβα και τους στείλανε ξανά στα ψηλά τους τα βουνά. «Τα Περιστέρια»

19 22 Δεκεμβρίου 2012 ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΛΑΪΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. ΚΑΤΩ ΤΟ ΛΑΪΦΣΤΑΪΛ. 19 ΜΕΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΑΣ l Μπουάτ της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται επάξια στην μπουάτ «Η Αχάριστη», την οποία οι αναγνώστες μας ανέδειξαν ως τον καλύτερο πολιτιστικό χώρο της Κύπρου, αν όχι παγκοσμίως. l Μπουατατζού της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στην Έλενα Πόντιου, για την πολύτιμη βοήθειά της στην ανάδειξη της μπουάτ «Η Αχάριστη» διεθνώς. l Σάτιρα της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται χωρίς δεύτερη σκέψη στο ΤΙΒΙ 69 ΓΑΜΑ και στον συγγραφέα του Βάσο Φτωχόπουλλο, για την πολύτιμη συνεισφορά του στον στείρο στείρο στείρο αντιακελισμό και γενικότερα στο πολιτισμικό γίγνεσθαι της μικρής μας πατρίδας. l Βιβλιοπώλισσα της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στη συνεργάτιδα της Ένωσις Ιλιάνα Κουλαφέτη, η οποία διαπρέπει στην Αθήνα ως σπουδαία βιβλιοπώλισσα. l Πρήχτης της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στην εφημερίδα Γνώμη του ΑΚΕΛ. Σταματήστε, επιτέλους, να μας στέλνετε μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο! Μας τα χετε πρήξει! Έπαινος στον δικό μας Κούλλη Χατζηπολυκάρπου. Μνεία στον Κ.Σ. και Γ.Α. Διορθώτρια της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στην Πόπη την Ελλαδίτισσα, που μας έμαθε ότι η διόρθωση μιας εφημερίδας του βεληνεκούς της Ένωσις δεν είναι εύκολη υπόθεση. l Εκδότης της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στον εκδότη της εφημερίδας Ένωσις Βάσο Φτωχόπουλλο, που μας έμαθε ότι πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι σε μια εφημερίδα ο εκδότης έχει πάντα δίκαιο, ό,τι κι αν λέει η Πόπη η Ελλαδίτισσα. l Στήλη της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στον Χρυσοπράσινο Φίλλο του Ρέπουσου. Έπαινος στην Κλειτορίδα της επικαιρότητας του Ρουπιρόζα. Μνεία στη στήλη Στου απέραντου την ψίχα, ειδικά για τα κείμενα στη διάλεκτό μας. l Άρτι αφιχθείσα εξ Ελλάδος της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στη μία και μοναδική άρτι αφιχθείσα εξ Ελλάδος. l Χάρη Ν. Σπανού της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στην κουμέρα και φίλη μου και γιάτρενά μου Χάρη Ν. Σπανού για τις άψογες συνεργασίες μας. l Θυμωμένος νέος της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στον ΠΥΞ ΛΑΞ, ο οποίος παίρνει και το βραβείο του συνεργάτη που στέλνει τελευταίος το κείμενό του, διότι το ξεχνάει. Έπαινος στον Λιοντή. Μνεία στην Ηλέκτρα Μιχαηλίδου. l Συνεργάτης με τις περισσότερες μετοχές στη CYTA της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στον Τίτο Χριστοδούλου, που αν δεν τον πάρεις 27 φορές στο τηλέφωνο να του υπενθυμίσεις πως δεν έστειλε τα κείμενα που υποσχέθηκε, δεν πρόκειται να τα δεις ποτέ. Άλλα βλέπεις, αυτά ΟΧΙ. l Καζαντζιδικός της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στον αγαπητό εκδότη μας. Έπαινος στον Αλέκο Μιχαηλίδη. (Κανονικά το βραβείο θα το κέρδιζε ο Αλέκος Μιχαηλίδης, αλλά προς τα τέλη του Νοέμβρη η αδελφή του μας εκάρφωσε πως άκουε κρυφά Μπιθικώτση!) Ο Τίτος Χριστοδούλου, ενώ περιμένει τον Πόντιο να του φέρει τον καφέ του. Μνεία στον Έκτορα Μιχαηλίδη. l Αρχισυντάκτρια της χρονιάς (η οποία τα παίρνει χοντρά, χωρίς να κουνάει το δακτυλάκι της): Το βραβείο απονέμεται στην Ελενίτσα Ευτυχίου. l Ανταποκρίτρια στην Αθήνα της χρονιάς: Το βραβείο απονέμεται στην Ιόλη Μιχαηλίδου. Έπαινος στην Έφη Δούση. Μνεία (χατιρικώς) στον Χρίστο Πέτρου, ο οποίος δεν κάνει και πολύ καλά τη δουλειά του. l Το βραβείο των 7 ευρώ για τον συνεργάτη με την καλύτερη διάθεση το κερδίζει ο ΓΑΔΑΡΟΣ ΚΥΠΡΟΥ, πάντα ευγενέστατος και ωραίος. l Στον Τίμαιο και τον Κριτία απονέμουμε το μέγα βραβείο κοινωνικής και πολιτιστικής κριτικής, χωρίς να χρειάζεται να το δικαιολογήσουμε κιόλας. l Στον Απόστολο, που γράφει τη στήλη Αναφανδόν και άνευ περιστροφών, δίδουμε το βραβείο καθαρεύουσας και άλλων γλωσσικών αντιακελικών παρεκκλίσεων. Σκέψεις για την πρόσληψη και αναπαραγωγή των παλιών λαϊκών τραγουδιών στις μέρες μας Β. Για τις διασκευές των λαϊκών τραγουδιών Με πολλούς φίλους οι οποίοι ασχολούνται επαγγελματικά και μη με τη μουσική, συζητάμε συχνά για το φαινόμενο των διασκευών παλιών λαϊκών τραγουδιών από νέα συγκροτήματα. Αναφέραμε και στη στήλη του προηγούμενου τεύχους αξιολογότατα συγκροτήματα, όπως οι Λοκομόντο, οι Ιμάμ Μπαϊλντί, οι Τρίο τεκκέ και άλλα μουσικά σχήματα, τα οποία, εκτός από δικά τους τραγούδια, παίζουν στις συναυλίες τους, αλλά και δισκογραφούν με μεγάλη επιτυχία, παλιά διασκευασμένα τραγούδια. Πολλοί από τους φίλους βλέπουν να συμβαίνει, μέσα από το μουσικό αυτό ρεύμα, μια κάποια αναβίωση του λαϊκού τραγουδιού. Θεωρούν ότι, συνειδητά ή υποσυνείδητα, το φαινόμενο αυτό συμβαίνει επειδή το επιβάλλει η ανάγκη των νέων για επαναπροσέγγιση με την πολιτιστική μας ρίζα. Κάποιοι άλλοι, πάλι, θεωρούν ότι πρόκειται για μια μόδα της εποχής, η οποία θα περάσει αργά ή γρήγορα και είναι ανάξια σχολιασμού και ανάλυσης. Η δική μας άποψη βρίσκεται κάπου στη μέση. Καταρχάς, το γεγονός ότι πρόκειται για μόδα της εποχής δεν αποκλείει την άλλη άποψη, που θέλει το φαινόμενο να συμβαίνει για βαθύτερους ή λιγότερο βαθείς λόγους. Προφανώς και είναι μόδα της εποχής, αλλά αυτό ούτε κακό είναι ούτε και άσχημο, ομολογουμένως. Ηθελημένα ή άθελα, λοιπόν, τα μουσικά σχήματα τα οποία προβαίνουν σε διασκευές παλιών τραγουδιών και κατ επέκταση το κοινό τους ενδεχομένως να προβαίνουν σε κάποιου είδους αναβίωση του λαϊκού μας τραγουδιού, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι η αναβίωση του λαϊκού μας τραγουδιού είναι το ζητούμενο για τα συγκροτήματα αυτά. Απλώς τα επαναφέρουν στο προσκήνιο με τον δικό τους τρόπο. Εδώ ακριβώς τίθεται το ερώτημα: Τι είναι αυτό που θέλουν να προβάλουν, να «περάσουν στο κοινό τους» αυτά τα συγκροτήματα, χρησιμοποιώντας λαϊκά τραγούδια; Κάνουμε, λοιπόν, μια υπόθεση εργασίας, η οποία θέλει το φαινόμενο αυτό να συμβαίνει επειδή στο λαϊκό μας τραγούδι εντοπίζει κανείς μια αμεσότητα και μια αλήθεια που, για πολλούς λόγους, δύσκολα αποδίδεται από τα σύγχρονα τραγούδια. Αυτά τα χαρακτηριστικά του λαϊκού τραγουδιού είναι που θέλουν τα νέα συγκροτήματα, τα οποία προβαίνουν σε διασκευές, να διατυπώσουν με τον τρόπο τους. Και επειδή οι ηχητικές προσλαμβάνουσες στην εποχή μας είναι πλέον παγκοσμιοποιημένες, έτσι και η μουσική επένδυση των τραγουδιών αλλάζει, σε σχέση με την πρωτότυπη μορφή της. Εκσυγχρονίζονται δηλαδή τα τραγούδια και, ενώ οι στίχοι μένουν ως έχουν, οι μουσικές γίνονται ρέγγε, ηλεκτρονικες, ροκ, φανκ κλπ., τις περισσότερες φορές μάλιστα με μεγάλη φαντασία και καλαισθησία. Επιτυγχάνεται όμως έτσι ο εκσυγχρονισμός της αλήθειας του λαϊκού τραγουδιού; Η απάντηση εδώ, κατά τη γνώμη μας, είναι αρνητική. Τα λαϊκά τραγούδια εκπέμπουν αυτή την αλήθεια και την αμεσότητα όχι μόνο επειδή τα όσα εξιστορούν είναι η πραγματικότητα και τα βιώματα εκείνων που τα έγραψαν, αλλά επειδή, ως έργα τέχνης μαστορικά πλασμένα, τα στοιχεία που τα συναποτελούν (στίχος, μουσική, τραγουδιστικό ύφος-απόδοση) συνυπάρχουν με απόλυτη αρμονία και ισορροπία. Δηλαδή, ο κάθε στίχος διατυπώνεται με την κατάλληλη μουσική. Ο Μπαγιαντέρας μας πείθει ότι «ζούσε μοναχός χωρίς αγάπη» και ξαφνικά «τώρα όλα γύρω του γελούνε κι απ αγάπη όλα του μιλούνε», επειδή η μουσική και το τραγουδιστικό του ύφος μαρτυρούν με έμμεσο τρόπο το ίδιο ακριβώς πράγμα με αυτό που λένε οι στίχοι. Αυτό συμβαίνει, λίγο ή πολύ, σε όλα τα λαϊκά μας τραγούδια. Πώς μπορεί να δηλώνει ένας συντετριμμένος από έρωτα ότι έχει «μια φούντωση και μια φλόγα μέσα στην καρδιά», χορεύοντας ρέγγε; Πώς μπορεί ένας άνθρωπος, ο οποίος «ανθίζεται» τα παραμύθια της κοπελιάς του και καταλαβαίνει ότι «ήταν ο πασατέμπος της για να περνά η ώρα», να το δηλώνει με φωνή φιλτραρισμένη ηλεκτρονικά; Κλείνοντας, λοιπόν, ξαναλέμε ότι το αισθητικό αποτέλεσμα των πλείστων διασκευών είναι όντως πολύ ωραίο και διασκεδαστικότατο. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η ουσία του τραγουδιού το βάθος του, θα τολμούσα να πω κάπου χάνεται με τις διασκευές. Εξάλλου αυτό δεν ξέρουμε καν αν είναι επιδίωξη των συγκροτημάτων που κάνουν διασκευές. Μπορεί να επιδιώκουν μόνο την ξέφρενη διασκέδαση. Πάντως σίγουρα θα ήταν ωραίο, στις διψασμένες για ουσία και νόημα μέρες μας, να καταφέρναμε μέσα στη διασκέδασή μας να βάζαμε και ουσία (ή βάθος), έτσι όπως στο λαϊκό μας τραγούδι. Στο σημείο αυτό αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι ελληνικό αλλά διεθνές. Βλέπουμε δηλαδή και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής να συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Μια ενδιαφέρουσα έκφανση της αναβίωσης του λαϊκού μας τραγουδιού, αστικού και δημοτικού, είναι οι πολλές διασκευές τραγουδιών από νέα συγκροτήματα. Και στο παρελθόν συνέβαινε να διασκευάζονται από νεανικά συγκροτήματα δημοτικά ή λαϊκά τραγούδια, ωστόσο σήμερα θα μπορούσαμε να πούμε για μια ολόκληρη μουσική σκηνή και όχι για μία ή δύο μεμονωμένες διασκευές. Τα ερωτήματα που προκύπτουν από την ύπαρξη του φαινομένου αυτού είναι πολλά. Καταρχάς πού οφείλεται αυτό το φαινόμενο και ποια ανάγκη της σημερινής νεολαίας είναι εκείνη που οδηγεί τα συγκροτήματα αυτά να «πειράζουν» τα λαϊκά τραγούδια; Το ρεμπέτικο, το δημοτικό και κάθε τραγουδιστικό είδος διαμορφώθηκε ως φορέας του αξιακού κώδικα, της ιδεολογίας και της κοσμοαντίληψης που επικρατούσαν στην εποχή της διαμόρφωσής του. Αυτό αποδίδεται μέσα από τον στίχο, τη μουσική και το τραγουδιστικό ύφος. Δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν μπορεί κάποιος σήμερα να αποδώσει αξιόλογα ρεμπέτικα, επειδή ζούμε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή. Εξάλλου τα βαθύτερα χαρακτηριστικά του ρεμπέτικου αφορούν τη διαχρονία. Παραδείγματος χάριν, όταν λέει ο Βαμβακάρης στον «Ισοβίτη» ότι θα ρίξει στην κοπελιά που τον πίκρανε πετρέλαιο και θα την κάψει, αυτό το οποίο μπορεί να επικαιροποιηθεί σήμερα δεν είναι η πυρπόληση της κοπελιάς σε αντίστοιχες υποθέσεις, αλλά ο επιθετικός τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης από μέρους του πικραμένου. Ελλείψει κάποιου από αυτά τα τρία στοιχεία, τα τραγούδια μοιάζουν κάπως ανολοκλήρωτα.

20 Εγώ δεν πήρα κανένα βραβείο της χρονιάς, 20 αλλά δεν πειράζει. Προτιμώ να μου δώσετε vasosftohopoullos.wordpress.com 22 Δεκεμβρίου 2012 αυτή την Ιλιάνα που γράφει τις βιβλιοπαρουσιάσεις. Όχι στο Μνημόνιο! Η άλλη Ένωσις ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ l Ναι, το ομολογώ. Γι αυτόν τον μήνα ο άνθρωπος που θαυμάζω είναι ο Τίτος Χριστοδούλου της σελ. 11 της ημετέρας Ένωσις. Γιατί; Διότι, απλούστατα, άντεξε και άκουσε το διάγγελμα Χριστόφια ως το τέλος! Λίγο είναι; l Προς στιγμήν ανησύχησα. Από τη μια διάγγελμα Χριστόφια (εκ του οποίου συγκράτησα την κλάψα για τα κουτσομπολιά sic εις βάρος του Προέδρου!), από την άλλη ΔΝΤ, απειλές και ζόρια. Αλλά ήρθε, ευτυχώς, η ανακοίνωση του ΡΙΚ, μετά από πολύωρες διασκέψεις, και πήγε η ψυχή μου στον τόπο της. ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ! Όλα βαίνουν καλώς, αφού η Κύπρος θα πάει στον φετινό διαγωνισμό της Eurovision στη Σουηδία! Ασχέτως, λοιπόν, αν ο σχετικός προϋπολογισμός του ΡΙΚ για το 2013 παρουσιάζει έλλειμμα 2 εκατομμυρίων ευρώ, η Κύπρος θα πάει, τελικώς, στην Eurovision! Νενικήκαμεν l Εκείνο το «των οικιών ημών (και υμών) εμπιμπραμένων υμείς (και ημείς) άδετε» φαντάζει απολύτως άσχετο, ε, παιδιά; l Τον ίδιο πάνω-κάτω σκοπό τραγουδούν και όλα ανεξαιρέτως τα πρωινομεσημεριανάδικα Ελλάδας και Κύπρου. Όλα καλά, όλα ανθηρά Και πρώτη και μόνη μας έγνοια ποια τα έφτιαξε με ποιον, ποιος τα χάλασε με ποιαν, τι βρακί φορούσε η τάδε τραγουδιάρα στην πρεμιέρα της δείνα τραγουδιάρας και, κυρίως και πρωτίστως, ποιος και γιατί εξεδιώχθη από τα μουσικο-χοροπηδάδικα σώου που έχουν αναλάβει να διασκεδάζουν το πόπολο τις Κυριακές, για να μην πέσει, λέει, σε κατάθλιψη. Τέτοιο ενδιαφέρον! l Ότι αυτά ακριβώς του επιτείνουν την κατάθλιψη, γιατί υποκρίνονται πως όλα είναι μια χαρά ούτε που περνάει από το μυαλό τους l Και βέβαια το οικονομικό είναι το πρώτο ει μη και μόνο θέμα των ημερών. Θυμάται μήπως κανείς το ΕΘΝΙΚΟ; Εκείνη την κατεχόμενη κυπριακή γη; Μπα Πού καιρός για τέτοια. Άλλωστε το ΡΙΚ, με δύο κυρίως εκπομπές (και άπειρες επαναλήψεις), το «Κάτω από τον ίδιο ουρανό» και το «Εμείς», δεν χάνει ευκαιρία να υπογραμμίζει ότι ουσιαστικά η λύση είναι εδώ, αφού, μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, η Κούλλα γνώρισε τη Χούλια και είδαν ότι είναι ίδιες. Ε, ρε ΤΙΒΙ 69 ΔΕΛΤΑ που σας χρειάζεται! l Μέρες ολόκληρες χωρίς λεωφορεία οι πόλεις της Κύπρου. Και ποιος σκάει; Αφού μόνο μερικοί αλλοδαποί μετανάστες πάνε μ αυτά, άντε και τίποτα Ελλαδίτες προτού βολευτούν και υιοθετήσουν κι αυτοί το υπέροχο κυπριακό συνήθειο «και για κατούρημα με το όχημα». l Κατά τα άλλα, θρηνολογούν όλοι για την κρίση. Μα κατά τις ώρες αιχμής, να μου τρυπήσετε τη μύτη αν είναι παραπάνω από ένα στα οχτώ αυτοκίνητα με δεύτερο επιβάτη. l Οι συγκοινωνίες, βέβαια, έχουν κι αυτές τον Υπουργό τους. Και τις ημέρες της απεργίας τον καμαρώσαμε κι αυτόν στο γυαλί με τα υπέροχα ελληνικά του: «Το κόστος», μας διαβεβαίωσε, «θα μειώνεται συνεχώς προς τα κάτω» («Πρώτη ενημέρωση», 3/12). l Ε, αν αρχίσει να μειώνεται και προς τα πάνω, να προλάβουμε να τον κάνουμε και Υπουργό Παιδείας! l Καλή χρονιά (και το εννοώ, αλλά δεν το βλέπω )! Γιώργος Κεκαυμένος: Το Κρυφό Σχολειό το χρονικό μιας ιστορίας Στου απέραντου την ψίχα Στον Αύγουστο Μαυρογιάννη Μη μου σπάτε άλλο τ αρχίδια. Το ξέρω ότι γερνάω. Το πιάνω στα μάτια των μαθητών μου. Όταν τραγουδούν διαφημίσεις, εγώ ψιθυρίζω «Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια». Όταν χαιρετιούνται βαρβαριστί, εγώ ψάχνω τον Γιάννη τον φονιά. Κι όταν βαριούνται στο μάθημα, τους ψέλνω λήμματα φαρδιά, μπας και ξυπνήσουν. Στους λιγοστούς μου αναγνώστες ψάχνω ζεϊμπέκικα ποτήρια και καπνό σέρτικο. Να κλαιν γι ανθρώπους ακριβούς, που έζησαν ωραία. Να θέλουν τον Ορίζοντα να γονατίζει στ άψυχο προσκέφαλο. Να μπορούν ν ακούσουν τον Γρηγόρη και τον Ευαγόρα που τους συντρόφευαν τότε στα βασανιστήρια. Ν ανιχνεύουν την Κρουσταλένια μου στο Ένα από τα κύρια θέματα που έχει απασχολήσει πληθώρα ιστορικών, Ελλήνων και ξένων, είναι η ύπαρξη ή μη του «Κρυφού Σχολείου» στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Ήταν άραγε όντως ένας φαντασιακός μύθος που δημιουργήθηκε και υποστηρίχθηκε μετά την απελευθέρωση του 1821 ή είναι ένα πραγματικό γεγονός, που έχει πλέον καταντήσει, κατά φαντασίαν κάποιων, «μύθος»; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να δώσει ο Γιώργος Κεκαυμένος με το νέο του βιβλίο Το Κρυφό Σχολειό: το χρονικό μιας ιστορίας, που κυκλοφόρησε από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις. Ουσιαστικά, η διεξοδικότατη έρευνα του συγγραφέα αποτελεί την «απόδειξη που αρκεί» για τον ιστορικό Άλκη Αγγέλου «για να ανατρέψει», όπως αναφέρει ο ίδιος, «μια εξ ολοκλήρου αρνητική βεβαιότητα». Στην περίπτωση, λοιπόν, του συγκεκριμένου αιτήματος, ο Γ. Κεκαυμένος δεν δίνει μία αλλά πολύ περισσότερες αποδείξεις, ικανές να ανατρέψουν τα μέχρι τώρα δεδομένα. Ο συγγραφέας, στη μεγαλύτερη έκταση του βιβλίου του, δεν δίνει άμεσα την άποψή του πως όντως υπήρξε το Κρυφό Σχολειό, παρά μόνο στα συμπεράσματά του, αφού πρώτα καλύπτει όλες τις ανακρίβειες, καθώς και τις αντίθετες απόψεις για το θέμα, εξαντλώντας από βιβλιογραφική σκοπιά κάθε δυνατή πηγή που υπάρχει, από τον 15ο αιώνα έως και σήμερα. Έτσι, λοιπόν, στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να μάθει πώς παρουσιάζεται το Κρυφό Σχολειό στη σύγχρονη ιστοριογραφία. Ακολούθως, κεφάλαιο προς κεφάλαιο, έρχεται σε επαφή με τις αιτίες που οδήγησαν στη δημιουργία του Κρυφού Σχολειού: οι διώξεις από τους κατακτητές, οι περιορισμοί της θρησκευτικής ελευθερίας, τα σχολεία που έκλεισαν οι Τούρκοι. Έπονται μαρτυρίες για την ύπαρξή του. Χρησιμοποιώντας τα γραφόμενα ισχυρών και γνωστών προσωπικοτήτων, όπως του Οικονόμου εξ Οικονόμων, του Ευγένιου Βούλγαρη, του Γεννάδιου Σχολάριου, καθώς και τις επιστολές του Ζυγομάλα προς τον Γερμανό Κρούσιο, που βρίσκονται στην πραγματεία του τελευταίου Turcograecia, αποδεικνύει πως το βιβλίο του αποτελεί προϊόν ισχυρής έρευνας για το συγκεκριμένο θέμα, η οποία καθίσταται αδιαμφισβήτητη και αποδεικνύεται ειλικρινής. Ο Γ. Κεκαυμένος, για κάθε κεφάλαιο, Β Ρ Α Β Ε Ι Α Λ Α Ϊ Κ Ο Υ Π Ο Λ Ι Τ Ι Σ Μ Ο Υ 1. Βραβείο «Τότε που έτρωες την γρούταν, ας τα σκέφτεσουν τζιαι τούτα». Απονέμεται στην Ελένη Νικήτα. 2. Βραβείο «Με τα λόγια τα δικά μας αναπαύκεται η καρκιά μας». Απονέμεται στη Δάφνη Νικήτα. 3. Βραβείο «Παίζε του γαδάρου λύρα να χορεύκει βίρα-βίρα». Απονέμεται στον για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού κ. Γιώργο Δημοσθένους. 4. Βραβείο «Του χωρκάτη διπλόν εν του φτάνει το σχοινίν τζιαι μονόν φτάνει του». Απονέμεται στον κ. Γιώργο Παπαγεωργίου. 5. Βραβείο «Σσίυλλον πλύνεις, σσίυλλον λούσεις, πάλε σσιυλιές μυρίζει». Κουτάβια σκίρτημά τους για μιαν ζωή στην πεμπτουσία της όμορφη. Κάποτε ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Μαθιό: «Και τι προτείνετε ως διέξοδο από την κρίση του πολιτισμού μας;» Ο Μαθιός, αφού τον κοίταξε για λίγο σιωπηλός, απάντησε: «Κουτάβια...» Ο δημοσιογράφος, που ποιος ξέρει τι είδους ιδεολογικοπολιτικές και φιλοσοφικές αναλύσεις θα περίμενε, έμεινε προς στιγμήν άναυδος και ύστερα ρώτησε: «Κουτάβια;» «Ναι», απάντησε ο Μαθιός. «Ο κάθε άνθρωπος να πάρει ένα κουτάβι να του ξεταπώσει τις πηγές του, να τον μάθει να ζει... Ύστερα όλα θα είναι εύκολα», συμπλήρωσε. Σπονδή νοερή τσιγάρο Santé με αναθυμιάσεις κρασιού ελληνικού στον τάφο σου, Χρόνη μου, ακριβέ μου Δάσκαλε. παραπέμπει στη σχετική πηγή από όπου άντλησε το υλικό του και με αυτόν τον τρόπο δίνει πλέον το πάτημα για την έναρξη ενός νέου διαλόγου με όλους τους ιστορικούς που αμφισβήτησαν την ύπαρξη του Κρυφού Σχολειού. Βεβαίως δεν αρνείται πως, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, υπήρξαν μεγάλες και γνωστές σχολές, όπως για παράδειγμα η Πατριαρχική Σχολή, η Ακαδημία του Βουκουρεστίου, οι σχολές στο Καρπενήσι και στα Βαράγγια κ.ο.κ., όμως δεν παραλείπει να τονίσει πως «αυτή η εκπαιδευτική δραστηριότητα εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την καλή θέληση των κατακτητών και δεν είχε ενιαίο και συνεχή χαρακτήρα». Η καθαρή δομή και η διάρθρωση του βιβλίου παίρνουν τον αναγνώστη από το χέρι και απλώνουν μπροστά του όλη την αλήθεια για το ζήτημα, καταλήγοντας στην τεκμηρίωση της ύπαρξης του Κρυφού Σχολειού και καθιστώντας το ξανά μια ιστορική πραγματικότητα, την οποία πρέπει όχι μόνο να μην αμφισβητούμε, αλλά και να γνωστοποιούμε στα ιστορικά εγχειρίδια. Η εκπαίδευση των Ελλήνων και η συνακόλουθη επαφή τους με την ελληνική γλώσσα και την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη υπήρξε δύσκολη αλλά επιβίωσε, έστω και μετ εμποδίων, καθώς καμιά βαρβαρότητα των Τούρκων κατακτητών δεν στάθηκε ικανή να αποτελέσει σημαντική τροχοπέδη στη διεκπεραίωσή της. Το Κρυφό Σχολείο, λοιπόν, δεν αποτελεί φαντασιακό μύθο, ούτε προϊόν του νεοελληνικού ρομαντισμού, αλλά μια υπαρκτή αλήθεια της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους. Ιλιάνα Κουλαφέτη-Μιχαηλίδου Απονέμεται στην Αντρούλλα Βασιλείου. 6. Βραβείο «Που τη στερκά ξαπολά τζιαι θάλασσες γυρεύκει, ο θκιάολος του κώλου του κουτσιά του μαϊρεύκει». Απονέμεται στον διευθυντή των Πολιτιστικών Υπηρεσιών κ. Παύλο Παρασκευά. 7. Βραβείο «Γυρίζει το αυκό με τη μανιβέλλα». Απονέμεται στους λειτουργούς των Πολιτιστικών Υπηρεσιών. 8. Βραβείο «Του πελλού πρέπει του η σιωπή». Απονέμεται στον Αντρέα Τσουρή. 9. Βραβείο «Με τα λόγια κτίζω ανώγεια τζιαι κατώγια». Απονέμεται στον Νίκο Αναστασιάδη. 10. Βραβείο «Φακκά γυρόν του μπάκαρη». Απονέμεται στους εμπνευστές του μεγίστου σκανδάλου που ονομάζεται «Μέγαρο Πολιτισμού». Άφησες πίσω σου κουτάβια να ερωτοτροπούν αενάως με την Ελλάδα που ονειρεύτηκες. Βελούχης Αρειώτης