Ἀντιφωνητὴς. ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΝΩΜΗΣ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 ΕΤΟΣ 11ο / ΑΡ. Φ. 266 / ΤΙΜΗ 1. State Department: Ἄλλη µία καλή ἔκθεση γιά τή Θράκη

Transcript

1 Ἀντιφωνητὴς Τό µή κακῶς φρονεῖν Θεοῦ µέγιστον δῶρον ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΝΩΜΗΣ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 ΕΤΟΣ 11ο / ΑΡ. Φ. 266 / ΤΙΜΗ 1 Ἀόρατο στό ΔΠΘ τό ἀσυµβίβαστο Ἐπανερχόµαστε σέ παλαιότερο - καί διαρκῶς ἀναπάντητο - ἐρώτηµά µας γιά τήν ἐξωπανεπιστηµιακή ἐργασία τῶν καθηγητῶν τοῦ Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου, µέ µία καινούργια ἀφορµή: Τόν διαγωνισµό (καί τήν ἀνάθεση) µιᾶς µελέτης δηµόσιου ἔργου καί τήν συµµετοχή προβεβληµένου καθηγητῆ τῆς Πολυτεχνικῆς Σχολῆς Ξάνθης. Καραµπινάτη παρανοµία ἤ ἐµεῖς εἴµαστε κάπου λάθος; (Σελίδα 6) State Department: Ἄλλη µία καλή ἔκθεση γιά τή Θράκη Στίς 25 Φεβρουαρίου δόθηκε στή δηµοσιότητα ἡ Ἔκθεση τοῦ Στέητ Ντηπάρτµεντ γιά τά Ἀνθρώπινα Δικαιώµατα ἀνά τόν κόσµο. Παρότι σιχαινόµαστε τήν ἐπιθεώρηση ἀπό ἐκείνους πού εἶναι οἱ βασικοί καταπατητές τῶν ἀνθρωπίνων ἐλευθεριῶν, ἐντός κι ἐκτός ΗΠΑ, παρακολουθοῦµε τίς ἑκάστοτε ἐκθέσεις τόσο λόγῳ τῆς ἀµερικανοελληνικῆς σχέσης ἰσχύος ὅσο καί λόγῳ τῆς γενικότερης βαρύτητας πού ἔχουν αὐτές (π.χ. στήν...βασιλίσσης Σοφίας). Πάντως ἡ ἔκθεση καί φέτος εἶναι καλή γιά τή Θράκη. Λεπτοµέρειες στή σελίδα 7 Τό σπαθί τοῦ Δόν Κιχώτη ΕΝΑΣ ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ Στήν ἀνωτέρω φωτογραφία τό στενό ἐπιτελεῖο τοῦ Λευκοῦ Οἴκου συσκέπτεται: Τζό Μπάιντεν, Μπάρακ Ὀµπάµα, Πῆτερ Ὀρσάγκ καί Ράµ Ἐµάνουελ. Ἀναρωτιέστε ποιός εἶναι αὐτός ὁ τρίτος; Πρόκειται γιά τόν 40χρονο οἰκονοµολόγο πού, παρότι µόνο ἀποτυχίες ἔχει ὥς τώρα, ἐπελέγη ἀπό τόν νέο Πρόεδρο ὡς διευθυντής τοῦ κοµβικοῦ Ὁµοσπονδιακοῦ Γραφείου Management and Budget. Στά 24 χρόνια του ὑπῆρξε σύµβουλος τοῦ...ρωσικοῦ Ὑπουργείου Οἰκονοµικῶν ( ), τόν καιρό πού ἡ χώρα ξεπουλήθηκε στούς ρωσοεβραίους ὀλιγάρχες καί διαλύθηκε. Στά 25 του µπῆκε ὡς προστατευόµενος τοῦ Ρόµπερτ Ρούµπιν στήν διοίκηση τοῦ Κλίντον. Τό 1998 ἵδρυσε τήν ἑταιρεία οἰκονοµικῶν συµβούλων Sebago Associates, ἕνας δέ µεγάλος πελάτης του ἦταν ἡ Κεντρική Τράπεζα τῆς Ἰσλανδίας πού πρόσφατα...χρεωκόπησε! Ρωτᾶµε: Τί ἄλλο διαβατήριο ἔχει, ἐκτός τοῦ ἀµερικανικοῦ; «Τροµοκρατία» καί πάλι Πρό ἡµερῶν ἄγνωστοι ἔκλεψαν ἀπό τό Ἡρῶον τῆς Κοµοτηνῆς τή λαβή τοῦ τεράστιου, µεταλλικοῦ σπαθιοῦ του, χωρίς κανείς νά τούς ἀντιληφθεῖ. Ἐπρόκειτο µᾶλλον γιά µία συµβολική ἐνέργεια τῶν ἀναρχο-αυτόνοµων τῆς πόλης κατά τοῦ ἡρώου τό ὁποῖο ἔχει κατά καιρούς συγκεντρώσει τά πυρά κι ἄλλων (ἐπιλεκτικά) «εὐαίσθητων» κι ἔχει γίνει στόχος γιά...αἰσθητικούς λόγους! Βέβαια τό ἡρῶο (βλ. φωτό) ἀποκαταστάθηκε ἐντός τριηµέρου καί ἡ ζηµία εἶναι ἀµελητέα. Ὅµως δέν µποροῦµε παρά νά ἐπισηµάνουµε τήν µετάσταση τῶν φαινοµένων τοῦ ὑποπατριωτισµοῦ καί ἑνός φαντασιακοῦ «ἀγώνα» κατά ἀνεµόµυλων στήν περιοχή µας. Ἐπιµένει, π.χ., ὁ «Συνασπισµός τῆς Ἀριστερᾶς καί τῆς Προόδου» στήν παραµυθολογία τῆς «δεκεµβριανῆς ἐξέγερσης», µέ ἀνακοινώσεις καί ἐκδηλώσεις τῶν ὁποίων τό περιεχόµενο ἄν δέν σέ κάνει νά γελάσεις νιώθεις νά σέ προσβάλει. Εἴχαµε σχολιάσει καί τό κείµενο τῆς σχετικῆς ἐρώτησης τοῦ ΣΥΝ στή Βουλή γιά τόν ἴδιο λόγο. Τώρα ἦρθαν καί οἱ. Τζανακόπουλος - Γ. Μπουρνούς στήν Κοµοτηνή γιά νά µᾶς µεταφέρουν τό «ἀγωνιστικό πνεῦµα τῆς νεολαίας τοῦ ΣΥΝ», ἡ ὁποία «δέν τροµοκρατεῖται» ἀπό τίς «δυνάµεις ἐκεῖνες πού πολιόρκησαν τή Νοµική Κοµοτηνῆς στίς 11 εκεµβρίου». Ἐντάξει, κατανοοῦµε τήν ἀνάγκη ἑνός ψευτοαριστεροῦ χώρου νά κολλήσει µερικά ἀγωνιστικά ἔνσηµα κατακεραυνώνοντας παρακρατικούς ἱππότες καί γίγαντες ἀλλά καλά εἶναι νά διατηρεῖ κανείς καί τήν αἴσθηση τοῦ γελοίου - εἰδικά ὅταν ἡ ουλτσινέα του εἶναι ἡ ἐξουσία. Καθώς στό πολιτικό κλῖµα τῶν ἡµερῶν µας ἐπανῆλθε τό θέµα τῆς «τροµοκρατίας», ἀξίζει νά ἀκούσουµε ὄχι τίς «ἀναλύσεις» τηλεκφωνητῶν καί ξεπουλη- µένων δηµοσιογράφων ἀλλά ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐµπειρία καί γνώση τοῦ χώρου. Στή συνέντευξή του στήν «Ε» ὁ Βασίλης Τζωρτζᾶτος τῆς «17Ν» λέει αὐτό πού ὅλοι κανονικά θά ἔπρεπε νά γνωρίζουµε: ὅτι δέν ὑπάρχει καµµία «ἔνοπλη ὀργάνωση» χωρίς πράκτορα τῆς ΕΥΠ (ἤ ἄλλης ἀνάλογης ὑπηρεσίας τοῦ ἐξωτερικοῦ, θά προσθέταµε). Θυµίζει τή σύλληψη ἑνός πράκτορα - γραµ- µατέα ἀριστερῆς νεολαίας (!) τό 1985, τήν τυχαία σύλληψη τῶν Ἀµερικανῶν πρακτόρων στήν πλατεία Ἀµερικῆς (µέσα σέ βάν µέ ὁπλισµό, ποµποδέκτες, περοῦκες κτλ) καί τήν δῆθεν ἀπόπειρα κατά τοῦ βουλευτῆ Μιχαλολιάκου τό 2001 προκειµένου νά ψηφιστεῖ ὁ τροµονόµος τοῦ ΠαΣοΚ. Ἐµεῖς θά προσθέταµε τήν ἀκό- µη, πιό ἐξώφθαλµη περίπτωση τοῦ 1989, µέ τήν βόµβα πού εἶχε σκάσει στά χέρια πράκτορα τῆς ΕΥΠ στή Λέσβο, λίγο πρίν πάει νά µιλήσει ἐκεῖ προεκλογικά ὁ Κ. Μητσοτάκης. Μέ τέτοιου τύπου δεδοµένα, ἀπορεῖ κανείς πῶς γίνεται νά µιλᾶµε ἀκόµη γιά «ἀριστερή» ἤ ἄλλη τροµοκρατία, χωρίς νά βλέπουµε µπροστά µας τούς προφανεῖς στόχους τοῦ (παρα)κράτους*. Καί καλά νά τά γράφουν οἱ ἐγνωσµένου ρόλου Πρετεντέρηδες, ἀλλά κι ὁ Στέλιος Κούλογλου νά παραλληλίζει τήν σηµερινή Ἑλλάδα µέ τήν Ἰταλία τοῦ 70; Ἀγνοεῖ ὁ Σ.Κ. τήν διάβρωση τῶν Ἐρυθρῶν Ταξιαρχιῶν ἀπό τή Μοσάντ; Ξέχασε τόν ρόλο πού ἔπαιξαν, ὡς δεύτερη «Κόκκινη Προβιά», στήν ἀποµάκρυνση τοῦ ΚΚΙ ἀπό τήν ἐξουσία; Καί τί σχέση ἔχει τό ἐκεῖνο τό πολιτικοκοινωνικό κλῖµα στήν Ἰταλία µέ τό σηµερινό στή χώρα µας; Ὅ,τι σχέση ἔχει καί ἡ µαφιόζικη φρασεολογία τῆς «Ἐπαναστατικῆς Σέχτας» µέ τίς µνηµειώδεις προκηρύξεις τῆς «17 Νοέµβρη». Κ.Κ. * Μετά τό κλῖµα πού ζήσαµε στά Δεκεµβριανά, µέ µιά Κυβέρνηση ἀδύναµη καί τροµαγµένη, µιά κοινωνία πλήρως ἀποσαθρωµένη καί µέ µία κρίση παγκοσµίων διαστάσεων, δέν θέλει καί πολλή σκέψη γιά νά τούς ἀντιληφθεῖς...

2 2 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ «Μερική ανεργία», ολική συμπαιγνία Το Συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της Ε.Ε. ενέκρινε στις 10/2/2009 τις συστάσεις της Κομισιόν για την καταπολέμηση της ανεργίας, καλώντας τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα να αποφεύγουν τις απολύσεις εργαζομένων και να εφαρμόζουν το μέτρο της «μερικής ανεργίας». Το συγκεκριμένο μέτρο προβλέπει για τους εργαζόμενους τη μείωση των ωρών εργασίας κατά τη διάρκεια της ημέρας ή τη μείωση των εργάσιμων ημερών κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Οι υπουργοί οικονομικών υποστηρίζουν πως έτσι θα διευκολυνθούν όσες επιχειρήσεις έχουν πληγεί οικονομικά και θα προστατευτούν οι εργαζόμενοι, ώστε να μη βρεθούν άνεργοι και ανασφάλιστοι. Η διευκόλυνση των επιχειρήσεων χάρη στα συγκεκριμένα μέτρα είναι κατανοητή. Η προστασία όμως των εργαζομένων μάλλον θα πρέπει να εκλαμβάνεται σε εισαγωγικά: «προστασία». Τι μεγέθους κυνικότητα επιτρέπει σε εκλεγμένους ηγέτες να βεβαιώνουν τους πολίτες τους ότι τους προστατεύουν, όταν γνωμοδοτούν τη μείωση του χρόνου εργασίας τους, επομένως και του εισοδήματός τους; Η πλέον ξεδιάντροπη κι εξελιγμένη σε επιστήμη λοιδορία βαφτίζει «προστασία» την ακύρωση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων. Θα διαφαινόταν ωστόσο άλλη λύση, εφόσον η οικονομική κρίση είναι παρούσα και τα προβλήματα των επιχειρήσεων υπαρκτά; Αν η δεινή θέση μιας επιχείρησης την αναγκάζει να απολύσει προσωπικό, δεν είναι προτιμότερο να μειωθεί το εισόδημα των εργαζομένων απ το να καταργηθεί τελείως μέσα από απολύσεις, οι οποίες κραδαίνουν σαν φόβητρό τους το φάσμα της ανεργίας; Το πόσο πραγματική είναι η βάση απ όπου εξελίχτηκε το πρόβλημα χρειάζεται μεγάλη συζήτηση ίσως κι αντίστοιχη έρευνα σε βάθος, κάτι μάλλον απίθανο, λόγω των παγκόσμιων διαστάσεων της κρίσης (ή «κρίσης»), που την καθιστούν πολύπλοκη, λόγω της δυστοκίας να συντονιστούν παράλληλες έρευνες στο πλήθος των πολυεθνικών επιχειρήσεων που εμπλέκονται σ αυτήν, μα και της αβουλίας των κυβερνήσεων να προβούν σε ανάλογες έρευνες. Το γεγονός είναι ότι η ύφεση σε ελάχιστες τράπεζες στις Η.Π.Α. (λιγότερες απ τα δάχτυλα ενός χεριού) φέρεται να Ματωμένη ιστορική αλήθεια συνεπέφερε ξαφνικά, εν μία νυκτί χωρίς υπερβολή, την «καθίζηση» πλήθους επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι αν ακόμη τα προβλήματα των τραπεζών ήταν πραγματικά, κι αν η ύφεση εδράζεται σε υπαρκτές οικονομικές αδυναμίες κι όχι σε κάποιο παιχνίδι κερδοσκοπίας που οργανώθηκε μελετημένα, ο επιδημικός ρυθμός με τον οποίο εξαπλώθηκε γεννά υποψίες: πώς δικαιολογείται τόσες κολοσσιαίες επιχειρήσεις να παρασύρονται από ελάχιστες τράπεζες τόσο άμεσα; Πώς είναι δυνατό να μην έχουν εναλλακτικά οικονομικά υποστυλώματα; Δεν είχαν φροντίσει για την επένδυση των εισοδημάτων τους σε πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, επιμερίζοντάς τα αντίστοιχα; Εξάρτησαν όλες τους τις οικονομίες από μία και μόνη επένδυση σε τράπεζα που σπαράσσεται απ την κρίση; Ποιος θα πίστευε πως οι διαχειριστές επιχειρήσεων τέτοιου μεγέθους, που χάρη στην οργανωτική δεινότητα και την ευφυΐα τους τις γιγάντωσαν, διέπραξαν το παιδαριώδες σφάλμα να εμπιστευτούν το συντριπτικό ποσοστό των εσόδων τους σε έναν μόνο οργανισμό, ώστε τώρα να κλονίζονται και οι δικές τους επιχειρήσεις; Αν επιστρέψουμε από τις παραπάνω πολυεθνικές στις ίδιες τις τράπεζες, προκύπτουν αντίστοιχα αμείλικτα ερωτήματα: πώς γίνεται η τραπεζική κρίση να στοιχειοθετείται σε τεράστια ποσά που οι τράπεζες δάνεισαν και τα οποία ποτέ δεν αποπληρώθηκαν σ αυτές, επειδή οι δανειολήπτες αδυνατούσαν να τα εξοφλήσουν; Μία τραπεζική επιχείρηση με σημαντική θέση στην αγορά δεν θα φρόντιζε για μια στοιχειώδη ισορροπία ανάμεσα στα χρήματα που της εμπιστεύονται οι καταθέτες της και στα χρήματα που δανείζει, ώστε να μην βρεθεί σε αδιέξοδο λόγω αδυναμίας ρευστότητας; Είναι δυνατόν οι κολοσσοί που περιγράφτηκαν να εμπιστεύονταν τυφλά τις τράπεζες, χωρίς να χουν αποτιμήσει θετικά τη λειτουργία τους στην αγορά και την αξιοπιστία τους; Γιατί όποιος επιλέγει οποιαδήποτε επιχείρηση για τις συναλλαγές του, την προτιμά επειδή Την Πέμπτη 12/2/09, είχα την φαεινή ιδέα να καθίσω και να παρακολουθήσω τη σειρά του ΑΛΦΑ «Ματωμένα Χώματα». Έκπληκτος παρακολούθησα μια έντεχνη προσπάθεια αλλοίωσης της πραγματικότητας με τρόπο που να δημιουργεί λαθεμένα συμπεράσματα και να περνάει υποσυνείδητα την γραμμή της «νεοταξικής» μπούρδας που όλους μας θέλει αμνήμονες, απάτριδες, αποχαυνωμένους και λοβοτομημένους. Μερικά παραδείγματα: Για τα «αμελέ ταμπουρού» ή αλλιώς «τάγματα θανάτου» αντί να τονίσει την πραγματικά τραγική τους διάσταση (κακουχίες, εξευτελισμοί, θάνατοι κλπ), η όλη υπόθεση περιπλέκεται γύρω από την φιλία και την συμπόνια ενός Τούρκου γιατρού με έναν Έλληνα ασθενή και τους κωμικοτραγικούς διαλόγους που κουκουλώνουν την ουσία του δράματος της εποχής: «Τι έχουμε να χωρίσουμε οι λαοί; Τόσα χρόνια ζούσαμε αδερφωμένοι με ειρήνη και αγάπη..», «αυτός ο πόλεμος μας έκανε να γίνουμε θηρία χωρίς να το θέλουμε γιατί είμαστε αδέρφια..», «οι σύμμαχοι μας βάλανε να σκοτωθούμε, δεν φταίμε εμείς..», «εγώ μεγάλωσα με Τούρκο και τον έχω πιο πολύ και από αδερφό μου», «οι Έλληνες θα έρθουν εδώ γιατί θέλουν τα πλούτη της Σμύρνης και της Μικρασίας..» κλπ, ένα σωρό στοχευμένοι διάλογοι για να ελαχιστοποιήσουν τον αντίκτυπο της οργής που θα έπρεπε να προκληθεί από την αληθινή και ωμή εξιστόρηση των γεγονότων. Επίσης ο απαραίτητος έρωτας μεταξύ Έλληνα και Τουρκάλας που ήρθε διωγμένη από την Ελλάδα (μην ξεχνιόμαστε κιόλας), η στιγμές ανθρωπιάς από τον διοικητή των Ταγμάτων του θανάτου, η μεγαλοκαρδία του Τούρκου στρατολόγου (που ενώ τον πυροβολεί η μάνα ενός ανυπότακτου, αυτός την...συγχωρεί!) και ένα σωρό άλλες γλυκανάλατες σάχλες που απροκάλυπτα προπαγανδίζουν την άνευ όρων «ελληνοτουρκική προσέγγιση». Ρε σεις, καλά που ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση και ξεστραβωθήκαμε!... Ε.Δ. προφανώς την θεωρεί αξιόπιστη. Κι αν οι συγκεκριμένες τράπεζες είχαν πελάτες τούς ανωτέρω κολοσσούς, πώς μπορεί να παρουσιάζουν αδυναμία ρευστότητας λόγω των δανείων σε απλούς ιδιώτες, τη στιγμή που τόσο πολλοί και ισχυροί πελάτες τις εμπιστεύονται; Η όλη «κρίση» μοιάζει οργανωμένη σαν επιχείρηση κερδοσκοπίας. Κάποια ποσά παραχωρήθηκαν ως δάνεια και είναι «αδύνατο» να αποπληρωθούν. Τεράστια ποσά κατέληξαν εκτός των τραπεζών, σε προορισμούς απροσδιόριστους. Η ιστορία θυμίζει την αντίστοιχη του ελληνικού χρηματιστηρίου. Από κοντά, κολοσσιαίες επιχειρήσεις, κυρίως αυτοκινητοβιομηχανίες, κλονίστηκαν. Κι όλα αυτά αστραπιαία: προτού σχεδόν να ανακοινώσουν οι τράπεζες τη δυσλειτουργία τους, οι πωλήσεις είχαν μειωθεί, οι παραγγελίες είχαν καταβαραθρωθεί, τα κέρδη είχαν καταποντιστεί. Έτσι προβλήθηκε ως αδήριτη ανάγκη η απόλυση εργαζομένων για τη «σωτηρία» των επιχειρήσεων. Πόσο όμως «καταποντίστηκαν» τα κέρδη; Αντιγράφουμε από τον διαδικτυακό «Ελεύθερο Τύπο» της 17/2/2009: «Δραματική πτώση κατέγραψαν πέρυσι τα κέρδη της γερμανικής αυτοκινητο-βιομηχανίας Daimler AG [ ] Η Daimler γνωστοποίησε [ ] ότι τα κέρδη προ φόρων και τόκων κατακρημνίστηκαν από 8,7 δισ. ευρώ το 2007 σε 2,4 δισ. ευρώ πέρυσι. [ ] Τα καθαρά κέρδη της βυθίστηκαν κατά 65%, ανερχόμενα σε 1,41 δισ. ευρώ.» Τα καθαρά κέρδη της αυτοκινητοβιομηχανίας λοιπόν ανέρχονται σε 1,41 δισεκατομμύρια ευρώ! Κι αυτό συνιστά «κρίση»! Μα ακόμη κι αν κάποιες επιχειρήσεις σημείωσαν το 2008 ζημιές κι όχι απλώς μείωση των κερδών τους, πώς έφτασαν ξαφνικά στα όρια της καταστροφής; Οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, που μεμψιμοιρούν για το μέλλον τους, τι κέρδη αποκόμιζαν μέχρι και πέρυσι; Πού «εξαφανίστηκαν» σήμερα τα κέρδη αυτά και γιατί δεν τα μνημονεύει κανείς; Είναι δυνατόν επιχειρήσεις τέτοιου μεγέθους να μην διαθέτουν στοιχειώδη αποθέματα για την αντιμετώπιση ανάλογων κρίσεων; Γιατί λοιπόν δεν καλύπτουν τις όποιες ζημιές του παρόντος από τα κέρδη του παρελθόντος; Φαίνεται πως πολλές κορυφαίες επιχειρήσεις προσδοκούσαν μια «κρίση» για να μειώσουν το προσωπικό τους, καθώς η τεχνολογία παρέχει σήμερα σ αυτές εξελιγμένα μηχανήματα, που αντικαθιστούν σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας δεκάδες εργαζομένους. Κι όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία, την εκμεταλλεύτηκαν αστραπιαία χωρίς καν να νιώθουν την ανάγκη της τήρησης έστω κάποιων ελάχιστων προσχημάτων: «εν μία νυκτί», όπως σημειώσαμε και νωρίτερα, τα «προβλήματα» γιγαντώθηκαν και οι επιχειρήσεις «αντιμετώπισαν» το φάσμα της «πτώχευσης». Η απληστία των ισχυρών στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα δεν αφήνει περιθώρια για κέρδος σε κανέναν πέρα απ τους ίδιους. Κυρίως όμως δεν τους αφήνει περιθώριο για σκέψη πως τα αδηφάγα τους σχέδια για αχαλιναγώγητο πλουτισμό έχουν πήλινα πόδια, εφόσον σύντομα δεν θα υπάρχει καταναλωτικό κοινό για τα προϊόντα τους, όταν το εξαθλιώνουν μέσα από τις απολύσεις «ανάγκης». Μα αν η κυνική και απροκάλυπτη βουλιμία των ισχυρών είναι ερμηνεύσιμη, η στάση των κυβερνήσεων τι ερμηνεία επιδέχεται; Πώς εξηγείται οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των λαών να συμμετέχουν στο ανηλεές κερδοσκοπικό παιχνίδι των ιθυνόντων του καπιταλισμού; Τα στελέχη των κομμάτων που συμμετέχουν στην άσκηση της εξουσίας έπαψαν από καιρό να εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους τους. Λόγω της μακροημέρευσής τους σε θέσεις κυβερνητικές, σε ελεγκτικούς μηχανισμούς κι άλλα καίρια πόστα, αναβάθμισαν την οικονομική τους κατάσταση, ανήλθαν κοινωνικά κι αποκόπηκαν τελείως απ τις κοινωνικές τους ρίζες. Η άνοδός τους στην πυραμίδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης τα εντάσσει πλέον σε μια νέα κοινωνική τάξη, τα συμφέροντα της οποίας είναι τελείως αντίθετα απ τα κοινωνικά συμφέροντα τα οποία ορκίστηκαν να υπηρετούν. Αν πλάι στην πραγματικότητα αυτή προστεθεί και η άλωση των ίδιων στελεχών απ τους ισχυρούς του κεφαλαιοκρατικού συστήματος μέσω μεθοδευμένων χρηματισμών, όπως αποδείχτηκε περίτρανα στην περίπτωση της Siemens, η οποία διείσδυσε στον πολιτικό κόσμο όλης της Ευρώπης αλλοτριώνοντας και παγιδεύοντάς τον, τότε η στάση των κυβερνήσεων που αθετούν τον όρκο τους κι εξυπηρετούν ακριβώς τα αντίστροφα συμφέροντα από εκείνα που κλήθηκαν να υπηρετούν, φωτίζεται ολόπλευρα. Παρηγορητικές είναι λοιπόν οι τοποθετήσεις της υπουργού Απασχόλησης κ. Φάνης Πετραλιά, που θεωρεί τις απόψεις όσων προωθούν την «μερική ανεργία» ως «κοντόφθαλμες» και «αναχρονιστικές», ως απόψεις που καλλιεργούν στους εργαζομένους την «αβεβαιότητα» και την «ανασφάλεια», ποιος όμως πείθεται πια από τις τοποθετήσεις αυτές; Και ποιος εξακολουθεί να αμφιβάλλει για τις οικονομικές και τις ταξικές σκοπιμότητες που εξυπηρετεί η Ε.Ε.; Οι μάσκες πέσανε. Τα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα θα προωθούνται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εφόσον αυτές ταυτίστηκαν απόλυτα μαζί τους, σε μια ανομολόγητη ολική συμπαιγνία. Γι αυτό και οι οποιεσδήποτε προβολές της «μερικής ανεργίας» προφανώς και θα «διαφημίζονται» στο εξής όλο και συστηματικότερα, όλο κι εμφαντικότερα. Φυσικά, συναίνεση του κοινωνικού συνόλου για την εκούσια παραίτησή του από τα πρωταρχικά εργασιακά του δικαιώ ματα δεν πρόκειται να υπάρξει. Επειδή όμως τα καπιταλιστικής εμπνεύσεως μέ-τρα παρουσιάζουν τόσα «πλεονεκτήματα», με χαρά θα περιμένουμε να δούμε τους θιασώτες τους, πολιτικούς ή επιχειρηματίες, να τα εφαρμόζουν πρώτα στον εαυτό τους. Γιάννης Στρούμπας Ἀ ν τ ι φ ω ν η τ ή ς Δεκαπενθήµερο Πανθρακικό Ἔντυπο Γνώµης Διεύθυνση: Κ. Καραθεοδωρῆ 15, , Κοµοτηνή Τηλέφωνο: Τηλεοµοιότυπο: Ἠλ. διεύθυνση: karaiskk@otenet.gr Κωδικός 1380 Ἔκδοση τοῦ σωµατείου ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ὑπεύθυνος κατά τόν νόµο: Καραΐσκος Κώστας Συντάσσεται ἀπό ἐπιτροπή Ἐκτύπωση: ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Α.Ε. Ἐτήσια συνδροµή: Ἰδιωτῶν 25 Ἐξωτερικοῦ, συλλόγων, ὀργανισµῶν, κλπ: 50 Ἀριθµοί λογαριασµῶν: EUROBANK ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 779/

3 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ἀ ν α - γ ν ώ σ ε ι ς Θά κάνουν τά παιδιά τοῦ Ριζοκαρπάσου γενίτσαρους; Ὁ Σάββας Ἰακωβίδης γράφει γιά τήν προκλητική προώθηση τοῦ ἑλληνοτουρκισµοῦ στά Κατεχόµενα. Εἶναι νά τρελλαίνεσαι µέ τήν ἀθλιότητα αὐτῶν τῶν ναιναίκων: «Πολιτικοί αρέσκονται να αποκαλούν τους εγκλωβισµένους µας, ηρωικούς. Το κάνουν όχι γιατί το εννοούν ή επειδή συνειδητοποιούν την ηρωική, πράγµατι, προσπάθειά τους να παραµείνουν στα χωριά και στις περιουσίες τους. Οι εγκλωβισµένοι είναι ήρωες επειδή δίνουν τη µάχη της ύπαρξης του Ελληνισµού στα κατεχόµενά µας. εν χρειάζονται, συνεπώς, ούτε πολιτικές γαλιφιές ούτε κοµµατικές φιοριτούρες. Απαιτούν, όµως, και δικαιούνται σεβασµού για τα δεινά, τους κινδύνους και τις απειλές, που καθηµερινά βιώνουν εξαιτίας της τουρκικής κατοχής και του τέρατος του εποικισµού. Αυτόν το σεβασµό, το Υπουργείο Παιδείας και ο Υπουργός τον αρνούνται στους εγκλωβισµένους. ιότι αν τους σέβονταν, δεν θα τους προκαλούσαν µε τόση βαναυσότητα. Καλούµε τον υπουργό να εξηγήσει στους πολίτες: Με ποιο σκεπτικό αποφάσισε να απαιτήσει όπως ανεβαστούν στο κατεχόµενο Γυµνάσιο Ριζοκαρπάσου θεατρικά έργα, που προσβάλλουν και ταυτόχρονα υπονοµεύουν το φρόνηµα των παιδιών και των γονιών τους; (...) Με ποιο σκεπτικό, κύριε Υπουργέ, απαιτείτε από τους γονείς να επιτρέψουν στα παιδιά τους να ντυθούν τουρκάκια για να ανεβάσουν ένα θεατρικό συνονθύλευµα και να το παίξουν ενώπιον των κατοχικών αρχών και των εποίκων; Με ποιο δικαίωµα µερικοί εκπαιδευτικοί το παίζουν επαναπροσεγγιστές αναλώµασι των θανάσιµων κινδύνων, που αντιµετωπίζουν τα Ελληνόπουλα του Ριζοκαρπάσου; Ποιοι είναι αυτοί οι άθλιοι, οι οποίοι κάρφωσαν στις κατοχικές αρχές τις αιτιολογηµένες αντιδράσεις γονιών, που δεν ήθελαν τα παιδιά τους να παίξουν ως τουρκάκια ή να τραγουδούν τραγούδια στα τούρκικα; ιότι συµβαίνει και αυτό το πρωτοφανές: Υποχρέωσαν τα Ελληνόπουλα να εκµάθουν για να τραγουδήσουν τρία παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια στα τούρκικα! Προκαλούµε τον Υπουργό Παιδείας: Γιατί οι µαθητές του τουρκικού Γυµνασίου Ριζοκαρπάσου δεν τραγουδούν κι εκείνοι ελληνικά τραγούδια; Τι απάντηση µπορεί ο Υπουργός να δώσει σε εγκλωβισµένους γονείς, που µε οργή απορρίπτουν τις µεθοδεύσεις κοµµατικής εκµετάλλευσής τους; Αυτοί οι γονείς µε νύχια και µε δόντια διαβιούν στην κατεχόµενη Καρπασία. Είναι υπερήφανοι που κάνουν αυτόν τον άνισο αγώνα και διά της παρουσίας τους διατρανώνουν την από χιλιετηρίδων ύπαρξη του Ελληνισµού σ εκείνα τα χώµατα. Γιατί, λοιπόν, αυτοί οι ήρωες επιχειρείται να χρησιµοποιηθούν ως υποχείρια κοµµατικής πολιτικής και τα παιδιά τους να µετατραπούν σε γενίτσαρους; Το έργο, «Το Ποτάµι», υποβάλλει την αποδοχή της διχοτόµησης και των κατοχικών τετελεσµένων. Και το άλλο, «Παρουσιάζοντας την εµπειρία», υποβάλλει την εθνική αυτοπαραίτηση και την προσαρµογή στους κατακτητές. Τα Ελληνόπουλα της Καρπασίας ποια σχέση µπορεί να έχουν µε τα παιδιά των εποίκων;..» Θέµατα στά ὁποῖα δέν δίνω σηµασία πλέον Ὁ Σενέρ Λεβέντ στόν κυπραῖο «Πολίτη» (27/02/09) γιά τό τίποτε τῶν εἰδήσεων: «εν δίνω σηµασία πλέον στις ειδήσεις αναφορικά µε τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ. Τις περνώ στο ντούκου. εν µου προκαλούν ενδιαφέρον ειδικά οι ειδήσεις κάτω από τίτλους όπως Εξέλιξη - έκπληξη στη δολοφονία Ντινκ. Γιατί; Ο άνθρωπος δολοφονήθηκε µέρα µεσηµέρι στη µέση του δρόµου. Μπροστά στα µάτια όλων. Και πέρασε τόσος καιρός από τότε. εν υπάρχει τίποτα εκτός από σύγχυση πλέον. Ούτε ο πραγµατικός δολοφόνος, ούτε οι ηθικοί αυτουργοί βρέθηκαν ακόµα. Καταβάλλεται προσπάθεια για να καλύψει πέπλο σκότους τη δολοφονία, όχι για να διαλευκανθεί η υπόθεση. Τότε γιατί να δίνω σηµασία στις ειδήσεις που δηµοσιεύονται ως εξέλιξη - έκπληξη ; εν δίνω τη σηµασία που έδινα παλιά και στις ειδήσεις αναφορικά µε την Εργκένεκον. Και εκεί επικρατεί σύγχυση. Γίνονται τυχαίες συλλήψεις. Ενώ από τη µια συλλαµβάνονται άτοµα που θεωρείται πως είναι πράγµατι εµπλεκόµενα στην υπόθεση, από την άλλη συλλαµβάνονται και άτοµα που δεν έχουν καµία απολύτως σχέση µε αυτήν. Ενώ γίνεται λόγος για πάρα πολλές βοµβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, δεν κατέστη δυνατό να υποδειχθεί έστω και ένας δολοφόνος που διέπραξε αυτά τα εγκλήµατα. Ούτε αυτός του Ουγούρ Μουµτζού, ούτε του Αχµέτ Τανέρ Κίσλαλι, ούτε του Κεµάλ Τουρκλέρ, ούτε της Μπαχριγιέ Ούτσοκ. Και άλλων πολλών. Η Κύπρος δεν υπάρχει καθόλου µέσα σε αυτή την υπόθεση. Από καιρού εις καιρόν φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι, αλλά µένουν ως εδώ τα πράγµατα. Ακόµη δεν γίνεται καµµία αναφορά στις δολοφονίες και τις βοµβιστικές επιθέσεις. Χθες µας τηλεφώνησαν από την εφηµερίδα Ταράφ. Θέλουν να πάρουν περισσότερες πληροφορίες για το θέµα της Εργκένεκον της Θυγατέρας Πατρίδας. (...) Μήπως έχω άδικο αν δεν ενδιαφέροµαι πλέον όπως παλιά για την Εργκένεκον, που δεν έχει διερευνήσει εξονυχιστικά την Κύπρο και δεν έχει διαλευκάνει ακόµη ούτε καν αυτή τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ; εν δίνω καµµία σηµασία πλέον στις δηλώσεις των αξιωµατούχων της ΕΕ αναφορικά µε την Τουρκία και την Κύπρο. Τις περνώ στο ντούκου. Ειδικά αυτά που λέει ο Όλι Ρεν. Σαν να αναµασάει συνεχώς τα ίδια µπανάλ πράγµατα. εν διαφέρουν µεταξύ τους αυτά που λέει. Υποστηρίζουν, λέει, την επίλυση του Κυπριακού. Πρέπει, λέει, να ενθαρρύνουν τους ηγέτες. Πάνε, λέει, καλά οι συνοµιλίες. Η λύση, λέει, εξαρτάται από τους Κύπριους κλπ. Κατά την άποψή σας, µήπως αυτά έχουν την αξία είδησης; Είµαι περίεργος να δω αν θα µας πουν τίποτα το απτό. εν επιτρέπεται σε αντιπροσωπείες της ΕΕ που έρχονται στο νησί µας να µπουν καν στο κλειστό Βαρώσι. εν λέει κανείς τίποτα κατά του γεγονότος ότι η Τουρκία στοιβάζει πληθυσµό στο νησί. Κανείς δεν νοιάζεται για τη λεηλασία των περιουσιών και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Τηρούν σιγή ιχθύος και στα θέµατα των εξοπλισµών και του στρατού. Τότε γιατί να δίνω σηµασία σε αυτά που λένε οι σεβαστοί κύριοι; εν σηµαίνουν πλέον απολύτως τίποτα για µένα και αυτά που δηλώνουν οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες. Και αυτοί επαναλαµβάνουν συνεχώς αυτά που λένε εδώ και τόσο καιρό. εν υπάρχει τίποτα το νέο. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να ασκήσει πιέσεις στην Τουρκία, λένε. Απευθύνουν εκκλήσεις στην ΕΕ για να διαδραµατίσει πιο ενεργό ρόλο στις συνοµιλίες. Λένε ότι ο Ταλάτ είναι µια ευκαιρία για λύση. Μήπως αυτά έχουν την αξία είδησης; εν δίνω πλέον καµµία απολύτως σηµασία σε αυτά που λένε οι Ταλάτ και Σογιέρ για το Κυπριακό. Τα περνάω και αυτά στο ντούκου. Ο στόχος µας, λέει, είναι η λύση και η ειρήνη. Προχωράµε, λέει, προς αυτό το στόχο σε συνεργασία µε τη Μητέρα Πατρίδα. (...) Μπουχτίσαµε να τα ακούµε αυτά. Εσείς δεν βαρεθήκατε;» «Ἀντισηµιτισµός» στήν Εὐρώπη Μικρή ἱστορία ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων Ἐπαναλήφθηκε πρό ἡµερῶν ἡ καθιερωµένη διεθνής (τηλεφωνική) δηµοσκόπηση γιά τόν «ἀντισηµιτισµό» ἀπό τήν κακόφηµη Anti-Defemation League (ΑDL), ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἑναν ἀπό τούς βασικούς βραχίονες τοῦ σιωνισµοῦ γιά τόν ἔλεγχο τῆς κοινῆς γνώµης. Προσέξτε λοιπόν ἐρωτήµατα πού τέθηκαν σέ πολίτες 7 εὐρωπαϊκῶν χωρῶν γιά νά διαπιστώσουν τίς «προκαταλήψεις» (οἱ ἀπαντήσεις ἦταν τοῦ τύπου «µᾶλλον συµφωνῶ - µᾶλλον διαφωνῶ»): 1) Οἱ Ἑβραῖοι δείχνουν µεγαλύτερη νονιµοφροσύνη στό Ἰσραήλ παρά στή χώρα τους 2) Οἱ Ἑβραῖοι ἔχουν πολύ µεγάλη δύναµη στίς διεθνεῖς ἐπιχειρήσεις 3) Οἱ Ἑβραῖοι ἔχουν πολύ µεγάλη δύναµη στίς διεθνεῖς χρηµαταγορές 4) Οἱ Ἑβραῖοι µιλοῦν ἀκόµη πολύ γιά τό τί τούς συνέβη στό Ὁλοκαύτωµα 5) Οἱ Ἑβραῖοι εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ Δηλαδή ὅλοι οἱ κοινοί τόποι τοῦ µέσου νοῦ (δέν λέµε ὅτι ἰσχύουν 100%) εἶναι ποινικοποιηµένοι! Τό ἀποτέλεσµα ἦταν νά συµφωνήσουν µέ τίς ἀνωτέρω θέσεις ση- µαντικά ποσοστά Εὐρωπαίων πολιτῶν: Τό 49% µέ τήν πρώτη, τό 40% µέ τή δεύτερη καί τήν τρίτη, τό 44% µέ τήν τέταρτη (αὐτό κι ἄν συµβαίνει!) καί τό...23% µέ τήν 5η! (Δηλαδή τί πιστεύουν οἱ ὑπόλοιποι γιά τό θέµα τῆς Σταύρωσης, δέν κατάλαβα...) Ἄ, τούς ἐτέθη καί τό κρίσιµο ἐρώτηµα ἄν πιστεύουν ὅτι ἡ χώρα τους κάνει ἀρκετά γιά νά ἐξασφαλίσει τήν ἀσφάλεια τῶν Ἕβραίων συµπολιτὼν τους (!), καθότι χρειάζονται προστασία οἱ καηµένοι ἀπό τόν φασιστικό ὄχλο πού τούς ἀπειλεῖ! Κάπως ἔτσι συντηρεῖται ἡ ψυχοπαθητική ἀνασφάλεια καί συσπείρωση τοῦ «περιούσιου λαοῦ», σέ µιά ἐποχή πού τό ἄνοιγµα τῶν «γκόιµ» στόν Ἄλλον ἐπιβάλλεται διά πυρός καί σιδήρου, ἄν χρειαστεῖ. Γιά τούς ἴδιους ὅµως οἱ κανόνες ὄχι ἁπλῶς ἀλλάζουν ἀλλά ἀντιστρέφονται κιόλας - καί χαρακτηριστικό παράδειγµα ἀποτελεῖ ἡ «ἀθώωση» τοῦ δηλωµένου φασίστα πολιτικοῦ τοῦ Ἰσραήλ (πῆρε 13% στίς πρόσφατες ἐκλογές) Ἀβιγκντόρ Λίµπερµαν ἀπό τό ἀφεντικό τῆς ADL, Ἀβραάµ Φόξµαν (στή φωτό): «Δέν ζητάει (ὁ Λ.) τήν ἐκδίωξη τῶν Παλαιστινίων ἤ τήν τιµωρία τους». Ναί, ἁπλῶς τούς δαιµονοποιεῖ καί ζητᾶ τήν ἀφαίρεση τῆς ὑπηκοότητας ὅσων ζοῦν στό Ἰσραήλ (1,2 ἑκ. ἄνθρωποι)! Πάντως αὐτά τά πρόστυχα διπλά στάνταρς ἔχουν στίς ΗΠΑ καί νο- µική κατοχύρωση. Στίς 16/10/2004 ἡ κυβέρνηση Μπούς νοµοθέτησε καταχωρώντας ὡς ἀντισηµιτισµό τά κάτωθι: Διατυπώσεις τοῦ τύπου «Ἡ ἑβραϊκή κοινότητα ἐλέγχει τήν κυβέρνηση, τά ΜΜΕ, τίς διεθνεῖς ἀγορές κι ἐπιχειρήσεις». Βίαιες κριτικές κατά τοῦ Ἰσραήλ - π.χ. ὅτι εἶναι ρατσιστικό κράτος - καί τῶν ἡγετῶν του (νῦν καί πρώην), τῆς ἑβραϊκῆς θρησκείας (ἰδίως τοῦ Ταλµούδ καί τῆς Καµπάλα), κριτική πού ἐµφανίζει σιωνιστική ἐπιρροή στίς ΗΠΑ ἤ προώθηση τῆς παγκοσµιοποίησης ἤ σιωνιστική συνοµωσία ἀπό τούς ἴδιους κύκλους. Κατηγορίες κατά τῆς ἑβραϊκῆς ἡγεσίας γιά ὑποκίνηση τῆς Σταύρωσης τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς Ρωµαίους ἤ γιά δηµιουργία τῆς ἐπανάστασης τῶν Μπολσεβίκων στή Ρωσία. Ἀµφισβήτηση τοῦ ἀριθµοῦ γιά τά θύµατα τοῦ Ὁλοκαυτώµατος. Κάθε «ὑποτιµητική δήλωση γιά Ἑβραῖο». Eἶναι µετά νά µήν κατηγοροῦνται τά «ΝΕΑ» καί ἡ «Ἐλευθεροτυπία» στήν πρόσφατη ἔκθεση τοῦ Στέητ Ντηπάρτµεντ γιά ἀντισηµιτισµό; Ὁ Mohamed Farag Bashmilah εἶναι Ἄραβας ἀπό τήν Ὑεµένη καί περιγράφει δηµοσίως τήν προσωπική του περιπέτεια, προσπαθώντας νά ἐνηµερώσει τούς ἀµερικανούς γιά τό τί συµβαίνει στό ὄνοµά τους καί στό ὄνοµα τῶν ἐλευθεριῶν τους. Ὁ Μωχάµεντ συνελήφθη τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2003 στήν Ἰορδανία καί, ἀφοῦ βασανίστηκε γιά µερικές µέρες, παραδόθηκε στούς Ἀµερικανούς πού τόν µετέφεραν ἀεροπορικῶς στό Ἀφγανιστάν, σέ µέρος ἄγνωστο. Βασανίστηκε, χτυπήθηκε, ἐξευτελίστηκε, γυµνός, µέ χειροπέδες, δεµένα µάτια καί κουκούλα. Στήν οἰκογένειά του πού τόν ἔψαχνε δέν δόθηκε ποτέ ἡ παραµικρή πληροφορία γιά τήν τύχη του. Ὁ πατέρας του πέθανε πρίν µάθει τί συνέβη στόν γιό του. Τόν Μάιο τοῦ 2005, χωρίς νά τοῦ δοθεῖ ἡ παραµικρή ἐξήγηση, τόν βάλανε σ ἕνα ἀεροπλάνο καί τόν ἔστειλαν στή χώρα του, ὅπου ἔµεινε ἄλλους 10 µῆνες φυλακή, γιά νά ἀπελευθερωθεῖ ὁριστικά στίς 27 Μαρτίου Καµµία ἐπίσηµη ἐξήγηση, καµµία κατηγορία περί «τροµοκρατίας», καµµία δίκη, καί φυσικά καµµία καταδίκη. Ἔκτοτε ζεῖ µέ συµπτώµατα ἀσθενιῶν συνδεδεµένων µέ ὅσα ὑπέφερε καί χωρίς νά ἔχει µάθει ποῦ κρατήθηκε καί γιατί βασανίστηκε. 21ος αἰώνας, σοῦ λέει µετά...

4 4 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Τό Κογκό λεηλατεῖται, οἱ κατσαπλιάδες ἀνταµοίβονται Ἡ πρόσφατη ἀναφορά τοῦ ΟΗΕ γιά τήν κατάσταση στό Κογκό ἔφερε στό προσκήνιο, στιγµιαῖα ἔστω, τήν λεηλασία τοῦ φυσικοῦ πλούτου τῆς χώρας αὐτῆς ἀπό τά τσιράκια τῶν Ἀγγλοαµερικανῶν στή γειτονιά: Τήν Οὐγκάντα καί τή Ρουάντα. Οἱ δύο αὐτές χῶρες, πού ἔχουν εἰσβάλει στό Κογκό, δέν ἀντιµετωπίζουν σχεδόν καµµία διεθνή πίεση καί µάλιστα...ἀνταµοίβονται κιόλας. Ἔτσι, ὁ Ἀµερικανός πρώην ὑφυπουργός Ἀφρικανικῶν ὑποθέσεων ( ) Χέρµαν Κοέν προτείνει στούς «Νιού Γιόρκ Τάιµς» τήν ἔνταξη τῆς Ρουάντας στή Ζώνη Ἐλευθέρου Ἐµπορίου τῆς περιοχῆς, ἐνῶ καί ὁ Νικολά Σαρκοζί ὑπερθεµάτισε, ἀγνοώντας ὅσα ἡ ἔκθεση τοῦ ΟΗΕ βεβαίωσε τέρατα καί σηµεῖα γιά τήν κατάσταση: Ὅτι οἱ εἰσβολές τῆς Οὐγκάντας τό 1996 καί τῆς Ρουάντας τό 1998 προκάλεσαν θανάτους στήν πιό αἱµατηρή σύγκρουση µετά τόν Β Παγκόσµιο Πόλεµο. Οἱ µαρτυρίες πού συνέλεξαν τά Ἡνωµένα Ἔθνη ἀποδεικνύουν τή βιβλική καταστροφή πού ὑπέστη τό Κογκό, ἰδίως ἀπό τή Ρουάντα, µέ τήν τελευταία νά ἔχει προσαρτήσει τό ἀνατολικό τµῆµα τῆς χώρας καί ἔχοντας ἀναλάβει τόν οἰκονοµικό ἔλεγχο τοῦ συνόλου της. Ἐπίσης τεκµηριώθηκε ἡ ἐµπλοκή τῆς Ρουάντας καί τοῦ στρατοῦ της στήν στελέχωση καί τόν ἐξοπλισµό τοῦ «Ἐθνικοῦ Κογκρέσου γιά τή Λαϊκή Ἄµυνα» τοῦ Λωράν Νκούντα. Νύχτα Μητρικῆς Γλώσσας Κάποιες στοιχειώδεις ἀντιδράσεις ἐκδηλώθηκαν: Σέ δύο εὐρωπαϊκά δικαστήρια ἡ ἡγεσία τῆς Ρουάντας κατηγορήθηκε γιά ἐγκλήµατα πολέµου καί ἐγκλήµατα κατά τῆς ἀνθρωπότητας. Στή Γερµανία συνελήφθη κορυφαῖος ἀξιωµατοῦχος τῆς Ρουάντα µέ γαλλικό ἔνταλµα σύλληψης. Ἐπίσης Σουηδία καί Ὁλλανδία πρόσφατα ἀποφάσισαν νά διακόψουν κάθε βοήθεια πρός τή Ρουάντα λόγῳ τῆς στάσης της στό θέµα τοῦ Κογκό. Τό Διεθνές Δικαστήριο ἐπεδίκασε 10 δισ. δολάρια στό Κογκό ἀποζηµίωση ἀπό τήν Οὐγκάντα γιά τίς παράνοµες ἐξαγωγές τῶν δικῶν του προϊόντων καί τό ἴδιο θά συνέβαινε καί µέ τή Ρουάντα ἄν ἡ τελευταία δέν εἶχε αὐτοεξαιρεθεῖ ἀπό τήν δικαιοδοσία τοῦ δικαστηρίου. Ὅµως ὥς ἐκεῖ, παρότι οἱ ἀναφορές τοῦ ΟΗΕ δέν εἶναι καί πολύ...διπλωµατικές: Ὁ πρόεδρος τῆς Οὐγκάντας Μουσεβένι καί ὁ πρόεδρος τῆς Ρουάντας Πώλ Καγκάµε ἔχουν χαρακτηρισθεῖ ἀφεντικά τῆς µαφίας πού ἐκµεταλλεύεται τό Κογκό! Ὅταν ὅµως διαβάσει κανείς τά ὀνόµατα στό Προεδρικό Συµβούλιο τοῦ Καγκάµε (Τόνυ Μπλαίρ, Μπίλ Κλίντον, Τζόε Ρίτσι, Σκότ Φόρντ...) ὑποπτεύεται µία αἰτία γιά τήν εὔνοια αὐτή. πρόκειται γιά κράτη - πελάτες τῶν Ἀγγλοαµερικανῶν. Χαρακτηριστικό: Ὁ Καγκάµε ἐκπαιδεύτηκε στήν στρατιωτική βάση Fort Leavenworth τῶν ΗΠΑ, ὅπως καί ὁ...γιός τοῦ Μουσεβένι πέρυσι! Στίς 21 Φεβρουαρίου γιορτάστηκε, ὑποτίθεται, ἡ Παγκόσμια Ἡµέρα Μητρικῆς Γλώσσας, ὅπως ἔχει καθιερωθεῖ ἀπό δεκαετίας μέ πρωτοβουλία τῆς UNESCO. Ὁ στόχος εἶναι νά προωθηθεῖ ἡ γλωσσική πολυμορφία καί νά διασωθοῦν οἱ λιγότερο ὁμιλούμενες γλῶσσες. Στά πλαίσια αὐτοῦ τοῦ ἑορτασμοῦ διαβάσαμε καί τήν ἐρώτηση τῆς εὐρωβουλευτοῦ (ΝΔ) Μ. Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου πρός τήν Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή γιά τά γλωσσικά δικαιώματα τῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν πού μεταναστεύουν σέ χῶρες ἐντός τῆς ΕΕ. Αὐτό πού πουθενά δέν εἴδαμε ἦταν κάποια πρωτοβουλία γιά τή συμμόρφωση τῆς χώρας μας μέ τήν συμβατική της ὑποχρέωση (ἀπό τή Συνθήκη τῆς Λωζάνης) γιά διδασκαλία καί χρήση τῆς μητρικῆς γλώσσας τῶν μή τουρκικῶν πληθυσμῶν τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας στή Θράκη. Πομάκοι καί Ρομά ἐξακολουθοῦν νά ἐκτουρκίζονται γλωσσικά καί οἱ γλῶσσες τους τείνουν νά ἐξαφανιστοῦν, χωρίς κανείς νά σκοτίζεται. Καί δέν ἀναφερόμαστε μόνο σέ πολιτικούς, κόμματα καί Κυβέρνηση. τό Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, ἡ ΕΡΑ Κομοτηνῆς, καί ἄλλοι τοπικά ἔχουν ἐπίσης εὐθῦνες. Θά τίς ἀναλάβουν κάποτε; Τό Ἀµερικανοπακιστανικό διαζύγιο προχωράει - Εἶστε Ταλιμπάν! - Εἶστε ναρκέμποροι! Τί εἶναι αὐτό πού καθιστᾶ τίς παραµεθόριες Β ἐπαρχίες FATA τοῦ Πακιστάν τόν «πιό ἐπικίνδυνο τόπο στή γῆ»; Τί τό φοβερό καί ταλιµπανῶδες κρύβεται κάτω ἀπό τή µύτη τόσων κατασκοπευτικῶν καί στρατιωτικῶν µέσων καί ἐξακολουθεῖ νά εὐδοκιµεῖ, παρά τίς ἀλλεπάλληλες δολοφονίες ἀµάχων, τούς βοµβαρδισµούς τῶν γάµων κτλ κτλ; Καί ποῦ πῆγε ἐκείνη ἡ τόσο στενή σχέση δεκαετιῶν µεταξύ ΗΠΑ-Πακιστάν, τοὐλάχιστον σέ ἐπίπεδο ἡγεσίας καί µυστικῶν ὑπηρεσιῶν (CIA- ISI) πού ἄντεξε καί µετά τήν 11η Σεπτεµβρίου; Ὅλες οἱ σχέσεις ἔχουν ἕνα τέλος. Τό φινάλε τοῦ ἐν λόγῳ εἰδυλλίου πρόβαλε ὅταν πρίν 2 χρόνια οἱ πακιστανικές ὑπηρεσίες ἀνακάλυψαν τίς ὑπονοµευτικές δραστηριότητες τῆς CIA σέ κάποιες ἐπαρχίες µέ αὐτονοµιστικές φιλοδοξίες. Προσπάθησαν νά τίς ἀνασχέσουν καί ἡ σύγκρουση ἦταν ἀναπόφευκτη. Ἔκτοτε ἐµφανίζονται διαρκῶς δηµοσιεύµατα στό Τῦπο γιά τό «ἄσυλο» πού παρέχεται στούς Ταλιµπάν στό Πακιστάν, γιά τήν «αὐτονοµία τοῦ πακιστανικοῦ στρατοῦ ἀπό τήν πολιτική του ἡγεσία», γιά «διπλό ρόλο τῆς ISI πού ἐκπαιδεύει τούς Ταλιµπάν»... Τίς προάλλες ὁ νέος διευθυντής τῆς CIA Λέον Πανέτα ἀπέκλεισε κάθε ἀλλαγή πολιτικῆς καί χαρακτήριζε «πετυχηµένα» τά χτυπήµατα στό Πακιστάν, ἡ δέ Νταϊάν Φέινστεϊν, πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Πληροφοριῶν τῆς Γερουσίας, δήλωσε ὅτι οἱ πύραυλοι πού πέφτουν στό Πακιστάν δέν εἶναι ἀπό τίς ἀµερικάνικες βάσεις ἀλλά ἀπό βάσεις τῆς...isi. Ἡ τελευταία ἀντιδρώντας ἀποκάλυψε λεπτοµέρειες γιά τό τεράστιο ἐµπόριο ἡρωίνης ἀπό τό Ἀφγανιστάν, κυρίως µέσῳ Τουρκµενιστάν, καί χαρακτήρισε τόν Ἰνδό στρατιωτικό ἐπιτετραµένο πού σκοτώθηκε πέρυσι σέ βοµβιστική ἐπίθεση στήν Καµπούλ ὡς ἐµπλεκόµενο στήν ὑπόθεση. Γράφτηκε ὅτι ὁ ἀδελφός τοῦ Ἀφγανοῦ προέδρου Izzatullah Wasifi, πού διαθέτει δεκάδες ἐργοστάσια ἡρωίνης σέ ὅλη τή χώρα, ὅπως κι ἄλλοι Ἀφγανοί πολέµαρχοι, ἦταν αὐτός πού σκότωσε τόν Ἰνδό ἀξιωµατοῦχο γιατί τόν εἶχε καρφώσει γιά τόν ρόλο του στήν US Drug Enforcement Agency, κάτι πού ὅλοι γνώριζαν ἀλλά δέν ἄγγιζαν. Ἄσχετα πάντως µέ τίς λεπτοµέρειες, παραµένει ἀναπάντητο τό πῶς ἔχει γιγαντωθεῖ τό ναρκεµπόριο στό Ἀφγανιστάν χωρίς νά µπορεῖ νά ἐλεγχθεῖ εἴτε ἀπό τά τόσα ξένα στρατεύµατα εἴτε ἀπό τίς µυστικές ὑπηρεσίες πού ἁλωνίζουν. Τήν ἐµπλοκή τῆς CIA σέ τέτοιες δραστηριότητες τήν ἔχουµε δεῖ τόσο στό Βιετνάµ ὅσο καί στήν Λατινική Ἀµερική, οὐδόλως λοιπόν θά µᾶς ἐξέπλητε καί τώρα. ΜΟΝ 810, η Κερκόπορτα Η πλειοψηφία των ευρωπαίων καταναλωτών επιμένει να λέει ΟΧΙ στα μεταλλαγμένα. Μάλιστα η Ελλάδα μαζί με την Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Γαλλία, έχουν καταφέρει να αντισταθούν και νομοθετικά στην καλλιέργεια μεταλλαγμένων στα εδάφη τους κι έχουν απαγορεύσει την καλλιέργεια του μοναδικού μεταλλαγμένου φυτού που έχει εγκριθεί για καλλιέργεια στην Ευρώπη, το καλαμπόκι MON810. Τώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αμφισβητεί το δικαίωμα των τεσσάρων χωρών να προστατεύουν τη βιοπικοιλότητα, την υγεία των πολιτών και τη γεωργία τους και τους ζητά να άρουν τις εθνικές απαγορεύσεις τους. Η πρώτη κρίσιμη ψήφος γίνεται στις 2 Μαρτίου, με τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ψηφίζουν σχετικά με την Αυστριακή και την Ουγγρική απαγόρευση, ενώ η Γαλλική και η Ελληνική απαγόρευση θα ψηφιστούν σε επόμενη ημερομηνία που δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι χώρες που προωθούν τα μεταλλαγμένα δυστυχώς υποστηρίζουν τα συμφέροντα των λίγων πολυεθνικών εταιρειών που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος και τον έλεγχο της διατροφικής αλυσίδας. Συνεχείς επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα μεταλλαγμένα έχουν απρόβλεπτες επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον. Εκατοντάδες περιστατικά γενετικής επιμόλυνσης που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια σε διάφορες χώρες αποδεικνύουν ότι τα μεταλλαγμένα δεν μπορούν να περιορισθούν. Η απελευθέρωση τους στο περιβάλλον θέτει ολόκληρη τη γεωργία (συμβατική και βιολογική) σε κίνδυνο γενετικής επιμόλυνσης. Τον Απρίλιο του 2008, η έκθεση που δημοσίευσαν ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Τράπεζα με τίτλο «Αποτίμηση της Παγκόσμιας Γεωργίας» τόνισε ότι τα μεταλλαγμένα δεν μπορούν να είναι λύση στα παγκόσμια προβλήματα της επισιτιστικής κρίσης και των κλιματικών αλλαγών και ότι το μέλλον της γεωργίας είναι οι ήπιες μέθοδοι βιώσιμης γεωργίας. Ὁ Μιχάλης Χαραλαµπίδης µέ τόν Στάθη Παναγούλη, ἀδελφό τοῦ Ἀλέξανδρου Παναγούλη, ἥρωα τῆς Ἑλληνικῆς Δηµοκρατικῆς Ἀντίστασης, µπροστά στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο κατά τή διάρκεια τῆς Διεθνοῦς Ἐκστρατείας γιά τήν Ἀπελευθέρωση τοῦ Ἀµπντουλάχ Ὀτζαλάν. Στήν Διεθνή Ἐκστρατεία ἀλληλεγγύης συµµετέχουν ἡ Ντανιέλ Μιτεράν, ὁ Νόαµ Τσόµσκι, ὁ Ντάριο Φό, ἡ Φράνκα Ράµε καί ὁ Ἀργεντινός Ἀδόλφο Περέζ Ἐσκιβέλ - Νόµπελ Εἰρήνης. Μάρτιο καί Ἀπρίλιο παίζεται στόν Καναδά τό ντοκυµαντέρ «Μῦθοι γιά κέρδη - Ὁ ρόλος τοῦ Καναδᾶ στίς βιοµηχανίες Πολέµου καί Εἰρήνης». Πρόκειται γιά ἀληθινό ξεµπρόστιασµα τῶν ἀνθρωπιστικῶν, εἰρηνευτικῶν καί ἄλλων ψευδώνυµων ἀποστολῶν, πού ἀφοροῦν βεβαίως ὄχι µόνο τήν συγκεκριµένη χώρα ἀλλά καί τίς ΗΠΑ καί τήν ΕΕ. Ἡ ἀπόσταση µεταξύ προπαγάνδας καί πραγµατικότητας ἀναδεικνύεται µέ ντοκουµέντα σχετικά µέ τή Νέα Τάξη Πραγµάτων, ἀπό τή Σερβία µέχρι τήν Μέση Ἀνατολή. Μακάρι νά ἔρθει καί κατά δῶ...

5 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ε-Λ-Ε-Υ-Θ-Ε-Ρ-Ι-Α! ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ «Θά τούς ξαναπιάσουμε, ὅπως τούς εἶχε ξαναπιάσει στό παρελθόν ἡ Ἀστυνομία», δήλωσε ὁ ἀναπληρωτής ὑπουργός Ἐσωτερικῶν Χρῆστος Μαρκογιαννάκης γιά τούς δραπέτες Βασίλη Παλαιοκώστα καί Ἀλκέτ Ριτζάι. Εἶναι τό ἀκριβές ἀντίστοιχο τοῦ «θά ξανακόψω τό τσιγάρο ὅπως τό ἔχω ξανακόψει καί στό παρελθόν». Ἴδια σοβαρότητα, ἴδια τά ἐχέγγυα. Θά μοῦ πεῖτε, βέβαια, ὅτι κάτι ἔπρεπε νά πεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ναί, συμφωνῶ. Ὅμως μήν τό κάνουμε καί ἀνατολικό ζήτημα. Αὐτή τή φορά εἶχε λιγότερη πλάκα, ἀφοῦ μέ τό ἴδιο ἀνέκδοτο δέν ξαναγελᾶς, ἄντε νά μειδιάσεις. Μήπως περιμέναμε τόν Παλαιοκώστα νά ἀποδείξει τήν διάλυση τῶν πάντων; Δέν πειράζει, κύρ - ὑπουργέ, ἄστο, μή σκοτίζεσαι. Κάντε πρῶτα τά στοιχειώδη, αὐτά πού ζητάει ὅλος ὁ κόσμος γιά τήν καθημερινή ἀσφάλειά του, καί ἀφῆστε ἕναν λαϊκό ἥρωα ἥσυχο, αὐτός εἶναι τό πρόβλημά μας; Ὅσο γιά μᾶς, ζητοῦμε συγγνώμη ἀπό τόν Βασίλη γιά τήν πρωτοσέλιδη πρό τριετίας πρότασή μας νά ἀναλάβει πρωθυπουργός, τέτοια ποινή δέν τοῦ ἀξίζει... Ἀγοραῖες συγκρούσεις καί τοπικός Τῦπος Ἡ διαµάχη πού προέκυψε ἐσχάτως στήν Ἀλεξανδρούπολη µέ φόντο ἐργολαβικά συµφέροντα καί τόν ρόλο τοῦ Τύπου (συγκεκριµένου συγκροτήµατος «ἐκσυγχρονιστικοῦ» προσανατολισµοῦ) φέρνει στό φῶς τό γνωστό θέµα τῆς διαπλοκῆς µεταξύ ἰδιοκτητῶν ΜΜΕ καί ἐργολάβων δηµοσίων ἔργων. Οἱ λεπτοµέρειες εἶναι εὔγλωττες: Ἕνας Καβαλιώτης ἐργολάβος, ὁ Ἀδάµ Μαγκαφίνης, ἀγοράζει ἀπό τήν ΕΑΣ τίς ἀποθῆκες τῆς ΚΥ ΕΠ στό λιµάνι τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως, µετά ἀπό ἀνοικτό διαγωνισµό, προκειµένου ν ἀνεγείρει ἐµπορικό κέντρο. Ἔρχεται τώρα καί καταγγέλει ὅτι δέχεται ἐκβιασµό ἀπό ἀντίπαλο τοπικό συµφέρον ( ηµοσθένης Βράκας) µέ τόν ὁποῖο βρίσκεται στά δικαστήρια. Ὥς ἐδῶ τίποτε τό ἀσυνήθιστο. Ὅµως ὁ Α.Μ. µέ ἐπιστολή του καταγγέλει τόν ἐκδότη - µηχανικό - δηµοτικό σύµβουλο Γιάννη Λασκαράκη ὅτι ἡ «ἐκστρατεία» του γιά δῆθεν διάσωση τῶν ἀποθηκῶν, ὥστε Ἔφεσος 356 π.χ. - Ἀθήνα 2009 µ.χ. Τό ρεπορτάζ τῆς «Ἐλευθεροτυπίας» γιά τόν «σκηνοθέτη τῶν τολµηρῶν ταινιῶν» ἦταν ὁλοσέλιδο καί, προφανῶς, θά ἄξιζε τόν κόπο. Ἕνας Κώστας Ζάπας, πού µετά τίς δύο πρῶτες του ταινίες Uncut family (2003) καί The last porn movie (2006) ἐπέστρεψε γιά νά ξαναφωτίσει τό κοινό µέ τήν Τέχνη του, ἀφοδεύει ἀπό τίς 28/2 διά τῆς µεγάλης ὀθόνης στά µοῦτρα µας τήν νέα «αἱρετική» του δηµιουργία, «Μικρές ἐλευθερίες». Ἡ ἄξια ἑλληνική οἰκογένεια, καί δή τῆς ἐπαρχίας, διαπρέπει στή µαστροπεία καί στήν αἱµοµιξία, διαβάζουµε στόν ὑπότιτλο κάποιας κυρίας Χρυσούλας Π. στήν «Ε» ( )! Ἔτσι, χωρίς κἄν εἰσαγωγικά, λές καί διατυπώνεται ἡ πλέον αὐτονόητη ἀλήθεια! Καί στό κείµενο: «Ἕνας ἄντρας στά ὀρεινά τῆς ἑλληνικῆς ἐπαρχίας ἐµπορεύεται µετανάστες καί νεαρές πόρνες. Μέχρι ἐδῶ τό ἔργο τό ἔχουµε ξαναδεῖ. Ἕνας πατέρας, ὅµως, πού ἐκπορνεύει τήν κόρη του, θέλει νά βγάλει στό κλαρί καί τόν γιό του, ἐνῶ τήν ἴδια ὥρα ἀναπτύσσεται ἐρωτική ἕλξη ἀνάµεσα στά δύο ἀδέρφια, αὐτό ὄχι, δέν εἶναι καθόλου συνηθισµένο θέµα στό ἑλληνικό σινεµά.» (!!!) Ὅταν αὐτή εἶναι ἡ εἰσαγωγή, χρειάζεται νά πάει κανείς καί παρακάτω, στίς δηλώσεις τοῦ «δηµιουργοῦ»; Ἀξίζει ὅµως νά σηµειωθεῖ ὅτι αὐτός ὁ τελευταῖος τσιτάρει τόν Μάρξ, µιλᾶ γιά «διαπαιδαγώγιση τοῦ θεατῆ» καί «ὑπέρβαση τοῦ νόµου διά τῆς Τέχνης» καί µᾶς...ἀπειλεῖ ὅτι ἀφοῦ τελείωσε - σάν τήν Πετρούλα κι αὐτός - µέ τήν οἰκογένεια, θά περάσει στό θέµα τῆς ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ Γιά τήν περίσταση θυμίζουμε ἕνα ἀπό τά πιό δημοφιλῆ δημοτικά τραγούδια γιά τόν διάσημο λήσταρχο τῆς Ἀ τ τ ι κ ο β ο ι ω τ ί α ς Χρῆστο Νταβέλη (εἰκονίζεται στήν διπλανή ζωγραφιά τοῦ Θεόφιλου) πού ἀναφέρεται στόν φόνο του στό Ζεμενό....Δέν σοῦ εἶπα γώ Νταβέλη μου, δέν σοῦ εἶπα γώ πιδί μου, Στοῦ Ζιμινό νά μή διαβεῖς, λημέρι νά μήν κάνεις, ρίχνουν κί σί σκουτώνουνι, Ρίχνουν κί σί βαροῦνι.» Τάζει κηριά στήν Παναγιά κί λάδι στά καντήλια. «Θέ μου νά ζήσ οὑ Χρήστους μου, κι αὐτούνους οὑ Νταβέλης» Τό ποιά στάση τηροῦσε ὁ λαός ἀπέναντι στό φαινόμενο πού συνέχιζε τήν κλεφτουριά, φαίνεται ἀπό ἄπειρα ἀνάλογα παραδείγματα, ὅπως π.χ. μέ τό ἄσμα πού ἀκολουθεῖ γιά τόν φυλακισμένο ληστή τῆς Κασσάνδρας, Γκανιά: «Παρακαλῶ τήν Παναγιά κί τού Θιό δουξάζου νά γίνταν ἕνας πόλιμους, κι μιά νικατουσούρα νά τσακιστοῦν οἱ φυλακές, νά σπάσουν τά μπουντρούμια νά βγῶ κ ἰγώ π τή φυλαγή...» νά ἀξιοποιηθοῦν ἀπό τόν ῆµο ὡς λαϊκή ἀγορά, κρύβει ἰδιοτελῆ κίνητρα - τόν χαρακτηρίζει «ούρειο Ἵππο» τοῦ Βράκα. Ὑπαινίσσεται ἀνοιχτά ὅτι ὁ Λασκαράκης καλύπτει τόν Βράκα («θάβοντας» τίς κατεδαφίσεις οἰκοδοµῶν ὅπου εἶχε πουλήσει ἀκατάλληλο µπετόν), ὅτι καί ἡ ἑταιρεία τῶν ἀδελφῶν Λασκαράκη ἔκανε προσφορά γιά τό ἴδιο ἀκίνητο µά ἔχασε ἀφοῦ προσέφερε λιγότερα χρήµατα, καί ὅτι τό ἐνδιαφέρον τοῦ Γ.Λ. γιά τίς ἀποθῆκες πού «πρέπει νά διασωθοῦν» δέν συνάδει µέ τήν προσωπική ἐµπλοκή του σέ ἀποχαρακτηρισµό καί οἰκοπεδοποίηση ἄλλου κτιρίου ἰδιαίτερου ἀρχιτεκτονικοῦ κάλλους στήν Ἀλεξανδρούπολη. Στήν ἀπάντησή του ὁ ἐκδότης τῆς «Γνώµης» χαρακτήρισε τό θέµα γελοῖο καί δήλωσε ὅτι θά προσφύγει στά δικαστήρια, χωρίς ὅµως νά πείθει γιά τήν ἀναλήθεια τῶν κατηγοριῶν. Θά ἀναµένουµε τίς ἐξελίξεις, µέ τήν ἀφελή ἐλπίδα νά χυθεῖ λίγο φῶς στό θέµα πού ἔχει κι ἄλλες πτυχές (µέχρι καί στό ἐµπόριο ναρκωτικῶν). θρησκείας (φυσικά καί δέν θά τή γλυτώσει τό ἔθνος, µή χαίρεστε). Δηλώνει δέ ἀπό ἄµβωνος: «Ἡ ἑλληνική ἐπαρχία δέν εἶναι δοµηµένη σέ ἕναν εὐρωπαϊκό τρόπο ζωῆς. Εἴµαστε ἕνας λαός ἀνατολίτικος µέ θρησκευτικό φανατισµό, βαλκάνια ἀµορφωσιά καί λατινοαµερικάνικη διαφθορά»!!! Δέν θά µείνουµε στίς ἠλίθιες δηλώσεις ἤ στίς ἀνώµαλες ὀνειρώξεις οἱουδήποτε. Τό ἔχουµε ἄλλωστε ξαναγράψει (καί ἀναλύσει, ἐν τινι µέτρῳ) ὅτι ἀπό συµπλεγµατικούς µισέλληνες ἔχει γεµίσει πιά ἡ χώρα, καί ἰδίως ἡ πρωτεύουσα χαβούζα. Ὅµως στεκόµαστε στό γεγονός ὅτι τό σαλόνι τῆς κορυφαίας ἐφηµερίδας τῆς χώρας προσφέρεται (δίς τοὐλάχιστον!) ἁπλόχερα σέ ἕναν σκηνοθέτη πού κάνει καί τόν σεναριογράφο καί τόν...κάµεραµαν (!), καί τοῦ ὁποίου οἱ ταινίες δέν φτάνανε ὥς τώρα ὄχι µόνο στίς αἴθουσες προβολῆς ἀλλά οὔτε σέ φεστιβάλ («δέν κάνω ταινίες γιά τό χωριό µου», λέει µέ χαρακτηριστική...σεµνότητα ὁ Κ.Ζ.)! Ποιός εἶναι λοιπόν ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο οἱ κρετινιές πού ἐκστοµίζει πλασάρονται µεγαλόπρεπα σέ δεκάδες χιλιάδες ἀναγνῶστες; Καί µήν πεῖτε τά γνωστά «αὐτά πουλᾶνε» ἤ «κι αὐτά συµβαίνουν» γιατί ἐδῶ εἴµαστε καταφανῶς ἐκτός κάθε ὁρίου. Ὅταν ἡ πρωτογενής παραγωγή λάσπης καί ἡ συνειδητή προσπάθεια συκοφάντησης τῆς ταυτότητάς µας προβάλλονται ὡς κατόρθωµα καί ὁ δράστης παρά τήν ἐµετική ἔπαρση καί τήν παχυλή ἀµορφωσιά του ἡρωοποιεῖται, βρισκόµαστε γιά τά καλά στήν ἐπικράτεια τοῦ ἡροστρατισµοῦ. Καί τίποτε δέν δείχνει ἱκανό νά µᾶς σώσει ἀπό τόν ἐµπρηστή ἑαυτό µας. Παρόμοια ἔχουν σωθεῖ γιά πολλούς λήσταρχους, ὅπως π.χ. γιά τούς Ἀλβανούς Μπιρμπιλαίους ( προγόνους τοῦ Ριτζάι) πού τελικά κρεμάστηκαν στά Γιάννενα. Ὅσο γιά τήν θρησκευτικότητα τῶν ληστῶν καί τῶν ὑμνωδῶν τους, ἄν δηλαδή σᾶς ξενίζει, σημαίνει ὅτι εἶστε μακρυά νυχτωμένοι σέ ζητήματα ἑλληνικότητας, λαϊκοῦ αἰσθήματος καί σχέσης νεοελληνικοῦ κράτους - κοινωνίας. Κάντε μιά ἀρχή μέ Ζουράρι ὡς γενικό πλαίσιο καί Κολιόπουλο («Ἡ ληστεία στήν Ἑλλάδα - Περί λύχνων Ἁφάς», ἐκδ. Ἐπίκεντρο) ὡς εἰδικό κεφάλαιο, καί ἕνας κόσμος ἄλλος θά ζωντανέψει πίσω ἀπό τήν δημοφιλία τῶν ἀδερφῶν Παλαιοκώστα... Πάλι µέ τόν πατριδοφάγο «Ἰό» Ἐπειδή τελευταίως οἱ γνωστοί «Ἰοί» τῆς «Ἐλευθεροτυπίας» (παραπλεύρως ὁ Τ. Κωστόπουλος τῆς παρέας) µᾶς κάνουν τήν τιµή ν ἀσχολοῦνται µέ τά γραφόµενά µας, πιστέψαµε ὅτι θέλουν ἁπλῶς νά µᾶς...διαφηµίσουν. Εἴδαµε ὅµως στήν πορεία ὅτι τά παλιόπαιδα εἶχαν ἄλλους, πονηρούς σκοπούς! Ἔτσι, τό δεύτερο σερί Σάββατο πού µᾶς ἔπιασαν στό στόµα τους, τούς στείλαµε τήν κάτωθι ἐπιστολή πού µᾶλλον τήν πέταξαν στά σκουπίδια. Ἐµᾶς ὅµως µᾶς...ἄρεσε καί τήν δηµοσιεύουµε: Κύριοι, Μὲ ἀφορµὴ τὸ δηµοσίευµά σας (14/2/09) στὸ ὁποῖο εἴχατε (πάλι) ἀναφορὰ σὲ ἐµένα προσωπικὰ καὶ στὸν «Ἀντιφωνητή» ποὺ ἐκδίδουµε στὴν Κο- µοτηνή, θέλω νὰ ἐπισηµάνω τὰ κάτωθι 3 σηµεῖα: 1) Παραθέτετε µία ἀπάντηση - ἐρώτησή µου (τµῆµα συνέντευξης) ὅπου ἔλεγα τὰ αὐτονόητα ἀναφερόµενος στὴν γενική µας κατάσταση «Πῶς µπορεῖ µία πολιτεία ποὺ σκορπίζει µπροστὰ σὲ λίγους κουκουλοφόρους νὰ ἀντιµετωπίσει τὴν ἐπιβουλὴ µίας χώρας µεγάλης καὶ σοβαρῆς σὰν τὴν Τουρκία;». Καὶ σχολιάζετε «Ἡ πάταξη, δηλαδή, τοῦ «ἐσωτερικοῦ ἐχθροῦ» συνιστᾶ προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀντιµετώπιση τῆς «ἐξωτερικῆς ἐπιβουλῆς». Πότε καὶ ποῦ τὸ ἔχουµε ξανακούσει αὐτό;» Αὐτὲς οἱ σάλτσες σας περὶ «πάταξης» καὶ «προϋπόθεσης» προφανῶς ἐπιχειροῦν νὰ µᾶς δείξουν στὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ ὡς περίπου χουντικούς. ὲν θὰ καθήσω φυσικὰ νὰ ἀποδείξω ὅτι δὲν εἶµαι ἐλέφαντας. Ἂν τολµᾶτε ὅµως δῶστε τὰ στοιχεῖα τοῦ «Ἀντιφωνητῆ» στὸν ἀναγνώστη γιὰ νὰ µᾶς γνωρίσει µόνος του καὶ νὰ διαπιστώσει τί ἰσχύει. 2) Γιὰ τὴν ἀναφορά µας στὸν Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν Ροδόπης περὶ τοῦ ρόλου τῶν βοθροκάναλων στὰ εκεµβριανά, παραθέτετε τὴ φράση µου ἀπὸ τὸ «Ἄρδην» («Πάντως, ἐµεῖς τὸ καθῆκον µας τὸ κάναµε») καὶ τὸ χαρακτηρίζετε εἰρωνικὰ «ὄχι καὶ τόσο νέα ἐκδοχὴ πατριωτικοῦ καθήκοντος». Ἐµεῖς δὲν µιλήσαµε γιὰ κανέναν «πατριωτισµό», τὸ χαρακτηρίζουµε «καθῆκον τοῦ πολίτη» καὶ σπεύδουµε νὰ σᾶς τὸ διευκρινίσουµε γιατί φαίνεται ὅτι τὸ ἀγνοεῖτε: Πολίτης εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀσχολεῖται µὲ τὰ κοινά, χωρὶς νὰ παίρνει µισθὸ γι αὐτὸ ἀπὸ καµµία ὑπηρεσία, ξένη ἢ ντόπια. Σαφές; 3) Βλέπω ὅτι πέρα ἀπὸ τὰ λεγόµενά µας σᾶς ἀπασχολεῖ καὶ τὸ «ποῦ» δίνουµε συνέντευξη. Ἔχω λοιπὸν δυὸ λύσεις: Ἡ µία εἶναι νὰ µᾶς προµηθεύσετε µὲ µία λίστα τῶν ἐντύπων ὅπου ἡ διατύπωση ἀπόψεων δὲν εἶναι ποινικὸ ἀδίκηµα, γιατί ἐµεῖς ἀπὸ δῶ πάνω, ἀπ τὴν Κοµοτηνή, δὲν τὰ ξέρουµε καλὰ τὰ κατατόπια. Ἡ ἄλλη εἶναι νὰ µᾶς πάρετε ἐσεῖς, ποὺ εἶστε τόσο δηµοκράτες, µία συνέντευξη, ὥστε νὰ µὴν πέφτουµε σὲ χουντοβασιλικὰ σταγονίδια. Ὅποτε τὸ θελήσετε. Εὐχαριστῶ, Κώστας Καραΐσκος, ιευθυντὴς τοῦ «Α»

6 6 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ ΔΠΘ: Ἀόρατο τό ἀσυµβίβαστο Σ χ ό λ ι α π τ ε ρ ό ε ν τ α Πρίν λίγους µῆνες γράφαµε γιά τό ἀσυµβίβαστο τοῦ πανεπιστη- µιακοῦ καθηγητῆ ἀποκλειστικῆς ἀπασχόλησης καί τοῦ ἐπαγγελµατία. Ἡ ἀφορµή τότε ἦταν τό δικηγορικό γραφεῖο τοῦ ἀντιπρύτανη κ. Σταµατόπουλου στήν Ἀθήνα. Παρά τά βάσιµα τεκµήρια πού κοµίζαµε τότε, δέν εἴδαµε κανένας νά συγκινεῖται. Ἄς εἶναι. Ἐπανερχόµαστε σήµερα στό ἴδιο θέµα µέ νέο παράδειγµα, αὐτό τοῦ ἀντιπρύτανη κ. Ἀθανασίου Καραµπίνη. Ὁ κ. Καραµπίνης εἶναι καθηγητής τῆς Πολυτεχνικῆς Σχολῆς, καί µάλιστα πλήρους ἀπασχόλησης, ἀφοῦ διαφορετικά δέν θά µποροῦσε νά ἀσκεῖ διοίκηση. Ἐκ τοῦ νόµου λοιπόν δέν µπορεῖ νά ἔχει δουλειές ὡς ἰδιώτης µηχανικός. Παρά ταῦτα βλέπουµε στό ἔγγραφο τῆς ἀνωτέρω φωτογραφίας µία τοὐλάχιστον ἀτοµική συµ- µετοχή του σέ περσινό (Ἀπρίλιος 2008) διαγωνισµό τῆς Περιφέρειας ΑΜ-Θ γιά τήν ἀνάθεση µελέτης «στήριξης καί ἀντικατάστασης ἀκροβάθρου γέφυρας Ἄρδα», προϋπολογισµοῦ (µέ ΦΠΑ). Μεταξύ τῶν τριῶν ὑποψηφίων εἶναι τά ὀνόµατα α) Νικόλαος Πετρόπουλος, β) Ἀθανάσιος Καραµπίνης καί γ) ΕΥΕΡΓΟΣ ΑΕ. Στήν τελευταία αὐτή ἑταιρεία κατακυρώθηκε καί ἡ δουλειά, ἀφοῦ, σύµφωνα µέ τό ἔγγραφο πού φέρει τό ὄνοµα τοῦ γ.γ. τῆς Περιφέρειας ΑΜ-Θ κ. Δ. Σταµάτη, ἔκανε τήν πλέον συµφέρουσα προσφορά ( εὐρώ). Τό ποιός παίρνει τή δουλειά φυσικά καί δέν ἀλλάζει κάτι στό γεγονός ὅτι ἡ ὑποψηφιότητα ἑνός ἀντιπρύτανη σέ τέτοιον διαγωνισµό εἶναι παράνοµη. Ὅµως παρατηροῦµε καί κάτι ἄλλο στό τέλος τοῦ ἐγγράφου: Ἡ µειοδότρια ἑταιρεία ἔχει τήν ἴδια διεύθυνση, τό ἴδιο τηλέφωνο καί τό ἴδιο φάξ µέ τόν Α.Κ.! Ἄν ὑποθέσουµε ὅτι πρόκειται γιά µία ἑταιρεία στήν ὁποία εἶναι κεντρικό πρόσωπο (µαζί µέ τόν Ἀργύρη Πλέσια, πρ. πρόεδρο τοῦ ΤΕΕ) θά εἴµαστε ἐκτός πραγµατικότητας; Καί πῶς σᾶς ἀκούγεται ἕνας διαγωνισµός, στόν ὁποῖο οἱ δύο ἀπό τούς τρεῖς διεκδικητές...ταυτίζονται; Τό ξαναγράφουµε ὅτι δέν ἔχουµε τίποτε προσωπικό µέ κανέναν παραβάτη τοῦ νόµου. Ὅµως ἄν θέλουµε ἕνα Πανεπιστήµιο πού προωθεῖ ἀκαδηµαϊκούς στόχους µέ διδάσκοντες ἀφιερωµένους στό ἔργο πού ὑποδηλώνει ὁ τίτλος τους, ἡ συµµόρφωση µέ τή νοµι- µότητα εἶναι ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ. Διαφωνεῖ κανείς; Κ.Κ. Στίς 25 Φεβρουαρίου ὁ Σύλλογος Γυναικῶν Ροµά Δροσεροῦ «Ἡ Ἐλπίδα» καί τό Ἵδρυµα Θρακικῆς Τέχνης & Παράδοσης στήν Ξάνθη προέβησαν σέ µία κοινή ἐκδήλωση µέ τήν ὁποία οἱ µουσουλµάνοι Ροµά ἦρθαν κοντύτερα στήν εὐρύτερη τοπική κοινωνία. Στήν αἴθουσα «Λίλιαν Βουδούρη» τοῦ ἱδρύµατος ἔγινε ἀναπαράσταση ἑνός ἀπό τά σηµαντικότερα ἔθιµα τῶν Ροµά, ὁ γάµος. Ὁ Τσιγγάνικος γάµος, περίφηµος διεθνῶς γιά τήν ἐθιµοτυπία του καί τό πολυήµερο γλέντι πού τόν ἀκολουθεῖ, ἐκτέθηκε γιά πρώτη φορά στή Θράκη ὡς ἔθιµο µιᾶς τοπικῆς κοινωνίας. Ἦταν µία σηµαντική συνεργασία πού ἔφερε κοντύτερα τίς πληθυσµιακές ὁµάδες πού συµβιώνουν στήν περιοχή καί ἔβαλε τό λιθαράκι της γιά τήν ἄρση τῶν ἀρνητικῶν στερεοτύπων. Ἡ γενναία φίλη µας Σαµπιχά Σουλεϊµάν, πρόεδρος τοῦ προαναφερθέντος συλλόγου, παραµένει σηµεῖο ἀναφορᾶς σέ ὅποιο βῆµα προόδου συντελεῖται στό Δροσερό. Γιά τήν ὑπόθεση τοῦ Βατοπεδίου πού ξεκίνησε ἀπό τή Θράκη µέ τήν διεκδίκηση τῆς κυριότητας τῆς Βιστωνίδας καί τῶν γύρω της ἐκτάσεων δέν γράψαµε πολλά γιά τρεῖς λόγους. Πρῶτον γιατί τή γνώµη µας τήν εἴχαµε ἐκφράσει ἤδη ἀπό τότε (2003) πού πρωτοδικάστηκε στήν Κοµοτηνή (ἐκθέτοντας τίς ἀµφιβολίες µας γιά τό δίκιο τῆς Μονῆς). Δεύτερον γιατί τό θέµα ἔλαβε τέτοιες διαστάσεις, εἰπώθηκαν καί γράφτηκαν τόσα καί τόσα πού µία ἀκόµη φωνή δέν θά πρόσθετε τίποτε. Καί τρίτον δέν µᾶς ἦταν εὔκολο νά γράψουµε κατά ἑνός µοναστηριοῦ πού - τοὐλάχιστον στή Ροδόπη - µόνο θετικά δείγµατα γραφῆς εἶχε δώσει (π.χ. µέ τίς ἀθρόες ἀποφυλακίσεις κρατουµένων). Τώρα πού κατακάθησε ὁ κουρνιαχτός νοµίζουµε ὅτι καθένας ἔχει βγάλει τά συµπεράσµατά του. Πέρα ὅµως ἀπό τίς εὐθῦνες τῶν µοναχῶν, ἐκεῖνο πού µᾶς σόκαρε ἦταν τό µένος κάποιων δῆθεν ὑπέρµαχων τῆς νοµιµότητας καί τοῦ δηµοσίου συµφέροντος, στήν Ἀθήνα µά καί στήν Περιφέρεια. Ἔτσι, στήν Ξάνθη ὁ «Μαχητής» τοῦ Πάνου Παπαδόπουλου βγῆκε µέ πρωτοσέλιδο «Νά µπεῖ φυλακή ὁ µαφιόζος Ἐφραίµ» (!) καί εἰσέπραξε δύο ἀγωγές (συνολικά εὐρώ) ἀπό τόν βατοπεδινό ἡγούµενο καί τόν µοναχό Ἀρσένιο. Ἀδίκως; Ὅσο κι ἄν ἔχει κανείς συνηθίσει τό ἦθος καί τό ὕφος τῆς συγκεκριµένης ἐφηµερίδας (δύο φῦλλα της νά δεῖς, φτάνει...), εἶναι πασίδηλο ὅτι κάθε ὅριο ἔχει διαρρηχθεῖ - καί δέν εἶναι ἡ µόνη ἀγωγή πού ἐκκρεµεῖ σέ βάρος της γιά Μάρτιο - Ἀπρίλιο. Πρίν σπεύσουν ὅλοι νά µιλήσουν γιά «ἐξόντωση τοῦ Τύπου» κλπ ἄς ἀναλογιστοῦν τί συρφετός λυµαίνεται πανελλαδικῶς κάποια ΜΜΕ καί µέ ποιόν τρόπο αὐτά ἐπιβιώνουν. Ἄλλο πρᾶγµα ὁ ἐκβιασµός καί ἡ σπίλωση κι ἄλλο ἡ ὁσοδήποτε σκληρή κριτική... Ὁ ἐξευρωπαϊσµός στήν Ὀργάνη Μία ἐπερώτηση τοῦ βουλευτῆ Ἀχµέτ Χατζηοσµάν στίς 20 Ἰανουαρίου, µέ θέµα τίς ἐλλείψεις στό Σὐστηµα Ἀναγνώρισης Ἀγροτεµαχίων καί τίς ἐπιπτώσεις στούς κατοίκους τῆς Ὀργάνης, ἔφερε στήν ἐπιφάνεια ἕνα ζήτηµα πού µπορεῖ νά ἔχει µεγάλες ἐπιπτώσεις στόν τόπο. Ἦταν ἀπό τίς ἐλάχιστες φορές πού συµφωνούσαµε, ἐν µέρει, µέ τήν ἄποψη τοῦ Α.Χ. γιά «εὐθῦνες τῆς πολιτείας», ἄσχετα πού...βρῆκε τόν µπελά του ἀπό συναδέλφους του καί ἄλλους οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νά τόν µεµφθοῦν γιατί ἔβγαλε στή φόρα ἄπλυτα πού ἴσως ἐκθέσουν πολύν κόσµο. Ἄς δοῦµε λοιπόν ποιό εἶναι τό θέµα. Τό «Ὁλοκληρωµένο Σύστηµα Διαχείρισης καί Ἐλέγχου Καλλιεργειῶν» (ΟΣΔΕ) πού ὑλοποιεῖται ἀπό τήν Ἕνωση Ἀγροτικῶν Συνεταιρισµῶν (ΕΑΣ) Ροδόπης, παρά τόν βαρύγδουπο τίτλο του, δέν εἶναι παρά ἕνα ἀκόµη δεῖγµα νεοελληνικῆς τσαπατσουλιᾶς καί προσχηµατικότητας, τοὐλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τίς ὀρεινές (ποµάκικες) κοινότητες τοῦ νοµοῦ Ροδόπης. Τό ἔργο ἔχει ἀνατεθεῖ ἀπό τήν ΕΑΣ σέ ἰδιώτη τοπογράφο ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε, µεταξύ ἄλλων, νά καλέσει ὅλους τούς καλλιεργητές τῆς περιοχῆς, νά τοῦ ὑποδείξουν αὐτοί πάνω σέ χάρτες τίς ἀκριβεῖς θέσεις τῶν ἀγροτεµαχίων τους καί τῶν καλλιεργειῶν τους, ὥστε νά λάβουν γιά καθένα ἐξ αὐτῶν ἕναν 13ψήφιο µοναδικό κωδικό. Μέ βάση αὐτόν τόν ἀριθµό οἱ ἀγρότες λαµβάνουν τίς ἐπιδοτήσεις, τίς ἀποζηµιώσεις, τά δκαιώµατα, κτλ. Τί συµβαίνει ὅµως στά ὀρεινά, ὅπου δέν ὑπάρχουν χάρτες πρός χρήση στήν Τοπογραφική Ὑπηρεσία; Ὁ ἰδιώτης τοπογράφος χρησιµοποιεῖ τούς χάρτες πού ὁ ἴδιος ἀγόρασε ἀπό τό ἐµπόριο καί ζητᾶ ἀπό κάθε ἀγρότη 20 εὐρώ γιά κάθε ἀγροτεµάχιο! Δηλαδή 700 ἀγρότες στήν Ὀργάνη θά πληρώσουν γιά τά περίπου ἀγροτεµάχιά τους εὐρώ γιατί τό Δηµόσιο δέν ἔχει τούς χάρτες πού κατέχει ἕνας ἰδιώτης! Χώρια τό συµβόλαιο τῶν εὐρώ περίπου. Κάπως ἔτσι ἔγινε ἤδη µέ τούς ἀγρότες ἀπό τόν Κέχρο καί µέ κάποιους ἀπό τά ὀρεινά τοῦ Δήµου Φιλύρας. Οἱ πληροφορίες µας λένε ὅτι τό ποσό πού τελικά χρειάζεται γιά τήν ἀγορά τῶν χαρτῶν δέν ἦταν καί ἀστρονοµικό. Νοµίζουµε λοιπόν ὅτι µετά τήν πρώτη παροχή 13ψήφιων στά ἀγροτεµάχια τῆς περιοχῆς, πού ἦταν ἄλλα ἀντ ἄλλων, θά ἔπρεπε τοὐλάχιστον τώρα νά γίνει µία σοβαρή δουλειά. Νά ξεκαθαρίσουν οἱ δασικές ἐκτάσεις (ἀπό τίς ὁποῖες πολλές σήµερα καλλιεργοῦνται καί...ἐπιδοτοῦνται), νά προµηθευτεῖ ἡ Τοπογραφική Ὑπηρεσία τούς ἀπαιτούµενους χάρτες γιά ὅλον τόν νοµό καί νά λήξει ὁριστικά αὐτό τό καθεστώς τῆς ὁµηρείας καί τῆς ἀβεβαιότητας γιά τούς ἀγρότες. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΑΝΙΔΗ, Θερµοπυλῶν & Πλάτωνος 11, Ξάνθη τηλ. - τ/ο , info@spanidis.gr

7 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ ZIRAAT καί DEDE Ἔγιναν καί τά ἐγκαίνια τῆς Ziraat Bankasi στήν Κοµοτηνή, µέ ἄκρως ὑποβαθµισµένη ἐκπροσώπηση ἀπό ἑλληνικῆς πλευρᾶς, χάρη στήν καίρια ἀντίδραση τοῦ γ.γ. τῆς Περιφέρειας ΑΜ-Θ, Δηµήτρη Σταµάτη. Ὁ Περιφερειάρχης, ἐπιδεικνύοντας µιάν εὐαισθησία πού πολλοί ἀπό χρόνια ἔχουν ξεχάσει, ἐπέστρεψε ὡς ἀπαράδεκτη τήν πρόσκληση / πρόκληση τῆς τούρκικης τράπεζας, ἀφοῦ ἦταν γραµµένη µόνο στά τουρκικά καί στά ἀγγλικά (!). Ἔτσι δέν ἐµφανίστηκαν οὔτε καί οἱ αὐτοδιοκητικοί τῆς πόλης - ὑπερνοµάρχης, νοµάρχης, δήµαρχος - καί ἔµειναν (σχεδόν) µόνοι τους οἱ µειονοτικοί. Μά καί ἀπό αὐτούς, πέραν τῶν ἐπαγγελµατιῶν Τούρκων, ἐλάχιστοι ἦταν παρόντες. Μία µόνο στιγµή ξεχωρίσαµε, ἐκείνην στό σχετικό ρεπορτάζ τοῦ ΑΝΤ1 τήν ἑποµένη, ὅταν ἐνῶ µιλοῦσε στήν κάµερα ὁ γνωστός Ντεντέ, µπῆκε στό πλάνο ἕνας διερχόµενος µεσῆλιξ καί ἄρχισε νά τόν τραβάει γιά νά τόν διακόψει. Ὁ Ν.Ν. ἦταν προφανῶς ἕνας ἀπό τούς ἄπειρους µπουχτισµένους Κοµοτηναίους - ἤ µᾶλλον «γκιαούρηδες» - µέ τήν παρουσία καί τά ἔργα τοῦ λεγάµενου. Νά πού κάπου κάπου βγαίνει (κατά λάθος, φυσικά) καί καµµιά ἀλήθεια στά βοθροκάναλα. Ἔλα ὅµως πού ὁ λεγάµενος δέν ἔχασε τήν εὐκαιρία νά ἐκµεταλλευτεῖ τό γεγονός καί ἄρχισε νά αὐτοπαρουσιάζεται ὡς θῦµα στά φιλαράκια του ἐκτός συνόρων! Πῆρε µία ἀνακοίνωση ἀπό τό (µισ)ἑλληνικό τµῆµα τοῦ Γραφείου γιά τίς Ὀλιγότερο Ὁµιλούµενες Γλῶσσες ὅπου µετέχει, κι ὅπου οὔτε λίγο οὔτε πολύ ἔγραφε ὅτι «...Ὀργή καί ἀγανάκτηση ὄχι µόνο γιά τήν ἄνανδρη ἐπίθεση ἀλλά κυρίως γιά ὅ,τι τήν προκάλεσε καί γιά ὅ,τι ἀκολούθησε. Ὁ Ἀµπντουλχαλίµ Ντεντέ θά δεχόταν τήν ἐπίθεση αὐτή ἀνεξάρτητα ἀπό αὐτά πού θά ἔλεγε, καθώς τό κλῖµα πού εἶχε δηµιουργηθεί τίς τελευταῖες ἡµέρες στή Θράκη µέ ἀφορµή τά ἐγκαίνια ὑποκαταστήµατος τουρκικῆς τράπεζας, ἦταν ἐµπρηστικό. Τό εἶχαν ἐντέχνως προετοιµάσει οἱ ἀνέξοδοι παλικαρισµοί τοῦ περιφερειάρχη Ἀν. Μακεδονίας - Θράκης καί τά δηµοσιεύµατα τοῦ τοπικοῦ καί ἀθηναϊκοῦ Τύπου πού ἀνακάλυπταν ἐκ νέου τόν ἐξ Ἀνατολάς (sic) κίνδυνο. Ἡ ἀναγραφή τοῦ τουρκικοῦ ὀνόµατος τῆς Κοµοτηνῆς (Γκιουµουλτζίνε) στήν πρόσκληση ἐγκαινίων τῆς τράπεζας ἦταν γιά τό ἐπίσηµο κράτος καί τόν µισαλλόδοξο Τῦπο τῆς χώρας µία ἀκόµα «πρόκληση», γιά τήν ὁποία ἔπρεπε νά «ἐνηµερωθεῖ» ἡ ἑλληνική κοινωνία ὥστε νά ἀντιδράσει «αὐθόρµητα»...»! Ἀναρωτιέσαι ἄν αὐτά πού διαβάζεις προέρχονται ἀπό γραφεῖο γιά γλωσσικά ἤ...πρακτορικά θέµατα! Καπάκι ἦρθε καί δελτίο Τύπου τοῦ South East Europe Media Organisation (SEEMO), ὅπου πέρα ἀπό τήν συµπαράσταση, διαβάζουµε καί γιά τίς «µέρες νοσηλείας τοῦ Ντεντέ µετά τό συµβάν»! Ἔ, τούς στείλαµε κι ἐµεῖς µία χεστήρια (µέ τό γάντι) ἐπιστολή γιά τό θέµα, ὑπενθυµίζοντας τό γνωστό βίντεο µέ τούς «γκιαούρηδες», γιά νά ξέρουν καί ποιόν τίµησαν (!) τό Ἐπιστρέφοντας στά ἐγκαίνια, δέν πρέπει νά µᾶς διαφεύγει ἡ οὐσία τῶν πραγµάτων: Ἡ Τουρκία ἔκανε ἕνα ἀκόµη βῆµα γιά τήν ἑδραίωση τῆς παρουσίας της στή Θράκη, δηµιουργώντας ἕνα βασικό ἐργαλεῖο οἰκονοµικῆς καί πολιτικῆς διείσδυσης. Τό ἄν τό συνόδευσε µέ ὡραιολογίες δέν ἔχει καί πολλή σηµασία. ἤ, γιά νά ἀκριβολογοῦµε, ἔχει τήν ἴδια σηµασία µέ τά γλυκόλογα πού ἀπευθύνει ὁ βιαστής στό θῦµα του. State Department: Ἄλλη µία καλή ἔκθεση γιά τή Θράκη ιαβάζουµε λοιπόν στήν φετεινή ἔκθεση τοῦ ἀµερικανικοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν µία οὐδέτερη καταγραφή ὅλων τῶν ὑποθέσεων πού σχετίζονται µέ τά ἀνθρώπινα δικαιώ- µατα ἀνά τήν Ἑλλάδα καί ἐπικεντρώνουµε στή Θράκη. Βλέπουµε ὅτι, σύµφωνα µέ τήν ἔκθεση, διεκδικοῦν ἀναγνώριση ὡς µειονότητα ἤ µειονοτική ὁµάδα «Ἕλληνες πολίτες πού αὐτοπροσδιορίζονται ὡς Τοῦρκοι, Ποµάκοι (σλαβόφωνοι µουσουλµάνοι), Βλάχοι (βαλκανική µειονοτική ὁµάδα πού µιλᾶ µία ρουµάνικη διάλεκτο), Ροµά, Ἀρβανίτες (Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί πού µιλοῦν µιάν ἀλβανική διάλεκτο), ἤ Μακεδόνες». Ἐπίσης καταγράφεται ξανά (ὅπως καί πέρυσι) ἡ πραγµατικότητα πού ἀρνοῦνται οἱ τουρκόφρονες τῆς περιοχῆς: «Μερικά μέλη τῆς Πομάκικης κοινότητας ἰσχυρίστηκαν ὅτι πιέζονταν ἀπό µέλη τῆς τουρκόφωνης κοινότητας γιά νά ἀρνηθοῦν τήν ὕπαρξη ποµάκικης ταυτότητας ξέχωρης ἀπό τήν τουρκική. ΜΜΕ στή Θεσσαλονίκη ἀνέφεραν τόν Ὀκτώβριο ὅτι δύο ἐκδότες τῆς «Μιλέτ», τοπικῆς ἐφηµερίδας πού τυπώνεται στήν τουρκική, καταδικάστηκαν σέ 12 µῆνες φυλάκιση γιά διασπορά µίσους κατά τῆς Ποµάκικης κοινότητας.» Ποµάκικη κοινότητα, µέ τό «Π» κεφαλαῖο, καί «τουρκόφωνη κοινότητα»! Φανταστεῖτε τά µοῦτρα τῶν ἐπαγγελµατιῶν Τούρκων ὅταν τό πληροφορηθοῦν! Βεβαίως δέν ἀποσιωπῶνται καί τά τούρκικα αἰτήµατα: «Πολλά ἄτοµα πού αὐτοπροσδιορίζονται ὡς µέλη µειονότητας δυσκολεύονται νά ἐκφράσουν τήν ταυτότητά τους ἐλεύθερα καί νά διατηρήσουν τόν πολιτισµό τους. Ἡ χρήση τῶν ὅρων Τοῦρκος καί Τουρκικός ἀπαγορεύεται στόν τίτλο σωµατείων, παρότι οἱ ἰδιῶτες νοµίµως αὐτοαποκαλοῦνται Τοῦρκοι.» Στό κεφάλαιο τῆς ἔκθεσης περί «θρησκευτικῆς ἐλευθερίας» δέν εἴδαμε τήν παραμικρή ἀναφορά στίς βεβηλώσεις καί ποικίλες ἐπιθέσεις κατά ὀρθόδοξων ναῶν στή διάρκεια τῶν Δεκεμβριανῶν. Γιατί ἄραγε; Φαντάζεστε νά εἶχαν γίνει τά ἴδια σέ βάρος συναγωγῶν ἤ τζαμιῶν; Μήπως οἱ συντάκτες τῆς ἔκθεσης θεωροῦν ὅτι οἱ βιαιοπραγίες κατά τῆς «ἐπικρατούσας θρησκείας» εἶναι δικαιωμένες; Ἄραγε θά διαμαρτυρηθεῖ κανείς ἤ τό βρίσκουν ὅλοι...φυσιολογικό; Αδελφότητα Θρακών Μιά φωνή πατρίδας από την Ξάνθη Η πρόσφατη ίδρυση μιας κίνησης Ελλήνων από την Ξάνθη που ανησυχούν για την πορεία των πραγμάτων στο μειονοτικό ζήτημα προσθέτει μία νότα αισιοδοξίας στο τοπίο. Απλοί πολίτες προσεγγίζουν χωρίς κομματικές ή άλλες παρωπίδες το θέμα και ζητούν να έχουν λόγο στο αύριο του τόπου τους. Δείγμα του λόγου αυτού κυκλοφόρησε προ ημερών και το αναδημοσιεύουμε ευχόμενοι «καλή επιτυχία!» Αγαπητοί συμπολίτες, Η Θράκη ήταν και είναι ένα σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών. Η ελληνική κοινωνία σήμερα δέχεται την διαφορετικότητα ως πλούτο και τη συνύπαρξη ως αγαθό. Ωστόσο, τα γεγονότα μας υποχρεώνουν να αντιδράσουμε απέναντι σε δυνάμεις που απεργάζονται, τορπιλίζουν και υπονομεύουν την ειρηνική συμβίωση των σύνοικων στοιχείων στη Θράκη. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες των κινήσεων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής η οποία σταθερά επιδιώκει τη δημιουργία κλίματος μίσους μεταξύ των πολιτών, με βάση το θρήσκευμά τους και μόνο. Ως πρώτο βήμα, επιδιώκει τη ομογενοποίηση των μουσουλμανικών πληθυσμών της Θράκης και τον εγκλωβισμό τους στην επεκτατική της πολιτική. Ακούμε όλο και πιό συχνά τους γνωστούς διχαστικούς κύκλους (μουσουλμάνοι βουλευτές, συμβουλευτικές επιτροπές, σύλλογοι επιστημόνων, κ.α.) να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού τους ως Τούρκοι και να καταγγέλουν την Ελλάδα στα Ευρωπαϊκά όργανα. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι αυτοί κύκλοι αρνούνται πεισματικά το δικαίωμα της συλλογικής ταυτότητας στους Πομάκους και τους Ρωμά. Μέσω των εντύπων που ελέγχουν (τοπική εφημερίδα Millet, κ.α.) εξαπολύουν ιδεολογική τρομοκρατία και στοχοποιούν όποιον τολμά να αυτοαποκαλείται Πομάκος ή Ρoμ. Αν επιτρέψουμε να συμβεί αυτό, δηλαδή κάθε μουσουλμάνος να θεωρείται Τούρκος, με άλλα λόγια την πολιτισμική γενοκτονία των Πομάκων και των Ρωμά, τότε θα επιτρέψουμε στην Άγκυρα να ενισχύσει την επιρροή της και να πολώσει επικίνδυνα την κοινωνία της Θράκης. Ήδη, σταθερά βήματα επέμβασης Σηµειώνεται ἐπίσης τό ἑλληνικό καραγκιοζλίκι, µέ τήν ψήφιση νόµων πού δέν ἐφαρµόζονται ποτέ: «Οἱ προϋποθέσεις τοῦ νόµου τοῦ 2007 γιά τά ΜΜΕ, περί βασικῆς χρήσης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας σέ ραδιόφωνα καί τηλεοπτικούς σταθµούς, δέν εἶχε καµµία πρακτική ἐπίπτωση στούς ὑπάρχοντες τουρκόφωνους ραδιοσταθµούς τῆς Θράκης». Τέλος, γίνεται µία ὕποπτα ἐκτενής ἀναφορά στή Σαρία, στίς ἱεροδικαστικές ἁρµοδιότητες τῶν µουφτήδων. Ἰσορροπηµένη µέν, ἐκτενής δέ. Μαγειρεύεται τό πρᾶγµα γιά τήν κατάργησή τους (καί τήν συνακόλουθη ἐκλογή τοῦ µουφτῆ), εἶναι προφανές... Ἕνα σηµεῖο πού ἀγνοούσαµε ἦταν ὅτι µετά τό νοµοσχέδιο γιά τήν µισθοδοσία τῶν 240 ἰµάµηδων ἀπό τό ἑλληνικό ηµόσιο, ἡ ἑβραϊκή κοινότητα ζήτησε ἀπό τήν Κυβέρνηση νά πληρώνει καί τούς µισθούς τῶν ραββίνων, ὅπως κάνει ἤδη καί µέ τούς ὀρθόδοξους ἱερεῖς (!) ἀλλά ἀκόµη δέν ἔλαβε ἀπάντηση. Ἄραγε αὐτοί δέν φοβοῦνται τόν ἔλεγχο τῶν θρησκευτικῶν τους λειτουργῶν ἀπό τίς ἀλλόδοξες Ἀρχές, πού ἐπικαλοῦνται οἱ τουρκόφρονες πρακτοράντζες οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν στή Θράκη; Ἀντιθέτως, ἄκρως ἐπικριτικός ἦταν ὁ ἐπίτροπος τοῦ Συµβουλίου τῆς Εὐρώπης γιά τά Ἀνθρώπινα ικαιώµατα, Τόµας Χάµαρµπεργκ. Ὄχι µόνο ζητᾶ ν ἀναγνωρίσει ἡ Ἑλλάδα κι ἄλλες µειονότητες ἀλλά καί πιέζει ν ἀποδώσουµε τήν ἰθαγένεια σέ ὅσους τήν στερήθηκαν βάσει τοῦ ἄρθρου 19 τοῦ Ἑλληνικοῦ Κώδικα Ἰθαγένειας (καί στούς ἐπιγόνους τους!) καί νά τούς ἀποζηµιώσουµε δεόντως! Καί βεβαίως ἀνησυχεῖ γιά τή «Σαρία» κι αὐτός, τί θά ταν κανένας ὀπισθοδροµικός, ν ἀνέχεται τήν προαιρετική διατήρηση ἀνατολικῶν παραδόσεων; Θά χρειαστεῖ µεγάλος ἀγώνας γιά νά περιφρουρήσουµε τά ἐθνικά µας δίκαια καί συµφέροντα καί δέν βλέπουµε ποιός θά εἶναι αὐτός πού θά τό πράξει... - διείσδυσης γίνονται στην οικονομία (χρηματοδότηση επιλεγμένων επιχειρηματιών, επιδότηση αγοράς γης), στην θρησκεία (διορισμός ψευδομουφτή), στον πολιτισμό (αλλοτρίωση πομακικών εορτών, ίδρυση ψευδοπολιτστικών σωματείων), στην παιδεία, στη διασκέδαση... αποσκοπώντας στη δημιουργία εθνικής Τουρκικής συνείδησης. Όλες αυτές οι κινήσεις υλοποιούν τις αποφάσεις που ελήφθησαν στο 5ο Συνέδριο των Τούρκων Δυτ. Θράκης που έγινε στην Κων/πολη τον Σεπτέμβριο του 2006 παρουσία στελεχών της πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας και μάλιστα του πρωθυπουργού Ερντογάν. Εκεί χαράχτηκαν οι αποφάσεις της πολιτικής που τώρα υλοποιείται. Με την πολιτική αυτή συντάσσονται α π ό λ υ τ α όλες οι επιδοτούμενες ομάδες ισχύος του μουσουλμανικού χώρου: βουλευτές, εκπρόσωποι τοπικής αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι επιστημονικών και πολιτιστικών σωματείων, κ.α. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Σε συνεδρίαση της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ξάνθης-Καβάλας-Δράμας που δημοσιεύθηκε στις 24/10/08 μια απλή αναφορά στον όρο Πομακοχώρια, ο οποίος εμπεριέχονταν σε υπουργική απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ για τον χωροταξικό σχεδιασμό του εθνικού πάρκου Αν. Μακεδονίας-Θράκης, συγκέντρωσε τα πυρά ό λ ω ν των μουσουλμάνων αιρετών ανεξαρτήτως παράταξης. Στη δίκη της τοπικής εφημερίδας Millet η οποία πραγματοποιήθηκε στις 16/10/08 μετά από αυτεπάγγελτη δίωξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ξάνθης κατά των ιδιοκτητών της εφημερίδας (Ομέρ Τζεγκίζ και Μπουντούρ Μπιλάλ) παρευρέθηκαν είτε ως απλοί συμπαραστάτες είτε ως μάρτυρες υπεράσπισης διακεκριμένα πολιτικά στελέχη των ελληνικών κομμάτων (Γκιουλμπεάζ Καραχασάν, Μάντατζη Τσετίν), ιμάμηδες χωριών κ.α. Αξίζει να σημειωθεί οτι τα επίμαχα άρθρα στοχοποιούσαν συγκεκριμένους συμπολίτες μας οι οποίοι δηλώνουν δημόσια την Πομακική τους καταγωγή. Επιπλέον, καταφέρονταν με προσβολές και εθνικιστικό μένος κατά των χριστιανών αλλά και όσων μουσουλμάνων συνεργάζονται με αυτούς. Πώς αντιδρούμε σ όλα αυτά ως συντεταγμένη πολιτεία και ως κοινωνία πολιτών; Συνέχεια στη σελίδα 10

8 8 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑ-ΔΡΑΜΑ: Πολύτιµη ἱστορική µαρτυρία Στήν ἐκπληκτική δουλειά τοῦ «Ἱστορικοῦ καί Λογοτεχνικοῦ Ἀρχείου Καβάλας» (ΙΛΑΚ) καί τοῦ κ. Νικολάου Ρουδοµέτωφ εἴχαµε ἀναφερθεῖ καί στό παρελθόν. Πρόκειται γιά µία ἰδιωτική προσπάθεια πού ἔρχεται νά καλύψει τό τεράστιο κενό πού ἀφήνει τό ἀνεπαρκές (ἄν ὄχι καί ἐχθρικό) Δηµόσιο. Χωρίς εὐρωπαϊκά προγράµµατα, µέ ἐλάχιστες συνεισφορές σέ τυπογραφικές δαπάνες τῆς τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης καί µέ µόνο ἐφόδιο τήν...προσωπική περιουσία τοῦ προέδρου του, ἐδῶ καί 35 χρόνια τό ΙΛΑΚ παράγει καί προσφέρει στήν πόλη καί στήν Ἑλλάδα γνώση καί µόρφωση µέσα ἀπό ἐκδόσεις, µεταφράσεις καί συνέδρια διεθνοῦς κύρους. Ἡ τελευταία παραγωγή τοῦ Ἀρχείου ἀφορᾶ δύο πρώτους τόµους τῶν «Τετραδίων Βουλγαρικῆς Κατοχῆς στήν Ἀνατολική Μακεδονία » (θ ἀκολουθήσυν κι ἄλλοι τέσσερεις). Πρόκειται γιά τίς καταθέσεις καί τά συµπεράσµατα τῆς Διεθνοῦς Διασυµµαχικῆς Ἐπιτροπῆς, ἡ ὁποία περιόδευσε σέ ὅλη τήν Ἀνατολική Μακεδονία, κατέγραψε θύµατα καί ἱστορίες ἐπιζώντων καί συνέταξε ἕνα πόρισµα γιά τά ἐγκλήµατα πολέµου τῶν βουλγαρικῶν κατοχικῶν στρατευµάτων. Ἡ µετάφραση τῶν πρακτικῶν ἀπό τά γαλλικά καί ἡ προσφορά τους στό ἑλληνικό κοινό δέν ἀποσκοπεῖ βεβαίως στήν καλλιέργεια κάποιου µίσους (ὅπως γράφει καί ὁ κ. Ρουδοµέτωφ) ἀλλά στήν ἄρση τοῦ σκότους πού κάλυψε τά τραγικά γεγονότα τῆς πρόσφατης ἱστορίας τοῦ τόπου. Ἡ ἀλήθεια δέν µπορεῖ νά ἀποκρύπτεται γιά χάρη οἱασδήποτε ψυχολογικῆς ἀνάγκης ἤ πολιτικῆς σκοπιµότητας! Ἡ βουλγαρική Κατοχή... Τά ἐγκλήµατα τῶν Βουλγάρων, πού ἦρθαν στήν περιοχή χωρίς κἄν νά πολεµήσουν (λόγῳ τῆς προδοτικῆς στάσης τῶν Ἀνακτόρων), ἦταν τρο- µακτικά. Τόσο πρίν τήν εἴσοδο τῆς Ἑλλάδας στόν Α Παγκόσµιο Πόλεµο, ὅσο καί µετά ἀπό αὐτήν, ὁ στόχος τους ἦταν ἡ ἐκδίωξη τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν Ἀνατολική Μακεδονία καί τή Θράκη καί τόν κυνήγησαν µέ κάθε µέσον: Συλλήψεις, ἐπιτάξεις, ἀγγαρεῖες, βασανιστήρια, ληστεῖες, φόνοι, βιασµοί, λεηλασίες, φόροι, παιδοµάζωµα... Τά πάντα, ἀλλά µέ κορυφαῖο µέτρο ἐθνοκάθαρσης τήν ἐπιβολή τοῦ λιµοῦ ἀπό τίς βουλγαρικές Ἀρχές. Χιλιάδες κόσµος πέθανε ἀπό τήν πείνα (εἴχαµε σέ δυό χρόνια ἀπώλειες ψυχῶν, τό 1/5 τοῦ πληθυσµοῦ!), καί πολλοί περισσότεροι ἐπέζησαν τρώγοντας χόρτα, σκύλους, γάτες, χελῶνες κτλ. Τή φρίκη καί τόν θάνατο ἔζησαν στά «ντουρντουβάκια» τῆς Βουλγαρίας οἱ Ἕλληνες πού µεταφέρθηκαν ὡς ἐργάτες σέ στρατόπεδα συγκέντρωσης σάν τό Κίτσεφ, ἕνα κολαστήριο µπροστά στό ὁποῖο τό Νταχάου ἦταν παραθεριστικό κέντρο. Ἐγκλήµατα ἀποτρόπαια πού ὅµως δέν κατάφεραν νά ἐκδιώξουν τόν ἑλληνισµό ἀπό τίς ἑστίες του. Διαβάζεις τίς καταθέσεις ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, τοῦ Δηµοσθένη ἀπό τή Θράκη, τοῦ Λεωνίδα ἀπό τήν Καβάλα, τοῦ παπα-νικόλα ἀπό τήν Ἐλευθερούπολη, τῆς Χρυσάνθως ἀπό τή Νικήσιανη καί ἀπορεῖς πῶς κατάφερε ἡ ἑλληνική µαγιά, µέ τά συγκινητικά ὀνόµατα καί τίς τραγικές ἱστορίες, νά διασωθεῖ µέσα σέ τόσους χαλασµούς. Καί δέν µπορεῖς παρά νά ἀναλογισθεῖς ὅτι σήµερα βρισκόµαστε καί...κατηγορούµενοι γιά ἐγκλήµατα στήν ἱστορία µας ἀπό κείνους πού εἶναι βουτηγµένοι στό ἔγκληµα σάν τόν ποντικό στό λάδι. Καί στόν ρόλο τῆς ὕαινας... Μία πτυχή τῆς ἱστορίας πού ἀναδύεται ἀπό τίς µαρτυρίες τῶν παθόντων εἶναι κι αὐτή τῆς ἄθλιας συµπεριφορᾶς τῶν Ἑβραίων συµπολιτῶν τους. Μιά συµπεριφορά πρόστυχης ἐκµετάλλευσης ἀπό κείνους πού διαρκῶς παριστάνουν τά θύµατα σέ ὅλες τίς χῶρες καί ὅλες τίς ἐποχές. Τό πρῶτο στοιχεῖο εἶναι ὅτι οἱ ἑβραϊκές κοινότητες τῆς Δράµας καί τῆς Καβάλας ἀπαλλάχτηκαν ἀπό τήν καταναγκαστική ἐργασία ἐξαγοράζοντάς την µέ καί λέβα ἀντίστοιχα. Τί στάση τήρησαν ὅµως ἀπό τήν πλεονεκτική θέση ὅπου βρέθηκαν ἔναντι τῶν - θυµάτων τῆς βουλγαρικῆς βίας; «Ὁ στρατηγός Μπουρνώφ (...) παραχώρησε σέ µερικούς Ἰσραηλίτες τίς προµήθειες, τίς ὁποῖες κατόπιν συµφωνίας µέ τόν διοικητή τῆς Καβάλας τίς πωλοῦσαν σέ ἐξωφρενικές τιµές». Στό στρατόπεδο συγκεντρώσεως στή Soumla: «ὁ Πετρώφ, σέ συµφωνία µέ ἕναν Ἰσραηλίτη ἀπό τήν Καβάλα πού ὀνοµαζόταν Ἀµιέλ, ἐπέτρεψε σ αὐτόν ν ἀνοίξει µία καντίνα πού πουλοῦσε τά εἴδη του σέ µυθώδεις τιµές. Ἀργότερα, ὅταν ἔστελναν τούς ἐργάτες σέ καταναγκαστικά ἔργα, παρατήρησα ὅτι ὁ Ἀµιέλ ὑποδείκνυε στόν λοχαγό τούς αἰχµαλώτους πού µποροῦσαν νά παραµείνουν στό στρατόπεδο γιά τό λόγο ὅτι ἦταν ἀπό οἰκονοµικῆς ἄποψης σέ θέση ἀρκετά ἱκανοποιητική». Ἄλλη µαρτυρία: «Οἱ Τοῦρκοι καί οἱ Ἑβραῖοι ἔβλεπαν µέ εὐνοϊκό µάτι τά ὄργια ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσµοῦ...». Ἐπίσης: «Τά τρόφιµα πού ἔφταναν στήν πόλη δίνονταν κατά προτίµηση σέ Τούρκους καί Ἰσραηλίτες». Ἄλλος: «οἱ Βούλγαροι στρατιῶτες παραβίασαν τήν καπναποθήκη µου, ἀπ ὅπου ἐκλεψαν ὀκάδες καπνοῦ, ἀπό τίς ὁποῖες οἱ βρέθηκαν στήν κατοχή ἑνός Ἰσραηλίτη, τοῦ Ἰούδα Κουέν». Ἤ: «Τό ἄλευρο αὐτό τό ἀγόραζαν οἱ Ἰσραηλίτες καί τό πουλοῦσαν στόν κόσµο σέ ἐξοντωτικές τιµές (...) Νά λοιπόν γιατί ὁ κόσµος ὑπέφερε τόσο καί οἱ Ἑβραῖοι ἐκµεταλλεύονταν τήν πείνα καί τίς δυστυχίες καί πουλοῦσαν ἀντικείµενα µεγάλης ἀξίας µέ ἀντάλλαγµα µιά ὀκά ἄλευρο. Γνωρίζω ἕναν Ἑβραῖο, ὁ ὁποῖος (ἄλλοτε) πουλοῦσε οὖζο στούς περαστικούς σέ µιά γωνία τῶν δρόµων τῆς Καβάλας κι ἔγινε τώρα ἑκατοµµυριοῦχος χάρη στήν ἄγρια ἐκµετάλλευση τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου». Σᾶς θυµίζει κάτι; Καί µᾶς! Ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς στήν Κοµοτηνή ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ & ΕΛΠΙΔΑ Τό βράδυ τῆς 24ης Φεβρουαρίου ὁ σύλλογος Φίλων τοῦ Ἱδρύµατος Θρακικῆς Τέχνης καί Παράδοσης Κοµοτηνῆς διοργάνωσε τήν παρουσίαση τοῦ βιβλίου «Ἡ κατάρρευση τοῦ πολιτικοῦ συστήµατος στήν Ἑλλάδα σήµερα», τοῦ καθηγητῆ Χρήστου Γιανναρᾶ. Σέ µία κατάµεστη αἴθουσα (πολύς κόσµος ἦρθε κι ἔφυγε ἀδυνατώντας νά βρεῖ θέση ἔστω καί ὀρθίου), ὁ ὑπογράφων προλόγισε τόν συγγραφέα καί ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς µέ µία ἀναλυτική ἔκθεση τοῦ πολιτικοῦ µας σκηνικοῦ καί ἀδιεξόδου ἔδωσε τό ἔναυσµα γιά µία συζήτηση ὑποδειγµατική! Ὅλες (µά ὅλες!) οἱ ἐρωτήσεις, λακωνικές καί εὔστοχες, ἔδωσαν στόν ὁµιλητή τήν εὐκαιρία νά ἀπαντήσει διεξοδικά καί µέ πλῆθος παραδειγµάτων σέ ἕνα σωρό ζητήµατα πού ἀνακύπτουν ἀπό τόν προβληµατισµό σχετικά µέ τήν ἐµπορευµατοποίηση τῆς πολιτικῆς καί τά δεινά πού σωρεύει στόν τόπο µας. Νοµίζουµε ὅτι ἡ προτροπή - εὐχή τοῦ Χ.Γ. στό ξεκίνηµα τῆς ἐκδήλωσης, νά µήν µείνουµε µόνο στήν ἀνταλλαγή κάποιων πληροφοριῶν, ἔπιασε πράγµατι τόπο. Ἀπό τήν δική µας εἰσήγηση παρουσιάζουµε κάτωθι τό µεγαλύτερό της µέρος:...τὸ βιβλίο «Ἡ κατάρρευση τοῦ πολιτικοῦ συστήματος στὴν Ἑλλάδα σήμερα» εἶναι μία συλλογὴ τῶν ἐπιφυλλίδων τοῦ συγγραφέα οἱ ὁποῖες δημοσιεύθηκαν στὸν κυριακάτικη «Καθημερινή» καὶ κλείνει μὲ πέντε συνεντεύξεις του σὲ διάφορα ἔντυπα τῆς χώρας. Ὁ πολιτικὸς λόγος ποὺ ἐκτίθεται στὸ σύνολο αὐτῶν τῶν κειμένων εἶναι αὐστηρὰ προσωπικὸς καὶ ἀκαριαῖα ἀναγνωρίσιμος ἀπὸ τὰ μοναδικά του προσόντα: ἡ κατάδυση στὰ προβλήματα μέχρι τὸν ὀντολογικό τους πυθμένα ἀντὶ τῆς ἐπιφανειακῆς προσέγγισης. ἡ τόλμη τῶν ἐκπεφρασμένων διαγνώσεων ἀντὶ τῶν συμβατικῶν, ἀοριστόλογων καταγγελιῶν. ἡ αἴσθηση μιᾶς διαρκοῦς προσπάθειας γιὰ δικαιοσύνη καὶ ἀπροσωποληψία ἀντὶ τῆς στρατευμένης γραφῆς ἢ τῆς ὑστερόβουλης πολιτικῆς ἰσορροπιῶν. ἡ πλούσια γλῶσσα ποὺ χαίρεσαι νὰ τὴν περιδιαβαίνεις ἀντὶ τοῦ ξύλινου λόγου ποὺ λυμαίνεται τὰ ΜΜΕ. Θὰ ἐπιχειρήσω παρακάτω νὰ ἀναπτύξω λίγο περισσότερο τὶς κρίσεις αὐτὲς καὶ νὰ τὶς στηρίξω μὲ συγκεκριμένα παραδείγματα ἀπὸ τὸ βιβλίο. Ἔχουμε συνηθίσει νὰ ἀναμένουμε στὶς σελίδες τοῦ κατεστημένου Τύπου μία ἀνιαρὴ παράθεση «πολιτικῶν ἀπόψεων», μὲ ἢ χωρὶς εἰσαγωγικά. Ἀπόψεων ποὺ εἶναι ἐνταγμένες αὐστηρὰ στὴν ἄνωθεν προσδιορισμένη ἀτζέντα, στοιχημένες σαφῶς σὲ κάποιαν κομματική, ἢ ἔστω παραταξιακή, λογικὴ καὶ ποὺ ἐπιχειροῦν στὴν καλύτερη περίπτωση - νὰ ποῦν κάτι, χωρὶς ὅμως νὰ θίξουν στὸ παραμικρὸ ὁποιονδήποτε παράγοντα τῆς δημόσιας ζωῆς. Οἱ κυριακάτικες ἐπιφυλλίδες τοῦ καθηγητῆ Γιανναρᾶ, ἐδῶ καὶ κάμποσα χρόνια, ἀποτελοῦν μία σπάνια καὶ ἀνακουφιστικὴ ἐξαίρεση σ αὐτὸν τὸν αὐχμηρὸ κανόνα. Ὁ λόγος, παρὰ τὸ διανοητικό του φορτίο, εἶναι ὁλοζώντανος, ἡ κρίση κόβει σὰν μαχαίρι καὶ κάθε κατεργάρης πάει στὸν πάγκο του. Εἴτε πρόκειται γιὰ πολιτικὸ ἀρχηγὸ εἴτε γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, εἴτε γιὰ συνδικαλιστικὸ φορέα εἴτε γιὰ τὸν μέσο πολίτη. Ἡ ἐξασκημένη στὸν χῶρο τῆς γνώσης ματιὰ του ἀξιοποιεῖ τὸν πλοῦτο τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἐπιστημῶν στὶς ὁποῖες ὁ συγγραφέας ἔχει παράξει ἔργο μοναδικὸ γιὰ τὰ νεοελληνικὰ (καὶ ὄχι μόνο) δεδομένα τέσσερεις δεκαετίες τώρα, καὶ φτάνει εὔκολα στὴν ἀναζήτηση τῆς οὐσίας τῶν πραγμάτων: Στὸ «ποῦ κεῖται τὸ καίριο». Ἡ διαπίστωση εἶναι ξεκάθαρη, εἶναι ἀκριβῶς ὁ τίτλος τοῦ βιβλίου: Κατάρρευση. Φτάνει μὲ τὶς ψευδαισθήσεις καὶ μὲ τὰ ἰδεολογήματα, μὲ τὶς παρηγοριὲς καὶ μὲ τὶς ἀπάτες. Πρῶτο μέλημά μας, ἂν θέλουμε νὰ ἐπιβιώσουμε συλλογικά, πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἀποδοχὴ τῆς πραγματικότητας. Τὰ τεκμήρια τῆς κατάρρευσης βοοῦν γύρω μας, τὸ ζήτημα εἶναι ἂν ἐμεῖς θέλουμε νὰ τὰ ἀντικρύσουμε κατάματα, ἂν ἀντέχουμε νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουμε. Ποιὰ εἶναι σήμερα τὰ μείζονα προβλήματα τῆς Ἑλλάδας; Εἶναι ἡ δημογραφική μας ἐξαφάνιση; Εἶναι ἡ ἐρήμωση τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου; Εἶναι ὁ γιγαντισμὸς τῆς ἀθηναϊκῆς πόλης - κράτους; Εἶναι ὁ παρασιτισμὸς τοῦ ἑλλαδικοῦ μοντέλου ἐπιβίωσης; Εἶναι ἡ ἐνδημικὴ διαφθορὰ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς κοινωνίας; Εἶναι ἡ μετριοκρατία καὶ ἡ μηντιοκρατία; Εἶναι ἡ πολιτισμική μας ἀποπλάνηση ἀπὸ τὴν Ἑσπερία; Ποιὸ ἄραγε ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρομακτικὰ προβλήματα ἀποτελεῖ προτεραιότητα ὁποιουδήποτε κόμματος; Ποιὸ ἀπὸ αὐτὰ βρίσκεται στὴν καθημερινὴ πολιτικὴ ἀτζέντα; Ὑπάρχει κάποιος ἐχέφρων πολίτης ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἡ σημερινὴ κυβέρνηση θὰ ἀσχοληθεῖ (δὲν λέω «θὰ λύσει») μὲ κάποιο ἀπὸ αὐτά; Κάποιος ποὺ πιστεύει ὅτι τὸ ΠαΣοΚ ὅταν γυρίσει στὰ πράγματα θὰ τὸ πράξει; Κάποιος πού, μὲ δεδομένο τὸ σημερινὸ πολιτικὸ σκηνικό, νὰ βλέπει μία διέξοδο φυγῆς, ἔστω καὶ στὴν ἀπίθανη περίπτωση ποὺ τὰ μικρότερα κόμματα τῆς Ἀντιπολίτευσης θὰ εἶχαν κάποιαν ἐξουσία στὰ χέρια τους; Καὶ τί κάνει κανεὶς ὅταν βρίσκεται σὲ τέτοιο σημεῖο ἀπελπισίας; Βαυκαλίζεται μὲ «αἰσιοδοξίες» τοῦ τύπου «ἡ δημοκρατία δὲν ἔχει ἀδιέξοδα»; Συνεχίζει νὰ βλέπει «μισογεμάτο» ἕνα ποτήρι ἀδειανὸ ἀπὸ χρόνια; Ἐξακολουθεῖ νὰ κολακεύει ὅσους - πονηροὺς ἢ ὀλιγόνοες - ἐπιμένουν ὅτι θὰ μᾶς ξεδιψάσουν κιόλας μὲ τὸ ποτήρι αὐτό; Συνέχεια στή σελίδα 9

9 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ἡ Ἀξιολόγηση τῶν Μηχανικῶν Περιβάλλοντος καί τό ὅλο µας χάλι Πρίν λίγες µέρες ἡ Ἀνεξάρτητη Ἀρχή γιά τή Διασφάλιση τῆς Ποιότητας στήν Ἀνώτατη Ἐκπαίδευση (ΑΔΙΠ) ἔδωσε στή δηµοσιότητα τίς ἐκθέσεις ἐξωτερικῆς ἀξιολόγησης γιά τά πέντε πρῶτα Τµήµατα πού ἐπισκέφθηκε στήν Ἑλλάδα. Μεταξύ αὐτῶν ἦταν κι ἕνα Τµῆµα τοῦ Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου, τό Τµῆµα Μηχανικῶν Περιβάλλοντος στήν Ξάνθη. Μέ δεδοµένο τό ἐνδιαφέρον µας γιά τό ἀνώτατο πνευµατικό Ἵδρυµα τῆς Θράκης, διαβάσαµε τήν ἔκθεση, µιλήσαµε µέ ἀνθρώπους πού γνωρίζουν καλά τό Τµῆµα καί ἐκθέτουµε παρακάτω τό ρεζουµέ τῆς ἀξιολόγησης. Οἱ θετικές παρατηρήσεις τῶν ἀξιολογητῶν ὑπερκέρασαν τίς ἀρνητικές. Ἡ ἔκθεσή τους ἀναφέρεται στά ἀκαδηµαϊκά προσόντα πολλῶν διδασκόντων, στίς καλές διδακτικές τους µεθόδους, στά ἐντυπωσιακά ἀποτελέσµατα ἐρευνητικῶν προγραµµάτων τοῦ Τµήµατος, στήν ὑψηλή ἐπαγγελµατική ἀναγνώριση τῶν ἐρευνητῶν, στήν ἐπάρκεια τῶν βιβλίων κτλ. Ὅλα αὐτά εἶναι στοιχεῖα πού δέν...περισσεύουν γενικά στό ΔΠΘ καί χαρήκαµε πού διαπιστώθηκαν σέ ἕνα σχετικά νέο Τµῆµα του (ἔχει ζωή 12 χρόνων). Καλοδεχούµενα λοιπόν, ἔστω κι ἄν τόν µέσο ὅρο τόν ἀνεβάζει αἰσθητά µᾶλλον ἕνας συγκεκριµένος καθηγητής (ὁ Σπ. Ραψοµανίκης µέ ἀντικείµενο τήν ἀέρια ρύπανση καί τήν ἀντιρρυπαντική τεχνολογία). Τά ἀρνητικά πού διαπιστώθηκαν στό Τµῆµα καθεαυτό ἦταν λίγα καί µᾶλλον ἀφοροῦν τό σύνολο τῆς Ἀνώτατης Ἐκπαίδευσης στή χώρα. Τό πιό συγκεκριµένο πού τό ἀφορᾶ, ἦταν τό µεγάλο πλῆθος τῶν µαθηµάτων καί ἡ ἀνυπαρξία στόχευσης στό πρόγραµµα σπουδῶν. Πρᾶγµα µᾶλλον ἀληθές, τό ὁποῖο ὀφείλεται τόσο στό κατώτερο ὅριο ὡρῶν διδασκαλίας πού ἐπιβάλλει τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅσο καί στήν συνεχή παραγωγή πανεπιστηµιακῶν δασκάλων. Ποῦ θά δουλέψει ὅλος αὐτός ὁ κόσµος, καί πόσο νόµιµη εἶναι ἡ λύση τῆς...συνδιδασκαλίας πού ἐφευρέθηκε ἀλλοῦ; Πολλές ἀπό τίς ὑπόλοιπες ἐπιση- µάνσεις ἔχουν νά κάνουν µέ τό ζήτηµα τῶν ὑποδοµῶν. Χωρίς νά πρόκειται γιά ἀκραῖες καταστάσεις, εἶναι σαφές ὅτι οἱ ἐγκαταστάσεις, ὁ ἐξοπλισµός, ἡ διοικητική ὑποστήριξη µποροῦν νά βελτιωθοῦν εἴτε µέ µία αὔξηση τῶν κονδυλίων εἴτε µέ ἀνακατανοµή τῶν ὑπαρχόντων. Κι ἐδῶ πρέπει νά σηµειωθεῖ ὅτι ἡ σπατάλη (µόνο;), ἡ ἡµετεροκρατία καί ἡ ἔλλειψη συντονισµοῦ εἶναι συνήθως τό βασικότερο πρόβληµα Ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς στήν Κοµοτηνή ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ & ΕΛΠΙΔΑ Συνέχεια ἀπό τήν 8η σελίδα Ὁ συγγραφέας δὲν χαρίζεται οὔτε σὲ ψυχολογικὲς ἀνάγκες οὔτε σὲ ὀπισθοβουλίες. Τὰ κείμενά του δίνουν τὴν πρώτη ὕλη γιὰ τὸ χτίσιμο μιᾶς πρότασης ἀνάνηψης, μίας πορείας ἀντίθετα στὸ ρεῦμα ἐκεῖνο ποὺ μᾶς πάει ὅλο καὶ πιὸ κάτω. Μπορεῖ κανεὶς νὰ μὴν συμφωνεῖ μὲ κάθε ἐπιμέρους διαπίστωση, ὅμως δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀπορρίψει τὴν συνολικὴ προσέγγιση καὶ κριτική, ἔστω κι ἂν ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὴν εὐθύτητά της. «Ὑπουργοὶ μὲ κωμικοτραγικὴ ἀνεπάρκεια», «ἀνενδοίαστοι προπαγανδιστὲς τῆς Πλεκτάνης Ἀνάν», «καθημερινὴ συμφορὰ ἡ ἀνήθικη τηλεοπτικὴ δημοσιογραφία», «νεοδημοκρατικὴ ληθαργικὴ ἀφασία», «κορυφαῖος τῆς φαιδρότητας ὁ ὀλίγιστος ἀρχηγὸς τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης», «ψευδεπίγραφη Ἀριστερά», «παλαιοημερολογιτισμὸς τοῦ Περισσοῦ», «γελοιώδης συναγερμικὴ ἀπόφυση»; Ναί, αὐτὲς δὲν εἶναι οἱ διαπιστώσεις τῆς πλειοψηφίας τῶν πολιτικῶς ἐγγράμματων πολιτῶν; Γιατί δηλαδὴ πρέπει νὰ ζήσουμε τὴ μοναδικὴ ζωή μας στὸν τόπο αὐτόν, τὸν ἔνδοξο μὰ ρημαγμένο, χωρὶς μία ἐλπίδα νὰ δοῦμε κάποιαν ἀλλαγή, νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τ ὄνομά τους; Πότε θὰ δεχθοῦμε καὶ πότε θὰ φωνάξουμε ὅτι «ὁ βασιλιὰς εἶναι γυμνός», πόσα πιά χρόνια μελέτης τῶν ἀνατομικῶν του λεπτομερειῶν χρειαζόμαστε; Ὁ καθηγητὴς Γιανναρᾶς ἐδῶ καὶ χρόνια ρισκάρει καὶ μιλᾶ ἐκεῖ ποὺ ἡ πλειοψηφία ἀποδεικνύεται μουγκὸ κοπάδι. Βεβαίως τὸ τίμημα ἤδη τὸ ἔχει πληρώσει στὴ ζωή του μὲ τὴν ἀπόρριψη, τὴν ἀμφισβήτηση, τὴν ἀποσιώπηση ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ (πρώην) φίλους. Δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ μιλᾶς, ἀπὸ ἕνα βῆμα ὅπως οἱ κορυφαῖες κυριακάτικες ἐφημερίδες, γιὰ πράγματα ποὺ θίγουν τέτοια ζητήματα καὶ ἀνοίγουν διαρκῶς μέτωπα, συχνὰ καὶ μὲ ὅσους μέχρι χθὲς βρίσκονταν δίπλα σου. Δυστυχῶς ἡ ψευτιὰ καὶ ἡ ἀπάτη εἶναι πιὰ ὁ κανόνας σὲ κάθε ἔκφανση τοῦ δημόσιου βίου καὶ οἱ συγκρούσεις εἶναι ἀναπόφευκτες. Ἀκόμα κι ὅσοι δέχονται ὡς ἀληθῆ τὰ λεγόμενά σου, ἀναμένουν ἕνα λυτρωτικὸ «διὰ ταῦτα», μία συνταγὴ ποὺ θὰ θεραπεύσει ὅλη τὴν κακοδαιμονία ποὺ ἐξέθεσες. Ὅταν λοιπὸν δοῦν ὅτι δὲν ὑπάρχει τέτοιο πρᾶγμα καὶ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ κανεὶς νὰ κάνει πρακτικὰ εἶναι νὰ ἀναλάβει τὶς προσωπικές του εὐθῦνες, τὸ πιθανότερο εἶναι νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπογοητευμένοι. Μάθαμε ὅλοι νὰ λειτουργοῦμε μὲ τρόπο μηχανικὸ καὶ μανιχαϊκό. Εἶσαι μὲ τοὺς ἐθνομηδενιστὲς ἢ μὲ τοὺς ἐθνικιστές, μὲ τοὺς πράσινους ἢ τοὺς γαλάζιους, μὲ τὸν Ὀλυμπιακὸ ἢ τὸν Παναθηναϊκό. Εἶναι τὸ δυαδικὸ σύστημα τῶν ὑπολογιστῶν 0 1, ἢ τὸ οn off τῶν μηχανῶν. Ἂν δὲν ξεφύγει κανεὶς ἀπὸ τὸ ἐπίπεδο αὐτό, ἂν δὲν ξαναμάθει νὰ σκέφτεται, ἂν δὲν ἀποκτήσει δηλαδὴ παιδεία ἀληθινή, ἕνα ζήτημα ποὺ ὁ Γιανναρᾶς ὡς παλαίμαχος δάσκαλος ἐπαναφέρει διαρκῶς, θὰ φύγει μία μέρα ἀπὸ τὰ ἐγκόσμια χωρὶς νὰ ἔχει ἀντιληφθεῖ ὄχι μόνο κείμενα σὰν τὰ συγκεκριμένα ἀλλὰ οὔτε καὶ τίποτε ἄλλο ὑψηλὸ καὶ οὐσιῶδες στὴ ζωή... κι ὄχι ἡ ὑποχρηµατοδότηση. Δέν καταλαβαίνουµε π.χ. πῶς γίνεται νά ὑπάρχουν «ἐργαζόµενοι» στό ΔΠΘ µέ ὡράριο 2 ὧρες τό...ἑξάµηνο (δέν εἶναι ὑπερβολή!) καί ταυτόχρονα νά ὑπάρχουν Τµήµατα ὁλόκληρα µέ µία διοικητική ὑπάλληλο. Ἤ πῶς γίνεται ἕνα πνευµατικό Ἵδρυµα νά ξοδεύει τό 30-40% τοῦ προϋπολογισµοῦ του γιά...φύλαξη καί καθαριότητα, ἀφήνοντας ἕνα Τµῆµα σάν τό συγκεκριµένο - µέ 7 ἐργαστήρια καί 20 µέλη ΔΕΠ - νά τά βγάλει πέρα ἕναν χρόνο µέ εὐρώ! Ὅµως οἱ περισσότερες ἐπισηµάνσεις ἀφοροῦσαν τήν ἀρίδηλη παθολογία τῆς Ἀνώτατης Ἐκπαίδευσης στήν Ἑλλάδα: Ἐπιβολή µεγάλου ἀριθµοῦ εἰσακτέων ἀπό τό ὑπουργεῖο Παιδείας. Εἰσαγωγή φοιτητῶν χωρίς βασικές γνώσεις σέ κρίσιµα πεδία (π.χ. Χηµεία). Ἐξαιρετικά µεγάλο ποσοστό ἀποχῆς τῶν φοιτητῶν ἀπό τά µαθήµατα. Προσχηµατικός χαρακτήρας τῶν προηγούµενων ἀξιολογήσεων. Ἐνδοπανεπιστηµιακές ἔριδες καί ἀνυπαρξία συντονισµοῦ. Ἀνυπαρξία παρακολούθησης τῶν ἀποφοίτων σέ σχέση µέ τά ἐπαγγελµατικά τους. Καί, βεβαίως, τό κυρίαρχο κλῖµα τροµοκρατίας πού ἔχει ἐπιβάλει ἡ ἰδεοληψία τοῦ «ἀσύλου». Γράφει ἡ ἔκθεση: «Τελευταῖο, ἀλλὰ ἐξ ἴσου σηµαντικό, θεωροῦµε ὅτι τὸ ἀκαδηµαϊκὸ ἄσυλο εἶναι ἕνας ὅρος ποὺ ἔχει παρερµηνευτεῖ καὶ κακοποιηθεῖ γιὰ σκοποὺς ἀλλότριους πρὸς τὸν κύριο λόγο ὕπαρξης τοῦ ἀκαδηµαϊκοῦ ἱδρύµατος. Σὲ µία χώρα, ὅπως ἡ Ἑλλάδα, ὅπου ἡ ἐκπαίδευση εἶναι ἐλεύθερη καὶ προσιτὴ σὲ ὅλους - µὲ τὸν ὅρο ἐλεύθερη ἐννοοῦµε δωρεὰν σπουδές, βιβλία καὶ σηµειώσεις, στέγη, τροφή καὶ µετακίνηση - αὐτὰ θὰ ἔπρεπε νὰ παρέχονται στοὺς σπουδαστὲς ποὺ στοχεύουν ἄµεσα καὶ ἀποκλειστικὰ σὲ ἀκαδηµαϊκὰ θέµατα. (...) Μία ἀντι-ἀκαδηµαϊκή, ἀντιπαιδαγωγική, ἀντιδηµοκρατικὴ ἀτµόσφαιρα φαίνεται πὼς ἐπικρατεῖ, ἡ ὁποία ἀναστέλλει καὶ παρεµποδίζει τὴν ἀξιοκρατία, τὴν προσωπικὴ ἀνέλιξη τῶν φοιτητῶν καὶ τὴν ΔΩΡΟ «ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ»! Τήν ἰδέα µᾶς δώσατε κάποιοι ἐξ ὑµῶν καί τήν προτείνουµε σέ ὅλους: Σέ φίλους κι ἀνθρώπους πού ἀγαπᾶτε - κι ἐκτιµᾶτε ὅτι εἶναι πιθανόν νά πιάσει τόπο - κάντε δῶρο µιάν ἐτήσια συνδροµή τοῦ «Α»! πραγµάτωση τῶν ἀκαδηµαϊκῶν τους φιλοδοξιῶν. Ἡ ἀτµόσφαιρα αὐτὴ ἦταν προφανὴς ἀπὸ τοὺς φόβους ποὺ διατύπωσε τὸ διδακτικὸ προσωπικὸ σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς ἐπιτόπιας ἐπίσκεψης, ἐξ αἰτίας τῆς ἐνδεχόµενης ἐνεργοῦ παρακώλυσης τοῦ ἔργου τῆς Ἐπιτροπῆς ἀπὸ τοὺς φοιτητές. Στὴν Ἐπιτροπὴ εἰπώθηκε - καὶ ἡ ἴδια εἶχε ἐνηµερωθεῖ γιὰ τὴν τρέχουσα κατάσταση στὰ ἑλληνικὰ ἀκαδηµαϊκὰ ἱδρύµατα - ὅτι τὰ ἀνώτατα ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύµατα τῆς χώρας καὶ τὸ ἀκαδηµαϊκὸ προσωπικὸ δυσανασχετοῦν ἐπειδὴ οἱ φοιτητὲς ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ παρακωλύουν τὰ µαθήµατα, νὰ καταλαµβάνουν τοὺς πανεπιστηµιακοὺς χώρους καὶ νὰ ἀποµακρύνουν ἔµπρακτα τὸ διδακτικὸ προσωπικὸ ἀπὸ τὰ γραφεῖα, τὰ ἐργαστήρια καὶ τὰ πανεπιστηµιακὰ κτήρια. Ἡ ἐξαθλίωση τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καταδεικνύει τὴν ἀρνητικὴ στάση τῶν φοιτητῶν ἀπέναντι στὰ ἀκαδηµαϊκά τους ἱδρύµατα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπουσία ἀποτελεσµατικῆς ἀντιµετώπισης τῶν ὑπευθύνων γιὰ βανδαλισµοὺς καὶ ἐκφοβισµὸ τόσο τῶν φοιτητῶν ὅσο καὶ τοῦ διδακτικοῦ προσωπικοῦ.» Αὐτά εἶναι τά µεγάλα προβλήµατα τῆς Παιδείας µας καί βεβαίως κανένα τους δέν λύνεται µέ τά χρήµατα. Μέ τήν οἰκονοµική παράµετρο ἀσχολεῖται µόνο ὅποιος ἤ δέν θέλει νά ἀγγίξει τό πρόβληµα ἤ δέν ἔχει τίς προϋποθέσεις νά τό προσεγγίσει. Ὅσον δέ ἀφορᾶ τήν ἐξωτερική ἀξιολόγηση καθεαυτήν, ἐµεῖς εἴµαστε φυσικά ὑπέρ, ὅµως ποιό θά εἶναι τό τελικό ἀποτέλεσµα; Θά ἀνταµειφθεῖ (π.χ. µέ αὔξηση τῆς χρηµατοδότησης) τό Τµῆµα πού θά κερδίσει µία καλή βαθµολογία; Θά ληφθοῦν µέτρα - ἀπό πλευρᾶς πολιτείας, πρυτανικῶν Ἀρχῶν κτλ - γιά τήν ἀναίρεση τῶν κακοδαιµονιῶν πού ἐπισηµαίνονται; Ἤ θά µείνει κι αὐτό σ ἕνα ἐπίπεδο ἐπιδερµικῆς συµµόρφωσης µέ τίς εὐρωπαϊκές ντιρεκτίβες, ὥστε νά συνεχίσουµε ἀπρόσκοπτα ὅ,τι κάναµε µέχρι τώρα; Κ.Κ. Εἶναι κάτι πού ἤδη ἀπό χρόνια σποραδικά γίνεται ἀπό συνδροµητές σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα (µέ κορυφαῖα παραδείγµατα µερικούς ἐξαίρετους φίλους ἀπό τήν Ἀθήνα, τή Θήβα, τή Θεσσαλονίκη, τή Δράµα, τίς Σέρρες, τήν Ξάνθη...) ἀλλά θά µποροῦσαν νά τό πράξουν κι ἄλλοι, ἐφόσον θεωροῦν ὅτι ἀξίζει τόν κόπο. Μέ τόν τρόπο αὐτόν τόν µέν «Ἀντιφωνητή» βοηθᾶτε νά ἐπιβιώσει καί νά προχωρήσει, στούς δέ φίλους σας κάνετε ἕνα πρωτότυπο δῶρο οὐσίας, πού µπορεῖ νά τό βροῦν ἀναπάντεχα ἐνδιαφέρον. Ἔρχονται λοιπόν γιορτές; Ἐπικοινωνῆστε µαζί µας, δίνοντάς µας πλήρη στοιχεῖα διεύθυνσης τοῦ ἑορτάζοντος καί µεῖς καταχωροῦµε τόν ἑορτάζοντα στούς συνδροµητές µας, στέλνοντας κι ἕνα δωροκουπόνι ἐτήσιας συνδροµῆς. Ἄν µέ τή λήξη τῆς συνδροµῆς θελήσει ὁ ἴδιος νά τήν ἀνανεώσει, αὐτό θά εἶναι πλέον δική του ἀπόφαση... Τό θεωρεῖτε καλή ἰδέα; Βάλτε το ἀµέσως µπρός!

10 10 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Αδελφότητα Θρακών: Φωνή πατρίδας από την Ξάνθη Συνέχεια από σελίδα 7 Κοινή εκτίμηση είναι πως η ελληνική πολιτεία όχι μόνο δεν έχει στρατηγικό σχεδιασμό αλλά ούτε καν μια μεσοπρόθεσμη πολιτική αντιμετώπισης καθημερινών προκλήσεων. Εξωραϊζει την πραγματικότητα με μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης τα οποία εκλαμβάνονται ως κινήσεις αδυναμίας της Αθήνας και τροφοδοτούν νέες προκλήσεις από την πλευρά της Άγκυρας. Στο βωμό της ψηφοθηρίας και της μικροπολιτικής κ α μ μ ί α πολιτική δύναμη δεν τολμά να υπερασπιστεί το αυτονόητο δικαίωμα των Πομάκων και των Ρωμά στην έκφραση της συλλογικής τους ταυτότητας και στον απεγκλωβισμό τους από την ασφυκτική πίεση των μηχανισμών της Άγκυρας. Πρόσφατο παράδειγμα η ομιλία του κ. Τσίπρα στην Ξάνθη στις 19/11/08, στην οποία απέφυγε επιμελώς οποιαδήποτε αναφορά στους Πομάκους, τους Ρωμά και τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος τους. Απογοητευμένοι τον ακούσαμε να υιοθετεί για τα εκπαιδευτικά θέματα απόψεις που ταυτίζονται με αυτές του Τουρκικού Προξενείου. Την ίδια στιγμή η τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε μια απαράδεκτη ανακοίνωση στην οποία υιοθετούσε άκριτα τις κινήσεις των Τσετίν, Καραχασάν στο ζήτημα των παράνομων εγγραφών του 1ου μειονοτικού Σχολείου Ξάνθης. Ποιά είναι η στάση της κοινωνίας των πολιτών σ όλα αυτά; Γιατί σιωπούμε σε πράγματα που δυναμιτίζουν τις καλές σχέσεις μεταξύ των σύνοικων στοιχείων και υποθηκεύουν το μέλλον της περιοχής μας; Άφωνοι ακούσαμε προ καιρού από τις τηλεοράσεις τον κύριο Ντεντέ, τον ψευδομουφτή και άλλους αξιότιμους κυρίους να ωρύονται και να μας αποκαλούν προβοκατόρικα γκιαούρηδες! Κι όμως δεν κατατέθηκε ούτε μια αγωγή εναντίον τους, έστω για την τιμή των όπλων. Ξέρουμε πως υπάρχουν πολλοί που πληγώνονται από όλα αυτά, που προβληματίζονται, που ανησυχούν, που σκέφτονται και συσκέπτονται, χωρίς ωστόσο να μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν το παραμικρό όφελος απλά και μόνο διότι δεν υπάρχει σημείο αναφοράς με το οποίο να μπορούν να ταυτιστούν. Ελπίζουμε πως υπάρχουν υγιή αντανακλαστικά στην ελληνική κοινωνία τα οποία μπορούν να εκδηλωθούν και να υψώσουν τη φωνή τους μαζί μας. Απαιτούμε την απεξάρτηση των πολιτικών μας από κάθε είδους κομματικές αγκυλώσεις και ιδιοτελείς σκοπούς. Ας μείνουμε ενεργοί πολίτες, ο τόπος μάς χρειάζεται ό- λους! athelfotitathrakon@yahoo.gr ιαρροές καί ΛΑΟΣ Ἡ ἀποχώρηση στελεχῶν ἀπό τ ἄλλα κόµµατα λόγῳ, κυρίως, ἀντιδηµοκρατικοῦ κλίµατος εὐλόγως παρακινεῖ τούς πολιτικούς σχολιαστές νά µειδιοῦν: «τό καράβι βουλιάζει καί τά ποντίκια τό σκᾶνε». Στήν περίπτωση τοῦ ΛΑΟΣ δέν φτάσαµε σ αὐτό τό σηµεῖο ἀλλά οἱ διαρροές ἀπό τίς νοµαρχιακές ἐπιτροπές ἐξακολουθοῦν νά ἀποτελοῦν ἀγκάθι στήν προσπάθεια τοῦ Καρατζαφέρη νά παρουσιάσει πρός τά ἔξω µία εἰδυλλιακή εἰκόνα σύµπνοιας καί ἐσωτερικῆς ἠρεµίας. Ὅσο γιά τήν ἰδεολογική ἄπνοια σ ἕνα κόµµα πού ἐρωτοτροπεῖ µέ τό σύστηµα χωρίς σταθερό ἄξονα, αὐτήν τήν ἀντιλαµβάνεται ὁποιοσδήποτε ἀντιστέκεται στίς δηµαγωγικές κορῶνες τοῦ Καρατζαφέρη, ὁ ὁποῖος φαντάζεται κιόλας ἁλµατώδη ἄνοδο σέ ψήφους, µέ βάση τῖς διάφορες δηµοσκοπήσεις. Κατ ἀρχήν αὐτές οἱ δηµοσκοπήσεις ἐµφανίζουν µία ἀπόκλιση µεταξύ τους ἕως µιάµιση µονάδα καί συνεπῶς γεννῶνται ἐπιφυλάξεις γιά τό ἀχειραγώγητό τους. Παράλληλα οἱ καταγγελίες τῶν ἀποχωρούντων ἀπό τό ΛΑΟΣ ἐπιβεβαιώνουν ὅ,τι τονίσθηκε ἀπό τούς ὀρθοφρονοῦντες σχετικά µέ τίς πρακτικές τοῦ ἐν λόγῳ κόµµατος. Στό κυνήγι τῆς ψήφου µετρᾶ µόνο ἡ ἐνδεχόµενη κοινωνική ἐπιρροή τῶν ὑποψηφίων βουλευτῶν πού πιθανόν νά τήν ἀπέκτησαν διά τῆς πλαγίας καί ὄχι µέ τό ἰδεολογικό πρόγραµµα (ἀνύπαρκτο ἄλλωστε ἄν ἐξαιρεθοῦν σκόρπιες πυγολαµπίδες γιά εὔκολο ἐντυπωσιασµό). Ἤ µᾶλλον νά τό πῶ καλύτερα, στίς σκέψεις τοῦ αὐτοχρισµένου ἐπαναστάτη Καρατζαφέρη ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΤΟΞΙΚΑ Συνέχεια από τή σελ. 12 6) Αμφίεση «Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ»: τυλιγόμαστε και πάλι με επιδέσμους, ενώ πασαλειβόμαστε και με μπόλικο κέτσαπ, στην προσπάθειά μας να καταστήσουμε σαφές το ΑΠΟΛΥΤΩΣ προφανές, ότι δηλαδή νοσηλευτήκαμε στο νοσοκομείο τρεις μέρες, επειδή κάποιος μας άρπαξε απ το χέρι στην πλατεία. Επειδή όμως αυτό μάλλον δεν είναι αρκετό (και μπορεί να μας μπερδέψουν οι ηλίθιοι γκιαούρηδες της Γκιουμουλτζίνας με κανέναν άλλον), κρατάμε στο χέρι και την Τρακιανίν Σεσί. (Όχι, άλλα πράγματα δεν προβλέπω να κρατάμε, γιατί υπάρχει και εισαγγελέας και δεν έχω καμμία όρεξη) 7) Αμφίεση «Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ»: φοράμε παρδαλή φορεσιά με κολλάζ από καμένες ελληνικές σημαίες, σελίδες από το Σχέδιο Ανάν, τούλια απ τη γαμήλια τελετή των ομοφυλοφίλων, χάρτες των Σκοπίων ως τον Πλαταμώνα, βιβλιάρια ελβετικών τραπεζών κτλ κυριαρχεῖ τό ἑξῆς κριτήριο: ἄν ὁ ἀπογοητευµένος ἀπό τή Ν ἤ τό πάλαι ποτέ πατριωτικό ΠαΣοΚ ὑποψήφιος βουλευτής δέν θέλει νά καταθέσει τά πολιτικά του ὅπλα, γίνεται ἀσµένως δεκτός, ἀρκεῖ νά ἔχει εὐρύ κῦκλο γνωριµιῶν στήν τοπική κοινωνία. έν βαρύνει οὔτε ἡ τυχόν τρωθείσα φήµη του, οὔτε ἡ (ἀνιδιοτελής, ἀσφαλῶς) προσφορά του στά δρώµενα τοῦ τόπου. Καί βλέπουµε τό παράδοξο νά ἐκλέγονται ἐπίδοξοι ἄρχοντες ἔχοντας τήν προστασία τοῦ µυθοποιηµένου ἀπό τά ΜΜΕ ΛΑΟΣ, πού θεωρεῖται ἡ ἐναλλακτική λύση στό δικοµµατικό ἀδιέξοδο. Καί ἀναρωτιέµαι ποῦ φτάσαµε, νά πιστεύουµε τό κόµµα πού µέ τίς ἀντιφάσεις του ξεσηκώνει ἄγρια κύµατα θαλάσσης ἐπαφρίζοντα τίς ἰδεολογικές αἰσχῦνες... Ὁ ἐλαφρύς τρόπος µέ τόν ὁποῖο ἀντιµετωπίζουµε τήν πολιτική ὑποτιµᾶ πρωτίστως τή νοηµοσύνη µας καί ὑποδηλώνει τά ἐπιπόλαια κριτήρια πού πρυτανεύουν, µέ τήν πολιτική έγρήγορση εἶδος σέ ἀνεπάρκεια καί µέ τό σύστηµα νά κατασκευάζει «πατριωτικούς χώρους» ἀπό τά σπλάχνα του. Ὀφείλουµε ὅµως νά ἀναγνωρίσουµε (ἕνεκα χριστιανικῆς µεγαθυµίας) κι ἕνα καλό στό ΛΑΟΣ: Γιά νά µήν βαρυστοµαχιάσουµε ἀπό τίς πνευµατικές τροφές τοῦ συρµοῦ ἔρχεται ὁ Καρατζαφέρης καί µέ τόν ἰδεολογικό του µῦλο ἀλέθει τά πάντα, ὅ,τι βρεθεῖ στόν δρόµο του, ὥστε νά µήν θέλουµε νά έγκαταλείψουµε τήν πλούσια σέ ἑτερόκλητα ἐδέσµατα τράπεζα τοῦ ΛΑΟΣ. Ἀλίµονο, µή σκεφτοῦµε νά παραγνωρίσουµε τό ἐνδιαφέρον τοῦ Καρατζαφέρη γιά τήν ὑγεία µας, δεκαετίες περίµενε τέτοιον διανοητικό θεράποντα ὁ τόπος µας! Μ. Ἀνδρεάδης 8) Αμφίεση «Ελληνικόν (ξαναλέμε μαλ ) Κράτος»: αποτελείται από σετ μαύρων δερμάτινων εσωρούχων με ζαρτιέρες και μαστίγιο, για πολύ άγρια βίτσια. Τα φοράμε, κυλιόμαστε για είκοσι λεπτά σαν τα γουρούνια μες στη λάσπη - εις ανάμνησιν της παροιμιώδους ελλαδικής τιμιότητας, διαφάνειας και αξιοκρατίας - και μετά βγαίνουμε έξω και αρχίζουμε να μαστιγώνουμε μισθωτούς και συνταξιούχους. Στην όλη σύνθεση δύναται βεβαίως να μετάσχει και δεύτερο πρόσωπο, ντυμένο κανίβαλος και φέρον δημοσιογραφική ταυτότητα (ε, όπως βλέπετε, την τιμητική τους έχουν ΚΑΙ σ αυτές τις Απόκριες), το οποίο θα βγάζει άναρθρες κραυγές και θα πετάει λάσπες και σκατά στους περαστικούς. Πώς είπατε; Δεν φτάνει ο κανίβαλος, αλλά χρειάζονται και μερικοί ακόμη μεταμφιεσμένοι σε κουκουλοφόρους, αεριτζήδες, εργολάβους, τραπεζίτες, τοπικούς πολιτευτές, καθηγητές, γιατρούς, δικηγόρους, κλπ, κλπ; Συμφωνώ, αλλά εντάξει, ρε παιδιά! Μία μικρή ομάδα μεταμφιεσμένων είπαμε κι εμείς τώρα να στήσουμε! Όχι το καρναβάλι του Ρίο! Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΤΟ ΕΝΟΧΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται έντονα στην πατρίδα μας η ακατανόητη πρακτική της καλλιέργειας ενός γενικότερου κλίματος ενοχοποίησης, το οποίο εξισώνει σε πολλές περιπτώσεις το θύμα με τον θύτη. Το κλίμα αυτό συναντάται, από υψηλόβαθμα πολιτικά και πολιτειακά στελέχη, διπλωμάτες, δημοσιογράφους, αναλυτές, θεσμικούς παράγοντες, έως και τον απλό πολίτη. Άγνοια; Αδιαφορία; Στοχευμένη ενέργεια για αλλοίωση της πραγματικότητας; Μειωμένα αντανακλαστικά; Απαξίωση; Μηδενισμός; Ψευτοπροοδευτισμός; Όπως και να χαρακτηριστεί, είναι μια τραγελαφική πραγματικότητα που μας κατέλαβε ως κοινωνία και ως κράτος. Τα αποτελέσματα αυτής της πρακτικής είναι η λήθη, ο αποπροσανατολισμός, η διαστρέβλωση της αλήθειας και η σύγχυση. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα, θα σταθώ όμως σ ένα τελευταίο ενδεικτικό κρούσμα. Σε πρόσφατη εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη για την παρουσίαση ενός βιβλίου-ημερολογίου ενός Έλληνα στρατιώτη από το Μικρασιατικό μέτωπο, οι παρουσιαστές του βιβλίου αλλά και ο ίδιος ο επιμελητής του βιβλίου, προφανώς ασυνείδητα και αυθορμήτως, στάθηκαν και δώσανε ιδιαίτερο βάρος, σε ένα σημείο του ημερολογίου, στο οποίο περιγράφεται η εκτέλεση ενός κατασκόπου Τούρκου από τους Έλληνες στρατιώτες, αφού πρώτα υποχρεώθηκε και έσκαψε τον τάφο του. Ο τρόπος που ειπώθηκε τρεις φορές (!), εν είδει απολογίας, αλλά και έτσι όπως το εξέλαβε ο μέσος ακροατής, ήταν η αμηχανία για τη «βαρβαρότητα» του γεγονότος και το αίσθημα ενοχής κατέλαβε τους περισσότερους. Δεν θα σταθώ στην πάγια τακτική όλων των εμπολέμων ανά τους αιώνες, να εκτελούν τους καταδότες του εχθρού που συνελήφθησαν στη διάρκεια μιας πολεμικής επιχείρησης, αλλά ούτε θα αρνηθώ πως υπήρξαν κρούσματα ωμοτήτων καί από την μεριά μας (ίσως σε κάποιον άλλον πλανήτη, να του προσέφεραν λουλούδια και να τον φιλοξενούσαν ) Αλλά η συνεχής επισήμανση - προβολή των μεμονωμένων περιστατικών και η διόγκωσή τους, ακυρώνει την ιστορική αλήθεια και προσβάλει τα πραγματικά θύματα, απονευρώνοντάς μας ολοκληρωτικά ως λαό που διαθέτει συλλογική μνήμη και σεβασμό προς τους νεκρούς του. Τα ανάλογα κρούσματα βίας από μέρους των στρατιωτών μας στη Μικρασία δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν στα σοβαρά με την μεθοδευμένη και μαζική γενοκτονία από τους Τούρκους (χαρακτηριστικά είναι τα καταγεγραμμένα συμβάντα με τιμωρίες Ελλήνων στρατιωτών από ανωτέρους τους για βιαιοπραγίες κατά αμάχων). Οι αποδεδειγμένες θηριωδίες σε όλη την τουρκική επικράτεια και οι γενοκτονικές μέθοδοι που ακολουθήθηκαν στους ελληνικούς πληθυσμούς (ήταν άλλωστε και η επίσημη, άνωθεν γραμμή), δεν μπορούν να εξισωθούν, όσο και αν επιχειρείται από καλοπροαίρετους ή κακοπροαίρετους, με τα περιορισμένα περιστατικά βίας από τον Ελληνικό Στρατό. Το συνηθισμένο κλισέ «και εμείς τα ίδια κάναμε» ή «τα ίδια θα κάναμε», πέραν του ότι είναι εξωφρενικά ψευδές, μας γεμίζει δυσανάλογες ενοχές και αποτελεί τροχοπέδη για μελλοντική απόδοση δικαιοσύνης. Κατ αυτόν τον τρόπο, δίνουμε άφεση αμαρτιών στον θύτη που απροκάλυπτα, μετά από τόσα χρόνια, συνεχίζει ακάθεκτος το καταστροφικό του έργο και σε άλλους λαούς. Πρέπει επιτέλους να αποδοθούν οι ευθύνες στους σφαγείς της ιστορίας και τα θύματά τους να πάψουν να απολογούνται με αβάσιμους συμψηφισμούς και λαθεμένες εξισώσεις. Γ. Σιμσίρης, 05/02/09 ΟΡΦΙΚΑ Ντοκυµαντέρ µέ θέµα τούς Ἀρχαίους Θρᾶκες ἑτοιµάζει Βούλγαρος σκηνοθέτης, µέ γυρίσµατα σέ Βουλγαρία, Ἑλλάδα, Αἴγυπτο καί Τουρκία. Ὁ Στυλιάν Ἰβανώφ, πού ἐξασφάλισε ἀµερικάνικη χρηµατοδότηση ἀπό κινηµατογραφική ἑταιρεία διανοµῆς ἔχει ξανασχοληθεῖ µέ τό θέµα ὅταν γύρισε τήν «Ἀλήθεια γιά τόν Ὀρφέα». Ἐµεῖς δέν ἔχουµε δεῖ τήν προηγούµενη παραγωγή του καί δέν προτρέχουµε. Ὅµως ξέρουµε ποιά εἶναι ἡ βουλγαρική ἄποψη γιά τό θέµα καί αὐτἠ ἡ ἐµµονή τοῦ σκηνοθέτη µέ τόν Ὀρφέα φοβούµαστε πώς δέν εἶναι ἄσχετη µέ τίς ψευτοµακεδονικοῦ τύπου φαντασιώσεις τῶν συµπατριωτῶν του γιά τούς Θρᾶκες «προγόνους τους». Ἄραγε νά ξέρει κάτι παραπάνω κάποιος Ἕλληνας ἁρµόδιος, ἀπό αὐτούς π.χ. πού τοῦ δώσανε τήν ἄδεια γιά γυρίσµατα στούς ἀρχαιολογικούς µας χώρους; Κι ἀπό τήν ἄλλη, ἀπό τήν δική µας δηλαδή πλευρά, τί ὑπάρχει; Τί παρουσία ἔχουµε ὡς κράτος ἤ ὡς ἐπιστηµονική κοινότητα στό θέµα τῶν ἀρχαίων Θρακῶν καί τοῦ Ὀρφέα; Μήπως τό ὁµώνυµο ντοκυµαντέρ τοῦ Λάκη Κοµνηνοῦ, πού γυρίστηκε πρόσφατα µέ ἔξοδα τῆς Περιφέρειας ΑΜ-Θ καί παραµένει (εὐτυχῶς!) στά ἀζήτητα; Ὅσο οἱ «ἀπαντήσεις» µας κινοῦνται µεταξύ ἁρπαχτῆς καί κωµωδίας, φῶς δέν θά δοῦµε.

11 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ἀντιφωνητικό κουΐζ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 1) Στίς 3 Μαρτίου 1957 πεθαίνει στά 28 του µαρτυρικά ὁ Γρηγόρης Αὐξεντίου, δεξί χέρι τοῦ Γρίβα, ὅταν µετά ἀπό προδοσία οἱ Ἄγγλοι τόν περικύκλωσαν στό κρυσφύγετό του στόν Μαχαιρά. Ἀφοῦ ἀρνήθηκε νά παραδοθεῖ ὥς τό τέλος καί δεκάδες Ἄγγλοι ἔπεσαν στή µάχη, τελικά ἔριξαν βενζίνη καί τόν ἔκαψαν µέ ἐµπρηστικές βόµβες. Πεῖτε µας ποιός ἀπό τούς παρακάτω θά πρόδιδε σήµερα αὐτοβούλως τό κρυσφήγετο στούς Ἄγγλους καί θά ἔριχνε ὁ ἴδιος τή βενζίνη Α) Ὁ νῦν πρόεδρος Χριστόφιας Β) Ὁ πρώην πρόεδρος Βασιλείου Γ) Ὁ ὑπ. Παιδείας Α. Δηµητρίου Δ) Ὅλοι οἱ Νεοκύπριοι 2) Στίς 4 Μαρτίου 1878 οἱ Τοῦρκοι καταλαµβάνουν τό Λιτόχωρο, πού εἶχε ἐπαναστατήσει πρίν 2 ἑβδο- µάδες, πυρπολοῦν 9 ἐκκλησίες καί 320 σπίτια καί ἐκτελοῦν τούς γέροντες κατοίκους του. Τά γυναικόπαιδα κατέφυγαν στήν προστασία τῶν ξένων Προξένων στή Θεσσαλονίκη. Ἡ ἀποτυχία τῆς ἐπανάστασης κρίθηκε µέ τήν προδοσία τοῦ Ἠπειρώτη διερ- µηνέα τῶν Βρετανῶν στή Θεσσαλονίκη Γιάννη Μπίτσιου, ὁ ὁποῖος φοβήθηκε γιά τήν τύχη τῶν τσιφλικιῶν του. Ποιό ἦταν τό πρακτικό ὄφελος τοῦ ξεσηκωµοῦ; Α) Κανένα Β) Ἡ ἐγρήγορση τῶν ἑλληνικῶν πληθυσµῶν γιά τήν ἀπελευθέρωση πού ἦρθε µετά ἀπό 34 χρόνια Γ) Ἡ ἐνίσχυση τῶν ἑλληνικῶν θέσεων κατά τῆς Μεγάλης Βουλγαρίας πού δηµιουργοῦσε ἡ Συνθήκη τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Δ) Ἡ στρατιωτική ἀποδυνάµωση τῶν Ὀθωµανῶν στήν περιοχή 3) Στίς 5 Μαρτίου 1913 δολοφονεῖται ὁ βασιλιάς Γεώργιος ὁ Α στή Θεσσαλονίκη πού µόλις τήν εἶχε ἀπελευθερώσει ὁ ἑλληνικός στρατός. Τόν πυροβόλησε ὁ «ἀναρχικός» Ἀλέξανδρος Σχινᾶς, ὁ ὁποῖος µᾶλλον ἦταν ὄργανο τῶν Αὐστρογερµανῶν πού εἶχαν ἄλλα σχέδια γιά τήν περιοχή. Ὁ Σχινᾶς ἐκπαραθυρώθηκε ἀπό τό ἀστυνοµικό Τµῆµα, ἐπίσηµη ἔκθεση γιά τή δολοφονία οὐδέποτε συντάχθηκε, ὁ δέ φάκελος µέ τήν κατάθεσή του κάηκε στό ἀτµόπλοιο πού µετέφερε τόν µετέφερε στόν Πειραιά, ὅταν ξέσπασε φωτιά. Τέλος, ὁ ὑπασπιστής τοῦ Γεωργίου, Φραγκούδης, ὁ µόνος αὐτόπτης µάρτυρας τῆς δολοφονίας, δέν κλήθηκε ποτέ νά καταθέσει, κι ἀργότερα ἐστάλη στήν Οὐάσινγκτον ὡς στρατιωτικός ἀκόλουθος γιά νά µείνει ἐκεῖ µέχρι τόν θάνατό του, χωρίς ποτέ νά µιλήσει ἐπισήµως γιά τήν ὑπόθεση. Πῶς κρίνετε τό σκοτάδι πού ἐξακολουθεῖ νά κρύβει τό ζήτηµα; Α) Ποιό σκοτάδι; Ἀφοῦ εἴπαµε, τόν σκότωσε ἕνας ἀναρχικός, ἀφῆστε τίς συνωµοσιολογίες! Β) Καλά τόν ἔκαναν τόν τζουτζέ τῆς Ἀγγλίας, χέστηκα γιά τά κίνητρα καί τίς λεπτοµέρειες. Γ) Συγγνώµη, ξέρετε πόσο πῆρα χθές ἕνα λίτρο γάλα στό µάρκετ; Τί Γεώργιος καί Σχινᾶς µοῦ λέτε τώρα; Δ) Γιατί, ὑπάρχει καί τίποτε στό φῶς ἀπό τήν νεότερη ἱστορία µας; 4) Στίς 8 Μαρτίου 1849 γεννιέται στή Βιζύη τῆς Θράκης ὁ Γεώργιος Βιζυηνός, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ὁ θεµελιωτὴς τοῦ ἑλληνικοῦ... Α) Διηγήµατος Β) Ροµαντισµοῦ Γ) Ὑπερρεαλισµοῦ Δ) Μυθιστορήµατος 5) Στίς 9 Μαρτίου 1907 δολοφονεῖται στόν Πυργετό Πιερίας ὁ Μαρῖνος Ἀντύπας. Ὁ Κεφαλλονίτης ἐπαναστάτης εἶχε ἀγωνιστεῖ γιά τά δικαιώµατα τῶν ἐξαθλιωµένων ἀγροτῶν τῆς Θεσσαλίας, καί κατάφερε νά τούς κινητοποιήσει µέ ἀποκορύφωµα τό συλλαλητήριο στό Λασποχώρι. Νωρίτερα εἶχε ἐκδόσει τήν ἐφηµερίδα «Ἀνάστασις» στό Ἀργοστόλι, εἶχε ἱδρύσει σοσιαλιστικούς συλλόγους καί ἐργατικούς συνδέσµους, στή δέ Κρητική Ἐπανάσταση (1896) εἶχε πολεµήσει ἐθελοντής, εἶχε τραυ- µατιστεῖ καί µάλιστα φυλακίστηκε ὅταν ἐπιστρέφοντας στήν Ἀθήνα... Α) Κατηγόρησε τήν Κυβέρνηση γιά παθητική στάση στό ζήτηµα Β) Κατήγγειλε τήν Κυβέρνηση γιά ἐθνικιστική πολιτική πού κατέστρεφε τίς πολύχρονες ἁρµονικές σχέσεις Ἑλλήνων καί Τούρκων στό νησί Γ) Κατήγγειλε τή στάση τῶν ἀστικῶν κοµµάτων τῆς χώρας καί τῶν ξένων Δ) Ζήτησε τήν καταδίκη ἀνωτέρων του γιά ἐγκλήµατα πολέµου στήν Ἐπανάσταση 6) Στίς 12 Μαρτίου 1943 οἱ Ἰταλοί κατακτητές καταστρέφουν τήν Τσαριτσάνη, ἀπό τήν ὁποία κατάγονταν τά παληκάρια πού εἶχαν ἱδρύσει τό 1942 τήν πρώτη ὁµάδα ἀνταρτῶν τοῦ ΕΛΑΣ Ὀλύµπου. Ὁ ἀπολογισµός ἦταν 40 νεκροί πού ἐκτελέστηκαν στήν πλατεία πρίν πυρποληθεῖ ἡ Τσαριτσάνη, πού ἐπονοµάστηκε... Α) Κόκκινη Β) Μαρτυρική Γ) Ἀνταρτοµάνα Δ) Παλικαρίσια ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 1Δ, 2Γ, 3Δ, 4Α, 5Α, 6Γ Ἀλληλογραφοῦµε Πυρκαϊαί, ἐµπρησµοὶ καὶ µαθήµατα πολιτικοῦ ἤθους Ἐν τῇ οὕτω καλουµένῃ Αὐστραλίᾳ τῆς Ἀντίχθονος, ἔνθα τὰ νῦν ἐστι θέρος, µέγας ἐγένετ ἐµπρησµὸς καὶ ἤδη ὑπερδιακόσιοι, ἐν οἷς καὶ ζεῦγος Ἑλλήνων, ἐκαύθησαν, οὐκ εὐάριθµοι ἐτρώθησαν καὶ ἔκτασις γῆς πλείστη ἐπυρπολήθη. Αἱ ἐκεῖ ἐξ ὕλης δοµηθεῖσαι οἰκίαι καὶ µυριάδες καρποφόρων δένδρων, ταχὺ «παρανάλωµα τοῦ πυρός», τὸ λεγόµενον, ἐγένετο. Ὁ ὄλεθρος οὗτος τοῖς Ἑλλησιν, ἔν τε τῇ Μητροπόλει καὶ τῇ Διασπορᾷ, τἀνάλογον τοῦ Ἑκατοµβαιῶνος τοῦ θέρους τοῦ ἑβδόµου καὶ δισχιλιοστοῦ ἐνιαυτοῦ ὀδυνηρῶς ὑπέµνησεν. Ἄξιον δ ἐµφατικῶς ὑποµνῆσαι ὅτι τοῖς ἐν Πέλοπος νήσῳ ἐπιβιώσασι πυροπαθέσιν οὔπω ἀποκατεστάθησαν αἱ οὐσίαι (οἶκοι, ἀγροικίαι, ἀγροὶ, δένδρα, κτήνη κ. ἄ.). Ἀλλά, τύχῃ ἀγαθῇ, ἡ χώρα τελεῖ ἤδη ἐν δευτέρᾳ ἐντὸς ἐλάσσονος ἢ διετίας χρόνου προεκλογικῇ περιόδῳ, καίπερ τῶν χρηµάτων, ἐξ ἀποζηµιώσεων παρὰ τῆς Ε.Ε., εἰσφορῶν, χορηγιῶν καὶ ἐράνων Ἑλλήνων τῆς ἀλλοδαπῆς, πρὸ πολλοῦ συλλεγέντων καὶ ὑπὸ ἐπιτίµου πολιτικοῦ ἀνδρὸς φυλασσοµένων καὶ «τραπεζικῶς ἀξιοποιουµένων» ἐπ ἀγαθῷ γε οὐχὶ τῶν δικαιούχων (πολλοῦ γε καὶ δεῖ), ἀλλὰ τοῦ δηµοσίου. Ὁπότε ἤγγικε νῦν καιρὸς τοῦ ταῦτ οἷς δεῖ ἀποδοθῆναι ἐπεί, ὡς παγκοίνως γνωστόν, ἐν τῇ χώρᾳ τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέας καὶ τῶν ἀδεκάστων καὶ ὑπεράνω πάσης ὑποψίας δηµοσίων ἀνδρῶν τὸ κράτος, καὶ δὴ αὐτὸ τῆς προνοίας, λειτουργεῖ µόνον προεκλογικῶς. Τοὺς κρατοῦντας βούλεσθαι, βασίµως ὑποπτεύουσί τινες, ταὐτὸν ἐπιχειρεῖν καὶ νῦν, ὅπερ γε καὶ προεκλογικῶς πρὸ ὡς εἰκοσαµήνου, ὅτε κατεπειγόντως καὶ κατὰ παράκαµψιν τοῦ τοῦ γραφείου κράτους παρεσχέθησαν δαψιλεῖς πρόδροµοι παροχαὶ εὐθὺς ἅµα τῇ παύσει τῆς λεγοµένης πυρίνης λαίλαπος. Καί, ὤ τοῦ θαύµατος!, ἐξησφαλίσθη γλίσχρα µὲν βουλευτικὴ νίκη, ἀλλὰ νίκη. Πῶς δηλ. δεῖ πολιτεύειν τοὺς δηµοσίους ἄνδρας! Ἀγνοοῦσιν οἱ τάλανες τὸ τοῦ Ἡρακλείτου «Δὶς εἰς τὸν αὐτὸν ποταµὸν οὐκ ἂν ἐµβαίῃς». Οὐαὶ τοῖς (τέως) νικηταῖς! Ἡ βασικὴ διαφορά: ἐν Ἀντιχθῶνι ἤρξατο πάραυτα ἡ θεραπεία τοῦ κακοῦ, ἐν Ἑλλάδι δ οὔπω. Ἀνδρέας Χ. Παναγόπουλος, Ἀθήνησιν, παρὰ Δῆµον Ἀλωπεκῆς apanagop@upatras.gr Ἀπό τόν ἀναγνώστη µας Σ.Λ. (Ξάνθη) λάβαµε καί δηµοσιεύουµε τήν κάτωθι ἐπιστολή: Κύριε διευθυντά, Μάθαµε πρόσφατα γιά τήν περιπέτεια τῆς ὑγείας τοῦ ὑπερνοµάρχη Ἕβρου - Ροδόπης κ. Μηνόπουλου, ὁ ὁποῖος ἐγχειρίστηκε στό Πανεπιστηµιακό Νοσοκοµεῖο τῆς Ἀλεξανδρούπολης γιά καρκῖνο τοῦ παχέος ἐντέρου καί, δόξα τῷ Θεῷ, τώρα εἶναι µιά χαρά. Κάτι µᾶλλον ἀναµενόµενο, ἀφοῦ ἡ συγκεκριµένη µορφή καρκίνου ἐντοπίζεται γρήγορα καί µέ µία σωστή ἐπέµβαση, ὄχι πολύ δύσκολη, ὁ ἀσθενής ἀπαλλάσσεται ὁριστικά. Εἶναι ὅµως ἔτσι γιά ὅλους τούς ἀρρώστους; Τοὐλάχιστον στήν Θράκη δέν φαίνεται νά ἰσχύει αὐτό. Ἀπό τήν προσωπική µου ἐµπειρία µπορῶ νά βεβαιώσω ὅτι ἕνας κοινός θνητός πού θά νοσήσει ἔχει πολλές πιθανότητες ὄχι µόνο νά χρειαστεῖ πολλά χρήµατα γιά τήν «δωρεάν περίθαλψή του» ἀλλά καί νά µήν ἀποφύγει τό µοιραῖο, µάλιστα µετά ἀπό µία πολύ ἄσχηµη ταλαιπωρία. Πρό ἡµερῶν ἔζησα ἀπό κοντά τήν δεύτερη περίπτωση ἐγχείρησης, τοῦ ἰδίου τύπου ἀκριβῶς, ἀπό τόν ἴδιο χειρουργό. Ἡ κατάληξη ἦταν καί στίς δύο περιπτώσεις µία καταιγίδα ἐπιπλοκῶν - µπορῶ νά πῶ τό σύνολο ὅσων ἀναφέρονται στά βιβλία ἰατρικῆς! - πού ὁδήγησαν στή Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας. Ὁ πρῶτος µετεγχειριτικά εἶχε πάθει κι ἐγκεφαλικά, ἔζησε σέ ἄθλιες συνθῆκες, ἡ οἰκογένειά του ὑπέστη µία ψυχολογική καί οἰκονοµική πανωλεθρία καί τελικά ἀναπαύτηκε. Ὁ δεύτερος βρίσκεται ἤδη στά χνάρια τοῦ προηγουµένου. Ἀπορῶ, ὡς συνάδελφος πρῶτα µά καί ὡς ἄνθρωπος, δέν ὑπάρχει ἕνας τρόπος νά προστατευτεῖ ὁ µέσος πολίτης; Τί συµφέροντα ἐξυπηρετοῦνται καί τί εἴδους ἐπάρκεια εἶναι αὐτή; Οἱ πολίτες πού πέφτουν θύµατα τέτοιων «ἐπιστηµόνων» πρέπει κάποια στιγµή νά µάθουν καί νά διεκδικήσουν τά δικαιώµατά τους, ἔστω καί µέσα στόν πόνο τους. Θά σώσουν τά ἑπόµενα ὑποψήφια θύµατα.

12 12 ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ Ἡ Μαύρη τρῦπα στό τούρκικο σῦµπαν Νὰ λοιπὸν ἀπὸ τό στόµα τοῦ Ζινὰρ Φιντὶκ ἡ ἱστορία τῆς πρωτοχρονιάτικης ἐπίσκεψης ποὺ ἔγινε ἐφιάλτης: Στὶς µᾶς παίρνουν τηλέφωνο ἀπὸ τὸ ἀρχηγεῖο Jandarma (Στρατοχωροφυλακῆς) τῆς Σιλώπης καὶ µᾶς λένε «φέρτε µας µερικὲς γαλοποῦλες γιὰ τὴν πρωτοχρονιά». Ὁ πατέρας καί ὁ θεῖος µου ἔβαλαν στὸ ἁµάξι 8-9 γαλοποῦλες γιὰ τὸ ἀρχηγεῖο τῆς Στρατοχωροφυλακῆς, τὸ στρατόπεδο ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἀσφάλεια. Τὸ βράδυ δὲν γύρισαν πίσω. Μάλιστα τότε δὲν βγαίναµε ἔξω τὸ βράδυ. Ὅταν νύχτωσε καὶ δὲν ἦρθαν ἀρχίσαµε νὰ ἀγωνιοῦµε. Τρία αὐτοκίνητα γεµᾶτα ἀνθρώπους λοιπὸν πήγαµε στὸ ἀρχηγεῖο τῆς Στρατοχωροφυλακῆς. Μᾶς εἶπαν πὼς «ναὶ, ἦρθαν, ἀλλὰ ἀπὸ ἐδῶ πῆγαν στὴν Ἀσφάλεια». Πήγαµε καὶ ἐκεῖ καὶ µᾶς εἶπαν ὅτι εἶχαν φύγει πρὶν 15 λεπτά. Σκεφτήκαµε ὅτι µπορεῖ νὰ γύρισαν στὸ χωριὸ καὶ πήγαµε, ἀλλὰ κανένας δὲν ἦρθε. Ξαναπήγαµε στὴν Στρατοχωροφυλακὴ καὶ µᾶς εἶπαν «δὲν ἔχουµε κανένα νέο». Σύµφωνα µὲ αὐτόπτες µάρτυρες πρῶτα µπῆκε ὁ πατέρας µου στὴν Ἀσφάλεια. Ὅταν δὲν βγῆκε, πῆγε νὰ ρωτήσει ὁ θεῖος µου ὁ Ὀµέρ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς δὲν ξαναβγῆκε. Ὅταν πήγαµε τὸ πρωὶ στὴν Ἀσφάλεια, οἱ γαλοποῦλες ἦταν ἀκόµη στὸν κῆπο. ιοικητὴς στήν Στρατοχωροφυλακὴ τῆς Σιλώπης ἦταν ὁ λοχαγὸς Χαλίλ. Αὐτοὺς ἐπισκέφτηκαν καὶ ἀνάµεσα στὶς δυὸ ὑπηρεσίες ἐξαφανίστηκαν. Ζητᾶµε νὰ ληφθοῦνε καταθέσεις ἀπὸ τὸν τότε διοικητὴ Ἀσφάλειας καὶ ἀπὸ τὸν λοχαγὸ Χαλίλ. ( , Ἰντζί Χεκίµογλου, ἐφ. Ταρὰφ) Ὑποκρισία Ἡ µυρωδιὰ τῶν καµένων πτωµάτων εἶναι ἴδια παντοῦ. Παρακαλῶ, ἂς εἴµαστε τίµιοι καὶ εἰλικρινεῖς. Ἡ µυρωδιὰ τῶν καµένων ἀπὸ τοὺς βοµβαρδισµοὺς πτωµάτων τῆς Γάζας, σᾶς ἐνόχλησε πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτὴν τῶν καµένων πτωµάτων τῶν χωρικῶν ποὺ εἶχε κάψει στὸ Γκιουτλούκονακ ἡ JITEM; Μάλιστα αὐτὴ ἔγινε καὶ στὴν µούρη µας µπροστά. Ὅπως αὐτὰ ποὺ σκοτώθηκαν στὴ Γάζα στὸ σχολεῖο, στὸ νοσοκοµεῖο καὶ στὴν ἀκρογιαλιὰ ἦταν παιδιά, ἔτσι καὶ ἐκεῖνα ποὺ δολοφονήθηκαν τὸ 2006 στὸ Ντιαρµπακὶρ σὲ ἕναν καλοκαιρινὸ περίπατο ἦταν ἐπίσης παιδιά. ( , Γιλντιράι Ὀγούρ, ἐφ. Ταρὰφ) Στρατοκρατία Ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέροχα χρώµατα καὶ τίς µυρωδιὲς τά σκιάζει µία σκοτεινιὰ ἀπὸ πάνω µας. Μία πυκνὴ καὶ ἀδιάλυτη σκοτεινιά ποὺ δὲν ἐπιτρέπει στοὺς ἀνθρώπους αὐτῆς τῆς χώρας νὰ ζοῦνε ἀνθρώπινα. Μία σκοτεινιὰ ποὺ δὲν µᾶς ἀναγνωρίζει τὴ δυνατότητα νὰ ζοῦµε ἐλεύθερα τὴν ζωή µας µὲ τὰ πιστεύω, τὶς ἰδέες καὶ τὰ συναισθήµατά µας. (...) Οἱ στρατηγοί µας λὲς καὶ εἶναι πολιτικοί. Θέλουν νὰ κυβερνοῦν τὴ χώρα. Παρακολουθοῦν τὶς ζωὲς ὅλων µας. Προσπαθοῦν νὰ καθορίσουν τὶς ζωὲς ὅλων µας. Σήµερα στὶς εἰδήσεις µας θὰ δεῖτε ὅτι στὸ Ἐσκίσεχιρ δὲν ἔµεινε κανεὶς ποὺ νὰ µὴν τὸν παρακολούθησαν καὶ νὰ µὴν τὸν φακέλωσαν. Μέχρι καὶ τὰ νηπιαγωγεῖα φακέλωσαν. Φακέλωσαν τὰ τυπογραφεῖα, τὰ φαρµακεῖα, τὰ φροντιστήρια, τὰ σχολεῖα, τοὺς συλλόγους. Κάποιους δῆθεν ὡς φανατικούς τῆς θρησκείας, ἄλλους ὡς ὀπαδοὺς τοῦ Φετουλάχ, κάποιους ὡς διαµελιστές, κάποιους ὡς ἀριστερούς (...) Αὐτὴ ἡ χώρα δὲν θὰ ἡσυχάσει ἂν δὲν φύγει ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ὁ στρατός. Κι αὐτό πιστεύω εἶναι πολύ σηµαντικότερο γιά τὴ χώρα ἀπὸ τὴν «ὑποψηφιότητα γιὰ τὴν ΕΕ»... (1-3-09, Ἀχµὲτ Ἀλτάν, ἐφ. Ταράφ) Μ.Κ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α ΛΑ ΤΟΥΡΚΑ Ἀντιφωνήµατα Ὁ Ἀγγλοκαθολικός ἐπίσκοπος Γουίλιαµσον ἀπελάθηκε ἀπ τήν Ἀργε ντινή, ὁ 73χρονος Χόρστ Μάλερ καταδικάστηκε σέ 6 χρόνια φυλάκιση Ἡ µεγάλη µεσαιωνική παράδοση τῆς καύσης τῶν αἱρετικῶν συνεχίζεται στή Δύση, γιά τή σηµερινή της θρησκεία, τοῦ «Ὁλοκαυτώµατος». Φονικοῦ ἀποκλεισµοῦ συνέχεια γιά 1,5 ἑκ. Παλαιστίνιους στή Γάζα, ἀφοῦ τό Ἰσραήλ ζητᾶ πρῶτα τήν ἀπελευθέρωση τοῦ Γκιλάντ Σαλίτ Ἔχετε δεῖ πιό κτηνώδη ἐκβιασµό, πιό πρόστυχη προσβολή τῆς ἀνθρωπιᾶς καί τοῦ πολιτισµοῦ; Ἡ Κοµισιόν συντονίζει, λέει, «τήν µετάβαση ἀπό τήν ἀναλογική στήν ψηφιακή τηλεόραση, διότι ἐπιθυµεῖ νά διασφαλίσουν οἱ πολίτες τῆς ΕΕ τά πλεονεκτήµατα τῆς τελευταίας» Μάλιστα κύριοι! Αὐτό νά διασφαλίσουµε καί σωθήκαµε, τό ἀναλογικό σκατό νά γίνει ψηφιακό λουκούµι! Μά πῶς µᾶς νοιάζεται αὐτή ἡ ΕΕ! Καλά πού εἶναι ἡ Κύρα Ἀδάµ καί µαθαίνουµε κάτι γιά τίς τούρκικες κινήσεις (ἄσκηση «Ἡγεµών») καί τήν ἑλλαδική ἀκινησία στό Αἰγαῖο. Αὔξηση εἰσακτέων στά ΑΕΙ, ὑποβάθµιση τῆς ἔκθεσης στίς Πανελλαδικές, οἱ 2 ἀλλαγές τοῦ Ἄρη στό ΥΠΕΠΘ. Εἴπαµε, tabula rasa. Tήν ἴδια µέρα οἱ µαθητές τοῦ 20ου Λυκείου Τούµπας διαµαρτύρονταν γιά 4 ἀποβολές κλειδώνοντας στό γραφεῖο τούς καθηγητές τους Καί τούς ἀπελευθέρωσαν 2,5 ὧρες µετά, ἐν ὄψει...εἰσαγγελέα! Θ ἀσχοληθοῦν ἄραγε γονεῖς, ΟΛΜΕ, ὑπουργεῖο; Ἤ νά ποῦµε «πάλι καλά»; Νέοι βανδαλισµοί στό παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στήν Καµάρα. Ἄραγε οἱ ΜΚΟ θά γράψουν στίς ἐκθέσεις τους γιά τοῦτα τά αἴσχη; Ἤ µήπως οἱ ἐτήσιες ἀναφορές τους νοιάζονται µόνο γιά προσβολές ἄλλων θρησκειῶν στήν Ἑλλάδα; Καί τί µέτρα θά ζητήσουν σχετικά; Γιατί ψῆφο στά Προξενεῖα (φανταστεῖτε οὐρές στή Γερµανία!) κι ὄχι ἐπιστολική ψῆφο γιά τούς µετανάστες µας; Ὅλα πάντα στό ποδάρι; Θά περάσει τό µετρό Θεσσαλονίκης ἀπό ἑβραίικα µνήµατα (κάτω ἀπό τό ΑΠΘ) καί γίνεται παζάρι. Πόσα θά χρειαστεῖ, λέτε, γιά νά προχωρήσει; Γράψαµε δυό καλές κουβέντες γιά τόν Κεµάλ Ἀναντόλ, πού παρουσίασε τό µυθιστόρηµά του σέ Κοµοτηνή καί Σαλονίκη, καί µᾶς διέψευσε Στήν τουρκική Ἐθνοσυνέλευση ὅταν τό ΜΗΡ ἔθεσε τό θέµα τῶν Τούρκων τῆς Θράκης, ὁ Ἀναντόλ θύµισε καί τούς Τούρκους σέ Ρόδο - Κῶ! 14 ἀπευθείας ἀναθέσεις σέ 23 θέµατα τοῦ δηµοτικοῦ συµβουλίου Ξάνθης! Tί συµπέρασµα βγάζετε; ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΤΟΞΙΚΑ Μια που το Καρναβάλι µόλις τελείωσε, αγαπητοί φίλοι, εµείς πάντα πιστοί στο πνεύµα των ηµερών, σας παρουσιάζουµε σήµερα ένα µικρό αφιέρωµα στις κυριότερες µεταµφιέσεις, που κυριολεκτικά έκαναν θραύση εφέτος! Όσοι τις προτίµησαν µάλιστα (και δεδοµένου ότι στην Ελλάδα το Καρναβάλι συνεχίζεται επ αόριστον), θα µπορέσουν να τις κρατήσουν και για τους υπόλοιπους µήνες του χρόνου, οπότε τους διαβεβαιώ ότι τα λεφτά τους έχουν πιάσει πραγµατικά τόπο! Ξεκινάµε: 1) Αµφίεση «Έλλην Πρωθυπουργός»: αποτελείται απλώς και µόνο από 245 µέτρα λευκού επιδέσµου µε τον οποίο τυλίγουµε το πρόσωπο και όλο µας το σώµα (σαν τον «Αόρατο Άνθρωπο» του Ουέλς ένα πράµα), καθότι αλλιώς ΕΝ πρόκειται να µας δει κανείς! Αν θέλουµε να βάλουµε και τίποτε άλλο, µπορούµε ασφαλώς, όχι όµως ότι έχει και καµµιά σηµασία. Άλλωστε ό,τι και να βάλουµε, η διαφορά από το έτερο µεγάλο λαµογιοκόµµα στις δηµοσκοπήσεις, δεν ξεφεύγει πλέον µε τίποτα από τις 4-5 µονάδες. Οπότε, είτε φράκο φορέσουµε, είτε το βρακολάστιχο της γιαγιάς µας, µικρή η διαφορά 2) Αµφίεση «Έλληνικόν (λέµε τώρα και καµία µαλ ) ΥΠΕΞ»: πέραν του ταγέρ (σ.σ. από κείνα τα παλιά, που έδωσε πρόπερσι η Χίλαρι στον Έρανο της Αγάπης), αποτελείται απλώς και µόνο από µάσκα Νοσφεράτου (για να µην ξεχνιόµαστε) µε ζωγραφισµένο επάνω του µόνιµο «όλα πάνε καλά» ηλίθιο χαµόγελο. Με τα χέρια κρατάµε βαρίδιο τουλάχιστον 50 κιλών, το οποίο θα εξασφαλίζει την επιθυµητή κλίση του σώµατός µας κατά τουλάχιστον 110 ο προς τη γη, για την ακριβή υπόµνηση του αγέρωχου και ανένδοτου τρόπου µε τον οποίο ασκούµε το έργο µας. Αν πάντως κάποια στιγµή κουραστούµε πολύ (και βρισκόµαστε και κοντά στην οδό Πέτρου Κόκκαλη), αφήνουµε το βαρίδιο και πιάνουµε τον σκατοσπρώχτη. Ε, οι τουαλέτες της Πρεσβείας δεν είναι πλέον δα και τόσο µακριά 3) Αµφίεση «Πρόεδρος Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης»: εδώ παριστάνουµε το καρτούν, άρα χωρίς πολλά-πολλά λόγια βάζουµε απλώς ό,τι ακριβώς φοράµε και κάθε µέρα. Ούτως ή άλλως, πιο καρτούν δεν γίνεται Πάντως σίγουρα ἐκεῖ πληρώνει ὁ Δῆµος, γιατί ἄν ἔβαζε πινέζες, ὅπως στήν Κοµοτηνή, δέν νοµίζω ὅτι θά ἔβρισκε τόσους µουστερήδες... Συγκροτηµένη ἐπερώτηση γιά τή Θράκη τοῦ ΛΑΟΣ στή Βουλή καί θά θέλαµε τίς θέσεις καί τῶν ἄλλων κοµµάτων γιά ὅσα ζητήµατα θίγει. Μεθαύριο κληθήκαµε νά καταθέσουµε στόν εἰσαγγελέα γιά τήν ὑπόθεση Μακροπόταµου πού ἀποκαλύψαµε. Ἄντε νά δοῦµε... Τό Σάββατο 7 Μαρτίου, στήν Ξάνθη, οἱ Ἐναλλακτικές Ἐκδόσεις παρουσιάζουν τό βιβλίο τοῦ Γιώργου Καραµπελιᾶ «Τό 1204 καί ἡ διαµόρφωση τοῦ νεώτερου ἑλληνισµοῦ». Ἡ παρουσίαση θά πραγµατοποιηθεῖ στήν Καπναποθήκη Π» (Καπνεργατών 9) τοῦ Ἱδρύµατος Θρακικῆς Τέχνης καί Παράδοσης στίς 19:00, µέ ὁµιλητές τούς: Κ. Καραΐσκο (διευθυντή τοῦ «Ἀντιφωνητῆ»), Κ. Ζουράρι (συγγραφέα) καί Γ. Καραµπελιᾶ. Συντονίζει ὁ Π. Σωτηρόπουλος. 4) Αµφίεση «Έλλην ηµοσιογράφος»: φορέθηκε από λίγους, γιατί είναι πανάκριβη! Αποτελείται από Αρµάνι καφέ σοκολά - στην απόχρωση της κουράδας (πασαλειµµένο µε 2-3 κιλά αίµατος και σπέρµατος), καθώς και από βοδινή µάσκα στο κεφάλι! Το ένα πόδι υποχρεωτικά ξυπόλητο, ώστε να φαίνεται το στυλό ανάµεσα στα δάχτυλα (προς υπόµνησιν του ακριβούς τρόπου µε τον οποίον ασκούµε το λειτούργηµα), ενώ στα χέρια κρατάµε µπαλτάδες και σιδεροπρίονα (αρίδηλα σύµβολα του σεβασµού µας στον ανθρώπινο πόνο)! Τώρα βέβαια θα µου πείτε, µε ποιο χέρι πια θα κρατάµε το µαγνητοφωνάκι ή το µικρόφωνο! Εντάξει, είναι ένα πρόβληµα, δεν λέω, αλλά όχι και αξεπέραστο! Στο κάτω-κάτω και να µη µπορούµε να καταγράψουµε την «είδηση», είναι βέβαιο ωστόσο ότι µπορούµε µια χαρά να την επινοήσουµε από µόνοι µας 5) Αµφίεση «Η Μόνη ηµοκρατία της Μ.Ανατολής»: αµφίεση επίσης για λίγους, καθότι αποτελείται από µάσκα ράκουλα πασαλειµµένη µε αληθινό ανθρώπινο αίµα (Ε, τι θα πει πού να το βρούµε, να κόψετε τον λαιµό σας! Η ντυνόµαστε τώρα ή µαλακιζόµαστε!), από µαύρο κουστούµι µε όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ (πλατύγυρο καπέλο, µπουκλάκια, κλπ.), καθώς και από µάσκα - φίµωτρο αλά Χάνιµπαλ Λέκτερ. Στο στήθος περασµένα φυσεκλίκια και διάφορες ζώνες, στις οποίες κρέµονται µαχαίρια, µπαλτάδες και πολυβόλα. Επίσης από ένα κοµµένο πόδι και χέρι Παλαιστίνιου «τροµοκράτη», που τα κρατάµε στο αριστερό χέρι, φοριούνται όµως και στο δεξί σαν κόσµηµα! Σ αυτή τη δεύτερη περίπτωση, στο αριστερό χέρι κρατάµε οµοίωµα χέστρας και σκισµένες σελίδες από το ιεθνές ίκαιο και το Καταστατικό των Ανθρωπίνων ικαιωµάτων (ώστε να είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι τα εν λόγω βιβλία τα χρησιµοποιούµε, ΜΟΝΟ όταν πηγαίνουµε για χέσιµο). Συνοδευόµαστε τέλος από άλλους δύο (µεταµφιεσµένους αντίστοιχα σε προέδρους των ΗΠΑ και της Κοµισιόν), οι οποίοι απλά προπορεύονται στα τέσσερα, ακριβώς µπροστά από το µισοκατεβασµένο παντελόνι µας Συνέχεια στή σελίδα 10