Μετά θα φύτευαν μελιτζάνες, τοματίνια και μπρόκολα. Τέλεια μέρα!!

Transcript

1 1. Το κρυφτό Mια Κυριακή, στον κήπο ενός σπιτιού 4 παιδιά έπαιζαν κρυφτό. 99, 100 φτου και βγαίνω! Θα σας βρω αμέσως είμαι σίγουρη! Χα! σε είδα σε είδα! Φτου, σε πρόλαβα. Να πάρει...ποιος έχει μείνει κρυμμένος; Στην άκρη του κήπου είχε 2 ροδιές! Ανάμεσα τους ήταν ο τελευταίος κρυμμένος. Κάτω πολλά ρόδια πεσμένα. Ο κρυμμένος έσκυψε να πιάσει ένα ρόδι. Και ακριβώς δίπλα τι να δει; Μιαν υπέροχη πρασινογάλαζη μπάλα! Χάρηκε τόσο, που ξέχασε τελείως το κρυφτό και βγήκε φωνάζοντας: Ε! κοιτάξτε τι τέλεια μπάλα! Τα 4 παιδιά έκαναν ένα κύκλο γύρω από την μπάλα και την επεξεργάστηκαν. Ήταν πολύ ασυνήθιστη. Έμοιαζε με μπάλα ποδοσφαίρου αλλά πραγματικά ασυνήθιστη. Ήταν σαν τα χρώματα να κινούνται πάνω της. Σε σημεία έμοιαζε διαφανής και λίγο κάτω από την επιφάνεια της μπορούσες να διακρίνεις μικρούς κυματισμούς.. Έδινε την αίσθηση σα να ήταν ζωντανή! Τα παιδιά συνειδητοποίησαν την σκέψη που μόλις έκαναν και ανατρίχιασαν στην ιδέα! Α! μοιάζει σα ζωντανή!! μήπως δεν είναι μπάλα; Μπρρρρ! μανούλα μου! τι είναι πάλι τούτο; Καλά, κι αν δεν είναι μπάλα τι να είναι; Μήπως είναι κάποιο πλάσμα του βυθού; Κάτι σαν αχινός χωρίς αγκάθια; Και πιο μεγάλος; Ρε τι λες! σιγά μην είναι και αστερίας! Μπάλα είναι κι όποιος την έφτιαξε έχει βρει κόλπο να αλλάζει χρώματα. Σίγουρα θα είναι και πολύ ακριβή σας λέω! Μια φωνή ακούστηκε από το σπίτι: Παιδιά! έτοιμο το κέικ! Αααα!! εγώ πρώτος. Όχι εγώ πρώτη! Ε! ε! Μην σπρώχνεστε. Έχει για όλες και όλους! Μμμμ πολύ νόστιμο! μπράβο μαμά. Μπράβο μπράβο! πολύ νόστιμο κυρία Νούλα. Κι ενώ τα παιδιά ταξίδευαν σε ωκεανούς σοκολάτας, η μπάλα...ξεκίνησε κι αυτή να ταξιδεύει.. Μμμ. να ταν κι άλλο. Πάντα τελειώνει νωρίς αυτό το κέικ!.. Ε ρε μαμά αύριο να φτιάξεις το διπλάσιο!! Πάμε να βρούμε την μπάλα; Πολύ μυστήρια δεν ήταν; Μόνο πολύ; Τέρμα μυστήρια! Πάμε! Και τα τέσσερα παιδιά έφτασαν στον κήπο όπου γρήγορα διαπίστωσαν πως η μπάλα είχε βγάλει φτερά! Και μάλιστα σούπερ φτερά...δεν φαινόταν πουθενά! ΑΑ!! μα που είναι? Εδώ την είχαμε αφήσει..

2 Ας κάνουμε μια βόλτα μπορεί να κύλησε λίγο πιο πέρα Γύρισαν όλο τον κήπο. Φορές φορές και φορές. Η μπάλα πουθενά. Δεν το έβαλαν κάτω όμως! Χωριστήκαν σε ομάδες και αποφάσισαν να οργανώσουν την αναζήτηση τους! Λοιπόν πηγαίνετε εσείς οι δυο από κει και τσεκάρετε τις ροδιές. Εμείς θα πάμε από δω και θα ψάξουμε τους θάμνους. Πολλά λεπτά αργότερα,δέκα ή μπορεί και να ταν είκοσι, ίσως και μίση ώρα, επέστρεψαν στη βάση τους. Μου φάνηκε σα να ψάχναμε όλη μέρα είπε ο Λίφο Ο χρόνος περνά αργά όταν ψάχνεις κάτι χαμένο! απάντησε η Τία. Πωπω πουθενά η μπάλα.. ξεφύσηξε η Ρομάν Ναι και ήταν τόσο τέλεια!.. είπε η Τία Τι κρίμα! δεν προλάβαμε καθόλου να παίξουμε..γκρίνιαξε ο Νάκης. Ναι! τι κρίμα Ούτε ένα σουτ δεν κάναμε...πρόσθεσε ο Λίφο. Α! παιδιά, είπε η Τία. Έχω μιαν ιδέα: πάμε να την ψάξουμε στο διαδίκτυο? Αν υπάρχει σε κάποιο κατάστημα, ίσως μπορούμε να αγοράσουμε μία! Καλή ιδέα, απάντησε ο Νάκης. Μερικά λεπτά αργότερα στο δωμάτιό του, τα τέσσερα παιδιά αναζητούν στο διαδίκτυο την μπάλα: Πώς λέτε να την περιγράψουμε; ρώτησε η Ρομάν. Μήπως να βάλουμε μπάλα, φωτεινή, πρασι.. Όχι όχι, την διέκοψε ο Νάκης. Βάλε μπάλα ασυνήθιστη, γαλαζο.. Ρε τι λέτε! πετάχτηκε ο Λίφο. Βάλε μπάλα ζωντανή σαν θαλασσ.. Καλά, τι λες; Σιγά μην βάλουμε και μπάλα του δάσους με ρόδια και χόρτα από κρυφτό! Επέμεινε ο Νάκης. Και γιατί όχι; Μα είσαι χαζός; Εσύ είσαι! Α άκου να σου πω... Όχι εσύ άκου.. Και πάνω που ο καυγάς φούντωνε, ακούστηκε μια φωνή: Λοιπόν πλύνετε δόντια και γρήγορα για ύπνο. Αύριο ξυπνάτε όλοι νωρίς! Ναι κυρία Νούλα,είπαν όλοι μαζί. Αφού έγιναν οι απαραίτητες ετοιμασίες για ύπνο, τα παιδιά συνεννοήθηκαν στα γρήγορα και έδωσαν ραντεβού για μετά τον ύπνο στο δωμάτιο του Ράκη! 2. Η άγνωστη γλώσσα Στριφογύριζαν στα κρεβάτια τους με ανυπομονησία περιμένοντας να κοιμηθούν όλοι στο σπίτι : ) Δεν έβλεπαν την ώρα να προχωρήσουν στο σχέδιο τους!! Μιαν ώραν αργότερα τα φώτα έσβησαν. Ακουστήκαν και τα τελευταία βήματα της Νούλας και του Ραμ που πήγαιναν στα υπνοδωμάτια τους. Λεπτά πιο μετά, μια πόρτα ανοίγει πολύ αργά και χωρίς να ακουστεί κανένας ήχος,

3 δυο κοριτσίστικες σιλουέτες φαίνονται στους τοίχους του διαδρόμου να περπατούν σα να χορεύουν κάποιον παράξενο χορό. Σχεδόν δεν ανέπνεαν. Και μόλις έφτασαν μπροστά στην πόρτα του Νάκη σταμάτησαν για λίγο. Πήραν μια βαθιάν ανάσα και γύρισαν προσεκτικά το πόμολο. Μέσα στο δωμάτιο, ο Νάκης και ο Λίφο είχαν ήδη ανοίξει τον υπολογιστή και περίμεναν με σβηστή την οθόνη. Κάθισαν όλοι σε δυο καρέκλες στριμωχτά και κάνοντας νοήματα για να μην ακουστούν άρχισαν την αναζήτηση τους... Δεν πέρασε πολλήν ώρα και στην οθόνη του υπολογιστή εμφανίστηκε η παράξενη μπάλα! Γαλαζοπράσινη και σχεδόν ζωντανή όπως και από κοντά! Τα παιδιά παραλίγο να ουρλιάξουν από χαρά όμως τελευταία στιγμή έκαναν τον ενθουσιασμό τους μιαν αστεία χορογραφία: με αλλόκοτες κινήσεις χεριών και ποδιών που όλα μαζί εξείχαν από τις καρέκλες σαν ένα χταπόδι!! Ο χαρούμενος χορός του χταποδιού κράτησε αρκετή ώρα και μετά όλα τα βλέμματα συγκεντρώθηκαν πάλι στην οθόνη του υπολογιστή. Η μπάλα στριφογύριζε αργά και από κάτω υπήρχαν διάφορες λέξεις σε μια γλώσσα που τα παιδιά δεν καταλάβαιναν καθόλου. Μα τι γλώσσα είναι αυτή; ρώτησε ο Νάκης. Δεν θυμίζει τίποτα που έχω ξαναδεί είπε ο Λίφο.. Η Τία είπε πως έμοιαζε με κάτι που είχε δει σε μιαν αφίσα στον δρόμο πριν μιαν εβδομάδα. Όταν γύριζε από το σχολείο! Που ήταν η αφίσα; Θυμάσαι; ρώτησε ο Λίφο. Νομίζω έξω από το συνεργατικό καφενείο στην πλατεία 'γκουκλ' απάντησε η Τία! Α! ναι! ναι! Την έχω δει κι εγώ είπε η Ρομάν!! Μια κίτρινη αφίσα με μια κατσίκα στην μέση δε λες; Μπράβο αυτήν! Ναι είναι τα ίδια γράμματα! Λοιπόν αύριο, γυρνώντας από το σχολείο θα την φωτογραφήσω με το κινητό και το απόγευμα θα καθίσουμε να τα συγκρίνουμε. Δε μπορεί κάτι θα μάθουμε για αυτή την παράξενη γλώσσα. Τα παιδιά χαρούμενα έσβησαν τον υπολογιστή και πήγαν στα κρεβάτια τους γεμάτα ενθουσιασμό για την περιπέτεια που μόλις ξεκίνησε!! 3. Η αφίσα Το πρωί όλα έγιναν αυτόματα. Χωρίς να χρειαστεί ούτε μισή οδηγία από την κυρία Νούλα. Δόντια, ντύσιμο, ετοιμασίες έγιναν όλα πιο γρήγορα από ποτέ! Τόσο, που η Νούλα σχεδόν απόρησε και τα ρώτησε αν νοιώθουν καλά. Και πως κοιμήθηκαν το βράδυ Μια χαρά κυρία Νούλα, ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία είπαν η Ρομάν και ο Λίφο. Και υποσχέθηκαν να είναι πολύ συγκεντρωμένοι στο σχολείο! Σήμερα άλλωστε, είχαν τις αγαπημένες τους ασχολίες: θα φύτευαν τομάτες, πιπεριές και μαρούλια και θα έφτιαχναν μια καινούργια χορογραφία για την γιορτή του θερινού ηλιοστασίου. Ο Νάκης και η Τία έφυγαν εξίσου χαρούμενοι. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτεροι και είχαν αναλάβει να συνθέσουν ένα τραγούδι για την γιορτή. Θα έγραφαν και τους στίχους.

4 Μετά θα φύτευαν μελιτζάνες, τοματίνια και μπρόκολα. Τέλεια μέρα!! Τραγουδώντας φόρεσαν τα παπούτσια τους και ξεκίνησαν περπατώντας για το σχολείο που ήταν δεκαπέντε λεπτά μακριά. Στο σχολείο πέρασαν υπέροχα με τις δραστηριότητές τους : ) Και ήταν έτοιμοι για την μεσημεριανή επιστροφή στα σπίτια τους με μια διαφορά: ενώ συνήθως πήγαιναν από τον συντομότερο δρόμο για να κερδίσουν χρόνο για το απογευματινό τους παιχνίδι, σήμερα έκαναν μια μικρή παράκαμψη. Στην πλατεία γκουκλ, η αφίσα που θυμήθηκαν το προηγούμενο βράδυ τα κορίτσια,περίμενε ακριβώς στο σημείο που την είχαν δει για πρώτη φορά. Ολοκίτρινη με μια κατσίκα να ποζάρει στην μέση της και με τρεις αράδες από τα ίδια αλλόκοτα γράμματα στο κάτω μέρος! Την φωτογράφησαν και χωρίς να χάσουν χρόνο, επέστρεψαν στα σπίτια τους! Το απόγευμα, δυο δυο μπροστά στους υπολογιστές, από τα δυο σπίτια τους, συνδέθηκαν στο σκάρηπ και όλοι μαζί επεξεργάστηκαν την φωτογραφία της αφίσας! Ας δοκιμάσουμε πρώτα να την μεταφράσουμε στον αυτόματο δικτυακό μεταφραστή είπε η Τία. Τίποτα. Το πρόγραμμα δεν αναγνώρισε την γλώσσα.. Μήπως ο μεταφραστής του υπολογιστή ο ενσωματωμένος στο λειτουργικό σύστημα? Καλή ιδέα! Για να δούμε.. Πάλι τίποτα. Ο υπολογιστής όχι μόνο δεν αναγνώρισε την γλώσσα μα έβγαλε 17 απανωτά μηνύματα λάθους! Και κράσαρε! Μήπως να την στείλουμε με μέιλ στη γουίρκι εγκυκλοπαίδεια; Μπορεί κάποιος να ξέρει να μας πει.. Α! πολύ καλή ιδέα. Λοιπόν κάποιος θα μας απαντήσει! Είμαι σίγουρη είπε η Ρομάν, και χαμογέλασε από την οθόνη στον Νάκη και την Τία Ναι δε μπορεί.. κάποιος θα ξέρει κάτι είπε ο Λίφο. Και όλοι συμφώνησαν λίγο ετεροχρονισμένα λόγω αργής σύνδεσης..και έσβησαν τους υπολογιστές τους. Η απάντηση από την γουίρκι εγκυκλοπαίδεια, ήρθε αρκετά γρήγορα. Και περίπου στη μέση της νύχτας. Όταν τα παιδιά κοιμόντουσαν βαθειά και στα όνειρά τους πρωταγωνιστούσε... μια μυστήρια γαλαζοπράσινη μπάλα. Ο Λίφο έβλεπε να παίζουν ποδόσφαιρο δυο μεγάλες ομάδες. Στην μέση του αγώνα, ο διαιτητής διέκοψε και ζήτησε να αλλάξουν την μπάλα επειδή ήταν ξεφούσκωτη. Η καινούργια μπάλα ήταν η γαλαζοπράσινη, μυστήρια μπάλα! Η Τία έβλεπε πως στο σχολείο, στο τέλος της γιορτής του ηλιοστασίου, ο σύλλογος γονέων πρόσφερε δώρα σε όλα τα παιδιά: από μια μυστήρια, γαλαζοπράσινη μπάλα! Και ο Νάκης ονειρεύτηκε μια συναυλία οπ όπου ο τραγουδιστής κράταγε μια μυστήρια γαλαζοπράσινη μπάλα και έλεγε στίχους σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε: Πριν κρατήσουνε τα ερπετά, Η εξέλιξη της γης μας Ξεκινάει από μας Είναι ζωντανή μεγάλη Τέλεια βιβλιοθήκη Ο καθένας ας το ζήσει

5 Και μετά να το σφυρίξει Να το μάθει ο ντουνιάς Το πρωί, με το που ξύπνησε ο Νάκης, θυμήθηκε το όνειρο. Και ενθουσιασμένος έτρεξε να το πει στην Τία! Η Τία, άκουσε με μεγάλο ενδιαφέρον και του διηγήθηκε με την σειρά της το δικό της όνειρο. Θέλησαν να ανοίξουν τον υπολογιστή για να τσεκάρουν αν ήρθε η απάντηση που περίμεναν! Όμως η κυρία Νούλα είχε άλλη γνώμη! Συνέχισαν τις πρωινές ετοιμασίες τους. Αργότερα στο σχολείο, ο Λίφο διηγήθηκε το δικό του όνειρο όπου έβρεχε γαλαζοπράσινες μπάλες για μια εβδομάδα σε όλη την πολιτεία! Και όλοι μαζί περίμεναν να ακούσουν το όνειρο της Ρομάν. Όμως η Ρομάν τους κοίταξε έναν έναν με χαμογελαστά μάτια και είπε πως κοιμήθηκε πολύ βαθειά. Τόσο που ακόμα κι αν της έπεφτε η γαλαζοπράσινη μπάλα στο κεφάλι δε θα ξυπνούσε! Τα παιδιά έβαλαν τα γέλια και επέστρεψαν στην αίθουσα των χορών. Σήμερα μάθαιναν μπρέικ Ντανς: το φεγγαροπερπάτημα : ) 4. Η απάντηση Η πρώτη που διάβασε την απάντηση της γουίρκι εγκυκλοπαίδειας ήταν η Ρομάν. Κάλεσε τους άλλους στο σκάρηπ μα δεν πήρε απάντηση. Περίμενε τον Λίφο να γυρίσει από την απογευματινή του βόλτα για παρκούρ και νόμιζε πως θα εκραγεί από ανυπομονησία... Αγαπητοί φίλοι της γουίρκι εγκυκλοπαίδειας, ευχαριστούμε πολύ για την αναζήτηση σας η κεντρική βάση δεδομένων μας έδωσε την εξής απάντηση στην ερώτηση σας: όπως μέσα έτσι κι έξω το πλειάδιο το κλειδί θα ανοίγει θα ανοίγει κάθε τι και κάθε τι όπως το 'χεις και το έχω το πλειάδιο το κλειδί θα μπορεί και θα ανοίγει κάθε τι και κάθε τι θα ανοίγει θα ανοίγει θα μπορεί και θα μπορεί μες τον χώρο να χωράει κάθε τι και κάθε τι Τα παιδιά κόντεψαν να πετάξουν τις σοκολάτες που κράταγαν όταν διάβασαν το κείμενο! Μα τι είναι το πλειάδιο κλειδί; ρώτησε ο Νάκης. Και τι στο καλό θέλει μιαν αφίσα στη μέση της πλατείας γκουκλ χωρίς ούτε μια πληροφορία που να βγάζει νόημα...; πρόσθεσε. Και συνέχισε: Δεν λέει για συναυλία, δε λέει για εκλογές, ούτε διαφημίζει κάποιο μαγαζί. Δεν πουλά κάτι, δεν έχει διεύθυνση, δεν έχει τηλέφωνο, ιστοσελίδα... τίποτα!

6 Μόνο αυτό το αλλόκοτο κείμενο για κάποιο πλειάδιο κλειδί...τι 'ν' τούτο πάλι...; Κι οι άλλοι συμφώνησαν! Και συνέχισαν να αναρωτιούνται τι στο καλό να σημαίνει αυτό το κείμενο της αφίσας... μέχρι που ο Λίφο φώναξε: Ε! παιδιά το βρήκα! οι υπόλοιπες πληροφορίες που ψάχνουμε, θα είναι στην ιστοσελίδα! Κι εκεί είχε κείμενο στην ίδια άγνωστη γλώσσα!! Και έστειλαν αμέσως δεύτερο γράμμα στην γουίρκι εγκυκλοπαίδεια. Με το ακαταλαβίστικο κείμενο της ιστοσελίδας. Η απάντηση ήρθε μέσα σε μερικά λεπτά: Ευχαριστούμε πολύ για την ερώτησή σας. Η κεντρική βάση δεδομένων μας έδωσε την εξής απάντηση στην αναζήτησή σας: βάλε την σκέψη σου μπροστά άσε την να γυρνά πολλά μη της το λες το που και πως άσε αυτήν να σου τα βρει τα που θες που ζητάς ό,τι θες θα το βρεις όλα ειν εδώ είναι μια μικρή θεά κι είναι μια μικρή κυρά είναι των αγγέλων βήμα και είναι κι άλλα πιο πολλά Ε μα! φώναξε ο Νάκης! ρε παιδιά! Άλλο πάλι και τούτο... Όχι όχι! φώναξε η Ρομάν!! Είναι το πλειάδιο κλειδί!!! το πλειάδιο κλειδί! Καταλάβατε!!!; Χοροπηδούσε πάνω κάτω στη μέση του δωματίου και τα μάτια της έλαμπαν σα λαμπατέρ! Μα τρελάθηκε η αδελφή σου; είπε ο Νάκη στον Λίφο... Μπα, πάντα τρελή ήταν απάντησε ο Λίφο... η Ρομάν συνέχισε το χοροπηδητό της και επαναλάμβανε: βρήκαμε το κλειδί...βρήκαμε το κλειδί! Aϊντέ! είπε ο Λίφο.. ήταν που ήταν μουρλή... Μόνο η Τία στεκόταν σκεπτική και σα να αφουγκραζόταν κάτι. Και μετά κοιτούσε μια την Ρομάν μια τα αγόρια. Μια τη Ρομάν μια τα αγόρια και είπε: νομίζω κι εγώ κατάλαβα.. μάλλον κάτι βρήκαμε.. Πήγε στη Ρομάν και της είπε να έρθει να τους εξηγήσει! Η Ρομάν προσγειώθηκε και κάθισε στην καρέκλα του υπολογιστή. Λοιπόν ακούστε! Είναι απλό! Η αφίσα και η ιστοσελίδα έχουν κείμενο στην ίδια ακαταλαβίστικη γλώσσα. Συμφωνείτε? Όλοι έγνεψαν καταφατικά. Ένα το κρατούμενο: που λένε και στα μαθηματικά! Εδώ οι άλλοι έκαναν μια γκριμάτσα και της είπαν να αφήσει τα μαθηματικά στην ησυχία τους. η Ρομάν είπε: Γιατί; Τα μαθηματικά είναι πολύ όμορφα, είναι μια τεχν.. και 3 μαξιλάρια την συνάντησαν παντού στο πρόσωπο και διέκοψαν τα καλά της λόγια για τα μαθηματικά : )

7 Καλά καλά,.. λοιπόν : η αφίσα μιλά για ένα κλειδί σωστά; Σωστά είπαν όλοι με μια φωνή Και η ιστοσελίδα περιγράφει έναν τρόπο να βρίσκει κανείς ό,τι ζητά! Σωστά; Εε.. ναι.. μάλλον, ίσως.. τα παιδιά απάντησαν χωρίς να είναι σίγουρα... Μα είναι ξεκάθαρο: λέει βάλε την σκέψη σου μπροστά και μετά λέει: ό,τι θες θα στο βρει είναι ξεκάθαρο! Αυτό είναι το κλειδί! Καταλάβατε; Παιδιά! Ώρα για ύπνο! φώναξε η κυρία Αγάπη. Νάκη, Τία γρήγορα σπίτι σας! Αύριο πάλι. Άντε, φιλήστε μου την κυρία Νούλα έτσι Πάρετε κι αυτό το κέικ με σιρόπι αγαύης. Γιούπι!! Ευχαριστούμε κυρία Αγαύη..εε..κυρία Αγάπη.. Καλό βράδυ! Φεύγοντας έκλεισαν το μάτι στην Ρομάν και τον Λίφο και με τα δάχτυλα τους σχημάτισαν τον αριθμό δώδεκα στα κρυφά! Μόλις η ώρα πήγε δώδεκα, συνδέθηκαν στο δίκτυο. Με χαμηλωμένο τον ήχο, επικοινωνούσαν γράφοντας κείμενο και καμιά φορά με χειρονομίες. Κυρίως κερατάκια, δαχτυλοβρισιές και άλλα τέτοια που τους έκαναν να κοκκινίζουν από τα πνιγμένα γέλια! Κάποια στιγμή ο Νάκης έγραψε πως καλύτερα να σοβαρευτούν. Και άρχισαν την αναζήτηση. Πήγαν στην ιστοσελίδα με την μυστήρια πρασινογάλαζη μπάλα και προσεκτικά πέρασαν το βέλος του υπολογιστή πάνω από κάθε πίξελ. Δε μπορεί. Κάπου θα υπάρχει κάποιος σύνδεσμος! Η Τία στριφογυρνούσε ανυπόμονα στην καρέκλα της. Και έγραψε στους άλλους: Μήπως να πούμε χαμηλόφωνα την επιθυμία μας σα να μιλάγαμε στο μαγικό λυχνάρι του Αλαντίν; Έτσι και έκαναν! Τέσσερις φωνούλες είπαν χαμηλόφωνα: Θέλουμε να βρούμε την μυστήρια γαλαζοπράσινη μπάλα Και αμέσως στις οθόνες των υπολογιστών τους μία από τις ακαταλαβίστικες λέξεις άλλαξε χρώμα. Και από μωβ ανοιχτό έγινε μωβ σκούρο. Τα παιδιά έκλεισαν τα στόματά τους για να μην βάλουν τις φωνές από ενθουσιασμό! Πήγαν το δείκτη του υπολογιστή πάνω στην λέξη. Και η λέξη όπως κάθε σωστός σύνδεσμος άλλαξε απόχρωση. Έγινε ακόμη πιο σκούρα και αμέσως ακουστήκαν δύο διπλά κλικ! Η νέα σελίδα που φόρτωσε είχε νέο κείμενο. Και την εικόνα μιας τούρτας κ μιας σαύρας! σα καταρράκτης σα του μυαλού σου τα νερά σα να ξωκλήσι που το θεό θυμάται σα τούρτες άσπρες κεριά στα χέρια σου κεριά μάτια ανάσα και φωτιά Η απάντηση της γουίρκι εγκυκλοπαίδειας ήταν διπλή. Εκτός από την μετάφραση είχε κι έναν σύνδεσμο για να κατεβάσουν τα παιδιά μιαν εφαρμογή που θα τους επιτρέπει να μεταφράζουν μόνα τους στον υπολογιστή τους την άγνωστη γλώσσα! Ο Νάκης και ο Λίφο εγκατέστησαν το νέο λογισμικό για τυχών

8 επόμενα κείμενα. Η Ρομάν είπε πως μάλλον τους λένε πως κάτι θα συμβεί μιαν ημέρα γενεθλίων. Η Τία συμπλήρωσε πως στο μικρό ξωκλήσι που είναι κοντά στα σπίτια τους έχει πολλές σαυρούλες. Σκεφτήκαν αμέσως ποιανού τα γενέθλια πλησιάζουν. Και φυσικά όχι απλώς πλησίαζαν. Την μεθεπόμενη ήταν τα γενέθλια του Λίφο! Τα παιδιά κοιτάχτηκαν σιωπηλά μέσα από τις οθόνες και έδωσαν γραπτά ραντεβού για την επόμενη μέρα στο σχολείο. Στο μεγάλο διάλλειμα θα βρισκόντουσαν για να οργανώσουν το πάρτι γενεθλίων! 5. Το πάρτι H κυρία Αγαύη, όπως χαριτολογώντας την αποκαλούσαν τα παιδιά, απόρησε λίγο με την επιθυμία της Ρομάν και του Λίφο. Αλλά δεν έφερε αντίρρηση. Πάρτι γενεθλίων στο ξωκλήσι? Εντάξει καλοί μου.. γιατί όχι.. όμως θα βοηθήσετε όλοι στην μεταφορά των πραγμάτων τους πατεράδες σας και υπόσχεστε πως θα καθαρίσετε το ξωκλήσι μετά το πάρτι! Ναι, ναι! Εννοείται μαμά είπαν τα παιδιά! Γιούπι γιούπι!!! Η λίστα με τα ψώνια ήταν μακρά και το μικρό συνεργατικό μαγαζί αλληλέγγυου εμπορίου δεν μπόρεσε να τα καλύψει όλα.. Λυπάμαι Αγαύη. Τα υπόλοιπα αύριο το μεσημέρι. Εντάξει εντάξει. Θα έρθει ο Νικηφόρος να τα πάρει. Αύριο το μεσημέρι. Να θυμηθείς να ανακοινώσεις το πάρτι στην ανοιχτή συνέλευση το βράδυ, έτσι; Μείνε ήσυχη. Φυσικά και θα το ανακοινώσω. Να. Θα το γράψω τώρα κιόλας στον πίνακα ανακοινώσεων!! Θα έρθω κι εγώ με τα παιδιά και θα φέρουμε και τα κουτάβια που βρήκαμε στο δρόμο χθες. Τα παιδιά θα χαρούν πολύ! Τέλεια! Λοιπόν: τα λέμε στο πάρτι! Στη γειτονιά, τα πάρτι γενεθλίων ήταν ακόμη μια τέλεια ευκαιρία για συνεύρεση. Με μουσικές, χορούς και παιχνίδια όλο το απόγευμα, όλοι πέρναγαν υπέροχα. Άνοιγαν κι άλλο οι καρδιές τους και πάντα είχαν να θυμούνται τις πλάκες και τις ευρηματικές σκανταλιές των παιδιών. Στο τελευταίο πάρτι, έβαλαν μέλι στις σαγιονάρες όλων των ενηλίκων και μιαν άλλη φορά είχαν βάλει μελάσα στο δοξάρι της Ρηνιούς. Οι μελωδίες που έπαιξε ήταν πράγματι γλυκύτατες! Άλλες χρονιές, είχαν ανοίξει κρυφές τρύπες στο χώμα. Εκεί που η παρέα θα χόρευε κυκλικά και ο πρωτοχορευτής ξαφνικά βυθίστηκε μέχρι τα γόνατα πάνω στην καλύτερη φιγούρα! Για φέτος δε,... ποιος ξέρει τι έμπνευση θα είχαν. Και τι τους επιφύλασσε η αναζήτησή τους! την αξία μου σα βρίσκω όλα μέσα μου τα βρίσκω έχω κώδικες και φέρω αριθμούς μεγαλώνω θα μιλήσω θα κινήσω για να δείξω όσα μου έδωσαν να έχω θησαυρό δε χρειάζεται να τρέχω μόνο να γελώ να παίζω Το τραγούδι των γενεθλίων ακούστηκε δυνατά από όλη την παρέα. Ο Λίφο ολόχαρος

9 φύσηξε την τούρτα από αλεύρι ντίνκελ και σιρόπι... αγαύης (τι άλλο?). Ήταν πλήρης αυτοπεποίθησης και χαμογελούσε μέχρι την κορυφή του κεφαλιού του!!! Ζητώ! φώναξαν όλοι. Και μετά προσθέσανε: πρόσεχε τι ζητάς για τι θα γίνει..!!!! Γέλια και χάρες γέμισαν το μικρό ξωκλήσι και όταν έγινε σιωπή ο Λίφο είπε πολύ σοβαρά: έχω μιαν επιθυμία! Αλλά θα την πει καλύτερα η Ρομάν για μένα. Και έδωσε τον λόγο στη Ρομάν. Θέλουμε να υπάρχει άφθονο καθαρό νερό για όλους στον πλανήτη! Επίσης ευχόμαστε να είναι όλοι οι άνθρωποι χαρούμενοι και χαρμόλυποι! Τι είναι χαρμόλυποι? ρώτησε ο Νάκης. Ακούγεται σα μπάρα δημητριακών! Όλοι γέλασαν και του ευχήθηκαν αυτός ειδικά να είναι χαρμόλυπος σα μπάρα δημητριακών! Συνευχήθηκαν να υπάρχει αφθονία νερού και κάποιοι συγκινήθηκαν λιγάκι και όλοι μαζί τραγούδησαν το τραγούδι του πλανήτη: καλό μου όχημα στων υλικών τον κόσμο περπάτησέ με χαλαρά σαν το σώμα μου θα σε έχω στη ζωή σένα και τους κατοίκους σου καλε μου πλανήτη ναι θα με φροντίζω πιο πολύ και θα σε φροντίζω πιο πολύ Έγινε σιωπή και μετά από λίγο ακουστήκαν οι πρώτες ψιχάλες! Όλοι χαρήκαν και στενοχωρήθηκαν ταυτόχρονα χάρηκαν που ενώ ήταν αρχές Ιούνη η επιθυμία της Ρομάν και του Λίφο εισακούστηκε έτσι άμεσα και στεναχωρήθηκαν που το πάρτι θα τέλειωνε αρκετά νωρίτερα. Αμάν κορίτσι μου τι το ήθελες ; Δε μπορούσες να πεις: από αύριο όλος ο πλανήτης να έχει άφθονο καθαρό νερό και χαρμολύπη ; γκρίνιαξε ο Λίφο. Και μάζεψε γρήγορα όλα τα αφημένα τους ρούχα για να τα πάει στο μικρό στέγαστρο που είχε το ξωκλήσι. Στριμώχτηκαν όλοι στο πλάι της μικρής εκκλησιάς. Είχε πολλά χρόνια να λειτουργήσει και η οροφή έλειπε ολοκληρωτικά. Έτσι στριμωγμένοι όπως ήταν και λυπουχαίρονταν την καλοκαιρινή βροχή, έγιναν το τέλειο κοινό για αυτό που επακολούθησε από την απέναντι μεριά στις παρυφές του δάσους Αργά και με βέβαιη θεατρικότητα, μια μυστήρια πρασινογάλαζη μπάλα αργοκύλησε προς το μέρος της μισοβρεγμένης παρέας! Τα παιδιά έτρεξαν να την πιάσουν μα δε πρόλαβαν! Η μπάλα ανυψώθηκε και άρχισε ράθυμα να στριφογυρίζει στο ύψος της οροφής που έλειπε. Όλοι είχαν μείνει άναυδοι! Και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει, η μπάλα εξαφανίστηκε ταχύτατα πάνω από το δάσος μες την σιγανή βροχή. Πέρασαν κάμποση ώρα στη σιωπή και λίγο μπερδεμένοι λίγο συγκινημένοι αφέθηκαν στο τραγούδι που ξεκίνησε ο μπαμπάς του Νάκη και της Τία: κάθε σώμα κάθε τι μικρό και μη το ξέρει πως για πάντα θα γυρνά μες το σύμπαν που ναι όλο μια σταλιά

10 Τους το έλεγε από όταν ήταν μικρά όποτε έχαναν κάτι. Κάποιο παιχνίδι, κάποια λιχουδιά, κάποιο σημείωμα Τα παιδιά το άκουσαν με ανακούφιση! Και πρώτη φορά κατανόησαν τα λόγια τόσο κυριολεκτικά.. 6. Η Κούλα Όλοι είχαν να λένε για αυτό το πάρτι γενεθλίων. Και τα παιδιά που δεν έλεγαν να το βάλουν κάτω, συνέχισαν να αναζητούν την μπάλα στο διαδίκτυο. Μα χωρίς αποτέλεσμα. Το μόνο που κατάφεραν να βρουν και φάνηκε να σχετίζεται, ήταν μιαν ιστοσελίδα με μια σαύρα και τα ίδια παράξενα γράμματα. Όταν τα μετάφρασαν έδωσαν το εξής νέο ακαταλαβίστικο κείμενο: Οι σαύρες πήγαν κάτω στο σπίτι τους Και το μεγάλο σοφό σπίτι μας γέμισε ζωντανό νερό! Κι έχει κι άλλο δρόμο Σκεφτήκαν πολύ τι να σημαίνει.. Μα το μόνο που κατάφεραν ήταν να κρατήσουν μια νότα αισιοδοξίας και μια... συγχορδία (!) απορίας. Και γρήγορα επιβεβαιώθηκαν: Το καλοκαίρι που ωρίμασε ήταν πρωτόγνωρο για όλους στην πολιτεία. Οι βροχές ήταν τριπλές από το αναμενόμενο. Και τον επόμενο χειμώνα οι χιονοπτώσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο! Άφθονο νερό αποθηκεύτηκε στο υπέδαφος και η παγκόσμια επιτροπή νερού μίλησε για θαύμα. Οι επιστήμονες έσκιζαν τα πτυχία τους με το απρόβλεπτο της κατάστασης (χαρούμενοι βεβαίως) Μέσα στην γενική χαρά η μικρή παρέα ενίοτε θυμόταν την μυστήρια μπάλα και στις κουβέντες τους υπήρχε η διάθεση να συνεχίσουν να ψάχνουν. Μα κάτι το σχολείο κάτι οι υπόλοιπες ασχολίες τους, η αναζήτηση λίγο εγκαταλείφθηκε. Μέχρι που ένα απόγευμα, τέλη Σεπτέμβρη κι ενώ όλοι ήταν σπίτια τους, στο δωμάτιο της Ρομάν εμφανίστηκε μια μικροσκοπική φωσφοριζέ ροζ κατσίκα! Η Ρομάν στην αρχή τρόμαξε! Και αναπήδησε στο κρεβάτι της βγάζοντας μια τσιριχτή φωνούλα σα μίνι πυροσβεστικό όχημα! Όταν λίγο ηρέμησε, παρατήρησε την μινιατούρα κατσικούλα πιο προσέχτηκα. Πολύ ήσυχα, την πλησίασε και δοκίμασε να την κρατήσει στην παλάμη της. Παρόλο που η Ρομάν δεν το περίμενε, η κατσικούλα έμεινε ακίνητη και δεκτικά σκαρφάλωσε στο χέρι της. Την έφερε κοντά στο πρόσωπό της για να την κοιτάξει πιο καλά. Και αφού χόρτασε να παρατηρεί τις λεπτομέρειες του μικροσκοπικού σώματός της, την άφησε πάλι στο πάτωμα. η κατσικούλα έδειχνε τελείως εξοικειωμένη με όλα αυτά και η Ρομάν Την ονόμασε Κούλα (από το γλυκούλα). Στάθηκε ακίνητη και μετά από λίγο πλησίασε τον υπολογιστή που η Ρομάν είχε αφήσει δίπλα στο κρεβάτι της. Ανέβηκε πάνω στο πληκτρολόγιο και το κορίτσι σκέφτηκε πως ίσως θέλει να τσεκάρει τα μέιλ της ή να μπει στο Φέτσιμπουμ. Γέλασε δυνατά με αυτές τις σκέψεις της. Και πριν καλά καλά σβήσει ο ήχος του γέλιου της, η Κούλα άρχισε να κινεί τον δείκτη του ποντικιού με το ένα πόδι

11 της. Με επιδεξιότητα άνοιξε μια καινούργια καρτέλα στον περιηγητή διαδικτύου που ήταν ήδη σε χρήση! Η Ρομάν χωρίς να το θέλει άνοιξε τα μάτια της τόσο διάπλατα που κόντεψε να πάθει κράμπα στα φρύδια. Και σα να μην έφτανε αυτό, η Κούλα, γράμμα γράμμα άνοιξε μια καινούργια σελίδα. Πριν καλά καλά το χωνέψει, η Ρομάν βρέθηκε να κοιτάζει την γνωστή μυστήρια μπάλα σε μια σκούρα μπλε ιστοσελίδα χωρίς καθόλου κείμενο. Η Κούλα κίνησε μια τελευταία φορά τον δείκτη και τον άφησε πάνω από μια μικρή περιοχή στα δεξιά της μπάλας. Η περιοχή άλλαξε χρώμα και σε κλάσματα δευτερόλεπτου η ροζ κατσικούλα εξαφανίστηκε από το δωμάτιο! Η Ρομάν ξεροκατάπιε την ζάχαρη από το τελευταίο γλυκό που είχε φάει και είχε κολλήσει στα δόντια της εδώ και ώρα. Ξανακίνησε τον δείκτη γύρω από την μικρή περιοχή μέχρι που έφτασε εκεί που η κατσικούλα τον είχε αφήσει. Και εξαφανίστηκε από το δωμάτιο της όπως και η Κούλα Ένας ήλιος στο παράθυρο του δωματίου ακούμπησε για τελευταία φορά το περβάζι και χάθηκε πίσω από τα δέντρα. Από το δίπλα δωμάτιο ακουγόταν η μουσική ενός τραγουδιού που ο Λίφο είχε επιλέξει στον υπολογιστή του: κατοικώ στην γη και πολιτεύομαι στον γαλαξία κι ακόμα πιο μακριά του σύμπαντος πολύ πολίτης πιο πολύ απέραντο το σπίτι μου πολύ κι ακόμα πιο πολύ 7. Το πλάσμα Το πρώτο πράγμα που πρόσεξε γύρω της όταν άνοιξε τα μάτια της η Ρομάν ήταν μουσική! Ακουγόταν το ίδιο τραγούδι που έπαιζε από το δωμάτιο του Λίφο! Ένιωσε λίγο οικεία και προσπάθησε να δει γύρω της. Όμως είχε ένα βάρος στα βλέφαρα σα να είχε παίξει βιντεοπαιχνίδια για οκτώ ώρες συνεχόμενα. Συγκεντρώθηκε στη μουσική και κάπως χαλάρωσε. Σιγά σιγά άρχισε να διακρίνει κι άλλους ήχους. Κάτι σαν συρσίματα και βελάσματα. Προσπάθησε να εντοπίσει την πηγή τους άλλα δεν τα κατάφερε. Ήταν σα να έρχονται από παντού. Μετά από λίγο ένιωσε ένα οικείο περπάτημα στο χέρι της. Η Κούλα είχε ανέβει πάνω στην παλάμη της όπως νωρίτερα στο υπνοδωμάτιο! Ανακουφίστηκε λίγο από την μικρή παρουσία της και δοκίμασε να σηκωθεί. Με αργές κινήσεις τα κατάφερε και έκανε μερικά προσεκτικά βήματα. Από πάνω, εκεί που κανονικά είναι ο ουρανός, ακουστήκαν βρυχηθμοί και ένας χαμός που θύμιζε κατεδάφιση ουρανοξύστη. Η Ρομάν κράτησε το κεφάλι της με τα δυο της χέρια και προσπάθησε να κρυφτεί. Μα δεν υπήρχε τίποτα τριγύρω.. Κοίταξε φοβισμένη προς τα πάνω και είδε ένα πλάσμα πιο αστείο και τρομακτικό από οτιδήποτε είχε ποτέ δει σε ολόκληρο το διαδίκτυο. Είχε αμέτρητα κεφάλια και πόδια κατσίκας και σε κάθε ένα από αυτά φόραγε ένα καπέλο. Στο χέρι που αντιστοιχούσε,

12 κρατούσε ένα παγωτό φράουλα. Άλλο πάλι και τούτο είπε η Ρομάν. Και δεν ήξερε, να γελάσει ή να βάλει τα κλάματα από τον φόβο της; Οπότε τα έκανε και τα δύο! Το πλάσμα σταμάτησε να τρώει τα παγωτά και την κοίταξε με συμπόνια! Γιατί μικρό κορίτσι σε έπιασε κλαυσίγελος? Τι με έπιασε; κατάφερε να πει η Ρομάν με πολλή προσπάθεια. Και ήταν γεμάτη δάκρυα κλάματος και γέλιου συνάμα. Κλαυσίγελος! Κλάματα και γέλια μαζί! Ε, δεν ξέρω δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο.. Το πλάσμα γέλασε και της πρόσφερε ένα από τα παγωτά που κρατούσε. Ευχαριστώ είπε η Ρομάν, έχω φάει γλυκό σήμερα.. το πλάσμα ξαναγέλασε πολύ δυνατότερα και είπε: Πολύ αστείοι είστε εσείς οι κάτοικοι του έξω πλανήτη! Βούρτσισες τα δόντια σου πριν πας για ύπνο? Μα δεν είναι βράδυ ακόμη απάντησε η Ρομάν! Σωστά! είπε το πλάσμα και γέλασε κι άλλο με την καρδιά του (η μάλλον, με τις χιλιάδες καρδιές του..) Που είμαι; ρώτησε η Ρομάν που είχε αρχίσει να ζεσταίνεται πολύ! Μα τι ερώτηση είναι αυτή! Είπε το πλάσμα.. είσαι στο εσωτερικό του πλανήτη. Στο εσωτερικό του πλανήτη? Ρώτησε η Ρομάν. Ναι, μα που νόμιζες απάντησε το πλάσμα; Δεν έχω ιδέα. Ούτε κατάλαβα πως βρέθηκα εδ.. και πριν καλά καλά τελειώσει την φράση της μια λάμψη έκρυψε τα πάντα και όταν άνοιξε τα μάτια της είχε επιστρέψει στο δωμάτιο της. Το κρεβάτι της ξέστρωτο ακριβώς όπως το είχε αφήσει. Ο υπολογιστής της στο πάτωμα. Και στο περβάζι, η τελευταία ακτίνα ενός Ήλιου μόλις που φάνηκε. Και ο ήλιος χάθηκε πίσω από τα δέντρα.. κατοικώ στην γη και πολιτεύομαι στον γαλαξία 8. Η αποστολή. Ρομάν σήκω κορίτσι μου θα αργήσεις! Μα δεν ακούς το ξυπνητήρι σου; μας έχει ξεκουφάνει! Η Ρομάν ξύπνησε από τις φωνές της κυρίας Αγαύης. Ντύθηκε βιαστικά και ίσα που πρόλαβε τα υπόλοιπα παιδιά που ήδη κόντευαν στο σχολείο! Λοιπόν, είπε ο Νάκης, δεν θα το πιστέψετε. Χθες βράδυ ονειρεύτηκα πως ήμουν σε μια παράξενη χώρα με ένα τρομερό πλάσμα που είχε χίλια κεφάλια μωρού κατσικιού και χίλια πόδια και κρατούσε από ένα παγωτό βανίλια σε κάθε πόδι! Η Ρομάν δε πρόλαβε να μιλήσει και ο Λίφο πετάχτηκε λέγοντας: Πλάκα μου κανείς. Κι εγώ είδα το ίδιο όνειρο ακριβώς! Μόνο που το τέρας κρατούσε παγωτά σοκολάτα! Πάλι η Ρομάν δεν πρόλαβε να πει την ιστορία της και η Τία φώναξε:

13 Αγόρια με δουλεύετε; Είδα ακριβώς το ίδιο όνειρο και το πλάσμα κρατούσε παγωτά φιστίκι. Τα παιδιά κοιταζόντουσαν με περίεργα μάτια και όλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν ποιος κάνει πλάκα σε ποιον όταν η Ρομάν είπε: Εμένα κρατούσε παγωτά φράουλα. Όμως δεν το είδα στον ύπνο μου.. Όλοι σταμάτησαν να περπατάν και την ρώτησαν σχεδόν ταυτόχρονα: Τι εννοείς δεν το είδες στον ύπνο σου; Και που το είδες; Στο γιου τρουμπ; Ένα φύλο έπεσε από το δέντρο πάνω στο κεφάλι της και με όλες τις λεπτομέρειες η Ρομάν τους διηγήθηκε την εμπειρία της. Όλη μέρα στο σχολείο, το μόνο που σκεπτόντουσαν ήταν μια μίξη από παγωτά, καπέλα, κατσικοκέφαλα και κατσικοπόδαρα σε τεράστιους αριθμούς και συνδυασμούς! Όταν επιτέλους έφτασε το απόγευμα πήγαν στην ανοιχτή συνέλευση του κοινωνικού χώρου της γειτονιάς τους. Ευτυχώς στη συνέλευση τα παιδιά είχαν πολύ χρόνο να ζωγραφίσουν. Οι ζωγραφιές τους ξεχείλιζαν παγωτά και κατσίκες. Τόσο που μια μητέρα τα ρώτησε αν τους είχε φάει το παγωτό κάποια κατσίκα και για να μην στενοχωριούνται έφερε σε όλους από ένα παγωτό! Μετά, έτρεξαν σα καραβολίδες στο σπίτι του Νάκη και της Τία. Η Ρομάν εξήγησε τις λεπτομέρειες και ο Νάκης θέλησε να δοκιμάσει πρώτος! Άνοιξαν την ίδια σελίδα που είχε ανοίξει και η μικρή κατσίκα και κρατώντας τις ανάσες τους παρακολούθησαν το βελάκι να πλησιάζει την περιοχή που η Ρομάν είχε προσδιορίσει! Όμως τίποτα δε συνέβη Τα παιδιά κοίταξαν την Ρομάν και αυτή πραγματικά δεν ήξερε τι να πει. Δοκίμασε και η ίδια όμως πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Στενοχωρήθηκε και έβαλε τα κλάματα. Ο Νάκης της είπε πως δεν το βρίσκει καθόλου αστείο και πως καλύτερα να αναθεωρήσει την αίσθηση του χιούμορ της και πως για να την συγχωρήσει θέλει τουλάχιστον δέκα παγωτά βανίλια. Και της έκλεισε το μάτι τσίφτικα. Η Ρομάν άρχισε να γελά και δάκρυα γέλιου και λύπης ταυτόχρονα έτρεξαν στα μάγουλά της και Τσούπ! Σε μιαν απειροελάχιστη στιγμή όλη η παρέα χάθηκε από το δωμάτιο! Το πρώτο πράγμα που άκουσαν ήταν ένα τραγούδι. Δεν το είχαν ξανακούσει άλλα οι στίχοι ήταν γνώριμοι σε όλους. όπως μέσα έτσι κι έξω το πλειάδιο το κλειδί θα ανοίγει θα ανοίγει κάθε τι και κάθε τι Ε! ακούτε; είπε η Ρομάν και μέσα σε μια στιγμή τη μουσική συνόδεψε το γκρέμισμα του ουρανοξύστη. Το παγωτόφιλο πλάσμα έκανε την εμφάνιση του! Α! α! είπε χαρούμενο. Αυτή τη φορά τα καταφέρατε θεσπέσια! Ήρθατε και οι τέσσερεις μαζί. Μπράβο, είστε πολύ επιδέξιοι. Δεν το περίμενα για να πω την αλήθεια. Λοιπόν να κεράσω ένα παγωτό? Τα παιδιά ίσα που κατάφεραν να γνέψουν ναι με το κεφάλι και αμέσως τέσσερα από τα κατσικοπόδαρα τους έτειναν από ένα παγωτό. Στον καθένα την αγαπημένη του γεύση. Για μερικά λεπτά, (όχι και πολλά..) έγινε σιωπή. Και αφού η ζάχαρη έκανε την δουλειά της, το πλάσμα ξεκίνησε να μιλά:

14 Λοιπόν φίλοι μου δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Ο πλανήτης μας περνά μια δύσκολη κατάσταση. Σαν να έχει εθιστεί στην τηλεόραση ένα πράγμα. Θέλουμε να τον ξεκολλήσουμε από τον καναπέ πριν να είναι πολύ αργά! Χρειάζεται βοήθειά άμεσα. Και ίσα που προλαβαίνουμε. Μα αφού υπάρχει νερό για όλους είπε η Τία. Δεν είναι πια το νερό το πρόβλημα είπε το πλάσμα. Νερό υπάρχει για όλους! Όμως σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν οι 'όλοι' για να το πιούν. Με καταλαβαίνεις? Ε.. όχι ακριβώς.. είπε η Τία. Αμάν αμάν! είπε το πλάσμα, ο πλανήτης κινδυνεύει από την επερχόμενη μι..μι..μι..κρο..κρο..κροτρι..κυ..μία. Μικρό τι? Είπαν όλα τα παιδιά μαζί.. Μι κρο τρι κυ μί α είπε το πλάσμα και όλα του τα κεφάλια άσπρισαν σα πανιά... Βλέπετε; Μόνο που λέω την λέξη ασπρίζω σαν πανί Μα τι είναι αυτή η μικροτρικυμία; είπαν η Ρομάν και η Τία ταυτόχρονα. Σίγουρα γνωρίζετε πως καθημερινά χρησιμοποιείτε συσκευές που εκπέμπουν μικροκύματα. Σωστά? Ε.. ναι.. απάντησαν τα παιδιά χωρίς να είναι σίγουρα.. εννοείς φούρνους μικροκυμάτων; Ναι, σωστά! είπε το πλάσμα. Και άλλες παρόμοιες συσκευές. Όμως, γνωρίζετε πως όλα τα μικροκύματα από όλες τις συσκευές μικροκυμάτων που υπάρχουν στον πλανήτη έχουν αρχίσει να ενώνονται; Να ενώνονται; Είπαν η Τία και η Ρομάν ταυτόχρονα. Ναι! Και όλα μαζί αρχίζουν να σχηματίζουν ένα τεράστιο μικροκύμα που σε λίγο καιρό θα γίνει τόσο μεγάλο που.. Που τι..? ρώτησε ο Λίφο. Που θα σκάσει πάνω στη γη και θα προκαλέσει μια γιγαντιαία μικροτρικυμία είπε το πλάσμα και έκλεισε τα χιλιάδες μάτια του με τα χιλιάδες πόδια του.. ΑΑΑ.. έκαναν και τα τέσσερα παιδιά μαζί και έκλεισαν κι αυτά τα μάτια τους προς στιγμήν. Και και.. τι σημαίνει αυτό; ρώτησε η Τία. Σημαίνει πως κινδυνεύει όλη η ζωή στην επιφάνεια του πλανήτη! Το γιγάντιο μικροκύμα θα είναι.. τόσο γιγάντιο που θα καλύψει τα πάντα! Μα πως θα καλύψει τα πάντα; Αφού είναι αόρατο όπως και τα μικρά μικροκύματα. είπε η Ρομάν που ξαφνικά θυμήθηκε το κεφάλαιο της φυσικής για τα μικροκύματα. Το είχε διαβάσει πριν μια εβδομάδα για ένα πείραμα που έκαναν στο σχολικό εργαστήρι. Θα τα διαπεράσει Και θα τα διαλύσει από μέσα.. είπε το πλάσμα. Σαν ένα σεισμό που ταράζει τα θεμέλια ενός κτιρίου. Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να αντέξει την δύναμη των μικροκυμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα.. Πόσο μάλλον μιας γιγαντιαίας μικροτρικυμίας. Οι τέσσερις φίλοι αγκαλιαστήκαν για να αντέξουν τα λεγόμενα. Θα τσακίσει τα πάντα! Συνέχισε το πλάσμα. Όπως τα θαλάσσια κύματα ενός σεισμού διαλύουν σπίτια, δέντρα και αυτοκίνητα. Τα παιδιά έφεραν στο νου τους εικόνες από πελώρια σεισμικά κύματα να παρασέρνουν δέντρα, σπίτια και αυτοκίνητα. Φαντάστηκαν την αναλογία ανατριχιάζοντας.. Και τι μπορούμε να κάνουμε ; ρώτησαν το πλάσμα. Μπορείτε να κάνετε τα πάντα! Ξεκινήστε με σκανταλιές! Ακούστηκαν γέλια και χαχανητά από πολλαπλά γαργαλητά. Το πλάσμα χαμογέλασε για λίγο και συνέχισε:

15 Ήρθα και σας βρήκα γιατί οι γονείς σας γνωρίζουν ήδη τους κινδύνους της μικροκυματικής τεχνολογίας. Από μικρά παιδιά σας έχουν μάθει να προστατεύεστε από τα μικροκύματα. Τα παιδιά θυμήθηκαν τις εκατοντάδες φορές που οι γονείς τους τους έλεγαν να χρησιμοποιούν προσεκτικά τον φούρνο μικροκυμάτων. Τι βαρετό! Κι όχι μόνο αυτό! Τους υπενθύμιζαν να μην βάζουν μέσα γάτες και άλλους ζωντανούς οργανισμούς. Μα πόσο βαρετό ήταν όλο αυτό! Οι συμμαθητές τους δεν είχαν τέτοιους μπελάδες. Τα χρησιμοποιούσαν όλα όσο ήθελαν. Χωρίς κανένα περιορισμό Πιο μετά, θυμήθηκαν πως κάμποσοι από τους συμμαθητές τους είχαν αϋπνίες. Άλλοι αδικαιολόγητο εκνευρισμό και διάφορες άλλες ενοχλήσεις! Λες να έχουν σχέση με τα μικροκυμάτα; είπε η Τία στο Λίφο χαμηλόφωνα. Μπορεί απάντησε ο Λίφο. Και συνέχισε να αναρωτιέται σιωπηλά όπως και οι άλλοι τρεις. Το πλάσμα τους έβγαλε από τις σκέψεις τους προσφέροντας τους από ένα παγωτό ακόμη και λέγοντας: Χοχο! Νομίζω είμαστε έτοιμοι για την δεύτερη φάση του σχεδίου! Ακούστηκε μουσική και τα παιδιά συγκεντρώθηκαν στους στίχους με μεγάλη προσοχή: Κάντε αγόρια ό,τι θέτε Κάντε κορίτσια ό,τι θέτε Μόνο λίγο να προσέχετε Μικροτρικυμία έχει Κι ειν τα κύματα αόρατα Κάνε μπράδερ ό,τι θέλεις Κάνε σίστερ ό,τι θέλεις Μόνο λίγο να προσέχεις Μικροτρικυμία έχει Κι ειν τα κύματα αόρατα Κάνε φίλε μου ό,τι θέλεις Κάνε φίλη μου ό,τι θέλεις Μόνο λίγο να προσέχεις Μικροτρικυμία έχει Κι ειν τα κύματα αόρατα Λοιπόν είπε το πλάσμα, αυτό είναι το τραγούδι της αποστολής μας. Όποτε τραγουδάτε αυτό το τραγούδι θα βρισκόμαστε σε επικοινωνία και αν χρειάζεστε βοήθεια θα σας στέλνω μια μικροσκοπική κατσικούλα. Σαν αυτήν που βρήκε η Ρομάν στο δωμάτιο της. Να τις εμπιστεύεστε. Ξέρουν πολλά και μπορούν να σας βοηθήσουν πολύ. Τα παιδιά έγνεψαν καταφατικά και ο Νάκης ρώτησε πρώτος: Τι θα κάνουμε? θα καταστρέψουμε όλους τους φούρνους μικροκυμάτων; Το πλάσμα γέλασε με όλα του τα κεφάλια και απάντησε πως αυτό είναι τουλάχιστον αδύνατον. Υπάρχουν κοντά δεκαπέντε δισεκατομμύρια τέτοιες συσκευές στον πλανήτη. Και τότε πως θα γλυτώσουμε από την μικροτρικυμία; είπε η Τία. Που κόντευε να βάλει τα κλάματα στην ιδέα της καταστροφής. Μα είναι πολύ απλό είπε το πλάσμα. Και θα το μάθετε μόλις γυρίσετε στο εξωτερικό του πλανήτη. Απλά ακολουθείστε τα σημάδια! Ως τώρα τα καταφέρατε υπέροχα!

16 Και μέσα σε μια στιγμή τα τέσσερα παιδιά βρέθηκαν πάλι στο δωμάτιο του Νάκη. Λερωμένα λίγο από το παγωτό που είχαν φάει και ζαλισμένα σα να είχαν κατέβει από τρενάκι σε λούνα παρκ. Με αργές κινήσεις πήγαν στα δωμάτιά τους και κοιμήθηκαν εντυπωσιακά νωρίς.τόσο, που δεν θα το πίστευαν αν τους το έλεγε κάποιος μερικές μέρες νωρίτερα. 9. Η επιτάχυνση Για περίπου μια εβδομάδα δε φάνηκε να συμβαίνει κάτι σχετικό με την αποστολή τους. Άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως το μυαλό τους τους έπαιζε κάποιο παιχνίδι. Ρε συ μήπως στον ύπνο μας τα είδαμε όλα αυτά; ρώτησε ο Νάκης την Τία μια μέρα καθώς γυρνούσαν σπίτι τους. Τι να σου πω.. ίσως.. αλλά κι οι τέσσερις το ίδιο όνειρο; Που το έχεις ακούσει αυτό ποτέ να συμβαίνει; Δε ξέρω, έλα ντε.., είπε ο Νάκης και σταμάτησε σαν να τον πάγωσε κάποιο ξόρκι από παιχνίδι αρ πι τζι. Γιατί σταμάτησες; τον ρώτησε η Τία. Και πάγωσε ευθύς αμέσως κι η ίδια. Στην κολώνα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος του σπιτιού τους ήταν κολλημένη μιαν αφίσα. Ροζ και στη μέση είχε ένα φούρνο μικροκυμάτων. Από κάτω η γνωστή άγνωστη γλώσσα: Μην αργείς και μην αργείς Θα ψηθείς και θα ψηθείς Βάλε μπρος και μίλα ευθύς Και θα δεις και θα το δεις Η μετάφραση προβλημάτισε τα παιδιά.. Μας λένε να μην καθυστερούμε. Αλλά για ποιο πράγμα να μιλήσουμε ευθέως? Και σε ποιον; Η Ρομάν καθόταν σιωπηλή και άκουγε προσεκτικά. Όταν όλοι μοιράστηκαν τις σκέψεις τους και ήρθε η σειρά της, άρχισε να σιγοτραγουδά το τραγούδι της μικροτρικυμίας: Κάντε φίλοι μου ότι θέτε! Μόνο λίγο να προσέχετε Μικροτρικυμία έχει κι ειν τα κύματα αόρατα Σε λίγο την συνόδεψαν και τα άλλα παιδιά και στην άκρη του κρεβατιού της Τία φάνηκε μια φωσφοριζέ ροζ κατσικούλα! Την πήραν στα χέρια τους και περίμεναν κάποια κίνηση, κάποιο σημάδι. Όμως η κατσικούλα, που φαινόταν να απολαμβάνει την προσοχή τους δεν κουνιόταν ντιπ. Μάλιστα, φαινόταν να καλοπερνά! Μη βιάζεστε, είπε η Τία. Μπορεί να θέλει τον χρόνο της. Να μας γνωρίσει πρώτα! Και όντως, μετά από λίγο, η κατσικούλα άρχισε να κάνει βόλτες πάνω στα χέρια τους και τέλος κατευθύνθηκε στον υπολογιστή της Τία. Κούνησε το ποντίκι. Άνοιξε μια καρτέλα και με λίγα γράμματα στο κουτί διευθύνσεων εμφάνισε μια νέα ιστοσελίδα!

17 Οργανισμός ηνωμένων κρατών Διαγωνισμός για εφήβους Θέμα: Ποιο είναι το μεγαλύτερο τρέχων πρόβλημα του πλανήτη μας σήμερα και ποιες οι λύσεις που προτείνω. Προθεσμία υποβολής συμμετοχών: 11 Οκτωβρίου Παρουσιάσεις επιλεγμένων προτάσεων : 21η Οκτώβρη στην κεντρική αίθουσα συνεδριάσεων του οργανισμού. Έντεκα είναι σήμερα! Φώναξε ο Λίφο. Τέλεια είπε η Ρομάν. Προλαβαίνουμε! Τόσες εργασίες έχουμε γράψει την τελευταία στιγμή. Οι περισσότερες για μαθήματα που δε μας αρέσουν. Τώρα δε θα προλάβουμε που έχουμε και κίνητρο; Σε λιγότερο από μιαν ώρα η πρόταση τους ήταν έτοιμη! Τα παιδιά την υπόγραψαν ηλεκτρονικά και την έστειλαν στο μέιλ που βρήκαν στην ιστοσελίδα. Αμέσως έλαβαν την απάντηση λήψης της υποβολής. Και στο μέιλ τους πληροφόρησαν πως σε τρεις μέρες θα γνωστοποιηθούν οι προτάσεις που προκρίνονται. Παιδιά παιδιά! φώναξε η Τία στην αυλή του σχολείου. Ο Νάκης και η Ρομάν σηκώθηκαν από το παρτέρι με τα καρότα και μέσα από τα χώματα πήραν το χαρτί που τους έτεινε η Τία. Γιούπι!!! προκριθήκαμε! Έχουμε δουλειά σήμερα το απόγευμα. Λοιπόν κατεβάστε ιδέες! Μέσα σε δυο μέρες είχαν έτοιμο ολόκληρο το κείμενο που θα διάβαζαν στο διαγωνισμό. Το έστειλαν σε όλους τους δικτυωμένους φίλους τους για διορθώσεις και γνώμες. Έκαναν τις απαραίτητες αλλαγές, τύπωσαν τέσσερα αντίτυπα και άρχισαν να κάνουν πρόβα την ανάγνωση. Μοίρασαν μέρη και φρόντισαν να μιλήσουν όλοι το ίδιο. Την μέρα πριν την παρουσίαση φώναξαν πάλι την κατσικούλα γιατί σκεφτήκαν πως ίσως να είχε κάποια πληροφορία για αυτούς. Όμως η Κούλα απλώς χάρηκε για λίγο την συντρόφια τους. Κοιμήθηκε στην παλάμη του Λίφο και εξαφανίστηκε χωρίς να δώσει κάποια καινούργια πληροφορία. Ο Νάκης είπε πως μάλλον όλα πάνε κατ ευχήν. Η κατσικούλα ένιωσε ασφαλής! Κι οι άλλοι συμφώνησαν χαρούμενοι! 10. Ο διαγωνισμός Η μέρα έφτασε. Τα παιδιά με τη συνοδεία των γονιών τους που ήταν πολύ χαρούμενοι για την οικολογική δραστηριότητα των φύτρων τους ταξίδεψαν στο κεντρικό κτίριο του οργανισμού ηνωμένων κρατών. Πάρκαραν στο μεγάλο υπόγειο δωρεάν παρκινγκ και σύντομα καθόντουσαν βολικά στις μπροστινές θέσεις της μεγάλης αίθουσας συνεδριάσεων. Οι γαλάζιες καλοφτιαγμένες πολυθρόνες και η θερμοκρασία της αίθουσας έκαναν τον σωστό συνδυασμό για ένα μικρό υπνάκο. Το ταξίδι μέχρι εκεί ήταν μακρύ και αρκετά κουραστικό. Πριν καν αρχίσει η διαδικασία, τα παιδιά κοιμόντουσαν ήσυχα σε καθιστή στάση. Στον ύπνο τους, συναντήθηκαν στον μέσα πλανήτη όπου το πλάσμα τα κέρασε τα αγαπημένα τους παγωτά και τα συγχάρηκε για την δραστηριότητά τους. Και στο

18 σημείο που άρχισε να τους μιλά για την συνέχεια της αποστολής, ένας δυνατός βόμβος τα ξύπνησε απότομα. Κάποιο μικρόφωνο ή ηχείο στην αίθουσα είχε προκαλέσει τον ενοχλητικό ήχο. Τα παιδιά κοιτάχτηκαν και αντάλλαξαν χαμηλόφωνα τις υπνοεμπειρίες τους. Μάλλον το πλάσμα ήθελε κάτι να τους πει. Ομως δεν είχαν προλάβει να το ακούσουν. Μήπως να καλέσουμε την κατσικούλα; είπε η Τία. Πώς; Δεν είχαν μαζί υπολογιστές. Δεν επιτρεπόταν στην μεγάλη αίθουσα παρά μόνο για τα τακτικά μέλη του οργανισμού. Ούτε καν στυλό η μολύβι δεν τους άφησαν να πάρουν μαζί τους! Κοιτάχτηκαν με απορία και αποφάσισαν να περιμένουν λίγο. Μπορεί κάτι άλλο να τους έδινε την νέα πληροφορία που μάλλον χρειαζόντουσαν. Η συνεδρίαση ξεκίνησε. Ήταν μαζεμένοι όλοι οι συμμετέχοντες. Έφηβοι από σχεδόν όλες τις χώρες του πλανήτη. Κάθε παρουσίαση θα κρατούσε δέκα λεπτά και ολόκληρη η διαδικασία δώδεκα ολόκληρες ώρες. Ο Νάκης ζήτησε από την Τία το κείμενο για να κάνει μια τελευταία ανάγνωση. Η Τία του είπε πως το έχει η Ρομάν. Την σκούντηξε ελαφρά και της το ζήτησε χαμηλόφωνα. Η Ρομάν απάντησε πως το έχει ο Λίφο και όταν ρωτήθηκε και αυτός, με την σειρά του, απάντησε πως το έχει ο Νάκης. Τα τέσσερα πρόσωπα τους αλλάξανε χρώμα ταυτόχρονα και σταθεροποιήθηκαν κάπου ανάμεσα στο πράσινο και το μωβ! Ρε τι πάθαμε είπε ο Νάκης! Αλλά όχι και τόσο χαμηλόφωνα αυτήν την φορά. Κάμποσα κεφάλια στράφηκαν προς το μέρος των παιδιών. Η Ρομάν είχε μια ιδέα. Έξω στο μπαρ έχει έναν επιτοίχιο υπολογιστή με πρόσβαση στο δίκτυο. Πάμε. Είπε η Τια. Είπαν στα αγόρια να μείνουν εκεί και να ξαναγίνουν ροζ και φύγανε διακριτικά λέγοντας πως πάνε στην τουαλέτα. Στο μπαρ, στάθηκαν μπροστά στον υπολογιστή και είπαν τα λόγια του τραγουδιού. Όμως δε φάνηκε η Κούλα Η Τία άρχισε να αγχώνεται και ένα δάκρυ της ήταν έτοιμο να κυλήσει όταν εμφανίστηκε μπροστά της ένας δίσκος με παγωτίνια. Κοίταξε τον σερβιτόρο και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι της. Μαζί έτρεξε και το δάκρυ Και τσουπ! Στο πλάι του υπολογιστή προσγειώθηκε η Κούλα. Γιούπι είπε η Ρομάν και την φιλοξένησε στην παλάμη της. Την πλησίασε στην οθόνη αφής και η Κούλα σε ένα λεπτό έδωσε την λύση. Τα κορίτσια γυρίσαν τρέχοντας στις θέσεις τους σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Έκλεισαν το μάτι στα αγόρια και τους είπαν να μην ανησυχούν καθόλου. Ήταν όλα όπως έπρεπε. Στο πρώτο διάλλειμα, μετά τις πρώτες 6 ομιλίες, η Τία πήγε στην αίθουσα των τεχνικών και ρώτησε αν μπορεί κάποιος να την βοηθήσει γιατί είχε ξεχάσει το κείμενο της ομιλίας της στην πόλη της. Έδειξε την κάρτα συμμετοχής που κρεμόταν στο λαιμό της και είπε πως η μόνη λύση ήταν να το κατεβάσει από τον δικτυακό της δίσκο. Ο τεχνικός που φαινόταν πολύ έξυπνος άνθρωπος την συγχάρηκε που ήδη σε τόσο νεαρή ηλικία χρησιμοποιούσε δικτυακό δίσκο και την είπε να μπει στον λογαριασμό της. Η Τία ακολούθησε τις οδηγιές της Κούλας και άνοιξε μια σελίδα με ον λάιν παιχνίδια μπριτζ. Ο τεχνικός αφιερώθηκε νου τε και σώματι και αμέλησε να ενεργοποιήσει τον προτζέκτορα για το δεύτερο κύκλο ομιλιών. Η Τία ανέλαβε σιωπηλά το ρόλο του.. Ο γενικός γραμματέας του οργανισμού χαιρέτησε για δεύτερη φορά την ομήγυρη και τα φώτα χαμήλωσαν αφήνοντας τους πάντες σε ένα ευχάριστο ημίφως. Ήταν η σειρά των παιδιών να μιλήσουν. Η γιγαντοοθόνη στο πίσω μέρος της αίθουσας

19 ενεργοποιήθηκε. Εμφανίστηκε το λογότυπο του οργανισμού και αμέσως μετά,προς μεγάλη έκπληξη όλων, ένα παράξενο πλάσμα. Είχε χιλιάδες κεφάλια κατσίκας με κάπελα και χιλιάδες χέρια με χιλιάδες παγωτά όλων των γεύσεων. Εμφανίστηκε χαρωπό και αλέγκρο! Χαιρέτησε με την σειρά του όσους παρευρίσκονταν και δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον οργανισμό και τον γενικό γραμματέα για την πρόσκληση που δεν του είχαν κάνει! Είπε στην Τία να επιστρέψει στην αίθουσα και την ευχαρίστησε για την βοήθεια. Χωρίς να καθυστερήσει, εξήγησε πως έβλεπε τα πράγματα στον πλανήτη και προειδοποίησε όλους όσους άκουγαν πως ο χρόνος που υπάρχει για να θεραπεύσουν την κατάσταση είναι λιγοστός. Πολύ λιγοστός. Εξήγησε τι μέτρα πρέπει να ληφθούν και μάλιστα τα παρουσίασε με ένα πράσινο λέιζερ στυλό στη δεξιά μεριά της οθόνης. Ήταν αριθμημένα και σε σειρά προτεραιότητας. Το πλάσμα πήρε το ύφος δέκα καθηγητών πανεπιστημίου και τα διάβασε αργά και καθαρά. Για να αποφευχθεί η μικροτρικυμία στον πλανήτη χρειάζεται επειγόντως: Ένα! Να αποσυρθούν όλοι οι φούρνοι μικροκυμάτων του πλανήτη! Όλοι άκουγαν με τα στόματα τους ανοιχτά. Άλλοι απλά επειδή έβλεπαν το πλάσμα, άλλοι επειδή τους έτρεχαν τα σάλια βλέποντας τα παγωτά και άλλοι από αυτά που άκουγαν (οι λιγότεροι). Το πλάσμα έφαγε ακόμη ένα από τα παγωτά φυστίκι που κρατούσε και προχώρησε στο τελευταίο μέτρο: Δύο! Να σταματήσουν να λειτουργούν όλα τα πολεμικά ραντάρ όλων των κρατών. Και τώρα θέλω να τα επαναλάβουμε όλοι μαζί δυνατά! Είπε και άρχισε να γελάει με όλες του τις καρδιές! Ξάφνου ακούστηκε ο ήχος του ουρανοξύστη που πέφτει. Το πλάσμα εδώ διέκοψε την εισήγησή του για να απαντήσει το κινητό του τηλέφωνο και ρώτησε (σε ανοιχτή ακρόαση) την μαμά του τι φαγητό είχε μαγειρέψει. Ζήτησε συγγνώμη για την μικρή καθυστέρηση και έκλεισε την ομιλία του με ευχές για καλή όρεξη για όλους. Η φιγούρα του απομακρύνθηκε από την οθόνη, ενώ στο βάθος ακουγόταν ακόμη μια βελαριστή φωνή μάλλον της μαμάς του που το ρωτούσε πόσα παγωτά είχε φάει σήμερα.. Και μετά η οθόνη έσβησε 11. Η ολοκαίνουργια λύση Στην αίθουσα του οργανισμού έπεσε βαθιά σιωπή. Όλοι ήταν λίγο συγκινημένοι και λίγο τρομαγμένοι και λίγο χαρούμενοι που φαίνεται να υπάρχει λύση. Στα μάγουλα του συντονιστή κύλησε ένα δάκρυ. Και ήταν μάλλον κροκοδείλιο γιατί αμέσως μετά ανακοίνωσε πως η συνεδρίαση διακόπτεται εκτάκτως λόγω τεχνικών προβλημάτων και πως θα επαναληφθεί σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί μέσα στις επόμενες μέρες. Αμήχανα και αρκετά προβληματισμένοι, οι σύνεδροι εγκατέλειψαν το κτίριο. Κάποιοι ήταν αισιόδοξοι και άλλοι ήταν τρομαγμένοι. Άλλοι πάλι, θυμωμένοι. Γιατί είχαν ταξιδέψει από τόσο μακριά και ο διαγωνισμός αναβλήθηκε! Τα δε παιδιά, ένιωθαν πως κάτι έλειπε από όλη αυτήν την ιστορία! Δεν μπορούσαν να

20 το εξηγήσουν άλλα κάθε φορά που κοιταζόντουσαν καταλάβαιναν πως κάτι ακόμη είναι να συμβεί και κανένα δεν ήξερε να πει τι! Έτσι επέστρεψαν κι αυτά στην πόλη τους. Τα νέα από την συνεδρίαση και η εμφάνιση του πλάσματος μεταδόθηκαν με ταχύτητα αστραπής από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι γνώμες διχάστηκαν και υπήρξαν διαφορετικές αντιδράσεις. Κάποιοι υποστήριξαν πως είναι όλο ένα φιάσκο. Πως οι εταιρείες που κατασκευάζουν φούρνους το ξεκίνησαν για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους. Άλλοι πλησίασαν επιστήμονες για να εξακριβώσουν όσα λέχθηκαν για το ενδεχόμενο της μικροτρικυμίας. Άλλοι πάλι προχώρησαν σε πιο δραστικές λύσεις. Η αρχή έγινε σε κάμποσες πρωτεύουσες κάμποσων χωρών: οι πολίτες κατέβηκαν σε συνεχόμενη διαμαρτυρία στην κεντρική πλατεία της εκάστοτε πόλης. Μιλάμε για κάτι που ποτέ δεν είχε ξανασυμβεί στην ιστορία του πλανήτη: δεκάδες χιλιάδες κόσμος με αντίσκηνα, στη μέση πλατειών σα σε καλοκαιρινές διακοπές στην παραθαλάσσια φύση! Παιδιά να παίζουν παντού, και χοροί και τραγούδια και συλλογικές κουζίνες. Ανοιχτά καλλιτεχνικά εργαστήρια και κύκλοι αυτομόρφωσης, όλα σε μιαν ατμόσφαιρα υπέροχης αλληλεγγύης που κράτησε πάνω από δυο μήνες! Σαν αποτέλεσμα, η παγκόσμια επιτροπή περιβάλλοντος υιοθέτησε τα μέτρα του πλάσματος. Τα παγωτά πάλι παραμείναν το ίδιο νόστιμα όπως πάντα! σε όλες τις χώρες. Οι φούρνοι μικροκυμάτων αποσύρθηκαν από την αγορά και μπορούσε κανείς να ανακυκλώσει την παλιά του συσκευή και να αποζημιωθεί καθώς έπρεπε. Μέσα σε μερικούς μήνες η κατάσταση βελτιώθηκε τόσο πολύ που ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας ανακοίνωσε την ολοκληρωτική λύση του προβλήματος της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης στον πλανήτη. Η 21η Ιούνη συμβολικά ορίστηκε ως μέρα εορτής για όλο τον πλανήτη και τιμητικά φτιάχτηκε μιαν αγαλματοϊστοσελίδα για το πλάσμα. Εκεί όποιος ήθελε, μπορούσε να εκφράσει τις ευχαριστίες του και την αγάπη του. Ήταν μια μικρή διαδικτυακή όαση : ) Απόλυτα λογικό με τόσες δωρεές παγωτών!!!! Τα παιδιά χαρήκαν τόσο με την καλή έκβαση της περιπέτειας τους, που ξέχασαν την μυστήρια γαλαζοπράσινη μπάλα. Συνέχισαν να παίζουν και να τραγουδούν με κάθε ευκαιρία και σε κάθε περίσταση. Συνέχισαν να φτιάχνουν τραγούδια και να βρίσκονται τα απογεύματα όλοι μαζί. Να τρώνε γλυκά και να κάνουν σκανταλιές κυρίως με στόχο τους ενήλικες. Και οι μήνες περνούσαν δημιουργικά Έφτασε το φθινόπωρο. Ήταν ένα απόγευμα από αυτά που είναι καλύτερα να είσαι με φίλους και να κοιτάς στο παράθυρο τα απρόβλεπτα ταξίδια που κάνουν οι σταγόνες της βροχής στο τζάμι. Η παρέα των τεσσάρων παιδιών καθόταν στο συνεργατικό καφενείο της γειτονιάς και έπαιζε ένα αυτοσχέδιο ντιξ ιτ με φωτογραφίες που είχαν τραβήξει οι ίδιοι παλιότερα. Κάμποσοι ακόμη φίλοι και γνωστοί γονείς και παιδιά ήταν στο καφενείο εκείνη την ώρα. Μετά που τέλειωσε το επιτραπέζιο παιχνίδι, στο μεγάλο ξύλινο τραπέζι στον υπολογιστή της Τία, άρχισαν να γράφουν όλοι μαζί μιαν ιστορία. Έλεγαν φράσεις ένας ένας και η Τία τις δαχτυλογραφούσε. Και τσουπ να σου η μικρή ροζ κατσικούλα!