Νίκησε το δικό σου κακό Ξεπερνώντας τη δειλία και την ατολμία Ο αληθινά δυνατός άνθρωπος Ο άνθρωπος εξαρτάται από τη σκέψη του Ο άνθρωπος με υλικές

Transcript

1 Περιεχόμενα Αποχή Aυταπάρνηση Η Αποστόλη της Τέχνης Ο Λόγος για τον οποίο με έλκουν τα έργα τέχνης Κάνοντας την Τέχνη απαραίτητη στο κοινό Παράδεισος - Ο Κόσμος της Τέχνης Τα φυτά έχουν συνείδηση Τρεις τρόποι για να εξαγνιστείτε πνευματικά Ας είναι δυνατοί αυτοί που πράττουν το καλό Γιατί εμφανίζεται το κακό Γνώρισε τη Θεϊκή Θέληση Η παραβολή του σπαθιού Ήλιος και Σελήνη Ικανοποίηση και έλλειψη ικανοποίησης Καταλαβαίνοντας το Θέλημα του Θεού Λανθασμένη πεποίθηση όταν λέμε ψέματα Μίσος στο Κακό Ξερίζωμα του Κακού Ο κακός άνθρωπος έχει άγνοια Ο κόσμος υποταγμένος στο Κακό Πως να ξεχωρίζεις το Καλό απ το Κακό. Τι είναι το Παγκόσμιο Κίνημα του Johrei Το Καλό και το Κακό Το μυστικό της ευτυχίας Αδιέξοδο Απελευθέρωση από την ύλη Άσκηση ταπεινοφροσύνης Ειλικρίνεια Ειλικρίνεια Εκτίμηση των αρετών Εμείς οι ίδιοι χαράζουμε το μέλλον μας Εμείς χαράζουμε το πεπρωμένο μας Ένας ευχάριστος άνθρωπος Ένας ζωντανός Θεός Ευτυχία Η αξία του ανθρώπου υπάρχει στο πνεύμα της δικαιοσύνης του Η Γνώση των πραγμάτων Η συνήθεια του ψεύδους Η τιμιότητα ενάντια στο ψεύδος Θεωρία σχετική με τα αντίθετα αποτελέσματα Καλοκαγαθία και φιλοφροσύνη Κυριάρχησε το «Γκα» (Εγώ) Μη γίνεσαι μισητός Μην είσαι επικριτικός Μην επικρίνεις Μην εκνευρίζεσαι Να έχετε παγκόσμια συνειδητότητα

2 Νίκησε το δικό σου κακό Ξεπερνώντας τη δειλία και την ατολμία Ο αληθινά δυνατός άνθρωπος Ο άνθρωπος εξαρτάται από τη σκέψη του Ο άνθρωπος με υλικές απαιτήσεις δεν έχει ουσιώδεις απαιτήσεις Οι όψεις των σπιτιών κι η σημασία των διευθύνσεων Περαιτέρω σκέψεις για τον Bergson Πραγματισμός Σύνεση Τάξη Το νεανικό παράπτωμα Το ότι «Η τιμιότητα δεν ανταμείβεται» δεν είναι αλήθεια Υποκειμενικότητα και αντικειμενικότητα Γεύση από πίστη Εξαφάνιση της τραγωδίας Η Αληθινή Φιλοσοφία Η εμπιστοσύνη στο Θεό ενάντια στην προσκόλληση στην ανησυχία Ο αθεϊσμός είναι προκατάληψη Σχετικά με τον αθεϊσμό Οι Πέντε Ευφυΐες Το Φως της Ευφυΐας Πίστη είναι δικαιοσύνη Πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη Τα δόγματα και το Θεϊκό Φως Υπερνικώντας το θυμό Εγωισμός και προσκόλληση Αγάπη Αυτοκτονία, μια ανεύθυνη πράξη Αφέσου στο Θεό Ένστικτο και ασκητισμός Ζήσε με τον τρόπο του Daijo Η αρχή του Izunome Η διαλεκτική της αρμονίας Η σωστή στάση για τα μέλη αυτού του πνευματικού μονοπατιού H Φιλοσοφία της Διαίσθησης Izunome, η ισορροπημένη στάση Μια ισορροπημένη στάση Ο τρόπος που σκέπτομαι Ακτινοβολία και αύρα Αληθινή Πίστη Ζωή και Θάνατος Η Δύναμη του λόγου Η κρίση στον Κόσμο του Πνεύματος Ο μυστικός Πνευματικός Κόσμος Η πνευματική εξήγηση για τις φωτιές Η σημασία της τακτικής μελέτης των Διδασκαλιών Θεια, πνευματική ακτινοβολία Καταστροφές Κήρυγμα, Johrei και ευτυχία

3 Κλίμα και καιρός Ο Πνευματικός Λώρος (Ιnnen) Οι καταιγίδες είναι καταστροφές που προέρχονται απ τον άνθρωπο Όνειρα Προ-Πεπρωμένο, Πεπρωμένο και Ελευθέρια Τα σύννεφα τα οποία δημιουργούνται από κακές πράξεις προκαλούν ασθένεια Τα στοιχεία της Φωτιάς, του Νερού και της Γης Τα Στρώματα στον Κόσμο του Πνεύματος Τα τρία Πνεύματα του ανθρώπου Το Johrei μέσα από τις τυπωμένες λέξεις Το μυστικό της καλής τύχης Υπάρχει ο Θεός και τα άλλα Θεια Όντα; Ψυχοπάθειες Επίγειος Παράδεισος Η θεμελίωση της Αλήθειας Η Τέχνη του Θεού Κατασκευή μικρών παραδείσων Ο Παράδεισος είναι ένας κόσμος ομορφιάς Ο Πολιτισμός του Su Ο ρόλος των λουλουδιών στην εγκατάσταση παραδείσου στη Γη Τι είναι η Τελική Κρίση Το Βασίλειο των Ουρανών είναι κοντά H επίδραση της πρώιμης εκπαίδευσης Να είστε πάντα άνθρωποι του παρόντος Περίμενε την κατάλληλη στιγμή Η αληθινή Επιστήμη της Διατροφής

4 ΑΠΟΧΗ Η φύση και καθετί που υπάρχει σ' αυτήν έγιναν για τον άνθρωπο. Τα λουλούδια της άνοιξης, οι άνεμοι του φθινοπώρου, το κελάηδημα των πουλιών, το βούισμα των εντόμων, η ομορφιά των βουνών και των λιμνών, οι φεγγαρόφωτες νύχτες, οι ιαματικές πηγές... Ας σκεφτούμε, γιατί όλα αυτά; Τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από τη Θεία Πρόνοια που παρέχει χαρά στους ανθρώπους; Θαυμάσια τραγούδια, χοροεσπερίδες, καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά έργα γενικά, γεμίζουν χαρά αυτούς που τα δημιουργούν, όπως επίσης τους ακροατές ή τους θεατές. Εύγευστα τρόφιμα, θαυμάσια αρχιτεκτονικά οικοδομήματα, πάρκα, ενδυμασίες, εκτός του ότι καλύπτουν τις ανάγκες της ανθρώπινης ζωής, μας ικανοποιούν και μας ευχαριστούν αισθητικά. Το σώμα τρέφεται κι η ζωή συντηρείται με τις τροφές που γευόμαστε. Εάν τα ρούχα μας και τα σπίτια μας εξυπηρετούσαν μόνο το απαραίτητο, ποτέ δεν θα ξέφευγαν από κάτι το κοινό. Η δημιουργία οικογένειας, επίσης, αποβλέπει και σε κάτι άλλο ακόμη εκτός από μια απλή ανάγκη. Από τότε που ο Ύψιστος προίκισε τον άνθρωπο με το αίσθημα να χαίρεται τη φύση και το καθετί που αυτή μπορεί να προσφέρει, πρέπει να επωφεληθούμε απ αυτό. Η αποχή που αρνείται μια τέτοια ικανοποίηση κι αρκείται στο απαραίτητο για την επιβίωση, εναντιώνεται με τη Θεία θέληση. Από άλλη άποψη, η περιορισμένη αγάπη προς τον πλησίον των προνομιούχων ανθρώπων, μας κάνει να πιστέψουμε ότι οι απολαύσεις προορίζονται μόνο γι' αυτούς τους ίδιους και την οικογένειά τους. Η αδιαφορία που δείχνουν προς τον πλησίον τους κι η έλλειψη επιθυμίας στο να μοιραστούν τη χαρά με τους άλλους, φανερώνει ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν διαθέτουν το πνεύμα της αδελφοσύνης. Αυτό σημαίνει ότι θέλουν να μονοπωλήσουν τη Θεία Χάρη. Πιστεύω ότι οι πάμπλουτοι, αφήνοντας ελεύθερους στο κοινό τους ιδιωτικούς τους κήπους, εκθέτοντας τα έργα τέχνης και συμμετέχοντας έτσι στη χαρά του συνόλου, εφαρμόζουν μια πράξη που ανταποκρίνεται στη Θεία Θέληση. Γι' αυτό, Επίγειος Παράδεισος, είναι ένας κόσμος όπου υπάρχει πρόοδος στη ζωή όλης της ανθρωπότητας και μεγάλη ανάπτυξη των τεχνών και των υπόλοιπων ικανοποιήσεων υψηλού επιπέδου. Καθώς η Αλήθεια, το Καλό και το Ωραίο σημαίνουν αντίστοιχα ο,τιδήποτε δεν είναι απατηλό, ό,τι είναι δίκαιο κι ό,τι είναι όμορφο. Στη ζωή με αποχή, υπάρχει το Καλό, αλλά δεν υπάρχει η Αλήθεια, ούτε η Ομορφιά. Εκτός απ αυτό, η αποχή θα μπορούσε να γίνει εμπόδιο στην πρόοδο του πολιτισμού. Έτσι εξηγείται η κατάντια ορισμένων κρατών που στο παρελθόν διέθεταν έναν υψηλό πολιτισμό. 25 Ιανουαρίου 1949 AΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ Ανέκαθεν πίστευαν ότι πως, προκειμένου να γίνει κάποιος ένας διακεκριμένος πνευματικός ηγέτης, όφειλε να επιδείξει «αυταπάρνηση» και πως μέσω αυτής θα επιτύγχανε την πνευματική κάθαρση και τη φώτιση. Αυτή η άποψη ΔΕΝ με βρίσκει σύμφωνο. Όλη η δημιουργία υπάρχει για τη χρήση και απόλαυση του ανθρώπου. Τα λουλούδια της άνοιξης, τα χρώματα του φθινοπώρου, το τιτίβισμα των πουλιών, η σκηνική ομορφιά των βουνών και των ποταμιών κ.ά., αν δεν δημιουργήθηκαν για την ανθρώπινη τέρψη, τότε για τι άλλο; Στον άνθρωπο δόθηκαν οι αισθήσεις, όχι μόνο για να τα απολαμβάνει ο ίδιος αλλά και για να βοηθά άλλους να τα

5 απολαμβάνουν. Επίσης η μεγάλη ποικιλία τροφών, φυτών κ.λ.π. δεν καλύπτουν μόνο τις ανάγκες του ανθρώπου, αλλά αποτελούν και λόγο για την τέρψη του. Εκδηλώσεις όπως η τροφή, η ένδυση, η ένωση του άνδρα με τη γυναίκα, εξυπηρετούν βαθύτερους λόγους πέρα από την απλή διαιώνιση του είδους. Εφόσον λοιπόν ο θεός έδωσε ένστικτα στον άνθρωπο να απολαμβάνει τα υπάρχοντα καλά, είτε αυτά είναι φυσικά είτε δημιουργήματα του ιδίου, οφείλει να τα απολαμβάνει τιμώντας την πρόθεση του Θεού να ζήσει ο άνθρωπος μέσα στην αφθονία την οποία και του παρέχει. Παράλληλα όμως, προκύπτει το θέμα της τάσης των πιο προνομιούχων ν αγνοούν τους λιγότερο ευνοημένους. Επιδιώκουν, δηλαδή, την ευχαρίστηση μόνο για τον εαυτό τους και τους κοντινούς συγγενείς τους, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους. Δεν νοιάζονται να μοιραστούν ούτε και να εξωτερικεύσουν αισθήματα αγάπης και ανθρωπιάς προς τους υπόλοιπους συνανθρώπους τους. Όμως αν το έκαναν και μοιράζονταν τις ευλογίες του Θεού τις οποίες μοιάζουν να έχουν μονοπωλήσει, αυτή η συμπεριφορά θα αποτελούσε ένδειξη της ευγνωμοσύνης τους προς το Θεό. Οι Άγιοι των παλαιών καιρών που διήγαν βίους ασκητικούς, αποτραβηγμένοι από κάθε υλική απόλαυση, δεν πιστεύω πως εκτελούσαν την επιθυμία του Θεού. Και θεωρώ ανεξήγητο γιατί οι άνθρωποι θέλουν τους πνευματικούς ηγέτες τους να ζουν ασκητικά και στερημένα. Πιστεύω στη συνεισφορά της δημιουργίας και στην ύπαρξη ενός επίγειου παραδείσου και θεωρώ πως αυτή η άποψη βρίσκεται σε συμφωνία και αρμονία με τη Θεϊκή θέληση, γι αυτό κι εγώ ζω μια φυσιολογική ζωή, όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι. Η εικόνα του επίγειου παραδείσου παραπέμπει σ έναν κόσμο υψηλότερου βιοτικού και πνευματικού επιπέδου όπου οι τέχνες κι η ψυχαγωγία θα προοδεύουν διαρκώς. Αναφερόμενος στην αλήθεια, την αρετή και την ομορφιά, θα έλεγα ότι αλήθεια είναι η εξάλειψη της ψευτιάς, αρετή είναι η εξάλειψη της κακίας και ομορφιά είναι η εξάλειψη της ασχήμιας. Ο ασκητικός τρόπος ζωής μπορεί να διακατέχεται από αρετή, αλλά του λείπει η αλήθεια και η ομορφιά! Επιπροσθέτως, αν ένας τέτοιος τρόπος ζωής ακολουθούνταν από όλους, αυτό θα υπέσκαπτε την πρόοδο της ανθρωπότητας. Η Ινδία κάποτε είχε έναν εκπληκτικό πολιτισμό. Το γεγονός ότι σήμερα έχει μείνει πίσω, νομίζω οφείλεται στο γεγονός ότι επικέντρωσε υπεράνω του δέοντος στις πνευματικές πτυχές της ζωής, αποτυγχάνοντας να δώσει αρκετή σημασία και στην υλική πλευρά της. 25 Ιανουαρίου 1949 Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο έχει να επιτελέσει μία λειτουργία που είναι αναγκαία για την ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τι έχει μίαν αποστολή που του δόθηκε από το Θεό. Η τέχνη δεν αποτελεί εξαίρεση. Κι αφού είναι έτσι ένας καλλιτέχνης που είναι μέλος της κοινωνίας θα έπρεπε να αναλαμβάνει το ρόλο του και να κάνει το καλύτερο για να εκπληρώσει αυτήν την αποστολή. Αυτό, πιστεύω, είναι ένα χρέος που του δόθηκε και που αυτός πρέπει να εκπληρώσει πιστά. Γενικά μιλώντας, πραγματικά εκπλήσσομαι για την ανεύθυνη συμπεριφορά των καλλιτεχνών σήμερα. Βέβαια υπάρχουν πολλοί που είναι καλοί και ευυπόληπτοι αλλά

6 δυστυχώς υπάρχουν και αρκετοί άλλοι που φαίνεται να έχουν ξεχάσει την αποστολή τους ή ίσως είναι σωστότερο να πούμε ότι δεν είναι καθόλου ενημερωμένοι για την αποστολή τους. Νιώθω ότι είναι ιδιαίτερα άτομα που πρέπει να επιδεικνύουν την πρωτοτυπία τους με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμούν, ως έκφραση της μεγαλοφυΐας τους και συμπεριφέρονται όπως τούς ευχαριστεί, χωρίς κανένα αίσθημα ντροπής. Πραγματικά είναι δύσκολο να συναντήσεις τέλειους ανθρώπους. Επίσης η κοινωνία γενικά φαίνεται να τους αποδέχεται θερμά ως ιδιαίτερα άτομα με το να ανέχεται τη συμπεριφορά τους. Αυτό νομίζω ότι τους διαφθείρει όλο και περισσότερο. Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να έχουν το είδος του χαρακτήρα που είναι λεπτότερος από το χαρακτήρα των μέσων ανθρώπων και θα ήθελα να το εξηγήσω αυτό από πνευματική άποψη. Είναι αλήθεια ότι στο αρχέγονο στάδιό της η ανθρωπότητα είχε πολύ ζωώδες στοιχείο στο χαρακτήρα της. Αλλά ο άνθρωπος αναπτύχθηκε από αυτό το βάρβαρο στάδιο αναβαθμιζόμενος βήμα προς βήμα, περνώντας μέσα από πολλά στάδια. Τώρα έχει έρθει σε τέτοια θέση που να μπορεί να αγωνιστεί για να δημιουργήσει έναν ιδανικό πολιτισμό. Κατ' αυτήν την έννοια «πρόοδος του πολιτισμού» σημαίνει ότι ο άνθρωπος πέτυχε τον έλεγχο πάνω στη ζωώδη φύση. Κι αφού αυτό έχει πλήρως επιτευχθεί, μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος του αληθινού πολιτισμού έχει φτάσει. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του ανθρωπίνου γένους είναι ακόμη εκτεθειμένο στην απειλή του πολέμου κι αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό ζωώδους δύναμης υπάρχει ακόμη. Στους καλλιτέχνες του κόσμου δόθηκε η σημαντική αποστολή να βοηθήσουν στην εκρίζωση αυτού του μέρους της ανθρώπινης φύσης. Η αποστολή ενός καλλιτέχνη είναι να βοηθήσει στην ανύψωση του ανθρώπινου χαρακτήρα μέσω της ζωγραφικής, της λογοτεχνίας, της μουσικής, του χορού και της υποκριτικής. Μέσω αυτών των δραστηριοτήτων η ψυχή ενός καλλιτέχνη πλησιάζει την ψυχή των ανθρώπων. Για να το θέσω πιο απλά, η δύναμη της δόνησης που βγαίνει από την ψυχή του καλλιτέχνη αγγίζει τις χορδές της καρδιάς των ανθρώπων μέσω της ζωγραφικής, της μουσικής, της λογοτεχνίας, του τραγουδιού και του χορού. Μια δυνατή, αδιαχώριστη σύνδεση αναπτύσσεται κατόπιν μεταξύ της ψυχής του καλλιτέχνη κι αυτής του κοινού. Αν ο χαρακτήρας του καλλιτέχνη είναι υψηλός και ευγενής ο χαρακτήρας του κοινού εξυψώνεται ανάλογα. Εδώ ακριβώς έγκειται η αξία της τέχνης, άρα ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι το είδος του ατόμου που είναι ικανό να οδηγήσει το κοινό σε υψηλότερα επίπεδα πνευματικότητας. Γι' αυτόν το λόγο νομίζω ότι δεν είναι υπερβολή να πω ότι οι καλλιτέχνες είναι μερικώς υπεύθυνοι για την αύξηση των σημερινών δεινών του κόσμου. Σκεφτείτε το πλήθος των χυδαίων και παράξενων έργων της λογοτεχνίας και της ζωγραφικής, των άγριων κι επικίνδυνων τραγουδιών, της κακόφωνης μουσικής και των αποκρουστικών έργων του θεάτρου και του κινηματογράφου. 'Όταν παρατηρήσετε όλα αυτά με βαθιά σκέψη, είμαι βέβαιος ότι θα αναγνωρίσετε πόσο αληθινές είναι οι απόψεις μου. 15 Οκτωβρίου, 1949

7 Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΕ ΕΛΚΥΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ Όπως οι περισσότεροι από σας που έχουν πάει στο Μουσείο Τέχνης του Χάκονε, σχεδόν κάθε επισκέπτης μένει έκπληκτος με την πλούσια συλλογή των έργων τέχνης τα οποία είναι το είδος που συνήθως είναι δύσκολο να αποκτήσουμε. Πρόκειται να γράψω σχετικά με το πώς ξεκίνησα να τα μαζεύω. Ήταν σωστό που υστέρα από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησα να αγοράζω αυτά τα κομμάτια τέχνης. Ήταν μια εποχή μεγάλων κοινωνικών αλλαγών στην Ιαπωνία τέτοιων, που δεν είχαμε ξαναβιώσει ποτέ. Σχεδόν όλες οι προνομιούχες τάξεις - οι ευγενείς, οι πλούσιοι, οι απόγονοι των φεουδαρχικών λόρδων και οι συνδυασμοί των μεγάλων οικογενειών - κατέρρευσαν και έπεσαν σε οικονομική στενότητα εντελώς ξαφνικά. Επομένως έπρεπε να ξεφορτωθούν τα μπιμπελό και τα αντικείμενα τέχνης τα οποία οι οικογένειες τους είχαν λατρέψει για γενιές. Σ αυτές τις συνθήκες πολλά σπάνια και θαυμάσια αντικείμενα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας είχαν ελευθερωθεί στην αγορά σε συγκριτικά φτηνές τιμές. Επιπλέον, εξαιτίας των υπερβολικά βαριών φόρων οι οποίοι είχαν επιβληθεί στα κεφάλαιά τους, πολλοί ιδιοκτήτες είχαν στριμωχτεί παρά πολύ, επομένως αναγκαστικά έπρεπε να ξεφορτωθούν τα αντικείμενα τέχνης. Σε τέτοια κατάσταση αυτοί διάθεταν απρόθυμα τους περισσοτέρους από τους θησαυρούς τους. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσα να μην αισθάνομαι συμπόνια γι αυτούς. Παρόλα αυτά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο από το να τα πουλάνε, επομένως αγόρασα παρά πολλά από τα κομμάτια εν μέρει και για να βοηθήσω τους ιδιοκτήτες στη δύσκολη περίσταση. Επομένως αγόρασα σχεδόν τα πάντα με το πρώτο ποσόν το οποίο μου ζήτησαν, μόνο που χρειάστηκε να κάνω παζάρια με ορισμένους άπληστους εμπόρους έργων τέχνης μέχρι να κατεβάσουν τις παραλογές τιμές τις οποίες ζητούσαν για τα αντικείμενά τους. Μ αυτόν τον τρόπο η συλλογή μου αυξανόταν όλο και περισσότερο. Ενδιαφερόμουν για την τέχνη από νεότερη ηλικία αλλά ποτέ δεν ήμουν τίποτα περισσότερο από ερασιτέχνης εκτιμητής. Επίσης, εφόσον δεν είχα καμία προηγούμενη εμπειρία από αγορές αντικειμένων τέχνη, δεν γνώριζα τις τιμές επομένως απλά αγόραζα ό,τι μου άρεσε. Αυτή η πολιτική φάνηκε επιτυχημένη γιατί αποδείχτηκε ότι σχεδόν ποτέ δεν έκανα λάθος στις αγορές μου. Όλοι οι ειδικοί που επισκέφτηκαν το μουσείο μας μιλούσαν με πολύ καλά λόγια για τη συλλογή μας και τα λόγια τους δεν ήταν απλώς κολακευτικά. Είπαν πράγματα όπως: «Σε οποιοδήποτε από τα μουσεία που είχα επισκεφτεί ως τώρα είχα βρει αρκετά αντικείμενα των οποίων η αξία ήταν αμφισβητήσιμη αλλά αυτό το μουσείο δεν περιέχει πράγματα δεύτερης κατηγορίας, όλα τα αντικείμενα εδώ είναι υπέροχα.» Ένας πρόσφατος επισκέπτης, ο κύριος Άλαν Πριστ, έφορος της τέχνης της Άπω Ανατολής στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, ήταν ένας από αυτούς που επαίνεσαν τη συλλογή μας. Περίπου πριν τρία χρονιά το μέγεθος της συλλογής είχε αυξηθεί σημαντικά κι εγώ έγινα πιο έμπειρος στην κρίση μου. Ήταν εκείνη την εποχή που μου είχε έρθει η σκέψη ότι έπρεπε να αρχίσω να σχεδιάζω το μουσείο τέχνης που ήθελα να φτιάξω τόσον καιρό. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, από τότε και άλλα αντικείμενα τα οποία χρειάζονταν γι αυτόν το σκοπό άρχισαν να εμφανίζονται αναπάντεχα, επομένως μου έγινε ξεκάθαρο ότι ο Θεός συγκέντρωνε σίγουρα ενέργεια για την κατασκευή του μουσείου τέχνης. Είχαμε πάρα πολλές υπέροχες σχετικές εμπειρίες για να τις απαριθμήσουμε όλες, επομένως θα αναφέρω μόνο μερικές οι οποίες είναι ιδιαίτερες. Τα πρώτα χρόνια της συλλογής μου ένας συγκεκριμένος έμπορος έργων τέχνης άρχισε να μου φέρνει τόσα θαυμάσια έργα επενδυμένα με χρυσό, το ένα μετά το άλλο, ώστε οποιοσδήποτε θα σκεφτόταν ότι αυτό ήταν περίεργο.

8 Όχι μόνο εγώ ήμουν εξεπλάγην αλλά και ο ίδιος ο έμπορος όταν άρχισε να μου τα φέρνει είπε ότι είχε μια περίεργη αίσθηση. Επιπλέον μπορούσα να αγοράσω όλα τα εξαιρετικά κομμάτια σε εκπληκτικά μικρές τιμές εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης εκείνη την συγκεκριμένη εποχή. Το κόστος σήμερα θα ήταν αρκετές φορές περισσότερο από αυτό. Αναφέρομαι στα έργα με χρυσή επένδυση που τώρα εκτίθενται στο μουσείο. Μου πήρε περίπου έξι μήνες για να μαζέψω όλα αυτά τα κομμάτια. Συμπεριλαμβάνουν θαυμάσιες δουλείες όπως αυτές του Σοσάι Σιραϊάμα ( μχ), ενός σπάνιου μάστορα έργων με χρυσή επένδυση, του οποίου εκτίθενται δύο κομμάτια. Έχω και ορισμένα άλλα αποθηκευμένα τα οποία και θα τα εκθέσω στο άμεσο μέλλον. Οι δουλειές του σπάνια βρίσκονται στην αγορά και μπορούμε να πούμε από αυτό το γεγονός ότι είναι παρά πολύ λίγες και επίσης ότι οι ιδιοκτήτες τους τα εκτιμούν παρά πολύ ώστε δε θέλουν να τα αποχωριστούν. Πάντα αγαπούσα τα έργα της σχολής Ρίμπα*, τους καλλιτέχνες και τα κεραμικά του Νινσέι Νοκομούρα (αρχές δέκατου έβδομου αιώνα). Αυτά γίνονται όλο και πιο ακριβά με το πέρασμα του χρόνου και με δυσκολία μπορούμε να τα βρούμε στην αγορά. Άκουσα ότι αυτοί που τα ψάχνουν έχουν απελπιστεί. Παρόλα αυτά, κατά την διάρκεια της σύγχυσης που ακολούθησε το Β Παγκόσμιο Πόλεμο μπόρεσα ν αποχτήσω έναν μεγάλο αριθμό από αυτά σε πολύ λογικές τιμές. Από αυτά τα γεγονότα βλέπω πως ο Θεός δουλεύει για το μουσείο μας. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο,τιδήποτε ήθελα να αποκτήσω για το μουσείο ήρθε σε μένα χωρίς αποτυχία. Κάθε φορά που συνέβαινε αυτό ο έμπορος έργων τέχνης αναφωνούσε: «Τι περίεργο! Αυτό είναι θαύμα!» Θα γράψω για άλλη μία εμπειρία τέτοιας φύσης. Ήθελα να διασφαλίσω τα πρώτα τυπωμένα έργα του γνωστού έργου Τοκάιντο από τον Χιροσίκγε Άντο ( μχ). Μία μέρα ένας έμπορος έργων τέχνης ο οποίος ήταν ειδικός σε έργα αυτού του είδους ήρθε και μου έδειξε ορισμένα έργα του Χιροσίκγε μεταξύ άλλων. Τού είπα ότι αν μπορούσε να μου φέρει αυτά τα έργα θα τα αγόραζα αμέσως. Έμεινα έκπληκτος μόλις τον είδα την επόμενη μέρα με την ίδια τη δουλειά για την οποία είχα δείξει ενδιαφέρον. Αυτός μού είπε τότε: «Ποτέ δεν είχα ξανανιώσει κάτι τόσο περίεργο. Προς μεγάλη μου έκπληξη, αμέσως μόλις επέστρεψα σπίτι ένας άνδρας μου έφερε ακριβώς αυτό για το οποίο μου είχες μιλήσει χθες. Προσπαθούσα να βρω και να αγοράσω αυτό το συγκεκριμένο σετ για τα περασμένα σαράντα χρονιά! Άλλα ο άνδρας ήρθε να μου το πουλήσει μόλις γύρισα σπίτι μετά τη συνάντησή μας. Αυτό είναι τόσο μυστήριο που δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε, όσο κι αν το σκέπτομαι.» Ήμουν βαθιά συγκινημένος από αυτό το θαύμα. Μελετώντας τα γεγονότα πιο προσεκτικά ανακάλυψα ότι αυτό το σετ ανήκε και λατρεύτηκε από έναν συγκεκριμένο φεουδάρχη λόρδο. Μου είπαν ότι ένας από τους προγόνους του ήθελε το άλμπουμ να γίνει με εικόνες. Επιπλέον το ίδιο το θαυμάσιο άλμπουμ με εξέπληξε. Ακόμη ήμουν παρά πολύ χαρούμενος γιατί η τιμή ήταν παρά πολύ λογική. Τώρα θα γράψω για τα Κινέζικα κεραμικά. Είχα μικρό ενδιαφέρον γι αυτόν το χώρο πριν, ούτε και ήμουν καλός κριτής τέτοιων έργων αλλά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ήταν σημαντικό για ένα μουσείο τέχνης να έχει και ορισμένες από αυτές τις δουλείες. Σύντομα υστέρα από αυτό πολλά κομμάτια άρχισαν να εμφανίζονται από διάφορες πήγες και τώρα εκτίθενται. Μαζεύτηκαν περίπου σε ένα χρόνο. Άτομα τα οποία είχαν ακούσει γι αυτό με δυσκολία μπορούν να το πιστέψουν. Εφόσον δεν είχα καμία γνώση σ αυτόν τον τομέα από την αρχή, ορισμένες φορές δημιουργούσα τις συλλογές μου ακολουθώντας τις εξηγήσεις και τη συμβουλή του εμπόρου και μερικές φορές τις έκανα ακολουθώντας το δικό μου ένστικτο. Αλλά τώρα ακούω αυτούς οι οποίοι είναι εμπειρογνώμονες στο θέμα οι οποίοι λένε ότι είναι αρκετά εντυπωσιασμένοι από το γεγονός ότι έχει γίνει συλλογή τόσων θαυμάσιων κεραμικών. Δεν έχω σχεδόν καθόλου λόγια για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τη θαυμάσια καθοδήγηση του Θεού.

9 Υπήρξαν πάρα πολλές θαυμάσιες εμπειρίες τις οποίες δε θα αναφέρω εδώ. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να γράψω για το λόγο για τον οποίο συμβαίνουν αυτά τα θαύματα. Στον πνευματικό κόσμο, οι δημιουργοί τέτοιων κομματιών τέχνης και αυτοί στους οποίους κάποτε ανήκαν και που τα είχαν λατρέψει είχαν κάποια σχέση με τα έργα αυτά και ανέλαβαν δράση γιατί ήθελαν να προσφέρουν χρήσιμη υπηρεσία στην πνευματική δουλειά μας. Δούλεψαν για να δουν ότι τα αντικείμενα τέχνης θα με έφταναν μέσα από τα κατάλληλα κανάλια. Ήξεραν ότι θα είναι ευλογημένοι και θα ανυψωθούν πνευματικά από τέτοιες υπηρεσίες. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι ήταν για τον ίδιο λόγο που ένα μουσείο τέχνης με μια συλλογή τόσο θαυμάσια σαν την δικιά μας μπόρεσε να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Απλώς σκεφτείτε ότι αυτό το μουσείο πιθανόν να έπαιρνε ολόκληρη ζωή για έναν άνδρα πλούσιο να το φτιάξει ενώ το δικό μας τελείωσε αμέσως. Από αυτό και μόνο οποιοσδήποτε συνειδητοποιεί ότι αυτό ολοκληρώθηκε από κάτι το οποίο είναι πέρα από την ανθρωπινή δύναμη. 8 Οκτωβρίου 1952 *Η σχολή Ρίμπα: Είναι η ομάδα των καλλιτεχνών που υπήρχαν στην Ιαπωνία από τα μεσαιωνικά έως τα μοντέρνα χρονιά. Συμπεριλάμβανε γνωστά άτομα όπως ο Κοέτσου ( ) και τον Σοτάτσου (στις αρχές του δέκατου έβδομου αιώνα) και αποκορυφώθηκε στο Κόριν ( ), επομένως γενικά αναφέρεται σαν Ρίμπα (το Ριν είναι για το Κόριν, και το πα σημαίνει σχολή. Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του είναι: μοντέρνο και στυλιζαρισμένο σχέδιο, θαυμάσια χρώματα και διακοσμητικά σχέδια και περιστασιακή άφθονη χρησιμοποίηση χρυσού και ασημένιων χρωμάτων. Η σχολή Ρίμπα, δεν είναι αρκετά γνωστή στην Ιαπωνία, είχε μια βαθιά επιρροή στους ζωγράφους της χωράς, στους γλυπτές, και στους βιομηχανοποιημένους καλλιτέχνες από τις πρώιμες μέρες του. Επίσης σταδιακά επηρέασε τους μοντέρνους Γάλλους καλλιτέχνες. ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ Πρόκειται να γράψω για τη μεγάλη σημασία της πρόσφατης κατασκευής του Μουσείου της Τέχνης. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, ο σκοπός της δουλειάς μας είναι να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας κόσμος όπου η αλήθεια, η αρετή και η ομορφιά φανερώνονται στις τέλειες μορφές τους. Από αυτές τις τρεις, για να φανερώσουμε την ομορφιά, έκανα μια καλλιτεχνική δημιουργία - μια μικρογραφία παραδείσου - η οποία συνδυάζει φυσική και τεχνική ομορφιά σε τελεία αρμονία που παρόμοιά της δεν πιστεύω να έχει ξαναγίνει πριν. Θα σας πω ποιος ήταν ο σκοπός που έφτιαξα αυτό το μουσείο τέχνης. Όπως ξέρετε, η Ιαπωνία είναι πλούσια με πολυάριθμα ωραία αντικείμενα τέχνης για τα οποία μπορούμε να είμαστε περήφανοι μπροστά σ ολόκληρο τον κόσμο. Τα περισσότερα από αυτά ανήκουν στις τάξεις των προνομιούχων και μένουν κρυμμένα βαθιά στα σπίτια τους και μόνο ένας περιορισμένος αριθμός μπορούσε να δει τα αντικείμενα της τέχνης. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μονοπώλιο της τέχνης. Αυτός ήταν ο φεουδαρχικός τρόπος σκέψης για πολλούς γιαπωνέζους μέχρι τώρα. Πάντα είχα ένα συναίσθημα μεγάλης λύπης σχετικά μ αυτό το θέμα ελπίζοντας κατά

10 κάποιον τρόπο να χαλάσω αυτό το άσχημο έθιμο και να κάνω κάτι ώστε να κάνω την τέχνη προσιτή σε όλους και αυτό ήταν να βοηθήσω στο να εκτεθούν αντικείμενα τέχνης έτσι ώστε το κοινό να μπορεί να τα απολαύσει και να τα εκτιμήσει. Πάντα πίστευα ότι αυτός ήταν ο τρόπος να αξιολογήσει την τέχνη ώστε να πάρει δύναμη μέσα στην ζωή και το πραγματοποίησα με την εργασία μου. Ευτυχώς, χάρις στο γεγονός ότι είμαι ένας πνευματικός ηγέτης και στο γεγονός ότι τα μέλη μας προσφέρουν πιστή υπηρεσία, το μουσείο της τέχνης ολοκληρώθηκε σ ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Επομένως, το μεγάλο αγαπημένο μου όνειρο μου έχει γίνει πραγματικότητα και με δυσκολία μπορώ να συγκρατήσω τη χαρά μου. Είναι αλήθεια ότι μπορούμε να βρούμε ορισμένα ιδιωτικά μουσεία τέχνης σε ορισμένα μέρη της Ιαπωνίας. Παρόλα αυτά, οι σκοποί για τους οποίους έχουν φτιαχτεί είναι αρκετά διαφορετικοί από αυτόν που έχω στο μυαλό μου. Αυτοί οι πλούσιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μαζέψει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό πολύτιμων καλλιτεχνικών αντικείμενων το έκαναν αυτό για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, να προστατεύσουν τον πλούτο τους και να εκπληρώσουν την επιθυμία τους για προσωπική αναγνώριση. Αργότερα ενσωμάτωσαν τις συλλογές τους σε μουσεία τέχνης έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η συντήρηση και η ασφάλεια των πολύτιμων αντικείμενων τους. Υπάρχουν ορισμένες ρυθμίσεις της κυβέρνησης όσον αφορά αυτά τα μουσεία, οι οποίες ρυθμίζουν τον ελάχιστο αριθμό ημερών το χρόνο που τα αντικείμενα τέχνης θα εκτίθενται στο κοινό. Για να συμμορφωθούν με τους όρους και τους κανονισμούς αυτά τα ιδιωτικά μουσεία τέχνης είναι συνήθως ανοικτά και γίνονται βιαστικά κάποιες εκθέσεις για σύντομες περιόδους την άνοιξη και το φθινόπωρο. Επομένως μπορώ να πω ότι ωφελούν παρά πολύ λίγο το κοινό. Αντίθετα μ αυτά, το μουσείο μας είναι συνεχεία ανοικτό εκτός από τους τρεις μήνες του χειμώνα, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο, όταν είναι κλειστό εξαιτίας του κρύου κλίματος του Χάκονε. Αυτό είναι ιδανικό για την άνεση των επισκεπτών. Παρόλο που είναι στριμωγμένα, υπάρχουν τόσο σπάνια και εξαιρετικά αντικείμενα ώστε αυτοί που ενδιαφέρονται για την τέχνη θα θέλουν να τα δουν τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους και μπορούμε να φανταστούμε πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά τους. Επίσης, εφόσον το εισιτήριο εισόδου είναι σχετικά χαμηλό, αισθανόμαστε ότι το μουσείο θα συνεισφέρει στην ευημερία της κοινωνίας. Θα συμπληρώσω κάτι επιπλέον αυτών που έχουν αναφερθεί παραπάνω: Τα μουσεία στην Ιαπωνία συνήθως συμπεριλαμβάνουν κυρίως αντικείμενα ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που είναι Βουδιστικά στην ουσία τους, όπως όλοι γνωρίζετε. Επίσης, τα ιδιωτικά μουσεία τέχνης εκθέτουν κυρίως Κινέζικα και δυτικά έργα τέχνης, επομένως λογικά τα μουσεία που προαναφέρθηκαν δεν είναι στ αλήθεια Γιαπωνέζικα. Το δικό μας θα κάνει μια μεγάλη συνεισφορά στην προάσπιση σημαντικών πολιτιστικών αντικείμενων που αλλιώς θα είχαν σκορπιστεί και θα είχαν χαθεί. Ο κύριος Αζάνο, ο διευθυντής του Εθνικού Μουσείου και ο κύριος Φουτζικάγουα, ο διευθυντής του παραρτήματος των γενικών υποθέσεων της επιτροπής για τις πολιτιστικές ιδιότητες, ήρθαν να μας επισκεφτούν. Σχολίασαν ότι αυτό το είδος καλλιτεχνικού μουσείου είναι σε συμφωνία με όλες τις συνθήκες που η κυβέρνησή μας απαιτεί σήμερα, ότι θα διακηρύξουν την αποδοχή των ιδεών μας κι ότι θα είναι ευτυχισμένοι να μας βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο. Μιλώντας έτσι μας ενθάρρυναν να κάνουμε μεγαλύτερες προσπάθειες, επομένως είμαστε παρά πολύ καθησυχασμένοι από τις παρατηρήσεις τους. Ας προσθέσω λίγο περισσότερα λόγια σ αυτό το συμπέρασμα: Στο μέλλον η Ιαπωνία θα έχει όλο και περισσότερους επισκέπτες από το εξωτερικό που θα βλέπουν τα αξιοθέατα και μάλλον οι περισσότεροι απ αυτούς θα σταματήσουν στο Χάκονε, επομένως δεν θα παραλείψουν να επισκεφθούν το μουσείο τέχνης. Από αυτήν την άποψη, επίσης, το μουσείο θα συνεισφέρει παρά πολύ στην ανύψωση της θέσης του γιαπωνέζικου πολιτισμού. Πρόσφατα, όλο και περισσότερα ισχυρά άτομα από το εξωτερικό εξέφρασαν την ευχή να μας επισκεφθούν συμπεριλαμβανομένου και του γνωστού καθηγητή Λάνγκτον Γουάρνερ.

11 Επομένως πιστεύω ότι δεν είναι παρά πολύ μακριά η μέρα που το μουσείο Χάκονε θα γίνει ευρέως γνωστό σ όλο τον κόσμο και είναι ένα από τα μέρη που τα επισκέπτονται παρά πολύ συχνά οι τουρίστες όταν έρχονται στην Ιαπωνία. Αυτός είναι ένας από τους λογούς που ασχολούμαστε με τη βελτίωση και την επέκταση του σχεδίου Χάκονε με κάθε τρόπο έτσι ώστε να μπορέσουμε να διευκολύνουμε όλους τους επισκέπτες μας. 6 Αυγούστου 1952 ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ - Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Συνηθίζω να λέω ότι ο παράδεισος είναι ο Κόσμος της Τέχνης, αλλά αυτό δεν παύει να έχει μια θεωρία αρκετά περιορισμένη. Φυσιολογικά όλοι επιθυμούν την τελειότητα της Τέχνης, για παράδειγμα της ζωγραφικής, της αρχιτεκτονικής κλπ. Ωστόσο, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για Παράδεισο, είναι απαραίτητο όλες οι τέχνες να είναι συγκεντρωμένες ή καλύτερα το καθετί να είναι καλλιτεχνικό. Σύμφωνα με την αρχή μου, η λύση των συμφορών από τη Θεία Χάρη δεν είναι άλλο παρά η θαυμάσια Τέχνη της Ζωής κι αυτό γιατί η Τέχνη στην ουσία της πρέπει να πληροί τους κανόνες της Αλήθειας, του Καλού και του Ωραίου. Κατ' αρχάς, στον πάσχοντα δεν υπάρχει ουσιαστικά η Αλήθεια. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι υγιής από τη φύση του. Όταν αυτός χάνει την πνευματική ή σωματική υγεία, σημαίνει ότι έπαψε να είναι αυτός που ήταν: δηλαδή, Αλήθεια. Ας πάρουμε για παράδειγμα μια κανάτα. Αν αυτή ραγίσει γίνεται άχρηστη. Ως αντικείμενο, σ' αυτή δεν υπάρχει Αλήθεια αν τρέξει το υγρό ή αν πέσει στην προσπάθειά μας να την τοποθετήσουμε όρθια ή αν σπάσει όταν θελήσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε την κανάτα, είναι απαραίτητο να τη διορθώσουμε. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Εάν ένας άνθρωπος εξ αιτίας της αρρώστιας δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για τις οποίες γεννήθηκε, γίνεται άχρηστος για την κοινωνία. Θα πρέπει γι' αυτό να υποστεί μια ανανέωση που προέρχεται απ' το Johrei, δηλαδή δέηση στο Θεό υπέρ του πάσχοντα. Ακολούθως δεχόμαστε το καλό. Αν δεν υπάρχει στον άνθρωπο καμία δόση Καλού κι αυτός εφαρμόζει μόνο το κακό, παύει να είναι ένας αληθινός άνθρωπος, έχει ζωώδη φύση. Τέτοιου είδους άνθρωποι ζημιώνουν το περιβάλλον όπου ζουν και πρέπει, αντί να τους καταδικάσουμε, να αγνοούμε την ύπαρξή τους. Αλλά αυτό ανήκει στο Θεό ο οποίος έχει το δικαίωμα πάνω στην ζωή και στο θάνατο. Πολλοί άνθρωποι γίνονται θύματα της αποτυχίας, της αρρώστιας και της φτώχειας κι ορισμένοι άνθρωποι φθάνουν στο σημείο να χάνουν ακόμη και τη ζωή τους. Αυτά τα άτομα δικάζονται από το Θεό. Ωστόσο, αν και αναφέρουν το κακό, κατά γενική ομολογία, υπάρχει αυτό που γίνεται συνειδητά κι αυτό που γίνεται ασυνείδητα. Η ποινή ποικίλλει σύμφωνα μ' αυτήν τη διαφορά. Η δικαιοσύνη είναι τέλεια. Δε βρίσκω απαραίτητο να δώσω περισσότερες εξηγήσεις σχετικά με το Ωραίο, αφού το θέμα είναι γνωστό σε όλους αλλά, όπως έχω πει, η βασική προϋπόθεση για να μετατρέψουμε αυτόν τον κόσμο σε παράδεισο είναι η θεμελίωση της Αλήθειας, του Καλού και του Ωραίου. Έτσι, τόσο η εξαφάνιση των μολύνσεων, των αιτιών των ασθενειών, όσο και η ανανέωση των γεωργικών μεθόδων είναι λογικά Τέχνες. Η πρώτη είναι η Τέχνη της Ζωής και η δεύτερη η Τέχνη της Γεωργίας. Προσθέτουμε ακόμη την οικοδόμηση του προτύπου

12 του Επίγειου Παράδεισου που είναι η Τέχνη του Ωραίου. Με την ένωση των τριών θα οικοδομήσουμε τον Κόσμο του Φωτός, με την τριάδα Αλήθεια - Καλό - Ωραίο. Είναι ο Επίγειος Παράδεισος ή η θεμελίωση του Κόσμου του Μιρόκου (Θεϊκός Κόσμος). 4 Οκτωβρίου 1950 ΤΑ ΦΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Χαίρομαι να φροντίζω τα φυτά και τα δέντρα του κήπου μου και συνήθως εγώ τα κλαδεύω. Πότε-πότε κάνω κανένα λάθος και τα παρακόβω ή αφαιρώ ένα κομμάτι τους που δεν θα έπρεπε. Επίσης όταν φυτεύω καινούρια δέντρα, εξαιτίας της τοποθεσίας είμαι μερικές φορές αναγκασμένος να τα βάζω σε ανεπιθύμητα σημεία. Εξ αιτίας των περιβαλλοντικών συνθηκών το πίσω μέρος τους ή τα πλαϊνά τους κοιτάζουν προς τα μπρος. Όταν συμβαίνει αυτό, έχω για λίγο ένα ανήσυχο συναίσθημα όποτε τα βλέπω. Όμως, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, καθώς οι μέρες περνάνε τα δέντρα δείχνουν να προσαρμόζονται λίγο-λίγο στο νέο τους περιβάλλον και τελικά ταιριάζουν σε κείνα τα σημεία τέλεια. Αυτό είναι σίγουρα ένα θαύμα και μας κάνει να συνειδητοποιούμε ότι τα δέντρα έχουν πράγματι συνείδηση. Είμαι βέβαιος ότι ΟΛΑ τα φυτά έχουν συνείδηση. Ίσως είναι ακριβώς όπως εμείς οι άνθρωποι: Ντυνόμαστε με την κατάλληλη ενδυμασία έτσι ώστε να μην αισθανόμαστε ντροπή στην παρουσία των άλλων. Σε σχέση μ αυτό θα διηγηθώ μια ενδιαφέρουσα ιστορία που άκουσα πριν λίγο καιρό από έναν ηλικιωμένο κηπουρό, καλλιτέχνη της γης. Μου είπε ότι όποτε έβρισκε ένα δέντρο ανθοφορίας που δεν άνθιζε, του έλεγε: «Αν δεν ανθίσεις φέτος, θα σε κόψω». Μου είπε ότι κάθε φορά που μιλούσε κατ αυτόν τον τρόπο, είχε αποτέλεσμα γιατί κατά κανόνα το δέντρο στο οποίο απευθυνόταν άνθιζε. Δεν το έχω δοκιμάσει ο ίδιος ακόμη, αλλά είμαι βέβαιος ότι είναι μία επιτυχημένη μέθοδος. Πρέπει να καταλάβουμε, ότι όλα στην Φύση έχουν συνείδηση και πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Κάμποσο καιρό πριν διάβαζα για έναν άνθρωπο στη Δύση που έδινε τόση αγάπη και φροντίδα σε ένα δέντρο ώστε αυτό μεγάλωσε σε επτά με οκτώ χρόνια, ενώ κανονικά θα έκανε δεκαπέντε χρόνια να φτάσει στην αντίστοιχη ωρίμανση. Η ίδια ιδέα μπορεί να εφαρμοστεί στη σύνθεση των λουλουδιών που κάνω τακτικά για όλα τα δωμάτια του σπιτιού μου. Ακόμη κι όταν δεν είμαι ευχαριστημένος με κάποια σύνθεση στην αρχή την αφήνω. Ύστερα, την επόμενη μέρα, συνήθως ανακαλύπτω ότι έχει αλλάξει το σχήμα της κι έχει γίνει ωραία. Πραγματικά τα λουλούδια φαίνεται ότι όντως έχουν γνώση. Ούτε αναγκάζω οποιαδήποτε από τα υλικά να πάρουν ορισμένα σχήματα, απλά τα τακτοποιώ στις δικές τους φυσικές μορφές όσο μπορώ περισσότερο κι έτσι παραμένουν φρέσκα και γεμάτα ζωή για πολύ καιρό. Εάν τα πιάνεις και παίζεις μαζί τους πολύ μαραίνονται γρήγορα κι αυτό δεν είναι καλό. Όποτε κάνετε μια τακτοποίηση πρέπει πρώτα ν αποφασίσετε πόσο καιρό κάθε κλαδί ή μίσχος πρέπει να μείνει και μετά κόψτε και βάλτε γρήγορα το υλικό σας στο δοχείο. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να δημιουργήσετε μία όμορφη σύνθεση. Το ίδιο γίνεται και με άλλα ζωντανά πλάσματα: Όσο πιο πολύ τα πιάνεις και παίζεις μαζί τους, τόσο πιο αδύναμα γίνονται. Αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους. Καθώς μεγαλώνετε τα παιδιά σας, όσο περισσότερο ανησυχείτε γι αυτά και τα υπερπροστατεύετε, τόσο λιγότερη αντοχή αναπτύσσουν.

13 Από τότε που συνθέτω τα λουλούδια με αυτόν τον τρόπο παραμένουν φρέσκα πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο κι αυτό εκπλήσσει τους πάντες. Για παράδειγμα, τα φύλλα του μπαμπού και τα κλαδιά του σφενδάμου γενικώς δε χρησιμοποιούνται διότι η διάρκεια της ζωής τους αφού κοπούν είναι σύντομη. Όμως τα διαλέγω συχνά, γιατί στις συνθέσεις μου συνήθως παραμένουν φρέσκα για τρεις με πέντε ημέρες. Μερικές φορές το μπαμπού διαρκεί πάνω από μία βδομάδα κι ο σφένδαμος πάνω από δύο. Επίσης άσχετα με το ποια υλικά χρησιμοποιώ, πάντα αφήνω τις κομμένες άκρες ήσυχες και τις τακτοποιώ όπως ακριβώς είναι, χωρίς να εφαρμόζω οποιαδήποτε από τις συνηθισμένες τεχνικές για να παρατείνω τη ζωή τους. 5 Αυγούστου 1953 ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΓΝΙΣΤΕΙΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ Το αντικείμενο της απόκτησης πίστης είναι να αποκτήσετε πνευματικό εξαγνισμό και να οδηγηθείτε σε υψηλότερη πνευματική γνώση. Υπάρχουν τρεις τρόποι για να εξαγνιστεί ο άνθρωπός: Ένα, μέσα από τον πόνο, όπως το να υφίσταται καταστροφές ή εξασκώντας τον ασκητισμό, δύο, μέσα από αλλεπάλληλες καλές πράξεις, τρία, μέσα από τέχνη υψηλού επιπέδου. Από αυτούς τους τρεις τρόπους, απλούστερος και ταχύτερος είναι ο τελευταίος. Επιπλέον, καθώς χαιρόμαστε δημιουργώντας τέχνη, οι πνευματικές μας υπάρξεις μπορούν να καθαριστούν και ν ανυψωθούν χωρίς καν να το γνωρίζουν κι έτσι τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο ευχάριστο από αυτό. Γι αυτόν το λόγο θα ήθελα να σας ενθαρρύνω να διαβάσετε όλα τα ποιήματα που έχω συνθέσει, όποτε έχετε χρόνο. Κάνοντάς το, η πνευματική σας ύπαρξη μπορεί ν ανυψωθεί. Όταν αυξάνεται εσωτερικά ο πνευματικός εαυτός σας, εξαγνίζεστε ανάλογα και φθάνετε σε υψηλότερα επίπεδα γνώσεις. Έτσι η σκέψη σας καθαρίζει κι αναπτύσσετε μια ακλόνητη πίστη χωρίς να έχετε υποχρεωθεί να κάνετε μεγάλη προσπάθεια. Το λέω αυτό, γιατί καθένα από τα ποιήματά μου είναι γεμάτο με πίστη, αρετή κι ομορφιά. Μέσα από τη δονητική δύναμη των λέξεων προσπαθώ να βοηθήσω στο ανέβασμα του επιπέδου της πνευματικής γνώσης του καθενός. 6 Μαΐου 1950 ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ Ο σημερινός κόσμος εξουσιάζεται αποκλειστικά από κακά στοιχεία. Η καταδυνάστευση κι η δυστυχία που επέρχεται στους ανθρώπους του καλού είναι γεγονός που κανείς δεν το αμφισβητεί και δεν το αγνοεί. Θ αναφέρω τη βασική αιτία μιας τέτοιας κατάστασης. Σ' όλες τις εποχές οι τίμιοι θεωρήθηκαν αδύνατοι κι οι πονηροί δυνατοί, θεωρία που διευκολύνει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία και την εκμετάλλευση εκ μέρους των

14 διαφθορέων και διεφθαρμένων. Παλιότερα οι άνθρωποι του καλού ήταν υποχρεωμένοι να υποχωρούν, ανίκανοι μπροστά στη βία των κακοποιών, από την έλλειψη νόμων και αστυνομικών οργάνων. Ανάμεσα στους πολίτες οι πιο δυνατοί και τολμηροί διέταζαν τους υπόλοιπους. Η ιστορία κι οι γιαπωνέζικες αφηγήσεις δίνουν παραδείγματα κακών στοιχείων της κοινωνικής τάξης των Σαμουράι που, επωφελούμενοι από το σπαθί, απαιτούσαν την τυφλή υπακοή των ανυπεράσπιστων πολιτών. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στην παλιά κοινωνία και στη σύγχρονη. Μετά την αναγέννηση Μέιτζι, το 1868, ο αυτοκράτορας Μέιτζι επανέφερε τη μοναρχία στην εξουσία που ήταν στα χέρια των στρατιωτικών κυβερνήσεων επί 300 χρόνια κι έτσι άρχισε την εποχή του εκπολιτισμού τελειοποιώντας έναν προς έναν τους νόμους και την κοινωνία γενικά μέχρι τις μέρες μας. Μετά τον πόλεμο ανακουφίστηκε η κοινωνία με την κατάργηση της ολιγαρχίας και με την εξολόθρευση όλων των κακοποιών. Τελευταία οι κακοποιοί αποκατέστησαν τη βία με δόλια μέσα βασανίζοντας τους τίμιους ανθρώπους με τρομοκρατίες κι απειλές, έχοντας ως στόχο οικονομικά οφέλη και διαφεύγοντας έντεχνα τις συνέπειες του Νόμου. Είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις εκβιασμού κι εκμετάλλευσης αλλά κι άλλων γεγονότων που δεν αναφέρονται εδώ. Πάντα ξεκινούν από ανθρώπους που δε νιώθουν τύψεις κι από ύπουλους που ζουν εκμεταλλευόμενοι το Νόμο, με δόλο και καλομελετημένα σχέδια που δημιουργούνται για να ικανοποιήσουν τα ατομικά τους συμφέροντα. Δυστυχώς τέτοιοι τύποι ανήκουν πολλές φορές στη μεσαία κι ανώτερη κοινωνική τάξη. Οι «ηγέτες» δεν εξαφανίζονται και τα σκάνδαλα της γραφειοκρατίας συνεχίζονται γιατί οι αθώοι δεν απευθύνονται στη Δικαιοσύνη φοβούμενοι τα δυσάρεστα αντίποινα. Κανείς δεν αγνοεί ότι μία από τις αιτίες του κοινωνικού κακού είναι η αδυναμία του τίμιου ανθρώπου. Πάντα πίστευα στην αρχή ότι ο τίμιος και καλός άνθρωπος πρέπει να νικήσει το κακό. Χάρη σ' αυτήν την αρχή, πάντα απευθυνόμουν στη Δικαιοσύνη για να δώσω λύση σε διάφορες υποθέσεις. Η πιο μακρόχρονη δικαστική μάχη που αντιμετώπισα μέχρι σήμερα διαρκεί περισσότερο από δέκα χρόνια, μιας κι έχω ως αρχή ότι ο άνθρωπος του καλού, ο δίκαιος άνθρωπος, ποτέ δεν πρέπει να νικηθεί από τον πονηρό άνθρωπο κι ότι το αληθινά καλό είναι πολύ πιο δυνατό από το κακό. Η βασική αιτία για το ότι ακόμη δεν κατορθώσαμε να εξολοθρεύσουμε το κακό από την ανθρώπινη κοινωνία είναι το γεγονός ότι οι καλοί επιτρέπουν να νικιούνται από τους άτιμους κι ασυνείδητους οι οποίοι αποτελούν και την πλειονότητα στον κόσμο. Ο τίμιος αλλά αδύνατος άνθρωπος δεν είναι πραγματικά τίμιος αλλά δειλός. Είναι ένας τίμιος παθητικός που δεν ξεσηκώνεται εναντίον του κακού. Αν και δεν κάνει κακές πράξεις, δεν παύει να είναι δειλός, επιτρέποντας την εξάπλωση του κακού για να μπορέσει να επιζήσει με ασφάλεια. Αν οι πονηροί άνθρωποι έφταναν στο σημείο να πιστέψουν ότι οι προσπάθειές τους είναι ανώφελες κι ότι είναι συμφέρον τους να συμμετέχουν στον κόσμο των τίμιων γιατί αυτοί είναι ανίκητοι και πανίσχυροι, οπωσδήποτε το κοινωνικό κακό θα μειωνόταν και θα είχαμε έναν κόσμο πιο άνετο και χαρούμενο. Δεχτείτε αυτήν τη θεωρία: Οι τίμιοι, παρά τη μεγάλη και καλή θέληση τους, τίποτα δεν μπορούν να κάνουν μόνοι τους. Η λύση θα ήταν να σχηματίσουν έναν οργανισμό, ονομαζόμενο για παράδειγμα "Σωματείο εναντίον του κακού". Προτείνω αυτό το σχέδιο γιατί το θεωρώ ένα εξαιρετικό μέσο για την κοινωνική ανανέωση που χρειάζεται να πραγματοποιηθεί επειγόντως. 15 Οκτωβρίου 1949

15 ΓΙΑΤΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ Όπως ήδη αναφέρθηκα, η αιτία των αδικημάτων που προκαλούν μεγάλα κακά στον κόσμο υπάρχει στην ίδια την ανθρώπινη σκέψη. Η σκέψη που παραδέχεται την κάλυψη των παρανομιών, όποιες κι αν είναι αυτές, βρίσκεται ριζωμένη σ αυτούς που δεν πιστεύουν αληθινά στο Θεό. Σύμφωνα μ' αυτόν τον συλλογισμό, είναι πολύ πιο εύκολο και συμφέρον να κερδίσεις χρήματα με τρόπο αθέμιτο. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η θεωρία υλοποιείται σε μεγάλη έκταση μεταξύ αυτών που εφαρμόζουν το κακό αλλά το γεγονός είναι ότι το αδίκημα πάντα ανακαλύπτεται. Κατά βάθος ο παραβάτης το γνωρίζει αυτό αλλά, καθώς αγνοεί την αιτία για την οποία συμβαίνει, δεν κατορθώνει να εγκαταλείψει αυτή την κακή συνήθεια. Θεωρείται ότι κάθε πολίτης είναι ανεξάρτητος - αν κι είναι μέλος της κοινωνίας - κι είναι ελεύθερος να ενεργήσει όπως θέλει. Στη σύγχρονη εποχή «να ζεις με ευφυΐα» σημαίνει να ενεργείς αποκλειστικά για ό,τι θα επιφέρει προσωπικά οφέλη. Ο άνθρωπος προσποιούμενος θαυμασμό στα λόγια των ανωτέρων του ή των κληρικών, στην πραγματικότητα τους κοροϊδεύει θεωρώντας τα ανοησίες. Αν βασίζεσαι μόνο στην υποκρισία εκμηδενίζεσαι όχι μόνο πνευματικά αλλά χάνεις και την ανθρώπινη αξία. Αυτή είναι η σύγχρονη σκέψη των περισσότερων ανθρώπων οι οποίοι αποτυγχάνουν να πλησιάσουν την επιθυμητή ευτυχία. Κι αποτυγχάνουν επειδή, αν και το κακό δεν έγινε αντιληπτό από τους άλλους, οι ίδιοι γνωρίζουν ότι το έπραξαν. Εδώ ακριβώς είναι και το πρόβλημα μιας και το περιεχόμενο της συνείδησης και του υποσυνειδήτου αντανακλώνται σ' ένα σημείο του Πνευματικού Κόσμου όπως αυτό εκπροσωπείται στη Γη, στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης. Μπορούμε να το ονομάσουμε Δικαστήριο του Πνευματικού Κόσμου. Δυστυχώς είναι δύσκολο για τον άνθρωπο που είναι θύμα του υλισμού να πιστέψει στην ύπαρξη του Πνευματικού Κόσμου τον οποίο αρνείται. Η μη αναγνώριση αυτού του κόσμου είναι η πηγή του κακού. Για να καταπολεμήσουμε λοιπόν το κακό στη ρίζα του είναι αναγκαίο να διακηρύξουμε αυτήν την αλήθεια και να πείσουμε τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει άλλο μέσο πιο αποτελεσματικό. Ας δούμε πώς γίνεται η επικοινωνία στο Δικαστήριο του Πνευματικού Κόσμου. Υπάρχει ένας Πνευματικός Λώρος, όμοιος με τον ασύρματο, που συνδέει τον άνθρωπο μ' αυτό το Δικαστήριο στο αρχείο του οποίου είναι καταχωρημένες οι πράξεις μας με θαυμάσια ακρίβεια. Ο καταχωρητής σημειώνει τα πάντα και με κάθε λεπτομέρεια σ' ένα βιβλίο κι οι παρανομίες μας δικάζονται σύμφωνα με τη σοβαρότητα του αδικήματος. Από τη δίκη αυτή στον Πνευματικό Κόσμο η παρανομία και η ενοχή της αντανακλούν συνήθως στον Υλικό Κόσμο μια ανάλογη τιμωρία. Όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει αυτό το γεγονός θα πάψει να πράττει κάθε είδους κακό. Αντίθετα, αν εφαρμόζει το καλό θ ανταμειφθεί επίσης σύμφωνα με την αξία του. Αυτή είναι η πραγματικότητα των δύο Κόσμων, του Πνευματικού και του Υλικού. Ο Θεός τους δημιούργησε με σοφία. Αφού λοιπόν αυτή είναι η Απόλυτη Αλήθεια δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να την αποδεχτούμε. Στη σύγχρονη εποχή οι περισσότεροι καλλιεργημένοι άνθρωποι είναι τυφλοί σ' αυτές τις πνευματικές υποθέσεις και περιφρονούν τις πράξεις που πρέπει να παρουσιάσουν στο λαό. Μάλιστα φαίνονται επιφυλακτικοί εναντίον της διακήρυξης αυτής της βασικής αρχής θεωρώντας την πρόληψη, όταν στην πραγματικότητα αυτοί είναι που συμπεριφέρονται σαν αληθινοί προληπτικοί. Η μεγαλύτερη απόδειξη του γεγονότος αυτού είναι το ότι, παρά το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και την προσπάθεια πάνω στο θέμα αυτό, οι παρανομίες δεν έχουν λιγοστέψει. Η επίγεια δικαιοσύνη προσπαθεί να τις αποφύγει τιμωρώντας με προσωρινά κι επιφανειακά μέσα και μάλιστα όταν αυτές έρθουν στην επιφάνεια. Ψηφίζει νόμους που μπορούν να παραβιασθούν χωρίς να κτυπήσουν το ζωτικό σημείο κι η ανθρωπότητα, ανώριμη, φτάνει στο σημείο να υπερηφανεύεται γι' αυτό που ονομάζεται «Πολιτισμός».

16 Στη διδασκαλία αυτή αναφερθήκαμε στην πραγματικότητα των γεγονότων που ζούμε σήμερα, στην εποχή του «Άγριου Πολιτισμού». 26 Δεκεμβρίου 1951 ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΘΕΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ Επανέρχομαι για να εξετάσω την εκδοχή σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος έγινε για να δημιουργήσει τον Ιδανικό Κόσμο, σχεδιασμένο από το Θεό. Κι αυτός μόνο τότε θα εργαστεί με υγεία, χωρίς συμφορές, σε περιβάλλον ικανοποιητικό, αν κατορθώσει να προσαρμοστεί στο Θεϊκό σκοπό. Αυτή είναι η Αιώνια Αλήθεια. Ο άνθρωπος δεν φέρει μόνο τις δικές του αμαρτίες αλλά κι αυτές της καταγωγής του. Εκτός τούτου, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, αυτός καταναλώνει τοξικές ουσίες αυξάνοντας με βεβαιότητα τον αριθμό των παθήσεων. Η ύπαρξη ασθενειών είναι συνεπώς άχρηστη για το Θεϊκό Έργο κι επιζήμια για το Θεό. Γι' αυτό λογικό είναι ότι Αυτός επιθυμεί να τις θεραπεύσει. Δεν ήταν απαραίτητο ν ασχοληθούμε καθόλου μ' αυτό το Θέμα. Ωστόσο αυτοί που αγνοούν αυτήν την αλήθεια νομίζουν ότι τα φάρμακα είναι το μόνο μέσο εναντίον των ασθενειών και δεν κάνουν τίποτ άλλο για ν απαλλαγούν απ' αυτά. Έτσι, αγνοώντας το Νόμο της Υλικό-Πνευματικής Ταυτότητας, ποτέ δε θα μπορέσουν να επιτύχουν την απόλυτη Θεραπεία. Τα κακά που προέρχονται από την ανθρώπινη άγνοια δεν περιορίζονται μόνο σε θέματα υγείας. Όλες οι δυστυχίες έχουν τον ίδιο χαρακτήρα κι υπάρχουν με στόχο τον εξαγνισμό του ανθρώπου. Η μέθοδος εξαγνισμού εκδηλώνεται με τρόπο ανάλογο με την αιτία του κακού. Από τις αμαρτίες της κλοπής, της απατής, της εκμετάλλευσης του πλησίον, της υπερβολικής πολυτέλειας κι άλλες ο άνθρωπος απαλλάσσεται με απώλεια χρήματος κι άλλων υλικών αγαθών. Ο άσωτος που σπαταλά την οικογενειακή περιουσία απαλλάσσει με τον τρόπο αυτό τους γονείς του και τους προγόνους του από τα αδικήματά τους. Το πνεύμα ενός προγόνου διάλεξε έναν απόγονο για να γίνει ο εξαγνισμός και για να διασωθεί η τιμή της οικογένειας με σκοπό τη μελλοντική πρόοδό της. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει συμβουλή που να φέρνει θετικό αποτέλεσμα. Μπορεί να συμβεί η εξής περίπτωση δυο αδερφών με διαφορετικούς χαρακτήρες: Ο ένας είναι αδιόρθωτος και μοχθηρός ενώ ο άλλος είναι ειλικρινής και τίμιος. Φαινομενικά ο πρώτος είναι κακός και προσβάλλει το όνομα της οικογένειας. Αλλά αυτός είναι το Φως της Αλήθειας που εξαγνίζει την οικογένεια και περιορίζει τις αμαρτίες των προγόνων του. Ο σκοπός ύπαρξής του έχει μεγαλύτερη σημασία από του άλλου. Γι' αυτόν το λόγο είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε το καλό και το κακό χρησιμοποιώντας ανθρώπινα κριτήρια. Πυρκαγιές, κλεψιές, απάτες, απώλειες στις επενδύσεις, εμπορικές πτωχεύσεις, ανώφελα στοιχήματα, έξοδα για ασθένειες κλπ. είναι υλικές πράξεις που απαλλάσσουν από τις αδικίες που έχουν υλική προέλευση. Κάποιος μπορεί να κατορθώσει να διαφύγει τις συνέπειες της ανθρώπινης νομοθεσίας, κανένας όμως δε θα ξεφύγει από την αιώνια κρίση. Η αμαρτία της εξαπάτησης «πληρώνεται» συνεχώς με ασθένειες στα μάτια. Εκείνος που αμαρτάνει με το λόγο, προκαλεί αρρώστιες στα αυτιά ή στη γλώσσα του. Να βασανίζεις τη σκέψη του πλησίον σου έχει ως αποτέλεσμα πονοκέφαλους. Η χρήση των χεριών για προσωπικά οφέλη γίνεται αιτία για πόνους στα χέρια. Ο εξαγνισμός υλοποιείται σύμφωνα με την αρχή της αρμονίας.

17 Το να πιστέψεις απαιτεί δοκιμασίες κι αυτές θα είναι τόσο πιο σοβαρές όσο μεγαλύτερη είναι η αφοσίωση. H αιτία είναι το ότι ο Θεός θέλει να ανταμείψει το άτομο για την αφοσίωσή του και γι' αυτό είναι ανάγκη να εξαφανίσει τις πνευματικές μολύνσεις ώστε να μπορέσει να δεχθεί τη Θεία Χάρη. Υπομένοντας τον εξαγνισμό χωρίς να αμφιταλαντευτεί ο άνθρωπος θα λάβει ανέλπιστες αμοιβές. Ωστόσο όποιος δεν έχει δυνατή πίστη αμφιταλαντεύεται σ' αυτές τις αποφασιστικές στιγμές. Θ αναφέρω τις εμπειρίες μου πάνω στο θέμα αυτό. Κατά τη διάρκεια είκοσι χρόνων υπέφερα εξαιτίας των φαινομενικά χωρίς λύση οικονομικών χρεών μου. Τελικά κατόρθωσα να τα εξοφλήσω το Ήταν μια ανακούφιση! Την επόμενη χρονιά άρχισα να έχω ανέλπιστα κέρδη κι έτσι έμεινα έκπληκτος με το αποτέλεσμα της Θείας Θέλησης. Συνήθως ακούμε σχόλια γύρω απ' αυτό: «Ο τάδε έγινε πλούσιος μετά την πυρκαγιά». Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία συνέπεια του εξαγνισμού. Μπορούμε να πούμε το ίδιο σχετικά με την πυρκαγιά στο Ατάμι. Αν συγκρίνουμε τη σημερινή πόλη μ' αυτήν πριν από την καταστροφή διαπιστώνουμε ότι η διαφορά είναι εκπληκτική. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι όσο αξίζει να εκτιμούμε τα καλά γεγονότα τόσο και τα κακά μας είναι ωφέλιμα γιατί πρόκειται για εξαγνισμούς. Και θα υπάρχει αληθινή γαλήνη πάντα, αρκεί να ξέρουμε να ευγνωμονούμε, τόσο όταν είμαστε υγιείς όσο κι όταν είμαστε ασθενείς. Αλλά αυτό ισχύει μονάχα γι αυτούς που έχουν πίστη. Με τους άπιστους συμβαίνει το αντίθετο: Η συμφορά φέρνει συμφορά, η αγωνία χειροτερεύει την κατάσταση κι όλα βαδίζουν προς το σκοτάδι. Το μυστικό της ανθρώπινης ευτυχίας συνίσταται στο να παραδεχθείς αυτήν την αλήθεια. 2 Δεκεμβρίου 1953 Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ Παλαιότερα, για να κατασκευάσεις ένα καλό σπαθί, ήταν απαραίτητο να ζεστάνεις το ατσάλι μέχρι να κοκκινίσει, κτυπώντας το με το σφυρί πάνω στο αμόνι κι ακολούθως να το βυθίσεις στο νερό. Επαναλαμβανόταν πολλές φορές αυτή η δουλειά, δηλαδή να θερμαίνεις, να κτυπάς το κοκκινισμένο ατσάλι και να το βυθίζεις μετά στο νερό. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτήν την τακτική τη μεταχειριζόμαστε στην καθημερινή μας ζωή. Η διάδοση της φιλοσοφίας μας, με την πάροδο του χρόνου, δέχτηκε πολλές κριτικές κι εμπόδια, δηλαδή αντιγνωμίες κι επιθέσεις, για να δεχθεί στη συνέχεια επαίνους κι εγκώμια. Δοκιμάζοντας έτσι τ αναμμένα κάρβουνα και το παγωμένο νερό. Πολλές φορές με ρώτησαν: «Γιατί συμβαίνουν τόσο αντίθετα γεγονότα;» Σ αυτές τις ερωτήσεις δίνω για απάντηση το παράδειγμα του πυρωμένου σπαθιού κι οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν απόλυτα. Από τις παλαιότερες εποχές, όποιος πραγματοποιεί ένα ασυνήθιστο έργο, δεν δέχεται μόνο εγκώμια, αλλά και διώξεις προερχόμενες από δειλία. Σ αυτήν ακριβώς την πάλη, υπάρχει ο έπαινος του ότι κατορθώσαμε να ισχυροποιηθούμε. Είμαστε σαν το σπαθί που αποκτά όλες τις ιδιότητές του μόνο χάρη στη διαδοχική εναλλαγή του καυτού και του κρύου και στα δυνατά σφυροκοπήματα πάνω στο αμόνι. Εξετάζοντάς το από πνευματικής πλευράς, σημαίνει ότι ο Θεός δίνει περισσότερα προβλήματα σε όποιον έχει μεγαλύτερη αποστολή, κάτι το οποίο δεν παύει να είναι αιτία χαράς.

18 1949 ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ Θα ήθελα να εξηγήσω τι σημαίνει Ήλιος και Σελήνη από πνευματικής άποψης. Αυτό το θέμα, βέβαια, αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο. Πολλοί σκέπτονται ότι εγώ δίνω μια υποχρεωτική ερμηνεία, σχετική φυσικά με το θέμα. Ό,τι θα πω, αντίθετα με τις άλλες απόψεις, είναι η καθολική αλήθεια κι όλοι πρέπει να δώσουν τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή. Στην Ιαπωνία τρία αντικείμενα θεωρούνται κατά παράδοση ιερά: Η πέτρα (τάμα), το σπαθί (τσουρουγκί) κι ο καθρέπτης (καγκάμι). Η πέτρα συμβολίζει τον Ήλιο, το σπαθί τη Σελήνη κι ο καθρέπτης τη Γη. Η Πέτρα έχει το σχήμα του Ήλιου, το σπαθί μοιάζει με τη Νέα Σελήνη κι ο καθρέπτης έχει τη μορφή ενός πολυγώνου με οκτώ πλευρές. Αυτές οι πλευρές αντιπροσωπεύουν τις οκτώ κατευθύνσεις, ή καλύτερα τα κύρια σημεία του ορίζοντα και τα ενδιάμεσά τους: βορράς, νότος, ανατολή, δύση, βορειανατολικά, βορειοδυτικά, νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά. Από τα τρία ουράνια σώματα που αντιπροσωπεύονται με τα αντικείμενα που προανέφερα, για τη Γη δεν είναι ανάγκη να πούμε τίποτε. Ο Ήλιος όμως κι η Σελήνη έχουν μία πολύ βαθύτερη σημασία. Δίνω βάση στην ερμηνεία που δίνει η θρησκεία Τενρικιό, η οποία δίνει στη Σελήνη την ιδιότητα να απομακρύνει, να απωθεί, να εκτίθεται (τσουκί) και στον Ήλιο τις ιδιότητες να τραβά, να έλκει (χίκου). Θεωρώ πολύ σημαντική αυτήν την ερμηνεία. Την Εποχή της Νύχτας, όλα γίνονταν με τρόπο ανταγωνιστικό. Οι χώρες αλληλοσυγκρούονταν και το μεγάλο παράδειγμα δεν ήταν άλλο παρά οι συνεχείς μάχες. Τα χτυπήματα ήταν συνεχείς ωθήσεις. Παλιότερα, η μάχη γίνονταν με σπαθιά και τής έδιναν το όνομα «τσουκιάου» (ταυτόχρονα χτυπήματα). Ο ίδιος όρος σημαίνει επίσης καλλιέργεια της φιλίας. Εδώ αξίζει ν αναφέρω ότι, αν και οι γιαπωνέζικοι γραφικοί χαρακτήρες που εκφράζουν δυο σημασίες είναι διαφορετικοί, ο ήχος είναι ο ίδιος. Ο όρος «τσουκισουσούμου» σημαίνει «νίκη». Η πραγματική του όμως μετάφραση είναι «να προχωρήσεις σπρώχνοντας»: Είναι αυτή πραγματικά η δράση της «τσουκί» (Σελήνη), που χαρακτηρίζει την Εποχή της Νύχτας. Αντίθετα, έχουμε «χίκι» και «χίκου», που σημαίνουν «υποχώρηση». Επίσης σημαίνουν «έλξη», «αποφυγή της Σελήνης», «να ηττηθείς», «να παραχωρήσεις», «να παραιτηθείς», «να είσαι απλός». Έτσι, όλες αυτές οι πράξεις προσδίδονται στην ενέργεια του Ήλιου. Σύμφωνα μ' αυτή την αρχή, στην Εποχή της Ημέρας, όλα βασίζονται στο «χίκι» (έλξη). Εφαρμόζοντάς την στον άνθρωπο, «χίκι» είναι η ταπεινοφροσύνη, μιας κι αυτή δε δίνει ευκαιρίες για διαμάχες. Να γιατί λέμε ότι είναι καλύτερα να χάνεις. Με βάση την ίδια αρχή, είναι δυνατή η αποφυγή των συγκρούσεων - γεγονός που συμπεριλαμβάνεται στους τελικούς στόχους της Κοινότητάς μας - κι η δημιουργία ενός κόσμου χωρίς αρρώστιες, φτώχεια και συγκρούσεις. Για τον ίδιο λόγο λέμε ότι είναι πολύ καλό να κρυολογήσεις (καζέ ο χίκου). Καθώς η δράση της φιλοσοφίας μας βασίζεται στον Ήλιο, δηλαδή στην ενέργεια του στοιχείου της θερμότητας, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι οι πράξεις μας πρέπει να βασίζονται στην έλξη κι όχι στην ώθηση. Έτσι, πολλά άτομα θα προσελκύονται. Εκτός τούτου, δεδομένου ότι ο Ήλιος είναι μία σφαίρα, είναι φυσικό ότι πρέπει να είμαστε ειρηνικοί, εξαγνισμένοι, χαρούμενοι, ευγενικοί και διαλλακτικοί.

19 25 Οκτωβρίου 1949 ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚAΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ Όλοι επιθυμούν να ζουν ικανοποιημένοι αλλά είναι δύσκολο να το κατορθώσουν. Έτσι είναι η ζωή. Ωστόσο, ανάλογα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το γεγονός, θα βρούμε σ' αυτό κάτι το ενδιαφέρον. Αν σκεφθείς καλά θα διαπιστώσεις ότι η αιτία για την κοινωνική πρόοδο είναι η ανθρώπινη έλλειψη ικανοποίησης. Συνεπώς, δεν είναι τόσο εύκολο να καταλάβεις την κοινωνία. Η ανάπτυξη, οι καινοτομίες κι οι εφευρέσεις είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ικανοποίησης. Από την άλλη πλευρά, αν αυτό γίνεται υπερβολικά επιφέρει συγκρούσεις, διχόνοια στο οικογενειακό περιβάλλον, διαφωνίες μεταξύ φίλων και γνωστών, φιλονικίες, απελπισία, παρανομίες κλπ. Η έλλειψη ικανοποίησης δίνει το δικαίωμα στις αναρχικές κοινωνικές ομάδες να διασαλεύουν την κοινωνική ηρεμία και να καταστρέφουν βάζοντας φωτιές κι εκτοξεύοντας βόμβες κι άλλα αντικείμενα. Μερικές φορές φτάνουν μέχρι και στον εμφύλιο πόλεμο. Όπως βλέπουμε, η έλλειψης ικανοποίησης απαιτεί αυτοσυγκράτηση. Από την άλλη πλευρά, οι αγαθοί κι απονήρευτοι άνθρωποι που ελάχιστα διαμαρτύρονται φαίνονται ικανοποιημένοι. Στην πραγματικότητα όμως είναι άτομα ανίκανα κι αρνητικά. Αφού λοιπόν και η ικανοποίηση και η έλλειψης ικανοποίησης παρουσιάζουν χαρακτηριστικά καταδικαστέα, τι πρέπει να κάνουμε; Η απάντηση είναι απλή: Πρέπει ν αποφεύγουμε τις ακρότητες. Το σωστό είναι να διατηρούμε μια ισορροπία μεταξύ των δυο καταστάσεων. Ξέρω ότι το να το λες είναι εύκολο αλλά να το εφαρμόζεις είναι δύσκολο. Έτσι όμως είναι η ζωή. Το κυριότερο είναι να είσαι διαλεκτικός έχοντας ως βάση την ειλικρίνεια. Ο άνθρωπος που συμπεριφέρεται έτσι γίνεται χρήσιμος στην κοινωνία και μ' αυτόν τον τρόπο θα έχει επιτυχίες και θα ζήσει ευτυχισμένος. 18 Μαρτίου 1953 ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ο άνθρωπος γεννιέται στη γήινη διάσταση με την αποστολή να εγκαταστήσει έναν ιδανικό κόσμο. Επομένως αυτό είναι το σχέδιο του Θεού: Όταν ζει και λειτουργεί σε αρμονία με το σχέδιο, ο άνθρωπος μπορεί να ζει και να δουλεύει πάρα πολύ ευτυχισμένα και έχοντας την τέλεια υγεία. Αυτή είναι μία αιώνια, αμετάβλητη αλήθεια. Παρόλα αυτά, κανένα άτομο δεν είναι ελεύθερο από τα πνευματικά σύννεφα τα οποία περνάνε από γενεά σε γενεά. Επιπλέον, εξαιτίας της άγνοιας του ανθρώπου για την αλήθεια, αυτός παράγει επιβλαβείς ουσίες μέσα στο κορμί του. Εξαιτίας αυτού, χωρίς τη θέλησή του, ορισμένες φορές γίνεται πιο ευάλωτος στις αρρώστιες ως μέσο κάθαρσης.

20 Αυτοί που είναι χρήσιμοι για το Σκοπό του Θεού μπορεί να μην μπορούν να δουλέψουν εξαιτίας της ασθένειας και αυτό θα εμπόδιζε την εκπλήρωση του έργου του Θεού. Είναι φυσικό ο Θεός να βοηθάει αυτά τα πλάσματα και να αποκαθιστά τη χαμένη υγεία, επομένως δε χρειάζεται να έχουν αδικαιολόγητο άγχος. Δυστυχώς εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της κάθαρσης πιστεύουν ότι το μοναδικό πράγμα πάνω στο οποίο μπορούν να βασίζονται είναι τα φάρμακα κι ότι έτσι μόνο μπορούν να καταστείλουν την ασθένειά τους. Επειδή αυτό δεν είναι σύμφωνο με το νόμο του Ενός, το πνευματικό και το φυσικό δεν μπορούν να επιτύχουν πλήρη υγεία. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τη σωματική ασθένεια αλλά για όλα τα δεινά, για όλη τη φτώχεια. Όλα είναι κάθαρση, αν και φυσικά πραγματοποιείται με διαφορετικές μορφές εξαιτίας των διαφορετικών αιτιών. Για παράδειγμα, όταν τα πνευματικά σύννεφα σχηματίζονται από υλικές αμαρτίες όπως η κλοπή, η υπεξαίρεση ή άλλες πράξεις που προκαλούν απώλεια στους άλλους ή ακόμη όταν οι άνθρωποι ζουν πάνω από τις δυνατότητες τους, αυτά συχνά εξισορροπούνται από επακόλουθες υλικές απώλειες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα απολωλότων προβάτων μέσα σε πλούσιες οικογένειες, που ξοδεύουν μυθικές περιούσιες. Το κάνουν αυτό επειδή ζητούν λύτρωση για πνευματικά σύννεφα συγκεντρωμένα από τους γονείς ή τους παππούδες τους. Υπάρχει περίπτωση το πνεύμα ενός προγόνου να επιλέξει έναν από τους απόγονους για να εκτελέσει την αποστολή της κάθαρσης της οικογένειας από τα σύννεφά της, έτσι ώστε η οικογένεια να συνεχίσει το δρόμο της και να μπορέσει να ευτυχήσει. Θα ήταν απολύτως άχρηστο για οποιονδήποτε να προσπαθήσει να αναμορφώσει ένα τέτοιο άτομο και να τού αλλάξει τον τρόπο ζωής. Στην περίπτωση δυο αγοριών, ενός άσωτου και δύσκολου στην ανατροφή και του άλλου με καλή συμπεριφορά, ο πρώτος αδελφός θα φαίνεται ο κακός και η ντροπή για την οικογένεια κατά την κοινή άποψη. Όμως όταν το θέμα μελετηθεί με μια ευρύτερη έννοια, η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη. Ο κακός αδελφός εκτελεί την αποστολή της κάθαρσης της οικογένειας από τα πνευματικά της σύννεφα κι επιτελεί μια καλύτερη λειτουργία, έτσι δεν είναι δυνατό να καθορίσουμε το καλό ή το κακό μόνο από την ανθρώπινη σκοπιά. Αν παρακολουθήσουμε αλλά παραδείγματα όπως απώλειες εξαιτίας πυρκαγιάς, διάρρηξης, απάτης, αποτυχίας στις επιχειρήσεις ή στο χαρτοπαίγνιο, μεγάλες δαπάνες για ασθένεια και άλλα συναφή βλέπουμε ότι αυτά είναι εξιλεώσεις για υλικά ή πνευματικά παραπτώματα. Ανεξάρτητα αν θα διαφύγει την τιμωρία από τους ανθρώπινους νόμους, κανείς δεν μπορεί να διαφύγει από το Θεϊκό νόμο ο οποίος είναι απόλυτος. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν κάποιος αναγκάζεται ν αποφεύγει τη ματιά του άλλου από ενοχή, η κάθαρση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω κάποιου είδους προβλήματος στα μάτια. Όταν κάποιος είναι ένοχος για κυνικές ή κακές λέξεις oι οποίες είναι επώδυνες στην ακοή, η κάθαρση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω προβλημάτων στα αυτιά και στη γλώσσα. Εκείνοι που με τις πράξεις τους προκαλούν πονοκεφάλους στους άλλους, μπορεί ν αποχτήσουν πονοκεφάλους οι ίδιοι. Αν κάποιοι χρησιμοποιούν τις δεξιότητες των χεριών τους μόνο για προσωπικό όφελος, μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα στο βραχίονα ή στην παλάμη. Έτσι, αργά ή γρήγορα, η κάθαρση των πνευματικών νεφών είναι αναπόφευκτη σύμφωνα με το νόμο της πνευματικής συγγένειας. Θα ήθελα να θυμάστε ότι στα άτομα που ανήκουν στην φιλοσοφίας μας συμβαίνουν αρκετά αυστηρές καθάρσεις. Κατά περίεργο τρόπο, όσο πιο πιστοί είναι τόσο πιο σοβαρές είναι οι καθάρσεις. Παρόλα αυτά, η κάθαρση είναι μια σημαντική φάση. Πριν ο Θεός ανταμείψει αυτά τα άτομα για την ειλικρίνεια τους, πρέπει να διασκορπιστούν σε ορισμένο βαθμό τα πνευματικά τους νέφη, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τα βρόμικα δοχεία πρέπει να καθαριστούν προτού χρησιμοποιηθούν για το υγιεινό φαγητό. Αν αντέξουν τις καθάρσεις τους χωρίς αμφιβολίες, θα αποδειχθεί ότι θα δεχθούν την ευλογία σε βαθμό που δε φαντάστηκαν ποτέ.