Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το σημείο. Το ξέρει

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το σημείο. Το ξέρει"

Κύμα Μανωλάς
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το σημείο. Το ξέρει καλά, γι αυτό άλλωστε πάντα διπλοτσεκάρει την κάννη, για να σιγουρευτεί ότι το πώμα έχει αφαιρεθεί προτού τοποθετήσει το όπλο επάνω στην ειδική βάση, εκεί που θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα βήματα καθαρισμού. Αλλά η αρχή είναι πολύ σημαντική. Το ξέρει καλά, πάντα σκέφτεται το κάθε βήμα πριν την εκτέλεσή του, ακόμα και μετά από χίλιες φορές που το έχει επαναλάβει. Λάθος, σίγουρα δεν είναι μοναχά χίλιες, είναι παραπάνω, σίγουρα. Πόσες άραγε; Οι αριθμοί έμπλεξαν το κεφάλι του, μπέρδεψαν τη σκέψη και τον έκαναν να αφαιρεθεί στον πολλαπλασιασμό και στα πρόσημα. Είναι όμως Τρίτη σήμερα, και όπως κάθε τέτοια μέρα πρέπει να κατεβάσει από τον τοίχο την αγαπημένη του επαναληπτική καραμπίνα, την ατσάλινη Γουίντσεστερ του 1873, να την καθαρίσει και να ρίξει έναν γύρο σφαίρες. Το κάνει κάθε εβδομάδα. Αξίζει άλλωστε τέτοια προσοχή κι ευλάβεια ένα τόσο ιδιαίτερο, τόσο θρυλικό όπλο. «Το όπλο που κέρδισε τη Δύση», έτσι το αποκαλούν οι παλιοί, είτε είναι φαν των γουέστερν, είτε απλά είχαν την τάση να θαυμάζουν αυτά τα κλασικά όπλα - αντίκες. Του Χρήστου δεν του άρεσαν για κάποιον άλλο λόγο, δεν ήταν πολεμοχαρής ούτε βίαιος άνθρωπος. Τουναντίον, μια ζωή επιδίωκε να παραμένει ψύχραιμος, πράος, να μην εκνευρίζεται. Υποστήριζε ότι είναι ειρηνιστής και τα όπλα δεν είχαν καμία θέση σε οποιαδήποτε διαμάχη. 7

βήματα καθαρισμού. Αλλά η αρχή είναι πολύ σημαντική. Το ξέρει καλά, πάντα σκέφτεται το κάθε βήμα πριν την εκτέλεσή του, ακόμα και μετά από χίλιες φορές που το έχει επαναλάβει.

2 Ο οπλισμός αποτελούνταν από αντικείμενα συλλογής και θαυμασμού, ένα χόμπι θα μπορούσε κανείς να τα αποκαλέσει. Για τον Χρήστο τα όπλα αυτά ήταν ένα χόμπι. Ο Χρήστος δεν ήταν ποτέ βίαιος. Δεν του άρεσαν τα όπλα, εκτός και αν τα χειριζόταν υπό τις δικές του συνθήκες. Όπως σήμερα, Τρίτη, τη μέρα που πρέπει να καθαρίσει και να πυροβολήσει μία μόνο φορά με τη Γουίντσεστερ του Πολύ παλιό όπλο, ιδιαίτερα σπάνιο αλλά και ακριβό. Όμως και τα υπόλοιπα στη συλλογή του Χρήστου, αυτά που βρίσκονται στην ξύλινη σοφίτα του σπιτιού του, είναι εξίσου σπάνια. Κάποτε ένας συλλέκτης τού είχε προσφέρει αρκετά χρήματα, μόνο και μόνο για να τα θαυμάσει από κοντά. Αυτά τα χρήματα ο Χρήστος τα αρνήθηκε, όπως και τις δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ που του προσέφερε στη συνέχεια για να τον κάνει να τα αποχωριστεί. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση. Η Γουίντσεστερ του 1873 έπρεπε να μείνει εκεί, ακριβώς κάτω από το μουσκέτο βρετανικής κατασκευής Ένφιλντ του 1853 και το μικρό περίστροφο Κολτ Ντραγκούν, πιθανότατα κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Κολτ το Χρήσιμο όπλο, μπορεί να μην κατέκτησε τη Δύση, ήταν όμως το αγαπημένο των Νοτίων όταν πολεμούσαν στον μεξικανοαμερικανικό πόλεμο εκείνης της δεκαετίας. Βίαιη δεκαετία. Ακόμα πιο βίαιη εποχή. Αλλά ο Χρήστος δεν ήταν βίαιος άνθρωπος. Όχι, τα όπλα αυτά ήταν ένα χόμπι για εκείνον. Τα είχε κρεμασμένα και τα τρία στην ξύλινη σοφίτα του σπιτιού του, εκεί στη μέση του δάσους της Βαρυμπόμπης, και τα χρησιμοποιούσε όταν ήταν η μέρα τους. Σήμερα Τρίτη, πρέπει να ρίξει μία σφαίρα με τη Γουίντσεστερ. Γι αυτό την κατέβασε από τη θέση της και την ακούμπησε στη βάση που ο ίδιος σκάλισε από έναν κορμό δέντρου πεύκο ήταν και μετά την κάλυψε με βερνίκι, για να μη χαράζεται εύκολα από το ατσάλινο σώμα των τουφεκιών του. Όταν τα ακουμπά εκεί, 8

Πολύ παλιό όπλο, ιδιαίτερα σπάνιο αλλά και ακριβό. Όμως και τα υπόλοιπα στη συλλογή του Χρήστου, αυτά που βρίσκονται στην ξύλινη σοφίτα του σπιτιού του, είναι εξίσου σπάνια.

3 μπορεί να συνεχίσει ορθά τη διαδικασία του καθαρισμού, κι αυτό είναι σημαντικό για το όπλο, αφού εγγυάται ακρίβεια και ασφάλεια. Ξέρει καλά ο Χρήστος από ασφάλεια, ξέρει κι από ακρίβεια, τον ενδιέφερε πάντα να πετυχαίνει τον στόχο, όπου και αν ήταν αυτός, όσο μακριά και αν στεκόταν, όσο αδύνατο και αν φάνταζε στον σκοπευτή. Αλλά ο Χρήστος αυτό το έκανε για ψυχαγωγία, δεν ήταν ποτέ βίαιος άνθρωπος. Το μυστικό είναι, αφού βγάλεις το κάλυμμα της κάννης, να σιγουρευτείς ότι η θαλάμη είναι κενή και η καραμπίνα δεν είναι οπλισμένη. Απλά τραβάς με την παλάμη τον μοχλό που η Γουίντσεστερ έχει κάτω από τη σκανδάλη, τον ίδιο μοχλό που οπλίζει και αφοπλίζει αυτό το ιδιαίτερο αμερικανικό όπλο που κέρδισε τη Δύση. Το πώμα στην κάννη σιγουρεύει ότι όσο είναι ακίνητο το όπλο δεν θα γεμίσει σκόνη και σκουπίδια, κάτι πολύ σημαντικό για την ακρίβεια κάθε πυροβολισμού. Στη συνέχεια ο Χρήστος ξεβιδώνει ευλαβικά το ατσάλινο κάλυμμα που καλύπτει τον μηχανισμό όπλισης. Πάντα ιδρώνει εκείνη τη στιγμή και σφίγγει τα μάτια του δύο φορές προτού σκύψει επάνω από τις βίδες. Το ξέρει ότι είναι δύσκολο αυτό το σημείο, και σήμερα είναι ακόμα πιο πολύ γιατί ο Μάιος δεν τον βοηθάει με τον ήλιο που έχει απλωθεί στο κτήμα του, στη Βαρυμπόμπη, λίγο έξω από την Αθήνα, πίσω από το σπίτι του με την ξύλινη σοφίτα που ο ίδιος έχτισε πριν αρκετά χρόνια. Σήμερα, στα πενήντα δύο του έτη, φαντάζει άθλος να μπορέσει να καθαρίσει το σύστημα οπλισμού με ένα τσιμπιδάκι που στην άκρη του φέρει ένα μπαμπάκι ποτισμένο με λάδι, πόσο μάλλον να χτίσει από το μηδέν μια ολόκληρη σοφίτα, κόντρα πλακέ ξύλο από μέσα και όμορφο πυρωμένο κεραμίδι από έξω. Αλλά ο Χρήστος είναι επίμονος άνθρωπος, υπομονετικός σίγουρα, έκανε χρόνια να μάθει τι θα πει πραγματική υπομονή, και σήμερα μπορεί να καθαρίσει το όπλο του χωρίς να φοβά- 9

Αλλά ο Χρήστος αυτό το έκανε για ψυχαγωγία, δεν ήταν ποτέ βίαιος άνθρωπος.

4 ται τον ιδρώτα που στάζει από τα βλέφαρά του επάνω στα μεγάλα γυαλιά της πρεσβυωπίας και τη στραβωμένη του μύτη. Φυσικά τα κατάφερε, οπότε ο μηχανισμός τώρα είναι λαδωμένος, γλιστρά σαν καλογρασαρισμένο ρουλεμάν, άρα ο Χρήστος μπορεί να βιδώσει πάλι το ατσάλινο κάλυμμα επάνω στο σώμα της Γουίντσεστερ και να συνεχίσει την ευλαβική αλληλουχία βημάτων καθαρισμού. Τώρα πρέπει να πάρει το μακρύ κοντάρι με τη μυτερή άκρη και να τοποθετήσει ξανά επάνω του ακόμα ένα μπαμπάκι βουτηγμένο στο λάδι. Με προσοχή σηκώνει τη σκανδάλη και την μπλοκάρει, διατηρώντας την έτσι ανοιχτή με ένα στρογγυλό κομμάτι πλαστικό, τόσο μεγάλο όσο να επιτρέπει το κοντάρι να περνά από μέσα του, και κατ αυτόν τον τρόπο να βρίσκει τον δρόμο για να εισβάλλει στην κάννη. Κλασικό λάθος να νομίζει ο κόσμος ότι η κάννη της καραμπίνας καθαρίζεται από την άκρη της, πολύ κλασικό. Ο Χρήστος το σκέφτηκε και χασκογέλασε, κουνώντας το κεφάλι του σοφά προς τα κάτω. Μα τι χαζοί οι ανίδεοι εκείνοι άνθρωποι που θέλουν να το καθαρίσουν από την άκρη! Έτσι θα καταστρέψουν τη ροή του μετάλλου, άρα και του αέρα. Τα βλήματα πηγαίνουν από τη θαλάμη προς την άκρη της κάννης και όχι ανάποδα, κι έτσι οφείλει να κατευθύνεται και το μπαμπάκι που θα καθαρίσει αυτήν την κάννη. Όπως μια σφαίρα. Ο Χρήστος, ευτυχώς, ξέρει πώς να καθαρίσει σωστά μια επαναληπτική καραμπίνα. Έβγαλε το κοντάρι, ξεμπλόκαρε τη σκανδάλη και χάιδεψε τα αρχικά που ήταν σκαλισμένα στο ξύλινο κομμάτι του σώματός της: Χ.Σ., δηλαδή Χρήστος Σταμέλος. Όλα του τα όπλα ήταν σκαλισμένα και έφεραν τα αρχικά του, ακριβώς όπως έκαναν και στην Άγρια Δύση οι καουμπόηδες αυτό έκανε λοιπόν και ο Χρήστος. Τη γέμισε με τρεις σφαίρες έντεκα χιλιοστών, άκαπνες. Δεν του αρέσουν οι σφαίρες με μαύρο μπαρούτι γιατί κάθε 10

συνεχίσει την ευλαβική αλληλουχία βημάτων καθαρισμού. Τώρα πρέπει να πάρει το μακρύ κοντάρι με τη μυτερή άκρη και να τοποθετήσει ξανά επάνω του ακόμα ένα μπαμπάκι βουτηγμένο στο λάδι.

5 πυροβολισμός πλημμυρίζει το πρόσωπό του με μαύρο καπνό, κάνοντας τα ευαίσθητα πενηνταδυάχρονα μάτια του να δακρύζουν ακόμα περισσότερο. Έχει λόγο που βάζει τρεις σφαίρες στο όπλο που αγάπησαν όλοι οι σερίφηδες. Η πρώτη είναι δοκιμαστική, δεν πυροβολείται καν, απλά τη βάζει για να οπλίσει και ακαριαία αφοπλίζει, σιγουρεύοντας ότι ο μηχανισμός λειτουργεί ορθά. Η δεύτερη είναι η τυχερή σφαίρα, εκείνη που θα εκτοξευτεί από την εσωτερική έκρηξη μπαρουτιού της θαλάμης και θα φύγει με ταχύτητα 379 μέτρων το δευτερόλεπτο από φρεσκοκαθαρισμένη κάννη, με προορισμό τον στόχο που κάθε Τρίτη ο Χρήστος στοχεύει. Η τρίτη τοποθετείται μέσα στο τουφέκι μόνο σε περίπτωση που η δεύτερη αποδειχτεί άσφαιρη, χωρίς μπαρούτι, χαλασμένη και ανίκανη να εκπληρώσει τον σκοπό της. Αλλά σήμερα δεν θα χρειαστεί να φτάσει στην τρίτη σφαίρα. Όπλισε και αφόπλισε την πρώτη σφαίρα, μέχρι αυτή να πεταχτεί παρθένα από τη θαλάμη και με ένα απαλό γκλιν να βρει στο χώμα της αυλής του, πίσω από το σπίτι που ο ίδιος έχτισε με τα χέρια του πριν από δύο σχεδόν δεκαετίες. Όχι, λάθος τα υπολόγισε, εξάλλου ποτέ δεν ήταν τόσο καλός με τα νούμερα. Ήταν το 1997, τότε που γύρισε από την Κεϋλάνη, τότε που αποφάσισε να τα ξεχάσει όλα, να μην ξαναφέρει το όνομά της στο μυαλό του. Τότε που ήταν τριάντα επτά ετών. Τέσσερα περίπου χρόνια δηλαδή από την ημέρα που τη συνάντησε. Αλλά όλες αυτές οι σκέψεις τον έκαναν να χάσει τη συγκέντρωσή του και η Γουίντσεστερ άρχισε να φαντάζει βαριά και δύσχρηστη στα χέρια του. Η δεύτερη σφαίρα οπλίστηκε στη θαλάμη, και μετά από ένα απαλό χάδι της σκανδάλης απελευθερώθηκε στο κτήμα της Βαρυμπόμπης, εκεί που χρόνια τώρα ο Χρήστος ζει μόνος. Η σφαίρα έσκισε τη φύση στα 11

Η πρώτη είναι δοκιμαστική, δεν πυροβολείται καν, απλά τη βάζει για να οπλίσει και ακαριαία αφοπλίζει, σιγουρεύοντας ότι ο μηχανισμός λειτουργεί ορθά.

6 δύο και έκανε κάθε μιλιά του δάσους να πάψει. Τα τζιτζίκια κράτησαν την αναπνοή τους για λίγα δευτερόλεπτα και ο αέρας είπε να σταματήσει για τόσο, όσο η σφαίρα να χτυπήσει τον στόχο. Δεν ήταν κέντρο. Δεν ήταν καν στον μεσαίο κύκλο. Αυτή ήταν η Τρίτη του Χρήστου, μια κλασική μέρα που πυροβολεί με τη Γουίντσεστερ του Αλλά σήμερα, απ ό,τι φαίνεται, είναι μια μέρα κακή. 12

για τόσο, όσο η σφαίρα να χτυπήσει τον στόχο. Δεν ήταν κέντρο. Δεν ήταν καν στον μεσαίο κύκλο.

Σχετικά έγγραφα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια