ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝ ΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΙΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΑΘΗΝΑ, 3 ΓΕΝΑΡΗ 2015

Transcript

1 ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝ ΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΙΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΑΘΗΝΑ, 3 ΓΕΝΑΡΗ 2015 Ελληνίδες, έλληνες, Φίλες και Φίλοι, Από τα βάθη της καρδιάς µου ένα ευχαριστώ για την δυναµική και συνειδητή συµµετοχή σας στο νέο µας ξεκίνηµα. Ένα θερµό καλωσόρισµα σε κάθε ενεργό πολίτη που θα υπογράψει το κείµενο της διακήρυξής µας. Υπογραφές - και σήµερα και όλες τις επόµενες ηµέρες, όταν θα οργώνουµε την Ελλάδα, για το Κίνηµα ηµοκρατών Σοσιαλιστών, το Κίνηµά µας. Αποτελεί ένα κείµενο - συµβόλαιο µεταξύ µας, για µια κοινή, δηµιουργική πορεία. Μια πορεία που γεννιέται για σας, µε εσάς, από εσάς. Μια πορεία µε καθαρό πολιτικό στίγµα και όραµα. Μας ρωτάνε, ποιοι είµαστε; Τι πρεσβεύουµε; Απαντάµε: Εµείς δεν ξεκινάµε από το µηδέν. Ξεκινάµε από την αρχή. Και αρχή είναι οι αξίες µας. Αξίες που µας ένωσαν και µας ενώνουν. Εµπνεόµαστε από τις αξίες και τις ζωντανές παραδόσεις του Ανθρωπισµού, του ιαφωτισµού, του Πολιτικού Φιλελευθερισµού, του ηµοκρατικού Σοσιαλισµού και της Οικολογίας. Οι αξίες του Ανθρωπισµού είναι και η πίστη µας στην ελευθερία του ανθρώπου, την προστασία κάθε ατόµου από διακρίσεις, από την περιθωριοποίηση ή ακόµα τη βία, λόγω φύλου, καταγωγής, εθνότητας, ηλικίας, πολιτικής άποψης, σεξουαλικού προσανατολισµού, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων. Είναι η δέσµευσή µας να αγωνιστούµε για θεσµούς που προστατεύουν και σέβονται την προσωπικότητα και τα δικαιώµατα κάθε πολίτη. Ανθρωπισµός σηµαίνει και δέσµευσή µας για ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι αξίες του ιαφωτισµού - η πίστη µας να υπερασπιστούµε τον ορθολογισµό, µε παρρησία να αναζητούµε τις αλήθειες απέναντι στην δηµαγωγία, τον δογµατισµό, τον φονταµενταλισµό, αλλά και την συνοµωσιολογία και τον λαϊκισµό. ιαφωτισµός σηµαίνει και δέσµευσή µας για έναν πολίτη ενηµερωµένο, µέσα από τη συνεχή παιδεία, την αυτοµόρφωση. Θεµέλιο λίθο της κριτικής σκέψης, της καινοτοµίας και πάντα προϋπόθεση της συµµετοχικής δηµοκρατίας. Οι αξίες της ηµοκρατίας και του Πολιτικού Φιλελευθερισµού είναι η πίστη µας στις 1

2 δυνατότητες του πολίτη, του δήµου - µε την αρχαία έννοιά της λέξης, να ελέγχουν την εξουσία, να πολεµούν την υπερσυγκέντρωσή της, την αυθαιρεσία της. έσµευσή µας για µια κοινωνία, ευνοµούµενη, όπου θα εδραιώνεται η ισχύς του δικαίου και όχι το δίκιο του ισχυρού. Με τον πολίτη ενεργό συµµέτοχο, αυτόνοµο, συνδιαµορφωτή ατοµικά και συλλογικά, δηµιουργό και υπερασπιστή θεσµών που προστατεύουν την θεµελιώδη αρχή της Ελευθερίας και της ανοιχτής πλουραλιστικής κοινωνίας. Οι αξίες του Σοσιαλισµού, είναι η πίστη µας για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη σηµαίνει και δέσµευσή µας για δικαιοσύνη ανάµεσα στις κοινωνικές οµάδες, ανάµεσα στις γενιές, αλλά και ευθύνη για την προστασία του περιβάλλοντος. Κοινωνική δικαιοσύνη σηµαίνει δέσµευσή µας για ένα νέο κοινωνικό συµβόλαιο, για ισονοµία, δίκαιη κατανοµή βαρών και διανοµή πλούτου. Ισότητα σηµαίνει και δέσµευσή µας να αγωνιστούµε απέναντι σε κάθε µορφή ανισότητας που στερεί θεµελιώδη δικαιώµατα και δυνατότητες των πολιτών. Οι αξίες της οικολογίας είναι η πίστη µας ότι το µοντέλο ανάπτυξης µπορεί να είναι βιώσιµο, δηµιουργικό, δίκαιο µόνο αν αναδείξουµε το φυσικό µας περιβάλλον και πολιτισµό ως προτέρηµα και πλεονέκτηµα. Σηµαίνει ότι εµπνεόµαστε από τους κανόνες του φυσικού περιβάλλοντος, όπως το σεβασµό της οικο-πολυµορφίας, βιο-ποικιλότητας και αυτονοµίας, της αποκεντρωµένης συµβίωσης, της ισοπολιτείας και αταξικότητας. Μας ρωτάνε, σε ποιους απευθυνόµαστε; Ποιους θέλουµε να εκφράσουµε; Απαντάµε πως φιλοδοξούµε να εκφράσουµε µια κοινωνική συµµαχία που είναι ταυτοχρόνως Συµµαχία ικαιοσύνης και ηµιουργίας, βάσει των αξιών και των αρχών µας. Πολιτική αποστολή µας, δέσµευση και υποχρέωση µας, είναι να σφυρηλατήσουµε τη συµµαχία αυτή, να την εκφράσουµε πολιτικά. Από την µια, ακριβοδίκαιη προστασία όσων έχουν ανάγκη. Από την άλλη, υποστήριξη των δηµιουργικών δυνάµεων για να αναδείξουν το ταλέντο τους, να εφαρµόσουν τις ιδέες τους και να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους. Και πάνω από όλα, αναγνωρίζοντας ότι, τα δικαιώµατα συνεπάγονται υποχρεώσεις. Γι αυτό και δεν θα επιτρέψουµε ποτέ ξανά ο λογαριασµός να σταλεί στην εποµένη γενιά. Η συµµαχία ικαιοσύνης και ηµιουργίας, ενώνει πολιτικά όλους και όλες που αγωνίζονται να δουν τη χώρα να αλλάζει ριζικά προς το καλύτερο, που αγωνίζονται να εµπεδωθούν κανόνες διαφάνειας που να ισχύουν για όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Μας ρωτάνε, µε ποιους συγκρουόµαστε; Ποιος είναι ο αντίπαλός µας; Το 1974, µετά την εθνική τραγωδία της Κύπρου και την κατάρρευση της δικτατορίας, λαϊκή απαίτηση έγινε η απελευθέρωση της Ελλάδας. Όραµα του λαού µας, να απεξαρτηθούµε από τη ρίζα της συµφοράς: την εξάρτησή µας από ξένες δυνάµεις που ήθελαν κυβερνήσεις πιόνια, δηµοκρατίες ελεγχόµενες και λαούς υποταγµένους. Η απεξάρτησή µας αποτελούσε όρο και 2

3 ελάχιστη προϋπόθεση για να εδραιωθεί η λαϊκή κυριαρχία αλλά και να πραγµατοποιηθεί η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό ήταν το µεγάλο στοίχηµα, ο πατριωτικός αγώνας, που ενέπνευσε και την Ιδρυτική Πράξη της 3ης του Σεπτέµβρη του Σήµερα, το 2015, o κύκλος της µεταπολίτευσης κλείνει. Απαίτηση των Ελλήνων πολιτών, είναι η απελευθέρωσή µας από µια νέα εξάρτηση, που έχει τη ρίζα της στην αιχµαλωσία των δηµοκρατικών µας θεσµών. Αιχµαλωσία από µηχανισµούς ενός οικονοµικού, πολιτικού και µιντιακού κατεστηµένου, που υπηρετείται από ένα πελατειακό σύστηµα διακυβέρνησης. Παρά τα µεγάλα επιτεύγµατα των προοδευτικών κυβερνήσεων της µεταπολίτευσης, πελατειακές δοµές, αντιλήψεις, νοοτροπίες και συµπεριφορές, επιβιώνουν, διαχέονται και κυριαρχούν. Αυτές ευθύνονται για την υπονόµευση των δηµοκρατικών λειτουργιών, την περιθωριοποίηση του πολίτη από την πολιτική, την εξάρτηση της αυτοδιοίκησης από ένα συγκεντρωτικό κράτος, τη γιγάντωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη στρεβλή ανάπτυξη και τελικά, τη σπατάλη του πλούτου και των δυνάµεων του Ελληνικού λαού. Οι στρεβλώσεις και οι εξαρτήσεις αυτές, αντί να αντιµετωπιστούν δηµιουργώντας ένα κράτος δικαίου, ενισχύθηκαν συνειδητά από συντηρητικές κυβερνήσεις. Ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας από τη συντήρηση µας κατέστησε ευάλωτους στη διεθνή χρηµατοπιστωτική κρίση και έκθετους όσον αφορά στην εκπλήρωση των ευρωπαϊκών µας υποχρεώσεων. Πέραν του ότι παρέδωσε ελλείµµατα και χρέη, υπονόµευσε τη διεθνή µας αξιοπιστία και οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα µιας νέας εθνικής τραγωδίας, στο φάσµα µιας χρεοκοπίας, και την κοινωνία σε µια σκληρή δοκιµασία. Σήµερα, η απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για απελευθέρωση από τα δεσµά αυτού του πελατειακού συστήµατος, µπορεί και πρέπει να µετασχηµατιστεί σε ένα κίνηµα αξιών. Απαντάµε, λοιπόν - σε όσους µας ρωτούν µε ποιούς συγκρουόµαστε: Η διακήρυξή µας, είναι απολύτως καθαρή και σαφής. Περιγράφει τους στόχους και καλεί όλους στον αγώνα, γιατί, Συγκροτούµε µέτωπο απέναντι σε όσους κυνηγούν την εξουσία ως λάφυρο για ιδιοποίηση, σε όσους θεωρούν ότι µπορούν να παρασιτούν σε βάρος του δηµόσιου συµφέροντος. Συγκροτούµε µέτωπο απέναντι σε όσους θεωρούν ότι έχουν το προνόµιο να αυθαιρετούν χωρίς να λογοδοτούν. Συγκροτούµε µέτωπο απέναντι στην αντίληψη της συντήρησης, δεξιάς και αριστερής, αλλά και σε όσους ταυτίστηκαν µαζί της. Τη συντήρηση, που αντιµετωπίζει το δηµόσιο σαν πελατειακό λάφυρο, που υπονοµεύει τη δηµοσιονοµική υπευθυνότητα µε τον διαρκή κίνδυνο εκτροχιασµού της οικονοµίας. Αντίπαλός µας το σύστηµα του πελατειακού καπιταλισµού, και ένα κατεστηµένο που άφησε αυτές τις αντιλήψεις, τις πρακτικές να γιγαντωθούν, να οδηγήσουν τη χώρα στο γκρεµό και να πνίξουν τις δυνατότητες του λαού και της πατρίδας µας. 3

4 Συγκροτούµε µέτωπο απέναντι στον νεοφιλελευθερισµό εδώ στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, και κυρίως, απέναντι στις παλιές και νέες ανισότητες που αυτό παράγει. Μας ρωτάνε, τι λέµε που δεν λένε οι άλλοι; Ποια είναι η βασική πολιτική µας πρόταση; Απαντάµε: Η εµπειρία πέντε ετών από το ξέσπασµα της κρίσης, που σοβούσε χρόνια, οδηγεί σε ένα πολύ απλό συµπέρασµα, για το οποίο δεν µιλάει κανείς ή για την ακρίβεια, όλοι µιλάνε και τσακώνονται για όλα, εκτός από την ταµπακιέρα: Εµείς λέµε: Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποφύγει οριστικά τον κίνδυνο, δεν πρόκειται να µπορεί να αντιµετωπίσει τις µεγάλες προκλήσεις των αλλαγών που ζούµε ή επέρχονται, δεν πρόκειται να υπερβεί την κρίση και να ανακάµψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, συθέµελα, στη βάση αρχών και αξιών για µία σύγχρονη λειτουργική δηµοκρατία. Χρειάζεται την επανάσταση του αυτονόητου. Αυτή η επανάσταση βασίζεται στην βαθιά πεποίθησή µας ότι η Ελλάδα µπορεί. Αρκεί να πιστέψει στον εαυτό της. Αρκεί να µην θεωρούµε ότι για όλα τα δεινά φταίνε κάποιοι ξένοι προστάτες ή από την άλλη ότι, η σωτηρία µας, η λύση των πάντων, θα έρθει ως δια µαγείας όταν εµφανιστεί κάποιος ξένος προστάτης. Όσο και εάν µας επηρεάζει το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, όσο και εάν ο αγώνας των δηµοκρατών και σοσιαλιστών είναι και αγώνας ευρωπαϊκός, είναι αγώνας διεθνιστικός, τόσο έχουµε χρέος να διατρανώνουµε την πίστη µας σε µια αλήθεια, ότι ο δικός µας πατριωτισµός εδράζεται στην πεποίθηση ότι µπορούµε, εµείς, οι Έλληνες, µαζί και συλλογικά, να αλλάξουµε την Ελλάδα. Αν δεν το κάνουµε εµείς, κανείς δεν θα το κάνει. Και όταν εµείς συλλογικά το κάνουµε, όσοι και να µας επιβουλεύονται δύσκολα θα πετύχουν. Ο τόπος µας, σήµερα, έχει απόλυτη ανάγκη ενός πολιτικού φορέα που θα εκφράζει καθαρά και θα υλοποιεί µε αξιοπιστία και χωρίς συµβιβασµούς στην πράξη την συλλογική µας δέσµευση για προόδο, ενώνοντας τις δυνάµεις της προοδευτικής αλλαγής απέναντι στην δεξιά ή αριστερή συντήρηση και όσους ταυτίστηκαν µαζί της. Εµείς λέµε, λοιπόν - θα δουλέψουµε, θα πιέσουµε, θα παλέψουµε για να αποκτήσει η Ελλάδα το δικό της Ελληνικό Σχέδιο. Σχέδιο πατριωτικό, που κανείς δεν µας επιβάλλει. Που επιλέγουµε εµείς, είναι κτήµα του Έλληνα και της Ελληνίδας. Ελληνικό σχέδιο και Θεσµοί που λειτουργούν, µε τον πολίτη συµµέτοχο και τελικό κριτή. Έτσι θα οικοδοµηθεί η Μεταπελατειακή Ελλάδα, µία Ελλάδα Αξιών, ικαιοσύνης, ηµιουργίας. Μόνο έτσι οι πολίτες θα δουν βελτίωση στην καθηµερινότητά τους, αποτινάσσοντας την ανασφάλεια και την αίσθηση ότι όλα γίνονται ερήµην τους. 4

5 Μόνο έτσι θα δούµε επενδύσεις και ανάπτυξη βιώσιµη. Μόνο έτσι θα µπορούµε να υποσχεθούµε στις νέες γενιές δουλειά και ευηµερία. Μόνο έτσι θα εγγυηθούµε την χρηστή διοίκηση και υπεύθυνη δηµοσιονοµική πολιτική. Μόνο ένα σχέδιο θα µας δώσει δύναµη διαπραγµατευτική απέναντι σε εταίρους και δανειστές, στη σηµερινή συγκυρία, ώστε να πούµε: όχι άλλη πολιτική λιτότητας. Μόνο έτσι µπορούµε να πετύχουµε και τους καλύτερους όρους στην διαπραγµάτευση για τη διαχείριση του χρέους µας. Το Σχέδιο µας βασίζεται σε ένα τρίπτυχο Απελευθέρωση, Ανθρωπιά, Ανάπτυξη: Προϋπόθεση πρώτη: Απελευθέρωση της δηµοκρατίας µας, των πολιτειακών θεσµών µας, από τον πελατειακό και µοιραίο εναγκαλισµό από ισχυρά συµφέροντα και δουλείες. Οι αρχές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της διαβούλευσης, της άµεσης συµµετοχικής δηµοκρατίας, της αποκεντρωµένης και αποτελεσµατικής διοίκησης, της κοινωνικής λογοδοσίας, του δηµοκρατικού ελέγχου κάθε εξουσίας, της ισχύος του δικαίου, αποτελούν πυξίδα για µας. Προϋπόθεση δεύτερη: Ανθρωπιά και αλληλεγγύη απέναντι στη σκληρότητα των ανισοτήτων, που διαρρηγνύουν την κοινωνική συνοχή ενώ περιθωριοποιούν ανέργους, φτωχούς, συνταξιούχους και αδύναµα στρώµατα της κοινωνίας. Απέναντι στην κυριαρχία των δηµοσιονοµικών δεικτών, προβάλλουµε και την καθοριστική σηµασία των κοινωνικών δεικτών. Πυξίδα µας η κοινωνική δικαιοσύνη µέσα από ένα κράτος που δίκαια θα κατανέµει βάρη, δίκαια θα διανέµει πλούτο, δίκαια θα εξασφαλίζει το ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης απαραίτητοι όροι για να εξασφαλίσουµε σιγουριά και ασφάλεια για τον κάθε πολίτη. Προϋπόθεση τρίτη: Ανάπτυξη βιώσιµη, που θα εδράζεται στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού µας ιστού επενδύοντας στα δικά µας συγκριτικά πλεονεκτήµατα. Θέλουµε την επιχειρηµατικότητα, την επιχειρηµατική πρωτοβουλία που εδράζεται σε παραγωγικές και όχι παρασιτικές βάσεις, αξιοποιώντας ότι πολυτιµότερο έχει η χώρα µας: Τον άνθρωπο, τον ελληνικό πολιτισµό και το µοναδικό ελληνικό περιβάλλον. Πυξίδα µας οι νέες βιώσιµες τεχνολογίες, η εκπαίδευση που αναδεικνύει την δηµιουργική και κριτική σκέψη, που απελευθερώνει το ανθρώπινο δυναµικό και το θωρακίζει απέναντι στις παγκόσµιες τεχνολογικές και οικολογικές εξελίξεις. Μας ρωτάνε, γιατί χρειάζεται ένα νέο Κίνηµα τώρα; Απαντάµε: Για 5 κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί η χώρα, προκειµένου να πορευθεί µε ασφάλεια στο µέλλον, χρειάζεται αποφασιστικότητα και πολιτικές δυνάµεις και ηγεσίες που βάζουν πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της, χωρίς να υπολογίζουν προσωπικό ή πολιτικό κόστος. 5

6 Η χώρα στερείται τέτοιας ηγεσίας σήµερα ακόµα και η προγραµµατισµένη έξοδος από το Μνηµόνιο θυσιάστηκε στο βωµό απαράδεκτων µικροκοµµατικών σκοπιµοτήτων. εύτερον, γιατί είναι αναγκαία η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των δυνάµεων της προόδου. Των δυνάµεων που όταν ξέσπασε η κρίση του 2009 ανέλαβαν τις ευθύνες τους µε γενναιότητα και ξεκίνησαν τις µεγάλες αλλαγές που είχε ανάγκη η χώρα. Των δυνάµεων που και σήµερα υπερασπίζονται την επανάσταση του αυτονόητου. Των δυνάµεων που υπερασπίζονται το δικαίωµα του λαού να γνωρίζει - µέσω της διαύγειας για παράδειγµα, ότι τα λεφτά του δεν σπαταλώνται αλλά αξιοποιούνται µε διαφάνεια και µε αποτελεσµατικό τρόπο, για την ανάπτυξη, την πρόνοια, την παιδεία, την υγεία. Των δυνάµεων που είδαν µε αγανάκτηση την προσπάθεια προοδευτικών δηµοκρατικών αλλαγών, που ξεκίνησε στα τέλη του 2009, να υπονοµεύεται συστηµατικά την περίοδο Τρίτον, γιατί στη δηµόσια ζωή της χώρας, είναι αναντικατάστατος ο πρωταγωνιστικός ρόλος των δηµοκρατών σοσιαλιστών. Για κυβερνητικές συνεργασίες µε ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο. εν θα γίνουµε παρακολούθηµα κανενός. Ακόµα περισσότερο, δεν µπορούµε να είµαστε ουραγός της δεξιάς, επισφραγίζοντας συντηρητικές και πελατειακές πολιτικές. Οπισθοχωρώντας από τη θέση που µας επιβάλλει µια αδήριτη ανάγκη, για µεταρρυθµίσεις προοδευτικές και δηµοκρατικές. Τέταρτον, γιατί πρέπει να αποκαλύπτονται συνεχώς αλήθειες. Αλήθειες που πνίγηκαν κάτω από ένα πέπλο σιωπής και συνοµωσιολογίας. Αλήθειες που πόναγαν ένα κατεστηµένο που δεν άντεχε αλλαγές για µια Ελλάδα ευνοµούµενη και δίκαιη. Κατεστηµένο που ήξερε και ξέρει ότι, λεφτά υπάρχουν, αλλά δεν ήθελε και δεν θέλει ένα φορολογικό σύστηµα δίκαιο και διαφανές, δεν ήθελε και δεν θέλει να σπάσει η πελατειακή εξάρτηση του πολιτικού συστήµατος, δεν ήθελε και δεν θέλει ένα ισχυρό δηµόσιο να προστατεύει τα δικαιώµατα του πολίτη και όχι τα προνόµια των λίγων. Και πέµπτον, γιατί πρέπει να δώσουµε φωνή και δύναµη στους χιλιάδες πολίτες που µοιραζόµαστε τις ίδιες αξίες. Για να ξέρουν οι πολίτες και να αισθάνονται ότι, δεν θα υπονοµευτεί το δικαίωµα τους να έχουν φωνή - φωνή που θα είχε ακουστεί όταν εµείς προτείναµε δηµοψήφισµα. Πολίτες που σήµερα ασφυκτιούν, είτε γιατί είναι πολιτικά άστεγοι, είτε γιατί έχουν να επιλέξουν κόµµατα και πολιτικές ηγεσίες που δεν τους εκφράζουν. Πολίτες που θέλουν να συνδιαµορφώσουν µε τη φωνή τους, µε τη συµµετοχή και αυτοοργάνωσή τους, το νέο κοινό πολιτικό µας σπίτι. Για να ανασυντάξουµε όλοι µαζί τις προοδευτικές δυνάµεις - και µαζί την Ελλάδα. Φίλες και φίλοι, Όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν την πρωτοβουλία µας, µιλάνε για προσωπική µου ατζέντα. Κλείνουν τα αυτιά στους χιλιάδες συµπολίτες µας, πρώην και νυν µέλη και φίλους του ΠΑΣΟΚ, που ζητούσαν κάτι να γίνει επιτέλους για να σταµατήσει ο αφανισµός των αξιών µας από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Τους αγνοούν. Όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν, µιλάνε για «διάσπαση». 6

7 Εµείς µιλάµε για λύτρωση. Μιλάµε για δηµιουργική ρήξη. Και µέσα από αυτήν, για την εκ νέου σύνθεση των δυνάµεων της προόδου από τη βάση - και στη βάση των αξιών µας, όχι µε παιχνίδια κορυφής που δεν αφορούν κανένα. εν θέλουν να καταλάβουν ότι το σηµερινό ξεκίνηµα δεν είναι υπόθεση ενός. Είναι υπόθεση πολλών. Πάρα πολλών. Αλλά αφού εγκαλούµαι προσωπικά, ας απαντήσω και µε ένα πιο προσωπικό τόνο. Αν σκεφτόµουν το προσωπικό µου όφελος, θα βολευόµουν σε αυτά που µου πρότειναν. Τη σιγουριά της επανεκλογής, τη σίγουρη βουλευτική έδρα. Με αντάλλαγµα, τι; Τη σιωπή µου σε µια επίπλαστη ενότητα, που βυθίζει µία ολόκληρη παράταξη στην ανυποληψία και που οι περισσότεροι καταγγέλλουν στις µεταξύ τους συζητήσεις, αλλά "καταπίνουν" δηµοσίως. Αυτό θα έκανα, αν είχα προσωπική ατζέντα, θα σιωπούσα - θα βολευόµουν. Επέλεξα, για άλλη µία φορά, το δύσκολο δρόµο. Επέλεξα, να βάλω και πάλι το κεφάλι µου στο ντορβά και να αναλάβω πρωτοβουλία δηµιουργικής ρήξης µε το κοµµατικό κατεστηµένο. Αυτός είµαι. Αυτός ήµουν. Αυτός θα είµαι πάντα. Η απόφαση αυτή ήταν από τις δυσκολότερες στη ζωή µου. Αλλά στην πολιτική έχω ταχθεί να υπηρετώ την πατρίδα. Το κοινό καλό. Να υπηρετώ αυτό που θεωρώ το δίκιο, το σωστό, το προοδευτικό, το ανθρώπινο. Πολλές φορές αναγκάστηκα να πάρω δύσκολες αποφάσεις για τα πιστεύω µου. εν συµβιβάστηκα ποτέ µε την λογική της αποφυγής του πολιτικού κόστους. Σίγουρα έκανα λάθη. Αλλά για το κοινό καλό ποτέ δεν υπολόγισα το προσωπικό όφελος. Όταν πάλεψα για την ελεύθερη ραδιοφωνία, ενάντια σε όσους µου φώναζαν να µην το κάνω. Όταν µίλησα για την ανάγκη να µην φυλακίζουµε χρήστες ναρκωτικών πολλοί µε λοιδώρησαν. Όταν ανέλαβα το Υπουργείο Παιδείας εν µέσω γενικευµένης απεργίας. Οταν υπερασπίστηκα µια πολιτεία που θα βλέπει τον µετανάστη µε ανθρωπιά. Όταν άλλαξα την πολιτική µας απέναντι στην Τουρκία. Πολλοί µε κατηγόρησαν αλλά καταφέραµε να µπει η Κυπριακή ηµοκρατία στην ΕΕ. Καταφέραµε, παρά τα ανοιχτά θέµατα, να ανοίξουµε έναν ειρηνικό διάλογο και διαύλους συνεργασίας, στο εµπόριο, τον τουρισµό. 7

8 Όταν ανέλαβα Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, λίγο πριν τις εκλογές, µπροστά στο φάσµα σίγουρης ήττας. Προσπάθησα να τα αλλάξω όλα, µπορεί να µην πέτυχα, αλλά το προσπάθησα. Όταν µαζί µε πολλούς συντρόφους σηκώσαµε το βάρος µιας επαπειλούµενης χρεοκοπίας - αναλαµβάνοντας βάρος που δεν µας αναλογούσε - το έκανα για την πατρίδα, χωρίς να υπολογίζω το κεφάλι µου. Πόνεσα για τις αποφάσεις µου. Πολύ. Και περισσότερο βλέποντας ότι δεν είχαµε χρόνο να είναι ακριβοδίκαιες. Αλλά δεν φυγοµάχησα, δεν κρύφτηκα, δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον, δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια. Κάποιοι θα πουν ότι το πλήρωσα ακριβά. Ίσως, αλλά θα το πλήρωνε πολύ ακριβότερα η χώρα και οι Έλληνες. Μακάρι να είχαµε το χρόνο να αλλάξουµε την Ελλάδα πριν µας βρει η κρίση. Αλλά εµείς αναλάβαµε όταν πια η κρίση είχε φτάσει στο τελικό της στάδιο. Και απλά εκδηλώθηκε. Ήρθε ο λογαριασµός όλου του σάπιου συστήµατος διακυβέρνησης που σπατάλησε πόρους, διάβρωσε θεσµούς και πήγε την χώρα στα βράχια. Με αυτό το σύστηµα συγκρουστήκαµε. Παρότι, παράλληλα, είχαµε να πάρουµε τα πιο δύσκολα και σε πολλές περιπτώσεις άδικα µέτρα, για να µην βουλιάξει η χώρα. Συγκρουστήκαµε, κάναµε τα πρώτα βήµατα. Μας πολέµησαν σκληρά. Για να µην αλλάξουµε την Ελλάδα. Να µην κάνουµε την κρίση µια ευκαιρία για µια διαφορετική, δηµιουργική και δίκαιη Ελλάδα. Το έργο µας δεν ολοκληρώθηκε. Και στη συνέχεια αποδοµήθηκε. Χάσαµε µάχες. Αλλά δεν ηττηθήκαµε. Αυτήν την πορεία οπισθοδρόµησης καλούµαστε σήµερα να ανακόψουµε. Το σηµερινό µας ξεκίνηµα, δεν είναι ξεκίνηµα για να γίνουµε µέρος του συστήµατος. Αντιθέτως είναι για να ενισχυθεί η αντισυστηµική φωνή, η φωνή των αλλαγών που χρειάζεται επιτέλους η χώρα µας. Αυτό θέλω και αυτό θέλουµε να υπηρετήσουµε. Πήραµε λοιπόν µια δύσκολη απόφαση. Μέσα σε ελάχιστες µέρες, να ξεκινήσουµε κάτι νέο. Να κάνουµε την τοµή. Μια ρήξη. Να λυτρώσουµε δυνάµεις που θα συµβάλλουνε στην δηµιουργία ενός νέου κινήµατος. Ενός κινήµατος που ανταποκρίνεται στις ιστορικές ανάγκες του τόπου. Που δεν φοβάται να µιλήσει για τα πραγµατικά προβλήµατα του τόπου. 8

9 Και πολλές αλήθειες πρέπει να ειπωθούν. Ο χρόνος είναι µικρός. Το έργο µια µεγάλη πρόκληση. Και η δύναµή µας είστε εσείς. Κανείς άλλος. Η εθελοντική προσφορά σας. Μαζί θα σηκώσουµε το βάρος ενός δύσκολου αγώνα. Που τώρα ξεκινά. Ξεκινά µε πρώτο µεγάλο σταθµό τις εθνικές εκλογές. Αλλά δεν σταµατά εκεί. Αντίθετα, την εποµένη των εκλογών θα κορυφωθεί η δηµιουργική µας δουλειά. ουλειά συµµετοχική για το πρόγραµµα, τις δηµοκρατικές δοµές του νέου µας Κινήµατος, για θεσµούς που καινοτοµούν και αξιοποιούν ό,τι νεωτερικό υπάρχει για την συµµετοχική και άµεση δηµοκρατία. Αλλά στόχος σήµερα είναι να ακουστούµε, να ακουστούµε δυνατά και µε κοινοβουλευτική παρουσία. Μια κοινοβουλευτική παρουσία που τολµά να αποκαλύπτει αλήθειες. Να αναδείξουµε τις αξίες µας, να αναδείξουµε την ελπίδα για µια διαφορετική Ελλάδα. Να συγκρουστούµε µε νοοτροπίες και πρακτικές που πήγαν την Ελλάδα πίσω. Φίλες και φίλοι, Κάποιοι, ελλείψει επιχειρηµάτων, επικαλούνται τον Αντρέα, εναντίον µου, εναντίον µας. εν ξέρω πώς είναι τόσο σίγουροι τι θα έλεγε ο Αντρέας σήµερα. Ξέρω όµως τι έκανε ο Αντρέας Παπανδρέου το 1974 όταν αποφάσισε να µη συµβιβαστεί µε το κοµµατικό κατεστηµένο. Έχω υπηρετήσει τις αξίες µας από την εποχή του ΠΑΚ, πάνω από 40 χρόνια. Αυτή η διαδροµή ήταν και είναι µια ζωή και αστείρευτη πηγή γνώσης και εµπειρίας. Αυτή τη διαδροµή, µε τόσους φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους, την τιµώ, τη σέβοµαι. Αγώνες αξέχαστους: απεργίες πείνας έξω από Ελληνικές πρεσβείες και προξενεία, στη Στοκχόλµη και στον Καναδά. Οργανωτικό κλιµάκιο στην Κεντρική και υτική Μακεδονία στα πρώτα βήµατα του νέου τότε κινήµατος. ίκτυα λαϊκής επιµόρφωσης παντού στην Ελλάδα, για πολίτες συµµέτοχους. Μάχες για τις µεγάλες τοµές στο κοινωνικό κράτος, για ένα νεό αγροτικό συνεταιρισµό, για το Ανοιχτό Πανεπιστήµιο, για την ισότητα των γυναικών µετά το 81. Για ένα κίνηµα συµµετοχικό και δηµοκρατικό. Όλα αυτά, Είναι µέρος της συλλογικής µας ιστορίας. Είναι κοµµάτι της προσωπικής µου ιστορίας. Είναι παράδοση και αρχές. Είναι µνήµες και αγώνες. Είναι πόνος και χαρές. Πάνω από όλα όµως, είναι µια ευθύνη. Μεγάλη ευθύνη. Ευθύνη που δεν µε αφήνει ούτε να αδιαφορήσω ούτε να λιγοψυχήσω. Αυτό το αίσθηµα ευθύνης µε οδήγησε τελικά να πάρω αυτή την απόφαση. Ευθύνη να αναβιώσουµε τον αγώνα για πραγµατική πρόοδο στη χώρα. Ευθύνη να ξαναδώσουµε κέφι και αισιοδοξία για το τι µπορούµε να κάνουµε ως Ελλάδα. 9

10 Ευθύνη να µην επικρατήσει το ψέµα, η µισαλλοδοξία, η πόλωση. Ευθύνη να επιδιώκουµε εθνικές συναινέσεις βασισµένες σε αρχές. Ευθύνη να συµβάλουµε στην σταθερή πορεία εξόδου από την κρίση. Αυτή είναι η ευθύνη που αισθάνοµαι απέναντι στην παράδοσή µας, απέναντι σε τόσους νέους και παλιούς συντρόφους. Με ξέρετε. Ξέρετε ότι δεν έχω κάτι να κρύψω ούτε µε κρατάει κανείς. Αυτή η µάχη, είναι και πάλι µια µεγάλη ευθύνη που αναλαµβάνουµε. Αλλά αξίζει. Αξίζει και µόνο από τον ενθουσιασµό σας. Έναν ενθουσιασµό που χρειάζεται να διαχέουµε, να σκορπίσουµε, να ενσπείρουµε σε όλη την Ελλάδα. Σπάζοντας τη µιζέρια και την απογοήτευση. Ελληνίδες, Έλληνες, Φίλες και φίλοι, Η µακρά πορεία των δηµοκρατικών, προοδευτικών, σοσιαλιστικών δυνάµεων του τόπου, είναι συνυφασµένη µε τα µεγάλα σταυροδρόµια που συνάντησε ο σύγχρονος Ελληνισµός. Οι Φιλελεύθεροι του Ελευθερίου Βενιζέλου, η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνηµα του Ανδρέα Παπανδρέου, απάντησαν στα κρίσιµα διλήµµατα της εκάστοτε εποχής. Σήµερα η χώρα βρίσκεται και πάλι σε ένα σταυροδρόµι. Η παράταξη των αρχών και αξιών που µας ένωσαν και µας ενώνουν, βρίσκεται κι αυτή σε κρίση. Τα νέα διλήµµατα και κοινωνικά προβλήµατα που αντιµετωπίζουµε, δεν θα απαντηθούν µε βολικές διευθετήσεις και συνδιαλλαγές. Χρειάζονται νέες πολιτικές προτάσεις, διαρκής σύγκρουση µε το πελατειακό κατεστηµένο, δηµιουργική ρήξη µε το κοµµατικό κατεστηµένο, συνεργασία και συµµαχία µε τα νέα κινήµατα που οργανώνονται παντού στην υφήλιο - από το διαδίκτυο µέχρι την τοπική κοινωνία. Ήρθε η ώρα για το επόµενο βήµα. Η κρίση µάτωσε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Είναι όµως και µια πρόκληση να µετατρέψουµε την κρίση σε ευκαιρία, για να οικοδοµήσουµε τη χώρα σε γερά θεµέλια. Από αυτήν την κρίση δεν θα βγούµε ένας ένας. Από αυτή τη κρίση θα βγούµε, µόνο αν βγούµε µαζί. Ναι, συλλογικά, µε τον γείτονά µας, τον συνάδελφό µας, τον συµπατριώτη µας. Εφόσον δουλέψουµε όλοι µαζί µε συγκεκριµένο σχέδιο. Απευθύνουµε σήµερα κάλεσµα συµµετοχής στο νέο πολιτικό φορέα των αξιών µας, το «ΚΙΝΗΜΑ ηµοκρατών Σοσιαλιστών». 10

11 Απευθυνόµαστε σήµερα στους Έλληνες πολίτες αναλαµβάνοντας τη δέσµευση να πραγµατοποιήσουµε σύντοµα µετά τις εκλογές το ανοικτό ιδρυτικό µας Συνέδριο. Το Συνέδριο στο οποίο θα αποφασιστούν τα πάντα: από το οριστικό όνοµα και το σύµβολο του Κινήµατός µας έως την περαιτέρω επεξεργασία των πολιτικών µας θέσεων, των στρατηγικών µας επιλογών και συµµαχιών και την εκλογή οργάνων, ανοίγοντας το δρόµο για την εκλογή ηγεσίας από τη βάση. Τα πάντα µέσα από συµµετοχικές διαδικασίες, σε µια λογική αυτοοργάνωσης και οριζόντιας κινητοποίησης. Όλα συµµετοχικά, όλα κινηµατικά, όλα από τη βάση. Η δέσµευση αυτή δεν αποτελεί συγκυριακή υπόσχεση. Συνδέεται άρρηκτα µε την φιλοσοφία που µας διέπει. Θέλουµε να γίνουµε η αλλαγή που πρεσβεύουµε. Μας συνδέουν, µας ενώνουν κοινές αξίες. Από όσους ενστερνίζονται το πλαίσιο αρχών αυτής της διακήρυξης, ζητούµε να συµµετάσχουν ενεργά, µε τις απόψεις τους, την πολυµορφία των ιδεών και προτάσεών τους. Να συµβάλουν στην δυναµική ενός Κινήµατος που συνεχώς θα ανανεώνεται σε ιδέες, σε προτάσεις, σε δοµές, µε στόχο πάντα το δηµόσιο καλό, τη διασφάλιση ελευθεριών, δικαιωµάτων, δηµιουργικών δυνατοτήτων για την χώρα και τον πολίτη. Όπως αξίζει σε ένα πραγµατικό κίνηµα ηµοκρατίας και Σοσιαλισµού. Καλούµε τον Ελληνικό Λαό να πάρει µέρος στις ανοιχτές συµµετοχικές διαδικασίες του Κινήµατος των ηµοκρατών Σοσιαλιστών. Να αναδείξει πολιτικούς - φορείς νέων ιδεών, καινοτόµων πολιτικών, που µαζί και µε τους ενεργούς πολίτες θα πρωτοστατήσουν για τη µετάβαση στη «Μεταπελατειακή Ελλάδα», την Ελλάδα της ικαιοσύνης και της ηµιουργίας. Να συνδιαµορφώσει την φυσιογνωµία του νέου κεφαλαίου της παράταξης των διαχρονικών αξιών που µας ενώνουν. Η Ελλάδα δεν µπορεί να περιµένει. Οι αξίες µας, µας καλούν και πάλι. Ήρθε η ώρα. Σήµερα, 3 του Γενάρη 2015, Πάµε! 11