ΝΥΧΤΑ, ΣΤΑΣΟΥ! MARILYN MANSON ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ HEDWIG AND THE ANGRY INCH ΑΓΙΟΣ MORRISSEY ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ BAREBACK MOUNTAIN

Transcript

1 ΤΟ SCREW ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 18 ISSN ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008 #3 b e c a u s e f a g s c a n r e a d ΑΝΝΑ ΓΟΥΛΑ: ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΛΑΪΚΟ ΝΥΧΤΑ, ΣΤΑΣΟΥ! MARILYN MANSON ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ HEDWIG AND THE ANGRY INCH ΑΓΙΟΣ MORRISSEY ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ BAREBACK MOUNTAIN Q & A ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ STR8 TALK LESBIAN TALK ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΜΗΝΑ SCREW & THE CITY ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΜΟΥΣΙΚΗ BY ENOLA CITY GUIDE

2 Editorial Κορίτσια και αγόρια, χαίρετε! Το τρίτο τεύχος του Screw είναι στα χέρια σας, ανανεωμένο με δύο νέες στήλες. Ήδη από το προηγούμενο τεύχος φιλοξενούμε την πιο ενδιαφέρουσα μουσική στήλη σε επιμέλεια του dj Nico T και χορηγία του Enola. Νέος στην παρέα μας είναι ο Αλέξανδρος Τανασκίδης που εγκαθίσταται στη στήλη «Στα όρθια». Πρωτοχρονιάτικο και εν γένει εορταστικό το τρίτο μας τεύχος. Γενικό θέμα: μουσική και γκέι κουλτούρα. Πώς αντιμετωπίζουμε οι γκέι τη μουσική; Τι σημαίνει για μας; Τι εκφράζουμε μέσα από τη μουσική που ακούμε, μέσα από τα είδωλα που δημιουργούμε; Τι άλλαξε στην πορεία των χρόνων; Τι σημαίνει να είσαι λεσβία τραγουδίστρια στη Θεσσαλονίκη; Αυτά και άλλα πολλά μελετούν οι συντάκτες και οι συντάκτριές μας. Μην ξεχνάτε το μεγάλο εορταστικό πάρτι μας την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου στο Ελί Ελά στη Θεσσαλονίκη, όπου θα παρουσιάσουμε το Screw, θα γιορτάσουμε όλοι μαζί και θα μοιράσουμε αναμνηστικά και χρήσιμα δώρα. Επίσης το χριστουγεννιάτικο πάρτι της Queer Company στις 28 Δεκεμβρίου στο Ka3arma club στην Αθήνα. Τέλος, μην χάσετε το Fucksheet, την ειδική έκδοση που κυκλοφορεί η ομάδα του Screw επ αφορμή της 1ης Δεκεμβρίου, παγκόσμιας ημέρας κατά του HIV/ AIDS. Και να παρακολουθείτε το σάιτ μας gorgo.biz. Καλές γιορτές, καλό και πολύ φαγητό και με το καλό να μας μπει ο νέος χρόνος (με προφύλαξη πάντα!) because fags can read Μηνιαία εφημερίδα ενάντια στην ομοιομορφία ISSN Ιδιοκτησία Queer Publications, Ιωαννίδης Ευδ. Ανδρέας, Βλαχοπούλου 2, Αθήνα, Εκδότης Ανδρέας Ιωαννίδης Διευθύνεται από συντακτική επιτροπή Α. Μπατσιούλας, Γ. Τσιτιρίδης, Ν. Θεοδώρου Αρχισυντάκτης Άρης Μπατσιούλας Στο τεύχος αυτό συνεργάστηκαν Άρης Μπατσιούλας, Γιώργος Τσιτιρίδης, Νίκος Θεοδώρου, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Αλέξανδρος Τανασκίδης, Σταυρούλα η μικρή παιδούλα, Lady, Μπιμπελόγατα Με την υποστήριξη: Εκδόσεις «Γοργώ» GayWorld Επικοινωνία screw@gorgo.biz screw.gorgo.biz Υπεύθυνος διαφημίσεων Γιώργος Τσιτιρίδης, tsitiridis@yahoo.com, Μας τιμούν με τη φιλοξενία τους Stretto Καρόλου Ντηλ 18 Eli Ela Λ. Βύρωνος 5, Διαγώνιος Γαζία Καρόλου Ντηλ 22 Βιβλιοπωλείο Ιανός Αριστοτέλους 7 Βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία Λ. Νίκης 3 Bigaroon Παύλου Μελά 14 Da.Da Περιστερίου 4, Λαδάδικα Κινηματογράφος «Ολύμπιον» Αριστοτέλους 10 Seven Gallery Αλ. Σβώλου 45 BarMe Αγίου Μηνά 3 Enola Βαλαωρίτου 19, 2ος όροφος AZA Π.Π. Γερμανού 5 Don t tell mama Στ. Καλλάρη 9 Alos Mondo Στ. Καλάρη 6 Ζουρνάλ Αλ. Σβώλου 1 Παπασωτηρίου Τσιμισκή 87 Spirto Π. Μελά & Ζεύξιδος Residents Στρ. Καλάρη 4 De Facto Π.Μελά 19 Bluevision Αφροδίτης 6, Βαρδάρης Πυξίδα Πατριάρχου Ιωακείμ 2 Clip Art Γρηγορίου Παλαμά 21 Bustart Taschen Γρηγορίου Παλαμά 21 Μπαρμπουνάκης Το Κατώι του βιβλίου Αριστοτέλους 6 Ψιλικology Ζεύξιδος 4 στην Αθήνα Sodade Τριπτολέμου 10 Κάζαρμα Κωνσταντινουπόλεως 84 Moe Κελαιού 1-5 Freedom Copy Shop Στάικου 1-3 και Σκουφά 75 Fou Κελαιού 8 Ταξίδι Ζαγρέως 23 Blue Train Κωνσταντινουπόλεως 84 Noiz Κωνσταντινουπόλεως 70 Μυροβόλος Γιατράκου 12 Σαπφώ Μεγάλου Αλεξάνδρου 35 Alexander Sauna Μεγ.Αλεξάνδρου 134 Στέκι μεταναστών Τσαμαδού 13 Flex Gym Πολυκλείτου 6 Λάμδα Λεμπέση 15 Big Bar Φαλαισίας 12 & Ιερά Οδός FC_UK Κελεού 3 Γρανάζι Λεμπέση 20 TOKYO Snack-Bar Τριπτολέμου 5 και στη Λάρισα Emanuell Φαρμακίδου 3, Πλ. Εβραίων

3 because fags can read _Λ. ΒΥΡΩΝΟΣ 5 the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

4 Q + A SCREW Η μουσική είναι το πιο διαδεδομένο είδος τέχνης και διασκέδασης στον κόσμο. Τα πάντα γύρω μας παράγουν ήχους. Ακούμε τραγούδια στην τηλεόραση, στο δρόμο, στο ραδιόφωνο, όταν πίνουμε καφέ η ποτό. Η μουσική είναι συνδεδεμένη με κάθε έντονη ανάμνηση μας θετική η αρνητική και σίγουρα μας αφορά όλους. Διαβάστε τις απόψεις των αναγνωστών του Screw για το θέμα Στείλτε και εσείς την δική σας απάντηση. Και ανοίξτε καλά τα μάτια σας. Μπορεί να σας βρούμε και να είστε εσείς το επόμενο πρόσωπο του Q+A. Στο επόμενο τεύχος: Το σεξ έχει ηλικία; Πιστεύετε ότι θα βοηθούσε η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σχολείο και στην οικογένεια και γιατί; Ποιος είναι ο ρόλος των ΜΜΕ στη διάπλαση της σεξουαλικότητας ενός ατόμου; Ο έρωτας μεταξύ δύο ηλικιωμένων είναι ταμπού και γιατί; Στείλε τις απαντήσεις σου, μαζί με το όνομά σου, ιδιότητα, ηλικία και μια φωτογραφία (δική σας ή από κάτι που σας εκφράζει), στο screw@gorgo.biz ή μπες στο srew. gorgo.biz Οι ερωτήσεις 1. Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος μουσικής; 2. Ποιος είναι ο/η αγαπημένος/-η σου καλλιτέχνης/-ιδα; 3. Τι σου αρέσει σ αυτόν/-ή; 4. Πόσο συχνά αγοράζεις μουσικά cd; 5. Ποιο ήταν το τελευταίο που αγόρασες; 6. Προτιμάς κανονικά ή ονλάιν δισκοπωλεία; 7. Ονειρεύτηκες ποτέ να είχες γκρουπάκι; Τι μουσική θα έπαιζε; 8. Πόσο συχνά πηγαίνεις σε συναυλίες; 9. Ποια ήταν η τελευταία που πήγες; Παναγιώτης29 Ζαχαροπλάστης 1. Πολύ περιοριστικό το αγαπημένο. Ακούω άνετα τα πάντα ανάλογα την ώρα και την διάθεση εκτός από σκυλάδικα. 2. Η Annekke μ αρέσει γιατί έχει τα πάντα. Εχει φωνάρα, έχει στυλ, ομορφιά. Θεά είναι!! Γράφει φοβερή μουσική και στοίχους. 3. Αγοράζω συχνά. Τουλάχιστον μια φορά το μήνα. Το τελευταίο που πήρα ήταν το καινούργιο των Metallica. 4. Προτιμώ on line δισκοπωλεία γιατί έχουν σίγουρα αυτό που θέλω. Το να κατέβω στο κέντρο και τελικά να μην βρω αυτό που θέλω είναι μεγάλη ταλαιπωρία. 5. Ονειρεύτηκα ότι είχα μπάντα η οποία θα έπαιζε χέβι μέταλ. Γιώργος21 Barman στο Παρασκήνιο 1. Ελληνικά λαϊκά είναι το αγαπημένο μου είδος μουσικής. Καψούρααα. Μ αρέσει αυτή η μουσική γιατί είναι έντονη. Έχει ερωτισμό, ταπεραμέντο και αυτό με εξιτάρει. 2. Έχω πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες, ρε μαλάκα, δεν θέλω να τους αδικήσω. Τον Νταλάρα δεν θα τον πω αν και είναι θεός. Θα πω Σταμάτης Γονίδης, Κοντολάζος, Βασίλης Καρράς, Γιάννης Πάριος, Ζαγοραίος κ.ά. 3. Σπάνια αγοράζω DVD, τα παίρνω από τους μαύρους ή μου τα γράφουν από το internet. Διότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική, αλλά η ανεργία σκοτώνει τους μαύρους. Καλό ε; 4. Το τελευταίο cd που αγόρασα ήταν Τερζής αλλά δεν θυμάμαι ποιο. 5. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα να ειμαι σε συγκρότημα γιατί το ξέρω ότι είμαι πολύ άφωνος. 6. Ποτέ δεν πηγαίνω σε συναυλίες. 7. Έχει πολύ καιρό που πήγα στην τελευταία. Ήταν στο Λύκειο στους Πυξ Λαξ. Κωνσταντίνα28 Υπάλληλος γραφείου 1. Ξένα, Rock και Pop. 2. Δεν παίζω το παιχνίδι των «αγαπημένων» με τους καλλιτέχνες, κάθε στιγμή είμαι παθιασμένη και «πιστή» σε κάποιον μέχρι τη στιγμή που παύω να είμαι. 3. Σε παραπέμπω στη ερωτ. Νο Αγοράζω σπάνια, συνήθως κλέβω μουσικά κομμάτια από το ίντερνετ, εκτός αν πρόκειται για soundtracks. 5. Το Growing backwards του David Byrne. 6. Τα κανονικά, συν τοις άλλοις, για να έχω και την ευκαιρία να φλερτάρω με τους πωλητές. 7. Η αλήθεια είναι πως ναι και σε μια άλλη ζωή είμαι βέβαιη ότι θα γινόμουν μεγάλο μουσικό αστέρι! Στο γκρουπάκι μου θα παίζαμε ξένο ροκ και θα ήταν και λίγο underground η όλη φάση και πάντως και σίγουρα, ο μπασίστας θα ήταν ένα πανέμορφο μελαχρινό αγόρι που θα ήταν κρυφά ερωτευμένο μαζί μου! 8. Πολύ σπάνια. 9. H συναυλία του Kusturitsa & No Smoking Band που έγινε στα πλαίσια του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Βαγγέλης26 Προγραμματιστής τεχνικός 1. Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο σαν προτίμηση. Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα διάθεσης για να ακούς ένα συγκεκριμένο είδος. Για μένα η μουσική είναι ενιαία. Υπάρχουν τραγουδιστές και συγκροτήματα που μ αγγίζουν περισσότερο. Ανακαλύπτω συνέχεια πράγματα στην μουσική. 2. Είναι δύσκολο αυτό που ρωτάς. Θα σου πω απλά τα top. Από τα παιδικά μου χρόνια είχα μεγάλη αδυναμία (ως και σήμερα) στον Παύλο Παυλίδη από τα Ξύλινα Σπαθιά και στην πορεία η ρίζα έχει ανοίξει και έχω βρεί και άλλα παρακλάδια. Στα εφηβικά μου χρόνια άκουγα αρκετή εναλλακτική Ελληνική μουσική π.χ Κωνσταντίνο Βήτα. Τώρα περισσότερο ειμαι στην ξένη alternative. 3. Δεν μπορώ να σου κρύψω ότι κατεβάζω τραγούδια από το ίντερνετ. Αλλά από συγκεκριμένους καλλιτέχνες θα αγοράσω το αυθεντικό CD από εκτίμηση στο έργο του και γιατί θεωρώ σημαντικό να το έχω. Το κόστος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο θέμα αυτό. Αγοράζω δυο φορές το μήνα. 4. Το τελευταίο που πήρα ήταν το Κωνσταντίνου Βήτα «Άργος». 5. Προτιμώ τα κανονικά δισκοπωλεία περισσότερο. Είναι άλλη αίσθηση να πιάνεις το cd. Ψάχνω και στο ίντερνέτ αλλά μετά πάω από δισκοπωλεία και τα αγοράζω. 6. Όχι δεν ονειρεύτηκα να έχω γκρούπ. Έκανα άλλα όνειρα μικρός. Ήθελα να παίζω μπάσκετ. 7. Πηγαίνω αρκετά συχνά σε συναυλίες αν και τελευταία το έχω παραμελήσει. Η τελευταία φορά ήταν οι Μπλέ. Σταυρούλα38 Κοινωνική ανθρωπολόγος στο πτυχίο. Καθαρίστρια στο επάγγελμα. 1. Μ αρέσει η εθνολογική μουσική γιατί είναι πρωτόγονη. Μ αρέσουν τα αρχέγονα πράγματα. 2. Ο Σαντάνα είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Τον προτιμώ γιατί είναι προσαρμοστικός, είναι παραγωγικός μέχρι και σήμερα, επίκαιρος και μ αρέσει η μίξη που κάνει του λάτιν με το ρόκ. 3. Αγοράζω πολύ σπάνια cd γιατί δανείζομαι της αδελφής μου ή μου γράφουν οι φίλοι μου. 4. Το τελευταίο cd που αγόρασα ήταν ένα παιδικό. Κάτι παραμύθια για τον ανιψιό μου. Πάντως αυτά τα παιδικά cd είναι πάρα πολύ ωραία. 5. Φυσικά και ονειρεύτηκα πως τραγουδάω. Να πω ότι γράφω και στίχους. Ήθελα να γίνω στιχουργός όταν ήμουν έφηβη αλλά τελικά επέλεξα την Κοινωνική Ανθρωπολογία για να γίνω μια συμβασιούχος καθαρίστρια με πτυχίο. Η μπάντα μου θα έπαιζε έντεχνα, ελαφρολαϊκά, ροκ και blues. Καλά θα μου πεις δεν άφησα και τίποτα. Μόνο την jazz άφησα που δεν μου αρέσει και τόσο. 6. Στις ανοιχτές συναυλίες πάω πιο συχνά. Στα Open air festival. Πήγα σε ένα καταπληκτικό τέτοιο Φεστιβάλ που γινότανε στα γρασίδια στο Αμστερντάμ. Τα κλειστά δεν τα μπορώ γιατί έχουν πολύ καπνό. Τελευταία είδα ένα γκρουπάκι στο Malt and Jazz και μου άρεσε πολύ. Βανίλια το λέγανε αν δεν κάνω λάθος.

5 ΣΤΑ ΟΡΘΙΑ SCREW Κάθε μήνα γράφει ο Αλέξανδρος Τανασκίδης «Χούντα δεν γνωρίσαμε ούτε κι ελευθερία εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία...» (σε έναν δρόμο στην άνοδο της Σίνα, γκράφιτι του Ανδρέα Κασάπη) Συνθήματα δεν έπαψαν εδώ και 35 χρόνια να ακούγονται. Δρόμοι δεν έμειναν ποτέ παραπονεμένοι από πορείες. Οι μνήμες δεν σταμάτησαν ποτέ να λαδώνουν τις μηχανές της αντίστασης. Τα αιτήματα δεν φαίνεται και πολύ να άλλαξαν ρούχο, χρώμα και μέγεθος. Οι αστυνομικές αρχές εξέλιξαν με τον καιρό εκείνο τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό τους. Τα πανώ ξαναφιλοξένησαν πολλές ομοιοκαταληξίες Ψωμί Παιδεία Ελευθερία μα ποτέ δεν σταματήσαμε να παλεύουμε για τις Γενιάς μας τα Πολυτεχνεία 35 χρόνια πλέον γιορτάζει το Πολυτεχνείο και η τότε Άγνοια της Εκκλησίας και πάλι παίζει το ρόλο της τον πρωταγωνιστικό στην οθόνη της εποχής μας Βαλτώσασμε και φέτος σε ένα πανίσχυρο Βατοπέδι και όπως τότε στα 1973 είχαμε την πλήρη άγνοια του Χριστόδουλου, πλέον έχουμε σύσσωμη την κυβερνητική στρατιά στο πλευρό της Εκκλησίας και πάλι ίσως του πιο σίγουρου Χρηματιστηρίου που εκδίδει Τίτλους Ιδιοκτησίας εν μία νυκτί Τότε, σε εκείνο το βαθύ σκοτεινό βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1973, εν μία νυκτί, το τάνκ καταπλάκωσε το σύνθημα, το παιδί και την Πύλη του Πολυτεχνείου και σώριασε κάτω το όνειρο, φίμωσε την απαίτηση και το δίκαιο αίτημα, πλήγωσε τον αγώνα και πάγωσε έναν κόσμο ολόκληρο σε κάθε μικρή γωνιά του παγκόσμιου χωριού Τώρα, στους καιρούς της δικής μας σκοτεινής εποχής, το ογκώδες εκείνο τάνκ έχει αντικατασταθεί από μία λεπτή plasma TV, δεν κάνει θόρυβο πολύ αλλά αντίθετα ΠΑΤΑΓΟ και εισβάλλει ανενόχλητη σε κάθε σπίτι, σε κάθε μυαλό, σε κάθε σκέψη, φιμώνει την φωνή απελπισίας και σωριάζει την Δημοκρατία, την Ελευθερία του Τύπου και της Έκφρασης και βαφτίζει πλειονότητες και μειονότητες τι σύμπτωση με την βούλα της Κυβέρνησης όπως και τότε στα 73, θυμάστε; Παπαδόπουλος και Στρατηγοί, οι 300 στη Βουλή Μήπως δεν άλλαξε η εποχή; Μήπως κάποιος πάτησε pause στην εναλλαγή της οθόνης, πάγωσε την εικόνα στην εξέλιξη, έσβησε με σφουγγάρι την λέξη «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ; Προχθές, μέσα στις σκέψεις μου περπατούσα και πάλι μέσα στο δωμάτιο και συνάντησα στη γωνία της μνήμης μου, ένα πανέμορφο λαμπερό χαρτί από ένα παλιό διήγημα που είχε γλιστρήσει πριν κάτι μήνες στα χέρια μου. Μιλάει για έναν νέο που αγάπησε έναν άλλο νέο και τελικά έμεινε μόνος πλέον, στην σημερινή εξελιγμένη Ελλάδα, να επισκέπτεται το Πολυτεχνείο και να καταθέτει ένα γλυκό κατακόκκινο τριαντάφυλλο για τον αγαπημένο του που, όπως είχε δηλωθεί από την Αστυνομία, «αυτοκτόνησε» στα Κρατητήρια Σας παραθέτω ένα καταπληκτικό απόσπασμα βαθιά ανθρώπινο και ειλικρινές όπως οι λόγοι για εκείνο τον ΑΓΩΝΑ του 1973 «Περάσανε τα χρόνια και ο Κωσταντής μεγάλωσε, κι εξελίχθηκε μαζί με την Ελλάδα, για να φτάσει στο σήμερα. Σε κάθε επέτειο του Πολυτεχνείου, καταθέτει ένα κόκκινο λουλούδι, για όλους τους νέους που πάλεψαν κι αντιστάθηκαν, διακινδυνεύοντας την ζωή τους. Συνάμα, αφήνει κι ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, μια πιο προσωπική κατάθεση, για ένα παλικάρι, γιο παπουτσή, που δεν πρόλαβε να γευθεί την ελεύθερη Ελλάδα.»Και γεμίζει με θλίψη, κι οργή, όταν βλέπει μερικούς, να καπηλεύονται την επέτειο. Να χρησιμοποιούν τα γεγονότα αυτά, για να δικαιολογήσουν φασιστικές αντιλήψεις, περί πατρίδος, και πατριωτισμού, και καλών Ελλήνων χριστιανών.»μα το κυριότερο, φοβάται. Φοβάται πως σιγά-σιγά ο κόσμος ξεχνάει, και πως μια καινούργια δικτατορία καραδοκεί, και πάντα περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες για να ξαναεμφανιστεί. Γι αυτό φωνάζει συνεχώς: αγρυπνείτε!» Η ιστορία της Πολύχρωμης Αντίστασης συνεχίζεται εμείς απλώς οφείλουμε να πιστεύουμε στο ΌΝΕΙΡΟ Για να ξυπνήσουμε της Δικής μας Γενιάς τα Πολυτεχνεία Το μυστικό του Bareback Mountain Ο Άρης Μπατσιούλας διερευνά Πρόσφατα συμμετείχα σε μια παρτούζα. Είχαμε μαζευτεί γύρω στα έξι-εφτά άτομα, η LCD τηλεόραση έπαιζε τσόντες κι εμείς ήμασταν έτοιμοι για όλα. Ή σχεδόν όλα. Στην παρτούζα αυτή διαπίστωσα ότι η μόδα του γαμησιού χωρίς προφυλακτικό έχει εδώ και καιρό περάσει τον Ατλαντικό και έχει εδραιωθεί ως πρακτική ενός υποσύνολου του γκέι πληθυσμού και στην Ελλάδα. «Έχεις χάσει επεισόδια», σας ακούω να μου λέτε, αλλά δεν μιλώ απλά για χαζές, ή όχι τόσο χαζές, δικαιολογίες του τύπου «μου πέφτει όταν φοράω προφυλακτικό». Μιλώ για εσκεμμένη αποφυγή της χρήσης προφυλακτικού μεταξύ ατόμων των οποίων η οροθετικότητα είναι άγνωστη. Είναι μια πρακτική γνωστή ως barebacking και, όπως φαίνεται, τόσο διαδεδομένη ώστε αξίζουν ξεχωριστής ονοματολογίας οι επιμέρους πρακτικές της: «breeding» («εκτροφή») για το χύσιμο μέσα στον κώλο του άλλου, «charging up» («φόρτιση») το ίδιο με το breeding, αλλά ο διεισδύων έχει γνωστοποιήσει ότι είναι HIV+, «chasers» («κυνηγοί») άτομα που επιδιώκουν να μολυνθούν παθητικά από HIV+ παρτενέρ και, τέλος, «gift givers» («δωρητές») για όσους δέχονται συναινετικά να μολύνουν ενεργητικά το άλλον. Στο μεταξύ η τσόντα έπαιζε και, φυσικά, έδειχνε μόνο σκηνές barebacking. Αφού τα μάζεψα και έφυγα εγκαίρως (γιατί εκτός από αυτά που θα ακολουθούσαν, προμηνυόταν να είναι και μια πολύ χλιαρή παρτούζα) προβληματίστηκα για λίγο πάνω στους λόγους που, ενώ η πληροφόρηση για το ασφαλέστερο σεξ δεν λείπει, ο κόσμος δεν σταματά να συμπεριφέρεται επικίνδυνα. Με τα υπόλοιπα παιδιά του «Screw» υπήρξε ανάλογος προβληματισμός και η αντίδρασή μας σε αυτό που φαίνεται να είναι ένα νέο κύμα μολύνσεων από HIV εντός της γκέι κοινότητας είναι ένα τετραμηνιαίο φυλλαδιάκι που λέγεται «FuckSheet» οδηγός του γκέι άντρα για καλύτερα και ασφαλέστερα γαμήσια. Αναζητήστε το, γιατί τα γαμήσια πάντα μπορούν να γίνουν καλύτερα και σίγουρα ασφαλέστερα. Και δώστε έξτρα πόντους σε όλα τα γκέι μπαρ της πόλης μας που δέχτηκαν να χρηματοδοτήσουν την έκδοση αυτή. Αγαπητοί αναγνώστες, τα λέμε στην επόμενη παρτούζα. the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

6 ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ με την υποστήριξη του Στο Λονδίνο το InterPride 2012 Οι προσπάθειες του Δημάρχου του Λονδίνου, Boris Johnson, αρκετών τουριστικών επιχειρήσεων και της οργάνωσης Pride London, που αναλαμβάνει κάθε χρόνο το πράιντ του Λονδίνου, ευοδώθηκαν αφού το 2012 η πόλη δεν θα φιλοξενήσει μόνο την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και το μεγαλύτερο φεστιβάλ περηφάνειας στον κόσμο. Μάλιστα, ο δήμαρχος του Λονδίνου δεν μπορούσε να κρύψει την συγκίνηση του δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως «Η ΛΟΑΤ (λεσβιακή, ομοφυλοφιλική, αμφί και τρανς) κοινότητα της πόλης είναι μια από τις πολυπληθέστερες, αποτελείται από πολλές και διαφορετικές ομάδες και άτομα και αυτό αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία να επηρεαστούν θετικά και άλλες πόλεις της υφηλίου. Την χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων τα βλέμματα όλου του κόσμου θα είναι στραμμένα στο Λονδίνο και η πόλη μας θα καλοσωρίσει θερμά όλους τους ΛΟΑΤ μαζί με τους φίλους και τις οικογένειες τους, γιατί θέλουμε το πράιντ εκείνης της χρονιάς να γίνει το πιο πολύχρωμο και το πιο συναρπαστικό στον κόσμο». Το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ αποφάσισε, μετά από αίτηση που υπέβαλαν τέσσερις οργανώσεις που εκπροσωπούν λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικές/-ούς, τρανσέξουαλικά και διαφυλικά άτομα, πως η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίζει στα άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας το δικαίωμα να ζουν σύμφωνα με την ταυτότητα που επιλέγουν και, παράλληλα, οφείλει να θεσπίσει νόμους που θα παρέχουν ίσα δικαιώματα και να καταργήσει όλους τους παλιούς και διακριτικούς νόμους. Σύμφωνα, λοιπόν, με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου κάθε ΛΟΑΤ άτομο ορίζεται ως «φυσικό πρόσωπο» και τα διάφορα χαρακτηριστικά που έχει, όπως σεξουαλικός προσανατολισμός ή έκφραση, θεωρούνται μέρος της όλης διαδικασίας ανάπτυξής του. Ως εκ τούτου, οφείλουν να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα όπως Ούτε και ο πρόεδρος της επιτροπής του Pride London, Paul Birrell, κρύβει τον ενθουσιασμό του. «Είμαστε κατενθουσιασμένοι που το Λονδίνο κατάφερε να κερδίσει την επόμενη διοργάνωση του Παγκόσμιου Πράιντ. Το επίτευγμα αυτό είναι σημαντικό και το 2012 διαγράφεται σαν σημαντική χρονιά για την πόλη μας. Ήδη το Πράιντ του Λονδίνου έχει καταφέρει να θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά δρώμενα της Αγγλίας και αυτό είναι καταπληκτικό επίτευγμα για την ΛΟΑΤ κοινότητα.» Το παγκόσμιο φεστιβάλ περηφάνειας θα διαρκέσει δύο βδομάδες και θα προσελκύσει εκατομμύρια επισκέπτες στην πόλη πέραν των επισκεπτών που θα παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το Παγκόσμιο Πράιντ θεσπίστηκε πριν από οκτώ χρόνια. Την διοργάνωση του πρώτου ανέλαβε η Ρώμη το 2000 και του δεύτερου το Τελ Αβίβ το Το Παγκόσμιο Πράιντ του Λονδίνου έχει προγραμματιστεί να διαρκέσει από 23 Ιουνίου μέχρι 8 Ιουλίου 2012 και η πορεία θα γίνει στις 7 Ιουλίου. Ίσα δικαιώματα για την ΛΟΑΤ κοινότητα και στο Νεπάλ και οι υπόλοιποι πολίτες. Παράλληλα, το Δικαστήριο όρισε πως πρέπει να δημιουργηθεί επταμελής επιτροπή που θα μελετήσει την νομοθεσία και τις πρακτικές που εφαρμόζονται σε χώρες που έχουν ήδη κατοχυρώσει το δικαίωμα του γάμου και στα ομοερωτικά ζευγάρια, με σκοπό την κατάθεση νομοσχεδίου από την κυβέρνηση που να καθιερώσει τον γάμο και στο Νεπάλ. Μέλη της επιτροπής θα είναι ένας γιατρός που θα καθορίσει το Υπουργείο Υγείας, ένας εκπρόσωπος της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ένας σοσιαλιστής που θα οριστεί από την Κυβέρνηση του Νεπάλ, ένας εκπρόσωπος της Αστυνομίας, ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Πληθυσμού και Περιβάλλοντος και ένας δικηγόρος που θα εκπροσωπεί την ΛΟΑΤ κοινότητα. Το site του μήνα τραγούδια, ποιήματα, 8606 μεταφράσεις, αφιερώσεις. Το Screw σάς παρουσιάζει τον πλουσιότερο σε στίχους ελληνικών τραγουδιών και ποιημάτων ιστότοπο. ΕΝ ΤΑΧΕΙ Στο ίδιο τραπέζι γκέι και ακροδεξιοί στη Λευκορωσία Αφορμή για να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι εκπρόσωποι των ακροδεξιών οργανώσεων με γκέι ακτιβιστές στάθηκε το σεμινάριο με θέμα «Οι ριζοσπαστικές οργανώσεις έχουν δικαίωμα ύπαρξης» που διοργάνωσε η Λευκορωσική Επιτροπή Ελσίνκι στο Μινσκ της Λευκορωσίας. Την ικανοποίησή του για τη συνάντηση δήλωσε ο γκέι ακτιβιστής και εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Σεξουαλικής Ισότητας και Ισότητας Φύλου της Λευκορωσίας, Sergei Androsenko. «Σε κάθε ευκαιρία θα προσπαθούμε να παρουσιάσουμε όσο γίνεται πληρέστερα τη ΛΟΑΤ κοινότητα και ευχαριστούμε την Επιτροπή Ελσίνκι που μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε στο σεμινάριο». Μερικές ημέρες νωρίτερα είχαν συναντηθεί στο Μινσκ λεσβίες και γκέι ακτιβιστές της Λευκορωσίας και της Ρωσίας για να συζητήσουν την κοινή τους δράση κατά της ομοφοβίας και αποφάσισαν την διοργάνωση του Slavic Gay Pride. Η πρώτη πορεία έχει προγραμματιστεί για τις 16 Μαίου 2009, την ίδια ημέρα που γίνεται η Γιουροβίζιον, στη Μόσχα. Στήριξη από τη Γερμανία Ο γερμανικός σύνδεσμος λεσβιών και γκέι (LSVD) σε συνεργασία με την ελληνική λοατ ομάδα «Ερμής» έστειλαν επιστολή στην ελληνική πρεσβεία στη Γερμανία διαμαρτυρόμενοι για τη θέσπιση συμφώνου συμβίωσης στην Ελλάδα μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, πράξη που δημιουργεί προηγούμενο και επηρεάζει αρνητικά κι άλλες χώρες, όπως η Βουλγαρία που ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Θα ξαναγίνει μάνα ο άντρας που γέννησε Για δεύτερη φορά μητέρα θα γίνει ο Τόμας Μπίτι, ο άντρας που πριν πέντε μήνες έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Ο Μπίτι είναι πρώην γυναίκα, που έκανε μερική εγχείριση αλλαγής φύλλου. Αφαίρεσε το στήθος του, αλλά διατήρησε τα θηλυκά όργανα αναπαραγωγής, δηλαδή τις ωοθήκες και τη μήτρα του. Ήταν ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει παιδιά με τη 45χρονη σύζυγό του, καθώς αυτή είχε υποβληθεί σε υστερεκτομή. Ο 34χρονος είπε, ότι μετά τη γέννηση της Σούζαν στις 29 Ιουνίου, δε συνέχισε να κάνει ενέσεις τεστοστερόνης, με σκοπό να ξαναμείνει έγκυος.

7 ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΚΙΘΑΡΑ ΜΟΥ Η Ρουθ μιλάει για την μουσική και τις λεσβίες στον Γιώργο Τσιτιρίδη. Πες μας κατ αρχήν μερικά πράγματα για σένα. Είμαι η Ρουθ, ασχολούμαι και ασχολούμουν πάντα με την μουσική επαγγελματικά, για πολλά χρόνια σε έντεχνα μαγαζιά στην πίστα (οι παλιοί σίγουρα με θυμούνται) και τώρα πλέον περισσότερο ερασιτεχνικά ή σαν δεύτερη απασχόληση. Τραγουδάω, παίζω πιάνο, πλήκτρα, keaboards και κιθάρα. Ήταν το βασικό μου επάγγελμα, είχα φιλοδοξίες, αλλά γρήγορα τις εγκατέλειψα και κάνω κάτι άλλο πλέον. Στους χώρους που δούλευες ήξεραν ότι είσαι λεσβία; Οι περισσότεροι ναι. Οι συνάδελφοι δεν είχαν πρόβλημα, αλλά ένας μικρός ρατσισμός υπήρχε. Ειδικά σε μεγάλο σχήμα, που οι περισσότεροι θα ήταν άντρες θα με έβλεπαν υποτιμητικά και αυτό όχι μόνο γιατί είμαι λεσβία, αλλά και γιατί είμαι γυναίκα. Λέγανε «τι να παίξει αυτή τώρα!». Οι επιχειρηματίες, από την άλλη, πάντα με προστατεύανε και δεν είχαν πρόβλημα με τις σεξουαλικές μου επιλογές. Φυσικά ο κόσμος, οι πελάτες που γνώριζαν, δεν μου έδειξαν ότι τους ενοχλεί κάτι τέτοιο. Υπάρχει ρατσισμός και προκατάληψη για τους ομοφυλόφιλους στο χώρο του τραγουδιού; Οι λεσβίες τραγουδίστριες, ας πούμε, γιατί δεν δηλώνουν την σεξουαλικότητα τους; Το δηλώνουν με τον τρόπο τους και έμμεσα. Να βγουν να το πούνε ανοιχτά δεν πρόκειται, γιατί φοβούνται ότι έτσι θα τελειώσει η καριέρα τους. Πώς είναι η λεσβιακή ζωή στην πόλη της Θεσσαλονίκης; Καλά είναι και ήσυχα. Έχουμε τα μαγαζιά μας που θα βγούμε τα σχετικά, δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα, περνάμε καλά. Είναι λιγότερο προωθημένη η λεσβιακή ζωή από την αντρική γκέι. Ασχολούνται περισσότερο με τους άντρες. Ακόμα και στα λόγια, λέμε «ομοφυλόφιλος» και εννοούμε άντρες. Ενώ δεν είμαστε λίγες, δεν φαινόμαστε έντονα προς τα έξω. Στην Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει δραστηριοποίηση και δεν υπάρχει ομάδα. Μήπως πρέπει εσείς να κάνετε κάτι γι αυτό; Εννοείται, θα έπρεπε να κάνουμε. Οι γυναίκες όμως δεν είναι τόσο διεκδικητικές. Το έχω ζήσει αυτό και από παλιά που ήθελα να κάνω πολλά. Ήθελα να κάνουμε και ένα συγκρότημα, αλλά δεν έγινε. Η καθεμιά μόνη μας, έτσι λειτουργούμε. Δεν υπάρχει ομαδικότητα. Είμαστε πιο κλειστές. Δεν ξέρω γιατί δεν αισθάνονται δυνατές οι λεσβίες να διεκδικήσουν πράγματα, ίσως γιατί δεν νιώθουνε έντονα το ρατσισμό όσο τα αγόρια. Ακόμα και όταν πάει να γίνει κάτι, αυτό μένει στα λόγια. Λέμε να κάνουμε κάτι, αλλά όταν είναι να γίνει πράξη σταματάμε και η καθεμιά παίρνει το δρόμο της. Τι νομίζεις ότι λείπει για τις λεσβίες στην πόλη; Σίγουρα αυτό που απουσιάζει είναι μια ομάδα που να βρισκόμαστε, να νιώθουμε πιο δυνατές, προστατευμένες και να ξέρουμε ότι είμαστε ομάδα. Τραγουδάς κάπου τώρα; Θα ξεκινήσω να παίζω σε ένα πιάνο bar. Σ ευχαριστούμε. SNACK BAR TOKYO SNACK BAR the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

8 ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ Πώς συναντηθήκατε; Χρήστος: Γνωριστήκαμε σε ένα σινεμά. Το Θεανώ. Ήταν νύχτα. Δεν πηγαίνω μέρα στο σινεμά. Μετά από αρκετή ώρα που ήμουν εκεί μέσα μπήκε ο Αντώνης. Αντώνης: Μπήκα στο σινεμά και είδα τον κύριο από εδώ. Κάποια στιγμή βγήκαμε έξω από το σινεμά. Πήγαμε για φαγητό και αφού γνωριστήκαμε ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στον άλλο; Χ: Τα κιλά του, ο σωματότυπος δηλαδή που είναι bear και ο χαρακτήρας του όταν τον γνώρισα καλύτερα. Και τέλος το ζώδιο του (Ψαράκι είναι). Α: Το ύψος του (πλάκα κάνω), η εμφάνιση του, ο τρόπος που μου μίλησε και με πλησίασε. Αυτά. Πόσο καιρό είστε μαζί; Χ: Ένα μήνα και κάτσε. Α: Άντε να δω, θα το θυμηθείς; Χ: Ένα μήνα και είκοσι μέρες. Τι σου αρέσει περισσότερο στο αγόρι σου; Χ: Το ότι δεν μιλάει πολύ, ότι είναι ήρεμος και γελάει με τα αστεία μου. Το τελευταίο το θεωρώ και από τα βασικότερα. Α: Λέει πολύ ωραία αστεία. Όταν νευριάζει γίνεται πολύ ωραίος. μου και το χρησιμοποιεί. Θα παντρευόσασταν ποτέ; Χ: Εγώ γενικά θα σου πω όχι γιατί είμαι κατά του γάμου και των δεσμεύσεων τέτοιου τύπου. Είμαι κατά για τον εαυτό μου όχι για τους άλλους να το ξεκαθαρίσω αυτό. Μ αρέσουν οι μακροχρόνιες σχέσεις αλλά όχι ο γάμος. Α: Όχι ακόμα. Μικρός ειμαι περίμενε έχουμε ακόμα. Ούτε που το σκέφτομαι. Κάτσε να γνωριστούμε καλύτερα. Είστε ευχαριστημένοι από την σχέση σας; Χ: Επί του παρόντος είμαι πολύ ευχαριστημένος, για το μέλλον δεν ξέρω, θα δείξει. Α: Είμαι πολύ ευχαριστημένος. (Είμαι και λιγομίλητος τι άλλο να πω;) Περιέγραψε μου το αγόρι σου με τρεις λέξεις. Χ: Σταθερός, ήσυχος, γλυκούλης. Α: Νευρικός, αστείος, αυθόρμητος. Πόσο εύκολο είναι για δύο άντρες ή δύο γυναίκες να είναι μαζί; Περνούν όντως κρίση οι σχέσεις; Είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση που ενώνει δύο ανθρώπους; Έχει χαθεί ο ρομαντισμός; Αυτά και άλλα πολλά μάς λένε ο Χρήστος και ο Αντώνης, απαντώντας μας σε μερικές απλές ερωτήσεις. Το Screw ζητά και τη δική σου εμπειρία. Αν είστε ζευγάρι και θέλετε να μας μιλήσετε δεν έχετε παρά να επικοινωνήσετε μαζί μας στο Ποια είναι η πιο ενοχλητική του συνήθεια; Χ: Όταν με πιάνει από το κεφάλι και το σπρώχνει προς τα κάτω. Το κάνει για να μου την σπάσει. Δεν έχει κάτι άλλο που να μου την σπάει προς το παρόν. Θα σου πω στο μέλλον αν είμαστε ακόμα μαζί και μπορούμε να ξαναγίνουμε ζευγάρι του μήνα. Α: Το να με γαργαλάει. Βρήκε το αδύνατο σημείο

9 ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΛΑΪΚΟ Νέα Υόρκη, δεκαετία του 90. Μακριά από τις βιτρίνες της πραγματικά υψηλής ραπτικής, κάποιοι ράβουν με μανία τα δικά τους συνολάκια υπό τους ήχους του Vogue. Οι αδερφές της πόλης είναι έτοιμες να κατακτήσουν το Παρίσι. Και συνεπώς όλο τον κόσμο. Στην ταινία Paris is Burning καταγράφεται μια υποκουλτούρα που κάνει τα παραδοσιακά drag show να χλομιάζουν από αμηχανία. Οι πρωταγωνιστές δεν είναι drag queens, είναι «βασίλισσες» σκέτο. Ντυμένες με νυφικά και τούλια, με βραδινές τουαλέτες, με ευπρεπή ταγεράκια για το soiree, με βεντάλιες που δροσίζουν το λυγερό κορμί τους, οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ είναι η μετεξέλιξη του drag σε ένα άλλο επίπεδο. Μη γελιέστε, αυτά δε συμβαίνουν μόνον στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Ξέρω αδερφές στη Θεσσαλονίκη που έραβαν όλη τη χρονιά, επιμελώς και με αφοσίωση, το φόρεμα που θα έβαζαν τις Απόκριες. Δεν θα ντύνονταν γυναίκες. Θα ήταν κάτι μεγαλύτερο, ευρύτερο, ανώτερο, πιο πληθωρικό, πιο τρομακτικό. Θα ήταν drag queens. Οι female impersonators ζουν και στις μέρες μας. Από τις ερασιτεχνικές χορογραφίες στα γκέι μπαρ «έλα να το κάνουμε όπως στο βιντεοκλίπ» όταν παίζει Madonna, μέχρι τα σόου με τα όλα τους. Μόνο που τα σόου είναι πια κομματάκι βαρετά. Κι ακόμα, πόσες Madonna- nights μπορεί να αντέξει κανείς; Το drag show σήμερα υπάρχει απλά για να μας σώσει από τη βαρεμάρα της γκέι πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Δεν είναι τρόπος ζωής και το µόνο µέσον χαρούµενης υπονόµευσης και αµφισβήτησης της «κανονικότητας» από την οποία παρέκκλιναν μια φορά κι έναν καιρό οι γκέι. Η µάλλον οι «αδερφές», γιατί τότε δεν είχαν εφευρεθεί ακόµα οι γκέι. Τα σύγχρονα drag show απαιτούν να µοιράζεσαι µε τους υπόλοιπους Πάμε, Άννα! «Για μια Παναγιά κι ένα Χριστό, και τον Τσολιά που είναι σύμβολο εθνικό» εκατό θαµώνες στο µπαρ µια κοινή γκέι ευαισθησία. Μια ευαισθησία που δεν έχει καµία διάθεση να ανατρέψει αλλά να ξύσει επιφανειακά τα στερεότυπα. Με άλλα λόγια, το drag show έχει καταντήσει να είναι αφόρητα mainstream, χλιαρό και σχεδόν οικογενειακή υπόθεση όπως δείχνει η ανοδική πορεία του Τάκη Ζαχαράτου. «Θα πάρω τη γυναίκα και τα παιδιά και θα πάω στο καζίνο να χαζέψω τον Τάκη». Δεν είναι να απορείς, λοιπόν, που τα καλύτερα show γίνονται πια από στρέιτ άτοµα σε µη-γκέι χώρους. Γνωρίστε μαζί μας, στη διπλανή στήλη, μια show-woman που κάνει ακριβώς αυτό. του Άρη Μπατσιούλα Αξίζει να δεις Το Καμπαρέ, σκηνοθεσία Bob Fosse,1972 Moulin Rouge, σκηνοθεσία Baz Luhrmann, 2001 Γαλάζιο και Λευκό, ερμηνεία, σύνθεση, σκηνοθεσία Άννα Γούλα, κατά κόσμον Χαρά Κολαΐτη Paris is Burning, σκηνοθεσία Jennie Livingston, 1991 Γαλάζιο και λευκό Το 2008 ένα νέο άστρο έλαμψε στον πλανήτη drag. Η Άννα Γούλα χρίσθηκε προσωρινή βασίλισσα του youtube και ο κόσμος τρελάθηκε. Δεκάδες τα σχόλια προς αυτή τη σκυλού κάποιου ξεχασμένου κωλάδικου της εθνικής οδού. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, ένα drag show δεν είναι ανώδυνο: χυδαία σχόλια, macho ανδρισμός, προστυχιές που ζέχνουν βαρβατίλα απευθύνονται στη μαντάμ που Τα Πίνει Όλα, από άτομα που το βάρος της γούδας των είκοσι εκατοστών τα εμποδίζει να σκεφτούν με το πάνω κεφάλι ή να καταλάβουν ότι κάποια τους δουλεύει χοντρά. Αυτή η πτυχιακή εργασία της τελειόφοιτης της ΑΣΚΤ Χαράς Κολαΐτη δεν δανείζεται από τη λάμψη αστέρων που σατιρίζει, αλλά χτυπά στο δόξα πατρί τη σημερινή τηλεοπτική κατάσταση, το lifestyle που προτείνει / προβάλλει και τις ειδήσεις των 8: «Βρήκα το νόημα της ζωής πέρα από την πίστη μου στο Θεό, και στην πατρίδα. Αδιαπραγμάτευτες αξίες μιας Ελληνίδας. Υμνώ τα ιδανικά μου με κάθε ανάσα που παίρνω, με κάθε μου τραγούδι. Πηγαίνω και στην εκκλησία. Κάθε Λαμπρή, κάθε Πάσχα και όποτε είμαι ντάουν, μωρέ». Τρία μόνο τραγούδια, ήδη σουξέ στο πανελλήνιο, από την Αννούλα αρκούν για να βάλουν τα γυαλιά σε όσους παιδεύονται κάνοντας ακόμα lip synching στα τραγούδια της Νάνας Μούσχουρη. Η Αννούλα είναι το λατρεμένο Νο.1 της στήλης αυτόν τον καιρό, αν όχι για οτιδήποτε άλλο, για τα μικρά πρακτικά tips που περιέχουν τα άσματά της. Για όσους καβαλούν, μετά κόπων και βασάνων (γιατί είναι και δυσεύρετος), έναν ακόμα «arren, top» η περπατημένη Άννα συμβουλεύει στο «Καβάλα»: «Στης ζωής την ανηφόρα / κοίτα πάνω και προχώρα / και αν εμπόδια συναντήσεις / καβαλώντας θα τα λύσεις». Αννούλα, σ ευχαριστώ! the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

10 Ο ΠΙΣΩΓΛΕΝΤΗΣ ΠΙσωγλέντης είναι ο Γιώργος Τσιτιρίδης, pisoglendis-pisoglendis.blogspot.com Νύχτα, στάσου Ήμασταν καθ οδόν. Ο μάνατζερ, η Μαίρη η καφετζού, η κόρη της (ένα τσουλί με φιλοδοξίες μοντέλου), ένα τεκνομπάλαμο, μια λουμπινιά, εγώ και μια τρανς. «Πάμε στο Ηλιοβασίλεμα», λέω. Το αυτοκίνητο κατευθύνεται προς Βαρδάρη. Σε ένα παράπηγμα μας υποδέχεται ένας μαντράχαλος με χαμόγελα. Σκοτάδι, λίγα τραπέζια, μια μικρή πίστα, κόσμος να τριγυρνάει πέρα δώθε. Τρέξανε να μας περιποιηθούν είχαμε πρόσωπο εδώ. Γύρω μου λουλουδούδες ετών 45. Τις χαιρετάω. Η μικροφωνική βουίζει. Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε ένα στίχο από κάποιο τραγούδι, αλλά το έχω πλέον συνηθίσει. Πάω τουαλέτα. Δύο λαμαρίνες όλες και όλες. Τον τινάζουν και με κοιτάνε με νόημα... Μπάζει, έχει κρύο και βρωμάει κάτουρα. Βγαίνω και νιώθω ένα χέρι να με τραβάει. «Να σου πω», μου λέει. Ξαφνιάστηκα όταν είδα ότι ήταν η Μαιρούλα, δεν περίμενα ότι είναι ακόμα εδώ. Την είχα δει να φεύγει με τον Μάκη τον φούρναρη. Πότε τον ξεπέταξε η πουτάνα! «Αυτός δεν θέλει να μ αφήσει να φύγω από το τραπέζι. Είναι μεθυσμένος και». «Άσ το σ εμένα» της λέω πριν προλάβει να τελειώσει την φράση. «Φίλε, θα πάρω λίγο την Μαιρούλα γιατί» «Δεν νομίζω», μου λέει και ανοίγει το σακάκι για να δω το όπλο που έχει στο πλάι. Τρέχω στα καμαρίνια. Η Ρ.Β (παλιά μεγάλο όνομα της πίστας - τώρα ξεπεσμένη) προσπαθεί με δυσκολία να κουμαντάρει τα κρέατα που ξεπετάγονται από το ειδικό καλσόν που φοράει. «Με τρόμαξες», λέει νευριασμένη. «Αυτή η μικρή φταίει που αφήνει την πόρτα ανοιχτή. Φαντάζεσαι να ήταν κανένας άλλος και να με δει έτσι; Θα ζητήσω καμαρίνι δικό μου, αλλιώς θα σηκωθώ να φύγω. «Την Μαιρούλα την έχει διπλαρώσει ένα τσόλι». «Μεθυσμένο;» «Ναι, και ανθυγιεινό, έχει και όπλο». «Ας πρόσεχε. Χέστηκα». Κάνω να βγω. «Θα φύγεις; Κάτσε, και όταν τελειώσω πάμε για καμιά μπιρίμπα». Βγαίνω, τα φώτα έχουν χαμηλώσει και ακούγεται η εισαγωγή. Νταβαντούρι μεγάλο. Εκείνη αναδύεται. Μέσα από το σκοτάδι ο προβολέας ανάβει και πέφτει επάνω της. Θαρρείς και είναι μια άλλη και όχι αυτή που αντάμωσα πριν λίγο στα καμαρίνια. Το μαγαζί έχει σηκωθεί όλο όρθιο. «Σ αγαπώ, σ αγαπώ και έχω μεγάλη τρέλα σ αγαπώ, σ αγαπώ, έλα κοντά μου, έλα». Δεν μπορεί να περπατήσει από το λουλουδοπόλεμο. «Λίγο-λίγο, λίγο-λίγο σ αγαπώ και πιο πολύ». Το πρώτο μπουζούκι μού κλείνει το μάτι. Τραβάω προς την πίστα και χορεύω, έτσι για πρόφαση. «Θέλεις να βρεθούμε;» «Πότε;», λέω. «Αύριο πριν το μαγαζί, γιατί σήμερα δεν μπορώ, πρέπει να πάω σπίτι. Είμαι παντρεμένος με τρία παιδιά, βλέπεις.» «Καλά πότε πρόλαβες;» «Έτσι είμαστε εμείς οι τσιγγάνοι, τα κάνουμε μικροί. Σε πειράζει;» «Τι; που είσαι τσιγγάνος;» «Που είμαι παντρεμένος...» «Όχι.» «Καλά. Γράψε το τηλέφωνο». «Νύχτα στάσου, νύχτα στάσου μια στιγμή μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή». Οι λουλουδούδες συνεχίζουν τα πάνω-κάτω όλη νύχτα σαν τους βαρυποινίτες. Το τσουλί χαμογελάει στο αφεντικό. Η καφετζού προσπαθεί να τα πάρει από τους φιλόδοξους τραγουδισταράδες. Ζαλίζομαι... έχω πιει τελικά παραπάνω απ ότι έπρεπε. Χαιρετάω και βγαίνω στο δρόμο. Έχει ξημερώσει για τα καλά. Κουλουριάζομαι πιο πέρα σε ένα χαμόσπιτο και ξερνάω. Έχω σπασμούς. Με πλησιάζει ένα τεκνό. «Είσαι καλά;» Κουνάω το κεφάλι, τον διαβεβαιώνω ότι είμαι μια χαρά.» «Αφού είσαι καλά έλα πιο μέσα να μην μας βλέπουν και πάρε μου μια πίπα». Η Μπουμπού (τσατσά σε μπουρδέλο) ταΐζει όπως κάθε πρωί τις γάτες. Τελειώνουμε. Κουμπώνει το παντελόνι. «Καλή χρονιά, παλικάρι μου», λέει η Μπουμπού. «Καλή χρονιά;» Το είχα ξεχάσει ήταν Πρωτοχρονιά του Log in, log out Λίγα χρόνια πριν, σε ένα δελτίο ειδήσεων, η τότε βουλευτής Ελένη Ανουσάκη υπεραμύνετο του νόμου που ψήφιζε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πόσο πολύ τρομοκρατήθηκε όταν είδε ένα παιδί να παίζει ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ο νόμος, που φυσικά στη συνέχεια κρίθηκε αντισυνταγματικός και πέρασε στη λήθη, απαγόρευε στα internet cafe να παρέχουν ηλεκτρονικά παιχνίδια στους υπολογιστές τους, διότι οι βουλευτές έκριναν αυθαίρετα, χωρίς γνώση ότι κάθε παιχνίδι μπορεί να μετατραπεί σε «φρουτάκι», επομένως να χρησιμοποιηθεί για τζόγο. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο βλέπουν την τεχνολογία αλλά και κάθετι νέο οι εξηντάρηδες και οι εξηντάρισσες. Τρομαγμένα, χωρίς γνώση, φοβικά. Μου θύμισε μια κατηγορία γενειοφόρων, μαυροντυμένων δημοσίων υπαλλήλων που καλούσαν το κοπάδι να μην βλέπει τηλεόραση γιατί η τελευταία «είναι του Σατανά». Κάτι παρόμοιο ισχύει, ακόμη και σήμερα, για τους γκέι χώρους διαδικτυακών συζητήσεων. Ενώ οι περισσότεροι από μας που δεν πιάσαμε τα τριάντα ξεκινήσαμε την γκέι ζωή μας στο διαδίκτυο, γνωρίζοντας κόσμο, Του Νίκου Θεοδώρου κάνοντας συζητήσεις, φιλίες και έρωτες (που μετά καταραστήκαμε, όπως όλος ο κόσμος), υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τα αρνούνται όλα αυτά. Οι αρνητές των διαδικτυακών συζητήσεων που, για προσωπικούς λόγους, προτιμούν το πάρκο από τον υπολογιστή, λένε ότι αυτές δεν είναι πραγματικές ότι το να κάθονται άνθρωποι, καθένας μπροστά στον υπολογιστή του από το σπίτι του και να μιλάνε είναι θλιβερό. Δικαίωμά τους. Όμως η ζωή εξελίσσεται και μαζί της η τεχνολογία. Κάποτε φωτιζόμασταν με το λυχνάρι σήμερα με το ηλεκτρικό. Κάποτε ο Φειδιππίδης, για να μεταφέρει μια είδηση, έτρεξε τον Μαραθώνιο και πέθανε από εξάντληση σήμερα θα στέλναμε sms. Κάποτε, για να ακούσουμε μουσική, αγοράζαμε δίσκους βινυλίου σήμερα βάζουμε πάνω τους ποτήρια και κατεβάζουμε μουσική από το διαδίκτυο. Κάποτε οι ομοφυλόφιλοι καίγονταν στην πυρά και κάποτε έμπαιναν φυλακή. Τώρα κάνουν γιορτές υπερηφάνειας, θέτουν ζητήματα στην πολιτική ατζέντα και ζουν ισότιμα. Ωραίο πράγμα η πρόοδος, ε; :-) Αναπαλαίωση τώρα!

11 πολυχώρος διασκέδασης ενηλίκων 210 m 2 σε 3 επίπεδα (can you handle this?) ADULT STORE 14 PRIVE CABINS GLORY HOLES 3 ΧΩΡΟΙ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΡΑ ΜΕ 7 EURO ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ 1500 ΧΧΧ MOVIES ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΕΩΣΗ Αφροδίτης 6, Βαρδάρης Τηλ: Ώρες Λειτουργία: Καθηµερινά 12:00 02:00 Παρασκευή & Σάββατο µέχρι τις 05:00

12 MARILYN MANSON: Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ Του Άρη Μπατσιούλα Κατέβασε αυτό Disposable Teens Posthuman The Nobodies Tainted Love Μαμάκα μου! Πάνω που νομίζαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει οριστικά με τα σφαγμένα κοτόπουλα του Ozzy Osbourne και τις μασκαράτες των Kiss, μας προέκυψε ΑΥΤΟ. Γιατί, θεέ μου; Την εποχή που ακόμα κι οι Metallica κούρεψαν το μαλλί κάποιοι επιμένουν να αναβιώνουν τον τρόμο λέμε τώρα ενός Alice Cooper, συνδυασμένο με στοιχεία από Madonna και κολλητικά synth μπιτάκια. Καραγκιόζης, λοιπόν ή εκκεντρικός καλλιτέχνης; Κατά τη γνώμη μου πρόκειται περί ιδιοφυΐας, με τον πιο κραυγαλέα εμπορικό και καταναλωτικό τρόπο. Ο Marilyn Manson είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι η Madonna των 00s αν δεν είχε την ατυχία να γίνει «Κυρία Γκάι Ρίτσι». Τα σκήπτρα και τα διαμάντια του στέμματος ανήκουν πλέον στον κύριο με το διακριτικό μακιγιάζ Το ενδιαφέρον με τον Marilyn Manson είναι ότι συνδυάζει στο πρόσωπό του δύο από τις προσωπικότητες που σημάδεψαν την αμερικάνικη κουλτούρα και, εξ επαγωγής, «Όλον τον Πολιτισμένο Κόσμο» έτσι όπως τον εννοούν οι φίλοι μας στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Η απελπισμένα αυτοκτονήσασα (;) Marilyn Monroe συναντά το φάντασμα του σατανιστή Charles Manson και ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός. Πάρε για παράδειγμα την φωτογράφηση για το «Rolling Stone», όπου ο κύριος ΜΜ ποζάρει ως Νεκρή Νύφη. Hooray, λοιπόν, για το μακιγιάζ, hooray και για τις κολλητικές μελωδίες και τις επικές ενορχηστρώσεις. Αλλά ποιος πιστεύει ότι ο ΜΜ εννοεί όντως αυτά που πράττει; «We are dead, we are damned, all god s children to be sad»: αξιολύπητα σαχλά στιχάκια μιας προ-emo εποχής ή πεισματικά προσανατολισμένη στο θάνατο και τη ματαιότητα fucking poetry; Στο μουντό διάκοσμο του Zenit ένα αγόρι φορά μπλουζάκι «Antichrist Superstar» κι εγώ φιλιέμαι με τον γκόμενο του 15ήμερου. Τι ταιριαστό, αλήθεια. Πουθενά αλλού, στις μέρες μας, δε συναντά κανείς τόσο αριστοτεχνικά δομημένο, παρασκευασμένο και πλασαρισμένο το Ιερό Δισκοπότηρο του gender bending, της διαστροφής των φύλων. Κραυγές πολλές ακούγονται, αλλά όλοι σιωπούν και παραμερίζουν όταν ο ΜΜ εμφανίζεται επί σκηνής με τουαλέτα, κόκκινο σιδερωμένο μαλλί, μακιγιάζ από την κόλαση και sexy σιδεράκια στα δόντια. Ναι, ο Αντίχριστος μπορεί να είναι σέξι, η κόλαση-αγαπημένη ένα βήμα μονάχα μακριά και το μαύρο lip gloss είναι το απαραίτητο αξεσουάρ για να κόψεις τις φλέβες σου με στιλ. Πολλά μπορούν να καταλογιστούν στον Marilyn Manson, αλλά θα σταθώ σε ένα: την αντίδραση από χριστιανικές ενώσεις, συλλόγους για την προστασία της οικογένειας και της ηθικής (και ηθικολογούσας) τάξης, ενώσεις για τις Αληθινές αξίες της αμερικάνικης φαμίλιας ειδικότερα και του αγνού αμερικάνικου ονείρου γενικότερα. Με τόσες πικετοφορίες, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, ακυρώσεις συναυλιών, εξορκισμούς και κατάρες μόνο για ένα πράγμα μπορώ να είμαι σίγουρος: ο κύριος Marilyn Manson, να πάρει, πρέπει να κάνει κάτι σωστά. Όσο για τη μουσική του, οι άσπονδοι εχθροί και φίλοι υποκλίνονται στο αριστούργημα ενός «Mechanical Animals». Όλα τα αγόρια και κορίτσια τραγουδούν «Posthuman», και η άφυλη σιλουέτα του εξωφύλλου δείχνει το δρόμο για ένα stylish μηδενισμό μεγαλώστε το εγώ σας andro medical

13 «ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟΙ» του Νίκου Θεοδώρου Πολύς κόσμος νιώθει ότι η έντεχνη μουσική υπάρχει για όταν είμαστε λυπημένοι/-ες και θέλουμε να κλάψουμε. Είναι γεγονός ότι η έμφαση στο στίχο και τα νοήματα που διαπραγματεύονται τα έντεχνα τραγούδια βοηθούν στην ταξινόμηση των αισθημάτων μας και έτσι μας βοηθούν στις δύσκολες στιγμές. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που νιώθουμε όμορφα ακούγοντας έντεχνη μουσική και στις μη θλιμμένες στιγμές μας. Κι αυτό γιατί τα προσωπικά μας θέματα μπορούμε να τα διαπραγματευόμαστε όλες τις ώρες. Ή γιατί έχουμε τόσα πολλά που δεν αρκούν οι θλιμμένες στιγμές διαλέξτε και πάρτε. «Λυσσάξτεεεεεεεεε» Ήμουν παιδάκι όταν η μάνα μου μού έλεγε ότι στη δεκαετία του 70 ο φίλος της ο Λάκης από την Αθήνα (που ήταν «τοιούτος») την πήγαινε να δούνε τον Γιώργο Μαρίνο στη Μέδουσα. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, εγώ (γεννήθηκα και) μεγάλωσα, η μαμά έμαθε τη λέξη γκέι και να ξεχωρίζει τον Βαλλιανάτο στην Τατιάννα, κι εγώ πρωτοείδα τον Μαρίνο στο Ciao ANT1. Αργότερα άκουσα και μερικά τραγούδια του και έμαθα ότι ήταν ο πρώτος (και ο μόνος;) πούστης τραγουδιστής στην Ελλάδα που δεν φοβήθηκε να αποκαλυφθεί, κι αυτό σε εποχές πολύ πιο δύσκολες και άγριες. Εποχές που ανακαλούνται (ή γνωρίζονται) μέσα από τα τραγούδια του. Όπου το σεξ μεταξύ ανδρών γινόταν «σ ένα φθηνό ξενοδοχείο χωρίς ταυτότητα κι αρχείο». Όπου «η οπλαρχηγός Ελένη», το σύμβολο της πρώτης ακτιβίστριας, «στη Συγγρού στην παραλία έκανε περιουσία». Σήμερα αυτά τα τραγούδια δείχνουν λίγο παρωχημένα και ίσως να είναι. Μεταφέρουν όμως νοήματα που, όσο απελευθερωμένοι/-ες κι αν λέμε ότι είμαστε, εξακολουθούν να μας απασχολούν. Η γκέι κουλτούρα, περισσότερο από κάθε μέινστριμ άλλη, αναγνωρίζει την ουσία της ενδοσκόπησης. Όταν ψάχνεις τη θέση σου στον κόσμο, κόντρα σε παπάδες και φασίστες που σε θέλουν «παρά φύση», είναι απαραίτητο να δεις τι και πώς σε διαφοροποιεί. Όταν κάτι είναι γιγαντωμένο το βλέπουμε καλύτερα από όταν είναι μικρό. Η μεταφορά, μέσω της μουσικής, στην πραγματικότητα μιας άλλης εποχής λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός. Έτσι, οι εικόνες εκείνης της εποχής, όπου ο έρωτας μεταξύ δύο αντρών δεν ήταν όσο αποδεκτός είναι σήμερα και όπου ο έρωτας μεταξύ δύο γυναικών δεν καταγραφόταν καν, μας βοηθούν να δούμε κατά πόσο ισχύουν παρόμοια πράγματα σήμερα. Μας βοηθούν να κάνουμε τη σύγκριση μέσα μας. Να συνειδητοποιήσουμε πόσα έχουμε, αλλά και πόσα μας λείπουν. Αλλά πρωτίστως, ποιες και ποιοι είμαστε. Κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Έντεχνη ή καταθλιπτική; Μια Παρασκευή του φετεινού καλοκαιριού πήγαμε τον φίλο μου τον Βασίλη στο Ελί Ελά. Ήταν Παρασκευή και έπαιζε έντεχνη μουσική η dj Μένη. Ίσως να τη θυμάστε από το παλιό Γιουκάλι, που έπαιζε αποκλειστικά έντεχνα. Θυμάμαι ακόμη πόσο μου άρεσε το μαγαζί, πόσο ηρεμούσα από τα θέματά μου και, ήσυχος πλέον, πήγαινα στο Αχού για την κυρίως έξοδο. Φεύγοντας από το Ελί Ελά ο Βασίλης μού είπε: «Δεν περίμενα ότι θα περάσω καλά. Ήμουν σίγουρος ότι θα πάθαινα τρελή κατάθλιψη με τα έντεχνα.» Σίγουρα, η έντεχνη μουσική δεν είναι Βίσση δεν Γιατί γκέι σημαίνει χαρούμενος όχι χαζοχαρούμενος. χορεύεις όπως όταν ακούς την «Αγάπη υπερβολική» ή την «Κραυγή». Χαμογελάς όμως και σκέπτεσαι. Συζητάς με τον εαυτό σου, αναγνωρίζεις τα αισθήματά σου. Κουβεντιάζεις και με τους φίλους σου, γιατί δεν σε αποσπά η φασαρία. Κι έτσι, περνάς καλά και κερδίζεις σε πνευματική ηρεμία. Το κριτήριο της καλής μουσικής, που φυσικά διαφέρει για τον καθένα, δεν (πρέπει να) είναι τα ρούχα του καλλιτέχνη ή τις καλλιτέχνιδας ή το χορευτικό τού βίντεο κλιπ, ούτε η λάμψη. Πρέπει να είναι ο τρόπος που μιλά στην ψυχή του ακροατή. Γιατί γκέι σημαίνει χαρούμενος όχι χαζοχαρούμενος. «Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες» Πρωτοείδα τη Λίνα Νικολακοπούλου φέτος το καλοκαίρι σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Μου έκανε εντύπωση ο αέρας και η αρχοντιά που απέπνεε. Κακώς βέβαια. Γιατί θα πρεπε να ξέρω ότι η γυναίκα που έγραψε τις «Μοίρες», τη «Σωτηρία της ψυχής», το «Πριν το τέλος», το «Μαμά, γερνάω», το «Ανθρώπων έργα», τον «Προσκυνητή» που συνεργάστηκε με τη Γαλάνη, την Πρωτοψάλτη, την Τσανακλίδου, τον Ιωαννίδη, τον Παπακωνσταντίνου δεν θα μπορούσε να είναι μια απλή στιχουργός της σειράς, αλλά μια κυρία. Η Νικολακοπούλου είναι εκείνη η έντεχνη στιχουργός που έχει κατ εξοχήν κατηγορηθεί για ασάφεια στους στίχους της. Πολλές και πολλοί μαγεύονται από τις λέξεις αλλά δεν κατανοούν το περιεχόμενο δυσκολεύονται, τουλάχιστον στην πρώτη ακρόαση, να συνδέσουν τις φράσεις μεταξύ τους, να ξεπεράσουν τον λεκτικό εντυπωσιασμό και να μπουν στην ουσία, να εξάγουν το νόημα και να το κρίνουν. Κακώς. Αξίζει τον κόπο να παιδευόμαστε πού και πού, να σκάβουμε τις πέτρες για να βρούμε τα διαμάντια από κάτω. Δεν λέω, η Έφη Σαρρή είναι καλή για να κουνάμε τον κώλο μας. Αλλά κάπου-κάπου δεν πρέπει να κουνάμε και το μυαλό μας; Άκουσε αυτό Γιώργος Μαρίνος «Μόνον άντρες» (μουσική: Στ. Κραουνάκης) Διαβάστε επίσης Λίνα_Νικολακοπούλου the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

14 Lesbian talk ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΠΟΤΕ! Σας λέει κάτι το όνομα Σαπφώ; Η πιο γνωστή λεσβία αρχαία ποιήτρια! Κάτι άλλο πιο καινούργιο δεν υπάρχει. Όμως έξω από τα τιμημένα σύνορά μας, ο κόσμος της μόδας, του θεάματος και των media προωθεί από ρούχα ως καριέρες χρησιμοποιώντας λεσβιακά πρότυπα. Το μάρκετινγκ αποθεώνει το lesbian chic. Θυμάστε τι έγινε σ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα πριν μερικούς μήνες; Το παιχνίδι δεν παιζόταν στο χορτάρι, αλλά στις κερκίδες: δυο νεαρά κορίτσια φιλιούνται στο στόμα (κανονικά, με γλώσσα που θα λέγαμε και στο λύκειο). Το γεγονός φυσικά απασχόλησε τον Τύπο, αθλητικό και μη, με σχόλια όχι ιδιαίτερα καυστικά και αποδοκιμαστικά. Όπως είπε κι ένας φίλος μου στρέιτ: «Αν το έκαναν αυτό δυο άντρες θα τους έθαβαν ζωντανούς. Το γήπεδο δεν χωρά φλώρους και αδερφές. Τα κορίτσια ήταν χαριτωμένα, για χειροκρότημα». Για τις λεσβίες οι πόρτες φαίνεται να είναι πιο ελαστικές. Είναι όμως έτσι; Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε μια εισβολή λεσβιών. Από την Elen Degeneres και το σήριαλ «Νέα γυναίκα μόνη ψάχνεται» που πρόβαλε και η ελληνική τηλεόραση και τη Τζόντι Φόστερ, που δεν το παραδέχτηκε ποτέ, αλλά φρόντισε ο αδελφός της να της βγάλει όλα τα άπλυτα στη φόρα, τις Τατού, που κυριολεκτικά μας ζάλισαν με τoν «προκάτ» έρωτά τους, προσφέροντας όμως ένα εντυπωσιακό βίντεο-κλιπ, φτάνοντας στην τηλεοπτική Ζήνα που, φορώντας δυο δερμάτινα, έσπαζε στο ξύλο ό,τι πετούσε και ό,τι περπατούσε και μας τρέλανε στο υπονοούμενο καταφέρνοντας να γίνει λεσβιακό πρότυπο σε παγκόσμιο επίπεδο. Για την αισθητική του εγχειρήματος κανένα σχόλιο. Δε θα μπορούσαμε φυσικά να αφήσουμε απ έξω την ιέρεια της πρόκλησης, Μαντόνα, που στο παρελθόν και πριν γίνει μαμά άφηνε σαφείς αιχμές για την ερωτική της σχέση με την ηθοποιό Σάρα Μπερνάρ και, αφού έγινε μάνα βγήκε στο ΜTV και μοίραζε φιλιά στην Μπρίτνεϊ, βάζοντας φωτιά στην τηλεόραση. Ούτε η Αντζελίνα Τζολί, καυτή φαντασίωση των απανταχού λεσβιών, ούτε η Ντρου Μπάριμορ έκρυψαν ότι τους αρέσουν τα κοριτσάκια. Και η λίστα δε φαίνεται να τελειώνει, κάτι που «ανάγκασε» την ανερχόμενη ηθοποιό και κούκλα Ρεμπέκα Στάμος να δηλώσει ότι δεν σκοπεύει να απολογηθεί επειδή είναι στρέιτ. Αυτά, για να δείτε κυρία Στάμος τι τραβάνε οι γκέι καθημερινά! Τα κουσούρια, όπως και τα διαμάντια, είναι παντοτινά. Το lesbian chic, ως τάση, μόδα, trend, cool και ό,τι άλλο, ίσως μείνει, ίσως φύγει. Το να είσαι συνειδητά ομοφυλόφιλη επειδή αυτό είσαι, δεν είναι μόδα, είναι αυτογνωσία και δεν έχει να πάει πουθενά. Άλλωστε όπως έλεγε και η γιαγιά μου, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Lady Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Η καλύτερη στιγμή σου, η χειρότερη, ό,τι κουφό σου συνέβη, ό,τι άκουσες, love/hate mail, sex ads Στείλ τα τώρα στο S Μια χιουμοριστική στήλη έχει το δικαίωμα να κάνει εύστοχο χιούμορ και να σατιρίζει όπως επιθυμεί. Μολοντούτο είναι αλήθεια ότι πολλές αντέδρασαν (με mail, προσωπικές συζητήσεις, ακόμη και στο facebook) στην τελευταία μπιμπελόγατα, συστήνοντάς μου αρκετές και να μηνύσω το περιοδικό (!). Όσες με ξέρουν γνωρίζουν ότι δεν είμαι τραβεστί. Ούτε όμως θα το θεωρούσα σε οποιαδήποτε περίπτωση προσβλητικό. Γιατί λοιπόν να ενοχληθώ από την στήλη; Καμπούρη με είπαν; Ομολογουμένως η φωτογραφία ήταν κάκιστη (άτιμε φωτογράφε!) και οι στυλιστικές «συστάσεις» στο κυρίως κείμενο καυστικές, στο σύνηθες ύφος της στήλης, που την κάνει ευχάριστη στην ανάγνωση. Τελικά, είναι αποκαρδιωτικό άτομα που βρίσκονται στο έμφυλο περιθώριο, που θέλουν (;) να αμφισβητήσουν τα «κουτάκια» του φύλου, να αποδεικνύονται ετεροκανονικότεροι των ετεροκανονικών. Με ευχές για καλή συνέχεια, Άρης Παρασκάκης, η τραβεστί του προηγούμενου μήνα S Αρχικά ένα μεγάλο μπράβο για την δουλειά που κάνετε μην σταματήσετε ειδικά όταν και αν τα πράγματα δυσκολέψουν Η φωτογραφία του πρώτου τεύχους μού την έσπασε γιατί τρέχανε τα σάλια του δικού μου και του δεύτερου πάλι δεν μου άρεσε γιατί δεν είναι για μένα ωραίο θέαμα να βλέπω κάποιους να ουρούν Δεν βάζατε ίσως κάτι σχετικό με το κεντρικό θέμα της εφημερίδας; (αν θέλετε έχω αρκετές foto με άντρες σε διάφορες στάσεις ) Στο mega-woof ο αρχισυντάκτης γράφει περί πάχους. Απλά να σας υπενθυμίσω ειδικά στον δικό μου ότι το πάχος δεν είναι κακό μόνο λόγω εμφάνισης, αλλά είναι κακό λόγω υγείας! Όλοι οι άντρες έχουν κοιλίτσα, αλλά άλλο το προκοίλι: βαραίνει την μέση, όλα αυτά τα κιλά τα κουβαλάτε συνέχεια, σας δυσκολεύει να κινηθείτε, ζεσταίνεστε-ιδρώνετε εύκολα κ.λ.π. άρα επιλέγω να κινούμαι και όχι να κατεβάζω μεγάλες ποσότητες, τι λέτε; Μου άρεσε παρά πολύ το άρθρο της Σταυρούλα η Μοναχούλα, μπράβο της, έχει δίκιο, πολύς κόσμος μόνος. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη. Yris79

15 ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ; Γράφει κάθε μήνα ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος Τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν απονέμονται. Κατακτώνται! Ο ΗΓΟΣ ΤΟΥ ΓΚΕΪ ΑΝΤΡΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΑΜΗΣΙΑ because fags can read Το 2008 ήταν ένας χρόνος γεμάτος δράση για όσους απο μας ήθελαν να κάνουν κάτι για να βελτιώσουν τη ζωή μας. Τη ζωή των ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών. Στην αρχή του χρόνου είχαμε τη συνάντηση με τον υπουργό δικαιοσύνης για το σύμφωνο συμβίωσης. Μια συνάντηση που έδειξε τη γύμνια επιχειρημάτων ενός υπουργού δικαιοσύνης κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σκέφτηκε να αναγνωρίσει νομικά την εξώγαμη συμβίωση με ένα νέο θεσμό, το σύμφωνο συμβίωσης. Από το δεύτερο λεπτό της συνάντησης στο υπουργείο του, μας ομολόγησε πως δεν υπάρχει νομική βάση για τον αποκλεισμό των ζευγαριών δύο ανδρών ή δύο γυναικών, και πως αν δεν απέκλειε τα ζευγάρια αυτά, θα είχε προβλήματα με παπάδες και δικαστές! Είναι να απορεί κανείς με την ανάποδη αξιολογική σειρά που σκέφτεται ο Υπουργός. Αυτοί που παίρνουν οδηγίες από το υπουργείο Δικαιοσύνης, αυτοί γίνονται ρυθμιστές της ανημπόριας. Στη συνέχεια άρχισε ένας αγώνας δρόμου με το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς για να βρει δημάρχους από τις τάξεις του προκειμένου να τελέσει πολιτικούς γάμους, όπως διαλαλούσε τα τελευταία δυο χρόνια, κερδίζοντας τις καρδιές και τις ψήφους πολλών από μας. Δεν βρήκε δημάρχους και έγινε ρόμπα στα έκπληκτα μάτια μας. Ακολούθησε μια απέραντη θεωρητική συζήτηση σε κάθε έντυπο και ηλεκτρονικό μέσο για το θέμα και το θεσμό του γάμου με πάμπολλη φιλοσοφία και αντιρρήσεις, λες και το θέμα θα λυνόταν στην πλάτη μας, λες και το ζητούμενο δεν είναι η ισότητα δικαιωμάτων και η ισότιμη αντιμετώπιση της σχέσης μας με εκείνη ενός ζευγαριού στρέιτ. Προς έκπληξη όλων και οργή της Κυβέρνησης, στις 3 Ιουνίου 2008 τελέστηκαν στο μικρό νησί της Τήλου στα Δωδεκάνησα δύο γάμοι. Δύο γυναίκες και δύο άνδρες έκαναν πολιτικό γάμο νωρίς το πρωί, από το φόβο της απαγόρευσης και της δίωξης. Ο ηρωικός δήμαρχος του νησιού γράφει ιστορία. Με βαρείς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς, τόσο ο υπουργός Δικαιοσύνης όσο και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, καταφέρθηκαν εναντίον των γάμων αυτών, προαναγγέλοντας το διωγμό που θα ακολουθούσε. Γεμάτοι ενθουσιασμό, 4000 άνδρες και γυναίκες διαδήλωσαν χαρούμενοι στο μαζικότερο pride parade της Αθήνας. Τα εθνίκια λύσσαξαν. Αρχές φθινοπώρου, στα δικαστήρια για να κατοχυρώσουμε τη λέξη «λεσβία», όχι μόνο ως γεωγραφικο προσδιορισμό μιας Ελληνίδας, αλλά και ως δήλωση σεξουαλικού προσανατολισμού εκατομμυρίων γυναικών σ ολόκληρο τον κόσμο. Έγινε κι αυτό. Η συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων του κλούβιου και ρατσιστικού συμφώνου συμβίωσης, το Νοέμβρη, ήταν άλλη μια τραυματικά συναρπαστική εμπειρία. Διαγωνισμός υποκρισίας και βλακείας εκ μέρους βουλευτών της ΝΔ, του ΚΚΕ, του ΛΑΟΣ, αλλά και σεμνής αντίρρησης του ΠΑΣΟΚ που ξέχωσε το σχέδιο νόμου που είχε παρουσιάσει για συζήτηση το 2005, καθώς και της τροπολογίας του ΣΥΝ για την απάλειψη του ρατσιστικού αποκλεισμού των ομόφυλων (!) ζευγαριών, που βέβαια δεν πέρασαν. Άφησαν όμως μια πικρή γεύση στο στόμα των πολιτών και πολιτισσών που θα κληθούν να ψηφίσουν στο άμεσο μέλλον τούς κυρίους και τις κυρίες ψεύτες! Στις αρχές Δεκέμβρη, η από αναβολή δίκη, στη Ρόδο, για την ακύρωση των πολιτικών γάμων της Τήλου! Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι γνωστή η απόφαση του δικαστηρίου. Δεν έχουμε δει όμως άλλη δίκη με προδιαγεγραμμένη απόφαση από τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον εισαγγελεα του Αρείου Πάγου, που έσπευσαν να προκαταλάβουν τους δικαστές από τις 3 Ιουνίου με έξαλλα δελτία τύπου. Η δίκη αυτή θα συνεχιστεί μέχρι να κερδηθεί! Και κατά πάσα πιθανότητα αυτό δεν θα γίνει στα ελληνικά δικαστήρια. Η κοινωνία των πολιτών θα σύρει τη χώρα προ των ευθυνών της σε όλα τα εθνικά και διεθνή fora, μέχρι να καταλάβουν οι διοικούντες ότι οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι, οι αμφισεξουαλικοί και οι τρανσέξουαλ στην Ελλάδα δεν είναι ορφανοί και ανυπεράσπιστοι. Ένας χρόνος τόσο γεμάτος δραστηριότητες και πρωτοβουλίες σε μια χώρα-τέλμα στο θέμα του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου δημιουργεί ελπίδες και υποχρεώσεις. Όσες και όσοι θέλουν να θυμούνται πως «ήμουν κι εγώ εκεί» θα πρέπει να βάλουν τη φαντασία και την καρδιά τους να δουλέψουν. Τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν απονέμονται. Κατακτώνται! Γρηγόρης Ν Βαλλιανάτος 1 Η ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ AIDS FUCKSHEET κάλως ήρθες! Είναι δύσκολο να πεις ότι σήµερα ο κόσµος δεν είναι ενηµερωµένος για τους τρόπους προφύλαξης από τον HIV. Κι, όµως, υπάρχουν γκέι άντρες που εµπλέκονται εν γνώσει τους σε επικίνδυνες πρακτικές. Οι λόγοι είναι πολλοί και περιφέρονται στη σκιώδη περιοχή των φόβων, της ανασφάλειας και των καταναγκασµών µας. Σε αυτή τη σειρά µικρών οδηγών για καλύτερο και ασφαλέστερο σεξ, η οµάδα του Screw προσπαθεί να προτείνει τρόπους να γίνει το σεξ περισσότερο απολαυστικό και πάντα ασφαλέστερο. Καλώς ήρθατε στο FUCKSHEET! 6 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΠΛΑΚΑ ΤΟ ΓΑΜΗΣΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ; ΦΟΡΑ ΤΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ Το FUCKSHEET είναι μια έκτακτη έκδοση του Screw. Αν δεν το βρίσκετε στα σημεία διανομής, μπορείτε να το κατεβάσετε από το blog μας: screw.gorgo.biz Είναι δύσκολο να πεις ότι σήμερα ο κόσμος δεν είναι ενημερωμένος για τους τρόπους προφύλαξης από τον HIV. Κι, όμως, υπάρχουν γκέι άντρες που εμπλέκονται εν γνώσει τους σε επικίνδυνες πρακτικές. Οι λόγοι είναι πολλοί και περιφέρονται στη σκιώδη περιοχή των φόβων, της ανασφάλειας και των καταναγκασμών μας. Σε αυτή τη σειρά μικρών οδηγών για καλύτερο και ασφαλέστερο σεξ, η ομάδα του Screw προσπαθεί να προτείνει τρόπους να γίνει το σεξ περισσότερο απολαυστικό και πάντα ασφαλέστερο. Καλώς ήρθατε στο FUCKSHEET! Η ομάδα του Screw the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

16 ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Ιωάννης Δημητρούσης, 28 ετών Ο Γιάννης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Λονδίνο, στο οποίο και ζει τα τελευταία 6 χρόνια, δουλεύοντας ως σχεδιαστής μόδας αναγνωρισμένος σε όλο τον κόσμο. Του αρέσει να βλέπει ταινίες στο dvd, να κάνει βόλτες και να πηγαίνει στο γυμναστήριο μόνος ή με το νέο του αγόρι, το οποίο γνώρισε τον Σεπτέμβρη Αν θέλεις να δεις τη δουλειά του, μπες στο Δεν έχει σημασία αν είσαι υποκειμενικά όμορφος ή άσχημος. Στείλε μας μια φωτογραφία με φαντασία μαζί με λίγα λόγια για σένα και μπορεί να είσαι το επόμενο αγόρι του μήνα.

17 Str8 talk Η μεγάλη επιστροφή της Άννας με νέο διπλό cd. Στο τυπογραφείο μας όλοι διαβάζουν Screw. Και δεν εννοώ να χαζεύουν απλά τις φωτογραφίες. Ότι κάποια μυαλά προβληματίζονται. Ζορίζονται, το ταλαιπωρούν, το φέρνουν από εδώ κι από εκεί. Μετά από πολλές μέρες αργίας, τελικά σκέπτονται! ΚΑΤΩ ΠΑΝΩ Οι συντάκτες του Screw φέρνουν κάθε μήνα τα πάνω κάτω Η μεγάλη επιστροφή της Άννας με νέο διπλό cd. Η κατάσταση στις φυλακές: ζώα στοιβαγμένα ασφυκτικά σε κελιά, βόλτες σε προαύλια μέσα στα περιττώματα, τοξικοεξαρτημένοι που δεν αντιμετωπίζονται σαν ασθενείς. Ότι η γενέθλια τούρτα μου κοντεύει να γίνει μανουάλι. Ο Αϊ Βασίλης, η βασιλόπιτα κι ένας άνεργος τάρανδος. Αγαπητά μου παιδιά, μικρά και μεγάλα, αγόρια και κορίτσια και λοιποί, είμαι στην δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσω ένα κακό προχριστουγεννιάτικο νέο. Στο άκουσμά του δεν θέλω να πανικοβληθείτε. Ανακοινώθηκε ότι ο Αϊ Βασίλης μας φέτος θα έρθει χωρίς έλκηθρο, τάρανδους και δώρα. Η παγκόσμια κρίση σε όλα τα παρακλάδια της ανθρώπινης δράσης (οικονομία, κοινωνία, ψυχολογία ) τον ανάγκασε με δάκρυα στα μάτια και πόνο στην καρδιά να απολύσει όλους τους ταράνδους και να πουλήσει το έλκηθρο για να εξασφαλίσει αποζημίωση για τους ταράνδους. Αυτοί σκληρά εργαζόμενοι με την σειρά τους σκορπίσανε σε διάφορα μήκη και πλάτη του γαλαξίας μας. Κάποιος μετανάστευσε στην Αρκτική, άλλος καρτερεί να μπει στο ταμείο ανεργίας. Ο ωραιότερος πούλησε την κρυφή ζωή του Αϊ Βασίλη στην τηλεόραση και έκανε καριέρα. Και ο πιο πιστός του τάρανδος, άνεργος και γέρος πια, έμεινε δίπλα του. Ακούγεται ότι ο Αϊ Βασίλης θα αγοράσει βασιλόπιτα από την Κίνα ή το Μπαγκλαντές και θα βάλει ένα δολάριο για φλουρί. Εκτός αν στην Ινδία κοστίζει φθηνότερα. Δύσκολοι καιροί για παραδοσιακές βασιλόπιτες. Θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες το μεγάλο ταξίδι του από την Καισαρεία ή την Φινλανδία ή από το Tiffanies της Νέας Υόρκης ή ταυτόχρονα από παντού με τα πόδια. Στην διαδρομή, αν κοπιάσει, θα κάνει οτο-στοπ. Οι τάρανδοι απολύθηκαν, η βενζίνη ακριβή για να κάνει αυτό το μεγάλο ταξίδι. Εξάλλου είναι και οικολόγος. Δεν του αρμόζει. Ξέχασε. Το αμάξι δώρο από πατέρα ενός άρρωστου παιδιού έχει σκοπό να το πουλήσει για να ξεχρεώσει ένα δωροδάνειο που είχε πάρει για να αγοράσει δώρα και όνειρα για τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά όλου του κόσμου. Αυτήν την χρονιά, λίγο πριν την εκπνοή της, ο Αϊ Βασίλης μας, ο Santa Nikolaous φοβάται, ντρέπεται και αγχώνεται πολύ. Σπάνια χαμογελά και μιλά. Ανησυχεί για αυτά που διαδραματίζονται γύρω του και για αυτά που θα γίνουν μετά από αυτόν. Το Σεπτέμβριο έσπασε και έκανε κομμάτια την τηλεόραση του και δεν ξαναγόρασε εφημερίδα. Ράδιο άκουγε μόνο κλασική μουσική. Αποφάσισε όταν επιστρέψει, να δουλέψει λιγότερο και να βρεθεί περισσότερο με τους φίλους του, με την συντροφιά του, να ασχοληθεί με τα χόμπι του και την αγαπημένη του γενειάδα. Οι κοινωνίες δέχονται καταιγίδες, τσουνάμια και τυφώνες αλλαγών. Οι άνθρωποι μέσα σε αυτά συρρικνώνονται και ξανακουκουλιάζουν στους εαυτούς τους συλλογίζεται ο Αϊ Βασίλης μας. Τι όνειρα για το μέλλον θα μοιράσει; Πώς θα παρουσιαστεί φέτος στα παιδιά του κόσμου χωρίς δώρα; Με τι σθένος θα τα πει ότι από εδώ και πέρα δεν θα μπορέσει να τους ξαναπάει δώρα; «Μήπως τελικά είναι και καλύτερα έτσι;» δικαιολογήθηκε αισιόδοξα. «Τα δώρα τούς χάλασαν την προσωπικότητα», ψιθύρισε. «Αλλοτρίωσαν τους μεγάλους και τους παρακίνησαν να γίνουν πρωταθλητές στο δρόμο για την υλική ευτυχία: ένα καλύτερο σπίτι, ένα εξοχικό, ένα άτοκο αμάξι, μία πολύ μεγάλη πλάσμα τηλεόραση» Και στα παιδιά του κόσμου, στα δικά του παιδιά, στην αρχή ήταν ο δυναμικός Batman, μία ξανθιά πριγκίπισσα Barbie, μετά ένα κινητό, αργότερα ένα αμάξι. Εκπαιδεύονται να λαγοκοιμούνται αναφώνησε τρομοκρατημένος. Πλάθονται από παιδιά σχεδόν όλα τους στην ανυπαρξία στο επιφανειακό Στις πιστωτικές και στα δάνεια. Μπα, δεν θα αφήσει να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Θα κάνει την επανάσταση του πρώτα αυτός. Θα φορέσει ένα λεοπαρδαλέ στριγκάκι, θα βάλει ψιλοτάκουνες μπότες, θα βάλει την, επί αιώνων, κόκκινη στολή του, θα κουβαλήσει μια μισοφαγωμένη βασιλόπιτα, θα ανέβει πάνω στον άνεργο τάρανδό του και θα κατηφορίσει. Θέλει να φτάσει πρωί χωρίς να χτυπήσει την πόρτα, χωρίς να ανέβει στην καμινάδα. Θα αφυπνίσει, θα ταράξει τα νερά. Τα δώρα που θα προσφέρει δεν θα είναι υλικά. Φήμες λένε ότι ο τεράστιος σάκος του θα έχει πνευματικά δώρα: Θέληση, «μπορωσίνη», δύναμη, πίστη, επιμονή, επανάσταση και πολλή, πολλή αγάπη. Εγώ τον περιμένω. Εσείς; Σταυρούλα η μικρή παιδούλα Indianaki1@yahoo.gr the happy bar λ. βύρωνος 5 (διαγώνιος) τ

18 Various Ministry of Sound Anthems II Άκουσε αυτό Άκουσέ τα όλα! Το enola προτείνει DANCE «Ministry of Sound Anthems II» cd album. Το 1ο album έχει πουλήσει πάνω από αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έρχεται η Ministry of Sound με το 2ο το οποίο είναι 3πλο και περιέχει τα καλύτερα club κομμάτια όλων των εποχών. Ξεκινώντας από το 1991 και με ονόματα όπως οι New Order & Orbital, συνεχίζει χρονολογικά φτάνοντας μέχρι Eric Prydz s και το τελευταίο hit του «Pjanoo». Το μεγαλύτερο anthem in the history of dance περιέχει ακόμη ονόματα όπως οι Stardust, Faithless, Modjo, Livin Joy, Ultra Nate, D:Ream, Robert Miles και Daft Punk και άλλους γνωστούς καλλιτέχνες του είδους: all join the party! Δεν έχω να προτείνω κάποιο συγκεκριμένο track γιατί απλά είναι ένα καταπληκτικό album που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι. S DJ Nico T GO FOR IT, JUSTIN! S Συνεργασία T.I. με Justin Timberlake Ο T.I. συνεργάστηκε στο remix του single του Cant Believe It με τον Justin Timberlake. Σε δηλώσεις του ο T.I. ειπε για την συνεργασία του με τον Justin και τη συνάντησή που ειχαν στο Μαϊάμι πριν από καποιους μήνες. Ο T.I. αποκάλυψε πως πριν από έξι περίπου μήνες όταν βρισκόταν σε στούντιο στο Μαϊάμι για το νέο του άλμπουμ συνάντησε τον Justin Timberlake, του οποίου παρουσίασε κάποια από τα νέα του κομμάτια. Σύμφωνα με τον T.I. ο Justin του είπε πως το Cant Believe It ήταν το αγαπημένο του κομμάτι. Ο T.I. παραδέχθηκε πως γνώριζε ότι άρεσε στον Timberlake το Cant Believe It και ήθελε να συνεργαστούν σε αυτό το τραγούδι. Η συνεργασία τους τελικά πραγματοποιήθηκε στο remix του τραγουδιού. S Kαινούργιο Album για τον Σάκη Ρουβά Νέο album για τον Σάκη Ρουβά. Είναι πλέον γεγονός το πρωτο single και ονομαζεται «Ήρθες». Αναμονή για ολόκληρη τη δισκογραφική δουλειά του ποπ σταρ S MTV Europe Music Awards Πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία τα 15 α MTV Europe Music Awards. Beyonce, Take That, Killers, Kanye West, Katy Perry, Estelle, Duffy, Pink και πολλοι άλλοι καλλιτέχνες έλαμψαν με την παρουσία τους και τις εμφανίσεις τους επί σκηνής. Αναλυτικά οι νικητές: Most Addictive Track: Pink «So What» Video Star: 30 Seconds To Mars «A Beautiful Lie» Headliner: Tokio Hotel Ultimate Urban: Kanye West Rock Out: 30 Seconds To Mars Artists Choice: Lil Wayne Act of 2008: Britney Spears Ultimate Legend: Sir Paul McCartney Album of the Year: Britney Spears «Blackout» Europe s Favourite Act: Emre Aydin (Turkey) New Act: Katy Perry Best Act Ever: Rick Astley Η στήλη είναι χορηγία του enola cafe bar. Επιμέλεια DJ Nico T. Friendly Fires Friendly Fires Άκουσε αυτό Paris Είναι δύσκολο να ΑΠ ΟΛΑ τα έχεις όλα; Όχι αν αγοράσεις το δίσκο αυτόν. Λίγο techno, μερικές νότες ανεξάρτητης μουσικής, άντε και λίγο glam, ρεφραίν βγαλμένα από τα 80 s, πιασάρικες συγχορδίες, χορός και τρελό κέφι. Επιτέλους η παρέα από παλιά φιλαράκια από το Λύκειο, αποφάσισε να στρώσει τον κώλο της, να κατέβει στο υπόγειο και να ηχογραφήσει το πρώτο της άλμπουμ. Τι έχει να κάνει αυτό με εμένα; Λοιπόν, έχει περάσει κάμποσος καιρός που πραγματικά θέλησα να γκαρίσω σαχλά στιχάκια παρέα με κάποιον τραγουδιστή στο CD. Ήρθε, όμως, η ώρα μου: τα τραγούδια τους ακούγονται σωστά μόνο αν χοροπηδάς πάνω κάτω στο κρεβάτι και κάνεις φανταστικές χορογραφίες. Friendly Fires: τα παιδιά δείχνουν πάνω απ όλα ότι το διασκεδάζουν πίσω από τα μικρόφωνα. Κι εμείς μαζί τους, φυσικά. S ΑΜ Ο Justin Timberlake με τακούνια; Άκου τι έπαθε η Beyonce στα γυρίσματα του νέου της video για το «Single Ladies» στην εκπομπή Saturday Night Live: Αντί για τις χορεύτριες της ήρθαν χορευτές με πρώτο και καλύτερο τον Justin Timberlake, ο οποίος φορούσε τακούνια και μαύρο κορμάκι και άρχισε να λικνίζεται μαζί της. Όχι πως της κακοφάνηκε, όπως αλλωστε μπορείτε να δείτε και στο σχετικό Video που κυκλοφορεί στο youtube.com.

19

20 OUT & ABOUT Hedwig and the angry inch John Cameron Mitchell, 2001 Μια, τόση δα, οργισμένη ίντσα Είσαι κλεισμένος στο δωμάτιο, η μουσική στο τέρμα, χοροπηδάς πάνω κάτω και παίζεις φανταστικές κιθάρες στον αέρα. Τα λυκειακά χρόνια δεν είναι και τόσο μακρινά: η Hedwig σε προσκαλεί να λάβεις ξανά μέρος σε μια post-punk, neo-glam οδύσσεια. Πάμε να ταξιδέψουμε μαζί της; ΔΩΡΕΑΝ! ΠΑΡΑΛΑΒΗ & ΠΑΡΑ ΟΣΗ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ Το «Hedwig and the angry inch» είναι μεταφορά στη μεγάλη οθόνη ενός πετυχημένου μιούζικαλ του Μπρόντουεϊ που μεσουράνησε μεταξύ 1998 και Μια ροκού τρανσέξουαλ αφηγείται την πολυτάραχη ζωή της. Πώς γεννήθηκε και μεγάλωσε ως αγόρι στο ανατολικό Βερολίνο, πώς δάγκωσε τη λαμαρίνα για έναν αμερικάνο πεζοναύτη και πώς για χάρη του δέχτηκε να εγχειριστεί και να αλλάξει φύλο. Μόνο που ο πεζοναύτης έφυγε, αφήνοντας πίσω του μια συντετριμμένη Hedwig και τα απομεινάρια μιας αποτυχημένης χειρουργικής επέμβασης: μια ίντσα σάρκας εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται τα όργανά της. Εντάξει, έχουμε ξαναδεί drag queens να ξεφαντώνουν μουσικά σε ταινίες με γκέι αισθητική και αίσθηση του χιούμορ. Εδώ, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με το χαβαλέ της «Πρισίλα: η βασίλισσα της ερήμου». Όχι πως λείπουν οι ξεκαρδιστικά αστείες σκηνές, δηλαδή, αλλά η ουσία της ταινίας βρίσκεται αλλού: είναι μια μελέτη ενός χαρακτήρα που όλοι μεταχειρίζονται σαν σκουπίδι, αλλά πάντα καταφέρνει να τα φέρνει βόλτα και να επιβιώνει. Και για να μην ξεχνιόμαστε στο μεταξύ, η Hedwig αλλάζει στην ταινία όχι ένα, ούτε δύο αλλά συνολικά σαράντα ένα εξωφρενικά κοστούμια. Ναι, είναι μια χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγή, ναι, είναι η πρώτη απόπειρα του σκηνοθέτη στον κινηματογράφο, αλλά και μόνο που ο πρωταγωνιστής John Cameron Mitchell τα δίνει κυριολεκτικά όλα σε μια εκπληκτική ερμηνεία, αρκεί για να στέκεται η ταινία ένα κεφάλι ψηλότερα από άλλες ανεξάρτητες παραγωγές. Ο Mitchell καταφέρνει όχι απλά να ερμηνεύσει μια οργισμένη butch ντίβα, αλλά να μεταδώσει στο θεατή το λόγο που αυτή συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Η Hedwig είναι μια πραγματική ηρωίδα, λίγο σκοτεινή, λίγο οργισμένη αλλά πάντα έτοιμη να βάλει φωτιά στη σκηνή με το γκρουπάκι της που, αν μαντέψατε σωστά, ονομάζεται «Η Οργισμένη Ίντσα». Για όσους το φρικιό της εφηβείας τους ακόμα κοιμάται μέσα τους, είναι μια ταινία που θα λατρέψουν. Για όλα τα αγόρια και κορίτσια που έπαιζαν ντραμς με κατσαρόλες και τραγουδούσαν κρατώντας το κουτάλι αντί για μικρόφωνο, η Hedwig περιμένει στα βιντεοκλάμπ για να τους πάει ένα ταξίδι στο μαγικό κόσμο που είναι πάντα το ροκ-εντ-ρολ.