ΣTO TEYXOΣ AYTO: T Γραφε α το λειτουργο ν πρωϊν ς ρες Iδρυτ ς- Iδιοκτήτης- Eκδ της- ιευθυντής: HMHTPHΣ I. ΛAMΠPOY. Παλαι Φάληρο.

Transcript

1

2 Mηνια ο Περιοδικ Kυδαθηναίων 29, Πλάκα Aθήνα. Tηλέφωνα: , Tηλεοµοι τυπος: IA IKTYO («Internet»): Hλεκτρονικ Aλληλογραφία: T Γραφε α το λειτουργο ν πρωϊν ς ρες καθηµερινά (κα Σά ατο). Iδρυτ ς- Iδιοκτήτης- Eκδ της- ιευθυντής: HMHTPHΣ I. ΛAMΠPOY Aχιλλέως - Mουσ ν 51 Παλαι Φάληρο. Φωτοστοιχειοθεσία - Aτελιέ: PRESS LINE Mάγερ 11, Aθήνα, τηλ.: Eκτυπώσεις: Π. KOKKAΛHΣ Bι λιοδεσία: K. KONTOΓIΩPΓOΣ Tιµή ντιτ που: δρχ. ωδεκάµηνη συνδροµή: δρχ. Oργανισµ ν κ.λπ.: δρχ. Φοιτητ ν: δρχ. Eξωτερικο : 65 δολλ. HΠA. H συνδροµ κατα άλλεται κατ τ ν γγραφή. H συνδροµ νανεώνεται α τοµάτως µετ τ ν λήξη το 12µήνου. ιακοπ τ ς συνδροµ ς γίνεται µ νον κατ πιν τηλεφωνήµατος το νδιαφεροµένου. IAΦHMIΣEIΣ EN HMOΣIEYONTAI T χειρ γραφα δ ν πιστρέφονται. Oλες ο συνεργασίες κα τ ταχυδροµικ µ άσµατα στ διε θυνση: HM. I. ΛAMΠPOY, Mουσ ν , Π. Φάληρο, Aθήνα. Παρακαλο νται ο συνδροµητ ς πο λλάζουν διε θυνση, ν τ γνωστοποιο ν στ περιοδικ. Eπιτρέπεται ναδηµοσίευση κειµένων το, µ τ ν προϋπ θεση τι θ ναφέρεται ρητ ς πηγή τους. ΣTO TEYXOΣ AYTO: ΣEΛIΣ 12400: Oταν πικηρ σσεται γνώση ς «πειλή»....i.λ. ΣEΛIΣ 12402: EΠIΛOΓH EΠIΣTOΛΩN ANAΓNΩΣTΩN A.X. MHTΣIOY, N. ZΩΓPAΦAKHΣ,. MAPΓETHΣ,.O. ΣTAΘAKOΠOYΛOΣ, K.K.,. XAΛEAΣ, B. KAPBOYNIAPHΣ, I. BAΦINHΣ, E. ΣOYMΠAΣAKHΣ, Γ. ΓEΩPΓAΛAΣ, A. MIXAHΛI HΣ. ΣEΛIΣ 12409: O «χωρ χρονος» ναπαρίσταται σ σχέδια τ ς Θ λου Eπιδα ρου AΛTANH ΣEΛIΣ 12419: «Nέο K µα»: T τραγο δι πο γ κε π τ ς λληνικ ς µουσικ ς ρίζες (Συνεντε ξεις τ ν M. Bιολάρη -. Iατρ πουλου) Π.Λ. KOYBAΛAKHΣ ΣEΛIΣ 12427: O Aφροκεντρισµ ς στ λληνικ σχολε α X. -. TABOYΛAPH ΣEΛIΣ 12433: H λοκληρωµένη φυσικ τ ν Προσωκρατικ ν ΓPHΓOPHΣ MΠAΣTAΣ ΣEΛIΣ 12433: H θεωρία τ ς Mεγάλης Eκρηξης το Aναξαγ ρα XP. ΠAΠA HMHTPIOY ΣEΛIΣ 12437: H τυµολογία πανάρχαιων νοµασι ν ργάνων το νθρωπίνου σώµατος KΩNΣTANTINOΣ ΣTPATHΣ ΣEΛIΣ 12437: T ψυχοφάρµακο λίθιο ταν γνωστ στ ν πανάρχαια Oρφικ περίοδο. Γ. KAΛAMΠAΛIKHΣ ΣEΛIΣ 12449: Kορα ς κα Σολωµ ς, ο «α ρετικο» τ ς Pωµιοσ νης AΘ. KOYKOBIΣTAΣ ΣEΛIΣ 12437: O Aλ πασσ ς κα «λλη ψη» Γ. HMHTPIA HΣ - A. MΠEΛITΣAKOΣ ΣEΛIΣ 12459: T «σ νδροµο τ ς πατροκτονίας» MAPIOΣ MAMANEAΣ ΣEΛIΣ 12461: H συµµετρία διαγωνίου κα πλευρ ς τετραγώνου. MAPΓETHΣ ΣEΛIΣ 12463: H µυστηριώδης Πο ντ Γ. ΓEΩPΓAΛAΣ ΣEΛIΣ 12466: H τα τιση θεο - νθρώπου ΛAMΠPOΣ NTOKAΣ ΣEΛIΣ 12470: O πλο τος τ ς ρχαιοελληνικ ς µαγειρικ ς ANTΩNHΣ KATANOΣ ΣEΛIΣ 12474: O Kαλ ς αίνουν πρ ς ξαφάνιση Π. Λ. KOYBAΛAKHΣ ΣEΛIΣ 12476: «υτικ µοντέλο νάπτυξης» ΠANTEΛHΣ ΓΛAPOΣ MONIMEΣ ΣTHΛEΣ O KAΛAΘOΣ TΩN AXPHΣTΩN: σελ AIΣIMA KAI A HPITA: σελ OI ΓENNHTOPEΣ TOY ΠAΓKOΣMIOY ΠOΛITIΣMOY: σελ XPONIKA: σελ H KINHΣIΣ TΩN I EΩN: σελ TOMOΣ IZ APIΘMOΣ TEYXOYΣ 199 IOYΛIOΣ 1998

3 Oταν πικηρ σσεται γνώση ς «πειλή»... T κυρίως θέµα το προηγουµένου 198ου τε χους το «αυλο» («O Θε ς γίνεται ξισώσεις;») ε ναι «φυσιολογικ» κατάληξη κάθε λε θερης ρευνητικ ς σκέψεως κα τ τελικ ζητο µενο τ ς προσεγγίσεως τ ς πραγµατικ τητας µέσω τ ς δο τ ς πιστήµης, µ λλα λ για µέσ ω τ ς Eλληνικ τητος. Πράγµατι σήµερα, πο µ τ ν ποθέωση τ ς πιστήµης τ «φετ χ» κα τ «ταµπο» καταρρέουν κα διαλ ονται σ ν καπν ς, δ ν µπορο ν ν πάρχουν ατα στ ν νο κα στ ν λ γο κα παγορευµένες στ ν γνώση ζ νες. Πολ περισσ τερο σ µία ποχ παραδοχ ς το διαφορετικο, νεκτικ τητας κα νεξιθρησκείας τυχ ν καταστάσεις φανατισµο, αρ αρ τητας κα θεοκρατίας ε ναι κτ ς πραγµατικ τητος. *** Oλοι ο λαο χουν τ α τον ητο, α τοδίκαιο κα α ταπ δεικτο κα πωσδήποτε ναφαίρετο δικαίωµα ν ρευνο ν τ ν πολιτισµ τους, πο δ ν ε ναι τίποτε λλο π τ ν διαν ηση κα τ ργα τ ν παρελθουσ ν γενε ν. Πολ περισσ τερο σηµεριν ς λληνικ ς λα ς χει χι µ νο τ δικαίωµα λλ κα τ αρ καθ κον ν ρευν καί, γιατί χι, ν µιµ ται τ ν τρ πο σκέπτεσθαι κα πράττειν τ ν προγ νων του, να τρ πο πο χι πλ ς ποτελε πρ τυπο παγκ σµιο, λλά, πως κατά κ ρον χοµε πε κα ποδείξει στ ν «αυλ», συνιστ τ ν δια τ ν ο σία κα τ ν πραγµατικ τητα το σηµερινο Παγκ σµιου Πολιτισµο. Tυχ ν µφισ ήτηση το δικαιώµατος α το ε ναι διαν ητη. Kα συνεπ ς α το πο νησυχο ν δ θεν, δι τι ρευνα κα συνειδητοποίηση το Eλληνικο παρελθ ντος π το ς κατοίκους το τ που α το ποτελε κίνδυνο γι τ κρατο ν πνευµατικ καθεστώς, συκοφαντο ν τ ν γνώση κα τ ν πικηρ σσουν ς «πειλή». Kα ρχονται σ µετωπικ σ γκρουση µ λ κληρο τ πνε µα τ ς ποχ ς µας,

4 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος πισθοδροµο ν σ µεσαιωνικ ς µεθ δους προπαγάνδας κα πρακτικ ς κα, τ σπουδαι τερο, µετ ίας ποκρ πτουν πώτερες σκοπε σεις τους, πο δ ν ε ναι λλες π τ ν διχασµ, τ ν δηµεγερσία κα τ ν εροεξεταστικ δυναµικ καταστολή. Eν πάσ η περιπτώσει στορία π το σηµείου α το ε ναι κατηγορηµατική: O Eλληνες ο δέποτε σφαξαν καψαν κατέστρεψαν το ς λλα φρονο ντες κα τ ργα τους. T ντίθετο συνέ η. Eποµένως τ ψευτοδίληµµα το κινδ νου χει προφαν πατρ τητα κα ε ναι δ λιο, νοχο κα ρατ κα δι γυ- µνο φθαλµο «ε ρηµα» τ ς πλευρ ς κείνης πο τ ποδέχεται ς ληθές δίληµµα. *** H Eλληνικ τητα στ ν α θεντικ προ ληµατική της «O Θε ς γίνεται ξισώσεις;» χι µ νο ποτελε τ ν τελευταία λέξη τ ς παγκ σµιας ναζητήσεως το καιρο µας, λλ νακουφίζει τ ν νθρωπο π τ ν νοσηρ ψυχικ φ ρτιση τ ν ο ωνδήποτε πι ιων ντων π τ πον δεολογικ ν πολιθωµάτων «φετ χ» κα «ταµπο», τ πο α π ρξαν τ πρ σχηµα νυπολογίστων καταστροφ ν κα τ λλοθι γι τ χ σιµο ποταµ ν α µατος δι µέσου τ ν α ώνων. ν τίθεται π τ ν «αυλ» θέµα «πιστε ω» «µ πιστε ω». ν τίθεται θέµα ι ς, Γιαχ έ, Aλλάχ, Tάο κ.λπ., κ.λπ. Oλα α τ φορο ν στ ν ποκειµενικ κ σµο το καθεν ς, πο ε ναι ερ ς κα παρα ίαστος. Tίθεται µως θέµα ντικειµενικ ς πρακτικ ς κα γνώσεως, πως κα θέ- µα λευθερίας µέσα στ πλαίσιο τ ν µάδων, τ ν κοινωνι ν κα τ ς νθρωπ τητος. Kα τ «δέον» στο ς τοµε ς α το ς ο κα ε ναι πασίδηλο. E ναι ρεµία, ψυχραιµία, ταραξία κα λευθεροτυπία. Mέσα στ ν σηµεριν παγκοσµι τητα το Eλληνικο Πολιτισµο α το πο πιθυµο ν τ ν διχασµ κα τ µ σος ε ναι µ νο ο χθροί του κα σ καµµία περίπτωση ο φορε ς του..i.λ.

5 EΠIΛOΓH EΠIΣTOΛΩN ANAΓNΩΣTΩN Eνα στορικ ψε δος σ µυθιστ ρηµα περ Eλλάδος K ριε διευθυντά, E στοχη ε ναι ι λιοκρισία το συνεργάτη σας κ. Mάριου Mαµανέα γι τ µυθιστ ρηµα «Eγληµα στ ν ρχαία γορ» τ ς Claude Mossé ( λ. τε χος 196, «H Kίνησις τ ν Iδε ν», σελ ). Πράγµατι πρ κειται γι να συναρπαστικ στυνοµικ λογοτέχνηµα κα µία ξι λογη στορικ ναπαράσταση ποχ ς. Eπίσης ξια µνείας ε ναι µετάφραση τ ς E δοξίας ελλ. Ωστ σο, φείλω ν πισηµάνω π ς στ διο ι λίο ναφέρεται τ ξ ς: «Aπ α τ τ ν ποψη ο Σπαρτιάτες, πο τ σο σε ς (δηλ. ο Aθηνα οι) ποτιµ τε κα το ς ποίους µε ς (δηλ. ο E ρα οι) θεωρο µε ξαδέλφια µας, γιατ λένε τι κατάγονται κι α το π τ ν A ραάµ, ε ναι πι φιλελε θεροι π σ ς» (σελ. 150 λληνικ ς κδ σεως). Παραπάνω λοιπ ν µ τ «λένε» πιθαν ς ννοε ται τ «λέγεται». H θέση µως πο κολουθε, ε ναι νιστ ρητη κα νεδαφική, δι τι πιστηµονικ ς πουθεν δ ν ε ναι νιχνε σιµη. E ναι γεγον ς π ς ποτελε κοιν ν τ πο τ σο γι τ ν συµ ατικ προσπάθεια ξιστορήσεως, σο κα γι τ ν µ -συµ ατικ Iστορία, τι γεωγραφικ ς κινο νται στ ε ρωπαϊκ α γαιακ πλαίσια κα χρονολογικ ς προϋπάρχουν τ ς µφανίσεως το ραϊκο θνους κα ο ωριε ς κα ε αίως νάµεσά τους ο Λακεδαιµ νιοι κα ο Σπαρτιάτες. Kατάπληξη προκαλε µ - πιστηµονικ ναφορ τ ς συγγραφέως στ συγκεκριµένο ση- µε ο. E κτέο ε αίως, ν ε ναι δολα τ κίνητρα το σφάλµατος. ι τι Claude Mossé δ ν ε ναι τυχαία πρ κειται γι καθηγήτρια τ ς ρχαίας Eλληνικ ς Iστορίας στ Πανεπιστήµιο H τ ν Παρισίων. Xρήσιµο θ ταν ν πάρξ η σχετικ διευκρίνιση π τ ν πε θυνο κδ σεως το ν λ γ ω µυθιστορήµατος. E χαριστ Aλέξανδρος X. Mήτσιου Ωραι καστρο Θεσσαλονίκης Y.Γ. Mήπως πρ κειται πλ ς γι φληνάφηµα λληνοµαθ ν E ραίων τ ς Aλεξανδρείας; Aς διευκρινισθ πρ ς ποφυγ ν παρεξηγήσεων κα παρερµηνε σεων. Σηµείωση το M.M.: H ρθ τητα τ ς παρατηρήσεως το A. Mήτσιου ε ναι ναµφισ ήτητη. T πίµαχα λ για πάντως προερχ µενα π να πρ σωπο ουδαϊκ ς καταγωγ ς τ ν «Iωνάθαν» πο συµµετέχει στ ν π θεση το µυθιστορήµατος, πηχο ν προφαν ς τ ψε δος περ σχέσεων µεταξ E ραίων κα Λακεδαιµονίων τ πο ο ναπαράγει συγγραφέας το ργου. T ν «χροη» α τ ναφορ ποκρ πτει δ λο ε ναι πλ τυχ ς, ποτελε ρώτηµα στ πο ο µ νο C. Mossé δ ναται ν παντήσ η. E ν δ συλλογισθο µε τ άθος κα τ ε ρος τ ς συγκεκριµένης προπαγάνδας, πο φθάνει µέχρι τ λληνικ σχολικ ι λία, κάθε ρµηνεία ε ναι δυνατή. Πρ ταση γι τ ν συγγραφ στορικ ν µυθιστορηµάτων K ριε διευθυντά, Aν κανο νθρωποι, πως ο συνεργάτες

6 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος σας, γραφαν κάποια µυθιστορήµατα, στηριζ µενοι στ ν στορικ λήθεια, θ ε χε µεταδοθ µµέσως κα νευ ντιστάσεως λληνικ πραγµατικ στορία κα «αυλ ς» θ διωχέτευε τ πνε µα του. Eγ µ τ ς φτωχ ς δυνάµεις µου δη πιχειρ τ ν συγγραφ δ ο µυθιστορηµάτων κα δ ο παραµυθι ν, τ πο α πεξεργάζο- µαι κ µη, µ πιχειρήµατα π τ παρατιθέµενα στ τε χη το «αυλο», µ µακροσκελε ς παρεµ ολ ς στορικές, πο τ ς διηγο νται τ πρ σωπα τ ν πονηµάτων µου. Σκοπ ς µου ε ναι ν µεταδώσω µην µατα πραγµατικ ς λληνικ ς στορίας, πως γι το ς Mάγιας ( Eλληνες), γι το ς «Aινο», δηλαδ το ς Eλληνες πο µετέδωσαν πολιτισµ στο ς λαο ς τ ς Aπω Aνατολ ς, γι το ς Bέδες κ.λπ. Eπίσης γι τ ν Mίνωα, τ ν Tάλω, το ς Aερίους Aριους π τ ν ν σον ολιχ Aερία, δηλ. τ ν Kρήτη. O συγγραφε ς το «E δ µου Παπ ρου» δίνει α χµ γι τ ν Tάιτα, πο ταν πολυσ νθετο ταλέντο γνώσεων, τι δ ν ταν A γ πτιος. Oµως δ ν ξεκαθαρίζει ν ταν Eλληνας, α τ ς κα Tάνους. Kατ µ ταν Eλληνες κα ο δ ο. Eν πάσ η περιπτώσει χρειάζεται γώνας καί, γιατί χι, κα µυθιστορήµατα, ταν χουν κατακλ σει τ ν γορά µυθιστορήµατα ξένων συγγραφέων µ νιστ ρητες π ψεις. Aκ - µη κα στ ν Tαρζ ν πο δειχνε τηλε ραση, ναφέρεται µία «µπηχτή», τι µητέρα τ ν γλωσσ ν ε ναι Λατινική. Eµε ς δ ν χρειάζεται ν πο µε ψέµατα, ο τε ν παραπληροφορήσουµε. Eχουµε στορία χιλιετι ν πολλ ν. M νο πο πρέπει ν µεταδοθ µ γλαφυρ τρ πο. O E ρα οι δ ν ε χαν πολιτισµ κα γιναν στ ν Φοινίκη «καλφάδια» τ ν Eλλήνων κα µ ς ντέγραψαν σ πολλ. Oµως δ ν θ ε ναι ποτ Eλληνες, πως Bιργίλιος κα Σαίξπηρ δ ν φθασαν ποτ τ ν Oµηρο, πλ ς τ ν ντέγραψαν. Kάποια στιγµ θ λάµψ η στορικ λήθεια. E χοµαι «αυλ ς» ν πετ χ η το ς στ χους του γι τ καλ τ ς ληθιν ς στορίας. Mετά τιµ ς N. Zωγραφάκης Γ θειο H πανάρχαια λέξη ταλ ς κα Aπτάλικος χορ ς Aγαπητ κ. Λάµπρου, Στ µ ριθ ς ρθρο το κ. Γ. Λ. Παπακωνσταντίνου, πο δηµοσιε θη στ π ριθ. 197 τε χος το «αυλο» (Mάιος 1998) µ τ ν τίτλο «Zεϊµπέκικος χορ ς», ο τος πέδωσε πολ ρθ ς τ ν ννοια τ ς ρχαιοτάτης λληνικ ς λέξεως ταλ ς ( ρθ τερον: ταλος), ς ση- µαινο σης: «νεανικ ς» κα χι κατ σφαλµένον τρ πο «λαφρ ς» «παλ ς». Aφησε µως νοικτ τ θέµα ς πρ ς τ ν ννοια τ ς λέξεως, παρ λον τι π ρξε λίαν ε στοχος. O K. Kοντ πουλος σ να περισπο δαστο σ γγραµµά του ( νέκδοτον), µέρος το ποίου ξεδ θη στ ν Aθήνα τ 1884 µ τίτλον: «H θανασία τ ς λληνικ ς γλώσσης νε ρεσις τ ς µηρικ ς γλώσσης ν τα ς δηµώδεσι διαλέκτοις τ ς συγχρ νου λληνικ ς», ναφέρει γι τ ν λέξη ταλ ς ( ταλος) τι ση- µαίνει: «νηπιακ ς», «παιδικ ς», «νεανικ ς» κα τι τ ρ µα τάλλω, πο παράγεται π τ ν λέξη ταλ ς (κα χι ντιστρ φως), ση- µαίνει «νηπιάζω», «νηπιαχε ω», στι «παιδιαρίζω», ποµένως κα «πηδ», «χοροπηδ» ς τ µικρ παιδία, «σκιρτ». A τ σ,τι φορ στ ν ννοια τ ς λέξεως ταλος παρεµπιπτ ντως δέ σηµειώνω τι πιγραφ το περίφηµου γγείου το ιπ λου (9ος α ών π.x.) «Oς ν ν ρχηστ ν πάντων ταλώτατα παίζει το τ (δ)ε» µπορε ν ποδοθ στ ν σ γχρονη λληνικ γλ σσα ς ξ ς: «Oποιος ξ λων τ ν παρ ντων(ν ν) χορευτ ν νεανικώτατα χορε ει

7 12404 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 (παίζει) (ε ς α τ ν ν νήκ η) α τ (τ κ πελλον)». Mετ τιµ ς ηµ. K. Mαργέτης Aντιπτέραρχος.. Λάρισα H διαχρονικ τητα το Eλληνικο λαϊκο πολιτισµο Aξι τιµε κ. Λάµπρου, M τ ν παρο σα θ θελα ν συγχαρ τ σον τ περιοδικ σας σον κα το ς συνεργάτες του γι τ ν µακρ κα µπεριστατωµένη ρθρογραφία τους ναφορικ µ τ ς ρίζες κα τ ν διαχρονικ τητα τ ς Eλληνικ ς µουσικ ς, διαίτερα δ γι τ ν ε αισθησία πο χουν πιδείξει στ ν ριφθ φ ς σ ννοιες κα καταστάσεις «παρεξηγηµένες», πως ε ναι τ ρεµπέτικο, ζεϊµπέκικος χορ ς κα τ τρίχορδο µπουζο κι ( π γονος τ ς ρχαίας λληνικ ς πανδουρίδος κα το νεοελληνικο ταµπουρ ). E δικώτερα µως θ θελα ν ναφερθ στ ν ψογη παρουσίαση τ ν ρχαίων Eλλήνων µουσικ ν, πο κανε κ. Nικ. Aσπιώτης στ σχετικ του ι λίο ( κδ σεως «αυλο») καθ ς κα στ ν σ ντοµη µέν, λλ «ξαντλητικ» νάλυση κα παρουσίαση πο κανε στ τε χος 197 (Mα ου 1998) κ. Γ. Λ. Παπακωνσταντίνου, ναφερ µενος στ ν Zεϊ- µπέκικο χορ. E λικριν ς τ τελευτα ο α τ ρθρο πο πετέλεσε κα τ ν προµετωπίδα το τελευταίου «αυλο», µ νθουσίασε γι τ ν πιστηµονική του τεκµηρίωση κα κάλυψη λων τ ν θέσεων κα π ψεων πο πτονται τ ς καταγωγ ς το χορο α το, µ κανε δ ν πιστε ω π ς τελικ ς σοι πιστε ου- µε στ ν διαχρονικ τητα το λαϊκο µας πολιτισµο δ ν ε µαστε λίγοι. E χαριστ γι τ ν φιλοξενία ηµήτριος Oδ. Σταθακ πουλος ικηγ ρος Eρευνητ ς ποψ. ρ. Kοινωνιολογίας τ ς Eλληνικ ς Mουσικ ς Παντείου Πανεπιστηµίου Παρ µοιο µ «µπαζο κας» τ πλο τ ν γλυπτ ν τ ς Περγάµου Aξι τιµε κ. διευθυντά, Aγοράζοντας τ τε χος το «αυλο» το µην ς Aπριλίου 1998, µεινα ναυδος ντικρ ζοντας στ ξώφυλλο τ ν Eκάτη ν κρατά η να σ γχρονο «µπαζο κας»! Πράγµατι, τ πλο πο κρατο σε µοίαζε καταπληκτικ ς µ να µπαζο κας κ µη κα τρ πος µ τ ν πο ο τ κρατο σε γι ν άλλ η, µοιάζει κρι ς µ τ ν τρ πο πο τ κρατ σηµεριν ς στρατιώτης. ια άζοντας τ σχετικ ρθρο κα τ ς περιγραφ ς ε αιώθηκα τι πρ κειται γι κάποιο πλο παρ µοιο µ τ σηµεριν µπαζο κας. «Tί χρείαν πλέον χοµεν µαρτ ρων» π ς Eλληνισµ ς δ ν π ρξε (κα δ ν θ πάρξ η ποτ ) πως κάποιοι θέλουν ν τ ν παρουσιάζουν; Aναυδος µεινα κα π τ ν περιγραφ τ ς µάχης (στ διο ρθρο) µεταξ τ ν ερέων το Mαντείου τ ν ελφ ν κα τ ν αρ- άρων ε σ ολέων: ε ναι φανερ τι τ πλα πο χρησιµοποίησαν ο ερε ς σαν κάτι σ ν το ς λµους µικρο π ραυλοι! Παρ µοια πλα περιγράφονται κα µέσως παρακάτω, που ηµάρατος κα ικα ος παρατήρησαν «κονιορτ ν σ ν ν άδιζαν νθρωποι» κα «φων σ ν το µυστικο Iάκχου». Πράγµατα πο ταιριάζουν στ ν χο κα τ ν καπν πο σηκώνεται, ταν άλλ η κάποιο πλο σ ν α τ πο νέφερα. Mετ τιµ ς K.K. Στρατιωτικ ς, Σάµος

8 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος M τί σχολε ται τ Συµ ο λιο Aποδήµου Eλληνισµο Mακροπρ θεσµες συνέπειες τ ς «ε σ ολ ς» λλοδαπ ν K ριε διευθυντά, [...] Aς ναλογισθ τις, ν «θε ς τ ς Eλλάδος» δ ν νατρέψ η ρδην τ ν αίνουσαν πρ ς παγίωσιν κατάστασιν, ποία θ ε ναι α τη ε ς τ µεσον µέλλον τ ς ποµένης ε κοσαετίας τριακονταετίας, µετ τ ν ε σ ολ ν τ ν λλοδαπ ν: E ς τ ν πολ παθον τ πον µας µειον της τ ν πέντε κατοµµυρίων Eλλήνων θ ργαζώµεθα σκληρ ς ( ν κα φ σον καταφέρωµε ν ξασφαλίζωµε τ ν περίφηµον δειαν ργασίας, ν σηµειολογικ ς καλο ν σήµερον «πρασίνην κάρταν»), δι ν πληρών η τ κράτος τ πάσης φ σεως πιδ µατα (πολυτεκνίας, ξωγαµίας, κλογικ ς συνεπείας, πολιτισµικ ς προσαρµογ ς καί λοιπ συναφ ) τ ν σηµεριν ν Aλ αν ν, Pουµάνων, Γιουγκοσλά ων, Bουλγάρων, Tο ρκων, Kο ρδων, Iνδ ν, Πακισταν ν, Iρακιν ν, A γυπτίων, Mπαγκλαντεζιαν ν, Σουαχιλιαν ν, Pώσων, Aφρικαν ν κα λοιπ ν λαθροµεταναστ ν κα τ τε «Eλλήνων πολιτ ν». Σήµερον ο νθρωποι α τοί, νέοι κα κανο ν πι ιώσουν κλέπτοντες, ρπάζοντες, πορνευ µενοι κα πορνο οσκο ντες, λαθρε- µπορευ µενοι λλ κα µπορευ µενοι κα σπανίως ργαζ µενοι, µετ ε κοσαετίαν θ χουν νάγκας - δικαιώµατα συντάξεων, ατροφαρµακευτικ ς περιθάλψεως, σχολείων δι τ τέκνα των ε ς λας τ ς γλώσσας τ ν ναφερθέντων θν ν. Bε αίως θ ε ναι κα ο καλ τεροι πελάται-ψηφοφ ροι τ ν θνοπατέρων µας. O θε ς σώζοι τ ν Eλλάδα... Aλλ λλαγ το προγράµµατος ε ναι K ριε διευθυντά, [...] T πολ ΣAE (= Συµ ο λιον Aποδή- µου Eλληνισµο ) δ, στ κεντρικ γραφε α του στ Σικάγο, ξέδωσε νακοινώσεις γι τ ς προσπάθειες κα νέργειες πο θά γίνουν. Kα ναφέρει τι θ γίνουν τάξεις, σχολές, στ ς πο ες µεταξ τ ν λλων θ δίδωνται... Courses µαγειρικ ς. ηλαδ χρηµατοδοτε ται τ ΣAE π τ Pωµαίικο, γι ν µ ς δώσ η Courses µαγειρικ ς... Πολ µεγαλεπή ολα σχέδια χουν α το ο πε θυνοι κα χρηµατοδοτο µενοι γι τ λληνικ προ- λήµατα, πο ο τε τ ν λέξη «Courses» µπορο ν ν γράψουν λληνικά. [...] M λληνικο ς χαιρετισµο ς ηµ. Xαλέας Σικάγο προσωρινή: Eχει, φαίνεται, κτιµηθ τι διάχυσις τ ς τροµοκρατίας, ν προκαλε προ ολ τ ν ε δήσεων περ τ ν σφαγ ν, λ ηστει ν, ιασµ ν, κλοπ ν ντ ς τ ν ο κι ν µας ε ς τ ν µέσον πολίτην, προωθε τ ς πιδιώξεις τ ν διεθν ν ξουσιαστ ν κα τ ν λληνοεπων µων παλλήλων των. Aπ τ ς ποµένης δοµάδος, φο κυρίαρχος τ ν π λεών µας τροµοκρατία θ µ ς χ η περιορίσει τι περισσ τερον ντ ς τ ν ο κι ν µας, λλοιώνουσα περαιτέρω τ ν τάσιν το Eλληνος διά τρ πον ζω ς κοινωνικ ς,δεσµίους ποτακτικο ς τ ς «ο κογενειακ ς στίας» - τηλοψίας, θ πιδράµουν δι α τ ς καί πάλιν ο στατιστικολ γοι ε δήµονες κα λοιπο ναλυταί, δι ν µ ς πείσουν τι: καθυστέρησις πληρωµ ς ε ς ν τ ν σφαλιστικ ν ταµείων ν ς µέσου ποσο π ν ς δυστυχο ς νδραπ δου- ργοδ του, φο ναλ εται κα νάγεται άσει τ ς νοµοθεσίας µας ε ς µίαν ε κοσάδα περίπου ποινικ ν καταδικ ν του, ξισορροπε ται γκληµατικ ς στατιστικ ς πρ ς ε κοσιν λ ηστείας, φ νους, ρπαγάς, κλοπ ς λλοδαπ ν κα πολλαπλασίας τοια τας, α πο αι δ ν ξιχνιάσθησαν..., δι κα δ ν ποδίδονται ε ς α το ς. «Yπάρχουν τ ψέµατα, τ µεγάλα ψέµατα, κα α στατιστικαί», κα α τ τ γνωρίζουν καλ ς ο ργολά οι τ ς πειθο ς «νάντια στ ν ρατσισµ κα τ ν ξενοφο ία. Mετ τιµ ς Bασίλειος Kαρ ουνιάρης ικηγ ρος παρ Aρεί ω Πάγ ω Aθ ναι

9 12406 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 Λεηλασία κα καταστροφ ρχαιοτήτων στ ν Aλ ννησο Aγαπητ «αυλέ», Στ ν περιοχ τ ν ορείων Σποράδων κα συγκεκριµένα στ ν ν σο Aλ ννησο ρίσκονται (κα λεηλατο νται) πολλο ρχαιολογικο θησαυρο. T κτίσµατα πο νευρίσκονται παραµελο νται, µ κίνδυνο ν καταστραφο ν δι παντ ς. H ν σος χει τεράστιο ρχαιολογικ νδιαφέρον, φ σον ποκαλ φθηκε τι κατοικε ται χιλιάδες χρ νια πρ Xριστο. Eµφαν ς π δειξη ε ναι µινωϊκ ς τάφος πο ρέθηκε στ ν περιοχ Aγ. Kωνσταντ νος Aλοννήσου, πο χρονολογήθηκε π P σο ρχαιολ γο τ 3000 πρ Xριστο. Γι το λ γου τ ληθ ς σ ς στέλνω τ ν φωτογραφία του, πο τρά ηξα διος πρ ν κ - µη καταπλακωθ π τ χ µα. T ε ρήµατα ξηφανίσθησαν, ταν νακαλ φθηκε τάφος π τσοπάνηδες τ ς περιοχ ς. Aργ τερα µως µαθα τι φυλάσσονται π διαφ ρους ντ πιους να γγε ο, τ π λοιπο µινωϊκο γχειριδίου κα µισοκατεστραµ- µένη κάρα το νεκρο. Στ συγκεκριµένη περιοχ το Aγ. Kωνσταντίνου λέγουν τι µπορε ν π ρχε π λη µπορικ ς σταθµ ς πο δ ν χει κ µη νασκαφ. Iδια κα χειρ τερη ε ναι περίπτωση τ ν µυκηναϊκ ν τάφων πο ρέθηκαν στο ς πρ ποδες το παλαιο χωριο Aλοννήσου. H συδοσία κα µέλεια τ ν ντ πιων κατοίκων γκρέµισε κα σκέπασε τ ταφικ µνηµε α, νεγείροντας πάνω σ α τ σπίτια κα ίλλες γι Γερµανο ς πο µένουν στ νησί. Mετ τιµ ς Iωάννης Bαφίνης Θεσσαλονίκη Περισσ τερη Eλλάδα πάρχει στ ξωτερικ Aγαπητ κ. Λάµπρου, E χαριστ γι τ ν ποι τητα το περιοδικο «αυλ ς». H Eλλάδα δ ν τρώει τ παιδιά της. Aν τ τρωγε, θ θέριευε. T διώχνει. Eτσι κι γ π τ 1979 ρίσκοµαι κτ ς τ ν γεωγραφικ ν ρίων τ ς σηµεριν ς θεωρο µενης Eλλάδος. Eδ, στ «ξένα», ρίσκω λο κα περισσ τερη Eλλάδα π,τι µο χαν µιλήσει δάσκαλοι κα ι λία. Eχουµε τ µ νο κράτος πο κάνει προπαγάνδα νάντια στ ν διο του τ ν λα, στορία, πολιτισµ κ.λπ. O «χθρο» πι οηθο νται π τ ν µνήµη το Eλληνα, πο ξεχν τ ς ρίζες του σ µι -τρε ς γενιές. Oταν µετ π χρ νια τ ς θυµηθ, καιροφυλαχτε π τ ς Eλλάδος ξουσία, πο δίδει µ νο χαριστικ ς ολ ς. Bρ κα στ ς HΠA Iνδιάνους, µίλησα µ να π α το ς, καθηγητ στ Πανεπιστή- µιο πο δίδασκα, πο ποστηρίζουν τι Eλληνες πρ ν περίπου τέσσερεις χιλιάδες χρ νια γκαταστάθηκαν στ µέρη το σηµε-

10 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος ρινο νατολικο Kαναδ. Eχουν κα περ τ ς 4000 λληνικ ς λέξεις στ λεξιλ γι τους. Ποι ς θ ρευνήσ η τ ν περίπτωση; A τ ς πο νέρχεται ε ναι α τ ς πο γωνίζεται γι τ ν νάταση κα πρ οδ του. Mετ τιµ ς E στράτιος Σουµπασάκης ρ. Mηχανικ ς Περιφερειακ Kέντρο Eνέργειας Λ ετς, Bουλγαρία T «γρ ν π ρ» πανάρχαια λληνικ φε ρεση Aγαπητ κ. Λάµπρου, Στ π ρ. 196 τε χος το «αυλο», στ πολ νδιαφέρον κείµεν του γι τ ν ρχαιοελληνικ πολεµικ τεχνολογία, κ. N. Aσπιώτης γράφει µεταξ λλων: «Mήπως Eλλην ρχιτέκτων κα χηµικ ς µηχανικ ς Kαλλίνικος (Z α ών µ.x., γεννηθε ς ν Hλιουπ λει τ ς A γ πτου) δ ν φε ρεν τ γρ ν λληνικ ν π ρ, λλ πλ ς τ πανεφε ρε;». Πράγµατι τσι ε ναι. T γρ ν π ρ ε ναι παναρχαία λληνικ φε ρεση. Στ ν πιτάφιο να του (Pαµεσε ον) φαρα Pαµσ ς Γ ξιστορε µ τοιχογραφίες κα πιγραφ ς τ ν π λεµ του κατ τ ν «λα ν τ ν νήσων» κα τ ν «λα ν τ ς θαλάσσης», πο σαν αναοί, Πελασγοί, Tε κροι, Aσε ς, Σαρδε ς, Tο ρσοι, Λ κιοι, Aχαιοί δηλ. φ λα Eλληνικά. O Pαµσ ς Γ ναφέρει λοιπ ν, τι α το ε σέ- αλαν µ το ς στ λους των στ έλτα, «µ τ προετοιµασµένο π ρ µπροσθέν τους». Kα σ λλο σηµε ο: «A το πο λθαν π τ ν θάλασσα στ στ µια το Nείλου ε χαν µπροστ τους µεγάλες φλ γες». Eξ λλου Oµηρος ( Iλ. γ) περιγράφει π ς στ ν διάρκεια µάχης στ ν Σκάµανδρο ο Aχαιο, πειλο µενοι, σώθηκαν, φο «αλαν φωτι στ νερ το ποταµο». Aναφορ ς γι τ ν χρήση το πυρ ς σ µάχες κάνει κα Θουκυδίδης (VII 53 κα IV 100) κα A νείας Tακτικ ς (δ -γ π.x.), «Περ στρατηγικ ν ποµνήµατα», κδ. Teubner 1911). Kα µία δι ρθωση: Kαλλίνικος ταν Eλλην γεννηθε ς στ ν Hλιο πολη χι τ ς A γ πτου λλ τ ς Συρίας, δηλ. στ Mπάαλ- µπεκ. Προφαν ς στ κε ερ διεσ ώζοντο τ µυστικ το γρο πυρ ς κα Kαλλίνικος τ προσέφερε στ ν Kωνσταντίνο τ ν Πωγων τον, πο ος µ τ γρ ν π ρ κατέκαψε τ ν στ λον τ ν Aρά ων πολιορκητ ν τ ς Kωνσταντινουπ λεως τ 673 µ.x. Φιλικ Γεώργιος K. Γεωργαλ ς Πεντέλη Aρχαιοελληνικ ς τεχνοτροπίας περικεφαλαία τ ν Xα ανέζων Aγαπητ κ. Λάµπρου, Eσωκλείω φωτοτυπία π τ ν Kατάλογο τ ς κθέσεως «TERRA AUSTRA- LIS», στ ν Γκαλλερ Tέχνης τ ς Nέας Nοτίου O αλλίας τ ς A στραλίας. Στ φωτογραφία κθεµα πο λήφθη π τ Mουσε ο Λαϊκ ς Tέχνης τ ς Bιέννης. Oπως µ ς πληροφορε Kατάλογος, πρ κειται γι περικεφαλαία τ ν κατοίκων τ ς Xα άης, το τέλους το ιη α., πο πεκ - µισε Kο κ στ τρίτο ταξίδι του. ιερωτ ται κανε ς, π πο ντέγραψαν τ ν περικεφαλαία α τ ν ο κάτοικοι τ ς Xα άης. M κτίµηση A. Mιχαηλίδης Mπ ουραλ, A στραλία

11 O KAΛAΘOΣ TΩN AXPHΣTΩN Γλυπτ τ ν M π ς το πιτρέπουν ν πάρχ η; Γιατ το δωσαν δηµ σια θέση, στω κα συµ ο λου στ πουργε ο Πολιτισµο ; O κ ριος Nτασσ ν ρωτήθη γι α τ ; E χαν δ ν ε χαν, κουρέλι µο καναν πάλι τ νε ρα. ν το ς φθασαν, φαίνεται, τ προ λήµατα πο µο δηµιο ργησε πατ ρ Πουλιαν ς µ τ σπήλαιο τ ν Πετραλώνων Xαλκιδικ ς κα τ ν πολιθωµένη νθρώπινη κνήµη τ ς Tριγλίας. Eτσι δωσαν τ ν ε καιρία κα στ ν υ ν Πουλιαν ν νακοινώσ η τι νευρέθη γλυπτ κα µάλιστα τ πι ρχα ο στ ν κ σµο. T χρονολ γησε α τ ς, Πουλιαν ς νεώτερος, χρ νων κα κανε µάλιστα κα τ ν ντιδιαστολ, τι τ µέχρι τώρα ε ρήµατα καλλιτεχνηµάτων δ ν ξεπερνο ν τ χρ νια. Kαι γ ξέρω µ τί τρ πους κα τί κ πους τρα ολ γησα τ ς µεροµηνίες, γι ν φθάσουν κε. Kα τώρα τί θ γίνουν ο θεωρίες µου γι τ ν Aφροκεντρισµ ; Xαρτοπ λεµο τ ν κανε κ ριος Πουλιαν ς τ ν θεωρία τ ν Iνδοευρωπαίων. Kαµαρ στε ποτέλεσµα ο καλο µου Mπερνάλ, Mπαµπινιώτης κα τεροι, ν ριθµ ς δ ν χει τέλος, ν πολείπωνται τ ς δυναστείας τ ν Πουλιαν ν. Kα πο ; Στ ν Eλλάδα! Aµ! καλ τ λεγα γώ Eλλάδα κα ο Eλληνες πρέπει ν ξαφανισθο ν. Tίποτε δ ν πρέπει ν µείν η στ χέρια τους. Kι λα α τ π ναν πάλληλο τ ς EH, κρατικ ς λληνικ ς πιχειρήσεως. ν πρέπει ν πάρχουν λληνικ ς πηρεσίες. Nά, πάρχει α τ τ KAΣ (Kεντρικ Aρχαιολογικ Συµ ο λιο), πο σο κα στρα ν λειτουργ, ρχεται κα άζει φραγµο ς στ ν διωτικ πρωτο ουλία. Eξεφώνισε τ ν κατασκευ τ ν εροδροµίων στ ν Aλικαρνασσ Kρήτης κα στ Σπάτα, γιατ θ κατεστρέφοντο προϊστορικο ο κισµο ράδυνε τ ργα το «µετρ» γι τ ν προστασία τ ν ρχαίων. Aσε πο πεχρέωσε τ ν ταιρεία ν παρακάµψ η τ ν Kεραµεικ. Kι ρχεται τώρα α τ ς µηχανικ ς τ ς EH στ ν Πτολεµα δα κα ρίσκει α τ τ πανάρχαιο γαλµα. Kα σ ς ρωτ, ν EH ταν διωτική, θ νδιεφέρετο κανε ς ν τ παραδώσ η; T πολ πολ µετ π µερικ χρ νια ν πωλε το σ καµµία δηµοπρασία στ ν N. Y ρκη τ Λονδ νο. Kι α τ κακ, γιατ πάλι θ γίνετο γνωστ, λλά, τέλος πάντων, σαµατ ς θ κρατο σε λίγο. Aλλ κι α τ ς µηχανικ ς στ ν Πουλιαν ε ρ κε ν τ παραδώσ η; Xάθηκε κλεκτ ς κ ριος Nτο µας; Kα τί θ γράψ η τώρα υ ς Aποστολίδης στ ν «Eλευθεροτυπία»; Aλλο ν ποστηρίζ η τι πυραµίδα το Eλληνικο ε ναι τ ς λληνιστικ ς ποχ ς κα λλο ν γράψ η γι τ ν λικία α το το γαλµατιδίου. Π σο ν τ ν κατε άσ η; Kα στ ς χρ νια ν τ ν πά η, πάλι ζη- µι χει γίνει. Kα πορ µ τ ν ρχιεπίσκοπο, πο τ άζει µ το ς ουλευτ ς κα τ ν Πρ εδρο τ ς ηµοκρατίας. T µεγάλο κακ δ ν ε ναι ν χωριστ κκλησία π τ κράτος ν γίνωνται δεκτο στ προεδρικ µέγαρο ο παλαιοηµερολογίτες. T µεγάλο κακ ε ναι α τ ς ο νακοινώσεις τ ν Πουλιαν ν. A τ ς νατρέπουν τ πάντα. Γι α τ νασκουµπωθ τε λοι παραµερίστε τ ς µικροδιαφορές σας. Γιατ, ν δ ν άλετε µυαλ, διακρίσεις δ ν γίνονται κα θ µ ς πάρ η λους µαζί τ Σάρωθρον

12 AΛTANH H θεωρία το Πλάτωνος περ χρ νου ναπαριστάνεται στ Θ λο Eπιδα ρου O «MEΓAΣ ENIAYTOΣ» TΩN ETΩN KAI H ANTIΣTOIXIA ME THN ENNOIA XΩPOΣ E ς τ δάπεδον τ ς Θ λου τ ς Eπιδα ρου ( λ. κα «αυλ ν», τε χη 179, 185, 187, 191 κα 194) συντονίζονται ο τέσσερεις κ κλοι το χρ νου, πο φορο ν ε ς τ ν πλανήτην Γ, ς νέπτυξεν Πλάτων ε ς τ ν περ φ σεως διάλογον «Tίµαιον», πο φορ ε ς τ ν δηµιουργίαν το σ µπαντος. T παρατιθέµενον σχέδιον τ ς Θ λου ποδεικν ει τι τ σ νολον τ ν στοιχείων, καθ ς κα τ κεν πο ε ρίσκονται µεταξ α τ ν, δίδουν ς θροισµα τ ν ριθµ ν (Σχ.1). O ριθµ ς α τ ς, συντονίζων ε ς τ ν Θ λον τ σ νολον το δαπέδου, κπροσωπε δι τ ς µονάδος τ ν Hλιον/ Aπ λλωνα. H µον ς δ ε ναι λευκ πέτρα ε ς τ κέντρον το Hλιακο συστήµατος, δι τι EN E AΠOΛΛΩN λεγον ο Πυθαγ ρειοι (Πλουτ., Περ Iσιδος κα Oσίριδος, 381). E ς τ δάπεδον τ ς Θ λου πάρχουν ο 4 κ κλοι το χρ νου: µερον κτιος, µηνια ος, τήσιος κα κ κλος το Mεγάλου Eνιαυτο. O κ κλοι α το θ ναπτυχθο ν παραστατικ ς κα θ ναλυθο ν ν συνεχεί α ε ς ντιπαρα ολ ν µ ντιστοίχους περικοπ ς Πλατωνικ ν κειµένων. O 4 κ κλοι, ο πο οι µ νον τώρα συνεπληρώθησαν µ τ ν συνολικ ν ρίθ- µησιν το δαπέδου µέσ ω το ριθµο 360+1, κπροσωπο ντες τ ν τήσιον κ κλον τ ν µερ ν το Hλίου τ ν ρχαίων λα ν, χουν ς ξ ς: 1. α. T µερον κτιον ναλλάσσει το ς γραµµωτο ς ρ µ ους (ν κτα) µ το ς λευκο ς ( µέρα) (Σχ. 2).. H ντίθεσις τ ς λευκ ς πέτρας, ς κέντρου το Πλανητικο Συστή- µατος, το Hλίου, µ τ ν σκοτειν χρωµον περιφέρειαν, τ ν Σελήνην, ε ναι ντίθεσις µέρας - νυκτ ς (Σχ. 2). 2. O µ ν ε ναι σκοτειν χρωµος δακτ λιος, κπροσωπ ν τ ν ν κτα, συµπεριλαµ άνων το ς 14 κορινθιακο ς κίονας + τ 14 διαστήµατα µεταξ τ ν κι νων = 28 µέραι το Σεληνιακο κ κλου (Σχ. 2). 3. T Hλιακ ν Eτος τ ν µερ ν τ ν ρχαίων λα ν, ς κατεµετρήθη µ λα τ διαστήµατα σωτερικ ς κα ξωτερικ ς τ ς σχεδιαστικ ς ναπαραστάσεως το δαπέδου, δι τι Hλιος λοκλήρωνε ντ ς 360 µερ ν να πλήρη τήσιον κ κλον του. O ρχα οι λαο, µ διαφορετικο ς τρ πους καθε ς, συνεπλήρωναν τ ς 365 µέρας το τους (Σχ. 1).

13 12410 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 Hλιος Eρµ ς Aφροδίτη Γ Aρης Zε ς Kρ νος Mέγας Eνιαυτ ς Σελήνη Kέντρον πλανητικο συστήµατος, λευκ πέτρα - Hλιος. Πλανητικα τροχιαί: 1η τροχι Eρµο 14 λευκο + 14 γραµµ. ρ µ οι = 28 2η τροχι Aφροδίτης 14 λευκο + 14 γραµµ. ρ µ οι = 28 3η τροχι Γ ς 28 λευκο + 28 γραµµ. ρ µ οι = 56 4η τροχι Aρεως 28 λευκο + 28 γραµµ. ρ µ οι = 56 5η τροχι ι ς 28 λευκο + 28 γραµµ. ρ µ οι = 56 6η τροχι Kρ νου 28 λευκο + 28 γραµµ. ρ µ οι = 56 Tροχι Σελήνης 14 κίονες + 14 διαστήµατα = Mέγας Eνιαυτ ς 26 κίονες + 26 διαστήµατα = Σχ µα 1. Kαταµέτρησις τ ν στοιχείων το πλανητικο συστήµατος π το δαπέδου τ ς Θ λου τ ς Eπιδα ρου.

14 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος Hλιος, λευκ πέτρα, κέντρον δαπέδου, µέρα Σελήνη, σκοτειν ς δακτ λιος, περιφέρεια, ν κτα Γραµµωτ ς ρ µ ος, ν κτα Λευκ ς ρ µ ος, µέρα Σχ µα 2. (Bλέπε στ κείµενο). [Tο σχέδιον ε ναι το ρχαιολ γου Παν. Kα αδία (1907) κα ε ρίσκεται νηρτηµένον ε ς τ Mουσε ον τ ς Eπιδα ρου.] 4. O Mέγας Eνιαυτ ς κπροσωπο µενος π τ ν 26 ωρικ ν κι νων, ε ρισκ µενος ε ς π λυτον λογικ ν τάξιν, κτ ς το τοίχου το σηκο. Eντ ς το τοίχου το σηκο διεδραµατίζοντο α τελετα τ ν άσεων κα λλων ερουργι ν, α πο αι περιωρίζοντο ντ ς το χρ νου τ ς γηίνης νσαρκώσεως. O ριθµ ς φορ ε ς τ ν χρ νον κα ε ρίσκεται ε ς τ δάπεδον. O ριθµ ς 360 φορ ε ς τ ν χ ρον κα ε ρίσκεται ε ς τ ν ροφήν. H σοφία το σχεδίου το δαπέδου τ ς Θ λου τ ς Eπιδα ρου, ς το το νευρέθη π το Eλληνος ρχαιολ γου Παν. Kα αδία (1907), µιλε σή- µερον κ νέου, δι ν πι ε αιώσ η τ ν ζωδιακ ν κ κλον τ ν 360 κα πικυρώσ η τ ε ρηµα τ ν 360 σταυρ ν, ο πο οι διακοσµο ν τ φατνία ντ ς κα κτ ς τ ς ροφ ς τ ς Θ λου («αυλ ς», ρ. 194, Φε ρ. 1998). M πο ον τρ πον πέκρυψαν κα πάλιν τ ν ριθµ ν το κ κλου ο πανεπιστήµονες ρχιερε ς, γν σται το Hλιοκεντρικο Συστήµατος; O ριθµ ς 360 δι το ς ρχαίους λαο ς ε χε λιακ ν π στασιν, δι τι ξεπροσώπει τ ν ριθµ ν τ ν µερ ν το λιακο τους. E ν δ ν ε χε πιστοποιηθ ε ς το ς N µους το Πλάτωνος («αυλ ς», ρ. 191, Nοέµ. 1997), χρ σις τ ν 360 δι τ ν πλήρη φαρµογ ν λων τ ν π µέρους ε δικ ν ριθµ ν πο προσδιορίζουν τ ν ργάνωσιν το ο ρανίου κ κλου, δηλαδ τ ν τεταρτηµορίων, τ ν δωδεκατηµορίων κα τ ν δεκαν ν ε ς τ ν «καθ µοίωσιν» το ο ρανίου θ λου ργάνωσιν τ ς δανικ ς π λεως, τ τε κα πάλιν θ παρέµενε τ

15 12412 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 ρώτηµα, ν ριθµ ς 360 δ ν νεφέρετο µ νον ε ς τ ν χρ νον τ ν 360 λιακ ν µερ ν το τους κα χι ε ς τ ν χ ρον τ ν 360 το κ κλου. O 360 σταυρο, ο πο οι κατεµετρήθησαν ε ς τ ν ροφ ν σωτερικ ς κα ξωτερικ ς το Hλιακο στεφάνου το τροχο το Hλίου («αυλ ς», ρ. 187 κα 194), διακοσµο ν τ ν ο ράνιον θ λον ντες ε ς τ ν ροφ ν κα µιλο ν περ το ο ρανίου χώρου τ ν 360 το κ κλου, τ ν πο ον ρίζει µ ποιητικ ν τρ πον τροχ ς το Hλίου, καλ πτων δι το συν λου τ ν σταυρ ν σωτερικ ς κα ξωτερικ ς τ ν ροφ ν. H πανάληψις το ριθµο ε ς τ δάπεδον ναφέρεται ε ς τ ν χρ νον κα γνωστοποιε τ ξ ς: 1. O χ ρος: σ νδεσις δαπέδου κα ροφ ς O 360 σταυρο τ ς ροφ ς O συντονισµ ς το ριθµο 360 τ ς ροφ ς περιγράφοντος τ ν χ ρον µετ το ριθµο περιγράφοντος τ ν χρ νον, µ ννοίας α πο αι λληλοσυµπληρο νται, ε ναι πράγµατι κπληκτικ ς. O 360 σταυρο πο ρίζουν τ ς 360 ε ς τ ν χ ρον ε ναι µο ρα το «Zωδιακο Aγρο» ιον σου Zαγρέως. T σ µ ολον το σταυρο δι τ ν 4 ραχι νων ποδεικν ει µ τ ν σηµεριν ν κα τ ν κάθετον π α το µεσηµ ριν ν τ ν κρι θέσιν, ε ς τ ν ποίαν πραγµατοποιο νται α πράξεις τ ς πάρξεως, δι τι κατ τ ν παρξιν πραγµατοποιο νται α πράξεις ε ς τ ν χ ρον κα ε ναι πράξεις κατ πιλογ ν κα λευθέραν ο λησιν. T φων εν Y, τ ρκτικ ν τ ς λέξεως Yπαρξις, ε ναι τ Πυθαγ ρειον σ µ ολον, τ πο ον δι τ ν δ ο ραχι νων φήνει τ ν πιλογ ν τ ς δεξι ς τ ς ριστερ ς δο ε ς τ ν θνητ ν, πως πιλέξ η κατ τ ν λευθέραν ο λησίν του, δι τι, ς λέγει Πλάτων ε ς τ ν Πολιτείαν (618E), «Aρετ δ δέσποτον, ν τιµ ν κα τιµάζων πλέον κα λαττον, α τ ς καστος ξει. A τία λοµένου θε ς ναίτιος». [ H ρετ ε ναι κτ µα δέσποτον νάλογα πρ ς τ ν κτίµηση τ ν περιφρ νηση πο θ τ ς δείξ η καθένας σας, θ πάρ η κα µεγαλ τερο µικρ τερο µερίδιο. H ευθ νη νήκει σ α τ ν πο κλέγει θε ς ε ναι ναίτιος.] 2. O χρ νος: α µέραι το δαπέδου O ριθµ ς 361, µφανιζ µενος ε ς τ ν σχεδιαστικ ν ναπαράστασιν το δαπέδου, προσδιορίζει τι Hλιος κάθε 360 µέρας λοκληρώνει να τήσιον κ κλον κα φο λοκληρώσ η α τ ν δι τ ς µονάδος, προχωρε ε ς τ ν νέον λιακ ν τήσιον κ κλον του. H ζω συνεχίζεται µ τ ν µονάδα κα σχετίζεται συνεπ ς µ τ ν χρ νον, φ σον ε ς τ ν ροφ ν χ ρος ε ναι πάντοτε διος κα ταυτ της το κ κλου ο δέποτε λλάζει. 3. Tεκµηρίωσις το ριθµο 360 ε ς τ ρχα α κείµενα O Hρ δοτος ε ς τ ν Iστορίαν (A, «Kλει, 32) ρίζει τ ν νθρωπίνην ζω ν µ άσιν τ τος τ ν 360 µερ ν προσθέτων ν συνεχεί α τ ν µ λιµον µ να. O Πλο ταρχος ε ς τ Περ Iσιδος κα Oσίριδος (355, 12) διατυπώνει τ

16 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος ξ ς: «Λέγουν τι, ταν κάποτε Pέα συνουσιάσθη κρυφίως µετ το Kρ νου, ντιληφθε ς (α τ ν) Hλιος, τ ν κατηράσθη ν µ γεννήσ η µήτε ε ς να µ να µήτε ε ς να τος τι δ Eρµ ς, τρέφων ρωτα πρ ς τ ν ( δίαν) τα την θεάν, συνουσιάσθη (µετ α τ ς), πειτα δ φο παιξε µικροπεντώ- ολα ( ν νταγωνισµ ) µ τ ν Σελήνην κα φο (κερδίσας ε ς τ παιγνίδιον) τ ς φ ήρεσε τ να δοµηκοστ ν π κάστην κ τ ν φωτειν ν της µφα 1 νίσεων ( = τ τ ς καθηµεριν ς, ρα κα τ ς συνολικ ς φωτειν τητος 7 0 α τ ς), συναπετέλεσεν π λα α τ ν συν λ ω πέντε µέρας κα τ ς προσέθεσεν (παρενέ αλεν) πειτα ε ς τ ς (γνωστ ς) τριακοσίας ξ ντα ( µέρας το τους), τ ς ποίας τώρα ο A γ πτιοι πονοµάζουν «προσθέτους» ( µ ολίµους: «παγοµένας») κα ορτάζουν α τ ς ς πετείους τ ς γεννήσεως τ ν θε ν». Aξιοπαρατήρητον ε ναι τι ξ Eλλήνων θε ν, το Kρ νου, τ ς Pέας, το Eρµο, το Hλίου κα τ ς Σελήνης, γεννήθησαν ο A γ πτιοι θεοί, ς ναπτ σσει ν συνεχεί α Πλο ταρχος. Tο το νισχ ει περαιτέρω τ ν ποψιν το ερέως τ ς Σα δος, ε ς τ ν ποίαν ναφέρεται Πλάτων ε ς τ ν Tίµαιον (22A, B, C), κατ τ ν ποίαν, ξηγ ν τ ν µ θον το Φαέθοντος µ άσιν τ φυσικ φαιν µενα, λέγει τι: «H πραγµατικ της ε ναι παράλλαξις τ ν περ τ ν Γ ν περιφεροµένων ο ρανίων σωµάτων κα καταστροφ π τ φθονον π ρ κατ µακροχρ νια διαστήµατα τ ν π τ ς Γ ς ε ρισκοµένων ντων». Συνέπεια τ ν φυσικ ν καταστροφ ν το, ο Eλληνες «ν νθυµο νται να µ νον κατακλυσµ ν τ ς γ ς, µολον τι προηγουµένως χουν γίνει πολλοί». Aποτέλεσµα, ν µ ν νθυµο νται πλέον ο τε τ ν παλαιάν των στορίαν κα τ νδοξ τατον παρελθ ν, ο τε «τι τ ερατικ ν γένος ε ναι τελείως ξεχωριστ ν π λα τ λλα». O ερε ς τ ς ρχαι τητος σαν ο σοφο πιστή- µονες, ο κατέχοντες τ ν σφαιρικ ν γν σιν τ ν µαθηµατικ ν, τ ς γεωµετρίας, τ ς στερεοµετρίας, τ ς στρονοµίας κα τ ς κοσµολογίας. Oλαι α νωτέρω πιστ µαι τίθεντο ε ς τ ν διάθεσιν τ ς φιλοσοφίας, προκειµένου ν γίν η καρπ ς τ ς γνώσεως α τ ς χι φελιµιστικ τάσις πρ ς κµετάλλευσιν, λλ ελτίωσις τ ς ψυχικ ς ποστάσεως το ντος. H γν σις το ο ρανίου στερεώµατος το π τ ς κυριωτέρας νασχολήσεις τ ν ερέων, δι τι α το καθώριζαν τ µερολ γιον κα συνεπ ς πρεπε ν καθοδηγήσουν τ ν λα ν ε ς τ ς ργασίας τ ς γεωργικάς, τ ς κτηνοτροφικάς, τ ν ναυσιπλο αν κ.λπ. κα τ ς ν γένει µετακινήσεις. ι το πολογισµο τ ν θέσεων τ ν στρων κα τ ν πλανητ ν καθώριζαν τ ς ορτ ς κα τ ς εροπραξίας φέροντες ε ς παφ ν τ ν νθρωπον µετ το θείου, λλ κα τ ν νθρωπον µετ το συνανθρώπου, ναπτ σσοντες κατ τ ν τρ πον α τ ν τ ν κοινωνικ τητα κα τ ν φιλίαν µεταξ τ ν πολιτ ν. H γν σις τ ς στρονοµίας δ ν προ λθεν π το ς A γυπτίους, ς συνηθίζεται ν λέγεται, λλά, ς ναφέρει κα Aθ. Σταγειρίτης ε ς τ ν Ωγυγίαν (τ µος A, σελ. 247) περ τ ν υ ν το Hλίου, τ ν Hλιαδ ν, «Aκτ ς

17 12414 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 πέρασεν ε ς τ ν A γυπτον, νθα κτισε τ ν Hλιο πολιν π ν µατι το πατρ ς α το, δίδαξε κα το ς A γυπτίους τ ν στρολογίαν κα πειδ συνέ η στερον κατακλυσµ ς ε ς τ ν Eλλάδα κα χάθησαν κα ο νθρωποι ο περισσ τεροι κα τ συγγράµµατα κα στορία α τ ν, κα στρολογία ε ρέθη µ νον ε ς τ ν A γυπτον στερον, ο A γ πτιοι ε ρ ντες τα την τ ν ρµοδίαν περίστασιν, ο κειοποιήθησαν α τ ν καυχώµενοι κα παιρ µενοι ς ε ρετα α τ ς πειδ ο Eλληνες δ ν ε χον π δειξιν... Tα τα µ ν φαίνονται πίθανα, µως δ ν πρέπει ν τ παρατηρ µεν περιέργως πειδ χοµεν κα ε ρίσκοµεν καν ς ποδείξεις, τι ε ρέθησαν ε ς τ ν A γυπτον π λεις ρχαι- ταται Eλληνιστ νοµαζ µεναι». T νωτέρω συνδυαζ µενα µετ τ ν λεγοµένων το ερέως τ ς Σα δος ε ς τ ν Tίµαιον το Πλάτωνος περ ν ς σπουδαιοτάτου πολιτισµο τ ν Eλλήνων ε ς προ-κατακλυσµιαίαν ποχήν, πο ος χάθη, ποτελο ν τεκµήριον γνώσεων, α πο αι ν καν κατ τ ν παναρχαίαν ποχήν, ν χι ε ς τ ν λα- ν, πωσδήποτε µως ε ς το ς πιστήµονας τ ς ποχ ς, πο σαν ο ερε ς κα γν σται λων τ ν τ τε πιστηµ ν. A γνώσεις α τα τ ν Eλλήνων διεσώθησαν ε ς τ ν A γυπτον, ποία δ ν πλήγη π το ς καταστροφικο ς κατακλυσµο ς κα διετήρησε τ ν γν σιν α τ ν, τ ν ποίαν ν συνεχεί α κα ο κειοποιήθησαν ο A γ πτιοι, ς λέει Σταγειρίτης, φ σον ο διοι ο Eλληνες δ ν ε χαν πλέον µαρτυρίας το δικο των πολιτισµο λ γ ω τ ν πολλαπλ ν καταστροφ ν κα καταποντισµ ν το χώρου των. 4. O «Tίµαιος» το Πλάτωνος κα ο 4 κ κλοι το χρ νου O Πλάτων, κρως ε αισθητοποιηµένος ε ς,τι φορ ε ς τ ν στρονο- µικ ν σοφίαν κα παρ λην τ ν παγ ρευσιν κοινοποιήσεως στρονοµικ ν γνώσεων, ν το τοις µέσ ω µ θων κα λληγορι ν ε ς ν ποπτον σηµε ον τ ν διαλ γων του παρεισάγει τ ν γν σιν α τ ν ποικιλοτρ πως. E ς τ ν µ θον το Hρ ς ( ) τ ς Πολιτείας περιγράφει µ τ ν λληγορίαν το «δραχτιο» τ Πλανητικ ν Σ στηµα, τ πο ον ν συνεχεί α πλήρως ναπτ σσει ε ς τ ν Tίµαιον µ λας τ ς λεπτοµερείας τ ν δ ο κ κλων το «τα το» κα το «θ τέρου» τ ν πλαν ν κα τ ν πλανητ ν. Yπάρχει µως καταγεγραµµένη γν σις το Mεγάλου Eνιαυτο ς στρονοµικ περιγραφ κα ς χρονικ ν διάστηµα το σχετικο κ κλου, στω κα λληγορικ ς κατ λλον τρ πον; E ναι δυνατ ν Πλάτων, κατέχων τ κείµενα το Πυθαγορείου στρον µου Φιλολάου, τ πο α ε χε γοράσει κατ τ ταξίδιον του ε ς τ ν K. Iταλίαν, ν µ ν νε ρε τ ν σχετικ ν γν σιν,τ ν φορ σαν ε ς τ ν 4ον κ κλον, τ ν κ κλον τ ς µεταπτώσεως τ ν Z ωδίων; O Πλάτων χι µ νον γνωρίζει πακρι ς τ ν κ κλον το Mεγάλου Eνιαυτο, λλ καθορίζει συγκεκριµένως το ς κυριωτέρους κ κλους, πο φορο ν ε ς τ ν πλανήτην Γ. H γν σις, τ ν ποίαν ναπτ σσει, ε ναι γν σις ρχαιοτάτη, προερχοµένη ν µέρει κ τ ν νωτέρω συγγραµµάτων. O Tί-

18 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος µαιος φαίνεται τι π ρξε γνωστ ς φιλ σοφος κα στρον µος κα ε ς α τ ν ναθέτει Πλάτων τ ν φήγησιν τ ς δηµιουργίας το Σ µπαντος, δι τι πέραν τ ν στρονοµικ ν γνώσεων τ ς ποίας κατέχει, κατέχει τ ν φιλοσοφικ ν ρµηνείαν τ ς στρονοµίας. A τ λλωστε ε ναι κα κατ ξοχ ν θεωρία πο νδιαφέρει τ ν Πλάτωνα, θεµελιωτ ν τ ς «καθ µοίωσιν το ο ρανίου Θ λου» θεολογίας. Σχετικ ς µ το ς κ κλους το O ρανο, το ς φορ ντας ε ς τ ν πλανήτην Γ, α το καθορίζονται π τ ς ννοίας το χρ νου. O Πλάτων ε ς τ ν διάλογον περ τ ς δηµιουργίας το Σ µπαντος Tίµαιος» ( περ φ σεως, φυσικ ς, 39 C, D) ναφέρει τ ξ ς: «Eτσι λοιπ ν κα δι α το ς το ς λ γους γινεν ν ξ κα µέρα, πο ε ναι περιφορ τ ς µι ς κα φρονιµωτάτης κυκλικ ς κινήσεως µ ν γίνεται, ταν σελήνη λοκληρώσ η τ ν κυκλικ ν περιφοράν της κα φθάσ η τ ν λιον, κα τος γίνεται, ταν λιος λοκληρώσ η τ ν δικήν του κυκλικ ν περιφοράν. T ς περιφορ ς τ ν λλων στρων, πειδ δ ν χουν πασχοληθ µ α τ ς ο νθρωποι, κτ ς λίγων, ο τε τ ς κατονοµάζουν ο τε τ ς συγκρίνουν µεταξ των µ άσιν το ς ριθµο ς, στε δ ν γνωρίζουν σχεδ ν τι κα τ ν στρων α τ ν α περιφορα ε ναι χρ νος, µολον τι α τα ε ναι πειράριθ- µοι κατ τ πλ θος κα κατ τρ πον θαυµαστ ν τακτοποιηµέναι. Eν το τοις µως ε ναι δυνατ ν ν κατανοήσωµεν τι τέλειος ριθµ ς το χρ νου, τ τε συµπληρώνει τέλειον τος, ταν τ κινο µενα στρα, φο συµπληρώσουν τ ς κτώ περιστροφ ς κα ξισώσουν τ ς µεταξ των ταχ τητας, φθάσουν πάλιν ε ς τ σηµε ον τ ς κκινήσεως κα πάρουν πάλιν ς µέτρον τ ν κ κλον το τα το κα µοίως πάντοτε κινουµένου. Σ µφωνα πρ ς α τ λοιπ ν κα νεκα α τ ν τ ν λ γων γεννήθησαν τ στρα πο διασχίζουν τ ν ο ραν ν κα παρουσιάζουν µετα ολάς, δι ν γίν η κ σµος α τ ς σον τ δυνατ ν µοι τερος πρ ς τ τέλειον κα νοητ ν ζ ον, ν σχέσει πρ ς τ ν ποµίµησιν τ ς α ωνίας φ σεως». H περιγραφ ν ς κάστου τ ν 4 χρονικ ν κ κλων ε ναι ξ ς: α. T µερον κτιον τίθεται ς µον ς µετρήσεως, δι τι λέγει τι α τ ε ναι «περιφορ τ ς µι ς κα φρονιµωτάτης κυκλικ ς κινήσεως». Aπ α τ ν δηλαδ ρχίζει ρίθµησις δι τ ν πλανήτην Γ, δι τι «χρ νος γεννήθη µαζ µ τ ν ο ραν ν» (Tίµ. 38, 11).. O µ ν ε ναι δευτέρα κατ σειρ ν ρχ µετρήσεως, κα α τ λοκληρώνεται, ταν Σελήνη (=Mήνη, Oρφικ της νοµασία) πραγµατοποιήσ η κ κλον µ ρχ ν κα τέλος τ ς κυκλικ ς της περιφορ ς περ τ ν Hλιον. γ. H τρίτη κατ σειρ ν µέτρησις φορ ε ς τ ν διον τ ν Hλιον, «ταν α τ ς λοκληρώσ η τ ν δικήν του κυκλικ ν περιφοράν». O Πλάτων µιλε περ τ ς φαινοµενικ ς πορείας το Hλίου. E ναι προφαν ς τι δ ν ε ναι πιτρεπτ ν ν µιλήσ η περ τ ς λιοκεντρικ ς θέσεως κα τ ς περιφορ ς τ ς Γ ς περ τ ν Hλιον, δι τι α τ ντιτίθεται ε ς τ ν κοινοποίησιν στρονοµικ ν γνώσεων (δέσµευσιν τ ν ποίαν πέ αλλεν τ ερατε ον λων τ ν ποχ ν).

19 12416 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος 1998 δ. O τέταρτος κ κλος φορ ε ς τ «τέλειον τος», πο κατ τ ν Πλάτωνα ε ναι κα «τέλειος» ριθµ ς. A τ το το θ πρεπε ν θεωρηθ πλέον ριστοτεχνικ συγκάλυψις µι ς στρονοµικ ς ληθείας, ποία, ξ σων γνωρίζοµεν, µεινε νερµήνευτος π 24 α νας! O τέλειος ριθµ ς κπροσωπε τ τέλειον τος, τ πο ον πραγµατοποιε ται, «ταν τ κινο µενα στρα, φο συµπληρώσουν κα τ ς κτ περιστροφ ς κα ξισώσουν τ ς µεταξ τ ν ταχ τητας, φθάσουν πάλιν ε ς τ ση- µε ον κκινήσεώς των κα πάρουν πάλιν ς µέτρον τ σηµε ον το τα το κα µοίως πάντοτε κινουµένου». O κ κλος το τα το ε ναι ο στέρες, πο φαίνονται κίνητοι λ γ ω τ ς τεραστίας των ποστάσεως π τ ν πλανήτην Γ. «Kινο µενα στρα» ε ναι, ς πρ ς τ ς γνώσεις τ ς ποχ ς το Πλάτωνος, τ ς ποίας καταγράφει ε ς τ ν Eπινοµίδα (987B), τ ντίστοιχα 8 ο ράνια σώµατα Eρµ ς, Aφροδίτη, Aρης, Zε ς, Kρ νος, Hλιος, Γ, Σελήνη, δηλαδ ο πλαν ται. H περιγραφ τ ς κινήσεώς των ε ναι κρι ς περιγραφ το κ κλου το Mεγάλου Eνιαυτο. ν σταµατ µως δ, δι τι Πλάτων παροµοιάζει τ τέλειον τος «πρ ς τ τέλειον κα νοητ ν ζ ον, ν σχέσει πρ ς τ ν ποµίµησιν τ ς α ωνίας φ σεως». ι τι τ τε µ νον κ σµος α τ ς θ γίν η σον τ δυνατ ν µοι τερος µ τ θε ον πρ τυπον. Aποδίδει δηλαδ ε ς τ ν κ κλον α τ ν τ ν δυνατ τητα τ ς προσεγγίσεως π τ ς ψυχ ς (δι τι ψυχ ε ναι κ σµος, τ σον τοµικ σον κα κοσµικ ψυχ ) τ ς τελει τητος το Mεγάλου Eνιαυτο το τελείου τους. H διατ πωσις τ ς περικοπ ς α τ ς δ ν φήνει καµµίαν µφι ολίαν τι Πλάτων µιλ ν περ τ ν χρονικ ν κ κλων γνωρίζει ριστα κα τ ν τετάρτην κυκλικ ν περιστροφ ν τ ς Γ ς: περιστροφ α τ φορ ε ς τ ν περιφορ ν το π λου µ κκίνησιν συγκεκριµένον πλαν στέρα το ο ρανίου θ λου κα πιστροφ ν το π λου ε ς τ διον σηµε ον ντ ς τακτο χρονικο διαστήµατος, τ πο ον µως δ ν κατονοµάζει. E ναι δυνατ ν Πλάτων ν περιγράφ η µ κρί ειαν φαιν µενον ο ράνιον κυκλικ ς περιφορ ς, το ποίου ν µ ν γνωρίζ η τ χρονικ ν διάστηµα ντ ς το ποίου πραγµατοποιε ται περιφορ α τή; O Πλάτων χι µ νον γνωρίζει τ ν 4ον χρονικ ν κ κλον, τ ν κ κλον το Mεγάλου Eνιαυτο, λλ κα τ ν ποκαλε «τέλειον τος»: Yπάρχει, στω κα κεκαλυµµένη, διάρκεια το «τελείου τους»; O χρ νος τ ς µεγίστης α τ ς περιφορ ς ε ναι καταγεγραµµένος ε ς τ H Bι λίον τ ς Πολιτείας ( ). T σχ λια τ ν A. Παπαθεοδώρου κα Φ. Παππ ( κδ. «Παπ ρου», σελ ) ρµηνε ουν µ λεπτοµερείας τ δυσν ητον µαθηµατικ ν σχ µα το Πλάτωνος κα ξ α το προκ πτει µφάνισις το Nυµφαίου Aριθµο το Aριθµο τ ς E γονίας O ριθ- µ ς α τ ς ε ναι άσις τ ς ποκωδικοποιήσεως το Mεγάλου Eνιαυτο. H Πολιτεία προηγε ται χρονολογικ ς το Tιµαίου, φαίνεται µως τι Πλάτων ε χε ξετάσει λεπτοµερ ς τ ν Πυθαγ ρειον φιλοσοφικ ν ρµηνείαν τ ν µαθηµατικ ν κα δίως τ ν φ σιν κα ρχ ν το «ζ ωογονικο τριγώ-

20 ΑΥΛΟΣ/199, Iο λιος νου» (δηλαδ τ ν ο σίαν το θεωρήµατος το τετραγώνου τ ς ποτεινο σης ρθογωνίου τριγώνου, τι σο ται µ τ θροισµα τ ν τετραγώνων τ ν δ ο καθέτων πλευρ ν), τ ν ποίαν ε χε µ ν νακαλ ψει Πυθαγ ρας, διετ πωσε δ Θαλ ς Mιλήσιος. O Πλάτων δι στ µατος Tιµαίου ε ς τ ν διάλογον Tίµαιος ποκαλε τέλειον ριθµ ν τ τέλειον τος, δι τι γνωρίζει τι χει τ ν άσιν του ε ς τ ν θεωρίαν τ ς τελει τητος το ψυχογονικο κ ου ( ριθ- µ ς 216) προερχοµένου κ το ριθµο 6, το τελείου ριθµο µεταξ τ ν µονοψηφίων ριθµ ν (6 3 = 216). M ρχ ν τ «ζ ωογονικ ν τρίγωνον» το Πυθαγ ρου µ πλευρ ς 3, 4 κα 5, το ποίου τ µ αδ ν ε ναι τέλειος ριθµ ς 6, κα κατάληξιν τ ν δ ο ρµονικ ν καταστάσεων, τ ς πρώτης κα τ ς δευτέρας ρµονίας, παρατηρε ται τι κα α δ ο καταλήγουν ε ς τ ν ριθµ ν Eφ σον διαπλασιάσθ, καθορίζεται διττ περιοδικ κίνησις, τ ν ποίαν ναπτ σσει Πλάτων χι µ νον ε ς τ ν Πολιτείαν (546 ) λλ κα ε ς τ ν Πολιτικ ν (272A). E ς τ ν Πολιτικ ν ναφέρεται τι κατ τ ν πρώτην ασιλείαν το Kρ νου ο νθρωποι ε τυχο ν, ν κατ τ ν δευτέραν ασιλείαν το ι ς λα τ γεγον τα το κ σµου γίνονται κατ τ ν ντίθετον φορ ν. Συνεπ ς πρώτη περίοδος φορ ε ς τ πρ τα κα δευτέρα ε ς τ π - µενα (σ νολον = ). O ριθµ ς α τ ς ε ναι πλησιέστερος δυνατ ν ε ς τ ν πραγµατικ ν ριθµ ν τ ν τ ν το Mεγάλου Eνιαυτο ( x 1.000) το τετάρτου χρονικο κ κλου, το φορ ντος ε ς τ ν πλανήτην Γ. [ ι τ ν πλήρη καταν ησιν τ ς ρµηνείας το «τελείου» ριθµο το ναφεροµένου ε ς τ ν Tίµαιον ε ναι νάγκη ναγνώστης ν νατρέξ η ε ς τ σχ λια τ ν A. Παπαθεοδώρου κα Φ. Παππ ( κδ. «Παπ ρου», σελ )] O Πλάτων, ς ε ποµεν, νοµάζει τ ν Mέγαν Eνιαυτ ν Tέλειον Eτος ( x 2 = ) προερχ µενον κ το Tελείου Aριθµο (6 3 = 216 x 6 = x 2 x = ) κα συνδυάζει α τ ν µ τ ν ριθµ ν τ ς E -γονίας. H καταν ησις δηλαδ ε ς τ φιλοσοφικ ν πίπεδον το Mεγάλου Eνιαυτο φέρει τ ν διον τ ν νο ν ε ς κατάστασιν ε γονίας, κατάστασιν προερχοµένην κ τ ς κατανοήσεως το Mεγάλου Eτους, χι πλέον το πλανητικο φαινοµένου, λλ τ ς διευρ νσεως τ ς ψυχικ ς συνειδητ τητος το νθρωπίνου ντος, ε ς τ ν ποίαν θ φθάσ η, ταν πλησιάσ η τ ν τελείωσιν α το, φο ε αίως θ χ η κατανοήσει πλήρως το ς τρε ς προηγηθέντας κ κλους, δηλαδ α) το µερονυκτίου κ κλου τ ς πι ιώσεως ε ς πρωτ γονον κατάστασιν, ) το σεληνιακο κ κλου τ ς πλ ς ναπαραγωγικ ς δραστηρι τητος, γ) το τησίου κ κλου τ ς α τογνωσίας το λιακο του προορισµο κα δ) το Mεγάλου Eνιαυτο το Mεγάλου Eτους το Tελείου Eτους, το προερχοµένου κ το «ζ ωογονικο τριγώνου» τ ς σωτερικ ς τελειώσεως µέσ ω τ ς φιλοσοφίας τ ν µαθηµατικ ν.