Μια εργασία από τις: Χριστίνα Βραχλιώτη Άννα Βαρβιτσιώτη

Transcript

1 Μια εργασία από τις: Χριστίνα Βραχλιώτη Άννα Βαρβιτσιώτη

2 Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη είναι παντρεμένοι 8 χρόνια,κι έχουν έναν γλυκύτατο μωρό, τον Τηλέμαχο. Όμως μετά από τα 6 τελευταία χρόνια, αρχίζουν τα προβλήματα Ο Οδυσσέας δεν ασχολείται καθόλου με τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, κι έτσι η Πηνελοπη καταλήγει μια γκρινιάρα σύζυγος

3 η Πηνελόπη όπως κάθε πρωί σηκώνεται νωρίς για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού ο Οδυσσέας όμως κοιμόταν.. Όταν λοιπόν τον ξύπνησε η Πηνελόπη, ακολούθησε ο εξής διάλογος:

4 Με αφήνεις να τα κάνω όλα μόνη μου και δεν νοιάζεσαι για τίποτα όλη μέρα στον καναπέ είσαι.. Ποσό πιο αφελής μπορείς να γίνεις?? Εσύ είσαι η γυναίκα,εσύ αναλαμβάνεις τις δουλειές του σπίτι και τη φροντίδα του παιδιού.. Εγώ τι δουλειά έχω με όλα αυτά? Πως νομίζεις ότι έρχεται το ψωμί στο σπίτι? Είμαι άντρας και είσαι γυναίκα, δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Τώρα πάω να βγω με τους φίλους μου

5 Η Πηνελόπη έχει απελπιστεί πια από αυτή την κατάσταση και αναζητά λίγη υποστήριξη από τον σύζυγο της ο οποίος αδιαφορεί και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο από το καθισιό. Ο Οδυσσέας από την άλλη, έχει βαρεθεί την γκρίνια της συζύγου του, και δεν θέλει να την ακούσει και να μάθει πως νιώθει καθημερινά μέσα στην πίεση και το άγχος από της δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή του παιδιού τους.

6 Γιατί άργησες τόσο πολύ? Κατάλαβε ότι χρειάζομαι λίγη βοήθεια από εσένα Δεν νομίζω ότι ζητώ πολλά Γιατί στο λέω πως αν δεν αρχίσεις να γίνεσαι σωστός σύζυγος και να μην είσαι τόσο αφελείς, θα φύγω με τον Τηλέμαχο και δεν θα μας ξαναδείς ποτέ και θα μείνεις ολομόναχος Όταν αυτό πραγματοποιηθεί θα δεις πως τελικά το εννοούσα και δεν το έλεγα για να σε τρομάξω. Πάντως εγώ σε προειδοποίησα Δεν είναι δυνατόν να σε βοηθώ σε γυναικείες δουλειές και να μην έχω την ελευθερία που έχω τώρα δηλαδή να μην βγαίνω από το σπίτι και να βγαίνεις εσύ!! Και μην λες πράγματα που δεν τα εννοείς..

7 Η Πηνελόπη δεν άντεξε άλλο από την τόση καταπίεση Πήρε τον Τηλέμαχο (όταν ο Οδυσσέας έλειπε) κι έφυγε για πάντα Όταν ο Οδυσσέας γύρισε στο σπίτι και αντιλήφτηκε ότι η Πηνελόπη είχε φύγει κατάλαβε ότι τελικά το εννοούσε.

8 Ο Οδυσσέας δεν είδε ποτέ ξανά την Πηνελόπη και τον γιο του. Η Πηνελόπη βρήκε έναν νέο σύντροφο ο οποίος ήταν σωστός, επιμελής και κάλος οικογενειάρχης Έτσι ο Οδυσσέας έμεινε ολομόναχος και τεμπέλης για ΠΑΝΤΑ

9

10 Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος Μία εργασία του Μιχάλη Μυλωνάκη και του Γιώργου Ευστασιάδη

11 Εισαγωγή Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τεμπέλης φιλόσοφος που τον έλεγαν Αριστοτέλη, που ζούσε με την γυναίκα του την Αθηνά. Ο Αριστοτέλης όλη τη μέρα τεμπέλιαζε και συνεχώς η γυναίκα του του φώναζε και τον απειλούσε ότι θα πάρει διαζύγιο. Όμως αυτός ήξερε ότι μόνο αυτός μπορούσε να την χωρίσει και δεν έπαιρνε διαζύγιο ώστε αυτή να τον υπηρετεί.

12 Κυρίως Θέμα Όμως μια μέρα αποφάσισε να την παρατήσει,γιατί βαρέθηκε να ακούει τις φωνές της. Οι μέρες περνούσαν και ο Αριστοτέλης άρχισε να πεινάει και έτσι αποφάσισε να πιάσει δουλειά στο στρατό. Την εικοστή μέρα της δουλειάς του έπιασε ξαφνικός πόλεμος ανάμεσα στη Θήβα και στην Αθήνα και αυτός ως σωστός αθηναίος πήγε να πολεμήσει στη Θήβα. Όμως καθώς πολεμούσε σκοτώθηκε και επειδή έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στη μάχη η Αθήνα ηττήθηκε. Τελικά οι επιζώντες από τον πόλεμο κατάφεραν να πάρουν το σώμα του ώστε να θαφτεί στην Αθήνα. Στην κηδεία του όμως κανένας δεν ήρθε παρόλα αυτά τον τίμησαν με πολλά κτερίσματα.

13

14 Επίλογος Έτσι συμπεραίνουμε ότι άμα δεν ήταν τεμπέλης και δούλευε περισσότερο ούτε θα είχε πεθάνει ούτε θα είχε χάσει τη γυναίκα του. ΤΕΛΟΣ

15

16 Ο τεμπέλης σύζυγος επιστρέφει μετά από μια ανιαρή γι αυτόν ημέρα εργασίας στο σπίτι του κουρασμένος. Όπως κάθε μέρα η γύναικα του αρχίζει την γκρίνια. Πού ήσουν όλη ημέρα άχρηστε τεμπέλη; Ε, δεν είπαμε?δουλεύω σκληρά για να σε κάνω βασίλισσα! Να έχεις και εσύ τους χιτώνες σου τα χρυσά σου σκουλαρίκια να βρω παιδαγωγό για το γιο μας Και εσύ ούτε ένα ευχαριστώ δεν μου λες! Σίγουρα και δεν μου λες τι κερδίζεις από αυτό; Ούτε ένα νόμισμα δεν έφερες στο σπίτι! Εκείνο το σύγγραμμα σου ακόμα να το τελειώσεις! Είσαι όλο αμπελοφιλοσοφίες και από πράξεις μηδέν! Σε παρακαλώ, εάν δεν υπήρχα εγώ τότε η Αθήνα και οι κάτοικοι της θα βρισκόντουσαν σε παρακμή! Και εάν δεν πιστεύεις εσύ σε εμένα εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Φέρε κρασί τώρα. Έφερες χρήματα στο σπίτι για να σου αγοράσω και κρασί; Γυναίκα σε παρακαλώ ας φέρουμε και λίγο πολιτισμένοι!!!

17 Να σου πω δεν μπορούσες να μοιάσεις στον ξάδερφό σου το Βρασίδα από τη Σπάρτη; Ο Βρασίδας είναι ένας σκληρός απολίτιστος Σπαρτιάτης. Δεν ξέρει να φιλοσοφεί. Προτιμώ λοιπόν να με σέβονται όπως σέβεται ο Βρασίδας τη γυναίκα του την Πηνελόπη παρά να μου φέρονται σαν σκουπίδι. Εσύ πας και γλεντάς στα συμπόσια ενώ εγώ κάθομαι εδώ και ασχολούμαι με το σπίτι και τα παιδιά Καλά,καλά γυναίκα.πρέπει να φύγω τώρα πάω να αγορεύσω στην λαϊκή αγορά,με περιμένει το πλήθος Μόνο λόγια και από χρήματα,ούτε ένα χρυσό νόμισμα! Όταν εγώ κερδίσω χρήματα από το σύγγραμμα μου,εσύ θα μου ζητάς συγγνώμη Για να δούμε,γιατί από ότι φαντάζομαι αυτό το σύγγραμμα δεν θα εκδοθεί ποτέ!!

18

19

20 Στην ακόλουθη ιστορία θα περιηγηθούμε στην ζωή ενός ανισόρροπου ζευγαριού, και συγκεκριμένα του τεμπέλη φιλόσοφου Πάτροκλου και της γκρινιάρας συζύγου Αφροξυλάνθης. Η δεύτερη δεν αντέχει άλλο την αφόρητη τεμπελιά του συζύγου της και προσπαθεί να τον πείσει να της δώσει διαζύγιο. Ο Πάτροκλος όμως βαριέται να ψάχνει για νέα σύζυγο και έτσι δεν δέχεται

21 Ωστόσο η Αφροξυλάνθη δεν τα παρατούσε τόσο εύκολα, καθώς είχε βαρεθεί όλη την ώρα να καθαρίζει το σπίτι, να μαγειρεύει, να πηγαίνει στην αγορά για τα ψώνια και γενικά να κάνει πολλές δουλειές του σπιτιού, ακόμα και αυτές που έπρεπε να τις κάνει ο Πάτροκλος. Υπηρέτες για να την βοηθήσουν δεν υπήρχαν, καθώς είχαν παραιτηθεί όλοι τους λόγω της αφόρητης γκρίνιας της.

22 Άντε τεμπέλαρε, σήκω επιτέλους! Σταμάτα την ξάπλα, ολυμπιακό άθλημα την έκανες! Πω πω, καλέ γιατί φωνάζεις;αμάν αυτές οι φωνές σου, και νεκρούς ανασταίνουν! Ωωωω, σ ευχαριστώ, μου το χουν ξαναπεί! Δεν μου κάνει εντύπωση! Μην αλλάζεις θέμα! Σήκω επιτέλους! Πω ρε γυναίκα, δεν σε αντέχω άλλο! Ναι,ε;Χαίρομαι, γιατί επιτέλους θα μου δώσεις το ρημάδι το διαζύγιο! Μα εγώ δεν είπα τίποτα για διαζύγιο! Ναι, αλλά το εννόησες! Καλά, τώρα που το σκέφτομαι είναι ώρα να σηκωθώ! Αρκετά κοιμήθηκα δεν νομίζεις;άσε που πρέπει να πάω στην αγορά,έχω ραντεβού με τον Νικηφόρο.

23 Γεια σου Νικηφόρε, τι κάνεις; Καλά είμαι, εσύ; Ε, ας τα λέμε καλά! Γιατί έτσι; Να, η Αφροξυλάνθη μου ζητάει διαζύγιο, και Τι και; Να, δεν θέλω να της το δώσω γιατί βαριέμαι την όλη ταλαιπωρία με τους δικηγόρους και τις διατροφές! Μα δεν χρειάζεται καθόλου ταλαιπωρία! Ξέρω έναν καταπληκτικό δικηγόρο που θα σου βγάλει το διαζύγιο σε μια εβδομάδα μόνο, δύο το πολύ! Ναι, αλλά για να το βγάλει τόσο γρήγορα θα θέλει σίγουρα κάτι παραπάνω, και δεν είμαστε για τέτοια έξοδα! Μην ανησυχείς καθόλου, είναι φίλος μου, και έτσι το κόστος θα είναι μηδαμινό! Ε, τότε αν είναι έτσι, ας τον επισκεφτούμε! Πότε μπορούμε να τον συναντήσουμε; Μπορώ να σας κανονίσω ραντεβού αύριο κίολας! Τότε τι περιμένεις;

24 Τελικά ο Πάτροκλος χώρισε την Αφροξυλάνθη και σχεδόν αμέσως γνώρισε την Ευτέρπη, την οποία παντρεύτηκε. Μάλιστα ο Πάτροκλος κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα της τεμπελιάς του, καθώς η Ευτέρπη τον παρότρυνε να ασχολείται με τα καθήκοντα του σπιτικού τους με ευγένεια και όχι γκρίνια και φωνές. Όσο για την Αφροξυλάνθη;Κανένας άντρας δεν κατάφερε να την ανεχτεί για πάνω από 1 ώρα, λόγω της αφόρητης γκρίνιας της.

25 Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος Εργασία για το μάθημα της Οικιακής Οικονομίας Μαθήτρια: Έρση-Ναταλία Παπαδάκη Τάξη: Β Γυμνασίου, Τμήμα: 2Γ Οκτώβριος 2013

26 Η Πηνελόπη σηκώθηκε πολύ νωρίς από το κρεβάτι, με το πρώτο λάλημα του πετεινού. Είχε να κάνει πολλές δουλειές σήμερα: να γνέψει το λινάρι, να τελειώσει την ύφανση των χιτώνων του άντρα της και των παιδιών, να δώσει εντολές στις δούλες του σπιτιού για την καθαριότητα, να ζυμώσει το ψωμί και να μαγειρέψει το φαγητό. Ο άντρας της ο Αγησίλαος γύρισε από το άλλο πλευρό και συνέχισε τον ύπνο του με ένα ανεπαίσθητο ροχαλητό. Η Πηνελόπη, αφού πλύθηκε, έφαγε πρόχειρα το πρωινό της: ψωμί βουτηγμένο σε νερωμένο κρασί μαζί με μερικές πράσινες και μαύρες ελιές. Μετά, όπως κάθε πρωί, βγήκε στην εσωτερική αυλή, όπου στη μέση στέκονταν ο βωμός του Δία. Αμέσως μαζεύτηκαν γύρω της οι δούλες του σπιτιού, οι οποίες είχαν ξυπνήσει πολύ νωρίτερα και ήταν ήδη έτοιμες για εργασία. Η Πηνελόπη, με σοβαρό ύφος, άρχισε να τους μοιράζει τις δουλειές του σπιτιού. Η μία θα καθαρίσει, η άλλη θα περιποιηθεί τα όσπρια και λαχανικά στον κήπο, η άλλη θα βγει για ψώνια, η τέταρτη θα φροντίσει τα παιδιά. Μετά από λίγο έφτασαν οι φίλες της, η Καλλιόπη και η Κλειώ, για να συνεχίσουν την εργασία που είχαν αφήσει χθες: γνέψιμο του λιναριού και ύφανση στον αργαλειό των χιτώνων για τους άντρες. Αρκετή ώρα μετά, φάνηκε στην πόρτα του κοιτώνα ο αγουροξυπνημένος Αγησίλαος: - Τι έχει για πρωινό γυναίκα; ρώτησε ανυπόμονος. - Τι πρωινό άνθρωπέ μου; Πήγε κιόλας μεσημέρι! Μεσημεριανό πρέπει να φας! Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Δεν βαριέσαι να κοιμάσαι τόσο πολύ; γκρίνιαξε η Πηνελόπη. - Μα δεν κοιμάμαι γυναίκα! διαμαρτυρήθηκε ο Αγησίλαος. «Αφού το ξέρεις ότι σκέφτομαι συνεχώς. Πρέπει να οργανώσω τους φίλους μου, γιατί σήμερα το απόγευμα στην Αγορά έχουμε μεγάλη συζήτηση για το πολιτικό μέλλον της Αθήνας». - Λόγια, λόγια, λόγια και αμπελοφιλοσοφίες με αυτούς τους ανεπρόκοπους τους φίλους σου, ξαναγκρίνιαξε η Πηνελόπη. «Να δούμε ποιος θα κάνει τις δουλειές και ποιος θα φέρει λεφτά στο σπίτι», πρόσθεσε με ύφος απότομο και ενοχλημένο. «Θέλουμε δύο δραχμές για τα ψώνια, μία μνα που χρωστάμε από προχθές στο μανάβη και επίσης να πληρώσουμε το φιλόσοφο Αριστομένη, για τα μαθήματα στα παιδιά!», συνέχισε η Πηνελόπη. «Επίσης, αν θες μεθαύριο συμπόσιο με τους φίλους σου, όπως μου είπες, πρέπει να ψωνίσεις κρέας, λάδι και λαχανικά. Και να κανονίσεις τους μουσικούς, αν θέλετε και μουσική. Επίσης, έχει τελειώσει το κρασί και πρέπει να αγοράσουμε» συνέχιζε, λες και το έκανε επίτηδες, ενώ η φωνή της γίνονται ολοένα και πιο τσιριχτή. - Αααααα, αρκετά! Μη με απασχολείς με τόσο πεζά πράγματα. Διαλογίζομαι με πολύ σοβαρά ζητήματα σου είπα! Πρέπει να βρω την απάντηση στο ερώτημα: «Να ζει κανείς ή να μη ζει;» απάντησε με περισπούδαστο και σοβαροφανές ύφος ο Αγησίλαος. «Μα τον Δία πια αυτή η γκρίνια της!», σκέφτηκε από μέσα του. «Δεν με αφήνει να σκεφτώ με ηρεμία, και έχω τόσα πολλά να συλλογιστώ» μονολογούσε, καθώς μασούλαγε μια φέτα ψωμί βουτηγμένη σε κόκκινο κρασί, μαζί με 2-3 αποξηραμένα σύκα που του άρεσαν ιδιαίτερα. Κατά βάθος όμως ήξερε καλά, ότι η γυναίκα του ήταν η αρχόντισσα και ο στυλοβάτης του σπιτιού και αυτή το κράταγε με την εργατικότητα και την πειθαρχία της. Έρση Παπαδάκη: Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος 2

27 Αυτός άλλωστε είχε άλλες πολύ σοβαρές δουλειές να κάνει: έπρεπε να ασχοληθεί με τις υποθέσεις της πόλης, τα κοινά δηλαδή, να ακούσει τις νέες ιδέες που κυκλοφορούσαν, να σκεφτεί και διαλογιστεί για πολύ σοβαρά ζητήματα, να επισκεφτεί την Αγορά του Δήμου, να αποφασίσει τι θα ψηφίσει στο μεθαυριανό εξοστρακισμό, να συζητήσει με τους φίλους του την προχθεσινή θεατρική τραγωδία του Αισχύλου που είχαν παρακολουθήσει στο θέατρο του Διονύσου... «Τόσες πολλές δουλειές» συλλογίστηκε. «Άλλωστε γι αυτό έχουμε τους δούλους, για να μας κάνουν τις καθημερινές δουλειές της ρουτίνας και να μας μένει εμάς χρόνος να σκεφτόμαστε και να αναπτύσσουμε το πνεύμα και το μυαλό μας», πρόσθεσε στη σκέψη του αυτάρεσκα. Λίγο μετά, στο δρόμο για την Αγορά στον Κεραμικό, κοντά στο Θησείο, ο Αγησίλαος συναντούσε τους φίλους του, όλοι ευυπόληπτοι Αθηναίοι πολίτες. Θα πήγαιναν μια βόλτα στην Αγορά να μάθουν τα σημερινά νέα και κατόπιν θα κατέληγαν στην Πνύκα, όπου σήμερα θα μίλαγε ένας νέος πολιτικός ο Περικλής ο γυιός του στρατηγού Ξάνθιππου από το Δήμο Χολαργού. Οι φήμες έλεγαν ότι είχε μεγάλες ιδέες για την πόλη και οραματίζονταν την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού για τη θεά Αθηνά, που όμοιός του δεν θα υπήρχε πουθενά στον κόσμο. Όμως, άλλοι ρήτορες έλεγαν ότι το κόστος θα ήταν τόσο μεγάλο, που θα αυξάνονταν πολύ η φορολογία και μπορεί ακόμη και να πτώχευε η πόλη. Ο Αγησίλαος με τους φίλους του άρχισαν, ως συνήθως, τις ατέλειωτες συζητήσεις για πάρα πολλά θέματα, χωρίς ποτέ να καταλήγουν σε συγκεκριμένες λύσεις. Μόνο φιλοσοφούσαν και καμιά φορά τσακώνονταν έντονα, αφού οι ιδέες τους και οι πολιτικές τους πεποιθήσεις διέφεραν πολύ και ο καθένας υποστήριζε με φανατισμό τις δικές του. Πάντα όμως οι φιλονικίες λύνονταν σε ένα καπηλειό με 2-3 κούπες καλό νερωμένο κρασί, ή στο σπίτι κάποιου από τους φίλους σε κάποιο συμπόσιο που είχαν ετοιμάσει οι σύζυγοί τους. Στα συμπόσια αυτά, που συμμετείχαν μόνο άντρες, διασκέδαζαν πολύ, και έμεναν ξαπλωμένοι στα ανάκλιντρα μέχρι αγά τη νύχτα. Η μουσική από τις άρπες και τους αυλούς ήταν εξαιρετική, τα φαγητά πολύ νόστιμα, τα διάφορα ποτά συνοδεύονταν από τραγήματα όπως κάστανα, κουκιά, ψημένοι κόκκοι σίτου ή ακόμη και γλυκίσματα από μέλι. Οι συζητήσεις τους ήταν έντονες αλλά απολαυστικές. Μετά το φαγητό, συνήθως έκαναν σπονδή στο Διόνυσο, και μετά έπαιζαν διάφορα παιχνίδια, με αγαπημένο τους τον κότταβο. Το κρασί έρρεε άφθονο στους κρατήρες τους. Χορεύτριες, ακροβάτες και μουσικοί συμπλήρωναν την ψυχαγωγία των παρευρισκομένων. Αν δε, είχαν την τύχη να παρευρίσκεται στο συμπόσιο και κανένας αοιδός, που με τη λύρα του τραγουδούσε τα κατορθώματα των ηρώων από τον Τρωικό Πόλεμο του Ομήρου, ήταν το κάτι άλλο! Όλοι θαύμαζαν τον ατρόμητο Αχιλλέα με τους Μυρμιδόνες του, τον πολυμήχανο Οδυσσέα, τον πιστό φίλο Πάτροκλο, τον μεγαλοπρεπή Αγαμέμνονα, το σοφό Νέστορα, τον γιγαντόσωμο Αίαντα, τον ατρόμητο Μενέλαο και ήθελαν να ακούν τα κατορθώματά τους ξανά και ξανά, και ας τα είχαν ματα-κούσει τόσες και τόσες φορές. «Ωραία κυλάει η ζωή για εμάς τους Αθηναίους πολίτες!», σκέφτονταν καμιά φορά, με φανερή ικανοποίηση ο Αγησίλαος. Έρση Παπαδάκη: Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος 3

28 «Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΚΑΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ ΣΥΖΥΓΟΣ» Πάγκαλος Δ., 2Γ

29 ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΓΥΝΑΙΚΑ! ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ? ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ! ΚΑΙ,ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ?

30 ΈΝΑ ΞΕΡΩ ΌΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ! ΣΟΦΟΚΛΗ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ!(ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΚΟΝΙΟ) ΜΑ ΤΟΝ ΔΙΑ ΠΙΑ! ΓΥΝΑΙΚΑ! ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ!

31 ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΚΟΝΙΟ!

32 ΤΟΥ ΜΠΙ ΚΟΝΤΙΟΥΙΝΤ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

33 Οικιακή Οικονομία Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος. Κάποτε στην Αρχαία Αθήνα, ζούσε ο Αχιλλέας, ένας τεμπέλης φιλόσοφος με την γκρινιάρα γυναίκα του Ευτέρπη και το γιό τους, τον Λεωνίδα. Ένα μεσημέρι, μόλις γύρισε στο σπίτι ο Αχιλλέας: Ευτέρπη: Που γύρναγες πάλι τεμπέλαρε; Μου έφερες τα ψώνια που σου ζήτησα; Αχιλλέας: Μη φωνάζεις Ευτέρπη μου. Είχα σημαντική δουλειά. Ήμουν στην Αγορά και αγόρευα. Είχαμε πολύ σημαντικά θέματα να συζητήσουμε. Ευτέρπη: Δηλαδή; Αχιλλέας: Σε όλη την Αθήνα, ποιο καφενείο έχει την καλύτερη τηλεόραση PLASMA με NOVA για να παρακολουθήσουμε τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ευτέρπη: Πάλι στο καθισιό είναι ο νους σου; Τέλος πάντων, μου έφερες το ελαιόλαδο για να βάλω στα χόρτα που θα φάμε; Αχιλλέας: Τι; Πάλι χόρτα θα φάμε; Δεν έψησες καμιά μπριζόλα; Ευτέρπη: Με τι χρήματα; Ούτε τους λογαριασμούς δεν πλήρωσες. Τους έκρυψες όλους κάτω από το χαλί, λες και δεν θα τους έβρισκα!!! Αχιλλέας: Καλά θα τους πληρώσω μόλις εκδώσω το πρώτο μου σύγγραμμα; Ευτέρπη: Πότε θα γίνει αυτό άμα κοιμάσαι όλη μέρα; Τι ήθελα και σε παντρεύτηκα; Δε καθόμουνα στο όμορφο σπιτάκι μου με τους γονείς μου; Τόσοι και τόσοι πλούσιοι γαμπροί με θέλανε!!! Αχιλλέας: Καλά, καλά, σταμάτα πια και φώναξε τον Λεωνίδα για να φάμε. 1

34 Οικιακή Οικονομία Ευτέρπη: Ο Λεωνίδας έχει βγει με τους φίλους του. Έχουν πάει στα μαγαζιά γιατί ψάχνουν για ένα άρμα για τις ιπποδρομίες. Αχιλλέας: Και πώς θα αγοράσει άρμα ο Λεωνίδας. Ευτέρπη: Για να τον βοηθήσω, η άμοιρη καθαρίζω τις σκάλες της έπαυλης της γειτόνισσας. Πότε θα σηκωθώ και θα φύγω από το σπίτι, αφού περάσω πρώτα από τον Άρειο Πάγο να ζητήσω διαζύγιο και μια γερή αποζημίωση για όσα μου έχεις προκαλέσει Αχιλλέας: Καλά Ευτέρπη, έλα να φάμε και μετά θα ασχοληθώ με το σύγγραμμά μου. Έτσι δε θα έχεις παράπονο όταν πλουτίσουμε από αυτό! Ευτέρπη: Μέχρι να γίνει αυτό θα έχουμε γεράσει Όποτε το ξεκινάς σε παίρνει ο ύπνος. Αυτός ήταν ένας συνηθισμένος και καθημερινός καυγάς του ζευγαριού, μέχρι την ημέρα που ο Λεωνίδας βγήκε πρώτος στους αγώνες ιπποδρομίας και έφερε στην οικογένεια δραχμές μέσα σε ένα χρυσό κύπελλο Γιώργος Λιαπάκης 2Δ 2

35 [1] ΗΤαν μια ηλιόλουστη μέρα στην πόλη-κράτος της Αθήνας γύρω στο 450π.Χ. Όλα ήταν ήμερα και ωραία.είχαν τελειώσει οι περσικοί πόλεμοι, είχε υπογραφεί ειρήνη με τη Σπάρτη και η Αθήνα ήταν στο άκρο της ακμής της.οι Αθηναίοι ήταν στην αγορά και συζητούσαν και οι γυναίκες ήταν στα σπίτια τους και τακτοποιούσαν την κατοικία.ομως σε ένα σπίτι υπήρχε ένας καβγάς.ενας φιλόσοφος και η γυναίκα του μάλωναν. -Αμάν πια Λυσσίμαχε! Κουνήσου από το σπίτι! Πήγαινε να κάνεις τα ψώνια! Πήγαινε να αγορεύσεις και να πεις τη γνώμη σου! Σταμάτα πια να τεμπελιάζεις! -Ασε με γυναίκα ήσυχο! Δεν αντέχω πια να γκρινιάζεις! Συνέχεια θέλεις να κάνω πράματα! -Δεν αντέχω άλλο Λυσσίμαχε! Ολο δίνω, δίνω κι εσύ τίποτα! Ολο κάθεσαι και γλεντάς στα συμπόσια! Ενώ εγώ είμαι όλη την ημέρα και φροντίζω το σπίτι και τα παιδιά! Όπως βλέπετε φίλοι μου αυτό το ζευγάρι είναι πολύ ιδιόρυθμο. Ο άντρας είναι τεμέλης και η γυναίκα του όλο γκρινιάζει.για να σας δώσω να καταλάβετε μαλώνουν κάθε μέρα όλη μέρα κι έχουν γίνει ο περίγελος όλης της Αθήνας. Τρεις μήνες αργότερα το ίδιο τροπάριο ο άντρας συνεχώς κάθεται και τρώει καλαμπόκι παρακολουθώντας τα παιδία του να παριστάνουν τον Περικλή και τον τρανό Αχιλλέα που είχαν μάθει από

36 [2] τις προφορικές παραδόσεις, η γυναίκα συνεχώς από πάνω του φωνάζωντάς του να πάει να αγορεύσει και να ψωνίσει για το σπίτι και μόνον όταν δει τα παιδιά του να λιμοκτονούν της πείνας αποφασίζει να σηκωθεί από την χρυσή με χάντρες καρέκλα του και τη γούνινη αναπαυτική του θέση. Καθοδόν για την αγορά παρατηρεί τον κόσμο να τον αποφεύγει και να τον χλευάζει για την τεμπελιά του. Πήρε τα ψώνια και με γοργό ρυθμό κίνησε στο σπίτι του γεμάτος ντροπή στο κατώφλι του σπιτιού αναγνωρίζει δυο στρατιώτες με έναν πάπυρο στα χέρια και ένα ύφος αντιπάθειας. Εκείνοι του δίνουν τον πάπυρο, μία κοφτή ματιά και χάνονται ανάμεσα στον κόσμο και τις ολοκαίνουργιες χλαμύδες που είναι προς πώληση.στο σπίτι του επικρατεί μια ατμόσφαιρα σιωπής, και κωθώς διαβάζει τον πάπυρο: -Γράφουν πως δεν ανήκω πια στην Αθηναϊκή κοινότητα, δεν είμαι πια πολίτης της Αθήνας. -Εμ, σου τα λεγα εγώ δεν σου τα έλεγα <<πήγαινε Λυσσίμαχε να Αγορεύσεις να παρακολουθήσεις την Εκκλησια του Δήμου>> εσύ τίποτα μόνο καλαμπόκι έτρωγες και έπαιζες με τα παιδιά! Τι θα κάνω τώρα! Τι θα τρώμε άντρα μου λες; Τι; -Σου υπόσχομαι θα αλλάξω -Ολο έτσι λες και τίποτα θυμάσαι όταν... -Μη σταμάτα όχι άλλες αναδρομές φεύγω! Αμέσως! Πάω στα κοινά να ακούσω και να ακουστώ,να φέρω

37 [3] γραφίδες και πηλό για τα παιδιά και έχω εφεύρει ένα καινούργιο όπλο που θα πάρουμε από τους Σπαρτιάτες εκδίκηση. Θα τους πάρουμε τα χιτώνια! Ετσι μετά από καιρό ο Φιλόσοφος έχει κερδίσει τον σεβασμό του λαου και της γυναίκας του οι μόνοι που τώρα γκρινιάζουν είναι τα παιδιά διότι ο πατέρας είναι πολύ απασχολημένος για να παίξει μαζί τους. Μία εργασία των μαθητών: Μόσιαλου Νικόλα: Ιστορία Τσουρού Μάριου: Ιστορία-Word

38 Ένας τεμπέλης φιλόσοφος και μια γκρινιάρα σύζυγος Κάποτε σε ένα μικρό χωρίο κοντά στην Αθήνα ζούσαν ένας τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος του. Μόλις γύρισε στο σπίτι του από το καπηλειό τον περίμενε η γυναίκα του πάρα πολύ εκνευρισμένη ως συνήθως!!! -Πού ήσουν ρε άχρηστε? Του είπε η γυναίκα του -Τι φωνάζεις αγάπη μου? Εγώ δούλευα σκληρά όλη μέρα για να σ έχω κορώνα στο κεφάλι μου και μόνο που ξύλο δεν έφαγα!!! -Που δούλευες μωρέ, στο καπηλειό παίζοντας πρέφα με τους φίλους σου? Και πίνοντας κρασάκι ολημερίς και ολονυχτίς ; -Για να σου πω, μη μου υψώνεις την φωνή γιατί είπαμε υπομονή, υπομονή αλλά έλεος πια. Φέρε τώρα και κάνα ποτηράκι κρασί γιατί φούντωσα. -Καταρχάς δεν έχουμε κρασί ούτε για δείγμα, πως είναι δυνατόν να έχουμε κρασί αφού το ήπιες όλο και είσαι και τσιγκούνης! Άντε μη τα πάρω και αρχίσω να βρίζω!!!!!! -Τέλος πάντων, τι θα φάμε αύριο? -Χόρτα, τι θες να αγοράσω με 500 δραχμές το μήνα? -Πάλι χόρτα? Γιατί δεν τρώμε και λίγο κρεατάκι να καρδαμώσουμε -Κρεατάκι ;;;; για ξαναπέστω γιατί δεν το κατάλαβα χόρτα και πολύ σου είναι αρχιτεμπέλα που θες και κρεατάκι άντε από εκεί και συγχύστηκα Αχ... και μου τα λέγε η μάνουλα μου: μην τον πάρεις, ουρά κάνανε οι πλούσιοι γαμπροί και με παρακαλάγανε γονατιστοί, άλλα εγώ πήγα και στραβώθηκα μαζί σου, ενώ τώρα θα μπορούσα να έμενα σε έπαυλη με εκατό υπηρέτες, όχι να τρώω συνεχώς χόρτα μαζί σου σ αυτή την άθλια τρύπα που το λες και σπίτι!!!!! -Τέλος πάντων ας μην ανεβάζουμε τους τόνους αν και τους έχουμε ανεβάσει ήδη βέβαια πού είναι ο λεβέντης γιος μου ο Σωκράτης ;;;

39 -Που να ναι άλλος από εκεί με έχετε τρελαίνει και οι δυο άστα να πάνε τώρα θέλει και άρμα!!! -Μην τον αποπαίρνεις μωρέ, της ηλικίας είναι. Κατά τη γνώμη μου μόνο όταν ο άνθρωπος κάνει λάθη μπορεί να ωριμάσει. -Μην μου αρχίζεις τις φιλοσοφίες, γιατί σε βλέπω να αγκαλιάζεις τον καναπέ για κάνα μήνα. Μη σου πω και το παγκάκι του δρόμου -Κοίτα αύριο που έρχεται η μανούλα μου απ το χωριό να φερθείς καλά αλλιώς... - Τι ; τι ; θα μου κάνεις παρά πάνω από αυτό; Να πάτε να πνιγείτε και εσύ και η μάνα σου. που όταν σε παντρεύτηκα, ούτε δεύτερο χιτώνα δεν είχες να φορέσεις. Θα σε πάω στον Άρειο πάγο και θα σου πάρω μέχρι και την τελευταία δραχμή. Να δούμε μετά αν θα το παίζεις μάγκας η συζήτηση τελειώνει εδώ και τώρα Καλά γυναίκα ότι πεις ΜΑΡΙΛΗ ΛΑΖΑΡΗ ΚΑΙ ΜΑΡΙΤΑ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗ 2Γ

40 Οικιακή Οικονομία Θέμα: «Ο τεμπέλης φιλόσοφος και η γκρινιάρα σύζυγος» Ώρα 7 π.μ.: Η Ασπασία ξυπνά και αφού περιποιείται τον εαυτό της αρχίζει να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού. Ξεκινά με το ζύμωμα του ψωμιού. Ο Ξενοφών κοιμάται. Ώρα 8 π.μ.: Η Ασπασία περιποιείται τα λουλούδια και τα λαχανικά στον κήπο. Κόβει τομάτες και κολοκυθάκια για να ετοιμάσει αργότερα το φαγητό. Ο Ξενοφών κοιμάται. Ώρα 9 π.μ.: Η Ασπασία επιβλέπει τη δούλη Ελπινίκη στο καθάρισμα του σπιτιού και το πλύσιμο των ρούχων. Στο μεταξύ ξυπνούν τα παιδιά, ο Μενέλαος και ο Πολυδεύκης. Ο Ξενοφών ακόμα κοιμάται.. Ώρα 10 π.μ.: Η Ασπασία ντύνει και ταΐζει τα παιδιά, τους διηγείται μια ιστορία για τη σημασία της φιλοξενίας και συνεχίζει να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού. Ο Ξενοφών συνεχίζει να κοιμάται.. Ώρα 11 π.μ: Η Ασπασία αρχίζει να υφαίνει στον αργαλειό τα ρούχα των παιδιών. Ο Ξενοφών πέρα βρέχει, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.. Ώρα 1 μ.μ: Η Ασπασία εξακολουθεί να υφαίνει. Ο Ξενοφών επιτέλους ξυπνά και ζητά να του ετοιμάσουν το «πρωινό» του μπάνιο. Κάθεται στο ανάκλιντρο του με τα μάτια καρφωμένα στο άπειρο και μονολογεί: «Πόσο κουραστική είναι η ζωή! Να ζει κανείς ή να μην ζει; Ιδού η απορία!». Η Ασπασία κοκκινίζει, πρασινίζει, αλλάζει όλα τα χρώματα της ίριδας και αναφωνεί: «Ξενοφών τι έκανες και αναφωνείς πόσο κουραστική είναι η ζωή; Δεν οράς που μεσημέριασε και ακόμα δεν έχεις ανοίξει καλά καλά τα όμματα σου! Τόση ώρα αναμένω να εγερθείς, να υπάγεις στην αγορά να ψωνίσεις για το βραδινό συμπόσιο. Έχω τόσα πράγματα να ετοιμάσω και εσύ κάθεσαι και φιλοσοφείς!! Ξενοφών: Ασπασία μη με ταράζεις με τόσο πεζά πράγματα! Δεν βλέπεις ότι διακόπτεις τον ειρμό των σκέψεων μου; 16/10/2013 2Γ Ιάσονας Παναγιώτης Κυριακόπουλος

41 Οικιακή Οικονομία Ασπασία: Με τις σκέψεις δεν θα χορτάσουν οι καλεσμένοι σου το βράδυ. Ξενοφών: Οι καλεσμένοι θα ευχαριστηθούν από τους βαθυστόχαστους συλλογισμούς μου. Η τροφή του μυαλού Ασπασία έχει σημασία. Ασπασία: Έχει σημασία όταν έχεις μυαλό! Και για να έχεις πρέπει να ασχολείσαι με κάτι και όχι να κοιμάσαι μέχρι το μεσημέρι. Εγώ από το πρωί έχω ζυμώσει, έχω πλύνει, έχω ασχοληθεί με τα παιδιά, έχω υφάνει, έχω Ξενοφών: Καλά, καλά πηγαίνω. Δώσε μου 20 μνες. Ελπίζω να έχεις κάνει σωστή διαχείριση των χρημάτων του μήνα. Ασπασία: Ευτυχώς που υπάρχει και ο πατήρ μου που με συνδράμει οικονομικώς. Άμα περίμενα από σένα Πού να δουλέψεις εσύ και να φέρεις καμιά μνα παραπάνω στο σπίτι! Ξενοφών: Η δουλειά είναι για τους πτωχούς τω πνεύματι Ασπασία!!! Εγώ είμαι προορισμένος για άλλα πράγματα!!! Η Ασπασία έξαλλη σηκώνεται από τον αργαλειό, δράττει την κανάτα με το κρύο νερό και την αδειάζει πάνω στον ξαπλωμένο Ξενοφώντα. «Πάρε το πρωινό σου μπάνιο Ξενοφώντα μήπως και ξυπνήσεις και σταματήσεις τις αμπελοφιλοσοφίες!!!» 16/10/2013 2Γ Ιάσονας Παναγιώτης Κυριακόπουλος