Γκλόρια Μίκα. Να ο νέος Ζορμπάς! Αwards. Οι Λιβανέζοι τρέλαναν τη Μύκονο Οι 500 VIP καλεσμένοι, τα 27 lear jets και τα αμύθητα μπριγιάν

Transcript

1 Να ο νέος Ζορμπάς! Banderas Λίγο πριν χορέψει συρτάκι στο Μπρόντγουεϊ, ο Ισπανός σταρ δηλώνει: «Με τους Ελληνες μας ενώνει η οικονομική κρίση και η ικανότητά μας να ξεπερνάμε με ανορθόδοξο τρόπο τις δυσκολίες» ΘΕΜΑ Οι άνθρωποι πίσω από τα πράγματα Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Δημήτρης Παπαδημητρίου «Εχω παίξει ακόμα και σε σκυλάδικο» ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ CLUB Γκαζώνει ξανά Χρήστος Τσιόλκας Το βιβλίο του γίνεται ταινία από το Χόλιγουντ με γυρίσματα στο Πάπιγκο Σταύρος Νιάρχος Ο Ελληνας playboy ξαναχτυπά Γκλόρια Μίκα Η Ελληνοαφρικανή καλλονή τα βάζει με το καθεστώς της Γκαμπόν και εμπνέει ποπ σταρ Αλίκη Χατζηπατέρα - Μπριζίτ Πολέμη Δύο εφοπλίστριες πίσω από την κάμερα Γάμος Ρόναλντ Σαγκουρί και Ελίς Γιουνές Οι Λιβανέζοι τρέλαναν τη Μύκονο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Οι 500 VIP καλεσμένοι, τα 27 lear jets και τα αμύθητα μπριγιάν χε ρεχ έ ε από γλέντι σε γλέντι έτρεχε έτ Seal Seal Και ο Εmmy s Αwards Οι «λευκές» νίκες και τα σχόλια-δηλητήριο στο Twitter

2 2 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 δες το trailer της νέας ταινίας του Αλμοδόβαρ με τον Λατίνο γόη Αντόνιο Μπαντέρας Ο Ζορμπάς ξαναγε Το κίνημα των Αγανακτισμένων σε Ισπανία και Ελλάδα, όσα ενώνουν τους δύο λαούς και η επιστροφή του στο θεατρικό σανίδι ως Ζορμπά βρίσκονται στην ημερήσια και τη μελλοντική ατζέντα του. Ο γοητευτικός σταρ επιστρέφει δυναμικά με δύο ταινίες και έναν θρυλικό Ελληνα ήρωα, ενώ δηλώνει στο «ΘΕΜΑ People» έτοιμος να χορέψει συρτάκι Από τον Αλέξανδρο-Ρωμανό Λιζάρδο O Ισπανός ηθοποιός που κατέκτησε την Αμερική παίρνει τη μορφή του ήρωα που έκανε παγκοσμίως γνωστό ο Αντονι Κουίν στην οθόνη και το σανίδι και έγινε σύμβολο ελληνικότητας. Από του χρόνου, όπως φαίνεται, δεν θα τον φωνάζουμε «Αντόνιο, ο γάτος» ή «Αντόνιο, ο σύντροφος της Γκρίφιθ», ή έστω «Αντόνιο, ο πρωταγωνιστής του Αλμοδόβαρ», αλλά «Ελληνα». Και όχι έναν τυχαίο Ελληνα, αλλά τον Ζορμπά! Συναντήσαμε τον αγαπημένο Ισπανό του Χόλιγουντ τόσο στο Φεστιβάλ των Καννών όσο και σ εκείνο του Τορόντο αργότερα, αφού η κινηματογραφική επιστροφή του γίνεται με διπλό «χτύπημα»: την ταινία «La piel que habito» (σ.σ.: «Το δέρμα που κατοικώ») του αιώνιου συνεργάτη του Πέδρο Αλμοδόβαρ, αλλά και με τον «Παπουτσωμένο γάτο», τον ήρωα που αγαπήσαμε στον «Σρεκ», στον οποίο ο Μπαντέρας χαρίζει με στυλ τη φωνή του. Στη συνάντησή μας, ο -δεν τον λες και πρώτο μπόι- Λατίνος ηθοποιός απάντησε στις περισσότερες ερωτήσεις μας με κέφι, σε ορισμένες με κάποια ενόχληση και σε κάποιες άλλες με θυμό - κυρίως εκείνες που αφορούσαν την πολιτική και οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι Ισπανοί αλλά και οι Ελληνες. Δίπλα στη συμπρωταγωνίστρια και νέα μούσα του Αλμοδόβαρ, Ελενα Ανάγια -επίσης μικροσκοπική-, δείχνει τουλάχιστον αστραφτερός και ενθουσιώδης συγχρόνως. «Γύρισα σπίτι μου!», φωνάζει στην καναδέζικη Πολιτιστική Πρωτεύουσα και δεν εννοεί φυσικά το Τορόντο, αλλά το αλμοδοβαρικό του σπίτι... μια οικογένεια που εγκατέλειψε αλλά ποτέ δεν τον ξέχασε. Με τη νέα μούσα του Αλμοδόβαρ, Ελενα Ανάγια -Τα πρώτα σου κινηματογραφικά βήματα έγιναν στο πλευρό του Πέδρο. Πώς αισθάνεσαι που η επιστροφή σου στα πάτρια εδάφη μετά τις σκηνοθετικές σου προσπάθειες έγιναν πάλι στο πλευρό του; Πληρότητα. Απλώς πληρότητα, ίσως και μια επιβεβαίωση ότι όλα αυτά που έχω κάνει και ό,τι με κρατάει δυνατό στη θέση που είμαι βασίζονται στις ρίζες και το παρελθόν. Με αυτή την ταινία πήγα πίσω στο σπίτι, στις ρίζες μου, στην οικογένειά μου. -Για αρκετά χρόνια υπήρχε ένταση ανάμεσα σ' εσάς και τον Πέδρο και η συνεργασία σας είχε σταματήσει... Δεν υπήρχε ένταση. Με τον Πέδρο είχαμε φιλικές σχέσεις όλα αυτά τα χρόνια. Τον ξέρω 30 τόσα χρόνια και ακόμα κάνουμε ταινίες. Αυτό δεν θα έπρεπε να σε προβληματίζει... -Επειτα από τόσα χρόνια και πάλι μαζί. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, οι αλλαγές και των δυο σας ήταν για το καλύτερο; Σίγουρα και οι δυο μας εξελιχθήκαμε. Αν τώρα ήταν για κάτι καλύτερο ή κάτι χειρότερο, αυτό θα το κρίνει η πιθανή μας επόμενη συνεργασία. -Σας έχει κάνει πρόταση; Ο Πέδρο είναι όλο ιδέες. Ξυπνάει ένα πρωί, αγνοεί ότι είσαι στην άλλη άκρη του κόσμου, σε παίρνει τηλέφωνο και σου λέει: «Λοιπόν, θα κάνεις αυτό». Σε αιφνιδιάζει, αλλά είναι τόσο σίγουρος γι αυτό που σου προτείνει, οπότε συμφωνείς... -Η ταινία «Το δέρμα που κατοικώ» είναι μια μελέτη σχετικά με το πώς η εξωτερική εμφάνιση μπορεί να επηρεάσει τον ψυχικό κόσμο. Μελετά σε βάθος τη ματαιοδοξία των ανθρώπων και την ύβρη στις προσπάθειές τους να υπερβούν τις δυνάμεις τους; Μελετά την ανθρώπινη διαστροφή για τελειότητα και τις συνέπειες που έχει συνολικά σε αυτόν που πράττει και σε αυτόν που θα τις υποστεί. -Ηθικά σάς θίγουν οι πράξεις του ήρωά σας; Δεν έχω κανένα ηθικό πρόβλημα με τη συμπεριφορά του ήρωά μου. Σε καμία περίπτωση η ταινία δεν μελετά τη θέση της κοινωνίας. Είναι ένα προσωπικό δράμα που αφορά 3-4 ανθρώπους, αλλά απευθύνεται σε όλους εμάς που έχουμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε βία «ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. EΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΙΣΠΑΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ» ή να δεχτούμε ταπείνωση. Οι άνθρωποι δεν είναι καλοί και κακοί για ακόμα μία φορά σε αυτή την ταινία του Πέδρο. Είναι διαφορετικής αντίληψης από τον μέσο άνθρωπο. (Ο Αντόνιο έχει καταλάβει πού το πάω και δεν «πολυγουστάρει». Η ακόλουθη ερώτηση τον ενόχλησε ελαφρώς, αλλά πέρα από έναν τόνο πιο έντονης φωνής, τίποτ άλλο δεν πρόδιδε το εσωτερικό σιχτίρισμα που μου έριξε. Το θέμα της ταινίας, όμως, με προκαλεί. Δεν είναι δυνατόν να πρωταγωνιστείς σε μια ταινία που υποδύεται έναν πλαστικό χειρουργό την ίδια στιγμή που οι επεμβάσεις ήταν ένα οικογενειακό του «πρόβλημα» για αρκετά χρόνια, αφού η Μέλανι Γκρίφιθ είχε εθιστεί στη νάρκωση και το νυστέρι. Ο ίδιος μάλιστα είχε πει στο παρελθόν ότι έκανε ομηρικούς καβγάδες για να την πείσει πως δεν τις χρειάζεται. Τα ίδια λέει και σ εμάς, αλλά χρωματίζει τα πρόσωπα χωρίς να τα κατονομάζει): -Το θέμα της πλαστικής χειρουργικής σάς έχει απασχολήσει και στην προσωπική σας ζωή... Εμένα προσωπικά καθόλου. Θέλω να γερνάω όπως είμαι, να δω τις αλλαγές μου, να κοιταχτώ μια μέρα στον καθρέφτη και να πω «έγινες παππούς». Να δω τα χέρια μου να ζαρώνουν και τα μάτια μου να αποκτούν την καρτερική καλοσύνη που μόνο ένας άνθρωπος που έζησε με πληρότητα μπορεί να αισθανθεί. Οσο για εκείνους που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία, προσπαθώ να καταλάβω τους λόγους που τους ώθησαν. Οταν κατανοήσουν ότι κάθε αλλαγή που κάνουν στην εμφάνισή τους είναι αποτέλεσμα μιας ανασφάλειας και τους δείξεις ότι δεν χρειάζεται να είναι ανασφαλείς για τίποτα, θα δεις ότι θα αλλάξει το πρόσωπό τους και θα ομορφύνει. Θα γίνει νεότερο χωρίς να χρειαστεί να βάλουν νυστέρι. Οσο όμως το ποντίκι θα βρίσκεται στο ιατρικό τραπέζι, μια άλλη γάτα θα κάνει τα παρθενικά της βήματα σε ρόλο πρωταγωνιστή. Ο «Παπουτσωμένος γάτος» που όλοι αγαπήσαμε στον «Σρεκ», αποκτά τη δική του ταινία και ο Μπαντέρας του χαρίζει με άνεση και στυλ τη φωνή του. -Πώς αισθάνεστε που ο «Γάτος Σπιρουνάτος» θα αποκτήσει τη δική του ταινία; Είμαι ενθουσιασμένος. Το περίμενα από την πρώτη στιγμή που κάναμε τον δεύτερο «Σρεκ». Ο ήρωας ήταν υπέροχος, έξυπνος και με την πονηριά που μόνο ένας γάτος μπορεί να έχει. Γλιτώνει από τα δύσκολα όχι τόσο με την ανδρεία του ή το θράσος και την πονηριά του, αλλά με κινήσεις που μόνο μια γάτα θα μπορούσε να κάνει. -Διατηρείτε γατίσιες ιδιότητες στην καθημερινότητά σας; Υπεύθυνοι ενθέτου: Δημήτρης Παγαδάκης, Τζένη Αγιανδρίτη Eπιμέλεια σύνταξης: Ρομίνα Ξύδα Συντακτική ομάδα: Ανδρέας Δερμιτζάκης, Χρήστος Ζαμπούνης, Μαρία Λεμονιά, Τίνα Μανδηλαρά, Σοφία Χουντάση ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΠΕ, EUROKINISSI, NDP, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ, REUTERS, APEIRON, IML, IDEAL IMAGES, VISUALPHOTOS.COM, PARRIS PRESS

3 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 3 ννιέται Ο Αντόνιο Μπαντέρας με τη Σάλμα Χάγεκ και τον συντάκτη του «ΘΕΜΑ People» Αλέξανδρο-Ρωμανό Λιζάρδο Μπαντέρας - Αλμοδόβαρ: ξανά μαζί! Ναι, γλείφομαι για να καθαριστώ και μετά φτύνω τις τρίχες. (γέλια) Πλάκα-πλάκα, όταν θυμώνω κάνω χχχχχχχχχχ όπως οι γάτες και όταν θέλω χάδια νιαουρίζω. -Ο ήρωας βρίσκει και ένα ταίρι στο πλευρό του... Βρίσκει τον διάολό του θες να πεις. Ναι, στο «Puss in boots» βρίσκω «αντίπαλο» μια αγριόγατα που τη φωνή της χαρίζει η Σάλμα Χάγεκ. -Δεν ακούγεται παράξενο που σε ταινία animation χαρίζουν τις φωνές τους δύο Λατίνοι στην αμερικανική της έκδοση; Μου αρέσει η παρατήρησή σου. Αυτό συζητάγαμε και με τη Σάλμα στις Κάννες, ότι σε καμία περίπτωση στο παρελθόν δεν θα είχαν σε πρωταγωνιστικό φωνητικό ρόλο ανθρώπους με προφορά. Αυτό όμως έχει αλλάξει, και το Χόλιγουντ τα τελευταία χρόνια δέχεται και αγκαλιάζει ηθοποιούς από όλο τον κόσμο. Εγώ δεν φανταζόμουν Ισπανούς ή Αφροαμερικανούς να παίρνουν Οσκαρ Καλύτερης Ερμηνείας. -Πώς κρίνετε το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Ισπανία που υιοθετήθηκε τόσο θερμά και στην Ελλάδα; Είναι μια κίνηση που δείχνει την απελπισία των πολιτών. Η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη και ο κόσμος αισθάνεται ότι τον έχουν κοροϊδέψει. Ο Θαπατέρο απογοήτευσε όπως είχε απογοητεύσει και ο Αθνάρ - φαντάζομαι κάτι ανάλογο θα συμβαίνει και στη χώρα σας. Οι πολίτες, επειδή δεν βλέπουν άλλη εναλλακτική, δηλώνουν την ενόχλησή τους. Είμαι κι εγώ ένθερμος υποστηρικτής τέτοιων κινήσεων, γιατί μόνο σε ανάλογες καταστάσεις κατανοούμε ότι εμείς δίνουμε την ψήφο μας σε ανθρώπους που θα μας εκπροσωπήσουν και όχι σε ανθρώπους που απλώς χρειάζονται εξουσία για το δικό τους πρεστίζ. Στο παρελθόν τού είχε προταθεί να υποδυθεί ένα ελληνικό ιστορικό πρόσωπο στον κινηματογράφο, σε ένα πρότζεκτ που είχε παγώσει εξαι- τίας της αδράνειας της τότε κυβέρνησης να συνεργαστεί με το στούντιο που θα αναλάμβανε την παραγωγή. Οσο όμως τρέχει μεσογειακό αίμα στις φλέβες του η αγάπη του για την Ελλάδα παραμένει δυνατή. Οκτώ χρόνια αργότερα βρεθήκαμε και πάλι στον δρόμο του από παράλληλη οδό... -Εμαθα ότι θα ανεβάσετε στο Μπρόντγουεϊ τον «Ζορμπά». Είναι αλήθεια; Ναι, είναι αλήθεια και μάλιστα σήμερα έχει προγραμματιστεί επικοι- νωνία με τους παραγωγούς για να δούμε τους όρους με τους οποίους θα ανέβει η παράσταση με τον Ελληνα Ζορμπά. Νομίζω ότι, αν όλα πάνε καλά, την επόμενη χρονιά θα με δείτε στη σκηνή να χορεύω ελληνικούς χορούς και να τραγουδάω. -Αρα θα έρθετε και στην Ελλάδα για να κάνετε την έρευνά σας πάνω στον ήρωα. Σίγουρα θα ξαναέρθω στην Ελλάδα για διακοπές και φυσικά για να φάω τα υπέροχα φαγητά σας. Ο Μπαντέρας μπορεί να δηλώνει «σχεδόν έτοιμος» να υποδυθεί τον Ελ- ληνα, όμως δημοσίευμα του Τύπου υποστηρίζει ότι η παράσταση θα ανέβει και μάλιστα σε σκηνοθεσία Barry Weissler μέσα στην επόμενη χρονιά, ενώ ο ίδιος δείχνει να έχει συμφωνήσει σε όλα... ακόμα και στον χορογράφο που θα του μάθει ελληνικούς χορούς. -Τελειώνοντας, τι είναι αυτό που σήμερα σας ενώνει με τους Ελληνες; Η οικονομική κρίση και η ικανότητα και των δύο λαών να ξε- περνάμε με ανορθόδοξο τρόπο τις δυσκολίες. info Η ταινία «Το δέρμα που κατοικώ» βγαίνει στις αίθουσες στις 20/10/2011 ενώ η ταινία «Γάτος Σπιρουνάτος» θα προβληθεί στις 22/12/2011 Η Μέλανι Γκρίφιθ όπως εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Ο εθισμός της στις πλαστικές είναι εμφανής και αποτελεί «αγκάθι» για τον Μπαντέρας

4 4 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 δες πιο πολλές φωτό από την έκθεση στην Αθήνα Ο Damien Hirst βάζει τους κοσμικούς στη φορμόλη Ο περιβόητος καρχαρίας του Damien Hirst πουλήθηκε αντί 8 εκατ. δολαρίων Την ώρα που οι διάσημοι Ελληνες συλλέκτες του χάζευαν από την τηλεόραση την τηλεδιάσκεψη, ο πιο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης στον κόσμο είχε την τιμητική του στα εγκαίνια της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη. Οι κυρίες όμως που έδωσαν το «παρών» φρόντισαν να αφήσουν τις τουαλέτες στο σπίτι τους - και οι hipsters να τις επισκιάσουν δυναμικά μια βραδιά που έβρεχε και η χρυσόσκονη των κοσμικών εξαφανιζόταν κάτω από τα ανθρώπινα κρανία-εκθέματα Της Τίνας Μανδηλαρά Ι σως να ήταν η βροχή που έπεφτε πάνω από την πολύπαθη Αθήνα, το φτηνό Beaujolais, το ουίσκι στα πλαστικά ποτήρια, τα Doc Martins και τα Birkenstock των trendy προσκεκλημένων, αλλά το γκλάμουρ -λέξη πλέον άγνωστη για τους εγχώριους σελέμπριτι- απουσίαζε πανηγυρικά από το Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς. Και μάλλον για καλό. Στα εγκαίνια της πανηγυρικής έκθεσης «Νέα Θρησκεία» του πιο ακριβοπληρωμένου και διάσημου καλλιτέχνη στον κόσμο, του Damien Hirst, οι σαμπάνιες δεν έρρεαν άφθονες - κάτι που θα επιθυμούσε κι ο ίδιος. Αλλωστε τα έργα του σε αυτό αποσκοπούν: να μας πετάξουν στα μούτρα το γεγονός ότι είμαστε θνητοί, να μας κάνουν να αφήσουμε για λίγο το χρυσοποίκιλτο βάθρο μας - γεγονός που μάλλον δένει ιδανικά με τη σημερινή παγκόσμια συγκυρία. Βέβαια, ο ίδιος έχει φροντίσει να μαζέψει όσα μπορεί περισσότερα σπάζοντας όλα τα ρεκόρ αγοραπωλησιών και διοργανώνοντας για πρώτη φορά μόνος του δημοπρασία χωρίς μεσάζοντες -την πιο φημισμένη δημοπρασία όλων των εποχών, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία-, ακόμη και του ίδιου του συλλέκτη. Η δημοπρασία -που αποτελούσε τη μεγάλη επανάσταση για τους γκαλερίστες και τους απανταχού συλλέκτες- είχε καταφέρει, πριν ακριβώς από τρία χρόνια, να συλλέξει τελικά 200 αντί για 100 εκατ. δολάρια, όπως αρχικά είχε προβλέψει. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι ένα από τα ακριβότερα έργα όλων των εποχών αναφέρεται σε έναν καρχαρία σε φορμόλη -υπογραφής Hirst, φυσικά!- που χτύπησε τα 8 εκατ. δολάρια το 2004, ποσό που δεν έχει καταρριφθεί από τότε. Οπως εξίσου χρυσό έχει αποδειχτεί και το «Χρυσό μοσχάρι», επίσης διατηρημένο στη φορμόλη, με τιμή πώλησης 18,6 εκατ. δολάρια (είναι τρελοί αυτοί οι συλλέκτες!). Οι ψόφιες μύγες -που επίσης αναφέρονται σε γνωστό έργο του καλλιτέχνη- εξακολουθούν να τριγυρνάνε γύρω από τα πτώματα ζώων που μόνο αυτός ξέρει να μετατρέπει σε απόλυτα έργα τέχνης, κάνοντας τους πλουσίους να νιώθουν αμηχανία καθώς αναγκάζονται να κατεβάσουν τον Ρενουάρ από το σαλόνι τους για να χωρέσουν το επόμενο «σάπιο» ζώο. Γι αυτό ακριβώς και οι περίοπτοι προσκεκλημένοι φρόντισαν να αφήσουν στην ντουλάπα την επίσημη τουαλέτα τους για να έρθουν στο Μπενάκη - πόσο παράδοξο μπορεί να μοιάζει ένα βραδινό φόρεμα μπροστά σε μια ανθρώπινη καρδιά κατάστικτη από καρφιά; Τουλάχιστον εδώ δεν χρειάστηκε να παρέμβουν οι υγειονομικοί υπεύθυνοι για να αποφανθούν αν αντέξει ή όχι το κοινό, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με το έργο του Hirst «Two Fucking and a Two Watching», δηλαδή «Δυο να γαμούν κι οι άλλοι δυο να κοιτούν», με δυο «σάπιους» ταύρους να συνουσιάζονται σε ένα «γλυπτό». Γεγονός που εξηγεί γιατί το όμορφο χαμόγελο της κυρίας Βιγκοπούλου φάνταζε τουλάχιστον ειρωνικό σχόλιο μπροστά στο ξέμπαρκο κρανίο-έκθεμα της μέσα αίθουσας - τέτοιου είδους συνειρμοί δεν ταιριάζουν στις ιλουστρασιόν σελίδες. Προφανώς και οι celebrity καλεσμένες θα είχαν μπερδέψει τα ιδιωτικά μαθήματα στην ΑΚΤΟ και τις όμορφες ζωγραφιές τους με ένα εικαστικό γεγονός που ήταν γεμάτο χάπια, ανθρώπινες πληγές σε σχήμα σταυρού, και το Αγιο Πνεύμα να παρομοιάζεται με ένα χάπι μοιρασμένο στα Η αξία του φτιαγμένου από πλατίνα και στολισμένου με διαμάντια κρανίου του Hirst, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τhe love of god», αγγίζει τα 100 εκατ. δολάρια! τρία. Οσο για τους διάσημους Ελληνες συλλέκτες του Damien Hirst, όπως τον Δάκη Ιωάννου ή τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, υποψιασμένοι όντες, προτίμησαν να μείνουν στα σπίτια τους και να βρουν όποτε οι ίδιοι νομίζουν τον γκαλερίστα του καλλιτέχνη στο τηλέφωνο. Ο τελευταίος -δηλαδή ο Πολ Στόπλερπάντως φρόντισε να δώσει το «παρών» στην Ελλάδα μεταφέροντας τις ευχαριστίες του πολυάσχολου καλλιτέχνη, που αυτόν τον καιρό τρέχει και δεν φτάνει με την τεράστια αναδρομική έκθεσή του που θα εκπροσωπήσει το Λονδίνο στους Ολυμπιακούς. Ποιον άλλο να επέλεγαν οι Βρετανοί από το αγαπημένο τους παιδί, που ως γνήσιο βρετανόπουλο ξεκίνησε από τρελαμένο πανκιό για να ταρακουνήσει μεγαλώνοντας τα δεδομένα της παγκόσμιας τέχνης, κάνοντας ακόμη και τον Σαάτσι να υποκλιθεί στο μεγαλειώδες του πνεύμα; Αυτά τα σκονάκια για τα έργα και τις ημέρες του πλούσιου και διάσημου Hirst προφανώς τα είχαν διαβάσει καλά οι περίοπτες κυρίες που αποτελούσαν την εξαίρεση στο Μπενάκη φορώντας ψηλοτάκουνα στα εγκαίνια: μεταξύ άλλων εθεάθησαν οι κυρίες Βιγκοπούλου, Καπεζάνου, Βαφειά να αναμετρώνται δυναμικά με τα έργα του μεγάλου μετρ της βρετανικής κουλτούρας και να κάνουν τη διαφορά στο εντελώς λονδρέζικο attitude της βραδιάς που απέτιε ακριβώς φόρο τιμής στην πανκ περσόνα του Damien: χαλαρά T-shirts πεσμένα στον ώμο συνοδευμένα από φόρμες, κάλτσες,

5 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 5 Το ετερόκλητο κοινό της έκθεσης «προσκυνά» τα εκθέματα της «Νέας Θρησκείας» Το who is who του πάμπλουτου καλλιτέχνη Ο κομμωτής Βαγγέλης Χατζής με τη Μαρία Βιγκοπούλου παπούτσια πλατφόρμες, περίεργα μπιζού με vintage τσάντες. Αν η πλατεία Καρύτση δεν έπεφτε κάπως μακριά, θα έβαζα στοίχημα ότι τα παιδιά μπέρδεψαν τα μέρη και κατέληξαν εκ παραδρομής στο Μπενάκη. Ανάμεσα λοιπόν στα βρετανικά αστεία και σε συζητήσεις του τύπου «Εσύ πόσα θα έδινες για μια νεκροκεφαλή;» ξεχώριζαν οι ξέμπαρκες παρουσίες των αιθέριων κορασίδων. Οι πιο όμορφες από αυτές είχαν την κακή τύχη να συνοδεύουν το έτερό τους ήμισυ που δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα χρόνια του στην Αγγλία: «Αγάπη μου, σου αρέσει;», «Δεν καταλαβαίνω Χριστό» ήταν ο χαρακτηριστικός διάλογος που άκουσα στα πέριξ της έκθεσης. Στυλιστικά οι περισσότερες είχαν πετύχει κατά πολύ το image του καλλιτέχνη: η κυρία Νινέτα Βαφειά είχε φροντίσει να ντυθεί στα μαύρα από τον οίκο Bottega Veneta παραπέμποντας στην νταρκ πλευρά που χαρακτηρίζει τον Hirst, ενώ μια άλλη κομψή κυρία φορούσε τη χαρακτηριστική διαμαντένια νεκροκεφαλή αντί για φυλακτό. Γενικά το Υδρα λουκ -«είμαι-κουλτουριάρης-και-τοδηλώνω»- παρέπεμπε σε κοπέλες με τύπο και μεταπτυχιακά στο Γκόλντσμιθς αλλά και πλουσιόπαιδα που συναντιούνται στο Κολωνάκι και στο κλεινόν «Αστυ» για να μιλήσουν για την επόμενη Μπιενάλε. Κι όλοι μαζί δεν σταματούσαν να σχολιάζουν τα δυσθεώρητα ποσά που μπορούν να κερδίσουν αυτές οι μεταξοτυπίες και τα παράξενα γλυπτά του παράδοξου Βρετανού. Είναι σίγουρο ότι ο κομμωτής Βαγγέλης Χατζής, που έχει αναλάβει την οικογένεια Ο γκαλερίστας του καλλιτέχνη Πολ Στόπλερ (στο κέντρο) με τον Αγγελο Δεληβοριά και την Αρτεμη Ποταμιάνου Παπανδρέου, θα κατέθετε όλα τα ψαλίδια του για ένα καρφί από το έργο του Hirst ή για ένα δοντάκι καλυμμένο από ντόσκονη από το ομώνυμο έργο με το ανθρώπινο κρανίο. Καθώς χαζεύω την ντυμένη κάζουαλ κυρία Γερουλάνου και τον κύριο Δεληβοριά του Μουσείου Μπενάκη, άνετοι και χαλαροί να χαιρετούν τον κόσμο, βγάζω απενοχοποιημένα τα τακούνια μου -σαν μύγα του Hirst μέσα στο γάλα του trendy-, αφήνω το τζιν τόνικ μου και κατευθύνομαι προς την έξοδο υπό τους ήχους έθνικ ακουσμάτων. διαμα- Καθώς χαλαρώνω χαζεύοντας τη βροχή σκέφτομαι ότι ακριβώς στο ίδιο σημείο, έξω από το Μουσείο Μπενάκη, πριν από μια δεκαετία σχεδόν, όπου το χρήμα έρρεε άφθονο, ο Hirst είχε επιλέξει το έργο «Charity» για να εγκαινιάσει την έκθεση «Outlook» της Αθήνας. Ποιος θα το έλεγε ότι ένας τέτοιος τίτλος θα ταίριαζε γάντι στη σημερινή πόλη - αν και τα χαπάκια που δεσπόζουν στη «Νέα Θρησκεία» ίσως να αποδειχτούν περισσότερο πολύτιμα. Η Κατερίνα Βαφειά με την Αφροδίτη Πατρικίου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΟΥΒΑΛΑΡΗ Ο πιο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης αυτή τη στιγμή στον κόσμο δεν είναι τυχαία και ο πιο προβοκάτορας: προτού βάλει τα ζώα στη φορμόλη και αρχίσει να κόβει μοσχάρια στα δύο, είχε συνηθίσει να δοκιμάζει οποιαδήποτε ουσία κυκλοφορούσε και όλη αυτή τη μεθυστική παραζάλη να τη μετατρέπει σε ιδανική τέχνη. Ηδη από τότε που ο ανήσυχος νεανίας σπούδαζε στο Κολέγιο Γκόλντσμιθς του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, αφού πριν είχε μαθητεύσει στο Κολέγιο Τεχνών και Ντιζάιν του Λιντς, είχε καταφέρει να εντυπωσιάσει όλα τα μεγάλα μυαλά της σύγχρονης τέχνης με τις ιδέες του. Ο μεγάλος συλλέκτης και γκαλερίστας Σαάτσι θα του τάξει τον ουρανό με τα άστρα για να τον πάρει υπό στην προστασία του, ενώ το πιο γνωστό σύγχρονο καλλιτεχνικό κίνημα που φέρει το όνομα «Young British Artists» θα τον στέψει δικαιωματικά ηγέτη του. Οσο για την έκθεση «New Religion», που είναι ανοιχτή πλέον στο κοινό στο νέο Μουσείο Μπενάκη, δείχνει να πραγματεύεται και πάλι τις βασικές θεματικές ενότητες που απασχολούσαν ανέκαθεν τον Hirst: την επιστήμη, το θάνατο, την πολιτική και τη θρησκεία. Εκεί θα δείτε τον «Μυστικό Δείπνο» να παρομοιάζεται με έναν χάρτη με πυρηνικά όπλα σε 13 περιοχές του πλανήτη, αλλά και την Αγία Τριάδα να μοιάζει με στατιστικό διάγραμμα. Επίσης δεν λείπουν η γνωστή μεταξοτυπία του κρανίου, με τα καλυμμένα οστά με διαμαντόσκονη, και η μπλε πεταλούδα που δηλώνει το εύθραυστο της ζωής -και ίσως παραπέμπει στον γνωστό μύθο του Πλάτωνα που θεωρεί τις πεταλούδες ολόκληρες ψυχές- και όχι μόνο. Οι σκοτεινοί συνειρμοί που γενούν τα έργα του Hirst δεν είναι μόνο άπειροι, είναι και αναγκαίοι.

6 6 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Σταύρος Νιάρχος - Τζέσικα Χαρτ Groovy nights για τον Ελληνα πλεϊμπόι Η παραμονή του Σταύρου Νιάρχου στη Νέα Υόρκη περιλαμβάνει ερωτικές μέρες, αξημέρωτες νύχτες, έντονη κοινωνική ζωή και ένα μεγάλο ειδύλλιο. Οσα δικαιώνουν δηλαδή τον τίτλο του γνήσιου Ελληνα πλεϊμπόι Του Ανδρέα Δερμιτζάκη

7 «Η ΤΖΕΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟ» Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 7 Ο Σταύρος Νιάρχος και η Τζέσικα Χαρτ έδωσαν δυναμικό «παρών» στα πιο in νεοϋορκέζικα events Α π ό,τι φαίνεται, τόσο η εννιάμηνη σχέση του 25χρονου Σταύρου Νιάρχου με το 24χρονο μοντέλο Τζέσικα Χαρτ όσο και η κοινή κοσμική ζωή τους στη Νέα Υόρκη πάνε από το καλό στο καλύτερο, με τους δυο τους να αποτελούν ένα από τα πιο περιζήτητα πρόσωπα της κοσμικής ζωής της πόλης. Σε διάστημα μόλις μιας εβδομάδας, ο Σταύρος και η Τζέσικα έδωσαν δυναμικό «παρών» στα πιο in events της πόλης, με τους φωτογράφους να απαθανατίζουν κάθε τους βήμα και με τα lifestyle περιοδικά να φιλοξενούν τις φωτογραφίες τους σε περίοπτη θέση στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Η αρχή έγινε με το πάρτι που διοργάνωσε το αμερικανικό περιοδικό «Visionaire», όπου το ζευγάρι δεν είχε κανένα πρόβλημα να φωτογραφηθεί αγκαλιά κατά την είσοδό του στον χώρο, αποδεικνύοντας και με «ντοκουμέντα» τον μεγάλο του έρωτα. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά, ο Σταύρος και η Τζέσικα, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του St. Regis, βρέθηκαν στο Greenwich του Κονέκτικατ για να παρακολουθήσουν αγώνα πόλο μαζί με άλλα μέλη του διεθνούς jet set, όπως ο σχεδιαστής Valentino αλλά και ο κολλητός φίλος του Σταύρου -γιος της πρώην διευθύντριας της γαλλικής «Vogue»- Βλαντιμίρ Ρεστόιν-Ρόιτφελντ. Η αυστραλιανής καταγωγής Τζέσικα δεν παρέλειψε βέβαια να δώσει το «παρών» και στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης όχι ως μοντέλο, που είναι και η δουλειά της, αλλά ως μία από τις επίτιμες καλεσμένες. Με αέρα «κυρίας Νιάρχου» η νεαρή Τζέσικα βρέθηκε να παρακολουθεί την επίδειξη μόδας της σχεδιάστριας Betsey Johnson, με τους υπεύθυνους του sitting να τη βάζουν σε περίοπτη θέση, και συγκεκριμένα δίπλα ακριβώς στην ανερχόμενη τραγουδίστρια Nicki Minaj, τραβώντας επάνω της όλα τα φωτογραφικά φλας. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο σόου της σχεδιάστριας Charlotte Ronson, με την αγαπημένη του Σταύρου Νιάρχου να καταφθάνει παρέα με τη φίλη του Eλληνα κληρονόμου, Μαργαρίτα Μισόνι -στο παρελθόν ο Σταύρος και η Μαργαρίτα ήταν ζευγάρι- και να κάθονται σχεδόν δίπλα στη Νίκι Χίλτον: «Οπως φαίνεται, η Τζέσικα έχει γίνει πλήρως αποδεκτή τόσο από τις φίλες του Σταύρου και της Ευγενίας όσο και από τον κοινωνικό τους κύκλο. Είναι η πρώτη φορά που μια σχέση του Σταύρου γίνεται τόσο ευπρόσδεκτη. Μην ξεχνάμε ότι όταν ο Σταύρος έβγαινε με την Πάρις Χίλτον η Ευγενία δεν του μιλούσε σχεδόν καθόλου καθώς θεωρούσε την άτακτη Πάρις δεύτερη για τον αδελφό της. Και φυσικά δικαιώθηκε τόσο η Ευγενία όσο και οι γονείς του που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση αυτή τη σχέση. Η Πάρις δεν έχει σε καμία περίπτωση το class και την ομορφιά της Τζέσικα ενώ ο Σταύρος έπειτα από πολύ καιρό είναι και πάλι ερωτευμένος. Οι δυο τους αποτελούν ένα πολύ ταιριαστό ζευγάρι», λέει φίλος της οικογένειας. Κατά την εμφάνιση του ζευγαριού πριν από λίγες ημέρες σε γκαλά της Νέας Υόρκης, τόσο ο Σταύρος όσο και η Τζέσικα εμφανίστηκαν πιο λαμπεροί από ποτέ, με εκείνη να ξεχωρίζει μέσα στη μακριά κατακόκκινη τουαλέτα της και εκείνον να μην μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω της: «Ηταν μια εμφάνιση αντάξια των μελών του διεθνές jet set», αναφώνησαν οι κοσμικογράφοι - και δεν είχαν άδικο

8 8 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Φ τάνοντας στη γωνία Zίννη και Συγγρού, στο ΦΙΞ, εκεί όπου η παλιά Αθήνα των μπουζουκερί συναντά την «ακολασία» των σεξομάγαζων, έρχεται η πρώτη έκπληξη: το σήμα της «Αυτοκίνησης», το παλιό ρετρό logo που είχε σημαδέψει ολόκληρη τη νυχτερινή ζωή της δεκαετίας του 80 -τότε που τα ελληνικά ονόματα δεν ήταν ακόμη ταμπού- υψωνόταν και πάλι στο αθηναϊκό κέντρο. Οχι στην παραλιακή, όπως πολλοί θα πίστευαν, αλλά ακριβώς στην καρδιά της πόλης, που εξακολουθεί να χτυπά γεμάτη αγωνία για τις βραδιές που έρχονται. Αυτές ακριβώς έχουν βαλθεί να μεταμορφώσουν οι δύο συνεργάτες και θρύλοι της αθηναϊκής νύχτας Μάκης Σαλιάρης και Βασίλης Λάλος. Οπως τότε που ξεκινούσαν νέοι και όλο διάθεση να αλλάξουν για πάντα τον τρόπο διασκέδασης και να μάθουν στην Αθήνα τι σημαίνει καλή μουσική, αισθητική, στυλ και ντελικάτο φλερτ, έτσι και τώρα πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη κόσμος που θέλει καλοδουλεμένη σκηνοθεσία για να συνοδεύσει το ποτό του, να ξαναβρεί τα σημεία που τον δένουν με την εποχή όπου το φλερτ δεν συνοδευόταν από τα χιλιάρικα στην τσέπη, τα αμάξια δεν ήταν απαραίτητα ακριβά, η διασκέδαση δεν ήταν προκάτ και η φράση «one night stand» δεν είχε καταχωρηθεί στα λεξικά του -επίσης άγνωστου τότε- lifestyle. Οσοι δεν έχουν ζήσει τα θρυλικά πάρτι της «Αυτοκίνησης» αρκεί να ανατρέξουν σε κάποιο από τα περιοδικά της εποχής: φωτογραφίες του Μπονάτσου αγκαλιά με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κάτω από αμέτρητα κομφετί και ψεύτικο χιόνι, πανέμορφα μοντέλα πέριξ του Μπίλι Μπο, άψογα Αρμάνι κοστούμια και αυθεντικές Σανέλ τσάντες -οι «μαϊμούδες» δεν είχαν εφευρεθεί τότε- ήταν χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της «Αυτοκίνησης». Το Ιντερνετ παρέμενε άγνωστη λέξη, όπως και το ηλεκτρονικό κορτάρισμα, με αποτέλεσμα ο έρωτας να γεννιέται αποκλειστικά στις φωταγωγημένες νύχτες της πίστας. Και όλα γίνονταν αυθόρμητα: αρκούσε ένα σήμα από τον dj -για την ακρίβεια τον θρυλικό dj και διαβόητο compiler Βασίλη Λάλο, ένα εκ των δύο σημερινών αφεντικών- για να πάρει φωτιά το μαγαζί. Ολοι στην πίστα, οι σελέμπριτι ανακατεμένοι με τον άγνωστο κόσμο και κανένα πάρτι να μη μοιάζει με το άλλο. «Κάθε μέρα υπήρχε διαφορετικό θέμα, που δεν το αποκαλύπταμε εκ των προτέρων. Είχε τύχει να κουβαλήσουμε αμέτρητο ψεύτικο χιόνι, ακόμη και μπαλάκια του πινγκ πονγκ με φορτηγό για να ρίξουμε στον κόσμο. Και το σημαντικότερο ήταν ότι κανείς, ούτε εμείς οι ίδιοι, δεν μπορούσε να ξέρει πώς θα τελειώσει η βραδιά. Το ίδιο ακριβώς θέλουμε να κάνουμε και τώρα, επιβάλλοντας την καθημερινή λειτουργία της Αυτοκίνησης με διαφορετικές ενότητες». Τα αλησμόνητα πάρτι Υπάρχει, μάλιστα, ένα πάρτι που έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της νυχτερινής Αθήνας: αυτό του Captain Sensible, μεγάλης φίρμας της εποχής που είχε έρθει αυτοπροσώπως στο μαγαζί για να ξεσηκώσει τα πλήθη. Το «Say Captain Say Wοt» ήταν η μεγάλη του επιτυχία. Σίγουρα κάθε Αθηναίος θα έχει κάποιον φίλο ή συγγενή του που είχε βρεθεί στην «Αυτοκίνηση» εκείνο το βράδυ. «Ο Captain είχε πιει τόσο πολύ εκείνο το βράδυ εξαιτίας ενός χαμένου στοιχήματος που τον ανάγκασε να κατεβάσει μονορούφι μια μπουκάλα ουίσκι. Κι επειδή μέσα στο μεθύσι του είχε χάσει τα αγαπημένα του παπούτσια, έπαθε τέτοια παράκρουση που προσπαθούσε να πέσει από το President όπου έμενε», διηγείται ο Βασίλης. Αλησμόνητες βραδιές έχουν να αφηγηθούν πολλές. Ο Μάκης Σαλιάρης μου εξομολογείται ότι έχει βάλει το χεράκι του στη νίκη της Εθνικής επί της Σοβιετικής Ενωσης το 1987, αφού φρόντισε να βγάλει νοκ άουτ από το αλκοόλ τον μπασκεμπολίστα Αλεξάντερ Βολκόφ, ο οποίος έχασε δύο κρίσιμες βολές στον αγώνα την επόμενη μέρα. «Είχαμε φτιάξει μια αυτοσχέδια μπασκέτα στο μαγαζί και με κάθε τρίποντο του έταζα και μια σαμπάνια δώρο. Ισως αυτό να εξηγεί και την απόδοσή του την επόμενη μέρα». Τα καθαρά ποτά και το αψεγάδιαστο στυλ, συνοδευμένο από το απαραίτητο dress code, ήταν μάλλον αυτά που έκαναν τη διαφορά σε μια νύχτα που μαστιζόταν από «μπόμπες», θορυβώδεις και τεράστιες ντίσκο και απόλυτη ομοιομορφία. «Επιβάλαμε επίτηδες τον εξεζητημένο κώδικα γιατί θέλαμε ο κόσμος που είναι εκεί να νιώθει ξεχωριστός». Εξάλλου το pattern ερχόταν κατευθείαν από το «Studio 54», το οποίο γνώριζαν καλά οι δύο φίλοι Μάκης και Βασίλης. «Αρκεί να σου πω», μου λέει ενθουσιασμένος ο Μάκης, «ότι είχα γνωρίσει τη γυναίκα του Στίβ Ρούμπελ (ιδιοκτήτη του θρυλικού μαγαζιού) που ήταν Ελληνίδα και πολύ καλή φίλη του κουμπάρου μου Αρη Λουμίδη, ο οποίος ήξερε το μέρος από πρώτο χέρι ως τακτικός θαμώνας. Ετυχε λοιπόν να είμαστε και γείτονες με τη σύζυγο Ρούμπελ στα βόρεια προάστια. Κάποια στιγμή με ρώτησε γιατί ακριβώς ανοίγω την Αυτοκίνηση. Και τι σε κάνει να νομίζεις ότι θα ξεχωρίσει;, ήταν η ερώτηση. Η απάντηση δεν ήταν σαφής: το γεγονός ότι πίστευα πολύ στην ενέργεια του κόσμου, στην καλή μουσική και την ανάγκη μου να διαμορφώσω ένα διαφορετικό σύμπαν». Και η αλήθεια είναι ότι το σύμπαν αυτό ήταν φανταχτερό, εξωφρενικό, αυθεντικό, γεμάτο παραφορά, με έρωτες και ανατροπές. «Το μέρος έπρεπε να αποπνέει έρωτα από την αρχή μέχρι το τέλος. Είχαμε μάλιστα διαμορφώσει επίτηδες τον χώρο με τέτοιον τρόπο ώστε να βρίσκονται οι παρέες όλες μαζί. Ημασταν οι πρώτοι που καθιέρωσαν τα τεράστια τραπέζια από τα οποία έβλεπες και σε έβλεπαν οι πάντες», με αποτέλεσμα οι rich and famous να μπορούν να επιδείξουν τα «φιλολαϊκά» τους αισθήματα -ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν στην εξουσία τότε- φλερτάροντας με τις κοινές θνητές. Οι μεγαλύτεροι έρωτες άνθησαν σίγουρα στις μαξιλάρες της «Αυτοκίνησης», πολλά φιλιά δόθηκαν στις γωνιές της και οι παρέες έγραψαν την απαραίτητη (νυχτερινή) ιστορία. Ο Τζίγκερ, στις απόλυτες ομορφιές του, πιτσιρικάς, η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον Βλάση Μπονάτσο (στο peak του έρωτά τους τότε), η Μαρινέλλα, η Ελενα Ναθαναήλ, ο Μπίλι Μπο με την όμορφη παρέα του, ο Στηβ Γιατζόγλου, ο Γιάννης Ξυλάς, ο Αρης Τερζόπουλος με τη Λάουρα Ντε Νίγκρις αλλά και οι μόδιστροι Φιλήμων, Ζούλιας και Ασλάνης (που είχε βάψει εν μια νυχτί το μαγαζί ροζ). «Κάποιο βράδυ είχε έρθει η Ζωίτσα η Λάσκαρη με τον Κώστα Η «Αυτοκίνηση» γκαζώνει ξανά Τριάντα χρόνια μετά τα πρώτα του εγκαίνια, το απόλυτο στέκι της δεκαετίας του 80 ξανανοίγει τις πύλες του στο κέντρο της Αθήνας με το ίδιο team και κυρίως με το ίδιο concept, κηρύσσοντας τον πόλεμο στην προκάτ διασκέδαση Της Τίνας Μανδηλαρά Βουτσά χωρίς να είναι ντυμένοι με την απαραίτητη αμφίεση. Τους ζήτησα ευγενικά να ντυθούν, προσφέροντας μάλιστα στη Λάσκαρη ρούχα που είχαμε κρατήσει για την περίσταση. Αρνήθηκε και μου είπε ότι θα επιστρέψει. Οντως έπειτα από πολλή ώρα τη βλέπω ξανά ντυμένη. Οταν το μαγαζί ήρθε στο κέφι και όλοι άρχισαν να πετάνε τις μάσκες τους, η Λάσκαρη αποκάλυψε το μπλουζάκι που φορούσε από κάτω που έγραφε Bora Bora» (σ.σ.: ανταγωνιστικό μπαρ στην παραλιακή της εποχής). Πολλές ήταν αυτές που μέσα στην παραφορά πετούσαν ακόμη και τους στηθόδεσμους, καθιερώνοντας για πρώτη φορά το στριπτίζ. «Εμείς δεν χρειαζόμασταν χορεύτριες, Ρωσίδες και στημένους χορούς στα τραπέζια. Αν μια πελάτισσα ήθελε μέσα σε κάποια όρια να γδυθεί, τότε δεκτόν. Προκάτ καταστάσεις δεν χωρούσαν στο μαγαζί», μου λένε και οι δυο. Μου περιγράφουν με νοσταλγία το πάρτι «9 1/2 βδομάδες» την εποχή που η ταινία σημείωνε τεράστια επιτυχία στους κινηματογράφους, όπου παράλληλα με το βίντεο πελάτισσες λικνίζονταν στους ρυθμούς του τραγουδιού «You can leave your hat on». Αλλωστε και ο ίδιος ο Τζο Κόκερ ήταν ένα από τα μεγάλα ονόματα που είχαν περάσει από το μαγαζί μαζί με τόσα άλλα - τραγουδιστές, πρεσβευτές ακόμη και μεγάλους οδηγούς της Formula 1 όπως ο Τζον Γουότσον. Ο τελευταίος είχε μάλιστα εκλεκτικές συγγένειες με έναν εκ των ιδιοκτήτων, τον Μάκη Σαλιάρη, που υπήρξε επαγγελματίας οδηγός σε αγώνες ταχύτητας κοντά μία εικοσαετία - εξ ου και το όνομα του μαγαζιού «Αυτοκίνηση». Εκτός αυτού, όμως, δεν σταμάτησε ποτέ να είναι και μουσικός! Υπήρξε μέλος του συγκροτήματος των Stormies, μαζί με τον Ντέμη Ρούσσο, αλλά και των We Five. Είχε βρεθεί να κάνει παρέα με τον Ερικ Κλάπτον και άλλα ονόματα που σήμερα προκαλούν ρίγη συγκίνησης. Τότε ήταν, άλλωστε, οι εποχές όπου η μουσική ήταν κάτι σεβάσμιο και ιερό, δεν κυκλοφορούσε δωρεάν στο Ιντερνετ και ήταν αρκετά δυσεύρετη. Τα ταξίδια στην Αμερική ήταν απαραίτητα για αγορά δίσκων, απ όπου προέκυπταν και απανωτές ιδέες, μεταφέροντας στην Ελλάδα έναν αέρα κοσμοπολιτισμού που έχει ποτίσει βαθιά τις μνήμες των τότε αθώων κατοίκων της πόλης. Αυτή την αθωότητα, που φαίνεται να ρημάζεται από τα δελτία ειδήσεων, την κακή διάθεση και την απαισιοδοξία, βάζουν στοίχημα να ξανακερδίσουν οι δύο ιδιοκτήτες την ώρα που η Ελλάδα επαναπροσδιορίζει δυναμικά το παρελθόν της.

9 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα Βασίλης Λάλος και Μάκης Σαλιάρης: οι δύο συνεργάτες και θρύλοι της «Αυτοκίνησης» και της αθηναϊκής νύχτας 2. Σελέμπριτι και μοντέλα της εποχής δεν έχαναν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στα θρυλικά πάρτι της «Αυτοκίνησης» 3. Ο θρυλικός dj και διαβόητος compiler Βασίλης Λάλος επί το έργον 4. Ο θρυλικός πιλότος της Formula 1 Νίκι Λάουντα 5. Γιώργος Πολυχρονίου και Αντζελα Δημητρίου 6. Μιχάλης Ασλάνης, Ρούλα Κορομηλά και Αλέξια 7. Η «Αυτοκίνηση» καθιέρωσε πρώτη τα τεράστια τραπέζια, από τα οποία έβλεπες και σε έβλεπαν οι πάντες 8. Γιάννης Βογιατζής, Μάρθα Καραγιάννη, Γιάννης Δαλιανίδης 9. Μαριάννα Τουμασάτου, Παύλος Ευαγγελόπουλος, Βερόνικα Αργέντζη 10. Το ζεϊμπέκικο της Μάρθας Καραγιάννη 11. Η βασίλισσα της Νύχτας Ζωζώ Σαπουντζάκη 12. Η Ρένα Βλαχοπούλου στην πίστα

10 10 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Ελιο Αλνέτι O μάνατζερ των top models στα πρόθυρα νευρικής κρίσης πειτα από 20 χρόνια στην πρώτη γραμμή του μόντελινγκ, ο ιδιοκτήτης του πρακτορείου μοντέλων «X- Ray», Ε κ. Ελιο Αλνέτι, βιώνει την εποχή της απόλυτης παρακμής. Απογοητευμένος από την εικόνα της εγχώριας μόδας τού σήμερα, ανακαλεί επιτυχίες, «περνάει από ακτίνες Χ» μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα της πασαρέλας και μιλάει για το νέο του πάθος, τον σχεδιασμό κοσμημάτων με την ονομασία Zelio - Πώς ξεκινήσατε να δουλεύετε στον χώρο της μόδας; Ξεκίνησα πριν από είκοσι χρόνια περίπου ως booker στο πρακτορείο της Μαίρης Δρακοπούλου όπου και μου εμπιστεύτηκε το αντρικό τμήμα. Το 2000 και έπειτα από παρότρυνση της αδελφής μου ανοίξαμε μαζί το «X-Ray». - Ολα αυτά τα χρόνια έχεις συνεργαστεί με μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα του ελληνικού μόντελινγκ. Αλήθεια είναι. Εχω συνεργαστεί και εξακολουθώ να συνεργάζομαι με τη Βίκυ Καγιά, επίσης έχω συνεργαστεί με την Εβελίνα Παπαντωνίου, τη Σοφία Χρυσοχοΐδου, τη Χρυσάνθη Ντάφλα, την Εστερ Μαστρογιάννη, την Τζίνα Αλοιμόνου, τον Παρασκευά Μπουμπούρακα, τον Χάρη Πλουσή και πολλούς άλλους που έχουν κάνει σπουδαία καριέρα στο εξωτερικό και έχουν συμμετάσχει σε παγκόσμιες διαφημιστικές καμπάνιες. - Πώς έχεις καταφέρει και τα μοντέλα που εκπροσωπείς έχουν κάνει τόσο σπουδαίες δουλειές στο εξωτερικό; Κοίτα, αυτό δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάστηκε χρόνος και πολύ σκληρή δουλειά για να το καταφέρω. Επρεπε ως πρακτορείο να αποδείξω στους ανθρώπους, κυρίως του εξωτερικού, ότι γνωρίζω τον χώρο της μόδας, ότι είμαι συνεπής στη δουλειά μου και ότι τα πρόσωπα που κατά καιρούς τους έστελνα για castings έκαναν γι αυτή τη δουλειά. Και δικαιώθηκα. -Πώς σχολιάζεις το γεγονός πως σήμερα ο καθένας μπορεί να δη- Απογοητευμένος από τη σημερινή εικόνα της εγχώριας μόδας μιλάει για το νέο του πάθος, τη σχεδίαση κοσμημάτων με την ονομασία Zelio Του Ανδρέα Δερμιτζάκη Η Τάμτα με κοσμήματα από τη νέα σχεδιαστική απόπειρα που φέρει το όνομα Zelio

11 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 11 «Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΒΑΛΕΙΣ ΣΕ ΚΑΛΟΥΠΙ» λώνει μοντέλο; Τι να σχολιάσω; Θα πω απλά ότι κάποιοι θέλουν με το ζόρι να λέγονται μοντέλα. Βλέπω καμιά φορά στην τηλεόραση να λένε το τάδε μοντέλο έκανε αυτό, το άλλο μοντέλο έκανε εκείνο, και δεν γνωρίζω καν το πρόσωπο αυτό. Από τη στιγμή που είμαι στον χώρο και πρόκειται όντως για μοντέλο, δεν θα έπρεπε να το γνωρίζω αυτό το πρόσωπο; Αλλο να προσπαθείς να γίνεις μοντέλο και άλλο να είσαι. Υπάρχει διαφορά. - Είσαι υπέρ των διαφόρων διαγωνισμών καλλιστείων που γίνονται κατά καιρούς, κυρίως στην επαρχία; Αυτοί οι διαγωνισμοί είναι άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε. Πάντα το έλεγα ότι ένα κορίτσι ή αγόρι για να γίνει μοντέλο, δεν χρειάζεται ούτε διαγωνισμούς ομορφιάς ούτε τίτλους ούτε σχολές. Αν κάποιος ή κάποια έχει τα προσόντα για να δουλέψει σε αυτόν τον χώρο, χρειάζεται σωστή καθοδήγηση, σωστές κατευθύνσεις και γνώσεις από ένα καλό και οργανωμένο πρακτορείο που σιγά-σιγά θα του φτιάξει την καριέρα. Η Βίκυ Καγιά, για παράδειγμα, δεν βγήκε ποτέ ούτε Σταρ Ελλάς ούτε Μις Ελλάς, αλλά σάρωσε στο εξωτερικό. Και όχι μόνο η Βίκυ αλλά και άλλες κοπέλες.. - Είπες πως δεν χρειάζονται να πάνε σε σχολές. Ωστόσο η Βίκυ Καγιά ετοιμάζεται να ανοίξει μία. Οντως ανοίγει, αλλά απ ό,τι ξέρω, η σχολή αυτή θα είναι σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Στη σχολή της θα έχει συμμετοχή το Fashion TV, θα δέχεται παιδιά και από άλλες χώρες και θα είναι κάτι σαν «πανεπιστήμιο μόδας». Μακάρι να πάει καλά αυτή η νέα επαγγελματική της προσπάθεια, γιατί η Βίκυ έχει δουλέψει πάρα πολύ σκληρά όλα αυτά τα χρόνια και το αξίζει. - Η συνεργασία σου όλα αυτά τα χρόνια με μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα στον χώρο του μόντελινγκ ήταν πάντα άψογη; Εχουν υπάρξει πολύ καλές συνεργασίες, όπως αυτή με τη Βίκυ Καγιά και την Ιωάννα Παπαδημητρίου. Εχουν υπάρξει, όμως, και κακές. Οπως εκείνες με την Εβελίνα Παπαντωνίου, τη Σοφία Χρυσοχοΐδου και πρόσφατα με την Εφη Κυριάκου. -Γιατί το λες αυτό; Γιατί απλώς μου έκαναν τη ζωή δύσκολη. Το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή είναι δικό του θέμα. Οταν όμως πρόκειται για δουλειά και αποφασίζεις να συνεργαστείς με ένα γραφείο, οφείλεις να είσαι συνεπής, επαγγελματίας και πειθαρχημένος, κάτι που οι περισσότερες από αυτές τις κοπέλες δεν ήταν. - Το γεγονός ότι βγαίνεις τώρα και μιλάς αρνητικά για τα συγκεκριμένα μοντέλα ίσως ερμηνευτεί από κάποιους σαν πικρία από μέρους σου επειδή έφυγαν από εσένα ή πήγαν σε άλλο πρακτορείο. Καταρχάς ό,τι σου λέω γι αυτές τις κοπέλες έχει να κάνει με την επαγγελματική μας συνεργασία και όχι με την προσωπική μας σχέση. Από εμένα δεν υπάρχει καμία πικρία. Απεναντίας ήταν μεγάλη μου ευχαρίστηση και χαρά όταν μου είπαν ότι δεν θέλουν να συνεργάζονται μαζί μου γιατί δεν μπορούσα πλέον να εκτίθεμαι στους πελάτες που τις ζητούσαν σε casting και εκείνες δεν ήταν συνεπείς. -Θεωρείς πως ο χώρος της μόδας είναι παρεξηγημένος; Και όχι άδικα. Ο χώρος της μόδας είναι πολύ ευάλωτος στα φώτα της δημοσιότητας και επιρρεπής στο κουτσομπολιό. Και στην Ελλάδα τρελαινόμαστε για κουτσομπολιό ενώ παράλληλα και οι ίδιοι οι άνθρωποι της μόδας κάνουν δυστυχώς τα πάντα για να εκτίθενται Ο Ελιο Αλνέτι με την καλή του φίλη Βίκυ Καγιά την ημέρα του γάμου της - Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στα ξένα μοντέλα και σε αυτά από την Ελλάδα; Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως οι Ελληνίδες δεν είναι καθόλου πειθαρχημένες και δεν μπορείς να τις βάλεις σε καλούπι. Ολες έχουν και από μια άποψη, όχι όμως δική τους, αλλά διαμορφωμένη πρόχειρα, απ ό,τι ακούνε αριστερά και δεξιά. Πάντως αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι στον χώρο της μόδας τα αγόρια είναι πιο πειθαρχημένα από τα κορίτσια. Εχουν, όμως, ένα πρόβλημα: βαριούνται να ταξιδέψουν. Είναι αστείο γιατί τα κορίτσια που δεν «το έχουν» καθόλου θέλουν να πάνε έξω και τα αγόρια που «το έχουν» τις περισσότερες φορές δεν θέλουν να πάνε στο εξωτερικό. - Το τελευταίο διάστημα ασχολείσαι και με τον σχεδιασμό του κοσμήματος. Πώς πήρες αυτήν την απόφαση; Επρεπε να βρω κάτι να απασχολεί το μυαλό μου, γιατί τον τελευταίο καιρό το μόντελινγκ δεν το καταφέρνει αυτό. Ετσι αποφάσισα με την καλή μου φίλη Ζέτα Οικονομίδου να ξεκινήσουμε τον σχεδιασμό κοσμημάτων. Τα ονομάσαμε Zelio από τα αρχικά των ονομάτων μας. Αν και είμαστε ακόμα στην αρχή, το νέο μας αυτό εγχείρημα δείχνει να έχει πολύ καλή δυναμική. - Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου όλα αυτά τα χρόνια από τον χώρο της μόδας; Εχω πολύ καλές αναμνήσεις και πολύ ωραίες εικόνες. Εζησα την ακμή της μόδας και τώρα ζω την παρακμή. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η αλήθεια.

12 12 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Αλίκη Χατζηπατέρα Δύο εφοπλίστριες πίσω από Δύο γυναίκες, δύο μητέρες, δύο γόνοι εφοπλιστικών οικογενειών, δύο καλλιτέχνιδες. Μετά την έκθεσή τους στο Art Bazaar στο Μαϊάμι, κάνουν την πρώτη τους κοινή Της Σοφίας Χουντάση H Aλίκη Χατζηπατέρα, κόρη του εφοπλιστή Αδαμάντιου Χατζηπατέρα και της Βικτώριας Πατέρα, είναι μια γυναίκα ανήσυχη, αντικομφορμίστρια, με ελεύθερο πνεύμα και καλλιτεχνική φύση, χαρίσματα που έγιναν αντιληπτά στον περίγυρό της από την παιδική της κιόλας ηλικία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Αrt Photography Sculpture στο Blake College. Μετά το πέρας των σπουδών της αποφάσισε να κάνει τον γύρο του κόσμου θέλοντας να αποκομίσει εμπειρίες μέσα από την επαφή της με διαφορετικούς ανθρώπους και άγνωστους πολιτισμούς. Θα ταξιδέψει από τη Μαλαισία και τις Ινδίες μέχρι το Χονγκ Κονγκ και τη Νεβάδα, ενώ στην Ασία θα υιοθετήσει τον τρόπο ζωής των ντόπιων: θα κοιμηθεί σε καλύβες, θα κάνει μπάνιο σε ποτάμια, θα τρώει και θα πίνει ό,τι ακριβώς έτρωγαν και έπιναν οι ντόπιοι κάτοικοι. Οταν επιστρέψει στην Αγγλία θα ασχοληθεί αρχικά με τον σχεδιασμό ρούχων και κοσμημάτων, για να καταλήξει στη συνέχεια στη μεγάλη της αγάπη, τη φωτογραφία. Ενα παιδικό όνειρο που είχε φτάσει η ώρα να γίνει πραγματικότητα. Η πρώτη επαγγελματική δουλειά της θα γίνει για τα καταστήματα Folli Follie της Μ. Βρετανίας, ενώ στη συνέχεια θα αφιερωθεί στα παιδικά πορτρέτα και τη φωτογραφία γάμου. Οσον αφορά στην προσωπική της ζωή, θα αποκτήσει μία κόρη και πριν από τέσσερα χρόνια θα επιστρέψει στην Ελλάδα. Η πρώτη της έκθεση έγινε πέρσι στο Art Bazaar στο Μαϊάμι, ενώ η δεύτερη στο Salon de Bricolage στην Αθήνα. Η Μπριζίτ Πολέμη κατάγεται από τον Λίβανο αλλά μεγάλωσε στην Ελλάδα. Αν και ο πατέρας της ήταν εφοπλιστής, η ίδια αποφάσισε ότι δεν της ταίριαζε ο κόσμος της ναυτιλίας αλλά εκείνος της μόδας, με αποτέλεσμα να σπουδάσει σχεδιάστρια μόδας στο FIT της Νέας Υόρκης. Θα δουλέψει σε γνωστούς οίκους, όπως στους Sergio Tacchini και Eclipse, αλλά και για το Robin Baron design studio. Υστερα από δέκα χρόνια, μην αντέχοντας τους εξαντλητικούς ρυθμούς της Νέας Υόρκης θα μετακομίσει στο Λονδίνο. Αποφασιστική, αισιόδοξη και με μεγάλη αυτοπεποίθηση ανοίγει το δικό της κατάστημα με handmade γραβάτες που φέρουν την υπογραφή της. Παράλληλα έχει γνωρίσει τον άντρα της ζωής της, τον εφοπλιστή Λεωνίδα Πολέμη, με τον οποίο παντρεύονται. Μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους, του Μιχάλη, η Μπριζίτ αποφασίζει να σπουδάσει ζωγραφική στο Chelsea School of Αrt. Το 1999 κάνει την πρώτη της ατομική έκθεση στο Λονδίνο, για να ακολουθήσουν πολλές ακόμη, όπως εκείνες στο Bonhams Charity Auction στο Λονδίνο και στο «The. gallery@oxo». Η τρίτη της εγκυμοσύνη θα τη φέρει πίσω επαγγελματικά, ενώ στην τέταρτη θα αποφασίσει να μείνει για λίγο διάστημα εκτός των καλλιτεχνικών δρώμενων. Στη συνέχεια θα επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου και θα πραγματοποιήσει το καλλιτεχνικό της comeback με μία ατομική έκθεση στην γκαλερί «Enigma» στην Κηφισιά. Η επόμενη καλλιτεχνική της κίνηση θα γίνει την περσινή χρονιά με τη συμμετοχή στο Αrt Bazaar στο Μαϊάμι μαζί με την Αλίκη Χατζηπατέρα, ενώ τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου οι δύο φίλες θα παρουσιάσουν την πρώτη τους κοινή έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «One» στο κέντρο Βρυσάκι στην Πλάκα. Δύο από τα έργα της Αλίκης Χατζηπατέρα που θα εκτεθούν στο κέντρο Βρυσάκι στην Πλάκα

13 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 13 Δύο από τα έργα της ζωγράφου Μπριζίτ Πολέμη, η οποία ασχολείται για πρώτη φορά με τη φωτογραφία την κάμερα φωτογραφική έκθεση στην Ελλάδα με θέμα «One» και συστήνονται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό - Πώς γνωριστήκατε; Μπριζίτ: Ο πρώην σύντροφος της Αλίκης και ο σύζυγός μου δούλευαν μαζί και είναι φίλοι. Στο Λονδίνο έκαναν παρέα αλλά εμείς δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ. Μάλιστα κατά καιρούς μας έλεγαν να βρεθούμε αλλά δεν είχαμε καταφέρει να συναντηθούμε. Αλίκη: Να φανταστείς ότι πολλές φορές μαγείρευα για τον Λεωνίδα (σ.σ.: τoν σύζυγο της Μπριζίτ) στο σπίτι μου αλλά ποτέ δεν είχα γνωριστεί με την Μπριζίτ. Μπριζίτ: Οταν μετακομίσαμε στην Ελλάδα βρεθήκαμε σε μια παρουσίαση βιβλίου. Εκεί την αναγνώρισα και της μίλησα. Υστερα από λίγη ώρα αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι της Αλίκης για καφέ σαν να γνωριζόμασταν από χρόνια. Εκεί είδα τη δουλειά της, μου άρεσε πολύ και η κουβέντα μας για την τέχνη κράτησε μέχρι το πρωί. Αλίκη: Οταν είδε τη δουλειά μου την κατάλαβε αμέσως. Μετά πήγα, είδα τη δική της και γοητεύτηκα. Μπριζίτ Πολέμη - Πώς αποφασίσατε να κάνετε την έκθεση ζωγραφικής στο κέντρο Βρυσάκι στην Πλάκα; Μπριζίτ: Πέρυσι συμμετείχαμε στην έκθεση Art Bazaar στο Μαϊάμι, εγώ με πίνακες ζωγραφικής και η Αλίκη με φωτογραφίες. Εν συνεχεία έψαχνα χώρο για την καινούρια μας έκθεση κι όταν είδα το Βρυσάκι στην Πλάκα θεώρησα ότι ταιριάζει πολύ στην ιδιοσυγκρασία μας. Οτι αυτό ήταν το μέρος μας. - Μπριζίτ, ποιος ήταν ο λόγος που σε οδήγησε από τη ζωγραφική στη φωτογραφία; Η ζωγραφική απαιτεί να της αφιερώσεις πολύ περισσότερο χρόνο από τη φωτογραφία και με τέσσερα παιδιά ήταν δύσκολο να τον εξοικονομήσω. Ηθελα καιρό να δοκιμάσω τη φωτογραφία και η Αλίκη ήταν ο άνθρωπος που με επηρέασε αποκαλύπτοντάς μου τα μυστικά του φωτογραφικού σύμπαντος! - Σας έχει επηρεάσει η κρίση; Αλίκη: Φυσικά, αλλά, όπως έλεγε η μητέρα μου, εγώ είμαι ανάποδος άνθρωπος. Οταν όλα είναι χάλια γύρω μου κάπως γίνεται και τα βλέπω όλα καλά. Γι αυτό και μέσα από αυτή τη φωτογραφική μου δουλειά, όπου κυριαρχεί η μαγεία του χρώματος και όχι το ασπρόμαυρο σκηνικό του παρελθόντος, ήθελα να προσφέρω στον κόσμο αισιοδοξία. Μπριζίτ: Η κρίση έχει επηρεάσει όλο τον κόσμο, με τα προβλήματα να μπαίνουν στα σπίτια όλων μας. Ενας ακόμη λόγος που επέλεξα τη φωτογραφία ήταν ότι αποτελεί ένα αντικείμενο πιο προσιτό οικονομικά στο ευρύ κοινό απ ό,τι ένας πίνακας. Η όλη κατάσταση με έχει επηρεάσει και καλλιτεχνικά, αφού το τελευταίο διάστημα πηγαίνω ολοένα και σε πιο σκούρες αποχρώσεις... - Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης; Μπριζίτ: Στην έκθεσή μου στο Μαϊάμι το θέμα μου αφορούσε κολυμβητές στον αέρα. Μου αρέσει η κίνηση, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να βρω μοντέλα και έτσι σκέφτηκα τους χορευτές. Το δούλεψα και βγήκε ένα φυσικό αποτέλεσμα που ευελπιστώ να αρέσει σε όλους. Αλίκη: Οταν έχασα τους γονείς μου ασχολήθηκα με τη φύση και ήθελα να δώσω χρώμα, παρότι μέχρι σήμερα έκανα ασπρόμαυρα έργα. Καθ όλη τη διάρκεια αυτής της δουλειάς είχα στο μυαλό μου τους γονείς μου που έχουν φύγει από τη ζωή, γι αυτό και την αφιερώνω σ αυτούς. - Τι κοινό έχετε σε καλλιτεχνικό επίπεδο; Μπριζίτ: Υπάρχουν πολλά, όπως μουσικοί, ζωγράφοι και αρχιτέκτονες που αρέσουν και στις δυο μας. Ωστόσο, αυτό που θαύμασα στην Αλίκη ήταν η συνεχής εξέλιξή της στον χώρο της τέχνης, κάτι που δύσκολα συναντάς στην Ελλάδα. Ισως να αρέσκομαι στην εξέλιξη επειδή έχω ζήσει πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο όπου όλα αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς. Το καλλιτεχνικό στερέωμα της Ελλάδας μου μοιάζει πολύ σταθερό... Αλίκη: Το κοινό μας είναι ότι η μία συμπληρώνει την άλλη. Της λέω κάτι κι εκείνη το πάει πάντα παραπέρα. - Τι το ξεχωριστό έχουν τα έργα σας; Αλίκη: Πιστεύω ότι είναι πρωτοποριακά υπό την έννοια ότι παρουσιάζουμε ένα άλλο είδος τέχνης. Μπριζίτ: Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα εμπειριών από τα ταξίδια μου ανά τον κόσμο και το πάθος μου για χρώμα και ενέργεια. Μια σειρά ποικίλων θεμάτων από τοπία και πορτρέτα που συνδέονται μεταξύ τους με έναν τρόπο που απεικονίζει τον κόσμο γύρω μου. - Είστε συλλέκτριες έργων τέχνης; Μπριζίτ: Όχι, γιατί τους ζωγράφους που μου αρέσουν δεν τους αντέχει οικονομικά η τσέπη μου... Αλίκη: Θα συμφωνήσω με την Μπριζίτ. - Πώς συνδυάζετε δουλειά και οικογένεια; Μπριζίτ: Εχω τέσσερα παιδιά, όλα ανεξάρτητα, αυτόνομα, η πηγή της έμπνευσής μου! Οταν έχεις ένα παιδί είναι εύκολο, όταν έχεις δύο κρατάς ισορροπία, στα τρία πρόκειται για μια μικρή ζούγκλα και στα τέσσερα έρχεται ο Αμαζόνιος! Εάν τα παιδιά μου δεν είναι ευτυχισμένα, δεν είμαι ούτε εγώ. Ετσι, προσπαθώ να κρατάω ισορροπία, να τους εξηγώ τα πάντα και να τα βάζω μέσα στη δουλειά μου προκειμένου να με καταλαβαίνουν καλύτερα. Αλίκη: Η αλήθεια είναι ότι η κόρη μου έρχεται πρώτη, αλλά και ότι η δουλειά αποτελεί ένα βασικό κομμάτι της ζωής μου. Τη μικρή την έχω βάλει μέσα στη δουλειά μου, είναι μαζί μου σε ό,τι κάνω και δεν σας κρύβω ότι αποτελεί τη βασική πηγή της έμπνευσής μου. - Τα παιδιά σας αναγνωρίζουν τη δουλειά σας; Μπριζίτ: Ναι. Μέσα από τα μάτια τους γινόμαστε πιο δημιουργικές διότι είναι αυστηροί κριτές. Αλίκη: Οι πρώτοι που βλέπουν τα έργα μας είναι τα παιδιά μας. Τα παιδιά λένε πάντα την αλήθεια χωρίς να φιλτράρουν τη σκέψη τους. - Τι ξεχωριστό έχει η φιλία σας; Αλίκη: Ισορροπούμε, περνάμε καλά και στα δύσκολα, ανεβάζει η μία την ψυχολογία της άλλης. Μπριζίτ: Η Αλίκη είναι μια πολύ σπάνια φίλη. Μου πήρε 40 χρόνια για να τη βρω, αλλά τώρα δεν θα την αφήσω ποτέ...

14 14 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Τρελή χαρά για το καστ της σειράς «Mad men» με τις 19 υποψηφιότητες Χαμογελαστές και τροπαιούχες οι κοπέλες της πιο δυσλειτουργικής «Modern family» της Αμερικής Δύσκολος ο ρόλος της παρουσιάστριας για την Τζέιν Λιντς. Ευτυχώς που έμαθε κλακέτες στο «Glee» EMMY'S AWARDS Οι λευκές νίκες και τα σχόλ Δυσλειτουργική αμερικανική οικογένεια Vs φαλλοκρατικού νεοϋορκέζικου λόμπι διαφημιστών στα 60s. Με άλλα λόγια, «Modern Family» και «Mad Men» σαρώνουν τα φετινά τηλεοπτικά βραβεία. Η τηλεόραση όπως θα έπρεπε να είναι Από τη Ζωή Δημητρίου στιγμή του χρόνου που ο παρουσιαστής του «Ε! Entertainment» Ράιαν Σίκρεστ δικαιολογεί τον μισθό του λέγοντας «She looks good!» («Είναι όμορφη!») H και πάνω στα κόκκινα χαλιά ακούγεται σαν σύνθημα το «Μου αρέσει πολύ το φόρεμά σου!» και «Τα κοσμήματά μου είναι Bvlgari» έφτασε. Αν και στο κόκκινο χαλί των Emmy s η πραγματική ερώτηση είναι: «Σου ανήκει κάτι από αυτά που φοράς;». Με την περσινή εποποιία του Τζίμι Φάλον στην παρουσίαση, τον Ντον Ντρέιπερ να χορεύει στην έναρξη με την ομάδα του «Glee» και την Τίνα Φέι -που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό «New York» ως η λιγότερο βαρετή βραδιά τηλεοπτικών βραβείων- τα πράγματα θα ήταν δύσκολα για τον παρουσιαστή της φετινής εκδήλωσης. Ειδικά έτσι όπως ντύνεται η Τζέιν Λιντς, δεν υπήρχε περίπτωση να σφυρίζει με ενθουσιασμό η Σούζαν Σάραντον (όπως έκανε πέρσι). Βέβαια στην Γκουίνεθ Πάλτροου, που ντύθηκε σαν να πήγαινε σε πάρτι των Amateur Boyz, ανήκει το βραβείο «Κουλή, ξεκίνα να τρως και άλλαξε στυλίστα», όπως εξάλλου έγραψαν και οι σχολιαστές του «Guardian» στο Twitter. Τι να πει κανείς για τις ντυμένες «κόκκινα χαλιά» Σοφία Βεργκάρα, Κέιτ Γουίνσλετ, Λία Μισέλ; Και να δηλώνει η τροπαιούχος για τον ρόλο της στη μίνι σειρά «Mildred Pierce» (της απομένει ένα Tony για να κάνει το αντίστοιχο χατ τρικ των ηθοποιών) ότι πάσχει από φοβία του κόκκινου χαλιού. Ανατριχιάσαμε σύμπαντες. Ευτυχώς την κατάσταση έσωσε η κοκκινομάλλα Κριστίνα Χέντρικς που έδωσε άρτο και θέαμα στους φωτογράφους των ταμπλόιντ. Οπως τουίταραν πάλι οι δημοσιογράφοι του «Guardian», «αυτά τα βραβεία κάνουν τη δουλειά του περιοδικού "People" πολύ εύκολη». Ομορφοι λευκοί χολιγουντιανοί τύποι αλληλοσυγχαίρονται επειδή βρήκαν άλλους όμορφους λευκούς να βραβεύσουν. Δηλαδή, δεν το λες και πολιτικά ορθό το ότι δεν υπήρχαν υποψήφιοι μαύροι... Επίσης σταματήστε να κοροϊδεύετε τον Χιου Λόρι - γιατί άραγε τον καλείτε έξι συναπτά έτη ως υποψήφιο για τον ανδρικό ρόλο σε δραματική σειρά και δεν του τον δίνετε; Ποιος άλλος ηθοποιός θα έκανε κάθε επεισόδιο του «House» να μοιάζει τόσο με το προηγούμενο και το επόμενο και με κάθε άλλο της μεθεπόμενης σεζόν; Δεν θέλεις να το δώσεις σε αυτόν τον Αγγλο με την αριστοκρατική προφορά; Κατανοητό. Γιατί δεν το δίνεις στον Στιβ Μπουσέμι («Broadwalk Empire») ή στο σιγουράκι Τζον Χαμ («Mad Men»); Πώς βρέθηκε βραβείο στα χέρια του προπονητή ποδοσφαιρικής ομάδας από το Τέξας (και κυρίως: ποιος βλέπει το «Friday Night Light»;) Κάιλ Τσάντλερ; Ο Μάρτιν Σκορσέζε κέρδισε βραβείο σκηνοθεσίας για τον πιλότο του «Broadwalk Empire». Μεγάλη έκπληξη δεν το λες. Η Τζουλιάνα Μαργκούλις του «The Good Wife» απέσπασε βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για δραματική σειρά και ευχαρίστησε τον σύζυγό της λέγοντας: «Χαίρομαι που είμαι η καλή σου γυναικούλα». Αρχικά δεν ακούγεται και πολύ φεμινιστικό, μετά του ρίχνεις μια ματιά και συμφωνείς μαζί της. Ο Αστον Κούτσερ -στην απέλπιδα προσπάθεια να σει την ύπαρξή του στο καστ του «Two and a Half Men»- έκανε τη δήλωση: «Δεν είμαι ο Τσάρλι Σιν». Ε, ναι, είσαι ο τυπάς που σπίτωσε η Ντέμι Μουρ. Ο δε Μάρτιν έκανε την πιο μη πιστευτή απόπειρα να απολογηθεί για τον έκλυτο βίο του. Ο Ρίκι Τσερβές σε βιντεάκι (νομίζω του έχει απαγορευτεί να κάνει live εμφανίσεις σε βραβεία) έδωσε λίγο κυνικό φλεγματικό χιούμορ στη βραδιά. Ο Μπόλντουιν αποφάσισε να ακυρώσει την προγραμματισμέ- δικαιολογήνη εμφάνισή του γιατί λογοκρίθηκε κε σύντομο βίντεο με αναφορά στα σκάνδαλα της News Corporation. ration. Ο φύτουλας «Σέλντον Κούπερ», δηλαδή ο Τζιμ Πάρσον, πήρε το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε κωμική σειρά για το «Big Bang Theory». Μάλλον τα μέλη της επιτροπής δεν έχουν ακούσει για το Community. Δεκαεπτά υποψηφιότητες για το «Modern Family» (έφυγε με πέντε βραβεία), δεκαεννέα υποψηφιότητες για το «Mad Men» (έφυγε με δύο). Καλύτερη στιγμή της βραδιάς, η βράβευση της Μελίσα ΜακΚάρθι για το «Mike and Molly» - μόνο και μόνο για το tweet του Ρίτσαρντ Λόσον του «Gawker»: «Τώρα το Χόλιγουντ μπορεί να δίνει βραβεία σε ανορεξικές γυναίκες χωρίς ενοχές». Spoiler για τα Emmy s 2012: θα στοιχημάτιζα στο «Game of Thrones».

15 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 15 δες τη βράβευση του Kyle Scandler ως καλύτερου ηθοποιού σε δραματική σειρά Η Κέιτ Γουίνσλετ, μαθημένη από βραβεία, αφιερώνει στη μητέρα της το Emmy για τον ρόλο της στη μίνι σειρά «Mildred Pierce» α-δηλητήριο στο Twitter Γκουίνεθ Πάλτροου ή αλλιώς «κουλή, ξεκίνα να τρως και άλλαξε στυλίστα», όπως γράφανε οι σχολιαστές του «Guardian» στο Twitter Η Τζουλιάνα Μαργκούλις είναι χαρούμενη που είναι «Good wife» με Emmy Στέφεται η Μελίσα ΜακΚάρθι για το «Mike and Molly» και το Χόλιγουντ απενοχοποιεί τα παραπανίσια κιλά Τα αγόρια του entourage μάς αποχαιρετούν ύστερα από 8 σεζόν Ο Μάρτιν Σκορσέζε κέρδισε βραβείο σκηνοθεσίας για τον πιλότο του «Broadwalk Empire». Μεγάλη έκπληξη δεν το λες Ο άντρας ο πολλά βαρύς Ντον Ντρέιπερ μας δείχνει τον άλλο του εαυτό

16 16 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Δημήτρης Παπαδημητρίου «Εχω παίξει ακόμα και σε σκυλάδικο» Ο Χατζιδάκις και ο Φον Κάραγιαν τον ξεχώρισαν για το ιδιαίτερο ταλέντο του. Ο κόσμος τον ακολούθησε σε κάθε μουσική διαδρομή του μέσα από αλησμόνητες επιτυχίες. Κι εκείνος, στις 3 Οκτωβρίου, μας δίνει ραντεβού στο Ηρώδειο σε μια παράσταση-έκπληξη... Της Μαρίας Λεμονιά ο ραντεβού μας κλείστηκε σε ένα από τα καφέ που βρίσκονται κοντά στις Τ εγκαταστάσεις του ΑΝΤ1. Βγαίνει από το ταξί βιαστικά κρατώντας μια μαύρη ντιζαϊνάτη τσάντα ασφυκτικά γεμάτη: «Με συγχωρείς», είναι οι πρώτες του λέξεις: «Μόλις τελείωσα από την ΕΡΤ και είχε κίνηση στον δρόμο». Είναι φανερά αδυνατισμένος (πολύ περισσότερο από την τελευταία φορά που τον είχα δει) και παρόλο που η καθημερινότητά του κυμαίνεται μεταξύ δημιουργίας και διεκπεραιωτικών υποχρεώσεων, δείχνει ευδιάθετος και χαλαρός. Παραγγέλνουμε. Εγώ καφέ, εκείνος τσάι. Λίγο πριν από τη μεγάλη μας κουβέντα αναφερόμαστε στις κοινωνικές υποχρεώσεις που επιφυλάσσει για τον καθένα μας εκείνο το βράδυ και κοινή συναινέσει πατάω το rec. - Στις 3 Οκτωβρίου παρουσιάζετε μέρος του έργου σας στο Ηρώδειο. Σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για εσάς ο συγκεκριμένος χώρος; Το Ηρώδειο, ειδικά όταν πρόκειται για συναυλία με τραγούδια, λειτουργεί σαν «εκκλησία του δήμου». Ενα θέατρο που λειτουργεί με αυτήν τη λογική. Είναι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει μια σεβαστή μερίδα κοινού και ταυτόχρονα έτσι φτιαγμένο ώστε να νιώθει ο ένας πολύ κοντά τον άλλον. Υπάρχει μια άλλου τύπου διαβάθμιση στη σχέση που δημιουργείται σε ένα τέτοιο θέατρο. Νιώθεις τον κόσμο σαν ένα τεράστιο κύμα, που είναι έτοιμο να πέσει πάνω σου. Ακούς την ανάσα του κόσμου και αισθάνεσαι τις αντιδράσεις του. Υπάρχει δε και το εξής παράδοξο: ενώ πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο θέατρο, έχεις τη δυνατότητα να εστιάσεις σε πρόσωπα. - Μου φαίνεται περίεργο πάντως σε στιγμές έντασης επάνω στη σκηνή, εσείς να μπορείτε να διακρίνετε πρόσωπα. Θυμάμαι στιγμές που έχω εστιάσει στον πατέρα μου και τη μητέρα μου, στον Μιχάλη Κακογιάννη, ενώ μια φορά ο φωτισμός με βοήθησε να δω στο πάνω διάζωμα τους μαθητές μου από το ωδείο. - Εχετε άγχος πριν από την παράσταση; Εχω άγχος μόνο όταν καλούμαι ο ίδιος να μπω στο κομμάτι της performance, όταν πρόκειται να παίξω μπροστά στο κοινό κάποιο όργανο ή να διευθύνω. Αντίθετα δεν έχω καθόλου άγχος όταν μια ορχήστρα παίζει το έργο μου. Δεν έχω τρακ του τύπου να δω πώς θα αντιδράσει το κοινό στο άκουσμα. Δεν κοιτώ πρόσωπα για να συλλέξω εικόνες. Οι αντιδράσεις αποτυπώνονται μαγνητικά. - Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το στρες; Κάθομαι για αρκετή ώρα κλεισμένος στο καμαρίνι μου, μελετώ τις παρτιτούρες και προβάρω τον «ρόλο». Παλαιότερα, όταν είχα παραπανίσια κιλά και δεν ήμουν σε καλή φυσική κατάσταση, είχα το άγχος πώς θα αντεπεξέλθω τόσες ώρες έχοντας τα χέρια όρθια προκειμένου να διευθύνω. Τώρα πια δεν συμβαίνει το ίδιο. Οπως και να το κάνεις, πάντως, δεν έχω τη λογική του performer. Αισθάνομαι ότι συνεννοούμαι με τον κόσμο και χωρίς το χειροκρότημα.

17 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 17 «ΧΥΔΑΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΥΝΗΘΙΖΩ ΝΑ ΛΕΩ: ''ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΥΡΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΟΥΣ; EΓΩ ΜΟΥΣΙΚΑ ΕΧΩ ΚΑΤΟΥΡΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΕΝΔΡΟ...''» - Το όνομα Παπαδημητρίου έπαιξε κάποιο ρόλο στην καριέρα σας; Χωρίζω το θέμα του πατέρα μου σε δύο μεγάλα κεφάλαια: σε αυτό που μου προσέφερε ως φυσικός πατέρας και σε εκείνο που ο ίδιος ήταν κοινωνικά. Στο πρώτο σκέλος τολμώ να πω ότι ο πατέρας μου ήταν μια από τις ελάχιστες προσωπικότητες που γνώρισα. Βαθύς γνώστης της κοινωνίας και της τέχνης και εκπληκτικός πατέρας. Ηταν ένας σοφός άνθρωπος. Ως προς το δεύτερο σκέλος τώρα έχω να πω ότι εγώ ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου αρκετά χρόνια πριν εκείνος γίνει ευρέως γνωστός. Οταν πήρα τα πρώτα μου βραβεία (1979 με 1980), ο πατέρας μου δεν ήταν ακόμη ο διάσημος πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Ωνάση», αλλά το βασικό διευθυντικό στέλεχος του επιχειρηματικού μέρους του. Αλλά και αργότερα, όταν έγινε πρόεδρος, ελάχιστοι γνώριζαν τη συγγένειά μας. Για πάρα πολλά χρόνια είχαμε κρατήσει το όλο θέμα κρυφό. Το περίεργο είναι ότι οι ελάχιστοι άνθρωποι που γνώριζαν αυτή τη σχέση, ως επί το πλείστον κάποιοι ισχυροί, λειτούργησαν αρνητικά προς εμένα. Αλλωστε ο Στέλιος Παπαδημητρίου, που δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του -και καλά έκανε, είχε και εχθρούς. Αυτούς τους εχθρούς του τους κληρονόμησα. Ολόκληρες δεκαετίες ήμουν αποκλεισμένος από όλους σχεδόν τους κρατικούς φορείς του Πολιτισμού. Αν ψάξετε θα δείτε ότι επί σειρά ετών δεν υπήρχε το όνομά μου στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής και στη Λυρική, που ακόμη δεν υπάρχει. Σε αντίθεση με το παρηκμασμένο τότε σινεμά και θέατρο, όπου μπόρεσα να υπάρξω. - Με τον Μάνο Χατζιδάκι πώς γνωριστήκατε; Το 1979 γράφω μαζί με τον Θύμιο Παπαδόπουλο τη μουσική για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» που θα ανέβαινε στο Ηρώδειο. Τότε κάποιος ακροατής από τις πρόβες με πλησιάζει και μου λέει: «Θέλω μια κασέτα για να την έχω». Του απάντησα ότι έχω δώσει μια κόπια στην ορχήστρα για να τη μελετήσει, αλλά εκείνος επέμενε ότι θέλει μια ακόμη κασέτα για δικούς του λόγους. Οταν πλέον ρώτησα εκνευρισμένος ποιος ήταν αυτός ο κύριος, μου είπαν ότι είναι συνεργάτης του Χατζιδάκι. Ε, ύστερα από λίγες ημέρες με πήρε ο ίδιος ο Χατζιδάκις τηλέφωνο και μου είπε ότι θέλει να γνωριστούμε. Το ραντεβού μας, λοιπόν, κλείστηκε για μία εβδομάδα αργότερα. Την καθορισμένη ημέρα πήγα στο σπίτι του, χτύπησα το κουδούνι και μπήκα από την ήδη μισάνοιχτη πόρτα. Και τι να δω; Διακόσια άτομα, όρθια, που μιλούσαν μεταξύ τους σε πηγαδάκια. Ολοι θρύλοι. Από τον Γκάτσο μέχρι τον Ελύτη και τον Μόραλη. Κοντοστέκομαι και περιμένω χωρίς να έχω καταλάβει καθόλου τι γίνεται. Κάποια στιγμή βλέπω έναν μπαγλαμά που βρισκόταν σε περίοπτη θέση, με ένα φως από πάνω. Θυμάμαι ήταν σκαφτός μπαγλαμάς και μάλιστα φαινόταν πολύ καλός. Πάω τότε και χαϊδεύω τις χορδές για να δω πώς αντιδρά. Την ώρα που ακούστηκε στον χώρο ο απαλός ήχος των χορδών, νιώθω μια φωνή πίσω μου να μου λέει: «Επιτέλους, κύριε, ποιος είστε;». Γυρίζω, λοιπόν, και βλέπω τον Χατζιδάκι, στον οποίο και υπενθυμίζω το ραντεβού μας. Με κοιτάει δύσπιστα και μου λέει ότι πέθανε η μητέρα του και ότι μόλις είχε γίνει η κηδεία. Ολοι αυτοί είχαν πάει για να τον συλλυπηθούν. Δίνουμε ραντεβού για την επόμενη μέρα και όπως φεύγω με ξαναφωνάζει: «Να σας πω», μου λέει, «είστε μουσικός;». «Ναι», του απαντώ. «Και παίζετε μπαγλαμά διαβάζοντας νότες;» «Ναι», του ξαναλέω. «Ωραία, τότε θα τα πούμε αύριο». Την επομένη μού εκμυστηρεύτηκε ότι ήμουν ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισε αμέσως μετά τον θάνατο της μητέρας του. Η μητέρα του δε του είπε με παράπονο λίγο πριν πεθάνει ότι το αγαπημένο της όργανο ήταν ο μπαγλαμάς, τον οποίο δεν πρόλαβε να χαρεί: «Το μπαγλαμαδάκι μπήκε στο σπίτι μας μετά τον θάνατό της κι εσύ ήσουν ο πρώτος που το άγγιξε», μου είπε με νόημα και έκτοτε έγινα αναπόσπαστο κομμάτι της παρέας του. - Υπάρχουν άλλες προσωπικότητες από τις οποίες θυμάστε κάτι; Θυμάμαι τη χορογράφο Μαρία Χορς στην Επίδαυρο να μου λέει λίγο πριν από την παράσταση: «Πρόσεξε να δεις. Ενα τέταρτο πριν από την έναρξη της παράστασης φυσάει πάντα ένα αεράκι. Κρατάει μόνο τρία λεπτά και σου δίνει την αίσθηση ότι οι θεοί συναινούν σε αυτό που συμβαίνει στον χώρο. Μετά περίπου σαράντα λεπτά πετάει πάντα πάνω από το αρχαίο θέατρο ένα αεροπλάνο. Εγώ κοιτάω να δω αν κάποια κεφάλια θα σηκωθούν να δουν το αεροπλάνο. Αν συμβεί αυτό, η παράσταση δεν έχει επιτυχία. Σημαίνει ότι ο σύγχρονος κόσμος δεν ηττήθηκε από τον παλιό». - Να τολμήσω να ρωτήσω πώς μπορεί να αισθάνεται ένας καλλιτέχνης της δικής σας τοποθέτησης κάθε φορά που βρίσκεται στα μπουζούκια; Πρέπει να ξέρετε ότι δεν είμαι συνθέτης, είμαι μουσικάντης. Συνθέτες είναι σήμερα αυτοί που γράφουν μεν, αλλά δεν ξέρουν μουσική. Εγώ παίζω μουσική. Τελείωσα το ωδείο ως συνθέτης κιθάρας και την ίδια εποχή έπαιζα μπουζούκι αριστερά - δεξιά. Πριν από λίγες ημέρες μού τηλεφώνησε ένας φίλος στις τέσσερις το πρωί και μου είπε ότι είναι στο τάδε σκυλάδικο. Πήγα να τον βρω και την ώρα που η παρέα άρχισε να σχολιάζει διάφορα, τους αποκάλυψα ότι κάποτε είχα παίξει κι εγώ στο μαγαζί αυτό. Χυδαιολογώντας συνηθίζω να λέω: «Εχετε δει κάποια σκυλάκια που κατουρούν παντού για να αφήσουν το ίχνος τους; Eγώ μουσικά έχω κατουρήσει σε κάθε δένδρο». - Και η διεύθυνση της Κρατικής Ραδιοφωνίας, που απαιτεί τεχνοκράτη, πώς συνάδει με έναν άνθρωπο σαν εσάς που είναι πάνω απ όλα καλλιτέχνης; Θα έλεγα ότι εδώ υπάρχει μια λάθος αντίληψη. Στο Δημόσιο υπάρχει ένα μηχανισμός που είναι διεκπεραιωτικά τεχνοκρατικός. Αυτό που συχνά λείπει είναι ο άνθρωπος που θα εμπνεύσει το όραμα. Εκείνος που θα στρέψει τα βλέμματα προς κάποια ιδεολογική κατεύθυνση. Και αυτό είναι το αιτούμενο Με τη σύντροφο και παντοτινή μούσα του Φωτεινή Δάρα Με τον αδελφό του και πρόεδρο του Ιδρύματος «Ωνάση» Αντώνη Παπαδημητρίου και τη Φωτεινή Δάρρα

18 18 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου εμβρίου 2011 δες πιο πολλές φωτογραφίες από τον γάμο των Λιβανέζων μεγιστάνων Ρόναλντ Σαγκουρί - Ελίς Γιουνές Ο γάμος τους τρέλανε τη Μύκονο Ο Λιβανέζος μεγιστάνας γιόρτασε τον γάμο του με 500 VIP προσκεκλημένους «μπλοκάροντας» το αεροδρόμιο της Μυκόνου με 27 ιδιωτικά αεροσκάφη - Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο Πρινς, ο Μπιλ Κλίντον, αλλά και το ζεύγος Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου κινήθηκαν σε ρυθμούς σόουλ, ρούμπας και τσα-τσα, αφού για τη διασκέδασή τους είχαν επιστρατευτεί τόσο ο Seal όσο και οι Κουβανοί Buena Vista Social Club Του Διονύση Θανάσουλα dionthan@yahoo.gr Ο Ρόναλντ Σαγκουρί και η αγαπημένη του Ελίς Γιουνές χορεύουν αγκαλιασμένοι Στις παραλίες της Λιας και της Ψαρρούς οι 500 VIP καλεσμένοι απόλαυσαν τετραήμερο γλέντι σε έναν γάμο που το κόστος του υπολογίζεται να ξεπερνά τα 2 εκατ. ευρώ. Μάλιστα την 5η μέρα οι νεόνυμφοι οργάνωσαν ευχαριστήριο πάρτι για το προσωπικό που έστησε άψογα τον γάμο-υπερπαραγωγή Ο Νίκος Παπανδρέου στην παραλία της Λιας (φωτογραφία fimotro.blogspot.com)

19 Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 19 Ο Πρινς, ο Μπιλ Κλίντον, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και το ζεύγος Αγγελόπουλου βρέθηκαν στη Μύκονο για τον γάμο της χρονιάς ελικά ήταν ο γάμος της χρονιάς! Ο Ρόναλντ Σαγκουρί και η αγαπημένη του Ελίς Γιουνές τρέλαναν τη Μύκονο με τα τετραήμερα πάρτι και τους διάσημους καλεσμένους Τ τους, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονταν και ελάχιστοι Ελληνες. Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου, ο αδελφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου με τη σύζυγό του, ο Γιώργος Κουμάνταρος και το ζεύγος Γιάννη και Φλώρας Κατσαούνη απόλαυσαν μαζί με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, τον Πρινς, τον Μπιλ Κλίντον, πολιτικούς από τη Νιγηρία και τον Λίβανο και δεκάδες επιχειρηματίες τον Seal, τους θρυλικούς Buena Vista Social Club και άλλους καλλιτέχνες, σε παραμυθένια σκηνικά που στήθηκαν σε διάφορες τοποθεσίες και σικ στέκια της Μυκόνου. Στο δημαρχείο της Μυκόνου, λοιπόν, παντρεύτηκε ο δισεκατομμυριούχος Λιβανέζος Ρόναλντ Σαγκουρί την αγαπημένη του Ελίς Γιουνές, έχοντας δίπλα τους συγγενείς και φίλους. Ιδιαίτερα συγκινημένος ήταν ο πατέρας του Ζιλμπέρ, ο μεγιστάνας της C&C Construction, ενώ το ζευγάρι μοίρασε χαμόγελα δεξιά και αριστερά, μετά το τέλος της σύντομης τελετής. Σχεδόν όλα τα luxury ξενοδοχεία του νησιού φιλοξενούσαν τους προσκεκλημένους του ζευγαριού, οι οποίοι κυκλοφορούσαν με πολυτελή αυτοκίνητα και οδηγούς, ενώ στο αεροδρόμιο της Μυκόνου είχαν προσγειωθεί 27 ιδιωτικά αεροσκάφη.ενα από αυτά μετέφερε τον διάσημο τραγουδιστή Seal και την μπάντα του, προκειμένου να εμφανιστούν στο μεγάλο γαμήλιο πάρτι στην παραλία της Λιας, η οποία ήταν κυριολεκτικά αγνώριστη. Τα νούμερα για κάθε παρέα καλεσμένων ήταν καρφωμένα σε ένα δέντρο στη μέση των τραπεζιών, τα οποία ήταν στολισμένα με λευκά τραπεζομάντιλα και κρυστάλλινα ποτήρια. Η τεράστια σκηνή που είχε στηθεί φιλοξένησε το ζευγάρι των νεονύμφων που χόρεψε τον πρώτο χορό μέσα σε μια βροχή πυροτεχνημάτων, τα οποία φώτισαν τον μυκονιάτικο ουρανό. Με τη σαμπάνια να ρέει άφθονη, ο Seal δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να απογειώσει τη χορευτική διάθεση των προσκεκλημένων με τις επιτυχίες του, ενώ η συνέχεια ανήκε σε dj! Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου ήταν από τους ελάχιστους Ελληνες που προσκλήθηκαν στον παραμυθένιο γάμο, το κόστος του οποίου ξεπέρασε τελικά τα δύο εκατομμύρια ευρώ! Στους στενότατους φίλους των νεονύμφων ανήκει και ο Γιώργος Κουμάνταρος, ο οποίος μαζί με την αδελφή του Φλώρα Κατσαούνη προσκάλεσε την οικογένεια Σαγκουρί στο σπίτι που διαθέτει στη Μύκονο. Εκεί βρέθηκε και ο Χασάν Γκαντούρ με τη σύζυγό του Ράντα, ο οποίος μένει εδώ και δεκαετίες μόνιμα στην Αθήνα. Το «παρών» στον γάμο και τα πάρτι έδωσε και η Βίκυ Παλαιολόγου της Chopard μαζί με τον σύζυγό της, η οποία, όπως χαρακτηριστικά έλεγε σε φίλο της, «χρόνια είχε να δει τόσα διαμάντια και πολύτιμους λίθους μαζεμένους σε ένα event». Την Κυριακή το βράδυ το γνωστό «Sea Satin» δεν θύμιζε τίποτα από τις φημισμένες του ελληνικές βραδιές. Οι 500 προσκεκλημένοι του ζευγαριού δείπνησαν έχοντας ως πρώτο πιάτο μισό αστακό ο καθένας, αλλά και μεζέδες του μαγαζιού ως συνοδευτικό. Ακολούθησε πιατέλα με φρέσκο ψάρι και αμέσως μετά η έκπληξη της βραδιάς ήταν η εμφάνιση των Buena Vista Social Club σε ειδική σκηνή που είχε στηθεί στο «Sea Satin». Η θρυλική κουβανέζικη μπάντα, κάποια μέλη της οποίας είναι πλέον ογδοντάρηδες, ξεσήκωσε νεόνυμφους και προσκεκλημένους στον ρυθμό του τσα-τσα και της ρούμπας, ενώ δεν έλειψαν και τα αισθαντικά μπολερό. Η σύζυγος του προέδρου της Νιγηρίας Patience Goodluck απόλαυσε μαζί με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και τους υπόλοιπους καλεσμένους μια βραδιά που τελείωσε λίγο μετά τις πέντε το πρωί. Ολοι ανανέωσαν το ραντεβού τους για το τελευταίο πάρτι, το βράδυ της Δευτέρας στο «Nammos», το οποίο μεταμορφώθηκε ειδικά για τη βραδιά, αφού τραπέζια στήθηκαν κατά μήκος όλης της παραλίας, ενώ δεν έλειπε και από κει η εξέδρα. Ο Ζαννής Φρατζέσκος, ο Σάμι Ιμπραήμ και ο Κωνσταντής Κουσαθανάς έκαναν τα πάντα ώστε ο Ρόναλντ, η Ελίς και οι καλεσμένοι τους να ζήσουν ένα μοναδικό βράδυ. Το σούσι σε όλες τις μορφές του σερβιρίστηκε ως πρώτο πιάτο, για κυρίως υπήρχε rib eye, ενώ η τριλογία των γλυκών περιελάμβανε μους, τσιζκέικ και κρεμ μπρουλέ. Η Dom Perignon έρρεε άφθονη, όπως και τα εξαιρετικά γαλλικά κρασιά που επιστρατεύτηκαν για τη βραδιά, η οποία αρχικά κύλησε σε χαλαρούς ρυθμούς με τον κιθαρίστα Alex Fox. Το κέφι απογειώθηκε όταν ο Μπάμπης -μόνιμος dj του «Nammos»- έπαιξε τις μουσικές του αντί για τον dj που είχε φέρει το ζευγάρι, αφού όπως εξήγησε ο Σάμι Ιμπραήμ «αν ήθελαν να νιώσουν το feeling του διάσημου εστιατορίου ήταν απαραίτητο να παίξει ο Μπάμπης»! Για όλους όσοι δούλεψαν προκειμένου όλα να πάνε τέλεια στον γάμο, με προεξάρχοντες τη Φαίη Βαλλίδη και τον Βάσο Θεοδοσίου, δόθηκε ένα άλλο πάρτι την Τρίτη το βράδυ, προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να χαλαρώσουν και να διασκεδάσουν έπειτα από μέρες σκληρής δουλειάς. Στη Λια, τέλος, εθεάθη να ξορκίζει την κρίση ο αδερφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου, ο οποίος μιλούσε συχνότατα με τον γαμπρό, αφού γνωρίζονται πολύ καλά, σύμφωνα με τα όσα διέρρευσαν. Οι 500 προσκεκλημένοι του ζευγαριού έζησαν ένα παραμύθι για πέντε ημέρες στην Ελλάδα του μνημονίου, το οποίο θα τους μείνει σίγουρα αξέχαστο. Μια βροχή πυροτεχνημάτων φώτισε τον μυκονιάτικο ουρανό όταν χόρεψαν οι νεόνυμφοι Η σκηνή που στήθηκε στην παραλία της Λιας φιλοξένησε τον Seal, ο οποίος ανέβασε στα ύψη το κέφι στο γαμήλιο πάρτι το βράδυ του Σαββάτου Το βράδυ της Δευτέρας το «Nammos» μεταμορφώθηκε για το αποχαιρετιστήριο πάρτι, αφού τραπέζια στήθηκαν κατά μήκος της παραλίας

20 20 Πρώτο Θέμα Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 Του Χρήστου Ζαμπούνη Η πρώτη λέξη που άκουσε όταν πήγε στο σχολείο στην Αυστραλία χωρίς να ξέρει λέξη αγγλικά ήταν wog, που σημαίνει «μαυροτσούκαλο μεταναστάκι». Το πρώτο πράγμα που ορκίστηκε στον εαυτό του λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο καθηγητής των αγγλικών χαρακτήρισε μια έκθεσή του «ρυπαρογράφημα», ήταν να γίνει συγγραφέας. Κι όταν το 2010 το βιβλίο του «Το χαστούκι» μπήκε στη λίστα των υποψηφιοτήτων για το βραβείο Μπούκερ, το πρώτο του μέλημα ήταν να καταγγείλει την ξενοφοβία και τον ρατσισμό μέσα από τις δημόσιες δηλώσεις του. Διότι ο Χρήστος Τσιόλκας από τη στιγμή που είδε το φως, το 1965, σε ένα φτωχικό προάστιο της Μελβούρνης βρέθηκε αντιμέτωπος με τη διαφορετικότητα του μετανάστη. Οι γονείς του, θύματα του εμφυλίου πολέμου, αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία για να γλιτώσουν από τη φτώχεια και τον κατατρεγμό. Εκεί δούλεψαν ως βιομηχανικοί εργάτες και μεγάλωσαν τα παιδιά τους με τη λατρεία της μητέρας πατρίδας. Η ελληνική καταγωγή βρίσκεται στο επίκεντρο του έργου του συμπατριώτη μας. Στο βιβλίο του «Νεκρή Ευρώπη» πρωταγωνιστής είναι ένας Ελληνοαυστραλός φωτογράφος, ο Ισαάκ, που επιχειρεί ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Πρώτος του σταθμός είναι η Αθήνα, όπου έρχεται σε επαφή με μια πόλη στοιχειωμένη από τα φαντάσματα του παρελθόντος. «Είχα έρωτα με την Ελλάδα και νόμιζα ότι μόλις βρεθώ εκεί επιτέλους θα κατανοήσω τον εαυτό μου, θα ολοκληρωθώ. Στην Ελλάδα ανακάλυψα μια ελευθερία έκφρασης που έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την ψυχρότητα της αγγλοσαξονικής κουλτούρας, η οποία μου είναι πολύτιμη. Ανακάλυψα την επιμονή και το πάθος για την οικογένεια. Αλλά στο τέλος ανακάλυψα ότι ήμουν μη Ελληνας... Ελληνας. Ενας ξένος και στην Αυστραλία και στην Ευρώπη», απαντά στο ερώτημα για τη δική του ταυτότητα. Το βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2006 και βραβεύτηκε με το The Age Book of the Year ενέπνευσε τους παραγωγούς του «Λόγου του βασιλιά» να αγοράσουν τα δικαιώματα και να το μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη. Τα γυρίσματα ξεκινούν επί ελληνικού εδάφους -και πιο συγκεκριμένα στο Πάπιγκο- στις 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθέτης θα είναι ο Τόνι Κράβιτς, γνωστός από το «Jewboy» που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών, αλλά και από «The tall man» που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Ενας ανερχόμενος ηθοποιός, ο Γιούαν Λέσλι, που είδαμε στο «Sleeping beauty», θα ερμηνεύσει τον Ισαάκ, ενώ αρκετοί ομογενείς και Ελληνες ηθοποιοί θα παίξουν σε άλλους ρόλους. Η «Νεκρή Ευρώπη» όμως δεν είναι το μοναδικό βιβλίο του Χρήστου Τσιόλκα που γυρίζεται ταινία, αφού έχουν προηγηθεί το πρώτο του μυθιστόρημα, το «Κατά μέτωπο», που μετέφερε στον κινηματογράφο η Αννα Κόκκινος το 1998 με πρωταγωνιστή τον Αλέξη Δημητριάδη, καθώς και το τελευταίο του μυθιστόρημα, «Το χαστούκι», που γυρίστηκε φέτος από το BBC 4 σε τηλεοπτική σειρά 8 επεισοδίων και εντός των ημερών θα αρχίσει να προβάλλεται στην Αυστραλία. «Το χαστούκι», εξηγεί ο Τσιόλκας σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «βασίστηκε σε ένα περιστατικό που μου συνέβη σε ένα μπάρμπεκιου που είχαν διοργανώσει οι γονείς μου. Ενας πιτσιρίκος μπλεκόταν διαρκώς στα πόδια της μητέρας μου στην κουζίνα και κάποια στιγμή εκείνη σκόνταψε πάνω του. Τον σήκωσε και τον χτύπησε πολύ απαλά στον πισινό του. Ομως ο μικρός σοκαρίστηκε. Εβαλε τα χέρια στη μέση του και της είπε με ύφος: Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να με αγγίζει χωρίς την άδειά μου. Βάλαμε τα γέλια. Μου έκανε εντύπωση όμως το πόσο εύγλωττα μιλούσε το επεισόδιο αυτό για τις κοινωνικές αλλαγές που έχουν συμβεί στον δυτικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες. Η μητέρα μου μεγάλωσε σε μια πατριαρχική οικογένεια όπου οι γυναίκες και τα παιδιά δεν είχαν φωνή, και τώρα τα εγγόνια της μιλούσαν τη γλώσσα των δικαιωμάτων", η οποία της ήταν άγνωστη! Ηξερα τότε πως είχα την αρχή ενός μυθιστορήματος, στο οποίο θα προσπαθούσα να μιλήσω για τις κοινωνικές αλλαγές και το πώς ζούμε σήμερα στην Αυστραλία». Η κριτική ενθουσιάστηκε και μίλησε για ένα σπάνιο είδος γραφής με πυκνή δομή που σπάει τα δεσμά που κρατούσαν προσκολλημένη τη διαδικασία συγγραφής βιβλίων στην Αυστραλία με τον βρετανικό ή τον ιρλανδικό τρόπο γραφής». «Το χαστούκι» κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Συγγραφέα των χωρών-μελών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, ενώ ήταν υποψήφιο και για το Βραβείο Μπούκερ. Το αναγνωστικό κοινό συναίνεσε δημιουργώντας ένα εκδοτικό φαινόμενο με αστρονομικές πωλήσεις στις δεκάδες χώρες όπου μεταφράστηκε. Είναι αλήθεια ότι η ψυχολογική οξυδέρκεια του συγγραφέα καθώς και η κοφτερή του γλώσσα ανατέμνουν με μαεστρία τη σύγχρονη πολυπολιτισμική κοινωνία της Αυστραλίας και πιο συγκεκριμένα τον Ελληνα δεύτερης γενιάς ήρωά του, τον Εκτορα, και τη Βρετανοϊνδή σύζυγό του Αΐσα, που είναι οι οικοδεσπότες του μπάρμπεκιου όπου εκτυλίσσεται «Το χαστούκι». Αδιαφορώντας για τα ταμπού και τις κοινωνικές προκαταλήψεις, ο Τσιόλκας διεισδύει στα σώψυχα των πρωταγωνιστών του και δεν σταματά μπροστά σε κανένα απαγορευτικό. Η αποδόμηση της μεσοαστικής τάξεως και η αποσύνθεση των σχέσεων που έχουν κτιστεί στο διάβα του χρόνου αποκαλύπτουν μία υποκριτική και συντηρητική κοινωνία που ο συγγραφέας με περισσή χαρά γκρεμίζει. Το δυνατό του σημείο είναι το δίχως άλλο η περιγραφή των σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ των οκτώ χαρακτήρων του μυθιστορήματός του, με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις. Η συντηρητική στη βάση της αυστραλιανή κοινωνία, όπως γίνεται κατανοητό, αντέδρασε. «Εχω κατηγορηθεί ότι είμαι μισογύνης, ρατσιστής, ομοφοβικός, πορνογράφος, βλάσφημος και δευτεροκλασάτος φιγουρατζής. Εχω επίσης κατηγορηθεί για την πολιτική μου ορθότητα, ότι είμαι ένας αμετανόητος σοσιαλιστής, ότι είμαι κρυπτοπροτεστάντης -πράγμα που τσάντισε τη μητέρα μου- και ότι είμαι καλός άνθρωπος για να καθίσει κάποιος δίπλα του σε ένα πάρτι. Ζω με τον φόβο ότι υπάρχει ένας άλλος Χρήστος Τσιόλκας και μια μέρα θα μεταφερθώ σε μια διάσταση τύπου Φίλιπ Ντικ και θα αντιμετωπίσω τον εαυτό μου ως εντελώς ξένο», αντεπιτίθεται στις κατηγορίες. Μία άλλη όμως δήλωσή του σε πιο διεθνές περιβάλλον, και πιο συγκεκριμένα στο λογοτεχνικό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, φαίνεται ότι του στοίχισε το βραβείο Μπούκερ. Είπε, λοιπόν, ο Τσιόλκας πέρυσι τον Αύγουστο μπροστά στο εμβρόντητο αγγλοσαξονικό κοινό του: «Η σύγχρονη ευρωπαϊκή λογοτεχνία είναι στεγνή και ακαδημαϊκή με έναν φθηνό, σαχλό τρόπο». Για να χρωματίσει αργότερα τις απόψεις του: «Ο χαρακτηρισμός αυτός ήταν γενίκευση, ασφαλώς υπάρχουν εξαιρέσεις. Ωστόσο τα έργα της δεσπόζουσας ευρωπαϊκής λογοτεχνίας που φτάνουν ως εδώ φαίνονται τετριμμένα, κενά νοήματος και προβληματισμού». Οσοι ξενυχτήσαμε διαβάζοντας απνευστί το 650 σελίδων «Χαστούκι» του θα περιοριστούμε στη λογοτεχνική αξία του δικού του έργου, αποφεύγοντας να υιοθετήσουμε τη θυμωμένη ματιά του στο έργο των άλλων. Χρήστος Τσιόλκας Ο προκλητικός Ελληνοαυστραλός συγγραφέας Στις 6 Οκτωβρίου ξεκινούν στο Πάπιγκο τα γυρίσματα της κινηματογραφικής μεταφοράς του βιβλίου του «Νεκρή Ευρώπη». Οι παραγωγοί του «Λόγου του βασιλιά», που αγόρασαν τα δικαιώματα, θεωρούν -και όχι αδίκως- ότι ο συμπατριώτης μας είναι ένα από τα πλέον πηγαία ταλέντα της αγγλόφωνης λογοτεχνίας