ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. Εισηγητης. Στελιος Καββαλος

Transcript

1 ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Εισηγητης Στελιος Καββαλος ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΙΩΑΝΝΑ ΤΕΝΙΑ

2 ΟΡΙΣΜΟΣ Ο όρος ναρκωτικό πιστεύεται ότι προτάθηκε από τον Γαληνό για να περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν, προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση. Ο όρος νάρκωση χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ιπποκράτη για να δηλώσει την διαδικασία ή την κατάσταση της έλλειψης των αισθήσεων. Ο Γαληνός ανέφερε την ρίζα μανδαγόρα, τους σπόρους του φυτού altercus και το χυμό παπαρούνας (όπιο) σαν βασικά παραδείγματα. Παρά το γεγονός ότι το κοινό συχνά χρησιμοποιεί τον όρο ναρκωτικά για να χαρακτηρίσει όλες τις τοξικές ψυχοτρόπες ουσίες που διακινούνται παρανόμως και προκαλούν σοβαρή διαστρέβλωση της προσωπικότητας με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ικανότητα της προσαρμογής και της κοινωνικής ενσωμάτωσης, στην Ιατρική ο όρος αυτός επιφυλάσσεται μόνο για τις ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν έντονη γενικευμένη καταστολή με αναλγησία, όπως η μορφίνη και η ηρωίνη. Στο νομικό πλαίσιο των Η.Π.Α, η λέξη ναρκωτικό αναφέρεται στο όπιο, τα παράγωγα του και τα ημισυνθετικα ή πλήρως συνθετικά υποκατάστατα τους καθώς και στην κοκαινη και τα φύλλα κόκκας, τα οποία αν και έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ναρκωτικά σε σχετικό νόμο των Η.Π.Α από χημικής άποψης δεν είναι ναρκωτικά. Πολλοί εκπρόσωποι του νόμου της Η.Π.Α χρησιμοποιούν ανακριβώς την λέξη ναρκωτικό (drug) για να αναφερθούν σε οποιοδήποτε παράνομο φάρμακο. Επειφή ο όρος χρησιμοποιείται συχνά με ευρύτερη έννοια, ανακριβώς και εκτός ιατρικού περιεχομένου, κάτι που είναι λογικό να συμβαίνει στον τελικό χρήστη, οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού χώρου προτιμούν τον πιο ακριβή όρο "οπιοειδή" (opioids), ο οποίος αναφέρεται σε φυσικές, ημι-συνθετικές και συνθετικές ουσίες, οι οποίες συμπεριφέρονται φαρμακολογικά όπως η μορφίνη, το κύριο ενεργό συστατικό του φυσικού τοπίου.

3 ΧΟΡΗΓΗΣΗ Τα ναρκωτικά μπορούν να χορηγηθούν με διάφορους τρόπους. Στα πλαίσια ιατρικής χρήσης λαμβάνονται στοματικά, επιδερμικά (τσιρότα), σε ενέσιμη μορφή ή ως υπόθετα. Στα πλαίσια ψυχαγωγικής χρήσης λαμβάνονται στοματικά, επίσης σε μορφή καπνού, ρινικά σε μορφή σκόνης, ενέσιμα (υποδόρια ή ενδοφλέβια), ανάλογα με την εκάστοτε ουσία. (Η ψυχαγωγική χρήση υποθέτων δεν είναι συνήθης.) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Τα αποτελέσματα της χρήσης ναρκωτικών εξαρτώνται κυρίως από τη δόση, τον τρόπο χορήγησης, προηγούμενη έκθεση στην ουσία και τις προσδοκίες του χρήστη. Εκτός από την χρήση τους σε κλινικό περιβάλλον για την αντιμετώπιση του πόνου, του βήχα και της οξείας διάρροιας, τα ναρκωτικά προκαλούν μια γενική αίσθηση ευφορίας και μειώνουν την ένταση, το άγχος και την επιθετικότητα. Αυτά τα αποτελέσματα είναι χρήσιμα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο και συνεισφέρουν στη διάδοσή τους ως ψυχαγωγικά φάρμακα, καθώς και στην πρόκληση εθισμού. Η χρήση ναρκωτικών συνδέεται συχνά με ποικιλία παρενεργειών, οι οποίες περιλαμβάνουν ζάλη, κνησμό, αϋπνία, αδυναμία συγκέντρωσης, απάθεια, μειωμένη φυσική δραστηριότητα, συστολή ή διαστολή της κόρης αναλόγως της χορηγούμενης ουσίας, διαστολή των υποδόριων αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα κοκκίνισμα του προσώπου και του λαιμού, δυσκοιλιότητα, ναυτία, εμετό και, κυρίως, καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας. Καθώς η δόση αυξάνεται, τα υποκειμενικά, αναλγητικά και τοξικά αποτελέσματα γίνονται πιο έντονα. Εκτός από περιπτώσεις οξείας επιρροής των ουσιών, δεν υπάρχει απώλεια ελέγχου των κινήσεων ή ακατάληπτος λόγος, όπως συμβαίνει με πολλές αντικαταθλιπτικές ουσίες, όπως το αλκοόλ και τα βαρβιτουρικά.

4 ΚΙΝΔΥΝΟΙ Ανάμεσα στους κινδύνους της απρόσεκτης ή υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών είναι ο αυξανόμενος κίνδυνος μολύνσεων, ασθενειών και θανάτου από υπερβολική δόση. Οι πιο συχνές ιατρικές επιπλοκές ανάμεσα στους ψυχαγωγικούς χρήστες ναρκωτικών οφείλονται κυρίως στις μη στείρες διαδικασίες χορήγησης. Πυώδεις μολύνσεις σε δέρμα, πνεύμονα και εγκέφαλο είναι από τις επιπλοκές που συναντώνται συχνά σε άτομα τα οποία μοιράζονται σύριγγες ή αναπνέουν το ναρκωτικό. Γίνεται εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στην αραίωση των ναρκωτικών που πωλούνται στους δρόμους, π.χ. τριμμένο γυαλί, ταλκ, ποντικοφάρμακο, απορρυπαντικές σκόνες και άλλες διαλυτικές ουσίες. Καθώς δεν υπάρχει απλός τρόπος για να καθοριστεί η καθαρότητα ενός ναρκωτικού που πωλείται στο δρόμο, τα αποτελέσματα της χρήσης του είναι απρόβλεπτα. Παρόλα αύτα μέσω της ενδοφλέβιας διαδικασίας χορήγησης κάποιων ουσίων που είναι δυνατόν να ληφθούν έτσι, θεωρείται πως το μεγαλύτερο ποσοστό των ξένων ουσίων που περιέχονται στη συγκεκριμένη ποσότητα, διαλύονται ή αποβάλλονται στο σημείο βρασμού του εκάστοτε διαλύματος. Δεν είναι γνωστές ερεύνες που να κατηγοριοποιούν συνδυασμούς ουσιών και ανάλογα αποτελέσματα. ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ Πολλές χώρες στην Ευρώπη κινήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη νομιμοποίηση υπό όρους κάποιων ουσιών. Στην Ελβετία η φιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική περί ναρκωτικών, που περιλαμβάνει και διανομή ηρωίνης από το κράτος, συνάντησε τη στήριξη των ψηφοφόρων σε διπλό δημοψήφισμα που έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου το Περίπου το 71% των ψηφοφόρων απέρριψαν την πρόταση «Nεολαία χωρίς ναρκωτικά», που θα περιόριζε τη χρήση ναρκωτικών στη χώρα. ΕΙΔΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Οι πιο δημοφιλείς ψυχοτρόπες ουσίες, που διακινούνται παρανόμως.

5 Μορφίνη Στις αρχές του 18ου αιώνα στη Γερμανία, ο φαρμακοποιός Friedrich Wilhelm Adam Sertürner κατάφερε να απομονώσει ένα συστατικό του οπίου, που το ονόμασε «μορφίνη» από τον Μορφέα, θεό των ονείρων στην αρχαία Ελλάδα. Η χρήση της μορφίνης άρχισε να διαδίδεται το 1853 Το 1952, ο Dr Marshall D. Gates Jr. ήταν ο πρώτος που παρασκεύασε συνθετικά τη μορφίνη. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε ευρέως για την ανακούφιση από τον πόνο και ως «θεραπεία» για τον εθισμό από το όπιο και το οινόπνευμα Αργότερα όμως, ανακαλύφθηκε ότι η μορφίνη ήταν περισσότερο εθιστική από τις παραπάνω ουσίες, για αυτό και περιορίστηκε η χρήση της. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, περισσότεροι από στρατιώτες οδηγήθηκαν στη λεγόμενη «ασθένεια του στρατιώτη», δηλαδή εθίστηκαν στη μορφίνη, καθώς τη χρησιμοποιούσαν ευρέως. Σήμερα, η μορφίνη χρησιμοποιείται στην ιατρική ως ισχυρό παυσίπονο, αναισθητικό και αντιβηχικό.η μορφίνη δρα κυρίως στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και εκλεκτικά στα κέντρα του πόνου, του βήχα και της αναπνοής. Η διάρκεια δράσης της ουσίας στον οργανισμό είναι περίπου 8 ώρες, όπου το άτομο έχει ένα αίσθημα ευφορίας και ανακούφισης γενικά. Μετά τη δράση της μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, όπως: αναπνευστική καταστολή υπνηλία ψυχοκινητική επιβράδυνση κακή άρθρωση της ομιλίας μειωμένη συγκέντρωση ή μνήμη μειωμένη κρίση.

6 Μετά την εκτεταμένη χρήση της ουσίας εμφανίζονται στο άτομο σωματικά συμπτώματα, όπως: απώλεια βάρους εξαφάνιση της σφριγηλότητας του δέρματος λεύκανση της τρίχας τριχόπτωση ξηρά και εύθραυστα νύχια. ΜΟΡΦΙΝΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ Η χρήση της μορφίνης προκαλεί ανοχή και εξάρτηση, τόσο σωματική, όσο και ψυχολογική. Η εξάρτηση από τη μορφίνη εμφανίζεται μετά από μια περίοδο συχνής χρήσης. Είναι μια περίπλοκη κατάσταση της υγείας, η οποία σχετίζεται με κοινωνικούς, ψυχολογικούς και βιολογικούς παράγοντες και έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ατόμου. Τα βασικά στοιχεία της εξάρτησης από τη μορφίνη είναι: η ισχυρή επιθυμία για λήψη της ουσίας, η δυσκολία στον έλεγχο της συμπεριφοράς μετά τη λήψη (ανησυχία, ευερεθιστικότητα κ.ά.) και η επιθυμία για μεγαλύτερες δόσεις για να επιτευχθούν τα αποτελέσματα που προηγουμένως δημιουργούνταν με μικρότερες (ανοχή). Επίσης, το άτομο αδιαφορεί για τις προηγούμενες δραστηριότητές του και τα ενδιαφέροντά του και συνεχίζει να κάνει χρήση, παρά τις εμφανείς βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία του. Το στερητικό σύνδρομο αρχίζει να εμφανίζεται μόλις λίγες ώρες (6-12) από τη χρήση. Αρχικά, εμφανίζονται κάποια ήπια συμπτώματα όπως δακρύρροια, ρινόρροια, χασμουρητά, εφίδρωση και διαταραχές του ύπνου. Καθώς όμως το σύνδρομο εξελίσσεται, εμφανίζονται κάποια επιπρόσθετα δυσάρεστα σωματικά συμπτώματα όπως αϋπνία, διάρροια, διεσταλμένες κόρες, ανορεξία, ανατριχίλα, τάση για εμετό, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ταχυπαλμία και πόνοι στο σώμα. Ταυτόχρονα, εμφανίζονται και ψυχολογικά συμπτώματα όπως: έντονο άγχος χαμηλή αυτοεκτίμηση κατάθλιψη παράνοια

7 αμνησία. Η αδυναμία λήψης τροφής και υγρών, ο εμετός, η εφίδρωση και η διάρροια, οδηγούν το άτομο σε ελάττωση του βάρους του και αφυδάτωση, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την υγεία του. Επίσης, η υπερβολική δόση, αλλά και ο συνδυασμός της μορφίνης με άλλες ουσίες (όπως αλκοόλ, ηρεμιστικά, αμφεταμίνες κ.ά.), είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, καθώς μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Στις σημαντικές επιπτώσεις που έχει η χρήση μορφίνης στην υγεία, συγκαταλέγονται: ο υψηλός κίνδυνος αιφνίδιων θανάτων (όταν γίνεται ενέσιμη χρήση) και ο αυξημένος κίνδυνος αιματογενών μολύνσεων (όπως ο ιός HIV και η ηπατίτιδα Β και C), που οφείλονται στη χρήση της ίδιας βελόνας και γενικά, στη μη τήρηση των κανόνων υγιεινής. ΗΡΩΙΝΗ Η ηρωίνη σου δίνει ένα κύμα αίσθησης ευφορίας ειδικά στην ενέσιμη μορφή της. Το αίσθημα ευφορίας συχνά ακολουθείται από λήθαργο, ναυτία, στομαχικές κράμπες και εμετό. Οι χρήστες αισθάνονται την ανάγκη να παίρνουν περισσότερη ηρωίνη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να αισθανθούν και πάλι καλά. Με μακρόχρονη χρήση η ηρωίνη καταστρέφει το σώμα. Σχετίζεται με χρόνια δυσκοιλιότητα, ξηρό δέρμα, τραυματισμένες φλέβες και αναπνευστικά προβλήματα. Οι χρήστες που κάνουν ένεση συχνά έχουν κατεστραμμένες φλέβες και βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο να κολλήσουν σοβαρές νόσους όπως ΗΙV ηπατίτιδα Β ή C, ή βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα αν μοιράζονται βελόνες με άλλους χρήστες. Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εξαρτησιογόνος και εύκολη στην υπερβολική χρήση (με την οποία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο). Η στέρηση είναι έντονη και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία, εμετούς και μυϊκούς πόνους.

8 Στα βραχυχρόνια αποτελέσματα της χρήσης περιλαμβάνονται η αργή αναπνοή, η θολή πνευματική λειτουργία, η ναυτία και οι εμετοί, η καταστολή του πόνου και η αυτόματη αποβολή. Στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα χρήσης της περιλαμβάνονται οι λοιμώδεις νόσοι, οι κατεστραμμένες φλέβες, οι βακτηριακές μολύνσεις, η λοίμωξη των τοιχωμάτων της καρδιάς και των βαλβίδων, η αρθρίτιδα και άλλα ρευματολογικά προβλήματα. Κοκαΐνη:Ισχυρότατο διεγερτικό, που προκαλεί άμεσα έντονη διέγερση με έξαψη, ευφορία, ψευδαίσθηση αυξημένης ενέργειας. Λόγω ισχυρής διέγερσης των ζωτικών οργάνων, μπορεί να προκληθεί έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, επιληψία, παραλήρημα, υπέρταση, υπερθερμία, θάνατος. Παρά το γεγονός ότι οι χρήστες χρησιμοποιούν συχνά την κοκαΐνη για οξεία αύξηση της σεξουαλικής ενέργειας, σε χρόνια χορήγηση προκαλείται μείωση της σεξουαλικής ορμής, ανικανότητα και στειρότητα, λόγω εξάντλησης της ζωτικής εφεδρείας του οργανισμού.πρόκειται για ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού. Η κοκαΐνη απορροφάται από όλους τους βλεννογόνους του σώματος (στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος). Η επεξεργασία των φύλλων της κόκας δίνει την υδροχλωρική κοκαΐνη, που παρασκευάζεται σε παράνομα εργαστήρια. Αναλυτικότερα είναι μια άοσμη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη που συνήθως εισπνέεται από τη μύτη, αλλά μπορεί να διαλυθεί και να γίνει ενέσιμη. Ένα άλλο παράγωγο είναι το free-base, ουσία αρκετά διαδεδομένη στις ΗΠΑ, που είναι μια λευκή ή κιτρινόμαυρη σκόνη με γλυκιά μυρωδιά. Είναι αδιάλυτη στο νερό, και για αυτό τον λόγο μπορεί μόνο να καπνιστεί. Η υδροχλωρική κοκαΐνη μπορεί να αναμιχθεί με ηρωίνη, (Speedball), ένας συνδυασμός αρκετά επικίνδυνος, που ευθύνεται για πολλούς θανάτους μεταξύ των χρηστών κοκαΐνης. Η δράση της κοκαΐνης εξαρτάται από τη συναισθηματική φόρτιση του ατόμου και από τη δόση. Η διάρκεια και ο χρόνος δράσης εξαρτάται από τον τρόπο χορήγησης. Αν ο τρόπος χορήγησης είναι ενδοφλέβιος ή προσφέρει άμεση απορρόφηση, όπως π.χ. το κάπνισμα του κρακ, το άτομο καταλαμβάνεται αμέσως από μια αίσθηση έντονης ευχαρίστησης, στην αργκό 'rush', η οποία

9 διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και ακολουθείται από μια κατάσταση ελαφράς ευφορίας για περίπου 15 έως 30 λεπτά. Στην περίπτωση της λήψης από τη μύτη, απορροφάται από το βλεννογόνο και η επίδραση της αρχίζει μετά από 3 περίπου λεπτά. Η αρχική ευφορία παραχωρεί τη θέση της σε μια κατάσταση δυσφορίας, ευερεθιστότητας και ανησυχίας. Με τον τρόπο αυτό η γρήγορη εναλλαγή ευφορίας-δυσφορίας, καθιστά αναγκαία την επανάληψη της χρήσης. Οι απανωτές 'μυτιές' μπορούν να οδηγήσουν σε υπερεθισμό που-με τη σειρά του- μπορεί να καταλήξει σε τοξική ψύχωση, σε παράνοια, σύγχυση, υπερευαισθησία και ψευδαισθήσεις.lsd: Μία χηµική ουσία της οποίας ολόκληρο το όνοµα είναι διαιθυλαµίδη του λυσεργικού οξέος, και εµφανίζεται σε υγρή µορφή, σε χάπι, εµποτισµένη σε στυπόχαρτο ή σε ζελατίνη τετράγωνοσχήµατος, ενώ σπανιότερα γίνεται ενδοφλέβια χρήση της. Ονοµάζεται αλλιώς Άσιντ (αγγλική λέξη για τοοξύ), Τριπ κ.α. Παρασκευάζεται συνθετικά από ένα µύκητα. Προκαλεί µια ολοκληρωµένη ψυχεδελική εµπειρίπου οι χρήστες ονοµάζουν «ταξίδι» που µπορει να διαρκέσει µέχρι και 12 ώρες. Οι πιο συχνές ψευδαισθήσεις είναι η παρουσία µιας πληµµύρας χρωµάτων που επιπλέουν στην ατµόσφαιρα, γνωστή µε το όνοµα Σκοτσέζικη Οµίχλη. Παρ όλο που ο χρήστης µπορεί να δει χρωµατιστά πράγµατα που δεν είναι εκεί, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει την αίσθηση του περιβάλλοντος που βρίσκεται. Αυτή η ουσία δεν επιδρά στο σώµα αλλά, κυρίως, στον εγκέφαλο. Για αυτό το λόγο ονοµάζεται ψυχεδελική ουσία. Ο ορισµός προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις - ψυχή και δηλώνω. Το ναρκωτικό αυτό αποκαλύπτει τον ψυχισµό του χρήστη. Έχει επίδραση όχι µόνο στις αισθήσεις αλλά και στα συναισθήµατα. Όταν αναµιχθεί µε άλλα ναρκωτικά και αλκοόλ µπορεί να αποβεί µοιραία. Το LSD λειτουργεί σαν καταλύτης, ενεργοποιεί δηλαδή ό,τι υπάρχει. Η νευροχηµική δράση του LSD στον εγκέφαλο, σχετίζεται περισσότερο µε την ουσία Σεροτονίνη, που είναι βασικός νευροδιαβιβαστής και που είναι χηµικά ανάλογη της Ψιλοκυβίνης. ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ/χασις Η λέξη «μαριχουάνα» χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα μείγμα από αποξηραμένα άνθη, σπόρους, και φύλλα του φυτού της Ινδικής κάνναβης. Το χασίς είναι μια συγγενική μορφή του ναρκωτικού που φτιάχνεται από τις ρητίνες του φυτού Ινδική κάνναβη.ο όρος «κάνναβη» αναφέρεται σε όλα τα διάφορα ναρκωτικά τα οποία προέρχονται από την Ινδική κάνναβη, συμπεριλαμβανόμενης της μαριχουάνας και του χασίς. Ανεξάρτητα από το όνομα, αυτό το ναρκωτικό είναι ένα παραισθησιογόνο μία ουσία η οποία διαστρεβλώνει τον τρόπο που το μυαλό αντιλαμβάνεται τον κόσμο στον οποίο ζει το άτομο.η μαριχουάνα είναι το πιο διαδεδομένο παράνομο ναρκωτικό στον κόσμο. Μια έρευνα που διενεργήθηκε το 2007 διαπίστωσε ότι 14,4 εκατομμύρια άτομα μόνο στις ΗΠΑ είχαν καπνίσει μαριχουάνα τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια του προηγούμενου μήνα.

10 Η μαριχουάνα συνήθως καπνίζεται όπως ένα τσιγάρο (τσιγαριλίκι), αλλά μπορεί επίσης να καπνιστεί σε πίπα. Λιγότερο συχνά, αναμειγνύεται με φαγητό και τρώγεται ή παρασκευάζεται σαν τσάι. Μερικές φορές, οι χρήστες ανοίγουν πούρα ή τσιγάρα και αφαιρούν τον καπνό, αντικαθιστώντας τον με χόρτο. Τα τσιγαριλίκια και τα πούρα κάποιες φορές «ενιχύονται» με άλλα, πιο ισχυρά ναρκωτικά, όπως το κρακ της κοκαΐνης ή το PCP (φαινκυκλιδίνη), ένα ισχυρότατο παραισθησιογόνο. Όταν ένα άτομο καπνίζει ένα τσιγαριλίκι, συνήθως αισθάνεται την επίδρασή του μέσα σε μερικά λεπτά. Οι άμεσες αισθήσεις οι αυξημένοι καρδιακοί παλμοί, ο ελαττωμένος μυϊκός συντονισμός, η κίνηση και η ισορροπία και μια «ονειρική» εξωπραγματική κατάσταση του μυαλού κορυφώνονται μέσα στα πρώτα 30 λεπτά. Αυτά τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα συνήθως εξαφανίζονται σταδιακά μέσα σε δύο με τρεις ώρες, αλλά μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο, ανάλογα με την ποσότητα που παίρνει ο χρήστης, την ισχύ του THC και την παρουσία άλλων ναρκωτικών στο μείγμα. Καθώς ο τυπικός χρήστης εισπνέει περισσότερο καπνό και τον κρατά περισσότερο απ όσο θα κρατούσε τον καπνό του τσιγάρου, το τσιγαριλίκι έχει σοβαρό αντίκτυπο στους πνεύμονές του. Εκτός από την ταλαιπωρία που επέρχεται με τους πονόλαιμους και τα κρυολογήματα του στήθους, έχει βρεθεί ότι κάνοντας ένα τσιγαριλίκι έχει κανείς τόση έκθεση σε χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο όση θα είχε καπνίζοντας πέντε τσιγάρα. Οι διανοητικές συνέπειες της χρήσης μαριχουάνας είναι εξίσου σοβαρές. Όσοι καπνίζουν μαριχουάνα έχουν ασθενέστερη μνήμη και διανοητική ικανότητα από αυτούς που δεν κάνουν χρήση. Ζώα, που τους χορηγήθηκε μαριχουάνα από ερευνητές, υπέστησαν ακόμη και δομική ζημιά στον εγκέφαλο.