PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 1

Transcript

1 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 1

2 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 2

3 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 3 ΝΕΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΑΓΩΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

4 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 4

5 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 5 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥΛΙΑΤΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

6 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 6 Copyright Ελπίδα Λαμπάκη Εκδόσεις Καστανιώτη Α.Ε., Αθήνα 2010 Έτος 1ης έκδοσης: 2010 Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με ο ποιον - δήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο ανα πα - ραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης- Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειο θεσίας, σελιδο - ποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονι κές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε. Ζαλόγγου 11, Αθήνα FAX: info@kastaniotis.com ISBN

7 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 7 Κ Ε Φ Α Λ Α Ι Α Η αρχή της περιπέτειας Το καλωσόρισμα Η γνωριμία με την παρέα Μυστήριο στους βράχους Νυχτερινή παρακολούθηση Το κότερο και ο αστυφύλακας Η πρώτη απογοήτευση Ο μεγάλος τσακωμός Η συμφιλίωση Η μεγάλη ανακάλυψη στο βυθό Οι προετοιμασίες για το πανηγύρι Η απαγωγή Τώρα εξηγούνται όλα Το τέλος της περιπέτειας ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

8 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 8

9 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 9 Η αρχή της περιπέτειας ΟΛΑ ξεκινησαν ΜΙΑ ΚΑΥΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ. ΤΑ σχολεία μόλις είχαν κλείσει κι εγώ απολάμβανα τον πρωινό ύπνο. Προσπαθούσα δηλαδή, γιατί είχε αφόρητη ζέστη και στριφογύριζα συνέχεια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάτω στο δρόμο γινόταν λαϊκή. Απ τα χαράματα με ξύπνησαν τα φορτηγά που ξε - φόρτωναν τα τρόφιμα. Τώρα ακουγόταν μια βαβούρα από ανακατεμένες φωνές: Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω! Μόνο ένα ευρώ τα δύο κιλά. Τζάμπα πράμα! Πόσο πάνε τα κολοκυθάκια; Ανυπομονούσα να φύγουμε για το εξοχικό μας. Πη - γαίνουμε εκεί κάθε χρόνο και, παρόλο που δεν είναι πο - λύ μακριά από την πόλη, περνάω υπέροχα. Όλη μέρα διασκεδάζουμε στη θάλασσα με την παρέα μου και το βράδυ κάνουμε βόλτες. Πόπο, δεν μπορούσα να περιμένω άλλο! Με περίμεναν όμως άσχημα νέα όταν σηκώθηκα για το πρωινό. 9

10 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 10 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ Ελσάκι, είναι αδύνατον και για μένα και για τον πατέρα σου να φύγουμε από την Αθήνα, είπε η μητέρα μου. Η απογοήτευσή μου ήταν τεράστια. Ή θα μείνεις μαζί μας, ή θα πας στη θεία σου τη Βιολέτα στο νησί. Προσφέρθηκε να σε φιλοξενήσει ό- λο το καλοκαίρι και η ξαδέλφη σου η Φούλα σε περιμένει πώς και πώς. Το «νησί» ήταν ένα ξερονήσι των Κυκλάδων, το ο- ποίο δεν είχε κανένα ενδιαφέρον, γι αυτό και δεν είχαμε πάει ποτέ. Τη θεία μου είχα να τη δω τρία χρόνια και την ξαδέλφη μου τη γνώριζα μόνο από φωτογραφίες. Ήταν συνομήλική μου και δεν είχε έρθει ποτέ στην Αθήνα. Τι θα έκανα όλο το καλοκαίρι σ ένα βαρετό μέ - ρος, με ανθρώπους που καλά καλά δε γνώριζα; Απ την άλλη, τι θα έκανα και στην Αθήνα; Οι φίλοι μου όλοι είχαν φύγει για διακοπές και η ζέστη ήταν απίστευτη. Έτσι δέχτηκα να πάω. Τουλάχιστον εκεί θα έκανα και κάνα μπάνιο. Ένα πρωί, λοιπόν, μ έβαλαν οι γονείς μου στο πλοίο και ξεκίνησα για τις καλοκαιρινές μου διακοπές που, όπως αποδείχτηκε μετά, θα εξελίσσονταν σε μια συναρ - παστική περιπέτεια. 10

11 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 11

12 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 12 Το καλωσόρισμα ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ χωρισ ΚΑΝΕΝΑΝ Α- πολύτως ενθουσιασμό. Πού να φανταστώ τι θα ε - πακολουθούσε! Απ το κατάστρωμα του πλοίου, καθώς πλησιάζαμε, το νησί μού φάνηκε σαν ένας ξερός βράχος. Ούτε ένα πράσινο φυλλαράκι! Και οι παραλίες πού ήταν; Παντού βράχια. Αλίμονο, πάνε και τα μπάνια! Μόλις αποβιβάστηκα, άκουσα κάποιον να φωνάζει τ όνομά μου: «Έλσα! Έλσα!» Αμέσως με περικύκλωσε ένα τσούρμο από συγγενείς που δε γνώριζα. Με έ- πνιξαν στα φιλιά και στις αγκαλιές. Μόνο τη θεία μου τη Βιολέτα ήξερα, η οποία μου φάνηκε πολύ πιο στρου - μπουλή απ ό,τι τη θυμόμουν. Με φόρτωσαν μαζί με τις βαλίτσες μου σ ένα αμάξι και σε όλη τη διαδρομή μιλούσαν ακατάπαυστα. Μου έκαναν ένα σωρό ερωτήσεις, στις οποίες δεν προλάβαι - να ν απαντήσω, γιατί συνέχιζαν λέγοντάς μου: θα κά- 12

13 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 13 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ νουμε κι αυτό κι εκείνο και τ άλλο, θα σου δείξουμε αυτό, θα σε πάμε εκεί... Τελικά φτάσαμε κάπου εγώ ζαλισμένη απ την πο - λυλογία και τις στροφές του δρόμου. Είχε νυχτώσει στο μεταξύ και δεν κατάφερα να δω τίποτα σε όλη τη διαδρομή. Με το που βγήκα απ το αυτοκίνητο, δέχτηκα και δεύτερη επίθεση. Είχε μαζευτεί όλη η γειτονιά. Νέος βομβαρδισμός ερωτήσεων από τους μισούς, οι άλλοι μισοί με περιεργάζονταν, μάλλον λίγο καχύποπτα. Πίσω απ τον κόσμο μου φάνηκε ότι είδα μία παρέα παιδιών (κάποια ήταν με ποδήλατα), αλλά δεν πρόλαβα να κοιτάξω καλύτερα, γιατί με έσπρωχναν προς το εσωτερικό του σπιτιού. ξαφνικά ησυχία. Οι γείτονες έ- μειναν έξω κι εγώ, συνοδευόμενη από τα μέλη της οικογένειας, καθόμουν ήδη στο τραπέζι για βραδινό. Ήμασταν σε μία ευρύχωρη κάτασπρη κουζίνα, με γαλάζια ξύλινα ντουλάπια, γαλάζιο τραπέζι και καρέκλες κι έναν καναπέ με μεγάλες μαλακές μαξιλάρες. Γύ - ρω μου η θεία Βιολέτα, ο θείος Νώντας, η ξαδέλφη μου η Φούλα και δύο μωρά δίδυμα, την ύπαρξη των οποίων αγνοούσα. Υπήρχαν επίσης δύο γάτες και ένας σκύλος, που κοιμόντουσαν αγκαλιασμένοι σ ένα καλάθι! Ο θείος μου ο Νώντας ήταν πολύ εμφανίσιμος, ηλιο - καμένος και γεροδεμένος. Είχε το μοναδικό ουζερί του νησιού. Βρισκόταν εκεί όλη τη μέρα, μαζί με τη θεία μου τη Βιολέτα, γιατί είχαν πολλή δουλειά. Σήμερα έ- 13

14 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 14 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ καναν μία εξαίρεση, γιατί έπρεπε να με υποδεχτούν. Έ - πρεπε όμως να βιαστούν, γιατί είχαν αφήσει τους υπαλ - λήλους μόνους. Τα δίδυμα ήταν δύο γκρινιάρικα μωρά, αγόρι και κορίτσι, που μόλις είχαν χρονίσει. Κάθονταν στο πάρκο τους, πασαλειμμένα με κάθε λογής φα - γητό, και έκαναν φασαρία με τα παιχνίδια τους. Η Φούλα ήταν ένα κορίτσι με καστανά μαλλιά, τεράστια πράσινα μάτια, φακίδες και μαυρισμένο δέρμα. Ήταν λίγο στρουμπουλή, αλλά θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτό της πήγαινε. Κάτι πάνω της την έκανε πολύ γλυκιά και συμπαθητική. Είχε ροδοκόκκινα μάγουλα και φαινόταν να σφύζει από υγεία. ξαφνικά, αισθάν - θηκα πολύ χλομή, πολύ αδύνατη, πολύ άσπρη και πολύ άχαρη! Μάλλον έπρεπε να με δει λίγο ο ήλιος! Κατά τη διάρκεια του φαγητού, οι θείοι με ρωτούσαν για τα νέα όλων των συγγενών στην Αθήνα και για εμένα, ποιες είναι οι εξωσχολικές μου δραστηριότητες, τι βαθμούς πήρα κ.ά. Η Φούλα δε μιλούσε καθόλου, αλλά σ αυτές τις τελευταίες ερωτήσεις έδειξε ι- διαίτερο ενδιαφέρον. Τελικά οι θείοι φύγανε και με τρόμο διαπίστωσα ότι εγώ και η Φούλα έπρεπε να κάνουμε μπάνιο τα δίδυμα και να τα βάλουμε για ύπνο! Έτσι λοιπόν θα περνούσα τα βράδια των διακοπών μου; Η Φούλα κατάλαβε τι σκεφτόμουν, μάλλον από το έντρομο ύφος μου, και έσκασε στα γέλια. Μη φοβάσαι, αυτή τη δουλειά την κάνει συνή- 14

15 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 15 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ θως η γιαγιά μου, αλλά απόψε καθυστέρησε λίγο. χάρηκα που ήρθες στο νησί. Ήθελα πολύ να σε γνωρίσω. Άκουγα για εσάς απ τη μαμά μου. Θέλω να μου πεις τα πάντα για τη ζωή σου στην Αθήνα. Όσο ετοιμάζαμε τα δίδυμα, με ρώτησε για τη ζωή στην πόλη, για τις λεωφόρους, τα αυτοκίνητα, τα πολυ - καταστήματα, τα σινεμά, τα θέατρα, τα μουσεία. Ενθου - σιάστηκε όταν της είπα ότι πάω αγγλικά, γαλλικά και κάνω χορό. Εμείς εδώ μόνο αγγλικά μπορούμε να κάνουμε. Όσο για χορό και άλλες δραστηριότητες, ούτε στ ό- νειρό μας. Φούλα, γιατί δεν έχεις έρθει ποτέ στην Αθήνα; Γιατί όταν έρχεται η μαμά μου, για μια δυο μέρες, έχει πάντα δουλειές και δεν μπορεί να με πάρει μαζί της. Γιατί δεν έρχεσαι μόνη σου, όπως ήρθα εγώ τώρα, να μείνεις στο σπίτι μας; Αλήθεια, θέλεις να έρθω; Τότε σίγουρα θα το κανονίσω. Αυτό το κορίτσι ήταν τόσο καλοσυνάτο, που πραγματικά θα χαιρόμουν πολύ να τη φιλοξενήσω στο σπίτι μου. Α, επιτέλους, γιαγιά, ήρθες; είπε η Φούλα μόλις ήρθε η γιαγιά της και με τράβηξε γρήγορα έξω από το σπίτι. Τα δίδυμα κοιμήθηκαν, εμείς πάμε βόλτα. Γεια σου, γιαγιά! 15

16 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 16 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ Η καημένη η γιαγιά της δεν πρόλαβε να πει κουβέντα, τόσο γρήγορα φύγαμε. ξέρεις, εδώ ο κόσμος δε βλέπει συχνά ξένους, και ειδικά απ την Αθήνα. Γι αυτό πέσανε όλοι έτσι πάνω σου. Μη φοβάσαι όμως, εγώ θα αναλάβω να σε βγάζω από τις δύσκολες καταστάσεις! Πάμε τώρα να σου γνωρίσω την παρέα. 16

17 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 17 Η γνωριμία με την παρέα ΠΡΟχΩΡΗΣΑΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΤΕΝΑ ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΤΑ δρομάκια. Δεξιά και αριστερά, σπίτια ασπρισμέ - να, με παντζούρια κυρίως μπλε, αλλά υπήρχαν και κάποια με κόκκινα, πράσινα, πορτοκαλί. Πολλά από αυτά είχαν στο ίδιο χρώμα ξύλινα μικρά μπαλκόνια. Γλάστρες με λουλούδια παντού. Φούξια βουκαμβίλιες κρέμονταν απ τα μπαλκόνια μέχρι κάτω. Ευωδιές από νυχτολούλουδο και γιασεμί γλύκαιναν τον α- έρα γύρω μας και τα τριζόνια μας συντρόφευαν στη βραδινή μας βόλτα. Όπως μου εξήγησε η Φούλα, βρισκόμασταν στη χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού. Ήταν και ο μοναδικός οικισμός, με εξαίρεση το λιμάνι και κάτι μικρά, ας τα πούμε χωριουδάκια στην άλλη πλευρά του νησιού. Μα πού είναι όλοι; ρώτησα ξαφνιασμένη απ την πολλή ηρεμία o

18 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 18 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ Είναι μαζεμένοι στην πλατεία. Εκεί περνάμε τα καλοκαιρινά μας βράδια. Πράγματι, σε δυο λεπτά το δρομάκι που ακολουθούσαμε μας έβγαλε σε μια μεγάλη πλατεία. Στην άλ - λη της άκρη υπήρχε μια εκκλησία, ο Άγιος Νικόλαος, και μπρο στά της ένας μεγάλος πλάτανος, του οποίου τα κλαδιά απλώνονταν πάνω απ την πλατεία σαν μια μεγάλη ομπρέλα. Καρέκλες και τραπεζάκια παντού, αφού εκεί ήταν το ουζερί των γονιών της Φούλας, έ- να σουβλατζίδικο, μία καφετέρια και μία κρεπερί. Αυ - τά τα μαγα ζιά αποτελούσαν τη μόνη νυχτερινή διασκέδαση του νησιού. Όλοι ήταν συγκεντρωμένοι ε- κεί. Φασαρία και βαβούρα από κουβέντες, γέλια και μουσική. Όπου δεν υπήρχαν καρέκλες και τραπέζια, υπήρχαν παιδιά που έπαιζαν τσιρίζοντας κρυφτό, κυνηγητό, ή τριγυρνούσαν με ποδήλατα και πατίνια. Περιττό ν αναφέρω ότι όλοι είχαν γυρίσει και με κοί - ταζαν! Η Φούλα με οδήγησε πίσω από την εκκλησία, όπου, σε μια πιο ήσυχη γωνιά, σ ένα πεζουλάκι, κάθονταν τρία παιδιά, νομίζω τα ίδια που είχα δει νωρίτερα, όταν πρω - τοέφτασα στο σπίτι. Να σου συστήσω την παρέα μου, είπε η Φούλα. Από δω ο Πέτρος, ο Αλέξης και η Νατάσα. Ο Πέτρος ήταν ένα κοκκινομάλλικο γεροδεμένο α- γόρι με φακίδες και είχε μαζί του ένα ποδήλατο. 18

19 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 19 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ χαίρω πολύ, μου είπε, αλλά σαν να μου φάνηκε ότι το ύφος του ήταν λιγάκι περιφρονητικό. Ο Αλέξης ήταν ένα μελαχρινό, ψιλόλιγνο και όμορφο αγόρι. Ενώ στην αρχή χαμογελούσε φιλικά, μόλις είδε τη στάση του Πέτρου απέναντί μου, αμέσως τον μιμήθηκε. Η Νατάσα ήταν μια ψηλή, αδύνατη, ξανθιά κοπέλα, με γαλάζια μάτια, ντυμένη με πολύ μοντέρνα και ακριβά ρούχα. Εσύ είσαι λοιπόν η Αθηναία, είπε. Η Φούλα μας έφαγε τ αυτιά μέχρι να ρθεις! Ναι, και τώρα που την είδαμε, καιρός να φεύγου - με, είπε ο Πέτρος. Έχουμε και πιο σπουδαία πράγματα να κάνουμε. Πάμε, Αλέξη. Έφυγε σαν σίφουνας κάνοντας μια σούζα με το ποδήλατο. Ο Αλέξης είπε σχεδόν ψιθυριστά ένα «χάρηκα» και τον ακολούθησε τρέχοντας. Η Φούλα είχε μείνει σαν άγαλμα να κοιτάζει τον Αλέξη που απομακρυνόταν. Μην τους δίνεις σημασία, είπε η Νατάσα. Τα α- γόρια είναι τόσο ανώριμα! Εγώ, ξέρεις, του χρόνου θα πάω στην Αθήνα για να γίνω φωτομοντέλο. Οι γονείς μου τα έχουν κανονίσει όλα. Θα μετακομίσουμε εκεί και θα κάνω ειδικά μαθήματα. Φαντάζεσαι; Το πολύ σε δύο χρόνια θα μ έχουν εξώφυλλο όλα τα περιοδικά! Πετάς στα σύννεφα, Νατάσα, της είπε η Φούλα. Δε γίνονται όλα τόσο εύκολα. Κι εσύ τι ξέρεις; Το μόνο που ονειρεύεσαι είναι 19

20 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 20 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ να μείνεις στο νησί, να παντρευτείς τον Αλέξη, να κάνεις πολλά παιδιά και να δουλεύετε όλοι στο σουβλατζίδικο του πατέρα του. Και τι το κακό υπάρχει σ αυτό; ρώτησε απορημένη η Φούλα. Άκου τι λέει! είπε σχεδόν τσατισμένη η Νατάσα. Πες της κι εσύ τίποτα, που είσαι Αθηναία. Αλήθεια, ε- σύ τι σκέφτεσαι να κάνεις όταν μεγαλώσεις; Δεν ξέρω ακόμη, απάντησα. Σίγουρα θα σπουδάσω κάτι, αλλά δεν ξέρω τι. Μου αρέσει και το μπαλέτο που κάνω κι έτσι είμαι πολύ μπερδεμένη. Την υπόλοιπη βραδιά την περάσαμε ακούγοντας τα σχέδια της Νατάσας για το μόντελινγκ. Η Φούλα δεν πή - ρε τα μάτια της από τον Αλέξη, που βοηθούσε απέναντι στο σουβλατζίδικο. Ο Πέτρος περνούσε συνέχεια από μπροστά μας, δήθεν αδιάφορα, κάνοντας σούζες με το ποδήλατο. Όταν γυρίσαμε σπίτι, αισθανόμουν πολύ κουρασμέ - νη. Θα έμενα στο ίδιο δωμάτιο με τη Φούλα. Ήταν ένα καταπληκτικό δωμάτιο, χτισμένο σε δύο επίπεδα. Στο κάτω υπήρχε το γραφείο της, μία βιβλιοθήκη και ένα μικρό καθιστικό. Από μια πόρτα με μπλε παραθυρόφυλλα βγαίναμε σε μια βεραντούλα. Το πάνω επίπεδο, στο οποίο ανέβαινες από μια μικρή ξύλινη σκαλίτσα, ήταν όλο καλυμμένο με ένα τεράστιο στρώμα. Τρία ά- τομα κοιμόντουσαν άνετα εκεί. Παντού σπαρμένα μα- 20

21 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 21

22 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 22 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ ξιλάρια και στο προσκέφαλο ένα μικρό στρογγυλό παράθυρο με καταπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Το ά- σπρο των τοίχων ερχόταν σε αντίθεση με το μπλε των διακοσμητικών, τα οποία είχαν όλα θαλασσινό θέμα. Το πά τωμα ήταν φτιαγμένο από πέτρινες πλάκες. Παρόλο που ήμουν κουρασμένη, είχα υπερένταση και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Η Φούλα δίπλα μου α- ναστέναζε. Στ αλήθεια θέλεις να παντρευτείς τον Αλέξη; τη ρώτησα. Ναι. Δεν είναι πολύ ωραίος; Κι εκείνος τι λέει; Εκείνος δεν ξέρει τίποτα, γι αυτό μην πεις τίποτα μπροστά του. Καλά, εσύ έχεις σχεδιάσει όλο το μέλλον σας κι αυτός δεν ξέρει τίποτα; Αποκλείεται να μην το έχει καταλάβει. Αυτός, παιδί μου, δεν καταλαβαίνει τίποτα! Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το σουβλατζίδικο και ο φίλος του ο Πέτρος, τον οποίο έχει για πρότυπο. Όπως και να χει, είστε πολύ μικροί και οι δύο για να σκέφτεστε παντρειές. Ααα, δε συμφωνώ! Τι το θελα ν ανοίξω συζήτηση; Η Φούλα άρχισε να βγάζει λόγο υπέρ του γάμου, της οικογένειας με πολλά παιδιά, να λέει πόσο πολύ της αρέσει να φροντίζει τα 22

23 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 23 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ δίδυμα κ.λπ. «Είναι χαμένη υπόθεση», σκέφτηκα. «Δεν πρόκειται να της αλλάξω γνώμη». Δεν ξέρω πότε σταμάτησε να μιλάει ή αν σταμάτησε καθόλου, γιατί επιτέλους κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος. 23

24 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 24 Μυστήριο στους βράχους ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ξυπνησα ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΡΟΜΕΡΗ φασαρία. Έντονες συζητήσεις και γέλια στην κου - ζίνα, κατσαρόλες και κουτάλια κροτάλιζαν και τα δίδυμα έκλαιγαν γοερά. Κοίταξα το ρολόι. Ήταν μόνο οχτώ η ώρα. Η Φούλα μπήκε φουριόζα στο δωμάτιο και γεμάτη ενθουσιασμό με τράβηξε να σηκωθώ. Εδώ ξυπνάμε νωρίς. Πρέπει να φάμε πρωινό και να προλάβουμε να χωνέψουμε πριν πάμε στη θάλασσα. Θάλασσα! Να και κάτι ευχάριστο. Όταν κατέβηκα στην κουζίνα, κατάλαβα γιατί χρειαζόμασταν χρόνο για να χωνέψουμε. Και τι δεν περιελάμβανε το πρωινό: αυ - γά τηγανητά, ψωμί με βούτυρο και μέλι, κέικ σοκολάτα, φρούτα, γάλα και πορτοκαλάδα. Όλα ήταν πεντανόστιμα. Μετά παίξαμε με τα δίδυμα κι έτσι πέρασε πολύ γρήγορα η ώρα. Ελπίζω να ξέρεις καλό ποδήλατο, γιατί έτσι μπορούμε να πάμε στην παραλία μόνες μας. 24

25 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 25 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Ευτυχώς ήξερα. Ο θείος Νώντας μου δάνεισε το ποδήλατό του και ξεκινήσαμε. Αφού βγήκαμε από τα στενά σοκάκια της χώρας, πήραμε έναν κατηφορικό δρόμο όλο στροφές. Δεν υπήρχε ίχνος πρασινάδας και έκανε αφόρητη ζέστη. Οι λιγοστοί τουρίστες του νησιού μάς προσπερνούσαν με τζιπ και μηχανές. Κόντευα να πέσω κάτω απ την κούραση, όταν ξαφνικά, μετά από μια στροφή, αντίκρισα ένα θέαμα απίθανο: μια απέρα - ντη, χρυσή αμμουδιά απλωνόταν μπροστά μας, με μια σειρά από αλμυρίκια στην άκρη της, που χάριζαν τη σκιά τους σε όσους αναζητούσαν δροσιά. Σύντομα βρήκαμε την παρέα της Φούλας. Μπα, καλώς τες, είπε ειρωνικά ο Πέτρος. Πάμε, Αλέξη, να βουτήξουμε. Έχει πολλή ζέστη. Πήρε τον Αλέξη σχεδόν τραβώντας τον και μπήκαν στη θάλασσα. Ο Πέτρος έκανε μια επιδεικτική βουτιά και μετά ένα μακροβούτι. «Καλέ, τι είναι αυτό;» σκέφτηκα όταν είδα τη Νατάσα ξαπλωμένη στην πετσέτα της, να ποζάρει σαν να περίμενε να τη βγάλουν φωτογραφία. Φορούσε ένα κίτρινο μπικίνι, μία τεράστια φού - ξια καπελαδούρα που έμοιαζε με λαμπατέρ και μεγά - λα γυαλιά ηλίου με άσπρο σκελετό. Με το ζόρι κρατήθηκα να μη βάλω τα γέλια. Η Φούλα δεν έδειξε να εκπλήσσεται, μάλλον ήταν συνηθισμένη σε παρόμοιες εμ - φανίσεις της φίλης της. Φούλα, πρέπει να σου πω κάτι επειγόντως. Μας 25

26 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 26 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ συγχωρείς, Ελσάκι, πρέπει να μείνουμε λίγο μόνες, είπε η Νατάσα με σοβαρό ύφος. Μην ανησυχείτε, έχω ζεσταθεί πολύ και πάω να βουτήξω, είπα, και η αλήθεια είναι ότι αισθάνθηκα λίγο ανεπιθύμητη εκείνη τη στιγμή. Με το που μπήκα όμως στη θάλασσα, τα ξέχασα ό- λα. Πόσο δροσερό και κρυστάλλινο ήταν το νερό! Ο Πέτρος έκανε επιδεικτικά γύρω μου μακροβούτια και όταν ο Αλέξης προσπάθησε να μου πιάσει την κουβέντα, του είπε ότι ήταν ώρα να βγουν έξω. Ο Αλέξης τον ακολούθησε σαν σκυλάκι. Μετά από λίγο, άκουσα φασαρία στην παραλία. Ο Πέτρος φώναζε και πηγαινοερχόταν έξαλλος. Καθώς κολυμπούσα προς τα έξω, τον άκουσα να φωνάζει στη Νατάσα: Γιατί το είπες στη Φούλα; Τώρα θα το μάθει και η Αθηναία. Δεν έπρεπε, αυτό ήταν το μυστικό μας! Η Αθηναία έχει όνομα. Τη λένε Έλσα και θα είναι μαζί μας όλο το καλοκαίρι, είτε σ αρέσει είτε όχι, απάντησε η Φούλα νευριασμένα. Εξάλλου, ξέρει πολλά πράγματα και ίσως μας βοηθήσει. Άκουσα τ όνομά μου ή κάνω λάθος; είπα βγαίνοντας. Ο Πέτρος πήγε να φύγει τραβώντας τον Αλέξη. Εγώ λέω να μείνω, είπε δειλά ο Αλέξης. Ο Πέτρος έφυγε αγανακτισμένος και κατακόκκι- 26

27 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 27 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ νος απ τα νεύρα του. Η Φούλα και η Νατάσα κοιτούσαν τον Αλέξη αποσβολωμένες. Δεν ακολούθησε τον Πέτρο; Αυτό ήταν κανονική επανάσταση! Μα τι συμβαίνει επιτέλους; τους ρώτησα. Βάλθηκαν να μου εξηγούν και οι τρεις μαζί: το προη - γούμενο βράδυ ο Πέτρος κι ο Αλέξης είχαν πάει με τα ποδήλατα ως την άκρη του γκρεμού έξω από τη χώρα. Είναι ένα σημείο του νησιού πολύ επικίνδυνο για τα καράβια, επειδή φυσούν μονίμως άγριοι άνεμοι. Γι αυτό και από τα αρχαία χρόνια έχουν γίνει εκεί πολλά ναυάγια. Καθώς κοιτούσαν από ψηλά τα κύματα που έσκαγαν πάνω στα βράχια και άσπριζαν μέσα στη νύχτα, εμφανίστηκαν ξαφνικά πολλά φωτάκια που πηγαινοέρχονταν στο νερό και ακούστηκαν κάτι περίεργοι μεταλλικοί ήχοι. Ήταν πολύ σκοτεινά και φυσούσε δυνατός αέρας, έτσι οι δυο φίλοι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τι γινόταν. Δεν μπορούσαν όμως να μείνουν περισσότερο, ήταν ήδη αργά. Έφυγαν αποφασισμένοι να ξαναπάνε το επόμενο βράδυ. Ο Πέτρος νομίζει ότι ήταν εξωγήινοι, είπε γελώντας η Νατάσα. Ο Πέτρος έχει πολλή φαντασία, είπε καμαρώνοντας για το φίλο του ο Αλέξης. Βλέπει πάρα πολλές ταινίες. Στην τηλεόραση φυσικά, γιατί εδώ δεν έχουμε κινηματογράφο. Για μια στιγμή... τους είπα. Δε μου είπατε ότι εκεί 27

28 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 28 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ έχουν γίνει πολλά ναυάγια; Αποκλείεται να είναι αρχαιοκάπηλοι, να έχουν ανακαλύψει κάποιο από αυτά και ν ανασύρουν αρχαία; Όλοι με κοίταξαν έκπληκτοι. Σας το πα ότι θα μπορούσε να μας βοηθήσει, είπε η Φούλα. Τι εξωγήινοι και κουραφέξαλα; Αυτό πρέ - πει να συμβαίνει. Πού ναι ο Πέτρος να τ ακούσει; Πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, είπε α- νήσυχη η Νατάσα. Μα εγώ απλώς ανέφερα κάτι που σκέφτηκα. Δεν ξέρουμε αν όντως συμβαίνει, έκανα διστακτικά. Εξάλλου, εδώ δεν υπάρχει αστυνομία, είπε ο Αλέ - ξης. Υπάρχει μόνο ένας αστυφύλακας που πάει για σύ - νταξη και δε νομίζω να μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο. Δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι κακό στο νησί μας. Μα αν πρόκειται πράγματι για αρχαιοκάπηλους, θα καλέσει ενισχύσεις, είπα. Είδατε, το πα εγώ ότι είναι πανέξυπνη! φώναξε ενθουσιασμένη η Φούλα. Φούλα, μην υπερβάλλεις, της απάντησα. Πρέπει πρώτα να σιγουρευτούμε για όλα αυτά. Μπορεί να είναι απλώς ψαράδες. Εκεί δεν ψαρεύει κανένας, είναι πολύ επικίνδυνο το μέρος, είπε ο Αλέξης. Όπως και να χει δεν μπορούμε να πούμε τίποτα ακόμα σε κανέναν, είπε η Νατάσα. Ο αστυφύλακας εί- 28

29 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 29

30 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 30 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ ναι ήδη θυμωμένος μαζί μας, επειδή κάνουμε φασαρία στην πλατεία. Αν τελικά κάνουμε λάθος, μετά δε θα μας αφήνει σε ησυχία. Το βράδυ που θα ξαναπάμε με τον Πέτρο, θα μά - θουμε τι συμβαίνει, είπε ο Αλέξης. Θα έρθουμε κι εμείς, πετάχτηκε η Φούλα όλο χαρά. Αποκλείεται, αυτό δεν είναι δουλειά για κορίτσια. Τιιι; φωνάξαμε κι οι τρεις μαζί. Ο Αλέξης συνειδητοποίησε ότι ήταν μόνος εναντίον τριών και υποχώρησε. Πού να ταν ο φίλος του ο Πέτρος, που δε σήκωνε αντιρρήσεις; 30

31 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 31 Νυχτερινή παρακολούθηση ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΗΜΕΡΑ ΕΜΕΙνε κανείς από εμάς ήρεμος. Με αγωνία κοιτούσαμε τα ρολόγια και περιμέναμε να έρθει το βράδυ. Βρεθήκαμε στο γνωστό μέρος πίσω από την εκκλησία. Ο Πέτρος ήταν πάλι κατακόκκινος από τα νεύρα του κι ο Αλέξης καθόταν σαν βρεγμένη γάτα. Μάλλον ο Πέτρος είχε θυμώσει μαζί του επειδή δέχτηκε να πάμε κι εμείς. ξεκινήσαμε χωρίς να πούμε κουβέντα, προσέχοντας συγχρόνως να μην αντιληφθούν πού πηγαίναμε οι μεγάλοι, που ήταν μαζεμένοι στην πλατεία. Το μόνο που ακουγόταν ήταν το λαχάνιασμα της Νατάσας, γιατί, ως συνήθως, ήρθε ντυμένη με ακριβά ρούχα και φορούσε τα πλέον ακατάλληλα παπούτσια για περπάτημα. Ο Πέτρος προχωρούσε βιαστικός μπροστά και η Φούλα προσπαθούσε διακριτικά να μένει κοντά στον Αλέξη. 31

32 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 32 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ Ο γκρεμός δεν ήταν πολύ μακριά. Όσο πλησιάζαμε, ο άνεμος δυνάμωνε και ακουγόταν ένας τρομερός θόρυβος. Δεν είχε φεγγάρι και ήταν ολοσκότεινα. Ευτυχώς, τ αγόρια είχαν φέρει φακούς. Φοβόμουν λίγο, αλλά συγχρόνως όλη αυτή η ατμόσφαιρα μου άρεσε και ανυπομονούσα να φτάσω ως την άκρη. Όταν πλέον φτάσαμε, ήταν σχεδόν αδύνατον να στα - θούμε όρθιοι από το δυνατό αέρα και κρατιόμασταν ο ένας απ τον άλλον. Καλύτερα να σβήσετε τους φακούς, είπα. Αν είναι κάποιοι κάτω, θα μας δουν. Είδατε, το πα εγώ ότι είναι... ξεκίνησε να λέει η Φούλα, αλλά την αγριοκοίταξα και σταμάτησε τα νεύ - ρα όλων ήταν αρκετά τεντωμένα για να την ακούν να λέει συνέχεια πόσο έξυπνη είμαι. Όταν έσκυψα προς τα κάτω, μου κόπηκε η αναπνοή! Το ύψος ήταν μεγαλύτερο απ όσο φανταζόμουν. Μανιασμένα κύματα έσκαγαν με δύναμη πάνω στα βράχια. Ο άνεμος περνούσε μέσα από τις σπηλιές και τις σχισμές που είχαν δημιουργηθεί με τα χρόνια και α- κουγόταν σαν ένα θηρίο που βρυχάται. Και ξαφνικά, εκεί μες στο μαύρο σκοτάδι, έλαμψαν κάτασπρα δυνατά φώτα, σαν προβολείς που προσπαθούσαν να φωτίσουν κάτι στο βυθό. Ήταν τόσο εκτυφλωτικά, ώστε ήταν αδύνατον να καταλάβουμε πού ακριβώς ήταν στερεωμένα, αλλά από το λίκνισμά τους 32

33 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 33 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ υποθέσαμε ότι θα πρέπει να ήταν πάνω σε κάποιο καΐ - κι. Δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε ανθρώπους, ούτε τι ακριβώς γινόταν, ακούγονταν όμως πράγματι κάτι απόμακροι μεταλλικοί ήχοι, σαν αλυσίδες ή γερανοί που τραβούσαν κάτι βαρύ. O άνεμος δυνάμωσε ακόμα περισσότερο και ήταν αδύνατον να σταθούμε άλλο εκεί. Φύγαμε σχεδόν τρέχοντας από την υπερένταση, εκτός από τη Νατάσα, η οποία πλέον κούτσαινε! Φτάσαμε αναψοκοκκινισμένοι πίσω από την εκκλησία κι αρχίσαμε να μιλάμε όλοι μαζί. Εεε, ένας ένας! φώναξε ο Πέτρος. Δε βγάζουμε άκρη έτσι. Είναι σίγουρα αρχαιοκάπηλοι. Κάτι έχουν βρει και το ανασύρουν απ το βυθό, είπε ενθουσιασμένη η Φούλα. Αρχαιοκάπηλοι στο νησί! Πού ξανακούστηκε! είπε με ειρωνεία ο Πέτρος. Γιατί, ξανακούστηκαν εξωγήινοι; απάντησε με την ίδια ειρωνεία η Νατάσα. Μπήκα στη μέση, γιατί ο Πέτρος είχε φουντώσει πάλι. Με τους τσακωμούς δε βγάζουμε άκρη. Ηρεμήστε λίγο. Εγώ λέω να ξαναπάμε αύριο το πρωί. Με το φως της ημέρας θα καταλάβουμε καλύτερα τι γίνεται. Και δε μου λες, κυρία έξυπνη, βιάστηκε να μου 33 3 o

34 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 34 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ πάει κόντρα ο Πέτρος, ό,τι κάνουν λες να το κάνουν μέρα μεσημέρι; Άρχισα κι εγώ να θυμώνω. Αυτός ο Πέτρος ήταν α- νυπόφορος. Όχι βέβαια, αλλά μπορεί κάτι να άφησαν πίσω τους που να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Επίσης, πρέπει να βρούμε ένα άλλο μέρος να συζητάμε αυτό το θέμα. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά τόση ώρα που τσακωνόμαστε έχουν μαζευτεί όλα τα μικρά γύρω μας για να ακούσουν τι λέμε. Όλο και κάτι θα μεταφέρουν στους γονείς τους. Έχεις δίκιο, συμφώνησαν όλοι. Ααα, το βρήκα! Μπορούμε να πηγαίνουμε σ ε- κείνη την έρημη παράγκα στο λόφο πάνω από την παραλία, πετάχτηκε ο Αλέξης. Τέλεια ιδέα! φώναξαν κι οι τέσσερις. Ωραία, συναντιόμαστε εκεί αύριο το πρωί και πη - γαίνουμε πάλι στον γκρεμό, είπα. Κι εσένα ποιος σε διόρισε αρχηγό; ρώτησε νευριασμένα ο Πέτρος. Είπα εγώ ότι είμαι αρχηγός; Ήμασταν έτοιμοι ν αρχίσουμε πάλι τις φωνές, αλλά ο Αλέξης απ τη μια και τα κορίτσια απ την άλλη μάς τράβηξαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Μα τέλος πάντων τι πρόβλημα έχει μαζί μου; ρώτησα. 34

35 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 35 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Μη στενοχωριέσαι, Έλσα. Ο Πέτρος είναι έτσι με όλους τους Αθηναίους. Για κάποιο λόγο αισθάνεται κατώτερος, είπε η Φούλα. Μα αυτό είναι βλακεία, είπα. Άντε να τον πείσεις. Είναι αγύριστο κεφάλι. 35

36 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 36 Το κότερο και ο αστυφύλακας ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΝΥχΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ. ΚΑΙ Ε - γώ και η Φούλα στριφογυρίζαμε συνέχεια στο κρεβάτι. Το πρωί κοιτάξαμε να τελειώσουμε γρή - γορα με το πρωινό, τα δίδυμα και τη γιαγιά της, που είχε όρεξη για κουτσομπολιό, και φύγαμε με τα ποδήλατα όσο πιο γρήγορα γινόταν. Πήραμε τη Νατάσα από το σπίτι της και τραβήξαμε προς την παραλία. Φυσικά, το μπάνιο ούτε που το σκε - φτήκαμε. Λίγο πριν φτάσουμε στην αμμουδιά, αφήσαμε τα πο - δήλατα και ανεβήκαμε με τα πόδια σ ένα ύψωμα. Στην κορυφή βρισκόταν μια ξεχασμένη παράγκα. Ο ήλιος έκαιγε και σκιά δεν υπήρχε πουθενά. Υπήρχαν τόσο πολλά τζιτζίκια, που μας είχαν ζαλίσει και ευχόμασταν να μπορούσαμε να τα κάνουμε να σταματήσουν. Από την άλλη όμως, τι θέα! Μπροστά μας απλωνόταν το απέραντο γαλάζιο και ολόκληρη η παραλία. 36

37 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 37 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Πόρτα δεν υπήρχε κι έτσι μπήκαμε κατευθείαν μέσα στην παράγκα. Είδαμε ένα παλιό τραπέζι και κάτι μισοσπασμένες καρέκλες, όλα σκεπασμένα με σκόνη. Πόπο, πρέπει να καθαρίσουμε, είπε η Φούλα. Θα αστειεύεσαι βέβαια. Δε φτάνει που ερχόμαστε μέχρι εδώ με τα πόδια, πρέπει να κουβαλάμε και σκούπες και φαράσια; φώναξε η Νατάσα αγκομαχώντας, γιατί, όπως πάντα, φόραγε ακατάλληλα παπούτσια και δεινοπάθησε ν ανέβει. Νατάσα, γιατί δε φοράς αθλητικά παπούτσια; ρώ - τησα. Μα τι λες τώρα; Τα αθλητικά παπούτσια δεν κολακεύουν καθόλου το γυναικείο πόδι! Νατάσα, προσγειώσου επιτέλους. Τι νόμιζες; Ό- τι θα συναντήσεις εδώ πάνω το φωτογράφο του Μarie Claire; της είπε αγανακτισμένη η Φούλα. Μμμ, εσύ καλύτερα μη μιλάς, γιατί δεν έχεις ιδέα από μόδα. Τι είναι αυτές οι σακούλες που κουβαλάς; Η Φούλα, που πάντα φρόντιζε για όλους, είχε φτιάξει σάντουιτς κι είχε φέρει χυμούς. Εγώ δεν πρόκειται να φάω τίποτα. Όλα αυτά παχαίνουν, είπε με περιφρονητικό ύφος η Νατάσα. Εκείνη την ώρα έφτασαν και τ αγόρια. Ιδρωμένοι όπως ήταν, έπεσαν με τα μούτρα στους χυμούς και μετά στο φαγητό. Εγώ κι η Φούλα τους μιμηθήκαμε. Η Νατάσα δήλωσε ότι δε θα υποκύψει στον πειρα- 37

38 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 38 ΕΛΠΙΔΑ ΛΑΜΠΑΚΗ σμό, αλλά είμαι σίγουρη ότι μέσα της ζήλευε απίστευτα. Αφού φάγαμε και συνήλθαμε, ξεκινήσαμε για τον γκρεμό. Ευτυχώς, ο αέρας δεν ήταν τόσο δυνατός. Ό- ταν φτάσαμε στην άκρη, αισθάνθηκα δέος. Στο φως της ημέρας το μέρος ήταν ακόμα πιο τρομακτικό, αφού πλέον φαίνονταν καθαρά το τεράστιο ύψος, τ απότομα βράχια και τα κύματα που χτυπούσαν πάνω τους αφρισμένα. Δεν υπήρχε τίποτα το ύποπτο. Μόνο λίγο πιο ανοιχτά, ώστε να μην κινδυνεύει να πέσει στα βράχια, είχε ρίξει άγκυρα ένα πολυτελές κότερο. Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να ήταν πολύ πλούσιος. Τι περίεργο! είπε ο Πέτρος. Εδώ πέρα δεν έρχονται ποτέ ν αράξουν πλοία. Προτιμούν την άλλη πλευ - ρά του νησιού, που είναι πιο απάνεμη. Λες να έχουν κάποια σχέση μ αυτό που γινόταν εδώ χθες βράδυ; ρώτησε ο Αλέξης. Καλύτερα να περιμένουμε λίγη ώρα, μήπως δούμε κάποια κίνηση, είπα. Ουφ, κάνει πολλή ζέστη, ο ήλιος καίει κι εγώ δεν έβαλα αντηλιακό, γκρίνιαξε η Νατάσα, αλλά σταμάτησε αμέσως, γιατί όλοι την αγριοκοιτάξαμε. Μετά από αρκετή ώρα κι ενώ πάνω στο σκάφος δε φαινόταν η παραμικρή κίνηση, βγήκε από την πίσω με - ριά του ένα φουσκωτό. Πηδώντας πάνω στα κύματα, πλησίασε στο μέρος όπου την προηγούμενη νύχτα είχαμε δει τα περίεργα φώτα. Έκανε δυο τρεις κύκλους 38

39 PERIPETEIA STO AIGAIO sel_d_layout 1 13/05/2010 2:34 μ.μ. Page 39