Λαϊκή απαίτηση η διακοπή των σχέσεων της χώρας μας με το φασιστικό κράτος του Ισραήλ

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Λαϊκή απαίτηση η διακοπή των σχέσεων της χώρας μας με το φασιστικό κράτος του Ισραήλ"

Transcript

1 δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) Σάββατο 19 Ιούλη 2014 χρόνος 32ος φ Ενώ αγριεύουν οι αντιθέσεις και η επίθεση στους λαούς Ανάγκη των μαζών είναι να σπάσει ο φαύλος κύκλος της υποταγής-υποχώρησης Ρυθμιστικά και άλλα σχέδια Εξαρτημένος ελληνικός καπιταλισμός: - Οικόπεδα σε καλή τιμή - Τσιμέντο να γίνει - Άμεση κερδοφορία για το κεφάλαιο - Φθηνό εργατικό δυναμικό σελ «Μικρή ΔΕΗ» Συνεχίζεται το μεγάλο φαγοπότι Αναδείχθηκαν άλλη μια φορά οι διαθέσεις και οι δυνατότητες των εργαζομένων, έστω τμημάτων τους, που θα μπορούσαν όμως να αναδειχθούν σε «ατμομηχανή» που θα τραβούσε και τους υπολοίπους, να αντισταθούν στη χειροτέρευση των εργασιακών τους σχέσεων αλλά και συνολικά του λαού να βγει στους δρόμους και να υπερασπιστεί αυτά που ο ίδιος έχει χτίσει και κατακτήσει. σελ. 8 δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» λένε συχνά οι πολιτικοί ιθύνοντες του συστήμα- «Στη τος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Απέδειξαν ακόμα μια φορά ότι (και πώς) το εννοούν με τις πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις που εφάρμοσαν για να υλοποιήσουν το ξεπούλημα της «μικρής ΔΕΗ», κόβοντας και ράβοντας τη σύνθεση και τους κανονισμούς του κοινοβουλίου (τους) καταπώς χρειαζόταν η κυβέρνηση Σαμαρά, για να ψηφιστεί και χωρίς απώλειες από το κυβερνητικό στρατόπεδο το σχετικό νομοσχέδιο. Και ταυτόχρονα φρόντισαν να κηρυχθεί «παράνομη» η απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ και ακόμα μια φορά να μοιράσουν φύλλα επίταξης στους εργαζομένους. «Όλα καλά» λοιπόν και πάμε για τα επόμενα! Τον αιγιαλό και συνολικά το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου της χώρας. Το κλείσιμο των εργοστασίων ζάχαρης (αυτών που απέμειναν), με 170 εργάτες τους να πετιούνται στον δρόμο και 200 χιλιάδες στρέμματα, από τα συνολικά 250 χιλιάδες στρέμματα με ζαχαρότευτλα, που καλλιεργούνταν μέχρι πριν από πέντε χρόνια σε Σέρρες, Ορεστιάδα και Ημαθία, να εγκαταλείπονται χέρσα και οι καλλιεργητές τους να οδηγούνται στην εξαθλίωση και στην απόγνωση. Το Ασφαλιστικό, δηλαδή ό,τι απέμεινε από τις κατακτήσεις του λαού σε σύνταξη και ασφάλιση, που είναι σοβαρό «αγκάθι και πρόβλημα» (του συστήματος), και πρέπει να κατεδαφιστεί ολοκληρωτικά και άμεσα συνέχεια στη σελ. 2 Αξιολόγηση Ποιος θα κάνει πίσω τελικά; Επιμένουμε, συνεπώς, ότι η γραμμή της απειθαρχίας ανυπακοής που πίσω της έχει στοιχηθεί σχεδόν το σύνολο των πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων (της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης) πολύ σύντομα θα δείξει τα όριά της (άσε που «διαρροές» ήδη υπάρχουν), όπως έγινε ένα προηγούμενο διάστημα και στην εκπαίδευση. σελ. 7 Ουκρανία Οι κίνδυνοι της επόμενης μέρας Γνωρίζοντας τη φύση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ξέρουμε πόσο ισχυρή είναι στα πλαίσιά τους η αναζήτηση «λύσεων» με στρατιωτικά-πολεμικά μέσα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που τέτοιου είδους ανησυχίες εκφράζονται και μέσα από αστικά ΜΜΕ που γενικά απέφευγαν να αναφέρονται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. σελ Ισραηλινές θηριωδίες ναζιστικού τύπου ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης Λαϊκή απαίτηση η διακοπή των σχέσεων της χώρας μας με το φασιστικό κράτος του Ισραήλ σελ ο Κάμπινγκ Αγωνιστικών Κινήσεων και Μαθητικής Αντίστασης 30 Ιούλη - 8 Αυγούστου Νάξος Camping «Μάραγκας» σελ. 15

2 2 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Ενώ αγριεύουν οι αντιθέσεις και η επίθεση στους λαούς Ανάγκη των μαζών είναι να σπάσει ο φα λος κ κλος της υποταγής-υποχώρησης Συνέχεια από τη σελ. 1 «Όλα καλά», αφού μας έρχονται και τα πολλά εκατομμύρια τουριστών και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν «διαφυγόντα κέρδη» για τους μεγαλοκαρχαρίες της λεγόμενης τουριστικής βιομηχανίας. Γιατί από τη μια στις μεγάλες τουριστικές μονάδες αλλά όχι μόνο στις μεγάλες έχει επιβληθεί καθεστώς εξόντωσης και απλήρωτης δουλειάς των εργαζομένων, μια πραγματική κατάσταση δουλείας. Και ταυτόχρονα, με βάση τον έλεγχο των όρων ροής και διαμονής των τουριστών, οι μικρομαγαζάτορες του χώρου δεν εισπράττουν ούτε ψίχουλα από αυτή την «επιτυχία» και οδηγούνται και αυτοί σε λουκέτα. Έτσι η «επιτυχία» της αυξημένης τουριστικής ροής όχι μόνο δεν μείωσε τα ιλιγγιώδη ποσοστά της ανεργίας, αλλά αποτελεί και εργαλείο εφαρμογής των πιο άγριων αντεργατικών μέτρων και συγκέντρωσης του πλούτου σε ακόμα λιγότερα χέρια. Αντιδραστικές διεργασίες και προετοιμασίες Παρ όλα αυτά «τα καλά», το σύστημα, η κυβέρνησή του, οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις κάθε άλλο παρά ήσυχες και ησυχασμένες είναι! Αντίθετα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα σύνολο διεργασιών ανασυγκρότησης-ισχυροποίησης των δυνάμεων και των κομμάτων του συστήματος και ταυτόχρονα το σύστημα προετοιμάζει νέα δεσμά στα βασικά δικαιώματα πάλης και διεκδίκησης των εργαζομένων και του λαού. Έχουν σοβαρούς λόγους να μην εφησυχάζουν, να επιχειρούν να αναδιαμορφώσουν σε ακόμα πιο δεξιά και αντιδραστική κατεύθυνση τα κόμματά τους και να θωρακίζουν από κάθε άποψη το σύστημα που υπηρετούν. Πρώτον, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να «ξεμπερδέψουν» με τον λαό! Η εκτίμηση των δυνάμεων του συστήματος είναι πολύ διαφορετική, αντιδιαμετρική, από αυτήν που επικρατεί στην εν γένει Αριστερά για τον λαό «που δεν καταλαβαίνει», «δεν τραβάει» κ.ο.κ. Ξέρουν ότι είναι αγεφύρωτες οι αντιθέσεις που χωρίζουν τους εργάτες και τον λαό από τη μια, με τους ιμπεριαλιστές και την ντόπια πλουτοκρατία από την άλλη. Έχουν επίγνωση ότι η πολιτική που προωθούν και υπηρετούν, ιδιαίτερα τα τέσσερα τελευταία χρόνια, έχει βαθύνει πολύ περισσότερο το ταξικό χάσμα, έχει οδηγήσει στη φτώχεια, στην ανεργία και στην εξαθλίωση τεράστιες λαϊκές μάζες, έχει καταβυθίσει πολύ μεγάλα τμήματα των μικρομεσαίων στρωμάτων. Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι η πολιτική που εφαρμόζουν δεν φέρνει και δεν πρόκειται να φέρει καμιά «ανάκαμψη» ή έστω ανακούφιση για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα, αντίθετα θα συσσωρεύσει νέα δεινά και αδιέξοδα στη ζωή τους. Ενώ λοιπόν συνεχίζουν την ξεδιάντροπη προπαγάνδα που κάνει το μαύρο άσπρο, ενώ εντείνουν τις συκοφαντίες και τα κύματα ύβρεων για τους συνταξιούχους, τους εργαζομένους στο Δημόσιο, για κάθε δικαίωμα και κατάκτηση του λαού και της νεολαίας, ξέρουν ταυτόχρονα ότι όλα αυτά δεν αρκούν. Εξάλλου το πρόβλημα αυτό το αντιμετώπισαν ήδη πολλές φορές τα τελευταία χρόνια όταν αποφάσισαν όπως και τώρα με τη ΔΕΗ να καταφύγουν στον βούρδουλα, στην ανοιχτή και άγρια καταστολή, στις διώξεις, ακόμα και φυλακίσεις αγωνιστών και εργαζομένων, στις απαγορεύσεις πορειών, στις επιστρατεύσεις απεργών. Το σύστημα φοβάται τον λαό και τη δύναμή του, ακόμα και σήμερα που βρίσκεται πολιτικά, ιδεολογικά και οργανωτικά αφοπλισμένος εξ αιτίας της κυριαρχίας της Αριστεράς της υποταγής και του συμβιβασμού και της συνακόλουθης κατάρρευσης ουσιαστικά της οργανωμένης πάλης του και του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος. Γι αυτό παίρνει τα μέτρα του. Γι αυτό προετοιμάζει την απαγόρευση ουσιαστικά των απεργιών και επιδιώκει να βάλει στον γύψο συνολικά τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα των εργαζομένων να συνενώνονται, να έχουν τα δικά τους σωματεία και μέσα από αυτά και με αυτά να αναπτύσσουν την πάλη τους και τους αγώνες τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για να διεκδικήσουν νέες κατακτήσεις. Δεύτερον, η μεγαλοαστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό ξέρουν ότι βρίσκονται σε μια χώρα, σε μια περιοχή και σε μια περίοδο που ακόμα και στην κυριολεξία μυρίζει μπαρούτι! Είμαστε κυκλωμένοι από γραμμές αίματος που ρέει στη Γάζα και σε όλη τη Μ. Ανατολή, μέχρι την Ουκρανία. Σε μια περιοχή που συνωστίζονται οι μεγάλες αντιθέσεις των δυνάμεων που διαγκωνίζονται για την «ιδιοκτησία» του κόσμου, σε έναν πόλεμο που ολοένα αγριεύει. Είναι οπωσδήποτε πόλεμος οικονομικός και πολιτικός, με διαρκώς νέα και κλιμακούμενα επεισόδια σαν το τελευταίο, με τα θηριώδη πρόστιμα που αποφάσισαν οι ΗΠΑ για μια σειρά ευρωπαϊκές τράπεζες ως αντίποινα στις συμφωνίες που οι χώρες τους κάνουν με τον μεγάλο ανταγωνιστή τους, τη Ρωσία! Ή σαν τον «πόλεμο πρακτόρων» που έχει ξεσπάσει μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, με επίδικο πάλι τα ζητήματα των μεγάλων ανταγωνισμών στην περιοχή. Προέκταση αυτής της αντιπαράθεσης ίσως και να είναι στην Ελλάδα της διπλής δυτικής εξάρτησης το «δίκτυο Σνόουντεν», όπως ονομάζει το «Βήμα» της 13/7 τους πράκτορες που αλωνίζουν αντιπαρατιθέμενοι στη χώρα για λογαριασμό των δυτικών ιμπεριαλιστών. Όμως ο ανταγωνισμός αυτός των μεγάλων φονιάδων δεν τους αρκεί, δεν μπορεί να μείνει μόνο στο πολιτικό-οικονομικό επίπεδο, όπως ήδη δείχνουν πολλά δεδομένα και πάνω από όλα η Ουκρανία. Οξύνεται και αναζητεί την ολοκλήρωσή του στις θερμές, στρατιωτικές, πολεμικές αναμετρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο και με τη χώρα ήδη βουτηγμένη ως τον λαιμό στα στρατιωτικοπολιτικά σχέδια των ΗΠΑ (Σούδα, ελληνοισραηλινός άξονας), χώρα-πλατφόρμα της επέκτασης των Αμερικανονατοϊκών και με υποθηκευμένα όλα τα λεγόμενα εθνικά θέματα στην ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία, γίνεται φανερό πως το παραπέρα τέντωμα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων μπορεί να έχει τέτοιες επιπτώσεις που να κάνει την διελκυστίνδα ΔΝΤ - Γερμανίας για τη ρύθμιση του «χρέους» να μοιάζει με παιδικό παιχνίδι! Το υπεραντιδραστικό μανιφέστο του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Παπαδόπουλου, που σημαίνει συναγερμό στον πολιτικό προσωπικό, με σαφείς αναφορές στην αλλαγή του ιμπεριαλιστικού πλαισίου στην περιοχή και όσα αυτό σημαίνει για την ίδια τη χώρα, αποτελεί μια ακόμα σαφή ένδειξη πως ο αστικός πολιτικός κόσμος βρίσκεται σε μεγάλη αναταραχή και ατελείωτα πηγαινέλα μεταξύ πρεσβειών και απαιτήσεων των προστατών του. Εν όψει αυτών των ζητημάτων, βράζουν τα κομματικά και πολιτικά καζάνια του συστήματος, επιδιώκοντας να μαγειρέψουν ανασυγκροτήσεις, να απαντήσουν στα ήδη μεγάλα προβλήματα του πολιτικού συστήματος και να προετοιμαστούν για τις ανάγκες που έρχονται. Το στρίμωγμα της κυβέρνησης αλλά και συνολικά της αστικής τάξης με τα «κόκκινα δάνεια», που οι ιμπεριαλιστές χρησιμοποιούν ως εργαλείο για μια νέα εφόρμηση στον χώρο των τραπεζών, δείχνει πως ο Σεπτέμβρης και η νέα έλευση της τρόικας όχι μόνο δεν θα φέρουν τις «φοροελαφρύνσεις» που υπόσχεται η κυβέρνηση, αλλά, αντίθετα, θα φορτώσουν παραπέρα με απαιτήσεις το βαρύ τοπίο. Εξάλλου και οι καβγάδες που έχουν ξεσπάσει εντός της ΕΕ (στη σύνοδο κορυφής οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να διαμορφώσουν συμφωνία για τα πρόσωπα των «θεσμών και των οργάνων» του ιμπεριαλιστικού συνασπισμού) την ένταση των τρικυμιών μαρτυρούν και προμηνύουν. «Όλα καλά» και κατά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ! Το «όλα καλά» φαίνεται όμως πως ισχύει και για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εμφανίζεται ικανοποιημένη με την «απάντηση» που δόθηκε στην κυβερνητική επέλαση στο ζήτημα της «μικρής ΔΕΗ»! Γιατί λένε «δημιουργήθηκε μέτωπο», αφού περισσότεροι από 120 βουλευτές ζητούσαν συζήτηση για δημοψήφισμα! Το ότι δεν υπήρξε ούτε ίχνος προσπάθειας να σπάσει η επιστράτευση των απεργών και βέβαια το ότι πέρασε το ξεπούλημα, με όσα αυτό σημαίνει για τους εργαζομένους της ΔΕΗ και τον λαό συνολικά, προφανώς καθόλου δεν τους απασχολεί. Πρόκειται εδώ για άλλο ένα χοντρό και χαρακτηριστικό δείγμα μιας πολιτικής γραμμής και αντίληψης που δηλητηριάζει και παραλύει τον λαό, αναπαράγοντας και ενισχύοντας ταυτόχρονα την απογοήτευση και την ηττοπάθεια. Της πολιτικής γραμμής δηλαδή που εμφανίζει την υπόθεση της αντίστασης και της ανατροπής της πολιτικής του συστήματος, ως ζήτημα που ο λαός πρέπει να το αναθέσει στους εκπροσώπους του και που η ολοκληρωμένη λύση του θα υπάρξει με την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» που θα έχει ως κορμό της τον ΣΥΡΙΖΑ ή ίσως και αυτοδύναμο τον ΣΥΡΙΖΑ! Αυτή η γραμμή και αντίληψη είναι δυστυχώς κρατούσα και κυρίαρχη σε όλο το φάσμα των δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά. Χωρίς τον ξετσίπωτο κυβερνητισμό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με άλλους όρους και περιτυλίγματα («λαϊκή εξουσία», «μεταβατικό πρόγραμμα»), οι ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμφωνούν και συνδράμουν στο βασικό, στον πυρήνα αυτής της αντίληψης. Στο κράτημα του λαού έξω από την υπόθεση της μαζικής αντίστασης και πάλης. Πώς; Αρνούμενοι την ανάδειξη μετώπων πάλης, αρνούμενοι τη λογική και την πρακτική της κοινής δράσης και την ανάγκη ανάπτυξης μαζικών και μαχητικών αγώνων εδώ και τώρα, στο όνομα μιας σειράς «προϋποθέσεων» που «πρέπει να πληρούνται» και όπως αυτές πηγάζουν από τις κατασκευές της «λαϊκής εξουσίας» και του «μεταβατικού προγράμματος». Έτσι ο πραγματικός ταξικός και πολιτικός συσχετισμός διαρκώς θα χειροτερεύει για τον λαό, καμιά πραγματική προϋπόθεση για τα παραπέρα βήματα του κινήματος δεν θα χτίζεται και θα ενισχύονται εντός του κόσμου και του δυναμικού που αναφέρεται στην Αριστερά οι ακόμα πιο δεξιόστροφες λογικές. Αυτός ο φαύλος κύκλος της υποταγής και της ολοένα μεγαλύτερης υποχώρησης που δεν κρύβεται πια όσες εικονικές ανυπακοές και ρήξεις να ντυθεί, όσες πλήρεις αρνήσεις στην «ΕΕ και το κεφάλαιο» και να ορκιστεί, έχει βαθιές και στον χρόνο πολιτικές, ιδεολογικές ρίζες και καταβολές. Είναι όμως ανάγκη των μαζών να σπάσει αυτός ο κύκλος. Είναι ανάγκη, συνειδητοποιώντας πιο ολοκληρωμένα τις θηριωδίες που κυκλώνουν τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής και του πλανήτη, να πάρουν ορμή και ώθηση οι προσπάθειες που επιδιώκουν ρήγματα στον φαύλο κύκλο της υποταγής, ενίσχυση των όρων για να ξεδιπλωθεί η μαζική αντίσταση, πάλη και διεκδίκηση. Προλεταριακή Σημαία Κωδ.3112 Εκδόσεις ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ, Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Διευθύνεται αϖό Συντακτική Εϖιτροϖή Εκδότης: Γρ. Κωνσταντόϖουλος Υϖεύθυνος Σύνταξης: Β. Σαµαράς Εδρα: Γραβιάς 10-12, Αθήνα, Τηλ: simea@kkeml.gr Θεσ/νίκη, Εγνατία 126 Τηλ: cpgmlthe@the.forthnet.gr

3 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 3 "Μαύροι", "μπλοκάκηδες", "μισοαπασχολούμενοι" οι "αόρατοι" εργαζόμενοι Ευέλικτους, υποταγμένους, άβουλους, απλήρωτους, πλέον και "αόρατους" θέλει τους εργαζόμενους το σύστημα. Αυτή είναι η ορολογία που χρησιμοποιεί το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) για να περιγράψει τους εργαζόμενους που δουλεύουν "μαύρα", με "μπλοκάκι" ή με πραγματικό ωράριο μεγαλύτερο του δηλωμένου. Οι τελευταίες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ανασφάλιστους εργαζόμενους της πρώτης κατηγορίας, που παρέχουν εξαρτημένη μισθωτή εργασία αλλά αναγκάζονται να πληρώνονται με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών σαν ελεύθεροι επαγγελματίες και που εργάζονται με πλήρες ωράριο αλλά έχουν δηλωθεί ως μερικής απασχόλησης. Στο σύνολο: ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στην Ελλάδα δουλεύουν "απογυμνωμένοι" από κάθε εργατική κατάκτηση που παραμένει κατοχυρωμένη στην -όποια έχει απομείνει- εργατική νομοθεσία. Κι αυτό συμβαίνει παρά τη θεαματική "ευελιξία", ως προς τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που έχει επιδείξει (και) αυτή η νομοθεσία, ειδικά τα τελευταία χρόνια των απανωτών μνημονίων. Παρά δηλαδή το γεγονός ότι οι υποχρεώσεις της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους είναι σχεδόν μηδαμινές, αποδεικνύεται και στην πράξη ότι η πραγματική πρόθεση του κεφαλαίου είναι η σύγχρονη δουλεία, με εργαζόμενους που ούτε θα έχουν ούτε θα διεκδικούν το παραμικρό δικαίωμα. Αυτή είναι η δύναμη (παράλληλα με την αδυναμία του εργατικού κινήματος να αντισταθεί) που οδηγεί σε αύξηση της "ελαστικής" εργασίας. Από την ανασφάλιστη-αδήλωτη εργασία ως την ημιαπασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία, από τα "μπλοκάκια" ως τις "εργολαβίες" και τους "ενοικιαζόμενους", το κοινό χαρακτηριστικό των "νέων" εργασιακών σχέσεων του σύγχρονου μεσαίωνα είναι η αμφισβήτηση των εργατικών κατακτήσεων, είτε αυτές καταγράφονται στη νομοθεσία είτε σε συλλογικές συμβάσεις, και συνολικά της πλήρους και σταθερής δουλειάς με δικαιώματα. Η υποκρισία του συστήματος απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα είναι διπλή: από τη μια μεριά, το ίδιο το σύστημα εφαρμόζει πολιτικές που ενθαρρύνουν κάθε μορφή "ελαστικής" εργασίας, έχοντας μάλιστα καταγράψει αυτή την κατεύθυνση ως στρατηγικής σημασίας επιλογή σε μια σειρά από αποφάσεις, διακρατικές συμφωνίες, οδηγίες κ.ο.κ. Από την άλλη, οι συνεχείς αλλαγές των σχετικών νόμων τείνουν να εξομοιώσουν τη δηλωμένη με την αδήλωτη εργασία, κατεδαφίζοντας κατακτήσεις δεκαετιών, τόσο σχετικά με τους όρους δουλειάς (μισθός, ωράριο, άδειες, απολύσεις κτλ.) όσο και σε ό,τι αφορά δικαιώματα που απορρέουν από τη δουλειά (περίθαλψη, σύνταξη, επίδομα ανεργίας κτλ.). Η επίσημη προπαγάνδα του συστήματος και των απολογητών του υποστηρίζει ότι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων θα οδηγήσει σε μείωση της ανεργίας (για μείωση της φτώχειας ούτε τολμάνε να μιλήσουν, φυσικά). Εδώ και περίπου ένα χρόνο, ο υπουργός Εργασίας "πανηγυρίζει" για την αύξηση των προσλήψεων, υποστηρίζοντας ότι αποδεικνύει και την ελάττωση της ανασφάλιστης εργασίας και τη μείωση της ανεργίας. Η πραγματικότητα είναι ότι οι αυξημένες προσλήψεις που παρατηρήθηκαν στα τέλη του 2013 και τις αρχές του 2014 οφείλονται εν μέρει στα κακόφημα προγράμματα προσωρινής απασχόλησης του ΟΑΕΔ. Όπως έχουμε ξαναγράψει, οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα στις τρισάθλιες συμβάσεις που αναγκάζονται να υπογράψουν χαρακτηρίζονται ως "ωφελούμενοι", αλλά στα στατιστικά καταμετρούνται βολικά ως "εργαζόμενοι". Το δεύτερο γεγονός που οδήγησε στην αύξηση των προσλήψεων, με αντίστοιχη αύξηση των αποχωρήσεων, είναι η κατεύθυνση αντικατάστασης του εργατικού δυναμικού με νέο, όχι απαραίτητα ηλικιακά νεώτερο, αλλά χωρίς τις προηγούμενες εργασιακές σχέσεις: μισθούς και επιδόματα πολυετίας, πλήρες ωράριο, συλλογικές συμβάσεις (ή έστω την ανάμνησή τους), ιστορία κινητοποιήσεων και αγώνων. Έτσι εξηγείται και η διατήρηση της ανεργίας στα ίδια υψηλά ποσοστά ή και ακόμα υψηλότερα. Είναι αλήθεια ότι η φυσική τάση του κεφαλαίου είναι η εξαθλίωση των εργαζόμενων, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο για τη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τους δύναμης. Άλλο τόσο είναι, όμως, αλήθεια ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται αδιάκοπα, όσο κι αν το σύστημα θέλει να μην τη "βλέπει". Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα της τυπικής σχέσης εργασίας τους, έχουν κάθε λόγο να υπερασπιστούν την ίδια τη ζωή τους, να αγωνιστούν για πλήρη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Να οργανωθούν και να διεκδικήσουν συλλογικά καλύτερους όρους δουλειάς και ζωής, να βελτιώσουν τη θέση τους και να μειώσουν το επίπεδο της εκμετάλλευσης, μέχρι να καταργήσουν την ίδια την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αποψη Με ωμό και προκλητικό τρόπο εκδηλώνεται πλέον η κυβερνητική επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Σε καθημερινή σχεδόν βάση αποδεικνύεται ότι οι προ πολλού ανακοινωμένες «αναγκαίες παρεμβάσεις» στην εργατική νομοθεσία, δηλαδή στο συνολικό νομικό πλαίσιο που αφορά τα εργατικά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση, έχουν ατύπως -αλλά με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο- μπει σε εφαρμογή στην πράξη. Αυτές οι «αναγκαίες παρεμβάσεις» αφορούν τα πάντα, όμως αυτό που ενδιαφέρει τις δυνάμεις του συστήματος πρώτα και κύρια είναι το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τις απεργίες. Η πρόσφατη επικαιρότητα βρίθει από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις που άμεσα ή έμμεσα περιστέλλουν το δικαίωμα στην απεργία: - Η απεργιακή κινητοποίηση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική από τα αστικά δικαστήρια και η κυβέρνηση ενεργοποίησε άμεσα τη φασιστικής έμπνευσης επιστράτευση. - Η απεργία-αποχή από τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την «αξιολόγηση» και το νόμο 4250/2014 στην οποία κάλεσε η ΑΔΕΔΥ τους δημοσίους υπαλλήλους κρίθηκε παράνομη από τα δικαστήρια μετά από την προσφυγή του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης (Εσωτερικών). - Η πρωτόδικη απόφαση που δικαίωνε τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών ανατράπηκε από την επόμενη απόφαση του Αρείου Πάγου. Το σκεπτικό του Αρείου Πάγου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να σταθεί η κυβέρνηση απέναντι στους αγώνες που ξεδιπλώνονται. - Οι απεργοί καθηγητές επιστρατεύτηκαν προκειμένου να σταματήσουν την απεργία τους το Μάη του Οι απεργοί ναυτεργάτες μετά από μόλις 6 μέρες απεργίας μπήκαν και αυτοί σε καθεστώς επιστράτευσης το Φλεβάρη του Οι εργαζόμενοι σε Μετρό, ΗΣΑΠ και Τραμ εξακολουθούν να είναι σε καθεστώς επιστράτευσης από το Γενάρη του Η μεγαλειώδης απεργία των χαλυβουργών έληξε με τη βίαιη επέμβαση των ΜΑΤ ύστερα από προσωπική παρέμβαση του ίδιου του Σαμαρά, αμέσως μόλις αυτός αναδείχτηκε στην πρωθυπουργία. Αυτός ο μακρύς κατάλογος των «πεπραγμένων» της τωρινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων αποτελεί μία τρανή απόδειξη για το μένος των δυνάμεων του συστήματος απέναντι στο όπλο της απεργίας. Πρόκειται για μένος απόλυτα δικαιολογημένο, πολιτικά και ιδεολογικά. Πολιτικά, γιατί δημιουργεί όρους πραγματικής πίεσης, με συλλογικό και μαζικό τρόπο των εργαζομένων απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Μπορεί να μπλοκάρει μηχανισμούς, να καθυστερήσει την παραγωγή και να «στριμώξει» σε πραγματική, υλική βάση τις δυνάμεις του συστήματος. Ιδεολογικά, γιατί αναδεικνύει την πραγματική ουσία της εκμετάλλευσης σε αυτήν την κοινωνία. Αναδεικνύει ποιος παράγει τον πλούτο, ποιες είναι οι πραγματικές, ζωντανές, παραγωγικές δυνάμεις και ποιοι παρασιτοζωούν σε βάρος τους. Γι αυτό και όσοι λοιδορούσαν και λοιδορούν την απεργία ως «παρωχημένη μορφή» υπηρετούν τη συνθηκολόγηση και την υποταγή. Αυτό το μένος δεν μπορεί να κρυφτεί. Από τη μια, οι πιέσεις των ιμπεριαλιστών για ταχεία εφαρμογή όλο και πιο αντιδραστικών μέτρων και, από την άλλη, η διευρυνόμενη αγανάκτηση στις εργαζόμενες μάζες που βιώνουν τη βίαιη περιστολή των δικαιωμάτων και του εισοδήματός τους, αναγκάζουν τα ντόπια κυβερνητικά επιτελεία να καταφεύγουν ολοένα και περισσότερο στη βίαιη καταστολή των εργατικών αγώνων και των απεργιών. Είναι και αυτή μία από τις εκφράσεις της συνεχούς και εντεινόμενης φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής. Είναι και αυτή μία απόδειξη της αυξανόμενης αδυναμίας του συστήματος να πείσει τις μάζες και να αποσπάσει τη συναίνεσή τους. Επομένως, η επιλογή τους να ενεργοποιήσουν ένα πιο ασφυχτικό πλαίσιο γύρω από τις απεργίες είναι μια πραγματική ανάγκη για το σύστημα αυτό. Το πρόσχημα περί προσαρμογής με την ευρωπαϊκή εμπειρία αποτελεί απλώς ένα κακόγουστο ανέκδοτο που δεν πείθει κανέναν. Ωστόσο, δεν θα πτοηθούν από το εάν δεν καταφέρουν να πείσουν. Γιατί γνωρίζουν ότι ο ταξικός συσχετισμός τους επιτρέπει να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Στη βάση αυτού του συσχετισμού εφορμούν με τέτοια μανία στις εργατικές κατακτήσεις. Στοιχείο αυτού του αρνητικού ταξικού συσχετισμού είναι και η κατάσταση των συνδικάτων. Στην περίοδο της συνολικής επίθεσης που έχουν εξαπολύσει το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός ενάντια στην εργατική τάξη, η απαίτηση για συνδικάτα σε θέση μάχης, ικανά να σηκώσουν το βάρος της σύγκρουσης και να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από τα σημερινά συνδικάτα, από τις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Η πολλαπλά καταγραμμένη αδυναμία τους να απαντήσουν στην επίθεση αυτή δεν αφορά μόνο την οργανωτική τους αποσυγκρότηση. Αφορά το σύνολο της πολιτικής και ιδεολογικής βάσης στην οποία κινούνταν τις προηγούμενες δεκαετίες: τη βάση της συνδιαλλαγής των λεγόμενων «κοινωνικών εταίρων», τη βάση της ανάθεσης από τους εργαζόμενους προς τους Χτυπούν το δικαίωμα στην απεργία! Πιο επιτακτική η ανάγκη ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος συνδικαλιστές, τη βάση των μικροπαραχωρήσεων που είχε τη δυνατότητα να κάνει το σύστημα. Σε αυτή τη βάση αναδείχτηκαν τα στρώματα του εργατοπατερισμού τα οποία συνεχίζουν να κάθονται στο σβέρκο των εργαζομένων και τα οποία καλούνται -τρομάρα τους!- να οργανώσουν τις σημερινές αντιστάσεις. Οι συλλογικές συμβάσεις είναι ουσιαστικά καταργημένες και ο αγώνας για την επαναδιεκδίκησή τους αποδεικνύεται πολύ δύσκολος. Τώρα, σειρά έχουν οι απεργίες. Και το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα είναι πλέον ο ρόλος που προορίζει το σύστημα για αυτά τα συνδικάτα και τα στρώματα των εργατοπατέρων. Μέχρι σήμερα, για παράδειγμα, η ΓΣΕΕ αν είχε κάτι να κομπάζει, αυτό ήταν ότι υπέγραφε τη Γενική Συλλογική Σύμβαση (αυτό πλέον ουσιαστικά μας τελείωσε) και ότι κήρυττε γενικές απεργίες. Εάν και αυτό το δικαίωμα της συρρικνωθεί-αποστερηθεί, τότε τι θα της απομείνει; Και το ερώτημα αυτό δεν αφορά μόνο τη ΓΣΕΕ. Ίσως η απάντηση να βρίσκεται σε αυτό που συμβαίνει αυτόν τον καιρό στο Υπουργείο Παιδείας, όπου το σωματείο των εργαζομένων πρωτοστατεί στο να καμφθούν οι διαθέσεις των εργαζομένων για αντίσταση στην αξιολόγηση. Ή στο ρόλο που παίζουν τα εργοδοτικά σωματεία στον ιδιωτικό τομέα, ως εμπόδια στη συγκρότηση πραγματικά ταξικών εργατικών σωματείων. Όπως και να χει το πράγμα, η αστική τάξη και το κεφάλαιο θα κάνουν αυτά που τους συμφέρουν και προς τα εκεί θα επιχειρήσουν να διατάξουν και τους εργατοπατέρες. Για τα συμφέροντα όμως των εργαζομένων, στην πραγματικότητα, αυτού του τύπου ο συνδικαλισμός έχει ήδη κριθεί και πνέει τα λοίσθια. Η ανακοίνωση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ όταν «τα μάζεψε» κρύβοντας την ουρά κάτω απ τα σκέλια ότι «η απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση των απεργών ξεπερνάει τους εργαζόμενους της ΔΕΗ» είναι ενδεικτική. Η δικαιολογία της ΟΛΜΕ ότι δεν επαρκούν οι «όροι και οι προϋποθέσεις» για συνέχιση της απεργίας κόντρα στην επιστράτευση θα μείνει στην Ιστορία. Το ότι οι καθαρίστριες του Υπ. Οικονομικών κάνουν αυτόν το αγώνα μόνες τους, χωρίς τα σωματεία τους να είναι μπροστάρηδες είναι χαρακτηριστικό. Το ότι σωματεία του ιδιωτικού τομέα αποδέχονται και συνυπογράφουν μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων είναι μία οδυνηρή πραγματικότητα. Με αυτόν το συνδικαλισμό η εργατική τάξη δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα μπροστά. Αντίθετα, έχει κάνει πολλά βήματα πίσω. Και θα κάνει πολλά ακόμη, αν οι εργαζόμενοι δεν πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια.

4 4 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Σκάλα Λακωνίας: Απεργία 800 πακιστανών εργατών γης ενάντια στην εξαθλίωση και τις ρατσιστικές επιθέσεις Στις 4 του Ιούλη, 800 πακιστανοί εργάτες που δουλεύουν σε χωράφια πορτοκαλιών και συσκευαστήρια στη Σκάλα Λακωνίας πραγματοποίησαν 3ήμερη απεργία. Οι αιτίες της κινητοποίησής τους βρίσκονται στην υπερεκμετάλλευση που υφίστανται απ τους εργοδότες, στις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους και στην ταξική και ρατσιστική βία που τους ασκείται. Δουλεύουν επί 14 έως 16 ώρες την ημέρα για 20 ευρώ μεροκάματο, ενώ κάθε Παρασκευή που πληρώνονται πραγματοποιούνται εισβολές της αστυνομίας στα σπίτια τους, ξυλοδαρμοί ή αποστολή κάποιων απ αυτούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Ζουν σε «κοτέτσια, αποθήκες ή παραπήγματα μέσα στους πορτοκαλεώνες, χωρίς νερό, ρεύμα και τουαλέτα», όπως κατήγγειλαν. Τους απαγορεύεται επίσης να πάνε σε καφετέριες, στην πλατεία ή στην παραλία. Όχι, δεν μιλάμε για περιστατικά του αμερικάνικου Νότου! Την Κυριακή 6/7 οι απεργοί μετανάστες πραγματοποίησαν και πορεία στον Ευρώτα, όπου αντιμετώπισαν μια άκρως τρομοκρατική και υβριστική στάση απ το δήμαρχο Γρυπιώτη, ο οποίος καλούσε την αστυνομία να τους συλλάβει, καθώς και μια «αντιδιαδήλωση» μπράβων της εργοδοσίας και φασιστών. Με τον ιδρώτα και το αίμα των μεταναστών εργατών τα αφεντικά κάνουν «χρυσές δουλειές», όπως στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας και παντού. Αυτοί δηλαδή που εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν και τους έλληνες εργάτες κι εργαζόμενους. Οι αγώνες κι οι αντιστάσεις των ελλήνων και μεταναστών εργατών κι εργαζομένων πρέπει να δυναμώσουν, να απλώσουν και να ενταθούν. Ενάντια στους κοινούς εχθρούς, ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές, ενάντια στην κυβέρνηση και τους κάθε είδους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς καταστολής και τρομοκράτησης.. Νεκροί και αγνοούμενοι μετανάστες σε ναυάγιο στη Σάμο Ένα ακόμα ναυάγιο σκάφους που μετέφερε μετανάστες ήρθε να προστεθεί σε τόσα άλλα. Την Παρασκευή 11/7, σκάφος ανατράπηκε βορειοδυτικά της Σάμου, με αποτέλεσμα 6 νεκρούς και 17 αγνοούμενους. Οι 5 νεκροί ήταν μετανάστες (ένα μικρό παιδί ανάμεσά τους) κι ένας ακόμα, μάλλον δουλέμπορος που επιχείρησε να σώσει το τομάρι του. Παρά τα κροκοδείλια δάκρυα του Βαρβιτσιώτη, εκφραστή της αντιλαϊκής πολιτικής ενάντια σε Ελληνες και μετανάστες, η πραγματικότητα μιλά για πολλοστή φορά από μόνη της. Μάλιστα, οι σοροί των δύο πρώτων νεκρών παρέμεναν επί 3 ώρες στο λιμάνι, γιατί τα γραφεία τελετών δεν τους παραλάμβαναν καθώς δεν είχαν πληρωθεί για ένα άλλο ναυάγιο, αυτό της 5ης Μάη δημοκρατικά δικαιώματα Αλληλεγγύη στους τούρκους και κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες! Πολύ σοβαρό περιστατικό πολιτικής δίωξης Ξανά στο προσκήνιο οι παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων Ησύλληψη στις 26/6 των αγωνιστών πολιτικών προσφύγων απ την Τουρκία και το Κουρδιστάν, Σερίφ Τουρούντς (Ερκάν), Χαρικά Κιζίλκαγια και Φαντίκ Αντιγιαμάν, γνωστών για την πλούσια πολιτική και κοινωνική τους δράση στη χώρα μας και μελών της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, δεν αποτελεί απλά και μόνο ένα ακόμα κρούσμα τρομοκράτησης απέναντι στους αγωνιστές αυτούς, μέρος της συνολικότερης φασιστικοποίησης της κυρίαρχης πολιτικής που ασκείται απέναντι και στον ελληνικό λαό. Το ένταλμα σύλληψής τους, αναφέρει μεταξύ άλλων, πως «παρείχαν κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά και ακίνητα, σε τρομοκρατική οργάνωση» (έτσι έχει χαρακτηριστεί η οργάνωση DHKP/C απ το Συμβούλιο της Ευρώπης, για λογαριασμό της οποίας κατηγορούνται ότι δρούσαν), «προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της δράσης της». Η πραγματοποίηση δηλαδή μιας καμπάνιας οικονομικής ενίσχυσης προς όφελος μιας οργάνωσης που μπορεί να χαρακτηριστεί απ το σύστημα και τους ιμπεριαλιστές ως «τρομοκρατική» ποινικοποιείται χωρίς πολλά πολλά, και με βαρύ κατηγορητήριο μάλιστα. Στο ένταλμα για τον Ερκάν, σε άλλο σημείο αναφέρεται πως «παρείχε ουσιώδεις πληροφορίες προς την τρομοκρατική οργάνωση» ή ακόμα και «υποστήριξη, συλλογή πληροφοριών και οποιασδήποτε βοήθειας». Ποινικοποιήθηκε ακόμα και η σχέση με «πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστικά σωματεία που δρουν νόμιμα στην Ελλάδα», που γίνεται, σύμφωνα με το ένταλμα, για τους παραπάνω σκοπούς. Εδώ λοιπόν δεν έχουμε σύλληψη και κατηγορητήριο βάσει κάποιων «αξιόποινων πράξεων» αλλά λόγω της ίδιας της πολιτικής δράσης! Χωρίς προσχήματα και «περιστροφές». Με το κατηγορητήριο αυτό, μάλιστα, και μετά από απόφαση του ανακριτή της Μυτιλήνης, στις 4 του Ιούλη, οι αγωνιστές αυτοί προφυλακίστηκαν! Εγκαινιάζονται έτσι νέες τακτικές και πρακτικές ποινικοποίησης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενάντια σε κάθε αγωνιστή που αναπτύσσει πολιτική, κοινωνική και συνδικαλιστική δράση. Κι αυτό αποτελεί μια πολύ σοβαρή και επικίνδυνη για το λαό και το λαϊκό κίνημα εξέλιξη, που πρέπει να βρει σθεναρή αντίσταση. Ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης πρέπει ν αναπτυχθεί επίσης για να απαιτήσει ν αφεθούν άμεσα ελεύθεροι οι αγωνιστές αυτοί και να σταματήσει κάθε δίωξη σε βάρος τους! Καλέσματα και πρωτοβουλίες έχει πάρει η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, στα οποία ανταποκρίθηκε και η οργάνωσή μας. Την ίδια στιγμή ο πολιτικός πρόσφυγας Μουσταφά Γιλμάζ, πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών και με προβλήματα υγείας, γνωστός εδώ και 15 χρόνια στο Ηράκλειο, τόσο στο κίνημα όσο και στις αρχές, πραγματοποίησε απεργία πείνας για 29 ημέρες, ζητώντας να σταματήσει η προφυλάκισή του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατείται αφού τον ενέπλεξαν στην υπόθεση της Χίου. Την Τρίτη 8 Ιούλη, εκπρόσωποι της Α.Δ.Α.Ε. (Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών) ακροάστηκαν απ την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Κατά την ακρόαση αυτή, αναφέρθηκε πως παρατηρείται πολύ μεγάλη αύξηση στις παρακολουθήσεις των συνδιαλέξεων των κινητών τηλεφώνων με φορητά μέσα παρακολούθησης από ιδιώτες, χωρίς μάλιστα να γίνεται αυτό αντιληπτό ούτε απ τα δίκτυα των επικοινωνιών. Πίσω βέβαια απ την αοριστία των αναφορών αυτών (κάποιοι ιδιώτες παρακολουθούν κάποιους αποδέκτες, πολιτικά πρόσωπα ή μη), μια «αοριστία» που δεν θα μπορούσε να ναι διαφορετική όταν έχουμε να κάνουμε με αναφορές των λεγόμενων «Ανεξάρτητων Αρχών», φαίνεται ξανά η ύπαρξη, η λειτουργία και η εξέλιξη ενός ολόκληρου συστήματος παρακολουθήσεων που, πέρα απ την όποια άλλη δευτερεύουσα «ιδιωτική» χρήση του, αποτελεί μέρος της λειτουργίας τόσο του κατασταλτικού μηχανισμού του αστικού κράτους όσο και πολύ περισσότερο των μηχανισμών των ιμπεριαλιστών και των πλοκαμιών που έχουν απλώσει στη χώρα μας. Στοιχεία της Α.Δ.Α.Ε., μάλιστα, που αναπαρήγαγε κι ο Βούτσης στη Bουλή -εκφράζοντας και την ανησυχία από πλευράς ΣΥΡΙΖΑμιλούν για αύξηση κατά 40-50% στις «παραγγελίες άρσης απορρήτου» για «υποθέσεις εθνικής ασφάλειας» και 15% για ποινικές υποθέσεις. Από κρατικούς φορείς αυτή τη φορά, όπως η Αντιτρομοκρατική, η Ε.Υ.Π. ή το ΣΔΟΕ. Όταν λοιπόν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Α.Δ.Α.Ε., η εισαγωγή και η διάθεση ενός μηχανισμού παρακολούθησης «δεν ελέγχεται από κανέναν» και «μπορεί να τον αποκτήσει ο οποιοσδήποτε» μετά κι από την απαλοιφή διάταξης του νόμου 4070/2012 για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, γεγονός που δείχνει και το πόσο ευάλωτες είναι οι τηλεπικοινωνίες, φανταστείτε τι γίνεται όταν μιλάμε για τους κρατικούς ή ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Κι όχι μόνο βέβαια σε σχέση με την κινητή τηλεφωνία, αλλά και τη σταθερή και βεβαίως και το διαδίκτυο και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. «Αποδέκτης» των παρακολουθήσεων για το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης είναι κυρίως ο ίδιος ο λαός και κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Αποτελεί μέρος της «θωράκισης» του συστήματος απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό», πέρα απ τις υποκρισίες περί διασφάλισης του απορρήτου, το οποίο θα παραβιάσει όποτε απαιτηθεί, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και της κυριαρχίας του. Πέρα απ αυτό, «αποδέκτες» μπορεί να είναι και στελέχη του ίδιου του πολιτικού προσωπικού του συστήματος. Θυμηθείτε και το «σκάνδαλο των υποκλοπών» του 2004 και 2005, με εμπλοκή της Vodafone και της αμερικανικής πρεσβείας, όπου αναφέρθηκε πως παρακολουθούνταν πάνω από 100 τηλέφωνα επώνυμων παραγόντων, ανάμεσά τους και του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή. Αυτά μάλλον «θυμήθηκε» κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι έθεσε το θέμα στη βουλή. Στο σημερινό πλαίσιο της φασιστικοποίησης, οι κάθε είδους μηχανισμοί παρακολούθησης του λαού θα αναπτύσσουν, θα αναβαθμίζουν και θα διευρύνουν τις δραστηριότητές τους αυτές! Αυτό πρέπει να το έχουν πάντα υπόψη τους οι αγωνιστές, ενώ και η αποκάλυψη πλατιά στο λαό του αντιδημοκρατικού και αντιλαϊκού πλέγματος ελέγχου και παρακολουθήσεων -τόσο γενικά όσο και ειδικά και η αντίσταση σ αυτό πρέπει να αποτελεί σημαντικό μέλημα.

5 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 5 Αθήνα: Μ ε κεντρικό σύνθημα «Η επίθεση συνεχίζεται, η απάντηση στους αγώνες» πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση-συζήτηση της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ. την Πέμπτη 10 Ιούλη στο Πεδίον του Άρεως. Το άνοιγμα της συζήτησης έκανε ο σ. Γ. Βάρλας και ακολούθησε ο σ. Ι. Σταυρίδης με την εισήγηση εκ μέρους της Γραμματείας. Στη συνέχεια αναπτύχτηκε ένας πλούσιος διάλογος και προβληματισμός που κυρίως περιστράφηκε γύρω από τα μέτωπα της επίθεσης, τα μέτωπα πάλης, την ανάγκη ιεράρχησής τους, αλλά και την προσπάθεια να προετοιμαστούν τα επόμενα βήματα της Συνεργασίας. Αυτό που ιδιαίτερα απασχόλησε ήταν με πιο τρόπο μπορεί η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ. να συμβάλει και να πρωτοστατήσει ώστε η «απάντηση στους αγώνες» να αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Το γεγονός ότι το επίκεντρο του προβληματισμού αναζητά τις αιχμές της περιόδου στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται ο λαός και η εργατική τάξη, προσπαθεί να ανιχνεύσει τρόπους και μορφές παρέμβασης στην κατεύθυνση ανάπτυξης των λαϊκών-εργατικών αγώνων, αποτελεί μια σημαντική θετική παρακαταθήκη της Εκδήλωση της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ. Συνεργασίας. Την ίδια στιγμή μάλιστα που ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει οριστικό διαζύγιο με το κίνημα διεκδικώντας την κυβερνητική εξουσία. Που το ΚΚΕ αναχωρεί από τους λαϊκούς αγώνες και τη ταξική πάλη με ελαφρά πηδηματάκια, εντείνοντας μια τροτσκιστική «επαναστατική» φρασεολογία. Που η εξωκοινοβουλευτική αριστερά συριζοποιείται δια μέσου «μεταβατικού προγράμματος», με ή χωρίς «Συμπόρευση». Αυτή λοιπόν η παρακαταθήκη μαζί με τη πολιτική πλατφόρμα, την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντιδιαχειριστική κατεύθυνση και τα βήματα που έχουν γίνει ως τώρα συμπληρώνουν την προίκα που έχει διαμορφωθεί για τη Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ. Ωστόσο το αντιδραστικό πολιτικό τοπίο που διαμορφώθηκε μετά και τις διπλές εκλογές, τα νέα πολιτικά δεδομένα που έχουν παραχθεί και συνολικά η περίοδος που διανύουμε, αντικειμενικά μας φορτώνει με αναβαθμισμένα καθήκοντα. Η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ. πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό και πρωτοπόρο ρόλο στην κατεύθυνση συγκρότησης αγώνων-κινήματος. Και βεβαία δεν μεγαλοπιαστήκαμε. Έχουμε γνώση των αδυναμιών Χανιά: Πρωτοβουλία Αντίστασης στα χημικά και στον πόλεμο Με μαχητικότητα και με ιδιαίτερα θετική αντιμετώπιση από κατοίκους και επισκέπτες των Χανίων πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση ενάντια στην υδρόλυση των χημικών στη Μεσόγειο, που είχε καλέσει η Πρωτοβουλία Αντίστασης την Παρασκευή 11/7. Είχε προηγηθεί, τις προηγούμενες μέρες, με τον πιο αποφασιστικό τρόπο, μαζική καμπάνια συντρόφων και φίλων της Πρωτοβουλίας Αντίστασης στην οποία μοιράστηκαν πάνω από προκηρύξεις, κρεμάστηκαν πανό σε αρκετά σημεία της πόλης και από το πρωί της Παρασκευής λειτούργησε μικροφωνική που κατήγγειλε το έγκλημα που είναι ήδη σε εξέλιξη εδώ και μια βδομάδα μερικά μίλια από τις ακτές της Κρήτης. Η Πρωτοβουλία Αντίστασης οδηγήθηκε να κάνει μόνη της το κάλεσμα αφού μετά από πολύωρη σύσκεψη την Τρίτη 8/7 στο Ε.Κ.Χ. το ανοικτό συντονιστικό αρνήθηκε πεισματικά να δεχτεί τη διοργάνωση με όρους κοινής δράσης μαζικού συλλαλητηρίου στο κέντρο της πόλης. Στη σύσκεψη μπήκε από την πλευρά μας η ανάγκη του μαζικού λαϊκού ξεσηκωμού απέναντι στην αδίστακτη και επικίνδυνη συμπεριφορά των ιμπεριαλιστών που δεν υπηρετούν σχέδια ειρήνης αλλά σχέδια πολέμου και καταστροφής σ' όλη τη γύρω περιοχή. Τονίσαμε ότι δεν αρκούν παραδειγματικές ενέργειες, όπως προσέγγιση του στόλου των ιμπεριαλιστών με πλωτά μέσα, ενώ χαρακτηρίσαμε ανοησία αυτό που λεγόταν πως μπορούμε ν' ασκήσουμε πίεση περικυκλώνοντας τη βάση της Σούδας. Δεν διαφωνήσαμε με το συμβολισμό και τη σημειολογία μιας κινητοποίησης στην αμερικανατοϊκή βάση, ίσα ίσα, αλλά τονίσαμε ότι όλες οι ενέργειες πρέπει να κατατείνουν στη μαζική λαϊκή συμμετοχή σε κάθε πόλη της Κρήτης και όχι μόνο μιας και η μοναδική πίεση που μπορεί ν' ασκηθεί στις σημερινές συνθήκες είναι η πολιτική - και αυτή προϋποθέτει τον άμεσο λαϊκό ξεσηκωμό. Ενώ η υδρόλυση εξελίσσεται εδώ και μια βδομάδα, το συντονιστικό αποφάσισε, ανάμεσα και σε δράσεις που αποπροσανατολίζουν (π.χ. επιδίωξη συνάντησης με τους πρέσβεις των ΗΠΑ-Ρωσίας), τον τριήμερο "αποκλεισμό" της βάσης στις Ιούλη. Στην επιμονή μας για διοργάνωση στο ενδιάμεσο διαδήλωσης στην πόλη, μετά από πολλή ταλαιπωρία και ένταση ειπώθηκε ωμά από μέλος του συντονιστικού και το δήμαρχο Πολάκη πως δεν πρόκειται να γίνει διαδήλωση στο κέντρο της πόλης. Δυστυχώς, καμία ανάλογη αγωνία με την Πρωτοβουλία Αντίστασης δεν είχαν ούτε οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρ ότι προκλήθηκαν στη σύσκεψη να τοποθετηθούν πάνω στην κινηματική πρόταση κοινής δράσης που καταθέσαμε. Η μεν ΑΝΤΑΡΣΥΑ περιστράφηκε στο πνεύμα των ΣΥΡΙΖΑ, οικολόγων, αντεξουσιαστών του συντονιστικού, χωρίς να δεσμεύεται πουθενά, το δε ΚΚΕ κατέθεσε το πλαίσιό του, διαχωρίστηκε και έφυγε χωρίς καμιά αγωνία για την ανάγκη μαζικής λαϊκής κινητοποίησης του κόσμου. Μετά απ' όλα αυτά και απ' την αμέσως επόμενη μέρα η Πρωτοβουλία Αντίστασης κινήθηκε αποφασιστικά αρνούμενη να υποταχτεί στη λογική των σωτήρων και του εικονικού κινήματος. Η συγκέντρωση και η διαδήλωση, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είχε πολύ κόσμο σε σχέση μ' αυτό που απαιτείται, όμως σχολιάστηκε πολύ θετικά και αποτέλεσε τη συνέχεια μιας σειράς παρεμβάσεων της Πρωτοβουλίας Αντίστασης σχετικά με το θέμα των χημικών, που το συνδέει με τη δολοφονική στάση των ιμπεριαλιστών και των σιωνιστών στη γύρω περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Η όλη καμπάνια, παρ ότι δεν καταφέρνει μέχρι στιγμής με βάση τους συσχετισμούς να πετύχει το ζητούμενο του μαζικού ξεσηκωμού, ωστόσο αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη, όπως ειπώθηκε στη συγκέντρωση, για τη συνέχιση του αγώνα, για να πάψει ο τόπος μας να γίνεται συνεχώς ορμητήριο πολέμου και τώρα χαβούζα για τα χημικά της πολεμικής βιομηχανίας των ιμπεριαλιστών που συνεχίζουν να παράγουν τέτοια και ακόμη πιο επικίνδυνα για να δολοφονούν τους λαούς και ν' απειλούν ολάκερη την ανθρωπότητα. και των καθυστερήσεων μας, των υποκειμενικών μας δυνάμεων και των αρνητικών συσχετισμών. Έχουμε όμως και επίγνωση της κατάστασης που μας υποχρεώνει να κινηθούμε αποφασιστικά. Το επόμενο διάστημα θα πρέπει να δουλέψουμε αποφασιστικά για την ανάδειξη Πρωτοβουλιών απέναντι στα μέτωπα της επίθεσης. Να δουλέψουμε αποφασιστικά την προώθηση της Κοινής Δράσης ώστε οι Πρωτοβουλίες αυτές να αποκτούν μαζικά χαρακτηριστικά συσπειρώνοντας ένα αγωνιστικό δυναμικό, κομμάτια του λαού και των εργαζομένων, ευρύτερες δυνάμεις ώστε να δοθούν με καλύτερους όρους οι μάχες που έχουμε μπροστά μας. Να δουλέψουμε αποφασιστικά για την πύκνωση των γραμμών της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ τόσο με αγωνιστές που θέλουν να παλέψουν στην ίδια κατεύθυνση, όσο και με δυνάμεις που βλέπουν αυτή την αναγκαιότητα. Ήδη οι πρωτοβουλίες που πήραμε για διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό σε μια σειρά πόλεις της χώρας αποτελούν επίσης μια σημαντική παρακαταθήκη. Με αυτό το πνεύμα πρέπει να συνεχίσουμε τη κίνηση μας με μόνιμο και σταθερό τρόπο τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σ αυτή τη δύσκολη και απαιτητική περίοδο, τέθηκαν ζητήματα και κατατέθηκαν γόνιμοι προβληματισμοί, από αρκετούς συναγωνιστές που πήραν το λόγο, για το στέριωμα, το προχώρημα και το δυνάμωμα της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ. στη σύνδεση της με τις λαϊκές και εργατικές μάζες. Σε αυτή την κατεύθυνση συνέβαλαν όλες οι τοποθετήσεις των συναγωνιστών ακόμη και εκείνες που εξέφρασαν σε ψηλούς τόνους την αγωνία αυτή. Σίγουρα η περίοδος αλλά και οι ευθύνες που πρέπει να αναλάβει η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ. στους κόλπους του λαϊκού-εργατικού κινήματος δεν επιτρέπουν αυτάρεσκες τοποθετήσεις και λογικές που τα θεωρούν όλα λυμένα και γωνιασμένα, ούτε εύκολες απαξιώσεις των θετικών κατευθύνσεων. Το αμέσως επόμενο διάστημα, τόσο η Γραμματεία όσο και τα σχήματα της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ., αλλά και όσα σχήματα αναφέρονται σε αυτήν, οφείλουν να τροφοδοτήσουν και να συγκεκριμενοποιήσουν μέσα από τις επεξεργασίες τους τα επόμενα βήματα. Πάρκο Τρίτση: συγκέντρωση και πορεία ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στην εγκατάλειψή του Την Τρίτη 15 Ιουλίου έγινε πορεία ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στην εγκατάλειψη του Πάρκου Τρίτση από το κράτος. Την πορεία διοργάνωσε η Ανοιχτή Συνέλευση του Πάρκου Τρίτση. Η συνέλευση συγκροτήθηκε πριν από 1,5 μήνα, όταν αριστερές οργανώσεις και δημοτικά σχήματα μαζί με εκατοντάδες πολίτες σταμάτησαν τους διαγωνισμούς της διοίκησης του πάρκου για περαιτέρω εμπορικές χρήσεις μέσα στο πάρκο. Η πορεία ξεκίνησε μέσα από το πάρκο και αφού έκανε μια μικρή διαδρομή μέσα σε αυτό στη συνέχεια πορεύτηκε στη λεωφόρο Δημοκρατίας των Αγίων Αναργύρων και στο εμπορικό κέντρο που γειτνιάζει με το πάρκο και ολοκληρώθηκε μέσα στο πάρκο. Παρ όλο το προχωρημένο της καλοκαιρινής περιόδου, η συμμετοχή στην πορεία ήταν ανέλπιστα καλή, αφού συμμετείχαν εκατοντάδες κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής κάτω από τα πανό ντόπιων δημοτικών σχημάτων. Η εντύπωση που σχηματίσαμε είναι ότι οι περισσότεροι, αν δεν ήταν μέλη οργανωμένων δυνάμεων, ήταν πολύ κοντά σε αυτές. Παρ όλο που δεν υπήρχαν κομματικά πανό και προκηρύξεις, μπορούμε να πούμε ότι συμμετείχαν αρκετές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ από την ευρύτερη περιοχή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΕΠΑΜ, του «Δεν πληρώνω», του Αριστερού Σχήματος Ιλίου. Συμμετείχε και η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ της περιοχής, δυστυχώς όμως χωρίς διακριτή παρουσία. Το πιο σημαντικό της συγκεκριμένης πορείας ήταν ότι προσπάθησε να βγάλει το πρόβλημα που υπάρχει στο πάρκο, έξω από το πάρκο, τουλάχιστον προς τις γειτονικές περιοχές. Ο κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον Σεπτέμβρη είναι να μη μετατραπεί η συνέλευση σε ακόμα μία «επιτροπή σωτηρίας» με συνδιαχειριστικές προτάσεις, αναμένοντας λύσεις από τους αριστερούς ή «αριστερούς» δημοτικούς άρχοντες. Ο κύριος στόχος της παρέμβασής μας στη συνέλευση θα είναι σε μια κατεύθυνση ανάδειξης του προβλήματος και της αναγκαιότητας να εμπλακεί και να συμμετέχει όσο το δυνατόν πιο ευρύτερο δυναμικό κατοίκων στις διαδικασίες και στις κινητοποιήσεις.

6 6 Προλεταριακή Σημαία ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ Αυτός ο αγώνας μπορεί και πρέπει να νικήσει! Σήμερα που γράφουμε αυτές τις γραμμές ο αγώνας των καθαριστριών διανύει 8 μήνες και 72 μέρες. Άρχισε όταν η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας τις εντολές ΕΕ και ΔΝΤ, αποφάσισε να κάνει απολύσεις στον δημόσιο τομέα, βγάζοντας σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικούς, σχολικούς φύλακες, νοσηλευτικό προσωπικό και τις καθαρίστριες. Ένας αγώνας για το δικαίωμα στη δουλειά, ο αγώνας της Φωτεινής, της Δέσποινας, της Αλέκας, της Δήμητρας, της Βάσως, της Μανταλένας 535 γυναικών που με πολύ κόπο έβγαζαν το ψωμί τους καθαρίζοντας τις εφορίες. Μαθημένες στον αγώνα, γιατί όπως είπε η Ευαγγελία, «είναι μεγάλος αγώνας να βγάζεις πέρα τη ζωή σου με τη σφουγγαρίστρα». Αυτός ο αγώνας είναι επίμονος και έχει δεχτεί την καταστολή πολλές φορές. Έτσι και την Πέμπτη 10/7 και ενώ οι καθαρίστριες έκαναν διαμαρτυρία στο υπουργείο Οικονομικών, γνωρίζοντας ότι ήταν εκεί η τρόικα, τα όργανα καταστολής έπραξαν ακόμη μια φορά το καθήκον τους. Τα γεγονότα εξελίχθηκαν σε τέσσερις πράξεις. Πρώτη πράξη, η διαμαρτυρία και η καταστολή. Δεύτερη πράξη, η σύλληψη του «δημόσιου κίνδυνου» που ακούει στο όνομα Βάσω. Τρίτη πράξη, η Βάσω-«δημόσιος κίνδυνος» βγαίνει από το νοσοκομείο με νάρθηκα, κακώσεις στα πλευρά και ένα μαυρισμένο μάτι, κατηγορούμενη για αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση και πρόκληση σωματικής βλάβης ενός φουσκωτού ΜΑΤατζή, τριπλάσιων διαστάσεων. Πράξη τέταρτη, η Βάσω, φανερά ταλαιπωρημένη αλλά γαληνεμένη στην αγκαλιά των συναγωνιστριών της, έτοιμη να συνεχίσει τον αγώνα για να πάρουν πίσω τις δουλειές τους. Αυτός ο αγώνας μπορεί και πρέπει να νικήσει. Αυτός ο αγώνας πρέπει να στηριχτεί με τη φυσική παρουσία μας εκεί στο υπόστεγο Ακόμα καλύτερα, πρέπει να στηριχτεί από τους δικούς μας αγώνες για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Αυτός ο αγώνας είναι ανάσα μέσα στην ασφυκτική πίεση που εξαπολύει το σύστημα. Αυτόν τον αγώνα μπορούμε να τον κλείσουμε με νίκη ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΒΖ Οριστικό λουκέτο από την Τρίτη 15 Ιουλίου μπήκε στα εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) σε Ορεστιάδα και Σέρρες, ως συνέχεια των κλεισιμάτων που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια σε άλλα δύο εργοστάσια της ΕΒΖ σε Λάρισα και Ξάνθη. Όσον αφορά τους εργαζόμενους σε αυτά, ένα κομμάτι τους θα παραμείνει στα εργοστάσια για εργασίες συντήρησης και ένα άλλο θα μεταφερθεί στο μόνο εργοστάσιο που λειτουργεί πλέον (στο Πλατύ Ημαθίας). Τέλος, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι (το πόσοι βέβαια δεν έχει προσδιοριστεί) θα πάρουν το δρόμο της «εθελούσιας εξόδου», γεγονός που αποδεικνύει ότι η εταιρία δεν προτίθεται να ξαναλειτουργήσει στο μέλλον τα εργοστάσια, όπως ισχυριζόταν ένα προηγούμενο διάστημα. Και όλα αυτά στο όνομα της «εξυγίανσης», της «μείωσης του λειτουργικού κόστους» (απολύσεις προσωπικού, μειώσεις μισθών), και της «αύξησης της παραγωγικότητας» (ωράριαλάστιχο, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων). Για να έχουμε μια εικόνα της κατάστασης και σε αριθμούς, στην Μονόδρομος ο μαζικός και παρατεταμένος αγώνας Απεργοί μετανάστες στη Σκάλα Λακωνίας Ορεστιάδα εργάζονταν 47 άτομα και τευτλοπαραγωγοί της περιοχής καλλιεργούσαν στρέμματα, ενώ πριν από μια πενταετία οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 260 άτομα και στρέμματα. Αντίστοιχα στις Σέρρες οι εργαζόμενοι ανέρχονται σε 59 και τα καλλιεργούμενα στρέμματα από μειώθηκαν σε Τέλος, στο Πλατύ Ημαθίας εργάζονται 106 άτομα και ο αριθμός των στρεμμάτων από μειώθηκε στις Όσον αφορά την παραγωγή ζάχαρης, τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε πλήρης κάλυψη των διατροφικών αναγκών των πολιτών της χώρας με πάνω από παραγόμενους τόνους, ενώ για το 2013 ο αριθμός μειώθηκε σε τόνους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εισαγωγή ζάχαρης από Γαλλία, Γερμανία και Πολωνία. Όλα αυτά συμπληρώνουν την εικόνα αποβιομηχάνισης που επιβάλλει το καθεστώς εξάρτησης της χώρας από τους ιμπεριαλιστές. Οι αστικές κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια έχουν κάνει ό,τι περνά από το χέρι τους για να εφαρμόσουν την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, που οδηγεί στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Έχουν οδηγήσει κατ αυτόν τον τρόπο στο μαρασμό της υπαίθρου, εξαναγκάζοντας πολλούς αγρότες να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους, ενώ ο εφιάλτης της ανεργίας που φέρνει το κλείσιμο επιχειρήσεων χτυπά την πόρτα σε όλο και περισσότερες λαϊκές οικογένειες. Ήδη οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια αλλά και οι τευτλοκαλλιεργητές έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις ενάντια στο λουκέτο στα εργοστάσια. Τη Δευτέρα 14 Ιουλίου εκατοντάδες ήταν που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των εργαζομένων και στήριξαν το συλλαλητήριο στην Ορεστιάδα. Έγινε έτσι ένα πρώτο βήμα συσπείρωσης και έδειξε τη συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας. Χρειάζεται εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που έχει μέσα του ο κόσμος όταν παλεύει για το δίκιο του. Χωρίς αυταπάτες για σωτήρες, οι εργαζόμενοι και οι αγρότες πρέπει να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους. Να μπουν μαζικά και αποφασιστικά στη μάχη για την υπεράσπιση της δουλειάς τους, για να μη ζήσουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. «Απεργούμε, γιατί θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε άνθρωποι, θέλουμε σεβασμό, ελευθερία και δικαιώματα» άνθρωποι, δεν είμαστε ζώα! Είμαστε εργάτες, δουλεύουμε σκληρά «Είμαστε να μαζέψουμε τα πορτοκάλια, αλλά δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα αστυνομικό, ρατσιστή και φασίστα να μας κάνει αυτά τα πράγματα. Ο εργάτης δεν έχει χρώμα, ο εργάτης είναι αυτός που δουλεύει σκληρά για να πάρει τα μεροκάματά του!». Με αυτά τα λόγια, οι 800 απεργοί μετανάστες εργάτες γης της Σκάλας Λακωνίας κάλεσαν τους κατοίκους να στηρίξουν τον αγώνα τους. Αγώνα ενάντια στη βία που βιώνουν από το κράτος, την αστυνομία, τη δημοτική αρχή και τους εργοδότες. Με 36 λεπτά το ευρώ για κάθε «κλούβα» των κιλών, οι μετανάστες αναγκάζονται να δουλεύουν από τις 6 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ, για να συμπληρώσουν το μεροκάματο των ευρώ. Κάθε Παρασκευή η αστυνομία σπάει πόρτες, μπαίνει στα σπίτια τους, τους χτυπάει, τους σέρνει στο τμήμα, τους συλλαμβάνει και τους στέλνει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, χωρίς να πληρωθούν τα μεροκάματα. Οι εργοδότες τους ζητάνε 50 ευρώ ενοίκιο για τα κοτέτσια-αποθήκες, όπου αναγκάζονται να ζήσουν. Και διαμαρτύρονται γιατί με την απεργία, η παραγωγή μένει στο χωράφι, δεν μπορεί να συσκευαστεί. Στα χωράφια υπάρχει ανάγκη για εργάτες και η τρομοκρατία της αστυνομίας συμβάλλει στο να γίνουν ακόμη χειρότεροι οι όροι εργασίας των εργατών. Απλήρωτα μεροκάματα για πάνω από 3 χρόνια, που ξεπερνάνε τα ευρώ. Όταν τους πληρώνουν, τους δίνουν ακάλυπτες επιταγές. Ανυπολόγιστα τα χαμένα μεροκάματα από τις συλλήψεις της Παρασκευής και την εκτόπιση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Δήμαρχος τους βρίζει και απαιτεί να μην τους βλέπει μπροστά του. Τους διώχνουν από την πλατεία, την παραλία, δεν τους νοικιάζουν σπίτια. Τους λένε ότι η θέση τους είναι στο χωράφι! Από κοντά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, που τον Ιούλιο του 2013 έκανε πορεία «διαμαρτυρίας» για να «απελευθερώσει τη Σκάλα από τους Ρομά και τους λαθρομετανάστες που κάνουν ληστείες». Όλοι αυτοί που μιλάνε για λαθρομετανάστες και στηρίζουν την πολιτική που κάνει τους ανθρώπους μετανάστες, είναι οι ίδιοι που πασχίζουν να κάνουν όλους τους εργάτες δούλους, να κατεβάσουν κι άλλο τα μεροκάματα πάνω στη πλάτη και τον ιδρώτα των μεταναστών. Γι αυτό τους θέλουν λαθραίους και δεν τους δίνουν δικαίωμα νόμιμης παραμονής. Όλοι αυτοί που κραυγάζουν υποκριτικά ενάντια στους μετανάστες είναι αυτοί που θησαυρίζουν -άμεσα ή έμμεσα- από την άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών. Είναι αυτοί που ευθύνονται για τη «σπορά της ντροπής», δηλαδή για τα κάτεργα τύπου Μανωλάδας που κάθε τόσο αποδεικνύεται ότι δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά έναν από τους κανόνες της σύγχρονης ελληνικής βαρβαρότητας. Οι μετανάστες θυμούνται ότι με την απεργία του 2010 και τη μαχητική τους διαδήλωση σταμάτησαν την επιχείρηση-σκούπα, όταν τους πέταξαν από τα σπίτια τους οι αρχές. Ξέρουν ότι αν δεν βγουν στο δρόμο, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα και από κανέναν. Και βγήκαν αποφασισμένοι στην απεργία στις 3 Ιούλη κάνοντας μαζική συγκέντρωση και διαδήλωση, παρά την τρομοκρατία, διεκδικώντας: - Νομιμοποίηση και χαρτιά για όλους, δουλειά με δικαιώματα. - Να σταματήσει η αυθαιρεσία της αστυνομίας. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. - Πληρωμή των δεδουλευμένων μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Οι μετανάστες είναι το πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της εργατικής τάξης και είναι καθήκον η στήριξη του αγώνα τους. Η νίκη των μεταναστών εργατών θα είναι νίκη όλων των εργαζόμενων.

7 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Προλεταριακή Σημαία 7 Αξιολόγηση Ποιος θα κάνει πίσω τελικά; Συνεχίζεται η κόντρα της κυβέρνησης με τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με αιχμή το ζήτημα της αξιολόγησης. Παράλληλα, βεβαίως, τρέχουν ή σχεδιάζονται ν' ανοίξουν νέα μέτωπα, με σημαντικότερα το νέο μισθολόγιο που θα «εξισώνει» τις αμοιβές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το εκ νέου «άνοιγμα» (αν ποτέ έκλεισε) του ασφαλιστικού στη γνωστή αντεργατική ρότα, το χτύπημα του δικαιώματος στο συνδικαλισμό και την αντίσταση, τη συνέχιση και επέκταση των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων (άλλες προγραμματίζονται μέχρι τέλος του έτους) κλπ. Κυβέρνηση και ιμπεριαλιστές της τρόικας τονίζουν με κάθε ευκαιρία την αποφασιστικότητά τους να περάσουν με κάθε τρόπο την αξιολόγηση. Αυτό που πραγματικά επιδιώκουν -στην παρούσα φάση- δεν είναι τίποτε άλλο απ' την «ένταξη» του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων στη διαδικασία αυτή, χωρίς να τους πολυενδιαφέρουν άλλα τυχόν «δευτερεύοντα» ζητήματα. Αυτά μάλλον τους είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμα (έτσι νομίζουν) σε δεύτερο χρόνο. Τώρα προέχει η υλοποίηση του νόμου και η δημιουργία της βάσης δεδομένων που σε κάθε περίπτωση είναι προαπαιτούμενο για τις επόμενες κινήσεις τους. Για την ουσία του τί σημαίνει αξιολόγηση έχουμε αναφερθεί κατ' επανάληψη από τις στήλες της Π.Σ. το τελευταίο διάστημα. Ας δούμε τις πιο πρόσφατες εξελίξεις, ωστόσο, χωρίς να απομακρυνόμαστε από το γεγονός ότι αποτελεί κεντρική επιλογή συνολικά των δυνάμεων του συστήματος, που επιδιώκεται να περάσει κυριολεκτικά «δια πυρός και σιδήρου». Πρόσφατες εγκύκλιοι της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης είναι προδήλως χαρακτηριστικές των προθέσεων. Η νέα 15ήμερη παράταση (τρίτη κατά σειρά) προήλθε απ' την εκφρασμένη απροθυμία-αντίθεση των εργαζομένων να υλοποιήσουν τα χρονοδιαγράμματα του νόμου Συνοδεύτηκε μάλιστα από άλλη εγκύκλιο που «υπενθύμιζε» τις πειθαρχικές ευθύνες των υπαλλήλων για τη μη εφαρμογή ενός ήδη ψηφισμένου νόμου. Παράλληλα προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις της γνωστής πλέον πρωτόδικης δικαστικής απόφασης εν όψει της εκδίκασης της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Είναι το γνωστό που γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις με αφορμή την «ερμηνεία» μιας απόφασης. Η κυβέρνηση την ερμηνεύει αλλιώς και η συνδικαλιστική ηγεσία με το δικό της τρόπο. Την παράταση, συνεπώς, αυτή πρέπει να τη δούμε σε συνδυασμό με την κατ' έφεση νέα απόφαση. Η συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ χαρακτηρίζει την κυβέρνηση «σε πανικό και έντρομη μετά την απόφαση κόλαφο». Πρόκειται γι' αυτήν που κήρυξε την απεργίααποχή απ' την αξιολόγηση «μόνο» παράνομη και όχι καταχρηστική (τέτοια νίκη!), ενώ η άσκηση έφεσης απ' τη συνομοσπονδία ανέστειλε προσωρινά την εκτέλεσή της. Παράλληλα αυτή η ηγεσία ματαιώνει απεργιακές κινητοποιήσεις στη γνωστή λογική «ας μιλήσουν τα δικαστήρια (άλλες μορφές αγώνα) και μετά βλέπουμε». Για την ιστορία ν' αναφέρουμε ότι η κήρυξη ως παράνομης της συγκεκριμένης κινητοποίησης έχει ως σκεπτικό «τυπικούς» λόγους, ότι δηλ. έπρεπε να είχε αποφασιστεί από το... συνέδριο της ΑΔΕΔΥ(!), εναρμονιζόμενη πλήρως με τον υπό εκκόλαψη νέο αντισυνδικαλιστικόαντεργατικό νόμο. «Μικρή λεπτομέρεια» αποτελεί και ο χαρακτήρας της απεργιακής κινητοποίησης (24ωρης) που πρόκειται να πραγματοποιηθεί την εβδομάδα που διανύουμε ενάντια στην ποινικοποίηση της συγκεκριμένης απεργιακής μορφής (αποχή από την αξιολόγηση) και όχι για την κατάργησηανατροπή του νόμου για την αξιολόγηση και που παραπέμφθηκε για την ημερομηνία εκδίκασης της έφεσης της ΑΔΕΔΥ. Η λογική και πρακτική «οι νόμοι καταργούνται στα δικαστήρια» (εξ ου και οι προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας για αντισυνταγματικότητα) και η «ποινικοποίηση στους δρόμους» της συνδικαλιστικής ηγεσίας ελέγχεται πάντως και ως προς τα δύο της σκέλη. Με τούτα και με 'κείνα, η ομηρία των εργαζομένων στο Δημόσιο συνεχίζεται κατακαλόκαιρο, την ώρα που είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δε στέκεται με σταυρωμένα τα χέρια αλλά αποζητά -γνωρίζοντας τα όρια υποταγής στην αστική νομιμότητα της συνδικαλιστικής ηγεσίας- μια δικαστική απόφαση που δεν θ' αφήνει περιθώρια οποιασδήποτε παρερμηνείας. Η εμπειρία με τον ηρωικό αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών επίσης είναι χαρακτηριστική για το προς τα πού οδηγούνται τα πράγματα. Επιμένουμε, συνεπώς, ότι η γραμμή της απειθαρχίας ανυπακοής που πίσω της έχει στοιχηθεί σχεδόν το σύνολο των πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων (της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης) πολύ σύντομα θα δείξει τα όριά της (άσε που «διαρροές» ήδη υπάρχουν), όπως έγινε ένα προηγούμενο διάστημα και στην εκπαίδευση. Είναι μια γραμμή αναποτελεσματική, μια γραμμή ήττας για το κίνημα. Παρ' όλα αυτά, και για όσο δεν γίνεται κυρίαρχη η κατεύθυνση-γραμμή του μαζικού απεργιακού αγώνα για την κατάργηση της αξιολόγησης που προωθούμε, παραμένει ως ενδεχόμενο, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να έρθουμε αντιμέτωποι με το «οξύμωρο» να υπερασπιζόμαστε εμείς πλευρές της απειθαρχίας-ανυπακοής, επειδή οι εμπνευστές και υλοποιητές της θα «τα έχουν στρίψει» ή επειδή θα έχουν μετατοπίσει καθοριστικά την ευθύνη στα θύματα της αξιολόγησης. Η ζωή, τελικά, μας επιφυλάσσει πολλές «εκπλήξεις»... ΚΑΤΩ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ-ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ Ταξική Πορεία Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στα σούπερ-μάρκετ Λάρισα Έχει περάσει λίγος καιρός από τότε που τα σούπερ-μάρκετ ΛΑΡΙΣΑ, ξεκίνησαν να κλείνουν ένα-ένα. Έχει περάσει αρκετά περισσότερος καιρός από τότε που οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν για τελευταία φορά. Η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, εξυπηρετώντας τις επιταγές των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, έχει στόχο κάθε εργασιακό δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες. Μας παίρνουν πίσω τις συλλογικές συμβάσεις, μας πετσοκόβουν τους μισθούς, μας αφήνουν έρμαια των αφεντικών, μας πετάνε στην ανεργία και θέλουν να μας καταργήσουν ακόμα και το δικαίωμα στην οργάνωση και την αντίσταση! Η απάντησή μας στον εργασιακό μεσαίωνα που μας σπρώχνουν θα πρέπει να είναι η οργάνωσή μας απέναντί τους! εν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από κανέναν νόμο και κανένα δικαστήριο! Είναι αυτά τα δικαστήρια που βγάζουν τις αποφάσεις για τις απολύσεις των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών και για τις μαζικές απολύσεις στην Ελληνική Χαλυβουργία, αλλά και σε άλλα εργοστάσια που πετιούνται οι εργάτες στο δρόμο. Να μην μας ξεγελάνε οι «υποσχέσεις» των αφεντικών. Είτε με τον παλιό ιδιοκτήτη είτε με τον καινούριο αγοραστή (αν υπάρξει), το μέλλον των εργαζομένων θα συνεχίσει να είναι το ίδιο. Απλήρωτοι -ή πληρωμή με κουπόνια- και με το φόβο της ανεργίας πάνω από το κεφάλι τους. Η οργάνωση του αγώνα πρέπει να περνάει από τα χέρια των εργαζομένων και μόνο. Να βρεθούν και να κάνουν Γενική Συνέλευση, να συζητήσουν τα προβλήματά τους και να αποφασίσουν, για να κάνουν τον αγώνα τους ενάντια στις απολύσεις και να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους. Είναι τώρα αναγκαίο όσο πότε άλλοτε να δημιουργηθεί σωματείο στα σούπερ-μάρκετ ΛΑΡΙΣΑ, κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια, γιατί μόνο μέσα από τη συγκρότηση και την ενότητά τους οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν στον αγώνα τους για δουλειά και αξιοπρέπεια. Καμιά απόλυση εργαζομένου στα σούπερ-μάρκετ ΛΑΡΙΣΑ! Να πληρωθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα! Για την απεργία στο Δημόσιο στις 9 Ιούλη Μέσα σ' ένα κλίμα που χαρακτηρίζεται απ' την επίθεση της κυβέρνησης στους δημοσίους υπαλλήλους, με αιχμή την αξιολόγηση και τις διαθεσιμότητες-απολύσεις, πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιούλη η 24ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική πανελλαδική απεργία. Μια απεργία που αποφασίστηκε ύστερα από πιέσεις των εργαζομένων, αφού οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές παρατάξεις δεν έχουν διάθεση να αγωνιστούν ούτε για το αυτονόητο: το δικαίωμα στη δουλειά. Η στάση αυτή για τις παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ είναι αναμενόμενη. Δεκαετίες τώρα υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αλλάξουν. Δυστυχώς όμως είναι και οι κυρίαρχες παρατάξεις της Αριστεράς (ΜΕΤΑ, ΠΑΜΕ) που ζητούν «όρους και προϋποθέσεις» για να δώσουμε τον αγώνα, που καλλιεργούν την ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία, τις εκλογικές αυταπάτες, που περιμένουν ιδανικές συνθήκες για να υπερασπιστούμε δικαιώματα, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε χρόνια τώρα από ήττα σε ήττα. Παρ' όλο λοιπόν που όλοι αυτοί δεν έκαναν τίποτε για την επιτυχία της απεργίας, χιλιάδες εργαζόμενοι απήργησαν και διαδήλωσαν σε όλη την Ελλάδα. Κεφαλή της πορείας στην Αθήνα, οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Αρκετοί ήταν οι εργαζόμενοι απ' τα νοσοκομεία. Στη διαδήλωση συμμετείχε με πανό και μπλοκ η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ, φωνάζοντας συνθήματα τόσο ενάντια στην αξιολόγηση όσο και στις απολύσεις και επιδιώκοντας να συνδέσει τα δύο αυτά κεντρικά ζητήματα για τους εργαζομένους στο Δημόσιο με τη συνολικότερη αντεργατική επίθεση. Η πορεία ξεκίνησε απ' την πλατεία Κλαυθμώνος, πέρασε από τη Βουλή και μετά το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης κατέληξε στην Καραγεώργη Σερβίας, στο υπουργείο Οικονομικών. Την ίδια μέρα εκδικαζόταν στο Πρωτοδικείο η προσφυγή του Δημοσίου ενάντια στην ΑΔΕΔΥ. Η απεργία-αποχή απ' το καθήκον της αξιολόγησης κρίθηκε παράνομη, αλλά όχι καταχρηστική και όχι άμεσα εκτελεστή. Η ΑΔΕΔΥ άσκησε έφεση στην απόφαση, που θα εκδικαστεί σύντομα. Ίσως αυτός να ήταν ένας ακόμη λόγος για τον οποίο αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι συμμετείχαν πανελλαδικά τόσο στην απεργία όσο και στις κατά τόπους συγκεντρώσεις. Είναι φανερό ότι απαιτείται κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων για να μπορέσει να υπάρξει νικηφόρο αποτέλεσμα. Οι δυνάμεις της Ταξικής Πορείας δίνουν όλες τους τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση.

8 8 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Μικρή ΕΗ Συνεχίζεται το μεγάλο φαγοπότι Η ουσία είναι ότι κανένας, από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες μέχρι τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, δεν ήθελε να διεξαχθεί κάποιος αγώνας. Ακόμη μια φορά φρόντισαν να σταματήσουν κάθε λαϊκή κίνηση αντίστασης, να μπει ο λαός στη γωνία και να ευελπιστεί ότι μπορεί να έρθει η σωτηρία από τα όποια πολιτικά παιχνίδια. Για το ζήτημα της ΔΕΗ, τους σκοπούς και τους λόγους του ξεπουλήματός της γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της Π.Σ. Ανάμεσα στα άλλα που διαπιστώναμε ήταν ότι «οι πρώτες απεργιακές κινητοποιήσεις ανέδειξαν τις πραγματικές δυνατότητες του αγώνα. Η μαζική -σχεδόν καθολική- συμμετοχή στην απεργία από τους εργαζομένους στη ΔΕΗ και οι συγκεντρώσεις μεγάλου αριθμού εργαζομένων, συνταξιούχων και κατοίκων ήδη από τη νύχτα που ξεκίνησε η απεργία μπροστά στις πύλες των εργοστασίων, σε συνδυασμό με τον αναβρασμό που εκφράζεται στις γύρω πόλεις (με επίκεντρο τη Δυτική Μακεδονία), έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν σοβαρό πολιτικό πλήγμα στην κυβερνητική πολιτική, ενώ σε μια προοπτική θα μπορούσαν ακόμα και να ανατρέψουν τους σχεδιασμούς τρόικας και συγκυβέρνησης». Παράλληλα όμως επισημάναμε ότι οι αγωνιστικές διαθέσεις θα μπορούσαν «να εκφραστούν μόνο αν πάρουν την πρωτοβουλία από τους τοπικούς παράγοντες, που έχουν αποδείξει σε πολλές ευκαιρίες τη διάθεσή τους να υλοποιήσουν τις κεντρικές αντιλαϊκές πολιτικές». Και ότι η «στήριξη του αγώνα των εργαζομένων στη ΔΕΗ δεν μπορεί να είναι υπόθεση του Φωτόπουλου και του ΣΥΡΙΖΑ» και ότι προφανώς η τακτική του ΚΚΕ να εναποθέτει τα πάντα στη λαϊκή εξουσία δεν βοηθάει σε τίποτα την ανάπτυξη ενός μετωπικού αγώνα εργαζομένων, κατοίκων των τοπικών κοινωνιών αλλά και όλου του εργαζόμενου λαού ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των συνεπειών της σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων που ήδη αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα στη δυνατότητα να έχουν ρεύμα στο σπίτι τους. Δυστυχώς, αυτό που κυριάρχησε και αυτή τη φορά ήταν οι αρνητικοί συσχετισμοί. Στην απάντηση της κυβέρνησης, η οποία δεν περιορίστηκε μόνο στην προπαγάνδα για τους «προνομιούχους» υπαλλήλους της ΔΕΗ και στις τεχνητές διακοπές ρεύματος, αλλά βλέποντας ότι πράγματι υπήρχε κίνδυνος να αναπτυχθεί ένα σοβαρό κίνημα αντίθεσης στο ξεπούλημα, προχώρησε άμεσα στο δοκιμασμένο και αποτελεσματικό, όπως αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια, μέτρο της επιστράτευσης των εργαζομένων. Και όσο η επιστράτευση ως φασιστικό μέτρο είναι φυσιολογική για μια κυβέρνηση που έχει ταχθεί να ξεπουλήσει τα πάντα στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, να υπηρετεί με ιδιαίτερο ζήλο τις επιταγές των ιμπεριαλιστών και να καταστρέφει ό,τι έχει κατακτήσει ο λαός με τους αγώνες του και τη δουλειά του, τόσο εντυπωσιακή είναι η αναδίπλωση της συνδικαλιστικής ηγεσίας απέναντι σε αυτή. Ούτε καν τα προσχήματα δεν κράτησε, όπως έγινε σε άλλες περιπτώσεις! Εδώ δεν ακούστηκαν οι λεονταρισμοί του τύπου «η επιστράτευση δεν θα περάσει» ή ότι οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στη δουλειά τους με «ψηλά το κεφάλι και ουσιαστικοί νικητές»! Εδώ είχαμε, σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό, άμεση αποδοχή του μέτρου, με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες. Ούτε καν ρωτήθηκαν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, οι οποίοι απήργησαν τις προηγούμενες μέρες μαζικά, τι θέλουν. Η ηγεσία συνεδρίασε και αποφάνθηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να σηκώσουν την αντίσταση στην επιστράτευση στις πλάτες τους, σταμάτησαν την απεργία και πέταξαν το μπαλάκι στη «κοινωνία». Για να έχουμε έτσι τον άλλο εργατοπατέρα, τον Φωτόπουλο, να βγαίνει εκ του ασφαλούς, να δηλώνει οπαδός της συνέχισης της απεργίας και να «σκίζει» το χαρτί της επιστράτευσης μπροστά στις κάμερες και στους φωτογραφικούς φακούς! Έγινε και η καθιερωμένη συγκέντρωση μνημόσυνο χαρακτηρίστηκε, όχι άδικα, από κάποιους (απο)κλιμάκωσης του αγώνα και όλα καλά! Την «κοινωνία» βέβαια ανέλαβαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανόμενου του ΚΚΕ, με ηγέτη τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να μετατεθεί ο αγώνας από τους χώρους δουλειάς και τις τοπικές κοινωνίες στο κοινοβούλιο. Εκεί πια δόθηκε η «μάχη» του δημοψηφίσματος. Να αποφανθεί ο λαός έλεγε με ένα στόμα όλη η (δεξιά και αριστερή) αντιπολίτευση και από εκεί και πέρα άρχιζαν οι παραλλαγές, μια και έπρεπε να εμφανίζονται και κάποιες διαφορές. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την υποστήριξη των ΑΝΕΛ και ανεξάρτητων βουλευτών ζητούσε απλώς να μην ψηφιστεί ο νόμος. Το ΚΚΕ, προς δόξαν τού προσφάτως ανακαλυφθέντος αντικοινοβουλευτισμού και αντικυβερνητισμού του, ζητούσε να καταργηθούν όλοι οι νόμοι της τελευταίας 20ετίας και η Χρυσή Αυγή απαιτούσε την εθνικοποίηση της ΔΕΗ και όλων των ενεργειακών και άλλων πηγών της χώρας! Μια «μάχη» η οποία ήταν εκ των προτέρων σίγουρο ότι δεν θα κερδιζόταν, μια και τα κουκιά δεν έβγαιναν, αλλά και να έβγαιναν, δεν θα το άφηνε έτσι η κυβέρνηση, η οποία σε τίποτα δεν θα δίσταζε να εμποδίσει μια αρνητική γι αυτήν εξέλιξη, παραβιάζοντας ακόμη και αυτή την αστική και κοινοβουλευτική νομιμότητα. Όπως και έγινε ως έναν βαθμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο στόχο είχε και έχει την ανάδειξή του σε αξιόπιστη κυβερνητική λύση όχι για τον λαό, αλλά για το σύστημα. Εντάσσει κάθε «κινηματική» του κίνηση (παρεμπόδισης ουσιαστικά κάθε αγώνα) σε αυτόν τον στόχο, προσπαθώντας να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη της αντιπολίτευσης, ενδεχόμενα και της όποιας μελλοντικής κυβερνητικής λύσης, να δείξει ότι μπορεί να συσπειρώσει γύρω του ακόμη και αστικές δυνάμεις που μπορεί να θίγονται από αυτήν την πολιτική. Αυτοί που τον καιρό του Συντάγματος, το 2011, μαζί με άλλους το «περιφρουρούσαν» κατά των κομμάτων, τώρα πια δεν έχουν αφήσει αγώνα για αγώνα που να μην τον καπελώνουν στο όνομα των πολιτικών σχεδιασμών τους και να το οδηγούν στην απομόνωση και την ήττα. Το ΚΚΕ, από την άλλη, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κοινοβουλευτισμό που το διακατέχει χρόνια τώρα, δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που προτείνει δημοψήφισμα και αυτό, προσπάθησε μεν να φανεί διαφορετικό και πιο προωθημένο, αλλά, πιεζόμενο από τους συσχετισμούς που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, αναγκάστηκε να δεχτεί ακόμη και τον συμψηφισμό της πρότασής του με αυτές των άλλων για να μη κατηγορηθεί ότι διασπά το «μέτωπο πάλης» κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Κατά τα άλλα ακολουθούσε κατά πόδας τον σχεδιασμό των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Η ουσία είναι ότι κανένας, από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες μέχρι τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, δεν ήθελε να διεξαχθεί κάποιος αγώνας. Ακόμη μια φορά φρόντισαν να σταματήσουν κάθε λαϊκή κίνηση αντίστασης, να μπει ο λαός στη γωνία και να ευελπιστεί ότι μπορεί να έρθει η σωτηρία από τα όποια πολιτικά παιχνίδια. Πέρασε έτσι ένα πολύ σημαντικό βήμα, όπως το χαρακτηρίσαμε ήδη, για τη συνεχιζόμενη επίθεση του συστήματος: ξεπουλήματος του ορυκτού και παραχθέντος πλούτου και έντασης της δυσκολίας του λαού στην πρόσβαση σε ένα όλο και πιο ακριβό ρεύμα. Αναδείχθηκαν άλλη μια φορά οι διαθέσεις και οι δυνατότητες των εργαζομένων, έστω τμημάτων τους, που θα μπορούσαν όμως να αναδειχθούν σε «ατμομηχανή» που θα τραβούσε και τους υπολοίπους, να αντισταθούν στη χειροτέρευση των εργασιακών τους σχέσεων αλλά και συνολικά του λαού να βγει στους δρόμους και να υπερασπιστεί αυτά που ο ίδιος έχει χτίσει και κατακτήσει. Φάνηκαν από την επιτυχία της απεργίας αλλά και από τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν ιδιαίτερα σε πόλεις και περιοχές όπου υπάρχουν οι μεγάλες μονάδες της ΔΕΗ, κυρίως στη κεντρική και δυτική Μακεδονία. Το πόσο πονάει η υπόθεση της ΔΕΗ και του ρεύματος τον λαό φάνηκε και παλιότερα. Τότε που επιβλήθηκαν τα χαράτσια και άρχισαν οι πρώτες μαζικές διακοπές του ρεύματος, λόγω αδυναμίας πληρωμής του. Τότε ξεπήδησε ένα κίνημα εναντίωσης και στις δύο περιπτώσεις, ένα κίνημα που θα μπορούσε ακόμη και να ανατρέψει την επιβολή των χαρατσιών και ανάγκασε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα δήθεν ανακούφισης των «ευπαθών ομάδων του πληθυσμού», το οποίο όμως οι ίδιες συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις φρόντισαν να το ξεφουσκώσουν στέλνοντας το λαό στις κάλπες και στα γκισέ της εφορίας και της ΔΕΗ. Αναδεικνύεται λοιπόν πάλι ότι ο εργαζόμενος λαός θα πρέπει να ξεπεράσει αυτούς που καλλιεργούν την ηττοπάθεια και την έλλειψη εμπιστοσύνης στη δική του δύναμη, στη δύναμη δηλαδή του αγώνα, και στη δυνατότητά του να μετατρέψει τα σωματεία του σε πραγματικά όργανα πάλης και ότι οι αγωνιστικές διαθέσεις του λαού γενικότερα θα μπορέσουν να εκφραστούν μόνο αν πάρουν την πρωτοβουλία από τους τοπικούς «παράγοντες» που έχουν αποδείξει σε πολλές ευκαιρίες τη διάθεσή τους να υλοποιήσουν τις κεντρικές αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και απ όλους αυτούς που το στέλνουν «αγωνιστικά» σπίτι του στηρίζοντας, δήθεν, τους αγώνες τους τόσο όσο εξυπηρετούν τους πολιτικούς σχεδιασμούς τους.

9 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 9 Συνέδριο Economist Οχετός ενάντια στο λαό ο Σαμαράς να είμαστε η τελευταία σοβιετική χώρα στον κόσμο! Πάψαμε να είμαστε το Τζουράσικ Πάρκ Πάψαμε της Ευρώπης! Πάψαμε να είμαστε η χώρα-δον Κιχώτης, που πολεμάει με ανεμόμυλους. Εντάξει, πάντα θα κυκλοφορούν ορισμένοι γραφικοί Σάντσο Πάντσα ανάμεσά μας. Αλλά προχωράμε μπροστά! Πρέπει να κάνουμε ακόμα πολλά και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αλλά μέσα σε συνθήκες Ανάπτυξης για την Πατρίδα. Και μέσα σε συνθήκες αυτοπεποίθησης και βεβαιότητας για το αύριο στην Ευρώπη. Με δύο λόγια. Η Ελλάδα τα καταφέρνει. Η Ευρώπη απέδειξε ότι δουλεύει. Και οι δύο μαζί Ελλάδα και Ευρώπη βγαίνουν από την κρίση τους πιο ώριμες, πιο δυνατές, πιο ανταγωνιστικές και πιο έτοιμες για τις μεγάλες προκλήσεις του αύριο. Με αυτά τα λόγια έκλεισε ο Σαμαράς την ομιλία του στο Συνέδριο του Economist, που έγινε στην Αθήνα στις 9 και 10 Ιουλίου. Ως επίλογος είναι πραγματικά επιτυχημένος, γιατί συνοψίζει ακριβώς τα βασικά μηνύματα της ομιλίας. Ο Σαμαράς κινήθηκε γύρω από τέσσερις λέξεις-κλειδιά, όπως τις ονόμασε: μεταρρυθμίσεις, δημοσιονομική εξυγίανση, ανάπτυξη, ασφάλεια. Σε όλες, όμως, η τοποθέτησή του ήταν, πρώτα και κύρια, ενάντια στον εχθρό-λαό, ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του, ενάντια σε ό,τι μπορεί να θύμιζε τις εποχές εκείνες που ο λαός μπορούσε ακόμα να αντιστέκεται, να διεκδικεί και να κερδίζει μια καλύτερη ζωή. Αυτά όλα ονόμασε, ξανά, συντεχνίες ο Σαμαράς, ένα σύνολο κολλημένων δοξασιών που επέμεναν στον κρατισμό ενώ ακόμα και οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες ανοίγονταν στον...παράδεισο της ελεύθερης οικονομίας. Αν το μαζί τα φάγαμε του Πάγκαλου εξοργίζει μια φορά το λαό που έβλεπε τον ίδιο και τους ομοίους του να τα τρώνε τόσα χρόνια, η ομιλία του Σαμαρά τον εξοργίζει εκατό! Ενα μνημείο ακραίας αντιλαϊκής ρητορείας, ένας οχετός απέναντι όχι στην Αριστερά μόνο, αλλά σε οτιδήποτε ξέραμε ως δημοκρατικό και προοδευτικό, ίσως και απλά...ανθρώπινο. Γεμάτος από την αλαζονεία που του χαρίζει η αδυναμία του αντιπάλου του να του απαντήσει στα σοβαρά, σίγουρος για τον εαυτό του, την κυβέρνησή του και, κυρίως, την τάξη του, που ανεξέλεγκτη προχωρά και γεμίζει με μαύρες σελίδες την ιστορία. Και στις τέσσερις λέξεις-κλειδιά ο λαός είναι ο πρώτος αντίπαλος: Οι μεταρρυθμίσεις έχουν ξεκινήσει, αλλά αργούν γιατί τις εμποδίζουν οι κολλημένοι (σε συνεργασία και με τους χρυσαυγίτες καμιά φορά!), αλλά πάντως θα προχωρήσουν. Η δημοσιονομική εξυγίανση προχωρά κι αυτή, αλλά με εμπόδια που της βάζουν οι βολεμένοι που ήθελαν δικαίωμα στη δουλειά, δωρεάν παιδεία και υγεία, πανεπιστημιακό άσυλο και, άκουσον άκουσον, εθνική ανεξαρτησία! Η ανάπτυξη είναι προ των πυλών, κάτι που ελάχιστοι πίστευαν και άμεσα θα αρχίσουν να αποκαθίστανται οι αδικίες. Πώς; Με 15% φόρο στα επιχειρηματικά κέρδη, περισσότερες δόσεις στα δάνεια, συμψηφισμό οφειλών, μείωση ΦΠΑ, ειδικού φόρου κατανάλωσης και φόρων υπέρ τρίτων... Και όσο για την ασφάλεια; Τα ρέστα του έδωσε! Κουκουλοφόροι, κατειλημμένες σχολές και δημόσια κτίρια, εμπρησμοί, τρομοκράτες, μετανάστες που βρωμίζουν την Αθήνα και της χαλάνε την τουριστική μόστρα, φυλακές υψίστης ασφαλείας, απ' όλα έχει ο μπαξές! Πέρα, λοιπόν, από το βασικό μήνυμα ενάντια στο λαό, το άλλο, εξίσου βασικό, είναι ότι η πολιτική της λυσσαλέας επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. Η δικομματική κυβέρνηση παίζει εδώ και μήνες αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι. Τονίζει τις υποτιθέμενες επιτυχίες της (πρωτογενές πλεόνασμα, έξοδος στις αγορές) και τις χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει ότι ακολουθά το σωστό δρόμο και ότι θα συνεχίσει σε αυτόν με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Η μετατροπή της Ελλάδας σε μια χώρα ευνοϊκή για επενδύσεις είναι το όραμα που περιέγραψε, ουσιαστικά, ο Σαμαράς και πράγματι έχει κάνει βήματα προς αυτό. Αυτό σημαίνει μια χώρα με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, χωρίς ίχνος κοινωνικών παροχών, με βαριά φορολογία για τους εργαζόμενους και στοιχειώδη για το κεφάλαιο, με έναν λαό υποταγμένο και τρομοκρατημένο, ανήμπορο να αντιδράσει στην εξαθλίωσή του. Και με την ελπίδα ενός υγιούς τραπεζικού συστήματος που θα έχει τη ρευστότητα, αλλά πάνω απ' όλα τη δυνατότητα και τη βούληση, να ρίξει καύσιμα σε μια κατεστραμμένη οικονομία. Κι άλλους ευσεβείς πόθους εξέφρασαν οι υπουργοί που τοποθετήθηκαν στο συνέδριο. Ο Παπαγεωργίου ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει ενεργειακός κόμβος. Ο Αβραμόπουλος θεώρησε ότι η Ελλάδα έχει ευθύνες στη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων, ενώ είπε πως Ο κόσμος χρειάζεται μια (...) δημοκρατική και ανοιχτή Ρωσία που δεν υποφέρει από ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες! Να ξέκαθαρίζουμε με ποιους ιμπεριαλιστές είμαστε! Ο Βορίδης, προφανώς, υπερασπίστηκε τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις στην υγεία, ο Βαρβιτσιώτης είπε πως οι εφοπλιστές πληρώνουν πολλούς φόρους και ο Δένδιας ότι υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, όπως η αύξηση των πωλήσεων των αυτοκινήτων! Ο κοινός παρονομαστής είναι ότι οι κολλημένοι, που αντιτίθενται σε αυτές τις...λαμπερές προοπτικές, εμποδίζουν τις επενδύσεις και την πορεία της χώρας στο σύγχρονο κόσμο απλά και μόνο γιατί έχει καταρρεύσει το πολιτικό, ιδεολογικό και θεωρητικό τους οικοδόμημα κι έχει πάρει κι αυτούς μαζί του. Ο στόχος εδώ δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κι αυτός, βέβαια, άλλωστε κέρδισε τις Ευρωεκλογές. Ο στόχος είναι η συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Ενός λαού που, εδώ και δυο χρόνια, δεν έχει καταφέρει να αρθρώσει ουσιαστική φωνή αντίστασης, δεν έχει καν καταφέρει να βάλει τη δικιά του οπτική και τα δικά του συμφέροντα απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική. Ενός λαού που τα δυο πρώτα χρόνια της κρίσης έκανε πολλά, προσπάθησε, πάλεψε, αλλά δεν κατάφερε να έχει αποτελέσματα. Κι αυτό έσπειρε απογοήτευση και αυταπάτες ότι μια εκλογική ανατροπή θα μπορούσε να φέρει τα πράγματα στην προηγούμενη κατάσταση. Αυταπάτες στις οποίες πάτησε σύσσωμη η Αριστερά, εντείνοντάς τις ακόμα περισσότερο, σπέρνοντας ακόμα περισσότερη απογοήτευση. Το αποτέλεσμα; Ο πρωθυπουργός της χώρας να έχει την άνεση να κάνει μια κεντρική πολιτική ομιλία ακροδεξιού, ουσιαστικά, περιεχομένου και να έχει απέναντί του έναν Τσίπρα που, στο ίδιο Συνέδριο, μίλησε για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, κατά της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων και, στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του, για τη ΔΕΗ και την ανάγκη δημοψηφίσματος! Είναι φανερό το πού οδηγούνται τα πράγματα. Δε χωρούν ούτε αυταπάτες, ούτε ψεύτικες ελπίδες, ούτε υπεκφυγές. Οπως για την άρχουσα τάξη και τα αφεντικά της ο δρόμος της επίθεσης είναι ο μόνος, έτσι και για το λαό ο δρόμος της αντίστασης είναι επίσης ο μόνος! Δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες η πολιτική διακήρυξη της «Κίνησης Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας». Ο «Εργατικός Αγώνας», αφού αποτέλεσε συσπείρωση πρώην στελεχών και μελών του ΚΚΕ (που αποπέμφθηκαν ή αποχώρησαν) και εκφραζόταν εδώ κι ένα διάστημα μέσω ιστολογίου, έκρινε προφανώς ότι ωρίμασαν οι συνθήκες να μετεξελιχθεί σε πολιτική κίνηση. Φυσιολογική εξέλιξη, αλλά και θετική θα λέγαμε, καθώς το δυναμικό που συσπειρώνεται σε αυτήν την πολιτική κίνηση θα είναι περισσότερο «αναγκασμένο», από εδώ και στο εξής, να λαμβάνει έμπρακτη θέση στα διάφορα γεγονότα που συνδέονται με την ταξική πάλη. Θα αναφερθούμε με συντομία σε λίγα σημεία: 1) Η διακήρυξη φανερώνει σοβαρή αμηχανία (που θα την περιγράφαμε σαν έλλειψη ιδεολογικοπολιτικής χειραφέτησης) απέναντι στους δύο βασικούς πόλους του ρεφορμισμού: α) Από τη μια δεν υπάρχει καμία αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και συνολικότερα στο ζήτημα της κυβερνητικής «λύσης» και της εκλογικής «διεξόδου», ζητήματα που σημαδεύουν τις εξελίξεις και η απάντησή τους από την πλειοψηφία της Αριστεράς εκτιμάμε ότι διαιωνίζουν τα αδιέξοδα και την κινηματική αδράνεια. Επίσης, η έλλειψη της παραμικρής αναφοράς σε ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται αριστερό και είναι ενδεχομένως η επόμενη κυβερνητική λύση, δεν μπορεί να θεωρηθεί χωρίς πρόθεση και σημασία. β) Από την Ένα πρώτο σχόλιο για τη διακήρυξη της «Κίνησης Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας» άλλη, η διακήρυξη δεν ξέρει τι να κρατήσει και τι να πετάξει, σε τι να ελπίζει και τι να ξεπεράσει από το ΚΚΕ: «με κύρια την ευθύνη της ηγεσίας του ΚΚΕ, και ειδικότερα μετά τις εκλογές του 2012, διαμορφώθηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις ώστε η έννοια της Αριστεράς να απεμπλακεί από ταξικές αναφορές» (γιατί μετά τις εκλογές του 2012;), «λύση ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τους κομμουνιστές και το ΚΚΕ», «η κίνησή μας έχει σκοπό να συμβάλει στη διαμόρφωση των όρων ώστε το κόμμα της εργατικής τάξης όπως το γνωρίσαμε και όπως εκείνη το έχει ανάγκη να μην τελειώσει με το ΚΚΕ εφόσον η ηγεσία του συνεχίσει στον ίδιο καταστροφικό δρόμο» κ.λπ. Τι ρόλο ακριβώς επιφυλάσσει για τον εαυτό της η «ΚΚ Εργατικός Αγώνας»; Του από τα έξω «εισοδισμού» στο ΚΚΕ για να το ξαναφέρει στον ίσιο δρόμο; Και ποιος είναι άραγε αυτός ο ίσιος δρόμος; Γιατί οι (σωστές) επισημάνσεις κριτικής στο ΚΚΕ για «έλλειψη εμπιστοσύνης στην ίδια την εργατική τάξη, στο ταξικό της ένστικτο, στην αυτενέργεια και αυτοοργάνωσή της, στην ίδια της την αυτοτέλεια» χρεώνονται στο ΚΚΕ των τελευταίων ετών, λες και το ΚΚΕ της δεκαετίας του 80 (και συνολικά μετά το 56) δεν χαρακτηριζόταν από τις ίδιες ρεφορμιστικές ασθένειες; 2) Σε σχέση με το παραπάνω, η διακήρυξη προσθέτει την «ΚΚ Εργατικός Αγώνας» στη λίστα οργανώσεων που νομίζουν ότι θα λύσουν πρώτα το ζήτημα του κόμματος (επαναφέροντας μάλλον το ΚΚΕ στο σωστό δρόμο) και μετά θα αρχίσει η παραγωγή πολιτικής, η ιεράρχηση στόχων κ.λπ. Ο «Εργατικός Αγώνας» δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι κόμμα της εργατικής τάξης, ότι κομμουνιστικό κόμμα δεν υπάρχει στη χώρα μας, ούτε και πρόκειται να δημιουργηθεί στους επόμενους μήνες. Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο ότι σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους ο χρόνος συμπυκνώνεται δραματικά τα απαραίτητα (ίσως ανολοκλήρωτα, ίσως μισά) βήματα που συνδέονται με την όξυνση των αγώνων και της ταξικής πάλης θα είναι αυτά που θα ανοίξουν (με επώδυνο, μάλλον, τρόπο) έμπρακτα το ζήτημα της συγκρότησης του υποκειμένου. 3) Η διακήρυξη κάνει σε γενικές γραμμές μια σωστή ανάλυση των σχέσεων εξάρτησης του ελληνικού καπιταλισμού από τον αμερικανικό και ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό. Αλλά δεν μας κατατοπίζει καθαρά αν εκτιμάει ότι το ζήτημα της ανεξαρτησίας θα λυθεί με ομαλό-ειρηνικό τρόπο ή αν οι διεθνείς συνθήκες και η θέση της αστικής τάξης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανεξαρτησία αποτελεί πρώτιστο καθήκον της επαναστατικής διαδικασίας. Η απάντηση στο ζήτημα αυτό δεν είναι δεύτερης σημασίας, αποτελεί τη βάση για μια σειρά πολιτικές απαντήσεις που δίνει κάποιος στη συνέχεια. Αντίστοιχα, η διακήρυξη δεν τοποθετείται σε μια σειρά σοβαρά ζητήματα που έχουν σημαδέψει το κίνημα: τη θεωρία του ειρηνικού περάσματος και των παραγωγικών δυνάμεων, το ιδεολόγημα της «παγκοσμιοποίησης», τη στόχευση μετατόπισης του αστικού κράτους και άλλα υποτίθεται ιδεολογικά αλλά εξόχως πολιτικά. Και δεν θα είμαστε άδικοι αν επισημάνουμε ότι διάφορες αναφορές στον ιστότοπο του «Εργατικού Αγώνα» μάς θυμίζουν πολύ το κλασικό ρεφορμιστικό (φλωρακικό θα λέγαμε) ΚΚΕ που δεν το θεωρούμε καλύτερο ή πιο αριστερό από το σημερινό (πουλιοπουλικού αρώματος!). Χρήζει εξήγησης άλλωστε η ώσμωση ενός πλατιού φάσματος πολιτικών τάσεων (τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, ΝΑΡ, ΑΡΑΝ, Παρέμβαση) που διαφωνούν σε κεφαλαιώδη ζητήματα, αλλά συνδιαλέγονται με μόνη ομπρέλα το λεγόμενο μεταβατικό πρόγραμμα. Κλείνοντας, ελπίζουμε ότι η «Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας» θα κάνει σύντομα τις επεξεργασίες της και θα έχουμε έτσι περισσότερα πράγματα να πούμε. Ελπίζουμε, επίσης, ότι η συμμετοχή της στην ταξική πάλη θα κάνει πιο ουσιαστικό τον διάλογο. Δυστυχώς, πάντως, τα πρώτα σημάδια γραφής της (είτε μέσω της διακήρυξης είτε μέσω άλλων κειμένων) δεν μας κάνουν αισιόδοξους για την αποκοπή του δυναμικού αυτού από τον ομφάλιο λώρο που το δένει με τη μεγάλη ρεφορμιστική-ρεβιζιονιστική στροφή που συντελέστηκε σε μεγάλο τμήμα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και του ελληνικού, πριν από δεκαετίες.

10 10 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Κεντροαριστερά σε σημείο βρασμού, πολύς ατμός και σταγονίδια Σ τις εκλογές Μάη-Ιούνη 2012 η συντριβή του ΠΑΣΟΚ, ενός από τους δύο «πυλώνες» του αστικού πολιτικού συστήματος, και η μετέπειτα πορεία του, που έφτανε στα όρια της διάλυσης, άνοιξαν ένα κρίσιμο πολιτικό ζήτημα τόσο για την άρχουσα τάξη όσο και για τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους. Η λεγόμενη κεντροαριστερά (παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατία) πρέπει να ανασυγκροτηθεί μέσα σε συνθήκες κρίσης, έντασης της επίθεσης στους εργαζομένους, αλλά και στα μεσοστρώματα. Όλα αυτά σε συνάρτηση με το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της όξυνσης των ενδο μπεριαλιστικών ανταγωνισμών που διαμορφώνουν τις εξελίξεις στα αστικά κόμματα εξουσίας. Η διαδικασία της πολιτικής ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς στη χώρα μας, για να αναλάβει αυτό που της αντιστοιχεί σε επίπεδο διαχείρισης, συγκρούεται με την κατάσταση των μεσοστρωμάτων και τη σύνθλιψή τους από τις επιπτώσεις της επίθεσης, ενώ ταυτόχρονα την επηρεάζει σοβαρά η υποβάθμιση της θέσης μερίδων της αστικής τάξης. Το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε στη χώρα μας, για δεκαετίες, τον πολιτικό εκφραστή ενός αντιδραστικού συμβιβασμού της μεγαλοαστικής τάξης και των μεσοστρωμάτων, καθώς αυτός ο συμβιβασμός έσπασε με την επιβολή των μνημονίων και όλων των μέτρων από τον Μάη του 2010, η εξέλιξη ήταν ταχύτατη και είχε σαν αποτέλεσμα τη μαζική μετακίνηση και την εκλογική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, που πρόβαλε την αυταπάτη για μία επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση. Καθοριστική σημασία για τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ και ό,τι ακολούθησε αποτέλεσαν οι ανοιχτές παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και ιδιαίτερα των Ευρωπαίων (βλέπε Κάνες) απέναντι στο «αμερικανάκι» ΓΑΠ που απειλεί τη συνοχή της ΕΕ με τα περί δημοψηφίσματος. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο ενδο μπεριαλιστικός ανταγωνισμός εκφράζεται με σφοδρότητα και άμεση επέμβαση στο εσωτερικό ενός αστικού κόμματος. Την περίοδο οι «ΕΟΚάνθρωποι» του ΠΑΣΟΚ (Σημίτης, Πάγκαλος, Βάσω Παπανδρέου και Αυγερινός) αντιπαρατίθενται ανοιχτά με τον Ανδρέα Παπανδρέου και καταφέρνουν τελικά να επικρατήσουν στο κόμμα για να αντιμετωπίσουν και αυτοί με τη σειρά τους την αντίδραση των Αμερικανών μέσω Ιμίων. Ένα καινούργιο δεδομένο που προκύπτει από τον Μάη του 2010 είναι η ορμητική είσοδος στο προσκήνιο του εργαζόμενου λαού, που με τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες του αντιστέκεται στη βάρβαρη επίθεση. Η αγωνιστική έξαρση του λαού όλο το δίχρονο γίνεται σε κόντρα τόσο με την τότε κυβέρνηση αλλά και σε μεγάλο βαθμό με τα στηρίγματά της σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, η πολιτική αποδέσμευση είναι μαζική με αγωνιστικούς όρους και για μια ολόκληρη περίοδο. Τα τρία αυτά συστατικά μέρη της κρίσης και της αποσάθρωσης της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα αποτελούν ταυτόχρονα και τη βάση της συνολικότερης κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Η οποία αντιμετωπίζεται με την κλιμάκωση της επίθεσης στον λαό και του βαθέματος της εξάρτησης από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αναμένοντας τα σημεία σχετικής σταθεροποίησης από τις «επιτυχίες» των Η λεγόμενη κεντροαριστερά (παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατία) πρέπει να ανασυγκροτηθεί μέσα σε συνθήκες κρίσης, έντασης της επίθεσης στους εργαζομένους, αλλά και στα μεσοστρώματα. Όλα αυτά σε συνάρτηση με το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που διαμορφώνουν τις εξελίξεις στα αστικά κόμματα εξουσίας. κυβερνήσεων Σαμαρά με την ισοπέδωση δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Σημαντική βοήθεια στην κυβέρνηση και στο σύστημα αποτελεί η οπισθοχώρηση του κινήματος τα δύο τελευταία χρόνια, με βασική ευθύνη των δυνάμεων εκείνων στην αριστερά «μας» που είτε προσανατολίζονται στην κυβερνητική διαχείριση είτε αποφεύγουν το πραγματικό πεδίο σύγκρουσης με το σύστημα και αναχωρούν για την εξουσία. Οι «ανάσες» του συστήματος τροφοδοτούν με οξυγόνο και τα πολιτικά του στηρίγματα κάθε είδους, ενώ στα εργαστήριά του παράγονται νέοι σχηματισμοί (Ποτάμι) που είναι «έτοιμοι για όλα», ενώ επιπλέον οι διεργασίες με πολιτικά «στελέχη» του χώρου της κεντροαριστεράς δίνουν και παίρνουν (Πρωτοβουλία των 58), χωρίς ωστόσο να μπορούν να δώσουν πραγματική διέξοδο στο πρόβλημα. Και είναι σημαντικό να δοθεί μία διέξοδος, καθώς η κρίση στον χώρο αυτό δημιουργεί γενική πολιτική αποσταθεροποίηση για το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης. Οι εξελίξεις μετά τις ευρωεκλογές περιπλέχτηκαν, καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ-Ελιά (8%), παρά τους πανηγυρισμούς Βενιζέλου και τις ενέσεις αισιοδοξίας «στρατευμένων» στην υπόθεση δημοσιογράφων, αποτελεί νέο χαμηλό ρεκόρ για το κόμμα και τον χώρο γενικά. Η εκλογική συντριβή της ΔΗΜΑΡ δίνει «πρωταγωνιστικό» ρόλο στον Βενιζέλο, αλλά η είσοδος στην πολιτική σκηνή του «Ποταμιού» δημιουργεί νέα δεδομένα για παλιούς και νέους «παίκτες» του χώρου. Η άθροιση που γίνεται στις δυνάμεις αυτές (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ και λοιποί) από κάποιους που επιδιώκουν γρήγορες εξελίξεις και άμεση δημιουργία ενός πολιτικού σχηματισμού, καθώς όπως λένε «ο λαός της κεντροαριστεράς περιμένει» δεν αποτελούν παρά φρούδες ελπίδες. Γιατί η συγκρότηση ενός πολιτικού σχηματισμού που θα έχει ρόλο «πυλώνα» στο αστικό πολιτικό σύστημα και θα είναι «πρόθυμο» στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα, δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν σοβαρές δεσμεύσεις στην πολιτική του κάθε επιμέρους κομματιού, είτε σαν στυλοβάτης της αντιλα κής πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά και της ιμπεριαλιστικής τρόικας, είτε σαν «υπεύθυνη Αριστερά» της κυβερνητικής διακυβέρνησης και της «πάση θυσία» παραμονής σε ΕΕ και ευρώ, είτε σαν κίνημα «κοινής λογικής», άφθαρτο, που μπορεί να πάει με όλους που θα έχουν το «πράσινο φώς» κεφαλαίου και ιμπεριαλιστών. Η τελευταία απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μετά από πρόταση Βενιζέλου, για συνέδριο τον Οκτώβρη, της δημοκρατικής παράταξης, είναι φανερό ότι επιδιώκει να δημιουργήσει τετελεσμένα γύρω από ποια ηγετική ομάδα και με ποιο υλικό θα φτιαχτεί το εγχείρημα. Οι εσωτερικές αντιδράσεις και οι επιμέρους προσανατολισμοί στελεχών είναι τέτοιοι και τόσοι που φαίνεται ότι μάλλον η υπόθεση θα έχει την κατάληξη της «Πρωτοβουλίας των 58» και του μορφώματος της «Ελιάς». Και αυτό γιατί οι αποδέκτες της πρότασης ΠΑΣΟΚ (ΔΗΜΑΡ- Ποτάμι και λοιποί) διαμορφώνουν δικές τους προτάσεις και απευθύνονται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για στήριξη (μηνύματα Σούλτς και Ρέντζι στο συνέδριο του Ποταμιού) της προοπτικής τους. Ένας επιπλέον σημαντικός λόγος είναι ο ρόλος και η κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασίες, με προοπτική την κυβερνητική διαχείριση που συγκινεί πολλούς και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ και στο ΠΟΤΑΜΙ, αλλά και εκτός αυτών των σχηματισμών. Η γρήγορη δεξιόστροφη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ διευκολύνει σημαντικά στην κατεύθυνση αυτή, καθώς πολλοί διαβλέπουν ότι θα μπορούσε να μετεξελιχτεί σε ένα πολιτικό σχηματισμό του χώρου «τους». Οι δυσκολίες του εγχειρήματος, η απαξίωση στον λαό μεγάλου στελεχικού δυναμικού, κυρίως όμως οι γρήγορες και δύσκολες απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών για νέα μέτρα και γενικό ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας δημιουργούν δονήσεις στο εσωτερικό του χώρου, καθώς σαν «εκκρεμές» προσπαθεί να σταθεροποιηθεί σε κάποιο σημείο, διαμορφώνοντας ένα δικό της σχέδιο για τη χώρα, διαφορετικό από της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που να μπορέσει να εκφράσει και τμήματα των μεσοστρωμάτων που θα διασωθούν από τη λαίλαπα της επίθεσης. Το κίνητρο της πολιτικής επιβίωσης στον χώρο αυτό είναι ισχυρό και δικαιολογεί όλες τις «ταρζανιές» στελεχών του την περίοδο αυτή. Το ίδιο ένστικτο, αλλά κυρίως τα ταξικά συμφέροντα που θέλουν να υπηρετήσουν ίσως δώσουν προτεραιότητα σε κάποιο από τα σχέδια που βρίσκονται σήμερα στο προσκήνιο εν όψει της προσπάθειας να συγκεντρωθούν οι ψήφοι για την προεδρική εκλογή που θα δώσει και άλλο διάστημα διακυβέρνησης στον Σαμαρά αλλά και χρόνο στις δυνάμεις της κεντροαριστεράς για να «τα βρουν». Εκείνο που έχουμε σίγουρο είναι ότι η όποια κατεύθυνση επιλεγεί κάτω από το βάρος των διεθνών και εσωτερικών εξελίξεων «εν τέλει» θα φέρει τη σφραγίδα και θα καθοριστεί από τα κέντρα του συστήματος εντός και κυρίως εκτός της χώρας. Δεν θα είναι ούτε η πρώτη φορά ούτε η τελευταία που οι δυνάμεις της κεφαλαιοκρατικής αστικής τάξης στη χώρα μας και οι ιμπεριαλιστές πάτρωνες θα αποφασίσουν για τη μορφή και τα υλικά του αστικού πολιτικού συστήματος της χώρας.

11 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 11 ΣΥΡΙΖΑ Κοινοβουλευτικά παιχνίδια και ακτιβισμοί και εικονικά κινήματα σε βάρος της μαζικής λαϊκής πάλης Είναι ολοφάνερο πως η επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού καλά κρατεί, προσθέτοντας συνεχώς νέα δεινά στη ζωή των ανθρώπων της δουλειάς και υποθηκεύοντας το μέλλον της νεολαίας. Είναι επίσης ολοφάνερο πως δεν θα σταματήσουν αν δεν βρουν απέναντί τους υπολογίσιμες λα κές αντιστάσεις που όμως για να υπάρξουν χρειάζονται κάποια βασικά και αναγκαία βήματα συγκρότησης του μαζικού λα κού κινήματος. Οι μαζικές λα κές κινητοποιήσεις τη διετία πολιτικοποίησαν και ριζοσπαστικοποίησαν ένα σημαντικό κομμάτι κόσμου στη χώρα μας. Αυτές οι κινητοποιήσεις υπήρξαν ως αποτέλεσμα της σφοδρής αντιλα κής λαίλαπας που ξεδιπλώθηκε με τα μνημόνια και ήταν και μαζικές και ιδιαίτερα μαχητικές κόντρα μάλιστα σ ένα κλίμα άγριας τρομοκρατίας και καταστολής. Η στάση της Αριστεράς όμως σε αυτό το δίχρονο όχι μόνο δεν ήταν ανάλογα μαχητική και αποφασιστική στο να πάει βήματα μπροστά τη λα κή πάλη, μα αντίθετα εκδηλώθηκε άλλη μια φορά η ανιστόρητη υποταγή της στο πλαίσιο του συστήματος. Τα αριστερά προγράμματα με έντονη την αγωνία για το χρέος και άλλα προβλήματα της αστικής τάξης, ρίχνονταν στον λαό ζητώντας την ψήφο του όχι για να στηριχτεί η λα κή πάλη, αλλά για να αποτελέσουν όχημα αναχώρησης απ αυτή. Από αυτά όλα τα προγράμματα και τις προτάσεις, που αν εξαιρέσει κανείς την ιδιόμορφη αλλά καθόλου διαφορετική γραμμή της λεγόμενης λα κής εξουσίας του ΚΚΕ, όλα ήταν ένας χυλός, κυριάρχησε τελικά το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Το σχέδιο που παρέπεμπε τα πάντα στην τέτοια ή αλλιώτικη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία θα προκύψει έπειτα από κάποιες εκλογές. Έτσι οι εκλογές έγιναν όχι απλά οι μητέρες των μαχών, μα και η κάθε άλλη μάχη όφειλε να υπηρετεί τις εκλογικές μάχες και να υποτάσσεται σε αυτές. Παλιά μου τέχνη κόσκινο σε ό,τι αφορά τη ρεφορμιστική αντίληψη, με πρώτους διδάξαντες τους σημερινούς ορθοδόξους του ΚΚΕ. Αυτή η πραγματικότητα εκδήλωσης του μεγαλύτερου εκλογικού κρετινισμού από την πλευρά της Αριστεράς, την ώρα που η εργατική τάξη και ευρύτερα ο λαός βρίσκονταν στη δίνη μιας πρωτόγνωρης βάρβαρης επίθεσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κάθισμα από την άνοιξη του 2012 και μετά των μαζικών λα κών αντιστάσεων. Η σημερινή φάση Όπως είναι επόμενο και με δεδομένη τη συνέχιση της αντιλα κής επίθεσης, η ανάγκη του κόσμου της δουλειάς να αντισταθεί και να διεκδικήσει τη ζωή του όχι μόνο δεν έπαψε, αλλά γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία. Παρά το πλαίσιο της φασιστικοποίησης, εκδηλώνονται συνεχώς διαθέσεις για αντίσταση και αγώνα και μια σειρά αγώνες ξεσπάνε κιόλας όπως είναι φυσικό για ένα λαό που ζει στον ζόφο της φτώχειας, της ανεργίας και της καταπίεσης της ζωής του. Βέβαια οι συσχετισμοί όσο περνάει η επίθεση γίνονται όλο και πιο αρνητικοί. Από την άλλη, το κοινωνικό τοπίο γίνεται εκρηκτικό από την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και τη βαθιά βύθιση της ζωής των ανθρώπων της δουλειάς και της νέας γενιάς. Οι επιστρατεύσεις και μια σειρά εκφράσεις φασιστικοποίησης καλά κρατούν, το πολιτικό σκηνικό αντιδραστικοποιείται συνεχώς και ο λαός παραμένει στο πολιτικό περιθώριο. Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σχεδόν έτοιμος να πάρει τη διακυβέρνηση της χώρας και βέβαια οι συριζαίικες αυταπάτες σαρώνουν και τον κόσμο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απειλούν θανάσιμα την εκλογική βάση του ΚΚΕ και γνωρίζουν μέρες δόξας στον αντιεξουσιαστικό χώρο και στους αναρχοαυτόνομους. Δεν έκανε κάτι σπουδαίο ο ΣΥΡΙΖΑ για να πετύχει κάτι τέτοιο. Η ευθύνη βρίσκεται συνολικά στην Αριστερά (η αναρχία έτσι κι αλλιώς πάντα αρνούνταν τέτοιες ευθύνες), που ενώ ο λαός στενάζει και η χώρα γίνεται ξέφραγο αμπέλι των ιμπεριαλιστών, αυτή αρνείται να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και να οργανώσει την πάλη του λαού. Γιατί αν η διέξοδος βρίσκεται στα αριστερά κυβερνητικά προγράμματα και όχι στη συγκρότηση της μαζικής λα κής πάλης, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη την πιο ρεαλιστική πρόταση. Και βέβαια η πρόταση και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκυρία που διανύουμε στο μαζικό κίνημα έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες για την αποσυγκρότηση του κινήματος και σε αυτή του τη στάση θέλουμε να σταθούμε. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως θα ήταν άλλα τα πολιτικά δεδομένα και πολύ πιο περιορισμένη η δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να σπέρνει απογοήτευση για το κίνημα και εκλογικές αυταπάτες, αν ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ πίστευαν και επένδυαν στην υπόθεση της μαζικής λα κής πάλης. Τα μέτωπα του ΣΥΡΙΖΑ Η υπόθεση της μικρής ΔΕΗ και της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής και συνολικά της αγοράς ηλεκτρικού αντικειμενικά δημιούργησε προ ποθέσεις μαζικής αντίστασης μέσα από κοινή πάλη των εργαζομένων στη ΔΕΗ με τους υπόλοιπους εργαζομένους καταναλωτές του πανάκριβου ηλεκτρικού που οδηγεί ήδη νοικοκυριά στο σκοτάδι. Και όμως η κοινοβουλευτική λογική του δημοψηφίσματος επισκίασε την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ και επέτρεψε στην κυβέρνηση να κάνει την επιστράτευση χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό κόστος. Καμιά προσπάθεια να κινητοποιηθεί όλο αυτό το δυναμικό της φτωχολογιάς που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να μη μπορεί να πληρώσει το πανάκριβο ηλεκτρικό. Ούτε βέβαια να κινητοποιηθούν εκείνες οι συλλογικότητες που παρέμβαινε βασικά ο ΣΥΡΙΖΑ και με τα χαράτσια έκαναν τότε αρκετή φασαρία. Ο λαός έπρεπε να έχει αγωνία για να φτιαχτεί στη βουλή το μέτωπο των 180. Αυτές τις μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει το ζήτημα του αιγιαλού έχοντας πάλι στο μυαλό του κοινοβουλευτικά μέτωπα με τη ΔΗΜΑΡ και στρίμωγμα στο Ποτάμι. Αυτό υπηρέτησε η εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη κατ ανάλογο τρόπο της εκδήλωσης στο Τιτάνια για τη μικρή ΔΕΗ. Θα υπάρχουν βέβαια και μια σειρά ακτιβισμοί και φαντεζί ενέργειες σε παραλίες και αλλού, όμως όλα πρέπει να υπηρετούν την ανάγκη αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τη συγκρότηση μαζικής λα κής αντίστασης. Αυτό άλλωστε υπηρετεί το άνοιγμα του ενός μετώπου, κλείνοντας το προηγούμενο κάθε 2-3 βδομάδες. Η υπόθεση των χημικών Έχει ιδιαίτερη σημασία να σταθούμε σ ένα σοβαρό ζήτημα που εξελίσσεται αυτό τον καιρό χωρίς να έχει δει επαρκώς (όχι τυχαία) το φως της δημοσιότητας. Από την πλευρά μας έχουμε αναφερθεί με αρθρογραφία στην Π.Σ. στην υπόθεση της υδρόλυσης των χημικών που γίνεται ήδη από τις αρχές του μήνα με ευθύνη του ναυτικού των ΗΠΑ λίγα μίλια από τις ακτές της Κρήτης και της Πελοποννήσου στα διεθνή ύδατα. Απειλούνται θανάσιμα οι θάλασσες που αποτελούν σημαντικό κομμάτι του φυσικού πλούτου της Κρήτης και όχι μόνο. Μήνες τώρα ιδιαίτερα στην Κρήτη που έχει επαρκώς δημοσιοποιηθεί το ζήτημα από τα τοπικά ΜΜΕ, μια και θίγονται και ισχυρά τοπικά συμφέροντα στον τουρισμό, ο κόσμος βράζει από οργή. Αυτό έχει εκδηλωθεί παρά το γεγονός ότι συστηματικά οι κινητοποιήσεις επιδίωκαν τον συμβολισμό και όχι τη μαζική λα κή κινητοποίηση. Αρχικά προτάθηκε κινητοποίηση στην ερημική παραλία του Μπάλου για να γίνουν τελικά δύο μαζικά συλλαλητήρια την περασμένη άνοιξη, ένα στην έρημη προβλήτα της Σούδας και ένα στην ερημιά της Μονής του Αρκαδίου. Όλο αυτό το διάστημα η Πρωτοβουλία Αντίστασης στα Χανιά παλεύει την κατεύθυνση της μαζικής κινητοποίησης του κόσμου με απεργίες και διαδηλώσεις στο κέντρο των πόλεων της Κρήτης καταρχήν, με στόχο τον ευρύτερο ξεσηκωμό. Όροι αντικειμενικοί για ένα τέτοιο ξεσηκωμό τουλάχιστον στην Κρήτη υπήρχαν. Όλοι γνωρίζουν ότι οι ιμπεριαλιστές είναι αδίστακτοι και κάλλιστα θα μπορούσαν να ρισκάρουν το σοβαρό ενδεχόμενο ατυχήματος ή και να ξαμολήσουν τα απόβλητα της υδρόλυσης όπως πολύ πιθανόν να κάνουν τελικά. Οι Χιροσίμες αλλά και το ουράνιο επί ζωντανών στόχων πιο πρόσφατα, το Μεξικό και η Φουκοσίμα σε καιρούς «ειρήνης», είναι γνωστά πράγματα. Γνωστή και η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης που δίνει γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές όποτε της ζητηθεί. Με αυτά δεδομένα είναι εξηγήσιμο γιατί, χωρίς πολλά πολλά, πριν από ένα μήνα μαζεύτηκαν στα Χανιά άτομα σε διαδήλωση μέσα στην πόλη. Εκτιμούμε ότι χιλιάδες λαού θα μπορούσαν να έχουν κινητοποιηθεί εδώ και μήνες στην Κρήτη, αν αντί για τη λογική των παραδειγματικών ενεργειών και των ακτιβισμών, που κυριάρχησαν στο συντονιστικό, μπορούσε να υπάρξει κοινή δράση κάποιων δυνάμεων για να ευνοηθεί η μαζική λα κή κινητοποίηση. Στη μαζική σύσκεψη που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Χανίων την Τρίτη 8 Ιούλη συγκρούστηκαν ανοικτά αυτές οι δύο λογικές και η διαδικασία ήταν αρκετά αποκαλυπτική. Η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ - ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ - ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ανοικτά και πεισματικά και κόντρα στις διαθέσεις ενός δυναμικού αρνήθηκαν δίπλα σε μια μαζική κινητοποίηση στη ΝΑΤΟ κή βάση να υπάρξει και συλλαλητήριο μέσα στην πόλη και σε κάθε πόλη της Κρήτης. Αφού έφυγε ο κόσμος και αφού αφέθηκαν ανενόχλητοι από ΚΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποφάσισαν αυτό που είχαν οι ίδιοι εισηγηθεί. ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ για τρεις μέρες της βάσης από στεριά και θάλασσα (τους άφησαν διέξοδο από αέρα, μην πεθάνουν και από την πείνα). Μετά την άσκηση τέτοιου είδους πίεσης το συντονιστικό θα επιδιώξει συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τους πρέσβεις ΗΠΑ - ΡΩΣΙΑΣ! Όχι δεν είναι ανόητοι αυτοί που σπέρνουν την ανοησία και τον αποπροσανατολισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συν αυτώ ποτέ δεν πίστευαν στο μαζικό κίνημα, μα τώρα τελευταία κάνουν ό,τι μπορούν για να μην υπάρξει. Ξέρουν πως όπου υπάρξει μαζικό κίνημα, με τη λα κή οργή που ξεχειλίζει, θα πάρει διαστάσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα μπορεί ν αξιοποιήσει, μα δεν θα έχει λόγο καν μέσα σε αυτό. Ας χαίρονται τον σύμμαχό τους οι πάλαι ποτέ κινηματίες και αντισυστημικοί αντιεξουσιαστές και ας μη χαίρονται το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πως ξεμπερδεύουν με τη διαφοροποίηση στο πλαίσιο. Η κάθε δύναμη της Αριστεράς είναι υπόλογη και για τη στάση της, όταν ο λαός βρέθηκε στους δρόμους, και σήμερα που αρνείται να ευνοήσει τους λα κούς αγώνες εκεί που είναι εφικτό να ξεσπάσουν, με δεδομένο ότι η λα κή οργή συσσωρεύεται συνεχώς!

12 12 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 13 Με μεγάλη σπουδή και στα θερινά τμήματα της βουλής η συγκυβέρνηση προωθεί προς ψήφιση νομοσχέδια που αφορούν τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, τα ρυθμιστικά σχέδια Αθήνας-Αττικής και Θεσσαλονίκης (της Θεσσαλονίκης αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή) για τα δάση, τον αιγιαλό και τις παραλίες. Νομοσχέδια που ταιριάζουν γάντι και λύνουν τα χέρια στο θεσμικό εργαλείο ξεπουλήματος, στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιούσιας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, με την αστική τάξη της χώρας σε πολύ δυσμενή θέση και τις οξυμένες αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών να μην αφήνουν περιθώρια ελιγμών και να δυσχεραίνουν την αναζήτηση αυτοδύναμης θέσης και ρόλου του ντόπιου κεφαλαίου ακόμα και στον ελλαδικό χώρο, τα νομοσχέδια αυτά έρχονται να επικυρώσουν τη βαθιά εξάρτηση της στριμωγμένης ντόπιας αστικής τάξης, από το ξένο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές. Η ντόπια οικονομική και πολιτική ελίτ έχει εναποθέσει τις ελπίδες της όποιας «ανάπτυξης» στην αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης της χώρας για διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο, υπό την αιγίδα των ιμπεριαλιστών, της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου και έτσι νομοθετεί με στόχο τη διαμόρφωση των απαραίτητων προ ποθέσεων που να υπηρετούν αυτήν την κατεύθυνση. Παράλληλα προωθεί ρυθμίσεις που να εξυπηρετούν χρήση χώρων για υπηρεσίες που θα προκύψουν από την παραπάνω κατεύθυνση όποτε και με όποια μορφή και απαιτήσεις προκύψει. Επίσης στον τομέα της «ανάπτυξης» δίνει ιδιαίτερο βάρος στην προσέλκυση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ευελπιστώντας ο Πειραιάς να γίνει ναυτιλιακό κέντρο, και στον τουρισμό (άντε πάλι) δημιουργώντας το απαραίτητο νομικό πλαίσιο ώστε οικόπεδαφιλέτα της χώρας να παραχωρηθούν στην κυριολεξία για τη δημιουργία τουριστικών μονάδων, κυρίως από ξένα κεφάλαια. Είναι τόσο αποκαλυπτικό το περιεχόμενο των παραπάνω νομοσχεδίων, που ανάγκασε τον πρόεδρο του ΤΕΕ να δηλώσει: «Συνεχι ζεται ε νας σχεδιασμο ς που θε λει την Ελλα δα χωρι ς παραγωγικο ιστο, με το 80% του πληθυσμου και των δραστηριοτη των της χω ρας στα δυό μητροπολιτικα κε ντρα, μια χω ρα προσανατολισμε νη στις υπηρεσιές, στον τουρισμο και γι' αυτο καταδικασμε νη και εξαρτω μενη». Χωρίς να διαφωνούμε σε τίποτα με την παραπάνω δήλωση, θα συμπληρώναμε πως στο φόντο της κρίσης τα πράγματα ίσως αποδειχτούν πολύ χειρότερα. Ενα πρώτο δείγμα των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής είναι το ξεπούλημα από το ΤΑΙΠΕΔ του φιλέτου του Ελληνικού (έκταση διπλάσια και από αυτή του ΗydePark του Λονδίνου), που πωλείται σε τιμή μικρότερη των 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο στην Lamda Development (συμφερόντων Λάτση), με την υποστήριξη του Global Investment Group, που απαρτίζεται από την εταιρεία AlMaabar από το Abu Dhabi, από τον κινέζικο όμιλο Fosun Group, καθώς και από ευρωπα κά κεφάλαια. Τι κάνει στην ουσία η κυβέρνηση με τις παραπάνω νομοθετικές πρωτοβουλίες; Φτιάχνει, να το πούμε κυνικά, ένα διαφημιστικό φυλλάδιο. Ενα προσπέκτους προσέλκυσης επενδυτών, όπου στις ιλουστρασιόν σελίδες του αναφέρει ξεδιάντροπα και ξεκάθαρα ότι προσφέρει άφθονα και σε καλή τιμή οικόπεδα, λιμάνια, συγκοινωνιακές οδούς και κόμβους, αλλά και παραλίες και δάση και υπέδαφος διά πάσα χρήση και πως οι προσφορές συνοδεύονται από πάσης φύσεως διευκολύνσεις, ώστε ο επενδυτής άκοπα, χωρίς γραφειοκρατίες και περιβαλλοντικούς και άλλους πονοκεφάλους, να αφοσιωθεί σε άμεσης κερδοφορίας επενδύσεις αξιοποιώντας βεβαίως και το φθηνό, χωρίς δικαιώματα αλλά και αποκαμωμένο από την ανεργία, εργατικό δυναμικό. Αλλά για του λόγου το αληθές ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά σημεία των επίμαχων νομοσχεδίων. 1. Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε στα τέλη του Ιούνη από τα κόμματα της συγκυβέρνησης στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος με το οποίο καθορίζεται ο νέος χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός ολόκληρης της χώρας. Το σχέδιο αυτό αποτελεί τον μπούσουλα, δίνει τον βασικό προσανατολισμό, είναι το γενικό θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο που στη συνέχεια εξειδικεύεται από τα ρυθμιστικά σχέδια ανά περιφέρεια και πόλη. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο νέο χωροταξικό σχεδιασμό προβλέπεται η κατάρτιση Ειδικών Χωρικών Σχεδίων που δίνουν τη δυνατότητα σε διάφορες περιοχές να θεωρηθούν -ενώ δεν ήταν παλαιότερα- κατάλληλες για επιχειρηματικές δραστηριότητες και για την πραγματοποίηση προγραμμάτων και παρεμβάσεων που είναι μεγάλης κλίμακας και χαρακτηρίζονται στρατηγικής σημασίας. Επίσης το νέο χωροταξικό καταργεί την έννοια της «αμιγούς κατοικίας» και σε κατοικημένες περιοχές επιτρέπει τη δημιουργία και λειτουργία εκθεσιακών κέντρων, ξενοδοχείων, καταστημάτων εστίασης και διασκέδασης, χώρων στάθμευσης, πρατηρίων καυσίμων κ.λπ. Για να ανοίξει ο δρόμος για τη χωροθέτηση και δημιουργία εγκαταστάσεων ανακύκλωσης και καύσης απορριμμάτων και ΑΠΕ (φωτοβολτα κά κ.λπ.) μέσα στον οικιστικό ιστό, τις χαρακτηρίζει «Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας», όταν μέχρι τώρα ήταν στην κατηγορία της «υψηλής όχλησης». Αίρει κάθε περιορισμό για εμπορικές δραστηριότητες και αντίστοιχες υποδομές σε περιοχές που βρίσκονται πάνω σε οδικές αρτηρίες που έχουν εμπορική σημασία. Ρυθμιστικό 2. Ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής - Αθήνας 2021 (ΡΣΑ) Πριν από 60 χρόνια ήταν χτισμένο περίπου το 18% του λεκανοπεδίου Αττικής, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει το 68%. Δεν είναι τυχαίο δε ότι το αστικό πράσινο στην Αθήνα μόλις που πλησιάζει τα 2 τ.μ. ανά κάτοικο, όταν σε πανευρωπα κό επίπεδο, σε μεγάλες πρωτεύουσες, κυμαίνεται από 25 μέχρι και 50 τ.μ. ανά κάτοικο. Αυτό που ζουν οι κάτοικοι της Αττικής είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση, η έλλειψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου, η ηχορύπανση, η απαξίωση αγροτικής γης, η αποψίλωση των δασών μετά τις πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Πεντέλη, η αλλαγή του κλίματος με την αύξηση θερμοκρασίας και υγρασίας μέσα και γύρω από την και άλλα σχέδια Εξαρτημένος ελληνικός καπιταλισμός: Οικόπεδα σε καλή τιμή Τσιμέντο να γίνει Άμεση κερδοφορία για το κεφάλαιο Φτηνό εργατικό δυναμικό Η έκταση του πρώην αεροδρομίου Αθηνών στο Ελληνικό. Η περιοχή θεωρείται από το Ρυθμιστικό σχέδιο «φιλέτο για αξιοποίηση». αστική περιοχή. Η υγεία του λαού μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον υποθηκεύεται καθημερινά. Το νέο ΡΣΑ που ψηφίστηκε στις αρχές Ιούλη, υπηρετώντας τον καπιταλιστικό νόμο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου, προωθεί την πολεοδόμηση άλλων στρεμμάτων στην Αττική! Το νέο ΡΣΑ προσφέρει περισσότερες παροχές στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο αποδέχεται τις πιέσεις του ΣΕΒ για περισσότερους βιομηχανικούς χώρους, των επενδυτών και τραπεζικών κύκλων για ανάπτυξη σε όσους χώρους επιθυμούν οι επενδυτές (υποβαθμισμένο κέντρο αδόμητες αλλά νευραλγικές εκτάσεις στις παρυφές του ΡΣΑ (οι λεγόμενες «πύλες») και στις αδόμητες αλλά «αναπτυσσόμενες» εκτάσεις εντός ΡΣΑ (οι λεγόμενοι «πόλοι ανάπτυξης»). Συγκεκριμένες περιοχές, όπως το Θριάσιο, τα Μεσόγεια κ.ά., θεσμοθετούνται ως «πύλες» και «πόλοι» και επιτρέπεται να οικοδομηθούν έντονα, και το ίδιο συμβαίνει και εντός του ΡΣΑ, όπως στον Ελαιώνα, την περιοχή Αχαρνών, την περιοχή Νεραντζιώτισσας, τη Δραπετσώνα κ.α. Η διάχυση των μητροπολιτικών πόλων υποδηλώνει την τάση για ενίσχυση των υπηρεσιών με τη δυνατότητα χωροθέτησης περιοχών εμπορίου μεγάλης κλίμακας, Mall, γραφείων πολυεθνικών κ.λπ. (όπως ήδη γίνεται τώρα) σε όλη την Αττική, κέντρο, παραλία, Θριάσιο, Μέγαρα, Μεσόγεια, βόρεια Προάστια και Λαύριο, με τις γνωστές επιπτώσεις: απαξίωση της αγροτικής γης, παραπέρα διάλυση του ντόπιου παραγωγικού κεφαλαίου και του μικρομεσαίου λιανεμπορίου που έχει απομείνει στην Αττική! Το ΡΣΑ προωθεί τις προ ποθέσεις για την οικοδόμηση των ελεύθερων χώρων του λιμανιού και της βιομηχανικής ζώνης του Πειραιά και του πρώην ανατολικού αεροδρομίου του Ελληνικού. Στο δίκτυο των πόλων προβλέπονται διαδικασίες για τη διευκόλυνση της εγκατάστασης και την επίσπευση των διαδικασιών αδειοδότησης μονάδων του δευτερογενούς και επιλεγμένων μονάδων του τριτογενούς τομέα. Ουσιαστικά μιλάμε για συγκέντρωση επιχειρήσεων στον χώρο της Αττικής, με εξασφαλισμένα οδικά δίκτυα μεταφοράς προ όντων και με δυνατότητα η απαιτούμενη οικοδομική δραστηριότητα για την εγκατάστασή τους να γίνει με διαδικασίες fast track και σε τιμές γης μικρότερου κόστους απ ό,τι σε κεντρικότερες περιοχές. Το νέο ΡΣΑ ευνοεί στην πράξη την αυθαίρετη δόμηση, με την πριμοδότηση σύνθετων τουριστικών εγκαταστάσεων και περιοχών τουριστικής κατοικίας που εντείνει την αστική διάχυση και πριμοδοτεί νέα κατάληψη γης, με την παραπέρα στη συνέχεια απαίτηση για νέα φαραωνικά οδικά έργα στις μεταφορές. Απέναντι στην επιδείνωση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, το νέο ΡΣΑ αντί να προσθέτει, αφαιρεί και άλλους ελεύθερους και πράσινους χώρους από το σώμα της πόλης. Όσα προβλέπονται για τη ριζική αλλαγή του χαρακτήρα του Ελαιώνα και μετατροπή του σε υποδοχέα βαρέων χρήσεων, τα σχέδια για το Ελληνικό, όπου σχεδιάζεται μια τεράστια περιφραγμένη πολιτεία για φουσκωτά πορτοφόλια τουριστών, τα σχέδια σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου των νότιων συνοικιών της Αττικής για ανέγερση μεγάλων τουριστικών μονάδων και δημιουργία μαρινών για υπερπολυτελή σκάφη, η καταπάτηση του άλσους στη Νέα Φιλαδελφεια για τις δραστηριότητες του Μελισσανίδη, η εμπορευματοποίηση κομματιών του Πάρκου Τρίτση είναι μερικά δείγματα της «αειφόρου ανάπτυξης» που προωθεί η συγκυβέρνηση μαζί με τα συμφέροντα που πιστά υπηρετεί και που θα κάνουν τη ζωή του εργαζόμενου λαού ακόμα χειρότερη. Οσο δε για την προστασία της δημόσιας υγείας των κατοίκων της Αττικής από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (κεραίες κινητής τηλεφωνίας, γραμμές μεταφοράς υπερυψηλής τάσης της ΔΕΗ και μετασχηματιστές μέσα στην πόλη κ.λπ.), το ΡΣΑ δεν αναφέρει ούτε λέξη. 3. Ρυθμιστικό σχέδιο Θεσσαλονίκης (ΡΣΘ) Ήταν να κατατεθεί προς ψήφιση μαζί με το ΡΣΑ, αλλά αποσύρθηκε για παραπέρα διαβούλευση! Το πιθανότερο, και από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, υπήρξαν αντιδράσεις στο πλαίσιο κυβερνητικών παραγόντων και αντίστοιχων συμφερόντων της Θεσσαλονίκης που θορύβησαν την κυβέρνηση και την έκαναν να προχωρήσει στην ψήφιση του ΡΣΑ και να αφήσει τη Θεσσαλονίκη για αργότερα. Μερικά μόνο από όσα προβλέπει το ΡΣΘ είναι: η μετατροπή του χώρου γύρω από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» σε επιχειρηματικό πάρκο, η χωροθέτηση περιοχών με την πίεση του ΣΒΒΕ στο δυτικό τμήμα της πόλης για εγκατάσταση πολύ ρυπογόνων βιομηχανιών που ανήκουν στην οδηγία Sevezo, η αλλαγή χρήσης γης στην παράκτια ζώνη, ειδικά της ανατολικής Θεσσαλονίκης, για να επιτρέπεται η δόμηση, η δυνατότητα για τη χωροθέτηση δικτύου από μαρίνες ακόμη και στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης. Ακόμη: ο Χορτιάτης παραδίνεται στην οικοπεδοποίηση, ενώ υπάρχει και ο χαρακτηρισμός του δάσους Σέιχ Σου ως «περιφερειακού πάρκου», που επιτρέπει τη δημιουργία οικισμών, ξενοδοχείων, συνεδριακών κέντρων, λατομείων κ.λπ. Το ΡΣΘ δεν αποδίδει το σύνολο των χώρων των πρώην στρατοπέδων σαν αποκλειστικών χώρων πράσινου. Υπάρχει πρόβλεψη για δημιουργία επιχειρηματικών κέντρων στους Λαχανόκηπους και στο Αλλατίνη, με ειδικούς όρους δόμησης και ΣΔΙΤ. Υπάρχει η αποδοχή της καύσης των απορριμμάτων μέσα από τη διατύπωση για «ολοκληρωμένη διαχείριση αερίων που παράγονται από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων». Υπάρχει η φωτογραφική αναφορά για τις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική και στο Κιλκίς, με θεσμική κάλυψη των καταστροφικών και μη αναστρέψιμων περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους, καθώς και για τις αρνητικές συνέπειές τους για τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής. Το ΡΣΘ θέλει τη βόρεια Χαλκιδική περιοχή εξόρυξης-κλοπής του ορυκτού της πλούτου και τη νότια τουριστικό θέρετρο! 4. Νομοσχέδιο για τα δάση Το δασικό νομοσχέδιο, συμπεριλαμβάνεται στις μνημονιακές υποχρεώσεις και στα προαπαιτούμενα για την είσπραξη της δόσης Ιουλίου. Εκτάσεις δημόσιας γης συνολικής επιφάνειας περίπου 20 εκατομμυρίων στρεμμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται κυρίως χορτολιβαδικές, βραχώδεις, πετρώδεις και άλλες μέχρι τώρα μη αξιοποιήσιμες, συγκεντρώνονται σε μια νέα κατηγορία εκτάσεων, τις «δημόσιες γαίες». Γι αυτές τις εκτάσεις, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 15% της συνολικής επιφάνειας της χώρας, δεν θα ισχύει το καθεστώς αυστηρής προστασίας της δασικής νομοθεσίας. Ετσι, δεν θα κηρύσσονται αναδασωτέες και θα προσφέρονται με τυπικούς περιβαλλοντικούς όρους για πλήθος επιχειρηματικές δραστηριότητες, με αιχμή τον τουρισμό, τη βιομηχανία και τα μεταλλεία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου. Με διαδικασίες fast track (εισήγηση δασάρχη και απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης) θα αίρονται ή θα ανακαλούνται αναδασώσεις εντός μόλις τριών μηνών! Το νομοσχέδιο υπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα ξένου και ντόπιου κεφαλαίου και, μέσα από την άρση του άβατου του δημόσιου δάσους, προσφέρει εκτάσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις και άλλες «αναπτυξιακές» δραστηριότητες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, μπορούν να λειτουργούν στα δάση και τις δασικές εκτάσεις σύνθετα τουριστικά καταλύματα, κέντρα αναζωογόνησης και ευεξίας, καθώς και κέντρα ιαματικού τουρισμού σε δάση και δασικές εκτάσεις. Επίσης, βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη το ξύλο, βιομηχανίες εμφιάλωσης νερού και τυροκομεία και μόνιμες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, όπως μελισσοκομεία, εκτροφεία θηραμάτων, εκτροφεία γουνοφόρων ζώων. Επίσης θα επιτρέπονται πλήθος έργων και δραστηριοτήτων, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, ιερές μονές, σωφρονιστικά καταστήματα, ΧΥΤΑ, υδροτριβεία, κεραίες ραδιοτηλεοπτικών μέσων, πάρκα κεραιών, κέντρα υποδοχής μεταναστών κ.ά. Στις ίδιες εκτάσεις θα επιτρέπονται μεγάλα δημόσια έργα, έργα ηλεκτροπαραγωγής κ.λπ. Με βάση όσα προβλέπει το δασοκτόνο νομοσχέδιο, η πρόσφατη πυρκαγιά στην Κερατέα αποτελεί μια εξαιρετική εξυπηρέτηση για όσους ενδιαφέρονται για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο, αφού το ενδεχόμενο ένταξης της καμένης περιοχής σε καθεστώς απόλυτης προστασίας πέφτει στο κενό. 5. Νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και τις παραλίες Το αρχικό νομοσχέδιο προωθούσε την πλήρη εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση εκτεταμένων παράκτιων περιοχών της χώρας. Παρά τις επιμέρους και επουσιώδεις αλλαγές, το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και τις παραλίες αποσύρθηκε και αναμένεται νέο κατά το φθινόπωρο. Για να καταλάβουμε τις προθέσεις της κυβέρνησης, παραθέτουμε σημεία από το αρχικό νομοσχέδιο που μεταξύ άλλων προέβλεπε άρση όλων των περιορισμών στην έκταση της παραλίας, που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια). Στην ισχύουσα νομοθεσία δεν επιτρέπεται η παραχώρηση έκτασης μεγαλύτερης των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων «ζωνών» 100 μέτρων μεταξύ δύο «πόστων». Την άρση όλων των αναφορών για την υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και την απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Ποιος νοιάζεται για τα μπάνια του φτωχού λαού! Οπου θα επιτρέπεται η είσοδος σε παραλία, θα κόβεις εισιτήριο! Το νομοσχέδιο προβλέπει σκανδαλώδεις διευκολύνσεις για τη δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό. Μοναδική προ πόθεση είναι η παραχώρηση «να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του (επιχειρηματικού) σκοπού» από το γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα. Επιτρέπεται το μπάζωμα θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις ή έχει εγκριθεί από τα ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων. Το σχέδιο νόμου προβλέπει επίσης τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και που χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών για επιχειρηματικούς σκοπούς δεν είχε δοθεί έως σήμερα από τους νόμους για τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης για τον αιγιαλό, τα δάση και τους αρχαιολογικούς χώρους. Η ψήφιση του νομοσχεδίου έρχεται να διευκολύνει το ξεπουληματικό έργο του ΤΑΙΠΕΔ, καθώς θα ανοίξει τον δρόμο για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των απαιτήσεων των επενδυτικών σχεδιασμών των επιχειρηματιών σε περιπτώσεις όπως του Ελληνικού, του Αστέρα Βουλιαγμένης και της Αφάντου Ρόδου. Στο νομοσχέδιο υπάρχουν και προβλέψεις για τους διαγωνισμούς που διεξάγονται σχετικά με την παραχώρηση σαράντα τουλάχιστον τουριστικών μαρινών ανά την Ελλάδα. Επίλογος Με παραπάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα των εργαζομένων στα μεγάλα αυτά αστικά κέντρα οξύνονται δραματικά. Το αβίωτο αυτών των πόλεων προστίθεται στα τόσα που περνά ο λαός μας από την τεράστια σε κλίμακα επίθεση που εξαπέλυσε το κεφάλαιο και οι ξένοι προστάτες ενάντια στη μεγάλη λα κή πλειοψηφία. Προβλήματα που το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου και η εξάρτηση της χώρας δημιουργούν, συντηρούν, αναπαράγουν και συσσωρεύουν στον χρόνο. Προβλήματα που θα φτάνουν στα όριά τους και θα προκαλούν αντιδράσεις και ξεσπάσματα, βάζοντας επιτακτικά το θέμα της σύνδεσης της ταξικής πάλης με τον αστικό χώρο και τη συνοικία. Μπροστά μας είναι τα επίδικα. Πώς θα τα αντιμετωπίσουμε; Πώς θα υπερασπιστούμε τα λα κά συμφέροντα; Στις σημερινές συνθήκες απαιτείται συνδυασμός των «τοπικών» και των γενικών προβλημάτων. Οι μαζικές αντιστάσεις που απαιτούνται για την ανατροπή πολιτικών που προωθούνται μέσα από τα ΡΣ, όπως στο Ελληνικό, τη Ν. Φιλαδέλφεια, τη Χαλκιδική, οι διεκδικήσεις για ελεύθερες παραλίες, για περισσότερο πράσινο κ.ά., απαιτούν μαζικές, λα κές κινηματικές δράσεις πάνω σε πλατφόρμες που δεν θα απομονώνουν το ζήτημα αλλά θα το εντάσσουν στη γενικότερη επίθεση του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου και των εργασιακών και άλλων προβλημάτων που συνεπάγεται αυτή η επίθεση, για να διασφαλίζεται το ταξικό και αντικυβερνητικό περιεχόμενο της πάλης. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι να ξεσπάσουν αγώνες και αντιστάσεις των εργαζομένων, των ανέργων, των κατοίκων των συνοικιών, της νεολαίας, ενάντια στα νέα κύματα βάρβαρων μέτρων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ξεπούλημα, στην τσιμεντοποίηση των αστικών κέντρων, στην ερήμωση της υπαίθρου. Έχουμε ανάγκη από αγώνες, αντιστάσεις, διεκδικήσεις και όχι από εναλλακτικές προτάσεις και προγράμματα και ρυθμιστικά σχέδια διεξόδου, δήθεν, από την κρίση. Είμαστε απέναντι και κόντρα σε ψεύτικες εκλογικές και κυβερνητικές «διεξόδους» και «αναθέσεις» της επίλυσης των λα κών προβλημάτων.

13 14 Προλεταριακή Σημαία ΝΕΟΛΑΙΑ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Μείωση των αναβολών λόγω σπουδών Περιορισμό δύο χρόνων στις αναβολές λόγω σπουδών κατέθεσε η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας, Φώφη Γεννηματά στη Βουλή. Από εδώ και πέρα αναβολές θα χορηγούνται έως το 24ο ή 25ο έτος της ηλικίας των φοιτητών. Επίσης μείωση θα υπάρχει και στο χρόνια αναβολής για τους σπουδαστές στα Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης και πιο αυστηρό σύστημα αναβολών για λόγους υγείας προβλέπει το νέο στρατολογικό νομοσχέδιο. Όπως δηλώνει η πολιτική ηγεσία, επιχειρείται με το νομοσχέδιο να αποκοπεί η διαρροή της νεολαίας προς την ανυποταξία, επίσης αναβολές για μεταπτυχιακά ή διδακτορικά δεν θα χορηγούνται. Είναι φανερό ότι όλα δένουν για την κυβέρνηση και το σύστημα, από τη μία ο νόμοςπλαίσιο και τα χρονικά όρια σπουδών και οι διαγραφές και από την άλλη η στράτευση μετά την ολοκλήρωση της σχολής (με η χωρίς πτυχίο, διαγραμμένος και μη). Ασφαλώς και μέσα σε όλη αυτή τη λογική δεν λείπει και η υποχρεωτική στράτευση στα 18, κάτι το οποίο συζητιέται εδώ και πολλά χρόνια. Στόχος είναι η ιδεολογική χειραγώγηση της νεολαίας, όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά, το σύστημα να στρατολογεί τους νέους, να τους μαθαίνει στην τυφλή υπακοή, στα στρεβλά πρότυπα της πατρίδας και της ομοψυχίας. Να καταλαβαίνει η νεολαία από νωρίς ότι τα σώματα καταστολής είναι και αυτά μια δουλειά και οι επεμβάσεις, ο πόλεμος, οι σφαγές και η υπακοή στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών είναι κάτι φυσιολογικό και μέσα στη ζωή. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται και η μείωση της θητείας στους 9 μήνες, απόφαση που δεν πρέπει να θεωρηθεί ως παραχώρηση στη νεολαία, αλλά εντάσσεται στις προσπάθειες που έχουν αρχίσει εδώ και καιρό για μείωση της θητείας στους 9 μήνες στον στρατό ξηράς και στο μέλλον την κατάργηση της επιλογής της αεροπορίας και του ναυτικού. Οι αλλαγές αυτές, αλλά και άλλες που θα γίνουν (πρόσληψη περισσότερων ΕΠΟΠ-επαγγελματιών οπλιτών), θέλουν να κάνουν τον ελληνικό στρατό «ευέλικτο», με εμφανείς τις πιέσεις για περισσότερη προσφορά στα μέτωπα πάλης του ΝΑΤΟ. Ακόμη, όλη αυτή η προσπάθεια εντάσσεται στους συνολικότερους σχεδιασμούς που έχουν οι ιμπεριαλιστές για την περιοχή αλλά και το ΝΑΤΟ για τη χρησιμοποίηση της θητείας σαν μέσο καταστολής της νεολαίας. Γιατί το κεφάλαιο στρατός είναι ένα μεγάλο ζήτημα για το σύστημα και την αστική τάξη. Η θητεία μαθαίνει τη νεολαία τις σάπιες αξίες του εθνικισμού, του βολέψου και κοίτα τη δουλειά σου και του βύσματος. Ο νέος φεύγει από τον λυκειάρχη και πηγαίνει στον ταγματάρχη σε ένα αποστεωμένο περιβάλλον όπου η συλλογικότητα χάνεται, η πολιτική απαγορεύεται και όλοι υπηρετούν τη μαμά πατρίδα, όπως λένε δηλαδή την πολιτική ηγεσία της χώρας, τους ντόπιους υποτακτικούς και το πολιτικό προσωπικό του ιμπεριαλισμού. Μια χώρα, δύο κόσμοι! χώρα, μια φωνή» ήταν ο τίτλος της συναυλίας που διοργάνωσε στο ΟΑΚΑ ο «Μια ΑΝΤ1 στις 3 Ιουλίου. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, τα έσοδα θα διατίθεντο στη ΜΚΟ «Αποστολή» της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Για την επιτυχία του εγχειρήματος, μάλιστα, επιστρατεύτηκαν διάφορα ηχηρά ονόματα της μουσικής βιομηχανίας, όπως ο Ρέμος και η Βανδή. Ήταν δεδομένο, λοιπόν, ότι το γεγονός θα γινόταν πόλος έλξης για ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι νεολαίας, πολλώ δε μάλλον μετά την καθημερινή προβολή που είχε από τα ΜΜΕ και τις αθρόες επιδείξεις υποκριτικής ευαισθησίας που τη συνόδευαν. Υπολογίζοντας όλα αυτά τα δεδομένα, η σπουδάζουσα του ΚΚΕ(μ-λ) πήρε την απόφαση να παρέμβει πριν από την έναρξη της συναυλίας με μαζικό μοίρασμα προκήρυξης στον κοντινό σταθμό του μετρό. Αν θέλαμε να συνοψίσουμε τους στόχους μιας τέτοιας παρέμβασης, θα λέγαμε τα εξής: Απέναντι στη λογική της φιλανθρωπίας, η οποία θέλει να μετατρέψει τον εξαθλιωμένο και χειμαζόμενο λαό σε επαίτη και να αθωώσει τους υπεύθυνους της κατάστασής του, παρουσιάζοντάς τους ως ευεργέτες του, πρέπει να αντιταχθεί η θέση ότι η μόνη πραγματική διέξοδος βρίσκεται στην κατεύθυνση της αντίστασης και διεκδίκησης. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι πουθενά δεν μπορούν να βγάλουν τον λαό και τη νεολαία η διαχείριση της μιζέριας μας και η προσαρμογή των αναγκών μας προς τα κάτω. Ο κόσμος της δουλειάς οφείλει να μη γίνει συμμέτοχος όλης αυτής της υποκρισίας, με όποιο όχημα και αν προωθείται (ΜΚΟ, εκκλησίες, δήμοι κ.λπ.), που θέλει να τον καταστήσει συνένοχο, την ίδια ώρα που οι πραγματικοί υπαίτιοι, το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός, θα συνεχίζουν να θησαυρίζουν σε βάρος μας. Αποφασιστικής σημασίας για εμάς είναι η αναγνώριση του γεγονότος ότι τα προβλήματα και οι αγωνίες μας δεν είναι κοινά με αυτά του συστήματος, ούτε δημιουργήθηκαν από κοινού, γι αυτό και δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει κοινή λύση. Τα συμφέροντα της εργατικής τάξης είναι ανταγωνιστικά με αυτά του κεφαλαίου. Κόντρα στη λογική της εγκαρτέρησης και της αναμονής της επουράνιας ανταμοιβής αντιπαρατάσσουμε την αντίληψη ότι πρέπει να δυναμώσει η πάλη των καταπιεσμένων για μια καλύτερη ζωή στον πραγματικό κόσμο. Γιατί η ζωή μας δεν κερδίζεται με προσευχές. Τέλος, όπως ανέφερε και η προκήρυξη που μοιράστηκε, είναι ανάγκη να ακουστεί πλατιά η αλήθεια ότι «η πραγματική αλληλεγγύη χτίζεται στους κοινούς αγώνες για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, εκμετάλλευση, φτώχεια, φασισμό. Και όταν αυτοί οι αγώνες πραγματοποιούνται, τότε αυτοί που σήμερα στήνουν φιλανθρωπικά πανηγύρια βρίσκονται απέναντι!» Είναι αλήθεια ότι τέτοιες δράσεις ξεφεύγουν αρκετά από τα καθιερωμένα πρότυπα παρέμβασης των δυνάμεων που αναφέρονται στο κίνημα και ίσως μερικούς να τους ξενίζουν. Άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι δεν αντιμετωπίσαμε και το πιο βολικό πεδίο, ούτε την πιο θερμή υποδοχή από όλον αυτόν τον κόσμο, ο οποίος μάλλον περισσότερο μας έβλεπε με καχυποψία. Άλλωστε, μιλάμε κατά βάση για μερίδες της νεολαίας από τα πιο φτωχά και λα κά στρώματα που είναι μάλλον απίθανο να έχουν έρθει σε οποιαδήποτε επαφή με την Αριστερά, με ευθύνη προφανώς της τελευταίας. Ωστόσο, δεν έχουμε την πρόθεση να χαρίσουμε όλα αυτά τα κομμάτια στις ΜΚΟ, στους παπάδες, στις κάθε λογής «αγκαλιές» του συστήματος. Γιατί θα είναι κομβικής σημασίας το αν θα κερδηθούν οι συνειδήσεις τους με το μέρος της ταξικής πάλης ή όχι. Το σύστημα το έχει καταλάβει και βάζει μπρος τους διάφορους μηχανισμούς του. Ώρα να το αντιληφθούμε και εμείς Χανιά Την Τετάρτη 23 Ιούλη η Μαθητική Αντίσταση και οι Αγωνιστικές Κινήσεις διοργανώνουν εκδήλωση συζήτηση στο καφέ Κήπος στα Χανιά στις 7:30 μ.μ. με θέμα: «Να πολεμήσουμε το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό Να διεκδικήσουμε τις σπουδές, τη δουλειά και τη ζωή μας»

14 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΝΕΟΛΑΙΑ Προλεταριακή Σημαία 15 15ο Κάμπινγκ Αγωνιστικών Κινήσεων και Μαθητικής Αντίστασης Πρόγραμμα εκδηλώσεων: Πέμπτη 31/7: Εργαστήριο για τον αθλητισμό με αφορμή το Μουντιάλ και προβολή ταινίας Παρασκευή 1/8: Κεντρική εκδήλωση για τις γεωστρατηγικές εξελίξεις και την Ουκρανία Σάββατο 2/8: Εργαστήρια για τα ναρκωτικά και το φασισμό Κυριακή 3/8: Κεντρική εκδήλωση για τις απόψεις της Αριστεράς για την εκπαίδευση ευτέρα 4/8: Εργαστήρια για τα ΤΕΙ και για την τεχνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση Τρίτη 5/8: Κεντρική εκδήλωση για κίνημα, τα όρια και τις προοπτικές του Τετάρτη 6/8: Εργαστήριο για το Μάο Με αυτοοργάνωση-συλλογικότητα-αλληλεγγύη απαντάμε στα κυρίαρχα πρότυπα ατομικών διακοπών για 15η συνεχόμενη χρονιά. Στις 30/7 και μέχρι τις 8/8 στο κάμπινγκ Μάραγκα, στη Νάξο, καλούμε τη νεολαία σε μια εναλλακτική πρόταση διακοπών, που έρχεται να απαντήσει σε ανησυχίες και προβληματισμούς αλλά και να γεμίσει τις μπαταρίες μας για τη χρονιά που έρχεται. Ο χειμώνας που πέρασε, άλλωστε, ήταν ιδιαίτερα τσουχτερός όσον αφορά την επίθεση που δεχτήκαμε σε δικαιώματα και κατακτήσεις. Μετεκλογικά και παρά τις αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν από την αστική και ρεφορμιστική μπάντα, χιλιάδες εργαζόμενοι εξακολουθούν να απολύονται, χιλιάδες φοιτητές πρόκειται να διαγραφούν, χιλιάδες μαθητές δεν θα «χωράνε» στο αντιδραστικό νέο λύκειο, ολόκληρος ο λαός είναι έρμαιο στις διαθέσεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Όταν, βέβαια, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται, το ψύχος γίνεται ακόμα πιο πολικό, όπως είδαμε να γίνεται στη γειτονική Ουκρανία, στην Παλαιστίνη, στη Συρία, με λαούς να ματώνουν. Στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού όλων αυτών που πλήττονται το σύστημα σερβίρει το «χρυσό» Μουντιάλ αλλά ο λαός δεν κλοτσάει την μπάλα. Εστίες αντίστασης ξεσπούν καθημερινά και η διεκδίκηση για το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια, παρά την τρομοκρατία και την καταστολή, συνεχίζεται. Όσο, λοιπόν, υψηλές και αν είναι οι θερμοκρασίες του φετινού καλοκαιριού, εμείς δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να μείνουμε αμέτοχοι. Προκειμένου οι υψηλές απαιτήσεις της περιόδου να μας βρουν όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένους, σας καλούμε στο κάμπινγκ να συζητήσουμε για ζητήματα που καίνε. ΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ, ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ - ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ είναι ορισμένες μόνο από τις συζητήσεις που θα πραγματοποιηθούν. Με βάση την άποψή μας ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανατροπή της επίθεσης είναι η οργανωμένη πάλη και η συλλογικότητα, δεν μπορούν τα στοιχεία αυτά να λείπουν από την καθημερινότητά μας, ακόμα και στις διακοπές. Έτσι συλλογικά, λοιπόν, λειτουργούμε και σε κάθε πτυχή του κάμπινγκ από το μαγείρεμα και την καθαριότητα ως και τη διασκέδαση. Με συναυλία, πάρτι, προβολές ταινιών αλλά και τη λειτουργία του βιβλιοπωλείου ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ, με προοδευτικές-αριστερές πολιτικές αλλά και λογοτεχνικές εκδόσεις, κόμιξ κ.ά. συνθέτουμε ένα πρόγραμμα που θα μας επιτρέψει να περάσουμε καλά, να ξεκουραστούμε και να επιστρέψουμε πιο δυνατοί, με όλα τα πολιτικά εφόδια, να δώσουμε τις δύσκολες μάχες που μας περιμένουν από Σεπτέμβρη. Το success story... βρέθηκε στην ΑΣΟΕΕ! της ΑΣΟΕΕ» ήταν ο τίτλος σε δημοσίευμα αστικής φυλλάδας που περιγράφει μια συμφωνία μεταξύ του πανεπι- «Ηεπανάσταση στημίου και του ΟΤΕ. Μάλιστα, κυκλοφόρησε άμεσα και δεύτερο δημοσίευμα, που αναφέρεται σε συνεργασία της σχολής με την INTERAMERICAN. Όπως περιγράφεται, στην περίπτωση του ΟΤΕ, η σύμπραξη περιλαμβάνει την ανάπτυξη τμήματος για την αξιοποίηση των βάσεων στατιστικών του ΟΤΕ, στο οποίο θα απασχοληθούν φοιτητές, μέλη ΔΕΠ και στελέχη του ΟΤΕ. Στην περίπτωση της INTERAMERICAN περιλαμβάνεται εκπαίδευση των φοιτητών σε ερευνητικά προγράμματα και προφανώς η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων. Τα παραπάνω παρουσιάζονται σαν οι τεράστιες επιτυχίες του πανεπιστημίου που πρωτοπορεί και «ανοίγει νέους δρόμους». Από τη μεριά των επιχειρήσεων, η όλη επιχειρηματολογία εστιάζει στα οφέλη για τους φοιτητές και τη σχολή, αφήνοντας τα δικά τους οφέλη σε δεύτερη μοίρα. Οι ανιδιοτελείς αυτές κινήσεις των επιχειρήσεων μόνο καινούργιες και καινοτόμες δεν είναι. Οι διάφοροι μεγαλοκαθηγητάδες επιδίδονται χρόνια τώρα σε κάθε λογής «μπίζνες» (με το αζημίωτο φυσικά), χρησιμοποιώντας τους φοιτητές είτε σε επίπεδο εργαστηρίων είτε στα μεταπτυχιακά, για να βγάλουν τη δουλειά. Αυτό το κομμάτι παραλείπεται από τα λεγόμενα των επιχειρήσεων, που βρίσκουν άλλον έναν τρόπο για να βγάζουν φτηνά τη δουλειά τους. Μάλιστα, για να το κάνουν πιο ελκυστικό τάζουν πιθανές (!) θέσεις εργασίας μελλοντικά, ενώ ταυτόχρονα απολύουν τον έναν εργαζόμενο μετά τον άλλον και επιβάλλουν συνθήκες εργασίας «γαλέρας». Οι μπίζνες αυτές γίνονται πλέον με κάθε επισημότητα μιας και ο Νόμος Πλαίσιο αφήνει τη δυνατότητα αναζήτησης κονδυλίων και εκτός κρατικού προ πολογισμού, ανοίγοντας το δρόμο και για τα δίδακτρα. Αυτό είναι και ένα από τα βασικά επιχειρήματα του πρύτανη, ο οποίος επικαλείται την κάλυψη μέρους της ελλειμματικής χρηματοδότησης του ιδρύματος. Μάλλον τώρα θα επιστραφούν τα δικαιώματα των φοιτητών στη δωρεάν σίτιση, στέγαση και σύγγραμμα, ενώ θα ακυρωθούν οι επικείμενες διαγραφές του Σεπτέμβρη, μιας και πλέον... λεφτά υπάρχουν! Οι κυβερνήσεις που τόσα χρόνια έχουν ρημάξει κάθε δικαίωμα του λαού και της νεολαίας έρχονται τώρα να ανακοινώσουν την... ανάπτυξη. Οι ίδιοι που έχουν ρίξει 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους στην ανεργία, έχουν φέρει τους μισθούς στα 400 ευρώ και λιγότερα για τους νέους, που τάζουν ό,τι πιο μαύρο για το μέλλον της νεολαίας, που καταργούν και το τελευταίο ψήγμα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και έχουν κάψει τα πάντα, έρχονται τώρα να μας «αλείψουν λάδι». Παίζοντας με τις ελπίδες και τα όνειρα των φοιτητών, τους χρησιμοποιούν για να βγάζουν τη δουλειά τους, τους τάζουν επαγγελματική αποκατάσταση, ενώ «πουλάνε» την ανάπτυξη με τη σέσουλα μέσω της έρευνας. Αλήθεια, τι είδους έρευνα γίνεται σε μια χώρα που η παραγωγή της περιορίζεται στη βαριά βιομηχανία του τουρισμού για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του ξένου κεφαλαίου; Τι έρευνα γίνεται σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη και σε ποιον τομέα θα γίνουν οι επενδύσεις για την εφαρμογή της έρευνας αυτής; Τι είδους έρευνα κάνει μια χώρα που δεν μπορεί να προγραμματίσει ούτε στο ελάχιστο την παραγωγή της στο άμεσο μέλλον, πόσο μάλλον το εκπαιδευτικό της σύστημα που αλλάζει πιο γρήγορα και από πουκάμισα; Εκτός αν εννοούμε την τεράστια επιτυχία που είχε η συμφωνία του Πολυτεχνείου Κρήτης για να μελετήσει την κατασκευή ενός... παξιμαδιού για έναν πύραυλο της NASA ή την πιστοποίηση ποιότητας που έδινε το ΕΜΠ σε πρατήρια καυσίμων. Πολλοί είναι αυτοί που έτρεξαν να καταγγείλουν την είσοδο των επιχειρήσεων στις σχολές και τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις. Είναι οι ίδιοι που εγκλωβισμένοι στα ιδεολογικά και πολιτικά τους αδιέξοδα θεωρούσαν τόσα χρόνια την εκπαίδευση (και κατ επέκταση το κράτος) ουδέτερα. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις ανακάλυψαν ξαφνικά την Αμερική, παρατηρώντας ότι η εκπαίδευση και η έρευνα δεν εξυπηρετούν πλέον (!) τα λα κά συμφέροντα, αλλά αυτά του συστήματος, του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τέτοιου είδους συμφωνίες. Ο μόνος τρόπος για να κερδίσουν τα δικαιώματα τους στις σπουδές και τη δουλειά δεν είναι άλλος από το δρόμο της αντίστασης στην επίθεση στο πλευρό του λαού και των εργαζομένων, από το δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα.

15 16 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Ισραηλινές θηριωδίες ναζιστικού τύπου ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης Λαϊκή απαίτηση η διακοπή των σχέσεων της χώρας μας με το φασιστικό κράτος του Ισραήλ Μια ακόμη τρανταχτή απόδειξη της ναζιστικής αντίληψης του ισραηλινού κράτους, του κράτουςδολοφόνου που στηρίζουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, αποτελούν οι ανελέητοι βομβαρδισμοί εναντίον του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, της μεγαλύτερης -όπως έχει ονομαστεί- φυλακής του πλανήτη. Μέχρι στιγμής ο παλαιστινιακός λαός έχει προσφέρει βαρύ φόρο αίματος, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 220 -αρκετοί από τους οποίους είναι παιδιά- και τους τραυματίες να φτάνουν τους Είναι συνεισφορά στο έγκλημα αυτό η εξίσωση (όπως κάνει η Ευρωπα κή Ένωση και κάμποσα αραβικά αντιδραστικά καθεστώτα, αλλά και το ελληνικό κράτος) αυτής της μαζικής δολοφονίας που εξελίσσεται με τα πιο προηγμένα όπλα από την πλευρά των φασιστών εισβολέων και καταχτητών με τις ρίψεις ρουκετών από τη Χαμάς, την Ισλαμική Τζιχάντ και άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις από την άλλη μεριά. Ρίψεις που στη συντριπτική τους πλειονότητα αναχαιτίζονται από την «αντιπυραυλική ασπίδα» και έχουν απειροελάχιστη στρατιωτική και μάλλον αρνητική πολιτική αποτελεσματικότητα. Την ίδια στιγμή που το ενάμισι εκκατομύριο των κατοίκων της μαρτυρικής Γάζας ζει έναν καθημερινό εφιάλτη. Όπου βομβαρδίζονται σπίτια, νοσοκομεία και υποδομές ηλεκτρικού και ύδρευσης. Όπου δεκάδες οικογένειες ξεκληρίζονται. Την ίδια στιγμή δηλαδή που ένας ολόκληρος λαός αντιμετωπίζεται στην ίδια του την πατρίδα από τους φασίστες σιωνιστές ως «κάτι» που πρέπει να πάψει να υπάρχει. Το κλίμα για αυτό το νέο έγκλημα των σιωνιστών-φασιστών δολοφόνων του Ισραήλ, προετοιμάστηκε από ψυχολογικής πλευράς διαμέσου της εκμετάλλευσης της απαγωγής και δολοφονίας τριών νεαρών ισραηλινών αγοριών. Η εθνικιστική υστερία που ακολούθησε και που είχε σαν αποτέλεσμα την απαγωγή και το κάψιμο -ενόσω ήταν ζωντανόςενός νεαρού Παλαιστινίου ήταν το απαραίτητο υπόβαθρο για τις επόμενες κινήσεις του Ισραήλ. (Μέσα σ αυτό το κλίμα, μέχρι και εκτέλεση των μανάδων των βομβιστών αυτοκτονίας ζήτησε βουλευτής του ισραηλινού κοινοβουλίου, μιας και είναι για την ίδια σίγουρο ότι θα γεννήσουν «τρομοκράτες» (!!!), βάζοντας σε μπελάδες για τη ναζιστική της αντίληψη ακόμα και το ακροδεξιό κυβερνών κόμμα που έσπευδε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα). Έτσι, από την Τρίτη 8 Ιουλίου, οπότε και ανάβαθμισε τις στρατιωτικές δολοφονικές επιχειρήσεις του, ονομάζοντάς τις «Προστατευτική Αιχμή», το Ισραήλ σφυροκοπά ανελέητα από στεριά και θάλασσα την αποκλεισμένη από το ίδιο το ισραηλινό κράτος Λωρίδα της Γάζας. Από τις αφορμές στις αιτίες «Φεύγοντας» από τις αφορμές και την προετοιμασία, οι πραγματικές αιτίες του νέου σιωνιστικού εγκλήματος βρίσκονται αλλού. Σημαντικό ρόλο στις κινήσεις του Ισραήλ παίζει η προσπάθειά του να διασπάσει το εσωτερικό μέτωπο των Παλαιστινίων, που φάνηκε να δημιουργείται με τη συμφωνία Φατάχ-Χαμάς του περασμένου Μα ου. Αν είναι σωστή μια εκτίμηση που αναφέρει πως το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται στρατηγικά η ισραηλινή ηγεσία έχει στην καλύτερη εκδοχή της μια Παλαιστίνη υποχείριο του ισραηλινού κράτους, δηλαδή ένα παλαιστινιακό μηκράτος, απόλυτα ελεγχόμενο από τους ίδιους, και στη χειρότερη μια ανοιχτά ναζιστικού τύπου άποψη για μια ολοκληρωτική εξάλειψη αυτού του «ιστορικού λάθους» που θέλει τους Παλαιστίνιους να ζουν στην... Παλαιστίνη, τότε μπορεί να εξηγηθεί αυτός ο εκνευρισμός του Ισραήλ. Μ ια καλή για την εποχή, κυρίως όμως για τη πολιτική συγκυρία όπου οι κινητοποιήσεις ακόμη και για τέτοια ζητήματα δύσκολα μαζικοποιούνται, συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 17 Ιούλη έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία. Συμμετείχαν ο ΣΥΡΙΖΑ, που δε θα λέγαμε ότι τίμησε ιδιαίτερα το κάλεσμά του, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, η ΚΕΕΡΦΑ, η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Παλαιστίνιοι κ.λπ. Στη συγκέντρωση συμμετείχε και η Λαϊκή Αντίσταση Α.Α.Σ. η οποία πραγματοποίησε προσυγκέντρωση στου πρώην Φλόκα στη Κηφισίας και με πορεία πήγε στην Ισραηλινή πρεσβεία φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης στον Διότι, άσχετα από το τι μπορεί να εκτιμά ο καθένας για τα όρια, το πόσο ευάλωτη αλλά και τον προσανατολισμό αυτής της συμμαχίας (τις εκτιμήσεις μας τις έχουμε εκθέσει σε άρθρο στην «Προλεταριακή Σημαία» της 10 Μα ου της φετινής χρονιάς), το Ισραήλ εκτιμά πως αυτή η συμμαχία δυσκολεύει ή μπορεί να δυσκολέψει τους σχεδιασμούς του και σ αυτό, αν συνεξετάσει κανείς και κάποιους άλλους παράγοντες, δεν έχει άδικο. Αυτοί «οι άλλοι παράγοντες» δεν είναι παρά η περιδίνιση της περιοχής της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής μέσα σε αλλεπάλληλους κύκλους ολοένα και μεγαλύτερης πολιτικής ή και κρατικής/πολιτειακής αστάθειας, εμφύλιων αντιπαραθέσεων, αναζωπύρωσης και εκμετάλλευσης από ιμπεριαλιστές και περιφερειακούς παίχτες παλιών και νέων αντιθέσεων ή «αντιθέσεων». Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί παρά να παράγει εκνευρισμό ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ Παλαιστινιακό λαό και κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, καταγγέλλοντας παράλληλα την δολοφονική τακτική του Ισραήλ. Στη συγκέντρωση έγιναν ομιλίες και χαιρετισμοί και μετά ακολούθησε πορεία όλων προς την Πανόρμου. Χωριστό συλλαλητήριο πραγματοποίησε και το ΚΚΕ. και θα λέγαμε μια μεγάλη δόση ανασφάλειας για το κράτος αυτό που φυτεύτηκε στο σώμα της αραβικής χερσονήσου για να παίζει το ρόλο του τοπικού χωροφύλακα των αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ένα κράτος μισητό από όλους τους γειτονικούς λαούς το οποίο καταφέρνει να επιβιώνει χάρη στην προστασία των ιμπεριαλιστικών αεροπλάνων και βομβών με τα οποία τροφοδοτείται αφειδώς για πάνω από μισό αιώνα, αλλά και με την απλόχερη «τεχνογνωσία» που του προσφέρθηκε από τις ΗΠΑ σε όλα τα πεδία (κοινωνικά, πολιτικά, στρατιωτικά) ώστε και με τη σημαντική είναι αλήθεια προσπάθεια που οι ίδιοι οι ιθύνοντές του κατέβαλαν να δημιουργήσουν ένα σχετικά ισχυρό στρατοκρατικό-φασιστικό κράτος. Έτσι, μπορεί το Ισραήλ να αισθάνεται ικανοποιημένο με τη στάση της σημερινής -στρατιωτικής ουσιαστικά- ηγεσίας της Αιγύπτου. Η οποία παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και, ακολουθώντας πολιτική «των ίσων αποστάσεων» ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη, σε αντίθεση με την προηγούμενη ηγεσία (Μόρσι) που ανατράπηκε πραξικοπηματικά, κάνει ουσιαστικά «πλάτες» στις ισραηλινές θηριωδίες (κάτι που δεν μπορεί να αποκρύψει η τελευταία πρότασή της για εκεχειρία). Αλλά αυτό αποτελεί την εξαίρεση όσον αφορά τα τεκταινόμενα στην περιοχή, εξαίρεση που επίσης κανείς δεν γνωρίζει για πόσο θα διαρκέσει. Η Τουρκία, παρά τα ανοίγματα της τελευταίας περιόδου από το Ισραήλ και την αποδοχή τους από την τούρκικη ηγεσία, αλλά και τις πιέσεις των ΗΠΑ προς αυτήν την τελευταία για «μάζεμα» της αντιισραηλινής της ρητορικής, δεν φαίνεται ακόμη έτοιμη για μια τέτοια φιλο σραηλινή (επι)στροφή και παραμένει άγνωστο εάν, σε ποιο βαθμό και πότε θα την πραγματοποιήσει. Η Συρία και το καθεστώς Άσαντ με το οποίο το Ισραήλ μπορούσε να έχει κάποιο είδος συνεννόησης βρίσκεται σε μια διαδικασία εμφύλιας διαμάχης που πριμοδοτείται από ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και παίχτες της περιοχής, με κατάληξη που δεν μπορεί να προβλεφθεί από κανέναν. Το Ιράκ βρίσκεται σε μια διαδικασία αποσύνθεσης ως κρατική οντότητα, η οποία ακόμα και αν διασωθεί δεν θα είναι παρά μια σκιά του παλιού εαυτού της. Πολύ περισσότερο αν τελικά διαλυθεί για να δώσει τη θέση του σε κρατίδια με διαφιλονικούμενα και ασταθή σύνορα δυνάμεων που θα βρίσκονται σε μια διαρκή εμπόλεμη κατάσταση. Ο Λίβανος ήδη ταρακουνιέται από τις βόμβες αλλά και τις ανακατατάξεις ισχύος στην περιοχή. Ακόμα και τα δήθεν «ατάραχα» καθεστώτα της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας έχουν μπει ανεπιστρεπτί σ αυτόν τον ασταθή και συνεχώς διευρυνόμενο κύκλο της αστάθειας. Ενώ η προσέγγιση Δύσης (ΗΠΑ) με το Ιράν, ακόμα και αν

16 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΔΙΕΘΝΗ Προλεταριακή Σημαία 17 είναι στα πρώτα της στάδια, προκαλεί σοβαρά ερωτηματικά στα ισραηλινά επιτελεία. Με όλα αυτά να εξελίσσονται ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, όπως εκφράζεται από την πολιτική Ομπάμα, επειδή ακριβώς τα «βλέπει» όλα αυτά, αν από τη μια στηρίζει «το δικαίωμα του Ισραήλ στην άμυνα» (!!), από την άλλη πιέζει για μια διαφορετική μεσοπρόθεσμα- πολιτική αντιμετώπιση του παλαιστινιακού ζητήματος από την ισραηλινή ηγεσία. Και αυτός είναι ένας επιπλέον και μάλιστα ισχυρότατος λόγος για αυτήν την ηγεσία να αισθάνεται ανασφαλής. Δεν είναι τυχαίο που την ημέρα έναρξης της δολοφονικής επιχείρησης «Προστατευτική Αιχμή», φιλοξενούνταν από την μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα Haaretz άρθρο-παρέμβαση του Ομπάμα που, παράλληλα με μια προσεκτική αναφορά στις ευθύνες και των δύο πλευρών, αφιέρωνε το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου του στα δικαιώματα των Παλαιστινίων και υπογράμμιζε τη σημασία που έχει για το Ισραήλ η ετήσια αμερικανική βοήθεια ύψους 3 δισ. δολαρίων. Οι ρουκέτες που άρχισαν να φεύγουν και από το Λίβανο, η εκ νέου σκληρή αντιισραηλινή αναφορά του Ερντογάν, η αναστάτωση και η οργή των αραβικών μαζών για αυτό το νέο έγκλημα των σιωνιστών ενάντια στον παλαιστινιακό λαό αλλά και για τη συνενοχή σ αυτό το έγκλημα των καθεστώτων τους μάλλον επιβεβαιώνουν τις αμερικανικές ανησυχίες για το πού μπορεί να οδηγήσει η ισραηλινή θηριωδία, σε ένα τοπίο που ήδη φλέγεται. Ταυτόχρονα βέβαια επιβεβαιώνουν (σαν ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας) και τις ανησυχίες και τις εγγενείς ανασφάλειες του ισραηλινού κράτους. Να σταματήσει η made in USA σχέση της χώρας μας με το Ισραήλ Και μέσα σε όλα αυτά, η αστική τάξη της χώρας μας εγκληματεί συνεργαζόμενη (ή συνεργάζεται εγκληματικά) με το Ισραήλ. Ονομάζει «στατηγική συνεργασία» την υποταγή της στους made in USA σχεδιασμούς, όπου το τρίγωνο Τελ Αβίβ-Λευκωσία- Αθήνα καλείται να παίξει το ρόλο του προωθητή των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή. Και μέσα σ αυτό το πλαίσιο να ασκηθεί η αναγκαία πίεση ώστε να ρυμουλκηθεί η Άγκυρα από την αντιισραηλινή πολιτική της ξανά σε φιλο σραηλινά «ύδατα». Έτσι η άρχουσα τάξη της χώρας μας συνεχίζει απρόσκοπτα τις από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις με το Ισραήλ. Στις αρχές Απριλίου διεξήχθη στη θαλάσσια περιοχή Κρήτης και Ανατολικής Μεσογείου η άσκηση «Noble Dina 14», με συμμετοχή μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας της Ελλάδας, των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Προηγουμένως Έλληνες πιλότοι από την 340 Μοίρα, που εδρεύει στην 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα, είχαν πάρει μέρος στην άσκηση «Blue Flag 2013», που διοργάνωσε η Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ στην αεροπορική βάση Ouvda στα νότια του Ισραήλ, με συμμετοχή και δυνάμεων από τις ΗΠΑ. Είναι δε τόση η υποταγή της στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, που δεν τόλμησε να ζητήσει ούτε την αναβολή της τελευταίας και τέταρτης κατά σειρά άσκησης συνεκπαίδευσης με ισραηλινές πολεμικές ναυτικές μονάδες, την ίδια στιγμή που το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό μαζί με την αεροπορία εντατικοποιούσαν τους βομβαρδισμούς αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ελληνικός λαός δεκάδες χρόνια τώρα στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού οφείλει να ξαναβάλει στην οπτική και τη δράση του την αντιιμπεριαλιστική πάλη, τμήμα της οποίας είναι η αλληλεγγύη στην πάλη του λαού της Παλαιστίνης για λεύτερη πατρίδα. Ιδιαίτερα και με τη συμβολή των αριστερών και κομμουνιστικών οργανώσεων που αντιλαμβάνονται την κατάσταση, οφείλει να καταγγείλει με τον πιο απόλυτο τρόπο την πολιτική της ελληνικής αστικής τάξης και να απαιτήσει τη διακοπή των σχέσεων της χώρας μας με το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ. Και να διαδηλώσει μαζικά και αποφασιστικά, διατρανώνοντας τη δημοκρατική απαίτησή του για σταμάτημα των φασιστικών βομβαρδισμών και της εξελισσόμενης σφαγής. Τ.Σ Αθέατος Κόσμος Τι μπορεί να σταματήσει μια παρέα δεκάχρονων παιδιών όταν είναι μάλιστα σε σχολικές διακοπές και δίπλα στη θάλασσα, να παίζουν ολημερίς; Τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Ούτε καν ο φόβος του πολέμου και ο κίνδυνος του θανάτου. Αυτό θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς αν έβλεπε τα πιτσιρίκια να παίζουν κρυφτό και ποδόσφαιρο ανάμεσα στις βάρκες, στις ψαροκαλύβες και στις έρημες πολύχρωμες τέντες στην παραλία, στα νότια της πόλης της Γάζας, δίπλα στο μικρό λιμάνι. Λίγα μέτρα μακριά από το γνωστό ξενοδοχείο Αλ Ντέιρα, το Παραλία της Γάζας «Κρυφτό» θανάτου με τις βόμβες ΙΑΒΑΣΤΕ το ρεπορτάζ του Μπoμόντ στην «Γκάρντιαν» και του Μπουθ στην «Ουάσιγκτον Ποστ» worldviews/wp/ 2014/07/16/dispatch-israeli-strike-kills-four-children-at-agaza-beach και το κείμενο του Πάνου Χαρίτου, στην «Αυγή» που δημοσιεύτηκε την ώρα που ολοκληρώναμε τη στήλη, gaza-to-teleutaio-paixnidi ΕΙΤΕ το βίντεο λίγα λεπτά μετά την έκρηξη το μπαλκόνι του Αλ Ντέιρα Η φωτογραφία δείχνει τον δεκατριάχρονο Χαμάντα Μπακρ, τραυματισμένο στο στήθος στο ξενοδοχείο. μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης 16 Ιούλη, γύρω στις 4 το απόγευμα, τίποτε δεν προμήνυε τον επερχόμενο κίνδυνο. Μερικά λεπτά μετά, όλοι θα διαπίστωναν με τρόμο τι θα μπορούσε να διακόψει για πάντα το ανέμελο παιγνίδι τους. εν έχει εξακριβωθεί από πού προήλθαν τα φονικά βλήματα. Άλλοι είπαν για πυραύλους από αεροσκάφη και άλλοι για οβίδες που εκτοξεύθηκαν από πολεμικά πλοία που βρίσκονται μόνιμα στα ανοικτά της πολιορκημένης λωρίδας. Ότι και να ήταν, πρόσθεσαν μια καινούργια τραγωδία στις πολλές που εκτυλίσσονται συνεχώς αυτές τις ημέρες στην περιοχή. Αυτή τη φορά αυτόπτες μάρτυρες υπήρξαν αρκετοί υτικοί δημοσιογράφοι, μια και όλα συνέβησαν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο Αλ Ντέιρα, συνηθισμένο κατάλυμα των ξένων ανταποκριτών. Οι περισσότεροι είχαν γυρίσει μετά το πρωινό ρεπορτάζ στα δωμάτιά τους για να ξεκουραστούν και να στείλουν το υλικό που είχαν συγκεντρώσει. Έτσι δεν ήταν η προπαγάνδα της Χαμάς, όπως συνηθίζουν να ισχυρίζονται οι Ισραηλινοί, αυτή που παρουσίασε και εξιστόρησε το έγκλημα, σχεδόν σε απευθείας μετάδοση, αλλά δημοσιογράφοι από μεγάλα καθεστωτικά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Ανάμεσα τους, ο Πίτερ Μπομόντ από την «Γκάρντιαν», ο Αϊμάν Μόγιελντιν από το NBC, ο Τζόναθαν Μίλερ του αγγλικού καναλιού 4, ο Γουίλιαμ Μπουθ από την «Ουάσιγκτον Ποστ» και άλλοι. Όλοι σοκαρισμένοι και αφού πρώτα μερικοί από αυτούς είχαν σπεύσει να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στα τραυματισμένα παιδιά. Η επίθεση είχε στόχο μια συστάδα από ψαροκαλύβες και μια εγκαταλειμμένη αποθήκη, στην ακτή, δίπλα στον κακοφτιαγμένο λιμενοβραχίονα, αριστερά του Αλ Ντέιρα, περίπου διακόσια μέτρα μακριά από τον περίβολό του. Ανάμεσα στις βάρκες και στις καλύβες, μια ομάδα μικρών παιδιών, όταν βαριόταν να κλοτσάει την μπάλα, έπαιζε «κρυφτό». Όλα ξαδέρφια μεταξύ τους, από την οικογένεια Μπακρ, οικογένεια ψαράδων, που για να τα προστατεύσουν τα έφεραν από το στρατόπεδο προσφύγων που ζούσαν στην παραλία, για να είναι, μάταια όπως αποδείχθηκε, ασφαλή. Στην πρώτη έκρηξη η ομάδα των παιδιών προσπάθησε να κρυφτεί πηγαίνοντας προς τα ξενοδοχεία της ακτής. Η δεύτερη έκρηξη τα πρόλαβε καθώς έτρεχαν με δυσκολία στην άμμο. Όταν επικράτησε σιωπή, τέσσερα από αυτά, φρικτά παραμορφωμένα, κείτονταν άψυχα στην παραλία. Τα υπόλοιπα μεταφέρθηκαν στο γειτονικό νοσοκομείο Σίφα, άλλα με βαριά και άλλα με επιπόλαια τραύματα. Οι κρατικές υπηρεσίες της Γάζας έδωσαν γρήγορα τα στοιχεία των τεσσάρων αγοριών, τα ονόματα των οποίων έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ήταν οι δεκάχρονοι Ζακαρία Αχεντ Μπακρ και Αχεντ Ατεφ Μπακρ, ο εννιάχρονος Ισμαήλ Μοχάμεντ Μπακρ και ο εντεκάχρονος Μοχάμεντ Ράμεζ Μπακρ. Τυλιγμένα τα σώματα τους με παλαιστινιακές σημαίες θάφτηκαν λίγο πριν νυχτώσει αφού πρώτα ο ιμάμης στο τζαμί Αμπού Χασίρα, διάβασε τις καθιερωμένες προσευχές, μέσα σε κλίμα οργής και οδύνης. Η διεθνής κατακραυγή που προκάλεσαν μέσα σε λίγες ώρες τα ρεπορτάζ των δυτικών ΜΜΕ, που θέλοντας και μη, πρόβαλλαν τις εικόνες και την είδηση, ανάγκασαν την στρατιωτική ηγεσία των ισραηλινών δολοφόνων να ψελλίσει μερικές δικαιολογίες και να διατάξει μια δήθεν έρευνα ευθυνών. Πίστευαν -λέει- πως στις ψαροκαλύβες κρύβονταν εκτοξευτές πυραύλων και οι πιτσιρικάδες ήταν μαχητές της Χαμάς! Μέχρι την Πέμπτη το απόγευμα, και ενώ τα διεθνή ΜΜΕ είχαν αρχίσει να μιλούν για μια ανεπιβεβαίωτη εκεχειρία, το σιωνιστικό καθεστώς είχε δολοφονήσει πάνω από 200 Παλαιστίνιους, σχεδόν όλους άμαχους. Ανάμεσα τους και 45 παιδιά, ενώ πολλά βρίσκονται στα νοσοκομεία βαριά τραυματισμένα. Η ισραηλινή ηγεσία για μια ακόμη φορά προχώρησε στην διάπραξη ενός μαζικού εγκλήματος ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης αλλά και απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα. Συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα, που το παρακολουθούν απαθείς, όταν δεν το δικαιολογούν, οι υτικοί σύμμαχοι των σιωνιστών. Οι κυβερνήσεις της δήθεν πολιτισμένης Ευρώπης και της Αμερικής. Τον «Αθέατο Κόσμο» γράφει ο Δημήτρης Παυλίδης

17 18 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 Ουκρανία σε συνέχεια άρθρων Οι κίνδυνοι της επόμενης μέρας Του ΒΑΣΙΛΗ ΣΑΜΑΡΑ Οι εξελίξεις στην Ουκρανία δημιουργούν εύλογες ανησυχίες σε όλο τον κόσμο. Ανησυχίες που αφορούν την τύχη του λαού της ανατολικής Ουκρανίας, συνολικά του λαού της Ουκρανίας, των λαών της περιοχής αλλά και του κόσμου όλου, καθώς αυξάνονται οι κίνδυνοι ακόμη και μιας γενικευμένης ανάφλεξης. Υπάρχει μια τέτοια πιθανότητα; Μας διασφαλίζει το ότι η λεγόμενη «ισορροπία του τρόμου» λειτουργεί αποτρεπτικά απέναντι σ ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Αναμφίβολα αποτελεί έναν ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα που «συγκρατεί» τις διαθέσεις δυνάμεων που με άλλους όρους θα είχαν ήδη προχωρήσει σε πόλεμο. Μπορούμε συνεπώς να εφησυχάζουμε ως προς αυτή την πλευρά του πράγματος; Όχι, καθόλου. Γνωρίζοντας τη φύση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ξέρουμε πόσο ισχυρή είναι στα πλαίσιά τους η αναζήτηση «λύσεων» με στρατιωτικά-πολεμικά μέσα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που τέτοιου είδους ανησυχίες εκφράζονται και μέσα από αστικά ΜΜΕ που γενικά απέφευγαν να αναφέρονται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πριν από ένα διάστημα μάλιστα ο «πρωθυπουργός» της Ουκρανίας Γιατσενούκ δήλωσε ότι η Ρωσία επιδιώκει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Το γιατί έκανε αυτές τις δηλώσεις ο Γιατσενούκ, που με τις ενέργειές του τροφοδοτεί ακριβώς τις πιο επικίνδυνες των εξελίξεων, είναι ένα ζήτημα. Το δεύτερο και πιο σοβαρό αφορά την ίδια την άποψη και το κατά πόσο αυτή ευσταθεί. Το αν δηλαδή υπάρχει ένας τέτοιος κίνδυνος και από ποιες δυνάμεις προέρχεται. Αναμφίβολα την πληρέστερη απάντηση στο ζήτημα μας τη δίνει η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, η εξέταση των εξελίξεων στην Ουκρανία και όσων συνδέονται με το «ουκρανικό ζήτημα». Πριν φτάσουμε ωστόσο σ αυτό, θεωρούμε χρήσιμο και διαφωτιστικό να δούμε ορισμένες γενικότερες (και ιστορικές) διαστάσεις του ζητήματος. Ποιος και γιατί υποκινεί τον πόλεμο Ποιος υποκινεί λοιπόν τον πόλεμο, ποιος τον θέλει; Ποιες οι αιτίες και οι κύριες πηγές του πολέμου; Η απάντηση τουλάχιστον για τους κομμουνιστές είναι κατ αρχάς δεδομένη. Όταν έχουμε να κάνουμε με ιμπεριαλιστές δεν χρειάζεται να ψάξουμε και πολύ για αιτίες και ενόχους. Οι αιτίες βρίσκονται στην ίδια τη φύση του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Την ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη. Την ασυγκράτητη τάση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για επέκταση και κυριαρχία. Άλλωστε η ανθρωπότητα έχει κιόλας την πικρή εμπειρία δύο παγκόσμιων πολέμων και εκατοντάδων περιφερειακών (και πάντα τραγικών για τους λαούς) που επιδίωξαν, προκάλεσαν ή και πραγματοποίησαν άμεσα οι ιμπεριαλιστές. Ταυτόχρονα, και πέρα από αυτή τη γενική θέση, έχει και μια ορισμένη σημασία ο προσδιορισμός τού ποιος είναι ο πιο επιθετικός ιμπεριαλισμός ή ποιος είναι αυτός που κύρια υποκινεί τον πόλεμο. Αυτό όχι για να δώσουμε συγχωροχάρτι στους άλλους ιμπεριαλιστές που με τον δικό τους τρόπο και δυνατότητες ο καθένας τροφοδοτεί, δημιουργεί όρους για μια τέτοια εξέλιξη. Από τη μεριά μας δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη έχει -από τη φύση της- την τάση και τη διάθεση να προχωρήσει σε πόλεμο προκειμένου να έχει τα οφέλη που επιδιώκει και προσδοκά. Το μόνο κριτήριο και ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας βρίσκεται στις εκτιμήσεις για το αν μπορεί να τον πραγματοποιήσει νικηφόρα. Αυτό, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η ασυγκράτητη τάση για επέκταση τους οδηγεί πολλές φορές και σε «λάθος» εκτιμήσεις ή η πίεση των άλλων ιμπεριαλιστών σε εμπλοκές όχι και τόσο επιθυμητές. Η επιθετικότητα των ΗΠΑ και οι καταβολές της Σε σχέση λοιπόν με το ποιος είναι ο πιο επιθετικός ιμπεριαλισμός, οι ΗΠΑ κατέχουν τα αδιαφιλονίκητα πρωτεία για το διάστημα από το 1945 μέχρι σήμερα και μάλιστα με τεράστια διαφορά από τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Όχι ότι και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν εκδήλωσαν -στο μέτρο των δυνατοτήτων τους η κάθε μια- επιθετικές τάσεις. Η Αγγλία, η Γαλλία αλλά ακόμη και η Ολλανδία, το Βέλγιο έως και η Πορτογαλία ματοκύλησαν χώρες και λαούς στην προσπάθειά τους να διασώσουν τις αποικιακές τους κτήσεις. Αλλά και πιο πρόσφατα είχαμε την εκστρατεία της Αγγλίας στις Μαλδίβες (Φόκλαντ), της Γαλλίας στην Αφρική ή και τελευταία την αγγλογαλλική επέμβαση στη Λιβύη. Ανάλογες τάσεις εκδήλωσε και η «άλλη πλευρά». Η μπρεζνιεφική σοσιαλιμπεριαλιστική πλέον ΣΕ, όπως στην περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας το 1968 και ιδιαίτερα μετά το 1975, όταν επιχείρησε να αξιοποιήσει την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ με επεμβάσεις στην Αφρική και το Αφγανιστάν, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Όλα αυτά ωστόσο και άλλα που δεν αναφέρθηκαν δεν αναιρούν το ότι η κλίμακα της επιθετικότητας που ανέπτυξαν οι ΗΠΑ στο διάστημα αυτό δεν είναι συγκρίσιμη με κανενός άλλου. Η βάση αυτής της επιθετικότητας που ανέπτυξαν σε τέτοια κλίμακα και διάρκεια οι ΗΠΑ βρίσκεται στην υιοθέτηση από μεριάς τους της στρατηγικής κατεύθυνσης για παγκόσμια κυριαρχία. Αμέσως μετά τον πόλεμο επέβαλαν την ηγεμονία τους στους αποδυναμωμένους «συμμάχους» τους και τους υποκατέστησαν -όχι χωρίς τριβές- στις πρώην αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Εγκατέστησαν ένα πλέγμα βάσεων σπαρμένων σε όλο τον πλανήτη και με τους στόλους τους ήλεγχαν και δυνάστευαν όλους τους θαλάσσιους δρόμους. Ο μεγάλος στόχος βέβαια και το μεγαλύτερο εμπόδιο σ αυτή τη στρατηγική ήταν η ΣΕ και οι σοσιαλιστικές χώρες, απέναντι στις οποίες ανέπτυξαν τη στρατηγική της «ανάσχεσης»-«απελευθέρωσης». Αναρίθμητες στο διάστημα αυτό οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές τους επεμβάσεις που ανέδειξαν τις ΗΠΑ σαν το μεγαλύτερο εχθρό των λαών και το μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη. Από τη Χιροσίμα στην «ισορροπία του τρόμου» Αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο σ αυτό το τελευταίο, που άλλωστε αποτελεί και το ζήτημα που μας απασχολεί ιδιαίτερα σ αυτό το κείμενο. Οι ΗΠΑ αποτελούν τη μοναδική δύναμη που χρησιμοποίησε σε ζωντανό στόχο την ατομική βόμβα, εξαφανίζοντας τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και εξοντώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους. Τη χρησιμοποίησαν μάλιστα χωρίς να υπάρχει σαφής στρατιωτική αναγκαιότητα, αλλά με στόχους: Την επίδειξη της ισχύος τους. Το ότι είναι αδίστακτοι στη χρησιμοποίησή της. Στην κατεύθυνση τρομοκράτησης των λαών και ιδιαίτερα της ΣΕ. Αλλά υπήρξε και συνέχεια. Αμέσως μετά την απόκτηση της ατομικής βόμβας αναπτύχθηκαν στους ιθύνοντες κύκλους των ΗΠΑ ισχυρές τάσεις που υποστήριζαν την αναγκαιότητα εξαπόλυσης ενάντια στη ΣΕ ενόσω είχαν το μονοπώλιο της ατομικής βόμβας. Αν δεν έγινε κάτι τέτοιο οφειλόταν κατ αρχάς στο ότι μια τέτοια μεταστροφή αμέσως μετά από έναν πόλεμο στον οποίο ΗΠΑ και ΣΕ ήταν σύμμαχοι δεν ήταν απλή υπόθεση. Ταυτόχρονα μέτρησε -ίσως και περισσότερο- το γεγονός οι ΗΠΑ την περίοδο εκείνη δεν διέθεταν ούτε το απόθεμα βομβών ούτε αεροπλάνα τέτοιου βεληνεκούς ώστε να γονατίσουν τη ΣΕ. Παρ' όλα αυτά, παρόμοιες τάσεις και προτάσεις χρησιμοποίησης της πυρηνικής ισχύος των ΗΠΑ διατυπώθηκαν επανειλημμένα και στη συνέχεια. Στη διάρκεια της κρίσης του Βερολίνου το Στην περίοδο , όταν υποστηρίχθηκε ότι η χρήση ατομικών βομβών ήταν αναγκαία για να ανακοπεί η προέλαση των στρατιών του Κόκκινου Επαναστατικού Στρατού στην Κίνα. Στον πόλεμο της Κορέας ( ) όταν ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν σε συνέντευξη Τύπου δήλωσε ότι μέσα στο «λογαριασμό» είναι και η χρήση πυρηνικών όπλων. Υπήρξαν ωστόσο και κάποιες «αλλιώτικες» εξελίξεις. Ήδη από το 1948 η ΣΕ είχε αποκτήσει και αυτή την ατομική της βόμβα, ενώ το 1953 φθάνει στην κατασκευή και της πυρηνικής. Περάσαμε έτσι στην περίοδο της λεγόμενης «ισορροπίας του τρόμου». Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η δυνατότητα αμοιβαίας καταστροφής και καταστροφής όλου του πλανήτη θα οδηγούσε σε ανάσχεση όλων των πολεμοκάπηλων αντιλήψεων και τάσεων. Μόνο που θα λογάριαζε χωρίς εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη φύση, τις τάσεις και διαθέσεις των ιμπεριαλιστών. Επειδή, παρ' όλα αυτά, οι ΗΠΑ δεν σταμάτησαν ποτέ να «ερωτοτροπούν» με την ιδέα χρήσης και των πυρηνικών όπλων. Όπως πριν από λίγα χρόνια αποκαλύφθηκε, ο τότε (1968) πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον είχε προτείνει ανάμεσα σε άλλα και τη χρησιμοποίηση ατομικών βομβών ενάντια στο Β. Βιετνάμ. Αλλά και για να ρθουμε πιο κοντά, είναι οι ΗΠΑ που χρησιμοποίησαν βόμβες και πυραύλους «απεμπλουτισμένου» ουρανίου στους πολέμους ενάντια στο Ιράκ (1991 και 2003) καθώς και στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, δολοφονώντας χιλιάδες ανθρώπους και μολύνοντας το έδαφος, τον κόσμο, έως και τους δικούς τους στρατιώτες. Άλλωστε, μόνο συμπτωματικό δεν είναι το ότι οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να αναλάβουν τη δέσμευση που ανέλαβε επίσημα η τότε ΣΕ (που συνεχίζει να δεσμεύει και τη Ρωσία) ότι ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει πρώτη το πυρηνικό όπλο. Ακριβώς επειδή οι επιτελείς των ΗΠΑ δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να αναζητούν τον τρόπο που θα έκανε τον πόλεμο «εφικτό» και «νικηφόρο» για τις ίδιες, διατυπώνοντας σειρά προτάσεων και «δογμάτων πολέμου». Τα «δόγματα του πολέμου» Για το ζήτημα αυτό από τη μεριά μας ήδη από το 1984 γράφαμε σε απόφαση του ΚΚΕ(μ-λ): «Το πόσο ισχυρή είναι η τάση του συστήματος να αναζητά τη διέξοδό του στον πόλεμο (πέρα από τα όσα κιόλας αναφέραμε) φαίνεται στις αγωνιώδεις προσπάθειες, και παρά το φάσμα του πυρηνικού ολέθρου, να διατυπωθεί ένα δόγμα, να βρεθεί ένας δρόμος που θα κάνει τον πόλεμο εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Έτσι, κατά καιρούς είχαμε: Το δόγμα του κεραυνοβόλου κτυπήματος. Την προβολή δηλαδή εκείνης της «λογικής» κατά την οποία ένα μαζικό αιφνιδιαστικό χτύπημα αφενός θα κατέστρεφε τον αντίπαλο και αφετέρου θα «προλάβαινε» την απάντησή του, καταστρέφοντας στο έδαφός του τους πυραύλους του. Οι διάφορες εκτιμήσεις ωστόσο απέδειξαν αρκετά πειστικά ότι όσο «κεραυνοβόλο» και να ναι το κτύπημα, πάντα ο αντίπαλος θα προλάβαινε να απαντήσει. Την «αμυντική» θωράκιση σε συνδυασμό με το «κεραυνοβόλο» κτύπημα που υποτίθεται ότι θα συμπλήρωνε αποτελεσματικά. Και πάλι ωστόσο οι εκτιμήσεις δίναν διαφορετικά δεδομένα. Διατυπώθηκε στη συνέχεια το δόγμα του «περιορισμένου ατομικού πολέμου». Κατά το δόγμα αυτό ο πόλεμος θα διεξαγόταν σε «περιορισμένη» κλίμακα (π.χ. στον ευρωπαϊκό χώρο). Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε τέτοια φθορά και τόσες καταστροφές στη ΣΕ (αλλά και στην Ευρώπη), που στη συνέχεια θα αναγκαζόταν να δεχτεί τους αμερικανικούς όρους. Χωρίς να εγκαταλειφθεί το δόγμα αυτό, έχει γίνει ωστόσο στο μεταξύ αρκετά καθαρό (οι Ρώσοι το χουν δηλώσει ξεκάθαρα) ότι ένας τέτοιος πόλεμος δεν μπορεί να παραμείνει «περιορισμένος». Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή επανερχόμαστε στα γνωστά μέτρα. Μέσα σ αυτές τις συνθήκες, ρίχνεται το βάρος στο διαστημικό πρόγραμμα, σε συνδυασμό (και μέσω του διαστημικού προγράμματος) με την «αμυντική» θωράκιση. Εδώ, πριν προχωρήσουμε, θα θέλαμε να κάνουμε δύο παρατηρήσεις: α) Ο όρος «αμυντικός» σήμερα είναι από τους πιο υποκριτικούς που έχουν υπάρξει στην ιστορία. Αν κάτι «αποτρέπει» (αναστέλλει) σήμερα την αναμέτρηση, είναι ακριβώς η δυνατότητα του αντιπάλου να «απαντήσει» (η λεγόμενη «ισορροπία του τρόμου»). Από την ώρα που μια υπερδύναμη διασφαλίσει την «άμυνά» της -πράγμα για την ώρα ανέφικτο- θα περάσει αμέσως στην επίθεση. β) Η δεύτερη παρατήρηση είναι όσον αφορά το πόσο «σίγουρη» είναι αυτή η «ισορροπία του τρόμου» (και το αντίστοιχο δόγμα πάνω στο οποίο πορεύτηκε η «ύφεση») ως παράγοντας ειρήνης. Αλλά η πυραυλική ισορροπία αφορά ένα τεχνικό, στρατιωτικό, στρατηγικό ζήτημα. Σημαντικό πάντα -ιδιαίτερα σήμερα αποκτά πολύ μεγαλύτερη σημασία- ωστόσο, ποτέ δεν είναι (και ποτέ δεν ήταν) αυτό που «αποφασίζει». Ο πόλεμος είναι στη βάση του πολιτικό ζήτημα κι έτσι θα κριθεί». Ως προς την πολιτική πλευρά του ζητήματος, στην ίδια απόφαση δινόταν ιδιαίτερη σημασία στη δήλωση του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ρίγκαν με την οποία έθετε ζήτημα «Γιάλτας». Εκείνο που επισημαινόταν σε σχέση με αυτή τη δήλωση ήταν ότι αφορούσε «στην κύρια πλευρά της την αμφισβήτηση του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης». Ότι «σημαίνει αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας πολλών χωρών». Ότι με βάση μια τέτοια κατεύθυνση «δεν μπορούν καθόλου να αποκλειστούν ενέργειες και εξελίξεις που μπορούν να προκαλέσουν επιτάχυνση όλων των προτσές με απρόβλεπτες (ή μάλλον προβλεπτές) συνέπειες.»

18 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΔΙΕΘΝΗ Προλεταριακή Σημαία 19 Οι ανατροπές του και οι συνέπειές τους Και οι εξελίξεις, όπως κιόλας μας είναι γνωστό, γνώρισαν μια απότομη και μεγάλη επιτάχυνση με τις ανατροπές του Για το πώς και το γιατί αυτών των ανατροπών έχουμε αναφερθεί τόσες φορές, που δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε εδώ. Άλλο τόσο έχουμε αναφερθεί στις συνέπειες αυτών των ανατροπών, το τι σήμαιναν για τη διαμόρφωση των παγκόσμιων συσχετισμών, τις κινήσεις των ιμπεριαλιστών και τις συνέπειες που είχαν για τους λαούς. Από τη μεριά μας δεν περιμέναμε κανέναν Μπρεζίνσκι να μας «φωτίσει». Ακριβώς γι αυτό δεν σαγηνευτήκαμε από θεωρίες για το «τέλος της Ιστορίας» και άλλες παρόμοιες, ούτε ενδώσαμε στη γενική ευφορία που κατέλαβε σύμπασα την «Αριστερά» για το νέο ειρηνικό και ελπιδοφόρο μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κρατούντες στα πλαίσια της «παγκοσμιοποίησής» τους. Αυτά που «είδαμε» να ρχονται μέσα από αυτή την ανατροπή των παγκόσμιων συσχετισμών ήσαν: Η κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και η οποία συνεχίζεται χωρίς όρια. Η εκστρατεία επανακατάκτησηςεπαναποικιοποίησης του κόσμου από τις (δυτικές στη φάση εκείνη) ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με σειρά επεμβάσεων που μακέλεψαν λαούς και κομμάτιασαν χώρες. Την κυριάρχηση του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ που προχώρησε στην κατάκτηση-προσάρτηση στη σφαίρα κυριαρχίας τους των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Την ανάδειξη των ΗΠΑ σε μοναδική υπερδύναμη και σε θέση «οδηγού» των εξελίξεων. Η στρατηγική της κυριαρχίας και τα αδιέξοδά της Στη βάση αυτών των εξελίξεων ισχυροποιήθηκαν στις ΗΠΑ οι τάσεις και δυνάμεις που θεωρούσαν ότι δίνεται στις ΗΠΑ η ιστορική ευκαιρία να προωθήσουν και υλοποιήσουν το στόχο της παγκόσμιας κυριαρχίας. Η προώθηση ωστόσο αυτής της πολιτικής συνάντησε την αντίθεση και αντίσταση των λαών και ιδιαίτερα σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Την αντίθεση Ρωσίας, Κίνας, με καθοριστική εξέλιξη τον παραμερισμό του προσφιλούς στη ύση Γιέλτσιν και την πορεία ανασυγκρότησης της ρωσικής ισχύος υπό τον Πούτιν. Ταυτόχρονα προκάλεσε την όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και βασικά Γαλλία-Γερμανία. Το συνολικό αποτέλεσμα, πέρα από τα δεινά που επισώρευσε στους λαούς αυτή η πολιτική των ΗΠΑ να συναντήσει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδά της. Ακριβώς στη βάση αυτών των αδιεξόδων οι ιθύνοντες των ΗΠΑ οδηγήθηκαν στον παραμερισμό της ομάδας Τσένι-Μπους και στην ανάδειξη του Ομπάμα ως προέδρου των ΗΠΑ. Αυτή η εξέλιξη δεν σήμαινε βέβαια ότι οι ΗΠΑ παραιτήθηκαν από τους στόχους και κατευθύνσεις τους. Σήμαινε ωστόσο ότι με βάση τους πραγματικούς συσχετισμούς όφειλαν να αναπροσαρμόσουν τις τακτικές, τις ιεραρχήσεις, τις μεθόδους τους. Κεντρικό στοιχείο αυτών των αναπροσαρμογών είχε η κατεύθυνση αναθέρμανσης των σχέσεων με τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, η επανασυσπείρωση, δραστηριοποίηση του ΝΑΤΟ, της στρατηγικής εκείνης συμμαχίας στην οποία βασίζεται η ισχύς και ο ηγετικός ρόλος του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ. Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες αποτροπής δημιουργίας αντίπαλων στρατηγικών συμμαχιών, όπως Ρωσίας-Κίνας, καθώς και της συμμαχίας που εδώ και μερικά χρόνια επιχειρεί να οικοδομήσει η Ρωσία με τις Λευκορωσία, Καζακστάν, Ουκρανία. Η ουκρανική κρίση Με βάση αυτά τα δεδομένα (και πολλά που δεν αναφέρθηκαν) διαμορφώνεται η παγκόσμια κατάσταση με την ουκρανική κρίση στο επίκεντρό της. Και βρίσκεται στο επίκεντρο επειδή συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που την καθιστούν βασικό κρίκο για το ποια τροπή θα πάρουν οι εξελίξεις και το πώς θα διαμορφωθούν οι παγκόσμιοι συσχετισμοί. Και για να τεθεί το ζήτημα όσο πιο σύντομα, απλά και αδρά γίνεται. Η επικράτηση των δυνάμεων του Κιέβου θα αποτελεί στρατηγικού χαρακτήρα νίκη της ύσης και πρώτα και κύρια των ΗΠΑ και αντίστοιχα στρατηγική ήττα της Ρωσίας. Η συνολική αποδοχή των όρων που θέτει η Ρωσία (αυτονομία των νοτιοανατολικών επαρχιών, ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας κ.λπ.), χωρίς να αποτελεί ολοκληρωτική νίκη της Ρωσίας, της αφήνει ωστόσο τα περιθώρια να διεκδικήσει στο μέλλον την Ουκρανία, μια και διαθέτει σημαντικά πλεονεκτήματα και δυνατότητες στην περιοχή. Εδώ μπορεί να τεθεί το ερώτημα για τη δυνατότητα μιας ενδιάμεσης λύσης, ενός (προσωρινού πάντα) συμβιβασμού. Ας σταθούμε λίγο σ αυτό. Έναν τέτοιο συμβιβασμό φαίνεται να τον αποδέχεται κατ αρχάς η Ρωσία και για λόγους που έχουν εξηγηθεί σε προηγούμενα σχετικά άρθρα. Ανάλογα δείχνουν να τον υποστηρίζουν ευρωπαϊκές δυνάμεις (και κύρια η Γερμανία) και για λόγους που επίσης έχουν εξηγηθεί. Από την άλλη μεριά, δεν τον θέλουν καθόλου οι δυνάμεις που κυριάρχησαν στο Κίεβο με την ανατροπή Γιανουκόβιτς καθώς αντιλαμβάνονται ότι σ έναν τέτοιο συμβιβασμό δεν θα χαν τον κύριο ρόλο. Όσον αφορά την ουκρανική ολιγαρχία, παρ' όλο που φαίνεται να συντάσσεται με τη ύση, αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά προβλήματα και διλήμματα. Ωστόσο δεν είναι αυτοί που θα αποφασίσουν. Οι βασικοί παράγοντες εναντίωσης ενός τέτοιου συμβιβασμού βρίσκονται στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ και στα πλαίσια της γενικότερης στρατηγικής τους θεωρούν ότι έχουν την ευκαιρία να προωθήσουν τις θέσεις τους πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, στρατηγικά στα σύνορα της Ρωσίας. Να ξεμπερδέψουν μια και καλή με τον κίνδυνο προσθήκης της Ουκρανίας στη συμμαχία που επιδιώκει η Ρωσία. Να υπονομεύσουν, περιορίσουν κάθε είδους δεσμούς και σχέσεις (οικονομικές κατ αρχάς αλλά και την όποια πολιτική τους προοπτική) ανάμεσα σε Ευρώπη και Ρωσία. Να σύρουν μέσω της έντασης που δημιουργούν και να προσδέσουν περισσότερο τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές στο άρμα της στρατηγικής τους. Γενικότερα να αποδυναμώσουν όσο γίνεται περισσότερο τη Ρωσία, να την καταστήσουν ευάλωτη, να δημιουργήσουν όρους συνολικής εξουδετέρωσής της με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μια και την αντιμετωπίζουν σαν το κύριο εμπόδιο στην κατεύθυνσή τους για παγκόσμια κυριαρχία (θα επανέλθω σ αυτό). Ταυτόχρονα οι πρόσφατες εξελίξεις στο πεδίο των μαχών (κατάληψη Σλαβιάνσκ κ.λπ.) θεωρούν ότι τους δίνουν τη δυνατότητα να πετύχουν αυτούς τους στόχους χωρίς υποχωρήσεις ή παραχωρήσεις και συμβιβασμούς με οποιαδήποτε πλευρά. Αναμέτρηση και διαπραγματεύσεις Αυτά τα δεδομένα είναι που καθιστούν, όπως ήδη έχουμε γράψει, κρίσιμη και αποφασιστικής σημασίας την εξέλιξη και έκβαση των μαχών στην ανατολική Ουκρανία. Θεωρούσαμε και θεωρούμε πως αν το Κίεβο μπορέσει να χρησιμοποιήσει τον τακτικό ουκρανικό στρατό θα βρεθεί σε θέση υπεροχής απέναντι στον μόλις συγκροτούμενο και χωρίς βαρύ οπλισμό στρατό των ρωσόφωνων. Πολύ περισσότερο καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις συγκροτούνται ενισχυόμενες συνεχώς από τη ύση, ενώ δεν φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και στην άλλη πλευρά. Το ερώτημα συνεπώς αφορά το αν και πώς θα απαντήσει η Ρωσία σ αυτή την εξέλιξη. Θα συνεχίσει την τακτική αναζήτησης δρόμων συμβιβασμού; Θα προχωρήσει σε μαζική ενίσχυση των ρωσόφωνων με όπλα και «εθελοντές»; Θα επέμβει στρατιωτικά η ίδια με «ειρηνευτικές» στρατιωτικές δυνάμεις; Σε σχέση με την τελευταία εκδοχή - της άμεσης ρωσικής επέμβασης- έχουμε αναφερθεί στο γιατί δεν τη θέλουν ούτε το Κίεβο, ούτε η ύση, ούτε και η Ρωσία. Το ερώτημα ωστόσο βρίσκεται στο ποια περιθώρια έχει ο Πούτιν και ποια του αφήνουν οι υτικοί (ΗΠΑ). Επειδή, αν μια τέτοια επέμβαση τον βάζει μπροστά σε προβλήματα που έχουν αναφερθεί, άλλα τόσα του βάζει η πλήρης επιβολή των σχεδιασμών των ΗΠΑ. Η αποδοχή μιας νέας (μετά την τραγική περίοδο Γέλτσιν) στρατηγικής ήττας θα έχει σοβαρές συνέπειες για τη Ρωσία αλλά και για την ηγετική ομάδα του Κρεμλίνου ή και του ίδιου του Πούτιν. Θα πληγεί καθοριστικά το κύρος, η θέση και ο ρόλος της Ρωσίας στο διεθνές ταμπλό. Θα ενισχυθούν οι φυγόκεντρες τάσεις σε χώρες του ρωσικού περίγυρου. Θα οξυνθούν εσωτερικές αντιφάσεις και αντιθέσεις. Ήδη υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το χειρισμό της όλης υπόθεσης από μεριάς Πούτιν. Ερωτήματα που αφορούν την ντε φάκτο αναγνώριση της πραξικοπηματικής «κυβέρνησης» του Κιέβου μέχρι τη μη αξιοποίηση της νομιμότητας της προεδρίας Γιανουκόβιτς. Από την αναγνώριση των προεδρικών «εκλογών» και του Ποροσένκο μέχρι την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από τα σύνορα αλλά και το εύρος ενίσχυσης των ρωσόφωνων στην ανατολική Ουκρανία, που θέτουν εντέλει το πόσο βάσιμο είναι το σκεπτικό με βάση το οποίο - κατά το μάλλον- κινείται ο Πούτιν ότι θα βρει τελικά δρόμο συνεννόησης κατά πρώτον με τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Όσον αφορά τις συμφωνίες με Βουλγαρία, Σερβία, Αυστρία για τον αγωγό, ακόμη και αν ολοκληρωθούν ξεπερνώντας τα εμπόδια που βάζουν Ευρωπαίοι- ΗΠΑ, δεν αντισταθμίζουν τις συνέπειες μιας συνολικής ήττας στην Ουκρανία. Ιδιαίτερο βάρος έχουν οι συμφωνίες με Κίνα, αλλά και αυτές απαντούν κατ αρχάς κύρια στην οικονομική πλευρά του ζητήματος. Το αν θα ολοκληρωθούν στο πολιτικό-στρατηγικό πεδίο αποτελεί ένα ερώτημα που μόνο εύκολα και απλά δεν πρόκειται να απαντηθεί. Βεβαίως, όλα αυτά θα κριθούν με βάση το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο κανείς για την ώρα δεν γνωρίζει, ωστόσο τα ερωτήματα αυτά και άλλα που δεν αναφέραμε ήδη απασχολούν τη ρωσική κοινή γνώμη όσο και ιθύνοντες πολιτικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς κύκλους. Οι κίνδυνοι που μας απειλούν Εδώ, ας ξαναγυρίσουμε στο ερώτημα που εξ αρχής τέθηκε σ αυτό το κείμενο σε σχέση με το ζήτημα του πολέμου. Έχουμε την άποψη ότι όσους κινδύνους εγκυμονεί για την παγκόσμια ειρήνη μια ρωσική στρατιωτική επέμβαση άλλους τόσους εμπεριέχει και η εκδοχή τού να αφεθούν οι δυτικοί να επιβάλουν το «νόμο τους». Ας εξηγηθούμε. Όσον αφορά μια ρωσική επέμβαση, δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις για το ποιους κινδύνους φέρνει μαζί της. Είναι γενικά παραδεχτό ότι ο ουκρανικός στρατός δεν θα μπορέσει να την αντιμετωπίσει. Από την άλλη μεριά, ούτε το ΝΑΤΟ μπορεί στη φάση αυτή να αναπτύξει άμεσα στην περιοχή δυνάμεις ικανές να αντιμετωπίσουν το ρωσικό στρατό. Το πιθανότερο μάλιστα -όπως διαφαίνεται και στις δηλώσεις εκπροσώπων του όπου απουσιάζει κάθε αναφορά σε κάτι τέτοιο- είναι να αποφύγει να το κάνει για να μην αντιμετωπίσει μια από κάθε άποψη επώδυνη στρατιωτική ήττα. Αυτό ωστόσο καθόλου δεν σημαίνει ότι δεν θα αντιδράσει. Το ερώτημα είναι μέχρι ποιου σημείου και με ποια μέσα, μια και στη συγκεκριμένη περίπτωση η μόνη αποτελεσματική στρατιωτική αντίδραση που διαθέτει συνδέεται με τη χρήση πυρηνικών. Οι κίνδυνοι προφανείς. Από την άλλη μεριά και ως προς το τι θα σήμαινε σε σχέση με το ζήτημα αυτό, η ολοκληρωτική επικράτηση της ύσης- ΗΠΑ. Επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών πυραυλικών βάσεων στις πύλες της Μόσχας. Και εδώ ας ξαναγυρίσουμε σ εκείνα τα δόγματα πολέμου στα οποία προαναφερθήκαμε. Ελαχιστοποίηση του χρόνου προσβολής (το «κεραυνοβόλο χτύπημα») και του χρόνου αντίδρασης του αντιπάλου. Ανάπτυξη των βάσεων «αμυντικής πυραυλικής ασπίδας» που, όπως αναφέραμε, αποτελούν έκφραση της πιο επιθετικής λογικής. Όσο για το «περιορισμένο» της αναμέτρησης στο ευρωπαϊκό πεδίο, αυτό δεν διασφαλίζει την επέκταση των πληγμάτων και σε αμερικανικό έδαφος, συμβάλλει ωστόσο στην απορρόφηση μεγάλου μέρους των ρωσικών πληγμάτων σ αυτό το πεδίο. Σε σχέση, τέλος, με την πολιτική βάση αυτής της λογικής και της επικινδυνότητάς της. Αυτή βρίσκεται στη στρατηγική της παγκόσμιας κυριαρχίας που κατευθύνει την πολιτική των ΗΠΑ και για την οποία το κύριο εμπόδιο αποτελεί η ύπαρξη της -πυρηνικής- Ρωσίας. Για τους όρους απάντησης Τελικά και όσο μας αφορά για το τι θα βλέπαμε (και θα θέλαμε) σαν απάντηση στο όλο ζήτημα και τους κινδύνους που μας απειλούν, έχουμε κιόλας αναφερθεί επανειλημμένα. Χρειάζεται ωστόσο να υπενθυμίσουμε αυτό που αναφέρθηκε σε προηγούμενο κείμενο. Οτι ο λαός της Ουκρανίας (και συνολικά οι λαοί) υφίστανται τις συνέπειες της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Αυτή είναι και η βασική αιτία που οι δυνάμεις που θα ήθελαν και θα μπορούσαν (και όχι μόνο στην Ουκρανία) να αποτελέσουν το φορέα μιας σωστής κατεύθυνσης είναι αδύναμες και συνθλίβονται ανάμεσα σε αντιδραστικές ή και αδιέξοδες τάσεις που κυριαρχούν. Αυτές οι διαπιστώσεις εμπεριέχουν και μορφές των απαντήσεων που απαιτούνται. Όσο κι αν οι συνθήκες και οι συσχετισμοί είναι δυσμενείς, οφείλουμε να υποστηρίζουμε το δικαίωμα του λαού της Ουκρανίας να ορίζει τη μοίρα του έξω και ενάντια σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Να εναντιωθούμε στο φασισμό που αναβιώνει (και όχι μονάχα στην Ουκρανία) με την καθοριστική υποστήριξη του κεφαλαίου και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Να αγωνιστούμε ενάντια στον πόλεμο και τις δυνάμεις που τον υποκινούν και τον προετοιμάζουν. Ταυτόχρονα οφείλουμε να θέσουμε στην πρώτη γραμμή την αναγκαιότητα ανασύστασης-ανασυγκρότησης του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος στη βάση των απαιτήσεων της εποχής μας. Αυτό αποτελεί τον αποφασιστικό όρο αποτελεσματικής παρέμβασης στις εξελίξεις, στην Ουκρανία, την επόμενη Ουκρανία και τις επόμενες Ουκρανίες που αναπόφευκτα θα υπάρξουν.

19 20 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ Μυστικά δικαστήρια, φυλακίσεις, επιθέσεις, απειλές, εγκλεισμός σε απομόνωση Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ Χ ΡΙΣ ΗΜΟ BANKO ESPIRITO SANTO Το άγιο πνεύμα δεν έβαλε και πολύ το χέρι του για να αποτρέψει το θρίλερ φοβικών αντιδράσεων των κάτοχων ομολόγων της πορτογαλικής τράπεζας «του αγίου πνεύματος», όπως είναι η μετάφρασή της, όταν διαπίστωσαν πως θα βρεθούν πολύ πιθανά αντιμέτωποι με «κούρεμα». Η αρχή της αλυσιδωτής αυτής αντίδρασης έγινε με την επίμονη καθυστέρηση του Espirito santo international, δηλαδή του ομίλου στον οποίο ανήκει η πορτογαλική τράπεζα, να πληρώσει βραχυπρόθεσμο χρέος που είχε πουλήσει σε πελάτες μιας άλλης ελβετικής τράπεζας. Τς τς τς, δηλαδή έξι χρόνια μετά την κρίση του 2008 το χρηματοπιστωτικό σύστημα εξακολουθεί να πουλάει χρέος! Αλλά για να έχει και ο αναγνώστης μια εικόνα αυτής της κερδοσκοπικής αλυσίδας, να τονιστεί εδώ πως με τη σειρά της η BANKO ESPIRITO SANTO είχε πουλήσει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους του «μητρικού ομίλου» σε επενδυτές λιανικής, δηλαδή αυτό που λέμε σε «μικροομολογιούχους», και σε θεσμικούς επενδυτές, δηλαδή σε Ταμεία. Μύλος. Έτσι η αρχική καθυστέρηση πληρωμής των υποχρεώσεων της μητρικής απέναντι στους Ελβετούς πυροδότησε τον πανικό για καθυστερήσεις πληρωμής σε όλους, που αναγκαστικά θα οδηγήσει σύμφωνα με αμερικάνικες και ιρλανδικές τράπεζες σε κούρεμα ομολόγων που ξεπερνούν τα 2,5 δισ. δολάρια. Τρέχουν οι θεσμικοί και μη επενδυτές και δεν φτάνουν. Βέβαια χρησιμοποιήθηκαν τα «μέσα πυρόσβεσης»: η Εθνική Τράπεζα της Πορτογαλία έβγαλε ανακοίνωση ότι η τράπεζα μπορεί να αποφύγει τους κινδύνους μετάδοσης, η ιδιωτική ελβετική τράπεζα σε μια δική της υποστηρίζει πως «λίγοι ομολογιούχοι επηρεάζονται από την καθυστέρηση», ενώ η γνωστή Γκόλντμαν Σαξ δήλωσε πως αυτή η «κρίση αδιαφάνειας» που φυσικά τη χρεώνει στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα «δεν θα έχει συστημικές συνέπειες». Βέβαια φρονίμως ποιούσα δηλώνει επίσης πως «θα περιμένει και θα δει» τις επόμενες μέρες. εν τους άκουσαν και πολύ οι «αγορές»: τα spread των πορτογαλικών ομολόγων αυξήθηκαν ξανά και η γενική καχυποψία για τις δυνατότητες διαχείρισης του ευρωπαϊκού χρέους επανήλθε δριμύτερη και είχε άμεση επίπτωση ακόμη και στη δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές για τα ελληνικά ομόλογα, που άντλησαν από τις χρηματαγορές ακριβώς τα μισά από τα κεφάλαια που ανέμεναν! (δες στη στήλη «Χρεώσεις»). Πώς όμως γίνεται τραπεζιτικές κρίσεις του επιπέδου της Πορτογαλίας ή ακόμα και της Βουλγαρίας (όπως έγινε πριν από δέκα μέρες περίπου) να τροφοδοτούν την παγκόσμια χρηματιστηριακή (και όχι μόνο) ανησυχία; Ας πάρουμε τη μια πλευρά του Ατλαντικού. Την Ευρώπη. Οι αλαλαγμοί για την «επιστροφή στις αγορές» του υπερχρεωμένου Νότου (που επιμένουμε είναι απόλυτα πολύ λιγότερο υπερχρεωμένος σε σχέση με τον «Βορρά») κάλυπταν τις σοβαρές ενδείξεις και τη βαθύτερη ανησυχία για τη φούσκα αξιών στα κρατικά ομόλογα της ευρωπαϊκής «περιφέρειας». Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια μετά την απόσυρσή τους από τις αναδυόμενες αγορές είδαν το περιφερειακό χρέος της Ευρωζώνης ως τέλεια ευκαιρία αγορών που όμως για τους ίδιους λόγους μπορεί να μετατραπεί σε μια τέλεια ευκαιρία πωλήσεων! Η Πορτογαλία επιπλέον είναι μια χώρα που δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα βοήθειας (όπως η τυχερή Ελλάδα) και δεν έχει πρόσβαση στον μηχανισμό στήριξης (ΟΜΤ). Βέβαια το τελευταίο θα μπορούσε να υπερπηδηθεί αλλά αποτελεί κοινή αποδοχή ότι το πρόβλημα βρίσκεται στη μη ύπαρξη κοινής πολιτικής βούλησης. Η Πορτογαλία στην ουσία φωτίζει το μέγεθος του προβλήματος που λέγεται Ιταλία. Τα ιταλικά χαρτοφυλάκια κρατικών ομολόγων θεωρούνται από τα πιο «φορτωμένα», φτάνοντας τα 425 δισ. ευρώ, ενώ συνολικά στα χέρια των ευρωπαϊκών τραπεζών και πριν αρχίσουν τα περίφημα tests βρίσκονται κοντά στα 1,5 τρισ. ευρώ! Το ένα δέκατο του ισολογισμού των ιταλικών τραπεζών είναι κρατικά ομόλογα και αυτό γιατί οι τράπεζες δανειζόμενες φθηνά από την ΕΚΤ λαμβάνουν τις υψηλές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης που τα αγοράζουν με φθηνά δάνεια από την ΕΚΤ, πλην όμως «αμελούν» να διοχετεύσουν αυτή τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία. εν είναι λιγότερες οι ανησυχίες στην άλλη πλευρά. Έξι χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehmann Brothers που σήμανε την απαρχή της κρίσης για την παγκόσμια οικονομία, η αισιοδοξία των αγορών είναι και πάλι διάχυτη. Η Τράπεζα ιεθνών ιακανονισμών (BIS) προειδοποιεί ότι η οικονομική κρίση δεν έχει ξεπεραστεί, αναφέρει εκτεταμένο ρεπορτάζ στη Deutsche Welle. «Στις χρηματαγορές επικρατεί ευφορία ενώ το κυνήγι υψηλών αποδόσεων καλά κρατεί. Την ίδια ώρα οι επενδύσεις στην πραγματική οικονομία κινούνται σε χαμηλά επίπεδα ενώ οι μακροοικονομικές και γεωπολιτικές προοπτικές χαρακτηρίζονται από υψηλή ανασφάλεια», δήλωσε προς την αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal» ο επικεφαλής του τμήματος Οικονομίας και Νομισματικής Πολιτικής της BIS, Κλάουντιο Μπόριο. Καμία εξέλιξη στην πραγματική οικονομία και στον κόσμο, κανένα «θεμελιώδες μέγεθος», όπως αρέσκονται να λένε οι αναλυτές δεν δικαιολογεί αυτό τον ενθουσιασμό. Ή μήπως πρόκειται για απόγνωση σε συσκευασία ενθουσιασμού, ένα εκρηκτικό μείγμα ικανό να προκαλέσει νέα «ατυχήματα»; Παλιά έλεγαν ότι αρκούσε ένα «φτέρνισμα» στη Γουόλ Στριτ για να «συναχωθεί» όλος ο κόσμος. Εννοώντας πως η χρηματιστηριακή αναταραχή έστω και μικρής κλίμακας στη μητρόπολη του ιμπεριαλισμού είναι σε θέση να αποσταθεροποιήσει όλο τον κόσμο της οικονομίας. Σήμερα η κατάσταση είναι τόσο εύθραυστα αλληλοεξαρτούμενη ώστε και το συνάχι της περιφέρειας να προκαλεί διασπορά του ιού, καθώς πια «λιμνάζει πολύ κρίση» παντού. Ο Espirito santo να βάλει το χέρι του Ή μήπως ήδη το έχει βάλει; Τις τελευταίες εβδομάδες, ενόσω η τηλεόραση προσπαθούσε να αποπροσανατολίσει τις λαϊκές μάζες με το τσίρκο του Μουντιάλ, η κυβερνητική διαχείριση της Ντίλμα προχώρησε σε βάθεμα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που εγκαθιδρυόταν στη χώρα με γοργούς ρυθμούς από πέρυσι τον Ιούνιο. Στο Ρίο, στις 12 Ιουλίου, η αστυνομία εισέβαλε τα άγρια χαράματα στα σπίτια διαφόρων αγωνιστών. Μέλη της αστικής χωροφυλακής, όλοι τους ντυμένοι στα μαύρα, εκτέλεσαν πολλά εντάλματα σύλληψης ακτιβιστών και έρευνας και κατασχέσεων στα σπίτια τους. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και λοιπά μέσα επικοινωνίας κατασχέθηκαν από τους άνδρες της Διεύθυνσης Καταστολής Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, της νεοσυσταθείσας πολιτικής αστυνομίας της Ντίλμα και του κυβερνήτη του Ρίο, Πεζάο. Οι ακτιβιστές κατηγορήθηκαν για σύσταση ένοπλης συμμορίας και την επομένη μετήχθησαν στα μπουντρούμια του Σωφρονιστικού Συγκροτήματος του Ζερισινό, στην περιοχή Μπανγκού. Έχοντας 26 ακτιβιστές κλειδαμπαρωμένους στο Μπανγκού, οι αντιδραστικές κρατικές αρχές νόμιζαν πως θα έπνιγαν τις φωνές διαμαρτυρίας στο δρόμο την ημέρα διεξαγωγής του τελικού του Μουντιάλ. Οι εχθροί του λαού έπεσαν έξω στις προσδοκίες τους. Την επόμενη μέρα, πάνω από δύο χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Τιζούκα, στα βόρεια προάστια του Ρίο, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στη φιέστα της FIFA και στην ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη κινητοποίηση που έγινε στο Ρίο από την έναρξη της μεγάλης διοργάνωσης. Η πρώτη πορεία ξεκίνησε νωρίς το πρωί, η ώρα 10. Διαδηλωτές ξεκίνησαν από την Πλατεία Αφόνσο Πένα και κατευθύνθηκαν προς την άλλη πλατεία, τη Σαένς Πένα, αμφότερες στα περίχωρα του σταδίου Μαρακανά. Στο μεταξύ, η Αργεντινή και η Γερμανία ετοιμάζονταν να αναμετρηθούν στον τελικό του Μουντιάλ, μετά τον εξευτελιστικό αποκλεισμό της Βραζιλίας, η οποία είχε φάει δέκα γκολ σε δύο παιχνίδια. Η χειρότερη ήττα για τη Βραζιλία, ωστόσο, έμελλε ακόμη να έλθει. Φθάνοντας στη Σαένς Πένα, οι διαδηλωτές ενώθηκαν με μια ομάδα κατοίκων των φαβέλας και με διάφορες οργανώσεις της μαχόμενης νεολαίας. Στο σημείο εκείνο ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στο ενιαίο συλλαλητήριο, κάτω από τα πανό με τα συνθήματα «FIFA Go Home!», του Ανεξάρτητου Λαϊκού Μετώπου, και «Η φιέστα στα γήπεδα δεν αξίζει όσο τα δάκρυα στις φαβέλες». Δεν πέρασε πολλή ώρα μέχρις ότου οι διαδηλωτές να

20 Σάββατο 19 Ιούλη 2014 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Προλεταριακή Σημαία 21 ΚΡΑΤΙΚΑ ΙΚΑΙ ΜΑΤA Από την εφημερίδα A Nova Democracia* φύγουν από την πλατεία και να κατευθυνθούν προς το Μαρακανά, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στη FIFA και το αντιδραστικό κράτος. Σε ελάχιστα μόλις λεπτά, περισσότεροι από δύο χιλιάδες αστυνομικοί απέκλεισαν όλους τους δρόμους που οδηγούν στη Σαένς Πένα, περικυκλώνοντας τους διαδηλωτές από όλες τις πλευρές. Με ειρηνικό τρόπο, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να πείσουν τους αστυνομικούς να ανοίξουν δρόμο, λαμβάνοντας σαν απάντηση μια βροχή δακρυγόνων και βομβών κρότου-λάμψης. Ούτε μία πέτρα δεν πετάχτηκε από τους διαδηλωτές ως απάντηση. Παρά ταύτα, τα «ρομποκόπ» της στρατιωτικής αστυνομίας προέβησαν στη συνηθισμένη «βρώμικη δουλειά» τους και εξαπέλυσαν ένα πραγματικό όργιο καταστολής στην καρδιά του αστυνομικού κλοιού. Φέρνοντας στη μνήμη σκηνές από τις διαμαρτυρίες των πρώτων χρόνων του φασιστικού στρατιωτικού καθεστώτος του 1964, έφιπποι της στρατιωτικής αστυνομίας επιτέθηκαν στο πλήθος, βαρώντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Γυναίκες, ηλικιωμένοι, δημοσιογράφοι, νοσηλευτές, φωτογράφοι, ακτιβιστές: ούτε ένας δεν γλίτωσε. Ο καναδός κινηματογραφιστής Jason Ohara πετάχτηκε βάναυσα στο έδαφος και ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς. Ένας από αυτούς, μάλιστα, έκλεψε τη μηχανή λήψης του Jay που βρισκόταν στερεωμένη στο κράνος. Ο φωτογράφος Alexandre Firmino απαθανάτισε τη στιγμή που ένας μπάτσος επιτέθηκε σε μια διαδηλώτρια με κλομπ. Η αστυνομική επίθεση κράτησε περίπου δύο ώρες και άφησε πίσω 36 τραυματίες. Έξι ακτιβιστές συνελήφθησαν, ένας φωτογράφος έσπασε τον καρπό του, ένας κινηματογραφιστής στραμπούληξε το πόδι του και έξι επαγγελματίες γύρισαν σπίτι με κατεστραμμένο ή χαλασμένο τον εξοπλισμό τους. Όλοι ανεξαιρέτως υπήρξαν θύματα της αστυνομίας. Σε κατάσταση αλλοφροσύνης, οι άνθρωποι έτρεξαν να βρουν καταφύγιο μέσα στο σταθμό του μετρό Σαένς Πένα, όπου οι αστυνομικοί εξακολούθησαν να βιαιοπραγούν ανελέητα εναντίον του πλήθους. Από πλευράς των διαδηλωτών δεν υπήρξε καμία βίαιη αντίδραση, γεγονός που δεν απέτρεψε τη σαδιστική μανία της πολιτικής αστυνομίας της Ντίλμα, του Πεζάο και του Καμπράλ. Ακόμη και όταν δεν συνέβαινε πια τίποτε στην πλατεία Σαένς Πένα, ο αστυνομικός κλοιός διατηρήθηκε και γύρω στα χίλια άτομα κρατήθηκαν απομονωμένα επί δύο ώρες από τη στρατιωτική αστυνομία. Όταν ρωτήθηκαν, οι επικεφαλής της επιχείρησης δήλωσαν πως εκτελούσαν διαταγές της κυβέρνησης της Πολιτείας του Ρίο και ότι η περιοχή ήταν αποκλεισμένη ακόμη και για τους κατοίκους και τους εργαζόμενους. Η εφημερίδα A Nova Democracia καταδικάζει έντονα τη θρασύδειλη πράξη αυτών των σάπιων, διεφθαρμένων και φαλιρισμένων κρατικών αρχών, που το μόνο που θέλουν είναι να εξασφαλίσουν τα κέρδη της FIFA στη Βραζιλία. Από τις σελίδες της εφημερίδας μας θα καταγγέλλουμε την προέλαση του καλυμμένου στρατιωτικού καθεστώτος στη Βραζιλία και δεν θα παύουμε να αναδεικνύουμε το γεγονός ότι, αντίθετα με αυτό που πολλοί ισχυρίζονται, ο βραζιλιάνικος λαός προετοιμάζει την εξέγερσή του και οι εχθροί του δεν έχουν παρά να την αναμένουν. * Ρεπορτάζ της δεκαπενθήμερης εφημερίδας A Nova Democracia, η οποία διατηρεί επίσης ένα ειδησεογραφικό μπλογκ και μια ομάδα παραγωγής βίντεο με ειδήσεις από τους δρόμους και τους λαϊκούς αγώνες. Τη μετάφραση για λογαριασμό της Προλεταριακής Σημαίας έκανε ο Π. Παπαδόπουλος. Νέα (αδι)έξοδος στις αγορές Ακριβώς τα μισά, δηλαδή 1,5 δισ., αντί για 3 δισ. ευρώ, κατάφερε να αντλήσει η χώρα από τη δεύτερη απόπειρα να βγει στις αγορές. Η αιτία βέβαια βρίσκεται στην αναστροφή της μαζικής εισροής κεφαλαίων στην Ευρώπη ως συνέπεια της (προσωρινής;) κρίσης που ξέσπασε στον τραπεζιτικό τομέα της Πορτογαλίας και της συνεπακόλουθης αύξησης του κόστους δανεισμού. Το μικρό αυτό Βατερλό αποτελεί απόδειξη του ευθραύστου του οικονομικού περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή της Ευρωζώνης και της μαζικής καχυποψίας στην ικανότητα των ευρωπαϊκών οικονομικών αρχών να διαχειριστούν την κρίση χρέους. Όμως το «σαξές στόρι» της κυβέρνησης δεν βάλλεται μόνο εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά. Επενδύσεις: Τη στιγμή που ανακοινώνονται επενδύσεις 4,4 δισ. σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσω ΕΣΠΑ, σύμφωνα με μελέτη της Endeavor Greece, «η Ελλάδα θα χρειαστεί 25 χρόνια για να δημιουργήσει τις θέσεις εργασίας που απαιτούνται. Για να το πετύχει αυτό σε λιγότερο από μια δεκαετία πρέπει να τριπλασιαστούν οι προσπάθειες που επικεντρώνονται σε κλάδους προστιθέμενης αξίας και να διπλασιαστούν τα ποσοστά επιτυχίας τους». Όπως επισημαίνεται στη μελέτη, η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια έχει χάσει συνολικά θέσεις εργασίας. Πάνω από τις μισές προέρχονται από τρεις κλάδους, τις κατασκευές, το λιανεμπόριο/χονδρεμπόριο και τη μεταποίηση, ενώ ολόκληροι τομείς όπως το real estate πρακτικά αφανίστηκαν. Ακόμη και στο αισιόδοξο σενάριο ανάπτυξης, τα 2/3 των χαμένων θέσεων εργασίας δεν μπορεί να ανακτηθούν από τους ίδιους κλάδους. Τρεις μόνο κλάδοι κατάφεραν να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν το συνολικό εργατικό δυναμικό: ο αγροτικός τομέας, η μεταποίηση τροφίμων και ο κλάδος της τεχνολογίας. Και συνεχίζει η έκθεση αναφερόμενη στις λεγόμενες νεοφυείς και καινοτόμες επιχειρήσεις: «Η σημερινή ραγδαία αύξηση των startups είναι μια καλή αρχή». Όπως επισημαίνεται στη μελέτη όμως, «τα περίπου 200 startups που ιδρύονται κάθε χρόνο δεν είναι αρκετά να δημιουργήσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που χρειάζονται. Ειδικά από τη στιγμή που τα περισσότερα επικεντρώνονται σε έναν μόνο κλάδο και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τους μπορεί να θεωρηθεί υψηλής ανάπτυξης». Ενεργειακά οικόπεδα: Στο road show της κυβέρνησης για είκοσι ενεργειακά οικόπεδα σε Ιόνιο και Κρήτη εκδηλώθηκε έντονο διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον και παρουσία, όπως γράφει και ο Ηλίας Σακαντάρης στην «Καθημερινή»: «Η Ελλάδα και η Γαλλία ήταν οι μόνες οικονομίες όπου ο ιδιωτικός τομέας δεν επιβραδύνεται απλώς, συρρικνώνεται κιόλας. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της περιφέρειας που συμβαίνει κάτι τέτοιο: δεν δικαιολογείται ύστερα από 5 χρόνια αιματηρής συστολής. Ο παραγωγικός ιστός της χώρας δεν έχει ξεπεράσει το σοκ. εν έχει περάσει σε νέα εποχή. Ούτε το κράτος. Τα εμπόδια παραμένουν. Η εξαγωγική μηχανή της χώρας καίει λάδια. εν έχει μεταφράσει την επίπονη εσωτερική υποτίμηση σε αυξημένο μερίδιο στο διεθνές εμπόριο αγωνίζεται για το υπάρχον ήκιστο. Η ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αποτελεί σημαντικό bonus για κάθε χώρα που κάθεται πάνω τους. Η ανάπτυξή τους, όμως, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη συνεισφορά του κορμού της οικονομικής δραστηριότητας. Αν ο ιδιωτικός τομέας δεν πάρει μπροστά, ας μην περιμένουμε από πετρελαϊκούς γίγαντες να πάρουν πάνω τους την ελληνική ανάπτυξη, τη φορολογία. Το ραβδί τους έχει θετική επίδραση, κυρίως σε αναπτυγμένα κράτη. Στα άλλα, οι πετρελαϊκές επενδύσεις περνούν και δεν αγγίζουν σχεδόν τίποτα, μόνο παίρνουν. Ο χρόνος για τη μετεξέλιξη της οικονομίας της Ελλάδας εξαντλείται με γρήγορους ρυθμούς. Οι υδρογονάνθρακες; Εκεί θα ναι». χρεώσεις Το εσωτερικό χρέος: Το σύνολο των οφειλών που βαραίνουν την αγορά ( ημόσιο προς ιδιώτες, ιδιώτες προς ιδιώτες, ιδιώτες προς ημόσιο) ξεπερνά τα 70 δισ. ευρώ και κινείται σε ανοδική τροχιά. Η προσπάθεια να αντιμετωπίσει με έναν κεντρικό μηχανισμό συνολικότερα η κυβέρνηση τη «βόμβα» του εσωτερικού χρέους ήδη συζητείται. Θα πρόκειται βέβαια για συνολική λύση του ιδιωτικού χρέους που θα περιλαμβάνει όχι μόνο το χρέος προς τα πιστωτικά ιδρύματα, αλλά και προς το ημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Όπως συμφωνήθηκε μετά τη συνεδρίαση για το ιδιωτικό χρέος με τη συμμετοχή των συναρμόδιων υπουργών, εκπροσώπων της ΤτΕ και της ΕΕΤ και εκπροσώπων της τρόικας, το υπουργείο Ανάπτυξης καλείται να παρουσιάσει μέχρι τις 15 Αυγούστου μελέτη για την εξωδικαστική επίλυση του ιδιωτικού χρέους, κατ αρχήν των επιχειρήσεων, αλλά δευτερευόντως και των φυσικών προσώπων. Συναφές με τα παραπάνω είναι και το περίφημο ζήτημα των «κόκκινων δανείων» και της ζητούμενης αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων στα μέτρα των τραπεζών και της ελεγχόμενης επέκτασής τους πάνω στην πρόταση που ήδη έχει διατυπώσει ο Προβόπουλος. Πράγμα βέβαια που θα φέρει τεράστιες ανακατατάξεις στον επιχειρηματικό κόσμο και στις σχέσεις του με το τραπεζιτικό σύστημα και που φαίνεται να καθυστερεί. Πίσω όμως από την εμφανή τεχνητή αιτία της μη οριστικοποίησης του νέου Πτωχευτικού Κώδικα βρίσκεται η έλλειψη από μεριάς των τραπεζών σαφούς ορατότητας για κάθε κλάδο και τις προοπτικές του. Ποιες προοπτικές και σε ποιο πλαίσιο; Με διαλυμένο συνεπώς τον εγχώριο παραγωγικό μηχανισμό και ιστό, η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί πέρα από το εξωτερικό και ένα τεράστιο εσωτερικό οικονομικό και κοινωνικό κραχ. Που βέβαια λειτουργώντας ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία δικαιολογεί τάχα από μεριάς της τα αντιλαϊκά μέτρα που ήδη έχει σχεδιάσει για τα ασφαλιστικά ταμεία. Θεωρήθηκε από τους δανειστές και ιμπεριαλιστές ότι με τη χώρα μπορεί να συμβεί ό,τι παλιότερα με τις κρεατοελιές. Με την περίσφιξή τους θα μαραίνονταν εσωτερικά χωρίς να μπορεί να επηρεάσει σε αυτή την ιδιότυπη καραντίνα της «εσωτερικής υποτίμησης» και της «ελεγχόμενης πτώχευσης» το υπόλοιπο σώμα του κοινού, τελικά, ευρωπαϊκού χρέους. Αυτό ήταν η ουσία στο περίφημο ελληνικό υπόδειγμα διαχείρισης και αναδιάρθρωσης χρέους. Όμως καμία κυβέρνηση και κανένα πολιτικό προσωπικό δεν είναι αρκετά (πολύ περισσότερο όσο καίγονται πολιτικά και υποβαθμίζονται ως εντολοδόχοι των δανειστών) να διαχειριστούν μια τόσο τεράστια οικονομική και κοινωνική «τρύπα», ακόμη και χωρίς την απειλητική παρουσία του λαϊκού κινήματος. Εξ ου και τα αυτογκόλ Το πρόβλημα με την ιδιότυπη ελληνική απομόνωση σαφής επιτυχία των μνημονίων δεν είναι μην καταρρεύσει κάποια τράπεζα, όπως στην Πορτογαλία ή στη Βουλγαρία. Γι αυτό και η ιδιωτικοποίηση των τραπεζών είναι μόνο στο 10% και εξακολουθούν να βρίσκονται σε ένα ιδιότυπο, επίσης κρατικοποιημένο καθεστώς. Η ελληνική «ελεγχόμενη πτώχευση» μπορεί να παράγει ανεξέλεγκτα ατυχήματα από το ότι μια τέτοια τεράστια οικονομική και κοινωνική καταβύθιση ακόμα και με τον λαό στο περιθώριο, πολύ περισσότερο στο προσκήνιο είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να μπει σε τροχιά πολιτικής διαχείρισης, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα. Με τόσο ενθουσιώδη απόγνωση που τριγυρνά στις παγκόσμιες αγορές, πολύ εύκολα ένα «εσωτερικό» πρόβλημα γίνεται εξωτερικό και διεθνές. Τον Οικονοκόσμο και τις ΧρεΩσεις γράφει ο ημήτρης Μάνος.

Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ

Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου 2017 Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ Για ένα σωματείο που θα είναι οργανωτής στον αγώνα απέναντι σε εργοδοσία,

Διαβάστε περισσότερα

Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη

Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη Με βασικό σύνθημα: Απαιτούμε, βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί: «πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο» πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ Πέμπτη 6/6 /2013, 11:00-19:00 Γραφεία ΟΓΕ, Πλ.Ατταλείας,

Διαβάστε περισσότερα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων,

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων, Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων, συνδικαλιστών, εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων. Η πρωτοβουλία

Διαβάστε περισσότερα

Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ!

Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τα πλατιά λαϊκά στρώματα να συνεχίζουν να φτωχοποιούνται

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Οι Ομοσπονδίες και

Διαβάστε περισσότερα

Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας!

Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας! Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας! Από το Γρηγόρη Καλομοίρη, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ Η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης έστειλε επείγουσα (την τρίτη μέσα σε ένα μήνα) εγκύκλιο

Διαβάστε περισσότερα

Τηλ.: Πάτρα 21/4/2018 ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Τηλ.: Πάτρα 21/4/2018 ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Τηλ.: 2613 610210 Πάτρα 21/4/2018 E mail: dimospatras@gmail.com ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ «Αγαπητές φίλες και φίλοι, 51 χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, ο καλύτερος τρόπος για

Διαβάστε περισσότερα

Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων. Ανακοίνωση

Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων. Ανακοίνωση Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων Αριστοτέλους 11 15, 6ος ορ. Αθήνα, τηλ: 210 5223756, fax: 210 5223721 Ανακοίνωση Ήρθε η ώρα να μπει ένα

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ Όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιδρομή κατά της Συρίας! ΤΡΙΤΗ 17/4/2018 ΑΘΗΝΑ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ στις 7 μ.μ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στο ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ στις 7 μ.μ. Οι Ιμπεριαλιστές Τη Γη Ξαναμοιράζουν

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΑΕΑ 15/10/ ΔΣΕ

ΠΕΑΕΑ 15/10/ ΔΣΕ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΒΟΥΛΙΟΥ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΞΕ Η ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ

Διαβάστε περισσότερα

χρεωκοπημένες πολιτικές τους...

χρεωκοπημένες πολιτικές τους... μπροστά στις χρεωκοπημένες πολιτικές τους... Οι φοιτητικές εκλογές φέτος διεξάγονται σε ένα ανατρεπτικό κλίμα. Τόσο τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών και η συντριβή του δικομματισμού, όσο και οι

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ του Δ.Σ. ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΟΑΕΕ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

ΕΙΣΗΓΗΣΗ του Δ.Σ. ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΟΑΕΕ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 ΕΙΣΗΓΗΣΗ του Δ.Σ. ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΟΑΕΕ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 Συνάδελφοι -σες Η εκδήλωσή μας, αυτή σκοπό έχει το δυνάμωμα της αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό

Διαβάστε περισσότερα

Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα.

Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα. 1 4/11/2016 Σύσκεψη φορέων του λαϊκού κινήματος Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα. Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, Ευχαριστούμε

Διαβάστε περισσότερα

για να γίνει η ελπίδα πράξη...

για να γίνει η ελπίδα πράξη... για να γίνει η ελπίδα πράξη... Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται ύστερα από την συντριβή των μνημονιακών κομμάτων στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Ο λαός μας ελπίζει και αισιοδοξεί για τη δικαίωση

Διαβάστε περισσότερα

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ ΣΤΗΝ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ» ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΤΟ ΠΥΣΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας

Διαβάστε περισσότερα

Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας.

Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας. Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας. Κεντρικός Ομιλιτής ήταν ο κ. Λεωνίδας Κεραμίδας ενώ πριν μίλησαν από την Ομάδα Γυναικών Καλαμπάκας

Διαβάστε περισσότερα

1. Ποια ειναι η κατάσταση

1. Ποια ειναι η κατάσταση 1. Ποια ειναι η κατάσταση Οι 2300 εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ που παραμένουν παρά τη χθεσινή εξέλιξη απλήρωτοι για 2 μήνες με το ύψος των απλήρωτων δεδουλευμένων να ξεπερνάει τα 6εκ. δικαίως βρίσκονται σε κινητοποιήσεις,

Διαβάστε περισσότερα

κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε.

κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε. κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να κοινό εργατικό μέτωπο ρήξηςαντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε.-δντ

Διαβάστε περισσότερα

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ Ημερομηνία Ανάρτησης: 18/09/2012 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016.

ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016. ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016. Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες ^ Το Ε.Κ.Ν.Λ. και η επιτροπή

Διαβάστε περισσότερα

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, Ξεκινώντας θα μου επιτρέψετε να πω ότι η σημερινή πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ έχει για μένα ένα ιδιαίτερο βάρος και μια βαρύνουσα σημειολογία, ακριβώς όπως και

Διαβάστε περισσότερα

Συντρόφισσες & σύντροφοι, Φίλες & φίλοι,

Συντρόφισσες & σύντροφοι, Φίλες & φίλοι, 1 Συντρόφισσες & σύντροφοι, Φίλες & φίλοι, Στις μέρες που απομένουν πρέπει όλοι μας να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο πλατιά, έτσι ώστε να βγει πιο ενισχυμένο σε όλες τις

Διαβάστε περισσότερα

Συνεντεύξεις «πρόσωπο με πρόσωπο (face to face). Κοινές ερωτήσεις για όλους τους συμμετέχοντες.

Συνεντεύξεις «πρόσωπο με πρόσωπο (face to face). Κοινές ερωτήσεις για όλους τους συμμετέχοντες. Κεντρικά ερωτήματα: Ποιες είναι οι διαστάσεις της συζήτησης για την κρίση στο Δημόσιο Διάλογο; Ήταν η υιοθέτηση του πακέτου διάσωσης για την Ελλάδα και η ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης μονόδρομος

Διαβάστε περισσότερα

ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Εκατό χρόνια μετά το ξέσπασμά της, η Οχτωβριανή Επανάσταση, που ενέπνευσε την εργατική τάξη και τους λαούς σ όλο τον κόσμο εγκαινιάζοντας μια ολόκληρη εποχή

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011 ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011 Στις 2 Νοέμβρη 2016 έχει οριστεί στο Εφετείο ύστερα από αναβολές- η δίκη της συντρόφισσας Λήδας Σοφιανού

Διαβάστε περισσότερα

Περιοδεία αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Δήμο Καλαμπάκας με επικεφαλής τον Τάσο Τσιαπλέ - ΚΑ

Περιοδεία αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Δήμο Καλαμπάκας με επικεφαλής τον Τάσο Τσιαπλέ - ΚΑ Περιοδεία στον Δήμο Καλαμπάκας πραγματοποίησε ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ και Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλίας της Λαϊκής Συσπείρωσης, συνοδευόμενος απο αντιπροσωπεία της Κ.Ο. Καλαμπάκας του

Διαβάστε περισσότερα

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΚΑΙ ΤΗΣ Π.Ο.Π. Ο.Τ.Α. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007 Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Θ. ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Ο.Ε.

Διαβάστε περισσότερα

48 ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

48 ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Ο.Δ.Π.Τ.Ε.) Διεύθυνση: Πάντειο Πανεπιστήμιο Λεωφ. Συγγρού 136 Αθήνα Αθήνα 15 Οκτωβρίου 2011 Ταχ. Κωδ.: 17671 Αριθμ. πρωτ.: 181 Τηλέφωνα Προέδρου:6944191513

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΗ 2015 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12.30πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑΣ «Η

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΗ 2015 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12.30πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑΣ «Η ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΗ 2015 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12.30πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑΣ «Η κατάργηση της Κυριακής αργίας είναι απαίτηση των μεγαλεμπόρων,

Διαβάστε περισσότερα

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ 19.9.2016 Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία αλληλεγγύης που ακολουθεί, στέλνοντας το μήνυμα της ταξικής

Διαβάστε περισσότερα

-ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

-ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΕΕ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ «ΛΑΓΟΥ» ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΟΜΙΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ: -ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ ΓΙΑ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ-ΑΝΕΡΓΟΥΣ -ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Προωθεί τις αντιδραστικές "μεταρρυθμίσεις" στην υγεία και στην εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο, νέο Λύκειο, τεχνική εκπαίδευση, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΑΤΕΙ,

Προωθεί τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην υγεία και στην εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο, νέο Λύκειο, τεχνική εκπαίδευση, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΑΤΕΙ, Πρόταση αγώνα των Παρεμβάσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ (24/11/17), στο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα και τους εργαζόμενους Πρόταση αγώνα των Παρεμβάσεων - Κινήσεων - Συσπειρώσεων στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στη

Διαβάστε περισσότερα

«Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από

«Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους και όχι στης Βουλής τους διαδρόμους «Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από τα διλήμματα που κυριαρχούν τις τελευταίες μέρες

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ 1 ΚΑΙ 2/2/18.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ 1 ΚΑΙ 2/2/18. ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, 1 ΚΑΙ 2/2/18. Στα τρία χρόνια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βιώσαμε όλοι οι εργαζόμενοι

Διαβάστε περισσότερα

Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου

Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και γενικότερα, από την αστική τάξη, τις

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ 38 ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους

Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Τον Δεκέμβρη του 2015 ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες σε ένα μεγάλο αριθμό Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (60 στους 135, οι 28 στην

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ «ΑΠΟΤΑ ΚΑΤΩ» ΤΗΝ 1 η ΝΟΕΜΒΡΗ 2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ «ΑΠΟΤΑ ΚΑΤΩ» ΤΗΝ 1 η ΝΟΕΜΒΡΗ 2018 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ «ΑΠΟΤΑ ΚΑΤΩ» ΤΗΝ 1 η ΝΟΕΜΒΡΗ 2018 ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, Τα σωματεία που υπογράφουμε αυτό το κείμενο έχουμε ξεκινήσει ήδη από

Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας.

Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας. ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας. Φωνή δυνατή. Φωνή

Διαβάστε περισσότερα

Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον

Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον 1 Συγκέντρωση Πρωτομαγιάς 2017 Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Με συνέπεια για 20 χρόνια έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για τον συντονισμό και την κοινή

Διαβάστε περισσότερα

Μνημόνιο & Χρέος: Ένας χρόνος μετά

Μνημόνιο & Χρέος: Ένας χρόνος μετά Μνημόνιο & Χρέος: Ένας χρόνος μετά Τι έχει αλλάξει. Τι πιστεύει σήμερα η ελληνική κοινή γνώμη Πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του ΣΚΑΪ Μάιος 2011 Διάγραμμα 1 Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ: ΑΝΑΘΕΣΗ:

Διαβάστε περισσότερα

Συνάδελφοι/ισσες, Συναγωνιστές/στριες

Συνάδελφοι/ισσες, Συναγωνιστές/στριες ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΛΑΔΗ Συνάδελφοι/ισσες, Συναγωνιστές/στριες Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα απευθύνει αγωνιστικό χαιρετισμό στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες, τους συνταξιούχους,

Διαβάστε περισσότερα

7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας. Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016. Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ.

7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας. Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016. Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ. 7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016 Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ. της ΕΕΔΥΕ Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα ΑΡΙΘΜΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012

Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012 Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012 1. Κατά τα φαινόμενα, οι δανειστές θα τραβήξουν στα άκρα τον χρηματοδοτικό στραγγαλισμό της χώρας, με μη καταβολή της δανειακής δόσης. Δημιουργείται ένα

Διαβάστε περισσότερα

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: 210 32 30 073-32 21 255 www.olme.gr Fax: 210 33 11 338 email: olme@otenet.gr Aθήνα, 30/10/15

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: 210 32 30 073-32 21 255 www.olme.gr Fax: 210 33 11 338 email: olme@otenet.gr Aθήνα, 30/10/15 ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΣΕ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ (24/10/2015) Η Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στους διωκόμενους συναδέλφους Π.

Διαβάστε περισσότερα

Χαιρετισμός Ghassan Ghosn Γενικός Γραμματέας Διεθνούς Συνομοσπονδίας Αραβικών Συνδικάτων.

Χαιρετισμός Ghassan Ghosn Γενικός Γραμματέας Διεθνούς Συνομοσπονδίας Αραβικών Συνδικάτων. Χαιρετισμός Ghassan Ghosn Γενικός Γραμματέας Διεθνούς Συνομοσπονδίας Αραβικών Συνδικάτων. Κατ αρχήν θα ήθελα να σας χαιρετίσω από τα βάθη της καρδιάς μου και εκ μέρους των 100 εκατομμυρίων Αράβων εργαζομένων

Διαβάστε περισσότερα

Εισήγηση στη Σύσκεψη για τις ελαστικές μορφές εργασίας

Εισήγηση στη Σύσκεψη για τις ελαστικές μορφές εργασίας Εισήγηση στη Σύσκεψη για τις ελαστικές μορφές εργασίας Το Συνδικάτο, μαζί με το σωματείο του Royal Olympic που πήρε την πρωτοβουλία, πραγματοποιούμε σήμερα αυτή τη σύσκεψη με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί

Διαβάστε περισσότερα

Συμπολίτισσες και Συμπολίτες

Συμπολίτισσες και Συμπολίτες Συμπολίτισσες και Συμπολίτες Ήδη έχουν ειπωθεί αρκετά. Τη δύσκολη κατάσταση που περνάει ο λαός την γνωρίζουμε όλοι. Ξεθεμελιώνονται δικαιώματα και κατακτήσεις για τις οποίες έχει χυθεί πολύ αίμα. Για μεγάλο

Διαβάστε περισσότερα

Ταξική ενότητα εργαζομένων στον Όμιλο Wind: ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ τους ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ

Ταξική ενότητα εργαζομένων στον Όμιλο Wind: ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ τους ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Ταξική ενότητα εργαζομένων στον Όμιλο : ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ τους ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Συναδέλφισσες και συνάδελφοι εργαζόμενοι στη, Και την χρονιά που μας πέρασε η Διοίκηση επιτέθηκε σε πολλά

Διαβάστε περισσότερα

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΆΣΕΙ ΤΟ 4 ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11 π.μ. ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΆΣΕΙ ΤΟ 4 ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11 π.μ. ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ωρη ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΆΣΕΙ ο ΤΟ 4 ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11 π.μ. ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ωρη ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΆΣΕΙ ΤΟ 4 ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11π.μ. ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση!

Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση! Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση! Όπως ακυρώσαμε τον νόμο Μητσοτάκη και βασικές πλευρές του νόμου Βερναρδάκη, έτσι μπορούμε να ακυρώσουμε και

Διαβάστε περισσότερα

Συνάδελφοι οικοδόμοι και εργαζόμενοι στις κατασκευές,

Συνάδελφοι οικοδόμοι και εργαζόμενοι στις κατασκευές, ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ & ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ, ΟΔΟΣ ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 1, ΠΛ. ΚΑΝΙΓΓΟΣ 2 ος όρ. Tηλ. 210.3827.122-210.3827.181 FAX. 210.3827.496 http://syndikatooikodomonathinas.gr/

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑΣΙΟΥΛΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑΣΙΟΥΛΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑΣΙΟΥΛΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ Συνάδελφοι, Νομίζω ότι η εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδικάτου

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 13-7-2017 Συνάδελφοι, Από την αρχή του χρόνου χιλιάδες εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Πειραιά Περάματος Σαλαμίνας, με μια φωνή και τα χέρια ενωμένα σε μια γροθιά,

Διαβάστε περισσότερα

ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ V PRC «Συνδικαλισμός, συνδικάτα και συνδικαλιστική συμμετοχή στη συγκυρία της οικονομικής κρίσης», ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Αντικείμενο της παρούσας έρευνας αποτέλεσε η διερεύνηση του βαθμού συνδικαλιστικής

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Να δώσουμε τη μάχη τις λίγες ημέρες που έμειναν, ώστε ο λαός να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα και να στηρίξει τα ψηφοδέλτια

Διαβάστε περισσότερα

ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΚΕΔΕ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΚΕΔΕ ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΚΕΔΕ Το έκτακτο συνέδριο της ΚΕΔΕ, που συγκλήθηκε σήμερα, Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012, στην Αθήνα ως συνέχεια του προηγούμενου, με μοναδικό θέμα συζήτησης τις τελευταίες ραγδαίες

Διαβάστε περισσότερα

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών.

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών. Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών. Κύριε πρόεδρε σας είναι γνωστό ότι η ιδρυση της σχολής βιοιατρικής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην Λάρισα αναβάλλεται για το μέλλον. Κατά πόσο πιστεύεται ότι αποτελεί για

Διαβάστε περισσότερα

ἔστω Πολιτικές (α)συνέχειες Δεν θέλω Θ(ου) www.esto.gr Ριζοσπαστικός συνωστισμός Μετανοείτε! www.esto.gr Θεωρία: Δεν βγάζω άκρη Ή ανασα ή σιωπή

ἔστω Πολιτικές (α)συνέχειες Δεν θέλω Θ(ου) www.esto.gr Ριζοσπαστικός συνωστισμός Μετανοείτε! www.esto.gr Θεωρία: Δεν βγάζω άκρη Ή ανασα ή σιωπή Δεν θέλω Θ(ου) Ένας είναι ο εχθρός, ο αντικατοπτρισμός. Θεωρία: Δεν βγάζω άκρη Την Τσίτα την είδαμε, ο Ταρζάν μας λείπει. Ριζοσπαστικός συνωστισμός Παρίση(ς) - Μόσχα. Τώρα και στο Αργοστόλι. Μετανοείτε!

Διαβάστε περισσότερα

ἔστω www.esto.gr Πολιτικές (α)συνέχειες

ἔστω www.esto.gr Πολιτικές (α)συνέχειες ἔστω www.esto.gr Πολιτικές (α)συνέχειες ἔστω info [at] esto.gr www.esto.gr/contact i n f o [at] e s t o. g r η Χούντα δεν ανατράπηκε ποτέ και από κανέναν, η Χούντα απλά παρέδωσε την εξουσία ορκίζοντας

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 1-10-2014 Πραγματοποιούμε την σημερινή σύσκεψη για την καλύτερη οργανωτική προετοιμασία ενόψει των συλλαλητηρίων των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, στις 4 Οκτώβρη στις 11 το πρωί στην πλατεία

Διαβάστε περισσότερα

Εισηγητικό του Δ.Σ του ΕΚΝΛ στην συνέντευξη 16/6/2016

Εισηγητικό του Δ.Σ του ΕΚΝΛ στην συνέντευξη 16/6/2016 Εισηγητικό του Δ.Σ του ΕΚΝΛ στην συνέντευξη 16/6/2016 Θέλουμε να καλέσουμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους, στους τόπους δουλειάς και να ξεκινήσουμε νέους αγώνες, προκειμένου να αποκρούσουμε

Διαβάστε περισσότερα

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Τηλ.: 2613 610210 Πάτρα 13/1/2017 E mail: dimospatras@gmail.com ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής πραγματοποιήθηκαν, σήμερα Παρασκευή 13 Γενάρη, συναντήσεις με

Διαβάστε περισσότερα

24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005

24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005 Ημερομηνία Ανάρτησης: 14/11/2005 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005 ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη της απολυμένης συναδέλφου από το φροντιστήριο «Πρίσμα» συνεχίζεται Την Παρασκευή 17 του Ιούνη στις 9.00 π.μ. (κτίριο

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ημερομηνία Ανάρτησης: 08/12/2003 ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Εισήγηση Μανώλη Μαθιουδάκη Προέδρου ΕΣΗΕΑ στο Μικτό Συμβούλιο της 8ης Δεκεμβρίου 2003 Στην προηγούμενη συνεδρίαση

Διαβάστε περισσότερα

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 25/1/2018

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 25/1/2018 ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ 30ωρο Η ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ θεωρεί απαράδεκτες τις νέες ρυθμίσεις του 30ωρου για την επιβολή της υποχρεωτικής παραμονής των εκπαιδευτικών στο

Διαβάστε περισσότερα

14 Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΞΥΛΟΥ (UITBB)

14 Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΞΥΛΟΥ (UITBB) 14 Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΞΥΛΟΥ (UITBB) ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΣΟΥΛΑ Από τη θέση του Προέδρου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη τύπου της Ένωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) 8-6-2015

Συνέντευξη τύπου της Ένωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) 8-6-2015 Συνέντευξη τύπου της Ένωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) 8-6-2015 Η Ένωση Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) καλεί όλες τις γυναίκες της λαϊκών στρωμάτων της πόλης μας να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο που διοργανώνει

Διαβάστε περισσότερα

Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ

Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ Ημερομηνία Ανάρτησης: 27/01/2012 Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Το Σχέδιο Νόμου για την αξιολόγηση!!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Το Σχέδιο Νόμου για την αξιολόγηση!!! Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2014 Αριθμ. Πρωτ.: 217 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Το Σχέδιο Νόμου για την αξιολόγηση!!! Η νέα μεθόδευση για χιλιάδες απολύσεις, την ομηρεία και τρομοκράτηση των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. και το Δημόσιο.

Διαβάστε περισσότερα

Με αγώνα και οργάνωση να απαντήσουμε στο σχεδιασμό των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης

Με αγώνα και οργάνωση να απαντήσουμε στο σχεδιασμό των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης Με αγώνα και οργάνωση να απαντήσουμε στο σχεδιασμό των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης Η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις δεν έχει τελειωμό. Η στρατηγική του

Διαβάστε περισσότερα

Δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο: Δελτίο Τύπου σχετικά με το τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ

Δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο: Δελτίο Τύπου σχετικά με το τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ Δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο: Δελτίο Τύπου σχετικά με το τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ Στις 21 Αυγούστου 2014 συνεδρίασε το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ. Στο Γενικό Συμβούλιο οι δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ.

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. Ημερομηνία: Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. Ημερομηνία: Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ημερομηνία: Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012 Θέμα: Ομιλία Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της

Διαβάστε περισσότερα

Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016

Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016 Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016 Εισήγηση Συναδέλφισσες συνάδελφοι Το σημερινό έκτακτο ΔΣ έχει ως θέμα Α. την εκτίμηση της απεργίας στις 4 Φλεβάρη και Β. την κλιμάκωση του αγώνα μας απέναντι

Διαβάστε περισσότερα

Νέες μορφές απασχόλησης. Συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση

Νέες μορφές απασχόλησης. Συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση Νέες μορφές απασχόλησης 1 Συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ποιες είναι οι νέες μορφές απασχόλησης; Σύμβαση ορισμένου χρόνου Μερική απασχόληση Προσωρινή απασχόληση Σύμβαση έργου Υπεργολαβία Εκ

Διαβάστε περισσότερα

KKE ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : Για την κατάρρευση του Τ.Υ.Δ.Ε. (Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχίας) Κοινοβουλευτική Ομάδα

KKE ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : Για την κατάρρευση του Τ.Υ.Δ.Ε. (Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχίας) Κοινοβουλευτική Ομάδα Προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οι δικηγόροι και δικαστικοί επιμελητές της επαρχίας είναι οι πρώτοι από τους επαγγελματίες του

Διαβάστε περισσότερα

Συμπτωματικές (;) ομοιότητες. Όπλο η μνήμη της εξέγερσης. Ελπίδα οι δρόμοι της ανατροπής

Συμπτωματικές (;) ομοιότητες. Όπλο η μνήμη της εξέγερσης. Ελπίδα οι δρόμοι της ανατροπής Όπλο η μνήμη της εξέγερσης Ελπίδα οι δρόμοι της ανατροπής Πριν από 49 χρόνια επιβλήθηκε στην Ελλάδα, η αμερικανόδουλη φασιστική χούντα με τη συνδρομή των ντόπιων τοποτηρητών του αντιδραστικού μετεμφυλιακού

Διαβάστε περισσότερα

Ομιλία του Γ.Γ του ΕΚΝΛ, Πάρι Λιόλιου, στην απεργιακή συγκέντρωση 6/5/2016

Ομιλία του Γ.Γ του ΕΚΝΛ, Πάρι Λιόλιου, στην απεργιακή συγκέντρωση 6/5/2016 Ομιλία του Γ.Γ του ΕΚΝΛ, Πάρι Λιόλιου, στην απεργιακή συγκέντρωση 6/5/2016 Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, φτωχοί αγρότες, επαγγελματίες, επιστήμονες, νέοι και νέες! Και από την σημερινή μας απεργιακή

Διαβάστε περισσότερα

Τόμσεν Διάλογοι ή Περιμένοντας το Γεγονός

Τόμσεν Διάλογοι ή Περιμένοντας το Γεγονός Τόμσεν Διάλογοι ή Περιμένοντας το Γεγονός Η διαρροή του WikiLeaks με τους διαλόγους Τόμσεν-Βελκουλέσκου-Πέτροβα δεν ήρθε να προσθέσει κάτι αναπάντεχο ή εξαιρετικό για κάποιον που στοιχειωδώς αλλά τακτικά

Διαβάστε περισσότερα

Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Κλείνει σήμερα ένας χρόνος από την δολοφονία του άνεργου μεταλλεργάτη Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Ενέργεια που ήρθε

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - Ναυτεργάτες, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ με 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΗ 2014

ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - Ναυτεργάτες, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ με 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΗ 2014 ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ Ναυτεργάτες, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ με 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΗ 2014 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ άτομα στις 13 περιφέρειες της χώρας Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ άτομα στις 13 περιφέρειες της χώρας Οκτωβρίου 2014 Ταυτότητα Έρευνας Επωνυμία εταιρείας ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. ΑΡ. ΜΗΤΡ : 5 Επωνυμία εντολέα Σκοπός δημοσκόπησης Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη Χρονικό διάστημα συλλογής

Διαβάστε περισσότερα

PRAXIS FROM LAW TO PRACTICE ΕΚΘΕΣΗ

PRAXIS FROM LAW TO PRACTICE ΕΚΘΕΣΗ ΟΒΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ FEDERATION OF INDUSTRIAL WORKERS UNIONS ΚΑΝΙΓΓΟΣ 31 31 KANIGOS STR 106 82 ΑΘΗΝΑ 106 82 ATHENS ΤΗΛ: 2103304120-1 TEL: 2103304120-1 FAX: 2103825322

Διαβάστε περισσότερα

Κας. ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

Κας. ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Κας. ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ Στην Έναρξη του Εθνικού Διαλόγου Παιδείας ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2005 Κύριε Πρωθυπουργέ,

Διαβάστε περισσότερα

Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών Επιστήμης Υπολογιστών

Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών Επιστήμης Υπολογιστών Πέμπτη 19 Απριλίου 2007 Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών Επιστήμης Υπολογιστών Πρόταση για τον οδηγό σπουδών Οι αλλαγές που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν στον οδηγό σπουδών πιστεύουμε ότι πρέπει να

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Πανεπιστημίου Αθήνα. Τηλ:

ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Πανεπιστημίου Αθήνα. Τηλ: ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Πανεπιστημίου 67 105 64 Αθήνα Τηλ: 2103313732 2103314570 Fax: 2103314179 grammateia@popokp.gr Αθήνα, 2/7/2015 Αρ. Πρωτ: 3446 1 /

Διαβάστε περισσότερα

Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε...

Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε... Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε... 08/04/2014 Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί κατάντησαν την κοινωνία εδώ: Απεργούμε. Γιατί οδήγησαν τον τόπο εδώ: Απεργούμε. Γιατί έφτασαν

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ! Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ! ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ!

Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ! Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ! ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ! Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ! Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ! ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ! Σας ευχαριστούμε πολύ! Ο Δήμος της πόλης μας, αποδεικνύει με ακόμα ένα τρόπο πώς αντιλαμβάνεται

Διαβάστε περισσότερα

Νίκος Τσιαμούλος. Ανακοίνωση Υποψηφιότητας. Τρίπολη - Αλλάζουμε τα Δεδομένα

Νίκος Τσιαμούλος. Ανακοίνωση Υποψηφιότητας. Τρίπολη - Αλλάζουμε τα Δεδομένα Νίκος Τσιαμούλος Ανακοίνωση Υποψηφιότητας Τρίπολη - Αλλάζουμε τα Δεδομένα Αγαπητοί εκπρόσωποι των ΜΜΕ, Κυρίες και Κύριοι, Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή σας παρουσία και την

Διαβάστε περισσότερα

Ομιλία στο Συνέδριο ΠΕΟ. Εκπροσώπου της ΓΣΕΕ. Οικ. Γραμματέα Γ. Γεωργακόπουλου

Ομιλία στο Συνέδριο ΠΕΟ. Εκπροσώπου της ΓΣΕΕ. Οικ. Γραμματέα Γ. Γεωργακόπουλου Ομιλία στο Συνέδριο ΠΕΟ Εκπροσώπου της ΓΣΕΕ Οικ. Γραμματέα Γ. Γεωργακόπουλου Χαιρετίζω εκ μέρους του Προέδρου και της Διοίκησης της ΓΣΕΕ το Συνέδριο της ΠΕΟ. Είναι ιδιαίτερη χαρά για εμένα που εκπροσωπώ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Επωνυμία εταιρείας ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. ΑΡ. ΜΗΤΡ : 5 Επωνυμία εντολέα ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Σκοπός δημοσκόπησης Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη Χρονικό διάστημα συλλογής

Διαβάστε περισσότερα

για να αρνηθούμε το μέλλον της χαμένης γενιάς...

για να αρνηθούμε το μέλλον της χαμένης γενιάς... για να αρνηθούμε το μέλλον της χαμένης γενιάς... Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται σε κλίμα έντονου προβληματισμού, ανησυχίας και απογοήτευσης στη νεολαία, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Διαβάστε περισσότερα

{jfalternative}251 content There are no translations available.{/jfalternative} ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ. το 79ο φύλλο (Ιανουάριος 2009)

{jfalternative}251 content There are no translations available.{/jfalternative} ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ. το 79ο φύλλο (Ιανουάριος 2009) {jfalternative}251 content There are no translations available.{/jfalternative} ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ το 79ο φύλλο (Ιανουάριος 2009) της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη,

Διαβάστε περισσότερα

Φίλοι συναγωνιστές - εργαζόμενοι άνεργοι γυναίκες συνταξιούχοι. τόσο της δυτικής Αττικής όσο και γενικότερα του Λεκανοπεδίου χαιρετίζουμε την

Φίλοι συναγωνιστές - εργαζόμενοι άνεργοι γυναίκες συνταξιούχοι. τόσο της δυτικής Αττικής όσο και γενικότερα του Λεκανοπεδίου χαιρετίζουμε την Αγαπητοί Φίλοι συναγωνιστές - εργαζόμενοι άνεργοι γυναίκες συνταξιούχοι τόσο της δυτικής Αττικής όσο και γενικότερα του Λεκανοπεδίου χαιρετίζουμε την μαζική παρουσία σας και στην σημερινή αγωνιστική μας

Διαβάστε περισσότερα

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ. του ΙΝΕ το τελευταίο διάστημα.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ. του ΙΝΕ το τελευταίο διάστημα. Τεύχος 185, Ιούλιος - Αύγουστος 2011 ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ Η συσσωρευτική απώλεια των 5 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας κατά μέσο όρο την περίοδο 2008-2010 στην ΕΕ-27 κατανέμεται μεταξύ των ηλικιακών ομάδων των

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΙΣ 13 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΙΣ 13 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΙΣ 13 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Επωνυμία εταιρείας ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. ΑΡ. ΜΗΤΡ : 5 Είδος έρευνας Σκοπός Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος Μέγεθος

Διαβάστε περισσότερα

Μία από τις πιο επαναστατικές ιδέες των καιρών μας, υπήρξε η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Μία από τις πιο επαναστατικές ιδέες των καιρών μας, υπήρξε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Φίλες και φίλοι, Μία από τις πιο επαναστατικές ιδέες των καιρών μας, υπήρξε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με την έννοια την Άμεσης Δημοκρατίας. Της δυνατότητας δηλαδή οι πολίτες να βρίσκονται στο κέντρο της λήψης

Διαβάστε περισσότερα