Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Transcript

1 Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Συνέντευξη στον Δημήτρη Κανελλόπουλο Αν βάλεις τα τραγούδια του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στη σειρά, όλα εκείνα που έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες εννοώ, χάνεις το μέτρημα. Είναι πάρα πολλά. Τραγούδια που σφραγίζουν μία πετυχημένη πορεία δεκαετιών. Ωστόσο ο ίδιος παραμένει σεμνός και προσγειωμένος. Και επιμένει να λειτουργεί πάντοτε μέσα σε παρέες. Αυτό το διάστημα ετοιμάζει δύο δίσκους που θα κυκλοφορήσουν το φθινόπωρο. «Έχω πολύ πράγμα μέσα μου και καταλαβαίνω πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να τα πω», λέει. Το ένα άλμπουμ θα είναι αμιγώς δικό του και το δεύτερο με λαϊκά τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, που θα ερμηνεύσει ο Δημήτρης Μπάσης. Την προηγούμενη Παρασκευή τον είδα live στον Ζυγό, το μαγαζί που εμφανίζεται φέτος μαζί με τον Γιάννη Κότσιρα, την Αφροδίτη Μάνου και τα Κίτρινα Ποδήλατα. Ο χώρος ήταν κατάμεστος, αλλά, όπως λέει και ο ίδιος ο Λαυρέντης, η οικονομική κρίση χτυπάει κι εδώ. Λ.Μ.: Καταρχάς κόψαμε τις Κυριακές στο μαγαζί. Ειδικά τις τελευταίες δυο- τρεις εβδομάδες υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Το βλέπεις ακόμα και στους δρόμους τις νύχτες. Ερημιά. Δεν κυκλοφορεί τίποτα. Παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία. Ποια είναι η αντίδρασή σας; Ρίξατε τις τιμές τουλάχιστον; Λ.Μ.: Έχουμε ρίξει τις αμοιβές μας. Ξεκινάμε από εκεί. Εσείς, μπορεί, αλλά τα μαγαζιά δεν είδα να μειώνουν τις τιμές τους. Λ.Μ.: Θα αναγκαστούν να το κάνουν. Σφίγγει και ο φορολογικός κλοιός. Νομίζω πως έχετε ευθύνη κι εσείς οι καλλιτέχνες για την κατάσταση που επικρατεί στα νυχτερινά κέντρα. Από τις υψηλές τιμές μέχρι τα πενήντα ευρώ που «σπρώχνεις» στον μετρ για να σε βάλει σε καλύτερο τραπέζι. Και μου έχει τύχει αυτό σε μαγαζί που έπαιζες εσύ. Λ.Μ.: Και τι μπορώ να κάνω; Να γίνω λογιστής ή φοροτεχνικός; Να ελέγχω τα γκαρσόνια; Ή μήπως να γίνω αστίατρος και υγειονομικός να εξετάσω αν είναι καλά και τα ποτά; Το μόνο που μπορώ είναι να ζητήσω από τον ιδιοκτήτη να μειώσει τις τιμές. Όμως, μην ξεχνάτε πως μιλάμε για μερικά μαγαζιά που ενώ συμβαίνει όλο αυτό είναι γεμάτα. Κάποιοι καλλιτέχνες γινόμαστε μόδα και το εκμεταλλεύεται ο καταστηματάρχης. Να σου πω κάτι άλλο όμως; Κάνω ένα σωρό συναυλίες τον χρόνο δωρεάν. Έρχεται κανείς να με δει από εκείνους που διαμαρτύρονται για τις τιμές; Δηλαδή, δεν κατάλαβα; Θέλει να κάτσει ο άλλος πρώτο τραπέζι, να πάρει Dimple, να τσακωθεί με τον μετρ που θα βάλει μπροστά μπροστά τον λαχαναγορίτη με το χρήμα

2 και μετά του φαίνεται ακριβό το μπουκάλι 200 ευρώ; Είμαστε και περίεργοι. Στον Ζυγό από τα χίλια άτομα οι μισοί εκνευρίζονται που τελειώνουμε στις 3 και πηγαίνουν μετά στην Πέγκυ Ζήνα. Αυτούς να σεβαστώ; Θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος, βέβαια. Τιμή μου κάνουν που τους αρέσω. Σνομπάρεις το κοινό; Λ.Μ.: Μακριά από εμένα οι ρατσισμοί. Αλλά, πλέον, τους διακρίνω όλους με την πρώτη ματιά. Όπως και τους σκληροπυρηνικούς του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Αυτοί είναι που σε σνομπάρουν, νομίζοντας πως έχουν πιάσει τον πάπα από τα Θυμάμαι πάντως πως οι οπαδοί του Παπακωνσταντίνου αντέδρασαν όταν συνεργάστηκε με τον Σαββόπουλο. Λ.Μ.: Δεν τράβηξε η συνεργασία, γιατί ο Σαββόπουλος είναι για όλο τον κόσμο, αποτελεί τρομακτικά μεγάλη περίπτωση. Δεν σου αρέσει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου; Λ.Μ.: Καλός μουσικός μεν, αλλά πολύ της μόδας. Τον πατρονάρουν κάποια ραδιόφωνα, τον πατρονάρουν και περιοδικά, μας τα ζάλισαν τόσα χρόνια. Από τη μία το άτεχνο, οι πληβείοι δηλαδή, και από την άλλη να κόβεις φλέβες. Και ο Αγγελάκας. Ο ένας δίσκος που έβγαλε με τους Επισκέπτες είναι καταπληκτικός, ο άλλος για πέταμα. Και το άλμπουμ που κυκλοφόρησε με τον Βελιώτη δεν μπορώ να το ακούσω. Ίσως να είναι πολύ προχωρημένο για μένα. Ο Σαββόπουλος όμως σαν να το έχει κάψει λίγο τελευταία Λ.Μ.: Δεν έχει σημασία. Και ο Θεοδωράκης, πιθανότατα, το ίδιο. Δεν λέει τίποτε αυτό. Η ιστορία κρίνει το έργο του καθενός. Πότε ένας καλλιτέχνης είναι ανακόλουθος σε σχέση με το έργο του; Λ.Μ.: Όλοι ανακόλουθοι είμαστε. Εγώ έχω μία Τζάγκουαρ μου αρέσουν τα παλιά αυτοκίνητα, οι αντίκες. Πήγαμε πέρυσι λοιπόν σε μία συναυλία στο River Party, όπου και έπαιζα μαζί με τον Μπουλά και τον Σταρόβα. Τελειώνουμε και φεύγουμε, εγώ με την Τζάγκουαρ, ο Σταρόβας με μία νοικιασμένη Μερσεντές και ο Μπουλάς με μία Πόρσε. Στη σειρά. Και τυχαίνει να φρακάρουμε στον κόσμο που αποχωρούσε περπατώντας. Οπότε, πετάγεται ένας και μου λέει: «Μαχαιρίτσα, άλλα τραγουδάς όμως». Σκέψη αριστερής υφής. Είσαι αριστερός; Λ.Μ.: Αριστερός είμαι, όχι μαλάκας. Δεν θα τους κάνω το χατίρι αυτά που βγάζω να τα μοιράζομαι με τον οποιονδήποτε. Τι σημαίνει αριστερός για τον κόσμο αυτόν δηλαδή;

3 Λ.Μ.: Ξέρω γώ; Κάτι κομιλφό ίσως. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου παλιά κυκλοφορούσε με ένα αυτοκίνητο της πλάκας για να μην ενοχληθούν οι οπαδοί του. Πάρε ένα καλό για την ασφάλειά σου, του έλεγα. Τη μισή μου ζωή την περνάω στο αυτοκίνητο και τα ξενοδοχεία. Τι θα έπρεπε να κάνω; Να μένω σε πανσιόν για να κάνω τα χατίρια του κόσμου; Ο χρόνος είναι άλλωστε αυτός που αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο για το ποιοι πραγματικά είμαστε. Μια και λες για χρόνο, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου λειτουργεί σαν να είναι έφηβος ακόμα. Λ.Μ.: Το θέμα είναι να μη γίνεσαι γελοίος, να μην κάνεις πράγματα που δεν αντέχουν τα κότσια σου, προσπαθώντας να το επιβάλεις. Ο Παπακωνσταντίνου δεν με ενοχλεί. Οι Scorpions όμως, ναι. Οι Scorpions έβγαλαν το καινούργιο τους cd ως δώρο σε μία εφημερίδα. Λ.Μ.: Ψάχνεις ως καλλιτέχνης να βρεις τρόπο πώς θα φτάσει στον κόσμο η δουλειά σου. Γιατί είναι καλύτερο να βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων με 20 ευρώ; Δικαιολογείς επομένως τους καλλιτέχνες που δίνουν το καινούργιο τους cd σε μία εφημερίδα; Λ.Μ.: Δικαιολογώ τον κόσμο που αγοράζει τις εφημερίδες. Παίζει ρόλο και σε ποια εφημερίδα το δίνεις πάντως. Ο Κότσιρας το έβγαλε με την «Espresso». Λ.Μ.: Λάθος του. Δικαιολογείς κι εκείνους που τα κατεβάζουν παράνομα από το Ίντερνετ; Λ.Μ.: Μα αν υπάρχει τρόπος να το πάρεις τζάμπα, δεν θα το πάρεις; Τρελός είσαι; Ωστόσο, τίθεται ένα ζήτημα με τα δικαιώματα. Γιατί καλά εγώ που θα παίξω ζωντανά τα τραγούδια μου και θα κερδίσω κάποια χρήματα. Ο Ισαάκ Σούσης πώς θα ζήσει; Και όσο σκέφτομαι πως παλιά θέλαμε να κλείσουμε την ΑΕΠΙ. Μόνο από εκεί θα παίρνουν στο τέλος κάποια χρήματα οι στιχουργοί. Αλλιώς θα πρέπει να αλλάξουν δουλειά. Παρατηρώ μία πτώση στο ελληνικό τραγούδι. Λ.Μ.: Είμαστε σε κάμψη. Οι ίδιοι οι άνθρωποι βγάζουν χειρότερους δίσκους απ ό,τι παλιότερα. Όχι πως δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις. Του Βασίλη Παπακωνσταντίνου το τελευταίο άλμπουμ είναι καλύτερο από τα προηγούμενα. Της Αλεξίου πάλι δεν με τρέλανε. Δεν είναι κακός, αλλά είναι υπερβολική η διαφήμιση, λες και πρόκειται για τη Μαχάλια Τζάκσον. Της Τάνιας ο δίσκος, από την άλλη, δεν είναι τόσο κακός όσο έγραψαν οι εφημερίδες. Βέβαια, όταν δίνεις το δικαίωμα να κυκλοφορήσει άλμπουμ η Τζούλια Αλεξανδράτου καταλαβαίνεις γιατί βουλιάζουμε. Έχω την αίσθηση πως χρειάζεται κάτι διαφορετικό.

4 Λ.Μ.: Σκέφτομαι να στήσω ένα καινούργιο συγκρότημα. Θα πάρω διάφορα άτομα που έχουμε ήδη καριέρα και θα φτιάξουμε ένα συγκρότημα προσώπων, όπως οι Crosby, Stills, Nash & Young και οι Emerson, Lake & Palmer. Έχω κάνει πρόταση στον Πορτοκάλογλου, τον Θηβαίο, τον Περίδη, τον Γιώργο Ανδρέου να παίζει πιάνο. Στην αρχή με κοίταζαν λίγο περίεργα, αλλά κάποιοι φαίνεται πως θα συμφωνήσουν. Σου αρέσουν οι παρέες στη μουσική; Λ.Μ.: Θέλω παρέα στη σκηνή. Από τότε που ξεκινήσαμε με τον Τσακνή και τον Πλιάτσικα δεν μπορώ να είμαι μόνος. Δεν θέλω να κουράσω τον κόσμο. Να βγαίνω τρεις ώρες και να παίζω τα τραγούδια μου δεν έχει νόημα. Και γιατί άλλωστε να βγαίνεις μόνος; Για να κερδίσεις την επιβεβαίωση της ματαιοδοξίας σου; Δεν θέλω και να επαναλαμβάνομαι. Έκανα δύο υπερ- πετυχημένες χρονιές με τον Ζουγανέλη και τους υπόλοιπους. Τρίτη δεν ήθελα, βαρέθηκα. Με τον Τσακνή όμως ήσασταν μαζί μία ολόκληρη δεκαετία. Λ.Μ.: Και κάποια στιγμή κουραστήκαμε. Έχασα την αίσθηση του χρόνου. Βαρέθηκα να πηγαίνουμε στην Καλαμάτα κάθε καλοκαίρι, στο ίδιο θέατρο. Μπήκα στο ταξί μια φορά και μου είπε ο οδηγός «γεια σας, κύριε Τσακνή». Και φέτος στον Ζυγό με μεγάλη παρέα ξανά. Λ.Μ.: Συγκινήθηκα όταν έμαθα πως ήθελε να παίξει μαζί μας και η Αφροδίτη Μάνου. Η ευχάριστη έκπληξη όμως είναι ο Κότσιρας. Δεν εννοώ σαν τραγουδιστής. Εννοώ στα παρασκήνια, ως συνεργάτης, ως τύπος της παρέας, ως χαβαλές. Είχα την αίσθηση πως θα ήταν κάπως πιο κομιλφό τύπος, λίγο της πιο ανώτερης τάξης. Σαν τον Νταλάρα δηλαδή. Όχι πως κατηγορώ τον Νταλάρα. Είναι πρώτος. Υπήρχαν συνεργασίες σου στο παρελθόν που δεν τράβηξαν; Λ.Μ.: Κάποιες αλλιώς τις περίμενα και αλλιώς έκατσαν. Με την Αλεξίου δεν πέρασα καλά εκείνη τη χρονιά. Μου άρεσε πολύ η ιδέα να παίξουμε μαζί, αλλά διάφοροι εξωγενείς παράγοντες δεν μου επέτρεψαν να το χαρώ. Ξεκινήσαμε μια μαλακία με τις αφίσες, αν θα βάλουμε τα ονόματα ή όχι. Μετά λέγαμε πόσες ώρες θα τραγουδήσουμε στη σκηνή, τόσες εγώ και τόσες εσύ. Με τους μανατζαραίους από δίπλα. Δεν τα μπορώ αυτά. Με τον Μητροπάνο στην Αθήνα πέρασα καλά, ενώ στη Θεσσαλονίκη καθόλου. Μου τα είχε πρήξει και το ανομοιογενές κοινό. Να τρώει ο άλλος τη γαρίδα από κάτω και να σε πιτσιλάει στη μούρη. Με κάποιους ίσως να μη γίνεται και να συνεργαστείς. Λ.Μ.: Με τον Νταλάρα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να συνυπάρξω. Ακόμα και όταν κάναμε τον δίσκο ήμασταν σε απόσταση. Όπως δεν θέλω να συνεργαστώ, ας πούμε, και με τον Σαββόπουλο. Ίσως και γιατί φοβάμαι μήπως χαλάσω την εικόνα που έχω στο μυαλό μου γι αυτόν.

5 Και με τα πολιτικά; Πώς τα πας; Λ.Μ.: Δεν ψηφίζω. Τις ημέρες των εκλογών πηγαίνω στην Τήνο για διακοπές. Τελευταία φορά που ψήφισα ήταν το 90. Και όταν είχες βάλει για δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Χαλβατζή; Λ.Μ.: Ούτε τότε ψήφισα. Ούτε τον εαυτό μου δηλαδή. Για άλλους λόγους ωστόσο έθεσα υποψηφιότητα. Τον αγαπάω τον Σπύρο Χαλβατζή, μου ζήτησε να βοηθήσω και δέχτηκα. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία... Λ.Μ.: Η ΝΔ δεν έχει καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι πολύ οργανωμένο. Ακόμα και όταν κυβερνούσε η ΝΔ, στην ουσία το ΠΑΣΟΚ βρισκότανε στην εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα, είναι τρόπος ζωής. Η επίθεση στον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ σε ενόχλησε; Λ.Μ.: Ως προς το πρόσωπο, ναι. Ως προς τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, καθόλου. Νομίζω πως πρέπει να σφίξουν λίγο οι κώλοι. Αρκετά μας κορόιδεψαν. Να αντιδράσουμε. Να αντιδράσουμε, σύμφωνοι, αλλά πώς; Λ.Μ.: Όπως μπορεί ο καθένας. Το παιχνίδι, αγαπητέ, είναι στημένο. Ούτε ο Παπανδρέου φταίει ούτε ο Καραμανλής. Υπάρχει σχέδιο από το εξωτερικό να γυρίσουμε στην εποχή της φεουδαρχίας. Οι πλούσιοι να είναι πλούσιοι και οι υπόλοιποι να δουλεύουν γι αυτούς. Αρνούμαι να πιστέψω πως ένα κράτος δεν μπορεί να βάλει στο χέρι εκείνους που έχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων. Μας δουλεύουν όλοι ψιλό γαζί. Μας έχουν τρελάνει. Χρεοκοπία, χρεοκοπία, άι σιχτίρ. Κι αν χρειαστεί να υποκύψουμε στους απεχθείς όρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Λ.Μ.: Γιατί να φτάσουμε σ αυτό το σημείο; Μπορεί να χρειαστεί. Το ίδιο έκανε και η Ουγγαρία. Λ.Μ.: Στην Ουγγαρία όμως χρηματοδότησαν τις τράπεζες να έχουν τεράστια κέρδη, όπως έγινε εδώ πέρυσι, με τα τόσο δισεκατομμύρια; Μπορεί το κράτος να τα πάρει από τους τραπεζίτες και όχι από τους φτωχομπινέδες; Και τι θα τα κάνετε, ρε πούστηδες, τα λεφτά, όταν δίπλα σας οι άλλοι θα πεινάνε; Αξία παίρνουν τα χρήματά σου όταν έχουν και οι άλλοι. Φταίει και ο κόσμος βέβαια που παραμένει απαθής. Γιατί αν είναι σήμερα η Ελλάδα, αύριο θα πάρει σειρά η Ισπανία και η Πορτογαλία κ.ο.κ. Και θα κάθεται μόνη της η κωλο- Μέρκελ να πιάνει τον Πάπα από τα ούμπαλα. Η Εκκλησία πάντως αρνείται να φορολογηθεί.

6 Λ.Μ.: Τι τα θέλουν τα λεφτά οι παπάδες; Τόσο μεγάλο έργο κάνουν και δεν το ξέρουμε; Είμαι θρήσκος, θρησκόληπτος δεν είμαι. Και ψάχνομαι μέσα μου, εσωτερικώς. Με ενδιαφέρει η σωτηρία της ψυχής. Δεν είμαι του υλισμού. Όχι ότι πάω εκκλησία. Δεν μπορώ καν να τους βλέπω. Επισκέπτομαι όμως καμιά φορά το Άγιο Όρος. Έχω γνωρίσει δυο- τρεις γέροντες εκεί καταπληκτικούς. Δεν έχω πάει στο Άγιο Όρος και δεν με ενδιαφέρει νομίζω. Λ.Μ.: Κι εγώ έτσι ήμουν στην αρχή. Αλλά πήγα την πρώτη φορά και βρήκα ενδιαφέρον. Όχι βέβαια στους Εφραίμ και τους άλλους. Ετούτοι κι αν είναι αδιανόητοι. Τι τα θέλουν άραγε τα λεφτά άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα μέρος για να σώσουν την ψυχή τους; ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ 29/03/2010