EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO"

Transcript

1 Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que xira arredor da Terra nunha órbita de radio r ten unha velocidade v. Se cambia de órbita pasando a outra máis próxima á Terra, a súa velocidade debe: a) aumentar; b) diminuír; c) non precisa cambiar de velocidade. Xuño Res: a. 2) PROBLEMA.- O vehículo espacial Apolo VIII estivo en órbita circular arredor da Lúa a 113 km sobre a súa superficie. Calcular: a) o período da órbita; b) as velocidades lineal e angular do vehículo; c) a velocidade de escape á atracción lunar desde esa posición. (Datos: G= 6, N m 2 kg -2 ; R LÚA= km; M LÚA= 7, kg). Xuño ) CUESTIÓN.- Para unha partícula sometida a una forza central verificase que: a) se conserva o seu momento angular respecto o centro de forzas; b) o traballo realizado por dita forza depende da traxectoria seguida entre dous puntos dados; c) se conserva o vector momento lineal. Setembro Res:a. 4) PROBLEMA.- Un satélite artificial de 500 kg de masa xira nunha órbita circular a 5000 km de altura sobre a superficie da Terra. Calcula: a) a súa velocidade orbital; b) a súa enerxía mecánica; c) a enerxía que hai que comunicarlle para que, partindo da órbita, chegue ó infinito. (Datos: R T= 6370 km; g 0= 9,8 m s -2 ). Setembro ) CUESTIÓN.- Se un satélite artificial describe órbitas circulares arredor da Terra; xustifica cál das seguintes afirmacións é correcta en relación coa súa enerxía mecánica E, e as súas velocidades orbital v e de escape v e: a) E= 0, v= v e; b) E<0, v<v e; c) E>0, v>v e. Xuño Res: b. 6) PROBLEMA.- Dúas masas de 150 kg están situadas en A(0,0) e B(12,0) metros. Calcula: a) o vector campo e o potencial gravitatorio en C(6,0) e D(6,8); b) sé unha masa de 2 kg posúe no punto D unha velocidade de j m s -1, calcula a súa velocidade no punto C; c) razoa se o movemento entre C e D é rectilíneo uniforme, rectilíneo uniformemente acelerado, ou de calquera outro tipo. (Dato: G= 6, N m 2 kg -2 ). Xuño Res: a) g C= 0 N/kg, V C= -3, J/kg, g D= -1, N/kg, V D= J/kg. b) v C= 1, m/s. c) calquera outro tipo. 7) PROBLEMA.- Ceres é o planeta anano máis pequeno do sistema solar e ten un período orbital arredor del Sol de 4,60 anos, unha masa de 9, kg e un raio de 477 km. Calcular: a) o valor da intensidade do campo gravitatorio que Ceres crea na súa superficie; b) a enerxía mínima que debe ter unha nave espacial de kg de masa para que, saíndo da superficie, poida escapar totalmente da atracción gravitatoria do planeta; c) a distancia media entre Ceres e o Sol, tendo en conta que a distancia media entre a Terra e o Sol é de 1, m e que o período orbital da Tema arredor do Sol é dun ano. (G= 6, N m 2 kg -2 ). Setembro Res: a) g= 0,276 N kg -1. b) Ec mínima= 1, J. c) d= 4, m. 8) CUESTIÓN.- Un planeta xira arredor do Sol cunha traxectoria elíptica. O punto de dita traxectoria no que a velocidade orbital do planeta é máxima é: a) o punto máis próximo ó Sol; b) o punto máis afastado do Sol; c) ningún dos puntos citados. Setembro Res: a. 9) PROBLEMA.- Un satélite de 200 kg describe unha órbita circular de 600 km sobre a superficie terrestre; a) deduce a expresión da velocidade orbital; b) calcula o período de xiro; c) calcula a enerxía mecánica. (Datos R T= km; g 0= 9,8 m s -2 ). Xuño Res: a) V orb= (G M T/r)= (g 0 R T2 /r), V orb= 7572,6 m/s. b) T= 5808 s. c) E M= -5, J. 10) CUESTIÓN.- Un planeta describe unha órbita plana e elíptica arredor do Sol. Cal das seguintes magnitudes é constante? a) o momento lineal; b) a velocidade areolar; c) a enerxía cinética. Xuño Res: b. 11) PROBLEMA.- Deséxase poñer un satélite de masa 10 3 kg en órbita arredor da Terra e a unha altura dúas veces o raio terrestre. Calcular: a) a enerxía que hai que comunicarlle desde a superficie da Terra; b) a forza centrípeta necesaria para que describa a órbita; c) o período do satélite en dita órbita. (Datos: g 0= 9,8 m s -2 ; R T= km). Setembro Res: a) E= 5, J. b) F=1, N. c) T= s. 12) CUESTIÓN.- No movemento dos planetas en órbitas elípticas e planas arredor do Sol mantense constante: a) a enerxía cinética; b) o momento angular; c) o momento lineal. Xuño Res: b. 13) PROBLEMA.- Se a masa da Lúa é 0,012 veces a da Terra e o seu raio é 0,27 o terrestre, acha: a) o campo gravitatorio na Lúa; b) a velocidade de escape na Lúa; c) o período de oscilación, na superficie lunar, dun péndulo cuxo período na Terra é 2 s. (Datos: g 0T= 9,8 ms -2 ; R L= 1, m). Xuño (Nota: o apartado c corresponde ao tema de vibracións). Res: a) g L= 1,61 m/s 2. b) v= 2340 m/s. c) T L= 4,93 s. 14) PROBLEMA.- A luz do Sol tarda s en chegar á Terra, e 2, s en chegar a Xúpiter. Calcula: a) o período de Xúpiter orbitando arredor do Sol; b) velocidade orbital de Xúpiter; c) a masa do Sol. (Supóñense as órbitas circulares) (Datos: T Terra arredor do Sol= 3, s; c= m s -1 ; G= 6, N m 2 kg -2 ). Setembro Res: a) T J= s. b) v= 13, m/s. c) M sol= 2, kg. 15) CUESTIÓN.- Dous satélites idénticos, A e B, describen órbitas circulares de diferente raio en torno á Terra (R A < R B). Polo que: a) B ten maior enerxía cinética; b) B ten maior enerxía potencial; c) os dous teñen a mesma enerxía mecánica. Setembro Res: b. 16) CUESTIÓN.- Plutón describe unha órbita elíptica arredor do Sol. Indica cál das seguintes magnitudes é maior no afelio (punto máis afastado do Sol) que no perihelio (punto máis próximo ao Sol): a) momento angular respecto á posición do Sol; b) momento lineal; c) enerxía potencial. Setembro Res: c. 17) PROBLEMA.- Un satélite artificial de 200 kg describe unha órbita circular a unha altura de 650 km sobre a Terra. Calcula: a) o período e a velocidade do satélite na órbita; b) a enerxía mecánica do satélite; c) o cociente entre os valores da intensidade de campo gravitatorio terrestre no satélite e na superficie da Terra. (Datos: M T= 5, kg; R T= 6, m; G= 6, Nm 2 kg -2 ). Setembro Res: a) V orb= 7538 m/s, T= 5851 s. b) E M= -5, J. c) g S/g T= 0, ) CUESTIÓN.- Dous satélites A e B de masas m A y m B (m A < m B), xiran arredor da Terra nunha órbita circular de raio R; a) os dous teñen a mesma enerxía mecánica; b) A ten menor enerxía potencial e menor enerxía cinética que B; c) A ten maior enerxía potencial e menor enerxía cinética que B. Xuño Res: c. 19) PROBLEMA.- As relacións entre as masas e os raios da Terra e da Lúa son: M T/M L= 79,63 y R T/R L= 3,66; a) calcula a gravidade na superficie da Lúa; b) calcula a velocidade dun satélite xirando arredor da Lúa nunha órbita circular de 2300 km de raio; c) onde é maior o período dun péndulo de lonxitude l, na Terra ou na Lúa? (Datos: g 0= 9,80 m s-2 ; R L= 1700 km). Xuño (Nota: o apartado c corresponde ao tema de vibracións). Res: a) g L= 1,65 m/s 2. b) V= 1440 m/s. c) T L>T T. 20) PROBLEMA.- Un satélite artificial de 500 kg describe unha órbita circular arredor da Terra cun raio de km. Calcula: a) a velocidade orbital e o período; b) a enerxía mecánica e a potencial; c) se por fricción se perde algo de enerxía, que lle ocorre ó raio e á velocidade? (Datos g 0= 9,8 m s -2 ; R T= 6370 km). Setembro Res: a) V= 4459 m/s. T= s. b) E p= -9, J, E M= -4, J. c) a velocidade aumenta e o raio diminúe.

2 Física Exercicios de Selectividade Páxina 2 / 8 21) CUESTIÓN.- Se a Terra se contrae reducindo o seu raio á metade e mantendo a masa: a) a órbita arredor do Sol será a metade; b) o período dun péndulo será a metade; c) o peso dos corpos será o dobre. Setembro (Nota: o apartado b corresponde ao tema de vibracións). Res: b. 22) CUESTIÓN.- Se unha masa se move estando sometida só á acción dun campo gravitacional: a) aumenta a súa enerxía potencial; b) conserva a súa enerxía mecánica; c) diminúe a súa enerxía cinética. Xuño Res: b. 23) CUESTIÓN.- Disponse de dous obxectos, un de 5 kg e outro de 10 kg e déixanse caer desde unha cornixa dun edificio, cal chega antes ó chan?; a) o de 5 kg; b) o de 10 kg; c) ou os dous simultaneamente. Xuño Res: c. 24) PROBLEMA.- Tres masas de 100 kg están situadas nos puntos A(0,0), B(2,0), C(1, 3) (en metros). Calcula: a) o campo gravitatorio creado por estas masas no punto D(1,0); b) a enerxía potencial que tería unha masa de 5 kg situada en D; c) quen tería que realizar traballo para trasladar esa masa desde D ó infinito, o campo ou forzas externas?. (Dato: G= 6, Nm 2 kg -2 ). Setembro Res: a) g= 2, j N/kg. b) E p= -8, J. c) as forzas externas. 25) PROBLEMA.- Deséxase poñer en órbita un satélite de 1800 kg que xire a razón de 12,5 voltas por día. Calcula: a) o período do satélite; b) a distancia do satélite á superficie terrestre; c) a enerxía cinética do satélite nesa órbita. (Datos: G= 6, Nm 2 kg -2 ; R T= 6378 km; M T= 5, kg). Setembro Res: a) T= 6912 s. b) h= 1, m. c) E c= 4, J. TEMA 2. ELECTROMAGNETISMO. CAMPO ELÉCTRICO 1) CUESTIÓN.- Dúas cargas distintas Q e q, separadas unha distancia d, producen un potencial cero nun punto P situado entre as cargas e na liña que as une. Isto quere dicir que: a) as cargas deben ter o mesmo signo; b) o campo eléctrico debe ser nulo en P; c) o traballo necesario para traer unha carga desde o infinito ata P é cero. Xuño Res: c. 2) CUESTIÓN.- No interior dunha esfera condutora cargada: a) o potencial non é nulo; b) a carga non é nula; c) o campo eléctrico non é nulo. Setembro Res: a. 3) PROBLEMA.- Dúas láminas condutoras con igual carga e signo contrario están colocadas horizontalmente e separadas 5 cm. A intensidade do campo eléctrico no seu interior é 2, N C -1. Unha micropinga de aceite cuxa masa é 4, kg, e con carga negativa, está en equilibrio suspendida nun punto equidistante de ambas placas. a) Razoa cal das dúas láminas está cargada positivamente; b) determina a carga da micropinga; c) calcula a diferenza de potencial entre as láminas condutoras. (Datos: g= 9,8 m s -2 ). Setembro ) PROBLEMA.- Unha esfera metálica de masa m= 8 g e carga q= 7 μc, colga dun fío de 10 cm de lonxitude situado entre dúas láminas metálicas paralelas de cargas iguais e de signo contrario. Calcular a) o ángulo que forma o fío coa vertical se entre as láminas existe un campo electrostático uniforme de 2, N C -1 ; b) A tensión do fío nese momento; c) se as láminas se descargan cal será a velocidade da esfera ó pasar pola vertical? (g= 9,8 m s -2 ). Xuño Res: a) α= 12,6º. b) T= 8, N. c) v= 0,217 m/s. 5) CUESTIÓN.- Un condutor macizo de forma esférica recibe unha carga eléctrica. Cal das seguintes afirmacións é verdadeira?. a) a carga distribúese por todo o condutor; b) o potencial é cero en todos os puntos do condutor; c) no interior do condutor non hai campo electrostático. Setembro Res: c. 6) PROBLEMA.- Dúas cargas puntuais iguais de +2 μc atópanse nos puntos (0,1) m e (0,-1) m. Calcula: a) o vector campo e o potencial electrostático no punto (-3,0) m; b) calcula o traballo necesario para trasladar unha carga de +3 μc desde o infinito ó citado punto. Se no punto (-3,0) m se abandona unha carga de -2 μc e masa 1 g, c) calcula a súa velocidade na orixe de coordenadas. DATO: K= N m 2 C -2. Setembro Res: a) E= -3, i N C -1. V= 1, V. b) W campo= -3, J. c) v= 10 m s -1. 7) CUESTIÓN.- Disponse de varias cargas eléctricas puntuais. Se nun punto do espazo próximo ás cargas o potencial eléctrico é nulo: a) pode haber campo eléctrico nese punto; b) as liñas do campo córtanse nese punto; c) o campo non é conservativo. Xuño Res: a) 8) PROBLEMA.- Tres cargas eléctricas puntuais de 10-6 C atópanse situadas nos vértices dun cadrado de 1 m de lado. Calcula a) a intensidade do campo e o potencial electrostático no vértice libre; b) módulo, dirección e sentido da forza do campo electrostático sobre unha carga de C situada en dito vértice; c) o traballo realizado pola forza do campo para trasladar dita carga desde o vértice ó centro do cadrado. Interpretar o signo do resultado. (Dato: k= N m 2 C -2 ). Setembro Res: a) E= ( , ) N/C; V= V. b) F= (-0,024, -0,024) N. F= 0,034 N. a= 225º con eje x positivo. Sentido de atracción. c) W campo= +0,0277 J. Espontáneo. 9) PROBLEMA.- Tres cargas de +3 μc están situadas equidistantes entre si sobre unha circunferencia de raio 2 m. Calcula: a) o potencial eléctrico no centro da circunferencia; b) o vector campo eléctrico no mesmo punto; c) o traballo para traer unha carga q = 1 μc dende o infinito ao centro da circunferencia. (Dato: k= Nm 2 C -2 ). Xuño Res: a) V= V. b) E= (0,0) N/C. c) W externo= -W campo= +0,0405 J. 10) CUESTIÓN.- Dúas esferas de raio R con cargas + Q e Q, teñen os seus centros separados unha distancia d. A unha distancia d/2 (sendo d/2 > > R); cúmprese: a) o potencial é cero e o campo electrostático 4kQd -2 ; b) o potencial é cero e o campo electrostático 8kQd -2 ; c) o potencial é 4kQd -1 e o campo cero. Xuño Res: b) 11) PROBLEMA.- Dúas cargas eléctricas de +8 μc están situadas en A (0; 0,5) e B (0; -0,5) (en metros). Calcula: a) o campo eléctrico en C (1,0) e en D (0,0); b) o potencial eléctrico en C e en D. c) Se unha partícula de masa m= 0,5 g e carga q= -1 μc se sitúa en C cunha velocidade inicial de 103 m s -1, calcula a velocidade en D. Nota: só interveñen forzas eléctricas. (Datos k= N m 2 C -2 ; 1 μc= 10-6 C). Setembro Res: a) E C= ( , 0) N/C. E D= (0, 0) N/C. b) V C= V. V D= V. c) v D= 106 m/s. 12) PROBLEMA.- Unha carga q de 2 mc está fixa nun punto A(0,0), que é o centro dun triángulo equilátero de lado 3 3 m. Tres cargas iguales Q están nos vértices e a distancia de cada Q a A é 3 m. O conxunto está en equilibrio electrostático; a) calcula o valor de Q; b) a enerxía potencial de cada Q; c) calcula a enerxía posta en xogo para que o triángulo rote 45º arredor dun eixe que pasa por A e é perpendicular ó plano do papel. (Dato K= NC -2 m 2 ). Xuño Res: a) Q= -3, C. b) E p= J. c) W= 0 J. 13) PROBLEMA.- Unha carga puntual Q ocupa a posición (0,0) do plano XY no baleiro. Nun punto A do eixe X o potencial é V= -100 V e o campo eléctrico é E = -10 i N/C (coordenadas en metros): a) calcula a posición do punto A e o valor de Q; b) determina o traballo necesario para levar un protón dende o punto B (2,2) ata o punto A; c) fai unha representación gráfica aproximada da enerxía potencial do sistema en función da distancia entre ambas as dúas cargas. Xustifica a resposta. (Datos: carga do protón: 1, C; K= Nm 2 C -2 ). Setembro Res: a) A= (10, 0) m. Q= -1, C. b) W exterior= +4, J. c) gráfica E p a -1/r. 14) PROBLEMA.- Tres cargas eléctricas de +1 μc, están nos puntos A(-1,0), B(0,2) e C(0,-2) (metros): calcula en D(0,0) e en F(2,0); a) o campo eléctrico; b) o potencial eléctrico; c) se en D(0,0) se coloca una terceira carga q de +1 μc e de 10 g de masa, sometida só á acción electrostática das outras tres, calcula a velocidade coa que chega ó punto F(2,0). (K= Nm 2 C -2 ; 1 μc= 10-6 C). Xuño Res: a) E D= (+9.000, 0) N/C. E F= (+2.591, 0) N/C. b) V D= V. V F= V. c) v F= 1,31 m/s. 15) CUESTIÓN.- Cando se compara a forza eléctrica entre dúas cargas, coa gravitatoria entre dúas masas (cargas e masas unitarias e a distancia unidade): a) ambas son sempre atractivas; b) son dunha orde de magnitude semellante; c) as dúas son conservativas. Setembro Res: c.

3 Física Exercicios de Selectividade Páxina 3 / 8 16) PROBLEMA.- Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B(-4,0) (en metros). Calcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0); b) o potencial eléctrico nos mesmos puntos C e D; c) o traballo para trasladar q = -1 mc desde C a D. (Datos K= Nm 2 C -2 ; 1 mc= 10-3 C ). Xuño Res: a) E C= (0, 10,3 10 5) N/C. E D= (0, 0) N/C. b) V C= +4, V. V D= +6, V. c) W= J 17) CUESTIÓN.- Dadas dúas esferas condutoras cargadas e de diferente raio, con cargas Q A e Q B, se se poñen en contacto: a) iguálanse as cargas nas dúas esferas; b) iguálanse os potenciais das esferas; c) non ocorre nada. Setembro Res: b. CAMPO MAGNÉTICO E INDUCIÓN 18) PROBLEMA.- a) Indica cal é o módulo, dirección e sentido do campo magnético creado por un fío condutor rectilíneo percorrido por unha corrente e realiza un esquema que ilustre as características de dito campo. Considérese agora que dous fíos condutores rectilíneos e paralelos de grande lonxitude transportan cadansúa corrente eléctrica. Sabendo que a intensidade dunha das correntes é o dobre que a da outra corrente e que, estando separados 10 cm, se atraen cunha forza por unidade de lonxitude de 4, N m -1 b) calcula as intensidades que circulan polos fíos. c) Canto vale o campo magnético nun punto situado entre os dous fíos, a 3 cm do que transporta menos corrente?. (DATO: μ 0= 4π 10-7 N A -2 ). Xuño Res: a) B= μ 0 I/2πR, dirección: circunferencia nun plano perpendicular ao fío, sentido: regra da man dereita. b) I 1=1, A e I 2=2, A. c) 1, T. 19) CUESTIÓN.- Unha partícula cargada penetra nunha rexión onde existe un campo magnético uniforme perpendicular á velocidade da partícula. O raio da órbita descrita: a) aumenta se aumenta a enerxía cinética da partícula; b) aumenta se aumenta a intensidade do campo magnético; c) non depende da enerxía cinética da partícula. Xuño Res a. 20) CUESTIÓN.- Indica, xustificando a resposta, cal das seguintes afirmacións é correcta: a) a unidade de indución magnética é o weber (Wb); b) o campo magnético non é conservativo; c) dous condutores rectilíneos paralelos e indefinidos, polos que circulan correntes I 1 e I 2 en sentido contrario, atráense. Setembro Res: b. 21) CUESTIÓN.- Indúcese corrente en sentido horario nunha espira en repouso se: a) acercamos o polo norte ou afastamos o polo sur dun imán rectangular; b) afastamos o polo norte ou acercamos o polo sur; c) mantemos en repouso o imán e a espira. Setembro Res: b. 22) CUESTIÓN.- Cal das seguintes afirmacións é correcta?: a) a lei de Faraday-Lenz di que a f.e.m. inducida nunha espira é igual ó fluxo magnético Φ m, que a atravesa; b) as liñas do campo magnético B para un condutor longo e recto son circulares arredor do mesmo; c) o campo magnético B é conservativo. Xuño Res: b. 23) PROBLEMA.- Un protón cunha enerxía cinética de 20 ev móvese nunha órbita circular perpendicular a un campo magnético de 1 T. Calcula: a) o raio da órbita; b) a frecuencia do movemento; e) xustifica por que non se consume enerxía neste movemento. (Datos: m p= 1, kg; q p= 1, C; 1 ev= 1, J). Xuño Res: a) R= 6, m. b) f= 1, s -1. c) a forza é perpendicular ao desprazamento. 24) CUESTIÓN.- Por dous condutores paralelos e indefinidos, separados unha distancia d, circulan correntes en sentido contrario de diferente valor, unha o dobre da outra. A indución magnética anúlase nun punto do plano dos condutores situado: a) entre ambos condutores: b) fóra dos condutores e do lado do condutor que transporta máis corrente; c) fóra dos condutores e do lado do condutor que transporta menos corrente. Setembro Res: c. 25) CUESTIÓN.- Un protón e unha partícula α (q α= 2q p; m α= 4m p) penetran, coa mesma velocidade, nun campo magnético uniforme perpendicularmente ás liñas de indución. Estas partículas: a) atravesan o campo sen desviarse; b) o protón describe unha órbita circular de maior raio; c) a partícula alfa describe unha órbita circular de maior raio. Setembro Res: c. 26) PROBLEMA.- Un protón con velocidade v= i m s -1 penetra nunha zona onde hai un campo magnético B= 1 j T. a) Debuxa a forza que actúa sobre o protón e deduce a ecuación para calcular ó raio da orbita; b) calcula o número de voltas nun segundo; c) varía a enerxía cinética do protón ó entrar nesa zona?. (Datos: m protón= 1, kg; q protón=i, C). Xuño Res: a)... b) f= 1, s -1. c) Non, xa que W TOTAL= 0= Δec. 27) PROBLEMA.- Acelérase unha partícula alfa mediante unha diferenza de potencial de 1 kv, penetrando a continuación, perpendicularmente ás Iiñas de indución, nun campo magnético de 0,2 T. Achar: a) o raio da traxectoria descrita pola partícula; b) o traballo realizado pola forza magnética; c) o módulo, dirección e sentido dun campo eléctrico necesario para que a partícula alfa non experimente desviación ningunha ó seu paso pola rexión na que existen os campos eléctrico e magnético. (Datos: m a= 6, kg; q a= 3, C). Setembro Res: a) R= 3, m. b) W= 0 J. c) E= 6, N/C. 28) CUESTIÓN.- As Iiñas de indución do campo magnético son: a) sempre pechadas; b) abertas ou pechadas, xa que dependen do axente creador do campo magnético; c) sempre abertas, por semellanza co campo eléctrico. Setembro Res: a. 29) CUESTIÓN.- Unha espira está situada no plano xy e é atravesada por un campo magnético constante B en dirección do eixe z. Indúcese unha forza electromotriz: a) se a espira se move no plano xy; b) se a espira xira ao redor dun eixe perpendicular á espira; c) se se anula gradualmente o campo B. Setembro Res: c. 30) CUESTIÓN.- Un campo magnético constante B exerce unha forza sobre unha carga eléctrica: a) se a carga está en repouso; b) se a carga se move perpendicularmente a B; c) se a carga se move paralelamente a B. Setembro Res: b. 31) CUESTIÓN. Unha partícula cargada atravesa un campo magnético B con velocidade v. A continuación, fai o mesmo outra partícula coa mesma v, dobre masa e tripla carga, e en ambos os casos a traxectoria é idéntica. Xustifica cal é a resposta correcta: a) non é posible; b) só é posible se a partícula inicial é un electrón; c) é posible nunha orientación determinada. Xuño Res: c. 32) CUESTIÓN. Unha espira móvese no plano XY onde tamén hai unha zona cun campo magnético B constante en dirección +Z. Aparece na espira unha corrente en sentido antihorario: a) se a espira entra na zona de B; b) cando sae desa zona; c) cando se despraza por esa zona. Xuño Res: b. 33) CUESTIÓN. Analiza cal das seguintes afirmacións referentes a unha partícula cargada é verdadeira e xustifica por qué: a) se se move nun campo magnético uniforme, aumenta a súa velocidade cando se despraza na dirección das liñas do campo; b) pode moverse nunha rexión na que existe un campo magnético e un campo eléctrico sen experimentar ningunha forza: c) o traballo que realiza o campo eléctrico para desprazar esa partícula depende do camiño seguido. Setembro Res: b. 34) CUESTIÓN.- Segundo a lei de Faraday-Lenz, un campo magnético B induce forza electromotriz nunha espira plana: a) se un B constante atravesa o plano da espira en repouso; b) se un B variable é paralelo ó plano da espira; c) se un B variable atravesa o plano da espira en repouso. Xuño Res: c. 35) CUESTIÓN.- Fai un esquema dun xerador elemental de corrente alterna cunha bobina e un imán, no que: a) a bobina rota con respecto ó campo magnético B; b) a sección da bobina desprázase paralelamente a B; c) a bobina está fixa e é atravesada por un campo B constante. Setembro (ACLARACIÓN: só hai un apartado que é correcto, e o esquema que hai que facer é o dese apartado correcto). Res: a. 36) PROBLEMA.- Dous condutores rectos, paralelos e longos están situados no plano XY e paralelos ó eixe Y. Un pasa polo punto (10,0) cm e o outro polo (20,0) cm. Ambos conducen correntes eléctricas de 5 A no sentido positivo do eixe Y; a) explica a expresión utilizada para o cálculo do vector campo magnético creado por un longo condutor rectilíneo con corrente I; b) calcula o campo magnético no punto (30,0) cm; c) calcula o campo magnético no punto (15,0) cm. (Dato 0= 4π 10-7 (S.I.)). Xuño Res: a) B= μ 0I/2πR. b) B= 1, T. c) B= 0 T.

4 Física Exercicios de Selectividade Páxina 4 / 8 37) CUESTIÓN.- Unha partícula cargada e con velocidade u, introdúcese nunha rexión do espazo onde hai un campo eléctrico e un campo magnético constantes. Se a partícula se move con movemento rectilíneo uniforme, débese a que os dous campos: a) son da mesma dirección e sentido; b) son da mesma dirección e sentido contrario; c) son perpendiculares entre si. Setembro Res: c. TEMA 3. VIBRACIÓNS E ONDAS. VIBRACIÓNS MHS 1) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Explica como se pode determinar a aceleración da gravidade utilizando un péndulo simple, e indica o tipo de precaucións que debes tomar á hora de realizar a experiencia. Xuño ) PROBLEMA.- Unha masa de 200 g está unida a un resorte e oscila nun plano horizontal cun movemento harmónico simple (M.H.S). A amplitude do movemento é A= 40 cm, e a elongación no instante inicial é x= -40 cm. A enerxía total é 8 J. Calcula: a) a constante elástica do resorte; b) a ecuación do M.H.S. c) a velocidade e aceleración máximas, indicando os puntos da traxectoria nos que se alcanzan ditos valores. Xuño Res: a) K= 100 N/m. b) Y=0,4 sen(22,36 t+3π/2). c) v max= 8,9 m/s (en y= 0 cm); a max= 200 m/s 2 (en y= ±40 cm). 3) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na determinación da constante elástica dun resorte de lonxitude inicial 21,3 cm, polo método estático, obtivéronse os seguintes valores: (g= 9,8 m s -2 ) masa (g) 20,2 30,2 40,3 50,3 60,4 70,5 lonxitude (cm) 27,6 30,9 34,0 37,2 40,5 43,6. Calcula a constante elástica coa súa incerteza en unidades do sistema internacional. Xuño Res: 1,2 ±0,3 N/m. 4) PROBLEMA.- Unha masa de 0,5 kg esta unida o extremo dun resorte (de masa desprezable) situado sobre un plano horizontal, permanecendo fixo o outro extremo do resorte. Para estirar o resorte unha lonxitude de 4 cm requírese unha forza de 5 N. Déixase o sistema masa-resorte en liberdade. Calcula: a) o traballo realizado pola forza elástica desde a posición inicial x= 4 cm ata a súa posición de equilibrio x= 0; b) o módulo da velocidade da masa cando se atopa a 2 cm da súa posición de equilibrio; c) a frecuencia de oscilación do citado resorte se inicialmente se estirase 6 cm. Setembro ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Determina a aceleración da gravidade coa súa incerteza a partir dos seguintes datos experimentais: Lonxitude do péndulo (m) 0,60 0,82 0,90 1,05 1,33 Tempo de 20 oscilacións (s) 31,25 36,44 38,23 41,06 46,41. Setembro ) CUESTIÓN.- Un oscilador harmónico atópase nun instante na posición x=a/2 (A=amplitude). A relación existente entre as súas enerxías cinética e potencial é: a) Ec= 3Ep; b) Ec= 2Ep; c) Ec= Ep/2. Xuño Res: a. 7) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Describe brevemente como se mide no laboratorio a constante k polo método estático. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Determina, a aceleración da gravidade a partir dos seguintes datos experimentais. Lonxitude do péndulo (m): 0,90; 1,10; 1,30; 1,50. Tempo 10 oscilacións (s): 18,93; 21,14; 22,87; 24,75. Setembro Res: g= 9,78 m s -2. 9) PROBLEMA.- Dun resorte pendúrase un corpo de 10 kg de masa e alóngase 2,0 cm. Despois engádenselle outros 10 kg e dáselle un tirón cara abaixo, de modo que o sistema comeza a oscilar cunha amplitude de 3,0 cm. a) Calcula a constante elástica do resorte e a frecuencia do movemento; b) escribe, en función do tempo, as ecuacións da elongación, velocidade, aceleración e forza; c) calcula a enerxía cinética e a enerxía potencial elástica ós 2 s de comezar a oscilar. (g= 9,8 m s -2 ). Setembro Res: a) K=4, N m -1. F= 2,5 Hz. b)... c) Ep= 2,21 J. Ec= 0 J. 10) CUESTIÓN PRÁCTICA.- A constante elástica dun resorte pódese medir experimentalmente mediante o método dinámico. Explica brevemente o procedemento seguido no Iaboratorio. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na medida experimental da aceleración da gravidade g cun péndulo simple, que precaucións se deben tomar con respecto á amplitude das oscilacións e con respecto á medida do período de oscilación?. Xuño ) PROBLEMA.- Unha partícula de masa m= 0,1 kg, suxeita no extremo dun resorte, oscila nun plano horizontal cun M.H.S., sendo a Amplitude A=0,20 m e a frecuencia = 5 s -1, no instante inicial a posición é x= A. Calcular para t=t/8 s: a) a velocidade e a aceleración; b) a enerxía mecánica; c) a frecuencia con que oscilaría se se duplica a masa. Xuño Res: a) v=-4,4 m/s, a= -140 m/s 2. b) E=1,97 J. c) f= 3,5 s ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Se temos un resorte de constante elástica coñecida, como podemos determinar o valor dunha masa descoñecida? Describe as experiencias que debemos realizar. Setembro ) PROBLEMA: Unha bóla colgada dun fío de 2 m de lonxitude desvíase da vertical un ángulo de 4, sóltase e obsérvanse as súas oscilacións. Achar: a) a ecuación do movemento harmónico simple; b) a velocidade máxima da bola cando pasa pola posición de equilibrio; c) comproba o resultado obtido no apartado anterior, utilizando a ecuación da conservación da enerxía mecánica. Setembro Res: a) x= 0,14sen(2,21 t+π/2) ou x= 0,14cos(2,21 t). b) v= 0,31 m/s. c)... 15) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Disponse dun péndulo simple de 1,5 m de lonxitude. Mídese no laboratorio o tempo de 3 series de 10 oscilacións obtendo 24,56 s; 24,58 s; 24,55 s. cal é o valor de g coa súa incerteza?. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na determinación da constante elástica dun resorte podemos utilizar dous tipos de procedementos. En ambos os dous casos, obtense unha recta a partir da cal se calcula a constante elástica. Explica cómo se determina o valor da constante a partir da devandita gráfica para cada un dos dous procedementos, indicando qué tipo de magnitudes hai que representar nos eixes de abscisas e de ordenadas. Xuño ) CUESTIÓN.- Un punto material describe un movemento harmónico simple de amplitude A. Cal das seguintes afirmacións é correcta?: a) a enerxía cinética é máxima cando a elongación é nula; b) a enerxía potencial é constante; c) a enerxía total depende da elongación x. Setembro Res: a. 18) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Explica brevemente as diferenzas no procedemento utilizado para medir a constante elástica k e dun resorte polos dous métodos: estático e dinámico. Setembro ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na práctica da medida de g cun péndulo como conseguirías que o péndulo duplique o número de oscilacións por segundo?. Setembro ) PROBLEMA.- Unha masa de 10 g está unida a un resorte e oscila nun plano horizontal cun movemento harmónico simple. A amplitude do movemento é A= 20 cm, e a elongación no instante inicial é x= -20 cm. Se a enerxía total é 0,5 J, calcula: a) a constante elástica do resorte; b) a ecuación do movemento; c) a enerxía cinética na posición x=15 cm. Setembro Res: a) K= 25 N/m. b) x= 0,2 sen(50 t+3π/2) m. c) Ec= 0,22 J. 21) CUESTIÓN.- Nun sistema illado, dúas masas idénticas M están separadas unha distancia a. Nun punto C da recta CE perpendicular a a por a/2 colócase outra nova masa m en repouso. Que lle ocorre a m?: a) desprázase ata O e para; b) afástase das masas M; c) realiza un movemento oscilatorio entre C e E. Xuño Res: c. 22) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Emprégase un resorte para medir a súa constante elástica polo método estático e polo dinámico, aplicando a lei de Hooke e o período en función da masa, respectivamente. Obsérvase certa diferenza entre os resultados obtidos por un e outro método; a que pode ser debido?. Xuño ) PROBLEMA.- Un péndulo simple de lonxitude l= 2,5 m, desvíase do equilibrio ata un punto a 0,03 m de altura e sóltase. Calcula: a) a velocidade máxima; b) o período; c) a amplitude do movemento

5 Física Exercicios de Selectividade Páxina 5 / 8 harmónico simple descrito polo péndulo. Xuño Res: a) v max= 0,77 m/s. b) T= 3,2 s. c) A= 0,39 m. 24) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na práctica para medir a constante elástica k polo método dinámico, obtense a seguinte táboa. Calcula a constante do resorte. M(g): 5; 10; 15; 20; 25. T(s): 0,20; 0,28; 0,34; 0,40; 0,44. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na medida da constante elástica dun resorte polo método dinámico, que influencia ten no período: a) a amplitude; b) o número de oscilacións; c) a masa do resorte? Que tipo de gráfica se constrúe a partir das magnitudes medidas?. Setembro ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na práctica da medida de g cun péndulo: como conseguirías (sen variar o valor de g) que o péndulo duplique o número de oscilacións por segundo?. Inflúe o valor da masa do péndulo no valor do período?. Setembro ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Describe brevemente o procedemento empregado no laboratorio para medir a constante elástica dun resorte polo método estático. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Comenta brevemente a influencia que teñen na medida de g cun péndulo: a amplitude das oscilacións, o número de medidas, a masa do péndulo. Setembro ) PROBLEMA.- Un obxecto de 100 g, unido a un resorte de k= 500 Nm -1, realiza un movemento harmónico simple nun plano horizontal. A enerxía total é de 5 J. Calcula: a) a amplitude; b) a velocidade máxima e a frecuencia da oscilación; c) indica cualitativamente nunha gráfica cómo varían a enerxía total, cinética e potencial coa elongación x. Setembro Res: a) A= 0,14 m. b) v max= 9,9 m/s, f= 11,25 s -1. c)... 30) PROBLEMA.- Unha masa de 5 gramos realiza un movemento harmónico simple de frecuencia 1 Hz e amplitude 10 cm; se en t= 0 a elongación é a metade da amplitude. Calcula: a) a ecuación do movemento; b) a enerxía mecánica; c) en que punto da traxectoria é máxima a enerxía cinética e en cales é máxima a enerxía potencial?. Xuño Res: a) x= 0,1 sen(2πt+π/6) m. b) E M= J. c) Ec max en x= 0 m, Ep max en x= ±0,1 m. 31) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Fanse 5 experiencias cun péndulo simple; en cada unha realízanse 50 oscilacións de pequena amplitude e mídese cun cronómetro o tempo empregado. A lonxitude do péndulo é l= 1 m. Con estes datos calcula a aceleración da gravidade. Experiencia: 1; 2; 3; 4; 5. Tempo (s) empregado en 50 oscilacións: 101; 100; 99; 98; 102. Xuño ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Explica brevemente cómo mides no laboratorio a constante elástica dun resorte polo método dinámico. Setembro MOVEMENTO ONDULATORIO 33) PROBLEMA.- Unha onda harmónica transversal propágase na dirección do eixe x e vén dada pola seguinte expresión (en unidades do sistema internacional): y(x,t)= 0,45 cos (2x - 3t). Determinar: a) a velocidade de propagación; b) a velocidade e aceleración máximas de vibración das partículas; c) a diferenza de fase entre dous estados de vibración da mesma partícula cando o intervalo de tempo transcorrido é de 2 s. Xuño ) CUESTIÓN.- Cando un movemento ondulatorio se reflicte, a súa velocidade de propagación: a) aumenta; b) depende da superficie de reflexión; c) non varia. Setembro Res:c. 35) CUESTIÓN.- Se la luz se atopa cun obstáculo de tamaño comparable á súa lonxitude de onda λ, experimenta: a) polarización; b) difracción; c) reflexión. (Debuxa a marcha dos raios). Xuño Res: b. 36) CUESTIÓN.- Dous focos O1 e O2 emiten ondas en fase da mesma amplitude (A), frecuencia ( ) e lonxitude de onda ( ) que se propagan á mesma velocidade, interferindo nun punto P que está a unha distancia l m de O1 e 3l m de O2. A amplitude resultante en P será: a) nula; b) A; c) 2A. Xuño Res: c. 37) CUESTIÓN.- A ecuación dunha onda transversal de amplitude 4 cm e frecuencia 20 Hz, que se propaga no sentido negativo do eixe x. cunha velocidade de 20 m s -1 é: a) y(x,t)= cos p(40t + 2x) m; b) y(x,t)= cos p(40t - 2x) m; c) y(x,t)= cos 2p(40t + 2x) m. Setembro Res: a. 38) CUESTIÓN.- Nun oscilador harmónico cúmprese que: a) a velocidade v e a elongación x son máximas simultaneamente; b) o período de oscilación T depende da amplitude A; c) a enerxía total E T cuadriplícase cando se duplica a frecuencia. Xuño Res: c. 39) CUESTIÓN.- A ecuación dunha onda é y= 0,02sen(50t-3x); isto significa que: a) ω= 50 rad s -1 e = 3 m; b) a velocidade de propagación u= 16,67 m s -1 e a frecuencia = 7,96 s -1 ; c) T= 50 s e o número de onda k= 3 m -1. Xuño Res: b. 40) PROBLEMA.- Unha onda harmónica transversal propágase no sentido positivo do eixe x con velocidade v= 20 ms -1. A amplitude da onda é A= 0,10 m e a súa frecuencia = 50 Hz: a) escribe a ecuación da onda; b) calcula a elongación e a aceleración do punto situado en x= 2 m no instante t= 0,1 s; c) cal é a distancia mínima entre dous puntos situados en oposición de fase?. Setembro Res: a) x= 0,1 sen(100πt-5πx) m. b) y= 0 m, a= 0 m/s 2. c) d min= 0,2 m. 41) CUESTIÓN.- Razoa cál das seguintes afirmacións referidas á enerxía dun movemento ondulatorio é correcta: a) é proporcional á distancia ao foco emisor das ondas; b) é inversamente proporcional á frecuencia da onda; c) é proporcional ao cadrado da amplitude da onda. Setembro Res: c. 42) CUESTIÓN.- Unha onda harmónica estacionaria caracterízase por: a) ter frecuencia variable; b) transportar enerxía; c) formar nós e ventres. Xuño Res: c. 43) PROBLEMA.- A ecuación dunha onda é y(t,x)= 0,2sen (100t 0,1x); calcula a) a frecuencia, o número de ondas k, a velocidade de propagación e a lonxitude de onda; b) para un tempo fixo t, que puntos da onda están en fase co punto que se encontra en x= 10 m?; c) para unha posición fixa x, para que tempos o estado de vibración dese punto está en fase coa vibración para t= 1s?. Xuño Res: a) f= 50 s-1, k=0,1π m -1, v= 1000 m/s, λ= 20 m. b) x = 10+20n m. c) t = 1+n/50 s. 44) PROBLEMA.- Unha onda harmónica propágase en dirección x con velocidade v= 10 m/s, amplitude A= 3 cm e frecuencia = 50 s -1. Calcula: a) a ecuación da onda; b) a velocidade e aceleración máxima dun punto da traxectoria; c) para un tempo fixo t, que puntos da onda están en fase co punto x= 10 m?. Setembro Res: a) x= 0,03 sen(100πt-10πx) m. b) V max=9,42 m/s, a max= 2961 m/s 2. c) x`=10+0,2n m. 45) PROBLEMA.- A ecuación dunha onda é y(x,t)= 2cos4 (5t-x) (S. I.). Calcula: a) a velocidade de propagación; b) a diferenza de fase entre dous puntos separados 25 cm; c) na propagación dunha onda que se transporta, materia ou enerxía?, xustifícao cun exemplo. Xuño Res: a) v= 5 m/s. b) Δφ= π rad. c) enerxía, explicar. 46) CUESTIÓN.- Se unha onda atravesa unha abertura de tamaño comparable á súa lonxitude de onda: refráctase; polarízase; difráctase. (Debuxa a marcha dos raios). Setembro Res: c. 47) CUESTIÓN.- Cando unha onda harmónica plana se propaga no espazo, a súa enerxía é proporcional: a) a 1/ ( é a frecuencia); b) ó cadrado da amplitude A 2 ; c) a 1/r (r é a distancia ó foco emisor). Setembro Res: b. TEMA 4. LUZ E ÓPTICA. LUZ 1) CUESTIÓN.- Un raio de luz láser propágase nun medio acuoso (índice de refracción n= 1,33) e incide na superficie de separación co aire (n= 1). O ángulo límite é: a) 36,9 ; b) 41,2 ; c) 48,8. Xuño Res: c. 2) CUESTIÓN.- Nunha onda de luz: a) os campos eléctrico E e magnético B vibran en planos paralelos; b) os campos E e B vibran

6 Física Exercicios de Selectividade Páxina 6 / 8 en planos perpendiculares entre si c) a dirección de propagación é a de vibración do campo eléctrico. (Debuxa a onda de luz). Xuño Res: b. 3) PROBLEMA.- Un raio de luz de frecuencia Hz incide, con ángulo de incidencia de 30, sobre una lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10 cm. Sabendo que o índice de refracción do vidro é 1,50 e o do aire 1,00: a) Enuncia as leis da refracción e debuxa a marcha dos raios no aire e no interior da lámina de vidro; b) calcula a lonxitude de onda da luz no aire e no vidro, e a lonxitude percorrida polo raio no interior da lámina; c) calcula o ángulo que forma o raio de luz coa normal cando emerxe de novo ó aire. DATO: c= 3, m s -1. Setembro Res: a)... b) λ aire= m. λ vidrio= m. lonxitude= 0,11 m. c) ángulo= 30º. 4) PROBLEMA.- Un raio de luz pasa da auga (índice de refracción n= 4/3) ó aire (n= 1). Calcula: a) o ángulo de incidencia se os raios reflectido e refractado son perpendiculares entre si; b) o ángulo Iímite; c) hai ángulo limite se a luz incide do aire á auga?. Xuño Res: a) α= 36,9º. b) ángulo límite= 48,6º. c) Non, explicar. 5) CUESTIÓN.- Unha onda de luz é polarizada por un polarizador A e atravesa un segundo polarizador B colocado despois de A. Cal das seguintes afirmacións é correcta con respecto á luz despois de B?: a) non hai luz se A e B son paralelos entre si; b) non hai luz se A e B son perpendiculares entre si; c) hai luz independentemente da orientación relativa de A e B. Xuño Res: b. 6) PROBLEMA.- Sobre un prisma equilátero de ángulo 60º (ver figura), incide un raio luminoso monocromático que forma un ángulo de 50º coa normal á cara AB. Sabendo que no interior do prisma o raio é paralelo á base AC: a) calcula o índice de refracción do prisma; b) determina o ángulo de desviación do raio ao saír do prisma, debuxando a traxectoria que segue o raio; c) explica se a frecuencia e a lonxitude de onda correspondentes ao raio luminoso son distintas, ou non dentro e fóra do prisma. (n aire= 1). Setembro Res: a) n= 1,5. b) α= 50º. c) λ diferente, explicar. 7) CUESTIÓN.- A luz visible abrangue un rango de frecuencias que vai desde (aproximadamente) 4, Hz (vermello) ata 7, Hz (ultravioleta); cal das seguintes afirmacións é correcta?: a) a luz vermella ten menor lonxitude de onda cá ultravioleta; b) a ultravioleta é a máis enerxética do espectro visible; c) ambas aumentan a lonxitude de onda nun medio con maior índice de refracción có aire. Xuño Res: b. 8) CUESTIÓN.- Cando un raio de luz monocromática pasa desde o aire á auga (n auga= 4/3), prodúcese un cambio: a) na frecuencia; b) na lonxitude de onda; c) na enerxía. Setembro Res: b. 9) CUESTIÓN.- No fondo dunha piscina hai un foco de luz. Observando a superficie da auga veríase luz: a) en toda a piscina; b) só no punto enriba do foco; c) nun círculo de raio R arredor do punto enriba do foco. Setembro Res: c. 10) CUESTIÓN.- Unha onda luminosa: a) non se pode polarizar; b) a súa velocidade de propagación é inversamente proporcional ó índice de refracción do medio; c) pode non ser electromagnética. Xuño Res: b. ÓPTICA XEOMÉTRICA 11) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Describe, brevemente, a práctica de óptica xeométrica que realizaches no laboratorio, axudándote polo menos dunha marcha de raios. Setembro ) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Describe brevemente como se pode medir no laboratorio a focal dunha lente converxente. Xuño ) PROBLEMA.- Un espello cóncavo ten 50 cm de raio. Un obxecto de 5 cm colócase a 20 cm do espello: a) debuxa a marcha dos raios; b) calcula a posición, tamaño é natureza da imaxe; c) debuxa unha situación na que non se forma imaxe do obxecto. Xuño Res: a)... b) s'= +1 m e y'= +0,25 m, imaxe virtual dereita e maior. c) no foco a -0,25 m. 14) CUESTIÓN PRÁCTICA.- No laboratorio traballas con lentes converxentes e recolles nunha pantalla as imaxes dun obxecto. Explica o que sucede, axudándote do diagrama de raios, cando sitúas o obxecto a unha distancia da lente inferior á súa distancia focal. Setembro Res: imaxe virtual, dereita e maior. 15) CUESTIÓN.- Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b) unha lente converxente; c) un espello cóncavo. Xuño Res: a. 16) CUESTIÓN.- Un espello cóncavo ten 80 cm de raio de curvatura. A distancia do obxecto ó espello para que a súa imaxe sexa dereita e 4 veces maior é: a) 50 cm; b) 30 cm; c) 60 cm. Setembro Res: b. 17) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Se na práctica de óptica xeométrica a lente converxente ten unha distancia focal imaxe de +10 cm. a que distancias da lente podes situar o obxecto para obter imaxes sobre a pantalla, se se cumpre que s + s' = 80 cm? Debuxa a marcha dos raios. Setembro Res: a) s= -11,7 cm e s= -68,3 cm. 18) PROBLEMA.- Un obxecto de 3 cm sitúase a 20 cm dunha lente a distancia focal da cal é 10 cm: a) debuxa a marcha dos raios se a lente é converxente; b) debuxa a marcha dos raios se a lente é diverxente; c) en ambos os dous casos calcula a posición e o tamaño da imaxe. Xuño Res: a)... b)... c) converxente: s = +20 cm e y = -3 cm, diverxente: s = -6,7 cm e y = +1 cm. 19) CUESTIÓN.- Se un espello forma unha imaxe real invertida e de maior tamaño que o obxecto, trátase dun espello: a) cóncavo e o obxecto está situado entre o foco e o centro da curvatura; b) cóncavo e o obxecto está situado entre o foco e o espello; c) convexo co obxecto en calquera posición. Xuño Res: a. 20) PROBLEMA.- Unha lente converxente proxecta sobre unha pantalla a imaxe dun obxecto. O aumento é de 10 e a distancia do obxecto á pantalla é de 2,7 m. a) Determina as posicións da imaxe e do obxecto. b) Debuxa a marcha dos raios. c) Calcula a potencia da lente. Setembro Res: a) s= -0,25 m e s = +2,45 m. b)... c) P= 4,4 dioptrías. 21) PROBLEMA.- Quérese formar unha imaxe real e de dobre tamaño dun obxecto de 1,5 cm de altura. Determina: a) a posición do obxecto se se usa un espello cóncavo de R= 15 cm; b) a posición do obxecto se se usa unha lente converxente coa mesma focal que o espello; c) debuxa a marcha dos raios para os dous apartados anteriores. Xuño Res: a) s= -11,25 cm. b) s= -11,25 cm. c)... 22) CUESTIÓN.- Para obter unha imaxe na mesma posición en que está colocado o obxecto, que tipo de espello e en que lugar tense que colocar o obxecto?: a) cóncavo e obxecto situado no centro de curvatura; b) convexo e obxecto situado no centro de curvatura; c) cóncavo e obxecto situado no foco. Setembro Res: a. 23) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Na práctica da lente converxente, debuxa a marcha dos raios se o obxecto se coloca: a) no foco, b) entre o foco e o centro óptico da lente. Xuño ) CUESTIÓN.- Se cun instrumento óptico se forma una imaxe virtual, dereita e de maior tamaño que o obxecto, trátase de: a) unha lente diverxente; b) un espello convexo; c) unha lente converxente. Xuño Res: c. 25) CUESTIÓN PRÁCTICA.- Cun banco óptico de lonxitude l, obsérvase que a imaxe producida por unha lente converxente é sempre virtual. Explica que ocorre. Setembro ) CUESTIÓN.- Para obter unha imaxe virtual, dereita e de maior tamaño que o obxecto, úsase: a) una lente diverxente; b) una lente converxente; c) un espello convexo. Xuño Res: b. 27) PROBLEMA.- Un obxecto de 1,5 cm de altura está situado a 15 cm dun espello esférico convexo de raio 20 cm; determina a posición, tamaño e natureza da imaxe: a) graficamente; b) analiticamente; c) pódense obter imaxes reais cun espello convexo?. Setembro Res: a)... b) s = +6 cm e y = +0,6 cm. c) Non, explicar. 28) PROBLEMA.- Un obxecto de 1,5 cm de altura sitúase a 15 cm dunha lente diverxente que ten unha focal de 10 cm; determina a posición, tamaño e natureza da imaxe: a) graficamente; b) analiticamente; c) pódense obter imaxes reais cunha lente diverxente?. Setembro Res: a)... b) s = -6 cm e y = +0,6 cm. c) Non, explicar.

7 Física Exercicios de Selectividade Páxina 7 / 8 TEMA 5. FÍSICA MODERNA. RELATIVIDADE MECÁNICA CUÁNTICA 1) CUESTIÓN.- Nunha célula fotoeléctrica, o cátodo metálico ilumínase cunha radiación de λ= 175 nm e o potencial de freado é de 1 V. Cando usamos unha luz de 250 nm, o potencial de freado será: a) maior; b) menor; c) igual. Xuño Res: b. 2) PROBLEMA.- A frecuencia limiar do Wolframio é 1, Hz. a) Xustifica que, se se ilumina a súa superficie con luz de lonxitude de onda 1, m, se emiten electróns; b) calcula a lonxitude de onda incidente para que a velocidade dos electróns emitidos sexa de 4, m s -1 ; c) cal é a lonxitude de onda de De Broglie asociada os electróns emitidos coa velocidade de 4, m s -1 ]?. Datos: h= 6, J s; c= m s -1 ; m e= 9, kg. Setembro ) CUESTIÓN.- Ó irradiar un metal con luz vermella (682 nm) prodúcese efecto fotoeléctrico. Se irradiamos o mesmo metal con luz marela (570 nm); a) non se produce efecto fotoeléctrico; b) os electróns emitidos móvense máis rapidamente; c) emítense máis electróns pero á mesma velocidade. Xuño Res: b. 4) CUESTIÓN.- Se se duplica a frecuencia da radiación que incide sobre un metal: a) duplícase a enerxía cinética dos electróns extraídos; b) a enerxía cinética dos electróns extraidos non experimenta modificación; c) non é certa ningunha das opcións anteriores. Setembro Res: c. 5) CUESTIÓN.- Prodúcese efecto fotoeléctrico cando fotóns de frecuencia, superior a unha frecuencia limiar 0, inciden sobre certos metais. Cal das seguintes afirmacións é correcta?. a) emítense fotóns de menor frecuencia; b) emítense electróns; c) hai un certo retraso temporal entre o instante da iluminación e o da emisión de partículas. Xuño Res: b. 6) CUESTIÓN.- Unha radiación monocromática, de Ionxitude de onda 300 nm, incide sobre Cesio. Se a lonxitude de onda limiar do cesio é 622 nm, o potencial de freado é: a) 12,5 V; b) 2,15 V; c) 125 V. (Datos 1nm= 10-9 m; h= 6, J s; c= m s -1 ; q e= -1, C). Setembro Res: b. 7) CUESTIÓN.- A lonxitude de onda asociada a un electrón de 100 ev de enerxía cinética é: a) 2, m; b) 1, m; c) 10-7 m. (h= 6, J s; m e= 9, kg; q e= -1, C). Setembro Res: b. 8) CUESTIÓN.- Segundo a hipótese de De Broglie, cúmprese que: a) un protón e un electrón coa mesma velocidade teñen asociada a mesma onda; b) dous protóns a diferente velocidade teñen asociada a mesma onda; c) a lonxitude da onda asociada a un protón é inversamente proporcional ao seu momento lineal. Setembro Res: c. 9) CUESTIÓN.- A enerxía relativista total dunha masa en repouso: a) relaciona a lonxitude de onda coa cantidade de movemento; b) representa a equivalencia entre materia e enerxía; c) relaciona as incertezas da posición e do momento. Setembro Res: b. 10) CUESTIÓN.- Cun raio de luz de lonxitude de onda non se produce o efecto fotoeléctrico nun metal. Para conseguilo débese aumentar: a) a lonxitude de onda ; b) a frecuencia ; c) o potencial de freado. Xuño Res: b. 11) PROBLEMA.-Un raio de luz produce efecto fotoeléctrico nun metal. Calcula: a) a velocidade dos electróns se o potencial de freado é de 0,5 V; b) a lonxitude de onda necesaria se a frecuencia limiar é 0= Hz e o potencial de freado é 1V; c) aumenta a velocidade dos electróns incrementando a intensidade da luz incidente? (Datos: 1 nm= 10-9 m; c= ms -1 ; e= -1, C; m e= 9, kg; h= 6, Js-1). Xuño Res: a) v= 4, m/s. b) λ= 2, m. c) Non, explicar. 12) PROBLEMA.- A lonxitude de onda máxima, capaz de producir efecto fotoeléctrico nun metal, é 4500 Å: a) calcula o traballo de extracción; b) o potencial de freado se a luz incidente é de = 4000 Å; c) habería efecto fotoeléctrico con luz de Hz.? (Datos: q e= -1, C; h= 6, Js; 1 Å= m; c= ms -1 ). Xuño Res: a) W e= 4, J. b) V= 0,34 V. c) Non, calcular. 13) CUESTIÓN.- Para producir efecto fotoeléctrico non se usa luz visible, senón ultravioleta, e isto é porque a luz UV: a) quenta máis a superficie metálica; b) ten maior frecuencia; c) ten maior lonxitude de onda. Setembro Res: b. FÍSICA NUCLEAR 14) CUESTIÓN.- O período de semidesintegración dun elemento radioactivo que se desintegra emitindo unha partícula alfa é de 28 anos. Canto tempo terá que transcorrer para que a cantidade de mostra sexa o 75% da inicial? a) anos; b) 75 anos; c) 11,6 anos. Xuño Res: c. 15) CUESTIÓN.- Indica, xustificando a resposta, cal das seguintes afirmacións e correcta: a) a actividade dunha mostra radiactiva é o número de desintegracións que teñen lugar en 1 s; b) período de semidesintegración e vida media ten o mesmo significado; c) a radiación gamma é a emisión de electróns por parte do núcleo dun elemento radiactivo. Setembro Res: a. 16) CUESTIÓN.- Na formación do núcleo dun átomo: a) diminúe a masa e despréndese enerxía; b) aumenta a masa e absórbese enerxía; e) nuns casos sucede a opción a) e noutros casos a b). Setembro Res: a. 17) CUESTIÓN.- Na reacción U n Ba + A Z X n cúmprese que: a) é unha fusión nuclear; b) libérase enerxía correspondente ó defecto de masa; c) o elemento X é X. Xuño Res: b. 18) CUESTIÓN.- A actividade no instante inicial de medio mol dunha substancia radiactiva cuxo período de semidesintegración é de 1 dia, é: a) 2, Bq; b) 3, Bq; c) 0,5 Bq. (Dato: N A= 6, mol -1 ). Setembro Res: a. 19) CUESTIÓN.- Se un núcleo atómico emite unha partícula α e dúas partículas β, os seus números atómico Z e másico A: a) Z aumenta en dúas unidades e A diminúe en dúas: b) Z non varía e A diminúe en catro: c) Z diminúe en dúas e A non varía. Xuño Res: b. 20) PROBLEMA.- Unha mostra de carbono 14 ten unha actividade de 2, desintegracións s -1 ; o período de semidesintegración é T=5730 anos, calcula: a) a masa da mostra no instante inicial; b) a actividade ao cabo de 2000 anos; c) a masa de mostra nese instante. (Datos: N A= 6, mol -1 ; masa atómica do 14 C= 14 g mol -1 ; 1 ano= 3, s). Xuño Res: a) m 0= 1, g. b) A= 2, Bq. c) m= 1, g. 21) CUESTIÓN.- O elemento radioactivo Th desintégrase emitindo unha partícula alfa, dúas partículas beta e unha radiación gamma. O elemento resultante é : a) X ; b) Y ; c) Z. Xuño Res: c. 22) CUESTIÓN.- As partículas beta ( ) están formadas por: a) electróns que proceden da codia dos átomos; b) electróns que proceden do núcleo dos átomos; c) neutróns que proceden do núcleo dos átomos. Setembro Res: b. 23) CUESTIÓN.- Unha rocha contén o mesmo número de núcleos de dous isótopos radiactivos A e B, de períodos de semidesintegración 1600 anos e 1000 anos respectivamente; para estes isótopos cúmprese que: a) o A ten maior actividade radiactiva que B; b) B ten maior actividade que A; c) ambos os dous teñen a mesma actividade. Setembro Res: b. 24) CUESTIÓN.- Cal das seguintes reaccións nucleares é correcta?: a) U n Ba Kr n ; b) 2 1 H H 4 2 He n ; c) 10 5 B n 7 3 Li H. Xuño Res: a. 25) CUESTIÓN.- Nunha fusión nuclear: a) non se precisa enerxía de activación; b) interveñen átomos pesados; c) libérase enerxía debido ó defecto de masa. Setembro Res: c.

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

PAU XUÑO 2011 FÍSICA PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2014 FÍSICA

PAU XUÑO 2014 FÍSICA PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica), problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10

Διαβάστε περισσότερα

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2015 FÍSICA

PAU XUÑO 2015 FÍSICA PAU XUÑO 2015 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 9 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 16-17 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2016. A nave espacial Discovery,

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BAC 27/01/2007

FISICA 2º BAC 27/01/2007 POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA PAU SETEMBRO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Problemas y cuestiones de electromagnetismo Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

PAAU (LOXSE) Setembro 2009 PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA PAU SETEMBRO 014 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)). 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2013 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAU Setembro 2010 FÍSICA PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

PAU XUÑO 2010 FÍSICA PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAAU (LOXSE) Xuño 2002 PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02b. Magnetismo

Exercicios de Física 02b. Magnetismo Exercicios de Física 02b. Magnetismo Problemas 1. Determinar el radio de la órbita descrita por un protón que penetra perpendicularmente a un campo magnético uniforme de 10-2 T, después de haber sido acelerado

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

PAAU (LOXSE) Xuño 2006 PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado).

Διαβάστε περισσότερα

CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4

CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 2013 C.2. Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b)unha lente converxente; c) un espello cóncavo.

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2006

PAAU (LOXSE) Setembro 2006 PAAU (LOXSE) Setembro 2006 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica

Διαβάστε περισσότερα

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 04. Óptica

Exercicios de Física 04. Óptica Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 FÍSICA

PAU XUÑO 2016 FÍSICA PAU XUÑO 2016 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 01. Gravitación

Exercicios de Física 01. Gravitación Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2004

PAAU (LOXSE) Setembro 2004 PAAU (LOXSE) Setembro 004 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03a. Vibracións

Exercicios de Física 03a. Vibracións Exercicios de Física 03a. Vibracións Problemas 1. No sistema da figura, un corpo de 2 kg móvese a 3 m/s sobre un plano horizontal. a) Determina a velocidade do corpo ó comprimirse 10 cm o resorte. b) Cal

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03b. Ondas

Exercicios de Física 03b. Ondas Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A

Διαβάστε περισσότερα

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular. EXAMEN 1ª AVALIACION FISICA 2º BACHARELATO PROBLEMAS 1. Unha pelota de 2 kg de masa esbara polo tellado que forma un ángulo de 30º coa horizontal e, cando chega ó extremo, queda en libertade cunha velocidade

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física

Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior Proba de Física Código CSPEB03 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións.

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

Física e Química 4º ESO

Física e Química 4º ESO Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00 26/11/99 1. Unha polea de 5 cm de radio leva enrolada unha corda da cal pende un corpo de 20 g, sendo o momento da inercia da polea 2.10-5 kg.m -2. Calcular: a) a aceleración do corpo; b) a enería cinética

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted Tema 4 Magnetismo 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted 4-2 Lei de Lorentz. Definición de B. Movemento dunha carga nun campo magnético. 4-3 Forza exercida sobre unha corrente rectilínea 4-4 Lei de Biot

Διαβάστε περισσότερα

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome: DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste

Διαβάστε περισσότερα

Materiais e instrumentos que se poden empregar durante a proba

Materiais e instrumentos que se poden empregar durante a proba 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións. Problema 2: tres cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA íica P.A.U. ÓPTICA ÓPTICA INTRODUCIÓN MÉTODO. En xeral: Debúxae un equema co raio. Compárae o reultado do cálculo co equema. 2. No problema de lente: Trázae un raio paralelo ao eixe óptico que ao chegar

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 5 SETEMBRO 01 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3

1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! 2 2.- Óptica xeométrica! 2 2.1.- Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 2.2.- Reflexión e refracción. Leis de Snell! 3 2.3.- Laminas plano-paralelas! 4

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS LEIS DE KEPLER 1. O peíodo de otación da Tea aedo do Sol é un ano e o aio da óbita é 1,5 10¹¹ m. Se Xúpite ten un peíodo de apoximadamente 12 anos, e se

Διαβάστε περισσότερα

b) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.

b) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración. FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)

Διαβάστε περισσότερα

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente

Διαβάστε περισσότερα

RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS

RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 SETEMBRO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 SETEMBRO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

DINAMICA DE TRASLACION

DINAMICA DE TRASLACION DINAMICA DE TRASLACION 1.-CINEMATICA ELEMENTOS DO MOVEMENTO: Móvil, Sistema de Referencia e Traxectoria MAGNITUDES CINEMATICAS: - Vector de Posición: r= xi + yj + zk - Vector desplazamento: r= xi + yj

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS CUESTIONS 1.

PROBLEMAS CUESTIONS 1. PROBLMAS 1. Dende un cantil dispárase horizontalmente un proectil de 2 kg cunha velocidade inicial de 100 m/s. Se cando o proectil choca contra o mar a súa velocidade é de 108 m/s, calcular: a/ A enería

Διαβάστε περισσότερα

Tema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.

Tema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio. Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción

Διαβάστε περισσότερα

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos

Διαβάστε περισσότερα

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense Se presentan tres procedementos diferentes nos que coas medidas realizadas

Διαβάστε περισσότερα

Indución electromagnética

Indución electromagnética Indución electromagnética 1 Indución electromagnética 1. EXPERIECIA DE FARADAY E HERY. A experiencia de Oersted (1820) demostrou que unha corrente eléctrica crea ao seu redor un campo magnético. Como consecuencia

Διαβάστε περισσότερα

1. Formato da proba [CS.PE.B03]

1. Formato da proba [CS.PE.B03] 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: tres cuestións. Problema 2: dúas cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2016 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2016 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 5 XUÑO 016 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestiones 4 puntos (1 cada cuestión, teórica o práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). No se valorará la simple anotación de un ítem cómo solución

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Ámbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 5 Movementos e forzas Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da

Διαβάστε περισσότερα

Física cuántica. Relatividade especial

Física cuántica. Relatividade especial Tema 8 Física cuántica. Relatividade especial Evolución das ideas acerca da natureza da luz Experimento de Young (da dobre fenda Dualidade onda-corpúsculo Principio de indeterminación de Heisemberg Efecto

Διαβάστε περισσότερα