ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤOΝ AΓΙΟΝ ΦΙΛΟΓΟΝΙΟΝ,

Transcript

1 ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤOΝ AΓΙΟΝ ΦΙΛΟΓΟΝΙΟΝ, τὸν ἀπὸ δικολόγων εἰς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον τῆς Ἀντιοχείας ἀνελθόντα, οὗ ἡ µνήµη ἑορτάζεται τῇ κ (20ῃ) Δεκεµβρίου

2 2 2

3 3 ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤOΝ AΓΙΟΝ ΦΙΛΟΓΟΝΙΟΝ, τὸν ἀπὸ δικολόγων Πατριάρχην Ἀντιοχείας γενόµενον, οὗ ἡ µνήµη ἑορτάζεται τῇ κ Δεκεµβρίου Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ὁ προεστὼς ἀναγινώσκει τὸν παρόντα Ψαλµόν Ψαλµὸς ΡΜΒ (142) Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς µου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν µου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν µου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου. Καὶ µὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν µετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιοθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν µου ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν µου. Ἐκάθισέ µε ἐν σκοτεινοῖς, ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ ἐµὲ τὸ πνεῦµά µου, ἐν ἐµοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία µου. Ἐµνήσθην ἡµερῶν ἀρχαίων, εµελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήµασι τῶν χειρῶν σου ἐµελέτων. Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς µου, ἡ ψυχή µου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν µου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦµά µου. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ ἐµοῦ, καὶ ὁµοιοθήσοµαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν µοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα. Γνώρισόν µοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσοµαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχην µου. Ἐξελοῦ µε ἐκ τῶν ἐχθρῶν µου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον δίδαξόν µε τοῦ ποιεῖν τὸ θέληµά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός µου. Τὸ πνεῦµά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει µε ἐν γῇ εὐθείᾳ ἕνεκεν τοῦ ὀνόµατός σου, Κύριε, ζήσεις µε. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν µου, καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολεθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς µου. Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν µου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰµι. 3

4 Καὶ εὐθὺς οἱ χοροὶ ψάλλουσι ἐξ ὑπαµοιβῆς τὸ Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡµῖν... µετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡµῖν, εὐλογηµένος ὁ ἐρχόµενος ἐν ὀνόµατι Κυρίου. Στίχος α. Ἐξοµολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Στίχος β. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν µε, καὶ τῷ ὀνόµατι Κυρίου ἠµυνάµην αὐτούς. Στίχος γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυµαστὴ ἐν ὀφθαλµοῖς ἡµῶν. Εἶτα δὲ τὰ παρόντα τροπάρια Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ σταυρῷ Ὦ Φιλογόνιε, πιστῶν αἱ χορεῖαι* ὡς ἀντιλήπτορα φαιδρῶς σὲ τιµῶµεν* καὶ προεσβευτὴν πρὸς Κύριον ἐν πόλει Θεοῦ * ἵνα µεγαλύνωµεν* καὶ ἡµεῖς τὴν Τριάδα,* Ὀρθοδόξως ψάλλοντες * Χαίροις, Ἅγιε Πάτερ,* καὶ εἰρηναίαν βράβευσον ζωὴν* τοῖς σὲ τιµῶσι ἐκθύµως τὴν µνήµην σου. Δόξα... τὸ αὐτὸ Καὶ νῦν... ὅµοιον Οὐ σιωπήσωµέν ποτε, Θεοτόκε,* τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι * εἰµὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα,* τίς ἡµᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων;* Τίς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους;* Οὐκ ἀποστῶµεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ * σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεὶ* ἐκ παντοίων δεινῶν. Ὁ ἀναγνώστης ἀναγινώσκει τὸν Ν Ψαλµόν. 4 Ψαλµὸς Ν (50) Ἐλέησόν µε, ὁ Θεός, κατὰ τὸ µέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρµῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόµηµά µου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν µε ἀπὸ τῆς ἀνοµίας µου καὶ ἀπὸ τῆς ἁµαρτίας ου καθάρισόν µε. 4

5 Ὅτι τὴν ἀνοµίαν µου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁµαρτία µου ἐνώπιόν µού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ µόνῳ ἥµαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνοµίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁµαρτίαις ἐκίσσησέ µε ἡ µήτηρ µου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς µοι. Ῥαντιεῖς µε ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσοµαι πλυνεῖς µε, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσοµαι. Ἀκουτιεῖς µοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωµένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁµαρτιῶν µου, καὶ πάσας τὰς ἀνοµίας µου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐν ἐµοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦµα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις µου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς µε ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦµά σου τὸ ἅγιον µὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐµοῦ. Ἀπόδος µοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύµατι ἡγεµονικῷ στήριξόν µε. Διδάξω ἀνόµους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαι µε ἐξ αἱµάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας µου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά µου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη µου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόµα µου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώµατα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦµα συντετριµµένον, καρδίαν συντετριµµένην καὶ τετεπεινωµένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδοµηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήµ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυ-τώµατα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου µόσχους. 5 Καὶ ἀρχόµεθα τοῦ κανόνος (ποίηµα Ἀρχιµ. Αἰµιλιανοῦ Καζαντζίδη), προτάσσοντες ἐν ἐκάστῳ τροπαρίῳ τὸν στίχον Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡµῶν, εἰς δὲ τὸ ἑκάστης ᾠδῆς τὸν στίχον Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡµᾶς. Ὁ κανὼν ἄνευ ἀκροστιχίδος. 5

6 6 ᾠδὴ α. Ἦχος πλ.δ. Ὑγρὰν διοδεύσας Κατοικῶν τοῖς ἄνω θείοις χοροῖς,* σὺν αὐτοῖς δυσώπει* λυτρωθῆναι τῶν πειρασµῶν* τοῦ βίου καὶ πάσης ἐπηρείας,* ὦ Φιλογόνιε, τοὺς εὐφηµοῦντάς σε. Αστὴρ ἀνεδείχθης ὁ τηλαυγὴς* ἐν Ἀντιοχείᾳ* καὶ ἐποίµανας τοὺς πιστούς,* θαυµάζοντας θείαν βιοτήν σου* καὶ ἀνυµνοῦντας Τὸν σὲ ἁγιάσαντα. Απὸ δικολόγων καὶ τῶν δικῶν* ἐν βήµατι ὤφθης, Φιλογόνιε, ἱερόν,* τοὺς παρακαλοῦντάς σε ἐν πίστει,* ἀπὸ παντοίων κινδύνων περίσῳζε. Δυσώπει, Παρθένε, τὸν σὸν Υἱόν,* σὺν Φιλογονίῳ, νεκρωθεῖσαν µου τὴν ψυχήν,* ζωῶσαι ὁ πάλαι τὸν τῆς χήρας υἱὸν ζωώσας τῷ θείῳ προστάγµατι. ᾠδὴ γ. Οὐρανίας ἁψίδος Βοηθῶν ἀδυνάτους* εἰς δικαστῶν βήµατα* καὶ ὑπερµαχῶν ὑπὲρ τούτων, ὦ Φιλογόνιε,* πατὴρ γεγένησαι* Ἀντιοχείας ἀξίως * ὅθεν σὲ γεραίροµεν* καὶ µακαρίζοµεν. Ιεράρχης Κυρίου* ἀναδειχθείς, ἅγιε,* καὶ ἀνεβιβάσθης εἰς θρόνον τὸν ὑψηλότατον * καὶ ἐθησαύρισας* τῷ λογικῷ σου ποιµνίῳ,* πίστιν τὴν Ὀρθόδοξον* καὶ ἀνδρειότητα. Θεαρέστως ποιµάνας* τὸ λογικὸν ποίµνιον* τῆς Ἀντιοχείας, καὶ ὤφθης βάσις ἀσάλευτος * ὦ Φιλογόνιε,* λιταῖς σου δός µοι τὴν χάριν* καὶ τὸ θεῖον ἔλεος* τοῦ Πανοικτίρµονος. Η ὡραία τῷ κάλλει* Νύµφη ἡ ἀνύµφευτος,* ἄνθος νοητοῦ παραδείσου τὸ ὡραιότατον,* παράσχου ἅπασι τὴν µυστικὴν εὐωδίαν,* τοῖς τὸν θεῖον τόκον σου* εὐφήµως φέρουσι. 6

7 7 Διάσωσον* ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε,* ὅτι πάντες µετὰ Θεὸν* εἰς σὲ καταφεύγοµεν,* ὡς ἄῤῥηκτον* τεῖχος καὶ προστασίαν. Επίβλεψον* ἐν εὐµενείᾳ, πανύµνητε Θεοτόκε,* ἐπὶ τὴν ἐµὴν χαλεπὴν* τοῦ σώµατος κάκωσιν* καὶ ἴασαι* τῆς ψυχῆς µου τὸ ἄλγος. Εἶτα ὁ ἱερεὺς ποιεῖ δέησιν ὑπὲρ ὧν ἡ παράκλησις τελεῖται, τῶν χορῶν ψαλλόντων τὸ Κύριε, ἐλέησον τρὶς εἰς ἑκάστην αἴτησιν. Μετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν ψάλλεται τὸ παρὸν κάθισµα Ἦχος β. Πρεσβεία θερµὴ Δεινῶν δικαστῶν,* ἀπάλλαξον, πρεσβείαις σου,* καὶ πᾶν τὸ κακὸν* ἐκδίωξον τῆς ποίµνης σου,* δικολόγων κλέϊσµα* καὶ ποιµένων ἄστρον ὑπέρλαµπρον,* ὦ Φιλογόνιε πάτερ σοφέ,* φωτὸς θείου µέτοχόν µε ποίησον. ᾠδὴ δ. Εἰσακήκοα, Κύριε Φιλογόνιε ἔνδοξε,* ἀδυνάτους ἐν δίκαις* σὺ περιέσῳζες * τοὺς προστρέχοντας τῇ σκέπῃ σου,* ἐξελοῦ ἀδίκων ἀποφάσεων. Ενδυνάµωσον ἅπαντας* τοὺς δικηγοροῦντας καὶ ἀληθεύοντας,* τὴν πρεσβείαν σου τοὺς θέλοντας* πρὸς ἀπαλλαγὴν ἐκ περιστάσεων. Φιλογόνιον, ἄσωµεν,* ἐν Ἀντιοχείᾳ πάλαι ἐκλάµψαντα,* διασῴζοντα ἐν βήµασιν* ἐξ ἀδικιῶν καὶ τῆς ἐτάσεως. Θεοτόκε ἀνύµφευτε,* δέξαι τὰς δεήσεις τῶν ἀνυµνούντων σε,* καὶ δυσώπει τὸν Οἰκτίρµονα,* σὺν Φιλογονίου παρακλήσεσι. ᾠδὴ ε. Φώτισον ἡµᾶς 7

8 8 Τῶν Ἱεραρχῶν* σὺ ὑπάρχεις ἐγκαλλώπισµα,* καὶ ποιµένων ἀληθῶς ποιµὴν καλός * πρὸς Χριστὸν τὸν Ἀρχιποίµενα ὁδήγησον. Τοὺς Ἀντιοχεῖς* ὡς ἀστὴρ λαµπρὸς ἐφώτισας,* Φιλογόνιε, ποιµὴν ὁ τοῦ Χριστοῦ,* ἀπελαύνων τὴν σκοτόµαιναν τῆς ποίµνης σου. Φώτισον ἡµᾶς* δικολόγων ὁ πανάριστος,* καὶ ποιµένων ὁ ἀστὴρ ὁ φαεινός,* Χρυσοῤῥήµονος ἐφύµνιον καὶ ἔπαινος. Ιασαι, ἁγνή,* τῆς ψυχῆς µου τὴν ἀσθένειαν,* ἐπισκοπῆς σου ἀξιώσασα,* Φιλογονίου τὰς λιτὰς µὴ ἀποῤῥίπτουσα. ᾠδὴ ς. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ Επίσκοπος* Ἐκκλησίας ἐδείχθης* ἑαυτὸν ἐκδεδωκὼς τῷ Κυρίῳ,* τὸ πιστευθέν σοι ποίµνιον ἅπαν* ἐκ τῆς αἱρέσεως, πάτερ, διέσωσας,* καὶ γέγονας ποιµὴν καλός * ὅθεν ὁ Κύριος σὲ ὑπερύψωσε. Ικέσιον* σοὶ κανόνα πλέκοντες* δυσωποῦµεν σε, κακάριε πάτερ,* µὴ διαλίπῃς προσάγειν Κυρίῳ,* τὰς παρακλήσεις ἡµῶν καὶ αἰτήµατα,* καὶ αἴτησαι ὑπὲρ ἡµῶν* τὴν εἰρήνην καὶ πᾶσι τὸ ἔλεος. Θεράπευσον* τῆς ψυχῆς τὰ τραύµατα,* καὶ τὰς νόσους τὰς ἡµᾶς τυραννοῦντας,* ἵνα Μονάδα Θεότητος σέβωµεν, τὴν ἐν τρισὶ τοῖς Προσώποις ὑπάρχουσαν,* ὦ Φιλογόνιε σοφέ,* τῆς Τριάδος ἐδείχθης ὑπέρµαχος. Σωτῆρα σύ,* τὸν Θεὸν ἐγέννησας* ἐν σπηλαίῳ, καὶ Αὐτὸν σπαργανώσας, * ἐν Βηθλεέµ, ἀειπάρθενε Κόρη,* Αὐτὸν δυσώπει ὑπὲρ τῶν ὑµνούντων σε * ῤυσθῆναι πάσης ἀπειλῆς,* καὶ πταισµάτων τὴν λύσιν δωρήσασθαι. 8

9 9 Διάσωσον* ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε,* ὅτι πάντες µετὰ Θεὸν* εἰς σὲ καταφεύγοµεν,* ὡς ἄῤῥηκτον* τεῖχος καὶ προστασίαν. Αχραντε,* ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερµηνεύτως* ἐπ ἐσχάτων τῶν ἡµερῶν* τεκοῦσα, δυσώπησον,* ὡς ἔχουσα µητρικὴν παῤῥησίαν. Ὁ ἱερεὺς µνηµονεύει τῶν δι οὓς ἡ παράκλησις τελεῖται, ὡς δεδήλωται. Μετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν ψάλλεται τὸ παρὸν κοντάκιον Ἦχος β. Προστασία τῶν Χριστιανῶν Δικολόγων τῶν πιστῶν ὁ ἐσµὸς ἀγάλλεται,* Φιλογονίου νῦν τὴν µνήνην ἑορτάζοντος.* Μὴ παρίδῃς* ἁµαρτωλῶν τῶν δούλων σου φωνάς,* ἀλλὰ πρόφθασον ὡς ἀγαθὸς* εἰς τὴν βοήθειαν ἡµῶν* τῶν ἐκ πόθου τιµώντων σε.* Πρέσβευσον τῷ Κυρίῳ,* ἵνα ἡµῖν παράσχῃ* τῶν αἰωνίων θησαυρῶν* βασιλείας τὴν ἀπόλαυσιν. Καὶ εὐθὺς τὸ προκείµενον Προκείµενον ἦχος δ Τίµιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ(δίς). Στίχος. Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούµενος τὸν Κύριον. Τίµιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Τὸ Εὐαγγέλιον ὑπό τοῦ ἱερέως (τὸ εἰς Ἱεράρχας λεγόµενον, ἐν τῷ ὄρθρῳ) Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι...σοφία ὀρθοὶ ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου εὐαγγελίου. Εἰρήνη πᾶσι. Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. Πρόσχωµεν. (κεφ. α, στίχ. 1-9) Εἶπεν ὁ Κύριος... Ὁ χορὸς ψάλλει τὰ κάτωθι τροπάρια Δόξα... Ἦχος β 9

10 Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου* πρεσβείαις, ἐλεῆµον,* ἐξάλειψον τὰ πλήθη* τῶν ἐµῶν ἐγκληµάτων. Καὶ νῦν... ὅµοιον Ταῖς τῆς Θεοτόκου* πρεσβείαις, ἐλεῆµον,* ἐξάλειψον τὰ πλήθη* τῶν ἐµῶν ἐγκληµάτων. Στίχος. Ἐλέησόν µε, ὁ Θεός, κατὰ τὸ µέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρµῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόµηµά µου. 10 Ἦχος πλ.β. Ὅλην ἀποθέµενοι Πάτερ Φιλογόνιε,* ἐν οὐρανοῖς νῦν ἀγάλλῃ* λάµψας πρῶτον πάνσοφε ἐν τοῖς κριτηρίοις* καὶ ἐν τοῖς βήµασι.* Πέλων γάρ, πάντιµε, ἐν δικαστηρίοις* ὡς ἀµύντωρ καὶ συνήγορος,* τῶν ἀδικουµένων* ἐν Ἀντιοχείᾳ ὁ πρόµαχος * πάντοθεν πολεµούµενος,* ἀλλὰ καὶ τοὺς πάντας παραµυθούµενος.* Πρότυπον ἀγάπης,* διδάσκαλος καὶ πρέσβυς πρὸς Θεόν,* γενοῦ τοῖς δούλοις σου, ἅγιε,* τοῖς παρακαλοῦσι σε. Οὐδεὶς προστρέχων ἐπὶ σοὶ* κατῃσχυµένος ἀπὸ σοῦ ἐκπορεύεται,* ἁγνὴ Παρθένε Θεοτόκε * ἀλλ αἰτεῖται τὴν χάριν* καὶ λαµβάνει τὸ δώρηµα* πρὸς τὸ συµφέρον τῆς αἰτήσεως. Μεταβολὴ τῶν θλιβοµένων,* ἀπαλλαγὴ τῶν ἀσθενούντων ὑπάρχουσα,* Θεοτόκε Παρθένε * σῷζε πόλιν καὶ λαόν,* τῶν πολεµουµένων ἡ εἰρήνη,* τῶν χειµαζοµένων ἡ γαλήνη,* ἡ µόνη προστασία τῶν πιστῶν. Ὁ ἱερεὺς ἐκφωνεῖ τὸ Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου..., µεθ ὃ ὁ χορὸς ψάλλει τὰ ιβ (τέσσαρας τριάδας) Κύριε, ἐλέησον, καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν Ἐλέει καὶ οἰκτιρµοῖς... Εἶτα ὁ χορὸς ἄρχεται ψάλλειν τὰς λοιπὰς ᾠδὰς τοῦ κανόνος. ᾠδὴ ζ. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας Ιεράρχης ἐδείχθης,* Ἐκκλησίας τὸ στήριγµα καὶ διάσωσµα,* ἐν Ἀντιοχείᾳ,* ποιµὴν ὁ τρέφων πάντας* τῇ δυνάµει τῶν λόγων σου,* ὦ Φιλογόνιε σοφέ,* δίδου θεῖα ἐλέη. 10

11 11 Δικολόγος τὸ πρῶτον,* Ἱεράρχης τὸ δεύτερον ἐχρηµάτισας,* στηρίζων ἀδυνάτους,* φωτίζων τοὺς ἐν σκότει* φωτὶ θείας ἐλλάµψεως * κατάλαµψον καὶ ἡµᾶς* φωτὶ τοῦ σοῦ προσώπου. Φιλογόνιον πάντες* σήµερον τιµήσωµεν ἐπὶ τῇ µνήµῃ αὐτοῦ * καὶ κράξωµεν βοῶντες* αὐτῷ ἁγίῳ πόθῳ * Τῷ Κυρίῳ, σύ, πρέσβευσον* ὑπὲρ ἡµῶν, ἀγαθέ,* τῶν πίστει σε τιµώντων. Ηρεισµένους ἐν πίστει* τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου, ὦ Ὁδηγήτρια,* τοὺς σοὺς ἱκέτας τήρει,* εὐχαῖς Φιλογονίου* Ἱεράρχου τοῦ σώφρο-νος,* µεθ οὗ δυσώπει Χριστὸν* ὑπὲρ τῶν σὲ τιµώντων. ᾠδὴ η. Τὸν βασιλέα Τῶν ἐπισκόπων,* καὶ δικολόγων τὸ κλέος,* σὺ ὑπάρχεις,* φιλόθεε πάτερ,* ὅθεν σὲ τιµῶµεν* πιστοὶ καὶ ἀνυµνοῦµεν. Ψυχῆς τὸν ῤύπον,* καὶ ἐκ παθῶν ἀτιµίας,* ἀποκάθαρον* τῇ σῇ µεσιτείᾳ,* ὅπως σου τὴν µνήµην* τιµῶµεν εἰς αἰῶνας. Στρεψοδικίας* καὶ πανουργίας ἀνθρώπων,* δέοµαί σου * Λύτρωσαί µε, πάτερ,* ἵνα σὲ δοξάζω* ὡς φίλον τοῦ Κυρίου. Ο Κτίστης πάντων* καὶ τῶν ἁπάντων Δεσπότης* ἐσαρκώθη ἐκ τῆς παρθένου Κόρης.* Ὢ τοῦ µυστηρίου,* τοῦ ἀποκεκρυµµένου. ᾠδὴ θ. Κυρίως Θεοτόκον Τοῖς ῤήµασί σου, πάτερ,* αἵρεσις ἐβλήθη* καὶ ἡ Ὀρθόδοξος πίστις ἐστήρικται * ὅθεν σὴν µνήµην τιµῶµεν* καὶ εὐφηµοῦµεν σε. 11

12 12 Ως δίκαιος βιώσας* ἐν Ἀντιοχείᾳ,* ὦ Φιλογόνιε, µάκαρ πατὴρ ἡµῶν,* τοῦ Ἰγνατίου τὸν θρόνον* θεόθεν ἔλαβες. Συνέχοµαι πταισµάτων* πλήθει, ὦ τρισµάκαρ,* καὶ σὴν πρεσβείαν αἰτοῦµαι τὴν ἄµαχον,* πρὸς τὸν ἐκ µήτρας παρθένου* Ἐνανθρωπήσαντα. Εγέννησε τὸν Κτίστην,* ὢ τοῦ µυστηρίου,* ἡ Θεοτόκος Μαρία καὶ ἄχραντος * διὸ καὶ ταύτην ὑµνοῦµεν* καὶ µακαρίζοµεν. Εἶτα ψάλλονται τὰ µεγαλυνάρια, πρῶτον τὸ τῆς Θεοτόκου Ἄξιον ἐστί. Αξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς* µακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον,* τὴν ἀειµακάριστον καὶ παναµώµητον* καὶ µητέρα τοῦ Θεοῦ ἡµῶν.* Τὴν τιµιωτέραν τῶν Χερουβεὶµ* καὶ ἐνδοξοτέραν* ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείµ,* τὴν ἀδιαφθόρως* Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,* τὴν ὄντως Θεοτόκον* σὲ µεγαλύνοµεν. Εἶτα τὰ κάτωθι Τὸν ἐκ δικολόγων ἱερουργόν,* τὸν ἀγωνισθέντα* ὑπὲρ πίστεως, τὸν στεῤῥόν,* τὸν θεῖον ποιµένα* καὶ λειτουργὸν Κυρίου,* πόθῳ αὐτὸν τιµῶντες* ἀνευφηµήσωµεν. Χαίροις Ἐκκλησίας ἄστρον λαµπρὸν* καὶ τῶν συνηγόρων* ὁ προστάτης καὶ ὁδηγός,* τῆς Ἀντιοχείας* ὁ πρόεδρος ὁ θεῖος,* πᾶσι παράσχου, πάτερ,* ἁγίαν χάριν σου. Γλῶσσα Χρυσοῤῥήµονος ἡ σεπτὴ* ὕµνησέ σε, πάτερ,* ὡς ποιµένα τὸν ἐκλεκτόν * χάρισαι σοῖς δούλοις,* πρεσβείαις εὐπροσδέκτοις,* ἀγάπην καὶ εἰρήνην* καὶ θείαν ἄφεσιν. Πάντες Φιλογόνιον, ἀδελφοί,* ἄσωµεν συντόνως* καὶ αἰνέσωµεν θαυµαστῶς,* τὸν Ἀρχιεράρχην* Χριστοῦ ἀδικουµένων* ἀρχισυνήγορον. τῆς Ἐκκλησίας* καὶ τῶν 12

13 13 Πόθῳ εὐφηµήσωµέν σε, σοφέ,* τόν πάλαι ὡς ἄστρον* ἐξαστράψαντα παµφαῶς,* µὴ λίπῃς πρεσβεύων* τῷ ἐκ ὑµνολογοῦσι* παράσχῃ ἄφεσιν. Παρθένου Κόρης,* τοῖς σὲ Αγάπην τὴν θείαν, ὦ ἀριστεῦ,* ἔχων ἐν καρδίᾳ,* καὶ αὐτὴν πᾶσι χορηγῶν * ὡς µέγας εὐεργέτης* αὐτὴν παράσχου πᾶσι* τοῖς µνήµην σου τιµῶσι,* ὦ Φιλογόνιε. Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί,* Πρόδροµε Κυρίου,* ἀποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱ ἅγιοι πάντες* µετὰ τῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε πρεσβείαν* εἰς τὸ σωθῆναι ἡµᾶς. Καὶ εὐθὺς ὁ ἀναγνώστης ἀναγινώσκει τὸ τρισάγιον, τὸ Παναγία Τριάς..., τὸ Πάτερ ἡµῶν... Ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν Ὅτι σοῦ ἐστιν..., ὁ δὲ χορὸς ψάλλει τὰ κάτωθι τροπάρια Ἦχος α. Τῆς ἐρήµου πολίτης Συνηγόρων τὸ κλέος* καὶ Πατέρων ἀγλάϊσµα,* σὺ ὦ Φιλογόνιε πάτερ,* ἀνεδείχθης τῇ Χάριτι.* Ἐκ µέσου τῶν δικῶν γὰρ ἁρπαγείς,* ἀρχέτυπον ἐγένου καὶ κανὼν* τοῖς ἐκ πόθου µιµουµένοις τὴν σὴν ζωὴν* καὶ εὐλαβῶς κραυγάζουσι * Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ,* δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι,* δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ* πᾶσιν ἰάµατα. Ἕτερον. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε Πιστοὶ Φιλογόνιον ἀνευφηµήσατε * συνήγοροι δρέψασθε* τὰς ἑαυτοῦ ἀρετάς,* ἐν δίκαις καὶ βήµασι * ἔτι καὶ Ἱεράρχαι,* τὸν τῆς Ἀντιοχείας* Ἀρχιποίµενα θεῖον* καὶ σεπτὸν ἀρχιθύτην,* τὸν ζῆλον αὐτοῦ πάντες µιµήσασθε. Εἶτα ὁ ἱερεὺς ποιεῖ ἐκτενῆ δέησιν, ἐν ᾗ ὁ χορὸς λέγει τὰ µ (40) Κύριε, ἐλέησον. Μετὰ δὲ τὴν ἀπόλυσιν ὑπὸ τοῦ ἱερέως (ἄνευ τοῦ Δι εὐχῶν), ψάλλονται ὑπὸ τοῦ χοροῦ τὰ κάτωθι τροπάρια 13

14 14 Ἦχος β. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου Σκεῦος* Παρακλήτου γεγονώς,* τῆς Ἀντιοχείας ὁ πρῶτος* καὶ ὁ ποιµὴν ὁ καλός,* δέξαι τοὺς ἱκέτας σου* σοὶ δῶρα φέροντας,* τὴν δι ὕµνων ἀνύµνησιν,* καὶ χάρισαι πᾶσι* βίου σταθερότητα καὶ τῶν κακῶν ἐκκοπήν,* ἵνα, τὴν κατ ἔτος σου µνήµην* πόθῳ ἑορτάζοντες πάντες,* χάριν τὴν ἁγίαν σου κεκτήµεθα. Ὅµοιον. Πάντας τοὺς προστρέχοντας εἰς σέ,* λύτρωσαι κινδύνων καὶ βλάβης* καὶ ἀπειλῆς τῶν κακῶν,* σὺ ὦ Φιλογόνιε, σεπτὲ ἐπίσκοπε,* ὁ τὸ πρῶτον συνήγορος* ἐν δίκαις ὑπάρχων,* ὕστερον δὲ γέγονας* Ἀντιοχείας ποιµήν * ὅθεν* τὴν σὴν µνήµην τελοῦντες,* πίστει τὴν πρεσβείαν σου πάντες* πρὸς τὸν Κύριον αἰτοῦµεν καὶ τὴν χάριν σου. Δέσποινα πρόσδεξαι* τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου* καὶ λύτρωσαι ἡµᾶς* ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως. Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα µου* εἰς σὲ ἀνατίθηµι,* Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,* φύλαξόν µε ὑπὸ τὴν σκέπην σου. Εκ παντοίων κινδύνων τοὺς δούλους σου* φύλαττε, εὐλογηµένη Θεοτόκε,* ἵνα σὲ δοξάζωµεν* τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡµῶν. Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε,* πάντων τῶν ἁγίων* καὶ τῆς Θεοτόκου,* τὴν σὴν εἰρήνην δὸς ἡµῖν* καὶ ἐλέησον ἡµᾶς* ὡς µόνος Οἰκτίρµων. Ὁ ἱερεὺς τὸ Δι εὐχῶν... 14