H ΓΥΝΑΙΚΑ. H Λέσχη Συνταγών του Αγίου Παύλου, με την Κάθυ επικεφαλής, παρουσιάζοντας το βιβλίο «Πλήρες βιβλίο ελληνικής κουζίνας, Χάρπερλ Κόλινς».

Transcript

1 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΕΥΧΟΣ 81 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014 H ΓΥΝΑΙΚΑ H Λέσχη Συνταγών του Αγίου Παύλου, με την Κάθυ επικεφαλής, παρουσιάζοντας το βιβλίο «Πλήρες βιβλίο ελληνικής κουζίνας, Χάρπερλ Κόλινς». ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ: Αγωνίστρια για την Διατήρηση της Ελληνικής Κληρονομιάς

2 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ 2 ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ: Αγωνίστρια για την Διατήρηση της Ελληνικής Κληρονομιάς Της Πηνελόπης Κάρατζορτζ Ειδικά για την «Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα» Η Κάθι και ο Τζορτζ στο σκάφος τους. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

3 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Με το φωτεινό της χαμόγελο και την φανταχτερή της γκαρνταρόμπα, η Κάθι Τσαμοπούλου-Μπουλούκου, γνωστή στις φίλες της και ως Κάθυ, ξεχωρίζει μέσα στο κοινό. Δεν θα την δείτε να φοράει το γνωστό κομψό μαύρο φουστάνι. Ενδυματολογικά, προτιμάει ζωηρά χρώματα, όπως το κόκκινο, μπλε, κίτρινο, μοβ, που αντανακλούν την ζωντάνια, ζεστασιά και προσωπικότητά της. «Είμαι άνθρωπος των χρωμάτων», δηλώνει. «Δεν φοράω μαύρα ρούχα. Με ψυχοπλακώνουν. Δεν τα αγαπώ. Πιστεύω ότι υπάρχει μια ολόκληρη ίριδα από χρώματα. Δεν μ αρέσει το γκρι, δεν μ αρέσει το καφετί. Είμαι κάθετη στο θέμα αυτό». Η κ. Μπουλούκου όχι μόνο διατηρεί τα πιστεύω της, ξέρει και να τα επιβάλλει. Χάρη στην δυναμικότητά της, συνέβαλε στην επίτευξη δύο ορόσημων για την Ομογένεια. Υπήρξε η κινητήριος δύναμη πίσω από τη συγγραφή ενός αγγλόγλωσσου βιβλίου μαγειρικής αφιερωμένου στην ελληνική κουζίνα, με τίτλο «The Complete Book of Greek Cooking» (Εκδόσεις Χάρπερ Κόλινς), που έγινε ανάρπαστο και εξακολουθεί να φέρνει χρήματα στο ταμείο του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Παύλου, στο Χέμπστεντ του Λονγκ Αϊλαντ. Επίσης, παρέα με την φίλη της Αναστασία Νίκολας, ηγείται μιας προσπάθειας για την διατήρηση και κα ταγραφή της συμβολής των Ελλήνων μεταναστών στην αμερικανική κοινωνία, με την ίδρυση του Ελληνικού Μουσείου, το οποίο οραματίζεται να αποτελέσει ένα κέντρο Ελληνοαμερικανικής Κληρονομιάς. Την ώρα που πολλοί θρηνούν για την σταδιακή αφομοίωση της Ομογένειας, η κ. Μπουλούκου πήρε την πρωτοβουλία να αντισταθεί σ αυτό το φαινόμενο με πράξεις. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο και δυναμικό έργο που βρίσκεται υπό δημιουργία. Αναφέρεται στη σημασία του Μουσείου με πάθος. «Είμαι πεπεισμένη ότι η ιστορία του Ελληνα μετανάστη διαφέρει από τις αντίστοιχες ιστορίες οποιασδήποτε άλλης ομάδας μεταναστών, λόγω της έμπνευσης που είχαν να διακριθούν ως επιχειρηματίες. Δούλευαν σε επιχειρήσεις εστίασης, ανθέων και γουνοποιίας. Είχαν το φιλότιμο να πουν ότι ήθελαν την δική τους επιχείρηση και ότι δεν ήθελαν να δουλεύουν για άλλους. Είχαν την έμπνευση να γίνουν αφεντικά του εαυτού τους». Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι κυρίες Μπουλούκου και Νίκολας επισκέφθηκαν το Σικάγο, όπου έμειναν εντυπωσιασμένες από το Ελληνικό Μουσείο της πόλης. «Φεύγοντας, κοιταχτήκαμε και είπαμε ότι θα πρέπει να έχουμε Ελληνικό Μουσείο και στην Νέα Υόρκη», εξήγησε. Οι δύο φίλες πέρασαν μήνες μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο θα αναγνωριζόταν η μη κερδοσκοπική οργάνωση που ήθελαν να δημιουργήσουν, με αποτέλεσμα να γίνει δεκτό το Καταστατικό τους από τις πολιτειακές Αρχές και να εξασφαλίσουν άδεια λειτουργίας, χωρίς καν την βοήθεια δικηγόρου. «Είμαστε και οι δύο αισιόδοξες. Ξεκινήσαμε να καταστρώνουμε την στρατηγική μας», δηλώνει η κ. Συνέχεια στη σελίδα 4...από τις συνταγές της γιαγιάς Με αγνά υλικά Χωρίς συντηρητικά και χημικά πρόσθετα ΚΡΙΝΟΣ: Η σωστή επιλογή Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY

4 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ Συνέχεια από τη σελίδα 3 1. Puillsbury Bake Off Junior Winner 2. Η Κάθι μωρό με τον πατέρα της Νίκολα και την μητέρα της Φωφώ, στο World s Fair 3. Η Κάθι τεσσάρων χρόνων 4. Η Κάθι με την κόρη της Σαμάνθα και το γιο της Νίκι 5. Η Κάθι με τον πατέρα της Νίκολα Τσαμόπουλο. ΟλΟ ΚΑΙ περισσοτερο, Η Κ. ΜπΟΥλΟΥΚΟΥ ΓΝωΡΙζΕΤΑΙ ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΟΙ ΟπΟΙΟΙ δεν ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ παραμικρη ΙδΕΑ ΑπΟ που προηλθαν ΟΙ παππουδεσ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΕλΑΧΙΣΤΕΣ ΜΟΝΟ ΓΝωΣΕΙΣ ΓΥΡω ΑπΟ ΤΗΝ ΕλλΗΝΙΚΗ ΤΟΥΣ πολιτιστικη ΚλΗΡΟΝΟΜΙΑ. Μπουλούκου. «Θέλαμε να γίνει ευρύτερα γνωστό στην Ομογένεια ότι μέσα στην Νέα Υόρκη υπάρχουν 22 εθνικά μουσεία αφιερωμένα σε άλλες εθνικότητες, αλλά ούτε ένα για τους Ελληνες. Πλησιάσαμε μερικούς πλούσιους ανθρώπους που γνωρίζαμε και όλοι τους συμφώνησαν ότι η ιδέα ήταν καλή, αλλά κανένας τους δεν ήθελε να κάνει την αρχή. Την μεγαλύτερη δυσκολία την αντιμετωπίσαμε με ένα μεγάλο ελληνικό ίδρυμα, οι εκπρόσωποι του οποίου μας είπαν ότι η οργάνωσή μας δεν πληρούσε την αποστολή του ιδρύματός τους. Μεταξύ όλων εκείνων που πλησιάσαμε, ο τραπεζίτης επενδύσεων κ. Πιτ Πίτερσον αντεπεξήλθε στο κάλεσμά μας και μας πρόσφερε μεγάλη υποστήριξη». Οι κυρίες Μπουλούκου και Νίκολας συνέχισαν το έργο τους, συλλέγοντας φωτογραφίες και εκθέματα. Μέχρι στιγμής, η κ. Μπουλούκου έχει μετατρέψει πάνω από 2000 φωτογραφίες σε ψηφιακή μορφή, τις οποίες προβάλλει στην οθόνη όταν κάνει παρουσιάσεις. Ολο και περισσότερο, η κ. Μπουλούκου γνωρίζεται με νέους οι οποίοι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα από πού προήλθαν οι παππούδες τους και έχουν ελάχιστες μόνο γνώσεις γύρω από την ελληνική τους πολιτιστική κληρονομιά. Αμφότερα τα παιδιά της μιλούν ελληνικά και τα δύο εγγόνια της έχουν κάποιες βασικές γνώσεις της Ελληνικής. «Τους Εβραίους τους παραδέχομαι. Πράγματι, κρατούν την Ιστορία τους ζωντανή», λέει η κ. Μπουλούκου. Από τότε που άρχισε να συλλέγει ύλη για το Μουσείο και να παρουσιάζει ομιλίες, η ίδια η κ. Μπουλούκου έχει αποκτήσει νέες γνώσεις. «Οταν φύγει η δική μου γενιά, η μεταναστευτική μας κουλτούρα και ιστορία θα εξαφανιστoύν. Υπάρχουν 122 ελληνικές οργανώσεις στην μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης, ξεκινώντας από την τεράστια AHEPA και φτάνοντας σε πολλές μικρότερες οργανώσεις. Τις πλησιάσαμε όλες και ζητήσαμε να μας καλέσουν να μιλήσουμε στα μέλη τους. Οταν φύγουμε εμείς, τι θα γίνει; Το μπαούλο με τα ιστορικά μας κειμήλια θα πεταχτεί». Η κ. Μπουλούκου εξακολουθεί να συγκεντρώνει φωτογραφίες και κειμήλια, τα Συνέχεια στη σελίδα 6 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

5 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

6 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ Η Κάθι πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αγιας Αννης, του Καθεδρικού Αγίου Παύλου με προηγούμενες προέδρους: Από αριστερά, Τισούλα Καμέσις, Αννα Φίλιξ, Ντόρα Εβανς, Τζούλι Κατσούλις, καθισμένοι Κάρολ Κασσία και Τόνι Κουροπίνος. 2. Με τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο στο Γεύμα Αγάπης για τον Αγιο Μιχαήλ. 3. Mε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο 3 Συνέχεια από τη σελίδα 4 οποία φυλάσσει σε αποθηκευτικό χώρο στο Φρίπορτ του Λονγκ Αϊλαντ, καθώς και να παρουσιάζει σχετικές ομιλίες. Παρά την δύσκολη μάχη που δίνει για να εξασφαλίσει μια μόνιμη στέγη για την σημαντική, πολύτιμη συλλογή της, παραμένει αισιόδοξη. Οραματίζεται την δημιουργία ενός Μουσείου που θα λειτουργήσει ως ζωτικής σημασίας πολιτιστικό κέντρο για τους ομογενείς, όπου θα καταγράφεται η ιστορία της Ομογένειας στην Αμερική, θα διαφυλάσσεται η πλούσια αυτή κληρονομιά και θα υπάρχει ένα εκπαιδευτικό κέντρο, το οποίο θα βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από άλλα μουσεία. Το Μουσείο προβλέπεται να φιλοξενήσει εναλλασσόμενες εκθέσεις που σχετίζονται με τα βιώματα των ομογενών. Επίσης, θα υπάρχει τμήμα προφορικής ιστορίας, μουσική βιβλιοθήκη και μόνιμη συλλογή που θα αναδεικνύει κεντήματα, στολές, κοσμήματα, οικιακά αντικείμενα, φωτογραφίες και θρησκευτικά κειμήλια. Θα δημιουργηθεί και χώρος για συναυλίες, απαγγελίες, ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις και δεξιώσεις. Αρκεί μια ολιγόλεπτη συνομιλία με την κ. Μπουλούκου να δώσει στον συνομιλητή της να καταλάβει γιατί συνήθως ηγείται την όποια οργάνωση στην οποία συμμετέχει. Είναι άνθρωπος με ευθύτητα, εξυπνάδα και πάθος για τα ενδιαφέροντά της. Οπως οι περισσότερες Ελληνοαμερικανίδες της γενιάς της, χρειάστηκε να πολεμήσει σκληρά για να φτάσει στην θέση που βρίσκεται σήμερα. Διαχειρίστηκε κάποια δεδομένα που θα μπορούσαν να εκληφθούν και ως αρνητικά, όπως την ισχυρή βούληση της μητέρας της να την κρατήσει σπίτι και να την παντρέψει από μικρή ηλικία, και τα μετέτρεψε σε θετικά στοιχεία, τα οποία δούλεψαν υπέρ της. Η κ. Μπουλούκου μεγάλωσε στην Αστόρια. Ο πατέρας της καταγόταν από την Σμύρνη και ήταν είκοσι χρόνια μεγαλύτερος από την μητέρα της. Αμφότεροι, όμως, ήταν απόφοιτοι πανεπιστημίου. Ο πατέρας της κατάφερε να σωθεί από την μαρτυρική Σμύρνη με δραματικό τρόπο, γλυτώνοντας από τα δολοφονικά στίφη των Τούρκων και τις φλόγες της πυρπολημένης πόλης μαζί με την μητέρα του, τον αδελφό του και την οικονόμο τους. «Ζήτησε από την οικονόμο του σπιτιού τους να ράψει την αμερικανική σημαία στα ρούχα τους και με κάποιο τρόπο κατόρθωσαν να επιβιβαστούν σε αμερικανικό πλοίο. Ο τρόπος με τον οποίο διέφυγαν ήταν θαυματουργικός», εξιστορεί η κ. Μπουλούκου. Ο πατέρας της ήρθε στην Νέα Υόρκη και αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα. Μια Κυριακή, γνωρίστηκε με την μητέρα της και την παντρεύτηκε την αμέσως επόμενη Κυριακή. «Ηταν ρομαντικό», είπε η κ. Μπουλούκου, «την είχε πάντα πολύ ψηλά». Η κ. Μπουλούκου ήταν μοναχοπαίδι. «Ηταν πολύ δύσκολο μεγαλώνοντας σαν μοναχοπαίδι, διότι όλα τα όνειρα και οι φιλο- ΟΡΑΜΑΤΙζΕΤΑΙ ΤΗΝ δημιουργια ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ που θα λειτουργησει ωσ ζωτικησ ΣΗΜΑΣΙΑΣ πολιτιστικο ΚΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ, ΟπΟΥ θα ΚΑΤΑΓΡΑφΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, θα διαφυλασσεται Η πλουσια ΑΥΤΗ ΚλΗΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ θα ΥπΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΕΚπΑΙδΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΤΟ ΟπΟΙΟ θα ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΗ ΑπΟΣΤΑΣΗ ΑπΟ ΑλλΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

7 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Ο γιος της Κάθι Νίκολας (Νίκι) με τα εγγόνια της Μία και Τζορτζ 2. Η Κάθι με το γιο της Νίκολα. δοξίες των γονιών πρέπει να τα επιφορτιστεί ένα παιδί. Προσεγγίζω την ζωή με την φιλοσοφία του πατέρα μου. Εφτασε τα 96 και ήταν τετραπέρατος. Ηταν πολύ τρυφερός άνθρωπος. Πάντα έλεγε ότι αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα. Αυτή ήταν η φιλοσοφία του όταν κάτι πήγαινε στραβά», τονίζει η κ. Μπουλούκου. Η μητέρας της ήταν προικισμένη μαγείρισσα. «Από κει πήρα τις μαγειρικές μου ικανότητες». Οταν η κ. Μπουλούκου ήταν 15 ετών, η μητέρα της τής πρότεινε να συμμετάσχουν και οι δύο σε ένα διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής που διοργάνωνε η εταιρεία τροφίμων «Πίλσμπουρι». «Εκατσα μπροστά στην γραφομηχανή και η καθεμιά μας ξεχωριστά υποβάλαμε τρεις συνταγές. Κέρδισα τον παναμερικανικό αυτό διαγωνισμό, στην κατηγορία των εφήβων, φτιάχνοντας το ουάν-του-θρι κέικ, που μοιάζει με πάουντ κέικ. Ηταν πολύ συναρπαστικό! Το έφτιαξα στο ξενοδοχείο Ουόλντορφ Αστόρια. Με έδειξε η τηλεόραση». Η κ. Μπουλούκου εντυπωσίασε τα στελέχη της «Πίλσμπουρι» τόσο πολύ που της προσέφεραν καλοκαιρινή δουλειά στο γραφείο τους στην Πέμπτη Λεωφόρο όταν ήταν φοιτήτρια. Οταν αποφοίτησε, της προσέφεραν δουλειά στο κεντρικό γραφείο τους στην Μινεάπολη στον τομέα των δημοσίων σχέσεων. Η κ. Μπουλούκου προσπέρασε μια τάξη στο Γυμνάσιο, ανεβαίνοντας από την Α Γυμνασίου κατευθείαν στην Γ Γυμνασίου. Στο Λύκειο, δεν ασχολήθηκε με τα αθλητικά ή τις χορευτικές ομάδες, όμως, αναμείχθηκε με το θέατρο, την μουσική και ήταν μέλος του Εθνικού Συλλόγου Αριστούχων. Οταν μια ξαδέλφη της ήρθε από την Ελλάδα για να φοιτήσει στο Κολέγιο Σμιθ, η κ. Μπουλούκου εμπνεύσθηκε από το παράδειγμά της και υπέβαλε κι αυτή αίτηση στο ίδιο κολέγιο. Ο ενθουσιασμός της που έγινε δεκτή στο κορυφαίο αυτό εκπαιδευτικό ίδρυμα θηλέων προσγειώθηκε απότομα από την επιμονή των γονέων της να παραμείνει στην Νέα Υόρκη, πράγμα που της προξένησε μεγάλη απογοήτευση. «Τι θα πει ο κόσμος;», αναρωτήθηκε ο πατέρας της. «Ομως, το προσπέρασα κι άρχισα να αναμειγνύομαι με δεκάδες άλλα πράγματα», εξηγεί. Ως φοιτήτρια στο Κολέγιο του Κουίνς, άνοιξε τα φτερά της και έγινε πρόεδρος της Διακολεγιακής Ομοσπονδίας, που απαρτιζόταν από φοιτητές όλων των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Νέας Υόρκης, από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και το Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης, μέχρι το Κολέγιο του Μπρούκλιν. Η διοργάνωση συνεδρίου στο ξενοδοχείο «Νιου Γιόρκερ», όπου παρευρέθησαν εκατοντάδες φοιτητές, ήταν μια από τις μεγάλες επιτυχίες της στα φοιτητικά της χρόνια. Στο τρίτο έτος του Πανεπιστημίου, η μητέρα της και η θεία του μέλλοντος συζύγου της κανόνισαν διακριτικά μια πρώτη συνάντηση μεταξύ του ζεύγους Μπουλούκου. Η κ. Μπουλούκου παρέστη σε μια χοροεσπερίδα υπέρ του Γηροκομείου του Αγ. Μιχαήλ στο «Μανχάταν Σέντερ» μαζί με τους γονείς της, ενώ υπήρχε μια θέση στα αριστερά της που, όλως περιέργως, είχε μείνει άδεια. «Και τότε μπήκε μέσα ο Γιώργος, φορώντας κουστούμι και πουκάμισο, ντυμένος πολύ επίσημα. Κάθισε δίπλα μου και είπε με λένε Γιώργο Μπουλούκο. Του αποκρίθηκα, Ω, Θεέ μου. Κι άλλος με το ίδιο όνομα. Μου απάντησε, Είμαστε τέσσερις. Αυτή είναι η οικογένεια Μπουλούκου. Είναι τεράστια», θυμάται η κ. Μπουλούκου! Ενα άλλο ψηλό ξανθό παιδί από το Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης, ονόματι Γιώργος Μπουλούκος, ενδιαφερόταν, επίσης, για εκείνην. Ομως, η κ. Μπουλούκου ενδιαφερόταν για κάποιον εκτός της οικογένειας Μπουλούκου, έναν φοιτητή από το Πρίνστον, και το εξήγησε αυτό στον Γιώργο. Εκείνος, ατάραχος, της απάντησε «Δεν πειράζει. Κι εγώ είμαι απασχολημένος με την δημιουργία μιας επιχείρησης, αλλά, αν θέλεις, μπορούμε να πάμε μαζί στο θέατρο». Παντρεύτηκαν ενάμισι χρόνο αργότερα. Ο Γιώργος Μπουλούκος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μπράουν και φανατικός ιστιοπλόος, έφτιαχνε την «Νικς Μαρίνα», μια εγκατάσταση με πλήρης υπηρεσίες που δημιουργήθηκε από ένα μικρό σταθμό αλιείας στο Λονγκ Αϊλαντ. Το ζεύγος Μπουλούκου είναι παντρεμένοι 47 χρόνια. Εχουν δύο ενήλικα παιδιά και δύο εγγόνια. «Νοιώθω ευλογημένη. Είμαι τυχερή που ο σύζυγός μου υποστηρίζει όλες τις τρελές μου δραστηριότητες. Ταιριάζουμε όμως, διότι κι εκείνος είναι ακτιβιστής. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης. Πριν από αυτό, ήταν μέλος της σχολικής εφορείας. Ο Γιώργος είναι πολύ αφοσιωμένος στους προσκόπους. Ελαβε την μεγαλύτερη διάκριση που απονέμουν οι πρόσκοποι, το παράσημο του αργυρού βουβαλιού. Με αυτά ασχολείται. Εγώ ήμουν δραστήρια στην Επιτροπή Καλών Τεχνών του Λονγκ Αϊλαντ, και αργότερα μπήκα στον Σύλλογο Σόλων. Δεν ήμουν η ιδρύτρια, αλλά έγινα πρόεδρος μετά από λίγα χρόνια», εξηγεί η κ. Μπουλούκου. Πάντα γίνεται πρόεδρος; «Αναπόφευκτα γίνομαι», λέει με γέλιο, «διότι δεν σταματάω να μιλάω». Το ζεύγος Μπουλούκου μένει στο ίδιο σπίτι από τότε που παντρεύτηκαν, Συνέχεια στη σελίδα 10 Congratulations for all your hard work and dedication to your Greek Orthodox faith and your love for philoptochos. With love, from your sisters at St. Anna's Philoptochos

8 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ 8 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

9 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

10 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΙ ΜΠΟΥΛΟYΚΟΥ 10 Συνέχεια από τη σελίδα 7 Τζόρτζ, Σαμάνθα και Κάθι Η Κάθι και ο Τζορτζ με τον Μο Ρόκο (Mo Rocco) στο τηλεοπτικό του σόου: Τα ραβιόλι της γιαγιάς μου παρουσιάζουν την ελληνική κουζίνα, στο Κανάλι Μαγειρικής. ένα ευρύχωρο σπίτι 11 δωματίων στο Φρίπορτ του Λονγκ Αϊλαντ. Εκπέμπει ζεστασιά, στολισμένο με φωτογραφίες και ενθύμια που μαρτυρούν πόσο δραστήριες είναι οι ζωές τους. Εκεί φυλάσσεται και η συλλογή των 200 και πλέον βιβλίων μαγειρικής της κ. Μπουλούκου. Το ζεύγος Μπουλούκου ζει ακριβώς επάνω στο κανάλι Ουούντκλεφτ, όπου υπάρχει μια πλατφόρμα κτισμένη από ανεμοδαρμένο ξύλο με αναπαυτικές κούνιες, κήπους και την προσωπική τους προκυμαία. «Υποδεχόμαστε πολύ κόσμο εδώ», λέει η κ. Μπουλούκου, δείχνοντας τον χώρο όπου το μήκους 52 ποδιών ιστιοφόρο τους, η «Τύχη», κάποτε αγκυροβολούσε. «Ο Γιώργος το πούλησε πέρυσι. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το αποχωριστώ. Πέρασα τα καλοκαίρια μου ασχολούμενη με αυτό το σκάφος και το ευχαριστιόμουν». Πριν παντρευτούν, η κ. Μπουλούκου έκανε μια συμφωνία με τον μέλλοντα σύζυγό της, ότι «θα εργαζόμουν για να κάνω τον εαυτό μου χαρούμενη. Πίστευα ότι ήταν απαραίτητο για την προσωπική μου πνευματική υγεία να έχω μια καριέρα και να ασχολούμαι με κάτι. Ο συμβιβασμός ήταν ότι η δουλειά με την οποία θα ασχολούμουν, με εξαίρεση κάποιες πρώτες δουλειές που είχα στο κατάστημα Μπλούμινγκντεϊλς και μετά στην Πολυτεχνική Σχολή του Μπρούκλιν, πραγματοποιείτο στο σπίτι. Το μειονέκτημα της στέγασης μιας επιχείρησης στο σπίτι σου είναι ότι δεν σε αφήνει ποτέ». Για πάνω από 30 χρόνια, η κ. Μπουλούκου δούλευε στην ιδιόκτητή της ασφαλιστική εταιρεία, η οποία ειδικευόταν σε πωλήσεις ναυτιλιακής ασφάλειας. Επίσης, ίδρυσε εταιρεία ενοικίασης σκαφών στην Ελλάδα. Ομως, η πιο σημαντική ενασχόλησή της ήταν με τα ομογενειακά, όπου επέδειξε τις ηγετικές τις ικανότητες. Σχεδόν αμέσως μετά τον γάμο της, έγινε μέλος του συλλόγου εγγάμων στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Παύλου και εξέδιδε το μηνιαίο περιοδικό του συλλόγου. Επίσης, ηγήθηκε δύο εκστρατείες ραπτικής για την κατασκευή 36 στολών για τους ιερόπαιδες του Αγ. Παύλου. Το ενδιαφέρον της για την γαστρονομία οδήγησε στην ίδρυση του Συλλόγου Συνταγών Μαγειρικής, όπου αργότερα εξελέγη πρόεδρος, πόστο που κατέχει μέχρι και σήμερα. Συνεργάστηκε με τον σύλλογό της να ανανεώσει και εκδώσει τέσσερα βιβλία ελληνικής μαγειρικής, πρώτα με εκδότη την εταιρεία «Ντάμπλντεϊ» και μετά με την «Χάρπερ Κόλινς». Η κ. Μπουλούκου εξακολουθεί να προβάλλει το δημοφιλές βιβλίο «Complete Book of Greek ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

11 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Cooking» («Πλήρης Οδηγός Ελληνικής Μαγειρικής»). Το σπάνιο πλεονέκτημά του έγκειται στο ότι οι συνταγές είναι γραμμένες τόσο καλά που μπορεί να τις ακολουθήσουν και οι πλέον άπειροι. «Τις δοκιμάσαμε και τις ξαναδοκιμάσαμε. Τα πρώτα βιβλία απαιτούσαν πολύ λάδι και βούτυρο. Τις ελαφρύναμε. Ο συντάκτης μου ήταν πολύ ακριβολόγος. Δεν αρκούσε να γράψουμε μία σκελίδα σκόρδο. Επρεπε να πούμε τρεις κουταλιές του τσαγιού σκόρδο. Δεν μπορούσαμε να πούμε το ζουμί από ένα λεμόνι, αλλά δυο κουταλιές της σούπας από χυμό λεμονιού. Προτείναμε τρόπους συντόμευσης της μαγειρικής διαδικασίας και δώσαμε έμφαση στην προκατάψυξη των τροφίμων. Εχουν κυκλοφορήσει πολλά βιβλία που είναι πιο προχωρημένα, αλλά οι διαδικασίες τους είναι χρονοβόρες. Το κίνητρο του εν λόγω βιβλίου ήταν η προαγωγή των βασικών πιάτων της ελληνικής κουζίνας. Σ αυτό εστιάζομαι όταν προβάλλω το βιβλίο. Τα δικαιώματα ανήκουν σε μας και τα χρήματα από τις πωλήσεις εξακολουθούν και πηγαίνουν στην Κοινότητα του Αγίου Παύλου», είπε η κ. Μπουλούκου. «Παρόλο που το εξώφυλλο γράφει ότι το βιβλίο γράφτηκε από τον Σύλλογο Συνταγών Μαγειρικής του Ελληνορθοδόξου Καθεδρικού Ναού του Αγίου Παύλου, στην πραγματικότητα η συγγραφή πραγματοποιήθηκε από 17 γυναίκες. Είμαστε οι χαρακτήρες μιας ηρωικής αφήγησης. Περάσαμε τα χρόνια μας μαγειρεύοντας μαζί. Μείναμε πλέον εννιά στην παρέα. Ξεκινήσαμε το Κάποιες γυναίκες πέθαναν και άλλες μετακόμισαν εκτός Νέας Υόρκης», εξήγησε η κ. Μπουλούκου. Η ίδια ομάδα γυναικών συντόνιζε αρχικά την προετοιμασία των γλυκών για το φεστιβάλ του Αγίου Παύλου. Η κ. Μπουλούκου θυμάται πως «πριν 40 χρόνια, ο υπεύθυνος του φεστιβάλ ήρθε και με ρώτησε αν μπορούσε να αναλάβει ο Σύλλογος Συνταγών Μαγειρικής της προετοιμασία των γλυκών. Του απάντησα ότι θα έπρεπε να μιλήσω πρώτα με τα κορίτσια. Εκατσα και υπολόγισα τον αριθμό των γλυκών και κάναμε σύσκεψη. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ενα από τα κορίτσια κοίταξε τις σημειώσεις μου και φώναξε: μπισκότα! Ποιος μπορεί να φτιάξει μπισκότα;! Σχεδίασα τον τρόπο με τον οποίο μπορούσαμε να το κάνουμε και προχωρήσαμε. Μια φίλη μας έφερε σε επαφή με κάποιον υπάλληλο στο στάδιο Νάσοου Κολισίουμ, όπου καταψύξαμε και αποθηκεύσαμε τα τρόφιμα. Φυσικά, χρειάστηκε φορτηγό για την μεταφορά. Ηταν τεράστια παραγωγή». Η «Γυναίκα» ρώτησε την κ. Μπουλούκου αν γεννήθηκε με οργανωτικές δεξιότητες. «Μάλλον ναι. Μοιάζω στον πατέρα μου. Ηταν υποδειγματικός. Είμαι πολύ καλή στο να καταλαβαίνω ποιες εργασίες πρέπει να πραγματοποιηθούν και να βρίσκω ανθρώπους να τις αναλάβουν. Καμιά φορά, όμως, τις αναλαμβάνω μόνη μου διότι δεν βρίσκω την υποστήριξη που θα ήθελα. Βαδίζω με κάποιο σχέδιο. Οργανώνω τα πράγματα σύμφωνα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Η κόρη μου η Σαμάνθα είναι κι αυτή πολύ οργανωτική. Είναι αντιπρόεδρος της εταιρείας Κόλγκεϊτ Παλμόλιβ. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και μετά στο Ουάρτον. Ο γιος μου ο Νικόλας αποφοίτησε κι αυτός από το Μπράουν και δουλεύει στον τομέα των οικονομικών». Το ενοριακό τμήμα της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Κυριών, «Η Αγία Αννα», αποτελεί ένα από τα μεγάλα ενδιαφέροντα της κ. Μπουλούκου, η οποία τυγχάνει μέλος της οργάνωσης για 40 χρόνια. Υπηρέτησε δύο θητείες ως πρόεδρος και παραμένει στο συμβούλιο της Φιλοπτώχου, ενώ παράλληλα εξελέγη στο Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλοπτώχου Αδελφότητος της Αμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας για πέμπτη φορά. Αυτή την στιγμή, είναι η διαχειρίστρια της ιστοσελίδας του περιφερειακού συμβουλίου της Φιλοπτώχου. «Μ αρέσει να δουλεύω με την Φιλόπτωχο διότι πιστεύω στην αποστολή της οργάνωσης υπέρ της παροχής βοήθειας στους άλλους. Αυτό είναι βασικό. Αυτή την στιγμή, συμμετέχουμε σε ένα μεγάλο έρανο για το γηροκομείο του Αγ. Μιχαήλ. Πιστεύω πάρα πολύ στην σημασία του νέου οίκου ευγηρίας του Αγ. Μιχαήλ, διότι χρειαζόμαστε ένα ίδρυμα για ομογενείς υπερήλικες. Το νέο γηροκομείο θα έχει εγκαταστάσεις για άτομα με αναπηρία και για ανθρώπους που πάσχουν από άνοια. Επομένως, το εγχείρημα έχει μεγάλη σημασία και αποτελεί μεγάλο βήμα προς τα μπρος», τονίζει η κ. Μπουλούκου. Στον ελεύθερο χρόνο της, η κ. Μπουλούκου ασχολείται με την ραπτική, έχοντας φτιάξει την μισή περίπου γκαρνταρόμπα της με τα ίδια της τα χέρια. «Λατρεύω την ραπτική. Είναι πολύ δημιουργική ενασχόληση. Εμαθα να ράβω στο Γυμνάσιο και το αγάπησα από τότε. Ηταν μια πρόκληση και μ αρέσουν οι προκλήσεις. Είναι η θεραπεία μου. Οταν φτιάχνω ένα ρούχο, ο Γιώργος με πειράζει καμιά φορά και λέει έτσι πρέπει να φαίνεται;». Την ρωτήσαμε από πού αντλεί τόσα αποθέματα ενέργειας; Μήπως παίρνει βιταμίνες ή ασχολείται με γιόγκα ή τακτική γυμναστική; «Παίζω τένις δυο φορές την εβδομάδα και δεν κοιμάμαι πολλές ώρες. Εχω τόσα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω και απλά δεν θέλω να ξεμείνω από χρόνο. Θέλω να γράψω ένα βιβλίο που θα συνδέεται με το Ελληνικό Μουσείο. Επίσης, γράφω ένα χιουμοριστικό βιβλίο για τα χρόνια που πέρασα στο ιστιοφόρο, αλλά προτεραιότητα έχει το Ελληνικό Μουσείο. Λέω συχνά ότι δεν εξαντλείται η ελληνική ταυτότητα στο να τρως απλά σε κάποιο καλό ελληνικό εστιατόριο. Εχουμε θαυμάσια μουσική, καθώς και υπέροχους καλλιτέχνες και ποιητές. Εχουμε τόσα πράγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Είναι πολύ σημαντικό να τα διατηρήσουμε», τονίζει η κ. Μπουλούκου. Η Κάθι με την κόρη της Σαμάνθα ΤΟ ΕΝδΙΑφΕΡΟΝ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΟδΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΙδΡΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥλλΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΓωΝ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ, ΟπΟΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕξΕλΕΓΗ προεδροσ, ποστο που ΚΑΤΕΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥλλΟΓΟ ΤΗΣ ΝΑ ΑΝΑΝΕωΣΕΙ ΚΑΙ ΕΚδωΣΕΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΒΙΒλΙΑ ΕλλΗΝΙΚΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ, πρωτα ΜΕ ΕΚδΟΤΗ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΝΤΑΜπλΝΤΕϊ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΧΑΡπΕΡ ΚΟλΙΝΣ»

12 Η ΓΥΝΑΙΚΑ 12 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ BooK CLuB Νέες Π α ρ α λαβές Δυο φορές Ανοιξη ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ o $34.99 Σπουδαστές ήταν η Aνθή και ο δηµήτρης, όταν γνωριστήκανε, ερωτευθήκανε και, προτού καν κλείσουνε τα είκοσί τους χρόνια, παντρευτήκανε. Η Ανθή είχε µείνει έγκυος. Το πρώτο παιδί γρήγορα θα το ακολουθήσει ένα δεύτερο. Κι ενώ ο δηµήτρης ανέρχεται επαγγελµατικά, η Ανθή αισθάνεται και είναι εγκλωβισµένη σε µια ζωή οικογενειακής ρουτίνας. Η εισβολή στην καθηµερινότητά της του γοητευτικού φωτογράφου Μανουήλ θα της φανερώσει το τι σηµαίνει να σε ερωτεύονται µε πάθος, αλλά και το τι η ίδια είναι ικανή να δηµιουργήσει. To μυστικό της καταιγίδας ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ o $37.99 Ένα νησί στο Αιγαίο, ένα σβησμένο ηφαίστειο, μια απρόσμενη καταιγίδα, ένα μεγάλο μυστικό Η μυστηριώδης Κάθι βλέπει τον κόσμο μέσα από τα σφραγισμένα παράθυρα του καπετανόσπιτού της. Ένας Ιταλός καπετάνιος, φορτωμένος πάθη κι ενοχές, προσαράζει με τέσσερις ψυχές σ έναν καταραμένο όρμο. Ο λογγίνος, ο καμπούρης καντηλανάφτης, κουβαλάει στην πλάτη του τις αμαρτίες του νησιού κρύβοντας ένα επτασφράγιστο μυστικό. Αγαπημένο μου Αϊβαλί ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΠΑΤΗΣ o $29.99 Σαν κινηματογραφική ταινία εκτυλίσσεται μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου η θύμηση μιας ζωής που ξεκίνησε από το Αϊβαλί κι έφτασε στην Αθήνα, λαχταρώντας μια δεύτερη πατρίδα, η οποία όμως δεν είχε τη δύναμη να προστατεύσει τα παιδιά της από τα δεινά της προσφυγιάς και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Δ Ε Λ Τ Ι Ο Π Α Ρ Α Γ Γ Ε Λ Ι Α Σ Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται έξοδα διεκπεραίωσης και ταχυδρομικά. Εσωκλείστε επιταγή ή money order πληρωτέες στη διεύθυνση: National Herald, Inc th street, L.I.C, NY ή με χρέωση στην πιστωτική κάρτα: o American Express o Master Card o Visa o Discover ΑCCouNt: ΕxpIratIoN date: ΝΑΜΕ: Αddress: CItY: state: zip Code: phone: fax: CeLL: signature: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

13 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Δέκα γυναίκες πολιτικοί από όλο τον Κόσμο που έγραψαν ιστορία με την... εντυπωσιακή τους εμφάνιση ΚΑθΙΣΑΝ ΣΤΑ ΕδΡΑΝΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥλΙωΝ, ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ διετελεσαν ΚΑΙ ΥπΟΥΡΓΟΙ, ΑλλΕΣ ΑφΗΣΑΝ πισω ΤΟΥΣ ΕΡΓΟ, ΑλλΕΣ ΟΧΙ, ΟλΕΣ ΤΟΥΣ ΟΜωΣ ΕΓΡΑΨΑΝ... ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡφΙΑ ΤΟΥΣ. παρακατω παρουσιαζονται 10 ΕΝΤΥπωΣΙΑΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ που ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ περασμα ΤΟΥΣ ΑπΟ ΤΗΝ πολιτικη ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΤΟπΟΥ ΤΟΥΣ. Αννα-Μαρία Καλοχάν Τερέσε Φερί Ρούμπι Ντάλα στηκε βουλευτής της χώρας της από τον πρόεδρο της Σιγκαπούρης Νάθαν. Σαμπίν Γιούτισλαγκ κόμμα του Μπερλουσκόνι το Μάλιστα διετέλεσε και υπουργός Ισότητας από το 2008 έως το Η Καρφάνια είχε κατακτήσει τον τίτλο της... «ομορφότερης υπουργού του Κόσμου» και τον τίτλο της πιο καυτής πολιτικού του Κόσμου. Ολα αυτά κατά το περιοδικό «Maxim». Τζούλια Μπονγκ Γεννημένη το 1982, με σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες, αφού έκανε το πέρασμά της από το εξώφυλλο του εσθονικού «Playboy», επιχείρησε να... περάσει και από την εσθονική Βουλή - ανεπιτυχώς. Διετέλεσε επικεφαλής του τμήματος νεολαίας του εσθονικού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, ενώ το 2011 καταδικάστηκε για την υπεξαίρεση ευρώ από ΜΚΟ του Ευρωπαϊκού Κινήματος της χώρας της. Aλίνα Καμπάεβα Η γεννημένη το 1980 στην Ιρλανδία, Τερέσε Φερί, εξελέγη το 2005 δήμαρχος της πόλης Κέρι, ενώ ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής το 2009 και ήρθε τρίτη σε σταυρούς, κάτι που δεν της έδωσε το εισιτήριο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την ίδια χρονιά ψηφίστηκε ως η έβδομη πιο όμορφη πολιτικός στον Κόσμο από το ισπανικό περιοδικό 20 Minutes. Ελίζαμπεθ Χάλσεθ Καναδέζα πολιτικός, εκπροσώπησε την κίνηση Brampton-Springdale στην καναδική Βουλή των Κοινοτήτων από το 2004 έως το Εουνίς Ολσεν Η γεννημένη το 1973 Σαμπίν εξελέγη βουλευτής στην Ολλανδία το Η γεννημένη το 1986 στην Ανατολική Γερμανία Μπονγκ εξελέγη σε ηλικία μόλις 18 ετών βουλευτής του γερμανικού Κοινοβουλίου. Τζοάνα Μούκα Μαρία Καρφάνια Πρωταθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής, από το 2007 εκλέγεται βουλευτής στη Ρωσία, ενώ πολλά έχουν γραφτεί και για τη σχέση της με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η γεννημένη το 1983 Ελίζαμπεθ Χάλσεθ εξελέγη το 2010 στη Γερουσία της Νεβάδα, κατακτώντας τον τίτλο της νεαρότερης εκλεγμένης γυναίκας στο νομοθετικό σώμα της περιοχής. Η γεννημένη το 1977 Ολσεν κέρδισε τον τίτλο της «Μις Σιγκαπούρη» το 2000 και ακολούθως αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική. Το Νοέμβριο του διορί- Η γεννημένη το 1975 Καρφάνια, αφού έκανε το πέρασμά της από τα σόου της ιταλικής τηλεόρασης και τον χώρο του μόντελινκ, σπούδασε Νομικά και εκλέχθηκε στην ιταλική Βουλή των Αντιπροσώπων με το Η γεννημένη το 1976 Πολωνέζα οικονομολόγος διετέλεσε υπουργός Αθλητισμού και Τουρισμού της χώρας της από τον Νοέμβριο του 2011 έως τον Νοέμβριο του Πηγή: «iefimerida.gr»

14 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ 14 Η Κάθι Περιστέρη και το ανασκαφικό της έργο «Η ΑΡΧΑΙΟλΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ παντα ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ παντα ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΝωΣΤΟ... δεν ξερουμε ΤΙ θα ΜΑΣ ΚΡΥΨΕΙ ΚΑΙ ΤΙ θα ΜΑΣ ΒΓΑλΕΙ Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΜΕΡΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑλΗ ΑλΗθΕΙΑ. ποτε δεν πρεπει ΝΑ ΑπΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ, ΑλλΑ παντα πρεπει ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟδΟξΟΙ ΟΤΙ θα ΒΡΟΥΜΕ ωραια πραγματα». Με αυτά τα λόγια, η επικεφαλής της ανασκαφής στον τύμβο Καστά της Αρχαίας Αμφίπολης, Κάθι Περιστέρη, περιέγραφε, συγκινημένη, στους δημοσιογράφους την αγάπη της για την Αρχαιολογία, λίγο μετά την βράβευσή της με το «Μακεδονικό Βραβείο 2014» από το Ιδρυμα Μακεδονικού Βραβείου, στις αρχές του Νοέμβρη. Ο κόσμος στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Δράμας την καταχειροκροτεί κι εκείνη σφίγγει στην αγκαλιά της όλο και περισσότερο την ανθοδέσμη, που της πρόσφεραν, θέλοντας έτσι να κρύψει τη μεγάλη συγκίνηση που αισθάνεται, χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρνει. Στην αίθουσα βρίσκονται πολλοί φίλοι και συνεργάτες της από την Καβάλα, την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, την Δράμα όπου εργάστηκε για περίπου δεκατρία χρόνια, βάζοντας τη «σφραγίδα» της στο Μουσείο της περιοχής, με πολλές σπουδαίες αρχαιολογικές αποκαλύψεις, καθώς και κόσμος πολύς από τις Σέρρες. Ολοι την αισθάνονται δική τους... Στη σύντομη και περιεκτική ομιλία της κάνει μνεία στους καθηγητές της, Γ. Δεσποίνη, Μ. Ανδρόνικο, Δ. Παντερμαλή και Δ. Θεοχάρη του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας Τέχνης και Αρχαιολογίας, αποφοιτώντας με άριστα. Την Κάθι Περιστέρη όμως δεν την «κρατά» τότε η Ελλάδα. Η αγάπη της για την Αρχαιολογία την οδηγεί στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές. Μιλά την γαλλική γλώσσα άπταιστα, από τα παιδικά της χρόνια, κι έτσι επιλέγει τη Γαλλία, όπου κάνει σπουδές (DEA), στο Πανεπιστήμιο Paris I Sorbonne - UFR d Art et d Archeologie - Prehistoire- Ethnologie - Anhtropologie, ενώ παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα σχετικά με τη μεθοδολογία ανασκαφών στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, με καθηγητή τον P. Courbin. Μπαίνει στον εργασιακό χώρο ως υπότροφος ερευνήτρια (Chercheur associe) στο Ιδρυμα Ερευνών CNRS στο Παρίσι (Paris I Sorbonne και Paris Meudon) και στη Νότια Γαλλία στο Ιδρυμα Ερευνών της Προϊστορίας της Ανατολής στο Jales της περιοχής Ardeche. Ως φοιτήτρια, αλλά και στη συνέχεια ως πτυχιούχος αρχαιολόγος, η Κάθι Περιστέρη εργάστηκε στην ΙΗ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων σε ανασκαφές στη Θάσο και με την Εφορεία και με την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή σε πρόγραμμα καταγραφών και τεκμηρίωσης αρχείων, καθώς και με την Αρχαιολογική Εταιρεία ως επιστημονική συνεργάτης του Δ. Λαζαρίδη, για τέσσερα ολόκληρα χρόνια στην Αρχαία Αμφίπολη, σε ανασκαφές στο Βόρειο Τείχος και την Αρχαία Ξύλινη Γέφυρα. Το 1980 διορίζεται μόνιμη αρχαιολόγος στο υπουργείο Πολιτισμού. Ξεκινά στη ΙΘ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θράκης και συμμετέχει στις ανασκαφές στα Αρχαία Αβδηρα, στη Μαρώνεια και στη Μεσημβρία - Ζώνη. Υστερα από τρία χρόνια μετατίθεται στη ΙΗ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ανατολικής Μακεδονίας, όπου και ξεκινά τις ανασκαφές και αποκαλύπτει τον Προϊστορικό Οικισμό Ντικιλι-Τας και σωστικές οικοπέδων. Στον νομό Δράμας, η αρχαιολογική της σκαπάνη φέρνει στο φως το Ιερό Διονύσου, στην Καλή Βρύση, που χρονολογείται στα τέλη του 3ου π.χ. αιώνα, ενώ πραγματοποιεί την ανασκαφή του Προϊστορικού Οικισμού Αρκαδικού Δράμας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με τον Γ. Χουρμουζιάδη και την ανασκαφή Ταφικών Τύμβων Ρωμαϊκών Χρόνων στην παραμεθόρια περιοχή Ποταμών. Γίνεται υπεύθυνη οργάνωσης και εκθεσιακού προγράμματος του νέου μουσείου Δράμας που εγκαινιάστηκε το Στις ανασκαφικές της έρευνες στη Θάσο, ως υπεύθυνη αρχαιολόγος, συνεργάζεται με τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή στη θέση «Φαρί» σε αρχαϊκό αγγειοπλαστείο, καθώς και στον Αρχαιολογικό Χάρτη νήσου Θάσου. Το 2004 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της ΚΗ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Σερρών. Οι ανασκαφές της αποκαλύπτουν γρήγορα την «Αρχαία Βέργη», στον σημερινό Νέο Σκοπό τού Δήμου Εμμ. Παππά, αποικία των Θασίων επί του Στρυμόνα, ενώ παράλληλα κατευθύνεται και στην αντίθετη πλευρά του νομού, όπου και αποκαλύπτει στον «Μαύρο Βράχο» στο Σιδηρόκαστρο, το Ιερό Νυμφών, του Απόλλωνα και Πάνα, Ρωμαϊκών χρόνων. Η αρχαιολογική της σκαπάνη δεν σταματά- στην Αρχαία Αργιλο και παράλληλα στην Αρχαία Αμφίπολη αποκαλύπτει 400 τάφους Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων, συνεχίζει με την ανασκαφή σπιτιών του Αρχαίου Οικισμού και από το ασχολείται με την ανασκαφή στο Αρχαϊκό Νεκροταφείο της περιοχής του Λόφου Καστά. Το «ΑΜΠΕ» τη συναντά σε μία επίσκεψή της στον τότε νομάρχη Σερρών, Στέφανο Φωτιάδη, ο οποίος, μέσω του υπουργείου Πολιτισμού, τής εξασφαλίζει ευρώ, προκειμένου να συνεχίσει τις ανασκαφές στον λόφο Καστά. Επιμένει, τότε, πως «ο λόφος Καστά κρύβει ένα πέπλο μυστηρίου». «Υπάρχει το σκεπτικό να οριοθετήσω τον Τύμβο Καστά, να δούμε γενικά τι συμβαίνει με τον Τύμβο και όχι μόνο με μερικούς τάφους που δίνουν στοιχεία για μικρό χρονικό διάστημα, θέλουμε συνολική εικόνα», δηλώνει για πρώτη φορά τότε στο «ΑΜΠΕ». Η Κάθι Περιστέρη επιμένει και παρά τις κάποιες αντιρρήσεις και ορισμένα αποθαρρυντικά σχόλια από μερίδα συναδέλφων της πως «εκεί δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο», βρίσκει ανταπόκριση και οικονομική στήριξη από το υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τον Δήμο Αμφίπολης και πολιτικούς φορείς του τόπου. Η αρχαιολογική ανασκαφή στον λόφο Καστά ξεκινά, για πρώτη φορά κάθετα του λόφου, το Η Κάθι Περιστέρη κατεβαίνει ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

15 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ δεκαπέντε μέτρα βάθος από τον αγροτικό δρόμο που βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου. Η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη γίνεται καθώς έρχεται στο φως ο υπερμεγέθης περίβολος του Τύμβου, που ξεπερνά τα τρία μέτρα ύψος, είναι από θασίτικο μάρμαρο και εκπλήσσει ευχάριστα την αρχαιολογική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη, καθώς διασώζεται σε άριστη κατάσταση. «Είναι ταφικός περίβολος», δηλώνει τότε στο «ΑΜΠΕ» η Κάθι Περιστέρη, η οποία σε μικρό χρονικό διάστημα με τους συνεργάτες της και τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή, ταυτοποιούν το λιοντάρι της Αμφίπολης «που βρισκόταν», όπως η ίδια αναφέρει και επιμένει, «στην κορυφή του Τύμβου». Παράλληλα με τις ανασκαφές στον λόφο Καστά, στο νομό Σερρών υλοποιήθηκαν κατά από το 2011 έως το 2013 δύο έργα ενταγμένα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα ΕΣΠΑ, στο Αρχαίο Γυμνάσιο της Αμφίπολης, με τίτλους: «Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου στο Αρχαίο Γυμνάσιο Αμφίπολης» και «Κατασκευή στεγάστρου προστασίας στην Παλαίστρα Αρχαίου Γυμνασίου Αμφίπολης». Τα έργα αυτά ολοκληρώθηκαν επιτυχώς στο τέλος του 2013, καθιστώντας τον χώρο επισκέψιμο. Πολλοί είναι αυτοί που θα πουν τότε ότι η Κάθι Περιστέρη είναι τυχερή. «Τύχη, εμπειρία, ή γνώση;» θα τη ρωτήσουμε. «Μεράκι για δουλειά», θα δηλώσει η ίδια στο «ΑΜΠΕ» και θα προσθέσει: «Εγώ κάνω τη δουλειά μου. Αν αυτή βγαίνει καλή, είναι γιατί την αγαπώ». Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο, καθώς οι γνώσεις της Κατερίνας Περιστέρη δεν περιορίζονται μόνο στην αρχαιολογία. Τα σεμινάρια που έχει παρακολουθήσει είναι ποικίλα και συμπληρώνουν το ένα μετά το άλλο, το αντικείμενο της εργασίας της. Το παρακολούθησε σεμινάρια λιθοτεχνίας στην πειραματική αρχαιολογία και την τεχνολογία λίθινων εργαλείων, στο Παρίσι - Meudon στο CNRS-URA 28 με τη Διεύθυνση του Jacques Tixier, στο CNRS - Institut de Prehistoire Οrientale με τη Διεύθυνση της Marie-ClaireCauvin, το στο Πανεπιστήμιο Paris I, Τυπολογία Λίθινων Εργαλείων με τη Διεύθυνση των Taborin & Pigeot και μαθήματα σχεδίασης εργαλείων από το M. Dauvois, στο P. Courbin, στο πανεπιστήμιο «Ecole des Hαutes Etudes en Sciences Sociαles» στο Παρίσι, σεμινάρια μουσειολογίας στη γαλλική πρωτεύουσα και πολλά αλλά, ενώ ενεργή ήταν και η συμμετοχή της σε συνέδρια Αρχαιολογίας, σε Ελλάδα και εξωτερικό, από το 1984 έως και σήμερα, στα περισσότερα εκ των οποίων ήταν η κύρια επιστημονική ομιλήτρια. Οι ανασκαφές της στα αρχαία Αβδηρα, στο Ντίκιλι Τας και στη Δράμα ( ) της δίνουν την αφορμή για επαναλαμβανόμενες διαλέξεις που πραγματοποιεί στη Γαλλία, στο Πανεπιστήμιο Paris I και στην Ecole du Louvre, καθώς και στην πόλη Lille, στο Πανεπιστήμιο Lille III, ενώ οι ανασκαφικές έρευνες στις Σέρρες και ιδιαίτερα την περιοχή Μαύρου Βράχου Σιδηροκάστρου και αρχαίας Βέργης την οδηγούν για διάλεξη στο Μουσείο του Λούβρου έπειτα από πρόσκληση της Διεύθυνσης του Μουσείου. Τον Νοέμβριο του 2010 πηγαίνει στον Καναδά, έπειτα από πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Montreal Universite de Montreal III, Faculte des arts et des sciences, Centre d Etudes classiques, και εκεί μένει δύο εβδομάδες, διδάσκει και παρουσιάζει τις αρχαιολογικές έρευνες στο νομό Σερρών (Αρχαία Βέργη, Αμφίπολη). Το πλούσιο βιογραφικό της έρχεται να ενισχύσει η συμμετοχή της στην οργανωτική επιτροπή για την πραγματοποίηση της έκθεσης στο Μουσείο του Λούβρου, με θέμα «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Αρχαία Μακεδονία» (από 13/10/2011 έως 16/01/2012). Ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ένας θρύλος. Το να έχουμε το έργο του στενού του φίλου του Δεινοκράτη στην Αμφίπολη είναι πολύ σημαντικό» θα σχολιάσει, σε δηλώσεις της το 2012 στο «ΑΜΠΕ», εκφράζοντας την απόλυτη πεποίθηση ότι ο λόφος Καστά θα ξεδιπλώσει μία ιστορία που χάθηκε στους αιώνες και κάηκε με τη φλόγα που «καταβρόχθισε» στα σωθικά της τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Την ίδια χρονιά, τον Οκτώβριο του 2012, η Κάθι Περιστέρη, συμμετέχει στην οργανωτική επιτροπή στο 10ο Διεθνές Συμπόσιο στο Blagoevgrad της Βουλγαρίας, «Ancient Cultures in South - East Europe and the Eastern Mediterranean - Megalithic Monuments and Cult Practices». Κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας της στην ΙΗ ΕΠΚΑ Καβάλας υπηρέτησε δύο φορές ως γραμματέας του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ενώ υπήρξε αναπληρωματικό μέλος του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας από το και τακτικό μέλος του τοπικού συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης από το 2011 μέχρι σήμερα. Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, του Συλλόγου Υπαλλήλων Β. Ελλάδος, των φίλων της Σχολής του Λούβρου, των πολιτιστικών συλλόγων Καβάλας, Δράμας και Σερρών και αντιπρόεδρος του Φεστιβάλ Αμφίπολης. Στη μέχρι τώρα πορεία της έχει τιμηθεί και έχει διακριθεί αρκετές φορές για το ανασκαφικό της έργο. Η ανασκαφή στον λόφο Καστά και τα μοναδικά αρχαιολογικά ευρήματα που φέρνει στο φως την καθιστούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλης της υφηλίου. Η Κάθι Περιστέρη, όμως παραμένει η ίδια, ένας άνθρωπος ευαίσθητος, «χαμηλών τόνων» θα πουν οι φίλοι της. Μιλά σπάνια για την παιδική της ηλικία και την προσωπική της ζωή, ενώ δηλώνει ότι από μικρή της άρεσε να ανακαλύπτει πράγματα: «Οταν μεγαλώνεις η περιέργεια κάπου εστιάζεται, έτσι με κέρδισε η αρχαιολογία» θα σχολιάσει, πριν από δύο χρόνια, σε ένα μικρό καφέ στις Σέρρες, παρέα με λίγους φίλους που πιστεύουν σ αυτήν και την ακούν με προσοχή να εξιστορεί τη σημαντική θέση του λόφου Καστά στο τέλος του 4ου αιώνα π.χ. «Εκεί συναντώνται η λίμνη Κερκινίτιδα και ο ποταμός Στρυμόνας, εκεί όπως αναφέρει Διόδωρος ο Σικελιώτης, υπάρχουν τα ωραία αγκυροβόλια της λίμνης που συνδεόταν με το ποτάμι. Ο Τύμβος με τον Λέοντα βρισκόταν ακριβώς μπροστά στη λίμνη. Από κει ξεκινά ο Μέγας Αλέξανδρος την εκστρατεία του. Τα καράβια του φτιάχτηκαν από δάση του Παγγαίου, υπήρχε το νομισματοκοπείο του Παγγαίου, οι στρατηγοί ξεκίνησαν από κει...» και Συνέχεια στη σελίδα 16

16 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ 16 Συνέχεια από τη σελίδα 15 η ιστορία ξεδιπλώνεται με τον θρύλο να ζωντανεύει στη φαντασία και χιλιάδες εικόνες να ξεπροβάλλουν μέσα από τα λόγια της αρχαιολόγου. Δυο καλοκαίρια μετά, η Κάθι Περιστέρη αποκαλύπτει την είσοδο του ταφικού περιβόλου του Καστά. «Η είσοδος ήταν κολλημένη στον περίβολο και αγναντεύει, όπως και το λιοντάρι, την Αμφιπολη», θα σχολιάσει στο «ΑΜΠΕ» λίγες μέρες μετά το αρχαιολογικό συνέδριο για τη Μακεδονία που έγινε τον Μάρτιο του Λίγους μήνες αργότερα, η αρχαιολόγος βρίσκεται μπροστά στο μεγαλείο των Σφιγγών. «Οταν τις αντικρίσαμε, ήταν μία μαγική στιγμή, νιώσαμε συγκίνηση. Τα μάτια μας τρέχανε δάκρυα χαράς, ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε», θα σχολιάσει για τις Σφίγγες που αποκάλυψε μετά την είσοδο του ταφικού μνημείου, τον Αύγουστο του Οι εκπλήξεις όμως της αρχαιολογικής σκαπάνης της Κατερίνας Περιστέρη δεν σταμάτησαν εκεί. Μετά τις Σφίγγες, ήρθαν οι Καρυάτιδες και μετά ακολούθησε το μοναδικό ψηφιδωτό που αναπαριστά την αρπαγή της Περσεφόνης. Η μαρμάρινη θύρα στο τέλος του ψηφιδωτού έρχεται να επιβεβαιώσει και να δικαιώσει την αρχική της θέση, ότι πρόκειται για ένα ταφικό μακεδονικό μνημείο, μοναδικό και ιδιαίτερο, που η κατασκευή του γίνεται μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.χ. Αιώνα, το π.χ. «Πρόκειται για ένα πολυτελέστατο ταφικό μνημείο μία πολύ ακριβή κατασκευή» θα σχολιάσει η γγ του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που βρίσκεται στο πλευρό της Κατερίνας Περιστέρη από τις αρχές του Αυγούστου, και παρακολουθεί το ανασκαφικό έργο να προχωρά και να αποκαλύπτει τη μοναδικότητά του. «Είναι ένα μοναδικό ταφικό σύνολο σε παγκόσμια κλίμακα για την εποχή που γίνεται, αλλά και για σήμερα» θα πει η κ. Μενδώνη. Ο νεκρός του τάφου δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστός, το σίγουρο όμως είναι πως γνώριζε και ενέκρινε τα σχέδιά του, όταν ήταν ακόμη εν ζωή, αφού σύμφωνα με την αρχαιότητα οι μεγάλοι στρατηλάτες της Αρχαίας Ελλάδας σχεδίαζαν με τους αρχιτέκτονες το ταφικό τους μνημείο που θα τους φιλοξενούσε, όπως πίστευαν στην αιώνια, μεταθανάτια τους ζωή. Ο τύμβος της Αμφίπολης φτάνει τα 23 μέτρα ύψος, με 158,40 μέτρα διάμετρο και περίβολο 497 μέτρα με ύψος τρία μέτρα. Η αρχαιολογική σκαπάνη βρίσκεται σήμερα στο εσωτερικό του τύμβου στα 26 μέτρα οριζόντιο βάθος από τον περίβολο, αποκαλύπτοντας περίπου το 1/3 του λόφου που είναι και το τεχνητό μέρος του, καθώς το υπόλοιπο είναι φυσικός λόφος. Η Κάθι Περιστέρη, έχοντας στο πλάι της αξιόλογους επιστήμονες και το υπουργείο Πολιτισμού, συνεχίζει απτόητη, με την ανασκαφική ηρεμία που τη διακρίνει και βρίσκεται ήδη στο τελικό στάδιο. Δεν την απασχολεί να βρει χρυσάφια και πολύτιμα κινητά αρχαιολογικά ευρήματα. «Το ίδιο το μνημείο είναι από μόνο του ένα αριστούργημα καταπληκτικών καλλιτεχνών» θα επαναλάβει αρκετές φορές το τελευταίο τρίμηνο. Ο τρίτος θάλαμος μας έδωσε το νεκρό του που σε κάποιους μήνες θα ξέρουμε ποιος ήταν. Αλλά το σημαντικό είναι η συστηματική έρευνα της αρχαιολογικής σκαπάνης της Κατερίνας Περιστέρη, που σε ανύποπτο χρόνο, πριν από τις τελευταίες αρχαιολογικές εξελίξεις στο λόφο Καστά, είχε δηλώσει στο «ΑΜΠΕ»: «Η Ελλάδα θα πάρει μία καλύτερη θέση στην καρδιά των ανθρώπων. Ολοι οι Ελληνες πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι. Είτε είναι στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό θα πρέπει να κοινωνούν τα αγαθά του πολιτισμού και της ιστορίας. Και εμείς είμαστε κοιτίδα του πολιτισμού, ας μην το ξεχνάμε και είναι καλό αυτό να το δίνουμε προς τα έξω». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

17 Η ΓΥΝΑΙΚΑ.ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ Η ερωτική ζωή των γυναικών και η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα Ησεξουαλική συμπεριφορά στην Αρχαία Ελλάδα δεν συνοδευόταν από το κοινωνικό στίγμα που υπάρχει στη σύγχρονη εποχή. Το σεξ ήταν μία φυσική και υγιής δραστηριότητα, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή και αντιμετωπιζόταν περισσότερο ως προσωπική επιλογή, παρά ως σεξουαλική διαστροφή. Οι γυναίκες από τη Λέσβο Οι ομοφυλόφιλες γυναίκες αποκαλούνται «λεσβίες», επειδή έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι οι γυναίκες που κατάγονταν από το νησί της Λέσβου επιδίδονταν στον ομοφυλόφιλο έρωτα. Η άποψη βασίζεται κυρίως στο έργο της ποιήτριας Σαπφούς, που ύμνησε την ομορφιά και τον έρωτα μεταξύ γυναικών. Ομως, η ετικέτα της «λεσβίας» αποδόθηκε πολύ μεταγενέστερα, γύρω στον 19ο αιώνα μ.χ. Στην Αρχαία Ελλάδα η λέξη «λεσβιάζειν» σήμαινε «εφαρμόζω στοματικό έρωτα». Οι μέντορες Η σεξουαλικότητα των αρχαίων Ελλήνων προκαλεί αντιδράσεις στη σύγχρονη εποχή, γιατί αντιμετωπίζεται με αυστηρά ηθικά και κοινωνικά κριτήρια, πολύ διαφορετικά από αυτά που ίσχυαν 2,5 χιλιάδες χρόνια πριν. Η σχέση ενός μεγαλύτερου άντρα με έναν νεαρό ήταν διαδεδομένη, ειδικά στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα ορισμένων πόλεων-κρατών. Ομως, είχε κυρίως διδακτικό χαρακτήρα, με τον ώριμο άντρα να παίρνει τη θέση δασκάλου και μέντορα για τον νεαρό. Σε αυτές τις σχέσεις δεν υπήρχε θηλυπρέπεια. Οι γυναίκες Φυσικά δεν ήταν όλα ρόδινα. Η Μαθήματα μουσικής κοινωνία της Αρχαίας Ελλάδας ήταν ως επί το πλείστον ανδροκρατούμενη και οι γυναίκες θεωρούνταν υποδεέστερες. Οι γάμοι δεν βασίζονταν σε ρομαντικά ιδεώδη, αλλά είχαν τη μορφή οικονομικών συμβολαίων και οι νόμιμες σύζυγοι σε καμία περίπτωση δεν απολάμβαναν τη σεξουαλική ελευθερία των αντρών τους. Σύγχρονοι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν πως η γυναικεία σεξουαλικότητα ήταν πολύ πιο έντονη από την αντρική και οι περισσότερες γυναίκες δεν επιτρεπόταν να κυνηγήσουν την σεξουαλική τους ικανοποίηση εκτός του οίκου. alpha school of music Street, Astoria, NY (718) Μπουζούκι, πιάνο, βιολί, κιθάρα Εμπειροι δάσκαλοι και δασκάλα φωνητικής Ολες οι ηλικίες Λογικές τιμές Για περισσότερες πληροφορίες ζητήστε τον ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΕΣΜΑ S P E C I A L ΔΩΡΕΑΝ το 1ο μάθημα για ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ Γι αυτό υπέθεταν ότι χρησιμοποιούσαν δονητές που μπορούσαν να βρουν στην αγορά. Σύμφωνα με ένα χιουμοριστικό ποίημα του ελληνιστή ποιητή, Ηρώδα, πλούσιες γυναίκες της Αθήνας επισκέπτονταν ένα συγκεκριμένο τσαγκάρη στην αγορά, που τις προμήθευε με φαλλικά σύμβολα, τα οποία παραπέμπουν σε... δονητές. Είναι πολύ πιθανό τέτοιες ιστορίες να ήταν περισσότερες αντρικές φαντασιώσεις, παρά μια ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας. Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για τη ζωή των γυναικών στην Αρχαία Ελλάδα, για τον απλούστατο λόγο ότι και αυτή την ιστορία την έγραψαν «οι νικητές», που σίγουρα δεν ήταν οι γυναίκες. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από ντοκιμαντέρ του «History Channel». Απόσπασμα από τη συνέντευξη της καθηγήτριας Κλασσικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μέριλαντ, Τζούντιθ Π. Χάλετ. Ομορφιά Μεγαλοπρέπεια Ασφάλεια Μαυσωλείο Αγίου Ιωσήφ Με την επίδειξη πιστοποιητικού Καταθέσεων δικαιούστε $1,0001,000 ΕΚΠΤΩΣΗ για την αγορά χώρου για οικογενειακό τάφο στο μαυσωλείο «St. Joseph s» ($500 για αγορά χώρου ανά άτομο) To Κοιμητήριο St. Michael s προσφέρει μεγάλο εύρος επιλογών, περιλαμβανόμενων των προσθηκών του Μαυσωλείου του Αγίου Ιωσήφ, καθώς επίσης και τάφους, βάσεις για αγάλματα και αποτέφρωση. Eνα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορείτε να κάνετε σε αυτούς που αγαπάτε είναι η αίσθηση της ασφάλειας, η γνώση ότι έχετε φροντίσει για όλα. Ως θρησκευτικό κοιμητήριο το St. Michaels s είναι ανοιχτό σε άτομα όλων των θρησκειών. Με υπερηφάνεια σας γνωρίζουμε ότι το όμορφα σχεδιασμένο Μαυσωλείο του Αγίου Ιωσήφ είναι στη διάθεσή σας. Για περισσότερες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένου και ενός δωρεάν Οδηγού (Resource Guide), παρακαλώ καλέστε: (718) Astoria Blvd. East Elmhurst, NY ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο Θα είστε χαρούμενοι γι αυτή σας την κίνηση O κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Ομογένεια με τον καλύτερο τρόπο (917)

18 Η ΓΥΝΑΙΚΑ.ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 18 «IN ELVIS WE TRUST»: Για κάποιες γυναίκες ο Ελβις δεν πέθανε ποτέ ΓΙΑ ΚΑπΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Ο ΕλΒΙΣ δεν πεθανε ποτε. ΓΙΑ ΚΑπΟΙΕΣ, ωθουμενεσ ΑπΟ ΤΗΝ περιεργεια που ΕΧΕΙ ΑφΗΣΕΙ Η φημη ΤΟΥ, ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΟλΙΣ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥδΙ ΤΟΥ: ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ θελουν Ν ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑλλΟ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΑλλΟ Κ.Ο.Κ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΑλλΕΣ ζει ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑθΕ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟ ΜΥΑλΟ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΝΕΥΡΟΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΗΣ Της Αργυρώς Κουκουλά Ειδικά για την «Γυναίκα» Οι γυναίκες-φανς του Ελβις ήταν ανέκαθεν φαινόμενο προς μελέτη όπως και ο ίδιος, παρά τα 500 και... βιβλία που έχουν γραφτεί γι αυτόν. Παντρεμένες, νέες, ώριμες ή και ηλικιωμένες, άσχημες, όμορφες, στραβοπόδες ή θεές, μορφωμένες ή λαϊκότροπες, όλες, μα όλες, Αμερικάνες, Αυστραλέζες, Γιαπωνέζες, Αφροαμερικανές ή Ευρωπαίες, στις δεκαετίες του 50, του 60 και του 70 σαρώθηκαν από τον τυφώνα Ελβις και απέκτησαν ένα μικρό ή μεγάλο ψυχικό τατού στην μνήμη τους που το μεταλαμπαδεύουν και στις εγγονές τους σήμερα. «Darling, the best beauticean ever appeared is Elvis» άκουσα με τα ίδια μου τ αφτιά να λέει μια 80άρα και βάλε, σε μια το πολύ 25άρα, που την βοηθούσε στο κατέβασμα από τις σκάλες του θεάτρου (2014, Δουβλίνο στην παράσταση «Elvis on stage») και η 25άρα ν απαντά με μειδίαμα «ξέρω τι εννοείς» (...και εννοούσε «υπονοείς»). Η Ιστορία έχει πάντα θεμέλια στην προϊστορία... «Ποτέ δεν μαζεύαμε γυναικεία σλιπ από τις τουαλέτες παρά μόνο στις παραστάσεις του Ελβις», έλεγε στον Jerry Hopkins, δημοσιογράφο και πρώτο βιογράφο του Ελβις, το 1970, μια υπεύθυνη για τις τουαλέτες του «Χίλτον» στο Λας Βέγκας και διευκρίνιζε ότι «μόλις τέλειωνε το σώου τράβαγαν όλες γραμμή στις τουαλέτες για ν αλλάξουν τα λερωμένα τους εσώρουχα». Ποια γυναικεία «μυσταγωγία» συντελείτο στην αίθουσα των ατόμων που πάντα ήταν φίσκα και Sold out όταν ο Ελβις τραγούδαγε; Tι συνέβαινε στις γυναίκες όταν ο Ελβις ερμήνευε το «Fever», το «Burning love» ή το «Αnimal instinct»; Η μαρτυρία κατατίθεται στον δεύτερο σημαντικό βιογράφο του Ελβις, Peter Gurnalik, δημοσιογράφο του μουσικού περιοδικού «Rolling Stone», από τον Bill Jost, μετρ στην αίθουσα του Λας Βέγκας «Χίλτον» που επί 7 χρόνια έδινε Αύγουστο και Γενάρη παραστάσεις ο Ελβις, παρακολουθούσα τ ακροατήρια και μόλις αυτός έφτανε στην σκηνή, πάρα πολλές είχαν τα κεφάλια τους ανάμεσα στα χέρια τους. Κάθονταν εκεί και έκλαιγαν! Ηταν περίπου βιβλικό, νόμιζες πως είχαν κατέβει τα σύννεφα και από την φωτεινή τους δέσμη ξεπηδούσαν οι Αγγελοι. Εκπληκτική είναι και η περιγραφή που κάνει ο σκηνοθέτης του «Elvis on tour», Robert Abel, όταν παρακολουθούσε τις παραστάσεις του στο Λ. Βέγκας το 1972 προκειμένου να καταλάβει τι έπρεπε να συμπεριλάβει στο ντοκιμαντέρ που ετοίμαζε, και τελικά προτάθηκε και για Οσκαρ, «ξαφνικά βλέπω μια γυναίκα να πετάγεται σαν πύραυλος 4 τραπέζια πίσω και με ένα εναέριο κολύμπι, που σου έκοβε την ανάσα, να προσεδαφίζεται στην σκηνή την ώρα που έφτανε ο Ελβις. Εκείνος αιφνιδιασμένος έκανε στην άκρη κι εκείνη με την φόρα που είχε έσκασε πάνω στα ντραμς. Δεν πίστευα στα μάτια μου». Και υπάρχουν επίσημα βίντεο τραβηγμένα στο «Χίλτον» του Λας Βέγκας και σήμερα κυκλοφορούν ευρέως στο Διαδίκτυο που πιστοποιούν του λόγου του το αληθές. Νεαρές γυναίκες που κλαίνε με λυγμούς ομολογώντας του μπροστά σ όλο το ακροατήριο πόσο είναι ερωτευμένες μαζί του, γυναίκες που διαγκωνίζονται να αρπάξουν το φουλάρι του που έχει τον ιδρώτα του, γυναίκες που παρατούν τους συνοδούς τους στα τραπέζια για να τον φιλήσουν, αν προλάβουν - τουλάχιστον να του πιάσουν το χέρι, το μάγουλο, το πουκάμισο- ότι τέλος πάντων μπορούσαν. Γυναίκες που έχουν καταφέρει ν αφήσουν ένα σουτιέν ή και βρακί πάνω στην πίστα για να το πιάσει ο Βασιλιάς, να «παίξει» μαζί του για να γίνει πανδαιμόνιο και γινόταν πανδαιμόνιο! Υπάρχουν καταγεγραμμένα αυτά. Και δεν ήταν σκηνοθεσία μα γνήσιες στιγμές κεφιού και διονυσιακής εκτόνωσης με χαριτωμένες γυναίκες στη θέση των ατσούμπαλων σατύρων.... και η προϊστορία θεμελιώνεται πάντα στην καθημερινή πραγματικότητα Το 54 που πρωτοεμφανίστηκε το φαινόμενο Ελβις, κούνησε συθέμελα πατεράδες και μανάδες επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν καλά τις κόρες τους μ αυτόν τον «ασπρόοπτο» του Νότου, που όχι μόνο τραγουδούσε μαύρους ρυθμούς αλλά κούναγε και τους γοφούς του χειρότερα από μαύρος ζουλού. Καταραμένο ροκ εν ρολ! Καταραμένο και διαστροφικό. Ξαφνικά οι πιτσιρίκες του Κατηχητικού ή του Κολεγίου ένοιωθαν τόσο σεληνιασμένες όταν τον άκουγαν στο ραδιόφωνο και όταν τον έβλεπαν στις συναυλίες που δεν μπορούσαν επ ουδενί να το κρύψουν. Ως τότε ο Σινάτρα είχε αναστατώσει με ρομαντικά μόνο όνειρα το μυαλό των ώριμων γυναικών. Ανώδυνες ψυχικές διεργασίες που δεν ενοχλούσαν πατεράδες και συζύγους όταν τις έπαιρναν είδηση. Ο Ελβις όμως είναι εκμαυλιστικός διότι έτσι όπως κουνιέται και ωρύεται τους ξυπνά όλες τις ορμόνες και τις στέλνει γραμμή στα... κάτω άκρα τους. Η Σούζι Κουάτρο, χιλιάδες μίλια μακριά, στην Αγγλία, από την τηλεόραση και μόλις 5 χρονών ένοιωσε το πρώτο της γυναικείο «event» μόλις είδε τον Ελβις στην εκπομπή ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

19 ΤΕΥΧΟΣ 81. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ του Σάλιβαν και το πρόσεξε η μεγαλύτερη αδελφή της, συνειδητή θαυμάστριά του στα 14 της! Η ίωση έγινε επιδημία με αστραπιαία εξάπλωση στις μετεφηβικές γυναικείες ομάδες. Καταραμένο και διαστροφικό ροκ εν ρολ! Είχε ξεκινήσει η «ζημιά», βέβαια, με τους Αφροαμερικανούς (Τζ. Τσόνσον, Φατς Ντόμινο, Τζακ Μπέρι, Λιτλ Ρίτσαρντ κ.ά.) και 3-4 άσπρους (Αλαν Φριντ, Χάλεϊ), αλλά με τον Ελβις έφτασε στη διαπασών. Και έφτανε στην διαπασών όχι μόνο επειδή είχε την μαγευτικότερη μαύρη φωνή που είχαν ακούσει τα αφτιά τους, αλλά ήταν και ο ωραιότερος άσπρος που είχαν δει ποτέ τα μάτια τους! Και επιπλέον κουνιόταν ξέφρενα, ανακάτευε τα στεγανά σε ρυθμούς και κουλτούρες σαν να μην έτρεχε τίποτα και από πάνω πέταγε και ένα «It s all right mama» σαν να δινε άφεση αμαρτιών σε όλα τα μουσικοχορευτικά «παραπτώματα» της εφηβείας του 50. Λειτούργησε αστραπιαία, πέρα από τον έλεγχο των εμπορικών εταιρειών και σαν μουσικό απόλυτο και σαν μηχανισμός θεραπείας. Ο ορμονικός πόλεμος είχε ανάψει και με απαγκιστρωμένες επιταχύνσεις άλλαζε κοινωνικές θερμοκρασίες, έχοντας για πρόφαση και αναγκαστική διέξοδο τον χορό και το τραγούδι. Το veto της ξαναμμένης εφηβείας διέσχιζε καταιγιστικά τον Μισισίπι, όπως οι ορδές του Καίσαρα κάποτε τον Ρουβίκωνα, με Καίσαρα τώρα τον Ελβις, the King! Ξεκίνησαν λοιπόν οι μουσικοχορευτικές περιοδείες του 19χρονου βασιλιά και γράφτηκαν έτσι μια σειρά από ανεπανάληπτες συναυλίες -μάχες σε όλη την «Bible belt» του θρησκευόμενου ασπρόμαυρου Νότου. Πρωτόφαντες ουρές με πιτσιρικαρία στα ταμεία για εισιτήρια, ουρλιαχτά και υστερίες ως μόνιμο ακομπανιάρισμα των ερμηνειών του κατά τη διάρκεια των συναυλιών, ορδές στα καμαρίνια για αυτόγραφα στη συνέχεια, εκατοντάδες απειλές από τα αγόρια που ζήλευαν, εκατοντάδες χιλιάδες ερωτικά γράμματα από τα κορίτσι που ήθελαν ή τον Ελβις ή έναν - σαν- τον Ελβις. Οι φυλετικές διακρίσεις διογκώθηκαν από τις μουσικοχορευτικές ανακατατάξεις και όλη αυτή η ζύμωση γέννησε μια νέα κοινωνική αλλά και εμπορική πρόταση που έμεινε και μένει: The teenager market με κεντρικό προϊόν τον Ελβις και τον next Elvis! Ποια ήταν τα «συμπτώματα» αυτής της καθολικής γυναικείας βαθιάς παράκρουσης στον ανδρικό πληθυσμό, τότε αλλά και σήμερα διότι το παιγνίδι άνδρας-γυναίκα παίζεται χιλιετίες τώρα με το ίδιο κλειδί του Σολ; Η ομολογία έρχεται από μια «άγρια» ανδρική δημόσια εκμυστήρευση που είναι και το μόνιμο ρεφρέν όταν το ερωτικό παιγνίδι παίρνει την μορφή τελικής αναμέτρησης (κατάφασης ή απόρριψης): «Από την μια σε θαύμαζα και από την άλλη ήθελα να σου ρίξω μπουνιές με το τσουβάλι επειδή εγώ παιδευόμουν ώρες ατέλειωτες να πείσω μια κοπέλα να την φιλήσω ή να βάλλω το χέρι μου κάτω από την μπλούζα της, ξέροντας πως οποιαδήποτε κοπέλα θα κατέβαζε το βρακί της χωρίς δεύτερη σκέψη για τον Ελβις Πρίσλεϊ», είχε πει στον ίδιο τον Ελβις ο σκηνοθέτης Robert Abel όταν πρωτοσυναντήθηκαν για τα γυρίσματα του «Elvis on stage», το «Σε μισούσα καιρό γι αυτό. Εσύ είχες πλήρη πρόσβαση στα εσώρουχα κάθε γυναίκας κι εγώ δεν μπορούσα να έχω ούτε στα χείλη της». Ο Ελβις είχε ξεραθεί στα γέλια ακούγοντάς το τόσο κοντά στ αφτί του από έναν «αγανακτισμένο»... Το ήξερε από τα δημοσιεύματα, το έβλεπε στα σόου του, αλλά η προσωπική ομολογία ενός «παθόντα» είναι αδιάσειστη... νίκη! Δηλαδή ο Ελβις είχε εισχωρήσει και στα δυο μέρη του ερωτικού παιγνιδιού. Που θα πει ότι δεν καθόριζε μόνο την γυναικεία συμπεριφορά μα και την ανδρική, προσφέροντας διπλή «διευκόλυνση» και απελευθέρωση στις γυναίκες. Τις έκανε δυο φορές επιθυμητά θηράματα: Μια επειδή τις χαλάρωνε η μαγεία που παίρνανε από... το λουτρό στην αύρα του και άλλη μια προκειμένου να επιτευχθεί η αποκαθήλωση του μυαλού τους από την τροχιά του Ελβις, εκ μέρους του επίδοξου κυνηγού. Ο ερωτοχτυπημένος έπρεπε να φουλάρει ταχύτητα, να πατήσει τέρμα γκάζι για να «παραγκωνίσει» την πρισλεϊκή επίδραση. Μεγαλύτερη υπηρεσία προς μια γυναίκα από το να την διεκδικούν φανερά και απροκάλυπτα όπως την Βασίλισσα οι κατακτητές, δεν ταίριαζε περισσότερο στις αφιερωμένες του Βασιλιά. Να γιατί ο Ελβις σε κάποια γυναικεία μυαλά είναι ορμονικός νευρομεταβιβαστής ακόμα! Ισως αυτή η νευρομεταβίβαση να παρακινεί κάθε χρόνο εκατοντάδες αγόρια και ώριμους καλλίφωνους άνδρες ανά τον πλανήτη, πρόσφατα και στον Κίνα, να ντύνονται, να κουνιούνται και να προσπαθούν ν αναπαραστήσουν όσο πιο πειστικά μπορούν τον Ελβις, στους γνωστούς ΕΤΑ διαγωνισμούς....δεν είναι η ιστορία μα η φαντασία που γράφει κι άλλη ιστορία Συνέχεια στη σελίδα 20

20 Η ΓΥΝΑΙΚΑ.ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 20 Συνέχεια στη σελίδα 19 Ας το ξαναπώ: αν δεν προέκυψαν αυτοκτονίες μετά τον θάνατο του Ελβις ανάμεσα στις γυναίκες, όπως όταν πέθανε ο Ροντόλφο Βαλεντίνο, είναι μόνο επειδή ο Κινηματογράφος βρισκόταν στον κολοφώνα του και ο Ελβις είχε καταγραφεί σε 33 ταινίες και σε πάνω από 750 τραγούδια. Πολύ υλικό για να σε κρατά σε διαρκή διάλογο μαζί του, να σε αυτοψυχαναλύει δηλαδή και να σε στέλνει με φόρα στη μνήμη του για να την διατυμπανίζεις. Αυτό άλλωστε και γίνεται... Από το 1982 που άνοιξε και το σπίτι του ως μουσείο και καθιερώθηκε η Elvis Week και η αγρύπνια με τα κεριά στην επέτειο του θανάτου του ο κόσμος των φανς ολοένα και αυξάνει. Εφέτος έφτασε τις 60 χιλιάδες απ όλα τα σημεία, όχι μόνο της Αμερικής, αλλά και του Κόσμου, απ όσο έδειχναν τα εκατοντάδες στεφάνια που βρίσκονταν αραδιασμένα γύρω από τον τάφο του. Μετά από 37 χρόνια ζωηρής... απουσίας! Ο πλουσιότερος απών επιχειρηματίας για μια συνεχόμενη 5ετία κατά το «Forbes». Είναι κάτι περισσότερο η υστεροφημία, εν τέλει; - Η περίπτωση του Ελβις δέν έχει να κάνει με υστεροφημία μα με ψυχική αποτοξίνωση, λέει μια «ωραία... υπνωτισμένη του Ελβι». - Λένε πώς Ο Ελβις είχε δυο μόνιμους φόβους που τον καθόρισαν: μην χάσει τους φανς του και τα μαλλιά του. - Ισχύει: Οι θαυμάστριές του πάντως ήταν και παραμένουν περισσότερες απ όσα τα μαλλιά του. - Πού μπορεί να οφείλεται μια τέτοια γυναικεία εμμονή διαρκείας; - Ε... είναι εθιστικός ο Ελβις! Μαγνητικός και εθιστικός. - Εμένα για παράδειγμα μου φαίνεται ακαταμάχητος αυτός ο παιδικός πρωτογονισμός που έχουν οι κινήσεις του και οι αντιδράσεις του είτε τραγουδά, είτε συζητά. - Ευνοήθηκε από την εποχή του; - Σίγουρα! Ηταν τυχερός σ αυτό. Μεσουράνησε τις δεκαετίες που οι γυναίκες ξαναβάζανε τους όρους στα ερωτικά παιγνίδια και το Χόλιγουντ δεν είχε σκεφτεί την κοινωνική προπαγάνδα. Ο Ελβις ήταν ταυτόχρονα απρόσιτος και λίαν προσιτός και ήταν ένας δικός τους. Ούτε γιος εφευρέτη, ούτε κολεγιόπαιδο, ούτε «άτακτο παιδί των αστών». Ηταν ένας δικός τους που πέρναγε κόκκινες γραμμές με άνεση. Ο,τι χρειάζεται μια γυναίκα για να κρατηθεί σ ενδιαφέρον. Δεν ήταν δύσκολο ένας τέτοιος χαρισματικός κούκλος να μονοπωλήσει! Ετσι δεν γεννιούνται τα πρότυπα και τα είδωλα, για να βρουν διέξοδο οι νέες φαντασιώσεις; - Πώς είναι κάθε φορά που μιλάτε για τον Ελβις; - Συγκινητικό στην κυριολεξία. Σαν να εξαργυρώνω γυναικεία επιταγή με αποδείξιμο αντίκρισμα. Ξέρω τι θα πω. - Εχετε δει ποτέ όνειρο με τον Ελβις; - Εννοείται! - Το διηγηθήκατε στις φίλες σας; - Περιληπτικώς μόνο. Ας πούμε ότι δεν χώραγε στο κεφάλι μου η έκρηξη που μου προκλήθηκε, ούτε στην έννοια του προσωπικού μυστικού κι έτσι μη μπορώντας να φρενάρω την γλώσσα μου «έφτυνα» γαρύφαλλα. - Θα πηγαίνατε μ έναν ΕΤΑ; - Δεν θα το απέφευγα αν προέκυπτε με κάποια «πειστική» προσωποποίηση. - Πιστεύοντας πως πάτε με τον ίδιο τον ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ