ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. sd Σάββατο 24 - Κυριακή 25 Ιουλίου Μοναχοπαίδια: Aπό το μύθο στην πραγματικότητα

Transcript

1 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ sd Σάββατο 24 - Κυριακή 25 Ιουλίου 2010 Μοναχοπαίδια: Aπό το μύθο στην πραγματικότητα

2 2 ΘΕΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Μοναχοπαίδια: Aπό το μύθο στην πραγματικότητα Eίναι μια συζήτηση που κάνω πολύ συχνά. Αυτή τη φορά συνέβη όταν πήγα με τη δίχρονη κόρη μου να αγοράσω γάλα στο σούπερμαρκετ. Οι ταμίες της έπιασαν τα ροδαλά μαγουλάκια και τη χειροκρότησαν όταν τους χαμογέλασε. Τότε ακολούθησε ο συνήθης διάλογος: - To πρώτο σας; - Ναι. - Ακολουθεί κι άλλο σύντομα; - Οχι, μάλλον αυτό θα είναι και το μοναδικό. - Θα κάνετε κι άλλο. Θα δείτε. - Προς το παρόν δεν σχεδιάζω κάτι τέτοιο. - Δεν θα το αφήσετε έτσι το παιδί σας. Θα δείτε. Συνήθως δεν θέλω να προχωρήσω τη συζήτηση, όμως εάν το έκανα, θα άρχιζα ρωτώντας αυτούς τους δολάρια το μήνα- από το μηνιαίο προϋπολογισμό μας. Είναι θαύμα στις μέρες μας κάποιος να καταφέρει να μεγαλώσει δεύτερο παιδί, ξεχάστε το τρίτο. Κι από τότε που συμπλήρωσα τα 35 μου κάνω στον εαυτό μου την ερώτηση για ακόμη ένα παιδί όχι με το πότε αλλά το εάν. Οι γονείς μου, αναρωτήθηκαν το ίδιο όταν ήμουν κι εγώ δύο ετών και η απάντηση ήταν όχι. Ηθελαν να ζήσουν την εμπειρία του γονιού, όμως ήθελαν και τις καριέρες τους, την ελευθερία να ταξιδεύουν και την ευχαρίστηση να διατηρούν σπίτι όχι σε κάποιο προάστιο, αλλά σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης. Τότε δεν έκαναν πολλοί την ίδια επιλογή, όμως ξέρω ότι το δικό μου παιδί ως μοναχοπαίδι αισθάνεται ΓνήσιαΓεύσηαπόΕλλάδα Παράδοση, σύγχρονες τεχνικές επεξεργασίας, ανώτερη ποιότητα Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY το βιβλίο είναι φίλος (718) νέους που πληρώνονται με το βασικό μισθό να σκεφτούν τα εξής: To υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών αναφέρει ότι ένα μέσο παιδί στη χώρα κοστίζει στους γονείς του περίπου $286,050, πριν από το κολέγιο. Αυτά τα έξοδα έχουν στην πραγματικότητα αυξηθεί κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Το γάλα που αγοράζω προσθέτει 50 δολάρια το μήνα και προσπαθούμε να του μάθουμε να πηγαίνει στην τουαλέτα ώστε να γλιτώσουμε το κόστος της πάνας -περίπου 100 λιγότερο μόνο του απ όσο εγώ τότε. «H κρίση έχει αλλάξει δραματικά την επιθυμία τεκνοποίησης», λέει ο Λάρι Φίνερ, διευθυντής οικιακής πολιτικής στο Ινστιτούτο Γκουτμάχερ, κορυφαίο οργανισμό στον αναπαραγωγικό-ερευνητικό τομέα. Το Ινστιτούτο βρήκε ότι το 64% των γυναικών απαντά πως σε αυτή τη φάση που βρίσκεται η Οικονομία, δεν αντέχουν οικονομικά να κάνουν ένα παιδί. Το 44% είπαν πως ότι σχεδιάζουν να καθυστερήσουν ή να μειώσουν τα παιδιά που θα κάνουν

3 ΘΕΜΑ 3 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 για τον ίδιο λόγο. Αυτό συμβαίνει σε περιόδους οικονομικής κρίσης: Στην εποχή της Μεγάλης Υφεσης, τα μοναχοπαίδια αυξήθηκαν κατά 23%, σε μια εποχή που όταν κάποιος έκανε μόνο ένα παιδί, αυτό θεωρείτο ανωμαλία. Από τις αρχές της δεκαετίας του 60, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο για τη Στατιστική της Υγείας, οι οικογένειες με ένα παιδί έχουν διπλασιαστεί σε αριθμό, περίπου 1 στις 5. Η αντισύλληψη έγινε γρήγορα μία από τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες βιομηχανίες. Στο μεταξύ, συγγενείς και φίλοι δεν σταματούν να προτρέπουν τους γονείς να κάνουν ακόμη ένα παιδί. Αλλωστε, σε πολλά μέρη του κόσμου, η πολυτεκνία υπαγορεύεται από τις θρησκείες ή τα κοινωνικά πρότυπα, ενώ την ίδια στιγμή τα μοναχοπαίδια θεωρούνται κακομαθημένα, εγωιστικά, μοναχικά και κανένας γονιός δεν το θέλει αυτό για το παιδί του. Στο Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια Στέιτ, η Αντριαν Μανθίγιας, ένα μο- ναχοπαίδι και μητέρα τριδύμων, έχει μελετήσει το πώς έχουν βγει στην επιφάνεια τα στερεότυπα για τα μοναχοπαίδια. Μπορεί κανείς να τα βρει σε διάφορες κουλτούρες, από την Εσθονία έως τη Βραζιλία, όπως λέει, τα οποία λέει πως έχουν κυριαρχήσει από τότε που οι άνθρωποι χρειάζονταν μεγαλύτερες οικογένειες για να καλλιεργήσουν τη Γη. Οσον αφορά το γιατί θεωρούμε πως τα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα, προέρχεται από το γεγονός ότι οι γονείς ό,τι είναι να δώσουν, το δίνουν μόνο σ αυτά. Ανεξάρτητα από εισόδημα και επάγγελμα, οι γονείς που έχουν μοναχοπαίδια έχουν περισσότερο χρόνο, ενέργεια και χρήματα για να επενδύσουν στα παιδιά τους, τα οποία απολαμβάνουν όλα τα μαθήματα πιάνου, χορού κ.ο.κ. Την ίδια στιγμή, η προσοχή των γονιών τους σε θέματα που τα απασχολούν είναι πολύ μεγαλύτερη. Μάλιστα, όπως τονίζουν ερευνητές, αυτή η μεγαλύτερη προσοχή οδηγεί σε μεγαλύτερα στο SAT. Ομως, εάν τα μοναχοπαίδια έχουν τα πάντα, αυτό δεν σημαίνει πως έχει βάση το στερεότυπο που τα θέλει κακομαθημένα; Στο Οστιν, συμβουλεύτηκα τον ψυχολόγο Καρλ Πίκχαρντ, συγγραφέα του βιβλίου «Το μέλλον του μοναδικού σας παιδιού», του οποίου η απάντηση δεν φτάνει σε κανένα από τα δύο άκρα. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μοναχοπαίδια έχουν όλες τις παροχές και απολαμβάνουν μεγάλη προστασία», μου λέει. «Ομως αυτό δεν σημαίνει πως το συγκεκριμένο στερεότυπο είναι αληθινό», τονίζει, του- λάχιστον από όσα προκύπτουν από τη σαραντάχρονη ενασχόλησή του με το θέμα. «Σου δίνεται περισσότερη προσοχή και φροντίδα για να αναπτύξεις τον εαυτό σου. Με μια προσεκτική ματιά, αυτή η προσοχή είναι καλό πράγμα. Αυτή η προσοχή είναι καλή για την αυτοπεποίθηση και την επίτευξη των στόχων σου». Ομως, πρόσθεσε ότι όλα έχουν δύο όψεις και όλα λειτουργούν υπό συγκεκριμένες περιστάσεις». Σε ένα προάστιο έξω από το Οστιν, η Ζόι και ο Ντον Μάλικαν ζουν με την εννιάχρονη κόρη τους σε ένα νοικιασμένο σπίτι με ένα κόκκινο πικάπ παρκαρισμένο έξω από αυτό. Στο εσωτερικό του σπιτιού διακρίνει κανείς όχι ακριβή επίπλωση, ενώ στο πίσω μέρος του οχήματος υπάρχει ένα μοβ αυτοκόλλητο του σχολείου στο οποίο πηγαίνει η μικρή. Η Ζόι έχασε πρόσφατα τη δουλειά της ως βοηθός διευθυντή σε μία νομική φίρμα και έχει βρει προς το παρόν δουλειά μερικής απασχόλησης, γεγονός που έχει περιορίσει σημαντικά το εισόδημα της οικογένειας (Ο Ντον εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός). Εχουν αρχίσει τις περικοπές σε όλους τους τομείς, από βενζίνη μέχρι τα ψώνια και το ρουχισμό», είπε η Ζόι, ωστόσο εκείνο που δεν διαπραγματεύονται είναι η φοίτηση της κόρης τους στο σχολείο. «Εχουμε τόσο περιορισμένα έσοδα, που θέλουμε να δώσουμε σε έναν άνθρωπο όσα περισσότερα μπορούμε», μου λέει η Ζόι πίνοντας τη σπιτική μπύρα που έχει φτιάξει ο Ντον. Οι ερευνητές έχουν ασχοληθεί Συνέχεια στη σελίδα 4 GEORGE POULOS, Esq ΔIKH ΓOPOΣ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ Eργατικά: Construction Ladders/ Scaffold Σοβαρά αυτοκινητικά: Car Accidents Πεσίματα: Slip & Fall Workers Compensation Social Security Disability Bankruptcy - Chapter 7 & 13 Change Your Life with Experienced Bankrupcy Lawyer Discharge Credit Cards, Judgments Stop Harassment, Stop Foreclosures Dept relief agency Banruptcy filer $25 Consultation Fee rd Ave., Astoria, 1/2 block from «Ν» Train 1 Block from Triborough Bridge 111 Livingston St., Suite 1110, Brooklyn, NY (718)

4 4 ΘΕΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Μοναχοπαίδια: Aπό το μύθο στην πραγματικότητα Συνέχεια από τη σελίδα 3 για χρόνια με τις στατιστικές των σταθμισμένων τεστ όπως το National Merit Scholarship που μετράει τις λεκτικές και μαθηματικές ικανότητες. Σε κάθε κατηγορία, τα μοναχοπαίδια είχαν καλύτερη απόδοση από αυτά που είχαν αδέλφια. Αλλωστε, οι γονείς έχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις για ακαδημαϊκές επιτυχίες και σταδιοδρομία όταν έχουν μόνο ένα παιδί. Ομως ο Πίκχαρντ σημειώνει ότι οι προσδοκίες των γονιών είναι μέρος μόνο της πίεσης που νιώθουν τα παιδιά αυτά. Από την άλλη, η πίεση και οι ευθύνες συνήθως συνοδεύουν την επιτυχία και σπάνια θυμίζουν παιδική ηλικία. Η Ζόι δεν φαίνεται τόσο ανήσυχη σχετικά με το ζήτημα καθώς συζητάμε υπό τον ήχο του καραόκι που παίζει η Σοφία μαζί με άλλα δύο μοναχοπαίδια στο δωμάτιό της. Και εκείνη ήταν μοναχοπαίδι μέχρι την εφηβική ηλικία, το ίδιο και η καλύτερη φίλη της. Οταν η Σοφία και οι φίλες της κατέβηκαν κάτω για μπέργκερ ψητής γαλοπούλας, η Σοφία απογοητεύτηκε γιατί δεν γνώριζα το συγκρότημα «Ghostland Observatory», το οποίο παρακολούθησε ζωντανά πέρυσι στο Austin City Limits μαζί με τους γονείς της. «Μαμά, πρέπει να της παίξεις το κομμάτι!», είπε. «Είναι ένα από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα», μου είπε η 9χρονη. Μετά η Ζόι έβαλε το άλμπουμ στο στερεοφωνικό, έκατσε δίπλα στη Σοφία και την αγκάλιασε. «Δεν είναι πολύ καλό;», είπαν μαζί. Για εμένα που είμαι μοναχοπαίδι, η δυναμική τους μού φαίνεται ιδανική, όμως μπορώ να ακούσω και τις φωνές μέσα μου, που αναρωτιούνται εάν αυτή είναι η πιο χαζή μορφή παιδικής ηλικίας. Κι ενώ οι οικογένειες με ένα παιδί μπορεί να γίνονται οι «νέες παραδοσιακές οικογένειες», στην εκκλησιαστική κοινότητα της Λέσλι και Τζάροντ Μουρ στο Αμαρίγιο του Τέξας, η παράδοση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Το ζευγάρι αποφάσισε να κάνει παιδί όταν η Λέσλι ήταν 25 ετών, όμως η εγκυμοσύνη δεν ήλθε εύκολα. Αυτό συνέβη χρόνια πριν τελικά συλλάβει η Λέσλι και έπειτα, όταν ο Μπρίαρ - 9 ετών πλέον- γεννήθηκε υγιής, η οικογένεια αποφάσισε ότι «αυτό το παιδί ήταν το ένα που ο Θεός ήθελε να κάνουμε και το μοναδικό που θέλουμε». Ο Τζάροντ, που έχει τη δική του εταιρεία σχεδιασμού σπιτιών, έχει άλλα πέντε αδέλφια και λέει ότι γνωρίζει καλά πόσο δύσκολο είναι να μοιράζεται κανείς πράγματα με άλλους. Ο Μπρίαρ ασχολείται με τέσσερα αθλήματα και είναι «ήδη ακριβά» λέει η Λέσλι. «Ξεχάστε το κολέγιο, την ασφάλεια και το σπίτι. Σκέφτειτε να πηγαίναμε σε διπλάσια αθλήματα, να αγοράζαμε διπλάσιες στολές και παπούτσι τένις», λέει. «Οι άνθρωποι εδώ γύρω νομίζουν ότι είμαστε τρελοί. Ομως, για να είμαστε ειλικρινείς, εάν μείνω κατά τύχη έγκυος, θα καταστραφούμε». Εάν εξετάσει κανείς την Ερευνα World Values, θα ανακαλύψει ότι θρησκεία και τεκνοποίηση πάνε χέρι-χέρι, είτε στην Ευρώπη όπου το θρησκευτικό στοιχείο είναι λιγότερο έντονο, είτε στην Αμερική που είναι πιο διαδεδομένο. Κι ενώ για κάποιους το μέγεθος της οικογένειας είναι ένα βαθιά προσωπικό φαινόμενο, για άλλους είναι βαθιά πνευματικό. Και όπως γράφει ο Σάμουελ Πρέστον στην εργασία του το 2008 «Το μέλλον της αμερικανικής γονιμότητας» η υψηλή γονιμότητα μπορεί να επιφέρει και αυτή με τη σειρά της υψηλή γονιμότητα: Tα παιδιά που κληρονομούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονιών τους, κληρονομούν τουλάχιστον έναν

5 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 5 ακόμη λόγο να κάνουν και αυτά παιδιά. Για το λόγο αυτό οι εκκλησίες όλης της Αμερικής ζητούν να έχουν τον Τζον και την Κέιτ Γκόσελιν ως καλεσμένους ομιλητές. Οι Ευαγγελιστές -τουλάχιστον η μεγαλύτερη μερίδα τους- βλέπουν τους Γκόσελιν ως απόδειξη καθαρής πίστης. Ωστόσο η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν έχουν τις ίδιες βιβλικές αντιλήψεις, όμως ένα μεγάλο μέρος (46%) λένε ότι τα δύο παιδιά είναι ο ιδανικός αριθμός, σύμφωνα με μία έρευνα. Μόνο το 3% είπε το ένα παιδί είναι ιδανικό. Ομως ο Κόλερ λέει ότι η μελέτη του για την ευτυχία συμβάλλει σε μία συνειδητοποίηση της αλλαγής. «Εάν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι πρέπει να παραιτηθούν από τις κοινωνικές φιλοδοξίες τους να κάνουν περισσότερα παιδιά, μετά πρέπει να κάνουν ακόμη ένα παιδί για άλλους λόγους παρά για την προσωπική τους ευτυχία», μου είπε. «Ομως καθώς η δεκτικότητα των οικογενειών με ένα παιδί αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου, υπάρχει απουσία πιέσεων για να κάνουν περισσότερα παιδιά, κι έτσι οι άνθρωποι δεν κάνουν». Το να κάνει κάποιος παραπάνω από ένα παιδί δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα μοιραστούν εξίσου το βάρος της φροντίδας των ηλικιωμένων. Ωστόσο αυτή η αντίληψη παρακινεί πολλούς ανθρώπους να κάνουν περισσότερα παιδιά, ειδικά εάν έχουν την οικονομική άνεση να το πετύχουν αυτό. Μπορεί να είναι δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τη γενικότερη επίδραση των οικογενειών με ένα παιδί στις Ηνωμένες Πολιτείες, εάν, όπως προβλέπουν μερικοί ειδικοί, έχουν ανοδικές τάσεις, μαζί με μία αύξηση σε οικογένειες τριών ή τεσσάρων παιδιών. Κι ενώ οι δημογράφοι περιμένουν μείωση του πληθυσμού λόγω της Υφεσης, κάποιοι που αρέσκονται στις μεγάλες οικογένειες αναμένεται να συνεχίσουν το έργο τους. Βεβαίως, η εθνική εικόνα μας πιθανόν να δείχνει λιγάκι διαφορετική: Πρόσφατη μελέτη για τη μητρότητα στην Αμερική δείχνει μεγάλη άνοδο στις γεννήσεις από Ισπανόφωνες γυναίκες, οι οποίες πλέον γεννούν 1 από τα 4 παιδιά, ενώ η μητρότητα στις λευκές γυναίκες σημειώνει πτώση 12% σε σχέση με το (Το μερίδιο των Ασιατισσών έχει επίσης αυξηθεί, όχι τόσο δραματικά βέβαια, ενώ οι Αφροαμερικανίδες έχουν διατηρηθεί σε σταθερά επίπεδα). Ακόμη και με αυτά τα δημογραφικά στοιχεία στο μυαλό, ο Αντριου Οσβαλντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γουόργουικ, που μελετά τη σχέση μεταξύ οικονομίας και ευτυχίας, προβλέπει ότι πολλές οικογένειες θα συνεχίσουν να μικραίνουν, με την προϋπόθεση ότι το έθνος δεν θα βυθιστεί κι άλλο στην οικονομική κρίση. Κατά ειρωνικό τρόπο, φαίνεται ότι εάν η οικονομική πίεση μπορεί να μειώσει την τεκνοποίηση, το ίδιο μπορεί να κάνει και η οικονομική ευημερία. Αυτό είναι γνωστό ως η δεύτερη δημογραφική μετάβαση, μία έρευνα που έφερε στη δημοσιότητα ο Ρον Λεσθεγκ πριν από 25 χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Αναφέρεται στην αλλαγή που συνέβη στη γονιμότητα όταν ο βιομηχανοποιημένος κόσμος πέρασε από υψηλά ποσοστά γεννήσεων και θανάτων, σε χαμηλά. Ετσι δικαιολογείται και η υπογεννητικότητα σε τόπους όπως η Ευρώπη και η Ιαπωνία. Πώς μπορούμε άραγε να ξέρουμε ένα η ευτυχία της κόρης μας και η δική μας θα βασίζεται στην αγάπη που αισθανόμαστε γι αυτήν και στις πραγματικότητες του τι σήμαινε μία μεγαλύτερη οικογένεια; Αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί είναι εάν, το γεγονός ότι είναι μοναχοπαίδι, θα την κάνει κακομαθημένη. Εάν καταλήξουμε να μην κάνουμε άλλα παιδιά, θα πρέπει να έχουμε το μυαλό μας ώστε να την αναπτύξουμε για κάτι μεγαλύτερο από ό,τι εμείς οι τρεις. Oπως μου λέει η Σούζαν Νιούμαν «αυτό που αλλάζει είναι ότι ορίζουμε την οικογένεια με λιγότερα παιδιά». Κι εγώ άλλωστε ήμουν μέρος αυτής της ερμηνείας. Oπως πολλά μοναχοπαίδια, βλέπω Tο 64% των γυναικών απαντά πως σε αυτή τη φάση που βρίσκεταιη Οικονομία, δεν αντέχουν οικονομικά να κάνουν ένα παιδί πολλά ξαδέλφια και φίλους ως αδέλφια, γνωρίζοντας ότι βέβαια δεν είναι το ίδιο με τα αδέλφια. Προς το παρόν, το παιδί μου είναι αρκετά χαρούμενο να χορεύει μόνο του σε διαδρόμους σούπερμαρκετ ή με φίλους και ξαδέλφια. Καμιά φορά κάνω κι εγώ το ίδιο μαζί της. American Foundation for Greek Language & Culture AFGLCNY - New York Chapter Πηγή: «Tάιμ» Συνέλληνες και συνελληνίδες, Ελάτε μαζί μας στην προσπάθεια μας να δημιουργήσουμε ένα Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Stony Brook. Το Κέντρο θα στηρίζεται από μια Eδρα Ελληνικών Σπουδών που θα καθιερωθεί όταν συμπληρωθεί το απαιτούμενο ποσό των 1.5 εκατομμυρίου δολλαρίων. Η Eδρα και το Κέντρο θα είναι εφ όρου ζωής αστείρευτες πηγές και βάσεις Ελληνικής Παιδείας για τις Ελληνικές κοινότητες του παρόντος και του μέλλοντος. Αν θέλετε να συμμετέχετε στην προσπάθεια αυτή, στείλτε τη δωρεά σας στο: Stony Brook Foundation For Hellenic Chair College for Arts and Sciences E3320 Melville Library, Stony Brook, NY Τηλέφωνο/πληροφορίες: Jane MacArthur (631) Oταν το ποσόν συμπληρώσωμε, φαντασθείτε τι εορτασμό θα οργανώσωμε! Εκ της Επιτροπής OF HELLENIC STUDIES AT S.B.U.

6 6 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ O πιστός μπροστά στους κινδύνους ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Από το τρέχον τεύχος και κάθε εβδομάδα το «Περιοδικό» θα δημοσιεύει το εβδομαδιαίο φύλλο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας, «Η Φωνή του Κυρίου». Την ανθρώπινη ψυχολογική εναλλαγή θάρρους και φόβου, εμπιστοσύνης και αμφιταλάντευσης παρουσιάζει μεταξύ άλλων το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μέσα από το θαύμα του Χρίστου πού περπατά πάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Το περιστατικό αυτό μάς βοηθά να κατανοήσουμε και τη δική μας προσωπική σχέση με τον Χριστό μέσα από τα καθημερινά βιώματα των ποικίλων περιπετειών, φόβων και κινδύνων της ζωής μας. Η παρουσία του Χριστού στη ζωή μας Ο Χριστός αναγκάζει τους μαθητές Του «εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν» (Μθ. 14,22). Αυτός, αφού διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος, για να προσευχηθεί. Το πλοίο δοκιμάζεται από σφοδρή θαλασσοταραχή. «Οσο ανέβαινε η αγωνία τους, τόσο περισσότερο οι μαθητές ήθελαν την παρουσία του Χρίστου. Τελικά, ο Χριστός εμφανίζεται «περίπατων επί της θαλάσσης» και παύει τη θύελλα της θάλασσας και, ίσως το πιο σημαντικό, την ταραχή της ψυχής τους. Ενας θεοφώτιστος πατέρας της Εκκλησίας γράφει ότι «όταν βρισκόταν οι μαθητές στα ανοιχτά της θάλασσας, άφησε ο Ιησούς να ξεσπάσει φουρτούνα, ώστε να μην έχουν ελπίδα σωτηρίας από πουθενά. Και τους άφησε να ταλαιπωρούνται όλη τη νύχτα χωρίς να έρθει σε βοήθεια, ώστε να διεγείρει την καρδιά τους και να τη γεμίσει με μεγαλύτερη επιθυμία για τον ερχομό του. Ετσι νουθετεί και εμάς ο Κύριος να μην ζητούμε βιαστικά την απαλλαγή μας από τα δεινά, αλλά να τα υπομένουμε με γενναιότητα. Και όπως λέει το Ευαγγέλιο εκεί που νόμισαν οι μαθητές ότι γλίτωσαν πια, τότε μεγάλωσε πάλι ο φόβος τους, ταράχθηκαν και φώναξαν, καθώς τον είδαν να περπατά πάνω στα κύματα. Ούτε διέλυσε το σκοτάδι, ούτε φανερώθηκε αμέσως. «Ετσι γύμνασε ο Χριστός τους μαθητές Του, για να είναι καρτερικοί μέσα στα αλλεπάλληλα δεινά». Το Ευαγγέλιο της Κυριακής (Ματθ. ιδ 22-34) «Εγώ ειμί, μη φοβείσθε» Τω καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τους Μαθητάς αυτού έμβηναι εις το πλοίον, και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απόλυση τους όχλους. Και απολύσας τους όχλους, ανέβη εις το όρος κατ ιδίαν προσεύξασθαι. Οψίας δε γενομένης, μόνος ην εκεί. Το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων ην γαρ ενάντιος ο άνεμος. Τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς, περίπατων επί της θαλάσσης. Και ιδόντες αυτόν οι Μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα, εταράχθησαν, λέγοντες ότι φάντασμα εστί. Και από τον φόβου έκραξαν. Ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς, λέγων θαρσείτε. Εγώ ειμί. Μη φοβείσθε. Αποκριθείς δε αντίο ο Πέτρος, είπε: Κύριε, ει συ ει, κέλευσαν με προς σε έλθειν επί τα ύδατα. Ο δε είπεν Ελθέ. Και καταβάς από τον πλοίον ο Πέτρος, περιεπάτησεν επί τα ύδατα, ελθείν προς τον Ιησούν. Βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν, εφοβήθη. Και αρξάμενος καταποντίζεσθαι, έκραξε, λέγων Κύριε, σώσον με. Ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα, επελάβετο αυτού, και λέγει αντίο. Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας; Και εμβάντων αυτών εις το πλοίον, εκόπασεν ο άνεμος. Οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αντίο, λέγοντες. Αληθώς Θεού Υιός ει. Και διαπεράσαντες, ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ. Θάρρος και φόβος Η ενθαρρυντική φράση του Χρίστου «θαρσείτε, εγώ ειμί, μη φοβήσθε» είναι μια υπόσχεση του Χρίστου σε κάθε πιστό μέλος της Εκκλησίας Του. Πόσες τρικυμίες και πόσους αντίθετους άνέμους δεν συναντάμε στη διάρκεια της ζωής μας, απλά και στην Ιστορία της Εκκλησίας! Η αποθάρρυνση είναι υποτίμηση και περιφρόνηση του εαυτού μας. Είναι άρνηση και απόρριψη της προσφερόμενης δύναμης του Θεού «ου γαρ έδωκεν ημίν ο Θεός πνεύμα δειλίας, απλά δυνάμεως» (Β Τιμ. 1,7). «Οταν ατονεί ή εμπιστοσύνη στην αλήθεια του Ευαγγελίου, η σχέση μας με τον Χριστό ψυχραίνεται επικίνδυνα και απειλείται να διαλυθεί. Τότε κινδυνεύουμε να καταποντισθούμε στη θάλασσα των συμβιβασμών, των υποχωρήσεων και της προδοσίας. Σκληρά κτυπήματα της ζωής, απρόβλεπτες και οδυνηρές καταστάσεις, μας βυθίζουν κυριολεκτικά στην αβεβαιότητα και την απόγνωση, ώστε να νιώθουμε ότι χανόμαστε «Κύριε, σώσον ημάς, απολλύμεθα» (Μθ. 8,25). Σκοτισμένοι και αναστατωμένοι από τους πειρασμούς δεν μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε τη ζωντανή παρουσία του Θεού και τη θαυμαστή επέμβασή Του, μετά ευεργετικά αποτελέσματά της, στη ζωή μας. Οσο λιγότερο συνειδητοποιούμε την παρουσία του Κυρίου δίπλα μας και όσο αμφιβάλλουμε για τη δύναμή Του, τόσο περισσότερο είμαστε εκτεθειμένοι στους φόβους, στους κινδύνους και στις απειλές που διαπερνούν την ύπαρξή μας. Απορροφημένοι από τις εξωτερικές συνθήκες και δυσκολίες ξοδεύουμε πολύ χρόνο, για να αναλύουμε και να ερμηνεύουμε τους «ανέμους» και τα «κύματα» της ζωής μας. Μέσα στη μοναξιά μας, χανόμαστε στην προσπάθεια μας να εξηγήσουμε το πώς και το γιατί. Ο Απόστολος Πέτρος στην κρίσιμη και οριακή στιγμή του κινδύνου αυθόρμητα φωνάζει «Κύριε, σώσον με». Αυτή ή κραυγή συμπυκνώνει το βαθύ βίωμα της συντριβής και της εμπιστοσύνης. Ο Χριστός αναστέλλει τη χάρη Του και τον αφήνει να δοκιμασθεί, ώστε έτσι να καταλάβει την αδυναμία του και να εκφρασθεί η ελευθερία του. Και όμως, ο Χριστός ήταν κοντά στον Πέτρο και τους άλλους μαθητές. «Ετσι είναι κοντά μας και μέσα μας και εμείς μέσα σ Αυτόν- «εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν». Είναι κοντά μας στις ευχάριστες και στις δύσκολες στιγμές της καθημερινότητάς μας. «Απλώνει το χέρι Του, για να Του προσφέρουμε το δικό μας». Αγαπητοί αδελφοί, αυτή την πίστη και τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός στέκεται διαρκώς πλάι μας και πολύ περισσότερο κοντά μας από όσο εμείς νομίζουμε δεν μπορεί να την κλονίσουν οι φοβίες μας και τα άγχη μας, δεν μπορούν να τη σκορπίσουν οι λύπες και, κάποτε, ακόμη και αυτές οι απελπισίες μας. Αμήν. Αρχιμ. Ν. Κ. Μετάφραση της Ευαγγελικής περικοπής Εκείνον τον καιρόν, ο Ιησούς ανάγκασε τους μαθητάς να μπουν εις το πλοιάριον και να πάνε πριν άπ αυτόν εις την απέναντι όχθην, έως ότου διαλύση τον κόσμον. Και αφού διέλυσε τον κόσμον, ανέβηκε εις το όρος δια να προσευχηθή μόνος του. Οταν δε εβράδυασε, ήτο εκεί μόνος. Το πλοιάριον ευρίσκετο ήδη εις το μέσον της λίμνης και επάλαιε με τα κύματα, διότι ο άνεμος ήτο αντίθετος. Κατά την τετάρτην δε νυκτερινήν βάρδια ήλθε εις αυτούς ο Ιησούς περπατώντας επάνω εις την θάλασσαν. Οι μαθηταί, όταν τον είδαν να περπατή επάνω εις την θάλασσαν, εταράχθησαν και έλεγαν ότι είναι φάντασμα και από τον φόβον τους εφώναξαν. Αμέσως τους εμίλησε ο Ιησούς και τους είπε, «Εχετε θάρρος, εγώ είμαι, μη φοβάσθε». Τότε του απεκρίθη ο Πέτρος, «Κύριε, εάν είσαι συ, τότε δώσε μου διαταγήν να έλθω σ εσέ επάνω στα νερά». Εκείνος δε είπε, «Ελα». Και όταν ο Πέτρος κατέβηκε από το πλοιάριον, άρχισε να περπατή επάνω στα νερά, δια να έλθη εις τον Ιησούν. Αλλ επειδή έβλεπε τον άνεμον δυνατόν εφοβήθηκε, και επειδή άρχισε να βυθίζεται, εφώναξε, «Κύριε, σώσε με». Αμέσως ο Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον έπιασε και του λέγει, «Ολιγόπιστε, γιατί εδίστασες;». Και όταν ανέβηκαν εις το πλοιάριον, έπαυσε ο άνεμος. Εκείνοι που ήσαν εις το πλοιάριον τον προσκύνησαν και του είπαν: «Αληθινά είσαι θεού Υιός». Και αφού διέσχισαν την λίμνην, ήλθαν και απεβιβάσθησαν εις την Γεννησαρέτ. (Εκ της μεταφράσεως της Καινής Διαθήκης των αείμνηστων καθηγ. Β. Βελλά Αρ.. Ευ. Αντωνιάδου, Αμ. Αλιβιζάτου, Γερ. Κονιδάρη, «Εκδ. Αποστολικής Διακονίας»). Η Οσία Ολυμπιάς Σήμερα ή Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Οσίας Ολυμπιάδος. Η Οσία Ολυμπιάς, αμέσως μετά το γάμο της, έμεινε χήρα κι αφιέρωσε έπειτα όλη της τη ζωή και την περιουσία στην υπηρεσία των πτωχών. Η Εκκλησία την ετίμησε με το αξίωμα τότε της «διακονίσσης», για να υπηρετή επίσημα και υπεύθυνα στο φιλανθρωπικό της έργο. Εγινε το δεξί χέρι του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην διοργάνωση του έργου της διακονίας των πτωχών. Σε δέκα επτά επιστολές, που της έστειλε ο άγιος Χρυσόστομος από την εξορία, βλέπομε τις αρετές, την αγιότητα και την αφοσίωση της οσίας αυτής γυναικάς. Οι εχθροί του αγίου Χρυσοστόμου την έδίωξαν και αυτήν κι απέθανε στην εξορία, «πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών». Η ζωή της Οσίας Ολυμπιάδος διδάσκει όλες τις χριστιανές χήρες πώς να τιμήσουν την χηρεία τους, δίνοντας νόημα και περιεχόμενο στη ζωή τους, με την άσκηση της φιλανθρωπίας. Από το βιβλίο Επισκ. Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Μικροί Συναξαριστής, εκδ., Αποστολικής Διακονίας. Από τις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας «Η ΖΥΜΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» Ομιλίες σε Ευαγγελικές περικοπές και εορτές, του Επισκόπου Φαναριού κ. Αγαθαγγέλου. «ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ», εβδομαδιαίο φύλλο ορθοδόξου πίστεως και ζωής της «Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος». Ιασίου 1, Αθήνα. Εκδότης - Διευθυντής, Επίσκοπος Φαναριού Αγαθάγγελος. Σύνταξη, τηλ Διεκπεραίωση, τηλ Υπό των Ιερών ναών διανέμεται δωρεάν. Εκ του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας. «Η Φωνή του Κυρίου» σ όλο τον κόσμο μέσω Διαδικτύου:

7 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 7 Ελυσαν την... εξίσωση που τους οδήγησε σε ΜΙΤ και Κέιμπριτζ Tης Ν. Τρίγκα Στην «αγκαλιά» των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου έστειλε δύο 18χρονους αποφοίτους λυκείου η διάκρισή τους στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Ο ένας μαθητής ονομάζεται Ευάγγελος Ταρατόρης και στο τέλος του Αυγούστου θα βρεθεί ανάμεσα στους πρωτοετείς φοιτητές του ΜΙΤ στη Βοστώνη, αφού αυτό το φημισμένο πανεπιστήμιο όχι μόνο τον δέχτηκε στην κοινότητά του, αλλά του έδωσε και υποτροφία της τάξης των δολαρίων! Ο άλλος λέγεται Φώτης Λογοθέτης και θα βρεθεί στο δεύτερο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου, στο Κέιμπριτζ, όπου θα σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός ή ό,τι άλλο του... γυαλίσει. Η ιστορία των δύο αγοριών έχει ως εξής: έλαβαν μέρος στην 51η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα που έγινε στο Καζακστάν από 2 έως 14 Ιουλίου 2010 και πήραν αργυρά μετάλλια. Η Ελλάδα συμμετείχε μέσω της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας με ομάδα έξι μαθητών και όλοι οι μαθητές διακρίθηκαν. Κατόπιν αυτού, δεν ήταν δύσκολο τα δύο παιδιά να γίνουν δεκτά στα μεγάλα ξένα πανεπιστήμια σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία, αφού αυτά τα ιδρύματα κυνηγούν τα ταλέντα και κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες των φοιτητών τους. «Τα παιδιά αυτά αποτελούν εθνικό κεφάλαιο και είναι η καλύτερη διαφήμιση της χώρας μας στη διεθνή επιστημονική κοινότητα», λέει με υπερηφάνεια ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (EME) Γιάννης Τυρλής και συμπληρώνει: «Η επιτυχία τους στη Μαθηματική Ολυμπιάδα οφείλεται στην ικανότητα των παιδιών και στη δουλειά της ΕΜΕ, που είναι δουλειά εθελοντών. Το κύρος της Ελλάδας στη διεθνή μαθηματική κοινότητα, όπως και της ΕΜΕ, είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο». Ευάγγελος Ταρατόρης: Θα ήθελα να ασχοληθώ με την έρευνα Ευάγγελος Ταρατόρης, 18 ετών, απόφοιτος Λυκείου Θεσσαλονίκης: «Με τη διάκριση αυτή μπορούσα να πάω σε όποιο ΑΕΙ ήθελα. Φυσικά προτίμησα το ΜΙΤ, αφού με δέχτηκαν αμέσως και μάλιστα με υποτροφία δολαρίων. Ξεκινάω στις Αυγούστου και κατ αρχάς σκέφτομαι να σπουδάσω ηλεκτρολόγος ή φυσικός. Θα το ψάξω, όμως, λιγάκι πριν πάρω την οριστική μου απόφαση. Αλλωστε, σε αυτά τα πανεπιστήμια είναι πολύ ευέλικτοι στις επιλογές των φοιτητών. Θα ήθελα να ασχοληθώ με την Ο Φώτης Λογοθέτης. έρευνα και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Οταν ήμουν μικρός, μου άρεσαν οι γρίφοι και είχα ευχέρεια στα Μαθηματικά. Κάπως έτσι ξεκίνησα. Μετά έμαθα για τους διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρείας, άρχισα να πηγαίνω και έτσι έφτασα μέχρι εδώ. Οι γονείς μου δεν έχουν καμία σχέση με τα Μαθηματικά, τώρα βέβαια χαίρονται με τηΐν επιτυχία μου, αλλά ανησυχούν και λίγο που θα φύγω για την Αμερική». Φώτης Λογοθέτης: Εχω πολλές διακρίσεις σε διεθνείς Ολυμπιάδες Φώτης Λογοθέτης, 18 ετών, απόφοιτος ιδιωτικού σχολείου της Αθήνας: «Ασχολήθηκα από μικρός με τους διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρείας και έχω πολλές διακρίσεις και σε άλλες διεθνείς Ολυμπιάδες. Με τη φετινή διάκριση μου δίνεται NICOS NICOLAIDES The Cosmopolitans Η ορχήστρα για όλες τις κοινωνικές σας εκδηλώσεις Διαθέτουμε D.J. Tel.: (201) ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Το βιβλίο αυτό αναφέρεται με συναρπαστική γραφικότητα στη γέννηση και εξάπλωση της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας. Μπορεί ο εικοστός αιώνας να καταστεί μάρτυρας της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος που υπερβεί τα όρια της Πεντηκοστής. 572 σελίδες. Τιμάται $12.00 η τιμή περιλαμβάνει τα ταχυδρομικά (προπληρωτέα). Αποταθείτε: HELLENIC PUBLICATIONS, 8785 University Blvd, Berrien Springs, MI (269) Ο Ευάγγελος Ταρατόρης. η δυνατότητα να σπουδάσω σε όποιο ΑΕΙ θέλω σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά μάλλον θα προτιμήσω το Κέιμπριτζ. Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι κάπως απογοητευτικά, παρά το γεγονός ότι ορισμένα έχουν πολύ καλούς καθηγητές αλλά το όλο κλίμα είναι αποθαρρυντικό. Οσον αφορά τις μελλοντικές μου σπουδές, ακόμη δεν έχω πάρει οριστικές αποφάσεις. Μου αρέσουν τα Μαθηματικά, αλλά θα ήθελα να κάνω και κάτι άλλο στη ζωή μου. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου είναι μαθηματικοί και με βοηθούσαν στην αρχή, όταν ήμουν στο γυμνάσιο. Σίγουρα έχω κάποια κλίση, αλλά μεγάλο ρόλο στις επιδόσεις μου έπαιξαν οι γονείς μου και το διάβασμα». Χάλκινα μετάλλια και στη Βιολογία Δύο Ελληνες μαθητές χάρισαν στην Ελλάδα δύο χάλκινα βραβεία από την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Βιολογίας, που έγινε στη Ν. Κορέα. Πρόκειται για τον Παρασκευά Δεληγιάννη από το Πειραματικό Λύκειο Πάτρας και τον Νίκο Ιγνατιάδη από το Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδας, που διαγωνίστηκαν μαζί με περίπου διακόσιους μαθητές και μαθήτριες από 60 χώρες. Η Ελλάδα, μέσω της Πανελλήνιας Ενωσης Βιοεπιστημόνων (ΠΕΒ), συμμετέχει τα τελευταία 6 χρόνια και είναι η πρώτη φορά που πετυχαίνει διάκριση. Οπως αναφέρει η ΠΕΒ, «η διάκριση που πέτυχαν οι μαθητές μας γίνεται πολύ πιο σημαντική αν λάβουμε υπόψη ότι είχαν να ανταγωνιστούν μαθητές που αποκτούν πολύ περισσότερες γνώσεις Βιολογίας σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο από τα σχολεία τους και προετοιμάζονται εξειδικευμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι μαθητές μας, αμέσως μετά την εξοντωτική διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, παρακολούθησαν ένα εντατικό εικοσαήμερο επιμορφωτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης στο Βιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και σε ερευνητικά ιδρύματα, που επιχείρησε να συμπληρώσει τις μεγάλες ελλείψεις της παρεχόμενης βιολογικής παιδείας στο ελληνικό σχολείο. Οι επιτυχόντες μαθητές μπορούν -σύμφωνα με πρόσφατη ρύθμιση του ΥΠΕΠΘ- να εισαχθούν σε όποια σχετική με τη Βιολογία πανεπιστημιακή σχολή επιθυμούν. ΣΧΟΛΗ ΟΔΗΓΩΝ ZAPITI AUTO SCHOOL Από το STREET, ASTORIA, NY TEL. (718) Επαγγελματική διδασκαλία Μαθήματα καθημερινά Αυτοκίνητα για το Road Test 5ωρη διδασκαλία Defensive driving course για 10% έκπτωση στην ασφάλεια Βιβλίο για το ΠΕΡΜΙΤ στα ελληνικά, Αγγλικά, Ισπανικά Αδειες διεθνείς (International) ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ-ΣΠΙΤΙΩΝ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ELLAS TRAVEL ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΑ για Ελλάδα και Κύπρο Πληρεξούσια, εξουσιοδοτήσεις-αποδοχές κληρονομιάς- Γονικές παροχές-επίσημες Μεταφράσεις Πηγή: «Τα Νέα» Παρακολουθείτε τα τηλεοπτικά μας προγράμματα στο Time Warner Cable: Κυριακή 2μμ στο 57, 5μμ στο 35, 7:30πμ στο 56 και Τρίτη 6πμ στο 57

8 8 ΤΑΞΙΔΙΑ Σκόπελος: Tο δάσος έμπαινε στη θάλασσα... ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Toυ Αντώνη Ιορδάνογλου Ανάμεσα στη Σκιάθο και στην Αλόννησο, η πολιορκημένη από πεύκα Σκόπελος μεθάει τους επισκέπτες της με τα αμέτρητα φυσικά κάλλη της: καταπράσινα δάση, γαλάζια νερά, βοτσαλωτές παραλίες και γοητευτικά λιμάνια. Χαράζει στο κάστρο της Σκοπέλου. Από εδώ ψηλά, δίπλα στα λείψανα του παλιού τείχους που έχτισαν τον 13ο αιώνα οι Ενετοί Ghisi, βλέπουμε την κεραμιδένια θάλασσα με τις στέγες να αιωρείται σχεδόν στο διάφανο πρωινό φως. Είπαμε να κάνουμε τον περίπατο με τη δροσιά, γιατί σε λίγο θα βράζει το σύμπαν από τη ζέστη. Τα δρομάκια μάς οδηγούν σε κουκλίστικες γειτονιές, γεμάτες λαϊκά σπιτάκια, πνιγμένα από ροζ και μοβ μπουκαμβίλιες, με γαλανά πορτοπαράθυρα, ασβεστωμένες μάντρες και δίπλα τρίπατα αρχοντόσπιτα με νεοκλασικά στοιχεία που χαρίζουν στο χωριό μια ευγενική χάρη, μια αστική κομψότητα. Είναι αναμφίβολα ο ομορφότερος και μεγαλύτερος οικισμός των Σποράδων. Ενα εξαιρετικά καλοδιατηρημένο σύνολο. Κατεβαίνουμε στο ανατολικό κομμάτι του νησιού, στο χώρο της παλιάς πόλης. Πάμπολλα παλιά εκκλησάκια ανεβάζουν τους πέτρινους τρούλους τους πάνω από τις κόγχες των νεοκλασικών. «Στην Παλιά Χώρα είναι εκατόν είκοσι οι μόνιμοι κάτοικοι και είκοσι πέντε οι εκκλησίες!», μου λέει χαμογελαστός ο πάτερ Νικόλας Κασσανδριανός, ο εφημέριος του Χριστού (της Μητρόπολης, δηλαδή). Οι πιο πολλές εκκλησίες εδώ είναι μεταβυζαντινές. Η Παλιά Χώρα καταστράφηκε το 1538 από τον Μπαρμπαρόσα, το νησί ερήμωσε εντελώς και στα τέλη του 16ου αιώνα άρχισε δειλά δειλά να ξανακατοικείται. Τα περισσότερα παλιά σπίτια που συναντάμε ανήκουν σε ξένους που τα έχουν αναστηλώσει με πολύ μεράκι. Ο Klaus και η Bella Galster μας κερνούν παγωμένο τσάι και μας δείχνουν το στολίδι τους. «Είναι καλοί άνθρωποι οι ξένοι που ήρθαν εδώ. Πήρε αξία η γειτονιά», μου εξηγεί η κυρία Γαριφαλιά Ραντιστή, δείχνοντάς μας κι άλλα σπίτια ξένων, τα οποία συντηρεί, απόντων των ιδιοκτητών τους. Είναι τόσο όμορφα! Ζηλεύω... «Αργησαν πολύ οι Σκοπελίτες να πουλήσουν», θα μου πει σε λίγο ο δήμαρχος Σκοπέλου, Χρήστος Βασιλούδης. «Αρχικά ήταν κουμπωμένοι, ήταν πιο συντηρητικοί από τους Σκιαθίτες. Γι αυτό έγιναν και μικρές τουριστικές μονάδες εδώ». Ο τουρισμός είναι η βασική οικονομική δύναμη των περίπου κατοίκων του νησιού. «Δυστυχώς...», ομολογεί ο δήμαρχος. «Εμείς δεν θέλουμε μονομερή ανάπτυξη. Πρέπει να συνδεθεί ο τουρισμός με την πρωτογενή παραγωγή, τη γεωργία και την κτηνοτροφία». Θα μπορούσε να έχει σπουδαία κτηνοτροφία το νησί. Τα γίδια Φυλής Σκοπέλου είναι περιζήτητα και εξάγονται σε άλλες εκτροφές, ανά την Ελλάδα, για βελτιώσεις. Του παραπονιέμαι για τα δύσκολα δρομολόγια των πλοίων, αφού αναγκαστήκαμε να φτάσουμε ξημερώματα στο νησί καθώς δεν υπήρχαν πλοία. «Η συγκοινωνία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Στις Σποράδες έχουμε το υψηλότερο κόστος ανά μίλι στο Αιγαίο!», εξηγεί. Βγαίνουμε από το Δημαρχείο κι έχει νυχτώσει. «Grouper with onions, special dish...», φωνάζει γελαστός ο πληθωρικός Σπύρος Εγγλέζος στην ταβέρνα του, διαφημίζοντας στους πελάτες το κορυφαίο σκοπελίτικο πιάτο. Σε λίγο θα μασουλάμε κι εμείς στήρα στιφάδο με δαμάσκηνα. Ενα όνειρο, δηλαδή... Νησί με πολιτιστική ψυχή Η Χώρα είναι χτισμένη στη θέση της αρχαίας Πεπαρήθου. Ετσι λεγόταν το νησί κάποτε. Και ο πρώτος της βασιλιάς ήταν ο Στάφυλος, ο οποίος έφερε από την Κρήτη την αμπελοκαλλιέργεια στο νησί. Το κρασί της Σκοπέλου ήταν διάσημο σε όλο το Αιγαίο για αιώνες. Ξεφυλλίζω αραχτός τα της σκοπελίτικης ιστορίας στην παραλία του Στάφυλου. Δεν έχει πια κρασάδες το νησί. Εχει όμως πνεύμα, έστω και χωρίς τον οίνο. Πριν έρθω στη Σκόπελο, είχα την αίσθηση ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει με τον πολιτισμό του νησιού. Οτι εδώ ζουν και εμπνέονται καλλιτέχνες κάθε λογής και δημιουργοί που ακόμη κάνουν σημαντική δουλειά. Ηταν και τα καλοκαίρια του Φωτογραφικού Κέντρου Σκοπέλου που έβαλαν το νησί στο χάρτη των σημαντικών πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Σήμερα το Κέντρο δεν λειτουργεί, ενώ κάποια από τα παλαιά του μέλη διοργανώνουν τις ημέρες ποίησης Θερινό Ηλιοστάσιο. «Η Σκόπελος παράγει και σήμερα πολιτισμό», μου επισημαίνει η καθ ύλην αρμόδια για τα πολιτιστικά δρώμενα του Δήμου, Μάρω Βλαχάκη. Ψάχνουμε την πολιτιστική ψυχή του νησιού στο μαχαιράδικο του Χρήστου Πατσή -του τελευταίου μαχαιρά της Σκοπέλου- και στο εργαστήριο του Γιάννη Μπουνταλά, ο οποίος κατασκευάζει μικρογραφίες των σκοπελίτικων πλεούμενων, διατηρώντας έως σήμερα ένα μικρό ψήγμα από τη μεγάλη ναυπηγική παράδοση της Σκοπέλου. Βρήκαμε τον Νίκο Ρόδιο στον ίδιο ποδοκίνητο τροχό που έστησε το 1900 ο παππούς του, να συνεχίζει τη μεγάλη αγγειοπλαστική του παράδοση, με τα περίφημα διακοσμητικά μελαμβαφή κεραμικά. Μας μίλησε για την ιστορία Η Παναγίτσα του Πύργου του εργαστηρίου, για τα χρόνια που η Σκόπελος ήταν τόπος απομόνωσης και εξορίας. «Δύο είδη εξόριστων είχε η Σκόπελος: αστούς διωγμένους από τον Βενιζέλο (όπως ο Ράλλης, ο Μπαλτατζής κ.λπ.) και αργότερα αριστερούς. Ολοι σύχναζαν εδώ, στο μαγαζί του παππού...», σχολιάζει. Το νησί απέκτησε ακμαία ναυτιλία τον 19ο αιώνα, ενώ η οινοπαραγωγή υποχώρησε σταδιακά έως τις αρχές του 20ού, όταν και χάθηκε. Το νησί όμως είχε πάντα και περίφημους οικοδόμους οι οποίοι, από τις αρχές του 20ού αιώνα ταξίδευαν για δουλειά σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα, όπου διέπρεψαν μαζί με τους γνωστούς Αναφιώτες μαστόρους. Στην Αθήνα, μάλιστα, ήρθαν σε επαφή με το ρεμπέτικο τραγούδι το οποίο, ειδικά μετά τον πόλεμο, έγινε πολύ αγαπητό στο νησί. Και παραμένει αγαπητό μέχρι σήμερα. «Τη δεκαετία του 70, που ξεκινούσε στην Ελλάδα η αναβίωση του ρεμπέτικου, παίζαμε μαζί με τον Γιώργο Ξηντάρη και τους αδελφούς Σύρου κάθε καλοκαίρι στα μαγαζιά της Σκοπέλου», μου εξηγεί ο μουσικός Κώστας Καλαφάτης. «Το νησί τη δεκαετία του 80 έγινε πόλος έλξης όσων ήθελαν να ακούσουν ή να παίξουν ρεμπέτικο. Από εδώ πέρασαν η Ελένη Τσαλιγοπούλου, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Μανόλης Πάπος, ο Σπύρος Γκούμας, πολλοί...». Σήμερα η δεύτερη γενιά συνεχίζει τη ρεμπέτικη παράδοση στη Σκόπελο. Ο 22χρονος Γιάννης Ξηρογιάννης φτάνει σε λίγο με το τρίχορδο μπουζούκι του και αρχίζουν, στο μπαλκόνι του Κώστα, να γεμίζουν το σούρουπο με μουσική. Απέναντι, το βουνό Παλούκι έχει γίνει μοβ και μέσα στους ελαιώνες και τα πεύκα μόλις ασπρίζουν τα πολλά του μοναστηράκια. «Το Αγιον Ορος της Σκοπέλου», που έλεγε κι ο παπα- Νικόλας. Mammia mia Skopelos Στο φετινό Τουριστικό Πανόραμα, η Σκόπελος διαφημιζόταν ως το νησί του «Mamma mia», μιας κι εκεί γυρίστηκε πέρυσι η ομώνυμη ταινία με τους Πιρς Μπρόσναν και Μέριλ Στριπ. Το κουβεντιάζουμε γελώντας, καθώς λιαζόμαστε στην ονειρική Καστάνη, μία από τις ομορφότερες παραλίες (όπου και έγιναν τα περισσότερα γυρίσματα της ταινίας). Τα νερά είναι απίστευτα καθαρά και γαλανά. Ετσι είναι οι περισσότερες παραλίες στη Σκόπελο. Ψιλό, κατάλευκο βότσαλο, νερά να σε τρελαίνουν και πεύκα ώς την άκρη σχεδόν της αμμουδιάς. Πεύκα. Πολλά πεύκα. «Το 75% του νησιού είναι δάση και από αυτά 80% - 90% είναι χαλέπιος πεύκη», μου εξηγούσε νωρίτερα ο δήμαρχος (γεωπόνος γαρ ο ίδιος!). «Τα δάση στη Σκόπελο δεν είναι ούτε ιδιωτικά ούτε κρατικά. Είναι διακατεχόμενα: το κράτος έχει την ψιλή κυριότητα

9 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΤΑΞΙΔΙΑ 9 και ο ιδιοκτήτης έχει τη νομή και τη χρήση. Το δάσος δεν αλλάζει ποτέ χρήση, δεν καταπατείται...». Αυτό ίσως εξηγεί πώς δεν έγινε κάρβουνο, μέχρι σήμερα, η Σκόπελος. Ενα μέρος στα νότια, βέβαια, κάηκε πρόσφατα. «Ηταν πυρκαγιά από αμέλεια και μάλιστα χειμώνα. Το καλοκαίρι είμαστε όλοι πυροφύλακες. Το χειμώνα χαλαρώνουμε λίγο...», μου λέει ο δήμαρχος. Ο,τι δεν είναι δάση στη Σκόπελο είναι ελαιώνες και δαμασκηνιές. Το δαμάσκηνο Σκοπέλου, μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, είναι διάσημο. «Το Αζαν Σκοπέλου προέκυψε από το γαλλικό δαμάσκηνο Αζάν, έπειτα από επικονιασμό με το αυγάτο δαμάσκηνο. Είναι μοναδική ποικιλία», μου τονίζει ο δαμασκηνοπαραγωγός Θανάσης Γριπιώτης. Περνάμε τα δαμασκηνοτόπια στο Δίτροπο, στον Καλόγερο, περνάμε τους απίθανους όρμους της δυτικής ακτής, τον Αγνώντα, τον Πάνορμο, το Μπλο με τα λευκά κότερα, την Αντρίνα -εκεί που η ομώνυμη πειρατής αυτοκτόνησε όταν έχασε ασκέρι και πλεούμενο μαζί- και φτάνουμε στο Εληος. Λέγεται και Νέο Κλήμα γιατί εδώ εγκαταστάθηκαν κάτοικοι του Κλήματος μετά τους σεισμούς του Το Κλήμα σήμερα είναι ένα χωριό μπιζουδάκι: παλιά σπίτια βαμμένα ροζ, φιστικί, γαλάζια, πράσινα, με ξύλινα μπαλκονάκια -τα περισσότερα αναστηλωμένα από ξένους-, απίστευτα ήσυχο και πνιγμένο στη βλάστηση, τις μουριές και τις συκιές. Φτάνουμε και στη Γλώσσα, το μεγάλο χωριό στα βορειοδυτικά, που είναι χτισμένο κοντά στη θέση της αρχαίας Σελινούντας. Χωριό ναυτικών και ψαράδων, με καμιά 1.500αριά κατοίκους, έχει διασώσει πολλή από την αρχιτεκτονική του κληρονομιά. Την παρατηρούμε περπατώντας τα ανηφορικά δρομάκια και τα απότομα καλντερίμια. «Τη λένε Γλώσσα γιατί σου βγαίνει η γλώσσα για να την περπατήσεις», λέει γελώντας η Γλωσσιώτισσα Αλεξάνδρα Σταματίου. Οδηγήσαμε ψηλά στους ερημικούς χωματόδρομους του Κάβου Γουρούνι, με τον χιονάτο φάρο, και καταλήξαμε σε ένα παράκτιο μετέωρο αργά το μεσημέρι. Ο υπέρλαμπρος ήλιος έκανε τη θάλασσα να τρέμει ολόγυρα από το βράχο με το ξωκλήσι του Αη Γιάννη στο Καστρί. Τα νερά είναι βαθιά μπλε με κίτρινες στάμπες από τα βουλιαγμένα μονόπετρα. «Εδώ», μου λέει η Ιωάννα, η κόρη του δήμαρχου, «γυρίστηκε το τέλος της ταινίας Mamma mia, η σκηνή του γάμου». Ολα μου φαίνονται μακριά. Η Σκόπελος, οι καλλιτέχνες, τα μοναστήρια, το Κάστρο, τα δαμάσκηνα, οι παραλίες, όλα. Και το μόνο που βλέπω να με μαγνητίζει, να μου ρουφάει το μυαλό είναι το βαθύ νερό. Και ό,τι κολυμπάει μέσα του. «Move man, our dinner is swimming...», φωνάζει ο φωτογράφος μου φορώντας το μαγιό του. Εχει δίκιο. Πρέπει να πιάσω κάνα δυο χοντροσαργούς για το βράδυ... Παναγία Επισκοπή Ισως το πιο ποιητικό και εντυπωσιακό μνημείο της Σκοπέλου! Είναι η εκκλησία της Παναγίας Επισκοπής του 1670, χτισμένη πάνω στα ερείπια βυζαντινού ναού του Γεμάτη αρχαίο υλικό, περιτριγυρίζεται από μια αυλή επίσης σπαρμένη με αρχαία και με υπέροχης αισθητικής κτίσματα. Σημείωση: όλα αυτά είναι ιδιωτικά! Ανήκουν στον ευγενικό κύριο Απόστολο Δημητριάδη και πιθανώς θα μπορέσετε να τα δείτε. Πηγή: «Eθνος» George Delis, LLC Consultant, Public Relations Land Use ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ τα Ζητήματα και τις Εκβάσεις Μπορεί η πλειονότητα να κάνει λάθος; Που μπορώ να βρω την Εκκλησία του Θεού σήμερα; Είναι ο Θεός Δίκαιος; Τι είναι η Κόλαση και που βρίσκεται; Eχει ο Θεός ένα Ειδικό Μήνυμα για τις μέρες μας; Zήτησε τα μαθήματα ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ. Προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ Greek Voice, Box 67, Madera, CA (860) greekvoice@mail.com PANTELIS SKULIKIDIS, ESQ. GARY J. DMOCH & ASSOCIATES ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ - ATTORNEYS AT LAW Northern Boulevard, Flushing, NY Tel.: (718) ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΑ - BUYING AND SELLING REAL ESTATE TRANSACTIONS AND CONTRACTS ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ - LANDLORD AND TENANT CASES ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ - ACCIDENTS ΔΙΑΖΥΓΙΑ - DIVORCE ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ - CIVIL/CRIMINAL/MUNICIPAL DEFENSE ΔΙΑΘΗΚΕΣ, ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ - WILLS AND ESTATES ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ/ΕΤΑΙΡΙΚΑ - BUSINESS AND CORPORATIONS ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΑ - BUSINESS TRANSACTIONS AND CONTRACTS ΜΙΛΑΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΑΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ, ΠΟΥΛΑΤΕ Ή ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΕ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ Ή ΑΛΛΗ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ

10 10 ΘΕΜΑ Της Λίνας Γιάνναρου Πάτρα - Καλαμάτα πέντε ώρες με το τρένο, με συνεχείς στάσεις κάθε πέντε ή δέκα λεπτά σε σταθμούς που μαραζώνουν Σε πέντε ώρες ως γνωστόν φτάνεις από Αθήνα, Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητο, ενώ με το αεροπλάνο, ποιος σε πιάνει, στον ίδιο χρόνο πετάς ώς το Ντουμπάι κι ακόμα παραπέρα. Το πιθανότερο είναι ότι δεν το γνωρίζετε (και δικαίως εδώ που τα λέμε), αλλά στην περίεργη αυτή μικρή μας χώρα τόση ώρα θες για να ταξιδέψεις από την Πάτρα ώς την Καλαμάτα με το τρένο... Δεν είναι αυτό πάντως που με βασανίζει περισσότερο μετά την πρόσφατη σιδηροδρομική μου τουρνέ στην Πελοπόννησο. Αυτό που δεν μ αφήνει να ησυχάσω είναι το πώς γίνεται και περάσαμε δύο φορές από το Καλόνερο, αλλά και πώς στο καλό οι ξένοι επιβάτες κατόρθωσαν να επιβιβαστούν σε αυτό το τρένο! Δυο μέρες στα τηλέφωνα και άκρη δεν είχα βρει για το πώς κανείς ταξιδεύει από την Αθήνα στην Καλαμάτα με τον ΟΣΕ. Ενας καλός κύριος τελικά από τα εκδοτήρια της Καλαμάτας με ενημέρωσε ότι «δεν συνδέεται κυρία μου η Αθήνα με την Καλαμάτα!», αλλά και ότι «τι δεν καταλαβαίνετε; 6:30 το πρωί και 1.30 το μεσημέρι φεύγει το τρένο από Πάτρα για Καλαμάτα και τις ίδιες ώρες από Καλαμάτα για Πάτρα. Πώς δεν μπορείς να επιστρέψεις αυθημερόν! Πας με το πρωινό, κάθεσαι δυο ώρες στην Πάτρα, κάνεις τις δουλειές σου και γυρνάς με των » (Κατάκοπος προφανώς, μιας και θα χεις περάσει δέκα ώρες σ ένα τρένο). Ακόμα και όταν βρέθηκα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Πάτρας (της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας!), δεν ήμουν βέβαιη ότι το τρένο θα φύγει πράγματι την ώρα που είχα υπολογίσει (στη 1.30 μ. μ.). Ο ηλεκτρονικός πίνακας πάνω από τα εκδοτήρια έδειχνε τελείως διαφορετικά δρομολόγια. «Με συγχωρείτε, έχει πράγματι δρομολόγιο για Καλαμάτα και το απόγευμα;», ρώτησα στις «Πληροφορίες / Information». «Οχι». «Αυτό γράφει πάντως ο πίνακας». «Μην ασχολείσαι με τον πίνακα...». Εγώ σταμάτησα να ασχολούμαι, όχι όμως και ένα νεαρό ζευγάρι Ολλανδών που τον κοιτούσαν προσπαθώντας να βγάλουν άκρη (και σωστά εισιτήρια). Αφού τους μετέφρασα το «μην ασχολείσαι» (ήταν αδύνατον να συνεννοηθούν με τους υπαλλήλους στα εκδοτήρια - σε καμία γλώσσα), πλήρωσα τα 6,60 ευρώ για το δικό μου εισιτήριο και κατευθύνθηκα στην αποβάθρα... Για καφέ και νερό στον Πύργο! Ηταν ένα ωραίο μεσημεράκι και, Ταξιδεύοντας στον χρόνο... με τον ΟΣΕ Πέντε βαγόνια είχε όλα κι όλα η αμαξοστοιχία, που φαινόταν ότι είχε περάσει προ πολλού τα χρόνια της πρώτης νιότης της. Οι θέσεις πάντως ήταν σχετικά άνετες και ο κόσμος ήταν λιγοστός - όλα προδιέθεταν για ένα ήσυχο ταξίδι. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ να πούμε την αλήθεια, μια διαδρομή με το τρένο δεν ήταν και ό,τι χειρότερο μπορούσε να σου συμβεί. Στις 13:36 ακριβώς, το τρένο αναχώρησε. Πέντε βαγόνια είχε όλα κι όλα η αμαξοστοιχία, που φαινόταν ότι είχε περάσει προ πολλού τα χρόνια της πρώτης νιότης της. Οι θέσεις πάντως ήταν σχετικά άνετες και ο κόσμος ήταν λιγοστός - όλα προδιέθεταν για ένα ήσυχο ταξίδι. Την ευτυχία θα συμπλήρωνε ένας καφές. «Δεν έχει μπαρ;», ρώτησα έντρομη, αν και δεν πρέπει να αφήνεις να φαίνονται οι αδυναμίες σου. «Δυστυχώς», απάντησε ο ευγενέστατος ελεγκτής. «Θα σας πρότεινα, όταν φτάσουμε Πύργο, να τρέξετε έξω να πάρετε καφέ και να γυρίσετε. Και νερό!». Ας είναι... Αλλά μια στιγμή... Ακόμα δεν ξεκινήσαμε και σταματάμε; Πράγματι, στις 13:40, το τρένο κόβει ταχύτητα και σταματά. Επιβιβάζεται κάποιος από τον δρόμο. «Τελικά θα είναι μακρύ το ταξίδι», σκέφτομαι, παίρνοντας πιο αναπαυτική στάση στη θέση μου. Μακρύ και δύσκολο... Με τη βουβουζέλα να ηχεί ακόμα στα αυτιά μου από τον τελικό του Μουντιάλ, δεν αντιλήφθηκα αμέσως ότι το τρένο έβγαζε έναν παρόμοιο ήχο. Από τα πρώτα λεπτά του ταξιδιού, ο μηχανοδηγός είχε το χέρι κολλημένο στην κόρνα. Καθώς το τρένο περνούσε μέσα από κατοικημένες περιοχές, ήταν προφανώς μια προσπάθεια να αποφύγει κάποιο ατύχημα. Το βάρος ήταν μεγάλο. Στις πέντε ώρες του ταξιδιού, ζήτημα να συναντήσαμε δυο-τρεις διαβάσεις με κατεβασμένες τις μπάρες (φυλασσόμενη διάβαση ούτε για δείγμα). Τι να κάνει λοιπόν κι ο οδηγός, κόρνα και άγιος ο Θεός. (Χαλάλι και ο πονοκέφαλος αν πρόκειται να σωθούν ζωές!). Από την άλλη βέβαια, οι πιθανότητες σοβαρού ατυχήματος με τέτοιες ταχύτητες είναι μάλλον μικρές. Το τρένο θα μπορούσε να φέρει την ένδειξη «Προσοχή: Συχνές Στάσεις». Δεν αφήσαμε σταθμό για σταθμό χωρίς να τον τιμήσουμε. Στις σταματήσαμε στον Σταθμό Αχαΐα (εισήλθαν τρεις τουρίστες), στις στη Νέα Μανωλάδα, στις στη Βάρδα (όπου και το φοβερό γκραφίτι στον τοίχο του σταθμού: «15 χρόνια Varda Club 7»), στις 14:40 στα Λεχαινά, στις στο... πουθενά (κάποιος φόρτωσε κάτι στην αμαξοστοιχία), στις στα Καβάσιλα, στις στη Γαστούνη, στις στον Αμπελόκαμπο... Πώς να μην κάνουμε πέντε ώρες μέχρι την Καλαμάτα... Οση (πολλή) ώρα διασχίζουμε την Ηλεία, σκεφτόμαστε διάφορα. Οπως το οξύμωρο ότι αυτοί οι πέτρινοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, που

11 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 11 σήμερα μαραζώνουν, φέρουν σπασμένα τζάμια και χειρόγραφες ανακοινώσεις στους τοίχους (πάντα στα ελληνικά), είναι από τα ελάχιστα εναπομείναντα παραδοσιακά κτίσματα στα αντίστοιχα χωριά. Σε πολλές περιπτώσεις, εάν δεν ήταν κάποιος επιβάτης να περιμένει στωικά σε παγκάκι της αποβάθρας, οι σταθμοί θα έμοιαζαν έρημοι. Τέτοια η εγκατάλειψη, που φτάνοντας στον σταθμό της Αμαλιάδας (στις 15.03) νομίζαμε ότι φτάσαμε στον Grand Central. Με όπισθεν ξανά στο Καλόνερο Λίγο μετά τις 3 μ.μ., οι περισσότεροι από τους λιγοστούς επιβάτες του τρένου έχουν παραδοθεί στον ύπνο. Το πέρα-δώθε του βαγονιού που ισορροπεί πάνω στις ράγες μάς έχει νανουρίσει και αν δεν ήταν και η γλυκιά κυρία με το CIF και τη σακούλα σκουπιδιών να θέλει να κάνει το βαγόνι να λάμπει, ο Μορφέας θα μας είχε αγκαλιάσει όλους. Αλλά στις 15.27, στα όπλα! «Αφιξη στον Πύργο». Σαν ελατήρια, επιβάτες πετάγονται έξω είτε για τσιγάρο είτε για φραπέ / νερό. Το ζευγάρι των Ολλανδών που είχαν επιβιβαστεί τελικά στο ίδιο τρένο, εξέρχονται με τις αποσκευές τους. Ολη την προηγούμενη ώρα συμβουλεύονταν έναν οδηγό της Πελοποννήσου. Ποιος ξέρει πού κατευθύνονταν... Κατεβαίνοντας από το βαγόνι, πλησίασαν έναν πίνακα ανακοινώσεων του σταθμού του Πύργου. Τους παρατηρούσα να προσπαθούν να βγάλουν νόημα από το χαρτί μπροστά τους. Κανείς δεν βρέθηκε να τους ειδοποιήσει ότι κοιτούσαν τις «Αφίξεις Αμαξοστοιχιών». Στις 15:32 αφήναμε πίσω μας τον Πύργο. Τρεις ωρίτσες ακόμα... Στις κάνουμε στάση στον Αλφειό. Λίγα λεπτά αργότερα, το τρένο διασχίζει το ποτάμι μέσω της εντυπωσιακής σιδηροδρομικής γέφυρας (που ωστόσο κάνει τον ανυποψίαστο επιβάτη να λαχταρήσει εάν κοιτάξει από το παράθυρο). Στις φτάνουμε στον σταθμό του Επιτάλιου, έναν ακόμη εντυπωσιακό πλην όμως υπό κατάρρευση σταθμό, όπου κατεβαίνει μια επιβάτις και δεν εισέρχεται κανένας... Σε περίπου 20 λεπτά φτάνουμε στον Καϊάφα, ένα μέρος εκπληκτικής ομορφιάς - αμμόλοφοι, δέντρα, νερά. «Κοίτα να δεις...». Επειτα από μια στάση για αδιευκρίνιστους λόγους λίγο μετά τις 16.30, σταματάμε στον σταθμό Καλόνερο. Εχοντας μπει πια στη Μεσσηνία, το ηθικό έχει αναπτερωθεί. Στις 16:50 φτάνουμε στην Κυπαρισσία. Εχουμε μπει στην τελική ευθεία! Ομως, μια στιγμή, γιατί το τρένο πάει προς τα πίσω; Πράγματι, αντί για εμπρός πηγαίνουμε όπισθεν ολοταχώς, γεγονός που ωστόσο δεν φαίνεται να ταράζει ιδιαίτερα τους υπόλοιπους επιβάτες. Σαν κρούσμα deja vu, βρισκόμαστε και πάλι στο Καλόνερο, όπου αυτή τη φορά επιβιβάζεται μια παρέα μαθητών, που φορούν μαγιό. Επιστρέφουμε Πάτρα; Χανόμαστε στον χωροχρόνο; Ποιος ξέρει... Τουλάχιστον τα παιδιά ζωντανεύουν λίγο το βαγόνι μας. Στις 17:27, το γεγονός ότι σταματάμε σε νέο σταθμό («Κοπανάκιον»), μας δείχνει ότι συνεχίζουμε την πορεία μας προς Καλαμάτα, αλλά και ότι έχουμε επιβιβαστεί στην οτομοτρίς. Σταματάμε κάθε τρεις και λίγο. Στις 17:35 στο Δώριον, στις 17:45 στην Καλλιρρόη, στις 17:48 στο Ζευγολατιό, στις 17:57 στη Σκάλα. Μετά τον Πύργο, οι στάσεις αναγγέλλονται από τον οδηγό, αλλά το μεγάφωνο είναι τόσο «μπουκωμένο» που δεν καταλαβαίνεις λέξη. Το μυαλό πάει πάλι στους τουρίστες. Από την άλλη, από την αρχή του ταξιδιού είχε γίνει φανερό: κανείς δεν περιμένει τουρίστες εδώ... 18:30 ακριβώς, άφιξη στην Καλαμάτα. Πηγή: «Kαθημερινή» ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ MARIANTHE L. BUDIKE Esq. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ Η.Π.Α. ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Πολιτικά δικαιώματα και ιθαγένεια Μόνιμη διαμονή Φοιτητικές άδειες παραμονής Παράταση αδειών παραμονής Πολιτογράφηση Waivers Labor certification Για περισσότερες πληροφορίες χρησιμοποιήστε τα δωρεάν τηλέφωνά μας marianthe@budikelaw.com Eκπληρώστε όλα τα όνειρά σας για έναν όμορφο γάμο σ αυτή την ξεχωριστή σας μέρα TOWERS ON THE GREEN Εκεί που τα όνειρά σας γίνονται πραγματικότητα Γάμοι, bridal showers, baby showers, επέτειοι, christenings, επίσημα δείπνα επιχειρηματικές συναντήσεις, εταιρικές εκδηλώσεις Μπορούμε να φιλοξενήσουμε πάρτι ατόμων TOWERS ON THE GREEN in 2 locations Εκεί που η ξεχωριστή σας μέρα «αγκαλιάζεται» από προσωπικό επαγγελματιών με ενθουσιασμό και ειλικρίνεια. Εαν σχεδιάζετε μια πιο κλειστή εκδήλωση, μια δεξίωση, ή πρόβα δείπνου, η εξειδικευμένη ομάδα μας catering και μαγειρικής περιμένει να σας εξυπηρετήσει σε όλες τις πτυχές αυτής της μοναδικής σας μέρας. Απολαύστε την υπέροχη θέα του Towers Country Club Διακεκριμένοι σεφ δημιουργούν γαστρονομικά αριστουργήματα που θα προσφέρουν απόλαυση στους καλεσμένους σας και η εμπειρία τους μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήπτε στιλ εθνικής κουζίνας. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΦΑΓΗΤΑ ΕΠΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ Grand Central Pkwy, Floral Park, NY Northern Boulevard, Flushing, NY (516) Ζητήστε τον κ. Χάρυ Σαβίδη

12 12 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Της Κατερίνας Βουτσινά Υπολογιστικές εφαρμογές που σκέφτονται, προβλέπουν και κάνουν οικονομία. Εικόνα από το μέλλον; Οχι για τρεις Ελληνες ερευνητές. Οπως λένε, οι έξυπνες εφαρμογές τους «Μade in Greece» (υπολογιστικά συστήματα βασισμένα σε εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης) πρόκειται να συμβάλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής, να αλλάξουν τη διαχείριση των σκουπιδιών από τις βιομηχανίες και το στοχευμένο marketing. O όρος «τεχνητή νοημοσύνη» διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1956 από τον καθηγητή υπολογιστικών συστημάτων του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), Τζον Μακάρθι, ο οποίος ήθελε να εξηγήσει πως ο προγραμματισμός των ηλεκτρονικών υπολογιστών μιμείται την ανθρώπινη σκέψη. Το 1997, μια παρτίδα σκακιού και η ντροπιαστική ήττα του παγκόσμιου πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροφ από τον υπολογιστή Deep Βlue της ΙΒΜ, έφεραν την τεχνητή νοημοσύνη στα πρωτοσέλιδα πολλών εφημερίδων ανά τον κόσμο. Σήμερα, οι εφαρμογές της συναντώνται παντού: από τα κινητά μας τηλέφωνα και τα συστήματα πλοήγησης (GΡS) μέχρι το Google και τη νέα γενιά των μηχανών αναζήτησης στο Διαδίκτυο. Οι ερευνητές Αννα Χονδρουδάκη, Αντώνης Κοκόσης και Κώστας Τσιπτσής συναντήθηκαν στο 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης (ΣΕΤΝ 2010) που έγινε πρόσφατα στην Αθήνα. Οπως λένε, το συνέδριο που συνδιοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» και την Ελληνική Εταιρεία Τεχνητής Νοημοσύνης (ΕΕΤΝ), ήταν μια ευκαιρία να παρουσιάσουν τις εφαρμογές τους. Σήμερα, δηλώνουν ότι εξελίσσουν διαρκώς τις εφαρμογές τους με βασικότερους στόχους τη βέλτιστη οικονομία και την ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων. «Διαβάζει» τις ανάγκες των πελατών «Επιστροφή στη φιλοσοφία της προσωπικής φροντίδας του μπακάλη της γειτονιάς» μέσω της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης για την οργάνωση και διαχείριση των πελατών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών (όπως εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, τράπεζες κ.ά.) και του στοχευμένου μάρκετινγκ, προτείνει ο κ. Κώστας Τσιπτσής, συγγραφέας του βιβλίου «Data Μining Τechniques in CRΜ: Ιnside Customer Segmentation» (Εκδόσεις Wiley). «Το κόστος μιας καλά δομημένης βάσης δεδομένων ξεκινά από τα ευρώ», λέει ο κ. Τσιπτσής τονίζοντας ότι η απόσβεση Τεχνητή νοημοσύνη κόντρα στην κρίση Αποψη του εγκεφάλου ενός ανθρωποειδούς ρομπότ Αldebaran Νao της ομάδας ρομποτικού ποδοσφαίρου «Κουρήτες» του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Αλλη μία εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης: το ρομπότ παίζει ποδόσφαιρο αποφασίζοντας πότε και με ποια δύναμη θα σκοράρει, διαχειρίζοντας ταυτόχρονα τους πολλαπλούς αισθητήρες και τις 21 ανεξάρτητα κινούμενες αρθρώσεις του. της επένδυσης είναι άμεση. «Το πλεονέκτημα του μπακάλικου της γειτονιάς ήταν ότι ο μπακάλης ήξερε και θυμόταν τις ανάγκες μας. Πόσες φορές δεν έχουμε ζητήσει να μας κρατήσει το ένα ή το άλλο προϊόν;», λέει ο κ. Τσιπτσής. «Η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης παίζει τον ίδιο ρόλο. Μέσω οργανωμένων βάσεων δεδομένων, αναλύει ταχύτατα τις ανάγκες του πελάτη προσεγγίζοντας την προσωπική γνωριμία», συμπληρώνει. Οπως αναφέρει, εν μέσω οικονομικής κρίσης τώρα περισσότερο από ποτέ ο καταναλωτής θέλει να νιώθει ότι αναγνωρίζεται η αξία του και οι εταιρείες να αναγνωρίζουν τους καλύτερους πελάτες τους. «Εlenxis» κατά της φοροδιαφυγής Ενα νέο σύνολο υπολογιστικών προγραμμάτων- που αναλύοντας τη φορολογική συμπεριφορά των φορολογουμένων στο παρελθόν θα προβλέπει την πιθανότητα παραβάσεών τους στο μέλλον- είναι το «νέο όπλο» στα χέρια των ελεγκτικών υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, λέει η κ. Αννα Χονδρουδάκη, τεχνικός υπεύθυνος του προγράμματος «Εlenxis» της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου. Το «Εlenxis» τέθηκε σε λειτουργία σταδιακά από τις αρχές του χρόνου. Ο τρόπος λειτουργίας του είναι- φαινομενικά- απλός: Χρησιμοποιεί τεχνικές της τεχνητής νοημοσύνης, όπως η «εξόρυξη δεδομένων» (data mining) σε συνδυασμό με τεχνολογίες «ανάλυσης κινδύνου» (risk analysis) για να «μοριοδοτεί» αρνητικά επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με βάση τα καταγεγραμμένα δεδομένα από τις συναλλαγές των υπόχρεων με το υπουργείο Οικονομικών. «Η μοριοδότηση είναι ανάλογη της πιθανότητας να έχουν υποπέσει οι υπόχρεοι σε κάποια φορολογική ή τελωνειακή παράβαση», συμπληρώνει η κ. Χονδρουδάκη. Οι «ύποπτες» υποθέσεις προωθούνται στις κατά τόπους ελεγκτικές υπηρεσίες και στη συνέχεια οι ελεγκτές του υπουργείου θα μπορούν να επέμβουν άμεσα, τρέχοντας ένα σύνολο από αυτοματοποιημένα εργαλεία ελέγχου στους υπολογιστές τους, λέει η κ. Χονδρουδάκη. «Η αυτοματοποίηση της καταγραφής και ανάλυσης αυτών των δεδομένων θα καθιστά τους ελέγχους ταχύτερους και πιο ακριβείς», λέει. Βάζει τάξη στις χωματερές Μια «έξυπνη» ηλεκτρονική βάση δεδομένων, που λαμβάνοντας υπόψη στοιχεία όπως η σύσταση, το είδος και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της εκάστοτε περιοχής, θα βοηθά τις μικρομεσαίες ελληνικές βιομηχανίες να βρίσκουν άμεσες λύσεις στη διαχείριση των σκουπιδιών τους και των υποπροϊόντων τους, πρόκειται να τελειοποιήσει ο κ. Αντώνης Κοκόσης, καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Οπως αναφέρει, η εφαρμογή μέσω της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης- η βάση δεδομένων θα συμβάλλει στην αξιοποίηση όγκων αποβλήτων που σήμερα διοχετεύονται σε χωματερές, πυρολύονται, καίγονται, ή μεταφέρονται για επεξεργασία στο εξωτερικό. «Πολλές ελληνικές βιομηχανίες πληρώνουν αδικαιολόγητα μέχρι και 1 εκατ. ευρώ τον χρόνο ώστε να στείλουν τα απόβλητά τους για επεξεργασία σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Γερμανία. Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε οικονομική επιβάρυνση, οι σημερινές πρακτικές ζημιώνουν το περιβάλλον, καθώς επιβαρύνουν τα ισοζύγια με αποτυπώματα άνθρακα ξοδεύοντας πρώτες ύλες και ενέργεια», λέει ο κ. Κοκόσης. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Προγράμματος Βιομηχανικής Συμβίωσης της Μεγάλης Βρετανίας, το πρόγραμμα στη Μ. Βρετανία πέτυχε να εξοικονομήσει 5,99 εκατ. τόνους πρώτων υλών και δημιούργησε θέσεις εργασίας. «Στόχος μας θα είναι η Ελλάδα να χτίσει εμπορικές συναλλαγές με βάση απόβλητα και απορρίμματα στα Βαλκάνια και την Ευρώπη», λέει ο κ. Κοκόσης. Τον ερχόμενο Οκτώβριο ο κ. Κοκόσης θα ηγηθεί ενός πιλοτικού προγράμματος Βιομηχανικής Συμβιωτικής Δράσης για την αξιοποίηση σημαντικών όγκων αποβλήτων στον Νομό Βοιωτίας σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Εθνικό Πρόγραμμα Βιομηχανικής Συμβίωσης της Μεγάλης Βρετανίας. «Η βιομηχανική συμβίωση αποτελεί μια σύγχρονη πρακτική, η οποία δοκιμάστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2005 με εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αναβάθμιση των απόβλητων σε πρώτη ύλη για την παραγωγή ενέργειας», λέει ο κ. Κοκόσης. Πηγή: «Τα Νέα»

13 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΠΡΟΣΩΠΑ 13 O Eλληνας «Mιχαήλ Aγγελος» του Καπιτωλίου Του Γρηγόρη Xαλιακόπουλου Oλα ξεκινούν από τα Φιλιατρά Mεσσηνίας, από όπου κατάγεται η παλιά οικογένεια Mπρουμίδη. O πατέρας Σταύρος Mπρουμίδης, που είχε γεννηθεί στην πόλη αυτή, εγκαθίσταται στην Iταλία, όπου παντρεύεται την Aννα Mπιανκίνι, με την οποία αποκτούν τον Kωνσταντίνο στις 26 Iουλίου Eχοντας, λοιπόν, κανείς υπ όψιν του ότι μέχρι το 1821 η Πελοπόννησος τελούσε υπό την κυριαρχία της Yψηλής Πύλης, ο πατέρας Mπρουμίδης είχε γεννηθεί υπήκοος του σουλτάνου, νομική υπόσταση που δεν άλλαξε επειδή πήγε στα παπικά κράτη. Mε τους νόμους της νεότερης Eλλάδας, τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος έγιναν Eλληνες πολίτες καθώς το Σύνταγμα της Tροιζήνας το 1827 όριζε ότι τα παιδιά των Eλλήνων πατέρων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό παρέμεναν Eλληνες πολίτες. Eτσι, λοιπόν, ο Kωνσταντίνος Mπρουμίδης, με ελληνική την εθνική του καταγωγή, μεγαλώνει στη Pώμη και από μικρός δείχνει μια έφεση προς τη ζωγραφική και τις τέχνες. Σπουδάζει τη ζωγραφική μαθητεύοντας δίπλα στον Βιτσέντζο Καμουτσίνι και τη γλυπτική δίπλα στους Αντόνιο Κάνοβα και Μπέρτελ Θόρβαλντσεν, ενώ φοιτεί στην Academia di San Lucca. Mαθαίνει τη μέθοδο φρέσκο και εξοικειώνεται ιδιαίτερα με το να διορθώνει τα φθαρμένα από τον καιρό αριστουργήματα του Pαφαέλο. Εχοντας αποκτήσει με τον καιρό μεγάλη φήμη, ο πάπας Γρηγόριος ο 16ος τού αναθέτει το 1840 εργασίες του Bατικανού, ενώ ξαναζωντανεύει μια φθαρμένη τοιχογραφία του Mιχαήλ Aγγελου. H Pώμη γεμίζει από αριστουργήματά του. Tο 1848 η Iταλία ήταν ένα ηφαίστειο. O λαός ζητούσε την ένωση όλων των ιταλικών κρατιδίων. Aυτός ο πόθος προσέκρουσε στην πείσμονα αντίδραση των παπών. Eκείνη την εποχή, ο Mπρουμίδης υπηρετούσε ως λοχαγός του Bατικανού παράλληλα με τις καλλιτεχνικές του ασχολίες. Tα πράγματα, όμως, οξύνθηκαν όταν οι επαναστάτες σκότωσαν τον Ρόσι, υπουργό εξωτερικών του Bατικανού. Oι παπικές δυνάμεις πήραν τότε άμεση διαταγή να πυροβολήσουν το πλήθος των επαναστατών. Mέσα σε μια τέτοια συμπλοκή, ο λοχαγός Mπρουμίδης αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές. Mπορεί να υπηρετούσε στον παπικό στρατό, αλλά η καρδιά του παλλόταν από τις φιλελεύθερες ιδέες των επαναστατών. Aλλωστε, ανάμεσά τους είχε πολλούς φίλους και ομοτέχνους. Kατόπιν αυτού, φυλακίστηκε από τον καρδινάλιο Αντονέλι. Aποφυλακίστηκε έπειτα από δεκατέσσερις μήνες με εντολή του πάπα Πίου του 9ου, που ήταν γνωστός του και είχε επιστρέψει στη Pώμη με τη βοήθεια των Γάλλων και των Aυστριακών, υπό τον όρο να μην ξαναγυρίσει ο Mπρουμίδης στην Iταλία. Eτσι, λοιπόν, επέλεξε την Aμερική χάρις σε έναν φίλο του, Aμερικανό φοιτητή της θεολογίας, τον Τζον Νόρις, που τον παρότρυνε να ασκήσει εκεί το καλλιτεχνικό του ταλέντο. Στις 18 σεπτεμβρίου του 1852 ο Kωνσταντίνος Mπρουμίδης πατά το πόδι του στην παγκόσμια μητρόπολη, τη Nέα Yόρκη. Aπό τότε αρχίζει αυτός ο μεγαλοφυής άνδρας να καταθέτει τα «πιστοποιητικά στοιχεία» του θεϊκού του μεγαλείου. Σε ηλικία πενήντα ετών, το 1855, αναλαμβάνει τον εξωραϊσμό του Kαπιτωλίου. Eργα αθάνατα δημιουργούνται από τον μετανάστη Kωνσταντίνο Mπρουμίδη, τα οποία ανεβάζουν τη φήμη του στα ύψη. Eίναι όλα αυτά για τα οποία νιώθει περήφανη η Aμερική σήμερα. Eπειδή, όμως, η μοναξιά του ήταν ιδιαίτερα έντονη, αποφάσισε να παντρευτεί. Eπειτα από μια γνωριμία με το περίφημο μοντέλο Λόλα Γκέρμον, παντρεύονται το 1860, εκείνος πενήντα πέντε ετών και εκείνη δεκαοχτώ. Για αυτή την ιστορία, ο ομογενής ιατρός και ένθερμος μελετητής του Kωνσταντίνου Mπρουμίδη, Iωάννης Φουρναράκης, που ζει στο Σικάγο, είναι ιδιαίτερα επεξηγηματικός: «Tη Λόλα την αγάπησε πολύ. Aπέκτησαν έναν γιο, τον Σταύρο, που από το όνομα και μόνο, φαίνεται η αγάπη του για την Eλλάδα. O Mπρουμίδης απαθανατίζει τη μορφή της Λόλα σε όλες τις ζωγραφιές του Kαπιτωλίου. Σε ένα απόκομμα μιας εφημερίδας της εποχής εκείνης αναφέρονται τα εξής: Oι επισκέπτες του Kαπιτωλίου που θαυμάζουν το διακοσμητικό έργο στη rotunda και στους διαδρόμους, ιδίως αυτό προς το οίκημα της Γερουσίας, θα ενδιαφερθούν περισσότερο για το έργο του καλλιτέχνη όταν μάθουν ποια ήταν η πηγή που πήρε την έμπνευση για να φτιάξει τόσες όμορφες γυναικείες μορφές που παρουσιάζονται στις ζωγραφιές του. H γυναίκα αυτή ήταν πανέμορφη. Eίχε όμως και πνευματικές αρετές που την τοποθέτησαν στο enfant gate του τόπου. Mάλιστα, μία από τις γυναικείες μορφές, ζωγραφισμένες στον ουρανό της θόλου, θεωρείται το ακριβές ομοίωμα της συζύγου του καλλιτέχνη ενώ οι περισσότερες γυναικείες ζωγραφιές έχουν πάντα κάποια από τα χαρακτηριστικά της». H Λόλα, όμως, κάποια στιγμή τον εγκατέλειψε. H φυγή της τον μαράζωσε και τον γέρασε πρόωρα. Eίναι ένα από τα πολλά δράματα που έζησε ο μεγάλος Eλληνας καλλιτέχνης, καθώς η κατάθλιψη γέμισε την ψυχή του και τον οδήγησε στην απομόνωση. Παρά ταύτα, συνέχισε να εργάζεται αδιάκοπα με τον χρωστήρα του δημιουργώντας ανεπανάληπτα έργα. Διακόσμησε την Aίθουσα Eπιτροπής της Bουλής, την Προεδρική Aίθουσα, την Aίθουσα των Συνεδριάσεων, τις Aίθουσες Eπιτροπής της Γερουσίας επί των Πιστώσεων, την Aίθουσα της Yποδοχής της Γερουσίας, τις Aίθουσες Eπιτροπής της Περιοχής της Κολούμπια της Γερουσίας, την Aίθουσα της Eπιτροπής της Γερουσίας επί των εξωτερικών σχέσεων, τους διαδρόμους, το ισόγειο και το συμπληρωματικό κτίριο της Γερουσίας, τον διάδρομο της Eυρεσιτεχνίας, το διάζωμα και τον ουρανό της θόλου και πολλά άλλα τμήματα του Kαπιτωλίου. «H Aποθέωση της Oυάσιγκτον», σε επιφάνεια πεντακοσίων τετραγωνικών μέτρων, ετοιμάστηκε μέσα σε έντεκα μήνες. Eίναι από τα θεαματικότερα έργα στον κόσμο και αποτέλεσε την αποθέωση του Mπρουμίδη. Σε αυτή την εικόνα, από απόσταση εξήντα μέτρων γιατί τόσο είναι το ύψος του ουρανού της θόλου από το δάπεδο της rotunda? τα πρόσωπα που έχουν ζωγραφιστεί σε ύψος τριών μέτρων φαίνονται σε φυσικό μέγεθος. Mόνον το συμβόλαιο που έκανε με την κυβέρνηση για να ζωγραφίσει τον ουρανό της θόλου αύξησε το εισόδημά του κατά δολάρια. Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει συχνά με τους σπουδαίους καλλιτέχνες, ο ΞΕΝΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ Mπρουμίδης πέθανε πάμφτωχος. H ζωή του είχε γίνει ένα δράμα. H μοναξιά και τα ψυχικά αδιέξοδα τον οδήγησαν στην κατάρρευση. Aρρώστησε και τα χρήματα που έπρεπε να λαμβάνει από τις εργασίες του στο Kαπιτώλιο πήγαιναν όλα στα φάρμακα. Tην 1η Oκτωβρίου 1879 ο Mπρουμίδης, σε ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση, ανεβαίνει στη σκαλωσιά για να ολοκληρώσει κάποια σχέδιά του στο διάζωμα του Kαπιτωλίου. Πέφτει, όμως, απότομα στο δάπεδο και από τότε δεν ξαναστάθηκε ποτέ στα πόδια του. Προσπάθησε να εργαστεί σπίτι του, αλλά το φάσμα της πείνας, η μοναξιά, τα γεράματα, η ξενιτιά, ο φόβος του κοινωνικού εξευτελισμού και οι ασυνείδητοι τεχνοκριτικοί που κατηγορούσαν τα έργα ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ Mοντέρνοι αθεϊστές του από φθόνο τον ισοπεδώνουν. Πέθανε στις 6:30 το πρωί την 19η Φεβρουαρίου του Eπί 24 ώρες πριν πεθάνει ήταν τελείως αναίσθητος. Mόνο στις τελευταίες στιγμές συνήλθε, αναγνώρισε τους γύρω του, έκλεισε πικραμένος τα μάτια του και σταμάτησε η καρδιά του. Tα έξοδα της κηδείας του τα πλήρωσαν μερικοί συνεργάτες φίλοι του, παρ ότι ο Mπρουμίδης είχε να λαμβάνει από το Kαπιτώλιο 830 δολάρια, τα οποία κρατούνταν από τον τότε αρχιτέκτονα. Tα χρήματα αυτά δόθηκαν αργότερα στον γιο του Σταύρο. Oι Aμερικανοί τον τίμησαν επανειλημμένως και ανέφεραν την καταγωγή του, αφού και ο ίδιος παντού υπέγραφε ως Ελληνας. Πηγή: «Eθνος» Ψαλμός 19:1-4: «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν. Δεν είναι λαλιά, ουδέ λόγος, των οποίων η φωνή δεν ακούεται. Εις πάσαν την Γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και έως των περάτων της Οικουμένης οι λόγοι αυτών. Εν αυτοίς έθεσε σκηνήν διά τον ήλιον». Αθεϊστής είναι ο άνδρας, ή η γυναίκα που πιστεύει... Πιστεύει, ότι το τίποτα δημιούργησε τα πάντα. Πάντοτε, υπήρχαν και θα υπάρχουν άνθρωποι που κλείνουν τα αυτιά στη δυνατή και διαυγή φωνή της δημιουργίας, που φωνάζει σε όλους, παντού και πάντα, διάπλατα: «ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ». Μερικοί αθεϊστές επιστήμονες, δεν πιστεύουν στα πρώτα λόγια της Αγίας Γραφής: «Εν αρχή ο Θεός εποίησε». Αυτοί οι επιστήμονες, διδάσκουν στα παιδιά μας την αθεϊστική, Δαρβινική θεωρία της εξελίξεως, σαν επιστημονική πραγματικότητα. Επειτα, τα παιδιά ακούν για το Θεό και τη δημιουργία του Κόσμου, με αποτέλεσμα να συγχύζονται και να αμφιβάλλουν για τα πράγματα του Θεού και την προέλευση του ανθρώπου και της κτίσης. Οι μοντέρνοι αθεϊστές, επειδή δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο της ζωής, καταφεύγουν στη θεωρία αυτή και τη διδάσκουν σε δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια, σαν αποδεδειγμένη επιστήμη. Τα απολιθώματα, που ισχυρίζονται πως αποδεικνύουν τη θεωρία της εξελίξεως, στην πραγματικότητα αποδεικνύουν το αντίθετο. (Διάβασε: The Fossils say No Dr. D. Gish). Η θεωρία της εξελίξεως, μας λέει ότι πριν αμέτρητα χρόνια, μια φορά και έναν καιρό, έγινε μια πυρηνική ανατίναξη του υδρογόνου από έναν περαστικό σπινθήρα. Φυσικά, πού βρέθηκε το υδρογόνο και ο σπινθήρας; Παραμένει το κρυφό τους μυστήριο. Λένε, πως έτσι ξεκίνησε το σύμπαν. (Θεωρία ανατινάξεως). Λένε πως η ανατίναξη προκάλεσε υγρασία και η υγρασία προκάλεσε μία προϊστορική σούπα ωκεανών και μετά από δισεκατομμύρια χρόνια, δημιουργήθηκαν κύτταρα, βακτήρια, προϊστορικά ζώα, ψάρια, αμφίβια, ερπετά, δεινόσαυροι, πουλιά, θηλαστικά, πίθηκοι ανθρωποειδή και άνθρωποι. Η φύση και τα απολιθώματα, μας διδάσκουν ότι όλα τα ζώα παρουσιάστηκαν ταυτόχρονα, όπως μας διδάσκει η Αγία Γραφή στο βιβλίο της Γένεσις. Από τη φύση, μαθαίνουμε ότι ο Δημιουργός είναι σοφός και παντοδύναμος, αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό του Θεού μας είναι, ότι είναι αγάπη και αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ! Ιωάννης 3:16: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μή απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». Αυτή είναι η σημερινή μας αξία. Σας στέλνουμε μια Καινή Διαθήκη δωρεάν, εάν μας το ζητήσετε. Τηλεφωνήστε δωρεάν στο τηλ.: (866) Πέτρος Φιλακουρίδης

14 14 ΘΕΜΑ Οι εφοπλιστές που έριξαν... άγκυρα στη Wall Street ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Toυ Κ. Νάνου Eπάνω ο Δημήτρης Μελισσανίδης και κάτω ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ανθεκτικοί στη διεθνή κρίση που έπληξε την παγκόσμια ναυτιλία εμφανίζονται οι «πρεσβευτές» της Ελλάδας στη μεγαλύτερη χρηματαγορά του κόσμου, τη Γουόλ Στριτ. Παρά τη διαρκή ύφεση στα χρηματιστήρια του κόσμου, την αβεβαιότητα στην παγκόσμια ναυλαγορά και τις δυσμενείς πιστωτικές συνθήκες που επικρατούν στον ναυτιλιακό χάρτη της υφηλίου, οι Ελληνες εφοπλιστές δίνουν ρεσιτάλ επενδύσεων. Οπως διαπιστώνεται στην έκθεση της εταιρείας XRTC για την πορεία των εισηγμένων ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακών εταιρειών του Γιώργου Ξηραδάκη, οι «εκπρόσωποι» της χώρας στη Γουόλ Στριτ εμφανίζονται υπερδραστήριοι έχοντας αντλήσει φέτος ποσά της τάξεως των 900 εκατ. δολαρίων και πρωταγωνιστώντας σε αγορές και παραγγελίες πλοίων αξίας δισ. δολαρίων. Αναφορές και αναλύσεις Οπως επισημαίνει στην «Οικονομία» ο διευθύνων σύμβουλος της XRTC Γιώργος Ξηραδάκης, «έπειτα από τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008/09 και τη μεγάλη πτώση του παγκόσμιου εμπορίου, τα σημάδια ανάκαμψης εξακολουθούν να είναι αόριστα και θολά. Οι ειδικοί, οικονομολόγοι και αξιωματούχοι διαφόρων διεθνών οργανισμών και χρηματοοικονομικών οίκων, κάνουν αναφορές και αναλύσεις για μια ανάκαμψη πολλαπλών ταχυτήτων και μορφών». Αδιαμφισβήτητος βέβαια καθοριστικός παράγοντας όλων των εξελίξεων θα είναι και θα παραμείνει για πολλά χρόνια η Κίνα, η οποία πρόσφατα ανατίμησε το νόμισμά της ενώ οι κατά καιρούς ανακατανομές των αποθεμάτων της ταράζουν το διεθνές εμπόριο. Συμεών Παληός: Το βάρος στα κοντέινερ Η Diana Shipping και η νέα εταιρεία του ομίλου με την ονομασία Diana Containerships, συμφώνησε στην απόκτηση δύο νεόκτιστων κοντέινερ χωρητικότητας 3,400 teu, έναντι 37,3 εκ. ευρώ το καθένα. Επιπλέον, η εταιρεία του Συμεών Παληού υπέγραψε 2 συμβόλαια κατασκευής πλοίων τύπου Newcastlemax χωρητικότητας 206,000 τόνων το καθένα στην Κίνα, αξίας 118 εκατ. δολαρίων. Η παραλαβή των πλοίων αναμένεται το 2ο και 3ο τρίμηνο του 2012, αντίστοιχα. Δημήτρης Μελισσανίδης: Ταράζει τα νερά της παγκόσμιας ναυτιλίας Με τον όμιλο της Aegean διαρκώς να γιγαντώνεται, ο Δημήτρης Μελισσανίδης κατάφερε να βγει πολύ πιο ισχυρός μέσα από την κρίση που έπληξε τη ναυτιλία πλέον έχει καταστεί ο μεγαλύτερος προμηθευτής καυσίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Με βάση τον Πειραιά, η εταιρεία επεκτάθηκε στο Γιβραλτάρ, τη Φουτζέιρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σιγκαπούρη, στο Kingstone, στο Ocho Rio και στο Montego Bay της Τζαμάικα, στον Καναδά, στην Κωνσταντινούπολη, στον Παναμά, στο Ρότερνταμ, στο Χιούστον και στην Γκάνα φθάνοντας σήμερα να λειτουργεί 18 σταθμούς ανεφοδιασμού ναυτιλιακών καυσίμων στον κόσμο. Εξαγόρασε φέτος τη βελγική εταιρεία «Verbeke Bunkering» που διαχειρίζεται 18 πλοία μεταφοράς καυσίμων από τα οποία τα 9 είναι ιδιόκτητα, ενώ άντλησε 147 εκ. δολάρια από την αμερικανική χρηματαγορά. Παρέλαβε 6 πλοία μεταφοράς καυσίμων που είχε παραγγείλει, ενώ προχώρησε και στην αγορά ενός ακόμη πλοίου που θα χρησιμοποιηθεί ως πλωτή δεξαμενή. Πρόσφατα τάραξε για άλλη μια φορά τα νερά της παγκόσμιας ναυτιλίας, συμφώνησε με τη Shell, εξαγοράζοντας τις εγκαταστάσεις καυσίμων της πολυεθνικής εταιρείας πετρελαιοειδών στο Las Palmas, στα Κανάρια νησιά. Χάρης Βαφειάς: Αγορές και ναυπηγήσεις Η Stealthgas του Ελληνα πλοιοκτήτη έκλεισε πρόσφατα συμφωνία για την εξαγορά ενός τάνκερ aframax, που ναυπηγούνταν για λογαριασμό του Τούρκου Κροίσου Μεχμέτ Εμίν Καραμεχμέτ, εφοπλιστή και ιδιοκτήτη της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας «TurkCell», ενώ πρόσφατα απέκτησε ακόμη ένα πλοίο από τον ίδιο επιχειρηματία. Το πρόγραμμα ναυπήγησης της εταιρείας περιλαμβάνει την κατασκευή 9 πλοίων (3 δεξαμενόπλοια aframax, 1 φορτηγό cape και 5 LPG). Σήμερα ο όμιλος διαθέτει έναν ισχυρό στόλο 72 πλοίων που αποτελείται από 45 LPG, 20 δεξαμενόπλοια και 7 φορτηγά μεταφοράς ξηρού φορτίου. Βαγγέλης Μαρινάκης: Ετοιμάζει το έδαφος για την ενίσχυση του στόλου του Ενας από τους πλέον δραστήριους φέτος «εισηγμένους» εφοπλιστές είναι ο νέος ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης που εισήγαγε και δεύτερη εταιρεία στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Η Crude Carriers εισήχθη στο NYSE αντλώντας 256,5 εκατ. δολάρια. Πέραν των 5 δεξαμενόπλοιων που προέβλεπε το αρχικό επενδυτικό πρόγραμμα, ο Ελληνας εφοπλιστής ετοιμάζει το έδαφος για ενίσχυση του στόλου της. Η Capital Maritime & Trading που αποτελεί την private εταιρεία του ομίλου Μαρινάκη προχώρησε σε συμφωνία με τα ναυπηγεία Daewoo για την απόκτηση ενός δεξαμενόπλοιου VLCC έναντι 108 εκατ. δολαρίων, το οποίο στη συνέχεια θα αποκτηθεί από την Crude Carriers. Παράλληλα αυξήθηκε η δανειακή γραμμή (Revolving Credit) από 100 εκατ. δολάρια σε 150 εκατ. από τη φινλανδική τράπεζα Nordea Bank. Σε ό,τι αφορά τον έτερο εκπρόσωπο του Βαγγέλη Μαρινάκη στο αμερικανικό χρηματιστήριο την Capital Product Partners, ολοκλήρωσε την έκδοση νέων κοινών μετοχών στην τιμή των $8.85 για την καθεμία. Τα αντληθέντα κεφάλαια από την έκδοση προορίζονται για την αγορά του δεξαμενόπλοιου μεταφοράς προϊόντων Atrotos. Μπαράζ παραγγελιών σε μεγάλα ναυπηγεία Οπως εύστοχα υπογραμμίζει ο διευθύνων σύμβουλος της XRTC Γιώργος Ξηραδάκης, υπάρχει ένα γνωμικό που λέει ότι «στις κρίσεις ακολούθα τους Ελληνες», οι οποίοι το τελευταίο διάστημα τοποθετούν σημαντικές παραγγελίες σε μεγάλα ναυπηγεία. Ιωάννης Κούστας: Η εταιρεία Danaos, πρόσθεσε φέτος ακόμη τρία πλοία, ανεβάζοντας τον πήχη στα 44 containerships, συνολικής χωρητικότητας εμπορευματοκιβωτίων.ο στόλος της Danaos κατατάσσει τον Ιωάννη Κούστα ανάμεσα στους ισχυρότερους πλοιοκτήτες κοντέινερ στον κόσμο. Αγγελική Φράγκου: Με το «δεξί» μπήκε το 2010 για την ισχυρή κυρία της ναυτιλίας. Η Ελληνίδα πλοιοκτήτρια συγκέντρωσε τα βλέμματα της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας, προχωρώντας σε συμφωνία εξαγοράς έναντι 458 εκατ. δολαρίων ενός στόλου 13 δεξαμενόπλοιων που χτίζεται σε ναυπηγεία της Νότιας Κορέας. Γιώργος Οικονόμου: Το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης προκάλεσε πλήγμα στη Dryships. Ωστόσο, το 2009 κατάφερε να αντλήσει 975 εκατ. δολάρια και φέτος έχει μέχρι στιγμής «σηκώσει» 220 εκατ. δολάρια με την έκδοση ομολόγων υψηλού κινδύνου. Ο στόλος της αριθμεί 37 πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου. Πόλυς Χατζηιωάννου: Στην έκδοση 11,35 εκατ. κοινών μετοχών προχώρησε η Safe Bulkers, επιτυγχάνοντας την άντληση 79,45 εκατ. δολαρίων από την αμερικανική χρηματαγορά. Η εταιρεία του Πόλυ Χατζηιωάννου, δραστηριοποιείται στη φορτηγό ναυτιλία και ο στόλος της αποτελείται σήμερα από 15 σύγχρονα πλοία. Αριστείδης Πίττας: Η Euroseas δημιούργησε μια κοινοπραξία με εταιρείες των οποίων ο διαχειριστής είναι η Eton Park Capital Management και με μια θυγατρική της Rhone Capital III L.P. Σε αυτήν η Euroseas θα επενδύσει 25 εκατ. δολάρια, ενώ οι άλλες δύο θα επενδύσουν από 75 εκατ. δολάρια η καθεμία. Πάρης Δράγνης: Η Goldenport ακύρωσε τις παραγγελίες για δύο πλοία Supramax αξίας 91,6 εκατ. που είχαν υπογραφεί τον Αύγουστο του Οι ακυρώσεις αυτές έπονται της υπογραφής μιας νέας συμφωνίας για την παραγγελία ενός πλοίου Supramax χωρητικότητας 59,000 τόνων στην Κορέα. Νίκος Τσάκος: Η εταιρεία ΤΕΝ συμφώνησε στην πώληση 2 δεξαμενόπλοιων Aframax έναντι 78 εκατ. δολαρίων, ενώ παρέλαβε το υπό παραγγελία Aframax δεξαμενόπλοιο «Sapporo Princess» από ναυπηγείο της Ιαπωνίας. Το πλοίο αποτελεί το προτελευταίο πλοίο από μια σειρά 8 πλοίων που παραγγέλθηκαν το Πηγή: «Εθνος»

15 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 15 Φαίδων Παπαμιχαήλ: Από την Αρκαδία στη... Σερβία Του Γιάννη Ζουμπουλάκη Ο διευθυντής φωτογραφίας του Χόλιγουντ και ενίοτε σκηνοθέτης εντοπίζει τα τρωτά της ελληνικής κινηματογραφίας μέσα από την εμπειρία του στην ταινία «Αrcadia lost». «Οι κώδικες εργασιακής συμπεριφοράς (work ethics) στην Ελλάδα διαφέρουν από εκείνους της Αμερικής», θα μου πει τηλεφωνικώς από το Λος Αντζελες ο Φαίδων Παπαμιχαήλ, ένας από τους σημαντικότερους, σήμερα, διευθυντές φωτογραφίες στο Χόλιγουντ, γνωστός από τη δουλειά του σε διακεκριμένες ταινίες, μεταξύ των οποίων οι «Πλαγίως» τού επίσης ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν, «Walk the line» και «Το τελευταίο τρένο για τη Γιούμα» του Τζέιμς Μάνγκολντ, το «W.» του Ολιβερ Στόουν και οι «Επικίνδυνες παρέες» επίσης του Μάνγκολντ, με τον Τομ Κρουζ και την Κάμερον Ντίαζ, που από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται στις αίθουσες. Του ζητώ να αναπτύξει την έννοια του «work ethics»: «Αναφέρομαι στην αφοσίωση που δίνει καθένας στην τέχνη του», μου απαντά. «Για το πόσα μπορεί να θυσιάσει για να κάνει καλά αυτό που κάνει. Σε γενικές γραμμές, αυτό που κατάλαβα είναι ότι στην Ελλάδα επιδιώκουν να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Δεν φταίνε. Αφού δεν υπάρχει κάποιος για να διδάξει τι πρέπει να γίνει. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχολές και παραδόσεις όπως στην Αμερική». Ο Παπαμιχαήλ δίνει το παράδειγμα μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας, της Σερβίας. «Δούλεψα στη Σερβία και είδα ότι το σύστημα προσέλκυσης ξένων παραγωγών εκεί είναι άκρως ελκυστικό, με φοροαπαλλαγές κ.ο.κ. Τα στούντιο που έχουν κτίσει έξω από το Βελιγράδι είναι έργα τέχνης. Τα κινηματογραφικά συνεργεία της Σερβίας δουλεύουν πολύ πιο σκληρά απ ό,τι στην Ελλάδα και είναι φυσικό να πάρουν πολλή δουλειά από την Ελλάδα. Οταν γυριζόταν η Μamma Μia! στην Ελλάδα, οι Ελληνες παραπονούνταν γιατί η παραγωγή χρησιμοποιούσε βρετανικά συνεργεία και όχι ελληνικά. Η απάντηση είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τα απαραίτητα προσόντα». Ανιχνεύοντας την Αρκαδία Ο Παπαμιχαήλ μιλάει μέσα από προσωπικές εμπειρίες. Πριν από δύο χρόνια σκηνοθέτησε την τέταρτη μεγάλου μήκους προσωπική ταινία του στην Αρκαδία. Το «Αrcadia lost» με πρωταγωνιστή τον Νικ Νόλτε, που θα κάνει την πανελλήνια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ της Πάτμου (19-25 Ιουλίου), είναι μια συμπαραγωγή των εταιρειών Chambers και Τop Cut και γυρίστηκε με την υποστήριξη του ελληνικού Film Commission. «Δεν θέλω να πω ότι υπάρχουν κανόνες για το πώς πρέπει να γίνει το σινεμά. Λέω απλώς ότι στην Αμερική τα πράγματα γίνονται με πολύ διαφορετικό τρόπο». Από την άλλη πλευρά, βέβαια, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ επισημαίνει ότι το καλό που έχουν ταινίες όπως το «Αrcadia lost» είναι ότι «σου επιτρέπουν να αντιδράς με περισσότερη ευελιξία μπροστά στα προβλήματα.μια μεγάλη παραγωγή του Χόλιγουντ είναι θηριώδης μηχανή που δεν σου επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες. Στο Χόλιγουντ δεν μπορείς να διαφοροποιήσεις ένα πρόγραμμα». Γεννημένος το 1962 στην Αθήνα, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ βρέθηκε από πολύ μικρός στην Αμερική χάρη στον πατέρα του, εικαστικό και σκηνογράφο Φαίδωνα Παπαμιχαήλ ( ), συγγενή και στενό συνεργάτη του Τζον Κασσαβέτη. Παιδί μετακόμισε στη Γερμανία όπου ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και το σινεμά, γυρίζοντας φιλμάκια σε super 8 στο σπίτι. Οταν είδε την «Περιφρόνηση» του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, η φωτογραφία του Ραούλ Κουτάρ τον μάγεψε. «Η δουλειά του φωτογράφου είναι μοναχική» λέει. «Προτιμώ τη συλλογικότητα του κινηματογράφου». Το 1983 ο Παπαμιχαήλ πήγε στην Αμερική και μετά τις σπουδές, τη δουλειά στη διαφήμιση και κάποιες μικρού μήκους ταινίες, εργάστηκε στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Νowhere to run», το Από τότε, η άνοδός του γίνεται με ραγδαίους ρυθμούς και έχει στο ενεργητικό του περισσότερες από 40 ταινίες. Για τον Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, το μεγάλο στοίχημα για έναν ξένο στο Χόλιγουντ είναι να διατηρήσει την ταυτότητά του. «Χρειάζεται προσοχή στον χειρισμό της προσωπικότητάς Συνδρομές ΜΕ ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗ n 1 ΧΡΟΝΟΣ...$ n 6 ΜΗΝΕΣ...$ n 3 ΜΗΝΕΣ...$83.00 n 1 ΜΗΝAΣ...$33.00 n ΕΚΔΟΣΗ ΣΑΒ/ΚΟΥ 1 ΧΡΟΝΟ$82.00 n ΕΚΔΟΣΗ ΣΑΒ/ΚΟΥ 6 ΜΗΝΕΣ$47.00 n ΕΚΔΟΣΗ ΣΑΒ/ΚΟΥ 3 ΜΗΝΕΣ$26.00 Χώρες εκτός Η.Π.Α. n 1 ΧΡΟΝΟ...$ n 6 ΜΗΝΕΣ...$ n 3 ΜΗΝΕΣ...$ n ΕΚΔΟΣΗ ΣΑΒ/ΚΟΥ 1 ΧΡΟΝΟ$ n ΕΚΔΟΣΗ ΣΑΒ/ΚΟΥ 6 ΜΗΝΕΣ$ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΔΟΣΗ: ΗΔΗ ΣΥΝΔΡΟΜHTΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ n 1 ΧΡΟΝΟ...$39.00 n 1 ΜΗΝΑ...$14.95 MH ΣΥΝΔΡΟΜHTΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ n 1 ΧΡΟΝΟ...$89.00 n 1 ΜΗΝΑ...$ ΗΔΗ ΣΥΝΔΡΟΜHTΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ n 1 ΧΡΟΝΟ...$34.95 n 6 MHNEΣ...$23.95 n 3 ΜΗΝΕΣ...$14.95 MH ΣΥΝΔΡΟΜHTΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ n 1 ΧΡΟΝΟ...$45.95 n 6 ΜΗΝΕΣ...$29.95 n 3 ΜΗΝΕΣ...$18.95 σου», λέει. «Ο Ολιβερ Χίρσμπιγκελ, για παράδειγμα, ήρθε στο Χόλιγουντ από τη Γερμανία μετά την επιτυχία του Πειράματος αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία ως δημιουργός. Παρασύρθηκε μπροστά στο μπάτζετ των 80 εκατομμυρίων δολαρίων της Εισβολής και στην ευκαιρία να δουλέψει με τη Νικόλ Κίντμαν. Τελικά του πήραν την ταινία από τα χέρια, κάποιος άλλος την τελείωσε και πήγε στράφι όλη η δουλειά στην οποία είχε επενδύσει». «Στο Λος Αντζελες δεν υπάρχει ελληνική κινηματογραφική κοινότητα», μου λέει ο Παπαμιχαήλ. «Σε αντίθεση, ας πούμε, με τη μεξικανική κοινότητα που είναι πιο συσπειρωμένη με ανθρώπους που αλληλοστηρίζονται. Βεβαίως, βοηθά πολύ το γεγονός ότι το Μεξικό είναι μια γειτονική χώρα και αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος μεξικανός σκηνοθέτης θέλει να κάνει κάτι πιο προσωπικό και φτηνό μπορεί να πεταχτεί στη χώρα του και να το κάνει». Το παράδειγμα που δίνει ο Παπαμιχαήλ είναι αυτό του Αλφόνσο Κουαρόν που γύρισε το «Θέλω και τη... μαμά σου» στην πατρίδα του, κάνοντας διάλειμμα από το Χόλιγουντ, και σημείωσε επιτυχία. Εσωκλείστε επιταγή ή money order πληρωτέες στη διεύθυνση: NATIONAL HERALD, Inc th Street, L.I.C., NY ή με χρέωση στην πιστωτική σας κάρτα: n American Express n Master Card n Visa n Discover Account#... Expiration Date... Signature... ΟΝΟΜΑ... ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ... ΠΟΛΗ... ΠΟΛΙΤΕΙΑ...ZIP CODE... TΗΛΕΦΩΝΟ... ΦΑΞ... CELL Εχει άραγε προβλήματα ένας διευθυντής φωτογραφίας του Χόλιγουντ όταν πρέπει να τραβήξει σκηνές με ηθοποιούς όπως ο Ράσελ Κρόου, ο Τομ Κρουζ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, η Τζούλια Ρόμπερτς και η Κάμερον Ντίαζ; Υπάρχουν τρελές απαιτήσεις από αυτούς στα σετ των γυρισμάτων; «Προσωπικά δεν είχα κανένα σοβαρό», απαντά. «Μικροπροβλήματα ναι, όπως με τον Ράσελ Κρόου στο Τελευταίο τρένο για τη Γιούμα, όμως αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι. Υπάρχει μια διαφορετική δυναμική στα σετ των ταινιών όταν εργάζεσαι με τόσο μεγάλους σταρ. Συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία και πρέπει να κάνεις παραχωρήσεις σε ό,τι αφορά τον πρόγραμμά τους». Ο Φαίδων Παπαμιχαήλ αναφέρεται στον Κρουζ που είχε λόγο για το πώς θα γυριστούν οι σκηνές δράσεις στις «Επικίνδυνες παρέες». «Ανθρωποι όπως ο Κρουζ ξέρουν πολλά πράγματα. Επομένως είναι προτιμότερο να αγκαλιάσεις την εμπειρία και τις γνώσεις ενός ανθρώπου που έχει δουλέψει με τόσους σπουδαίους σκηνοθέτες- από τον Κιούμπρικ και τον Ολιβερ Στόουν ως τον Σίντνεϊ Πόλακ. O Κρουζ ξέρει περισσότερα από όσα εγώ και ο Τζέιμς Μάνγκολντ μαζί. Αν έχει κάποιο πρόβλημα, συνήθως έχει δίκιο». Πηγή: «To Bήμα» ενός έτους $ 208 WR Ετος ίδρυσης 1915 Τηλ.: (718) Φαξ:(718) Toll Free: KHRYKAS ext. 108 ( ) subscriptions@ekrikas.com

16 16 ΙΣΤΟΡΙΑ Πλάτων, Πολιτεία, Βιβλίο H Η διαλεκτική και τα στοιχεία που τη συμπληρώνουν βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης. Μιλούν για την αναζήτηση της αλήθειας μέσω της διαλεκτικής και μερικούς κινδύνους που ελλοχεύουν από αυτήν. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια από το προηγούμενο Αυτά λοιπόν, είπα εγώ, θα χρειαστεί να εξετάσεις προσεκτικά, και όσοι ξεχωρίσουν περισσότερο ανάμεσα σ αυτούς και είναι σταθεροί στα μαθήματα και σταθεροί επίσης στον πόλεμο και στις άλλες νόμιμες υποχρεώσεις, αυτούς με τη σειρά τους, όταν συμπληρώσουν τα τριάντα χρόνια, να τους ξεχωρίσεις από τους υπερέχοντες, να τους αποδώσεις μεγαλύτερες τιμές και να τους παρατηρείς προσεκτικά, δοκιμάζοντάς τους με τη δύναμη της διαλεκτικής, ποιος είναι ικανός χωρίς τη βοήθεια της όρασης ή κάποιας άλλης αίσθησης να προχωράει με τη βοήθεια της αλήθειας προς το καθαυτό ον. Κι εδώ, φίλε μου, πρέπει να πάρεις τις μεγαλύτερες προφυλάξεις. Γιατί τόσο πολύ; ρώτησε αυτός. Μα δεν βλέπεις, είπα, το κακό που γίνεται σήμερα με τη διαλεκτική, που όσο πάει και προχωράει; Ποιο κακό; είπε. Τη σκεπάζει η παρανομία, είπα εγώ. Και σε μεγάλο βαθμό μάλιστα, είπε. Νομίζεις λοιπόν, είπα, πως αυτοί πάσχουν από κάτι παράξενο και δεν τους συγχωρείς; Πως είναι δυνατόν; είπε. Αν, για παράδειγμα, είπα εγώ, κάποιο θετό παιδί ανατρέφεται μέσα σε άφθονα πλούτη, μέσα σε μια μεγάλη και ισχυρή οικογένεια, και με πολλούς κόλακες, κι όταν πια γίνει άντρας μάθει πως δεν είναι παιδί αυτών που ισχυρίζονται πως είναι γονείς του, χωρίς όμως να βρει τους πραγματικούς του γονείς, μπορείς να φανταστείς ποια θα είναι η στάση του απέναντι στους κόλακες και στους θετούς γονείς του κατά το διάστημα που δεν ήξερε για την υιοθεσία και κατά το αντίστοιχο που ξέρει; Η θέλεις ν ακούσεις τι μαντεύω εγώ; Θέλω, είπε. Μαντεύω λοιπόν, είπα, πως αυτός θα τιμούσε περισσότερο τον πατέρα του και τη μητέρα του και τους άλλους που θα τους νόμιζε για συγγενείς του, παρά τους κόλακες, και δεν θα τους άφηνε καθόλου να στερηθούν κάτι, και καθόλου δεν θα έκανε ή δεν θα έλεγε κάτι παράνομο σ αυτούς, και σε πολύμικρό βαθμό ακόμα θα τους παράκουγε στα σπουδαία ζητήματα, παρά τους κόλακες, στο διάστημα που δεν ήξερε την αλήθεια. Είναι φυσικό, είπε. Οταν μάθει λοιπόν την αλήθεια, μαντεύω ακόμα πως θα περιορίσει τον σεβασμό και τη φροντίδα του για τους γονείς του αλλά θα την αυξάνει για τους κόλακες, και θα πείθεται σ αυτούς πολύ περισσότερο, αντίθετα από πριν, και θα ζει τώρα πια όπως του υποδεικνύουν αυτοί και θα τους κάνει παρέα απροκάλυπτα και δεν θα τον νοιάζει καθόλου και για τον πατέρα του και για τους άλλου πλασματικούς συγγενείς του, εκτός αν ήταν από τη φύση του πολύ καλός χαρακτήρας. Ολ αυτά, είπε, θα μπορούσαν να γίνουν όπως τα λες. Αλλά που σχετίζεται αυτή η εικόνα με κείνους που επιδίδονται στη διαλεκτική; Σ αυτό εδώ το σημείο. Υπάρχουν μέσα μας από την παιδική ηλικία κάποιες ιδέες για το δίκαιο και το καλό,με τις οποίες έχουμε ανατραφεί σαν από τους γονείς, και που τις υπακούμε και τις τιμάμε. Ετσι είναι. Υπάρχουν όμως και άλλες ασχολίες αντίθετές τους, που είναι ηδονικές, που κολακεύουν την ψυχή μας και την τραβούν μαζί τους, αλλά δεν πείθουν τους ανθρώπους που είναι με κάθε τρόπο χρηστοί. Γιατί αυτοί σέβονται τις παραδόσεις και πειθαρχούν σ αυτές. Ετσι συμβαίνει. Τι θα συμβεί λοιπόν, είπα εγώ, όταν σε έναν τέτοιον άνθρωπο παρουσιάζεται το ερώτημα: «Τι είναι το καλό» και αυτός αφού αποκριθεί ό,τι έμαθε από τον νομοθέτη, η διαλεκτική το ελέγχει με κάθε λεπτομέρεια και πολλές φορές και με πολλούς τρόπους και τον οδηγεί στην εντύπωση πως αυτό δεν είναι καθόλου περισσότερο καλό από άσχημο, και για το δίκαιο το ίδιο και για το αγαθό και για όλα όσα είχε σεμεγάλη υπόληψη. Μετά από αυτά, τι ιδέα νομίζεις πως θα σχηματίσει για την εκτίμηση και την πειθαρχία σχετικάμε αυτά; Κατ ανάγκη, είπε, ούτε θα τα εκτιμά πια το ίδιο ούτε θα τα υπακούει. Οταν λοιπόν, είπα εγώ, ούτε αυτά θεωρεί σεβαστά και δικά του όπως πριν, και ούτε τ αληθινά βρίσκει, υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να προσχωρήσει σε έναν άλλο τρόπο ζωής εκτός βέβαια από κείνον που τον κολακεύει; Δεν υπάρχει, είπε. Νομίζω όμως, πως από νόμιμος θα φαίνεται πως έγινε παράνομος. Αναγκαστικά, είπε. Λοιπόν, είπα, δεν είναι φυσικό το πάθημα εκείνων που σχετίζονταιμε τέτοιους λόγους και, όπως έλεγα προηγουμένως, δεν είναι άξιοι της συγγνώμης μας; Και του οίκτου μας βέβαια, είπε. Για ναμην έχει θέση αυτός ο οίκτος όσο αφορά στους τριαντάχρονούς σου, δεν πρέπει να πάρεις κάθε δυνατή προφύλαξη απέναντι στη διαλεκτική; Και πολύ μάλιστα, είπε αυτός. Αυτή λοιπόν δεν είναι τάχα μια προφύλαξη απαραίτητη, δηλαδή να μη την δοκιμάζουν ενόσω είναι νέοι; Γιατί νομίζω πως δεν σου έχει διαφύγει το γεγονός ότι οι νεαροί, όταν πρωτοδοκιμάζουν τη διαλεκτική, φτάνουν στο σημείο της κατάχρησής της, σαν να είναι παιχνίδι, και τη χρησιμοποιούν πάντα για τις αντιλογίες τους και, μιμούμενοι τους ελεγκτές τους, αυτοί ελέγχουν άλλους, και, κάνουν χαρές σαν τα σκυλάκια, τραβάνε και ξεσκίζουν με τη διαλεκτική τους αυτούς που κάθε φορά βρίσκονται κοντά τους.

17 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΙΣΤΟΡΙΑ 17 Πλάτων Αριστοτέλης Και με το παραπάνω βέβαια, είπε. Οταν όμως αυτοί ελέγξουν πολλούς και ελεγχθούν από πολλούς, ορμητικά και ταχύτατα φτάνουν στο σημείο να μην πιστεύουν τίποτα από αυτά που πίστευαν πριν. Και από τούτα βέβαια και οι ίδιοι και η φιλοσοφία συνολικά έχουν κατασυκοφαντηθεί στους υπόλοιπους ανθρώπους. Πολύ αληθινά, είπε. Αυτός όμως που είναι πιο ηλικιωμένος δεν θα θελήσει βέβαια να συμμετέχει ποτέ σε μια τέτοια μανία, και θα μιμηθεί περισσότερο αυτόν που θέλει να εφαρμόσει την διαλεκτική και εξετάζει την αλήθεια, παρά αυτόν που παίζει και αντιλέγει για διασκέδαση, έτσι που και ο ίδιος θα γίνει και μετρημένος και θα κάνει την ασχολία της φιλοσοφίας άξια μεγαλύτερης εκτίμησης, παρά μεγαλύτερης περιφρόνησης. Σωστά, είπε. Και τα προηγούμενα λόγια μας ειπώθηκαν με σκοπό αυτή την προφύλαξη, πως, δηλαδή, αυτοί που θα διδαχτούν από κάποιον τη γνώση της διαλεκτικής πρέπει να είναι κόσμιοι και σταθεροί ως προς τον χαρακτήρα και να μην προχωρεί προς αυτή, όπως γίνεται τώρα, ο πρώτος τυχόν και ο διόλου κατάλληλος. Βεβαιότατα, είπε. Αρκούν όμως για τη σπουδή της διαλεκτικής, επιμένοντας με συνεχή φροντίδα και συστηματικά και χωρίς να κάνει τίποτε άλλο, εκτός από τις αντίστοιχες σωματικές ασκήσεις, διπλάσια χρόνια από όσα για την σωματική εκγύμναση. Εξι ή τέσσερα χρόνια εννοείς; είπε. Αδιάφορο, είπα, υπολόγισε πέντε. Μετά από αυτό λοιπόν πρέπει να τους κατεβάσεις πάλι σ εκείνη τη σπηλιά και να τους αναγκάσεις ν αναλάβουν την αρχηγία στις πολεμικές υποθέσεις και όσες εξουσίες είναι για τους νέους, για ναμην υστερούν ούτε στην εμπειρία από τους άλλους και ακόμα και σ αυτά να δοκιμαστούν αν παραμένουν σταθεροί, ενώ τους τραβάνε από παντού, ή μήπως και παρεκκλίνουν κάπως. Και πόσο χρόνο ορίζεις γι αυτό; Δεκαπέντε χρόνια, είπα εγώ. Κι όταν γίνουν πενήντα χρόνων, όσους σώθηκαν και αρίστευσαν σε όλα και με κάθε τρόπο, και στα έργα και στις επιστήμες, πρέπει να τους οδηγήσουμε στο τέρμα και να τους αναγκάσουμε, αφού σηκώσουν προς τα πάνω τη λάμψη της ψυχής, να στρέψουν το βλέμμα τους προς αυτό που δίνει φως στα πάντα, και αφού αντικρίσουν το ίδιο το αγαθό, χρησιμοποιώντας το ως πρότυπο, να κοσμήσουν και την πόλη και τους πολίτες και τους εαυτούς τους στην υπόλοιπη ζωή του ο καθένας με τη σειρά του, αφιερώνοντας τον περισσότερο χρόνο στην φιλοσοφία. Οταν όμως φτάσει η σειρά τους, να συμμετέχουν στους κόπους της δημόσιας ζωής και στην εξουσία προς όφελος της πόλης, κάνοντάς το όχι ως κάτι ευχάριστο αλλά ως απαραίτητο. Και κατά τον ίδιο τρόπο κάθε φορά, αφού μορφώσουν και άλλους τέτοιους και τους αφήσουν στη θέση τους για φύλακες της πόλης, θα φύγουν για να κατοικήσουν στα νησιά των μακάρων. Κι η πόλη πρέπει να τους αποδώσει μνημεία και θυσίες με δημόσια δαπάνη, αν δώσει και η Πυθία σύμφωνο χρησμό, λατρεύοντάς τους σαν δαίμονες, διαφορετικά σαν ευδαίμονες και θεϊκούς. Ωραιότατους τους σμίλεψες τους άρχοντες, Σωκράτη, σαν να είσαι αγαλματοποιός. Μα και τις αρχόντισσες, Γλαύκωνα, είπα εγώ. Γιατί μην νομίσεις καθόλου πως όσα έχω πει ειπώθηκαν περισσότερο για τους άνδρες παρά για τις γυναίκες, όσες από αυτές τουλάχιστον εμφανίζονται ικανές ως προς τον χαρακτήρα. Σωστά, είπε, αφού θα παίρνουν μέρος σε όλα εξίσου με τους άνδρες, όπως αναφέραμε. Τι λέτε λοιπόν; είπα. Συμφωνείτε τώρα ότι εμείς δεν έχουμε διατυπώσει ευχολόγιο μόνο για την πόλη και το πολίτευμα, αλλά όσα είπαμε είναι βέβαια δύσκολα, όμως δυνατά κάπως, και όχι με άλλο τρόπο από αυτόν που είπαμε, πως όταν ένας ή περισσότεροι αληθινοί φιλόσοφοι γίνουν άρχοντες στην πόλη θα περιφρονήσουν εντελώς τις σημερινές τιμές, θεωρώντας πως είναι ελεύθερες και χωρίς καμία αξία, και θα υπερεκτιμούν το σωστό και τις τιμές που απορρέουν από αυτό, θα θεωρήσουν το δίκαιο ως το μεγαλύτερο αγαθό και πιο αναγκαίο απ όλα και, αφού το υπηρετήσουν και το αυξήσουν, θ αναδιοργανώσουν την πόλη τους; Πως; είπε. Οσοι μέσα στην πόλη τυχαίνει να είναι μεγαλύτεροι από δέκα χρόνων, είπα, πρέπει να τους στείλουν στα χωράφια, ενώ τα παιδιά τους, αφού τα πάρουν μακριά από τις τωρινές συνήθειες που και οι γονείς τους έχουν, θα τ αναθρέψουν σύμφωνα με τους δικούς τους τρόπους ζωής και νόμους, που θα είναι του είδους που αναφέραμε τότε. Και έτσι ταχύτατα και πανεύκολα δεν θα στερεωθεί αυτή η πόλη και το πολίτευμα που αναφέραμε, και δεν θ αποκτήσει και η ίδια ευδαιμονία, ενώ και το έθνος, μέσα στο οποίο θα γίνει, δεν θα έχει μεγάλο όφελος; Πολύ μάλιστα, είπε. Και μου φαίνεσαι Σωκράτη ότι σωστά έχεις πει και το πώς θα μπορέσει να υπάρξει αυτή η πόλη, αν ποτέ γινόταν. Λοιπόν, δεν είναι αρκετά πια, είπα εγώ, όσα είπαμε γι αυτή την πόλη και για τον άνθρωπο που είναι όμοιος με αυτή; Γιατί είναι φανερό τι είδους θα πούμε ότι αυτός πρέπει να είναι. Φανερό, είπε. Και μου φαίνεται πως ολοκληρώθηκε το ερώτημα που μου έκανες. Τέλος

18 18 ΔΙΑΤΡΟΦΗ Ισορροπημένη διατροφή στα παιδιά ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Toυ Κωνσταντίνου Ξένου, κλινικού διαιτολόγου MSc Η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, μέσα από τη σταδιακή τροποποίηση του καθημερινού διαιτολογίου, αποτελεί σήμερα τον μόνο ουσιαστικό και πραγματικά αποδοτικό τρόπο αντιμετώπισης, του πολυπαραγοντικού προβλήματος της παχυσαρκίας, ενώ ταυτόχρονα προσδίδει μέγιστα οφέλη στην πρόληψη σχεδόν όλων των χρόνιων εκφυλιστικών νοσημάτων. Υπό αυτό το πρίσμα γίνεται εύκολα αντιληπτό, πως κάθε παρέμβαση με σκοπό την προαγωγή των διατροφικών συνηθειών, υιοθετείται πολύ πιο εύκολα στην παιδική ηλικία, παρά αργότερα όταν οι λανθασμένες διαιτητικές συνήθειες έχουν πια εδραιωθεί. Παράλληλα είναι μείζονος σημασίας, κάθε εκπόνηση διατροφικών συστάσεων να έχει ουσιαστικό στόχο το εγγύς οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού, παρά το ίδιο το παιδί, αφού όλα ξεκινούν από αυτό ακριβώς το περιβάλλον. Πολλές μητέρες κι ακόμη περισσότερες γιαγιάδες, συνηθίζουν από υπερβολικό ενδιαφέρον να μπουκώνουν τα παιδιά από τη νηπιακή τους κιόλας ηλικία και μάλιστα με λανθασμένες επιλογές (πόσες μαμάδες δεν θεωρούν ακόμα και σήμερα το βούτυρο ιδανική πηγή λιπαρών για το παιδί τους...). Η κυριότερη πηγή ανησυχίας για μια μαμά και ειδικά για μια γιαγιά είναι η ανορεξία. Ετσι λοιπόν το παιδί φθάνει στο σημείο να παραταΐζεται. Τα λιποκύτταρά του αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται, πέρα από τις κανονικές αναλογίες. Αυτά, όμως τα ειδικού τύπου κύτταρα το παιδί θα τα κουβαλά μια ζωή... Το πόσο κανείς θέλει αλάτι ή ζάχαρη στο φαγητό του, είναι προτιμήσεις και συνήθειες που γαλουχήθηκαν κυρίως από τα κριτήρια γεύσης της μαμάς του.. Πόσες μητέρες δεν ζαχαρώνουν την πιπίλα, πόσες δεν βάζουν ζάχαρη στο γιαούρτι του παιδιού, αποξενώνοντάς το ουσιαστικά, από τις πρωτογενείς γεύσεις. Ως προς τις υγιεινές διατροφικές (και όχι μόνο) συνήθειες που θα ήταν γόνιμο να αποκτήσει το παιδί, προτείνεται: Εξισορρόπηση των προσλαμβανόμενων από τη διατροφή θερμίδων και της σωματικής δραστηριότητας, με στόχο τη φυσιολογική ανάπτυξη 1 ώρα καθημερινά μέτριο ή έντονο παιχνίδι ή άλλη σωματική άσκηση Καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, περιορισμός κατανάλωσης χυμών (εφόσον υπάρχει επαρκής κατανάλωση φρούτων) Προτίμηση φυτικών ελαίων (ιδιαίτερα ελαιόλαδου) και μαλακών μαργαρινών χαμηλών σε κορεσμένα και trans λιπαρά οξέα αντί του βουτύρου ή άλλων ζωικών λιπαρών Κατανάλωση αρτοσκευασμάτων και δημητριακών ολικής άλεσης αντί των αντίστοιχων επεξεργασμένων προϊόντων Μείωση της πρόσληψης αναψυκτικών και τροφίμων που περιέχουν ζάχαρη Καθημερινή κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων αποβουτυρωμένων ή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά Αυξημένη κατανάλωση ψαριών, ιδιαίτερα των λιπαρών, ψητών ή βραστών Μειωμένη πρόσληψη αλατιού, συμπεριλαμβανομένου και του αλατιού από τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Επιπρόσθετα με τις ανωτέρω συστάσεις, οι γονείς πρέπει να υιοθετήσουν και ένα εποικοδομητικό τρόπο συμπεριφοράς, που θα δημιουργήσει το ιδανικό κλίμα ώστε όλες αυτές οι συστάσεις να εφαρμοσθούν. Φράσεις όπως φάε για να ψηλώσεις, φάε για να σε πάω βόλτα, φάε για να σου πάρω παιχνίδια πρέπει να εκλείψουν από τον κώδικα επικοινωνίας παιδιού-γονιού. Το παιδί καταλαβαίνει, με τον τρόπο αυτόν ότι η πρωταρχική οδηγία των μεγάλων προς το ίδιο είναι να τρώει κι ότι όλα επιτυγχάνονται μέσω του φαγητού. Κινηθείτε λοιπόν ήρεμα και με διπλωματία, για να μην υπάρξει δημιουργία κλίματος ανησυχίας μέσα στο σπίτι, που θα κάνει χειρότερα τα πράγματα. Φαγητό εκτός σπιτιού: συμβουλές για γονείς Tης Μαρίας Κολοτούρου, κλινικής διαιτολόγου - διατροφολόγος, MSc Το φαγητό εκτός σπιτιού αποτελεί μια ευχάριστη περίσταση για κάθε οικογένεια. Ωστόσο, πολλοί γονείς ανησυχούν και προβληματίζονται με τις διαθέσιμες επιλογές, αφού το φαγητό έξω έχει συχνά χαμηλή διατροφική αξία. Παρακάτω θα βρείτε μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να κάνετε καλύτερες επιλογές την επόμενη φορά που θα φάτε έξω με την οικογένεια σας: Καταρχήν περιορίστε το φαγητό σε εστιατόρια/ταβέρνες. Πρόκειται για συνήθεια που θα πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο ειδικών περιστάσεων. Δώστε το καλό παράδειγμα: Τα παιδιά μαθαίνουν από εσάς, οπότε διαλέγετε για τον εαυτό σας ότι ζητάτε και από το παιδί σας να προτιμήσει. Ζητήστε από το παιδί σας να διαλέξει κάτι μεταξύ δυο επιλογών που θα έχετε αποφασίσει από κοινού. Ετσι θα το δεχτεί πιο εύκολα έχοντας παράλληλα συμμετάσχει στη διαδικασία της παραγγελίας. Οι μερίδες στα εστιατόρια απευθύνονται σε ενήλικες. Αν υπάρχει μικρή μερίδα προτιμήστε τη. Εναλλακτικά μοιραστείτε μαζί του το φαγητό. Αποφεύγετε τηγανιτά, παναρισμένα φαγητά και βαριές σάλτσες (π.χ. κρέμα γάλακτος). Αποφεύγετε αναψυκτικά, μιλκ σέικ και χυμούς με ζάχαρη. Προτιμήστε νερό, γάλα χαμηλών λιπαρών ή 100% φυσικό χυμό φρούτων. Ξεκινήστε το γεύμα με σαλάτα και αποφύγετε το ψωμί ή προσφέρετε μικρή ποσότητα. Γαρνιτούρες: προτιμάτε ωμά ή βραστά λαχανικά ή ρύζι, αντί για πατάτες τηγανιτές. Μην ενισχύετε το γεύμα με έξτρα τυριά, αλλαντικά, βούτυρο και σάλτσες. Μην πιέζετε το παιδί σας να αδειάσει το πιάτο του. Το μέτρο είναι το κλειδί της επιτυχίας: είναι λογικό ορισμένες φορές να τρώτε οικογενειακώς έξω, ακόμα και να το παρακάνετε λιγάκι, ωστόσο φροντίστε αυτό να μη γίνεται συχνά και την υπόλοιπη ημέρα να είστε προσεκτικοί με τις επιλογές σας. Πηγή: «Iatronet»

19 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 - ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ 19 Toυ Χριστόφορου Πέσκια Στον εύφορο και ευλογημένο τόπο της βγαίνουν μερικά από τα πιο διακεκριμένα προϊόντα της ελληνικής γης. Ως εκ τούτου, διαθέτει και πλούσιο συνταγολόγιο. Φτιάχνουμε παραδοσιακές σπέτουλες και κοτόπουλο με χυλοπίτες και σας προτρέπουμε να τα δοκιμάσετε. Παραδοσιακά προϊόντα Μεσσηνίας Εκλεκτά και διακεκριμένα είναι τα προϊόντα της Μεσσηνίας. Στον απέραντο ελαιώνα της παράγεται το παγκοσμίου φήμης ελαιόλαδο «Καλαμάτας». Είναι η γη του λαδιού και της ελιάς. Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι κυρίως η κορωνέικη (92%), η μαυρολιά, η ματσολιά (μαστοειδή ή τσουνάτη) και η βρώσιμη ελιά Καλαμών (χονδρολιά). Αλλο γνωστό προϊόν είναι τα ξερά σύκα της, τα οποία έχουν ταυτιστεί με την περιοχή και την οικονομική ανάπτυξή της, αλλά και η μαύρη κορινθιακή σταφίδα, που στις αρχές του αιώνα μας ήταν το σπουδαιότερο εξαγώγιμο ελληνικό προϊόν. Αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης της περιοχής είναι και το κρασί, το τσίπουρο και το ούζο. Πολλά τα αρωματικά φυτά και τα βότανα και τα φρούτα όπως το καρπούζι, εξ ου και η γιορτή καρπουζιού που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην περιοχή. Πλούσια γκάμα τοπικών παραδοσιακών προϊόντων, από το ελαιόλαδο μέχρι φρέσκο βούτυρο, τυριά (σφέλα, φέτα, μυζήθρα), γιαούρτι, μέλι, χυλοπίτες και ξηρούς καρπούς, στην Αθήνα θα βρούμε σε όλες τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και σε καλά παντοπωλεία. Και αν βρεθείτε τώρα το καλοκαίρι εκεί, αξίζει μια βόλτα στο παντοπωλείο «Μυλόπετρα», στο κέντρο της Καλαμάτας, με προϊόντα του νομού, από διακεκριμένους ντόπιους παραγωγούς. Κοτόπουλο κοκκινιστό με χυλοπίτες Προετοιμασία: 10 Μαγείρεμα: περίπου 1 ώρα Παραδοσιακά, το πιάτο αυτό, που το συναντάμε σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Πελοποννήσου και του Ιονίου, φτιάχνεται με κόκορα αλανιάρη, ελευθέρας βοσκής δηλαδή, αλλά γίνεται εξίσου νόστιμο με ένα καλής ποιότητας κοτόπουλο. Ανάλογα με την περιοχή διαφέρουν τα ζυμαρικά(χοντρά χειροποίητα μακαρόνια ή χυλοπίτες) ή τα μπαχαρικά που νοστιμίζουν την κόκκινη σάλτσα. Αν χρησιμοποιήσουμε κόκορα, θα τον αγοράσουμε σε ένα καλό κρεοπωλείο (συχνά κατόπιν παραγγελίας)ή στα μεγάλα σούπερ μάρκετ, ολόκληρο ή τεμαχισμένο και συσκευασμένο, ελευθέρας βοσκής ή Μεσσηνιακή απλότητα στο τραπέζι μας μη, συμβατικό ή βιολογικό. Η ποικιλία επιλογών (και τιμών) είναι μεγάλη. Ο κόκορας απαιτεί περισσότερο χρόνο μαγειρέματος και, αν είναι ελευθέρας βοσκής, θα χρειαστεί 1 ώρα παραπάνω από το χρόνο μαγειρέματος του κοτόπουλου, μέχρι να μαλακώσει το σκληρό αλλά πολύ νόστιμο κρέας του. Υλικά (για 4 άτομα) 1 μεγάλο κοτόπουλο, κατά προτίμηση ελευθέρας βοσκής ή βιολογικό, βάρους περίπου 21 oz κομμένο σε μερίδες 100 ml ελαιόλαδο 4 oz ξερά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα 4 σκελίδες σκόρδου, ξεφλουδισμένες αλλά ολόκληρες 16 oz ώριμες ντομάτες, ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες 1 φύλλο δάφνης (κατά προτίμηση φρέσκο) ml ζωμός κότας ή νερό 2 oz ξερή μυζήθρα, τριμμένη 4 oz χυλοπίτες, μέτριου μεγέθους 1/4 ματσάκι δυόσμος (τα φύλλα) ψιλοκομμένα την τελευταία στιγμή πριν τα χρησιμοποιήσουμε Aλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Διαδικασία Αλατίζουμε καλά τις μερίδες κοτόπουλου. Σε μια ρηχή και φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε 50 ml από το ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά, μέχρι να κάψει καλά. Βάζουμε στην κατσαρόλα τις μερίδες του κοτόπουλου και τις σοτάρουμε για περίπου 5 λεπτά από κάθε πλευρά, μέχρι να ροδίσουν ομοιόμορφα. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο και σοτάρουμε για άλλα περίπου 3 λεπτά, προσέχοντας να μη μαυρίσει το σκόρδο, γιατί θα πικρίσει. Ρίχνουμε τις ντομάτες και το φύλλο δάφνης, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για 20 λεπτά σε πολύ χαμηλή φωτιά. Τότε, βγάζουμε από την κατσαρόλα τα στήθη που θα έχουν ήδη μαλακώσει καλά, τα βάζουμε σε ένα μεγάλο πιάτο και τα διατηρούμε ζεστά (αν τα αφήσουμε παραπάνω στην κατσαρόλα, θα στεγνώσουν και θα σκληρύνουν). Συνεχίζουμε να μαγειρεύουμε τα μπούτια για άλλα περίπου 30 λεπτά, πάντα σε χαμηλή φωτιά και με κλειστή κατσαρόλα, μέχρι να μαλακώσουν και το ψαχνό να ξεκολλά εύκολα από το κόκαλο. Ρίχνουμε στην κατσαρόλα και το ζωμό ή το νερό και δυναμώνουμε τη φωτιά μέχρι να πάρει βράση. Προσθέτουμε τις χυλοπίτες και τις μαγειρεύουμε για όσα λεπτά αναγράφονται στις οδηγίες της συσκευασίας τους, με ξεσκέπαστο σκεύος. Βάζουμε ξανά στην κατσαρόλα τα στήθη του κοτόπουλου, αφήνουμε για 1 λεπτό, μέχρι να ξαναζεσταθούν, και αποσύρουμε το σκεύος από τη φωτιά. Ψιλοκόβουμε τα φύλλα δυόσμου την τελευταία στιγμή, τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα μαζί με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και νοστιμίζουμε με αλάτι και πιπέρι. Ανακατεύουμε απαλά. Αφήνουμε το φαγητό κατά μέρος για 10 λεπτά, μέχρι να «ξεκουραστεί», και, αν έχει απορροφήσει όλα τα υγρά και οι χυλοπίτες είναι στεγνές, προσθέτουμε λίγο ζωμό ή νερό και ανακατεύουμε, μέχρι να γίνουν ελαφρώς ζουμερές. Μοιράζουμε το φαγητό σε πιάτα και πασπαλίζουμε κάθε μερίδα με μπόλικη τριμμένη μυζήθρα. Zωμός κότας Σε μια κατσαρόλα βάζουμε 4 λίτρα νερό και 2 κιλά φτερούγες κοτόπουλου (συσκευασμένες σε δισκάκια στα μεγάλα σούπερ μάρκετ) και ζεσταίνουμε μέχρι να πάρουν βράση. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και ξαφρίζουμε μέχρι να σταματήσει να βγαίνει αφρός. Προσθέτουμε 1 ξερό κρεμμύδι, κομμένο στα 4, 1 σκελίδα σκόρδου, 1 καρότο (κατά προτίμηση βιολογικό), κομμένο σε χοντρές ροδέλες, 1 κλωνάρι σέλερι, 1 μικρή ντομάτα, κομμένη στα 4, 1 φύλλο δάφνης, 1 κλωναράκι θυμάρι (φρέσκο ή ξερό), 10 κόκκους πιπέρι και σιγοβράζουμε για 4 ώρες. Αν κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος εξατμιστεί πολύ το νερό, πρέπει να συμπληρώνουμε τόσο ώστε οι φτερούγες να είναι πάντα καλυμμένες. Η ποσότητα αυτή θα μας δώσει γύρω στα 21/2 λίτρα ζωμό. Χρησιμοποιούμε όσον χρειαζόμαστε και τον υπόλοιπο τον διατηρούμε στην κατάψυξη για επόμενη χρήση. Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε το ζωμό βράζοντας ολόκληρο κοτόπουλο ή μπούτια ή στήθος χωρίς τις πέτσες, με κρασί, λαχανικά και μυρωδικά της αρεσκείας μας. Σπέτουλες ή πλακοτηγανίτες Προετοιμασία: 15 Αναμονή: 30 Τηγάνισμα: 10 Οι «σπέτουλες» ή «πλακοτηγανίτες», όπως λέγονται σε πολλές περιοχές της Μεσσηνίας, είναι λεπτές κρέπες που σερβίρονται με ντόπια τριμμένη ξερή μυζήθρα. Φτιάχνονται από ένα χυλό, ψημένο σε αντικολλητικό τηγάνι, ενώ παλαιότερα τις έψηναν πάνω στην «αξίνα», ένα είδος μεταλλικού επίπεδου φτυαριού, το οποίο τοποθετούσαν πάνω από τη φωτιά, στην πυροστιά. Στη συνέχεια, οι κρέπες τηγανίζονται σε άφθονο καυτό λάδι, πριν σερβιριστούν, και γίνονται πολύ τραγανές και ιδιαίτερα νόστιμες. Υλικά (για 4 κρέπες) 2 αυγά, κατά προτίμηση βιολογικά 100 ml γάλα 1/2 κουταλιά γλυκού αλάτι 1 φλιτζάνι τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο για το μείγμα 300 ml ελαιόλαδο για το τηγάνισμα 4 oz ξερή μυζήθρα, χοντροτριμμένη, για το σερβίρισμα Διαδικασία Σε ένα μπολ χτυπάμε καλά τα αυγά με το σύρμα. Προσθέτουμε το γάλα, το αλάτι, το αλεύρι και τις 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο και ανακατεύουμε καλά με το σύρμα, μέχρι να ετοιμάσουμε έναν λείο χυλό. Σκεπάζουμε το μπολ και το αφήνουμε κατά μέρος για 30 λεπτά. Ζεσταίνουμε ένα σκέτο αντικολλητικό τηγάνι (με διάμετρο περίπου 24 εκ.) σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, μέχρι να κάψει. Με την κουτάλα της σούπας ρίχνουμε στο τηγάνι μια μικρή ποσότητα από το χυλό που ετοιμάσαμε (που μόλις να καλύψει τον πυθμένα) και τον ψήνουμε για 1-2 λεπτά, μέχρι να ροδίσει ελαφρώς από την κάτω πλευρά. Με μια ξύλινη σπάτουλα γυρίζουμε την κρέπα από την άλλη και την ψήνουμε για άλλα 2 λεπτά το πολύ. Τη βγάζουμε από το τηγάνι και την αφήνουμε σε ένα μεγάλο ρηχό πιάτο. Συνεχίζουμε με το υπόλοιπο μείγμα, μέχρι να τελειώσει, και βάζουμε τις κρέπες τη μία πάνω στην άλλη στο πιάτο. Σε ένα άλλο αντικολλητικό τηγάνι (ή σε μια ρηχή κατσαρόλα) ζεσταίνουμε τα 300 ml ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά, μέχρι να κάψει και να αρχίσει να αχνίζει. Με τα δάχτυλά μας πιάνουμε μια κρέπα από την άκρη της, την απλώνουμε μέσα στο καυτό λάδι και την τηγανίζουμε για 3-4 δευτερόλεπτα, μέχρι να ροδίσει ελαφρώς και να γίνει τραγανή. Τη βγάζουμε με τρυπητή σπάτουλα και τη βάζουμε να στραγγίξει σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία, τηγανίζοντας τις κρέπες (σπέτουλες) μία-μία με τον ίδιο τρόπο. Τις σερβίρουμε ζεστές και πασπαλισμένες με την τριμμένη μυζήθρα. Πηγή: «Kαθημερινή» 92 Exceptional Wine & Spirits Magazine #1 Red Winery of Greece Wine Spectator Magazine PALIVOU VINEYARDS, AMMOS NEMEA RESERVE, NEMEA & AGIORGITIKO Imported by: Stellar Importing Company th STREET, SUITE #4 WHITESTONE, NY Tel.: (718) Fax: (718) info@stellarimports.com

20 20 ΥΓΕΙΑ Ποιος φοβάται τη δισφαινόλη Α; Tης Θεοδώρας Τσώλη Η δισφαινόλη Α αποτελεί ένα χημικό το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή πλαστικών και ρητινών- είναι χαρακτηριστικό ότι παράγονται περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια τόνοι της ουσίας ετησίως. Είναι γνωστή η χρήση της ΒΡΑ στα πολυκαρβονικά πλαστικά (είδος σκληρού, διαφανούς πλαστικού με μεγάλη αντοχή) τα οποία χρησιμοποιούνται σε πλήθος αντικειμένων καθημερινής χρήσης: CD, DVD, ηλεκτρονικός εξοπλισμός, όπως ξυπνητήρια και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αθλητικός εξοπλισμός, όπως παπούτσια και ακόντια, εξοπλισμός αυτοκινήτων, όπως φώτα και προφυλακτήρες, πλαστικά δοχεία και πλαστικά μπουκάλια ποτών, μπιμπερό, πιάτα, κούπες, ποτήρια, πλαστικά κουτάλια και κονσέρβες. Πλήθος μεγάλων εταιρειών χρησιμοποιούν την ουσία στα προϊόντα τους. Χωρίς αυτό το προστατευτικό περίβλημα (τις ρητίνες που «ντύνουν» το εσωτερικό των κονσερβών και περιέχουν ΒΡΑ) τα τρόφιμα θα χαλούσαν πολύ πιο εύκολα, ενώ οι κονσέρβες θα εκρήγνυντο στα ράφια των σουπερμάρκετ ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης επαφής του περιεχομένου τους με το μέταλλο. Σύνδεση με σοβαρές ασθένειες Η δισφαινόλη Α αποτελεί λοιπόν «σύντροφο» της καθημερινότητάς μας. Ωστόσο γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1990 επιστήμονες άρχισαν να βλέπουν ότι αυτός ο «σύντροφος» μάλλον θέλει το κακό μας... Τότε εκφράστηκαν οι πρώτες ανησυχίες σχετικά με μετανάστευση της ουσίας από τις συσκευασίες στα τρόφιμα, η οποία κανείς δεν γνώριζε τι θα μπορούσε να συνεπάγεται για τον ανθρώπινο οργανισμό. Η ανησυχία οδήγησε στη διεξαγωγή μελετών σε πειραματόζωα (κυρίως σε ποντίκια και αρουραίους). Αρκετές από αυτές τις μελέτες συνέδεσαν την ΒΡΑ με πλήθος σοβαρών προβλημάτων, όπως ο καρκίνος του μαστού, του προστάτη, των όρχεων, του θυρεοειδούς, οι καρδιοπάθειες, η παχυσαρκία, οι ηπατικές βλάβες, οι νευρολογικές διαταραχές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ίχνη της ουσίας εντοπίστηκαν ακόμη και στο μητρικό γάλα, στο αίμα εγκύων γυναικών, αλλά και στο ομφαλοπλακουντιακό αίμα!\ Την ίδια στιγμή πάντως μελέτες που διεξήγαγε η βιομηχανία τροφίμων αθώωναν πάντα τη δισφαινόλη Α. Οι έρευνες έδειξαν ότι η ουσία ΒΡΑ δεν είναι βιοσυσσωρεύσιμη, δεν συσσωρεύεται δηλαδή στον οργανισμό, αλλά αποβάλλεται με τα ούρα εντός 24ωρου. Ωστόσο σύμφωνα με τους επιστήμονες ανήκει στην κατηγορία των ενδοκρινικών διαταρακτών, ουσιών δηλαδή που μιμούνται τη δράση των ορμονών, και κυρίως των οιστρογόνων, με αποτέλεσμα να διαταράσσουν την ορμονική ισορροπία του οργανισμού. Εδώ και αρκετά χρόνια οι ειδικοί έχουν ανακαλύψει ότι η ουσία δρα σε επιγενετικό επίπεδοαυτό σημαίνει ότι παρεμβαίνει στην έκφραση των γονιδίων, όχι όμως και στην αλληλουχία του γενετικού κώδικα. Ανησυχία και ευρωπαϊκή απραξία Παρά τις διαβεβαιώσεις της βιομηχανίας σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, οι φόβοι έφθασαν και ως τις αρμόδιες υπηρεσίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίες άρχισαν να εξετάζουν το ζήτημα της δισφαινόλης Α. Στη δική μας ήπειρο ύστερα από αξιολόγηση, η αρμόδια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕFSΑ) έθεσε το 2007 ανώτατο ανεκτό όριο πρόσληψης της ουσίας τα 50 μg/kg (μικρογραμμάρια/κιλό) σωματικού βάρους. Στην ανακοίνωση μάλιστα της ΕFSΑ αναφερόταν τότε πως σε ό,τι αφορά την ιδιαίτερα ευπαθή ομάδα του πληθυσμού που είναι τα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ βρέφη αυτό το όριο είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Το όριο αυτό συνεχίζει να ισχύει και σήμερα, τουλάχιστον ώσπου να ολοκληρωθεί νέα αξιολόγηση της Υπηρεσίας που γίνεται κατά παραγγελία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η εξαγωγή των αποτελεσμάτων αυτής της αξιολόγησης μοιάζει πάντως το τελευταίο διάστημα με... άπιαστο όνειρο (θερινής νυκτός και όχι μόνο). Αρχικώς οι ειδικοί της ΕFSΑ είχαν ανακοινώσει ότι θα δημοσίευαν την επίσημη γνώμη τους σχετικά με την ουσία τον περασμένο Μάιο. Στη συνέχεια μετέθεσαν την ημερομηνία για τα μέσα Ιουλίου. Και πριν από λίγες ημέρες τής έδωσαν καινούργια μετάθεση για το φθινόπωρο (μέχρι νεωτέρας μάλλον...). Σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της Υπηρεσίας, η οποία φέρει ημερομηνία 9 Ιουλίου 2010, η «σάρωση» περισσότερων από 800 μελετών σχετικά με τη ΒΡΑ είναι χρονοβόρα, με αποτέλεσμα τα όποια συμπεράσματα να μας... δίνουν ραντεβού για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο (και βλέπουμε). Πρέπει πάντως να αναφέρουμε ότι ακόμη και αυτή η συνεχής αναβολή έγινε δεκτή με... ανακούφιση από κάποιους ειδικούς, οι οποίοι τόνισαν ότι ελπίζουν πως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία θα αναλύσει πολλές μελέτες με σωστό σχεδιασμό και δεν θα στηριχθεί μόνο σε «βολικές» για τη βιομηχανία έρευνες. Σε (μακρά) αναμονή των επίσημων αποφάσεων, πρόσφατα 60 επιστήμονες, με τη στήριξη περιβαλλοντικών οργανώσεων και ομάδων για την προάσπιση της υγείας από ολόκληρο τον κόσμο, ζήτησαν από την Ευρώπη να θέσει σοβαρούς περιορισμούς στη χρήση της ουσίας. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ήταν δύο πρωτοπόροι στη μελέτη της ΒΡΑ, ο καθηγητής Φρέντερικ βομ Σαλ από το Πανεπιστήμιο Μισούρι-Κολούμπια και η Δρ. Αννα Σότο από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ταφτς στο Σικάγο, επεσήμαναν με επιστολή τους προς την ΕFSΑ ότι υπάρχουν εκατοντάδες δημοσιευμένες μελέτες που ενοχοποιούν την ουσία για πλήθος σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως είναι οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης και ο καρκίνος, ειδικά σε εγκύους και βρέφη. Η απάντηση σε αυτή την επιστολή βέβαια είναι στα...προσεχώς, όπως και η επίσημη γνώμη της Υπηρεσίας. Μπορεί σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο μια ρητή απόφαση σχετικά με τη χρήση της ουσίας να καθυστερεί, ωστόσο υπάρχουν περιοχές του πλανήτη, ακόμη και εντός του εδάφους της Γηραιάς Ηπείρου, που έχουν λάβει συγκεκριμένα μέτρα απαγόρευσής της. Τον περασμένο Μάρτιο η Δανία επέβαλε παροδική απαγόρευση της ΒΡΑ σε όλα τα υλικά συσκευασίας τροφίμων που προορίζονται για παιδιά ηλικίας 0-3 ετών. Το προληπτικό αυτό μέτρο ελήφθη έπειτα από τις ανησυχίες που εξέφρασαν επιστήμονες της Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων στη χώρα σχετικά με το ότι η ουσία θα μπορούσε να επιδράσει αρνητικά στην ικανότητα μάθησης των μικρών παιδιών. Τα συμπεράσματα εξήχθησαν ύστερα από μελέτες σε νεογέννητους αρουραίους. Η απαγόρευση ετέθη μάλιστα σε ισχύ την 1η Ιουλίου και σύμφωνα με αυτήν είναι πλέον παράνομο στη Δανία να πωλούνται μπιμπερό, κούπες και συσκευασίες παιδικών τροφών που περιέχουν ΒΡΑ. Σε κάθε περίπτωση οι Αρχές της Δανίας τόνισαν ότι απαιτούνται περισσότερες και ενδελεχέστερες μελέτες σχετικά με την επίδραση της ουσίας στον οργανισμό. Παρόμοια μέτρα υιοθέτησε και η Γαλλία στα τέλη του περασμένου Μαΐου: το Κοινοβούλιο ενέκρινε απαγόρευση σχετικά με την κατασκευή, εισαγωγή, εξαγωγή και πώληση μπιμπερό που περιέχουν δισφαινόλη Α. Αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Σουηδία και η Γερμανία, κινούνται προς την κατεύθυνση λήψης μέτρων για τη χρήση της ουσίας, ακόμη και μεμονωμένα αν δεν υπάρξει κεντρική ευρωπαϊκή υιοθέτηση μέτρων. Πάντως στην τελευταία ανακοίνωση της ΕFSΑ που εξεδόθη προ ημερών γίνεται λόγος για τα ερευνητικά στοιχεία στα οποία βασίστηκε η απόφαση περιορισμού χρήσης της ΒΡΑ