ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΕ

Transcript

1

2 Οι πόνοι της Παναγιάς Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί; Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποιά κορφήν ερημική; Δε θα σε μάθω να μιλάς, τ άδικο να φωνάξεις. Ξέρω πως θάχεις την καρδιά, τόσο καλή, τόσο γλυκή, που με τα βρόχια της οργής ταχιά θέ να σπαράξεις. Κι αν κάποτε τα φρένα σου μ αλήθεια, φως της αστραπής, χτυπήσει ο Κύρης τ ουρανού, παιδάκι μου να μη την πείς! Θεριά οι ανθρώποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν! Δεν ειν αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής. Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν!!! Κώστας Βάρναλης Φίλες μου ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΕ κας σοφιασ παπαδονικολακη Σκέπτομαι κάποιες φορές πόσο παράξενος και αντιφατικός λαός είμαστε οι Έλληνες. Από τη μία εξωστρεφείς και χαρούμενοι δίνουμε την εντύπωση, για όσους δεν μας γνωρίζουν καλά, του ελαφρού, του ανέμελου τυχοδιώκτη. Από την άλλη η ιστορία μας, οι αγώνες του λαού μας διαχρονικά για την ελευθερία, οι καταστροφές και οι αναγεννήσεις του έθνους από τις στάχτες του επανειλημμένως, αλλά και η συνεχής προσφορά, το μοίρασμα του πολιτισμού μας με τους άλλους λαούς δείχνουν την πραγματική ελληνική ψυχή τη γεμάτη θάρρος, γενναιοδωρία και συγνώμη. Αναμφισβήτητα το Πάσχα ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας γι' αυτό και γιορτάζεται στην Ελλάδα με μεγαλύτερη κατάνυξη από ότι τα Χριστούγεννα. Η Σταύρωση και η Ανάσταση μετρούν στις καρδιές μας ως ένα γεγονός σπουδαιότερο και από αυτό της Γέννησης του Θεανθρώπου. Η Γέννηση είναι η ζωή, η Ανάσταση είναι η νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση, η Σταύρωση. Αυτός ο προσωπικός σταυρός που κουβαλάει ο καθένας στη ζωή του, οι δυσκολίες, τα μαρτύρια και τα «πάθη» της ψυχής, αντέχονται με την ελπίδα της λύτρωσης, της ανάστασης. Γιατί η «σταύρωση» και ο «θάνατος» δεν είναι το τέλος, είναι ο δρόμος για την ύψωση και την ένωση με το Δημιουργό. Είναι η ελπίδα, η ευκαιρία για την αιωνιότητα. Αυτός ο δρόμος όμως δεν είναι μοναχικός. Δίπλα μας, ο συνάνθρωπος. Ας μοιραστούμε λίγα από τα βάρη του, ας δώσουμε το χέρι στον αδύναμο. Είναι παράξενο όμως έτσι ελαφραίνει και το δικό μας φορτίο. Καλό Πάσχα. Καλή Ανάσταση Σοφία Παπαδονικολάκη 1

3 2 Συνοπτικό Πρόγραμμα της 22ας Γενικής Συνέλευσης Η μ ε ρ ί δ α Σαββάτο 30 Μαΐου 2015 ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ: DIVANI PALACE ACROPOLIS Π Ρ Ω Ι : Εγγραφή Μελών, Ενημέρωση Αντιπροσώπων. Υπεύθυνη Κοινοβουλευτικής Διαδικασίας κα Άννα Μαρίνου Αρχίζουν οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης Ανακοινώσεις αποτελεσμάτων. Συζήτηση. Α Π Ο Γ Ε Υ Μ Α : Προσέλευση Έναρξη από την Πρόεδρο κα Σοφία Παπαδονικολάκη Διαγωνισμός Ομιλίας Υπεύθυνη Διαγωνισμού κα Ντίνα Δελλή Βράβευση Νικητριών Προφορικού & Γραπτού Λόγου Αναφορά Συντονίστριας κας Κάτιας Ηλιοπούλου Εγκατάσταση νέου Διοικητικού Συμβουλίου από την κα Ντόρα Χιλιαδάκη Ομιλία νέας Προέδρου κας Μπέττυς Καλαντζή Δ Ε Ξ Ι Ω Σ Η ΤΑ ΝΕΑ ΤHΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Με πολύ κέφι, τραγούδι χορό και ξεφάντωμα, πραγματοποιήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015, ο ετήσιος αποκριάτικος χορός της Διοίκησης του ΔΟΕ. Στον φιλόξενο και οικείο χώρο του Roof Garden του Ξενοδοχείου «Athenian Callirhoe» με πανοραμική θέα την Αθήνα, με πλούσια εδέσματα, αποκριάτικο στολισμό και με ποικίλο μουσικό πρόγραμμα από τον πιανίστα και την αοιδό του Ξενοδοχείου, τα μέλη μας είχαν την ευκαιρία να διασκεδάσουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να θυμηθούν τις αποκριές. Το κάλεσμα στη διασκέδαση το έκανε η Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Σοφία Παπαδονικολάκη, στέλνοντας μήνυμα αισιοδοξίας με χιουμοριστική παρλάτα,

4 απόσπασμα της οποίας παραθέτουμε, αποκαλύπτοντας και το ποιητικό της τάλαντο: Φίλοι καλωσορίσατε απόψε στη γιορτή μας και μη νομίσετε καυμούς δεν έχει η ζωή μας. Μα απόψε είναι Αποκριά και πρέπει να χαρούμε να φάμε, να γλεντήσουμε και να μασκαρευτούμε Αν το κεφάλι σκύβουμε και κλαίμε και θρηνούμε το σήμερα ίσως χάσουμε κι αυτά που αγαπούμε. Γι αυτό γλεντήστε σήμερα, χαρείτε, ξεχαστείτε και στην τρελή αποκριά όλοι παραδοθείτε Ακολούθησε ξεφάντωμα με κέφι και χορό, από τσάρλεστον μέχρι καλαματιανό, όπου πρωτοστάτησε η Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Σ. Παπαδονικολάκη αλλά και τραγούδι από την αοιδό του Ξενοδοχείου, που συχνά πυκνά συνοδευόταν από τις καλλικέλαδες του Ομίλου. «Στην αγκαλιά μου απόψε σαν άστρο κοιμήσου», μας τραγούδησε η Πρόεδρος της Γ Περιφέρειας κ. Ξένια Γκόρου, ενώ την εκδήλωση έκλεισε η πολυτάλαντη κ. Άννα Μαρίνου, παίζοντας πιάνο, και τραγουδώντας αλησμόνητα τραγούδια της παλιάς Αθήνας. eέκτακτη Γενική Συνέλευση πραγματοποιήθηκε από τη Διοίκηση του Δ.Ο.Ε. στις 9 Μαρτίου 2015, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Παπάγου προκειμένου να επικυρωθεί το νέο Καταστατικό του Ομίλου μετά την αποχώρηση από τον ΙΤC. Με την παρουσία των μελών και της Προέδρου της Διοίκησης του ΔΟΕ κ. Σοφίας Παπαδονικολάκη, που καλωσόρισε τις παριστάμενες και μίλησε για το νέο Καταστατικό, άνοιξε η Συνέλευση, κατά την οποία εξελέγη Προεδρεύουσα η κ. Ντόρα Χιλιαδάκη και Γενική Γραμματέας η κ. Ελένη Ντρούλια. Διαπιστωθείσης απαρτίας παραδόθηκαν στην υπεύθυνη Κοιν. Διαδικασίας κ. Άννα Μαρίνου οι φάκελοι από τις Εκπροσώπους των Ομίλων. Μετά τον έλεγχο (ένας Όμιλος απών, 13 όμιλοι ψήφισαν κατ' απόλυτη πλειοψηφία) διαπιστώθηκε και ανακοινώθηκε από την κ. Άννα Μαρίνου η κατά πλειοψηφία ψήφιση του νέου Καταστατικού. Η Μ Ε Γ Α Λ Η Ε Π Ε Τ Ε Ι Ο Σ Ως πότε παληκάρια θα ζούμε στα στενά μονάχοι σαν λιοντάρια στες βράχες στα βουνά. Σπηλιές να κατοικούμε να βλέπουμε κλαδιά να φεύγουμε απ τον κόσμο μες στην πικρή σκλαβιά... Ελάτε μ' έναν ζήλο σε τούτο τον καιρό να κάμωμε τον όρκον επάνω στο σταυρό. Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ (ΦΕΡΑΙΟΣ) Από τις σημαντικότερες περιόδους της Ελληνικής Ιστορίας είναι αυτή που οριοθετείται από την κατάληψη του Χάνδακα το 1669, από τους Οθωμανούς και μέχρι την Επανάσταση του Και τούτο γιατί μια σειρά από ευνοϊκές συγκυρίες οδηγούν στην υλική και πνευματική αναγέννηση του Ελληνισμού. Η κάμψη της ισχύος της Οθωμανικής αυτοκρα- 3

5 τορίας, η επιρροή των Φαναριωτών στην τουρκική διοικητική μηχανή, η δημιουργία των ελληνικών Κοινοτήτων, η άνθιση του Εμπορίου και της ναυτιλίας θα αφυπνίσουν τους Έλληνες και θα τους οδηγήσουν στη συνειδητοποίηση της εθνικής τους ταυτότητας και στον αγώνα για την ελευθερία. Όμως, στην ιδεολογική προετοιμασία του αγώνα συνέβαλε -κατά κύριο λόγο- από τα μέσα του 18ου αιώνα, το πνευματικό κίνημα, γέννημα των γενικότερων κοινωνικοπολιτικών και πνευματικών συνθηκών, που οι ειδικοί μελετητές ονομάζουν «Νεοελληνικό Διαφωτισμό». Πρόκειται για μια σειρά φωτισμένων λογίων, που χωρίς να ανήκουν στο ίδιο φιλοσοφικοκοινωνικό σχήμα, συνετέλεσαν στη βελτίωση του πνευματικού επιπέδου του λαού. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον Κοσμά τον Αιτωλό, τον Ιώσηπο Μοισιόδακα και τον Αδαμάντιο Κοραή, που κλείνει χρονικά τον κύκλο των νεοελλήνων Διαφωτιστών. Αλλά κορυφαίος εκπρόσωπος και κύριος εκφραστής του νεοελληνικού Διαφωτισμού στην θεωρία και την πράξη είναι ο Αντώνιος Κυριαζής,ο γνωστός με το ψευδώνυμο Ρήγας Βελεστινλής(Φεραίος), ο Εθνεγέρτης και πρωτομάρτυρας της Ελληνικής ανεξαρτησίας. Συγγραφέας, πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης, γεννήθηκε στο Βελεστίνο, τις αρχαίες Φερές, (εξ ου το γνωστό προσωνύμιο), από εύπορη οικογένεια. Τα νεανικά του χρόνια χάνονται στην αχλή του μύθου. Από τον βιογράφο, συνεργάτη και συναγωνιστή του Χριστόφορο Περραιβό έχουμε την πληροφορία ότι τα πρώτα γράμματα διδάσκεται στο Βελεστίνο, ενώ η κρατούσα παράδοση αναφέρει ότι ιδιαίτερη μόρφωση έλαβε στην Ζαγορά του Πηλίου, με μέριμνα του Ζαγοραίου Πατριάρχη Κων/λεως Καλλινίκου. Και από εδώ ξεκινάει η μακρά πορεία του πολυκύμαντου, καίτοι σύντομου βίου του Ρήγα στα κέντρα του Ελληνισμού εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και στα κέντρα της ταραγμένης Ευρώπης. Πορεία μάθησης και παιδείας, συναντήσεων με έξοχους δασκάλους και εμπνευσμένους ηγέτες, πορεία μύησης στις ιδέες του Διαφωτισμού. Για λίγο στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους και μετά, στην Κωνσταντινούπολη, όπου διευρύνει τις γνώσεις του στις ξένες γλώσσες και συνδέεται με εμπορικούς και επαγγελματικούς κύκλους της φαναριώτικης κοινωνίας. Στη συνέχεια εγκαθίσταται στο Βουκουρέστι, πρωτεύουσα της Βλαχίας, που επηρέασε ιδιαίτερα τον ιδεολογικό προσανατολισμό του, καθώς εδώ, όπως και σε όλες τις παρίστριες ηγεμονίες, δεσπόζει ο γαλλικός φιλοσοφικός εγκυκλοπαιδισμός. Και από εκεί στη Βιέννη, που γίνεται κέντρο της επαναστατικής του δράσης. Συνεργάτες του, Έλληνες έμποροι και σπουδαστές, με ιδιαίτερα σημαντικούς τους τυπογράφους Αδελφούς Πούλιου, από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας, στο Τυπογραφείο των οποίων τυπώνει τον Θούριο και τη Χάρτα. Διανοούμενος με σαφείς πολιτικές επιδιώξεις ο Ρήγας, ενδιαφέρεται αρχικά να φωτίσει τον Ελληνισμό με το συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο, να βοηθήσει τους συμπατριώτες του να συνειδητοποιήσουν την θλιβερή κατάσταση της υπόδουλης πατρίδας( Σχολείον των ντελικάτων Εραστών, φυσικής απάνθισμα, Ηθικός Τρίπους)... Πιστεύοντας ότι τελικός στόχος του φωτισμού του γένους είναι η απελευθέρωσή του προετοιμάζεται θεωρητικά για επαναστατική δράση, με ποικίλες εκδοτικές δραστηριότητες (Σύνταγμα, Χάρτα, Θούριος, Επαναστατικό Μανιφέστο, Προκηρύξεις κ.λπ.). Γενικότερα με το έργο του μεταφέρει το μήνυμα της εθνικής απολύτρωσης στις ευρύτερες μάζες του υπόδουλου Ελληνισμού με τρόπο απλό και κατανοητό. Ιδιαίτερα ο Θούριος, πατριωτικό εγερτήριο σάλπισμα, «μεταφράζει» τις αρχές και τους στόχους της πολιτικής θεωρίας του Ρήγα, εμπνευσμένης από τις ιδέες του Διαφωτισμού, σε μια γλώσσα, που αγγίζει την ευαισθησία των λαϊκών μαζών. Όμως η πολιτική και εθνική δράση του Ρήγα, ξεπερνάει τα όρια του απλού διδα- 4

6 σκάλου του γένους. Είναι μια πανβαλκανική πολιτική φυσιογνωμία, που συνέλαβε το σχέδιο της ενοποίησης και εξέγερσης όλων των υπόδουλων λαών της Βαλκανικής κατά του κοινού τυράννου, των Τούρκων, την ιδέα μιας παμβαλκανικής Ομοσπονδίας με κυρίαρχο το Ελληνικό στοιχείο. Σε ό,τι αφορά την επαναστατική δράση του Ρήγα οι πληροφορίες είναι ασαφείς. Από τις ανακρίσεις των αυστριακών αρχών δεν φαίνεται να υπήρχε οργανωμένος επαναστατικός πυρήνας, αλλά διάσπαρτες επαφές με ομοεθνείς, που τους διήγειρε ο ενθουσιασμός του. Η επικρατέστερη άποψη τον συνδέει, με την τελευταία φάση προετοιμασίας για επαναστατική δράση λίγο πριν από τη σύλληψή του, όπως διαφαίνεται και από το Επαναστατικό Μανιφέστο και την Προκήρυξη, (επαναστατικές διακηρύξεις κατά της δεσποτείας και του απολυταρχισμού), που πέφτουν στα χέρια της Αυστριακής Αστυνομίας. Τον Δεκέμβρη του 1797 συλλαμβάνεται στην Τεργέστη και οδηγείται στη Βιέννη,απ όπου, μετά από ανάκριση από την αυστριακή αστυνομία, παραδίδεται με επτά συντρόφους του, στους Τούρκους του Βελιγραδίου. Οι τελευταίοι τους φυλακίζουν στον Πύργο Νεμπρόσα, και ύστερα από συνεχή βασανιστήρια τους στραγγαλίζουν και ρίχνουν τα σώματά τους στον Δούναβη Ένα σύντομο σημείωμα δεν μπορεί να περιλάβει τον όγκο της προσωπικότητας και του έργου του Ρήγα. Ας είναι, έτσι, απλά, κάλεσμα της μνήμης, ερέθισμα για να θυμηθούμε τον εθνεγέρτη, πρωτομάρτυρα, που, εμπνευσμένος από τις ιδέες του Διαφωτισμού, συνέλαβε με τόλμη το όραμα της απελευθέρωσης της σκλαβωμένης πατρίδας, τον άνθρωπο, που με το πληθωρικό παράδειγμα ζωής, έργου και θυσίας ενσάρκωσε ιδανικά το πρότυπο του ποιητή, του ήρωα, του επαναστάτη. Α.Δ. e Στις 30 Ιανουαρίου 2015 στο πολυτελές μπαρ ρεστοράν DAVINCI, στην Αγία Παρασκευή, έγινε το κόψιμο της πίτας της Γ' Περιφέρειας υπό την Πρόεδρο κ. Ξένια Γκόρου και την παρουσία της προέδρου της Διοίκησης κ. Σοφίας Παπαδονικολάκη, μελών του Δ.Σ τέως και νυν Προέδρων και μελών των Περιφερειών και των Ομίλων, αλλά και εκπροσώπων του πνευματικού και πολιτικού κόσμου. Ευχές για μια ευτυχισμένη και εποικοδομητική χρονιά έδωσε η Πρόεδρος της Περιφέρειας κ. Ξ. Γκόρου αλλά και η Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Σοφία Παπαδονικολάκη. Τυχερές της βραδιάς η Πρόεδρος του Δ.Ο. Γλυφάδας κ. Ζωή Τσουράκη και η κ. Σμαράγδη Χριστοπούλου του Β' Δ.Ο. Κηφισιάς, που κέρδισαν το νόμισμα και στις οποίες δόθηκαν από την Πρόεδρο και αναμνηστικά δώρα. e «Ιόνιο Πέλαγος-Ιόνια Νησιά», το θέμα της εκδήλωσης (στρογγυλό τραπέζι), της ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Α' Περιφέρειας, που παρουσιάστηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2015, στο Παλαιό Δημαρχείο Φιλοθέης, με τη συμμετοχή μελών από τους Ομίλους της Α' Περιφέρειας και συντονίστρια την κ. Ντόρα Χιλιαδάκη. Μετά το καλωσόρισμα και τον χαιρετισμό από την Πρόεδρο της Α' Περιφέρειας κ. Τζένη Τσάκωνα, η οποία, έκανε την εισαγωγή στο θέμα, και τη σκέψη ημέρας, που δόθηκε από την κ. Μ. Χατζάκη (ΔΟ Αθηνών), τον λόγο πήρε η συντονίστρια κ. Ντόρα Χιλιαδάκη,(ΔΟ Αθηνών). Η κ. Χιλιαδάκη αναφέρθηκε στη μυθολογία και την ετυμολογία του ονόματος του Ιονίου Πελάγους από τη νύμφη Ιώ και σημείωσε ότι τον Πολιτισμό της εσχατιάς της Ευρώπης, που λέγεται Ελλάδα, διαμόρφωσαν δύο Πελάγη. To Iόνιο και το Αιγαίο, που διέπλασαν και τον πλάνητα χαρακτήρα των Ελλήνων, των αιώνιων ταξιδευτών και μεταναστών του πλανήτη, και που το πρώτο παραμύθι τους, η Οδύσσεια, δεν είναι άλλο από μια θαλασσινή περιπέτεια. 5

7 Ιονίων νήσων, συνέχισε η Ομιλήτρια, ιδιαίτερα η μακραίωνη Ενετική κατοχή, που επέτρεψε στους Επτανησίους να γνωρίσουν ημέρες ευδαιμονίας και να έρθουν σε επαφή με τη Δύση, αλλά και η διαδοχική άφιξη Γάλλων, Ρώσων και Άγγλων, επηρέασε την εν γένει πολιτιστική πορεία τους. Την παιδεία, τη λογοτεχνία, την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη μουσική, τα ήθη και τα έθιμα, την ψυχοσύνθεση των Επτανησίων. Μεγάλη ώθηση δίνεται στα γράμματα επί Ενετοκρατίας, με την ίδρυση ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτηρίων. Στην Κέρκυρα ιδρύεται το 1797 από τους Γάλλους το πρώτο Τυπογραφείο και το 1824, με τις σύντονες ενέργειες του γνήσιου φιλέλληνα Γκύλφορδ, η Ιόνιος Ακαδημία, το πρώτο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, που ανέδειξε μεγάλους διδασκάλους και διαπρεπείς επιστήμονες. Ιδιαίτερα σημαντική και η λογοτεχνική παραγωγή. Η Επτανησιακή Σχολή, που με επίκεντρο τον Σολωμό, επηρέασε την πορεία της λογοτεχνίας μας και την εξέλιξη της δημοτικής γλώσσας. Μεγάλη άνθιση γνωρίζουν η ζωγραφική και η Μουσική. Από τα μέσα του 17ου αιώνα γεννιέται η λεγόμενη Επτανησιακή Σχολή Ζωγραφικής, που επηρεασμένη από το Ιταλικό Μπαρόκ και τη Φλαμανδική τεχνοτροπία, εγκαταλείπει τη Βυζαντινή παράδοση. Δείγματα της Δυτικότροπης αυτής ζωγραφικής βρίσκουμε στις διακοσμήσεις των οροφών των Εκκλησιών, τις λεγόμενες «ουρανίες», όπως αυτή του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα. (Παναγ. Δοξαράς). Ιδιαίτερα όμως ανθεί το είδος της «κοσμικής» λεγομένης προσωπογραφίας, που συχνά έχει εμβληματικό χαρακτήρα, τονίζοντας τη θέση του εικονιζομένου στην κοινωνία. Σημαντική και η μουσική παράδοση της Επτανήσου. Το θέατρο SAN GIACOMO, στην Κέρκυρα, όπου ανεβάζεται Όπερα για πρώτη φορά στην περιοχή των Βαλκανίων, γίνεται το λίκνο καλλιέργειας τη κλασσικής μουσικής και του λυρικού θεάτρου. Από τον 19ο αι., με την ισχυροποίηση της αστικής τάξης παρατη- Στη συνέχεια μίλησε για τον ιδιαίτερα ανεπτυγμένο πολιτισμό της Επτανήσου, που επηρεάστηκε από τη Δύση, αλλά και το ανεξάρτητο και ριζοσπαστικό πνεύμα των επτανησίων, που τους προφύλαξε από τον κίνδυνο της αφομοίωσης. Τέλος σημείωσε τις «οφειλές» στα Επτάνησα τόσο της ελληνικής ποίησης, που αποτελεί συνέχεια της Σολωμικής παράδοσης, όσο και της δημοτικής γλώσσας, που διαμορφώθηκε κάτω από την επίδραση της Επτανησιακής Σχολής. e ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ το θέμα Ομιλίας της κ. Αρίστης Δασκαλοπούλου-Τσακάλου, (ΔΟ Αθηνών-Ιδρυτικός) Στην πολυκύμαντη και μακραίωνη ιστορία της Επτανήσου από τα Ομηρικά χρόνια, μέχρι την Ένωση με την Ελλάδα, και τους ποικιλώνυμους κατακτητές, (Ρωμαίοι, Ούννοι, Γότθοι, Νορμανδοί, Σταυροφόροι, Ενετοί, Γάλλοι, Ρώσοι, Άγγλοι), που διαμόρφωσαν το ιδιαίτερο πολιτιστικό τοπίο των νησιών αναφέρθηκε η Ομιλήτρια. Ιδιαίτερα στάθηκε στο σύστημα εσωτερικής οργάνωσης, που επέβαλε η Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Ενετίας ( ), που δομήθηκε στη βάση της διάκρισης των κοινωνικών τάξεων σε ευγενείς,-που κατείχαν όλες τις εξουσίες και τα αγαθά και εγγράφονταν στο περίφημο libro d oro -, και σε αστούς και ποπολάρους, που ζούσαν σε καθεστώς οικονομικής ανέχειας ή και δουλείας, που προκάλεσε ποικίλα επαναστατικά κινήματα, όπως το περίφημο «Ρεμπελιό των ποπολάρων» το 1628, στη Ζάκυνθο. Σημαντική στιγμή της Ιστορίας της Επτανήσου, η ίδρυση το 1800 της «Ιονίου πολιτείας», του πρώτου ημιαυτόνομου Ελληνικού κράτους και η μετά πολλές ιστορικές περιπέτειες με την Συνθήκη των Παρισίων (1815) του «ελεύθερου ανεξάρτητου κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων νήσων», υπό την προστασία της Αγγλίας, που τελικά παρεχώρησε τα νησιά στην ελεύθερη Ελλάδα (Συνθήκη του Λονδίνου, 1863). Η πολυκύμαντη ιστορική πορεία των 6

8 e ρείται ραγδαία ανάπτυξη όλων των μουσικών ρευμάτων, ιδρύονται φιλαρμονικές και εμφανίζεται η πρώτη Εθνική Σχολή Συνθετών της νεώτερης Ελλάδας υπό τον Μάντζαρο. Αναρίθμητες και οι χορωδίες και Μαντολινάτες, που έπαιξαν ιδιαίτερο ρόλο στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Ιδιαίτερο είδος η καντάδα, πολυφωνικό τραγούδι, που συνδέθηκε με ρομαντικές βραδιές και ερωτικές εξομολογήσεις, κυριάρχησε στα Επτάνησα, αλλά αγαπήθηκε από όλη την Ελλάδα μετά την Ένωση. Όμως τα Ιόνια νησιά, παρ' ό,τι αποτελούν μια γεωγραφική ενότητα, καθ' ένα έχει τη δική του ξεχωριστή πορεία στον χρόνο, τον δικό του πολιτισμό, όπως ειδικότερα καταγράφηκε από τις επόμενες Ομιλήτριες. ΚΕΡΚΥΡΑ-ΠΑΞΟΙ Σόνια Μαρίνου (ΔΟ Β Κηφισιάς) Με στίχους από το Η' της Οδύσσειας, όπου περιγράφεται ο παραδεισένιος κήπος του ανακτόρου του Αλκίνοου ως «δώρο» των θεών, άρχισε την Ομιλία της η κ. Μαρίνου. Ξεκινώντας από τη μυθολογία της «Σχερίας», όπως αναφέρεται η Κέρκυρα στον Όμηρο, και περνώντας στους Ιστορικούς χρόνους, όπου εμφανίζεται ως μεγάλη ναυτική και οικονομική δύναμη με συμμετοχή στον Πελοποννησιακό αλλά και στους Περσικούς πολέμους, φθάνει στα νεώτερα χρόνια, όπου, ως πρωτεύουσα της Επτανήσου, κάτω από ποικιλώνυμους κατακτητές, αναπτύσσει έναν ιδιαίτερο πολιτισμό. Ακολουθώντας την, με την βοήθεια VIDEO, περιδιαβάζουμε τα καντούνια και τις πλατείες της Κέρκυρας με τα πολυώροφα αρχοντικά, τα κοσμημένα με πορτόνια και φουρούσια, τα διάφορα μνημεία του πολιτισμού της, (Αχίλλειο, Μον ρεπό κ.λπ.), το Ποντικονήσι τις εκκλησιές, τα μουσεία, τα κάστρα της και τις φυσικές καλλονές της. Μας μιλάει επίσης η Ομιλήτρια για τη μουσική παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα. Και ολοκληρώνει την Ομιλία της αναφέροντας επιφανείς προσωπικότητες της Κέρκυρας. e Τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον διαπρεπή στοχαστή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, Διευθυντή της Αθωνιάδας, μεγάλο διδάσκαλο του γένους, τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, δημοτικιστή, συγγραφέα ηθογραφιών, και τέλος, τον Ιωάννη Καποδίστρια, διπλωμάτη, πολιτικό, που διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και υπήρξε ο εμπνευστής της Ελβετικής ουδετερότητας. Τον εμπνευσμένο Κυβερνήτη της νεότερης Ελλάδας με το τραγικό τέλος, που όπως τόνισε η Ομιλήτρια, «αν τον άφηναν να ζήσει, θα ήταν διαφορετική σήμερα η μοίρα της Ελλάδας» Τέλος, αναφέρθηκε στη μυθολογία και την Ιστορία των Παξών, του καταπράσινου νησιού, που αποτελεί πόλο έλξης τουριστών. ΛΕΥΚΑΔΑ Γεωργία Αλεξανδροπούλου (Δ.Ο Φιλοθέης) Με στίχους του Λευκαδίτη επικολυρικού ποιητή Α. Βαλαωρίτη και τη Μαδουρή, το καταπράσινο νησάκι, που είναι συνυφασμένο με τη ζωή του, ξεκίνησε την Ομιλία της η κ. Αλεξανδροπούλου γιά να περάσει στη συνέχεια στη μυθολογία και την ιστορία της Λευκάδας. Από το ακρωτήριο Λευκάτα, από όπου, κατά τον μύθο, πήδηξε η ποιήτρια Σαπφώ βάζοντας τέλος στη ζωή της, εξ αιτίας ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, πήρε το όνομά της η Λευκάδα, το νησί αυτό που είναι το μόνο από τα Επτάνησα, που για 200 χρόνια γνώρισε την Οθωμανική κατοχή ( ), για να περάσει στη συνέχεια στα χέρια της Ενετίας και να ακολουθήσει την ιστορική πορεία των λοιπών Ιονίων νήσων. Με την εμπεριστατωμένη Ομιλία της, ταξιδέψαμε στο κοσμοπολίτικο Νυδρί με τον μαγευτικό Σκορπιό του Ωνάση, και στα λοιπά αξιοθέατα του νησιού. Το Υδραγωγείο της Αγίας Μαύρας, το ακρωτήριο του Λευκάτα, τον καταρράκτη Δημοσάρη, τη μονή της Φανερωμένης, το πάρκο των Ποιητών, τις οργανωμένες μαρίνες και τα μαγευτικά ακρογιάλια. Μεγάλες προσωπικότητες του νησιού 7

9 e Έλληνες και ξένοι, ανάμεσα στους οποίους οι ποιητές Αρ. Βαλαωρίτης και Αγγ. Σικελιανός και η λυρική αοιδός Μπάλτσα. Αλλά και τον λαϊκό πολιτισμό μας γνώρισε η Ομιλήτρια. Τα ήθη και τα έθιμα, τα λευκαδίτικα κεντήματα και υφαντά, τις νυφιάτικες φορεσιές, τους παραδοσιακούς χορούς και τη Μουσική παράδοση που κυριαρχούν στις καλοκαιριάτικες εκδηλώσεις του νησιού. ΚΥΘΗΡΑ Γκρέτα Κανάκη (Δ.Ο. Ψυχικού) Στο νησί, που υπήρξε πηγή έμπνευσης ποιητών, μουσικοσυνθετών και ζωγράφων μας ταξίδεψε η κ. Κανάκη. Η ιστορία του νησιού, που από τους αφρούς των κυμάτων της αναδύθηκε κατά τη μυθολογία η Ουράνια Αφροδίτη, χάνεται σε βάθος χρόνου. Mετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους κυβερνάται από τον οίκο των Βενιέρι και αργότερα περνά στους Ενετούς και ακολουθεί την ιστορική μοίρα των υπόλοιπων Ιονίων νησιών. Το νησί στη διάρκεια των αιώνων, υπήρξε ορμητήριο αλλά και στόχος πειρατών. Το 1537 λεηλατείται ολοσχερώς από τον Μπαρμπαρόσσα. Στη συνέχεια η ομιλήτρια αναφέρεται στα αρχοντικά με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, στις 850 εκκλησιές και τα μοναστήρια, στον Αυλέμονα με το μικρό Ενετικό κάστρο, στην Παλαιοχώρα, βυζαντινή ερειπωμένη πρωτεύουσα, στους χαμηλούς λόφους, και τα γαλάζια ακρογιάλια που περιγράφουν το τοπίο του νησιού, στους χορούς και τα τραγούδια του, και τέλος στην «Αναδυόμενη Αφροδίτη» του Μποτιτσέλι και το «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Βατώ, έργα εμπνευσμένα από το νησί. Και ολοκληρώνει την Ομιλία της με αναφορά στο ναυάγιο και τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, αρχαίο αναλογικό υπολογιστή και όργανο αστρολογικών παρατηρήσεων. 8 e e ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ-ΙΘΑΚΗ Αγνή Αθανασούλα (Δ.Ο. Α' Κηφισιάς) Με ιδιαίτερο μπρίο και χιούμορ αντάξιο του χαρακτήρα των κατοίκων της, μας μίλησε για την Κεφαλονιά η κ. Αθανασούλα. Ξεκινώντας από τους προϊστορικούς χρόνους και την ονομασία του νησιού, που κατά μία εκδοχή οφείλεται στον Κέφαλλο, και ακολουθώντας την ιστορική πορεία της, που είναι σχεδόν κοινή με αυτή των λοιπών Ιονίων νησιών, στάθηκε ιδιαίτερα στον πλάνητα βίο των Κεφαλονιτών, που ως γνήσιοι απόγονοι του Οδυσσέα διασχίζουν θάλασσες και πέλαγα, και μεταναστεύουν συνεισφέροντας στην οικονομική και πνευματική πρόοδο του νησιού. Ιδιαίτερη προσωπικότητα ο Κων/νος Γεράκης, που κατά τον 17ο αιώνα έγινε βασιλιάς του Σιάμ. Αλλά και σε άλλες προσωπικότητες αναφέρθηκε η Ομιλήτρια, όπως ο Σπ. Μαρινάτος, που έκανε τις ανασκαφές στην Σαντορίνη, και ο ποιητής Καββαδίας. Στη συνέχεια μας μίλησε για στους «κουρλούς» Κεφαλονίτες και τη σάτιρα, με κύριο εκπρόσωπο το Λασκαράτο, και τέλος τη Μουσική παράδοση με τον Λαυράγκα και τη Φαραντούρη, τις καντάδες και τις «ρίμες ή ρίμνες», ιδιαίτερο μουσικό είδος του νησιού. Και ολοκλήρωσε με αναφορά στην ιδιαίτερη Αρχιτεκτονική του νησιού, δείγματα της οποίας βρίσκουμε στο Φισκάρδο, που έμεινε αλώβητο από τους σεισμούς του Τέλος, μίλησε για την Ιθάκη την πατρίδα του πολυμήχανου Οδυσσέα και τον Ιθακήσιο σπουδαίο λυρικό ποιητή Λορέντζο Μαβίλη. ZAKYNΘΟΣ Μαίρη Θεοδωρίδου (Δ.Ο. Αμαρουσίου) Για τη μαγευτική Ζάκυνθο, την «υλήεσσα» (δασώδη) του Ομήρου, το Φιόρο του Λεβάντε (Άνθος της Ανατολής), για τους Βενετσιάνους, που οφείλει το όνομά της στον Ζάκυνθο, γυιό του Βασιλιά της Τροίας Δάρδανου, και τις ιστορικές της περιπέτειες στη διάρκεια των αιώνων, μας μίλησε η κ. Θεοδωρίδου.

10 Από την Ενετική κατάληψη και μέχρι την Ένωση με την Ελλάδα, η Ζάκυνθος, δημιουργώντας έναν υψηλής στάθμης Πολιτισμό, άφησε το στίγμα της, στη λογοτεχνία, τη μουσική, την αρχιτεκτονική. Για τη φιλοξενία και το χιούμορ των Ζακυνθηνών, την αγάπη τους για τη μουσική, τις καντάδες, τις μαντολινάτες κ.λπ. και ακόμη την αγάπη τους για το θέατρο, μας μίλησε η Ομιλήτρια, αναφέροντας τον Ξενόπουλο, και τον Μάτεση με τον «Βασιλικό». Ιδιαίτερα στάθηκε στις «Ομιλίες», θεατρικό είδος υπαίθρου με αυτοσχεδιασμούς και παρλάτες, καθώς και στα δρώμενα του Ζακυνθινού Καρναβαλιού. Με τη βοήθεια VIDEO, περιδιαβάσαμε τους δρόμους και τα αρχοντικά του νησιού και γνωρίσαμε την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της, πριν από τους σεισμούς του e 1953, αλλά και τις εκκλησιές της, τα Ενετικά μνημεία, τα Μουσεία της, τον Λόφο του Στράνη με το αρχοντικό του Σολωμού, την παραλία του Λαχανά με τη χελώνα Καρέτα-Καρέτα. Και ολοκλήρωσε την Ομιλία της με αναφορά σε μεγάλες προσωπικότητες της Ζακύνθου (Μαρτελάος, Φώσκολος, Τερτσέτης κ.λπ.) και στην Επτανησιακή Σχολή, και την αξεπέραστη συνεισφορά της, στη γλώσσα και τη Λογοτεχνία, με αναλύσεις ποιημάτων του «πατριάρχη» της Σχολής Σολωμού (Ελεύθεροι πολιορκημένοι eτην 31η Μαρτίου 2015, στο Πολιτιστικό κ.λπ.) αλλά και του Κάλβου (Φιλόπατρις). Κέντρο Παπάγου, πραγματοποιήθηκε ο Ανάμεσα στις Ομιλίες παρενέβαινε η Διαγωνισμός Ομιλίας της Γ' Περιφέρειας Συντονίστρια κ. Χιλιαδάκη η οποία σχολίαζε με τον δικό της, υποδειγματικό τρόπο, ανεδείχθη η κ. Βούλα Κουρουκλή του (Πρόεδρος η κ. Ξένια Γκόρου). Νικήτρια πρόσωπα και γεγονότα. Ομίλου Γλυφάδας. Τις Ομιλίες συνόδευε VIDEO του Θέμα: Επτά μικρά βήματα προς την επιτυχία. οποίου την επιμέλεια είχε η κ. Αλεξάνδρα Τίτλος: Τα επτά θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Χρυσοβιτσιώτη (Δ.Ο. Φιλοθέης), και το οποίο μας βοήθησε να απολαύσουμε αισθητικά το ιστορικό και πολιτιστικό τοπίο των Ιονίων νησιών. Τέλος, οι Ομιλίες επενδύθηκαν μουσικά από αλησμόνητες καντάδες, τραγούδια, αρέκιες, Επτανησιακά τραγούδια, που απέδωσε με μοναδικό τρόπο με τη συνοδεία πιάνου η αοιδός, πιανίστρια και μουσικολόγος κ. Λαμπρινή Γιώτη. Την Πρόεδρο της Α' Περιφέρειας κ. Τζένη Τσάκωνα και τις Ομιλήτριες συνεχάρη μετά το τέλος της εκδήλωσης, η Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Σοφία Παπαδονικολάκη. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η Πρόεδρος, η Προεκλ. Πρόεδρος, η Γεν. Γραμματέας και η Ταμίας της Διοίκησης κ.κ. Σ. Παπαδονικολάκη, Μ. Καλαντζή, Β. Χριστοδούλου και Άννα Μαραγκουδάκη, αντίστοιχα, η τέως Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Άννα Μαρίνου, Πρόεδροι και μέλη Ομίλων και Περιφερειών. Ακολούθησε δεξίωση. Ευχάριστο διάλειμμα στην καθημερινότητά μας η Εκδρομούλα (πρωινός περίπατος), που πραγματοποίησε η Α' Περιφέρεια, με την Πρόεδρο κ. Τζένη Τσάκωνα και μεγάλο αριθμό μελών, στο Εκπτωτικό χωριό, στα Σπάτα. Περιδιαβάζοντας τα γραφικά του δρομάκια είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε shopping και να απολαύσουμε με κουβεντούλα στις πολυτελείς του καφετέριες τον ελληνικό καφέ, το καπουτσίνο ή το εσπρέσσο, και τέλος γεύμα σε γραφικό ταβερνάκι. eστον Διαγωνισμό Ομιλίας της Β' Περιφέρειας του ΔΟΕ νικήτρια ανεδείχθη η κ. Σία Γκλιάτη του Ομίλου Μαρκοπούλου. Θέμα: Ο άνθρωπος Τίτλος: Ο άνθρωπος είναι ο λόγος. 9

11 10 ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΟΜΙΛΩΝ e Συγκίνηση, νοσταλγία, μελαγχολική αναπόληση, το μουσικό ταξίδι, που μας χάρισε ο Β' Όμιλος Κορωπίου, στις στο Δημαρχείο Κορωπίου, με το αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη, για τα 100 χρόνια από τη γέννηση και τα 30 από τον θάνατό του, εορτάζοντας τα 15 χρόνια από της ιδρύσεως του Ομίλου. Έναρξη, από τη χορωδία, που πλαισίωνε την όλη εκδήλωση με τη συνοδεία πιάνου από την κ. Σταυρούλα Ευφραιμίδου και το τραγούδι «Απόψε στου Τσιτσάνη», που ήταν και ο τίτλος της εκδήλωσης. Mέσα σ' ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, με την παρουσία μελών και φίλων του ΔΟΕ, του Δημάρχου κ. Κιούση, και προσωπικοτήτων από τον πολιτικό και πνευματικό χώρο, η Πρόεδρος του Ομίλου κ. Μαίρη Μπούρα καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρισταμένους, επισημαίνοντας την επέτειο των 15 χρόνων της πορείας και του δημιουργικού έργου του ΔΟΕ Β' Κορωπίου. Για το ιστορικό της Ίδρυσης του Ομίλου που χτίστηκε πάνω στις αρχές της φιλίας, της επικοινωνίας και της κατανόησης, μίλησε η Α' Αντιπρόεδρος κ. Ελένη Δεληκούρα, Ιδρύτρια του Ομίλου, ευχαριστώντας τα μέλη για την αμέριστη εμπιστοσύνη τους. Και κλείνοντας αναφέρθηκε στον μεγάλο καλλιτέχνη, που με τα αλησμόνητα τραγούδια του, πέρασε στον χώρο της Αθανασίας. Η παρουσίαση ξεκίνησε από τις κ.κ. Δέσποινα Ευσταθιάδου και Μηλίτσα Πιέτρη με την ιστορία του ρεμπέτικου, και την πορεία του στον χρόνο. Αρχικά κάτω από τη μουσική παράδοση των χαμένων πατρίδων και μέχρι την τελική καταξίωση και αποδοχή του μετά το τέλος του πολέμου. Τη ζωή του μεγάλου καλλιτέχνη μας ιστόρησαν οι κ.κ. Λένα Φράγκου και Ρία Φράγκου. Τη γέννησή του στα Τρίκαλα και τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τα πρώτα μουσικά ακούσματα από τον πατέρα του που τραγουδούσε κλέφτικα παίζοντας μαντολίνο, αλλά και την εκκλησιαστική μουσική, που επηρέασαν το έργο του, την εγγραφή του στη Νομική Σχολή, που την εγκαταλείπει για να ασχοληθεί με τη Μουσική (βιολί και μετά μπουζούκι) αγκαλιάζοντας τα ντέρτια και τους καημούς του λαού. Και ολοκληρώνοντας σημειώνεται ότι έβαλε το λιθαράκι του, μαζί με τον Σπαθάρη και τον Θεόφιλο σ' αυτό, που ονομάζουμε λαϊκό πολιτισμό. (Λένα Φράγκου). Στο τελευταίο μέρος της εκδήλωσης οι κ.κ. Ελ. Δεληκούρα, Κατ. Πιέτρη, Ελ.Παπανικολάου Μ. Κοτζιά, Γ. Μπαλογιάννη και Ρούλα Ντούνη αναφέρθηκαν στην ιστορία των γνωστών και αγαπημένων τραγουδιών του Τσιτσάνη (Συννεφιασμένη Κυριακή, Αρχόντισσα, Αχάριστη, Τι σήμερα τι αύριο, τι τώρα, Τα καβουράκια κ.λπ. κ.λπ), που συνδέονται με στιγμές σημαντικές της ιστορικής πορείας της Ελλάδας (πόλεμος, κατοχή, δικτατορίες) αλλά και της προσωπικής ζωής του, με γνωριμίες με σημαντικά πρόσωπα, με έρωτες, απογοητεύσεις, χωρισμούς... Όλες οι Ομιλίες συνοδεύονταν με αλησμόνητα τραγούδια του Τσιτσάνη, από τη χορωδία αποτελούμενη από μέλη του Ομίλου με τη συνοδεία πιάνου, όπως προαναφέρθηκε, ενώ σε VIDEO, τoυ οποίου την επιμέλεια είχε η κ. Άγκη Λειβαδίτου, παρουσιάζονταν εικόνες από στιγμές και πρόσωπα δεμένα με τη ζωή και την καλλιτεχνική του πορεία, από «Τα κούτσουρα του Δαλαμάγκα», και την ταβέρνα του «Τζίμη του χοντρού» μέχρι το «Χάραμα». Ο επίλογος δόθηκε από την κ. Τούλα Ρούσσου, η οποία σημείωσε τη μεγαλοσύνη της ψυχής του, τη σεμνότητα, τη λεπτή ευγένεια, και τη μελαγχολική διάθεση, του μεγάλου δημιουργού, που γεφύρωσε το χάσμα ανάμεσα στο λαϊκό και το έντεχνο τραγούδι, τον φωτεινό δημιουργό, που τραγούδησε με τρόπο μοναδικό, τους καημούς της φτωχολογιάς, και έχει περάσει στον χώρο της Αθανασίας. Μέσα από ένα συνταίριασμα λόγου, μουσικής και εικόνας, ο Όμιλος Β' Κορωπίου μάς χάρισε ένα ασύγκριτο ταξίδι του νου και της ψυχής, στιγμές συγκίνησης και

12 νοσταλγίας, που θα μας μείνει αλησμόνητο και για τούτο συγχαίρουμε θερμά, την Πρόεδρο κ. Μαίρη Μπούρα και όλες όσες εργάστηκαν για την πραγμάτωσή του. Την εκδήλωση χαιρέτισε η Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Σοφία Παπαδονικολάκη συγχαίροντας τον Όμιλο για την υπέροχη βραδιά, και τονίζοντας ότι, παρά τους δύσκολους καιρούς, οι Όμιλοι αντιστέκονται και δημιουργούν Πολιτισμό. Την εκδήλωση χαιρέτισε και ο Δήμαρχος κ. Κιούσης, που ευχαρίστησε για την αξέχαστη βραδιά. Τέλος, η Πρόεδρος κ. Μαίρη Μπούρα ευχαρίστησε τον Δήμαρχο και τους παρισταμένους, ευχόμενη «Καλή χρονιά», και έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα, ενώ η Χορωδία τραγουδούσε «Πάει ο παλιός ο χρόνος» Ακολούθησε δεξίωση. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η Πρόεδρος, η Προεκλεγμένη Πρόεδρος και η Γ. Γραμματέας της Διοίκησης κ.κ. Σ. Παπαδονικολάκη, Μ. Καλαντζή και Β. Χριστοδούλου, αντίστοιχα, η τ. Πρόεδρος της Διοίκησης κ. Άννα Μαρίνου, πρώην και νυν Πρόεδροι της Διοίκησης, των Περιφερειών και των Ομίλων, μέλη και φίλοι του ΔΟΕ. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Δήμαρχος Αγ. Παρασκευής κ. Ι. Σταθόπουλος, ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου κ. Γερ. Βλάχος, η Πρόεδρος του ΔΟ Αγίας Παρασκευής κ. Ρούλα Ζωγραφάκη και η Πρόεδρος του Σπιτιού της Ευρώπης Αθηνών κ. Εύη Μαλλούχου. Ο Δήμαρχος στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στους παλαιούς δεσμούς, που έχει με τον Διαλεκτικό Όμιλο Αγ. Παρασκευής και τόνισε ότι ο Δήμος είναι ανοιχτός σε προτάσεις και συνεργασίες, σημειώνοντας και την αμέριστη συμπαράστασή του για συνεργασίες του Ομίλου με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Στη συνέχεια, μέσα σ' ένα φιλικό περιβάλλον, με ζωντανή μουσική και τραγούδι, όλοι χόρεψαν, διασκέδασαν, ξεφάντωσαν. Παραβρέθηκαν, εκτός από όσους αναφέραμε προηγουμένως, η Πρόεδρος και η Προεκλεγμένη Πρόεδρος της Διοίκησης του ΔΟΕ, κ.κ. Σοφία Παπαδονικολάκη και Μπέττυ Καλαντζή, μέλη του Δ.Σ. της Διοίκησης, η Πρόεδρος του Σπιτιού της Ευρώπης Πάτρας κ. Φέφη Μπαρμπαρέζου, πρώην Πρόεδροι της Διοίκησης του ΔΟΕ, πολλοί Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι και πολλά μέλη των δύο Σωματείων. e Ο Διαλεκτικός Όμιλος Αγ. Παρασκευ-ής και το Σπίτι της Ευρώπης Αθηνών, λίας ανάμεσα στους Ομίλους, κοινή συ- Στα πλαίσια της συνεργασίας και της φι- που, όπως είναι γνωστό, έχουν αδελφοποιηθεί και συνεργάζονται πραγματοποι- Α' και Β' Κηφισιάς και Χαλκίδας, στις γκέντρωση πραγματοποίησαν οι Όμιλοι ώντας κοινές δράσεις, οργάνωσαν στις 8 22 Ιανουαρίου 2014, στο Δημαρχείο Κηφισιάς. Φεβρουαρίου 2015, στο Κέντρο Διασκέδασης «Νεοελληνικόν» κοινή εκδήλωση Την έναρξη κηρύσσει η Πρόεδρος του υποδοχής του νέου χρόνου ΔΟ Α' Κηφισιάς κ. Μπισκίνη και ακολουθεί το πρώτο μέρος του προγράμματος Η εκδήλωση, εκτός από το κόψιμο και μοίρασμα της πίττας περιελάμβανε ένα με τη σκέψη ημέρας από την κ. Αγγελική αφιέρωμα για την Καλή Τύχη μέσα από Σταματούκου του Ομίλου Χαλκίδας και την Ελληνική παράδοση. χαιρετισμό από τις Προέδρους των Ομίλων Β' Κηφισιάς κ. Σόνια Μαρίνου και Την εισήγηση στο θέμα έκανε η κ. Κική Ψαρουδάκη. Για την Τύχη μίλησε η κ. Βίκυ Χαλκίδος κ. Μαρίκα Σακελάρη. Καλογερίδη, για το Ριζικό η κ. Ντίνα Δελλή και για τον Πλούτο και την Αφθονία η κ. Φωτεινή Στουρνάρα (Α' Κηφισιάς), Στο Β' Μέρος, με Προεδρεύουσα την κ. Κική Κώτσινα-Παπασταθοπούλου. Το ακολουθήθηκε το πρόγραμμα με την εναλλάξ συμμετοχή μελών και από τους τρείς αφιέρωμα πλαισιώθηκε με μουσική από τον Λευτέρη Μαυρομμάτη και την τραγουδίστρια Ντομένικα. Επικαιρότητα, κ. Σμάρω Ομίλους. Βογιατζό- 11

13 γλου (ΔΟ Χαλκίδας), Ομιλία, κ. Σόνια Μαρίνου (Πρόεδρος Δ.Ο. Β' Κηφισιάς) με θέμα «Η αναζήτηση της αλήθειας», και αξιολόγηση από την κ. Στ. Κουλουριώτη (ΔΟ Α' Κηφισιάς), Εκφώνηση Μικρών θεμάτων από την κ. Α. Αθανασούλα (Α' Κηφισιάς), και αξιολόγηση από την κ. Σμαράγδη Χριστοπούλου. Τέλος, η Γενική αξιολόγηση έγινε από την κ. Μπέττυ Αντωνοπούλου του ΔΟ Κηφισιάς. Στην κοινή αυτή συγκέντρωση παρευρέθη, πλην άλλων, και ο Δήμαρχος Κηφισιάς κ. Θωμάκος, ο οποίος συνεχάρη με λόγια θερμά τις συμμετέχουσες και γενικότερα τον Διαλ. Όμιλο Ελλάδος. e Τη θεατρική παράσταση, (έργο του Γιάννη Σολδάτου), «Όταν ο Θεόφιλος συνάντησε την ερωτευμένη απελπισθείσα», στο Θέατρο «Τέσσερις Εποχές», με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Γιάννη Μόρτζο και συμπρωταγωνίστρια τη δική μας, μοναδική και αγαπημένη Τιτίκα Μαρίνου, παρακολούθησε στις , ο Ιδρυτικός όμιλος Αθηνών με τη συμμετοχή μελών του τ. Ομίλου των Νέων, και άλλων Ομίλων. Πρόκειται για μια συνομιλία ανάμεσα στον μεγάλο δημιουργό και δύο πίνακές του: «την ερωτευμένη απελπισθείσα» και «τις Οθωμανίδες εκ της επαρχίας Κων/λεως και Νικομηδείας», με σκηνογραφικό φόντο, τοιχογραφία που παριστάνει τη Γοργόνα, την αδελφή του Μεγαλέξανδρου, τον γνωστό πίνακα του Θεόφιλου. Πάνω στη ζωγραφική δημιουργία του Θεόφιλου, όπου κυριαρχεί η ελληνικότητα και η εικονογράφηση της λαϊκής παράδοσης, ο Σολδάτος επιχειρεί και επιτυγχάνει να στήσει μια παράσταση ανάλογη ενός λαϊκού παραμυθά, που απολαύσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. eτη θεατρική παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη», θεατρικό έργο της Μιμής Ντενίση, σε σκηνοθεσία της ίδιας, παρακολούθησε ο Ιδρυτικός Όμιλος Αθηνών στις Πρόκειται για τη μεγάλη Θεατρική επιτυχία της χρονιάς, όπου μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας αποτυπώνεται, με τρόπο συγκινητικό, η ανεπανάληπτη ζωή της κοσμοπολίτισσας, αλησμόνητης Σμύρνης, αλλά και η πολιτική ιστορία και τα αντικρουόμενα συμφέροντα, που οδήγησαν στην καταστροφή του Ελληνισμού της Μ. Ασίας. eτο Βυζαντινό Μουσείο επισκέφθηκε στις ο Ιδρυτικός Όμιλος Αθηνών, με τη συμμετοχή μελών και άλλων Ομίλων, και ξεναγήθηκε στον χώρο του Μουσείου. Από ξεναγό έγινε παρουσίαση και αισθητική ανάλυση των πινάκων του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, «Η Κοίμηση της Θεοτόκου», «Η προσκύνηση των Μάγων», «Ο Απόστολος Λουκάς εικονογραφώντας την Θεοτόκο», που φιλοξενούνται στο Μουσείο, φιλοτεχνημένοι με τη Βυζαντινή τεχνοτροπία της Κρητικής λεγομένης Σχολής, την περίοδο που ο καλλιτέχνης ζούσε στον Χάνδακα, και πριν από την περιπλάνησή του στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, και τη στροφή του προς την τεχνοτροπία που έδωσε τα θαυμαστά αριστουργήματά του. 12

14 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Α' ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ Πελοπιάδα Ο Πελοπίδας είδε το φως της ημέρας, ή μάλλον της λάμπας, στις 2 το πρωί σε κεντρικό μαιευτήριο της Αθήνας. Μόλις βγήκε από την κοιλιά της μαμάς Κατερίνας άρχισε να τσιρίζει τόσο παράξενα που ο μαιευτήρας, Δρ. Μάκης Αλεξανδράτος, εκ Ληξουρίου Κεφαλονιάς, μουρμούρισε με αποστροφή: «Τσιρίζει φάλτσα». Όμως, η νοσοκόμα, κ. Διαμάντω Αποστολοπούλου αντιμίλησε, λέγοντας πως τα τσιρίγματα του Πελοπίδα της θυμίζουν κραυγές από τις κάργιες του Ταΰγετου. Οι κραυγές του Πελοπίδα, όποια χροιά κι αν είχαν, έγιναν ο εφιάλτης της οικογένειας, σε σημείο που η μαμά - Κατερίνα, μετά από 3 μερόνυχτα αγρυπνίας έκραξε σαν κορυφαία ελληνικής τραγωδίας: «Μακάρι να το έπνιγα την ώρα που γεννήθηκε..» και ο μπαμπάς Ανδρέας, αφού περιπλανήθηκε 3 μερόνυχτα, από δωμάτιο σε δωμάτιο, από κρεβάτι σε κρεβάτι, από καναπέ σε καναπέ με μια κουβέρτα κάτω από τη μια μασχάλη και δύο μαξιλάρια (ένα για το κεφάλι και το άλλο για να κλείνει τα αυτιά του) φώναξε με όλη του τη δύναμη: «Το κέρατο μου...». Αυτές οι εκρήξεις της μαμάς Κατερίνας και του μπαμπά Ανδρέα ακούστηκαν πολλές φορές στο σπίτι, κάθε φορά που κινδύνευε η οικογενειακή ισορροπία. Ο Πελοπίδας απεδείχθη οικογενειακός πονοκέφαλος και η ευρύτερη οικογένεια δεν υπέφερε ποτέ από ανία. Κάποτε βρήκε ένα κουτί βερνίκι και άλειφε το ψωμί του κι ύστερα χρειάστηκε να του κάνουν πλύση στομάχου... αναποδογύρισε τη γλάστρα έξω από το παράθυρο, πέταξε ένα ψαλίδι κι ένα κεντημένο μαξιλάρι και από περιέργεια να μάθει πού πέφτουν τα πράγματα σκαρφάλωσε στο παράθυρο και τουμπάρισε στο δρόμο... προσπάθησε να βγάλει το μάτι της αδερφής του... έβγαλε αναμμένα κάρβουνα από το τζάκι κι έβαλε φωτιά πρώτα στο χαλί, ύστερα στην κουρτίνα, ύστερα στο τραπεζομάντηλο, έτσι δημιουργήθηκε ένα μεγαλοπρεπές πυροτέχνημα αν κι εκείνη την ημέρα δεν υπήρχε καμία εθνική γιορτή... Ακούστηκε η κραυγή της μαμάς Κατερίνας: «Μακάρι να το έπνιγα την ώρα που γεννήθηκε...» και η κραυγή του μπαμπά Ανδρέα: «Το κέρατο μου...». Πολλές φορές η γιαγιά για να τον δικαιολογήσει, είχε το όνομα του μακαρίτη του άνδρα της (...Θεός συγχωρέστον... στ' άγια η ψυχούλα του... κλπ...κλπ) έλεγε κουνώντας το κεφάλι της: «Είναι απλά ένα ζωηρό παιδί... μοιάζει του παππού του...». Εδώ η κυρία Κατερίνα έφτυνε κρυφά στον κόρφο της, ενώ ο μπαμπάς Ανδρέας γελούσε ικανοποιημένος κάτω από τα μουστάκια του... ο μπαμπάς Πελοπίδας ήταν «ζωηρούλης» μέχρι τα βαθειά του γεράματα. Ο Πελοπίδας είχε μια πρωτότυπη διασκέδαση. Αν στο δείπνο είχαν επισκέπτες, έψαχνε τις τσέπες των παλτών τους κι ό,τι εύρισκε το έβαζε στην τσέπη ενός άλλου. Έτσι, ο κύριος δικαστής έπαιρνε μαζί του στο σπίτι την πούδρα της κυρίας Διευθύντριας, η κυρία Μαρία, η χήρα, τη θήκη της πίπας του Δασκάλου, η κυρία παπαδιά την ταμπακέρα του Δημάρχου κι ο Διευθυντής της αστυνομίας τη μισοτελειωμένη κάλτσα με τις 4 βελόνες και το κουβάρι που άνηκε στη γυναίκα του εφοριακού. Την άλλη ημέρα γινόντουσαν κάθε λογής υποψίες και οικογενειακά σκάνδαλα που είχαν σαν κατάληξη (όταν γινόταν φανερό τι είχε συμβεί) τον ξυλοδαρμό του Πελοπίδα και «μακάρι να το έπνιγα...» και «το κέρατο μου...» Κάποτε ο Πελοπίδας είχε αποκτήσει την συνήθεια να κάνει ερωτήσεις και να δίνει μόνος του τις απαντήσεις. Μετά την ερώτηση ακολουθούσαν γέλια από το ακροατήριο, μετά την απάντηση, ξυλοδαρμός και οι γνωστές κραυγές: «Μακάρι... να...», «Το κέρατο μου...». Για παράδειγμα: - Τα γαϊδούρια πάνε σχολείο; 13

15 - Και βέβαια πάνε, αφού ο δάσκαλος είναι συνέχεια στο σχολείο και ο μπαμπάς λέει πως είναι μεγάλο γαϊδούρι. - Έχουν τα κεφάλια τρύπες; - Και βέβαια έχουν... Διαφορετικά πώς θα έπαιρνε αέρα το μυαλό του θείου Αλέκου... όπως λέει η γιαγιά. - Η θεία Ευτέρπη είναι στο πυροβολικό; - Και βέβαια είναι, αφού ο κύριος Τάκης λέει πως είναι βλήμα. - Μπορούμε να βγάλουμε τα μάτια μας και να τα ξαναβάλουμε; - Και βέβαια μπορούμε. Ο χασάπης λέει πως ο μανάβης και η κυρία Κούλα βγάζουν τα μάτια τους τη νύχτα. Το πρωί όμως εγώ τους βλέπω να έχουν μάτια. - Ποιος έβαλε κέρατα στο κεφάλι του βοδιού; Εδώ ο Πελοπίδας τα βρήκε σκούρα. Και την απάντηση την βρήκε, όπως και σε κάτι άλλες τέτοιες ερωτήσεις, όταν έφτασε στην εφηβεία. Όταν ο Πελοπίδας μεγάλωσε λίγο άκουγε συζητήσεις για κρίση, για Βουλή, για αντιπολίτευση. Ωραίο παιχνίδι! Αυτό το παιχνίδι το παίζουν οι πολιτικοί, γιατί όχι και τα παιδιά; Όμως κάπου σκόνταψε το παιχνίδι γιατί όλα τα παιδιά ήθελαν να γίνουν υπουργοί, αν κι εδώ που τα λέμε αυτή η αδυναμία δεν χαρακτηρίζει μόνο τα παιδιά. Και οπαδοί ποιοι θα είναι; Επιστράτευσαν όλες τις κότες, τους γάλλους και τις χήνες και άλλα καλόβολα όντα που γέμισαν την αυλή και αποτελούσαν χρήσιμους οπαδούς. Σαν αντιπολίτευση διάλεξαν τα δυο κοκοράκια της κυρίας Ασημίνας που ξεφώνιζαν, χωρίς λόγο όταν τους έκανε κέφι και κοιμόντουσαν τον περισσότερο καιρό, προσόντα απαραίτητα για μια αντιπολίτευση. Ο Πελοπίδας ανέλαβε τις εξωτερικές υποθέσεις γιατί καταγόταν από «καλή οικογένεια» (ο πατέρας του είχε το μεγάλο παντοπωλείο) και τα πήγαινε πολύ άσχημα με τις ξένε γλώσσες) που κι αυτό επίσης είναι ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο για τους διπλωμάτες. Υπουργός Παιδείας ορίστηκε ο Γιαννάκης του μανάβη ο οποίος εφ' όσον είχε κάνει δύο χρόνια στην πρώτη τάξη και δύο χρόνια στη δεύτερη, σπούδασε περισσότερο από τους άλλους, και εφόσον είχε αποβληθεί τρεις φορές από το σχολείο ήξερε καλά τους νόμους της Παιδείας. Υπουργός Στρατιωτικών ο Θανάσης ο οποίος ήξερε που να κρυφτεί όταν γίνονταν φασαρίες και να εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή όταν όλα είχαν τακτοποιηθεί, Υπουργός Συντονισμού ο Πάνος, ειδικός στο να συντονίζει τις κλεψιές, τις παγαποντιές και να τη βγάζει πάντα λάδι. Το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζε πάνω στη μεγάλη κερασιά του γείτονα. Κάθε υπουργός σε ένα κλαδί, πολύ προσεκτικά για να μην τους πάρουν είδηση. Όμως μια φορά, ο πλεονέκτης Υπουργός Εξωτερικών ενώ είχε φάει όλα τα κεράσια που ήταν στο κλαδί του, θέλησε, ύπουλα, να φάει και τα κεράσια του υπουργού Συντονισμού. Ο υπουργός το κατάλαβε και έγινε θηρίο, διότι, το κλέπτειν, είναι νόμιμο ενώ το συλλαμβάνεσθαι είναι μέγα παράπτωμα. Επιτέθηκε με γροθιές στον κλέφτη, αστόχησε όμως κι έδωσε μπουνιά στον υπουργό Παιδείας. Από τον καυγά έσπασαν τρία κλαδιά, οι υπουργοί έπεσαν με θόρυβο στο χώμα, ο ένας πάνω στον άλλο, ο φύλακας του κήπου έτρεξε γρήγορα με το δίκανο, το σκυλί άρχισε να γαυγίζει και να απειλεί, ο μπαμπάς Ανδρέας που διάβαζε ήσυχα την εφημερίδα του έτρεξε να δει τι συμβαίνει, είδε τέσσερα παιδιά το ένα πάνω στο άλλο να γρονθοκοπιούνται πασαλειμμένα με κεράσια... Ούρλιαξε απελπισμένα... το κέρατο μου... το κέρατο μου... το κέρατο μου... η μαμά Κατερίνα βγήκε τρέχοντας από την κουζίνα και βλέποντας το θέαμα και ακούγοντας τις φωνές του Ανδρέα, ξέχασε το δικό της τροπάριο και φώναξε τρομαγμένη: «Άσε ήσυχα τα κέρατα σου Ανδρέα να δούμε τι θα κάνουμε». Κι έτσι, κατόπιν γενικών ξυλοδαρμών, διαλύθηκε η Βουλή. Απελπισία στην οικογένεια. Οικογενειακό συμβούλιο στο οποίο ανακατεύονται συνήθως εκείνοι που ελάχιστα τους πέφτει λόγος. Όλες οι θείες από τον πατέρα και τη μάνα κι ύστερα όλοι εκείνοι οι βερεσέδες σύμβουλοι της οικογενείας από τους οποίους υποφέρει σχεδόν 14

16 κάθε οικογένεια. Το θέμα ήταν «Τι θα γίνει με τον Πελοπίδα; Ποιο θα είναι το μέλλον του Πελοπίδα;». Τη λύση έδωσε η θεία Ευτέρπη. Μίλησε για μια τσιγγάνα, στο πάνω τσαντίρι που λέει το μέλλον και έτσι θα ξέρουν τι τους περιμένει και πώς να το αντιμετωπίσουν. Η γριά τσιγγάνα χρειαζόταν ένα κομμάτι από σχισμένο πουκάμισο του Πελοπίδα (πολύ εύκολο, ο Πελοπίδας, κάθε εβδομάδαχρειαζόταν καινούργιο πουκάμισο), μια βρώμικη κάλτσα (πανεύκολο ο Πελοπίδας πάλευε συνεχώς με χώματα και λάσπες), και μια τούφα από τα μαλλιά του, πράγμα καθόλου εύκολο. Ο Πελοπίδας υπερασπίστηκε την κόμη του με νύχια και με δόντια παλεύοντας μέχρι τελικής πτώσης! Όταν τελικά το κατόρθωμα επετεύχθη η θεία Ευτέρπη μετρούσε τις δαγκωνιές που είχε εισπράξει, ο θείος Τάκης τις γρατσουνιές στα μπράτσα του, η γιαγιά τις κλωτσιές στο καλάμι και η νονά η Μαρία τις τούφες που έφυγαν από τα λιγοστά μαλλιά της. Ακούστηκαν άλλη μια φορά οι κραυγές της μαμάς Κατερίνας: «Μακάρι να το έπνιγα...» (εδώ συμφώνησαν όλοι) και η κραυγή του μπαμπά Ανδρέα: «Το κέρατο μου...» (εδώ τον αγριοκοίταξε η γιαγιά). Η θεία Ευτέρπη με τα ζητούμενα και με κάμποσα χαρτονομίσματα, τράβηξε για το τσαντήρι. Πέρασε όμως και από την Αγία - Μαρίνα (μεγάλη η χάρη Της), ν' ανάψει ένα κερί, πού ξέρεις; Ας τα έχει καλά και με την άλλη πλευρά... αν και το λάδι από τον Άγιο Ραφαήλ που της φέρανε για να αλείψει τον Πελοπίδα, δεν έφερε αποτελέσματα... ας είναι... Η τσιγγάνα την υποδέχτηκε φορτωμένη βραχιόλια και άλλα μπιχλιμπίδια, μ' ένα τσιγάρο στο χέρι, μασουλώντας κάποια φύλλα (όχι δάφνη...). Ακούμπησε στο τραπέζι μια κατσαρόλα με ζεστό νερό, έβαλε στο νερό ένα θερμόμετρο, κούνησε ικανοποιητικά το κεφάλι και βούτηξε μέσα το κομμάτι από το πουκάμισο του Πελοπίδα καθώς και την κάλτσα του. Τα ανακάτεψε με ένα ξύλο και αφού έπεσε σε βαθιά περισυλλογή άρχισε να λέει τα μελλούμενα: «Θα πέσει από βράχο, αλλά θα σωθεί... Θα πέσει στη θάλασσα, αλλά θα σωθεί... Θα παντρευτεί, αλλά αυτή τη φορά δεν θα σωθεί... (αυτές οι προφητείες βγήκαν αληθινές..) «Θα γίνει καλός μαθητής και θα προοδεύσει.. Θα κάνει πολλά λεφτά, θα τον σέβονται όλοι...» (αυτές οι προφητείες δεν βγήκαν αληθινές). Τι απέγινε ο Πελοπίδας; Κατάφερε με πολύ ζόρι να τελειώσει το σχολείο, άργησε λίγο αλλά τα κατάφερε. Μπήκε να δουλέψει στο παντοπωλείο του πατέρα του. Παντρεύτηκε τη Μαρία. Αυτός ο γάμος δεν του πήγε καλά. Έπειτα από τρία χρόνια η Μαρία άρπαξε το ταμείο και τον γιο του νεκροθάφτη και εξαφανίστηκαν. Ευτυχώς δεν έκαναν παιδιά. Εξ άλλου ούτε η Μαρία, ούτε ο Πελοπίδας ήταν είδος προς διαιώνιση... «το κέρατο μου...». Μπέτυ Αντωνοπούλου Δ.Ο. Β' Κηφισιάς Α' Βραβείο Διηγήματος του Διαγωνισμού Γραπτού Λόγου ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Υπενθυμίζουμε ότι, κατά πάγια τακτική επιβαλλόμενη από την σε περιορισμένο χώρο διαχείριση της ύλης, τα βραβευθέντα κείμενα δημοσιεύονται, κατά περίπτωση, στα τρία τεύχη που εκδίδονται μετά την Ετήσια Γενική Συνέλευση του Ομίλου. 15

17 16 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΜΕΛΩΝ TOY ΔΟΕ «Ιδανική Απουσία», η νέα ποιητική συλλογή (Εκδόσεις Ιβίσκος), της κ. Πόπης Μαγουλά-Γαϊτάνου, η παρουσίαση της οποίας, με συντονίστρια την κ. Βούλα Αποστόλου (ΔΟ Αμαρουσίου), έγινε στις 22 Μαρτίου 2014, στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Αμαρουσίου. Την εκδήλωση χαιρέτισε εκπρόσωπος του Δήμου Αμαρουσίου, αλλά και η Υπεύθυνη των Εκδόσεων Ιβίσκος κ. Έφη Λαγού. Για το ποιητικό έργο της κ. Γαϊτάνου, «που διαπνέεται από την αγάπη προς τον άνθρωπο» μίλησε κατ' αρχάς ο Μουσικοσυνθέτης κ. Δαμιανός Πάντας, που έχει μελοποιήσει ποιήματά της (Χάος). Στη συνέχεια έγινε παρουσίαση και ανάλυση του εν λόγω ποιητικού έργου κατά ενότητες από την Καθηγήτρια κ. Μπέτυ Αντωνοπούλου (ΔΟ Β Κηφισιάς), η οποία σημείωσε τα ιδιαίτερα στοιχεία της ποίησής της: Tη συνεχή παρουσία της αγάπης, την ελπίδα και την αισιοδοξία, την νοσταλγία και το όνειρο, τη φιλοσοφική διάθεση αλλά και το χιούμορ, που είναι διάχυτα στην ποίησή της. Στη διάρκεια της παρουσίασης η Ποιήτρια απήγγειλε ποιήματα σχετικά με τα αναφερόμενα από την παρουσιάστρια του έργου της. Ευαίσθητος δέκτης των μηνυμάτων του καιρού μας η ποιήτρια, ξεδιπλώνει με λυρισμό και κάποτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, μνήμες, ιδέες συναισθήματα, όλο τον πλούσιο ψυχικό της κόσμο για τον οποίο μίλησαν οι παρουσιαστές του ποιητικού της έργου. «Η Γυάλινη Αφροδίτη», ο τίτλος του μυθιστορήματος της κ. Ξένιας Γκόρου Προέδρου της Γ' Περιφέρειας του ΔΟΕ. Την απλή ανθρώπινη ιστορία μιας γυναίκας, που χτυπήθηκε άγρια από τη μοίρα και την πορεία της στη ζωή σε αναζήτηση της ευτυχίας μας αφηγείται με ιδιαίτερη ευαισθησία η συγγραφέας. «Σε σημείο Μηδέν», το δεύτερο βιβλίο της κ. Γκόρου. Πρόκειται για μια σειρά αφηγημάτων, πολλά από τα οποία έχουν βραβευθεί, όπου με γραφή λιτή και γρήγορο ρυθμό αφήγησης, πραγματοποιεί μια ιστορική αναδρομή σε γεγονότα, που σημάδεψαν την Ιστορία της Ελλάδας (Προσφυγιά,Κατοχή, Εμφύλιος) αλλά και ξεδιπλώνει με ιδιαίτερη συγκίνηση ιστορίες ανθρώπινες, μνήμες από τα εφηβικά και νεανικά της χρόνια. Τα ιστορικά μυθιστορήματα της κ. Ντόρας Χιλιαδάκη «Άννα Δαλασσηνή» και «Αθηναϊδα-Ευδοκία και εγώ, η Ευγενία», παρουσίασε στις 2 Μαρτίου 2014, στη Στοά του Βιβλίου, ο Εκδοτικός οίκος Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος. Για τα βιβλία μίλησαν ο κ. Γεώργιος Φαράντος, Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο κ. Γιάννης Πλαχούρης, Ποιητής-Δημοσιογράφος. Αποσπάσματα των βιβλίων διάβασε η Λογοτέχνις-Ζωγράφος κ.κατερίνα Ντούγκα-Κοτοπούλου. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Στη Λέλα Πρίφτη, του Ομίλου Α' Παιανίας, για την απώλεια του αγαπημένου της συζύγου, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Θερμά συλλυπητήρια εκφράζουμε επίσης στη Θέμιδα Αργυροηλιοπούλου, του Ομίλου Παπάγου, για την απώλεια του αγαπημένου της συζύγου.

18