Ἦχος πλ.δ Ἑωθινόν γ. ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η Ν. η µιν ευ λο γη µε νος ο ε ερ χο µε νος

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΕ (Θ ΛΟΥΚΑ) νήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλήμονος, καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, Ἀπφίας, Ἀρχίππου καὶ Ὀνησίμου, καὶ τῆς Ἁγίας άρτυρος Κικιλίας, καὶ τῶν σὺν αὐτῇ. Ἦχος πλ.δ Ἑωθινόν γ Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η η µιν ευ λο γη µε νος ο ε ερ χο µε νος εν ο νο µα α τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.(τό ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα α νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τό ὡς ἄνω) 1

2 Εξ Ἀπολυτίκιον. υ ψους κα τηλ θες ο ο ευ σπλα αγ χνος τα φην κα τε δε ξω τρι ι η µε ε ρον ι να η µας ε λευ θε ρω σης των πα θων η ζω η και η α να στα σις η µων Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι Τὸ αὐτὸ ω νευ µα τι Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον Ἦχος ι Ση µε ρον της ευ δο κι ας Θε ου τοπρο οι µι ον και της των αν θρω πων σω τη ρι 2

3 ας η προ κη ρυ ξις εν να ω του Θε ου τρα νως η αρ θε νος δει κνυ ται και τον Χρι στον τοις πα σι προ κα ταγ γελ λε ται αυ τη και η µεις µε γα λο φω νως βο η σω µεν χαι ρε της οι κο νο µι ας του κτι στου η εκ πλη ρω σι ι ις 3

4 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Καθίσµατα. Ἦχος α Α νε στης εκ νε κρων η ζω η τω ων α α παν των και αγ γε λος φω τος ταις γυ ναι ξιν ε ε βο ο ο α παυ σα σθε των δα κρυ ων τοις α πο στο λοις ευ αγ γε ε λι σα α σθε κρα ξα τε α νυ µνου σαι ο τι α νε στη Χρι στος ο ο Κυ ρι ι ος ο ευ δο κη σας σω σαι ως Θε ος το γε νος των α αν θρω ω πων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι Τὴν σοφίαν καὶ Λόγον ω νευ µα τι Α να στα ας εκ του τα α φου ως α 4

5 λη θως ταις ο σι ι αις προ σε ε τα ξας γυ ναι ξι κη ρυ υ ξαι την ε γερ σιν α πο στο λοις ως γε γρα πται και δρο µαι ος ο ε τρος ε πε στη τω µνη µα τι και το φως εν τω τα φω ο ρων κα τε πλητ τε το ο ο θεν και κα τει δε τα ο θο ο νι α µο ο να χω ρι ις του θει ου σω µα τος εν αυ τω κα τα κει µε να και πι στευ σα ας ε ε βο η η σε δο ξα σοι Χρι στε ο Θε ος ο τι σω ζεις α παν τας Σω ω τηρ η η µων του α τρος γαρ υ πα αρ χεις α πα αυ γα α σµα 5

6 Κάθισμα Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος Καὶ νῦν... Αἰνέσατε παρθένοι, καὶ μητέρες ὑμνήσατε, λαοὶ δοξολογεῖτε, ἱερεῖς εὐλογήσατε, τὴν ἄχραντον ητέρα τοῦ Θεοῦ σαρκὶ γὰρ νηπιάζουσα αῷ, τῷ τοῦ όμου προσηνέχθη, ὥσπερ ναὸς Κυρίου ἁγιώτατος. ιὸ ἑορτὴν πνευματικήν, τελοῦντες ἀνακράξωμεν Χαῖρε αρθένε δόξα, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. ετὰ τὴν β' Στιχολογίαν Κάθισµα Αν Ἦχος θρω ποι το µνη µα σου Σω τηρ ε ε σφρα α γι σα αν το Αγ γε λος τον λι θον εκ της θυ ρας α πε ε κυ λι ι σε γυ ναι κες ε θε α σαν το ε γη γερ µε νον εκ νε κρων και αυ ται ευ ηγ γε λι σαν το τοις µα 6

7 θη ταις σου ου εν Σι ι ων ο τι α νε στης η ζω η των α παν των και δι ε λυ θη τα δε σµα του θα να του Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Τα µυ ρα της τα φης αι υ ναι κες κο ο µι σα α σαι φω νης αγ γε λι κης εκ του τα φου ου η κου ου ον παυ σα σθε των δα κρυ ων και αν τι λυ πης χα ραν κο ο µι σα α σθε κρα ξα τε α νυ µνου σαι ο τι α νε στη Χρι στος ο ο Κυ ρι ι ος ο ευ δο κη σας σω σαι 7

8 ως Θε ος το γε νος των α αν θρω πων Κάθισμα Ἦχος δ' Ταχὺ προκατάλαβε Καὶ νῦν... αυῒδ προοδοποίησον, ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ, καὶ χαίρων ὑπόδεξαι, τὴν Βασιλίδα ἡμῶν, καὶ ταύτῃ ἐκβόησον. Εἴσελθε ἡ Κυρία, εἰς ναὸν Βασιλέως, εἴσελθε, ἧς ἡ δόξα κεκρυμμένως νοεῖται, ἐξ ἧς μέλι καὶ γάλα μέλλει πηγάσειν, πᾶσι τὸ φῶς ὁ Χριστός. 8

9 Εὐλογητάρια Ἦχος α Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη Κ ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε Κ λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου 9

10 Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 10

11 θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ 11

12 µα τι ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει Κυ ρι ε Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Κ Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 12

13 ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 13

14 Ἡ Ὑπακοή. Αἱ υροφόροι τοῦ Ζωοδότου ἐπιστᾶσαι τῷ μνήματι, τον εσπότην ἐζήτουν, ἐν νεκροῖς τὸν ἀθάνατον καὶ χαρᾶς εὐαγγέλια, ἐκ τοῦ Ἀγγέλου δεξάμεναι, τοῖς Ἀποστόλοις ἐμήνυον Ὅτι ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ Ἀναβαθµοί. Ἀντίφωνον Α. Εκ νε ο τη τος µου ο εχ θρο ος µε πει ρα ζει ταις η δο ναι αις φλε γει µε ε γω δε πε ποι θως εν σοι Κυ ρι ε τρο που µαι του τον Οι µι σουν τες Σι ων γε νη θη η τω σαν δη πριν εκ σπα σθη η ναι ως χορ τος συγ κο ψει γαρ Χρι στος αυ χε νας αυ των το µη 14

15 βα σα α νων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι το ζην τα παν τα φως εκ φω το ος Θε ος µε γας συν α τρι υ µνου ου µεν αυ το ο και τω Λο γω Ἀντίφωνον Β. Η καρ δι α µου τω φο βω σου σκε πε σθω τα πει νο φρο νου ου ου σα µη υ ψω θει σα α πο πε ε ση εκ σου ου παν οι κτιρ 15

16 µον Ε πι τον Κυ ρι ον ο ε σχη κως ελ πι ι δα ου δει σει το τε ο τε πυ ρι τα πα αν τα κρι νει ει και κο λα σει ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πας τις θει ος βλε πει και προ λε γει τε ρα τουρ γει υ ψι ι στα εν τρι σιν ε να Θε ον µε ελ πων ει γαρ και τρι λαµ πει µο ναρ χει το θει ον 16

17 Ἀντίφωνον. Ε κε κρα ξα σοι Κυ ρι ε προ σχες κλι νον µοι το ου ους σου βο ων τι και κα θα ρον πριν α ρης µε α πο των εν θεν δε Ε πι την µη τε ρα αυ του γην δυ νων πας αυ θις α να λυ σει του λα βειν βα σα νους η γε ε ρα των βε βι ω µε νων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι θε ο λο γι 17

18 α µο να ας τρι σα γι α ο α τηρ γαρ α να αρ χος εξ ου ε φυ ο Υι ος α χρο ο νως και το νευ µα συ υµ µορ φον συν θρο νον εκ α τρο ος συν εκ λαµ ψαν Ἀντίφωνον. Ι δου δη τι κα λον η τι τερ πνον αλλ η το κα τοι κειν α δελ φους α µα εν του ου τω γαρ Κυ ρι ος ε πηγ γει λα το ζω η ην αι ω νι αν Του εν δυ µα τος αυ του ο τα κρι να του α γρου κο σµων κε λευ ει µη δειν φρον τι ζειν 18

19 ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι ε νο ει δει αι τι α παν τα ε χε ται ει ρη νο βρα βευ τως Θε ος του το γαρ ε στι α τρι τε και Υι ω ο µο ου σι ον κυ ρι ως Τὸ ροκείµενον. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ο ος σου Σι ων ( ίς ) εις γε νε αν και γε νε αν Στίχ. Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι 19

20 ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψα λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Τὸ τρίτον. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ὁ β χορός ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε αν και γε νε αν 20

21 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α Κυ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 21

22 Ὁ Χορός: Και τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ ' Ψαλµὸς 22

23 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

24 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 24

25 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 Καρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 25

26 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 26

27 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου Κυ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 27

28 νω σει Α γα θυ νον Κυ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 28

29 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 29

30 και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 30

31 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 31

32 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανών. Αρ ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α µα τη λα την Φα ρα ω ε βυ θι σε τε ρα τουρ γου σα πο τε ω σα ι κη ραβ δος σταυ ρο τυ πως πλη ξα σα και δι ε λου σα θα λασ σαν Ι σρα ηλ δε φυ γα δα πε ζον ο δι την δι ε σω σεν α σµα τω Θε ω α να µελ πον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Την παν το δυ να µον Χρι στου Θε ο τη τα πως µη θαυ µα σω µεν εκ µεν πα θων πα 32

33 α σι τοις πι στοις α πα θει αν και αφ θαρ σι αν βλυ ζου σαν εκ πλευ ρας δε α γι ας πη γην α θα να τον στα ζου σαν και ζω ην εκ τα φου α ι δι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Ως ευ πρε πης ταις γυ ναι ξιν ο Αγ γε λος νυν εµ πε φα νι σται και τη λαυ γη φε ε ρων της εµ φυ του συµ βο λα α υ λου κα θα ρο τη τος τη µορ φη δε µη νυ υ ων το φεγ γος της α να στα σε ως κρα ζει ε ξη γερ θη ο Κυ 33

34 ρι ος Θεοτοκίον. Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ε δο ξα σµε να πε ρι σου λε λα λην ται εν γε νε αι αις γε νε ων η τον Θε ον Λο ο γον εν γα στρι χω ρη σα σα α γνη δε δι α µει να σα Θε ο το κε αρ θε ε νε δι ο σε παν τες γε ραι ρο µεν την µε τα Θε ον προ στα σι ι αν η µων 34

35 Κανὼν πρῶτος, τῶν Εἰσοδίων ᾨδὴ α' Ἦχος δ' Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σοφίας πανάχραντε, σὲ θησαυρὸν ἐπιστάμενοι, καὶ χάριτος βρύουσαν, πηγὴν ἀέναον, τὰς τῆς γνώσεως, αἰτοῦμέν σε ῥανίδας, ἐπόμβρησον έσποινα, τοῦ ἀνυμνεῖν σε ἀεί. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ὑπέρτερος άναγνε, τῶν οὐρανῶν χρηματίσασα, ναὸς καὶ παλάτιον, ἐν τῷ αῷ τοῦ Θεοῦ, ἀνατίθεσαι, αὐτῷ ἑτοιμασθῆναι, εἰς θείαν κατοίκησιν, τῆς παρουσίας αὐτοῦ. όξα... Τὸ φῶς ἀνατείλασα, ἡ Θεοτόκος τῆς χάριτος, πάντας κατελάμπρυνε, καὶ συνηγάγετο τὴν ὑπέρλαμπρον, αὐτῆς κατακοσμῆσαι, πανήγυριν ᾄσμασι δεῦτε συνδράμωμεν. Καὶ νῦν... Ἡ πύλη ἡ ἔνδοξος, ἡ λογισμοῖς ἀδιόδευτος, τὰς πύλας διάρασα, τὰς τοῦ αοῦ τοῦ Θεοῦ, νῦν προτρέπεται, ἡμᾶς συνεισελθόντας, τὰ θεῖα θαυμάσια, κατατρυφῆσαι αὐτῆς. 35

36 ΚΑΩ ΑΑΣΤΑΣΙΟΣ Ἦχος πλ. δ ᾨδὴ γ ὁ Εἱρµὸς. Ο στε ρε ω σας κα ταρ χας τους ου ρα νους εν συ νε σει και την γην ε πι υ δα των ε δρα σας εν τη πε τρα µε Χρι στε της Εκ κλη σι ας στη ρι ξον ο τι ουκ ε στι πλη ην σου α γι ος µο νε φι λαν θρω πε ο ξα τη Α γι α Α να στα σει σου Κυ ρι ε Κα τα κρι θεν τα τον Α δαµ τη γευ σει της α µα ρτι ας της σαρ κος σου το σω τη ρι ον πα θος ε δι και ω σε Χρι στε αυ τος γαρ 36

37 ουχ υ πευ θυ νος της του θα να του πει ρα πε φη νας ο α να µαρ τη τος ο ξα τη Α γι α Α να στα σει σου Κυ ρι ε Της Α να στα σε ως το φως εξ ε λαµ ψε τοις εν σκο τει του θα να του και σκι α κα θη µε νοις ο Θε ος µου Ι η σους και τη αυ του Θε ο τη τι τον ι σχυ ρον δε σµευ σας του του τα σκευ η δι ηρ πα σε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας 37

38 Των Χε ρου βειµ και Σε ρα φειµ ε δει χθης υ ψη λο τε ρα Θε ο το κε συ γαρ µο νη ε δε ξω τον α χω ρη τον Θε ον εν ση γα στρι α µο λυν τε δι ο πι στοι σε πα αν τες υµ νοις α ει µα κα ρι ζο µεν 38

39 Κανὼν πρῶτος, τῶν Εἰσοδίων ᾨδὴ γ' Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους, Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. υμφοστόλος σήμερον ἐδείχθη, τερπνὸς τῆς αρθένου ὁ ναός, καὶ θάλαμος δεχόμενος, τὴν ἔμψυχον παστάδα Θεοῦ, τὴν καθαρὰν καὶ ἄμωμον, καὶ λαμπροτέραν πάσης κτίσεως. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. αυῒδ προεξάρχων τῆς χορείας, σκιρτᾷ καὶ χορεύει σὺν ἡμῖν, καὶ Βασιλίδα κράζει σε, πεποικιλμένην Ἄχραντε, παρισταμένην πάναγνε, ἐν τῷ αῷ τῷ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ. όξα... Ἐξ ἧς ἡ παράβασις προῆλθεν, ἡ πάλαι τῷ γένει τῶν βροτῶν, ἐκ ταύτης ἡ ἀνόρθωσις, καὶ ἀφθαρσία ἤνθησεν, ἡ Θεοτόκος σήμερον, προσαγομένη ἐν τῷ οἴκῳ Θεοῦ. Καὶ νῦν... Σκιρτῶσιν Ἀγγέλων στρατηγίαι, καὶ πάντων ἀνθρώπων ἡ πληθύς, καὶ πρὸ προσώπου άναγνε, προστρέχουσί σου σήμερον, λαμπαδηφόροι κράζουσαι, τὰ μεγαλεῖά σου ἐν οἴκῳ Θεοῦ. 39

40 Κάθισμα Τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α Τὸν τάφον σου Σωτὴρ ικαίων ὁ καρπός,, Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης, προσφέρεται Θεῷ, ἱερῷ ἐν Ἁγίῳ, σαρκὶ νηπιάζουσα ἡ τροφὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἣν εὐλόγησεν, ὁ ἱερὸς Ζαχαρίας, ταύτην ἅπαντες, οἱ γηγενεῖς μετὰ πόθου, πιστῶς μακαρίσωμεν. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτὸ 40

41 Κοντάκιον Ἦχος λ. δ Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως ξαναστὰς τοῦ μνήματος, τοὺς τεθνεῶτας ἤγειρας, καὶ τὸν Ἀδὰμ ἀνέστησας, καὶ ἡ Εὔα χορεύει ἐν τῇ σῇ Ἀναστάσει, καὶ κόσμου τὰ πέρατα πανηγυρίζουσι, τῇ ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσει σου ολυέλεε. ὰ τοῦ, ᾍδου σκυλεύσας βασίλεια, καὶ νεκροὺς ἀναστήσας ακρόθυμε, υναιξὶ υροφόροις συνήντησας, ἀντὶ λύπης, χαρὰν κομισάμενος, καὶ Ἀποστόλοις σου ἐμήνυσας τὰ τῆς νίκης σύμβολα Σωτήρ μου ζωοδότα, καὶ τὴν κτίσιν ἐφώτισας φιλάνθρωπε διὰ τοῦτο καὶ κόσμος συγχαίρει, τῇ ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσει σου πολυέλεε. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Τῇ ΚΒ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, Φιλήμονος, Ἀρχίππου, Ἀπφίας καὶ Ὀνησίμου, μαθητῶν γεγονότων αύλου τοῦ Ἀποστόλου. Στίχοι 41

42 Χριστοῦ καλοῦντος, ὤφθητε δρόμῳ ξένῳ, Χριστοῦ μαθηταί, δραμόντες πρὸς τὴν κλῆσιν. Εἰκάδι δευτερίῃ, Φιλήμονα ἔνθεν ἄειραν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Κικιλίας, Βαλλεριανοῦ, καὶ Τιβουρτίου. Στίχοι Λουτροῦ φέρεις ἔκκαυσιν, ὦ Κικιλία, Λούῃ δὲ λουτρὸν αἵματος διὰ ξίφους. Βαλλεριανὸν καὶ συναθλητὴν ἅμα Κτείνει ξίφος, βάλλοντας ὕβρεσι πλάνην. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων άρκου, Στεφάνου, καὶ ἑτέρου άρκου. Στίχοι Τμηθεὶς ξίφει Στέφανε σὺν άρκοις δύω, ολλοὺς σὺν αὐτοῖς τοὺς στεφάνους λαμβάνεις. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος ροκοπίου τοῦ ἐν αλαιστίνῃ. Στίχοι ρὸς τὴν τομὴν ὥρμησεν οἷα πρὸς πάλην, Καὶ ροκόπιος θρέμμα τῆς αλαιστίνης. 42

43 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος ενίγνου τοῦ κναφέως. Στίχοι Κάραν, κναφεῦ ένιγνε, τμηθεὶς ἐκ ξίφους, Κνάπτεις σεαυτόν, κἂν ῥύπους εἶχες, πλύνῃ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου Ἀββᾶ. Στίχοι Ἀββᾶν, τὸν ἐκτύπωμα ὄντα Ἀββάδων, Τιμῶ πρεπόντως, ὡς τεκνίων ατέρα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι Χριστοφόρος καὶ Εὐφημία ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι Τὴν Εὐφημίαν σοι συνευφημεῖν ἔγνων, Σοὶ συσφαγεῖσαν, χριστόφρον Χριστοφόρε. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι Θαλλέλαιος καὶ Ἄνθιμος ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι Θαλλέλαιος Ἄνθιμος ἐκτετμημένοι, Ἀειθαλῶς ἀνθοῦσιν ὡς θεῖα ξύλα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Κάλλιστος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Κάλλιστος ἐχθρὸν τὸν κάκιστον πτερνίσας, Φίλος Θεῷ πρόσεισιν ἐκλελεγμένος. 43

44 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Θαδδαῖος, ἐν τροχῷ δεθείς, καὶ κατὰ πρανοὺς ἀφεθείς, τελειοῦται. Στίχοι Κατὰ πρανοῦς Θαδδαῖον ὁ τροχὸς στρέφει Φωνὴ δὲ βροντῆς ἐν τροχῷ, ψαλμὸς λέγει. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ἀγαπίωνος, Σισινίου Ἱερομάρτυρος, καὶ Ἀγαπίου. Στίχοι Ἀπῆλθε, θηρσὶ μὴ βλαβεὶς Ἀγαπίων. Τοῦτον γὰρ ἠγάπησε καὶ θηρῶν φύσις Εἶχες θύτην με νῦν δέ, καὶ θῦμα ξένον, Ἔχεις με Σισίνιον, ἐκ ξίφους Λόγε. Ὑπὲρ Θεοῦ, ταθέντος ἐν τῷ Κρανίῳ, Ξίφει σὸν Ἀγάπιε τείνεις κρανίον. Ταῖς τῶν σῶν ἁγίων πρεσβείαις, ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 44

45 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΕΩ Ἦχος α Ὠδή α Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε Α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται Ὠδή γ Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν Ο 45

46 α νυ ψω σας το κε ρας η µων Ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε Ὠδή δ Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος ο ξα τη δυ να µει σουου Κυ υ ρι ι ε Ὠδή ε Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης Βου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε 46

47 χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε Ὠδή στ Σ πλαγ χνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µααν τον 47

48 Ὠδή ζ Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον Ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει Ὠδή η Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυµα τος υ περφυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει ε ους ως ου δε 48

49 πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν Ευ λο γει τω η Κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ περ υ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς... 49

50 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 50

51 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 51

52 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 52

53 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 53

54 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 54

55 λυ νο µεν Εἴτα ψάλλεται ἡ θ ᾠδὴ τοῦ κανόνος 55

56 ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξω τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µε ε ε εν 56

57 Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν, Ἦχος ι Α Α η µων µη ην γι ος Κυ ρι ος ο ο Θε ο ος ( ίς ) Υ Β ψου τε Κυ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Ἦχος ι Ο τι Χρι ι στο ος ε γη 57

58 η γερ ται µη τις δι α α πι στει ει τω ε φα νη τη η α ρι ι α γαρ ε πει τα κα α θω ρα α θη τοις εις α γρον α α πι ι ου ου σι υ σταις δε πα α λιν ω ω φθη α να κει ει µε ε νοις ε εν δε κα ους βα πτι ζει ειν εκ πε εµ ψας εις ου ρα νου ου ου ου ου ους ο θεν κα τα βε βη κεν α α νε λη η φθη ε πι κυ υ ρω ω ων το κη η ρυγ µα πλη θε σι τω ων ση µει ει ω ω ων Καὶ τῆς Ἑορτῆς 58

59 Ἐν πνεύματι τῷ Ἱερῷ Ἡ δάμαλις ἡ ἄμωμος, ἡ πανάγαθος Κόρη, ἐν τῷ ναῷ εἰσάγεται, σήμερον παραδόξως, καὶ ταύτης προπορεύονται, Ἀσωμάτων τάγματα, καὶ τῶν Ἀγγέλων οἱ δῆμοι, μετὰ πλήθους παρθένων, ἣν ὁ θεῖος Ἱερεύς, ἐνηγκαλίσατο χαίρων. 59

60 α ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΟΥΣ Ἦχος η α α σα πνο η αι νε ε σα α τω ω τον Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει ει τε το ον Κυ υ ρι ι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι αι νει ει ει τε α αυ το ον ε ε εν τοι οι οι οις υ ψι ι στοις σοι πρε ε πει ει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Αι νει ει ει τε αυ τον πα α α α αν τες οι Α αγ γε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε αυ τον πα α σαι αι 60

61 δυ να α α α µει εις α α αυ του ου σοι πρε πει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι οις αυ του Κυ υ ρι ε ει και κρι τη ρι ι ω πα ρε στης υ πο ι λα του ου κρι νο µε νος αλλ ουκ α πε λει φθης του θρο νου τω α τρι συγ κα α θε ζο µε νος και αι α να στας εκ νε κρων τον κο σµον η λευ θε ρω σας εκ της δου λει ει ας του αλ λο ο τρι ι ου 61

62 ως οι κτιρ µων και φι λα αν θρω ω πος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ως αυ του Κυ υ ρι ε ει και ως νε κρο ον εν µνη µει ω Ι ου δαι οι σε ε κα τε θεν το αλλ ως βα σι λε α υ πνουν τα στρα τι ω ται σε ε ε φυλ ατ τον και ως ζω η ης θη σαυρον σφρα γι δι ε σφρα γι σαν το αλ λα α νε στηςκαι πα ρε ε σχες α φθαρ σι αν ταις ψυ χαι αις η η µων 62

63 Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Κυ υ ρι ε ο ο ο πλον κα τα του δι α α βο ο λου τον Σταυ ρον σου η η µιν δε δω κας φρι ιτ τει ει γαρ και τρε ε ε µει µη φε ε ρω ων κα θο ραν αυ του\ου την δυ να µιν ο τι νε κρου ους α νι στα και θα να το ον κα τηρ γη σε δι α του το προ σκυ νου ου ου µεν την τα φην σουκαι τη ην ε ε γε ερ σιν 63

64 Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ο Αγ γε λος σου Κυ ρι ε ο την Α να στα σιν κη ρυ ξας τους µεν φυ λα κας ε φο βι σε τα δε γυ ναι α ε φω ω νη σε λε γων τι ζη τει τε τον ζων τα µε τα α των νε κρων α νε στη η Θε ος ων και τη οι κου µε ε ε νη ζω η ην ε δω ρη η σα α το Στιχηρὰ ροσόµοια τῆς ἑορτῆς Τῶν οὐρανίων ταγµάτων 64

65 Ἦχος α Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ το ον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω Λαμπαδηφόροι παρθένοι, τὴν Ἀειπάρθενον, φαιδρῶς ὁδοποιοῦσαι, προφητεύουσιν ὄντως, ἐν νεύματι τὸ μέλλον ναὸς γὰρ Θεοῦ, ἡ Θεοτόκος ὑπάρχουσα, πρὸς τὸν ναόν μετὰ δόξης αρθενικῆς, νηπιόθεν ἐμβιβαζεται. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Ἐπαγγελίας ἁγίας, καὶ ὁ καρπὸς εὐκλεής, ἡ Θεοτόκος ὄντως, ἀνεδείχθη τῷ κόσμῳ, ὡς 65

66 πάντων ὑπερτέρα ἣ εὐσεβῶς, προσαγομένη ἐν οἴκῳ Θεοῦ, τὴν προσευχὴν τῶν τεκόντων ἀποπληροῖ, συντηρουμένη θείῳ νεύματι. Α πε νε χθη σον ται παρ θε νοι ο πι σω αυ της αι πλη σι ον αυ της α πε νε χθη σον ται αι σοι Ἐπουρανίῳ τραφεῖσα, αρθένε ἄρτῳ πιστῶς, ἐν τῷ αῷ Κυρίου, ἀπεκύησας κόσμῳ, ζωῆς ἄρτον τὸν Λόγον, οὗ ὡς ναός, ἐκλεκτὸς καὶ πανάμωμος, προεμνηστεύθης τῷ νεύματι μυστικῶς, νυμφευθεῖσα τῷ Θεῷ καὶ ατρί. Α πε νε χθη σον ται εν ευ φρο συ νη και α γαλ λι α σει α χθη σον ται εις να ον βα σι λε ε ως Ἐξανοιγέσθω ἡ πύλη, τοῦ θεοδόχου αοῦ τὸν γὰρ ναὸν τοῦ πάντων, Βασιλέως καὶ θρόνον, 66

67 σήμερον ἐν δόξῃ, ἔνδον λαβών, Ἰωακεὶμ ἀνατίθεται, ἀφιερώσας Κυρίῳ τήν ἐξ αὐτοῦ, ἐκλεχθεῖσαν ὡς ητέρα αὐτοῦ. 67

68 Ἑωθινὸν. Ἦχος α. 4 Nε ο ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι υι ω ω ω και ω ω νε ε ευ µα α α α τι 4 αι ι α α γι Tης 4 αγ δα Κ λη νη η η η ης α α ρι ι ι α ας την του Σω ω τη η η ρο ος ευ Κ αγ γε λι ι ι ζο ο µε νη ης εκ νε κρων Α να α α α α στα α α α σι ι ι ι ι ιν και ε εµ φα α α α α 4 νει ει ει ει ει α αν δι α πι στου ου ου ου ουν τες οι οι οι α α α α 68

69 α α α θη η η οι α θη η ται αι αι Κ αι αι αι αι αι ω 4 νει ει ει δι ι ζο ον το το τη ης κα αρ δι ι ι ι ι ι α ας σκλη η ρο ο ο ον αλ λα Κ α α α τοι οις ση µει ει ει ει ει οις κα θο πλι σθε εν τε ες και θα αυ µα α σι προς το κη η η η η ρυ υ υ υγ µα α α α α α πε 4 ε στε ε ε ε ε ελ λο ο ο ο ον το Κ ο και συ υ µεν Κυ υ ρι ι ε προς τον αρ χι ι φω ω τον α νε λη η η η φθη η η η η ης α α α α τε ε ε ε ε 69

70 3 ε ε ε ε ε ε ε ε ε ρα οι δε ε κη η ρυ υτ τον παν τα χου ου ου ου ου Κ το ον λο γο ον τοις θα α αυ µα α α σι 4 πι ι στου ου ου ου ου µε ε ε ε ε νοι οι δι ο 3 Κ οι φω τι σθε εν τε ες δι α αυ τω ω ων δο ξα α α α ζο ο µε ε ε εν σου την ε εκ νε ε κρων Α α να α α α α στα 3 α α α σι ι ιν φι λα α α αν θρω πε ε Κυ υ υ υ ρι ι ι ε 70

71 ΥΕΡΕΥΛΟΗΕΗ ΗΧΟΣ Ἦχος α Και των αι ω νυν και α ει και εις τους αι ω νας ω νων α µην Υ περ ευ λο γη µε νη υ πα αρ χεις Θε ο το ο κε αρ θε νε δι α γαρ του εκ σου σαρ κω θεν τος ο Α δης ηχ µα λω τι σται ο Α δα αµ α να α κε κλη η ται η κα τα ρα νε νε κρω ται η Ευ α η λευ θε ρω ται ο θα να τος τε θα να τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η η θη η µεν δι ο α νυ µνου ουν τες βο ω µεν Ευ λο γη τος Χρι στος ο Θε ος 71

72 η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ο ξα α σοι 72

73 οξολογία Ἦχος τρίτος Ἦχος α ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φω ως δο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου ου µε εν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα λην σου δο ξαν Κυ ρι ε βα σι λε ευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε 73

74 Υι ε µο νο γε νε ες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον νευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο Α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου\\ ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ας του κο σµου Ο τι Συ ει ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε ου α τρος α µην Καθ ε κα α στην η µε ραν ευ λο 74

75 γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι ω ω νας α µην ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου 75

76 εφ η µας κα θα α περ ηλ πι ι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου ( ἐκ γ ) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη θεις η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε Ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρτον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξον µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ο Θε ος µου 76

77 Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω η ης εν τω φω τι ι σου ο ψο ο µε θα φως α ρα τει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας (Ἅγιος ὁ Θεός κλπ. ἐκ γ ) ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω νων α µην Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας Ἀσματικόν 77

78 Α α γι ο ο ο ος ο ο Θε ε ο ο ος Α α α γι ι ο ος Ι ι ι σχυ υ υ ρος\\ Α γι ι ος Α α θα α να α α α το ο ος ε λε ε η σο ο ο ον η η η µα α α ας 78

79 ετά τήν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ἦχος η Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη\η ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του Κυ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 79

80 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 80

81 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 81

82 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Α µη η Στίχος α'. ην ε γας Κυ ρι ος και αι νε τος σφο δρα Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος β. ε δο ξα σµε να ε λα λη θη πε ρι σου η πο λις του Θε ου Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος γ 4 Ο Θε ος εν ταις βα ρε σιν 82

83 αυ της γι νω σκε ται Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος δ Κα θα περ η κου σα µεν ου τω και ει δο µεν Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α µη η ην Στίχος α. Η γι α σε το σκη νω µα αυ του ο υ ψι στος 83

84 Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος β Α γι ω συ νη και µε γα λο πρε πει α εν τω α γι α σµα τι αυ του Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος γ Αυ τη η πυ λη Κυ ρι ου δι και οι ει σε λευ σο νται εν αυ τη Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α 84

85 Β να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος δ Α γι ος ο α ος σου θαυ µα στος εν δι και ο συ νη Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 85

86 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 86

87 Εἶτα τὸ γ Ἀντίφωνον Το προ σω πον σου λι τα νευ σου σιν οι πλου σι οι του ου λα ου Ἦχος ι Ση µε ρον της ευ δο κι ας Θε ου το προ οι µι ον και της των αν θρω πων σω τη ρι ας η προ κη ρυ ξις εν να ω του Θε ου τρα νως η αρ θε νος δει κνυ ται και τον Χρι στον τοις πα σι προ κα ταγ γελ λε ται αυ τη και η µεις µε γα λο φω νως βο η σω µεν χαι ρε της οι κο νο µι ας του κτι στου η εκ πλη ρω σι ι ις 87

88 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Ἀπολυτίκιον. Εξ υ ψους κα τηλ θες ο ο ευ σπλα αγ χνος τα φην κα τε δε ξω τρι ι η µε ε ρον ι να η µας ε λευ θε ρω σης των πα θων η ζω η και η α να στα σις η 88

89 µων Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι 89

90 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς Ἦχος ι Ση οι µι ον µε ρον της ευ δο κι ας Θε ου το προ και της των αν θρω πων σω τη ρι ας η προ κη ρυ ξις εν να ω του Θε ου τρα νως η αρ θε νος δει κνυ ται και τον Χρι στον τοις πα σι προ κα ταγ γελ λε ται αυ τη και η µεις µε γα λο φω νως βο η σω µεν χαι ρε της οι κο νο µι ας του κτι στου η εκ πλη ρω σις 90

91 Κοντάκιον Ἦχος ι Β Ο κα θα ρω ω τα α τος να Β ος του Σω τη ρος η πο λυ τι ι µη η τος πα στας και αρ θε νος το ι ε ρον θη σαυ ρι σµα της δο ξης του Θε ου ση µε ρον ει σα γε ται εν τω οι κω Κυ ρι ου την χα ριν Β συ νει σα γου σα την εν νευ µα τι θει ει ω ην α νυ µνου σιν Αγ γε λοι Θε ου Β αυ τη υ πα αρ χει σκη νη ε που ρα α νι ο ο ος 91

92 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΕ ροκείμενον. Ἦχος πλ. δ Εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. νωστὸς ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός, ἐν τῷ Ἰσραὴλ μέγα τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 4:1-7 Ἀδελφοί, παρακαλῶ ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε, μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πραΰτητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ, σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης ἓν σῶμα καὶ ἓν νεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα εἷς Θεὸς καὶ ατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν πᾶσιν ὑμῖν. Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀλληλούϊα. Ἦχος πλ. δ εῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν. Στίχ. ροφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει. 92

93 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 93