Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ἭἘκκλησία µας προχωρεῖ ἐντός τῆς

Transcript

1 Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ἭἘκκλησία µας προχωρεῖ ἐντός τῆς ἱστορίας µέ τά βήµατα τῶν ἁγίων της. Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ κατ ἐξοχήν τελειωθέντες Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἁγιασθεῖ εἰς τόν µέγιστο δυνατό βαθµό διά τῶν µυστηρίων, τῆς ἐν χάριτι ἀσκήσεως καί τῆς ἀκλονήτου πίστεως στόν Ἀναστάντα καί αἰωνίως ζῶντα Κύριο Ἰησοῦ. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά λαµπρότερα ἀστέρια τοῦ νοητοῦ στερεώµατος τῆς Ἐκκλησίας µας, σάλπιγγα τοῦ Πνεύµατος, µυρίπνοον ἄνθος τοῦ Παραδείσου, ἐφέτος µάλιστα συµπληρώνονται χρόνια ἀπό τήν κοίµησή του καί γι αὐτό ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει ἀφιερώσει ὁλόκληρο τό ἔτος σέ ἐκδηλώσεις πού ἀφοροῦν τό πρόσωπο τοῦ µεγάλου αὐτοῦ Ἁγίου, ὀνοµάζοντάς το «ἔτος Ἅγ.Ἰωάννου Χρυσοστόµου». Ὁλόκληρη ἡ ζωή του ἦταν µιά διαρκής αὐτοθυσία καί αὐταπάρνηση γιά τούς ἀνθρώπους «ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε». Ὀρθοτοµοῦσε τό εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας, τῆς Καινῆς ζωῆς πού ὑπερβαίνει τόν θάνατο, τήν ἁµαρτία καί τό διάβολο. Ἐκήρυττε Χριστόν Ἰησοῦν «καί τοῦτον Ἐσταυρωµένον» καί Ἀναστάντα. Ἡ ὀρθή βιοτή ἦταν γι αὐτόν ἡ µόνη ἐπαρκής ἀπόδειξη τῆς ὀρθῆς πίστεως. Ἤ τελειώνεται στά ἔργα τῆς ἀγάπης καί τῆς φιλανθρωπίας. Χωρίς τήν ἀγάπη, ἡ πίστη, οἱ ἀρετές στό σύνολό τους, ἡ θέα τῶν ἀρρήτων µυστηρίων τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀδύνατα. Ἕνα ἀπό τά συνήθη θέµατα πού ἔθετε ἤ ὑπαγόρευε τό περιβάλλον µέσα στό ὁποῖο ὁ Ἅγ.Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος ἔπρεπε νά ἐργασθεῖ ἦταν τό θέµα τοῦ πλούτου καί τῆς φτώχειας. Ἔπρεπε νά ἀντιµετωπίσει τήν ζωή ὅπως εἶχε διαµορφωθεῖ µέσα σέ µεγάλες πολύβουες καί πολυάνθρωπες πόλεις, µέ ὅλες τίς προστριβές µεταξύ τῶν πλουσίων καί τῶν φτωχῶν. Ἁπλούστατα, δέν µποροῦσε νά ἀποφύγει τά κοινωνικά προβλήµατα χωρίς νά ἀποµακρύνει τόν Χριστιανισµό ἀπό τήν ζωή τά κοινωνικά προβλήµατα, ὅµως, ἦταν γιά τόν ἅγιό µας κυρίως θεολογικά καί ἠθικά προβλήµατα. Στά κηρύγµατά του ἀνευρίσκουµε, πρῶτα ἀπ ὅλα, µιά διεισδυτική ἀνάλυση τῆς κοινωνικῆς καταστάσεως. Ὑπάρχει µεγάλη ἀδικία, ψυχρότητα, ἀδιαφορία, πόνος καί θλίψη στήν κοινωνία τῶν χρόνων του. Καί βλέπει καλά σέ ποιά ἔκταση αὐτή ἡ κατάσταση ὀφείλεται στό ἄπληστο πνεῦµα τοῦ βίου. Αὐτό τό πνεῦµα πλεονεξίας ἐκτρέφει τήν ἀνισότητα καί ἑποµένως τήν ἀδικία. Ὁ πλοῦτος εἶναι ἕνας µόνιµος πειρασµός ὁ ὁποῖος διαφθείρει τόν πλούσιο ἄνθρωπο. Εἶναι ἕνα φορτίο τῆς ψυχῆς πού τήν ὑποδουλώνει καί τήν ἀποσπᾶ ἀπό τήν ὑπηρεσία πρός τόν Θεό. Οἱ Χριστιανοί καλοῦνται νά ἀπαρνηθοῦν τό πνεῦµα τῆς πλεονεξίας καί κάθε ὑλική µέριµνα καί νά ἀκολουθήσουν τόν Χριστό µέ πλήρη ἐµπιστοσύνη καί αὐτοπαράδοση. Τά πλούτη δύνανται νά δικαιωθοῦν µόνο µέ τήν ΤΕΥΧΟΣ 38 - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2007

2 ἀγαθή χρήση τους. Θρέψατε τούς πεινασµένους, βοηθῆστε τούς φτωχούς, σπλαγχνισθῆτε τούς δυσκολεµένους καί δῶστε τά πάντα στούς ἐνδεεῖς. Ἐδῶ ἐντοπίζεται ἡ κυρία σύγκρουση µεταξύ τοῦ πνεύµατος τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ φρονήµατος τοῦ κόσµου. Ἡ ὠµή ἀδικία τῆς καθηµερινῆς ζωῆς εἶναι ἡ αἱµορροοῦσα πληγή αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Σ ἕναν κόσµο θλίψεων καί στερήσεων, ὅλα τά πλούτη εἶναι ἄδικα, εἶναι ἀποδείξεις ἀδιαφορίας γιά τόν πλησίον καί συµπτώµατα ὀλιγοπιστίας. Ὁ ἱερός Χρυσόστοµος θεωροῦσε πώς κάθε τί πού ἀποθηκευόταν, ἦταν κατά κάποιο τρόπο κλεµµένο ἀπό τούς φτωχούς. Ἡ ρίζα τοῦ πλούτου βρίσκεται πάντα βυθισµένη σέ κάποια ἀδικία. Ἐν τούτοις, ἡ φτώχεια καθ ἑαυτήν δέν ἦταν γιά τόν ἅγιό µας µιά ἀρετή. Καθίσταται, ὡστόσο εὐλογία µόνον ὅταν γίνει χαρούµενα ἀποδεκτή γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ. Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει µπορεῖ ἐπίσης ν ἀποτελέσει πειρασµό διότι ἡ φτώχεια εἶναι ταυτισµένη µέ τήν ἀνάγκη, τήν θλίψη, τήν στέρηση καί ἐνδέχεται νά ἐνθαρρύνει τόν φθόνο ἤ τήν ἀπελπισία. Ὡς ἐκ τούτου πολεµοῦσε τήν φτώχεια καί γιά νά ἁπαλύνει τόν πόνο τῶν φτωχῶν ἀδελφῶν του καί γιά ν ἀποµακρύνει τούς πειρασµούς πού ἀπορρέουν ἀπ αὐτόν τόν πόνο. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος αἰσθανόταν ὅτι µόνον ἕνας κάτοχος ὅλων τῶν πραγµάτων ὑπῆρχε στόν κόσµο ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ ποιητής τῶν ὅλων. Τά πάντα ἀνήκουν σ Αὐτόν. Τό κάθε τί δέν δίδεται, ἀλλά δανείζεται, µᾶλλον, ἐµπιστευτικά ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρωπο, γιά τούς σκοπούς τοῦ Θεοῦ. Τά πάντα δίδονται γιά κοινή χρήση. έν ἀληθεύει τοῦτο ἀκόµα καί γιά τά ἐγκόσµια πράγ- µατα; Πόλεις, ἀγορές, δρόµοι δέν εἶναι κοινά γιά ὅλους; Ἤ µήπως δέν εἶναι γιά ὅλους µας τό νερό, ὁ ἀέρας, ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη καί ἡ ὑπόλοιπη κτίση; Οἱ διαµάχες καί οἱ ἔριδες ἀρχίζουν ἀπό τή στιγ- µή πού ἡ ἰδιοτελής διάκριση µεταξύ τοῦ «δικοῦ µου» καί τοῦ «δικοῦ σου» πρωτοεµφανίζεται. Ὁ ἅγιός µας ἐπιζητοῦσε τήν δικαιοσύνη πρός ὑπεράσπιση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας. Χωρίς νά περιφρονεῖ τά ὑλικά ἀγαθά, τά ὁποῖα ἐπίσης προέρχονται ἀπό τόν Θεό, στιγµατίζει τήν ἄδικη χρήση τους πρός ὄφελος µερικῶν, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ἀφήνονται νά πεινοῦν. Ἡ ἀπάντηση ἐγκρύπτεται στήν ἀγάπη, «ἥτις οὐ περπερεύεται, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς». Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος ἐκτιµοῦσε πάρα πολύ τήν ὁµοθυµία τό πνεῦµα ἀλληλεγγύης, τήν κοινῆς φροντίδος, εὐθύνης καί διακονίας, ὅπως ἐσαρκώθη θαυµαστῶς ἀπό τήν πρωτοχριστιανική κοινότητα τῶν Ἱεροσολύµων καί ἀπό κάθε κοινόβιο µοναστήρι διά µέσου τῶν αἰώνων. Κανείς δέν µπορεῖ νά αὐξηθεῖ στήν ἀρετή, παρά µόνο ἄν ὑπηρετεῖ τούς ἀδελφούς του. Γι αὐτό τό λόγο πάντα ἐξῇρε τήν ἀξία τῆς φιλανθρωπίας. Ἐκεῖνοι πού παραλείπουν νά ἀσκοῦν ἐµπράκτως τήν φιλανθρωπία, θά ἀφεθοῦν ἔξω ἀπό τόν νυµφῶνα τοῦ Χριστοῦ. «έν εἶναι ἀρκετό, σηµειώνει, νά ὑψώνετε τά χέρια στόν οὐρανό ἁπλῶστε τα στούς ἐνδεεῖς καί τότε θά εἰσακουσθῆτε ἀπό τόν Πατέρα». Ὑπενθυµίζει ὅτι, σύµφωνα µέ τήν παραβολή τῆς Μελλούσης Κρίσεως, ἡ µόνη ἐρώτηση πού θά τεθεῖ τότε εἶναι ἡ ἐρώτηση γιά τήν φιλανθρωπία. Βεβαίως τόν ἱερό Χρυσόστοµο δέν τόν ἐνδιέφερε µιά ρηχή ἠθικολογία. Ἡ ἠθική τού ἔχει ἕνα ὁλοφάνερο βάθος. έν ἀρκεῖ νά λατρεύεις τόν Κύριο στά θυσιαστήρια. Ὑπάρχει ἕνα ἄλλο θυσιαστήριο, καµωµένο ἀπό ζωντανές ψυχές καί σώµατα ἀνθρώπων καί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ τό ἴδιο τό Σῶµα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ θυσία τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εὐσπλαγχνίας θά πρέπει καί σ αὐτό τό θυσιαστήριο νά προσφερθεῖ, ἄν πρόκειται οἱ προσφορές µας νά γίνουν δεκτές στά µάτια τοῦ Θεοῦ. Τά ἔργα τῆς φιλανθρωπίας πρέπει νά ἐµπνέονται ἀπό τήν ἀπόλυτη ἀφοσίωση καί ἀφιέρωσή µας στόν Χριστό, πού ᾖλθε στόν κόσµο νά ἀνακουφίσει κάθε εἴδους ἀνάγκη, λύπη καί ὀδύνη. Ὁ ἱ. Χρυσόστοµος δέν πίστευε σέ ἀφηρηµένα σχήµατα καί ἄσαρκες θεωρίες. Πίστευε φλογερῶς στήν δηµιουργική δύναµη καί στήν µεγαλουργία τῆς Xριστιανικῆς ἀγάπης. Ἤθελε νά µεταµορφώσει τήν ἴδια τήν πόλη ὅπου ζοῦσε σέ τόπο προγεύσεως καί φανερώσεως τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Γι αὐτό καί διῆλθε µιά ζωή σκληρή καί θυελλώδη, διώξεων καί ἀποδοκιµασιῶν, θλίψεων καί ἐξορίας, καρτερίας καί µαρτυρίου. Κι ὅλα τά δέχθηκε µέ πνεῦµα χαρᾶς καί δοξολογίας πρός τόν Ἅγιο Θεό, ὁ Ὁποῖος µέ τήν σειρά Του, τόν ἀντιδόξασε γιά ὅλους τούς µελλοντικούς αἰῶνες. Στούς λόγους καί στίς ὁµιλίες τοῦ Ἅγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου ὑπάρχει µιά ἀξιοσηµείωτη γεύση ἐπικαιρότητος. Ὁ κόσµος στόν ὁποῖο ἔζησε ἦταν, ὅπως καί ὁ δικός µας, ἕνας κόσµος ἐντάσεων, ὀξύτητος, ἀντιθέσεων καί ἀλύτων προβληµάτων σ ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς. Οἱ ὑποθῆκες του µπορεῖ νά βρίσκουν τήν ἴδια ἀπήχηση στήν ἐποχή µας µέ ἐκείνην πού εὕρισκαν στήν δική του ἐποχή. Ἀλλά ἡ σπουδαιότερη συµβουλή του εἶναι µιά πρόσκληση νά πραγµατώσουµε τόν ὁλοκληρωµένο Χριστιανισµό, στόν ὁποῖο πίστη καί φιλανθρωπία, δόγµα καί ἦθος, ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξία, συναρτῶνται ὀργανικά σέ µιά πλήρη καί ἄνευ ὅρων αὐτοπροσφορά τοῦ ἀνθρώπου στήν ἀσύλληπτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, σέ µιά ἀπόλυτη ἐµπιστοσύνη στό ἄπειρον Αὐτοῦ ἔλεος, σέ µιά ἀποκλειστική προσήλωση στήν διακονία Του, διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου µας. Ἀρχιµ. Χρυσοστόµου Πήλιου Προϊσταµένου Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Γεωργίου Ἐλευσίνος. 2

3 Τό θυµίαµα στή λατρεία Eἶναι γνωστό ὅτι ἡ χρήση τοῦ θυµιάµατος στή λατρεία εἶναι ἀρχαία συνήθεια καί µάλιστα προχριστιανική. Τό θυµία- µα εἶχαν χρησιµοποιήσει καί οἱ Ἑβραῖοι στή δική τους λατρεία, ὅπως φαίνεται ἀπό πολλά χωρία τῆς Παλαιᾶς ιαθήκης, µάλιστα θεωροῦσαν ὡς χώρα καταγωγῆς του τή χώρα τῆς Σαβᾶ 1 καί θεωροῦνταν σύµβολο τῆς προσευχῆς. Εἶναι γνωστός ὁ στίχος ἀπό τό ψαλτήριο: «κατευθυνθήτω ἡ προσευχή µου ὡς θυµίαµα ἐνώπιόν σου» 2. Τό θυµίαµα προσφερόταν εἴτε µόνο του, εἴτε ὡς συνοδευτικό κάποιας θυσίας καί ἡ παρασκευή του ἦταν ἀποκλειστικό ἔργο τῶν ἱερέων. Οἱ ἱερεῖς ἐπίσης τό προσέφεραν δυό φορές τήν ἡµέρα (πρωΐ καί ἑσπέρας) στό θυ - σιαστήριο τοῦ θυµιάµατος «ἀπέναντι τοῦ καταπετάσµατος» 3. Ἀρχικά προσφερόταν µονάχα ἀπό τόν Ἀαρῶν ἀργότερα ὅµως ἡ ὑπηρεσία αὐτή µεταβιβάστηκε στούς ἱερεῖς, πού τό προσέφεραν σύµφωνα µέ τήν «τάξη τῆς ἐφη- µερίας». Εἶναι γνωστό τό ἐπεισόδιο πού ἔχει καταγραφεῖ στήν Καινή ιαθήκη, πού συνέβη στόν ἱερέα Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος εἶδε τόν ἄγγελο τοῦ Θεοῦ νά ἵσταται δεξιά τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυµιάµατος, ὁ ὁποῖος τοῦ ἀνήγγειλε τή γέννηση τοῦ Προδρόµου Ἰωάννη 4, ἄρα εἶχε µόλις προσφέρει τό θυµίαµα στό Ναό. Στήν Xριστιανική Ἐκκλησία φαίνεται πώς δέν προσφερόταν θυµίαµα πρίν ἀπό τόν 3ο- 4ο αἰῶνα, παρ ὅλον ὅτι ἦταν κοινή λατρευτική συνήθεια τῶν ἀρχαίων λαῶν, τόσο τῶν εἰδωλολατρῶν, ὅσο καί τῶν Ἰουδαίων, ὅπως ἀναφέρθηκε. Πρός τοῦτο καί οἱ χριστιανοί ἀπέφευγαν κατ ἀρχάς τήν χρήση θυµιάµατος, ἐπειδή τό χρησιµοποιοῦσαν στήν λατρεία οἱ ἐθνικοί. Περί τά µέσα τοῦ 2ου αἰῶνα ὁ Ἅγ. Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος, µάρτυς καί ἀπολογητής παραδίδει µιά καθαρή εἰκόνα 1 Ἡσ.60,6, Ἱερ.6,20, Γ Βασ.10, 2,10. 2 Ψαλµ.140,2. 3 Ἐξ. 30, Λουκ.1,11. τῆς χριστιανικῆς λατρείας, χωρίς τήν καύση θυµιαµάτων 5. Λειτουργική καύση θυµιάµατος εἰσάγεται στήν Ἐκκλησία µᾶλλον κατά τόν 3-4ο αἰῶνα, ὅπως ἄλλωστε ἀναφέρεται στόν 3ο ἀποστολικό κανόνα. Ἐπίσης ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει ὅτι κατά τήν διάρκεια ἑνός διωγµοῦ «ἀνετρέποντο τα θυσιαστήρια καί δέν ἐτε - λεῖτο ἡ Εὐχαριστία, οὔτε προσφερόταν θυµία- µα 6. Ἡ ἀρχαιότερη πάντως σαφής µαρτυρία προέρχεται ἀπό τό βιβλίο τῶν Ἀποστολικῶν διαταγῶν (τέλος 4ου αἰ.) «αἵ τε παρθένοι εἰς τύπον τοῦ θυµιατηρίου τετιµήσθωσαν καὶ τοῦ θυµιάµατος» 7. Ἡ µαρτυρία µάλιστα ἐδῶ δέν ἀναφέρεται µόνο στό θυµίαµα ἀλλά καί στό θυµιατήριο, δηλαδή στό σκεῦος προσφορᾶς τοῦ θυµιάµατος. Ἀκόµη ἡ Αἰθερία, µία προσκυνήτρια τῶν Ἁγίων Τόπων, τήν ἴδια ἐποχή, ἀναφέρει ὅτι ὑπῆρχαν θυµιατήρια ἐντός τοῦ σπηλαίου τῆς Ἀναστάσεως, µέ τά ὁποῖα ὁλόκληρη ἡ βασιλική τῆς Ἀναστάσεως γέµιζε ἀπό εὐωδία 8. Τό θυµίαµα προσφερόταν ὡς συγκεκριµένη λειτουργική προσφορά κατά τήν Ἀλεξανδρινή Θεία Λειτουργία τοῦ ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Μάρκου ἐνῶ πρό τῆς χρήσεώς του ἀνεγινώσκετο καί εὐχή ἐπ αὐτοῦ 9. Στις περισσότερες πάντως ἀρχαῖες Θεῖες Λειτουργίες ἀπουσιάζουν εἰδικές εὐχές θυµιάµατος τό ὁποῖο σηµαίνει ὅτι τό θυµίαµα προ- 5 Ἰουστίνου, Ἀπολογία πρώτη ὑπέρ χριστιανῶν, πρός Ἀντωνῖνον τόν εὐσεβῆ, 1,13, PG 6, στ.345: «ἄθεοι µέν οὖν ὡς οὐκ ἐσµέν, τόν δηµιουργόν τοῦδε τοῦ παντός σεβόµενοι, ἀνενδεεῖς αἱµά - των καί σπονδῶν καί θυµιαµάτων, ὡς ἐδιδάχθη- µεν». 6 Ὁµιλία ΙΗ, εἰς Γόρδιον τόν µάρτυρα, 2, PG 31, 496Α. 7 Ἀποστολ. ιαταγές 2, 26, 8. 8 Ὁδοιπορικό, 24,10. 9 Εὐχή τοῦ θυµιάµατος κατά τήν προσκοµιδή συναντοῦµε στήν λειτουργία Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου: «έσποτα παντοκράτορ, βασιλεῦ τῆς δόξης, ὁ Θεός ὁ εἰδώς τά πάντα πρίν 3

4 σφερόµενο σφραγιζόταν ἁπλά µέ τήν ἱερατική εὐλογία, χωρίς νά ἐπιλέγεται εἰδική εὐχή. Ὑπάρχει ὅµως καί ἀντίθετη ἄποψη περί γενέσεως αὐτῶν, αὐτός πάρεσο ἡµῖν ἐν τῇ ἁγίᾳ ὥρᾳ ταύτῃ ἐπικαλουµένοις σε καί λύτρωσαι ἡµᾶς ἀπό αἰσχύνης παραπτωµάτων, κάθαρον ἡµῶν τόν νοῦν καί τά φρονήµατα ἀπό µιαρῶν ἐπιθυµιῶν καί κοσµικῆς ἀπάτης καί πάσης διαβολικῆς ἐνεργείας καί πρόσδεξαι ἐκ χειρός ἡµῶν τῶν ἁµαρτωλῶν τό θυµίαµα τοῦτο εἰς ὀσµήν εὐωδίας, ὡς προεσεδέξω τήν προσφοράν Ἄβελ καί Νῶε καί Ἀαρών καί Σαµουήλ καί πάντων τῶν ἁγίων σου, ῥυόµενος ἡµᾶς ἀπό παντός πονηροῦ πράγµατος καί σῴζων εἰς τό πάντοτε εὐαρεστεῖν καί προσκυνεῖν καί δοξάζειν σέ τόν Πατέρα καί τόν µονογενῆ σου Υἱόν καί τό Πνεῦµα σου τό πανάγιον, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀµήν». Εὐχή θυµιάµατος κατά τήν προσκοµιδή στίς βυζαντινές λειτουργίες εἶναι ἡ ἑξῆς: «θυµίαµά σοι προσφέροµεν, Χριστέ ὁ Θεός ἡµῶν, εἰς ὀσµήν εὐωδίας πνευµατικῆς ὅ προσδεξάµενος εἰς τό ὑπερουράνιόν σου θυσιαστήριον, ἀντικατάπεµψον ἡµῖν τήν χάριν τοῦ παναγίου σου Πνεύµατος». Εὐχή θυµιάµατος ὑπάρχει καί στήν ἐπιλεγοµένη Θεία Λειτουργία τοῦ ἀποστόλου Πέτρου. θυµιάµατος, σύµφωνα µέ τήν ὁποία ἡ πρώτη Ἐκκλησία χρησιµοποιοῦσε θυµίαµα στή λατρεία ἀπό πολύ νωρίς ὅπως συµπεραίνεται ἀπ τήν Ἀποκάλυψη ἡ ὁποία ἀντικατοπτρίζει συνήθειες τῶν πρώτων χριστιανῶν. Σύµφωνα µέ αὐτήν τήν ἄποψη τό θυµίαµα βαθµηθόν ἐγκαταλείφθηκε ἀλλ ἐπανῆλθε ἀργότερα. Σήµερα πιά τό θυµίαµα ἔχει ὁριστικά εἰσαχθεῖ στήν λατρεία µας καί θεωρεῖται ἀπαραίτητο νά συνοδεύει τήν προσευχή. Χρησιµοποιεῖται ἀκόµη κατά τήν ἰδιωτική προσευχή τῶν χριστιανῶν καί ἐπίσης σχεδόν σέ κάθε λατρευτική σύναξη τῆς Ἐκκλησίας µας, µάλιστα ἀρκετές φορές: στόν Ἑσπερινό, στήν Ἀρτοκλασία, στό Ἀπόδειπνο, στόν Ὄρθρο, στήν Προσκοµιδή, στή Θεία Λειτουργία, στήν Παράκληση κ.ἄ. Τό θυµίαµα πάντως, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγ. Συµεών Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης 10 ἔχει ἕνα ἰδιαίτερο θεολογικό νόηµα. Θεωρεῖται τύπος τῆς νεφέλης, ἡ ὁποῖα ἐπεσκίασε τήν σκηνή τοῦ Μαρτυρίου καί ἐπλήρωσε τόν Ναό τοῦ Σολοµῶντος καί δέν εἶναι µόνον σύµβολο προσευχῆς. 10 ιάλογος, PG 155, στ.346 και PG 155, 347. ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Ἑορτές τῆς Ἐνορίας µας Μέ τήν πρέπουσα ἐκκλησιαστική τάξη καί μέ κατάνυξη ἑόρτασε καί ἐφέτος ἡ Ἐνορία μας καί ἡ Κεφαλληνιακή Ἀδελφότητα Ἀθηνῶν τήν μνήμη τοῦ Ὁσ. Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ τήν 19η καί 20ή Ὀκτωβρίου. Τήν παραμονή τελέστηκε ὁ Πανηγυρικός Ἐσπερινός μετ ἀρτοκλασίας καί θείου Κηρύγματος, ἐνῶ τήν κυριώνυμο ὁ Ὄρθρος καί ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία. Μετά τό πέρας της τελέσθηκε καί ἡ καθιερωμένη μικρή Λιτανεία πέριξ τοῦ Ἱ. Ναοῦ μας. Στίς Ι. Ἀκολουθίες προεξῆρχε ὁ Θεοφ.Ἐπίσκοπος Βελεστίνου κ. αμασκηνός, βοηθός Ἐπίσκοπος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας. υστυχῶς ἡ καταρρακτώδης βροχή τό ἀπόγευμα τῆς κυριωνύμου δέν ἐπέτρεψε σέ πολλούς νά συμμετάσχουν καί στήν Παράκληση τοῦ Ἁγίου, πού τελέστηκε μετά τόν μεθέορτο Ἑσπερινό. Ἐπίσης τήν Παρασκευή 2 πρός Σάββατο 3 Νοεμβρίου ἡ Ἐνορία μας ἑόρτασε μέ πανηγυρική Ἱ. Ἀγρυπνία τήν Ἀνακομιδήν τῶν Ἱ. Λειψάνων τοῦ προστάτου μας Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, τῶν 4

5 ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ὁποίων τεμάχιο κατέχει ὡς φυλακτήριο καί ὕψιστη εὐλογία. Τέλος στίς 8 καί 9 Νοεμβρίου τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταμεῖο μας ἑόρτασε τήν μνήμη τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου στό ὁμώνυμο Ἱ. Παρεκκλήσιο στό κτίριο τῆς Στέγης Γερόντων. Τήν παραμονή τελέσθηκε ὁ Μέγας Ἑσπερινός καί κατά τήν κυριώνυμο ἡ Πανηγυρική Θ ε ί α Λ ε ιτ ο υ ρ γ ί α, στήν ὁποία προεξῆρχε ὁ π.κωνσταντῖνος, ὁ ἱδρυτής τῆς Στέγης μας. Τέλος τό ἀπόγευμα τελέσθηκε ὁ Παρακλητικός Κανών τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος μάλιστα μοιράσθηκε ὡς εὐλογία ἀπό τό Ε.Φ.Τ. σέ ὅλους τούς προσκυνητές κατά τίς Ἱ. Ἀκολουθίες. Κατ αὐτές ἐξετέθη καί σέ προσκύνηση μικρό τεμάχιό τῶν Ἱ. Λειψάνων τοῦ Ἁγίου, τό ὁποῖο κατέχει ἡ Ἐνορία μας. Προσκυνηµατική ἐκδροµή Τήν Κυριακή 14 Ὀκτωβρίου ἡ Ἐνορία μας πραγματοποίησε προσκυνηματική ἐκδρομή στήν Γυναικεία Ἱ. Μονή Πρόφ.Ἡλιοῦ Βιλλίων Ἀττικῆς. Φθάνοντας ἐκεῖ καί ἀφοῦ δεχθήκαμε τήν φιλοξενία τῶν ἀδελφῶν ὑπό τήν Γερόντισσα Μακρίνα τελέσαμε τήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ. Τό ποσό, τό ὁποῖο συγκεντρώθηκε ἀνῆλθε στά 600,00 καί προορίζεται, ὅπως ἔχει ἀνακοινωθεῖ γιά τόν ἐξωραϊσμό τοῦ Ἱ. Παρεκκλησίου τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων. Τό Σάββατο 17 Νοεμβρίου διοργανώνεται μία ἀκόμη ἀπογευματινή προσκυνηματική ἐκδρομή στήν Γυναικεία Ἱ. Μονή Παναγιᾶς Φανερωμένης Ροδοπόλεως Ἀττικῆς. Πληροφορίες καί συμμετοχές στήν Γραμματεῖα τῆς Στέγης Γερόντων. Στήν Ἱ. Μ. Προφ. Ἡλιοῦ Βιλλίων (14/10) 5

6 ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Ἔργα Τό Ἐκκλ. Συμβούλιο τοῦ Ναοῦ μας ἐπιθυμεῖ νά εὐχαριστήσει ἐκείνους πού ἀνταποκρίθηκαν ἄμεσα στήν παράκλησή του γιά συμπαράσταση στόν συνεχιζόμενο ἐξωραϊσμό τοῦ Παρεκκλησίου τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, δηλαδή ἀφ ἑνός τήν ἀνώνυμη κυρία, πού ἀνέλαβε τήν δαπάνη γιά τήν κατασκευή τοῦ ἑνός ἀπό τά ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια, αὐτό τῆς εἰκόνος τῆς Ἅγ. Βαρβάρας εἰς μνήμην τῶν γονέων της, καθώς ἐπίσης καί τήν οἰκογένεια Σαρρῆ, πού ἀνέλαβε τήν δαπάνη γιά τήν κατασκευή τοῦ νέου παγκαρίου τοῦ Παρεκκλησίου τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων εἰς μνήμην Ἰωάννου Σαρρῆ. Ἐπίσης μετά τήν συντήρηση τῶν ξύλινων θυρῶν τοῦ Ναοῦ μας παραγγέλθησαν ἤδη ξυλόγλυπτα κουρτινόξυλα καί ἕπεται ἡ παραγγελία νέων κουρτινῶν, ἀφοῦ οἱ παλαιές εἶναι ἀρκετά φθαρμένες. Ἡ συνολική δαπάνη μόνον γιά τά ξυλόγλυπτα κουρτινόξυλα θά φθάσει τά 4.320,00. Τέλος νά ἀναφερθεῖ ὅτι μετά τόν μειοδοτικό διαγωνισμό γιά τήν μετατροπή τοῦ καυστῆρα πετρελαίου σέ καυστῆρα φυσικοῦ ἀερίου ἀναμένεται ἡ ἔκδοση τῆς σχετικῆς ἄδειας ἀπό τήν ΕΠΑ γιά τήν κατασκευή τοῦ ἔργου. Ἱ. Εὐχέλαιο Τήν Τετάρτη 14 Νοεμβρίου μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐνάρξεως τῆς νηστείας καί τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων τελέσθηκε στό Ναό μας τό Ἱ. Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου. Μετά τό πέρας αὐτοῦ ἐπηκολούθησε ἡ ἑβδομαδιαία ἑσπερινή σύναξη μελέτης Ἁγ. Γραφῆς μετά τοῦ π. Γερασίμου. Σαρανταλείτουργο Χριστουγέννων Ἀπό τήν Πέμπτη 15 Νοεμβρίου καί μέχρι τά Χριστούγεννα θά τελεῖται καθημερινῶς στήν Ἐνορία μας ἡ Θεία Λειτουργία. Εἶναι δέ γνωστή ἡ ὠφέλεια τοῦ Σαρανταλείτουργου γιά ζῶντες καί κεκοιμημένους ἀδελφούς μας, τά ὀνόματα τῶν ὁποίων μνημονεύονται κατ αὐτό. Ὅσοι λοιπόν ἐπιθυμοῦν νά συμμετάσχουν ἄς παραδώσουν ἐγκαίρως τά σχετικά δίπτυχα πρός μνημόνευση. Ἀνακοινώνεται ἐπίσης ὅτι μία φορά τήν ἑβδομάδα θά τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία στό Ἱ. Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου τῆς Στέγης Γερόντων (τίς Παρασκευές 16, 23 καί 30 Νοεμβρίου, 7 καί 14 εκεμβρίου) καί μία ἀκόμη φορά τήν ἑβδομάδα στό Ἱ. Παρεκκλήσιο Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη (τίς ευτέρες 19 καί 26 Νοεμβρίου, 3, 10 καί 17 εκεμβρίου). Ἀπογευµατινή Συνεστίαση Τήν Κυριακή 2 εκεμβρίου καί ὥρα 6.00 μ.μ. τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταμεῖο μας διοργανώνει μία ἀκόμη ἀπογευματινή συνεστίαση στήν ἰσόγειο αἴθουσα δεξιώσεων τῆς Στέγης Γερόντων. Σκοπός τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῆς εἶναι ἡ ἐνίσχυση τῆς Στέγης Γερόντων, πού αὐτή τήν περίοδο φιλοξενεῖ 70 κυρίες. Τήν ἐκδήλωση θά περιστοιχίσουν νέοι ταλαντοῦχοι τραγουδιστές τῆς Λυρικῆς Σκηνῆς Ἀθηνῶν, οἱ ὁποῖοι καί ἄλλες φορές ἔχουν λαμπρύνει τίς ἐκδηλώσεις μας. Προσκλήσεις πληροφορίες στήν Γραμματεῖα τῆς Στέγης Γερόντων καθημερινῶς 9.00 π.μ μ. Τηλ.: Ἱ. Παρεκκλήσιο Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη Πρόγραμμα Πανηγύρεως Ἁγ. Βαρβάρας Παραμονή, ευτέρα 3 εκεμβρίου 6.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός Κυριώνυμος, Τρίτη 4 εκεμβρίου 7.00 μ.μ. Ὄρθρος καί Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία Ἱ. Μνημόσυνο Κωνσταντίνου καί εσποίνης Κανάρη καί τῶν ἀειμνήστων Εὐεργετῶν, ωρητῶν καί 6

7 ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Ἀνακαινιστῶν τοῦ Ἱ. Παρεκκλησίου Μετά τό πέρας θά ἐπακολουθήσει Λιτάνευση διά τῶν ὁδῶν: Ζακύνθου, Σπετσῶν καί Εὐβοίας 5.00 μ.μ. Μεθέορτος Ἑσπερινός καί Ἱ. Παράκληση τῆς Ἁγίας Πανήγυρις Ἁγ. Νεκταρίου Στέγης Γερόντων Ἐτήσιος Ἔρανος Ἀγάπης Εἶναι εὐρέως γνωστός ὁ ἀπό ἐτῶν καθιερωμένος Ἔρανος Ἀγάπης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπής Ἀθηνῶν καί τῶν Ἱ. Μητροπόλεων, ὁ ὁποῖος κάθε χρόνο διενεργεῖται τό δεύτερο δεκαήμερο τοῦ εκεμβρίου καί πρόκειται νά λάβει χώρα καί ἐφέτος ἀπό 9 ἕως 15 εκεμβρίου. Σκοπός τοῦ Ἐράνου αὐτοῦ εἶναι νά συγκεντρωθεῖ ἕνα σημαντικό χρηματικό ποσό, μέ τό ὁποῖο οἱ Ἐνορίες καί οἱ Ἱ. Μητροπόλεις στηρίζουν οἰκονομικά τίς φιλανθρωπικές τους δραστηριότητες. Ἀποτελεῖ πραγματικά σημαντικό στήριγμα καί γιά τίς φιλανθρωπικές δραστηριότητες καί τῆς δικῆς μας Ἐνορίας, ἀφοῦ τό ποσό πού θά συγκεντρωθεῖ δαπανᾶται συνήθως γιά τήν διανομή τῶν χρηματικῶν βοηθημάτων τῶν Χριστουγέννων καθώς ἐπίσης καί γιά τήν καταβολή τοῦ δώρου Χριστουγέννων στό Προσωπικό τῆς Στέγης Γερόντων. Γιά νά πραγματοποιηθεῖ καί νά ἔχει ἐπιτυχία ὅμως ὁ Ἔρανος αὐτός χρειάζονται ἀπαραιτήτως ἐκεῖνοι, συνήθως κυρίες, οἱ ὁποῖες θά περάσουν πόρτα-πόρτα ἀπό ὅλα τά σπίτια καί τά καταστήματα τῆς Ἐνορίας μας καί θά διαθέσουν τά κουπόνια. Ἀναμένουμε λοιπόν καί ἐφέτος τίς κυρίες, πού θά θελήσουν νά μᾶς ἐνισχύσουν στό μεγάλο καί σημαντικό αὐτό ἔργο. Πληροφορίες καί συμμετοχές ἐθελοντριῶν ἤ καί ἐθελοντῶν δηλώνονται στήν Γραμματεῖα τῆς Στέγης μας, στήν ὑπεύθυνη κ. Μ. εληβάνη καθημερινῶς 9.00 π.μ μ. Ἡ καθιερωμένη Θεία Λειτουργία γιά τίς ἐθελόντριες κυρίες τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης θά τελεσθεῖ στό Παρεκκλήσιο τῆς Στέγης Γερόντων τήν Παρασκευή 7 εκεμβρίου. 7

8 ΔΩΡΕEΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007 Elliot Μαρία & Ζαχαράκου Ἰωάννα 100,00 Ἀγγελοπούλου Γεωργία...150,00 Ἀλεξάκη Αἰκατερίνη... 60,00 Ἀντζιοπούλου Μαρία... 60,00 Ἀνώνυμος... 50,00 Ἀνώνυμος...100,00 Ἀνώνυμος...100,00 Ἀνώνυμος...100,00 Ἀνώνυμος...100,00 Ἀνώνυμος...250,00 Ἀσημακοπούλου Αἰκατερίνη...150,00 Βάχλα Εὐγενία... 50,00 Βενιεράκης Γεώργιος...100,00 Βέργου Μαρίνα... 50,00 Γκιουλιστάνη Μαρία...100,00 Ἰωάννου Λεωνίδας...120,00 Καραγεῶργος Κων/νος... 50,00 Κορδᾶ Σοφία...100,00 Κουτσογιάννη Ἑλένη...293,00 Λίποβατς Εἰρήνη... 50,00 Μαρούγκα Ἑλένη...200,00 Μηλιώνη Γιαννούλα...300,00 Μόσχος Δημήτριος... 50,00 Νικήτας Γιωρ. Ρούλα... 70,00 Οἰκονομίδου Οὐρανία... 50,00 Παπαγεωργάκη Βασιλική...300,00 Πετρουλάκη Κων/νος & Σταματία 100,00 Σπυρόπουλος Γ ,00 Στύλογλου Παῦλος & Μαρία...200,00 Τριανταφύλλου Πηνελόπη...200,00 Τσαμπάζη Εἰρήνη... 50,00 Φλωράκη Ἄρτεμις...900,00 Χολέβα Ἑλένη... 50,00 Ψάρρη Ἀθηνᾶ...100,00 Ψιλόπουλος Ἰωάννης... 60,00 Διάφοροι δωρηταί...320,00 Δίσκοι Ι. Παρ/σίου Ἁγ. Ἀποστόλων...196,80 ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê ÊõøÝëç, Ôçë ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ