Εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία κι έχει για κέντρο της την ήβη.

Transcript

1 Ονοματεπώνυμο: Ημερομηνία: ΟΡΙΣΜΟΣ Έκφραση Έκθεση Α Λυκείου Θέμα: «Εφηβεία» Εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία κι έχει για κέντρο της την ήβη. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ 1. Σωματική ανάπτυξη. 2. Ενεργητικότητα, ενθουσιασμός, ζωντάνια. 3 Διάθεση για δυναμική αντιμετώπιση των καταστάσεων. 4.Έντονος συναισθηματισμός και ρομαντισμός. 5. Τάση για ονειροπόληση. 6. Ριψοκίνδυνη συμπεριφορά. 7. Πίστη σε υψηλές αξίες και ιδανικά. 8. Οραματισμός καλύτερου κόσμου. 9. Έλλειψη συμβιβαστικής διάθεσης. 10. Απόρριψη οποιοσδήποτε μορφής αυθεντίας. 11. Τάση εσωστρέφειας και εσωτερίκευσης. 12.Έντονη ευθιξία. 13. Ενασχόληση με την εξωτερική εμφάνιση. 14.Έλλειψη αυτοπεποίθησης, ανασφάλεια. 15. Ενδιαφέρον για το άλλο φύλο. 16. Υπαρξιακές ανησυχίες. 17. Φιλελευθερισμός. 18. Απόρριψη στερεοτύπων και ιδεολογιών του παρελθόντος. 19. Εξέλιξη της κριτικής ικανότητας 20. Κοινωνική αντίδραση. 21. Υιοθέτηση των τάσεων της μόδας. 22. Επιθυμία αποδοχής. 23.Ένταξη σε παρέες συνομηλίκων. 24. Αναζήτηση προτύπων και ειδώλων. 25. Τάση απεξάρτησης από τους γονείς και ΙΟ οικογενειακό περιβάλλον. 26. Αδιαλλαξία. 1

2 27. Προοδευτικότητα. 28. Απόρριψη καθιερωμένων αξιών, αρχών, ιδανικών, παράδοσης. 29.Άσκηση κριτικής στο κοινωνικό κατεστημένο. 30.Έντονη αμφισβήτηση. 31. Επαναστατικότητα. 32. Συμμετοχή σε συλλογικά σχήματα (ομάδες, οργανώσεις). 33.Άκριτη υιοθέτηση προβαλλόμενων προτύπων. 34. Αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης. 35.Έντονος αυθορμητισμός - παρορμητικότητα. 36. Μιμητισμός. ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ 1. Υπερενέργεια - οκνηρία 2. Υπερευθυμία - δυσθυμία 3. Θρασύτητα - δειλία 4. Εγωισμός-αυτοπεριφρόνηση 5. Κοινωνικότητα-απομονωτισμός 6. Τάση ελευθερίας-ανάγκη αίσθησης του ελέγχου. 7. Καταπολέμηση παραδοσιακών αξιών-άκριτη υιοθέτηση νέων ιδεολογιών και αξιών. ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ Οι έφηβοι : 1. Επιθυμούν μα αναλάβουν πρωτοβουλίες. 2. θεωρούν παρωχημένες και αναχρονιστικές τις απόψεις των γονκ ν τους. 3. Αντιδρούν βίαια και προκλητικά. 4. Διεκδικούν δικαιώματα και ελευθερίες. 5. Δεν προβαίνουν σε υποχωρήσεις. 6. Είναι ισχυρογνώμονες και απόλυτοι. 7. Έχουν το δικό τους τρόπο σκέψης. 8. Επιζητούν κατανόηση. 9. Αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη σύγχρονη πραγματικότητα. 10. Προσπαθούν να αποκτήσουν αυτοαντίληψη και αυτοεικόνα. 11.Αμφισβητούν τους γονείς και το ρόλο τους. 12. Επιθυμούν αποδοχή και αναγνώριση. 13.Έχουν τα δικά τους πρότυπα - ιδανικά. 2

3 14. Δια μορφώνουν διαφορετική στάση ζωής. 15. Καταφεύγουν σε ακραίες αντιδράσεις και συμπεριφορές. Οι γονείς : 1. Καταπιέζουν τους νέους, αρνούμενοι κάθε πρωτοβουλία τους. 2. Αρκετές φορές γίνονται υπερπροστατευτικοί. 3. Εναντιώνονται στις επιλογές των νέων. 4. Προσπαθούν να μεταδώσουν δικές τους αξίες, πρότυπα, στάσεις ζωής. 5. Συγκρίνουν τους νέους με τη δική τους γένια 6. Επιθυμούν κάποιες φορές να εκπληρώσουν οι νέοι τα δικά τους οράματα. 7. Αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι τα παιδιά μεγαλώνουν. ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ 1. Αμοιβαίες υποχωρήσεις και αναγνώριση μεριδίου ευθύνης σε κάθε πλευρά. Η στάση των γονέων: 1. Σεβασμός του δικαιώματος της προσωπικής επιλογής των νέων. 2. Διάλογος - επαφή με τους νέους και τα προβλήματά τους 3. Εγκατάλειψη αυταρχισμού, δογματισμού. 4. Κατανόηση της περιόδου της εφηβείας και των ιδιαιτεροτήτων της. 5. Καλλιέργεια αισθήματος υπευθυνότητας των νέων - ανάθεση ευθυνών. 6. Τόνωση της αυτοπεποίθησης. 7. Εγκατάλειψη της υπερπροστατευτικής στάσης. 8. Αποφυγή ανοχής σε παραπτώματα των νέων. 9. Ενθάρρυνση, συμπαράσταση, κατανόηση. 10.Παραδειγματισμός μέσω της δικής τους συμπεριφοράς. Οι νέοι : 1. Αναγνώριση της αγάπης των γονιών τους. 2. Εγκατάλειψη της επιθετικής συμπεριφοράς και του αρνητισμού. 3. Συνειδητοποίηση των ευθυνών και των υποχρεώσεών τους. 4 Αποδοχή της πείρας και της εμπειρίας των μεγαλύτερων. 5. Κατανόηση της δικαιολογημένης ανησυχίας εξαιτίας των πολλαπλών κινδύνων στη σύγχρονη εποχή. 6. Καλλιέργεια κλίματος διαλόγου. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗ ΣΥΧΓΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 3

4 1. Ποικιλία ερεθισμάτων και παραστάσεων. 2. Φιλελεύθερη κοινωνικοποίηση στα πλαίσια της οικογένειας, του σχολείου, του κοινωνικού περιβάλλοντος. 3. Σφαιρικότερη ενημέρωση (Μ.Μ.Ε, διαδίκτυο, Τύπος, βιβλία). 4. Δημοκρατικές κοινωνίες. 5. Θεσμοθετημένες διαδικασίες παρέμβασης στην κοινωνική - πολιτική πραγματικότητα (Βουλή των Εφήβων, μαθητικές κοινότητες, σύλλογοι, οργανώσεις, κομματικές νεολαίες). 6. Συνεχείς αλλαγές, ταχύτατες εξελίξεις. 7. Γενικότερο κλίμα ρευστότητας. 8. Κρίση θεσμών και αξιών. 9. Κυριαρχία υλισμού. 10. Προβολή αρνητικών προτύπων. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΝΕΩΝ 1. Προβλήματα ένταξης στην κοινωνία. 2. Ελλιπής και αναποτελεσματική εκπαίδευση. 3. Έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού. 4. Ανεργία. 5. Πρόβλημα επικοινωνίας. 6. Κρίση αξιών, ιδεολογιών. 7. Ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον. 8. Πόλεμοι και τρομοκρατία. 9. Έλλειψη ανθρωπισμού. 10. Καταστροφή του περιβάλλοντος. 11.Δυσκολία προσαρμογής στη σύγχρονη πραγματικότητα. 12.Δυσλειτουργία της δημοκρατίας. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ 1. Συνειδητοποίηση και ανάληψη των προσωπικών τους ευθυνών 2. Αυτογνωσία - αυτοκριτική. 3. Προγραμματισμός - μεθοδικότητα. 4. Κοινωνικοποίηση - πολιτικοποίηση - ενεργός συμμετοχή. 5. Υγιής πολιτική συνείδηση. 6. Πίστη σε υψηλές αξίες και ιδανικά. 7. Πνευματική καλλιέργεια. 8. Επαγγελματική κατάρτιση. 9. Ενημέρωση για παγκόσμια ζητήματα. 10. Ηθικές αρετές (δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα, ειλικρίνεια). 4

5 11 Ανάπτυξη κοινωνικών αρετών (συλλογικότητα, αλληλεγγύη, συνεργασία, ομαδικότητα). Από την πολιτεία: 1. Παροχή παιδείας. 2. Καλλιέργεια κριτικής σκέψης. 3. Ανάπτυξη γόνιμου και δημιουργικού διαλόγου ανάμεσα στους νέους και σε φορείε της πολιτείας. 4. Ανάθεση αρμοδιοτήτων στους νέους. 5. Παροχή κινήτρων για βελτίωση, εμπιστοσύνη. 6. Ύπαρξη προϋποθέσεων για δημιουργική έκφραση των νέων και ανάδειξη των δυνατοτήτων τους. 5