1. Προβλήματα επικονίασης της φιστικιάς και μέθοδοι 2. Παρενιαυτοφορία φιστικιάς 3. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουνε το άνοιγμα των καρπών

Transcript

1 ΑΚΡΟΔΡΥΑ ΦΙΣΤΙΚΙΑ 1. Προβλήματα επικονίασης της φιστικιάς και μέθοδοι Η φιστικιά είναι διχογαμικό και συγκεκριμένα πρωτανδρικό φυτό. Επίσης είναι καθαρά ανεμόφιλο, καθώς η επικονίασή της επιτυγχάνεται μόνο με μεταφορά της γύρης μέσω του ανέμου. Αν λοιπόν κατά την περίοδο της επικονίασης επικρατεί άπνοια ή βροχερός καιρός, τότε η φυσική επικονίαση δυσχαιρένεται, επομένως συνιστάται τεχνητή επικονίαση. Η επικονίαση με τα έντομα δεν είναι επιτυχής, καθώς η φιστικιά παράγει άφθονη γύρη η οποία συλλέγεται εύκολα από τα έντομα σε μεγάλες ποσότητες, με αποτέλεσμα να χάνονται σημαντικές ποσότητες. Για την φυσική επικονίαση της φιστικιάς, χρησιμοποιούνται τέσσερεις τύποι της αρσενικής φιστικιάς ως επικονιαστές, οι οποίοι λέγονται τύποι Α, Β, Γ και Δ. Το Α για ένα μεγάλο ποσοστό ανθέων ανθίζει πολύ νωρίτερα από τα θηλυκά δέντρα, στον Β ένα μέρος των ανθέων ανθίζει νωρίτερα, αλλά ένα μέρος ανθίζει μαζί με τα άνθη των θηλυκών, ενώ στον Γ ένα μέρος συνανθίζει με τα θηλυκά, ένα άλλο μέρος μετά τα θηλυκά. Ο Δ, που ανθίζει οψιμότερα από τον Γ, χρησιμοποιείται για περιοχές στις οποίες ο τυπος Γ δεν καλύπτει την άνθηση των θηλυκών δέντρων. Οι Α, Β και Γ είναι αναγκαίοι σε έναν φυστικεώνα γιατί εξασφαλίζουν μεγάλα ποσοστά επικονίασης και μάλιστα ο Γ, πρωιμίζει λίγο την παραγωγή και αυξάνει το ποσοστό των ανοιχτών καρπών. Η αναλογία τους στον φιστικεώνα πρέπει να είναι 1:7 και η θέση των αρσενικών δέντρων πρέπει να είναι τέτοια, που με οποιοδήποτε αεράκι, να εξασφαλίζεται η διασπορά της γύρης σε όλον τον φιστικεώνα. Όταν υπάρχει ακόμα πρόβλημα στην εξασφάλιση της συνάνθησης των αρσενικών δέντρων με τα θηλυκά, τότε διενεργείται ψεκασμός με χειμερινό πολτό σε δόσεις 5-20%, ανάλογα με την επιδιωκόμενη πρωιμότητα της άνθησης (5-18 ημέρες). Ο ψεκασμός γίνεται την εποχή εκείνη που τα δέντρα έχουνε συμπληρώσει 1100 ώρες από τις ανάγκες τους σε ψύχος (κάτω των 10 C). Η τεχνητή επικονίαση εφαρμόζεται όταν δεν υπάρχουν επικονιαστές, ή δεν μπορεί να εξασφαλιστεί συνάνθηση, ή όταν επικρατεί κατά την περίοδο εκείνη άπνοια ή βροχερός καιρός. 2. Παρενιαυτοφορία φιστικιάς Το αίτιο της παρενιαυτοφορίας δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί. Φαίνεται ότι είναι υπεύθυνη η μεγάλη παραγωγή καρπών που περιορίζει τον σχηματισμό των ανθοφόρων οφθαλμών τον επόμενο χρόνο, για αδιευκρίνιστο όμως ακόμα λόγο. Φαίνεται όμως από δεδομένα πειραμάτων, ότι η ανασχετική επίδραση των καρπών στους ανθοφόρους βλαστούς ελέγχεται από κάποιον ορμονοτροφικό μηχανισμό. 3. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουνε το άνοιγμα των καρπών Το άνοιγμα των φιστικιών επηρεάζεται από τα εξής: - Τον γονότυπο της καλλιεργούμενης ποικιλίας. - Το είδος της γύρης - Την ανεπαρκή κάλυψη των αναγκών του δέντρου σε ψύχος, λόγω ήπιου χειμώνα - Την υψηλή θερμοκρασία και την χαμηλή ατμοσφαιρική υγρασία κατά την περίοδο ανάπτυξης των φιστικιών - Το αυστηρό κλάδεμα των δέντρων - Το υποκείμενο - Την υπερβολική ή ανεπαρκή λίπανση κυρίως αζώτου, και το υπερβολικό πότισμα - την ηλικία: τα νεαρά δέντρα δίνουνε μικρότερο ποσοστό ανοιχτών καρπών - Την έκθεση στον ήλιο που αυξάνει το ποσοστό των ανοιχτών καρπών - Τις χημικές ουσίες - Το υψόμετρο 4. Κούφιοι καρποί (αίτια και αντιμετώπιση) Η παραγωγή κούφιων καρπών στην φιστικιά αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Το ποσοστό τους ποικίλει από χρονιά σε χρονιά, από ποικιλία σε ποικιλία και από υποκείμενο σε υποκείμενο. Η παραγωγή τους οφείλεται στην πήρωση του εμβρύου, αλλά και στην βλαστική παρθενοκαρπία.

2 Το φαινόμενο αυτό μπορεί να ελεγχθεί καθαρά από το υποκείμενο-σπορόφυτο, καθώς υπάρχουν μερικά που παράγουν σταθερά υψηλά ποσοστά κούφιων καρπών και κάποια άλλα που παράγουν σταθερά χαμηλό ποσοστό. Η επίδραση όμως αυτή του υποκειμένου υποκινείται από άγνωστο ακόμα μηχανισμό. Σε γενικές γραμμές όμως, στη χώρα μας, καλό είναι να αξιολογούνται τα είδη που χρησιμοποιούνται ως υποκείμενα φιστικιάς και ως προς την ιδιότητα αυτή. 5. Εδαφοκλιματικές συνθήκες Η φιστικιά είναι ξηροφυτικό δέντρο, ικανό να ανθίσταται σε μεγάλη ξηρασία του εδάφους και αέρα. Η υψηλή υγρασία επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξή της. Ευδοκιμεί καλύτερα σε περιοχές όπου οι χειμώνες είναι αρκετά ψυχροί, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ψύχος ( ώρες κάτω των 7 C) και με καλοκαίρια μακρά, ζεστά και ξηρά, ώστε να ωριμάσουν οι καρποί της. Σε κλίμα ζεστό και ξηρό που επηρεάζεται από την θάλασσα ευδοκιμεί άριστα. Μπορεί να αναπτυχθεί καλά στα 650 μ υψόμετρο, αλλά απαντάται και στα 1000 μ. Η φιστικιά δεν επηρεάζεται από τους ανοιξιάτικους παγετούς, γιατί ανθίζει πρώιμα. Οι ξηροί άνεμοι και ο ψυχρός υγρός καιρός επηρεάζουν αρνητικά την επικονίαση και μειώνουν την καρπόδεση. Οι υγρές συνθήκες και οι συχνές βροχοπτώσεις πριν ή κατά την περίοδο της συγκομιδής μειώνουν την ποιότητα των καρπών, ενώ γενικά υπό αυτές τις συνθήκες ευνοείται η ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών. Εδαφολογικά, η φιστικιά αν και προσαρμόζεται σε ποικιλία εδαφών, προτιμά τα σχετικώς βαθιά, ελαφρά ή ξηρά και αμμοπηλώδη εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε ανθρακικό ασβέστιο. Δεν ανέχεται τα βαριά, υγρά εδάφη που δεν αποστραγγίζουν καλά, αλλά ανέχεται τα ελαφρώς όξινα, αλκαλικά και αλατούχα εδάφη. Νόστιμα φιστίκια παράγονται σε εδάφη στραγγερά, ασβεστώδη και με μέση σύσταση. ΚΑΡΥΔΙΑ 6. Προβλήματα επικονίασης και καρπόδεσης και αντιμετώπιση Η καρυδιά είναι διχογαμικό φυτό. Παρ όλο που όλες οι ποικιλίες της καρυδιάς είναι αυτογόνιμες και σταυρογόνιμες, κάποιες παρουσιάζουνε κάποιο βαθμό αυτοστειρότητας. Δηλαδή, τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη δεν ωριμάζουνε συγχρόνως. Η γύρη διασκορπίζεται πριν ή μετά την επιδεκτικότητα των θηλυκών ανθέων, πράγμα που μειώνει την αναλογία των θηλυκών αυτογόνιμων ανθέων και συνεπώς την παραγωγική δυναμικότητα του δέντρου. Υπάρχουν όμως ποικιλίες που έχουνε τόσα πολλά άνθη που δίνουν σταθερά ικανοποιητικές σοδειές αν καλλιεργηθούν αμιγώς, ακόμα κι αν η διασπορά της γύρης δεν επικαλύπτει πλήρως την περίοδο επιδεκτικότητας των θηλυκών ανθέων. Για να εξασφαλιστεί επαρκής επικονίαση, τότε επιδιώκεται η σταυρογονιμοποίηση, με τη φύτευση δυο ή περισσοτέρων ποικιλιών. Έτσι, αν φυτευτεί μια ποικιλία που απελευθερώνει τη γύρη της πρώιμα, και μια άλλη που απελευθερώνει τη γύρη της όψιμα, τότε εξασφαλίζεται γύρη καθόλη την περίοδο επιδεκτικότητας των θηλυκών ανθέων. Παίζουνε ρόλο η απόσταση και η κατεύθυνση των επικονιαστριών ποικιλιών, κατά την ένταξή τους στον καρυδεώνα. Επίσης, το πρόβλημα της επικονίασης σε έναν ήδη εγκατεστημένο καρυδεώνα, μπορεί να βελτιωθεί με τεχνητή επικονίαση, συλλέγοντας τους ίουλους όταν είναι έτοιμοι ή σχεδόν έτοιμοι για να αποβάλλουν γύρη, και τον διασκορπισμό της γύρης με γυρεοδιασκορπιστήρες, όταν τα θηλυκά άνθη είναι επιδεκτικά γονιμοποίησης. 7. Ποιος ο κύριος τρόπος πολλαπλασιασμού Η καρυδιά πολλαπλασιάζεται είτε με πλακίτη ενοφθαλμισμό, είτε με εγκεντρισμό σποροφύτων ηλικίας ενός χρόνου ή με καρατόμηση σποροδενδρυλίων ηλικίας 1-4 χρόνων. Ο υπόφλοιος στεφανίτης δίνει καλά αποτελέσματα στα τέλη της άνοιξης και ο πλακίτης ενοφθαλμισμός κατά την άνοιξη και καλοκαίρι. Η χρησιμοποίηση αυξητικών ορμονών σε συγκέντρωση 30 ppm που επαλείφεται στις τομές του εμβολίου και του υποκειμένου δίνει πολύ καλά αποτελέσμα την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Τα υποκείμενα πολλαπλασιάζονται με σπόρο. Οι σπόροι σπέρνονται το φθινόπωρο στο φυτώριο, ή πρώτα στρωματώνονται σε άμμο για περίπου τρεις μέρες και μετά φυτεύονται την άνοιξη. 8. Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις

3 Η καρυδιά έιναι ευαίσθητη τόσο στις χαμηλές όσο και στις υψηλές θερμοκρασίες. Οι ψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες προκαλούν εγκαύματα στο περικάρπιο των καρπών και συρρίκνωση στα σπέρματα. Η ανεκτικότητα στις υψηλές θερμοκρασίες διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία. Επίσης, οι περισσότερες ποικιλίες, αν δεν βρίσκονται σε λήθαργο είναι ανθεκτικές στις υπερβολικά χαμηλές χειμερινές θερμοκρασίες. Το σε ποιες περιοχές μπορεί να καλλιεργηθεί η καρυδιά καθορίζεται κυρίως από το αν θα ικανοποιηθούνε οι ανάγκες της σε ψύχος ( ώρες κάτω των 7 C). Οι βροχές αργά την άνοιξη, μετά την έκπτυξη των φύλλων, ευνοούν την εξάπλωση του Xanthomonas juglandis που προκαλεί σοβαρές ζημιές στα δέντρα. Είναι ευαίσθητη στους ανοιξιάτικους παγετούς, γι αυτό θα πρέπει να επιλέγονται τοποθεσίες απαλλαγμένες από παγετούς ή να χρησιμοποιούνται όψιμες ποικιλίες που βλαστάνουν μετά την παρέλευση των παγετών. Η καρυδιά ευδοκιμεί σε εδάφη που το ριζικό της σύστημα αναπτύσσεται ελεύθερα σε βάθος μέχρι μέτρων. Το έδαφος θα πρέπει να εξετάζεται μέχρι και σε βάθος 3 μέτρων. Δεν θα πρέπει στο βάθος αυτό να υπάρχει οποιοδήποτε αδιαπέραστο στρώμα, καθώς θα αποτελεί ένδειξη κακού αερισμού και στράγγισης. Κατάλληλο έδαφος για την καρυδιά είναι το βαθύ, με αμμοπηλώδη σύσταση, καλά αποστραγγιζόμενο, αρδευόμενο και πλούσιο σε οργανική ουσία. Είναι ευαίσθητη σε συγκεντρώσεις Na, Cl, B και ανέχεται ευρέα ph. Γενικά, πιο κατάλληλες περιοχές είναι οι παραποτάμιες, παραθαλάσσιες και σε πρόποδες λόφων. 9. Ποια τα προβλήματα έλλειψης νερού Η καρυδιά στις περισσότερες περιοχές της χώρας έχει ανάγκη από πότισμα από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Τους θερινούς μήνες συγκεκριμένα, η καρυδιά έχει το ήμισυ των ετησίων αναγκών της σε νερό. Χρειάζεται να υπάρχει επαρκής ποσότητα εδαφικού νερού μέχρι βάθους 3 μέτρων, καθώς το 80% του νερού το απορροφάει σε βάθος 2 μέτρων, και το υπόλοιπο 20% σε βάθος 2-3 μέτρων. Όταν η χειμερινή βροχόπτωση δεν είναι επαρκής, τότε ο καρυδεώνας θα πρέπει να ποτιστεί κατά τα τέλη του χειμώνα μέχρι κορεσμού. Έτσι, εξασφαλίζεται και επάρκεια νερού για την ανοιξιάτικη βλάστηση. Εάν στις αρχές τις βλαστικής περιόδου δεν έχει το επαρκές εδαφικό νερό που χρειάζεται, τότε θα παράγει μεγάλο ποσοστό μικρών καρυδιών και η παρατεταμένη έλλειψή του, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε συρρίκνωση και μαύρισμα της ψύχας. Το πότισμα μπορεί να γίνει σε αυλάκια, στάγδην, με κατάκλυση ή και με μικρούς εκτοξευτήρες γύρω από τον κορμό, χωρίς όμως να τον διαβρέξουν, λόγω κινδύνου ανάπτυξης φυτόφθορας. ΚΑΣΤΑΝΙΑ 10. Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις Η καστανιά θέλει κλίμα ελαφρά ψυχρό και υγρό με μέση ετήσια θερμοκρασία 8 15 C. Σε λήθαργο, αντέχει μέχρι και στους -15 εως -17 C. Είναι ευαίσθητη στους ανοιξιάτικους παγετούς, γιατί την περίοδο εκείνη εκπτύσσεται η νέα βλάστηση και σχηματίζονται τα διάφορα ανθικά μέρη. Από άποψη υψομέτρου, στις πολύ ψυχρές ηπειρώτικες περιοχές ευδοκιμεί σε μέτρα, ενώ στις παραθαλάσσιες ηπειρώτικες, από 400 έως 1000 μέτρα και στις νησιώτικες από μέτρα. Είναι απαιτητική σε νερό και χρειάζεται ετήσια βροχόπτωση ύψους τουλάχιστον 700 χιλιοστών. Ευδοκιμεί καλύτερα σε επικλινείς τοποθεσίες, όπου λόγω διαφυγής των ψυχρών ρευμάτων, δεν σημειώνονται παγετοί. Εδαφολογικά, ευδοκιμεί σε εδάφη αμμώδη ή αμμοπηλώδη, ηφαιστειογενή και με καλή αποστράγγιση. Το έδαφος πρέπει να είναι όξινο έως ουδέτερο και σχεδόν απαλλαγμένο ασβεστίου. Σε αμμώδη εδάφη χαμηλής γονιμότητας, συνιστάται η χλωρή λίπανση για ενίσχυση της οργανικής ουσίας. 11. Ποια η κυριότερη μέθοδος πολλαπλασιασμού Η καστανιά πολλαπλασιάζεται κυρίως με τη μικτή μέθοδο πολλαπλασιασμού, δηλαδή με εμβολιασμό σποροφύτων με την επιθυμητή ποικιλία. ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ 12. Ποια τα προβλήματα επικονίασης και πως αντιμετωπίζονται

4 Οι ποικιλίες της αμυγδαλιάς είναι αυτόστειρες λόγω αυτοασυμβιβάστου. Επομένως, χρειάζονται οπωσδήποτε σταυρεπικονίαση και χρειάζονται ποικιλίες που να είναι κατάλληλες για επικονιαστές. Το άνθος της αμυγδαλιάς, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για τις μέλισσες, είναι επιδεκτικό στη σταυρογονιμοποίηση, την επόμενη μέρα της διάνοιξής του και παραμένει επιδεκτικό για ακόμη 3-4 μέρες, με φθίνουσα βέβαια επιδεκτικότητα. Για την αμυγδαλιά, ικανοποιητική θεωρείται η παραγωγή όταν το 100% των ανθέων έχουνε σταυρογονιμοποιηθεί. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλιστεί ο παράγοντας μέλισσα. Θα πρέπει στον αμυγδαλεώνα να τοποθετηθούνε 2-3 ισχυρά μελίσσια, ανά 4 στρέμματα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ο απαραίτητος πληθυσμός μελισσών που θα κυκλοφορήσουνε σε όλα τα άνθη του κάθε δέντρου έτσι ώστε η γύρη να εξαπλωθεί όχι μόνο από άνθος σε άνθος του ιδίου δέντρου, αλλά και των άλλων δέντρων. Η μέλισσα είναι πρακτικά το μοναδικό έντομο με οικονομική σημασία για την καλλιέργεια της αμυγδαλιάς, καθώς την εποχή που ανθίζουν (τέλη Ιανουαρίου με μέσα Μαρτίου) υπάρχει έλλειψη σε άλλα έντομα επικονιαστές. Όσον αφορά την διάταξη των ποικιλιών, συνιστάται η φύτευση μιας σειράς επικονιάστριας ποικιλίας για κάθε τρεις σειρές της κύριας ποικιλίας (1Ε/3Κ), ή 2Ε/2Κ. Στην περίπτωση που δεν εξασφαλίζεται ικανοποιητική σταυρεπικονίαση, τότε φυτεύονται 2 επικονιάστριες, μια που ανθίζει πρωιμότερα, και μία που να ανθίζει οψιμότερα (διάταξη: πρώιμη-όψιμη-κύρια, πρώιμη-όψιμη-κύρια ). Το μεγάλο ποσοστό καρπόδεσης των ανθέων αποτελεί επίσης ένα σημαντικό επιθυμητό χαρακτηριστικό, το οποίο επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς και γενετικούς παράγοντες, αλλά και από στειρότητα της ωοθήκης. ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ 13. Σχίσιμο πυρήνων κι έκκιρση κόμμεος Το σχίσιμο των πυρήνων προκαλείται από όλες τις συνθήκες που προκαλούν τον αυξημένο ρυθμό ανάπτυξης του καρπού. Στην ποικιλία Elberta συγκεκριμένα, οι καρποί με σχισμένο πυρήνα είναι περισσότεροι, όταν η βλάστηση είναι πλούσια σε υδατάνθρακες. Τα έμβρυα των καρπών με σχισμένο πυρήνα εκφυλίζονται σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ενώ η σάρκα αναπτύσσεται κανονικά μέχρι την ωρίμανση, όπως στους κανονικούς καρπούς. Το σπάσιμο του πυρήνα συμβαίνει συνήθως κατά μήκος της νωτιαίας και κοιλιακής ραφής, συνήθως σε όλο το μήκος της νωτιαίας ραφής και σε τμήμα της κοιλιακής προς τη βάση του πυρήνα. Χρονικά, επισυμβαίνει κατά την περίοδο σκλήρυνσης του πυρήνα και το ποσοστό είναι υψηλό, σε συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλων καρπών. Πρόκειται για ένα σοβαρό μειονέκτημα της ποιότητας των εκπύρηνων και συμπύρηνων ροδάκινων. Κάθε παράγοντας που ευνοεί την ανάπτυξη του καρπού, και ιδιαίτερα η θερμοκρασία και η υγρασία του εδάφους, ευνοεί και το σχίσιμο του πυρήνα, το οποίο ποικίλλει από χρόνο σε χρόνο. Πιστεύεται όμως ότι σε κάποιο ποσοστό ελέγχεται και γενετικά. Η έκκριση κόμμεος επισυμβαίνει επίσης κατά την σκλήρυνση του πυρήνα, συγκεκριμένα περίπου δυο εβδομάδες μετά την έναρξη σκλήρυνσης της κορυφής του πυρήνα. Παρατηρείται είτε προς τη νωτιαία πλευρά απέναντι από την κοιλιακή ραφή, είτε στην κορυφή και συνδέεται επίσης με τον εκφυλισμό των εμβρύων. Η έκκριση κόμμεος παρατηρείται μερικές φορές και περιφερειακά του καρπού, αλλά οφείλεται σε μηχανική ζημιά και δεν έχει σχέση με εκείνη του πυρήνα. 14. Ποια η επικρατέστερη μέθοδος πολλαπλασιασμού Η ροδακινιά πολλαπλασιάζεται με μικτή μέθοδο. Εμβολιάζεται με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ πάνω σε υποκείμενα σπορόφυτα ή κλώνους ηλικίας 1 έως 2 χρόνων. Ο ενοφθαλμισμός γίνεται την άνοιξη, μόλις αρχίσει να αποκολλάται εύκολα ο φλοιός του υποκειμένου με κοιμώμενο οφθαλμό από εμβολιοφόρους βλαστούς που κόπηκαν έγκαιρα και διατηρήθηκαν κατάλληλα συσκευασμένοι σε θερμοκρασία 3 C - 4 C. Καταλληλότερη εποχή όμως θεωρείται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, με ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες για την εξασφάλιση των κατάλληλων εμβολίων. Πολλαπλασιάζεται και αγενώς, με εμβολιασμό σε κλωνικά υποκείμενα, τα οποία πολλαπλασιάζονται σχετικά εύκολα με ξυλοποιημένα χειμερινά μοσχεύματα, με φυλλοφόρα μοσχεύματα και με την τεχνική in vitro.

5 15. Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις και ποια τα προβλήματα από τη μη ικανοποίηση σε ανάγκες ψύχους Η ροδακινιά ευδοκιμεί σε περιοχές, όπου η θερμοκρασία δεν πέφτει συχνά κάτω από τους -15 C. Περιοχές με όψιμους ανοιξιάτικους παγετούς είναι ακατάλληλες για τη ροδακινιά, γιατί τα άνθη της είναι ευπαθή στους παγετούς. Σε περιοχές με αρκετό ζεστό καλοκαίρι και χαμηλή σχετική υγρασία, επιτυγχάνεται καλύτερη ποιότητα των καρπών, αλλά χρειάζεται προσοχή, να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της σε ψύχος. Η ροδακινιά χρειάζεται αρκετό χειμερινό ψύχος για τη διακοπή του ληθάργου των οφθαλμών της ( ώρες κάτω των 7 C). Αν δεν ικανοποιηθούν οι ανάγκες αυτές, τότε οι ανθοφόροι της πέφτουν, ή εκπτύσσονται ανώμαλα, με αποτέλεσμα την απώλεια ή μείωση της παραγωγής. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή, στην επιλογή της περιοχής καλλιέργειας καθώς και της ποικιλίας, με βάση την ανάγκη που έχει σε ψύχος. Σε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος μη ικανοποίησης των αναγκών σε ψύχος, τότε μπορεί να γίνει τεχνητή διακοπή του ληθάργου των οφθαλμών με ψεκασμό των κατάλληλων χημικών μέσων, ένα μήνα πριν την αναμενόμενη έκπτυξη των οφθαλμών. Εδαφολογικά, η ροδακινιά ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, κατά προτίμηση αμμοπηλώδη, με καλή αποστράγγιση και φτωχά σε ανθρακικό ασβέστιο. 16. Ποιο είναι το πρόβλημα επαναφύτευσης ροδακινεώνα Η ροδακινιά αποτυγχάνει να αναπτυχθεί σ εδάφη όπου προϋπήρχε ροδακινιά. Μερικά νεαρά δενδρύλλια αποθνήσκουν το πρώτο καλοκαίρι μετά τη φύτευση, άλλα επιβιώνουν την πρώτη βλαστική περίοδο αλλά δίνουν αδύνατη βλάστηση και τελικά αποθνήσκουν το δεύτερο ή τρίτο καλοκαίρι. Η αποτυχία ανάπτυξης μπορεί να οφείλεται σε νηματώδεις, αφίδες ριζών, μυκητολογικές παθήσεις, κακή αποστράγγιση εδάφους, έλλειψη θρεπτικών στοιχείων, χαμηλό ph εδάφους ή σε καχεξία του δενδρυλλίου κατά τη φύτευση. Συνήθως τα αίτια της αποτυχίας δεν είναι γνωστά, φαίνεται όμως ότι είναι εξειδικευμένα στη ροδακινιά. Δηλαδή, είδη όπως η μηλιά ή η δαμασκηνιά, μπορούν να ευνοήσουν σε εδάφη όπου προϋπήρχε ροδακινιά, και αντιστρόφως. Η ροδακινιά όμως εμφανίζει προβλήματα. Κάποια ιδιαίτερη φροντίδα των νεαρών δενδρυλλίων και η εφαρμογή λίπανσης, κυρίως αζώτου, νωρίς το καλοκαίρι μερικές φορές, δίνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα κι έτσι κάπως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα επαναφύτευσης. Επίσης, ικανοποιητικά αποτελέσματα δίνει και η χρήση κατάλληλων υποκειμένων, όπως το GF 677, GF 1869 και με απολύμανση του εδάφους με DD, όταν η θερμοκρασία του είναι C, τουλάχιστον δυο μήνες πριν από την φύτευση. 17. Αραίωμα καρπών ροδακινιάς Το αραίωμα καρπών της ροδακινιάς είναι αναγκαίο, γιατί βελτιώνει το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών, κυρίως όταν το δέντρο έχει μεγάλο φορτίο, καθώς έχει την φυσική τάση να καρποδένει έντονα. Ο βαθμός αραιώματος των καρπών εξαρτάται από το δυνητικό μέγεθος του ώριμου καρπού μιας συγκεκριμένης ποικιλίας. Γενικά, όσο μικρότερο είναι το μέγεθος του ώριμου καρπού κατά την ωρίμανση, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η απόσταση μεταξύ των καρπών επί του βλαστού. Η κατάλληλη όμως απόσταση, θα καθοριστεί και από την φυλλική επιφάνεια και την ζωηρότητα του δέντρου. Συνήθως, απαιτούνται 35 υγιή, μέσου μεγέθους πράσινα φύλλα για την παραγωγή ενός καρπού καλού μεγέθους και καλής ποιότητας. Συνεπώς λοιπόν, κατά το αραίωμα, αφήνεται ένας καρπός σε κάθε εκ. του βλαστού. Επίσης, το αραίωμα διευκολύνει την συγκομιδή των καρπών και μειώνει τον κίνδυνο σπασίματος των κλάδων που φέρουν μεγάλο φορτίο. Στις πρώιμες ποικιλίες, που έχουνε την τάση να υπερκαρποφορούν, το αραίωμα πρέπει να γίνει καλά και πρώιμα, πριν την φυσική καρπόπτωση του Ιουνίου, έτσι ώστε αφενός να αυξηθεί σημαντικά το μέγεθος των καρπών και να πετύχει η ωρίμανση και αφετέρου να αυξηθεί και η ποσότητα της βλάστησης και το μέγεθος των φύλλων. Στις μεσοπρώιμες και όψιμες ποικιλίες, μπορεί να εφαρμοστεί όψιμο αραίωμα, δηλαδή αμέσως μετά την καρπόπτωση του Ιουνίου, ή μετά την περίοδο σκλήρυνσης του πυρήνα ή κατά την έναρξη της τρίτης περιόδου αύξησης του καρπού. Το αραίωμα αυτό συνιστάται από αφαίρεση μικρότερων κι ελαττωματικών καρπών. Γενικά, για το αραίωμα, θα πρέπει να ληφθούν υπ όψη το μέγεθος του καρπού, η φυλλική επιφάνεια, η ζωηρότητα και η παραγωγικότητα του δέντρου.

6 Οι τρόποι αραιώματος είναι με το χέρι, με κλάδεμα το χειμώνα ή κατά την άνθηση, με ειδικά κοντάρια ή δονητές ή με χημικά μέσα. Στη χώρα μας, το αραίωμα με το χέρι, αν και ο ακριβότερος είναι ο καλύτερος τρόπος. 18. Κλάδεμα καρποφορίας (σύγκριση με κερασιά) Η ροδακινιά ανταποκρίνεται στο κλάδεμα καρποφορίας καλύτερα από κάθε άλλο οπωροφόρο δέντρο, και παρακμάζει πολύ γρήγορα αν παραμεληθεί. Γενικά κλαδεύεται αυστηρότερα από όλα τα άλλα οπωροφόρα. Το κλάδεμα καρποφορίας αποσκοπεί - Στην διατήρηση του σχήματος των δέντρων - Στην διατήρηση της καρποφόρας βλάστησης σε καλή κατάσταση - Στην έκθεση του εσωτερικού μέρους της κόμης σε φως και αερισμό - Στην εξασφάλιση μιας ικανοποιητικής παραγωγής και στην δημιουργία επαρκούς νέας καρποφόρας βλάστησης. Παλιότερα εφαρμόζονταν δυο είδη κλαδέματος, το βραχύ και το μακρό, αλλά σήμερα συνηθίζεται περισσότερο το μικτό κλάδεμα. Βραχύ κλάδεμα: σύντμηση ξυλοφόρων σε 2 οφθαλμούς + καρποφόρων σε 2-8 ανθ. οφθ. + αφαίρεση πυκνών κλάδων. Αν και μειώνει κατά πολύ τον αριθμό των ανθοφόρων οφθαλμών και κατ επέκταση την παραγωγή, τα δέντρα χρειάζονται ελαφρό ή καθόλου αραίωμα. Ενδείκνυται για μεγαλόκαρπες ποικιλίες ή δέντρα με αδύνατη βλάστηση. Μικτό κλάδεμα: αραίωμα αδύνατων και πλεοναζόντων κλάδων + σύντμηση σε διάφορο μήκος των παραμενόντων κλάδων που συμβάλει στο αραίωμά τους κι ευνοεί την ανάπτυξη καρποφόρου ξύλου τον επόμενο χρόνο. Μακρό κλάδεμα: σύντμηση ξυλοφόρων κλάδων σε 2 οφθαλμούς + οι καρποφόροι άθικτοι + αφαίρεση πλάγιων αδύνατων βλαστήσεων + αραίωμα ανεπιθύμητων και σε πυκνή διάταξη κλάδων. Ενδείκνυται για μικρόκαρπες ποικιλίες και νεαρά δέντρα. Εφαρμόζεται σε υπερπρώιμες και πρώιμες ποικιλίες που είναι συνήθως μικρόκαρπες. Θα πρέπει να συνοδεύεται από αυστηρό αραίωμα καρπών. ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ 19. Τροφοπενία Β + αραίωμα καρπών Είναι η πιο συχνή τροφοπενία κι εκδηλώνεται στους καρπούς με καφέτιασμα και φελλοποίηση των ιστών γύρω από τον πυρήνα, με ραγίσματα του φλοιού των καρπών και με συρρίκνωση, παραμόρφωση και καφέτιασμα του φλοιού τους. Τα φύλλα γίνονται στενά, κατσαρά περιφερειακά, εύθραστα, χλωρωτικά μεταξύ των νευρώσεων και ξηρά στις κορυφές. Οι επάκριες βλαστήσεις ξηραίνονται. Η αντιμετώπιση της τροφοπενίας γίνεται με προσθήκη βόρακα στο έδαφος σε ποσότητα 227 γραμ. το δέντρο ή με διαφυλλικούς ψεκασμούς με βορικό οξύ 0,125%. Το αραίωμα στη βερικοκιά κρίνεται αναγκαίο, λόγω φυσικής τάσης της να δένει πολλούς καρπούς. Το αραίωμα θα συνεισφέρει σε παραγωγή καρπών ικανοποιητικού μεγέθους και εκλεκτής ποιότητας. Συνιστάται να αφήνεται ένας καρπός σε κάθε 4-8 εκ., όταν η διάμετρος μεταξύ των παρειών του είναι 2,5 εκ. Κατά προτεραιότητα, πρέπει να αφαιρούνται οι καρποί με διάμετρο μικρότερη των 2,5 εκ. γιατί παρ όλο που ένα μικρό κι ένα μεγάλο βερίκοκο αυξάνουν περίπου με τον ίδιο ρυθμό, το μικρό θα εξακολουθεί να παραμένει μικρότερο και κατά τη συγκομιδή, ανεξάρτητα από τις αυστηρότητες του αραιώματος. Συνήθως το αραίωμα γίνεται κατά την περίοδο σκλήρυνσης του πυρήνα ή αμέσως μετά την φυσική καρπόπτωση. Οι ποικιλίες που παρουσιάζουνε τάση παρενιαυτοφορίας αραιώνονται λίγο νωρίτερα, γιατί έτσι ευνοείται η διαφοροποίηση και η ανάπτυξη των ανθοφόρων οφθαλμών. 20. Προβλήματα επικονίασης και καρπόδεσης και τρόποι αντιμετώπισης Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες της βερικοκιάς είναι αυτογόνιμες και γι αυτό δεν υπάρχει πρόβλημα επικονίασης. Παρατηρείται όμως μικρή καρπόδεση που παρατηρείται μερικές φορές ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Αυτό οφείλεται στον εκφυλισμό των εμβρυόσακκων, που επισυμβαίνει σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και σε χαμηλό ποσοστό σπερματικών βλαστών με λειτουργικά ωοκύτταρα.

7 Προϋποθέσεις για ικανοποιητική γονιμοποίηση ανθέων είναι οι υψηλές θερμοκρασίες, η ικανοποιητική ηλιοφάνεια και να εξασφαλιστεί ο παράγοντας μέλισσα (1 κυψέλη/4 στρέμματα). ΚΕΡΑΣΙΑ 21. Επικονίαση + καρπόδεση, προβλήματα και προϋποθέσεις Οι ποικιλίες της κερασιάς στο σύνολό τους, εκτός από δυο που είναι αυτογόνιμες, είναι αυτόστειρες, ενώ μερικές είναι και αλληλόστειρες. Επομένως η σταυρεπικονίαση είναι απαραίτητη για την κερασιά. Θα πρέπει λοιπόν να συγκαλλιεργηθεί με ποικιλίες που να είναι συνανθούσες και αλληλοσυμβιβαστές, ενώ θα πρέπει επιπλέον να εξασφαλιστεί και ο παράγοντας μέλισσα (1 κυψέλη/4 στρ). Για μια ικανοποιητική παραγωγή, απαιτείται καρπόδεση σε ποσοστό 32% μιας καλής ανθοφορίας. Προσοχή πρέπει να δοθεί και στις αυτογόνιμες ποικιλίες της κερασιάς, αν καρποδένουν πάρα πολύ και δεν αραιωθούν θα έχει σαν αποτέλεσμα το μη ικανοποιητικό μέγεθος των καρπών. 22. Σχίσιμο καρπών Η άνοιξη, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της άνθησης, καθώς και η περίοδος λίγο πριν ή κατά την διάρκεια της συγκομιδής, πρέπει να είναι απαλλαγμένες από βροχές, διαφορετικά προκαλούνε σχίσιμο στους καρπούς της κερασιάς. Αν κατά τη συγκομιδή βρέξει, αλλά οι καρποί στεγνώσουν γρήγορα ή οι θερμοκρασίες παραμείνουν δροσερές μέχρι να στεγνώσουν, τότε πιθανόν να μην σχιστούν. Συνήθως τα μικρά σχισίματα επουλώνονται επαρκώς και οι καρποί είναι εμπορεύσιμοι. Τα μεγάλα όμως σχισίματα ευνοούν την εγκατάσταση ανεπιθύμητων μικροοργανισμών. Γενικά οι πιο ευνοϊκές συνθήκες για σχίσιμο καρπών είναι οι θερμές βροχές, όταν ακολουθούνται από λιακάδα. Κύριος υπεύθυνος παράγοντας του σχισίματος, είναι το νερό που απορροφάται δια του φλοιού του καρπού ωσμωτικά. Η ψηλή συγκέντρωση των διαλυτών στερεών (σάκχαρα), η μεγαλύτερη διόγκωση του καρπού, η ψηλότερη θερμοκρασία του νερού και η μεγαλύτερη διαπερατότητα του φλοιού, αποτελούν παράγοντες που ευνοούν το σχίσιμο των καρπών. Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την επιλογή των ποικιλιών που είναι ανθεκτικές στο σχίσιμο. Μπορεί όμως να μειωθεί μέχρι 50-60% με ψεκασμό με ΝΑΑ σε συγκέντρωση 1 ppm, 30 ημέρες μετά την πλήρη άνθηση. Μπορεί επίσης να μειωθεί και με ψεκασμούς με υδροξείδιο του ασβεστίου (0,5 0,9 %) δυο βδομάδες πριν την συγκομιδή, αλλά μόνο για καρπούς που πρόκειται να συντηρηθούν σε διάλυμα διοξειδίου του θείου. 23. Διπλοί καρποί Αν κατά την περίοδο διαφοροποίησης των οφθαλμών επικρατήσουν εξαιρετικά θερμές περίοδοι, τότε προκαλείται η ανάπτυξη ανώμαλων ανθέων, που έχουνε δυο υπέρους και που αναπτύσσονται σε διπλούς καρπούς. Αν γονιμοποιηθούν οι ωοθήκες και των δυο υπέρων και εξελιχθεί κανονικά η ανάπτυξή τους σε διπλούς καρπούς, αν όμως γονιμοποιηθεί μόνο η μια ωοθήκη, τότε αναπτύσσονται σε κανονικούς καρπούς. Αν όμως μια από τις δυο ωοθήκες εκφυλιστεί, τότε ο αναπτυσσόμενος καρπός θα φέρει προσκολλημένο ένα μικρό ξηρό καρπό, που αποτελεί την αποβολή της ωοθήκης αυτής. Οι καρποί της 1 ης και 3 ης περίπτωσης δεν έχουνε εμπορική αξία και η αποκοπή τους με αραίωμα ή η απομάκρυνσή τους κατά τη διαλογή είναι πολύ δαπανηρές εργασίες που αυξάνουνε το κόστος παραγωγής. Το πρόβλημα των διπλών καρπών αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μόνο με την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για εγκατάσταση του κερασεώνα, και να αποφεύγονται οι περιοχές με πολύ ψηλές θερμοκρασίες απ τα τέλη άνοιξης με αρχές καλοκαιριού. 24. Αραίωμα καρπών Δεν συνηθίζεται η εφαρμογή αραιώματος λόγω του υψηλού του κόστους. Αντ αυτού λαμβάνεται μέριμνα για εκλεκτικά κλαδέματα κατά τη ληθαργική περίοδο ή και ο περιορισμός του χρόνου παραμονής των μελισσοκυψελών στον κερασεώνα, για τις ποικιλίες με τάση πολύ έντονης καρπόδεσης. 25. Κλάδεμα καρποφορίας Κατά τα πρώτα χρόνια, εκτελείται χειμερινό κλάδεμα που αποσκοπεί στην διατήρηση πλαγιόκλαδης βλάστησης και στην αραίωση των συνωστισμένων κλάδων του εσωτερικού της κόμης. Παράλληλα επιτυγχάνεται και αραίωμα καρπών, καθώς και όλα τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ένα κλάδεμα καρποφορίας.

8 ΜΗΛΟΕΙΔΗ ΑΧΛΑΔΙΑ 26. Επίδραση γιββερελλινών (pros+cons) Οι γιββερελλίνες, είναι αυξητικές ορμόνες, που εφαρμόζονται στην αχλαδιά, για προτροπή της παραγωγής υπό μη ευνοϊκές συνθήκες όπως παγετούς ή έλλειψη επικονιάσεως, ή και για να συντομευτεί η μη παραγωγική περίοδος των νεαρών δέντρων. Οι ορμόνες αυτές, προτρέπουν τον σχηματισμό παρθενοκαρπικών (άσπερμων) καρπών. Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από δεδομένα που δείχνανε ότι η ποσότητα γιββερελλίνης σε άνθη και καρπούς μιας ποικιλίας που αναπτύσσονται παρθενοκαρπικά ήτανε μεγαλύτερη από ότι σε άνθη και καρπούς μιας άλλης ποικιλίας, που αναπτύσσονται κανονικά. Το γιββερελλικό οξύ μπορεί να δράσει ως υποκατάστατο των αυξητικών ορμονών που συνήθως ενεργοποιούνται κατά την επικονίαση και γονιμοποίηση των ανθέων, κι έτσι να συμβάλλει στην παραγωγή άσπερμων καρπών σε πολλές ποικιλίες της αχλαδιάς. Θα πρέπει να ληφθεί βέβαια υπ όψη ότι η παρθενοκαρπία εκδηλώνεται και υπό κάποιες κλιματικές συνθήκες και μόνο όταν οι συνθήκες θρέψης είναι ευνοϊκές. Η επέμβαση με γιββερελλίνες πρέπει να γίνεται όταν το % των ανθέων έχει ανθίσει. Η κατάλληλη συγκέντρωση ποικίλλει ανάλογα την ποικιλία και το ανθικό στάδιο. Πρέπει να είναι αρκετά ψηλή ώστε να ενεργοποιήσει σε ανάπτυξη καρπών τέτοιο ποσοστό ανθέων, που να εξασφαλίσει ικανοποιητική παραγωγή εμπορεύσιμων καρπών. Δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη η συγκέντρωση, καθώς προκαλεί υπερβολικό δέσιμο καρπών υποβαθμισμένης ποιότητας και εξάντληση της θρεπτικής κατάστασης του δέντρου. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την ακριβής συγκέντρωση είναι: - η ποικιλία, - η ποσοτική ανθοφορία, - το ποσοστό ζημιάς μετά από παγετό αν επισυμβεί, και - οι καιρικές συνθήκες κατά την ανθοφορία. Προκύπτει λοιπόν ότι οι κατάλληλες συγκεντρώσεις κυμαίνονται από ppm με άριστο τα 10 ppm. Για νεαρά δέντρα που έχουνε λίγους καρποφόρους οφθαλμούς, εφαρμόζονται 25 ppm, ενώ για μεγαλύτερης ηλικίας δέντρα, εφαρμόζονται 10 12,5 ppm. Όσο για τον όγκο του ψεκαστικού υγρού, λίτρα/ στρέμμα με άριστο τα 100 λίτρα, είναι επαρκή. Δεν ωφελούν γενικά οι επαναληπτικοί ψεκασμοί. Οι γιββερελλίνες, αν δεν ληφθούν σοβαρά υπ όψη η κατάλληλη συγκέντρωση και η κατάλληλη εποχή εφαρμογής τους, τότε μπορούν να έχουνε αρνητικές επιδράσεις όπως τη μείωση προτροπής σχηματισμού ανθέων, ή την δημιουργία μικρών ή παραμορφωμένων καρπών. Επίσης, αν εφαρμοστούν σε ακλάδευτα δέντρα δεν δίνουν τόσο ικανοποιητικά αποτελέσματα, όσο αν εφαρμοστούν σε κλαδεμένα δέντρα. ΡΟΔΙΑ 27. Για ποιους λόγους θα συνιστούσατε την καλλιέργεια ροδιάς στη χώρα μας; Η ροδιά, είναι ένα φυτό το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί για πολλαπλές χρήσεις. Πέρα από τους καρπούς οι οποίοι είναι για νωπή κατανάλωση, για χυμοποίηση και άλλες χρήσεις, η ροδιά προσφέρει ξύλο κατάλληλο για ξυλογλυπτική, έχει καλλωπιστική χρήση ως θάμνος σε φράχτες, προσφέρει την φλούδα των καρπών της στην βυρσοδεψία, χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική λόγω των μεγάλων ποσοτήτων σε πολυφαινόλες και ανθοκυάνες, ενώ φτιάχνονται και αφεψήματα με το φλοιό τις ρίζες και τα άνθη της, τα οποία χρησιμοποιούνται για διάφορες παθήσεις όπως δυσεντερία, διάρροια κ. α. Η ροδιά μπαίνει νωρίς σε καρποφορία και δίνει αρκετά καλές αποδόσεις. Στην χώρα μας, έχει αρκετές θετικές προοπτικές καλλιέργειας για τους εξής λόγους: - Τα ρόδια αποτελούν ελλειμματικό προϊόν τόσο στην ελληνική όσο και στην διεθνή αγορά. - Πολλά νέα προϊόντα με βάση το ρόδι εμφανίζονται συνεχώς στη διεθνή αλλά και εγχώρια αγορά. - Οι καταναλωτές τείνουν να αγοράζουν προϊόντα υψηλής θρεπτικής αξίας. - Η διεθνής βιομηχανία ζητάει όλο και περισσότερο προϊόν για να καλύψει τις ανάγκες της - Οι κλιματικές συνθήκες της Ελλάδας φαίνεται να είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη της καλλιέργειας.

9 - Η Ελλάδα εισάγει μεγάλες ποσότητες ροδιών κυρίως από την Ανατολή. Οι λόγοι για τους οποίους δεν έχει ενθαρρυνθεί ιδιαίτερα η καλλιέργεια είναι η έλλειψη τεχνογνωσίας και πληροφοριών και πειραματικών δεδομένων για τις αποδόσεις των εισαγόμενων ποικιλιών στις ελληνικές εδαφοκλιματικές συνθήκες, τα σχετικά περιορισμένα περιθώρια αύξησης της κατανάλωσης λόγω κινδύνου πτώσης της τιμής του και αδυναμίας πώλησής του, καθώς και η νωπή κατανάλωσή του, η οποία σε σχέση με τα υπόλοιπα φρούτα παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες. Ακόμη, επικρατεί και η άποψη ορισμένων ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η δραστικότητα των ροδιών θα μειωθεί με την ανακάλυψη της νέας υπερ τροφής. 28. Που οφείλεται το σχίσιμο των καρπών; Οφείλεται κυρίως στην υδατική ανισορροπία στους καρπούς που υποβοηθείται από τη μερική νέκρωση της φλούδας τους. Οι παράγοντες που ευνοούν το σχίσιμο είναι οι μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας, η έκθεση των καρπών στον ήλιο ιδιαίτερα τους θερμούς μήνες, η οποία προκαλεί σκλήρυνση και νέκρωση της φλούδας, οι απότομες αλλαγές στην υγρασία του εδάφους που προκαλείται κυρίως από ακανόνιστα ποτίσματα, η καθυστέρηση της συγκομιδής, η τροφοπενία Β και οι προσβολές από έντομα και ασθένειες. Για το σχίσιμο μπορούμε να λάβουμε προληπτικά μέτρα, όπως την επιλογή των πιο ανθεκτικών ποικιλιών, να φροντίζουμε να μην γίνονται ακανόνιστα ποτίσματα, να σκιάσουμε τους εκτεθειμένους στον ήλιο καρπούς με δεσίματα κλάδων, και να διενεργήσουμε με ψεκασμούς με καολινίτη, ή με αντιδιαπνευστικές ουσίες κατά την ανάπτυξη των καρπών, ή με γιββερελλικό οξύ. 29. Που οφείλεται η μειωμένη καρπόπτωση (ή η αυξημένη ανθόπτωση); (Οφείλεται στην αυξημένη ανθόπτωση). Πιθανά αίτια του φαινομένου δεν έχουνε προσδιοριστεί ακόμα με ακρίβεια, αλλά έχουνε συσχετιστεί με την αυξημένη ή υπερβολική εδαφική υγρασία, υπερβολική λίπανση αζώτου καθώς και τον συνδυασμό τους, την έλλειψη αζώτου λόγω έκπλυσής του από υπερβολικά ποτίσματα ή βροχοπτώσεις, και τέλος δεν παραλείπονται τα έντομα και οι ασθένειες. Προληπτικά μέτρα που μπορούμε να λάβουμε είναι απλά να αποφύγουμε τις υπερβολικές λιπάνσεις αζώτου και τα υπερβολικά ποτίσματα στην ανθοφορία, καθώς και η αποφυγή αυστηρού κλαδέματος. Ποια πυρηνόκαρπα χρειάζονται σταυρογονιμοποίηση και ποια λειτουργούν ως αμιγείς φυτείες; Σταυρογονιμοποίηση: ιαπωνική δαμασκηνιά, ποικιλίες ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς, κερασιά, βυσσινιά Αμιγείς φυτείες: ροδακινιά, βερικοκιά Κατατάξτε τα πυρηνόκαρπα με βάση τις ανάγκες σε ψύχος Από τις μεγαλύτερες στις μικρότερες: Ευρωπαϊκή δαμασκηνιά ( ώρες <7 C), ιαπωνική δαμασκηνιά ( ώρες<7 C), ροδακινιά ( ώρες<7 C), κερασιά ( ώρες<7 C) βερικοκιά ( ώρες<7 C) Σε ποια πυρηνόκαρπα είναι αναγκαίο το αραίωμα καρπών; Στην ροδακινιά και στην βερικοκιά. Στην δαμασκηνιά υπάρχουνε κάποιες ποικιλίες που μερικές φορές καρποδένουν έντονα και άρα το αραίωμα χρειάζεται για την επίτευξη ικανοποιητικού μεγέθους. Ποιο καρποφόρο θέλει 100% καρπόδεση για να δώσει ικανοποιητική παραγωγή; Η αμυγδαλιά. Ποια πυρηνόκαρπα αντέχουνε στην υψηλή υγρασία;??? Γράψτε συμπύρηνες κι εκπύρηνες ποικιλίες ροδακινιάς. Συμπύρηνες: Andross, Adriatica, Tebana, Baby Gold 5, 6, 7, 9, Carson, Loadel, Vivian, Carolyn, Everts, Fortuna, Dixon, Halford, Starn, Klamt.

10 Εκπύρηνες: Mayflower, Springtime, Jerseyland, Golden Jubilee, Triogem, Fairhaven, Sunhigh, Richhaven, July Elberta, Southland, Halehaven, Redglove, Veteran, Early Elberta, Elberta, Redskin, J.H. Hale και άλλες πολλές. Σε ποια είδη ανήκουν οι παρακάτω ποικιλίες Jona Gold: apple Κοντούλα: pear Franquette: nut Passa Crassana: pear Hartley: nut Ferragnes: almond Elberta: peach Μπεμπέκου: apricot Andross: peach Red chief: apple Hale: peach Granny smith: apple Bigarreau burlat: cherry Πρώιμα Τυρίνθου: apricot Red haven: peach Cardinal: Harcot: apricot Κρυστάλλι: pear Van: cherry Ferraduel: almond Louizet: apricot Διαμαντόπουλου: apricot Truoito: almond Rennete: apple Napoleon: cherry Πιλαφά: apple Χαρακτηριστικά υποκειμένων: Κυδωνιά: υπάρχει η Κυδωνιά Α, η οποία δίνει δέντρα μέτριας ζωηρότητας κι επιτρέπει την ταχεία είσοδο σε καρποφορία, αλλά δεν είναι καλά συμβιβαστή με όλες τις ποικιλίες αχλαδιάς και είναι ευαίσθητη στη χλώρωση σε εδάφη που έχουν ενεργό CaCO3 > 3-4%. Υπάρχει και η Κυδωνιά Προβηγκίας ΒΑ29 που δίνει δέντρα ζωηρότερα και ανθεκτικότερα στη χλώρωση σιδήρου και καλύτερα συμβιβαστή με τις περισσότερες ποικιλίες της αχλαδιάς. Καλύτερη προσαρμοστικότητα σε νοτιότερα διαμερίσματα. Η Κυδωνιά C χρησιμοποιείται για εκτατικό σύστημα φύτευσης, καθώς επιτρέπει την αύξηση του αριθμού των δέντρων ανά μονάδα επιφανείας κατά 20-30% και την ταχεία είσοδό τους σε καρποφορία. Malling 27: Νάνο υποκείμενο μηλιάς που προκαλεί ταχεία είσοδο σε καρποφορία και δίνει μεγάλη παραγωγικότητα. Χρειάζεται γόνιμα εδάφη και περιοχές απαλλαγμένες από παγετό. Είναι κατάλληλο για ζωηρές ποικιλίες. Ευαίσθητο στην Erwinia amylovora και στη ματόψειρα. Malling 9: Θεωρείται το πιο αξιόλογο υποκείμενο σήμερα για οπωρώνες πυκνής φυτεύσεως. Χρειάζεται γόνιμα εδάφη και άφθονο νερό, έχει αδύνατο ριζικό σύστημα, γι αυτό και τα δέντρα χρειάζονται υποστύλωση. Στο φυτώριο είναι ευαίσθητο στο ωίδιο. Επιτρέπει την ταχεία είσοδο σε καρποφορία και είναι κατάλληλο για πολύ ζωηρές ποικιλίες.

11 Malling 26: Χρειάζεται γόνιμα εδάφη και άφθονο νερό. Είναι ανθεκτικότερο από το 9 στην ξηρασία και έχει πλουσιότερο και ισχυρότερο ριζικό σύστημα, αλλά τα δέντρα χρειάζονται πάλι υποστύλωση. Οι επ αυτού ποικιλίες εισέρχονται νωρίς σε καρποφορία. Είναι ευαίσθητο στο μύκητα Ph. cactorum. Jork 9: νανισμός και παραγωγικότητα είναι παρόμοια με του 9, ενώ έχει ισχυρότερο ριζικό σύστημα και είναι ανεκτικότερο στο ψύχος. Θεωρείται το πιο ευαίσθητο υποκείμενο στην Erwinia amylovora. GF 677: Υποκείμενο υβρίδιο ροδακινιάς x αμυγδαλιάς. Θεωρείται ως το πιο κατάλληλο υποκείμενο για ξηρά και ασβεστώδη εδάφη. Παρουσιάζει καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ποικιλίες της ροδακινιάς, δίνει δέντρα ζωηρά και πολύ παραγωγικά και είναι ανθεκτικό στους νηματώδεις. Προσβάλλεται από το μύκητα Stereum purpureum. Colt: κλωνικό υποκείμενο κερασιάς. Συνιστάται για εδάφη μέσης σύστασης, βαθιά, γόνιμα και νοτερά, με μικρή συγκέντρωση σε CaCO3. Είναι πολύ ευαίσθητο στην ξηρασία, συμβατό με τις ποικιλίες της κερασιάς, δίνει δέντρα με συμπαγή κόμη και μικρότερα σε μέγεθος κατά 45-55%, παραγωγικά, που μπαίνουνε νωρίς σε καρποφορία. Έχει ισχυρό ριζικό σύστημα και σχηματίζει ελάχιστες παραφυάδες κι επίκτητες ρίζες στους βλαστούς. Πολλαπλασιάζεται πάρα πολύ εύκολα με φ., ξ. μοσχεύματα και in vitro. Ανθεκτικό στο Pseudomonas morsprunorum και στο Thielaviopsis basicola. Marianna 2624: κλωνικό υποκείμενο δαμασκηνιάς. Παρουσιάζει καλή συμβιβαστότητα με τις πιο πολλές ποικιλίες. Προσαρμόζεται ικανοποιητικά σε βαριά, υγρά εδάφη και θεωρείται μέτρια ανθεκτικό σε νηματώδεις Meloidogyne javanica, Meloidogyne incognita, ανθεκτικό στα Agrobacterium tumefaciens, Armillaria melea, Verticillium dahlia και στην ίωση που είναι γνωστή ως brownline, αλλά ευαίσθητο στο Pseudomonas syringae. Έχει αδύνατο ριζικό σύστημα, γι αυτό σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους χρειάζεται υποστύλωση. Έχει μέτρια συμβιβαστότητα με τις ποικιλίες βερικοκιάς και γενικά συνιστάται η χρησιμοποίησή του, όπου οι εδαφικές συνθήκες επιβάλλουν την χρησιμοποίηση δαμασκηνιάς. Pixy: κλωνικό υποκείμενο δαμασκηνιάς που έχει μικρή ζωηρότητα κι επιτρέπει την δημιουργία οπωρώνων πυκνής φύτευσης. Δίνει δέντρα μικρού μεγέθους, που μπαίνουν νωρίς σε καρποφορία. Οι καρποί που δίνουν δέντρα με αυτό το υποκείμενο, είναι μεγαλύτεροι και με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε σάκχαρα σε σχέση με δέντρα σε άλλο υποκείμενο. Παρουσιάζει καλή συμφωνία με ποικιλίες της βερικοκιάς και της δαμασκηνιάς. Κατάλληλο για βαριά εδάφη, ευαίσθητο στην ξηρασία. Ανθεκτικό στον Pseudomonas morsprunorum. Stockton Morello: κλωνικό υποκείμενο κερασιάς. Συνιστάται για πηλώδη ή αργιλοπηλώδη εδάφη, θεωρείται ανθεκτικό και σε υγρά εδάφη. Δεν ενδείκνυται για αμμώδη εδάφη και δεν έχει καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ποικιλίες της κερασιάς όπως τη Ναπολεόν. Δίνει δέντρα ημινάνα, που μπαίνουν νωρίς σε καρποφορία. Χαρακτηρίζεται ανθεκτικό στο Pseudomonas syringae. Το εμβόλιο στο σημείο εμβολιασμού σχηματίζει εξόγκωμα, αλλά η ένωση είναι ισχυρή. Σχηματίζει αρκετές παραφυάδες.