Κεφάλαιο 1. Η ΛΈΝΙΑ Ή ΛΈΝΙΚΑ, όπως την έλεγε ο πατέρας της άνοιξε

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Κεφάλαιο 1. Η ΛΈΝΙΑ Ή ΛΈΝΙΚΑ, όπως την έλεγε ο πατέρας της άνοιξε"

Transcript

1 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΛΕΝΙΑ τις σωστές αποφάσεις τις παίρνουν οι άνθρωποι που ξέρουν το παρελθόν τους. Το παρόν θα είναι κι αυτό αύριο παρελθόν και το μέλλον παραμένει μια σκοτεινή τρύπα που κανείς μας δεν ξέρει τι κρύβει μέσα της.

2

3 Κεφάλαιο 1 Η ΛΈΝΙΑ Ή ΛΈΝΙΚΑ, όπως την έλεγε ο πατέρας της άνοιξε απότομα τα μάτια της και κοίταξε έντρομη το ρολόι πάνω στο κομοδίνο. Την είχε πάρει ο ύπνος, με μάτια ακόμα υγρά και το κεφάλι γεμάτο σκέψεις. Δεν περίμενε ότι θα κοιμόταν, όμως στο τέλος η κούραση νίκησε την αντοχή. Σηκώθηκε απότομα και είδε ότι έπρεπε ν αλλάξει. Το πουκάμισό της κρεμόταν σαν κουρέλι έξω από το λινό της παντελόνι. Η εικόνα του εαυτού της μέσα στον μεγάλο τετράγωνο καθρέφτη ακριβώς απέναντι από το κρεβάτι της ήταν τραγική. Μάτια πρησμένα, κατακόκκινα από το κλάμα και το ξενύχτι, μαλλιά μπλεγμένα σαν κουβάρι και τσαλακωμένα ρούχα που κρέμονταν πάνω στο αδύνατο σώμα της. Θύμιζε καρικατούρα του παλιού της εαυτού. Πού ήταν το γέλιο και η εύθυμη διάθεσή της να αντιμετωπίσει μία ακόμα μέρα; Το αίσθημα της αυτολύπησης όμως δεν αρκούσε για να την κάνει να μην πλησιάσει πιο κοντά στον καθρέφτη. Σχεδόν κόλλησε τη μύτη της πάνω του. Έβαλε το χέρι στις σακούλες κάτω από τα μάτια της και σήκωσε ψηλά μια μαύρη τούφα που έπεφτε στο μέτωπό της. Χαμογέλασε πικρά όταν είδε να ξεπετάγονται αρκετές άσπρες τρίχες και να ξεχωρίζουν έντονα μέσα από τα κορακάτα μαλλιά της. «Καλά, μην κάνεις έτσι, δεν σε πήραν δα και τα χρόνια!» είπε γυρνώντας επιτέλους την πλάτη της στον καθρέφτη και πέταξε

4 10 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ με μανία πάνω στο κρεβάτι, σαν κουβάρι, τα τσαλακωμένα ρούχα που φορούσε. Ολόγυμνη και ξυπόλυτη έτρεξε και χώθηκε κάτω από την ντουζιέρα. Το παγωμένο νερό τη συνέφερε κάπως. Έπρεπε να σουλουπωθεί, πριν πάει στο νοσοκομείο. Έπρεπε να κρύψει όλα τα ίχνη μίας ακόμα άγριας νύχτας που την είχε αφήσει και πάλι άυπνη, χωρίς να καταφέρει ν απαντήσει σε κανένα της ερώτημα. Είχε ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή της. Οι δείχτες του ρολογιού έδειχναν σχεδόν εφτά όταν η Λένια έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη. Έσβησε το φως κι έκλεισε βιαστικά πίσω της την πόρτα. Στις εφτάμισι ακριβώς ήταν στο νοσοκομείο. Μπήκε στο γραφείο της κι έβαλε την ιατρική της ρόμπα. Ξεκινούσε άλλη μια κουραστική μέρα, μ ένα μόνο μικρό διάλειμμα το μεσημέρι, ίσα για να τσιμπήσει κάτι στο μπαρ και μετά συνέχεια δουλειά μέχρι τις εφτάμισι το απόγευμα. Η Λένια ήταν βοηθός ενός από τους πλέον γνωστούς και φημισμένους γιατρούς με μεγάλη πελατεία, πολλά ραντεβού και πολλά, πάρα πολλά, συνέδρια. Όπου και όποτε χρειαζόταν, τον αναπλήρωνε επάξια, αυτό όμως δεν της επέτρεπε να έχει κανένα ωράριο. Ανά πάσα στιγμή, έπρεπε να είναι παρούσα για το καθετί που παρουσιαζόταν. Μοιραζόταν τις βάρδιες με άλλους δυο γιατρούς, μάλιστα ο ένας τους ερχόταν πάντα νωρίς το απόγευμα, ο διευθυντής της όμως είχε απαιτήσει να είναι μαζί του και στην απογευματινή επίσκεψη. Κι όλα αυτά αν πήγαιναν ομαλά τα πράγματα. Αν προέκυπτε οποιοδήποτε πρόβλημα, η ώρα που η Λένια θα ήταν ελεύθερη να φύγει ήταν άγνωστη. Όμως αυτά για την ίδια αποτελούσαν πλέον μια καθημερινή ρουτίνα, μια συνηθισμένη μέρα. Κάθισε στο γραφείο της και κοίταξε το πρόγραμμά της. Όλα φαίνονταν ήρεμα προς το παρόν. Μακάρι, Θεέ μου, να είναι μια ήσυχη μέρα, είπε μέσα της.

5 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 11 Η πόρτα της χτύπησε διακριτικά. Τα χέρια της Λένιας άρχισαν να τρέμουν ανεξέλεγκτα αμέσως μόλις είδε τον Φίλιππο να μπαίνει μέσα με το δίσκο και τον καφέ της. Της έγνεψε αδιόρατα, αποφεύγοντας να την κοιτάξει, άφησε τον καφέ της προσεκτικά πάνω στο σουπλά κι έφυγε το ίδιο ήρεμα όπως μπήκε. Η Λένια αναστέναξε κι ύστερα έχωσε το κεφάλι ανάμεσα στα χέρια της. Έτριψε το πρόσωπό της, πήρε μια βαθιά ανάσα και χωρίς να δώσει την παραμικρή σημασία στον καφέ σηκώθηκε και βγήκε έξω. Κανέναν καφέ δεν ήθελε, τίποτα δεν θα μπορούσε να κατέβει από το στόμα της. Ένας κόμπος έφραζε το λαιμό της και, μόνο με τη σκέψη ότι μπορούσε να φάει ή να πιει κάτι, της ερχόταν εμετός. «Σας ζήτησαν στο δωμάτιο 313», της είπε η προϊσταμένη του ορόφου μόλις την είδε να πλησιάζει το γκισέ. «Εκεί πάω, ειδοποίησε το γιατρό ότι ήρθα», της απάντησε η Λένια καθώς άρχισε να περπατά αργά στον στενό, γυαλισμένο διάδρομο. Ο Φίλιππος ήπιε μια γουλιά από το τσάι του, που του φάνηκε σαν κατρουλιό. Με το στομάχι άνω-κάτω και με το στόμα σαν παντόφλα, ό,τι και να έπινε το ίδιο θα του φαινόταν. Κοίταξε το ρολόι του. Κόντευε οχτώ. Είχε πάνω από είκοσι ώρες άυπνος και η δουλειά μόλις είχε ξεκινήσει. Δύο άτομα δεν αρκούσαν σ ένα κυλικείο που εξυπηρετούσε τόσο κόσμο. Η Αρετή κρατούσε το ταμείο κι έπαιρνε τις παραγγελίες κι αυτός έκανε όλα τα υπόλοιπα. Κουραστική δουλειά, για ελάχιστα χρήματα. Τα πόδια του ήταν γεμάτα φουσκάλες, όμως μέσα του δόξαζε τον Θεό που έστω κι έτσι μπορούσε να λέει ότι δεν είναι άνεργος. Το τηλέφωνο δεν έλεγε να σταματήσει. Μόλις είχε ξεκινήσει η μέρα κι όλοι κάτι ήθελαν. Τρία μπρίκια έβραζαν, δυο

6 12 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ τοστιέρες έψηναν και τα έτοιμα σνακ, μπουγάτσες και τυρόπιτες έμπαιναν βιαστικά στις χαρτοσακούλες. Η Αρετή χτύπαγε στη μηχανή και σιγομουρμούριζε ένα τραγούδι, το ίδιο από τις εφτά το πρωί. Του Φίλιππου του έδινε στα νεύρα, όμως δεν της είπε τίποτα. Ήταν ικανή, μόνο από πείσμα, να του σπάσει τα νεύρα τραγουδώντας το όλη μέρα. Έτσι ήταν η Αρετή, ένα ατίθασο κορίτσι γεμάτο με την ενέργεια των δεκαοχτώ του χρόνων, που η περιστασιακή δουλειά που έκανε εκεί την άφηνε τελείως αδιάφορη. Ορκιζόταν ότι η επόμενη χρονιά δεν θα την έβρισκε στο κυλικείο. Μάζευε λεφτά, ισχυριζόταν ότι δεν ξόδευε ούτε μία περιττή δεκάρα, με έναν και μοναδικό στόχο: να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της ζωής της, να πάει να σπουδάσει σχέδιο στην Ιταλία. Πόσες φορές δεν την άκουγε να του λέει με κομπασμό και σιγουριά ότι μια μέρα θα γινόταν μια περιζήτητη σχεδιάστρια κι ότι όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος θα ζητούσε τα «φώτα» της. «Μακάρι», της ευχόταν ο Φίλιππος και το εννοούσε. Πίστευε απόλυτα πως σίγουρα θα πετύχαινε τους στόχους της. Ήταν τόσο πεισματάρα, όσο καμιά άλλη κοπέλα απ όσες είχε γνωρίσει. Ήταν και η μόνη που της είχε μιλήσει για τη «σχέση» του με τη γιατρίνα, όπως την έλεγε η Αρετή. «Ποια σχέση, μωρέ;» της έλεγε στην αρχή αυτός. «Βλέπεις εσύ καμιά σχέση;» «Εμ πώς; Δεν βλέπω, στραβή είμαι; Βρε, άκου με που σου λέω, είναι άγρια τσιμπημένη μαζί σου. Καλά, χαζό είσαι και δεν το βλέπεις;» Όχι, δεν το έβλεπε, τουλάχιστον στην αρχή, γιατί νόμιζε ότι ήταν ένα περιστασιακό φλερτ χωρίς καμία προοπτική και δίχως κανένα μέλλον. Χαζογελούσε κάθε φορά που δεχόταν κομπλιμάν για τον «σπουδαίο» καφέ, όπως του έλεγε, που της ετοίμαζε, μετά του είπε για τα χέρια του με τα κομψά δάχτυλα, που περισσότερο

7 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 13 ταίριαζαν σε καλλιτέχνη, κι αργότερα, όταν σοβάρεψε λίγο το πράγμα, σε κάθε της κουβέντα, σε κάθε θετικό της σχόλιο έπιανε τον εαυτό του να γίνεται κόκκινος σαν το παντζάρι. Ήταν κυριολεκτικά χώμα εκείνη τη μέρα. Πολλά χρόνια πριν, μια τέτοια μέρα, ξύπνησε το πρωί μέσα στα χάδια και τα φιλιά της μάνας και του πατέρα του και το μεσημέρι μια αυστηρή γυναίκα του ανακοίνωσε ότι δυστυχώς είχε γίνει κάποιο τροχαίο κι ότι και οι δυο του γονείς πέθαναν ακαριαία «Έμειναν στον τόπο!» του είπε. Πόσων χρονών ήταν τότε; Δώδεκα με το ζόρι. Ούτε ένας μήνας δεν είχε περάσει από τη μέρα των γενεθλίων του, από τα πιο όμορφα και τα πιο χαρούμενα γενέθλια της ζωής του. Μόλις που είχαν πάει στο καινούριο τους σπίτι. Ο πατέρας του έλαμπε από χαρά και η μάνα του ήταν η ίδια η προσωποποίηση της άνοιξης με το ριγέ πορτοκαλί της φόρεμα. Κι ύστερα ακολούθησε τη γιαγιά, μετά τη θεία, κάποια μακρινά ξαδέρφια, κάποιους άλλους θείους, κάποιους γνωστούς που είχαν ανάγκη τα λεφτά της Πρόνοιας και κυλούσαν τα χρόνια, κι ο Φίλιππος μεγάλωνε ουσιαστικά μόνος, με την ανάμνηση εκείνης της τελευταίας ευτυχισμένης μέρας, εκείνου του πρωινού τους γονείς του να φεύγουν από το σπίτι μέσα στα γέλια και στα πειράγματα, με το αμάξι «τρίτο χέρι, αλλά κρατιέται», όπως έλεγε χαριτολογώντας ο πατέρας του. Θυμόταν και τις ανθισμένες τριανταφυλλιές στον κήπο και τον ίδιο, με τη σχολική τσάντα στον ώμο, να τρέχει χαρούμενος να βρει την παλιοπαρέα, που τον περίμενε στη γωνία. Πέρασαν τα χρόνια, μια έτσι μια αλλιώς, πήγε φαντάρος, γύρισε Σπίτι δεν υπήρχε πια, μα δεν τον ένοιαζε αυτό. Αυτό ήταν το λιγότερο. Όλο και κάπου βολευόταν. Προσπαθούσε να μάθει να χαμογελά. Τα κατάφερε, έμαθε. Όχι μόνο να χαμογελά, αλλά και ν ανέχεται τους ανθρώπους, γιατί τα πρώτα χρόνια ένιωθε να μισεί όλο τον κόσμο. Προσαρμόστηκε σιγά-σιγά, δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Άλλωστε η ζωή βάζει τις απαιτήσεις

8 14 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ της κι εμείς την ακολουθούμε. Αυτό έκανε κι ο Φίλιππος Όμως εκείνη την ημερομηνία, εκείνη τη μέρα, την κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. Συνήθιζε να πίνει ξεκινούσε από το προηγούμενο βράδυ, έπινε μέχρι λιποθυμίας κι ύστερα σωριαζόταν δυο μέρες ξερός. Φρόντιζε πάντα, σ όποια δουλειά κι αν βρισκόταν, να έχει ήδη πάρει άδεια από πριν. Το πρωί εκείνης της μέρας, μεθυσμένος ακόμα και με το μυαλό θολό από το πιοτό και τη στενοχώρια της άγρυπνης νύχτας, μόλις είδε τη συμπόνια ζωγραφισμένη στα μάτια της γιατρίνας, μόλις είδε να του απλώνει τα χέρια και να του ανοίγει την αγκαλιά της, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί. Την έσφιξε με πάθος ανάμεσα στα χέρια του και βούτηξε χωρίς μνήμη σε μια θάλασσα όπου μέχρι τότε δεν ήξερε να κολυμπά. Ανταποκρίθηκε αμέσως το κορμί της, εκείνος νόμιζε πως θα τον έσπρωχνε, πως θα τον έκανε πέρα, πως θα τον έβριζε, θα τον τίποτα όμως απ αυτά δεν έγινε. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο τον αγκάλιασε και τον φίλησε κι αυτή με περίσσιο πάθος και με μια ένταση που του έφερε ένα κύμα από δάκρυα. Αργότερα, πολύ αργότερα, της είπε τι σήμαινε γι αυτόν εκείνη η μέρα Τότε που μέσα στην αγκαλιά της ξέχασε τα πάντα. Ούτε τ όνομά του δεν μπορούσε να θυμηθεί. Είχε μια γλύκα αυτό το πρώτο τους φιλί, γιατί, στην ουσία, ήταν το πρώτο του πραγματικό φιλί. Μέχρι τότε λειτουργούσε μόνο με το ένστικτο, μ όλες τις γυναίκες που είχε πάει όλα γίνονταν τελείως μηχανικά. Τώρα όμως εκτός από τον έρωτα, που του κυρίευε σώμα και μυαλό, ένιωθε και κάτι άλλο, πολύ έντονο και διαφορετικό, κάτι που στην αρχή δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν. Μέχρι τότε δεν το είχε συναντήσει ποτέ, ούτε το γνώριζε. Δεν ήξερε πως η αγάπη που νιώθουμε για κάποιον άλλο χρειάζεται μόνο μια στιγμή για να κυριαρχήσει στο μυαλό και στη σκέψη μας. Δεν ήξερε πως είχε αγαπήσει τη Λένια, ότι την αγάπησε από

9 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 15 την πρώτη φορά που είδε μέσα στα πράσινα μάτια της εκείνο το φως. Τι όμορφο φως ήταν αυτό, που εξαφάνισε μεμιάς το σκοτάδι της καρδιάς του; «Κι εγώ σ αγάπησα αμέσως, από την πρώτη στιγμή που σε είδα», του είπε κι αυτή αργότερα. Δεν ήθελε να τη σκέφτεται, δεν ήθελε να πληγώνεται άλλο, τον αγαπούσε, ο Φίλιππος το ήξερε, ίσως από πάντα να τον αγαπούσε, κι όμως τον έβγαλε απότομα από τη ζωή της, από την καλοκουρδισμένη ζωή της. Ντρεπόταν γι αυτόν; Όχι, του είπε. Τότε γιατί; Γιατί; Τη ρωτούσε συνεχώς, όμως οι απαντήσεις που έπαιρνε ήταν άνευ ουσίας. Απλά δικαιολογίες. «Δεν θέλω δεσμεύσεις, δεν θέλω τίποτα σταθερό. Είμαι πετούμενο πουλί, σκέφτομαι να πάω στην Αμερική Σκέφτομαι την καριέρα μου» Σκέφτεσαι το μικρόκοσμό σου, έλεγε μέσα του, και τι θα πουν πίσω από την πλάτη σου. «Η βοηθός του καθηγητή με το παιδί του κυλικείου!» «Σκέφτομαι και τη διαφορά ηλικίας». Αυτό κι αν ήταν κουταμάρα, δεν υπήρχε καμία διαφορά. «Δεν είμαι το παιδί του κυλικείου, έκλεισα ήδη τα τριάντα δύο, πράγμα που από μόνο του σημαίνει ότι δεν είμαι καθόλου παιδί... Όμως πραγματικά δεν ξέρεις πόσα χρόνια πάνε από τότε που μεγάλωσα! Πολύ πριν την ώρα μου!» Αλλά αυτά τα έλεγε όταν ήταν μόνος του και ποτέ δεν της είχε πει λεπτομερώς για τα χρόνια που γύριζε από το ένα σπίτι στο άλλο ή για τους περίεργους και άγνωστους μέχρι τότε συγγενείς που τον πέταγαν έξω όταν βαριούνταν ν ασχολούνται μαζί του «για μερικές πενταροδεκάρες», όπως έλεγαν, που τους έδινε η Πρόνοια. «Πόσων χρονών είσαι, Λένια, και μιλάς για διαφορά ηλικίας; Τριάντα τρία!» Φυσικά και δεν είχε καμία σχέση η διαφορά του ενός χρόνου, φυσικά και δεν ήταν αυτός ο λόγος.

10 16 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ «Σκέφτεσαι ότι για όλους τους φίλους σου θα είμαι πάντα το παιδί του κυλικείου κι εσύ αυτό δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Αυτό είναι, ε;» της είχε πει κι έφυγε χωρίς να περιμένει απάντηση. Αλλά ούτως ή άλλως η Λένια δεν επρόκειτο να του απαντήσει «Φίλιππε, όλοι οι καφέδες χύθηκαν!» άκουσε μέσα στην αντάρα του μυαλού του τη φωνή της Αρετής. «Το μυαλό στα σύννεφα και τα πόδια στη γη». Έτσι έλεγε η γιαγιά του. «Θα φτιάξω άλλους. Για πες, ο βαρύς γλυκός ένας ή δύο;» Δύσκολη μέρα, καιρός μουντός, συννεφιασμένος ο ήλιος είχε χαθεί πίσω από μαύρα σύννεφα εδώ και κάμποσες μέρες. Υποτίθεται πως ήταν άνοιξη, αρχές Απρίλη, έτσι τουλάχιστον έλεγε το ημερολόγιο, μα οι βροχές και το κρύο δεν έλεγαν να σταματήσουν. Ο Φίλιππος έστησε το καβαλέτο μπροστά στο παράθυρο κι έκλεισε όλα τα φώτα του σπιτιού. Καιρός ήταν να πάρει το γκρίζο χρώμα και να κάνει τις πινελιές του πάνω στον μενεξεδί ουρανό του πίνακά του. Ό,τι έπρεπε ήταν σήμερα η μέρα για τη συγκεκριμένη απόχρωση που ήθελε. Ζωγράφιζε όλη νύχτα Μια θάλασσα ζωγράφιζε δίπλα σ έναν μεγάλο κήπο. Τώρα που την εξέταζε στο φως της μέρας του φάνηκε ψυχρή, χωρίς κίνηση. Στάθηκε αναποφάσιστος κι ύστερα τράβηξε απότομα μια πινελιά πάνω στην επιφάνειά της και με το χέρι του άπλωσε το χρώμα. Κύματα σκούρα κι αφρισμένα εμφανίστηκαν ξαφνικά. Σαν να απέκτησε ξαφνικά ζωή το καναβάτσο! Έκανε το ίδιο σ όλη την επιφάνεια του καμβά κι ύστερα με το λεπτό πινέλο ζωγράφισε δυο λευκά πουλιά να πετούν μέσα σ έναν συννεφιασμένο ουρανό πάνω από μια βαριά, σκούρα θάλασσα. Το γκρι χρώμα ταίριαζε πολύ καλύτερα,

11 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 17 αφού, έτσι ανταριασμένη όπως ήταν, έμοιαζε πολύ με τη δική του καρδιά. Ένας καταγάλανος ουρανός θα αποτελούσε ουτοπία, θα δημιουργούσε ελπίδες, κι ο Φίλιππος ένιωθε πως δεν είχε δικαίωμα στην ελπίδα. Χαμογέλασε πικρά και μόνο με τη σκέψη αυτή κι άφησε απότομα τα πινέλα του να πέσουν κάτω στον απλωμένο μουσαμά. Άκουσε πρώτα το θόρυβο κι ύστερα από το μισοπαχνιασμένο τζάμι είδε τη βροχή να πέφτει δυνατή. Δεν έκανε τον κόπο να σηκωθεί από το σκαμπό. Χάζευε σαν μισοναρκωμένος τις φουσκάλες που σχημάτιζε το νερό πάνω στην τσιμενταρισμένη αυλή. Κυριακή σήμερα, ρεπό. Ημέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης υποτίθεται! Ημέρα που θα μπορούσες να πας μια εκδρομή, να πας σινεμά ή να μη σηκωθείς καθόλου από το κρεβάτι υποτίθεται! Ημέρα που θα μπορούσες να είσαι συνέχεια αγκαλιά με την αγαπημένη σου αυτό ήταν αδύνατον. Εδώ μόνο η λέξη μοναξιά ταίριαζε γάντι. Αυτή θα ήταν η παρέα του σήμερα. Δεν είχε διάθεση να κάνει τίποτα. Άφησε όπως ήταν πινέλα και πίνακα και σωριάστηκε στον καναπέ του σαλονιού, που έτριξε από το βάρος του. Το βλέμμα του πλανήθηκε στο δωμάτιο. Τον μεγαλύτερο χώρο τον έπιανε ένας μεγάλος πάγκος και πιο κει στη γωνία ο πολυκαιρισμένος καναπές όπου ήδη καθόταν ήταν μισογεμάτος από μικρούς πίνακες σκεπασμένους με καναβάτσο. Τα δυο αυτά «έπιπλα» ήταν και τα μοναδικά που υπήρχαν μέσα στο χώρο. «Η επίπλωσή μου», όπως έλεγε ειρωνικά, αλλά παρ όλα αυτά το δωμάτιο έδειχνε ασφυκτικά γεμάτο. Παντού υπήρχαν πίνακες, οι περισσότεροι με την πλάτη στον τοίχο, ο ένας μπροστά από τον άλλο, σαν στρατιώτες στη σειρά. Ο πάγκος έδειχνε φίσκα, δεν χωρούσε πια τίποτα άλλο. Πάνω του συνωστίζονταν κουτιά από μπογιές και χρωματιστά σωληνάρια, μικρά πινακάκια διάσπαρτα δω κι εκεί, διάφορες παλέτες και ξύλα κομμένα και πλανισμένα, έτοιμα για καδράρισμα. Αρκετά ρολά από καναβάτσο, χοντρά χαρτόνια και μουσαμάδες

12 18 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ βρίσκονταν στην άλλη γωνιά του χώρου. Κανένα δεν είχε το ίδιο ύψος με το άλλο. Από μακριά έμοιαζαν σαν χοντροί σωλήνες, που σίγουρα θα ταίριαζαν σε μια μοντέρνα άποψη σουρεαλιστικής διακόσμησης. Κι όλα αυτά σαν να τα διαπότιζε μια έντονη μυρωδιά από νέφτι, που κυριαρχούσε στο δωμάτιο. Ο Φίλιππος δεν είχε πει ποτέ σε κανέναν ότι ζωγράφιζε, αλλά και κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί κάτι τέτοιο. Η Λένια τον ρώτησε κάποια φορά όταν είδε υπολείμματα από χρώματα ανάμεσα στα νύχια του, αλλά της είπε πως κάποιες φορές πήγαινε να κάνει μερεμέτια με κάποιον μπογιατζή. Τον πίστεψε αμέσως, ήξερε πολύ καλά την οικονομική του κατάσταση. Πάντως τον είχε κοιτάξει παράξενα τότε κι ο Φίλιππος είχε αλλάξει γρήγορα κουβέντα. Στη συνέχεια φρόντισε να μην της δίνει αφορμές για να του κάνει ερωτήσεις που δεν ήθελε να απαντήσει. Το σπίτι όπου έμενε ο Φίλιππος ήταν στις παρυφές του Φιλοπάππου, όμως δεν είχε καθόλου θέα στο λόφο, αφού ήταν στο πίσω μέρος ενός τριώροφου οικοδομήματος, τελείως ανεξάρτητο από το υπόλοιπο κτίριο. Είχε μια μικρή αυλή καθώς έμπαινες και τρία μεγάλα δωμάτια, χωρίς θέρμανση και χωρίς καμία συντήρηση για πολύ καιρό. Ήταν πολύ παλιό κτίσμα και τελείως εγκαταλελειμμένο. Όταν άνοιγε κάποια βρύση, οι σωληνώσεις έστηναν έναν άτυπο χορό από χτυπήματα, βρυχηθμούς και ξεφυσήματα που σίγουρα θα ξυπνούσαν τρομαγμένους τους ενοίκους των πάνω ορόφων. Απέφευγε όσο μπορούσε να χρησιμοποιεί τις βρύσες τα βράδια, το ίδιο και τα πορτοπαράθυρα. Όλα έτριζαν, όλα φώναζαν «θέλουμε βοήθεια», όμως κανείς δεν είχε την παραμικρή διάθεση να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ «γι αυτό το υπόγειο», όπως το έλεγε ο ιδιοκτήτης. «Με τόσο χαμηλό ενοίκιο που σου έχω, έπρεπε να έχεις φτιάξει κάποια πράγματα», του είχε πει την τελευταία φορά που τον είδε. «Εξάλλου εσύ μένεις εδώ»

13 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 19 «Δεν περισσεύουν, μάστορα», του απάντησε ο Φίλιππος, αφού και το τελευταίο του ευρώ το ξόδευε για μουσαμάδες και χρώματα. Ό,τι μερεμέτια μπορούσε να κάνει τα έκανε, όμως αυτό το «κατασκεύασμα» για να λειτουργήσει σαν πραγματικό σπίτι χρειαζόταν χρήματα και ειδικευμένους μάστορες. Όμως του Φίλιππου προς το παρόν του αρκούσε κι ήταν περήφανος που είχε ένα δικό του κεραμίδι πάνω απ το κεφάλι του και δεν τον φιλοξενούσαν πια αδιάφοροι συγγενείς και παγκάκια. Σηκώθηκε απότομα και με βιαστικές κινήσεις έβαλε καταγής τους κουβάδες, τα ξύλα και τα πινέλα που ήταν στον πάγκο και, αφού τον άδειασε τελείως, μετέφερε τους πίνακες από την πολυθρόνα και τους ακούμπησε πάνω του. Τους έβαλε στη σειρά. Από μακριά έμοιαζαν σαν ένα παζλ από χρώματα, στα οποία κυριαρχούσε το πράσινο και το μαύρο το χρώμα των ματιών και των μαλλιών της Λένιας! Γιατί όλοι αυτοί οι πίνακες είχαν το ίδιο θέμα. Τη Λένια! Να γελά, να είναι σοβαρή, κατσούφα, ναζιάρα, σκυθρωπή, παιχνιδιάρα, αδιάφορη, να κάνει γκριμάτσες, να είναι αυστηρή κι ύστερα πάλι να γελά Το καλύτερο ενσταντανέ ήταν αυτό που με τα δυο της χέρια έκρυβε το πρόσωπό της και σούφρωνε τη μύτη της Ένας υπέροχος πίνακας, γεμάτος κίνηση. Ο Φίλιππος στάθηκε προσεκτικά και για αρκετή ώρα πάνω από τον καθένα κι ύστερα έβαλε με προσοχή τον ένα πάνω στον άλλο και τους μετέφερε και πάλι πίσω στην πολυθρόνα. Ένιωθε τα μάτια του να τσούζουν φλογισμένα και το κεφάλι του ένα σύννεφο θαμπό, γεμάτο ερωτηματικά. «Τώρα χωρίσαμε στ αλήθεια;» φώναξε δυνατά κι έβαλε τα κλάματα. Ως εδώ άντεξε η ψυχραιμία του! Κάθισε κατάχαμα και με το χέρι του άρχισε να χαϊδεύει τους πίνακες, έκλαιγε με λυγμούς τώρα πια. Συνέχισε να τους χαϊδεύει μέχρι που ξημέρωσε. Ήταν ώρα να πάει στη δουλειά, ώρα να βάλει τέλος σ αυτό το μοναχικό

14 20 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ Σαββατοκύριακο, ώρα να σουλουπωθεί, για να μην καταλάβει κανείς το παραμικρό. Όχι ότι θα ενδιέφερε και κανέναν το πρησμένο του πρόσωπο, αφού κανείς δεν τον κοίταζε πραγματικά. Όλοι τον προσπερνούσαν βιαστικοί μ ένα αδιόρατο γνέψιμο και ελάχιστοι ήταν αυτοί που του πέταγαν ένα ευχαριστώ μόλις τους πήγαινε την παραγγελία. Έβρεχε πολύ εκείνο το πρωί και μέχρι να φτάσει στη στάση του λεωφορείου είχε γίνει μούσκεμα. Μία ακόμα εβδομάδα είχε ξεκινήσει Η Λένια οδηγούσε αργά. Μαζί με τη δυνατή βροχή, που δεν σε άφηνε καλά-καλά να δεις το δρόμο, είχε πέσει παράλληλα και ομίχλη. Αν και πολύ πρωί ακόμα, η κίνηση ήταν ήδη αρκετή. Τα αυτοκίνητα πήγαιναν σημειωτόν και η φωνή του Μπάρι Ουάιτ από το σιντί δεν κατάφερνε να ηρεμήσει την ένταση που ένιωθε, κι αυτό ασφαλώς δεν είχε να κάνει μόνο με την κίνηση. Είχε περάσει ένα φριχτό Σαββατοκύριακο, ήπιε πολύ, κοιμήθηκε ελάχιστα, με το μυαλό της συνεχώς κολλημένο στον Φίλιππο. Τον σκεφτόταν όλες τις ώρες, σκύλιαζε από ζήλια και μόνο με τη σκέψη ότι ήταν πολύ πιθανό να του κρατούσε συντροφιά μια άλλη γυναίκα, έπλαθε ιστορίες με το νου της και τρόμαζε από την ένταση και τον πόνο που σαν μαχαιριά έσκιζε τα σωθικά της. Τι θέλεις τελικά; Αφού του είπες «τέρμα, τέλος»... Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και με όποια θέλει σωστά; Όχι, δεν μπορούσε να το δεχτεί αυτό. Όλα δικά σου τα θέλεις λοιπόν; Ναι; Γιατί τον έδιωξες τότε; Γιατί, γιατί Δεν σου ταίριαζε κοινωνικά, ε; Χμμμ Όχι, δεν είναι μόνο αυτό; Αλλά τι άλλο; Φοβάσαι τα αισθήματα, φοβάσαι να δεσμευτείς; Ναι, ναι αυτό είναι! αποφάσισε με ανακούφιση. Και τι φοβάσαι περισσότερο, τα συναισθήματα ή τη δέσμευση; Αμηχανία, αλλά απάντηση μηδέν. Μείνε ελεύθερη τότε, χωρίς δεσμεύσεις, απολογισμούς, ερωτήματα, κι

15 ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 21 άσε τον άνθρωπο να συνεχίσει τη ζωή του. Μα τον θέλω. Δηλαδή, πώς τον θέλεις; Να τον έχεις όποτε θέλεις και την άλλη μέρα να του λες «χωρίζουμε» και να κάνεις πως δεν τον ξέρεις; Χμμμ Άσε τα χμμμ και απάντησε. Πρέπει ν απαντήσεις, την οφείλεις αυτή την απάντηση στον εαυτό σου. Χαμογέλασε Θυμήθηκε τη λέξη με τρία γράμματα που συναντούσε στα περισσότερα σταυρόλεξα. Απορία ψάλτου βηξ. Έτσι ένιωθε κι αυτή τώρα. Η σιωπή του μυαλού της ήταν και η απάντηση στις απορίες της. Εκείνο το μοναδικό Σαββατοκύριακο που έκανε έρωτα μαζί του ήταν αρκετό για να καταλάβει ότι, αν συνέχιζε με τον Φίλιππο, δεν θα μπορούσε στη συνέχεια να ξεκόψει με τίποτα. Η ένταση των αισθημάτων της, το απόλυτο δόσιμό της στις απαιτήσεις του κορμιού του, η αρμονία που είχαν μεταξύ τους, η μυρωδιά του Αχ, αυτή η μυρωδιά του. Όλα τής φώναζαν «μείνε μακριά του, δεν θα μπορέσεις να ξεφύγεις μετά». Κι αυτή δεν ήθελε δεσμεύσεις, δεν ήθελε αγάπες, ούτε έρωτες. Τι ήθελε; Μοναξιά, καριέρα, ηρεμία; Ναι, όλα αυτά. Φοβόταν τις δεσμευτικές σχέσεις και προπάντων έτρεμε στην ιδέα του γάμου. Γιατί, σου έκανε κανείς τέτοια πρόταση; Κανένας! Τότε; Ίσως και να του την έκανε η ίδια αν συνέχιζαν, ναι, αυτό ήταν πολύ πιθανό! Δεν ήθελε όμως γάμους, προπάντων αυτούς! Φοβάσαι την καζούρα, αυτός είναι ο λόγος! Δεν το παραδέχεσαι και ψάχνεις διάφορες άλλες, κουτές δικαιολογίες. Φοβάσαι την κοροϊδία που θα σου κάνουν όλοι όταν μάθουν ότι η «εξαίρετη ιατρός» παντρεύτηκε το «παιδί» του κυλικείου! Και λοιπόν, αυτός δεν είναι ένας σοβαρός λόγος για να ξεκόψω μαχαίρι μια κι έξω; Γιατί εσύ, πολύξερη Λένια μου, τι θα έλεγες αν μάθαινες μια ανάλογη σχέση; Θα κορόιδευες ή όχι; Σαφώς και θα κορόιδευες Τελικά τίποτα δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Σ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, οι ταξικές και οι κοινωνικές διαφορές παίζουν πάντα σπουδαίο ρόλο.

16 22 ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ Μα τον θέλεις πολύ. Ε, και; Θα εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να μην τον σκέφτομαι και να μην τον θέλω. Χα χα σε είδα πώς πέρασες το Σαββατοκύριακο. Μα είναι ακόμα πολύ νωρίς. Μόλις ένας μήνας πέρασε από τότε που χωρίσαμε. Ναι, ένας μήνας, και το τελευταίο Σαββατοκύριακο ήταν το χειρότερο απ όλα. Να, ακόμα και τώρα που πας στη δουλειά κι έχεις τόσα άλλα σοβαρότερα θέματα ν αντιμετωπίσεις, τίποτα δεν σε απασχολεί περισσότερο από τον Φίλιππο. Αυτόν σκέφτεσαι συνέχεια, στιγμή δεν τον βγάζεις απ το μυαλό σου. «Κυρία Ασημίδου, κυρία Ασημίδου συγγνώμη, αλλά η θέση σας είναι αλλού. Εδώ παρκάρει ο κύριος Μαρτάκος». «Αχ, ναι, ναι! Συγγνώμη, ήμουν αφηρημένη! Σ ευχαριστώ πολύ» είπε στον κύριο της ασφάλειας του χώρου κι έστριψε το αμάξι για να παρκάρει στη δική της θέση.

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις. Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα

Διαβάστε περισσότερα

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37 Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda

Διαβάστε περισσότερα

2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ»

2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» 2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» Δεν είχε καλά χαράξει και η κυρία Μαίρη άνοιξε το μαγαζί. Πέταξε τα

Διαβάστε περισσότερα

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά 1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν

Διαβάστε περισσότερα

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Ιστορίες που ζεις δυνατά Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Στο τώρα Έχω δώσει τόσες υποσχέσεις που νομίζω ότι έχω χάσει το μέτρημα. Δεν είναι που λέω ψέματα όταν δεν τις τηρώ, είναι

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β Ερώτηση 1 α Το βιβλίο με τίτλο «Χάρτινη Αγκαλιά», της Ιφιγένειας Μαστρογιάννη, περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού, της Θάλειας, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Φεύγει

Διαβάστε περισσότερα

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου.

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ζητήστε του την Κοκκινοσκουφίτσα... δεν την ξέρει, τη Σταχτοπούτα ούτε αυτή την ξέρει, τη Μικρή Γοργόνα ή το λύκο και τα τρία γουρουνάκια

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. 1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει...

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... Ο γιος του ψαρά κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... ια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ψαράς που δεν είχε παιδιά. Κάποια μέρα, εκεί που πήγαινε με

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ Α ΣΚΗΝΗ: (Αυγό+κότα) ΑΥΓΟ: Γεια σας, εγώ είμαι ο Μήτσος. Ζω σ αυτό το κοτέτσι σαν όλα τα αυγά. Βαρέθηκα όμως να μαι συνέχεια εδώ. Θέλω να γνωρίσω όλον τον κόσμο. Γι αυτό σκέφτομαι

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΟΣΗ Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή της Θείας Λένας. Η γιαγιά μου εξέδωσε αυτό το βιβλίο το 1964. Είναι ένα βιβλίο για μικρά παιδιά, με

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.

Διαβάστε περισσότερα

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν. Σε όποιο στάδιο της σχέσης κι αν βρίσκεστε, είτε είστε στην αρχή της είτε είστε ήδη δυο χρόνια μαζί, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ, όπως η ανάγκη να νιώθει κάποιος ελκυστικός, απαραίτητος

Διαβάστε περισσότερα

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Πήγα στην αγορά με τα πουλιά Κι αγόρασα πουλιά Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια Κι αγόρασα λουλούδια Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα της Εβελίνας Στο τέλος κάθε χρόνου, η παλιά μου γυμνάστρια, οργανώνει μια γιορτή με χορούς, παραδοσιακούς και μοντέρνους. Κάθε χρονιά, το θέμα της γιορτής είναι διαφορετικό. (π.χ.

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Σκηνή 1 η Μουσική... ανοίγει η αυλαία σιγά σιγά... projector τοπίο με τις τέσσερις εποχές του χρόνου... στη σκηνή τέσσερις καρεκλίτσες, η καθεμία ζωγραφισμένη με την αντίστοιχη εποχή... Μπαίνει η πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα. Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό

Διαβάστε περισσότερα

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.

Διαβάστε περισσότερα

Οι αριθμοί σελίδων με έντονη γραφή δείχνουν τα κύρια κεφάλαια που σχετίζονται με το θέμα. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ

Οι αριθμοί σελίδων με έντονη γραφή δείχνουν τα κύρια κεφάλαια που σχετίζονται με το θέμα. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ Τί σε απασχολεί; Διάβασε τον κατάλογο που δίνουμε παρακάτω και, όταν συναντήσεις κάποιο θέμα που απασχολεί κι εσένα, πήγαινε στις σελίδες που αναφέρονται εκεί. Διάβασε τα κεφάλαια, που θα βρεις σ εκείνες

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Εργασία για το σπίτι Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης 1 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Απαντά η Μαρίνα Βαμβακίδου Ερώτηση 1. Μπορείς να φανταστείς τη ζωή μας χωρίς

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες

Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες ΑΛΚΗ ΖΕΗ ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ: ΚΥΔΩΝΑΚΗ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ, ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΝΕΦΕΛΗ Η Κωνσταντίνα είναι το μόνο παιδί που έχουν αποκτήσει οι γονείς της, όχι όμως και το μόνο εγγόνι που έχει αποκτήσει

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ g Μια ιστορία για µικρούς και µεγάλους ένα παραµύθι τεχνολογίας και ζαχαροπλαστικής. ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ Μια ιστορία της. Λίνα ΣΤΑΡ!!! Τ.Ε.Ε. ΕΙ ΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΥΡΟΥ Μαθήτρια: Λίνα Βαρβαρήγου (Λίνα

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ Λεμεσός 1995-1998 2 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ 3 4 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Ένα τρελό αστέρι Εκείνη τη νύχτα του Μάη ο ουρανός ήταν ολοκάθαρος. Μια απαλή ομίχλη θόλωνε το φως των

Διαβάστε περισσότερα

Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς

Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς A...Τα αισθήματα και η ενεργεία που δημιουργήθηκαν μέσα μου ήταν μοναδικά. Μέσα στο γαλάζιο αυτό αυγό, ένιωσα άτρωτος, γεμάτος χαρά και αυτοπεποίθηση.

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Μια χαρά είμαι. Εσύ; ΑΡΗΣ Κι εγώ πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά! ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Σε βλέπω

Διαβάστε περισσότερα

Εκπαιδεύοντας τον παππού στο διαδίκτυο

Εκπαιδεύοντας τον παππού στο διαδίκτυο Εκπαιδεύοντας τον παππού στο διαδίκτυο Άννα Κάσσου 1 Κάθε Παρασκευή επισκέπτομαι τον παππού μου τον Πέτρο και τη γιαγιά μου την Άννα που μένουν στην Ηλιούπολη. Αυτή η επίσκεψη όμως δεν ήταν σαν τις άλλες,

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: - "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ Θεατρικό από τον Πάνο Σακέλη ΠΑΝΟΣ ΣΑΚΕΛΗΣ / ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΣΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ / 1 ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΑ Πρόσωπα: ΜΕΣΗΛΙΚΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΡΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Οι πρώτες μου σκέψεις Ο Οδυσσέας έφυγε και τώρα είμαι μόνη μου. Πρέπει να τα έχω όλα υπό έλεγχο Όμως, με τους μνηστήρες στα πόδια μου δε μπορώ άλλο!!! Πρέπει κάτι να κάνω γιατί

Διαβάστε περισσότερα

LET S DO IT BETTER improving quality of education for adults among various social groups

LET S DO IT BETTER improving quality of education for adults among various social groups INTERVIEWS REPORT February / March 2012 - Partner: Vardakeios School of Hermoupolis - Target group: Immigrants, women 1 η συνέντευξη Από την Αλβανία Το 2005 Η γλώσσα. Ήταν δύσκολο να επικοινωνήσω με τους

Διαβάστε περισσότερα

T: Έλενα Περικλέους

T: Έλενα Περικλέους T: 7000 0090 www.greendot.com.cy Έλενα Περικλέους Ο πρασινομπαλίτσας επιστρέφει... γιατί τα παραμύθια λένε πάντα την ΑΛΗΘΕΙΑ Συγγραφή: Έλενα Περικλέους Εποπτεία: Άρτεμις Παλαιογιάννη / Σάκης Θεοδοσίου

Διαβάστε περισσότερα

«ΠΩΣ Ν ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΗΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΤΜΗΜΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΟΜΑΔΑ Γ (ΜΑΘΗΤΕΣ Γ ΤΑΞΗΣ)

«ΠΩΣ Ν ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΗΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΤΜΗΜΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΟΜΑΔΑ Γ (ΜΑΘΗΤΕΣ Γ ΤΑΞΗΣ) «ΠΩΣ Ν ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΗΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΤΜΗΜΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΟΜΑΔΑ Γ (ΜΑΘΗΤΕΣ Γ ΤΑΞΗΣ) Τουλίπες της Ολλανδίας, Κλωντ Μονέ Μια φορά κι ένα καιρό σε μια χώρα μακρινή οι άνθρωποι

Διαβάστε περισσότερα

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

«Το δαμαλάκι με τα χρυσά πόδια»

«Το δαμαλάκι με τα χρυσά πόδια» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #39 «Το δαμαλάκι με τα χρυσά πόδια» (Ρόδος Δωδεκάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #39 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Τραγούδι:

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Τραγούδι: Ανακύκλωση Είμαι πολύ περήφανος που θα σας πω για μένα πως μια λέξη έμαθα με ύψιλον κι ωμέγα. Όχι, δε μου την έβαλε κανείς ορθογραφία, εγώ όμως την έμαθα απ έξω με τη μια. Θα πρέπει να την ξέρετε, μικροί

Διαβάστε περισσότερα

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη Συγγραφέας Ραφαέλα Ρουσσάκη Εικονογράφηση Αμαλία Βεργετάκη Γεωργία Καμπιτάκη Γωγώ Μουλιανάκη Ζαίρα Γαραζανάκη Κατερίνα Τσατσαράκη Μαρία Κυρικλάκη Μαριτίνα Σταματάκη Φιλία Πανδερμαράκη Χριστίνα Κλωνάρη

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Beginners

Modern Greek Beginners 2016 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Καλημέρα. Καλημέρα σας. Μπορώ να σας βοηθήσω; Ήρθα να πάρω αυτό το δέμα. Σήμερα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Παιδικό δωμάτιο Κάπου στην Αθήνα ΑΓΟΡΙ Ένα αγόρι ξανθό, με μάτια που αστράφτουν, στεκόταν όρθιο μπροστά στη βιβλιοθήκη του. Το αγόρι σήκωσε το βλέμμα του ψηλά. Ήξερε τι έψαχνε.

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο Χαρίδημος. Τις μέρες τους τις περνούσαν βαρετά και μονότονα

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ Όμιλος Λογοτεχνίας 2 ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων Σχ. Έτος 2017-18 ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Αγγελική Χειλάκη- ΠΕ70 «ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ»

Διαβάστε περισσότερα

Μαρία Κωνσταντινοπούλου Ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός

Μαρία Κωνσταντινοπούλου Ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, για μικρούς αλλά και για μεγάλους (αυτισμός) Τα παιδιά είναι ελεύθερα να ζωγραφίσουν τις παρακάτω σελίδες όπως αυτά αισθάνονται... Μαρία Κωνσταντινοπούλου

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια

Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια Αναστασία Τζαβάρα Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια Μέσα σε μια πολιτεία δεινοσαύρων μπορείς να βρεις μεγαλόσωμους δεινόσαυρους με ουρές μακριές σαν σωλήνες, αστραφτερά

Διαβάστε περισσότερα

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη.   γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό http://hallofpeople.com/gr/bio/roumi.php ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ Επιλεγμένα ποιήματα γλυκαίνει καθετί πικρό το χάλκινο γίνεται χρυσό το θολό κρασί γίνεται εκλεκτό ο κάθε πόνος γίνεται γιατρικό οι νεκροί θα αναστηθούν

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Beginners

Modern Greek Beginners 2017 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Τι θέλεις να σπουδάσεις του χρόνου; Θέλω να γίνω φαρμακοποιός. Σε ποιο πανεπιστήμιο;

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο;

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο; Σκηνή 1 η Βρισκόμαστε στο γραφείο του ψυχίατρου Σωτήριου Σώθηκες! Ο γιατρός μιλά στο τηλέφωνο με έναν πελάτη Τι μου λέτε αγαπητέ μου! `Ώστε έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν! Αν σας καταλαβαίνω; Μα είναι ερώτηση

Διαβάστε περισσότερα

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου - από τον Φουάτ σε τρεις εταιρίες χρήματα... μπλου μπρουμέλ, άλλη μια P.A κάπως έτσι και άλλη μία που μου είχες πει

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν διάφορα και σημαντικά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι ο πόλεμος που έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη νερού, φαγητού και ιατρικής περίθαλψης και το χειρότερο

Διαβάστε περισσότερα

Από τους μαθητές/τριές Μπεγκέγιαγ γ Χριστιάνα Παπαδάκης Χριστόφορος Παπαδάκης Π Κωνσταντίνος Ροδουσάκης Μάνος Ραφτοπούλου Πόπη

Από τους μαθητές/τριές Μπεγκέγιαγ γ Χριστιάνα Παπαδάκης Χριστόφορος Παπαδάκης Π Κωνσταντίνος Ροδουσάκης Μάνος Ραφτοπούλου Πόπη BULLING Από τους μαθητές/τριές έ Μπεγκέγιαγ γ Χριστιάνα Παπαδάκης Χριστόφορος Παπαδάκης Π Κωνσταντίνος Ροδουσάκης Μάνος Ραφτοπούλου Πόπη Δεν έχουν όλες οι πόλεις του κόσμου ειρήνη! Κάποιες έχουν πόλεμο.

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι.

Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι. ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι. Αμέσως χάρηκαν πολύ, αλλά κι απογοητεύτηκαν ταυτόχρονα όταν έμαθαν ότι θα ήταν ένα

Διαβάστε περισσότερα

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Φύλλο εργασίας 1 Ερµηνεύουµε σύµβολα! Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; Επικοινωνούµε έτσι κι αλλιώς 26 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; Σύνολο: (Κάθε σωστή.

Διαβάστε περισσότερα

Προσπάθησα να τον τραβήξω, να παίξουμε στην άμμο με τα κουβαδάκια μου αλλά αρνήθηκε. Πιθανόν και να μην κατάλαβε τι του ζητούσα.

Προσπάθησα να τον τραβήξω, να παίξουμε στην άμμο με τα κουβαδάκια μου αλλά αρνήθηκε. Πιθανόν και να μην κατάλαβε τι του ζητούσα. Μια μέρα πήγαμε στην παιδική χαρά με τις μαμάδες μας. Ο Φώτης πάντα με το κορδόνι στο χέρι. Αν και ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερός μου, ένιωθα πως έπρεπε πάντα να τον προστατεύω. Σίγουρα δεν ήταν σαν όλα τα

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα