ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ

Transcript

1 ΑΜΦΙΘΕΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΑΜΦΙΘΕΑ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΩ ΔΩΡΙΤΩΝ «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» ΧΡΟΝΟΣ 17ος Αρ. Φύλλου 99 Κωδικός Έκδοσης 5269 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ñéóôïýãåííá - ÃéïñôÞ áãüðçò êáé åëðßäáò Ä ιανύοντας τις ημέρες των Χριστουγέννων, της πιο ατμοσφαιρικής και ίσως πιο συναισθηματικής γιορτής του έτους, έχουμε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε από την μονοτονία της καθημερινότητας και να αισθανθούμε διαφορετικά, τουλάχιστον πιο γιορτινά. Αν παρατηρήσουμε ετυμολογικά τη λέξη Χριστούγεννα, θα συνειδητοποιήσουμε ότι σαφώς αναφέρεται στη γέννηση του Θεανθρώπου αλλά ταυτόχρονα συμβολίζει την αρχή οτιδήποτε νέου. Πιθανόν η παραπάνω τοποθέτηση να ενισχύει το θετικό μήνυμα που προσπαθεί να εδραιωθεί μέσω της γιορτινής ατμόσφαιρας. Η αφετηρία όσων επιθυμούμε να έχουμε στην ζωή μας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι μας βιώνουμε τα Χριστούγεννα σαν τη γιορτή της αγάπης και ελπίδας, μια γιορτή που μας προτρέπει να απολαύσουμε τις μικρές ή μεγάλες χαρές της ζωής μας και συγχρόνως μας οπλίζει με θάρρος και δύναμη να αντιμετωπίσουμε της καθημερινές δυσκολίες. Κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, έχουμε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι ωφέλιμο να ζητούμε πολλά τόσο από εμάς όσο και από τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας. Είναι σημαντικό να αποδεχτούμε ότι ζούμε στην πραγματικότητα μας, η οποία διαμορφώνεται από τις καταστάσεις και τους ανθρώπους που έχουμε επιλέξει να συντροφεύουν την πορεία μας. Παράλληλα, καλό είναι να αναγνωρίζουμε ότι αρκετά συχνά οι εξελίξεις καθορίζονται από εξωτερικούς παράγοντες με αποτέλεσμα να αποκλίνουμε σημαντικά από όσα είχαμε ορίσει. Αυτές τις στιγμές χρειάζεται να διατηρήσουμε την αντικειμενική θεώρηση των καταστάσεων για να αποδεχτούμε τα γεγονότα χωρίς να εγκαταλείπουμε τις ελπίδες αλλά και τις προσπάθειες μας για ένα καλύτερο μέλλον. Υπό αυτήν την σκοπιά, είναι πιο εύκολο να ακολουθήσουμε όσα συμβαίνουν, όχι υποτακτικά αλλά ενεργητικά, σαν να χορεύουμε με τις δυσκολίες της ζωής! Γιατί συνήθως, όταν δεν αντιστεκόμαστε σε όσα συμβαίνουν, ακολουθούμε την φυσική ροή των γεγονότων και ζώντας εκείνα που προκύπτουν, γινόμαστε πιο πλούσιοι, αποκτώντας νέες εμπειρίες, αφού ακόμα και οι πιο δύσκολες καταστάσεις γεννούν κάτι όμορφο, το οποίο μπορεί να μην οδηγεί εκεί που θα θέλαμε αλλά προσφέρει προοπτικές για αισιόδοξες αλλαγές σαν την αίσθηση που αφήνει το μήνυμα των Χριστουγέννων. Μακάρι το λαμπερό αστέρι των γιορτών να ζεσταίνει τις ψυχές όλων και να φωτίσει ξεχωριστά το μονοπάτι κάθε ανθρώπου που διαγράφει την δική του πορεία μέσα στον χρόνο. ΔΙΑΒΑΣΤΕ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ To εικόνισμα (Παναγιώτης Κ. Γεωργακόπουλος) σελ. 2 Πρακτικά Ελληνικά Σχολείου Σουλιμά σελ. 3 Μια ματιά στο χθες σελ. 4 Δημοτικό τραγούδι - Τραγούδια για το Σουλιμά σελ. 5 Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέα σελ. 6 Αφιέρωμα στο Σύλλογο σελ. 7 Το Σουλιμά (Λεωνίδας Γ. Θεοχάρης) σελ. 8-9 Νοέμβριος (Στάθης Παρασκευόπουλος) σελ. 10 Κοινωνικά σελ Γραφ: Ανδρέα Γκίνη 2 Τ.Κ Χαλάνδρι - Αθήνα Τηλ: Fax: anodorio@gmail.com Φίλες και φίλοι Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες, Με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, σας ευχόμαστε ολόψυχα Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά με υγεία, χαρά και ευτυχία σε όλους. Το νέο έτος να μας οπλίσει με δύναμη και υπομονή, για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της περιόδου που διανύουμε, αλλά και να φέρει την αγάπη στις καρδιές μας, την αλληλεγγύη και την ένωση όλων μας για το καλό, την πρόοδο και τη διατήρηση του χωριού μας. Πίτα Συλλόγου - Βράβευση μαθητών - Χορός Ο ετήσιος αποκριάτικος χορός του Συλλόγου μας θα γίνει την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 12.00, στο επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως 50 Παλλήνη, Κέντρο Διασκεδάσεως ΜΕΝΤΗΣ (αίθουσα Αχερουσία) του Νίκου Μεντή, με ανανεωμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα και άνετο πάρκινγκ. Εκεί θα γίνει η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας και θα γίνει απονομή των βραβείων στους μαθητές που αρίστευσαν την προηγούμενη σχολική χρονιά στα Γυμνάσια - Λύκεια ή εισήχθησαν στα Α.Ε.Ι. - Τ.Ε.Ι. ή κατέστησαν Πτυχιούχοι κάποιου Α.Ε.Ι. - Τ.Ε.Ι. Δεν θα γίνει άλλη ειδοποίηση για το θέμα αυτό και ζητάμε την παρουσία σας σε αυτή τη σημαντική εκδήλωση. Θέλουμε να καλέσουμε όλους εκείνους που θα βραβευθούν (τα ονόματά τους δημοσιεύονται στην εφημερίδα), να είναι παρόντες στην εκδήλωση. Μετά την απονομή των αναμνηστικών πλακετών - επαίνων στους αριστούχους - επιτυχόντες - πτυχιούχους μαθητές θα ακολουθήσει ο ετήσιος αποκριάτικος χορός. Συνεχίζουμε και φέτος όπως τα τελευταία χρόνια να κάνουμε μεσημέρι και όχι βράδυ το χορό μας γιατί έτσι πιστεύουμε πως αποφεύγουμε την ταλαιπωρία από το ξενύχτι που είναι κουραστικό. Ο Σύλλογός μας βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει πως και φέτος εξασφάλισε, λόγω οικονομικής κρίσης, μια ιδιαίτερα εξαιρετική τιμή - προσιτή για όλους. Η τιμή της πρόσκλησης κατ άτομο ορίστηκε στα 20,00 Ευρώ, και στην τιμή αυτή περιλαμβάνονται όλα τα έξοδα που αναλογούν στον καθένα (φαγητό, ποτό, αναψυκτικά). Εκδηλώσεις σαν κι αυτή που πραγματοποιεί ο Σύλλογος Άνω Δωριτών είναι σημαντικές, όχι μόνο για την ενίσχυση του Συλλόγου μας, αλλά περισσότερο για την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ μας. περιμένει όλους με ιδιαίτερη χαρά και αγάπη να εκφράσετε εμπράκτως την αγάπη σας για το χωριό μας.

2 Σελίδα 2 ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ Διμηνιαία Έκδοση του Συλλόγου Άνω Δωριτών Μεσσηνίας «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» Έντυπο πολιτιστικών, κοινωνικών, Λαογραφικών και άλλων δραστηριοτήτων Μη Κερδοσκοπικού Φορέα Ιδιοκτησία Σύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» Ταχ. Δ/νση: Ανδρέα Γκίνη 2 Τ.Κ Χαλάνδρι - Αττικής Εκδότης - Διευθυντής και υπεύθυνος Συντάξεως Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» Πρόεδρος: Αναστ. Δ. Αρνόκουρος Αντ/δρος: Δημ. Ι. Αλλαγιάννης Γραμματέας: Νικ. Φ. Κόλλιας Ταμίας: Όλγα Δ. Δεδεμάδη Μέλη: Ιωάν. Α. Ανδριόπουλος Παν/της Π. Ανδριόπουλος Καλλιόπη Χατζάκη-Πάλλα Ετήσιες συνδρομές Εσωτερικού: 20,00 ευρώ Εξωτερικού: 50,00 ευρώ Συλλόγων: 30,00 ευρώ Δήμων - Ν.Π.Δ.Δ.: 50,00 ευρώ Μονίμων Κατοίκων Σουλιμά Δωρεάν ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 2 ευρώ ΟΡΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ * Οι επιστολές και οι συνεργασίες πρέπει να είναι ενυπόγραφες, καθαρογραμμένες, ευανάγνωστες και να βρίσκονται εντός των πλαισίων της ευπρέπειας και της κοσμιότητας. * Η Διεύθυνση της Εφημερίδας διατηρεί το δικαίωμα της μη δημοσίευσης ή της περικοπής ενός κειμένου, εφ όσον κρίνει ότι μπορεί να δημιουργηθεί σύγχυση ή προσωπικές αντιπαραθέσεις. * Τα αποστελλόμενα κείμενα, μετά τη δημοσίευσή τους καταστρέφονται. * Τα ενυπόγραφα κείμενα, δεν εκφράζουν αναγκαστικά την άποψη της Εφημερίδας και του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου. ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ Διαβάστε και διαδώστε παντού «ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ» Είναι η δική σας Εφημερίδα. Είναι η φωνή του Συλλόγου. Είναι η φωνή του Χωριού μας. Όσο ψηλά ή μακρυά κι αν φθάσουμε ή βρεθούμε, θα τρεφόμαστε από τις ρίζες μας. Σύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» Καλλιτεχνική επιμέλεια: ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ Τηλ. (210) Δακτυλογράφηση κειμένων: ΕΛΠΙΔΑ Ι. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ Λησμονημένες εποχές - Αληθινές ιστορίες Το εικόνισμα Εκείνος ο χειμώνας βαρύς και παράξενος. Από τα πρωτοβροχιάτικα μπουμπουνητά, φαινότανε ότι θα κανε όλο το χειμώνα Θεό με το Θεό. Εκείνο το χειμώνα, τον παγερό και τον άχαρο, πήρε μισιακό ο μπάρμπας μου ένα παλιοχώραφο στου Ντελιζιά. Μακρουλό ήτανε, όλο πεζούλες, μισογκρεμισμένες και εκείνες, και κατά την ανηφόρα στον λόγγο, όλο λαχιδάκια (μικρές λωρίδες γης), με λιγοστό χώμα, ίσια που σκέπαζε τις κόντρες. Το αλέτρι με το ζευγάρι σχεδόν μόνο στην κόλαρη (ίσιωμα, μαλακό χώμα) πέρναγε. Το υπόλοιπο με τον κασμά το μυτερό, που έτσι και τον έβρισκε πέτρα στο βάρεμα, πέταγε σπίθες σαν αστροπελέκι. Μεριά η κακοκαιριά, μεριά οι αρρώστιες, πήγε πίσω το καμάτι (σπαρτό). Αρρώστησε το μικρό παιδί από «πλεμονία» και έβηχε ασταμάτητα. Το πήγε η θεια μου στην γρια-βενετσάνα. Η μακαρίτισσα το έτριψε κόμπο-κόμπο με βασιλικό από γουρουνιού μπόλια. Στο τέλος έβγαλε κρίση πως το παιδί είναι «νταντανιασμένο» (κρυωμένο βαριά), είχε «χουχουλούζα» (δυνατό βήχα). Μα ο βήχας επέμεινε και το πρωί μπονόρα το πήρε καρβαλούτσα (στην πλάτη) και το πήγε στο γιατρό. Δώσανε φάρμακα και πέρασε. Αλλά το καμάτι έμεινε πίσω. Ξεσποριάσανε (τελειώσανε τη σπορά) όλοι στο χωριό, πλησίαζαν Χριστούγεννα. Έκανα «παύσεις» από το σχολείο και την άλλη μέρα πήραμε το ζευγάρι και πήγα και εγώ στου Ντελιζιά μαζί με τον μπάρμπα μου και τη θεια μου. Φόραγα κοντά παντελονάκια -μαθητής τότε της πρώτης ή της δεύτερης τάξης του Γυμνασίου- με γαλότσες κάνα δυο νούμερα παραπάνω. Σηματοδοτούσαν τη «διορατικότητα» των γονιών, ότι σε κάνα-δυο χρόνια «θα μεγαλώσει το πόδι για να έρχονται οι γαλότσες». Από κάλτσες ούτε συζήτηση. Ένα ζευγάρι είχα αλλά κόψαμε τις καλτσοδέτες με τα άλλα παιδιά και φτιάσαμε «πεταχτάρες» (σφενδόνες). Από τότε ούτε τις ξαναφόρεσα. Γιατί μέχρι να κάνεις τρία βήματα, τις είχε χάψει η γαλότσα. Έζεξε λοιπόν ο μπάρμπας μου το Εσείς πληρώσατε την συνδρομή σας; Η συνδρομή σας είναι απαραίτητη για την ύπαρξη της εφημερίδας, αλλά και για την εκτέλεση έργων στο χωριό μας. Για την διευκόλυνσή σας υπάρχει ο λογαριασμός: Α.Τ.Ε. αριθ (εσωτερικό) και IBAN: GR (εξωτερικό), στον οποίο μπορείτε να καταθέτετε την συνδρομή σας (αναγραφή οπωσδήποτε ονοματεπώνυμου, πατρώνυμου και αιτιολογίας) ή σε κάποιο από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου στα ακόλουθα τηλέφωνα: Αναστ. Δ. Αρνόκουρος Πρόεδρος Δ.Σ τηλ Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης Αντιπρόεδρος -// Νικόλαος Φ. Κόλλιας Γραμματέας -// Όλγα Δημ. Δεδεμάδη Ταμίας -// Ιωάννης Αλ. Ανδριόπουλος Μέλος -// Παναγιώτης Π. Ανδριόπουλος Μέλος -// Καλλιόπη Χατζάκη-Πάλλα Μέλος -// Τα Νέα των Σουλιμαίων μουλάρι το άσπρο και μια παλιο-φοραδούλα πούχαμε, κοκκινωπή, ίσια που στεκότανε, αδύνατη από το κρύο και κοκαλιάρα. Αχεριαζότανε (πάθαινε στέρηση ούρων) ταχτικά αποβραδίς και την κονταυγή τη σταύρωνε η Μαριγώ με το σάρωμα (σκούπα) και το στατέρι και της πέρναγε το αχέριασμα. «Πούντα» την έλεγε ο συχωρεμένος, όταν νευρίαζε. Όταν τα έζεξε, γύρισε τα άλογα να κοιτάνε κατά την ανατολή, έβγαλε την τραγιάσκα του και έκανε το σταυρό του κοιτάζοντας την ανατολή, που ήταν ξανοιγμένη, αλλά σκοτεινή ακόμα. Σταυροκοπήθηκε και η θεια μου δυο φορές, πίσω από το ζευγάρι, έχοντας τον κασμά «παρά πόδα». Έκαμα κι εγώ το ίδιο. Στην παγωμένη ατμόσφαιρα, τα χνώτα μας, ο ανασαγμός ο δικός μας και των ζωντανών του ζευγαριού, έβγαινε μπόλικος και σταχτής, όμοιος με θυμίαμα, βγαλμένο με θυμιατήρι δεσπότη και ανέβαινε προς τον ουρανό. Εκείνο το λεπτό της «ενθέου προσευχής μου» στου Ντελιζιά το πλεύρωμα δεν το έζησα ποτέ πια και η θύμησή του ανατριχίλα φέρνει στο κορμί και θαμπωμάρα υγραίνει τα βλέφαρά μου. Ο μπάρμπας μου έδωσε τις απαραίτητες διαταγές του: εγώ Θα πήγαινα πέρα-δώθε να βάργα με την αξίνα την αυλακιά και η θεια με τον κασμά θα έσκαβε τις άκρες, στην άκρη στο λόγγο, εκεί που δεν πέρναγε το αλέτρι. Δεν καταλάβαινα και δεν ήξερα την «τέχνη». Έτσι που βάργα με την αξίνα, πεταγόσαντε οι πέτρες και όπως φόραγα κοντά παντελόνια, τα καλάμια τα είχα κάνει σωθικό. Οι γαλότσες ήταν γεμάτες αίματα. Μετά το απομεσήμερο ο καιρός χάλασε και ψηλότερα στου Γκόζι σκοτείνιασε. Μια σποριά θέλαμε και θα κιόναμε. Ο μπάρμπας μου ζόρισε το ζευγάρι, μα άρχισε να ψιχαλίζει. Η φοραδούλα η «Πούντα» άρχισε να μην τραβάει, παρά το κοπάνημα που της έκανε με την ξυάλη. - Έλα τράβα τη μαναστηργιακιά ρε!, πρόσταξε ο μπάρμπας μου, ενώ το νερό δυνάμωνε. Πήγα να την τραβήξω από το καπίστρι, αλλά μου πάτησε την γαλότσα και από τον πόνο έβαλα τη φωνή. Τρεις αυλακιές μένανε ακόμα, μα κόντευε να σουρουπώσει και η «Πούντα» γονάτισε μέσα στην αυλακιά. Την ξεζέξαμε. Τότε ο μπάρμπας χωρίς να χάσει καιρό, με τα αμπράζικα χέρια του βούτηξε το ζυγό, τον έβαλε στην πλάτη του και το μουλάρι από την άλλη μεριά τράβαγε το αλέτρι. Η θεια μου κράταγε το χερούλι και εγώ κοίταγα... Μου ερχόταν να βάλω τα κλάματα, έτσι που τον έβλεπα. Στην δεύτερη αυλακιά, έπιασε τέτοιος ανεμοστρόβιλος, που χάλαγε ο κόσμος. Το νερό χτύπαγε το μπάρμπα μου κατάμουτρα, τον έπνιγε και τον στράβωνε, μα τράβαγε το ζυγό με τα στήθια έξω, σαν να έκανε γιουρούσι. Πήγα και εγώ, αδύναμο παιδάκι τότε, και έσπρωχνα δίπλα του. Τελειώσαμε. Με βούτηξε στο τέλος της αυλακιάς, με φίλησε κάνα-δυο φορές, και με έσφιξε στα πυρακτωμένα από το αλέτρι στήθια του. - Να μάθεις γράμματα, μου είπε. Ξεζέξαμε, φύγαμε. Την Κυριακή πήγα στο ιερό του Αη-Νικόλα. Εκεί είδα μια εικόνα. Τον Κύριο να τραβάει στον «Κρανίου Τόπο» το Σταυρό του Μαρτυρίου. Δεν διέφερε σε τίποτα από το θείο μου στου Ντελιζιά το γέρμα. Η εικόνα είχε και τη θεια μου και ξωπίσω και εμένα μέσα. Μόνο που ο μπάρμπας μου μέχρι το τέλος τράβηξε ο ίδιος το ζυγό (το Σταυρό) δίχως το Σίμωνα τον Κυρηναίο. Έμαθα γράμματα όπως μου είπε. Έφυγα και ούτε ξανάσκαψα. Πέρασαν χρόνια... Κάποτε ένας παπάς στην Αρκαδιά έφτιαχνε καινούργια εκκλησιά και χρειαζότανε εικόνες. - Πήγα στην μνήμη του μπάρμπα μου και της θειας μου, την εικόνα με το Χριστό και το Σταυρό στον ώμο...περνώ και βλέπω να λειτουργιέται και να λιβανίζεται στην πρώτη θέση. Την ασπάζομαι και νιώθω την ζεστασιά της αποσταμένης αγκαλιάς του μακαρίτη του μπάρμπα μου, στο τέλος της αυλακιάς στου Ντελιζιά το πλεύρωμα. Παναγιώτης Κ. Γεωργακόπουλος Λαογράφος-Συγγραφέας ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ Οι φίλοι που επιθυμούν να στείλουν θέματα για την εφημερίδα μπορούν να τα στέλνουν στη Διεύθυνση: Ανδρέα Γκίνη 2, Χαλάνδρι, Τ.Κ , Fax: , μέσω του anodorio@gmail.com, χειρόγραφα ή τηλεφωνικά στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Άνω Δωριτών.

3 Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 3 ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Δήμος Οιχαλίας Κ.Ε.Π. Δωρίου , ΕΛ.ΤΑ Δωρίου Α.Τ.Ε Δωρίου Πρακτορείο ΚΤΕΛ Δωρίου Ειρηνοδικείο Δωρίου Ιατρείο Δωρίου , Υποθηκοφυλακείο Δωρίου Έν. Αγρ. Συν. Κυπαρισσίας Νοσοκομείο Κυπαρισσίας Α.Τ. Κοπανακίου Δ.Ε.Η. Φιλιατρών , Πρακτικά Ελληνικού Σχολείου Σουλιμά Δημοσιεύουμε από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους ένα από τα Πρακτικά του Ελληνικού Σχολείου Σουλιμά, διατηρώντας την αρχική ορθογραφία των λέξεων: Σχολικό έτος Εν Σουλιμά σήμερον την 3η Ιουλίου του χιλιοστού ενεακοσιουστού εικοστού έτους ο διευθύνων το ενταύθα Ελληνικόν Σχολείον λαβών υπ όψει την τε γραπτήν και προφορικήν εξέτασιν των προσελθόντων και υποστάντων την εισιτήριον εξέτασιν μαθητών της Τετάρτης τάξεως απολυθέντων εκ του Δημοτικού Σχολείου: 1) Ορέστην Π. Παππαπαναγιώτου 2) Ιωάννην Ν. Αντωνόπουλον 3) Αλέκον Ι. Αναστάσιον 4) Σταθόπουλον Αθ. Κωνστ. 5) Λιακόπουλον Ν. Γεώργ. 6) Πορικόν Ι. Αριστ.7) Δημητρακόπουλον Δ. Αθαν. 8) Δημητρακόπουλον Δ. Απόστ. 9) Λιάτσον Αγαθ. Παναγ. 10) Πολίτην Ν. Ιωάν. 11) Αγγελόπουλον Δ. Κωνστ. 12) Κώτσιαν Π. Κωνστ. 13) Ντόντον Αριστ. Γεώργ. 14) Παπατσώρην Κ. Ιωάν. 15) Παναγιωτόπουλον Ν. Γεώργ. 16) Παππαδόπουλον Ι. Όθωνα 17) Παναγόπουλον Κ. Παναγ. 18) Παναγόπουλον Σωτ. Νικόλ.19) Παναγόπουλον Κ. Βασίλ. 20) Παππακωνσταντόπουλον Αθ. Νικ. 21) Παναγόπουλον Π. Αχιλ. 22) Τασιόπουλον Ι. Ανδρ. 23) Ανδρεόπουλον Δ. Κωνστ. 24) Κατσίρην Π. Ιω. 25) Δεδεμάδην Παν. Χαρίλ. 26) Δεδεμάδην Ηλ. Αθαν. 27) Ανδρουτσόπουλον Ν. Αριστ. 28) Ανδρουτσόπουλον Α. Κωνστ. 29) Πάλλαν Δ. Δημ. 30) Παππαδόπουλον Ν. Θεόδ. 31) Παναγιωτόπουλον Π. Χριστ. 32) Αναγνωστόπουλον Μ. Λεωνίδαν 33) Κοντούγεραν Χ. Φύλ. 34) Κατσαμπάνην Γ. Αθαν., κρίνει αυτούς αξίους να εγγραφώσι μαθητάς εις την πρώτην τάξιν του Ελληνικού Σχολείου. Ο Διευθύνων Μ. Καραλής ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Ανδρέας Παν. Στρίγγλος Αναλαμβάνω βαπτίσεις - γάμους και άλλες εκδηλώσεις Τηλ: & Εργοστάσιο Επίπλων Δημήτρης Παπαδόπουλος Μεγάλη ποικιλία - προσφορές Εργοστάσιο: Γαλάζιας Ακτής 320, Καλύβια Τηλ: Έκθεση: Παπαναστασίου 5, Πλ. Καλογήρων Δάφνη - δίπλα στο Μετρό Τηλ: & Fax: Η ιστορία της Βασιλόπιτας Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, 1500 χρόνια πριν, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος της Καισαρείας, ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια... ώσπου μία μέρα ο έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους με άγριες διαθέσεις. Οι κάτοικοι φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία του επισκόπου τους. Αυτός τους είπε να συγκεντρώσουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν για να τα προσφέρουν στον έπαρχο. Έτσι κι έγινε. Ο Μέγας Βασίλειος τον έπεισε όμως να φύγει χωρίς να πάρει τίποτε. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, που διαβάσαμε, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι. Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Ο Μέγας Βασίλειος έπρεπε λοιπόν να μοιράσει πάλι τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Έτσι, κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν μικρές πίτες, όπου μέσα στην καθεμιά θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι που της έδιναν κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Η βασιλόπιτα, αγιοβασιλιάτικο έθιμο πολλών αιώνων, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να μας θυμίζει την αγάπη και την καλοσύνη του Αγίου Βασιλείου. Χαρακτηριστικό στοιχείο της βασιλόπιτας είναι ότι ο άνθρωπος δοκιμάζει την τύχη του με το κέρμα της, προσπαθώντας να μαντέψει πώς θα του έρθουν τα πράγματα στη νέα χρονιά. Σε όποιον πέσει το φλουρί, αυτός θα είναι ο τυχερός και ευνοούμενος του νέου έτους! AIR TECHNICA Συστήματα Κλιματισμού Αντωνόπουλος Γιώργος Γουρδώνος 19 - Ν. Ιωνία Τηλ: & Fax: , info@airtechnica.gr Εκκλησιαστικά είδη - είδη μνημείων Αθανάσιος Κων. Λυμπερόπουλος Μελιγαλάς Μεσσηνίας (Άνω Αγορά) Ταχεία και ασφαλής εξυπηρέτηση Τηλ: Οικονομική Ενίσχυση της Εφημερίδας Αγαπητές/οί Αναγνώστριες/στες, Για την έκδοση της Εφημερίδας μας και την οικονομική επιβάρυνση που αυτή συνεπάγεται στο Σύλλογο, όλοι σας πιστεύουμε γνωρίζετε. Ένα καλό έντυπο που φτάνει στα χέρια σας και σας φέρνει πιο κοντά στις ρίζες μας, ασφαλώς και δεν εκδίδεται ατελώς. Για την έκδοση - εκτύπωση και αποστολή στα σπίτια σας απαιτούνται αρκετά έξοδα. Αυτό συνεπάγεται τον καθορισμό Ετήσιας οικονομικής εισφοράς για κάθε Μέλος του Συλλόγου ή οποιονδήποτε τρίτο αναγνώστη της Εφημερίδας, η οποία έχει καθοριστεί στο ελάχιστο δυνατό χρηματικό ποσό των 20,00 Ευρώ, για τους συνδρομητές εσωτερικού και 50,00 Ευρώ για τους συνδρομητές εξωτερικού. Για να συνεχίσει η εφημερίδα να φτάνει στα χέρια σας παρακαλούμε να πληρώνετε την συνδρομή σας. Θεωρούμε άδικο και παράλογο το κόστος της να το επωμίζονται μερικοί και όχι όλοι. Αν κάποιος δεν επιθυμεί να του αποστέλλεται η εφημερίδα μας, να το δηλώσει τηλεφωνικά σε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου. Από έως ανταποκρίθηκαν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις οι: 1. Αθανασόπουλος Ιωάννης 20,00 Ευρώ 2. Αλεβίζος Π. Ιωάννης 30,00» 3. Ανώνυμος 20,00» 4. Αρνόκουρος Αναστάσιος 20,00» 5. Αρνόκουρος Α. Νικόλαος 30,00» 6. Ανδριόπουλος Α. Γεώργιος 50,00» 7. Ανδριόπουλος Π. Γεώργιος 20,00» 8. Ανδριόπουλος Δ. Ιωάννης 30,00» 9. Βασιλόπουλος Αντώνιος 50,00» 10. Βασιλόπουλος Γεώργιος 20,00» 11. Βασιλοπούλου Κωστούλα 50,00» 12. Γιαννακόπουλος Γ. Δημήτριος 50,00» 13. Δήμας Κων/νος 20,00» 14. Ηλιόπουλος Παναγιώτης 20,00» 15. Θεοχάρης Γ. Δημήτριος 120,00» 16. Κακαρούκας Γρηγόριος 20,00» 17. Καντούτσης Γεώργιος 20,00» 18. Κατσιάνου Ρούλα 30,00» 19. Κόλλιας Γ. Αναστάσιος 20,00» 20. Κόνιαρης Κων/νος 50,00» 21. Κόντος Ιωάννης 10,00» 22. Κυριαζοπούλου Αθ. Αναστασία 50,00» 23. Λιακόπουλος Λυκούργος 50,00» 24. Λιόγας Νικόλαος 20,00» 25. Πατσιατζής Νικόλαος 20,00» 26. Συρράκου Αρετή 50,00» Ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις Πιστοποιητικά Δ.Ε.Η. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Τηλ: & Κ. ΚΟΝΙΑΡΗΣ - Carpet ΧΑΛΙΑ- ΜΟΚΕΤΕΣ - ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΕΣ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΔΑΠΕΔΑ - ΕΙΔΗ ΣΚΙΑΣΗΣ Έκθεση: Λ. Πεντέλης 33 - Μελίσσια Τηλ: , FAX: Έδρα Ιπποκράτους Αθήνα www. Koniaris.gr info@koniaris.gr

4 Σελίδα 4 Βράβευση Πτυχιούχων - Επιτυχόντων στα Α.Ε.Ι.- Τ.Ε.Ι.-Αριστούχων Αγαπητές/οί Συμπατριώτισσες /ες, Όπως γνωρίζετε ήδη από προηγούμενες χρονιές, αποφασίσθηκε και φέτος η βράβευση, με απονομή Επαίνου και Αναμνηστικής πλακέτας, όλων των παιδιών των Μελών του Συλλόγου μας, που απέκτησαν πτυχίο Πανεπιστημίου ή εισήχθησαν φέτος σε κάποιο Α.Ε.Ι. - Τ.Ε.Ι., καθώς και αυτών που αρίστευσαν στα Γυμνάσια - Λύκεια που φοιτούσαν, κατά το σχολικό έτος , (βαθμός από 18 και άνω). Από τα στοιχεία που μας γνωστοποιήθηκαν, προκύπτει ότι τα παρακάτω αναγραφόμενα παιδιά μας, είχαν τις επιτυχίες που αναγράφονται δίπλα στα ονόματά τους: α) Γκίρκης Κυπριανός του Πέτρου: επιτυχών στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. β) Πάλλα Βασιλική του Κωνσταντίνου, επιτυχούσα στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Προς άρση κάθε παρεξηγήσεως και για ενημέρωση των μελών του Συλλόγου, επειδή αρκετά παιδιά αριστεύουν στο Γυμνάσιο - Λύκειο σχεδόν κάθε χρόνο ή επιτυγχάνουν για δεύτερη ή Τρίτη χρονιά σε Α.Ε.Ι. - Τ.Ε.Ι. της αρεσκείας τους, διευκρινίζεται ότι, η βράβευση από τον Σύλλογο σε κάθε παιδί, γίνεται ως ακολούθως: Μια φορά για τις Γυμνασιακές του επιδόσεις. Μια φορά για τις Λυκειακές του επιδόσεις. Μια φορά κατά την πρώτη εισαγωγή του σε Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. Μια φορά κατά την απόκτηση Πτυχίου Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. Η βράβευση θα γίνει κατά την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας, την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 12.00, στο επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως 50 Παλλήνη, κέντρο διασκεδάσεως «ΜΕΝΤΗΣ», όπου θα διεξαχθεί ο ετήσιος χορός του Συλλόγου. Παρακαλούνται όλα τα παιδιά που θα βραβευθούν, να είναι παρόντα στην εκδήλωση, γιατί η τιμή που τους γίνεται από το χωριό τους είναι εξαιρετική. Τέλος αν κάποιο μέλος του Συλλόγου μας ξέχασε να μας ενημερώσει για την επιτυχία του παιδιού του, παρακαλούμε να μας ενημερώσει το ταχύτερο δυνατόν. Νέοι Μεσσήνιοι μετανάσται δι Αυστραλίαν Πύλος (του ανταποκριτού μας). Τρία μεγάλα ξένα υπερωκεάνια θα προσεγγίσουν εις τον λιμένα μας δια την παραλαβήν μεταναστών δια την Αυστραλίαν. Τα τρία ταύτα σκάφη θα προσεγγίσουν την 9ην Φεβρουαρίου, την 3ην Μαρτίου και την 30ήν Μαρτίου. Μέχρι της στιγμής δεν εγνώσθη ο ακριβής αριθμός συμπατριωτών μας οι οποίοι πρόκειται να αναχωρήσουν προς εύρεσιν τύχης εις την μακρινήν αυτήν ήπειρον. Μέχρι τώρα όμως οι Μεσσήνιοι οι οποίοι μετηνάστευσαν εις Αυστραλίαν πρέπει να υπερβαίνουν τας κατά τους μετριοτέρους υπολογισμούς. «Μεσσηνιακά Νέα» Οι Αμφιθεάται ζητούν μεταφοράν του χωριού των εις Δώριον Μια ματιά στο χθες Τα Νέα των Σουλιμαίων Εις την Αμφιθέαν Τριφυλίας εκ των τελευταίων σεισμών κατέρρευσαν 35 οικίαι και αι υπόλοιπαι υπέστησαν σοβαρωτάτας ζημίας. Κατόπιν τούτου το κοινοτικόν συμβούλιον συμφωνούντων και των κατοίκων απεφάσισαν όπως μεταφερθή το χωρίον των παρά το Δώριο. Ήδη ο πρόεδρος της κοινότητος συνοδευόμενος και υπό συμβούλων του εδώ Συλλόγου Αμφιθεατών επεσκέφθησαν τον υπουργόν Υγιεινής κ. Ανδ. Κοκκέβην και εζήτησαν την ενίσχυσίν του δια την υιοθέτησιν του αιτήματος του χωρίου. Ο κ. Κοκκέβης ήκουσεν ευμενώς το αίτημα και υπεσχέθη να βοηθήση σχετικώς. «Μεσσηνιακά Νέα» Ποιοι εξελέγησαν βουλευταί εις Μεσσηνίαν το 1865 Στα 1865 εξελέγησαν βουλευταί Μεσσηνίας οι: Αλ. Κουμουνδούρος, Π. Καλαμαριώτης, Π. Μπούτος, Ιω. Χ. Φλέσσας. Περ. Αντ. Μαυρομιχάλης, Γ. Περρωτής, Αθ. Μισυρλής, Κ. Δεριώτης, Σ. Σωτηρόπουλος, Αθ. Γρηγοριάδης και Τζήκος Μαυροειδής (Εφ. Καλ. «Πελοπόννησος» αρ. φ. 149, 26 Μα ου 1865, σελ. 2) «Μεσσηνιακά Νέα» Εις το Άνω Δώριον ιστορικός να σκος Κυπαρισσία (του ανταποκριτού μας). Πληροφορούμεθα ότι μερίμνη του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Δαμασκηνού θα ανακαινισθή ο να σκος του Αγίου Δημητρίου εις το χωρίον Άνω Δώριον, όπου την 24ην Μαρτίου 1821 ο εκ των αρχηγών των Ντρέδων Πρωτοπαπάς Δημήτριος Τσώρης ή Παπατσώρης ύψωσε την σημαίαν της επαναστάσεως και ηυλόγησε τα όπλα των Ελλήνων. Ο να σκος ούτος δε καταστή ένα αξιόλογον μνημείον της Ελληνικής Επαναστάσεως. «Μεσσηνιακά Νέα» Technomerano SERVICE TECHNOGAS - ΥΓΡΑΕΡΙΟΚΙΝΗΣΗ Κοκκώνας Θεόδωρος -Oliva Antonio Υπεύθυνοι Συνεργείου Λ. Αναπαύσεως Βριλήσσια Τηλ: Fax: kokonas-olivia@autofit.gr REAL ESTATE - ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΡΩΔΟΜΗ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ - ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΟΙΚΟΠΕΔΑ - ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΕΣ Νίκος Αν. Αρνόκουρος Ανδρέα Γκίνη 2, Τ.Κ Χαλάνδρι Τηλ: Κιν: Fax: eurodomi@gmail.com ΜΑΡΙΝΟΣ ΔΗΜ. ΑΛΛΑΓΙΑΝΝΗΣ MΗΧΑΝΟΛOΓΟΣ - ΜΗΧΑΝΙΚOΣ Τ.Ε. ΕΚΔΟΣΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ Μικράς Ασίας 736 Γλυφάδα, Τηλ: Κιν: Ε-mail: alg_marinos@yahoo.gr Ειδικές τιμές - Προσφορές για μεγάλα κτίρια Άμεση ανταπόκριση και διενέργεια επιθεώρησης Έκδοση ΠΕΑ και Αυθημερόν (εντός Αττικής) ΦΑΝΟΠΟΙ Α & ΒΑΦΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΛΙΜΠΡΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΑΣΙ ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΙΧΑΡΟΣ Καραθεοδωρή 17 - Ελληνορώσων Τηλ: , fax: ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ-ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ- ΝΤΟΥΛΑΠΙΑ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΛΟΙΠΕΣ ΞΥΛΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ Λυκούργος Λιακόπουλος ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ - ΠΥΡΓΟΥ Τηλ: Κιν: ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΟ ΔΩΡΙΟ» Κρέατα-Κοτόπουλα-Αλλαντικά (παραγωγής μας) Κατεψυγμένα Παρασκευή - Σάββατο & Κυριακή Ψητή γουρνοπούλα Αρετή Συρράκου Τηλ: & οικ. EURONICS - ÓÅÇÏÓ ÍÉÊÏËÁÊÏÐÏÕËÏÓ ÃÅÙÑÃÉÏÓ ÇëåêôñéêÜ åßäç-öùôéóôéêü ðéðëá-óôñþìáôá ÏñèïðåäéêÜ & ÁíáôïìéêÜ-Êïõñôéíüîõëá ÊïðáíÜêé Ìåóóçíßáò Ôçë: BIBIAN A C C E S S O R I E S ΦΟ ΜΠΙΖΟΥ - ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ -ΦΟΥΛΑΡΙΑ - ΚΑΣΚΟΛ - ΤΣΑΝΤΕΣ - ΩΡΟΛΟΓΙΑ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ Στήνιος Νικόλαος Δώριο Τηλ: CAFE BAR - Νότος Κοπανάκι Μεσσηνίας, Τηλ: OVER! INTERNET - COFFEE BAR ΜΑΚΗΣ ΓΚΟΤΣΗΣ Τηλ: ΠΑΓΩΤΑ ΔΩΔΩΝΗ Εργαστήριο ζυμαρικών ΜΑΡΛΑΝΤΗΣ ΗΛΙΑΣ Τηλ: & Κιν: Χρώματα - Σιδηρικά - Πόμολα Κουρτινόξυλα - Εργαλεία πάσης φύσεως Ανδρέας Χρ. Ντρέκος Λ. Μαραθώνος 94 Γέρακας Αττικής Τηλ: &

5 Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 5 Δημοτικό τραγούδι - Τραγούδια για το Σουλιμά Το δημοτικό τραγούδι γεννήθηκε από την ανάγκη να εκφράσει ο άνθρωπος του λαού τα συναισθήματά του, τη χαρά ή τη λύπη του, τον πόνο ή τον ενθουσιασμό του, έτσι ο λαός είδε το δημοτικό τραγούδι σαν μια ανάγκη ζωής, σαν σύντροφο αχώριστο στη χαρά και στη λύπη. Οι δημιουργοί του είναι απλοί άνθρωποι του λαού, αγράμματοι ίσως, με αυξημένη όμως καλλιτεχνική ευαισθησία και εκφραστική ικανότητα. Τα δημιουργήματά τους κυκλοφορούν ανώνυμα από στόμα σε στόμα και γίνονται αυτόματα μέρος της προφορικής παράδοσης. Δημήτριος Π. Θεοχάρης, Δημήτριος Κ. Δεδεμάδης, Παύλος Π. Ανδριόπουλος Τα δημοτικά τραγούδια εκφράζουν και το χαρακτήρα των κατοίκων της κάθε περιοχής. Διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: του τραπεζιού ή της τάβλας, που τα τραγουδούν καθιστοί και του χορού που τα χορεύουν. Τα τραγούδια που δεν χορεύονται τα λένε κατά τη διάρκεια του φαγητού ή προς το τέλος του. Στα γλέντια τα τραγούδια του τραπεζιού προηγούνται των τραγουδιών του χορού και είναι ένα είδος προθέρμανσης. Πολλά είναι τα τραγούδια που αναφέρονται και στο Σουλιμά, που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα και ελπίζουμε για πάντα. Τα τραγούδια αυτά τα έκανε γνωστά, με την ξεχωριστή του φωνή, ο τραγουδιστής συμπατριώτης μας και φίλος Λεωνίδας Παπακώστας. Θα αναφέρoυμε μόνο μερικά από αυτά: Σουλιμιώτισσα: Δε φταίνε τα, δε φταίνε τα γλυκά κρασιά, ορέ δε φταίν τα παλικά-παλικάρια Σουλιμιώτισσα, Σουλί-Σουλιμιώτισσα για σένα βαριαρρώστησα. Τα φταίνε οι Σου-τα φταίνε οι Σουλιμιώτισσες, άιντε που βάζουν το φτιασί-το φτιασίδι Σουλιμιώτισσα. Σουλιμιώτισσα με λένε κι αν σ αρέσω γύρεψέ με. Το βάζουν νιές, το βάζουν νιές, το βάζουν γριές, άιντε το βάζουν παντρεμέ, παντρεμένες Σουλιμιώτισσα. Σουλιμιώτισσα για σένα, άφησα τη μάννα που με γέννα. Το βάζει και το βάζει και μια παπαδιά, άιντε για να αγαπήσει διά-βρε διάκο Σουλιμιώτισσα, Σουλιμιώτισσα κυρά μου, συ μου πήρες τα μυαλά μου. Θέλετε ν ακούσετε βιολιά; Θέλετε ν ακούσετε βιολιά, να μάθετε τραγούδια; Περάστε από το Σουλιμά που χουνε πανηγύρι, εκεί θα ακούσετε βιολιά, θα μάθετε τραγούδια. Χορεύουν νιες, χορεύουν γριές, χορεύουν δυο νυφάδες, χορεύει η παπα-ντώναινα μαζί με το Γυφτούρα και ο γέρο-τάσης πάει μπροστά κι όπου πατάν σκουπίζει. Βουνά του Σουλιμά Εσείς βουνά του Σουλιμά, Μάλιζα και Βουρντάτσι, γιατί δεν καμαρώνετε και είστε λυπημένα, βαριά βαλαντωμένα; Οι Ντρέδες μας εφύγανε στην Καλαμάτα πάνε. Από βραδύς ξεκίνησαν με τ άρματα ζωσμένοι φουστανελοφορεμένοι και μες στα άσπρα ντυμένοι. Μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός πίσω τα παλικάρια πάνε να πολεμήσουν κι ελεύθεροι να ζήσουν. Πουλιά από το Σουλιμά Εσείς πουλιά απ του Σουλιμά, άιντε ορέ αετοί του Άι-Δημήτρη, ανοίξτε τις φτερούγες σας, ορέ φτερούγες σας, ανοίξτε τις φτερούγες σας, άιντε ορέ να πάτε τα χαμπέρια. Οι στρατηγοί, ορέ, μας φύγανε, ορέ, μας φύγανε, οι στρατηγοί μας φύγανε, άιντε, ορέ, φύγαν από τα λημέρια. Αγάντα, όλοι μας παιδιά, όλοι μας, ορέ παιδιά. Γεια σας και χαρά σας λεβέντες σταυραετοί που πάτε τα χαμπέρια να ρθούνε οι στρατηγοί. Τρία πουλάκια κάθονται Τρία μωρέ, τρία πουλάκια κάθονται μες στου Σουλιμά τη ράχη, ζήτω του Παπατσωράκη. Το ένα, μωρέ, το να κοιτάει του Σουλιμά, αχ και τ άλλο κατά του Λάπι, ζήτω του Παπατσωράκη. Το τρί- μωρέ, το τρίτο το μικρότερο κατά την Κυπαρισσία, που ήτανε τα δημαρχεία. Βάλτε τελά- βάλτε τελάλη, ρε παιδιά, αχ να μαζευτούν τα παλικάρια, Ντρέδες όλοι τους λιοντάρια. Τρεις περδικούλες κάθονται Τρεις περδικούλες κάθονται στη ράχη στο Δημήτρης Γεωργόπουλος, Παναγιώτης (Νώντας) Αντωνίου Βουρντάτσι. Η μια κοιτάει του Σουλιμά κι άλλη τα Πλατάνια, η τρίτη η μικρότερη μοιρολογάει και λέει: «Δεν στο πα γω, Χαλίλη μου, δεν στο πα γω Αγά μου, στη Μακριά-Λάκα να μην πας γιατί είναι Σουλιμαίοι. Ρίχνουνε σε σκοτώνουνε, Χαλίλη μου οι Ντρέδες. Αυτοί Τούρκους δεν προσκυνάν, Βεζύρηδες και Αγάδες, γιατί Αγά χουν το σπαθί, Βεζύρη το τουφέκι. Ξέρουν να ζουν ελεύθεροι με λεβεντιά και χάρη». Στο Σουλιμά οι έμορφες Στο Σουλιμά οι έμορφες, στο Ψάρι οι μαυρομάτες και στον καημένο Αετό, κοντούλες και γεμάτες. Τα παλικάρια τα καλά, ωχ γρήγορα γερνάνε, μα δε γερνάνε από δουλειά, ούτ από γερατεία, γερνάνε από τις έμορφες κι από τις μαυρομάτες που κάθονται αντίπερα, ψηλά στα μπαλκονάκια, ψηλά στα μπαλκονάκια και στα παραθυράκια. Στου Σουλιμά συνάχθηκαν Ήταν ημέρα Σάββατο 23 του Μάρτη που οι Ντρέδες ξεσηκώθηκαν και κάμανε γιουρούσι. Στο Σουλιμά συνάχθηκαν όλοι οι καπεταναίοι, στον Άι-Δημήτρη πήγανε κι ανάψαν το κερί τους και το σταυρό τους έκαμαν κι όλοι τους μεταλάβαν. Το μπα ράκι άρπαξε ο γέρο Παπατσώρης και πρώτος εξεκίνησε στην Αρκαδιά να πάνε. Στο Κεφαλάρι αντάμωσαν κι άλλους καπεταναίους. Στη Καλαμάτα πήγανε που ήταν και τ άλλο ασκέρι, ήταν ο γέρος του Μοριά και οι Μαυρομιχαλαίοι. Πηγή: Από το βιβλίο «ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ» του Λεωνίδα Γ. Θεοχάρη. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΚΟΤΤΟΥ Παγώνα Κόττου Ασφάλειες αυτοκινήτων-ασφάλειες Ζωής Ασφάλειες πυρός-αστική Ευθύνη Τηλ: , fax: Κιν: & pkottou@gmail.com Θεόδωρος Αρ. Σιούρδας Πολιτικός Μηχανικός Ε. Μ. Π. Εργολήπτης Δημ. Έργων Β' Τάξης Μελέτες, Επιβλέψεις, Οικοδομικές Άδειες Κατασκευές Πολυτελών Κατοικιών Διαμερίσματα στα Γλυκά Νερά Αττικής Πάρου 15 Αγ. Παρασκευή Τ. Κ Τηλ: , , Κρεωπολείο Αφοί Κ. Βασιλόπουλοι Ντόπια Κρέατα & Εκλεκτά Αλλαντικά - Τυροκομικά Κατεψυγμένα Προ όντα Δώριο Τηλ: & Πρατήριο Υγρών Καυσίμων Πλυντήριο - Λιπαντήριο -Ελαστικά Δημήτριος Τότσης & Σία Ο.Ε. Τηλ: Κιν: «Εν Ρίπεσι» Φ α γ ο π ο τ ε ί ο ν Περικλής Κανελλόπουλος Τηλ: Κεφαλόβρυση Eργαστήριο Χρυσοχο ας Επισκευές - Ειδικές κατασκευές Γλυκερία Ι. Κλημαθιανού Λ. Αρτέμιδος 94 Λούτσα τηλ: (έκπτωση 20 % στους Σουλιμοχωρίτες) ΚΑΦΕΝΕΙΟ «Ο Λεωνίδας» ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΥΡΡΑΚΟΣ Τηλ: Κρεοπωλείο - Τυροκομείο ΜΕΜΜΟΣ Κοπανάκι Μεσσηνίας Τηλ: ,

6 Σελίδα 6 Αγιογράφηση του Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Άνω Δωρίου Η Κοίμηση της Θεοτόκου Η αγιογράφηση του Ι.Ν. Αγίας Τριάδας συνεχίζεται και χάριν στη συγκινητική βοήθεια των πιστών σύντομα θα ολοκληρωθεί και όλοι μας θα είμαστε υπερήφανοι γι αυτό το μεγάλο και θεάρεστο έργο. Το τελευταίο διάστημα προστέθηκαν κι άλλες αγιογραφίες, οι οποίες κοσμούν το ναό και τον μεταμορφώνουν συνεχώς. Συγκεκριμένα προστέθηκε στη δυτική πλευρά του κυρίως ναού «Η Κοίμηση της Θεοτόκου», συμπληρώνοντας το πάνω μέρος της πλευράς. Στο Ιερό προστέθηκαν στη βόρεια πλευρά οι παραστάσεις: «Η Θυσία του Αβραάμ», «Ο Ιωνάς εξερχόμενος του κήτους» και «Ο Άγιος Πέτρος Αλεξανδρείας», και στη νότια πλευρά οι παραστάσεις: «Η Αγία Βάτος», «Η Κλίμαξ του Ιακώβ» και «Ο Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός». Σύμφωνα με δήλωση του αγιογράφου κ. Νίκου Γιαννακόπουλου η αγιογράφηση βρίσκεται στο 60% της ολοκλήρωσής της και στο επόμενο διάστημα θα τοποθετηθούν παραστάσεις αγίων στα κάτω μέρη της βόρειας και νότιας πλευράς του κυρίως ναού. Μία ακόμη συμπατριώτισσά μας προσέφερε Ευρώ για την αγιογράφηση στο Σύλλογο και η οποία θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της. Για τον ίδιο σκοπό, στη μνήμη του Παναγιώτη Γ. Μαυροειδή προσέφερε η οικογένειά του 500 Ευρώ. Επίσης στη μνήμη του Δημητρίου Π. Θεοχάρη προσέφεραν οι: Αθανασοπούλου Ελένη 100,00 Ευρώ Αλλαγιάννης Ι. Αναστάσιος 50,00» Αλλαγιάννης Ι. Δημήτριος 50,00» Αλλαγιάννης Ι. Παναγιώτης 50,00» Ανδριόπουλος Δ. Ιωάννης 50,00» Αντωνίου Παναγιώτης 50,00» Αρνόκουρος Αναστάσιος 50,00» Δεδεμάδης Αθ. Δημήτριος 30,00» Θεοχάρης Γ. Δημήτριος 100,00» Θεοχάρης Θεοφάνης 100,00» Κόντος Ιωάννης 40,00» Κωτσιάκης Αθανάσιος 50,00» Λαμπρόπουλος Π. Δημήτριος 50,00» Λαμπρόπουλος Φ. Ιωάννης 50,00» Οικ. Μπούρα Αναστασίου 100,00» Πάλλας Δ. Γεώργιος 20,00» Πάλλας Γρ. Κων/νος 100,00» Πάλλας Ν. Παναγιώτης 50,00» Σταμάτης Γ. Αθανάσιος 50,00» Παραιτήθηκε ο Αντιδήμαρχος Οιχαλίας Νίκος Αλεξόπουλος Την παραίτησή του κοινοποίησε με επιστολή στα τοπικά μέσα ενημέρωσης στις ο Αντιδήμαρχος Οιχαλίας κ. Νίκος Αλεξόπουλος, Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέα η οποία και έγινε αποδεκτή από το Δήμαρχο Οιχαλίας Φίλιππο Μπάμη. Οι αρμοδιότητες του κ. Αλεξόπουλου μεταβιβάστηκαν στον αντιδήμαρχο Ηλία Ντονά. Αναλυτικά η επιστολή του Νίκου Αλεξόπουλου: «Κύριε δήμαρχε, Μετά την υποβολή της παραίτησής μου στις 16 Μα ου 2012, την οποία δεν κάνατε δεκτή και στη συνέχεια της ενημερωτικής μου επιστολής την οποία σας υπέβαλα στις , διαπίστωσα ότι τίποτα απ όλα όσα σας ανέφερα δεν διορθώθηκε. Προφανώς δεν ασχοληθήκατε καθόλου με τα θέματα που σας ανέφερα με αποτέλεσμα η κατάσταση να χειροτερεύει, καθώς αναρμόδιοι παρεμβαίνουν συχνά στη Δ.Ε. Δωρίου, στην οποία είμαι υπεύθυνος, χωρίς να ενημερώνομαι και πολλές φορές να έρχομαι σε δύσκολη θέση έναντι των δημοτών και στα ερωτήματα που μου υποβάλλουν χωρίς να είμαι σε θέση να απαντήσω. Ως εκ τούτου παρακαλώ για την άμεση αποδοχή της παραιτήσεώς μου και την απαλλαγή μου από τα καθήκοντα του αντιδημάρχου και των λοιπών αρμοδιοτήτων που μου έχετε αναθέσει». Πως διαμορφώνεται ο νέος χάρτης - Αμετάβλητη η Μεσσηνία στις 5 έδρες Μεταβάλλει τον χάρτη των βουλευτικών εδρών σε 14 εκλογικές περιφέρειες η τελευταία απογραφή του πληθυσμού της χώρας μας. Σύμφωνα με σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αυξάνονται οι βουλευτικές έδρες σε έξι εκλογικές περιφέρειες, ενώ σε άλλες οκτώ μειώνονται. Οι μεταβολές αυτές στο χάρτη των βουλευτικών εδρών οφείλονται στην τελευταία απογραφή του πληθυσμού της χώρας τον Μάιο του Οι βουλευτικές έδρες μειώνονται στις περιφέρειες: Α Αθήνας από 17 σε 14, Αιτωλοακαρνανίας από 8 σε 7, Αχα ας από 9 σε 8, Βοιωτίας από 4 σε 3, Ηλείας από 6 σε 5, Καρδίτσας από 5 σε 4, Σερρών από 7 σε 6, Τρικάλων από 5 σε 4. Αντίθετα, αυξάνονται, στις περιφέρειες: Β Αθηνών από 42 σε 44, Αττικής από 12 σε 15, Θεσπρωτίας από 1 σε 2, Κυκλάδες από 3 σε 4, Μαγνησίας από 5 σε 6, Β Θεσσαλονίκης από 7 σε 9. O Νομός Μεσσηνίας παραμένει ως έχει αμετάβλητος με 5 έδρες. Οδός Ιατρού Αντώνιου Κωτσόπουλου στο Δώριο Το Τοπικό Συμβούλιο Δωρίου, ύστερα από απαίτηση πολλών κατοίκων και συλλόγων του Δωρίου, αποφάσισε ομόφωνα να ονομαστεί η οριζόντια οδός που διέρχεται μπροστά από το σπίτι του ιατρού Αντώνιου Κωτσόπουλου σε οδός Ιατρού Αντώνιου Κωτσόπουλου σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον ιατρό, ο οποίος με αυταπάρνηση και κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες άσκησε το λειτούργημα του στο Δώριο κατά τους δύσκολους χρόνους της κατοχής και της μεταπολίτευσης. Με την βοήθεια του Συλλόγου Γυναικών Δωρίου στις 26/10/2012 σε μια απλή αλλά συγκινητική τελετή, παρουσία της κόρης του Ελπίδας, καθώς και του εγγονού του Αντώνη Κωτσιόπουλου έγινε η ονοματοδοσία της οδού. Το ισόγειο του σπιτιού του ιατρού έχει παραχωρηθεί στον Σύλλογο Γυναικών Δωρίου και έχει μετατραπεί σε λαογραφικό μουσείο και ανάμεσα στα εκθέματα υπάρχουν ιατρικά εργαλεία, βιβλία και προσωπικά αντικείμενα του γιατρού Αντώνιου Τα Νέα των Σουλιμαίων Κωτσόπουλου. Ο γιατρός, Αντώνιος Κωτσόπουλος, γεννήθηκε το 1901 στο Κολιότσι (Αγ. Νικόλαος) και πέθανε στις Το χαρακτηριστικό του ήταν η μονίμως βραχνή φωνή του. Ήταν ακόμα παιδί όταν αρρώστησε, έτσι μια φωνητική χορδή του έπαθε μόνιμη βλάβη και το γεγονός αυτό του «κληρονόμησε» αυτή τη φωνή. Πρώτα εργάστηκε στο χωριό Ψάρι και έπειτα μετακινήθηκε στο Δώριο (νεότερο χωριό αυτό, άρχισε να αναπτύσσεται την δεκαετία του 20). Γρήγορα άρχισε να καθιερώνεται σαν γιατρός, λογικά χάριν στις γνώσεις του, τις ικανότητες του αλλά και την καλοσύνη του. Ήταν πολύ καλός στην διάγνωση, αμέσως εντόπιζε την πηγή της ασθένειας, το πρόβλημα. Σχεδόν εξήντα χρόνια άσκησε το επάγγελμα της ιατρικής, μέρα και νύχτα, με χιόνια και βροχές χωρίς ποτέ να αρνηθεί βοήθεια σε κανέναν! Καβαλούσε μια φοράδα που είχε και ξεκίναγε να επισκεφτεί όποιον τον καλούσε σε χωριά μακριά από το Δώριο (Σουλιμά, Κούβελα, Μάλθη, Χρυσοχώρι κ.α.), δυο και τρεις ώρες με το άλογο και αφού γυρνούσε εύρισκε στο ιατρείο δεκάδες άλλους να τον περιμένουν Κάθε νύχτα σχεδόν τον ξυπνούσαν, κτυπάγανε την πόρτα και όλο και κάποιος είχε ανάγκη από το γιατρό και εκείνος πάντα με απίστευτη υπομονή παρείχε βοήθεια. Χαρακτηριστικό δε ήταν ότι όποιος είχε πλήρωνε όποιος δεν είχε απλώς δεν πλήρωνε, κι όχι μόνο αυτό, αλλά επιπλέον έδινε δωρεάν ότι φάρμακα είχε! Γι αυτόν η ιατρική υπήρξε λειτούργημα με την καθολική πλήρη έννοια της λέξης. Είκοσι και πλέον χρόνια μετά το θάνατό του, ακόμα οι άνθρωποι τον θυμούνται και το στόμα τους στάζει μέλι γι αυτόν, τον ευγνωμονούν ακόμη γιατί είχε βοηθήσει απλόχερα ανιδιοτελώς και είχε σώσει πάρα πολλές ζωές. Σουλιμοχώρια - Ντρέδες «ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» Φίλοι αναγνώστες σας πληροφορούμε πως το βιβλίο του Δημήτρη Παν. Αθανασόπουλου: «Σουλιμοχώρια-Ντρέδες ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ιστορική Αναδρομή-Λαογραφικές Αναμνήσεις», επανεκδόθηκε και επανακυκλοφορεί. Είναι ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα μας, γι αυτό και το συνιστούμε ανεπιφύλακτα σε όλους τους αναγνώστες μας. Το αντίτιμο του είναι 25 Ευρώ εκ των οποίων τα 5 Ευρώ διατίθενται για την αγιογράφηση της Αγίας Τριάδας του Σουλιμά. Για την προμήθεια του απευθυνθείτε στα Τηλ: & ή στον Σύλλογο «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» τηλ Η διεύθυνση της εφημερίδας Παραδόθηκε το τμήμα του δρόμου Παραδείσια - Τσακώνα Παραδόθηκε επιτέλους, στις 22 Δεκεμβρίου, με μια μικρή προσωρινή παράκαμψη στο σημείο της μεγάλης κατολίσθησης, το τμήμα του νέου εθνικού δρόμου Παραδείσια - Τσακώνα που ανακατασκευάστηκε μετά την κατάρρευσή του στις αρχές του ! Είναι ένα από τα δυσκολότερα τμήματα του αυτοκινητοδρόμου που την κατασκευή κι επίβλεψη είχε το Δημόσιο. Με το τμήμα αυτό ολοκληρώνεται ουσιαστικά ο αυτοκινητόδρομος Κόρινθος Τρίπολη Καλαμάτα, και οι στροφές της Τσακώνας αποτελούν πια παρελθόν.

7 Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 7 Το έτος 1981 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο Σύλλογος Άνω Δωριτών ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ, με σκοπό τη συνένωση των απανταχού Σουλιμαίων, τον καλλωπισμό και την προβολή του χωριού μας. Τα πρώτα ιδρυτικά μέλη που συνέταξαν το καταστατικό την 30 Μαρτίου 1981 ήταν τα εξής: 1. Αλλαγιάννης Παναγιώτης του Ιωάννου 2. Δεδεμάδης Αδάμ του Αθανασίου 3. Πάλλας Ιωάννης του Βασιλείου 4. Κόντος Ιωάννης του Σωτηρίου 5. Πάλλας Δημήτριος του Νικολάου 6. Θεοχάρης Θεοφάνης του Παναγιώτου 7. Αλλαγιάννης Δημήτριος του Ιωάννου 8. Κόλλιας Δημήτριος του Νικολάου 9. Μαυροειδής Παναγιώτης του Γεωργίου 10. Δεδεμάδης Παναγιώτης του Γεωργίου 11. Λαμπρόπουλος Δημήτριος του Παναγιώτου 12. Αντωνίου Βασίλειος του Αναστασίου 13. Παναγιωτόπουλος Αναστάσιος του Γεωργίου 14. Δεδεμάδης Δημήτριος του Αθανασίου 15. Πάλλας Γρηγόριος του Νικολάου 16. Δεδεμάδης Νικόλαος του Γεωργίου 17. Δεδεμάδης Αμβρόσιος του Γεωργίου 18. Ανδριόπουλος Ιωάννης του Δημοσθένους 19. Δημόπουλος Αναστάσιος του Γεωργίου 20. Παρασκευάς Θεμιστοκλής του Θεμιστοκλέους 21. Πάλλας Κωνσταντίνος του Ιωάννου 22. Στρίγγλος Παναγιώτης του Νικολάου 23. Κόλλιας Αθανάσιος του Νικολάου Την 16/11/1981 εγκρίθηκε το καταστατικό ι- δρύσεως του Συλλόγου από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Στη συνέχεια ορίζονται οι «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ» - Ένας σύλλογος με πλούσιο παρελθόν και ελπιδοφόρο μέλλον πρώτες εκλογές για την ανάδειξη του πρώτου Δ.Σ. στις 25/11/1981, οι οποίες και διεξήχθησαν, αναδεικνύοντας το πρώτο Δ.Σ., το οποίο συγκροτείται σε σώμα με την ακόλουθη σύνθεση: Παναγιώτης Ι. Αλλαγιάννης ως Πρόεδρος, Παναγιώτης Γ. Δεδεμάδης ως Αντιπρόεδρος, Ιωάννης Βασ. Πάλλας ως Γεν. Γραμματέας, Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης ως Ταμίας, Βασίλειος Αναστ. Αντωνίου ως Μέλος, Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας ως Μέλος, Αναστάσιος Γ. Παναγιωτόπουλος ως Μέλος. Στα 31 χρόνια ζωής του Συλλόγου πολλοί συμπατριώτες ως εκλεγμένα μέλη των Δ.Σ. προσέφεραν τα μέγιστα για το καλό του χωριού μας. Πιστεύουμε πως η συνεχής ανανέωση του Συλλόγου με νέα πρόσωπα, πρόθυμα να γίνουν εμπνευστές νέων και γόνιμων ιδεών και πρωτοβουλιών, μπορεί να αποφέρει εποικοδομητικά αποτελέσματα στο Σύλλογο-Χωριό μας. Ο καθένας μας με την προσωπικότητά του και τη διάθεσή του για προσφορά στα κοινά μπορεί να αφήσει το δικό του στίγμα στη μακρόχρονη ιστορία του Συλλόγου μας. Παρουσιάζουμε μερικούς από αυτούς που ξεχώρισαν με την πάνω από δέκα έτη προσφορά τους, διατηρώντας τη βεβαιότητα ότι το παράδειγμα των παλαιότερων θα δώσει κίνητρο στους νεότερους να διασφαλίσουν τη συνέχιση της ενεργής δράσης και παρουσίας του Συλλόγου: Κώστας Βασ. Πάλλας: 26,5 χρόνια ( ως ). Όλα τα χρόνια διετέλεσε Πρόεδρος. Παύλος Παν. Ανδριόπουλος: 20 χρόνια ( ως ). 2 χρόνια Ταμίας ( ως ) και 18 χρόνια Μέλος. Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου: 16,5 χρόνια ( ως ). 8 χρόνια Ταμίας ( ως ) και 8,5 χρόνια Μέλος. Αδάμ Αθ. Δεδεμάδης: 14,5 χρόνια ( ως και ως ). Όλα τα χρόνια διετέλεσε Ταμίας. Νικόλαος Φ. Κόλλιας: 12,5 και συνεχίζει ( ως σήμερα). 2 χρόνια Μέλος ( ως ) και 10,5+ Γεν. Γραμματέας ( ως σήμερα). Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης: 12,5 χρόνια και συνεχίζει. 2 χρόνια Μέλος ( ως ), 4 χρόνια Γεν. Γραμματέας ( ως ), και 6,5+ ως Αντιπρόεδρος ( ως και ως σήμερα). Λυμπερόπουλος Ε. Δημήτριος: 10,5 χρόνια ( ως ). 5 χρόνια Αντιπρόεδρος ( ως και ως ) και 5,5 χρόνια Μέλος. Σκόνδρας Π. Νικόλαος: 10 χρόνια ( ως ). 6 χρόνια Μέλος ( ως ) και 4 χρόνια Αντιπρόεδρος ( ως ). Του Ελευθερίου Σκιαδά Ο φόρος των αγάμων! Τουλάχιστον τρεις φορές στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους, πριν ή μετά τις πτωχεύσεις του 1893 και του 1932, επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να επιβληθεί φορολογία στους άγαμους άνδρες! Ενεπλάκησαν με την προσπάθεια αυτή σπουδαίες κοινοβουλευτικές και επιστημονικές φυσιογνωμίες, όπως οι Ευστάθιος Κοκέβης και Απόστολος Δοξιάδης, συντάχθηκαν νομοσχέδια, σημειώθηκαν αντιδράσεις και εντάσεις και χύθηκε ατελείωτο μελάνι. Ήταν ένας από τους φόρους που σκαρφίστηκαν ευφυείς πολιτικοί και επιστήμονες, έχοντας διπλό σκοπό, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα δήλωναν. Αφενός να αυξήσουν τις προσόδους του αδηφάγου κράτους και αφετέρου να εξαναγκάσουν τους άγαμους να παντρευτούν! Γεννήτορας του ευρηματικού φόρου, από τα στοιχεία που διαθέτουμε μέχρι τώρα, είναι ο παραδοσιακός βουλευτής Ευστάθιος Κοκέβης, ο οποίος διετέλεσε και Αντιπρόεδρος της Βουλής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1890, λίγο πριν από την πτώχευση του Τρικούπη, υπολόγιζε πως το κράτος φορολογώντας τους αγάμους θα αύξανε τις εισπράξεις του κατά πολλά εκατομμύρια δραχμές. Ήταν από τους πιο ευφυείς και ιδιόρρυθμους πολιτευόμενους της εποχής του. Σύχναζε στο σπίτι του μπάρμπα-ρήγα, όπως αποκαλούσαν τον Ρήγα Παλαμήδη, και συνδέθηκε με τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, τον οποίο πότε ακολουθούσε και πότε εγκατέλειπε. Ο Κοκέβης μελετούσε την ελληνική νομοθεσία, συζητούσε τα νομοσχέδια που υποβάλλονταν και γνωρίζοντας την ελληνική πραγματικότητα προκαλούσε σοβαρές τροπολογίες. Μία από τις προτάσεις του, την οποία δεν αποδεχόταν ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, γεγονός που προκαλούσε τριβές ανάμεσά τους, ήταν η φορολογία των αγάμων και όσων σύχναζαν «εις τους ελευθέρους οίκους ή οίκους ανοχής». Η θεωρία του βασιζόταν σε σοβαρά επιχειρήματα. Υποστήριζε πως οι έγγαμοι υποβάλλονται στην καταβολή άμεσων ή έμμεσων φόρων, λόγω των αναγκών που δημιουργούσε η οικογένειά τους. Οι άγαμοι ωστόσο, από τους οποίους δεν εξαιρούσε τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη και τον Αλέξανδρο Ζα μη, ήταν απαλλαγμένοι από τέτοια βάρη. Τρεις ήταν οι βασικές παράμετροι που έθιγε στα κείμενά του ο Κοκέβης. Έλεγε πως με το αφορολόγητο των αγάμων ενθαρρυνόταν η αγαμία, οπότε ακυρωνόταν ο κύριος σκοπός του ανθρώπινου γένους. Επίσης, ότι οι άγαμοι αποτελούσαν κίνδυνο για την οικογενειακή γαλήνη και πως λόγω της αποχής από το γάμο μαραινόταν πλήθος γυναικών που δεν έβρισκαν γαμπρούς! Επομένως η φορολόγησή τους θα συντελούσε στην αύξηση των γάμων και του πληθυσμού και στον πολλαπλασιασμό των πόρων του κράτους προκειμένου να χρηματοδοτηθούν παραγωγικά κεφάλαια του Προ πολογισμού. Εξαιρούσε βεβαίως από τη φορολογία αυτή όσους η φύση είχε καταστήσει ανίκανους για την αύξηση του ανθρώπινου γένους. Στην εποχή του λοιπόν, από ηθική και οικονομική άποψη, οι θεωρίες του Κοκέβη εμφανίζονταν ακαταμάχητες. Όσο για την ειδική φορολογία που ζητούσε να επιβληθεί σε όσους σύχναζαν στους οίκους ανοχής, υποστήριζε πως το κράτος θα χρησιμοποιούσε τις εισπράξεις για την οργάνωση και επιτήρησή τους προς όφελος της υγείας και την αποφυγή των μεταδοτικών νοσημάτων. Δύο φορές κατέθεσε σχετικά νομοσχέδια ο Κοκέβης, αλλά η Βουλή δεν έδειχνε διάθεση να εισάγει τέτοιους θεσμούς. Ισχυρά γεροντοπαλίκαρα της εποχής και ιδεολόγοι εργένηδες αντιδρούσαν δυναμικά στις απόψεις του Κοκέβη, οι οποίες δεν αξιώθηκαν να φθάσουν σε συζήτηση ώστε να γνωρίζουμε τον αντίλογο. Σίγουρα, πάντως, ήταν ένας από τους λόγους που εγκατέλειψε τον Δηλιγιάννη στην τελευταία πρωθυπουργική θητεία του! Μπορεί να μην προωθήθηκε η ιδέα του Κοκέβη, αλλά το θέμα δεν ξεχάστηκε. Επανήλθε δριμύτερο στα χρόνια της δικτατορίας του Πάγκαλου. Όταν εφαρμοζόταν το μέτρο για την απαγόρευση της κοντής φούστας, συντασσόταν και το νομοσχέδιο για τη φορολόγηση των αγάμων. Τότε, έγιναν όλες οι απαραίτητες προεργασίες και διοικητικές πράξεις, αλλά και αυτή τη φορά οι πολιτικές εξελίξεις και η ανατροπή του Πάγκαλου δεν επέτρεψαν τη νομοθέτησή του. Το θέμα επανήλθε με σοβαρότερη μορφή. Αυτή τη φορά εισηγητής της ιδέας ήταν ο υπουργός Υγιεινής Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος το 1928 κατέθεσε και τη σχετική εισήγηση, την οποία έκανε αποδεκτή και ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Σύμφωνα μάλιστα με όσα έγραψε ο Δοξιάδης, ο Βενιζέλος σε συζήτηση που έγινε στο Υπουργικό Συμβούλιο υποστήριξε πως «ουδεμίαν άλλην φορολογίαν εννοεί να επιβάλη εκτός της των αγάμων και των ατέκνων»! Το σχετικό νομοσχέδιο καταρτίσθηκε, οι εφημερίδες δημοσίευαν συνεντεύξεις του Υπουργού και λεπτομέρειες για την εφαρμογή του νέου φόρου. Αλλά και πάλι η αποχώρηση του Δοξιάδη από το Υπουργείο προκάλεσε και τη ματαίωση ψήφισης του νομοσχεδίου. Ωστόσο, ο ίδιος επέμεινε, ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας 1930, όταν ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση που έπληξε με σφοδρότητα και την Ευρώπη. Παρουσιάζοντας τα οικονομικά μέτρα που λαμβάνονταν στη Γερμανία για την αντιμετώπιση της κρίσης (μείωση δαπανών, ελάττωση μισθών κ.ά.), ο Δοξιάδης ζητούσε να επιβληθεί άμεσα ο φόρος, συνδυάζοντας πάντα το μέτρο με την πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση. Οι σχετικές συζητήσεις συνεχίστηκαν μέχρι και το ξέσπασμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά η φορολογία των αγάμων δεν ευδοκίμησε στη χώρα μας. Εφημερίδα Δημοκρατία

8 Σελίδα 8 Τα Νέα των Σουλιμαίων Το Σουλιμά: Η θρυλική πρωτεύουσα των Ντρέδων Οικοδομικά Υλικά Ξυλεία-Λιπάσματα Ιωάννης & Ευστάθιος Λόντος Τηλ. κατ/τος: Τηλ. οικίας: Κων/νος Γ. Λιακόπουλος Χειρούργος Οδοντίατρος Προληπτική - Θεραπευτική Αισθητική Οδοντιατρική Ιατρείο: Κανάρη 1 Πλατ. Παπαφλέσσα, Χολαργός Τηλ: Κιν: Του Λεωνίδα Γ. Θεοχάρη ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ βρίσκεται στο Β/Α τμήμα της Επαρχίας Τριφυλίας και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σ ένα τοπίο πανέμορφο και μοναδικό. Φωλιασμένο στην απάνεμη αγκαλιά της Μάλιζας για προστασία, είναι καλοριζωμένο και στολίζει την Τριφυλία, με ιστορία ζηλευτή και πλούτο κάθε φυσικής ομορφιάς. Είναι ένα καταπράσινο και σμαραγδένιο χωριό, που προσφέρει απλόχειρα στον επισκέπτη τη συγκίνηση από την επαφή με τη φύση, ένα τοπίο αγνό, γραφικό, ανέπαφο απ το χρόνο και την τεχνολογική εξέλιξη που αλλοιώνει και σκοτώνει τη φύση. Πέρα όμως από τις φυσικές του ομορφιές, εκείνο που το ξεχωρίζει και το έχει κάνει ξακουστό σ όλο το Μωριά είναι η ένδοξη ιστορία του. Μια ιστορία ζηλευτή που αρχίζει λίγο πριν ρίξει το μαύρο πέπλο της η μακραίωνη τουρκική σκλαβιά και τελειώνει, μ ένα εντυπωσιακό τρόπο, όταν πια η πατρίδα μας με πρωτοπόρους και μπροστάρηδες τους κατοίκους του, ανέκτησε την ανεξαρτησία της. Το Σουλιμά στη σημερινή του θέση χτίστηκε το έτος Η θέση αυτή επιλέχθηκε γιατί ήταν περισσότερο ασφαλής από τον εχθρό, σε πιο επίπεδο μέρος και ο έλεγχος του χωριού γινόταν εύκολα με την εγκατάσταση παρατηρητών σε τρία σημεία (στη Δημηνέζα, στη Μάλιζα και στη Γρηγόραινα). Η μετάβαση στο Σουλιμά είναι πολύ εύκολη, Από την Αθήνα γίνεται δια μέσου του εθνικού οδικού δικτύου Αθηνών - Τριπόλεως - Δωρίου - Κυπαρισσίας. Από το Δώριο απέχει μόλις εννέα χιλιόμετρα ενώ από την Κυπαρισσία είκοσι πέντε. Η διαδρομή είναι από μόνη της εξαιρετική και αποτελεί μια πρόγευση, θα λέγαμε, όσων πρόκειται να ακολουθήσουν. Θα μείνετε εκστασιασμένοι από τα όσα θα δείτε στο δρόμο σας, αφού κάθε βουνό που θα συναντήσετε έχει και μια ιδιαιτερότητα που δεν απαντιέται συχνά. Πρώτη εικόνα του χωριού: Γνήσιο έργο τέχνης πλασμένο απ τα χέρια των φημισμένων μαστόρων σε υψόμετρο 600 μ. και με πέτρες ποτισμένες με ιστορία. Εδώ ο άνθρωπος έγινε γρήγορα σύμμαχος με τη φύση και κτίζοντας όλα αυτά τα απίθανης αρχιτεκτονικής οικήματα έφτιαξε ένα μικρό αριστούργημα πλήρως εναρμονισμένο με το γύρω φυσικό περιβάλλον. Το πλήθος των πέτρινων λευκών σπιτιών, είναι ίδια μ εκείνα των άλλων χωριών της ορεινής Τριφυλίας. Είναι σπίτια ομορφοκτισμένα με πέτρες λαξευμένες, καλοδουλεμένα από μαστόρους, με γούστο και μεράκι, φτιαγμένα όχι από τεχνίτες αλλά από πραγματικούς αρχιτέκτονες. Αρκετά με καμάρες στις εξώπορτες, σωστά αρχοντικά. Σε πολλά βλέπει κανείς όχι μόνο τη λάμψη του πνεύματος της εποχής εκείνης που χτίστηκαν, αλλά και... μνημεία, όμως και αυτά της αίγλης του παρελθόντος. Σκεπασμένα με κεραμίδια, νοικοκυρεμένα, ανάρια και καθαρά με τις κληματαριές τους στις ευρύχωρες αυλές και τα βασιλικά στα παράθυρα, δίνουν κάτι ξεχωριστό στην εμφάνιση και στην έκφρασή του και αποδείχνουν πολιτισμό, σα συνέχεια, ανόθευτου κι αγνού του αρχαίου... Είναι σπίτια του παραδοσιακού Αιτωλικού τύπου οικοδομών της βαθύτατης ελληνικής αρχαιότητας, γεγονός που πιστοποιεί και ιστορικά την καταγωγή των Αλβανόφωνων πληθυσμών της χώρας μας. Οι κήποι καλύπτουν το κενό μεταξύ των σπιτιών και διάφορα δέντρα σε σχήμα και ύψος απλώνουν το πρασινωπό φύλλωμά τους και ποικίλουν τη γοητευτική όψη του χωριού. Η Αγία Τριάδα, βασιλικού ρυθμού, στο κέντρο του χωριού, αρκετά μεγάλη, τραβάει το βλέμμα του επισκέπτη. Στο ανώφλι της κυρίας εισόδου της είναι χαραγμένη χρονολογία Τετράψηλο και το πέτρινο καμπαναριό της. Το εσωτερικό της, αμφίστηλο, είναι πλακοστρωμένο και κολόνες - σε σειρά - χωρίζουν την κλίτη της. Γέμιζε και δεν χωρούσε τους κατοίκους τον πρώτο καιρό, αφού οι κάτοικοι μετριούνταν με μέτρο τη χιλιάδα και όχι την εκατοντάδα όπως συμβαίνει σήμερα. Η πλατεία, επίσης, μεγάλη. Εκεί εκτυλισσόταν όλη η κοσμική και κοινωνική ζωή του χωριού: πανηγύρια, γάμοι, γιορτές, χοροί, γλέντια. Κάθε Πεντηκοστή το κλαρίνο του Τσιούτσια, το σαντούρι και το βιολί των Μεσσήνιων οργανοπαιχτών διασκέδαζαν τον κόσμο με το πλούσιο κι ευχάριστο πρόγραμμά τους. Τη δεύτερη ημέρα της Λαμπρής, μετά τη Λειτουργία (της Αγάπης), στηνόταν σ αυτή μεγάλος γιορταστικός χορός από τους κατοίκους του χωριού, με παραδοσιακά τραγούδια της άνοιξης, της αγάπης, του γάμου, της ξενιτιάς κλπ. που αντηχούσαν χαρούμενα κάτω από τα δύο ψηλόκορμα πλατάνια της και πέρα σ όλο το χωριό. Τα πλατάνια αυτά στέκουν αιώνες στη μέση της πλατείας, διακοσμούν το χωριό, δροσίζουν το καλοκαίρι τους χωριανούς και τους επισκέπτες με την καταπράσινη και βαθύσκιωτη φυλλωσιά τους και μαρτυρούν την μακρόχρονη εγκατάσταση των Σουλιμαίων στο χώρο αυτό. Γύρω από την πλατεία δύο υπέροχα γραφικά καφενεδάκια αποτελούν το κέντρο συνάντησης των Σουλιμαίων, αλλά και των επισκεπτών που θέλουν όχι μόνο να ξαποστάσουν από το ταξίδι τους, αλλά και να ρεμβάσουν κάτω από τα όμορφα πλατάνια ακούγοντας το γλυκό κελα δισμα των πουλιών. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, η Αγία Λαύρα της Τριφυλίας. Σ αυτόν τον ιερό χώρο ο θρυλικός Παπατσώρης στις 24 Μαρτίου 1821, ευλόγησε τη σημαία και τα όπλα των αδούλωτων Ντρέδων, για να πετάξουν ύστερα σαν αετοί και να δώσουν το παρόν σ όλες τις μάχες που έγιναν στο Μωριά. Ανάμεσα και λίγο δεξιότερα από τις δυο εκκλησίες βρίσκεται το πνευματικό κέντρο του Συλλόγου μας, το οποίο χτίστηκε τα τελευταία χρόνια. Είναι και αυτό ένα ακόμα στολίδι του χωριού μας και στην αίθουσά του γίνονται σχεδόν όλες οι εκδηλώσεις μας, ιδιαίτερα το χειμώνα που οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την πραγματοποίησή τους σε εξωτερικούς και υπαίθριους χώρους. Πίσω από την Αγία Τριάδα βρίσκεται η παλιά πετρόχτιστη, θολωτή βρύση του χωριού. Ένα ακόμη έργο τέχνης. Αριστερά και σε απόσταση εκατόν πενήντα μέτρων από την πλατεία βρίσκεται το αγαπημένο μας Δημοτικό Σχολείο, στο οποίο μάθαμε τα πρώτα μας Κουρτινόξυλα - Πόμολα - Σιδηρικά Εργαλεία - Χρώματα - Κλειδαριές Μαρία Ν. Λυμπεροπούλου Οικοδομικά & Διακοσμητικά Υλικά Πώληση Χονδρική - Λιανική Αγ. Παρασκευής 59 & Αριστείδου Χαλάνδρι Τηλ: & γράμματα και με το οποίο μας συνδέουν πολλές ωραίες και ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις. Δυστυχώς, εδώ και είκοσι περίπου χρόνια δεν λειτουργεί, γιατί, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχουν στο χωριό παιδιά. Σήμερα, χρησιμοποιείται ως κατοικία, από κάποιον συγχωριανό μας. Στην άκρη, αριστερά του χωριού, βρίσκεται το γήπεδο μπάσκετ που κατασκευάστηκε πρόσφατα και ακόμη πιο αριστερά και σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων από το χωριό βρίσκεται το κοιμητήριο, στο οποίο αναπαύονται οι...μακάριοι νεκροί που δεν ζουν την πίκρα της ζωής. Το δεύτερο πράγμα που σε εντυπωσιάζει είναι η πανοραμική και απέραντη θέα του. Κατά όπου και να κοιτάξεις τριγύρω, χορταίνει το μάτι σου. Η τοποθεσία που έχει χτιστεί το Σουλιμά λοιπόν, είναι ένα πελώριο μπαλκόνι που και το πιο απαιτητικό μάτι, χορταίνει αγνάντεμα. Αγναντεύουμε όλο σχεδόν-τον κάμπο της Μεσσηνίας. Το βλέμμα μας φτάνει μέχρι τον Τα γετο, μακριά μέχρι τη θάλασσα της Καλαμάτας. Εκεί που η θάλασσα γίνεται ένα με τον ουρανό. Η μοναδική αυτή θέα του χωριού το χουν καταστήσει σήμερα ένα εξαιρετικό θέρετρο λες και επιλέχτηκε γι αυτό το σκοπό από τους καλύτερους υγειονολόγους. Το 1380, περίπου, πληθυσμοί της Βορείου Ηπείρου κατέβηκαν νοτιότερα και έφθασαν μέχρι την Πελοπόννησο. Την περίοδο αυτή στην περιοχή μας εγκαταστάθηκαν, ως έποικοι σαράντα οικογένειες με διακόσια γυναικόπαιδα. Αυτοί ήσαν Έλληνες Αρβανίτες και καταγόντουσαν από τους πανάρχαιους Ιλλυριούς Έλληνες της Ηπείρου. Ήσαν χριστιανοί ορθόδοξοι και είχαν ελληνική εθνική συνείδηση. Οι έποικοι αυτοί εγκαταστάθηκαν στους ορεινούς όγκους του Δωρίου και της Αυλώνας. Εκεί έφτιαξαν τα χωριά τους που ονομάστηκαν Σουλιμοχώρια ή Αρβανιτοχώρια λόγω και της Αρβανίτικης διαλέκτου που μιλούσαν. Τα χωριά αυτά είναι το Σουλιμά, το Ψάρι, το Χρυσοχώρι, το Κλέσουρα, το Λάπι, το Χαλκιά, το Κούβελα, το Κατσούρα, το Ρίπεσι, το Πιτσά και η Αγριλιά. Η περιοχή του Σουλιμά είναι ορεινή. Αποτελείται από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, βοσκοτόπια και δάση. Είναι ένα τοπίο με χρώματα καθαρά Ηπειρώτικα όλο αγριάδα και σκληράδα. Και δεν μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού οι Ηπειρώτες εκείνοι Έλληνες που τα διάλεξαν, ήθελαν να μοιάζει με τα βουνά τους τα Ηπειρώτικα, για να ξεχνούν τα ντέρτια τους και τους καημούς τους, για να τους θυμίζει την πατρίδα τους και να τους απαλύνει την νοσταλγία τους γι αυτήν. Τα Σουλιμαίικα μέρη έχουν κάτι απ την ταυτότητα της Ηπειρώτικης γης, όπως τη ζωγραφίζει στους στίχους του ο Κατζιούλας: Φτενά χωράφια, κρατημένα σε πεζούλια κι άπιαστες γίδες που κρεμιούνται σε γκρεμούς ετούτη ναι η πατρίδα μας η πούλια, INTERAMERICAN Μέλος του ομίλου EUREKO Αναστάσιος Παν. Πανταζής Ασφαλιστικός & Επενδυτικός Σύμβουλος Παπαδά 31, Τ.Κ Αμπελόκηποι Fax: Κιν: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ (Το γένος μητρός Σιούτη) ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ Απόφοιτος ΑΠΘ, Msc Πανεπιστημίου Αθηνών Συνεργάτης Νοσοκομείου «Metropolitan» Διγενή 4, Ηλιούπολη Τηλ: ,

9 Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 9 Ο Άγιος Δημήτριος δε λάμπει πιο καθάρια σ άλλους ουρανούς. Το Σουλιμά κατά τα χρόνια της μακραίωνης δουλείας, ήταν το ασφαλές καταφύγιο, τόσο των Ελλήνων όσο και των Τούρκων εκείνων που έπεφταν στη δυσμένεια του κατακτητή, γιατί, από το κακόρεμα και του Μπούγα, κανένας δεν τολμούσε να μπει στο αυτοδιοικούμενο Ντρέδικο Καπετανάτο χωρίς να τιμωρηθεί. Το δημοτικό, τραγούδι, που είναι πηγή για την ιστορία μας λέει: Το Ψάρι και το Σουλιμά, χαράτσι δεν πληρώνουν.... Σε όλο το διάστημα της Τουρκοκρατίας το Σουλιμά στάθηκε σχολείο πολεμιστάδων και ποτέ δεν λύγισε και δεν προσκύνησε! Έμεινε απτόητο και ορθό. Δεν λογάριασε τον τύραννο, είτε Τούρκος ήτανε είτε Ιμπραήμ πασάς. Τα Σουλιμαίικα βουνά με τα δάση τους, τις χαράδρες και τις βραχώδεις εκτάσεις του ήσαν τα λημέρια της κλεφτουριάς, η οποία με το ντουφέκι και το γιαταγάνι στο χέρι κράτησε ψηλά τη σημαία της φυλής μας, έσωσε την έννοια της πατρίδας, της θρησκείας και της πίστης και προετοίμασε την ανάσταση του γένους το Σε αυτό το απόρθητο κάστρο της πολεμικής αρετής μέσα από τα θεμέλια του, μέσα από τα σπλάχνα της Ντρέδικης γης, αντρειώθηκαν Ντερέκια απόκοτα παλικάρια γενναία και μορφές αγωνιστών που πάνω από τη ζωή τους βάλανε το καθήκον προς την πατρίδα. Το Σουλιμά υπήρξε η γενέτειρα πολλών επιφανών αγωνιστών, όπως του Παναγιώτη Γκάζντα, του Κόλια Πλαπούτα, του αρματωμένου και άξιου κληρικού Δημήτρη Παπατσώρη και των γιών του Αναγνώστη και Αδάμ, του Αναστάση Καραδόντη πατέρα του Πέτρου Μπαρμπιτσιώτη και του Δήμου Σουλιμιώτη. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η ισχύς και η φήμη του χωριού μας το επέβαλαν σαν πρωτεύουσα όλων των γύρων χωριών του πρώην Δήμου Δωρίου. Ήταν η Μητρόπολη των Σουλιμοχωρίων και έφτασε κάποτε να αριθμεί 1289 κατοίκους. Είχε ειρηνοδικείο, Δημόσιο Ταμείο, Αστυνομία, Δημοτικό Σχολείο αρρένων και θηλέων (ξεχωριστά), Σχολαρχείο και ζωηρό εμπόριο. Από το 1835 έως το 1906 ήταν η έδρα του Δήμου. Στο Σουλιμά είχε την έδρα της η δημογεροντία, όπου εκπρόσωποι όλων των χωριών έδιναν λύση στα γενικότερα ζητήματα της είσπραξης των φόρων, της στρατολογίας, της συνεισφοράς, της διατροφής των ενόπλων όταν γίνονταν επιχειρήσεις μακριά από τα χωριά τους, αλλά και για την επίλυση των μεταξύ των χωρικών διαφορών τους. Το Σουλιμά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν ελεύθερο ελληνικό έδαφος και συνεπώς το πλέον ασφαλέστερο μέρος για να γίνονται οι συσκέψεις και τα συμβούλια των κλεφτοαρματωλών της Πελοποννήσου. Εκεί συγκεντρώθηκαν ο Ζαχαριάς με τα παλικάρια του, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με τ ασκέρι του, ο Γιώργης από τον Αετό, ο Θανάσης Πετιμεζάς, ο Αναγνωσταράς, ο Πέτροβας, ο Τρίγκας, ο Νταγρές, ο Γιαννάκης Γκάζντας, ο Γιώργος Συρράκος και άλλοι για να αποφασίσουν τι έπρεπε να κάνουν μετά το σκληρό διωγμό τους από τους Τούρκους. Στο αρχοντικό των Παπατσωραίων, αναφέρει ο Φραντζής, ανέβαινε πολλές φορές ο ίδιος αλλά και ο τότε θρυλικός Μητροπολίτης Τριφυλίας Γερμανός και όρκιζαν «φιλικούς» πολλούς κλεφτοκαπεταναίους. Επίσης η Επανάσταση από τους Ντρέδες κηρύχτηκε στις 24 Μαρτίου Μια ημέρα δηλαδή ενωρίτερα από εκείνη που είχε προκαθοριστεί από τη φιλική εταιρεία. Και ιδού! Ένας γέρος παπάς του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, ο παπά-δημήτρης Τσώρης, μέσα σ εκείνο το πανδαιμόνιο, υψώνει τα χέρια προς τον ουρανό και προσεύχεται με βαθιά κατάνυξη. Θέλει να ορκίσει και να ξορκίσει τους Ντρέδες αγωνιστές να πολεμήσουν για να ελευθερωθούν από τον Τουρκικό ζυγό και αμέσως, ο γηραιός εκείνος λευίτης, ως άλλος Παλαιών Πατρών Γερμανός στη δική του Αγία Λαύρα Τριφυλίας, πανέτοιμος να ηγηθεί του αγώνα δίνει εντολή και οι Ντρέδες που ήσαν πάνω από δυο χιλιάδες και προερχόντουσαν απ όλες τις κοινωνικές τάξεις με μία ψυχή συγκεντρώθηκαν στον Άγιο Δημήτρη και με τις ευλογίες του ορκίστηκαν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, να δώσουν την ελευθερία στο ελληνικό γένος που ήταν υπόδουλο τετρακόσια χρόνια. Ο παπα-δημήτρης, αφού ευλόγησε τα όπλα έβαλε τη στολή του πολεμιστή, ζώστηκε τ άρματά του, σήκωσε τη σημαία της επανάστασης, στην οποία είχαν γράψει το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» και οδήγησε τ ασκέρι του στο κεφαλάρι του Σουλιμά, στο σημερινό χωριό του Αγίου Γεωργίου, όπου και ενώθηκαν με τους άλλους αγωνιστές Σουλιμοχωρίτες. Γενικά κατά τη διάρκεια του αγώνα οι Ντρέδες ήσαν πανταχού παρόντες και παντού θριάμβευσαν. Ιδιαίτερα όμως απαράμιλλοι στην ανδρεία ήσαν κατά την αντιμετώπιση του τουρκοαιγυπτιακού εισβολέα Ιμπραήμ, τον οποίο επέτυχαν να κατατροπώσουν επανειλημμένα και να διατηρήσουν για μια ακόμη φορά ανέπαφες τις εστίες τους, οι οποίες είχαν μεταβληθεί σε άσυλο σωτηρίας, όλου του άμαχου πληθυσμού των γύρων περιοχών. Η εθνική μας εορτή της 25ης Μαρτίου, στο χωριό μας εορτάζεται, μια ημέρα ενωρίτερα (δηλαδή 24 Μαρτίου) και τούτο, λόγω του ξεσηκωμού της επανάστασης στην περιοχή την ημέρα αυτή. Η γιορτή γίνεται με μεγάλη λαμπρότητα και επισημότητα με την παρουσία συχνά του οικείου Μητροπολίτη, υπουργών, βουλευτών, στρατιωτικού αγήματος, εκπροσώπων των υπηρεσιών και φορέων του Νομού Μεσσηνίας, μαθητών σχολείων της περιοχής και συμμετοχή πολύ κόσμου. Η ονομασία αυτή του χωριού διατηρήθηκε μέχρι , οπότε κάποιος σοφίστηκε τη μετονομασία του από Σουλιμά σε Ανω Δώριο, χωρίς ποτέ να αναλογιστεί ότι με αυτή του την ενέργεια έσβησε πρώτα το όνομα του τόπου καταγωγής του και ύστερα ότι διέπραττε μεγάλη ασέβεια στην ιστορία. Δεν γνώριζε, φαίνεται, ότι γεγονότα και ονόματα, που συνδέονται με την ιστορία και με ηρωικά κατορθώματα δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τα παραποιεί. Και το χωριό μας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ιστορίας του τόπου και διατήρησε τ όνομά του για τέσσερις και πλέον αιώνες. Η μετονομασία του όμως έγινε απλά στα χαρτιά, γιατί όλοι μας όταν αναφερόμαστε σ αυτό το λέμε ΣΟΥΛΙΜΑ. Αυτό, λοιπόν, είναι με λίγα λόγια το Σουλιμά. Είναι ένα χωριό θρυλικό, γραφικό, παραδοσιακό, παραμυθένιο, που η απλή, λιτή και σύντομη περιγραφή του, μπροστά στην ένδοξη ιστορία του και την τόση ομορφιά που του χάρισε απλόχερα ο θεός όλες τις εποχές, καθίσταται κυριολεκτικά φτωχή. Το ελαιόλαδο, το οποίο και έχουμε άφθονο στη Μεσσηνία, είναι η βάση της Μεσογειακής διατροφικής αλυσίδας, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί πρότυπο σωστής και υγιεινής διατροφής και παράγοντα μακροζωίας. Το ελαιόλαδο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες, οι οποίες έγκεινται στην χημική του σύσταση. Το ελαιόλαδο αποτελείται από ελα κό οξύ, λινελα κό οξύ, παλμητικό και στεατικό οξύ και από φυτοστερόλες σε πολύ μικρό ποσοστό. Από τα στοιχεία αυτά, μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο έχει το λινελα κό οξύ, η έλλειψη του οποίου οδηγεί σε σειρά βλαβών, όπως καθυστέρηση της ανάπτυξης, διαταραχές του μεταβολισμού κ.λ.π. Το ελαιόλαδο περιέχει 60-80% μονοακόρεστα λιπαρά οξέα τα οποία είναι πολύ πιο ανθεκτικά σε οξειδωτικές διαδικασίες σε σχέση με τα πολυακόρεστα που περιέχονται στα σπορέλαια. Έχει αποδειχθεί ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και ειδικά το ελα κό οξύ, προστατεύουν από τη στεφανιαία νόσο γιατί ελαττώνουν τη συγκέντρωση Ελαιόλαδο των λιποπρωτε νών χαμηλής πυκνότητας LDL ("κακή χοληστερίνη"), και ταυτόχρονα μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της HDL (δηλαδή της "καλής χοληστερίνης") η οποία προστατεύει τον οργανισμό από την αρτηριοσκλήρωση. Επίσης το ελαιόλαδο αποτελεί πλούσια πηγή λιποδιαλυτών βιταμινών Α,D,K και ειδικά Ε οι οποίες προστατεύουν τον οργανισμό μας από κάποια είδη καρκίνου (π.χ. παχέος εντέρου και μαστού) καθώς επίσης και από την οστεοπόρωση. Οι βιταμίνες αυτές καθώς και οι πολύτιμες πολυφαινόλες του ελαιόλαδου, ανευρίσκονται μόνο στα παρθένα ελαιόλαδα, καθώς στα ραφιναρισμένα καταστρέφονται σχεδόν ολοσχερώς. Το ελαιόλαδο εκτός των άλλων, λόγω της αντιοξειδωτικής του δράσης καθυστερεί την γήρανση των κυττάρων, βοηθάει στην πέψη και στην απορρόφηση του ασβεστίου και βελτιώνει την υγεία του δέρματός μας. Μελέτες που έχουν γίνει για τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου στην ανάπτυξη των παιδιών, υποστηρίζουν ότι φυσιολογικές ποσότητες πρόσληψης ελαιόλαδου παρέχουν την κατάλληλη πηγή λιπαρών οξέων για την φυσιολογική ενασβεστίωση των οστών. Έχει επίσης υποστηριχθεί, ότι χαμηλή πρόσληψη λινελα κού οξέος μπορεί να καθυστερήσει την φυσιολογική ανάπτυξη και να προκαλέσει δερματικές, ηπατικές και μεταβολικές διαταραχές. Το ελαιόλαδο λοιπόν, και ειδικά όταν αυτό προέρχεται από βιολογικής καλλιέργειας ελιά, δηλαδή χωρίς καμία ανιχνεύσιμη χημική ουσία, είναι σε όλους φανερό ότι συνιστά αναπόσπαστο μέρος της ιδανικής διατροφής των παιδιών μας. Το ελαιόλαδο είναι προτιμότερο να τρώγεται ωμό έτσι ώστε ο οργανισμός να απορροφά όλες τις θρεπτικές του ουσίες. Ακόμα όμως και στο τηγάνισμα, το ελαιόλαδο θεωρείται ως το πλέον κατάλληλο, μια και είναι το πιο ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες και στην οξείδωση. Είναι πλέον πέραν κάθε αμφιβολίας ότι το ελαιόλαδο προστατεύει την υγεία του ανθρώπου. Τον Νοέμβριο του 2004 δημοσιεύθηκε στο: CFSAN/Office of Nutritional Products, Labeling and Dietary Supplements November 1, 2004 η οδηγία του FDA (Docket No 2003Q- 0559) η οποία λέει ότι 23 γραμμάρια (2 κουταλάκια του γλυκού) ελαιόλαδο προστατεύει από τα στεφανιαία νοσήματα και μάλιστα όταν αυτό περιέχει μεγάλο αριθμό σε μονοακόρεστα. Ο Οργανισμός Παρασκευής Υγιεινής Διατροφής της Πολιτείας του Ιλλινόι (Forest Preserve of Cook County Illinois) θεωρεί ότι το καλύτερο ελαιόλαδο για την σαλάτα είναι το κίτρινο.

10 Σελίδα 10 Δες κι εσύ τι σημαίνει το όνομά σου συνέχεια από το προηγούμενο φύλλο Σ Σάββας: Κλασσικός τύπος οικογενειάρχη, που σέβεται τις παραδόσεις και είναι πολύ συντηρητικός. Συχνά έχει πρόβλημα επικοινωνίας με τα παιδιά του και τούς νέους γενικότερα. Σοφία: Είναι πολύ απαιτητική από τη ζωή και τους ανθρώπους. Έχει πολλά ενδιαφέροντα και μεγάλη έφεση στα γράμματα. Διαθέτει φαντασία και ξέρει να διηγείται ωραία. Της αρέσει να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής. Σπυρίδων, Σπυριδούλα: Βλέπουν πολύ ρομαντικά τη ζωή και όταν απογοητευτούν κλείνονται στον ε- αυτό τους ή κοιτάζουν να βρουν μια ήσυχη δουλειά, που να τούς εξασφαλίζει κάποια ανεξαρτησία. Σταμάτης: ήσυχος άνθρωπος. Δίνει σημασία στην καλοπέραση και απεχθάνεται τους καβγάδες. Αποφεύγει τους μπελάδες και τις κακοτοπιές και προτιμάει να ασχολείται με το σπίτι του, τον κήπο του και τα διάφορα χόμπι του. Σταύρος, Σταυρούλα: Ο Σταύρος είναι λιγομίλητος κι εργατικός. Έχει μεγάλη επιδεξιότητα στα χέρια. Είναι καλός φίλος και σύζυγος. Η Σταυρούλα είναι νευρική και οξύθυμη. Πολύ περήφανη, δε λέει ποτέ τα προβλήματά της. Τα παιδιά αποτελούν γι αυτήν παράγοντα ισορροπίας. Στέλλα: Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, η Στέλλα έχει συχνά διάφορες μανίες, όπως με την υγιεινή διατροφή, το νοικοκυριό κ.α. Φροντίζει πολύ την υγεία της και την εμφάνισή της κι αγαπάει τη φύση και τα ταξίδια. Στέφανος, Στεφανία: Σοβαρός, συντηρητικός και αυστηρός, ο Στέφανος ξεχνάει όλες τις αναστολές και τους φόβους του όταν είναι να αγωνιστεί για κάποιο ιδανικό. Παιχνιδιάρα, ζωηρή και άφοβη, η Στεφανία είναι εντελώς διαφορετική προσωπικότητα, που ξέρει να χαίρεται τη ζωή. Στυλιανός, Στυλιανή: Βλέπουν τη ζωή με κάποια αποστασιοποίηση και δεν παίρνουν τίποτα πολύ στα σοβαρά. Το γέλιο αποτελεί το όπλο τους, με αποτέλεσμα να τούς τα συγχωρούν όλα. Εργατικοί και ευσυνείδητοι, είναι πολύ καλοί επαγγελματίες. Σωτήρης, Σωτηρία: Ο Σωτήρης έχει πάθος με τη μουσική και πολύ συχνά ξέρει να παίζει κάποιο μουσικό όργανο. Είναι πολύ καλοφαγάς και θαυμάσιος μάγειρας. Η Σωτηρία είναι δυναμική και ντόμπρα, με καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και πολλούς φίλους. Σωτηρία, ελευθέρωση. Τ Τιμολέων: Κλειστός, αλλά πολύ φιλόδοξος χαρακτήρας. Του αρέσουν τα τυχερά παιχνίδια και η αλήθεια είναι ότι του φέρνουν τύχη! Το επάγγελμα που επιλέγει τον κάνει να ταξιδεύει πολύ. Τρύφων: Του αρέσει να βάζει στόχους στη ζωή και συνήθως τους πετυχαίνει. Σοβαρός και συνεπής στη δουλειά του, πιστός φίλος και καλός οικογενειάρχης, δεν είναι ο άνθρωπος που θα αμφισβητήσει ποτέ το κατεστημένο. συνέχεια στο επόμενο φύλλο Στο καλαντάρι του χρόνου ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του χρόνου. Τ όνομά του τ οφείλει στο λατινικό noven, που σημαίνει εννέα και αυτό, γιατί όταν η πρωτοχρονιά των Ρωμαίων άρχιζε την 1η Μαρτίου, ο μήνας για τον οποίον ο λόγος ήταν ένατος στη σειρά των μηνών του χρόνου. Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και αυτός που παραδίδει τη σκυτάλη στο χειμώνα. Γράφει ο Στάθης Παρασκευόπουλος Είναι ο μήνας της σποράς και γι αυτό οι γεωργοί τον λένε και Σποριάρη ή Σποριά ή και Μεσοσπορίτη. Ο λαός τον τραγουδάει μ αυτή την παροιμία: Νοέμβρης, όργωμα κι ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές. Ο Νοέμβρης έχει τις δικές του γιορτές και μερικές απ αυτές του προσδίδουν και τα δικά τους προσωνύμια. Λόγου χάρη: στις 3 του μήνα - ο Νοέμβρης αρχίζει με τη γιορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού - η εκκλησία μας γιορτάζει την ανακομιδή του λειψάνου του Αγίου Γεωργίου και σε κάποια μέρη αποκαλούν το Νοέμβρη: Αι-Γιώργη. Στις 8 του μήνα πάλι, είναι η γιορτή των Ταξιαρχών (Γαβριήλ και Μιχαήλ) και γι αυτό τον λένε: Αρχαγγελιάτη ή Αι- Ταξιάρχη ή Αι-Στράτηγο. Εξάλλου στις 14 είναι του Αγίου Φιλίππου και σε κάποια μέρη αποκαλούν το Νοέμβριο Φιλιππιάτη. Η σπορά βρίσκεται στο απόγειό της και γι αυτό οι ξωμάχοι λένε αυτή την παροιμία: Κι ο φτωχός ο Φίλιππας στο χωράφι απόκρευε. Με γιορτή μπαίνει και με γιορτή βγαίνει ο Νοέμβριος. Στις 30 του μήνα η εκκλησία μας γιορτάζει τη γιορτή του Αγίου Ανδρέα (Πρωτόκλητου μαθητή του Χριστού). Μπαίνουμε την άλλη μέρα ημερολογιακά στο χειμώνα. Γι αυτό ο κόσμος λέει: Ήρθε τ Αγιοντρός γύρισ ο καιρός αλλιώς. Απ τις καιρικές συνθήκες που μέρα με την ημέρα αλλάζουν ο Νοέμβρης παίρνει κι άλλες ονομασίες, όπως Βροχάρης, γιατί πέφτουν αρκετές βροχές ή Σκιαγίτης (επειδή μεγαλώνει η νύχτα και σκιάζει τους ανθρώπους, λόγω του σκοταδιού της). Ακόμα και Χαμένος απ το χάσιμο της ημέρας, που μικραίνει καθημερινά. Στον ουρανό το Νοέμβριο κυρίαρχος αστερισμός είναι η Πούλια (αστερισμός της πλειάδας). Σχετικά ο λαός λέει μια παροιμία: ο Αι-Μηνάς εμήνυσε Πούλια μην ξημερώσει. Η γιορτή του Αγίου Μηνά είναι στις 11 Νοεμβρίου. Και γι αυτό, γιατί στα μέσα του μήνα η Πούλια βασιλεύει τη νύχτα, δεν τη βρίσκει, δηλαδή, η ανατολή στον ουρανό. Κατ άλλους το βασίλεμα της Πούλιας γίνεται στις δεκαεφτά ή στις δεκαοχτώ. Γι αυτό και τραγουδούν αυτό το τετράστιχο: Στις δεκαφτά, στις δεκαχτώ πέφτει η Πούλια στο γιαλό και πίσω παραγγέλει: Μηδέ στανίτσα στα βουνά, μήτε γιωργός στους κάμπους. Τα Νέα των Σουλιμαίων Ο Σποριάρης... Νοέμβριος (Νοέμβρης)...ο κρασομηνάς Και σε παραλλαγή: Στις δεκαφτά, στις δεκαχτώ που πέφτ η Πούλια στο γιαλό μουδέ κοπάδι στο βουνό, μουδέ γιωργό στους κάμπους. Αλλού πάλι λένε: Όντας η Πούλια βασιλεύει, ο καλός ζευγολάτης αποσπέρνει, κι ούτε τσοπάνος στα βουνά, ούτε ζευγάς στους κάμπους. Απ το τετράστιχο φαίνεται ότι ο Νοέμβρης είναι το τελευταίο χρονικό όριο για τη μετακίνηση των ορεσίβιων κτηνοτρόφων. Πρέπει, δίχως αναβολή, να εγκαταλείψουν τα βουνά και να κατηφορίσουν στους κάμπους, για να ξεχειμωνιάσουν και ν ανεβούν πάλι την άνοιξη. Και η μετακίνηση αυτή, κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Ο Δημ. Λουκόπουλος σημειώνει κάπου στα Ποιμενικά του: Είναι πολλά τα βάσανα των τσοπάνηδων καθώς κατεβαίνουν προς τα χαμηλά: βροχές, χαλάζι, φουσκωμένα ποτάμια και φόβος μην αρρωστήσει κανένας από το μπουλούκι ή μην πεθάνει.... Το Νοέμβριο τελειώνουν και όλες οι προετοιμασίες για τον επερχόμενο χειμώνα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις τροφές και τα καύσιμα. Την αρχή του χειμώνα άλλοι τη θέλουν με τη γιορτή του Αι-Μηνά και άλλοι με αυτή του Αγιαντρέα. Γι αυτό λένε: Αι-Μηνάς εμήνυσε του πάππου - του χειμώνα: Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ Αι-Φιλίππου αυτού είμαι. Στη γιορτή του πρώτου οι άντρες δεν ανοίγουν τους σουγιάδες και οι γυναίκες το ψαλίδι, για να μην ανοίγει και το στόμα του λύκου και τρώει τα ζωντανά τους. Η δεσπόζουσα γιορτή του μήνα είναι αυτή των Εισοδίων της Θεοτόκου (στις 21 Νοεμβρίου). Η σπορά σε άλλα μέρη τότε αρχίζει, σε άλλα βρίσκεται στα μισά και σε άλλα προς το τέλος της. Ανάλογα, η γιορτή, λέγεται της Παναγίας της Αρχισπορίτισσας, της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας και της Παναγίας της Ξεσπορίτισσας. Την ημέρα αυτή οι ξωμάχοι την έχουν αργία και σε κάποια μέρη βράζουν πολυσπόρια (δημητριακά και όσπρια) και τρώνε, γι αυτό και τη γιορτή τη λένε της Παναγίας της Πολυσπορίτισσας. Τα πολυσπόρια, μάλιστα, τ ανταλλάσουν μεταξύ τους δίνοντας και την ευχή: «και του χρόνου διπλά». Μερικά απ αυτά ρίχνουν και στη βρύση του χωριού. Άλλη μεγάλη γιορτή του μήνα είναι και της Αγίας Αικατερίνης (25 Νοεμβρίου), για την οποία ο λαός λέει: Η Αγια-Κατερίνα το δανείζεται το νερό (αν δεν έχει, γιατί είναι απαραίτητο). Και μια ακόμα παροιμία για το Νοέμβριο: Μισόσπειρες, μισόφαγες, μισό στην κοφινίδα (αν δεν ολοκληρωθεί η σπορά). Τέλος, απ τ Αι-Φιλίππου, που αποκρεύουν ως τη γιορτή των Χριστουγέννων, τηρείται νηστεία. Και το διάστημα αυτό ονομάζεται: Σαρανταήμερο ή Σαρακοστή. Κατασκευές Αλουμινίου «EUROPA» Γεώργιος Σωτ. Παπαδόπουλος Τηλ: Κιν: SUPER MARKET «ΑΡΙΣΤΑ» Τηλ: Nationale - Nederlanden Ασφαλιστικός - Επενδυτικός Σύμβουλος Χριστίνα Ν. Παναγιωτοπούλου Α. Παπανδρέου 4 Τ. Κ Γλυφάδα Τηλ: ΑΦΟΙ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΙ Ο.Ε. ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΑ - ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ Τηλ: Έπιπλα «ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΠΙΤΙ» ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Δ. ΣΜΥΡΝΗ Λ. Παπάγου 40 - Ζωγράφου, Τηλ: ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΟΡΑΣΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Α. ΠΑΤΣΑΤΖΗΣ Αντωνοπούλου 2, Καλαμάτα Τηλ: , Κιν:

11 Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 11 Συγχαρητήριο Στο αγαπημένο μας παιδί και αδερφό Γιώργο Δεδεμάδη, προαχθέντα επαξίως στο βαθμό του Αστυνομικού Διευθυντή, θερμά συγχαρητήρια απ τα βάθη της ψυχής μας. Επίσης του ευχόμαστε να έχει ατομική και οικογενειακή ευτυχία, καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα και εις ανώτερα. Με αγάπη Οι γονείς Κώστας & Τασία Τα αδέρφια Νίκος & Μαρία Γεννήσεις Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου τ.ε. το ζεύγος Ελευθερίου Στάβαρη & Μαρίας Ι. Αθανασοπούλου, απέκτησε τον πρωτότοκο γιο του, στο μαιευτήριο «ΓΑΙΑ» της Αθήνας. Το ευχάριστο γεγονός της γέννησης του μικρούλη μας, σκόρπισε χαρά και ευτυχία, όχι μόνο στους γονείς του, αλλά και σε όλους εμάς τους συγγενείς και τους φίλους. Στα αγαπημένα μας παιδιά Μαρία και Λευτέρη, ευχόμαστε από τα βάθη της ψυχής μας, να τους ζήσει ο νεογέννητος, να τους δώσει πολλές χαρές και να τον καμαρώσουν όπως επιθυμούν. Ο παππούς & η γιαγιά Γιάννης & Αγγελική Αθανασοπόυλου Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου τ.ε. επέλεξε να δει το φως της ζωής του ο πρωτότοκος γιος του ζεύγους Κώστα Κιούση & Νατάσας Π. Μιχοπούλου, στο μαιευτήριο «ΙΑΣΩ» της Αθήνας. Το ευχάριστο γεγονός χαροποίησε ιδιαίτερα τους γονείς, τους παππούδες, τις γιαγιάδες και όλους τους συγγενείς και φίλους. Στους ευτυχείς γονείς Κώστα και Νατάσα ευχόμαστε από καρδιάς να τους ζήσει ο γιος και να τον καμαρώσουν όπως επιθυμούν. Θερμές ευχές εκφράζουμε στον παππού και στη γιαγιά Πάνο και Δήμητρα Μιχοπούλου. Τους ευχόμαστε να τους ζήσει, να είναι πάντα καλά και να ζήσουν πολλές χαρές. Οικογένεια Ιωάννη Αλεξ. Ανδριόπουλου Τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου τ.ε. επέλεξε να δει το φως της ζωής της η πρωτότοκη κόρη του ζεύγους Γρηγορίου Γκαβρέζου & Μαντώς Δ. Λαμπροπούλου, στο μαιευτήριο «ΜΗΤΕΡΑ» της Αθήνας. Το ευχάριστο γεγονός της γέννησης σκόρπισε χαρά και ευτυχία στους γονείς, καθώς επίσης και σε ολόκληρη την οικογένεια. Στα αγαπημένα μας παιδιά Γρηγόρη και Μαντώ ευχόμαστε να τους ζήσει και να την καμαρώσουν όπως επιθυμούν. Ο παππούς & η γιαγιά Δημήτρης & Κατερίνα Λαμπροπούλου Ξυλουργικές Εργασίες Υιοί Αδάμ Δεδεμάδη Ο.Ε. Μεσογείων 543 & Μαραθωνοδρόμων Τ.Κ Αγία Παρασκευή Τηλ: , Fax: Κιν: ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Γάμοι Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου τ.ε. και ώρα τελέστηκε ο γάμος της Τζένης Π. Ναζίρη με τον εξαίρετο νέο Γρηγόρη Αμβράζη, στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Νέας Κηφισιάς. Ακολούθησε λαμπρή δεξίωση στο «ANAIS CLUB» στη Βαρυμπόπη με πλούσιο μπουφέ και χορό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Στον Πασχάλη και στη Νίτσα Ναζίρη ευχόμαστε να τους ζήσουν και σύντομα να γευτούν τις ίδιες χαρές και από τα άλλα δυο τους παιδιά Αλφόνσο και Βίκυ. «ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΤΖΕΝΗ» Λίγες γραμμές, πολλές ευχές για μια ζωή γεμάτη ΥΓΕΙΑ -ΕΥΤΥΧΙΑ!!! Σ αυτό το μοναδικό όνειρο ζωής και αγάπης σας ευχόμαστε από καρδιάς να έχετε υπομονή, πίστη και αγάπη για να ζήσετε αυτό το αληθινό και όμορφο ταξίδι. Ένα ταξίδι έντονο, γεμάτο με την αγάπη και την αφοσίωση να δυναμώνουν κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Να έχετε ένα λαμπρό ξεκίνημα και παντοτινή ΕΥΤΥΧΙΑ!!! Όλγα & Βίκυ Δεδεμάδη Θάνατοι Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου τ.ε. έφυγε από κοντά μας ο Γεώργιος Δημ. Γκότσης (Γιωρ-Μητσο-Λιας), από το Χαλκιά. Η εξόδιος ακολουθία εψάλλη στον Ι.Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου Καλαμάτας και η σορός του ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του Χαλκιά. Το 40ήμερο μνημόσυνο τελέστηκε στις στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Χαλκιά. Ο εκλιπών γεννήθηκε το έτος 1950 στο Χαλκιά, εκεί μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Παντρεύτηκε τη Βασιλική Γκλαβά, απέκτησαν δύο παιδιά, το Δημήτρη και την Αθανασία και ζούσαν στην Καλαμάτα. Ευτύχησε να δει και τρία εγγόνια από την κόρη του. Ήταν υπάλληλος της Δ.Ε.Η. και με ζήλο και πολύ δουλειά έφτασε στο βαθμό του Δ/ντή Δ.Ε.Η. στο πρακτορείο Καλαμάτας, όπου εκτιμήθηκε από γνωστούς, φίλους, συγγενείς και αγνώστους η καλοσύνη του και η εξυπηρέτηση που παρείχε σ όλο τον κόσμο, μέχρι την ημέρα που συνταξιοδοτήθηκε. Η οικογένεια απευθύνει τις θερμότερες ευχαριστίες της σ όλους όσους παρευρέθηκαν στην κηδεία και στο μνημόσυνο ή εκδήλωσαν με άλλον τρόπο τη συμπαράστασή τους. Ο ύψιστος ν αναπαύσει την ψυχή του και να δώσει παρηγοριά στην οικογένειά του. Ας είναι αιωνία η μνήμη του. Σταυρούλα Ματσούκα ΣΤΕΓΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΗΡΙΑ 5ά sec Φώτιος Δημ. Λαμπρόπουλος Αγίας Τριάδος 20 Αγία Παρασκευή Τηλ: Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου τ.ε. εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο Παναγιώτης Γ. Μαυροειδής, από το Σουλιμά, σε ηλικία 73 ετών. Η εξόδιος ακολουθία της ταφής του εψάλλη τη μεθεπομένη στον Ι. Ν. Αγίας Τριάδας Κηφισιάς και η σoρός του ενταφιάσθηκε στο κοιμητήριο της Κηφισιάς παρουσία πολλών συγγενών, συμπατριωτών και φίλων. Ο Παναγιώτης γεννήθηκε στο Σουλιμά το 1939 και ήταν γιος του δασκάλου του χωριού μας Γεωργίου Μαυροειδή. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στο Σουλιμά και τις Γυμνασιακές του σπουδές στην Κυπαρισσία. Στη συνέχεια σπούδασε στην Πάντοβα της Ιταλίας, στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Εργάστηκε στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. φτάνοντας σε υψηλόβαθμη θέση. Στη ζωή του υπήρξε ένα ξεχωριστό μέλος της κοινωνίας, δημιουργώντας το αίσθημα του σεβασμού σε όλους μας. Η πραότητα του χαρακτήρα του, η ταπεινότητά του και ο σεβασμός που έδειχνε στους μεγαλύτερους αλλά και στους μικρότερούς του τον έκαναν να ξεχωρίζει. Με τη σύζυγό του Δήμητρα απέκτησαν δύο ενάρετα παιδιά και καλώς αποκατεστημένα, το Γιώργο και τον Κώστα. Αγαπούσε ιδιαίτερα τον τόπο καταγωγής του δείχνοντας εμπράκτως την αγάπη του. Ήταν ενεργό μέλος του Συλλόγου Άνω Δωριτών και διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του. Ο χαμός του έκανε το χωριό μας φτωχότερο. Στην οικογένειά του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Φίλε Παναγιώτη θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου. Καλό ταξίδι. Την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου τελέστηκε στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Κηφισιάς το 40ήμερο μνημόσυνο. Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου τ.ε. απεβίωσε στην Αθήνα η Γεωργία Ιωάν. Τόσκα, από την Κεφαλόβρυση (Ρίπεσι), σε ηλικία 68 ετών. Η εξόδιος ακολουθία της ταφής της εψάλη τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου στο κοιμητήριο Ηλιούπολης, παρουσία συγγενών, φίλων και συμπατριωτών της, οι οποίοι προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής της και αιώνια διατήρηση της μνήμης της. Ακολούθως η σορός της ενταφιάστηκε στο εκεί κοιμητήριο. Το 40ήμερο μνημόσυνο τελέστηκε το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου στο κοιμητήριο Ηλιούπολης. Ας είναι αιωνία η μνήμη σου. Οι θείοι Αδάμ & Δημήτριος Δεδεμάδης Στις 2 Δεκεμβρίου τ.ε, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο, αναπαύτηκε η αγαπημένη μας Αναστασία Τσακίρη (το γένος Ντρέκου). Η Τασία έφυγε από μικρή ηλικία από το αγαπημένο της χωριό, αλλά κρατούσε ζωντανή μέσα της τη θύμησή του και μέχρι το τέλος έμεινε πιστή Σουλιμιώτισσα. Παραθέτουμε απόσπασμα από τον επικήδειο λόγο: MEREMET SERVICE ΑΛΟΥΜΙΝΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ & ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ - ΑΨΟΓΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ Κοπανάκι Μεσσηνίας Τηλ: &

12 Σελίδα 12 Τα Νέα των Σουλιμαίων ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Τι είναι ο θάνατος; Στεκόμαστε σε μια παραλία. Ένα καράβι βάζει πλώρη και απλώνει τα πανιά ταυ στο πρωινό μελτεμάκι. Ξεκινάει το ταξίδι του το τελευταίο. Το καράβι είναι όμορφο αλλά και ταλαιπωρημένο, πήγε σε πολλούς τόπους, πέρασε πολλές φουρτούνες και έχει πολλά σημάδια πάνω του. Στεκόμαστε και το κοιτάζουμε μέχρι που είναι μια κουκίδα στον ορίζοντα και μετά χάνεται και κάποιος λέει, «Πάει, έφυγε.» Πού πήγε; Απλά δεν φαίνεται από εδώ που στεκόμαστε, αυτό είναι όλο. Εξακολουθεί να είναι το ίδιο μεγάλο σκαρί, με τα μεγάλα πανιά γεμάτα από την πνοή του Θεού, το ίδιο γερό καράβι που αντέχει ακόμα. Και μπορεί να φέρει εις πέρας το τελευταίο του ταξίδι για τον πιο μεγάλο, τον πιο σπουδαίο προορισμό. Κουκίδα είναι μόνο στα μάτια τα δικά μας, το καράβι δεν έχει αλλάξει καθόλου. Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή που κάποιος δίπλα μας λέει «Πάει, έφυγε», υπάρχουν άλλοι σε έναν άλλο τόπο που περιμένουν το καράβι και το βλέπουν να πλησιάζει, και άλλες φωνές που φωνάζουν με χαρά, «Καλώς το, καλωσόρισες!» Και φτάνει στον τελικό του προορισμό με αγαλλίαση και ηρεμία, στο λιμάνι όπου το περιμένει η θέση του. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά όσους μας συμπαραστάθηκαν και ιδιαίτερα τους Σουλιμιώτες που παρέστησαν στην κηδεία της. Η οικογένεια Στις 6 Δεκεμβρίου τ.ε προπέμψαμε στην αιωνιότητα μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλου πένθους και συγκίνησης, στην Κέρκυρα, τον Παναγιώτη Κόλλια του Νικολάου, από το Σουλιμά, σε ηλικία 84 ετών. Πρόκειται για έναν αξιαγάπητο άνθρωπο, ο οποίος ήταν αγαπημένος όχι μόνο σε συγγενείς και φίλους αλλά και σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Ο Παναγιώτης διετέλεσε Αστυνομικός Διευθυντής Κερκύρας και υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση σε όλα τα καθήκοντα που του ανέθεσε η υπηρεσία του. Υπήρξε κατά σειρά διοικητής 1ου και 2ου αστυνομικού τμήματος, διοικητής ασφαλείας, διοικητής τροχαίας, διοικητής αγορανομίας, διοικητής ασφαλείας αεροδρομίου αλλά και το κυριότερο ήταν ο άνθρωπος που για πρώτη φορά στα αστυνομικά χρονικά της αστυνομικής Διεύθυνσης Κερκύρας, ίδρυσε την σκοπευτική ομάδα. Διακριθείς με πολλά ατομικά κύπελλα αλλά και ομαδικά. Πάνο μου, όπως ξέρεις, ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω σε αυτήν την εφημερίδα, όμως το στυλό δεν τρέχει όπως πριν στο άψυχο αυτό χαρτί, και παρόλη την προσπάθειά μου δεν προχωρεί. Και ο λόγος είναι προφανής τα δάκρυα έχουν βρέξει το γραπτό και ο συντάκτης με δυσκολία θα το διαβάσει αυτή την φορά. Θα ήθελα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά όμως η πέννα αδυνατεί, η συγκίνηση δεν με αφήνει να συνεχίσω. Πάνο μου, μια υπόσχεση δίνουν οι αδελφές Τασία, Μίνα αλλά και οι γαμπροί Βασίλης και Κώστας, ότι θα είναι μόνιμη η μνημοσύνη στη μορφή σου. Βασίλης Σταθόπουλος Την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου τ.ε. εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο Παπαδόπουλος Σωτ. Παναγιώτης, από το Σουλιμά, σε ηλικία 83 ετών. Η εξόδιος ακολουθία και ο ενταφιασμός του έγινε την επομένη στο Νεκροταφείο Καλλιθέας παρουσία συγγενών, συμπατριωτών και φίλων. Στη σύζυγό του Μαργαρίτα εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Ας είναι αιωνία η μνήμη του. Λίγο πριν το τέλος του 2012, και συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου έφυγε από κοντά μας ο Δημήτριος Π. Θεοχάρης, από το Σουλιμά, σε ηλικία 76 ετών. Ο Μήτσος, όπως τον αποκαλούσαμε όλοι, αγαπούσε πολύ τον τόπο του και γι αυτό ούτε που διανοήθηκε ποτέ να τον εγκαταλείψει. Έτσι ασχολήθηκε με την περιουσία του, τα πρόβατά του και με τη σύζυγό του Ελένη κατόρθωσαν να μεγαλώσουν αξιοπρεπώς τα πέντε ενάρετα και αξιόλογα παιδιά τους. Τί να πει κανείς για τον Μήτσο και την οικογένειά του; Παντού πρώτοι. Στις χαρές και στις λύπες του χωριού. Με προσωπική φροντίδα σαν να ήταν υποθέσεις του σπιτιού τους. Άγρυπνος φύλακας για το χωριό μας και στήριγμα για τους υπερήλικες εναπομείναντες κατοίκους του. Η είδηση του θανάτου του πάγωσε το αίμα όλων μας. Έφυγε από κοντά μας σε υπερβολικά μικρό χρονικό διάστημα. Αρχές Νοεμβρίου ανέβηκε στην Αθήνα για έναν λεπτομερή έλεγχο της υγείας του και τέλος Δεκεμβρίου μας άφησε για πάντα. Καλό ταξίδι Μήτσο. Ας είναι αιωνία η μνήμη σου. Σε ευχαριστούμε πολύ για όσα πρόσφερες στο χωριό μας, στους γονείς μας, στους συγγενείς μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει. Θα σε θυμόμαστε πάντα. Στη σύζυγό του Ελένη και στα παιδιά του Αγγελική, Παναγιώτη, Γιώργο, Κώστα και Αναστασία τα θερμά μας συλλυπητήρια. Να ζουν, να τον θυμούνται και να τους έχει ο Θεός καλά. H εξόδιος ακολουθία της ταφής του εψάλλη την μεθεπομένη στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Άνω Δωρίου και η σορός του ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του χωριού, παρουσία πλήθους συγγενών, συγχωριανών και φίλων. Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο ξάδερφός του Παναγιώτης Ι. Αλλαγιάννης τον οποίο παραθέτουμε αυτούσιο: «Σήμερα το χωριό αδειάζει- ορφανεύει. Χάνει τον Μήτσο, το έμβλημά του, κι ο καθένας από μας, ένα κομμάτι από τον εαυτό του. Ξάδερφε Μήτσο. Γεννήθηκες το Δεύτερο παιδί του Πανο- Νάση Θεοχάρη και της Αγγέλως του Κωσταντή Πάλλα. Τελείωσες το Δημοτικό κι ανδρώθηκες στην σκληρή και δύσκολη ζωή του αγρότη και του κτηνοτρόφου. Γερός και σκληροτράχηλος, ξεχώριζες με την εργατικότητα, τη σβελτάδα και την λεβεντιά σου. Κι ήρθε ο καιρός για τον στρατό. Λυγερόκορμος και λεβέντης, σε διάλεξαν και υπηρέτησες στην Βασιλική Φρουρά σαν ιππέας. Και σαν απολύθηκες κι ενώ όλοι οι νέοι και νέες του χωριού, από χρόνια πριν, άφηναν το χωριό για καλύτερη τύχη σ όλες τις άκρες της γης και την Αθήνα, εσύ αποφάσισες να μείνεις στο χωριό. Μαζί και ο μετέπειτα παπα-αλέκος που κι αυτός μας άφησε νωρίς. Κι έμεινες βράχος. Κι ύστερα παντρεύτηκες την Ελένη του Παναγιώτη Τσατσούλη από τα Πλατάνια. Ήταν ο τελευταίος γάμος για μόνιμο κάτοικο του χωριού. Και ευτυχίσατε να κάνετε πέντε παιδιά. Μεγαλωμένα με τις αρχές της αγάπης, του σεβασμού, της προσφοράς και της αλληλεγγύης. Στολίδια και καμάρια για όλο το χωριό. Μαζί με την άξια γυναίκα σου, δούλεψες τη γη από την Γκάνα μέχρι την Τουρναριά. Αμπέλια, ποτιστικά, στάρια, μπαξέδες, αλλά μαζί και γιδοπρόβατα, άλογα, κάθε είδους πουλερικά και οικόσιτα κι ήταν πολλά τα μπερικέτια σου. Γεμάτα τα αμπάρια, τίγκα τα ντεπόζιτα με λάδι, κάργα τα βαρέλια με κρασιά, και οι βούτες με τα τυριά. Ένας πραγματικός άρχοντας στο χωριό με όλα τα καλά του Θεού, που τα πρόσφερες και σε όλους τους συγχωριανούς και ξένους. Γιατί και ποιός δεν κάθισε στο τραπέζι σου; Συγγενείς, φίλοι, περαστικοί, πραματευτάδες, επισκέπτες, όλους τους κάλαγες σπίτι, με εκείνη την απλή φράση: «πάμε να πιούμε ένα κρασί και να πάρουμε μια μπουκιά, και να πούμε μια κουβέντα καθιστοί». Και το ποτήρι γινόταν κανάτες από το κεχριμπάρι κρασί που σου μαθε ο μπαρμπα-γιάννης να φτιάχνεις, η μπουκιά γινόταν πλούσιο τραπέζι μ όλα τα καλούδια που φτιαχνε η γυναίκα σου, Ελένη, και η κουβέντα πολλές φορές τραγούδι. Στις χαρές και στις λύπες των συγχωριανών πρώτος. Αποκούμπι και παρηγοριά το σπίτι σου, σε όσους λίγους απόμειναν στο χωριό σιγά - σιγά. Στο Μήτσο και στην Ελένη έτρεχε όποιος αρρώσταινε ή είχε ανάγκη κάτι. Συμπαραστάτες και νοσοκόμοι. Γιατί για σένα ξάδελφε το να δίνεις είναι καθήκον. Το να σου δίνουν, καλοσύνη και τύχη. Μαζί με άξιους προέδρους, σαν Δημοτικός Σύμβουλος, αλλά και σαν απλός κάτοικος, ανοίξατε δρόμους, φτιάξατε εκκλησιές, φέρατε φως, τηλέφωνο, νερό κι αναμορφώσατε το χωριό. Κι όλα αυτά με τα ίδια σας τα χέρια. Με κασμάδες, λοστάρια, και παραμίνες. Σ όλα ξάδερφε παρών και πρώτος. Και ξαφνικά εκεί που άρχιζες σιγά - σιγά να ξεκουράζεσαι, λίγο σαν τον πολεμιστή, ήρθε ο άνισος αγώνας. Γιατί πραγματικά, είναι άνισος ο αγώνας του ανθρώπου με την μοίρα. Ανήμπορος ο άνθρωπος μπροστά σε αυτές τις δυνάμεις. Αλλά και αυτόν τον αγώνα τον αντιμετώπισες με αξιοπρέπεια και παλικαριά χωρίς παράπονο. Κι είχες μια γλυκύτητα που φώτιζε το πρόσωπό σου μέχρι το τέλος, έχοντας δίπλα σου τις δυο σου κόρες, την γυναίκα σου και τα παλικάρια σου, που δεν σ άφησαν μόνο, ούτε μια στιγμή. Κι έφυγες τόσο απότομα που δεν πρόλαβες να τους πεις την τελευταία σου ορμήνια. Αλλά δεν χρειαζόταν γιατί ήδη μια ζωή είχες δώσει τις ορμήνιες σου με το παράδειγμά σου και το έργο σου. Ξάδερφε σε λίγο θα ταξιδέψεις για την τελευταία σου κατοικία. Εκεί που εσύ κουβάλησες στο ώμο σου και σκέπασες δεκάδες συγχωριανούς, γιατί ήθελες να τους φροντίζεις μέχρι το τέλος τους. Ξάδερφε φεύγεις, μα η μνήμη σου και η μορφή σου θα μείνει άσβεστη. Θα ζεις εκεί δίπλα στην κολόνα της εκκλησίας, που ήταν η θέση σου, στο τουράκι του μαγαζιού, απέναντι στο τζάκι του σπιτιού σου, στον κήπο να φροντίζεις τον μπαξέ, κάτω από την κρεκεζιά να φτιάχνεις τα σφάγια σου, στο διάβα για την Γρηγόραινα. ΠΑΝΤΟΥ ξάδερφε. Δεν θα ξεχαστείς ποτέ. Γιατί το νταμάρι του Σουλιμά έβγαλε πολλές διαμαντόπετρες και εσύ ήσουν από τις λαμπρότερες. Καλό ταξίδι ξάδερφε.»