\ y* ">... ΐ.του Υπουργού Οικονομικών, κατοικοεδρεύοντος ενταύθα, οδός Καραγεώργη Σερβίας αριθ. 10, Πλατεία Συντάγματος,

Transcript

1 ΣΤΑΥΡΟΣ Ν. ΒΑΡΔΑΛΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡ' αρειω παγω Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατειας ΠΡΟΥΣΗΣ ΒΥΡΩΝ ΤΗΛ.: AITH TH Δ ΚΎ ΡΟ ΥΗ 7 ΑΦΜ: * ΔΟΥ ΒΥΡΩΝΑ Α ΙI ΗΣΗ Α Κ Υ V111H1 ίου Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία) με την επωνυμία «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ S p p i~^r?% ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ (Ε.Ο.Α.Ε.Ν.)», που * >εδρεύει στην Χίο και επί της οδού Μ. Λιβάνου 52 και ' 4rf,y: εκπροσωπείται νόμιμα (ΑΦΜ ) ν s ' >.. / % ' ΚΑΤΑ \ y* ">... ΐ.του Υπουργού Οικονομικών, κατοικοεδρεύοντος ενταύθα, οδός Καραγεώργη Σερβίας αριθ. 10, Πλατεία Συντάγματος, 2.της με αριθμό ΠΟΛ. 1061/ απόφασης ίου Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με τον τίτλο «Κοινοποίηση διατάξεων του Νόμου "Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις" για την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε 24% και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στην δεύτερη ομάδα νησιών». 3.καθε άλλης συναφούς Κοινής Υπουργικής Απόφασης ή υπουργικής απόφασης ή πράξεως ή ενεργείας της Διοικήσεως. Ο «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ (Ε.Ο.Α.Ε.Ν.)» αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την μορφή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας του Αστικού Κώδικα (άρθρο 784) με σκοπό την προστασία και ενίσχυση των συμφερόντων (από επιχειρηματικής πλευράς) των Ελληνικών Νησιών, διαμέσου των τοπικών επιχειρήσεων, που εδρεύουν σε κάθε νησί (σε κάθε πρωτεύουσα νησιώτικης Νομαρχίας πριν την μεταρρύθμιση του λεγάμενου «Καλλικράτη» και την κατάργηση των Νομαρχιών), το οποίο νησί ανήκει στην χωροταξική αρμοδιότητα του κάθε Εμπορικού και Βιομηχανικού

2 Επιμελητηρίου (ήδη απλά «Επιμελητηρίου» μετά την μεταρρύθμιση του Νόμου 1746/1988). Μέσα στα πλαίσια αυτά, ο ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ, διαμέσου των 19 μελών του, Ελληνικών «νησιώτικων» Επιμελητηρίων, που εδρεύουν σε πρωτεύουσες των νησιώτικων τέως Νομαρχιών της χώρας μας (και είναι τα Επιμελητήρια Κέρκυρας, Λευκάδος, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Λέσβου, Χίου, Κυκλάδων, Σάμου, Δωδεκανήσου, Λασιθίου, Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Χανιών Κρήτης, Επαγγελματικού Πειραιώς, Βιοτεχνικού Πειραιώς, Καβάλας-Οάσου, Αλεξανδρούπολης- Σαμοθράκης, Ευβοίας-Σκύρου, Μαγνησίας-Βορείων Σποράδων), σύμφωνα δε με τον θεσμικό περί Επιμελητηρίων της Χώρας Νόμο 2081/1992, όπως τροποποιηθείς κυρίως με τον Νόμο 3419/2005 ισχύει σήμερα, συμβουλεύει, συντονίζει και καθοδηγεί τα μέλη του για την ακολουθητέα κάθε φορά τακτική ή πολιτική προστασίας του εμπορίου, της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας και των επαγγελμάτων στον χώρο της τοπικής επιχειρηματικής κοινότητας, ενεργεί δε ως συλλογικό όργανο για την προάσπιση και την αποτελεσματική προστασία των μελώ ν-επ ιχε ιρ ή σε ω ν των νησιωτικών Επιμελητηρίων της χώρας. Ειδικότερα, οι σκοποί του «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ (Ε.Ο.Α.Ε.Ν.)», του οποίου μέλη είναι τα Επιμελητήρια (όπως προαναφέρθηκε), που έχουν νησί στην χωροταξική τους περιφέρεια και μεταξύ αυτών και τα Επιμελητήρια των Κυκλάδων (νησιά Σύρος, Άνδρος, Τήνος, Κέα, Μήλος, Αντίπαρος και Σίφνος), της Καβάλας (νήσος Θάσος), Μαγνησίας (νήσοι Βόρειοι Σποράδες), Εύβοιας, (νήσος Σκύρος) και Δωδεκανήσου (μεταξύ άλλων και νήσος Κάρπαθος), είναι να ενεργοποιήσει τα νησιωτικά Επιμελητήρια της χώρας, ώστε να προχωρήσουν από κοινού σε ενέργειες, οι οποίες θα θέσουν σε εθνικό και ευρωπαϊκό πλαίσιο τον προβληματισμό των νησιών και τη σημαντική πραγματική απόκλιση τους από τον υπόλοιπο ηπειρωτικό ευρωπαϊκό χώρο και που θα οδηγήσουν σε πολιτική και μέτρα για μια ολοκληρωμένη οικονομική και κοινωνική συνοχή, να προωθήσει τη συνεργασία με τα

3 νησιωτικά Επιμελητήρια των άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίτευξη του κοινού σκοπού, να συνεργαστεί με τις άλλες τοπικές ή περιφερειακές αρχές, την εθνική κυβέρνηση και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη των νησιών, να καταγράφει και να μελετήσει τα ιδιαίτερα προβλήματα και τις τυχόν εγγενείς μειονεξίες που αντιμετωπίζουν τα νησιά και εμποδίζουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτική τους ανάπτυξη, να επιδιώξει τρόπους επίλυσης-αντιμετώπισης των προβλημάτων των νησιών, να προωθήσει επιχειρηματικές δράσεις που επιλύουν σημαντικά νησιωτικά προβλήματα, να οργανώσει και να προωθήσει την αμοιβαία ενημέρωση και παροχή βοήθειας για τη βελτίωση της οργάνωσης, της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας των Επιμελητηρίων των Ελληνικών Νησιών, να συμβάλλει στην αναβάθμιση του επιμελητηριακού θεσμού στη χώρα ως και να πραγματοποιήσει και κάθε άλλο συναφή με τα παραπάνω, αλλά μη ρητά κατονομαζόμενο, σκοπό. Ειδικότερα, ο σκοπός του κάθε Επιμελητηρίου της χώρας, όπως αναγράφεται στον παραπάνω Νόμο (άρθρο 1, παρ. 2 Νόμου 2081/1992, Φ.Ε.Κ. 154/Α, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 19 του Νόμου 3419/2005, Φ.Ε.Κ. 297/Α) έχει ως εξής : «2.Σκοπός των Επιμελητηρίων, μέσα στα όρια της περιφέρειάς τους, είναι η προστασία και η ανάπτυξη του εμπορίου, της βιομηχανίας της βιοτεχνίας, των επαγγελμάτων, του τομέα παροχής υπηρεσιών και των εξαγωγών, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τους στόχους της εθνικής οικονομίας για την ανάπτυξη και την πρόοδο αυτής. Ή παροχή προς την Πολιτεία γνωμοδοτικών εισηγήσεων για κάθε οικονομικό θέμα, περιλαμβανομένων και των σχετικών νομοσχεδίων, με γνώμονα πάντοτε την οικονομική ανάπτυξη της περιφέρειάς τους και την εξυπηρέτηση του γενικότερου συμφέροντος της εθνικής οικονομίας...». Τα Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια (ήδη τα περιφερειακά επιμελητήρια ονομάζονται μετά τον Νόμο

4 1746/1988 ως «επιμελητήρια» απλά), ως αυτοδιοικούμενοι και αυτοδιαχειριζόμενοι οργανισμοί, συγκροτούνται με σωματειακό χαρακτήρα και όχι με ιδρυματικό τοιούτο, έχουν δικά τους έσοδα, προερχόμενα από τις συνδρομές των μελών τους επιχειρηματιών και από τις παρεχόμενες προς αυτά ανταποδοτικά υπηρεσίες, όπως τις περιγράφει ο Νόμος, δεν επιβαρύνουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό και απευθύνονται αποκλειστικά στα μέλη τους, προς τα οποία και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Η σωματειακή τους δομή,ερείδεται στο Σύνταγμα και συγκεκριμένα στις διατάξεις περί συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι με σκοπό την ανάπτυξη ομαλών, παραγωγικών και προοδευτικών συνθηκών εργασίας χάριν των μελών τους επιχειρηματιών, την ανάπτυξη της προσωπικότητας αυτών, από πλευράς εργασίας, επιδιώκουν με την ύπαρξη και την λειτουργία τους, μέσα στα νομοθετικά πλαίσια των θεσμικών τους νόμων. Για τον επιχειρηματικό κόσμο των νησιών προβλέπονται ειδικές συνταγματικές διατάξεις, που αποσκοπούν στην καταπολέμηση της απομόνωσης των νησιών και στην εξουδετέρωση της ανυπαρξίας ουσιαστικών δυνατοτήτων οικονομικής ανάπτυξης. Τις μειονεκτικότητες αυτές επιθυμεί να αποκαταστήσει ο συνταγματικός νομοθέτης και έχει καθιερώσει ειδικές διατάξεις με ξεχωριστό ευμενές περιεχόμενο, που αναφέρονται στις νησιώτικες περιοχές της χώρας. Συγκεκριμένα, το άρθρο 106, παρ. 1, του Συντάγματος αναφέρει ότι «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος, το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθορίων περιοχών». Από την ρητή και κατηγορηματική αυτή διάταξη του συνταγματικού νομοθέτη, υποχρεώνεται ο κοινός νομοθέτης να

5 παίρνει τα «επιβαλλόμενα» μέτρα για την ανάπτυξη και προαγωγή των νησιώτικων περιοχών. Εξ άλλου και κατά την διάταξη του άρθρου 101, παρ. 4, του Συντάγματος, «Ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους». Και με την ρητή και κατηγορηματική αυτή διάταξη, ο συνταγματικός νομοθέτης υποχρεώνει τον κοινό νομοθέτη και την διοίκηση, όταν αυτή εκδίδει κανονιστικές πράξεις, να απονέμει την δέουσα προσοχή στις νησιώτικες περιοχές, των οποίων ο συνταγματικός νομοθέτης επιβάλλει την οικονομική τους ανάπτυξη. Η συνταγματική αυτή μεταχείριση των νησιώτικων περιοχών, που όλες εκπροσωπούνται από τα ως άνω αναφερόμενα 19 επιμελητήρια, όσον αφορά τον επιχειρηματικό τους κόσμο, τα οποία 19 επιμελητήρια είναι μέλη του αϊτούντος «Επιμελητηριακού Ομίλου Ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών», δεν δίνει απλά και μόνο την ευχέρεια στον κοινό νομοθέτη, αλλά τον υποχρεώνει όπως θεσμοθετεί διαφορετικά με σαφείς ευμενείς ρυθμίσεις για τα νησιά από ό,τι θεσμοθετεί σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης για την υπόλοιπη χώρα. Η υλοποίηση αυτή της διαφορετικής ευμενούς ρύθμισης υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης των νησιών εκδηλώνεται με διαφόρους τρόπους, μεταξύ των οποίων και οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές ή οι χαμηλότεροι συντελεστές φόρου προστιθέμενης αξίας. Έτσι, μεταξύ των άλλων, εκδόθηκε ο Νόμος 2859/2000 (ΦΕΚ Α/240/ ) περί «Κύρωσης του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας», ο οποίος στο άρθρο 21 αναφέρει τα εξής : «1.0 συντελεστής του φόρου προστιθέμενης αξίας ορίζεται σε 18% στην φορολογητέα αξία. Κατ' εξαίρεση, για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα III του παρόντος, ο συντελεστής του φόρου ορίζεται στο 8%... (ακολουθεί και άλλη μια ρύθμιση)». «4.Για τα νησιά των νομών Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και τα νησιά του

6 Αιγαίου, Θάσο, Σαμοθράκη, Βόρειες Σποράδες και Σκύρο, οι' συντελεστές του φόρου μειώνονται κατά 30% εφόσον πρόκειται για αγαθά τα οποία κατά τον χρόνο [που ο φόρος γίνεται απαιτητός (α) βρίσκονται στα νησιά... (β) πωλούνται με προορισμό τα νησιά... (γ) αποστέλλονται ή μεταφέρονται... στα νησιά... (δ) εισάγονται στα νησιά αυτά. Η πιο πάνω μείωση των συντελεστών δεν ισχύει για τα καπνοβιομηχανικά προϊόντα και τα μεταφορικά μέσα». Έκτοτε, οι διατάξεις αυτές υπέστησαν τροποποιήσεις και με τον Νόμο 3336/2005 (ΦΕΚ Α/96/ ) τα ποσοστά αυτά (δηλαδή οι συντελεστές του φόρου προστιθέμενης αξίας) αυξήθηκαν αντίστοιχα σε 19% και σε 9% κλπ., με τον Νόμο 3833/2010 (ΦΕΚ Α/40/2010) αυξήθηκαν και πάλι σε 21% και 10% κλπ. αντίστοιχα, με τον Νόμο 3845/2010 (ΦΕΚ Α/65/ ) αυξήθηκαν και πάλι σε 23% και 11% κλπ. αντίστοιχα και με τον Νόμο 3899/2010 (ΦΕΚ Α/212/ ) αυξήθηκε μόνο το δεύτερο ποσοστό σε 13%. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αυξήσεων, το ποσοστό μείωσης των συντελεστών του φόρου για τα προαναφερόμενα νησιά της χώρας κατά 30% διατηρήθηκε. Με τις ρυθμίσεις αυτές, πάντοτε ο νομοθέτης, προκειμένου να εκπληρώσει την συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της έκδοσης εκ μέρους της Διοίκησης ευμενέστερης φορολογικής διάταξης για τα νησιά, προέβη στην μείωση των συντελεστών του φόρου προστιθέμενης αξίας κατά 30%. Έτσι, στο αρχικό ποσοστό του φόρου (23% και μειωμένο 13% κλπ.) ο αντίστοιχος φόρος στα νησιά ήταν 16% και 9% κλπ.. Κατά τον ίδιο τρόπο και οι μεταγενέστερες αυξημένοι συντελεστές του φόρου προστιθέμενης αξίας ήταν στα νησιά μειωμένοι κατά 30%, υλοποιούμενης με τον τρόπο αυτό της υποχρέωσης του κοινού νομοθέτη όπως συμμορφωθεί με την συνταγματική επιταγή της ιδιαίτερης ευμενέστερης μεταχείρισης των νησιών.

7 Ακολούθησε η έκδοση των Νόμων 4334/2015 (άρθρο 1, τιαρ. 1, εδάφ. δ') (ΦΕΚ Α/80/2015) και 4336/2015 (άρθρο 2, παρ. Δ', Υποπαράγραφος Δ-2) ( ΦΕΚ Α/94/ ) οι οκοίο πρόβλεψαν ότι οι παράγραφοι 4, 5 και 6 του άρθρου 21 του Νόμου 2859/2000, που αναφέρονται στις μειώσεις των συντελεστών Φ.Π.Α. στα νησιά καταργούνται από στην πρώτη ομάδα νησιών και από στην δεύτερη ομάδα νησιών, ενώ από την και στα υπόλοιπα νησιά. Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων με αριθμό ΠΟΑ. 1224/2015 καθόρισε ότι^από την οι μειωμένοι συντελεστές Φ.Π.Α. στα νησιά Θήρα, Μύκονο, Νάξο, Πάρο, Ρόδο και Σκιάθο καταργούνται, ενώ η απόφαση του ίδιου Γενικού Γραμματέα Εσόδων με αριθμό ΠΟΑ. 1061/ όρισε ότι στα νησιά Σύρο, Θάσο, Άνδρο, Τήνο, Κάρπαθο, Μήλο, Σκύρο, Αλόννησο, Κέα, Αντίπαρο και Σίφνο καταργούνται οι μειωμένοι συντελεστές Φ.Π.Α. από Ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, που εξέδωσε τις ανωτέρω αποφάσεις του σε εκτέλεση των νομοθετικών ρυθμίσεων των προαναφερόμενων νόμων, ευρίσκεται επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, που συστάθηκε με τον Νόμο 4093/2012 (παρ. 4, εδάφ. β' της υποπαραγράφου Ε-2 της παρ. Ε του άρθρου πρώτου), όπου αναφέρεται ότι με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών προσδιορίζονται οι αρμοδιότητές του, ενώ με την με αριθμό Δ62/ /ΕΞ2013 (ΦΕΚ Β/130/ ) απόφασή του, ο Υπουργός Οικονομικών μεταβίβασε στον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων διάφορες αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων και εκείνες, που αναφέρονται στο άρθρο 21 του Νόμου 2859/2000, το οποίο ασχολείται με τους φορολογικούς συντελεστές του Φ.Π.Α. και την εφαρμογή τους. Με την νομοθετική λοιπόν αυτή εξουσιοδότηση, ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων εξέδωσε τις ανωτέρω αποφάσεις του ΠΟΑ. 1224/2015 και ΠΟΑ. 1061/2016. Είναι αυτόδηλο ότι ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων αποτελεί όργανο του Κράτους, ασκεί δημόσια εξουσία και εκδίδει εκτελεστές διοικητικές

8 πράξεις, όπως οι προαναφερόμενες, οι οποίες είναι προσβλητές ενώπιον του Συμβουλίου της Επικράτειας για τους λόγους που επιτρέπει το Σύνταγμα και η κείμενη νομοθεσία. Με την ψήφιση του Νόμου 4389/2016) στις ΦΕΚ Α/94/ ) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» η ανωτέρω κατάσταση άλλαξε άρδην δεδομένου ότι ο Νόμος αυτός πρόβλεφε στο άρθρο 52 τα εξής : «Αρθρο 52 - Τροποποιήσεις του άρθρου 21 του Νόμου 2859/2000 -Κύρωση του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας - Ι.Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 21 του Νόμου 2859/2000 αντικαθίσταται ως εξής : «Ο συντελεστής του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ορίζεται σε 24% στην φορολογητέα αξία». 2. Οι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου ισχύουν από Μετά την παρ. 6 του άρθρου 21 του Νόμου 2859/2000 προστίθεται παρ. 6Α ως εξής : «6Α. Η μείωση των συντελεστών των παραγράφων 4,5 και 6 δεν ισχύει για τα νησιά Θήρα, Μύκονο, Νάξο, Πάρο, Ρόδο, Σκιάθο από και για τα νησιά Σύρο, Θάσο, Άνδρο, Τήνο, Κάρπαθο, Μήλο, Σκύρο, Αλόννησο, Κέα, Αντίπαρο και Σίφνο από ». Συγκεκριμένα, η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων ΠΟΑ. 1061/ , που εκδόθηκε κατ' εφαρμογή του ως άνω άρθρου 52 του Νόμου αυτού, ορίζει ότι : «1.Σύμφωνα με το άρθρο 52, παρ. 1, του Υποκεφαλαίου Δ' του Κεφαλαίου Β' του Μέρους Πρώτου του ως άνω Νόμου, αντικαθίσταται η παράγραφος 1 του άρθρου 21 του Κώδικα Φ.Π.Α. (Νόμος 2859/2000) και ο συντελεστής Φ.Π.Α. ορίζεται σε 24% στην φορολογητέα αξία. Ο νέο συντελεστής ισχύει σύμφωνα με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου από Περαιτέρω, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του ιδίου ως άνω άρθρου 52, με την οποία προστίθεται νέα παράγραφος 6α, μετά την παράγραφο 6, στο άρθρο 21 του Κώδικα Φ.Π.Α., από δεν ισχύουν οι μειωμένοι συντελεστές του άρθρου 21 του Κώδικα Φ.Π.Α. (Νόμος 2859/2000) για τα νησιά Σύρο, Θάσο, Άνδρο, Τήνο, Κάρπαθο,

9 Μήλο, Σκύρο, Αλόννησο, Κέα, Αντίπαρο και Σίφνο. Συνεπώς, στα νησιά αυτά από την εφαρμόζονται οι συντελεστές Φ.Π.Α. που ισχύουν στην υπόλοιπη χώρα, ήτοι 24% (κανονικός), 13% (μειωμένος), 6% (υπερμειωμένος)...». Με τον τρόπο αυτό, η νέα νομοθεσία του Νόμου 4389/2016 και εκδοθείσα σε εκτέλεση των ρυθμίσεων αυτού κανονιστική πράξη-απόφαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων ΠΟΑ. 1061/ , παραβίασαν ευθέως τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 101 και 106 περί της υποχρεωτικής λήψης ιδιαίτερων ευμενών μέτρων υπέρ της οικονομίας των νησιών λόγω της απομόνωσής τους και της έλλειψης δυνατότητας οικονομικής ανάπτυξης, όπως συμβαίνει με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η παραβίαση αυτή καθιστά άκυρες (α) την απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με αριθμό 1061/2016 και (β) τις διατάξεις των παρ. 1,2, και 3 του άρθρου 52 του Νόμου 4389/1016, κυρίως και για τους εν συνεχεία αναφερόμενους λόγους. Μέσα στα προαναφερθέντα νόμιμα και θεμιτά αυτά πλαίσια των σκοπών του, ο αϊτών ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ, αφού δε έλαβε υπόψη του τις ανωτέρω νομοθετικές εξελίξεις, που αποβαίνουν σε βάρος της συνταγματικά κατοχυρωμένης ειδικής μεταχείρισης των νησιώτικων περιοχών της χώρας (και εν προκειμένω τμήματος αυτής), προκειμένου δε να προασπίσει την οικονομική και επαγγελματική βιωσιμότητα των μελών των Επιμελητηρίων μελών του επιχειρηματικών φορέων (και μελών τους), που εδρεύουν στα νησιά μέλη του, να προστατεύσει την τοπική οικονομία και να συμβάλλει στην ορθή εφαρμογή του Συντάγματος και των συναφών νομοθέτη μάτων και Κοινοτικών οδηγιών και κανονισμών, αποφάσισε ομόφωνα κατά την συνεδρίαση των μελών της Γενικής του Συνέλευσης της 11 Ιουνίου 2016, που έλαβε χώρα στην Λευκάδα, όπως προβεί στην υποβολή αίτησης ακύρωσης της απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με αριθμό ΠΟΑ. 1061/

10 με τον τίτλο : «Κοινοποίηση διατάξεων του Νόμου "Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις" για την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε 24% και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στην δεύτερη ομάδα νησιών» και των συναφών διατάξεων των παρ. 1,2, και 3 του άρθρου 52 του Νόμου 4389/1016, επί των οποίων στηρίχθηκε και κατ' εφαρμογή των οποίων εκδόθηκε η ως άνω απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη ως αντισυνταγματική απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων 1061/2016, της οποίας ζητούμε την ακύρωσή της, παρουσιάζει τα εξής νομικά ελαττώματα; 1.Η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, όπως επίσης και κάθε άλλη συναφής πράξη της Διοίκησης, που ερείδεται επί της ιδίας νομικής βάσης, παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές των άρθρων 101 και 106 του Συντάγματος, που προβλέπουν την υποχρεωτική συμμόρφωση του κοινού νομοθέτη, ο οποίος πρέπει να δείχνει κάθε φορά, που νομοθετεί, ιδιαίτερη ευμενή φροντίδα για τα νησιά, καθιερώνοντας ευνοϊκότερο καθεστώς, κυρίως φορολογικό, γι αυτά. Με την ισοπεδατακή εφαρμογή του νέου ποσοστού του φόρου προστιθέμενης αξίας στο 24 % για όλες τις περιοχές της Ελλάδος, καταστρατηγείται και παραβιάζεται τόσον το πνεύμα όσο και το γράμμα του συντάγματος στα προαναφερόμενα άρθρα. Δεδομένου ότι δεν δείχνεται ουδεμία φροντίδα ή άλλη προσοχή στα νησιά της χώρας, που πάντοτε λόγω της απομόνωσής τους και της δυσκολίας στη οικονομική τους ανάπτυξη, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, η οποία θα πρέπει να ισοσταθμισθεί με τα ειδικά μέτρα, που προβλέπει ο συνταγματικός νομοθέτης, και τα οποία δεν λαμβάνονται με την προσβαλλόμενη απόφαση, αύτη θα πρέπει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική.

11 2. Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, όπως και κάθε άλλη συναφής απόφαση ή πράξη της Διοίκησης έχει παραβιάσει την αρχή της αναλογικότητας, που καθιερώνεται με το άρθρο 25, παρ. 1, εδάφ. δ', του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία, οι κάθε είδους περιορισμοί, που επιβάλλονται στους πολίτες, πρέπει να προβλέπονται απ ευθείας από το Σύνταγμα ή από ειδικό Νόμο. Με άλλα λόγια, η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει την τήρηση των εξής αρχών : (α) το επιβαλλόμενο μέτρο πρέπει να είναι κατάλληλο και πρόσφορο για τον επιδιωκόμενο σκοπό, (β) το μέτρο αυτό πρέπει να είναι απόλυτα αναγκαίο σε σχέση με άλλα μέτρα, που θα μπορούσα να ληφθούν και (γ) το εν λόγω μέτρο θα πρέπει να τελεί σε εύλογη σχέση με τον σκοπό, που επιδιώκεται ώστε η αναμενόμενη ωφέλεια να μην υπολείπεται της βλάβης, που μπορεί να προκαλέσει το μέτρο αυτό. Στην παρούσα περίπτωση, το μέτρο της ολοσχερούς κατάργησης της ιδιαίτερης και συνταγματικά επιβεβλημένης μεταχείρισης των νησιών από πλευράς φόρου, είναι επαχθέστατο, αφού οδηγεί μεν στην είσπραξη αυξημένων δημοσίων εσόδων, όμως από την άλλη πλευρά γεννά άπειρα και τεραστίου μεγέθους ελαττώματα και μειονεκτήματα, αφού αποδειδειγμένα μαραζώνει τα νησιά και επιταχύνει την οικονομική τους δυσπραγία, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν περιθώρια οικονομικής φύσεως για να ανακάμψουν και να καλύψουν τις μεγάλες και ουσιώδεις ελλείψεις τους σε έργα υποδομής αλλά και κοινωνικής διαβίωσης, λόγω του απομονωτισμού τους και των δυσμενών συνθηκών οικονομικής τους ανάπτυξης. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει γίνει εκ μέρους της Διοικήσεως κάποια μελέτη ή άλλη έκθεση ή πραγματογνωμοσύνη, που να στηρίζει την απόφαση της Διοικήσεως να καταργήσει το συνταγματικά επιβαλλόμενο ιδιαίτερο και ευμενέστερο φορολογικό καθεστώς στα νησιά και να δικαιολογεί κατά τρόπο απόλυτα τεκμηριωμένο το ότι τα νησιά δεν θίγονται από το νέο αυτό ισοπεδωτικό μέτρο του καθορισμού ενιαίου φόρου προστιθέμενης αξίας για όλη τη χώρα, χωρίς την τήρηση της ιδιαίτερης μεταχείρισης των νησιών.

12 3.Τέλος, η προσβαλλόμενη πράξη και κάθε άλλη συναφής απόφαση ή πράξη της Διοίκησης, που ερείδεται επί της ιδίας νομικής βάσης και εμπεριέχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την ως άνω προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, δεν φέρει τα στοιχεία της σαφούς, ειδικής και επαρκούς αιτιολογίας, που να πείθει ότι η ληφθείσα απόφαση περί αύξησης των συντελεστών του φόρου προστιθέμενης αξίας σε όλη την επικράτειας ισοπεδωτικά και χωρίς την επιβαλλόμενη ειδική μεταχείριση των νησιών, δικαιολογείται από τις αρχές της χρηστής διοίκησης και του δημοσίου συμφέροντος. Για τους λόγους αυτούς, έχει διατυπωθεί η ορθή άποψη ότι συνταγματική θεμελίωση των διοικητικών πράξεων σημαίνει όχι μόνο τυπικές δικαιολογητικές σκέψεις προς στήριξη του διατακτικού τους, αλλά και ποιοτική επεξεργασία των ερεισμάτων τους, που θωρακίζουν κατά το δυνατό τις διοικητικές πράξεις, ώστε να μην ακυρώνονται εύκολα κατά τον δικαστικό έλεγχο. Υπό τις σύγχρονες εξελίξεις και για την εύρυθμη λειτουργία της διοικητικής δράσης δεν αρκεί η αμεροληψία κατά τον χειρισμό των διοικητικών υποθέσεων και η διεκπεραίωσή τους κατά τρόπο τυπικό, αλλά επιβάλλεται και η ουσιαστική τους εξέταση με την μελέτη όλων των επί μέρους παραμέτρων, η πλήρης αιτιολόγηση των προκρινόμενων λύσεων με στέρεους νομικούς συλλογισμούς καθώς και η προσεκτική ανάγνωση και παράθεση του πραγματικού υλικού. Για τους λόγους αυτούς, η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, ως και οι αντίστοιχες διατάξεις του ως άνω Νόμου, επί των οποίων στηρίχθηκε η έκδοση αυτής, όπως επίσης και κάθε άλλη απόφαση ή πράξη ή ενέργεια της Διοικήσεως πρέπει να ακυρωθεί για τους παραπάνω αναφερόμενους βάσιμους και νόμιμους λόγους. Επειδή επιφυλασσόμαστε να προσθέσουμε και άλλους λόγους για την ενίσχυση ίων ήδη ως άνω αναφερόμενων νόμιμα και εμπρόθεσμα λόγων ακύρωσης.

13 Επειδή ορίζουμε πληρεξούσιο δικηγόρο και αντίκλητό μας τον δικηγόρο Αθηνών Σταύρο Βαρδαλά του Νικολάου, κάτοικο Βύρωνα, οδός Προύσης 20, τηλ και Αθηνών, οδός Ακαδημίας 7, τηλ , κιν Γ ΙΑ _ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ AY Τ ΟΥΣ και με την ρητή επιφύλαξη κάθε γενικά δικαιώματος μας, ΖΗ Τ ΟΥΜΕ Να γίνει δέκτη η παρούσα αίτηση ακύρωσης. Να ακυρωθεί η με αριθμό ΠΟΑ. 1061/ απόφαση ίου Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με τον τίτλο «Κοινοποίηση διατάξεων του Νόμου "Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή μας συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και akhgs διατάξεις" για την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε 24% και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στην δεύτερη ομάδα νησιών», tus και οι διατάξεις των παρ. 1,2, και 3 του άρθρου 52 του Νόμου 4389/1016, επί των οποίων και κατ' εφαρμογή των οποίων εκδόθηκε η ως άνω απόφαση. Να ακυρωθεί και κάθε άλλη συναφής Κοινή Υπουργική Απόφαση ή υπουργική απόφαση ή πράξη ή ενέργεια τν\$ Διοικ ήσεως. Να καταδικασθεί η Διοίκηση στην εν γένει δικαστική μας δαπάνη και την αμοιβή του πληρεξουσίου μας δικηγόρου. Αθήνα, 18 Ιουλίου 2016

14 MMriNR W ^6' η0μ ί^'τ 9κΙ :....