Αποσπάσματα ομιλίας του σ. Χρήστου Αγγελόπουλου στην εκδήλωση της ΤΕ Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ για τον Τουρισμό το Σάββατο 8 Φλεβάρη 2014

Transcript

1 Αποσπάσματα ομιλίας του σ. Χρήστου Αγγελόπουλου στην εκδήλωση της ΤΕ Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ για τον Τουρισμό το Σάββατο 8 Φλεβάρη 2014 Για να κατανοηθούν καλύτερα οι Θέσεις του ΚΚΕ θα ήθελα να ξεκινήσω από ένα θέμα αρχής: Το δικαίωμα του λαού στις διακοπές είναι μέσο προστασίας και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Είναι απαραίτητο για την υγεία, την μόρφωση, την πολιτιστική εξύψωση, την περιήγηση και την γνωριμία διαφορετικών τόπων, την ψυχαγωγία και την ξεκούραση, στον ίδιο βαθμό που είναι αναγκαίος ο καθημερινός ελεύθερος χρόνος και η κυριακάτική αργία για τους εργατοϋπάλληλους. Από αυτήν την άποψη ο περιορισμός αυτού του δικαιώματος, όπως και ο περιορισμός των δυνατοτήτων για να πραγματοποιηθεί είναι παράγοντες που αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργατών ενισχύουν την σχετική εξαθλίωση του λαού ακόμα και αν το ύψος των μισθών παρέμενε μεγάλο. Σήμερα θυσιάζεται στην κατεύθυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης του τουριστικού τομέα με μοχλό το κέρδος. Αποδεικνύεται ότι διευρύνεται η απόσταση ανάμεσα στις υλικές δυνατότητες και στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων για φθηνές διακοπές. Παράλληλα προχωρά η συρρίκνωση των δημόσιων προνοιακών δομών και επεκτείνεται η δράση ιδιωτικών ομίλων στον ιατρικό τομέα για την κάλυψη αναγκών των αναπήρων και ασθενών από χρόνια νοσήματα, ειδικά σε ιαματικά λουτρά. Επεκτάθηκαν ορισμένα προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού, τα οποία όμως δεν καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων, είναι πολύ πίσω τα κονδύλια και οι μέρες που προσφέρονται. Αποδεικνύεται από όλα τα στοιχεία ότι στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί και να υπάρχει το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές, στην αναψυχή και στην περιήγηση για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Και όλα αυτά σε συνθήκες που έχει αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας, έχουν προοδεύσει τα τεχνικά μέσα και έχουν αναπτυχθεί οι υποδομές. Ο τουρισμός και οι διακοπές στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι ένα πολυτελές εμπόρευμα και όχι κοινωνικό δικαίωμα. Ακόμα περισσότερο δεν διασφαλίζεται κανένα δικαίωμα στην εργασία σε αυτούς τους κλάδους. Αποδεικνύεται-και σε αυτή την περίπτωση-το βάθος της αντίθεσης από τη μια του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και της ατομικής ιδιοποίησης του πλούτου από την άλλη. Τον τελευταίο χρόνο γίνεται τεράστια συζήτηση για τον ρόλο του τουρισμού. Κοινή συνισταμένη των κομμάτων της αστικής διαχείρισης αποτελεί το γεγονός ότι ο τουριστικός κλάδος αποτελεί κλάδο στρατηγικής σημασίας για την ανάκαμψη της οικονομίας, παρά τις αντιθέσεις που εκφράζονται στο εσωτερικό της αστικής τάξης για το εάν εθνικοί πρωταθλητές είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία ή η βιομηχανία, υπάρχει σχετική δημόσια τοποθέτηση του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ. Οι αντιθέσεις αυτές αποτελούν έκφραση διαφορετικών συμφερόντων για το ποια τμήματα του κεφαλαίου θα βγουν περισσότερο ωφελημένα από την κρατική παρέμβαση και την κατανομή των κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων. Οι αντιθέσεις αυτές εκφράζονται

2 και με διαφωνίες ως προς τις προτεραιότητες, και σε καθυστερήσεις στην υλοποίηση μέτρων και σε αντιπαραθέσεις σε τοπικό επίπεδο και σε διαφωνίες για το πώς θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών και των αεροδρομίων και σε διαφορετικές προσεγγίσεις για το αν θα ενισχυθούν η κρουαζιέρα ή οι άλλοι τομείς του τουρισμού. Αυτές οι αντιθέσεις διαπλέκονται με τους διεθνείς ανταγωνισμούς, την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Και φυσικά αυτά μεταφράζονται σε ακόμα μεγαλύτερη πίεση και επίθεση των καπιταλιστών για κατάργηση δικαιωμάτων, μειωμένους μισθούς. Οι πρόσφατες εξελίξεις στον τουρισμό μάς βοηθούν να βγάλουμε μια σειρά από χρήσιμα συμπεράσματα. Ο κλάδος του τουρισμού, παρότι επηρεάζεται από την καπιταλιστική κρίση, εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο δυναμικούς κλάδους. Το 2013 θεωρείται μια από τις καλύτερες χρονιές για τον τουρισμό, στη βάση των μεγεθών του επερχόμενου τουρισμού. Αυτήν τη δυναμική του τουρισμού αξιοποιούν τα αστικά επιτελεία για να τον παρουσιάσουν ως λύση διεξόδου από την κρίση, ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός θεωρεί την τουριστική δραστηριότητα ως την ατμομηχανή που θα οδηγήσει στην ανάκαμψη την ελληνική οικονομία. Ποιος ωφελήθηκε από τη δυναμική του τουρισμού; Ποια όμως είναι τα χρήσιμα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν από αυτήν την πορεία της τουριστικής δραστηριότητας; Πρώτον: Ενισχύθηκε η τάση ισχυροποίησης των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον ξενοδοχειακό τομέα, η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Πίσω από τις μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις βρίσκονται ισχυροί όμιλοι που δραστηριοποιούνται σε ναυτιλία-εφοπλισμό, στις κατασκευές, στην ενέργεια, στη μεταποιητική βιομηχανία, στην εμπορία τροφίμων, αυτοκινήτων και πετρελαιοειδών, στις μεταφορές, στον χρηματοπιστωτικό τομέα Οι μονοπωλιακοί όμιλοι που επενδύουν με διάφορους τρόπους στον τουρισμό, διαπλέκονται με διεθνείς μονοπωλιακούς ομίλους, με σχέσεις συνεργασίας και ανταγωνισμού ταυτόχρονα. Έντονο είναι το ενδιαφέρον μονοπωλιακών ομίλων άλλων χωρών για επενδύσεις στην Ελλάδα. Ο κλάδος είναι χαρακτηριστικός της σύμπλεξης τραπεζικού-βιομηχανικού κεφαλαίου, ξένου-εγχώριου. Τα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες πληρότητες, συγκεντρώνουν συνολικά το μεγαλύτερο κομμάτι των εισπράξεων, ενισχύουν τη θέση τους στο σύνολο του ξενοδοχειακού δυναμικού. Αντίθετα, τα μικρότερης κατηγορίας βλέπουν τη θέση τους να επιδεινώνεται, να υπολειτουργούν και να απαξιώνονται. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι επέκτειναν τη δράση τους σε νέους τομείς, δημιουργούν φάρμες, ελαιώνες, αμπελώνες, συγκεντρώνουν τη γη, συμμετέχουν ή δημιουργούν εταιρείες εστίασης, βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων, στο "real estate", σε εταιρείες διαχείρισης υποδομών (π.χ. μαρίνες). Προχωρούν σε επενδύσεις σε ανταγωνιστικές για την τουριστική δραστηριότητα χώρες στα Βαλκάνια, στην Τουρκία κ.α.

3 Ταυτόχρονα, επιδεινώνεται η θέση των μικρών, οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεων, αλλά και των αυτοαπασχολουμένων, στα ξενοδοχεία, στην εστίαση και σε άλλες δραστηριότητες τουριστικού ενδιαφέροντος, λόγω του γεγονότος ότι είναι αποκλεισμένοι από το σύστημα ελέγχου των τουριστικών ροών από τους tour operators, αλλά και εξαιτίας της γενίκευσης του "all inclusive". Σ' αυτές τις αρνητικές επιδράσεις πρέπει να προσθέσουμε και τη σημαντική μείωση του εσωτερικού τουρισμού, εξαιτίας της επιδείνωσης της θέσης της λαϊκής οικογένειας Δεύτερον: Εντάθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Μειώσεις στους μισθούς, μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων, ατομικές και ημερήσιες συμβάσεις εργασίας, καταστρατήγηση του ωραρίου και εντατικοποίηση της εργασίας. Ακόμη, μεγαλύτερη αξιοποίηση της μαθητείας με την οποία υποκαθιστούν τους εργαζόμενους στον κλάδο. Ενισχυτικά στην προσπάθεια της εργοδοσίας για μείωση του μισθού και υπονόμευση των δικαιωμάτων έδρασε και η κρατική παρέμβαση στο όνομα της κατάρτισης με το πρόγραμμα "Επιταγή Εργασίας" για θέσεις Μέτρα τα οποία συνοδεύονται και από την επίθεση, την ανοιχτή υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Η θωράκιση και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης προϋποθέτουν το «τσάκισμα» μισθών και δικαιωμάτων. Ο στόχος βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας σημαίνει ότι θα γενικευτεί και θα ενταθεί η επίθεση, αλλά και οι απολύσεις. Η κλαδική σύμβαση που υπόγραψαν το Δεκέμβρη του 2013 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων και η Ομοσπονδία Ξενοδόχων επεκτείνει για το 2014 τη μείωση των μισθών κατά 15% που προβλεπόταν με τη ΣΣΕ του Χειροτερεύει τους όρους εργασίας, αυξάνοντας τον εργάσιμο χρόνο μέχρι και 10 ώρες. Στην πραγματικότητα η αύξηση κατά 1% των μισθών που προβλέπεται για το 2015 δεν είναι πραγματική Παρ όλα αυτά είναι γενικευμένη η καταπάτηση της Σ.Σ.Ε. και η μη εφαρμογή της, ιδιαίτερα σε περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση. Είναι γενικευμένο φαινόμενο οι εργαζόμενοι για μήνες να μην πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους ή ακόμα να τους οφείλονται δεδουλευμένα από προηγούμενα έτη... Τρίτον: Συνεχίστηκε και δυνάμωσε η άναρχη και ανισόμετρη ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας με τη μεγάλη συγκέντρωση ξενοδοχειακών κλινών σε λίγες περιοχές όπως στην Κρήτη, στα νησιά του Αιγαίου και την Κεντρική Μακεδονία. Αυτός ο κορεσμός της τουριστικής δραστηριότητας σε λίγες περιοχές αλλά και για μικρό χρονικό διάστημα οδηγεί στην επιβάρυνση των υποδομών και του περιβάλλοντος, στην κατασπατάληση των φυσικών πόρων. Τέταρτον: Διευρύνεται η κρατική στήριξη της τουριστικής δραστηριότητας, η οποία απορροφά ένα ιδιαίτερα σημαντικό μέρος των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αλλά και του ΕΣΠΑ. Πρόκειται για μία πολύπλευρη κρατική στήριξη που αφορά τόσο την ανάγκη διαφοροποίησης του τουριστικού πακέτου και την ανάδειξη νέων μορφών (ιατρικός, ιαματικός, συνεδριακός, πολιτιστικός κ.α.) στο όνομα της ποιοτικής αναβάθμισής του,

4 όσο και τη διεύρυνση του τουριστικού ρεύματος από νέες αναδυόμενες περιοχές όπως της Ρωσίας, Κίνας τους λεγόμενους BRICSκ.τ.λ. Με τον πρόσφατο νόμο για την "ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας" προωθούνται τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, με μέτρα και ρυθμίσεις που διευκολύνουν τη δημιουργία σύνθετων και οργανωμένων τουριστικών καταλυμάτων. Περιλαμβάνονται μέτρα που αναιρούν τους όποιους περιορισμούς για την αξιοποίηση και την προώθηση επενδύσεων σε δάση, σε προστατευόμενες περιοχές ακόμη και σε αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς χώρους και μνημεία, ενώ επεκτείνει το δικαίωμα χρήσης των αιγιαλών και της παραλίας. Όλες οι Περιφερειακές Διοικήσεις της χώρας έχουν καταρτίσει σχέδια εξειδικευμένα στα πλαίσια του ΕΣΠΑ, ανά περιοχή και κατηγορία, συνδυασμένα με αρχαιότητες και οικονομικές δραστηριότητες. Σε αυτή την κατεύθυνση αναπτύσσουν πλούσια δραστηριότητα, διαφημιστικές καμπάνιες, ημερίδες, φεστιβάλ και εκδηλώσεις σε συνεργασία με τους Καλλικρατικούς Δήμους. Οι παραπάνω εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, εκτός από τον αβέβαιο και προσωρινό χαρακτήρα της, θα είναι μία ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου, μια ανάπτυξη που θα πατάει πάνω στα αποκαΐδια των μισθολογικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και η οποία θα οδηγεί σε περαιτέρω επιδείνωση των όρων ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, διευρύνοντας ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές αντιθέσεις. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του κινήματος, για την οργάνωση της πάλης και την οικοδόμηση της ενότητας της εργατικής τάξης και για την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας. Αργά ή γρήγορα την κρίση θα ακολουθήσει αναιμική καπιταλιστική ανάκαμψη. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι ενδοαστικές αντιθέσεις, οι δυσκολίες διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης συνθέτουν αντιφατικές τάσεις που επιδρούν στον ένα ή στον άλλο βαθμό και στον τουριστικό κλάδο. Θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και την πορεία ανάκαμψής του. Η ανάπτυξη του τουρισμού είναι άμεσα εξαρτώμενη από τη διεθνή τουριστική κίνηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί που «πληρώνουν» την κρίση και θα «πληρώσουν» την ανάκαμψη είναι οι εργατοϋπάλληλοι του κλάδου. Ασφαλώς ο βασικός σχεδιασμός είναι να κάνουν πιο ελκυστικό το εμπόρευμα τουρισμός και να εκσυγχρονίσουν το τουριστικό «πακέτο» «Ήλιος και Θάλασσα». Βεβαίως τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων καμία σχέση δεν έχουν με το λαϊκό δικαίωμα στις διακοπές και στην αναψυχή, τα οποία έτσι κι αλλιώς χτυπιούνται από την επιδρομή στο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών.σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το βαθμό υλοποίησης τους, βασική προϋπόθεση, «αναγκαία και ικανή συνθήκη», για να υλοποιηθούν είναι η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατοϋπαλλήλων ώστε να αποδώσουν οι

5 καπιταλιστικές επενδύσεις το μέγιστο ποσοστό κέρδους. Απαραίτητος όρος είναι η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων Η «επανεκίνηση» για το κεφάλαιο στον τουρισμό απαιτεί μεσοπρόθεσμα ακόμα μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίων, ιδιαίτερα σταθερού κεφαλαίου, ενίσχυση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η κερδοφορία του και να βελτιώσει την ανταγωνιστική θέση του... Το δικαίωμα στις διακοπές προσφέρεται για να αναπτύσσονται όροι Λαϊκής Συμμαχίας, να εδραιώνεται ο αντικαπιταλιστικός-αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός στο εργατικόλαϊκό κίνημα. Ταυτόχρονα πρέπει να αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, γενικότερα η αντίληψη που παρουσιάζει τον τουρισμό σαν βασική οικονομική δραστηριότητα από την οποία θα ωφεληθεί και ο λαός. Πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να κατανοείται από τους εργατοϋπάλληλους και τους αυτοαπασχολούμενους του τουριστικού κλάδου η αναγκαιότητα ανάπτυξης της οργανωμένης πάλης με επιθετικούς στόχους διεκδίκησης. Ακόμα περισσότερο ότι η πάλη τους δεν μπορεί να περιορίζεται στα όρια μιας επιχείρησης ή στη εναντίωση μόνο στα αντιλαϊκά μνημόνια, αλλά να κατανοείται ότι απέναντί τους δεν έχουν μόνο έναν καπιταλιστή, αλλά ολόκληρους μονοπωλιακούς ομίλους, ολόκληρη την αστική τάξη και την εξουσία της. Απέναντί τους έχουν την Ε.Ε., την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα, τους κρατικούς μηχανισμούς και τους αντιλαϊκούς νόμους. Βασικός όρος για την αντεπίθεση τους και την οργάνωση της πάλης είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ-πρώτα και κύρια μέσα στους χώρους δουλειάς-και η αλλαγή των αρνητικών πολιτικών συσχετισμών με την αποδυνάμωση των δυνάμεων που υπηρετούν το κεφάλαιο. Στις Ευρωεκλογές και στις Τοπικές Εκλογές πρέπει να γίνει βήμα με την ενίσχυση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Μόνο στα πλαίσια των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής είναι δυνατό να λυθεί προς όφελος του λαού το ζήτημα της ισόρροπης ανάπτυξης του τουρισμού συνδυασμένα με την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων και με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος. Μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής θα εξασφαλιστούν ο ελεύθερος χρόνος και ο οργανωμένος κοινωνικός τουρισμός, θα εξαλειφθεί η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής. Να ξεπεράσουν φόβους και απογοήτευση, να οργανωθούν και να αντιπαλέψουν αποφασιστικά την ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από το μεγάλο κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση (E.E.), την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ο νέος «εθνικός στόχος» για το «πρωτογενές πλεόνασμα» σημαίνει τσάκισμα του λαού, νέες περικοπές για Παιδεία-Υγεία-Πρόνοια, ακόμα μεγαλύτερη φοροληστεία σε βάρος του λαού, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι και νέες ενισχύσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους. Να γυρίσουν την πλάτη στο νέο διπολισμό που στήνεται με πυρήνες, από τη μια με την ΝΔ και από την άλλη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αντιπαράθεση τους κινείται εντός των τειχών και δεν έχει να κάνει με τις αγωνίες των ανέργων, των νέων, των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων.

6 Η αντιπαράθεση τους για τα διαφορετικά μείγματα διαχείρισης αφορά τη σωτηρία της καπιταλιστικής οικονομίας, γίνεται για το ποια μερίδα μονοπωλιακών ομίλων θα βγει πιο ενισχυμένη από την κρίση! Διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος είναι ικανότερος «διαπραγματευτής» και «επαναδιαπραγματευτής» των δανειακών συμβάσεων προς όφελος του κεφαλαίου. Να καταδικάσουν και να απομονώσουν την εγκληματική ναζιστική οργάνωση της «Χρυσής Αυγής», τον πρόθυμο υπηρέτη των καπιταλιστικών ομίλων που δρα κατά παραγγελία των αφεντικών της και στρέφει τα δολοφονικά όπλα της ενάντια στο εργατικό-λαϊκό κίνημα! ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΕΙΡΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί! Αποτελεί εφαρμογή της αντιλαϊκής στρατηγικής της Λισσαβόνας, το στρατηγικό σχέδιο με στόχο την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων της Ε.Ε. Το δημόσιο χρέος, τα ελλείμματα και η κρίση αποτέλεσαν το πρόσχημα για να επιταχυνθεί η επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων, που είχαν αποφασιστεί στα όργανα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ε.Ε., Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) πρίν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης!... Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΣΦΗΚΟΦΩΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ! ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ. Στην ΕΕ ούτε υπήρξαν ούτε μπορούν να υπάρξουν ισότιμες σχέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη της, αφού η αλληλεγγύη μεταξύ των μονοπωλίων αφορά μόνο στη συμφωνία οικονομικής - κοινωνικής επίθεσης στους λαούς Είναι αυταπάτη σήμερα, μετά από τόση εμπειρία, η σκέψη και μόνο ότι μπορεί να γίνει «σκαλοπάτι» για τη ριζική αλλαγή της κατάστασης η «έξοδος από το ευρώ», η «σκέτη αποδέσμευση», χωρίς άλλες προϋποθέσεις, χωρίς ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και στρατηγική σύγκρουσης, χωρίς το κυριότερο: Την πάλη για να περάσουν τα εργαλεία της ανάπτυξης, της οικονομίας, στα χέρια της εργατικής τάξης, του λαού, στη δική του εξουσία. Για αυτό λοιπόν παντού ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ!