Κυριακή στην εκκλησίατης Στουτγάρδης Αύγουστος 2007

Transcript

1 Κυριακή στην εκκλησίατης Στουτγάρδης Αύγουστος 2007 Ποταµός, και τα ρυάκια του θα ευφραίνουν την πόλη τού Θεού, τον άγιο τόπο των σκηνωµάτων τού Υψίστου (Ψλµ. 46:4) Αυτό το µήνυµα δόθηκε µετά από το καλοκαιρινό συνέδριο του 2007 µε θέµα: Η εξάπλωση της βασιλείας του Θεού διαµέσου του ζωντανού και ενεργού λόγου του Θεού Μεταφρασµένο από τα γερµανικά από τον γνήσιο τίτλο: Das Reich Gottes durch den Aufbau der Gemeinde Εκδόσεις: Η εκκλησία στη Λάρισα Χριστοβασίλη 1, Tηλ

2 Ο ερχοµός της Βασιλείας του Θεού διαµέσου της οικοδόµησης της εκκλησίας Πρξ. 2:33-47, Πρξ. 4:23-32, Πρξ. 14:21-26, Ψλµ. 2:1-8, Ψλµ. 46:1-7, Ψλµ.133:1 Α Θεσ. 1:2-9, Α Θεσ. 5:14, 17, Β Θεσ. 2:13-14, Μτθ. 12:25, Μτθ. 16:18, Αποκ. 22:1, 17 Οι Πράξεις των Αποστόλων αποσκοπούν σε µια αιώνια βασιλεία Προσευχή: Σε δοξάζουµε Κύριε. Προσευχόµαστε να έλθει η βασιλεία Σου, να εξαπλωθεί εδώ στη γη περισσότερο και περισσότερο. Θέλουµε εδώ η τοπική µας συνάθροιση να οικοδοµηθεί σύµφωνα µε τη βασιλεία Σου. Η κυριαρχία Σου να είναι ανάµεσά µας. Σε δοξάζουµε και πιστεύουµε πως θα εκπληρώσεις όλα όσα µας υποσχέθηκες. Αµήν. Κοιτάζοντας τον τίτλο του σηµερινού µας θέµατος διαβάζουµε: Ο ερχοµός της βασιλείας του Θεού διαµέσου της οικοδοµής της εκκλησίας. Αυτό ακριβώς θέλουµε να µελετήσουµε σήµερα, µέσα από τις Πράξεις των Αποστόλων. Ο ερχοµός της βασιλείας του Θεού δεν είναι µικρό πράγµα. Η βασιλεία του Θεού συνδέεται µε την οικοδοµή της εκκλησίας κι εµείς είµαστε εδώ, διότι ο Θεός θέλει µαζί µε µας να οικοδοµήσει την εκκλησία Του, εποµένως είναι κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Τις τελευταίες εβδοµάδες καθώς διαβάζαµε τις Πράξεις των Αποστόλων είχα την εντύπωση, πως αυτό το βιβλίο είναι η σηµαντικότερη ιστορία µε τη µεγαλύτερη σηµασία στον κόσµο. εν είναι ένα συνηθισµένο βιβλίο µε κάποια ιστορία, δεν αναφέρεται σε κάποια συνηθισµένη βασιλεία που πέρασε είναι γενικά το Βιβλίο! Είναι η Ιστορία του κόσµου, είναι µια βασιλεία αιώνια. Όλα άρχισαν, σχεδόν πριν 2000 χρόνια, όταν ο Κύριος είπε: «τετέλεσται» πήγε στον θάνατο, αναστήθηκε, αναλήφθηκε, ανυψώθηκε και σήµερα κάθεται στα δεξιά του Θεού όχι µόνο για να έχει εκεί στον ουρανό µια βασιλεία, αλλά να ξανακερδίσει την χαµένη εξουσία και κυριαρχία Του επάνω στην γη. Το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει την αρχή αυτής της κυριαρχίας που ήρθε, όπως καµία τέτοια βασιλεία δεν υπήρξε µέχρι τώρα σ αυτή τη γη. Αδελφοί, αν το συνδέουµε αυτό µε την εκκλησία που χτίζουµε σήµερα, τότε είµαστε µέσα σ αυτή την ιστορία. εν είναι µόνο µια ιστορία, µια ιστορική ανασκόπηση, είναι έργο του Κυρίου που πηγαίνει µπροστά. Σήµερα, διαµέσου της εκκλησίας, σε κάθε τόπο, όπου οι άγιοι είναι ένα µε τον Χριστό ο οποίος είναι στον θρόνο, κάνουν το θέληµά Του στην γη και παίρνουν σοβαρά την προσευχή Του που λέει έτσι να προσεύχεστε: Πατέρα ας αγιαστεί το όνοµά Σου, ας έρθει η βασιλεία Σου, ας γίνει το θέληµά Σου, όπως στον ουρανό έτσι κι επάνω στη γη. Είµαστε εδώ για να κάνουµε το θέληµά Του. ική του είναι η βασιλεία και η δύναµη και η δόξα! Πού; Εδώ σ αυτή τη γη. Κανένας από µας δεν µπορεί πλέον να συρθεί προς τα πίσω, είµαστε καλεσµένοι σ αυτή την βασιλεία. 2

3 Η εκκλησία είναι ένα συναρµολογηµένο σώµα σε ενότητα Θα ήθελα σύντοµα να δώσω ένα παράδειγµα, πόσο σηµαντική είναι η εκκλησία και αυτό το έργο. Χωρίς την εκκλησία η βασιλεία δεν µπορεί να έρθει. Ο Θεός έχει συνδεθεί µε την εκκλησία η οποία είναι το σώµα του Κυρίου. Γι αυτό σ αυτό το τραπέζι της ανάµνησης του Κυρίου σήµερα, το ψωµί που κόπηκε είναι µια εικόνα από το σώµα Του, και ο καθένας που έφαγε από αυτό το ψωµί, έχει Αυτόν τον Χριστό µέσα του, έγινε µέλος του σώµατός Του. Ακριβώς έτσι όπως αυτό το ψωµί που συµβολικά εδώ κόπηκε, είµαστε όλοι εµείς ένα σώµα και µόνο ο Κύριος είναι η κεφαλή. Αυτή είναι η µαρτυρία που υπήρξε τότε κατά το ξεκίνηµά της στην Πεντηκοστή και λέει στο κεφάλαιο 2:42 στις Πράξεις µετά που ο Πέτρος κήρυξε πως ο Κύριος είναι τώρα στον θρόνο: «Και έµεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές». Ήταν ένα συναρµολογηµένο σώµα σε ενότητα. Βλέπετε, έµεναν στην κοινωνία και στη διδασκαλία των Αποστόλων. Μετά από την στιγµή που οι Απόστολοι λάβανε το Πνεύµα έτσι ώστε εσωτερικά και εξωτερικά έγιναν πλήρης µε δύναµη, ήταν πλέον ξεκάθαρο γι αυτούς, πως όλες οι υποσχέσεις για τον Μεσσία που αφορούσαν την ανάστασή Του, την ανάληψή Του, τον θρόνο Του έχουν εκπληρωθεί. Σε µια στιγµή κατάλαβαν πως όλα τα εδάφια στους Ψαλµούς τα οποία µιλάνε για τον εξυψωµένο Χριστό εκπληρώθηκαν. Αυτός ο Μεσσίας, που γι αυτόν µιλάει όλη η Γραφή και ιδιαίτερα οι Ψαλµοί, ήταν στον θρόνο, αλλά όχι µόνο στον θρόνο µακριά, αλλά και ανάµεσά τους. Τους έδωσε το Πνεύµα Του, τους έδωσε µερίδιο από αυτό που είχε καταφέρει, µας δίνει µερίδιο από αυτό που είναι σήµερα και από τη θέση Του. Ίσως µας φαίνεται παράξενο που στις Πράξεις στο κεφάλαιο 4 οι αδερφοί προσευχήθηκαν τον Ψαλµό 2 και µάλιστα όχι µόνο οι Απόστολοι, αλλά ολόκληρη η εκκλησία! Ίσως να σκεφτόµαστε, ναι, οι Απόστολοι πρέπει να ξέρουν, αυτοί έζησαν τον Κύριο από κοντά, έλαβαν το Πνεύµα, ήταν όλα τόσο ορατά βίωσαν την δύναµη και εξασκήθηκαν σ αυτή. Όµως η εκκλησία είχε ακριβώς την ίδια συνειδητοποίηση από τον πλούτο και τον εξυψωµένο Χριστό. Είχε την ίδια συνειδητοποίηση από τον Κύριο σ αυτή τη γη ακριβώς όπως και οι Απόστολοι, γι αυτό µπορούσαν να προσευχηθούνε τον Ψαλµό 2. Ήταν συνεχώς σε κοινωνία και στη διδασκαλία µε τους Αποστόλους οι οποίοι αντιπροσώπευσαν τον Χριστό, που Τον αποκάλυψαν και Τον µετέδωσαν στους άλλους. Ρώτησε σήµερα κάποιους χριστιανούς από τα διάφορα δόγµατα: Σου είναι συνειδητό αυτό που αναφέρεται στον Ψαλµό 2, ότι εδώ που είναι η εκκλησία είναι ένα βασίλειο; Ότι είσαι σε ένα βασίλειο και ότι συµµετάσχεις στο να εξαπλωθεί αυτό το βασίλειο εδώ στη γη, ώστε ολόκληρη η γη να γίνει του Κυρίου, και όχι πλέον να κυριαρχεί ο σατανάς, αλλά να έρθει η βασιλεία του Θεού! Αυτό στην αρχή ήταν ξεκάθαρα συνειδητό για την εκκλησία. Σε µας πόσο ξεκάθαρα συνειδητό είναι ότι συµµετέχουµε σε ένα βασίλειο; Μερικές φορές συνηθίζουµε σε κάποιες σκέψεις και βλέπουµε πάντα στις αδυναµίες µας, ενώ έχουµε τόσο µεγάλες αποκαλύψεις από τον Λόγο! Όπως είπε κάποιος αδελφός εκφράζοντας τόσο κρύα τις σκέψεις του: µην είσαι σίγουρος, µη τολµάς, σε τι είµαστε καλεσµένοι; Παρόλο που ο Κύριος µας έχει αποκαλύψει τόσα πολλά! Στην αρχή δεν υπήρχε καµία αµφιβολία για το αν θα έρθει η βασιλεία του Θεού εδώ στη γη. Οι πρώτοι πιστοί το επιβεβαίωσαν, το διακήρυξαν και είχαν προσευχηθεί γι αυτό. όξα στον Κύριο! ιαβάζουµε στα εδάφια στο κεφάλαιο 2: «Και καθηµερινά έµεναν σταθερά ως µια ψυχή µέσα στο ιερό, και έκοβαν τον άρτο σε σπίτια και έτρωγαν µαζί την τροφή µε αγαλλίαση και απλότητα καρδιάς, δοξολογώντας τον Θεό, και βρίσκοντας χάρη µπροστά σε ολόκληρο τον λαό. Και ο Κύριος πρόσθετε καθηµερινά στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν». Εδώ βλέπουµε καθαρά αυτό που ο Κύριος συνέδεσε µαζί έτσι ώστε να είναι ένα. Αυτή ήταν η εκκλησία. Αυτή η ονοµασία υπάρχει στη Βίβλο, που σηµαίνει το κάλεσµα που κάνει σε µας ο Κύριος έξω από τα πράγµατα του κόσµου. Αυτή ήταν η βασιλεία Του σ αυτή τη γη. Εκεί ο Κύριος βασίλεψε στον θρόνο Του και όχι ο σατανάς, αυτό ήταν κάτι εντελώς καινούργιο πάνω στη 3

4 γη. Γι αυτό τον λόγο ο Θεός έσωσε ανθρώπους, γι αυτό τους λύτρωσε, για να κτίσει αυτό το βασίλειο. Τώρα µπορούµε να ξέρουµε πόσο σηµαντικό είναι το βιβλίο των Πράξεων, όπου και βλέπουµε όλα αυτά που συνέβησαν τότε. Αυτή πράγµατι δεν ήταν κάποια συνηθισµένη ιστορία Ο Κύριος είναι το Πνεύµα και µόνο Αυτός είναι ικανός να χτίσει την ένδοξη βασιλεία Του Ας πάµε τώρα λίγο παρακάτω. Ποιος ξέρει ποιος είναι το κύριο πρόσωπο σ αυτή την ιστορία; Το είδαµε συχνά αυτό την τελευταία εβδοµάδα. Ποιος φαίνεται επανειληµµένα εκεί; Εγώ προσωπικά έχω σηµειώσει πολλά εδάφια από το πρώτο κεφάλαιο σχεδόν σε κάθε σελίδα. Για το Πνεύµα πρόκειται. Το Πνεύµα που ξεχύθηκε στους ανθρώπους, ο Κύριος που ο ίδιος έγινε Πνεύµα το οποίο Πνεύµα κατοικούσε σ Αυτόν. Σ αυτό το Πνεύµα ο Θεός όρισε τα πάντα, όµως όχι µόνο ως Πνεύµα παρά ως Πνεύµα σε σχέση µε τους ανθρώπους. Σε ανθρώπους οι οποίοι άνοιξαν την καρδιά τους σ αυτό το Πνεύµα, που υποτάχτηκαν σ αυτό, που άφησαν να τους οδηγήσει όπως αυτό ήθελε. Σε ανθρώπους που είναι έτοιµοι να συνεργαστούν µαζί του. Μόνο αυτό το Πνεύµα είναι όλη η αυθεντία, όλη η δύναµη, όλο το έργο του αναστηµένου Χριστού, ειδάλλως είναι αδύνατον να έρθει αυτή η βασιλεία, όταν οι άνθρωποι από δική τους δύναµη, από δική τους προσπάθεια, µε δική τους µέθοδο θέλουν να κτίσουν αυτό το ένδοξο βασίλειο. Μήπως µπορείς να πεις σε κάποιον άνθρωπο να εξωτερικεύσει τη δόξα του Κυρίου µε κάποια µέθοδο, ή να πεις για κάποιο ανθρώπινο έργο, να αυτό είναι θαυµάσιο; Αυτό δεν γίνεται! αυτό δεν γίνεται, διότι µόνο ο Κύριος είναι ικανός. Μόνο γι αυτόν λέει η Γραφή: είδαµε τη δόξα του, µόνο γι αυτόν τον άνθρωπο. Κι Αυτός έγινε Πνεύµα ώστε αυτή τη δόξα, αυτήν την ανθρωπιά, αυτή την τελειότητα να δώσει στους ανθρώπους. Να τους κάνει ικανούς όπως είναι ο Κύριος, ώστε να βασιλέψουν µαζί Του σ αυτή τη γη. όξα στον Κύριο. Ο Κύριος κάθεται τώρα στα δεξιά του Πατρός, όµως υπάρχει εδώ σ αυτή τη γη ένας λαός που έγινε ένα µ Αυτόν. Το κτίσιµο του βασιλείου του Θεού είναι ένας αγώνας Ας κοιτάξουµε τώρα µερικά κεφάλαια παρακάτω, και ίσως στο κεφάλαιο 5 πρώτα. Εδώ προσβάλλεται και πληγώνεται η αυθεντία του Κυρίου από κάποιο ψέµα. Κάποιος τόλµησε να φέρει κάποιο ψέµα µέσα στο βασίλειο του Θεού. Το Πνεύµα ενέργησε αµέσως: Εδώ είναι το βασίλειό µου, εδώ είµαι εγώ που έχω την εξουσία να κρίνω, και αµέσως απέδωσε δίκαιο και όλοι φοβήθηκαν, έτσι συνειδητοποίησαν καθαρά, πως εδώ είναι το βασίλειο του Θεού, όπου Αυτός κυριαρχεί. Εδώ δεν µπορώ να ζω στην παλιά µου φύση, εδώ δεν µπορώ να φέρω κάποιο ψέµα, κάποια υποκρισία, εδώ κυριαρχεί ένας Βασιλιάς. Πηγαίνοντας παρακάτω ερχόµαστε στο Κεφάλαιο 8, όπου βλέπουµε πάλι ένα βασίλειο. Εδώ στο εδάφιο 1 ο Σαύλος ήταν σύµφωνος στον φόνο κάποιου µάρτυρα, του Στέφανου. «Ο δε Σαύλος ήταν σύµφωνος στον φόνο του. Και κατά την ηµέρα εκείνη έγινε µεγάλος διωγµός ενάντια στην εκκλησία που ήταν στα Ιεροσόλυµα». ιασπάρθηκαν όλοι. Εδώ µε τον διωγµό της εκκλησίας διαλύθηκε ένα βασίλειο. Αυτό σηµαίνει, ότι το βασίλειο που χτίζει ο Κύριος δεν χτίζεται χωρίς πόλεµο, ούτε χωρίς διωγµό. Πως µπορείς να κατακτήσεις ένα άλλο βασίλειο και να διοργανώσεις το δικό σου; Μόνο αν είσαι δυνατότερος, µόνο αν έχεις την αυθεντία, µόνο αν έχεις την δύναµη, µόνο αν έχεις έναν λαό που να είναι γι αυτό το βασίλειο και να µάχεται γι αυτό. Εδώ πρόκειται για την κατάκτηση ενός άλλου βασιλείου. Η οικοδοµή της εκκλησίας σηµαίνει επίσης την κατάκτηση ενός άλλου βασιλείου. Ο Κύριος είπε κάποτε: «Εγώ θα κτίσω την εκκλησία µου και πύλες Άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της» (Μτθ. 16:18). Όµως ο εχθρός θα κάνει τα πάντα, ώστε να 4

5 εµποδίσει αυτή τη νέα βασιλεία και να την καταστρέψει. Και το βλέπουµε από την αρχή, πως ο ερχοµός της νέας βασιλείας είναι όπως ένας πόλεµος, η παλιά βασιλεία και ο κυβερνήτης της ο σατανάς, κάνει τα πάντα, χρησιµοποιεί κάθε µέσο να καταστρέψει αυτή τη νέα βασιλεία. Χρησιµοποιεί µεθοδικά όλους τους πονηρούς τρόπους: θρασύτητα, πλάνες, ψευδοδιδασκαλίες, ψέµατα, διάφορες προσµίξεις, σύγχυση, και κάθε τι που µπορεί να εµποδίσει τη βασιλεία που θέλει να χτίσει ο Κύριος. Όλα αυτά είναι γραµµένα µέσα στον Λόγο του Θεού. Πηγαίνοντας στο κεφάλαιο 9:1-2, βλέπουµε τον Παύλο - ο τότε Σαύλος, ήτανε ένας µεγάλος διώκτης της εκκλησίας που κατάστρεφε και σκόρπιζε: «Ο δε Σαύλος, πνέοντας ακόµα από απειλή και φόνο ενάντια στους µαθητές τού Κυρίου, ήρθε στον αρχιερέα, και ζήτησε απ' αυτόν επιστολές για τις συναγωγές στη αµασκό, προκειµένου, αν βρει µερικούς από τούτο τον δρόµο, και άνδρες και γυναίκες, να τους φέρει δεµένους στην Ιερουσαλήµ». Αυτός ο Σαύλος που κατάστρεφε και σκορπούσε, ήταν ένα µε τον αρχιερέα και ο αρχιερέας ήταν ένα µ αυτόν. Ο Σαύλος έκανε το έργο, αλλά η έγκριση ερχόταν από το ανώτατο τότε πρόσωπο στην Ιερουσαλήµ. εν είχαν δει ποιον πολεµούσαν δεν κατάλαβαν ότι είχαν γίνει θεοµάχοι δεν είναι λοιπόν εύκολο να αποκαλυφθεί στον καθένα, ακόµη και στον αρχιερέα, διότι η βασιλεία του Θεού είναι κάτι καινούργιο, και όλοι οι άνθρωποι που δεν την δέχτηκαν απορρίπτοντας το έργο του Ιησού γίνονται αυτοµάτως εχθροί του Θεού. Όταν έρχεται αυτή η βασιλεία έρχεται και η αντίσταση. Αυτό το βλέπουµε στη διάρκεια της ιστορίας των Πράξεων των Αποστόλων. Τη βασιλεία του Θεού δεν µπορεί κάποιος να τη σταµατήσει Τη βασιλεία του Θεού δεν µπορεί κάποιος να τη σταµατήσει, διότι έρχεται από τον υψηλότερο θρόνο. Μετά την αλλαγή του Σαύλου σε Παύλο στο κεφάλαιο 9, περάσανε περίπου 13 µε 14 χρόνια. Και ερχόµαστε τώρα στο κεφάλαιο 13 όπου ο Παύλος στάλθηκε σε κάποιο έργο και λέει στο εδάφιο 2: «Ξεχωρίστε σε µένα τον Βαρνάβα και τον Σαύλο για το έργο που τους προσκάλεσα». Επίσης κοιτάζοντας αργότερα στο κεφάλαιο 14:26: «Και από εκεί απέπλευσαν στην Αντιόχεια, απ' όπου είχαν παραδοθεί στη χάρη τού Θεού για το έργο που εκτέλεσαν». Αυτά τα δύο κεφάλαια 13 και 14 δείχνουν το πρώτο ταξίδι του Παύλου. Φεύγοντας από την Αντιόχεια πήγαν στο έργο στο οποίο προσκλήθηκαν να κάνουν κι από κει πίσω στην Αντιόχεια, κι έτσι το έργο εκτελέστηκε. Ήθελα να ξέρω, ποιο έργο ήταν αυτό που εκτέλεσε ο Παύλος, γιατί πρόκειται, για ποιον λόγο ήταν απόστολος, για ποιον λόγο στάλθηκε από το Άγιο Πνεύµα, ποιο είναι το έργο που περιγράφεται εδώ! Ας κοιτάξουµε τώρα στη Βίβλο. Είναι µια µεγάλη βοήθεια όταν στην κοινωνία µε τον Λόγο, ταυτοχρόνως διαβάζουµε µαζί. Κεφάλαιο 14:21-23: «Και αφού κήρυξαν το ευαγγέλιο στην πόλη εκείνη και έκαναν αρκετούς µαθητές, επέστρεψαν στη Λύστρα και στο Ικόνιο και στην Αντιόχεια, επιστηρίζοντας τις ψυχές των µαθητών, προτρέποντας να µένουν µε σταθερότητα στην πίστη, και διδάσκοντας ότι διαµέσου πολλών θλίψεων πρέπει να µπούµε µέσα στη βασιλεία τού Θεού. Και ενώ χειροτόνησαν σ' αυτούς πρεσβύτερους σε κάθε εκκλησία, αφού προσευχήθηκαν µε νηστείες, τους αφιέρωσαν στον Κύριο, στον οποίο είχαν πιστέψει». Αυτά τα τρία εδάφια δείχνουν ποιο είναι το έργο που εκτέλεσε ο Παύλος. Και δεν ήταν κάποιο εύκολο έργο, δεν ήταν τόσο απλό, όµως εκτελέστηκε. Μπορούµε µε σαφήνεια να πούµε, πως αυτό το έργο πρόκειται για την εκκλησία. Η εκκλησία ως βασίλειο. Όχι µόνο για τη σωτηρία ανθρώπων, παρά η εκκλησία που οικοδοµείται είναι η βασιλεία του Θεού που έρχεται εδώ στη γη. Σήµερα, µπορείς να δεις όπως και να διαβάσεις πολλά από τα έργα µέσα από τον λαό του Θεού. Όλα τα έργα Θα µετρηθούν σε σύγκριση µ αυτό το έργο, αν είναι έργο Θεού ή ανθρώπου. 5

6 Όταν ήµουν στο Σίγκερλάϊ κάποιος µου είπε: εδώ υπάρχουν 27 διαφορετικές χριστιανικές οµάδες και υπάρχουν κάθε ειδών χριστιανικά έργα εκεί. Είναι αυτά έργα που οδηγούνται από τον θρόνο, µέσω του Πνεύµατος, µέσω των αποστόλων προς οικοδοµή της εκκλησίας µέσα σε ενότητα για τη βασιλεία του Θεού, όπως τότε που ο Παύλος που πήγαινε στις πόλεις και έφερνε ανθρώπους στην πίστη; Είναι έργα όπου ο Θεός ως κεφαλή παίρνει την τιµή που ανήκει µόνο σ Αυτόν, ο οποίος είναι η αιτία, η αρχή αυτού του έργου, και ο τελειωτής; Είναι ένα έργο µέσα σε ενότητα; Είναι ένα έργο όπου µπορούµε να το γιορτάσουµε εδώ σ αυτό το τραπέζι, όπου γίναµε όλοι σε ένα σώµα µέσω του Χριστού που µας έκανε ένα; Ή είναι πολλά διασκορπισµένα έργα που δουλεύουν το καθένα ενάντια στο άλλο ατοµικά έχοντας γήινους στόχους; Είναι πράγµατι αυτό το έργο του Θεού; Εσύ ποιο έργο θέλεις σήµερα να οικοδοµήσεις ως χριστιανός; Θέλεις να οικοδοµήσεις το έργο που προέρχεται από την κοινωνία των Αποστόλων ή από κάποιον που έχει κάποιο χάρισµα, ή κάποιο έργο από έθιµα και παραδόσεις; Πού θα φέρεις τους ανθρώπους που θα σώσεις µέσω του ευαγγελίου; Η βασιλεία του Θεού εδώ στη γη έχει αρχίσει να χτίζεται και ο Κύριος στους τελευταίους καιρούς θέλει να την ολοκληρώσει. Μία βασιλεία σε ενότητα! Μια βασιλεία που είναι διαχωρισµένη είναι χωρίς δύναµη (Μτθ. 12:25). «Καθώς, όµως, ο Ιησούς αντιλήφθηκε τους συλλογισµούς τους, τους είπε: Κάθε βασίλειο, που διαιρέθηκε σε αντιµαχόµενα µέρη, ερηµώνεται και κάθε πόλη ή σπίτι, που διαιρέθηκε σε αντιµαχόµενα µέρη, δεν θα σταθεί». Γι αυτό ο εχθρός προσπαθεί µε την πονηριά του χρησιµοποιώντας τα πάντα, να διαχωρίσει τη βασιλεία του Θεού. Ας κοιτάξουµε λοιπόν µε ανοιχτά τα µάτια την κατάσταση του λαού του Θεού σήµερα: «Ένας θαυµάσιος λαός!». Είµαστε έτσι όπως λέει ό Λόγος του Θεού: «έστε, τι καλό και τι τερπνό, να συγκατοικούν µε οµόνοια αδελφοί!» (Ψλµ. 133:1). Τα έχουµε όλα κοινά, έχουµε όλοι αυτή την ίδια θαυµάσια διδασκαλία, γνωρίζουµε όλοι το ίδιο τον Χριστό και είµαστε πλήρης από το Άγιο Πνεύµα, ώστε η βασιλεία του Θεού να έρθει εδώ στη γη και ο ένας νέος άνθρωπος να εκφράζεται εδώ στη γη; Είναι αυτή η κατάσταση σήµερα που πρέπει να επικρατεί από τόσα παιδιά του Θεού; Υπάρχει αυτή η δόξα του Θεού εδώ στη γη; Ο καθένας µπορεί να δώσει µόνος του µια απάντηση. Όµως ένα θα ήθελα να πω, ότι ο Θεός δεν άλλαξε τον Λόγο Του, δεν άλλαξε τη διδασκαλία Του, δεν άλλαξε την κοινωνία Του, µόνο οι άνθρωποι τα αλλάξανε. Τότε στην Παλαιά ιαθήκη (παλιά συνθήκη), που είχε ο Θεός µε τον λαό Του, ο λαός Του την αθέτησε και παραµέλησε τον Θεό. Αναµείξανε την συνθήκη µε άλλα πράγµατα, έτσι και τώρα στην Καινή ιαθήκη (νέα συνθήκη) όπως µπορούµε να δούµε στη διάρκεια της ιστορίας. Όµως ελπίζουµε πως δεν θα συνεχιστεί άλλο αυτό και ο Κύριος θα µας δείξει κάτι άλλο πολύ θαυµαστό. Εµείς δεν χρειάζεται να µένουµε στους χριστιανούς που θέλουν να είναι αδύναµοι και διασκορπισµένοι δείχνοντας µε το δάχτυλο ο ένας τον άλλον. Εµείς συνεχίζουµε να προχωράµε µε τον Κύριο. Συνεχίζουµε να ακολουθούµε το Πνεύµα και το έργο που ο Κύριος κάνει σήµερα. Παρατηρώντας στη συνέχεια το έργο του Κυρίου βλέπουµε, ότι η βασιλεία δεν παραµένει στη Μικρά Ασία. Τώρα γίνεται ένα µεγάλο βήµα. Με το δεύτερο ταξίδι του Παύλου η βασιλεία του Θεού έρχεται προς την Ευρώπη. Εκεί βλέπουµε ξεκάθαρα πως οδηγεί το Πνεύµα, που ξεκινάει από το κεφάλαιο 16 στις Πράξεις, όπου το Πνεύµα θέλει να πάει κατευθείαν εκεί. Μάλιστα φανερώνεται κάποιος στον Παύλο και του λέει: «ιάβα στη Μακεδονία, και βοήθησέ µας». Ακόµη βλέπουµε στο κεφάλαιο 15 εδάφιο πως αρχίζει αυτό το ταξίδι: «Ο δε Παύλος, διαλέγοντας τον Σίλα, αναχώρησε, αφού παραδόθηκε από τους αδελφούς στη χάρη τού Θεού. Και περνούσε µέσα από τη Συρία και την Κιλικία, επιστηρίζοντας τις εκκλησίες». Φεύγοντας από εκεί πήγε στη Μακεδονία µετά στους Φιλίππους, από εκεί στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Κόρινθο. Έτσι ιδρύθηκαν οι εκκλησίες στην Ευρώπη, σε µια νέα ήπειρο. Ο Βασιλιάς πάτησε µέσω των Αποστόλων σε µια νέα ήπειρο για να στήσει εκεί το βασίλειό Του. Βλέπουµε στα κεφάλαια 16 και 17, πόσο δύσκολο ήταν στους Φιλίππους, µε τι κόπο, µε τι θλίψεις και µε τι διωγµούς κήρυξε εκεί ο Παύλος το ευαγγέλιο. Θα µπορούσε να έφευγε, αλλά συνεχίζοντας πήγε για τη Θεσσαλονίκη. 6

7 Η δύναµη του ευαγγελίου µεταµορφώνει τους Θεσσαλονικείς σ έναν καινούργιο άνθρωπο Τώρα θα ήθελα να διαβάσω, τι είδους έργο έγινε εκεί στη Θεσσαλονίκη, τι αποτέλεσµα έφερε. Ας διαβάσουµε Α Θεσ.1:2-8. «Ευχαριστούµε τον Θεό πάντοτε για όλους εσάς και σας αναφέρουµε στις προσευχές µας, (Αυτό ήταν το αποτέλεσµα που έφερε ο Παύλος όταν πήγε εκεί από το έργο που υπηρέτησε), καθώς αδιάκοπα θυµόµαστε το έργο σας στην πίστη, και τον κόπο τής αγάπης, και την υποµονή τής ελπίδας τού Κυρίου µας Ιησού Χριστού, µπροστά στον Θεό και Πατέρα µας ξέροντας, αδελφοί, αγαπηµένοι από τον Θεό, την εκλογή σας επειδή, το ευαγγέλιό µας δεν έγινε σε σας µονάχα µε λόγο, αλλά και µε δύναµη, και µε Άγιο Πνεύµα, και µε πολλή πληροφορία, καθώς ξέρετε ποιοι υπήρξαµε ανάµεσά σας για σας. Κι εσείς γίνατε µιµητές µας και του Κυρίου, καθώς δεχθήκατε τον λόγο µέσα σε πολλή θλίψη, µαζί µε χαρά Πνεύµατος Αγίου ώστε, γίνατε τύποι σε όλους εκείνους που πιστεύουν στη Μακεδονία και στην Αχαΐα. Επειδή, από σας ο λόγος τού Κυρίου διασαλπίστηκε, όχι µονάχα στη Μακεδονία και στην Αχαΐα, αλλά η φήµη τής πίστης σας προς τον Θεό έφτασε και σε κάθε τόπο ώστε, εµείς δεν έχουµε ανάγκη να λέµε κάτι» (Και παρακάτω στο εδάφιο 9), «επειδή, οι ίδιοι διηγούνται για µας, τι είδους είσοδο είχαµε προς εσάς, και πώς επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και αληθινό». Η Μακεδονία τότε ήταν ένας τόπος γεµάτος από ανθρώπους που υπηρετούσαν τα είδωλα και δεν γνώριζαν τον Θεό, ήταν µακριά από τον ζωντανό Θεό. Οι άνθρωποι ήταν όλοι στο σκοτάδι, νεκροί στις αµαρτίες και στις παραβάσεις, κάτω από την εξουσία του σατανά. Περπατούσανε σύµφωνα µε το πολίτευµα αυτού του κόσµου, σύµφωνα µε τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα (Εφεσ. 2:2), σύµφωνα µε τις πονηρές δυνάµεις και τις αρχές του σκότους, σκλαβωµένοι κάτω από πίεση, ώσπου ήρθε σ αυτούς το ευαγγέλιο και έγιναν άνθρωποι τέτοιοι, που να έχουν µια καρδιά γεµάτη από αγάπη για τον Θεό και να υπηρετούνε τον ζωντανό Θεό. Ο Παύλος έβλεπε πλέον µπροστά του έναν καινούργιο άνθρωπο να µιλάει όχι µόνο µε λόγο, αλλά µε δύναµη, διότι ο Χριστός ζει µέσα του κι αυτός ζει διαµέσου αυτού. εχτήκανε αυτόν τον καινούργιο άνθρωπο να ζει µέσα τους. Έλαβαν συνειδητά αυτή την καινούργια ζωή, όπως λέει γι αυτούς στο Θεσ. 3:6: «Αλλά µόλις τώρα ήρθε ο Τιµόθεος προς εµάς από εσάς και µας ανάγγειλε καλά νέα για την πίστη και για την αγάπη σας, και ότι έχετε αγαθή ανάµνηση για µας πάντοτε, ποθώντας πολύ να µας δείτε καθώς ακριβώς κι εµείς εσάς». Τι είδους άνθρωποι γίνανε, πως αλλάξανε µετά το κήρυγµα του ευαγγελίου! Τι είδους άνθρωπος είναι η εκκλησία, ποια είναι η έκφρασή της τώρα, τι είδους άνθρωποι ήµασταν πριν! Και παρακάτω στο 3:12-13: «Κι εσάς, ο Κύριος να αυξήσει και να περισσεύσει στην αγάπη, του ενός προς τον άλλον και προς όλους, καθώς κι εµείς προς εσάς για να στηρίξει τις καρδιές σας άµεµπτες στην αγιοσύνη, µπροστά στον Θεό και Πατέρα µας, στην παρουσία τού Κυρίου µας Ιησού Χριστού, µαζί µε όλους τους αγίους του». Ή ακόµη στο Β Θεσ.2:13-14, βλέπουµε εδώ ότι προχώρησαν πιο πολύ, αυξήθηκαν στην πίστη: «Εµείς, όµως, οφείλουµε πάντοτε να ευχαριστούµε τον Θεό για σας, αδελφοί αγαπηµένοι από τον Κύριο, ότι ο Θεός σάς έκλεξε εξαρχής προς σωτηρία διαµέσου τού αγιασµού τού Πνεύµατος, και της πίστης τής αλήθειας στον οποίο σας κάλεσε διαµέσου τού ευαγγελίου µας, προς απόλαυση της δόξας τού Κυρίου µας Ιησού Χριστού». Έκαναν συνεχώς βήµατα ολοένα και πιο µπροστά σ αυτή τη δόξα. εν είναι αυτό µια περιγραφή από θαυµάσιους ανθρώπους, από ένα θαυµάσιο έργο; Μια τέτοια περιγραφή δεν υπήρχε πριν στην Ελλάδα, όπου τότε υπήρχε κουλτούρα και διάσηµα ονόµατα. Όµως ξαφνικά στη Θεσσαλονίκη έγινε µία εκκλησία, ένας καινούργιος άνθρωπος όπου έχει στην κυριαρχία του όλες τις δυνάµεις και τις εξουσίες, και ένα νέο βασίλειο έγινε ορατό, ένας καινούργιος άνθρωπος αναπτύχθηκε. 7

8 Ο Παύλος είπε κάποτε στους Φιλιππησίους: «Αλλά, αν το να ζω µέσα στη σάρκα, αυτό συµβάλλει σε καρποφορία του έργου µου,» (κεφ. 1:22). Ο Παύλος ήθελε να δει τον καρπό από το έργο που έκανε. Αδελφοί, που µπορεί να βρει κανείς µια τέτοια περιγραφή από ανθρώπους σ αυτή τη γη εδώ και αρκετούς αιώνες; ιάβασε σήµερα την εφηµερίδα να δεις τι αναφέρεται εκεί για τους ανθρώπους. Είναι όπως εδώ στους Θεσσαλονικείς; Μια τέτοια βασιλεία θέλω να βλέπω εδώ στη γη, όπου να έρχονται καλές ειδήσεις στην τοπική εφηµερίδα όπως στο Α Θεσ.5:14-17: «Σας παρακαλούµε, µάλιστα, αδελφοί, νουθετείτε τούς άτακτους, παρηγορείτε τούς ολιγόψυχους, στηρίζετε τους ασθενείς, µακροθυµείτε προς όλους. Προσέχετε, να µη ανταποδίδει κανείς κακό σε κάποιον αντί κακού αλλά, ζητάτε πάντοτε το αγαθό και µεταξύ σας, και σε όλους. Πάντοτε να χαίρεστε. Αδιάκοπα να προσεύχεστε. Σε όλα να ευχαριστείτε». Αυτή την εφηµερίδα θέλω να διαβάζω πάντα, αυτές να είναι οι ειδήσεις της πόλης µας. Όµως διαβάζουµε ακριβώς το αντίθετο. Θλιβερή η κατάσταση της ανθρωπότητας! Εδώ στην πόλη µας είναι η τοπική εκκλησία το βασίλειο του Θεού. Ένας καινούργιος άνθρωπος είναι ορατός και οφείλουµε να το οµολογήσουµε. εν είναι µόνο µια ιστορία που έγινε κάποτε στη Θεσσαλονίκη, αυτό ισχύει και τώρα. Αυτή είναι η ελπίδα µας. Να αυξανόµαστε πάντα σ αυτό το βασίλειο. Να φέρουµε όλο και περισσότερο Χριστό σε έκφραση. είτε πόσο πολύτιµες είναι οι Πράξεις των Αποστόλων, και πόσο σηµαντικό είναι το έργο που θέλει να φέρει ο ουράνιος Βασιλιάς εδώ στη γη! Χρειάζεται βέβαια να έχουµε την ικανότητα να µπορούµε να το εκτιµήσουµε. Η εκκλησία έχει ως καταφύγιό της τον Θεό Τώρα προς το τέλος ας έρθουµε σε έναν ωραίο Ψαλµό, στον 46 ο, ο οποίος έχει αυτή την επικεφαλίδα: «Στον αρχιµουσικό, για τους γιους τού Κορέ τραγούδι σε Αλαµώθ». Αλαµώθ σηµαίνει παρθένα, και αν διαβάσουµε όλο τον Ψαλµό από την αρχή µέχρι το τέλος, θα δούµε ότι µιλάει για τον Χριστό και την εκκλησία. Η λέξη Αλαµώθ στον Ψαλµό είναι µια ιδιαίτερη ένδειξη, πως εδώ η εκκλησία περιγράφεται ως µια παρθένα. Η εκκλησία εδώ έχει µια σχέση µε τον Κύριο γεµάτη από αγάπη που είναι πολύ πολύτιµη. Αυτή είναι η ίδια εκκλησία όπως και αυτή που αναπτύχθηκε στη Θεσσαλονίκη, η οποία σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο περίµενε τον ερχοµό του Νυµφίου. Λέει στη συνέχεια στον Ψαλµό 46: «Ο Θεός είναι καταφυγή µας και δύναµη, βοήθεια ετοιµότατη µέσα στις θλίψεις. Γι' αυτό, δεν θα φοβηθούµε και αν η γη σαλευτεί, και τα βουνά µετατοπιστούν στο µέσον των θαλασσών και αν ηχούν και ταράζονται τα νερά τους και τα βουνά σείονται εξαιτίας τής έπαρσής τους». Οι πρώτοι πιστοί τότε στην εκκλησία δεν βίωσαν τέτοιες αναταραχές; Ας δούµε στις Πράξεις των Αποστόλων τότε µε τον Παύλο, τον Σίλα, τον Πέτρο, τη φυλακή που βιώσανε, τον σεισµό, τους διωγµούς. Όλα σείονται! Ο εχθρός θέλει από τη δική του πλευρά να φέρει αναταραχή, ο Κύριος από την άλλη σείει τα πάντα. Όµως εδώ είναι µία παρθένα που θέτει όλες τις αναταραχές, όλους τους σεισµούς ως καταφύγιό της στον Θεό. Εδώ βλέπουµε έναν θαυµαστό Νυµφίο! 8

9 Ποταµός, και τα ρυάκια του θα ευφραίνουν την πόλη τού Θεού (Ψλµ. 46:4) Παρακάτω στο εδάφιο 4: «Ποταµός, και τα ρυάκια του θα ευφραίνουν (Ποιον;) την πόλη τού Θεού, τον άγιο τόπο των σκηνωµάτων τού Υψίστου. Ο Θεός είναι στο µέσον της δεν θα σαλευτεί θα τη βοηθήσει ο Θεός από το χάραµα της αυγής. Τα έθνη φρύαξαν οι βασιλείες σαλεύτηκαν έδωσε τη φωνή του η γη διαλύθηκε. Ο Κύριος των δυνάµεων είναι µαζί µας προπύργιό µας είναι ο Θεός τού Ιακώβ». Ναι, πόσο θαυµαστό είναι αυτό! Οι δυνάµεις του σκότους µπορούνε να λυσσούνε, όµως, δες έναν ποταµό! Αυτός ο ποταµός έρχεται κατευθείαν από τον θρόνο στην πόλη του Θεού - έρχεται από τον θρόνο στην εκκλησία. Είναι εξ άλλου γραµµένο, Αποκ. 22:1: «Και µου έδειξε έναν καθαρό ποταµό µε νερό τής ζωής, λαµπερόν σαν κρύσταλλο, που έβγαινε από τον θρόνο τού Θεού και του Αρνίου», Αποκ.22:17, «Και το Πνεύµα και η νύφη λένε: Έλα, και όποιος ακούει, ας πει: Έλα και όποιος διψάει, ας έρθει και όποιος θέλει, ας παίρνει δωρεάν το νερό τής ζωής». Σήµερα αυτός ο ποταµός, από τη µια έρχεται από τον θρόνο, και είναι ο ίδιος ποταµός που έρχεται από µέσα µας: Ιωαν.7:38 «όποιος πιστεύει σε µένα, όπως είπε η γραφή, ποτάµια από ζωντανό νερό θα ρεύσουν από την κοιλιά του. (Αυτό το έλεγε για το Πνεύµα...)». Έτσι ήταν τότε και στη Θεσσαλονίκη. Το Πνεύµα ενεργούσε από τον θρόνο και από µέσα τους. Πίστευαν αυτό που λέει η Γραφή. Τι υπάρχει τώρα για να δούµε στην Ελλάδα, τι µπορούµε να δούµε στην Ευρώπη µετά από 2000 χρόνια; Τότε ο ποταµός ενεργούσε τόσο δυνατά! Τώρα ο ποταµός πρέπει να ενεργήσει σε µας. Η εκκλησία να είναι τόσο ελεύθερη, τόσο ζωντανή, τόσο ανανεωµένη, όπως τον ύµνο που τραγουδήσαµε προηγουµένως: «είµαστε λυτρωµένοι», ή µπορούµε να το πούµε και διαφορετικά: είµαστε ελεύθεροι, όπως λέει και σε έναν άλλον ύµνο που έχουµε. Όχι µόνο λυτρωµένοι αλλά και ελεύθεροι! Είµαστε λοιπόν λυτρωµένοι και ελεύθεροι, ελεύθεροι µέσω αυτού του ποταµού! Το Άγιο Πνεύµα ως δύναµη και ζωή Τώρα θέλω να πάω στις Πράξεις Αποστόλων στο κεφάλαιο 19:2-6. Όταν διαβάζω αυτό το σηµείο µε εντυπωσιάζει πάρα πολύ. Ο Παύλος πήγε στην Έφεσο, όπου και βρήκε εκεί πιστούς οι οποίοι βαπτίστηκαν σε βάπτισµα µετάνοιας. εν τους ρώτησε όµως αν µετανόησαν για τις αµαρτίες τους και σε ποιον πίστεψαν, παρά τους ρώτησε αν έλαβαν Άγιο Πνεύµα όταν πίστεψαν. Ρώτησε σήµερα κάποιον στον δρόµο: Πιστεύεις στον Ιησού Χριστό; Αυτός θα σου πει: Είµαι ορθόδοξος ή καθολικός ή αυτό ή εκείνο, πιστεύω! Ρώτησέ τον: Έλαβες το Άγιο Πνεύµα; Όταν τους λες έτσι αυτοί σκέφτονται: Αυτός σίγουρα είναι από κάποια αίρεση. Εδώ ένας Απόστολος ρωτάει: Λάβατε Άγιο Πνεύµα όταν πιστέψατε; Με άλλα λόγια, ζείτε στην πραγµατικότητα αυτού του Πνεύµατος; Ζείτε σ αυτόν τον ποταµό που έρχεται από τον θρόνο; Γνωρίζεται την πηγή στο εσωτερικό σας, που σας ανανεώνει σας ζωντανεύει και σας δυναµώνει στην πίστη σας; Γνωρίζετε το Πνεύµα της δύναµης, της αγάπης, του υγειές νου, ή ξέρετε µόνο το βάπτισµα προς µετάνοια! Πολλοί λένε: Είµαι σωσµένος! Είσαι ελεύθερος διά του Πνεύµατος; Είσαι ελεύθερος σ αυτή την καινούργια ζωή βρισκόµενος πάντοτε σε πλήρη συνείδηση σε ποιον πίστεψες; Είναι τόσο σηµαντικό αυτό το Πνεύµα, πολύ σηµαντικό! Το Πνεύµα δεν µας αφήνει ποτέ! Όταν ερχόµαστε από κάποιο συνέδριο, πετάµε στους ουρανούς. Μπορούµε να βγούµε έξω και να κηρύξουµε το ευαγγέλιο µε δύναµη. Την επόµενη εβδοµάδα πηγαίνουµε στο σπίτι, µετά στη δουλειά που έχει κούραση, στη ρουτίνα. Μας είναι τόσο κουραστικό να κηρύξουµε, που σκεφτόµαστε: Που ήµουν πριν, που είµαι τώρα! Όµως ο Κύριος δεν µας άφησε. Αυτό 9

10 που ίσως σε άφησε είναι η καλή σου διάθεση, το αίσθηµα του ενθουσιασµού, αλλά η πίστη σου είναι η ίδια, και η δύναµη βγαίνει από την πίστη σου. Θυµήσου στο Άσµα των Ασµάτων στο κεφάλαιο 2:8-9, όπου ο Κύριος πηδάει επάνω στα βουνά, θυµήσου τον τοίχο που υπάρχει ανάµεσα και µας χωρίζει από τον Κύριο. Παρατήρησε αυτόν τον ωραίο ύµνο! Θυµήσου αυτό το όµορφο χρονικό διάστηµα που πέρασες µαζί Του στο συνέδριο, που ήτανε τόσο κοντά σου, Τον είδες, Τον άγγιξες, παρουσιάστηκες µπροστά Του. Ήτανε πολύ ωραίο διάστηµα αυτό που πέρασες µαζί Του!... Μετά φεύγει πιο πέρα, πηδάει πιο µακριά. Θέλει να έρθεις και συ µαζί Του ξεπερνώντας τις δυσκολίες. Θέλει να ακολουθείς πάντοτε το Πνεύµα. Έτσι λοιπόν ο Κύριος φεύγει µπροστά και συ µένεις πίσω, προσπαθείς να φέρεις τον Κύριο πίσω, όµως Αυτός δεν έρχεται, φεύγει πιο πέρα! Έτσι µαθαίνεις να αναζητάς τον Κύριο, να Τον ακολουθείς µαθαίνεις να ανασυγκροτείς την πίστη σου να Τον καλείς: Κύριε Σε δοξάζω, Σε αναζητώ, ο χρόνος µου είναι άδειος και Συ είσαι µακριά, όµως σε ακολουθώ, εκπαίδευσέ µε, εκπαίδευσε την θέλησή µου, θέλω να είσαι κοντά µου, κάνε µε άνθρωπο τέτοιον που να Σε αναζητά πάντοτε, να µην είναι εξαρτηµένος από ορισµένα χρονικά περιθώρια, από ορισµένες περιστάσεις, να µην είναι εξαρτηµένος από το αν ο ήλιος λάµπει ή αν βρέχει, θέλω να είµαι πάντα έτοιµος. Κάνε µε τέτοιον άνθρωπο που να κάνει πάντοτε το θέληµά Σου εδώ στη γη! Ο Κύριος µας υπηρετεί καθ όλη την διάρκεια της ζωής µας Ναι, ο Κύριος είναι σοφός. Ξέρει πως πρέπει να φερθεί µε µας. Μη κάνετε σκέψεις για το τι θα γίνει στο µέλλον σας. Ο Κύριος εργάζεται σε µας στην καθηµερινή µας ζωή. Θέλει να µας κάνει ανθρώπους τέτοιους, που να µπορέσει να φέρει µαζί µε µας τη βασιλεία Του εδώ στη γη. Έτσι όλα πρέπει να συντελέσουν για να µπορέσει να κυριαρχήσει µαζί µας και να αποκτήσουµε µια καινούργια ανθρωπιά. Ο Κύριος εργάζεται για µας ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό και µας κάνει σταθερούς επειδή έρχεται καιρός που είµαστε χαρούµενοι, έρχεται καιρός που φέρνουµε καρπό! Όµως αν ήσουν µαζί µε τον Παύλο στο ταξίδι του ίσως να έφευγες όπως ο Μάρκος. Θα έλεγες: Ο Κύριε, δεν συµµετέχω άλλο σ αυτό το ταξίδι. Καλύτερα στο σπίτι, στην εκκλησία, στις συναθροίσεις! Ναι, ο Κύριος εργάζεται σε µας σε όλα τα πράγµατα, για να έρθει η βασιλεία Του. Ερχόµαστε λοιπόν µαζί για να οικοδοµήσουµε, βγαίνουµε έξω να κηρύξουµε το ευαγγέλιο, φέρνουµε ανθρώπους στη βασιλεία, συµµετέχουµε στην εξάπλωση περισσότερων εκκλησιών, στερεώνουµε το έργο επίσης για να το επιτύχουµε αυτό οφείλουµε να είµαστε εµείς πρώτα σταθεροί, ειδάλλως δεν µπορούµε να σταθεροποιήσουµε άλλον αδελφό. Ο Κύριος χρησιµοποιεί έναν θαυµάσιο τρόπο, για να διακηρύξει το ένδοξο βασίλειό Του την εκκλησία τον καινούργιο άνθρωπο εδώ επάνω στη γη, στις πόλεις, στους τόπους όπου ζούνε οι χριστιανοί. Όχι ένα βασίλειο που είναι διαλυµένο και διαχωρισµένο, παρά ένα βασίλειο, µία ενότητα, όπου αυτό το τραπέζι της ανάµνησης των παθηµάτων του Κυρίου, διαµέσου των ανθρώπων και διαµέσου του σώµατος του Χριστού να έχει µια πραγµατική και ζωντανή µαρτυρία. οξάζουµε τον Κύριο γι αυτό! Hans Jürgen Εκδόσεις: Η εκκλησία στη Λάρισα Χριστοβασίλη 1 Λάρισα 41221, Tηλ