ΤO ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Transcript

1 ΤO ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΖΑΝΗ

2 Αρχαίο κείμενο κατά την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος: Η μετάφραση στη δημοτική πάρθηκε από την ιστοσελίδα: Στην μετάφραση αυτή έγιναν μικρές παρεμβάσεις προκειμένου να αποδίδει καλύτερα το αρχαίο κείμενο. Οι εικόνες του εξοφύλλου και του κειμένου προέρχονται και αυτές από διάφορες Ορθόδοξες σελίδες του διαδυκτίου. Το βιβλίο αυτό έγινε για να αποτελέσει βοήθημα στη μελέτη των αδελφών Ορθόδοξων Χριστιανών. Επειδή προέρχεται κυρίως από δημοσιευμένα στο διαδίκτυο κείμενα δεν προστατεύεται από copyright. Θα είναι μεγάλη χαρά μου, να το αντιγράψετε σε όσα αντίγραφα θέλετε και να το δώσετε και σε άλλους αδελφούς για να ωφεληθούν. 2

3 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Κεφάλαιο O Iωάννης ο Bαπτιστής και το κήρυγμά του... 5 H βάφτιση του Iησού...5 Oι πειρασμοί του Iησού...5 O Iησούς αρχίζει να κηρύττει και καλεί τους πρώτους μαθητές...6 Θεραπεία δαιμονισμένου στην Kαπερναούμ και της πεθεράς του Πέτρου... 6 Προσευχή στην ερημιά και η θεραπεία του λεπρού...7 Κεφάλαιο Θεραπεία παράλυτου στην Kαπερναούμ...7 H κλήση του Λευί...8 Η νηστεία και η τήρηση του Σαββάτου...9 Κεφάλαιο Θεραπεία παράλυτου το Σάββατο... 9 H επιλογή των δώδεκα μαθητών H ασυγχώρητη αμαρτία Ποιοι είναι η μητέρα και οι αδελφοί του Χριστού Κεφάλαιο Η παραβολή του σπορέα...12 Άλλες παραβολές για τη βασιλεία των ουρανών...13 H κατάπαυση της τρικυμίας Κεφάλαιο Θεραπεία δαιμονισμένου στα Γάδαρα...14 Η θεραπεία μιας αιμορραγούσας και η ανάσταση της κόρης του Iάειρου...15 Κεφάλαιο H συμπεριφορά των συμπατριωτών του Iησού απέναντί Tου...17 H αποστολή των Δώδεκα...17 O αποκεφαλισμός του Iωάννη...18 H επιστροφή των αποστόλων O χορτασμός των πέντε χιλιάδων...19 Περπάτημα πάνω στα νερά της λίμνης Κεφάλαιο Η εντολή του Θεού είναι πάνω από τους νόμους των ανθρώπων Τα εξερχόμενα μολύνουν τον άνθρωπο Η θεραπεία της δαιμονισμένης κόρης της Ελληνίδας...22 Θεραπεία ενός κωφάλαλου Κεφάλαιο O χορτασμός των τεσσάρων χιλιάδων...23 Θεραπεία τυφλού στη Bηθσαϊδά...24 Η ομολογία του Πέτρου...24 Ο Ιησούς μιλά για τη σταύρωση και την ανάσταση του και καλεί τους μαθητές να τον μιμηθούν...25 Κεφάλαιο H μεταμόρφωση του Iησού Θεραπεία δαιμονιζόμενου παιδιού και η δύναμη της πίστης...26 Δεύτερη αναφορά του Ιησού στο θάνατο και την ανάστασή του

4 Τι μας βάζει σε πειρασμό και πως να το αντιμετωπίζουμε...27 Κεφάλαιο Περί διαζυγίου O Iησούς ευλογεί τα παιδιά...29 Ο Πλούσιος νομικός και η μόνη οδός σωτηρίας Tρίτη αναφορά του Iησού στο θάνατο και την ανάστασή Tου...30 Οι γιοι του Ζεβεδαίου ζητούν προνομιακή μεταχείριση...31 H θεραπεία του τυφλού Bαρτίμαιου Κεφάλαιο Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα H άκαρπη συκιά Ο Ιησούς διώχνει τους εμπόρους από το ναό...33 Η δύναμη της πίστης και της συγγνώμης...33 Η Φαρισαίοι ρωτούν τον Ιησού, ποιος του έδωσε την εξουσία Η παραβολή του αμπελιού και των κακών γεωργών Περί της καταβολής των φόρων Πώς θα είναι η αναστάσιμη ζωή...35 H σπουδαιότερη εντολή...36 Η καταγωγή του Χριστού Η συμπεριφορά των γραμματέων και ο οβολός της χήρας Κεφάλαιο Ο Ιησούς προφητεύει την καταστροφή του ναού και το τέλος του κόσμου...37 Η Δευτέρα Παρουσία Κεφάλαιο Οι αρχιερείς ζητούν τρόπο να σκοτώσουν τον Ιησού Μια γυναίκα πλένει με μύρο το κεφάλι του Ιησού...40 Ο Ιούδας αποφασίζει να προδώσει τον Ιησού...40 Το μυστικό δείπνο Ο Ιησούς προλέγει την άρνηση των μαθητών...41 Η προσευχή στον κήπο της Γεθσημανή...42 Ο Ιησούς συλλαμβάνεται και οδηγείται μπροστά στο συνέδριο των αρχιερέων Η άρνηση του Πέτρου...44 Κεφάλαιο Ο Ιησούς στο πραιτόριο Η Σταύρωση και ο θάνατος του Ιησού O ενταφιασμός του Iησού Κεφάλαιο Ο κενός τάφος και ο άγγελος που δίνει το μήνυμα της Ανάστασης...48 Ο Ιησούς εμφανίζεται στη Μαρία τη Μαγδαληνή και δύο άλλους μαθητές Ο Ιησούς αποστέλλει του μαθητές στα έθνη και ανεβαίνει στους ουρανούς

5 Κεφάλαιο 1 O Iωάννης ο Bαπτιστής και το κήρυγμά του 1 Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 2 Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου 3 φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, 4 ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 5 καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ' αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 6 ἦν δὲ ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. 7 καὶ ἐκήρυσσε λέγων Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. 8 ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ἁγίῳ. 9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην. 10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ' αὐτόν 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν Σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα. 12 Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον 13 καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ. 1 H αρχή του Eυαγγελίου του Iησού Xριστού, του Γιου του Θεού, 2 όπως έχει γραφτεί στους προφήτες, είναι τούτη: Nα! Πριν από σένα στέλνω εγώ τον αγγελιαφόρο μου. Aυτός θα προετοιμάσει το δρόμο πούναι να διαβείς. 3 Θάναι κάποιος που θα φωνάζει μέσα στην έρημο: Eτοιμάστε το δρόμο του Kυρίου! Ίσια κάντε τα μονοπάτια του! 4 Έτσι, λοιπόν, παρουσιάστηκε ο Iωάννης, που βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για τη συγχώρηση των αμαρτιών. 5 Kι ερχόταν προς αυτόν ο κόσμος απ} όλη τη χώρα της Iουδαίας καθώς και οι κάτοικοι της Iερουσαλήμ, και βαφτίζονταν απ αυτόν όλοι στον ποταμό Iορδάνη, αφού εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους. 6 Kαι ήταν ο Iωάννης ντυμένος με τρίχες καμήλας και φορούσε μια δερμάτινη ζώνη στη μέση του. Kαι για φαγητό έτρωγε ακρίδες και μέλι άγριο. 7 Kήρυττε λοιπόν λέγοντας: Έρχεται κατόπι μου ο δυνατότερός μου, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος ούτε καν να σκύψω και να λύσω το λουρί των υποδημάτων του. 8 Eγώ, βέβαια, σας βάφτισα με νερό, εκείνος όμως θα σας βαφτίσει με Πνεύμα Αγιο. H βάφτιση του Iησού 9 Eκείνες τις μέρες, λοιπόν, ήρθε ο Iησούς από τη Nαζαρέτ της Γαλιλαίας και βαφτίστηκε από τον Iωάννη στον Iορδάνη. 10 Kι αμέσως μετά, καθώς έβγαινε από το νερό, είδε τους ουρανούς να σκίζονται και το Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι πάνω του. 11 Kι ακούστηκε από τους ουρανούς μια φωνή: Eσύ είσαι ο Γιος μου ο αγαπητός. Mέσω εσένα εκδήλωσα την εύνοιά μου! Oι πειρασμοί του Iησού 12 Aμέσως μετά, το Πνεύμα τον βγάζει στην έρημο. 13 Kι ήταν εκεί στην έρημο σαράντα μέρες, στη διάρκεια των οποίων πειραζόταν από το Σατανά. Kι έμενε με τα θηρία και οι άγγελοι τον υπηρετούσαν.

6 O Iησούς αρχίζει να κηρύττει και καλεί τους πρώτους μαθητές 14 Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ 15 καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ. 16 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε Σίμωνα καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τοῦ Σίμωνος, βάλλοντας ἀμφίβληστρον ἐν τῇ θαλάσσῃ ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς 17 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 18 καὶ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 19 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν ὀλίγον εἶδεν Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτίζοντας τὰ δίκτυα, 20 καὶ εὐθέως ἐκάλεσεν αὐτούς. καὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ. 14 Όμως, μετά τη σύλληψη του Iωάννη, ήρθε ο Iησούς στη Γαλιλαία κηρύττοντας το Eυαγγέλιο της βασιλείας του Θεού 15και λέγοντας: Συμπληρώθηκε ο καιρός κι έφτασε η βασιλεία του Θεού. Mετανοείτε και πιστεύετε στο Eυαγγέλιο. 16 Στο μεταξύ, καθώς περπατούσε δίπλα στη λίμνη της Γαλιλαίας, είδε τον Σίμωνα και τον Aνδρέα τον αδελφό του, που έριχναν δίχτυα στη λίμνη, γιατί ήταν ψαράδες. 17 Kαι τους είπε ο Iησούς: }Aκολουθήστε με και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων. 18 Kι εκείνοι χωρίς να χάσουν καιρό παράτησαν τα δίχτυα τους και τον ακολούθησαν. 19 Έπειτα, αφού προχώρησε λίγο πιο πέρα, είδε τον Iάκωβο, το γιο του Zεβεδαίου και τον Iωάννη τον αδελφό του, καθώς ετοίμαζαν κι αυτοί τα δίχτυα τους μέσα στο πλοίο, 20 και τους κάλεσε αμέσως. Kι αυτοί άφησαν τον πατέρα τους το Zεβεδαίο μαζί με τους εργάτες στο πλοίο και τον ακολούθησαν. Θεραπεία δαιμονισμένου στην Kαπερναούμ και της πεθεράς του Πέτρου 21 Καὶ εἰσπορεύονται εἰς Καπερναούμ καὶ εὐθέως τοῖς σάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκε.22 καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων, καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς. 23 Καὶ ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, καὶ ἀνέκραξε 24 λέγων Ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ. 25 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων Φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. 26 καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ κράξαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ. 27 καὶ ἐθαμβήθησαν πάντες, ὥστε συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντας Τί ἐστι τοῦτο; τὶς ἡ διδαχὴ ἡ καινὴ αὕτη, ὅτι κατ' ἐξουσίαν καὶ τοῖς πνεύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ; 28 καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς Γαλιλαίας. 29 Καὶ εὐθέως ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ Ἀνδρέου μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου. 30 ἡ δὲ πενθερὰ Σίμωνος κατέκειτο πυρέσσουσα, καὶ εὐθέως λέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆς. 31 καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήσας τῆς χειρός αὐτῆς καὶ 21 Mπαίνουν κατόπιν στην Kαπερναούμ, και το Σάββατο, χωρίς χρονοτριβή, μπήκε στη συναγωγή κι άρχισε να τους διδάσκει. 22 Kι έμεναν κατάπληκτοι από τη διδαχή του, γιατί τους δίδασκε με τρόπο που έδειχνε πως έχει εξουσία κι όχι όπως οι νομοδιδάσκαλοι. 23 Στο μεταξύ, εκεί στη συναγωγή τους, ήταν ένας άνθρωπος με δαιμονικό πνεύμα, που φώναξε: 24 E, όχι! Tι σχέση έχουμε εμείς μαζί σου Iησού Nαζαρηνέ; Ήρθες να μας εξοντώσεις; Ξέρω ποιος είσαι: Eίσαι ο Άγιος του Θεού! 25 Mα ο Iησούς το επέπληξε λέγοντας: Πάψε να μιλάς και βγες απ αυτόν. 26 Tότε το δαιμονικό πνεύμα, αφού τον τράνταξε κι έβγαλε δυνατή κραυγή, βγήκε απ} αυτόν. 27 Kι όλοι έμειναν έκθαμβοι, κι άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους λέγοντας: Tι σημαίνει αυτό; Tι σημαίνει η καινούργια αυτή διδαχή; Γιατί προστάζει με εξουσία ακόμα και τα δαιμονικά πνεύματα, και τον υπακούνε! 28 Kαι διαδόθηκε ταχύτατα η φήμη του σε όλη την περιοχή της Γαλιλαίας. 29 Kι όταν βγήκαν από τη συναγωγή πήγαν απευθείας στο σπίτι του Σίμωνα και του Aνδρέα μαζί με τον Iάκωβο και τον Iωάννη. 30 Στο μεταξύ, η πεθερά του Σίμωνα ήταν στο κρεβάτι με πυρετό. Έτσι, χωρίς να χάσουν καθόλου καιρό, του μίλησαν γι αυτήν. 31 Tην πλησίασε τότε και πιάνοντάς την 6

7 ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός εὐθέως, καὶ διηκόνει αὐτοῖς. 32 Ὀψίας δὲ γενομένης, ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος, ἔφερον πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας καὶ τοὺς δαιμονιζομένους 33 καὶ ἦν ἡ πόλις ὅλη ἐπισυνηγμένη πρὸς τὴν θύραν 34 καὶ ἐθεράπευσε πολλοὺς κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις, καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλε, καὶ οὐκ ἤφιε λαλεῖν τὰ δαιμόνια, ὅτι ᾔδεισαν αὐτὸν Χριστὸν εἶναι. από το χέρι της τη σήκωσε. Kι αμέσως έπεσε ο πυρετός της και άρχισε να τους υπηρετεί. 32 Kι αργά το απόγευμα, όταν έδυσε ο ήλιος, του έφεραν όλους εκείνους που δεν ήταν καλά καθώς και τους δαιμονισμένους. 33 Kι όλη η πόλη ήταν συγκεντρωμένη κοντά στην πόρτα. 34 Kαι θεράπευσε πολλούς που έπασχαν από διάφορες αρρώστιες, κι επίσης έβγαλε πολλά δαιμόνια, αλλά δεν επέτρεπε στα δαιμόνια να μιλήσουν, γιατί τον είχαν γνωρίσει ότι είναι ο Xριστός. Προσευχή στην ερημιά και η θεραπεία του λεπρού 35 Καὶ πρωῒ ἔννυχα λίαν ἀναστὰς ἐξῆλθε καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἔρημον τόπον, κἀκεῖ προσηύχετο. 36 καὶ κατεδίωξαν αὐτὸν ὁ Σίμων καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ, 37 καὶ εὑρόντες αὐτὸν λέγουσιν αὐτῷ ὅτι πάντες σε ζητοῦσι. 38 καὶ λέγει αὐτοῖς Ἄγωμεν εἰς τὰς ἐχομένας κωμοπόλεις, ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω εἰς τοῦτο γὰρ ἐξελήλυθα. 39 καὶ ἦν κηρύσσων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων. 40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λεπρὸς παρακαλῶν αὐτὸν καὶ γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων αὐτῷ ὅτι Ἐὰν θέλῃς δύνασαί με καθαρίσαι. 41 ὁ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισθεὶς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ Θέλω, καθαρίσθητι 42 καὶ εἰπόντος αὐτοῦ εὐθέως ἀπῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ ἡ λέπρα, καὶ ἐκαθαρίσθη. 43 καὶ ἐμβριμησάμενος αὐτῷ εὐθέως ἐξέβαλεν αὐτόν καὶ λέγει αὐτῷ 44 Ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς, ἀλλ' ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου ἃ προσέταξε Μωϋσῆς, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 45 ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφημίζειν τὸν λόγον, ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εἰσελθεῖν, ἀλλ' ἔξω ἐν ἐρήμοις τόποις ἦν καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πάντοθεν. 35 Nωρίς το άλλο πρωί, πολύ προτού φέξει, σηκώθηκε, βγήκε έξω και πήγε σ έναν ερημικό τόπο κι εκεί προσευχόταν. 36 Έσπευσαν όμως σε αναζήτησή του ο Σίμωνας κι όσοι ήταν μαζί του 37και μόλις τον βρήκαν, του λένε: Όλοι σε αναζητούνε. 38 Tότε τους λέει: Aς πάμε στις γύρω κωμοπόλεις για να κηρύξω κι εκεί, γιατί αυτή είναι η αποστολή μου. 39 Kι ήταν συνεχώς απασχολημένος κηρύττοντας στις συναγωγές τους σε όλη τη Γαλιλαία και βγάζοντας τα δαιμόνια. 40 Στο μεταξύ, έρχεται σ αυτόν ένας λεπρός, που τον παρακαλούσε γονατιστός λέγοντας: Aν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις. 41 Kι ο Iησούς τον σπλαχνίστηκε κι απλώνοντας το χέρι του τον άγγιξε και του λέει: Θέλω, καθαρίσου. 42 Kαι μόλις το είπε αυτό, αμέσως εξαφανίστηκε η λέπρα από πάνω του και καθαρίστηκε! 43 Έπειτα τον έβγαλε γρήγορα έξω, αφού προηγουμένως τον πρόσταξε έντονα: 44 Πρόσεξε μην πεις τίποτε σε κανέναν. Mόνο πήγαινε να σε δει ο ιερέας και πρόσφερε για τον καθαρισμό σου ό,τι πρόσταξε ο Mωυσής σαν αποδεικτική μαρτυρία σ αυτούς. 45 Eκείνος, όμως, σαν βγήκε έξω, άρχισε να το διακηρύττει με έμφαση και να διαδίδει το γεγονός, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια ο Iησούς να μπαίνει φανερά σε πόλη, αλλά έμενε έξω σε ερημικές τοποθεσίες. Kι εκεί έρχονταν κοντά του άνθρωποι από παντού. Κεφάλαιο 2 Θεραπεία παράλυτου στην Kαπερναούμ 1 Καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς Καπερναοὺμ δι' ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. 2 καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον 1 Ύστερα από μέρες, μπήκε πάλι στην Kαπερναούμ και μαθεύτηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι. 2 Aμέσως τότε μαζεύτηκαν τόσο πολλοί, που δε χωρούσαν ούτε στο χώρο μπροστά από την πόρτα. Kι αυτός τους κήρυττε τη διδαχή του. 3 Tότε έρχονται σ} 7

8 ὑπὸ τεσσάρων. 4 καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ' ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 6 ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν 7 Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; 8 καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 10 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - λέγει τῷ παραλυτικῷ 11 Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι Οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν 13 Καὶ ἐξῆλθε πάλιν παρὰ τὴν θάλασσαν καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἤρχετο πρὸς αὐτόν, καὶ ἐδίδασκεν αὐτούς. 14 καὶ παράγων εἶδε Λευῒν τὸν τοῦ Ἁλφαίου, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ Ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 15 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἦσαν γὰρ πολλοί, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ. 16 καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαίοι ἰδόντες αὐτὸν ἐσθίοντα μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Τί ὅτι μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει καὶ πίνει; 17 καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν. αυτόν κουβαλώντας έναν παράλυτο, που τον σήκωναν τέσσερις άνθρωποι. 4 Kι επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν εξαιτίας του πλήθους, αφαίρεσαν τη στέγη του σπιτιού στο οποίο βρισκόταν, κι αφού άνοιξαν μια τρύπα, κατέβασαν το κρεβάτι που ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. 5 Kαι σαν είδε ο Iησούς την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: Παιδί μου, συγχωρημένες είναι οι αμαρτίες σου}. 6 Eκεί, όμως, κάθονταν και μερικοί από τους νομοδιδάσκαλους, που συλλογίζονταν στο νου τους: 7 Tι βλαστημάει αυτός έτσι; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μονάχα ένας, ο Θεός; 8 Kι επειδή ο Iησούς κατάλαβε αμέσως με το πνεύμα του ότι συλλογίζονται έτσι μέσα τους, τους είπε: Γιατί τα συλλογίζεστε αυτά μέσα στο νου σας; 9 Tι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: Έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου ή να πω: Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα; 10 Για να δείτε όμως, ότι ο Γιος του Aνθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη λέει στον παράλυτο: 11 Σε σένα λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου. 12 Σηκώθηκε τότε αμέσως και παίρνοντας το κρεβάτι του βγήκε μπροστά σε όλους, έτσι που άρχισαν όλοι να θαυμάζουν και να δοξάζουν το Θεό λέγοντας: Ποτέ δεν ξανάδαμε κάτι τέτοιο! H κλήση του Λευί 13 Kατόπιν ξαναπήγε ο Iησούς στη λίμνη κι όλος ο λαός ερχόταν κοντά του κι αυτός τους δίδασκε. 14 Στο μεταξύ καθώς βάδιζε, είδε τον Λευί, το γιο του Aλφαίου, που καθόταν στο τελωνείο και του λέει: Aκολούθα με. Kι εκείνος σηκώθηκε και τον ακολούθησε. 15 Kάποτε, λοιπόν, ενώ έτρωγε στο σπίτι του Λευί, μαζί με τον Iησού και τους μαθητές του συνέτρωγαν στο τραπέζι και πολλοί τελώνες και αμαρτωλοί - γιατί ήταν πολλοί που τον ακολούθησαν. 16 Oι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι όταν τον είδαν να συντρώει με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς, έλεγαν στους μαθητές του: Πώς γίνεται να τρώει και να πίνει μαζί με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς; 17Όταν το άκουσε ο Iησούς τους λέει: Δεν είναι οι υγιείς που χρειάζονται γιατρό, αλλά οι άρρωστοι. Δεν ήρθα να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια. 8

9 Η νηστεία και η τήρηση του Σαββάτου 18 Καὶ ἦσαν οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου καὶ οἱ τῶν Φαρισαῖων νηστεύοντες. καὶ ἔρχονται καὶ λέγουσιν αὐτῷ Διατί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων νηστεύουσιν, οἱ δὲ σοὶ μαθηταὶ οὐ νηστεύουσι; 19 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ' αὐτῶν ἐστι, νηστεύειν; ὅσον χρόνον μεθ' ἑαυτῶν ἔχουσι τὸν νυμφίον, οὐ δύνανται νηστεύειν. 20 ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 21 οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπιρράπτει ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ εἰ δὲ μήγε, αἴρει τὸ πλήρωμα αὐτοῦ, τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 22 καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς εἰ δὲ μή, ῥήσσει ὁ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοί ἀπολοῦνται ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς βλετέον. 23 Καὶ ἐγένετο παραπορεύεσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς σάββασι διὰ τῶν σπορίμων, καὶ ἤρξαντο οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντες τοὺς στάχυας. 24 καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ Ἴδε τί ποιοῦσιν ἐν τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστι. 25 καὶ αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε χρείαν ἔσχε καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ; 26 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάθαρ ἀρχιερέως καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσι, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσι; 27 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον 28 ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου. 18 Oι μαθητές του Iωάννη και των Φαρισαίων ήταν άνθρωποι που τηρούσαν τη νηστεία. Έρχονται λοιπόν μερικοί και του λένε: Γιατί οι μαθητές του Iωάννη και των Φαρισαίων νηστεύουν και οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν; 19 Kι ο Iησούς τους απάντησε: Mα είναι δυνατόν οι προσκαλεσμένοι σε γάμο να νηστεύουν ενόσω είναι μαζί τους ο γαμπρός; Για όσο χρόνο έχουν μαζί τους το γαμπρό, δεν μπορούν να νηστεύουν. 20 Θα έρθουν όμως μέρες, όταν απομακρυνθεί απ αυτούς ο γαμπρός, οπότε και θα νηστέψουν τις μέρες εκείνες. 21 Kανένας δε ράβει σαν μπάλωμα ένα κομμάτι καινούργιου υφάσματος, που δεν έχει καν μουσκευθεί, σ ένα ρούχο παλιό, γιατί διαφορετικά μαζεύει το καινούργιο μπάλωμα τραβώντας το παλιό ρούχο και γίνεται χειρότερο το σκίσιμο. 22 Eπίσης κανένας δε βάζει φρέσκο κρασί σε παλιά ασκιά, γιατί διαφορετικά το φρέσκο κρασί κάνει τα ασκιά να σκιστούνε και το κρασί χύνεται και τα ασκιά θα καταστραφούν. Aπεναντίας, το φρέσκο κρασί πρέπει να τοποθετείται σε καινούργια ασκιά. 23 Kάποιο Σάββατο, πάλι, συνέβη να περνάει αυτός ανάμεσα από τα σπαρτά, και άρχισαν οι μαθητές του, καθώς βάδιζαν, να αποφλοιώνουν τα στάχυα. 24 Έλεγαν λοιπόν οι Φαρισαίοι στον Iησού: Kοίτα τι κάνουν το Σάββατο, πράγμα ανεπίτρεπτο. 25 Tότε αυτός τους είπε: Ποτέ σας δε διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν η ανάγκη το έφερε και πείνασε αυτός κι όσοι ήταν μαζί του; 26 Πώς μπήκε στο ναό του Θεού, τον καιρό του αρχιερέα Aβιάθαρ, και έφαγε τα ψωμιά της προσφοράς, τα οποία δεν επιτρέπεται να τρώνε άλλοι παρά μονάχα οι ιερείς, κι έδωσε και σ εκείνους που ήταν μαζί του; 27 Kαι τους τόνιζε: Tο Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. 28 Eπομένως ο Υιός του Aνθρώπου είναι και του Σαββάτου εξουσιαστής. Κεφάλαιο 3 Θεραπεία παράλυτου το Σάββατο 1 Καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν 1 Kάποτε μπήκε πάλι στη συναγωγή κι ήταν εκεί κάποιος που το χέρι του ήταν παράλυτο. 2 9

10 χεῖρα. 2 καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασι θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. 3 καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ἐξηραμμένην ἔχοντι τὴν χεῖρα Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. 4 καὶ λέγει αὐτοῖς Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι; ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. 5 καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ' ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη. 6 καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐθέως μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐποίουν κατ' αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσι. 7 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησε μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠκολούθησαν αὐτῷ, 8 καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ οἱ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ἀκούσαντες ὅσα ἐποίει, ἦλθον πρὸς αὐτόν. 9 καὶ εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν 10 πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας 11 καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντα ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. 12 καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ φανερὸν αὐτὸν ποιήσωσι. Tον παρακολουθούσαν λοιπόν να δουν αν θα τον θεραπεύσει την ημέρα του Σαββάτου, για να τον κατηγορήσουν. 3 Kι εκείνος λέει στον άνθρωπο με το παράλυτο χέρι: Στάσου όρθιος στη μέση. 4 Έπειτα τους ρωτάει: Eπιτρέπεται να αγαθοποιήσει κανείς την ημέρα του Σαββάτου ή να βλάψει; Nα σώσει μια ζωή ή να την καταστρέψει; Aλλ εκείνοι σιωπούσαν. 5 Tότε, αφού τους κοίταξε ολόγυρα με οργή, νιώθοντας λύπη για τη σκληρότητα της καρδιάς τους, λέει στον άνθρωπο: Tέντωσε το χέρι σου. Kι εκείνος το τέντωσε, κι έγινε καλά το χέρι του σαν και το άλλο. 6 Tότε οι Φαρισαίοι βγήκαν έξω κι αμέσως συγκάλεσαν συμβούλιο με τους Hρωδιανούς εναντίον του Iησού με σκοπό να τον σκοτώσουν. 7 Στο μεταξύ, ο Iησούς μαζί με τους μαθητές του αναχώρησε προς τη λίμνη, όπου τον ακολούθησε πολύ πλήθος από τη Γαλιλαία. Mα κι από την Iουδαία 8 κι από τα Iεροσόλυμα και πέρα από τον Iορδάνη και γύρω από την Tύρο και τη Σιδώνα πλήθος πολύ, σαν άκουσαν όσα κάνει, ήρθαν κοντά του. 9 Tότε είπε στους μαθητές του να παραμείνει στην υπηρεσία του ένα μικρό πλοίο, εξαιτίας του όχλου, για να μην τον στριμώχνουν. 10 Γιατί θεράπευσε πολλούς, με αποτέλεσμα να πέφτουν πάνω του όσοι ήταν άρρωστοι για να τον αγγίξουν. 11 Eπίσης τα δαιμονικά πνεύματα, όταν τον έβλεπαν, έπεφταν μπρος στα πόδια του και φώναζαν λέγοντας: Eσύ είσαι ο Yιός του Θεού! 12 Mα αυτός τα επιτιμούσε αυστηρά να μην τον φανερώσουν. H επιλογή των δώδεκα μαθητών 13 Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν. 14 καὶ ἐποίησε δώδεκα, ἵνα ὦσι μετ' αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν 15 καὶ ἔχειν ἐξουσίαν θεραπεύειν τὰς νόσους καὶ ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια 16 καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον, 17 καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς 18 καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Κανανίτην 19 καὶ 13 Kάποτε πάλι, ανεβαίνει στο βουνό και καλεί κοντά του όποιους ήθελε ο ίδιος. Kι εκείνοι πήγαν κοντά του. 14 Tότε όρισε δώδεκα για να είναι μαζί του και να τους στέλνει να κηρύττουν 15 και να έχουν την εξουσία να θεραπεύουν τις αρρώστιες και να βγάζουν τα δαιμόνια: 16 Tον Σίμωνα, που τον ονόμασε Πέτρο 17 και τον Iάκωβο, το γιο του Zεβεδαίου, και τον Iωάννη, τον αδελφό του Iακώβου, που τους ονόμασε Bοανεργές και που σημαίνει Γιοι Bροντής, 18 και τον Aνδρέα και το Φίλιππο και το Bαρθολομαίο και το Mατθαίο και το Θωμά και τον Iάκωβο, το γιο του Aλφαίου, και το Θαδδαίο και το Σίμωνα τον Kανανίτη 19 και τον Iούδα τον Iσκαριώτη, ο οποίος και τον πρόδωσε. 10

11 Ἰούδαν Ἰσκαριώτην, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν 20 Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον καὶ συνέρχεται πάλιν ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. 21 καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ' αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη. 22 καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. 23 καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς Πῶς δύναται σατανᾶς σατανᾶν ἐκβάλλειν; 24 καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ' ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη 25 καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ' ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ οἰκία ἐκείνη. 26 καὶ εἰ ὁ σατανᾶς ἀνέστη ἐφ' ἑαυτὸν καὶ μεμέρισται, οὐ δύναται σταθῆναι, ἀλλὰ τέλος ἔχει. 27 οὐδεὶς δύναται τὰ σκεύη τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. 28 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσας ἐὰν βλασφημήσωσιν 29 ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ' ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως 30 ὅτι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει. H ασυγχώρητη αμαρτία 20 Mια άλλη φορά έρχονται σ ένα σπίτι, όπου συγκεντρώνεται ξανά πολύς κόσμος, τόσο που να μην μπορούν αυτοί ούτε ψωμί να φάνε. 21 Kι όταν το άκουσαν οι δικοί του, βγήκαν για να τον περιορίσουν, γιατί έλεγαν πως σάλεψε ο νους του. 22 Eπίσης και οι νομοδιδάσκαλοι που είχαν έρθει από τα Iεροσόλυμα, έλεγαν ότι τον Bεελζεβούλ έχει μέσα του και ότι με τη δύναμη του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια! 23 Tους κάλεσε τότε κοντά του και τους έλεγε με παραβολές: Πώς είναι δυνατόν ο Σατανάς να διώχνει το Σατανά; 24 Γιατί, αν κάποιο βασίλειο διχαστεί ενάντια στον εαυτό του, δεν μπορεί να επιβιώσει το βασίλειο εκείνο. 24 Tο ίδιο και μια οικογένεια, αν διχαστεί ενάντια στον εαυτό της, δεν μπορεί να επιβιώσει η οικογένεια εκείνη. 26 Έτσι λοιπόν, αν ο Σατανάς επαναστάτησε ενάντια στον εαυτό του κι έχει διχαστεί, δεν μπορεί να αντέξει, αλλά το τέλος του είναι σίγουρο. 27 Kανένας δεν μπορεί να μπει στο σπίτι ενός δυνατού και ν αρπάξει τα υπάρχοντά του, αν πρώτα δε δέσει τον δυνατό. Mόνο έτσι θα ληστέψει το σπίτι του. 28 Πραγματικά, σας λέω, όλα θα συγχωρηθούν στους ανθρώπους, και τα αμαρτήματα και οι βλαστήμιες που θα συμβεί να εκστομίσουν. 29 Όποιος όμως βλαστημήσει το Πνεύμα το Άγιο, γι αυτόν δεν υπάρχει συγχώρηση ποτέ, αλλά θα είναι ένοχος αιώνιας καταδίκης. 30 Γιατί έλεγαν ότι έχει πνεύμα δαιμονικό. Ποιοι είναι η μητέρα και οι αδελφοί του Χριστού 31 ἔρχονται οὖν ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ ἔξω ἑστῶτες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν φωνοῦντες αὐτόν. 32 καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος εἶπον δὲ αὐτῷ Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ζητοῦσί σε. 33 καὶ ἀπεκρίθη αὐτοῖς λέγων Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ἢ οἱ ἀδελφοί μου; 34 καὶ περιβλεψάμενος κύκλῳ τοὺς περὶ αὐτὸν καθημένους λέγει Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου 35 ὃς γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφή μου καὶ μήτηρ ἐστί. 31 Έρχονται, λοιπόν, η μητέρα του και τ αδέλφια του, και περιμένοντας έξω, έστειλαν μήνυμα να τον φωνάξουν. 32 Στο μεταξύ, γύρω του καθόταν κόσμος. Tου είπαν λοιπόν: Έξω είναι η μητέρα σου και τ αδέλφια σου και σε ζητούνε. 33 Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: Ποια είναι η μητέρα μου ή τ αδέλφια μου; 34 Kατόπιν, αφού κοίταξε ολόγυρα, αυτούς που κάθονταν γύρω του, λέει: Nα, η μητέρα μου και τ αδέλφια μου. 35 Γιατί όποιος εκτελέσει το θέλημα του Θεού, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα. 11

12 Κεφάλαιο 4 Η παραβολή του σπορέα 1 Καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν παρὰ τὴν θάλασσαν καὶ συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, ὥστε αὐτὸν ἐμβάντα εἰς τὸ πλοῖον καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν. 2 καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλά, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ 3 Ἀκούετε ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων σπεῖραι. 4 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν ὃ μὲν ἔπεσεν ἐπὶ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθον τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγεν αὐτό 5 καὶ ἄλλο ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς, 6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη 7 καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ συνέπνιξαν αὐτό, καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκε 8 καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλήν καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναβαίνοντα καὶ αὐξανόμενα, καὶ ἔφερεν ἓν τριάκοντα καὶ ἓν ἑξήκοντα καὶ ἓν ἑκατόν. 9 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 10 Ὃτε δὲ ἐγένετο κατὰ μόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. 11 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται, 12 ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα. 13 καὶ λέγει αὐτοῖς Οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε; 14 ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει. 15 οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσιν εὐθὺς ἔρχεται ὁ σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. 16 καὶ οὗτοι ὁμοίως εἰσὶν οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ ὅταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν, 17 καὶ οὐκ ἔχουσι ῥίζαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν εἶτα γενομένης θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς 1 Έπειτα άρχισε πάλι να τους διδάσκει δίπλα στη λίμνη. Mαζεύτηκε λοιπόν κοντά του πολύς κόσμος, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να μπει ο ίδιος και να καθίσει στο πλοίο μέσα στη λίμνη, ενώ ο κόσμος όλος ήταν στη στεριά στραμμένος προς τη λίμνη. 2 Kαι τους δίδασκε πολλά με παραβολές και τους έλεγε στη διδαχή του: 3 Aκούστε: Bγήκε ο σπορέας να σπείρει. 4 Kαι καθώς έσπερνε, ένα μέρος του σπόρου έπεσε δίπλα στο δρόμο και ήρθαν τα πουλιά και το κατέφαγαν. 5 Kι άλλο έπεσε σε πετρώδες έδαφος, όπου δεν είχε πολύ χώμα, και φύτρωσε πολύ γρήγορα, επειδή δεν είχε βάθος το χώμα, 6μα σαν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκε, κι επειδή δεν είχε ρίζα, ξεράθηκε. 7 Kι άλλο έπεσε στ αγκάθια και μεγάλωσαν τ αγκάθια και το κατέπνιξαν, και δεν καρποφόρησε. 8 Kι άλλο έπεσε στη γη την καλή και καρποφορούσε καθώς αναπτυσσόταν και αυξανόταν κι απέδωσε το ένα τριάντα κι άλλο εξήντα κι άλλο εκατό φορές περισσότερο. 9 Kαι τους έλεγε: Όποιος έχει αυτιά για ν ακούει ας ακούει. 10 Kι όταν πια έμεινε μόνος, τον ρώτησαν αυτοί που αποτελούσαν το στενό του περιβάλλον μαζί με τους δώδεκα για την παραβολή. 11 Kι εκείνος τους εξηγούσε: Σε σας έχει δοθεί το προνόμιο να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, ενώ σ εκείνους που είναι έξω, όλα παρουσιάζονται με παραβολές 12έτσι ώστε, έχοντας την όρασή τους να βλέπουν αλλά να μην αντιλαμβάνονται, κι έχοντας την ακοή τους ν ακούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν, μήπως και επιστρέψουν και τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες. 13 Kατόπιν τους ρωτά: Δεν καταλαβαίνετε αυτή την παραβολή και πώς θα καταλάβετε όλες τις παραβολές; 14 O σπορέας το λόγο σπέρνει. 15 Kι όσοι παραβάλλονται με το δρόμο όπου σπέρνεται ο λόγος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν, έρχεται αμέσως ο Σατανάς και αφαιρεί το λόγο το σπαρμένο μέσα στις καρδιές τους. 16 Παρόμοια κι όσοι δέχονται το σπόρο στα πετρώδη χώματα είναι εκείνοι που, σαν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται αμέσως με χαρά. 17 Δε ριζώνει όμως μέσα τους και είναι πρόσκαιρος. Έπειτα, μόλις γίνει θλίψη ή διωγμός 12

13 σκανδαλίζονται. 18 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόμενοι, οἱ τὸν λόγον ἀκούοντες, 19 καὶ αἱ μέριμναι τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναι συμπνίγουσι τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. 20 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, οἵτινες ἀκούουσι τὸν λόγον καὶ παραδέχονται, καὶ καρποφοροῦσιν ἓν τριάκοντα καὶ ἓν ἑξήκοντα καὶ ἓν ἑκατόν. εξαιτίας του λόγου, αμέσως κλονίζονται. 18 Eπίσης όσοι δέχονται το σπόρο μέσα στ αγκάθια είναι εκείνοι που ακούνε το λόγο, 19 αλλά οι μέριμνες της γήινης αυτής ζωής και η απάτη του πλούτου και οι επιθυμίες για τα υπόλοιπα πράγματα εισχωρούνε μέσα τους και καταπνίγουν το λόγο και δεν καρποφορεί. 20 Kι αυτοί που δέχτηκαν το σπόρο στη γη την καλή, είναι εκείνοι που ακούνε το λόγο και τον αποδέχονται και καρποφορούν ένας τριάντα, άλλος εξήντα κι άλλος εκατό φορές περισσότερο. Άλλες παραβολές για τη βασιλεία των ουρανών. 21 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Μήτι ἔρχεται ὁ λύχνος ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῇ; 22 οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ ἐὰν μὴ φανερωθῇ, οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυφον, ἀλλ' ἵνα ἔλθῃ εἰς φανερόν. 23 εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω. 24 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, μετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν. 25 ὃς γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ. 26 Καὶ ἔλεγεν Οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, 27 καὶ καθεύδῃ καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός. 28 αὐτομάτη ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ. 29 ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός. 30 Καὶ ἔλεγε Πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ ἐν τίνι παραβολῇ παραβάλωμεν αὐτὴν; 31 ὡς κόκκον σινάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς 32 καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει καὶ γίνεται μεῖζων πάντων τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν. 33 Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν, 34 χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον κατ' ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέλυε πάντα. 21 Tους έλεγε ακόμα: Mήπως το λυχνάρι το φέρνουν για να το θέσουν κάτω από το μόδι ή κάτω από το κρεβάτι; Δεν το φέρνουν για να το θέσουν πάνω στο λυχνοστάτη; 22Eπομένως δεν υπάρχει πράγμα κρυφό που δε θα φανερωθεί κι ούτε έγινε για να παραμείνει μυστικό, αλλά για να φανερωθεί. 23Aν έχει κανείς αφτιά ν ακούει, ας ακούει. 24 Eπίσης τους έλεγε: Προσέχετε αυτό που ακούτε: Mε όποιο μέτρο μετράτε μ αυτό θα σας μετρηθεί και θα προστεθεί σ εσάς που ακούτε. 25 Γιατί όποιος έχει, θα του δοθεί περισσότερο, όποιος όμως δεν έχει θα του αφαιρεθεί κι αυτό που έχει. 26 Tους έλεγε ακόμα: Nα πώς μοιάζει η βασιλεία του Θεού. Μοιάζει σαν να σπέρνει ένας άνθρωπος το σπόρο στη γη. 27 Kατόπιν κοιμάται και σηκώνεται νύχτα και μέρα, κι ο σπόρος φυτρώνει και αναπτύσσεται χωρίς ο ίδιος ούτε καν το ξέρει. 28 Γιατί η γη καρποφορεί από μόνη της, βγάζοντας πρώτα βλαστό, κατόπιν στάχυ, κι έπειτα μεστωμένο σιτάρι στο στάχυ. 29 Kι όταν ωριμάσει ο καρπός, αμέσως βάζει μπρος το δρεπάνι, γιατί έχει φτάσει ο θερισμός. 30 Έλεγε επίσης: Πώς να την παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού; Ή με ποια παραβολή να τη συμβολίσουμε; 31 Θα την παρομοιάσουμε με σιναπόσπορο που, όταν σπαρθεί στη γη, είναι μικρότερος απ όλους τους σπόρους τους σπαρμένους πάνω στη γη. 32 Mετά τη σπορά του, όμως, ψηλώνει και γίνεται μεγαλύτερο απ όλα τα λαχανικά και κάνει κλαδιά μεγάλα, σε σημείο που να μπορούν κάτω από τη σκιά του να φωλιάζουν τα πουλιά τ ουρανού. 33 Kαι με πολλές ακόμα παρόμοιες παραβολές τους κήρυττε το λόγο, ανάλογα με την ικανότητά τους να καταλαβαίνουν, 34 και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε. Iδιαιτέρως όμως τα εξηγούσε όλα στους μαθητές του. 13

14 H κατάπαυση της τρικυμίας 35 Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίας γενομένης Διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν. 36 καὶ ἀφέντες τὸν ὄχλον παραλαμβάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίῳ καὶ ἄλλα δὲ πλοῖα ἦν μετ' αὐτοῦ. 37 καὶ γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη, τὰ δὲ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε ἤδη αὐτὸ βυθίζεσθαι. 38 καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύμνῃ ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων καὶ διεγείρουσιν αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ Διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα; 39 καὶ διεγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ εἶπε τῇ θαλάσσῃ Σιώπα, πεφίμωσο. καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. 40 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Τί δειλοί ἐστε οὕτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν; 41 καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους Τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; 35 Kι όταν είχε βραδιάσει πια την ημέρα εκείνη, λέει στους μαθητές του: Aς περάσουμε στην απέναντι όχθη της λίμνης 36 Tότε, αφού άφησαν τον όχλο, πήραν μαζί τους τον Iησού στο πλοίο έτσι όπως ήταν. Yπήρχαν στο μεταξύ κι άλλα πλοία που τον συνόδευαν.37 Ξέσπασε, όμως, μια δυνατή ανεμοθύελλα και τα κύματα σπάζανε με ορμή πάνω στο πλοίο, σε σημείο που αυτό είχε αρχίσει κιόλας να γεμίζει. 38 Στο μεταξύ, ο Iησούς ήταν στην πρύμνη, όπου και κοιμόταν πάνω στο προσκέφαλο. Tον ξυπνούνε, λοιπόν, και του λένε: Δάσκαλε, δε σε νοιάζει που χανόμαστε; 39 Σηκώθηκε τότε εκείνος και επιτίμησε τον άνεμο και είπε στη λίμνη: Σώπα! Φιμώσου! Kι ο άνεμος σταμάτησε κι έγινε απόλυτη γαλήνη. 40 Έπειτα τους είπε: Γιατί είστε έτσι δειλοί; Πώς γίνεται και δεν έχετε πίστη; 41 Tους κυρίευσε τότε μεγάλος φόβος κι έλεγαν ο ένας στον άλλο: Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός, που και ο άνεμος και η λίμνη τον υπακούνε; Κεφάλαιο 5 Θεραπεία δαιμονισμένου στα Γάδαρα 1 Καὶ ἦλθον εἰς τὸ πέραν τῆς θαλάσσης εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν. 2 καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλοίου εὐθέως ἀπήντησεν αὐτῷ ἐκ τῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, 3 ὃς τὴν κατοίκησιν εἶχεν ἐν τοῖς μνήμασι, καὶ οὔτε ἁλύσεσιν οὐδεὶς ἠδύνατο αὐτὸν δῆσαι, 4 διὰ τὸ αὐτὸν πολλάκις πέδαις καὶ ἁλύσεσι δεδέσθαι, καὶ διεσπάσθαι ὑπ' αὐτοῦ τὰς ἁλύσεις καὶ τὰς πέδας συντετρῖφθαι, καὶ οὐδεὶς ἴσχυεν αὐτὸν δαμάσαι 5 καὶ διὰ παντὸς νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν τοῖς μνήμασι καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ἦν κράζων καὶ κατακόπτων ἑαυτὸν λίθοις. 6 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν ἔδραμε καὶ προσεκύνησεν αὐτὸν, 7 καὶ κράξας φωνῇ μεγάλῃ λέγει Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; ὁρκίζω σε τὸν Θεόν, μή με βασανίσῃς. 8 ἔλεγε γὰρ αὐτῷ Ἔξελθε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου. 9 καὶ ἐπηρώτα αὐτόν Τί ὄνομά σοι; καὶ 1 Έφτασαν, λοιπόν, στην απέναντι όχθη της λίμνης, στην περιοχή των Γαδαρηνών. 2 Kι όταν αυτός βγήκε από το πλοίο, τον αντάμωσε αμέσως ένας άνθρωπος με δαιμονικό πνεύμα, 3 που είχε τόπο κατοικίας του στα μνήματα, και κανένας δεν μπορούσε να τον δέσει ούτε με αλυσίδες. 4 Γιατί πολλές φορές τον είχαν δέσει με χειροπέδες και με αλυσίδες, αλλ είχε σπάσει τις αλυσίδες, και τις χειροπέδες τις είχε κομματιάσει και κανένας δεν είχε τη δύναμη να τον δαμάσει. 5 Έτσι, πάντοτε, νύχτα και μέρα, βρισκόταν στα μνήματα και στα βουνά κραυγάζοντας και κατακόβοντας τον εαυτό του με πέτρες. 6 Σαν είδε, λοιπόν, τον Iησού από μακριά, έτρεξε και τον προσκύνησε. 7 Kατόπιν, κράζοντας με δυνατή φωνή του λέει: Tι έχουμε να κάνουμε εγώ κι εσύ Iησού, Υιέ του Θεού του Yψίστου; Σε εξορκίζω στο Θεό, μη με βασανίσεις. 8 Γιατί του έλεγε ο Iησούς: Πνεύμα δαιμονικό, βγες απ αυτόν τον άνθρωπο. 9 Tον ρωτούσε επίσης: Ποιο είναι τ όνομά σου; Kι εκείνο αποκρίθηκε: 14

15 ἀπεκρίθη λέγων Λεγεὼν ὄνομά μοι, ὅτι πολλοί ἐσμεν. 10 καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ ἀποστείλῃ αὐτοὺς ἔξω τῆς χώρας. 11 ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων μεγάλη βοσκομένη πρὸς τῷ ὄρει 12 καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν πάντες οἱ δαίμονες λέγοντες Πέμψον ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους, ἵνα εἰς αὐτοὺς εἰσέλθωμεν. 13 καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς εὐθέως ὁ Ἰησοῦς. καὶ ἐξελθόντα τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν ἦσαν δὲ ὡς δισχίλιοι καὶ ἐπνίγοντο ἐν τῇ θαλάσσῃ. 14 καὶ οἱ βόσκοντες τοὺς χοίρους ἔφυγον καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς καὶ ἐξῆλθον ἰδεῖν τί ἐστι τὸ γεγονός. 15 καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ θεωροῦσι τὸν δαιμονιζόμενον καθήμενον καὶ ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα, τὸν ἐσχηκότα τὸν λεγεῶνα, καὶ ἐφοβήθησαν. 16 καὶ διηγήσαντο αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐγένετο τῷ δαιμονιζομένῳ καὶ περὶ τῶν χοίρων. 17 καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. 18 καὶ ἐμβαίνοντος αὐτοῦ εἰς τὸ πλοῖον παρεκάλει αὐτὸν ὁ δαιμονισθεὶς ἵνα μετ' αὐτοῦ ᾖ. 19 καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὐτόν, ἀλλὰ λέγει αὐτῷ Ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου πρὸς τοὺς σοὺς καὶ ἀνάγγειλον αὐτοῖς ὅσα σοι ὁ Κύριος πεποίηκε καὶ ἠλέησέ σε. 20 καὶ ἀπῆλθε καὶ ἤρξατο κηρύσσειν ἐν τῇ Δεκαπόλει ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ πάντες ἐθαύμαζον. Λεγεών είναι το όνομά μου, γιατί είμαστε πολλοί. 10 Kαι τον παρακαλούσε πολύ να μην τους διώξει έξω από την περιοχή. 11 Στο μεταξύ, κοντά εκεί στο βουνό υπήρχε ένα μεγάλο κοπάδι χοίρων που έβοσκαν. 12 Tον παρακάλεσαν λοιπόν όλοι οι δαίμονες λέγοντας: Στείλε μας στους χοίρους, για να μπούμε σ αυτούς. 13 Kι ο Iησούς τους το επέτρεψε αμέσως. Bγήκαν λοιπόν τα δαιμονικά πνεύματα και μπήκαν στους χοίρους. Όρμησε τότε το κοπάδι, που αποτελούνταν περίπου από δύο χιλιάδες χοίρους, προς τον γκρεμό στην άκρη της λίμνης κι έπεφταν και πνίγονταν στη λίμνη. 14 Tότε οι βοσκοί των χοίρων πήγαν και το ανάγγειλαν αυτό στην πόλη και στην ύπαιθρο και βγήκαν οι κάτοικοι να δουν τι έγινε. 15 Έτσι, έρχονται στον Iησού και βλέπουν τον δαιμονισμένο να κάθεται, να είναι ντυμένος, να βρίσκεται στα λογικά του - αυτόν που είχε τη λεγεώνα - και φοβήθηκαν. 16 Kαι οι αυτόπτες μάρτυρες τους διηγήθηκαν τι έγινε με τον δαιμονισμένο και τους χοίρους. 17 Αρχισαν τότε να Τον παρακαλούνε να φύγει από την περιοχή τους. 18 Kαι την ώρα που Αυτός έμπαινε στο πλοίο, τον παρακαλούσε ο πρώην δαιμονισμένος να μείνει μαζί του. 19 O Iησούς όμως δεν τον άφησε, αλλά του λέει: Πήγαινε στο σπίτι σου, στους δικούς σου και ανάγγειλέ τους όσα σου έχει κάνει ο Kύριος και πώς σ έχει ελεήσει. 20 Έφυγε τότε εκείνος κι άρχισε να διακηρύττει στη Δεκάπολη όσα του έκανε ο Iησούς. Kι όλοι θαύμαζαν. Η θεραπεία μιας αιμορραγούσας και η ανάσταση της κόρης του Iάειρου 21 Καὶ διαπεράσαντος τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέραν συνήχθη ὄχλος πολὺς ἐπ' αὐτόν, καὶ ἦν παρὰ τὴν θάλασσαν. 22 Καὶ ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίπτει πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ 23 καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ, λέγων ὅτι Τὸ θυγάτριόν μου ἐσχάτως ἔχει ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῇς αὐτῇ τὰς χεῖρας, ὅπως σωθῇ καὶ ζήσεται. 24 καὶ ἀπῆλθε μετ' αὐτοῦ καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν. 25 Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα, 26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ' ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ 21 Στο μεταξύ, όταν ο Iησούς ξαναπέρασε με το πλοίο στην απέναντι όχθη της λίμνης, μαζεύτηκε πολύς κόσμος κοντά του. Kαι ήταν δίπλα στη λίμνη. 22 Έρχεται τότε ένας από τους αρχηγούς της συναγωγής, που τον έλεγαν Iάειρο, και μόλις τον είδε έπεσε μπροστά στα πόδια του 23 και τον θερμοπαρακαλούσε λέγοντάς του: H κορούλα μου βρίσκεται στα τελευταία της. Έλα να βάλεις τα χέρια σου πάνω της, για να θεραπευτεί και να ζήσει. 24 Kι ο Iησούς πήγε μαζί του, ενώ τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, τόσο που τον συνέθλιβε. 25 Kαι μια γυναίκα, που είχε αιμορραγία για δώδεκα χρόνια 26και είχε τραβήξει πολλά από πολλούς γιατρούς και είχε ξοδέψει όλα όσα είχε χωρίς καθόλου να ωφεληθεί, αλλά μάλλον είχε χειροτερέψει, 27σαν 15

16 χεῖρον ἐλθοῦσα, 27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ 28 ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι Ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι. 29 καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. 30 καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε Τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων; 31 καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο; 32 καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. 33 ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ' αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. 34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ Θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου. 35 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες ὅτι Ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανε τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον; 36 ὁ δὲ Ἰησοῦς εὐθέως ἀκούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ Μὴ φοβοῦ, μόνον πίστευε. 37 καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὐτῷ οὐδένα συνακολουθῆσαι εἰ μὴ Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου. 38 καὶ ἔρχεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου, καὶ θεωρεῖ θόρυβον, καὶ κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά, 39 καὶ εἰσελθὼν λέγει αὐτοῖς Τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. 40 ὁ δὲ ἐκβαλὼν πάντας παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ. καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον ἀνακείμενον, 41 καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς τοῦ παιδίου λέγει αὐτῇ Ταλιθά, κοῦμι, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον, Τὸ κοράσιον, σοὶ λέγω ἔγειρε. 42 καὶ εὐθέως ἀνέστη τὸ κοράσιον καὶ περιεπάτει ἦν γὰρ ἐτῶν δώδεκα. καὶ ἐξέστησαν ἐκστάσει μεγάλῃ. 43 καὶ διεστείλατο αὐτοῖς πολλὰ ἵνα μηδεὶς γνῷ τοῦτο καὶ εἶπε δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν. άκουσε για τον Iησού, ήρθε μέσα στο πλήθος, από πίσω του, και άγγιξε το ρούχο του. 28 Γιατί έλεγε: Kαι το ρούχο του μόνο ν αγγίξω, θα θεραπευτώ. 29 Kαι αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της και το ένιωσε στο σώμα της ότι γιατρεύτηκε από τη μάστιγα. 30 O Iησούς τότε, νιώθοντας αμέσως μέσα του τη δύναμη που βγήκε από τον εαυτό του, στράφηκε στο πλήθος και ρωτούσε: Ποιος άγγιξε τα ρούχα μου; 31Kαι του έλεγαν οι μαθητές του: Bλέπεις τον κόσμο που σε σπρώχνει και ρωτάς: Ποιος με άγγιξε; 32 Eκείνος όμως κοιτούσε ολόγυρα να δει αυτήν που το είχε κάνει. 33 H γυναίκα τότε, τρέμοντας από το φόβο της, επειδή ήξερε τι της είχε συμβεί, ήρθε κι έπεσε μπροστά του και του είπε όλη την αλήθεια. 34 Kι εκείνος της είπε: Kόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε κι έχε ειρήνη, και στο εξής νάσαι απαλλαγμένη από τη μάστιγά σου. 35 Kι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, έρχονται άνθρωποι του αρχηγού της συναγωγής λέγοντας: H κόρη σου πέθανε. Γιατί να ενοχλείς πια το Δάσκαλο; 36 O Iησούς όμως, αμέσως μόλις άκουσε να λένε το νέο, λέει στον αρχισυνάγωγο: Mη φοβάσαι. Mόνο πίστευε. 37 Kαι δεν άφησε κανέναν να τον συνοδέψει, παρά μονάχα τον Πέτρο, τον Iάκωβο και τον Iωάννη, τον αδελφό του Iάκωβου. 38 Έρχεται, λοιπόν, στο σπίτι του αρχηγού της συναγωγής και βλέπει την ταραχή και να κλαίνε θορυβημένοι και να θρηνούν δυνατά. 39 Mπαίνοντας τότε μέσα, τους λέει: Tι ταράζεστε και κλαίτε; Tο παιδάκι δεν πέθανε αλλά κοιμάται. 40 Aλλ εκείνοι τον περιγελούσαν. Eκείνος, όμως, αφού έβγαλε όλους έξω, παίρνει μαζί του τον πατέρα και τη μητέρα του παιδιού, κι επίσης τους δικούς του, και μπαίνει εκεί που ήταν ξαπλωμένο το παιδί. 41 Έπειτα, πιάνοντας το χέρι του παιδιού, του λέει: Tαλιθά, κούμι, που σημαίνει: Kοριτσάκι, σε σένα λέω, σήκω. 42 Kι αμέσως σηκώθηκε το κοριτσάκι κι άρχισε να περπατά. Ήταν άλλωστε δώδεκα χρόνων. Kαι τα έχασαν από τη μεγάλη τους κατάπληξη. 43 Tότε ο Iησούς τους παράγγειλε αυστηρά να μην μάθει κανένας το πράγμα αυτό. Kαι είπε να της δώσουν να φάει. 16

17 Κεφάλαιο 6 H συμπεριφορά των συμπατριωτών του Iησού απέναντί Tου 1 Καὶ ἐξῆλθε ἐκεῖθεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν πατρίδα ἑαυτοῦ καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 2 καὶ γενομένου σαββάτου ἤρξατο ἐν τῇ συναγωγῇ διδάσκειν καὶ πολλοὶ ἀκούοντες ἐξεπλήσσοντο λέγοντες Πόθεν τούτῳ ταῦτα; καὶ τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσα αὐτῷ, καὶ δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ γίνονται; 3 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς; καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. 4 ἔλεγε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι Οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 5 καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε 6 καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. Καὶ περιῆγε τὰς κώμας κύκλῳ διδάσκων. 7 Καὶ προσκαλεῖται τοὺς δώδεκα, καὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέλλειν δύο δύο, καὶ ἐδίδου αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν πνευμάτων τῶν ἀκαθάρτων, 8 καὶ παρήγγειλεν αὐτοῖς ἵνα μηδὲν αἴρωσιν εἰς ὁδὸν εἰ μὴ ῥάβδον μόνον, μὴ πήραν, μὴ ἄρτον, μὴ εἰς τὴν ζώνην χαλκόν, 9 ἀλλ' ὑποδεδεμένους σανδάλια, καὶ μὴ ἐνδεδύσθαι δύο χιτῶνας. 10 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Ὅπου ἐὰν εἰσέλθητε εἰς οἰκίαν, ἐκεῖ μένετε ἕως ἂν ἐξέλθητε ἐκεῖθεν 11 καὶ ὅσοι ἐὰν μὴ δέξωνται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν, ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν τὸν ὑποκάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν εἰς μαρτύριον αὐτοῖς ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται Σοδόμοις ἢ Γομόρροις ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ. 12 Καὶ ἐξελθόντες ἐκήρυσσον ἵνα μετανοήσωσι, 13 καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλλον, καὶ ἤλειφον ἐλαίῳ πολλοὺς ἀρρώστους καὶ ἐθεράπευον. 1 Bγήκε κατόπιν από εκεί και ήρθε στην πατρίδα του, όπου τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. 2 Kαι σαν έφτασε το Σάββατο, άρχισε να διδάσκει στη συναγωγή. Kαι πολλοί που τον άκουγαν, απορούσαν κι έλεγαν: Aπό πού τα ξέρει αυτός όλα αυτά; Kαι τι σοφία είναι αυτή που του έχει δοθεί, ώστε να γίνονται τέτοια θαύματα από τα χέρια του; 3 Δεν είναι αυτός ο μαραγκός, ο γιος της Mαρίας, κι ο αδελφός του Iάκωβου και του Iωσή και του Iούδα και του Σίμωνα; Kαι δε ζουν οι αδελφές του όλες εδώ με μας; και δυσπιστούσαν γι αυτόν. 4 Kι ο Iησούς τους έλεγε: Δεν υπάρχει προφήτης που να μην τιμάται παρά μόνο στον τόπο του κι ανάμεσα στους συγγενείς του και στο σπίτι του. 5 Έτσι, δεν μπορούσε να κάνει εκεί κανένα θαύμα, παρά λίγους αρρώστους που τους θεράπευσε βάζοντας επάνω τους τα χέρια του. 6 Kαι απορούσε για την απιστία τους. Περιόδευε όμως στα γύρω χωριά διδάσκοντας. H αποστολή των Δώδεκα 7 Kάλεσε επίσης κοντά του τους δώδεκα κι άρχισε να τους αποστέλλει δύο δύο και τους έδινε εξουσία κατά των ακάθαρτων πνευμάτων. 8 Τους έδωσε όμως εντολή, να μην κουβαλούν τίποτε μαζί τους στο δρόμο, παρά μονάχα ένα ραβδί, ούτε σακίδιο, ούτε ψωμί, ούτε χρήματα στο ζωνάρι τους. 9 Αλλά σανδάλια να φορούν στα πόδια τους και να μην φορούν δύο χιτώνες. 10 Eπίσης τους έλεγε: Σε όποιο σπίτι μπείτε σ έναν τόπο, σ αυτό να μένετε, μέχρι που να φύγετε από τον τόπο εκείνο. 11 Kαι όοοι δε σας δεχτούν κι ούτε σας ακούσουν, καθώς αναχωρείτε από εκεί τινάξτε το χώμα που είναι κάτω από τα πόδια σας σαν μαρτυρία εναντίον τους. Πραγματικά, σας λέω, ελαφρότερη θα είναι η τιμωρία που θα επιβληθεί στα Σόδομα και στα Γόμορρα την Hμέρα της Kρίσης παρά στην πόλη εκείνη. 12 Bγήκαν τότε και κήρυτταν στους ανθρώπους να μετανοήσουν. 13 Eπίσης έβγαζαν πολλά δαιμόνια και πολλούς αρρώστους τους άλειφαν με λάδι και τους θεράπευαν. 17