ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

Transcript

1 EL EL EL

2 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, COM(2009)536 τελικό ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Αναπτύσσοντας τη διεθνή διάσταση της ολοκληρωµένης θαλάσσιας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 1 EL

3 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Ανάγκη και στόχος Βασικά θέµατα για µιαν κοινοτική πλατφόρµα στον τοµέα των διεθνών θαλάσσιων υποθέσεων Ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ στα πολυµερή βήµατα Καθιέρωση περιφερειακής συνεργασίας στο πλαίσιο κοινών θαλάσσιων λεκανών Ανάπτυξη διµερών σχέσεων µε εταίρους ζωτικής σηµασίας Πολιτικό θεµατολόγιο της ΕΕ EL 2 EL

4 Ανάγκη και στόχος Η αειφόρος ανάπτυξη βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτικού θεµατολογίου της ΕΕ. Η ολοκληρωµένη θαλάσσια πολιτική (ΟΘΠ) πρόκειται να διαδραµατίσει πρωταρχικό ρόλο στην επίτευξη του στόχου αυτού. Η Ευρώπη είναι µια ήπειρος στραµµένη προς τη θάλασσα. Οι ποικίλοι ωκεανοί και οι θάλασσές µας καθώς και η εκτεταµένη ακτογραµµή µας απετέλεσαν επί µακρόν θέατρο σηµαντικών θαλάσσιων δραστηριοτήτων, οι οποίες και συνεχίζουν να συµβάλουν σηµαντικά από οικονοµικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής σκοπιάς. Στόχος της ΟΘΠ είναι η προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης τόσο της θαλάσσιας οικονοµίας ειδικότερα όσο και των παράκτιων περιοχών γενικότερα µέσω της βελτίωσης του συντονισµού µεταξύ των διάφορων τοµεακών πολιτικών και µέσω της ανάπτυξης οριζόντιων εργαλείων. Με τον τρόπο αυτό θα είµαστε σε θέση να διαµορφώσουµε ενοποιηµένες απαντήσεις στις θαλάσσιες προκλήσεις. Εντούτοις, για να πετύχει η ΟΘΠ, δεν πρέπει να είναι µια αποκλειστικά ευρωπαϊκή πολιτική. Τα θαλάσσια οικοσυστήµατα και οι θαλάσσιες οικονοµίες υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα. Η ΟΘΠ δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει τι συµβαίνει πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης. Στην πραγµατικότητα, πολλές από τις πλέον επείγουσες προκλήσεις που απαιτούν ενοποιηµένη προσέγγιση δεν µπορούν να αντιµετωπιστούν αποτελεσµατικά χωρίς ισχυρή διεθνή συνεργασία. Αυτό ισχύει τόσο για τις προκλήσεις εκείνες που είναι σαφώς οικουµενικές, όπως η κλιµατική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η αειφόρος χρήση των θαλάσσιων πόρων, ο θεµιτός ανταγωνισµός στη ναυτιλία και τον κλάδο των ναυπηγείων, καθώς και η προώθηση συνθηκών αξιοπρεπούς εργασίας στους κλάδους αυτούς, αλλά και για τα ζητήµατα εκείνα που οριοθετούνται περισσότερο σε περιφερειακό επίπεδο ας αναλογιστούµε για παράδειγµα την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις ορισµένων θαλάσσιων δραστηριοτήτων στη Μεσόγειο ή την Βαλτική Θάλασσα. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι σαφές ότι η ΕΕ πρέπει να αντιµετωπίσει τα ζητήµατα αυτά στο πλαίσιο διεθνών συµπράξεων. Στην πραγµατικότητα έχουµε σαφή ευθύνη, ως παγκόσµια δύναµη αλλά και ως περιφερειακός εταίρος, να αναλάβουµε το µερίδιο που µας αναλογεί, ακόµη και να ηγηθούµε της προσπάθειας αντιµετώπισης των θαλάσσιων προκλήσεων. Όσον αφορά τις προκλήσεις στις περιφερειακές θάλασσες που γειτονεύουν µε την ΕΕ, η Επιτροπή έχει ήδη ή πρόκειται σύντοµα να καθορίσει σε επιµέρους ανακοινώσεις την θεώρησή της για τα βήµατα που απαιτούνται. Αυτή η περιφερειακή προσέγγιση προκύπτει ευθέως από το αίτηµα που διατύπωσε το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο, η Επιτροπή να λάβει ιδιαίτερα υπόψη τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες κατά την ανάπτυξη του θεµατολογίου της ΟΘΠ. Η παρούσα ανακοίνωση συµπληρώνει αυτή την περιφερειακή προσέγγιση διερευνώντας τον τρόπο µε τον οποίο η ΟΘΠ πρέπει να επεκταθεί στον ευρύτερο διεθνή χώρο. Προβλέπει τη δηµιουργία κοινοτικού πλαισίου για µια διεθνή ενοποιηµένη προσέγγιση των θεµάτων που αφορούν τη θάλασσα. Περιγράφει επίσης γενικά τρόπους µε τους οποίους πρέπει να ενισχυθεί σε πολυµερές επίπεδο το κύρος της ΕΕ ως διεθνούς ναυτικής δύναµης. Αυτό θα διευκολύνει επίσης την περιφερειακή συνεργασία µε τους θαλάσσιους γείτονες, µε τους οποίους η ΕΕ µοιράζεται θαλάσσιες λεκάνες, και θα συµβάλει στην ανάπτυξη στενότερων διµερών σχέσεων µε εταίρους ζωτικής σηµασίας. Οι προσπάθειες που προωθούνται στο πλαίσιο της διεθνούς διάστασης της ΟΘΠ θα χαρακτηρίζονται από συνεκτικότητα µε την ευρύτερη εξωτερική και αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ. EL 3 EL

5 1. ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΙΕΘΝΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ Η παγκόσµια διάσκεψη κορυφής για τη βιώσιµη ανάπτυξη στο Γιοχάνεσµπουργκ το 2002 έθεσε φιλόδοξους στόχους για την αποκατάσταση της οικολογικής υγείας και της βέλτιστης παραγωγικότητας των ωκεανών. Οι στόχοι αυτοί περιλαµβάνουν πρόγραµµα για την ενοποιηµένη, βασισµένη στο οικοσύστηµα διαχείριση των ωκεανών και των ακτών, τη µείωση της απώλειας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, τη δηµιουργία δικτύων προστατευόµενων θαλάσσιων περιοχών και την αποκατάσταση των παγκόσµιων ιχθυαποθεµάτων σε καλή βιολογική κατάσταση. Ο τελευταίος στόχος περιλαµβάνει ιδιαίτερες προσπάθειες για την καταπολέµηση της παράνοµης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας, τον περιορισµό της αλιευτικής ικανότητας όπου απαιτείται και την επίτευξη µέγιστης βιώσιµης απόδοσης µέχρι το Η ΕΕ έχει επιτύχει σηµαντική πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη πολλών από τους παραπάνω στόχους και παραµένει προσηλωµένη στην επίτευξη και των υπόλοιπων. Ωστόσο, σε πολλούς από τους τοµείς αυτούς αποµένουν πολλά να γίνουν αλλά και ορισµένες προκλήσεις έχουν καταστεί µε την πάροδο του χρόνου εντονότερες µερικές όπως η κλιµατική αλλαγή βραχυπρόθεσµα και άλλες όπως η πειρατεία πιο σποραδικά. Η ΕΕ είναι αποφασισµένη να συµβάλει στην ενίσχυση της ικανότητας της διεθνούς κοινότητας να αντιµετωπίζει υφιστάµενες και µελλοντικές θαλάσσιες προκλήσεις. ιεθνής διακυβέρνηση µε βάση το κράτος δικαίου Όσο πιο παγκοσµιοποιηµένος καθίσταται ο κόσµος µας τόσο αυξάνουν οι απαιτήσεις του επί των θαλάσσιων οικοσυστηµάτων του πλανήτη µας. Προκειµένου να αντιµετωπίσουµε τις προκαλούµενες καταπονήσεις, είναι ιδιαίτερα αναγκαίο οι κανόνες του παιγνιδιού να είναι σαφώς καθορισµένοι, να έχουν διατυπωθεί ρητά και να µπορούν να επιβληθούν εύκολα. Η σύµβαση των Ηνωµένων Εθνών για το ίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS), παραµένει η βασική αναφορά στον τοµέα αυτό και συµπληρώνεται στον τοµέα της αλιείας µε τη συµφωνία των Ηνωµένων Εθνών για τα αποθέµατα ιχθύων. Όµως, παρά τις επαναλαµβανόµενες προσκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, και ιδίως της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωµένων Εθνών, σε αµφότερα τα σχετικά ετήσια ψηφίσµατά της, αρκετές χώρες δεν έχουν ακόµη καταστεί συµβαλλόµενα µέρη στα εν λόγω νοµικά κείµενα ούτε τα έχουν εφαρµόσει. Η ΕΕ πρέπει να προωθήσει την επίτευξη πραγµατικής προόδου σε αυτόν το τοµέα, δεδοµένου ότι ο καλύτερος τρόπος για την επιτυχία είναι η δράση σε παγκόσµιο επίπεδο. Πρέπει επίσης να βοηθήσει τις αναπτυσσόµενες χώρες για να εξασφαλίσουν πως δεν θα υστερήσουν λόγω έλλειψης των κατάλληλων µέσων. Η καθολική συµµετοχή στην UNCLOS πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της ΕΕ. Η θέση αυτή πρέπει να προωθείται µέσω του διαλόγου µε τις χώρες εκείνες που δεν έχουν ακόµη υπογράψει την εν λόγω σύµβαση. Η ΕΕ θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει τις προσπάθειες των Ηνωµένων Εθνών να εξασφαλίσουν την επικύρωση της UNCLOS και άλλων διεθνών συµφωνιών ζωτικής σηµασίας στον τοµέα της θάλασσας από χώρες εταίρους και την δέουσα ενίσχυση των κατάλληλων διεθνών µέσων παρακολούθησης και επιβολής του νόµου. Προς το σκοπό αυτό η ΕΕ θα συστήσει και θα προωθήσει την επικύρωση και την εφαρµογή των εν λόγω σηµαντικών νοµικών κειµένων στο πλαίσιο των σχετικών διµερών EL 4 EL

6 διαπραγµατεύσεων και συµφωνιών. Στο πλαίσιο πολιτικών σχεδίων όπως η ανανέωση του συστήµατος γενικευµένων προτιµήσεων που αναµένεται να γίνει το 2015, πρέπει να προβλεφθεί ιδιαίτερη προβολή των ζητηµάτων της διεθνούς διακυβέρνησης των θαλασσών. Η ΕΕ πρέπει επίσης να προωθήσει την καλύτερη χρήση των θεσµικών οργάνων που έχουν συσταθεί βάσει της UNCLOS και να εξασφαλίσει κατάλληλη εκπροσώπηση της ΕΕ σε όλα αυτά τα όργανα. Προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας συµπεριλαµβανοµένης και της ανοικτής θάλασσας Η ΕΕ υποστηρίζει ιδιαίτερα µια σειρά δεσµεύσεων και πρωτοβουλιών σχετικά µε την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε αρκετές θαλάσσιες περιοχές που διέπονται από διεθνείς ή/και περιφερειακές συµβάσεις. Η ΕΕ πρέπει να επανεπιβεβαιώσει την υποστήριξή της για τις εργασίες επί της θαλάσσιας βιοποικιλότητας που εκτελούνται στο πλαίσιο της σύµβασης για τη βιοποικιλότητα, συµπεριλαµβανοµένης της απόφασης να θεσπιστεί σύνολο κριτηρίων για τον προσδιορισµό των περιοχών που χρειάζεται να προστατευθούν σε ζώνες εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, και της κατάρτισης καταλόγου θαλάσσιων περιοχών που πληρούν τα εν λόγω κριτήρια, καθώς και της σύνταξης οδηγιών για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των δραστηριοτήτων που ασκούνται στην ανοικτή θάλασσα. Παρόλο που η UNCLOS περιλαµβάνει γενικές υποχρεώσεις για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και για τη συνεργασία, δεν υφίστανται µηχανισµοί για την ανάληψη αποτελεσµατικής δράσης στην ανοικτή θάλασσα σε περίπτωση οριζόντιας προσέγγισης. Η ΕΕ υποστηρίζει επίσης µιαν ενοποιηµένη προσέγγιση για την προστασία και αειφόρο χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας. Έχει προτείνει προς το σκοπό αυτό την υπογραφή συµφωνίας εφαρµογής βάσει της UNCLOS, που θα µπορούσε να διαδραµατίσει κρίσιµο ρόλο στην συµπλήρωση των κενών του υφιστάµενου νοµικού πλαισίου, ιδίως για την δηµιουργία προστατευµένων θαλάσσιων περιοχών στην ανοικτή θάλασσα. Οι αλιευτικές δραστηριότητες έχουν σηµαντικές επιπτώσεις στην βιοποικιλότητα. Η ΕΕ εργάζεται αδιάκοπα για να µειώσει την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου, να εξαλείψει την ΠΛΑ αλιεία και να απαγορεύσει τις αλιευτικές πρακτικές που προκαλούν σοβαρή βλάβη στα θαλάσσια οικοσυστήµατα. Η ΕΕ υποστηρίζει επίσης τις αναπτυσσόµενες χώρες που εξαρτώνται ιδιαίτερα από τους θαλάσσιους πόρους προκειµένου να τους χρησιµοποιούν κατά βιώσιµο τρόπο, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την οικονοµική και κοινωνική ανάπτυξη. Το 2008 το Συµβούλιο εξέδωσε τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 734/2008, για την προστασία ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστηµάτων της ανοικτής θάλασσας από τις δυσµενείς συνέπειες της χρήσης αλιευτικών εργαλείων βυθού, ενσωµατώνοντας έτσι στο κοινοτικό δίκαιο το ψήφισµα 61/105 της ΓΣ του ΟΗΕ. Η ΕΕ επιδιώκει τώρα την αποτελεσµατική παγκόσµια εφαρµογή του εν λόγω ψηφίσµατος. EL 5 EL

7 Κλιµατική αλλαγή Οι σηµερινές προβλέψεις υποδεικνύουν ότι οι κλιµατικές αλλαγές αναµένεται να έχουν πολυποίκιλες και σηµαντικές οικολογικές, κοινωνικές και οικονοµικές επιπτώσεις, ιδίως στα νησιά και τις παράκτιες κοινότητες. Οι ωκεανοί, οι θάλασσες και οι ακτές δεν θα υποστούν µόνον τις συνέπειες. Έχουν επίσης τη δυνατότητα να συµβάλουν σηµαντικά σε αποτελεσµατικές στρατηγικές άµβλυνσης των επιπτώσεων, συµπεριλαµβανοµένης και της ανάπτυξης νέων πηγών ενέργειας (π.χ. εναλλακτικές ανανεώσιµες πηγές ενέργειας) και τεχνικών για την αποθήκευση των εκποµπών CO 2. Απαιτούνται περαιτέρω πρόσθετες προσπάθειες περιορισµού των ανθρωπογενών κλιµατικών αλλαγών σε πολλούς κλάδους που έχουν σχέση µε τη θάλασσα, συµπεριλαµβανοµένου και παγκόσµιου τοµεακού µέτρου για τη µείωση των εκποµπών από τα πλοία. Ο ιεθνής Ναυτιλιακός Οργανισµός είναι αρµόδιος για να διευκολύνει την κατάρτιση και θέσπιση τέτοιων παγκόσµιων µέτρων µείωσης των εκποµπών και η ΕΕ προσβλέπει στην ολοκλήρωση των σχετικών εργασιών στο εγγύς µέλλον. Η ΕΕ έχει θεσπίσει στρατηγική προσέγγιση για την µείωση των εκποµπών των αερίων θερµοκηπίου και την ελαχιστοποίηση της τρωτότητάς της από τις πιθανές επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής µέσω στρατηγικών προσαρµογής. Η ΕΕ πρέπει τώρα να εντείνει τις προσπάθειές της για την κατάρτιση µιας συµφωνίας για τις κλιµατικές αλλαγές µετά το 2012, σε συνεργασία µε τους εταίρους της στη σύµβαση-πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για τις κλιµατικές µεταβολές. Πρέπει επίσης να εξακολουθήσει να παρέχει σηµαντική τεχνική και οικονοµική βοήθεια για την προσαρµογή στις επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής 1 στις αναπτυσσόµενες παράκτιες και νησιωτικές χώρες, µέσω πρωτοβουλιών όπως η Συµµαχία όσον αφορά την αλλαγή του κλίµατος του πλανήτη 2 και προκειµένου να βοηθήσει τις χώρες εταίρους να καταρτίσουν µακροπρόθεσµα εθνικά σχέδια προσαρµογής. Θαλάσσια ασφάλεια, προστασία και ελευθερία ναυσιπλοΐας Η ανάπτυξη της ναυτιλίας έχει καταστήσει την θαλάσσια ασφάλεια ζήτηµα ύψιστης σηµασίας για την ΕΕ. Με την έγκριση της 3 ης δέσµης µέτρων για την ασφάλεια στη θάλασσα στις 11 Μαρτίου 2009, η ΕΕ διαθέτει τώρα ένα από τα πληρέστερα και πλέον προηγµένα νοµοθετικά πλαίσια προκειµένου να εγγυηθεί την ασφάλεια της ναυτιλίας, ουσιαστικά µέσω συγκλίνουσας εφαρµογής των διεθνώς συµφωνηθέντων κανόνων. Η διασφάλιση της ελευθερίας και της προστασίας της ναυσιπλοΐας καθώς και της απρόσκοπτης µεταφοράς εµπορευµάτων και επιβατών, αποτελεί ζήτηµα πρωταρχικής σηµασίας για την ΕΕ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η ΕΕ έχει δεσµευτεί να εξακολουθήσει να εφαρµόζει και να επιβάλλει εγκαίρως όλα τα διεθνή νοµικά κείµενα στον τοµέα αυτό. Αναµένει από τους εταίρους της να πράξουν οµοίως και να εξασφαλίσουν αµοιβαία και ισότιµα επίπεδα προστασίας των θαλάσσιων δραστηριοτήτων της ΕΕ εκτός των υδάτων της ΕΕ. 1 2 COM(2009)475/3 Ανακοίνωση σχετικά µε την Ενίσχυση της διεθνούς χρηµατοδότησης για την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής: ευρωπαϊκός οδηγός ενόψει της συµφωνίας της Κοπεγχάγης COM(2007)540) Ανακοίνωση σχετικά µε τη δηµιουργία συµµαχίας όσον αφορά την αλλαγή του κλίµατος του πλανήτη µεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των φτωχών αναπτυσσόµενων χωρών που είναι οι πλέον ευάλωτες στις κλιµατικές αλλαγές. EL 6 EL

8 Η πειρατεία και η ένοπλη ληστεία στη θάλασσα αντιπροσωπεύουν σοβαρή απειλή όχι µόνο για τις ίδιες τις θαλάσσιες δραστηριότητες, αλλά και για ευρύ φάσµα διεθνών συµφερόντων στους τοµείς της οικονοµίας και της ασφάλειας. Η ΕΕ έχει ενεργό συµµετοχή στην ανάπτυξη των διεθνών προσπαθειών κατά της εν λόγω µάστιγας, ιδίως στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Θεωρεί ότι απαιτείται ενισχυµένη συνεργασία µεταξύ των εταίρων για την καταπολέµηση της πειρατείας και των βασικών της αιτίων µέσω δράσεων του πολεµικού ναυτικού και των πολιτικών αρχών. Ωστόσο, αναγνωρίζει επίσης ότι µόνο µε την αποκατάσταση της τάξης στην ξηρά θα καταστεί δυνατό να αντιµετωπιστεί αποτελεσµατικά η πειρατεία στις περιοχές εκείνες που πλήττονται περισσότερο. Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας στους θαλάσσιους τοµείς Οι θαλάσσιες µεταφορές, η ναυτιλία, ο κλάδος των ναυπηγείων και η αλιεία είναι ιδιαίτερα παγκοσµιοποιηµένοι κλάδοι της οικονοµίας και η προώθηση συνθηκών εργασίας στους εν λόγω κλάδους σύµφωνα µε διεθνώς αναγνωρισµένα πρότυπα έχει ζωτική σηµασία για τον ανταγωνισµό και την κοινωνική δικαιοσύνη. Με βάση τα νοµικά κείµενα της ιεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και τα συµπεράσµατα του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου σχετικά µε την αξιοπρεπή εργασία για όλους, η ΕΕ πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες, σε συνεργασία µε τους εταίρους της, για να προωθήσει περαιτέρω την αξιοπρεπή εργασία στους θαλάσσιους κλάδους. Καλύτερη κατανόηση της θάλασσας Η επιστήµη και η τεχνολογία θα παίξουν ζωτικό ρόλο για την επίτευξη πραγµατικά αειφόρου οικονοµικής ανάπτυξης στις δραστηριότητες που εξαρτώνται από τη θάλασσα. Θα απαιτηθούν αδιάλειπτες ερευνητικές προσπάθειες για να διερευνηθούν και να γίνουν κατανοητά το δυναµικό και τα προβλήµατα της θάλασσας και για να αυξηθεί η οικολογική απόδοση των υφιστάµενων θαλάσσιων διεργασιών και για να εξευρεθούν λύσεις στη µη βιώσιµη υπερεκµετάλλευση των πόρων µε την εφαρµογή προσέγγισης που να στηρίζεται στο οικοσύστηµα. Η ΕΕ και οι τρίτες χώρες εταίροι πρέπει να ενισχύσουν την συµµετοχή τους σε διεθνή ερευνητικά προγράµµατα µεγάλης κλίµακας που υπερβαίνουν τις εθνικές δικαιοδοσίες και σε έρευνες βαθέων υδάτων, όπως προτείνει η στρατηγική της ΕΕ για την Θαλάσσια και τη Ναυτιλιακή Έρευνα 3. Αυτό θα τους επιτρέψει να προσδιορίσουν καλύτερα κοινά ενδιαφέροντα και αµοιβαία οφέλη και να διαµορφώσουν µια συλλογική απάντηση σε ζωτικές διεθνείς δεσµεύσεις, ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζουν την βέλτιστη χρήση των αποτελεσµάτων που έχουν ήδη επιτευχθεί σε έργα τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη µε τρίτες χώρες και χρηµατοδοτούνται από το 6 ο και το 7 ο πρόγραµµα πλαίσιο έρευνας. 3 COM(2008) 534 τελικό, Ευρωπαϊκή στρατηγική για θαλάσσια και ναυτιλιακή έρευνα : ένα συνεκτικό πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας προς υποστήριξη της αειφόρου χρήσης των ωκεανών και των θαλασσών EL 7 EL

9 2. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΑ ΠΟΛΥΜΕΡΗ ΒΗΜΑΤΑ Ένας από τους πυλώνες των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ είναι η «επιλογή του πολυµερισµού» 4 ως του πλέον συµµετοχικού, ισότιµου και καθολικού τρόπου διαµόρφωσης της παγκόσµιας διακυβέρνησης. Όµως οι επιδόσεις της ΕΕ ως παίκτη στο πλαίσιο του υφιστάµενου πολυµερούς συστήµατος πρέπει να ενισχυθούν όσον αφορά την αντιµετώπιση ζητηµάτων που αφορούν τη θάλασσα. Η ΕΕ πρέπει να επιδιώκει µε συνέπεια τη συµµετοχή της σε διεθνείς οργανισµούς που σχετίζονται µε τις θαλάσσιες υποθέσεις, µε την επιφύλαξη της πολύπλοκης κατανοµής των αρµοδιοτήτων µεταξύ της ΕΕ και των κρατών µελών της. Η δυσκολία που αντιµετωπίζουν οι παραδοσιακοί διακυβερνητικοί οργανισµοί όταν προσπαθούν να εντάξουν την ιδιαιτερότητα της ΕΕ πρέπει να υπερπηδηθεί. Η Επιτροπή πιστεύει σθεναρά ότι όλες οι δραστηριότητες των θεσµικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών µελών πρέπει να συνάδουν µε την αρχή της ενιαίας εξωτερικής εκπροσώπησης της ΕΕ. Πρέπει να επιδιώκεται η συµµετοχή της ΕΕ ως πλήρους µέλους και η µέγιστη συµµετοχή σε όλες τις σχετικές συµφωνίες και οργανισµούς. Πρέπει να υιοθετούνται κοινές ή συντονισµένες θέσεις µε βάση την υποχρέωση για έντιµη συνεργασία. Έχει ζωτική σηµασία η ΕΕ να οµιλεί µε µία φωνή ή τουλάχιστον να µεταφέρει ένα συνεπές µήνυµα, εάν θέλει να ενισχύσει την επιρροή της σε σηµαντικά πολυµερή βήµατα. Βήµατα των Ηνωµένων Εθνών Μέσω των ετήσιων ψηφισµάτων της για τους ωκεανούς και το δίκαιο της θάλασσας, καθώς και για την βιώσιµη αλιεία, η Γενική Συνέλευση των Ηνωµένων Εθνών διαδραµατίζει κεντρικό ρόλο στην προώθηση του θαλάσσιου θεµατολογίου σε παγκόσµιο επίπεδο. Στο µέλλον, η συµµετοχή της ΕΕ στον ΟΗΕ πρέπει να ενισχυθεί έτσι ώστε να αυξηθεί η επιρροή της. Η ΕΕ πρέπει επίσης να προσπαθήσει να εξασφαλίσει ότι τα εγκρινόµενα κείµενα για αµφότερα τα ετήσια ψηφίσµατα θα χαρακτηρίζονται από εξορθολογισµό και θα εστιάζονται στις κοινά συµφωνηθείσες πολιτικές της προτεραιότητες. Η επιρροή των ετήσιων συναντήσεων των άτυπων συµβουλευτικών διεργασιών του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας έχει καθιερωθεί όσον αφορά την διαµόρφωση του θεµατολογίου των θαλάσσιων υποθέσεων. Η σηµασία των εν λόγω διεργασιών πρέπει να επαναβεβαιωθεί και η λειτουργία τους πρέπει να διατηρηθεί ενεργά. Αν και το πλέον πρόσφατο δεσµευτικό νοµικό κείµενο που εγκρίθηκε υπό την αιγίδα του Οργανισµού Τροφίµων και Γεωργίας των Ηνωµένων Εθνών (FAO) χρονολογείται από το 1993 (συµφωνία του FAO για την προώθηση της τήρησης διεθνών µέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοιχτή θάλασσα) ο εν λόγω οργανισµός παραµένει σηµαντικό βήµα εξέτασης των διεθνών αλιευτικών ζητηµάτων, προκειµένου ιδίως να εξασφαλιστεί η ευρεία συµµετοχή αναπτυσσόµενων χωρών. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να διαδραµατίζει ενεργό ρόλο στο εν λόγω βήµα. 4 Έκθεση για την εφαρµογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας - σε ένα µεταβαλλόµενο κόσµο, που εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο των Βρυξελλών στις 11 και 12 εκεµβρίου 2008 και συντάχθηκε υπό την ευθύνη του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ κ. Javier SOLANA EL 8 EL

10 Από το 2005, η Επιτροπή και τα κράτη µέλη εφαρµόζουν διαδικασία συντονισµού πριν από τις συναντήσεις του ιεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού ( ΝΟ ΙΜΟ) γεγονός που επιτρέπει την προετοιµασία κοινών η συντονισµένων θέσεων και την από κοινού υποβολή εγγράφων για ζητήµατα κοινοτικής αρµοδιότητας ή ενδιαφέροντος. Η Επιτροπή εργάζεται για να ενισχύσει το ρόλο της ΕΕ στο πλαίσιο του IMO επισηµοποιώντας τον µηχανισµό συντονισµού της ΕΕ και επιτυγχάνοντας να της αποδοθεί καθεστώς επίσηµου παρατηρητή ή και πλήρους µέλους 5. Αυτό δεν θα επηρεάσει τα δικαιώµατα και τις υποχρεώσεις των κρατών µελών της ΕΕ υπό την ιδιότητά τους ως συµβαλλόµενων µερών του IMO. Η ιεθνής Οργάνωση Εργασίας ( ΟΕ - ILO) είναι εταίρος ζωτικής σηµασίας για την ΕΕ στον τοµέα των προτύπων και της συνεργασίας που αφορούν τη ναυτική εργασία και πρόκειται να διαδραµατίσει σηµαντικό ρόλο στην επίτευξη συνθηκών αξιοπρεπούς εργασίας. Βάσει του Τελικού Εγγράφου της Παγκόσµιας ιάσκεψης Κορυφής των Ηνωµένων Εθνών του 2005 και της Υπουργικής ήλωσης 2006 του Τµήµατος Υψηλού Επιπέδου του Οικονοµικού και Κοινωνικού Συµβουλίου των Ηνωµένων Εθνών, η Επιτροπή θα συνεχίσει να προωθεί την αξιοπρεπή εργασία για όλους στο πλαίσιο όλων των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών, ως ένα θεµελιώδη τρόπο προώθησης της ανταγωνιστικότητας, της αειφόρου ανάπτυξης και της δίκαιης παγκοσµιοποίησης. Άλλα διακυβερνητικά βήµατα Το πλήθος και ο ρόλος των περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟ Α) ως πρωτογενών βηµάτων για την διατήρηση και τη διαχείριση των διεθνών ιχθυαποθεµάτων έχουν επεκταθεί ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια 6. Παρόλα αυτά οι ΠΟ Α δεν έχουν ακόµη επιτύχει να εµποδίσουν την υπερεκµετάλλευση πολλών ιχθυαποθεµάτων και την συναφή υποβάθµιση των θαλάσσιων οικοσυστηµάτων στις περιοχές ευθύνης τους. Η ΕΕ πρέπει να αναβαθµίσει τις προσπάθειές της για να ενισχύσει τις εργασίες των ΠΟ Α έτσι ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις τους και η γενική συνάφεια των µέτρων που λαµβάνουν. Στο πρόσφατο παρελθόν, η ΕΕ άρχισε να καταρτίζει για πρώτη φορά κοινές θέσεις στην ιεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας. Ωστόσο, το καθεστώς περιορισµένου παρατηρητή παραµένει ανασταλτικός παράγοντας όσον αφορά τα µέσα δράσης που διαθέτει. Στο πλαίσιο των συµβάσεων για τις περιφερειακές θάλασσες αντιµετωπίζεται η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος µε βάση ενοποιηµένη προσέγγιση, λαµβανοµένων υπόψη των συσσωρευµένων πιέσεων. Στα επόµενα χρόνια οι εν λόγω συµβάσεις πρέπει να διαδραµατίσουν ζωτικό ρόλο για την εφαρµογή σε περιφερειακό επίπεδο της οδηγίας πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική. Ως µέρος της ενοποιηµένης προσέγγισης των θαλάσσιων υποθέσεων, η ΕΕ πρέπει επίσης να 5 6 Ανακοίνωση της Επιτροπής «Στρατηγικοί στόχοι και συστάσεις πολιτικής της ΕΕ για τις θαλάσσιες µεταφορές µέχρι το 2018», COM(2009) 8. Ιδιαίτερα σηµαντικές είναι οι ακόλουθες: η ιεθνής Επιτροπή για τη ιατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), η Οργάνωση Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC), η Οργάνωση Αλιείας Βορειοδυτικού Ατλαντικού (NAFO), η Οργάνωση Τόνου του Ινδικού Ωκεανού (IOTC), η Επιτροπή Αλιείας υτικού και Κεντρικού Ειρηνικού και η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ). EL 9 EL

11 εξασφαλίσει συνάφεια και να επιζητήσει συνέργειες µεταξύ των διάφορων βηµάτων, για παράδειγµα µεταξύ των περιβαλλοντικών συµβάσεων (όπως οι συµβάσεις για περιφερειακές θάλασσες και η Σύµβαση ιεθνούς Εµπορίας Ειδών της Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας που Κινδυνεύουν να Εξαφανιστούν) και των νοµικών κειµένων των ΠΟ Α ή του IMO 7. Ο ΟΟΣΑ έχει αναπτύξει εµπειρογνωµοσύνη και έχει φιλοξενήσει πολιτικές συζητήσεις για σειρά θαλάσσιων τοµέων. Θα µπορούσε συνεπώς να αποδειχτεί σηµαντικό βήµα ανταλλαγής και περαιτέρω ανάπτυξης βέλτιστων πρακτικών στον τοµέα των ενοποιηµένων πολιτικών για τις θάλασσες. Άτυπες διαδικασίες Η ΕΕ πρέπει να είναι πιο δραστήρια σε διεθνείς άτυπες διαδικασίες «δεύτερης τροχιάς» όπως συνέβη µε την οµάδα εργασίας για την παράνοµη, λαθραία και άναρχη αλιεία στην ανοικτή θάλασσα ( ). Είναι επιθυµητή ισχυρότερη παρουσία της ΕΕ, ιδίως στη ιεθνή Ένωση για τη ιατήρηση της Φύσης και στο Παγκόσµιο Φόρουµ για τους Ωκεανούς, τις Ακτές και τις Νήσους, ένα διεθνές βήµα για πολυµερή διάλογο επί των θαλάσσιων ζητηµάτων µε στόχο την ενηµέρωση και τη στήριξη των επίσηµων διαδικασιών στο πλαίσιο του ΟΗΕ. 3. ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΟΙΝΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ Γενικό πλαίσιο Η ΟΘΠ δεν είναι µια τυποποιηµένη πολιτική γενικής χρήσης. Αντίθετα, επιδιώκει να προωθήσει µέτρα που είναι προσαρµοσµένα στις ατοµικές ανάγκες των διάφορων παράκτιων περιοχών της Ευρώπης και των διάφορων ωκεανών και θαλασσών που περιβάλλουν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Προκειµένου να εξασφαλιστεί ότι η εφαρµογή της ΟΘΠ ανταποκρίνεται πλήρως στους προβληµατισµούς των παράκτιων κοινοτήτων και για να διευκολυνθεί η βελτιωµένη θαλάσσια διακυβέρνηση, η Επιτροπή αναπτύσσει ατοµικές προσεγγίσεις ειδικά σχεδιασµένες ώστε να ταιριάζουν σε κάθε θαλάσσια λεκάνη. Επειδή οι θαλάσσιες προκλήσεις είναι εγγενώς κοινές για όλα τα παράκτια κράτη, οι στρατηγικές για τις θαλάσσιες λεκάνες πρέπει να καταρτιστούν σε στενή συνεργασία µε τους γειτνιάζοντες εταίρους. Τέτοιες στρατηγικές έχουν ήδη καταρτιστεί για την Αρκτική 8, τη Βαλτική 9 και τη Μεσόγειο 10. Η έγκριση και η εφαρµογή τους αποτελεί τώρα ζήτηµα πρωταρχικής σηµασίας. Η Επιτροπή προτίθεται να αναπτύξει παρόµοιες προσεγγίσεις και για άλλες θαλάσσιες λεκάνες Ιδιαίτερη σηµασία έχουν η Σύµβαση OSPAR για τον βορειοανατολικό Ατλαντικό, η Σύµβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο, η Σύµβαση του Ελσίνκι για τη Βαλτική Θάλασσα και η Σύµβαση του Βουκουρεστίου για τον Εύξεινο Πόντο. Ανακοίνωση της Επιτροπής «H Ευρωπαϊκή Ένωση και η περιοχή της Αρκτικής», COM(2008) 763. Ανακοίνωση της Επιτροπής «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας», COM(2009) 248. Ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς µια ενοποιηµένη θαλάσσια πολιτική για καλύτερη διακυβέρνηση στη Μεσόγειο», COM(2009) 466 τελικό. EL 10 EL

12 Στην πραγµατικότητα, υπάρχει πλήθος ζητηµάτων που αποτελούν πηγή κοινού προβληµατισµού στην ευρωπαϊκή λεκάνη του Ατλαντικού, όπως είναι η υπεραλίευση, η ρύπανση από τα πλοία, ο ευτροφισµός και τα θαλάσσια απορρίµµατα. Βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες στο πλαίσιο της σύµβασης OSPAR για την ευθυγράµµιση των στρατηγικών στόχων µε εκείνους της οδηγίας πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική. Η θεαµατική ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου των οικονοµιών της περιοχής του Ατλαντικού και η ενισχυµένη προστασία των αντίστοιχων φυσικών περιοχών αποτελούν µείζονα ζητήµατα που πρέπει να αντιµετωπιστούν. Η θαλάσσια λεκάνη του Ατλαντικού έχει επίσης µεγάλο δυναµικό όσον αφορά τις ανανεώσιµες πηγές ενέργειας από τη θάλασσα: ανεµογεννήτριες, παλιρροϊκή ενέργεια, ενέργεια από τα θαλάσσια ρεύµατα και τα κύµατα εµφανίζουν σηµαντικό αναπτυξιακό δυναµικό. Ο Εύξεινος Πόντος αντιµετωπίζει επίσης σηµαντικές προκλήσεις όπως ο ευτροφισµός, η χηµική ρύπανση, απειλές για τη βιοποικιλότητα και σοβαρή µείωση των έµβιων θαλάσσιων πόρων, λόγω κυρίως των ανεπαρκών µέτρων διατήρησης της αλιείας σε επίπεδο θαλάσσιας λεκάνης. Η Σύµβαση του Βουκουρεστίου για την προστασία του Εύξεινου Πόντου από τη ρύπανση παραµένει η µόνη σηµαντική περιφερειακή θαλάσσια σύµβαση στην Ευρώπη 11 στην οποία η ΕΕ δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος, και αυτό εµποδίζει σαφώς την µεγαλύτερη εµπλοκή της ΕΕ σε δράσεις που αφορούν συγκεκριµένα την προστασία του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας για τη συνέργεια του Εύξεινου Πόντου καταρτίζονται τοµεακές εταιρικές σχέσεις στους τοµείς του περιβάλλοντος, των µεταφορών και της ενέργειας για την υλοποίηση έργων περιφερειακής σηµασίας µέσω της συγχρηµατοδότησης από τον προϋπολογισµό της ΕΕ και από άλλες πηγές, συµπεριλαµβανοµένων και διεθνών οικονοµικών οργανισµών. Συνεργασία σχετικά µε εργαλεία της ΟΘΠ της ΕΕ σε περιφερειακό επίπεδο Η Επιτροπή σκοπεύει επίσης να προωθήσει την περιφερειακή συνεργασία σχετικά µε την ανάπτυξη οριζόντιων εργαλείων για την ενοποιηµένη κατάρτιση πολιτικής. Αυτή αφορά ιδιαίτερα την ενοποιηµένη επιτήρηση των θαλάσσιων δραστηριοτήτων, την βελτίωση των γνώσεων σχετικά µε τη θάλασσα, τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασµό και την ολοκληρωµένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών µε τρίτες χώρες οι οποίες έχουν κοινές θαλάσσιες λεκάνες µε την ΕΕ. Επιπλέον, στο πλαίσιο της οδηγίας πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική, η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειες για να βελτιώσει τον διάλογο για την ενισχυµένη προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος µε τους γειτνιάζοντες εταίρους, σε διµερές και περιφερειακό επίπεδο, συµπεριλαµβανοµένου και του διαλόγου µέσω των συµβάσεων για περιφερειακές θάλασσες. 4. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΙΜΕΡΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Ο διάλογος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής της ΕΕ για την αλληλεπίδραση µε τους διεθνείς εταίρους. Εξασφαλίζει τη βάση για την διαµόρφωση 11 Ανακοίνωση της Επιτροπής «Συνέργεια του Εύξεινου Πόντου - Μια νέα πρωτοβουλία περιφερειακής συνεργασίας» COM(2007) 160 τελικό EL 11 EL

13 συµµαχιών, προωθεί την αµοιβαία κατανόηση και διευκολύνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών. Βρίσκονται σε εξέλιξη σειρά τοµεακών διαλόγων µε εταίρους ζωτικής σηµασίας επί ζητηµάτων που σχετίζονται µε την Ολοκληρωµένη Θαλάσσια Πολιτική, όπως οι θαλάσσιες µεταφορές, τα ναυπηγεία, τα περιβαλλοντικά ζητήµατα, η απασχόληση και οι κοινωνικές υποθέσεις και τέλος η διαχείριση των αλιευτικών πόρων. Οι διάλογοι αυτοί στηρίζονται συνήθως σε συµφωνίες ή σε µνηµόνια συνεργασίας. Πολλές από τις θαλάσσιες πολιτικές τις οποίες εκπονούν προς το παρόν ορισµένοι από τους διεθνείς εταίρους ζωτικής σηµασίας της ΕΕ (π.χ. Καναδάς, Νορβηγία, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Βραζιλία, Ινδία, Ρωσία και Κίνα) περιλαµβάνουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά που εντοπίζονται στις αρχές, τους στόχους και τις λεπτοµέρειες. Σε όλες αναγνωρίζεται ιδίως η ανάγκη για ενοποιηµένη προσέγγιση όσον αφορά την προώθηση της προστασίας και της βιώσιµης χρήσης των ωκεανών και των θαλασσών και της αειφόρου ανάπτυξης των παράκτιων περιοχών. Η Επιτροπή σκοπεύει να επεκτείνει σταδιακά το πεδίο των εν λόγω τοµεακών διαλόγων προς µια ευρύτερη συνεργασία επί παγκόσµιων θαλάσσιων ζητηµάτων. Θα επιδιώξει έτσι να αυξήσει τη διαφάνεια και τη συνέπεια όσον αφορά όλους τους διαφορετικούς καλυπτόµενους τοµείς, µε στόχο τον καλύτερο εντοπισµό συνεργειών. Τα κύρια θέµατα που θα συζητηθούν εστιάζονται στα οριζόντια εργαλεία όπως η θαλάσσια επιτήρηση, η βελτίωση των γνώσεων σχετικά µε τη θάλασσα, η ενοποιηµένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών και η ανάπτυξη της θαλάσσιας τεχνολογίας. Το ενδιαφέρον θα εστιαστεί επίσης σε θέµατα που περιλαµβάνονται στο θεµατολόγιο των προσεχών πολυµερών συναντήσεων, µε σκοπό να προωθηθεί η αµοιβαία υποστήριξη και όπου είναι δυνατόν η ανάπτυξη κοινών πρωτοβουλιών. Η ΕΕ πρέπει να εστιαστεί στην ανάπτυξη των σχέσεων της µε εκείνους από τους διεθνείς µας εταίρους που διαθέτουν ήδη ολοκληρωµένη θαλάσσια πολιτική, ή που πραγµατοποιούν συγκεκριµένα βήµατα προς αυτή την κατεύθυνση, και µε τους οποίους έχουµε ήδη ιστορικό στενής συνεργασίας στα πολυµερή βήµατα. Πολιτικό θεµατολόγιο της ΕΕ Αρχίζει να καθιερώνεται παγκοσµίως η ενοποιηµένη προσέγγιση των θαλάσσιων υποθέσεων ως χρυσούς κανόνας για την διακυβέρνηση των θαλασσών. Η Ολοκληρωµένη Θαλάσσια Πολιτική της ΕΕ κατέχει πρωτοποριακή θέση στο τοµέα αυτό. Ωστόσο, για να αξιοποιηθεί αυτή η δυναµική και να εξασφαλιστεί ότι θα αντληθεί το πλήρες όφελος από την κατάρτιση ενοποιηµένης πολιτικής στην ίδια την ΕΕ, απαιτείται η διατήρηση και η ενίσχυση της επιρροής της στον διεθνή διάλογο. Συνεπώς, η ΕΕ πρέπει να υποστηρίξει και να ενθαρρύνει την ευρεία υιοθέτηση αρχών, εργαλείων και διαδικασιών µε βάση το οικοσύστηµα παρόµοιων µε εκείνων της ΟΘΠ, ως αναγκαία προϋπόθεση για την αποτελεσµατική ενοποιηµένη διαχείριση των υδάτων της ίδιας της ΕΕ αλλά και ως ανεξάρτητο θετικό παράγοντα στο πλαίσιο της υιοθέτησης από την ΕΕ στης συνεργατικής πολυµερούς διαδικασίας λήψης αποφάσεων. EL 12 EL

14 Συγκεκριµένα, η ΕΕ πρέπει: (1) Να ενισχύσει το ρόλο της ως παγκόσµιου παράγοντα µέσω της ευρύτερης και πιο ενοποιηµένης συµµετοχής σε πολυµερή βήµατα, σε αρµονία µε την αρχή της ενοποιηµένης εξωτερικής εκπροσώπησης της ΕΕ. (2) Να προωθήσει την καθολική συµµετοχή στην UNCLOS. (3) Να καθιερώσει µε αµοιβαία συναίνεση διαλόγους υψηλού επιπέδου για τα θαλάσσια ζητήµατα µε εταίρους ζωτικής σηµασίας, εξασφαλίζοντας συνέργειες µε υφιστάµενους τοµεακούς διαλόγους σε άλλους τοµείς πολιτικής. (4) Να συνεχίσει τον διµερή διάλογο περί της ΟΘΠ στο πλαίσιο των µέσων της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (ΕΠΓ) και του πολυµερούς διαλόγου σε επίπεδο θαλάσσιων λεκανών και εντός των υφιστάµενων πλαισίων (π.χ. Ένωση για τη Μεσόγειο, Βόρεια ιάσταση, Συνέργεια Εύξεινου Πόντου), για την από κοινού χρήση µε τους γείτονές της των βέλτιστων πρακτικών κατά την εφαρµογή των εργαλείων της ΟΘΠ ενθαρρύνοντάς τους να εφαρµόσουν παρόµοια εργαλεία. (5) Να εξακολουθήσει να εργάζεται για να δοθεί µεγαλύτερη προτεραιότητα στους ωκεανούς και στις ακτές στο θεµατολόγιο της κλιµατικής αλλαγής και για να βοηθήσει τις αναπτυσσόµενες παράκτιες και νησιωτικές χώρες στον τοµέα αυτό, στο πλαίσιο των στρατηγικών και των πρωτοβουλιών της ΕΕ στον τοµέα της αναπτυξιακής συνεργασίας. (6) Να εξακολουθήσει να υποστηρίζει µιαν ενοποιηµένη προσέγγιση για τη διατήρηση και τη βιώσιµη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, ιδίως σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, συµπεριλαµβανοµένης και της δηµιουργίας θαλάσσιων προστατευµένων περιοχών. (7) Να συνεχίσει τη συνεργασία µε την ΟΕ για να ενθαρρύνει την υιοθέτηση συνθηκών αξιοπρεπούς εργασίας στους κλάδους που σχετίζονται µε τη θάλασσα. (8) Να συνεχίσει τις δράσεις της για να εξασφαλίσει ελεύθερη, ασφαλή και προστατευόµενη ναυσιπλοΐα καθώς και τις δράσεις κατά της πειρατείας. (9) Να συνεχίσει και να ενισχύσει τις συνεργατικές ερευνητικές δραστηριότητες µε τρίτες χώρες προκειµένου να τονώσει τη συµµετοχή σε διεθνή ερευνητικά προγράµµατα µεγάλης κλίµακας και µε τις χώρες που γειτονεύουν µε την ΕΕ προκειµένου να καθοριστούν κοινές περιφερειακές στρατηγικές θαλάσσιων ερευνών. (10) Να εξασφαλίσει την συνεκτικότητα µεταξύ των δραστηριοτήτων των διάφορων οργανισµών ιδίως στους τοµείς της αλιείας, του περιβάλλοντος και των µεταφορών. (11) Να ενθαρρύνει τον ΟΟΣΑ να αναπτύξει δοµή για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά µε τις ενοποιηµένες προσεγγίσεις των θαλάσσιων υποθέσεων. (12) Να εκπονήσει στρατηγικές για όλες τις συναφείς κοινές θαλάσσιες λεκάνες. EL 13 EL

15 Η Επιτροπή καλεί το Συµβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονοµική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών να εγκρίνουν τους στόχους και τις προτεινόµενες δράσεις της Επιτροπής, όπως περιγράφονται στην παρούσα ανακοίνωση, και να υποστηρίξουν και να προωθήσουν την προσέγγιση που περιγράφεται σε αυτήν. EL 14 EL