"Διάταγμα" σημαίνει το περί Υφαντουργικών Προϊόντων (Ένδειξη Ινι Επίσημη κής Σύνθεσης) Διάταγμα του 2001

Transcript

1 E.E. Παρ. ΙΙΙ(Ι) 15 Κ.Δ.Π. 09/2001 Αρ Αριθμός 09 ι περί Υφαντυργικών Πρϊόντων (Πρδιριμός Ινικής Σύνθεης) Καννιμί τυ 2001, πυ εκδόθηκαν από τ Υπυργικό Συμβύλι δυνάμει τυ άρθρυ 5 των περί Εμπρικών Περιγραφών Νόμων τυ 1987 μέχρι 2001, αφύ κατατέθηκαν τη Βυλή των Αντιπρώπων και εγκρίθηκαν από αυτή, δημιεύνται την Επίημη Εφημερίδα της Δημκρατίας ύμφωνα με τ εδάφι () τυ άρθρυ τυ περί Καταθέεως τη Βυλή των Αντιπρώπων των Καννιμών πυ Εκδίδνται με Εξυιδότηη Νόμυ, Νόμ (Ν. 99 τυ 1989 όπως τρππιήθηκε με τ Ν. 227 τυ 1990). Ι ΠΕΡΙ ΕΜΠΡΙΚΩΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩΝ ΝΜΙ ΤΥ 1987 ΜΕΧΡΙ 2001 Καννιμί δυνάμει τυ άρθρυ 5 Τ Υπυργικό Συμβύλι ακώντας τις εξυίες πυ τυ χρηγύνται από τ άρθρ 5 των περί Εμπρικών Περιγραφών Νόμων τυ 1987 μέχρι 2001, εκδίδει τυς ακόλυθυς Καννιμύς. 5τυϊ987 J^ 20^ ^ 64(1) τυ (1) τυ ι Καννιμί αυτί θα αναφέρνται ως ι περί Υφαντυργικών Πρϊ Συνπτικός όντων (Πρδιριμός Ινικής Σύνθεης) Καννιμί τυ τίτλς. 2. (1) Στυς Καννιμύς αυτύς, εκτός εάν από τ κείμεν πρκύπτει Ερμηνεία, διαφρετική έννια "δείγμα δκιμής" ημαίνει δείγμα κατάλληλυ μεγέθυς για τις αναλύεις, πρερχόμεν από υνλικά δείγματα για τ εργατήρι, τα πία έχυν ληφθεί από μια παρτίδα των πρς ανάλυη υφαντυργικών πρϊόντων "Διάταγμα" ημαίνει τ περί Υφαντυργικών Πρϊόντων (Ένδειξη Ινι Επίημη κής Σύνθεης) Διάταγμα τυ 2001 παττ^ά "δκίμι" ημαίνει πότητα δείγματς δκιμής, η πία είναι αναγκαία για να δώει ένα ανεξάρτητ αναλυτικό απτέλεμα "εργατήρι" ημαίνει εργατήρι τ πί ανατίθεται από εξυιδτημέν λειτυργό, η ανάλυη πιυδήπτε δείγματς δκιμής ή δκιμίυ "Νόμς" ημαίνει τυς περί Εμπρικών Περιγραφών Νόμυς τυ 1987 μέχρι 2001, περιλαμβανμένυ πιυδήπτε άλλυ νόμυ πυ τυς τρππόιεί ή αντικαθιτά. Τρίτ (1): τυΐ987 2 \loy Ι992 64(ΐ)τυΐ999 η ( ι ) τυ200ί - (2) πιιδήπτε άλλι όρι πυ περιέχνται τυς Καννιμύς αυτύς και πυ δεν ερμηνεύνται διαφρετικά έχυν την έννια πυ απδίδεται τυς όρυς αυτύς από τ Νόμ ή τ Διάταγμα.. ι Καννιμί αυτί εφαρμόζνται κατά τυς ελέγχυς πυ διενεργύ Εφαρμγή, νται με βάη τ Νόμ, με κπό τν πρδιριμό της ύνθεης των υφαντυργικών πρϊόντων, τα πία πρμηθεύνται ή πρφέρνται πρς πρμήθεια ύμφωνα με τις διατάξεις τυ Διατάγματς. 4. Η πρετιμαία δειγμάτων δκιμής και δκιμίων, πραγματπιείται Πρετιμαία ύμφωνα με τ Παράρτημα Ι. δκΐμήςται δκιμίων. Παράρτημα Ι. 5. (1) Η μέθδς πτικής ανάλυης διμερών και τριμερών μειγμάτων Ανάλυη υφάνιμων ινών πραγματπιείται ύμφωνα με τ Παράρτημα Π. διμερών και μειγμάτων. Παράρτημα Π.

2 Παράρτημα III. Ανάλυη διμερών μειγμάτων όταν δεν υπάρχει καθριμένη μέθδς. Κ.Δ.Π. 09/ (2) Στ Παράρτημα III δίδεται ενδεικτικά πίνακας πυ περιέχει έναν ικανό αριθμό τριμερών μειγμάτων καθώς και τη μέθδ αναλύεως των διμερών μειγμάτων πυ μπρύν να χρηιμπιηθύν για την ανάλυη αυτών των τριμερών μειγμάτων. 6. Εργατήρι, τ πί είναι επιφρτιμέν με τν έλεγχ διμερών μειγμάτων, για τα πία δεν υπάρχει καθριμένη τυς Καννιμύς αυτύς μέθδς ανάλυης, πρδιρίζει τη ύνθεη των μειγμάτων αυτών χρηιμπιώντας κάθε έγκυρη μέθδ την πία έχει τη διάθεη τυ αναφέρντας την έκθεη αναλύεως τ απτέλεμα πυ έχει επιτευχθεί και την ακρίβεια της μεθόδυ, εφόν αυτή είναι γνωτή.

3 17 Κ.Δ.Π. 09/2001 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I (Καννιμός 4) ΠΡΕΤΙΜΑΣΙΑ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ ΔΚΙΜΗΣ ΚΑΙ ΔΚΙΜΙΩΝ ΓΙΑ ΤΝ ΠΡΣΔΙΡΙΣΜ ΤΗΣ ΙΝΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΥΦΑΝΤΥΡΓΙΚΩΝ ΠΡΪΝΤΩΝ 1. ΠΕΔΙ ΕΦΑΡΜΓΗΣ Τ Παράρτημα αυτό παρέχει γενικές δηγίες για την πρετιμαία των δειγμάτων δκιμής μεγέθυς κατάλληλυ για τις πρκατεργαίες πυ διενεργύνται για τις πτικές αναλύεις (π.χ. για μάζα πυ δεν υπερβαίνει τα 100 γραμμάρια) τα πία πρέρχνται από υνλικά δείγματα για τ εργατήρι και για την επιλγή των δκιμίων από δείγματα δκιμής πυ έχυν υπτεί πρκατεργαία για την απμάκρυνη των μη ινωδών υλών.) 2. ΡΙΣΜΙ 2.1. "παρτίδα" ημαίνει την πότητα τυ υλικύ πυ αξιλγείται με βάη μία ειρά απτελεμάτων δκιμών. Δύναται να περιλαμβάνει για παράδειγμα, όλ τ υλικό πυ αντιτιχεί την ίδια παράδη υφάματς, όλ τ ύφαμα πυ υφαίνεται από πρκαθριμένη πότητα υφάνιμυ υλικύ, μια απτλή νημάτων, μια μπάλα ή μια μάδα από μπάλες ακατέργατων ινών "υνλικό δείγμα για τ εργατήρι" ημαίνει εκείν τ τμήμα της παρτίδας πυ έχει ληφθεί κατά τρόπ ώτε να είναι αντιπρωπευτικό τυ υνόλυ και τ πί απτέλλεται τ εργατήρι. Τ μέγεθς και η φύη τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι θα επιλέγνται έτι ώτε να απδίδυν ωτά τις διάφρες υτάεις της παρτίδας και να εξαφαλίζυν τν εύκλ χειριμό τ εργατήρι/ 2 ) 2.. "δείγμα δκιμής" ημαίνει τ τμήμα τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι πυ υπβάλλεται ε πρκατεργαία για να απμακρυνθύν ι μη ινώδεις ύλες και από τ πί λαμβάννται τη υνέχεια τα δκίμια. Τ μέγεθς και η φύη τυ δείγματς δκιμής θα επιλέγνται κατά τρόπ ώτε να απδίδυν ωτά τις διαφρπιήεις τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι/ ) 2.4. "δκίμι" ημαίνει τ τμήμα τυ υλικύ πυ είναι αναγκαί για να δώει ένα ανεξάρτητ αναλυτικό απτέλεμα και τ πί λαμβάνεται από εργατηριακό δείγμα δκιμής.. ΑΡΧΗ Τ εργατηριακό δείγμα δκιμής επιλέγεται κατά τρόπ ώτε να είναι αντιπρωπευτικό τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι. Τα δκίμια λαμβάννται από εργατηριακό δείγμα δκιμής κατά τρόπ ώτε να είναι αντιπρωπευτικά αυτύ τυ δείγματς. 4. ΔΕΙΓΜΑΤΛΗΨΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΙΝΩΝ 4.1. Ίνες μη διευθετημένες Σχηματίζεται εργατηριακό δείγμα δκιμής λαμβάνντας την τύχη τύφες από τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι. Λαμβάνεται όλ τ εργατηριακό δείγμα δκιμής και αναμει Σε μερικές περιπτώεις είναι αναγκαί να πρκατεργατύν τα ατμικά δκίμια. ( 2 Για τα τελειωμένα και έτιμα πρϊόντα βλέπε ημεί 7. ( ) Βλέπε ημεί 1.

4 Κ.Δ.Π. 09/ γνύεται κατάλληλα με τη βήθεια ενός εργατηριακύ λαναριύ). Τ πέπλ (voile) ή τ μείγμα καθώς και ι πρκλλημένες ίνες και αυτές πυ διαφεύγυν έξω από τη υκευή αναμείξεως υπβάλλνται ε πρκατεργαία. Λαμβάννται τη υνέχεια, ανάλγα με τη μάζα, τα δκίμια, από τ πέπλ, τις πρκλλημένες ίνες καθώς και από εκείνες πυ διαφεύγυν από τη υκευή. Αν τ χήμα τυ ξαμένυ πέπλυ δεν επηρεάζεται καθόλυ από την πρκατεργαία, λαμβάννται τα δκίμια κατά τν τρόπ πυ περιγράφεται τ ημεί 4.2. Αν τ πέπλ επηρεάζεται από την πρκατεργαία, τα δκίμια επιλέγνται λαμβάνντας από τ πρκατεργαμέν δείγμα τυλάχιτν 16 μικρές τύφες ικανπιητικύ και περίπυ ίυ μεγέθυς ι πίες τη υνέχεια ενώννται Ίνες διευθετημένες (πέπλα λαναριύ, κρδέλες, φυτίλια) Από μέρη επιλεγμένα την τύχη από τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι απκόπτνται τυλάχιτν 10 εγκάρια τμήματα πυ ζυγίζυν περίπυ 1 γραμμάρι τ καθένα. Τ εργατηριακό δείγμα δκιμής πυ χηματίτηκε κατ' αυτό τν τρόπ υπβάλλεται τη διαδικαία της πρκατεργαίας. Στη υνέχεια ενώννται τα αντιπρωπευτικά τμήματα με την τπθέτηη τυ ενός δίπλα τ άλλ και λαμβάνεται τ δκίμι με εγκάρια τμή έτι ώτε να ληφθεί ένα μέρς από καθένα από τα 10 μήκη. 5. ΔΕΙΓΜΑΤΛΗΨΙΑ ΝΗΜΑΤΩΝ 5.1. Νήματα ε μπμπίνες ή ε κυβάρια Χρηιμπιύνται όλες ι μπμπίνες τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι. Λαμβάννται από κάθε μπμπίνα κατάλληλα υνεχή και ία μήκη, είτε παίρνντας ί αριθμό περιελίξεων ε μια ανέμη( 2 ) ή με κάπι άλλ μέ. Για να χηματιτεί τ δείγμα δκιμής τπθετύνται τα μήκη τ ένα δίπλα τ άλλ με τη μρφή δέμης με νήματα ενιαίυ μήκυς ή με μρφή χντρύ κρδνιύ, διαφαλίζντας ότι ία μήκη από κάθε μπμπίνα απτελύν τη δέμη ή τ χντρό κρδόνι. Τ χηματιθέν δείγμα δκιμής υπβάλλεται ε πρκατεργαία. Τα δκίμια λαμβάννται από τ πρκατεργαμέν δείγμα δκιμής κόβντας μια δεμίδα νημάτων ιδίυ μήκυς από τη δέμη ή τ χντρό κρδόνι πρέχντας ώτε η δεμίδα να περιλαμβάνει όλα τα νήματα τυ δείγματς. Αν t είναι τα "tex" ( τίτλς) τυ νήματς και αριθμός των μπμπίνων πυ επιλέγεται από τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι είναι η, για να έχυμε δείγμα δκιμής 10 γραμμαρίων, πρέπει να ληφθεί από κάθε μπμπίνα μήκς νήματς lofynt εκαττά. Αν τ Nt είναι ιψηλό, π.χ. υπερβαίνει τ 2 000, χηματίζεται μια δεμίδα μεγαλύτερυ βάρυς και κόβεται εγκάρια ε δύ μέρη, έτι ώτε να ληφθεί ένα χντρό κρδόνι κατάλληλυ βάρυς. Τα άκρα ενός δείγματς πυ είναι υπό μρφή χντρύ κρδνιύ πρέπει να δέννται κατάλληλα πριν την πρκατεργαία, και τα δκίμια να λαμβάννται ε αρκετή απόταη από τν κόμπ Νήματα τήμνς ε καρύλι Λαμβάνεται δείγμα δκιμής κόβντας από την άκρη τυ καρυλιύ, μία δέμη μήκυς 20 τυλάχιτν εκατ (') Τ εργατηριακό λανάρι μπρεί να αντικαταταθεί από έναν αναμεικτήρα ινών ή από τη μέθδ «τύφες και απρρίμματα». (2) Αν ι μπμπίνες δύνανται να τπθετηθύν ε κατάλληλη ανέμη, κάπια πότητα δύναται να τυλιχθεί ταυτόχρνα.

5 19 Κ.Δ.Π. 09/2001 των την πία περιλαμβάννται όλα τα νήματα με εξαίρεη τα νήματα των άκρων πυ απρρίπτνται. Δένεται η δέμη των νημάτων με τη μία από τις άκρες της. Άν τ δείγμα είναι πλύ μεγάλ για να πραγματπιηθεί πρκατεργαία ε λόκληρ τ δείγμα, διαχωρίζεται ε δύ ή περιότερα μέρη, κάθε ένα από τα πία θα δεθεί με κπό την πρκατεργαία και θα ενωθύν μεταξύ τυς αφύ θα έχυν υπτεί πρκατεργαία χωριτά. Λαμβάνεται ένα δκίμι ικανπιητικύ μήκυς από τ δείγμα δκιμής, κόβντας τ αρκετά μακρυά από τν κόμπ και μη παραλείπντας κανένα από τα νήματα τυ καρυλιύ. Αν Ν είναι αριθμός κλωτών ενός νήματς τήμνς πυ έχει t = "tex", τότε τ μήκς ενός δκιμίυ πυ ζυγίζει ένα γραμμάρι θα είναι 105/Nt εκαττά. 6. ΔΕΙΓΜΑΤΛΗΨΙΑ ΥΦΑΣΜΑΤΣ 6.1. Από τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι πυ απτελείται από ένα ενιαί αντιπρωπευτικό κμμάτι τυ υφάματς Κόβεται από τ δείγμα μία διαγώνια λωρίδα από τη μια γωνιά την άλλη και αφαιρύνται ι ύγιες. Αυτή η λωρίδα υνιτά τ δείγμα δκιμής. Για να ληφθεί ένα δείγμα δκιμής Χ γραμμαρίων, η επιφάνεια της λωρίδας θα πρέπει να είναι, X107G τετραγωνικά εκαττά, όπυ G είναι η μάζα τυ υφάματς ε γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρ. Αφύ υπβληθεί ε πρκατεργαία, η λωρίδα κόβεται εγκαρίως ε τέερα ία μέρη και τπθετύνται τ ένα επί τυ άλλυ. Τα δκίμια λαμβάννται από ένα πιδήπτε μέρς τυ υλικύ πυ ετιμάτηκε με αυτό τν τρόπ, κόβντας όλα τα τρώματα, έτι ώτε κάθε δκίμι να περιλαμβάνει ένα ί μήκς από κάθε τρώμα. Αν τ ύφαμα παρυιάζει ένα υφαμέν χέδι, τ πλάτς τυ δείγματς δκιμής, μετρύμεν πρς τη διεύθυνη τυ τημνιύ, δεν πρέπει να είναι μικρότερ από τη χέη τυ χεδίυ πρς τ τημόνι. Αν, πληρυμένης αυτής της πρϋπόθεης, τ δείγμα δκιμής είναι πλύ μεγάλ, για να πρκατεργατεί εύκλα λόκληρ, πρέπει να κπεί ε ία μέρη τα πία θα πρκατεργατύν χωριτά, και αυτά τα μέρη θα τπθετηθύν τ ένα επί τυ άλλυ πριν να ληφθύν τα δκίμια, πρέχντας ώτε τα αντίτιχα μέρη τυ χεδίυ δεν υμπίπτυν Από τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι πυ απτελείται από πλλά κμμάτια Επεξεργάζεται κάθε κμμάτι ύμφωνα με τ ημεί 6.1 και δίδεται κάθε απτέλεμα ξεχωριτά. 7. ΔΕΙΓΜΑΤΛΗΨΙΑ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΤΙΜΩΝ ΠΡΪΌΝΤΩΝ Τ υνλικό δείγμα για τ εργατήρι είναι υνήθως ένα λόκληρ τελειωμέν και έτιμ αντικείμεν ή ένα αντιπρωπευτικό μέρς τυ αντικειμένυ. Πρδιρίζεται ενδεχμένως η εκαττιαία αναλγία των διαφόρων μερών τυ αντικειμένυ τα πία δεν έχυν την ίδια περιεκτικότητα ε ίνες για να μπρεί να ελεγχθεί η υμμόρφωη με τις διατάξεις των παραγράφων 5 μέχρι 12 τυ Διατάγματς. Λαμβάνεται δείγμα δκιμής αντιπρωπευτικό τυ μέρυς τυ τελειωμένυ και έτιμυ πρϊόντς τυ πίυ η ύνθεη πρέπει να φαίνεται τη

6 Κ.Δ.Π. 09/ ήμανη. Αν τ έτιμ πρϊόν φέρει περιότερες ημάνεις, λαμβάννται αντιπρωπευτικά δείγματα δκιμής από κάθε μέρς πυ αντιτιχεί ε μια δεδμένη ήμανη. Αν τ πρϊόν τυ πίυ πρόκειται να πρδιριτεί η ύνθεη δεν είναι μιγενές, πρέπει να ληφθύν δείγματα δκιμής από κάθε ένα από τα μέρη τυ πρϊόντς και να πρδιριτύν ι χετικές αναλγίες των διαφόρων μερών ε αναλγία με τ ύνλ τυ εν λόγω πρϊόντς. υπλγιμός των εκαττιαίων αναλγιών γίνεται λαμβάνντας υπόψη τις χετικές αναλγίες των δειγματιθέντων μερών. Τα δείγματα δκιμής υπβάλλνται ε πρκατεργαία. Λαμβάννται τη υνέχεια τα δκίμια τα πία πρέπει να είναι αντιπρωπευτικά των πρκατεργαμένων δειγμάτων δκιμής.

7 21 Κ.Δ.Π. 09/2001 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II (Καννιμός 5) ΜΕΘΔΙ ΠΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΔΙΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΜΕΡΩΝ ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΦΑΝΣΙΜΩΝ ΙΝΩΝ 1. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΗΓΙΕΣ Ειαγωγή ι μέθδι πτικής ανάλυης μειγμάτων υφανίμων ινών βαίζνται ε δύ κύριες μεθόδυς, αυτή τυ διαχωριμύ με τ χέρι και αυτή τυ χημικύ διαχωριμύ των ινών. Η μέθδς διαχωριμύ με τ χέρι πρέπει να πρτιμάται κάθε φρά πυ αυτό είναι δυνατό γιατί δίνει πι ακριβή απτελέματα από τη μέθδ τυ χημικύ διαχωριμύ. Εφαρμόζεται ε όλα τα υφαντυργικά πρϊόντα τα πία ι ίνες πυ τα υνθέτυν δεν χηματίζυν ένα μείγμα μιγενές, όπως για παράδειγμα την περίπτωη των νημάτων πυ υνίτανται από περιότερα τιχεία κάθε ένα από τα πία απτελείται από ένα μόν είδς ίνας ή των υφαμάτων τα πία η ίνα τυ τήμνς είναι διαφρετική από την ίνα τυ υφαδιύ ή των πλεκτών υφαμάτων τα πία δύνανται να ξηλωθύν και τα πία υντίθενται από νήματα διαφόρυ φύεως. Γενικά, η μέθδς της πτικής χημικής ανάλυης των μειγμάτων υφανίμων ινών, βαίζεται την εκλεκτική διαλυτότητα των διαφόρων υτατικών τυ μείγματς. Στην περίπτωη των διμερών μειγμάτων, μετά την αφαίρεη ενός από τα υτατικά, τ αδιάλυτ υπόλειμμα ζυγίζεται και η αναλγία τυ διαλυτύ υτατικύ υπλγίζεται από την απώλεια της μάζας. Στ τάδι αυτό, δίδνται κινές πληρφρίες της ανάλυης βάει αυτής της μεθόδυ, ι πίες ιχύυν για τα μείγματα ινών πυ εξετάζνται τ παράρτημα αυτό πιαδήπτε κι αν είναι η ύνθεη τυς. Ως εκ τύτυ, τ παρόν πρέπει να χρηιμπιείται ε υνδυαμό με τα επόμενα ξεχωριτά τμήματα, τα πία περιέχυν τις λεπτμερείς μεθόδυς πυ πρέπει να εφαρμόζνται ε μείγματα ειδικών ινών. Μπρεί ριμένες χημικές αναλύεις να βαίζνται ε μια αρχή διάφρη από αυτή της εκλεκτικής διαλυτότητας. Σε αυτή την περίπτωη πλήρεις λεπτμέρειες παρέχνται τ αντίτιχ μέρς της εφαρμτέας μεθόδυ. Στην περίπτωη των τριμερών μειγμάτων, ι πι κάτω τέερις τρόπι αυτής της εργαίας είναι δυνατί: (1) Χρηιμπιώντας δύ διαφρετικά δκίμια διαλύεται ένα υτατικό (α) τυ πρώτυ δκιμίυ και ένα άλλ υτατικό (β), τυ δεύτερυ δκιμίυ. Τα αδιάλυτα υπλείμματα κάθε δκιμίυ ζυγίζνται και η εκαττιαία περιεκτικότητα κάθε ενός των δύ διαλυτών υτατικών υπλγίζεται από τις απώλειες των αντίτιχων μαζών. Η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ τρίτυ υτατικύ (γ) υπλγίζεται από τη διαφρά. (2) Χρηιμπιώντας δύ διαφρετικά δκίμια διαλύεται ένα υτατικό (α) τυ πρώτυ δκιμίυ και δύ υτατικά (α) και (β) τυ δεύτερυ δκιμίυ. Τ αδιάλυτ υπόλειμμα τυ πρώτυ δκιμίυ ζυγίζεται και η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ υτατικύ (α) υπλγίζεται από την απώλεια της μάζας. Τ αδιάλυτ υπόλειμμα τυ δεύτερυ δκιμίυ ζυγίζεται. Αντιτιχεί τ υτατικό (γ). Η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ τρίτυ υτατικύ (β) υπλγίζεται από τη διαφρά.

8 Κ.Δ.Π. 09/ () Χρηιμπιύνται δύ διαφρετικά δκίμια, διαλύντας δύ υτατικά (α) και (β) τυ πρώτυ δκιμίυ και δύ υτατικά (β) και (γ) τυ δεύτερυ δκιμίυ. Τα αδιάλυτα υπλείμματα αντιτιχύν τα δύ υτατικά (γ) και (α). Η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ τρίτυ υτατικύ (β) υπλγίζεται από τη διαφρά. (4) Χρηιμπιείται ένα δκίμι. Μετά από την απμάκρυνη ενός των υτατικών, τ αδιάλυτ υπόλειμμα απτελύμεν από τις δύ άλλες ίνες ζυγίζεται και η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ διαλυτύ υτατικύ υπλγίζεται από την απώλεια της μάζας. Μία των δύ ινών τυ υπλείμματς, διαλύεται. Τ αδιάλυτ υτατικό ζυγίζεται και η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ δεύτερυ διαλυτύ υτατικύ υπλγίζεται από την απώλεια της μάζας. Στην περίπτωη πυ η εκλγή είναι δυνατή, υνιτάται να χρηιμπιείται μία από τις τρεις πρώτες παραλλαγές. Κατά την ανάλυη πρέπει να επιλέγνται ι μέθδι πυ χρηιμπιύν διαλυτικά πυ δε διαλύυν την ίνα ή τις ίνες πυ θέλυμε και αφήνυν αδιάλυτες την ή τις άλλες ίνες. Για να μειώυμε τ ελάχιτ τις πιθανότητες φάλματς υνιτάται να γίνεται, τις περιπτώεις πυ αυτό είναι δυνατό, χημική ανάλυη ύμφωνα με δύ τυλάχιτν από τις τέερις παραλλαγές πυ αναφέρνται πι πάνω. Τα μείγματα ινών τα πία χρηιμπιύνται κατά την κατακευή υφαμάτων και ε μικρότερ βαθμό, αυτά τα πία βρίκνται ε τελειωμένα πρϊόντα, περιέχυν υχνά υλικά μη ινώδη όπως λίπη, κηρύς ή πρόθετα ή πρϊόντα υδατδιαλυτά τα πία μπρύν να έχυν φυική πρέλευη ή να έχυν πρτεθεί για να διευκλύνυν την παραγωγή. Τα μη ινώδη υλικά πρέπει να αφαιρεθύν πριν από την ανάλυη. Αυτή είναι η αιτία για την πία περιγράφεται παράλληλα μια μέθδς πρκατεργαίας η πία επιτρέπει να απμακρύννται τις περιότερες περιπτώεις τα έλαια, τα λίπη, ι κηρί και ι υδατδιαλυτικές υίες. Εξάλλυ, τα υφαντυργικά πρϊόντα μπρύν να περιέχυν ρητίνες ή άλλα υλικά πρτιθέμενα με κπό να τυς πρδώυν ιδιαίτερες ιδιότητες. Τέτια υλικά, υμπεριλαμβανμένων των χρωτικών ε ριμένες εξαιρετικές περιπτώεις, δύνανται να τρππιήυν τη δράη τυ αντιδρατηρίυ επί τυ διαλυτύ, υτατικύ και επιπλέν να απμακρυνθύν μερικώς ή λικώς από τα αντιδρατήρια. Αυτά τα πρτιθέμενα υλικά δύνανται, ως εκ τύτυ να πρξενήυν φάλματα και πρέπει να απμακρύννται πριν από την ανάλυη τυ δείγματς. Στην περίπτωη όπυ η απμάκρυνη αυτή είναι αδύνατη, ι μέθδι πτικής ανάλυης πυ περιγράφνται ε αυτό τ Παράρτημα για τα διμερή μείγματα και τ Παράρτημα III για τα τριμερή μείγματα δεν είναι πλέν εφαρμόιμες. Η χρωτική η πία υπάρχει τις βαμμένες ίνες θεωρείται αναπόπατ μέρς της ίνας και δεν απμακρύνεται. ι αναλύεις αυτές πραγματπιύνται επί τη βάη της ανύδρυ μάζας και παρέχεται μια μέθδς για τν πρδιριμό της. Τ απτέλεμα εκφράζεται εφαρμόζντας για τη μάζα κάθε ίνας ε ξηρά κατάταη τυς υμβατικύς υντελετές πυ δεικνύνται τ Παράρτημα II τυ Διατάγματς. ι ίνες πυ υπάρχυν τ μείγμα πρέπει να αναγνωριθύν πριν να γίνυν ι αναλύεις. Σε ριμένες χημικές μεθόδυς, τ αδιάλυτ μέρς των υτατικών ενός μείγματς δύναται να διαλυτπιείται μερικώς από τ αντί

9 2 Κ.Δ.Π. 09/2001 δρατήρι τ πί χρηιμπιείται για να διαλύει τ διαλυτό υτατικό. Κάθε φρά πυ αυτό είναι δυνατό, εκλέγνται αντιδρατήρια πυ έχυν αθενή ή/και καμία επίδραη πάνω τις αδιάλυτες ίνες. Είναι γνωτό ότι μια απώλεια μάζας παρυιάζεται κατά την ανάλυη, και τ απτέλεμα πρέπει να διρθώνεται. Γι' αυτό τ κπό παρέχνται υντελετές διρθώεως. ι υντελετές αυτί έχυν πρδιριτεί ε διάφρα εργατήρια διά κατεργαίας με τ κατάλληλ αντιδρατήρι, όπως καθρίζεται τη μέθδ ανάλυης, των ινών πυ έχυν καθριτεί κατά την πρκατεργαία. ι υντελετές αυτί διρθώεως εφαρμόζνται μόν για καννικές ίνες ενώ αν ι ίνες έχυν απικδμηθεί πριν ή κατά τη διάρκεια της κατεργαίας μπρεί να χρειάζνται διαφρετικί υντελετές διρθώεως. ι πρτεινόμενες χημικές μέθδι εφαρμόζνται ε ανεξάρτητες αναλύεις. Στα τριμερή μείγματα, την περίπτωη πυ πρέπει να χρηιμπιηθεί η παραλλαγή 4, την πία μια υφάνιμη ίνα υπόκειται τη διαδχική ενέργεια δύ διαφρετικών διαλυτών, είναι απαραίτητ να εφαρμθύν υντελετές διρθώεως λόγω πιθανών απωλειών της μάζας πυ υφίταται η ίνα κατά τη διάρκεια των δύ επεξεργαιών. Πρέπει να πραγματπιύνται τυλάχιτν δύ αναλύεις ε χωριτά δκίμια όν αφρά τό τη μέθδ τυ διαχωριμύ με τ χέρι ό και τη μέθδ τυ χημικύ διαχωριμύ. Σε περιπτώεις αμφιβλίας, εκτός αν είναι τεχνικά αδύνατ, πρέπει να πραγματπιείται μια άλλη ανάλυη, χρηιμπιώντας μέθδ πυ επιτρέπει τη διάλυη της ίνας πυ με την πρώτη μέθδ παραμένει αν υπόλειμμα. Ι. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΘΔΥΣ ΠΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΦΑΝΣΙΜΩΝ ΙΝΩΝ. Γενικές πληρφρίες για τις μεθόδυς πυ εφαρμόζνται για την πτική χημική ανάλυη των μειγμάτων των υφανίμων ινών. 1.1 Πεδί εφαρμγής Στ πεδί εφαρμγής κάθε μεθόδυ ανάλυης διμερών μειγμάτων ημειώνεται ε πιες ίνες είναι εφαρμόιμη η υγκεκριμένη μέθδς. 1.2 Αρχή Αφύ έχυν πρδιριθεί τα υτατικά ενός μείγματς, αφαιρύνται αρχικά τα μη ινώδη υλικά με την κατάλληλη πρκατεργαία. Στην περίπτωη των διμερών μειγμάτων αφαιρείται τη υνέχεια τ ένα από τα υτατικά, υνήθως με εκλεκτική διαλυτπίηη). Ζυγίζεται τ αδιάλυτ υπόλειμμα και υπλγίζεται η αναλγία τυ διαλυτύ υτατικύ από την απώλεια της μάζας. Στην περίπτωη των τριμερών μειγμάτων, μετά την πρκατεργαία εφαρμόζεται μία ή περιότερες από τις τέερις παραλλαγές της εργαίας της εκλεκτικής διαλύεως πυ περιγράφνται την ειαγωγή. Εκτός τεχνικών δυκλιών, είναι πρτιμότερ τό τα διμερή ό και τα τριμερή μείγματα να διαλύεται η ίνα ή ι ίνες πυ βρίκεται/ νται ε μεγαλύτερη αναλγία, για να λαμβάνεται αν υπόλειμμα η ίνα η πία βρίκεται ε μικρότερη αναλγία. 1. Αναγκαί υλικό 1..1 Εξπλιμός Χωνευτήρια διηθήεως και φιάλες ζυγίεως πυ επιτρέπυν την ενωμάτωη των χωνευτηρίων ή κάθε άλλς εξπλιμός πίς δίνει ταυτόημα απτελέματα. (Π Η μέθδς αρ. 12 απτελεί εξαίρεη. Βαίζεται τν πτικό πρδιριμό ενός τιχείυ τ πί απτελεί υτατικό μέρς ενός εκ των δύ υτατικών.

10 Κ.Δ.Π. 09/ Φιάλη κενύ Ξηραντήρας περιέχων silica gel κεχρωμέν με ένα δείκτη Πυριαντήρι με κυκλφρία αέρς για την ξήρανη των δκιμίων ε 105 ± C Αναλυτικός ζυγός ακριβείας 0,0002 γραμμαρίων Συκευή εκχυλίεως Soxhlet ή εξπλιμός πίς δίνει ταυτόημ απτέλεμα Αντιδρατήρια Πετρελαϊκός αιθέρας διαπεταγμένς ζέων μεταξύ 40 C και 60 C Τα άλλα αντιδρατήρια μνημνεύνται τα ικεία μέρη της μεθόδυ. Όλα τα αντιδρατήρια τα πία χρηιμπιύνται πρέπει να είναι χημικώς καθαρά Νερό απεταγμέν ή απινιμέν. 1.4 Συνθήκες κλιματιμύ και δκιμής. Επειδή πρδιρίζνται άνυδρες μάζες δεν είναι αναγκαί τα δκίμια να κλιματίζνται ύτε να γίννται ι αναλύεις ε κλιματιμέν χώρ. 1.5 Δείγμα δκιμής Λαμβάνεται δείγμα δκιμής αντιπρωπευτικό τυ υνλικύ δείγματς για τ εργατήρι, επαρκές για να δώει όλα τα αναγκαία δκίμια μάζας τυλάχιτν ενός γραμμαρίυ τ καθένα. 1.6 Πρκατεργαία τυ δείγματς δκιμής^) Αν παρυιάζεται ένα τιχεί, τ πί δεν υπειέρχεται τν υπλγιμό των εκαττιαίων αναλγιών (υππαράγραφς (γ) της παραγράφυ 19 τυ Διατάγματς), πρέπει να απμακρύνεται με μια κατάλληλη μέθδ η πία δεν έχει επίδραη ε κανένα από τα ινώδη υτατικά. Για τ κπό αυτό τα μη ινώδη υλικά πυ μπρύν να εκχυλιθύν με πετρελαϊκό αιθέρα και με νερό απμακρύννται με κατεργαία τυ ξηρανθέντς δείγματς δκιμής τη υκευή Soxhlet, με ελαφρό πετρελαϊκό αιθέρα επί μια ώρα και με ρυθμό 6 κύκλυς ανά ώρα. Εξατμίζεται πετρελαϊκός αιθέρας τυ δείγματς, τ πί τη υνέχεια εκχυλίζεται με απευθείας κατεργαία η πία υνίταται τη διαβρχή τυ δκιμίυ με νερό τη θερμκραία περιβάλλντς επί μία ώρα και ακλύθως τη διαβρχή τυ με νερό τυς 65 ± 5 C επί μία ώρα επιπλέν αναδεύντας κατά διατήματα. Αναλγία υγρύ: δκιμίυ 100:1. Απμακρύνεται η περίεια τυ νερύ τυ δείγματς διά πιέεως, εφαρμγής κενύ ή φυγκεντρίεως και αφήνεται τη υνέχεια τ δείγμα να ξηρανθεί τν αέρα. Στην περίπτωη κατά την πία ι μη ινώδεις ύλες δεν δύνανται να εκχυλιθύν με τν πετρελαϊκό αιθέρα και τ νερό, πρέπει για την απμάκρυνη τυς να αντικαταταθεί η μέθδς τυ νερύ, η πία περιγράφεται πι πάνω, με την κατάλληλη μέθδ η πία δεν αλλιώνει υιωδώς κανένα από τα ινώδη υτατικά. Εντύτις, για ριμένες φυικές φυτικές ακατέργατες ίνες (όπως π.χ. γιύτα, κόϊρ), πρέπει να ημειωθεί ότι η καννική πρκατεργαία με πετρελαϊκό αιθέρα και νερό δεν απμακρύνει όλες τις μη ινώδεις φυικές υίες. Ωτό δεν εφαρμόζνται υμπληρωματικές πρκατεργαίες, εφόν τ δείγμα δεν περιέχει ύλες επεξεργαίας αδιάλυτες ε πετρελαϊκό αιθέρα και νερό. Στις εκθέεις της ανάλυης θα πρέπει να περιγράφνται κατά λεπτμερή τρόπ ι μέθδι πρκατεργαίας πυ χρηιμπιήθηκαν. Βλέπε παράγραφς 1 τυ Παραρτήματς Ι.

11 25 Κ.Δ.Π. 09/ Διαδικαία της αναλύεως Γενικές δηγίες Ξήρανη Όλες ι ξηράνεις πραγματπιύνται για χρνικό διάτημα πυ δεν είναι μικρότερ των 4 ωρών, ύτε μεγαλύτερ των 16 ωρών, ε 105 ± C και ε πυριαντήρι με κυκλφρία αέρς και τυ πίυ η πόρτα είναι κλειτή καθ' όλη τη διάρκεια της ξηράνεως. Αν η διάρκεια της ξηράνεως είναι μικρότερη από 14 ώρες τ δκίμι πρέπει να ζυγίζεται για να ελέγχεται αν έχει ληφθεί μια ταθερή μάζα. Τύτ θα θεωρηθεί ότι έχει επιτευχθεί όταν η μεταβλή της μάζας, μετά από μια νέα ξήρανη 60 λεπτών, θα είναι μικρότερη από 0,05%. Κατά τη διάρκεια των διαδικαιών της ξήρανης, της ψύξης και της ζύγιης πρέπει να απφεύγεται χειριμός των χωνευτηρίων των φιαλιδίων ζυγίεως, των δκιμίων ή των υπλειμμάτων με γυμνά χέρια. Ξηραίννται τα δκίμια ε φιαλίδια ζυγίεως των πίων τ πώμα τπθετείται πληίν. Μετά την ξήρανη, κλείνεται ερμητικά τ πρς ζύγιη φιαλίδι πριν απμακρυνθεί από τ πυριαντήρι και τπθετείται γρήγρα τν ξηραντήρα. Ξηραίνεται τ πυριαντήρι τ χωνευτήρι διηθήεως τπθετημέν ε ένα φιαλίδι ζυγίεως με τ πώμα τυ πληίν. Μετά την ξήρανη πωματίζεται τ φιαλίδι ζυγίεως και μεταφέρεται ταχέως ε έναν ξηραντήρα. Στην περίπτωη πυ χρηιμπιείται μια άλλη υκευή από τ χωνευτήρι διηθήεως πρέπει να ξηρανθεί τ πυριαντήρι κατά τέτι τρόπ ώτε να πρδιρίζεται η ξηρή μάζα των ινών χωρίς απώλεια Ψύξη Διεξάγνται όλες ι διαδικαίες της ψύξης τν ξηραντήρα πίς τπθετείται πληίν τυ ζυγύ, κατά τη διάρκεια χρνικής περιόδυ αρκετής κατά τρόπ ώτε να επιτευχθεί πλήρης ψύξη των φιαλιδίων ζυγίεως, η πία ε καμμιά περίπτωη δεν πρέπει να είναι μικρότερη των δύ ωρών Ζύγιη Μετά την ψύξη, ζυγίζεται τ φιαλίδι ζυγίεως μέα ε δύ λεπτά από την απμάκρυνη τυ από τν ξηραντήρα. Ακρίβεια ζυγίεως 0,0002 γραμμαρίων περίπυ Τρόπς εργαίας Λαμβάνεται από τ πρκατεργαμέν εργατηριακό δείγμα δκιμής ένα δκίμι μάζας τυλάχιτν 1 γραμμαρίυ. Τα νήματα ή τ ύφαμα κόπτνται ε τεμάχια περίπυ 10 χιλιτών μήκυς τα πία απυντίθενται ό είναι δυνατό. Ξηραίνεται τ δκίμι ' ένα φιαλίδι ζυγίεως, ψύχεται ε ένα ξηραντήρα και ζυγίζεται. Μεταφέρεται τ δκίμι ε ειδικό γυάλιν περιέκτη πίς αναφέρεται τ αντίτιχ μέρς της χετικής μεθόδυ, ξαναζυγίζεται τ φιαλίδι ζυγίεως αμέως μετά και υπλγίζεται η "άνυδρη μάζα τυ δκιμίυ" από τη διαφρά. Η διαδικαία της αναλύεως υμπληρώνεται κατά τν τρόπ πυ αναφέρεται τ ικεί μέρς της εφαρμζόμενης μεθόδυ. Εξετάζεται τ μικρκόπι τ υπόλειμμα για να εξακριβωθεί αν μετά την κατεργαία έχει απμακρυνθεί πλήρως η διαλυτή ίνα.

12 Κ.Δ.Π. 09/ Υπλγιμός και έκφραη των απτελεμάτων Εκφράζεται η μάζα τυ αδιάλυτυ υτατικύ ως η εκαττιαία αναλγία, επί της λικής μάζας των ινών πυ υπάρχυν τ μείγμα. Η εκαττιαία αναλγία τυ διαλυτύ υτατικύ βρίκεται από τη διαφρά. Τα απτελέματα υπλγίζνται επί της μάζας των καθαρών ινών ε ξηρά κατάταη επί της πίας έχυν εφαρμθεί, αφενός μεν, ι χετικί υντελετές ανακτήεως και αφετέρυ, ι απαραίτητι υντελετές διρθώεως πυ απαιτύνται για τν υπλγιμό της απώλειας της ύλης κατά την πρκατεργαία και την ανάλυη. ι υπλγιμί γίννται εφαρμόζντας τυς τύπυς πυ δίννται τ ημεί Υπλγιμός της εκαττιαίας αναλγίας τυ αδιάλυτυ, ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, μη λαμβανμένης υπόψη της απώλειας της μάζας την πία υφίτανται ι ίνες κατά την πρκατεργαία Διμερή Μείγματα loord Ρι% = m όπυ: Ρι είναι η εκαττιαία αναλγία τυ αδιάλυτυ, ξηρύ και καθαρύ υτατικύ m είναι η μάζα τυ δκιμίυ ε ξηρή κατάταη μετά την πρκατεργαία r είναι η μάζα τυ υπλείμματς ε ξηρή κατάταη d είναι υντελετής διρθώεως πυ αντιτιχεί την απώλεια μάζας τυ αδιάλυτυ τ αντιδρατήρι υτατικύ κατά την ανάλυη. ι κατάλληλες τιμές τυ "d" δίννται τα ικεία μέρη τυ κειμένυ κάθε μεθόδυ. Βέβαια αυτές ι τιμές τυ "d" είναι ι καννικές τιμές ι πίες δεν έχυν απικδμηθεί χημικά Τριμερή Μείγματα ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ 1 Τύπι εφαρμόιμι την περίπτωη πυ ένα υτατικό τυ μείγματς απμακρύνεται από ένα μόν δκίμι και ένα άλλ υτατικό από ένα δεύτερ δκίμι: άζ π η άζ Ρι% = [ d2 Χ + Χ (1 )] Χ 100 di mi ΐΉ2 di d4 n ri d4 ρ 2 % = [ d4 Χ + Χ (1 )] Χ 100 d mi mi d P% = (Pi% + P2%). όπυ: Ρι% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ διαλυθέντς τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι),

13 27 Κ.Δ.Π. 09/2001 Ρ2% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ διαλυθέντς τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι), Ρ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ αδιάλυτυ και τα δύ δκίμια), mi είναι η ξηρή μάζα τυ πρώτυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, ΙΤ12 είναι η ξηρή μάζα τυ δεύτερυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, π είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ πρώτυ υτατικύ από τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι, Γ2 είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ δεύτερυ υτατικύ από τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι, di είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ πρώτ αντιδρατήρι, τυ δεύτερυ μη διαλυθέντς υτατικύ τ πρώτ δκίμι^), d2 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ πρώτ αντιδρατήρι, τυ τρίτυ μη διαλυθέντς υτατικύ τ πρώτ δκίμι), d είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ δεύτερ αντιδρατήρι, τυ πρώτυ μη διαλυθέντς υτατικύ τ δεύτερ δκίμι), d4 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ δεύτερ αντιδρατήρι τυ τρίτυ μη διαλυθέντς υτατικύ τ δεύτερ δκίμι), ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ 2 Τύπι εφαρμόιμι την περίπτωη πυ ένα υτατικό (α) απμακρύνεται τυ πρώτυ δκιμίυ με υπόλειμμα τα δύ άλλα υτατικά (β+γ) και δύ υτατικά (α+β) τυ δεύτερυ δκιμίυ με υπόλειμμα τ τρίτ υτατικό (γ). Ρι% = 100 (Ρ2% + Ρ%) din di Ρ2% = 100 Χ Χ Ρ% mi d2 d4re ρ %= Χ 100 m2 όπυ: Ρι% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικό τυ πρώτυ δκιμίυ διαλυτύ τ πρώτ αντιδρατήρι), ι τιμές τυ «d» αναφέρνται τα αντίτιχα ημεία πυ εφαρμόζνται για τις διάφρες μεθόδυς ανάλυης των διμερών μειγμάτων.

14 Κ.Δ.Π. 09/ Ρ2% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικό διαλυτό υγχρόνως με τ πρώτ υτατικό τυ δεύτερυ δκιμίυ τ δεύτερ αντιδρατήρι), Ρ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ αδιάλυτυ από τα πρώτα δύ δκίμια), mi είναι η ξηρή μάζα τυ πρώτυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, nri2 είναι η ξηρή μάζα τυ δεύτερυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, π είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ πρώτυ υτατικύ από τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι, Γ2 είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την αφαίρεη τυ πρώτυ και τυ δεύτερυ υτατικύ από τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι, di είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ πρώτ αντιδρατήρι, τυ δεύτερυ μη διαλυθέντς υτατικύ, από τ πρώτ δκίμι), d2 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ πρώτ αντιδρατήρι, τυ τρίτυ μη διαλυθέντς υτατικύ από τ πρώτ δκίμι, d4 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας, με τ δεύτερ αντιδρατήρι, τυ τρίτυ, μη διαλυθέντς υτατικύ από τ δεύτερ δκίμι('). ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ Τύπι εφαρμόιμι την περίπτωη πυ τα δύ υτατικά (α+β) απμακρύννται από ένα δκίμι, με υπόλειμμα τ τρίτ υτατικό (γ) και μετά απμακρύννται τα δύ υτατικά (β+γ) ενός άλλυ δκιμίυ με υπόλειμμα τ πρώτ υτατικό (α). dn Ρι% = Χ 100 m2 Ρ2% = 100 (Ρι% + Ρ%) d2n ρ % = Χ 100 mi όπυ: Ρι% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ διαλυθέντς από τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι), ι τιμές τυ «d» αναφέρνται τα αντίτιχα ημεία πυ εφαρμόζνται για τις διάφρες μεθόδυς ανάλυης των διμερών μειγμάτων.

15 29 Κ.Δ.Π. 09/2001 Ρ2% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ διαλυθέντς από τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι και από τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι), Ρ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (υτατικύ διαλυθέντς από τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι), mi είναι η ξηρή μάζα τυ πρώτυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, ΙΓ12 είναι η ξηρή μάζα τυ δεύτερυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, π είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ πρώτυ και τυ δεύτερυ υτατικύ από τ πρώτ δκίμι με τ πρώτ αντιδρατήρι, Γ2 είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ δεύτερυ και τυ τρίτυ υτατικύ από τ δεύτερ δκίμι με τ δεύτερ αντιδρατήρι, d2 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ πρώτ αντιδρατήρι τυ τρίτυ υτατικύ τυ μη διαλυθέντς από τ πρώτ δκίμι), d είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας με τ δεύτερ αντιδρατήρι τυ πρώτυ υτατικύ τυ μη διαλυθέντς από τ δεύτερ δκίμι). ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ 4 Τύπι εφαρμόιμι την περίπτωη πυ απμακρύννται διαδχικά δύ υτατικά τυ μείγματς από τ ίδι δκίμι. Ρι% = 100 (Ρ2%ΧΡ%) din di p 2 % = Χ 100 Χ Ρ% m d2 dr2 Ρ% = Χ 100 m όπυ: Ρι% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (πρώτ διαλυτό υτατικό), Ρ2% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (δεύτερ διαλυτό υτατικό), Ρ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ (αδιάλυτ υτατικό), m είναι η ξηρή μάζα τυ δκιμίυ μετά την πρεργαία, π είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ πρώτυ υτατικύ με τ πρώτ αντιδρατήρι, W ι τιμές τυ «d» αναφέρνται τα αντίτιχα ημεία πυ εφαρμόζνται για τις διάφρες μεθόδυς ανάλυης των διμερών μειγμάτων.

16 Κ.Δ.Π. 09/ Γ2 είναι η ξηρή μάζα τυ υπλείμματς μετά την απμάκρυνη τυ πρώτυ και τυ δεύτερυ υτατικύ με τ πρώτ και τ δεύτερ αντιδρατήρι, di είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας τυ δεύτερυ υτατικύ με τ πρώτ αντιδρατήρι^), d2 είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας τυ τρίτυ υτατικύ με τ πρώτ αντιδρατήρι), d είναι υντελετής διρθώεως για την απώλεια της μάζας τυ τρίτυ υτατικύ με τ πρώτ και τ δεύτερ αντιδρατήρι^) Υπλγιμός της εκαττιαίας αναλγίας της μάζας τυ αδιάλυτυ υτατικύ μετά την εφαρμγή των υντελετών ανακτήεως και των ενδεχμένων υντελετών διρθώεως πυ πρβλέπνται από την απώλεια μάζας κατά την πρκατεργαία Διμερή Μείγματα αϊ + βι ΙΡι (1 + ) 100 ΡιΑ%= αϊ + βι 02 + β2 Ρι (1 + ) + (100 Ρι) (1 + ) όπυ: ΡιΑ είναι η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ αδιάλυτυ υτατικύ υπλγιζόμενη από τν υμβατικό υντελετή ανακτήεως και την απώλεια της μάζας πυ επέρχεται κατά την πρκατεργαία, Ρι είναι η εκαττιαία περιεκτικότητα τυ αδιάλυτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ υπλγιζόμενη με τυς τύπυς πυ αναφέρνται τ ημεί 1.8.1, αϊ είναι υμβατικός υντελετής τυ αδιάλυτυ υτατικύ (Παράρτημα II τυ Διατάγματς) α2 είναι υμβατικός υντελετής τυ διαλυτύ υτατικύ (Παράρτημα II τυ Διατάγματς), βι είναι η απώλεια της εκαττιαίας αναλγίας τυ αδιάλυτυ υτατικύ η πία επέρχεται κατά την πρκατεργαία, β2 είναι η απώλεια της εκαττιαίας αναλγίας τυ διαλυτύ υτατικύ η πία επέρχεται κατά την πρκατεργαία, Η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ υτατικύ (Ρ2Α) είναι ίη με 100 ΡιΑ Τριμερή Μείγματα Δεδμένυ ότι: αϊ + bi α2 + D2 α + b Α=1+ Β = 1+ C=l ι τιμές τυ «d» αναφέρνται τα αντίτιχα ημεία πυ εφαρμόζνται για τις διάφρες μεθόδυς ανάλυης των διμερών μειγμάτων. (2) To d πρέπει ό τ δυνατό να πρδιρίζεται πρηγυμένως με πειραματικό τρόπ.

17 τότε, ΡιΑ ΡιΑ% = Χ 100 ΡιΑ + Ρ2Β + PC Ρ2Β Ρ2Α% = Χ 100 ΡιΑ + Ρ2Β + PC PC ΡΑ%= Χ 100 ΡιΑ + Ρ2Β + PC 1 Κ.Α.Π. 09/2001 ΡιΑ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ υμπεριλαμβανμένης της περιεχόμενης υγραίας και της απώλειας μάζας κατά την πρεργαία, Ρ2Α% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ υμπεριλαμβανμένης της υγραίας και απώλειας μάζας πυ υπέτη κατά την πρεργαία, ΡΑ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ υμπεριλαμβανμένης της υγραίας και απώλειας μάζας πυ υπέτη κατά την πρεργαία, Ρι είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, πυ βρίκεται με τη βήθεια ενός εκ των τύπων πυ δίδνται τ 1.8.1, Ρ2 είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, πυ βρίκεται με τη βήθεια ενός εκ των τύπων πυ δίδνται τ 1.8.1, Ρ είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, πυ βρίκεται με τη βήθεια ενός εκ των τύπων πυ δίδνται τ 1.8.1, αϊ είναι υμβατικός ρυθμός ανακτήεως για τ πρώτ υτατικό, α2 είναι υμβατικός ρυθμός ανακτήεως για τ δεύτερ υτατικό, α είναι υμβατικός ρυθμός ανακτήεως για τ τρίτ υτατικό, bi είναι η εκαττιαία απώλεια της μάζας κατά την πρεργαία τυ πρώτυ υτατικύ, b2 είναι η εκαττιαία απώλεια της μάζας κατά την πρεργαία τυ δεύτερυ υτατικύ, b είναι η εκαττιαία απώλεια της μάζας κατά την πρεργαία τυ τρίτυ υτατικύ. Στην περίπτωη πυ χρηιμπιείται μια ειδική πρκατεργαία, ι τιμές bi και b2 και την περίπτωη των τριμερών μειγμάτων και b, πρέπει να πρδιρίζνται αν είναι δυνατόν, υπβάλλντας καθεμία από τις καθαρές υτατικές ίνες την πρκατεργαία πυ εφαρμόζεται κατά την ανάλυη. Ως καθαρές ίνες πρέπει να εννύνται ι ίνες ι απαλλαγμένες από όλες τις μη ινώδεις ύλες, με εξαίρεη εκείνων

18 Κ.Δ.Π. 09/ πυ περιέχνται καννικά (από τη φύη τυς ή από τη βιμηχανική επεξεργαία), την κατάταη (αλεύκατ, λευκαμέν) και βρίκνται τ πρϊόν τ πί πρόκειται να αναλυθεί. Στην περίπτωη πυ δεν χρηιμπιύνται καθαρές υτατικές ίνες κατά τη βιμηχανπίηη τυ υλικύ πυ πρέπει να αναλυθεί, θα πρέπει να χρηιμπιύνται ι μέες τιμές των bi και b2 και την περίπτωη τριμερύς μείγματς και τυ b όπως αυτές πρκύπτυν από τις δκιμές πυ διεξάγνται ε καθαρές ίνες όμιες με εκείνες τυ υπό εξέταη δείγματς. Αν εφαρμόζεται η καννική πρκατεργαία δι' εκχυλίεως ε πετρελαϊκό αιθέρα και νερό, είναι δυνατό να αγνηθύν ι υντελετές διρθώεως bi και bi, και την περίπτωη τριμερύς μείγματς και b, εκτός της περίπτωης τυ αλεύκατυ βάμβακς, τυ αλεύκατυ λίνυ και της αλεύκατυ καννάβεως, όπυ είναι παραδεκτό υμβατικός ότι η απώλεια πυ φείλεται την πρκατεργαία είναι ίη με 4% και την περίπτωη τυ πλυπρπυλενίυ όπυ είναι παραδεκτό υμβατικώς ότι είναι ίη με 1%. Στην περίπτωη άλλων ινών, είναι υμβατικώς παραδεκτό να μη λαμβάνεται υπόψη κατά τυς υπλγιμύς η απώλεια κατά την πρκατεργαία. II. ΜΕΘΔΣ ΠΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΥ ΜΕ Τ ΧΕΡΙ Π. 1 Πεδί εφαρμγής Η μέθδς εφαρμόζεται ε υφάνιμες ίνες ιαδήπτε κι αν είναι η φύη τυς με την πρϋπόθεη ότι δεν χηματίζυν ένα μιγενές μείγμα και ότι είναι δυνατό να διαχωριθύν με τ χέρι Αρχή Αφύ έχυν πρδιριθεί τα υτατικά τυ υφαντυργικύ πρϊόντς, αφαιρύνται καταρχήν τα μη ινώδη υλικά με μια κατάλληλη πρκατεργαία και τη υνέχεια διαχωρίζνται ι ίνες με τ χέρι, ξηραίννται και ζυγίζνται για να υπλγιθεί η αναλγία κάθε ίνας τ μείγμα. 11. Αναγκαί Υλικό Φιαλίδι ζυγίεως ή κάθε άλλη υκευή πυ δίνει τα ίδια απτελέματα Ξηραντήρας, περιέχων silica gel χρωματιμέν με ένα δείκτη Πυριαντήρι με κυκλφρία αέρς για την ξήρανη των δκιμίων τυς 105 ± C Αναλυτικός ζυγός ακριβείας 0,0002 γραμμαρίων Συκευή εκχυλίεως Soxhlet ή άλλη υκευή η πία δίνει ίδι απτέλεμα Βελόνα Στρεψόμετρ ή ανάλγη υκευή. ΙΙ.4. Αντιδρατήρια ΙΙ.4.1 Πετρελαϊκός αιθέρας διαπεταγμένς ζέων μεταξύ 40 C και 60 C. ΙΙ.4.2 Νερό απεταγμέν ή απινιμέν Συνθήκες κλιματιμύ και ανάλυης. Βλέπε ημεί 1.4. Π.6 Εργατηριακό δείγμα δκιμής. Βλέπε ημεί 1.5.

19 Κ.Δ.Π. 09/ Πρκατεργαία τυ δείγματς δκιμής Βλέπε ημεί Διαδικαία ανάλυης ΙΙ.8.1 Ανάλυη νήματς Λαμβάνεται από τ πρκατεργαμέν δείγμα δκιμής ένα δκίμι μάζας τυλάχιτν 1 γραμμαρίυ. Στην περίπτωη ενός νήματς πλύ λεπτύ, η ανάλυη δύναται να πραγματπιείται επί ενός μήκυς τυλάχιτν 0 μέτρων όπια κι αν είναι η μάζα τυ. Κόπτεται τ νήμα ε τεμάχια κατάλληλυ μήκυς και ξεχωρίζυν ι ίνες μεταξύ τυς με μια βελόνα κι αν είναι αναγκαί με τρεψόμετρ. ι απχωριθείες ίνες τπθετύνται ε πρζυγιμένα φιαλίδια και ξηραίννται τυς 105 ± C μέχρι επιτεύξεως ταθερύ βάρυς όπως περιγράφεται τα ημεία και II.8.2 Ανάλυη υφάματς Λαμβάνεται από τ πρκατεργαμέν δείγμα δκιμής ένα δκίμι μάζας τυλάχιτν 1 γραμμαρίυ, εκτός της ύγιας, με τα άκρα κμμένα με πρχή, χωρίς ξέφτια και παράλληλα πρς τα νήματα τυ τημνιύ και τυ υφαδιύ ή την περίπτωη πλεκτύ υφάματς παράλληλα πρς τις ειρές και τις θηλειές. Διαχωρίζνται τα διαφόρυ φύεως νήματα, υλλέγνται τα πρζυγιμένα φιαλίδια ζυγίεως και ακλυθείται η διαδικαία πυ περιγράφεται τ ημεί ΙΙ Υπλγιμός και έκφραη των απτελεμάτων Εκφράζεται η μάζα καθενός εκ των υτατικών ως η εκαττιαία αναλγία της λικής μάζας των ινών πυ βρίκνται τ μείγμα. Υπλγίζνται τα απτελέματα επί της μάζας των καθαρών ινών ε ξηρή κατάταη υπλγιμένα, αφενός μεν, με τυς υμβατικύς υντελετές και, αφετέρυ, με τυς υντελετές διρθώεως πυ απαιτύνται για τν υπλγιμό της απώλειας της ύλης κατά την πρκατεργαία. ΙΙ.9.1 Υπλγιμός των εκαττιαίων αναλγιών των ξηρών και καθαρών μαζών των ινών μη υπλγιζόμενης της απώλειας της μάζας των ινών η πία γίνεται κατά την πρκατεργαία. II Διμερή Μείγματα 100mi 100 Ρ!% = _ = Π11 + ΓΠ2 ΓΠ2 1 + mi όπυ, Pi είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ υτατικύ ξηρύ και καθαρύ, mi είναι η ξηρή και καθαρή μάζα τυ πρώτυ υτατικύ, ιτΐ2 είναι η ξηρή και καθαρή μάζα τυ δεύτερυ υτατικύ Τριμερή Μείγματα loorni,100 Ρ!% = = mi + rm + rm rm + rm 1+ mi

20 Κ.Δ.Π. 09/ looim 100 P2% = = mi + m2 + m P%=100 (Pi% + P2%) 1 + mi + m IT12 όπυ, Ρι% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ πρώτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, Ρ2% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ δεύτερυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, Ρ% είναι η εκαττιαία αναλγία τυ τρίτυ ξηρύ και καθαρύ υτατικύ, mi είναι η καθαρή και ξηρή μάζα τυ δεύτερυ υτατικύ, ιτΐ2 είναι η καθαρή και ξηρή μάζα τυ τρίτυ υτατικύ, ΙΤ1 είναι η καθαρή και ξηρή μάζα τυ πρώτυ υτατικύ. II.9.2 Υπλγίζεται η εκαττιαία αναλγία καθενός από τα υτατικά αφύ έχυν εφαρμθεί ι υμβατικί υντελετές και ι ενδεχόμενι υντελετές διρθώεως ι πίι υπλγίζυν τις απώλειες της μάζας πυ γίννται κατά την πρκατεργαία: βλέπε ημεί III. 1 Ακρίβεια των μεθόδων Η ημειύμενη ακρίβεια ε καθεμία από τις μεθόδυς ανάλυης τα διμερή μείγματα χετίζεται με την αναπαραγωγιμότητα. Η αναπαραγωγιμότητα αναφέρεται τη ταθερότητα, δηλαδή τη υμφωνία των λαμβανμένων πειραματικών τιμών πυ έγιναν ε διαφρετικά εργατήρια ή ε διαφρετικύς χρόνυς, εφαρμόζντας την ίδια μέθδ και λαμβάνντας ξεχωριτά απτελέματα ε δκίμια ενός και τυ αυτύ ταθερύ μείγματς. Η αναπαραγωγιμότητα εκφράζεται διά των ρίων εμπιτύνης των απτελεμάτων για μια τάθμη εμπιτύνης 95%. Σύμφωνα με τα πι πάνω νείται ότι η διαφρά μεταξύ δύ απτελεμάτων η πία, ε μια ειρά αναλύεων πυ γίννται ε διαφρετικά εργατήρια, μπρεί να ξεπεράει τα όρια μόν ε πέντε από τις εκατό περιπτώεις όταν εφαρμόζεται καννικά και ρθά η μέθδς ' ένα και τ αυτό ταθερό μείγμα. Για τν πρδιριμό της ακρίβειας της ανάλυης ενός τριμερύς μείγματς εφαρμόζνται καννικά ι τιμές πυ υπδεικνύνται τις μεθόδυς ανάλυης των διμερών μειγμάτων πυ χρηιμπιήθηκαν για την ανάλυη τυ τριμερύς μείγματς. Δεδμένυ ότι για τις τέερις παραλλαγές χημικής πτικής ανάλυης των τριμερών μειγμάτων έχυν πρβλεφθεί δύ διαλύεις (ε ξεχωριτά δκίμια για τις τρεις πρώτες παραλλαγές και τ ίδι δκίμι για την τέταρτη) και δεχόμενι ότι ρίζνται με ΕΙ και Ε2 ι τιμές ακριβείας των δύ μεθόδων ανάλυης των διμερών μειγμάτων πυ χρηιμπιήθηκαν, η ακρίβεια των απτελεμάτων για κάθε υτατικό δίδεται τν πι κάτω πίνακα:

21 5 Κ.Δ.Π. 09/2001 Συτατικές Ίνες Παραλλαγές 1 2 και 4 Α Β Γ Ει Ε2 Ει + Ε2 Ει Ει + Ε2 Ε2 Ει Ει +Ε2 Ει + Ε2 Αν χρηιμπιηθεί η τέταρτη παραλλαγή βαθμός ακριβείας μπρεί να βρεθεί μικρότερς από αυτόν πυ υπλγίζεται με τη μέθδ πυ υπδεικνύεται πι πάνω λόγω μιας ενδεχόμενης και δύκλα υπλγιζόμενης επίδραης τυ πρώτυ αντιδρατηρίυ επί τυ υπλείμματς πυ απτελείται από τα υτατικά (β) και (γ). ΙΙΙ.2 Έκθεη Ανάλυης ΙΠ.2.1 Αναφέρνται η παραλλαγή πυ χρηιμπιήθηκε για να γίνει η ανάλυη, ι μέθδι, τα αντιδρατήρια και ι υντελετές διρθώεως. ΙΙΙ.2.2 Δίδνται λεπτμερείς πληρφρίες χετικά με τις ειδικές πρκατεργαίες (βλέπε ημεί 1.6). ΙΙΙ.2. Δίδνται τα επί μέρυς απτελέματα καθώς και η μέη αριθμητική τιμή με ακρίβεια πρώτυ δεκαδικύ ψηφίυ. ΙΙΙ.2.4 Δίνεται κάθε φρά πυ αυτό είναι δυνατό η ακρίβεια της μεθόδυ για κάθε υτατικό, υπλγιζόμενη ύμφωνα με τν πίνακα της παραγράφυ III ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΜΕΘΔΙ ΑΝΑΑΥΣΗΣ ΔΙΜΕΡΩΝ ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΣ ΠΙΝΑΚΑΣ Μέθδς Πεδί Εφαρμγής Αντιδρατήρια αριθ. 1 αριθ. 2 αριθ. αριθ. 4 αριθ. 5 αριθ. 6 αριθ. 7 αριθ. 8 αριθ. 9 αριθ. 10 αριθ. 11 αριθ. 12 ξεικές ίνες ριμένες πρωτεϊνικές ίνες βικόζη, ίνες χαλκαμμωνιας η ριμένι τύπι μντάλ πλυαμίδι ή νάιλν ξεικές ίνες τριξεικές ίνες ριμένες ίνες κυτταρίνης ακρυλικές ριμένες μντακρυλικές ή ριμένες χλωριϊνες ριμένες χλωριϊνες ξεικές ίνες μέταξα γιύτα ριμένεςάλλες ίνες ριμένεςάλλες ίνες βαμβάκι ριμένες άλλες ίνες τριξεικές ίνες ριμένες άλλες ίνες πλυετερικές ίνες ριμένες άλλες ίνες ριμένες άλλες ίνες ριμένες χλωριϊνες μαλλί ή τρίχες ριμένες ίνες ζωικής πρέλευης ακετόνη υπχλωριώδες άλας μυρμηκικό ξύ και χλωριύχς ψευδάργυρς μυρμηκικό ξύ 80% m/m βενζυλική αλκόλη διχλωρμεθάνι θειικό ξύ 75% m/m διμεθυλφρμαμίδι διθειάνθρακας/ακετόνη 55,5/44,5 ν/ν Παγόμρφ ξεικό ξύ θειικό ξύ 75% m/m μέθδς διά πτικύ υπλγιμύ τυ αζώτυ

22 Κ.Δ.Π. 09/ Μέθδς Πεδί Εφαρμγής Αντιδρατήρια αριθ. 1 αριθ. 14 αριθ. 15 πλυρπυλένι χλωριϊνες (βάει μιπλυμερΰς χλωριύχυ βινυλίυ) χλωριϊνες ριμένες μντακρυλικές ίνες, ριμένες ίνες ελατμερύς πλυυρεθάνης, ξεικές, τριξεικές ίνες ριμένες άλλες ίνες ριμένες άλλες ίνες ριμένες άλλες ίνες ξυλένι πυκνό θεϊκό ξύ κυκλεξανόνη ΜΕΘΔΣ αριθ. 1 ΞΕΙΚΕΣ ΚΑΙ ΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΑΑΕΣ ΙΝΕΣ (Μέθδς ακετόνης) 1. ΠΕΔΙ ΕΦΑΡΜΓΗΣ Η παρύα μέθδς εφαρμόζεται αφύ έχυν απμακρυνθεί ι μη ινώδεις ύλες ε διμερή μείγματα από: 1. ξεικές ίνες (19) με 2. μαλλί (1), τρίχες ζώων (2 και ), μεταξά (4), βαμβάκι (5), λίν (7), κάνναβι (8), γιύτα (9), άμπακα (10), άλφα (11), κόϊρ (12), παρτόινα (1), ραμί (14), ιζάλ (15), ίνες χαλκαμμωνίας (21), μντάλ (22), πρωτεϊνικές ίνες (2), βικόζη (25), ακρυλικές ίνες (26), πλυαμιδικές ή νάυλν (0), και πλυετερικές (4). Σε καμιά περίπτωη δεν εφαρμόζεται η μέθδς αυτή την ξεική κυτταρίνη την επιφανειακά απακετυλιωμένη. 2. ΑΡΧΗ ι ίνες της ξεικής κυτταρίνης διαλύνται με ακετόνη από μια γνωτή ξηρή μάζα τυ μείγματς. Τ υπόλειμμα υλλέγεται, πλύνεται, ξηραίνεται και ζυγίζεται. Η μάζα τυ διρθώνεται, αν απαιτείται και εκφράζεται ως εκαττιαία αναλγία της ξηρής μάζας τυ μείγματς. Η επί τις εκατό αναλγία της ξηρής ξεικής κυτταρίνης βρίκεται από τη διαφρά.. ΕΞΠΛΙΣΜΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ (εκτός από εκείνα πυ καθρίζνται τις γενικές δηγίες).1. Εξπλιμός Κωνικές φιάλες χωρητικότητας τυλάχιτ 200 χιλιτόλιτρων με εμυριμέν πώμα..2. Αντιδρατήρι Ακετόνη. 4. ΤΡΠΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ακλυθείται η διαδικαία πυ περιγράφεται τις γενικές δηγίες και τη υνέχεια εφαρμόζνται τα ακόλυθα: Τ δκίμι τπθετείται ε κωνική φιάλη χωρητικότητας τυλάχιτν 200 χιλιτόλιτρων με εμυριμέν πώμα και πρτίθενται 100 χιλιτόλιτρα

23 7 Κ.Δ.Π. 09/2001 ακετόνης ανά γραμμάρι δκιμίυ. Αναταράεται η φιάλη και αφήνεται 0 λεπτά τη θερμκραία τυ περιβάλλντς ανακινώντας την, απχύνεται τη υνέχεια τ υγρό μέω ενός πρζυγιμένυ χωνευτηρίυ διηθήεως. Επαναλαμβάνεται αυτή η κατεργαία άλλες δύ φρές (τρεις εκχυλίεις τ ύνλ), αλλά μόν για 15 λεπτά κάθε φρά, έτι ώτε υνλικός χρόνς κατεργαίας με ακετόνη να είναι διαρκείας μιας ώρας. Μετατρέπεται τ υπόλειμμα τ χωνευτήρι διηθήεως. Εκπλύνεται τ υπόλειμμα πυ βρίκεται τ χωνευτήρι διηθήεως με ακετόνη και με τη βήθεια κενύ. Πληρύται εκ νέυ τ χωνευτήρι με ακετόνη και αφήνεται να διέλθει τ υγρό λόγω της βαρύτητας. Τελικά απμακρύνεται τ υγρό με τη βήθεια κενύ, τ χωνευτήρι και τ υπόλειμμα ξηραίννται, ψύχνται και ζυγίζνται. 5. ΥΠΛΓΙΣΜΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ Υπλγίζνται τα απτελέματα με τν τρόπ πυ περιγράφεται τις γενικές δηγίες. Η τιμή τυ "d" είναι 1, ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΔΥ Επί μιγενύς μείγματς υφανίμων υλών τα όρια εμπιτύνης των απτελεμάτων πυ λαμβάννται με αυτή τη μέθδ δεν είναι μεγαλύτερα τυ ± 1 για μια τάθμη εμπιτύνης 95%. ΜΕΘΔΣ αριθ. 2 ΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΩΤΕΤΝΙΚΕΣ ΙΝΕΣ ΚΑΙ ΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΛΛΕΣ ΙΝΕΣ (Μέθδς υπχλωριώδυς άλατς) 1. Π ΕΔΙ ΕΦΑΡΜΓΗΣ Η μέθδς αυτή εφαρμόζεται, μετά την απμάκρυνη των μη ινωδών υλών, τα διμερή μείγματα από: 1. ριμένες πρωτεϊνικές ίνες: μαλλί (1), τρίχες ζώων (2 και ), μέταξα (4), πρωτεϊνικές ίνες (2), και 2. βαμβάκι (5), ίνες χαλκαμμωνίας (21), μντάλ (22), βικόζη (25), ακρυλικές ίνες (26), χλωριΐνες (27), πλυαμίδι ή νάυλν (0), πλυετερικές (4), πλυπρπυλενικές ίνες (6), ελατμερής πλυυρεθάνη (42) και ίνες υάλυ (4). 2. ΑΡΧΗ ι πρωτεϊνικές ίνες από μια γνωτή ξηρή μάζα τυ μείγματς διαλύνται με τη βήθεια διαλύματς υπχλωριώδυς άλατς. Τ υπόλειμμα υλλέγεται, εκπλύνεται, ξηραίνεται και τη υνέχεια ζυγίζεται. Η μάζα τυ διρθωμένη αν χρειάζεται εκφράζεται ως εκαττιαία αναλγία της ξηρής μάζας τυ μείγματς. Η επί τις εκατό αναλγία των ξηρών πρωτεϊνικών ινών λαμβάνεται από τη διαφρά. Για την παρακευή τυ διαλύματς υπχλωριώδυς άλατς είναι δυνατόν να χρηιμπιηθεί υπχλωριώδες λίθι ή υπχλωριώδες νάτρι. Τ υπχλωριώδες λίθι ενδείκνυται τις περιπτώεις πυ αριθμός των αναλύεων είναι μικρός ή όταν ι αναλύεις πραγματπιύνται ε αρκετά μεγάλα χρνικά διατήματα. Πραγματικά τ τερεό υπχλωριώδες λίθι παρυιάζει, αντίθετα με τ υπχλωριώδες νάτρι, ταθερή υιατικά περιεκτικότητα ε υπχλωριώδες άλας. Αν αυτή είναι γνωτή, δεν είναι πια αναγκαίς έλεγχς της με ιωδμετρία πριν από κάθε ανάλυη και είναι δυνατόν να εργατεί κανείς με ταθερές πότητες υπχλωριώδυς λιθίυ.

24 Κ.Δ.Π. 09/ ΕΞΠΛΙΣΜΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ (εκτός από εκείνα πυ καθρίζνται τις γενικές δηγίες).1 Εξπλιμός (i) κωνικές φιάλες χωρητικότητας 250 χιλιτόλιτρων με πώμα εμυριμένης υάλυ. (ii) θερμτάτης ρυθμιζόμενς τη θερμκραία των 20 (± 2) C..2 Αντιδρατήρια (i) Αντιδρατήρι με βάη υπχλωριώδες άλας. (α) Διάλυμα υπχλωριώδυς λιθίυ. Τ αντιδρατήρι αυτό υνίταται από πρόφατα παρακευαθέν διάλυμα, με περιεκτικότητα 5 (+ 2) γραμμάρια ανά λίτρ ε ενεργό χλώρι (περίπυ 1Μ), τ πί πρτίθεται καυτικό νάτρι πυ έχει πρηγυμένως διαλυθεί ε αναλγία 5(± 0,5) γραμμαρίων ανά λίτρ. Για την παρακευή τυ διαλύματς, διαλύνται 100 γραμμάρια υπχλωριώδυς λιθίυ με περιεκτικότητα 5% ε ενεργό χλώρι (ή 115 γραμμάρια με περιεκτικότητα ε ενεργό χλώρι 0%) ε περίπυ 700 χιλιτόλιτρα απταγμένυ νερύ. Πρτίθενται 5 γραμμάρια καυτικύ νατρίυ διαλυμένυ ε περίπυ 200 χιλιτόλιτρα απταγμένυ νερύ και υμπληρώνεται όγκς έως τ 1 λίτρ με απταγμέν νερό. Δεν είναι αναγκαί να ελεγχθεί με ιωδμετρία αυτό τ πρόφατα παρακευαθέν διάλυμα, (β) Διάλυμα υπχλωριώδυς νατρίυ. Τ διάλυμα αυτό υνίταται από πρόφατα παρακευαθέν διάλυμα με περιεκτικότητα 5 (± 2) γραμμάρια ανά λίτρ ε ενεργό χλώρι (περίπυ 1Μ), τ πί πρτίθεται καυτικό νάτρι, πυ έχει πρηγυμένως διαλυθεί, ε αναλγία 5 (± 0,5) γραμμαρίων ανά λίτρ. Ελέγχεται με ιωδμετρία πριν από κάθε ανάλυη, τίτλς τυ διαλύματς ε ενεργό χλώρι, (ii) Αραιό διάλυμα ξεικύ ξές. Αραιώννται με νερό 5 χιλιτόλιτρα παγόμρφυ ξεικύ ξές έως τ 1 λίτρ. 4. ΤΡΠΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ακλυθείται η διαδικαία πυ περιγράφεται τις γενικές δηγίες και τη υνέχεια εφαρμόζνται τα ακόλυθα: Ειάγεται περίπυ 1 γραμμάρι τυ δείγματς τη φιάλη των 250 χιλιτόλιτρων και πρτίθενται περίπυ 100 χιλιτόλιτρα διαλύματς υπχλωριώδυς άλατς (υπχλωριώδες λίθι ή νάτρι). Η φιάλη ανακινείται έντνα για να διαβραχεί καλά τ δείγμα. Στη υνέχεια τπθετείται η φιάλη ε θερμτάτη τη θερμκραία των 20 C για 40 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτύ τυ χρνικύ διατήματς, η φιάλη ανακινείται υνεχώς ή τυλάχιτν υχνά και ε τακτικά διατήματα. Δεδμένυ τυ εξώθερμυ χαρακτήρα της διάλυης τυ μαλλιύ, η θερμότητα της αντίδραης πρέπει να κατανεμηθεί και να απμακρυνθεί με αυτόν τν τρόπ ώτε να απφευχθύν ενδεχόμενα ημαντικά φάλματα εξαιτίας της πρβλής των μη διαλυτών ινών. Μετά την πάρδ των 40 λεπτών, διηθείται τ περιεχόμεν της φιάλης μέω ενός πρζυγιμένυ γυάλινυ χωνευτηρίυ διήθηης. Η φιάλη εκπλύ

25 9 Κ.Δ.Π. 09/2001 νεται με λίγ αντιδρατήρι υπχλωριώδυς άλατς, για την απμάκρυνη των ινών πυ έχυν ενδεχόμενα απμείνει και τ ύνλ μεταφέρεται τ χωνευτήρι διήθηης. Τ χωνευτήρι κενώνεται με υππίεη. Τ υπόλειμμα εκπλύνεται διαδχικά με νερό, με αραιό διάλυμα ξεικύ ξές και κατόπιν πάλι με νερό. Κατά τη διάρκεια αυτής της εργαίας τραγγίζεται τ χωνευτήρι με τη βήθεια υππίεης μετά από κάθε πρθήκη υγρύ, περιμένντας όμως την εκρή τυ υγρύ χωρίς εφαρμγή κενύ. Στ τέλς τραγγίζεται τ χωνευτήρι με τη βήθεια υππίεης και τη υνέχεια τ χωνευτήρι μαζί με τ υπόλειμμα ξηραίνεται, "ψύχεται και ζυγίζεται. 5. ΥΠΛΓΙΣΜΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ Υπλγίζνται τα απτελέματα με τη μέθδ πυ περιγράφεται τις γενικές δηγίες. υντελετής διρθώεως "d" έχει την τιμή 1,00. Η τιμή τυ "d" είναι 1,01 για τ βαμβάκι, τη βικόζη, τ μντάλ και 1,0 για τ αλεύκατ βαμβάκι. 6. ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΔΥ Στην περίπτωη μιγενών μειγμάτων υφανίμων ινών, τα όρια εμπιτύνης των απτελεμάτων πυ λαμβάννται με τη μέθδ αυτή δεν υπερβαίνυν τ + 1 για τάθμη εμπιτύνης 95%. ΜΕΘΔΣ αριθ. ΒΙΣΚΖΗ, ΙΝΕΣ ΧΑΛΚΑΜΜΩΝΙΑΣ Ή ΡΙΣΜΕΝΙ ΤΥΠΙ ΜΝΤΑΛ ΚΑΙ ΒΑΜΒΑΚΙ (Μέθδς μυρμηκικύ ξές και χλωριύχυ ψευδαργύρυ) 1. ΠΕΔΙ ΕΦΑΡΜΓΗΣ Αυτή η μέθδς εφαρμόζεται αφύ έχυν απμακρυνθεί ι μη ινώδεις ύλες τα διμερή μείγματα από: 1. βικόζη (25) ή ίνες χαλκαμμωνίας (21), περιλαμβανμένων ριμένων τύπων ινών από μντάλ (22) με 2. βαμβάκι (5) Αν διαπιτωθεί η παρυία ινός μντάλ είναι απαραίτητ να πραγματπιηθεί μια πρκαταρκτική δκιμή για να πιτπιηθεί αν η ίνα αυτή είναι διαλυτή τ αντιδρατήρι. Η μέθδς αυτή δεν εφαρμόζεται τα μείγματα τα πία τ βαμβάκι υπέτη μια εκτεταμένη χημική απικδόμηη, ύτε και όταν η βικόζη ή ι ίνες χαλκαμμωνίας, δε διαλύνται πλήρως εξαιτίας της παρυίας ριμένων χρωτικών ή υλικών φινιρίματς τα πία δε δύνανται να απμακρυνθύν πλήρως. 2. ΑΡΧΗ ι ίνες της βικόζης, της χαλκαμμωνίας ή τυ μντάλ, διαλύνται από μια γνωτή ξηρή μάζα μείγματς με τη βήθεια ενός αντιδρατηρίυ πυ απτελείται από μυρμηκικό ξύ και χλωριύχ ψευδάργυρ. Τ υπόλειμμα υλλέγεται, εκπλύνεται, ξηραίνεται και ζυγίζεται. Διρθώνεται η μάζα τυ και εκφράζεται ως εκαττιαία αναλγία επί ξηρής μάζας τυ μείγματς. Η επί τις εκατό αναλγία της ξηρής βικόζης, των ινών της χαλκαμμωνίας ή τυ μντάλ βρίκεται από τη διαφρά.