#53. Κωνσταντίνος Γιάνναρης: παράταση στην κόψη του ματιού Εθνική Λυρική Σκηνή: όταν οι καλλιτέχνες λογοκρίνουν την τέχνη...

Transcript

1 #53 CITY UNCOVERED // ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ Κωνσταντίνος Γιάνναρης: παράταση στην κόψη του ματιού Εθνική Λυρική Σκηνή: όταν οι καλλιτέχνες λογοκρίνουν την τέχνη... LGBT athens guide

2 editorial Πόσους κουβάδες με κρύο νερό πρέπει να φάμε στο κεφάλι; Μια με τη λέξη λεσβία, μια με τους γάμους των παιδιών στην Τήλο, μια με τη Σύνθεση και τον Σεραφείμ... Τώρα προστέθηκε και η Λυρική. Ο κουβάς αυτή τη φορά ήρθε μέσα από τον καλλιτεχνικό κύκλο, τι άλλο θα ακούσουμε πια. Ας μου επιτρέψει η ορχήστρα αλλά εγώ θα τους ονόμαζα δημόσιους υπαλλήλους πρώτα και καλλιτέχνες μετά. Ξέρω είναι βαρύτατη απόφαση να θίγεις έναν δημόσιο υπάλληλο σήμερα (που το είδος ανάγεται σιγά σιγά στα υπό εξαφάνιση) αλλά αυτή την κουβέντα που με τόση ευχέρεια πέταξαν στους ακτιβιστές κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας εντός σκηνής: «Εμείς είμαστε τριάντα χρόνια εδώ...!» δεν την ξεχνώ με τίποτε. Είστε τριάντα χρόνια γιατί κάποιοι σας πληρώνουν, φίλοι μου, αν δεν το έχετε ακόμα καταλάβει. Ούτε και η Ε.Λ.Σ. είναι τσιφλίκι κανενός... Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία δυο χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Ίσως να είναι και καλή ένδειξη βέβαια. Μεγαλώνουμε και ενοχλούμε. We are queer and we are here. Να ευχαριστήσω τον Αλέξιο Παπαζαχαρία για την άμεση βοήθειά του στο αφιέρωμα για την έκθεση του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, η οποία πήρε παράταση μέχρι και το Πάσχα. Μην τη χάσετε. Στη Θεσσαλονίκη ετοιμάζονται ήδη για το φετινό Πανόραμα, το 11ο στη σειρά. Αυτή τη φορά εγκαινιάζουν ένα τμήμα ταινιών μικρού μήκους, που πολλοί από εσάς θα το βρείτε άκρως ενδιαφέρον. Αν δεν έχετε δει την ταινία του Νικόλα Κολοβού, I am gay, να μια ευκαιρία. Κλείστε από τώρα αεροπορικό (μόλις ανέλαβε την Ολυμπιακή η MIG είδα κάποιες καλές προσφορές να τριγυρνούν στο διαδίκτυο για Θεσσαλονίκη) ή παρέα που θα σας συνοδεύσει με το αυτοκίνητο ή τρενάκι intercity rapid (σε λίγες ώρες θα είστε χαλαρά στο Βορρά) και παρακολουθείστε το Πανόραμα που ως LGBT διοργάνωση αυτή τη χρονιά υπόσχεται πολλά. Το περασμένο σαββατοκύριακο ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τις πόρτες για μια συζήτηση για τον σεξουαλικό προσανατολισμό στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνηθίστε το τώρα, ευρωεκλογές έρχονται, τα κόμματα κάνουν ανοίγματα στα κοινωνικά στρώματα, άρα και σε μας. Έγινε μια κουβεντούλα, φάνηκε πόσο μεγάλος δρόμος υπάρχει για να εισχωρήσουν τα θέματά μας μέσα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ελπίζουμε να δούμε από την πλευρά τους κινήσεις: μια στήλη στην ΑΥΓΗ για αρχή, κανένα σεμινάριο για τα στελέχη τους με στόχο την εκπαίδευσή τους στην ατζέντα μας... Εγώ πάντως πρότεινα να φτιάξουν ένα δίκτυο δημάρχων που διατίθενται να τελέσουν γάμους ομόφυλων ζευγαριών ώστε εκτός Τήλου να ξέρουμε και πού αλλού μπορούμε να απευθυνθούμε... Επίσης θέλω να απαντήσω σε ένα σχόλιο που διάβασα στο indymedia για τον οπορτουνισμό του γκέι κινήματος και την έλλειψη ιδεολογίας: Πριν λίγες μέρες μου πρότειναν να βγάλω συνέντευξη του Βορίδη γιατί εκεί που είμασταν έξω από τα δικαστήρια και διαμαρτυρόμασταν για την αγωγή στον Λύο Καλοβυρνά ο Βορίδης μας δήλωσε ότι είναι υπέρ του γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Ούτε που το σκέφτομαι. Θα μπορούσαμε να το αναφέρουμε με κάποια ευκαιρία κάπου που ίσως να είναι χρήσιμο, έτσι είχε κάνει και η Ευαγγελία η Βλάμη στο επίμαχο άρθρο της ενόψει εκλογών, όμως δε νομίζω να υπάρχει σοβαρός LGBT ακτιβιστής ή ακτιβίστρια σήμερα που να μην καταλαβαίνει πόσο υποκριτική είναι η τακτική του ΛΑ.Ο.Σ. αφενός και αφετέρου πόσο εξυπηρετεί τους σκοπούς του κόμματος καθώς τους έχει δώσει φωνή σε όλα τα ΜΜΕ. Όποιο κανάλι και να ανοίξω θα δω είτε τον Καρατζαφέρη, είτε τον μικρό Πλεύρη, είτε τον Άδωνη στο γνωστό του παραλήρημα. Ε, όχι αγάπη μου και στην City Uncovered... Over my dead body! Μαριανέλλα Κλώκα Φωτό: Johann Marx 19 Μαρτίου 2009 ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ // CITY UNCOVERED #53 Σύνταξη: Μαριανέλλα Κλώκα Art direction: Κατερίνα Ζουράρη Κείμενα: Ειρήνη Πετροπούλου, Ισαβέλλα Κωνσταντινίδου, Ιωάννα Μόδη, Κωνσταντίνος Ματσούκας, Κωστής Μπίτσιος, Andrea Gilbert, Δημήτρης Νίκου, Ευαγγελία Βλάμη. Φωτογραφία εξωφύλλου: Από την έκθεση Cuttinglance του Κωνσταντίνου Γιάνναρη Φωτό: City Uncovered, Johann Marx Διόρθωση κειμένων: Νίκη Σταυρίδη Επικοινωνία με το έντυπο: Μαριανέλλα Κλώκα Ζαΐμη 45, 10682, Αθήνα τηλ: // Υπεύθυνη διαφήμισης: Μαριλένα Λιβανού, τηλ: Εκτύπωση: Βιβλιοσυνεργατική α.ε.

3 ελλαδα 03 αθήνα ή τεχεράνη; ΓΡΑΦΕΙ Ο SPIDERNET 21 Μαρτίου σήμα ειρήνης Μοναστηράκι 7.00μμ Δεκατρείς φορείς και LGBT ΜΜΕ εξέδωσαν στις 8 Μαρτίου ανοιχτή επιστολή προς τον διευθυντή της Λυρικής, καλώντας τον να θυμηθεί και να θυμίσει στους υπαλλήλους του μουσικούς ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός όχι μόνο δεν είναι ακραίος αλλά προστατεύεται από μια σειρά νόμων, τόσο στη χώρα μας όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Λίγες μέρες μετά, στις 13 Μαρτίου, βλέπουμε στο ιστολόγιο του e-lawyer δελτίο τύπου από μια μάλλον νεοσύστατη οργάνωση που φέρει την ονομασία «Ένωση κατά των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου». Με αυτό ενημερώνει ότι κατέθεσε αναφορά στο Συνήγορο του Πολίτη σχετικά με ομοφοβικές πράξεις, δηλώσεις και παραλήψεις της Ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής (Ο.Λ.Σ.) και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Ε.Λ.Σ.) που οδήγησαν στην παρεμπόδιση της ελευθερίας της έκφρασης στην παράσταση «Ρούσαλκα» που ανέβηκε στη Λυρική. Η Ένωση ζήτησε από τον Συνήγορο να διαμεσολαβήσει ώστε να εξεταστούν αρμοδίως οι ευθύνες και να παρασχεθούν οι σχετικές εξηγήσεις εκ μέρους της O.Λ.Σ. και της Ε.Λ.Σ. που είχαν ως αποτέλεσμα την επιβολή λογοκρισίας με αποκλειστικό κριτήριο την αποτροπή της παρουσίασης ενός ήρωα ως ομοφυλόφιλου. Το διαδικτυακό κανάλι του Κούλογλου, TVXS, ακολούθησε τους ακτιβιστές και τις ακτιβίστριες σε όλη τους την προσπάθεια διαμαρτυρίας το Σάββατο στις 7 Μαρτίου. Ο ΣΚΑΙ TV καλύπτει και στις 9 και στις 10 Μαρτίου με ενδιαφέροντα τρόπο τόσο τα ακτιβιστικά δρώμενα που προηγήθηκαν όσο και την κοινή επιστολή των ΜΚΟ και των LGBT ΜΜΕ. Εκτενής και η κάλυψη του καθημερινού τύπου κυρίως στα ΝΕΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Μέσα στην εβδομάδα που ακολούθησε φιλοξενήθηκαν συνεντεύξεις της σκηνοθέτιδας καθώς και απόψεις προσωπικοτήτων του χώρου. «Τέτοιες σκοταδιστικές ειδήσεις δεν περίμενα να τις ακούσω», ήταν η πρώτη αντίδραση του Κώστα Γαβρά στα Νέα για τις «ομοφοβικές», όπως χαρακτηρίστηκαν, αντιδράσεις των μουσικών στη σκηνοθεσία της «Ρούσαλκα». Μόλις είχε επιστρέψει από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι, όπου την επόμενη εβδομάδα θα ξαναπροβληθεί το «Ζ» με αφορμή τα 40 χρόνια του. «Μα καλά, στην Ελλάδα από την αρχαιότητα υπήρχε ελεύθερη η ομοφυλοφιλία και τώρα, χρόνια μετά, τους ενόχλησε ένα φιλί;» αναρωτήθηκε. «Η ελευθερία της έκφρασης, στον βαθμό που δεν ενοχλεί ή προσβάλλει κάποιον άλλον, είναι πάνω από όλα και μέγιστο αγαθό της δημοκρατίας. Αλίμονο στις κοινωνίες που φιμώνουν την ελευθερία έκφρασης. Οδηγούνται σε επιβολή γενικότερων μέτρων περιορισμού των ελευθεριών. Κάτι που εμείς στην Ελλάδα το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά με τη χούντα και την επιβολή στρατιωτικού νόμου». Στο ίδιο δημοσίευμα η Δόμνα Σαμίου που πριν πέντε χρόνια είχε βρεθεί κατηγορούμενη στα δικαστήρια, επειδή ένας πρωτοψάλτης από το Μεσολόγγι παρακολουθώντας εκπομπή της ΕΤ3 για την Αποκριά την άκουσε να τραγουδά «Αντρικά μουνάτα»- παραδοσιακά βωμολοχικά τραγούδια της Αποκριάς- θεώρησε πως είναι ανήθικα και υπέβαλε μήνυση. «Μόλις με αντίκρυσαν Το 2003 ο τότε υπουργός πολιτισμού, Ευάγγελος Βενιζέλος, «κατέβασε» το έργο του Thierry de Cordier «Asperges Me» από την διεθνή εικαστική έκθεση OUTLOOK που φιλοξενούσαμε στην Αθήνα... οι δικαστές μού είπαν: «Πηγαίνετε, κυρία Σαμίου. Όρια στην τέχνη δεν πρέπει να μπαίνουν» θυμάται, χαρακτηρίζοντας αδιανόητο αυτό που συνέβη στη Λυρική Σκηνή. «Δεν χάλασε ο κόσμος για ένα φιλί. Δηλαδή αυτοί οι μουσικοί που αντέδρασαν, είναι άγιοι; Δεν κοιτούν καλύτερα γύρω τους να δουν τι γίνεται» προσέθεσε, παραπέμποντας στα πρόσφατα σκάνδαλα. «Ας κοιτάξει καθένας στα δικά του τι θα κάνει. Όλοι αυτοί που δήθεν σκανδαλίστηκαν, είναι υποκριτές». Τις αμέσως επόμενες μέρες που ακολούθησαν των γεγονότων της Λυρικής ο e-lawyer αναφέρει ότι έγραψε στον Επίτροπο Δικαιωμάτων Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχετικά με τα γεγονότα στην Λυρική ζητώντας να το λάβουν υπόψη σε τυχόν έκθεσή τους για την ομοφοβία στην Ελλάδα ή και να επισκεφθούν την χώρα για να εξετάσουν τα φαινόμενα ομοφοβίας. Yπενθύμισε επίσης στον Επίτροπο ότι είμαστε η μόνη χώρα του Συμβουλίου της Ευρώπης που ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια. Παραθέτουμε μέρος της απάντησης του Επιτρόπου: «Μολονότι ο Επίτροπος δεν έχει αρμοδιότητα να λαμβάνει ατομικές καταγγελίες, θα χρησιμοποιήσουμε τις πληροφορίες που μας στείλατε στο πλαίσιο της αποστολής μας ως παρατηρητές της χώρας. Όπως γνωρίζετε, ο Επίτροπος έχει καθορίσει ως προτεραιότητά του τα ανθρώπινα δικαιώματα των LBGT προσώπων και έχει δημοσιοποιήσει τις ανησυχίες του σε πολλές περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα σε αναλυτικές εκθέσεις αξιολόγησης των χωρών, όπως και στις Τοποθετήσεις «Οι παρελάσεις gay pride πρέπει να επιτρέπονται - και να προστατεύονται» (24 Ιουλίου 2006), «Οι ομοφοβικές πολιτικές πρέπει να εξαλειφθούν, καιρός να αναγνωριστεί ότι οι αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων εφαρμόζονται και ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου» (14 Μάη 2008) και «Οι διακρίσεις εις βάρος των διαφυλικών προσώπων δεν πρέπει να είναι πια ανεκτές» (5 Ιανουαρίου 2008), τα οποία είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα μας. Επίσης σας ενημερώνω και για το συνημμένο κείμενο συμμετοχής του Επιτρόπου σε μία διακυβερνητική ομάδα εργασίας που ετοιμάζει μια Σύσταση για τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Τα ανησυχητικά ζητήματα που μας έχετε επισημάνει στο σας αναλύονται επίσης σε αυτό το κείμενο συμμετοχής. Τέλος, θα ήθελα να σας ενημερώσω και για τη συνεργασία του Επιτρόπου με τους Συνηγόρους του Πολίτη των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης και προετοιμάζουμε ένα αρχείο με όλα τα πρόσωπα με τα οποία μπορείτε να έλθετε σε επαφή.» Άντε σιγά σιγά να κάνουμε την Τεχεράνη Αθήνα... LOVE GROWS BEYOND TABOOS δήλωσε συμμετοχή στο LGBT block της Παγκόσμιας Πορείας για την ειρήνη και τη μηβία

4 04 φλασια το μαχαίρι που έχασε το δρόμο ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΒΛΑΜΗ Κάθε φορά που κάτι φέρνει χαμόγελο ή πίκρα στα χείλη μας ακούμε για μαχαίρια στο κόκκαλο, άπλετο φως, τιμωρία υπευθύνων αλλά κυρίως νέα μέτρα που υπόσχονται ότι θα φέρουν την γαλήνη, την ασφάλεια και το κοινό καλό. Το μαχαίρι είπε να βγει στον πηγαιμό για την αλήθεια και κάποτε να φτάσει στην Ιθάκη. Βγαίνει στη γύρα το μαχαίρι και πάει δεξιά πάνω σε ένα τοίχο μισαλλοδοξίας, ιδεοληψίας, αήθειας και κυρίως αδιαφορίας. Κάνει πιο δεξιά και βρέθηκε εκεί που η μειοψηφία υπερίσχυσε της πλειοψηφίας με την κατάργηση καταστατικού χάρτη προκειμένου να αποδεσμευτεί οριστικά από την εγγύηση των δικαιωμάτων μας. Μετά γυρνά κατά το κέντρο και εκεί ακουμπά λίγο το ενδιαφέρον αλλά ο φόβος της μη ψήφου κάνει την πίεση να φτάσει μόνο λίγο, τόσο δα στο δέρμα. Γέρνει αριστερά και χάνεται σε ανέμους υποσχέσεων εκ του ασφαλούς για όσα δήθεν πρεσβεύει και σε πολιτικές απάτες στην πράξη. Στρίβει πιο αριστερά και κουτουλάει σε κάτι μη ταξικές εντάξεις που σηματοδοτούν την παλαιο-μονολιθική άποψη περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αφήνει κατά μέρος τις αρλούμπες για τα κουαρτέτα και τα περί μοδός των δικαιωμάτων καθώς διαπιστώνει την άρνηση όχι μόνο να γνωρίζουν αλλά και να κάνουν όσα πρέπει να πράξουν. Το μαχαίρι συνειδητοποίησε στις δύο τελευταίες κατευθύνσεις πως στην ουσία βρήκε τα ίδια που υπήρχαν στο ξεκίνημά του. Μετά πήρε τον ίσιο δρόμο και κουτούλησε πάνω μας αλλά επειδή φοράμε πολλά ρούχα ή είμαστε πολύ χοντρόπετσες δεν βρήκε το κόκκαλο. Γύρισε προς τα κάτω αλλά εκεί στα καταφύγια που ζούμε δεν υπάρχει φως γι αυτό και το μαχαίρι χάθηκε πάλι. Είδε κι απόειδε και γύρισε προς τα πάνω, εκεί όμως αντάμωσε τα μέτρα που ψηφίζονται και μας βρίσκουν στο δόξα πατρί, καταπατώντας προσωπικό απόρρητο και δεδομένα, ελευθερίες και άλλα δικαιώματα. Τέλος το μαχαίρι αποφάσισε να αναδιπλωθεί στη λαβή του γιατί στο ψάξιμό του τυφλώθηκε κι έγινε μάντισσα κακών. Τρόμαξε πως η παραπέρα αναζήτηση θα το οδηγούσε σε αδικία. Κι αν έφτασε στην Ιθάκη κι αν είδε την αλήθεια, αυτή ήταν τόσο μακρυά που η Ιθάκη έγινε τόπος λήθης. Τι αντίφαση, το ταξίδι του αφαίρεσε ένα -α και χάθηκε η σοφία και η ομορφιά. Ξεχνάμε τόσο εύκολα γιατί κάθε φορά μας παίρνουν το -α, είτε ως αρχή είτε ως στερητικό γραμματικής. λεξικο ζαν πωλ αρόν ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΔΗ Στον Ζαν-Πολ Αρόν οφείλεται ότι το aids απόκτησε ένα ανθρώπινο πρόσωπο και έτσι άλλαξε σημαντικά η αντίληψη του κόσμου, στη Γαλλία τουλάχιστον, για την αρρώστια και τους ανθρώπους που ζούσαν με αυτήν. Ανταγωνιστής του Μισέλ Φουκώ, που πέθανε κι αυτός από aids αλλά το απέκρυψε όσο ζούσε, ο Αρόν αντιπαρέθεσε την ειλικρίνειά του στη μυστικότητα του Φουκώ όσον αφορούσε τη διάγνωση της αρρώστιας του. Ο Ζαν-Πολ Αρόν (Jean-Paul Aron) ήταν φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος, Γάλλος. Γεννήθηκε το 1925 Πέθανε το Καθηγητής της φιλοσοφίας και διευθυντής σπουδών στην Ếcole des Hautes Ếtudes en Sciences Sociales (Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) στο Παρίσι, συγγραφέας θεατρικών έργων και δυο μυθιστορημάτων έγινε κυρίως γνωστός χάρη στα δοκίμιά του, ειδικά το Le mangeur du XIXeme siécle (ελλ. Πρακτικές φαγητού τον 19ο αιώνα), Le pénis et la démoralization de l Occident (ελλ. Το πέος και η διαφθορά της Δύσης) από κοινού με τον Roger Kempf και το Les Modernes (ελλ. Οι μοντέρνοι). Τα πρώτα δύο είναι ιστορικές μελέτες που εξετάζουν τις κοινωνικές πρακτικές της μεσοαστικής τάξης και την διαμόρφωση της αστικής συνείδησης και ιδεολογίας στη Γαλλία του 19ου αιώνα. Στο «Πέος και η διαφθορά της Δύσης» εξέταζε πώς αναδύθηκαν οι μεσοαστικές καταπιεστικές συμπεριφορές απέναντι στον αυνανισμό και την ομοφυλοφιλία, ενώ στο βιβλίο του «Οι μοντέρνοι» ο Αρόν έκανε επίθεση στους σύγχρονούς του διανοούμενους όπως ο Σαρτρ*, ο Ρολάν Μπαρτ*, ο Φουκώ*, ο Λεβί-Στρως και άλλοι, κατηγορώντας τους ότι μιλούσαν πολύ αφηρημένα αγνοώντας την πραγματική εμπειρία της ζωής και την κοινή λογική. Ακόμη, είχε κάνει πολλές εκπομπές στην τηλεόραση, ειδικά μια σειρά για την ιστορία της ιατρικής και των επιδημιών, πολύ καιρό πριν από την εμφάνιση του aids. Ήταν πάντα διακριτικός ως προς την ομοφυλοφιλία του, αλλά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 80 είχε αρχίσει να παίρνει μέρος στις διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των γκέι. Το 1987, λίγο καιρό πριν πεθάνει, έγινε το πιο γνωστό πρόσωπο της Γαλλίας, γιατί σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό Nouvel Observateur, μίλησε για την αρρώστια του, το aids. Ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο έλεγε: «Για πρώτη φορά μια γνωστή προσωπικότητα σπάει τη σιωπή: Tο AIDS μου, από τον Ζαν-Πολ Αρόν». Οι δηλώσεις του έπεσαν σαν βόμβα, αντίστοιχα με του Ροκ Χάντσον* την ίδια εποχή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λίγο καιρό αργότερα μέσα στο 1988 έδωσε και τηλεοπτική συνέντευξη. Το aids επιτέλους αποκτούσε πρόσωπο. «Αυτή η εξομολόγηση μου έδωσε άπειρη ανακούφιση» είπε μετά ο Αρόν μιλώντας πολύ αναλυτικά για την αρρώστια του, για την αγωνία του στο ενδεχόμενο να υποφέρει και για τη συμφιλίωσή του με το θάνατο, για την ομοφυλοφιλία του αλλά και για τις σχέσεις του με τους δασκάλους της σκέψης της εποχής του, αλλά και με τον ιατρικό κόσμο. Παρουσίασε γυμνή όλη την ανθρώπινη πλευρά του με μια καθυστερημένη ειλικρίνεια που διάφοροι μεταξύ των οποίων και ομοφυλόφιλοι επέκριναν επειδή όπως είπαν χρειάστηκε να αρρωστήσει για να μιλήσει για την ομοφυλοφιλία του. «Δεν θα μιλούσα ποτέ δημόσια για την ομοφυλοφιλία μου, όπως κάνω τώρα. Χρειάστηκε η πρόσφατη αρρώστια για να με σπρώξει να μιλήσω. Άραγε αυτή η αλλαγή σε μένα προκλήθηκε από την αίσθηση του θανάτου, από την μοιραία έλευσή του;» Μέσα από αυτά τα λόγια του φάνηκε ότι, αντίθετα μ ό,τι πιστεύεται, ένας αστός διανοούμενος που έχει κουλτούρα και ανέσεις, παρ όλα αυτά δεν είναι προστατευμένος από τις πιέσεις που ασκεί η παραδοσιακή ομοφυλοφοβία. Η ζωντανή μαρτυρία του Αρόν, που αν και περιθωριακή υπήρξε σημαντική προσωπικότητα της γαλλικής διανόησης φώτισε τη θέση των ομοφυλόφιλων στην κοινωνία μέσα από την τραγικότητα της επιδημίας του aids. Με πολλή πνευματική διαύγεια διαπιστώνει ο Αρόν ότι με αυτή την επιδημία η ομοφυλοφιλία φαινόταν και πάλι σαν ένα αίσχος της κοινωνίας που ο θάνατος μέσω του aids ερχόταν να ξεπλύνει. Μέσα από την προσωπική του μαρτυρία μίλησε για τις ενοχές του ομοφυλόφιλου, που περνάει τη ζωή του μέσα στην άρνηση ν αποδεχτεί και να αναγνωρίσει τον εαυτό του. Έγινε έτσι μια εμβληματική φυσιογνωμία της ομοφυλοφιλίας που βιώνεται υποχρεωτικά μέσα στη δυστυχία, που εξ αιτίας της το άτομο ζει τη μοίρα του σαν τραγωδία. Ο ομοφυλόφιλος που ντρέπεται για τον εαυτό του γίνεται αναγκαστικά το δείγμα της συλλογικής εξιλέωσης. Αυτός ο τρόπος που ενστερνίζεται την ομοφυλοφιλία η ντροπή- χαρακτηρίζει ολόκληρη μια γενιά που παρέπαιε μεταξύ της πραγματικής επιθυμίας της και της προσκόλλησής της στις παραδοσιακές αξίες. «Η σχέση μου με τη θρησκεία, τον θεό, την οικογένεια, το γάμο, τα παιδιά, δεν έχει τίποτα κοινό με αυτό που βλέπω στο χώρο των ομοφυλόφιλων τους οποίους έτσι κι αλλιώς συναναστρέφομαι πολύ λίγο. Μπορεί αυτό να ήταν ανοησία ή προσποίηση, αλλά ποτέ μου δεν ένιωσα σαν ομοφυλόφιλος. Μόνο η αρρώστια ήταν εκείνη που με υποχρέωσε να ομολογήσω ότι και υπαρξιακά και κοινωνικά ανήκω σ αυτή την κατηγορία. Αρνήθηκα την ιδιαιτερότητά μου όχι επειδή ντρεπόμουν γι αυτήν αλλά γιατί δεν ήθελα να είμαι εκεί». Η μαρτυρία του Ζαν-Πολ Αρόν έδειχνε ότι παρ όλο που η ομοφυλοφιλία μιλιόταν παντού τότε πια, εξακολουθούσε να είναι φορτωμένη από ντροπή. Ο Αρόν αν και τελικά μπόρεσε να καταλάβει ότι η ομοφυλοφιλία ενός ανθρώπου ορίζει όλη την ύπαρξή του και όχι μόνο ένα μέρος της, πάντως δεν μπόρεσε να δεχτεί ότι θα μπορούσε κανείς να ζήσει ευτυχισμένος όντας στο περιθώριο. Έστω όμως και χωρίς ευτυχία, του έμενε η απέραντη ανακούφιση για όλα όσα είχε εξομολογηθεί, σαν να μην υπήρχε άλλος τρόπος για να καταλήξει μια ζωή ολόκληρη βιωμένη με αισθήματα ενοχής, μιας ενοχής που αν και δεν είχε βάση για να υφίσταται, δεν μπορούσε παρά να καταλήξει σε ένα είδος αυτο-καταδίκης που θα του επέτρεπε να δικαιολογήσει τη ζωή του με την αναγνώριση ενός φταίξιμου. Όταν ο Αρόν πέθανε τον Αύγουστο του 1988, ο Τύπος τον χαιρέτισε μιλώντας για το κουράγιο του και για το ότι είχε αλλάξει τα μυαλά του κόσμου γύρω από το aids και τους ανθρώπους που ζούσαν μ αυτό. Ένας σχολιαστής της εφημερίδας Λιμπερασιόν έγραψε ότι ο Αρόν είχε «σπάσει ένα φράγμα σιωπής δίνοντας στην αρρώστια πρόσωπο, δίνοντάς της ιστορία και ευαισθησία. Με λίγα λόγια, είχε εξανθρωπίσει το φόβο». Και το Νουβέλ Ομπσερβατέρ, που πρώτο είχε δημοσιεύσει την ιστορία του, έγραψε «Θα παραμείνει για πάντα ως εκείνος που τόλμησε». [Πηγές: Lionel Povert Dictionnaire Gay /

5 altera pars 05 βλακώδεις δικαιολογίες ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Κάθε φορά που κάτι πάει να αλλάξει προς το καλύτερο, βλέπεις πως κάποιος κόσμος δεν θέλει αυτή την αλλαγή και, φυσικά, προβάλει κάτι δικαιολογίες που μόνο για βλάκες είναι. Γιατί κάποιες βλακείες δεν έχουν όρια Το τελευταίο, που διάβασα, αφορούσε την τεκνοθεσία δύο παιδιών από ομοερωτικό ζευγάρι γιατί οι γονείς κρίθηκαν ακατάλληλοι, όπως ακατάλληλοι κρίθηκαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες των παιδιών. Η πρώτη εντύπωση από την είδηση ήταν: «επιτέλους, τα ζευγάρια του ίδιου φύλου αρχίζουν να αναγνωρίζονται σαν κατάλληλες οικογένειες μέσα στις οποίες μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά». Αλλά μέχρι εδώ φτάνει η πρώτη εντύπωση γιατί η είδηση που διάβασα αφορά πρόσφατο συμβάν στην Αγγλία όπου η Πρόνοια αποφάσισε, λόγω ακαταλληλότητας των γονέων, να δώσει τα παιδιά τους για τεκνοθεσία σε ένα γκέι ζευγάρι. Ακατάλληλοι κρίθηκαν παππούς και γιαγιά λόγω των πολύ σοβαρών προβλημάτων υγείας που είχαν και λόγω της μεγάλης τους ηλικίας. Όμως, ο παππούς και η γιαγιά κατέθεσαν αγωγή ζητώντας να τους δοθεί η κηδεμονία και επιμέλεια των παιδιών γιατί η ομοφυλοφιλία μειώνει αισθητά το όριο βιωσιμότητας και ως εκ τούτου το γκέι ζευγάρι δεν θα ζούσε για αρκετά χρόνια ώστε να μεγαλώσει τα εγγονάκια τους! Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που προβάλλεται αυτή η φαιδρή και τελείως σαθρή δικαιολογία για το «καλύτερο συμφέρον των παιδιών», όπως δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που ένα ομοερωτικό ζευγάρι θεωρείται «ακατάλληλο» περιβάλλον για να μεγαλώσουν παιδιά και πάλι προβάλλονται ακόμα πιο βλακώδεις δικαιολογίες. Δικαιολογίες που άλλες φορές μας κάνουν να γελάμε και άλλες μας βγάζουν από τα ρούχα μας. Σαφώς γελάμε όταν ακούμε πως ο ΛΟΑΤ κόσμος ζει λιγότερα χρόνια και το πρώτο πράγμα που θα ρωτήσουμε είναι: «με βάση ποια έρευνα;» Σιγά μην υπάρχει έρευνα και σιγά μην έχει γίνει κάποια στατιστική μελέτη που να λέει πως τα εγκεφαλικά και οι καρδιακές ασθένειες, για παράδειγμα, δείχνουν προτίμηση στον κόσμο με ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό και όχι σε όλους τους άλλους! Δεν θα σταθώ καθόλου στο περί «ακαταλληλότητας» της ομοερωτικής οικογένειας, γιατί τελικά μια τέτοια οικογένεια αποδεικνύεται πολύ πιο αθώα και υγιής παρά κάτι «κατάλληλες» στρέιτ οικογένειες όπου γίνονται τα ανομολόγητα Η βλακεία του κόσμου δεν έχει όρια τελικά! Είναι φαιδρό το επιχείρημα «αν είσαι γκέι θα ζήσεις λιγότερα χρόνια» γιατί προσπαθεί να δημιουργήσει την αίσθηση πως ζεις επικίνδυνα, ενώ η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Και σαν επιχείρημα να το δούμε δεν στέκει γιατί είναι σαν να προϊδεάζει πως αν μια «πρακτική» είναι επικίνδυνη από τις εναλλακτικές που υπάρχουν τότε αυτή η πρακτική πρέπει να είναι «εσφαλμένη»! Κάτι τέτοιες σαχλαμάρες τείνουν να χρησιμοποιούνται σαν δικαιολογία για να δείχνει κάποιο δάκτυλο. Γιατί η βλακεία του κόσμου τείνει να γίνεται θεωρία. Και γιατί αυτή η θεωρία προσπαθεί να πιαστεί από επιχειρήματα που περισσότερο θυμίζουν σπασμωδικές κινήσεις παρά λογικό τρόπο σκέψης. Τα συμπεράσματα δικά σας

6 06 αλλοκοτα la grande omofobia ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ η φωτό είναι από τον Ιππότη των Ρόδων του Ρίχαρντ Στράους. Δηλαδή εδώ τί θα έκανε η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής; Θα έβγαινε με μυδραλιοβόλα; Όπερα σε αναρίθμητες πράξεις... Συνθέτις: Η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής Λιμπρέτο: Η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής Πρωταγωνιστής: Η Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής Σκηνοθέτις: Μία ανυποψίαστη Γαλλίδα Πλοκή: Το μέρος: ένα βουκολικό θέατρο μέσα σε μία βρώμικη πολυκατοικία, με ταπετσαρίες που κρέμονται, άφθονο ψευδοξύλινο χρώμα στα έπιπλα, κλασική φτηνιάρικη μπορντώ ταπετσαρία στα στενά άβολα καθίσματα, ψευτογκράντε σκάλες στην είσοδο που ανεβαίνουν με έπαρση φουστανέλας σε άλογο στον πρώτο όροφο με τα θεωρεία κοτετσάκια. Πιο ειδικά το μέρος: μία γούβα κάτω από τη σκηνή όπου συνήθως στα αντίστοιχα μεγάλα θέατρα σε άλλες μεγάλες χώρες βρίσκονται τα μουσικά ταλέντα της χώρας εκείνης και παίζουν με κέφι, οίστρο και πολύ όμορφα αυτά που υπαγορεύει η σύνθεση και η βραδιά. Στο ανωτέρω βουκολικό θέατρο, που ως βουκολικό θεωρείται και τσιφλίκι, τα μεγάλα ταλέντα της βουκολικής χώρας παίζουν αυτό που τους αρέσει με τον τρόπο που τους αρέσει. Δεν σηκώνουν μύγα στο κλαρίνο, το όμποε, και το βιολί τους. Παίζουν όπως τους αρέσει, όπως κάνουν δεκαετίες τώρα. Τώρα όμως λένε και στους/τις από πάνω από την γούβα τι να κάνουν. Και ακόμα χειρότερα, πολτοποιούν την σύλληψη της καλεσμένης και καταξιωμένης σκηνοθέτιδας γιατί δεν ταιριάζει με την Γενοβέφα πάνω στο κιλίμι που ξέρουν από τα γεννοφάσκια τους. Μα για τι πράμα μιλάμε τώρα; Μα για την Λυρική Σκηνή που βρίσκεται εκεί στη μέση της Ακαδημίας ως πνεύμα ανερμάτιστο που καθοδηγεί την οπερατική ζωή τούτης της χώρας από τον πόλεμο και μετά. Πόσες και πόσοι από μας δεν ενθυμούνται με ανατριχίλα τα χάλκινα της Αΐντα περασμένων δεκαετιών να πυροβολούνε σμήνη πτηνών στον καθάριο αττικό ουρανό που πέφταν λαβωμένα στην αττική άσφαλτο. Πόσα φλάουτα στις Λουτσίες δεν έχουν φύγει για βόλτα χωρίς επιστροφή. Πόσες εφηβικές ψυχές δεν χαρακώθηκαν για πάντα από τους ήχους τούτους. Αυτός ο ναός, λοιπόν, της τέχνης του μελοδράματος, ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά σε άλλο επίπεδο, που συνδέεται όμως άμεσα με το επίπεδο είμαι εδώ μόνιμος και μόνιμη άρα δεν μελετάω, όπως συνέβαινε παλιά. Τώρα που μελετάνε κάτι άλλο πρέπει να κάνουνε, προφανώς. Πρέπει να κατακρεουργούν την υποψία του φιλελευθερισμού, την διαφορετικότητα, την έκφραση της /του δημιουργού επί σκηνής, μόνο και μόνο επειδή θίχτηκαν τα βουκολικά, αρνίσια ήθη. Η όπερα, που κάποτε ήταν μουχλιασμένο και όπως έλεγαν πολλοί και πολλές, νεκρό είδος, έχει ξανάρθει στη ζωή με φρέσκες αναγνώσεις της μουσικής της, των πλοκών της, με μυαλά του αιώνα μας να βρίσκουν σ εκείνη αυτά που κάποτε δεν τολμούσαν όχι απλώς να βγουν στη σκηνή αλλά ούτε να εξομολογηθούν στους εαυτούς τους άνθρωποι που ήταν διαφορετικοί, που έβλεπαν, ένιωθαν αλλιώς. Με αυτή την προσέγγιση, η ανυποψίαστη Γαλλίδα ήρθε εδώ χάμω να μας δώσει την άποψή της για την Ρούσαλκα του Ντβόρζακ. Δεν με νοιάζει αν το φιλί μεταξύ των ανδρών είναι αυθαίρετο, αν είναι εμφύτευμα, ή αν προκύπτει φυσικά σ αυτήν την ενδιαφέρουσα όπερα. Μ ενδιαφέρει η μπόχα της νέκρωσης που έβγαλε για μία φορά ακόμα η Λυρική. Μ ενδιαφέρει η αποστροφή αυτών των ανθρώπων για άλλα βλέμματα, άλλες απόψεις, άλλες ιδέες, σκέψεις, άλλους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μουσικοί. Είναι ίσως όμως γνωστό πια ότι αυτό δε σημαίνει τίποτε. Έχουμε την φρικτή εικόνα του Ναζί αξιωματικού να απαγγέλλει Δάντη βλέποντας από ένα τζαμάκι τους ανθρώπους να πεθαίνουν μέσα στου θαλάμους αερίων, έχουμε τους Ναζί να δακρύζουν με τις συμφωνίες των εκπληκτικών έργων που παρήγε η κουλτούρα τους πριν από αυτούς. Άρα η εκτίμηση της μουσικής είναι ολοφάνερο ότι δεν σημαίνει πρόοδο, ούτε φιλελευθερισμό, ούτε εκτίμηση του τρόπου που εργάζεται ένα δημιουργικό μυαλό, ούτε αγάπη για το ανθρώπινο είδος. Η υπόθεση που μπορούμε ίσως να κάνουμε για να την μελετήσει η επιστήμη είναι ότι η απόσταση του μέρους του εγκεφάλου που παίζει όμορφα ένα μουσικό όργανο και του μέρους εκείνου που κάνει τον άνθρωπο να προχωράει δεκαετίες το πνεύμα του είναι τεράστια και σε πολλές περιπτώσεις αγεφύρωτη. Παρακαλώ επιβεβαιώστε.

7

8 08 αφιερωμα cuttinglance ΓΡΑΦΕΙ ΗΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑ ΚΛΩΚΑ «Αν κατηγορηθώ πως χρησιμοποιώ θεατρικούς τόπους όπως τα πανηγύρια, οι φυλακές, λουλούδια, ιερόσυλα θραύσματα, σταθμοί τρένων, σύνορα, το όπιο, τους ναύτες, τα λιμάνια, τα ουρητήρια, τις κηδείες, φθηνά δωμάτια ξενοδοχείων και πως δημιουργώ μέτρια μελοδράματα συγχέοντας την ποίηση με φθηνές ηθογραφίες, τι να σας πω; Λέω πως αγαπώ τους εκτός νόμου που δεν έχουν άλλη ομορφιά εκτός από το σώμα τους. Οι παραπάνω τόποι είναι εμποτισμένοι από τη βία των ανδρών και την κτηνωδία τους. Οι γυναίκες δεν εμπλέκονται σ αυτούς γιατί τους κινούν ανδρικές χειρονομίες». Jean Genet, απόσπασμα από «Το θαύμα του ρόδου» Για τον πιο νεαρόκοσμο η επαφή με την πρώτη περίοδο των έργων του Κωνσταντίνου Γιάνναρη έγινε μέσα από τα φεστιβάλ κινηματογράφου OUTVIEW, της Μαρίας Cyber. Μερικά χρόνια πριν τόσο στον κινηματογράφο Microcosmos όσο και στο Τριανόν παρουσιάστηκε, κατά τη διάρκεια των ημερών που αφιερώθηκαν στο έργο ελλήνων γκέι σκηνοθετών, η λιγότερο προβεβλημένη κινηματογραφική του παραγωγή, η «ασπρόμαυρη» πλευρά του ταλαντούχου κινηματογραφιστή. Λιγότερο προβεβλημένη στην Ελλάδα, γιατί στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο ευρύ ελληνικό κοινό ο Γιάνναρης διείσδυσε με τον Δεκαπενταύγουστο και τον Όμηρο. Δεν είμαι κριτικός τέχνης οπότε η σημερινή παρουσίαση της έκθεσής του με τίτλο Cuttinglance, που πήρε παράταση μέχρι τα μέσα Απριλίου, δεν γίνεται υπό το πρίσμα της εξειδικευμένης γνώσης πάνω στην τέχνη. Είδα στην έκθεση νοσταλγικές αναφορές σε φίλους ή εραστές. Αυτή η σημείωση που έρχεται και ξανάρχεται σε πολλά έργα: «τελευταία φορά που είδα τον...» σου δίνει την εντύπωση ότι υπήρχε μια μεγάλη ανάγκη να ειπωθεί μέσα από μια φωτογραφία ή από ένα video installation ένα καθυστερημένο αντίο, επιφορτισμένο με συναίσθημα, πολύ μακριά όμως από το μελό που ο θάνατος προκαλεί στην «απαίδευτη» κοινωνία μας. Τα αποσπάσματα του Jean Genet από «Το θαύμα του ρόδου» πλαισιώνουν κάθε έργο και μιλούν για τον άνδρα, το θεό, τις φυλακές, τη ζωή, το θάνατο, την αγιοσύνη, την αγάπη, τη φιλία, τη βία, το φόβο... Ο πρόλογος του Derek Jarman, που παίζεται σε μια μικρή tv πριν το σημείο της προβολής της ταινίας «Βορείως της δίνης», αναφέρεται με θαυμασμό στον παραβατικό κινηματογράφο του Κωνσταντίνου και χαρακτηρίζει μεταξύ άλλων την ταινία ως ένα «πραγματικά sexy έργο»... Πρόκειται για μια από τις πιο γκέι εκθέσεις που έχω δει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Συγχαρητήρια στον Ντένη Ζαχαρόπουλο για την επιμέλειά του, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και στο Μουσείο Άλεξ Μυλωνά για την έμπνευση και τη φιλοξενία τους. Να πούμε επίσης ότι η έκθεση στην Αθήνα γίνεται με την υποστήριξη του BIOS. Για τον Γιάνναρη και το έργο του Ο Κωσταντίνος Γιάνναρης γεννήθηκε στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας από Έλληνες γονείς. Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία επτά ετών και έφυγε για σπουδές στην Αγγλία στα 17 του. Στην Αγγλία ξεκίνησε τη ζωή του χωρίς να φαντάζεται ότι θα γινόταν ποτέ καλλιτέχνης. Σπούδασε Οικονομικά και Ιστορία, στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές με θέμα τις «Μεταπολεμικές Ελληνοσοβιετικές σχέσεις». Τις σπουδές αυτές, διέκοψαν προσωπικές ανατροπές στη ζωή του που τον έσπρωξαν στη μελέτη άλλων ειδών εντάσεων. Η ξαφνική αυτή αλλαγή γίνεται και η βάση πάνω στην οποία η έρευνά του ανάμεσα στην ιστορία και τα προσωπικά βιώματα, την πολιτική και την κοινωνική διάσταση της ουτοπίας, τον πόθο και τη βία, συνεχίζεται μέσα από άλλες γλώσσες και άλλα μέσα. Ο κινηματογράφος, η αφήγηση, η παρατήρηση, το καδράρισμα της πραγματικότητας, η εμμονή και ο φόβος, η σχέση με την ετερότητα και η συνεχής μετάθεση κάθε ταυτότητας, τον φέρνουν στο δρόμο που γνωρίζουμε πλέον μέσα από τις διεθνείς επιτυχίες των ταινιών μεγάλου μήκους της τελευταίας δεκαετίας: Από την άκρη της πόλης, 1999, Δεκαπενταύγουστος, 2002, Όμηρος, 2005, (πολυβραβευμένη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 2006). Από τα μέσα του ογδόντα ως τα μέσα του ενενήντα, ο Γιάνναρης ολοκληρώνει ένα ερευνητικό και πειραματικό έργο του οποίου η υπόσταση εμποτίζεται από τη φωτογραφική και κινηματογραφική ουσία, ενώ η δομή του συμπυκνώνει την εικαστική παιδεία με την ιστορική αναζήτηση. Η οπτική αναδόμηση του κόσμου περνά μέσα από το μέτρο της σιωπής που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος των σχέσεων μέσα στην κοινωνία. Ο χώρος της αποσιώπησης και του ημίφωτος αποκαλύπτεται στο έργο του Γιάνναρη με τρόπο όλως προσωπικό. Ιδιαίτερη προσήλωση αφιερώνει ο κινηματογραφιστής στην πολυπολιτισμική διάσταση και τις θεμελιακές γλωσσικές αντιφάσεις που τον διέπουν και τον ανακατώνουν. Από τα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, στην Αγγλία, πέρα από τις σπουδές του έρχεται σε επαφή και συνδέεται με προσωπικότητες που σφραγίζουν τις νέες προοπτικές στο χώρο της εικόνας και του κινηματογραφικού λόγου. Ο Γιάνναρης, συμμετέχει στο ανανεωτικό κύμα δίπλα στους συνομήλικους και φίλους του, Isaac Julian και Jimmy Sommerville, που επεξεργάζονται τον αποσπασματικό λόγο του video με την σιωπή του κοινωνικού περίγυρου της πόλης, της αρχιτεκτονικής, της ανωνυμίας του ατόμου στη σύγχρονη μητρόπολη. Στο έργο του, ο πόθος, το όνειρο, η φαντασίωση, η εντύπωση, η παρανόηση, έρχονται να γεμίσουν σα συγκοινωνούντα δοχεία το κενό της επικοινωνίας και την ανισότητα των σχέσεων. Τα έργα αυτά καλύπτουν μια δεκαετία και απαντούν στην όλο και πιο ξεκάθαρη ανάγκη της εποχής για την χειραφέτηση του ειδικού ανθρώπου, του ιδιαίτερου προσώπου, του περιθωριοποιημένου πολίτη, του εκπατρισμένου εργάτη, του εκτοπισμένου πλάνητα, του έμφυλου ανθρώπου και του φορτωμένου με πολιτισμικές μνήμες και αποσπάσματα ζωής, σύγχρονου μέτοικου. Η πτυχή αυτή του έργου του Γιάνναρη σφραγίζει συστηματικά τις σχέσεις του με τον στενό κύκλο τόσο του κινηματογράφου όσο και των εικαστικών, αλλά δεν θα δημοσιοποιηθεί όπως άλλωστε κάθε ερευνητική δουλειά που δεν περνά μέσα από το κύκλωμα διανομής. Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους «Κοντά στον Παράδεισο» (Three steps to Heaven), 1995, θα πάει κατευθείαν στις Κάννες, στο περίφημο «Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών» (Quinzaine des réalisateurs), με πρωταγωνίστρια την cult μορφή Katrin Cartlidge της οποίας θα είναι και μια από τις τελευταίες ταινίες. Τα έργα μικρού μήκους που παρουσιάζονται στην έκθεση είναι: Καταζητώντας τη Νεολαία. 1986, (A βραβείο Grierson, Αγγλία), Ο Ζαν Ζενέ πέθανε, 1989, Τρώες, 1989, Σιωπές, 1990, Σ έπιασα να κοιτάς, 1991, Βορείως της Δίνης, 1991, Μια θέση στον ήλιο, Τα έργα αυτά περιδιαβάζουν μια χαοτική εγκυκλοπαίδεια της ευαισθησίας και του καλλιτεχνικού ιδιώματος του καλλιτέχνη. Μέσα από συνεχείς μορφικές και υλικές διαφοροποιήσεις, συνιστούν μαζί με την εισαγωγή στην κινηματογραφική γραφή του σκηνοθέτη, ένα αυτόνομο ποιητικό και εικαστικό σύνολο.

9 «Είναι συναρπαστικό για μένα που μια καινούρια γενιά κινηματογραφιστών μιλά τόσο ξεκάθαρα για τη σεξουαλικότητά της...» DEREK JARMAN Αθήνα Μουσείο Άλεξ Μυλωνά Πλ. Αγίων Ασωμάτων 5, Θησείο Αθήνα Τ: Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη Παρασκευή 10:00-18:00 Σάββατο Κυριακή 12:00-20:00 Πειραιώς 84, Αθήνα Προβολές ταινιών μεγάλου μήκους του Γιάνναρη Κυριακή 22 Μαρτίου Δευτέρα 23 Μαρτίου Στο πλαίσιο της έκθεσης του Κωνσταντίνου Γιάνναρη Cuttinglance - Στην Κόψη του Ματιού παρουσιάζονται στο χώρο του Bios επιλογές από τις ταινίες μεγάλου μήκους του κινηματογραφιστή. Στις 22 και 23 Μαρτίου θα παρουσιαστούν οι ταινίες 3 Steps to Heaven (1995), North of Vortex (1991), Caught Looking (1991), Silences (1990), A Matter of Life and Death (1988) και A Place in the Sun (1994). Έναρξη Προβολών 20:00

10 10 θεατρο/tv σινεμα ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ ο επαγγελματίας** ΓΡΑΦΕΙ O ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ watchmen*** Του Ντούσαν Κοβάτσεβιτς. Το θεατρικό έργο εξετάζει το επίκαιρο θέμα της σχέσης αστυνόμου-πολίτη, αλλά και το ζήτημα της αφομοίωσης από το σύστημα. Όλα αυτά είναι κατανοητά αν γνωρίζει τις θεωρίες του Βέμπερ περί γένεσης της γραφειοκρατίας και του μετέπειτα μάνατζμεντ (human resources). Εμένα πάντως δεν με άγγιξε η επιστημοσύνη του εγχειρήματος. ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ (Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, ). Παραστάσεις: Πέμ., Παρ. 21:15, Σ. στις 18:15 (λαϊκή απογευματινή) και 21:15, Κ. 19:15. Τιμές εισιτηρίων: 20 (λαϊκή, φοιτητικό 15 ). 80 λεπτά. γένεση* Του Αλέξη Σταμάτη. Το θέατρο ΧΩΡΑ παρουσιάζει τα δύο άπαιχτα μονόπρακτα του Αλέξη Σταμάτη υπό το γενικό τίτλο «ΓΕΝΕΣΗ». Στη σκηνή ο Χρήστος Στέργιογλου («Το παιδί για τα θελήματα») και η Ρηνιώ Κυριαζή («Καθρέφτης»). Την Ρηνιώ Κυριαζή πρωτογνώρισα στην «Φεύγουσα κόρη». Ένας μονόλογος για τον οποίο κέρδισε την υποψηφιότητα για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη». Την επόμενη σεζόν είπε να ξαναδοκιμάσει την μοναχική πορεία με την «Ξένη» με μέτρια αποτελέσματα. Η φετινή αποτυχία στον μονόλογο «Καθρέφτης» πρέπει επιτέλους να την κάνει να αναζητήσει τον συγχρωτισμό με έναν θίασο, προκειμένου να αναπτυχθεί υποκριτικά. ΧΩΡΑ-ΣΚΗΝΗ ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ (Αμοργού 20, Κυψέλη, ). Παραστάσεις: Τετ., Πέμ., Παρ. 21:15, Κυρ. στις 21:30. Τιμές εισιτηρίων: 18 (φοιτητικό 14 ). 70 λεπτά. Η επιτυχία των «300» του Ζακ Σνάιντερ του έδωσε την δυνατότητα να σκηνοθετήσει την κινηματογραφική μεταφορά του graphic novel «Watchmen». Τα χαρακτηριστικά της τέχνης του Σνάιντερ είναι ευδιάκριτα και εδώ: άφθονη δράση, καταιγιστικό μοντάζ, βία και σεξουαλικότητα στην απεικόνιση των εναλλακτικών υπερηρώων. Για παράδειγμα ο «Δρ. Μανχάτταν» κυκλοφορεί με το μπλε τσουτσούνι του σε δημόσια θέα, αλλά και οι «Τζούπιτερ» και «Νάϊτ Όουλ2» παρουσιάζονται ολόγυμνοι. Την διαφορά κάνει το ιδεολογικό υπόβαθρο των «Watchmen», το οποίο βρίσκει χώρο να αναπτυχθεί στα 162 λεπτά του φιλμ. Βρισκόμαστε στην Νέα Υόρκη του Η Αμερική και η Ε.Σ.Σ.Δ. βρίσκονται, με αφορμή το Αφγανιστάν, στα πρόθυρα μίας ένοπλης σύρραξης, που απειλεί να συμπαρασύρει τους συμμάχους στον Γ παγκόσμιο πόλεμο. Δυστυχώς την ανθρωπότητα δεν μπορούν να σώσουν από το πυρηνικό ολοκαύτωμα οι υπερήρωες, καθότι παροπλισμένοι λόγω αποκλίνουσας συμπεριφοράς που φλερτάρει με τον ναζισμό και την παραφροσύνη. Το σενάριο μοιάζει να σχολιάζει την αλαζονεία της παγκόσμιας υπερδύναμης, αλλά και της ολοκληρωτικής φιλοσοφίας που την στηρίζει. Δυστυχώς δεν αποφεύγει να παρουσιάσει ως αποτέλεσμα της «άσωτης ζωής» της τον θάνατο μίας λεσβίας υπερηρωίδας («Σίλουετ»), αλλά και να παρουσιάσει ως υπέρτατο «κακό» τον ολοφάνερα γκέι υπερήρωα «Οζυμανδία», στα πρότυπα του «Ξέρξη» των «300». Όπερα: Χαμός στην ΕΛΣ με το φιλί που αντάλλαξαν δύο άνδρες κατά την διάρκεια της «Ρούσαλκα» του Αντονίν Ντβόρζακ. Οι αντιδράσεις είχαν ως επίκεντρο την γαλλίδα σκηνοθέτιδα Μαριόν Βάσερμαν η οποία όπως ανέφερε είχε αντλήσει την έμπνευση της για τις όποιες αλλαγές από «τον βίο του Λουδοβίκου Β, βασιλιά της Βαυαρίας». Ακόμα και η Ορχήστρα της Λυρικής κατήγγειλε το φιλί. Η επίμαχη σκηνή τελικά απαλείφθηκε από την πρεμιέρα. ρέκβιεμ** Του Φερνάντο Ρενχίφο. Οι τρεις ήρωες της παράστασης θέτουν ερωτήματα για το χρόνο που περνά, την αγάπη, την αλήθεια και το ψέμα, την ζωή και τον θάνατο. Μοναδική ένσταση η αίσθηση έλλειψης ενός νοηματικού άξονα. ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ. Πέμ., Παρ. & Σ. 22:45. Tv Τις Αποκριές του 2001 είχαμε το τηλεοπτικό σαφάρι του Πάσσαρη, φέτος το κυνήγι του δραπέτη Παλαιοκώστα. Τελικά κύριε Παλαιοκώστα όντως όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν «συνωμοτεί» για να το καταφέρεις. Ο Γιώργος Λιανός παρουσιαστής του «Πρωινού Καφέ»; Μοιάζει με κακόγουστο αστείο να παρουσιάζει αυτή την εκπομπή κάποιος που σου δίνει την αίσθηση ότι συνεχώς ειρωνεύεται αστειευόμενος συνεχώς, χωρίς ίχνος αλήθειας. ΣΚΑΪ Καθημερινά ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ: Σύγχρονη και πετυχημένη εκδοχή του «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα». ΣΚΑΪ THE OPRAH WINFREY SHOW 1. Παρ Η σκανδαλώδης εμφάνιση του Τομ Κρουζ με την επίμαχη σκηνή στον καναπέ. 2. Τρίτη Τρόποι καλής συμπεριφοράς. 3. Τετάρτη Η Όπρα με την βοήθεια της Λίζας Λινγκ, μιας νέας γυναίκας που εξαναγκάστηκε να παντρευτεί τον ξάδελφό της στα 14 της χρόνια, μας ταξιδεύει στα άδυτα του Ελντοράντο και του αδιαπέραστου κόσμου της πολυγαμίας. 4. Παρασκευή Η Όπρα συζητά με τον Τομ Κρουζ για την οικογένειά του,τη ζωή του και το μέλλον. Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό

11 εικαστικα 11 η ποίηση της παραγωγής Ali Kazma: Obstructions ΓΡΑΦΕΙ Η ANDREA GILBERT Για πρώτη φορά, το αθηναϊκό φιλότεχνο κοινό έχει την ευκαιρία να δει ένα σημαντικό δείγμα από το έργο του τούρκου καλλιτέχνη Ali Kasma, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη. Η έκθεση στη γκαλερί Qbox συμπεριλαμβάνει έξι βίντεο, μια επιλογή από την ευρύτερη σειρά Obstructions, την οποία δουλεύει από το Αν και το κάθε έργο έχει αυτόνομο και ξεχωριστό εικαστικό και θεματολογικό ενδιαφέρον, ο καλλιτέχνης έχει προβλέψει να προβάλλονται και μαζί, σε ποικίλους συνδυασμούς και αντιπαραθέσεις. Εντούτοις, τα ζευγαρώματα δεν είναι προκαθορισμένα. Το τι ταιριάζει με τι κάθε φορά εξαρτάται από τον εκθεσιακό χώρο, και πιο πολύ από τη διάθεση και τη συγκεκριμένη άποψη του Kasma ή του εκάστοτε επιμελητή. πάρε μια θέση για την ειρήνη Κοινό θέμα όλων των βίντεο είναι η ανθρώπινη εργασία, μαζική και ατομική, που συσχετίζεται με την παραγωγή, τη συντήρηση, τη διόρθωση και τη δημιουργία. Πρόκειται για πολύπλοκες δραστηριότητες τις οποίες αγνοούμε σε μεγάλο βαθμό (γνωρίζουμε και μας ενδιαφέρει μόνο το τελικό προϊόν ή αποτέλεσμα), αλλά είναι αυτές που κάνουν το κόσμο μας να κυλάει. Πριν ξεκινήσει το γύρισμα, ο Kasma επισκέπτεται το εργαστήριο ή εργοστάσιο, παίρνει φωτογραφίες και κρατάει σημειώσεις. Ύστερα, μπαίνει και ουσιαστικά ζει στο χώρο αυτό, καμιά φορά για ένα χρόνο. Εξοικειώνεται πλήρως με όλες τις πτυχές του και τραβάει αμέτρητες ώρες βίντεο από τις οποίες χρησιμοποιεί μόνο δέκα λεπτά περίπου. Δουλεύει μόνος του με την κάμερά του, με το υπάρχον φως, έτσι ώστε η παρουσία του να περνάει απαρατήρητη και να μην κάνει καμία παρέμβαση στην κανονική ροή των εργασιών. Το βίντεο έργο του είναι τόσο άψογα γυρισμένο, τόσο άρτια μονταρισμένο, ώστε (και ιδού το επίτευγμα!) να είναι πραγματικά συναρπαστικό και να μας καθηλώνει, άσχετα αν το αντικείμενο είναι η μαζική παραγωγή επώνυμων jeans ή μια χειρουργική επέμβαση εγκέφαλου. Στον κύριο χώρο έχουμε δίπλα-δίπλα το Studio Ceramist (μια κεραμίστρια φτιάχνει ένα αγγείο στο εργαστήριο της), το Household Goods Factory (την παραγωγή αντικειμένων οικιακής χρήσεως της εταιρείας Alessi) και το Jean Factory (την παραγωγή fashion jeans). Στον άλλο χώρο αντιπαραθέτει την ακριβή διόρθωση μιας εγκεφαλικής βλάβης από έναν νευροχειρουργό ( Brain Surgeon ) με την εξίσου επιμελή επιδιόρθωση ενός παλιού ρολογιού, την οποία επιχειρεί ένας ωρολογοποιός ( Clock Master ). Το Slaughterhouse (Σφαγείο) παρουσιάζεται μόνο του στο βάθος της γκαλερί, πίσω από το παράθυρο. Παρόλο που είναι έξω από το χώρο, οι αντανακλάσεις από το τζάμι μάς το δείχνουν εις διπλούν, σε σχέση δηλαδή με τον εαυτό του. Οι συνδυασμοί και συνειρμοί που προκύπτουν από το ιδιαίτερο έξυπνο στήσιμο, μας κάνουν όχι μόνο να βλέπουμε αυτά που φοράμε ή χρησιμοποιούμε ή τρώμε με άλλο μάτι, αλλά και να αναθεωρήσουμε τις ιδέες που έχουμε για το τι είναι η τέχνη, η τεχνολογία, η παραγωγή και η δημιουργία, και το πώς στο σημερινό κόσμο όλα συσχετίζονται πια. 21 Μαρτίου Μοναστηράκι Μέχρι Qbox, Αρμοδίου 10, Βαρβάκειος Αγορά ΤΡ-ΠΑ , ΣΑ Jean Factory, 2008, βίντεο λήψη

12 12 μουσικη εξοδος MUSIC BLAH BLOG ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΥ Ανθίζουν ένα ένα τα ανοιξιάτικα μουσικά ρόδα και μια ευχάριστη ευωδιά από νότες και ήχους γεμίζει την ατμόσφαιρα, αφήνοντάς μας πολλές και καλές υποσχέσεις για μια ανάλογη συνέχεια. Εμένα βέβαια, η μυρωδιά μου έρχεται από το Λονδίνο, αλλά δεν είναι της παρούσης. Τα ταλαντούχα Κίτρινα Ποδήλατα και το αγαπημένο δίδυμο Ευρυδίκη και Δημήτρης Κοργιαλάς, μας περιμένουν στη Νέα Αρχιτεκτονική στο Γκάζι, για να μας ηλεκτρίσουν και να μας ξεσηκώσουν, οι μεν με το νέο τους άλμπουμ Ανάδυση και οι δε, με αγαπημένα κομμάτια από την πολυετή συνεργασία τους, αλλά και νέο υλικό από το πρώτο κοινό τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Αν πάλι αναζητάτε κάτι διαφορετικό, η αγαπημένη φωνή του Πέδρο Αλμοδόβαρ, Luz Casal και ο ιδιόρρυθμος Γερμανός Max Raabe με τις επιθεωρησιακού τύπου εμφανίσεις του, αξίζουν την προσοχή σας. από 7/3 (κάθε Σαβ), Νέα Αρχιτεκτονική, ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ (Έναρξη 23:00, Είσοδος με ποτό 13 ) 20 & 27/3, Νέα Αρχιτεκτονική, ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΡΓΙΑΛΑΣ (Έναρξη 23:30, Είσοδος με ποτό 13 ) 24/3, Θέατρο Badminton, ΜΑΧ RAABE (Εισιτήρια από 40 έως 65 ) 28/3, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, LUZ CASAL (Εισιτήρια από 35 έως 70, Φοιτητικό 25 ) gimme gimme more Μόδα πάνε να γίνουν στο εξωτερικό οι πολλαπλές νέες κυκλοφορίες από τον ίδιο καλλιτέχνη, τύπου από τη μύγα ξίγκι, κάτι που αν πιάσει εμπορικά, θα αντικαταστήσει την παρωχημένη, πλέον, μέθοδο των special edition με ένα δύο καινούργια τραγούδια ή μερικά remix, που τα τελευταία χρόνια δεν πείθουν. Έτσι λοιπόν, δεύτερο άλμπουμ μέσα στο 2009 ετοιμάζουν οι U2, τρία άλμπουμ θα κυκλοφορήσει ο Prince, είτε ξεχωριστά όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί, είτε ως τριπλό πακέτο, ενώ με δύο άλμπουμ θα επιστρέψει μέσα στη χρονιά και ο Eminem, τον Μάιο το πρώτο με τίτλο Relapse και μερικούς μήνες αργότερα το δεύτερο. Η μέθοδος δεν είναι καινούργια. Έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στο παρελθόν από μεγάλες εταιρείες (όπως η Motown) και μένει να δούμε τώρα, κατά πόσο θα μπορέσει να λειτουργήσει εξίσου επιτυχημένα στα δύσκολα σημερινά δισκογραφικά δεδομένα. retrofuture festival καθιερωμένες προτάσεις LGBT Κάθε Δευτέρα και micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Στις δύσκολες εποχές που ζούμε το συγκρότημα ΕΚ-ΠΟΙΗΣΗ μας ταξιδεύει στους δρόμους της μουσικής και της ποίησης, συναντά την Σοφία Βέμπο και τον Στράτο Διονυσίου, την ποίηση της Κικής Δημουλά, τον Καβάφη και τον Μάνο Ελευθερίου, με γνωστά αλλά και καινούργια τραγούδια και μουσικές, φωτίζει τις ψυχές μας. Έναρξη: Κάθε micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Γυναικεία μουσικά βήματα με dj την Lady E σε ήχους από ethnic μέχρι electro. Απολαύστε το ποτό σας μετά τις το βράδυ, στην τιμή των 8. Κάθε Ταξίδι bar, Ζαγρέως 23 & Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι Ζωντανό πρόγραμμα με τη Λιάνα και τη Σοφία σε εύστοχες ενορχηστρώσεις και με καλές φωνές που μας κρατούν συντροφιά από τον Ηρώνδα μέχρι Big bar, Φαλαισίας 12, Βοτανικός Για τους λάτρεις της αυθεντικής ροκ σκηνής υπάρχει ο dj Sakis και το μπαρ των αρκούδων. Καθαρό ποτό και micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Η βραδιά της Τσάρλα Μέντερες! Άρωμα, ήχοι και γεύσεις από την Ανατολή με την Τσάρλα στα deck. Μια δυνατή και νοσταλγική εμπειρία... Κάθε Kazarma club, Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι Ζωντανό Karaoke show με τον Κώστα Κούντο, γι αυτούς που θέλουν να νιώσουν σταρ έστω και για ένα Μεζεδοπωλείο Σαπφώ, Μεγ. Αλεξάνδρου 35, Μεταξουργείο, Κάθε Παρασκευή ζωντανό ελληνικό πρόγραμμα. Καθημερινά εκλεκτοί μεζέδες για όσες ξέρουν από την καντίνα της Ερεσού και για όσες θέλουν να micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Ο Δημήτρης Αποστολόπουλος παντρεύει το σμυρνέικο καμπαρέ των αρχών του 20ου αιώνα με τις βαρκελωνίστριες φλαμένκριες των τσιγγάνων της Ισπανίας και προσθέτει μια δόση «δρόμου» από τις βαλκανικές ορχήστρες. Στο ούτι ο Γιάννης Ζαχαρόπουλος. Έναρξη: Κάθε Almaz, Τριπτολέμου 12, Γκάζι, τηλ Τα καθιερωμένα live της Κυριακής που συνεχίζονται και φέτος με πολύ μεγάλη επιτυχία - ανεβάζουν τους τόνους από νωρίς και κρατούν δυνατά μέχρι αργά το βράδυ. Την περασμένη κυριακή ακούσαμε την Ευσταθία που τραγούδησε για όλες τις Big bar, Φαλαισίας 12, Βοτανικός Μέρα - έκπληξη στο Big: ένας από τους θαμώνες κάθε φορά διαλέγει τη μουσική και αναλαμβάνει να διασκεδάσει bears and admirers. Μην το χάσετε, κέφι Γρανάζι, Λεμπέση 20, Μακρυγιάννη Ζωντανό πρόγραμμα από τους Michali Razi & the Badees. Έναρξη: special events Παρασκευή 20 Fcuk, Κελεού 3 Fist party! Έναρξη μέχρι τις 6 το πρωί... Ευριδίκη - Κοργιαλάς Νέα είσοδο στο πλούσιο ελληνικό chart των καλών φεστιβάλ που γίνονται τα τελευταία χρόνια, θα έχουμε τον επόμενο μήνα με το πρώτο φεστιβάλ Retrofuture, που θα διεξαχθεί το Σάββατο 11 Απριλίου στο εντυπωσιακό νέο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής στο Νέο Κόσμο (Συγγρού ). Όσοι έρθουν, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ζωντανές εμφανίσεις και dj set από αγαπημένα ονόματα της σύγχρονης διεθνούς σκηνής, που καταφέρνουν να ενώνουν τα σημερινά ακούσματα με jazzy, latin και soul αισθητική παλαιότερων δεκαετιών. Στη σκηνή του Retrofuture θα απολαύσουμε τον πολύ αγαπητό στην χώρα μας Prov Stelar, τον Ιταλό soul και jazz τραγουδιστή Mario Biondi, τον διάσημο Γερμανό dj και παραγωγό Senor Coconut και τον δικό μας Sunset Blvd. Επίσης, στον χώρο του φεστιβάλ, θα δείτε εφαρμογές design καθώς και μια έκθεση από εξώφυλλα δίσκων, σχετικής αισθητικής. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν ανακοινωθεί περισσότερες πληροφορίες για τα εισιτήρια και τον τρόπο διάθεσής τους. ακούστε Από αυτό το τεύχος, κάθε φορά, θα μοιραζόμαστε ένα κομμάτι που πιστεύουμε ότι αξίζει να ακούσετε και να προσέξετε. Ο μεγάλος Bruce Springsteen ερμηνεύει μοναδικά το συγκινητικό τραγούδι της ταινίας Ο Παλαιστής και κερδίζει Χρυσή Σφαίρα καλύτερου τραγουδιού: Σάββατο 21 Μοναστηράκι, έξω από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ/ΗΣΑΠ Πάρε θέση για την ειρήνη: ζωντανό σήμα ειρήνης για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στην Αθήνα και την ίδια μέρα σε άλλες 7 πόλεις της Ελλάδας: (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Σύρο, Λαμία, Μυτιλήνη, Κέρκυρα, Κεφαλονιά). Συμμετοχή 3 ευρώ Παρασκευή 27 Προθάλαμος Αμφιθεάτρου Παθολογικής Ανατομικής Ιατρικής Σχολής, Μικράς Ασίας 75, Γουδή (Δίπλα στο Λαϊκό Νοσοκομείο και τα Νοσοκομεία Παίδων) Φοιτητικό πάρτυ, γεμάτο νεαρόκοσμο, στηθοσκόπια και ενέσεις αδρεναλίνης... Είσοδος 3 ευρώ. Κυριακή 29 Nosotros, Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια Caravaggio του Derek Jarman. Μ. Βρετανία, Διάρκεια: 90 Ταινία μυθοπλασίας: «Ανορθόδοξη» παρουσίαση της ζωής και του έργου του Καραβάτζο, στην οποία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον ομοερωτισμό του ζωγράφου της Αναγέννησης. Σάββατο 4 Booze Cooperativa, Κολοκοτρώνη 57, Μοναστηράκι Heterofriendly night με guest djs. Είσοδος με ποτό 10 ευρώ.

13

14 LGBT guide for Coffee Blue Train Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Fantaseed Triptolemou 8, Gazi Mirovolos (Metaxourgeio station / use red metro line) Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Higgs coffee, tea, food, drink (Omonia station / use red metro line) Eupolidos 4, Pl. Kotzia, tel: to Eat Mamaca s Persefonis 41, Gazi TEL: Kanela Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: Prosopa Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Sappho Megalou Alexandrou 35, Metaxourgeio TEL: Myrovolos Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: Metaxurgio use red metro line: Metaxurgio station to Chat Cafe 4U Ipokratous 44, Exarchia TEL: Enidrio Singrou 13, Makrigianni TEL: to Drink Big Bar Falesias 12, Votanikos TEL: Mayo Persefonis 33, Gazi TEL: Onar Estin Ellasidon 2 & Pireos, Gazi Taxidi Bar Zagreos 23 & Konstantinoupoleos 46, Gazi Micraasia Lounge Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: El Cielo (taratsa) summer Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Koukles Zan Moreas 32, Singrou, Koukaki TEL: Polychromo Lembesi 12, Makrigianni TEL: Trap S. Donda 10 & Singrou 35, Koukaki TEL: Granazi bar Lempesi 20 & Kallirois avenue TEL: Makrigiani use red metro line: Metaxurgio station Pieros Trikorfon 10 & Alitsis, Victoria Sq. Sammis Filis 34, Victoria Sq. TEL: Test Me Pipinou 64, Victoria Sq. TEL: Fantastico Aristotelous 37, Victoria sq. TEL: Viktoria use green metro line: Viktoria station top greek lesbian site greek gay site greek gay site City Uncovered the queer newspaper Zaimi 45 / Exarhia / Athens cityuncovered.blogspot.com

15 Sex shops to Dance Erotica Center Kapodistriou 44, Vathis Sq., Athens TEL: Fou Club Keleou 8, Gazi TEL: Kazarma Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Noiz Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: S-Cape Megalou Alexandrou 139, Gazi TEL: Sodade Triptolemou 10, Gazi TEL: Moe Keleou 1-5, Gazi Gazi area use blue metro line: Keramikos station Lamda Club Lembesi 15 & Singrou TEL: Makrigiani area use red metro line: Akropoli station Lotus DVD P.O Box 28025, 11402, Gizi TEL: Extreme Agiou Konstantinou 57, Omonia TEL: Pink Visual Liosion 68, Stathmos Larisis TEL: Videoplanet Stadiou 61, Athens (Center) Videorama Em. Benaki 1, Athens (Center) Silverstar Klisthenous 7, Omonia TEL: X-Pleasure Lazaraki 4 & Papandreou, Glifada TEL: Hotline Panepistimiou 64, Athens (Center) TEL: we love BEARS! 24 Μαρτίου 09 3rd Bear wet Alexander Sauna Με την υποστήριξη Μ. Αλεξάνδρου 134 & Ι. Οδός Γκάζι Αθήνα Emporio Video Socratus 39, 1st floor TEL: to Cruise Limanakia, Limni Vouliagmenis Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Patision 24, 1st floor TEL: Filis 100, Victoria TEL: Ribas Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Orfeos Str. Votanikos Agias Annis Votanikos Kifisou 100 eisodos KTEL TEL: Fc_uk Keleou 3 TEL: fcukhouse.blogspot.com Pedion Areos, Areos Park, Alexandras Av. To relax Zappion Park, Center, Sintagma Vassilissis Olgas Av. National Gardens, Center Amalias Av. (toilets) Alexander sauna Monday: partner s day Thursday: young day Meg. Alexandrou 134 & Iera Odos, Gazi - Athens TEL: / Leather shop Flex Gym Visis & Poliklitu 6, Monastiraki TEL: Rubber Rise-Rubber Productions Spiridonos Trikoupi 22, Exarchia Ira baths Zinonos 4 TEL: greek gay site greek gay site of Antivirus mag Colorful Planet lgbt publications & bookstore Antoniadu 6 / Pedion Areos /Athens greek gay online magazine greek gay site about sexual health

16