Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, COM(2016) 134 final 2016/0074 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη διατήρηση αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1967/2006, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1343/2011 και (ΕΚ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 894/97, (ΕΚ) αριθ. 850/98, (ΕΚ) αριθ. 2549/2000, (ΕΚ) αριθ. 254/2002, (ΕΚ) αριθ. 812/2004 και (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου {SWD(2016) 56 final} {SWD(2016) 57 final} EL EL

2 1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Τα τεχνικά μέτρα είναι κανόνες που διέπουν το πώς και το πού μπορούν να αλιεύουν οι αλιείς. Αποσκοπούν στον έλεγχο των αλιευμάτων που είναι δυνατόν να αλιευθούν με δεδομένη αλιευτική προσπάθεια και στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα. Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ρυθμιστικού πλαισίου των περισσότερων συστημάτων διαχείρισης της αλιείας, συμπεριλαμβανομένων όσων εφαρμόζονται στα ενωσιακά ύδατα. Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να ομαδοποιηθούν σε: μέτρα που ρυθμίζουν τη λειτουργία του εργαλείου μέτρα που ρυθμίζουν τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού των χρησιμοποιούμενων εργαλείων ελάχιστα μεγέθη ιχθύων, κάτω των οποίων απαιτείται η επιστροφή τους στη θάλασσα μέτρα χωρικού και χρονικού ελέγχου (π.χ. περιοχές απαγόρευσης αλιείας/περιορισμένης εισόδου και εποχιακές απαγορεύσεις) για την προστασία συγκεντρώσεων ιχθυδίων ή γεννητόρων και μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων των αλιευτικών εργαλείων σε ευαίσθητα είδη (π.χ. στα θαλάσσια θηλαστικά, στα θαλάσσια πτηνά και στις χελώνες) ή σε κλειστές περιοχές για την προστασία των ευαίσθητων ενδιαιτημάτων (π.χ. των κοραλλιογενών υφάλων ψυχρών υδάτων). Τα τεχνικά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί έως σήμερα στην ευρωπαϊκή αλιευτική νομοθεσία στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ) περιλαμβάνουν σειρά κανονισμών, τροποποιήσεων, εκτελεστικών κανόνων και προσωρινών τεχνικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί ως προσωρινές λύσεις σε ανακύπτοντα προβλήματα. Περισσότεροι από 30 κανονισμοί οι οποίοι περιέχουν τεχνικά μέτρα εφαρμόζονται σε όλες τις θαλάσσιες λεκάνες της Ένωσης και σε ύδατα εκτός της Ένωσης στα οποία δραστηριοποιούνται σκάφη της Ένωσης. Επί του παρόντος εφαρμόζονται τρεις κανονισμοί λεπτομερών τεχνικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και καλύπτουν τις κύριες θαλάσσιες λεκάνες στα ενωσιακά ύδατα - κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου της 30ής Μαρτίου 1998 για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών, ο οποίος καλύπτει τον Βορειοανατολικό Ατλαντικό (και τον Εύξεινο Πόντο από το 2012) κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94 και κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 2005 για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων στα ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας, των Belts και του Sound, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1434/98 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 88/98. Επιπροσθέτως αυτών των κανονισμών, ορισμένες πράξεις της Επιτροπής περιέχουν λεπτομερείς κανόνες για την κατασκευή των εργαλείων (π.χ. κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. EL 2 EL

3 3440/84 της Επιτροπής, της 6ης Δεκεμβρίου 1984, σχετικά με τα προσαρτήματα στα δίχτυα μηχανότρατας (τράτας), δανικής τράτας και άλλα παρόμοια δίχτυα) ή για συγκεκριμένες περιοχές απαγόρευσης της αλιείας (π.χ. κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1922/1999 της Επιτροπής, της 8ης Σεπτεμβρίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου όσον αφορά τους όρους υπό τους οποίους τα σκάφη συνολικού μήκους άνω των οκτώ μέτρων επιτρέπεται να χρησιμοποιούν δοκότρατες σε ορισμένα ύδατα της Κοινότητας), καθώς και τεχνικά μέτρα που έχουν θεσπιστεί για τη μείωση της άμεσης απειλής που συνιστά για τη διατήρηση η εξάντληση ορισµένων αποθεµάτων (π.χ. κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2056/2001 της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 2001, για θέσπιση συμπληρωματικών τεχνικών μέτρων αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου στη Βόρεια θάλασσα και στα δυτικά της Σκωτίας). Οι κανονισμοί αυτοί προέρχονται γενικά από εξουσιοδοτήσεις που περιλαμβάνονται στους κύριους κανονισμούς. Επίσης, υπάρχουν ορισμένοι άλλοι αυτόνομοι κανονισμοί οι οποίοι περιέχουν τεχνικά μέτρα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 812/2004 του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 2004 για τη θέσπιση μέτρων σχετικά με παρεμπίπτοντα αλιεύματα κητοειδών κατά την αλιεία και για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 88/98 και Κανονισμός (EΚ) αριθ. 1185/2003 του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2003 σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους. Υπάρχουν διάφοροι κανονισμοί που έχουν θεσπιστεί με τη διαδικασία της συναπόφασης, οι οποίοι ενσωματώνουν στο ευρωπαϊκό δίκαιο τεχνικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί για ύδατα τρίτων χωρών τα οποία καλύπτονται από περιφερειακές οργανώσεις αλιείας (ΠΟΑ), όπως η Σύμβαση για τη διατήρηση της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας της Ανταρκτικής (CCALMR) και η Διεθνής σύμβαση για τη διατήρηση των θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), μεταξύ άλλων. Οι κανονισμοί αυτοί δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας πρότασης. Πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), τεχνικά μέτρα συμπεριλαμβάνονταν επίσης στους κανονισμούς για τις αλιευτικές δυνατότητες που καθόριζαν ετήσια όρια συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και ποσοστώσεις στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό, στη Βαλτική Θάλασσα και στον Εύξεινο Πόντο, καθώς και για είδη βαθέων υδάτων. Αυτά τα τεχνικά μέτρα αποτελούσαν συνδυασμό υποτιθέμενων προσωρινών τεχνικών μέτρων και ειδικών περιφερειακών μέτρων και παρεκκλίσεων από γενικές διατάξεις που προβλέπονται σε άλλους κανονισμούς. Μετά την έκδοση της ΣΛΕΕ, δεν επιτρεπόταν να περιλαμβάνονται πλέον μέτρα τέτοιου τύπου στους κανονισμούς για τις αλιευτικές δυνατότητες, με εξαίρεση τα μέτρα που συνδέονταν άμεσα από λειτουργική άποψη με τα όρια αλιευμάτων για ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα αποθέματα. Επομένως, οι κανονισμοί για τις αλιευτικές δυνατότητες περιλαμβάνουν πλέον μόνο περιορισμένο αριθμό τέτοιων μέτρων. Για παράδειγμα, υπάρχει μια περιοχή απαγόρευσης της αλιείας στα ανοικτά των δυτικών ακτών της Ιρλανδίας για την προστασία της καραβίδας (Nephrops norvegicus) όσον αφορά τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα αυτού του είδους στην εν λόγω περιοχή. Μέτρα που απορρέουν από άλλες ΠΟΑ, όπως η Επιτροπή Αλιείας του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC) και η Οργάνωση Αλιείας Bορειοδυτικού Ατλαντικού (NAFO), εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στον κανονισμό για τις αλιευτικές δυνατότητες στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό ως προσωρινά μέτρα. Από αυτό προκύπτει ότι η ρυθμιστική δομή των τεχνικών μέτρων έχει καταστεί ιδιαιτέρως πολύπλοκη και έως ένα βαθμό αποσπασματική. Αναδρομική αξιολόγηση 1 που διενεργήθηκε 1 MRAG et al. (2014). A study in support of the development of a new Technical conservation measures framework within a reformed CFP. Lot 2: retrospective and prospective evaluation on the Common EL 3 EL

4 για τη στήριξη της παρούσας πρότασης κατέδειξε ότι τα υφιστάμενα τεχνικά μέτρα δεν έχουν επιτύχει σε μεγάλο βαθμό τους στόχους της προηγούμενης ΚΑλΠ - κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η κατάσταση αυτή είναι περισσότερο εμφανής σε ορισμένες θαλάσσιες λεκάνες σε σχέση με άλλες (π.χ. στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό), αλλά η γενική εικόνα είναι ότι υπάρχουν πολλοί περίπλοκοι και αναποτελεσματικοί κανόνες εντός μιας μη ευέλικτης δομής διαχείρισης. Με τις νέες προκλήσεις που θέτει η νέα ΚΑλΠ 2, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2014, η αναδρομική αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα δομή ρύθμισης των τεχνικών μέτρων θα εξακολουθήσει να μην είναι ικανοποιητική. Αυτό οφείλεται σε πέντε αναγνωρίσιμα προβλήματα: (1) Μη ικανοποιητικές επιδόσεις: Τα τεχνικά μέτρα παρέχουν ελάχιστα κίνητρα για επιλεκτική αλίευση στις περιπτώσεις που το κόστος απόρριψης ή αλίευσης ευαίσθητων ειδών ή πρόκλησης δυσμενών επιπτώσεων στον θαλάσσιο βυθό είναι μηδενικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην ελέγχεται η αλιευτική πίεση που οδηγεί στην υπεραλίευση ορισμένων αποθεμάτων, σε υψηλά επίπεδα απορριπτόμενων αλιευμάτων σε ορισμένους τύπους αλιείας και στην περιορισμένη προστασία που παρέχεται σε ευαίσθητα ενδιαιτήματα και είδη. Επιπροσθέτως, ορισμένα μέτρα δημιούργησαν νομικά εμπόδια ή αποθάρρυναν την καινοτομία για την ανάπτυξη περισσότερο επιλεκτικών αλιευτικών πρακτικών. Ως αποτέλεσμα, τόσο η παράκαμψη όσο και η καταστρατήγηση του νόμου με στόχο την ελαχιστοποίηση του οικονομικού αντίκτυπου των μέτρων αποτελούν σύνηθες φαινόμενο. (2) Δυσκολία στη μέτρηση της αποτελεσματικότητας: Οι ισχύοντες κανονισμοί δεν περιέχουν καθορισμένες μετρήσεις για την αποτίμηση της επιτυχίας. Η έλλειψη αυτή καθιστά δύσκολη τη μέτρηση της αποτελεσματικότητας των τεχνικών μέτρων όσον αφορά τη συμβολή τους στην επίτευξη των στόχων διατήρησης της ΚΑλΠ. (3) Περιοριστικοί και πολύπλοκοι κανόνες: Με το πέρασμα του χρόνου, ο αριθμός και η πολυπλοκότητα των τεχνικών μέτρων έχουν αυξηθεί πολύ, ενώ τα μέτρα επιχειρούν να ελέγξουν υπερβολικά πολλές τεχνικές πτυχές των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Ορισμένα μέτρα είναι δύσκολο να επιβληθούν από τις ελεγκτικές αρχές ενώ άλλα είναι δύσκολο να τηρηθούν από τους αλιείς. Συνεπάγονται υψηλό διοικητικό φόρτο και κόστος για τα κράτη μέλη και τους ενδιαφερόμενους φορείς. Το γεγονός αυτό υπονόμευσε την εμπιστοσύνη του τομέα της αλίευσης και έδωσε ένα ισχυρό κίνητρο άρνησης της εφαρμογής των κανονισμών, γεγονός που οδήγησε στη θέσπιση περισσότερων νομοθετικών πράξεων για την αντιμετώπιση της άρνησης εφαρμογής των κανόνων. 2 fisheries policy, excluding its international Dimension. (Μελέτη για τη στήριξη της ανάπτυξης ενός νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων διατήρησης εντός μιας μεταρρυθμισμένης κοινής αλιευτικής πολιτικής. Μέρος 2ο: Αναδρομική και προοπτική αξιολόγηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, εκτός της διεθνούς διάστασής της.) Βρυξέλλες. 265 σ. Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου- ΕΕ L 354 της , σ. 22. EL 4 EL

5 (4) Έλλειψη ευελιξίας Στην πλειονότητά τους, τα τεχνικά μέτρα αποφασίζονται μέσω μιας περίπλοκης, μη ευέλικτης και μακροσκελούς πολιτικής διαδικασίας που δεν έχει προσαρμοστεί ικανοποιητικά στο έργο του καθορισμού λεπτομερών τεχνικών κανόνων που χρήζουν συχνής επικαιροποίησης και περιοδικής επανεξέτασης. Αυτό έχει οδηγήσει στον περιορισμό της ικανότητας προσαρμογής ή αναθεώρησης των τεχνικών μέτρων ως αντίδραση σε αλλαγές στην αλιεία ή για την αξιοποίηση της καινοτομίας στην τεχνολογία του εξοπλισμού ή για την αντιμετώπιση απρόβλεπτων γεγονότων. Επίσης, εξακολουθούν να υφίστανται προσωρινοί κανόνες ή παρεκκλίσεις, οι οποίοι παραμένουν αμετάβλητοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπονομεύοντας περαιτέρω την εμπιστοσύνη του τομέα αλίευσης. (5) Ανεπαρκής συμμετοχή των βασικών ενδιαφερομένων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων: Τα τεχνικά μέτρα βασίζονται σε αρνητικά, κυρίως καταναγκαστικά, κίνητρα σε ένα σύστημα ιεραρχικής διακυβέρνησης (εκ των άνω προς τα κάτω και όχι εκ των κάτω προς τα άνω). Αυτό έχει οδηγήσει στο να θεωρούν οι αλιείς και οι ενδιαφερόμενοι φορείς ότι δεν αποτελούν μέρη μιας συμμετοχικής διαδικασίας. Οι αλιείς θεωρούν ότι τα τεχνικά μέτρα είναι ανέφικτα, δεν αντανακλούν την τρέχουσα αλιευτική πρακτική και είναι, ορισμένες φορές, αντιφατικά. Κατά τις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΚΑλΠ, υπήρξε γενική συναίνεση μεταξύ των κρατών μελών, των ενδιαφερόμενων φορέων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η οποία επιβεβαίωνε αυτήν την αρκετά αρνητική αντίληψη για τα ισχύοντα τεχνικά μέτρα. Αυτή η συναίνεση σημειώθηκε παρά το γεγονός ότι δεν έχει επιτευχθεί πολιτική συμφωνία για μια νέα δέσμη μέτρων κατά την τελευταία δεκαετία, ενώ οι προηγούμενες προτάσεις της Επιτροπής το και το απέτυχαν για διάφορους λόγους. Τα κράτη μέλη υποστήριξαν ότι το κείμενο είχε καταστεί υπερβολικά περίπλοκο και δύσκολο να ερμηνευθεί και ότι οι προτάσεις αυτές δεν αντιμετώπιζαν επαρκώς τα υφιστάμενα προβλήματα. Οι ενδιαφερόμενοι υποστήριξαν ότι δεν ελήφθη επαρκώς υπόψη η γνώμη τους στις διαβουλεύσεις και ότι οι κανόνες μετατράπηκαν σε κάτι περισσότερο από απλή ενοποίηση υφιστάμενων μέτρων. Ακόμη και οι προσπάθειες για την εναρμόνιση των κανονισμών τεχνικών μέτρων στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό, στη Βαλτική και στη Μεσόγειο με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) απέτυχαν διότι οι διαπραγματεύσεις είχαν την τάση να στρέφονται από την ευθυγράμμιση στην λεπτομερή ουσία αυτών των κανονισμών. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες επίτευξης μιας συμφωνίας για έναν νέο κανονισμό τεχνικών μέτρων αναδεικνύουν σαφώς την ανάγκη υιοθέτησης μιας νέας προσέγγισης. Η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην απλοποίηση, στην προσαρμογή της λήψης αποφάσεων στη Συνθήκη της Λισαβόνας, στην ενίσχυση της μακροπρόθεσμης προσέγγισης για τη διατήρηση και τη διαχείριση των πόρων, συμπεριλαμβανομένης και της αντιμετώπισης του προβλήματος των απορρίψεων, στην περιφερειοποίηση, στην περαιτέρω συμμετοχή των εμπλεκομένων φορέων και στην αυξημένη ευθύνη του κλάδου (δηλαδή σε μια νοοτροπία συμμόρφωσης). Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και την αναγνώριση αυτών των θεσμικών δυσκολιών, η παρούσα πρόταση αποσκοπεί στα εξής: Βελτιστοποίηση της συμβολής των τεχνικών μέτρων στην επίτευξη των βασικών στόχων της νέας ΚΑλΠ. 3 4 COM(2002)672 final Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών. COM(2008)324 τελικό Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου περί διατήρησης των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων. EL 5 EL

6 Επίτευξη της ευελιξίας που απαιτείται για την προσαρμογή τεχνικών μέτρων μέσω της διευκόλυνσης προσεγγίσεων που εφαρμόζονται σε περιφερειακό επίπεδο (σύμφωνα με τους στόχους του δικαίου της Ένωσης). Απλούστευση των υφιστάμενων κανόνων σύμφωνα με το πρόγραμμα REFIT της Επιτροπής 5. Παρόλο που η παρούσα πρόταση αλλάζει κυρίως τη δομή διαχείρισης των τεχνικών μέτρων αντί να επιφέρει γενικές αλλαγές στα ίδια τα μέτρα, η βελτιωμένη ευελιξία και τα κίνητρα για επιλεκτική αλίευση που εισάγονται με την πρόταση θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων. Με την πάροδο του χρόνου, η απόδοση θα βελτιστοποιηθεί μέσω της αλίευσης μεγαλύτερων ιχθύων και οι επιπτώσεις της αλιείας στο θαλάσσιο οικοσύστημα θα μειωθούν μέσω της υιοθέτησης υπεύθυνων πρακτικών αλίευσης. Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 204/585/ΕΚ του Συμβουλίου θέτει το γενικό πλαίσιο της ΚΑλΠ. Το πλαίσιο αυτό περιλαμβάνει τεχνικά μέτρα ως εργαλεία που συμβάλλουν στην επίτευξη των συνολικών στόχων της ΚΑλΠ ως εξής: (1) Η επίτευξη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) θα διευκολυνθεί μέσω της εφαρμογής τεχνικών μέτρων τα οποία ρυθμίζουν το υπόδειγμα εκμετάλλευσης (δηλαδή, πώς η αλιευτική πίεση κατανέμεται στο ηλικιακό προφίλ ενός αποθέματος). Για να ληφθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση από ένα δεδομένο απόθεμα, το υπόδειγμα εκμετάλλευσης θα πρέπει να αποφεύγει την αλίευση νεαρότερων ηλικιακών ομάδων. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται συνδυασμός αποτελεσματικών τεχνικών μέτρων (δηλαδή, μέτρων που ρυθμίζουν τη λειτουργία και τον σχεδιασμό του εξοπλισμού, τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης (ΕΜΑΔ) και περιοχές/περιόδους απαγόρευσης αλιείας) που οδηγούν στη βελτίωση των υποδειγμάτων εκμετάλλευσης στο πλαίσιο μιας προσαρμοστικής ρυθμιστικής δομής. (2) Για τη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων και την ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων θα απαιτηθεί η εφαρμογή τεχνικών αλλαγών (ως προς τη λειτουργία και τον σχεδιασμό του εξοπλισμού), καθώς και αλλαγών τακτικής (περιοχές απαγόρευσης ή περιορισμού αλιείας), ώστε να επιτευχθεί αυξημένη επιλεκτικότητα και να αποφεύγονται τα ανεπιθύμητα αλιεύματα (π.χ. ιχθύες μεγέθους μικρότερου του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης). Η υποχρέωση εκφόρτωσης που θεσπίστηκε για την επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτήσει να επανεξεταστεί η τρέχουσα δομή διαχείρισης των τεχνικών μέτρων ώστε να επιτραπεί μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη αυτού του στόχου. (3) Για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες συνάδουν με ευρύτερα οικολογικά ζητήματα θα απαιτηθεί η εφαρμογή τεχνικών μέτρων που ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις των αλιευτικών εργαλείων στο οικοσύστημα (π.χ. μέτρα μείωσης των επιπτώσεων ή περιοχές απαγόρευσης αλιείας). Ειδικότερα, τα 5 COM(2013) 685 final Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών Πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT): Αποτελέσματα και επόμενα βήματα. EL 6 EL

7 τεχνικά μέτρα πρέπει να συμβάλλουν στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης όσον αφορά 4 από τις 11 παραμέτρους περιγραφής που περιλαμβάνει η οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) - διατήρηση της βιοποικιλότητας (παράμετρος περιγραφής 1) διατήρηση των πληθυσμών των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων και οστρακοειδών σε ασφαλή όρια από βιολογική άποψη και με κατανομή ανά ηλικία και ανά μέγεθος που δείχνει την καλή κατάσταση του αποθέματος (παράμετρος περιγραφής 3) διατήρηση όλων των στοιχείων των δικτύων θαλάσσιας τροφής σε συνθήκες φυσιολογικής αφθονίας και ποικιλίας (παράμετρος περιγραφής 4) και διατήρηση της ακεραιότητας του θαλάσσιου βυθού (παράμετρος περιγραφής 6). Καίρια πρόκληση θα είναι η δημιουργία ενός πλαισίου για την εφαρμογή των μέτρων αυτών κατά τρόπο ώστε να προσφέρουν την πλέον αποτελεσματική προστασία των ειδών που κινδυνεύουν περισσότερο καθώς και των ευαίσθητων ενδιαιτημάτων και περιοχών που χρήζουν προστασίας. Επιπροσθέτως αυτών των στόχων, η νέα ΚΑλΠ προωθεί την περιφερειοποίηση ως νέα προσέγγιση διαχείρισης. Η περιφερειοποίηση προσφέρει μια σημαντική ευκαιρία απλούστευσης των κανόνων που θεσπίζει ο νομοθέτης, ιδίως όσον αφορά τη μελλοντική χρήση των τεχνικών μέτρων ως εργαλείων διαχείρισης, καθώς ένα μέρος του προβλήματος της αποτελεσματικότητας των τεχνικών μέτρων αφορά τη δομή διαχείρισης εντός της οποίας εφαρμόζονται. Η περιφερειοποίηση θα επιτρέψει την ανάπτυξη τεχνικών μέτρων σε περιφερειακό επίπεδο (δηλαδή, τελικά, στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων ή βραχυπρόθεσμα μέσω άλλων μέτρων της Ένωσης). Η περιφερειοποίηση επιτρέπει επίσης τον περιορισμό της ανάγκης έκδοσης λεπτομερών τεχνικών μέτρων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο των Υπουργών μέσω συναπόφασης. Εντός ενός απλουστευμένου νομικού πλαισίου, καθορισμένου από τον νομοθέτη, τα μέτρα μπορούν να καταρτίζονται σε περιφερειακό επίπεδο και να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες διάφορων τύπων αλιείας. Η περιφερειοποίηση παρέχει επίσης τη δυνατότητα χρήσης των τεχνικών μέτρων ως παράγοντα που συμβάλλει στην επίτευξη βιώσιμης αλιείας και όχι απλώς ως περιοριστικών και καταναγκαστικών μέτρων που συμπληρώνουν τους περιορισμούς για τις αλιευτικές δυνατότητες και την αλιευτική προσπάθεια. Μέσω της λήψης αποφάσεων σε περιφερειακό επίπεδο αποφεύγεται επίσης η ανάγκη για συχνές μεταβολές στην ουσία των τεχνικών μέτρων που περιέχονται σε πράξεις που έχουν εκδοθεί βάσει της διαδικασίας συναπόφασης. Συνεκτικότητα με άλλες πολιτικές της Ένωσης Η πρόταση και οι στόχοι της συνάδουν με την πολιτική της Ένωσης. Συνάδουν ιδίως με τις νομικές υποχρεώσεις που προβλέπονται στην οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (ΟΠΘΣ), στην οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, στην οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας και στην οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα). Η πλήρης εφαρμογή των οδηγιών αυτών αποτελεί μέρος της εκπλήρωσης των δεσμεύσεων της ΕΕ στο πλαίσιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιολογική ποικιλότητα και ενισχύεται από τη δέσμευση που ανέλαβαν οι αρχηγοί κρατών της ΕΕ «να ανασχεθεί η EL 7 EL

8 απώλεια βιοποικιλότητας [στην ΕΕ] έως το 2010» επαναλαμβάνεται επίσης στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το Τα τεχνικά μέτρα μπορούν επίσης να συμβάλουν στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» 7, ιδίως στην εμβληματική πρωτοβουλία της για την αποδοτική χρήση των πόρων μέσω της καλύτερης χρήσης των αποθεμάτων ιχθύων. Επίσης, η μεταρρύθμιση των τεχνικών μέτρων θα συμβάλει στο πρόγραμμα REFIT μέσω της απλούστευσης και της απαλοιφής ορισμένων υφιστάμενων κανονισμών και ειδικών μέτρων. 2. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ Νομική βάση Η νομική βάση είναι το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επικουρικότητα (για μη αποκλειστική αρμοδιότητα) Οι διατάξεις της παρούσας πρότασης αφορούν τη διατήρηση των έμβιων θαλάσσιων πόρων, η οποία εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Συνεπώς, η αρχή της επικουρικότητας δεν εφαρμόζεται. Αναλογικότητα Η παρούσα πρόταση τροποποιεί μέτρα που ήδη υφίστανται συνεπώς δεν προκύπτει ζήτημα όσον αφορά την αρχή της αναλογικότητας. Τα προτεινόμενα μέτρα συμμορφώνονται με την αρχή της αναλογικότητας, καθώς είναι κατάλληλα και απαραίτητα. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα άλλα λιγότερο περιοριστικά μέτρα για την επίτευξη των επιθυμητών στόχων πολιτικής. Επιλογή του νομικού μέσου Προτεινόμενη νομική πράξη: κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Άλλα μέσα δεν θα ήταν κατάλληλα για τον ακόλουθο λόγο: ένας κανονισμός πρέπει να τροποποιείται με κανονισμό. 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Εκ των υστέρων αξιολογήσεις/έλεγχοι καταλληλότητας ισχύουσας νομοθεσίας Τον Δεκέμβριο 2012 διενεργήθηκε αξιολόγηση τεχνικών μέτρων. Η διαδικασία αυτή περιελάμβανε αναδρομική αξιολόγηση 1 των ισχυόντων κανονισμών τεχνικών μέτρων όσον αφορά τη συνάφεια, την αποτελεσματικότητα, την αποδοτικότητα, τη συνεκτικότητα και την αποδοχή τους. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης αυτής, πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες διαβουλεύσεις με εκπροσώπους του κλάδου αλίευσης, με εθνικές διοικήσεις και με τους οργανισμούς έρευνας των κρατών μελών. Η αξιολόγηση αυτή ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο 6 7 COM(2011) 244 final Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το COM(2014) 130 final/2 Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών - Απολογισμός της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη EL 8 EL

9 2013. Ακολούθησε μια προοπτική αξιολόγηση 1 των πιθανών οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και της αποτελεσματικότητας, της αποδοτικότητας, της συνεκτικότητας και της δυνατότητας αποδοχής των διαφόρων επιλογών πολιτικής που καθορίστηκαν. Η μελέτη αυτή ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο Η αναδρομική αξιολόγηση επιβεβαίωσε την άποψη ότι τα υπάρχοντα τεχνικά μέτρα είναι υπερβολικά περίπλοκα και, σε μεγάλο βαθμό, αναποτελεσματικά. Δεν διαθέτουν σαφείς, ορθά καθορισμένους στόχους και δεν παρέχουν θετικά κίνητρα τα οποία ανταμείβουν τις υπεύθυνες πρακτικές και προάγουν τη συμμόρφωση. Ο έλεγχος των μέτρων είναι δαπανηρός και η δομή διαχείρισης εντός της οποίας εφαρμόζονται σήμερα είναι μη ευέλικτη, σε μεγάλο βαθμό εκ των άνω προς τα κάτω, με περιορισμένη διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Η προοπτική αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαχείριση με βάση τα αποτελέσματα ενδεχομένως να είναι η καλύτερη προσέγγιση για μελλοντικά τεχνικά μέτρα, εάν μπορούν να επιλυθούν προβλήματα ελέγχου και επιβολής. Μια τέτοια προσέγγιση θα περιορίσει την ανάγκη για πολλαπλούς κανονισμούς περιοριστικών τεχνικών μέτρων. Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη Πραγματοποιήθηκε δημόσια διαβούλευση μέσω διαδικτύου από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο Ελήφθησαν λεπτομερείς απόψεις από τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς (δηλαδή, τα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα γνωμοδοτικά συμβούλια, τον τομέα αλίευσης και ΜΚΟ) 9. Τα κύρια συμπεράσματα, τα οποία συνάδουν σε μεγάλο βαθμό με τα πορίσματα της αναδρομικής και της προοπτικής αξιολόγησης, ήταν τα εξής: (1) Οποιοσδήποτε(οποιοιδήποτε) νέος(-οι) κανονισμός(-οί) τεχνικών μέτρων πρέπει να στραφεί(-ούν) από τη μικροδιαχείριση προς μια προσέγγιση διαχείρισης με βάση τα αποτελέσματα. (2) Οι αλιείς θα πρέπει να λογοδοτούν περισσότερο για τα αλιεύματά τους παρά για την κατασκευή και τη λειτουργία των αλιευτικών εργαλείων που χρησιμοποιούν. (3) Η απλούστευση των κανόνων αποτελεί θεμελιώδη στόχο αλλά δεν θα πρέπει να οδηγεί σε ανισότητες στα συστήματα διαχείρισης μεταξύ των κρατών μελών («διατήρηση ισότιμων όρων ανταγωνισμού»). (4) Η περιφερειοποίηση θεωρείται σημαντική ευκαιρία για την απλούστευση των κανονισμών τεχνικών μέτρων. (5) Είναι προτιμότερη η υιοθέτηση μιας προσέγγισης πλαισίου. Η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει γενικότερους στόχους και ελάχιστα κοινά πρότυπα που πρέπει να εφαρμόζονται σε ολόκληρη την ΕΕ. Επίσης, θα πρέπει να περιλαμβάνει διασφαλίσεις, ώστε να εξασφαλίζεται η δυνατότητα ανάληψης δράσης σε περίπτωση εμφάνισης προβλημάτων στην αλιεία. (6) Στο παρελθόν έχουν επιτευχθεί βελτιώσεις στην επιλεκτικότητα μέσω της ευθυγράμμισης των δομών παροχής κινήτρων με τους στόχους διαχείρισης. Τέτοιες δομές θα πρέπει να ενσωματωθούν σε κάθε νέο ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τεχνικά μέτρα EL 9 EL

10 Πέραν της δημόσιας διαβούλευσης, πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμα σεμινάρια υπό μορφή «εργαστηρίων», διαβουλεύσεις και συναντήσεις από το 2011 έως τις αρχές του 2015 με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς. Συνδυάζοντας τη δημόσια διαβούλευση με εκτεταμένο διάλογο με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς (δηλαδή, τον τομέα αλίευσης, ΜΚΟ και τα κράτη μέλη) για τις επόμενες ενέργειες διασφαλίστηκε ότι οι απόψεις που εκφράστηκαν αντανακλούν πλήρως τις διάφορες ομάδες ενδιαφερόμενων φορέων. Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας Ομάδα εργασίας εμπειρογνωμόνων της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) πραγματοποίησε τρεις συνεδριάσεις τον Οκτώβριο , τον Μάρτιο και τον Μάρτιο Κατά τις συνεδριάσεις αυτές διερευνήθηκαν οι δυνατότητες των τεχνικών μέτρων ως εργαλείου διαχείρισης στο πλαίσιο της ΚΑλΠ. Τα πορίσματα αυτών των εκθέσεων συνέβαλαν στον καθορισμό των επιλογών που εξετάστηκαν στην προοπτική αξιολόγηση που διενεργήθηκε, ενώ παρείχαν επίσης πληροφορίες για την ανάπτυξη της πρότασης. Πέραν αυτών των συνεδριάσεων, υποβλήθηκαν διάφορα ad hoc αιτήματα στην ΕΤΟΕΑ και στο Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ΔΣΕΘ) για συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν την επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων για την αντικατάσταση των διατάξεων που αφορούν το μέγεθος των ματιών και τη σύνθεση των αλιευμάτων για παρεμπίπτοντα αλιεύματα θαλάσσιων θηλαστικών και άλλων προστατευόμενων ειδών και για υπάρχουσες περιοχές απαγόρευσης και περιορισμού της αλιείας. Τα αιτήματα αυτά παρείχαν επίσης καθοδήγηση κατά τη σύνταξη της παρούσας πρότασης. Εκτίμηση των επιπτώσεων Διενεργήθηκε εκτίμηση επιπτώσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες από τη δημόσια διαβούλευση και τις στοχευμένες διαβουλεύσεις παρακολούθησης, την αναδρομική και την προοπτική αξιολόγηση, τις συμβουλές από εμπειρογνώμονες, τις παρατηρήσεις της διευθύνουσας ομάδας εκτίμησης επιπτώσεων (ΔΟΕΕ) που συστάθηκε για την υποστήριξη αυτής της πρωτοβουλίας και της επιτροπής ρυθμιστικού ελέγχου. Για την εκτίμηση επιπτώσεων εξετάστηκαν τρεις επιλογές πολιτικής και μία υπο-επιλογή σε σύγκριση με το σενάριο βάσης ως οι πιθανότερες επιλογές για την επίτευξη των στόχων και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προσδιορίστηκαν. Κατάσταση αναφοράς: Έχοντας ως κεντρικό στοιχείο την ΚΑλΠ, παραμένουν σε ισχύ οι υπάρχοντες κανονισμοί, οι οποίοι έχουν εκπονηθεί ως σειρά τεχνικών κανονισμών και άλλων κανονισμών διατήρησης που περιβάλλουν την ΚΑλΠ. Το βασικό σενάριο λαμβάνει υπόψη πρόσφατες προσαρμογές που αίρουν νομικές αντιθέσεις με τις νέες υποχρεώσεις δυνάμει της ΚΑλΠ (υποχρέωση εκφόρτωσης και ευθυγράμμιση με τη ΣΛΕΕ όσον αφορά τον καθορισμό υφιστάμενων εξουσιοδοτήσεων της Επιτροπής). Η περιφερειοποίηση των τεχνικών μέτρων πραγματοποιείται μέσω σχεδίων απορρίψεων ή πολυετών σχεδίων, με την περαιτέρω ΕΤΟΕΑ (2012). Expert Working Group on different principles for defining selectivity under the future TM regulation (Ομάδα εργασίας εμπειρογνωμόνων για διάφορες αρχές με στόχο τον καθορισμό της επιλεκτικότητας στο πλαίσιο του μελλοντικού κανονισμού τεχνικών μέτρων) (EWG-12-14). σ. 61 ΕΤΟΕΑ (2013). Expert Working Group on different principles for defining selectivity under the future TM regulation (Ομάδα εργασίας εμπειρογνωμόνων για διάφορες αρχές με στόχο τον καθορισμό της επιλεκτικότητας στο πλαίσιο του μελλοντικού κανονισμού τεχνικών μέτρων) (EWG-13-04). 38 σ. ΕΤΟΕΑ (2015) - Τεχνικά μέτρα - Μέρος ΙΙΙ (STECF-15-05) Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Λουξεμβούργο. EUR EN, JRC 95832, 59 σ. EL 10 EL

11 επέκταση του «δικτύου» κανονισμών και την προσθήκη νέων κανόνων οι οποίοι παρεκκλίνουν των υφιστάμενων τεχνικών κανόνων ή τους τροποποιούν. Ενοποίηση: Ένας νέος κανονισμός με περιορισμένο πεδίο εφαρμογής, ο οποίος ενοποιεί σε έναν κανονισμό τους κοινούς κανόνες για όλους τους τύπους αλιείας σε όλες τις περιοχές (π.χ. γενικές απαγορεύσεις ορισμένων μεθόδων αλίευσης). Οι κοινοί κανόνες (που θεσπίζονται βάσει της διαδικασίας συναπόφασης) διακρίνονται από τους κανόνες που μπορούν να εφαρμοστούν σε περιφερειακό επίπεδο. Οι τεχνικοί κανόνες της δεύτερης κατηγορίας θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν στους υφιστάμενους κανονισμούς (πράξεις βάσει συναπόφασης και πράξεις της Επιτροπής). Θα συμπεριληφθούν οποιεσδήποτε πρόσφατες τροποποιήσεις ή αλλαγές στους κανονισμούς και ευθυγράμμιση των κανονισμών με τη ΣΛΕΕ. Η περιφερειοποίηση των τεχνικών μέτρων θα πραγματοποιηθεί μέσω σχεδίων απορρίψεων που εκδίδει η Επιτροπή ως κατ εξουσιοδότηση πράξεις και μέσω κατ εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδει η Επιτροπή βάσει των νέων πολυετών σχεδίων που εκδίδονται βάσει της διαδικασίας συναπόφασης. Οι εν λόγω κατ εξουσιοδότηση πράξεις θα θεσπίζουν (προσωρινές) αποκλίσεις από τους υφιστάμενους κανόνες και τις τροποποιήσεις αυτών. Η περιφερειοποίηση θα πραγματοποιηθεί εάν και όταν τα κράτη μέλη υποβάλλουν κοινές συστάσεις για σχέδια απορρίψεων σε προσωρινή βάση για μέγιστη περίοδο 3 ετών. Μετά από αυτήν την περίοδο, για να παραμείνουν σε ισχύ οι εν λόγω παρεκκλίσεις θα απαιτείται έκδοση κατ εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται δυνάμει εξουσιοδότησης περιεχόμενης σε πολυετές σχέδιο της ΕΕ. Προσέγγιση πλαίσιο: Ένας νέος κανονισμός πλαίσιο ο οποίος θα περιέχει α) γενικές διατάξεις (πεδίο εφαρμογής, στόχους, κατευθυντήριες αρχές) και καθορισμό των αναμενόμενων αποτελεσμάτων και των αντίστοιχων προτύπων β) κοινούς κανόνες και τεχνικές διατάξεις (όπως και στην επιλογή 1) και γ) βασικά πρότυπα (ανά περιφέρεια) τα οποία αντιστοιχούν στα προσδιορισθέντα αποτελέσματα και τα οποία θα λειτουργούν ως προεπιλεγμένα μέτρα στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης. Τα βασικά πρότυπα θα βασίζονται στην ουσία των υπαρχόντων κανόνων και θα αντικαθιστούν κυρίως τους υπάρχοντες κανόνες για το μέγεθος των ματιών των διχτυών και τη σύνθεση των αλιευμάτων, θα μετατρέπουν τα υφιστάμενα ελάχιστα μεγέθη σε ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης, θα διατηρούν τις περιοχές απαγόρευσης αλιείας που απαιτούνται για την προστασία συγκεντρώσεων ιχθυδίων και γεννητόρων, καθώς και άλλους περιφερειακά ειδικούς τεχνικούς κανόνες. Θα επιλεγεί η δομή της αναδιατύπωσης (ένας ενιαίος κανονισμός αντί των διαφόρων κανονισμών που εφαρμόζονται). Πολλοί υπάρχοντες κανονισμοί θα καταργηθούν, θα ενσωματωθούν και/ή θα εξορθολογιστούν στο νέο πλαίσιο. Οι γραμμές βάσης και τα προεπιλεγμένα τεχνικά μέτρα που αντιστοιχούν σε αυτούς τους στόχους θα εφαρμόζονται, εκτός εάν και έως ότου σχεδιαστούν και θεσπιστούν στο δίκαιο της ΕΕ (μέσω κατ εξουσιοδότηση πράξεων) περιφερειοποιημένα μέτρα. Στην περίπτωση που δεν αναπτυχθούν περιφερειοποιημένα μέτρα, οι γραμμές βάσης θα συνεχίσουν να λειτουργούν ως προεπιλεγμένοι κανόνες. Τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να στραφούν από αυστηρότερους τεχνικούς κανόνες (τα προεπιλεγμένα μέτρα) προς μια πιο ευέλικτη δομή διαχείρισης με βάση τα αποτελέσματα στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης, ώστε να επιτύχουν τα προβλεπόμενα αποτελέσματα και τους προβλεπόμενους στόχους ενός σχεδίου. Πλαίσιο χωρίς γραμμές βάσης: Τα κύρια στοιχεία του πλαισίου θα διατηρηθούν με εξαίρεση τα βασικά μέτρα. Θα συμπεριληφθεί εξουσιοδότηση για την ανάπτυξη ειδικών μέτρων στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης. Η εξουσιοδότηση αυτή θα EL 11 EL

12 επιτρέψει τη θέσπιση μέτρων που απαιτούνται περιφερειακά, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της ΚΑλΠ μέσω κατ εξουσιοδότηση πράξεων στο πλαίσιο των σχεδίων απορρίψεων και των πολυετών σχεδίων. Κατάργηση των υφιστάμενων κανόνων: Οι περισσότεροι από τους υπάρχοντες κανονισμούς τεχνικών μέτρων θα καταργηθούν αμέσως, με εξαίρεση τα απαραίτητα μέτρα για τη διατήρηση της φύσης, τα οποία θα παραμείνουν σε ισχύ. Οποιαδήποτε τεχνικά μέτρα που είναι απαραίτητα σε πιο μακροπρόθεσμη βάση θα αναπτυχθούν περιφερειακά στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων (με δυνατότητα προσωρινής ένταξης τεχνικών μέτρων σε σχέδια απορρίψεων βραχυπρόθεσμα). Βάσει της συγκεκριμένης επιλογής δεν θα υπάρξει κανονισμός πλαίσιο. Σύγκριση των επιλογών Η προσέγγιση πλαίσιο με βασικά πρότυπα θεωρήθηκε, βάσει της αξιολόγησης, ότι πληροί με τον βέλτιστο τρόπο τους στόχους που έχουν τεθεί και ότι παρέχει ένα επίπεδο ασφάλειας ότι η εκπλήρωση των στόχων διατήρησης θα συνεχιστεί, ενώ θα αναπτύσσεται η περιφερειοποίηση. Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση (το αργότερο έως το 2022), αποσκοπεί στην ένταξη οποιωνδήποτε απαιτούμενων τεχνικών μέτρων σε περιφερειακά σχέδια. Διαθέτει το καλύτερο δυναμικό για τη διαχείριση αυτής της μετάβασης προς την περιφερειοποίηση κατά την περίοδο έως το Το πλαίσιο χωρίς γραμμές βάσης και η κατάργηση των τεχνικών μέτρων θα επιφέρουν απλούστευση των τεχνικών μέτρων αμέσως, η οποία γίνεται δεκτή ευνοϊκά από τον τομέα αλίευσης, αλλά αποτελούν και οι δύο περισσότερο ριψοκίνδυνες επιλογές. Συνιστούν δραματική αλλαγή στη διαχείριση η οποία συνεπάγεται μετατόπιση του βάρους απόδειξης σε όλους τους αλιείς (και στα κράτη μέλη). Οι επιλογές αυτές θα βασίζονται στην τεκμηρίωση και στην απόδειξη, με διαφάνεια, από μέρους των αλιέων, της εκπλήρωσης των γενικών στόχων και των συμφωνηθέντων αποτελεσμάτων (βάσει της ΚΑλΠ) και των συγκεκριμένων στόχων και αποτελεσμάτων που προσδιορίζονται σε πολυετή σχέδια. Βασίζονται στην άμεση αλλαγή συμπεριφοράς των αλιέων και στην πίεση μεταξύ ομοτίμων και την αυτορρύθμιση, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα επικρατήσουν μη επιλεκτικές αλιευτικές πρακτικές. Τα κράτη μέλη, ορισμένα τμήματα του τομέα αλίευσης και οι ΜΚΟ δεν φαίνεται να προτίθενται να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Η ενοποίηση των τεχνικών μέτρων ήταν η τελευταία κατά σειρά προτίμησης επιλογή. Διατηρεί ουσιαστικά την υπάρχουσα περίπλοκη ρυθμιστική δομή και δεν παρέχει σαφή κίνητρα στους ενδιαφερόμενους φορείς πέραν του «βασικού» σεναρίου. Επίσης, δεν συνάδει πλήρως με το πνεύμα της περιφερειοποίησης, όπως αυτή προβλέπεται στο πλαίσιο της ΚΑλΠ. Σύνοψη επιπτώσεων Η προτιμώμενη επιλογή παρουσιάζει σε μεγάλο βαθμό αλλαγές στη ρυθμιστική δομή και στη διαχείριση των τεχνικών μέτρων. Θεσπίζονται ελάχιστα νέα μέτρα και οποιεσδήποτε αλλαγές ουσίας αφορούν κυρίως την κατάργηση κανόνων, ώστε να απλουστευθεί και να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος, να βελτιωθεί η δυνατότητα ελέγχου και να ενοποιηθούν τα μέτρα διατήρησης της φύσης. Επομένως, η ανάλυση των επιπτώσεων στην εκτίμηση επιπτώσεων βασίστηκε σε ποιοτική αξιολόγηση, η οποία στηρίχθηκε σε συγκεκριμένα παραδείγματα ή μελέτες περιπτώσεων. Οι κύριες επιπτώσεις ήταν οι εξής: Οικονομικές Οι οικονομικές επιπτώσεις της προσέγγισης πλαισίου θα είναι θετικές. Η προσέγγιση πλαισίου αναμένεται να προαγάγει την περιφερειοποίηση. Η αυξημένη ευελιξία και η μεγαλύτερη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων φορέων στην ανάπτυξη τεχνικών μέτρων, οι οποίες EL 12 EL

13 επιτυγχάνονται μέσω της περιφερειοποίησης, αναμένεται ότι θα παράσχουν κίνητρα για την ταχύτερη επιλογή επιλεκτικών εργαλείων σε σύγκριση με τις άλλες επιλογές πολιτικής. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί μέγιστη βιώσιμη απόδοση και θα μειωθούν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα, με τα αντίστοιχα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τις αυξημένες αλιευτικές δυνατότητες. Η κατάσταση θα βελτιώνεται σταθερά με την πάροδο του χρόνου, ιδίως εάν τα κράτη μέλη ανταμείψουν την επιλεκτική αλιεία με αυξημένες αλιευτικές δυνατότητες οι οποίες προβλέπονται στο πλαίσιο της ΚΑλΠ. Κοινωνικές Η απασχόληση στον τομέα αλίευσης πιθανώς να μειωθεί βραχυπρόθεσμα, καθώς ο τομέας αλίευσης θα προσαρμόζεται στις προκλήσεις της επίτευξης μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Ωστόσο, εάν υποτεθεί ότι η περιφερειοποίηση θα επιταχυνθεί και ότι τα τμήματα του στόλου που αφορούν κυρίως οι ρυθμίσεις, ιδίως όσα στοχεύουν σε μεικτά βενθοπελαγικά είδη, θα συνεχίσουν να βελτιώνουν γρήγορα την επιλεκτικότητα των εργαλείων που χρησιμοποιούν, οποιεσδήποτε αρνητικές επιπτώσεις θα αντιμετωπιστούν γρηγορότερα. Τα επίπεδα απασχόλησης θα σταθεροποιηθούν. Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση, μόλις επιτευχθεί βιώσιμη αλιεία, οι αλιευτικές δυνατότητες θα αυξηθούν (τουλάχιστον κατά 20 % έως το 2020). Η εν λόγω σημαντική αύξηση έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στον τομέα αλίευσης. Η βιώσιμη αλιεία θα οδηγήσει σε αύξηση του εισοδήματος και των μισθών και, συνεπώς, σε αύξηση της ελκυστικότητας των θέσεων απασχόλησης. Περιβαλλοντικές Οποιεσδήποτε αρνητικές βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις θα ανατραπούν ταχύτερα σε σύγκριση με τις άλλες εξεταζόμενες επιλογές. Το πλαίσιο θα διαχειρίζεται τη μετάβαση στην περιφερειοποίηση και, μέσω της ένταξης βασικών προτύπων και της διατήρησης υπαρχόντων τεχνικών μέτρων που εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, θα εξασφαλίζει ότι δεν τίθενται σε κίνδυνο οι στόχοι περιβαλλοντικής βιωσιμότητας της ΚΑλΠ. Σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, η περιφερειοποίηση θα οδηγήσει στην ανάπτυξη μέτρων εντός ενός προσαρμοστικού πλαισίου διαχείρισης τα οποία θα αντιμετωπίζουν και θα προλαμβάνουν καλύτερα τις απειλές στα θαλάσσια οικοσυστήματα, ενώ θα επιτρέπουν επίσης την ταχεία λήψη μέτρων προστασίας. Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση Απλούστευση Η απλούστευση των υπαρχόντων κανονισμών αποτελεί πρωταρχικό στόχο της παρούσας πρότασης. Το νέο πλαίσιο θα αντικαταστήσει 6 κανονισμούς που έχουν εκδοθεί μέσω της διαδικασίας συναπόφασης με έναν κανονισμό, ενώ 3 άλλοι κανονισμοί θα καταργηθούν εν μέρει ή θα τροποποιηθούν. Επίσης, θα οδηγήσει στην κατάργηση έως 10 υποστηρικτικών κανονισμών της Επιτροπής. Ορισμένα στοιχεία αυτών των κανονισμών θα μεταφερθούν στην πρόταση πλαίσιο εν αναμονή της περιφερειοποίησης. Έτσι, καθίσταται δυνατό ένα δεύτερο επίπεδο απλούστευσης σε δύο βασικά σημεία. Πρώτον, διαγράφεται ή απλουστεύεται περίπου το ένα ήμισυ των 40 υφιστάμενων περιοχών απαγόρευσης ή περιορισμού της αλιείας για την προστασία συγκεντρώσεων ιχθυδίων και αναπαραγωγικών συγκεντρώσεων. Η διαδικασία αυτή βασίζεται στις συμβουλές της ΕΤΟΕΑ, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις των κρατών μελών και των ενδιαφερόμενων φορέων. Το δεύτερο σημείο απλούστευσης αφορά τους περίπλοκους πίνακες για το μέγεθος των ματιών των διχτυών και τη σύνθεση των αλιευμάτων στους υφιστάμενους κανονισμούς για τον Βορειοανατολικό Ατλαντικό και τη Βαλτική Θάλασσα. Σε κάθε περιφέρεια, οι απαιτήσεις αυτές έχουν απλουστευθεί σε ένα προεπιλεγμένο βασικό μέγεθος ματιών για συρόμενα και στατικά EL 13 EL

14 αλιευτικά εργαλεία βάσει των υφιστάμενων διαρθρώσεων εκμετάλλευσης, με ορισμένες παρεκκλίσεις που επιτρέπουν τη χρήση εργαλείων με μικρότερο μέγεθος ματιών για τη διατήρηση σημαντικών τύπων αλιείας. ΜΜΕ Ο τομέας αλίευσης, ο οποίος περιλαμβάνει περίπου σκάφη και απασχολεί εργαζόμενους σε όρους ισοδυνάμων πλήρους απασχόλησης, επηρεάζεται περισσότερο από τις ενδεχόμενες αλλαγές στους κανονισμούς τεχνικών μέτρων. Εκ των περίπου αλιευτικών σκαφών, σχεδόν το 98 % θα ταξινομηθούν ως πολύ μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερα από 10 άτομα και των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών και/ή το σύνολο ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατομμύρια ευρώ. Λόγω του τόσο υψηλού ποσοστού πολύ μικρών επιχειρήσεων του τομέα, οι οποίες εξαιρούνται της παρούσας πρότασης, θα υπονομευθούν οι στόχοι διατήρησης της ΚΑλΠ, καθώς ελάχιστες αλιευτικές επιχειρήσεις θα διέπονται από τους γενικούς κανόνες. Ο αντίκτυπος στις ΜΜΕ όσον αφορά το διοικητικό κόστος και τη διοικητική επιβάρυνση θα είναι θετικός, καθώς θα υπάρξει άμεση απλούστευση των υφιστάμενων κανονισμών και ο ρόλος του τομέα αλίευσης στην ανάπτυξη των τεχνικών μέτρων στο μέλλον μέσω των γνωμοδοτικών συμβουλίων θα είναι μεγαλύτερος. Επίσης, η ενδεχόμενη στροφή προς ένα σύστημα με βάση τα αποτελέσματα σε πιο μακροπρόθεσμη βάση θα οδηγήσει σε περαιτέρω απλούστευση των τεχνικών κανόνων. Η στροφή αυτή συνεπάγεται μετατόπιση του βάρους απόδειξης στον τομέα αλίευσης και μεταθέτει σε αυτόν την ευθύνη απόδειξης και τεκμηρίωσης των αλιευμάτων με ακρίβεια. Αυτό ενδεχομένως να αυξήσει το κόστος που συνδέεται με την τεκμηρίωση των αλιευμάτων, παρόλο που τα έξοδα που θα προκύψουν εξαρτώνται από την προσέγγιση των κρατών μελών όσον αφορά τον «έλεγχο σε περιφερειακό επίπεδο» και αντισταθμίζονται από τη μεγαλύτερη ευελιξία που προσφέρει η εν λόγω προσέγγιση. Θεμελιώδη δικαιώματα Η παρούσα πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. 4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Το εν λόγω μέτρο δεν συνεπάγεται επιπλέον δαπάνες της Ένωσης. 5. ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθησης, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων Παρακολούθηση Βάσει της προτιμώμενης επιλογής, θα καθοριστούν σαφείς στόχοι για τη μείωση και, στον βαθμό που είναι εφικτό, την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων έως το 2019 και την αλίευση όλων των αποθεμάτων στο επίπεδο της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης έως το Θα καθοριστούν επίσης στόχοι για τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της αλιείας στα θαλάσσια οικοσυστήματα, ώστε αυτοί να συμβάλουν στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης έως το Για τη μέτρηση της επίτευξης αυτών των στόχων, προτείνονται οι ακόλουθοι περιβαλλοντικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί δείκτες και δείκτες συμμόρφωσης για την παρακολούθηση των τεχνικών μέτρων: Περιβαλλοντικοί: εξέλιξη του είδους των αλιευμάτων, του αριθμού αποθεμάτων σε επίπεδο ΜΒΑ και της εξέλιξης των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ευαίσθητων ειδών και της προστασίας των ευαίσθητων ενδιαιτημάτων EL 14 EL

15 Οικονομικοί: εισόδημα, ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, έσοδα/ισοσκελισμένα έσοδα και καθαρά περιθώρια κέρδους Κοινωνικοί: απασχόληση και μισθοί πληρωμάτων Συμμόρφωσης: αριθμός παραβιάσεων σχετικά με τους τεχνικούς κανόνες και ημέρες περιπολίας στη θάλασσα. Δεδομένα για παρακολούθηση θα υπάρχουν διαθέσιμα βάσει του υφιστάμενου πλαισίου συλλογής δεδομένων 13, από συμβουλές της ΕΤΟΕΑ και του ΔΣΕΘ, καθώς και από ετήσιες εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας (EFCA). Αξιολόγηση Θα πρέπει να διενεργηθεί εκ των υστέρων αξιολόγηση στην οποία θα εξεταστούν τα βασικά ερωτήματα αξιολόγησης των τεχνικών μέτρων πριν από το 2022, οπότε θα πρέπει να έχει τεθεί πλήρως σε ισχύ η υποχρέωση εκφόρτωσης και να έχει επιτευχθεί μέγιστη βιώσιμη απόδοση για όλα τα αποθέματα, ενώ τα θαλάσσια οικοσυστήματα θα πρέπει να βρίσκονται σε καλή περιβαλλοντική κατάσταση. Τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης θα χρησιμοποιηθούν απευθείας στην αναδρομική αξιολόγηση της ΚΑλΠ που έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το Τα νέα πολυετή σχέδια θα αξιολογούνται περιοδικά από την ΕΤΟΕΑ και το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES), ώστε να αξιολογείται η επίτευξη των στόχων βιωσιμότητας. Οι αξιολογήσεις αυτές θα παράσχουν ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων που περιλαμβάνονται σε αυτά τα σχέδια. Οι απαιτήσεις υποβολής στοιχείων δυνάμει του άρθρου 49 (λειτουργία της ΚΑλΠ) και του άρθρου 50 (πρόοδος ως προς την επίτευξη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης) της ΚΑλΠ, παρόλο που δεν συνδέονται άμεσα με τεχνικά μέτρα, θα παρέχουν επίσης στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων. Θα πρέπει να αξιολογούνται, επίσης, τακτικά από την ΕΤΟΕΑ ή το ICES τα μέτρα που αναπτύσσονται σε περιφερειακό επίπεδο, ώστε να διασφαλίζεται η συνεκτικότητα αυτών των μέτρων με τους στόχους της ΚΑλΠ. Σε ετήσιες εκθέσεις της EFCA σχετικά με προγράμματα κοινής ανάπτυξης (ΠΚΑ) τεκμηριώνονται ο αριθμός και οι λόγοι των παραβιάσεων που εντοπίζονται σε σύγκριση με τον αριθμό και τη φύση των διενεργούμενων επιθεωρήσεων. Τα στοιχεία αυτά δίνουν μια ένδειξη του επιπέδου συμμόρφωσης με τους κανονισμούς τεχνικών μέτρων. Υποβολή εκθέσεων Έως το τέλος του 2020 και στη συνέχεια ανά τριετία, η Επιτροπή θα υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης εκτίμησης των επιπτώσεων των τεχνικών μέτρων στη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αλιείας στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Βάσει αυτής της έκθεσης, η Επιτροπή θα προτείνει τυχόν απαραίτητες τροποποιήσεις. 13 ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική - ΕΕ L 60 της , σ. 1. EL 15 EL

16 Επεξηγηματικά έγγραφα (για οδηγίες) Άνευ αντικείμενου. Λεπτομερής επεξήγηση των συγκεκριμένων διατάξεων της πρότασης Η πρόταση έχει την ακόλουθη δομή: Γενικές διατάξεις περιέχει το πεδίο εφαρμογής, γενικούς και ειδικούς στόχους, επιμέρους στόχους που συνδέονται με τους γενικούς και τους ειδικούς στόχους που εκφράζονται βάσει επιπέδων ανεπιθύμητων αλιευμάτων όρια παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ευαίσθητων ειδών και μείωσης στην έκταση του βυθού που επηρεάζεται σημαντικά από την αλιεία αρχές χρηστής διαχείρισης και ορισμούς. Οι ορισμοί αφορούν κυρίως τον ορισμό των αλιευτικών εργαλείων και των αλιευτικών δραστηριοτήτων και είναι κοινοί για όλες τις περιφέρειες. Ενοποιούν και επικαιροποιούν τους υπάρχοντες ορισμούς που περιέχονται στους υφιστάμενους κανονισμούς. Κοινά τεχνικά μέτρα περιέχει κοινούς κανόνες που περιέχονται σήμερα σε όλους τους βασικούς κανονισμούς τεχνικών μέτρων, αλλά οι οποίοι εφαρμόζονται σε όλες τις θαλάσσιες λεκάνες και θεωρούνται ως εκ των πραγμάτων μόνιμοι, καθώς δεν χρειάζεται ούτε δικαιολογείται η αλλαγή τους. Το συγκεκριμένο μέρος περιλαμβάνει διατάξεις για τα κάτωθι: απαγορευμένα εργαλεία και απαγορευμένες πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης πώλησης θαλάσσιων ειδών που αλιεύονται με τη χρήση συγκεκριμένων τύπων εργαλείων μέτρα για την προστασία ευαίσθητων ειδών (π.χ. θαλάσσιων θηλαστικών, ερπετών και πτηνών) και ενδιαιτημάτων (π.χ. κοραλλιών ψυχρών υδάτων), συμπεριλαμβανομένων όσων παρατίθενται στις οδηγίες για τα ενδιαιτήματα και τα πτηνά γενικούς περιορισμούς στη χρήση συρόμενων εργαλείων και όρους χρήσης τους (καλύπτει βασική κατασκευή σάκων τράτας και επιτρεπόμενα εξαρτήματα αλιευτικών εργαλείων) περιορισμούς στη χρήση στατικών διχτυών. Οι διατάξεις αυτές περιλαμβάνουν την ενοποίηση των υφιστάμενων περιορισμών για τη χρήση παρασυρόμενων διχτυών (δηλαδή, απαγόρευση χρήσης παρασυρόμενων διχτυών άνω των 2,5 χιλιομέτρων, απαγόρευση χρήσης τέτοιων εργαλείων με στόχο άκρως μεταναστευτικά είδη και γενική απαγόρευση χρήσης παρασυρόμενων διχτυών στη Βαλτική Θάλασσα). Στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν αυτές τις διατάξεις, θεσπίζοντας ακόμα και γενική απαγόρευση χρήσης τέτοιων εργαλείων, εάν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η συνεχιζόμενη χρήση παρασυρόμενων διχτυών συνιστά απειλή για την κατάσταση διατήρησης ευαίσθητων ειδών στη συγκεκριμένη περιφέρεια ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης (ορισμός, μέτρηση, χρήση ιχθύων μήκους μικρότερου του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης) κοινά μέτρα για τη μείωση των απορρίψεων (διαλογή αλιευμάτων ανώτερης κατηγορίας, ολίσθηση, προστασία ειδών για τα οποία δεν ισχύουν όρια αλιευμάτων). Περιφερειοποίηση θέτει τις γενικές αρχές της περιφερειοποίησης σε σχέση με βασικά μέτρα τα οποία εφαρμόζονται στις περιπτώσεις που δεν έχουν ληφθεί περιφερειακά μέτρα και EL 16 EL

17 καθορίζει τις απαιτούμενες εξουσιοδοτήσεις για την περιφερειοποίηση τεχνικών μέτρων μέσω πολυετών σχεδίων, προσωρινών σχεδίων απορρίψεων και μέτρων διατήρησης τα οποία είναι απαραίτητα για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην περιβαλλοντική νομοθεσία. Οι εξουσιοδοτήσεις επιτρέπουν την ανάπτυξη περιφερειακών μέτρων βάσει κοινών συστάσεων υποβαλλόμενων από περιφερειακές ομάδες κρατών μελών, οι οποίες τροποποιούν/παρεκκλίνουν από τα υφιστάμενα βασικά μέτρα, καθορίζουν νέα μέτρα ή παρεκκλίνουν από μέτρα, εφόσον μπορεί να καταδειχθεί ότι τα εν λόγω μέτρα δεν προσφέρουν οφέλη διατήρησης ή ότι έχουν ληφθεί εναλλακτικά μέτρα. Αυτές οι εξουσιοδοτήσεις απορρέουν από την ΚΑλΠ. Καθορίζονται επίσης τα περιφερειακά μέτρα που μπορούν να ληφθούν στο πλαίσιο προσωρινών σχεδίων απορρίψεων, καθώς και ασφαλιστικές δικλείδες που θα εφαρμόζονται, εάν καταδειχθεί, βάσει επιστημονικών αποδείξεων, ότι οι στόχοι διατήρησης δεν επιτυγχάνονται από τα περιφερειακά μέτρα. Για αυτόν τον σκοπό, περιλαμβάνεται μια ρήτρα διασφάλισης η οποία επιτρέπει στην Επιτροπή να αναλαμβάνει δράση όταν, βάσει των διαθέσιμων επιστημονικών συμβουλών, απαιτείται ανάληψη άμεσης δράσης για την προστασία θαλάσσιων ειδών. Παρέχεται έτσι η δυνατότητα στην Επιτροπή να θεσπίσει τεχνικά μέτρα για την εξάλειψη αυτών των απειλών, επιπροσθέτως ή κατά παρέκκλιση του παρόντος κανονισμού ή τεχνικών μέτρων που έχουν άλλως καθοριστεί σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης. Τα εν λόγω μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν περιορισμούς στη χρήση αλιευτικών εργαλείων ή περιορισμούς αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ορισμένες περιοχές ή κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων. Τεχνικά μέτρα σε ύδατα εκτός της Ένωσης: περιλαμβάνει εξουσιοδότηση της Επιτροπής να εκδίδει κατ εξουσιοδότηση πράξεις όσον αφορά υφιστάμενους λεπτομερείς κανόνες σχετικά με καταλόγους ευαίσθητων θαλάσσιων οικοσυστημάτων και, επίσης, ειδικά τεχνικά μέτρα σχετικά με καθορισμένους τύπους αλιείας μουρούνας και κοκκινόψαρου οι οποίοι έχουν συμφωνηθεί από την Επιτροπή Αλιείας του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (ΕΑΒΑΑ). Επιτρέπει, περαιτέρω, μέσω τροποποίησης του αντίστοιχου κανονισμού, την έκδοση κατ εξουσιοδότηση πράξεων από την Επιτροπή σχετικά με υπάρχοντα τεχνικά μέτρα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1343/ για τη Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ). Επιπλέον, παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να ενσωματώσει στο ενωσιακό δίκαιο μελλοντικές τροποποιήσεις των μέτρων εκείνων που εγκρίθηκαν από την NEAFC καθώς και μέτρα που έχει εγκρίνει η ΓΕΑΜ. Δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιες εξουσιοδοτήσεις. Τεχνικές διατάξεις - περιέχει κοινές διατάξεις για τη διενέργεια επιστημονικής έρευνας και για τον τεχνητό εμπλουτισμό των αποθεμάτων και τη μετεγκατάσταση θαλάσσιων ειδών. Διαδικαστικές διατάξεις - περιέχει την άσκηση εξουσιοδότησης για τις κατ εξουσιοδότηση πράξεις που περιέχονται στην πρόταση και, επίσης, τη διαδικασία επιτροπής για τις εκτελεστικές πράξεις. Τελικές διατάξεις περιέχει τις καταργήσεις και τροποποιήσεις των σχετικών κανονισμών, καθώς και τη διαδικασία επανεξέτασης και υποβολής εκθέσεων. Παραρτήματα Τα παραρτήματα περιέχουν βασικά μέτρα ανά θαλάσσια λεκάνη (δηλαδή, Βόρεια Θάλασσα, Βαλτική, Βορειοδυτικά ύδατα, Νοτιοδυτικά ύδατα, Μεσόγειος, Εύξεινος Πόντος και εξόχως απόκεντρες περιοχές). Αυτά τα βασικά μέτρα εφαρμόζονται στις περιπτώσεις που δεν έχουν ληφθεί περιφερειακά μέτρα. Περιλαμβάνουν τα βασικά μεγέθη 14 Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1343/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με ορισμένες διατάξεις περί αλιείας στην περιοχή της συμφωνίας ΓΕΑΜ (Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο) και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, ΕΕ L 347 της , σ. 44. EL 17 EL