ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ Κ.Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ

Transcript

1 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ Κ.Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ Με νέα συντακτική επιτροπή και δύο επιπλέον επιτροπές για τα οικονομικά και τα οργανωτικά θα συνεχιστεί η έκδοση. Γενική συνέλευση για το μέλλον της εφημερίδας πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 8 Αυγούστου, στη Λέσχη του Εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου. Η συνέλευση ξεκίνησε με τη λεπτομερή ανάλυση, εκ μέρους της Σ.Ε., των οικονομικών και οργανωτικών προβλημάτων της εφημερίδας και ακολούθησαν προτάσεις για Η συνέχεια στην σελίδα 11 Παρά τις αρχικές προσδοκίες ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ Χωρίς γιατρό επιμελητή έμεινε από τις αρχές του Σεπτέμβρη το «πολυδύναμο» ιατρείο του Λιβαδίου. Ο ιατρός, επιμελητής Α, κ. Βαγγελινός Δημήτριος, μετά τη λήξη της εξάμηνης σύμβασης εργασίας του, έφυγε από το Λιβάδι και επέστρεψε στο Κέντρο Υγείας της Δεσκάτης. Έφυγε αφήνοντας σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους του χωριού τις καλύτερες των εντυπώσεων, τόσο για την επιστημονική του επάρκεια και την αφειδώλευτη παροχή υπηρεσιών, όσο, και Η συνέχεια στην σελίδα 5 Στις 3 Iανουαρίου 2010 η νέα αιµοδοσία για την τράπεζα αίµατος του Ε.Σ.Λ. Ιστορική επίσκεψη πραγματοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος στο Λιβάδι στις 18 Σεπτεμβρίου. Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Επαρχία Ελασσόνας ο Οικουμενικός Πατριάρχης έγινε δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους και από το Δήμο Λιβαδίου. Με διάχυτη συγκίνηση και καρτερία εκατοντάδες δημοτών ανέμεναν και υποδέχθηκαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη στον Ι.Μ.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Λιβάδι, όπου πραγματοποιήθηκε Δέηση. Μια Παρασκευή διαφορετική από τις άλλες, γιορτινή, μεγαλόπρεπη αλλά συνάμα κατανυκτική και ιδιαίτερα συγκινητική βίωσαν οι κάτοικοι και επισκέπτες του Δήμου Λιβαδίου, καθώς μετείχαν μιας επίσκεψης που μόνο ιστορική μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτής του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Ο εν λόγω Πατριάρχης στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην επαρχία Ελασσόνας από τις 18 έως 21 Σεπτεμβρίου έγινε δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους και από το Δήμο Λιβαδίου, την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου στο Λιβάδι. Η επίσκεψη χαρακτηρίζεται ιστορική, καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται τόσο την επαρχία Ελασσόνας όσο και το Λιβάδι που τελούν υπό την πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Θρόνου. Οι προετοιμασίες για την επίσκεψη, που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, κορυφώθηκαν την Παρασκευή. Όσοι βρέθηκαν στο Λιβάδι αντίκρισαν τον κεντρικό δρόμο και τα σπίτια σημαιοστολισμένα, το Δημαρχείο γιορτινό Η συνέχεια στη σελίδα 3 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ Με παιδικό θέατρο, χορό γερόντων, μουλαροδρομίες και τις άλλες καθιερωμένες εκδηλώσεις Αρκετός και φέτος ο κόσμος στο Λιβάδι καθ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς πολλοί ήταν οι λιβαδιώτες και μη που προτίμησαν τη δροσιά του χωριού μας από την αφόρητη ζέστη των πόλεων. Πρώτα - πρώτα κατέφτασαν εκατοντάδες πιτσιρίκια για να απολαύσουν τις διακοπές τους στο χωριό και στο βουνό. Κατέκλυσαν πραγματικά τους δρόμους, τις πλατείες, τις κούνιες, γεμίζοντας με χαρούμενες φωνές και ζωή το Λιβάδι. Ο πλάτανος για άλλο ένα καλοκαίρι γέμισε ασφυκτικά φιλοξενώντας κάτω από τα φύλλα του παρέες, τραγούδια, συζητήσεις, και όλα αυτά με τη συντροφιά του τσίπουρου που έρρεε άφθονο. Αρκετές και οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν φέτος το καλοκαίρι στο χωριό μας. Καταχειροκροτήθηκε για δεύτερη χρονιά το παιδικό θέατρο και οι μικροί του ηθοποιοί, ενώ με τεράστια επιτυχία διοργανώθηκαν φέτος και οι μουλαροδρομίες αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στους ντόπιους και τους επισκέπτες που τις παρακολούθησαν. Γιατί µπαµπά ; Kαλή σχολική χρονιά. Α! µπαµπά, και µη βράσεις πολλά τσίπουρα φέτος. ένα µικρό παιδί Μας ξεπέρασαν! Έχουμε κάνει και εμείς λάθη. Κι όταν λέμε λάθη, όχι τα αποκαλούμενα «ανθρώπινα λάθη», τα αναμενόμενα λάθη, αυτά που αναπόφευκτα συνοδεύουν την ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά λάθη μεγάλα που προκύπτουν από την ανεπαρκή μας διαπαιδαγώγηση. Τραυματίσαμε κι εμείς το περιβάλλον μας με «αναπλάσεις» και «μονοπάτια» επειδή λαθρεπιβάτες σε οράματα άλλων, ελλείψει δικών μας, δεν τα κατανοήσαμε ποτέ και τα υλοποιήσαμε στρεβλά. Καθυστερούμε απαράδεκτα στην κατανόηση της ανάγκης για τουριστικές υποδομές, και το τουριστικό περίπτερο στο Κιόσκι θα είναι, όπως φαίνεται, για πολύ ακόμη κλειστό και ερειπωμένο, το Δημοτικό ξενοδοχείο απαράδεκτα υστερημένο σε σύγχρονο εξοπλισμό, οι δρόμοι μας ένα απερίγραπτο συνονθύλευμα από άσφαλτο, τσιμέντο και πλακοστρώσεις κάθε τεχνοτροπίας και αισθητικής. Ό,τι λάθη κι αν κάναμε, πάντως, ήταν κακό του κεφαλιού μας και μόνο. Εδώ, στη γειτονιά μας, όμως, κάποιοι μας ξεπέρασαν κατά πολύ. Τα λάθη τους και η αστοχασιά τους προκαλούν καταστροφή που βλάπτει πια όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και εμάς και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μέσα στην πίκρα για τον αποκλεισμό τους από την εκμετάλλευση του Ολύμπου προκάλεσαν, πριν από χρόνια, μια τεράστια ουλή στη Δυτική πλευρά του, μέχρι τα δυόμιση χιλιάδες μέτρα. Τη βάφτισαν κτηνοτροφικό δρόμο που κάποιος αφελής κοινοτάρχης της γειτονιάς μας κομπορρημονούσε, τότε, ότι θα οδηγήσει μέχρι τον Μύτικα! Δυστυχώς, δεν απέ- Η συνέχεια στη σελίδα 3

2 2 Μικρά & μεγάλα νέα σχόλια και Βουλευτικές 2009 Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου είναι: ΝΔ 33,49% (91 έδρες), ΠΑΣΟΚ: 43,94% (160 έδρες), ΚΚΕ 7,53% (21 έδρες), ΣΥΡΙΖΑ 4,59% (13 έδρες), ΛΑΟΣ 5,62% (15 έδρες), Οικολόγοι Πράσινοι 2,52%, Λοιπά 2,31%, Άκυρα 2,94%, Λευκά 0,6% Συμμετοχή επί των εγγεγραμμένων: 70,91% Διαφάνεια και εμπιστοσύνη Από ανθρώπους που εκτίθενται πολιτικά περιμένει κανείς τουλάχιστον τα αυτονόητα, εμπιστοσύνη και διαφάνεια κι όχι επί τριάντα μήνες να παίρνει (από λάθος;) διπλά ενοίκια και να λέει ότι νόμιζε πως πήρε... αύξηση. Έλεος! Άραγε θα ξαναζητήσει την ψήφο μας! Εθελοντισμός Από τις εκδηλώσεις του καλοκαιριού, μόνο αυτή του παιδικού θεάτρου του Ε.Σ.Λ. ήταν εθελοντική-μπράβο στα παιδιά και τους υπεύθυνους του συλλόγου- οι υπόλοιπες ήταν πληρωμένες! Παρα - εκλογικά Από τα πολιτικά κόμματα του χωριού μόνο η Ν.Δ. άνοιξε τις προεκλογικές ημέρες προεκλογικό κέντρο ( ήταν μάλλον στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης), το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε για τον ίδιο σκοπό, μια γωνιά σε καφενείο (ελπίζουμε και η νέα πολιτική που θ ακολουθήσει να μην είναι του καφενείου), το ΚΚΕ παρέμεινε κλειστό στα γραφεία του (συνηθισμένο σε... εγκλεισμούς), το ΛΑΟΣ γύριζε από σε σπίτι σε σπίτι ( αλλά μόνο σε αυτά που ήταν απογοητευμένα από την επανίδρυση του κράτους), ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ούτε καν γραφεία δεν έχει ( ανεμοσκορπίσματα) και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ψάχνονταν εκτός καφενείων στον καθαρό αέρα ( ή είχαν πάει για χόρτα και ξεχάστηκαν να επιστρέψουν στη βουλή ). Χωρίς τουαλέτες Χωρίς τουαλέτες το Νηπιαγωγείο μας από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Οι Εφημερίδα «Λιβάδι» Ιδιοκτήτης: Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου Τηλ./Fax: Δ/νση: Λιβάδι Ελασσόνας Τ.Κ Εκδότης: Δημήτριος X. Kαρανίκας (ο εκάστοτε πρόεδρος του Ε.Σ.Λ.) Συντακτική Eπιτροπή: Κιτσούλης Δημήτρης, Κοντοφάκας Σούλης Καπέτης Βαγγέλης, Γαζέτη Άννα. Φωτογραφία: Κώστας Ψαλλίδας Σελιδοποίηση: Γραφικές Τέχνες «ΔΕΟΝ» Θεόδωρος Ψαλλίδας, Ερμού 15 Κατερίνη Τηλ.: Φιλολογική Επιμέλεια: Κιτσούλης Δημήτρης, Koντοφάκα Πόπη, Κρατσιώτης Κώστας Συνεργάτες: Mητώνας Αθ. Γιώργος, Μπάμπας Λάζαρος, Γκρέκου Γλύκα, Ψαλλίδας Θεόδωρος, Καψάλη Μαρία, Kαπέτη Bούλα, Δαμαλή Μαρία, Καψάλης Θάνος, Καψάλης Νίκος, Μητώνας Χαρ. Γεώργιος, Σαλαβέρης Kώστας, Ψαλλίδας Κώστας, Nτάμπου Kατερίνα, Κοντοφάκα Πόπη, Σαλαβέρης Λάζαρος, Kομπολής Mήτσος, Ευριπίδης Καπέτης, Γαζέτη Άννα, Γαλάνη Μαρία, Καπέτη Ευγενία, Γαλάνη Ντίνα Κατασκευή-Ενημέρωση ιστοσελίδας: Ζήσκος Βασίλης Εκτύπωση: Δ. Tαζές Ετήσιες Συνδρομές: Εσωτερικού 20, Εξωτερικού 30 Ηλεκτρονική Δ/νση: exsylogos@exsylogos.gr 2. livadinews@yahoo.gr όποιες γραφειοκρατίες ή δικαιολογίες σ ένα τέτοιο θέμα που αφορά τα παιδιά μάλλον δεν ευσταθούν Η πολιτεία (η μεγάλη) μπορεί να καθυστερεί στα καθήκοντά της, δεν είναι δικά της παιδιά, η μικρή όμως πολιτεία πρέπει και μπορεί. Προαύλια για κλάματα Χάλια έχει γίνει πλέον η τσιμεντόστρωση στην αυλή των σχολείων Δημοτικού- Γυμνασίου. Ας στρωθεί επιτέλους ένας καινούριος τάπητας, ταρτάν ακόμη καλύτερα. Για το καλό των παιδιών μας πρόκειται! Επίσημοι Επισκέπτες Ανήμερα του δεκαπενταύγουστου, ο Δήμαρχος Κατερίνης παρέα με τον αγαπητό φίλο μας σε κατάσταση υποπλατάνιας ευωχίας. Σε ένα χρόνο... Δημοτικές. Από χαμόγελο, φίλε Νίκο, καλά τα πάς! Συνδημότες μας υποψήφιοι Τέσσερις υποψήφιοι βουλευτές, στις φετινές βουλευτικές εκλογές, από τον Δήμο Λιβαδίου. Η Βαρβαρέζου Άννα του Ξενοφώντα με την Δημοκρατική Αναγέννηση, ο Κοκκινοπλίτης Δημήτρης του Ξενοφώντα με τους Οικολόγους Πράσινους, ο Κοντοφάκας Κώστας του Αθανασίου με το Μ-Λ ΚΚΕ και ο Λιόλιος Πάρις με το ΚΚΕ. Δεν εξελέγη κανείς. Παναθηναικοί 2009 Παράδοση τείνει να γίνει το αντάμωμα των φίλων του παναθηναϊκού. Και του χρόνου... Χλωρά καυσόξυλα Χλωρά ξύλα παρέλαβαν οι συγχωριανοί μας, ειδικά το πρώτο διάστημα παράδοσης, από το κοντινό μας δάσος. Τόσο χλωρά που όσοι τα αποθηκεύσανε, αμέσως διαπιστώσανε προβλήματα μούχλας και σαπίλας, και αναγκαστήκανε να τα ξαναβγά- Χρήσιμα Τηλέφωνα Δημαρχείο: , Κ.Ε.Π.: A/T Λιβαδίου: , Ε.Σ.Λ.: , Ιατρείο: , Φαρμακείο: Γ.Π.Σ.: , Λύκειο: , Δημ. Ξενώνας: , Δημ. Σχολείο: , Γυμνάσιο: λουν έξω. Το ευχάριστο ήταν ότι χλωρά σκίζονταν ευκολότερα. Πολυδύναμο ή πολυαδύναμο; Μόνο μια στιγμή ξαρρωσταίνει και στα ίδια χάλια τραβά... Ας σοβαρευτούμε επιτέλους! Κ.Ε.Π. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Οι κακοί...; Τσιφτετέλια και θεατρικά για γέλια... Ας μην ξεχνάμε ότι το Λιβάδι έχει και μουσική και θεατρική παιδεία. Αυτό δύσκολα αποχτιέται, αλλά εύκολα χάνεται με τα τσιφτετέλια και τις πληρωμένες «εύπεπτες» παραστάσεις. Εξάρχεια... Εξάρχεια και όχι τον κεντρικό δρόμο του χωριού μας θύμιζε η εικόνα με τα παρκαρισμένα στη σειρά μηχανάκια. Φημολογίες, σκάνδαλα, αντιπολίτευση και εφημερίδα. Μαζί με την υπόθεση του Κ.Ε.Π., που αποκαλύφτηκε με την παρέμβαση της αντιπολίτευσης, έντονη φημολογία αναπτύσσεται και για άλλα σκάνδαλα. Στη φημολογία αυτή, μάλιστα, εμπλέκουν κάποιοι και την εφημερίδα εγκαλώντας την για μεροληψία. Η εφημερίδα, όμως, δε μπορεί να δημοσιοποιεί φήμες. Ούτε να υποκαθιστά την αντιπολίτευση που έχει την υποχρέωση να καταγγέλλει ευθέως και δημόσια κάθε ατασθαλία, καθυστέρηση ή παράλειψη της Δημοτικής αρχής. Η εφημερίδα σε οποιαδήποτε περίπτωση, αναμφίβολα, και θέση θα πάρει και NEA AΠΟ ΤΟ ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ Γάμοι Χάσκος Ηλίας του Κων/νου με Σταμούλη-Πεζή Ελένη του Κων/νου, Χρυσικός Σωτήριος του Γεωργίου Αλεξάνδρα Ντάμπου του Άνθιμου, Αντωνίου Αναστάσιος του Νικολάου με Σαλαβάτη Αικατερίνη του Λαζάρου, Τσανούσας Σωτήριος του Αστερίου με Δαμαλή Πελαγία του Ιωάννη, Φώτος Χρήστος του Βασιλείου με Ντάμπου Ξανθή του Βασιλείου. Γεννήσεις Τζίκας Παναγιώτης Ράμτσιου Όλγα, κορίτσι, Γκαβοτάσιος Ιωάννης- Αντωνίου Άννα, δίδυμα αγόρι-κορίτσι, Σούρδης Γεώργιος Καρατζίκα Ευθαλία, δίδυμα αγόρι-κορίτσι Θάνατοι Γιάγκου Μαρία συζ. Λαζάρου ετών 76, Αντωνίου Ιωάννης του Δημητρίου ετών 95, Πατσικαθεοδώρου Νικόλαος του Δημητρίου ετών 87, Ντάμπου Άννα σύζυγος Δημητρίου ετών 81, Φακαλής Τιμολέων του Θωμά ετών 85, Γιάγκος Ιωάννης του Δημητρίου ετών 64, Βαρβαρέζου Αικατερίνη σύζυγος Ευαγγέλου ετών 75, Μαντζάρας Αθανάσιος του Δημητρίου ετών 63, Μπόλης Γεώργιος του Δημητρίου ετών 81, Γκόγκος Αλέξανδρος του Ιωάννη ετών 89, Μπόλης Κωνσταντίνος του Γεωργίου ετών 93. ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΜΟΣ ΛΙΒΑΔΙΟΥ Γιά ανανεώσεις και συνδρομές επικοινωνήστε με τα παρακάτω μέλη του Συλλόγου: Λιβάδι: Tα μέλη του Δ.Σ., Kαψάλης Nίκος τηλ: Kατερίνη: Βαγγέλης Καπέτης τηλ.: Θεσ/νίκη: Bαγγέλης Παμπέρης τηλ: , Μπάμπας Λάζαρος τηλ.: Λάρισα: Σαλαβέρης Kώστας τηλ: Γαλάνη Aυγή τηλ: θα προβάλει το όποιο ζήτημα, και τη δικιά της κριτική θα ασκήσει. Αρκεί να το γνωρίζει ή να της έχει κοινοποιηθεί. Δεν σπεύδουν πάντως, ούτε οι της συμπολίτευσης ούτε οι της αντιπολίτευσης να μας ενημερώνουν, κι ό,τι προκύπτει, προκύπτει με το τσιγκέλι. Οι γαμπροί της ευτυχίας Τούλης, Νάσης, Γκέλας και Λαζίκος ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ - ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΑΣΤΕΡΙΑ ΟΥ ΝΙΤΣΑ, ΓΚΑΤΖΟΥΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΓΚΟΥΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΕΡΒΕΝΗ ΛΙΤΣΑ, ΕΡΒΕΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ, ΖΩΤΣΙΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΙΩΣΗΦΙ ΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΑΖΛΑΡΗΣ ΤΑΣΟΣ, ΚΑΠΕΤΗΣ ΕΥΡΙΠΙ ΗΣ, ΚΑΠΕΤΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ, ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΚΑΡΑΣΟΥΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΚΑΡΡΑ ΚΑΚΑΜΑΚΑ ΛΙΤΣΑ, ΚΑΡΡΑ - ΜΑΡΑΒΕΑ ΑΣΠΑΣΙΑ, ΚΑΨΑΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ, ΚΙΤΣΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΚΟΚΚΙΝΟΠΛΙΤΗΣ ΙΟΝΥΣΗΣ, ΚΥΛΩΝΗΣ ΦΩΝΤΑΣ, ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΜΑΓΙΑΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΕΛΕΝΗ, ΜΕΤΑΞΙΩΤΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ, ΜΕΤΑΞΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, ΜΕΤΑΞΙΩΤΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, ΜΗΤΩΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΠΕΤΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΜΠΟΛΗ ΜΑΡΙΑ, ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΥΑΝΘΙΑ, ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΑΝΗ, ΠΟΥΛΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, ΠΟΥΛΙΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΣΠΑΝΟΣ ΤΑΣΟΣ, ΣΥΝΕΦΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΤΖΗΜΑΓΙΩΡΓΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΤΖΗΜΑΓΙΩΡΓΗΣ ΖΗΣΗΣ, ΤΣΑΝΟΥΣΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΤΣΑΝΟΥΣΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΦΑΚΑΛΗΣΝΙΚΟΣ, ΦΑΡ ΗΕΥΘΑΛΙΑ, ΦΑΡ ΗΣΚΩΝ/ΝΟΣ, ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ ΕΛΕΝΗ, ΨΑΛΛΙ ΑΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΨΩΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΓΚΡΙΖΟΥΕΛΕΝΗ. ΛΙΒΑ Ι: ΒΑΡΒΑΡΕΖΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΒΑΡΒΑΡΕΖΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ, ΓΑΛΑΝΗ ΣΟΦΙΑ, ΚΑΡΑ ΣΚΟΣ ΙΩΑΝΝΝΗΣ, ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΜΗΤΩΝΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΜΠΑΖΟΥΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΝΤΑΜΠΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΠΑΤΣΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΣΑΛΑΒΕΡΗΣ ΤΑΣΟΣ, ΤΖΗΜΑΓΙΩΡΓΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΦΑΚΑΛΗ ΝΙΚΟΛETA, ΓΕΩΡΓΑΚΗΣΑΡΙΣΤΕΙ ΗΣ. ΑΘΗΝΑ: ΓΚΑΤΖΟΥΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, ΑΜΑΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΚΑΡΑΝΙΚΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΚΟΚΚΙΝΟΠΛΙΤΗ ΝΙΚΗ, ΚΟΥΡΤΕΛΗ ΑΝΝΑ, ΠΑΜΠΕΡΗ ΑΝΝΑ, ΦΑΡΜΑΚΙΩΤΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ, ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ ΚΛΕΟΝΙΚΗ, ΓΚΟΥΤΖΑΜΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ. ΚΑΤΕΡΙΝΗ: ΓΙΑΓΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΓΚΑΛΙΝΑΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, ΚΑΠΕΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, ΚΑΡΑΝΙΚΑ ΧΑΝ ΟΛΙΑΚΑΛΛΙΟΠΗ, ΚΑΨΑΛΗΣΘΑΝΟΣ, ΜΑΝΑΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΜΠΕΛΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΤΖΗΜΑΓΙΩΡΓΗΣΛΑΖΑΡΟΣ, ΚΩΤΙΚΑΣ ΗΜΗΤΡΗΣ- ΤΖΕΓΚΑ ΑΡΓΥΡΩ, ΚΕΡΚΕΝΗΣΘΕΟ ΩΡΟΣ. ΛΑΡΙΣΑ: ΑΜΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, ΚΑΠΕΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΚΑΨΑΛΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΟΥ ΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΜΠΑΖΟΥΚΗΣ ΦΩΤΗΣ, ΞΗΤΑΡΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙ ΛΑΡΙΣΑΣ), ΡΟΥΝΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ,, ΣΑΛΑΒΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΣΑΛΑΒΕΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΕΛΑΣΣΟΝΑ: ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤ., ΜΠΟΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ: ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ/ ΚΑΣΤΟΡΙΑ: ΦΑΡ ΗΣ ΝΙΚΟΣ/ ΧΑΝΙΑ: ΤΣΑΝΟΥΣΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ / ΛΙΒΑ ΕΙΑ: ΦΡΕΣΣΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ / ΑΜΦΙΣΣΑ: ΤΣΑΝΟΥΣΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ / ΒΕΡΟΙΑ: ΑΝΤΣΟΥΛΗΣΑΣΤΕΡΙΟΣ/ ΑΜΥΝΤΑΙΟ: ΠΙΠΕΡΙ ΟΥΦΑΝΗ / ΛΗΜΝΟΣ: ΚΑΡΑΝΙΚΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ / ΠΡΟΒΑΤΑΣ ΣΕΡΡΩΝ: ΤΣΑΝΟΥΣΑ ΑΝΝΑ KOZANH: ΧΑΛΚΙ ΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ / ΚΑΒΑΛΑ: ΒΛΥΣΝΑΚΗΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ / ΚΙΛΚΙΣ: ΠΑΡ ΑΛΗ ΦΑΝΗ / ΛΟΥΤΡΟ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ: ΚΑΡΑ ΣΚΟΥ ΑΝΝΑ / ΒΟΛΟΣ: ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ / ΠΟΡΤΑΡΙΑ ΠΗΛΙΟΥ: ΤΣΑΝΟΥΣΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ / ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ: ΚΑΡΑ ΣΚΟΥ ΜΑΡΙΑ / ΑΓΓΛΙΑ: ΚΟΚΚΙΝΟΠΛΙΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ / ΒΕΛΓΙΟ: ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ / ΟΛΛΑΝ ΙΑ: ΦΟΥΡΚΙΩΤΗΣ ΤΑΣΟΣ / ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΛΕΩΝΙ ΑΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ: ΓΚΟΥΤΖΑΜΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ 30 / ΧΑΛΚΙ ΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 30 / ΚΩΤΙΚΑΣ ΗΜΗΤΡΗΣ - ΤΖΕΓΚΑ ΑΡΓΥΡΩ 30 / ΚΥΛΩΝΗΣ ΦΩΝΤΑΣ 60 / ΛΙΛΗ ΜΟΣΧΗ ΚΑΙ ΑΝΝΑ ΚΟΥΡΤΕΛΑ 100 ει µνήµη του αδερφού του ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΥΛΩΝΗ

3 συνέχεια από την 1η σελίδα χουμε πολύ από το να επαληθευτεί. Κάποιοι άλλοι πήραν τη σκυτάλη σήμερα και επιχειρούν να κατασκευάσουν στο τέλος αυτού του δρόμου καταφύγιο. Έτσι χωρίς άδεια, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς περίσκεψη, χωρίς κανένα ενδοιασμό. Το θεώρησαν απάντηση στην υπερεκμετάλλευση από την άλλη πλευρά, την Ανατολική, οδηγήθηκαν όμως σε Μας ξεπέρασαν! ολέθριο σφάλμα αντιμετωπίζοντας κι αυτοί τον Όλυμπο, το βουνό των θεών, το παγκόσμιο αυτό σύμβολο του πολιτισμού, της τέχνης, της φιλοσοφίας και της επιστήμης σαν οικόπεδο για καταπάτηση και χρήση. Πολίτης συνέχεια από την 1η σελίδα Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ και επίσημο, τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου λαμπροφορεμένο και τους κατοίκους σε μια ιδιαίτερα χαρούμενη προσμονή η οποία για πολλούς ήταν απότοκος πίστεως, για άλλους περιέργειας για το ιστορικό γεγονός του οποίου επρόκειτο να είναι συμμέτοχοι ενώ για αρκετούς άλλους αποτέλεσμα και των δύο παραγόντων. Νωρίς το απόγευμα πλήθος πιστών, κάτοικοι και επισκέπτες άρχισαν να συγκεντρώνονται τόσο στα κεντρικά σημεία από τα οποία θα περνούσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης όσο και στην Εκκλησία της Παναγίας. Και παρά την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στο πρόγραμμα, φυσικό επακόλουθο της θερμής υποδοχής που τύχαινε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απ' όπου περνούσε, ο κόσμος περίμενε με απαράμιλλη καρτερία. Αφού επισκέφθηκε νωρίτερα την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Λιβαδίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος έφτασε στο Λιβάδι στις 7 το απόγευμα όπου τον υποδέχτηκε ο Δήμαρχος Λιβαδίου κ. Γιώργος Γαλάνης έξω από τον Ι.Μ.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον υποδέχθηκε θερμότατα, με ενθουσιασμό και διάχυτη συγκίνηση και πλήθος κόσμου ενώ παιδιά ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές έραναν με ροδοπέταλα τον Πατριάρχη, κίνηση που απηύθυνε κατόπιν και ο ίδιος προς τα παιδιά. Μέσα στον Ιερό Ναό που είχε κατακλυσθεί από πιστούς πραγματοποιήθηκε Δέηση ενώ κατόπιν ακολούθησε η προσφώνηση από το Δήμαρχο Λιβαδίου. Στην προσφώνησή του ο κ. Γαλάνης καλωσόρισε τον Οικουμενικό Πατριάρχη εκ μέρους όλων των δημοτών, εξήρε το πολυσήμαντο και πολύμοχθο έργο του Πατριάρχη τόσο στο Φανάρι όσο και σ' όλον τον κόσμο ενώ τόνισε πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελεί την κιβωτό της Πίστεως και του Γένους. Ιδιαίτερη μνεία έγινε για τον λόγιο κληρικό Άνθιμο Ολυμπιώτη, τέκνο του Λιβαδίου, ο οποίος σπούδασε και διακόνησε στη Βιέννη, χρημάτισε καταξιωμένος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ολυμπιώτισσας, δίδαξε στην περίφημη Αθωνιάδα Σχολή και έκτισε με δικά του έξοδα το Σχολείο των Κοινών Γραμμάτων στη συνοικία των Αγίων Αναργύρων. Ο Δήμαρχος Λιβαδίου ευχαρίστησε επίσης το Μητροπολίτη Ελασσόνας κ.κ. Βασίλειο, που στο πρόγραμμα της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη συμπεριέλαβε και το Δήμο Λιβαδίου. Τέλος, ως ελάχιστο δείγμα τιμής πρόσφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Επιμανίκια *, ώστε ιερουργώντας να ευλογεί και να αγιάζει όλους τους δημότες Λιβαδίου. Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Οικουμενικός Πατριάρχης ο οποίος αφού χαιρέτησε τους παριστάμενους είπε μεταξύ άλλων: "Το Λιβάδι δοξάστηκε γιατί έδωσε στην εκκλησία και το Γένος Ολύμπιους και Ολυμπιώτες και Αστερίους και Σπαρμιώτες, άνδρες οι οποίοι τίμησαν τα μέγιστα το όνομα και την κληρονομιά τους. Στην «Εκκλησιαστική Αλήθεια» το 1908, το παλιό εκείνο επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του Πατριαρχείου μας, διαβάζουμε εύφημο μνεία για το Λιβάδι: «Η κωμόπολη Λιβαδίου, που βρίσκεται δίπλα στον Όλυμπο και κατοικείται από 600 περίπου οικογένειες, που μιλούν μαζί με την ελληνική γλώσσα και το κουτσοβλαχικό ιδίωμα, που διακρίνεται από πάντα για την πίστη στα πάτρια και την αφοσίωση προς τη Μητέρα Εκκλησία, αποφάσισε την ανοικοδόμηση της ελληνικής σχολής...». Κάνει λόγο μάλιστα το περιοδικό και για την αξιέπαινη ενέργεια των εις Αμερική Λιβαδιωτών νέων, οι οποίοι ίδρυσαν αδελφότητα για την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων, προκειμένου να ανεγερθεί και να λειτουργήσει το ελληνικό σχολείο στο Λιβάδι. Η πρωτοβουλία εκείνη χαρακτηρίζεται «θεάρεστος» και «φιλογενής» «υπόδειγμα αξιέπαινο και αξιομίμητο», οι δε Λιβαδιώτες «φιλογενείς» και «φιλόμουσοι». Ο Πατριάρχης έκανε επίσης λόγο και για το Λιβαδιώτη λόγιο και κληρικό Άνθιμο Ολυμπιώτη, την επιτυχή και λαμπρή πορεία του ενώ δήλωσε συγκινημένος, καθώς είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται επισήμως την εύανδρη και αρχοντική κωμόπολη, όπως χαρακτήρισε το Λιβάδι. Αφού ευχαρίστησε όλους τους παριστάμενους ευχήθηκε: "Όλα τα καλά του Θεού να έχετε, πολυαγαπητοί Λιβαδιώτες! Όλες τις χάρες και τις δωρεές Του, και να συνεχίσετε να κρατάτε ως κόρη οφθαλμού την ατίμητη πατρική κληρονομιά την οποία σας κληροδότησαν οι ευσεβείς πατέρες σας και όλα τα μεγάλα αναστήματα, τα οποία ανέδειξε το Λιβάδι". Μετά το πέρας της Δεήσεως και των προσφωνήσεων ακολούθησε η κατάθεση στεφάνου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην προτομή του Άνθιμου Ολυμπιώτη στην πλατεία απέναντι από το Δημαρχείο. Μετά από πρόσκληση του Δημάρχου ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέβη στο Δημαρχείο από το μπαλκόνι του οποίου ευλόγησε το συγκεντρωμένο πλήθος που τον επευφημούσε. Στη σύντομη παραμονή του στο Δημαρχείο και παρόντος του Δημοτικού Συμβουλίου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με το Δήμαρχο ο οποίος σε ανάμνηση της επισκέψεως στο Λιβάδι του πρόσφερε το Λεξικό της Κουτσοβλαχικής του Λιβαδίου Ολύμπου του κ. Κώστα Προκόβα, μια παραδοσιακή ξύλινη γκλίτσα, καθώς και τοπικά παραδοσιακά προϊόντα. Έκδηλα συγκινημένος και χαρούμενος, εμφανώς ικανοποιημένος από τη σύντομη παραμονή του στο Λιβάδι, κρατώντας με περηφάνια την παραδοσιακή γκλίτσα (καθώς και ο ίδιος είναι γόνος κτηνοτροφικής οικογένειας από την Ίμβρο), ο Οικουμενικός Πατριάρχης αφού ΛΙΒΑΔΙ ΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ γράφει ο Μήτσος Κομπολής Ο «ΜΙΑ ΧΑΡΑ»ΤΟΥΛΙΚΑΣ Έτυχε να γνωρίσω στη ζωή μου τον πιο αισιόδοξο άνθρωπο του χωριού μας. Όλα τα πράγματα τα έβλεπε «μια χαρά». Ήταν θαυμάσιος άνθρωπος, ολιγαρκής, πράος και ανεξίκακος. Είχε κι ένα κουσούρι: ήταν δημοκράτης, και ως εκ τούτου «υπόπτων κοινωνικών φρονημάτων». Θέλησε να στείλει στην Αμερική το γιό του και ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Λιβαδίου, μοίραρχος Πέτρος Μαθιουδάκης, για να συναινέσει στην έκδοση «Πιστοποιητικού Κοινωνικών Φρονημάτων» του ζήτησε «Υπεύθυνη Δήλωση Νομιμοφροσύνης». -Δεν ξέρω να συντάξω τέτοιο πράγμα κ. διοικητά. -Δεν πειράζει, θα τη συντάξουμε εμείς: Φώτο: Ν. Καραΐσκο Αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και τας παραφυάδας αυτού (εννοούσαν την ΕΔΑ) και συντάσσομαι με τας υγιώς σκεπτομένας δυνάμεις της φιλτάτης ημών Πατρίδος. Ο ΔΗΛΩΝ. -Άσε, κ. διοικητά. Με χαρακτηρίζεις κομμουνιστή, μου ζητάς να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση μετανοίας και μετά θα μου ζητήσεις να γίνω καταδότης για να με πιστέψεις πως είμαι πράγματι Εθνικόφρων. Δε μου πάει και με συγχωρείς. -Ο γιός σου δεν πηγαίνει στην Αμερική. -Δεν πειράζει. Είμαι ικανός να βγάλω ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά μου. ΜΙΑ ΧΑΡΑ είμαι κι έτσι. Τη ζωή την έβλεπε όμορφη και τη χαιρόταν. Χαιρόταν την παρέα, χαιρόταν το κρασάκι, χαιρόταν και λάτρευε το Λιβάδι. Τη δουλειά του την έβλεπε σα διασκέδαση. Συνεταιρίστηκε μια χρονιά με τον ξάδελφό του, τον Λεωνίδα Μεζίλη, και στήσαν τυροκομείο στο Σαραντάπορο, δίπλα στο ποτάμι. Μια μέρα επισκέφτηκε το τυροκομείο και το βράδυ που γύρισε, ο Λεωνίδας, που ήταν η ψυχή της επιχείρησης τον ρωτάει: -Πως πέρασες Τουλίκα; -Μια χαρά. -Πόσο γάλα φέρανε σήμερα; Πόσα κεφαλοτύρια έκαναν; Πόσο βούτυρο έβγαλαν; -Δε ξέρω Λεωνίδα. Δε ρώτησα. Κατεβήκαμε με τα παιδιά στο ποτάμι, πιάσαμε αρκετά ψάρια, τα τηγανίσαμε με φρέσκο βούτυρο, είχαμε και λίγο κρασί, περάσαμε, μα το Θεό, μια χαρά. Μεγαλείο. Αργότερα που οι ασχολίες των παιδιών του ήταν στην Αθήνα, με πόνο ψυχής εγκαταλείπει και αυτός με τη γυναίκα του το Λιβάδι κι έρχεται στην πρωτεύουσα. Εδώ έρχεται και τον βρίσκει ένας άλλος ξάδελφός του ο Σόλων Ταζές. Αφού ρώτησε ο Τουλίκας για όλους τους φίλους του και έμαθε όλα τα νέα του χωριού, θέλησε να τον ξεναγήσει. Στην Ομόνοια ο Σόλων εξέφρασε την επιθυμία να δει το λιμάνι του Πειραιά. Πάμε του λέει ο Τουλίκας και κατεβαίνουν στον υπόγειο σταθμό να πάρουν τον Ηλεκτρικό. Κάνουν όμως λάθος και αντί για Πειραιά βρέθηκαν στην Κηφισιά. Δεν χάλασε τη ζαχαρένια του ο Τουλίκας. Ήπιαν την πορτοκαλάδα τους στη δροσερή Κηφισιά και πέρασαν «μεγαλείο», όπως μας έλεγε. Ήρθε το φθινόπωρο κι έρχεται στο Λιβάδι να σπείρει τα σιταροχώραφά του. Σαν τέλειωσε, δεν του κανε η καρδιά του να γυρίσει στην Αθήνα. Τηλεφώνησε και είπε στους δικούς του πως κάποιες δουλειές είχε ακόμα. Δουλειές που τελειωμό δεν είχαν. Είδε και απόειδε ο γιός του ο Σωτηράκης κι ήρθε να τον πάρει. Τον έβαλε στ αμάξι και ξεκίνησαν. Κόντευαν στην Ελασσόνα κι άρχισε να βρέχει. -Που πάμε, βρε Σωτηράκη, μ αυτή τη βροχή! Δε γυρίζουμε πίσω, βρε παιδί μου; Ο Σωτηράκης δεν τούκανε τη χάρη. Ήταν απ τις σπάνιες φορές που ο Τουλίκας (Μήτσος) Μεζίλης μελαγχόλησε. χαιρέτησε τον κόσμο αναχώρησε για την Ελασσόνα όπου εγκαινίασε το Πνευματικό Κέντρο και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελασσόνας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψή του στο Λιβάδι συνοδευόταν από το Μητροπολίτη Ελασσόνας κ.κ. Βασίλειο, καθώς και τους Μητροπολίτες Περγάμου, Μοσχονησίων, Προικοννήσου, Μιλήτου, Ιερισσού, Μυτιλήνης, Ξάνθης, Βεροίας, Φλωρίνης και τους Επισκόπους Ναζιανζού, Θερμών και Θεουπόλεως. Στο Λιβάδι κατά τη διάρκεια της επίσκεψης παραβρέθηκαν ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Θεσσαλίας κ. Φώτης Γκούπας, η Έπαρχος Ελασσόνας κα. Μαρία Μαμάρα, ο βουλευτής Πιερίας και πρώην Υφυπουργός Υγείας κ. Γιώργος Κωνσταντόπουλος, ο βουλευτής Λάρισας κ. Κώστας Αγοραστός και η υποψήφια βουλευτής κα. Μαίρη Καμηλαράκη. * Τα επιμανίκια είναι άμφια κοινά και για τους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης. Τα επιμανίκια περιδένονται στα χέρια του ιερωμένου πιο πάνω από τον καρπό και συγκρατούν τα άκρα του στιχαρίου μαζί με τα υπόλοιπα άμφια. Συμβολίζουν τα δεσμά του Χριστού όταν οδηγούνταν στον Πιλάτο. Συμβολίζουν όμως επίσης και την παντοδύναμη ενέργεια του Θεού και των Τιμίων Δώρων που προσφέρονται από τα χέρια που τα φορούν. Το ρεπορτάζ για την εφημερίδα κάλυψε η Γαλάνη Αυγή 3

4 4 Πρέπει να ήταν το 1989 ή 1990 όταν ένας από τους καθηγητές που είχαμε τότε στο γυμνάσιο, ο κ. Μπισδικιάν, μας πρότεινε να δώσουμε ένα ραντεβού και να βρεθούμε όταν πλέον θα έχουμε τελειώσει το σχολείο. Ως ημερομηνία επιλέχθηκε η 9/9/1999, μιας και ήταν πολύ εύκολο να τη θυμάται κανείς. Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε, και σε εκείνη την συνάντηση ανανεώθηκε το ραντεβού για τις 9/9/2009. Πριν λίγες ημέρες λοιπόν, ξαναμαζευτήκαμε όλοι οι συμμαθητές που γεννηθήκαμε το Όμορφες στιγμές που ξεχείλιζαν από αναμνήσεις και όλοι να διαπιστώνουν πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια. Φεύγοντας από αυτή τη συνάντηση και οδηγώντας για Θεσσαλονίκη, έφερα στο νου όλες τις καταστάσεις και ό,τι ζήσαμε την δεκαετία του 80. Διαπίστωσα, λοιπόν, πως, αν κάποιος από τους σημερινούς τεχνοκράτες μάς παρακολουθούσε θα του ήταν πολύ δύσκολο να πιστέψει πως είμαστε μέχρι σήμερα ακόμα ζωντανοί. Εξακολουθούμε να είμαστε ζωντανοί, έστω και αν στην εποχή μας τα αυτοκίνητα δεν είχαν αερόσακους, abs, ούτε καν ζώνες ασφαλείας. Οι κούνιες και τα βρεφικά κρεβατάκια ήταν σιδερένια, βαμμένα με τοξικά χρώματα και κοφτερές γωνίες. Και όμως επιβιώσαμε, επιβιώσαμε ακόμα και όταν κάναμε τα αυτοσχέδια καροτσάκια μόνοι μας και τα βάζαμε στην πιο μεγάλη κατηφόρα που βρίσκαμε και μόνο τότε ανακαλύπταμε πως τα φρένα που είχαμε βάλει δεν δούλευαν ή είχαμε ξεχάσει τελείως να βάλουμε. Παίξαμε άπειρες φορές «καμήλα» μα ποτέ κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση, πίναμε νερό από τις βρύσες ακουμπώντας τα χείλη πάνω στη βρύση και γλείφαμε όλοι με την σειρά όταν κάποιος αγόραζε παγωτό, για να μην θυμηθώ τις γιορτές όπου με ένα κουταλάκι τρώγαμε όλοι το γλυκό που μας κερνούσαν. Εξολόθρευαν τις ψείρες που κολλούσαμε με σκόνη από πατάτα, αεροζόλ, και πετρέλαιο απευθείας πάνω στα κεφάλια μας. Κυκλοφορούσαμε με σουγιάδες, αυτοσχέδια τόξα και σφεντόνες που μπορούσαν να τραυματίσουν θανάσιμα οποιονδήποτε, αλλά την πλήρωναν κυρίως πουλιά και ελάχιστες φορές συνομήλικοί μας ή χρησιμοποιούσαμε τσεκούρια για τα πουρνάρια από την ηλικία των δέκα ετών και όλα αυτά χωρίς καν την επίβλεψη κάποιου μεγάλου. Ήμασταν όλη μέρα στα σοκάκια και όμως ποτέ δεν μας βάλανε αντιλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30. Πηγαίναμε συχνά στα σκουπίδια για εξερεύνηση και ήταν μεγάλη επιτυχία να βρεις κάποιο ηχείο να πάρεις το μαγνήτη, ή να βρεις κάποια ρόδα για να τη χρησιμοποιήσεις για το καροτσάκι που ετοίμαζες. Είναι θαύμα λοιπόν που μπορούμε και συναντιόμαστε 20 χρόνια μετά σύμφωνα με τους κανόνες περί υγιεινής και ασφάλειας που ισχύουν στις μέρες μας. Ήμασταν όμως και μια γενιά της αναμονής. Περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Περιμέναμε να έρθουν οι γιορ- ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ Οι συμμαθητές μου και όσοι μεγαλώσαμε τη δεκαετία του 80 σταν όμως και μια γενιά που τα σπίτια μας ήταν μόνο για ύπνο και λίγο φαγητό, ο φυσικός μας χώρος ήταν ο δρόμος. Μετά από όλα αυτά οι συμμαθητές και συνομήλικοι μου ίσως μελαγχόλησαν ή ίσως και να γέλασαν με όσα θυμήθηκαν, ίσως πάλι να κοίταξαν στον καθρέφτη για άσπρες τρίχες ή να διαπίστωσαν πως αραίωσαν τα λίγα τους μαλλιά. Ας θυμηθούμε όμως λίγες ακόμη στιγμές από την δεκαετία του 80. Παίξαμε κρυφτό, κυνηγητό, κατσιλένα, τσιγαροποτά, «πουάρκα», τα πίλια, στάνταρ, μπουκάλα, αλήθεια ή θάρρος, μπίλιες, καμάν, σπιτάκια και άλλα πολλά ομαδικά παιχνίδια στους δρόμους και τις αλάνες. Πατούσαμε τα κουτάκια από αναψυκτικά, και κάναμε ότι ήμασταν άλογα με πέταλα, ή δέναμε μια ή δύο «φούρκες» με σχοινιά και ήταν τα μουλάρια μας. Μαζεύαμε καπάκια και συμπληρώναμε άλμπουμ με φωτογραφίες από ποδοσφαιριστές και ηθοποιούς και οτιδήποτε άλλο κυκλοφορούσε σε χαρτάκια. Πολλά από τα παιχνίδια μας ήταν χειροποίητα. Για νεροπίστολα χρησιμοποιούσαμε παγούρια χλωρίνης ή άζαξ, κάναμε όπλα από φυσοκάλαμα κ.α. Διαβάζαμε «περιπέτεια», «μπλέκ», «κάπτεν μάρκ», και τα κορίτσια «κατερίνα». Οι μικροί έβαζαν κολόνια «Μυρτώ», οι γυναίκες «4711» και οι άντρες «ντένιμ» άσχετα αν μπάνιο κάναμε κάθε Σάββατο με σαπούνι καλούπι. «Ρίχναμε» τα κορίτσια κυνηγώντας να τα «βάλουμε» χέρι και όταν ερωτευόμασταν το μάθαινε όλη η τάξη. Μ ε γ α λ ώ σ α μ ε χωρίς τηλεκοντρόλ στο χέρι, μιας και στην τηλεόραση υπήρχαν μόνο δύο κανάλια. Είδαμε τις πρώτες έγχρωμες τηλεοράσεις στο «Παλλάς» και στον «Φακαλή». Προλάβαμε δάσκαλους και καθηγητές που πολλές φορές δεν είχαν κλείσει ούτε τα τριάντα. Φορούσαμε μάλλινες κάλτσες, φανέλες και τα εσώρουχά μας ήταν άσπρα. Κάναμε μάθημα το Σάββατο, πηγαίναμε σχολείο με ποδιές και τα απογεύματα το κατηχητικό ήταν υποχρεωτικό. Μπορεί να μην γιόρτασε κανείς μας τα γενέθλια, αλλά χορτάσαμε από «ουσπέτου» και «βεγγέρες» στα σπίτια της γειτονιάς και των συγγενών μας. Αποκαλούσαμε όλους τους γνωστούς και αγνώστους «θείο» ή «θεία» και ήμασταν πρόθυμοι να κάνουμε οποιαδήποτε δουλειά μας ζητούσαν. Πολιτικοποιηθήκαμε από νωρίς και σχεδόν όλοι ήταν στην ΜΑ.ΚΙ. την Ο.Ν.ΝΕ.Δ., τους Νέους Πρωτοπόρους ή την ΚΝΕ. Κοιμόμασταν στην απέναντι κόχη από τους παππούδες στο καθημερινό ή την κουζίνα και όχι σε παιδικό δωμάτιο. Με το που γεννηθήκαμε φορέσαμε κουλουπάνια και όχι μπεμπιλίνο ή πάμπερς. Στην τουαλέτα είχαμε χαρτιά από εφημερίδες ή από βιβλία και όχι χαρτί υγείας. Στο νηπιαγωγείο πηγαίναμε μόνοι μας με καλαθάκι και στο σχολείο είχαμε σάκα. Οι γονείς μάς αγόραζαν κασετόφωνα από πλανόδιους γύφτους με μοναδικό κριτήριο το βάρος τους. Οι αριστούχοι μαθητές βραβεύονταν κάθε δεκαπενταύγουστο στο γήπεδο. Τρέχαμε να πούμε το όνομα στην μάνα που βάπτιζε το παιδί της για να πάρουμε ένα τάλιρο και πίσω από τις νύφες για να πιάσουμε τα λεφτά που θα πετούσαν. Κουβαλήσαμε προίκες, καπάκια από πεθαμένους, κεφαλοτύρια και αλλάζαμε στην εκκλησία για να πάρουμε κάποιο χαρτζιλίκι. Τρώγαμε κάθε Κυριακή κρέας στο σπίτι και γλυκό στο ζαχαροπλαστείο ή αν ήταν Τέλος καλοκαιριού και το μόνο καλοκαιρινό φυτό που είναι ακόμα στις γλάστρες μας είναι ο βασιλικός. Πλατύφυλλος ή ψιλόφυλλος είναι το ίδιο ευωδιαστός και μπορούμε να τον απολαύσουμε έτσι φρέσκο κάνοντας μια νόστιμη μακαρονάδα. Τα υλικά που θα χρειαστούμε για ένα πακέτο μακαρόνια είναι: μπόλικα φύλλα βασιλικού, ένα ματσάκι μαϊντανό, 3 σκελίδες σκόρδο (μεσαίες ), 1 κούπα ελαιόλαδο. Αρχικά βράζουμε τα μακαρόνια και καθώς τα βράζουμε κρατάμε μια κούπα από το νερό του. Αφού βράσουν, τα σουρώνουμε, τα αφήνουμε να στραγγίσουν και έτσι όπως είναι τα βάζουμε στην κατσαρόλα μας. Στη συνέχεια, αφού ψιλοκόψουμε τον βασιλικό και τον μαϊντανό, τα βάζουμε στο μπλέντερ. Προσθέτουμε το σκόρδο και το λάδι. Ανακατεύουμε όλα μαζί τα υλικά, μέχρι το μείγμα να γίνει μια πάστα σαν αλοιφή. Σταματάμε και ρίχνουμε 3-4 τές, Χριστούγεννα, Πάσχα, αποκριές για να πάρουμε καινούρια ρούχα ή για να πιάσουμε λεφτά στα χέρια. Περιμέναμε κάθε Κυριακή πρωί νηστικοί να έρθει η σειρά μας να κοινωνήσουμε, ακόμα και οι πόνοι μας με την αναμονή περνούσαν, μια και τα σπίτια μας δεν ήταν υποκαταστήματα φαρμακείων όπως έχουν γίνει σήμερα. Ήμαπανηγύρι. Φέρναμε την κατσίκα στον «γαμπρό» για αναπαραγωγή και το διαλαλούσαμε σε όποιον μας ρωτούσε. Τα απογεύματα εκτός από παιχνίδι χορταίναμε με «ψωμί με ζάχαρη». Στα πανηγύρια προλάβαμε τις «ντιζέζες». Η τηλεόραση και το κασετόφωνο είχανε πάντοτε από πάνω ένα πετσετάκι όπως και η κανάτα του νερού. Είχαμε κουμπαράδες με κλειδί που είχε το ταχυδρομείο και γράφαμε εκθέσεις για την αποταμίευση. Τα περίπτερα πουλούσαν χύμα τσιγάρα, τσιμπιδάκια, φουρκέτες, στουμπίτσια. Είχαμε όλοι από ένα παρατσούκλι που μας είχε μείνει από κάποιο ομαδικό παιχνίδι. Στο σχολείο δοκιμάσαμε τον χάρακα και τρώγαμε λουκούμια μετά από κάθε εθνική εορτή. Τέλος πίναμε στο σχολείο χυμό κομπόστα σε ποτήρια που κουβαλούσαμε από το σπίτι μας. Τα σκουπίδια μας, τα βγάζαμε σε τενεκέδες και ήταν μόνο στάχτες και φλούδες από πατάτες. Ο σκουπιδιάρης όταν περνούσε από την γειτονιά χτυπούσε ένα κουδούνι. Οι μαμάδες μας δεν είχαν κραγιόν και όζες αλλά μόνον ρολά. Οι μπαμπάδες κυκλοφορούσαν με τσαρτσάρα και μαντίλι πάντα στις τσέπες του παντελονιού. Δεν αγοράζαμε ψωμί από τον φούρνο κάθε μέρα, αλλά το κάθε σπίτι ζύμωνε τρία ή τέσσερα «πλαστάρια» για να έχει για όλη την εβδομάδα. Όταν μπλεκόμασταν στα πόδια των γονιών μας δεν μας έβαζαν βίντεο αλλά μας έστελναν να πάρουμε λίγο «αμπόδιο» από την θεία που τύχαινε πάντα να μένει πιο μακριά. Κάπως έτσι μ αυτά και με άλλα μεγαλώσαμε την δεκαετία του 80. Και ήμασταν τυχεροί γιατί μεγαλώσαμε όλοι σαν παιδιά.. 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75, 80, 85, 90, 95, 100 φτού και βγαίνω Βγαίνω από την καθημερινότητα και γίνομαι πάλι παιδί. Ευτυχισμένος που γεννήθηκα και μεγάλωσα αυτή την δεκαετία και πρόλαβα να ζήσω όλα αυτά. Γεώργιος Αθ. Μητώνας μαγειρεύει η Βούλα Μακαρονάδα με βασιλικό κουταλιές από νερό που και σκόρδο είχαμε κρατήσει. Ανακατεύουμε με το μπλέντερ τα υλικά, όλα μαζί, και ρίχνουμε την πάστα πάνω στην μακαρονάδα μας, χωρίς να έχουμε την κατσαρόλα μας στο μάτι της κουζίνας. Ανακατεύουμε καλά την μακαρονάδα, για να πάει παντού η αρωματική μας πάστα και, όταν τα σερβίρουμε, την πασπαλίζουμε με τυράκι τριμμένο της αρεσκείας μας. Τις ποσότητες των υλικών (μαϊντανός -βασιλικός σκόρδο ) μπορούμε να τις αυξήσουμε ή να τις μειώσουμε, ανάλογα με το πόσο έντονο θέλουμε να είναι το άρωμά τους στο φαγητό. Την ίδια πάστα μπορούμε να την προσθέσουμε και στον πουρέ πατάτας, ο οποίος συνοδεύεται άψογα με ψάρι ή μπιφτέκια. Καλέ μου βασιλικέ, ραντεβού το άλλο καλοκαίρι σε κάποια άλλη συνταγή μας

5 Το θέμα του ενοικίου του Κ.Ε.Π. Στη συνεδρίαση της ένα από τα θέματα που κυριάρχησαν ήταν το θέμα του ενοικίου του Κ.Ε.Π.. Αναλυτικότερα, με παρέμβαση του κ. Μπίσμπα Αντώνη, συμβούλου της Αντιπολίτευσης, διαπιστώθηκε ότι το ενοίκιο που κατέβαλλε ο Δήμος εδώ και 30 μήνες για το χώρο του Κ.Ε.Π., ήταν προσαυξημένο υπερβολικά. Συγκεκριμένα, δινόταν ποσό ίσο με τη διπλή δόση του ενοικίου. Η ανακάλυψη προκάλεσε έκπληξη και πολλά σχόλια. Αμέσως κλήθηκε ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου ο ιδιοκτήτης του κτηρίου, ο οποίος επιβεβαίωσε το γεγονός και υποστήριξε από την πλευρά του ότι το συγκεκριμένο ποσό το είχε εκλάβει ως αύξηση ενοικίου. Μετά τις απαραίτητες διευκρινίσεις, την επόμενη μέρα επιστράφηκε το ποσό στο Δήμο. Η αντιπολίτευση, πάντως, κατηγόρησε τη δημοτική αρχή ότι ένα τέτοιο θέμα, που διαφεύγει της προσοχής του Δήμου για το μεγάλο χρονικό διάστημα των 30 μηνών, αν δεν πρόκειται για δόλο, σίγουρα πρόκειται για μεγάλη αδυναμία και ανευθυνότητα. Ήρθαμε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Μπίσμπα, που το ανακάλυψε και μας πληροφόρησε ότι για το ίδιο θέμα είχε ξαναενοχλήσει, και μάλιστα δύο φορές, το δημοτικό συμβούλιο και παλαιότερα, σε συζητήσεις για τροποποίηση του προϋπολογισμού, αλλά οι ερωτήσεις του και οι διαπιστώσεις του για τα προσαυξημένα κατά πολύ ποσά που διατίθεντο για το ενοίκιο του Κ.Ε.Π. δεν αντιμετωπίστηκαν δεόντως από τη Δημοτική Αρχή, καθώς οι απαντήσεις από πλευράς της ήταν καθησυχαστικές, ότι όλα ήταν φυσιολογικά. Ο ίδιος, λοιπόν, αναγκάστηκε, όπως μας είπε, μετά από την τόση αδιαφορία, να ερευνήσει το θέμα, και έτσι έφτασε στην ανακάλυψη του λάθους, που είχε στοιχήσει το Δήμο ως εκείνη τη στιγμή 7000 Ευρώ. Ζητήσαμε και την επίσημη άποψη από τον ίδιο το Δήμαρχο, τηλεφωνικώς. Ο Δήμαρχος απάντησε ότι, αφενός, δε χωρά καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για λάθος, καθώς υπήρξε από την πλευρά της δημοτικής υπαλλήλου που ήταν υπεύθυνη για την σύνταξη των διπλοτύπων του ενοικίου πλήρη παραδοχή του λάθους της. Παραδέχτηκε, βέβαια, και ο ίδιος ότι το γεγονός συνιστά μια σοβαρή περίπτωση απροσεξίας και αβλεψίας από την πλευρά του Δήμου, και ότι απαιτείται στο μέλλον ιδιαίτερη προσοχή, για να αποφευχθούν τέτοια σοβαρά λάθη. Τόνισε δε ότι το ήθος του και το ποιόν του ως δημοτικού υπαλλήλου τόσα χρόνια, που διακινήθηκαν τεράστια ποσά από τα χέρια του, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο υποψίας απέναντι του για κατάχρηση δημόσιου χρήματος. συνέχεια από την 1η σελίδα ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ κυρίως, για την ακεραιότητα του ήθους του, κάτι που σπανίζει πλέον στις μέρες μας. Πραγματικά, οι Λιβαδιώτες, για πρώτη φορά(!), ένιωσαν στο πρόσωπο του κ. Βαγγελινού μια μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας, μια αίσθηση ότι η πολιτεία φροντίζει για την αξιοπρεπή περίθαλψή τους, μια αίσθηση ότι δε βρίσκονται ξεχασμένοι, παρόλο που το ιατρείο απείχε πολύ από το να ονομάζεται πολυδύναμο, όχι τόσο από πλευράς εξοπλισμού όσο από πλευράς δυναμικού, καθώς εκκρεμούσε η θέση ενός ακόμη ιατρού επιμελητή Β, ενός ακόμη αγροτικού ιατρού και δύο θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού. Δυστυχώς, όλα αυτά μόνο για έξι μήνες! Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Βαγγελινό, πληροφορηθήκαμε ότι για λόγους οικογενειακούς δεν μπορούσε να παραμείνει στο Λιβάδι, αν και ο ίδιος, όπως τόνισε επανειλημμένως, είχε μόνο καλές αναμνήσεις, παρά το δύσκολο έργο του, από τη διαμονή στο χωριό και έφυγε χωρίς καμιά δυσαρέσκεια ή παράπονο από μέρους των κατοίκων ή της δημοτικής αρχής. Όπως σημείωσε, η απόφασή του λήφθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, καθώς πιο πριν ήταν διχασμένος. Ως εκ τούτου, δεν ενημέρωσε εγκαίρως και το Δημαρχείο για την επικείμενη αποχώρησή του. Υπογράμμισε ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη επίσημου οργανισμού από τη μεριά της Πολιτείας, έτσι ώστε η προκήρυξη να αφορά μόνιμες θέσεις, κάτι που θα συμβάλει καταλυτικά, κατά τη γνώμη του, και στην πλήρωσή τους. ΠΩΛΕΙΤΑΙ Το κτήριο του Βάντη ολόκληρο καθώς και μεμονωμένα διαμερίσαματα και καταστήματα. Πληροφορίες & Από την εμπειρία του το λίγο καιρό που έμεινε στο χωριό, συμπέρανε ότι ένας γιατρός, επιμελητής, δεν αρκεί για ένα χωριό σαν το Λιβάδι, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Επισήμανε, τέλος, ότι η δημοτική αρχή πρέπει να ασκήσει πιέσεις προς την Πολιτεία για την επίλυση του θέματος. Από τη μεριά του ο Δήμος, όπως μας διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Δήμαρχος, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε η εφημερίδα μας, σκοπεύει να απευθυνθεί σε κάθε αρμόδιο προς λύση του προβλήματος. Επισήμανε επίσης ότι έγιναν από πλευράς Δήμου όλες οι δυνατές προσπάθειες, στο να πειστεί ο κ. Βαγγελινός να μείνει στο Λιβάδι. Έγινε πρόταση να παραχωρηθεί σπίτι στο γιατρό και, επίσης, να συνδράμει με όλες του τις δυνάμεις ο Δήμος, ώστε να καλυφθεί η μία από τις θέσεις για νοσηλευτικό προσωπικό στο πολυδύναμο ιατρείο από τη σύζυγο του, που είναι νοσηλεύτρια. Δυστυχώς, όπως γράφτηκε και παραπάνω, ο γιατρός δεν αποδέχτηκε τις προτάσεις του Δήμου για συγκεκριμένους προσωπικούς λόγους. Ο Δήμαρχος πρόσθεσε ότι οι βάσιμες ελπίδες για την παραμονή του κ. Βαγγελινού και η προκήρυξη για πρόωρες βουλευτικές εκλογές ήταν οι δύο βασικότεροι λόγοι που το θέμα του πολυδύναμου ιατρείου δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως. Επανέλαβε, τέλος, ότι θα κάνει ό, τι περνάει από το χέρι του, ώστε να λυθεί το πρόβλημα. Η εφημερίδα μας εύχεται να μη μείνουμε για άλλη μια φορά στα λόγια. Η αλληλογραφία μας Ο πρώην Δήμαρχος κ. Γκούμας για την Αγ. Τριάδα Λιβάδι «Προς αποκατάσταση της αλήθειας» Όπως είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια επαναλειτουργεί το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στο Λιβάδι, στελεχωμένο με δύο μοναχές. Οι σχέσεις της Μονής με τις εκάστοτε Κοινοτικές - Δημοτικές αρχές ήταν και είναι άριστες. Στα πλαίσια αυτών των άριστων σχέσεων στο διάστημα της Δημοτικής αρχής της οποίας διετέλεσα ως Δήμαρχος, ο Δήμος στήριζε αμέριστα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του φυσικά - την Ιερά Μονή με διαφόρους τρόπους: (αναλαμβάνοντας τον εκχιονισμό της οδού προσβάσεως στο Μοναστήρι κατά τους χειμερινούς μήνες, έχοντας συμβολή στη προμήθεια καυσίμων, κάνοντας αποκομιδή των απορριμμάτων καθώς και στέλνοντας εργάτες του Δήμου όταν χρειαζόταν να γίνουν διάφορες εργασίες στο χώρο της Μονής, όπως καθαριότητα αυλείων - περιβαλλόντων χώρων κλπ.). Έτσι στις αρχές Ιουνίου 2005, συγκεκριμένα στις 6/6/2005 στείλαμε κάποιους εργάτες για να βοηθήσουν στις εργασίες που γινόταν στο Μοναστήρι χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε εγώ και το Δημοτικό Συμβούλιο τις ακριβείς εργασίες οι οποίες γινόταν καθημερινά. Το μεσημέρι της 6/6/2005 κυκλοφόρησε στο Λιβάδι μια φωτογραφία που απεικόνιζε δυο εργάτες του Δήμου με ένα κείμενο από κάτω το οποίο έγραφε: Ο Δήμος Λιβαδίου και ο Μητροπολίτης Ελασσόνας γκρεμίζουν την κιονοστοιχία της Αγίας Τριάδος. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα αμέσως με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ελασσόνας για επιβεβαίωση της παραπάνω πληροφορίας, ο Σεβασμιότατος μου τόνισε πως οι ρόλοι μας είναι διακριτοί και ο καθένας μας έχει το αντικείμενό του θεσμικά. Στη συνέχεια ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου, οι Σύλλογοι Λιβαδιωτων Θεσσαλονίκης, Κατερίνης καθώς κοι ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Λιβαδίου, συνέταξαν ένα κείμενο το οποίο υπογράψαμε και εγώ ως Δήμαρχος καθώς και το Δημοτικό Συμβούλιο με το οποίο διαφωνούσαμε και διαμαρτυρόμασταν για την κατεδάφιση της κιονοστοιχίας. Την επόμενη ημέρα επικοινώνησα και πάλι τηλεφωνικά με τον Μητροπολίτη και μου είπε ότι κατεδάφισαν την κιονοστοιχία διότι ήταν ετοιμόρροπη και εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους για την σωματική ακεραιότητα των μοναχών καθώς και των προσκυνητών της Ιεράς Μονής. Αφού δόθηκαν αυτές οι διευκρινήσεις και μη όντας αρμόδιο το Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος για θέματα και εργασίες της Μονής, μιας και αρμόδιοι για τα παραπάνω είναι η 7η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ο Μητροπολίτης Ελασσόνας και το ηγουμενικό Συμβούλιο, σταματήσαμε και τη διαφωνία - διαμαρτυρία μας εκεί σαν Δήμος. Στη συνάντηση που ακολούθησε στο Δημαρχείο, μεταξύ της Δημοτικής Αρχής και των Συλλόγων - Εξωραϊστικού, Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης, Λιβαδιωτών Κατερίνης, Συνδέσμου Επιστημόνων Λιβαδίου, επισημάνθηκε εκ μέρους μου και του Δημοτικού Συμβουλίου, ότι η Δημοτική Αρχή μετά της προαναφερθείσες διευκρινήσεις που δόθηκαν εκ μέρους του Μητροπολίτη σταματάει εκεί τη διαφωνία - διαμαρτυρία καθώς και δισχωρίζει τη θέση του ρητά από οποιεσδήποτε περαιτέρω ενέργειες των Συλλόγων. Εν κατακλείδι κάθε θεσμίκό όργανο (φορέας - Σύλλογος - φυσικό πρόσωπο κλπ) ας είναι υπεύθυνο και υπόλογο των πράξεων και ας αναλάβει τις συνέπειες των ενεργειών του χωρίς να ψάχνει για στηρίγματα και αποκούμπια και ομπρέλες προστασίας. Με τιμή Γκούμας Ιωάννης Πρώην Δήμαρχος Λιβαδίου Σχετικά με το Κ.Ε.Π. Κατερίνη Ύστερα από έρευνα που έγινε από την αντιπολίτευση του Δήμου Λιβαδίου για τον απολογισμό του οικονομικού έτους 2008 διαπιστώθηκε οικονομική ατασθαλία με αντικείμενο το ενοίκιο του Κ.Ε.Π. Λιβαδίου. Συγκεκριμένα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίους στις απεδείχθη ότι ο ιδιοκτήτης του κτηρίου εισέπραττε το διπλάσιο ποσό του ενοικίου από αυτό που είχε συμφωνηθεί αρχικά.βέβαια οι υπεύθυνοι ισχυρίσθηκαν ότι είναι καθαρά ανθρώπινο λάθος και μάλιστα αφορά συγκεκριμένο αρμόδιο υπάλληλο. Από την άλλη ο ιδιοκτήτης το δεχόταν επί 30 ολόκληρους μήνες ως την νόμιμη αύξησή του, άκουσον άκουσον. Επειδή το μυαλό μας ακόμη το ταΐζουμε και δεν τρώμε από αυτό, θα ήθελα από τους αρμοδίους μια υπεύθυνη και ειλικρινή απάντηση, διότι τη χρωστάνε στον απλό κόσμο του Λιβαδίου, ο οποίος καθημερινά και σε γενικά πλαίσια βλέπει τα κουκουλώματα και τα μαγειρέματά τους. Ευχαριστώ Βαρβάρα Σταμούλη 5

6 Οι Εκδηλώσεις του καλοκαιριού 2009 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώσ της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν αρχινίσει Μια φορά κι έναν καιρό, σ ένα όμορφο ορεινό χωριό, 60 μικρά και χαρούμενα παιδάκια ανυπομονούσαν να έρθει το γλυκό και δροσερό καλοκαιράκι. Γιατί με το καλοκαιράκι θα έρχονταν και οι φίλοι τους που ζούσαν στις πόλεις και όλοι μαζί θα περνούσαν τρεις μήνες γεμάτους παιχνίδι. Το καλοκαίρι ήρθε, μαζί του ήρθαν και οι φίλοι και το παιχνίδι δεν είχε σταματημό! Τι κυνηγητό, τι κρυφτό, τι βόλτες με τα ποδήλατα όλη μέρα παιχνίδι! Κάποια στιγμή όμως τα παιδιά σκέφτηκαν πως θα ήταν πολύ ωραίο να κάνουν και κάτι διαφορετικό. Τι όμως; Τότε θυμήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι και τις ωραίες στιγμές που έζησαν μέσα στο θέατρο. Μήπως να έστελναν δύο αντιπροσώπους στους δύο μεγάλους φίλους που τους είχαν βοηθήσει και πέρυσι; Και ενώ δεν είχαν προλάβει καλά-καλά να το σκεφτούν, είδαν ξαφνικά μπροστά τους μια ανακοίνωση με μεγάλα γράμματα. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν! Οι μεγάλοι φίλοι τους είχαν σκεφτεί ακριβώς το ίδιο! Και στην πρώτη τους συνάντηση ο Γιώργος και η Μαρία τους παρουσίασαν το έργο: «όπως στον Πινόκιο»! Η αρχή είχε γίνει. Τώρα τα παιδιά με τη βοήθεια των μεγάλων φίλων θα ξεκινούσαν ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο του θεάτρου και της μουσικής Τις πρώτες μέρες έγινε το μοίρασμα των ρόλων. Τόσο πολύ άρεσε στους μικρούς ηθοποιούς ο ρόλος τους που σχεδόν ξέχασαν τα πραγματικά τους ονόματα! Φώναζαν όλο χαρά: «Εγώ είμαι αστεράκι!», «Εγώ ο Πινόκιο!», «Γεια σου Φίγκαρο!», «Τι κάνεις Νύχτα;». Οι μικροί μας φίλοι απολάμβαναν τις πρόβες τους όσο τίποτα άλλο! Οι πρόβες τα είχαν όλα γέλιο, χορό, τραγούδι, παιχνίδι -και το πιο σημαντικό- καινούργιους φίλους! Οι μέρες κυλούσαν ευχάριστα και όλα ήταν σχεδόν έτοιμα για τη μέρα της παράστασης. Σχεδόν έτοιμα, γιατί έλειπαν το σκηνικό και τα κοστούμια. Λίγες μέρες πριν την παράσταση ήρθαν οι γονείς των μικρών ηθοποιών και άλλοι μικροί και μεγάλοι φίλοι να βάλουν ένα χεράκι. Όλα πλέον ήταν έτοιμα για τη μεγάλη μέρα! Πάμε για φινάλε, παιδιά! Βάρκα στο γιαλό, βάρκα στο γιαλό, γλάστρα με ζουμπούλι και βασιλικό Τραλαλά, τραλαλά, λαλαλαλαλαλα Εδώ θα μπορούσε να τελειώνει το παραμύθι αυτό Αλλά επειδή απ την αλήθεια δεν απέχει και πολύ, δε λέμε πως τελειώσαμε Ποιος ξέρει; Ίσως και νέες περιπέτειες ο χρόνος να μας φέρει! Οι ήρωες του έργου μας: Κούκλος (Μιχαλάκης): Μαρώσης Χρήστος, Παραμυθού Α : Ντάμπου Ασπασία, Παραμυθού Β : Μόκα Γεωργία, Μαργαρίτα: Ντάμπου Δήμητρα, Θεός: Μεταξιώτης Γιώργος, Αρχάγγελος Στρατηγός: Καψάλη Άρτεμις, Νύχτα: Τζημαγιώργη Μαρία, Νεράιδα Μυρτιά: Κάλφα Θεοδώρα, Μαστρο Ζαμπέτος: Φτεργιώτης Διονύσης, Φίγκαρο: Κοντοφάκας Δημήτρης Μίχα Μαρία, Γρύλος: Γκαβοτάσιου Βάσω, Δασκάλα: Ευσταθίου Όλγα, Κόκορας: Γαζέτης Γιώργος, Φεγγάρι: Μπάμπα Θεανώ, Αλεπούδες: Τσανούσα Άννα Γκρίζου Αντωνία, Λύκοι: Βαρβαρούση Θεανώ Φτεργιώτης Αντώνης, Τσιρκολάνος: Τζημαγιώργη Σοφία. Παιδιά: Μόκας Σάκης, Σούρδη Χριστίνα, Τεγούλη Αργυρώ, Χαρίση Φανή. / Μουσικοί: Δαμκαούτης Αχιλλέας, Ζώτσικας Γιώργος, Κιτσούλης Κωστής, Μπόλης Βαγγέλης /Αστεράκια: Γαζέτη Μακρίνα, Ευσταθίου Θάλεια, Ζυγογιώργου Θεοδώρα, Καπέτη Ειρήνη, Καψάλη Φανή, Μίχα Γεωργία, Μπατζοτάσιου Ελένη, Μπαζούκη Φαίδρα, Πεζή Ελεάνα, Σαλαβέρη Ιωάννα, Σαλαβέρη Σταματία, Σούρδη Μαρία. / Αγγελάκια: Γεράση Βασιλική, Γκουντή Καλλιόπη, Γκουτζαμάνη Μαρία, Γκουτζαμάνη Φανή, Καπέτη Θεανώ, Καρανίκα Φανή, Καρατζήκα Κατερίνα, Μητώνα Ευτυχία, Μπαζούκη Θεοδώρα, Μπουτζέτη Ελένη, Μπουτζέτη Άννα, Παμπέρη Κασσιανή, Τσανούσα Ελένη, Φακαλή Αγγελική, Φακαλή Ρεβέκκα, Ντάμπου Μαρία. Κλόουν: Μπόζα Βασιλική, Υποβολείς: Καψάλη Σταυρούλα και Μαρώσης Αστέρης. Τα σκηνικά έγιναν από τους Ντάμπου Κατερίνα, Καψάλη Θάνο, Μπόζα Αντώνη, Μπάμπα Κώστα, Παμπέρη Βαγγέλη, Παπαστεργίου Γρηγόρη και Σαλαβέρη Λάζαρο. Τον ήχο και τα φώτα φρόντισαν ο Κοντοφάκας Σούλης και ο Παμπέρης Δήμος / Η αφίσα έγινε από την Καψάλη Σταυρούλα / Τα παιδιά στα τραγούδια βοήθησε η Ελένη Γκρίζου. / Στα κουστούμια βοήθησαν Κοντοφάκα Πόπη και Γαλάνη Αυγή / Τα κουστούμια και οι κατασκευές έγιναν από τους ΓΟΝΕΙΣ μας. Την επιμέλεια του έργου είχαν ο Γιώργος Μητώνας και η Μαρία Δαμαλή. Μουλαροδρομίες 2009 Μετά από μιας δεκαετίας διαδρομή, οι Μουλαροδρομίες είναι πλέον μια αξιόλογη και καλά οργανωμένη εκδήλωση του Δήμου Λιβαδίου. Μια ιδέα της δημαρχίας Καψάλη Νίκου, ξεκίνησε το 1998, βελτιώθηκε, αναβαθμίστηκε και καθιερώθηκε με το πέρας του χρόνου ως η γιορτή των κυρατζίδων (Δασεργατών). Φέτος, Κυριακή ώρα 8:00 το πρωί, το παλιό γήπεδο, στο άλσος Κιόσκι, γέμισε από άλογα και μουλάρια έτοιμα στολισμένα, με χάντρες, φλοκάτες, σαμάρια και σέλες, που περίμεναν τους αναβάτες για την μεγάλη βόλτα στο βουνό, τα Πιέρια, με προορισμό το όμορφο, καταπράσινο ξέφωτο «Χαιντάρι». Η συμμετοχή του κόσμου εντυπωσιακή, νέοι καβαλάρηδες, παιδιά, γυναίκες, οικογένειες, επισκέπτες του χωριού ξεκινήσανε νωρίς για να απολαύσουν μια ανάβαση μέσα στο δάσος. Εκεί πάνω, στα 1500 μέτρα υψόμετρο, τους περίμενε ο ζεστός φρεσκοβρασμένος τραχανάς, το ζεστό πρόβειο γάλα και βρασμένες πατάτες απλωμένες στην φτέρη, όπως παλιά. Πίτες, τυριά, μεζεδάκια και Λιβαδιώτικο τσίπουρο σερβιρίστηκαν στους συμμετέχοντες από τις κυρίες του γυναικείου αγροτικού συνεταιρισμού «Ο Σοφράς». Ο κόσμος, στο Χαϊντάρι, παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα δρώμενα της εκδήλωσης. Στο ξεκίνημα καλογυμνασμένα άλογα με έμπειρους αναβάτες από τους ιππικούς ομίλους Κατερίνης και Τσαριτσάνης έκαναν επικίνδυνες φιγούρες και κόλπα, στη συνέχεια ανέλαβαν δράση οι Λιβαδιώτες καβαλάρηδες που φέτος ήτανε η πλειοψηφία. Ακολούθησε η βράβευση δύο απόμαχων δασεργατών, του Μάντζιου Ιωάννη και του Γκατζούνη Ελευθέριου, η αναπαράσταση δασικών - υλοτομικών εργασιών ( κοπή δέντρου, μεταφορά ξύλου, φόρτωση μουλαριού) και τέλος το γλέντι με τα Λιβαδιώτικα κλαρίνα. Δύο νέες προσθήκες στις Μουλαροδρομίες 2009 ήτανε οι εξής: Έκθεση Φωτογραφίας και τέσσερις έφιπποι νέοι με παραδοσιακές λιβαδιώτικες στολές, τις οποίες ο ΕΣΛ έχει στο βεστιάριο του. Στην εκδήλωση, εκτός του Δημάρχου Λιβαδίου κ. Γαλάνη Γεώργιου και των Δημοτικών Συμβούλων, παρευρέθηκε επίσης η Έπαρχος Ελασσόνας κ. Μαρία Μαμάρα, οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι κ. Δραμαλιώτης Αντώνιος (και πρόεδρος ΝΕΛΕ) και ο κ. Σιδηρόπουλος Χρήστος (που είναι και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Λάρισας). Επίσης παρευρέθηκε και η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολιτισμού Νομαρχίας Λάρισας κ. Ανέτα Ιεσουά. Όπως κάθε χρόνο, η διοίκηση του Κέντρου Υγείας Ελασσόνας διέθεσε ένα ασθενοφόρο, το οποίο πλαισιωμένο με τον συμπατριώτη μας γιατρό Μητώνα Χ. Γιώργο βρισκότανε διαρκώς στο Χαϊντάρι. Το φινάλε της εκδήλωσης παίχτηκε στο πλατάνι μας, όπου η κατάμεστη από κόσμο πλατεία καμάρωσε τις ομάδες αλόγων και μουλαριών που κατέβηκαν από το βουνό. Μπάμπας Λάζαρος Μνημόσυνο Γ. Ολύμπιου Με την αρμόζουσα επισημότητα και συνοδεία πλήθους κόσμου εορτάστηκε και φέτος η 188η επέτειος για το ολοκαύτωμα του ήρωα της πατρίδας μας, Γεωργάκη Ολυμπίου. Μετά τη Θεία Λειτουργία, στον κατάμεστο Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λιβαδίου, τελέστηκε μνημόσυνο. Ακολούθησε πομπή επισήμων και κόσμου προς το "Κιόσκι», εκεί όπου στέκει αγέρωχος ο ανδριάντας του Γεωργ. Ολυμπίου, για την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση. Στη συνέχεια έγινε κατάθεση στεφάνων από το γενικό γραμματέα Περιφέρειας Θεσσαλίας κ. Φώτη Γκούπα (εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση),τις αρχές του νομού Λάρισας και της επαρχίας Ελασσόνας, και τους φορείς του Λιβαδίου. Τιμές απέδωσε η Φιλαρμονική του Δήμου Ελασσόνας, με τη διεύθυνση του αρχιμουσικού της κ. Δημήτρη Τσιαβέ. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με δεξίωση στο Δημαρχείο και γεύμα για τους προσκεκλημένους. To πανηγύρι στη Δολίχη Το απόγευμα της Τετάρτης 5 Αυγούστου τελέσθηκε ο Εσπερινός στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η βροχή, όμως, που έπεσε στη συνέχεια, ματαίωσε το γλέντι που θα γινόταν στην πλατεία. Την Πέμπτη 6 Αυγούστου τελέσθηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία και το βράδυ ο κόσμος που παρευρέθηκε γλέντησε με δημοτική και λαϊκή μουσική. Με την έναρξη βραβεύτηκε ο παλαιστής Λιόλιος Γιάννης του Κων/νου και ο παλαιστής 6

7 Θεοδωράκης Χρήστος του Αθανάσιου που έχουν διακριθεί στην Ελληνορωμαϊκή και Ελεύθερη πάλη αντίστοιχα. Τον πρώτο βράβευσε ο Δήμαρχος Λιβαδίου κ. Γαλάνης Γεώργιος και τον δεύτερο ο Αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολίχης κ. Τσακνάκης Αθανάσιος. Τα χάλκινα της Σιάτιστας Στις 13 Αυγούστου φιλοξενήθηκαν τα χάλκινα της Σιάτιστας. Έπαιξαν... την μουσική μας. Ο καθένας μας αισθάνεται πως είμαστε μουσικά επηρεασμένοι και συγγενείς με τη μουσική της Δυτικής Μακεδονίας. Το στήσιμο της ορχήστρας έγινε στον καταληλότερο χώρο, ώστε όλος ο κεντρικός δρόμος και οι δυο πλατείες να είναι συμμέτοχοι. Υπέροχο το σουλατσάρισμα της μπάντας στη βόλτα πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα Δεκαπενταύγουστος 2009 Με τις καθιερωμένες τιμές γιορτάσθηκε το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου στο Λιβάδι με τον Μέγα Εσπερινό την Παρασκευή 14/8 και την περιφορά του Επιταφίου. Τα "Λιβαδιώτικα Κλαρίνα" και οι «Επί διαταράξει» στην πλατεία απέναντι από το Δημαρχείο κράτησαν τον κόσμο έως τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου. Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου πρωτοστάτησε ο Μητροπολίτης Ελασσόνας κ.κ. Βασίλειος, ενώ μεταξύ άλλων παρευρέθηκαν και ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Χρήστος Ζώης, ο βουλευτής Λάρισας κ. Σαχινίδης Φίλιππος, ο Νομάρχης Πιερίας κ. Παπαστεργίου Γεώργιος, η Έπαρχος Ελασσόνας κ. Μαρία Μαμάρα, ο Δήμαρχος Λιβαδίου κ. Γαλάνης Γεώργιος, Δημοτικοί Σύμβουλοι και πλήθος επισκεπτών μεταξύ των οποίων ο Δήμαρχος Κατερίνης κ. Χιονίδης Σάββας. Ακολούθησε ολοήμερο γλέντι στη σκιά του πλατάνου στην πλατεία με τα "Λιβαδιώτικα Κλαρίνα". Ο καθιερωμένος "Χορός των Γερόντων" την Κυριακή 16/8 το απόγευμα "έκλεψε" για άλλη μια φορά την παράσταση και το κοινό εντυπωσιάστηκε από τις χορευτικές ικανότητες των γερόντων. Στη συνέχεια εμφανίσθηκαν τα χορευτικά συγκροτήματα των Συλλόγων Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης και Κατερίνης, του Εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου και του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολίχης. Άλλες εκδηλώσεις Την Παρασκευή 21 Αυγούστου, στο χώρο του παλιού γηπέδου, οι Λιβαδιώτες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη θεατρική παράσταση «Γαμπροί απ το παράθυρο» του θεάτρου «Μέθεξις». Το θέατρο Σκιών «ο Νεκτάριος» παρουσίασε, για τους μικρούς μας φίλους, το βράδυ της Δευτέρας 24 Αυγούστου, στο Λιβάδι, στο Ζάννειο Μ.Κ, και την Τρίτη 25 Αυγούστου στην πλατεία της Δολίχης, την παράσταση «οι γαμπροί της Βεζυροπούλας». Η κωμωδία "Διαβόλου Κάλτσα" από το Θίασο "Θεατρικό Μονοπάτι" παρουσιάστηκε στο Λιβάδι, την Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009 ώρα 8:30 μ.μ. στο Ζάννειο Μ.Κ. Την παράσταση, που ήταν μία συνδιοργάνωση της Νομαρχίας Λάρισας, του Επαρχείου Ελασσόνας και του Δήμου Λιβαδίου, παρακολούθησε πλήθος κόσμου. «Οι Ροκαδε του ροµου» Η αλληλογραφία μας Από τον πρόεδρο του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσ/νίκης κ. Γιώργο Συνεφάκη μας κοινοποιήθηκε η παρακάτω επιστολή. (αποτελεί απάντηση στην επιστολή του κ. Γκούμα, που διαβάσατε και στο παρόν φύλλο της εφημερίδας μας, στη σελίδα 5) Προς τον Αρχισυντάκτη της εφημερίδας ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ Ελασσόνα Θεσσαλονίκη 30/9/2009 Αξιότιμε κύριε Αρχισυντάκτα Υπέπεσε, δυστυχώς καθυστερημένα, στην αντίληψή μου ένα κείμενο που δημοσίευσε η έγκριτη εφημερίδα σας στο τεύχος της Τετάρτης 9/9/2009, με τίτλο Προς αποκατάσταση της αλήθειας (σελίδα 14), το οποίο υπογράφει ο τέως Δήμαρχος Λιβαδίου (και νυν αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου) κος Ι. Γκούμας. Προφανώς το εν λόγω άρθρο απαντά σε σχετικό δημοσίευμα του τελευταίου τεύχους της εφημερίδας ΛΙΒΑΔΙ, με τίτλο Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, το οποίο σχολίαζε τα της δίκης της 25ης Ιουνίου 2009 στο εφετείο Λαρίσης (διεκόπη και θα συνεχισθεί στις 5 Νοεμβρίου 2009), με κατηγορούμενο -μετά από καταγγελία της Ζ Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων Λαρίσης -τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Ελασσόνος κύριο κύριο Βασίλειο. Ο λόγος είναι πλέον γνωστός τοις πάσι, είναι η γνωστή θλιβερή ιστορία της παράνομης κατεδάφισης της τοξωτής κιονοστοιχίας του ναού της μονής Αγίας Τριάδας Λιβαδίου το 2005, του αυθαίρετου διπλασιασμού της δόμησής της και της εν γένει αλλοίωσης των ιστορικών της χαρακτηριστικών, με πρωτοβουλία και αποκλειστική ευθύνη του εν λόγω ιεράρχη. Τα πράγματα είναι πολύ απλά και σαφή: Ο σεβασμιότατος Ελασσόνος κατεδάφισε κρυφά και παρανόμως την τοξωτή κιονοστοιχία της μονής, κατά παράβαση του αρχαιολογικού νόμου που προστάτευε το μνημείο (βλ. σχετικό ΦΕΚ), η Ζ Εφορία Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού τον κατήγγειλε και ο εισαγγελέας του άσκησε ποινική δίωξη. Τόσο απλά. Μόλις έγινε αντιληπτή η καταστροφή, οι Σύλλογοι των απανταχού ανά την Ελλάδα Λιβαδιωτών, συνέταξαν ένα κείμενο διαμαρτυρίας, με το οποίο κατήγγειλαν την παράνομη αυτή ενέργεια του δεσπότη. Το κείμενο προσυπέγραψαν ο τότε Δήμαρχος κος Ιωάννης Γκούμας, το Δημοτικό Συμβούλιο και οι Πρόεδροι των Συλλόγων Λιβαδίου και αποτελεί πλέον τμήμα της σχετικής δικογραφίας. Ο κος Γκούμας, μετά την αρχικά παλληκαρίσια θεσμική του υπογραφή (τότε ήταν δήμαρχος Λιβαδίου) στην καταγγελία όλων ημών, την αναίρεσε σχεδόν αμέσως, υπακούοντας σε άνωθεν κελεύσματα και μάλιστα έστειλε και συνεργεία να απομακρύνουν πάραυτα τα μπάζα της μητροπολιτικής αυθαιρεσίας. Τα περί επικινδυνότητας είναι παιδιάστικα ψελλίσματα, που ο μεν κατηγορούμενος σεβασμιότατος μπορεί να τα επικαλείται στην υπερασπιστική του γραμμή, ως έχει δικαίωμα, αλλά ο τέως δήμαρχος όχι, μια που θεωρητικά θα έπρεπε να ήταν καλός γνώστης της περιοχής του. Ο θεσμικός του ρόλος είναι η υπεράσπιση των πολιτιστικών υποδομών του χώρου ευθύνης του, καθώς και η τήρηση της έννομης τάξης και όχι η άκριτη οσφυοκαμψία του σε κοσμικές ή κληρικές ιεραρχίες για μικροπολιτικούς σκοπούς, που ούτως ή άλλως δεν τον βοήθησαν να επανεκλεγεί. Κατανοώ πάντως πλήρως την προσπάθεια του κου Ι. Γκούμα να αναιρέσει την αρχική υπογραφή του στην καταγγελία όλων των φορέων του Λιβαδίου και των απανταχού Λιβαδιωτών για την αλλοίωση του μνημείου. Έρχονται του χρόνου δημοτικές εκλογές και φυσικά θα του χρειαστούν, εάν ξαναεκτεθεί, τόσο εξ ουρανού όσο και επί της γης στηρίγματα, αποκούμπια και ομπρέλλες -θα προσέθετα και ευλογίες μετά ψήφων-, όπως αναφέρει στην κατακλείδα του κειμένου του. Δεν θα είχα καμμία απολύτως αντίρρηση επ αυτού, αρκεί το ευγενές σπορ της ψηφοθηρίας στο οποίο επιδίδεται, να μην αποβαίνει εις βάρος των μνημείων και γενικότερα των πολιτιστικών μας αγαθών. Επισημαίνω επίσης, ότι ο κος Γκούμας, ως εκλεγμένο μέλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπάγεται, με την ευρεία έννοια, θεσμικά στο Υπουργείο Εσωτερικών και Αυτοδιοίκησης. Καλό θα είναι επομένως, να συντάσσεται και θεσμικά, τόσο αυτός, όσο και κάθε άλλο στέλεχος της Αυτοδιοίκησης ή μη, με τις ενέργειες και τις αποφάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργείου Δικαιοσύνης του ενιαίου Ελληνικού Κράτους και όχι να αποκλίνει για προσωπικούς και ιδιοτελείς μικροπολιτικούς σκοπούς από τον θεσμικό του ρόλο, στο βαθμό που πραγματικά τον είχε ή τον έχει αντιληφθεί επακριβώς, κατανοώντας παράλληλα και τις υποχρεώσεις που συναπάγεται αυτός. Με εκτίμηση Γιώργος Συνεφάκης Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης Ο Γεωργάκης Ολύμπιος 7

8 8 ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΚΑΙ Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ Γράφει ο Ευριπίδης Καπέτης Μέρος B Ο ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ Το κέντημα είναι γλέντημα και η ρόκα είναι σεργιάνι κι αυτός ο δόλιος ο αργαλειός είναι σκλαβιά μεγάλη. Καλά το υφαίνεις το πανί, καλά το μασουριάζεις κι όταν σου πουν γι άλλη δουλειά, τη ράχη σου γυρίζεις. Τιμή μεγάλη και τρανή, που ναι ο αργαλειός στο σπίτι. Το κάθε δόντι του χτενιού, αξίζει μαργαρίτη. Δικός μου είναι ο αργαλειός, δικό μου και το χτένι, δική μου και η πέρδικα που κάθεται και υφαίνει. Σοβαρή δουλειά και αιχμαλωσία ήταν ο αργαλειός. Ήταν το μηχάνημα της εποχής, που με τη βοήθεια του ανθρώπου παρήγαγε το ύφασμα. Στηνόταν στον πιο άνετο φωτεινό «οντά» της αγροτικής οικογένειας. Αποτελούσε κανονικό υφαντουργικό εργαστήρι, το οποίο κάλυπτε τις ανάγκες σε είδη ρουχισμού, κλινοσκεπασμάτων και άλλα. Ο αργαλειός κατασκευαζόταν από τέσσερα ίσα σε μέγεθος, βαριά, όρθια γερά ξύλα από δέντρο, τα οποία ανά δύο συνδέονταν μόνιμα μεταξύ τους, και κατόπιν τα δυο ζευγάρια συνδέονταν κατά το στήσιμο τους σταθερά. Και τα τέσσερα στηρίζονταν σε ένα στρόγγυλο ξύλο-κούτσουρο για βάση. Μεταξύ τους είχαν διάφορες εγκοπές-εσοχές για να εφαρμοστούν τα άλλα εξαρτήματα. Στήνονταν πολύ καλά σε επίπεδο μέρος, να είναι σταθερός και ζυγισμένος, ώστε να αντέχει και να μην κουνιέται από τα τραντάγματα της υφάντρας. Η υφάντρα συνήθως είναι ελεύθερη κοπέλα για παντρειά που πρέπει να κάνει τα προικιά της καθώς και ό,τι άλλο χρειάζεται το σπίτι. Μάνα μια κόρη που είδα εγώ Στον αργαλειό να υφαίνει με ξήντα δυο ποδαρικά Σαράντα δυο καρούλια πάει ο βουϊσμός των καρουλιών Της κόρης τα τραγούδια. Εκείνη με βαλάντωσε, εκείνη με μαραίνει. Τα εξαρτήματα του αργαλειού ήταν τα εξής: στο πίσω μέρος του αργαλειού απέναντι από την υφάντρα είναι το πίσω αντί (σούλου ντι ν πόι). Σ αυτό είναι όπως είπαμε μαζεμένο το στημόνι. Είναι ένα κυλινδρικό ξύλο που έχει μια μόνο εσοχή κατά μήκος, για να μπαίνει η βέργα (βιρτζιάου) που κρατούσε χώρια τα νήματα. Στη μία άκρη έχει τρύπες και από το κάθισμα της η υφάντρα με ένα μακρύ ξύλο ή σίδερο έσφιγγε ή, το αντίθετο, ξετύλιγε το στημόνι. Το στημόνι μετά το πίσω αντί και προς το μέρος της υφάντρας είχε δυο βέργες ανάμεσα στις κλωστές του για να μπορεί να ανοίγει καλύτερα και να περνάει η σαΐτα. Αυτά τα ξύλα είναι οι σταυρόβεργες (τσούνι ) και εμπόδιζαν τις κλωστές να μπερδευτούν. Μάζεμα του στημονιού- αντουνάρι αλ σούλου (η γειτονιά του γράφοντα) Στη συνέχεια οι κλωστές περνιόταν (αναβατήρι) από τα μιτάρια (λίτσαλι). Σε δύο παράλληλα ξύλα έπλεκαν διχτυωτά νήματα σε σχήμα 8. Ήταν στερεωμένα σε εγκοπές που είχαν τα ξύλα και είχαν σταθερή θέση. Θυμίζουν το μίτο (κουβάρι νήματος) της Αριάδνης που έδωσε στο Θησέα για να βγει από το λαβύρινθο. Οι κλωστές του στημονιού (δύσκολη δουλειά, που απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή) περνούν εναλλάξ οι μισές από το ένα μιτάρι και μισές από το άλλο. Τα μιτάρια κρέμονται σε δυο καρούλια (καραλουσα) αριστερά-δεξιά σαν τροχαλίες (κάσι), για να μπορούν να μετακινούνται πάνω-κάτω με τη βοήθεια των πατικιών (πατικιλι). Τα καρούλια κρέμονται από την οροφή του αργαλειού και κάτω ήταν συνδεδεμένα με δυο ξύλα (τα πατίκια) περίπου σαν πεντάλ αυτοκινήτου. Μετά τα μιτάρια τις κλωστές τις περνάν από το χτένι (κιάπτινου). Το χτένι μοιάζει σα χτένα κλειστή όμως από τις δύο πλευρές. Σε δύο παράλληλα ξύλα είχε μικρά καλάμια, τα οποία τοποθετούσαν πυκνά αφήνοντας σχισμές ίσα-ίσα για να περνούν οι κλωστές του στημονιού. Το χτένι έμπαινε στο χτενόξυλο (μπράγγλια). Ένα οριζόντιο ξύλο σταθερό, με μια σχισμή σαν συρτάρι, όπου έμπαινε καλύτερα το χτένι και από πάνω κινητό ξύλο μετακινούμενο το στερεώνει. Το σύστημα αυτό με δύο κάθετα ξύλα στις άκρες που στηρίζονταν στην οροφή του αργαλειού, σε έναν άξονα για να μπορεί το χτένι να κινείται σαν κούνια. Η υφάντρα με τα πόδια της πατούσε τα πατίκια, ανεβοκατέβαιναν τα μιτάρια και παράλληλα άνοιγαν οι κλωστές του στημονιού για να περνάει η σαΐτα. Η σαΐτα (σβάνιτσα) είναι ένα μακρόστενο εργαλείο με κοιλιά στη μέση σαν βάρκα περίπου, που μέσα είχε ένα σίδερο (σούλου) σταθερό στη μια μεριά και ανοιχτό από την άλλη και ασφαλιζόταν με ξυλάκι όπου έμπαινε το υφάδι (μασούρι) για να πλεχθεί το ύφασμα. Περνώντας τη σαΐτα χτυπούσε με το χειρόχτενο δυνατά για να έρθει κοντά το υφασμένο κομμάτι. Αλλάζοντας τα πατίκια ανεβοκατέβαιναν οι κλωστές, περνούσαν ξανά τη σαΐτα με το μασούρι και γινόταν το ύφασμα (τσασούτα). Τα χτένια ήταν διαφόρων ειδών δασιά- αραιά (ντι πάτρου, ντι τσιυτσι κλπ), ανάλογα τι ήθελαν να υφάνουν. Το φτιαγμένο ύφασμα, αφού δένονταν οι κλωστές καλά για να μην ανοίξουν, τυλιγόταν στο μπροστινό αντί (σούλου ντι ν' ίντι), το οποίο με τη σειρά του είχε σφιχτεί για να κρατιέται τεντωμένο το πανί και να διευκολύνεται η ύφανση. Το μπροστινό αντί είχε σχισμή για να περνάει από κάτω το υφασμένο πανί και να μην μαζεύεται όγκος στην αγκαλιά της υφάντρας. Τα χειρόχτενα Όταν τελείωνε το υφαντό γινόταν τα δεσίματα και έκοβαν τις κλωστές (αράσι). Έπαιρναν δύο-δύο τις κλωστές και τις δένανε σταυρωτά. Κατά μια δοξασία, εάν τύχαινε και υπήρχε έγκυος γυναίκα στην παρέα, έβγαζαν στο σοκάκι τη βέργα του στημονιού, περίμεναν να περάσει το πρώτο παιδί (αγόρι ή κορίτσι), αυτό θα έδειχνε το φύλο του παιδιού που θα γεννιόταν. Η δουλειά κρατούσε από ανατολής ηλίου μέχρι τη δύση του, που αργούσε το καλοκαίρι. Στην παραπάνω γειτονιά, στην παρακάτω ρούγα Ξανθή κόρη ήταν κι ύφαινε, ύφαινε και τραγούδα Κι από τον ήχο του τραγουδιού, κι απ τον ήχο της κόρης Ο ήλιος σκανταλίστηκε κι αργεί να βασιλέψει «Ήλιε μου τι μας άργησες να πας να βασιλέψεις Σε καταριέται η εργατιά, οι ξενοδουλευτάδες Η μάνα στεναχωριόταν που η κόρη κλεινόταν στο σπίτι, στη δουλειά: Ανάθεμα που φύτευε το κλήμα στην αυλή σου και φούντωσε και σκέπασε την πόρτα του αργαλειού σου. Τον αργαλειό σου τον ακούν και σένα δε σε βλέπουν. Να χα μαχαίρι δίκοπο να σου κοβα το κλήμα να σου κοβα πολλές κλωστές, να σκώνεσαι να δένεις να μπαίνεις και να βγαίνεις τους νιους για να μαραίνεις. Η κόρη δε, παρά την κούραση την ολοήμερη, έβρισκε το κουράγιο και το ριχνε στο τραγούδι, αλλιώς δεν περνούσε η ώρα. Το τραγούδι του αργαλειού Αργύρη Εφταλιώτη Πέτα σαΐτα μου γοργή με το χρυσό μετάξι να ρθει ο καλός μου τη Λαμπρή να βρει χρυσά ν αλλάξει. Τάκου τάκου ο αργαλειός μου ώσπου να ρθει ο καλός μου. Μαντήλια από τα δάκρυα δεν του μειναν στα ξένα αρχοντοπούλες τον ζητούν κι αυτός πονεί για μένα. Τάκου τάκου ο αργαλειός μου ώσπου να ρθει ο καλός μου. Εγώ το φάδι θα γενώ κι εκείνος το στημόνι, που να μπλεχτεί μες στο πανί και πια να μη γλιτώνει. Τάκου και σε λίγο φτάνει για φιλί και για στεφάνι. Πέτα, σαΐτα μου γοργή, χτύπα, χρυσό μου χτένι, η ατέλειωτη Σαρακοστή μερόνυχτο να γένει. Τάκου-τάκου ο αργαλειός μου, τάκου κι έρχεται ο καλός μου. [Από τη συλλογή Παλιοί σκοποί, 1909] Τύχαινε δε πολλές φορές η υφάντρα Πηνελόπη να περιμένει τον Οδυσσέα και να τραγουδάει παραπονεμένα: Μία κόρη, μια Κρατσιώτισσα, μια Κρατσιωτοπούλα είχε ασημένιο αργαλειό και φιλντισένιο χτένι μασούριζε καλάμιζε και ψιλοτραγουδούσε κι από τον βρόντο του αργαλειού κι απ τα πολλά τραγούδια πραγματευτής εδιάβαινε πραγματευτείς διαβαίνει. Καλημέρα στην κόρη μου καλώς τον ξένο που ήρθε, κόρη μου δεν παντρεύεσαι να πάρεις καβαλάρη, άντρα έχω στην ξενιτιά πέρασαν δέκα χρόνια. Ακόμη δυο τον καρτερώ, τρία τον περιμένω Κι από τα τρία κι ύστερα καλόγρια θα γίνω... Τα υφαντά που κατασκεύζονταν ήταν πολύ απλά και χρήσιμα για την καθημερινή ζωή. Χράμια, θήκες για στρώματα (αυτά τα γέμιζαν με άχυρα ή βρουζαμιά ), χαράγια ( μεγάλα τσουβάλια για αποθήκευση σιτηρών), τσουβάλια για στάρια, πατάτες και άλλα. Τορβάδες (τάστιρι) και δισάκια (ντισάγκα). Σαμαροσκούτια για μουλάρια (αυτά έμπαιναν στο σαμάρι), κουρτίνες (μπερντέδες), τσιπούνια για κοστούμια ανδρών (αυτά γίνονταν με δύο μίτους, δηλαδή τέσσερα μιτάρια, τέσσερα καρούλια, τέσσερα πατίκια), γιλέκα με φουστανέλα μαζί, νταλαγάνια-πανωφόρια (μαλλιώτου), κάπες (ταμπάρι) και κουβέρτες για να σκεπάζουν τα ζώα (ματάφι) γινόταν,με γιδόμαλλο. Σκεπάσματα, βελέντζες, φλοκάτες, προσκέφαλα, θήλιαστα (καπιτάνι) κουρτίνες (μπερντέδες για τις πόρτες). Στρωσίδια διάφορα, κιλίμια με μάτια πανέμορφα (κιλίνι κου όκλι, κιλίνι κου βίτσα) (όλα αυτά σήμερα στέκονται στις ντουλάπες και στις αποθήκες). Πολλά από αυτά για να μαλακώσουν και να αφρατέψουν στέλνονται στις νεροτριβές. Η δριστέλα είναι μεγάλος κάδος κατασκευασμένος όπου ρίχνονται οι βελέντζες, οι φλοκάτες, τα «νταλαγάνια» και χτυπιόταν επί μέρες με νερό μπόλικο με πίεση. Στα μαντάνια στέλνονταν τα τσιπούνια, «το αδίμπτου» (ύφασμα με δύο μίτους), οι μπερντέδες κλπ. Εκεί με τη βοήθεια του νερού δίνονταν κίνηση σε πασσάλους ξύλινους που ανεβοκατέβαιναν και χτυπούσαν τα υφαντά. Μαντανιές λέμε και τις μάλλινες κουβέρτες. Οι Εβραίοι Σεφαρδίμ στο Τολέδο της Ισπανίας κατασκεύαζαν «αμπάδες» μάλλινα υφάσματα για τις στολές των στρατιωτών και των ναυτών. Τα υφάσματα αυτά κατά την τελευταία φάση της κατασκευής τους τα χτυπούσαν σε ειδικούς μύλους, τις μπατάνες, όπου τα δούλευαν ειδικοί τεχνίτες, οι "μπατανιέρος". Στο Λιβάδι «αμπάς» ήταν το μάλλινο ύφασμα το οποίο ήταν αδιάβροχο και χρησιμοποιούνταν πολύ κατά το μεγάλωμα των μικρών παιδιών. Ερχόταν ο ιδιοκτήτης του μαντανιού (μαντηλιάρλου) και τα μάζευε. Τέτοια υπήρχαν στον Κοκκινοπλό, στα Σέρβια όπου τα στέλναν και για βάψιμο ή στο Κεφαλόβρυσο.

9 Nέα από τους Συλλόγους μας (Aύγουστος-Σεπτέμβριος 2009) γράφει ο Λάζαρος Mπάμπας ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009 Μετά από ένα σχετικά μακρύ καλοκαίρι ο Σύλλογος Λιβαδιωτών Κατερίνης έκλεισετη θερινή περίοδο και καλοσωρίζει ένα γεμάτο και δημιουργικό χειμώνα. Αυτή η μετάβαση σηματοδοτεί όπως κάθρ χρόνο η παρουσία του συλλόγου στο μνημόσυνο του εθνικού μας ήρωα Γεωργάκη Ολύμπιου. Μέλη του συμβουλιόυ παρέστησαν τιμώντας την μνήμη του στην επιμνημόσυνη δέηση καθώς και την κατάθεση στεφάνων στον αδριάντα. Συγχαρητήρια θα πρέπει να αποδωθούν στην κα Πλιούτσια Ασπασία για την εμπνευσμένη ομιλίατης καθώς και στον Δήμαρχο του χωριού για την οργάνωση της όλης εκδήλωσης. Τέλος, αίσθηση έκανε η παρουσία του χορευτικού συγκροτήματος συην Εμποροαπνήγυρι της Κατερίνης στο πλαίσιο του μουσικοχορευτικού προγράμματος. Παρουσιάστηκε τμήματου μικρού χορευτικού κλέβοντας τις καρδιές των παρευρισκομένων. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Το Δ.Σ. του Συλλόγου Λιβαδιωτών Κατερίνης, καλεί μέλοι και τους φίλους του Συλλόγου στην έναρξη της φετηνής σεζόν. Έτσι όλοι μαζί να ενισχύσουμε την όλη που προσπάθεια που καταβάλει ο Σύλλογός μας χερόνια τώρα. Η συμμετοχή όλων μας κρίνεται απαραίτητη. Σας ενημερώνουμε πως άρχησε και λειτουργεί η λέσχη όπως κάθε χρόνο. Ξεκίνησαν οι εγγραφές των χορευτικών τμημάτων για παιδιά και μεγάλους. Σας περημένουμε, με εκτίμηση το Δ.Σ AIMOΔOΣIA Γαλάνη Αυγή, Ντάμπος Αθανάσιος, Γκάτκος Κων/νος, Μήτος Δημήτριος, Πάπας Αθανάσιος, Γεράσης Αθανάσιος, Χρυσικού Ζωή, Παμπερη Άννα, ΓΑζέτη Σταυρούλα, Δερβένη Αθανασία, Τεγούλη Καλλιόπη, Τεγούλη Πολυξένη, Μπατζογιάννη Άννα-Ελένη, Κοντοφάκα Καλλιόπη, Τσανούσα Καλλιόπη, Γκατζούνη Θεοδώρα, Σούρδη Ευθαλία, Σαλαβάτη Ασπασία, Πατέρα Μαρία, Μάντζιου ΞΑνθή, Τσανούσας Ελευθέριος, Καραΐσκος ευάγγελος, Μόκα Ευφραξία, Γκουτζαμάνη Θεοδώρα, Μπατζάκη Γλυκερία, Κρατσιώτη Μαργαρίτα, Γιάγκου Αθανασία, Τσαχαλίνας Διονύσιος,, Δαμαλή Κατερίνα, Κοκκινοπλίτη Καλλιόπη, Καφφέ Φρειδερίκη, Μητώνας Χαράλαμπος, Γκατζούνη Πολυξένη, Αντωνίου Δημήτριος, Κοκκινοπλίτη Κλεονίκη, Ντάμπος Κων/νος, Γαζέτη Ξανθή, Γκατζούνης Γεώργιος, Μητώνας χαράλαμπος, Ψαλλίδας Θεόδωρος, Ψαλλίδας Κων/νος, Καπέτης Ευάγγελος, Σαλαβέρης Κων/νος. Τρομώδης νόσος και Βρουκέλλωση Δυο σοβαρές ασθένειες των αιγοπροβάτων αποτέλεσαν το αντικείμενο συζήτησης - ενημέρωσης στο Ζάννειο Μορφωτικό Κέντρο Λιβαδίου στις Η Διεύθυνση Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Λάρισας σε συνεργασία με τον Κτηνοτροφικό Σύλλογο Λιβαδίου ενημέρωσε τους Λιβαδιώτες κτηνοτρόφους για τη Βρουκέλλωση, γνωστή και ως Μελιταίος Πυρετός, και για την Τρομώδη νόσο των ζώων. Ο μελιταίος πυρετός, μια παμπάλαια ασθένεια που μεταδίδεται και στον άνθρωπο, ταλαιπωρεί κάθε χρόνο πολλούς συμπατριώτες μας κτηνοτρόφους και μη, ενώ η τρομώδης νόσος, που δεν μεταφέρεται στον ανθρώπινο οργανισμό, αποδεκατίζει αρκετά κοπάδια. Τα αίτια, ο τρόπος μετάδοσης των ασθενειών, τα συμπτώματα και η θεραπεία τους ήταν ορισμένα από τα θέματα που επισημάνθηκαν από τους ειδικούς επιστήμονες κτηνιάτρους που συμμετείχαν στη συζήτηση. Η εκδήλωση θεωρήθηκε επιτυχημένη, μιας και η αίθουσα του Ζαννείου σχεδόν γέμισε, και τερματίστηκε με γεύμα που πραγματοποιήθηκε σε ταβέρνα της πλατείας του χωριού μας. Ικανοποίηση για την τιμή Πρώτοι φέτος, σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, κατάφεραν οι Λιβαδιώτες κτηνοτρόφοι να κλείσουν τις τιμές του αιγοπρόβειου γάλακτος. Οι τιμές διαμορφώθηκαν ως εξής : Πρόβειο γάλα 1,01 ανά κιλό και Γίδινο γάλα 0,59 ανά κιλό. Η διαπραγμάτευση έγινε αρκετά νωρίς και απέφερε ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αφού το σύνολο των μελών συμφώνησαν χωρίς την παρουσία δικηγόρου και την υπογραφή συναλλαγματικής. Η μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος δόθηκε στο ίδιο με πέρυσι έμπορο και το υπόλοιπο σε δεύτερο έμπορο που έκανε την εμφάνισή του. Η νέα επιτροπή διαπραγμάτευσης πώλησης του γάλακτος που ορίστηκε είναι οι : Καψάλης Δ. Ευάγγελος, Γεράσης Αν. Αθανάσιος, Μπατζογιάννης Αντ. Λάζαρος, Βαρβαρέζος Ν. Δημήτριος, Καρανίκας Αντ. Δημήτριος, Τσανούσας Αν. Σταύρος, Μπουτζέτης Γ.Δημήτριος, Τζημαγιώργης Τ. Κων/νος Επέκταση χωραφιού Νέο χωράφι απέκτησε ο Αγροτ. Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Λιβαδίου, έκτασης 6,5 στρ, δίπλα στο πρώτο. Έτσι στη θέση Μνημόρια υπάρχει τώρα συνολική έκταση 13 στρ για την εγκατάσταση του τυροκομείου. Το θέμα της ίδρυσης του τυροκομείου βρίσκεται σε στάδιο μελέτης και φυσικά προχωράει με αργά αλλά σταθερά βήματα, όπως μας αναφέρει ο πρόεδρός του. Νέο απορριμματοφόρο στο δήμο μας Έκλεισε η χωματερή Λιβαδίου και τα απορρίμματά μας κατηφορίζουν προς την Λάρισα. Η καινούρια διαδρομή των σκουπιδιών του δήμου μας έχει ως εξής: Συλλογή με το μικρό απορριμματοφόρο από τα σοκάκια του χωριού, μεταφόρτωση στο μεγάλο απορριμματοφόρο, το οποίο ο δήμος Λάρισας δάνεισε στον δήμο Λιβαδίου για ένα χρόνο, στην συνέχεια μεταφορά στον Σταθμό Μεταφόρτωσης Σκουπιδιών της Ελασσόνας και τέλος στο ΧΥΤΑ Λάρισας. Η νέα αυτή διαδικασία έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη αγοράς ενός νέου μεγαλύτερου απορριμματοφόρου οχήματος, αφού η μεταφορά των σκουπιδιών δεν μπορεί να γίνει με το μικρό υπάρχων όχημα. Επίσης άλλες λύσεις, όπως η ενοικίαση κάποιου οχήματος, αποδεικνύονται ασύμφορες λόγω υψηλού κόστους ενοικίασης. Συνεπώς η αγορά του νέου οχήματος έχει ήδη μπει ως θέμα συζήτησης στο δημοτικό συμβούλιο, όπως μας αναφέρουν μέλη τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης. Διαπλάτυνση νότιας εισόδου Το κτήριο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λιβαδίου στην νότια είσοδο του χωριού πέρασε πλέον και με συμβόλαια στο Δήμο Λιβαδίου. Όταν ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του συνεταιρισμού στα νεόχτιστα γραφεία, πάνω από το σούπερ μάρκετ, τότε το παλιό κτήριο θα κατεδαφιστεί και θα γίνει η διαπλάτυνση του δρόμο με παράλληλη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Εκδρομή στην Τήνο Μύκονο με εισιτήρια του ΟΓΑ Γνωστό τουριστικό πρακτορείο της Ελασσόνας, σε συνεργασία με τον συνεταιρισμό γυναικών Λιβαδίου, οργάνωσε και πραγματοποίησε τετραήμερη εκδρομή στην Τήνο και στη Μύκονο. Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι όλοι οι εκδρομείς χρησιμοποίησαν τα εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού του ΟΓΑ και η οικονομική τους συνδρομή ήτανε ελάχιστη, τριάντα ευρώ ο καθένας τους. Δύο πούλμαν γεμάτα με 102 Λιβαδιώτες ταξιδέψανε, από Δευτέρα βράδυ έως και ξημερώματα Παρασκευής, για Τήνο και Μύκονο. Μια ολόκληρη μέρα η Τήνος κατακλύστηκε από βουνίσιους επισκέπτες, οι οποίοι απόλαυσαν τις ομορφιές και τις γεύσεις του νησιού και την επομένη σχεδόν όλοι περιηγήθηκαν στα παγκοσμίως πασίγνωστα σοκάκια της Μυκόνου. Το ταξίδι, εάν και λιγάκι κουραστικό, άφησε άριστες εντυπώσεις σε όλους. Γίνονται οι πρώτες κινήσεις για επέκταση του οικισμού και για παραχώρηση οικοπέδων σε άστεγους Λιβαδιώτες και σε νέα ζευγάρια. Μια υπόθεση που, τριάντα χρόνια μετά, δεν έχει ακόμη τελειώσει! Ο Ε.Σ.Λ., για μια ακόμη φορά, επωμίζεται το μεγαλύτερο μέρος των εκδηλώσεων του καλοκαιριού. Γίνονται οι προσθήκες των νέων αιθουσών στο Β Δημοτικό σχολείο και κατασκευάζεται μπαλκόνι περιμετρικά του τουριστικού περιπτέρου στο Κιόσκι. 9

10 Αρχές της δεκαετίας του πενήντα στο Λιβάδι, χρόνια δύσκολα χρόνια «πέτρινα», το χώμα ακόμα αναδύει μυρουδιά μάχης, χειροβομβίδες κοιμούνται ύπουλα στις πλαγιές και τα χωράφια. Οι πιτσιρικάδες στο παιχνίδι τους, φτιάχνουν δρόμους, στήνουν πολυβολεία, ανοίγουν χαρακώματα όπου συντελούνται «μάχες» με πέτρες, και πετάνε χώμα στα μάτια του «εχτρού» χώμα για να μοιάζει με τον καπνό της μάχης. Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα τα γνωρίζουν από «πρώτο χέρι», δεν τα φαντάζονται τα έχουν βιώσει από τα μικράτα τους και προσπαθούν να τα ξορκίσουν κάνοντάς τα παιχνίδι. Πέτρα γκριζωπή «αγκαλιάζει» το χωριό από τη μια άκρη ως την άλλη. Οι στέγες των σπιτιών ίδιες και απαράλλαχτες, στο χρώμα, με το τοπίο που απλώνεται ολόγυρά τους. Πέτρα και γαλάζιος ουρανός. Πράσινο πουθενά Οι τσοπάνηδες με τα ζωντανά τους γυρνάνε από τη μια άκρη του χωριού στην άλλη. Ανάμεσα στις πέτρες ξεφυτρώνει χλωρό χορτάρι, πολύτιμη τροφή για τα ζώα τους, κάτι είναι κι αυτό από το τίποτα. Από το δασαρχείο Ελασσόνας ανεβαίνει συχνά ο δασάρχης Σακκάς. Εδώ και καιρό έχει φτιάξει φυτώριο δέντρων στην Αγία Τριάδα με σκοπό τη δεντροφύτευση της άγονης περιοχής που περιβάλλει το χωριό. Γυναίκες και άντρες δουλεύουν μεροκάματο και τα νιόκοπα πευκάκια ατενίζουν τον κάμπο από ψηλά! Διορισμένος δασοφύλακας ο Στεφανάκης Τζημαγιώργης. Κι εδώ αρχίζει ένας άλλος «εμφύλιος». Ένας «εμφύλιος» που δεν έχει σχέση με τον «άλλο» που γέννησε πληγές και πάθη ένθεν και ένθεν Ο Σακκάς ονειρεύεται ένα δάσος γύρω από το χωριό και το κάνει στόχο της ζωής του για να το πετύχει. Και ο «βοηθός», του για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει, παθιάζεται για την δημιουργία και τη φύλαξή του. Οι άλλοι δεν θέλουν πεινασμένα τα κοπάδια τους, έχουν να θρέψουν οικογένειες, τι αξία έχουν τα δέντρα μπροστά στην δύσκολη καθημερινότητα Η ιστορία θυμίζει γεφύρι της Άρτας: Τη μέρα τα πευκάκια στέκονται όρθια, καταπράσινα στη θέση τους, όμως σαν Γράφει η Γλυκερία Γκρέκου Για το δάσος, που αγκαλιάζει τις στέγες μας. έπεφτε πυκνό σκοτάδι οι κτηνοτρόφοι τα πελεκούσαν στο πλάι, έτσι ώστε να μη φαίνονται, με αποτέλεσμα λίγες μέρες αργότερα να μαραίνονται. Ή άφηναν ελεύθερα τα μουλάρια, και τα γιδοπρόβατα να βόσκουν το βράδυ ή στα κρυφά τα ξερίζωναν και τα άφηναν στη θέση τους, ανέγγιχτα τάχα, όπου φυσικά είχαν την ίδια μοίρα. Κι από δω και στο εξής ξεκινάει ένα προσωπικό στοίχημα. Όσοι τον γνώρισαν καλά, έχουν να λένε για έναν αυστηρό, σκληρό άνθρωπο που δεν χαριζόταν σε κανέναν. Κοιμόταν ελάχιστα, είχε κάνει το νιογέννητο δάσος σπίτι του. Αεικίνητος και πανταχού παρών. Δρασκέλιζε τις κακοτράχαλες πλαγιές από το «Κόντουρ Μάρι» μέχρι τη «Βαγενίτσα», από το σημερινό κοιμητήριο, κάτω από το κιόσκι, ίσαμε τον προφήτη Ηλία, σε χρόνους απίστευτους. Ο θυμός των κτηνοτρόφων δεν έλεγε να κοπάσει. Είχαν βρει το μπελά τους. Νύχτα, μέρα, Χειμώνα, Καλοκαίρι τα άγρυπνα μάτια του έψαχναν τους παραβάτες. Αρχικά έκανε συστάσεις, κατόπιν έπαιρνε τα καπίστρια και αν δεν συνετίζονταν και μ αυτό έβγαζε τα σαμάρια των ζώων και τα έκρυβε. Παροιμιώδες είναι το εξής γεγονός που δείχνει πως αν κάποιος παράβαινε το νόμο έπρεπε να πληρώσει, όποιος κι αν ήταν αυτός. Και «αυτός» κάποτε ήταν ο γαμπρός του ο οποίος έχοντας νοικιάσει τα «Βακούφια» στην Αγία Τριάδα σκέφτηκε να βγάλει και λίγο παραδίπλα, σε απαγορευμένο μέρος, το κοπάδι για βοσκή. Το αποτέλεσμα ήταν να δικαστεί στην Ελασσόνα, σύμφωνα με τον νόμο, αλλά μη έχοντας να πληρώσει το πρόστιμο ο γαμπρός, ανέλαβε τα έξοδα ο μηνυτής πεθερός. Αυτός ο άκαμπτος άντρας λοιπόν, φρόντιζε με τέτοιο τρόπο τα δενδρύλλια σα να είχαν ψυχή. «Φρτίτσλι», «αδερφάκια» ήταν η αγαπημένη του κουβέντα γι αυτά! Έσκυβε πάνω τους με λατρεία. Τα πότιζε ο ίδιος. Και σαν άρχιζαν να μεγαλώνουν τα «φωτογράφιζε» με τη ματιά του. Γνώριζε σε κάθε τετραγωνικό γης πόσα και ποια δέντρα μεγάλωναν. Χρόνια μετά γύρω στο βρέθηκε στο Πύθιο, για να ακριβολογούμε στο γήπεδο του χωριού. Παρατήρησε τα δοκάρια και ζήτησε να μάθει πώς βρέθηκαν εκείνα τα ξύλα εκεί. Δεκαετία του πενήντα, χρόνια δύσκολα, η Ελλάδα και πολύ περισσότερο η ύπαιθρος μετράνε τα συντρίμμια και προσπαθούν να συμμαζέψουν ό,τι συμμαζεύεται. Έτσι και στο χωριό προσπαθούν να ορθοποδήσουν ρίχνοντας όλο το μεράκι στη δουλειά. Κύριες απαχολήσεις εκείνα τα χρόνια η κτηνοτροφία, η γεωργία, η υλοτομία. Πολύ δουλειά είχαν οι κιρατζήδες - αγωγιάτες οι οποίοι έκαναν και όλα τα θελήματα του χωριού. Έτσι λοιπόν και ο ήρωας της ιστορίας μας ο μπαρμπα-τούλης εργαζόταν ως αγωγιάτης κάνοντας θελήματα. Εκτός αυτού λοιπόν ήταν επιφορτισμένος και να μεταφέρει την δασκάλα του χωριού το καλοκαίρι στην Κατερίνη και στα τέλη του Αυγούστου στο χωριό. Και τούτο γινόταν για μερικά χρόνια συνέχεια, πράγμα που την βοήθησε να εξοικειωθεί με τη βλάχικη γλώσσα. Τέλη Αυγούστου λοιπόν και πάει να πάρει Kόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δωσ της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει...tίνι μπαρμπα-τούλη συνάχι άει; Εσύ μπαρμπα-τούλη συνάχι έχεις; Για να πει με βεβαιότητα αμέσως μετά: «Ώστε εσείς κόψατε τα αδερφάκια μου από την κομμένη πέτρα» Όπου «κομμένη πέτρα», «κιάτρα τλιάτα» ήταν η τοποθεσία από την οποία λίγα χρόνια πριν είχαν κοπεί τα πεύκα που είχαν γίνει τα συγκεκριμένα δοκάρια. Χρόνια μετά, 2009 στο Λιβάδι. Χρόνια εύκολα, χρόνια δύσκολα, το χώμα έδωσε τη θέση του στο τσιμέντο, οι στέγες των συνέχεια από την 1η σελίδα τη δασκάλα ο μπαρμπα-τούλης από την Κατερίνη, ο δρόμος γεμάτος μαντριά δεξιά και αριστερά και τα ζωντανά ζευγάρωναν λόγω της εποχής. Η δασκάλα, νεαρή και όμορφη όπως ήταν φυσικό είχε τις ορμές της αλλά και συμπαθούσε ιδιαίτερα τον μπαρμπα- Τούλη. -Τι κάνουν τα πρόβατα μπαρμπα- Τούλη; -Μαρκαλιούντι... ματ, ματ, ματ...! Λίγο πιο κάτω ξαναρωτάει η δασκάλα: -Τι κάνουν τα πρόβατα μπαρμπα- Τούλη; -Μαρκαλιούντι... ματ, ματ, ματ...! -Και δε μου λες μπαρμπα-τούλη, πώς καταλαβαίνουν τι θέλει το ένα ζωντανό από το άλλο; -Από την μυρουδιά μω, δεν ξέρεις; -Μα καλά μπαρμπα-τούλη τίνι συνάχι άει; (Μα καλά μπαρμπατούλη εσύ συνάχι έχεις;) Από τη λαϊκή μας παράδοση σπιτιών τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, ο ουρανός πάντα ίδιος. Μια πράσινη αγκαλιά, από τη μια άκρη ως την άλλη, αγκαλιάζει το χωριό. Μια αγκαλιά δοσμένη από το πείσμα, την επιμονή, την τρυφεράδα, που μπορεί να αντιπαλεύει με την σκληρότητα στην ψυχή του καθενός μας. Στο κάτω κάτω μια πράσινη αγκαλιά, που κρατάει τόσα χρόνια μόνο προστασία παρέχει ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ την παραπέρα πορεία της. Εξετάστηκαν όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και η διακοπή της έκδοσης. Τελικά αποφασίστηκε να συνεχιστεί η προσπάθεια με την ενεργή συμμετοχή περισσοτέρων μελών έτσι ώστε να υποβοηθηθεί το έργο της συντακτικής επιτροπής. Συγκροτήθηκαν για τούτο δυο επιπλέον επιτροπές. Μία επιτροπή οικονομικής διαχείρισης που θα αποτελείται από τους: Μαρώση Γιώργο, Σαλαβέρη Λάζαρο, Κοντοφάκα Σούλη και Ντάμπου Κατερίνα και μια επιτροπή για τη διανομή της εφημερίδας και τη διοργάνωση του αρχείου των συνδρομητών που θα αποτελείται από τους: Μπάμπα Λάζαρο, Γαλάνη Μαρία, Ντάμπο Ευάγγελο και Σαλαβάτη Ελένη. Για τη Συντακτική Επιτροπή αποφασίστηκε να συνεχίσει να αποτελείται από τρία μέλη από τα οποία, για την επόμενη διετία, θα είναι: δύο σταθερά: ο Δημήτρης Κιτσούλης και ο Βαγγέλης Καπέτης και ένα εναλλασσόμενο ως εξής: Για τα φύλλα 31, 32 και 33, ο Κοντοφάκας Σούλης και η Άννα Γαζέτη. Για τα φύλλα 34 και 35, ο Θάνος Καψάλης. Για τα φύλλα 36 και 37, ο Γιώργος Αθ. Μητώνας. Για τα φύλλα 38, 39 και 40, ο Λάζαρος Μπάμπας Για τα φύλλα 41 και 42, ο Γιάννης Γκατζούνης και η Ευγενία Καπέτη. 10

11 AYPA Mε το ασημοσκάλισμα τ αλατιού σ αιγιαλούς ερημικούς χρυσοκεντά η θάλασσα τους βράχους. Εκεί ακουμπώ τον έρωτα και τη θλίψη, τον κόμπο που σφίγγει στο θώρακά μου κάθε φορά που αποχαιρετώ την δική μου Ιθάκη, τους φίλους που αγαπώ. Μ έναν απαλό αναστεναγμό το πρώτο φως της Aυγής, τον πρώτο χρησμό της μέρας στ ανοιχτά της ανεμόδαρτης αμμουδιάς περιμένω. Ροός Η μουσική... δίνει ψυχή στον κόσμο, φτερά στο μυαλό, πτήση στη φαντασία και ζωή σε όλα... Πλάτωνας γράφουν οι: Σούλης Kοντοφάκας και Θόδωρος Ψαλλίδας Έλληνες & Ινδοί Μουσική «συνομιλία» δίχως σύνορα. Δεξιοτέχνες προσφέρουν γοητευτικές μουσικές «συνομιλίες» σε μια πανδαισία αυτοσχεδιασμών. Μια ιδιότυπη συνεύρεση πολιτισμών, λιγότερο βάρβαρη από αυτή που επιχειρήθηκε κάποιες δεκαετίες πριν κατακλέβοντας την ινδική παράδοση και όχι μόνο, προς «όφελος» της ελληνικής μουσικής. Οι Έλληνες και οι Ινδοί πορεύονται μαζί, όχι αναζητώντας νέους δρόμους, αλλά προσπαθώντας να επισημάνουν τις οργανικές συμφωνίες και την κοινή αισθητική αντίληψη σημαντικών μουσικών τους... Οι δύο παραδόσεις βρίσκονται κοντά, και το ανακαλύπτει κανείς από τις παράλληλες πορείες τους και όχι από τις αρπαχτές, τα φτηνά σουξέ της δεκαετίας του 60. Με εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά και μεράκι από τους υπεύθυνους, τα album «Έλληνες και Ινδοί» είναι ηχογραφημένα ζωντανά σε περιοχές όπως τα Χανιά, τα Ιωάννινα, τη Λάρισα, το Χαλάνδρι αλλά και το Καπανδρίτι, όπου βρίσκεται και η έδρα του πολιτιστικού φορέα Saraswati που ανέλαβε την πρωτοβουλία και την παραγωγή τους. Για την Ελλάδα την ομάδα αποτελούν οι Πετρολούκας Χαλκιάς και Γρηγόρης Καψάλης στο κλαρίνο, αλλά και ο πανταχού παρών Ιρλανδός Ross Daly στην κρητική λύρα, ο Γιώργος Κόρος βιολί, ο Νίκος Σαρα- γούδας ούτι, ο Σωκράτης Σινόπουλος ούτι, ο Χρόνης Αϊδονίδης τραγούδι, ο Γιώργος Μακρής γκάιντα, Αχιλέας Χαλκιάς κλαρίνο, ο Αντώνης Κυρίτσης τραγούδι, ο Γιώργος Αμαραντίδης κεμεντζέ-τραγούδι, ο Μιχάλης Καραντίνης μπουζούκι, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος τραγούδι, η Σοφία Παπάζογλου τραγούδι, ενώ οι Ινδοί εκπροσωπούνται από τους Daya Shankar (σενάι), Rakesh Chaurasia (μπαμπού απο φλάουτο), Shubankar Banerjee (τάμπλα), Rabindra Goswami (σιτάρ) και Devashish Dey (τραγούδι) και άλλοι πολλοί. Στη συλλογή αυτή, αν την αποκτήσετε ολόκληρη, θα παρακαλουθήσετε ένα μουσικό ταξίδι από την Θράκη μέχρι την Κρήτη και τα νησιά μας κι από τον πολύπαθο Πόντο και τη Σμύρνη ως τις ακτές της Ινδίας. Θα ακούσετε κομμάτια παρμένα από τον μουσικό πλούτο των δύο πολιτισμών, θα βρείτε μουσικούς να δέχονται τη μουσική μαγεία ως τη μοναδική διέξοδο των στιγμιαίων συναισθημάτων που παράγουν τα όργανα και κυρίως το μυαλό των μουσικών. Θα ακούσετε μοναδικές αυτοσχέδιες κορυφώσεις προερχόμενες από τη μούσα που εμπνέει τους έμπειρους και ταλαντούχους, συνάμα, μουσικούς να μετουσιώνονται σε κορυφαίες μορφές ο κάθε ένας στο είδος του. Ένα σημαντικό δημιούργημα, αλλά για ανοιχτά και μη προκατειλημμένα αυτιά... Από το 1999 που πρωτοσυναντήθηκαν μέχρι τις μέρες μας, αυτή η ομάδα Ελλήνων και Ινδών μουσικών αποφάσισαν να πορευτούν μαζί. Μας χάρισαν οκτώ μοναδικά cd κόσμημα για την κάθε δισκοθήκη και προσπάθησαν και το κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό να αναδείξουν αυτό που τους ενώνει, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κοινή αισθητική άποψή τους στη μουσική των δύο χωρών. Τι να προσέξετε: τις απροσδόκητες ενορχηστρώσεις σε όλα τα τραγούδια, καθώς και τα ευφάνταστα παιξίματα των μουσικών, τις καλύτερες σημερινές φωνές σε κάθε μουσικό είδος, σε μεγάλα κέφια να απογειώνονται φωνές που πλαισιώνουν τα τραγούδια με απόλυτη «θρησκευτική ευλάβεια», ερμηνευμένα και παιγμένα όπως πρέπει, χωρίς υπερβολές, χωρίς λαρυγγισμούς. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ ΕΜΗ ΣΙΝΗ «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ» ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΚΚΑΣ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ, ΧΑΡΗΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΤΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΘΩΙΔΟΥ, ΔΑΝΑΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ, ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΧΛΑΤΗΣ, ΤΙΜΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΡΑΒΔΑΣ Χαρίζοντας στα παιδιά τον κόσμο ανάποδα, με αντεστραμμένη δηλαδή την εικόνα που διαμορφώνουν γι αυτόν σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, είναι καθαρά πράξη ανατρεπτική. Όσο ανατρεπτικά ήταν μια φορά κι ένα καιρό και τα τραγούδια της θρυλικής Λιλιπούπολης επί των ημερών του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Στον ίδιο ακριβώς δρόμο κινούνται οι δημιουργοί αυτού του ευφάνταστου νέου κύκλου παιδικών τραγουδιών, μια και έχουν θητεύσει επίσης στο ραδιόφωνο με καθημερινή παιδική εκπομπή. Ο συνθέτης Άγγελος Αγγέλου και η στιχουργός Έμη Σίνη ήταν οι δημιουργοί επίσης του «Μικρού Κοπέρνικου» από τη συχνότητα του Δευτέρου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Αξίζει να σταθεί κανείς στο καστ των ερμηνευτών που κλήθηκαν να αποδώσουν τα κομμάτια. Είναι συγκινητικό να ακούς τον Σπύρο Σακκά τρεις δεκαετίες μετά τη Λιλιπούπολη να μεταμορφώνεται τώρα στον γαλλοτραφή μποέμ ηλικιωμένο κύριο που αναπολεί τη θεία Πανακότα, τον Ζελέ με το σορτσάκι εμπριμέ και την πριμαντόνα μις Κρεμ Καραμελέ! Αδιαφιλονίκητος παραμυθάς όμως αναδεικνύεται ο Σωκράτης Μάλαμας ως Πυρετός με τη χαρακτηριστική σπηλαιώδη ερμηνεία του, επίσης πάρα πολύ ωραίο το τραγούδι που αποδίδεται από τη Δανάη Παναγιωτοπούλου Μερικά ακόμη τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το εναρκτήριο Μπομπ ο Χαμαιλέοντας με τον Χάρη Καβαλλιεράτο των βετεράνων «Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω», η Μάγισσα Σκουποξυλάνθη με την Κατερίνα Φωτεινάκη και ο Άμπακος με την αντιστικτική, αναφορικά με τον στίχο, ερμηνεία της Μαρίας Θωίδου. Τέλος, το cd ακούγεται από το πρώτο ως το τελευταίο τραγούδι σαν να είναι το σάουντρακ μιας αναρχικής ταινίας κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϊ και σ αυτό συνέβαλε ο πιανίστας Θόδωρος Κοτεπάνος με τις εξαιρετικές ενορχηστρώσεις του! 11

12 ...γισµάρι λα Μπ αµπ ακούλι Τρύγος στο «Μπαμπακούλι» την δεκαετία του 50. Από αριστερά Μαρώσης Στέργιος, μπαρμπα Γιώργος Μαρώσης, Καπέτης Γεώργιος, Καράγιας Κώστας. «...γισμάρι λα Μπαμπακούλι, λα Βουλουάγκα, λα Φουρίτσου, λα Τζέτα, λα λόκλου τούτου». Τρύγος σε παλιά και νέα αμπέλια. Τότε μια ευχάριστη διαδικασία που για να γίνει χρειάζονταν τον παππού να ψήσει το κοκορέτσι, τις θείες να διαλέξουν τα καλά σταφύλια για γλυκό, τα διπλά σταφύλια τις «παλάντζες» που θα κρεμαστούν στο κατώγι για να φαγωθούν το χειμώνα και τα παιδιά να κουβαλούν γελώντας δροσερό νερό από τη βρύση. Να μαζευτούν τα κυδόνια για τον μπελτέ, να τραβηχτεί άμεσα ο φρέσκος μούστος για την μουσταλευριά... Τώρα πρέπει να τρυγήσουμε να τελειώσουμε γιατί έχουμε και δουλειές! Για το Φθινόπωρο Μικρή αναφορά στην πλούσια Εκκλησιαστική ιστορία του Λιβαδίου Σημαντικός λόγος που ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος επισκέφτηκε την κωμόπολή μας είναι ότι το Λιβάδι υπήρξε η έδρα της επισκοπής Πέτρας για πολλούς αιώνες. Η επισκοπή Πέτρας ήταν οργανωμένη από τον 40 μ.χ. αιώνα και είχε έδρα την πόλη Πέτρα, η οποία βρισκόταν στην τοποθεσία καρακόλι κάτω από τον δρόμο Λιβάδι Κατερίνης. Αυτό συνέβαινε μέχρι το 1517, έτος κατά το οποίο καταστράφηκε από πυρκαγιά η πόλη της Πέτρας. Δεν γνωρίζουμε εάν αμέσως μετά τη καταστροφή μεταφέρθηκε η έδρα στο Λιβάδι ή ποια χρονολογία συνέβει αυτό. Πάντως η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη του ίδιου του Λιβαδίου σαν οντότητα αλλά και σαν έδρα της επισκοπής γίνεται το 1692 στον κώδικα της μονής του Οσίου Νικάνορα (Μονή Ζάβορδας Γρεβενών) Πρόκειται για την παλαιότερη καταγραφή μέχρι σήμερα ως Χωρίον Λιβάδι στην οποία θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες. Για τους επόμενους δύο αιώνες, , οι πληροφορίες αυξάνονται διαρκώς με Επίσκοπος Πέτρας Αγαθάγγελος την επισκοπή να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαίδευση και την διοίκηση της περιοχής. Τέλος καταργήθηκε το 1896 και η επικράτεια της μοιράστηκε στη μητρόπολη Ελασσόνας και την επισκοπή Κίτρους. Κορυφαία προσωπικότητα της επισκοπής, κατά τα έτη , υπήρξε ο συγχωριανός μας επίσκοπος Αγαθάγγελος. Γνωρίζουμε αρκετά για το πρόσωπο και το έργο του. Γεννήθηκε το 1805 στο Λιβάδι. Ο πατέρας του Γρηγόριος Παπαγρηγοριάδης, ιερέας, και η μητέρα του Αικατερίνη ανέθρεψαν και μόρφωσαν τον Αγαθάγγελο στα περίφημα σχολεία του Λιβαδίου. Μετά πήγε στην Αθήνα και το 1835 στην Κωνσταντινούπολη γίνεται κληρικός. Δεν γνωρίζουμε πόσο παρέμεινε στην πόλη, πάντως το 1840 βρίσκεται στην μονή Κουτλουμουσίου στο Άγιο Όρος. Το 1842 μεταβαίνει στα Βοδενά (Έδεσσα) όπου και χειροτονείται αρχιμανδρίτης. Το 1854 εξελέγεται από τη Σύνοδο της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης επίσκοπος Πέτρας. Ως επίσκοπος στην ιδιαίτερη πατρίδα του πέτυχε να οργανώσει ελληνικά σχολεία και να απαλλάξει τους κατοίκους από τα οικονομικά δεσμά των Τούρκων. Με την βοήθειά του κάτοικοι πολλών χωριών εξαγόρασαν τα τσιφλίκια από τους Τούρκους και έγιναν κύριοι της γης. Αυτή η πράξη τιμήθηκε ιδιαιτέρως από τους κατοίκους της Δρυάνιστας (σημερινός Μοσχοπόταμος Πιερίας) οι οποίοι ακόμη και σήμερα τον τιμούν ως άγιο. Το 1870 εξελέγη μητροπολίτης Βοδενών ( Εδέσσης ). Εκεί ανέπτυξε μεγάλη δράση σε εθνικά και θρησκευτικά θέματα. Το 1875 μετατέθηκε στην μητρόπολη Στρωμνίτσης όπου και πέθανε στις 12 Οκτωμβρίου του Απόσπασμα της αποδοχής της μεταθέσεως του Αγαθάγγελου στα Βοδενά:., λυπούμαι, ὅτι δυσχέρειαί τινες ἀτομικαί θά μέ ἐμποδίσωσιν ἐνταῦθα μέχρι τῆς 15 τοῦ προσεχοῦς Μαΐου Ἀπριλίου 9 ἐν Λειβαδίῳ ἐλάχιστος δοῦλος ὁ Β( οδενῶν ) Ἀ( γαθάγγελος ) Ανέκδοτη υπογραφή του Αγαθάγγελου ως Επισκόπου Πέτρας πηγές: Αρχιμ Τίτου Κ. Καραντζάλη - Δημ. Β. Γόνη: κωδιξ της Αλληλογραφίας του Βοδενών Αγαθάγγελου Θεσ/νικη 1975, Ζήση Μπέλλου: Οι επισκοπές Πέτρας και Κίτρους κατά τον κώδικα Ζάβορδας 1534/1692 Γ. Σακελλαροπούλου: Ο επίσκοπος Πέτρας Αγαθάγγελος. Βαγγέλης Καπέτης