Πρακτικό της µε αριθµό 32ης/2013 συνεδρίασης της Οικονοµικής Επιτροπής του

Transcript

1 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟ:ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Πληροφορίες: Γ.Χουδετσανάκη Ταχ. /νση: Βρυούλων 125 & Φιλαδελφείας Τ.Κ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ Τηλ: Fax: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ Συνεδρίαση της 32ης/ ΑΡ. ΑΠΟΦΑΣΗΣ : 123/2013 ΘΕΜΑ: Παραίτηση από όλα τα τακτικά και ένδικα µέσα κατά της υπ αριθµόν 184/2013 απόφασης του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία εργατικών διαφορών), µε την οποία αναγνωρίστηκε η σύµβαση του εργαζοµένου του ήµου µας, Αναστασίου καρβουνιάρη του Μιχαήλ ως σύµβαση αορίστου χρόνου. Πρακτικό της µε αριθµό 32ης/2013 συνεδρίασης της Οικονοµικής Επιτροπής του ήµου Καισαριανής, της 11 ης του µηνός ΟΚΤΩΒΡΙΟΥέτους Στην Καισαριανή σήµερα την 11η του µηνός ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ηµέρα ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και ώρα µ.µ η Οικονοµική Επιτροπή του ήµου Καισαριανής, συνήλθε σε τακτική δηµόσια συνεδρίαση στο δηµοτικό κατάστηµα, ύστερα από την µε αριθµό πρωτ.12837/ έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου της, η οποία επιδόθηκε και δηµοσιεύθηκε νόµιµα, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 67 παρ. 4 και 75, του Ν. 3852/2010, όπως ισχύει. ιαπιστώθηκε ότι υπήρχε νόµιµη απαρτία, δεδοµένου ότι σε σύνολο επτά (7) µελών παραβρέθηκαν στην συνεδρίαση πέντε (5) µέλη. Ονοµαστικά οι: ΠΑΡΟΝΤΕΣ 1.Καµπάκας Αντώνιος Πρόεδρος- ήµαρχος 2. Βούρλος ηµήτριος 3.Έξαρχος Βασίλης 4.Παρασκευά έσποινα(αν. µέλος) 5.Μανιατέα Αικατερίνη(αν. µέλος) Ο κ. Πρόεδρος ήµαρχος ο οποίος εισηγείται λόγω του κατεπείγοντος το πιο πάνω θέµα της ηµερήσιας διάταξης, θέτει υπόψη των µελών της Οικονοµικής Επιτροπής την εισήγηση του ειδικού συνεργάτη ηµάρχου κ. Μηλιαράκη Κωνσταντίνου η οποία έχει ως εξής:

2 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Προς Την Οικονοµική Επιτροπή ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΘΕΜΑ: Παραίτηση από όλα τα τακτικά και ένδικα µέσα κατά της υπ αριθµόν 184/2013 απόφασης του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία εργατικών διαφορών), µε την οποία αναγνωρίστηκε η σύµβαση του εργαζοµένου του ήµου µας, Αναστασίου Καρβουνιάρη του Μιχαήλ ως σύµβαση αορίστου χρόνου Όπως γνωρίζετε ο εργαζόµενος στις υπηρεσίες καθαριότητας του ήµου, µας, Αναστάσιος Καρβουνιάρης του Μιχαήλ, άσκησε την από αγωγή του, µε την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί ότι η σύµβαση εργασίας που τον συνέδεε µε το δήµο µας είναι αυτή της συµβάσεως εργασίας αορίστου και όχι ορισµένου χρόνου, όπως ο ίδιος απασχολείτο από το έτος 1989 έως το έτος 2012, να ακυρωθεί η απόλυση που έγινε από το ήµο µας και να υποχρεωθεί ο ήµος να τον απασχολεί. Ο παραστάς δικηγόρος για λογαριασµό του ήµου, κατά ρητή εντολή του ηµάρχου µας, ο οποίος αναγνώρισε και εγγράφως το νόµιµο της αξίωσης του ενάγοντος, συνοµολόγησε την ανωτέρω αγωγή, µε αποτέλεσµα να εκδοθεί η υπ αριθµ. 184/2013 απόφαση του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία εργατικών διαφορών), µε την οποία αναγνωρίστηκε η σύµβαση του εργαζοµένου του ήµου µας, Αναστασίου Καρβουνιάρη του Μιχαήλ ως σύµβαση αορίστου χρόνου, και ο δήµος υποχρεώθηκε να συνεχίσει να απασχολεί τον εργαζόµενο αυτό. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στο δήµο στις και µέχρι τις είχαµε δικαίωµα άσκησης εφέσεως. Η Οικονοµική Επιτροπή του ήµου αποφάσισε να µην ασκηθεί έφεση κατά της ανωτέρω απόφασης ενόψει της συνοµολόγησης της ανωτέρω αγωγής στην ουσία της και µε τη δεδοµένη άποψη ότι ο ως άνω εργαζόµενος είναι απαραίτητος στο ήµο, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του, µε αποτέλεσµα η ως άνω απόφαση να τελεσιδικήσει στις , από την εποµένη δε της ηµέρας εκείνης, άρχεται η τριακονθήµερη προθεσµία για άσκηση αναιρέσεως, η οποία και λήγει στις , καθώς οι προθεσµίες της εφέσεως και της αναιρέσεως δεν βαίνουν παράλληλα, η δε προθεσµία ασκήσεως αιτήσεως αναιρέσεως κατά αποφάσεως που εκδόθηκε στον πρώτο βαθµό, και ανεξάρτητα αν εκδόθηκε ερήµην ή αντιµωλία, δεν συντρέχει µε την προθεσµία ασκήσεως εφέσεως κατ αυτής. Η πρώτη ηρεµεί κατά τη

3 διάρκεια της δεύτερης και αρχίζει από τότε που έληξε η προθεσµία για την άσκηση της έφεσης οπότε η πρωτόδικη απόφαση τελεσιδίκησε, υποκείµενη σε αναίρεση (Α.Π. 709/2007). Όπως σας έχω ήδη καταστήσει γνωστό στα πλαίσια της ανωτέρω υπόθεσης, κατ αρχήν, επί διαφορών που αφορούν σε κάθε µορφής µισθολογικές απαιτήσεις, οι εναγόµενες υπηρεσίες ( ηµόσιο, ΝΠ, και ΟΤΑ) έχουν καθήκον και υποχρέωση να υποστηρίζουν µε κάθε νόµιµο µέσο τα συµφέροντα τους ασκώντας, όπως οφείλουν, µέχρι εξαντλήσεως τα ένδικα µέσα. Επίσης έχουν υποχρέωση να παρίστανται στις δίκες για την προάσπιση µε κάθε νόµιµο µέσο, των συµφερόντων που εκπροσωπούν και δεν πρέπει να παραιτούνται των παραπέρα ενδίκων µέσων, απεναντίας να τα εξαντλούν. Η υποχρέωση αυτή πηγάζει και από το άρθρο 103 παρ. 3 του Ν. 3463/2006, που ορίζει ότι προκειµένου για µισθολογικές απαιτήσεις, κάθε µορφής, περιλαµβανοµένων και των επιδοµάτων, δεν είναι δυνατή η παραίτηση από την άσκηση ενδίκων µέσων, ο δικαστικός ή εξώδικος συµβιβασµός και η κατάργηση δίκης, διάταξη ήδη επαναληφθείσα και µε το Ν. 3852/2010. Υπάρχει όµως και ρητή εξαίρεση η οποία επιτρέπει την παραίτηση από τα ένδικα µέσα στην περίπτωση που το συγκεκριµένο νοµικό ζήτηµα έχει κριθεί µε απόφαση ανωτάτου ικαστηρίου. Στην προκειµένη περίπτωση, ανεξαρτήτως της πιο πάνω συνοµολόγησης της αγωγής από το ήµο, είναι δυνατή η προβολή νοµικών ισχυρισµών σε βάρος της ανωτέρω αποφάσεως, οι οποίοι σαφώς και µπορούν να προβληθούν και απευθείας µε αίτηση αναιρέσεως, µε αποτέλεσµα η συγκεκριµένη διαφορά να επιλυθεί απευθείας από το ανώτατο (τριτοβάθµιο) ικαστήριο, ήτοι τον Άρειο Πάγο, το οποίο σαφώς και παρέχει τη µέγιστη ασφάλεια δικαίου και µε τον τρόπο αυτό ο ήµος εξαντλεί τα ένδικα µέσα που έχει στη διάθεσή του, ασκώντας αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου, προκειµένου να επιλυθεί απευθείας και µε το ανώτατο Πολιτικό ικαστήριο και το νοµικό σκέλος της υπόθεσης. Πρέπει όµως για ακόµη µία φορά να σας επισηµάνω ότι µε βάση πρόσφατες αποφάσεις του Αρείου Πάγου (ίδετε ενδεικτικά 79/2013, 369/2013, 928/2013, 123/2012, 1154/2012, 1500/2012 κ.α.), έχει κριθεί ότι επί διαδοχικών συµβάσεων εργασίας ορισµένου χρόνου που καταρτίσθηκαν µε το ηµόσιο, ΟΤΑ και άλλα ΝΠ πριν από την έναρξη ισχύος της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ και των παραγράφων 7 και 8 του άρθ. 103 του Συντάγµατος, που προστέθηκαν κατά την αναθεώρηση του έτους 2001, ισχύουν από (ΦΕΚ Α` 85/2001) και απαγορεύουν την ακόµη και από το νόµο µονιµοποίηση του προσλαµβανοµένου ως άνω προσωπικού ή την µετατροπή των συµβάσεων εργασίας ορισµένου χρόνου σε συµβάσεις αορίστου χρόνου ακόµη και σε περίπτωση που οι εργαζόµενοι µε συµβάσεις εργασίας ορισµένου χρόνου καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ηµοσίου, καθώς των άρθ. 5 και 11 του Π 164/2004, που άρχισε να ισχύει από και διαγράφει τις προϋποθέσεις µετατροπής των κατά την έναρξη της ισχύος του ενεργών συµβάσεων ορισµένου χρόνου σε αορίστου, συνεχίζονται δε και είναι ενεργές κατά τον χρόνο έναρξης της

4 ισχύος τους και µετά ταύτα και καλύπτουν κατά την φύση τους πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δεν εφαρµόζονται οι ως άνω διατάξεις, διότι αυτές (συµβάσεις εργασίας) είχαν προσλάβει ήδη κατά τον χρόνο που εκτείνεται η έννοµη σχέση και το αντικείµενό της, δηλ. και πριν την έναρξη ισχύος των ως άνω συνταγµατικών και άλλων διατάξεων, τον χαρακτήρα της σύµβασης αορίστου χρόνου κατ` ορθό νοµικό χαρακτηρισµό, παρά την τυχόν απαγόρευση από το νόµο της σύναψής τους ως τέτοιων (αορίστου χρόνου), τον οποίο διατηρούν και µετά ταύτα, δηλ. και µετά την έναρξη ισχύος των πιο πάνω διατάξεων, ως ενιαίες πλέον συµβάσεις αορίστου χρόνου. Συνεπώς στην προκειµένη περίπτωση που ο ως άνω εργαζόµενος, όπως συνοµολογήθηκε από το ήµο, απασχολείτο µε διαρκείς συµβάσεις ορισµένου χρόνο, περιοδικά ανανεόύµενς, από έως και , ήτοι για είκοσι δύο ολόκληρα έτη, τόσο πριν όσο και µετά την ισχύ των ανωτέρω νοµοθετικών διατάξεων, η πρόσφατη νοµολογία του Α.Π., φαίνεται να κρίνει υπέρ των εργαζοµένων σε υποθέσεις όπως η προκείµενη, αναγνωρίζοντας την ισχύ των συµβάσεών τους ως συµβάσεων αορίστου χρόνου. Περαιτέρω υφίσταται και ένα δεύτερο ερµηνευτικό ζήτηµα κατά πόσο η συγκεκριµένη υπόθεση εµπίπτει στην κατηγορία των υποθέσεων που αφορούν µισθολογικές παροχές, σύµφωνα µε το άρθρο 72 παρ. 2 του Ν. 3852/2010, καθότι µε την αγωγή του ο ενάγων δεν ζητά πρόσθετες µισθολογικές παροχές (π.χ. επιδόµατα, υπερωρίες, µετάβαση σε ανώτερο µισθολογικό κλιµάκιο), αλλά ζητεί να αναγνωριστεί η εγκυρότητα της σύµβασής του ως σύµβασης αορίστου χρόνου και να υποχρεωθούµε να αποδεχόµαστε τις υπηρεσίες του. Η υποχρέωση αυτή πράγµατι γεννά και υποχρέωση καταβολής µισθού, ο οποίος όµως εν προκειµένω δίδεται ως υποχρεωτικό αντάλλαγµα για την παροχή της εργασίας του µισθωτού, την οποία µάλισα υποχρεούµαστε να αποδεχθούµε και µάλιστα για εργασία την οποία ήδη ο ήµος έχει συνοµολογήσει ότι είναι προς το συµφέρον του, καθώς ο εργαζόµενος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και όχι ως πρόσθετη µισθολογική παροχή (ίδετε όµως και αντίθετα 69/2011 ΕΣ ΠΡΑΞΗ-Τµ. Ι που έχει υπαγάγει τις ανωτέρω υποθέσεις στην κατηγορία των µισθολογικών). Για τους λόγους αυτούς, καλείστε να εισηγηθείτε λόγω της σοβαρότητας του ζητήµατος προς το ηµοτικό Συµβούλιο κατά πόσο εν προκειµένω ο ήµος θα παραιτηθεί από τα ένδικα µέσα κατά της ανωτέρω απόφασης. Ο ΕΙ ΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΗΜΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ

5 Ο Πρόεδρος πρότεινε να ληφθεί σχετική απόφαση, επειδή σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 72 του Ν. 3852/2010, την αρµοδιότητα για το θέµα έχει η Οικονοµική Επιτροπή. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Μετά από διαλογική συζήτηση ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ Την παραίτηση από όλα τα τακτικά και ένδικα µέσα κατά της υπ αριθµόν 184/2013 απόφασης του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών µε την οποία αναγνωρίστηκε η σύµβαση του εργαζόµενου του ήµου µας Αναστασίου Καρβουνιάρη ως σύµβαση αορίστου χρόνου, και την υποχρέωση καταβολής µισθού καθώς ο εργαζόµενος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Γι αυτό έχει συνταχθεί το πρακτικό αυτό το οποίο βεβαιώθηκε υπογράφεται ως ακολούθως: αφού αναγνώστηκε και Ο ΠΡΟΕ ΡΟΣ - ΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΜΠΑΚΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΑ ΜΕΛΗ 1.Βούρλος ηµήτριος 2.Έξαρχος Βασίλης 3.Παρασκευά έσποινα(αν.µέλος) 4.Μανιατέα Αικατερίνη(αν.µέλος) Καισαριανή 15/10/2013 Ακριβές απόσπασµα για χρήση Της υπηρεσίας Ο ΠΡΟΕ ΡΟΣ- ΗΜΑΡΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ ΚΑΜΠΑΚΑΣ ΑΝΤΩΝHΣ