ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑΣ ΑΛΜΟΣΙΝΟ

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑΣ ΑΛΜΟΣΙΝΟ"

Transcript

1 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 3 ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑΣ ΑΛΜΟΣΙΝΟ

2 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 4 Τ O Y Ι Δ Ι O Y ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ, Εκδόσεις Πατάκη, 2000, και νέα έκδοση, Εκδόσεις Πατάκη, 2007 Η ΨΙΧΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, Εκδόσεις Πατάκη, 2002 ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ, Εκδόσεις Πατάκη, 2005 Η ΑΗΔΟΝΟΠΙΤΑ, Εκδόσεις Πατάκη, 2008 ΦΡΑΟΥΣΤ, «Νέα Σύνορα» Α.Α. Λιβάνη, 1995, νέα έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις Πατάκη, 2010 ΑΝΕΜΩΛΙΑ, Εκδόσεις Πατάκη, 2011

3 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 5 ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑΣ ΑΛΜΟΣΙΝΟ Μυθιστόρημα

4 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 6 Θέση υπογραφής δικαιούχου δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας εφόσον αυτή προβλέπεται από τη σύμβαση Tο παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (N. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Aπαγορεύεται απολύτως άνευ γραπτής αδείας του εκδότη η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρο νικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. Eκδόσεις Πατάκη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία Πεζογραφία 335 Ισίδωρος Ζουργός, Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο Yπεύθυνος έκδοσης Kώστας Γιαννόπουλος Διορθώσεις Μαρία Ράμμου Σελιδοποίηση «ΦΑΣΜΑ» ΑΦΟΙ Kαπένη Κ. & Α. Ο.Ε. Φιλμ, μοντάζ Μαρία Ποινιού-Ρένεση Copyright Σ. Πατάκης A.E.E.Δ.E. (Eκδόσεις Πατάκη), και Ισίδωρος Ζουργός, Aθήνα, 2014 Πρώτη έκδοση από τις Eκδόσεις Πατάκη, Aθήνα, Μάρτιος 2014 Κ.Ε.Τ Κ.Ε.Π. 123/14 ISBN ΠANAΓH TΣAΛΔAPH (ΠPΩHN ΠEIPAIΩΣ) 38, AΘHNA, THΛ.: , , , ΦAΞ: KENTPIKH ΔIAΘEΣH: EMM. MΠENAKH 16, AΘHNA, THΛ.: YΠOK/MA: ΚΟΡΥΤΣΑΣ (ΤΕΡΜΑ ΠΟΝΤΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗ Β ΚΤΕΟ), ΚΑΛΟΧΩΡΙ ΘEΣΣΑΛΟNIKHΣ, Τ.Θ. 1213, THΛ.: , , , ΦAΞ: Web site: info@ patakis.gr, sales@ patakis.gr

5 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 7 στη Γεωργία

6 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 8 Ευχαριστίες στους: Ίωνα Βασιλειάδη, Θανάση Γεωργίου, Κώστα Δρουγαλά, Γιάννη Ζορπίδη, Νίκο Θωμά, Γιώργο Καραδήμο, Ευαγγελία Κράις, Θεοδόση Κώττα, Μαρία Ράμμου, Έφη Σπέντζου, Δημήτρη και Παναγιώτη Τριανταφύλλου, Νώντα Τσίγκα, όπως και στο προσωπικό του Αρχείου Χαρτογραφικής Κληρονομιάς στη Θεσσαλονίκη.

7 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 9 Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Ένας επισκέπτης Artes moriendi Mουλάρια και άμαξες Primavera et variola Συγκεχυμένη παράσταση Μάσκες Lux perpetua Ψωμί Βαρτάγγελος Νταβιτσέντσα Πύλες και πόρτες Sine cera Σ ακολουθώ Μια σκιά στις σκάλες Ars amatoria Ένας πρίγκιπας Ένας βασιλιάς Εγώ, ο αδελφός Ιωαννίκιος Ο επισκέπτης Σημείωμα του συγγραφέα Πηγές - Οφειλές

8 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 10

9 01.PROTOSELIDA.Κ38-13.qxp 24/2/14 10:50 Page 11 Τα πόδια μου τριγυρνάνε πάνω στον κόσμο σαν έντομα μέσα σ ένα ψαλτήρι. Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Η άβυσσος, μτφ. Ιωάννα Χατζηνικολή Πλανιέμαι σαν το μυρμήγκι στην απαλάμη του Θεού, όπου βρω δρόμο τον ακολουθώ Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Σκηνές από το βίο του Μάξιμου του Γραικού

10 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 12

11 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 13 Ένας επισκέπτης Μονή Διονυσίου, Άγιο Όρος, Οκτώβριος 1725 Ον ειδαν να ερχεται από τη μεριά που στρίβει το μονοπάτι, εκεί στο γόνατο της ανηφόρας. Ο αδελφός Πρόδρομος έβαλε την παλάμη σκέπαστρο στα μάτια, γιατί ο ήλιος του απογεύματος, κόκκινος ως τα έγκατα, του τύφλωνε τα μάτια. εκεί όπου στέκονταν οι αδελφοί, στους στεγασμένους εξώστες, φυσούσε από τη θάλασσα. Ήταν οι τελευταίοι κυματισμοί της πριν από το σούρουπο, όταν συνήθως τα νερά γαληνεύουν. Ο ιερομόναχος Σέργιος έσφιξε με το σχοινί πάνω στο κορμί του το ράσο, γιατί όσο η μέρα χανόταν, η ψύχρα γινόταν ολοένα και πιο αισθητή. Οι δυο καλόγεροι έστεκαν σιωπηλοί εδώ και λίγη ώρα ακουμπώντας στα ξύλινα κάγκελα των μπαλκονιών που μετεωρίζονταν πάνω από την άβυσσο του γκρεμού. Μετά το απόδειπνο και πριν από τον ερχομό της νύχτας, οι δουλειές στο μοναστήρι σταματούσαν. Η πόρτα του καθολικού ήταν ακόμα ανοιχτή και οι ευωδιές από το λιβάνι και τα θυμιάματα σκορπίζονταν σε όλη την αυλή. αρκετοί αδελφοί, σε μικρές παρέες, συζητούσαν χαμηλόφωνα μέχρι να πέσει το σκοτάδι. «Πρόδρομε, πήγαινε να ειδοποιήσεις τον αρχοντάρη, έχουμε επισκέπτη». Έξω από την πύλη ο ξένος είχε καθίσει πάνω στο χείλος της μεγάλης γούρνας και ρούφαγε λαίμαργα νερό απ το μπακιρένιο 13

12 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 14 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ τάσι. Ο πορτάρης, ο θυρωρός της πύλης, τον παρατηρούσε σιωπηλός, παίζοντας στα χοντρά του δάχτυλα το κομποσκοίνι. Η πρώτη προσπάθεια να συνεννοηθεί μαζί του είχε αποτύχει. Ο επισκέπτης ήταν ένας νεαρός ψηλός άντρας, μελαχρινός, με σμιχτά πυκνά φρύδια. Έμοιαζε ρωμιός, αλλά δεν ήταν. Μιλούσε δυο άλλες γλώσσες, πότε τη μια και πότε την άλλη, κι αυτό είχε κάνει τον πορτάρη να χάσει την υπομονή του. «Λατίνος μού φαίνεσαι, έχεις κι αυτήν την κουκούλα στην πλάτη... γενιά και σπορά των αιρετικών!» μουρμούρισε ο πορτάρης. Ο νεαρός σκούπισε από τα γένια του τις σταγόνες του νερού που είχαν κυλήσει από το τάσι και τον κοίταξε αθώα με τα καστανά του μάτια. αδυνατούσε να του απαντήσει τι άραγε; αφού δεν είχε καταλάβει. Έστεκε τώρα μπροστά στην πύλη γαλήνιος τα μάτια του όμως μιλούσαν κι άλλες γλώσσες. ακούστηκαν πατήματα από το εσωτερικό του μοναστηριού. Ο Πρόδρομος με τον αρχοντάρη εμφανίστηκαν κι άρχισαν να παρατηρούν αμίλητοι τον νεαρό επισκέπτη. ακουγόταν μόνο το νερό της κρήνης, που έπεφτε με ορμή μέσα στη γούρνα. «Βενετσιάνικα μιλάει», σχολίασε ο πορτάρης. Ο αρχοντάρης τον περιεργάστηκε λίγο ακόμη. το πανωφόρι του ήταν ξεθωριασμένο από τον ήλιο και γεμάτο σκόνη, και από το ένα του στιβάλι, που είχε τρυπήσει στον δρόμο, ξεχώριζαν δυο λασπωμένα δάχτυλα. «Ένας μόνο θα μπορέσει να συνεννοηθεί μαζί του», είπε ο αρχοντάρης κι έστρεψε το κεφάλι του στον Πρόδρομο. «Κατάλαβα, γέροντα», απάντησε με κατεβασμένο το κεφάλι ο δόκιμος μοναχός. «Φέρε πρώτα ψωμί, ελιές κι ό,τι άλλο βρεις στο μαγερειό και κατέβα γρήγορα μη σας πιάσει η νύχτα». Ο Πρόδρομος χάθηκε στο λιθόστρωτο που οδηγούσε μέσα στο μοναστήρι. Στο μεταξύ ο επισκέπτης ταχτοποιούσε τον υφασμάτινο σάκο που κουβαλούσε στην πλάτη κι ήταν τώρα αφημένος ανάμεσα στα πόδια του. Συνέχισε να τους κοιτάζει μ εκείνη την αφοπλιστική ηρεμία που είχαν τα μάτια του. 14

13 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 15 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «από πού είσαι; τι είσαι;» ρώτησε ο αρχοντάρης, τονίζοντας τις τελευταίες συλλαβές και υψώνοντας τη φωνή σαν να είχε μπροστά του άνθρωπο κουφό κι όχι ξενομερίτη συνόδεψε μάλιστα τα λόγια του και με μια ανυψωτική κίνηση της παλάμης. «Κίεβο», του απάντησε απρόσμενα ο επισκέπτης και ξέχωσε ένα τσαλακωμένο χαρτί απ τον κόρφο του. «δεν είσαι αιρετικός, μεγάλη η χάρη της!» απάντησε ο αρχοντάρης και σταυροκοπήθηκε. Ο επισκέπτης, όρθιος ακόμα, συνέχιζε να του προτείνει το τσαλακωμένο χαρτί. Ο πορτάρης έκανε ένα βήμα μπροστά, το πιασε και πήγε να το ανοίξει. Ο αρχοντάρης βιάστηκε να του το αρπάξει απ το χέρι. Ήταν κοινό μυστικό σε όλη τη μονή πως για τον φύλακα της πύλης τα γράμματα ήταν σαν να βλεπε παιδικές ζωγραφιές, αφού δεν τα καταλάβαινε. «είναι απ τον ηγούμενο του αγίου Παύλου», είπε ο αρχοντάρης. Ξερόβηξε κι άρχισε να διαβάζει: «Παρακαλείστε όλοι οι εν Αγίω Όρει αδελφοί όπως προσφέρετε κατάλυμα και άρτον στον Βασίλι Γκρηγκορόβιτς Μπάρσκι 1. Ο εν λόγω ορθόδοξος αδελφός μας έχει κάνει ένα μεγάλο ταξίδι από το Κίεβο της Μικρορωσίας 2 και οδεύει προσκυνητής στους Αγίους Τόπους. Είναι δούλος του Θεού της πραγματικής πίστης, ομιλεί την μικρορωσικήν και λατινικήν και γράφει, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασιν, εκτός από την λατινικήν και την εκκλησιαστικήν σλαβικήν...» ακούστηκαν πατήματα πίσω απ τον αρχοντάρη. Ο δόκιμος Πρόδρομος είχε πετάξει ως το μαγειρειό με τα ελαφρά του πόδια και είχε γυρίσει κρατώντας ένα σκεπασμένο πήλινο κατσαρόλι. Ο αρχοντάρης σταμάτησε το διάβασμα κι απευθύνθηκε στον δόκιμο. «Άμετε στην ευχή του Θεού! ας αναλάβει τώρα ο ιωαννίκιος, 1. Βασίλι Γκρηγκορόβιτς Μπάρσκι ( ): Ουκρανός περιηγητής, αρχειακός ερευνητής και συγγραφέας. 2. Μικρορωσία: η σημερινή Ουκρανία. 15

14 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 16 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ που μπορεί μαζί του να συνεννοηθεί. Πρόδρομε, πες στον ιωαννίκιο να του κάνει υπόδειξη να βγάλει απ την πλάτη του την κουκούλα που έχει ριγμένη στον ώμο, γιατί έτσι μοιάζει προσκυνητής της ρώμης. Πες στον γέροντα ιωαννίκιο να του το εξηγήσει. Στους αιρετικούς και στους ουνίτες η αγκαλιά της Παναγίας μας δε θ ανοίξει ποτέ... Έτσι να του πει». Ο Πρόδρομος τράβηξε μπροστά κι έκανε νόημα στον Μπάρσκι να τον ακολουθήσει. Πέρασαν μπροστά απ το βορδοναρειό 3 κι απ το χαλκαδειό 4 ο αέρας μύριζε σβουνιά και σίδερο. Παρακάτω, προς τη μεριά της θάλασσας, κατηφόριζε ένα περιβόλι με πεζούλες γεμάτο κοντές λεμονιές. Πήραν τελικά ένα στενό μονοπάτι κι άφησαν πίσω τους τα τείχη του μοναστηριού. Ύστερα από λίγο χώθηκαν μες στο λαγκάδι. Πριν τους σκεπάσουν οι θόλοι των φύλλων, ο νεαρός Μπάρσκι έστρεψε πίσω το κεφάλι και είδε το μοναστήρι από μακριά. Στο σύθαμπο του δειλινού ξεχώριζαν οι πέντε τρούλοι του καθολικού. Ο μεσαίος, ο πιο ψηλός, σκεπασμένος όλος με λιωμένο μολύβι, κοκκίνιζε στο ηλιοβασίλεμα. Πέρα μακριά στη θάλασσα, από το βάθος της, ο ουρανός μαύριζε. το βράδυ θα έφτανε με βροχή γεμάτη χοντρές σταγόνες σαν ακρίδες και θα σκέπαζε όλη τη χερσόνησο. Ο Πρόδρομος βάδιζε μπροστά αρκετά γρήγορα κι είχε αρχίσει να ψάλλει. Ο Μπάρσκι, φορτωμένος τον μπόγο του, έσερνε το ένα πόδι, που έδειχνε χτυπημένο, και πάλευε να τον ακολουθεί κατά βήμα, μη βρεθεί ξαφνικά μόνος στο δάσος. τώρα, χωμένοι για τα καλά κάτω απ τα πυκνά δέντρα, περπατούσαν στο μισοσκόταδο. τα πουλιά, άυπνα ακόμη, έπαιζαν τα μάτια τους εδώ κι εκεί ακούγοντας τα ανθρώπινα πόδια που μπλέκονταν σε υπέργειες ρίζες και φτέρες. Κάποια στιγμή ο Πρόδρομος κοντοστάθηκε. Κοίταξε πίσω του και είδε τον ψηλό ίσκιο να τον ακολουθεί με δυσκολία τον 3. Βορδοναρειό: το ημιονοστάσιο, ο στάβλος της μονής. 4. χαλκαδειό: το σιδηρουργείο της μονής. 16

15 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 17 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ λυπήθηκε και στάθηκε να τον περιμένει. Μόλις ο Μικρορώσος τον έφτασε, ο Πρόδρομος άπλωσε το χέρι να πάρει το βάρος από την πλάτη του. Ο Μπάρσκι τραβήχτηκε πίσω και αρνήθηκε ευγενικά μ ένα κούνημα του κεφαλιού. Ο Πρόδρομος, αν και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει στο μισοσκόταδο τα μάτια του, μπορούσε όμως να τα φανταστεί να τον κοιτούν μ εκείνο το ίδιο πείσμα, όπως νωρίτερα μπροστά στην πύλη του μοναστηριού. Έστρεψε αμήχανα το κεφάλι στο μονοπάτι κι άρχισε τώρα να βαδίζει πιο αργά, και καθώς η όρεξή του για κάποιο δοξαστικό κοντάκιο είχε πια χαθεί, ακούγονταν μόνο οι τρίλιες από τα ορνίθια και οι πατούσες τους που παραμέριζαν τα χορτάρια. «Ο γέροντας ιωαννίκιος», είπε κάποια στιγμή ο δόκιμος, που δεν άντεχε πια ούτε τα πουλιά ούτε τη μεταξύ τους σιωπή, «είναι, να ξέρεις, παράξενος άνθρωπος. Μιλάει πολλές γλώσσες όταν μιλάει βέβαια, γιατί του αρέσει πολύ η σιωπή και η μοναξιά. Λένε ότι ήταν μεγάλος γιατρός άλλοι λένε πρίγκιπας κι άλλοι δραγουμάνος, ένας Θεός ξέρει...» «ευχαριστώ», απάντησε ο Μπάρσκι στα ελληνικά. «Για ποιο πράγμα;» ρώτησε παραξενεμένος ο δόκιμος. «ευχαριστώ...» ξανάπε ο Μπάρσκι. Ο Μικρορώσος είχε βρει τελικά τον τρόπο να τελειώσει μια συνομιλία που δεν είχε αρχίσει ποτέ. Ύστερα από λίγο τα δέντρα αραίωσαν και ξαναβγήκαν απ το σκοτάδι στο λυκόφως. Στην άκρη του ξέφωτου φάνηκε ένα χαμηλό κτίσμα. Η στέγη του ήταν καλυμμένη με γκρίζα πέτρα κι ένας λιγνός καπνός ανέβαινε στον αέρα και σκόρπιζε. «το κάθισμα των αγίων αποστόλων», είπε ο δόκιμος καθώς άλλαζε χέρι την κατσαρόλα που κρατούσε. Ο Μπάρσκι κοντοστάθηκε και παρατήρησε το κελί στην άκρη του ξέφωτου. εκείνη τη στιγμή στα χείλη του δόκιμου ήρθε ακόμη ένας ψαλμός, καθώς θα σκέφτηκε πως όταν οι άνθρωποι δε σε καταλαβαίνουν, υπάρχει πάντα η χάρη της, που έχει τ αυτιά της ανοιχτά. Προχώρησαν, ενώ κάτι χαμόκλαδα από τις κουμαριές στο μονοπάτι σκάλωσαν στα ρούχα τους και λίγο έλειψε μ 17

16 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 18 ένα κραταιό σχίσιμο να κρατήσουν ένα κομμάτι ύφασμα και να ταράξουν τη γαλήνη του ξέφωτου. «Silentium sacrum 5», ψιθύρισε ο Μπάρσκι και σταυροκοπήθηκε. Πέρασαν μέσα από έναν μικρό κήπο με ξύλινο φράχτη κι έστριψαν προς τη θάλασσα, εκεί που ατένιζε η χαμηλή πόρτα του κελιού. Ένα μικρόσωμο γεροντάκι ήταν σκυμμένο πάνω στο χώμα και τους είχε γυρισμένη την πλάτη. «Πάλι τα μυρμήγκια σου ταΐζεις, γέροντα;» φώναξε ο δόκιμος γελώντας, χωρίς όμως να πάρει απάντηση. «ε, γέροντα, ευλόγησον!» ξαναφώναξε ο δόκιμος. «Ο Κύριος», απάντησε η φωνή. «Έχεις επισκέπτη, γέροντα. Ο αρχοντάρης σού παραγγέλνει...» το κυρτωμένο ράσο ανασηκώθηκε κι ο μικρόσωμος καλόγερος στάθηκε όρθιος στο κατώφλι. «τ αηδόνια σου τι κάνουν;» ρώτησε ο δόκιμος περιπαιχτικά. «δοξολογούν τον Ύψιστο, νεαρέ», του απάντησε κοφτά ο γέροντας. Ο Μπάρσκι πρόσεξε το πρόσωπο του καλόγερου. εκτός απ το στέγνωμα των γηρατειών, έδειχνε πως ήταν σημαδεμένο, παρ όλο που έκρυβε το περισσότερο μια μακριά γενειάδα που έφτανε ως το στήθος. τον παρατήρησε λίγο καλύτερα και είδε πως το δέρμα του με τα χρόνια είχε ζαρώσει και σκληρύνει. Ο Βασίλι Μπάρσκι κατάλαβε πως ο καλόγερος ήταν πολύ γέρος, και σαν ν ανατρίχιασε οίκτος και φόβος απ το πέρασμα του χρόνου, άγρια ιερότητα και κατάνυξη για τα πάθη της σάρκας και τη φθορά. Ήταν επιπλέον και η κούραση που του έφερνε ρίγη και το αριστερό του πόδι που πονούσε. Ο δόκιμος προχώρησε και, πλησιάζοντας τον γέροντα, άρχισε να του μιλάει ψιθυριστά. Ο καλόγερος άφησε να πέσουν τα υπόλοιπα ψίχουλα από το χέρι του στο χώμα και κράτησε το τσουι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ 5. Silentium sacrum: ιερή σιωπή. 18

17 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 19 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ κάλι που του είχαν φέρει. Ο Μπάρσκι εκείνη τη στιγμή, αιφνιδιαστικά και αναίτια, αναπόλησε το σπίτι του. Μήνες πολλούς τώρα στους δρόμους συχνά αναρωτιόταν τι να κάνει η μάνα του, αν κλαίει σιωπηλά, κι αν ο πατέρας του τον είχε συγχωρήσει που είχε φύγει έτσι σαν κλέφτης. Θέλοντας να αποδιώξει την αιφνίδια νοσταλγία, βιάστηκε να χαιρετήσει. «Pax tecum», φώναξε. «Et cum spiritu tuo 6», απάντησε ο ιωαννίκιος χαμηλώνοντας ταπεινά το κεφάλι. την ώρα που ο δόκιμος άνοιξε το βήμα του κι έφυγε για το μοναστήρι, ο Μπάρσκι αναθάρρησε και ρώτησε τον γέροντα στα λατινικά πάντα. «τι πουλιά κελαηδούσαν επάνω απ το κεφάλι μας στο δάσος, αηδόνια;» «τα αηδόνια έφυγαν γιατί χειμωνιάζει», του απάντησε ο ιωαννίκιος και του έδειξε με την παλάμη του το άνοιγμα της χαμηλής πόρτας. ΰ Όταν το μεγάλο κούτσουρο έπεσε και θρυμματίστηκε, ο ιωαννίκιος τράβηξε τη χύτρα από την πυροστιά. Με αργές κινήσεις έχυσε ζεστό νερό στη λεκάνη που βρισκόταν μπροστά στα πόδια του Μπάρσκι και το μικρό κελί γέμισε αχνούς. «Βγάλε τα ποδήματά σου», του είπε και περπάτησε με τα δικά του συρτοπάπουτσα προς τα ράφια στη γωνιά της κάμαρας. Ο Μπάρσκι όλη αυτήν την ώρα τον παρατηρούσε αμήχανος και σιωπηλός. Πρόσεξε μια σειρά από ομοιόμορφα μικρά δοχεία, κι αφού τον είδε να ξεχωρίζει ένα από αυτά, ο καλόγερος ήρθε προς το μέρος του. «ακόμα δεν τα βγαλες;» τον ρώτησε. Υπάκουσε κι έσκυψε να βγάλει τα στιβάλια απ τα πληγω- 6. Pax tecum... Et cum spiritu tuo: ειρήνη ημίν... Και σε σένα. (τυπικός χαιρετισμός στην Καθολική εκκλησία). 19

18 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 20 μένα πόδια του. Με χέρι που έτρεμε ο ιωαννίκιος έπιασε με τα τρία δάχτυλα, όπως προσευχόταν, λίγο ξεραμένο βότανο και το έριξε μέσα στο βραστό νερό. Ο Βασίλι Μπάρσκι συνέχιζε να αποφεύγει το βλέμμα του. «τέντωσε να δω», του είπε κι έπιασε το πληγωμένο πόδι με το χέρι του. «Πονάει, γέροντα, εδώ και μέρες... απ τη Σαλονίκη ακόμα, όπου έμεινα ένα βράδυ». τα μάτια του ιωαννίκιου το περιεργάστηκαν κι ύστερα άπλωσε το χέρι και συμπλήρωσε κρύο νερό στη λεκάνη απ το λαγήνι που έστεκε δίπλα στο σκαμνί. δοκίμασε λίγο το νερό με τα δάχτυλα κι ύστερα του έκανε νόημα να βουτήξει μέσα τα πόδια. Όταν λίγο αργότερα ήρθε η βροχή, του είχε γυρισμένη την πλάτη καθώς ετοίμαζε το φαγητό πάνω στο τραπέζι. το κελί είχε μόνο ένα μικρό παράθυρο χωρίς τζάμι οι αστραπές της θάλασσας κάθε τόσο το φώτιζαν, ενώ ο αέρας έφερνε μέσα τη μυρωδιά απ το βρεγμένο χώμα. «Γέροντα, η νύχτα ήρθε για τα καλά, δε θα πέσεις; είναι αργά...» «Κοιμάμαι λίγο», του απάντησε, έχοντας ακόμη την πλάτη γυρισμένη. «Προσεύχεσαι;» «Προσεύχομαι και σκέφτομαι». «Στους δώδεκα αποστόλους;» «Στον ουρανό». Η λέξη ουρανός θύμισε για μια στιγμή στον νεαρό επισκέπτη το απόσπασμα από κείνον τον γνωστό ύμνο που του είχαν μάθει στην ακαδημία των ιησουιτών του Λβωφ, όσο έμεινε βέβαια εκεί πριν τον διώξουν. Έλεγε ο ύμνος: Ave Maria Regina caelorum 7. εδώ και λίγες μέρες που είχε μπει στον Άθω οι μνήμες της πατρίδας του εισορμούσαν απρόσκλητες. Έσκυψε κι άρχισε να τρίβει απαλά το πονεμένο πόδι του μέι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ 7. Ave Maria Regina caelorum: Χαίρε, Μαρία, βασίλισσα των ουρανών. 20

19 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 21 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ σα στο νερό, ενώ έξω η βροχή δυνάμωνε. Ο γέρος ήρθε προς το μέρος του κρατώντας ένα ξύλινο πιάτο. «τρώγε, είσαι απ τον δρόμο». Πήρε δειλά το πιάτο από το χέρι του κι άρχισε να μασουλάει αργά τις ελιές, το μαύρο ψωμί και ρώγες από ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι. τα μάτια του γέρου στρέφονταν πότε στο πληγωμένο πόδι πότε στο κουρασμένο πρόσωπο του νεαρού. εδώ και ώρα είχαν αρχίσει να κοιτάζονται το σημαδεμένο πρόσωπο του φαινόταν πια λιγότερο αποκρουστικό. ΰ Ο Μπάρσκι δεν είχε καταλήξει αν ο μοναχός ιωαννίκιος ήταν λιγομίλητος γιατί ίσως τον είχε αντιπαθήσει ή ήταν απλά πολύ γέρος και το μόνο που περίμενε ήταν να πεθάνει. Ήταν κάπως ομιλητικός μόνο σε ό,τι αφορούσε το πόδι του. είχε γρήγορα καταλάβει πως όλη η αριστερή μεριά είχε πρόβλημα από καιρό και οι πόνοι δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της πεζοπορίας. Κάποια στιγμή, την ώρα που η γάμπα και η πονεμένη πατούσα στέγνωναν πάνω σε μια καθαρή πετσέτα, ο ιωαννίκιος έφερε ένα λεπτοδουλεμένο δοχείο. Ο ταξιδιώτης τού εξομολογήθηκε πως το πόδι του τον είχε προδώσει από το Κίεβο ακόμη. Κάποιοι γιατροί τσαρλατάνοι τού είχαν πάρει ένα σωρό λεφτά χωρίς αποτέλεσμα. ας είναι πάντως καλά ένας επιδέξιος γιατρός στο Λβωφ, που κατάφερε έστω και πρόσκαιρα να τον γιατρέψει. την ώρα που τα δάχτυλα του γέροντα έβρεχαν το πονεμένο πόδι με ροδόνερο, ο Βασίλι Μπάρσκι είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει καλύτερα το πρόσωπό του στο φως του λυχναριού. το δέρμα του ήταν πραγματικά τραχύ, σκαμμένο με σημάδια παλιών πληγών. Βλέποντας κάποιος έναν ερημίτη σ αυτήν την κατάσταση, εύκολα θα φανταζόταν πως είχε περάσει πολλές νύχτες παλεύοντας με τον διάβολο και τα παιδιά του, τους πειρασμούς, και είχε ακόμη επάνω του τις νυχιές τους. «Πόσο χρονών είσαι;» τον ρώτησε τη στιγμή που στέγνωνε το ροδόνερο πάνω στο ερεθισμένο δέρμα. 21

20 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 22 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ «είκοσι τέσσερα, γέροντα». «Πόσον καιρό ταξιδεύεις;» «τον περασμένο ιούλιο έκλεισα δυο χρόνια. Γέροντα, αλήθεια, γιατί μου βαλες ροδόνερο; Όχι για τη μοσχοβολιά, φαντάζομαι...» «Για τη φλεγμονή, γι αυτό το κάψιμο που νιώθεις. εμποδίζει ακόμη και την ξηρότητα...» «Μου παν για σένα πως ήσουν γιατρός για πρίγκιπες... ένα σωρό μού είπαν...» «Και συ τους πίστεψες;» του απάντησε πηγαίνοντας και πάλι στην απέναντι γωνιά να σκαλίσει τα βοτάνια και τις αλοιφές του. «ταξιδεύω, γέροντα, για ν ακούω τους ανθρώπους». «είχα την εντύπωση πως είσαι προσκυνητής και πας στους αγίους τόπους. τον Θεό δεν ψάχνεις, ή κάνω λάθος;» Ο Μπάρσκι κατέβασε το κεφάλι. το πρόσωπό του κοκκίνισε. του ήταν πια φανερό πως ο καλόγερος γύρευε να τον τυλίξει στα δίχτυα της ρητορικής του. «αν ήταν μόνο για τον χριστό και την Παναγία, καθόμουν και στον τόπο μου». «τι είναι λοιπόν;» τον ρώτησε. είχε γυρίσει προς το μέρος του και τον κοιτούσε χωρίς δισταγμό στα μάτια. Στην αρχή φάνηκε στον επισκέπτη πως κάτω απ τα γένια του έκρυβε ένα χαμόγελο. «τι είναι λοιπόν αυτό που σ έκανε να ταξιδεύεις; Πριν λίγη ώρα μου πες πως πέρασες απ το Λβωφ, τη Γερμανία, τη ρώμη, τη Βενετία... Γιατί όλ αυτά, Βασίλι Γκρηγκορόβιτς;» «δεν ξέρω, γέροντα, μη με ρωτάς...» «Πόσον καιρό ακόμα νομίζεις πως θ αντέξει αυτό το πόδι στους δρόμους;» «Όσο αντέξει... μη με ρωτάς». Ο καλόγερος τον πλησίασε φέρνοντας μιαν αλοιφή σ ένα πολύ μικρό μπουκάλι. Ήταν η πρώτη φορά που του χαμογελούσε γλυκό χαμόγελο, μούστος πάνω σε πρόσωπο σημαδεμένο. 22

21 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 23 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «Πρέπει να βρεις πορτολάνο 8. Σ αυτήν εδώ τη χερσόνησο οι καλόγεροι το λέμε τιμόνι της καρδιάς, εσύ πες το όπως θες». Ο Βασίλι Μπάρσκι δε μιλούσε. Κάποια στιγμή γύρισε και κοίταξε στο μικρό παράθυρο. Έξω η βροχή έπεφτε κρουνηδόν απ τον ουρανό στη γη, έφτιαχνε ρυάκια που κελάρυζαν στις ρίζες του δάσους κάτω απ τις φωλιές των αηδονιών. «τέντωσε το πόδι!» Ο τόνος της φωνής του είχε αλλάξει ήταν τώρα μουντός και αυστηρός. το χαμόγελο του γέρου το είχε σβήσει η βροχή. «Θα σε δροσίσει, μην κουνιέσαι». Ο Βασίλι Μπάρσκι άρχισε πάλι να τον παρατηρεί, καθώς έσκυβε πάνω στα δάχτυλα του ποδιού του δίπλα στο λυχνάρι. το βλέμμα στο πρόσωπό του δεν έμοιαζε με κανενός καλόγερου απ αυτούς που είχε γνωρίσει στον Άγιο αθανάσιο της ρώμης, αλλά και εδώ στον Άθω, όσο είχε προλάβει. Ένιωσε ξαφνικά μια διαπεραστική δροσιά πάνω στο δέρμα του και σκίρτησε. «είσαι καλός άνθρωπος, γέροντα, τα χέρια σου δουλεύουν με αγάπη...» «είσαι μικρός ακόμα να μιλάς γι αγάπη». Ο Μπάρσκι ντράπηκε και πάλι για αρκετή ώρα δεν ξαναμίλησε. ΰ Περασμένη ώρα της νύχτας ο ιωαννίκιος άνοιξε τη χαμηλή πόρτα του κελιού και στάθηκε στο κατώφλι. Η βροχή είχε σταματήσει κι είχε σηκωθεί δυνατός αέρας το ράσο του κυμάτιζε, ενώ μέσα στο κελί το τζάκι είχε αρχίσει να καπνίζει. Στην ησυχία της νύχτας ακούγονταν από μακριά η θάλασσα και το βουητό της, καθώς τα κύματα κουτουλούσαν με ένθεη μανία πάνω στα βράχια. Ο Βασίλι Μπάρσκι κούνησε λίγο το πόδι, που το είχε ακίνητο από τη στιγμή που είχε μπει πάνω του η αλοιφή. 8. Πορτολάνος: ειδικός ναυτικός χάρτης. 23

22 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 24 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ Για αρκετή ώρα είχε κλείσει τα μάτια και είχε χαθεί. τον είχε τυλίξει ένας καρυδόχρωμος ύπνος με μυρωδιά βρεγμένης γης, καθώς του φάνηκε πως ήταν μπροστά στα ξύλινα σπίτια με τους βυσσινόκηπους στο Κίεβο κι από πάνω ο ουρανός της πόλης φασκιωμένος σε πυκνή ομίχλη. Ξύπνησε όταν ένιωσε στα μάγουλά του τον φρέσκο αέρα από την ανοιγμένη πόρτα. Παρά το ημίφως, δε δυσκολεύτηκε να ξεχωρίσει στο κατώφλι το ράσο του ιωαννίκιου, που το κροτάλιζε ο άνεμος. Στο τζάκι η φωτιά είχε σβήσει, ενώ δίπλα του η φλόγα του λυχναριού τρεμόπαιζε σαν βλέφαρο. Ο καλόγερος πέρασε μέσα και σφάλισε την πόρτα με το μάνταλο για να μην την ανοίξει ο αέρας που είχε παλαβώσει. Όταν κατάλαβε πως ο Μπάρσκι είχε τα μάτια ανοιχτά, στάθηκε και τον χάζευε. «δεν κοιμάσαι;» «Κοιμήθηκα λίγο, ήταν αρκετό». «Σου έφτασε νομίζεις;» «Στον ύπνο δεν έχω πληγωμένο πόδι. αντέχω στα όνειρά μου να περπατώ μέρες». «Κλείσε τα μάτια, η νύχτα είναι μεγάλη». «εσύ, γέροντα, ταξίδεψες ποτέ; δε μοιάζεις μ αυτούς τους καλόγερους που ήταν χωρικοί και κάποια στιγμή κλείστηκαν στο πιο κοντινό μοναστήρι». Ο ιωαννίκιος τον πλησίασε χωρίς να απαντήσει, κρατώντας στο χέρι ένα μικρό λαγήνι. Άρχισε να συμπληρώνει προσεχτικά λάδι στο λυχνάρι. «Πες, γέροντα, για τον δικό σου πορτολάνο, μήπως βρω καμιά μέρα και τον δικό μου». «Πορτολάνος είναι μόνον ο Θεός», του απάντησε ξερά κι άχρωμα και πήγε προς την άλλη μεριά της κάμαρης για ν αφήσει το λαγήνι. «Πού τον βρήκες τον Θεό; Πότε;» «Όταν ήμουν στην ηλικία σου ρωτούσα μόνο για την επιστήμη της φύσης», του απάντησε έχοντας γυρισμένη την πλάτη. 24

23 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 25 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ τον άκουσε που κάτι σκάλιζε εκεί στη σκοτεινή γωνιά του κελιού, όπου δεν καλοέφτανε το φως του λυχναριού. «δεν έχω ύπνο, δε θα μου μιλήσεις;» τον είδε που τον πλησίαζε κρατώντας ένα μεγάλο ψάθινο πανέρι. Καθώς έφτασε στο φως, φάνηκε πως ήταν γεμάτο αμύγδαλα, με τη χλωρή φλούδα ακόμη επάνω τους. «τα χέρια, Βασίλι, πρέπει πάντα να δουλεύουν για να μη γίνεται η γλώσσα αλαζονική βασίλισσα. Γλώσσα ίσον νους ο νους μονάχος του είναι ο ίδιος ο διάβολος!» «εσύ το λες αυτό για τη γλώσσα; αγορεύεις σαν τους καλύτερους μάγιστρους, μιλάς πιο καλά απ όλους τους δασκάλους που είχα ποτέ μου στα λατινικά σχολεία. δώσε μου αμύγδαλα να καθαρίζω και πες μου για τα ταξίδια, για τον πορτολάνο. τον Θεό εσύ πότε τον βρήκες;» «αυτός ήρθε και με βρήκε. Θεός είναι ο άλλος άνθρωπος, ο κάθε άλλος. αν δεν του απλώσεις το χέρι, έρχεται και σε βρίσκει ο διάβολος». Ο Μπάρσκι ανατρίχιασε. Έσκυψε κοντά στο πρόσωπο του γέροντα δίπλα στο λυχνάρι. «Πώς είναι ο διάβολος; Πες μου!» τον ρώτησε ψιθυριστά. «Έχω ακούσει πως εμφανίζεται μέσα σε μπλε φως...» «Όταν είσαι νέος, νομίζεις πως ο διάβολος είναι ένας πρίγκιπας σε μια χώρα που τη λένε κόλαση. την ξέρεις την κόλαση, Βασίλι;» «την έχω διαβάσει στον δάντη, γέροντα». «Ο δάντης, o Μίλτον, τόσοι μεγάλοι ποιητές ασχολήθηκαν, κι όμως, αν μου ζητούσαν να μιλήσω γι αυτήν, δε θα μου έπαιρνε νομίζω πολύ». «Ο πόλεμος, γέροντα, η αμάθεια, το μίσος...» «Σωστά, Βασίλι, η φτώχεια, η αρρώστια, η ορφάνια, πάνω απ όλα όμως να χάσεις το πρόσωπο του άλλου. Όταν ήρθα πριν δεκατρία χρόνια σ αυτό εδώ το σπίτι, στο κάθισμα των αγίων αποστόλων, συνάντησα ένα γεροντάκι. Έζησα μαζί του εδώ, στην εξέδρα του παντός, ώσπου να κοιμηθεί. Κόλαση, μου έλεγε 25

24 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 26 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ πάντα, είναι δυο άνθρωποι που κάθονται πλάτη με πλάτη και ποτέ δε βλέπουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου. Ο κάθε άλλος, Βασίλι, είναι ο Θεός. αυτά σού τα λέω γιατί ο ταξιδιώτης είναι το πιο μοναχικό πλάσμα στον κόσμο». «Κι εσύ θα ταξίδεψες, δεν μπορεί...» «Ήμουν πούπουλο σ ένα ανεμοσούρι». «Θα μου πεις; να σπάμε εδώ μαζί αμύγδαλα και να μου λες;» «Γι αυτό ίσως σ έφερε εδώ η καταιγίδα, για να μ ακούσεις». «Σου ορκίζομαι, γέροντα, πως διψάω...» «διψάς να γίνεις ο τελευταίος μου άλλος, έτσι φαίνεται ήταν γραφτό να γίνει». 26

25 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 27 Artes moriendi 1 Βασιλεία, Ελβετική Ομοσπονδία, Οκτώβριος 1656 Παρχει Κατι ΣτιΣ αποβαθρεσ, μια αδημονία στα μάτια του κόσμου, μια ανυπομονησία στα πλατύγυρα καπέλα, όπου κάνουν σιρίτι οι σταγόνες της βροχής πριν πέσουν στα πλανισμένα μαδέρια. Υπάρχει κάτι στην ψιλή κοσκινισμένη βροχή, ένα γυάλισμα στις βρεγμένες αγκράφες των παπουτσιών, μια μυρωδιά μούχλας στην άσπρη δαντέλα που σφίγγει τον τράχηλο. Η ξύλινη αποβάθρα στον ρήνο ήταν δίπλα στη γέφυρα που ένωνε τις δύο όχθες του ποταμού. εκείνο το πρωινό του φθινοπώρου ήταν γεμάτη κόσμο που περίμενε το ποταμόπλοιο, αυτό που ερχόταν πλέοντας από ανατολικά. Ο τομπίας αλμοσίνο ήταν ένας απ τους πολλούς σκουροντυμένους άντρες που περίμεναν κάτω απ το ψιλόβροχο. το σήμαντρο του πλοίου είχε χτυπήσει εδώ και ώρα και σε λίγο θα έδενε στις δέστρες της αποβάθρας. Ο τομπίας αλμοσίνο, που τον έλεγαν έτσι μόνο μέσα στους τοίχους του σπιτιού του τα βράδια, έσφιξε το χέρι του Ματίας και του έδειξε τη φιγούρα του σκάφους, που ξεχώριζε μέσα στον μουντό φλοιό της βροχής. Σπάνιες φορές υπάρχει κάτι στις αποβάθρες της ομίχλης, μια χαρά μες στον λευκό καπνό των υδρατμών, ένα φωτεινό σάλι 1. Artes moriendi: τέχνες τού θνήσκειν, τέχνες θανάτου. 27

26 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 28 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ προσευχής που κρύβει την αόρατη παρουσία του Γιαχβέ. νιώθεις τότε πως τα μάτια του, που νομοθετούν όλα τα ανθρώπινα, διασπούν την απειροδυναμία του και δίχως καν ηλιόφως χαμογελούν αργόσχολα και χαίρονται. είναι η ώρα που ο Θείος νόμος έχει γυρίσει τις σελίδες και κλείνει το εξώφυλλο. τίτλος στο βιβλίο της ζωής τώρα είναι η χαρά, καθόλου αιώνια αλλά υγρή και παροδική σαν τη βροχή. Ο Ματίας, που αγαπούσε τα βιβλία, εκείνο το πρωί ξεφύλλιζε στο βιβλίο του Θεού το πιο χαρούμενο κεφάλαιο. «Θα αναγνωρίσεις, Ματίας, τον θείο σου;» ρώτησε ο τομπίας αλμοσίνο, που έχωσε το ραβδί του ανάμεσα στα πόδια και σήκωσε ψηλά τον γιο του για να βλέπει καλύτερα. «Μα δεν τον έχω δει ποτέ». «Έχεις δει εμένα, το ίδιο κάνει, είμαστε δίδυμοι. Βάρυνες όμως...» του ψιθύρισε στο αυτί. «Πρέπει να κρατάς πιο αυστηρά τις εντολές του νόμου». Ο Ματίας σήκωσε το χέρι του και έδειξε προς τους επιβάτες του μικρού ποταμόπλοιου, που περίμεναν όρθιοι κι ανυπόμονοι για να αποβιβαστούν. «Ποιος είναι ο θείος;» ρώτησε καθώς έψαχνε απεγνωσμένα στα πρόσωπα που κατέβαιναν. Ξαφνικά ένιωσε τα χέρια του πατέρα του να τον σφίγγουν νευρικά στη μέση και να τον κατεβάζουν γρήγορα κάτω. Μπροστά στα μάτια του Ματίας έγινε ο κόσμος πάλι χοντρά τσόχινα πανωφόρια και ψηλές μπότες η θέα από τα νερά του ποταμού είχε κρυφτεί. «Πάντα τέτοιος ήταν, επιπόλαιος!» ακούστηκε χαμηλόφωνα η φωνή του τομπίας αλμοσίνο. «τι συμβαίνει, πατέρα;» τον ρώτησε. «Σιωπή εσύ! Πάντα τέτοιος ήταν». Ένιωσε το χέρι του πατέρα του να τον τραβά και να τον σέρνει έξω από το πλήθος. το γένι του τομπίας δεν μπορούσε να κρύψει μια κοκκινάδα, κόρη του θυμού του, που είχε απλωθεί σ όλο το πρόσωπο. 28

27 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 29 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «Ύστερα θα λέμε πήγαινε γυρεύοντας... αυτό θα λέμε». Ο τομπίας αλμοσίνο, επιδέξιος πιλοποιός και περουκοποιός, αξιότιμο μέλος της συντεχνίας του στην πόλη της Βασιλείας, εκεί όπου ο μεγάλος ποταμός στρίβει στο γόνατο του ρήνου, συνέχισε να μονολογεί βγάζοντας αχνό από την ανάσα του μες στην ψιλή βροχή. Ο Ματίας, σπρωγμένος από ένστικτο, έσφιγγε το χέρι του πατέρα του, γιατί χωρίς να καταλαβαίνει τον συμπονούσε. τα μαύρα μάτια του περιεργάζονταν αμήχανα καθετί κοντά στο ποτάμι ή στις πιο μακρινές όχθες, εκεί όπου έστεκαν οι υδρόμυλοι και οι βιοτεχνίες της πόλης. Σε λίγο ένας κοντός άντρας τούς πλησίασε φορτωμένος στον ώμο ένα σεντούκι. Φαινόταν χεροδύναμος ένα ολόκληρο σεντούκι άραγε φορτωμένο τι; και δε βαρυγκωμούσε. Έδειχνε τόσο ανάλαφρος, ώστε θα λεγε κανείς πως αυτός ο εβραίος που πλησιάζει θα χει φορτωμένα στην κασέλα μόνο αέρα και προσευχές. τα μάτια του Ματίας περιεργάστηκαν τα παράξενα ρούχα του. δε φορούσε παντελόνι παρά μια γκρίζα ρόμπα, που του έφτανε ως τους αστραγάλους, παπούτσια αλλόκοτα κι ένα σκουφί πρωτόγνωρο. το πρόσωπό του όμως... ναι, το πρόσωπο ήταν ίδιο με του πατέρα του. αυτός όμως γιατί στεκόταν μπροστά στον θείο ισαάκ αποπετρωμένος; «τομπίας, πάνε χρόνια... Καλά που έχω καθρέφτη και με βλέπω, αλλιώς θα είχα ξεχάσει το πρόσωπό σου». «Πώς ήρθες ντυμένος έτσι;» Η κοκκινίλα δεν είχε φύγει ακόμη απ το πρόσωπό του. «Περίμενα λιγότερη επιπολαιότητα εκ μέρους σου. εδώ δεν είναι Άμστερνταμ, ισαάκ. Πουθενά σ όλη την ήπειρο δεν είναι Άμστερνταμ, μην το ξεχνάς αυτό». Ο ισαάκ αλμοσίνο έσκυψε κι ασπάστηκε το πέτρινο ομοίωμα του αδερφού του. την ώρα που του έσφιγγε τους ώμους, πρόλαβε να του ψιθυρίσει στο αυτί: «αγαπητέ μου τομπίας, υπερβολικός όπως πάντα. Πουθενά δεν είναι Άμστερνταμ, αλλά η δόξα του ισραήλ είναι παντού». «ακολούθα μας!» τον διέταξε κοφτά ο αδερφός του. δεν πήραν τον κεντρικό δρόμο αλλά χώθηκαν μέσα από τα 29

28 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 30 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ στενά. Ο Ματίας περπατούσε ανάμεσα στους δυο άντρες σιωπηλός. το χέρι του θείου του κάποια στιγμή τού χάιδεψε τα μαλλιά. Γύρισε και τον κοίταξε. Έμοιαζε, με τον σκούφο και μ αυτά τα ρούχα, σαν να χε δραπετεύσει απ τα ιερά βιβλία που διάβαζαν τα βράδια, ιδιαίτερα εκείνο της Παρασκευής πριν απ το Σάββατο, όταν η Έστερ κι ο τομπίας αλμοσίνο σφάλιζαν τα παράθυρα, φορούσαν καθαρά ασπρόρουχα, άλλαζαν τα σεντόνια στα κρεβάτια τους, έστρωναν άσπρο τραπεζομάντιλο στο τραπέζι και διάβαζαν γύρω από τη λυχνία του Σαββάτου τις ιερές επιταγές του νόμου. ΰ Η Έστερ είχε ομολογουμένως μεγάλη κοιλιά, κι αυτό είχε επηρεάσει τον τελευταίο μήνα το βάδισμά της μέσα στο σπίτι. Περίμεναν τη γέννα κάπου εκεί ανάμεσα στις μέρες των χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Για να κυκλοφορήσει έξω πια ούτε λόγος τα γλιστερά λιθόστρωτα της πόλης ήταν τις τελευταίες μέρες επικίνδυνα. Ο τομπίας θυμόταν ακόμα τις περιπέτειες με τη γέννα του Ματίας. Φαίνεται πως η Έστερ, κόρη του ισραήλ με ίσια μαύρα μαλλιά, κυοφορούσε δύσκολα, σαν να επρόκειτο κάθε φορά να βγάλει από μέσα της χρυσάφι. Άλλωστε ο χειμώνας προοιωνιζόταν βαρύς. Οι αγριόχηνες ήταν μέρες πια που είχαν συμπτύξει τα σμήνη τους και πέταξαν για τον νότο. Οι ψαράδες του ρήνου, που ήξεραν όλες τις ιδιοτροπίες των κυπρίνων του ποταμού και παρατηρούσαν κάθε μέρα το χρώμα απ τα χόρτα στις όχθες, μιλούσαν ήδη για τα πρώτα χιόνια, που δε θ αργούσαν. «Στοιβάξτε ξύλα!» έλεγαν κάθε τόσο καθισμένοι στις χαμηλοτάβανες ταβέρνες της πόλης με τα καπνισμένα δοκάρια της οροφής. Ο τομπίας Κράις, καπελάς και γνωστός περουκοποιός της πόλης, εκείνο το ίδιο βράδυ της αποβάθρας είχε ανοίξει μια απ τις σκαλιστές κασέλες του σπιτιού κι έβγαζε από μέσα πλυμένα πουκάμισα και παντελόνια, που τα είχαν διπλώσει με επιμέλεια τα ευλογημένα χέρια της Έστερ. 30

29 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 31 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «δοκίμασε, και ό,τι σου κάνει το φοράς», είπε και αγριοκοίταξε για μιαν ακόμη φορά τον δίδυμο αδερφό του. δεν ήταν πια απολιθωμένος όπως στην αποβάθρα, αλλά η κοκκινάδα της σύγχισης δεν έλεγε να φύγει ακόμη απ το πρόσωπό του. «Μη διανοηθείς να βγεις έξω απ το σπίτι αύριο το πρωί ντυμένος όπως ήρθες». Ο ισαάκ είχε εδώ και ώρα τον Ματίας στα πόδια του. «δεν πιάστηκες ακόμη;» τον ρώτησε η Έστερ, που περπατούσε με αργά βήματα πιάνοντας κάθε τόσο τη μέση της. «Έκλεισε τα δέκα πια, ισαάκ». «είναι που δεν τον χόρτασα ακόμη», απάντησε ο ισαάκ και ξανάσφιξε στην αγκαλιά τον ανιψιό του. «Μωρό ήταν την προηγούμενη φορά, το ξέχασες;» «Έφυγες και πήγες στην άκρη του κόσμου», παρατήρησε η Έστερ με παράπονο. «αγαπημένη μου οικογένεια, το Άμστερνταμ είναι το κέντρο και όχι η άκρη του κόσμου». «Μέση άκρη δεν ξέρω, αλλά το πλοίο θέλει τρεις μέρες αν το βρεις κι αν έχεις λεφτά να το πληρώσεις». «Περιμένω λίγες μέρες να ξεθυμώσει ο αδερφός μου κι ύστερα έχω πολλά να σας πω, και κυρίως να προτείνω...» «Λέγε τώρα», ακούστηκε ο τομπίας. Ο ισαάκ δάγκασε ένα κατακόκκινο μήλο, που το χάιδευε εδώ και ώρα στα χέρια του είχε κι άλλα τέτοια στην πιατέλα πάνω στο τραπέζι. «Πώς πάνε οι δουλειές, αγαπητέ μου αδερφέ;» Κάτω από το ασπρισμένο γένι του φώλιαζε ένα πονηρό χαμόγελο. τίποτε δεν έδειχνε πάνω σ αυτόν τον άντρα ότι είχε περάσει σχεδόν δυο μέρες στριμωγμένος σ ένα στενό κατάστρωμα με μόνο σκέπαστρο μια παλιά τέντα, που πάλευε να διώξει μακριά τη βροχή και τις ομίχλες. είχε ξεκινήσει από τη Ζυρίχη, όπου τον είχε στείλει για δουλειές η μεγάλη τράπεζα του Άμστερνταμ στις αρχές του καλοκαιριού. το ποταμόπλοιο, 31

30 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 32 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ παίρνοντας το ρεύμα του ρήνου, ταξίδευε πάντα δυτικά. αν δεν κατέβαινε στη Βασιλεία, σε μια μέρα θα έφτανε στο Στρασβούργο κι από εκεί ήθελε άλλες πέντε μέρες για να φτάσει στο σπίτι του, στην εβραϊκή γειτονιά του Άμστερνταμ. «Όπως τα ξέρεις απ τα γράμματα που σου στέλνω», του απάντησε ο τομπίας την ώρα που ακουμπούσε δίπλα του δυο πουκάμισα κι ένα πανωφόρι. «Στο Άμστερνταμ, ξέρεις, τα πλούσια κεφάλια αυξάνονται και πληθύνονται όπως η άμμος της θαλάσσης. Έμποροι, πλοιοκτήτες, μεσάζοντες, μέτοχοι, χρηματιστές, τραπεζίτες, κι επειδή οι ψείρες δεν ξέρουν από τέτοια, συνεχίζουν και ρουφάνε ό,τι αίμα βρεθεί μπροστά τους, μα πλούσιο μα φτωχό. Οπότε, αδερφέ μου, μιλάμε για χιλιάδες πλούσια ξυρισμένα κεφάλια. Και τι αγοράζουν τα πλούσια ξυρισμένα κεφάλια, Ματίας;» Ο θείος ισαάκ είχε στρέψει το κεφάλι και μ εκείνο το υποδόριο χαμόγελο περίμενε απ τον ανιψιό του την απάντηση. «Περούκες», απάντησε ο Ματίας. «τέλεια», συμπλήρωσε ο θείος ισαάκ. «Κι αν σκεφτείς, Ματίας, ότι το λιμάνι του Άμστερνταμ είναι γεμάτο ψηλά καράβια σαν τον πύργο του αγίου Γεωργίου, τον εδώ καθεδρικό, καράβια που περιπλέουν την αφρική ως το ακρωτήριο αγκούλιας, που τραβάνε ως τις ανατολικές ινδίες, στην άκρη του κόσμου... Κι αν σκεφτείς, λέω, τους αξιωματικούς των πλοίων, τους κυβερνήτες του στόλου, ανθρώπους μαρμάρινους, καλοντυμένους...» «Πού θέλεις να καταλήξεις, ισαάκ;» τον ρώτησε η Έστερ. «τις ψείρες, αγαπητή μου, σε αντίθεση με μένα, δεν τις πειράζει η θάλασσα. Όλοι οι καθωσπρέπει αξιωματικοί των καραβιών της εταιρείας ανατολικών ινδιών, για να μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ και για να μην ξύνονται συνέχεια, έχουν ξυρισμένα κεφάλια, οπότε...» «Περούκες», πετάχτηκε ο Ματίας. «Πολλές περούκες, αγόρι μου. Για να μην πω για τους δικηγόρους, τους δικαστές... να ρθετε στο Άμστερνταμ να γίνετε πλούσιοι και να μπορέσετε να ζήσετε ελεύθεροι σύμφωνα με το 32

31 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 33 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ πνεύμα των πατέρων μας. είμαστε πολύ υπερήφανοι, Ματίας, για τη συναγωγή μας. Μέρες ολόκληρες θα μπορούσα να σου μιλάω γι αυτήν». Ο τομπίας αλμοσίνο είχε καθίσει σε μια καρέκλα δίπλα στη φρουτιέρα και τον άκουγε σιωπηλός. «Πες όμως τώρα για τη φυλή μας, Ματίας», είπε ο ισαάκ. Ο Ματίας γύρισε και κοίταξε με νόημα τον πατέρα του. Ήταν δασκαλεμένος από πολύ μικρός να κρατάει το στόμα του κλειστό για ό,τι είχε σχέση με τη φυλή και τη θρησκεία τους. Ο τομπίας κούνησε βουβά το κεφάλι δίνοντάς του την άδεια να μιλήσει. «Λοιπόν, τι θέλουμε εδώ στη Βασιλεία εμείς, Ματίας;» «Ήρθαμε εδώ πριν από έναν αιώνα περίπου... κυνηγημένοι. είμαστε προσήλυτοι χριστιανοί αλλά κατά βάθος εβραίοι. Κρατάμε την πίστη των πατέρων μας στα κρυφά είμαστε μαρράνοι». «από πού;» «απ τη μεγάλη χερσόνησο πίσω απ τα ψηλά βουνά». «Πώς τα λένε τα βουνά αυτά;» «Πυρηναία». «Η παλιά μας χώρα;» «Η ισπανία». «Ποιος μας έδιωξε;» «Οι καλόγεροι του πάπα και οι χριστιανοί πρίγκιπες». «Ο παππούς της μάνας σου από πού ήρθε;» «απ τη χώρα των Φράγκων τις μέρες της μεγάλης σφαγής. Ήρθε με τους Ουγενότους, που είναι ίδιοι με τους χριστιανούς εδώ στη Βασιλεία. Οι άνθρωποι του πάπα επίσης...» «Φτάνει, αρκετά!» είπε ο τομπίας αλμοσίνο. «Ο Ματίας, αδερφέ μου, δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί. δεν είχα κατά νου να σ τα πω απ το πρώτο βράδυ, αλλά το φερε η κουβέντα. Μην τον ρωτάς τέτοια, ξέρει αυτά κι άλλα τόσα, όσα δε φαντάζεσαι... Ξέρει τα της φυλής μας σαν μικρός ραβίνος και κρατάει το στόμα του κλειστό. Ξέρει κι άλλα πολλά, απ αυτά που είναι 33

32 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 34 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ της επιστήμης, και τα συζητάμε ελεύθερα έξω στην αγορά. διαβάζει και μετράει από τριών χρονών. Θυμάται σελίδες ολόκληρες απ έξω απ την τανάχ 2 και τη Μισνά 3, ξέρει τη Βίβλο των χριστιανών. Σου γραψα κάτι απ αυτά στα γράμματά μου... Στην πόλη μας πια, ισαάκ, ξεχωρίζουν για την ευφυΐα τους ο δικός μου γιος και ο μικρός γιος απ τους Μπερνούλλι 4. αλήθεια, τους θυμάσαι τους Μπερνούλλι;» Ο ισαάκ κούνησε το κεφάλι του. «δε θα περάσει πολύς καιρός που θα τον δούμε μάγιστρο, εδώ στο πανεπιστήμιό μας, στη Βασιλεία. ακούς, ισαάκ; Ο μόνος λόγος για να πλουτίσω, όπως λες, είναι για να του αγοράζω βιβλία. Πρόσεξε όμως, ο δρόμος της πίστης και του ιερού νόμου μ ενδιαφέρει περισσότερο. Φτάνει όμως γι απόψε. δε θέλω και να τ ακούει συνέχεια μην πάρουν τα μυαλά του αέρα». «Ματίας, είναι ώρα για ύπνο», είπε η Έστερ και σηκώθηκε απ το τραπέζι. το παιδί στάθηκε όρθιο, και κρατώντας στο χέρι τη νυχτικιά του κι ένα κουτί ζαχαρωτά, που του είχε φέρει ο θείος του, καληνύχτισε κι ελαφροπατώντας ξυπόλυτο τράβηξε για το πίσω δωμάτιο. «Σας έστρωσα μαζί», του είπε η Έστερ και τον φίλησε. αυτός χάιδεψε απαλά την κοιλιά της, όπως έκανε κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, και χώθηκε στο πίσω μικρό δωμάτιο. «είναι τρυφερό παιδί, ισαάκ, τρυφερό κι έξυπνο. ας το ευλογεί ο Θεός», είπε η μάνα και κοίταξε ψηλά. «τι νέα απ τη συναγωγή;» ρώτησε ο τομπίας. «Κάθε πράμα στην ώρα του», απάντησε ο ισαάκ και σηκώθηκε απ το τραπέζι. «ν ανάψω φωτιά;» ρώτησε η Έστερ. 2. τανάχ: η εβραϊκή Βίβλος. 3. Μισνά: έργο της ιουδαϊκής λογοτεχνίας που συγκεντρώνει παραδόσεις σε εξήντα τρεις πραγματείες. 4. Bernoulli: γνωστή οικογένεια της Βασιλείας με πολλούς μαθηματικούς και φυσικούς επιστήμονες. 34

33 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 35 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «αν ο αδερφός μου δε νυστάζει, είναι καλοδεχούμενη», απάντησε την ώρα που ψαχούλευε στην ξυλόγλυπτη μικρή κασέλα που είχε κουβαλήσει μαζί του. «Μη σκύβεις, θ ανάψω εγώ», είπε ο τομπίας και διπλώθηκε ολόκληρος μπροστά στο τζάκι. Όταν γύρισε ύστερα από λίγο στο τραπέζι, είδε κάτι χρωματιστά κουτιά να τον περιμένουν. «τι είναι αυτά;» «δώρα, αδερφέ μου, δώρα». Η Έστερ είχε ανοίξει ένα τενεκεδένιο κουτί και μύριζε κάτι σπόρους. «Σου αρέσουν;» ρώτησε ο ισαάκ. «τι είναι; τα φερες για φύτεμα;» Ο ισαάκ έβαλε τα γέλια. «Καφές, Έστερ, η τελευταία συνήθεια στο Άμστερνταμ. Φυτρώνει στις ζεστές χώρες, πέρα μακριά, και θέλει ήλιο πολύ. τον τελευταίο χρόνο ανοίγουν μαγαζιά που τον σερβίρουν. το ίδιο άκουσα πως γίνεται και στο Παρίσι και στο Λονδίνο. αύριο θα σας δείξω πώς φτιάχνεται, θα μοσχοβολήσει όλο το σπίτι». «τα άλλα κουτιά τι είναι;» «τσάι, κακάο... κι αυτό εδώ το μικρό έχει μοσχοκάρυδο. να το λογαριάζετε σαν το χρυσάφι λένε πως είναι το μόνο φάρμακο για την πανούκλα. Η πόλη που μένω είναι η μεγάλη πόρτα όλου του κόσμου. δε φαντάζεστε τι ξεφορτώνουν τα πλοία κάθε μέρα...» Κάθε φορά που ο ισαάκ αλμοσίνο μιλούσε για το μεγάλο λιμάνι, το πρόσωπό του φωτιζόταν. Έμοιαζε να είχε αφήσει την πόλη πριν από λίγη ώρα πετώντας σαν μεγάλη αγριόχηνα, σαν να μην είχε πάει καθόλου στη Ζυρίχη, σαν να μην είχε πίσω του δύο μέρες παγωμένου ταξιδιού στο στενό ποταμόπλοιο. Η γλώσσα του είχε λυθεί ίσως να ταν κι απ τη θαλπωρή της φωτιάς. τους είπε για τις αποβάθρες του Άμστερνταμ, του μεγάλου λιμανιού της Ολλανδίας, της μεγαλύτερης επαρχίας από τις εφτά, αυτής της καινούριας χώρας που ονομάζεται ενωμένες επαρ- 35

34 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 36 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ χίες. Ο στόλος της, είπε, ξεπερνάει τις τέσσερις χιλιάδες σκάφη, γι αυτό το παρατσούκλι των Ολλανδών σε όλο τον κόσμο είναι «οι αμαξάδες της θάλασσας». Μιλούσε ώρα για τα κανάλια της και τους ανεμόμυλους, για το επιβλητικό κτίριο του δημαρχείου, όπου είχε την έδρα της η ίδια η Βίσελμπαγκ, η διάσημη τράπεζα Συναλλαγών, για τα ανταλλακτήρια, το κτίριο του ναυαρχείου, το χρηματιστήριο και την πλατεία νταμ, τη VOC, την εταιρεία ανατολικών ινδιών... «επομένως είσαι ευτυχισμένος, αδερφέ μου». Ο ισαάκ σταμάτησε να μιλά κι άπλωσε το χέρι του πάνω στη φρουτιέρα. τα δάχτυλά του χάιδεψαν τα μήλα της. «Προσώρας ας πούμε ελεύθερος, γιατί οι ενωμένες επαρχίες, εκτός από την ελευθερία του εμπορίου, αφήνουν και τους ανθρώπους στην ησυχία τους. το χέρι του Βατικανού και του νεαρού βασιλιά Λουδοβίκου δε φτάνει ως εμάς». «δε μου απάντησες, αδερφέ μου, είσαι ευτυχισμένος; είμαι μια ώρα μεγαλύτερος, κι όταν σε ρωτώ, απαιτώ να με κοιτάς στα μάτια». «Η Ζέλντα είναι πεθαμένη πέντε χρόνια τώρα. Κάθε απόγευμα χαζεύω μόνος στους ντόκους τα καράβια. Όταν ζήτησαν έναν ελεγκτή για να πάει για λίγους μήνες στη Ζυρίχη, δήλωσα από τους πρώτους, για να ξεφύγω, για να μη θυμάμαι. Έμεινα στη ζωή μόνος, τομπίας. Ο Θεός έστρεψε αλλού το νοιάξιμό του». Η Έστερ και ο τομπίας κοιτάχτηκαν κλεφτά. «Γιατί δεν ξαναπαντρεύτηκες;» ρώτησε η Έστερ. «Έπρεπε!» του τόνισε επιτακτικά ο αδερφός του. «δε φταις εσύ που η γυναίκα σου ήταν στείρα. Η διαιώνιση της φυλής μας είναι υπέρτατο χρέος». «Μου θυμίζεις τους δασκάλους της συναγωγής», του απάντησε συνοφρυωμένος. «Πρέπει, ισαάκ. είναι επιταγή και οδηγία των ιερών κειμένων. Ο νόμος ξέρει πάντα καλύτερα από μας». «δεν είναι εύκολο να ξεχάσω». Η φωνή του τώρα ακουγόταν ραγισμένη, σαν να ρθαν μαζεμένες όλες οι ώρες του ταξιδιού 36

35 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 37 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ και κρεμάστηκαν βαρίδια πάνω του. «Κάθε τόπος λες και φοράει μια ψηλή μπότα και με κλοτσάει. δεν μπορώ να ξεχάσω εκεί τα εδώ και εδώ τα εκεί». ΰ Ήταν ένας παιγνιώδης περίπατος πώς αλλιώς θα μπορούσε να ήταν άλλωστε;, ο Ματίας δεν είχε πολύ καιρό που είχε κλείσει τα εννιά του χρόνια. Ο ισαάκ ήταν ντυμένος με γιλέκο, σακάκι και παντελόνι από λεπτό μάλλινο, όλα στο ίδιο χρώμα, απ τον ίδιο άνθρωπο, τον αδερφό του. Καθώς κρατούσε τον ανιψιό του απ το χέρι, αναγκάστηκε να ανταποδώσει τον χαιρετισμό σε αρκετούς περαστικούς, που τον είχαν περάσει για τον τομπίας. Ένας μάλιστα είχε κοντοσταθεί και τον είχε ρωτήσει αν η περούκα που είχε παραγγείλει για τον γιο του τον δικηγόρο ήταν έτοιμη. Ο Ματίας διασκέδαζε αφάνταστα το μπέρδεμα με τον θείο και τον πατέρα του, και ήταν φανερό πως κάποιες στιγμές δύσκολα κρατιόταν να μη γελάσει. Κάθε τόσο σταματούσαν σε κάποια κρήνη, όπου ανάβλυζε από κάτω νερό, απ τα σπλάχνα του ρήνου, και σχολίαζαν τα γλυπτά σιντριβάνια που είχε προσθέσει πάνω τους η καλαισθησία των συμπολιτών τους: Ποσειδώνες, τρίτωνες, δελφίνια, γοργόνες, άγγελοι, προφήτες, φρούτα, ψάρια, και βέβαια πολύ συχνά κρήνες με τον Μπασιλίσκ, το μυθικό πλάσμα με το σώμα του μισό κόκορα και μισό φιδιού, το οποίο ζούσε, όπως έλεγαν, στα δάση έξω από την πόλη. τα πιο πολλά σιντριβάνια ήταν ξύλινα, βαμμένα με χτυπητά χρώματα. Ο ισαάκ ρωτούσε για το οτιδήποτε και ο Ματίας απαντούσε: ποιος αρχαίος θεός απεικονιζόταν σ εκείνο το σιντριβάνι, ποιος προφήτης... Όμως τον ρωτούσε κι άλλα διάφορα, για το σχολείο του, για τα μαθήματα, για το μωρό που περίμεναν σε λίγο καιρό να τους γεμίσει με κλάματα το σπίτι. Πέρασαν κι απ το καπελάδικο του τομπίας και εισχώρησαν και στα ενδότερα, στο εργαστήριό του. τον βρήκαν σκυμμένο πάνω σ ένα τραπέζι, περικυκλωμένο από εκμαγεία γυμνών κε- 37

36 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 38 ι ΣιδΩρΟΣ Ζ ΟΥρΓΟΣ φαλιών και περουκοστάτες. απ τον φεγγίτη έμπαινε χειμωνιάτικο φως κι ο αέρας μύριζε κόλλα. εκείνη την ώρα ανακάτευε κάτι χρώματα προσπαθώντας να πετύχει την απόχρωση μιας παραγγελίας. Έδειχνε κατσούφης. Γρήγορα τον παράτησαν και συνέχισαν τις βόλτες τους στην πόλη. διέσχισαν τη γειτονιά του Ζανκτ Άλμπαν, του Μπίρσικ, και κοντοστάθηκαν λίγο να χαζέψουν τις εκκλησίες του αγίου Λεονάρδου και του αγίου Πέτρου. είχαν περάσει χρόνια από τότε που είχε φύγει ο ισαάκ και πολλές εικόνες είχαν αρχίσει να ξεφτίζουν στο μυαλό του. Η βροχή είχε σταματήσει αποβραδίς, αλλά είχε αφήσει παρακαταθήκη κάμποσα σύννεφα, που στο ξημέρωμα φάνηκε πως σκέπαζαν όλη την πόλη στις δυο μεριές του ποταμού. τα σπίτια της Βασιλείας ήταν διώροφα, το πολύ τριώροφα, με μικρές σοφίτες που με τα μικροσκοπικά τους παράθυρα θύμιζαν στον Ματίας, όπως το εξομολογήθηκε στον θείο του, μούρη από νυφίτσες. Οι τοίχοι τους ήταν καλοβαμμένοι με πράσινα κουφώματα, που ταίριαζαν με το σκούρο γκρίζο κάτω στα λιθόστρωτα. Πέρασαν έξω από τις εκδόσεις Froben και στάθηκαν μπροστά σε μια μικροσκοπική βιτρίνα. Μπήκαν τελικά μέσα, γιατί ο ισαάκ ήθελε να ρωτήσει για τον γνωστό άτλαντα ανατομίας του Βεζάλιους, κι όσην ώρα απασχολούσε τον βοηθό του τυπογραφείου, ο Ματίας χάζευε έναν παπαγάλο, που έγερνε το φανταχτερό του σώμα πότε από τη μια μεριά και πότε από την άλλη, ρίχνοντας κάθε φορά το βάρος από το ένα πόδι στο άλλο. «Ματίας», ρώτησε ύστερα από λίγο ο ισαάκ, την ώρα που διέσχιζαν την παλιά γέφυρα που οδηγούσε στην άλλη όχθη του ποταμού, «πας κάθε μέρα στο σχολείο;» «Όχι», του απάντησε ο ανιψιός του, ενώ ταυτόχρονα παρατηρούσε σμίγοντας τα φρύδια ένα σμήνος μεγάλα πουλιά που πετούσαν πάνω απ τα νερά. «Γιατί;» «Ο δάσκαλος είναι γέρος και τις πιο πολλές μέρες είναι άρρωστος». «Έχεις φίλους εκεί;» 38

37 02.KEIMENO TELIKO.qxp 24/2/14 10:49 Page 39 Σ ΚΗνεΣ απο τον Β ιο τ ΟΥ Μ ατιασ α ΛΜΟΣινΟ «Όχι, θείε ισαάκ. Ο δάσκαλος μ έβαλε από τις πρώτες μέρες με τα μεγάλα παιδιά. Όλα με περνάνε ένα κεφάλι κι έξω στην αυλή με σκουντάνε με το παραμικρό. εδώ είναι η τάξη σου, μου είπε όταν του παραπονέθηκα. Όλοι, θείε, με κοιτάνε με μισό μάτι, κι εγώ προτιμώ να το βουλώνω». Ο ισαάκ τον τράβηξε στην άκρη του δρόμου, γιατί μια άμαξα έτρεχε με ταχύτητα στον καροτσόδρομο. Συνέβαινε πολλές φορές κάποιος αριστοκράτης να ήταν βιαστικός. τα πέταλα και τα τραντάγματα απ τα σίδερα τους πήραν τ αυτιά. Μόλις όλα ηρέμησαν πάλι γύρω τους, ο ισαάκ έσκυψε και πλησίασε το πρόσωπο του ανιψιού του. «Ματίας, νομίζω πως δικαιούσαι έναν δάσκαλο στο σπίτι». Ο Ματίας τον κοίταξε με τα μεγάλα σκούρα μάτια του, χαρακτηριστικό όλων των αλμοσίνο. «ρώτησες τον μπαμπά;» «εσύ θέλεις;» «Θέλω, γιατί δε μ αρέσει στο σχολείο και βαριέμαι να κάθομαι στο καπελάδικο με τις ώρες». Ο ισαάκ ανασηκώθηκε και τακτοποίησε το σακάκι του τραβώντας το προς τα κάτω. Θα του παιρνε καιρό να συνηθίσει τα καινούρια ρούχα οι εβραϊκές ρόμπες του Άμστερνταμ ήταν ασύγκριτα πιο άνετες. «ανιψιέ μου, ξέρεις τι είναι το γκούλντεν;» «νόμισμα». «ετοιμάσου να κερδίσεις ένα δικό σου, ένα κατάδικό σου, αν βέβαια απαντήσεις σωστά στις ερωτήσεις μου». Μετά το τέλος της γέφυρας πέρασαν μέσα από τα τείχη, διασχίζοντας την ανοιχτή πύλη, και τράβηξαν για την πλατεία του δημαρχείου. εκείνη η πλευρά της γέφυρας ήταν χτισμένη από πέτρα, σε αντίθεση με την άλλη, εκείνη που οδηγούσε στις φτωχογειτονιές στην απέναντι άκρη του ποταμού κι ήταν από ξύλο. Η σοφία των ευγενών και των αρχόντων της πόλης ήθελε εδώ και αιώνες τα μετέωρα πατήματά τους πάνω απ το νερό να είναι ασφαλή στη σιγουριά της πέτρας. 39

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Το τελευταίο όνειρο της γέρικης βελανιδιάς Κάπου σε κάποιο δάσος, εκεί στον λόφο που βρίσκονταν κοντά σε μια πλατιά

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

ΣYΛΛOΓH ΣΠOYPΓITAKIA. Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου

ΣYΛΛOΓH ΣΠOYPΓITAKIA. Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου ΣYΛΛOΓH ΣΠOYPΓITAKIA Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου Ο Κώστας Μάγος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και ζει στο Βόλο. Είναι λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τµήµα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας. KΩΣTAΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΜΠΙΠ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ!

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΜΠΙΠ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ! ΔΩΡΑ ΔΟΡΙΖΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΜΠΙΠ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ! Εικονογράφηση Δανάη Κηλαηδόνη Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993 όπως έχει

Διαβάστε περισσότερα

Ανδρέας Αρματάς Γιώργος Σγουρός

Ανδρέας Αρματάς Γιώργος Σγουρός Ανδρέας Αρματάς Γιώργος Σγουρός Στην Ελευθερία, που ήρθε από το πουθενά και μας πήρε τα μυαλά Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του Ηλία

Η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του Ηλία Βασίλης Τερζόπουλος Ο Ηλίας ζει παρέα με τον σκύλο του τον Ρούντολφ και δουλεύει στο ταχυδρομείο της πόλης του. Όταν μεγάλωσε, όμως, πήρε μια σημαντική απόφαση και κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς βρίσκεται

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας...

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Διαβάστε αποσπασματικά το παραμύθι: Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Το παραμύθι είναι και για αγοράκι αλλά, για της ανάγκες του δείγματος σας παρουσιάζουμε πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα

Διαβάστε περισσότερα

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 2 5 Μ 0 Ν Α Δ Ε Σ 1 Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης Στάλες Ποίηση ΣΤΑΛΕΣ Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης Διορθώσεις: Χαρά Μακρίδη Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου Σχέδιο βιβλίου: Λαμπρινή Βασιλείου-Γεώργα

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά 1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν

Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Πριν πολλά χρόνια, ζούσε σε μια πόλη της Ναζαρέτ μια νέα και καλή γυναίκα που την

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» 4 ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ 2015-2016 2 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» «Πρόσεχε τι πετάς, είναι η

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν άνδρα που τον έλεγαν Ιωσήφ. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν

Διαβάστε περισσότερα

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Χριστούγεννα (μέσα από ιστορίες και χριστουγεννιάτικα παιχνίδια) 1 Στόχοι: Μέσα από διάφορες

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

«Η τύχη του άτυχου παλικαριού»

«Η τύχη του άτυχου παλικαριού» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #15 «Η τύχη του άτυχου παλικαριού» (Κοζάνη - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #15 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ Θεατρικό από τον Πάνο Σακέλη ΠΑΝΟΣ ΣΑΚΕΛΗΣ / ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΣΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ / 1 ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΑ Πρόσωπα: ΜΕΣΗΛΙΚΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΡΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Ιστορίες που ζεις δυνατά Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Στο τώρα Έχω δώσει τόσες υποσχέσεις που νομίζω ότι έχω χάσει το μέτρημα. Δεν είναι που λέω ψέματα όταν δεν τις τηρώ, είναι

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε!

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε! 20 Χειμώνας σε μια πλατεία. Χιονίζει σιωπηλά. Την ησυχία του τοπίου διαταράσσουν φωνές και γέλια παιδιών. Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά: τα δίδυμα, ο Θανούλης και ο Φανούλης, και η αδελφή τους η Μαριάννα.

Διαβάστε περισσότερα

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μπήκα στο χωριό, νύχτωνε πια, οι πόρτες όλες σφαλιχτές, μες στις αυλές τα σκυλιά μυρίστηκαν

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

Μεγάλο βραβείο, μεγάλοι μπελάδες. Μάνος Κοντολέων. Εικονογράφηση: Τέτη Σώλου

Μεγάλο βραβείο, μεγάλοι μπελάδες. Μάνος Κοντολέων. Εικονογράφηση: Τέτη Σώλου Συλλογή Περιστέρια 148 Εικονογράφηση εξωφύλλου: Εύη Τσακνιά 1. Το σωστό γράψιμο Έχεις προσέξει πως κάποια βιβλία παρακαλούμε να μην τελειώσουν ποτέ κι άλλα, πάλι, από την πρώτη κιόλας σελίδα τα βαριόμαστε;

Διαβάστε περισσότερα

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει...

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... Ο γιος του ψαρά κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... ια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ψαράς που δεν είχε παιδιά. Κάποια μέρα, εκεί που πήγαινε με

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών

Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

ΛΙΟΝΤΑΡΙ. O βασιλιάς των ζώων. Η οικογένεια των λιονταριών. Λιοντάρια

ΛΙΟΝΤΑΡΙ. O βασιλιάς των ζώων. Η οικογένεια των λιονταριών. Λιοντάρια Λιοντάρια Μέγεθος Βάρος Τροφή Περιοχή ως 1,90 μέτρα μήκος ως 1,10 μέτρα ύψος μέχρι 250 κιλά τρώνε ζώα μεγάλα, όπως καμηλοπαρδάλεις, αντιλόπες, ζέβρες Αφρική και Ινδία ΛΙΟΝΤΑΡΙ Τα λιοντάρια είναι τα μεγαλύτερα

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ 1 ο Νηπιαγωγείο Κυπαρισσίας Διαβάσαμε το παραμύθι: «ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΛΙΒΑΔΙ» Ερώτηση: ΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ; - Αυτοί

Διαβάστε περισσότερα

Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών

Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα

Διαβάστε περισσότερα

25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά

25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά Η αγαπημένη μου συλλογή με χριστουγεννιaτικες ιστορiες 25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά Μετάφραση: Έρρικα Πάλλη Éditions Auzou, 2015 Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε., 2018 All rights reserved. Τυπώθηκε στην

Διαβάστε περισσότερα

2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ»

2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» 2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» Δεν είχε καλά χαράξει και η κυρία Μαίρη άνοιξε το μαγαζί. Πέταξε τα

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.

Διαβάστε περισσότερα

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννα Κυρίτση Η μπουγάδα του Αι-Βασίλη Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Σήμερα ο Αϊ-Βασίλης ξυπνά απ τα χαράματα. Έξι μόνο μέρες μένουν ως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κι ένα σωρό δουλειές τον

Διαβάστε περισσότερα

Copyright Φεβρουάριος 2016

Copyright Φεβρουάριος 2016 ΣΤΙΓΜΕΣ Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται από τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής

Διαβάστε περισσότερα

Ελίζα. ή πώς ένα κορίτσι με τρεις φίλους και έναν παπαγάλο ναυλώνει ένα καράβι για να βρει τον καλό της

Ελίζα. ή πώς ένα κορίτσι με τρεις φίλους και έναν παπαγάλο ναυλώνει ένα καράβι για να βρει τον καλό της Ελίζα ή πώς ένα κορίτσι με τρεις φίλους και έναν παπαγάλο ναυλώνει ένα καράβι για να βρει τον καλό της Θέση υπογραφής δικαιούχου δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον η υπογραφή προβλέπεται από τη

Διαβάστε περισσότερα

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν http://hallofpeople.com/gr/bio/andersen.php Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ένας γκρινιάρης βασιλιάς. Κάθε μέρα ζητούσε από

Διαβάστε περισσότερα

Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών

Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό.

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Το μαγικό βιβλίο Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια γοργόνα μέσα στα καταγάλανα νερά. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και γίνομαι

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2013 Ύµνος της οµάδας της Προσευχής Όµορφη ώρα στο προσευχητάρι αηδόνια, τζιτζίκια και

Διαβάστε περισσότερα

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας Έρικα Τζαγκαράκη Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας στην μικρη Ριτζάκη Σταματία-Σπυριδούλα Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας ISBN: 978-618-81493-0-4 Έρικα Τζαγκαράκη Θεσσαλονίκη 2014 Έρικα Τζαγκαράκη

Διαβάστε περισσότερα

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα. Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα. Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1 1 Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1 2 1.Στο βιβλίο παρουσιάζονται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο πραγματικός κόσμος της Ρόζας, στη νέα της γειτονιά, και ο πλασματικός κόσμος, στον

Διαβάστε περισσότερα

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Αϊνστάιν Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης Περιεχόµενα Κεφάλαιο 1:...3 Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Σε μια αυλή, ζούσαν καμιά δεκαριά γαλοπούλες, μαύρες και με μακριούς λαιμούς κι όλη την ώρα φώναζαν γλου-γλου-γλου. Αχώριστες ήταν και τριγυρνούσαν και τσιμπολογούσαν. Κι έτσι

Διαβάστε περισσότερα

Δασκαλάκης Αντώνης του Ιωάννη, 8 ετών

Δασκαλάκης Αντώνης του Ιωάννη, 8 ετών Δασκαλάκης Αντώνης του Ιωάννη, 8 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου.

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ζητήστε του την Κοκκινοσκουφίτσα... δεν την ξέρει, τη Σταχτοπούτα ούτε αυτή την ξέρει, τη Μικρή Γοργόνα ή το λύκο και τα τρία γουρουνάκια

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού

Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού Μακρυνίτσα 2009 Ύμνος της ομάδας «Στη σκέπη της Παναγίας» Απ τα νησιά τα ιερά στην Πάτμο φτάνω ταπεινά απ τα νησιά όλης της γης ακτίνες ρίξε

Διαβάστε περισσότερα

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά σε μια μεγάλη πα ραλία με βουνά απαλής, λευκής άμμου, όπου μόνο τα σπίτια έχουν όνομα, ενώ οι δρόμοι όχι; Σε ένα από αυτά τα αξιαγάπητα σπίτια, με το όνομα Βαλκάρλος,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Twitter: @RaniaSin Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή

Διαβάστε περισσότερα

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΛΙΟΥ Γ ΤΑΞΗ Α 3 Η κυρία Ειρήνη από το Κάρμι, ξύπνησε πολύ νωρίς το πρωί για να ταΐσει τις κότες και τα κουνελάκια της. Ανυπομονούσε να πάει στο πανηγύρι

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΡΑΨΑΣ Ο ΑΧΡΗΜΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΡΑΨΑΣ Ο ΑΧΡΗΜΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΡΑΨΑΣ Ο ΑΧΡΗΜΑΣ 1 ο Μέρος Ο ΚΑΛΑΜΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ AKAKIA 2011 Copyright Mr. Evangelos Grammenos 2011 Published in England by Akakia Publications, 2011 AKAKIA Publications St

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα

ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα βιβλίο. Υπάρχουν έξι βιβλία με τις ιστορίες μου, μα σε όλα

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Ντίνο Ελεφαντίνο και η παρέα του»

«Ο Ντίνο Ελεφαντίνο και η παρέα του» 6/θ Δημοτικό Σχολείο Πολυδενδρίου Τάξη Γ «Ο Ντίνο Ελεφαντίνο και η παρέα του» Ζνα παραμφθι για το δικαίωμα των παιδιών ςτη φιλία, ςτο παιχνίδι και ςτο ςεβαςμό τησ προςωπικότητάσ τουσ. 6/Θ Δθμοτικό Σχολείο

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

Λιουλης Χρήστος του Μελετίου, 8 ετών

Λιουλης Χρήστος του Μελετίου, 8 ετών Λιουλης Χρήστος του Μελετίου, 8 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας Πιστοποίηση Επάρκειας της Ελληνομάθειας 18 Ιανουαρίου 2013 A2 Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Ερώτημα 1 (7 μονάδες) Διαβάζετε

Διαβάστε περισσότερα