Ελληνική ποιητική Ανθολογία. για το Ολοκαύτωμα

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Ελληνική ποιητική Ανθολογία. για το Ολοκαύτωμα"

Transcript

1 1 Ελληνική ποιητική Ανθολογία για το Ολοκαύτωμα

2 Η 6

3 Δημοτικά Τραγούδια στα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως Δημοτικό Μαύρη μωρέ μαύρ είν η ζωή που κάνουμε Με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε Στη βρύσ μωρέ, στη βρύση να πάω δεν μπορώ Παντού μου λέει ο σκοπός είσαι φυλακισμένη, γερμανοκρατουμένη. Δεν έκλεψα μωρέ, δεν έκλεψα ούτε σκότωσα Εβραιοπούλα είμουνα, γι αυτό με φυλακίσαν. Στο Άουσβιτς με κλείσαν. Δημοτικό Εβραιοπούλα ήμουνα το αστράκι φόρεσα μάς πλακώσαν τα κοθώνια και μας πήγαν στην Πολωνία. Στην Πολωνία πήγαμε Πω-πω-πώ, τι πάθαμε Μας κουρέψαν τα μαλλιά Και μας ντύσαν ανδρικά. Το πρωί στο Αουφστέεν Βγαίναμε στο Τσέλ - Απέλ Πάντα πέντε στην σειρά (Αχ! Μανούλα μου γλυκειά) Πάντα πέντε στην γραμμή (Αχ! Μανούλα μου χρυσή). Στο λουτρό μας πήγαιναν Για ψώρα μας κυττάζανε Κι η καρδιά μας τίκ-τίκ-τάκ Μην τυχόν στο γκάζ μας πάν. Στη δουλειά πηγαίνουμε Με ανέμους και βροχές Κι αν σιγά δουλεύουμε Το μπαστούνι βλέπουμε. Αντί να φωνασκώ Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι Με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες Μάντεις κακών και οραματιστές Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου Και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα (Και δεν μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια) Πήρα τους δρόμους μοναχός σφυρίζοντας. Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια Όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα Ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε Στον πράο ουρανό με διαφημίσεις Αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων. Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πως Κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και βιβλιοθήκες Οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία Όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων Και θανάτων - έτσι που πια δεν ήξερε Κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα - Όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών Από τους οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών Τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων. Εξαίσια νύχτα, τελεσίδικη και μόνη Οριστική (όχι καθόλου όπως οι λύσεις Στα περιπετειώδη φιλμ). Τίποτα δεν πουλιόταν πια. Έτσι λαφρύς και περιττός πήρα τους δρόμους Βρήκα την Κλαίρη βγαίνοντας. Απ τη Συναγωγή κι αγκαλιασμένοι Κάτω απ τις αψίδες των κραυγών Περάσαμε στην άλλη όχθη με τις τσέπες Χωρίς πια χώματα, φωτογραφίες και τα παρόμοια. Τίποτα δεν πουλιόταν πια. Σε κλειστά τραίνα Σε κλειστά τραίνα Μεταφέρουν φαντάσματα Στεφάνια που αποστρέφονται Τους θρήνους των μαρτυρικών γάμων Έξοδος αποκαλυπτική «Είστε αδερφοί μας» Φωνάζουν από τα τραίνα Το λυχνάρι μας είναι ρόδινο Δε θα μπορέσει το σκοτάδι Να διαπεράσει τη σάρκα μας. ( Χειμερινό Ηλιοστάσιο Χρονικό της Κατοχής 1948) 7

4 Άουσβιτς: Ελεγείο σε μια ξανθή κοτσίδα Λεν πως στους πύργους της Σκωτίας τη νύχτα τα φαντάσματα των παλιών καιρών πλανιούνται. Όμως τώρα, καθώς με ανταριασμένο πνεύμα, στο στρατόπεδο αυτό της φρίκης περιφέρομαι, αντιλαμβάνομαι πως στους δικούς μας τους καιρούς τα φαντάσματα περπατούνε και τη μέρα. Μικρή Ραχήλ, αν το δικό σου φάντασμα δεν μπορεί να το ιδεί κανείς απ όλους τούτους τους αργόσχολους γυρολόγους, που γεμίζουν με την ανία τους τα μουσεία του κόσμου, εγώ, μονάχα εγώ έχω το βαρύ προνόμιο, βυθισμένος στην έκστασή μου, ν αντικρίζω την οπτασία σου, στην απαίσια αυτή βιτρίνα, όπου μαζί στοιβάζονται πόνος και φρίκη. Γιατί μονάχα εγώ, σ ευφρόσυνες παλιές ημέρες, που τώρα ανάμνηση πικρή έχουν γίνει μέσα μου, τη θέρμη της θωπείας μου είχα μεταγγίσει πάνω στην πλούσια χρυσαφένια κόμη σου. Μικρή Ραχήλ, να ναι άραγε τα μάτια μου, που δεν μπορούν να ιδούνε τα δικά σου μάτια, έτσι καθώς σ αχλύν οδύνης κολυμπούνε; Αλλά τότε, πώς βλέπουν τα ίδια τούτα μάτια, μεσ απ την ίδια αχλύ, στην ίδια αυτή βιτρίνα, τη χρυσαφένια κόμη σου, απλωμένη επάνω σε φριχτούς σωρούς άλλων γυναικείων βοστρύχων; Αλίμονο, πρέπει να το δεχθώ: Τα μάτια σου εξατμισθήκαν στου κρεματορίου τη φλόγα. Σμίξαν με τους ατμούς άλλων πολλών ματιών, που είχαν κάποτε πλανηθεί μες στ όνειρο. Δύναμη μυστική με σπρώχνει τώρα να συντρίψω το κρυστάλλινο φράγμα, μπρος σ αυτό το ανίδεο πλήθος, που vα βλέπει μπορεί μονάχα γυναικών βοστρύχους, δίχως την άλλη καν να υποψιάζεται ύπαρξή τους. Μα εγώ, που αισθάνομαι έντονα την παρουσία σου, όχι πια με τη λάμψη των αλλοτινών ματιών σου, αλλά με το φωσφορισμό της οπτασίας σου μόνο, την ξανθή σου κοτσίδα θέλω ν ανασύρω μεσ από τούτο το φριχτό μακάβριο στοίβαγμα, για να την ξαναβάλω, με την ίδια θέρμη, μικρή Ραχήλ, στο κουρεμένο σου κεφάλι. Αλλά οι στριγγές φωνές του πλήθους, που δε βλέπει παρά μονάχα αυτό στα μάτια του που φαίνεται, την οπτασία σου αρπάξαν απ την έκστασή μου. Κι άφησαν στη βιτρίνα την ξανθή κοτσίδα σου να διαλαλεί, με τη δική της τώρα γλώσσα, πόσο μεγάλος είναι ο πόνος των ανθρώπων, πόσο είναι ανίερο το άγος της γενοκτονίας. Τώρα στοχάζομαι πως πάντοτε δεν είναι ακάνθινος ο στέφανος του μαρτυρίου. Μπορεί και με ξανθές κοτσίδες να πλεχθεί απ τις μικρές Ραχήλ όλου του κόσμου. Τα Ηλιοτρόπια των Εβραίων Κάθε φορά που τρίζει η σκάλα μας «λες να ναι αυτοί επιτέλους;» σκέφτομαι κι ύστερα φεύγω και με τις ώρες κατακίτρινα ζωγραφίζω ηλιοτρόπια. Όμως αύριο, ώσπου να ξεχαστώ στην αίθουσα αναμονής, το τραίνο απ την Κρακοβία θα περιμένω κι αργά τη νύχτα, όταν ίσως κατεβούν ωχροί, σφίγγοντας τα δόντια, «αργήσατε τόσο να μου γράψετε» θα κάνω δήθεν αδιάφορα. Το Μάθημα Τον είδα καθώς πήγαινα σχολείο ξεματωμένος πια, φλουρί, είχε τελειώσει. Τριγύρω του γονατιστοί Εβραίοι με το άστρο. Αργά όταν τον χτύπησαν, είχα ξυπνήσει η μάνα μου με χάιδεψε, ήρθε κοντά μου. Λαχτάριζα σαν το πουλί μέσα στη χούφτα. Ο διπλανός μου στο θρανίο σπαρταρούσε τη νύχτα δεν κοιμήθηκε η γειτονιά τους. Άλλοι πιο κει χλομοί έφτυναν αίμα. Στο μεταξύ μαθαίναμε το ρήμα της ημέρας amo, amas, amat... 8

5 Των Εβραίων Καθώς ανοίγαν οι πόρτες, πέφταν τα πτώματα πάνω του (βάρδια στο απαίσιο κτίριο) - κι όμως επέζησε. Να βρει μιά θέση η ψυχή μας δίχως την ψυχρήν αδιαφορία για τον αγώνα τόσων προσώπων του θανάτου. Πλήρης οδύνης βαθύς στεναγμός, ο καημός. Έκλεισε ο ουρανός των φωτεινών επικλήσεων, τα οράματα απομένουν πάνω στη γη. Δεν φεύγει ο πόνος για τους αιωνίως απόντας. Τότε σταματά η ζωή, γίνεται αλλοπρόσαλλος ο επώδυνος άνθρωπος, απομένει κακός. Ισραήλ Και γένομαι αυτός που θα ήθελα πάντα να μένω των Εβραίων, των ιερών Εβραίων ο υιός. Καβάφης Απ της Αιγύπτου την έρημο ξεκινά κι απ την τρανή Βαβυλώνα περνά η σειρά. Διαρκής, η ανανεουμένη, η πάντα πλήρης, συστρεφομένη, η διαρκώς τρεφομένη με καινούριους καημούς προσφορά μυστηριώδης, ανεξήγητη τόση τιμωρία και συμφορά. Περνά η χωριστά λευκή των Εβραίων φυλή, με την ιδιαίτερη, δική της υπερηφάνεια, με τη δική της οδυνηρή συντριβή, μοίρα επίμονη, Μοίρα επιμονής στη φυλή που αρνιέται την ξένη συμμετοχή. Περνά η σειρά των ανθρώπων μαρτυρική, συμπαγής, στους καιρούς μέσα τους συνεχείς, στους αιώνες ανάμεσα σημάδι υπομονής, άλλου είδους υποταγής, συγκέντρωσης στης φυλής τα δεινά, τα πεπρωμένα, τα σημάδια, γνωρίσματα χωριστά, χωρισμένα χαρίσματα ή ψεγάδια. εβάδιζον δίχως δυνάμεις έμπροσθεν του διώκοντος Περνά η σειρά απ τους δρόμους της πόλης Θεσσαλονίκης τώρα κι έχει μέσα πρόσωπα, πρόσωπα, τα νήπια αυτής επορεύθησαν εις αιχμαλωσίαν έμπροσθεν του εχθρού παιδιά μικρά, που κρατούν μικρούς σάκκους στα χέρια, στα πόδια φορούν μικρά ψηλά υποδήματα για τους άγνωστους μακρυνούς δρόμους, της φοβερής άγνωστης δυστυχίας. τα παιδία εζήτησαν άρτον και δεν υπάρχει ο κόπτων αυτά η γλώσσα του θηλάζοντος εκολλήθη εις τον ουρανίσκον αυτού υπό της δίψης Τα νήπια και τα θηλάζοντα ελιποψύχουν εν ταις πλατείαις της πόλεως Το παιδίον και ο γέρων κοίτεται καταγής εν ταις οδοίς. Έχει η σειρά γέροντας με τα βλέμματα μάκρυνα, στραμμένα προς την αρχή της διαρκούς εξορίας, έχει νέες, ωραίες γυναίκες με βλέμματα σκοτεινά απ την αποτρόπαια τρομάρα, εταπείνωσαν τας γυναίκας εις Σιών τας παρθένους εν ταις πόλεσιν Ιούδα. Αι παρθένοι και οι νεανίσκοι μου επορεύθησαν εις αιχμαλωσίαν. νέους με τσακισμένους αυχένες και χαμηλά τα κεφάλια σαν θερισμένα, χτυπημένα και ματωμένα πρόσωπα, από ύβρεις αγνώριστα και προσβολές, ξεσκισμένα από ντροπές, ταπεινωμένα από αδικίες ανήκουστες και χαιρέκακες. Ακαταπαύστως κλαίει την νύκτα και τα δάκρυα καταβαίνουσιν επί τας σιαγόνας αυτής Περνά η σειρά της φοβερής μαρτυρίας, της μαρτυρεμένης φυλής και θαρρείς πως απαρχής βλέπεις τον κατατρεγμό, την προσταγή της φωνής ακούς, που ακούστηκε σ όλα τα μέρη της γης, κι εκείνης που βόγγηξε πνιχτά και δυνατά, στ αστείρευτα των Εβραίων σπλάχνα. Της φωνής που ακούστηκε στη Ραμά να θρηνεί, να παρακαλεί και με τη μάνα των Μακκαβαίων να ορμηνεύει, που λαλεί κι αντηχεί, ακόμα κι όταν σωπαίνει, των ιερών Εβραίων αμετάλλαγη δύναμη. 9

6 Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου δια τον συντριμμόν του λαού μου. Των σωμάτων που καίονταν η οσμή... Παντού την αισθάνονται όσοι απόμειναν, όσοι επέστρεψαν. όσοι δε λησμονούν, δεν μπορούν να λησμονήσουν την πείνα έδωσαv τα επιθυμητά αυτών αντί τροφής... το δέρμα αυτών εκολλήθη επί των οστών αυτών εμαράνθη ως ξύλον το δέρμα ημών ημαυρώθη ως κλίβανος από της καύσεως της πείνης την εξουθένωση των σωμάτων, την ταπείνωση των ψυχών, από τη φριχτήν ανάγκη, θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν θέλει χορτασθεί από ονειδισμού την διαπόμπευση, την εκμηδένιση, την αποκτήνωση, την φριχτή καταστροφή απ τ ωραίο ανθρώπινο σώμα που δεν αφέθηκε μονάχο του να πεθάνει και να λιπάνει τη γη. Που η ψυχή του βιάστηκε και κανένας δε σεβάστηκε το θάνατό του. Του Ισραήλ η φυλή με την σιωπηλήν αντοχή, άκαμπτη μυστική δύναμη, απαντοχή υπάρχει καρτερική και ανένδοτη. Στρατόπεδο Παύλου Μελά Θεσσαλονίκης (απόσπασμα). Στοιβαγμένοι όπως όπως στα κελλιά. Σερραίοι, Σαλονικιοί, Ξανθιώτες, Αθηναίοι, Κορίνθιοι. Ο καθένας με την ελπίδα του κι όλοι μαζί σαν πρόβατα επί σφαγήν. Είναι κι ένας Οβριός μ ένα πελώριο κίτρινο άστρο στην καρδιά. Α, πως μοσχοβολάει το άστρο στεγνά ρόδα, πως μοσχοβολάει! Να ναι άραγε μια ολόχρυση κραυγή της μάνας του; Τη νύχτα στάζει αίμα και νερό. Τη μέρα κουβαριάζει τις αχτίδες του και βουίζει πένθιμα γιατί πλησιάζει Πάσχα κι έξω θα πρέπει να ναι άνοιξη.... Ρόζα Μιραλάι Ρόζα Μιραλάι, θυγατέρα του Γιουδά τί ζητάς εσύ ανάμεσα σ αυτές τις πηχτές καταχνιές και το άγριο λυκόφωτο. Δεν πρέπει να ξαναγυρίζεις κάθε τόσο με το ασάλευτό σου βλέμμα όλο βάθος και γαλήνη και το κίτρινο αστέρι στο κούφιο στήθος. Ο τρομερός καπνός της σάρκας σου καίει τη μνήμη σ άδειες κάμαρες με όλους τους παλιούς μας φόβους. Μα η θλίψη αυτή δεν είναι πια δική σου. Ω, άπιαστη σαν αγέρας, αδειανή σα σκιά φεύγει ο καιρός και γω σε τραγουδώ αναζητώντας μάταια τη μορφή σου στα ορθάνοιχτα μάτια του νερού και στις κίτρινες πλημμυρίδες της σιγής από καθάριο θάνατο κι εκστατικά χαράματα. Εκείνοι κι εμείς Τώρα που τα μεροκάματα ισοζυγιάστηκαν με το ποσοστό της συνείδησής μας, είναι μάταιο να κυνηγάμε τη σκιά μας που δεν δρόσισε τους προγραμματισμένους στο χαμό τ ανθρώπινα δάκρυά μας που δεν έσβησαν τ αναμμένα καμίνια το δηλητήριο της επανάστασής μας που δεν ήταν δυνατότερο απ τ αέριο. Τώρα που τα βήματά μας αντηχούν στους δρόμους είναι μάταιο να παρατηρούμε πόσες πέτρες υπάρχουν και να ψάχνουμε για τ αχνάρια των παιδικών ποδιών πάνω στα χιόνια. Ας ξεθάψουμε τα ιερά ταλέθ, κρυμμένα στο άφθαρτο πνεύμα, κι ας πλέξουμε στα κρόσια τους τη στάχτη εκείνων. Εμείς τώρα ας πορευτούμε προς την έρημο. 10

7 Μετά είκοσι χρόνια στο Άουσβιτς Μου είπες: Θα ταξιδέψω, θα κοιμηθώ, θ ανοίξω το παράθυρο, θα κουβεντιάσω ξαναγεννημένη, θα ιδώ τη γη που χαν ανασκάψει για την ταφή μου, την ίδια γη που σύρθηκα αιμοστάζουσα μέσα στο κλειστό βαγόνι. Στό να μου χέρι κρατώ την ανάσταση, στ άλλο μου χέρι κρατώ την αιώνια μνήμη. Το έγκλημα του 20ού αιώνα Γεμίζει το είναι μου μ αναμνήσεις του χθες... ενώ ο άνεμος λυωνίζει τα φυλλώματα μέσα στη καλοκαιρινή λάβα... Ταξιδεύω στην φριχτή αυτή χοάνη, βουλιάζω συνεχώς στο σκοτεινό μονοπάτι του τρομερού παραλογισμού... Κομματιάζει την ψυχή μου ο βαθύς πόνος, το ζωντανό μαρτύριο, η αγωνία, ο τρόμος, οι φωνές... ενώ μεγαλώνει ο δρόμος της μνήμης... Ξαναζώ στον τραγικό κύκλο της εικόνας της φρίκης με την μακάβρια συμφωνία της εξαφάνισης μυριάδων ψυχών... Μαύρη καπνιά πνίγει τα γύρω απαίσια μυρωδιά... οι καμινάδες τα κρεματόρια, το αιμάτινο ποτάμι κυλά... θρέφοντας την πληγωμένη γη. Μέσα στα σύμπαν του κενού συγκεντρώνονται τα κομμάτια του χρόνου που κομμάτιασαν από τ αμάρτημα του εγκλήματος... Το αληθινό παρελθόν, με το πονεμένο παρών σκεπάζει τα γύρω ενώ προχωρώ στα στρατόπεδα του Άουσβιτς, του Νταχάου με την αυθεντική εικόνα της φρίκης... Κάθε χόρτο στη γη λες και είναι ψυχή που δακρυσμένη ζητά απάντηση ενώ ψηλά στον τόπο του μαρτυρίου ένα ΦΩΣ μένει άσβεστο... Είναι τα εκατομμύρια ψυχών που θα λάμπουν αιώνια... αυτές που δεν κομματιάστηκαν από το απαίσιο Έγκλημα.. Είναι οι ψυχές που θα φέρουν στην μνήμη όλης της ανθρωπότητας την άφαντη τραγωδία, την τρομερή γενοκτονία, το μεγάλο έγκλημα των Ναζί... Εσθήρ ή ο Δύσκολος Τοκετός Ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι έρμο Δ. Σολωμός Έτρεχε μέσα στους δρόμους να τη συναντήσει. Θα την αναγνώριζε. Με τον αριθμό καταχώρησης Ε3052 στο γυμνό μπράτσο, τα μαλλιά, μαύρα από τους καπνούς, ν ανεμίζουν πολεμικές σημαίες, ξεσχισμένες από τον άνεμο που τους σάρωσε. Εσθήρ, ένα νούμερο, ένα άγνωστο πρόσωπο, σώμα που δεν είδε ποτέ. Όσο κι αν βυθίζει τα μάτια στη μνήμη δυο στιλέτα που προχωρούν, χωρίς να σκοτώνουν. Μόνο η αφή κρατά την παλιά, βίαιη, γεμάτη απόγνωση τρυφερότητα, γεύση του ονείρου. Εσθήρ. Το τρένο σφυρίζει. Άκου. Παρακαλώ, αν τη γνωρίζετε. Όχι... όχι... Εσθήρ. Ε Ναι... τίποτε άλλο... Δεν ξέρω... Έφυγα πρώτος... Ίσως... Στο γκέτο της Βαρσοβίας... Σας είπα. Μέσα στο βαγόνι. Σε χώρο 3x12. Χιλιάδες άτομα. Πόσες μέρες κοιμόταν εκείνος ο νεκρός πάνω στο στρεβλωμένο πόδι μου; Μου ζήτησαν νερό. Δεν την είχα προσέξει. Όλο το σώμα μου ήτανε γεμάτο άνθρωποι. Δεν είχα. Ούτε ήξερα από πού με ζητούσαν. Στην κόχη του αυτιού μου το σώμα της γύρευε νερό. Δεν υπήρχε ούτε φως. Της είπα να φέρει το κεφάλι κοντά. Και τότε έδωσα την τελευταία σταγόνα από το σάλιο μου. Της είπα να γλείψει τα παγωμένα δάκρυα από τα μάτια μου. Και ταξιδεύαμε μέσα στη νύχτα. Κι ενώ λέγαμε πως κάπου θα τελειώσει, αυτή γύριζε και πάλι γύριζε, χωρίς ν αφήνει ελπίδα φωτός. Ρώτησε αν θα πεθάνουμε. Ακόμη είχε ελπίδες. Την ώρα που όλος ο κόσμος ήτανε μια πληγή, σάπιο φρούτο, έλπιζε και ζητούσε απάντηση και συμπαράσταση. Είμαι η Εσθήρ, είπε, τα μάτια μου είναι γαλάζια σαν τα μικρά λουλούδια της άνοιξης στις βουνοπλαγιές της πατρίδας μου. Το τρένο τρέχει. Ο άξονας τρίζει. Οι αλυσίδες... Οι ράγες μας οδηγούν χωρίς δισταγμούς, χωρίς τύψεις σε ποιο Άουσβιτς, σε ποιο Μπούχεμβαλντ, σε ποια Σκύλα και Χάρυβδη. Εσθήρ πώς μπορείς και ελπίζεις; Εσθήρ έχεις μια μικρή ελιά στο λαιμό, μου καίει τα δάχτυλα. Ναι, εσύ μέσα στην άγνοια σου ελπίζεις. Όμως, αν 11

8 ποτέ υπάρξει για μας δευτέρα παρουσία, ω Εσθήρ, εγώ δεν ελπίζω πια, μα, αν υπάρξει δευτέρα παρουσία, αν ανοίξουν αυτές οι πύλες και βγούμε στο φως, τί θα χει μείνει για να γνωριστούμε; Εγώ έχω αυτό το πικρό χαμόγελο, έχω αυτό το σπασμένο χέρι, ποιος ξέρει, ποιος άνεμος, ποια μουσική σφυρίζει στο φθαρμένο από τη βροχή και το φως κόκκαλο; Θα μ αναγνωρίσεις από τη μουσική. Θα σ αναγνωρίσω από το μικρό διακόπτη του φωτός που κουβαλάς στο λαιμό σου. Εσθήρ. Ο άξονας. Εσθήρ. Το φως. Εσθήρ χανόμαστε. Μην αφήνεις το χέρι μου. Δέκα εκατομμύρια νεκροί κρύβουνε το πρόσωπο σου. Ε, συ. Μπάρμαν. Δωσ μου ένα κονιάκ. Κερνά και τη γυναίκα. Ναι, αυτήν εκεί στον μπάγκο. Με το σβησμένο πρόσωπο. Όχι, δεν μου κάνει. Ας είναι φτηνή. Εξάλλου, σου είπα. Γυρεύω την Εσθήρ. Άλλο ένα. Δώσε και της γυναίκας. Μην κοιτάς το ρολόι σου για να μας πετάξεις στο δρόμο. Δεν έχουμε πια πού την κεφαλήν κλίναι. Οι δρόμοι γέμισαν από παράφρονες. Τους έχουν κάνει τόσο μεγάλους και μακρείς που δεν έχουμε πια κουράγιο να τους περπατήσουμε. Τότε που η νύχτα μας περιέλουε με την παγερή νύχτα είχαμε ακόμη κάποια ελπίδα. Σου είπα. Μα δε με προσέχεις; Η Εσθήρ έλπιζε. Ελπίζαμε. Τώρα που το φως δεν κουβαλάει παρά μια άλλη νύχτα, σε τί να ελπίζουμε; Οι κατασκευαστές της νύχτας μένουν άγρυπνοι με το χέρι στο διακόπτη του φωτός. Λοιπόν, άλλο ένα. Κι ας πει αυτή η πόρνη μια κουβέντα. Θέλω μια κουβέντα. Οποιαδήποτε. Φτάνει πια. Χρόνια αυτές οι μηχανές μου φάγανε τ αυτιά. Λοιπόν πες μου. θα σε πνίξω λέγε. Πως στις βουνοπλαγιές της πατρίδας σου είναι γαλάζια τα λουλούδια. Μη χαμηλώνεις το φως σαν τ ανύπαρκτα μάτια σου. Εμπρός λέγε. Πληρώνω. Το φως μην το σβήνεις Μπάρμαν - εκμεταλλευτή. Αφού όλα πουλιούνται, αγοράζονται. Πληρώνω. Το φως. Μη ρίχνεις αυτό το πρόσωπο στο χάος. Είσαι η Εσθήρ. Μην κινηθείς. Αυτή η ελιά στο λαιμό σου είναι διακόπτης; Πες μου Ε3052. Για τα λουλούδια. Τ όνομα σου Εσθήρ. Εσθήρ. Εσ-θήρ. Περιμένω για να στρίψω το διακόπτη. Γιατί δε ρωτάς αν θα πεθάνεις; Γιατί δε με ζητάς νερό; Τώρα έχω μια πηγή. Όχι πια δάκρυα και σάλιο. Το στόμα μου τώρα μπορεί να γίνει κρήνη. Εσθήρ, πες μου μια κουβέντα. Μην κοιτάς που έχω καταρρεύσει. Πες μου. Να γυρίσω αυτόν το.διακόπτη να πέσει το φως στα πρόσωπα μας. Να γνωριστούμε. Εσθήρ δες το πρόσωπο μου. Εσθήρ σήκωσε το κεφάλι να δω τη θέα όλου του κόσμου. Ναι, δεν είμαστε από φως, μα το ξέρεις καλά. Πώς μπορεί να μην το ξέρεις! Πόσο πολύ το χουμε ποθήσει αυτό το φως. Η Εσθήρ μέσα στη νύχτα έλπιζε. Η Εσθήρ με τα γαλάζια μάτια και την άγνοια έλπιζε. Ναι. Εγώ η Εσθήρ. Το νούμερο Ε3052. Από το Παρίσι μέχρι το Γκέτο της Βαρσοβίας έστρωσαν το σώμα μου δρόμο για τα κύματα της νύχτας. Τώρα που δεν έχω πια πρόσωπο, ούτε μάτια, τώρα που δεν έχω παρά ένα σώμα του σώματός μου δεν έχω πια μια γωνιά της ψυχής μου αλεηλάτητη τι ωφελεί ο διακόπτης αυτός στα χέρια σου; Αφού και τώρα δεν μπορούμε να δούμε τα πρόσωπά μας έτσι που ο άνεμος τα έχει φθείρει έτσι που η νύχτα δεν έχει αφήσει ούτε ένα όνειρο για το φως του φωτός. Ναι, είμαι η Εσθήρ που ξεδίψασε με τα παγωμένα δάκρυά σου, την τελευταία σταγόνα του σάλιου σου. Αυτή που επέζησε από όλες τις νύχτες. Αυτή που την ξεκοίλιασαν τα μαχαίρια των νυχτερινών προβολέων. Είμαι αυτή που ενώ βγήκα στο φως, είδα μια άλλη νύχτα να με κατακλύζει. Μπάρμαν το φως. Μα πώς μου βρίσκεις πάντα τέτοιους πελάτες. Το σώμα του σώματος μου γλείψτε το. Πληρώνεις και σου δίνω. Τί μου συζητάς λοιπόν για ψυχή. Για το φως του φωτός. Για φανταστικούς διακόπτες. Πάρε με. Το νούμερο Ε3052. Τί ωφελεί αν επέζησα του κατακλυσμού. Τη νύχτα τη συντηρούν με κάθε φροντίδα. Εσθήρ κοίταξε με στα μάτια. Μπορώ ν αναστείλω ακόμη την κατάρρευση. Εσθήρ κοίταξε με. Κι αν πέφτουμε από τη μια νύχτα στην άλλη. Κι αν ταξιδεύουμε στοιβαγμένοι σε βαγόνια ανήλιαγα. Πεινασμένοι. Διψασμένοι. Δολοφονημένοι. Κι αν συντηρούμε με εκκρίματα την ύπαρξή μας περίμενε. Εσθήρ περίμενε. Δώσ μου το χέρι σου. Φυσάει στον μοναδικό και άδειο κόσμο. Είναι νύχτα. Μπορεί να σκοντάψεις μέσα σ αυτό το δωμάτιο με τα άταχτα πεταμένα έπιπλα. Οι ένοικοι έχουν φύγει ξαφνικά. Απρόβλεπτα. Χάθηκαν οι άνθρωποι μέσα στους ανθρώπους. Ε, συ Μπάρμαν, μη σβήνεις το φως. Πληρώνω όσα όσα. Μην κοιτάς το ρολόι. Σου λέω πως δεν μπορείς να μας πετάξεις στο δρόμο. Άφησέ μας. Είναι νύχτα. Κι ακόμη δεν υπάρχει ένδειξη πως ξημερώνει. Άφησε μας. Τα πόδια μας δεν αντέχουν άλλο. Οι δρόμοι δεν οδηγούν πουθενά κι έχουμε χάσει κάθε προσανατολισμό. Αιώνες τώρα η περιπλάνηση κρατάει μέσα στη νύχτα. Άφησέ μας. Δε βλέπεις; Η Εσθήρ είναι σ ενδιαφέρουσα και δεν έχω ούτε έναν όνο να την μεταφέρω. Δεν έχουμε άλλο κατάλυμα κι η Εσθήρ θα γεννήσει. Άφησέ μας σ αυτόν τον τοκετό. Φτάνει πια. Το παιδί πρέπει να γεννηθεί. Είναι η τελευταία μας ελπίδα. Ο μονογενής υιός της Εσθήρ. Μέσα στη νύχτα, το τελευταίο φως του φωτός. 12

9 Στη μικρή κεκοιμημένη Ρεβέκκα (απόσπασμα) Εδώ εν γη ερήμω οι Σιμούν χάραξαν σβάστικες... - Ρεβέκκα, τι έκανες τα χρυσά μήλα και τους μικρούς σιδερένιους στρατιώτες σου; Εδώ, εν γη ερήμω, χορεύουν τα μικρά παιδιά κι οι χαμένες αγάπες μας. - Ρεβέκκα, τα σύννεφα είναι σκιές ονείρων κι οι βροχές δάκρυα αγγέλων. Το πιο χρυσό αστέρι κρέμεται πάνω από μια φάτνη. Δόξα εν υψίστοις, στη Θεσσαλονίκη στη Βαρσοβία, στο Άμστερνταμ, στην Αθήνα. Το πιο χρυσό αστέρι έχει κρεμαστεί στο μέτωπό σου, Ρεβέκκα... Ένα ένα τα μαθαίνεις τα μαθήματα. Ξέρεις πια καλά Γεωγραφία! Άουσβιτς, Μπεργκενάου και Νταχάου... Μόνο κάποια άλλα ονόματα μπερδεύεις: Μπέλσεν-Μπέλσεν, Μαουτχάουζεν. Είναι δύσκολα και δεν τα θυμάσαι. Και γιατί να τα θυμάσαι; Η κόλαση έχει ένα πρόσωπο! Κι είναι πάντα το ίδιο! «Ποτέ πια» Το διαλαλούν σ όλες τις γλώσσες στόματα άφωνα, ανοιχτά σ απίθανες γκριμάτσες, πρόσωπα αλλοσούσουμα απ τη φρίκη, κορμιά κουλουριασμένα στο στερνό σπασμό τους. - Αυθεντικές φωτογραφίες, από ευλάβεια, για την Ιστορία, κρατημένες, απτά, καυτά στοιχεία, για την τεκμηρίωση του Μουσείου! Το λεν, μέσα από πλαίσια μεγαλόπρεπα, πολύγλωσσες επιγραφές στους τοίχους. Πυρά μελάνι: Nimmer mehr! Never again! Jamais plus! να γίνει μάθημα τρανό στην οικουμένη. «Never again!» ποτέ πια, μην αξιωθεί χαμένου ζώου να πάρει ο άνθρωπος μορφή, ο «κατ εικόνα του Θεού» πλασμένος, στα τέσσερα να σέρνεται στη γη, σκυλί, σκουλήκι, πίθηκος δαρμένος, σ ανέλπιδη ικεσία, χωρίς φωνή. Ανθρώπου γλώσσα «Nimmer mehr!» μην ακουστεί, να μουκανιέται να βρυχιέται να γρυλλίζει, «φωνή βοώντος», σε μια κόλαση εφτασφράγιστη, την ώρα που ανοιγόκλειναν oι θόλοι, των αερίων το κύμα να δεχτεί. Τα στόματα των κλίβανων που χάσκουν, βιαστείτε, άνθρωποι, φράξτε τα με λούλουδα, βιαστείτε, άνθρωποι, πνίξτε τις κραυγές τους, μην πάν, μακάβριες μαρτυρίες, στ άλλα τ άστρα, μην πάν στους γαλαξίες και στους ήλιους, και τη ρότα τους αλλάξουν! Βιαστείτε, ανθρώποι, τούτο τον προθάλαμο της κόλασης, που ζώνει ακόμα, αγκαθερό, το τέλι, ετούτο τα λειβάδι τ αυχμηρό, που μήτε ένας ασφόδελος δεν το γλυκαίνει, οργώστε το με τα γυνιά, τα φτυάρια, τις σκαπάνες, τα σπλάχνα του ανασκάψετε με τα τρακτέρ, φυτέψετε τριαντάφυλλα και δέντρα, να κελαηδούν πουλιά στις φυλλωσιές τους, να το λαλάν τ αηδόνια και να διώχνουν τα φαντάσματα, που στοίχειωσαν, σ ασάλευτη, αγωνία, μέσα σ αυτά τα Τάρταρα, που ξέφυγαν ακόμα και τη φαντασία του Δάντη! Ποιος να το πει Και πώς να το πιστέψουν πως σβήστηκεν η Γέεννα του Πυρός, να πάνε πια στον τάφο τους να ξαποστάσουν! Πώς να.το δουν και πώς να τα πιστέψουν πως έγιναν Μουσεία τα κρεματόρια κι οι θάλαμοι των αερίων Πινακοθήκες! Και πως οι τοίχοι είναι σοφά διακοσμημένοι: με τα στερνά τους γράμματα, 13

10 τα λόγια, τα σκαλισμένα στ αγκωνάρια ονόματά τους, την τελευταία τους πνοή, που γινε στίχος! Πυρό μελάνι: Nimmer mehr: Never again: Jamais plus: στους τοίχους, στις προθήκες, στις καρδιές μας έπος χρυσό, σε νέους Δελφούς, να χαραχτεί, τραγούδι στην ηχώ να μείνει, να το κρατήσει η Ιστορία η χρησμωδός, να το πετά, πυρακτωμένο μύδρο, πάνω στην περηφάνεια των ανθρώπων. Να γίνει πίδακας ζωής ευφραντικός, αέναος κρουνός ειρήνης, να το πιστέψουν κι oι νεκροί κι οι ζωντανοί πώς είναι πια στυγνή προϊστορία των μαρτυριών οι τόποι και τα Μουσεία. Τον Μεσσία προσμέναμε στων αιώνων το διάβα πριν ρημάξει τη ράτσα μας η φωτιά και η λάβα. Μα η μοίρα μας ίσως μας κοιτούσε με μίσος κι είχε γίνει εχθρός μας κι ο φτωχός και ο Κροίσος. Εβραίοι Το Χριστό κι αν σταυρώσαμε τον Δαυίδ δεν προδώσαμε. Ζωντανούς μας αρπάξαν και σε φούρνους μας κάψαν. Κι ακουστήκανε θρήνοι στον απείρου τα μάκρη κι αν μας κλάψανε μάτια ήταν στείρο το δάκρυ. Κι ο Μεσσίας δεν ήρθε και το αίμα μας ρέει. Οι αιώνες διαβαίνουν κι είμαστε όλοι Εβραίοι. Κατοχικό (απόσπασμα) Μνήμες πικρές, κι είναι παράξενο πώς έτσι αποσπασματικά αναδύονται. Η Εγνατία οδός των θρύλων στην πιο σπαραχτική της μέρα καθώς το τρομαγμένο ανθρωπομάνι οδοιπορούσε για τα τραίνα. Μπορεί ν αλλάζουν οι καιροί, οι αφετηρίες μένουν οι ίδιες κι ιδού μια νέα μετοικεσία Βαβυλώνος. Εκείνες οι παρόχθιες ιτιές βοηθούσαν άλλοτε στο ξέσπασμα, στο κλάμα κλειστά τώρα τα πρόσωπα κι ανέκφραστα: υποταγμένος κι άβουλος λαός αναμετρούσε τα σκαλιά του μαρτυρίου τη μοίρα του υπό μάλης κουβαλώντας. Ξεχώριζαν όσοι κρατούσαν μ υπερένταση την αξιοπρέπεια όρθια κι ας την τσαλάκωσαν των Ούννων τα χτυπήματα. Κι εσύ, έμφοβος, στην Παναγία Χαλκέων, να στέκεις άγαλμα μη και το βλέμμα σου στεγνό διασταυρωθεί με κάποιου γειτονόπουλου το βλέμμα μπορεί του Ηλίκου, του Αλμπέρτου, του Ζακίνου. Μάταιη αναμονή. Η θλίψη στάλαζε φαρμάκι για τα τετελεσμένα, τα μελλούμενα. Σούρουπο στον ορίζοντα και στην καρδιά κι έτσι τον δρόμο για την πάνω πόλη επήρες V (απόσπασμα) Ύστερα, στριμώχτηκαν σε φορτηγά βαγόνια ασφυχτικά. Πήρανε κι άλλους στη διαδρομή κι άλλους κι άλλους Άλλαξαν σύνορα, πατρίδες, σμίξανε σύντροφους ομόαιμους, αλλόθρησκους αδελφούς, πήρανε κι άλλους κι άλλους κι άλλους - Νερόοοο - Βάς; - Λίγο νερό. - Στο Άουσβιτς. Εκεί ναι δροσερές πηγές. 14

11 Ρούφηξαν τα δάκρυα της ταπείνωσης, της εγκατάλειψης και της κατάρας. Μοίρασαν το λίγο οξυγόνο, πήρανε κι άλλους κι άλλους κι άλλους Νάτο το Άουσβιτς. Το Άουσβιτς, δεν είναι πάνω στη γη. Το Άουσβιτς, δεν είναι μέσα στην κόλαση. Στο Άουσβιτς, χάνει το νόημα η φρίκη.. Αδερφή μου, Γύρισα όλα τα στρατόπεδα για να σε βρώ λαθρομπαίνοντας με τη σκέψη στα παγερά κελλιά. Νταχάου Ζακχσεχάουζεν Άουσβιτς Μπέλσεν Τρεμπλίνκα Έψαξα μέσα στις τρελλές, μπήκα στην Τρύπα του Κόσμου, στο θάλαμο των στειρώσεων, στα κελλιά της ορθοστασίας, στα μαρτύρια του νερού, παραφύλαξα τα κρεματόρια, ανακάτωσα όλα τα πτώματα, μα δε σε βρήκα... Εις Μνήμην Η εικόνα είναι αναλλοίωτη, και ποιος να την ξεχάσει; Βουβοί, λυπημένοι περνούσανε μπροστά μας από την Εγνατία οδό οι δυστυχείς Εβραίοι, καραβάνι θλιβερό στην έρημο ως περνάει. Μας χαιρετούσανε κρυφά με μια λοξή ματιά, μην τους ιδούν οι τύραννοι και τους ποδοπατήσουν. Κατάδικοι, δίχως καμιά τους δίκη. Άρχοντες ήταν τραγικοί που χάνανε τα πάντα κι άλλοι φτωχοί μα πλούσιοι στην καρδιά. Τους φόρεσαν το κίτρινο αστέρι για διάκριση, λες κι ήταν Κάφροι ή Μαμελούκοι, λες κι ήτανε πολίτες κατώτερης ποιότητας. Κι όταν απομακρύνθηκαν πιο πέρα απ το Βαρδάρι, ήταν η ώρα που έσβηνε το όνειρο μιας φυλής, ένα όνειρο πολύχρωμο μες στη Θεσσαλονίκη. Έπεσε νεκρική σιγή πενθούσε η πόλη μας, αυτή που τους αγκάλιαζε με μητρική στοργή. Το γκέττο της Πράγας* Η πολιτεία της πέτρινης δόξας με τα χρυσά δάχτυλά της, τα παλάτια της τύψης με τις φωνές των στιγματισμένων αρχόντων, οι γοτθικές εκκλησίες της ανάτασης στην πίστη ενός άλλου Θεού, βαδίζει στους δρόμους του χάους ο λαός των στεναγμών και των ατέλειωτων θρήνων, στης απελπισίας το έρεβος, στο μίσος, τα νύχια της έχθρας ξεσχίζουν το κορμί των αθώων, γυρνούν ανάμεσα στη γη και στο χρόνο, στην σιωπή και στον θάνατο. στη χώρα των χρυσών βασιλιάδων, ρίχνουν τις ρίζες μιας εξορίας, φυτεύουν στη γη την ελπίδα τους, μαζεύουν του φεγγαριού τα κίτρινα δάκρυα, περιμένουν την αυγή των ονείρων. Μάννα του Ισραήλ, προσεύχονται οι έρημοι στού Τορά τον άχραντο νόμο, ανάβουν οι φλόγες της πίστης στης συναγωγής τους αμίλητους τοίχους, οι στοχασμοί των σορών της, οι περγαμηνές των μαρτύρων, οι ψαλμοί της αλήθειας: Οι ταφόπετρες της σιωπής στο σκοτεινό κοιμητήρι κλείνουν την ιστορία της βασανισμένης φυλής, Λεβ, ραβίνε της αλάθητης ύπαρξης. Στο γκέττο της Πράγας οι μνήμες του Ισραήλ δεν θα σβήσουν ποτέ. * Το γκέττο της Πράγας είναι ένα από τα αρχαιότερα και από τα πιο γνωστά της Ευρώπης Με νοσταλγία θυμάμαι Με νοσταλγία θυμάμαι τους Εβραίους στην πολιτεία μου που ζούσαν ένα καιρό και ξαφνικά τους πήραν μιαν αυγή για μιαν απάνθρωπη θανάτου γη οι άνθρωποι με τον αγκυλωτό σταυρό Στο γκέτο τους ζούσαν απομονωμένοι στο αρχαίο το κάστρο, το αιώνια σκυθρωπό. Άσπρα ήταν τα σπιτάκια τους, ειρηνικά σαν τα πρόβατα τα βιβλικά. Στην πόρτα, ευλογούσε του Ταλμούδ κάποιο ρητό. Ω, οι γέροι οι Εβραίοι! Απίθανες φιγούρες με παράδοξα καπέλα, με γυαλιά και μούσι! 15

12 Τα Σάββατα τους έβλεπα κάθε φορά με το Ραββίνο τους να λεν της φυλής τους τα Τορά. Όλους, του θανάτου τους τύλιξε το μαύρο πούσι... Το θελκτικό είχαν φέγγος αρχαίων ημερών που σβήνουν σε μακρινών ηπείρων την αχλή. Κάτι από την ποίηση της Αγίας Γραφής, την ιερή, κάτι που η ψυχή μου συγκινημένη αναπολεί!... Προσκύνημα Έτσι τους μιλάς, πίσω απ το συρματόπλεγμα, πάνω από το χώμα τα χέρια σου τραυλίζουν, σαν να κλέβεις τις λέξεις απ τον άνεμο, κρυστάλλους από την ψύχρα της καρδιάς. Σκεβρωμένος σαν αγέννητος, άφωνο εξάρτημα φωνής στο οροπέδιο της σιωπής, οι απόντες σε διδάσκουν ν αφουγκράζεσαι. Την επόμενη μέρα, ονειρεύεσαι ότι ξεκουμπώνεις με μανία τα σύρματα από τα μάτια τους και, μέσα σε παροξυσμό, χουχουλίζεις κοκάλινα μέλη. Μάταια Εργάτες ξεκαρφώνουν, με επιδέξια πραότητα, χέρια, πόδια, μνήμη. Και φεύγουν. Γιούτα Κοέν Θέλω να ξεφύγω τη θύμησή σου πού ρθε πάλι τούτη την άνοιξη για τούτο πήρα ξανά τους δρόμους σαν τρελός φωτογραφίζοντας έρημες εβραϊκές στοές, παλιές συναγωγές και γαλλικά ιδρύματα, αποτυπώνοντας φωτοσκιάσεις σε ήσυχους δρόμους τις αργίες, σε παλιές αγορές. Ο βενετσιάνικος καθρέφτης σου περιμένει την υπόσχεση της μητέρας μας πού φυγε οι υπηρέτριες κλέψαν το τετράδιό σου με ιδιοφυή ενδύματα για κούκλες μα τώρα έρχεσαι στο παλιό σαλόνι κατασταλάζοντας με τις σκιές αθόρυβα σα φευγαλέα υπόμνηση για το μνημόσυνο των παιδιών του Ισραήλ. Σε πήραν οι βάρβαροι και σε κατασπάραξαν μακριά σε μια στιγμή οδύνης του νου ενώ αλάλαζαν τα κύμβαλα. Τα Μάτια σου Στο Εβραιγάκι που κλεψεν η λησμονιά το όνομά του Μένα μονάχα με συγκίνησαν τα δυο εκφραστικά σου μάτια μάτια γιομάτα απορία και αφέλεια μάτια αθώα μέσ απ το βαγόνι που οδηγάει στο θάνατο βλέμμα παιδιάστικο παιδιάστικο παιδιάστικο κοιτάει την πλάση που γελάει τη ρωτάει το μεγάλο Γιατί «γιατί με φέραν δω γιατί με φέρανε που ναι η άσπρη μας αυλή με τον Κοέν και τον Ναχμία τώρα θα παίζαμε με την ψιψίνα τη Μπιζούκα θα κλαίγαμε για ένα κεράσι θα μαλλώναμε για λίγο ψωμί για μια καραμέλα θα χτίζαμε σπιτάκια με πηλό και πέτρες και θα τα γκρεμίζαμε το βράδυ θα ξεφυλλίζαμε βιβλία με εικόνες και μεγάλα γράμματα η θεία Σουλίκα θα λεγε παλιές ιστορίες για μάγισσες για δράκους για ρηγάδες γιατί με φέραν δω που θα με παν;» έξω γελούσεν η ζωή με τι απάθεια που γελούσε λες κι έπνιγε κι αυτή τ αθώο το παιδιάστικο γιατί Τώρα που το βαγόνι χάθηκε χάθηκε χάθηκε κι η αθώα σου ύπαρξη στον άγνωστο σταθμό τι να γιναν τί να γιναν ρωτώ τα δυο εκφραστικά σου μάτια τα παιδιάστικα που γνώρισαν τη ζωή στον Κοέν και τον Ναχμία στην άσπρη αυλή με την ψιψίνα τη Μπιζούκα 16

13 2 Η καταστροφή των Ισραηλιτικών Κοινοτήτων Μπέλλα Αμάρ: πέθανε στη Γερμανική Κατοχή, Θεσσαλονίκη Ισαάκ Ατάς: γεν. στη Θεσσαλονίκη, πέθανε στο Μπιρκενάου το Ζουλύ Μεβοράχ: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου 4. Ματίκα Πάρδο: Δράμα εκτόπιση από τους Βούλγαρους το Μάρτιο 1943 πιθανώς πνίγηκε στο ταξίδι για την Τρεμπλίνκα 5. Αννα Γκερσών: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου 6. Αλβέρτος Σαμπετάι Πάρδο, Θεσσαλονίκη σκοτώθηκε στο Λιανοκλάδι κατά την απόπειρα διαφυγής από τα καταναγκαστικά έργα 7. Ντίνο Χασών: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου 8. Αβράαμ Χούγκο: Ρόδος Μπιρκενάου 9. Νίτα Μπενρουμπή: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου Ντάριο Σαλτιέλ: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου 11. Εστερ Χαλέγουα: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου Καλέβ Ελιάου: Καστοριά Μπέργκεν Μπέλσεν Σαρίκα Πίντο: Βέροια Μπιρκενάου 14. Φίνα Τόρρες: Θεσσαλονίκη, γκέτο Βαρώνου Χιρς Σολομών Χαλέγουα: Θεσσαλονίκη Μπούνα Σολομών Αλτσέχ: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου 17. Δαυίδ Ασαέλ: Θεσσαλονίκη Μπιρκενάου (Από το βιβλίο Portraits of the Past, έκδοση του R. Bedford Foundation for the Advancement of Sephardic Studies and Culture)

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ 1 ΠΟΙΗΜΑ από κάθε συλλογή του Η ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ (1945)

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ 1 ΠΟΙΗΜΑ από κάθε συλλογή του Η ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ (1945) http://hallofpeople.com/gr/bio/saxtouris.php ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ 1 ΠΟΙΗΜΑ από κάθε συλλογή του Η ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ (1945) Ομορφιά Ράντισε την ασκήμια μ ομορφιά πήρε μια κιθάρα πήρε ένα ποτάμι πλάι πλάι Τραγουδώντας

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» 4 ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ 2015-2016 2 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» «Πρόσεχε τι πετάς, είναι η

Διαβάστε περισσότερα

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη.   γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό http://hallofpeople.com/gr/bio/roumi.php ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ Επιλεγμένα ποιήματα γλυκαίνει καθετί πικρό το χάλκινο γίνεται χρυσό το θολό κρασί γίνεται εκλεκτό ο κάθε πόνος γίνεται γιατρικό οι νεκροί θα αναστηθούν

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon. VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867 e-mail: info@vakxikon.gr web site: ekdoseis.vakxikon.gr Τίτλος Βιβλίου: Στις ράγες της μνήμης Συγγραφέας: Ιωάννης

Διαβάστε περισσότερα

Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου

Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου η αγάπη ξαπλώνει όταν έχεις ευχές να σπαταλήσεις ο αέρας τελειώνει κι οξυγόνο ζητάς να συνεχίσεις όσα πρόλαβες πήρες της ψυχής σου

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Πήγα στην αγορά με τα πουλιά Κι αγόρασα πουλιά Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια Κι αγόρασα λουλούδια Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά

Διαβάστε περισσότερα

Είσαι ένας φάρος φωτεινός

Είσαι ένας φάρος φωτεινός Είσαι ένας φάρος φωτεινός Του Προμηθέα η φωτιά βάζει τη σπίθα στην καρδιά και θα γεμίσει απ αυτή λάμψη ολόκληρη η γη φιλόξενα την πόρτ ανοίγεις κι απλόχερα το φως σου δίνεις αθάνατη εσύ θα μείνεις κρατάς

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη

Κεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη Κεφάλαιο 5 Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη Έφτασε μια μισάνοιχτη πόρτα, ένα μικρό κενό στο χώρο και το χρόνο, σαν ένα ασήμαντο λάθος της Ιστορίας για να πέσει η Πόλη. Εκείνο

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης

Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης www.24grammata.com σελ. 1 Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Φαρφουλάς, Τεύχος 15 (Αθήνα 2012) στα πλαίσια του αφιερώματος για την Αφή. Δημοσιεύεται κατόπιν αδείας του

Διαβάστε περισσότερα

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης Στάλες Ποίηση ΣΤΑΛΕΣ Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης Διορθώσεις: Χαρά Μακρίδη Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου Σχέδιο βιβλίου: Λαμπρινή Βασιλείου-Γεώργα

Διαβάστε περισσότερα

ταν ήμουνα μικρή, σαν κι εσάς και πιο μικρή, ο παππούς μου μου έλεγε παραμύθια για νεράιδες και μάγισσες, στοιχειωμένους πύργους, δράκους και ξωτικά. Εγώ φοβόμουν πολύ και τότε εκείνος μου έσφιγγε το χέρι

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1. Σ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας. Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα»

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1. Σ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας. Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα» Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1 «Εμείς, τα παιδιά της Ε1 τάξης, κάναμε μερικά έργα με θέμα τους πρόσφυγες, για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σ αυτούς τους κυνηγημένους ανθρώπους. Τους κυνηγάει ο πόλεμος

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

«Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου

«Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου «Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου Ένα μικρό κομμάτι της δουλειάς των μαθητών-τριών που συμμετέχουν Δώσαμε

Διαβάστε περισσότερα

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2013 Ύµνος της οµάδας της Προσευχής Όµορφη ώρα στο προσευχητάρι αηδόνια, τζιτζίκια και

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Δεν είσαι εδώ Τα φώτα πέφταν στην πλατεία, η πόλις ένα σκηνικό και δεν είσαι δώ! Κρατάω μια φωτογραφία στην τσέπη μου σαν φυλακτό και δεν είσαι δώ! Στους

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν άνδρα που τον έλεγαν Ιωσήφ. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ 1 Πάλης ξεκίνηµα Πάλης ξεκίνηµα νέοι αγώνες οδηγοί της ελπίδας Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι λευτεριάς λίπασµα Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους µήνυµα στέλνουν Απάντηση

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

Στη μέση μιας ημέρας μακρύ ταξίδι κάνω, σ ένα βαγόνι σκεπτικός ξαναγυρνώ στα ίδια. Μόνος σε δύο θέσεις βολεύω το κορμί μου, κοιτώ ξανά τριγύρω μου,

Στη μέση μιας ημέρας μακρύ ταξίδι κάνω, σ ένα βαγόνι σκεπτικός ξαναγυρνώ στα ίδια. Μόνος σε δύο θέσεις βολεύω το κορμί μου, κοιτώ ξανά τριγύρω μου, Στη μέση μιας ημέρας μακρύ ταξίδι κάνω, σ ένα βαγόνι σκεπτικός ξαναγυρνώ στα ίδια. Μόνος σε δύο θέσεις βολεύω το κορμί μου, κοιτώ ξανά τριγύρω μου, την περιπλάνησή μου. Ξεκίνησε ο συρμός, αφετηρία ή προορισμός

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου Μακρυνίτσα 2007 Ύµνος της οµάδας της Αντίστασης Με µνήµη κενή µε όνειρα ξένα γρανάζι κι εσύ στην ίδια µηχανή! Γυρνάς στον τροχό

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ Ήταν ο Σοτός στην τάξη και η δασκάλα σηκώνει την Αννούλα στον χάρτη και τη ρωτάει: Αννούλα, βρες μου την Αμερική. Σην βρίσκει η Αννούλα και ρωτάει μετά τον Σοτό η δασκάλα: -Σοτέ, ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας Ένα μωρό που το πέταξαν, γιατί κάποιος χρησμός έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα σκοτώσει τον πατέρα του, έγινε μετά από χρόνια ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας. Χωρίς να φταίει, έφερε καταστροφή, και το χειρότερο,

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν

Διαβάστε περισσότερα

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΟΟΥΠ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΟΟΥΠ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΟΟΥΠ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ Ευτυχής που ποθεί και που νοιάζεται Την πατρική γη να φυλάξει, Το γενέθλιο αγέρι, Στο χώμα του να ανασαίνει Που με γάλα ή ξερό ψωμί τρέφεται Και στους φίλους του πάει στολισμένος

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2008 Ύµνος της οµάδας Ύµνος των Αγίων Ανδρόνικου και Αθανασίας Έχει του «αύριο» κρυµµένη την ελπίδα και τη φυλάει σαν τελευταία

Διαβάστε περισσότερα

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Να γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών είμαστε μες στο δικό μας κόσμο Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

«Η νίκη... πλησιάζει»

«Η νίκη... πλησιάζει» «Η νίκη... πλησιάζει» έµµετρο θεατρικό για της 25 η Μαρτίου εµπνευσµένο απ το παραµύθι της Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια» www.mkitra.com 1 Πράξη Πρώτη Σκηνή 1η Βγαίνουν δύο αφηγήτριες. Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 by Rena Mavridou Αγαπητή Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) Αφηγητής 2 Αφηγητής 3 Παπα-Λάζαρος Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) Παιδί 2

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) Αφηγητής 2 Αφηγητής 3 Παπα-Λάζαρος Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) Παιδί 2 ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: 1. Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) 2. Αφηγητής 2 3. Αφηγητής 3 4. Παπα-Λάζαρος 5. Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) 6. Παιδί 2 7. Παιδί 3 8. Παιδί 4 9. Παιδί 5 10. Μητέρα

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37 Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda

Διαβάστε περισσότερα

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ (Ιω. 9, 1-38)

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ (Ιω. 9, 1-38) Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ (Ιω. 9, 1-38) ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ (Διασκευή ομιλίας στον Γυμνότοπο την 1/6/2003) 1. Το δράμα του σκοταδιού Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μίλησε για έναν «τυφλό εκ

Διαβάστε περισσότερα

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Λέγε-λέγε λόγια Λέγε-λέγε λόγια, - πώς να σου το πω - όταν σε ακούω κόβομαι στα δυό! Λέγε-λέγε κι άλλα, λέγε ως την αυγή, 1 / 17 όνειρα μεγάλα κάνουν οι

Διαβάστε περισσότερα

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας ΘΥΜΑΜΑΙ; Πρόσωπα Ήρωας: Λούκας Αφηγητής 1: Φράνσις Παιδί 1: Ματθαίος Παιδί 2: Αιµίλιος Βασίλης (αγόρι):δηµήτρης Ελένη (κορίτσι): Αιµιλία Ήλιος: Περικλής Θάλασσα: Θεοδώρα 2 ΘΥΜΑΜΑΙ; CD 1 Ήχος Θάλασσας Bίντεο

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: Αριθμός δίσκου: Kal-301.

Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: Αριθμός δίσκου: Kal-301. Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: 1953 Αριθμός δίσκου: Kal-301 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=9248 Απόψε μες, απόψε μες στο καπηλειό που τα μπουζού-, που τα μπουζούκια

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ page 1 / 5 1)ΠΗΡΕ ΦΩΤΙΑ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ 2)ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ 3)ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΟΥΝΕ ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ 4)ΤΑ 'ΠΑΙΞΑ ΟΛΑ 5)ΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ 6)ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΩ 7)ΤΑ ΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ

Διαβάστε περισσότερα

Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: Αριθμός δίσκου:

Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: Αριθμός δίσκου: Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: 1947 Αριθμός δίσκου: 275203 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=7616 Μάτια σαν δυο μαύρα διαμάντια, χείλη σαν τα ρόδα τ' Απρίλη! Μάγια σκορπάτε, (κι)

Διαβάστε περισσότερα

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό.

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Το μαγικό βιβλίο Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια γοργόνα μέσα στα καταγάλανα νερά. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και γίνομαι

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΕΙΜΕΝΟ Το μαγικό ραβδάκι Το ίδιο έγινε με όλα τα γεγονότα, τα πρόσωπα και τα πράγματα που άγγισε με το μαγικό

Διαβάστε περισσότερα

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η κάθε του Θεού αυγή είναι γι αυτόν και μια καινούργια έκπληξη είναι τα δάκρυα της γης που κάνουνε τα γέλια της ν ανθούνε, Ποια γλώσσα είναι η δική σου θάλασσα; Η γλώσσα της

Διαβάστε περισσότερα

ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ Από το περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ τεύχος 1029, 15 Μαΐου 1970 Απόδοση Γ.Δ Χουρμουζιάδης ΤΡΙΑ ΔΕΝΤΡΑ Τρία πεσμένα δέντρα Φράξανε το μονοπάτι. Από τον ξυλοκόπο ξεχασμένα δέντρα Κρυφομιλούν,

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ. Τρίγωνα, κάλαντα σκόρπισαν παντού. κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού. ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ. Τρίγωνα, κάλαντα σκόρπισαν παντού. κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού. ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ Τρίγωνα, κάλαντα, σκόρπισαν παντού κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού, τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό μήνυμα

Διαβάστε περισσότερα

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε

Διαβάστε περισσότερα

Η πορεία προς την Ανάσταση...

Η πορεία προς την Ανάσταση... Η νύχτα της Ανάστασης Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου χτυπούν χαρούμενα οι καμπάνες. Οι χριστιανοί φορούν τα γιορτινά τους και πηγαίνουν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την Ανάσταση του Χριστού. Στα

Διαβάστε περισσότερα

Α ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ

Α ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ Α ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ Σε γέννησε η σιωπή και σ έθρεψε η δίψα, μα βρέθηκες γυμνός, γερτός και πονεμένος στα δίχτυα τού «γιατί». Ρυάκι ήταν ο λόγος σου τραγούδι στην ψυχή σαν βάλσαμο κυλούσε

Διαβάστε περισσότερα

XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ανακριτής κι απολογούμενος αντάμα θα δικαστούν και θα δικάσουν λάθος δράμα Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος είναι ο αφέτης μα και του τέλους ο αμείλικτος εφέτης Apotupwma_012s142.indd 12

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: - "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα 1 Έρωτας στην Κασπία θάλασσα 3 Mona Perises ISBN: Email: monaperises@yahoo.com 4 Mona Perises Έρωτας στην Κασπία θάλασσα Μυθιστόρημα - Μέρος δεύτερο Mona Perises Ελλάδα Ιράν/Περσία Ελλάδα 5 Τι είναι η

Διαβάστε περισσότερα

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα http://hallofpeople.com/gr/ Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα "Μα τι να σου πω για την ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτόν τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, και τίποτα άλλο. Καταλαβαίνεις

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Μακρυνίτσα 2008 Ύµνος της οµάδας των Αρχαγγέλων Στον κόσµο που όλοι νιώθουν µοναξιά Η Αγάπη Του υπάρχει και ελπίζω Κι αν έφυγα

Διαβάστε περισσότερα

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ Διασκευή για Παιδικό Θέατρο Χαραμή Ευγενία Αύγουστος 2008 Επικοινωνία: echarami@yahoo.gr Περιεχόμενα ΕΙΚΟΝΑ 1- Ένα ορφανό στα σκαλιά της Εκκλησιάς...3 ΕΙΚΟΝΑ 2- Οι καμπάνες...7 ΕΙΚΟΝΑ

Διαβάστε περισσότερα

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννα Κυρίτση Η μπουγάδα του Αι-Βασίλη Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Σήμερα ο Αϊ-Βασίλης ξυπνά απ τα χαράματα. Έξι μόνο μέρες μένουν ως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κι ένα σωρό δουλειές τον

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098 ΕΛΕΝΗ: Ικέτισσα, ω! παρθένα, σου προσπέφτω και σε παρακαλώ απ της δυστυχίας

Διαβάστε περισσότερα

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... τον Δάσκαλο μου, Γιώργο Καραθάνο την Μητέρα μου Καλλιόπη και τον γιο μου Ηλία-Μάριο... Ευχαριστώ! 6 ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα

9 Η 11 Η Η Ο Ο

9 Η 11 Η Η Ο Ο Περιεχόμενα Το βενζινάδικο... 9 Η βαλβίδα... 11 Η απόδραση.... 12 Τα μαγικά κουρελάκια... 13 Τα τραμόπαιδα... 14 Η μέδουσα.... 15 Μπέργκερ............................. 16 Πάρτι γενεθλίων... 18 Όλα τα ατίθασα

Διαβάστε περισσότερα

Η κλέφτρα των ονείρων Ο δράκος που άρπαξε την αγάπη Το ελιξίριο της ευτυχίας... 47

Η κλέφτρα των ονείρων Ο δράκος που άρπαξε την αγάπη Το ελιξίριο της ευτυχίας... 47 Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Η κλέφτρα των ονείρων....................... 11 Ο δράκος που άρπαξε την αγάπη............ 23 Το ελιξίριο της ευτυχίας........................ 47 H κλέφτρα των ονείρων Ήτανε τα παλιά

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ Θεατρικό από τον Πάνο Σακέλη ΠΑΝΟΣ ΣΑΚΕΛΗΣ / ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΣΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ / 1 ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΑ Πρόσωπα: ΜΕΣΗΛΙΚΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΡΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

«Ο βασιλιάς Φωτιάς, η Συννεφένια και η κόρη τους η Χιονένια

«Ο βασιλιάς Φωτιάς, η Συννεφένια και η κόρη τους η Χιονένια Το παράξενο ταξίδι της Συννεφένιας «Ο βασιλιάς Φωτιάς, η Συννεφένια και η κόρη τους η Χιονένια ζούσαν σε ένα παλάτι. Ο Φωτιάς δεν τις άφηνε να βγουν έξω ποτέ. Στερέωνε την πόρτα με ένα βαρύ ξύλο. Μια μέρα

Διαβάστε περισσότερα

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα. Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα. Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1 1 Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1 2 1.Στο βιβλίο παρουσιάζονται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο πραγματικός κόσμος της Ρόζας, στη νέα της γειτονιά, και ο πλασματικός κόσμος, στον

Διαβάστε περισσότερα

Ο χαρούμενος βυθός. Αφηγητής : Ένας όμορφος βυθός. που ήταν γαλαζοπράσινος χρυσός υπήρχε κάπου εδώ κοντά και ήταν γεμάτος όλος με χρυσόψαρα.

Ο χαρούμενος βυθός. Αφηγητής : Ένας όμορφος βυθός. που ήταν γαλαζοπράσινος χρυσός υπήρχε κάπου εδώ κοντά και ήταν γεμάτος όλος με χρυσόψαρα. Ο χαρούμενος βυθός Σχόλιο [D2]: Σπανουδάκης Κύματα Αφηγητής : Ένας όμορφος βυθός. που ήταν γαλαζοπράσινος χρυσός υπήρχε κάπου εδώ κοντά και ήταν γεμάτος όλος με χρυσόψαρα. Ψαροτουφεκάδες, δύτες και ψαράδες

Διαβάστε περισσότερα

Αναστασία Μπούτρου. Εργασία για το βιβλίο «Παπούτσια με φτερά»

Αναστασία Μπούτρου. Εργασία για το βιβλίο «Παπούτσια με φτερά» Αναστασία Μπούτρου Εργασία για το βιβλίο «Παπούτσια με φτερά» α) Αν κάποιος έχει φαντασία, μπορεί και φαντάζεται έναν καλύτερο κόσμο. Κλείνει τα μάτια του και βλέπει αυτό που ποθεί. Αυτό το απόσπασμα εννοεί

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» Δ. Σολωμός Δελτίο τύπου 1) Το Σάββατο 15-03-08 πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τέχνης από το 1 ο ΓΕΛ και υπό την αιγίδα του Δήμου Κοζάνης παράσταση με θέμα: «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»

Διαβάστε περισσότερα

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ (William Blake)

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ (William Blake) http://hallofpeople.com/gr/bio/ουίλιαμ-μπλέηκ.php ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ (William Blake) ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ (επιλεγμένες) Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης (The Marriage of Heaven and Hell, 1793), έργο

Διαβάστε περισσότερα

Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ποίημα στους φίλους. Επιλεγμένα ποιήματα.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ποίημα στους φίλους. Επιλεγμένα ποιήματα. http://hallofpeople.com/gr/ Χόρχε Λουίς Μπόρχες Επιλεγμένα ποιήματα Ποίημα στους φίλους Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου, ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους

Διαβάστε περισσότερα

Πόλη των Χαμένων Ψυχών

Πόλη των Χαμένων Ψυχών ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ Βιβλίο Πέμπτο Πόλη των Χαμένων Ψυχών CASSANDRA CLARE προλογος Ο Σάιμον στεκόταν και κοιτούσε μουδιασμένος την εξώπορτα του σπιτιού του. Δεν είχε φύγει ποτέ απ αυτό το σπίτι. Εδώ τον είχαν

Διαβάστε περισσότερα