ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ "Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ" ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 25, ΑΘΗΝΑ ΚΩΔΙΚΟΣ

Transcript

1 ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ "Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ" ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 25, ΑΘΗΝΑ ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΤΟΣ 17 ΤΕΥΧΟΣ 68 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015

2

3 ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 25 Τ.Κ ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ FAX «Όμιλος Φίλων Ιεράς Μονής Αγ. Αθανασίου Φιλίων» ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Αγαπητοί συμπατριώτες, με την ευκαιρία του νέου έτους 2016, ευχόμαστε σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ! Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας σας προσκαλούν στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Αγίου Βλασίου και την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Αδελφότητας, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα: Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016 Εκκλησιασμός, όσων μπορέσουν, στην Εκκλησία του Χωριού μας την ημέρα της εορτής του Πολιούχου του Χωριού μας Αγίου Βλασίου Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016, ώρα 07:00 10:15 π.μ. Εορτασμός του Προστάτου μας Αγίου Βλασίου στην Αθήνα με εκκλησιασμό στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης Αιόλου 86 Ώρα 10:30 π.μ. Δεξίωση και κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Αδελφότητας στην πλατεία Μοναστηρακίου αρ. 2 και Ερμού 2ος όροφος. Θα προσφερθούν καφές, γλυκίσματα και βασιλόπιτα και θα επακολουθήσει φαγητό και ποτό για όλους, προσφορά της Αδελφότητας. Με εγκάρδιους χαιρετισμούς Για το Διοικητικό Συμβούλιο Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ 1

4 Περιεχόμενα ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡ/ΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» ΓΡΑΦΕΙΑ: EMM. ΜΠΕΝΑΚΗ 25 Τ.Κ ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ FAX: site: vdrakop@sch.gr Αρ. βιβλίου αναγνωρισμ. σωματείων Πρωτοδικ Αριθμ. φακέλου Νομαρχίας Αθηνών 218 Α.Φ.Μ ΔOY: Α' ΑΘΗΝΩΝ Κωδικός Γεν. Γραμματείας Ενημέρωσης: ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ 3 Τ.Κ ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ: FAX: mitropoulosgeorgios@yahoo.gr ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ Γεν. Γραμμ. Δ.Σ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μέλος Εξελ. Επιτροπής ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μέλος Εξελ. Επιτροπής ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Μέλος Δ.Σ. - Ταμίας DTP - ΕΚΤΥΠΩΣΗ Artbaze Graphic arts [ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Εσωτερικού, ετήσια Ευρώ 20 Εξωτερικού, ετήσια Δολ. ΗΠΑ 50 Κατάθεση συνδρομών: ALPHA BANK Αριθμός Λογαριασμού: ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΦΙΛΙΩΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» IBAN: GR Τιμή τεύχους Ευρώ 5 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ: 1. Επιστολή από τον Γεώργιο Παπαπαναγιώτου 2. Η παρακαταθήκη 3. Ένας υπέροχος Φιλιώτης ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ: 1. Του Κων/νου Γιαννακόπουλου 2. Η επίχείρηση Καλάβρυτα 3. Συνέδριο Χειρουργικής στην Αθήνα 4. Εις μνήμην αγαθήν και υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αοιδίμου Παλαιών Πατρών Γερμανού 5. Εκδήλωση τιμής και μνήμης από τον Δήμο Καλαβρύτων για τους πεσόντες και αγωνισθέντες, στην Κύπρο, Καλαβρυτινούς μαχητές ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ: 1. Πρακτικά & Αποφάσεις της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης 2. Η εκδρομή της Αδελφότητας Φιλιωτών ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ: 1. ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ 1. Περιμένοντας τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων 2. Με όπλο το σταυρό στα πεδία των μαχών ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: 1. Φανατισμός: Ένα σύγχρονο φαινόμενο 2. Μικροί ήρωες στην Εθνική Αντίσταση Δελφικά Παραγγέλματα ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: 1. Στον απόηχο μιας εκδρομής στην Κορινθία 2. Ιστορικά των Φιλίων ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΓΩΝΙΑ: 1. Μουσικοφιλία: David Bowie 2. Ο μοναχικός θρήνος - Ζεϊμπέκικο ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ: ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: 1. Υφαντική ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ: 1. Αχρήματη κοινωνία 2. "Φουρτουνιασμένη Ελλάδα" Σελ. 1 Σελ. 3 Σελ. 4 Σελ. 5 Σελ. 6 Σελ. 9 Σελ. 12 Σελ. 13 Σελ. 15 Σελ. 18 Σελ. 24 Σελ. 26 Σελ. 28 Σελ. 29 Σελ. 30 Σελ. 32 Σελ. 33 Σελ. 36 Σελ. 42 Σελ. 45 Σελ. 54 Σελ. 57 Σελ. 59 Σελ. 61 Σελ. 63 Σελ. 64 2

5 Από τον συμπατριώτη μας ιατρό κ. Γεώργιο Παπαπαναγιώτου πήραμε την κατωτέρω επιστολή: Προς το Δ.Σ. της Αδελφότητας, την Συντακτική Επιτροπή του Περιοδικού μας και ολους τους Φιλαίους Από μικρός μέχρι σήμερα, τα ακούσματα που είχα, αναφορικά με το όνομα του Χωριού μας, Φίλια (άκλιτο δισύλλαβο Φί-λια και όχι τρισύλλαβο Φί-λι-α) ήταν και είναι: Από πού είσαι; Από του Φίλια (και όχι από τα Φίλια) Πού πας; Στου Φίλια. Πού ψηφίζεις; Στου Φίλια κ.λπ. Οι κάτοικοι και οι καταγόμενοι καλούνται Φιλαίοι. Το Γιοφύρι λέγεται Φιλαϊικο Γιοφύρι και όχι Φιλιώτικο. Τα Καλύβια Φιλαίικα Καλύβια και όχι Φιλιώτικα. Το Πανηγύρι, Φιλαίικο πανηγύρι και όχι Φιλιώτικο κ.λπ. Ως εκ τούτου, και εφόσον τα ανωτέρω είναι Αναμφισβήτητα και Αληθή και ανεξαρτήτως της όποιας άποψης περί του θέματος «Προέλευση του ονόματος του Χωριού μας», νομίζω ότι πρέπει να επανέλθουμε αμέσως στο Αληθές και Αναμφισβήτητο. Πρώτα πρώτα ξεκινώντας από το Περιοδικό μας, πρέπει να αλλάξει τίτλο. Αντί του τωρινού να επιγράφεται «ΤΟΥ ΦΙΛΙΑ και οι απανταχού ΦΙΛΑΙΟΙ». Το περιοδικό μας, ένα από τα μεγαλύτερα έργα της Αδελφότητας από ιδρύσεώς της, μαζί με την αναστήλωση του Μοναστηριού μας του Αϊ-Θανάση, προσφέρει τεράστια υπηρεσία στο Χωριό και τους Φιλαίους, κοινωνική πολιτιστική, εκπαιδευτική ψυχαγωγική κ.λπ. Δίνω ιδιαίτερη σημασία στην επίδραση που έχει στη διαμόρφωση της συνείδησης των Νέων μας. Εκεί μαθαίνουν πλείστα όσα για την Ιστορία, τα Ήθη, τα Έθιμα κ.λπ. του τόπου μας. Και με μεγάλη προσπάθεια των υπευθύνων, μέχρι σήμερα, αυτό γίνεται σωστά, δημιουργικά και πατριωτικά. Ιδιαίτερη μνεία κάνω στον κάτοχο της εμπνεύσεως και υλοποιήσεως της ιδέας, θερμό πατριώτη Κώστα Γιαννακόπουλο, όπως και στον αστείρευτο Γιάννη Παπαρρηγόπουλο (Μπουζουκόγιαννη). Όμως α) Τα γραπτά μένουν, και γι αυτό πρέπει να είναι σωστά και, Β) Σιγά σιγά μέσω του γραπτού λόγου, θα αλλοιωθεί και ο προφορικός λόγος, ιδίως από τους νεότερους και από τους ανθρώπους που είναι σε επαφή με το χωριιό μας, καθ οιανδήποτε τρόπο π.χ. Νύφες, Γαμπροί, Φίλοι κ.λπ. Σημειωτέον ότι κινδυνεύουμε (για να μην πω ότι ήδη γίνεται) να γίνουμε αντικείμενο Ειρωνείας, καθ όσον ΗΧΗΤΙΚΑ, με βάση την ονομασία ΤΑ ΦΙΛΙΑ προκύπτουν εκφράσεις υποτιμητικές για μας και το Χωριό μας. Όπως π.χ. _ Βρέχει στα Φίλια, (ηχητικώς Σταφύλια. Γιατί όχι καρύδια;) Πάω στα Φίλια (ηχητικώς Σταφύλια). Ψηφίσω στα Φίλια (ηχητικώς Σταφύλια) κ.λπ., κ.λπ. Με το πνεύμα αυτό εισηγούμαι την ορθή τροποποίηση του τίτλου του περιοδικού, αλλά και όλων των γραπτών αναφορών, διότι στον προφορικό λόγο όλοι χρησιμοποιούμε το ορθόν, Του Φίλια. Η διαδικασία αλλαγής μπορεί να είναι απόφαση του Δ.Σ. και της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού ή Απόφαση της πρώτης επερχομένης Γεν. Συνελεύσεως της Αδελφότητας. Όλα αυτά με καλή προαίρεση και Πατριωτική αγάπη για Όλους. Παπαπαναγιώτου Γεώργιος ιατρός Ω.Ρ.Λ. ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ 3

6 Η παρακαταθήκη της Γεωργίας Κωτσιοπούλου Φιλολόγου Γενάρης του 67. Βαρύς χειμώνας, χιόνι πολύ κι αβάσταχτο κρύο. Σαββατόβραδο. Μέρα ιδιαίτερα χαρούμενη για μας, μιας και η αδερφή μου είχε γυρίσει απ τα Μαζέικα, όπου πήγαινε στο Γυμνάσιο, για να περάσει την Κυριακή μαζί μας, στο χωριό μας. Τα βήματα του πατέρα ακούστηκαν γοργά στη σκάλα του μικρού σπιτιού μας. Εκείνο το βράδυ γύρισε σχετικά νωρίς από το καφενείο. Το ύφος του ήταν σοβαρό και απόμακρο, πράγμα περίεργο μιας κι ο πατέρας γύριζε πάντα γελαστός και κεφάτος. Το τζάκι έκαιγε και το μικρό χειμωνιάτικό μας έλαμπε απ τη φλόγα που έβγαζαν τα αναμμένα κούτσουρα που σκόρπιζαν ζεστασιά και θαλπωρή. Η μάνα μας είχε ετοιμάσει μια ζεστή σούπα και καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι να φάμε. Όπως πάντα το θέμα της συζήτησης στράφηκε γύρω απ την επίδοσή μας στα μαθήματα και τη συμπεριφορά μας στο σχολείο. Εγώ πήγαινα στην Πέμπτη τάξη του Δημοτικού και η αδερφή μου στην Πρώτη Γυμνασίου. Αρχίσαμε να λέμε πού αντιμετωπίζαμε δυσκολίες, ποιο μάθημα μας φαινόταν πιο εύκολο, ποιες παρατηρήσεις μας γίνονταν για τη συμπεριφορά μας και όλα τα σχετικά. Ο πατέρας μας άκουγε προσεκτικά, σοβαρός, χωρίς να μας διακόπτει. Η μάνα μας δε μιλούσε, μόνο αναστέναζε, ως συνήθως. Κάποια στιγμή, αφού είπαμε ό,τι είχαμε να πούμε ο πατέρας με ύφος αυστηρό, πράγμα σπάνιο, μας είπε: «Θέλω να μάθετε γράμματα». «Δε θέλω να με ντροπιάσετε». Τον ακούσαμε σκεφτικές και συνεχίσαμε να τρώμε το φαγητό μας. Κάτι παράξενο συνέβαινε εκείνο το βράδυ, κάτι αλλιώτικο. Το προμήνυμα ήταν; Η διαίσθηση; Η προετοιμασία; Ποιος ξέρει... Πάντως σε λιγότερο από ένα μήνα ο πατέρας μας πέθανε ξαφνικά ένα βράδυ από έμφραγμα και όλη η ζωή μας άλλαξε. Το σπίτι μας βυθίστηκε στο πένθος και η έλλειψη του πατέρα γινόταν κάθε μέρα και πιο έντονη. Ποτέ όμως δεν ξεχάσαμε την επιθυμία του να μάθουμε γράμματα. Πάντα πρόβαλλε μπροστά μας, ως ιερό χρέος. Με τίποτε δεν έπρεπε να παραβιαστεί. Και τα χρόνια πέρασαν και εμείς μεγαλώσαμε και μάθαμε γράμματα. Άραγε ήταν η επιθυμία του πατέρα μας που μας έδωσε τη δύναμη να σπουδάσουμε; Θα τα καταφέρναμε αν δεν είχε εκδηλώσει αυτή την επιταγή; «Και θα βρεθούν ανήφοροι και θα βρεθούν γκρεμοί μα το ραβδί απ το χέρι σου μην το αφήσεις μη» Και για μας το ραβδί ήταν η επιθυμία του πατέρα μας. Το στήριγμα και το αποκούμπι, όταν λαχανιάζαμε και για λίγο καμπτόταν η δύναμή μας - Εσύ μάνα μας ενέπνευσες την πίστη στο Θεό. «Να κάνετε προσευχή και να έχετε πίστη στο Θεό» μας έλεγες. Και αναρωτιέμαι αν υπάρχουν πιο ισχυρά εφόδια να αντιμετωπίσει κανείς τις δυσκολίες τις ζωής. Το κείμενο με την διαταγή του Αστυνόμου της Δημητσάνας της που μας εστάλη προς δημοσίευση από τον κ. Βασίλειο Παπασωτηρίου μέσω της κας Μαίρης Σπυροπούλου, δεν το δημοσιεύουμε επειδή έχει ήδη δημοσιευθεί με επιμέλεια του κ. Ντίνου Καραμάνου στις σελ του υπ αριθμ. 7 τεύχους Ιουλίου-Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 2000 του περιοδικού μας. 4 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ

7 Ένας υπέροχος Φιλιώτης της Βρούλας Παπασωτηρίου - Γλέζου Αυτός ο Φιλιώτης με πήρε μια ημέρα στο τηλέφωνο. - «Μήπως είσαι η κόρη του δασκάλου του Παπασωτηρίου από του Φίλια»; με ρώτησε. - «Ναι», του είπα, «είμαι η κόρη του Παπασωτηρίου». - «Είσαι η Βρούλα»; - «Ναι», του απάντησα, «εσείς ποιος είστε»; - «Ένας Φιλιώτης και σας παίρνω από την Χώρα της Νάξου. Καραθανάσης Δημήτριος ονομάζομαι. Έχω παντρευτεί και εγώ Απεραθίτισσα» μου είπε. «Κολυμπήσαμε στο Αιγαίο να βρούμε το άλλο μας μισό στην Απείρανθο της Νάξου και οι δυο μας». - «Δεν χάσαμε», του είπα, «βρήκαμε θαυμάσιους ανθρώπους. Άξιζε τον κόπο. Σε προσκαλώ», μου λέει «στη Χώρα της Νάξου να σε φιλοξενήσω στο ξενοδοχείο μου ΧΟΤΕΛ ΧΕΛΜΟΣ. Να πάρεις όμως και μια αδελφή σου για να έχεις παρέα τις ώρες που εγώ λόγω ξενοδοχείου θα είμαι απασχολημένος. Τα βράδια όμως θα καθόμαστε στην παραλία και οι τρεις και θα μιλάμε ατέλειωτα για του Φίλια και τους Φιλιώτες». Ήταν τόσο θερμή η πρόσκλησή του που του απάντησα χωρίς δισταγμούς. - «Θα έλθω πατριώτη, το θέλω πολύ». - «Ευχαριστώ πατριώτισσα, θα σε περιμένω», μου είπε με τόση αγάπη που με συνεπήρε. Πήρα την αδελφή μου την Ντίνα και της μετέφερα την πρόσκληση προφορικά και αυτή την αποδέχτηκε με ενθουσιασμό. Δυστυχώς όμως η μοίρα έγραψε το δικό της πεπρωμένο. Πριν προλάβουμε να ζήσουμε τις υπέροχες στιγμές στην παραλία της Νάξου μιλώντας για του Φίλια και τους Φιλιώτες, ο σπουδαίος πατριώτης μας ο Φιλιώτης «έφυγε». Άνοιξε γι αυτόν η ωραία πύλη της αιωνιότητας και πέρασε προς αυτήν. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ Χάσαμε έναν αληθινό πατριώτη, έναν υπέροχο άνθρωπο Φιλιώτη. Αυτό το ποίημα το έστειλε με φαξ την επομένη του τηλεφωνήματός μας. Διαβάζοντάς το καταλαβαίνει κανένας πόσο πολύ λάτρευε του Φίλια και τους Φιλιώτες. Πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν ΕΝΑΣ ΦΙΛΙΩΤΗΣ Όπως κι αν ήρθαν στη ζωή, έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, άσβεστα μένουν στην ψυχή μου τα περασμένα, τα ωραία τα Φιλιώτικα. Στα Φίλια εκεί γεννήθηκα και έζησα την ομορφιά της νιότης όλον τον κόσμο κι αν περπάτησα εις την ψυχή παρέμεινα Φιλιώτης. Θυμάμαι αποσταμένους τους προγόνους μου, μ ένα χαμόγελο στα κουρασμένα χείλια, στη μνήμη μου τους κουβαλάω με σεβασμό, όχι μονάχα αυτούς, ολόκληρο του Φίλια. Καραθανάσης Χώρα Νάξου Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω. Του στέλνω την ευχή μου με δυο στίχους: Στο χώρο που κοιμήθηκες στην ιερή μεριά σου, καντήλι να έχεις το φεγγάρι μας, τ αστέρια για κεριά σου κι όταν θα βρέχει ο ουρανός στο μνήμα σου να φέρνει το ιερό αγίασμα και μύρα να σε ραίνει. Η Φιλιώτισσα ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ 5

8 του Κωνσταντίνου Θεμ. Γιαννακόπουλου *Παραδοσιακά γιορτάσαμε και φέτος την επέτειο της Εθνικής μας εορτής της 28ης Οκτωβρίου Προηγήθηκε Δοξολογία στην εκκλησία του χωριού μας, ακολούθησε το καθιερωμένο τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των συμπατριωτών μας, που έπεσαν υπέρ της πατρίδος από της αρχής και μέχρις εσχάτων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους, κατατέθηκε δάφνινο στεφάνι στο ηρώο, ψάλλαμε όλοι μαζί τον Εθνικό μας Ύμνο και όλοι μαζί αναφωνήσαμε: «Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940, ζήτω το Έθνος, ζήτω ο Στρατός»! Ακολούθως, από την πλατεία του υπολοχαγού Χρήστου Αργυρόπουλου που βρίσκεται το Ηρώον του χωριού μας, πήγαμε στο καφενείο του χωριού μας, όπου απολαύσαμε το ζεστό καφέ και τα ποτά μας, αφού έτσι μας το επέβαλε ο καιρός. Υποχρεωθήκαμε να κλειστούμε όλοι μέσα, τριάντα άτομα άνδρες και γυναίκες, επειδή η πλατεία μας ήταν αφιλόξενη, λόγω των καιρικών συνθηκών της ημέρας και ευχηθήκαμε χρόνια πολλά και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά! *Η αλλαγή του καιρού, που συνοδεύτηκε με βοριάδες και πτώση της θερμοκρασίας, υποχρέωσε αρκετούς να επισπεύσουν την αναχώρησή τους για τα κέντρα που περνούν το χειμώνα. Κάποιοι έφυγαν αμέσως μετά τις εορταστικές εκδηλώσεις και κάποιοι άλλοι ακολουθήσαμε τις επόμενες ημέρες. Παραμένουν βέβαια ακόμη κάποιοι πιο τολμηροί, που θα το τραβήξουν ως τις αρχές του Δεκεμβρίου, αν δεν καθίσουν και τα Χριστούγεννα και δικαιολογημένα, αφού μέχρι τότε έχουμε φθινόπωρο! Ο χειμώνας αρχίζει με το χειμερινό ηλιοστάσιο, που είναι στις αρχές του τρίτου δεκαημέρου του Δεκεμβρίου. *Και τον Οκτώβριο το χωριό μας ήταν πολυάνθρωπο, τόσο γιατί ήμασταν αρκετοί που παρατείναμε την παραμονή μας, όσον και γιατί αρκετοί εργαζόμενοι, που είχαν επιστρέψει στις εργασίες τους, επέστρεψαν και πάλι τα Σαββατοκύριακα στο χωριό μας. *Χαρήκαμε ιδιαίτερα μια συντροφιά δέκα φοιτητών της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, έξι κορίτσια και τέσσερα αγόρια που ήρθαν για κάποιες ημέρες στο χωριό μας με τον συμπατριώτη μας και συμφοιτητή τους κ. Βλάσιο Οικονόμου, γιο του Παναγιώτη Βλ. Οικονόμου, στο σπίτι του οποίου και φιλοξενήθηκαν. Χαρήκαμε την ανεμελιά και την ραστώνη που τους συνόδευε, για το διάστημα των 2-3 ημερών που έμειναν στο χωριό μας. Ήσαν ζεστές οι ημέρες και παρέτειναν την παραμονή τους στην πλατεία, κάτω από τον πλάτανο και δίπλα στο πηγάδι, ως τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες. Ας είναι καλά τα παιδιά και ο Θεός να τα βοηθήσει να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους! * Σκέπτομαι πώς θα είχαν τα πράγματα για το χωριό μας, αν θα λειτουργούσε το Γεωργάκειο Ξενοδοχείο, που κάποτε διέθετε 24 κρεβάτια και τώρα παραμένει κλειστό και ερειπώνεται μέρα με τη μέρα, προσβάλλοντας τη μνήμη του δωρητή αειμνήστου Θεοδώρου Γεωργάκου και οι συμπατριώτες μας, που δεν διαθέτουν σπίτι στο χωριό μας, όταν έρχονται, υποχρεώνονται να κατέβουν στην Κλειτορία για να βρουν κατάλυμα. Και ακόμη περισσότερο, αν στο Μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου του χωριού μας, εγκαθίστατο μοναστική κοινότητα. Σίγουρα θα είχε και η περιοχή μας κάποιο μερίδιο από τον θρησκευτικό τουρισμό της πατρίδας μας. Όμως ξέχασα! Δεν είμαστε μόνο πίσω από τον Πριόλιθο, είμαστε και πίσω από τα Θελπούσια Όρη και βλέπουμε προς την Αρκαδία και μας βλέπει η Αρκαδία. Ο Άγιος Αθανάσιος φαίνεται από τον δρόμο Τριπόλεως Βυτίνας, δεν τον βλέπουν και δεν τον ακούνε ούτε τα Καλάβρυτα, ούτε πολύ περισσότερο το Αίγιο και η Πάτρα και θέλουν να τον ξεχάσουν! Ας είναι! Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τον τόπο μας και ας μη μας δίνει κανένας σημασία. Τους θυμίζουμε μόνο πως κι εμείς πληρώνουμε τη βαριά φορολογία που πληρώνουν όλοι οι Έλληνες, τόσο στο κράτος και την Περιφέρεια κατά συνέπεια, όσο και στο Δήμο Καλαβρύτων. Γιατί λοιπόν μας αγνοούν; Ο δρόμος μας 111 Εθνική οδός έως το χωριό μας, έχει γεμίσει επικίνδυνες λακκούβες και προς Σκοτάνη Αμυγδαλιά Πεύκο 111, ομοίως. Και το χειρότερο, κινδυνεύει το δίκτυο οπτικών ινών του ΟΤΕ! Θα μείνουμε χωρίς τηλέφωνο 6 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

9 και έρχεται χειμώνας. Το τηλέφωνο είναι απαραίτητο για τους λιγοστούς έστω κατοίκους, που διαμένουν μόνιμα στο χωριό μας και για όλους εμάς που θέλουμε να επικοινωνούμε μαζί τους. Παρά τις αλλεπάλληλες οχλήσεις του εκπροσώπου μας κ. Χαντζή, τόσο στο Δήμο Καλαβρύτων, όσο και στον ΟΤΕ, ούτε φωνή ούτε ακρόαση! Φαίνεται πως εμείς είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας και τρίτης κατηγορίας. *Φεύγοντας ο Νοέμβριος, μας άφησε μια πολύ δυσάρεστη είδηση, εκείνη του θανάτου της συμπατριώτισσάς μας Μαρίας Αθαν. Γκριτζέπη, συζύγου του συμμαθητού και φίλου κ. Αθανασίου Μηλιτσόπουλου από το Πλανητέρου, στον οποίο εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, καθώς και στους δύο γιους των, ευχόμενος ο Θεός να την αναπαύει και να παρηγορήσει τους οικείους τους. Η εκλιπούσα ήταν το τελευταίο παιδί του αείμνηστου ιερέα του χωριού μας Αθανασίου Γκριτζέπη και διεκρίνετο για το ήθος και την ευγένειά της. Έχαιρε δε ιδιαιτέρας εκτιμήσεως εκ μέρους όλων μας. Κηδεύτηκε την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου στο κοιμητήριο του Νέου Ηρακλείου και στην κηδεία της παραβρέθηκε πλήθος συγγενών και φίλων, τόσο από το χωριό μας Φίλια και το χωριό του συζύγου της Πλανητέρου όσο και από το Νέο Ηράκλειο, όπου μόνιμα διαμένει η οικογένειά της, αλλά και άλλα μέρη της πατρίδας μας και του εξωτερικού. Ο θάνατός της μας λυπεί βαθύτατα. Αιωνία της η μνήμη. * Το 3χρονο μνημόσυνο του αείμνηστου συμπατριώτη μας μπάρμπα Αλέκου Κυριακούλη, την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015, στην εκκλησία του χωριού μας «βοήθησε» να συγκεντρωθούμε και πάλι πάνω από 40 άτομα και ήταν ένα αισιόδοξο μήνυμα, πως το χωριό μας θα συνεχίσει να ζει ακόμη και τους χειμερινούς μήνες, έστω τα Σαββατο-Κύριακα, να συνεχίσουμε να βρίσκουμε αφορμές και να κατεβαίνουμε στο χωριό μας. Ακόμη παραμένουν κάποιοι υποψήφιοι εσωτερικοί μετανάστες, εκμεταλλευόμενοι την καλοκαιρία στα πρόθυρα του χειμώνα και εν αναμονή των εορτών των Χριστουγέννων και μόνον, όχι και της Πρωτοχρονιάς, γιατί την Πρωτοχρονιά ο ιερέας μας πηγαίνει στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής στα Καλύβια Φιλίων και στο χωριό επικρατεί ατμόσφαιρα καθημερινής! Οφείλουμε να στηρίξουμε με την παρουσία μας, όποτε ευκολύνεται καθένας, τους μόνιμους φύλακες του χωριού μας, που ίσως να μην ξεπερνούν τους 30, όταν θα φύγουν οι τελευταίοι καθώς και των οικισμών Αγίων Θεοδώρων άτομα, Αγίου Αθανασίου 2 άτομα, Ζευγολατιού 4-5 άτομα, Καλυβίων 30 άτομα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ πάνω κάτω, Κυνηγάρι 3 άτομα και Χανίων 3-4 άτομα. Φτάνουν δεν φτάνουν τα 80 άτομα αυτοί τους οποίους αφήνουμε πίσω και για τους οποίους ο χειμώνας γίνεται ακόμη πιο δύσκολος και εξαιτίας της μοναξιάς και της απομόνωσης. Ας ευχηθούμε να έχουμε καλό καιρό τόσο του Αγίου Αθανασίου 18 Ιανουαρίου, που γιορτάζει το Μοναστήρι μας τον Προστάτη μας Άγιο Αθανάσιο, όσο και του Αγίου Βλασίου, για να μπορέσουμε να κατέβουμε όσο γίνεται περισσότεροι και να τονώσουμε έτσι και το ηθικό όλων αυτών που αφήνουμε πίσω, για να τους βρούμε και πάλι την Άνοιξη με την Πασχαλιά και το καλοκαίρι με τις θερινές διακοπές. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι γιορτές και νοστιμίζει κάπως η ζωή μας, διαφορετικά θα έμοιαζε με ταξίδι σε δρόμο χωρίς αναψυκτήριο. Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος, μας λέει η εκκλησία μας! Εύχομαι σε όλους, όπου γης, Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος 2016! 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ σήμερα και εύχομαι σε όλους και σε όλες, όπου γης, Χρόνια πολλά, καλή Χρονιά, με υγεία και προκοπή! Ο Δεκέμβριος, για το χωριό μας, ήταν ο πιο άνυδρος μήνας και το ξεροπάγωνο που τον συνόδευε, από την αρχή έως το τέλος, έκαμε τον τόπο να μοιάζει καμωμένος από τσιμέντο και όχι από χώμα. Πουθενά ίχνος πρασινάδας ούτε στο βουνό ούτε στον κάμπο, στην κοιλάδα του Λάδωνα. Είναι γεγονός ότι πουθενά δεν αυλάκωσε αλέτρι και εκείνα τα κομμάτια της γης, στην κοιλάδα του Λάδωνα, που άλλοτε σπερνόσαν, έδειχναν κάτασπρα από μακριά. Καθόλου συνηθισμένη εικόνα της περιοχής μας και σκέπτομαι τους ελάχιστους εναπομείναντες κτηνοτρόφους, πόσο δύσκολα καταφέρνουν να κρατήσουν ζωντανά τα κοπάδια τους, ταΐζοντάς τα μόνο με σανό από το αχούρι και καρπό από το κασόνι, αφού στο ύπαιθρον δεν βρίσκουν τίποτα απολύτως. Ακόμη και οι πηγές κοντεύουν να στερέψουν και ο Λάδωνας θύμιζε αρχές φθινοπώρου μάλλον με τα νερά του, παρά καταχείμωνο που άλλοτε τον βλέπαμε και τον φοβόμαστε να τον πλησιάσουμε! Ελπίζουμε να αλλάξει ο καιρός, να βρέξει και να πέσουν και χιόνια, διαφορετικά θα έχουμε πρόβλημα με το νερό. Ικανοποιητική ήταν η κίνηση στο χωριό μας και τον Δεκέμβριο, αφού αρκετοί ήσαν εκείνοι που παρέτειναν την παραμονή τους στο χωριό ακόμη και τα Χριστούγεννα και με αυτούς που κατεβήκαμε για τα Χριστούγεννα, το χωριό μας, το 3ήμερο των Χριστουγέννων, είχε μια καθόλου ευκαταφρόνητη κίνηση. 7

10 Εντυπωσίαζε η καθαριότητα της πλατείας και του κέντρου εν γένει, χάρη στη φροντίδα του συμπατριώτη μας κ. Πάνου Χαντζή, που διατηρεί ανοιχτό το μοναδικό πλέον καφενείο του χωριού μας, ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της πλατείας και του καταστήματος και τα τιτιβίσματα πιτσιρικάδων που είχαν έρθει να κάνουν Χριστούγεννα κοντά στον παππού τους, που το σπίτι τους είναι επί της πλατείας, και δεν ήσαν οι μόνοι! Και μπορεί στον εσπερινό των Χριστουγέννων να ήμασταν ελάχιστοι, καθώς και πρωί-πρωί, στον Όρθρο, όμως στη Θεία Λειτουργία συγκεντρωθήκαμε πάνω από πενήντα άτομα όλων των ηλικιών, άνδρες, γυναίκες και παιδιά! Οι οικισμοί ενίσχυσαν αποτελεσματικά την όλη εικόνα, όπως και πέρυσι τα Χριστούγεννα και τη Μεγάλη Εβδομάδα και δικαιολογημένα, αφού όσοι κατοικούν μόνιμα στο χωριό, στα Καλύβια και τους άλλους οικισμούς Αγίων Θεοδώρων Ζευγολατιού Κυνηγάρι και Χανίων και τα παιδιά τους έρχονται κοντά στους γονείς τους να περάσουν τις εορταστικές περιόδους του έτους. Δεν νομίζω πως είναι πολλά τα χωριά του Δήμου Καλαβρύτων, που την ημέρα των Χριστουγέννων συγκεντρώνουν πάνω από πενήντα άτομα στην εκκλησία τους! Δυστυχώς τα χωριά μας ερήμωσαν και σε λίγα χρόνια πολλά θα κλείσουν τελείως, χρειάζεται θέληση από όλους εμάς που είμαστε διπλοκάτοικοι, να επισκεπτόμαστε όσο γίνεται συχνότερα τα χωριά μας και να ενισχύουμε έτσι το ηθικό όλων εκείνων που παραμένουν άγρυπνοι φρουροί του τόπου που γεννηθήκαμε και ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια. Μετά το πέρας της Χριστουγεννιάτικης Θείας Λειτουργίας, το αντίδωρον και τις καθιερωμένες ευχές, μας περίμενε η ζεστή αίθουσα του καταστόλιστου καφενείου του χωριού μας. Επάνω στα τραπέζια μας περίμεναν τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και άλλα γλυκά, όπως πάντα, της κας Ρήνας Χαντζή. Ακολούθησαν οι καφέδες και τα ποτά, τα κεράσματα και οι ευχές όλων προς όλους. Παρών και ο εκπρόσωπός μας στο Δήμο Καλαβρύτων κ. Πέτρος Χαντζής, ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Φιλιωτών κ. Μητρόπουλος Γεώργιος και το μέλος του Δ.Σ. της Αδελφότητας κ. Αναστασόπουλος Θεμιστοκλής. Είναι γεγονός ότι ο χώρος δεν είναι επαρκής προκειμένου να χωρέσει όλους μας και κάποιοι υποχρεώθηκαν να φύγουν στα σπίτια τους από το να περιμένουν να αδειάσουν τραπέζια για να εξυπηρετηθούν. Αυτό είναι συνηθισμένο στις μεγάλες εορτές. Όποιος προλαβαίνει εξυπηρετείται, διαφορετικά απολαμβάνει τον καφέ στο σπίτι του! Χρόνια πολλά σε όλους! Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά! Η αργία του Σαββατοκύριακου που ακολούθησε την εορτή των Χριστουγέννων, επέτρεψε και στους εργαζόμενους να παρατείνουν την παραμονή τους στο χωριό μας και το γεγονός ότι την Κυριακή το μεσημέρι ο συμπατριώτης μας και εκπρόσωπός μας στο Δήμο Καλαβρύτων κ. Πέτρος Χαντζής και η συμπατριώτισσά μας κα Μαρία-Τρισεύγενη Σταματοπούλου τέλεσαν τους γάμους τους στο Δήμο Καλαβρύτων, είχαν ως επακόλουθο να έρθουν και άλλοι συγγενείς και φίλοι τους στο χωριό μας και να έχουμε όλες τις ημέρες εξαιρετική κίνηση. Στους νεόνυμφους ευχόμαστε ολόψυχα να ζήσουν ευτυχισμένοι και με καλούς απογόνους! Παρόλο ότι τα δελτία καιρού μιλούσαν για επιδείνωση, η καλοκαιρία συνεχίστηκε και όσοι μπορούσαμε, παρατείναμε την παραμονή μας στο χωριό μας ως τα μέσα της επόμενης εβδομάδας και αφού συνοδεύσαμε την συμπατριώτισσά μας και εξαδέλφη μου Μαρία χα Ρήγα Κανέλλου στην τελευταία της κατοικία (κηδεύτηκε την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου το μεσημέρι στην εκκλησία του χωριού μας και ετάφη στο κοιμητήριο του χωριού μας, ο Θεός να την αναπαύσει και ας είναι αιωνία η μνήμη της), όλοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αφήνοντας πίσω τους ελάχιστους μονίμους κατοίκους. Ελάχιστοι παρέμειναν ή κατέβηκαν εκ νέου για την Πρωτοχρονιά κατά την οποία ο Ιερέας μας λειτούργησε στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής στα Καλύβια. Την Κυριακή 3 Ιανουαρίου λειτούργησε και πάλι στην εκκλησία του χωριού μας και το εκκλησίασμα, πέρα από τον Ιερέα, τον ψάλτη και τη νεωκόρο, ήσαν τρεις πιστές γυναίκες! Τώρα πλέον θα περιμένουμε τις εορτές των Προστατών του χωριού μας, του Αγίου Αθανασίου 18 Ιανουαρίου και του Αγίου Βλασίου 11 Φεβρουαρίου, για να κατέβουμε και πάλι στο χωριό μας, αν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, για να τονώσουμε το ηθικό των μονίμων κατοίκων με την παρουσία μας και να δημιουργήσουμε μια κάποια κίνηση, έστω και για λίγες ώρες! Ελπίζουμε να μας αξιώσει ο Θεός! 8 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

11 Η επιχείρηση Καλάβρυτα του Αλεξίου Βλ. Οικονόμου Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, το Δεκέμβριο του 1943, αποτελεί, αναμφίβολα, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της νεότερης ελληνικής ιστορίας και παράλληλα σηματοδοτεί διαχρονικά ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα των δυνάμεων κατοχής στην Ελλάδα, και γενικότερα στην Ευρώπη, κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρά την πάροδο πλέον των εβδομήντα ετών από το μοιραίο εκείνο Δεκέμβριο του 1943, τα γεγονότα που εξελίχθηκαν και οδήγησαν τελικά στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στην ιστορική μνήμη. Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής στήριξαν την επιβολή της κυριαρχίας τους όχι μόνο στην υποταγή του λαού, αλλά και στη συνεργασία των αρχών που εγκατέστησαν. Κάθε αντίσταση και κάθε αντίδραση τιμωρούνταν με αντίποινα που έλαβαν τη μορφή αθρόων εκτελέσεων ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας και ολοσχερών καταστροφών περιουσιακών στοιχείων. Με βάση την αρχή αυτή, τα στρατεύματα κατοχής (γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά), προέβησαν σε εγκλήματα και δηλώσεις σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού, με δικαιολογία τη δράση των αντιστασιακών οργανώσεων. Τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί, αποτελούν ενιαίο και αναπόσπαστο μέρος της ναζιστικής αντίληψης περί ολοκληρωτικού πολέμου και διεξήχθησαν στο πλαίσιο της εκτέλεσης ενός προσυμφωνημένου και προμελετημένου σχεδίου τρομοκράτησης και εκμετάλλευσης των κατοίκων των κατεχόμενων περιοχών. Απώτερος σκοπός τους ήταν να εξαλείψουν κάθε μορφής αντίσταση που θα απειλούσε με άμεσο ή έμμεσο τρόπο την επιβολή και διατήρηση της εξουσίας τους. Στο πλαίσιο αυτής της προσχεδιασμένης «πολιτικής» εκτελέστηκαν χιλιάδες όμηροι και κρατούμενοι που είχαν συλληφθεί για αντίποινα, εφαρμόσθηκαν μέτρα αντεκδικήσεων, γκρεμίστηκαν πόλεις και χωριά, εξοντώθηκαν αναρίθμητοι αθώοι πολίτες σε μαζικές εκτελέσεις και καταστράφηκαν περιουσίες. Η ευθύνη των αθώων για «αδικήματα» που διέπραξαν άλλοι, ήταν η επίσημη πολιτική και στάση των αρχών κατοχής, οι οποίες φρόντιζαν να υλοποιήσουν τις αποφάσεις, καθώς, όπως είναι γνωστό, οι Γερμανοί είχαν προσδιορίσει τους ομήρους ως κατοίκους μιας χώρας που εγγυώνται με τη ζωή τους την άψογη συμπεριφορά του πληθυσμού. Αυτό το δόγμα πήρε την επίσημη έγκριση το Σεπτέμβριο του 1941 με την έκδοση μιας γενικής διαταγής ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ που έφερε την υπογραφή του Αρχηγού της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ, Στρατάρχη Wilhelm Keitel. Για τα εγκλήματα και τις δληώσεις σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού, δεν υπήρξε άμεση και οργανωμένη καταγραφή, ούτε κατά τη διάρκεια της κατοχικής περιόδου, αλλά ούτε και αμέσως μετά την απελευθέρωση. Το 1973 η ΔΙΣ, σε μια προσπάθεια εμπλουτισμού του αρχείου της συγκεκριμένης περιόδου, με σκοπό τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης, αιτήθηκε, με έγγραφό της προς το Υπουργείο Εσωτερικών, στην Διεύθυνση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την αποστολή στοιχείων από τα αρχεία δήμων και κοινοτήτων που αναφέρονται στη δραστηριότητα των κατοχικών δυνάμεων, στις δηλώσεις και στα εγκλήματα που διεπράχθησαν, καθώς και στις συνθήκες διαβίωσης και στους τρόπους αντίδρασης των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Το σύνολο των απαντήσεων ταξινομήθηκε κατά νομό και το περιεχόμενό τους κατηγοριοποιήθηκε όπως παρακάτω: Διαρπαγές ζώων, μηχανημάτων και υλικών. Διαρπαγές τροφίμων και λοιπών γεωργικών ή γαλακτοκομικών προϊόντων. Λεηλασίες καταστημάτων ή κατοικιών. Πυρπολήσεις και καταστροφές οικιών και κοινωφελών έργων. Στρατολογία για αναγκαστική εργασία. Συλλήψεις και βασανισμοί Ελλήνων. Συλλήψεις και μεταφορά Ελλήνων ως ομήρων σε εχθρική χώρα. Δολοφονίες συνεπεία βασανισμών ή εκτελέσεων. Ιδιαίτερη αναφορά απαιτείται να γίνει για το Δήμο Καλαβρύτων, ο οποίος, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, γνώρισε τεράστιες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, απόρροια μαζικών εκτελέσεων αμάχων και ολοκληρωτικών καταστροφών. Λόγω καταστροφής των αρχείων του Δήμου, τα στοιχεία αντλήθηκαν από δελτία πληροφοριών και από τον ημερήσιο Τύπο, καθώς και από το υπάρχον γερμανικό αρχειακό υλικό. Αποκορύφωμα της γερμανικής θηριωδίας υπήρξε η εκτέλεση 497 κατοίκων των Καλαβρύτων και άλλων 200 περίπου ατόμων από τα γύρω χωριά, πολλά από τα οποία πυρπολήθηκαν το Δεκέμβριο του Η τραγωδία αυτή αποτέλεσε ένα από τα αγριότερα ομαδικά εγκλήματα του ναζισμού εναντίον άοπλου πληθυσμού. Μετά τη γερμανική κατοχή και την κατανομή των ζω- 9

12 νών επιρροής ανάμεσα σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, η Πελοπόννησος ανήκε περισσότερο στην ιταλική ζώνη επιρροής, με την παρουσία δύο μεραρχιών, της «Πιεμόντε» και της «Κάλιαρι», με έδρα την Πάτρα και την Τρίπολη αντίστοιχα, ενώ οι γερμανικές δυνάμεις (κυρίως τάγματα της 41ης Μεραρχίας Φρουρών με έδρα την Τρίπολη) ήταν ελάχιστες. Όλες οι παραπάνω δυνάμεις, μετά το Μάιο του 1943, τέθηκαν υπό τις διαταγές του Karl von Le Suire, διοικητή της 117 Μεραρχίας Κυνηγών. Η αυστριακή αυτή Μεραρχία, που υπαγόταν στο 68ο Γερμανικό Σώμα Στρατού, μεταστάθμευσε στην Πελοπόννησο, με έδρα την Τρίπολη, στις 5 Μαΐου 1943, για την καταπολέμηση της ανταρτικής δραστηριότητας και αποτελείτο από: Το 737 Σύνταγμα Κυνηγών, με έδρα την Καλαμάτα, το 749 Σύνταγμα Κυνηγών, με έδρα την Πάτρα, το 670 Σύνταγμα Πυροβολικού, το 117 Τάγμα Μηχανικού, την 117 Επιλαρχία και δύο λόχους Μεταφορών. Κατά τη διάρκεια της ιταλογερμανικής κατοχής και ειδικότερα το 1943, η ευρύτερη περιοχή Αιγιαλείας Καλαβρύτων, υπήρξε πεδίο σημαντικής αντιστασιακής δράσης. Τα πολυάριθμα σαμποτάζ και οι ανταρτικές ενέδρες, διαμόρφωσαν ένα γενικότερο κλίμα ανησυχίας και η κατατρόπωση των επαναστατικών ομάδων γύρω από τα Καλάβρυτα, κρίθηκε από το γερμανικό Επιτελείο ως μια απολύτως απαραίτητη στρατιωτική αναγκαιότητα. Η Μάχη της Κερπινής στις Οκτωβρίου 1943 μεταξύ του «Ανεξάρτητου Τάγματος Καλαβρύτων» του ΕΛΑΣ (μετέπειτα 2ο Τάγμα του 12ου Συντάγματος ΕΛΑΣ) και του 5/749 Λόχου Κυνηγών (Λόχος Schober), που είχε ως αποτέλεσμα την αιχμαλωσία ογδόντα ενός Γερμανών, ήταν η αφορμή για την Επιχείρηση «Καλάβρυτα» (Unternehmen Kalavryta ). Η διαταγή για την επιχείρηση υπογράφηκε στις 25 Νοεμβρίου 1943 από το διοικητή της 117 Μεραρχίας Κυνηγών και σκοπός της ήταν η εκκαθάριση του ορεινού όγκου του Χελμού από αντιστασιακές ομάδες, η αναζήτηση των Γερμανών αιχμαλώτων του Λόχου Schober και η τρομοκράτηση του πληθυσμού με εκτελέσεις αμάχων και λεηλασίες, προκειμένου να μην προσφέρουν υποστήριξη στους αντάρτες. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε από 5 έως 15 Δεκεμβρίου του 1943 και υπήρξε μία από τις πιο απάνθρωπες της Βέρμαχτ όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα. Οι γερμανικές δυνάμεις χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες μάχης, συνολικής δύναμης ανδρών, και ξεκίνησαν αντίστοιχα από την Πάτρα, το Αίγιο και τη Βυτίνα, έχοντας η καθεμία διαφορετικό βάθος δράσης. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, τα χωριά και οι κάτοικοι της περιοχής γνώρισαν την αγριότητα των γερμανικών αντιποίνων και ιδιαίτερα μετά τις 8 Δεκεμβρίου, όταν 10 Φωτό: ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ NEWS έγινε γνωστό ότι εβδομήντα πέντε Γερμανοί αιχμάλωτοι εκτελέστηκαν από τους αντάρτες στην τοποθεσία Μαγέρου κοντά στο χωριό Μάζι, οπότε τα γερμανικά τμήματα, με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Hans Ebersberger, αφάνισαν πλέον τα πάντα στο πέρασμά τους. Στις 8 Δεκεμβρίου έκαψαν ολοσχερώς τους Ρογούς, την Κερπινή, την Άνω και Κάτω Ζαχλωρού, εκτελώντας άνδρες και παιδιά. Επιπλέον, εκτελέστηκαν δεκαέξι άτομα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και δέκα μοναχοί στη θέση Ψηλός Σταυρός. Την επόμενη ημέρα κατέκαψαν τα χωριά Σούβαρδο και Βραχνί, ενώ αποκορύφωμα της επιχείρησης αποτέλεσε, στις 13 Δεκεμβρίου, η λεηλασία, πυρπόληση και ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαβρύτων και, τέλος, η εκτέλεση όλου του ανδρικού πληθυσμού της πόλης, ηλικίας από δεκατεσσάρων ετών και άνω, στη Ράχη του Καππή. Το ολοκαύτωμα συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα στο χωριό Βισοκά και στο ιστορικό Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, όπου και έπεσε η αυλαία της επιχείρησης. Οι Γερμανοί εισήλθαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατεύνασαν οι διαβεβαιώσεις του Γερμανού διοικητή ότι δε θα διέτρεχαν κανένα κίνδυνο. Μάλιστα, ορισμένοι Καλαβρυτινοί που είχαν εγκαταλείψει την πόλη από το φόβο αντιποίνων επέστρεψαν στα σπίτια τους. Οι Γερμανοί προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση οικιών που ανήκαν σε μέλη αντιστασιακών οργανώσεων. Στη συνέχεια αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής και στις 12 του μηνός άρχισαν να ετοιμάζουν την αποχώρησή τους. Όμως, το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου, ημέρα Δευτέρα, χτύπησαν οι καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και δόθηκε διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο δημοτικό σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μία κουβέρτα και τρόφιμα μίας ημέρας. Στη συνέχεια, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι λιγοστοί υπερήλικες της πόλης κλείστηκαν σε αίθουσες διδασκαλίας, ενώ όλοι οι άνδρες από 14 έως ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

13 65 ετών οδηγήθηκαν σε φάλαγγες σε κοντινή επικλινή τοποθεσία, τη Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος, καθώς η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δε θα επέτρεπε σε κανέναν να γλιτώσει από τις ριπές των πολυβόλων που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, με τη ρίψη φωτοβολίδων, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Οι ριπές των πολυβόλων θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Το έγκλημα ολοκληρώθηκε με τις χαριστικές βολές στους επιζώντες. Τελικά, διασώθηκαν δεκατρία άτομα που «θάφτηκαν» κάτω από τα σώματα των εκτελεσθέντων. Στο δημοτικό σχολείο τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτήριο. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν να ξεφύγουν και αναζήτησαν τους οικείους τους. Ανηφορίζοντας προς τον αγρό όπου οι Γερμανοί είχαν οδηγήσει τους άνδρες αντίκρισαν το φρικιαστικό θέαμα πατεράδων, γιων και αδελφών που κείτονταν νεκροί. Το δράμα ολοκληρώθηκε τις επόμενες ημέρες, με τις Καλαβρυτινές να σκάβουν πρόχειρους τάφους για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν μαζί τους, μετέφεραν ορισμένους στο νεκροταφείο, ενώ άλλους τους έθαψαν στο λόφο. Στην Τελική Αναφορά Πεπραγμένων της 117 Μεραρχίας Κυνηγών της 19ης Ιανουαρίου 1944 αναφέρεται ότι καταστράφηκαν εικοσιτέσσερα χωριά και τρεις μονές, οι εκτελέσεις, δε, ανήλθαν σε 696 άτομα. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1943 και οι γερμανικές μονάδες επέστρεψαν στη βάση τους. «Ως πράξη αντιποίνων για τη δολοφονία των 75 αιχμαλώτων του Λόχου Schober διατάχθηκε ο τυφεκισμός του ανδρικού πληθυσμού και η πυρπόληση όλων των οικισμών στην περιοχή της επιχειρήσεως. Στις η επιχείρηση έληξε και οι μονάδες επέστρεψαν στα στρατόπεδα. 1.) Απώλειες εχθρού: 17 νεκροί, πολλοί τραυματίες. 2.) Φίλιες απώλειες: 13 νεκροί, 12 τραυματίες. 3.) Αντίποινα Οι ακόλουθοι οικισμοί καταστράφηκαν: Ρογοί, Κερπινή, σιδηροδρομικός σταθμός Κερπινής, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, Μονή [Αγίας] Λαύρας, Αγ. Κυριακή, Αυλές, Βισοκά, Φτέρη, Κλαπατσούνα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μονή Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχοβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρο, Καλύβια (4 χλμ. Δ των Μαζέικων). 696 Έλληνες τυφεκίσθηκαν». Βιβλιογραφία Φλάισερ, Χ., «Απόλυτη γερμανική εξουσία και το Λυκόφως της Κατοχής, », Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΣΤ, Αθήνα Ροδάκης, Π., Καλάβρυτα Η αντίσταση ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ στην επαρχία. Το ολοκαύτωμα, Αθήνα ΓΕΣ/ΔΙΣ «Επιχείρηση Καλάβρυτα», Αθήνα Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα, Αθήνα Υποσημειώσεις 1. Ανάλογα εγκλήματα διαπράχθηκαν στο Κομμένο Άρτας, στο Δίστομο και σε άλλα μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας, τα οποία, πιθανότατα, θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας και συγγραφής μελλοντικών μονογραφιών, που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του τηρούμενου στη ΔΙΣ αρχειακού υλικού. 2. Φλάισερ, Χ., «Απόλυτη γερμανική εξουσία και το Λυκόφως της Κατοχής, », Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΣΤ, Αθήνα 2000, Ροδάκης, Π., Καλάβρυτα Η αντίσταση στην επαρχία. Το ολοκαύτωμα, Αθήνα 1999, Αρχείο ΓΕΣ/ΔΙΣ, Εθνική Αντίσταση, Φάκελοι Νομαρχιών, Φ1- Φ Τα ονόματα των 497 εκτελεσθέντων αναγράφονται σε μνημείο στα Καλάβρυτα, στο κτήμα Καππή. 6. Αρχείο ΓΕΣ/ΔΙΣ, Εθνική Αντίσταση, Φ.925/Α/5, Γερμανικά στρατεύματα στην Ελλάδα. 7. Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα, Αθήνα 2004, 116 κ. εξ. 8. Πριν από την Επιχείρηση «Καλάβρυτα», είχαν ανάλογα προηγηθεί, για την καταπολέμηση των ανταρτών, οι επιχειρήσεις «Ανδρίτσα», «Χιονίστρα» και «Βυτίνα». 9. Ο αριθμός των αιχμαλώτων που βρέθηκαν στο Μάζι ήταν εβδομήντα πέντε, καθώς τρεις από αυτούς είχαν δολοφονηθεί στα Καλάβρυτα, ένας τραυματίας είχε παραμείνει στα Μαζέικα, ενώ δύο κατάφεραν να επιζήσουν και να διαφύγουν. 10. Σύμφωνα με την παράγραφο Γενικές Οδηγίες Μάχης της απόρρητης διαταγής του 749 Συντάγματος Κυνηγών της 1ης Δεκεμβρίου 1943 για την Επιχείρηση «Καλάβρυτα». ΓΕΣ/ΔΙΣ «Επιχείρηση Καλάβρυτα», Αθήνα 2012, σελ 94, (Έγγραφο υπ αριθ. 25): «Οι οικισμοί, από τους οποίους προήλθαν πυρά, πρέπει να ισοπεδωθούν, ενώ οι άνδρες να τυφεκισθούν». 11. Παράλληλα με την Επιχείρηση «Καλάβρυτα», πραγματοποιήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή οι επιχειρήσεις «Βουβάλι» και «Καρδερίνα». 12. Αρχείο ΓΕΣ/ΔΙΣ, Εθνική Αντίσταση, Φ.909Α/Α/7α, Δελτία Πληροφοριών Σφαγής Καλαβρύτων, 16 Δεκεμβρίου Στο ίδιο, Φ.909Α/Α/7γ, «Ανταρτική κίνηση», Δεκέμβριος Από το 1993, έτος συμπλήρωσης πενήντα ετών από το Ολοκαύτωμα, στεγάζεται στο ιστορικό κτήριο το Μουσείο των Καλαβρύτων (Μουσείο Θυσίας Καλαβρυτινών). 15. Αρχείο ΓΕΣ/ΔΙΣ, Εθνική Αντίσταση, Φ.909Α/Β/10, Δημοσιεύματα Αθηναϊκού και περιοδικού Τύπου για την σφαγή των Καλαβρύτων, Στο ίδιο, Φ.909Α/Α/7β, «Ανταρτική κίνηση», 28 Δεκεμβρίου ΓΕΣ/ΔΙΣ, «Επιχείρηση Καλάβρυτα», Αθήνα 2012, σελ 138,(Έγγραφο υπ αριθ. 42). 11

14 Συνέδριο Χειρουργικής στην Αθήνα υπό την προεδρία του Γ. Ν. Ζωγράφου Πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στο ξενοδοχείο Caravel το 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (ΕΕΧΕΑ) από τις 30 Οκτωβρίου έως την 1η Νοεμβρίου Η εναρκτήρια τελετή έγινε την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου Caravel, αίθουσα «Ιλισσός». Πρόεδρος του Συνεδρίου ήταν ο συμπατριώτης μας Γεώργιος Ν. Ζωγράφος Διευθυντής Χειρουργικής ΓΝΑ Γ. Γεννηματάς. Την κήρυξη των εργασιών του συνεδρίου έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώ την εναρκτήρια ομιλία του συνεδρίου πραγματοποίησε ο Καλαβρυτινής καταγωγής Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, με θέμα από τον φόβο στην ελπίδα. Χαιρετισμό απηύθυναν ο Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας Π. Σκανδαλάκης, ο Πρόεδρος και του Ιατρικού Συλλόγου Γ. Πατούλης, ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου Μ. Βλασταράκος, ο Βουλευτής και Χειρουργός Η. Κωστοπαναγιώτου. Παρευρέθησαν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Γ. Λαζουράς, ο Βουλευτής Αργολίδος Ι. Ανδριανός, ο Πρόεδρος της Ενώσεως εν Αθήναις Καλαβρυτινών κ. Σ. Tσενές, ο Πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως κ. Δ. Βαρβιτσιώτης, ο Πρόεδρος της Αδελφότητος Φιλιωτών Καλαβρυτινών κ. Γ. Μητρόπουλος, ο Γεν. Γραμματέας της Επιστημονικής Εταιρείας Καλαβρυτινών Ιατρών κ. Γ. Σκάρπας, ο Διοικητής κ. Χ. Τσάμης και μέλη του Δ.Σ. του ΓΝΑ Γ. Γεννηματάς. Κατά την εισαγωγική του ομιλία, ο πρόεδρος του συνεδρίου κ. Γεώργιος Ν. Ζωγράφος, αφού ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση παρουσίασε το επιστημονικό έργο της εταιρείας, την θεματολογία του συνεδρίου και τους διακεκριμένους Έλληνες και ξένους ομιλητές. Τονίστηκε η αυξημένη ανάγκη ανθρωπιστικής δράσης από όλους τους Έλληνες γιατρούς σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης που περνάει η πατρίδα μας. Παράλληλα αναδεικνύεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η αναγκαιότητα της προάσπισης, διατήρησης και μετάδοσης στις νέες γενιές της Εθνικής, Ιστορικής, Θρησκευτικής και Πολιτιστικής κληρονομιάς της πατρίδας μας. Αυτή η κληρονομιά τόνισε ο Πρόεδρος του Συνεδρίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία. Υπό την έννοια αυτή είχε μοναδική σημασία η παρουσία στην έναρξη του συνεδρίου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, τον οποίο η οργανωτική επιτροπή ευχαρίστησε ιδιαίτερα για την μεγάλη τιμή που έκανε στην χειρουργική εταιρεία να κηρύξει την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου. Ακολούθησε δεξίωση σε αίθουσα του ξενοδοχείου. Το επιστημονικό πρόγραμμα του συνεδρίου περιέλαβε μεγάλο αριθμό επιστημονικών ανακοινώσεων, διαλέξεων, εισηγήσεων υψηλού επιστημονικού επιπέδου, από Έλληνες και ξένους ομιλητές. Από τους κεντρικούς ομιλητές του συνεδρίου ήταν ο συμπατριώτης μας Κων/νος Μάρκου, Καθηγητής Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. 12 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

15 Είς μνήμην αγαθήν και υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αοιδίμου Παλαιών Πατρών Γερμανού του Κωνσταντίνου Κατσιάρη Ο Σύλλογος Καλαβρυτινών Πειραιώς, ως συνέχεια του χρέους του, επραγματοποίησε στις 9 Ιανουαρίου 2016 παρουσία πολλών Καλαβρυτινών και άλλων Ιερό Μνημόσυνο υπέρ του Εθνεγέρτη Παλαιών Πατρών Γερμανού. Το μνημόσυνο τέλεσε μπροστά στον μεγαλοπρεπή ανδριάντα του Ήρωα του γένους μας στο Πασσαλιμάνι Πειραιώς, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης της σκλαβωμένης από τους Τούρκους Κυρήνειας, της Κύπρου, κ. Χρυσόστομος συνεπικουρούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Πέττα και τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο κ. Κωνσταντίνο Θεοφιλόπουλο εκ Μεσσήνης Καλαμάτας ο οποίος υπηρέτησε στην Νέα Ζηλανδία. Τα κόλλυβα τα οποία έφεραν με διακοσμητική ζάχαρη την μορφή του Π. Π. Γερμανού ήταν έργο και ευλαβή προσφορά των δύο αδελφών Αρχιμανδριτών του π. Ιωσήφ και του π. Μακαρίου από την Μονή της Παναγίας της Κατακεκρυμένης Άργους, για μακαρία ανάπαυση του αειμνήστου Μεγάλου Ιεράρχη ο οποίος με το Ιερό Λάβαρο του Ελληνικού Έθνους όρκισε στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Μονή της Αγ. Λαύρας τα Καλαβρυτινά παλικάρια κηρύττοντας την Επανάσταση των Ελλήνων ραγιάδων εναντίον των Οθωμανών δυναστών. Με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» στις 21 Μαρτίου 1821 απελευθερώθηκε η πρώτη πόλη της Ελλάδος, τα Καλάβρυτα και ως αέρας δυνατός η επανάσταση μεταδόθηκε σε όλη την χώρα μέχρι που οι ξεσηκωμένοι Έλληνες ανέκτησαν την ελευθερία τους. Ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης χαρακτηριστικά γράφει: «Στου Γερμανού το μέτωπο κρυφά γλυκοχαράζει του γένους το ξημέρωμα», αποδίδοντας φόρο τιμής στον γενναίο και οραματιστή Ιεράρχη. Ο πρόεδρος του Σωματείου κ. Αθανάσιος Χρονόπουλος, Καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους, για την ανταπόκρισιν των να παρευρεθούν στο Ιερό Μνημόσυνο του Π.Π. Γερμανού. Διά περισσότερες λεπτομέρειες των αναφερθέντων του, υπάρχουν σε βίντεο, όπως ο ίδιος έχει δημοσιεύσει, στο διαδίκτυο ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ και ιδιαιτέρως στα: «Kalavrytapress Ειδήσεις και νέα από τα Καλάβρυτα , Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς κ Αθ. Χρονόπουλος, μας ενημερώνει: Όπως μας πληροφόρησε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς κ Αθ. Χρονόπουλος, ο ακριβής λόγος τόσον του ιδίου όσον και του Πανιερωτάτου Δεσπότη Κυρηνείας που εξεφώνησαν την 9/1/2016 στο τρισαγιο του Π.Π.Γερμανού στον Πειραιά αποτυπωνονται ακριβώς στο Video που έχουμε δημοσιεύσει τόσον εμείς αλλά και άλλοι». Στο τέλος του μνημοσύνου είπε, ότι στους σχεδιασμούς του Συλλόγου της Ενώσεως Καλαβρυτινών Πειραιώς είναι να κατασκευασθούν δύο ανδριάντες του Π. Π. Γερμανού και να τοποθετηθούν ο ένας στην Κλειτορία των Καλαβρύτων όπου κήρυξε το πρώτο «ΟΧΙ» στις 8 Μαρτίου του 1821 και ο άλλος στην Ιερά Μονή Παναγίας της Κετακεκρυμένης στο βουνό Λάρισσα του Άργους όπου εκάρη Μοναχός και έλαβε τον πρώτο βαθμό Ιεροσύνης, του Διακόνου. Ο κ. Χρονόπουλος συνέχισε ότι, επίσης θα κατασκευασθεί ανδριάντας του Αγίου του λαού Χριστοφόρου Παπουλάκου από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων, ο οποίος έδρασε αμέσως μετά την επανάσταση του 1821, τότε που το κοσμικό και άθεο πνεύμα του Δυτικού Διαφωτισμού προσπάθησε να αλλοιώσει 13

16 την Ελληνορθόδοξη ταυτότητα των Ρωμιών, διδάσκοντας την Πατρώαν Πίστιν, «ως απεσταλμένος υπό του Θεού εν ζήλω Ηλιού», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος για τον Παπουλάκο. Ο Οσιώτατος Χριστοφόρος που αναγνωρίζεται η αγιοσύνη του σε πολλές περιοχές, όπως ενδεικτικά αναφέρεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, στην Μάνη, στην Θήρα, στην Άνδρο. Αλλά και σε Μοναστικές κοινότητες, όπως του Άθωνα και των Μετεώρων. Έκφράζω τα συγχαρητήρια στον πρόεδρο κ. Χρονόπουλο Αθανάσιο, στους Σεβαστούς Πατέρες καθώς και σε όλους τους Συνέλληνες διά την ευλαβικήν των παρουσία στο Μνημόσυνο του Εθνεγέρτη Π. Π. Γερμανού, διά διαρκήν μνήμην του Και πριν τελειώσω γράφω ολίγα ιστορικά στοιχεία διά το βασανιστικό τέλος της επιγείας ζωής, του Μεγάλου Ίεράρχη: Ο Π. Π. Γερμανός μετά την Επανάσταση του 1821, βασανίστηκε και υπέφερε με ανήκουστες ταλαιπωρίες, κλείστηκε στο σπήλαιο του βράχου της Παναγιάς στο Δροβολοβό Καλαβρύτων και από εκεί βάδισε χειμώνα σε λασπωμένη γή, σε πάγους και χιόνια, με ασκούμενη βία από τους στρατιώτες φρουρούς του μέχρι την Γαστούνη Ηλείας όπου, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου το 1824, παρεδόθη στον προδότη Γκούρα (δια λεπτομέρειες του βίου και της πολιτείας του Ι. Γκούρα ανατρέξετε στο διαδίκτυο) καί τους συνοδοιπόρους του. Τελικά, απέθανε σε μοναστήρι αποκαμωμένος και ονειδιζόμενος αλλά ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑ- ΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Και διά τον Πανιερώτατε Κυρηνείας από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της μαρτυρικής Κύπρου, ως τέκνο της Κύπρου εξ Αγχιστείας, Γαμβρός, εύχομαι, την εκ Θεού Χάρη να τον ενδυναμώνει και να τον φωτίζει στο βαρύ και επίπονο έργο του επί γης. Δυστυχώς η αποστολική ζήση και πορεία του διακονείται εν μέσω λύκων και λεόντων. Σεβαστέ Πατέρα Κρατάτε τον Σταυρόν Ψηλά! Έτσι τελείωσε η ωραία αυτή χριστιανική και ιστορική εκδήλωσις, με την ελπίδα ότι θα ξαναβρεθούμε έχοντας στην ψυχή και τον νου μας ότι: «Ουδέν μείζον εστί Έλλησιν της Ελευθερίας» (Ψήφισμα Πριήνης 3ος αιώνας Π.Χ.). Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων «Ο Αρχαίος Κλείτωρ», Κων/νος Αλ. Κατσιάρης, Γενικός Γραμματέας 14 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

17 Εκδήλωση τιμής και μνήμης από τον Δήμο Καλαβρύτων για τους πεσόντες και αγωνισθέντες, στην Κύπρο, Καλαβρυτινούς μαχητές του Δημητρίου Κούκουρα Στις 13 Αυγ ο Δήμος Καλαβρύτων πραγματοποίησε εκδήλωση στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα της μαθητικής Εστίας Κλειτορίας για να τιμήσει τους ηρωικά πεσόντες και αγωνισθέντες στην Κύπρο Καλαβρυτινούς μαχητές κατά την περίοδο της Τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο και Αύγουστο του1974.η εκδήλωση άρχισε με τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των τριών ηρωικά πεσόντων συμπατριωτών μας από τον εφημέριο Κλειτορίας π. Νικόλαο Παπαϊωάννου. Ακολούθησε χαιρετισμός από τον κ. Δήμαρχο και συνέχεια παρουσιάστηκε ταινία διάρκειας μισής ώρας με το πολεμικό χρονικό από την αποστολή «Νίκη» της Α Μοίρας Καταδρομών και τις επιχειρήσεις της 181Μοίρας Πυροβολικού. Τον κύριο ομιλητή της εκδήλωσης στρατηγό Δημήτριο Κούκουρα από την Κλειτορία παρουσίασε η κ. Έλσα Γαλανίδου-Μπαλφούσια φιλόλογοςσυγγραφέας σύζυγος Αθανασίου Σπ. Μπαλφούσια. Παραθέτουμε στη συνέχεια την παρουσίαση που έγινε από την κ.γαλανίδου-μπαλφούσια και την ομιλία του κ Κούκουρα: Παρουσίαση από την Έλσα Γαλανίδου-Μπαλφούσια. 13 Αυγ στην Κλειτορία Μαθήτρια στο Γυμνάσιο Νικαίας Πειραιώς, στις Εθνικές μας γιορτές με τη χορωδία του Σχολείου μου τραγουδούσαμε μεταξύ των άλλων και το: «Της Αγιάς Λαύρας τα καμπαναριά ηχούν» και στη συνέχεια το: «Γενναία παιδιά Καλαβρυτινά, αιώνια σε σας οφείλει η Ελλάς, δόξα, τιμή, πατρίδα, λευτεριά...» Μετά από χρόνια, καθηγήτρια πλέον έβαλα (αφού τους το δίδαξα) τους μαθητές μου να λέμε το ίδιο τραγούδι, κατά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Και στη συνέχεια, την πρώτη σχολική εκδρομή τους, την οργάνωσα για προσκύνημα στα Καλάβρυτα. Σήμερα, το έφερε η τύχη, και η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Κλειτορία (Μαζέϊκα) Καλαβρύτων. Ζώντας (εδώ) επί πολλά χρόνια από κοντά τους νέους συμπατριώτες μου, ξεχώρισα και τιμώ πάρα πολλές προσωπικότητες. Μία από ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ αυτές είναι και το Μαζιωτόπουλο Δημήτριος Ι. Κούκουρας. Όταν έγινε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, ο σύντροφός μου Αθανάσιος Σπ. Μπαλφούσιας, όταν ο Δημήτριος Κούκουρας θεωρήθηκε αγνοούμενος, μου μετέδωσε μιά απέραντη θλίψη και μιά ανείπωτη στεναχώρια για το άξιο παλικάρι,φίλο και σύντροφό του στις χαρές και στις λύπες στο χωριό τους. Δεν άργησα να μάθω, να γίνω κοινωνός σε όλα όσα αφορούσαν την κοινή ζωή τους. Γνώρισα προσωπικά τον αξιωματικό Δημήτριο Ι. Κούκουρα και τον εξετίμησα τόσο, που θα ήθελα να μάθουν και άλλοι το πόσο άξια είναι τα Καλαβρυτινόπουλα και αποτελούν και παράδειγμα προς μίμηση. Ο Δημήτριος Ι. Κούκουρας γεννήθηκε στην Κλειτορία το 1946, όπου τελείωσε και τις εγκύκλιες σπουδές του (Δημοτικό και το τότε Γυμνάσιο), όντας πάντα σημαιοφόρος. Μπήκε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε το έτος 1969 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού. Αποφοίτησε στη συνέχεια από την Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, όπου διετέλεσε και καθηγητής, καθώς και από τη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Κορυφαία στιγμή κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας ως αξιωματικού είναι η συμμετοχή του στην άμυνα της Κύπρου στις ημέρες της Τουρκικής εισβολής το Τότε έφερε το βαθμό του Υπολοχαγού και εκτελούσε καθήκοντα Διοικητού Πυροβολαρχίας. Πήρε μέρος σε όλες τις μάχες τότε. Κατά την πρώτη φάση της εισβολής φονεύθηκε ο Διοικητής της Μονάδας στην οποία ανήκε, συνελήφθη αιχμάλωτος ο Υποδιοικητής και καταστράφηκε όλο το υλικό της. Ο ίδιος συνέχισε με την πυροβολαρχία του τις επιχειρήσεις στην δεύτερη φάση της εισβολής, όταν ο αγώνας ήταν πλέον άνισος, λόγω της συντριπτικής υπεροχής των Τούρκων σε προσωπικό και μέσα. Η προσφορά του σ αυτόν τον αγώνα αναγνωρίστηκε από τους ανωτέρους του αλλά και από τους απλούς στρατιώτες του. Σε επιστολή που του έστειλε ο στρατιώτης Κω- 15

18 μοδίκης Σωτήριος από την Κύπρο στις 17 Οκτωβρίου 1975 μεταξύ άλλων του γράφει: «Στην Πυροβολαρχία όλοι σας θυμούνται, πραγματικά φαίνεται η αξία του άλλου όταν φεύγει...ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τις δύσκολες ημέρες, που περάσαμε μαζί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Πραγματικά σταθήκατε σαν πατέρας μας στην Πυροβολαρχία και η ζωή όλων μας οφείλεται σε σας...» Από τότε και κάθε χρόνο, όταν γίνονται εκδηλώσεις μνήμης προς τιμήν των πεσόντων, είναι καλεσμένο και το Μαζιωτόπουλο, ο δικός μας ήρωας ο Δημήτριος Ι. Κούκουρας. Με συγκίνηση και αίσθημα ευθύνης ανταποκρίνεται στην πρόσκληση. Σπουδαιότερες εκδηλώσεις στις οποίες έχει παρευρεθεί όπου ήταν και ομιλητής είναι: Στις 23 Ιουλίου 1995 στην Κωμόπολη του Παραλιμνίου στην περιοχή της Αμμοχώστου, όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα στρατιώτη Νίκου Ψαρά, από τον τότε πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Κ. Γλαύκο Κληρίδη. Στις 23 Ιουλίου 2002 σε εκδήλωση που έγινε στη Λευκωσία προς τιμήν των ηρωικώς πεσόντων Αξιωματικών και οπλιτών της Μονάδος του, παρουσία συγγενών φίλων και συμπολεμιστών. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2007 σε εκδήλωση που έγινε προς τιμήν του ήρωα Διοικητή του Στρατηγού Στυλιανού Καλμπουρτζή από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Εφέδρων Πυροβολικού στην Λευκωσία. Στις 23 Ιουλίου 2009 στα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα Διοικητή του στο στρατόπεδο της Μονάδας που πήρε και το όνομά του παρουσία του υπουργού άμυνας της Κύπρου Κ. Κώστα Παπακώστα. Στις 23Ιουλίου 2014 σε εκδήλωση που έγινε στην Κωμόπολη του Παραλιμνίου πρός τιμήν του ήρωα στρατιώτη Νίκου Ψαρά με την συμπλήρωση σαράντα χρόνων από την ηρωική του θυσία. Ήταν επίσης ο κύριος ομιλητής στα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα Διοικητού του, που έγιναν στη Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο Αττικής στις 2 Απριλίου 2011 παρουσία του τότε προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Και ο δικός μας Δημήτρης Κούκουρας, το Καλαβρυτινόπουλο,ο υπεύθυνος και άξιος αξιωματικός είναι πάντα έτοιμος, με τα πιό θερμά αισθήματα, στο προσκλητήριο σάλπισμα για την απονομή τιμής στο πεδίο της μάχης. Σήμερα ζει μόνιμα στην πόλη της Δράμας με την σύζυγό του Αθηνά Πιτένη, χειρουργό οφθαλμίατρο, επιμελήτρια και διευθύντρια μέχρι πρότινος στην οφθαλμολογική κλινική του Νοσοκομείου Δράμας. Έχει δύο παιδιά, τον Ιωάννη, αρχιτέκτονα και την Μαρία-Ελένη (Μαριλένα) οικονομολόγο. Ο Δημήτριος Κούκουρας μετά την αποστρατεία του δεν κατέθεσε τα όπλα, αλλά ασχολήθηκε ενεργά σε τοπικούς συλλόγους της Δράμας, προσφέροντας τις γνώσεις και την εμπειρία του, όπου του ζητήθηκε. Διετέλεσε επί εξαετία αντιπρόεδρος και σήμερα είναι μέλος της Εταιρείας Δραμινών Μελετών. Με ενέργειές του, όταν ήταν στρατιωτικός διοικητής Δράμας, στήθηκε η προτομή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στο δημοτικό κήπο Δράμας, όπου γίνονται εκδηλώσεις για 16 την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Σε εκδήλωση που έγινε τον Ιούνιο του 2008 στη Δράμα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης από το Δήμο Δράμας και την Ένωση Ποντίων Κυριών Δράμας, έλαβε τιμητική διάκριση για την πολύτιμη συμβολή του στην προσπάθεια ίδρυσης πολεμικού Μουσείου Θα μπορούσα να πω και να γράψω πολλά ακόμη για τη ζωή και τη δράση του αξιωματικού Δημήτρη Κούκουρα από υλικό που έχω στη διάθεσή μου σε βίντεο, CD, έγγραφα, φωτογραφίες, κ.ά, αλλά θα μπορούσα να πω πολλά ακόμη και για τον άνθρωπο και καρδιακό φίλο και για το σύζυγο και πατέρα, αλλά «ούκ εν τω πολλώ το εύ» κι εγώ πλέον γνωρίζοντας πιά από κοντά, πολύ κοντά τον τόπο και τους ανθρώπους του, αφού νοιώθω και είμαι πιά Μαζιώτισσα, θα εξακολουθώ να τραγουδώ το «Γενναία παιδιά Καλαβρυτινά». Εύχομαι ολόψυχα στο Δημήτρη Κούκουρα υγεία και να προσφέρει όπως πάντα τις υπηρεσίες του στην Πατρίδα μας. Να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και να μας κάνει πάντα να νιώθουμε υπερήφανοι. Έλσα Γαλανίδου-Μπαλφούσια Φιλόλογος Συγγραφέας Σύντομη ιστορική αναδρομή του Κυπριακού και των γεγονότων της Τουρκικής εισβολής το 1974 Θέλω να ευχαριστήσω, τον Κ. Δήμαρχο και το Δημοτικό του Συμβούλιο, που αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί αυτή η εκδήλωση σήμερα εδώ, για να αποδώσουν την τιμή που αξίζουν οι συμπατριώτες μας που έπεσαν ηρωικά, καθώς και αυτοί που αγωνίσθηκαν για την ελευθερία της μαρτυρικής Κύπρου, να θυμηθούν επίσης οι παλαιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι, τα επίκαιρα αυτές τις ημέρες γεγονότα που πριν από σαράντα ένα χρόνια, πλήγωσαν βαθιά τον Ελληνισμό της Κύπρου αλλά και ολόκληρο το Έθνος. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω, την κ. Έλσα Γαλανίδου- Μπαλφούσια, η οποία με λόγο γλαφυρό και καλαίσθητο έκανε την παρουσίασή μου. Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία που μου δίνεται θα ήθελα να πω και κάτι ακόμη για την αγαπημένη της Κλειτορίας Έλσα, αυτή την υπέροχη φωνή του Ποντιακού Ελληνισμού, που με την πληθώρα των άρθρων και μελετών της τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα περιοδικά και εφημερίδες Ποντιακού περιεχομένου, αλλά κυρίως με το πλούσιο συγγραφικό της έργο που έχω γίνει κοινωνός, εμπλουτίζει την ποντιακή λαογραφία και την Ελληνική ευρύτερα, καθ όσον όλα είναι γραμμένα με προσοχή και πολύ σεβασμό στη λαϊκή ψυχή των Ποντίων. Μαζί με τον αδελφό της Χρίστο Γαλανίδη, οικονομολόγο και πολιτικό μηχανικό, με τη δράση τους έχουν ξεπεράσει τα στενά όρια της Ελληνικής Επικράτειας και αποτελούν κορυφαίους παράγοντες του παγκόσμιου οργανωμένου Ποντιακού Ελληνισμού σε Ευρώπη, Η.Π.Α. και Καναδά. Έχω παρακολουθήσει πολλές εκδηλώσεις που έχουν γίνει στην Β. Ελλάδα με πρωταγωνίστρια την Έλσα, όπου μέσα από τον μεστό Ελληνικό της λόγο, απελευθερώνει όλες τις σκέψεις που κρύβει μέσα σ αυτό το υπέροχο μυαλό της και μας ταξιδεύει στις αλησμόνητες πατρίδες, εκεί που η ξεριζωμένη εκείνη γενιά των Ποντίων, άφησε ό,τι καλύτερο είχε δημιουργήσει για πάνω από 3000 χρόνια. ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ

19 Έλσα σε ευχαριστώ πολύ για όλα και σου εύχομαι να είσαι πάντα γερή και δυνατή, όχι μόνο για να επισκέπτεσαι πολλά χρόνια ακόμα την Κλειτορία, που τόσο αγαπάς και σε αγαπούν, μαζί με τον αγαπημένο σου σύζυγο και εκλεκτό μου φίλο από τα παιδικά μου χρόνια Θανάση, αλλά κυρίως για να μας χαρίσεις και άλλες πνευματικές σου εργασίες, ώστε να γίνουμε σοφότεροι και περισσότερο ευαίσθητοι άνθρωποι. Κυρίες και Κύριοι Ο εθνικός και πολιτιστικός χαρακτήρας της Κύπρου, που δεσπόζει στη Β.Α. άκρη της ανατολικής Μεσογείου, προήλθε από τους Έλληνες της Μυκηναϊκής εποχής που κατοίκησαν την Κύπρο τους τελευταίους αιώνες της εποχής του Χαλκού (γύρω στο 1200με1050π.Χ). Από τότε οι Κύπριοι μίλησαν Ελληνικά και υιοθέτησαν τον ελληνικό τρόπο ζωής και τον πολιτισμό. Αυτό τον εθνικό και πολιτιστικό χαρακτήρα μαζί με την Ελληνική τους διάλεκτο, διατήρησαν οι Κύπριοι από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα. Οι επιδράσεις των κατακτητών, οι οποίες ήσαν πάρα πολλές στο πέρασμα του χρόνου, δεν μπόρεσαν να τους αποξενώσουν από την παράδοσή τους, ούτε να αλλοιώσουν τα βασικά στοιχεία του πολιτισμού τους. Τελευταίοι κατακτητές στο πέρασμα των αιώνων από το νησί ήταν οι Άγγλοι. Το έτος 1959 η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της, αφού προηγήθηκε ο ένοπλος απελευθερωτικός και ηρωικός αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α από το 1955 έως το 1959, με τις θυσίες δεκάδων νεαρών Κύπριων αγωνιστών, που βάδιζαν προς την αγχόνη τραγουδώντας τον Εθνικό μας Ύμνο. Στη συνέχεια με τις συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης δημιουργήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος δικοινοτικό, που άρχισε να λειτουργεί από την 1 Οκτωβρίου Οι Ελληνοκύπριοι (Ε/Κ) εκείνη την περίοδο αριθμούσαν το 80% του πληθυσμού της Κύπρου, ενώ οι Τουρκοκύπριοι (Τ/Κ) αποτελούσαν μειονότητα με πληθυσμό 18%. Βάσει των συμφωνιών, η Τουρκική μειονότητα που αναδείχθηκε σε κοινότητα πολιτικά ισότιμη με την Ελληνική στην πραγματικότητα αναβαθμίστηκε, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει συμμετοχή στη διοίκηση του νέου κράτους. Το ποσοστό συμμετοχής της με το νέο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανήλθε στο 30%. Στο ίδιο σύνταγμα υπήρχε διάταξη που καθόριζε τη συνθήκη συμμαχίας και εγγυήσεως, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα, η Τουρκία και η Αγγλία θα αποτελούσαν τις εγγυήτριες δυνάμεις για την προστασία του νέου κράτους στο διηνεκές. Επίσης προβλεπόταν η εγκατάσταση στο νησί στρατιωτικών τμημάτων, από την Ελλάδα (ΕΛ.ΔΥ.Κ) και την Τουρκία (ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ). Η Αγγλία εξασφάλιζε τη διατήρηση των στρατιωτικών της βάσεων που καλύπτουν το 3% της εδαφικής εκτάσεως της Κύπρου. Κατά τη λειτουργία του νέου κράτους ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, που ήταν και ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαπίστωσε ότι τα προνόμια που απέκτησαν οι Τ/Κ βάσει των συμφωνιών ήταν υπερβολικά εις βάρος της πλειονότητας των Ε/Κ. Γι αυτόν τον λόγο το 1963 πρότεινε την τροποποίηση των συμφωνιών σε δεκατρία σημεία, πράγμα το οποίο τον έφερε σε αντίθεση με τους Τ/Κ. Έτσι στο τέλος του 1963 οι συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου άρχισαν να ατονούν, με αποτέλεσμα οι Τ/Κ να δημιουργήσουν ξεχωριστή διοίκηση και θύλακες διάσπαρτους σε όλο το νησί και οι Ε/Κ να αποκτήσουν τον πλήρη ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ έλεγχο του Κυπριακού Κράτους. Το 1964 υπήρξε η πρώτη χρονιά εντάσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων, που οδήγησαν σ ένοπλες συρράξεις και έφεραν την Κύπρο αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της εισβολής της Τουρκίας, γεγονός το οποίο απετράπη με την επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Το1967 σημειώθηκε η δεύτερη περίοδος έντασης μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ. Για τη διευθέτηση της κρίσεως, που είχε δημιουργηθεί κυρίως από τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Κοφίνου, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόνσον έστειλε ως μεσολαβητή στην Κύπρο τον Σάϊρους Βάνς, μετέπειτα υπουργό εξωτερικών στην κυβέρνηση Τζίμι Κάρτερ. Αποτέλεσμα αυτής της διενέξεως υπήρξε η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας από το στρατιωτικό τότε καθεστώς, και η οποία Μεραρχία είχε αποσταλεί μυστικά τα προηγούμενα χρόνια από την νόμιμη Ελληνική Κυβέρνηση, παρεπόμενο της οποίας ήταν η εξασθένιση της άμυνας του νησιού, καθότι η Εθνική Φρουρά δεν είχε οργανωθεί, ώστε να εξασφαλίσει την άμυνα της Κύπρου. Η περίοδος από το 1967 έως τις 15 Ιουλ αναλώθηκε σε ενδοκοινοτικές συνομιλίες για την επίλυση των διαφορών, μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων Μακάριου και Ντενκτάς, χωρίς να καταλήξουν σε ουσιαστικά αποτελέσματα Ώσπου την 15 Ιουλ 1974 κάποιοι θερμοκέφαλοι από το στρατιωτικό τότε καθεστώς των Αθηνών, χωρίς ίχνος πολιτικής και στρατηγικής σκέψεως, αλλά και χωρίς κοινή λογική, σε συνεργασία με όμοιούς τους στην Κύπρο, θεώρησαν ότι με την πραξικοπηματική ανατροπή του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, θα μπορούσαν να κηρύξουν μονομερώς την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ήταν τέτοια η πολιτική αφέλεια και η αφροσύνη των πρωτεργατών που δεν τους επέτρεψε να σκεφθούν ότι μια τέτοια ενέργεια εναντίον του Μακαρίου, ενός αναγνωρισμένου από την Διεθνή Κοινότητα ηγέτη, σε μια περιοχή που υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ισχυρών δυνάμεων και η οντότητά της καθορίζεται από διεθνείς συνθήκες, θα οδηγούσε με βεβαιότητα την επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο. Ακολούθησε η πιο τραγική στιγμή της ιστορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που σημαδεύτηκε από τον αδελφοκτόνο πενθήμερο εμφύλιο σπαραγμό, από 15 έως 19 Ιουλ. με θύματα και από τις δύο πλευρές. Αυτό το θλιβερό γεγονός, τραυμάτισε ακόμη περισσότερο την εύθραυστη ενότητα του Κυπριακού Ελληνισμού και τον κατέστησε απροετοίμαστο σε όσα τραγικά ακολούθησαν. Έτσι οι καραδοκούντες για δεκαετίες Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι την παραφροσύνη τους, αλλά και το δυσμενές διεθνές κλίμα που δημιουργήθηκε για την Κύπρο και την Ελλάδα, καθώς και την αποδιοργάνωση, λόγω του πραξικοπήματος, επιχείρησαν την εισβολή την οποία παρουσίασαν ως ειρηνευτική επιχείρηση, δήθεν, για την αποκατάσταση της νομιμότητας στην Κύπρο, παραπλανώντας έτσι και την διεθνή κοινή γνώμη, η οποία στη συνέχεια ελάχιστα μεταπείσθηκε. συνέχεια στο επόμενο φύλλο μας 17

20 Πρακτικά και αποφάσεις της ετήσιας τακτικής Γενικής Συνέλευσης της 20ης Δεκεμβρίου 2015 Στην Αθήνα σήμερα 20 Δεκεμβρίου 2015, ημέρα Κυριακή και ώρα 10.00, στα γραφεία της ΠΑΓΓΟΡΤΥΝΙΑ- ΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ στην οδό Πειραιώς αρ. 1 (7ος όροφος) συνήλθαν σε ετήσια επαναληπτική Γενική Συνέλευση τα μέλη της Αδελφότητας Φιλιωτών Καλαβρυτινών «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑ- ΣΙΟΣ», μετά την ματαίωση της Γενικής Συνέλευσης της ελλείψει απαρτίας, για να συζητήσουν και λάβουν αποφάσεις για τα θέματα της ημερησίας διατάξεως που περιλαμβάνονται στην από ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ, η οποία δημοσιεύθηκε στο τεύχος 67 του Περιοδικού μας. Κατά τη Γενική Συνέλευση παρέστησαν οι : 1. Μητρόπουλος Γεώργιος 2. Παναγόπουλος Γεώργιος 3. Παναγόπουλος Χρήστος 4. Παναγοπούλου Λέττα 5. Δημητρακόπουλος Δημήτριος 6. Δημητρακόπουλος Αθανάσιος 7. Καταρνιάς Ανδρέας 8. Καραμάνος Ντίνος 9. Παναγόπουλος Νικόλαος 10. Σταματόπουλος Παναγιώτης 11. Καραμάνος Νικόλαος 12. Χαραλαμπόπουλος Βλάσιος 13. Καραθανάσης Βλάσιος 14. Καραθανάση Μαρία 15. Οικονόμου Αλέξιος 16. Μητρόπουλος Παναγιώτης 17. Σταθούλιας Βλάσιος 18. Νικολακόπουλος Γεώργιος 19. Δρακόπουλος Βασίλειος 20. Οικονόμου Βλάσιος 21. Αναστασόπουλος Θεμιστοκλής 22. Τερζής Κων/νος 23. Τερζή Αθηνά 24. Καραμάνου Γιώτα 25. Παναγόπουλος Παλαιολόγος 26. Δρακόπουλος Παναγιώτης 27. Αντωνόπουλος Αλέξιος 28. Αντωνόπουλος Κων/νος 29. Παπαρρηγόπουλος Ιωάννης 30. Καρακωσταντής Ιωάννης Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας, αφού έλαβε το λόγο, είπε, «ότι η σημερινή Γενική Συνέλευση είναι επαναληπτική, καθότι δεν υπήρξε απαρτία την προηγούμενη Κυριακή ( ), σύμφωνα δε με το Καταστατικό δεν απαιτείται ειδική απαρτία, άλλωστε υπάρχουν τριάντα (30) μέλη της Αδελφότητας, και ως εκ τούτου εγκύρως μπορεί να πραγματοποιηθεί η Γενική Συνέλευση. Στο σημείο αυτό, σύμφωνα με το Καταστατικό της Αδελφότητας θα πρέπει να εκλεγεί Προεδρείο προκειμένου να προχωρήσουμε στις εργασίες της Γενικής Συνελεύσεως. Ως Πρόεδρο προτείνω τον κ. Γεώργιο Παναγόπουλο, ως Αντιπρόεδρο τον κ. Βλάσιο Χαραλαμπόπουλο και για τη θέση του Γραμματέα τον κ. Αθανάσιο Δημητρακόπουλο». (Γίνονται αποδεκτοί και το προεδρείο λαμβάνει τη θέση του) Ο Πρόεδρος της Γεν. Συνέλευσης κ. Γεώργιος Παναγόπουλος ευχαριστεί τα μέλη της για την τιμή που του έκαναν και ανέφερε λίγα λόγια για τα μέλη του Δ.Σ. που προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους στην Αδελφότητα. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. Αλέξιο Οικονόμου, Ταξίαρχο του Ελληνικού Στρατού και στην επιτυχημένη εκδήλωση που διοργάνωσε στη Χαλκίδα, ως Διοικητής της Σχολής Πεζικού της Χαλκίδας και στην οποία παρέστη ο ίδιος με τον πρόεδρο κ. Γεώργιο Μητρόπουλο ενώ εξήρε τη φιλοξενία που τους παρείχε την ημέρα εκείνη. Στη συνέχεια καλεί τον πρόεδρο κ. Μητρόπουλο Γεώργιο να αναγνώσει τον Απολογισμό των πεπραγμένων για το έτος Ακολούθως, ο πρόεδρος έλαβε πάλι το λόγο και είπε τα εξής: «Αγαπητοί Συμπατριώτες, Σας καλωσορίζω στη Γενική μας Συνέλευση και εύχομαι υγεία σε όλους. Κατ αρχήν στην ετήσια Γ.Σ. έχουμε υποχρέωση να μνημονεύουμε όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας, που έφυγαν από τη ζωή κατά το χρονικό διάστημα που διέρρευσε από την προηγούμενη Γενική Συνέλευση και που δυστυχώς δεν είναι λίγοι και είναι κατά σειρά που έφυγαν, οι εξής: 1. Βλάσιος Αντωνόπουλος του Θεοδώρου 2. Παναγιώτα χήρα Παναγή Δουφεξή 3. Ελευθερία Οικονόμου-Βρέντα (Αυστραλία) 4. Βλάσιος Νταμόκας του Δημητρίου 5. Γεωργία Γκριτζέπη του Ανδρέα 6. Δήμητρα χήρα Θεοδ. Παπαρρηγοπούλου 7. Μαρία χήρα Θεοδ. Ζαφειροπούλου (Λευκάσιο) το γένος Χρήστου Καραθανάση 8. Ελένη συζ. Γεωργίου Χαντζή 9. Μαρία χήρα Κων/νου Ντόλκα (το γένος Γ. Τερζή) 10. Κυριάκος Καββαδίας (συζ. Αθανασίας Παπαρρηγοπού- 18 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

21 λου) 11. Αγγελική χήρα Θρασύβουλου Γιαννακοπούλου 12. Βλάσιος Τερζής του Ιωάννου 13. Αικατερίνη συζ. Γεωργ. Διαμαντοπούλου το γένος Ανδρ. Σπυρόπουλου (Αμυγδαλιά) 14. Δημήτριος Μαρίνης του Γεωργίου (Κλειτορία) 15. Κωνσταντίνα χήρα Γεωργίου Ρούσσου 16. Αθανάσιος Καραθανάσης του Βασιλείου 17. Χρήστος Χαντζής του Ανδρέα 18. Ανδριάννα συζ. Κων/νου Αναγνωστοπούλου 19. Ιωάννης Σωτηρόπουλος(συζ. Χρυσούλας Καραμάνου) 20. Δήμητρα (Τούλα) χήρα Κων/νου Παναγιωτοπούλου 21. Ιωάννης Γιαννακόπουλος(αδελφός Τασίας Γιαννακοπούλου-Κούρβα) 22. Μαρία θυγ. Αθανασίου Γκριτζέπη-Μηλιτσοπούλου (Πλανήτερο) 23. Δημήτριος Κόλλιας του Κυριάκου (Κλειτορία) 24. Παναγιώτης (Πάνος) Καραμάνος του Θεοδώρου (Αυστραλία) Να μνημονεύσουμε και δύο εκλεκτούς συμπολίτες μας, που διακρίθηκαν για την προσφορά τους στα κοινά και πολιτιστικά δρώμενα της ευρύτερης περιοχής μας, που έφυγαν από την ζωή: 1. Τον Πρόεδρο του Παγκαλαβρυτινού Συλλόγου Πάτρας Αθανάσιο Φραντζή και 2. Τον επί πολλά χρόνια Πρόεδρο του Συλλόγου Παγκρατιωτών «Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ» Φιλοποίμενα Βλαγκόπουλο. Στη μνήμη τους Σας ΚΑΛΩ να τηρήσουμε ενός (1) λεπτού σιγή. (Τηρείται ενός λεπτού σιγή). Αιωνία τους η μνήμη! Να εκφράσουμε τα συγχαρητήριά μας σε όσα παιδιά πέρασαν σε ανώτατες σχολές και να ευχηθούμε καλή πρόοδο και καλή σταδιοδρομία. Σε όσους παντρεύτηκαν και άρχισαν τη νέα τους ζωή τη χρονιά που φεύγει, ευχόμαστε να ζήσουν και να ευτυχήσουν. Ήταν και φέτος μια χρονιά που βιώσαμε τις οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η οποία συνεχίζει με αμείωτη ένταση να υποβαθμίζει το βιοτικό μας επίπεδο και να μας στερεί τη δυνατότητα για προγραμματισμό και για δημιουργικές πρωτοβουλίες. Ήταν μια χρονιά που φτάσαμε να περιμένουμε το χειρότερο, ακόμα και την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, που είδαμε τον περιορισμό στην κίνηση των κεφαλαίων (capital controls), πράγματα πρωτόγνωρα, που θέτουν σε αμφιβολία οποιαδήποτε βεβαιότητα είχαμε μέχρι σήμερα σχετικά με έννοιες, όπως περιουσία, καταθέσεις, χρήμα, αποταμίευση, ασφάλεια, σύνταξη κλπ. Ευχόμαστε όλα αυτά να αποτελέσουν σύντομα παρελθόν και η ζωή να αποκτήσει την κανονικότητά της, για να μπορούμε όλοι μας και κυρίως οι νέοι να προγραμματίσουμε τη ζωή μας και να μπορούμε να ονειρευόμαστε. Όμως παρά την ζοφερή οικονομική κατάσταση που επικράτησε το απερχόμενο έτος 2015, το οποίο ευχόμαστε να είναι το τέλος της κρίσης και να αποτελέσει το εφαλτήριο για μία σταθερά ανοδική οικονομική πορεία της πατρίδας μας ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ αλλά και του καθενός από εμάς ξεχωριστά, οι δραστηριότητες της Αδελφότητας δεν υπολήφθηκαν σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλ απεναντίας τη χρονιά που φεύγει, όχι μόνο πραγματοποιήθηκαν και μάλιστα με εξαιρετική επιτυχία οι συνήθεις εκδηλώσεις της Αδελφότητας, αλλά έγιναν και δαπάνες για αγορά εξοπλισμού, που είναι απαραίτητος για τις εκδηλώσεις μας, τον οποίο για χρόνια προγραμματίζαμε την απόκτησή του χωρίς να το έχουμε καταφέρει. Συγκεκριμένα: Στις αρχές του χρόνου αγοράσαμε 200 πλαστικές καρέκλες και τραπέζια, που έχουν αποθηκευτεί στην αποθήκη του Δημοτικού Σχολείου Φιλίων, για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεών μας με κόστος Τις καρέκλες αυτές χρησιμοποιήσαμε τόσο την 2α Μαΐου στην εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε στην πλατεία του χωριού για την εορτή του Αγίου Αθανασίου και το πανηγύρι του χωριού μας, τις δανείσαμε στα καταστήματα για την εξυπηρέτηση των πατριωτών το βράδυ της 15ης Αυγούστου στην πλατεία και τις χρησιμοποιήσαμε στις 17 Αυγούστου το βράδυ στην παραδοσιακή βραδιά που οργανώσαμε στο προαύλιο του σχολείου. Τον Ιούλιο του παρελθόντος έτους, με επιμέλεια του Βασίλη Δρακόπουλου αγοράσαμε μία ηχητική μονάδα αποτελούμενη από 2 αυτοενισχυόμενα ηχεία, κονσόλα, τριπόδια και λοιπά παρελκόμενα με κόστος 1.500, τα οποία ήδη χρησιμοποιήσαμε στα αποκαλυπτήρια της αναθηματικής πλάκας του Ιερομονάχου Αμβροσίου στις 8 Αυγούστου 2015 στο Μοναστήρι, αλλά και στις άλλες δύο βασικές εκδηλώσεις της Αδελφότητας το Δεκαπενταύγουστο στις 15 Αυγούστου το βράδυ στο παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία του χωριού και στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου στις 17 Αυγούστου στη βραδιά παραδοσιακής μουσικής. Η αγορά της ηχητικής μονάδας κατέστη δυνατή, χάριν στο δάνειο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου προς την Αδελφότητα, το οποίο όμως χάριν στην ανταπόκριση των μελών μας κατορθώσαμε να συγκεντρώσουμε και ήδη το επιστρέψαμε. Βεβαίως η ηχητική μονάδα που αγοράσαμε, θέλει περαιτέρω συμπλήρωση με έναν φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή (laptop), ένα μηχάνημα αναπαραγωγής ήχου (cd player) αλλά στον απαραίτητο εξοπλισμό μας περιλαμβάνεται και μηχάνημα προβολής εικόνας (projector) για την προβολή ταινιών. Έχουμε ανακοινώσει μέσω των στηλών του περιοδικού μας, ότι χρειαζόμαστε τα παραπάνω μηχανήματα και έχουμε καλέσει οποιονδήποτε διαθέτει οποιαδή- 19

22 ποτε από αυτά και μπορεί να μας τα διαθέσει ευχαρίστως να αποδεχθούμε την προσφορά. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να επωμιστούμε την δαπάνη της απόκτησής τους. Πέραν των ανωτέρω συμμετείχαμε με το ποσό των 300 στην ανακατασκευή του πηγαδιού της πλατείας που έγινε με φροντίδα του κ. Παναγιώτη Χαντζή και προσπαθήσαμε να επιβάλλουμε την κατασκευή του με τον παραδοσιακό τρόπο δόμησης του χωριού μας. Να ευχαριστήσουμε τον μηχανικό κ. Νικόλαο Αυγερινό, συνεργάτη της Κοσμήτορος Γιώτας Καραμάνου για τις υποδείξεις του για τον τρόπο κατασκευής του πηγαδιού, οι οποίες αν και δεν ακολουθήθηκαν επακριβώς, εντούτοις συνέβαλαν σε ένα καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα και οπωσδήποτε σε μία στερεότερη κατασκευή. Επίσης διαθέσαμε το ποσό των 500 για την κατασκευή της αναθηματικής μαρμάρινης πλάκας, την οποία αναρτήσαμε στο εσωτερικό της Ι. Μ. του Αγ. Αθανασίου στη μνήμη του Ιερομονάχου Αμβροσίου Παπαρρηγόπουλου και τα αποκαλυπτήριά της έγιναν στις 8 Αυγούστου 2015, όπως αναλυτικά η εκδήλωση αυτή περιγράφεται στο προηγούμενο υπ αριθμ. 67 τεύχος του Περιοδικού μας. Η χρονιά ήταν δημιουργική και από πλευράς εργασιών στο Μοναστήρι του Αγ. Αθανασίου, για τα οποία θα σας αναφέρει αναλυτικά η Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων του Μοναστηριού κα Μαρία Καραθανάση. Όσον αφορά στις εκδηλώσεις μας το παρελθόν έτος, ήσαν όλες μηδεμιάς εξαιρουμένης άκρως επιτυχείς. Στις 18 Ιανουαρίου στην εορτή του Αγίου Αθανασίου, δρομολογήθηκε πούλμαν στο Μοναστήρι και η μνήμη του Αγίου τιμήθηκε με λαμπρότητα στο Μοναστήρι. Στις 15 Φεβρουαρίου 2015 εορτάστηκε η μνήμη του πολιούχου μας Αγίου Βλασίου στην Αθήνα με εκκλησιασμό στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης και δεξίωση, στην οποία συμμετείχαν περίπου 160 άτομα. Για τον προσεχή εορτασμό του Αγ. Βλασίου στην Αθήνα στις 14 Φεβρουαρίου 2016, προγραμματίζουμε κάτι ανάλογο με τα προηγούμενα χρόνια, θα ήθελα όμως τις απόψεις και τις προτάσεις σας, σχετικά με το θέμα αυτό. Η εορτή του Αγίου Αθανασίου στις 2 Μαΐου στο Μοναστήρι γιορτάστηκε με πρωτοφανή προσέλευση προσκυνητών λόγω του τριημέρου της Πρωτομαγιάς, αφού η 2α Μαΐου ήταν ημέρα Σάββατο και η Παρασκευή 1η Μαΐου αργία λόγω της Πρωτομαγιάς. Μετά από πολλά χρόνια, τα τελευταία αυτοκίνητα των προσκυνητών είχαν σταθμεύσει στην αποθήκη του Τάκη του Σταματόπουλου, δηλ. σε απόσταση ενός και πλέον χιλιομέτρου από το Μοναστήρι του Αγ. Αθανασίου. Μετά τη Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι, ακολούθησε η καθιερωμένη πλέον δεξίωση για τους προσκυνητές στο Μοναστήρι, την οποία τα τελευταία χρόνια καθιέρωσε η Αδελφότητα και οργανώθηκε από τον Όμιλο Φίλων του Μοναστηριού και με την προσφορά των περισσοτέρων εδεσμάτων από την οικογένεια της κυρίας Παναγιώτας Βουρλή-Μητροπούλου αλλά και άλλων επαγγελματιών της Κλειτορίας και πατριωτών. Στη συνέχεια στην πλατεία του χωριού μας, όσοι παραβρεθήκαμε την ημέρα εκείνη, είχαμε την τύχη να ζήσουμε μια σπουδαία εμπειρία, μια εκδήλωση πρωτοφανή και ανεπανάληπτη για το χωριό μας, που μας προσέφερε ο Χορευτικός Όμιλος του Πανεπιστημίου Πατρών, ο οποίος προσκλήθηκε από την Αδελφότητα να παραστεί και να χορέψει στο πανηγύρι του χωριού μας και στη γιορτή του Μοναστηριού μας και αποδέχθηκε την πρόσκληση κυρίως γιατί Πρόεδρός του ο κ. Γρηγόρης Φαρμακόπουλος, από το χωριό Γρηγόρι Αιγιαλείας, είναι μισός Φιλαίος, αφού η μητέρα του Ελένη είναι Φιλιώτισσα, θυγατέρα του Θεοδώρου και της Αικατερίνης Καραμάνου. Θέλω και από τη θέση αυτή, για μια ακόμη φορά να ευχαριστήσω τον κ. Γρηγόρη Φαρμακόπουλο για την πολύ πετυχημένη εκδήλωση που οργάνωσε και προσέφερε την ημέρα εκείνη στο χωριό μας. Το Σάββατο 20 Ιουνίου 2015 το απόγευμα, μπορέσαμε να βρεθούμε στο χωριό και να πραγματοποιήσουμε τρισάγιο στη μνήμη των εκτελεσθέντων από τους Ιταλούς συμπατριωτών μας στο χώρο έξω από το νεκροταφείο. Είναι μια εκδήλωση μνήμης για την καταστροφή του χωριού μας από τα στρατεύματα κατοχής, την οποία έχουμε χρέος να πραγματοποιούμε κάθε χρόνο. Όπως προανέφερα στις 8 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στο Μοναστήρι η Θεία Λειτουργία που τελεί κάθε χρόνο το Σάββατο πριν από την εορτή της Παναγίας στις 15 Αυγούστου η Αδελφότητα και μετά το πέρας της έγιναν τα αποκαλυπτήρια της αναθηματικής πλάκας που αναρτήσαμε στον τοίχο αριστερά από το καθολικό του Μοναστηριού στη μνήμη του εκτελεσθέντος από τους Ιταλούς στις 25 Ιουνίου 1943 συμπατριώτη μας Ιερομονάχου Αμβροσίου Παπαρρηγόπουλου. Στη σεμνή εκδήλωση μίλησε ο συγγενής του συνταξιούχος δικηγόρος και εκ των βασικών συντελεστών της έκδοσης του περιοδικού μας κ. Ιωάννης Α. Παπαρρηγόπουλος, η ομιλία του οποίου έχει καταχωρηθεί στο προηγούμενο τεύχος του Περιοδικού μας. Το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου αν και η ημέρα ήταν βροχερή και έβρεχε μέχρι τις 8 το βράδυ, εντούτοις το χορευτικό των παιδιών που είχε οργανωθεί από τον Αλέξανδρο Ρηγόπουλο και την Μαρία Σταματοπούλου ζέστανε την βραδιά, η οποία εξελίχθηκε σε βραδιά κεφιού, χορού και διασκέδασης μέχρι τις 6 η ώρα το πρωί. Η παραδοσιακή βραδιά που οργανώθηκε από την Αδελφότητα στις 17 Αυγούστου το βράδυ στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου συγκέντρωσε πρωτοφανή κοσμοσυρροή περίπου 400 άτομα, τα οποία μάλιστα έμειναν ενθουσιασμένα από το φαγητό που είχε μαγειρέψει η κα Βαγγελιώ Ρούσσου, με τη βοήθεια της κας Αθηνάς Τερζή κλπ. αποτελούμενο από κριθαράκι και βραστό κρέας που είχαν προσφέρει οι κτηνοτρόφοι του χωριού μας Γιάννης και Χρήστος Λυμπέρης και Σπύρος Σπηλιάδης με την απαίτηση να ονομάζεται η εκδήλωση αυτή «Γιορτή του Τσοπάνη» και να πραγματοποιείται κάθε χρόνο. Τον μήνα Σεπτέμβριο, με την επιμέλεια της κας Μαρίας Καραθανάση, φυτέψαμε 30 πικροδάφνες στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου και την 1η Νοεμβρίου 2015 πραγματοποιήσαμε ημερήσια εκδρομή στην Ι.Μ. του Οσίου Παταπίου Λουτράκι Αρχαία Κόρινθο, στην οποία συμμετείχαν ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

23 περίπου πατριώτες και φίλοι. Την ίδια ημέρα άλλο πούλμαν με 30 περίπου εκδρομείς ήλθε από την Πάτρα, το οποίο δρομολόγησε ο κ. Γρηγόρης Φαρμακόπουλος και συμμετείχαν και Φιλιώτες. Τα δύο γκρουπ συναντήθηκαν στην Ιερά Μονή του Οσίου Παταπίου και στη συνέχεια ακολούθησαν κοινό πρόγραμμα. Δεν θα παραλείψω να αναφέρω ότι την περίοδο του 15Αύγουστου με τις οδηγίες του Αθανασίου Καλδίρη και της Ευαγγελίας Παπαευθυμίου, οι οποίοι έχουν ειδικές γνώσεις, ξεκίνησε η οργάνωση της βιβλιοθήκης του σχολείου με την καταγραφή και ταξινόμηση ανά θεματική ενότητα των βιβλίων, με σκοπό να αξιοποιηθεί από τους ενδιαφερομένους και κυρίως τους νέους του χωριού μας, γιατί διαθέτει πληθώρα σπάνιων και αξιόλογων βιβλίων. Η προσπάθεια δεν τελείωσε και θα συνεχιστεί. Επίσης ν αναφέρω την προσπάθεια που γίνεται για την συγκέντρωση στοιχείων της δημοτικής μουσικής παράδοσης του χωριού μας, με σκοπό την διάσωσή τους, δηλ. cd και κασέτες των οργανοπαιχτών και τραγουδιστών του χωριού μας, όπως ο Κυριάκος Μίντζιας, Ντίνος Μπελέρης, Αχιλλέας Δαφαλιάς, Ιωάννης, Θεόδωρος και Ντίνος Παπαρρηγόπουλος, Γεώργιος Χαρμπίλας κλπ. Επίσης προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε φωτογραφικό υλικό από παλαιές φωτογραφίες. Με το υλικό που θα συγκεντρωθεί, θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε σχετική εκδήλωση στο χωριό. Σκοπός μας βέβαια είναι η διάσωση και μετάδοση στους νεότερους της πολιτιστικής κληρονομιάς του χωριού μας. Προς τον σκοπό αυτό καλούμε κάθε μέλος της Αδελφότητας και κάθε φίλο που έχει στην κατοχή του υλικό με τέτοιο λαογραφικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον να μας το θέσει υπόψη με σκοπό την αξιοποίησή του. Για την επιτυχία των εκδηλώσεών μας μόχθησαν όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τα οποία θέλω και από τη θέση αυτή να ευχαριστήσω. Νομίζω ότι είμαστε ένα καλό Δ.Σ. και ο καθένας προσφέρει από τον τομέα της ευθύνης του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το Δ.Σ. δεν χρειάζεται ανανέωση γι αυτό στις αρχαιρεσίες που θα γίνουν την επόμενη χρονιά πρέπει να βρεθούν άλλοι και κυρίως νέοι οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τους περισσότερους από εμάς και κυρίως τον πρόεδρο του Δ.Σ. δηλαδή εμένα. Στόχοι μας για το προσεχές έτος 2016 είναι: 1. Η πραγματοποίηση όλων των εκδηλώσεών μας, όπως μέχρι σήμερα και η συμμετοχή μας σε όσες περισσότερες από τις τοπικές εορτές μας καταστεί δυνατόν. 2. Συνέχιση της έκδοσης του Περιοδικού μας. 3. Συνέχιση της βελτίωσης των υποδομών του Δημοτικού Σχολείου και του προαυλίου του, δηλ. ανάπλαση προαυλίου, επισκευή και ηλεκτροφωτισμός των τουαλετών, αγορά επιπλέον τραπεζοκαθισμάτων, συμπλήρωση της ηχητικής μονάδας κλπ. 4. Ολοκλήρωση της οργάνωσης της βιβλιοθήκης και αξιοποίησή της. 5. Ολοκλήρωση της συγκέντρωσης του οπτικοακουστικού υλικού που αφορά στην μουσική μας παράδοση και η οργάνωση σχετικής εκδήλωσης. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ 6. Η συνεργασία με τον Δήμο και η βοήθεια του Προέδρου του χωριού μας για την εκτέλεση έργων και την βελτίωση των υποδομών. Σχετικά έχουμε αποστείλει και έγγραφο σύμφωνα με την απόφαση του Δ.Σ. της Η προσπάθεια επανέκδοσης της ατζέντας με τα τηλέφωνα των πατριωτών. 8. Η προσπάθεια έκδοσης του βιβλίου του Χρήστου Καραθανάση για την Ιερά Μονή του Αγίου Αθανασίου. 9. Προσπάθεια έκδοσης τεύχους με δημοτικά τραγούδια του χωριού μας και της ευρύτερης περιοχής που έχουν καταγραφεί κυρίως από τον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο. Στη συνέχεια ο Πρόεδρος ανέγνωσε προς τη Γ.Σ. την επιστολή του συμπατριώτη μας ιατρού Γεωργίου Παπαπαναγιώτου προς το Δ.Σ. (δημοσιεύεται στη σελίδα 3 του Περιοδικού) και κάλεσε την Γ.Σ. να τοποθετηθεί στο ερώτημα που διατυπώνεται για μετονομασία του Περιοδικού μας κλπ. Τέλος ο Πρόεδρος ευχαρίστησε τους παρισταμένους για την παρουσία τους στη Γ.Σ., εξέφρασε τις ευχαριστίες της Αδελφότητας, προς όλα τα μέλη και τους φίλους της για την υποστήριξη των προσπαθειών της Αδελφότητας και του Ομίλου Φίλων της Ι. Μ. Αγίου Αθανασίου στο έργο τους και τη γενναία οικονομική συνδρομή τους και ευχήθηκε σε όλους, σε όλα τα μέλη της Αδελφότητας, τους πατριώτες και τους φίλους, Καλά Χριστούγεννα και ευτυχές και δημιουργικό το νέο έτος 2016». Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Πρόεδρος της Γ.Σ. κ. Παναγόπουλος Γεώργιος, ο οποίος αναφέρθηκε στην εκδήλωση που πραγματοποίησε στην Αθήνα ο συμπατριώτης μας ιατρός κ. Γεώργιος Ν. Ζωγράφος ως πρόεδρος της Χειρουργικής Εταιρείας και η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία καθώς ήταν προσκεκλημένοι επιφανείς πολίτες, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος. Επίσης ανέγνωσε την επιστολή που έλαβε το Δ.Σ. από τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων & Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο, ο οποίος μας συνεχάρη για την προσπάθεια που κάνουμε με την έκδοση του Περιοδικού μας και μας ευχήθηκε να συνεχίσουμε την επιτυχημένη έκδοσή του. Ακολούθως το λόγο έλαβε ο Ταμίας του Δ.Σ. της Αδελφότητας Αθανάσιος Δημητρακόπουλος, ο οποίος ανέγνωσε την Έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής, η οποία έχει ως εξής: «ΕΚΘΕΣΗ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Στην Αθήνα σήμερα την , ημέρα Τετάρτη, η Εξελεγκτική Επιτροπή της «Αδελφότητας Φιλιωτών Καλαβρυτινών -Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ» αποτελούμενη από τους Ανδρέα Καταρνιά, Κων/νο Καραμάνο και Γεώργιο Παναγόπουλο, διενήργησε οικονομικό έλεγχο για το οικονομικό έτος Ήλεγξε το βιβλίο ταμείου, τα διπλότυπα εισπράξεων και τα παραστατικά των δαπανών. Από τον έλεγχο προέκυψε ότι όλα έχουν καλώς. Το σύνολο των εσόδων συμπεριλαμβανομένου και του υπολοίπου της παρελθούσης χρήσεως 2014, που ήταν 4.665,05 ευρώ, είναι ,56 ευρώ. Το σύνολο των εξόδων είναι ,07 ευρώ και το υπόλοιπο 1.848,49 ευρώ, εκ των οποίων ποσό 1.743,50 ευρώ είναι κατατεθειμένα 21

24 στην ALPHA BANK στον υπ αριθμόν Λογαριασμό και το ποσό των 104,99 ευρώ ευρίσκεται εις χείρας του Ταμία. Οι δαπάνες κατανέμονται ως ακολούθως: 1. Απόδοση υπέρ τρίτων: α) Υπέρ Ι. Μ. Αγ. Αθανασίου 4.236,66 ευρώ β) Υπέρ Ι. Ν. Αγ. Βλασίου 805 ευρώ 2. Εκδηλώσεις και Λοιπές Δαπάνες 6.198,46 ευρώ 3. Εκτυπωτικά 4.243,46 ευρώ 4. Ταχυδρομικά 1.988,44 ευρώ 5. Αγορά ηχητικής εγκατάστασης ευρώ 6. Αγορά πλαστικών καρεκλών-τραπεζιών 1.150,05 ευρώ 7. Συμμετοχή στα έξοδα κατασκευής για την αναθηματική στήλη Ιερομονάχου Αμβροσίου Παπαρρηγόπουλου 500 ευρώ 8. Συμμετοχή στην κατασκευή του πηγαδιού 300 ευρώ ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΩΝ: ,07 ευρώ. Η ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΑΡΝΙΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ». Στη συνέχεια η Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων του Μοναστηριού του Αγίου Αθανασίου Φιλίων κα Μαρία Καραθανάση, πήρε το λόγο και ανέγνωσε τον Οικονομικό Απολογισμό του Ομίλου, που έχει ως εξής: «ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑ- ΝΑΣΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2015 Αγαπητοί συμπατριώτες καλημέρα σας, Με αφορμή την σημερινή μας συγκέντρωση θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους εκείνους, που συνεχίζουν ενεργά να μας εμπιστεύονται και να μας υποστηρίζουν οικονομικά και ηθικά για τη συνέχεια του έργου που έχουμε αναλάβει, παρά τις δυσκολίες που η πατρίδα μας αντιμετωπίζει. Με την βοήθεια όλων μας, ο Όμιλος πραγματοποίησε τα παρακάτω έργα που σας αναφέρω επιγραμματικά: 1. Κατασκευάστηκε στηθαίο 40 περίπου μέτρων πάνω από τον μαντρότοιχο που βρίσκεται κάτω από το κτίριο των κελιών. Το έργο έγινε τον Σεπτέμβριο και κόστισε Έχουμε πληρώσει και οφείλουμε τα υπόλοιπα Τοποθετήθηκε πόρτα και παράθυρο αλουμινίου στο δωμάτιο κάτω από το κελί του Παρθενίου με κόστος Πραγματοποιήθηκε ελαιοχρωματισμός στα παγκάκια του προαυλίου με εθελοντική εργασία από τους κυρίους Γεώργιο Δουφεξή και Αχιλλέα Κακαβούλα. 4. Φυτεύτηκαν πικροδάφνες στο παρτέρι της μικρής εισόδου της μονής. 5. Τοποθετήθηκαν δύο πινακίδες για την ανάδειξη των αρχαίων επιγραφών του καθολικού της μονής και δύο πινακίδες για την σήμανση του σωζόμενου θολωτού κελιού της βόρειας πτέρυγας και της θολωτής αίθουσας κάτω από τα κελιά της νότιας πτέρυγας. 6. Τοποθετήθηκαν πινακίδες με ρήσεις του Αγίου Αθανασίου στην τράπεζα της μονής. 7. Τοποθετήθηκε τηλεόραση στην τράπεζα της μονής στην οποία προβάλλεται σύντομο βίντεο με την ιστορία της, που πλαισιώνει και συμπληρώνει το μουσείο που εγκαινιάστηκε πέρσι. Τα παραπάνω έργα ήταν χωρίς κόστος για τον όμιλο. 8. Ολοκληρώθηκε η συγγραφή του βιβλίου της ιστορίας της μονής. Γίνονται προσπάθειες για την εύρεση χρηματοδότη για την έκδοσή του. Τα έσοδα από την πώληση του βιβλίου θα διατεθούν αποκλειστικά για τις ανάγκες της μονής. 9. Εξοφλήθηκαν τα περσινά χρέη προς τον κύριο Κων/ νο Κίτσιο ύψους 2.500, που αφορούσαν την ανακατασκευή του μαντρότοιχου κάτω από την νότια πτέρυγα. 10. Επίσης ο όμιλος διέθεσε συνολικά το ποσό των 176,61 για την γιορτή του Αγίου Αθανασίου στις 2 Μαΐου Το γενικό σύνολο των παραπάνω εξόδων είναι 6.376,61. Στο λογαριασμό του Ομίλου στην Τράπεζα Πειραιώς υπάρχουν 213,26, που αντιστοιχούν στο υπόλοιπο του λογαριασμού. Στο αρχείο του Ομίλου υπάρχουν όλες οι προσφορές και τα παραστατικά όλων των εξόδων και είναι στην διάθεση όλων μας. Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους και να σας ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και ευτυχία. Μαρία Καραθανάση». Ακολούθως το λόγο πήρε ο συμπατριώτης κ. Βλάσιος Θ. Σταθούλιας, ο οποίος μας μίλησε για την πορεία των εργασιών στο Μοναστήρι. Αναφέρθηκε στην προσφορά του κ. Αθανασίου Παπαδημητρόπουλου από του Πλανητέρου, ο οποίος διέθεσε αφιλοκερδώς σκαλωσιές και μαδέρια για τις εργασίες που γίνονται και τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την προσφορά του. Μας περιέγραψε με λίγα λόγια τη συμβολή του Μοναστηριού στην πολιτιστική και θρησκευτική παράδοση της περιοχής μας ως ιστορικό μνημείο και στην οποιαδήποτε βοήθεια, μικρή ή μεγάλη των προσκυνητών, που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα. Έκανε λόγο για το φορέα διαχείρισης του Μοναστηριού, ο οποίος αποτελείται από την Ι. Μ. Αγ. Λαύρας, τη Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, το Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Ταμείο Σεισμοπλήκτων και αγωνίζεται για την αναστήλωση και συντήρηση του Μοναστηριού μας. Μας περιέγραψε τις εργασίες που γίνονται και με συνδρομή δική του, ως ειδικός διαχειριστής και αναφέρθηκε στη συντήρηση του καθολικού της μονής με τσιμεντοενέσεις και ανοξείδωτο χάλυβα προκειμένου να αντέξει στο χρόνο και να υπάρχει πλέον στατική επάρκεια και να μην κινδυνεύει με κατάρρευση. Μας ανέφερε πως στο Ταμείο της Αγ. Λαύρας υπάρχουν για το σκοπό της αναστήλωσης του Μοναστηριού μας και απομένουν εργασίες συντήρησης του διαβατικού, οι οποίες, όπως μας τόνισε, αποτελούν ένα δύσκολο έργο και συνιστά υπόθεση ευθύνης, που πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες συζητήσεις και με την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία του για τα έργα στο Μοναστήρι, ο Πρόεδρος της Γ.Σ. ανέφερε πως αποτελεί ευτυχία 22 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

25 που υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι συνεισφέρουν στις εργασίες και εξέφρασε τις ευχαριστίες όλων προς τον συμπατριώτη Βλάσιο Σταθούλια για όλη την προσφορά του. Στη συνέχεια κάλεσε τη Γενική Συνέλευση να εγκρίνει τον Απολογισμό της Αδελφότητας και του Ομίλου Φίλων, πράγμα το οποίο έγινε ομόφωνα. Κατόπιν αναφέρθηκε στο θέμα που έχει ανοίξει ο συμπατριώτης μας ιατρός κ. Γεώργιος Παπαπαναγιώτου με το όνομα Φίλια και Φιλαίοι και τόνισε πως γίνεται χρήση των ως άνω ονομάτων στον προφορικό λόγο, αλλά σύμφωνα με το καταστατικό η ονομασία είναι «Αδελφότητα Φιλιωτών» και δεν τίθεται θέμα αλλαγής του ονόματος του Περιοδικού μας. Σημείωσε επίσης ότι το ως άνω θέμα ετέθη και στην ομάδα του facebook που υπάρχει και έγινε μετά απ αυτό αλλαγή της ονομασίας της σε ΦΙΛΙΑ & ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΦΙΛΑΙΟΙ, κάτι το οποίο είναι αντίθετο προς την επίσημη ονομασία της Αδελφότητας. Η ομάδα αυτή στο facebook δεν διαχειρίζεται από την ίδια την Αδελφότητα, αλλά από τον συμπατριώτη μας κ. Αλέξιο Αθ. Κόλλια, ενώ μέλη της είναι αρκετοί συμπατριώτες, οι οποίοι επικοινωνούν μέσω αυτής και ενημερώνουν για διάφορα θέματα, που αφορούν το χωριό μας. Ακολούθως το λόγο ζήτησε ο Γενικός Γραμματέας της Αδελφότητας κ. Παλαιολόγος Παναγόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε και αυτός στο ως άνω θέμα, που έχει τεθεί. Τόνισε πως στα λεγόμενά μας συνηθίζεται η χρησιμοποίηση των όρων «του Φίλια» και «Φιλαίοι» δίχως να υπάρχει θέμα λάθους, αλλά η επίσημη ονομασία δεν είναι η ως άνω. Σύμφωνα με αυτόν ο τίτλος του Περιοδικού μας πρέπει να παραμείνει ως έχει και το κλίμα από το θέμα που δημιουργήθηκε, πρέπει να αποφορτιστεί. Έπειτα ζήτησε να παρέμβει και ο συμπατριώτης μας κ. Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, ο οποίος συμφώνησε με τον Γενικό Γραμματέα και την άποψή του ενώ επεσήμανε πως από παλιά χρησιμοποιείτο ο όρος «εν Φιλίοις» δηλαδή πληθυντικός αριθμός. Στην Ελλάδα υπάρχουν και αλλού χωριά με την ίδια ονομασία με το δικό μας και λέγονται «τα Φίλια». «Το Φίλια» ως ονομαστική δεν υπάρχει. Άλλωστε και στη στρατιωτική ορολογία υπάρχει ως «τα φίλια τμήματα» και προτείνει την απόρριψη του θέματος που τέθηκε από τον ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ συμπατριώτη μας Γεώργιο Παπαπαναγιώτου. Εξέφρασε τις ευχαριστίες του στον Πρόεδρο και τον Ταμία του Δ.Σ. για το έργο τους ενώ επίσης εξήρε το έργο του Χρήστου Καραθανάση για την Ιερά Μονή του Αγίου Αθανασίου. Παρενέβη επίσης ο κ. Δημήτριος Δημητρακόπουλος, ο οποίος ανέφερε για το θέμα της χρήσης του ονόματος ότι δεν υπάρχει θέμα λάθους, πάντως έτσι έχει καθιερωθεί στον προφορικό λόγο. Έπειτα ο Αντιπρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης κ. Βλάσιος Χαραλαμπόπουλος αναφέρθηκε σε θέματα καθαριότητας του χωριού και σε έργα, που πρέπει να γίνουν για την ανάπλαση του χωριού. Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. ανέφερε πως το όνομα του χωριού «ΤΑ ΦΙΛΙΑ» έχει καθοριστεί διοικητικά με νόμο, όπως και τα ονόματα όλων των χωριών της περιοχής ήδη από εκατονταετίας. Επίσης ανέφερε ότι η επωνυμία της Αδελφότητας σύμφωνα με το καταστατικό της, το οποίο ως γνωστόν έχει γίνει το έτος 1936, δηλαδή ήδη έχει ζωή 80 ετών, είναι «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΦΙΛΙΩΤΩΝ». Τέλος ο Πρόεδρος του Δ.Σ. ενημέρωσε τη Γ.Σ. για την σοβαρή πιθανότητα να εγκατασταθεί μοναχός στην Ιερά Μονή του Αγίου Αθανασίου. Ο Πρόεδρος της Γ.Σ. Γεώργιος Παναγόπουλος κάλεσε τη Γενική Συνέλευση να αποφασίσει επί του θέματος της αλλαγής ονόματος του Περιοδικού μας και η Γ.Σ. ομόφωνα αποφάσισε να μην αλλάξει ο τίτλος του περιοδικού και να μην τεθεί θέμα αλλαγής του επίσημου ονόματος του χωριού, αναγνώρισε δε ότι η ονομασία του χωριού ως «ΤΟΥ ΦΙΛΙΑ» και των καταγομένων από αυτό ως «ΦΙΛΑΙΩΝ» κλπ. συνηθίζονται να χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη και δεν υπάρχει λάθος στη χρήση της ονομασίας του χωριού «ΤΟΥ ΦΙΛΙΑ» αντί του επισήμου ονόματος «ΤΑ ΦΙΛΙΑ» και των επιθέτων «ΦΙΛΙΩΤΗΣ» ή «ΦΙΛΑΙΟΣ». Τέλος χαιρετισμό απηύθυνε και ο συμπατριώτης μας Ιωάννης Καρακωσταντής, ενώ τόνισε πως η προέλευση της λέξης «Φίλια» είναι λατινογενής και είναι πληθυντικού αριθμού όπως π.χ. τα φίλια στρατεύματα. Αφού συζητήθηκαν όλα τα θέματα, ο Πρόεδρος της Γ.Σ. κήρυξε το πέρας της Συνελεύσεως και ευχήθηκε σε όλους Καλές Γιορτές. Για το σκοπό αυτό συντάχθηκε η πράξη αυτή και υπογράφεται ως ακολούθως: Ο Πρόεδρος της Γ.Σ. Γεώργιος Παναγόπουλος Ο Αντιπρόεδρος της Γ.Σ. Βλάσιος Χαραλαμπόπουλος Ο Γραμματέας της Γ.Σ. Αθανάσιος Δημητρακόπουλος Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Γεώργιος Γρ. Μητρόπουλος Ο Γεν. Γραμματέας Παλαιολόγος Παναγόπουλος 23

26 Η εκδρομή της Αδελφότητας Φιλιωτών στον Όσιο Πατάπιο - Αρχαία Κόρινθο του Κωνσταντίνου Θεμ. Γιαννακόπουλου 24 Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε η εκδρομή που πραγματοποίησε η Αδελφότητα Φιλιωτών την Κυριακή 1η Νοεμβρίου 2015 στον Όσιο Πατάπιο Λουτρακίου και την Αρχαία Κόρινθο, σε συνεργασία με συμπατριώτες μας από την Πάτρα! Ένα λεωφορείο ξεκίνησε από το Κορωπί με συμπατριώτες μας και φίλους της Αδελφότητας και του Ομίλου Φίλων της Ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου στις 6.30 το πρωί, πέρασε από την Εθνική Βιβλιοθήκη στις 7.15 και συνέχισε την πορεία του παραλαμβάνοντας προσκυνητές ως την έξοδο της πόλης, στο Δαφνί. Ήμασταν κοντά 50 άτομα και στην Ιερά Μονή του Οσίου Παταπίου φτάσαμε στις 9.30 το πρωί. Ανάψαμε το κεράκι μας, πήραμε αντίδωρο και αρτοκλασία, απολαύσαμε τη θέα του Κορινθιακού, έχοντας στα πόδια μας το Λουτράκι και απέναντί μας την Κόρινθο και την παραλία της Βόχας και γίναμε ένα με τους εκδρομείς που είχαν έρθει από την Πάτρα. Ακολούθως φύγαμε για τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, περνώντας από την Περαχώρα κι επισκεφτήκαμε το Ηραίον. Παρά τον δυνατό βοριά που φυσούσε, η θέα ήταν καταπληκτική και όλοι μας μείναμε κατενθουσιασμένοι από την απόλαυση του βουνού και της θάλασσας, με τα δαντελωτά ακρογιάλια. Επιστρέψαμε στο Λουτράκι όπου απολαύσαμε τον καφέ μας, στα καταστήματα της παραλίας και όλοι μαζί τραβήξαμε για την Αρχαία Κόρινθο. Επισκεφτήκαμε το Μουσείο και θαυμάσαμε τα εκθέματά του, που είναι κυρίως έργα της Ρωμαϊκής περιόδου, καθώς και τα άλλα μνημεία, που βρίσκονται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Κορίνθου, στον οποίο δεσπόζει ο ναός του Απόλλωνα Δωρικού ρυθμού και η Κρήνη Γλαύκη. Γύρω στις 3 το μεσημέρι επιβιβαστήκαμε στα δύο λεωφορεία, Αθηναίοι και Πατρινοί και καταλήξαμε στην ταβέρνα «Μαρκίζα» στα Καλάμια της παραλίας της Κορίνθου. Εκεί ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας κ. Θέμης, χόρτασε την πείνα μας με μπριζόλες χοιρινές και μοσχαρίσιες, μπιφτέκια, λαχανοντολμάδες, μοσχαράκι κοκκινιστό και ζυγούρι ομοίως, με όλα τα συμπαρομαρτούντα και κόρεσε τη δίψα μας με λευκό και κόκκινο κρασί, καθώς και τα αναγκαία αναψυκτικά. Επόμενο ήταν να δημιουργηθεί η επιθυμία για ξεφάντωμα, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

27 με δεδομένο ότι μαζί μας ήταν ο συμπατριώτης μας κ. Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος με το μπουζούκι του συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Ελευθερία. Το γλέντι κράτησε ως τις 5.30 το απόγευμα, οπότε υποχρεωτικά πήραμε το δρόμο της επιστροφής, τόσο για την Αθήνα οι Αθηναίοι, όσο και για την Πάτρα οι Πατρινοί. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλαν στην άρτια διοργάνωση και την επιτυχή εκτέλεση της εκδρομής: τον πρόεδρο της Αδελφότητας κ. Γεώργιο Μητρόπουλο και την κοσμήτορα κα Παναγιώτα Ρ. Καραμάνου, τον εξάδελφό της κ. Γρηγόρη Φαρμακόπουλο, γνωστό μας από τη συμμετοχή του με το χορευτικό του Πανεπιστημίου Πατρών, στο πανηγύρι του χωριού μας στις 2 Μαΐου φέτος, την πρόεδρο του Ομίλου Φίλων της Ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου κα Μαρία Καραθανάση, τον Γενικό Γραμματέα του Δ.Σ. της Αδελφότητας κ. Παλαιολόγο Παναγόπουλο, τα μέλη του Δ.Σ. κ.κ. Θεμιστοκλή Αναστασόπουλο και Βασίλειο Δρακόπουλο, που συμμετείχαν ενεργά στην εκδρομή, τον τέως πρόεδρο κ. Γεώργιο Παναγόπουλο και κυρίως τον κ. Γιάννη Παπαρρηγόπουλο, που όχι μόνο ήταν η ψυχή της διασκέδασης, αλλά σήκωσε μεγάλο φορτίο για την ξενάγηση των εκδρομέων μαζί με τον πρόεδρο κ. Γιώργο Μητρόπουλο κατά την διαδρομή, πηγαίνοντας προς την Κορινθία. Προηγήθηκε ο πρόεδρος κ. Μητρόπουλος, κατατοπίζοντάς μας για τον Όσιο Πατάπιο, για την Ιερά Μονή του, καθώς επίσης και για τους αρχαιολογικούς χώρους που θα επισκεπτόμαστε και ακολούθησε ο κ. Παπαρρηγόπουλος, αναφερόμενος διεξοδικά στην Αρχαία Κόρινθο, τη μυθολογία και την ιστορία της και το ρόλο που διαδραμάτισε στο διάβα των αιώνων, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των ημερών μας, η περιοχή της Κορίνθου με τον Ισθμό και το Δίολκο και σήμερα τον πορθμό και την Διώρυγα. Στο χορό διακρίθηκαν και πάλι ο συμπατριώτης μας κ. Ανδρέας Χαραλαμπόπουλος του Νικολάου, καθώς και η κα Ευαγγελία Ρούσσου από την Πάτρα, η κα Βενετία Οικονόμου-Γεωργούλια, η κα Παρασκευή Στασινοπούλου, ο πρόεδρος κ. Γεώργιος Μητρόπουλος και η κοσμήτωρ κα Παναγιώτα Καραμάνου από την Αθήνα και πολλοί άλλοι από την Αθήνα και την Πάτρα. Και πάλι θερμά συγχαρητήρια σε όλους! ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ 25

28 Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Με λαμπρότητα γιορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Αθανασίου στην Ιερά Μονή Αγ. Αθανασίου Φιλίων στις 18 Ιανουαρίου. Χοροστάτησε ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής της Αγίας Λαύρας, Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος και οι Ιερείς π. Αθανάσιος Αναστασόπουλος, π. Δημήτριος Σταθακόπουλος και π. Δημήτριος Κωστόπουλος. Ο Όμιλος Φίλων του Μοναστηριού δρομολόγησε πούλμαν από την Αθήνα με το οποίο ήλθαν περίπου 45 προσκυνητές. Μαζί τους ήταν και ο πατριώτης μας καθηγητής Θεολογίας και Βυζαντινής Μουσικής κ. Αθανάσιος Θ. Βουρλής, ο οποίος έψαλε και λάμπρυνε με την θαυμάσια φωνή του και την άριστη γνώση των βυζαντινών ήχων τον Ιερό Ναό. Μετά τη θεία λειτουργία και τον Αγιασμό των Προσκυνητών, μοιράστηκε άρτος από αρτοκλασία που προσέφερε η Αδελφότητα και ο Όμιλος Φίλων του Μοναστηριού και διενεργήθηκε Λαχειοφόρος Αγορά με διάφορα δώρα που προσέφερε ο Όμιλος Φίλων του Μοναστηριού. Μετά τον Εσπερινό στην Ι. Μονή Αγ. Αθανασίου την παραμονή της εορτής ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ Κόλντηρης Ηλ. Θεόδωρος (Φίλια) 500 Οικονόμου-Γεωργούλια Βενετία (Γαλάτσι)15 Παπαγιάνναρου Ασπασία 20 Χάντζιου Ευτυχία 50 Δεμέστιχα Αθανασία 10 Θεοδοσίου-Λιάκα Δήμητρα 50 Σωτηροπούλου Θεοδώρα 50 Σταθούλιας Α. Κων/νος 20 ΣΥΝΟΛΟ: ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΣ

29 Η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας στο χωριό μας Μετά το πέρας της εορτής στην Ι. Μ. Αγ. Αθανασίου οι εκδρομείς και οι περισσότεροι προσκυνητές ήλθαν στο καφενείο του κου Παναγιώτη Χαντζή στο χωριό μας, όπου έγινε η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Αδελφότητας για τους μόνιμους κατοίκους του χωριού. Την πίτα ιερολόγησαν οι Ιερείς μας παπα-θανάσης Αναστασόπουλος και παπα-δημήτρης Κωστόπουλος. Έψαλε ο κ. Αθανάσιος Βουρλής. Την πίτα έκοψε ο πρόεδρος της Αδελφότητας κ. Γ. Μητρόπουλος, ο οποίος ευχήθηκε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και χρόνια πολλά σε όλους και κάλεσε τα μέλη της Αδελφότητας και όλους τους πατριώτες να επισκέπτονται συχνά το χωριό και να τονώνουν το ηθικό των μονίμων κατοίκων του. Το φλουρί της πίτας κέρδισε η κα Μαρία Χαραλαμποπούλου, στην οποία δόθηκε ως δώρο μία επάργυρη εικόνα του Αγίου Αθανασίου. Ακολούθησε γεύμα για τους εκδρομείς στο οποίο συμμετείχαν και άλλοι που είχαν έλθει με δικά τους μέσα και στην συνέχεια γλέντι και χορός περίπου μέχρι τις 3.30 μ.μ. Δήμητρα Β. Ρεκουνιώτη Χειρουργός Οδοντίατρος Πτυχ. Πανεπιστημίου Αθηνών Εξειδικευθείσα στη μικροχειρουργική περιοδοντίου Ηρακλείτου 4 τ.κ Πάτημα Χαλανδρίου Τ.: Κ.: drekounioti@yahoo.gr 27

30 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ Ονοματεπώνυμο Αρ. Απόδειξης Ποσό σε ευρώ 1. Παπαπαναγιώτου Γεώργιος (Αγ. Παρασκευή) Αντωνοπούλου Βασιλική Δρακόπουλος Βασίλειος (Αθήνα) Κόλντηρης Ηλ. Θεόδωρος (Φίλια) (υπέρ Αδελφότητας 200, υπέρ Ι.Ν Αγ. Βλασίου 300, υπέρ Ομίλου Φίλων Αγ. Αθανασίου Στη μνήμη ιατρού Νικολάου Ζωγράφου) 5. Οικονόμου-Γεωργούλια Βενετία (Γαλάτσι) (υπέρ Αδελφότητας 20, υπέρ Ι.Ν Αγ. Βλασίου 15, υπέρ Ομίλου Φίλων Αγ. Αθανασίου 15 ) 6. Ρούσσος Γ. Ιωάννης (Αίγιο) Λυμπέρης Λυμπέρης (Νίκαια) Καραμάνου-Νικοκάβουρα Αλέκα (Γαλάτσι) Βλαχογιάννη Μαρία (Κρανίδι) Τζέμος Ανδρ. Θεόδωρος (Αγ. Παρασκευή) Στεφόπουλος Παναγιώτης Χαραλαμπόπουλος Θ. Βλάσιος (Παιανία) Μητρόπουλος Γρ. Γεώργιος (Αθήνα) Καραθανάσης Βλάσιος & Χρήστος (Κορωπί) Καραμάνος Αθ. Νικόλαος Παναγόπουλος Χρήστος Δημητρακόπουλος Δημήτριος Καταρνιάς Ανδρέας Σταματοπούλου Μαρία-Τρισεύγενη Μητρόπουλος Γρ. Παναγιώτης Δημητρακόπουλος Βλ. Ιωάννης Δημητρακόπουλος Βλ. Αθανάσιος Λυμπέρη-Κουφαλιώτη Αικατερίνη Κορυφίδη-Γκριτζέπη Γεωργία (Κύργια Δράμας) (Υπέρ Ι.Ν. Αγ. Βλασίου εις αιώνιο μνημόσυνο της αδελφής της Μαρίας Γκριτζέπη-Μηλιτσοπούλου) 25. Γιαννακόπουλος Χρήστος Σταθούλιας Ανδρ. Κων/νος (Φίλια) (υπέρ Ομίλου Φίλων Αγ. Αθανασίου) 27. Καραθανάση Ευγενία (Γαλάτσι) Ιερ. Αναστασόπουλος Αθανάσιος Ιερ. Κωστόπουλος Δημήτριος Μανωλάκου-Σπηλιάδη Παρασκευή (Πάτρα) Οικονόμου Αλεξάνδρα (Βύρωνας) Ζαφειρόπουλος Κων/νος (Αθήνα) Θεοδώρου Κων/νος (Περιστέρι) Γενικό Σύνολο: Υπέρ Αδελφότητας: Υπέρ Ι.Μ. Αγίου Αθανασίου: 535 Υπέρ Ι.Ν. Αγ. Βλασίου: ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ

31 Περιμένοντας τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων του Κωνσταντίνου Θεμ. Γιαννακόπουλου Δεν μας μένουν παρά ελάχιστες ημέρες, για να γιορτάσουμε, για άλλη μια φορά, τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, τη Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ και η χαρμόσυνη προσμονή μας μεγαλώνει όλο και περισσότερο, όσο οι μέρες για τον ερχομό της Μεγάλης Ημέρας λιγοστεύουν. Θέλω να πιστεύω πως ζούμε πάντα τα ίδια συναισθήματα που ζούσαμε όταν ήμασταν παιδιά, έφηβοι, ώριμοι πολίτες οικογενειάρχες και τώρα με αρκετές δεκαετίες στην πλάτη, Δόξα τω Θεώ, με παιδιά και εγγόνια, με την ίδια χαρά, την ίδια ανυπομονησία, περιμένουμε να γιορτάσουμε και πάλι τη Μεγάλη Γιορτή της Χριστιανοσύνης. Περιμένουμε να ακούσουμε το χαρμόσυνο ήχο της καμπάνας της εκκλησίας μας, που θα μας καλεί στον Εσπερινό της Γεννήσεως, κι ακόμη περισσότερο, που θα μας ξυπνήσει καλώντας μας στον Όρθρο και στη Θεία Λειτουργία της Γεννήσεως του Κυρίου! Δεν θέλω να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του χωριού μας χωρίς Εσπερινό και Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων! Θα είναι μια έρημος, που μόνο απόγνωση θα μας σερβίρει! Λίγο-πολύ αυτή την εικόνα τη ζει το χωριό μας, κάποια χρόνια τώρα, την Πρωτοχρονιά, αφού ο Ιερέας μας είναι υποχρεωμένος να λειτουργήσει στη δεύτερη ενορία της Ζωοδόχου Πηγής των Καλυβίων. Όσοι βρέθηκαν αυτή την ημέρα στο χωριό μας, τα τελευταία χρόνια, έζησαν την πλήρη απογοήτευση και σίγουρα δεν ξαναδοκίμασαν και φαντάζομαι δεν θα θελήσουν να ξαναδοκιμάσουν μια τέτοια εμπειρία, της πλήρους ερήμωσης του χωριού μας. Μπορεί το χωριό μας να έχει ελάχιστους μόνιμους κατοίκους, όμως όλοι εμείς που έχουμε φύγει από το χωριό μας και ζούμε στην Αθήνα, ως επί το πλείστον, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ αλλά κι εκείνοι που ζουν στην Πάτρα, στο Αίγιο, την Τρίπολη κι αλλού, δεν βλέπουμε την ώρα να γυρίσουμε έστω και το Σαββατοκύριακο, στο χωριό μας. Με τους δρόμους που έχουν γίνει, οι αποστάσεις και ο χρόνος έχουν συντομευτεί και μόνον θέληση χρειάζεται για να βρεθεί κάποιος στο χωριό μας και όταν η εκκλησία μας λειτουργεί την Κυριακή, το χωριό μας ζωντανεύει και πάλι, ακόμη και μέσα στο καταχείμωνο, αφού βγαίνοντας από την εκκλησία μας, θα βρεθούμε όλοι στο καφενείο του χωριού μας για να πάρουμε τον καφέ μας και να ιδούμε ο ένας τον άλλον. Δεν συμβαίνει βέβαια το ίδιο, όταν η εκκλησία μας δεν λειτουργεί. Αν δεν ακούσουμε την καμπάνα της εκκλησίας μας, δεν θα βιαστούμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι είτε συνηθίζουμε να εκκλησιαζόμαστε είτε όχι και η κίνηση στο χωριό μας θα ζωντανέψει πολύ αργότερα, όσο ζωντανέψει. Δεν είναι άνευ σημασίας το γεγονός ότι άτομα που δεν εκκλησιάζονται, συμβαίνει να διαμαρτύρονται πρώτοι όταν δεν έχουμε Θεία Λειτουργία, κάποια γιορτή ή ακόμη περισσότερο κάποια Κυριακή. Εμείς που ζήσαμε τη ζωή μας στο χωριό μας και συνηθίζουμε και σήμερα, όσο μπορούμε, να ζούμε στο χωριό μας, έχουμε ζυμωθεί έτσι, ο εκκλησιασμός μας, είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής μας. Μας δίνει την ευκαιρία, έστω και για ελάχιστες στιγμές, να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε με το Θείον και σίγουρα βγαίνοντας από την εκκλησία, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και το αντίδωρον, βγαίνουμε πιο ήρεμοι, πιο χαλαροί, πιο ανθρώπινοι! Η Θεία Λειτουργία έχει επιδράσει καταπραϋντικά επάνω μας και μας έχει ηρεμήσει! Και αυτό συμβαίνει ακόμη περισσότερο, αν καταφέρνουμε να παρακολουθούμε και να εμβαθύνουμε στο περιεχόμενο των ύμνων και 29

32 των αναγνωσμάτων, που λέγονται από τους Ιερείς και τους Ιεροψάλτες κάθε φορά. Γι αυτό και βλέπουμε κάποιους να κρατούν μικρά βιβλιαράκια και να παρακολουθούν από εκεί, προσπαθώντας να κατανοήσουν το περιεχόμενόν τους. Οπωσδήποτε δεν είναι εύκολη η κατανόηση όλων αυτών που λέγονται, ψάλλονται ή διαβάζονται. Απαιτείται γλωσσική καλλιέργεια, δεν είναι προσιτή στον καθένα η γλώσσα της εκκλησίας. Εν τούτοις πολλά έχουμε να κερδίσουμε και να ωφεληθούμε, αν έχουμε θέληση και καταβάλλουμε προσπάθεια κάθε φορά να συγκεντρωνόμαστε, όσο γίνεται περισσότερο, και να αναζητούμε τη λύση των όποιων αποριών μας μένουν είτε καταφεύγοντας σε αντίστοιχα βιβλία είτε ρωτώντας συνανθρώπους μας πλέον ειδήμονες, που είναι σε θέση να μας λύσουν τις απορίες. Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποτανθούμε στο διπλανό μας και να αρχίσουμε τη συζήτηση εν ώρα Θείας Λειτουργίας ή οιασδήποτε άλλης ιεροτελεστίας! Είναι η μεγαλύτερη ασέβεια που μπορούμε να επιδείξουμε ευρισκόμενοι μέσα στην εκκλησία μας την ώρα που τελείται οιαδήποτε ιεροτελεστία, πολύ δε περισσότερον η Θεία Λειτουργία. Είναι προτιμότερον να αποχωρήσουμε από την εκκλησία, αφήνοντας ησύχους όλους τους άλλους, που θέλουν να παρακολουθήσουν τα δρώμενα κάθε φορά μέσα στην εκκλησία, από του να ενοχλούμε αποσπώντας τους την προσοχή και παρασύροντάς τους σε άσκοπες, άκαιρες και ανούσιες συζητήσεις. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, προκειμένου να αποφύγουμε κάθε πειρασμό, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, είναι να λέγομε κι εμείς αυτά που ακούμε να λέγει ο Ιερέας είτε οι Ιεροψάλτες, προσπαθώντας να κατανοούμε κάθε φορά το περιεχόμενό τους. Με όπλο το σταυρό στα πεδία των μαχών Την Τετάρτη ο Αντιπρόεδρος της Αδελφότητας, Ταξίαρχος του Ελληνικού Στρατού κ. Αλέξιος Οικονόμου, ως Διοικητής της Σχολής Πεζικού στη Χαλκίδα, διοργάνωσε διάλεξη στο Αμφιθέατρο της Περιφέρειας Ευβοίας με θέμα «Με όπλο το Σταυρό στα πεδία των μαχών: η παρουσία και το έργο των στρατιωτικών ιερέων στους Βαλκανικούς Πολέμους ». Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Μελέτιος Κουράκλης, στρατιωτικός ιεροκήρυκας του ΓΕΣ και φίλος της Ι.Μ. Αγίου Αθανασίου και του χωριού μας, ο οποίος έχει επισκεφθεί κατ επανάληψη και έχει λειτουργήσει στο Μοναστήρι. Στην εκδήλωση είχαν προσκληθεί και παρέστησαν ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Γεώργιος Μητρόπουλος και ο τέως Πρόεδρος Γεώργιος Παναγόπουλος. Κατά την προλόγησή του στην εκδήλωση ο Ταξίαρχος κ. Αλέξιος Οικονόμου είπε τα εξής: - Σεβασμιότατε, - Σεβαστοί Πατέρες, - Κυρίες και Κύριοι εκπρόσωποι των Σωμάτων 30 Σχολή Πεζικού Χαλκίδας. Διακρίνονται στη μέση κατά σειρά ο Διοικητής της Σχολής Ταξίαρχος κ. Αλέξιος Οικονόμου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Χαλκίδας κ.κ. Χρυσόστομος, ο π. Μελέτιος Κουράκλης, ο Γεώργιος Παναγόπουλος και ο Γεώργιος Μητρόπουλος. ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ

33 Ασφαλείας και λοιπών αρχών και φορέων της Πόλης της Χαλκίδας. - Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι εν ενεργεία και εν αποστρατεία, - Αγαπητοί Πατριώτες - Κυρίες και Κύριοι. Με την ευκαιρία της επετείου συμπλήρωσης 102 χρόνων από τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων , η Διεύθυνση Θρησκευτικού του Γενικού Επιτελείου Στρατού υπό την αιγίδα της Σχολής Πεζικού, διοργανώνει απόψε εδώ στο Αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας διάλεξη με θέμα: «Με Όπλο το Σταυρό στα Πεδία των Μαχών: Η Παρουσία και το Έργο των Στρατιωτικών Ιερέων στους Βαλκανικούς Πολέμους ». Η εκδήλωση αυτή τελεί υπό την πατρική ευχή και ευλογία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Χαλκίδας, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος και λαμπρύνει την σημερινή εκδήλωση με την αυτοπρόσωπη παρουσία του. Κεντρικός ομιλητής της αποψινής εκδηλώσεως είναι ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης πατέρας Μελέτιος Κουράκλης, στρατιωτικός ιεροκήρυκας του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), ο οποίος, μετά την σπουδαία έκδοση του μνημειώδους τόμου με τίτλο: «Θρησκευτικοί Λειτουργοί στο Στράτευμα διά μέσου των Αιώνων», στο οποίο καταγράφει αναλυτικά όλα τα ιστορικά δεδομένα και στοιχεία της δράσεως των Στρατιωτικών Ιερέων διαχρονικά και παγκόσμια, ανασύρει τώρα από το ερμάριον της λήθης, 102 χρόνια μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ιστορικά τεκμήρια και άγνωστα στοιχεία για την δράση και τον αγώνα των Στρατιωτικών Ιερέων στους Βαλκανικούς Πολέμους, τα οποία απόψε, θα αναδυθούν στο φώς της δημοσιότητας. Πανοσιολογιότατε παρακαλούμε όπως λάβετε το λόγο. Ακολούθησε η ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣΗΓΗΣΗ του π. Μελετίου. σ.σ. Η άκρως ενδιαφέρουσα διάλεξη του πατρός Μελετίου έχει εκτυπωθεί σε τόμο και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ 31

34 Φανατισμός: Ένα σύγχρονο φαινόμενο αντίδραση ή εκδίκηση στρέφονται σε ακραίες επιλογές επιθυμώντας την αλλαγή με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος. Τέλος, όσον αφορά την προσωπικότητα του ατόμου, αρκετές φορές, το αίσθημα κατωτερότητας που μπορεί να νιώθει το άτομο-για διάφορους λόγους- δημιουργεί συναισθήματα μίσους και ζήλιας για τους άλλους, τους ανώτερους (για παράδειγμα τότε γεννιέται η τρομοκρατία αλλά και ο διαχωρισμός των χωρών σε αναπτυγμένες και υποανάπτυκτες χώρες). Όταν κατισχύει η έννοια του φανατισμού στο κοινωνικό γίγνεσθαι τότε γίνονται ορατές οι επιπτώσεις, που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα από τους φορείς κοινωνικοποίησης. Ο φανατισμός, αφενός, καταλύει το διάλογο, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, υποσκάπτει το ευχάριστο και αρμονικό κλίμα, ενισχύει την αναξιοκρατία και προκαλεί την υποδούλωση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αφετέρου, λόγω της αδιαλλαξίας του φανατισμού, το άτομο οδηγείται στην μονόπλευρη αντίληψη των δεδομένων, χάνει τη σφαιρική αντιμετώπιση των πραγμάτων, αδυνατεί να πλησιάσει την αλήθεια, να εξελιχθεί ο ίδιος πνευματικά. Εκείνη, ακριβώς, τη στιγμή χειραγωγείται. Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, αδιαφορώντας για το συνάνθρωπό του. Θεωρεί ότι η ευτυχία του εξαρτάται μόνο από αυτό στον οποίο είναι προσηλωμένος. Έτσι, ψυχικά αλλοτριώνεται και διαβρώνεται. Πέρα όμως, από τον ίδιο τον άνθρωπο νοσεί η ίδια η κοινωνία καθώς οξύνεται η βία, αποδυναμώνονται οι ηθικές αρετές και οι νόμοι περιστέλλονται. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός, ότι ο φανατισμός αποτελεί τροχοπέδη, στην οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας, επειδή δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας και εμπιστοσύνης. Επομένως, συντελεί στην οικονομική κρίση- ένα παγκόσμιο φαινόμενο πλέον- και παρακωλύει την επιστημονική πρόοδο, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία με ανιδιοτελείς σκοπούς. Για να μπορέσει ο σύγχρονος κόσμος (οι κοινωτης Γεωργίας Α. Γκίκα Σε κάθε κοινωνία και χρονική περίοδο υφίστανται φαινόμενα φανατισμού. Φανατισμός είναι η τυφλή υπακοή σε μια ιδέα, δόγμα ή πρόσωπο, η οποία οδηγεί στην μη αποδοχή κάθε κριτικής και στο μίσος για τους άλλους με διαφορετικές πεποιθήσεις. Στο Μεσαίωνα, για παράδειγμα, η εγκληματική δράση της Ιεράς Εξέτασης αποδεικνύει το βάναυσο προσωπείο του. Παρόλο, που θα θεωρούσε κάποιος ότι σήμερα- με την εξέλιξη και την πρόοδο στην επιστήμη και στην τεχνολογία, με την αλληλεξάρτηση των λαών, με τη νομική κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,- ο φανατισμός δεν έχει θέση, δυστυχώς η πραγματικότητα επιβεβαιώνει το αντίθετο. Για παράδειγμα, ο θρησκευτικός φανατισμός, που επικρατεί στην σημερινή εποχή-ο λεγόμενος φονταμενταλισμός, κατά κύριο λόγο στο μουλσουμανικό κόσμο-ορίζεται ως η επιστροφή στις αρχές και στην αξία του ισλαμικού νόμου και στην πιστή ακολουθία του. Αλλά και ο εθνικισμός είναι μια άλλη μορφή του φανατισμού, καθώς ο ένας εθνικιστής αντιτίθεται στον άλλον, επειδή θεωρεί του εαυτό του ανώτερο ως προς το έθνος και την καταγωγή του. Όπως παρατηρείται, οι μορφές του φανατισμού είναι ποικίλες και μπορούν να βλάψουν ανεπανόρθωτα το κοινωνικό σύνολο. Γιατί γεννιέται, όμως, ο φανατισμός και πώς επηρεάζει τους ανθρώπους; Να ένα εύλογο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Αρχικά, ο φανατισμός επιβεβαιώνει την ιδιοτέλεια, μια ατέρμονη τάση για πλουτισμό και την κρίση του ανθρωπισμού, μεταχειρίζοντας τον άνθρωπο ως μέσο για την πραγμάτωση οικονομικών, πολιτικών, ιδεολογικών και θρησκευτικών σκοπών. Επιπλέον, η απουσία της ορθής και κριτικής σκέψης δημιουργεί μάζες αδιάλλακτες, καθώς ο άνθρωπος δεν σκέφτεται, δεν ελέγχει και δέχεται πειθήνια οτιδήποτε. Ακόμα τα προβλήματα (φτώχεια, ανεργία, ανισότητες, αδικίες, αναξιοκρατία) που μαστίζουν την κοινωνία, οδηγούν στο φανατισμό, είτε διότι οι πολίτες που τα αντιμετωπίζουν είναι τρωτοί είτε διότι από 32 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

35 νικοί φορείς) να αντιμετωπίσει το διαχρονικό και οικουμενικό ζήτημα του φανατισμού απαιτείται έλλογη σκέψη, ανθρωπιστική παιδεία μέσω της ολόπλευρης πνευματικής καλλιέργειας και ανάληψη προσωπικής ευθύνης από κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι ο φανατισμός είναι αποκρουστικός. Σε όλες τις εποχές, ο φανατικός είναι στενοκέφαλος και στενόκαρδος. Το οπτικό του πεδίο είναι περιορισμένο και το πείσμα του ακατανίκητο. Γίνεται απάνθρωπος, ωμός, αποθηριώνεται (Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος). Μικροί ήρωες στην Εθνική Αντίσταση Ανελέητη πείνα, ανέχεια, δυστυχία, απαγορεύσεις, καταπιέσεις, φόβοι, τρομοκρατία, βία, φρίκη, τυραννία, βαναυσότητα, απανθρωπιά, παιδεμός, πανικός, σκελετωμένα και ρακένδυτα παιδιά, συλλήψεις, φυλακίσεις, διώξεις, κακοποιήσεις, σκοτωμοί, θάνατοι, αντίποινα, ομαδικές εκτελέσεις, καταστροφές, πυρπολήσεις χωριών και πόλεων, στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταναγκαστικά έργα κ.ά. παρεμφερή, έκαμαν τους βάρβαρους επιδρομείς μισητούς και καθημερινά εξαθλίωναν, απογοήτευαν, απέλπιζαν και εξουθένωναν τον ελληνικό λαό, που δεν πτοήθηκε, δε σταύρωσε τα χέρια, δεν το έβαλε κάτω, δεν επαναπαύτηκε. Είχε το δίκιο με το μέρος του και δεν ανεχόταν να υποκύψει και να τεθεί αμαχητί κάτω από καθεστώς καταδυνάστευσης. Πίστευε στα ιδανικά της πατρίδας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας και αντλώντας, από την ολοζώντανη και αλώβητη ιερή παρακαταθήκη του μνημειώδους ιστορικού μας παρελθόντος, ακατάβλητη δύναμη για σκληρούς αγώνες και ακατανίκητη επιθυμία για λευτεριά, αγωνιζόταν με ψυχή και τόλμη, θάρρος και αυταπάρνηση για την πολυπόθητη ελευθερία. Οργανώθηκε και εντάχθηκε σε ομάδες και, παρά τα εμπόδια που παρενέβαλαν οι πολιτικές αντιπαραθέσεις της εποχής, έκανε ομόθυμη και αγωνιστική παλλαϊκή αντίσταση, παντού και με κάθε τρόπο και μέσο. Άντρες και γυναίκες, κάθε ηλικίας και επαγγέλματος, πλαισίωσαν τον εθνικό αντιστασιακό αγώνα και ανέλαβαν πολεμική δράση. Καθένας έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για την αποτίναξη του ζυγού των τυραννικών κατόχων. Επίμονη απαίτηση σύσσωμου του περήφανου λαού μας ήταν να ζήσουν, στον τόπο που γεννήθηκαν και μετου Κωνσταντίνου Σταθούλια Η μεγαλειώδης εποποιΐα του , που γράφτηκε, στην ελληνική μεθόριο, με τις θρυλικές και νικηφόρες μάχες του πανένδοξου ελληνικού στρατού, δικαιολογημένα προκάλεσε το θαυμασμό και τη συγκίνηση όλων των ελεύθερων λαών του πλανήτη και πρόσθεσε με ανεξίτηλους χαρακτήρες καινούργιες πυκνογραμμένες σελίδες μεγαλείου και δόξας στην πρόσφατη ιστορική μας διαδρομή. Από τον Απρίλιο του 1941 όμως τα ιστορικά γεγονότα έτρεξαν με μεγαλύτερη σφοδρότητα και έγιναν ιδιαιτέρως τραγικά. Η περιφανής ελληνική νίκη της αθάνατης εποποιΐας δεν αξιοποιήθηκε επαρκώς. Τα ηρωικά στρατεύματά μας εξακολουθούσαν να πολεμούν τα ιταλικά στο μέτωπο της Αλβανίας. Η χιτλερική Γερμανία με μια τελευταίου τύπου πολεμική μηχανή, θέλοντας να συνδράμει την Ιταλία και να απαντήσει στην άρνηση της Ελλάδας για υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στην προώθηση των κατακτητικών της σχεδίων, εξαπέλυσε, από τα βόρεια σύνορά μας, οργισμένη επίθεση εναντίον μας και παρά την αυτοθυσιαστική διάθεση, την σθεναρή άμυνα και τις ηρωικότατες μάχες στο οχυρό Ρούπελ και όχι μόνο των ελληνικών στρατευμάτων, που είχαν να κάνουν πλέον με δύο εχθρούς και με συντριπτικές απώλειες των γερμανικών δυνάμεων και κυρίως του συντάγματος των επίλεκτων αλεξιπτωτιστών στη μάχη της Κρήτης, ολοκλήρωσε την κατάληψη της Ελλάδας. Έτσι τους ανδρείους και νικηφόρους αγώνες του διαδέχτηκαν η παροχή της Ελλάδας στους Βουλγάρους, Ιταλούς και Γερμανούς και τα δεινά της τριπλής εχθρικής κατοχής, που κράτησαν μέχρι την απελευθέρωση, τον Οκτώβριο του ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 33

36 γάλωσαν, ελεύθεροι και χωρίς αφέντες. Οι Έλληνες νεολαίοι, άτρομοι, ενωμένοι και οργανωμένοι, πήραν θέση στην πρωτοπορία της ενιαίας και καθολικής εθνικής αντίστασης, για λευτεριά, εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, για μια πατρίδα δημοκρατική με δουλειά και ευημερία για όλους και για μια ζωή με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, δικαιώματα και υποχρεώσεις, δικαιοσύνη και ασφάλεια, αξιοπρεπή διαβίωση και ειρηνική συνύπαρξη. Παράλληλα με τους νεολαίους και τους ηλικιακά μεγαλύτερους, ενεργητική συμμετοχή και ανεκτίμητης συνεισφοράς εθνική δράση, στον αδυσώπητο και τιτάνιο αντιστασιακό αγώνα κατά των στυγνών κατακτητών, διαδραμάτισαν, περισσότερο στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, και ομάδες δεκάχρονων-δωδεκάχρονων κ.ά. παιδιών, που δεν είχαν καμιά εξάρτηση από πολιτικά κόμματα και οργανώσεις. Είναι γνωστό και προσωπικά επιβεβαιωμένο, από τη μακροχρόνια παιδευτική και παιδαγωγική αναστροφή μου με χιλιάδες μαθητών και μπορώ να υπερθεματίσω, ότι κάθε παιδί κλείνει στον εσωτερικό του κόσμο ένα ή περισσότερα χαρίσματα, τα οποία αν δεχτούν κατάλληλα ερεθίσματα από το κοινωνικό περιβάλλον, εκδηλώνονται με έργα και δημιουργίες. Τα παιδιά της κατοχικής περιόδου, που δεν πρόλαβαν να χαρούν την παιδική τους ηλικία ούτε να παίξουν, επειδή ήρθαν αντιμέτωπα με την ανάγκη να κρατηθούν στη ζωή, αισθάνθηκαν την υποχρέωση να μεγαλώσουν γρήγορα. Και όντως μεγάλωσαν γρήγορα, μπήκαν στον κύκλο και τον τρόπο σκέψης των μεγάλων και πήραν την απόφαση να ξεσηκωθούν και να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για τη σωτηρία της πατρίδας. Εκτός από χαρίσματα είχαν και πολλά «θέλω» και «μπορώ» που ζητούσαν ικανοποίηση. Ελληνικά και πατριωτικά προπονημένα, με άσβεστη τη φλόγα της αγάπης στην πατρίδα και τη ζωή και με δραστικά εφόδια τη δημιουργική φαντασία και την πονηριά, την υπευθυνότητα και την εχεμύθεια, το τρέξιμο και το σαλτάρισμα, την επινοητικότητα και την τόλμη, το χιούμορ και τα χωρατά, τα τεχνάσματα δράσης και τα καμουφλάζ κ.ά. κατά περίπτωση αναγκαία (παιχνιδιάρικα φερσίματα, ανάλογο ύφος, φασιστικές και ναζιστικές χαιρετούρες, πειράγματα με λέξεις και φράσεις στα ιταλικά και γερμανικά, προσποιήσεις, προσχεδιασμένη ψιλή κουβέντα κ.λπ.), πρόταξαν τα στήθη τους στον άγνωστο, τον άνισο, το δύσκολο, το σκληρό και τον άδικο αγώνα της Εθνικής Αντίστασης. Κατάλαβαν ότι δυσανάλογος αγώνας με έναν αδίστακτο αντίπαλο, που πατάει εντελώς άδικα και αναίτια ξένη χώρα, δε γίνεται χωρίς πονηρή σκέψη, 34 δούρειους ίππους και τύφλωση του κύκλωπα. Την πολύπλευρη δράση τους, που σχεδίαζαν και προετοίμαζαν και ήταν σύστοιχη με την ηλικία, τις δυνατότητές, τις εμπειρίες και τα προσόντα τους, την αντιμετώπιζαν άφοβα ως ένα είδος παιχνιδιού με αυστηρούς κανόνες. Ο σχεδιασμός της περιλάμβανε ορισμό ακριβούς χωροχρόνου δράσης, πρωταγωνιστών, βασικών συντελεστών, άλλων δρώντων προσώπων και ανάθεση ρόλων. Δρώντας με κάθε δυνατό τρόπο και κάθε πρόσφορο μέσο, ως άξιοι απόγονοι του ομηρικού Οδυσσέα, μηχανεύονταν πράγματα, σενάρια, κανόνες, εναλλακτικές μεθόδους, συστήματα, τρόπους και λύσεις σε προβληματικές καταστάσεις και ξεπερνούσαν τον εαυτό τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές μάλιστα που, κατά το σύνηθες στερεότυπο, έβαζαν τα γυαλιά στους μεγάλους. Κατάφεραν να διατηρήσουν στέρεη την ελληνικότητά τους μέχρι το τέλος. Ταύτισαν την ιερή αποστολή τους με τη λύτρωση της μητέρας πατρίδας και έγιναν μόνιμος εφιάλτης των καταπατητών. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι δράσεις τους εγκυμονούσαν σοβαρότατους κινδύνους για την ασφάλεια, τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή τους. Αρκετοί μικροί ήρωες, στην προσπάθειά τους να φέρουν σε πέρας και με επιτυχία τις επιχειρησιακές τους δράσεις, υπέστησαν οδυνηρές δοκιμασίες, τραυματίστηκαν σοβαρά ή θανατώθηκαν. Η πλούσια προσφορά των πιτσιρικάδων ηρώων, στην Εθνική Αντίσταση και την Ελλάδα, σύμφωνα με προφορικές αναφορές και αναπαραστάσεις, γραπτές εξιστορήσεις και μαρτυρίες αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων, που συμμετείχαν στην αντίσταση ή τη βίωσαν από κοντά και περιγραφικές αφηγήσεις του τύπου της εποχής, αναφέρεται στην ανάληψη της εκτέλεσης, σε βάρος των εχθρών, συγκεκριμένων, νυχτερινών κυρίως, αποστολών, όπως: -Άγρυπνη περιφρούρηση (τσίλιες) μελών των παιδικών ομάδων, στη διάρκεια της εξέλιξης δράσεών τους. -Προσεγμένη προσέγγιση σε σταθμευμένα αυτοκίνητα, τρύπημα, ξεφούσκωμα και κομμάτιασμα των ελαστικών, αφαίρεση της ρεζέρβας και εξαρτημάτων. -Αθόρυβο σαλτάρισμα στην καρότσα ακινητοποιημένων οχημάτων μεταφοράς φορτίων και αρπαγή ειδών διατροφής, εμπορευμάτων κ.ά. χρήσιμων υλικών και αντικειμένων. -Στήσιμο παγίδων και οδοφραγμάτων, σε δρόμους, για παρεμπόδιση της κυκλοφορίας μέσων μεταφοράς προσωπικού και φορτίων, καθυστέρηση ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

37 και ακύρωση σχεδίων και αποστολών. -Γράψιμο, στους τοίχους, παραπλανητικών για τους εισβολείς ή επικοινωνιακών με το λαό, συνθημάτων και σύντομων ανακοινώσεων. -Διάρρηξη αποθηκευτικών χώρων και κλοπή ψωμιού, τροφίμων, ειδών ρουχισμού, υπόδησης κ.ά. χρειωδών. -Ζημιές και καταστροφές σε οχήματα, μηχανές, εγκαταστάσεις, εργαλεία, όργανα, μέσα και υλικά. -Μεταφορά μηνυμάτων, αγγελιών και πληροφοριών για εχθρικές κινήσεις και δραστηριότητες, σε αντιστασιακές ομάδες, φίλια και συμμαχικά πρόσωπα ή τμήματα. -Ενημέρωση-πληροφόρηση, παροχή καταφυγίου, φιλοξενία, περίθαλψη και φυγάδευση μελών των αντιστασιακών ομάδων και προσώπων των συμμαχικών δυνάμεων. Μετά το τέλος κάθε αποστολής, τα παιδιά ήταν υποχρεωμένα να απομακρύνονται έγκαιρα, με ασφάλεια και έξυπνες κινήσεις χωρίς να γίνονται αντιληπτά. Απέφευγαν επιμελώς αναμετρήσεις με τα κατοχικά στρατεύματα σε ανοιχτούς χώρους, γιατί ήταν το αδύνατο σημείο τους και είχαν πολλές απώλειες. Το ενιαίο, το καθολικό, το ολόψυχο, το αποφασιστικό, το ριψοκίνδυνο και το ηρωικό των αγώνων της Εθνικής Αντίστασης αποσυντόνιζαν τους εισβολείς, επιδείνωναν την ανησυχία και τους φόβους τους για αποτυχία των δικών τους αγώνων και τόνωναν το εθνικό φρόνημα και τον πατριωτισμό του λαού μας. Αγαπητά μου παιδιά και φίλοι αναγνώστες του περιοδικού μας, ως πολιτισμένοι άνθρωποι και ως Έλληνες με αρχές, αξίες και ιδανικά, έχουμε την απαράβατη υποχρέωση, να θυμόμαστε με υπερηφάνεια και να τιμάμε με ευλάβεια τους σκληρούς αγώνες και την ηρωική αντιστασιακή δράση των μικρών ηρώων της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό και ενωμένοι, αλληλέγγυοι και αδελφωμένοι να υποσχεθούμε ότι δεν ξεχνάμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να δικαιωθούν οι αγώνες των ηρώων και των θυμάτων της Κατοχής και να έρθουν καλύτερες μέρες στον τόπο μας. Εσείς, καλά μου παιδιά, που έχετε το ευεργετικό προνόμιο να συμμετέχετε ενεργά στον ωραίο αγώνα της μάθησης, της μόρφωσης και της παιδείας, πρέπει: -Να καταβάλλετε εργώδεις προσπάθειες για καλύτερη εκμάθηση και εμπέδωση της ελληνικής Ιστορίας και στη συνέχεια και της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας. -Να εμπλουτίζετε τις υπάρχουσες γνώσεις σας και με πολύτιμες ιστορικές. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ -Να αγαπάτε την Ελλάδα, να συνδέεστε συναισθηματικά μαζί της και να υπερασπίζεστε την ανεξαρτησία της και την εδαφική της ακεραιότητα. -Να διαφυλάσσετε και να χαίρεστε την εθνική, τη λογοτεχνική και την πολιτιστική προγονική μας κληρονομιά και δημιουργία. -Να καλλιεργείτε αξιολογικά ιστορικά κριτήρια και ιστορική κρίση και να διατηρείτε ζωντανή και ακμαία ιστορική μνήμη. -Να προβαίνετε σε ιστορικές έρευνες-αναλύσεις χαρακτήρων και συμβάντων και να κρίνετε τα ιστορικά γεγονότα. -Να πιστεύετε στις πανανθρώπινες αξίες, στα ιδανικά της φυλής μας και τις παραδόσεις μας. -Να αποδίδετε τιμές και ευγνωμοσύνη στους άρρηκτα συνδεμένους με τη ζωή μας νεκρούς προγόνους μας. -Να αναπτύσσετε εθνικοπατριωτικό ηρωικό φρόνημα και να αντιμετωπίζετε με δύναμη και θάρρος τις δύσκολες καταστάσεις. -Να προστατεύετε τη δημοκρατία και τους θεσμούς της. -Να αξιοποιείτε τις ιστορικές γνώσεις και να έχετε ιστορική συνείδηση. -Να σέβεστε την ιστορία, τα ιδεώδη και τις παραδόσεις, γιατί πολίτες και λαοί που τα ξεχνάνε ή δεν πιστεύουν σε αυτά κινδυνεύουν να εξοντωθούν και να αφανιστούν. -Να διευρύνετε τους πνευματικούς σας ορίζοντες και να κάνετε όνειρα. Να είστε βέβαιοι ότι, έτσι πράττοντας, θα προσφέρετε βαρύτιμες υπηρεσίες στην πατρίδα. Το πόνημά μου αυτό ας αποτελέσει απότιση ελάχιστου φόρου τιμής στους αθάνατους μικρούς ήρωες, που θυσίασαν τη ζωή τους στο βωμό της πατρίδας και της λευτεριάς και υπενθύμιση ότι καθήκον όλων μας είναι να ακολουθούμε το φωτεινό παράδειγμα των ηρώων της Ιστορίας μας και να αναλωνόμαστε σε καλούς αγώνες για ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική, ευνομούμενη και ευτυχισμένη Ελλάδα. Βλ. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΕ και ΙΣΤ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε / Θεοδ. Α. Γιαννόπουλος, «Τα Ελληνόπουλα στην Εθνική Αντίσταση», Αναγνωστικό για την Ε τάξη Δημοτικού, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1980 / Δημήτρης Ψαθάς, «Οι πιτσιρίκοι», Ανθολογία ελληνικού παιδικού διηγήματος Χ. Σακελλαρίου, Άγκυρα / Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων- Παιδαγ. Ινστιτούτο, «Ελληνικός Πολιτισμός 2», ΟΕΔΒ, Αθήνα. 35

38 Δελφικά παραγγέλματα του Χρήστου Β. Καραθανάση Το Μαντείο των Δελφών ήταν γνωστό όχι μόνο για τους χρησμούς του, αλλά και για το μεγάλο αριθμό παραγγελμάτων που ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων, μεστά σοφίας. μια πλήρη ηθική διδασκαλία. Είναι οι εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας. Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές. Αρχικά θεωρούνταν ως προτροπές και λόγοι του θεού Απόλλωνα. Αργότερα όμως αποδόθηκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας (Θαλής ο Μιλήσιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Βίας ο Πρηνεύς, Σόλων ο Αθηναίος, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος). Ήταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Ιερείς και οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, «ωφελήματα ανθρώποις ες βίον» με σκοπό την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων που τα τηρούσαν. Κατά τον Σωσιάδη («Των Επτά Σοφών Υποθήκαι»), τα επιγράμματα περιλαμβάνουν 148 παραγγέλματα, αλλά υπήρχαν και πίνακες που περιείχαν χωριστά τα παραγγέλματα ενός εκάστου των επτά σοφών. Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης: Ο ναός του Απόλλωνα σήμερα και στο παρελθόν Κάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου). Κάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή). Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο «ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε» (ή ΕΙ), για το οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος έγραψε ολόκληρη πραγματεία («Περί τού έν Δελφοίς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απολεσθείσα σημασία του. Τα Δελφικά Παραγγέλματα (ή Πυθίας Γράμματα), όπως είναι γνωστά, είναι συλλογή από 148 αποφθέγματα που ήταν χαραγμένα σε διάφορα σημεία του ναού του Απόλλωνα. Συγκεκριμένα είχαν χαραχτεί στον πρόσθιο τοίχο του πρόναου, επί των παραστάδων της πύλης του κυρίως ναού, στον υπέρθυρο και επί των στηλών περιμετρικά του ναού. («Εν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γεγραμμένα, έστιν ώφελήματα άνθρώποις» Παυσανίας Φωκικά). Τα παραγγέλματα αυτά ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων με συμβουλευτικό και προτρεπτικό χαρακτήρα που επιτάσσουν την αρετή δημιουργώντας 36 Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 π.χ.) θεωρούσε τους επτά σοφούς, γιους του Ήλιου, που με την ακτινοβολία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

39 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 37

40 38 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

41 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 39

42 40 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

43 Ακολουθεί παράθεση των γνωμικών αυτών και σύντομη απόδοσή τους στην νεοελληνική: Βιβλιογραφία 1. Ιωάννου Στοβαίου Ανθολόγιον. τόμος 1, Περί φρονήσεως Σωσιάδου των επτά σοφών υποθήκαι, εκδόσεις Γεωργίαδη. 2. Παυσανίας Φωκικά, εκδόσεις Γεωργιάδη. Υποσημειώσεις 1. Παυσανίας: Έλληνας περιηγητής, ταξιδιωτικός συγγραφέας και γεωγράφος ( 2ος μ.χ. αιώνας) από την Μαγνησία της Μ. Ασίας που στο έργο του Ελλάδος Περιήγησις (10 βιβλία) περιγράφει τοπία, μνημεία, έργα τέχνης και αναφέρει πλήθος ιστορικών, αρχαιολογικών και μυθολογικών στοιχείων και αποθησαυρίζει τοπικές λατρευτικές και θρησκευτικές παραδόσεις. 2. Ο Σωσιάδης αναφέρεται στο ανθολόγιο του Ιωάννη Στοβαίου σαν εκείνος που αντέγραψε και διέσωσε τα Δελφικά παραγγέλματα, στο έργο του «Οι των Επτά Σοφών Υποθήκαι». Δεν είναι γνωστό τίποτε άλλο γι αυτόν. Το πιο πιθανό είναι ότι έζησε τον 6ο ή, το αργότερο, τον 5ο π.χ. αιώνα. 3. Πλούταρχος: Συγγραφέας και άρχων του μαντείου των Δελφών ( μ.χ.) έγγραψε τους «Βίους Παράλληλους» που είναι βιογραφίες επιφανών Ελλήνων και Ρωμαίων ανδρών καθώς και πραγματείες που διαπραγματεύονται διάφορα θέματα τα «Ηθικά». 4. Πίνδαρος: Βοιωτός λυρικός ποιητής π.χ. Ο Πίνδαρος είναι ο λαμπρότερος χορικός ποιητής της αρχαιότητας. Οι επινίκιοι είναι περίφημες ωδές του Πινδάρου που γράφτηκαν για να τιμηθεί η νίκη αθλητών στους Πανελλήνιους αγώνες: Ολυμπιακούς, Δελφικούς (Πύθια), Ίσθμια, Νέμεα. 5. Ο Ιωάννης Στοβαίος ήταν συγγραφέας ο οποίος έζησε τον 5ο αιώνα μ.χ. Καταγόταν από τους Στόβους της Μακεδονίας (στην Παιονία). Το γνωστότερό του έργο είναι το «Ανθολόγιο» που περιλαμβάνει περισσότερα από 500 αποσπάσματα έργων ποιητών, φιλοσόφων και ρητόρων. Η αξία του είναι αδιαμφισβήτητη καθώς χάρη σε αυτόν σώθηκαν αποσπάσματα χαμένων έργων. Ο συγγραφέας θέλοντας να αφήσει στο γιο του Σεπτίμιο μια παρακαταθήκη σοφίας, ώστε να βελτιώσει τα ελαττώματα του χαρακτήρα του, συγκέντρωσε στο έργο του αυτό το απόσταγμα της σοφίας 204 φιλοσόφων και ιστορικών. Το έργο εκτεινόταν σε τέσσερα βιβλία, αλλά δε σώζεται ολόκληρο. Η πρώτη έκδοση έγινε το 1536 στη Βενετία. Τελικά, αυτή η παρακαταθήκη σοφίας έμεινε σε όλη την ανθρωπότητα δίνοντας σε όλους μας την δυνατότητα να βελτιώσουμε τα ελαττώματα μας και να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι μελετώντας τον τεράστιο πλούτο που μας άφησαν οι Ελληνες. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 41

44 Στον απόηχο μιας εκδρομής στην Κορινθία! Η Αρχαία Κόρινθος ή Εφύρα και ο Ακροκόρινθος!!! του Γιάννη Α. Παπαρρηγόπουλου Η ΕΦΥΡΑ: Είναι η παλαιοτάτη ονομασία της Αρχαίας Κορίνθου, η οποία κατοικείτο ήδη από την τρίτη (Γ ) Χιλιετηρίδα π.χ.!!! Ιδρυτής και βασιλιάς της Εφύρας, ήταν ο περιώνυμος για την εξυπνάδα και την πανουργία του: Σίσυφος, ο οποίος ήταν γιος του Αιόλου και της Εναρέτης και ο οποίος είναι πασίγνωστος από την Ελληνική Μυθολογία μας, για το Σισύφειο μαρτύριό του, δηλαδή για την καταδίκη του από τους θεούς, να κυλάει αιωνίως και ακαταπαύστως στον Άδη, έναν τεράστιο βράχο, μεγαλύτερον ακόμη και από το λεγόμενο: Λιθάρι της Κατσούλας (!), που είναι στο χωριό μας, μέχρι την κορυφή ενός πολύ ψηλού βουνού και λίγο πριν φτάσει στην κορυφή του, να του ξεφεύγει ο βράχος και να κατρακυλάει προς τα κάτω και πάλι να τον σπρώχνει αυτός προς τα πάνω και πάλι να του ξανακατρακυλάει αυτός προς τα κάτω κ.ο.κ. μέχρι και σήμερα ακόμη και να του πέφτει ο τάκος, κατά το κοινώς λεγόμενο κι αυτό γιατί: με την πανουργία του κατάφερε να δέσει πισθάγκωνα τον θάνατο, δηλαδή τον χάρο, τον οποίον οι θεοί τον έχουν διορίσει εξ επί τούτου, που λέει και ο χύδην όχλος, για να πεθαίνει εντελώς τους ανθρώπους κι έτσι να έχουν δουλειά και τα πεθαμενατζίδικα!!! Η πανουργία και η εξυπνάδα του Σίσυφου είχε περάσει τα στενά όρια του νομού Αργολιδο-Κορινθίας και ήταν γνωστή σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και στη μικρή Ιθάκη, όπου είχε για βασιλιά τον αγαθούτσικο Λαέρτη και βασίλισσα την πεταχτούλα Αντίκλεια! Ο Λαέρτης, προσκάλεσε στην Ιθάκη τον πανούργο Σίσυφο, για να τον βοηθήσει και να του βρει έναν τρόπο ή ένα κόλπο για να πιάσει στα πράσα, έναν φοβερό ζωοκλέφτη, τον λεγόμενο: Αυτόλυκο, που ήταν, λέει, γιος του θεού Απόλλωνα και ο οποίος είχε ρημάξει τα ζωντανά του βασιλιά και ολόκληρου του νησιού!!! Ο Σίσυφος, έβαλε κάτω τη γκλάβα του κι ακούστε τι επινόησε ο τετραπέρατος: το σταμπάρισμα, δηλαδή το μαρκάρισμα όλων των βοδιών της Ιθάκης, με πιρακτωμένο σίδερο κάτω από τις οπλές τους κι έτσι το κάνανε τσακωτό το θεόπαιδο τον Αυτόλυκο, ο οποίος μέχρι τότε μόλις τα έκλεβε, ύστερα τα έβαφε και τα πουλούσε για δικά του στο Φιλέικο πανηγύρι στα Χάνια, έτσι ακριβώς όπως έκαναν πιο παλιά και οι γύφτοι στο πανηγύρι του Σταυρού, στις 14 του Σεπτέμβρη!!! Το παραπάνω κολπάκι του Σίσυφου, το ξεσήκωσαν στις μέρες μας και οι καουμπόηδες των ράντζων του Τέξας και μάρκαραν με πυρακτωμένο σίδερο τα καπούλια των αλόγων τους και μόλις πιάνανε τους αλογοσούρτες, τους πηγαίνανε κάτω από ένα δέντρο, τους περνάγανε μια ωραία θηλιά για χαϊμαλί στον λαιμό και ύστερα τους κρεμάγανε από μία γερή κλάρα και ύστερα τους αφήνανε να κάνουν κούνια-μπέλα με το φύσημα του αέρα και όλα αυτά, χωρίς δικηγόρους και δικαστήρια, που στο κάτω κάτω της γραφής, απαιτούν και πολλά έξοδα και παράβολα!!! Ακόμη, το παραπάνω τέχνασμα του Σίσυφου, πριν από 70 χρόνια περίπου, το χρησιμοποίησαν και οι ναζί της Γερμανίας, για να σταμπάρουν τους Εβραίους, μιας και δεν είχαν πλέον άλογα, γιατί τα είχαν αντικαταστήσει με Βολκς-Βάγκεν!!! Το κουτσομπολιό των αρχαίων προγόνων μας λέει ότι: την πανουργία και το άκρως εύστροφο μυαλό του, ο Οδυσσέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης, δεν το κληρονόμησε από τον πατέρα του τον Λαέρτη, αλλά από τον Σίσυφο, ο οποίος, λέει, έκανε σουλουμουντούκουμ τσιτσιρί με τη βασίλισσα Αντίκλεια, της οποίας, λένε, της άρεσαν τα ξυνολάπατα!!! Η Αρχαία Κόρινθος, επί εποχής των τυράννων της: Κυψέλου ( π.χ.) και κυρίως του Περιάνδρου ( π.χ.) κατέστη η πλέον ακμαία πόλη της αρχαίας Ελλάδας και ίδρυσε πολλές και καλές αποικίες, όπως: την Κέρκυρα, τις Συρακούσες στη Σικελία, την Επίδαμνο επί της Αδριατικής Θάλασσας, η οποία δεν είναι άλλη από το σημερινό Δυρράχιο της Αλβανίας, απ όπου, επί Ρωμαϊκής εποχής, άρχιζε και η γνωστή μας Εγνατία Οδός και έφτανε μέχρι το Βυζάντιο και άλλες!!! Η Αρχαία Κόρινθος, λόγω της σημαντικής και σπουδαίας θέσης της, από εμπορικής και στρατιωτικής άποψης, κατέστη από πολύ παλιά σπουδαίο ναυτιλιακό, εμπορικό και βιοτεχνικό-βιομηχανικό κέντρο, όχι μό- 42 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

45 νον της Ελλάδας, αλλά και ολοκλήρης της Μεσογείου και του τότε γνωστού κόσμου, με συνέπεια να γίνει μια από τις πολυανθρωπότερες και πλουσιότερες πόλεις της Ελλάδας, ώστε να ειπωθεί γι αυτήν η γνωστή ρήση: Ου παντός πλειν ες Κόρινθον, καθώς και η ταυτόσημη: «Ου παντός ανδρός ες Κόρινθον εσθ ο πλους», οι οποίες σε εντελώς ελεύθερη και λίαν μόρτικη απόδοση σημαίνουν ότι: Δεν μπορεί ο πάσα ένας να πλεύσει και να την βγάλει, στην Κόρινθο! και ακόμη πιο κατανοητά ότι Για να ζήσει κανένας στην Κόρινθο τότε, θα έπρεπε να τον φυσάει τον παρά, αφού μόνο για να κάνεις γουργουλαβία με την εταίρα την ξακουστή Λαΐδα την Κορινθία, θα έπρεπε να πουλήσεις μέχρι και είκοσι σταφιδάμπελα!!! Η Αρχαία Κόρινθος, εκτός από το εμπόριο, καλλιέργησε και τις τέχνες και τις επιστήμες και τα γράμματα και ακόμη και σήμερα ο κόσμος όλος μιλάει για την Κορινθιακή αρχιτεκτονική, τον περιώνυμο: Κορινθιακό ρυθμό και ιδίως για το πανέμορφο: Κιονόκρανο, το οποίο εμπνεύστηκε, όπως λένε, ο σπουδαίος και μεγάλος γλύπτης: Καλλίμαχος του πέμπτου αιώνα π.χ., ο οποίος λόγω της μεγίστης δεξιοτεχνίας του, ονομάστηκε: Κατατηξίτεχνος!!! Ο φιλόλογος συγχωριανός μας Κ. Γιαννακόπουλος, κατά τη διάρκεια της εκδρομής, μας πληροφόρησε ότι, ο γλύπτης Καλλίμαχος εμπνεύστηκε το Κορινθιακό Κιονόκρανο: από το σχήμα των φύλλων ενός γαϊδουράγκαθου, που είχε φυτρώσει γύρω από ένα καλάθι με οστά κάποιου παλιού τάφου!!! Οι Αρχαίοι Κορίνθιοι συμμετείχαν σε όλους τους εθνικούς αγώνες των Ελλήνων και στην πόλη τους έγινε το Πανελλήνιο Συνέδριο, από το βασιλιά Φίλιππο για πρώτη φορά και για δεύτερη, από τον Μέγα Αλέξανδρο, μετά τη Μάχη της Χαιρώνειας, το 338 π.χ. για να αποφασίσουν την Ελληνική εκστρατεία κατά των Περσών!!! Το έτος 196 π.χ. η Αρχαία Κόρινθος, έγινε η έδρα της ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Αχαϊκής Συμπολιτείας, αλλά το έτος 146 π.χ. επειδή αντιστάθηκε σθεναρά κατά των Ρωμαίων, καταστράφηκε εκ θεμελίων από τον Ρωμαίο ύπατο Μόμμιο, αλλά ανοικοδομήθηκε και πάλι από τον Ιούλιο Καίσαρα το 44 π.χ. που κατά σύμπτωση ήταν και το τελευταίο έτος της ζωής του, πριν δολοφονηθεί από το μαχαίρι του, απ αυτόν, ευεργετηθέντος τέκνου του Βρούτου, στα σκαλοπάτια της Ρωμαϊκής Συγκλήτου!!! Αργότερα ο μέγας φιλέλληνας Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός ( μ.χ.), εκτός από τα πολλά και λαμπρά οικοδομήματα που έκανε στην Αρχαία Κόρινθο, την έκανε πλούσια και σε νερό, φτιάχνοντάς της υδραγωγείο, το λεγόμενο και σήμερα Αδριάνειον Υδραγωγείον, φέρνοντας άφθονο νερό, με υδραγωγό μήκους 80 χιλιομέτρων περίπου: εκ Στυμφάλου, δηλαδή από τη λίμνη της Στυμφαλίας, που μας είναι γνωστή από τις τρομερές Στυμφαλίδες Όρνιθες, τις οποίες ξεπάστρεψε ο Ηρακλέας κι έφτιαξε μια κοτόσουπα μέγκλα!!! Κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, η Αρχαία Κόρινθος ορίστηκε ως η έδρα του Στρατηγού του Θέματος της Πελοποννήσου, μέχρι τις αρχές του ΙΓ αιώνα μ.χ. που κατέλαβαν το Μοριά οι Φράγκοι κατά το 1212 μ.χ.!!! Μετά τη Φραγκοκρατία η Αρχαία Κόρινθος περιήλθε στους: Ατζαγιώλες της Φλωρεντίας, μέχρι το έτος 1395 μ.χ., μετά στους: Ιωαννίτες της Ρόδου και τέλος στους Παλαιολόγους του Μυστρά, μέχρι το έτος 1458 μ.χ. οπότε και κατελήφθει από τους Τούρκους!!! Όταν στις αρχές του ΙΓ μ.χ. αιώνα, κατέβηκαν οι Φράγκοι στον Μοριά, ηγεμόνας της Κορίνθου, του Άργους και του Ναυπλίου ήταν ο Λέων Σγουρός, ο οποίος αφού αντέταξε σθεναρή άμυνα, ύστερα πολιορκήθηκε απ αυτούς πάνω στο κάστρο του Ακροκόρινθου κι επειδή δεν είχε από πουθενά βοήθεια, απελπίστηκε τόσο πολύ, που αυτοκτόνησε, πέφτοντας κάτω από τις επάλξεις του κάστρου, καβάλα στο άλογό του!!! Την 14ην Ιανουαρίου 1822, η Αρχαία Κόρινθος, μετά του Κάστρου του Ακροκόρινθου, παραδόθηκε από τους Τούρκους στον Κολοκοτρώνη, ο οποίος τοποθέτησε σ αυτά φρουρά της απολύτου εμπιστοσύνης του και η πόλη ορίστηκε ως προσωρινή έδρα της Επαναστατικής Κυβέρνησης και πρώτη Πρωτεύουσα της Ελλάδας, γεγονός που δεν είναι ευρέως γνωστό!!! Αργότερα, κατά τη διάρκεια των Εμφυλίων Πολέμων των ετών , μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων, ο κοτσάμπασης της Βοστίτσας (του Αιγίου): Αντρέας Λόντος, ο οποίος τότε είχε συμπαραταχθεί με τους Κυβερνητικούς (Κουντουριώτηδες, Κωλέττη και Μαυροκορδάτο!), εναντίον του Κολοκοτρώνη, δωροδόκησε με χρήματα, τον φρούραρχο του Κάστρου του Ακροκόρινθου και τοποθέτησε φιλοκυβερνητική φρουρά πάνω σ αυτό, λέγοντας μετά από αυτό το γεγονός, τον παρακάτω άκρως δυσφημιστικόν για, τους Έλληνες, αφορισμό: Έλλην και Χρυσός συνώνυμα!!!! 43

46 Δύο χρόνια περίπου πριν από το παραπάνω περιστατικό, όταν ο Δράμαλης ετοιμαζόταν να κατεβεί προς τα κάτω και να σβήσει την Ελληνική Επανάσταση, επικεφαλής της μεγάλης στρατιάς του, η Ελληνική Κυβέρνηση των Κουντουριώτηδων κλπ., αντί να διορίσει φρούραρχο του Ακροκόρινθου, κάποιον μπαρουτοκαπνισμένον οπλαρχηγό, διόρισε κάποιο τσιράκι της, που ήταν εντελώς άκαπνο κι εντελώς ανίκανο περί τα στρατιωτικά και παρά ταύτα τον ονόμασε στρατηγό! Τον στρατηγό αυτόν τον έλεγαν Ιάκωβο Θεοδωρίδη και είχε γεννηθεί στη Μονεμβασία το έτος 1790! Μετά πήγε στην Ύδρα κι έγινε καλόγερος κι έλαβε το εκκλησιαστικό όνομα Ιάκωβος και ακολούθως πήγε στη Βλαχία για σπουδές και το 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία! Ύστερα επανήλθε στην Ύδρα και άνοιξε σχολείο αλληλοδιδακτικό, αλλά μόλις ξέσπασε η Επανάσταση πέταξε τα ράσα, φόρεσε και μια περικεφαλαία και αυτοονομάστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ Αχιλλέας!!! Αυτόν τον απολύτως κενόδοξο άνθρωπο, τον χωρίς καμία πολεμική πείρα, τον διόρισε φρούραρχο-διοικητή του φοβερού κάστρου του Ακροκόρινθου, το οποίο ήταν καλά εφοδιασμένο με τρόφιμα, πολεμοφόδια και νερό και με ικανή φρουρά και μέσα σ αυτό είχαν φυλακίσει τον περίφημο Κιαμήλ Μπέη, τον πλουσιότατο άρχοντα της Κορίνθου, που ο Κολοκοτρώνης τον είχε πιάσει αιχμάλωτο μετά την άλωση της Τριπολιτσάς, μαζί με τη γυναίκα και το χαρέμι του!!! Ο πρώην καλόγερος, ο μετέπειτα δάσκαλος και λόγιος και στο τέλος ο στρατηγός Αχιλλέας Θεοδωρίδης, ο οποίος λόγω ευνοίας διορίστηκε φρούραχος-διοικητής του Ακροκόρινθου, μόλις είδε ότι ο Δράμαλης πέρασε τον Ισθμό, κυριεύτηκε από πανικό κι αποφάσισε να εγκαταλείψει το κάστρο!!! Μάταια προσπάθησε να τον μεταπείσει ο Δ. Κριεζής, ο οποίος μαζί με 15 ενόπλους συντρόφους του ανέβηκε στο κάστρο, για να τονώσει το ηθικό του!!! Ο Αχιλλέας του γλυκού νερού, παρέμεινε αμετάπειστος και αποφάσισε να κόψει ρόδα μυρωμένα, κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά προτού το βάλει στα πόδια και λακήσει σαν λαγός, διέπραξε και την παρακάτω επαίσχυντη πράξη: επειδή τάχαμου ο πλουσιότατος άρχοντας της Κορίνθου, ο κρατούμενός του Κιαμήλ Μπέης, είχε κρυμμένους θησαυρούς και για να μη τους μαρτυρήσουν αργότερα στον Δράμαλη ο Κιαμήλ Μπέης και η γυναίκα του καθώς και το χαρέμι του, αποφάσισε και συμφώνησε με έναν Κορίνθιο σύντροφό του, ονομαζόμενο Δ. Μπενάκη, να σκοτώσει αυτός τον Μπέη και ο Θεοδωρίδης τη γυναίκα του και το χαρέμι! Κι ενώ ο παραπάνω Δ. Μπενάκης σκότωσε τον Κιαμήλ Μπέη, ο στρατηγός Αχιλλέας έμεινε τελευταίος και όχι μόνο δεν σκότωσε τη γυναίκα του Μπέη και τις γυναίκες του χαρεμιού του, αλλά και τους χάρισε τη ζωή, αφού όμως πρώτα κόρεσε πάνω τους τη σεξουαλική του πείνα, διαβεβαιώνοντας τους πάντες ότι: τις 44 είχε σκοτώσει όλες!!! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα αίσχη που έκανε αυτός ο αχρείος άνθρωπος, όταν έφευγε κι εγκατέλειπε το κάστρο του Ακροκόρινθου, από τη βιασύνη του να φύγει, δεν τόλμησε να κοντοσταθεί και να ανατινάξει το υπονομευμένο με μπαρούτι κάστρο κι έτσι ο Δράμαλης όταν ανέβηκε καμαρωτός καμαρωτός πάνω σ αυτό, το βρήκε ανέγγιχτο και ακολούθως παντρεύτηκε και τη χήρα του Κιαμήλ Μπέη, η οποία σαν γαμήλιο δώρο του απεκάλυψε τους κρυμμένους θησαυρούς του συγχωρεμένου απ τον Αλλάχ Κιαμήλ Μπέη, που τους είχε καταχωνιάσει σε μια στέρνα πάνω στον Ακροκόρινθο και ήσαν πουγγία, όπως λέει ο Πουκεβίλ, δηλαδή 20 εκατομμύρια χρυσά φράγκα!!! Ύστερα από τις παραπάνω επαίσχυντες ενέργειες και πράξεις του, ο στρατηγός Αχιλλέας, είχε πολύ κακό τέλος, γιατί συνελήφθει στην Επίδαυρο, ακολούθως κατηγορήθηκε για δειλία κι εγκατάλειψη της θέσης του και φυλακίστηκε στο Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων της Ερμιόνης! Εκεί, μη αντέχοντας τις βρισιές, τα φτυσίματα και τους χλευασμούς του κόσμου αυτοκτόνησε!!! Γι αυτόν τον αχρείο Έλληνα, ο στρατηγός Μακρυγιάννης έχει γράψει άκρως επιτιμητικά λόγια στα Απομνημονεύματά του, στα οποία κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση των Κουντουριώτηδων κλπ. αναφέρει τα εξής: Εβάλετε και νέον αρχηγόν εις το φρούριον της Κόρθος, Αχιλλέα τον έλεγαν, λογιώτατον. Κι ακούγοντας το όνομα Αχιλλέα, παντυχαίνετε ότ είναι εκείνος ο περίφημος Αχιλλέας. Και πολέμαγε τ όνομα τους Τούρκους. Δεν πολεμάγει τ όνομα ποτέ, πολεμάγει η αντρεία, ο πατριωτισμός, η αρετή. Κι ο Αχιλλέας ο δικός σας, ο φρούραρχος της Κόρθος, λεβέντης ήταν, Αχιλλέγα τον έλεγαν, είχε και το κάστρο εφοδιασμένο από τ αναγκαία του πολέμου, είχε και τόσο στράτευμα. Όταν είδε τους Τούρκους του Δράμαλη από μακριά και ήταν και καταπολεμισμένος από Ρούμελη, από Ντερβένια, βλέποντάς τον ο Αχιλλέας άφησε το κάστρο κι έφυγε, απολέμιστο. Να ήταν ο Νικήτας έφευγε;!!! Τελειώνοντας έχω να σας αναφέρω και τα εξής! Η Αρχαία Κόρινθος είναι κτισμένη στις βόρειες υπώρειες του Ακροκόρινθου και συνδεόταν κατά την αρχαιότητα με δύο μακρά τείχη, με το επίνειό της το Λέχαιο!!! Επίσης ότι, πάνω στον Ακροκόρινθο υπήρχε λατρευτικό Ιερό της θεάς Αφροδίτης και ακόμη ότι υπήρχαν στην πόλη της Κορίνθου, μέγα πλήθος πορνείων, τον πέμπτο π.χ. αιώνα, με πάνω από χίλιες εταίρες, με προεξάρχουσα την πανέμορφη, αλλά άπληστη και σκληρή πιο πάνω αναφερθείσα Λαΐδα, με τους αναρίθμητους εραστές, όπως τον Αρίστιππο τον Κυρηναίο, μαθητή του Σωκράτη!!! Σε παλιό χρονικό αναφέρονται τα εξής: «Εις την αρχαίαν Κόρινθον, υπήρχεν μέγας αριθμός ιερειών της Αφροδίτης! Αύται ελκύουσιν τους ξένους πραματευτές, αφανίζουσιν εν ολίγαις ημέραις μίαν ολόκληρον απο- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

47 σκευήν»! Επίσης, ο Στράβωνας (67 π.χ. 23 μ.χ.), ο σημαντικότερος γεωγράφος της αρχαιότητας, από την Αμάσεια του Πόντου, αναφέρει ότι: αφορμή για να ειπωθεί η πιο πάνω ιστορική ρήση: «Ου παντός πλειν ες Κόρινθον», ήταν η εταίρα Λαΐδα, καθώς και το μέγα πλήθος των «Ιερειών της Αφροδίτης» της Κορίνθου, οι οποίες μέσα σε λίγες ημέρες ξαλάφρωναν τους πραματευτές και τους τουρίστες της τότε εποχής, από το βάρος των αποσκευών τους!!! Ίσως σας φανεί παράξενο, αλλά ήταν τέτοια η φήμη των «Ιερειών της Αφροδίτης», της αρχαίας Κορίνθου, ώστε να εξαπλωθεί αυτή, στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου και να φτάσει ως τις μέρες μας και να αποκαλούν σήμερα στην Πολωνία τις πόρνες: «Κόρες της Κορίνθου!», όπως με διαβεβαίωσε η Πολωνικής καταγωγής ανηψιά μου, η οδοντίατρος Αλεξάνδρα, σύζυγος του Νίκου Οικονόμου (του Αντώνη και της Βαγγελιάς)!!! Τις «Ιέρειες της Αφροδίτης», δηλαδή τις πόρνες, πιο παλιά τις αποκαλούσαν ειρωνικά: «παστρικές» και ο Γ. Μακρυγιάννης: «πιδέξες», δηλαδή επιδέξιες περί τα ερωτικά παιχνίδια και περί το σουλουμουντούκουμ τσιτσιρί!!! Ακόμη ότι, την πόλη κοσμούσαν μεγάλα και λαμπρά οικοδομήματα, μεγάλη Αγορά, πλήθος ναών, οι κρήνες Πειρήνη και Γλαύκη, το Αδριάνειο Υδραγωγείο, το θέατρο, Ρωμαϊκά λουτρά, το αμφιθέατρο και πλήθος αγαλμάτων!!! Μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του έτους 1858, η πόλη της Κορίνθου μεταφέρθηκε 6 χιλιόμετρα μακριά, στη σημερινή θέση της νέας πόλης, η οποία κατεστράφει και αυτή από το σεισμό του έτους 1928, αλλά ξαναοικοδομήθηκε σύμφωνα με το αντισεισμικό σύστημα!!! Ιστορικά Φιλίων του Χρήστου Β. Καραθανάση ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Εκλογικοί Κατάλογοι 1887 Κατά την διάρκεια της έρευνας που διεξάγεται για την συγγραφή της ιστορίας της Ιεράς μονής του Αγίου Αθανασίου Φιλίων συναντήσαμε πολλά στοιχεία που αφορούν την ιστορία του χωριού. Μέρος αυτών δημοσιεύτηκε στα τεύχη 62, 66 και 67 του περιοδικού. Στο παρόν άρθρο δημοσιεύουμε το πρωτόκολλο της ψηφοφορίας για την εκλογή βουλευτού που έγινε το Ο κατάλογος βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η ψηφοφορία διεξήχθη στις 29 Νοεμβρίου 1887 και ψήφησαν συνολικά 273 άτομα. Το εκλογικό τμήμα των Φιλίων ήταν το πρώτο του δήμου Λευκασίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το χωριό Φίλια ήταν η έδρα του δήμου Λευκασίου, της επαρχίας Καλαβρύτων του νομού Αχαΐας Ήλιδος. Ο Δήμος Λευκασίου περιλάμβανε πλην των Φιλίων τα χωριά: Κόκοβα, Κρινόφυτα, Λυκούρια, Παγκράτι, Τσορωτά και την μονή του Αγίου Αθανασίου. (Βλέπε σχετικό άρθρο στο τεύχος 62 του περιοδικού). Στο πρωτόκολλο περιλαμβάνονται ονόματα ψηφοφόρων και από τα χωριά Κόκοβα (Σκοτάνη) και Τσορωτά (Λευκάσιο), τα οποία δεν διέθεταν εκλογικά τμήματα και οι ψηφοφόροι τους ψήφιζαν στο χωριό μας. Έτσι οι ψηφοφόροι με αριθμό εκλογικού καταλόγου (3η στήλη) από 1 έως περίπου 230 είναι Φιλαίοι, από 231 έως περίπου 350 είναι Τσορωταίοι (Λευκάσιοι) και από 350 περίπου μέχρι τέλους είναι Κοκοβίτες (Σκοταναίοι). Όπως είναι γνωστό, την εποχή εκείνη δεν ψήφιζαν οι γυναίκες, οι δε άνδρες ψήφιζαν μετά την συμπλήρωση του 21ου έτους της ηλικίας τους. Σε κάθε σελίδα του πρωτοκόλλου αναγράφονται 26 ονόματα και δίπλα σημειώνεται ο αριθμός του εκλογικού καταλόγου. Μερικά από τα ονόματα είναι δυσανάγνωστα, για τον λόγο αυτό προτιμήθηκε η παράθεση των αυθεντικών σελίδων αντί να επιχειρηθεί αποδελτίωση του κειμένου που θα οδηγούσε σε σφάλματα. Οι περισσότεροι από τους τότε Φιλαίους ψηφοφόρους, είναι οι πρόπαπποι των σημερινών Φιλαίων που φέρουν τα ονόματά τους. 45

48 46 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

49 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 47

50 48 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

51 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 49

52 50 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

53 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 51

54 52 ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

55 συνέχεια του πρωτοκόλλου ψηφοφορίας μέχρι τον αριθμό 274 στο επόμενο τεύχος μας ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 53

56 Επιμέλεια: Β. Δρακόπουλος Η στήλη αυτή αποτελεί ένα μουσικό βοήθημα για όσους επιθυμούν να δραπετεύουν, έστω και για λίγο, από την καθημερινότητα, μέσα από ήχους και μελωδίες το άκουσμα των οποίων οδηγεί πολλές φορές σε μυστηριώδεις οδούς. Σε κάθε τεύχος φιλοξενούμε κριτικές δίσκων, αφιερώματα σε εκπροσώπους της μουσικής τέχνης, ιστορικές αναδρομές σε μουσικά δρώμενα, κ.ά. γραμμένα από όλους εμάς οι οποίοι πιστεύουμε ότι η μουσική δεν αποτελεί απλώς διασκέδαση, αλλά τρόπο ζωής. Πάρτε μολύβι και χαρτί ή έναν επεξεργαστή κειμένου σε έναν Η/Υ και μοιραστείτε μαζί μας τις εντυπώσεις σας για έναν αγαπημένο σας ή όχι δίσκο, κάνετε μία ανάλυσή του ή γράψτε ένα άρθρο για μία μουσική καλλιτεχνική προσωπικότητα η οποία σας έχει επηρεάσει ποικιλοτρόπως. Στείλτε τα κείμενά σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση και αναμείνατε στο στερεοφωνικό σας. Πάντοτε υπάρχει λίγος χρόνος για ένα καινούργιο άκουσμα. Στο τρέχον τεύχος: Ο David Bowie, ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της ιστορίας της δημοφιλούς μουσικής, απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών την Κυριακή 10 Ιανουαρίου μετά από την 18 μηνών πάλη του με την επάρατη νόσο. Μόλον ότι ο διεθνής Τύπος έχει αναφερθεί ποικιλοτρόπως εις την προσωπικότητα και το έργο του, εμείς παραθέτουμε ένα μικρό μουσικό οδοιπορικό για τις σημαντικότερες στιγμές της σταδιοδρομίας του. 54 David Bowie Ο David Bowie, το πραγματικό ονοματεπώνυμο του οποίου είναι David Robert Jones, γεννήθηκε στο Brixton του Λονδίνου στις 8 Ιανουαρίου του Από μικρό παιδί κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις με τη φωνή και τον χορό του. Όταν ο πατέρας του έφερε στην οικία διάφορους αμερικανικούς μικρούς δίσκους 45 στροφών έχοντας ανάμεσά τους το «Tutti frutti» του Little Richard, ο μικρός David το λάτρεψε και είπε: «Άκουσα τον Θεό». Λάτρεψε την jazz και τα blues τα οποία έμαθε από τον αδελφό του και έτσι άρχισε να παίζει σαξόφωνο και γενικά έμαθε να παίζει πολλά μουσικά όργανα. Στο σχολείο σε έναν καυγά με έναν φίλο του για ένα κορίτσι, ο DB γρονθοκοπήθηκε στον αριστερό του οφθαλμό και μετά από σειρά εγχειρήσεων απέκτησε το χαρακτηριστικό διαφορετικό χρώμα σε αυτόν. Παρ όλα αυτά παρέμεινε φίλος με τον George Underwood, τον άνθρωπο ο οποίος παρ ολίγο να τον αφήσει τυφλό και του επέτρεψε να φιλοτεχνήσει τα πρώτα εξώφυλλα των λευκωμάτων του. Το 1962, σε ηλικία 15 ετών, σχημάτισε το πρώτο του μουσικό συγκρότημα, τους Konrads, ανάμεσά τους και ο Underwood. Λίγο αργότερα, όμως, άφησε το συγκρότημα για ένα άλλο, τους King Bees. Αναζητώντας κάποιον ο οποίος θα τον βοηθούσε να εισέλθει στη μουσική βιομηχανία και, γενικώς, με τις κατάλληλες γνωριμίες, ευρήκε τον διαχειριστή Leslie Conn. Ένα υπέροχο μονό με τίτλο «The laughing gnome» στο οποίο τραγουδάει με ένα υποτιθέμενο γελαστό ξωτικό ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΛΙΑ