ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ ΑΠΟΣΤΙΧΑ.

Transcript

1 ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ στ µεν Στίχου δ, κα ψάλλοµεν τ ξ Προσόµοια. χο δ. δωκα σηµείωσιν. Μετ τ ν πρ Κύριον, σο κδηµίαν Γεώργιε, τ ν κ ξίφου πολύαθλε, λαβ ν θεράπων σου, α τ προέφη, τ σ µά σου Μάρτυ, ε τ ν πατρίδα σ µητρό, χαίρων πήει λλην νσω- µον, κιβωτ ν φέρων νδοξε ν κα το το κατέκρυψεν, κοιν ν φυλακτήριον, κα λβον πολύτιµον. Κα α θι θροίσθητε, φιλεόρτων συστήµατα συγκαλε γ ρ κα δεύτερον µ Γεώργιο, π τ ν φωσφόρο κα γίαν µνήµην, τ ν σεβασµίων κα σεπτ ν, α το λειψάνων τ καταθέσεω, ν τ να ν γειραν, Λύδδη τ πάλαι ο κήτορε, ε µεγέθη κα πάγκαλον, τ πρ ην δείκνυτο. Χάριν παντλήσατε, κα φωτισµ ν παρύσασθε, ο ρθόδοξοι παντε, λειψάνοι προσψαύοντε, το Τροπαιοφόρου, σ ν πόθ κα πίστει, ξ ν πηγάζει δαψιλ, ε θρα θαυµάτων ν θεί χάριτι, κα το τον µακαρίσατε, το Κυρίου θεράποντα, γεννα ον ν Μάρτυσι, κα δάµαντα ηκτον. ντ τ ν λειψάνων σου, τ ν σ ν ε κόνα Γεώργιε, ε λαβ σπαζόµεθα, τ ν τιµ ν προσφέροντε, σοι τ πρωτοτύπ πρέσβευε ο ν Μάρτυ, π ρ µ ν τ ν ταπειν ν, κα δίδου π σι τα κεσίαι σου, πταισµάτων πολύτρωσιν, κα ψυχικ ν γαλλίασιν, κα τ νω λαµπρότητο, κατάξίωσον γιε. όξα. Τροπαιοφόρε θλητά, θεράπον γνήσιε το Σωτ ρο, Γεώργιε µεγάλαθλε, τα κεσίαι σο µ, περίσωζε δεόµεθα, π βλάβη παντοία τι σ ν τα θλίψεσι, προστάτην κεκτήµεθα, κα πρ Θε ν πρεσβευτ ν θερµότατον. Κα ν ν. Τ ν π σαν λπίδα µου, ε σ νατίθηµι, Μ τερ το Θεο, φύλαξόν µε π τ ν σκέπην σου. ΑΠΟΣΤΙΧΑ. χο β. Ο κο το φραθ. τε τ λικόν, κα πάνσεπτόν σου σ µα, ε Λύδδαν κοµίσθη, ήτω τ ν έρα, λον κατευωδίασε. Στίχο : ίκαιο φο νιξ νθήσει... ωµεν δελφοί, δοξάσοντε ν µνοι, Γεώργιον τ ν µέγαν, κα λείψανα τ θεία, α το περιπτυξώµεθα. Στίχο : Το γίοι το ν τ γ α το... Τ ν νακοµιδήν, το θείου σο λειψάνου, πανήγυριν τελο µεν, κα τ ν θλησίν σου, Μάρτυ Χριστο Γεώργιε. όξα. Τριαδικόν. Τρι προσωπικ, κα Μονά τ ο σί, Πάτερ Υ κα Πνε µα, λιτα το Γεωργίου, ο κτείρησον τ ν κόσµον σου. Κα ν ν. Μητρόθεε γνή, τ ν σ ν Υ ν δυσώπει, µετ το Γεωργίου, κα πάντων τ ν γίων, π ρ µ ν τ ν δούλων σου. Ν ν πολύει, τ Τρισάγιον. πολυτίκιον. χο δ. Ταχ προκατάλαβε.

2 λιο µψυχο, τ σ θλήσει φανεί, θεσµ δυ φύσεω, λλ νατέλλει κ γ, δι τ ν λειψάνων σου, λο λελαµπρυσµένο, τ το Πνεύ- µατο α γλ, κλάµπων τ ο κουµέν, αµάτων κτ να, Γεώργιε µεγάλαθλε, πιστ ν ντίληψι. Τ π α νο πόκρυφον... πόλυσι.

3 ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ. Μετ τ ν Προοιµιακόν, τ Μακάριο νήρ. Ε δ τ Κύριε κέκραξα, στ µεν Στίχου η, κα ψάλλοµεν τ ξ Προσό- µοια το γίου. χο α. Τ ν ο ρανίων ταγµάτων. Φιλοµαρτύρων τ πλήθη πόθ θροίσθητε, κα λείψανον τ θε ον, το στε ο Γεωργίου, προσπτύξασθε σ ν φόβ κα χαρµον, ξ α το κοµιζόµενοι, σιν ψυχ σιν σώµατο ληθ, κα κακ ν παντοίων λύτρωσιν. Τ ν µακαρίων ο δ µοι ν ν συναγάλλονται, τ πνεύµατί σου Μάρτυ, τ λ ν πόλ, µε δ ο σοι δο λοι τ λικόν, σο κατέχοντε λείψανον, π τ γ γαλλόµεθα ψαλµικώ, σ ν µνοι µακαρίζοντε. ε ωδία τ ν θείων στ ν σου γιε, π ρ νάρδον κα κρόκον, κα ρώµατα πάντα, ψυχ ε ωδιάζει κα τ σαρκό, τ α σθήσει Γεώργιε δι συνήχθηµεν πάντε µνήµ τ σ, ε σµ ν σεπτ ν λειψάνων σου. ν τ το αρο ρ πανηγυρίσαντε, τ ν θλησίν σου Μάρτυ, συνηυφράνθηµεν πάντε ν ν δ ν µετοπώρ Γεώργιε, σο λειψάνων κατάθεσιν, πανηγυρίζοντε α θι πόθ πολλ, κ καρδία ε φραινόµεθα. θαυµάτων θεία ε θρα, το ε λαβ προσπελάζουσι. ε τε πάντε ντλήσατε, µ κενού- µενα νάµατα, θεοβρύτου χάριτο κα χρηστότητο, Πνεύµατι θεί βλυστάνοντα, κ τ θεία λάρνακο, τ ν λειψάνων τ ν σεπτ ν, Γεωργίου το Μάρτυρο, νακράζοντε χα ρε δόξα Χριστο τ κκλησία, θλητ Τροπαιοφόρε, τ ν ε σεβ ν γαλλίαµα. Τ ν γίαν κατάθεσιν, τ ν παντίµων λειψάνων σου, θλητ Γεώργιε ορτάζοντε, χάριτο θεία πληρούµεθα, σµ ν δ ο ράνιον, προ ο σαν ξ α τ ν, µυστικ κοµιζόµεθα, µεγαλύνοντε, τ µεγάλα σο Μάρτυ ριστεία, κα τ θεία σο κφάνσει, τ ν θαυµαστ ν ντιλήψεων. σπερ θε ον θησαύρισµα, κα πηγ ν γιάσµατο, τ ν σορ ν Γεώργιε τ ν λειψάνων σου, π το τάφου κοµίσαντε, ε Λύδδαν µετήγαγον, κα κατέθεντο α τά, ε να ν τ ν περίβλεπτον, ν σοι γειραν ο τ ν µνείαν τελο ντε τησίω, ορτήν σοι φωτοφόρον, γοµεν Μάρτυ γηθόµενοι. όξα. χο πλ.. β τερα. χο δ. γεννα ον ν Μάρτυσιν. Τ ν πιστ ν πα σύλλογο, παξίω µνήσωµεν, τ ν κλειν ν Γεώργιον κα ήττητον δο γ ρ σήµερον λαµψεν, α το σεβάσµιο, κα τιµία ορτή, τ ν λειψάνων κατάθεσιν, α το φέρουσα, δι ν κόσµ παρέχει τ άσει, κα πέφανε σήµερον τ ο κουµέν, πανένδοξο µνήµη το Γεωργίου, µ λον ν µετοπώρ, ε φροσύνην κα ε ωδίαν πνευµατικήν, προξενο σα το φιλεόρτοι λιο γ ρ πρ ην δύνα ν γ, ν ν ξ νατολικο ρίζοντο, το τάφου πάλιν νέτειλε, δι τ ν σεπτ ν, κα θαυµατοβρύτων α το λειψάνων, κροκοειδε κτ να φιε, χαρισµάτων ποικίλων, κα σµ ν κπέµπων ο ράνιον δε τε ο ν φιλέορτοι πάντε, µετ

4 πίστεω τ ζωοµύριστον σ µα α το προσκυνήσωµεν, κα πρ α τ ν κβοήσωµεν θλοφόρε Χριστο Γεώργιε, δίδου µ ν ψυχ ν τε κα σωµάτων τ ν ε ρωστίαν, κα πρέσβευε πρ Κύριον, λεηθ ναι τ ψυχ µ ν. Κα ν ν. Τί µ µακαρίσει σε Ε σοδο, τ Φ λαρ ν, τ Προκε µενον τ µ ρα, κα τ ναγν σµατα. Προφητε α σα ου τ ν γνωσµα. (Κεφ. 43, 9-14) Τ δε λ γει Κ ριο Π ντα τ θνη συν χθησαν µα κα συναχθ σονται ρχοντε ξ α τ ν. Τ ναγγελε τα τα ν α το ; τ ξ ρχ, τ κουστ ποι σει µ ν γαγ τωσαν το µ ρτυρα α τ ν, κα δικαιωθ τωσαν. Κα ε π τωσαν ληθ. Γ νεσθ µοι µ ρτυρε, κα γ µ ρτυ Κ ριο Θε, κα πα, ν ξελεξ µην, να γν τε κα πιστε σητε, κα συν τε, τι γ ε µι. µπροσθ ν µου ο κ γ νετο λλο Θε, κα µετ µ ο κ σται. γ ε µι Θε, κα ο κ στι π ρεξ µο σ ζων. γ ν γγειλα κα σωσα, νε δισα, κα ο κ ν ν µ ν λλ τριο. µε µο µ ρτυρε, κα γ Κ ριο Θε, τι π' ρχ γ ε µι, κα ο κ στιν κ τ ν χειρ ν µου ξαιρο µενο. Ποι σω, κα τ ποστρ ψει α τ Ο τω λ γει Κ ριο Θε, λυτρο µενο µ, γιο σρα λ. Σοφ α Σολοµ ντο τ ν γνωσµα. (Κεφ. 3, 1-9) ικα ων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο µ ψηται α τ ν β σανο. δοξαν ν φθαλµο φρ νων τεθν ναι. Κα λογ σθη κ κωσι ξοδο α τ ν, κα φ' µ ν πορε α σ ντριµµα, ο δ ε σιν ν ε ρ ν. Κα γ ρ ν ψει νθρ πων ν κολασθ σιν, λπ α τ ν θανασ α πλ ρη. Κα λ γα παιδευθ ντε, µεγ λα ε εργετηθ σονται, τι Θε πε ρασεν α το, κα ε ρεν α το ξ ου αυτο. χρυσ ν ν χωνευτηρ δοκ µασεν α το, κα λοκ ρπωµα θυσ α προσεδ ξατο α το. Κα ν καιρ πισκοπ α τ ν ναλ µψουσι, κα σπινθ ρε ν καλ µ διαδρα- µο νται. Κρινο σιν θνη, κα κρατ σουσι λα ν κα βασιλε σει α τ ν Κ ριο ε το α να, ο πεποιθ τε π' α τ ν, συν σουσιν λ θειαν, κα ο πιστο ν γ π προσµενο σιν α τ, τι χ ρι κα λεο ν το σ οι α το, κα πισκοπ ν το κλεκτο α το. Σοφ α Σολοµ ντο τ ν γνωσµα. (Κεφ. 5, & 6, 1-3) καιοι ε τ ν α να ζ σι, κα ν Κυρ µισθ α τ ν, κα φροντ α τ ν παρ ψ στ. ι το το λ ψονται τ βασ λειον τ ε πρεπε α, κα τ δι δηµα το κ λλου κ χειρ Κυρ ου, τι τ δεξι α το σκεπ σει α το, κα τ βραχ ονι περασπιε α τ ν. Λ ψεται πανοπλ αν, τ ν ζ λον α το, κα πλοποι σει τ ν κτ σιν ε µυναν χθρ ν. νδ σεται θ ρακα, δικαιοσ νην, κα περιθ σεται κ ρυθα, κρ σιν νυπ κριτον. Λ ψεται σπ δα καταµ χητον, σι τητα, ξυνε δ π τοµον ργ ν ε οµφα αν. Συνεκπολεµ σει α τ κ σµο π το παρ φρονα, πορε σονται ε στοχοι βολ δε στραπ ν, κα π ε κ κλου τ ξου τ ν νεφ ν, π σκοπ ν λο νται, κα κ πετροβ λου θυµο πλ ρει ιφ σονται χ λαζαι. γανακτ σει κατ' α τ ν δωρ θαλ σση, ποταµο δ συγκλ σουσιν ποτ µω. ντιστ σεται α το πνε µα δυν µεω, κα λα λαψ κλικµ σει α το, κα ρηµ σει π σαν τ ν γ ν νοµ α, κα κακοπραγ α περιτρ ψει θρ νου δυναστ ν. κο σατε ο ν, Βασιλε, κα σ νετε, µ θετε, δικαστα

5 περ των γ, νωτ σασθε ο κρατο ντε πλ θου, κα γεγαυρωµ νοι π χλοι θν ν, τι δ θη παρ Κυρ ου κρ τησι µ ν, κα δυναστε α παρ ψ στου. ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ διόµελα. χο α. λαµπρ ριστε τ Τριάδο Γεώργιο, τ ν θλοφόρων δόξα, κα πάντων τ ν ρθοδόξων, φύλαξ κα τ καύχηµα πρότερον ν τ ύσει θλήσα, λον τ ν κόσµον ε φρανε µεταβ δ ε τ φίλον δαφο τ νατολ, πάλιν πέστη µ ν σήµερον, ατρ ο ράνιο, δι τ τ ν λειψάνων α το καταθέσεω, δωρε ν θεραπεύων, τ τ ψυχ κα το σώµατο πάθη, κα τ ν Σωτ ρα δυσωπ ν, π ρ τ ν ψυχ ν µ ν. α τό. θλοφόρε Γεώργιε, σ κατ τ σωτήριον λόγιον, κόκκο σίτου πεσ ν ε τ ν γ ν, δι τ µαρτυρική σου τελειώσεω, κα καταλλήλω τ σ κλήσει γεωργηθεί, π τ ν σοι ο κούση το Θεο χάριτο, στάχυ ρα ο, σήµερον πολυχο ν τ ν καρπ ν ποδέδωκα, δι τ κ τάφου νακοµιδ, τ ν ερ ν σο λειψάνων ξ ν χάριτο ναβρύει, κα άµατα παρέχει, το προσκυνο σιν α τ ν πίστει, δι κα µ ν το τιµ σί σε, α τησαι ε ρήνην, κα τ µέγα λεο. χο πλ. β' ξ ω το ν µατο, πολιτε σω στρατι τα Γε ργιε τ ν Σταυρ ν γ ρ το Χριστο, π' µων ρ µενο, τ ν κ διαβολικ πλ νη, χερσωθε σαν γ ν καλλι ργησα, κα τ ν κανθ δη θρησκε αν τ ν ε δ λων κριζ σα, τ ρθοδ ξου π στεω κλ µα κατεφ τευσα θεν βλυστάνει µατα, το ν π σ τ ο κουµ ν πιστο κα Τριάδο γεωργό, δ καιο νεδε χθη Πρέσβευε δε µεθα, π ρ ε ρ νη το κόσµου, κα σωτηρ α τ ν ψυχ ν µ ν. χο πλ. δ. Χαίροι ν Κυρί, πανένδοξε Μάρτυ, Τροπαιοφόρε Γεώργιε, τι πάσα τ ντολ το Χριστο, καλ πλήρωσα, κα Θε ν ληθινόν, νώπιον τυράννων, α τ ν κήρυξα, π ρ α το τ σ µά σου, προθύµω δο ε θάνατον. Ο τ ν κ τάφου νακόµισιν ορτάζοντε, µυρίων γαθ ν θησαυρ ν κοµιζόµεθα, παρ Χριστο το σ δοξάσαντο, δυνάµεσι θαυµάτων, ν πάσ τ ο κουµέν. Α τ ν κέτευε δεόµεθα, θλητ µεγάλαθλε, π ρ τ ν ψυχ ν µ ν. α τό. ε τε παντα τ πλήθη τ ν ρθοδόξων, µετ ε λαβεία, το το Γεωργίου λειψάνοι προσπέσωµεν, κα νοερ α τ περιπτυξώµεθα να κα τ ν κε νοικο σαν, χάριν θείαν πισπασώ- µεθα Μαρτύρων γάρ, ο τ λείψανα µόνον, λλ κα α τα α θ και, πνευµατικ ε σι πεπληρωµέναι χάριτο λιµένε ν πειρασµο σφαλε πηγα θαυµάτων διηνεκε κα θησαυρο ε εργεσία νάλωτοι, πάντοτε κενού- µενοι, κα µηδέποτε µειούµενοι τοιαύτη γ ρ τ ν πνευµατικ ν πραγµάτων φύσι α ξεται τ διανοµ κα πλείων τ µεταδόσει γίνεται. Πρ α τ ν δ λοψύχω βοήσωµεν θλητ το Χριστο µυριόνικε, πρέσβευε κτεν, σωθ ναι τ ψυχ µ ν. όξα. α τό. Τί λαλήσει τ ριστεία σου σοφέ; τί ξαριθµήσει, τ ν θαυµάτων σου τ πλήθη; πολλ γ ρ τ βασάνου νε-

6 γκών, τ ν κεφαλ ν πετµήθη Γεώργιε κα τ µ ν πνε µά σου ε ο ρανο ναδραµόν, τ εσποτικ θρόν ν δόξ παρίσταται τ δ σ µά σου τ τίµιον, περβαλλόντω δοξασθ ν παρ Θεο, ν γ ντίµω τέθαπται, βρύον το πιστο τ άµατα ο τ ν θείαν µετακόµισιν, κα τ ν πρ τ ν ναόν σου ν ν κατάθεσιν, σ ν τ καθιερώσει το α το σου ναο, ορτάζοντε ο δο λοί σου κράζοµεν θλητ Τροπαιοφόρε Γεώργιε, σ ζε µ τα πρεσβείαι σου. Κα ν ν. έσποινα πρόσδεξαι Ε το στίχου. χο πλ. α. Χαίροι σκητικ ν. Χα ρων α τοκιν τοι ρµα, πρ το γ να νδρικ προσεχ ρησα, κα π σαν κπλ ξα φρ να, τ καρτερ τ σ, τ ν τυράννων θράση κατεπ τησα, λαµπρ ν πρ γγ λων, διαγωγ ν µεταβ βηκα, περιχορε ων, σ ν α το κα γηθ µενο, σ ζων πάντοτε, το πιστ σε γεραίροντα Μ ρτυ πιστασ αι σου, παµµ καρ Γεώργιε, κα συµπαθε πενήτων, το δυρµο πικλ µενο, Χριστ ν κετε ει, τ ν παρέχοντα τ κ σµ τ µ γα λεο. Στίχο : ίκαιο φο νιξ νθήσει... λο χαροποι κα τερπνό, λο ε ώδη, λο στιλβ ν ν χάριτι, κ τάφου σήµερον φθη, σπερ νυµφίο φαιδρό, κ παστο ραίου ξερχόµενο, παµµάκαρ Γεώργιε, διασ ζων τ σήµαντρα, ν σο λειψάνοι, γιότητο παντα, τ µυρίπνοον, τ ρα ον το χρώµατο, µάλιστα δ τ θαύµατα, π σι το κάµνουσι, ποταµηδ ν ναβλύζει, πάθη ποικίλα ώµενο. Χριστ ν κδυσώπει, τα ψυχα µ ν δοθ ναι, τ µέγα λεο. Στίχο : Το γίοι το ν τ γ α το... Μέγα τ κλέο ντω στίν, κ Κυρίου θλοφόρε πείληφα, δι ργον σ µαρτυρία κα γ ρ γίγα ταχύ, διατρέχει π σαν τ ν φήλιον, νοσο ντα ώµενο, α χµαλώτου υόµενο, το ν ποικίλοι, πειρασµο κλυτρού- µενο, κα το θαύµασε, π σι πάντα γενόµενο! θεν, ντιλήπτορα, θερµ ν πα κόσµο σε, κα ε εργέτην κηρύττει, µυρίαι γλώσσαι Γεώργιε. Χριστ ν κδυσώπει, τα ψυχα µ ν δοθ ναι, τ µέγα λεο. όξα. χο πλ. α. Σαλπίσωµεν ν σάλπιγγι σµάτων, σκιρτήσωµεν τ πνεύµατι, κα κροτήσωµεν ε φραινόµενοι, ν τ πανδήµ πανηγύρει, το θλοφόρου Χριστο. Στρατηγο κα ρχοντε συντρεχέτωσαν, κα τ ν πτοήτω ναθλήσαντα νοµίµω, κα θαυµάτων χάριν δεξάµενον παρ Χριστο, µνοι κα δα πνευµατικα ε φηµείτωσαν. Ο ν νόσοι τ ν ατρόν, ο ν κινδύνοι τ ν ύστην, ο µαρτωλο τ ν προστάτην, ο πένητε τ ν θησαυρόν, ο ν θλίψεσι, τ ν παραµυθίαν, τ ν λυτρωτ ν ο ν δουλεί, ο ν πολέµ τ ν Στρατηλάτην, ο πάντε τ ν πανταχο θερµ προφθάνοντα, µέγιστον θλοφόρον, γκωµιάζοντε ο τω ε πωµεν Πανάγιε Γεώργιε, πρόφθασον ξελο µ, τ νεστώση νάγκη, κα σ σον τ ν ποίµνην σου, τα κεσίαι σου. Κα ν ν. Σαλπίσωµεν ν σάλπιγγι σµάτων προκύψασα γ ρ νωθεν, Παντάνασσα Μητροπάρθενο, τα ε λογίαι κατάστέφει, το νυµνο ντα α τήν. Βασιλε κα ρχοντε συντρεχέτωσαν, κα τ ν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν µνοι,

7 Βασιλέα τέξασαν, το θανάτ κρατουµένου πρίν, πολ σαι φιλανθρώπω ε δοκήσαντα. Ποιµένε κα ιδάσκαλοι, τήν του καλο Ποιµένο πέραγνον Μητέρα, συνελθόντε ε φηµήσωµεν. Τ ν λυχνίαν τ ν χρυσαυγή, τ ν φωτοφόρον νεφέλην, τ ν τ ν ο ραν ν πλατυτέραν, τ ν µψυχόν τε κιβωτόν, τ ν πυρίµορφον το εσπότου θρόνον, τ ν µανναδόχον χρυσέαν στάµνον, τ ν κεκλεισµένην το Λόγου πύλην, πάντων Χριστιαν ν τ κατάφύγιον, σµασι θεηγόροι, γκωµιάζοντε ο τω ε πωµεν Παλάτιον το Λόγου, ξίωσον το ταπεινο µ, τ ο ραν ν βασιλεία ο δ ν γ ρ δύνατον τ µεσιτεί σου. Ν ν πολύει, τ Τρισάγιον. πολυτίκιον χο δ. Ταχ προκατάλαβε. λιο µψυχο, τ σ θλήσει φανεί, θεσµ δυ φύσεω, λλ νατέλλει κ γ, δι τ ν λειψάνων σου, λο λελαµπρυσµένο, τ το Πνεύµατο α γλ, κλάµπων τ ο κου- µέν, αµάτων κτ να, Γεώργιε µεγάλαθλε, πιστ ν ντίληψι. Τ π α νο πόκρυφον... πόλυσι.

8 ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετ τ ν α Στιχολογίαν, Κάθισµα. χο α. Τ ν τάφον σου Σωτήρ. µέγα ριστεύ, κα γεννα ο δάµα, Γεώργιο µ, συγκαλε ε φη- µ σαι, α το τ ν θείαν θλησιν, κα τ ν α θι νάδειξιν, τ ν κ µνήµατο, τ ν α το θείων λειψάνων, ξ ν πασι, ψυχ ν µου κα σωµάτων, πηγάζει τ ν ασιν. όξα. µοιον. Τελο ντε τ ν σεπτήν, κοµιδ ν κ το τάφου, Γεώργιε σοφέ, το σεπτο σώµατό σου, α το τ ν κατάθεσιν, ε λαβ ορτάζοµεν, ν ποίησαν, ν τ τ Λύδδ να σου, τ ν χαρίτων σου, τ δωρε οράτω, λαµβάνοντε γιε. Κα ν ν. Παράλαβε γνή, Θεοτόκε Παρθένε, τ ν θε ον θλητήν, κα µ ν τ ν προστάτην, Γεώργιον τ ν νδοξον, κα µφότεροι Κύριον, δυσωπήσατε, µ ν βραβε σαι ε ρήνην, κα µόνοιαν, κα ψυχικ ν σωτηρίαν, κα βίου διόρθωσιν. Μετ τ ν β Στιχολογίαν, Κάθισµα. χο δ. Κατεπλάγη ωσήφ. Κατεπλάγησαν σοφέ, πάλαι γγέλων ο χοροί, ν ν δ δόξασαν βροτοί, τ ν σ ν λειψάνων τ ν σορόν, νακοµίσαντε ταύτην π τ ν πόλιν Λύδδαν, θεν κα µε, ν ν γεραίροµεν, ν µνοι κα δα, νευφηµο µέν σε, α χµαλο στα µάκαρ δυσωπ σε, µεγαλοµάρτυ Γεώργιε µ ο ν λλείπη, καθικετεύων, π ρ τ ν νυµνούντων σε. όξα. χο α. Τ ν τάφον σου Σωτήρ. λλη Σιλωάµ, στο Σολοµ ντο, δείχθη ληθ, σορ σ ν λειψάνων, κρουνο ναβλύζουσα, αµάτων χαρίσµατα, το προστρέχουσι, α τ Γεώργιε πίστει, κα δοξάζουσι, κα προσκυνο σιν ν πόθ, τ ν θείαν σου λάρνακα. Κα ν ν. Προστάτην πρ Θεόν, κεκτηµένοι σε πάντε, προστρέχοµεν σεµνή, τ γί να σου, α τούµενοι βοήθειαν, παρ σο ειπάρθενε σαι ο ν µ, τ τ ν δαιµόνων κακία, κα ξάρπασον, κ καταδίκη φρικώδου, το σ µακαρίζοντα. Μετ τ ν Πολυέλεον, Κάθισµα. χο δ. πεφάνη σήµερον. κ τ γ νέτειλεν, ωσφόρο, τ σεπτόν σου λείψανον, δι τ νακο- µιδ, καθαγιάζον Γεώργιε, το ε φηµο ντα α το τ ν κατάθεσιν. όξα. χο δ. Ταχ προκατάλαβε. µνήµη Γεώργιε, σο πανέορτο, λειψάνων σου φέρουσα, σεπτ ν κατάθεσιν, πέστη το πέρασι, πάντε ο ν συνελθόντε, ν φαιδρ τ προσώπ, σµασι θεηγόροι, τ ν Σωτ ρα µνο µεν, τ ν σ προστάτην ριστον, µ ν δωρησάµενον. Κα ν ν. Παρθένε Θεόνυµφε, Μ τερ πείρανδρε, παύστω κέτευε, τ ν σ ν Υ ν κα Θεόν, ο κτειρ σαι το δούλου σου, τι µετ Θεόν σε, προστασίαν πλουτο - µεν, κα σ διαλείπτω, θερµοτάτ καρδί, ν µνοι ε φηµο ντε, πιστ µεγαλύνοµεν. Τ ντίφωνον το δ χου. Προκείµενον: ίκαιο φοίνιξ νθήσει, κα σε κέδρο...

9 Στίχο : Πεφυτευµένο ν ο κ Κυρίου... ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ τ 23η πριλίου. Ε τα Ν. όξα: Τα του θλοφόρου... Κα ν ν: Τα τ Θεοτόκου... διόµελον. χο πλ. β. Στίχο : λέησόν µε Θεό... Σήµερον κκλησία, το Θεο, γαλλοµένη ορτάζει, τ ν τ ν σεπτ ν σου λειψάνων νάδειξιν, κα ερ ν α τ ν κατάθεσιν, Μεγαλοµάρτυ Γεώργιε φύλαξ γ ρ α τ, κα πρόµαχο φθη, κα προστάτη θερµότατο. Πρέσβευε ο ν, δεόµεθα Κυρί, πάση νάγκη κα θλίψεω, µ ε ύεσθαι. Σ σον Θε τ ν λαόν σου. Ε τα ο Κανόνε τ Θεοτόκου µετ τ ν Ε ρµ ν ε, κα το γίου ο δύο ε η. Καν ν τ Θεοτόκου, ο κροστιχί : Α ν ν παρχ ε σάγω σοι Κυρία. Θεοφάνη. δ α. χο δ. Ε ρµό. νοίξω τ στόµα µου. Α σθήσεων έσποινα, διπλ ν πεντάδα συνέτισον, δεκάχορδον ργανον, δε ξον σ χάριτι, τ ν περχρόνον, Σοφίαν τεκο σα, ρµόνιον πω σοι, σ µελώδηµα. σχύ Πανάµωµε, βουλ µεγάλη γγελο, πάντα στησάµενο, κ το µ ντο τ πρίν, πεδήµησεν, κ σο δι ε σπλαγχνίαν, κα σχίσα τ ν κώδικα, λύσιν δεδώρηται. Νεφέλην σ µψυχον, το Πατρικο παυγάσµατο, γινώσκοµεν έσποινα, νατολ ν το φωτό, το φωτίσαντο, µ ν τ ν κοσµίαν, κα πάντα λκύσαντο, πρ τ ο ράνια. Ὠράθη σύγκριτο, κόσµο τ ν νω υνάµεων, κα πάση τ κτίσεω, Θεογενν τορ γνή, θεώσασα, τ ν φύσιν τ ν νθρώπων, κα δην νεκρώσασα, µόνη τ τόκ σου. Καν ν πρ το το γίου, ο κροστιχί Τ ν λειψάνων σου τ ν κατάθεσιν πλέκω. Νικόδηµου. χο κα Ε ρµ α τό. Τ ν νο ν λλάµπρυνον, τ φωταυγεί το Πνεύµατο, παµµάκαρ Γεώργιε, κα πλ σον χάριτο, ν ν τ ν λόγον µου, πω σου τ ν λειψάνων, τ ν σεπτ ν κατάθεσιν, µέλψω γηθόµενο. λιο πάµφωτο, π γ ν δυ Γεώργιε, δι τ θλήσεω, τ πρ ην νδοξε, ν ν δ νέτειλα, α θι Τροπαιοφόρε, δι τ ν λειψάνων σου, τ ναδείξεω. Νέον αρ πασιν, ν µετοπώρ ξέλαµψεν, µνήµη λειψάνων σου, τ καταθέσεω, κα νέπλησεν, ήτου ε ωδία, ψυχ τ ν τιµώντων σε, Μάρτυ Γεώργιε. Λυχνία χρυσήλατο, δείχθη µόνη Πανάµωµε, πτ λύχνου χουσα, χάριτα Πνεύµατο, κα λαµπάδιον, Χριστ ν φέρουσα µέσον, κα ξ καλα- µίσκου δέ, τ ν τελειότητα. Καν ν δεύτερο, ο κροστιχί Α νο τ σ θλητ λειψάν. Γερασίµου. χο πλ. δ. γρ ν διοδεύσα. κτ σι λαµπόµενο θε κα, Γεώργιε Μάρτυ, περίδοξο θλητή, καταύγασον πάντα το τιµ ντα, τ ν το σεπτο σου λειψάνου κατάθεσιν.

10 άσει πηγάζον παντοδαπά, Γεώργιε Μάρτυ, κοµίσθη π τ γ, τ θε όν σου σκ νο γιάζον, τ διανοία µ ν κα τ σώµατα. Ναόν σοι νήγειραν ε κλε, τ πάλαι τ Λύδδη, ο ο κήτορε ε λαβ, ν σου κατέθεντο τ σ µα, πνευ- µατικ ν ορτ ν συγκροτο ντέ σοι. π σι τ ε ναι παρεσχηκώ, ρχ ν κ σο Κόρη, προσελάβετο χρονικήν, τεχθε ξ χράντων σου α µάτων, τ ν δ µ ναπλάσα δι λεο. δ γ. Ε ρµό. Το σο µνολόγου Θεοτόκε. Νενίκηνται φύσεω ο ροί, κα λέλυνται νόµοι φυσικοί, τ π ρ νο ν λοχεί σου, Παρθενοµ τορ χραντε, κ σο γ ρ νείδεο, σαρκ τ ε ναι προσείληφε. µίαντον κλίνην Σολοµών σε, κατε δεν ξήκοντα σοφο, πυργουµένην έσποινα, ν Θε τ πρόσληµµα, νακλιθε προσέλαβε, κα το βροτο προσωµίλησε. Πορφύραν γν ν σου ξ α µάτων, Λόγο φορέσα το Θεο, δίχα τροπ κα φύρσεω, κα το δ µ τ ν γύ- µνωσιν, καλύψα περιέβαλε, τ ν θε κ ν ραιότητα. στέκτου Θεότητο χωρίον, κα πόλι µψυχο Θεο, σ φθη Πανα- µώµητε, ν µεγάλα ε ργασται, τ πο - ήτου γνώσεω, ξ α νο ο κ κουσται. Το γίου. α τό. φάνη τάφο σου Στρατάρχα, Γεώργιε δη νοίγει, ο τάφο λιπ ν σφρησιν, παράδεισο δ ε χαρι, ε ωδιάζων παντα, πνευµατικα διαδόσεσι. δο ε ωδία γλυκύτατη, δο ε ωδία µυστική, δο σµ ο ράνιο, τ κόνεω ξέρχεται, Γεωργίου το Μάρτυρο δε τε α τ πολαύσωµεν. Ψαύσωµεν προσάψωµεν καρδία, κα χείλη κα µµατα πιστοί, κα συνεχ φιλήσωµεν, τ λείψανα το Μάρτυρο, χάριν παρυόµενοι, τ ν ξ α τ ν ναβλύζουσαν. σπόρω συνέλαβε Παρθένε, κόπω βάστασα γνή, φθόρω δ γέννησα, Θε ν τ ν περούσιον. τέρατα παράδοξα! Τί νο βροτ ν ο κ ξίσταται; εύτερο. Ο ρανία ψ δο. Σκε ο ε χρηστον θε ον, τ θε κ χάριτο, κα τ π ρ νο ν ε ωδία, κατοικητήριον, τ σεπτ ν σκ νό σου, π το τάφου φάνη, το πιστο ο κέται σου, Μάρτυ Γεώργιε. Τ ν Μαρτύρων δόξα, τ τ ν πιστ ν στήριγµα, Τροπαιοφόρο µνείσθω, Μέγα Γεώργιο π σι παρέχει γάρ, κ το σεπτο α το σκήνου, σιν δαπάνητον, ψυχ κα σώµατο. λειµ ν πανευώδη, ερ τάφο σου, πνευσεν σµ ν ο ρανίαν, τε νέωκται, νθα κατέκειτο, δεδοξασµένον γίω, τ σεπτόν σου λείψανον, Μάρτυ Γεώργιε. Σαρκωθέντα φράστω, τόν του παντ Κύριον, κ τ ν σ ν παναγν ν α µάτων, Παρθένε τέτοκα ν καθικέτευε, κατοικτειρ σαί µε Κόρη, τ ν µέτροι πάθεσιν, ξαπολλύµενον.

11 Κάθισµα. χο δ. Κατεπλάγη ωσήφ. Τ γκαίνια το σο, Μάρτυ, Γεώργιε ναο, ορταζοντε σεπτ, κα τ ν κατάθεσιν µου, το παναγίου λειψάνου σου κα νάδειξιν, τρυγ µεν ξ α το, χάριν κα λεο, κα πόνων χαλεπ ν, τ ν πολύτρωσιν, µνολογο ντε το θείου γ νά σου, κα µετ πόθου κραυγάζοντε Χριστ ν δυσώπει, το σ τιµ ντα, σ ζεσθαι πάση θλίψεω. όξα. Το Σταυρο τ σηµε καθοπλισθε, ν α τ τ ν τυρ ννων π σαν σχ ν, νδρε ω κατ βαλε, τ π στεω πρ µαχο, τ ν θε αν π σαν, ε δ λων δι λεγξα, κα το πιστο θε φρον, τ π στει στ ριξα θεν παξ ω, το τ ν κη στεφ νου, θλ σα π λαβε κ χειρ το Κυρ ου σου, θλοφ ρε Γε ργιε πρ σβευε Χριστ τ Θε, τ ν πταισµ των φεσιν δωρ σασθαι, το ορτ ζουσι π θ, τ ν γ αν µν µην σου. Κα ν ν. Χαριστ ριον α νον χρεωστικ, χ ρα κε νη δ ο λεπτ, προσφ ρω σοι σποινα, π ρ πασ ν τ ν χαρ των σου σ γ ρ φθη σκ πη, µο κα βο θεια, πειρασµ ν κα θλ ψεων, ε µε ξα ρουσα θεν κ µ σου φλογιζο ση καµ νου, υσθε τ ν θλιβ ντων µε, κ καρδ α κραυγ ζω σοι, Θεοτ κε βο θει µοι πρεσβε ουσα τ σ Υ κα Θε, τ ν πταισµ των φεσιν δοθ να µοι σ γ ρ χω λπ δα, ν ξιο δο λ σου. δ δ. Ε ρµό. καθήµενο ν δόξ. ε θρον ζ ν θανασία, ο α κρήνη πηγάσασα, τ τ ε σπλαγχνία, νέκταρ τ γλυκ κα χρυσό ειθρον, το φλεγόµενου ν δίψ δροσίζουσα, Παράδεισο, ντω πάντερπνο εσποινα. Χρυσαυγίζουσαν λυχνίαν, πταφώτοι χαρίσµασι, σ κ παντ γένου, λιο Χριστ ξελέξατο, κα κατελθ ν τ ν δύτων νυµφεύσατο, πειράνδρω, τ ν σάρκα βροτ ν ε νάπλασιν. Συνοχέα ποτίκτει, το παντ τ ν συνάψαντα, ε ταυτ τ κρα, κα τ διεστ τα νώσαντα, δι τ νω το κάτω συγχορεύουσι, κα δοξάζουσι, πάντα πρόξενον έσποινα. ργαστήριον τ ν δύο, τ νώσεω φύσεων, σ π ρξα Κόρη, π ρ νο ν κα λόγον κα ννοιαν, ξ πάντων εσπότη ξυφάνατο, ο τροπ λλ νώσει, φορέσα τ ν σάρκωσιν. Το γίου. α τό. Ν ν θεία µ ν ψυχή σου, ο ραν ν χει ο κηµα, Γεώργιε Μάρτυ, σ µα δ τ θε ον σο γιε, χει νάκτορον µέγα κα περίφηµον, ν νήγειραν, Να ν ο Λύδδη ο κήτορε. γλυκύτατον το π σι, πρ γµα µα κα νοµα, Γεώργιε Μάρτυ, δ νοό µου µελέτηµα, σο το λειψάνοι κ πόθου ν ν προσφύοµαι, κα θεώµενο, τα τά σε βλέπειν φαντάζοµαι. Νάουσιν θανασία, ζωοµύριστα να- µατα, κα θαυµάτων ε θρα, κ τ ν σ ν στέων Γεώργιε, κα σορό σου ρ ται κρήνη φθονο, καταρδεύουσα, το τηκοµένου το πάθεσι. Σ Παρθένε µόνη κλ σιν, Θεοτόκε πλούτησα, σπερ Υ ό σου, τ το Θεού κα Πατρό Α τού, τ κοινώνητον κτίσει φρικτ ν νοµα κα γ ρ τέτοκα, Θε ν κυρίω Πανάχραντε.

12 εύτερο. Ε σακήκοα Κύριε. νοίγη τάφο σου, θεία ε ωδία πάντε πλήσθησαν, σο Γεώργιε σκήνωµα, ε λαβεί πλείστ νεκόµισαν. γιάζει τ πέρατα, τ συγκοµιδ το θείου λειψάνου σου, κκλησία δ γάλλεται, ν τ καταθέσει τούτου νδοξε. Θησαυρ ν πολύτιµον, πιστ θεράπων σου τ σ ν λείψανον, κ τ ώµη µετεκόµισεν, ε τ ν Παλαιστίνην τ κελεύσει σου. Λέων σπερ ρύεται, κατ µο δράκων νθρωπόλεθρο, λλ τούτου τ µανία µε, Κεχαριτωµένη τάχο λύτρωσαι. δ ε. Ε ρµό. ξέστη τ σύµπαντα. σχύ µου κα µνησι, πάρχει Παναµώµητε, ρεισµα στε ν τ ληθεία, τ ε κληρία πανάκλησι, ν νατίθηµι Σεµνή, π σαν τ ν λπίδα µου, κα ζω τ ν πόλαυσιν. Σκην χαριτόπλοκο, σ ε φύσιν τ ν στεκτον, κρύψασα Θεότητα ν µήτρ, ναλλοιώτω νυποστάσει µία, δι σαρκοβόρο Θεό, π σιν ναδέδεικται, κα βροτ περούσιο. Γλυκε α σ θάλασσα, λλ µω διάβατο, ρδην βυθίσασα τριστάτα, κα ναβάτα σ ν Φαρα νοητ, κα σώσασα νέον σραήλ, πόλιν ε ο ράνιον, κα λιµένα γαλήνιον. ραίω περκεισαι, κα θαυµαστ ν κάλλεσι, νύµφη σµατίζουσά σοι κράζει, δι φοιτήσα ραστ τ ν καλ ν, ε γένισε έσποινα βροτ ν, φύσιν κα διέσωσεν, κ χειρ το λάστορσ. Το γίου. α τό. Μάρτυ Γεώργιο, µ συνεκαλέσατο, πάλιν ορτάσαι ε φροσύνω, σεπτ ν λειψάνων α το κατάθεσιν, κα Θε ν δοξάσαι τ ν α το, ν το θείοι µέλεσι, δοξασθέντα τ πρότερον. πέρτερο δείκνυται, κατάρα το Προπάτορο, σήµερον Γεώργιο Μάρτυ, ο γ ρ π λθεν ε γ ν γέγραπται, µένει δ πρόσιτον φθορ, κα µετ τ ν θάνατον, τ σεπτ ν α το λείψανον. Τί µ παινέσει σε; κα τί µ µακαρίσει σε; Γεώργιε Μάρτυ το Κυρίου, ν γία Τρι δόξασε, κα παρέσχε χάριν σοι βροτ ν, σθαι νοσήµατα, τ προσψαύσει σ λάρνακο. Τρι ο κ λαβε, προσθήκην λω Πάναγνε, µετ τ ν φρικώδη τοκετόν σου γ ρ Υ ό σου Υ διέµεινε, κα µετ τ ν σάρκωσιν Θεο, ν δυσ τα φύσεσι, µίαν φέρων πόστασιν. εύτερο. να τί µ πώσω. γωνίσω νδρείω, ο α στρατιώτη Χριστο γενναιότατο, κα τ ν τ ν ε δώλων, θριάµβευσα πλάνην Γεώργιε, ν ν δ τ ν δαιµόνων, τ παρατάξει φανίζει, καταθέσει τ ν θείων λειψάνων σου. Τήν του Πνεύµατο χάριν, πασι παρέχουσα Μάρτυ Γεώργιε, τ ν λα- µπρ ν ταύτ, νοικο σαν κα µενο σαν πάντοτε, τ ν σ ν λειψάνων, σορ µυρίπνοο ν Λύδδ, τ σεπτ σου να κατατίθεται. ρωµάτων λων, ο α µυροθήκην ρωµατίζουσαν, σµ ν ζω θεία, ο τ Λύδδη ο κήτορε γιε, πάλαι

13 γηθοσύνω, δέξαντο Μεγαλοµάρτυ, τ ν σορ ν τ ν γίων λειψάνων σου. Λάµπρυνόν µε τ φέγγει, Κεχαριτωµένη τ σ χρηστότητο, κα τ µαρτία, τ βαθύτατον σκότο διάλυσον, τ κατακαλύπτον, τ ν παναθλίαν µου καρδίαν τι σύ µου λπ κα βοήθεια. δ. Ε ρµό. Τ ν θείαν Σοφίαν Λόγον κηρύττοµεν, Υ ν τ ν το Πατρ προαιώνιον πισκηνώσαντα, ο σιωδ ν τ µήτρ σου, κα τ ρίστ πλάσει, µ θεώσαντα, στήσα ρη τ νεύµατι, σ ρο, νοητ ν καθυπέδειξε, Θεοχαρίτωτε, τα ρετα ν κατάσκιον, ξ ο α τ τ ν σάρκα, κατελαξεύσατο. δηχθε σα το φεω, τ γένο Προµήτωρ διώλεσεν, κ σ δ Πάναγνε, νερµηνευτο κυήσεω, θεο ται π σα φύσι, τρόπ βελτίονι. Κηρύττω βλέπων τ θαύµατα, τ πέραν νο κα γνώσεω Πάναγνε, π χώρητο, ν σοι εύστω κεχώρηται! π χρηµατίζει κτίσµα, Κτίστη έσποινα! Το γίου. α τό. Να Γεωργίου το Μάρτυρο, σκην µαρτυρίου γνωρίζεται, ν ποκε ται, κιβωτ γιάσµατο, τ ν α το λειψάνων, θήκη πανίερο. Κυκλο σι θείων λειψάνων σου, τ ν λάρνακα τ τάγµατα παντα, βροτ ν γγέλων τε, Μεγαλοµάρτυ Γεώργιε, κα ερο ν µνοι, σ µακαρίζουσι. π τ ώµη µετήχθησαν, ε γ ν τ Παλαιστίνη σ λείψανα, σπερ τ πρότερον, κ τ Α γύπτου τ λείψανα, το ωσ φ ε ταύτην, µετεκοµίσθησαν. Το πάντα κόσµον ποιήσαντο, τ ν µέγαν ν σµικρ κόσµον παντε, νευφηµήσωµεν, τ ν Θεοτόκον ν σµασι, τ θαυµαστ ν ν πόλ, κα γ τεράστιον. εύτερο. λάσθητί µοι Σωτήρ. ξέθωµεν µυστικ, προσυπαντ ντε ν σµασι, λειψάν τ ερ, το Μεγαλοµάρτυρο, Γεωργίου σήµερον, δο γ ρ κ ώµη, πρ τ ν Λύδδαν συγκοµίζεται. σχύ τ θε κ, τ σ ν δεδόξασται λείψανον, πανένδοξε θλητά, Γεώργιε µέγιστε, κα παρέχει πασι, σιν κα γείαν, κα παθ ν τ ν πολύτρωσιν. Ψυχήν σου µ ν τ ν σεπτήν, γγέλων τάξει δέξαντο, κα σ µα τ ε αγέ, Λύδδα πλούτησεν, ο περ τ ν κατάθεσιν, γοντε µνο µεν, το γ νά σου Γεώργιε. φράστω τ ν Ποιητήν, τ ν λων Πάναγνε τέτοκα, λυτρούµενον τ ρα, δ µ τ ν Προπάτορα δι κ µ λύτρωσαι, κ παθ ν δουλεία, κα µανία τ το φεω, Κοντάκιον. χο πλ. δ. Τ περµάχ. Τ περµάχ κα ταχεί ντιλήψει σου, προσπεφευγότε ο πιστο καθικετεύοµεν, λυτρωθ ναι διά σου Χριστο θλοφόρε, τ ν σκανδάλων το χθρο κα πάση θλίψεω, κα παντοίων συµφορ ν κα περιστάσεων, το βο ντά σοι Χαίροι Μάρτυ Γεώργιε. Ο κο.

14 Μέγα ν προστασίαι, π γ νεδείχθη, Γεώργιε Χριστο θλοφόρε τ ν γ ρ πιστ ν λα ν ε σαεί, περισκέπων σ ζει κ πάση θλίψεω διό σου τ ν ντίληψιν, κηρύττοντε ναβο µεν Χα ρε, λιο ν το στροι χα ρε, µέγιστο ν το θλοι. Χα ρε, α χµαλώτων ταχε α κλύτρωσι χα ρε, τ ν πασχόντων ξε α ντίληψι. Χα ρε, ψο τ ν κ πίστεω προστρεχόντων σοι θερµ χα ρε, πλο το τ ν ποθούντων σε κα ν π σι βοηθό. Χα ρε, τι πάρχει βασιλέων τ τε χο χα ρε, τι παρέχει ν πολέµοι τ ν κο. Χα ρε, στ ρ φωτίζων το πλέοντα χα ρε, πρηστ ρ φλογίζων το δαίµονα. Χα ρε, ε ν π πιστ καταφεύγει χα ρε, πρ ν π σα γλ σσα κραυγάζει. Χαίροι, Μάρτυ Γεώργιε. Συναξάριον. Τ Γ το α το µηνό ορτάζοµεν τ γκαίνια το ναο το γίου Μεγαλοµάρτυρο Γεωργίου ν Λύδδ, τοι τ ν κατάθεσιν το γίου σώµατο α το. Στίχοι Ναο τ γκαίνια, Μάρτυ, κα θέσιν, Τ ν λειψάνων σου ν ν γεραίρει κτίσι. Τ α τ µέρ, µνήµη τ ν γίων Μαρτύρων κεψιµ, ωσ φ κα ειθαλ. Στίχοι κεψιµ ν κτείνουσιν κ αβδισµάτων κεψιµ δ το φίλου κ λευσµάτων. Τ α τ µέρ µνήµη το σίου Πατρ µ ν κεψιµ. Στίχοι Τήξα αυτ ν γκρατεί κα πόνοι, κεψιµ µετ λθεν νθα µ πόνοι. Τ α τ µέρ µνήµη το σίου Πατρ µ ν κα µολογητο Θεοδώρου, πισκόπου γκύρα. Στίχοι ρον σ δωρ τ πόλει τ γκύρα, Θεόδωρε, κ Θεο το τ ν λων. Τ α τ µέρ µνήµη τ ν γίων Μαρτύρων, ασίου, Σεβήρου, νδρων, Θεοδότου κα Θεοδότη, ξίφει τελειωθέντων. Στίχοι Σύµµαρτυ στω κα γυν το νδράσι, Τετµηµένοι τέσσαρσι συντετµηµένη. Τ α τ µέρ σιο Πατ ρ µ ν λία ν ε ρήν τελειο ται. Στίχοι Τ ν ρετ ν ε ρµα προβ λία, Πόλ προσ λθεν, περ λλο λία. Τ α τ µέρ ο γιοι ννέα Μάρτυρε ξίφει τελειο νται. Στίχοι Ψυχα τρέπτοι χερσ τµηθέντε πλάνων, Πλάνην περιτρέπουσιν νδρε ννέα. Τ α τ µέρ ο γιοι κη Μάρτυρε πυρ τελειο νται. Στίχοι Φλέγουσιν νδρα πέντε δ κα δ δύο, Ο συµφλέγουσι πέντε δ κα δ δύο. Τ α τ µέρ µνήµη το γίου χεµενίδου το µολογητο. Στίχοι

15 χεµενίδη τ ν Θε ν ποθ ν Λόγον όξη φειδε πατρικ κα βασάνων. Τ α τ µέρ µνήµη το γίου Πατρ µ ν κα νέου εροµάρτυρο Γεωργίου το Νεαπολίτου (1797). Στίχοι Γεώργιον µψυχον Κυρί φθη, Γεώργιε σιε, τµηθε τ ν κάραν. Τ α τ µέρ, νάµνησι τ νακοµιδ τ τιµία Κάρα το γίου Μεγαλοµάρτυρο ποστόλου το Νέου, κ τ Κωνσταντινουπόλεω, ε τ ν γιον Λαυρέντιον Πηλίου ν τει 1796 Τα α τ ν πρεσβείαι, Θεό, λέησον µ. µήν. δ ζ. Ε ρµό. Ο κ λάτρευσαν. περίπταται, τ ξένον τ λοχεία σου, π σαν διάνοιαν, σωµατικ γ ρ γραφε, φύσει πρόσιτο, κα περίγραπτο, καθυπέγραψε, βίβλ ζω το δούλου σου, Παναγία Θεοτόκε. ητορεύσει, Προφητόφθεγκτοι πεπλήρωνται, ν σοι Θεόνυµφε τ ν γ ρ κοσµήτορα σύ, το κόσµου γεννήσασα, πάντα κόσµησα, κα φώτισα, Ε λογηµένη Πάναγνε, τ ν βροτ ν σωτηρία. σοδύναµον, Πατρί τε κα τ Πνεύ- µατι, Λόγον κύησα, τ ν ν δυσ ν γαθή, ο σίαι πάρξαντα, µίαν πόστασιν, περύµνητε, Ε λογηµένη έσποινα, τ ν βροτ ν σωτηρία. θεώρητον, βυθ ν κατανοο µέν σε, κα ψο ητον, Παρθενοµ τορ βροτ ν, τ ν φύσιν ψώσασα, τ θεί τόκ σου, περύµνητε, Ε λογηµένη έσποινα, τ ν βροτ ν σωτηρία. Το γίου. α τό. ναστάσεω, µελλούση τ ν λα- µπρότητα, τ σ Γεώργιε, ξεικονίζει σαφ, ν ν τ ν λειψάνων σου, σεπτ νάδειξι, τι γέγονε, περιφαν κα νδοξο, κα λαµπρ α τία µνήµη Θα µα µέγιστον, ρ ται κα παράδοξον! π τ στέα σου, ντα ξηρ κα γυµνά, άσει Γεώργιε, βλύζουσι πάντοτε; θεία χάριτο. ντω τ ργον πέφυκεν, λλ ο φύσεω θν σκούση. πληρώθησαν, τµ ν ε όσµων νδοξε, α τµοσφα ραι µο, νοητ α σθητή, τε νε χθη σου, τάφο σήµερον, κα ο δαίµονε, σαρκοβόρα ρνεα, πηλάθησαν α τίκα. Σο Πανύµνητε, τ µεσιτεία νευθεν, ο δε νθρώπων ποτέ, χει λθε ν πρ Θεόν, σ γ ρ µόνη γέγονα, καιν ν µεθόριο κτίστη φύσεω, κα τ κτίστου Πάναγνε πραγµάτων παραδόξων! εύτερο. Πα δε βραίων. Νόµ µ ν φύσεω θν σκούση, τ σ ν λείψανον ν τάφ κατετέθη, λλ ν τούτ σοφέ, λαµπρ µεγαλύνθη, Γεώργιε µεγάλαθλε, δωρε το Παρακλήτου. φθη ν π σι τροπαιο χο, καταπλήξα σο το θλοι π σαν φρένα ν ν δ πλήττει σφοδρ, κα σχυρ λαύνει, δαιµονικ ν πήρειαν, τ γί σου λειψάν. Γέγονε πρόξενο τρισµάκαρ, κατάθεσι το θείου σώµατό σου, ορτ ερά, Χριστο τ κκλησί ν σ µακαρίζοµεν, θλητ Τροπαιοφόρε.

16 λαµψε Κόρη κ γαστρό σου, λ σώµατο λιο τ δόξη ο τ θεί φωτί, καταύγασον τ ν νο ν µου, κα σ σόν µε Πανάχραντε, τ ν ν σκότει µαρτία. δ η. Ε ρµό. Πα δα ε αγε ν τ καµίν. Θε ο θησαυρ πάση γνεία, κα σκήνωµα παρθενία θεοχάρακτον, φθη Θεονύµφευτε, κρίνον ε ωδέστατο το Φυτουργο τ κτίσεω κα θε ον τέµενο διό σε τ ν Παρθένον µνο µεν, κα περυψο µεν, ε πάντα το α να. φερε τ π ρ σπερ βάτο, ν µήτρ φλέκτω τ Θεότητο, λύουσα Πανάµωµε, Ε α τήν πότισιν, κα φειλ ν Πανύµνητε τ θεί τόκ σου, διό σε τ ν Παρθένον µνο µεν, κα περυψο µεν, ε πάντα το α να. λον µε νείληφεν εύστω, τρέπτω κα συγχύτω καθ πόστασιν, Λόγο παντέλειο, λον µ θέωσε, τ συναφεί έσποινα λω τ κρείττονι δι σ τ ν Παρθένον µνο µεν, κα περυψο µεν, ε πάντα το α να. Φύσεω φοιτήσα τεχνίτη, ξ ρου τ νυµφεύτου Θεοµήτορο, βρέφο ποµάζιον, χερσ καθορ ται ν ν, τα µητρικα φερόµενον κα πάντα γειρε, Μητέρα τ ν α το νυµν σαι, κα δοξολογ σαι, µόνην Θεοτόκον. Το γίου. α τό. να σου Κύριο γνωρίσ, τ ν δόξαν ν λαβε Γεώργιε, ν ο ραν πασι, κα τ ν πα ησίαν σου, τ ν πρ α τ ν νέδειξε τ θε ον σ µά σου, δάπανον ν γ ατρε ον, ψυχ ν κα σωµάτων, παντοίων παθηµάτων. Νέ ο ρανό µοι καθοράται, Να ν Λύδδ σου Γεώργιε, ν ε σερχό- µενο, βλέπω σπερ λιον, κροκοειδ λαµπρότατον τ θε ον σ µά σου, ε κόνα σου καθάπερ σελήνην, κα φαιδρ στρα, τ θαύµατά σου Μάρτυ. Πάλιν Γεώργιο λέγχει, πάλιν στηλιτεύει θεότητα, τ ν ε δώλων πασαν, κ γ φανερούµενο, θαν ν γ ρ ο κ πέθανεν, λλ ζ πάντοτε, φθεγγόµενο κα ζ ν παραδόξω, δίκαιοι γ ρ ζ σιν, ε παντα α να. Λάµπων Γαβρι λ θε ο Νόο, λαµπρότητι ρχαγγελικ Θεόνυµφε, σο τ π ρ γγελον, γνεία λαµπρότητι, ντελλαµφθεί νενίκηται σ σπαζόµενο, κα γέγονε βραχ σπερ στρον, κρυβ ν τ λλάµψει, νίσχοντο λίου. εύτερο. Τ ν ν ρει γί. ωµαλέω ντέστη το τυράννοι, κα καθε λε α τ ν, τ πηρµένον κράτο δι κα ν ν κατάβαλε Γεώργιε, τ ν ν τ σαρκί µου, ζ σαν µαρτίαν, τ σ πιστασί. θανάτου ζω τ λαµπηδόνα, διαυγάζει µ ν, ν µυστικ κφάνσει, τ ερόν σου λείψανον Γεώργιε ο π ρ τ ν κ τάφου, πίστει νυµνο µεν, νάδειξιν γίαν. Συντριβέντα χθρο τ κακουργί, κα φρόνω α τ, ε κολουθο ντα, συνέτισόν µε νδοξε Γεώργιε, κα τ µαρτία, λ σόν µου τ βάρο, θε ό µου προστάτη. ατ ρα το κόσµου κα Σωτ ρα, τ ν τ ν λων Θεόν, τεκο σα. Θεοτόκε, τ ν σθενο σαν ασαι καρδίαν µου κα πρ

17 σωτηρία, θυνόν µ τρ βον, κ πλάνη νοδία. δ θ. Ε ρµό. πα γηγενή. ρµα φωτεινόν, το Λόγου πάρχουσα, ρµα πυρίµορφον, ρµα πολύώνυµον, λων Νο ν ρµα σύγκριτον, το θε κο στηρίγµατο ρµα χρυσόπλοκον, το Υ ο σου, ρµα µε νάδειξον, παθεί νο Θεονύµφευτε. Νέον ο ρανόν, πάντων πέκεινα σ κατεσκεύασεν, ο ραν ν νώτερον, κα πάσα πόλου υνάµει λαθε, κα κατελθ ν ν κησεν λο ν µήτρ σου, πο ήτω, µ κστ Θεόνυµφε, τ Πατρ α µον τ φύσεω. λιο φαιδρό, φίλησε έσποινα σο τ µόλυντον, κα κατενυµφεύσατο, ήτ Λόγ ε ναζώωσιν, τ τεθνηκυία φύσεω θεν κ πόθου σε, ε φηµο µεν, πίστει κα γεραίροµεν, θε κ α τίαν µεθέξεω. Στ σον τ ν παθ ν, τ ν σάλον Πανάµωµε κ τ καρδία µου, πα σον τ σκιρτήµατα, τ τ σαρκό µου τ ν νο ν δραίωσον, πρ θεωρίαν λον, κα λογισµ ν τ ρµά, τ τάκτου, τρέψον πρ πάθειαν, κα µελλούση ζω καταξίωσον. Το γίου. α τό. χει παρ µ ν, τ βραχ φύµνιον το το Γεώργιε, ε χαριστήριον, δ ρον νθ ν περ τρέφει κάστοτε, θάλπει φυλάττει πάντοτε µ πρεσβείαι σου, κ παντοίων, κινδύνων κα θλίψεων, ο ντα θα συνήγαγε γιε. Κόνεω σεπτ, τ ν θείων λειψάνων σου Μάρτυ Γεώργιε, ποταµο τετράριθµοι, ε τ το κόσµου τέσσαρα πέρατα, ξ δ µ προέρχονται κα πελαγίζουσιν, αµάτων, φθονα χαρίσµατα, κα ψυχ ν σωτηρίαν κοµίζοντε. σπερ τ ζω, ν µέσ πεφύτευται ξύλον Γεώργιε, Παραδείσου πρότερον, ο τω τ σ µά σου τ νεκρόζωον, ν µεσ τεθησαύρισται το θειοτάτου ναο, το ν Λύδδ, ξ ο ζω ν δρέποµεν, κα καλ ν παγκαρπίαν θάνατον. µνοι σ γνή, τιµ τ ν Πανύµνητον, ν γκόσµιο, κα περκόσµιο, πνο κα γλ σσα π σα γεραίρουσιν, τ ν Θε ν γεννήσασαν τ ν περύµνητον, ν µνο σι, χιλιάδε χίλιαι, µυριάδε τε µύριοι γγελοι. εύτερο. Κυρίω Θεοτόκον. Μυρίπνοον όδον, κ τ γ φάνη, τ ε κλεέ σου Γεώργιε σκήνω- µα, ρωµατίζον ν κόσµ ζω τ χάριτα. σµ ν θανασία, π σιν ποπνέει, Μεγαλοµάρτυ Γεώργιε νδοξε, τ ν ερ ν σο λειψάνων θήκη γιε. µνάσαντε το θείου, πρότερόν σου θλου, ν ν δ µνο µεν τ ν θείαν κατάθεσιν, τ ν σ ν παντίµων λειψάνων γαλλιώµενοι. ψίστου χα ρε Μ τερ, Κεχαριτωµένη χα ρε Παρθένε µ ν καταφύγιον χα ρε κ µο σωτηρία καταίσχυντο. ξαποστειλάριον. Γυνα κε κουτίσθητε. δο πάλιν φέλκεται, πρ αυτ ν ε σηµο, σο ορτ θλοφόρε, τ ν φιλοχρίστων τ πλήθη, συνήθω ξιάγαστε, ε εργετ σαι, θέλουσα,. Γεώργιε θεσπέσιε, γεννα ε Μάρτυ Κυρίου, λοθρευτ τ ν δαιµόνων.

18 τερον. Το Μαθητα συνέλθωµεν. λιο πέλαµψε, τ ν σεπτ ν σου λειψάνων, πάντιµο καταθεσε, γ το πέρασε π σι, Γεώργιε θλοφόρε, δι λύσιν πταισµάτων, δίδου µ ν το δούλοι σου, Στρατηλάτα Κυρίου το τ ν λαµπράν, κα φωσφόρον µνήµην σου κτελο σιν, ν θεοκρότοι σµασι, παναοίδιµε Μάρτυ. Λόγου Θεο Μητέρα σε, νυµνο µεν σ ν πόθ, ν θεοπνεύστοι σµασι, Παναγία Παρθένε, ο διά σου σεσωσµένοι νέµοι ο ν Θεοτόκε, το ναξίοι δούλοι σου, λασµ ν κα ε ρήνην κα φωτισµόν σα γ ρ ν θέλ δύνασαι Κόρη, πάντων ο σα έσποινα, προστασία το κόσµου. ΑΙΝΟΙ χο πλ. δ. το παραδόξου θαύµατο! ε τε συστήµατα παντα, φιλοµαρτύρων φαιδρ, τ γενναί ν Μάρτυσι, Γεωργί σωµεν, θεοκρότητα σµατα, κα τ ν λειψάνων α το τ ν λάρνακα, πίστει κα πόθ καταφιλήσωµεν, κα κβοήσωµεν γιε Γεώργιε, φρούρει µ, κ παντοία βλάβη τε, κα περιστάσεω. Θε ο θησαυρ κρυπτόµενο, πολύτελ ν τ γ, τ πολύαθλον σκ νό σου, θλητ Γεώργιε, πεφανέρωται σήµερον, τ κκλησί Χριστο κα δείκνυται, βλύζουσα κρήνη ε θρα άσεων, π σι το κάµνουσιν, ν ποι κίλοι πάθεσι, κα σο πιστ, µνήµην τ ν πανίερον, πανηγυρίζουσι. Χαίροι ε σεβεία ρεισµα χα ρε τ νω ζω, κληρονόµε διε χα ρε γκαλλώπισµα, τ ν Μαρτύρων κα καύχηµα τροπαίων χα ρε τ µέγα τρόπαιον Τροπαιοφόρο κα γ ρ σο κέκλησαι, χα ρε ντίληψι, τ ν προσκαλουµένων σε χα ρε γλυκύ, πρ γµά τε κα νοµα, πιστο Γεώργιε. λλον ο ραν ν κατάστερον, το θαυµασίοι ρ, τ ν ναόν σου τ ν γιον, ν ε σερχόµενο, λαµπρότατον λιον, τ νο βλέπω τ ν θείαν χάριν σου, κα σελήνην τ σ ν µοίωµα. θεν σου δέοµαι τ ν ψυχήν µου κόσµησον, τ ν σ δα, κοσµο σαν κα πρέσβευε, Χριστ σωθ ναι µ. όξα. χο δ. γιαστικ το Πνεύµατο χάρι, δι το µαρτυρίου, λον σε σώµατι κα ψυχ, να ν α τ ργασαµένη πανάγιον, κα ν τ χωρισµ τούτων, χώριστο α τη, κατέρων µεµένηκεν, σπερ ο δ ν τ τριηµέρ του Κυρίου θανάτ, τ σαρκ κα τ ψυχ, Θεότη κεχώρισται. θεν, τ ν µ ν ψυχήν σου ν ο ρανο, µακαρίαν ε ργάσατο, τ δ σ µά σου ν γ, ε ωδία ητου πηγήν, κα θαυµάτων νέδειξεν, ο ν ν τ ν κατάθεσιν ορτάζοντε, πιστ κβο µέν σοι Πρέσβευε π ρ µ ν, θλητ Γεώργιε. Κα ν ν. κ παντοίων κινδύνων... οξολογία µεγάλη κα πόλυσι. ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Τ συνήθη, κα ν τ 23 πριλίου. Μεγαλυνάριον. Πλ ρε ε ωδία γιασµο, δίκην µυροθήκη, κ λαγόνων φθη τ γ, τ σεπτόν σου σκ νο, Γεώργιε παµ- µάκαρ, ρωµάτιζον κόσµ, θαυµάτων χάριτα.

19 ΕΚΛΟΓΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ. χο πλ. δ. Κα δύναµι. λληλού α. Θε µ ν καταφυγ κα δύναµι, χαίροι τ ν θλοφόρων κρότη, τ κκλησία καλλονή, Μεγαλοµάρτυ Γεώργιε, λληλού α. Βοηθ ν θλίψεσι, τα ε ρούσαι µ σφόδρα, χαίροι στρατι τα Χριστο περίδοξε, θριαµβεύσα πολλαχώ, Τροπαιοφόρε Γεώργιε, λληλού α. π τ ν λαόν σου, κατεπανουργεύσαντο γνώµην, χαίροι τ ε σεβεία γεωργό, τ θλήσει γεωργήσα τ κρείττω, µεγάλαθλε Γεώργιε, λληλού α. Κα βουλεύσαντο κατ τ ν γίων σου, χαίροι τροπαίων θεία στηλογραφία, θαυµάτων ξένων α τουργό, θαυ- µατοβρύτα Γεώργιε, λληλού α. ξέχεαν τ α µα α τ ν σε δωρ, χαίροι τ ν α χµαλώτων ύστη, τ ν πασχόντων ρωγό, κα θλιβοµένων καταφύγιον Γεώργιε, λληλού α. τι νεκά σου θανατούµεθα λην τ ν µέραν, χαίροι τ γλυκύκαρπον κλ µα, τ ν δωρε ν τ θλήσεω, θεοδόξαστε Γεώργιε, λληλού α. λογίσθηµεν πρόβατα σφαγ, χαίροι καταπλήξα το τυράννου, το περφυέσι σου θλοι, θλονίκα Γεώργιε, λληλού α. γενήθηµεν νειδο το γείτοσιν µ ν, χαίροι τ ν Μαρτύρων ταξίαρχο, τ ν ε σεβ ν προασπιστ Γεώργιε, κα πάση γλώσση ντρύφη- µα, λληλού α. Κα ο χθρο µ ν µυκτήρισαν µ, χαίροι τρισαριστε µεγαλώνυµε, ριστείων ο ρανίων θρίαµβο Γεώργιε, λληλού α. ν τ καταθλ σθαι τ στ µου, νείδιζόν µε ο χθροί µου, χαίροι τ ο κουµένη δόξα, κα παµφαέστατο λύχνο, θλητ Γεώργιε, λληλού α. Κα γενόµην µεµαστιγωµένο λην τ ν µέραν, χαίροι, πολυδόξαστε Γεώργιε, πανταχο προφθάνων, το καλο ντά σε ε βοήθειαν, λληλού α. Κα π τ λγο τ ν τραυµάτων µου προσέθηκαν, χαίροι τ θε κ νεργεία, θλοφορικ ν ργανον, θλοφόρε Γεώργιε, λληλού α. Φ νέτειλε τ ικαί, κα το ε θέσι τ καρδία ε φροσύνη, χαίροι πολύτλα Γεώργιε, πολύαθλε πλ τα, Μάρτυ Χριστο µυριόνικε, λληλού α. Ε µνηµόσυνον α ώνιον, σται δίκαιο, χαίροι τ ν πασχόντων παραµυθία, τ ν σθενούντων θεραπευτή, συµπαθέστατε Γεώργιε νδοξε, λληλού α. Το γίοι το ν τ γ α το, θαυµάστωσεν Κύριο, χαίροι τ ν θαυµάτων πολυχεύµων κρουνό, π σαν κτίσιν ρδεύων, Τροπαιοφόρε Γεώργιε, λληλού α. Θαυµαστο Θε ν το γίοι α το, χαίροι τ Χριστ πεφιληµένο Γεώργιε, τ ν ε σεβ ν γαλλίαµα, λληλού α. ίκαιο φο νιξ νθήσει, χαίροι µυριόνικε Γεώργιε, µέγα µ ν βοηθό, κα πρέσβυ πρ Κύριον θερµότατο. λληλού α. Κα σε κέδρο ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται, χαίροι θλητ περ-

20 θαύµαστε, τ ν τελούντων τ ν µνήµην σου, ντιλήπτωρ µέγιστο Γεώργιε, λληλού α. όξα. Τριαδικόν. περούσιο ο σία, ν τρισ προσώποι γνωριζοµένη Θεότη, Πάτερ Υ κα Πνε µα γιον, τ µοβασίλειον κράτο, τα το θλοφόρου πρεσβείαι, ξίωσον µ ε σπλαγχνο Κύριε, τ ο ρανίου βασιλεία σου. Κα ν ν. πρ α ώνων τ Κτίσαντι, προορισθε σα η δόκησε, κα π σχάτων α τ ν κυήσασα, περφυ Μητροπάρθενε, σαι τ ψυχ µ ν, τ δυναστεία το λλοτρίου, µητρικ σου χρηστότητι, κα δίδου µ ν χραντε, τ πρ σωτηρίαν α τήµατα.