ΟΡΘΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Τετάρτη ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ

Transcript

1 Τετάρτη ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου ενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ἦχος α Ση λυ βρι ας τον γο νον και Αι γι νης τον ε φο ρον τον ε σχα τοις χρο νοις φα νε εν τα α ρε τη ης φι λον γνη σι ον Νε κτα ρι ον τι µη σω µεν πι στοι ως εν θε ον θε ρα πον τα Χρι στου α να βλυ ζεις γαρ ι α α σεις παν το δα πας τοις ευ λα βως κραυ γα ζου σι δο ο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ο ξα τω ε νερ \\γουν\\ τι δι α σου πα σιν ι ι α α µα α τα 2

3 Ἕτερον Ταχὺ προκατάλαβε Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι Ο σι ως ε βι ω σας ως Ι ε ραρ χης σο φος δο ξα σας τον Κυ ρι ον δι ε να ρε του ζω ης Νε κτα ρι ε Ο σι ε Ο θεν του α ρα κλη του δο ξα σθει εις τη δυ να µει δαι µο νας α πε λαυ νεις και νο σουν τας ι α α σαι τους πι στως προ σι ον τας τοις θει οις λει ψα α νοις σου 3

4 Και νυν και α ει και εις τους αι ω Θεοτοκίον νας των αι ω νων α µην Το απ αι ων νος α πο κρυ φον και Αγ γε λοις α γνω στον µυ στη ρι ον δι α σου Θε ο το κε τοις ε πι γης πε φα νε ρω ται Θε ος εν α συγ χυ τω ε νω σει σαρ κου µε νος και Σταυ ρον ε κου σι ως υ περ η µων κα τα δε ξα µε νος δι ου α να στη σας τον πρω το ο πλα στον ε σω σεν εκ θα να του τας ψυ χας η µω ω ων 4

5 ετὰ τὴν α' Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α' Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Ὡς ἥλιος λαμπρός, ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις, ἀνέτειλας ἡμῖν, τῇ ὁσίᾳ ζωῇ σου, Νεκτάριε Ὅσιε, καὶ πρὸς δόξαν καὶ αἴνεσιν, πάντας ἤγειρας, Χριστοῦ τοῦ πάντων εσπότου, τοῦ σὲ δείξαντος, δεδοξασμένον σε άτερ, θαυμάτων δυνάμεσι. όξα ατρὶ... Ὅμοιον Ἰάσεις δαψιλεῖς, καθ' ἑκάστην ἡμέραν, πηγάζει θαυμαστῶς, θεϊκῇ χορηγίᾳ, ἡ πάντιμος κάρα σου, μυστικῶς κατευφραίνουσα, τῇ τοῦ νεύματος, μυρεψικῇ εὐωδίᾳ, τοὺς προστρέχοντας, μέτ' εὐλαβείας καὶ πόθου, τῇ σῇ ονῇ Ἅγιε. Καὶ νῦν Θεοτοκίον Αἱμάτων ἐξ ἀγνῶν, τὸν εσπότην τῶν ὅλων, τεκοῦσα καὶ ὃ ἦν, μὴ τραπέντα μηδόλως, παρθένος διέμεινας, μετὰ τόκον καὶ ἄφραστον ὅθεν ἅπαντες, τὰ μεγαλεῖά σου Κόρη, μεγαλύνομεν, καὶ τῇ θερμῇ σου πρεσβείᾳ, σωθῆναι ἐλπίζομεν. 5

6 ετὰ τὴν β' Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ' Τὴν ὡραιότητα Τὴν καθαρότητα, τῆς πολιτείας σου, καὶ τὴν εὐθύτητα, άτερ τῶν τρόπων σου, ὡς προσφορὰν πνευματικήν, δεξάμενος ὁ εσπότης, ἰαμάτων κρήνην σε, ἐν Αἰγίνῃ ἀνέδειξε, τοῖς πιστῶς προστρέχουσι, τοῖς ἁγίοις λειψάνοις σου, τοῖς νέμουσιν ὀσμὴν οὐρανίαν, πᾶσι καὶ θείαν εὐωδίαν. όξα ατρὶ... Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Καταπλήττει ἀληθῶς, τὰς διανοίας τῶν πιστῶν, ἡ δοθεῖσα σοι σοφέ, θαυμάτων χάρις ἐκ Θεοῦ, ἡ ἐν τοῖς θείοις λειψάνοις σου ἐνεργουμένη. Ὅθεν τῇ ονῇ, τῇ σῇ συρρέουσι, πλήθη εὐσεβῶν ἐκ πάσης τάξεως, καὶ οἱ νοσοῦντες ὑγείαν λαμβάνουσι, τῇ ἀντιλήψει σου Ἅγιε, ἐν εὐφροσύνῃ, Χριστὸν ὑμνοῦντες, τὸν ἁγιάσαντά σε Ὅσιε. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Ὁ τῶν ὅλων συνοχεύς, καὶ τῶν αἰώνων οιητής, συνεσχέθη ὑπὲρ νοῦν, ὅλος τῇ θείᾳ σου γαστρί, μὴ ἀποστὰς τῆς ατρικῆς μονῆς 6

7 Ἄχραντε, διπλοῦς δὲ ἐκ τῆς σῆς, μήτρας προέδραμεν, ἄνθρωπος ὁμοῦ, καὶ Θεὸς τέλειος, καὶ τοῦ Ἀδὰμ τὴν φύσιν ἐθέωσε, καὶ πάντα κόσμον διέσωσεν. Αὐτὸν δυσώπει, Θεογεννῆτορ, σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν. ετὰ τὸν ολυέλεον Κάθισμα Ἦχος πλ. δ' Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον Ὀρθοδόξων δογμάτων ἑρμηνευτής, διδαχῶν θεοφθόγγων ὑφηγητής, δεικνύμενος Ὅσιε, Ἱεράρχης ὡς ἔνθεος, τῶν εὐσεβῶν ῥυθμίζεις, ἐνθέως τὸ φρόνημα, πρὸς θεϊκὴν ἀγάπην, καὶ τρίβον σωτήριον. Ὅθεν ἐν Αἰγίνῃ, θεοφρόνως ἐγείρεις, ονὴν σεπτὴν Ὅσιε, εἰς ψυχῶν περιποίησιν, Θεοφόρε Νεκτάριε ἐν ᾗ οναζουσῶν ἡ πληθύς, τὰ σεπτά σου προσκυνοῦσα λείψανα, εὐλαβῶς ἑορτάζει, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... Θεοτοκίον ανναδόχον σε στάμνον καὶ λογικήν, φωτοφόρον λυχνίαν καὶ θεαυγῆ, ὁ Θεῖος Νεκτάριος, ἐπιστάμενος Ἄχραντε, ταῖς σαῖς φωταγωγίαις, ψυχὴν καὶ διάνοιαν, ὡς ἀρετῆς ἐργάτης, ἀξίως πεφώτισται ὅθεν σε παρθένον, 7

8 ἐν ταὐτῷ καὶ ητέρα, Χριστοῦ πανακήρατον, ὀρθοδόξως ἐκήρυξε, Θεοτόκε ανύμνητε. Καὶ νῦν τῆς τοῦ Υἱοῦ σου Ἁγνή, ἀπολαύων ὑπὲρ νοῦν ἐλλάμψεως, σὺν Ἀγγέλοις δοξάζει, τὴν ἄρρητον δόξαν σου. 8

9 Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ' Ἤχου. Ἦχος Εκ νε ο τη το ος µου πολ λα α πο λε µει µε πα θη αλλ αυ τος αν τι λα βου και σω σον Σω τηρ µου ίς Οι µι σουν τες Σι ων αι σχυν θη τε α πο του Κυ ρι ου ως χορ τος γαρ πυ ρι ε σε σθε α πε ξη ραµ µε νοι ίς ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Α γι ω νευ µα τι πα σα ψυ χη ζω ου ου ται και κα θαρ σει υ ψου ται λαµ πρυ νε 9

10 ται τη Τρι α δι κη ο να α δι ι ε ρο κρυ φι ως Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας τον αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι α να βλυ υ ζει τα της χα α ρι τος ρει θρα αρ δευ ο ον τα α πα σαν την κτι ι σιν προς ζω ο γο νι ι αν ροκείμενον Ἦχος δ Το στο ο µα µου λα λη η σει σο φι αν και η µε λε ε ε τη της καρ δι ι ας ίς µου συ νε σην 10

11 Στίχ. Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται. Τὸ τρίτον Το στο µα µου λα λη η σει σο φι ι ι αν και η µε ε λε ε τη της καρ δι ι ας µου συ νε σι ι ι ι ιν 11

12 Τάξις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Ὁ Χορός: Ν Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... Ὁ Χορός: 3 Α µη 3 ην 3 3 α α α Κυ υ ρι ον Τὸ τρίτον σα πνο η αι νε σα τω τον (ίς) Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Ν Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον 12

13 Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χορός: Και τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα. Ὁ ιάκονος: ρόσχωμεν. ὁ Χορός: ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ὁ Ν ψαλµός χύµα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. 13

14 Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσο-μαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύ-νην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. 14

15 Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 15

16 Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ταις του Ι ε ρα αρ χου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα α των Ἰδιόμελον Ἦχος πλ. β' Ἦχος α 16

17 Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτοιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα α α α µου Ση µε ε ρον ο Θε ο φο ρος Νε κτα α ρι ος το νε ον της Εκ κλη σι ας α γλα α ι ι ι σµα τον της α ρε της πε ρα α α νας δρο ο ο µον την προς ου ρα νον πο ρει αν ε ε ε ποι η η η σα α α το και εν ταις των Α γι ων λα µπρο τη σι ι ι σκη νω ω ω σας α να κε 17

18 κα λυµ µε νως τρυ φα του ξυ υ λου ου ου τη ης ζω ω ω ης της µε γα λο πρε που ους δο ο ο ξης τας ελ λα αµ ψει ει εις δε χο ο ο µε ε ε ε νος η µιν δε ε ε ε ξαι τει ει ει ται κιν δυ νων α παλ λα γην και ει ρη νη ην στα θη ρα α αν και µε ε ε γα ε ε ε λε ε ε ε ο ο ο ο ος 18

19 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον (δίς) Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 19

20 Εἶτα οἱ Κανόνες. Κανὼν τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ α'. Ἦχος α'. Ὁ Εἱρμὸς ᾨδὴν ἐπινίκιον, ᾄσωμεν πάντες, Θεῷ τῷ ποιήσαντι, θαυμαστὰ τέρατα, βραχίονι ὑψηλῷ, καὶ σώσαντι τὸν Ἰσραὴλ ὅτι δεδόξασται. (ίς) Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Χαρίτων τὴν ἄβυσσον σαρκὶ τεκοῦσα, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, χάριν μοι δώρησαι, τοῖς χείλεσί μου Ἁγνή, ὅπως ὑμνήσω εὐσεβῶς, τὰ μεγαλεῖα σου. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀνήροτος ἄρουρα, αρθένε ὤφθης, ἀσπόρως βλαστήσασα, ζωῆς τὸν πρύτανιν, τὸν ἐκ τῆς πάλαι φθορᾶς, ζωοποιήσαντα ἡμᾶς, ὅτι δεδόξασται. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ῥημάτων αἰνίγματα, προφητοφθόγγων, ἐν σοὶ πέρας ἐλαβον, αρθένε Ἄχραντε σὺ γὰρ τεκοῦσα Χριστόν, τύπους τοῦ Νόμου καὶ σκιάς, σαφῶς ἐπλήρωσας. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 20

21 Ἀνθήσασαν ῥάβδον σε, ὁ Ἡσαΐας, αρθένε προέγραψεν, ἐν θείῳ νεύματι σὺ γὰρ Χριστὸν τὸν Θεόν, οἷά περ ἄνθος μυστικόν, ἀφράστως ἤνθησας. 21

22 Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ α' Ἦχος α. ᾨδὴν ἐπινίκιον, Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Νοός μου τὴν ζόφωσιν, τῶν πρεσβειῶν σου, φωτὶ διασκέδασον, καὶ λόγον δίδου μοι, ὡς ἂν ὑμνήσω φαιδρῶς, Νεκτάριε θαυματουργέ, τὴν θείαν μνήμην σου. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐσχάτοις ἐν ἔτεσιν, ἐξανατείλας, ὡς ἥλιος ἄδυτος, φωτὶ τῶν ἔργων σου, Εὐαγγελίου τὸ φῶς, ἐκφαίνεις άτερ θαυμαστῶς, πᾶσι τοῖς πέρασι. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Κατ ἴχνος Νεκτάριε, ἀκολουθήσας, ζωῆς καθαρότητι, τοῖς πάλαι Ὅσιε, Ἀρχιερεῦσι Χριστοῦ, ἴσος εὐκλείας τῆς αὐτῶν, ὤφθης καὶ μέτοχος. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Τὴν φύσιν τὴν ἄστεκτον, ἐν τῇ γαστρί σου, ἀφλέκτως βαστάσασα, σαρκὶ γεγέννηκας, δίχα τροπῆς καὶ φυρμοῦ, Χριστὸν τὸν πάντων οιητήν, αρθένε Ἄχραντε. 22

23 Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ α' Ἦχος δ'. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ναμάτων τοῦ νεύματος, ἐμφορηθεὶς βίῳ κρείττονι, τὸ νέκταρ τῆς χάριτος, ἤδη ἀνέβλυσας, καὶ κατηύφρανας, ἡμῶν τὰς διανοίας, Νεκτάριε Ὅσιε, τοῖς σοῖς χαρίσμασι. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἑόρτιον αἴνεσιν, ἀγαλλομένη προσᾴδει σοι, καὶ νέαν πανήγυριν, κροτεῖ σοι Ἅγιε, ἡ Ὀρθόδοξος, Ἁγία Ἐκκλησία, τῇ σῇ ἁγιότητι, ἐχθροὺς αἰσχύνουσα. όξα... Κοσμήσας τὸν βίον σου, ἀπο νεότητος Ὅσιε, ἠθῶν τῇ σεμνότητι, τῆς ἀρετῆς ἐραστής, ὤφθης γνήσιος, καὶ τῆς σοφίας μύστης, ἐνθέῳ φρονήματι, άτερ Νεκτάριε. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Τὴν πάντων ασίλισσαν, καὶ ἀειπάρθενον έσποιναν, ὑμνῶν θείοις λόγοις σου, ἐκ ταύτης ἔλαβες, σθένος ἄμαχον, καὶ πειρασμῶν ἐφόδους, ἐν βίῳ ὑπέμεινας, ἀνδρείως Ἅγιε. 23

24 Κανὼν τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ γ'. Ἦχος α'. Ὁ Εἱρμὸς Στερεωθήτω ἡ καρδία μου, εἰς τὸ θέλημά σου Χριστέ ὁ Θεός, ὁ ἐφ' ὑδάτων οὐρανῶν, στερέωσας τὸν δεύτερον, καὶ δράσας ἐν τοῖς ὕδασι, τὴν γῆν αντοδύναμε. (ίς) Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σκηνὴ τοῦ Λόγου ἡ ἀμόλυντος, τὸ τῆς θείας δόξης ἁγίασμα, ὁ οὐρανὸς ὁ λογικός, ἐξ οὗ κόσμῳ ἀνέτειλεν ὁ ζωῆς ἄδυτος ἥλιος, Θεοτόκος ὑμνείσθω μοι. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Νόμους τῆς φύσεως διέλαθες, καὶ τὸν νομοδότην καὶ Κύριον, δίχα φθορᾶς τε καὶ φυρμοῦ, Θεοτόκε ἐκύησας, ζωῆς νέας ἐγκαινίζοντα, τους νόμους ἐν νεύματι. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ὄρος ἐδείχθης ἀλατόμητον, καὶ δασὺ καὶ πῖον ἐν νεύματι, ἐξ οὗ ἐπέφανεν ἡμῖν, ὁ ἁπτόμενος έσποινα, τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται, ὡς φησὶ αβὶδ ὁ ίκαιος. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 24

25 Ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματος, τὸ θεοπρεπὲς ἱλαστήριον, τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ, ὁ εὐώδης παράδεισος, ἀνυμνείσθω θείοις ᾄσμασιν, ἡ αρθένος καὶ έσποινα. 25

26 Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ γ' Ἦχος α. Στερεωθήτω ἡ καρδία Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἀγάπῃ θείᾳ ἐκ νεότητος, άτερ, ἱερῶς στοιχειούμενος, ἀκολουθῆσαι τῷ Χριστῷ ᾑρετίσω Νεκτάριε, καὶ ἐκ πάσης ματαιότητος, ἐμφρόνως ἐμάκρυνας. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ῥήσεσι άτερ τῶν χειλέων σου, στάζεις γλυκασμὸν τὸν οὐράνιον, ἐν ταῖς καρδίαις τῶν πιστῶς, δεχομένων τὸν λόγον σου, καὶ παιδεύεις πρὸς τὰ κρείττονα, πιστῶν τὴν διάνοιαν. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἱεραρχῶν νέον ἀγλάϊσμα, ὤφθης Ἱεράρχα Νεκτάριε, ἁγιωσύνην ἀληθῆ, ἐνδυσάμενος Ὅσιε, πολιτείας καθαρότητι διὸ εὐφημοῦμέν σε. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Ὡραϊσμένη ὑπὲρ ἔννοιαν, ταῖς τῆς παρθενίας λαμπρότησι, τίκτεις Θεὸν ὑπερφυῶς, μετὰ σώματος Ἄχραντε, καὶ τῆς Εὔας τὸ κατάκριμα, ἐν τῷ τόκῳ σου ἔλυσας. 26

27 Κανὼν δεύτερος τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ γ' Ἦχος δ'. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἁγίων σοφῶς ἰχνηλατήσας, τους τρόπους καὶ πράξεις τὰς ἁγνάς, τὸν νοῦν σου καθηγίασας, ἐν πάσῃ ὁσιότητι, Νεκτάριε μακάριε, καὶ τὴν καρδίαν ἐκάθῃρας. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ραντίσματι ὕδατος τοῦ θείου, τὴν βλάβην τῶν δένδρων καὶ φυτῶν, ἀπήλασας Νεκτάριε, καὶ πλοῦτος θείας χάριτος, τοῖς Αἰγινήταις πέφηνας, θαυμαστωθεὶς θείῳ νεύματι. όξα... Ζωὴν τὴν ἡσύχιον ποθήσας, ονὴν ᾠκοδόμησας σεπτήν, ἐν τῇ Αἰγίνῃ Ὅσιε, καὶ τύπος θείων πράξεων, ἐν ταύτῃ ἐχρημάτισας, ταῖς μοναζούσαις Νεκτάριε. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Ὡς ήτηρ Θεοῦ τοῦ φιλανθρώπου, σπλαγχνίσθητι Κόρη ἐπ' ἐμοί, καὶ ἴασαι τὸν καύσωνα, τὸν τῆς ψυχῆς μου δέομαι, τῇ δρόσῳ τῆς σῆς χάριτος, ἵνα σωθεὶς μεγαλύνω σε. 27

28 Κάθισμα Ἦχος πλ. α' Τὸν συνάναρχον Λόγον Ἀρετῆς διανύσας τὸν δρόμον Ὅσιε, θεοπρεπῶς μετετέθης πρὸς τὴν ἀγήρω ζωήν, καὶ ἁγίων κοινωνὸς ὤφθης Νεκτάριε, μεθ' ὧν πρέσβευε ἀεί, τῷ αντάνακτι Χριστῷ, δοθῆναι πταισμάτων λύσιν, καὶ ψυχικὴν σωτηρίαν, τοῖς ἑορτάζουσι τὴν μνήμην σου. όξα... Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Τὴν ὑπέρτιμον στάμνον καὶ θεοχώρητον, τὴν ἀειπαρθένον Κόρην καὶ Θεοτόκον Ἁγνήν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ μεγαλύνωμεν, ὅτι ἐρρύσατο ἡμᾶς, ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς, τεκοῦσα ἀπειρογάμως, τὸν Ὑπερούσιον Λόγον, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 28

29 Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ' Τῇ Ὑπερμάχῳ Ὀρθοδοξίας τὸν ἀστέρα τὸν νεόφωτον, καὶ Ἐκκλησίας τὸ νεόδμητον προτείχισμα Ἀνυμνήσωμεν καρδίας ἐν εὐφροσύνῃ. οξασθεὶς γὰρ ἐνεργείᾳ τῇ τοῦ νεύματος. Ἰαμάτων ἀναβλύζει χάριν ἄφθονον τοῖς κραυγάζουσι χαίροις άτερ Νεκτάριε. Ὁ Οἶκος Ἄνθρωπος οὐρανόφρων, ἀνεδείχθης ἐν κόσμῳ, Νεκτάριε Χριστοῦ Ἱεράρχα ζωὴν γὰρ ὁσίαν διελθών, ἀκέραιος ὅσιος καὶ θεόληπτος, ἐν πᾶσιν ἐχρημάτισας ἐντεῦθεν παρ' ἡμῶν ἀκούεις. Χαῖρε δι' οὗ οἱ πιστοὶ ὑψοῦνται, Χαῖρε δι' οὗ ἐχθροὶ θαμβοῦνται. Χαῖρε τῶν Ὁσίων ατέρων ἐφάμιλλος, Χαῖρε Ὀρθοδόξων ὁ θεῖος διδάσκαλος. Χαῖρε οἶκος ἁγιώτατος ἐνεργείας θεϊκῆς, Χαῖρε βίβλος θεοτύπωτος πολιτείας τῆς καινῆς. Χαῖρε ὅτι ἀρτίως ἡμιλλήθης Ἁγίοις, Χαῖρε ὅτι ἐμφρόνως ἐχωρίσθης τῆς ὕλης. Χαῖρε λαμπρὸν τῆς ίστεως τρόπαιον, 29

30 Χαῖρε σεπτὸν τῆς χάριτος ὄργανον. Χαῖρε δι' οὗ Ἐκκλησία χορεύει, Χαῖρε δι' οὗ νῆσος Αἴγινα χαίρει. Χαῖρε άτερ Νεκτάριε. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Τῇ Θ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν Νεκταρίου ητροπολίτου ενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ, τοῦ θαυματουργοῦ καὶ κτίτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱεράς ονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος τῶν οναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως κατὰ τὸ ἔτος Στίχοι Νέκταρ τῆς ζωῆς τῆς αἰωνίου πίνων, Νᾶμα Νεκτάριε ἰάσεων βλύζεις. Ἀμφ' ἐνάτῃ Νεκταρίοιο ἐκ ῥεθέων θυμὸς ἤρθη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. μνήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ὀνησιφόρου καὶ ορφυρίου. Στίχοι Ἵπποις πρὸς Θεὸν Ὀνησιφόρε τρέχων Ἔχεις συνιππεύοντα καὶ τὸν οἰκέτην. Νύσσης οὐρανίης ἐπέβητ ἐνάτῃ ὦ Ἀθληταί. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν ατρώνης. 30

31 Στίχοι Ζωῆς μελλούσης ἀξιοῦται ατρῶνα Ὡς ἐν βίῳ ζήσασα ταύτης ἀξίως. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας. Στίχοι Λέσβου τὸ θρέμμα παρθένος Θεοκτίστη Κτίστῃ Θεῷ πρόσεισι πάγκαλος νύμφη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων ητέρων ἡμῶν Εὐστολίας καὶ Σωπάτρας. Στίχοι Ὅλη καλὴ σὺ πρὸς Θεὸν χωρεῖς Λόγον Στολαῖς σταλεῖσα ψυχικαῖς Εὐστολία. Σωπάτρα ατρός, νεύματός τε καὶ Λόγου Θρόνῳ παρέστη δοῦσα γῆ τὸ σαρκίον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος Ἀντωνίου. Στίχοι Ἀντώνιον κτείνουσι τὸν θεῖον ξύλοις Οἱ τὸ ξύλον τιμῶντες ὡς θεὸν πλάνοι. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι άρτυρες Χριστοφόρος καὶ αῦρα ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι λάνην ἀμαυροῖ αῦρα κοπεῖσα ξίφει, Χριστοῦ δὲ τμηθεὶς φῶς ὁρᾷ Χριστοφόρος. 31

32 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ναρσῆ καὶ Ἀρτέμονος. Στίχοι Ναρσῆς σὺν Ἀρτέμονι ἐκκοπεὶς ξίφει, Σὺν Ἀρτέμονι λαμβάνει καὶ τὰ στέφη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος ατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης, ὁ διὰ τὸ βραχὺ τῆς ἡλικίας (ἀναστήματος) ὀνομασθεὶς Κολοβός, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Ἰωάννην ἔκρυψε γῆς βραχὺς τόπος, 'Ὃς κἂν βραχὺς τὸ σῶμα, τὴν πρᾶξιν μέγας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος ατὴρ ἡμῶν Ἑλλάδιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Εἰ καὶ μετέστης Ἑλλάδιε τοῦ βίου, ίναξ ἔμεινας ἀρετῶν τοῖς ἐν βίῳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος ατὴρ ἡμῶν Συμεὼν ὁ εταφραστὴς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Ἐκκλησία σοι Συμεὼν ὄφλει χάριν Ὑπὲρ μεταφράσιος Ἁγίων βίων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ὅσιοι καὶ θεοφόροι ατέρες ἡμῶν Εὐθύμιος καὶ Νεόφυτος οἱ κτίτορες τῆς ἐν Ἄθῳ ἱερᾶς σεβασμίας ονῆς 32

33 τοῦ ιοχειαρίου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται. Στίχοι Εὐθύμιον συνάμα τῷ Νεοφύτῳ Τιμῶ κτίσαντας τὴν ονὴν Ἀρχαγγέλων. Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 33

34 Καταβασίαι τῶν Εἰσοδίων Ἦχος ᾨδὴ α Α νοι ξω το στο µα µου και πλη ρω θη σε ται νευ µα τος και λο γον ε ρευ ξο µαι τη α σι λι δι η τρι και ο φθη σο µαι φαι δρως πα νη γυ ρι ζων και α α σω γη θο µε νος τα αυ της την ει σο δον ᾨδὴ γ' Τους σου ους υ µνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω σα και α φθο νος πη γη θι α σον συγ κρο τη σαν τας πνευ µα τι κον στε ρε ω ω σον καν τη σε πτη ει σο δω Ὁ α χορός σου στε φα νων δο ξης α ξι ω σον 34

35 ᾨδὴ δ' Την α νε ξι χνι α στον θει αν βου λην της εκ της αρ θε ε νου σαρ κω σε ως σου του υ ψι στου ο ρο φη της Αβ βα κουµ κα τα νο ων ε κραυ γα ζε δο ξα τη δυ να µει σου Κυ ρι ε ᾨδὴ ε' Ε ξε στη τα συµ παν τα εν τη σε πτη ει σο δω σου συ γαρ α πει ρο γα µε αρ θε νε εν δον ει σηλ θες εν τω να ω ω του Θε ου ω σπερ κα θα ρω τα τος να ος πα σι τοις υ µνου σι σε την ει ρη νην βρα βευ ου σα 35

36 ᾨδὴ στ' Την θει αν ταυ την και παν τι µον τε λουν τες ε ορ την οι θε ο φρονες της Θε ο µη το ρος δευ τε τας χει ρας κρο τη σω µεν τον εξ αυ της τε χθεν τα Θε ον δο ξα ζον τες ᾨδὴ ζ' Ουκ ε λα α τρευ σαν τη κτι σει οι θε ο φρο νες πα ρα τον κτι σαν τα αλ λα πυ ρος α πει λην αν δρει ως πα τη σαν τες χαι ρον τες ε ψαλ λον υ περ υ υ µνη η τε ο των α τε ρων Κυ ρι ος και Θε ος ευ λο γη τος ει 36

37 ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν τον Κυ ρι ον αι αι δας ευ α γεις εν τη κα µι νω ο το ο κος της Θε ο το κου δι ε σω σα το το τε µεν τυ που µενος νυν δε εν ερ γου µε νος την οι κου µε νην α πα σαν α γει ρει ψαλ λου ου σαν τον Κυ ρι ον υ µνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ ητέρα 37

38 Τιµιωτέρα Ἦχος Στίχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη ριµου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 38

39 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 39

40 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και 40

41 εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 41

42 κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον 42

43 σε µε γα λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Α πας γη γε νης σκιρ τα τω τω πνευ µα τι λα µπα δου χου µε νος πα νη γυ ρι ζε τω ω δε α υ λων νο ω ων φυ σις γε ραι ρου σα τα ι ε ρα ει σο δι α της Θε ο µη το ο ρος και βο α α α α τω Χαι ροις παµ µα κα α ρι στε Θε ο το κε Α γνη α ει παρ θε νε ε ε ε ε 43

44 Ἐξαποστειλάρια Ἦχος γ'. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Ἡ Ἐκκλησία ἀγάλλου, καὶ ᾆδε ᾄσματα καινά, τὸν σὸν υἱὸν εὐφημοῦσα καὶ ἱερὸν νυμφαγωγόν, Νεκτάριον τὸν ἀρτίως, ἡγιασμένον φανέντα. Ἕτερον ὅμοιον Θεοπρεπῶς βιώσας, ἐμεγαλύνθης θαυμαστῶς, Νεκτάριε Ἱεράρχα, παρὰ τοῦ πάντων οιητοῦ πηγὴ θαυμάτων γὰρ ὤφθη, ἡ τῶν λειψάνων σου θήκη. Θεοτοκίον Θεοχαρίτωτε Κόρη, ἱκέτευε διὰ παντός, τὸν σὸν Υἱὸν καὶ εσπότην, καὶ πολυεύσπλαγχνον Θεόν, πάσης ἀνάγκης, τοὺς εὐσεβεῖς Θεοτόκε. 44

45 ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ Ἦχος α Ν α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το Ν ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ω ω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι Ν ι ι ι στοις σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι 45

46 δυ να α α µεις α αυ του ου ου ου σοι Ν πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Εἰς τοὺς Αἴνους, ἱστῶμεν Στίχους δ' καὶ ψάλλομεν τὰ ἐξῆς ροσόμοια. Ἦχος α'. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων Στίχ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του ᾈσματικῶς συνελθόντες πανηγυρίσωμεν, τὴν μνήμην τὴν ἁγίαν, Νεκταρίου τοῦ Θείου, τοῦ ἄρτι δοξασθέντος παρὰ Χριστοῦ, τῇ τοῦ βίου λαμπρότητι, τῶν ἰαμάτων ταῖς χάρισι θαυμαστῶς, εὐσεβῶν εἰς περιποίησιν. 46

47 Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Ἡ τῶν λειψανων σου θήκη άτερ Νεκτάριε, ὡς ἄλλη καθορᾶται, Σιλωὰμ κολυμβήθρα νοσήματα γὰρ παύει τὰ χαλεπά, καὶ ὑγείαν καὶ λύτρωσιν, τοῖς πρὸς αὐτὴν προσιοῦσι νέμει ἀεί, ἐνεργείᾳ τῇ τοῦ νεύματος. Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ το ον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω Τὶς ἐπαξίως ὑμνήσει τὰς δυναστείας σου, ὦ Ζῳοδότα Σῶτερ; ὅτι δέδωκας ἤδη, στῦλον καὶ ἑδραίωμα ἀρραγές, τῇ σεπτῇ Ἐκκλησίᾳ σου, τὸν θεηγόρον Νεκτάριον ἀληθῶς, τὸν ὁσίως σοι λατρεύσαντα. 47

48 Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Ὑπὲρ ὀσμὴν ἀγροῦ πλήρους κατὰ τὴν θείαν φωνήν, ἡ εὐωδία πέλει τῶν σεπτῶν σου λειψάνων, Νεκτάριε τρισμάκαρ τῶν εὐσεβῶν, τὰς αἰσθήσεις εὐφραίνουσα ὅθεν ἡ Αἴγινα βλέπουσα τὴν ἐν σοί, θείαν χάριν μακαρίζει σε. όξα... Ἦχος πλ. α' ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι ω και Α γι ι ω νευ µα α α τι Ο ο ο ο σι ι ι ε ε ε α α α α α τερ µε λε την θει ου νο µου το ον 48

49 βι ον ποι ου ου ου ου µε ε ε ε νος των πα λαι Α γι ων την ζω ην ε χα ρα κτη η ρι ι ι σας το γαρ φρο νη µα α α της σαρ κος υ πο τα α ξα ας τω πνε ε ε ε ευ µα α α α τι χρη στο τη τα ε ποι η η η σας και ο σι ο τη τα ηµ φι ι α α α α σω ως Ι ε ραρ χης θε ο σο ο ο φος και της α ρε της α λη θη η ης ερ γα α α α της ο ο ο ο θεν λα µπρως πα ρα Θε ου ε δο ο ο ξα α α σθης και ι α µα τω ων κρη η η νη η των λει ψα νων 49

50 σου σο ρος ε ε δει ει χθη τη του α ρα κλη του ε πι ι ι σκι α α α α σει αλλ ω Νε κτα ρι ι ι ε µα κα α α α α α α α ρι ι ι ι µα κα α ρι ι ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ρα α α νον εν ταις ψυ χαι αις η η µων το νε κταρ της σηης χα α α α α ρι ι ι ι τος και πρε σβευ ε τω Κυ ρι ω δο θη ναι η µιν το µε ε γα ε ε λε ος 50

51 Ἦχος α Κ Και νυ υν και α ει και εις του αι ω νας των αι ω νων α µην Κ α κα ρι ζο µεν σε Κ Θε ο το κε αρ θε ε νε και δο ξα ζο µεν σε οι πι στοι κα τα χρε ε ος Κ την πο λιν την α σει στον το τει ει χος το αρ ρη κτον την αρ Κ ρα γη προ στα σι ι αν και κα τα φυ γη ην των ψυ χων η η µων 51

52 Ἕτερον, Ἀργοσύντομον Ἦχος α Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω ω νω ων Α α α µην α κα ρι ι ι ι ζο ο µε ε εν σε ε Θε ε ο ο το ο ο ο κε ε α α αρ θε ε ε ε νε και δο ξα α α α ζο ο µε ε εν σε ε οι οι πι ι στοι οι οι οι κα α Κ τα α α χρε ε ε ε ος την πο ο ο λι ιν τη η ην α α σει ει ει στον το τει ει ει ει ει χος το ο α αρ ρη η κτο ον την α αρ ρα α γη η η η προ ο στα α σι ι ι 52

53 Κ αν και αι κα α τα φυ υ γη η η η η η η η η η η ην τω ων ψυ χω ων η η µων 53

54 οξολογία εγάλη σε ἦχο πλ. α. Ἐπιλογές. Ἦχος α Κ ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν Κ υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι Κ α Υ µνου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ Κ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν Σοι δι α την µε γα α λην \σου δο ξαν Κ Κυ ρι ε α σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ πα ντο κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 54

55 νευ µα Κ Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου Κ ρο σδεξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε Κ η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις 55

56 δο ο ξαν Θε ου α τρος α µην Κ Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κ Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ Κ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των Κ πα τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα α σου εις τους 56

57 αι ω νας α µην Γε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι ι σα µεν ε πι σε Κ Ευ λο γη το ος ει Κυ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα Σου Κ (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χην µου ου ο τι η µαρ τον Σοι Κ Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον 57

58 µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως Κ α ρα τει νον το ε λε ος σου ου τοις γι Κ νω σκου σι Σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Κ (τρίς) ο ξα α τρι ι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι Κ Και νυν και α ει και εις τους αι ω 58

59 νας των αι Κ ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Κ Ἀσµατικόν. Α γι ι ι ος ο Θε ε ε ος Α α α α γι ι ος Ι ι σχυ υ υ ρος Α γι ος Κ Α α α θα να α τος ε Κ ε λε η η σο ο ον η η η η µα α α ας 59

60 Ἀπολυτίκιον. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ἦχος α Ση λυ βρι ας τον γο νον και Αι γι νης τον ε φο ρον τον ε σχα τοις χρο νοις φα νε εν τα α ρε τη ης φι λον γνη σι ον Νε κτα ρι ον τι µη σω µεν πι στοι ως εν θε ον θε ρα πον τα Χρι στου α να βλυ ζεις γαρ ι α α σεις παν το δα πας τοις ευ λα βως κραυ γα ζου σι δο ο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ο ξα τω ε νερ \\γουν\\ τι δι α σου πα σιν ι ι α α µα α τα α α α 60

61 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Κυ Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 61 Ν

62 Ν Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Ν Κυ Ν Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε Ν 62

63 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 63

64 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η α σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 64

65 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Α Στίχ. α. µη η ην Ἀντίφωνον β Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Γ Γ Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι Στίχ. β. αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος 65

66 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Γ Γ Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος 66

67 Γ ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. δ. α σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Γ Γ Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 67

68 Ο µο νο γε νης Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Γ Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 68

69 Ἀντίφωνο γ Ἦχος α Το στο µα µου λα λη σει σο φι αν και η µε λε τη της καρ δι ας µου συ νε σιν Ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ἦχος α Ση λυ βρι ας τον γο νον και Αι γι νης τον ε φο ρον τον ε σχα τοις χρο νοις φα νε εν τα α ρε τη ης φι λον γνη σι ον Νε κτα ρι ον τι µη σω µεν πι στοι ως εν θε ον θε ρα πον τα Χρι στου α να βλυ ζεις γαρ ι α α σεις παν το δα πας τοις ευ λα βως κραυ 69

70 γα ζου σι δο ο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ο ξα τω ε νερ \\γουν\\ τι δι α σου πα σιν ι ι α α µα α τα α α α 70

71 Εἰσοδικόν Ἦχος ι ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο Γ ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον. Τῆς ἐρήμου πολίτης Ἦχος α Ση λυ βρι ας τον γο νον και Αι γι νης τον ε φο ρον τον ε σχα τοις χρο νοις φα νε εν τα α ρε τη ης φι λον γνη σι ον Νε κτα ρι ον τι µη σω µεν πι στοι ως εν θε ον θε ρα 71

72 πον τα Χρι στου α να βλυ ζεις γαρ ι α α σεις παν το δα πας τοις ευ λα βως κραυ γα ζου σι δο ο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ο ξα τω ε νερ \\γουν\\ τι δι α σου πα σιν ι ι α α µα α τα Ἕτερον Ταχὺ προκατάλαβε Ἦχος ι Ο σι ως ε βι ω σας ως Ι ε ραρ χης σο φος δο ξα σας τον Κυ ρι ον δι ε να ρε του ζω ης Νε κτα ρι ε Ο σι ε Ο θεν του α ρα κλη του δο 72 ξα σθει εις

73 τη δυ να µει δαι µο νας α πε λαυ νεις και νο σουν τας ι α α σαι τους πι στως προ σι ον τας τοις θει οις λει ψα α νοις σου Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 73

74 Κοντάκιον Ἦχος ι Ο κα θα ρω ω τα α τος να ος του Σω τη ρος η πο λυ τι ι µη η τος πα στας και αρ θε νος το ι ε ρον θη σαυ ρι σµα της δο ξης του Θε ου ση µε ρον ει σα γε ται εν τω οι κω Κυ ρι ου την χα ριν συ νει σα γου σα την εν νευ µα τι θει ει ω ην α νυ µνου σιν Αγ γε λοι Θε ου αυ τη υ πα αρ χει σκη νη ε που ρα α νι ο ο ος 74

75 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ροκείμενον. Ἦχος βαρύς Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ. Στίχ. Τὶ ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν. ρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. Ἐφ. 5,8-19 Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ νεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀληθείᾳ δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. ιὸ λέγει Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. λέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. ιὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ 75

76 θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν νεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ. Ἀλληλούϊα. Ἦχος α Οἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται. Στίχ. Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τὴν Σιών, ᾑρετίσατο αὐτὴν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ 76

77 Εἰς νηµόσυνον... Κωνσταντίνου ρίγγου Ἄρχοντος ρωτοψάλτου Τ..Τ.Χ.Ε. Ἦχος Ἔκτασις. α Nε ε ε Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ υ υ νο ο ο ο ο ον αι 77 ω ω ω ω

78 Γ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 78

79 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν ασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας έροιας. 79