John Hendrix Κωνσταντίνος Μωραΐτης

Transcript

1 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ Ο John Hendrix είναι καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Lincoln στην Αγγλία, και διδάσκει μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Roger Williams στην Αμερική. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Architecture as Cosmology: Lincoln Cathedral and English Gothic Architecture, Robert Grosseteste: Philosophy of Intellect and Vision, Architecture and Psychoanalysis, Aesthetics and the Philosophy of Spirit, Platonic Architectonics, Architectural Forms and Philosophical Structures, και The Relation Between Architectural Forms and Philosophical Structures in the Work of Francesco Borromini in Seventeenth-Century Rome. Είναι συν-επιμελητής των βιβλίων The Cultural Role of Architecture, Renaissance Theories of Vision, Neoplatonic Aesthetics, και Neoplatonism and the Arts. Ο Κωνσταντίνος Μωραΐτης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), αρχιτέκτων μηχανικός, απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π., με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηθική και Πολιτική Φιλοσοφία (Πανεπιστήμιο Paris I Panthéon Sorbonne) και τις Αραβικές Σπουδές (Μεταπτυχιακό Κέντρο Ε.Μ.Κ.Α.Ι.Σ. Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών). Από το 1983 διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Η βασική επαγγελματική του αρχιτεκτονική ενασχόληση αφορά στην κτιριακή αρχιτεκτονική. Από το 1996 όμως, ξεκινά μια σχέση «εξώγαμου» έρωτα με θέματα που αφορούν στη θεωρία και τις διαμορφώσεις του τοπίου. Η σχέση αυτή νομιμοποιήθηκε με την

2 επίσημη διδασκαλία του σεμιναρίου «Ιστορία και Θεωρία του Τοπίου», στο πλαίσιο του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Αρχιτεκτονική Σχεδιασμός του Χώρου» (κατεύθυνση «Σχεδιασμός Χώρος Πολιτισμός»), της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Στο σεμινάριο αυτό, δωδεκαετούς παρελθόντος ήδη, το τοπίο αντιμετωπίζεται βέβαια ως σημαντική συνθετική και περιβαλλοντική συνθήκη, κύρια όμως, και αυτό αποτελεί βασική θέση των μαθημάτων, εξετάζεται ως κεντρικό πολιτισμικό, πολιτιστικό και πολιτικό υπόβαθρο ανάπτυξης των κοινωνιών. Στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, πανελλήνιους, παγκύπριους και διεθνείς, με αντικείμενο τον κτιριακό, αστικό και τοπιακό σχεδιασμό. Ο Claudio Daniel Conenna είναι διπλωματούχος αρχιτέκτων του Τμήματος Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας του Εθνικού Πανεπιστημίου της La Plata, Αργεντινή (1984) και διδάκτωρ της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1999). Διδάσκει Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό και Θεωρία της Αρχιτεκτονικής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. (από το 2001), ενώ στο παρελθόν διετέλεσε λέκτορας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας του Εθνικού Πανεπιστημίου της La Plata ( ). Έχει δημοσιεύσει πάνω από 40 άρθρα σχετικά με κτίρια και αρχιτέκτονες του 20 ού αιώνα. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Greek Monastic Architecture: An organic proposal (2007) και Drawings on the Sand: Not-realized projects (2009). Η Κυριακή Τσουκαλά σπούδασε Αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη ( ) και στη Γενεύη ( ). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία και την Ψυχολογία του Χώρου στο Παρίσι. Εκ- [8] ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

3 πόνησε δύο διδακτορικές διατριβές σε θέματα Ψυχολογίας και Αρχιτεκτονικής σε Πανεπιστήμια της Γαλλίας, καθώς και διατριβή επί υφηγεσία στην Οργάνωση του Χώρου και την Πολεοδομία στο Université Paris X-Nanterre. Σήμερα είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μέλος της ερευνητικής ομάδας Environnement urbain: Processus cognitifs et représentations του Université Paris X-Nanterre. Έχει συγγράψει τα βιβλία Τάσεις στη σχολική αρχιτεκτονική (Παρατηρητής, 2000), L image de la ville chez l enfant (Anthropos-Economica, 2001), Παιδική αστική εντοπία (Τυπωθήτω Γ. Δαρδανός, 2005), Les territoires urbains de l enfant (L Harmattan, 2007) και Εξαστισμός και ταυτότητα (Επίκεντρο, 2009). Έχει μεταφράσει το βιβλίο Le sens de l Espace. L Epoque et le Lieu (του P. Pellegrino, Gutenberg, 2005) και έχει ασχοληθεί με την επιμέλεια βιβλίων, τευχών διεθνών περιοδικών (ELSA και Cahiers Pierre Belon) και πρακτικών συνεδρίων. Είναι μέλος της εκδοτικής ομάδας των διεθνών περιοδικών ELSA Environment, Land, Society: Architectonics και International Critical Thought. Ο Νικόλαος-Ίων Τερζόγλου είναι διπλωματούχος αρχιτέκτων μηχανικός E.M.Π. (2000), κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ε.Μ.Π. στην κατεύθυνση «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» (2001) και διδάκτωρ Θεωρίας και Φιλοσοφίας της Αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π. (2005). Επίσης είναι πτυχιούχος του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (2009). Η διδακτορική του διατριβή, με θέμα «Εννοιολογικές Δομές της Αρχιτεκτονικής Σκέψης. Leon Battista Alberti-Etienne-Louis Boullée-Le Corbusier», τιμήθηκε με το 2 ο Βραβείο ICAR-CORA 2007 σε διεθνή διαγωνισμό για την καλύτερη διατριβή στην αρχιτεκτονική θεωρητική έρευνα. Εκπόνησε μεταδιδακτορική έρευνα στον Τομέα Ανθρωπιστικών και ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ [9]

4 Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου του Ε.Μ.Π. ( ), η ο- ποία δημοσιεύτηκε ως βιβλίο-μονογραφία με τίτλο «Ιδέες του Χώρου στον Εικοστό Αιώνα» (Εκδόσεις νήσος, Αθήνα, 2009). Έχει διδάξει για τρία χρόνια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών μαθήματα Αρχιτεκτονικής Θεωρίας ( ), ως λέκτορας Π.Δ. 407/80. Από το 2010 διδάσκει Έννοιες και Θεωρίες για την Οργάνωση και τον Σχεδιασμό του Σύγχρονου Αρχιτεκτονικού Χώρου καθώς και διάφορα Συνθετικά μαθήματα στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π., ως εκλεγμένος λέκτορας. Η Χαρίκλεια Παντελίδου σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. Είναι επίσης απόφοιτος του Τμήματος Νομικής Α.Π.Θ. και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Κλάδου Ποινικών και Εγκληματολογικών Σπουδών Α.Π.Θ. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον αφορά στη μελέτη σύγχρονων μορφών χωροκοινωνικού αποκλεισμού και στην ταυτότητα του σύγχρονου ιδιωτικού, συλλογικού και δημόσιου χώρου. Είναι εντεταλμένη λέκτορας π.δ. 407/80 στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. και με την ιδιότητα αυτή συμμετέχει στη διδασκαλία μαθημάτων Αρχιτεκτονικής Θεωρίας και Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού. Ο Jonathan Hill, αρχιτέκτονας και ιστορικός της αρχιτεκτονικής, είναι καθηγητής Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής και διευθυντής του προγράμματος MPhil/PhD Architectural Design στο Bartlett School of Architecture στο University College London. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Illegal Architect (1998), Actions of Architecture (2003) και Immaterial Architecture (2007), επιμελητής των βιβλίων Occupying Architecture (1998), Architecture the Subject is Matter (2001) και του τεύχους «Research by Design» στο The Journal of Architec- [10] ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

5 ture (2003) και συνεπιμελητής του βιβλίου Critical Architecture (2007) και του τεύχους «Pattern» στο Haecceity (2007). Εκθεσιακοί χώροι στους οποίους φιλοξενήθηκαν ατομικές εκθέσεις του περιλαμβάνουν το Haus der Architektur στο Graz και το Architektur- Galerie στο Weissenhof στη Στουτγάρδη. O Karsten Harries γεννήθηκε στην Ιένα της Γερμανίας το 1937 και εκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο του Yale, όπου έλαβε το διδακτορικό του το Σήμερα είναι καθηγητής της Φιλοσοφίας στην έδρα Howard H. Newman, στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Πριν τρία χρόνια, η Σχολή Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου του Yale, του απένειμε το πτυχίο του Master στον Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό, σε αναγνώριση του έργου του σε αυτό το επιστημονικό πεδίο. Η Σχολή Αρχιτεκτονικής του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Βρανδεμβούργου στο Cottbus της Γερμανίας, τον τίμησε με έναν τιμητικό τόμο (Festschrift) με τίτλο Himmel und Erde, Heaven and Earth. Διδάσκει στο Yale από το 1961, με μια διακοπή μόνο δύο χρόνων, όταν ήταν επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Texas, στο Austin ( ), ενώ κάποια χρόνια εργάστηκε στη Γερμανία, δύο φορές ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Έχει κάνει πολλές δημοσιεύσεις και έχει δώσει διαλέξεις περί του Heidegger, της Πρώιμης Μοντέρνας Φιλοσοφίας, και της Φιλοσοφίας της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής. Είναι ο συγγραφέας περισσοτέρων από 200 άρθρων και κριτικών, και εννέα βιβλίων: The Meaning of Modern Art (1968), The Bavarian Rococo Church: Between Faith and Aestheticism (1983), The Broken Frame: Three Lectures (1990), The Ethical Function of Architecture (1997), το οποίο κέρδισε το 8 ο Ετήσιο Διεθνές Βραβείο Αρχιτεκτονικού Βιβλίου για την Κριτική, του Αμερικανικού Ινστιτούτου των Αρχιτεκτόνων, Infinity and Perspective (2001), Art Matters: A Critical Commentary on Heideg- ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ [11]

6 ger s The Origin of the Work of Art (2009), Die bayerische Rokokirche: Das Irrationale und das Sakrale (2009), μια τροποποιημένη εκδοχή του βιβλίου The Bavarian Rococo Church and Between Nihilism and Faith: A Commentary on Either/Or (2010). Το βιβλίο Wahrheit: Die Architektur der Welt είναι προγραμματισμένο να εκδοθεί τον Ιανουάριο του Με τον Christoph Jamme έχει επιμεληθεί το βιβλίο Martin Heidegger: Kunst, Politik, Technik (1992), το οποίο εκδόθηκε σε αγγλική μετάφραση ως: Martin Heidegger: Politics, Art, and Technology (1994). Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο πολύ, η διδασκαλία και η γραφή του απευθύνεται σε αρχιτέκτονες. Ως μια διασταύρωση της τέχνης και της τεχνολογίας, η αρχιτεκτονική του έδωσε τη δυνατότητα να διερευνήσει πολύ συγκεκριμένα εκείνο που σήμερα τον ενδιαφέρει περισσότερο: το ερώτημα της νομιμότητας και των ορίων εκείνου του αντικειμενοποιητικού λόγου που προΐσταται της επιστήμης και της τεχνολογίας μας. [12] ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ