τήν κορυφή v." Seager. Mss. * Ώροσεπιπηδάω, Liban.,4, 804.]

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "τήν κορυφή v." Seager. Mss. * Ώροσεπιπηδάω, Liban.,4, 804.]"

Transcript

1 7543 ΠΗΔ IT πι. pp ] ΠΗΑ 7544 'Έ/πιπηδάω, i. q. είσπηδάω et εμηηδάω, Aristoph. Σφ. (705.) 'ιν άγρίως αΰτοϊς έπιπηδξ.ς, Ut atrociter in «os insiljas, eos javadas, HerodiaA. 6, (9, 14.) Οί δέ μφΐκόμενοι καϊ έπιπηδήσαντες Ttj «κτήνη, αύτόν άναιρβΐσι, Impetu facto in taberuaculum, Polit. sicut et supra είσπηδήσαντες. Rursum Aristoph. (N. 550.) έπεπήδησά γ',«t»fφ κειμένφ, Insilii in eum jacentem, JEum'insultavi. Item e Plut, Pericle, Tats vf/trots έπιπηδ$ν, In insulas insilire. Cum accus. quoque construitur: ut ap. Suid. Έπεπήδησεν άναιδώς τήν jiξονσίαν, pro Invasit. Itidem Servius Insultare pro Xnvadere et Impetum facere, accipit ap. Sallust. Multos a pueritia bonos insultarat. Anhotant a Chrys. Comment, in 1 Epist. ad Cor. accipi pro Cupide accedo ; eique opponi άποπηδώ, itidem pro Cupide aversor, ut Lat. Resilio. [" Toup. Opusc. 1, 530. Hemst. ad Plutum p Philostr. p. 72. Boiss. *Έπιπήδησις, (Gl.Insultura,)Thom.M. 636." Schaef. Mss. Plut. 6, , * " 'Ανεπιπηδάω, Supra insilio, Chrys. ad Stelech. T. 6. p. 153, 14. Έν T V VV βο δί$,ύΐν, πρός αυτήν άνεπεπηδήκει τοϋ ούρανοΰ τήν κορυφή v." Seager. Mss. * Ώροσεπιπηδάω, Liban.,4, 804.] Καταπηδάω, Desilio, i. q. άποπηδάω et άττοθρωσκω, Xen. Κ. Π. 7, (1, 18.) Καταπηδήσας δέ τις άπό τοϋ ϊππον των τοΰ Κύρου υπηρετών, αναβάλλει αύτον έπϊ τον έαυτοΰ. [" Ad Charit; 448." Schaif. Mss, * 'En-tκαταπηδάω, Joseph. Β. J. 3, 10, 9.]. Μεταπηδάω, Transilio, Transulto : vide "Αμφιπποι. Vel, Resilio ab eo ad quod assilieram. Chrys. de Prec. 'Ατό φαυλοτέρου βίου προς εύαέβειαν μετεπήδησε, Α turpiori vita ad pietatem resiliit. At e Gal. affertur, Ets τά πλάγια μεταπηδφν, pro In obliquum salire. ("Insilio, Appian. 1, 257" Wakef. Mss.] Meraτ,ήδηοis, Saltus mutatus, mutatio. Apud Plut. Symp. 9*4. ubi quaeritur utram manum Veneris vulnerarit Piomedes, et. exp. versus iste, U. E. (336.) "Ακρην οντασε χεϊρα μετάλμενος όξέί δονρϊ, Maximus ait, Αήλόν έστιν οτ,ι πατάξαι βονλόμενος οΰκ έδεϊτο μεταπηδήσεως' έπ,εϊ κατά τήν άριστεράν. τήν δεξιάν είχε ν, έξ εναντίου προσφερόμενος. Ubi etiain ΝΟΤΑ MeraXμενος ab eo exponi μεταπηδήσας, non έφαλλόμενο», ut a Scbol. Παράπηδάω, Saltu praetergredior. Dicitur πάραπηδήσαι τόν νόμον, ut παραβαίνειν, quod Latine redditur potius Transgredior: ut παραπηδ^ν idem fere sit cum ΰπερπηδφν. ieschin. (81.) Οΰκ εί πάντας παραπηδήσαιεν τους νόμους, άλλ' ε'ι μίαν μόνην συλλαβή ν παράλλάξαιεν. [*Τ1εριπηδάω, Resilio, Resiliendo circumeo, Lucian. p *" Ώεριπήδησιε, Saltus qui circumcirca fit, Dissultatio, Gal." Lex. Gr. Lat. ap. P. Baldvin. I611. A Scbneidero non agnoscitur.] [* Προπηδάω, GL Prosilio, Emico, Philo J Appian. 1, 24. Herodian. 4, 4, 8. 6, 9, 1. 7, 6, 19.."Athan. 1, Dionys. Areop. 28. Euseb. V. Const Chrys. in Gen Tzetz. ad Lyc. 245." Kail. Mss. * Ώροπήδησιε, Polemon Phys. 1, 6. p. 221.]. Προσπηδάω, Assilio, Saltu appeto, [" Aristaen. 2,.14." Boiss. Mss. " Jacobs. Exerc. 2, 8. Abresch. scb. 2, 89." Schaef. Mss.] [* Συμπηδάω, Eur. Bacch cf. Markl. ad Iph. Τ * Συμπήδημα, * σύναλμα, Hes.] Υπερπηδάω, Supersilio, Colum., Saltu supero, Transilio, Dicitur metaph. υπερπηδ^ν νόμον, ut παραπηδψν, Transgredi. jeschin. (55.)Ύπερπηδήσας τόν νόμον περϊ τών υπευθύνων κειμενον. Idem dicit (82.) Ύπερπηδήσαε τήν δικαίαν άπόλογίαν, quod commode reddemus Transiliens, ut Cic. Transilire ante pedes posita, et alia longe petita sumere. ["Soph, ap. Theophyl. ad Autol, 2. Stob. tit I.e. 7.".Gataker. Mss. * Ύποπηδάω, ielian. H. A. 12, 15.]. Πήδασοε, Uliginosus et fonticulis scatens, Unde aqua prosilit, NicanderO & υπέρ άκρων'ιπτάμενοι άθέρων λεπνρόν στάχνν έκβόσκονται, ΐΐήδασα καϊ κισσοϊο κατά πτνχας έμβατέοντεε, ubi Schol, exponeudum censet vel τά πηγάζοντα χωρία, vel τά ορεινά: subjungens, πήδασος γάρ τό όρος. Hesychio et Suidae est Nomen urbis ; item equi. Urbis nomen II. Y. PARS XXIII. (92.) et Athen. X30.): sed et equi Achillis, II. Π. [467 ]; Πηδύω, Aquae e me saliunt, Aquis scateo: Hes. πηδύειν, πηγάζειν, νάέιν, βρύειν, βλύζειν, ομβρόύν, Ιδρονν, ί" Wakef. Phil Jacobs. Anth. 9, 305. Callim. 1. p. 448." Schaef. Mss. * "'Avaπηδύω, Clem. Alex. Paed. 3, 7 p. 236." Kail. Mss. Schleusn. Lex. V. T. Blomf. Gloss, ad sch. Pers. 820.] " Αιαπηδύει, Hesychio est διαπηδγ, Dissilit " vel Transilit. Significat alioquin etiam Scaturit, ut " διαπιδύει." ΠΪ?δι/λίϊ πέτρα, Rupes e qua salit aqua, εξ τ/ε ύδωρ ρέει, Hesychio. ITEM Πιδύω, i. q. πηδύω, Aqua e me prosilit, Aquis scateo, Salientes emitto, άναδίδωμι, Suid. Sin de ipso humore effluente dicatur, reddemus Prosilio, Profiuo, Salientis in modum erumpo : ut in Epigr., πιδύων ιδρώς. Quomodo et Ώιδύομαι usurpatur. Nicander Θ. (302.) Αίμα δι' έκ ρινών τε καϊ ανχενοε ήδέ και &των Πιδίεται, Schol. σκαίρει και πηδξ. Unde et constat a πηδάω ortum esse. Eust. Β quoque πιδύειν exp. γηθεν έίλλεαθαι. [" Pierson. Veris ad Timaei Lex. 30. ad Charit Wakef. Phil (ubi et de * Πιδενω,) Jacobs. Anth. 9, 305. Heyn. Hom. 8, 151." Schaef. Mss. Aristot. Meteor. 1, 13.] UNDE Πιδίπ^Ϊ; ut Ήπύτης ab ήπνω: ambo, Nomina propria.' Ettst. (677, 32.) et Lex. meum vet. [Etym. Μ. 671, 19.] AT Πίδι/s, Fluvius alio nomine Κάρησοε dictus, forsan et ipse nomen a frequenti aquarum scaturigine nactus, Eust.] Πιδιίευ, Aquis salientibus scatens, Ε quo crehrae scatebrae saliunt. FEMIN. Πιδύεσσα, quod Eust. ap. Hom. (U. A. 183.) exp. κάθυγρος, a πιδύω derivans. At in Lex. meo vet. diversa scriptura HABETUR Πιδ^ΕΐΪ, in quo ΪΙιδηέσσης itidem exp. πηγάε έχοΰσηε, καθύγρου: quae scriptura ap. Hes. quoque et Suid. extat: ["Heyn. Horn. 6, 156." Schaef. Mss.] Άναπιδύω, Erumpo e scaturigine, Scaturio, αναβλύζω, Eust. [II. B. p. 309, 42.]: Pint. ^Emylio C (14.) Τά γοϋν όρυττόμενα τών χωριών μάλλον άναπιδύει καϊ διανάει πρός τήν τοιαύτην φηλάφησιν. In Parab. Salom. (18, 4.) Ilora^os δέ ανάπιδΰει καϊ πηγή ζωήε. " Αιαπιδύω, Scaturio, Persilio s. Persudo in " modum salientuin fontiuro, Aristot. de Gener. " Anim. 2. Αιά μέν olv τών φλεβών καί τών έν έκάτ " στοις πόρων διαπιδύου&α ή τροφή, καθάπερ έν κερα- " μίοις ώμοϊς τό ϋδωρ, γίνεται σάρκες." [Aristot. Meteor. 1, 13. Ot υψηλοί τόποι διαπιδύουσι καϊ συλλείβουσι τό ύδωρ. * Αιαπίδυσιε, vide Αιαπήδησις, et Schn. Lex. ν. Αιαπιδύω. * Έί:πιδύω, ^sch. Pers Vide Blomf. Gloss.] Πίδαξ, ακος, b, ή, ejusdem Originis eum πιδύω, sc. a πηδάω, [s. *Πιδάω]: quod et ipsum nonnunquam έπϊ τον άλλομένου ύδατος dicunt: ut in Lex. meo vet. traditur, ubi haec μετάθεσιε τοΰ ή in ϊ dicitur esse Boeotica, sicut in ΐκω facto ex ήκω : ideoque remotior est ea etym. qua derivatur a πιω, ut πίδαξ sit άφ' fjs έστι πίνειν. Est autem πίδαξ i. q. πηγή, i. e. Fons, Scalebra, Saliens, Aqua saliens : Hesychio, άναβολή JJ υδάτων, λιβάε, σταγών, κρήνη, πηγή. Nec masculino tantum genere usiirpatum legitur, sed etiam fem. Masculino, Epigr. 4. Πίδακά τ' έκ παγάε ψυχρόν πίε. Feininino vero usus e9t Antipater Epigr. Πιδακοί έκ τυφλής ούκ έτάχυνεν ύδωρ. Quid autem sit τυφλή πίδαξ, vide in Πηγή. Itidem Paus. Phoc. Ύδωρ έκ τής ύπό fj> τείχει λαβείν πίδακος : paulo post πηγήν dicit. [" Toup. Opusc. 1, 355. ad Charit Anyte 7. Jacobs. Anth. 8, , 403. Heyn. Hom. 6, 551. Lactis, Musgr. ad Eurip. 231." Schaef. Mss. Πίδαξ, Etym. Μ. v. Θώραξ, et Grammaticus Hermann! p. 433.] Έύπίδάξ, Fontibus scatebrisque ornatus, Pulcros fontes habens : χώρος, Suid. ό καλή ν πηγήν έχων: ap. quem tamen perperam SCRIPTUM Έύπήδαξ. Rectius in Πίδαξ, ubi ex Epigr. citat, Πορφνρίαν τε βότρυν κ'εύπίδακα πνκνορράγα. [" Crinag. 7. * Μεθυπίδαξ, (Vini fohs, Epith. uvae,) Jacobs, ad Meleagr. p. 8. Anth. 8, " Schaef. Mfes.] Τϊολυπίδαξ, Multos fontes habens, Fontibus scatens, Irrigtius, II, Θ. (47.) "Ιδ7}ν δ' 'ίκανεν πολνπίδακα: 21 Ν

2 7545 ΠΗΔ [Τ. nr. pp ] ΗΗΛ 7546 [S ] Pro Πολυττίδαξ dicitur ETIAM A Nicet. Eugen. 1, 91 " Boiss Mss Nicet Annal. Πολυττίδακοί, δ, Eust. [" Ad II. S Y Theo ad Arat In Niceph^ Blemra. Epit! Wolf. Prolegg Heyn. Horn. 5, , 275. Phys male legitur Πηγημαϊα, item in Gloss , , " Scbaef. Mss.] Πηγημαιον' Fontanum.] Πηγάζω, Scateo, Scaturio, Πίδακόβίϊ, Aquis salientibus scatens, Irriguus, Uvidus. Ex Eur. (Andr. 116.) λιβάς πιδακόεσσα, prp etiam In modum fontis effundo, Fontis in modum i. q. πιδύω s. πιδύομαι, vel αναβλύζω, Hes. Aut Latex fontis. Vel, Scatebra fontis, Plinio. Hes. πιδακοέσσης exp. καθύγρου, ut πιδηέσσης. Πιδακώδης, λασσα τέμνεται, καϊ άρτος ϋεται, καϊ πέτρα πηγάζω, ma no. Greg, in Epit. Patris, Μωϋσής εκείνος, $ θά- i. q. πιδακόεις s. πιδήεις, Hes. [" Apollon. Lex v. Et petra aquam fundit in modum fontis. Idem, Πιδ^β-συϊ." Boiss. Mss. " Heyn. Hom. 6, 156. * Πιδάκων, Toup. Opusc. 1, 356. * Πιδακίηδεϊ, ai, (Nym- verba Christi, quibus promittit se daturum talem Πηγάζειν νπέσχετο TOVS πιστεύοντας : alludens ad phae fontanae,) Abresch. Lectt. Aristaen. p. 10. aquam, quae fiat πηγή ίίδατος άλλομένου εϊςζωήν aim Diodor. Zon. 6. et Jacobs." Scbref. Mss. Hippocr. νιον, Jo. 4, (14.) Interdum cum accus. construitur, 1278, 42.] et tunc redditur, Effundo veluti fons, In modum ΠΗΓΗ quoque a Πηδάω dicta creditur, [" quasi fontis effundo, Scateo in modum fontis, Ε ine velut Πηδη, Schol. Eur. Phoen " Kali. Mss.] Significat autem πηγή i. q. πίδαξ, i. e. Fons, Scatebra, Aqua βάλλουσα rij α'ιμορροίψ έπήγαζες. γάρ τήν φονιφ e fonte manat. Greg, de Chananaea, Χθες έξηραίνον, saliens. II. Y. (9.) νυμφάων ταί τ' άλσεα καλά νέμονται, Και πηγάς ποταμών, καϊ πείσεα ποιήεντα, ubi In sequentibus lh commodius redditur, In άμαρτίαν: Scatebas peccato non aliter ac fons aquis. modum etiam nota addi gen. ποταμών: habent enim fluvii suos fontes, s. scaturigines, undemanant. Item cum gen. ύδατος. Athen. 8.. Πηγήν άναδίδοσθαι γλυκέος ΰδμτος, Plut. (8, 665.) Άναφηναντα πηγήν αύτοϊς νδατος, Alex. (57") 'Ανεκάλνψεν πηγήν ύγροϋ λιπαρού καϊ πιμελώδους. At Βρομφδος 'ιδρώτα πηγής vocat quidam τον οΐνον, ap. Athen. 10. i. e. Sudorem Bacchici fontis. Quo nomine, nimirum βρομιάς πηγή, significatur et ή άμπελος, i. e. Vitis. Rursum Plut. (8j 810.) ΝάμαΓΟί έμφορηθέντας, πηγήν άποτυφλοϋν καϊ άποκρΰπτειν. Unde forsan peti potest exp. τον πίδαξ τνφλή, quod paulo ante ex Epigr. citavi. Cum aliis quoque genn, Aristot. de Mundo, 'Εμπεριέχει παλλάς ή γή εν αύτη, καθάπερ ύδατος, οϋτω πνεύματος καϊ πνρδς, πηγάς, Terra continet ipsa in se, ut aquae, ita spiritus ignisque fontes et scaturigines. Soph. (El; 895.) πηγή γάλακτος, Fons lactis, i. e. Multum lactis, Lac plena scaturigine manans. iesch. vero (Pr. 808.) ήλίον πηγάς vocavit Earn mundi partem in qua sol oritur. Magis proprie Lucr. ipsum solem vocavit Largum fontem luminis. Diversa metaph. Xen. Κ. Π. 7, (2, 5.) Ai τέχναι, άς πηγάς φασϊ των καλών είναι. Plut. Rom. πηγή τής εύνοιας, Fons et origo, Principium et fons; sic enim Latini saepe copulant. Idem (7, 864.) Την τον βίου πηγήν τδ ήθος άτάραχον έχουσα και άμίανταν, άφ' ής αί καλαί πράξεις βέονσι. Ι) Πηγαι dicuntur etiam τών οφθαλμών oi προς Ttj. pivi κανθοϊ, Hes. i. e. Oculorum anguli qui sunt.ad nares : alio nomine pa vr ήρες. j Πηγαί, Nomen emporii Megarensium, Thuc. [1,103. "Ad Charit Valck. Hipp. p Toup. Emendd. 3, 57. Musgr. Here. F Ion Wakef. Here. F. 99. Ale Trach Jacobs. Anim, 156. Anth. 6, , Porson. Phoen ad Lucian. 2, 222. Thom. M Markl. Iph. p De lacrymis, ad Charit Jacobs. Spec. 62. De Homerico usu h. v., Heyn. Hom.. 4, 307. Π. και ρίζα, ad Lucian, 2, 70. Π. άκούονσα, Valck. Callim Πηγαϊ, Toup. Emendd. 1, 218." Scheef. Mss.j " Παγών, Dorice pro πηγών, Fontium, a παγή. pro " πηγή." Πηγόβρυτος, δ, ή, Ε fonte scaturiens, δ άπδ πηγής βρύων. [* Πηγόρρυτος, Orph. Η. 82, 5. * "*Αντροπηγή, ή, Os fontis, Schol. Eur. Hipp. 123." Kali. Mss. * " Αύτοπηγή, Fons ipse, Chrys. in Joann. Hom. 14. T 2. p. 608, 14. Αντοπηγή καί * αντορρίζα εστί πάντων των καλών, αϋτοζωή καί αύτοφώς καϊ αύτοαλήθεια." Seager. Mss. Cf. Athan. ap. Lactant. 1, 7- p^ 32. * " Αύτοπηγής, Sponte scaturiens, Etym. M. 774, 53." Wakef. Mss. * Πηγίον, Gl. Fonticu- Jus.] Πηγήδιον, Fonticulus, ή μικρά πηγή, Suid. [Leg. * Πηγ/διον.] Πηγαίος, Fontanus, Ε fonte manans : ϋδωρ, Aristot. Plato de LL. At Dionys. Areop. (p. 39.) Την πηγαίαν καί άνέκλειπτην α'ιτίαν καϊ διαναμήν τών άγαθοπρεπών δώρων, Causam velut e perenni fonte manantem. Πηγαϊον, Hesychio ro δστρακον, quod et άρδάνων similiter nominari scribit. [." Musgr. Ale. 99. Musgr. Rhes Bredow Ep. Par Πηγαίαν, Kuster. Aristoph * Πηγιμαϊος, Valck, ad Ammon. p. 32." Scbaef. Mss. " Herodian. Epimer. p. 68. et n.,pseudo-antisthenes de V, Alexandri ap. Allat, de Engastiimytho p, 433. fontis effundo, Scatere facio. Damasc. p. 94. de Β incarnatione Christi, Τήν χάριν καί τήν σοφίαν καί πάντων άγαθών τήν πληρότητα τφ κοσμώ πηγάζουσα: de baptismo loquens, Έπήγασεν ήμϊν έκτης άγιαςκβί άχράντον αύτοϋ πλευράς πηγήν άφέσεως, Scaturire fecit, Bud. Sic Greg. "Ισως καϊ ό πυθμήν πηγάσει βοι τροφήν, In modum fontis uberi copia profunda, Et Πηγάζομαι, Velut e fonte mano, Damasc. p/ 52. Φυσικώς άεϊ έξ αύτής πηγαζόμενος: nisi malis passive, Qui semper ex ea, veluti fonte perenni, ejfunditur. Item, Aquis scatere facio, Facio ut aquam in modum fontis effundat, Bas. p de Mose, 'Ράβδψ zerpar πηγάσας. Item, Scatere s. Fluere facio, i. e. Irrigfc Greg, in Epit. Patris p Tas γεραιάςέκείναιχαι δροσεράς κατατρύχω ν σάρκας, δάκρνσι δέ πηγάζων το έδαφος : q. tamen locum Bud. citans, πηγάζω interpr. Profundo. [" Heyn. Hom. 7, 792. Jacobs. Anim Anth. 9, , 120." Scharf. Mss. Heracl. Alleg. c. 9..] 'Αναπηγάζω, Emitto in modum fontis et scaturiginis, Effundo more fontis, i. q. τηγάνι*. Unde άναπηγάζει, quod Hes. exp. avabthwrt, C [" Heyn. Hom. 7, 300." Schaef. Mss. * Έπιπηγίξ», Irrigo, Clem. Alex =275.] ΠΗΛΟΣ, ο, Lutum, Ccenum, Limns, quod, mum magis proprie dicitur de uiiginosis et stagntiftibus locis, sicut ιλύς, Thuc. (2, 4.) "Απειροι ovresoi πλείονς έν σκότψ καϊ πηλψ, τών διόδων, Luto s. Cceno, βορβόρψ, 7, (84.) Οΰδέν ήττον επίνετο δμον τψ mjaj? ήματωμένον, Una cum limo, Plut. (8, 436.) Τον πηλον άπονιψάμενοι τών ποδών, Plato de Rep. 1. Ε» πηλύν τινα κατορνττονσιν έν ψδον. Ubi pot ids de lime dicitur: sicut et ap. Aristot. Ή re νάρκη κατακρίττέται ε'ις τήν άμμον και πηλον, pro quibus Plin. Torpedo mersa in limo se occultat. Interdum de lato s. limo dicitur, quo parietes oblinuntur, aut avium nidi construuntur. Ut Virg. lacvi rimosa cubih» limf Unge. Plut. (10, 89.) loquens de alcyone, Ούφυρδ*} πηλον, ούδέ προσερείδουσα τοίχοι ς καϊ όράφοιι, ΰστβρ αί χελιδόνες: (10, 28.) de birundinibus, "Αντηλνν τίνος έχεκόλλον δεομένην άίσθωνται τήν νεοττίαν. Ε)φ. etiam Mortarium ap. Thuc. Itemque ap. Aristopb. πηλόν έργασον, Confice mortarium. Dicitur etiam de Terra s. Creta figlina : ut et ap. Cic. Fictus ex argilla et luto homulus. Argillam quoque interprets^ possumus, secuti Plin., qui de plastice,:cujus materia est ό πηλός, sic scribit, 35, 12. Ejusd. opere fens fingere ex argilla similitudines. Dibutades Sicyonius figulus. primus invenit Corinthi filiae opera, qn«capta amore juvenis, illo abeunte peregre, umbram e facie ejus ad lucernam in parietelineis circumscripslt, quibus pater ejus impressa argilla typum fecit, ft cum ceteris fictilibus induratum igni proposuit. Diosc. ad differentiam vocat πηλόν κεραμικον, Lutum figlinum, Terram s. Cretam figlinam. Aristoph. ("Opv. 686.) πηλοϋ πλάσματα, Figmenta lutea, debo minibus, Paus. Att.Tjl δέ άγάλματι τοϋ Διόί πρόβαπον έλέφαντος καί χρνσον, τά δέ λοιπά πηλοί τέ ion καϊ γύψου, Lucian. (1, 23.) Ούδ' άν.αίνομαι πηλοπίοτ θος άκούειν' εί καϊ φαυλότερος, έμρί δ πηλός, olos δφ* έκ τριόδον βόρβορός,τις: ubletiam nota, πηλόν fictorua

3 7547 ΠΗΛ [Τ. πι. pp ] ΠΗΛ 7548 ηοη amplius capi pro βάρβαροι, i. e. pro Eo luto, s. a ctieno, quod in compitis est. De eodem luto, (ni malis, de limo,) Hippocr. de Morb. 3. dixit πηλόε τριχώδηε, Lutum cum pilis subactum, Argilla cum pilis subacta. Πηλοί, SICUT Αιμόε, fem. quoque genere usurpari tradit Eust. [Od. A p. 1504, 78.] e Diodoro Gramm. Idem Eust. derivat a παλάσσειν significante μολύνειν. Πηλοί άϊδνόε, Locus quidam Libyae, Hes. Apud Plut. tamen Theseo init. πηλόε αϊδνήε aliter exp. Πηλόν idem Hes. tradit ab Ionibus dici τον οϊνον : UNDE Κάπηλοε, δ πωλών τον οϊνον. [" Πηλοί, Ruhnk. Ep. Cr ad Charit Fischer. Ind. Palaeph. v. Γη, Valck. Callim Anim. ad Ammon. 43. Hemst. ad Lucian. 1, 203. ad Thom. M Wakef. S. Cr. 2, 60. Phryn. Eel. 16. Jacobs. Anim Anth. 9, , , 331. Heyn. Hom. 6, 141. Vinum, Harles. ad Theocr Wessel. Diss. Herod. 53. Toup. Opusc. 1, 202. E- mendd. 1, 306. Valck. ad Herod Brunck. Soph. 3, 526. Schneid. ad Aristot. Η. A. 1. p. liv. Οίνου π., Neue Bibl. d. Sch. W. Ix. 2. p Conf. B c. πϊλοε, Jacobs. Anth. 9, 482. Π. et βόρβοροε, Brunck. Aristoph. 2, 211." Schaef. Mss. Vinum, ad Theocr. 10, 13. Soph. ap. Schol. Ven. ad II. A Oi Limus, Polyb. 3, 79, 9 H ] " Πηλοβάτηε, Qui per lytum graditur, Luti calca- " tor, s. cceni. Apud Horn. Batr. (234.) est Nomen " ranae." ΤΙηλόγονοε, δ, Cui genus e luto est, Ε luto natus. ΤΙηλόγονοι dicuntur Gigantes, quod e terra creati esse putautur, synonymws γηγενεϊε, itidemque Lat. Terrigenae, ut et Virg. G. turn partu terra nefaudo Coeumque Iapetumque creat. Callim. Hymno in J. (3>) Πηλογόνων έλατήρα, δικασπόλον ονρανίδησι, i. e. γιγαντοδιωκτην, γιγαντολετήρα. Schol. quoque πηλογόνων ibi exp. γιγάντων, subjungens, παρα το έκ ττηλοϋ γενέσθαι, τουτέστι τήε γήε. Apud Hes. vero LEGITUR Πηλάγονεε, γέροντεε, παλαιοί, γηγενεϊε. Stephano Β. Πηλαγόνεί sunt οίκήταρεε τήε Πηλαγονίαε, quae μοίρα est τήε Μακεδονίας: quod et ap. Suid. habetur, sed addentem, Πηλαγών esse quoque Nomen gigantis. In Lex. meo vet. itidem, Πηλαγό- c νεε, ol γίγαντες' παρά το έκ π ήλου, ήγουν γήε, γεγενήσθαι: in quo locus ille Callim. citatur, Πηλαγόνων έλατήρα. Alicubi metri causa SCRIBITUR Πηληγόνεε. "Παληγόνεε, Gigantes, pro πηλαγόνεε, Etym." [* Πηλογόνοε, * Πηλογόνη, Barker. Ep. Cr. ad Boiss " Πηλαγόνεε, Phryn. Eel. 41. Koen. ad Greg; (Cor ad Diod. S. 1, 316. Bentl. ad Callim. 1. c. Πηλόγονοε, ibid." Schaef. Mss. Vide Barker. Aristarcho Anti-Blomf.p. 78.] Πηλύδομοε, Ε luto s. limo structus, Epigr.πήλοδόμοιε τοίχοιε. [" Huschk. Anal Agathias 52." Schaef. Mss.] AT Πηλοδόμοε, Qui e luto struit. Πηλοδυμέω, Ε luto struo, fingo, Epigr. de hirundine, πηλοδομεϊ θάλαμον: de qua vide et in Πηλο'ί. [" Marcus Arg. 24. Satyr. Thyill. 5." Schaef. Mss. * Πηλοπατήε, unde] Πηλοπατέω, Lutum calco, βωλοκοπέω, Bud. [Schol. Aristoph. Εΐρ ] AT ΠηλοττατίδεεΒίνΉ.Πηλοβατίδεε, Calceamenta quaedamaltiora, quibus utuntur qui lutum proculcant, s. per lutum incedunt: Lat. Perones, Hippocrati (828.) άρβύλαι. Πηλοπλάθοε, Qui e luto s. argilla similitudines fingit: ut κοροπλάθοε, Qui puppas fingit. Vide Πηλόί, in loco quodam Luciani. [* Πηλοπλάσσομαι, Verbum nihili, Athan. 2, 682. * Πηλόβ-λαστοϊ, JEschylus Pro- 'eli ad Hesiod. p. 46. " Hemst. ad Lucian. 1, 185." Schaef. Mss. * Πηλοπλάτων, Nomen Alexandra, Philostr. V. Soph. 2, 5.] Πηλοίτοίό», i. q. πηλοπλάθοε, Figulus, Qui vasa fictilia e luto conficit, i. q. πηλουρ γόε, Gal. Alex. Aphr. [Probl. 1. p Sylb.] Πη- Χρποιέω, Ε luto fingo, Figlinam factito, [Lycophr. 473.] A quo VERBALE Πηλ0!Γ0ίηΠλόϊ, [s. * ΠηλοirojtKoi,] Pertinens ad eos qui e luto fingunt, Pertinens ad figulqs. [Cornarius ad Gal. de Comp. Med. sec. Loca 303.] At Πηλοποιητική κονία s. πηλοποιητικον ύδωρ ab omnibus fere Interprr. male vertitur. Alius Lixiviam figuli aquam, alius Cum luto suo lixiviam, alius Aquam lutariam reddidit; alius se plane nescire quid sit, professus est. Nec immerito quidem, quod non animadverterint per 1 scr. esse πιλοτοιητικόν: quod quid significet, vide suo loco. Gorr. [Vide Schn. Lex. Suppl. " Πηλ^υτοϊ, Theod. Prodr. 170." Elberling. Mss. * Πήλότροφοε, Opp. K. 1, 288.] Πηλοφόροε, Qui lutum s. limum bajulat. Alii, Caementi bajulus. Suid a; autem πηλοφόροι sunt χείροτέχναι, μισθωτοί. Πηλοφορέω, Lutum fero s. bajulo, Aristoph. [Έκκλ "Ορν * " Πη- Χοφνρατοε, Const. Manass. Amat. 4, 18. * Πηλό^υρτόε, Chron. p. 6. 4g(= )" Boiss. Mss.] Πηλάχυτοε, Ε luto fusus, Epigr. [Theaeteti 2.] πηλοχύτοιε θαλάμοιε, de Nidis hirundinis, quae πηλοδομεϊ ν in iisd. Epigr. dicitur. Πήλουργόε, Qui e luto fictilia vasa conficit, Figulus, i. q. πηλοποιόε. Vide Ίπνοποιόε. [Lucian. 1, 26. * " Πήλουργέω, Greg. Nyss. Antirrh. adv. Apoll. 18. p. l62." Kail. Mss. * Πηλουργία, Epiphan. 1, 8.] Άκρόπηλοε τόποε, ap. Polyb. Locus in summo lutosus, intus durus, Bud. : [cf. 3, 55, 2. * "Απηλοε, Greg. Naz. Ep. 6. p. 771* * ""Εμπήλοε, Lutosus, Geop. 2, 5, 7* * Κατάπηλοε, Const. Manass. Chron. p. 33." Boiss. Mss. * Ύπόπηλοε, Lectio vitiosa ap. Lucian. 2, 739.] Πηλώδηί, Lutosus, Limosus, [Thuc. 6, 101. Diod. S. 789 ] Πήλινοί, Luteus, Ε luto factus, Plut. (6, 588.) Τά πήλινα καί κεράμεα στεγάσματα, Lucian. (2, 336.) Πήλινα ποτήρια. Aliud ex Eod. exemplum vide in Κύανοε. Ε Dem. vero, (47 ) Ol πλάττοντεε πηλίνουε, pro ιτηλ^νουϊ ανδριάντας, Simulacra e luto, s. argilla. Πήλινου άσκόν Theophyl. appellat Corpus vel Ventrem humanum, Ep. 79. Τί δήτα τό κενόν τοϋτο δοξάριον επί τοσούτον τόν πήλινον άσκόν διεφύσησε ; [" Wakef. S. Cr. 4, 8. Jacobs. Anth. 7, 229. Porson. Med. 21." Schaef. Mss. Πηλινολεκίϊ, ap. J.Poll. 10, (87 ) ex Epicharmo, quod interpretantur Catinus luteus: ponit ipse inter τά τήε τραπέζης σκεύη: [hodie legitur πήλινων λεκίέ. * "Πήλιοε, Agapet. Sched. 4., sed puto leg. πήλινοε." Boiss. Mss. * ΠηλαΤοί, Manetho 4, 292. πλίνθος. " Ad Charit Fac. ad Paus. 1, 580." Schaef. Mss. * " Πηλώε«, Lutosus, Opp. Ά. 4, 520. Nonn* D. 2, 59." Wakef. Mss.] Πηλόω, unde pass. Πηλουμενοί, quod exp. Limum contrahens, Putrescens. [«* Geop Joseph. 12, 31. Plut. 9, , 80. Lucian. (2, 886.)" Schref. Mss.] Πήλω<τ ϊ, ή, Volutatio in luto, Plut. (6, 633.) Τ Ω βάρβαρ' εξευρόντεε "Ελληνες κακά τη δεισιδαιμονία, πηλώσειε, _καταβορβορώσειε, σαββατισμούς, ρίφεις έπι πρόσωπον, αίσχράε πρόσκαθίσειε: qui I. declaratur hoc paulo post sequente, "Εξω κάθηται σακκίον έχων, ή περιεζωσμένοε ράκεσι ρυπαροϊε' πολλάκιε δέ γυμνόε έν πηλφ καλινδούμένος, έξαγορεύει τινάε άμαρτίαε αύτοϋ καϊ πλημμελείαε : ita Ut πήλωσιε i, sit q. έν πηλψ καλινδεϊσθαι. [* Παραπηλόω, unde * Παραπηλωτόε, Luto obsitus, Geop. 12, 1, 6.] [* " Περιπηλίζω, Circumlinio, Obduco, Aqu. Theod. 1 Reg. 6, 20. περιεπήλισεν, Obduxit. Sed in Cod. Alex. LXX. Intt. legitur * περιεπίλησεν. Utramque tamen vocem ignorant Lexica." Schleusn. Lex. V. T.] Πηλουσιώτηε, ου, ό, Hieron. in Jer. 29. Quae cum audiunt discipuli ejus, et Grunnianae familiae stercora, putant se divina audire mysteria, nosque, qui ista contemnimus, quasi pro brutis habent animantibus; et vocant πηλουσιώταε, eo quod in luto istius corporis constituti non possimus sentire coelestia. j Alias Πηλουσιωτης, Pelusiota, Gentile nomen, [" Xen. Eph. 74." Schaef. Mss.] pro quo ET Πηλουσω, et Πηλουσιακόε, ab urbe vegypti quae VOCATUR Πηλούσιον, Steph. Β.: qui etiam addit, Πηλούσίον nominari Portum quendam in Thessalia. Plin. quoque Pelusii meminit, et ostii Pelusiaci. " Πήλακισμόε, Suidae έμπαιγμόε, Illusio, Irrisio : " Lexico meo veteri ύβρις, Injuria, Contumelia, Pe- " tulans et contumeliosa injuria. Additurque in isto " meo Lex., necnon ap. Etym., πεποιήσθαι hanc λέζιν " έκ τήε των παλήκων ύβρεωε, facta ύπερθέσει e παλη- " κισμόε. Sed esse qui dicant, veteres, cum volebant " έμπαϊξαι ή ύβρίσαι τινά, πηλόν χρίσαι τό πρόσωπον "αύτοϋ: ita ut a πηλόε sit PRIMUM πήλαξ, inde " VERB, πηλακίζω, et hinc verbale πηλακϊσμύε. Haec " illi. Posterius etymon videtur esse non absurdum :

4 7549 ΠΗΛ [Τ. hi. pp. 279^280.] ΠΗΜ m «ut πήλαξ, et Ιτηλακίσαι, et *η\*βΰμοίϊ dicantur A Strabo It. p. 70. *Πή\(ψΛ>δΙα^ Pelaiflydura capture, " proprie de Luti illitione aspersioneve quae fit pe* 89> 3 " tulanter et per contumeliam, generaliter vero de " ΠΗΛΕΥΧ, έως, o, Peleus, Ranae nomen ap, '* Quavis injuria insolente, contumelia* probro, ilia- " Hom. Batrach. παρά τόν πηλόν, ut mtfofaw.et " sione : quomodo et COMP. προπηλακίζειν est In- " πηλοβάτης." [" Jocus de Vitii corruptore, TWp. " juria et contumelia afficere, Probro afficere, Irri- Opusc. 1,203." Schaef. M»s.] " Alioquin est No- " dere laedereque ptetulanter. Apud Suid. quoque " men proprium viri» qui fifios ieaiei, frater Tela- " πήλαζ legitur, sed expositum payas: quo vocabulo " monis fuit, pater Achillis; qui Achilles ab eo " nescio quid sibi velit: sunt qui et ipsum significare " patroftymicfis VOCATUR. Πηλείδη», ET Πηλ *^ " velint Contumelia, Probrum. Apud Hes. vero " Pelides, Pelei filius : II. O. (614.) ύπό IiijWW " Πήλνξ, pay us." ['< ίΐι}λαξ, ΠηλακίΖω, Valck. Anim* " βίψφι, Y. (294.) Πηλείωνι 8apels, Ψ. (35.) itobfaeeej ad Ammon. p. 44." Schaef. Mss. " Πηλακίζομαι^ " Πηλείωνα. Pro Πηλείδη»dicitur etiamil^«dsi s: Phot. ap. Wolf. Anecd. Gr. 2. p. 153." Kail. MM* " β quo Ion. dialysi i»o&tae FEOERUNT Πήληϊάδιιι: " Προπηλακίζω, Probro et ignominia afficio, a πη- " ut Hom. initio Iliadis, μήνιν Πη\ήϊά&ω Άχύάΐοκ "λακίζω: quorum etymon esse dicitur παρά τό πηλόν "Sic PRO Πηλεϊοβ DICUNT Πηλ^ιοκ, e quo Lat " έπιχρίεσθαιτά πρόσωπατώνάτιμίαν καί νβριν κατα- "Peleus. Legitur etiam in Epigr. Πηλεΐον δόρν, " ψηφιζομένων, Suid., qui subjungit, postmodum eos- " Peleia hasta," [" Herbwi. adeep. SdM& MHij ** dem affpoxw illini solitos, fuiigine. Apud Dem. con- " h. e. Fraxinea Pelei basta, Earn Aehilli donarft " junguntur ΰβρίζεσθαι et προπηλακίζεσαι, necnon " Peleus, Peleo Chiroti, caesam in monte Ptlio ; its» " σκορακίζεσθαΐ ίπροπηλακίζεσθαιΐ ο. Mid."Υβρισμα* " ut denominata dici queat tam a Pelio monte, " μεν έγώ, καϊ προπεπηλάκισται τό σώμα τούμόν τότε: Β " petita fuit, quam a Peleo, qui earn gestavit et po- " Phil. 3. (p. 126,)Ώϊ ύβρίζετο και πρσβπηλακίίζβτο νπό " stea Aehilli donavit. Testis Hom. II. Π. (143,) TOO δήμου τοϋ τών 'ίίρειτων: Or.adEp.Pbilippi(l55.) " de Patroclo Achillis arma induente canens, "Effftt " "Όταν μέγιστα κατορθώσωσι, τότεμάλιστα σκορακί- " δ' ούχ έλετ οίον άμύμονος Λίακίδαο, βριθύ } pfyty " ζονται και προπηλακίζονται παρά τό προσήκον. Idem " στιβαρού, τό μέν ον δύνατ' άλλος 'Αχαιών ΠάΧ^εβ^ " cum dativo instrumentali, c. Mid. (584.) Οΰδέ " άλλά μιν dot έπί&τατο πήλαι 'Αχιλλενς Πηλιάδα " δύναιτ αν ονδέποθ' νμάε Άμα πάνταε μιγ χειρ ι ουδείς " μελίην, rffv πατρϊ φίλψ πόρε Χειρών, Πηλίου έκ κορν- " προπηλακίσαι. Et Plato de LL. Προττηλβκίόθ'βίί " φήε. Ubi etiam alludit ad v. πήλαι. Ab Ovidio " λόγοιε ή έργοιε, Verbis aut factis contumeliosis " quoque Pelias hasta nominatur. Hes. abusive de " laesus, Probris aut contumeliosa injuria lacessitus. " Qua vis hasta dici tradit πηλιάΐ, proprie autem de Rem etiam aliquam προπηλακίζει aliquis, qui earn " Achillis." [" Πηλιάϊ, Phit. Meir. 1, 224. Eur. " ludibrio habet, perque contumeliam deridet; seu, Here. F Musgr. 389 Wakef. Ale Huschk. " qui ei probrose contumelioseque illudit. Dem, pro Anal Lobeck. Aj. p * ΓΙηλιακο " Cor. (312.) Oir' ε'ι TIS πενίαν προπηλακίζει, vovv Philostrati Epigr. Πήλιον^ ad Charit 'fljfcfi " έχειν ήγοϋμαι, ox'it ε'ι ris έν άφθόνοιε τραφείς, επί rat, Thom. Μ * Πηλιωτικός, Brunck. Soph. S, " τοντψ σεμνύνεται" ["Ammon. 9 ad Charit " Schaef. Mss.] Schneid. ad Aristot. H. A. 1. p. liv. Heind. ad Plat.. Theaet. 358." Schaef. Mss.] " Προπηλάκισα, ET * " Προπήλακισμός, Laesio quae fit per contumeliam, ΠΗΜΑ, TO, Damnum, Exitium, Hesiod. "Epy. " Probrosa illusio, Contumeliosa derisio, Dem. (330.) (1, 344.) Πή/χα κακόε γείτων, οσσον τ' άγοβα* μέγ " Eis αχαριστία ν καϊ πρ. άγειν, ieschin. (90.) Έπί τψ C 'όνειαρ, Damnosa atque exitiosa res est, malus vicious. " τήε δικαιοσύνης πρ. Ubi redditur etiam Contumelia, Ubi etiam nota ei opponi όνειαρ, ut i. sit q. βλάβη, " Probrum, Opprobrium. Prius προπηλάκισα e Plat. i. e. Damnum, Detrimentum, Noxa. II. X. (421.) de " de LL. 1. affertur pro Vituperatio." [* Προτηλα- Peleo Achillis patre, os μιν ετικτε καί έτρεφε τήρα yeκιστόε, * Προπηλακιστικόε, unde ADV. * Προπηλακι- νέσθαι Τρωσί, Ut damno exitioque Trojank esset; στικώε, Demosth Schol. Aristoph. β.'542. Itidem Z. (282.) μέγα γάρ μιν 'Ολύμπιο» έτρεφΐϋίμα, * "Συμπροπηλακίζω, Phot. ap. Wolf. Anecd. 2j 183." ubi sicut τρέψουν πήμα deus dicitur, quem in pe&i# Kail. Mss.] cietn aliorum servat, ita idem alibi Synv et κυλ(εφ% " Παλακίζω, Injuria s. Contumelia afficio. Et κυλίνδειν πήμα. il. (547 ) Αύτάρ έπεί τοι πψα.τόί' " Παλακισμός, Injuria, Contumelia, Illusio. VV. LL. ήγαγον ουρανίωνεε, P. (688.) Τινώσκειν an πήρλ βάί " ex Etym.: ap. quem tamen nondum invenire po- Ααναοίσι κυλίνδει. Et πήμα ipsum κυλίνδεσθμ άια* " tui." tur, cum e coelo velut in cervices alicujus devoid " Παλακϊνοί, BellicOsus, Ad bellum apt us, aut Ad tur. Od. B. (163.) ΎοΊσι γάρ μέγα πήμα κυλίνδΐται, " usus bellicos, πολεμιστήριοε, Hes," II. P. (99.) Όππότ' άνήρ έθέλει προς δαίμονα φαή'μά- " Πηληκίσματα, Hesychio * φενακίσματα : quae et χεσθαι"ον κε θεός τψψ, τάχα οί μέγα πήμα κνλίνβη, " πηνικίσματα." Od. Θ. (81.) τότε γάρ βα κυλίνδετο πήματοε άρχή, Exi- ΠΗΛΑΜΙΣ, isos, η, Pelamis. Genus piscis, dictum tium in eos devolvi ineipiebat. Item' υποδέχεσαι quod in luto moretur, quod Grzece diciturπηλός, in- πήμα eum dicitur, quem velut in insidiis excipitt quit Festus. Plin. 9, 15. de thynnis, Cordyla appel- S. (275.) έτι γάρ νύ με πήμ ύπέδεκτο, Rursum πψ latur partus qui foetas redeuutes in mare autumno τιθέναι dicitur, qui damno afficit, vel qui cladem id" comitatur. Limosae vero, a luto Pelamides incipiunt D fert, II. O. (721.) Νηα$ έλείν, αϊ δεϋρο θεών άέκητι vocari, et cum annuum excessere tempus, Thynni. μόλονσαι'ημίν πήματα πολλά, θέσαν. Aliculn cum Et mox, Pelamides in apolectos partieulatimque gen. dicitur πήμα κακόν, pro πήμα s. κακόν: itidemconsectae, in genera cybiorum dispartiuutur. Idem que πήμα δύηε. Od. F. (152.) επί γάρ Zevs ijpm cap. ult., Cybium : ita vocatur concisa pela- πήμα κακοίο, Exitium parabat. Cujus exemplo Soph, mis, quae post quadraginta dies a Pont ο inmaeotirire- πήμα άτης dicit periphrastiews pro άτη, Eust.: <i«' vertitur. Cordyla, et haec pelamis pusilla, cum in Pon- alibi, sc. Od. s. (338.) p ubi Horn, ait, ψ turn e Maeotide exit, hoe nomen habet. Utitur Juv. έτι πάγχυ δύηε έπι πήμα γενοίμην, Sophodis lofiut» quoque, petasunculus, et vas Pelamidum. Sostratus, asorihif, (Aj, 363.) μή κακόν κακψ ηθεϊς"axes, τλέο* teste Athen. (303.), scribit τήν πηλαμίδα vocari θνννί- τό πήμα τής άτηs τίθει, ubi etiam annotat* viden δα. Hicesiusveroyutldem refert(ll6,),^a/it6as esse δύην et άτην a Poetis fingi δαψονιωδειε τινάς oviriast dicit κύβια μεγάλα. Sunt tamen κύβια potius τεμάχη πήμα autem esse τό έκ τής δύηε καϊ άτηε κακόν. Bjee pelamide particulatim concisa, ut e Plin. aliisque vium Schol. Aubtor Homericum locum sic exp., '* a liquet. Vide alia ap. ielian. et Aristot. H. A. 6, 17. έπί ταϊς συμβεβηκνίαις τιμωρίαις άλλην βλάβην ν* 0 ' qui et ipse θνννίδα sic vocari scribit. Sed notandum, μείναιμι: sunt autem verba Ulyssis narrantisj quo ap. Hes. diversa scriptura ita LEGt, Πηλαμυϊ, διά modo nautae sibi exitium machinati fuerint, sc. τον ϋ, Ιχθνς έν Πόντψ..[«Bergler. Alciphr. 65. praeter superiores calamitates et miserias, prorsus Brunck. Soph. 3, 439" Schaef. Mss. " Πηλα/ύυϊ, veluti άθυρμα τήε άτηε fieret. B u d. interpr. Clade», Marc. Sid. ap. Fabrio B. Gr. 1. p " Kali. ap. Paus. Achaic. Σύν δέ σεισμψ καί άλλο πήμαbn- Mss. Schffif. ad Greg. Cor * Πηλαμύδιφ, γενέσθαι φασί. Sunt qui πήμα dicant esse verbslea

5 7551 HHM [Τ. III. pp ] ΠΗΝ 7552 πήθω ro πάσχω, ut i. sit q. πάθοε. [" Pierson. Veris. A Plato quoque utitur, de LL. 11. p πημαίνειν 231. Valck. Hipp. p Wessel. ad Herod. 33. άλλον φαρμάκου. Necnon Aristot. Probl. sect. 31. Wakef. Diatr. 15. Trach Markl. Ipb. p ΤΙημαίνει τα 'όμματα ύγρότηε, esaa πολλή ev τψ περι Monthly Review Fefor Ρ 193. Jacobs. Anth< τήν κεφαλήν τόπψ. Sic Idem, ΐίημαίνει TOVS όφθαλμούε Prolegg Porson. Med. p. 23. Fex vulgi, Jacobs. ro εν if κεφαλή περίττωμα γενόμενου. Horn! quoque Anth. 12, 69. Conf. c. ιτίνθοι, 11, 275. Π. κακοϋ, pro Noceo, Damnum do, usus est,ii. Ω.(781.) Ά-χιλ- Lobeck. Aj. p. 278." Schaef. Mss.] λεν ς ΤΙέμπων μ' ίνδ' έπέτελλε μελαινάων άπό νηων, Ον [* Ώήμων, Notxius, Orph. Η.,1, 31. "Pierson. πριν πηιμανέειν πριν δωδέκατη μάλη ήώε, Nihil se Praef. ad Meet. p. xxi. * Πημο<τι5?>?, ibid. Valck. damni daturmm, cladis exitiive iltaturnm, se nocitu- Diatr. 26." Schaef. Mss. iesch. Pr " Eur, ap. rum. Itidem Γ. (299.) Όππότεροι πρότεροι ΰτrep ορκια Cleiii. Alex. 536." Seager. Mss.] πημψειαν, Violato foedere damni quidpiam intuleriiiit Άπήμων, ό, ή, Nullo damno affectus, Cui no- aliis, etiam Clade affecerint. Pass. ΤΙημαίνομαι, xam nemo fecit, Illaesus; etiam Salvus, Incolumis. Damno afficior, Nocetur mihi, Laidor, i. q. βλάπτα- II. A. (415.) Α'ίθ' οφελε» παρα νηυσϊν άδάκρυτος καί μαι. Od. Ξ. (255.) ονδέ TIS ουν μοι NJJWV πη,μάνθη, άπήμων^ησθαι, Od. Ε. (40.) Έ'ίπερ άπήμων λθβ, λα- άλλ' άσκεθέεε καϊ άνουσοι "Ιίμε&α, Nulla navis quicγων άπό Χηίίδοε αϊσαv. Sic Δ. (487 ) Εί πάντες συν quam damni paesa est, Nulla laesa fuit,, sed evasi- Ρηυσϊν άπήμονεε -ήλθον Αχαιοί. Et Ν. (39.)ΤΙέμπετέ mus άπήμονεε, eo quod uteremur ουρψ άπήμονι. Sic με σπείσαντες άπήμονα, Incolumem me deducite ; Θ, (563.),ούδέπ<οτέ σφιν Ovre τι πημανθ,ήναι έπι δέοβ, itidemque Ο. (435.) άπήμονα ο'ίκαδ' άπάξαι, Incolu- ούδ' άπολέσθαι. Itidem Soph. (Aj. 1155«) Ei yap mem reducere.domum, αβλαβή. Aliud exemplum ποιήσεις, ϊσθι πημανοίμενοε, L e. βλαβησόμενος, Sciae habes in Άνώλεθρος. Innocuus, h. e. Non nocens, Β tibi fraudi firturum, te damnum ac detrimentum ac- Noxam non &etcm, Minime damnosus, exitiosus. Et cepturum ; etiam, tibi exitio futnrum. Aristoph. voce interdum Prosper. Hesiod. "Epy. (2, 2S8.) Τήμοε δ? media in activa quoque signif. usus est, 'A. (842.) ςύκρινέεε τ' ανραι, καϊ πόντος άπήμων, Εϋκηλος, Et Οίιδ' άλλος ανθρώπων ύποψωνών σε πημανε'ιται, Tibi pontus innocuus est, b. e. navigantibus non nocet, nocebit, damnum dabit. Schol. exf>,. βλάψει, λυπή- Tuto navigari potest. Quo referunt etiam ex Apoll. σει. [" Heyn. Horn. 4, , 158. Act. Traj. 1, Rh. 2, (1276.) γουνοϋτρ δ' άπήμοναε είναι άρωyovs, 246, Valck. Hipp. p Musgr. Iph. T Adjutores innocuos. Ex Eod. πομποί άπήμονεε, In- Wakef. Trach Eum. 484." Scbaef. Mss. Quint, nocui deductores, qui sc. aliquem πέμπουσιν άπήμονα Sm. 13, 379* Soph. Trach. 715.] Πημαντόε, Noά,νόλεθρον. Dixi etiam interdum reddi Prosper, xius, VV. LL. Significarit tamen potius Cui da- Faustus, etiam Innoxius: Od. Δ. (519 ) Άλλ' οτε mnum datum est, Laesus. SICUT Άπήμαντοε, b, ή, δή καϊ κεΐθεν εφαίνετο νόστος άπήμων. Itidem Euri- Cui damnum datum non est, Nullo detrimento affepidi πλοϋε άπήμων, Prospera navigatio. At olpos άπή+ ctus, Illaesus, Incolumis : qua signif. άπήμων quo- ων utroque modo reddi potest, sc. vel Prosper, vel que usurpari docui supra. Od. T. (282.) πέμπειν τέ nnocuus, Od. E. (268.) Olpov δέ προέηκεν άπήμονα μιν αύτοϊ Ο'ίκαδ' άπήμαντον: cui loco duos similes τε λιαράν re. [" Bergler. ad Alciphr iesch, Eum; vide in Άπήμων. Hesiod. Θ. (955.) Noiet άπήμαντοε 896. Abresch, iesch. 2, 121. Heyn. Hom. 6, 290. καϊ άγήραοε ήματ α πάντα, Sine ulla noxa accalami " Schaef. Mss.] Άπημοσύνη, ή, quod reddi tate: άτης ατερ, s. αβλαβής. [" Bergler. Alciphr. potest Ineolumitas. At Indemnitas, alium usum ha- 347 Jacobs. Anth. 6, 120. Fac. ad Paus. 3, 225." bet, item Innocentia : quae tamen habentur in VV. Schaef. Mss. * "Άπημάντωε, Tzetz. ad Lyc. 886." LL, ["Theogn. 736." Schaef. Mss. * Άπημονία, In- c Kali. Mss. * " Αυσπήμαντος, Wakef. Eum Stanl. columitas, Callim. H. in Jov. 91. XaTpe μέγα, Kpo- ibid. Abresch. iesch. 2, 74." Schaef. Mss.] " Kaνίδη πανυπέρτατε, δώτορ εάων, Αωτορ άπημονίης.] SED " ταπημαίνω, Noceo, Damnum infero : unde aor. Άπήμιοε Ζεύε videtur esse Jupiter qui tristes noxas " 1. καταπημηνειεν, Hesychio et Suidae κ,αταβλάpellit a foribus, ut Ovidianis verbis utar, Jupiter " ψειεν." qui damna et calainitates avertit, Paus. Att. p. 24 Ώημονή, ή, Noxa, Nocumeutum, Damnum, Detri» («124.) Ονουσι δε έπ' αύτοϋ, τοτέ μέν όμβριον, mentum, i. q. πήμα, sed in prosa usitatius ; βλάβη, ut τοτέ δέ άπήμων καλοϋντεε Αία. [Cf. Άπημονία.] Suidas exp. Thuc. 5,(18.) p "Οπλα δέ μή ΙΙαναπήμων, Prorsus innocuus, Omnino innoxius, έξέστω έπιφέρειν έπϊ πημονη. Cum vero Soph. ap. Hesiod. 'Άμ, (47 ) είνάε π αναπήρων άνθρώποισι, Athen.(40.) τό μεθύειν vocat π η μονής λυτήριον, mai. e. άγαθή έπ\ πάντα. Alicubi etiam pro Prorsus lim πημονήε accipere pro Dolore, et animi molestia, illaesus, Salvus et incqilumis, accipi.potest, ut άπή- quam affert ro πήμα, i.e. Damnum quod accepimus μων. [* Αϋτοπήμων, Sibi ipsi nocens, iesch. S. c. s, calamilas. Quamobrem et ή άμπελος ibid, παυσί- Th. 923.] " Βαρνπήμων, Suidae άθλιοε, βεβαρημένος, λυπος vocatur, et άκεσφόροε λύπηε : ut πημονη i. sit q. "κακόε, Miser, Gravatus, Malus. Signif. tamen po* λύπη: sicut ap. Aristoph. πημανεΐται exp. λυπήσει.. " tius Gravibus detrimentis afflictus, Gravia afferens [" Brunck. CEd. T, 363." Schaef. Mss.] AT ΐίημονόν, " detrimenta." [* Αυσιπήμων, Anacreon 39, 9. ex pro πήμα, ex Eur. (Ale. 517.) πημονόν είργοι θεόε, opt. Piersoni emend, in Veri» al. * Αυσιπαί" mihi suspectum est, et scr. puto aut πημονήν, aut γμων et " Αησιπαίγμων, Hermann, de Metr. Gr. deducendum a nominativo ό πημονόε, quo significetur 346. * Αυροπαίγμων : Idem Orpheo H. 2,11. *Αα- ό βλάπτων. [*" Ώημνή, Lobeck. Aj. p. 266." Schaef. βιπήμων restituit pro λνσ«π.] ΪΙολυπήμων, Multa ο Mss. Cf. Ποίμνη.] damna afferens, Damnosus, Noxius, Exitiosus, i. q. ΐίολυβλαβήε: opp. τψ άπήμων significanti Innocuus. " ΠΗΝΟΧ, (ro,) Hesychio ύφασμα, Textum s. ["Brunck. Apoll.Rh.81.(4, )Infelix,Ma - " Tela. Existimatur dictum παρά τόν πάνα: utpote netho 1,85. 4, 49." Schaef. Mss. * ΤΙρωτοπήμων, "qui perhibeatur inventor fuisse τήε υφαντικής, Artis iesch. Ag. 231.] " textricis : aliis tamen deducentibus a verbo πένω, [* "Βαρύπημα, Theod. Prodr. in Notit. Mss. 8, " q. e. ένεργώ." ["Heyn. Hom. 8,513." Schaif.Mss "Οϊ σε τύχηε βαρυπήματα, ήδ' έτι λύσει." Elber- In Phot. Lex. est * <Πήνώμενον' πηνιζόμενον' τριβόling. Mss. * " Βαρυπήματοε, Const. Manass. Chron. μενον. *Πηνοειδήε, Paus. Gramm. ap. Eust. 884, p. 168." Boiss. Mss. * Αυσπήματσς, nil Msch. Eum. 17. *"ΪΙηνοϋφήε,Theod. Hyrt. in Notit. Mss. 6, 38." 484. * Εύπήματοε, Fac. ad Paus. 10, 22. p. 225.] Elberling. Mss.] " Εύπηνοε ύφή, ap. Eur. (Iph. T.. ΐίημαίνω, ανώ, Noxam facio, Damnum do, Damno " 814.) Textum e pulcro stamine:" [cf " Pierafficio, Noceo, Laedo, i. q. βλάπτω. Hes. enim πη- son. Veris. 18. Valck. Phoen. p Wessel. Proclaim exp. βλάπτει, κακοποιεί: πημαινούσηε, κακού- bab. 47. Wakef. S. Cr. 1, 41." Schaif. Mss. *"Ewσηε. Itidem Suid., ap. quem legitur hoc exemplum, πηνής, J. Poll. 7, 43." Kali. Mss. * ΪΙολνπηνοε, Eur. '-Ο δέ ού πρότερον άνήκε πρϊν σφόδρα πημήναι τό δυσμε- ΕΙ " Wessel. 1. c. Wakef. S. Cr. 1, 40. * ΤΙηνήνέϊ καϊ πολλούε οσουε διαχειρίσασθαι, Antequam in τιε, Pierson. ad Herodian. Philet Άθαναία genti clade hostes affecisset. Idem ex Aristoph., ούδέ Tlavans." Schaef. Mss.] " Affertur ET ΤΙήνη pro Κτησίας Ό συκοφάντηε πημανεΐ, Nec nocebit Cte- " Textum, Tela, Pannus, νήμα: sed sine exemplo : sias, Nec ulla damna dabit. Pro Noceo, Laedo, " videtur potius pro Fusorum quodam genere accipi

6 T55S ΪΙΗΝ " in Epigr. p ubi Telesilla rjj ε'ιροκόμων δεσπό- " τιδι dedicat κερκίδα, Τόν re καρηβάρεόντα * πολνρ- " ροίβδητον άτρακτοv, Κλωστηράστρεπτής ενδρομον άρ- " πεδόνας' Και πήναs και τόν * φιληλάκατονκαλαθίσκον, " Στάμονοζ άσκητον καί Γολύπας φύλακα." ["Eur. Hec ad II. Ψ Heyn. Horn. 8, Wakef. Ion Musgr Jacobs. Anth. 7» , 35. Brunck. Aristoph. 1, 178. <B. 578.) ad Lucian. 2,18." Schaef. Mss. Ind. ad Scriptt. R. R. 366.] " Sane nomen hinc DERIV. Πηνίον, τό, a Suida esse " dicitur άτρακτος εν Hes. dicit eis ov, ε'ιλ-είται ή " κρόκη, Fusus super quo volvitur trama r innuens " de textorio'fuso dici, et diversum esse a τφ δακτν- "λοτρίπτφ s. σψονδνλοδινήτφ άτράκτφ, quo stamen e " colo deducitur : circumagi vero solere το πηνίον, " patet ex epith. τροχαίον, quod ei tribuunt παρά τό " τρέχειν: affert enim Idem ex Epigr. καϊ τά τροχαία " Πανία. In eod. Epigr. volumine, p " Niearete Ή πριν 'Αθηναίης νπό κερκίσι καϊ τά καθ' " ίστόν Νήματα πολλά μιτωσαμένη, Κνπρίδι τόν κάλα- " θόν τε, τά πηνία, καϊ τά σύν αύτόίς "Αρμενα άνατί- " θησι. Apud Horn. exp. εϊλημα κρόκης, II. Ψ. (762.) " ubi dicit, κανών γυναικός δντ' ευ μάλα χειρή τανύσστ/ " Πηνίον έξέλκονσα παρεκμίτον. Eust. ibi annotat τόν " μίτον eo loco vel eund. esse cum τφ πηνίφ, διασα- " φητικόν όντα τον πηνίον, vel άντιδιαιρεΐσθαι τφ στή-> " μον ι καϊ rrj κρό/oj. Vet. Cod. Ms. habet παρέκ " μίτον, non παρέκ μίτον: quam scripturam sequendo, " satis liquet poni pro Stamine s. Filo quod e colu " deducitur devolviturque fuso : ut Eust. quoque " dicit τό εζελκόμένον άπό τον κανόνος πηνίον, κανόνα' " accipiens pro Instrumento ήλακατωδει. J. Poll. " quoqueπηvίov ponit inter τά καθ' Ιστονργίαν όνόμα- <e τα, una cum άγαθϊς, άτρακτος, σφόνδνλος, κλωστήρ : " atque sunt qui eum synonymus posuisse existiment " πηνίον et άγαθίς, interpretantes Glomus. Quinet- " iam quaedam quae ένετίθετο τοις πλακοϋσι, nomi- " nabantur πηνία, ex. eo, quod τοις πηνίοις essent " assimilia, colore alba, ut J. Poll, tradit, et Hes.: " ap. quem Hes. legitur ET Πήνειον cum diphthongo, " itemque in Lex. meo vetere, expositum itidem " Fusus. II Insectuin quoddam nascens ex eo των " κάμπων, Erucarum, genere, quae κνμαίνονσι τη πο- " ρείφ, καί προσβάσαι τφ έτέρφ κάμφασαι έπιβαίνονσι, " Aristot. Η. Α. 5, 19 * Aristoph. Schol. et Suid. " esse dicunt Animal e genere των κωνώπων: s. si- " mile κώνωπι, scribente et Speusippo τών Όμοιοτή- " των 12. Πηνίον, έμπϊς, κώνωφ. Utitur autem hoc " vocabulo Aristoph. Vespis dicens, Κείσεσθαν ώσπερ " πηνίω βινουμένω." [" Act. Traj. 1, 325. Heyn. Hom. 8, 510. Jacobs. Anth. 7, 67. 8, 35. Nicarchus 10. Insectum, Aristoph. Fr * Πηνίδιον, 257. Brunck. 3, 167." Schaef. Mss.] " Α πήνος s. πήνη " deriv. et VERB. Πηνίζω, Stamina e colu deduco et " devolvo fusi circumactu: unde πηνίσασθαι, quod "J. Poll. 7- affert e Philylio." [" Tbeocr. 18, 32. Heyn. Hom. 8, 511." Schaef. Mss. Vide Ind. Scriptt. R. R. v. Tela.] " Πήνισμα, τό, Stamen s. Filuin e " colu deductum devolutumque fuso, Filum, Licium, " Aristoph. B. (1315.) Α" θ' ύπωρόφιοι είλίσσετε " δακτύλοις φάλαγγες Ίστότονα πηνίσματα, Κερκίδος " άοιδοϋ μελετάς : appellans ίστότονα πηνίσματα, Fila " e colu deducta s. devoluta fuso, Stamina, Licia, " quae super malo textorio exfenta sunt: metaph. " Aranearum fila sic extenta. Schol. maluit interpr. " υφάσματα, Texta, Telas. In Epigr. etiam pro Fila " s. Stamina ponitur, 6. p Μίσθια νυν σπαθίοις " πενιχροίς πηνίσματα κρούει." [" Jacobs. Anth. 11, 334." Schaef. Mss. * Πηνιστήρ, unde * Πηνιστήριον, Gl. Pannuculum.] " Άναπηνίζω, i. q. άναμηρύομαι " supra, Fuso circumacto recolligo, attraho : ut " Suid. quoque exp. άναλέγομαι, άνακνλίω. Aristot " Η. A. 5, 19. Έκ δε τούτον ζώου καϊ τά βομβύκια " άναλύονσι τών γυναικών τίνες άναπήνιζόμεναι, κα- " πειτα ύφαίνονσι. Plin. quoque 11, 23. bombyces " scribit in fila tenuari junceo fuso : ubi etiam late " descriptam habes hujus vermis historiam." " Έκ- " πηνίζειν, i. q. πηνίον έξέλκειν ap. Horn, cum dicit, " Πηνίον εξέλκονσα παρεκ μίτου, Stamen s. Filuirt '( educens : dicitur enim πηνίον ibi esse εϊλημα κρό- {Τ. ΙΠ. p. 281.] ΠΗΡ 7 m " κης. Aristoph. B. (578.) de Cleone, St αύτόίς, " pov Έκπηνιείται ταϋτα προσκαλούμενος, ubi Scilo], " exp, άφελκύσει δ ίφαγεν ήμών, dicens metaph. etst " άπό τών τήν κρόκην μηρυομένων ε'ις πηνία : vel άχ-j " τής κατά μικρόν εκ τον σκώληκος έξάγομίνηΐίπήνη,, " At si per diphthongum scribatur έκποινιεΐτάι,ι egg " μετά τιμωρίας άπαιτήσει. Hes. quoque έκπηνιΰται " exp. έκμηρύσεται." [" Brunck. Anal. 1, 178. Act. Traj. 1, 225. Heyn. Hom. 8, " Schaf] Mss.] " Πάννσσα, Hesychio τροφός, Nutrix. Item in " δέσμη, S. κειρία, $ τάς τρίχας άναλαμ/savowrt/liga- " men s. Fascia qua crines revinciunt." :' "ύ " ΠΗΡΑ, et Ionice Πήρη, ή, Pera, Saccns, κώρνκι, " θύλαξ: et plerumque Qualem mendici gestant,' ut " Minerva ap. Od. P. (198.) Ulyssi mendico apf " ώμοισιν άεικέα βάλλετο πήρην Πυκνά ρωγαλεην,^ Et " aliquanto posteidem πάντες δί&οσαν, πλήσαν ί' Spa " πήρην Σίτου και κρειων. Sic ap. Plut. Graec.- Qusit, " Καταλαβών ράκια καϊ πήραν, καί προσαίτηι fa, " Apud Athen. (422.) Crates Cynicus Demetriam " Phal. έπερράπισε σύν rij πήρφ τών άρτων." Ibid. " discrimen fit inter πήραν et σπυρίδα: nam kv νή^ " inquit Diphilus, φέροις "Αρτους άν; άλλ' ού ζυμή', " Ές σπυρίδα μάζας εμβαλεϊς, αλλ' ού φακήν? Pro- " verbialiter etiam dicitur, ΠΓωχσΰ πήρα οΰ πίμπλατ^ " Mendici pera non expletur : eo quod mendici sint " inexplebiles, et quanto plura acceperint, tanto " plura flagitent." [" Ad Charit ad Lucian. 1, 442. Τ. H. ad Dial. p Toup. Opusc. 1, 388. Ammon Valck. Anim Thom. M. 13J. 699 Longus p Vill., Jacobs. Anth. 7,20$. 11, 390. Aristoph. Fr Πτωχό» π: ού viprkaitf Toup. 1. c." Schaef. Mss.] " Πηρόδετος ίμαε in Epigti " Lorum quo pera ligata est, Lorum perse, quo " stringitur aut alligatur, qualis est ap. Hom. στμ " άορτήρ," [" Antip. Sid. 94." Schaef. Mss. * %)- φόρος, Qui peram gestat. * Πηρώνυμος,Α pera nomen habens, Schol. Lycophr. 183.] "Απηρος, Suids i μή έχων μάρσιπων, Qui marsiipiura s. peram non habet." [* Κακόπηρος, * Μονόπηρος, Etym. Μ: * Σακκοπήρα, Pera, vox non proba, - J. Poll. 10. p ] " Πηρίδιον, τό, Perula, θυλάκων, Kupvmi " Aristoph. N. (921.) έκ πηριδίον γνώμας τρωγαν'ταν " δελετείονς," [" Kuster. Aristoph. 6θ. Fr. S66." Schaef. Mss. * Βακτροπηρίτης, Bactroperita, Hieronjmus ad Matth. 11, 10. * «Αύτοπηρήτης, ΕρκΧ. Ml.' Menippi." Boiss. Mss.] " Παροπαιδία, Hesychio est Species quaedarafaj' ""ρας, Perai : afferenti et Παροχαίδιον pro μfi " μάχαιρα, Gladiolus, Pugio : ut i. sit q. παραζψι" " ΠΗΡΙΝ, dicitur δ ορχις, Testiculus, quasi cm- " ptv, παρά τό σπείρεσθαι δι' αύτον τά τέκνα, Et} " A Suida esse dicitur τό αίδοϊον. Gen. facit ττηρίνοι.'' [" Heringa Obs. p. 12." Schaef. Mss.] "Πψ! " 7vos, significat interdum τό αγγείο* των hi&vptot^ "Scrotum: interdum τό άκρον τον αιδοίου, έξ ου α< " * προ'ρρεύσεις γίνονται, ut annotat Scbol. Nicandri; " qui Nicander in posteriore signif. usurpavit " dicens, Ήέ καί έξ έλάφοιο ταμών ποιρϊνα θοραίαι 1, " ut patet ex epith. θοραίαν, significante σπερμαίνφ " σαν. Et pro Scroto igitur ponitur et pro PeB&t " Mentula. Etym. et Lex. meum vet. pro eo habeitt " πηρίν, per η in priore syllaba, exponents όρχβ» " dictumque tradentes quasi πειρϊν, παρά τό axtipt- " σθαι δι αύτον τά τέκνα. Sed in Lex. illo scribitur " etiam πηρις pro πηρίν." [* " Άπήρινοι, Priνέ des parties g^nitales, voy. le Trait6 d'hippocrateiftpi 'Αέρων κ. τ. λ. 2, 242. de mon Edit, et Xenocratity 204. de mon Edit." Corai. Mss. Archestratus Athenaei p. 299.] " Περίνα, et Περίνεον, Hesychio estri " α'ιδοίον : derivanti inde τό περαίνεσθαι." [ΠίρΛ. Gl. Coleus. " Aristot. H. A. t, 14." Seager. Ms«.j " Περίναιος, ab Hes. exp. τό α'ιδοίον: ab aliis!ό καν λόϊ, et ro τών διδύμων δέρμα, i. e. ό ravprn. " ρίλος, unico λ,.τό αίδοϊον dicitur: geroino, Proprie» " nomen est. Suid." " Περ/αλοί, Hesychio et Suid " τό ίσχίον, Coxa."

7 7555 ΠΗΡ [Τ. Ill pp ] ΠΗΡ 7556 ΠΗΡΟΣ, MutilUs, Mancus, Captus parte aliqua corporis, ό κατά τι μέρος τοϋ σώματος βεβλαμ μένος, Schol. Horn, in loco quem mox citabo. In Epigr. Πηροί δ μέν γυίοις, δ δ' άρ δμμασι, Alter truncus manibus pedibusque, alter oculis captus. Cic. de Qu. Scaevola, Mancus, membris omnibus captus ac debilis. Ubi Mancuin dicit τον πηρόν χερσί. ΤΙηρός dicitur etiam Qui mutus est: quemadmodum Hes..πηρόν esse dicit τον έστερημένον: qui etiam addit, cum προπερισπωμένως SCRIBITUR ΙΙήρος, significare τυψλδί, Caecus, Captus oculis. Apiid Eund. tamen rursum oxytonus legitur, Πηρόν, τον παντάπασι μή δρώντα, sicut et ap. Suidam ΤΙηρος, δ παντάπασι μή όρων. Utroque modo exp. 11. Β. 599 de Thamyri Thrace, Ai δέ χόλωσάμεναι πηρόν θέα αν, αύτάρ άοιδήν Θ,εσπεσίην άφέλοντο, και έκλέλαθον κιθαριστών: ibi enim in paraphrasi Horn. Ms. qui ap. jne est, πηρόν exp. τυφλόν. brevium autem Scholiorum Auctor πηρόν θέααν accipiendum censet vel pro τής τέχνης έπαυσαν και εκφρονα έποίησαν, Vel pro περί τήν φωνήν έβλαψαν : eo quod πηρός vocetur δ κατά τι μέρος τοϋ σώματος βεβλαμμένος, ubi etiam nota eum πηρόν exponere άφρονα, quemadmodum Hes. quoque, cum πηρόν explicasset άφωνον, ένεόν, addit quosdam acci-.pere pro πεπηρωμένον καί βεβλαμμένον τήν διάνοιαν. Ii certe, qui natura muti sunt, mente utplurimum capti sunt. [" Wassenb. ad Horn. 78. ad Charit Plato Junior Epigr. 1. Philipp. 69. Antip. Thess. 41. Jacobs. Anth. 9, , 407. ad Justin. Mart Heyn. Hom. 4, 366. Mutilus, Valck. Adoniaz. p Caecus, Apollod. 209." Schaef. Mss.] Ώηρομελής, Membris mutilus, captus, Membro aliquo captus. Alii, Qui non integro, sed mutilo corpore est: cui opp. άπηρος. [Diog. L. 5, 40.]. Άμφίπηρος, i. q. πηρός. Hes. enim άμφιπήρονς exp. τυφλούς, ή μηδέν λέγοντας, itidem ut πηρούς. Ν on videtur tamen debere pro otiosa haberi praep. 'Ανάπηρος, δ, ή, Mutilus. Secundum J. Poll, autem non e. Sterilitatis, Kat γάρ έκ γενετής δταν πηρωθώσι TOVS simpliciter,mutilus, sed Mutilus toto corpore, δ πάν τόπους τονς πρός τήν μίξιν χρησίμους, άγονοι γίνονται το σώμα πεπηρωμένος: ut in hoc Isaei loco adversus καί γυναίκες καί άνδρες, ubi etiam reddere queas Dec bilitantur. Aristarchum, Κατέλθει' έν τφ χωρίω γέροντας καϊ Frequens est partic. πεπηρωμένος et πη- αναπήρους. Plut. Popl., Πασαι γαρ αί κυοϋσαι γυναίκες ρωθεϊς, Oblaesus, Captus membro aliquo corporis. έξέβαλλον ανάπηρα, καϊ τέλος ούδεμία γένεσις In Epigr. γνία πηρωθείς, Membris captus, mutilatus. είχε. Quae tamen signif. non potest esse perpetua: Dem. (247.) Ό πεπηρωμένος τό σκέλος, de Philippo: cum inveniatur dici alius άνάπηρος τά ώτα, alius ανάπηρος de quo Athen. (248.) Πάλιν ore τό σκέλος έπηpώθηy τήν ρϊνα, vel aliud membrum corporis. Suid. σκάζων * συνεξώδευε τψ βασιλεί, sc. ό κόλαζ. Quod e Lysia citat, Ό δέ δέσμιος ές μέσον παραγίνεται, ρίνα καϊ ώτα άνάπηρος. Ab Eod. άνάπηρος exp. ό καθ' ύπερβολήν vero Aristot. de Gener. Anim. 2. dicit, To γάρ. θήλυ ώσπερ έστίν άρρεν πεπηρωμένον, redditur, Fe- πεπηρωμένος μέλει τινϊ τοΰ σώματος. Apud mina perinde est ut mas mancus, nec omnibus suis Chrys. ανάπηρος τό σώμα. A Gaza άνάπηρος alicubi membris absolutus: quo genere loquendi Cic. utitur. vertitur Oblaesus. A nonnullis redditur et Mancus. Itidem πεπηρωμένον τετράπουν. Ο blaesa imperfecta- II Interdum peculiariter dicitur Qui est claudus, que quadrupes, Non integra, sed degenerans quadrupes. χωλός, Suidae. Interdum etiam Caecus, Hes. Per metaph. nonnunquam generaliter pro Vitiate ponitur : unde et άνάπηρος ψυχή ap. Plat, ή μή νγιαίνονσα, ΓΙεπηρω/ιένοί dicitur etiam Qui excaecatus s. oculis captus est, sicut πηρός, Lucian. (1, 76.) 'Ανέχονται φωνάς άκούοντες δυστυχέσιν άνθρώποις πρεπού- άλλά σεσινωμένη. Sic et άνάπηρα θύειν ap. σας. καί πεπηρωμένοis : supra enim dixerat, Δεινόν Eund. Alcibiade posteriore (12.) quidam exp. Vitiatas hostias immolare.. J Eust. aliique Gramm. volunt ovv εΐ οφθαλμών ΰγιαίνοντες αλλότριων δέονται προοψομένων. Bud. [" Ad Charit Bentl. Opusc. eo modo fieri e duobus a privativis, quo άάατος: 77 Toup. Opusc. 1, 101. Ammon. 6l. Valck. ut sit άάπηρος, Qui minime est άπηρος, inserto Anim. 84. Diatr ad Lucian. 1, 286. Lennep. deinde ν ad vitandam κακοφωνίαν. At ego non video cur necesse sit vocabulo huic in prosa oratione Πλ Thom. M Jacobs. Anth. 9, 149." D ad Phal. 72. Wakef. S. Cr. 4, 203. Schol. Aristoph. usitatissimo formationem vocis poeticae dare ; nec Schaef. Mss. Charon ap. Etym. Μ. v. Άμαδρνάδες.] intelligo quid obstet quominus dicere possim, quod Πήρωμα, τό, Oblaesa pars corporis, Gaza ap. Aristot., multo est simplicius, άνάπηρος, esse e πηρός et άνά, de sterilitate loquentem, Πολλοϊί δέ καί πολλαΐς καϊ habente vim augendi, ut aliis multis in 11. In hanc διά πηρώματα τοΰτο συμβαίνει τό πάθος, περϊ τά μόρια certe suspicionem me adduxit ilia qua; est ap. Suid. καί τονς τόπους τούς πρός τήν δμιλίαν χρησίμους. Quo exp. ό καθ' ύπερβολήν πεπηρωμέν,ος. [." Valck. Adoniaz. p ad Herod Phryn. Eel Catsus similem. Exp. etiam Naturae oblaesae vitium. cum loco cf. quendam in Πηρόω citatum, huic prortier. Gazoph. 65. Kuster. Aristoph Brunck. Bud. vero interpr. Animal natura imperfectum, 1, 291. Epigr. adesp ad Dionys. Η. 1, 61." Schaef. Mss.] 'Αναπηρία, ή, Mutilitas, ad verbum : si modo Latine dici posset. Mutilatio vertitur a nonnullis, sed non satis proprie ; nam Mutilatio est ipsa actio mutilandi. Citat J. Poll, e Cratini Pluto, ubi videtur accipi pro Caecitas, si illius Fabulae argumentum idem est cum Aristophanico. Pluto. [" Brunck, 1. c." Schaef. Mss. Aristot. Probl. 10, 26. τών σκελών.] ""Αμπηρος, /Eolica syncope pro " άνάπηρος : Hesychio πεπηρωμένος. At Άμπηλίδιον, A " quod Idem affert pro πήλιον, suspectum est." "Απηρος, ό, ή, Nullo membro mutilus, captus. Suid. άπηρα exp. άβλαβη. Meminit J. Poll, quoque hujus vocabuli, cum de άνάπηρος locutus esset. [" Wessel. Diss» Herod. 93. ad p. 16. Valck. Adoniaz. p, 316." Schaef. Mss.] Apud Hes. legitur etiam Άπηρείς, άπήρωτοι, μή πεπηρωμένοι, a ΝΟΜΙΝ. 'Απηρής. [" Valck. 1. c. Brunck. Apoll. Rh. 39. * Άπηρώς, ibid." Schaef. Mss. " Παναπηρής, Omnis " prorsus mutilationis et laesionis expers, Callim. " H. in Cer. (126.) 'iis πόδας, ώς κεφαλάς παναπηρέας " έξομες αίεί." "Εμπηροε, δ, ή, i. q. πηρός, s. άνάπηρος, ftfutilus, Membro aliquo captus, Membris suis non absolutus. Apud Suid. At δέ γυναίκες έτικτον έμπηρα καϊ τέρατα, ubi ipse εμπηρα exp. πεπηρωμένα. Aliter ap. Hes. Mei)' ήμών τά τείχη κατέβαλαν, καϊ ras τριήρεις έλαβον έμπήρους, δπωε μηκέτι θαλαττοκρατοίντο ΤΙελοποννήσιοι, ubi ipse έμπήρους exp. άμοιρους, τούς έν δμηρείφ ovras, τούς έπϊ σνμβάσει διδομένους ώσπερ ενέχυρα, τών ώμολογημένων, Obsides. [Herod. Β.1, " Wessel. Diss. 93. ad p ad Dionys. H. 1, 6l." Schaef. Mss. Hippocr»446. * " Κατάπηρος, Mutilus, Erot." Wakef. Mss.} [* " Υίηρότης, Theod. Prodr. in Notit. Mss. 8, 136." Elberling. Mss. * Πηρώδηί, Hes. v. Γ υιός.] Πηρόω, Mutilo, Trunco, Partem aliquam corporis debilito. Pass. ΤΙηρονμαι, Mutilor, Aliqua corporis mei pars oblaeditur et debilitatur. Herodian. 8, (4,29.)"Εκ τε τοΰ τοιούτου πάμπλειστον πλήθος τοΰ στρατοΰ τάς re όψεις έπηροντο καί τό πρόσωπον, ήκρωτηριάζετο τάς χείρα* καί εΐ τι γυμνόν ήν τοϋ σώματος: q. 1. Polit. sic vertit, Ε quo factum est ut plerisque militibus ocnli extinguerentur, ac summae oris partes manusque item igni labefactarentur. Aristot. ΤΙεπήρωται τά θήλεα,, Feminae manca oblaesaque natura desciscunt, ut in VV. LL. exp., e Gaza, ut arbitror. Idem Aristot. de Gener. Anim. 2. causas recensens τής άγονίας, i. Homo natura imperfectus, in h.l. Themistii, p. 23. et 24. Ώ«τά έκ γενετής π.. ΤΙήρωσις, ή, Mutilatio, Debilitatio et oblaesio membri alicujus in corpore, Plato de LL. Π. έκ τρανμάτων, Membrorum per vulnera truncationes, Aristot. de Gener. Anim. 4. Γίνονται δέ μεταβόλαί καί π. περί τά έντός μόρια. Paulo post, κολοβώσεις appellat, quo vocab. itidem significatur Mutilatio, Truncatio: non tamen prorsus idem cum hoc est. Plut. Symp. 2. (p. 507.) οφθαλμών, Debilitas oculorum, Caecitas. Idem in Polit. praic. Νόσον καί

1Β98. 1897 ΑΛΜ [pp. 374-375.] ΑΕΓ. [* " Άλμύριοε, Cod. Gud. in Secundi Sent. 2 u

1Β98. 1897 ΑΛΜ [pp. 374-375.] ΑΕΓ. [*  Άλμύριοε, Cod. Gud. in Secundi Sent. 2 u 1897 ΑΛΜ [pp. 374-375.] ΑΕΓ 1Β98 nτότερον φιλείε τά* δρνπετείς Έταίραε, 7/ τάε * ύποπαρ- A Schaef. Mss. Άλ. πόντος, Hesiod. Th. 107;] θένους, άλμάδas, Ώ* ελάα* στιφράς; Dicuntur et /coλνμβάδες έλαίαι,

Διαβάστε περισσότερα

A 630. Wyttenb. ad Plut. 1, 49. Oxon., Zeun. ad Xen. Κ. Π. 214. 239. ad Herod-315." Schaef. Mss. * Μήποθεν,

A 630. Wyttenb. ad Plut. 1, 49. Oxon., Zeun. ad Xen. Κ. Π. 214. 239. ad Herod-315. Schaef. Mss. * Μήποθεν, 6121 ΜΗ [Τ. II. ρρ 910-911.] MH 6122 ηοιι tamen vicissim oh pro μι), Bud.: Dem. 'Επειδή με μή πειθοιεν, Cum mihi non persuaderent. Sic Σκοπείτε δέ μή τοΰτο,./estimate vero non hoc. Eur. (Iph. A. 55.) To

Διαβάστε περισσότερα

febris cujus accessiones nullam inter se propnrtioγωνον σχήμα, Figura quadrangula, a Schol. Thuc. B nem servant. Habet enim suarum accessionum

febris cujus accessiones nullam inter se propnrtioγωνον σχήμα, Figura quadrangula, a Schol. Thuc. B nem servant. Habet enim suarum accessionum 7643 ΠΛΑ [Τ. HI. pp. 339^40.] ΠΛΑ 7644 " querei quod et άμπλακείν dicitur." [" JacobSi A Amh. 6,l6l." Sehaf.Mss,] "Άμβλάκψη, itidem " Eid. est Αμάρτημα, pro άμπλ&κημα,delictum, Pec- " catum. HieWm. quoque

Διαβάστε περισσότερα

ubi sicut opponit sibi in vicem ro εύπρεπέε et τήν άλήθειαν, sic etiam Paus. Att. p. 4. inter se opp., μέν

ubi sicut opponit sibi in vicem ro εύπρεπέε et τήν άλήθειαν, sic etiam Paus. Att. p. 4. inter se opp., μέν 1543 ΠΡΕ 9(56, Ilgen, Hymn. 6θ1. ad Herod. 540. 650. Brunck. 1 664. Or. 1208. Musgr. Bacch. 1156. Similis!SVakef. Ale. 1143, Jacobs. Anim. 37. 290. (Cf. mwrpeirr)s, Xen. Mem. 2, 8, 4.) Musgr. ad Bacch.

Διαβάστε περισσότερα

4Γ92. 4721 KAA [Τ. ii. pp.. 34 35.]

4Γ92. 4721 KAA [Τ. ii. pp.. 34 35.] 4721 KAA [Τ. ii. pp.. 34 35.] Bud. _ ex. Aristot., ' dici. Ιπί τον τελέως. σπουδαίου, '... de A Jacobs. Γ> j c Anim. I too 188. Unix Heyn. ττιιντη Horn._5, SS 485. rmmstj Κ. W; 3on a( j Eo/ qui est absolutae

Διαβάστε περισσότερα

Schneiderus adducit Eust. ad Hom. Adde Anonym; 6υνάμει$, ex ieschine affertur pro Copiae ex una-

Schneiderus adducit Eust. ad Hom. Adde Anonym; 6υνάμει$, ex ieschine affertur pro Copiae ex una- 7843 ΠΟΑ [Τ. hi. pp. 474 476.] ΠΟΑ 7844 Et κοινωνία πολιτική, Aristot. Civilis societas. Et A a ποιητικός * ποιητικεύεσθαι. Quod ad coniirmandura πολιτική άρχή, Eid. Urbanus! magistratus. At πολιτικοί

Διαβάστε περισσότερα

5771 ΛΗΘ [Τ. ιι. pp. 697 698 ] ΛΗΘ 5772

5771 ΛΗΘ [Τ. ιι. pp. 697 698 ] ΛΗΘ 5772 5771 ΛΗΘ [Τ. ιι. pp. 697 698 ] ΛΗΘ 5772 accipere pro Clandestine recessu. ["Λάθρα, Cattier. Α πάνταε έλάνθανε δάκρυα λείβων, II. Χ (277 ) *Άψδ' Gazoph. Diod. S. 1, 234. ad Eur. Dan. 2S. Αάθρη, 'Αχιλήϊ

Διαβάστε περισσότερα

Π 12.] ΠΑΙ ΠΑΙ [Τ. πι. pp. aetatem usque paedagogi darentur: [cf. 3, 2.] Aliquando. Mss.] Άπαιδάγωγος, in VV. LL.

Π 12.] ΠΑΙ ΠΑΙ [Τ. πι. pp. aetatem usque paedagogi darentur: [cf. 3, 2.] Aliquando. Mss.] Άπαιδάγωγος, in VV. LL. 7143 ΠΑΙ [Τ. πι. ϊ nominis παϊε signif. habet Gall, vocab., primas Graeci literas retinens, Paie ; sed in eo litera i est consonans, ideoque vulgu3 scribit etiam Page. Hoc praeterea sciendum est, magis

Διαβάστε περισσότερα

αυτούς ets τά βασίλεια, εκρέμα απαντας., [Herod. '< Athen. (619 ) νόμων μέλος Certum quoddam carmen

αυτούς ets τά βασίλεια, εκρέμα απαντας., [Herod. '< Athen. (619 ) νόμων μέλος Certum quoddam carmen Archil, ap. Valck. ad Phoen. p. 487. Νομοί JLgypti, Fac. ad Paus. 1, 27. Sylb. p. 19. ad Diod. S. 1, 64. 84. Έπέων v., Heyn. Hom. 8, 63." Schaef. Mss. Horn, Hymn.2,492. Arat. D.237 ] Νομάρχης, Praefecturas

Διαβάστε περισσότερα

διόπτρα, i. e. γυναικών διαστολείς. [* Έδρο- jtof ulo preesidieht. [Dionys. Η. 1, 310. Lucian.684. Euseb- V. C. 2, 59 ] Προσκαθέζομαι, Assideo: unde

διόπτρα, i. e. γυναικών διαστολείς. [* Έδρο- jtof ulo preesidieht. [Dionys. Η. 1, 310. Lucian.684. Euseb- V. C. 2, 59 ] Προσκαθέζομαι, Assideo: unde 3467 ΕΖΟ [ρρ. 1082 1083.] ΕΖΟ 3488 Καί εγκαθεζόμενοι, έδήουν τήν γήν. Ubi Schol. t i e. συνέδρια, ut Schol. exp. Sessio, Ses»itatio. exp. ένδιατρίβοντες, Νοη ultra proficiscentes, sed immorarttes propter

Διαβάστε περισσότερα

VOCABULA A DAHLERO PRiETERMlSSA.

VOCABULA A DAHLERO PRiETERMlSSA. VOCABULA A DAHLERO PRiETERMlSSA. " ΛΑΝΙ1ΘΑΣ,. Hesychio δεντερίαε olvos, Vinum secundarium, Lora." H. " AANIZEI, Hesychio Χαγγάζει, βρέχει." Η. " ΛΑΠΗΝΗ, Suidae άμαξα, Rheda : quae et Λαμπήνη et άπήνη."

Διαβάστε περισσότερα

[* " ΠΕΜΦΗΡΙΔΕΣ, Pisciculi nescio qui, memo-i rati Numenio ap. Athen. 309 " Schw. Mss.]

[*  ΠΕΜΦΗΡΙΔΕΣ, Pisciculi nescio qui, memo-i rati Numenio ap. Athen. 309  Schw. Mss.] 7443 ΠΕ\Ϊ [Τ. nr. pp. 208 210.] ΠΕλΙ 7444 mus, Greg. Naz. Stelit. 2. de funere Gohstantii, cui A obviam effusa civitas eum ad tumulum usque deduxit pompatice, Μέροε γίνεται καί αίτια έκείνψ τής πρ. τιμής.

Διαβάστε περισσότερα

«< Γείθρον, Hesycbio ένδυμα, Indumentum." [Vid e etiam fem. ap. Hes. reperitur. Ετ Γείσο* ap. Suid. in Γείσον.]

«< Γείθρον, Hesycbio ένδυμα, Indumentum. [Vid e etiam fem. ap. Hes. reperitur. Ετ Γείσο* ap. Suid. in Γείσον.] 3885 ra Epp 8 3- -810-3 γει 28»6 " ruptum est, έκπίεαμα appellatur. Sic dicitur άτ» oroni, quod* suggrundarum in modum propendet. Α ' ros έγγύι, Prope, quod os fractum ad subjectam Sic iu galea γείσον

Διαβάστε περισσότερα

roi Ώνθιον Χηψθείι. Extat et ap. Hes. [et Phot.T Schn. iex. Suppl.]

roi Ώνθιον Χηψθείι. Extat et ap. Hes. [et Phot.T Schn. iex. Suppl.] ? 0W Π Υ Θ [Τ. III. pp. 605-607.] ΠΤΘ 8044 Ul. 38» Τ1*θμ*νι#ωε, ibid. Vide Schn LM.VH", *"Μνθμενέω, Jambl. Arithm." ρ 166 A ad Diod. S. 1. c." Schmf. Mss. ^sch. f, Choeph. 940.] Est et aliud COMP. ΠυθύΧηττο*,

Διαβάστε περισσότερα

La Trobe University LIBRARY. Presented by

La Trobe University LIBRARY. Presented by La Trobe University LIBRARY Presented by ALAN JORDAN ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ VOL. V. ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗ3 ΕΛΛΗ ΝI Κ Hi ΓΛί222Η2. THESAURUS #raecae linguae ΑΒ Η. STEPHANO CONSTRUCTUS. EDITIO NOVA AUCTIOR

Διαβάστε περισσότερα

2133 ΑΠΑ [pp. 487 496.] ΑΠΑ

2133 ΑΠΑ [pp. 487 496.] ΑΠΑ 2133 ΑΠΑ [pp. 487 496.] ΑΠΑ 2134 Heyn. Hom. 6, 97 71L Heusing. Emend. 326. A vis. Et άπτικώτατος, pro Tangendi vim prsecipue s Heindorf. Plat. Phaedr. 252. Boeckh. in Plat. Min. 192. Ligneus rotae circulus,

Διαβάστε περισσότερα

[Τ. iv. pp. 828 830.] ΩΣ 10996

[Τ. iv. pp. 828 830.] ΩΣ 10996 ; 10995 ΩΣ Έως άν redditur etiam Quin, in isto Matth. loco, (10, 23.) 'Αμήν γάρ λέγω ύμίν, ού μή τελέσητε τάς πόλεις τοϋ Ισραήλ, έως άν έλθη ό υιός τοϋ άνθρωπου, Νοη feceritis finem peragrandi, (ita enim

Διαβάστε περισσότερα

[Τ. IV. pp. 421 423.] ΧΕΙ 10474 10473 ΧΕΙ

[Τ. IV. pp. 421 423.] ΧΕΙ 10474 10473 ΧΕΙ 10473 ΧΕΙ ratio habeatur praepositioni» ev : sed est tamen Ma* num admoveo, ut dicitur Manum admovere operi. Reddi etiam potest uno verbo Aggredior. Schol. Thuc. έγχειρεϊν vult esse τήν χεϊρα έντιθέναι

Διαβάστε περισσότερα

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α. Κείμενο: Sulla, occupata urbe, senatum armatus coegerat ut G. Marius quam celerrime hostis iudicaretur. Cuius voluntati nemo obviam ire audebat; solus Quintus Mucius

Διαβάστε περισσότερα

H. A. 1, 820.] scribit quosdam Ostracium vocare, quod aliqui Onychen 'Οστρακόδερμος, Cui testa loco cutis est, Qui testa

H. A. 1, 820.] scribit quosdam Ostracium vocare, quod aliqui Onychen 'Οστρακόδερμος, Cui testa loco cutis est, Qui testa ( 7043 ΟΣΤ [Τ. II. pp. 1524 1526.] ΟΣΤ 7044 autem, cujusmodi haec όστρακα fuerint, figulinane an A Lucian. 2, 330. Thom. M. 526. Moer. 226. et n. ostreoruni. Sed et ea testa, qua ova integuntur, * Όστρακόεις,

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ. Ενότητα 1: Λατινικά 1. Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών

ΛΑΤΙΝΙΚΑ. Ενότητα 1: Λατινικά 1. Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών ΛΑΤΙΝΙΚΑ Ενότητα 1: Λατινικά 1 Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό

Διαβάστε περισσότερα

2277 ΑΡΧ [pp. 551 552. 559 ] ΑΡΧ

2277 ΑΡΧ [pp. 551 552. 559 ] ΑΡΧ 2275 APX [pp. 559. 551.] APX 2276 [Άρχ>/, Gl. Ο Η go, Magistratus, Ora, Exordium, A Auspicium, Principatus, Initium, Principium, Ortus, Magisteritim, Poteslas, imperium, Praesidatus. Άρχή] τό προοίμιον

Διαβάστε περισσότερα

2023. ΑΝΔ [p. 433 434.] ΑΝΔ 2024

2023. ΑΝΔ [p. 433 434.] ΑΝΔ 2024 il 2023. ΑΝΔ [p. 433 434.] ΑΝΔ 2024 δρα συλλογή* 2 Macc. 12. Κατ ανδρολογία ν ποιησά- ** μένος. 'Ανδρομανής, ο,?/, Insaniens viris, Insaniens virorum amore, Viros insane amans vel appetens. De muliere

Διαβάστε περισσότερα

Πούλιος Κ. - Καλαϊτζίδου Φ. 1. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 2. ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. cum(αιτιολογικός)

Πούλιος Κ. - Καλαϊτζίδου Φ. 1. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 2. ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. cum(αιτιολογικός) 1. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Εισάγονται: quod-quia-quoniam cum(αιτιολογικός) Eκφέρονται: α. Με οριστική όταν η αιτιολογία είναι αντικειμενικά αποδεκτή. β. Με υποτακτική: όταν η αιτιολογία είναι υποκειμενική.(τηρείται

Διαβάστε περισσότερα

Γλυφάδα 09/12/2017. Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Γλυφάδα 09/12/2017. Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 1 Γλυφάδα 09/12/2017 Μάθημα : ΛΑΤΙΝΙΚΑ Καθηγήτρια: Ονοματεπώνυμο: ΘΕΜΑΤΑ Χρόνος: 3 ΩΡΕΣ Τάξη: Γ12 Κείμενα 1. Tum Ennius indignatus quod Nasica tam aperte mentiebatur : «Quid?» inquit «Ego non cognosco

Διαβάστε περισσότερα

La Trobe University LIBRARY. Presented by

La Trobe University LIBRARY. Presented by La Trobe University LIBRARY Presented by ALAN JORDAN ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗ2 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩ25ΗΪ. \ VOL. VII. ΘΗΣΑΥΡΟΣ Τ132} ΕΛΛΗΝΙΚΗ^ ΓΑΩ32Η3. THESAURUS #raecae linguae ΑΒ Η. STEPHANO CONSTRUCTUS. EDITIO NOVA

Διαβάστε περισσότερα

ccccxcix Βουκανιστήριον Buccina, Buccinum. * Βουκανάω, Polyb. 6, 35, , 5." Edd. " * ΒΟΤΚ1ΝΙΖΩ, Buccinor, Sext. Emp. 361." Edd.

ccccxcix Βουκανιστήριον Buccina, Buccinum. * Βουκανάω, Polyb. 6, 35, , 5. Edd.  * ΒΟΤΚ1ΝΙΖΩ, Buccinor, Sext. Emp. 361. Edd. VOCABULA A DAHLERO μήν κράτιστον είναι νομίζομεν τό Βοιωτιουργέε: ut Άττΐκουργέί..[Μ.ϊιαι1. 3, 24.] Item VEEB. Βοιωτιάζω, Batetios imitor: et peculiariter in loquendo : unde exp. Bceotica lingua loquor:

Διαβάστε περισσότερα

A Mss. " Figura geometrica, Manetho 4, 239." Wakef. Mss. Conf. c. ρόμβος, Schaef. Greg. Cor Barker. ad Etym. Μ ]

A Mss.  Figura geometrica, Manetho 4, 239. Wakef. Mss. Conf. c. ρόμβος, Schaef. Greg. Cor Barker. ad Etym. Μ ] 8143 PEM [Τ. in. pp. 674 675.] PEM 8144 haberet, et i/iexe/βϊ, non ήμελημένης exponeret. Imo ne hoc quidem άμελεία ita ihterpretandum fuisset. Ibid, additur βεμβώδης a Plut. de Vero Audiendi Munefe, (ita

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. (Κειμ.21-27) Α ΚΕΙΜΕΝΟ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. (Κειμ.21-27) Α ΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (Κειμ.21-27) Α ΚΕΙΜΕΝΟ Α1. Να μεταφράσετε στην κόλλα σας τα αποσπάσματα Β, Γ και Δ. Α.Brenno duce Galli, apud Aliam flumen deletis legionibus Romanorum, everterunt

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΙΟΝ. ΚΑΡΒΕΛΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 41 1. his, abhinc multis annis: Nα γραφούν οι ισοδύναμες μορφές. 2. coluisse: Να συνταχθεί αναλυτικά το απαρέμφατο. 3. proinde

Διαβάστε περισσότερα

7243 ΠΑΣ [Τ. πι. pp ] ΠΑΣ 7244

7243 ΠΑΣ [Τ. πι. pp ] ΠΑΣ 7244 7243 ΠΑΣ [Τ. πι. pp. 64 65.] ΠΑΣ 7244 quitur τί πάθω esse potius, Quid me fiet, (quam Quid faeiam,) aut etiam Quid mihi fiet: quod omnino respondet verbis illis rt μοι γένηται, et usurpatum fuit ab optimo

Διαβάστε περισσότερα

Non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam. dicuntur, sed aetatis suae verbis utebantur. Tu autem, proinde

Non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam. dicuntur, sed aetatis suae verbis utebantur. Tu autem, proinde Α. Να μεταφράςετε τα παρακάτω αποςπάςματα : Non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicuntur, sed aetatis suae verbis utebantur. Tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris,

Διαβάστε περισσότερα

p. 34." BL. Μ,. ^ZTcTi L^Z), Si

p. 34. BL. Μ,. ^ZTcTi L^Z), Si ΜίΙΜ 11154 11153 ΜΤΧ [Τ. π.pp. 1659 1662.] tamen, ei cui etymum illud, quod ad cetera attinet, admitti posse videatur, illius inusitati gen. causa rejici debet, cum et alia quaedam derivata videamus non

Διαβάστε περισσότερα

1645 ΑΙΣ [pp ] ΑΙΣ 1641)

1645 ΑΙΣ [pp ] ΑΙΣ 1641) 1645 ΑΙΣ [pp. 227 223.] ΑΙΣ 1641) αίσιμον s. έναίσιμον ap. Horn, significare Quod offi- A ciose factum est. Ab Hesychio exp. δεξιόν, αγαθόν, συμφέρον, Quod cum dexteritate sit, Bonum, Utile. 11. O. (207.)

Διαβάστε περισσότερα

4285 ΘΡΑ [ρρ ] ΘΡΑ. θάνατοε, αρρώστια, συντριβή, πληγή. Schleusn

4285 ΘΡΑ [ρρ ] ΘΡΑ. θάνατοε, αρρώστια, συντριβή, πληγή. Schleusn 4281 ΘΙΝ [ρρ. 1560 1561.] ΘΙΝ 4282 θεϊαν οχθην παρέχει, ubi Tyrwh.legere vult *θρνώδης. Α *"Θινίον, Bekk. Anecd. 1, 36'7 " Schacf. Mss.] " Θινοϋσθαι, et Άποθινονσθαι, Aggere obstrui. Ρο- " lyb. 1. ρ. 18.

Διαβάστε περισσότερα

1771 ΑΛΑ [pp ] AAA 1772

1771 ΑΛΑ [pp ] AAA 1772 1771 ΑΛΑ [pp. 304-305.] AAA 1772 eentia, vel Accurata cum diligentia. Demosth. c. A οίος άλα το, Solus vagabatur. Cic. interpr. Qui mi- Timocr. Tots δέ πάλαι κειμένου άκριβώς χρώνται. ser in campis moerens

Διαβάστε περισσότερα

tum, sed Frutex. II. X. (191 ) dicitur hinnulns, Valok. Anim. 155." Schaef. Mss.]

tum, sed Frutex. II. X. (191 ) dicitur hinnulns, Valok. Anim. 155. Schaef. Mss.] 4189 ΘΑΜ [ρρ. 1499 1500.] ΘΑΠ 4190 quod ibi quasi θάλπόμεθα. Alibi tanren a θάλο$ de- Α " ρονε, Vias regias, utpote quae hominura coinducit, ut άρχαμος ab αρχόε. ["θαλάμη, Musgr. " meantium ultro citroque

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΪΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΪΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5 ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΪΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5 Hannibal, dux Carthaginiensis, VI et XX annos natus, omnes gentes Hispaniae bello

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2019 Β ΦΑΣΗ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2019 Β ΦΑΣΗ ΤΑΞΗ: Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ Ημερομηνία: Σάββατο 20 Απριλίου 2019 Διάρκεια Εξέτασης: 3 ώρες ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΑ Milites his verbis admonet: «Hostes adventare

Διαβάστε περισσότερα

1253 HENR. STEPH. APPENDIX 1254 '

1253 HENR. STEPH. APPENDIX 1254 ' 1253 HENR. STEPH. APPENDIX 1254 ' άναφοράν appellat illam άπάντησιν. Cui verbi ά πάντων signif. affinis est ea, quam ap. Synes. habet, (licet in re diversa,) Epist. 102. T ilt τήν διά λόγων τραφέντι καϊ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ :ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΡΤΙΟΥ 2019 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ :ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΡΤΙΟΥ 2019 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5 ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ :ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΜΑΡΤΙΟΥ 2019 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 5 Existimāvit ad se venīre hominem ingentis magnitudinis et facie squalidā, similem

Διαβάστε περισσότερα

5423 ΚΥΒ [Τ. Π. pp. 481

5423 ΚΥΒ [Τ. Π. pp. 481 5421 ΚΥΒ [Τ. ii. pp. 480-481.] ΚΥΒ Μ * " ΐηοχ, Ώϊ νΰν ίν πεδίψ εξ Ίππων ρεία κυβιστψ Τ Η ρα A aleam subire. Quo sensu accipi etiam potest, quod " καϊ ev Τρώεσσι κυβιστητήρεε εασι : Inter Trojanos ex Epigr.

Διαβάστε περισσότερα

7743 ΠΛΥ [Τ. III. pp ] ΠΝΕ docet Schol..Aristoph. et Suid. in Κώθων huic synonymo. pro Evanida et quae eluta est: oppositam habens τήν

7743 ΠΛΥ [Τ. III. pp ] ΠΝΕ docet Schol..Aristoph. et Suid. in Κώθων huic synonymo. pro Evanida et quae eluta est: oppositam habens τήν 7743 ΠΛΥ [Τ. III. pp..403 405.] ΠΝΕ 7744 Πλυτάριβ» έρισκός, Genus poculi Laconici μόνωτον A Eluvies aliud est. [Hes.] Έκπλι«όϊ, Elutns, Elotus: et όστράκινον, quo milites utebantur : ut pluribus έκπλυτός

Διαβάστε περισσότερα

Κικέρων (106-43 π.χ.)

Κικέρων (106-43 π.χ.) Κικέρων (106-43 π.χ.) Α. Βίος: Ο Κικέρων γεννήθηκε το 106 στο Arpinum. Αν και homo novus, διέτρεξε τα αξιώματα με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα, με κορυφαία κατάληξη την υπατεία του έτους 63 (εξουδετέρωση

Διαβάστε περισσότερα

solum cum dativo, ut in posteriore 1. Dem. modo c., sed etiam cum πρόε habente accus.: quod et annotat

solum cum dativo, ut in posteriore 1. Dem. modo c., sed etiam cum πρόε habente accus.: quod et annotat 7377 ΠΕΙ [Τ. πι. pp. 1 6 5 1 3 9. ] ΠΕΙ 7378 [Τ. πι. pp. 165 1 πόλεμον, Bellum quod contra foedera contraque Α στων. Aliquando autem, sed raro, pro dat. ponitur data in fidem infertur. Ceterum dicitur

Διαβάστε περισσότερα

3677 ΕΛΕ. [pp. 1174^-1176.] EAE Α tantis more demotlsfrare. Cutn quadaro reprehen- quens etiam est. Synes. Ό μέν ήλεγξεν, 6 δέ ούκ άπέδωκεν.

3677 ΕΛΕ. [pp. 1174^-1176.] EAE Α tantis more demotlsfrare. Cutn quadaro reprehen- quens etiam est. Synes. Ό μέν ήλεγξεν, 6 δέ ούκ άπέδωκεν. 3677 ΕΛΕ [pp. 1174^-1176.] EAE 3678 quens etiam est. Synes. Ό μέν ήλεγξεν, 6 δέ ούκ άπέδωκεν. Apud Aristoph. (n\. 574.) legitur cum irepl dendi cnpiditate, Reprehend^Wi studio, Plut. [0 Α tantis more demotlsfrare.

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ 28-35 Α.ΚΕΙΜΕΝΟ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ 28-35 Α.ΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ 28-35 Α.ΚΕΙΜΕΝΟ 1.Tu hominem investiga, quaeso, summaque diligentia vel Romam mitte vel Epheso rediens tecum deduc. Noli spectare quanti homo sit. Parvi enim preti est, qui

Διαβάστε περισσότερα

THESAURUS LINGUAE GRMCM

THESAURUS LINGUAE GRMCM THESAURUS * LINGUAE GRMCM THESAURUS LINGUA GRjEC JE, AB HENRICO STEPHANO C O N S T R U C T U S : NOVA EDITIO AUCTIOR ET EMEN DATIOR. PRIM«Graecorum literae nota est, cui nomeu "A\a, quod a prima Hebraeorum

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Σ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό σας το παρακάτω

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ. Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα:

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ. Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: Tyrannis omnia semper suspecta atque sollicita sunt; nullus locus amicitiae eis est. Nescio enim quis

Διαβάστε περισσότερα

m -Β ft, R SCOTT, SECOND.HAN

m -Β ft, R SCOTT, SECOND.HAN Ο m -Β ft, R SCOTT, SECOND.HAN / ΘHΣAYPOΣ ΤΗΣ Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Σ ΓΛΩΣΣΗΣ. VOL. II. ΘΗΣΑΥΡΟΣ T H S Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Σ Γ Λ Ο ^ Η ί. THESAURUS # r a e c a e i t n g u a e AB Η. STEPHANO CONSTRUCTUS. Lontiini:

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓ Ω Ν Ι Σ Μ Α ΛΑΤΙΝΙΚΑ *** Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Ι ΑΓ Ω Ν Ι Σ Μ Α ΛΑΤΙΝΙΚΑ *** Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Ι ΑΓ Ω Ν Ι Σ Μ Α ΛΑΤΙΝΙΚΑ *** Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ [Α] ΚΕΙΜΕΝΟ Tum Camillus, qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam non aequo iure divisam absens dictator est factus;

Διαβάστε περισσότερα

581 QUiE VEL SUNT ANOMALA, V L POETICA, &c. 582

581 QUiE VEL SUNT ANOMALA, V L POETICA, &c. 582 581 QUiE VEL SUNT ANOMALA, V L POETICA, &c. 582 th. act. κατατίθημι. Siruiliter κάτθεο pro κατάθεο. Hoc autem pro κατάθεσο s. κατάθον, quod est aor. Ϊ med. imper. modi ab eod. th. Κατίασι, 3 pers. plur.

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ. Ενότητα 2: Λατινικά 2. Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών

ΛΑΤΙΝΙΚΑ. Ενότητα 2: Λατινικά 2. Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών ΛΑΤΙΝΙΚΑ Ενότητα 2: Λατινικά 2 Πρωτ. Στυλιανός Χατζηγρηγορίου Δρ. Φιλολογίας Τμήμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2007 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2007 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2007 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσµατα: Tum Pacuvius dixit sonora quidem esse et grandia quae scripsisset, sed videri tamen

Διαβάστε περισσότερα

IN GR. AUCTORIBUS, GLOSSOGRAPHIS MAXIME, OBVIARUM.

IN GR. AUCTORIBUS, GLOSSOGRAPHIS MAXIME, OBVIARUM. L E X I C O N V O C U M P E R E G R., IN GR. AUCTORIBUS, GLOSSOGRAPHIS MAXIME, OBVIARUM. P R J E F A M E N. CONSILIUM, quo colligere Lexicon vocabulorum peregrinorum et novo Thesauro Stepbaniano pra. mittere

Διαβάστε περισσότερα

etiam obiter nota hunc usuin VERBI "Αλλομαι. Rursum e Plat, de LL. χορευθεϊς pro Sub specie saltationis

etiam obiter nota hunc usuin VERBI Αλλομαι. Rursum e Plat, de LL. χορευθεϊς pro Sub specie saltationis 10675 XOP [Τ. iv. pp. 575 576.] XOP 10676 ται. Nam vel idem significant όρχέομαι et χορεύω, Salto, Tripudio, vel parum a se differunt ; alicubi enim copulata leguntur: ut ap. Herodian. (5, 7, 8.) Antoninus

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙ ΕΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ και Δ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ- Δ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

Διαγώνισμα στα Λατινικά Γ Λυκείου

Διαγώνισμα στα Λατινικά Γ Λυκείου Διαγώνισμα στα Λατινικά Γ Λυκείου Κείμενα 21 ο 27 ο Ονοματεπώνυμο: Ημερομηνία: Τμήμα: Κείμενα: Deinde, cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent prorumperentque egrediebātur; tum se dolōri dabat et paulo

Διαβάστε περισσότερα

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24 Cum P. Cornēlius Nasīca ad Ennium poētam venisset eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset eum domi non esse, Nasīca sensit illam domini iussu id dixisse et illum

Διαβάστε περισσότερα

6223 ΜΟΛ [Τ. ii. pp ] Μ ON 6224

6223 ΜΟΛ [Τ. ii. pp ] Μ ON 6224 6221 ΜΟΛ [Τ. ιι.ρ. 965.] ΜΟΛ 6222 " facio: utetym. quoque μωλύνειν exp. άμβλυναν " καϊ κωλύειν : et μωλύειν, πραυνειν καί καταστέλ- " λειν. Gaien. quoque μωλυόμενα in Lex. Hippocr, " affert pro κπτά βραχύ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΙΟΝ. ΚΑΡΒΕΛΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 34 1. captum se ipsum, admiratum virtutem, salutatum : Να δηλωθεί ο σκοπός με όλους τους τρόπους. 2. Να τραπούν οι προτάσεις

Διαβάστε περισσότερα

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ Λέγεται το αίτιο που εντοπίζεται σε εξωτερικές καταστάσεις, όχι σε ψυχικές συγκινήσεις και συναισθήματα. Εκφράζεται: α.

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2006 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσµατα:

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2006 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσµατα: ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2006 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσµατα: Tyrannis omnia semper suspecta atque sollicita sunt; nullus locus amicitiae eis est.

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Α. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Τότε ο Κάμιλλος, ο οποίος για πολύ καιρό (κοντά) στην Αρδέα ήταν εξόριστος εξαιτίας της λείας από τους Βηίους που δεν είχε μοιραστεί ακριβοδίκαια, αν και ήταν

Διαβάστε περισσότερα

ministeria praestat: ut discimus e Plut. in Galba, (4, 4.) Τόν κίνδυνον προϋπτον έχοντες, Ante oculos

ministeria praestat: ut discimus e Plut. in Galba, (4, 4.) Τόν κίνδυνον προϋπτον έχοντες, Ante oculos 6843 ΟΠ [Τ. II. pp. 1382 1383.] ΟΠ 6844 6, 75. Valck. Phcen. p. 66. Athen. 1, 15. Casaub. 36." Schaef. Mss.] " "Ανοπτος, ό, ή, Non visibilis, " Non conspicuus, αθέατος, ap. Suid. Οί δέ"ελληνες " έπί θάτερα

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΑ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Α. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ibi vix animum sollicitum somno dederat, cum repente apparuit ei species horrenda. Existimavit ad se venire hominem ingentis magnitudinis et

Διαβάστε περισσότερα

οριστικής στη φωνή που βρίσκεται. το γ ενικό πρόσωπο του ενεστώτα και του παρατατικού της υποτακτικής στην παθητική φωνή.

οριστικής στη φωνή που βρίσκεται. το γ ενικό πρόσωπο του ενεστώτα και του παρατατικού της υποτακτικής στην παθητική φωνή. ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 28 MΑΪΟΥ 2003 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ : ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) Α. Να µεταφράσετε στο τετράδιό

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ Α.ΚΕΙΜΕΝΟ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ Α.ΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΚΕΙΜΕΝΑ 28-35 Α.ΚΕΙΜΕΝΟ 1.Tu hominem investiga, quaeso, summaque diligentia vel Romam mitte vel Epheso rediens tecum deduc. Noli spectaree quanti homo sit. Parvi enim preti est, qui

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. Α. Ut domum ad vesperum rediit, filiola eius Tertia, quae tum erat admodum parvula, ad

ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. Α. Ut domum ad vesperum rediit, filiola eius Tertia, quae tum erat admodum parvula, ad ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Β ΤΑΞΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 27/04/2014 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟ Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: Α. Ut domum ad

Διαβάστε περισσότερα

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 27 Β ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ Εκφέρεται είτε με απλή αφαιρετική είτε με το σύνδεσμο quam και ομοιόπτωτα ή ομοιότροπα (όταν ο α όρος δεν κλίνεται, είναι δηλαδή επίρρημα

Διαβάστε περισσότερα

ΣΕΠΤΙΜΙΟΥ ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΥ

ΣΕΠΤΙΜΙΟΥ ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΥ ΣΕΠΤΙΜΙΟΥ ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΥ Περι Μετανοιασ (De Paenitentia)(*1) Κεφ. 1o. Η μετάνοια των εθνικών I. Paenitentiam hoc genus homines quod et ipsi retro fuimus, caeci sine domini lumine, natura tenus norunt passionem

Διαβάστε περισσότερα

Μονάδες 40. Β. Παρατηρήσεις

Μονάδες 40. Β. Παρατηρήσεις ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΜΑÏΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΟΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΟΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΟΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Άσκηση Ι. Στις παρακάτω περιόδους να αναγνωρίσετε συντακτικά τις υπογραμμισμένες προτάσεις (είδος, συντακτική θέση, εισαγωγή, εκφορά) 1.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝΝ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ XV XIX

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝΝ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ XV XIX ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝΝ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ XV XIX A.KEIMENO 1. Locis frigidissimis pelles solum habent et in fluminibus lavantur. Cum civitas bellum gerit, magistratus creanturr cum vitae

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Να µεταφράσετε το παρακάτω κείµενο: L. Aemilio Paulo consuli iterum bellum cum Perse rege gerere obtigit. Ut domum ad vesperum rediit, filiola eius Tertia, quae tum erat admodum parvula, ad

Διαβάστε περισσότερα

γραπτή εξέταση στo μάθημα ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

γραπτή εξέταση στo μάθημα ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ γραπτή εξέταση στo μάθημα ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Τάξη: Τμήμα: Βαθμός: Ονοματεπώνυμο: Καθηγητής: A1. Nα μεταφράσετε τα αποσπάσματα: Α. Deinde, cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent prorumperentque,

Διαβάστε περισσότερα

1519 AIM [pp ] AIM 1520

1519 AIM [pp ] AIM 1520 1519 AIM [pp. 162 163.] AIM 1520. Έξαιμάτωσις, (ή,) Ipsa actio vertendi in sanguinem, A fodiendo videlicet c&lcaribus armos. Sic autem ante Sanguinis effectio, Sanguificatio, ut Gaza vertit ali- eum dixerat

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ γ ΛΥΚΕΙΟΥ 3 ο ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ 21 30 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ:

ΛΑΤΙΝΙΚΑ γ ΛΥΚΕΙΟΥ 3 ο ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ 21 30 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ γ ΛΥΚΕΙΟΥ 3 ο ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ 21 30 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Aesopi nostri Licinus servus tibi notus Roma Athenas fugit. Is Athenis apud Patronem Epicureum paucos menses pro libero fuit, inde

Διαβάστε περισσότερα

Φάσµα Group προπαρασκευή για Α.Ε.Ι. & Τ.Ε.Ι.

Φάσµα Group προπαρασκευή για Α.Ε.Ι. & Τ.Ε.Ι. σύγχρονο Φάσµα Group προπαρασκευή για Α.Ε.Ι. & Τ.Ε.Ι. Γραβιάς 85 ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ 210 50 51 557 210 50 56 296 25ης Μαρτίου 111 ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ 210 50 20 990 210 50 27 990 25ης Μαρτίου 74 ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ 210 50 50 658 210

Διαβάστε περισσότερα

FAX : 210.34.42.241 spudonpe@ypepth.gr) Φ. 12 / 600 / 55875 /Γ1

FAX : 210.34.42.241 spudonpe@ypepth.gr) Φ. 12 / 600 / 55875 /Γ1 Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Υ ΠΟΥ ΡΓΕΙΟ ΕΘΝ. ΠΑ Ι ΕΙΑ Σ & ΘΡΗΣ Κ/Τ Ω ΕΝΙΑ ΙΟΣ ΙΟΙΚΗΤ ΙΚΟΣ Τ ΟΜ ΕΑ Σ Σ ΠΟΥ Ω Ν ΕΠΙΜ ΟΡΦΩ Σ ΗΣ ΚΑ Ι ΚΑ ΙΝΟΤ ΟΜ ΙΩ Ν /ΝΣ Η Σ ΠΟΥ Ω Τ µ ή µ α Α Α. Πα π α δ ρ έ ο υ 37

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Επιμέλεια: Ομάδα Φιλολόγων Ώθησης

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Επιμέλεια: Ομάδα Φιλολόγων Ώθησης ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Επιμέλεια: Ομάδα Φιλολόγων Ώθησης 1 Τετάρτη, 29 Μαΐου 2013 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΛΑΤΙΝΙΚΑ A1. ΚΕΙΜΕΝΟ Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: Omnia sunt misera in bellis

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙ ΕΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΜΑΪΟΥ 2016 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ) ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: Et si habet Asia suspicionem quandam luxuriae, Murenam laudare debemus, quod Asiam

Διαβάστε περισσότερα

Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα:

Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα: ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2006 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ (ΚΕΦ )

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ (ΚΕΦ ) ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ - ΘΕΜΑΤΑ (ΚΕΦ. 21-28) Α1. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα: Huic Arria funus ita paravit, ut ignoraretur a marito; quin immo cum illa cubiculum mariti

Διαβάστε περισσότερα

Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt».

Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt». Ε Ε Ε VII XV XXI - XLII.. Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt». Cum civitas bellum gerit, magistratus creantur cum vitae necisque potestate.

Διαβάστε περισσότερα

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α. Να µεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσµατα: solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogatus sententiam dicere noluit. Quin etiam cum Sulla minitans ei

Διαβάστε περισσότερα

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη.

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη. Κυ ρι ε ε λε η σον Ἦχος Πα Α µην Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Ἕτερον. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ υ ρι ι ον 1 ΙΩΑΝΝΟΥ Α. ΝΕΓΡΗ

Διαβάστε περισσότερα

LECTIO XXXVII: Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

LECTIO XXXVII: Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ LECTIO XXXVII: Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit, salvi esse nequeamus. Equidem, ut veni ad urbem, non destiti omnia et

Διαβάστε περισσότερα

ο ο 3 α. 3"* > ω > d καΐ 'Ενορία όλις ή Χώρί ^ 3 < KN < ^ < 13 > ο_ Μ ^~~ > > > > > Ο to X Η > ο_ ο Ο,2 Σχέδι Γλεγμα Ο Σ Ο Ζ < o w *< Χ χ Χ Χ < < < Ο

ο ο 3 α. 3* > ω > d καΐ 'Ενορία όλις ή Χώρί ^ 3 < KN < ^ < 13 > ο_ Μ ^~~ > > > > > Ο to X Η > ο_ ο Ο,2 Σχέδι Γλεγμα Ο Σ Ο Ζ < o w *< Χ χ Χ Χ < < < Ο 18 ρ * -sf. NO 1 D... 1: - ( ΰ ΐ - ι- *- 2 - UN _ ί=. r t ' \0 y «. _,2. "* co Ι». =; F S " 5 D 0 g H ', ( co* 5. «ΰ ' δ". o θ * * "ΰ 2 Ι o * "- 1 W co o -o1= to»g ι. *ΰ * Ε fc ΰ Ι.. L j to. Ι Q_ " 'T

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΩΣΙΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ

ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΩΣΙΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ 1 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Λ. ΠΙΕΡΡΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΣ ΣΤΙΣ ΒΑΣΣΕΣ Θεός, Ναός, Τόπος ΜΕΡΟΣ Γ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ ΠΑΝΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ: ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣΤΙΓΩΣΙΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ 2 Από το πρωτοπελασγικό υπόστρωμα της Αρκαδικής θρησκευτικότητας

Διαβάστε περισσότερα

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε Ἦχος Νη α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε στη η και ε πι κα α θε ε ε ε δρα α λοι οι µων ου ουκ ε ε κα θι ι σε ε ε

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ Ον/μο:.. Ύλη: 36-43 Είμαστε τυχεροί που είμαστε δάσκαλοι Γ Λυκείου Θεωρ. Κατ. 22-12-13 A. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα : In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΤΑΞΗ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΤΑΞΗ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Σ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) Α. Να μεταφράσετε στο τετράδιό

Διαβάστε περισσότερα

Template MS-Word 2010

Template MS-Word 2010 Γεώργιος Κουρουπέτρογλου Template MS-Word 2010 Έκδοση: 1.0 Αθήνα 2013 Έργο «Κεντρικό Μητρώο Ελληνικών Ανοικτών Μαθημάτων» http://ocw-project.gunet.gr Το έργο Κεντρικό Μητρώο Ελληνικών Ανοικτών Μαθημάτων

Διαβάστε περισσότερα

ΑΓΑ. [p. 1*1 ΑΓΑ >37. Fr. Junii Catalogum Architectoruin, Mechanicorum, Λέξ. χρησ. έκ διαφ. σοφ. τε καϊ ρητ. πολλ. in Beltkeri

ΑΓΑ. [p. 1*1 ΑΓΑ >37. Fr. Junii Catalogum Architectoruin, Mechanicorum, Λέξ. χρησ. έκ διαφ. σοφ. τε καϊ ρητ. πολλ. in Beltkeri >37 [p. 1*1 Meursii Bibl. Gr. L. 1. in Opp. T. iii. p. 1073., et Λ καϊ καθαρι,η-άτη ενεργεία, τά δέ ίργα rfis αρετής αγάθοειδη, κάλλιστα, νοερά, σπουδαία, πλήρη μεσότητος, Fr. Junii Catalogum Architectoruin,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2004 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ : ΠΕΝΤΕ (5) ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

AΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

AΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ AΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ EKΦΟΡΑ ΧΡΗΣΗ Είναι προτάσεις επιρρηματικές που δηλώνουν την αιτία του περιεχομένου μιας άλλης πρότασης, συνήθως της κύριας. Εξαρτώνται από ρήματα ή εκφράσεις ψυχικού

Διαβάστε περισσότερα