Παγκόσμια ημέρα ζώων

Transcript

1 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΕΥΧΟΣ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. free press KaΘΕ ΠΕΜΠΤΗ O Οικολόγος Πράσινος Μιχάλης Τρεμόπουλος μιλάει στην A.V. Της Βασιλικής Γραμματικογιάννη σελ. 12 Παγκόσμια ημέρα ζώων Ο Θάνατος στη Ρουμανία Της Μυρτώς Κοντοβά, σελ. 14 Αδέσποτες ιστορίες Της Αναστασίας Καμβύση, σελ. 16 Ελληνικά καφενεία Ταξίδια με καφέ κι ένα «υποβρύχιο» Του Γιάννη Νένε, σελ. 22 Street Food Νέο μενού στο Κέντρο της Αθήνας Της Λουκίας Μητσάκου, σελ. 18 Μιλούν: Πένυ Παναγιωτοπούλου, Κόρα Καρβούνη, Μαρία Σκουλά, Γιάννης Καλαβριανός, TradeNOW

2 2 A.V. 3-9 OKΤΩΒΡIOY 2013

3 Eκδότης-Διευθυντής Φώτης Γεωργελές Edito Tου Φώτη Γεωργελέ Thanks for sharing our voice Athens Voice (official) Σύμβουλος Έκδοσης Σταυρούλα Παναγιωτάκη Διευθύντρια Σύνταξης Aγγελική Mπιρμπίλη Γενική Διεύθυνση Διαφήμισης: Λουίζα Nαθαναήλ Art Director Φώτης Πεχλιβανίδης Τεχνικός διευθυντής Βάιος Σιντσιρμάς Αρχισυντάκτες Γιάννης Νένες, Δημήτρης Μαστρογιαννίτης Yπεύθυνος Ύλης Τάκης Σκριβάνος Συντακτική ομάδα: Δ. Αθανασιάδης, Ν. Αργυροπούλου, Γ. Βαλλιανάτος, N. Γεωργελέ, N. Γεωργιάδης, Κ. Γιαννακίδης, Β. Γραμματικογιάννη, B. Γρυπάρης, Ν. Δαμίγου - Παπώτη, Γ. Δημητρακόπουλος, Τζ. Διαμαντοπούλου, N. Zαχαριάδης, Μ. Ζουμπουλάκη, Γ. Ιωάννου, Δ. Καραθάνος, Λ. Καρανικολού, Σ. Καρρά, M. Kοντοβά, Κ. Κουκουμάκας, Σ. Κραουνάκης, Γ. Κρασσακόπουλος, Σ. Ο. Κυπριωτάκη, Γ. Kωνσταντινίδης, Λ. Λαζόπουλος, M. Λεάνης, Β. Ματζάρογλου, Π. Μένεγος, M. Mηλάτος, Θ. Μήνας, Λ. Μητσάκου, Ι. Μπλάτσου, Ευτ. Παλλήκαρης, Κ. Παναγοπούλου, Γ. Πανόπουλος, Δ. Παπαδόπουλος, Στ. Παπασπύρου, Γ. Παυριανός, Μ. Πιτένης, K.Ρήγος, E. Συναδινού, Ζ. Σφυρή, Γ. Σωτηρέλλος, Π. Τατσόπουλος, Κ. Τζήκας, Γ. Τζιρτζιλάκης, Δ. Τριανταφύλλου, Σ. Tριανταφύλλου, Σ. Tσιτσόπουλος, Δ. Φύσσας, Στ. Χαραμή, Θ. Χειμωνάς, Λ. Χουρμούζη Γραμματεία Σύνταξης: Γεωργία Σκαμάγκα info@athensvoice.gr Aτελιέ: Mορφούλα Bογιατζόγλου, Sotos Anagnos Διόρθωση κειμένων: Δήμητρα Γκρους Εικονογραφήσεις: Θοδωρής Μπαργιώτας, Νεκτάριος Σταματόπουλος, Smart, Β. Γκογκτζιλάς, Benoit Paré, art@athensvoice.gr Φωτό: In Time, Ideal Images, Αλ. Βλάχος (Action Images) Κ. Αμοιρίδης, Στ. Ανδριώτης, Α. Κούρκουλος, C. Makkos, Στ. Καλησπέρης, Mάρω Kουρή, Damien Argi, Α. Φιλιππίδης, Θ. Σταμάτης, Π. Βουμβάκης, Τ. Βρεττός, Β. Georgousis, Στ. Ρόκκος Διαχείριση Web: Βαγγέλης Κορωνάκης vkoron@athensvoice.gr A.V. Web Crew: Ντίνα Βλαχοπούλου, Γιάννης Τσάκαλος, Καρολίνα Νιαμονιτάκη, Χάρης Μαρκάκης Διευθυντής Εμπορ. Ανάπτυξης: Νίκος Τσουανάτος Digital Advertising Manager: Αναστασία Μπαφούνη Key Account Managers: Χρήστος Πολυχρονίου, Ρένα Πανταλέων Direct Market Manager: Βασίλης Ζαρκαδούλας Direct Market: Γιώργος Απέργης, Δημήτρης Καλαμάρης, Μιμίκα Τσόγκα, Θεοδώρα Θεμελή Υποδοχή Διαφημιστικής Αγοράς & Direct Market: Μαρία Αυγερινού marketing@athensvoice.gr Διεύθυνση Λογιστηρίου: Έφη Μούρτζη Λογιστήριο: Σωτηρία Ψυχογυιού Διαχωρισμοί - Eκτύπωση: «Kαθημερινές Εκδόσεις AE» Διανομή: City Promotions Athens Voice S.A. Xαρ. Tρικούπη 22, Aθήνα Σύνταξη: , , fax: Διαφημιστικό: , fax: Aγγελίες: / Λογιστήριο: Aν δεν βρίσκετε την A.V. στα σημεία διανομής, μπορείτε να ε- πικοινωνήσετε στα τηλέφωνα: , Κωδικός εντύπου: 7021 ISSN Εβδομαδιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. ΑνΑκΥκΛωΣΤΕ ΑΥΤό Τό ΕνΤΥπό Το πρώτο κάλεσμα για την Πλατεία Συντάγματος έγινε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Οι διαμαρτυρίες θα ήταν σιωπηλές, χωρίς πανό και κομματικά συνθήματα. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι, και επιβεβαιώθηκε άλλη μια φορά ότι το Μέσον δεν είναι το μήνυμα. Ο παλιός κόσμος πήρε πάλι την κατάσταση στα χέρια του. Συνήθιζα κάθε απόγευμα μετά τη δουλειά να ανεβαίνω τη Σταδίου μέχρι την πλατεία. Έβλεπα τι συνέβαινε αλλά δεν ήθελα ακόμα να το παραδεχτώ. Είχα γράψει μάλιστα ένα άρθρο για να δικαιολογήσω την κατάσταση, περισσότερο στον εαυτό μου: Κάπως έτσι, έλεγα, πολιτικοποιείται ο κόσμος, σιγά σιγά, στο δρόμο. Μέχρι να βρει το δρόμο του. Ο δρόμος που βρήκε ήταν κάπου ανάμεσα στις αρχές και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Πρώτα εμφανίστηκαν κάποιοι συνδικαλιστές με πορτοκαλί γιλέκα. Το πρωί είχαν απολογηθεί στον εισαγγελέα για τις παράνομες επιχορηγήσεις από τη ΔΕΚΟ στην οποία εργάζονταν. Μετά ήρθαν επίσημα τα συνδικάτα, μετά οι πολιτικές οργανώσεις και κάποια κόμματα. Μετά ήρθαν κάτι μαραθωνοδρόμοι από τη Σπάρτη με χλαμύδες, μετά οι μητροπολίτες Πελοποννήσου με τα ιερά λάβαρα και τα άμφια, οι παλαιοημερολογίτες, κάτι εχθροί του 666, οι σύλλογοι αποστράτων, κάτι φρικιά από την Ανάφη, που έστησαν τις σκηνές τους στο γκαζόν, οι χούλιγκαν και, τέλος, τα παιδιά με τα μαύρα μπλουζάκια. Μετά άρχισαν τα βίαια επεισόδια, τα μάρμαρα, οι συγκρούσεις, έ- σπαζαν οι βιτρίνες των ξενοδοχείων, έφευγαν οι τουρίστες από την Αθήνα. Όταν επιτέθηκαν σε ένα δημοσιογράφο και τον έστειλαν στο νοσοκομείο, όσοι ήταν εκεί τις πρώτες μέρες είχαν ήδη φύγει. Άλλοι πια αποτελούσαν αυτό το ηρωικό κίνημα των Αγανακτισμένων. Την προηγούμενη Τετάρτη, στο Θέμιδος Μέλαθρον, η δικαιοσύνη ήταν σε εγρήγορση. Πληροφορίες και αναρτήσεις στο διαδίκτυο μιλούσαν για κίνηση αποστράτων και ένστολων με στόχο την εκτροπή με την εγγύηση του στρατού. Οι σκέψεις για πραξικόπημα στην εποχή μας ανήκουν μάλλον στη σφαίρα του γελοίου, όμως οι προθέσεις είναι καθαρές. Είχε προηγηθεί άλλωστε το ντου στο Πεντάγωνο από «αγανακτισμένους» απόστρατους. Όταν όμως στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, πριν από 2 χρόνια, κάτι περίεργοι με ρούχα παραλλαγής είχαν στραφεί εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας και είχαν προκαλέσει βίαια επεισόδια, εμείς δεν μιλούσαμε για κινδύνους της δημοκρατίας. Λέγαμε για την ηρωική αντίδραση λαού και στρατού απέναντι στα μνημόνια και την «οικονομική κατοχή». Πριν από λίγες μέρες, ο μεγάλος μας συνθέτης ανακοίνωσε, ξανά, ότι αποχωρεί από την πολιτική καταγγέλλοντας, ξανά, τους συντρόφους του ότι δεν τόλμησαν να τον ακολουθήσουν στην κατάληψη της εξουσίας με εξωκοινοβουλευτικά μέσα. Θυμάμαι την ιστορική εκείνη ημέρα, όταν η συγκέντρωση στα Προπύλαια, μετά τις ομιλίες του συνθέτη και του πρύτανη, κατευθύνθηκε στο Σύνταγμα, ενώθηκε με τους υπόλοιπους αγανακτισμένους και επιχείρησε να μπει στη Βουλή. Έκτοτε, κάθε μέρα οι διαδηλωτές προσπαθούσαν να μπουν στη Βουλή, να διασπάσουν το φράγμα της αστυνομικής φρουράς, να σπάσουν το φράκτη που μπήκε μετά. Με αποτέλεσμα βίαιες συγκρούσεις. Μπαίνουν πουθενά, σε κανένα άλλο κράτος του κόσμου, οι διαδηλώσεις στη Βουλή; Κάνει ντου ποτέ κανένας άλλος στη Βουλή μιας δημοκρατίας εκτός από τους πραξικοπηματίες με τα τανκς; Τότε δεν λέγαμε όμως τα αυτονόητα, καταγγέλλαμε το φράκτη. Έτσι σιγά σιγά και μεθοδικά στηνόταν το σκηνικό της βίας. Μεθοδευόταν η στρατηγική της σύγκρουσης. Μπουκάλια, πέτρες, αυγά, ξύλο με ο- μπρέλες εναντίον των βουλευτών. Πολιτικοί αρχηγοί έλεγαν να τους φοβίσουμε, να μην τολμήσουν να ψηφίσουν τα μνημόνια. Αλλά τους βουλευτές τους ψηφίζουμε ακριβώς γι' αυτό, για να μπορούν να αποφασίζουν ελεύθερα, σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Άρα τι άλλο εκτός από ολοκληρωτισμός είναι ο εκφοβισμός, η προσπάθεια φίμωσης των δημοκρατικά εκλεγμένων πολιτικών κομμάτων; Τότε, όμως, μας φαινόταν απόλυτα φυσικό ± οι προδότες, οι δοσίλογοι δεν θα μπορούν να βγουν από το σπίτι τους. Η «δικαιολογημένη οργή» ήταν το εφεύρημα που αθώωνε κάθε αντιδημοκρατική, κάθε φασιστική ενέργεια. Αυτό που κυριαρχούσε κι αυτό που έμεινε παρακαταθήκη από την Πλατεία, δεν ήταν οι εφηβικοί λυρισμοί της κάτω πλατείας για «άμεση δημοκρατία». Τα λένε καλύτερα τα 13χρονα στα μαθητικά συμβούλια. Αυτό που εμφυτεύτηκε στη συνείδηση της κοινωνίας ήταν οι κρεμάλες, τα «ψόφα», το θάνατος στους προδότες, οι εκτελέσεις στο Γουδί. Ότι όσοι έχουν αντίθετη πολιτική άποψη είναι εχθροί, δοσίλογοι, προδότες, δυνάμεις κατοχής. Ότι η βία είναι ο τρόπος επίλυσης των διαφορών, ότι τα προβλήματα τα λύνεις με ρόπαλα. Το σύνθημα «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» ήταν ένα φασιστικό σύνθημα. Αλλά δονούσε τις πλατείες. Το ρεπερτόριο της ΧΑ το είχαν αναπτύξει πολλοί άλλοι πριν καταλήξουν να την ψηφίσουν άνθρωποι. Τότε μου φαινόταν αδιανόητο. Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι είναι προοδευτικοί να διαδηλώνουν μαζί με τους φασίστες; Τα «παιδιά της πάνω πλατείας», έλεγαν χαϊδευτικά. Ήταν πολύτιμοι, ήταν σύμμαχοι στον «αντιμνημονιακό αγώνα». Πολλοί ήταν αντίθετοι σ' αυτό το πολιτικό σύστημα, που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Κάποιοι όμως δεν ήθελαν να προχωρήσουμε, να κάνουμε κάτι καλύτερο. Αλλά να το αντικαταστήσουμε με κάτι χειρότερο, με τις ολοκληρωτικές θεωρίες του Μεσοπολέμου. Δίπλα στα συνθήματα «Viva la muerte» στους τοίχους, προστέθηκαν τα συνθήματα «Πόλη που καίγεται, λουλούδι που ανθίζει». Το μόνο λουλούδι που ανθίζει στις καμένες πόλεις, είναι ο φόβος και η μιζέρια. Είναι ο φασισμός. Ο ανορθολογισμός, οι θεωρίες συνωμοσίας, ο ελληνικός αναδελφισμός και η υπεροχή του ελληνικού DNA δεν εμφανίστηκαν με τη ΧΑ. Ο εθνολαϊκισμός είναι η κυρίαρχη ιδεολογία όλου του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο τώρα, αλλά και πριν από την κρίση. Το ποιοτικά διαφορετικό που επέτρεψε σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας να πλησιάσουν μια φασιστική οργάνωση με εγκληματικές μεθόδους, ήταν η κατάρριψη του μεγαλύτερου ταμπού μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Η απενοχοποίηση, η δικαιολόγηση, η νομιμοποίηση της βίας. Η μετατροπή της σε καθημερινό, κοινότοπο φαινόμενο. Έτσι γίνεται, έτσι κάνουν όλοι. Αν έτσι κάνουν όλοι, αν όσοι έχουν αντίθετη πολιτική άποψη είναι δοσίλογοι, προδότες που θα τους κρεμάσουμε στο Γουδί, γιατί να μην αναθέσουμε στη ΧΑ να στήσει τις κρεμάλες; Αυτά τα 4 χρόνια στην ελληνική κοινωνία διεξάγεται ένας υπόγειος σκληρός πόλεμος. Οι δυνάμεις της καθυστέρησης, με διαφορετικές σημαίες ευκαιρίας, αλλά με τους ίδιους στόχους, προσπαθούν να κρατήσουν τη χώρα πίσω, στον προηγούμενο αιώνα, ε- κτός Ευρώπης, εκτός Δύσης, εκτός δημοκρατικής πορείας. Κάποιοι αυτές τις μέρες ξαφνιάστηκαν δυσάρεστα όταν προοδευτικοί συγγραφείς, αριστεροί συνταγματολόγοι, υποψήφιοι βουλευτές δημοσιογράφοι ανέλαβαν τη νομική και πολιτική υποστήριξη της Χ. Αυγής. Οι ενέργειες της δικαιοσύνης έχουν οριακή νομιμότητα, ο ένας, προβοκάτσια η δολοφονία του Παύλου Φύσσα για να κοπάσουν οι απεργίες και οι μαζικές αντιδράσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, ο άλλος. Τα ίδια έλεγαν και στη Μαρφίν. Ο τρίτος προχωράει πιο πέρα, ανακαλύπτει αυτόν που έδωσε την εντολή κάπου εκτός της ΧΑ, στους κυβερνητικούς κύκλους. Δεν ξαφνιάζομαι. Η όσμωση έχει συντελεστεί καιρό τώρα. Ο ανορθολογισμός, ο αυταρχικός ολοκληρωτικός λόγος, η ρητορική του μίσους δεν έχουν ιδεολογικά πρόσημα, δεξιά κι αριστερά. Το μέτωπο της καθυστέρησης έχει κυρίως συμφέροντα. Θα είναι αντίθετο σε κάθε προσπάθεια επαναφοράς στην ομαλή, δημοκρατική ζωή. Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από το Από το 7% των εκλογών, από το 12-15% που έδιναν οι δημοσκοπήσεις, 100 άτομα ήταν στο πεζοδρόμιο απέναντι στη Σχολή Ευελπίδων, όταν οι βουλευτές της οργάνωσης έφταναν στον εισαγγελέα. Θέλω να είμαι αισιόδοξος. Ίσως αυτή η διολίσθηση της χώρας στον τυφλό παροξυσμό, αυτή η εύκολη, δεκτική απορρόφηση κάθε ολοκληρωτικής, βίαιης, αντιδημοκρατικής ιδέας, να οφείλεται στο σοκ, στο πρώτο στάδιο αντίδρασης, στην άρνηση και την οργή. Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό εμένα, βρείτε μου το φταίχτη να τον σκοτώσω. Καθώς η κοινωνία συνειδητοποιεί τι της συνέβη και προσπαθεί να αντιδράσει, όσοι τυχοδιωκτικά ακόμα προσπαθούν να συντηρήσουν μια ατμόσφαιρα έντασης, βίας, στρατοπέδων και διχαστικών διαχωρισμών, θα βρεθούν προ εκπλήξεων. Οι κοινωνίες συχνά αυτοκτονούν αλλά διαθέτουν και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. A 3-9 OKΤΩΒΡIOY 2013 A.V. 3

4 Αthens Voices Η Αθήνα μιλάει κι εμείς ακούμε Μπορείτε να μας στείλετε και τις δύο φωτογραφίες σας (παλιά και νέα), είτε ψηφιακά (ανάλυση 300 dpi, διαστάσεις 22x32, στη διεύθυνση με την ένδειξη Back 2 the future ) είτε τυπωμένες, στη διεύθυνση της ATHENS VOICE (Χαριλάου Τρικούπη 22, Αθήνα 10679). Είναι απαραίτητο να γράφετε τα στοιχεία σας και τις λεπτομέρειες των φωτογραφιών (χρονολογία, τοποθεσία, πρόσωπα). BAcK2theFUtURe «Αν θέλετε τουαλέτα, ελάτε, έχει εδώ μία, με χαρτί». (Κύριος προς την παρέα του, 3-4 άτομα. Περικλέους, Σάββατο πρωί.) Πελάτισσα: Παρακαλώ ένα Virginia Golden και τα «Νέα». Περιπτεράς: Αυτά είναι άσχημα. (Περίπτερο Κλαυθμώνος, Δευτέρα μεσημέρι) «Αχ έλα! Ο Βασίλης είναι καλός, μ αρέσει. Να τον αφήσεις να παίξει». (Κοπέλα προς γεροδεμένο νεαρό [προπονητή;]. Πλατεία Μαβίλη, Σάββατο μεσημέρι.) «Δε θα τολμήσεις να ξαναπαραγγείλεις, τ ακούς; Μου ήθελες και σεράνο!» (Ηλικιωμένες, μάλλον μάνα και κόρη, περπατώντας αγκαζέ. Αναγνωστοπούλου, Παρασκευή βράδυ, αργά.) Η Άσπα και η Γεωργία, 1999, Καστοριά ΠΑΓΩΣΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ! Η διαδραστική στήλη της ΑTHEns VoiCE Μία φωτογραφία τότε, η ίδια φωτογραφία τώρα. Δημοσιεύουμε την αγαπημένη σας παιδική ή νεανική φωτογραφία και το remake της. Δείτε περισσότερα στο back-2-the-future Οι αδελφές Άσπα και Γεωργία Κόγκα, 2013, Λευκάδα Σε θέατρο της Αθήνας, δύο κυρίες μεταλλαγμένες, στην μπροστινή σειρά: «Μου είπε ότι έτσι που κουρεύτηκα μοιάζω με τον Γαλανό. Μα μοιάζω εγώ με τον Γαλανό; Πες μου, σε παρακαλώ». (Σάββατο βράδυ) Info-diet Tης ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ «Όστις εμφράττει τα ώτα αυτού εις την κραυγήν του πτωχού, θέλει φωνάξει και αυτός, και δεν θέλει εισακουσθή». (Καδράκι χειροποίητο με διακόσμηση λουλούδια σε τουαλέτες σε καφέ, ο- δός Κτενά, Σάββατο μεσημέρι.) «Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται». (Δεύτερο τσιτάτο, από κάτω. Ίδιο ταμπελάκι, ίδιες τουαλέτες.) ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΝΕΣ panikoval500@gmail.com ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΜΑΣ Αυτή την εβδομάδα το σχεδιάζει η Κλαίρη Τσαλουχίδη-Χατζημηνά. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Α- θηνών, ενώ έχει ζήσει στις Βρυξέλλες και το Λονδίνο. Έχει πάρει μαθήματα συντήρησης εικόνων και ζωγραφικής. Έχει παρουσιάσει ως τώρα τρεις ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει και σε διάφορες ομαδικές, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Αίγινα. Η τελευταία της έκθεση, που ονομάζεται «Κήπος» παρουσιάζεται από την Γκαλερί Αργώ. ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Πρωινό και δροσερό. Δεν ήθελες να σηκωθείς απ το κρεβάτι. ΒΑCK 2 THE FUTURE Μια απλή αναφορά στον Σκάι και ξανάγινε χαμός στο διαδίκτυο. Η πιο συγκινητική στήλη της ATHENS VOICE υπάρχει επειδή εσείς μας στέλνετε υλικό. Συνεχίστε. Δείτε την, εντυπωσιακά ανανεωμένη, στο athensvoice.gr ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ Αύριο 4/10 που γιορτάζουν, ο Δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με φιλοζωικά σωματεία, οργανώνει εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στην πλατεία Κοτζιά ( ). Θα λειτουργήσουν και περίπτερα υιοθεσιών. Υιοθετήστε, όσοι μπορείτε. Κάντε τους αυτό το δώρο. ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ Ένας ικανός και σοβαρός Υπουργός της κυβέρνησης. Ας λένε ό,τι θέλουν γι αυτόν. Εκείνος απλώς δουλεύει, σκέφτεται το κοινό καλό και τους αγνοεί. ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ Πρόσωπο της εβδομάδας μετά την εμφάνισή του και τις απαντήσεις του στην εκπομπή του Πρετεντέρη. ΠΕΤΡΟΥΛΑ Μάλλον είναι η μόνη Ελληνίδα που βρήκε δουλειά φέτος. ΔΟΚΙΜΗ ΣΕΙΡΗΝΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ Πιο 1940 δεν υπάρχει, φέτος. «ΛΟΧΙΑΣ ΣΟΥΛΤΣ» Τι να μας πει τώρα το υποκοριστικό της Ζαρούλια; Εμείς μεγαλώσαμε με «Υπολοχαγό Νατάσσα»! ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Ευτυχώς που γίνεται συνέχεια ρεντίκολο ο Μπερλουσκόνι και μαθαίνουμε καμιά εξωτερική είδηση. ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Τι απέγινε αυτός ο άνθρωπος; ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ Όσκαρ ερμηνείας στους δημοσιογράφους που παίζουν μονόπρακτα καθημερινά. ΣΤΗ ΜΟΔΑ ΤΑ ΜΠΛΕ ΝΥΧΙΑ Κορίτσια, το μπλαβί δεν είναι σέξι. Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ Ο Παναγιώταρος δήλωσε πως είναι όλοι τους: «Καθαροί σαν κρύσταλλο»! ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ Υπάρχουν και χειρότερα, παιδιά. Μια ολόκληρη χώρα έχει μείνει από... χαρτί τουαλέτας! 4 A.V. 3-9 Okτωβριου 2013

5 Ο διαγωνισμός φωτογραφίας συνεχίζεται τον Οκτώβριο με θέμα... #instagreece_parea Βήμα 1 Δες την παρέα σου με καλλιτεχνικό μάτι! Βήμα 2 Ανέβασε τη φωτογραφία στο Instagram με το hashtag #instagreece_parea και κέρδισε μοναδικά δώρα! Μπες στη σελίδα facebook.com/ InstaGreece, δες τη συμμετοχή σου και κάνε «loveμ τις αγαπημένες σου φωτογραφίες! ➊ Nescafƒ Dolce Gusto Piccolo Nescafƒ Dolce Gusto Genio Δώρα 1ος νικητής: Μία δωροεπιταγή από τα Public 300 2ος νικητής: Μία καφετιέρα Genio Krups 3ος νικητής: Μία καφετιέρα Piccolo Krups ➋ ➍ ➌ Δ είξε μας τους φίλους σου, αγκάλιασε τη συντροφιά σου, μοιράσου με την παρέα σου τις μικρές, ανεκτίμητες στιγμές που δημιουργούν μεταξύ σας ακλόνητους δεσμούς. Δώσε στις φωτογραφίες σου τη ζωντάνια και τη δράση που έχεις μάθει να ταυτίζεις με το αγαπημένο σου NescafÉ frappe. Ανέβασε τις εικόνες σου στο Instagram με hashtag #instagreece_parea. Στη σελίδα facebook.com/instagreece, ο καθένας μπορεί να δει/μοιραστεί/ψηφίσει τις φωτογραφίες. Ο πρώτος νικητής, του οποίου η φωτογραφία δημοσιεύεται στην ATHENS VOICE, επιλέγεται α- ποκλειστικά από την κριτική επιτροπή (Τ. Βρεττός, φωτογράφος, Δ. Μαστρογιαννίτης, αρχισυντάκτης A.V., Κ. Ρήγος, χορογράφος/σκηνοθέτης). Ο δεύτερος και ο τρίτος προκύπτουν από τις 30 φωτογραφίες με τα περισσότερα like καθ όλη τη διάρκεια του μήνα. Πλέον αθροίζουμε και τις ψήφους του Instagram, εκτός από αυτές της εφαρμογής InstaGreece στο Facebook. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 A.V. 5

6 Πολιτική Η κόκκινη γραμμή ΔΕΞΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ Της ΣΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Μετά την απόσυρση του «ή αυτοί ή εμείς» από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε η σειρά του Μαξίμου να α- ποσύρει, εδώ και λίγα 24ωρα, τη θεωρία των δύο άκρων. Η πολιτική μας κουλτούρα βασίζεται στην άγνοια, που, με τη σειρά της, μας οδηγεί σε μια μυστικιστική αντίληψη του κόσμου: η αξιολόγηση των υποκειμενικών και αντικειμενικών συνθηκών δεν απορρέει από γεγονότα αλλά από ένα συνονθύλευμα προκαταλήψεων, μισών αληθειών και ψεμάτων. Οι περισσότεροι Έλληνες σκέφτονται «μύοντες», με τα μάτια κλειστά και με ακλόνητη βεβαιότητα σε υπερκόσμιες δυνάμεις που άλλοτε ονομάζονται «σύστημα» ή «κατεστημένο», άλλοτε «Ευρωπαίοι», άλλοτε «υπηρεσίες κατασκοπίας», «καπιταλισμός», «Εβραίοι» ή ψεκάζοντες εξωγήινοι. Τ ο μείγμα εθνικισμού, φιλοσοσιαλισμού και κοινωνικού συντηρητισμού δημιουργεί τείχος μπροστά στον ορθολογισμό, στα απλά καθημερινά επιχειρήματα αιτίας-αποτελέσματος. Οι φασιστοειδείς ιδεολογίες, καθώς και οι εθνολαϊκιστικές-κομμουνιστικές, τέμνονται σαν 6 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 δύο σύνολα Α και Β σχηματίζοντας μια κοινή περιοχή στην οποία συγκεντρώνονται μυστικιστικές αντιλήψεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν, καθώς και προτροπές βίας και ανατροπής, που υπόσχονται το μέλλον. Νομίζω ότι αυτός ο ακραίος ανορθολογισμός οφείλεται τόσο στο χριστιανισμό που, ως σύστημα σκέψης και ηθών, έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία, ακόμα και στους κύκλους των αθρήσκων όσο και στη μαρξιστικολενινιστική ιδεολογία, που αποτελεί παγκόσμια θρησκεία συναφή με το χριστιανισμό. Ο φασισμός έχει ως αφετηρία μια μυθολογία και έναν πνευματικό μυστικισμό. Ο μυστικισμός αυτός αποτελείται από δέσμη προτάσεων που προσκολλώνται στην παράδοση και το συναίσθημα χωρίς να αποδεικνύονται ορθολογικά συχνά μάλιστα οι αρχικοί λόγοι της συγκρότησής τους αγνοούνται ή θεωρούνται αδιάφοροι. Για παράδειγμα, πού οφείλεται ο αντισημιτισμός; Η απάντηση ενός αντισημίτη είναι ασαφής: «Οι Εβραίοι συνωμοτούν εναντίον μας». Ποιοι Εβραίοι; Πώς συνωμοτούν; Γιατί; Ομοίως, στην ερώτηση γιατί οι Ευρωπαίοι απεργάζονται τον αφανισμό της Ελλάδας, η απάντηση είναι νεφελώδης και η διατύπωσή της ποικίλλει, αναλόγως του πολιτικού χώρου ωστόσο πάνω κάτω η πρόταση διαμορφώνεται ως εξής: Οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας αφανίσουν επειδή «είμαστε μοναδικό οικόπεδο». Γιατί «μοναδικό»; Και ποιο θα ήταν το όφελος από την καταστροφή μας; Η ξενοφοβία μας συνδυάζεται με εθνική αλαζονία: μας φθονούν, άρα μας επιβουλεύονται. Ο κόσμος είναι κακός, χρειάζεται «σωτηρία». Η ΑΜΑΘΕΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΛΙΜΑ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ. Μυθολογία και μυστικισμός χαρακτηρίζουν την αποτίμηση της ιστορίας: οι δεξιοί συγκροτούν προγονολατρικό λόγο και ιδεώδες, οι αριστεροί επιδεικνύουν συνήθως τάση εθνικής άρνησης (negationism) με στόχο την καταστροφή όλων των εθνικών μύθων και την ανάδειξη του λαϊκού κινήματος ως κορμού της ιστορίας. Παραλλήλως, μέσω ανορθολογικών επιχειρημάτων, η αριστερά υποτιμά ή μηδενίζει τα ε- γκλήματα που σχετίζονται με τις λαϊκές επαναστάσεις και τα καθεστώτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι φυσικά η αποτίμηση του σταλινισμού, αλλά μπορούμε να αραδιάσουμε πλήθος παραδειγμάτων όπου ο αριστερός ανορθολογισμός στην ουσία η ψευδολογία εμφανίζει το ίδιο ήθος με την «αντιδραστική προπαγάνδα». Η μυστικιστική αντίληψη του κόσμου προβάλλει ένα αόριστο «αυτοί» έναντι ενός αορίστου «εμείς». «Αυτοί» είναι, για τους μεν, η παγκόσμια εβραϊκή και κομμουνιστική συνωμοσία, ενώ για τους δε, η παγκόσμια καπιταλιστική τάξη, ο ιμπεριαλισμός, η πλουτοκρατία, η Δύση. «Αυτοί» έχουν εγκληματικό ά- δικο ενώ «εμείς» έχουμε δίκιο εφόσον είμαστε, εκτός από αθώα θύματα, ηθικά ανώτεροι. Ο μυστικισμός συμπληρώνεται από θρησκευτικού τύπου δογματισμό, ο οποίος δίνει παλιές απαντήσεις σε καινούρια ερωτήματα: εννοείται ότι το κατεξοχήν παράδειγμα είναι η μουσουλμανική θεολογία η οποία, ωστόσο, μας αφορά ελάχιστα, προς το παρόν τουλάχιστον. Διαθέτουμε τοπικές μορφές «δυναμικού νόμου», που δρα στο περιθώριο των θεσμών και επιβάλλει ιδέες για την οικονομική τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο πολιτι κός εξ τρεμισ μός χαρακτηρίζεται από τυφλή πίστη, από την άρνηση να ε- ρευνώνται τα προβλήματα, να αναθεωρούνται οι εκτιμήσεις και να ανανεώνεται η πολιτική γλώσσα. Στην Ελλάδα, ο δημόσιος διάλογος είναι εξτρεμιστικός και μυστικιστικός, υπό την έννοια ότι στηρίζεται στο μυστηριώδες και το ανεξερεύνητο, σε «μια άγρια γη και θάλασσα» όπως έγραφε ο Θόρω. Στο μυστικισμό εισφέρουν ορισμένα εθνικά χαρακτηριστικά: η αυταπάτη της παντογνωσίας, η πολιτιστική και γεωγραφική συγγένεια με τη θεοκρατική Ανατολή, η σχεδόν γενετική προδιάθεση για έριδες, για διχογνωμίες. Συχνά, στην καθημερινή ζωή, η αμάθεια, μαζί με την προαναφερθείσα αυταπάτη της παντογνωσίας, δημιουργεί κλίμα παραλογισμού και απειλή βίας. Ο διάλογος είναι αδύνατος μεταξύ ατόμων και ομάδων με τόσο στέρεες πεποιθήσεις, οι οποίες ωστόσο είναι σαθρές στο εσωτερικό τους: η δαιμονολογία, η ροπή προς εύκολες ερμηνείες, η βουλησιαρχία και η πεισματική επιδίωξη του μέγιστου ανεξαρτήτως συνθηκών δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου ευδοκιμεί η αδιαλλαξία και η μισαλλοδοξία. A Το λανσάρισμά της, την επομένη της δολοφονίας του Π. Φύσσα, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις εντός και εκτός της ΝΔ. Λέγεται πως έφερε και πτώση δημοσκοπική. Η εικόνα βελτιώθηκε, όταν άρχισαν να πέφτουν κεφάλια στην ηγεσία της Αστυνομίας από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Νίκο Δένδια. Αυτοί που εκ των υστέρων επαινούν τον πρωθυπουργό για την πολιτική βούληση για κάθαρση της Αστυνομίας από «σταγονίδια» της ΧΑ, ας ρωτήσουν: ήξερε ο Α. Σαμαράς για την απόφαση του Νίκου Δένδια να πάρει κεφάλια; Κάποιοι επιμένουν πως όχι. Το τηλεφώνημα από το Μαξίμου προς τον υπουργό για εξηγήσεις έπεσε αφού έγιναν οι καρατομήσεις. Ο Δένδιας ήδη είχε πάρει το όπλο του - και το ρίσκο του. Αρκετοί στη ΝΔ δυσφόρησαν με την αιφνιδιαστική καρατόμηση στελεχών της Αστυνομίας. Ακόμα και υπουργοί. Μάλιστα ένας εξ αυτών, με διασυνδέσεις στο υπουργείο, εξεμάνη περισσότερο απ όλους. Πήρε τον μάτι σας στην TV τον Φαήλο να δίνει συστάσεις στον Κασιδιάρη να χαμηλώσουν τους τόνους; Και τον Κασιδιάρη να δηλώνει πως παίρνει σοβαρά υπόψη του τις υποδείξεις; Αυτά παραμονές των συλλήψεων. Χρυσοχοΐδης, Μπακογιάννη και Μαρκογιαννάκης ήταν παρόντες στη Βουλή, όταν ψηφίστηκε το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, λέει η Ντόρα. Είναι το άρθρο με το οποίο η ΧΑ εγκαλείται ως εγκληματική οργάνωση. Απορία: οι άλλοι βουλευτές πού βρίσκονταν; Καλά λόγια για τον Νίκο Δένδια ακούστηκαν από τον Δημήτρη Παπαδημούλη. Και αυτό, την ώρα που η «Αυγή» ζητούσε μονότονα, επί μέρες, την παραίτησή του. Μίλησε και ο Ι. Τζιάκης, επικεφαλής των ε- φέδρων, που ζήτησε ανατροπή με εγγυητή το στρατό. «Όσα αναφέρονται στο κείμενο λέγονται συνεχώς στις διακηρύξεις των α- ντιμνημονιακών κομμάτων» Τι θα γίνει με την καθημερινή ενημέρωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο; Το περιβόητο briefing ήταν να ξεκινήσει, αλλά το σχέδιο πάγωσε. Γιατί; Πού πάνε οι ψήφοι της ΧΑ που εμφανίζονται δημοσκοπικά σε απόσταση. Ο Γ. Καρατζαφέρης ξέρει και δηλώνει: «Μακάρι να γίνουν οι παραιτήσεις (της ΧΑ) γιατί θα πάρω πίσω αυτό που μου λεηλάτησαν». Νάτο το δαχτυλίδι! «Οι εκλογές σε μια δημοκρατία δεν είναι κατάρα, είναι ευλογία» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο φεστιβάλ νέων του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, ζούμε στη Γη της Επαγγελίας.

7 TA TWEETS TOY Forrest Gump Από τον Νίκο Ζαχαρίαδη (17 ΣυμπεραΣματα ενοσ κρισιμου καλοκαιριου) (Μέλος του συλλόγου για την αναθεώρηση των διαστάσεων στις πλάκες πεζοδρομίου, ώστε να μη χρειάζεται πλέον οι ψυχαναγκαστικοί να προσέχουν το βήμα τους προκειμένου να πατάνε μόνο στα χωρίσματα) Προς κ. Ουρανία Μιχαλολιάκου: Είδατε τώρα, μετά από τόσα απαξιωτικά σχόλια, πόσο άδικο είναι να κρίνεται ένας άνθρωπος από την εξωτερική του εμφάνιση; Το πρόβλημα του Χρήστου Παππά, που «καλεί τους Χρυσαυγίτες σε αγώνα» ελπίζοντας ότι θα εισακουστεί: Αν οι Χρυσαυγίτες ψηφοφόροι ήθελαν όντως αγώνες και παρόμοια μπλεξίματα, δεν θα καταντούσαν υποστηρικτές ενός κόμματος (λέμε τώρα...) που τους έδειχνε με κάθε τρόπο ότι δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα, αφού με τους τραμπούκους του θα καθάριζε εκείνο για πάρτη τους... Με άλλα λόγια: Αυτοί που απειλούσαν «θα καλέσω τη Χρυσή Αυγή» (όπως παλιότερα απειλούσαν ότι θα καλέσουν τον Τριανταφυλλόπουλο ή τον Σκάι), γι αυτόν ακριβώς το λόγο τους καλούσαν. Για να καθαρίσουν για πάρτη τους, χωρίς κόπο. Sorry. Ναι, οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι είναι σαν τις «βαρδινογυρεύουσες» γκόμενες: που αναζητούν έναν πλούσιο και ισχυρό σύντροφο για να τεκνοποιήσουν. Όπως ακριβώς και οι ψηφοφόροι ψάχνουν ένα ισχυρό κόμμα για να τους κάνει τα ρουσφέτια τους... Εξάλλου, όπως φάνηκε, ήταν οι πρώτοι που έλαβαν το μήνυμα ότι «δεν μπορούν να στηρίζονται πλέον στο χρυσαυγίτικο τσατσιλίκι. Και απομακρύνθηκαν με ελαφρά πηδηματάκια για να μην μπλέξουν. Τελικά, για τη Νέα Δημοκρατία, το πρόβλημα δεν ήταν ότι το στέλεχός της έβγαινε και γινόταν νούμερο σε εκπομπές του Στέφανου Χίου. Αλλά το να αναλάβει τον Κασιδιάρη, κάνοντας τη δουλειά του αυτό είναι κάτι που ξεπερνάει τα όρια! Και, ναι, τώρα γίνεται σαφές γιατί ο Φαήλος Κρανιδιώτης παραμένει ακόμα μέλος του κόμματος. Ο ορισμός της ειρωνείας: Να καταγγέλλεις ως Χρυσαυγίτης το κράτος που σε συλλαμβάνει «αυθαιρετώντας» και «καταπατώντας», όπως ισχυρίζεσαι, «τους νόμους», όταν έχεις δεδηλωμένη πρόθεση να κάνεις ακριβώς το ίδιο, μόλις αναλάβεις την εξουσία. Με άλλα λόγια: Θεωρητικά, οι «Χρυσαυγίτες που συνελήφθησαν, δεν θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι το κράτος Πριν: Σβάστικα Προτάσεις για διόρθωση των tattooσβάστικα: Τι συμβαίνει όταν πάνω στον ενθουσιασμό τού «Είμαστε πολλοί κι ερχόμαστε...», χτυπάς στο μπράτσο σου μια σβάστικα, με αποτέλεσμα να μαρκαριστείς για πάντα ως ναζιστής και τώρα που τα πράγματα γύρισαν, να σε κοιτάζουν όλοι με περιφρόνηση αντί για φόβο, όπως έλπιζες; Με λίγη φαντασία, μπορείς να την καμουφλάρεις για να μην κυκλοφορείς δαχτυλοδεικτούμενος. Ιδού μερικες προτάσεις: Πρόταση 3η: Ένας χαρούμενος παιδικός ανεμόμυλος Πρόταση 1η: Νέγρικο Smiley Πρόταση 2η: Design μήνυμα αγάπης Πρόταση 4η: Ένα κινέζικο ιδεόγραμμα, («κάνω τον κινέζο») Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας Όταν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής πήγαιναν στις εκπομπές του Τράγκα, που ντυνόταν Ναζί για να καταγγείλει τη Μέρκελ, ήξεραν ότι ήταν μασκαρεμένος ή πίστευαν ότι βρήκαν μια αδελφή ψυχή που έχει το θάρρος να φοράει τους αγκυλωτούς σταυρούς, αντί να τους φυλάει στο ντουλάπι, όπως εκείνοι; χρησιμοποιεί «φασιστικές μεθόδους» αντί να τις καταγγέλλει; Όσο για τη φαινομενική ανακολουθία με τις συζύγους αλβανικής καταγωγής των Χρυσαυγιτών, η εξήγηση είναι απλή: Το σύνθημα ήταν «Δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ, Αλβανέ». Δεν ανέφερε απολύτως τίποτα για «Αλβανή». Το μέγα υπαρξιακοπολιτικό ερώτημα: Τι κάνεις όταν έχεις χτίσει ολόκληρη πολιτική στρατηγική πάνω σε ένα αίτημα (π.χ. την αντιμετώπιση του ναζισμού) και ξαφνικά ο αντίπαλός σου το πραγματοποιεί, κλέβοντάς σου όλη την επιχειρηματολογία; Απάντηση: Τον κατηγορείς ότι το κάνει για ψηφοθηρικούς λόγους! Δηλαδή τον κατηγορείς ότι δεν έπιασε την ηγεσία της Χρυσής Αυγής επειδή το ήθελε πραγματικά, αλλά για να σου κλέψει τους ψηφοφόρους σου Το μόνο πρόβλημα: Ότι την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία του τύπου «η Νέα Δημοκρατία υποκρίνεται για να σε παρασύρει», χρησιμοποιεί και ο Παντελής Παντελίδης, όταν δίνει πόνο τραγουδώντας «Δεν ταιριάζετε, σου λέω» Ναι, βρισκόμαστε στη χρονική εκείνη στιγμή που ΑπΑνθρωπη θέση έργασίασ τησ έβδομαδασ Στέλεχος της αντιτρομοκρατι- κής, που κάνει έρευνα σε σπίτια χρυσαυγιτών Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για... «Αποσιωμήκυνση»: Το τράβηγμα της τελευταίας συλλαβής μιας λέξης από αυτόν που διαβάζει ένα κείμενο (π.χ. διαλόγους Χρυσαυγιτών), έτσι ώστε να υποδεικνύει πως μετά ακολουθούν αποσιωπητικά. η μέταφραση της εβδομάδας κάθε κόμμα κάνει μια φασίνα στην είσοδό του και που βάζει τους Φαήλους του να φοράνε τα κυριακάτικά τους και να στέκονται στην εξώπορτα χαμογελαστοί, κάτω από την επιγραφή «Καλωσήρθες». Πρόκειται για τη διαδικασία που αποκαλείται «Η επιστροφή του Ασώτου Ψηφοφόρου». Γνωστή και ως «Η επιστροφή του Μετανιωμένου Χρυσαυγίτη». Τώρα, λοιπόν, θέλει προσοχή: Από τη μία να καταδικάζεις το ναζισμό και από την άλλη να μην κάνεις τον πρώην Χρυσαυγίτη, που επανέκαμψε στο κόμμα, να νιώσει ότι τον θεωρείς ξένο και ότι τον κοιτάζεις με μισό μάτι......ενώ εκείνος περιμένει να σφάξεις τον «Πακιστανό τον Σιτευτό». Το πρόβλημα των γειτόνων των «χρυσαυγιτών»: Οι μαύρες μπλούζες είχαν επάνω γράμματα που έγραφαν «Χρυσή Αυγή». Οπότε χάνουν μία από τις πιο δημοφιλείς ατάκες του ρεπερτορίου των γειτόνων συλληφθέντα: Το «πέφτω από τα σύννεφα»! Συμπέρασμα: Ο νόμος του χάους ισχύει. Δηλαδή μία αστυνομικός που πιάνει ένα δολοφόνο στο Κερατσίνι, μπορεί να προκαλέσει την αποκάλυψη ενός χιτλερικού πορτρέτου στο σπίτι του αρχηγού πολιτικού κόμματος! A Νίκος Δένδιας: «Είναι ιστορική μέρα, σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Με εντολή Σαμαρά θα συνεχιστεί η έρευνα». Μετάφραση: Ναι, εντάξει, το ξέρουμε όλοι ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και δεν παίρνει εντολές από την πολιτική ηγεσία κ.λπ. Αλλά οι δικαστές δεν βάζουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Οπότε η επιδοκιμασία της κοινής γνώμης για τις συλλήψεις των Χρυσαυγιτών τούς είναι άχρηστη. Δεν είναι κρίμα, λοιπόν, για μια τυπικότητα, να την αφήσουμε να πάει χαμένη και να μην την εκμεταλλευτούμε στέλνοντας σε όλους το μήνυμα ότι εμείς το κάναμε; 3-9 OKΤΩΒΡIOY 2013 A.V. 7

8 Πολιτική Tου ΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ citizen Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ Κασιδιάρης και Μπουτάρης O ι χειροπέδες ταιριάζουν στον Χρυσαυγίτη. Προς Θεού, δεν εννοώ πολιτικά και δεν είμαι απολύτως σίγουρος για το ποινικό, πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη. Αισθητικά, όμως, λες ότι αν στηνόταν κολεξιόν και επίδειξη βραχιολιών, η επιλογή μοντέλου θα ήταν σχεδόν αυτονόητη. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν αφήνουν χώρο στην αστική ευγένεια και την πολιτική ορθότητα. Κι ενώ η αισθητική προσδιορίζεται κυρίως διά του υποκειμενικού της χαρακτήρα, κάποιες εικόνες δεν σου επιτρέπουν να το διαπραγματευτείς. Γίνεσαι απόλυτος. Ναι, ο Παναγιώταρος είναι πιο κομψός με χειροπέδες παρά με κουστούμι. Ομοίως και ο Ηλίας Κασιδιάρης, όταν φωνάζει σιδηροδέσμιος. Στο σακάκι ασφυκτιά, το κοντομάνικο αναδεικνύει την υπέροχη δουλειά που έχει κάνει στους μυς του. Το αυτό ισχύει για τον Μίχο και τον Λαγό. Είναι θηριώδεις και τα δεμένα χέρια ουσιαστικά τονίζουν τη δύναμη που τρομάζει, γι αυτό και καθυποτάσσεται βιαίως. Το θηρίο πηγαίνει στο κλουβί του και συνεχίζει να εκπέμπει το φόβο όπως η λάμπα το φως. Ναι, δεν μπορείς να το δεις αλλιώς. Όπως εκείνοι διακρίνουν το απεχθές στο μελαμψό πρόσωπο, εσύ αισθάνεσαι ότι με τα δικά τους μπορείς να εικονογραφήσεις τον κατάλογο με τους most wanted του FBI. Λογικό και στον κόσμο τους θεμιτό. Μη σας παραπλανά η πολιτική εκδοχή της οργάνωσης. Η Χρυσή Αυγή λειτούργησε όπως οι παλιές συμμορίες δρόμου, όπου η ανέλιξη στα υψηλά κλιμάκια συνήθως είναι συνάρτηση της σωματικής δύναμης - οι ανταγωνιστές σου φοβούνται ότι θα βρεθούν σε χαντάκι. Εξαιρούνται ο αρχηγός και ο υπαρχηγός, κυρίως λόγω παραστήματος, ο όγκος τους είναι μια χαρά για τα πρότυπα της οργάνωσης. Αλλά και ο αυθεντικός Φύρερ δεν προκαλούσε δέος. Το μυαλό δεν χρειάζεται μπράτσα. Και όμως, όλα τα λεφτά είναι η εικόνα του Νίκου Μιχαλολιάκου να δυσφορεί με τις χειροπέδες στα χέρια. Είναι η τοξικά θυμωμένη έκφραση του προσώπου του που σου προκαλεί κάτι μεταξύ ανακούφισης και φόβου. Χαίρεσαι που τον έδεσαν, αλλά ανησυχείς μην τυχόν και τον λύσουν τώρα. Εσύ τον βλέπεις και χαμογελάς. Αλλά δεν θα ήθελες να σε δει εκείνος. H αλήθεια είναι ότι το Σάββατο ήθελα να πάω έξω από τη ΓΑΔΑ για να δω τις μεταγωγές στην Ευελπίδων. Με τη δημοσιογραφική ταυτότητα θα έπαιρνα θέση ανάμεσα στους συναδέλφους των καναλιών για να γίνω προνομιακός θεατής μιας ιστορικής στιγμής. Δεν μπορούσα να το κάνω. Την ίδια ώρα ήμουν μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω, στο Μέγαρο Μουσικής, στο TEDx Academy Και λίγο πριν, λίγο μετά τη στιγμή που ο Παναγιώταρος μας καλούσε να φάμε για βραδινό το τρίτο μνημόνιο, εγώ ήμουν σαν την η- λικιωμένη κυρία που παρακολουθεί την κορύφωση τουρκικού σίριαλ. Έβαζα το δάχτυλο στο πρώτο δάκρυ που κύλησε από τα μάτια μου, παρακολουθώντας την ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που συγκινήθηκα ακούγοντας έναν ομιλητή. Πρέπει να ήταν κατά τη νικητήρια ομιλία του Ομπάμα, το Αλλά εκείνη ήταν πολιτική. Ακούγοντας τον Μπουτάρη να διηγείται την ιστορία της ζωής του, θυμήθηκα πως πάνω απ όλα, πάνω και από την καταραμένη συμβίωσή μας, είναι η έννοια της προσωπικής ευτυχίας, της συμφιλίωσης με τους φόβους σου. Του κερατά, έχεις έρθει στον κόσμο για να περνάς καλά. Και αν περνάς εσύ καλά, θα περάσουν και οι άλλοι που βρίσκονται κοντά σου. Μην προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κανέναν, μη συγκρίνεσαι με κανέναν, είπε ο Μπουτάρης. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να καβαντζάρεις τα εβδομήντα για να το καταλάβεις. Κοίταξα μέσα στην αίθουσα του Μεγάρου. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι πλήρωσαν από ένα πενηντάρικο για να α- κούσουν 16 ομιλητές, φιλελέ απόχρωσης, που θα έλεγαν και στο twitter. Σε ένα περιβάλλον εντελώς αποστειρωμένο από τη μιζέρια εκείνου του Σαββάτου, με χαμόγελα, θετικό πρόσημο και αντίστοιχη ματιά προς το μέλλον. Και για μένα οι άνθρωποι, νέοι στην πλειονότητά τους, μου φάνηκαν πάρα πολλοί, ανέλπιστα πολλοί, δεδομένων των συνθηκών. Και ήταν διπλάσιοι από αυτούς που έκαναν like στο «Ζήτω η Ελλάς» του Κασιδιάρη στο Facebook. giannakidis@protagon.gr 8 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013

9 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 A.V. 9

10 Χρυσή δύση sniper Απο τον ΠέΤρο ΤΑΤΣοΠουλο ράφω αυτό το κομμάτι Σάββατο αργά το απόγευμα και πικρά γνωρίζω πως, μέχρι την Τετάρτη που θα δημοσιευτεί, Γ μπορεί να βρομοκοπάει σαν μπαγιάτικος μπακαλιάρος. Σε λίγες ώρες πετάω για τη Φραγκφούρτη, με τελικό προορισμό το Στρασβούργο, όπου συγκαλείται η φθινοπωρινή ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης. Είναι από τις λίγες φορές που αναχωρώ από την Ελλάδα βαρύθυμος συνήθως δέχομαι κάθε απομάκρυνση από τον εθνικό μας αυτισμό σαν δροσερό αεράκι. Είναι από τις ακόμη λιγότερες αν εξαιρέσεις ανήμερα την κλήρωση του Τζόκερ που θα ευχόμουν να επιβιβαστώ στη Μηχανή του Χρόνου και να μάθω πώς θα καταλήξει η ιστορία που ξεκίνησε σήμερα το πρωί. Θα ξεφουσκώσει σαν κυβερνητικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα; Θα γράψει μια καινούρια σελίδα στον πολυτάραχο κοινοβουλευτικό μας βίο; Και τα δύο; Τίποτε από τα δύο; Ναι, το παραδέχομαι. Μια άγρια χαρά με διακατέχει. Το νοκ άουτ χτύπημα στη Χρυσή Αυγή ήταν τόσο απρόσμενο και τόσο καλοδεχούμενο όσο και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Ιόνιο πέλαγος. Μη με παρεξηγήσετε. Δεν είμαι μνησίκακος. Δεν τρέχει ο νους μου καν στις δύο αγωγές που εκκρεμούν εναντίον μου [άραγε ο Χρήστος Παππάς, ο υπαρχηγός, ο ενάγων, τώρα που με διαβάζετε, διαφεύγει ακόμη της σύλληψης;] και μεταμορφώνονται ως διά μαγείας σε δικαστικό περίπατο. Πιο πολύ σκέφτομαι ότι μας δίνεται μια χρυσή ευκαιρία για να απαλλαγούμε από έναν εφιάλτη από το μέλλον. Μια ευκαιρία που μας δόθηκε πρώτη φορά πριν από τρεις δεκαετίες, αλλά τότε ο Αρειος Πάγος κλότσησε την καρδάρα, ίσως κι επειδή ο ίδιος ποτέ δεν φανταζόταν ότι εκείνος ο παρδαλός θίασος των ημιπαραφρόνων εθνικοσοσιαλιστών μετά βίας τότε ένα ταξί άνθρωποι θα έφταναν κάποτε στο σημείο να παίζουν ρυθμιστικό ρόλο. Μια ευκαιρία που πιθανόν να μη μας δοθεί και τρίτη φορά, αν την κλοτσήσουμε σήμερα. Ορισμένοι γκρινιάρηδες, όχι απαραίτητα φαύλοι, δεν θα πάψουν βεβαίως να μουρμουρίζουν ότι είναι το κόλπο γκρόσο της Νέας Δημοκρατίας. Με μια κίνηση ματ, ο Σαμαράς απαλλάσσεται από ένα ναζιστικό βραχνά μόνιμο όνειδος για τις επαφές του στο εξωτερικό και ταυτοχρόνως καρπώνεται τα ψηφαλάκια του. Να σας πω κάτι; Μπορεί και να έχουν δίκιο. Βραχυπρόθεσμα ο Σαμαράς, ναι, ίσως και να σηκώσει όλο το τραπέζι. Μακροπρόθεσμα ωστόσο η πολιτική ατζέντα θα αλλάξει ανεπιστρεπτί. Η χειρότερη από τις παρενέργειες της Χρυσής Αυγής, η πιο ύπουλη σίγουρα, ήταν η βαθιά, η υποδόρια τοξικότητά της. Με μια στρατηγική όχι πάντοτε πρόδηλη, έφερνε ξανά προς επίλυση προβλήματα που νομίζαμε, εμείς οι αφελείς, ότι είχαμε επιλύσει προ πολλού: τα θρησκευτικά στα σχολεία, οι ομοφυλόφιλοι, η γυναίκα έξω από το σπίτι, η ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης Λες και μας είχε καλέσει στο σπίτι του ένας ηλικιωμένος συνταγματάρχης εν αποστρατεία και, αφού παραπλανητικά μάς είχε κεράσει βυσσινάδα, μας είχε υπνωτίσει, μας είχε θέσει υπό ομηρία και απειλούσε ότι θα μας κόψει το λαιμό αν δεν ξαναρχίσουν να προβάλλουν τον «Αγνωστο Πόλεμο» σε πανεθνικό δίκτυο. Η Χρυσή Αυγή ήταν μια κατάδυση στο παρεθόν όχι όμως με τρόπο νοσταλγικό ούτε ευχάριστο. Μια κατάδυση στον εφιάλτη. Δίχως τους ναζιστές στο πολιτικό προσκήνιο, ο δημόσιος διάλογος θα ξαναβρεί τα κεκτημένα του. Η μεν συμπολίτευση δεν θα είναι πια υποχρεωμένη να παριστάνει τη σπαστική σκατόγρια, μπας και διαρρεύσουν κι άλλοι οπαδοί της προς τα Χρυσά Βλαμμένα, η δε αντιπολίτευση δεν θα βρίσκεται σε διαρκή κι εξουθενωτική επαγρύπνηση για τους κουτοπόνηρους αντιπερισπασμούς της συμπολίτευσης. Ναι. Το παιχνίδι θα είναι λιγότερο σικέ χωρίς το σάπιο δόντι. Πολιτική Η κόλαση είναί Η βία Του ΑΝΔρέΑ ΠΑΠΠΑ Είχα ήδη σκεφτεί να γράψω κάτι για τη βία, με έναυσμα, μεταξύ άλλων, το βιβλίο του Δημήτρη Ψυχογιού «Η πολιτική βία στην ελληνική κοινωνία», που κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα από τις εκδόσεις Επίκεντρο. Πού να το φανταζόμουν, ότι το κείμενο θα συνέπιπτε, τελικά, με την επόμενη μέρα της δολοφονίας ενός νέου ανθρώπου από τα παρ' ημίν εκκολαπτόμενα (ή μήπως ήδη ανδρωμένα;) νεοναζιστικά τάγματα εφόδου; Ας ελπίσουμε ότι με τα δραστικά μέτρα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα θα ταρακουνηθούν και θα αλλάξουν γνώμη για τη Χρυσή Αυγή οι εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι αυτής της χώρας που την ψήφισαν το 2012 ή ετοιμάζονταν να την ψηφίσουν. H βία, λοιπόν, ως ενδημικό στοιχείο της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας και κουλτούρας. Κατεξοχήν κατάλληλος να προσεγγίσει το θέμα ο Δημήτρης Ψυχογιός. Όχι μόνο επειδή διαθέτει την απαραίτητη επιστημονική σκευή, αλλά και γιατί έχει γνωρίσει από πολύ κοντά τη βία, ως μέλος μιας από τις πιο «δυναμικές» αντιστασιακές οργανώσεις κατά την περίοδο της χούντας, όταν η προσφυγή στη βία μπορούσε να θεωρείται δικαιολογημένη απάντηση στη βίαιη κατάλυση των ατομικών και δημοκρατικών ελευθεριών. Ξέρει, λοιπόν, ο Ψυχογιός από πρώτο χέρι τι σημαίνει βία. Ξέρει, επίσης, πόσο επικίνδυνος είναι ο εθισμός σε αυτήν, όπως προκύπτει από τον ολισθηρό και αδιέξοδο δρόμο της τρομοκρατίας, τον οποίο ακολούθησαν μεταπολιτευτικά ορισμένοι από εκείνους που θήτευσαν σε οργανώσεις «δυναμικής δράσης» επί δικτατορίας. Πρέπει επειγόντως να απαλλαγούμε από την κουλτούρα της βίας, γράφει ο Ψυχογιός, από τις χειροδικίες και τους τραμπουκισμούς, από τους προπηλακισμούς και τα χτισίματα καθηγητών. Αλλά και από την προτροπή στη βία («λιντσάρετέ τον!»), θα προσέθετα, από την ευκολία με την οποία κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη αποκαλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους «δοσίλογους», «προδότες», «προσκυνημένους», και άλλα τέτοια, παραγνωρίζοντας πόσο επικίνδυνο όπλο μπορεί να γίνουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί στα ή ΠΑΡΑΠοΜΠή ΣΕ Δική τήσ ήγεσιασ τήσ ΧΑ ΘΑ κοψει το ΒήΧΑ ΣτοΥΣ οπαδουσ των ÇΔΥΝΑΜικΩΝ λυσεωνè χέρια (κυριολεκτικά ) κάποιων θερμόαιμων ο- παδών τους. Ακούγοντας όλα αυτά τα ακραία, έχει κανείς την αίσθηση ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν σχεδόν αδιανόητο το να έχει ο απέναντι απλώς διαφορετική άποψη από τη δική τους, προτιμώντας να τον καταγγέλλουν σαν άτομο με ύποπτα κίνητρα ή/και μειωμένο πατριωτισμό. Ας μην ξεχνάμε ότι για «μοναρχοφασίστες» και «εαμοβούλγαρους» μιλούσαν επί χρόνια οι ηττημένοι και οι νικητές, αντίστοιχα, του Εμφυλίου περιόδου της νεότερης ιστορίας μας που κάποιοι δείχνουν να την νοσταλγούν! Με την ευκαιρία του ξεδοντιάσματος της Χρυσής Αυγής, το στοιχείο της βίας, όπως και η άποψη ότι η βία μπορεί να αποτελεί τη λύση στα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, πρέπει επειγόντως να εξοβελιστούν από την πολιτική μας ζωή και από τον πολιτικό λόγο. Οι θιασώτες και οι κήρυκες των βίαιων λύσεων και πράξεων πρέπει να απομονωθούν. Αν με την ίδια ευκολία και επιπολαιότητα κάποιοι συνεχίσουν να προσθέτουν εύφλεκτο υλικό στο ήδη βεβαρημένο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο, δεν αποκλείεται να φτάσουμε ακόμα και στα πρόθυρα ενός ιδιότυπου εμφυλίου πολέμου, ο οποίος δεν θα έχει βέβαια τα θύματα εκείνου του αλλά θα αποδειχθεί, πιθανότατα, εξίσου καταστροφικός για τη χώρα. Πάντως, η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη της ηγεσίας της ΧΑ είναι βέβαιο πως θα απαξιώσει τις ακραία συγκρουσιακές αντιλήψεις, θα κόψει το βήχα στους οπαδούς των «δυναμικών λύσεων», θα αναβαθμίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη δημοκρατία και τους θεσμούς της. Α, ναι, και κάτι ακόμα, ως επωδός. Μια φράση με την οποία τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, φροντίζω να κλείνω όλα τα αναλόγου περιεχόμενου πολιτικά μου κείμενα: «Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είναι το πολιτικό σύστημα που οδηγεί στον παράδεισο. Είναι το πολιτικό σύστημα που αποτρέπει το να βρεθούμε στην κόλαση». Κόλαση της οποίας «μαμή» (για να θυμηθούμε και τη γνωστή φράση) είναι κατά κανόνα η πολιτική βία. 10 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013

11 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 A.V. 15

12 Δεν χαϊδεύουμε αυτιά μιχάλης τρεμόπουλος της Βασιλικήσ ΓραμματικοΓιαννή Ο μιχάλης τρεμόπουλος από πολύ νεαρή ηλικία δραστηριοποιήθηκε στο οικολογικό κίνημα συμμετέχοντας σε διεθνείς πρωτοβουλίες που υπερασπίζονταν την ποιότητα ζωής, την ειρήνη και την κοινωνική αλληλεγγύη. Είναι ο πρώτος Έλληνας πράσινος ευρωβουλευτής και γνώστης του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Η ATHENS VOICE έκανε μια κουβέντα μαζί του για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Με τον Μενέλαο Λουντέμη το 1976 Με τον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ Με τον Χoρστ Ράιχενμπαχ 12 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013

13 Ας ξεκινήσουμε την κουβέντα μας από τις εξελίξεις στο θέμα της Χρυσής Αυγής. Επιτέλους, αρχίζει να ξεβρομίζει ο τόπος. Το πολιτικό σύστημα εγκατέλειψε την αδράνεια χρόνων, έβαλε εσπευσμένα τέλος στην ανοχή της αστυνομίας και άρχισε να αντιμετωπίζει δικαστικά την εγκληματική συμμορία των νεοναζιστών. Μόνο που έπρεπε να είχαν δημοκρατικά ανακλαστικά όταν ακόμα η Χρυσή Αυγή βρισκόταν στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής και όχι όταν μετατράπηκε σε απειλή για τα ποσοστά τους. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι, ιερωμένοι και επαγγελματίες πατριώτες, που εξέθρεψαν το κλίμα του εθνολαϊκισμού, της ξενοφοβίας, της νεοεθνικοφροσύνης, της μισαλλοδοξίας και του σοβινισμού την προηγούμενη 20ετία, έχουν βαρύτατες ευθύνες. Όταν η εκτεταμένη διαφθορά και το ξεδόντιασμα του πελατειακού συστήματος συνάντησε την οργή για την κοινωνική εξαθλίωση από τις μνημονιακές πολιτικές, συμπολίτες μας χωρίς παιδεία και ισχυρά δημοκρατικά ανακλαστικά αναβάθμισαν τον υ- πόκοσμο σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Και όσο ψεύτικη είναι η θεωρία των δύο άκρων, άλλο τόσο υποκριτική είναι η ρητορεία τους πως οι συμπολίτες μας δεν έχουν προσωπική ευθύνη για την επιλογή τους. Όχι άλλο χάιδεμα των ψηφοφόρων! Όταν το 2009 είχαμε θέσει στο ευρωκοινοβούλιο το ζήτημα της απαγόρευσης της Χρυσής Αυγής για την εγκληματική της δράση ενάντια σε Έλληνες και ξένους, αυτό ήταν εφικτό. Τώρα η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να γίνει με σεβασμό στο Σύνταγμα και στα δικαιώματα, με βάση τις εγκληματικές πράξεις των στελεχών της και το μίσος που καλλιεργούν, και όχι την απεχθή ιδεολογία της. Η αντιπαράθεση με τον εθνικισμό, το φασισμό και το ρατσισμό πρέπει να είναι πρώτα ιδεολογική και πολιτική. Αν αυτή δεν γίνει όπως πρέπει, είναι θέμα χρόνου η αναγέννησή τους. Μέσα στη γενικότερη απογοήτευση του κόσμου για τα πολιτικά κόμματα, η μπάλα παίρνει και τους Οικολόγους Πράσινους, παρά το γεγονός ότι δεν έχετε εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο... Η απώλεια της αξιοπιστίας της πολιτικής πρέπει να αντιμετωπιστεί με βαθιές αλλαγές, γιατί πάντα καραδοκεί ο σκουπιδοτενεκές της ψήφου των πολιτών σε εθνικολαϊκιστικά κόμματα. Όμως ο ήρεμος λόγος, η χωρίς τυμπανοκρουσίες υγιής αντιπαράθεση ιδεών και ο σεβασμός στην ουσία της Δημοκρατίας, δεν μπορούν να γίνουν εύκολα διακριτά από τους πολίτες. Η προβολή των θέσεών μας σαφώς υπολείπεται των υπόλοιπων κομμάτων επειδή εμείς δεν μιλάμε με ατάκες και εξυπνακισμούς, δεν επιδιώκουμε να εντυπωσιάσουμε ή να προβληθούμε με φτηνά κόλπα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι προσπαθούν να α- ναδείξουν χαρακτηριστικά ψύχραιμης πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης απέναντι στον πανικό, το θυμό και τη βία, προτείνοντας αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, για μεγαλύτερη διαφάνεια, δημοκρατία και αξιοκρατία, καθώς και καταπολέμηση της διαφθοράς και των πελατοκεντρικών συστημάτων. Και η προσωπική μου δράση στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας απέναντι στο «σύστημα Ψωμιάδη» προσφέρει έμπρακτα δείγματα γραφής. Αυτές οι αλλαγές που προτείνετε δεν είναι και τόσο γνωστές στο ευρύ κοινό. Φταίει ο Τύπος ή είναι και επικοινωνιακό πρόβλημα του κόμματος; Η αλήθεια είναι ότι υπολειπόμαστε στο επικοινωνιακό κομμάτι. Όχι ότι ο Τύπος είναι άμοιρος ευθυνών. Την κατάντια του άλλωστε τη διαπιστώνουν πλέον και οι πιο φανατικοί του υπάρχοντος μοντέλου ενημέρωσης. Το ευρύ κοινό αποφεύγει να ενημερώνεται γενικώς, λόγω της απογοήτευσής του από τους εκπροσώπους των θεσμών. Η προβολή μας από τον Τύπο σχεδόν μηδενίστηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου πέρσι. Προφανώς έχουμε πατήσει κάλους και έχουμε συγκρουστεί με συμφέροντα, αλλά υπάρχουν και σοβαρά ζητήματα ελέγχου των ΜΜΕ και στοχευμένης συκοφάντησης εναντίον μας. Δεν θέλω να υποβαθμίσω και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα κόμμα που θέλει να είναι δημοκρατικό, με συλλογική ηγεσία και με πολλές απόψεις. Ένα μικρό κόμμα σαν το δικό μας θα πρέπει να ακροβατήσει μεταξύ του αγώνα να βρει ευκαιρίες έκφρασης για τα στελέχη του, που συχνά δεν έχουν επικοινωνιακή εμπειρία, σε ένα πολύ κλειστό και ανθρωποφαγικό μηντιακό σύστημα, και των α- κτιβιστικών ενεργειών, που εύκολα κάποιοι τις χαρακτηρίζουν «ανώδυνες». Δεν είναι πάντα εύκολο. Υπάρχει η αίσθηση ότι τα πολιτικά κόμματα δεν αφουγκράζονται την κοινωνία. Το ζήτημα δεν είναι απλά η έκφραση του κόσμου, που συχνά καταλήγει σε λαϊκισμό και κακοφωνία. Το ζήτημα για ε- μάς είναι να ακούσουμε τους συμπολίτες μας αλλά και να οργανωθούν όλες οι προτάσεις σε ένα πρόγραμμα που να είναι αξιόπιστο και αποτελεσματικό, και ταυτόχρονα ρεαλιστικό και αισιόδοξο. Αλίμονο αν εκπέσουμε σε ένα λαϊκιστικό «χάιδεμα αυτιών» και δεν δράσουμε και παιδαγωγικά τελικά. Η αύξηση της εθνικιστικής ακροδεξιάς και των νεοναζί μάς δείχνει ότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν πήραν τα μαθήματα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου ή ξέχασαν γρήγορα. Και γι αυτό πρέπει να επιμείνουμε και πάλι σε αξίες και προτάγματα στον αντίποδα του εθνικισμού και του νεοφιλελευθερισμού, όπως στην ενίσχυση μη βίαιων δημοκρατικών και ανεκτικών κινήσεων, που προωθούν οι Πράσινοι. Η προβολη μας απο τον τύπο ςχεδον μηδενίςτηκε μετα τίς εκλογες περςί. προφανώς εχούμε πατηςεί καλούς... Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, με πρόσχημα την ανάπτυξη, φέρνει στη Βουλή ένα νόμοέκτρωμα που απειλεί τα δάση. Θα ήθελα το σχόλιό σας αλλά και τη δράση που τυχόν θα α- ναλάβουν οι Οικολόγοι Πράσινοι εναντίον του σχεδίου νόμου. Είναι πασιφανής η αθλιότητα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Ακόμη και συμπολίτες μας που δεν είχαν εμπλακεί σε περιβαλλοντικές κινήσεις στο παρελθόν αντιλαμβάνονται την άγρια επίθεση ενάντια στο περιβάλλον, που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή, υπό την πίεση συγκεκριμένων καταστροφικών εγχώριων εργολαβικών συμφερόντων, πάντα με πρόσχημα την ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για οπισθοδρόμηση σε μαύρες εποχές της ιστορίας μας, που πανέμορφες περιοχές της χώρας δίνονταν σε ιδιώτες μεγαλοεπενδυτές για να κερδίσουν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Έτσι και τώρα, το να επιτραπούν μέσα στα δάση μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις, μεταλλεία, γήπεδα γκολφ κ.ά., δηλαδή επενδύσεις που χρόνια έβρισκαν προσκόμματα στη νομοθεσία, σε προσφυγές πολιτών και στους αγώνες των οικολογικών οργανώσεων, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση και το ΥΠΕΚΑ διευκολύνουν ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, θυσιάζοντας τα δάση και τις δυνατότητες πραγματικής ανάπτυξης μέσα από αυτά. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε αναδείξει έντονα το ρόλο της δασοπονίας στην οικονομική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και τολμάμε να λέμε με βεβαιότητα ότι η καταστροφή των δασών είναι ταυτόχρονα οικολογικό και οικονομικό έγκλημα! Θα το πολεμήσουμε σίγουρα στην Ευρωβουλή, όπου έχουμε εκπροσώπηση, θα καλέσουμε και άλλα κόμματα να το καταψηφίσουν και θα συμβάλουμε στην κατάθεση προσφυγών προς το Συμβούλιο της Επικράτειας. Η πολιτική καταδίκη στις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να είναι εκκωφαντική. Ε- πίσης, θα πρέπει να κινητοποιηθούν οι πολίτες ακόμη περισσότερο, όχι μόνο στους δρόμους και τις απεργίες, αλλά και σε θετικά, αλληλέγγυα συλλογικά εγχειρήματα, όπως κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις με αντικείμενο στον τομέα της παραγωγής, που ενισχύουν την τοπική οικονομία και θωρακίζουν τις τοπικές κοινωνίες από την απειλή των επενδυτών που εμφανίζονται ως σωτήρες με ανταλλάγματα λίγες προσωρινές θέσεις εργασίας και στόχο ένα γρήγορο και βραχυπρόθεσμο κέρδος. Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε στο σημείο εκείνο όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να πάρουν τη δύσκολη απόφαση είτε της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης είτε της διάλυσής της; Η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα με ορατό τον κίνδυνο να οδηγήσει σε αιματοκυλίσματα ανάλογα του προηγούμενου αιώνα, ειδικά σήμερα, σε περίοδο κρίσης. Εμείς καλούμε τους πολίτες να διεκδικήσουμε τη διαμόρφωση μιας άλλης Ευρώπης, πιο δημοκρατικής, πιο αλληλέγγυας και πιο οικολογικής. Είμαστε υπέρ μιας ισχυρής δημοκρατικής ομοσπονδιακής Ευρώπης, που μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση των δημοκρατικών θεσμών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών και των ανθρωπιστικών αξιών, καθώς και στην αντιμετώπιση θλιβερών φαινομένων, όπως ο ρατσισμός, η ανεργία, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η διαφθορά κ.λπ. Είμαστε ώριμοι πια να κατανοήσουμε πως αποτελούμε όλοι μέρος μιας πανευρωπαϊκής οικογένειας, που μέσα από τις διαφορές είμαστε σε θέση να συνθέτουμε, πάντα προς το καλύτερο. Μέσα στο κλίμα του ευρωσκεπτισμού, δεν είναι λίγο ουτοπικό να μιλάμε για πολιτική ένωση της Ευρώπης; Το αντίθετο! Είναι η μόνη προοπτική για να αποφύγουμε ένα νέο εθνικιστικό λουτρό αίματος, αλλά και για να προετοιμαστούν οι χώρες για μια διαφορετική πορεία απέναντι στις προκλήσεις πλανητικών διαστάσεων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Αυτό, ωστόσο, προϋποθέτει την πολιτική ένωση μιας «βελτιωμένης εκδοχής» της Ευρώπης και όχι του σημερινού καταντήματος! Η πολιτική ένωση έχει την ισχύ που δεν έχουν μεμονωμένες εθνικές κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσει στη ρίζα τους τα φαινόμενα που αναφέρετε. Πάντα θα υπάρχουν ευρωσκεπτικιστές, εθνικιστές και αποσχιστικά ρεύματα. Όμως με την πολιτική ένωση αυτά θα αποδυναμωθούν, καθώς θα καταρρεύσουν οι ιδεοληψίες που καλλιεργούν για να πείθουν τους πολίτες ενάντια στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Υπάρχει η άποψη ότι η ιδανικότερη λύση για τη διαχείριση της κρίσης θα ήταν η επιστροφή στην προ ευρώ εποχή, όταν τα νομίσματα ήταν συνδεδεμένα με το ecu. Ποια είναι η γνώμη σας; Είναι βέβαιο ότι το νομισματικό σύστημα της Ευρώπης, όλη η αρχιτεκτονική του, ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα πρέπει να ε- πανεξεταστούν, χωρίς απαραίτητα να γυρίσουμε στην προ ευρώ εποχή. Η περίπτωση των εναλλακτικών ή και των παράλληλων νομισμάτων, όχι κατ ανάγκην εθνικών, είναι κάτι που θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά. Μπορούμε να ελπίζουμε στην ανάπτυξη και τι είδους; Η ανάπτυξη έχει κακοποιηθεί ως έννοια. Για εμάς, η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει το παραγωγικό, καταναλωτικό και ενεργειακό της μοντέλο, τολμώντας να περάσει σε μια νέα εποχή, πιο πράσινη, απεξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα, δίνοντας έμφαση στην τοπικότητα, τη βιωσιμότητα και την ποιότητα. Με στοχευμένη ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης και υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Αλλιώς, η ανάπτυξη είναι μια καταστροφική αυταπάτη. Γιατί κάποιοι θεωρούν ότι εκφράζετε «αιρετικές» θέσεις; Είναι σαφές πως έχουμε ενοχλήσει τις κατεστημένες απόψεις αλλά και τα συμφέροντα. Είμαστε ένας χώρος που δεν χαϊδεύει αυτιά, ούτε αναπαράγει την εθνικιστική ρητορεία. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Απαντήσεις στις επιθέσεις μπορεί να βρει κανείς στο A 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 A.V. 13

14 Οι «δαγκάνες» είναι ένα σιδερένιο εργαλείο, φαντάσου κάτι σαν μεγάλη πένσα. Τη ρυθμίζουν ανάλογα με το πόσο θέλουν να σφίγγει, σε μαγκώνουν από το λαιμό ή από τη μουσούδα, σε σέρνουν μέχρι το φορτηγό του δήμου, και σε στριμώχνουν στα κλουβιά, ανάμεσα στους άλλους φουκαράδες που κάθονται κουλουριασμένοι και βουβοί και κοιτάνε τρέμοντας. Άμα σε πιάσουν οι δαγκάνες του μπόγια, παίζει να σε στραγγαλίσουν επιτόπου ή να σε σφίξουν τόσο δυνατά, που το μάτι σου να σκάσει και να πεταχτεί έξω, όπως έπαθε εκείνος ο σκύλος που έφτασε στο κυνοκομείο της Μπράιλα σακατεμένος. Οι αδέσποτοι σκύλοι της Ρουμανίας, είτε περιπλανιούνται στους δρόμους είτε βρίσκονται στα δημόσια κυνοκομεία, δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν. Ο νόμος για τις ±άρον άρον± ευθανασίες περίπου αδέσποτων, που είχε «παγώσει» προσωρινά λόγω του σάλου που προκάλεσε σε όλη την Ευρώπη, ισχύει και πάλι από τις 25 Σεπτεμβρίου: επιχείρηση σκούπα στους δρόμους, μεταφορά στα κυνοκομεία και θανάτωση ύστερα από 14 ημέρες, αν στο μεταξύ δεν τα έχει αναζητήσει ή υιοθετήσει κάποιος. Η συνθήκη που έχει υπογράψει η Ρουμανία για την ΕΕ ορίζει ότι η ευθανασία πρέπει να γίνεται με τρόπο ώστε να μην προκαλεί σωματική και ψυχική οδύνη στα ζώα. Ωστόσο, στο ρουμάνικο blog xnici.wordpress.com διαβάζουμε ότι στα παραθυράκια του περιβόητου νόμου ισχύουν άλλα: τα σκυλιά μπορούν να σφαγιαστούν επιτόπου, χωρίς να τους δοθεί το δικαίωμα της υιοθεσίας. Η συλλογή σκυλιών είναι ελεύθερη για τον καθένα, ακόμα και εταιρείες που κανονικά προσφέρουν οδοντιατρικές υπηρεσίες κέρδισαν συμβόλαια με τις δημοτικές αρχές και, πιο πρόσφατα, οι δήμαρχοι πληρώνουν 5-10 λέι (1-2 ευρώ) για κάθε σκύλο που συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στο δημαρχείο για να θανατωθεί. Η τρέλα της μαζικής εξόντωσης των αδέσποτων ξεκίνησε από εκείνο το τραγικό περιστατικό που συνέβη στο τέλος του Αυγούστου, σε ένα πάρκο κοντά στο Βουκουρέστι. Ξαφνικά, γίνεται γνωστό ότι μια αγέλη άγριων σκυλιών επιτέθηκε και σκότωσε ένα τετράχρονο παιδάκι που έπαιζε εκεί με τον αδερφό του και τους φίλους του. Η είδηση πυροδοτεί τότε μια θύελλα απίστευτων αντιδράσεων. Ο κόσμος αρχίζει να σκοτώνει σκυλιά στους δρόμους με αξίνες, με φτυάρια, με ό,τι βρίσκουν, βλέπουμε φωτογραφίες με πτώματα ζώων να κείτονται μπροστά σε παιδιά, μαθαίνουμε για αμοιβές 48 ευρώ σε καθέναν που πιάνει ένα σκυλί, ή φέρνει την απόδειξη ότι σκότωσε ένα ζώο, μια ουρά ας πούμε. Τις νύχτες οι φιλόζωοι Ρουμάνοι μαζεύουν όσο περισσότερα σκυλιά μπορούν από το δρόμο και τα κρύβουν σε κρυφά καταφύγια, γκαράζ, υπόγεια, άδεια σπίτια. Η Ευρώπη ξεσηκώνεται. Διαμαρτυρίες στις πρεσβείες της Ρουμανίας, αποστολές επιτόπου, καμπάνιες ευαισθητοποίησης, χιλιάδες αντιδράσεις από παντού. Το θέμα παραπέμπεται στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ενώ έξω από το κτίριο όπου συζητιέται η υπόθεση, συγκεντρώνονται χιλιάδες ακτιβιστές και διαμαρτύρονται φρικαρισμένοι, απελπισμένοι, έξαλλοι. Λίγες μέρες αργότερα, στις 19 Σεπτεμβρίου, η υπόθεση με το θάνατο του αγοριού παίρνει άλλη διάσταση. Ο Ευρωβουλευτής Corneliu Vadim Tudor γράφει στην προσωπική του σελίδα στο fb, πως εισαγγελείς και αστυνομία καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το παιδί έχει δολοφονηθεί από άνθρωπο ± γίνεται μάλιστα γνωστό ότι επρόκειτο για σεξουαλικό έγκλημα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα αλλά και με βίντεο που παρουσιάστηκαν από το πάρκο, τα παιδιά έπαιζαν μόνα τους για ώρες χωρίς επιτήρηση, ενώ οι κάμερες του πάρκου κατέγραψαν έναν άνδρα να κρατά από το χέρι το τετράχρονο αγόρι. Και, τελικά, αποδείχτηκε σε ιατροδικαστική έρευνα πως το παιδάκι είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά, κάποιοι λένε από συγγενή. Στο μεταξύ, ο νόμος παγώνει. Μόλις για πέντε μέρες. Ο θάνάτος στη Ρουμανία Της ΜΥΡΤΩΣ ΚΟΝΤΟΒΑ «Τι πιεσμένες κι ανήσυχες ζωές πρέπει να ζουν τα σκυλιά, τόσο συναισθηματικά δεμένα με τον κόσμο των ανθρώπων, ζητώντας ασταμάτητα τη στοργή τους, υπακούοντας αναντίρρητα στην εξουσία τους, προσπαθώντας να αγγίξουν και να κατανοήσουν τη λογική τους. Τα αγαπούν βλακωδώς, τα μισούν βλακωδώς, τα αποκτούν χωρίς πολλή σκέψη, τα διατάζουν χωρίς κατανόηση, τα χαρίζουν σε νέα αφεντικά, τα θανατώνουν χωρίς φροντίδα. Και αναρωτιέμαι, αυτοί οι μακρινοί απόγονοι των πλασμάτων που πριν από χιλιάδες χρόνια, μέσα στα προϊστορικά δάση, πολιόρκησαν την καρδιά του ανθρώπου, τον πήραν υπό την προστασία τους, προσπάθησαν να τον εξημερώσουν και απέτυχαν, αναρωτιέμαι, έχουν πονοκεφάλους; (Από την ταινία animation «My dog tulip») 14 A.V. 3-9 Okτωβριου 2013

15 SAVE A GREEK STRAY Προφανώς η Ιζαμπέλα και τα άλλα παιδιά της αποστολής δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτό το ταξίδι. Ούτε αυτό που συνέβη μέσα τους, βλέποντας το καφετί φάντασμα που είχε στριμωχτεί μόνο του στην πιο σκοτεινή γωνιά του κυνοκομείου της Μπράιλα, με το κεφάλι κατεβασμένο, περιμένοντας απλώς να πεθάνει. Η Ιζαμπέλα δεν θα ξεχάσει την αίσθηση του δέρματος όταν ακούμπησε το χέρι της στη ράχη του, το τσίτωμα, την τρεμούλα, την απελπισία, τα αμέτρητα μουσούδια που κολλάγανε στα κάγκελα, τις φωνές που εκλιπαρούσαν για άγγιγμα, τα κλάματα, τη μυρωδιά του κατρουλιού στο βρομιάρικο τσιμέντο. Στις 20 Σεπτεμβρίου, οι 35 Έλληνες εθελοντές της αποστολής του ελληνικού σωματείου Save a Greek Stray μπήκαν στο κόκκινο πούλμαν κι έφυγαν για τη Ρουμανία. Επικεφαλής, η Ιζαμπέλα Χιλμάρ, υπεύθυνη του ελληνικού φιλοζωικού σωματείου Save a Greek Stray της Εριέττας Κούρκουλου, η οποία ναύλωσε το πούλμαν και α- νέλαβε όλα τα έξοδα της αποστολής. Μια συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας. «Πήγαμε τότε στη Ρουμανία για να προλάβουμε προτού πάει ο νόμος στο ανώτερο δικαστήριο. Μείναμε μέχρι τις 23 του μήνα. Στις 22 μπήκαμε σε δύο καταφύγια έξω από το Βουκουρέστι, το κανόνισαν οι Ρουμάνοι φιλόζωοι της FPOM» λέει η Ιζαμπέλα. Στο δημόσιο καταφύγιο της Ιάνκα, με περίπου 200 ζώα, κυρίως ενήλικα και μερικές σκυλίτσες με τα κουτάβια τους, δύο τετραγωνικά μέτρα για το κάθε σκυλί, με ένα σκέπαστρο και τσιμέντο, εντάξει, η εικόνα δεν είναι τραγική όσο αλλού, στην Μπράιλα ας πούμε, σε εκείνη την αποθήκη ζώων όπου δεν φαινόταν να έχει ξαναπατήσει άνθρωπος. «Μπήκα σε ένα κλουβί, ήταν ένα μικρό θηλυκό σαν τσιουάουα, στειρωμένο πριν από τρεις μέρες, είχε μια τεράστια τρύπα στο σώμα του, δεν κατάλαβα στην αρχή, μετά κοίταξα καλύτερα, της έλειπε ένα μεγάλο κομμάτι από τη μήτρα. Είδαμε μικρόσωμα με μεγαλόσωμα σκυλιά σε κοινές κλούβες, κουτάβια μαζί με ενήλικα, ένα ήδη νεκρό μέσα στο κλουβί, είδαμε ζώα με πληγές, κακοποιημένα, άρρωστα». Άλλα κάθονταν κουλουριασμένα στις γωνιές, αδιάφορα για τροφή, νερό ή ανθρώπινη παρουσία. Κάποια άλλα διεκδικούσαν, γάβγιζαν, έ- κλαιγαν, ένας μικρός έκλαιγε πιο πολύ απ όλους, δεν ήθελε να τους αφήσει να φύγουν, τον βάφτισαν Όσκαρ και τον πήραν μαζί. Γύρισαν στην Ελλάδα με έξι πρώην αδέσποτα σκυλιά και με δύο γατάκια που βρήκαν στη διαδρομή. Και με πάρα πολλές φωτογραφίες από αυτές που δεν α- ντέχεις να βλέπεις. Αυτή την Πέμπτη, η Ιζαμπέλα Χιλμάρ φεύγει και πάλι για Βουκουρέστι. Μαζί της, άλλα τέσσερα άτομα από το Save a Greek Stray. Αυτήν τη φορά θα επιστρέψουν με ειδικό βαν μεταφοράς και με 70 περίπου σκυλιά από τα μελλοθάνατα της Ρουμανίας. Και τα υπόλοιπα; Το xnici.wordpress. com λέει ότι τις περισσότερες φορές τα σκυλιά φτάνουν ήδη νεκρά στους δήμους, με τις πιο σκληρές μεθόδους θανάτωσης (δηλητηρίαση, πυροβολισμός, ηλεκτροσόκ, κατευθείαν χτύπημα στο κεφάλι με φτυάρι ή σφυρί, μαχαίρωμα κ.λπ.). Δεν υπάρχει καμία επιτροπή ούτε παρακολούθηση για το πώς γίνεται η θανάτωση, οι φιλοζωικές εταιρείες απαγορεύεται να παρευρίσκονται στις ευθανασίες κι επειδή υπάρχει μεγάλη παραοικονομία και τα φάρμακα είναι πολύ ακριβά, καταφεύγουν σε άλλες λύσεις. Χλωρίνη στο νερό ας πούμε. Ή ενέσεις με χλωρίνη στην καρδιά. Ή χτύπημα με ρόπαλο. Την ώρα που οι φιλοζωικές οργανώσεις φωνάζουν για μαζικές στειρώσεις, ο πρόεδρος Τραϊάν Μπασέσκου υποστηρίζει τη μαζική εξόντωση ως μοναδική λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων που περιφέρονται στους δρόμους δημιουργώντας αγέλες. Ένα ζώο που φοβάται, δαγκώνει. Λόγω μη στείρωσης, ο πληθυσμός μεγαλώνει. Υπάρχει στη Ρουμανία μια κοινότητα ανθρώπων που πολύ συνειδητά και πολύ λογικά επιδιώκουν να βρεθεί ένα είδος συμβιβασμού. Ο Ρουμάνος ακτιβιστής κτηνίατρος Stefan Auralian, που ειδικεύεται στις στειρώσεις, διαβεβαιώνει ότι μαζί με την ομάδα του και με 5 κινητές μονάδες θα μπορούσε να στειρώσει σκυλιά το χρόνο. Τα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση δόθηκαν αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν. «Δεν θα βάλουμε το σκύλο πιο πάνω από τον άνθρωπο» δήλωσε στη βουλή ο πρόεδρος Τραϊάν Μπασέσκου. Προφανώς, ανόητε. Ο άνθρωπος έχει συνείδηση, ορίζει κοινωνικούς και ηθικούς κανόνες, ορίζει μοίρες, τη μοίρα των ζώων, δεν εξουσίασε ο σκύλος τη φύση, δεν πήρε αυτή την τεράστια ευθύνη ο σκύλος, γαμώτο, δεν εξημέρωσε ο σκύλος τον άνθρωπο. Αν και γι αυτό το τελευταίο, δεν είμαι απόλυτα σίγουρη. Γι αυτό, αν είσαι ένα αδέσποτο που είχε την ατυχία να γεννηθεί και να μεγαλώσει στους δρόμους και τις περιοχές γύρω από το Βουκουρέστι, σκάσ το γρήγορα, γίνε καπνός, τρέξε όσο πιο μακριά γίνεται, όσο πιο μακριά μπορείς, τρέξε όσο αντέχει η σκυλίσια καρδιά σου ± οι μέρες αυτές μυρίζουν μπαρούτι. Ίσως εκεί έξω, πέρα από τις πόλεις των ανθρώπων και τους πολιτισμούς, βαθιά μέσα στα δάση, ίσως εκεί κάτι βρεθεί για σένα. 3-9 Okτωβριου 2013 A.V. 15

16 ➐ Αδέσποτέσ ΙστορΙεσ Ζώα και οι άνθρωποι που τα μάζεψαν από το δρόμο και τα αγαπούν. Οι τυχεράκηδες. Της ΑνΑστΑσίΑσ ΚΑμβύση 1 «Ο Μπέμπης είναι φίλος μου. Πραγματικός. Μ έμαθε ότι η αγάπη μπορεί να είναι παντοτινή. Ανήκει στην κατηγορία των ψυχών που συγχωρούν την αδικία χωρίς δεύτερη σκέψη. Στο λόφο των Μουσών, όπου ζει, έχει δεχτεί πολύ ρατσισμό για το μέγεθος και το τρίχωμά του από ανθρώπους και ζώα. Αυτός παραμένει ένα υπέροχο πλάσμα, τρυφερό με όλους, και έχει καταφέρει να επιβιώσει σε μια πόλη εξαιρετικά εχθρική. Ευτυχώς έχει την προστασία της Ένωσης Α- δέσποτων Ακρόπολης, όπως άλλωστε όλα τα σκυλιά του λόφου». Ελισάβετ 2 «Τα πρώτα μου ζώα ήταν 2 γάτες Σιάμ, όταν ήμουν παιδί. Μετά προέκυψε αλλεργία οπότε δεν έχω ξανασκεφτεί σοβαρά να πάρω ζώο. Εδώ έρχεται ο Παντελής: προσποιούμαι ότι είναι δικός μου κι έτσι δεν έχει τεθεί το θέμα "βρε, μήπως θέλω ζώο;". Αν δεν υπήρχε, ίσως αναγκαζόμουν να κάνω μεγαλύτερο κομίτμεντ σε άλλον. Τον αγαπάω γιατί είναι αξιοπρεπής και δεν ζητιανεύει αγάπη. Παρ όλα αυτά, είναι πάντα εκεί». Λίζα 3 «Όταν πρωτοπήγαμε στο Kosmos 93,6, ο συνάδελφος Γιάννης Λώλος βρήκε ένα αδέσποτο στο προαύλιο της ΕΡΤ και το μάζεψε. Το έβγαλε ΕΡΑ. Λίγους μήνες αργότερα γέννησε ένα κάρο κουταβάκια και 16 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 πήρα ένα. Την έβγαλα Ζελού, γιατί διάβαζα Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας του Ζαν Κλοντ Ιζό. Ήταν μία από τις πρωταγωνίστριες του βιβλίου. Η Ζελού είναι το κορίτσι του σπιτιού και χωρίς αυτήν η ζωή μου θα ήταν πιο μοναχική και λιγότερο τρυφερή. Με έμαθε τι σημαίνει να έχεις την ευθύνη κάποιου άλλου, να είμαι λιγότερο εγωκεντρική, να δίνω χάδια και αγάπη». Γιώτα 4 «Μεγάλωσα με ένα αρσενικό κόλεϊ. Το κρατούσα στα χέρια, όταν στα 13 του χρόνια έπρεπε να του κάνουμε ευθανασία λόγω καλαζάρ. Πολύ κλάμα. Η Αΐσα βρέθηκε στο σπίτι μου το 2005, όταν μια φίλη τη μάζεψε από το δρόμο κουταβάκι. Λαμπραντόρ λέγαμε τότε. Ε, όπως βλέπεις, δεν είναι και τόσο. Είναι καλύτερη. 8 χρόνια με την Αΐσα, έχουμε δεθεί. Έχει πολύ πλάκα αυτό το σκυλί». Σπύρος 5 «Αυτά τα δύο ζώα είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό και ηρεμιστικό που έχω στη ζωή μου. Η Sweets είναι πιο αυτάρκης, ναζιάρα και ντροπαλή με τους ξένους. Η Τρούφα είναι γατόσκυλο (παίζει fetch και τέτοια), θέλει να σε παρακολουθεί ό,τι και να κάνεις, και είναι βλαχοδήμαρχος με τους ξένους. Το ότι είναι τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες, σε κάνει να καταλαβαίνεις καλύτερα ότι ποτέ δεν έχεις απλώς "ένα pet". Έχεις ένα ή δύο ή όσα παραπάνω μέλη στην οικογένεια». Μίνα 6 «O Φιόγκος μού έμαθε τι σημαίνει ευτυχία, ηρεμία και απέραντη αγάπη! Όταν γυρίζω σπίτι μετά από μια μέρα έντασης, εκείνος με αποφορτίζει με τα μοναδικά γουργουρητά του. Αγάπη και χάδια κάθε μέρα Δεν έχω χειρότερο από το να περνάω έξω από pet shop και να βλέπω τα ζωάκια στριμωγμένα στα γυάλινα κλουβιά. Σκέφτομαι πού καταλήγουν όταν μεγαλώνουν και δεν τα παίρνει κανείς, και ανατριχιάζω... Η Πολιτεία πρέπει να επιβάλλει πρόστιμα και ποινές σε όσους εγκαταλείπουν το ζώο τους, το παρατάνε σε μπαλκόνι, το κακοποιούν ή δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες όταν το βγάζουν βόλτα». Κατερίνα 7 «Η Μπου είναι κουφή και τη μάζεψα από το δρόμο. Η αγάπη και η ανθρωπιά δεν κοιτά πόσα πόδια έχει κανείς. Πρέπει να αγαπάμε όλα τα πλάσματα, δίποδα ή τετράποδα! Δεν μπορείς να σώσεις τα ζώα όλου του κόσμου, αλλά γι αυτό το ένα που σώζεις είσαι ο κόσμος όλος». Κλειάννα 8 «Οι Αλητόφατσες είναι το αποτέλεσμα ενός μεγάλου έρωτα ανάμεσα σε έναν τεράστιο ελληνικό ποιμενικό και μια κακομοιρίξ μπασταρδίνα που δεν είχε χρονίσει. Το ειδύλλιο είχε ως αποτέλεσμα 6 κουτά-

17 ➌ ➎ ➏ ➊ ➋ ➍ ➊ ➒ ➑ ➊➊ βια: 2 πέθαναν, 2 βρήκαν σπίτια, 2 έμειναν με τη μαμά στο πάρκινγκ όπου άφηναν τα αυτοκίνητά τους οι εργαζόμενοι σε κάτι εκδόσεις που δεν υπάρχουν πια. Σήμερα ζουν οι τρεις τους σε ένα άδειο κτίριο στο Κορωπί. Ο μπαμπάς βολτάρει πάντα για λίγο φλερτ (κι ας στείρωσα τη μαμά μερικούς μήνες μετά τη γέννα). Μέχρι πέρσι, τους έβλεπα κάθε μέρα. Τώρα μας χωρίζουν 45 χιλιόμετρα. Πάω μία φορά το μήνα. Τα φροντίζουμε 4 άνθρωποι, οι 2 άνεργοι. Άμα θέλεις, όλα γίνονται». Αναστασία 9 «Η Σούγκαρ είναι μια γλυκιά τριποδούλα! Είναι χαδιάρα, τρελούτσικη και λατρεύει τις βόλτες. Τι κι αν κουραζόμαστε λίγο πιο εύκολα; Η αγάπη που δίνει και της ανταποδίδουν είναι πολύ δυνατή! Περήφανη και δυνατή, δεν κράτησε κακία σε κανέναν που την είδε χτυπημένη και αδιαφόρησε. Άλλωστε τώρα έχει πλέον σπιτικό. Τυφλά, τρίποδα, ανάπηρα ζώα. Υιοθετήστε τα! Θα σας δώσουν αγάπη και ζεστασιά. Η ευγνωμοσύνη τους όταν τα βγάλετε από το κλουβί ή τα μαζέψετε από το δρόμο, δεν περιγράφεται με λόγια. Μόνο με χάδια κι ένα γουφ ή ένα νιάου». Δημήτρης 10 «Everybody wants to be a cat», σουινγκάρουν οι Αριστόγατες στην ταινία του Ντίσνεϊ, κάνοντας λογοπαίγνιο με τον όρο «cat», τίτλο τιμής για τους τζαζίστες. Δεν ξέρω αν συνδέεται η αγάπη μου για την τζαζ με την αγάπη για τις γάτες, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο αγαπούσα πάντα τις γάτες. Για την ακρίβεια, τις ερωτευόμουν και τις ερωτεύομαι, είναι σαγηνευτικά όντα. Δεν ήμουν ούτε δέκα ετών, όταν ήρθε στο σπίτι η Βίλλυ, μια νωχελική γκρι χνουδόμπαλα όχι και τόσο νωχελική: το πρώτο βράδυ που πέρασε στο σπίτι μας, μού κατάφερε μια γρατζουνιά ανάμεσα στα μάτια. Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Την Τζίνη την ερωτεύτηκα από μια φωτογραφία: ήταν ένα μικρό, αγριεμένο μαυρόασπρο γατάκι, έτοιμο να τα βάλει με θηρία. Την πήραμε στο σπίτι και από τότε μας έχει αλλάξει τη ζωή. Ηδονίστρια, όπως όλες οι γάτες, μας θυμίζει καθημερινά την αξία της τεμπελιάς και την ηδονή του χαϊδολογήματος αλλά και ως ζωντανό που θέλει τη φροντίδα του, μού έμαθε τι σημαίνει να είσαι ενήλικας, να αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις σου, να έχεις την ευθύνη κάποιου. Κατά κάποιον τρόπο, είμαι σήμερα λίγο καλύτερος πατέρας ακριβώς επειδή έχω την Τζίνη στη ζωή μου. Το περασμένο καλοκαίρι, άρχισε μια άλλη γάτα να με φλερτάρει. Μια μικρή αλητόγατα που περιφερόταν στην πλατεία του Χαλανδρίου, κοντά στο "Petite Fleur". Πήραμε τροφή και από τότε έγινε πιο τακτική πελάτισσα του μαγαζιού μια φορά κοιμήθηκε μέσα, το καταλάβαμε το πρωί όταν ανοίγαμε. Είχα σκοπό να την πάω και σε κτηνίατρο, αλλά δεν τα κατάφερα, με πρόλαβε ένα κάθαρμα με φόλα. Δεν το πήρε είδηση κανείς. Κανείς δεν κλαίει για τις αλητόγατες». Νίκος 11 «Παρότι γεννήθηκα σε σπίτι με σκυλιά, η Λουίζα είναι το πρώτο ουσιαστικά δικό μου σκυλί. Τη βρήκαμε σε ένα βουνό της Βόρειας Έυβοιας, 2 μηνών κουταβίνα, χτυπημένη, φοβισμένη, πεινασμένη. Μέσω του Stray είχα φιλοξενήσει προσωρινά αρκετά σκυλιά αλλά τη Λουίζα δεν άντεξα ποτέ να τη δώσω, παρότι της είχαμε βρει σπίτι. Εδώ και 6 χρόνια είναι η οικογένειά μου, μαζί μου πάντα και σε όλα. Τα αδέσποτα αλλά και πολλά δεσποζόμενα ζώα στην Ελλάδα υποφέρουν καθημερινά. Υπάρχει σοβαρό έλλειμμα ενημέρωσης και παιδείας ως προς τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στα ζώα. Η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της και να κάνει τα αυτονόητα: στειρώσεις και περίθαλψη στα αδέσποτα, συνεργασία με σωματεία για υιοθεσίες και με εθελοντές κτηνιάτρους, ουσιαστική προστασία και εφαρμογή του νόμου σε περιπτώσεις εγκατάλειψης και κακοποίησης φαινόμενα απαράδεκτα συχνά στην Ελλάδα. Όσα έχουμε δει ως τώρα, πλην της αυστηροποίησης της ποινής για κακοποίηση με το νόμο 4039/2012 (μένει η εφαρμογή του!), είναι ιδιαίτερα απογοητευτικά και στενάχωρα». Μυρτώ voice.gr Μπορείτε να διαβάσετε πολλές ακόμα «Αδέσποτες ιστορίες» στην ιντερνετική στήλη της A.V. «Η Αδέσποτη». 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 A.V. 17

18 Street food Νέο μενού στο κέντρο της Αθήνας Της Λουκίας Μητσάκου Meliartos Υπερωκεάνιο Το πλοίο θα σαλπάρει Η μυρωδιά σπιτικού φαγητού ποτίζει την Περικλέους και σε τραβάει μέσα σε στοά, κατευθείαν βγαλμένη από παλιά ελληνική ταινία. Εκεί έχει αράξει το «Υπερωκεάνιο» με καπετάνιους-μάγειρες κάποια ομορφόπαιδα. Η ιδέα ήρθε του Λευτέρη (ιδιοκτήτης) μια μέρα που είδε τη στοά κλειστή. Το όνομα παραπέμπει σε κάτι τεράστιο, και τα παιδιά κάνουν θαύματα σε ένα κουζινάκι 3x3! Βάζουν τσιπουράκι Τυρνάβου και ανοίγουν μπλοκάκι με τα φαγητά της ημέρας. Το σουξέ τους είναι χοιρινό γλυκόξινο με ρύζι. Έκπληξη: η καταπληκτική μπλε ταράτσακατάστρωμα, που ανοίγει μετά τις 6 και με μουσικές και ποτά σε ταξιδεύει (χωρίς τη ναυτία ) Περικλέους 46 (στοά), A.V. 3-9 OKΤΩΒΡIOY 2013 Falafellas Η έθνικ στιγμή σου Αν σταθείς στην ουρά, συχνά θα ακούσεις από τον Άρη ή τον Γιώργο (ιδιοκτήτες) να προσπαθούν να πείσουν τον/την πεινασμένο/η «να βάλει λίγο καυτερό στο φαλάφελ». Άλλοι αφήνονται στη γευστική αμαρτία κι άλλοι παραμένουν ανένδοτοι. Πάντως σε όλους αρέσει η μελιντζάνα, που του δίνει νεύρο, είτε στην εκδοχή «τσέπη» είτε στην εκδοχή «γίγας». Λιλιπούτειος χώρος και η αφίσα από την ταινία του Τζάρμους «Stranger than paradise» δεν αφήνει αμφιβολίες σε συνδυασμό με τις μουσικές πως εδώ σερβίρουν φαλάφελ, ταμπουλέ και κεφτεδάκια με... άποψη. Α, να μην ξεχάσω: Τα παγκάκια απέναντι χρησιμοποιούνται ως «υπαίθριες τραπεζαρίες» από τους πελάτες, κάτι που αυτομάτως μπορεί να σημαίνει (και) ευκαιρίες για γνωριμίες. Αιόλου 51, (ώρες καταστημάτων) SQ Απλές γεύσεις, γκουρμέ απόλαυση Μια εξαιρετική σεφ, η Κωνσταντίνα Φάκλαρη, που μας έχει συνηθίσει σε gourmet επιλογές, ήρθε με τις συνταγές της σε έναν all-day χώρο στο κέντρο. «Τώρα βρίσκομαι πολύ κοντά στην... πηγή, στην αγορά δηλαδή, για φρέσκα υλικά και μπαχαρικά. Επιπλέον, μου αρέσει που απευθύνομαι σε περισσότερο κόσμο, με καλό προϊόν και καλές τιμές. Παντού βρίσκεις ένα burger αλλά πολύ δύσκολα ένα καλό, με φρέσκα υλικά burger, ένα σάντουιτς που να έχει φρεσκοψημένο ψωμί και φρέσκα υλικά. Στόχος μας είναι να προβάλουμε το υγιεινό φαγητό χωρίς βούτυρα και κρέμες, κάτι γρήγορο αλλά όχι πλαστικό». Προσθέστε SQ

19 Το κέντρο της πόλης είναι ανήσυχο. Ευτυχώς για νόστιμους λόγους, καθώς τους τελευταίους μήνες άνοιξαν και συνεχίζουν ν ανοίγουν εστιατόρια, μεζεδοπωλεία, μαγαζιά με ψαγμένο street food. Το καλύτερο είναι πως όλα διαθέτουν το δικό τους ξεχωριστό χαρακτήρα. Ίσως γιατί οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες είναι νέοι και ήρθαν με διάθεση να μείνουν. Falafellas Υπερωκεάνιο Montalbano Cafe Μάνας Κουζίνα Κουζίνα Το Νεοκλασσικό ζυμαρικά, σαλάτες, φρουτοσαλάτες, tapas, ποικιλίες και σούπες, κι έχετε σχεδόν όλο το μενού. Όσο βραδιάζει, η μουσική δυναμώνει και τα κοκτέιλ πηγαινοέρχονται στην μπάρα. Πραξιτέλους 43 & Αγίου Μάρκου, Meliartos Πίτες, καφές και ρυζόγαλα Κλισέ ξεκλισέ, θα το πω. Το βλέπεις και μονολογείς «εδώ είμαστε Ευρώπη». Κλείνει 4 μήνες λειτουργίας και διαθέτει 4 διαφορετικά sections (Καφενείο, Πιτοπωλείο, Γαλακτοπωλείο και Κουζινάκι). Χαμογελαστά παιδιά σε υ- ποδέχονται ξέροντας ακριβώς τι λιγουρεύεσαι, πριν καν το ζητήσεις. Όλες οι πίτες εδώ (και η πίτα μπριάμ) είναι αποτέλεσμα μιας κουβέντας των παιδιών, που ο καθένας έλεγε το αγαπημένο του φαγητό της μαμάς του. Δοκίμασε και τον κρύο ελληνικό καφέ με αφρόγαλα δεν θα τον βρεις αλλού και ρίξε μια ματιά στο Γαλακτοπωλείο για το παραδοσιακό ρυζόγαλο. Εδώ ό,τι φας και ό,τι πιεις είναι ελληνικό. Ερμού 65 & Αιόλου, Το Νεοκλασσικό Πειραιώτικη παράδοση Εντάξει, ωραίες οι μεταμοντερνιές αλλά και το σουβλάκι θέλει το νεοκλασικό του κτίριο και το απέκτησε, τριώροφο, φωτεινό και ψηλοτάβανο. Έφτασε στο κέντρο φέρνοντας παράδοση 40 ετών και αέρα πειραιώτικο. Γλείφεις τα δάχτυλα με το παραδοσιακό κεμπάπ και γιαουρτλού, το σουτζούκι και το πήλινο (συνταγή δική τους με συνδυασμό κρεάτων). Οι μερακλήδες θα χτυπήσουν παστουρμά (με πίτα). Τις Κυριακές θα ακούσεις ζωντανή μουσική. Καραγιώργη Σερβίας 20 & Λέκκα, Μάνας Κουζίνα Κουζίνα Ελληνικό consept «Tίτλος και logo έχουν κόνσεπτ. Κουζίνα Κουζίνα, όπως λέμε Καρέτα-Καρέτα. Γιατί η κουζίνα της μαμάς είναι προστατευόμενο είδος. Έχει τη μορφή ταχυδρομικής σφραγίδας, που παραπέμπει στα δέματα με μαγειρεμένα φαγητά που έστελναν οι μαμάδες στα παιδιά τους», λέει ο ιδιοκτήτης Γιάννης Σπάθας. Ό- λες οι συνταγές είναι ελληνικές, και μπορείς να διαλέξεις μεγάλο πιάτο ( 7,80), μεσαίο ( 5) ή μικρό ( 2,80), και να κάνεις συνδυασμούς γεύσεων (υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί). Δοκίμασε από τα εξαίσια γλυκάκια (παστάκι Σερίφου, κορμός σοκολάτας, μπακλαβάς). Αν θέλεις, αγοράζεις και παραδοσιακά προϊόντα από τα ράφια για τη δική σου κουζίνα. Αιόλου 27, Montalbano Cafe ΤΟ ΝΕΟ ΣΙΚΕΛΙΚΟ ΜΑΣ ΣΤΕΚΙ Το προσέξαμε περνώντας, ρωτήσαμε και μάθαμε πως κάνει εγκαίνια στις 5/10 (21.00). Oι αδερφοί Giuseppe και Maurizio Alito φέρνουν στην Κολοκοτρώνη γεύσεις, μουσικές και αρώματα της Σικελίας, και μας προσκαλούν να φάμε, να πιούμε και να χορέψουμε αλά σικελικά. Κολοκοτρώνη 12, Σύνταγμα 3-9 OKΤΩΒΡIOY 2013 A.V. 19

20 TradeNOW. Διεθνής διάκριση για μια επιχειρηματική ιδέα που βασίζεται στην ανταλλακτική οικονομία Αντάλλαξέ το Του Τάκη Σκριβάνου Δίκτυα ανταλλακτικής οικονομίας Το 10% των trade points κάθε μήνα η tradenow τα δίνει σε πέντε ΜΚΟ. Στην Κλίμακα (άστεγοι), στον Αρκτούρο (φιλοζωική), στη Φλόγα (για παιδιά με καρκίνο), στο Μαζί για το Παιδί και στο Παιδικό Μουσείο Πλάκας. Όλες αυτές οι ΜΚΟ προμηθεύονται με τα trade points τους ό,τι χρειάζονται, κυρίως τρόφιμα και υπηρεσίες. Ένας τύπος έδωσε την κιθάρα του και πήρε έναν καναπέ. Κάποιοι άλλοι αντάλλαξαν ποδήλατο με λάδι, και βιβλία με κούρεμα. Σε μια άλλη περίπτωση, κάποιος που έχει κατάστημα με είδη υγιεινής έδωσε ένα νιπτήρα σε έναν με βουλκανιζατέρ, κι εκείνος του άλλαξε τα λάστιχα στο αμάξι. Όλα τα παραπάνω, που βασίζονται στην ιδέα της ανταλλακτικής οικονομίας, πέντε άνθρωποι από 35 έως 45 χρόνων τα έκαναν εταιρεία, η οποία λειτουργεί 6 μήνες και σε άλλους 6 υπολογίζουν ότι θα βγάζει τουλάχιστον τα έξοδά της. Επιπλέον, βραβεύτηκε από το κοινό ως το 6ο καλύτερο startup (σύγχρονες επιχειρήσεις) ανάμεσα σε 200, σε Ευρώπη, Αυστραλία, Μέση Ανατολή και Αφρική και θα συμμετάσχει στον διεθνή διαγωνισμό Webit Congress στην Κωνσταντινούπολη, στις 6 και 7/11. Όλα αυτά μέσα από την ιστοσελίδα Τις πιο πολλές φορές που πας σε ένα ε- παγγελματικό ραντεβού, σε ρωτάνε τυπικά αν θέλεις να πιεις κάτι. Η Μαριάνθη Σταυρίδου, αρμόδια για την κοινωνική ευθύνη της tradenow, το είπε με την καρδιά της: «Θέλεις έναν καφέ;». Έτσι, όταν έφθασε ο φραπέ, καθίσαμε γύρω από ένα τραπέζι, με ανοιχτό παράθυρο και τασάκι στη μέση. Για το πώς λειτουργεί όλο αυτό εξηγεί ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, Γιάννης Δεληγιάννης: «Είναι η πρώτη αυτοματοποιημένη πλατφόρμα ανταλλαγής προϊόντων, υπηρεσιών και ακινήτων. Στην ουσία μπορείς να ανταλλάξεις τα πάντα. Να προσφέρεις μια υπηρεσία και να πάρεις ένα προϊόν ή το αντίστροφο. Υπάρχουν μίνι μάρκετ και κάβες που προσφέρουν προϊόντα ή εκπτωτικά κουπόνια και ζητούν από συντήρηση έως διακόσμηση του καταστήματος και κατασκευή ιστοσελίδας. Ό,τι μπορείς να φανταστείς. Ένας στη Σέριφο δίνει το σπίτι του για λίγες ημέρες με αντάλλαγμα ένα ταξίδι στο Παρίσι, ένας άλλος ανταλλάσσει το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη και ζητάει ένα στην Αθήνα». Trade points (εναλλακτικό νόμισμα) «Το πρώτο βήμα είναι να γίνεις μέλος, κάτι που είναι πολύ απλό, απλώς συμπληρώνεις τα στοιχεία σου και δίνεις ένα . Μετά βάζεις αυτά που έχεις και αυτά που θέλεις. Έχεις, για παράδειγμα, μια πολυθρόνα που σου πιάνει χώρο. Ανεβάζεις μια φωτογραφία και την περιγραφή της και την κοστολογείς. Λες, ας πούμε, 100 trade points, που είναι το νόμισμα της οικονομικής μας κοινότητας και καθένα ισοδυναμεί με 1 ευρώ. Trade points μπορείς να αγοράσεις μέσω της εταιρείας ή να εξοικονομήσεις από ανταλλαγές σου, αλλά Swap not Shop Διοργανώνει πάρτι ανταλλαγής ρούχων, swishing.gr Babyfeat Δίκτυο εναλλακτικής οικονομίας με επίκεντρο το παιδί, babyfeat.gr Trade or Donate - Α- νταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών Vivliothiki - Ανταλλακτική βιβλιοθήκη, vivliothiki.gr Σκόρος Χαριστικά παζάρια, skoros.espiv. net Fair Trade Hellas ΜΚΟ που προωθεί τη φιλοσοφία του δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου, fairtrade.gr Ανταλλακτική Οικονομία (Και) με δωρεάν μαθήματα, antallaktiki.gr Φασούλι Δίκτυο ανταλλαγής και αλληλεγγύης, fasouli. wordpress.com Από αριστερά: Γιάννης Δεληγιάννης, Μιχάλης Πιτσικούλης, Μαριάνθη Σταυρίδου, Γιώργος Καραμανόγλου δεν μπορείς να τα εξαργυρώσεις, μόνο να τα χρησιμοποιήσεις σε ε- πόμενες ανταλλαγές σου». Η Μαριάνθη έδωσε μια εσπρεσιέρα και πήρε 45 trade points. Τα έ- δωσε σε έναν οδοντίατρο και της έκανε καθαρισμό. Εκείνος με τα ίδια 45 trade points τύπωσε κάρτες. «Τώρα έχουμε μέλη ι- διώτες και περισσότερες από 240 επιχειρήσεις», λέει ο εμπορικός διευθυντής της tradenow, Μιχάλης Πιτσικούλης. «Συνολικά διακινούνται προϊόντα, υπηρεσίες και ακίνητα αξίας 69 εκατ. ευρώ και κάθε μήνα προστίθενται περίπου άλλα 10. Σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία, μόνο το 2012 διακινήθηκαν 12 δισ. δολάρια». Ο Γιάννης λέει ότι «αν γίνουμε e-shop, μπορεί να θησαυρίσουμε. Εντάξει, θέλουμε να βγάλουμε χρήματα γιατί οι δύο από εμάς ήταν άνεργοι και οι τρεις άφησαν τις δουλειές τους γι αυτή την ιστορία, όμως πιστεύουμε στην ιδέα της ανταλλακτικής οικονομίας και αυτή θέλουμε να προωθήσουμε. Πολύ περισσότερο σήμερα, που η ρευστότητα είναι ένα ζητούμενο». Φεύγοντας, και αφού η Μαριάνθη με είχε εγγράψει μέλος, σκεπτόμουν ότι κάποια πράγματα στο υπόγειο πιάνουν πολύ χώρο. Και ίσως να μπορούσα να εξοικονομήσω ένα ταξιδάκι. A 20 A.V. 3-9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013