Αδέσμευτη Αυτοδιοίκηση

Transcript

1 ΤΡΙΜΗΝΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΩΝ - ΕΓΡΗΓΟΡΙΑΝΩΝ ΧΙΟΥ ΧΡΟΝΟΣ 16 ος, ΤΕΥΧΟΣ 62, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΤΙΜΗ: 1 Πειραιώς 43, Αθήνα , FAX: , avlogiros@yahoo.gr ΑΡΘΡΑ - ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ - Πέτρος Μοσχούρης, Βασ. Γεωργίου Β αρ. 17, Πειραιάς Αδέσμευτη Αυτοδιοίκηση Ας υποθέσουμε, φίλοι αναγνώστες, πως υπάρχει κάποιος νέος, ικανός, έντιμος με οράματα και στόχους συντοπίτης μας, ο οποίος αγαπά ανιδιοτελώς τον τόπο και ο οποίος επιθυμεί να εκτεθεί ως υποψήφιος στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν τον εκφράζει και αναζητά εναγωνίως κάποιους συνδημότες του που να εμφορούνται από τις ίδιες ιδέες και ιδανικά για να συστρατευτεί μαζί τους ώστε από κοινού να διεκδικήσουν την ψήφο των συμπατριωτών μας για να υπηρετήσουν τον τόπο. Ποια τύχη έχει αυτός ο νέος στο νησί μας; Απολύτως καμία! Περίτρανη απόδειξη γι αυτό αποτελούν οι συνδυασμοί που συγκροτήθηκαν και διεκδικούν την ψήφο μας για τη νέα ενισχυμένη Δημοτική Αρχή. Είναι μόνο τρεις! Και ο καθένας τους βρίσκεται κάτω από τον κομματικό μανδύα και τη στήριξη ενός εκ των τριών μεγάλων κομμάτων της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Όποιος, λοιπόν, επιθυμεί να εκλεγεί Δημοτικός άρχοντας στην Ελλάδα, οφείλει, απαρέγκλιτα, να «προσκυνήσει» κάποιο από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, να δηλώσει υποταγή, να στρατωνιστεί σε κάποιο κομματικό στρατό, να κάνει συμβιβασμούς, υποχωρήσεις, εκπτώσεις στις αρχές και τις αξίες του. Θα πρέπει να προτάξει το κομματικό συμφέρον του τοπικού και κατ επέκταση του εθνικού, να γίνει υπηρέτης πρωτίστως του κόμματος και δευτερευόντως των πολιτών που τον τίμησαν με την ψήφο τους και τον εξέλεξαν ως εκπρόσωπό τους. Θα ισχυριστούν κάποιοι: Ποιος απαγορεύει στον οποιοδήποτε οραματιστή και άξιο νέο να εκτεθεί στην κρίση του λαού; Ποιος του στερεί αυτό το δικαίωμα; Τύποις ουδείς του το απαγορεύει! Στην ουσία, όμως, με το επικρατούν σύστημα δεν έχει απολύτως καμία τύχη. Είναι αδύνατον κάποιος που δεν έχει άδηλες συναλλαγές με οικονομικά κέντρα, να αντέξει με τις δικές του οικονομικές δυνάμεις το κόστος μιας προεκλογικής εκστρατείας. Και γίνεται τόσο μεγαλύτερη η δυσκολία όσο διευρύνεται η εκλογική περιφέρεια. Και με την έννοια αυτή ο «Καλλικράτης», αντιθέτως με τα όσα υποστηρίζουν εκείνοι που τον επέβαλαν, περιορίζει δραστικά τις αδέσμευτες και ανεξάρτητες φωνές. Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι το οικονομικό εμπόδιο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παρακαμφθεί, είναι βέβαιο πως χωρίς την κομματική «προίκα» που προσφέρουν στους «εκλεκτούς» των κομμάτων οι αγέλες των στρατωνισμένων κομματανθρώπων (κομματικά μέλη ονομάζονται ευσχήμως) οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι έχουν ελάχιστες ως μηδαμινές ελπίδες να εκλεγούν. Οι κατά τόπους και κατά περιόδους εξαιρέσεις που παρατηρούνται υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα! Το να παραμείνει, συνεπώς, στον υπάρχοντα πολιτικό στίβο, κάποιος ανένταχτος, διατηρώντας την προσωπική του κρίση και αδέσμευτη έκφραση, θεωρούμε ότι αποτελεί μέγιστο άθλημα ελευθερίας. Και αν στην κεντρική πολιτική σκηνή τα κόμματα είναι αναγκαία για να λειτουργήσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα (τα υγιή κόμματα, αυτά που εμφορούνται από ιδέες, αρχές, αξίες, ιδανικά και είναι ταγμένα να υπηρετήσουν τους πολίτες και το κράτος και όχι να υπηρετηθούν απ αυτούς) στις τοπικές κοινωνίες η εξουσία πρέπει να απεμπλακεί από τα γρανάζια της κεντρικής πολιτικής σκηνής, να αποκοπεί από τον πυορροούντα από καιρό ομφάλιο λώρο που την συνδέει με την κομματική εξουσία και να περάσει πραγματικά στο λαό. Ο πολίτης, ό κάθε πολίτης, οφείλει να μετέχει στην ευθύνη των αποφάσεων για τα κοινά, καταθέτοντας την δική του αδέσμευτη και ανεπηρέαστη άποψη. Άποψη που να χαρακτηρίζεται από ελευθερία, που να εκφράζει την δημιουργικότητα που ο καθένας κρύβει μέσα του, που δεν θα επιβάλλεται από κάποια αποστειρωμένα και αποκομμένα από την κοινωνία κομματικά κέντρα. Αυτές τις σκέψεις κάναμε, φίλοι αναγνώστες Αμανίτες, όταν πληροφορηθήκαμε από τον τύπο τους συνδυασμούς που συγκροτήθηκαν στον τόπο μας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Είναι βέβαιο πως ανάμεσα σ αυτούς που θα εκλεγούν ως Δημοτικοί Σύμβουλοι υπάρχουν αρκετοί, ιδίως οι νεότεροι, που πιστεύουν πως οι κοινωνίες αλλάζουν επίπεδο με όραμα, έμπνευση, στόχους και όχι μόνο με διαχειριστικές διεκπεραιώσεις. Είναι βέβαιο επίσης πως οι περισσότεροι είναι έντιμοι και επιθυμούν να υπηρετήσουν με ανιδιοτέλεια τον τόπο. Είναι, όμως, τόσο πολύ διαβρωμένη η πολιτική ζωή στη Χώρα μας, που κινδυνεύουν σιγά-σιγά και ανεπίγνωστα να εκτραπούν από τα αρχικά τους πιστεύω και τις αξίες και δίχως καλά καλά να το καταλάβουν και να καταντήσουν κι αυτοί γρανάζι αυτού του πάσχοντος οργανισμού. Στο μετασχηματισμένο αυτοδιοικητικό χάρτη που επιβλήθηκε από τον «Καλλικράτη», η Αμανή αποτελεί την τραγική μειοψηφία. Παρ ότι στο γεωγραφικό χάρτη καταλαμβάνει το ένα πέμπτο του νησιού η εκπροσώπησή της στο εικοσιπενταμελές Δημοτικό Συμβούλιο του νέου Δήμου θα γίνεται μόνο από έναν ή στην καλύτερη περίπτωση, δύο Δημοτικούς Συμβούλους. Η φωνή αγωνίας τους για την τύχη του τόπου είναι βέβαιο πως θα χαθεί στα σημαντικότερα και πλέον επιτακτικά προβλήματα που θα προβάλλονται από τις πολυπληθέστερες περιοχές του νησιού μας. Η Αμανή δεν έχει την πολυτέλεια να αμφισβητήσει την κομματική μονομέρεια που επιβλήθηκε στο νησί, ούτε να σταθεί σε αφύσικες προσωπικές συμμαχίες που παρατηρήθηκαν με την εφαρμογή του σχεδίου «Καλλικράτης». Η Αμανή μόνο ανάγκες έχει. Σ αυτές τις ανάγκες οφείλουν να σκύψουν όσοι από τους Δημοτικούς Συμβούλους δεν έχουν σκύψει τον αυχένα τους πειθήνια στα κομματικά κελεύσματα, όσοι δεν βλέπουν την πολιτική ως επάγγελμα αλλά ως ύψιστη τιμή και ευκαιρία να υπηρετήσουν τους πολίτες και όχι τα κόμματα κάτω από τη σημαία των οποίων εξελέγησαν. Όσοι από τους αιρετούς άρχοντες, που θα εκλεγούν στις προσεχείς εκλογές, πιστεύουν πως η ανάπτυξη του νησιού πρέπει να είναι ισομερής, πως δεν είναι λογικό στο ένα πέμπτο του νησιού να κατοικούν τους χειμερινούς μήνες λιγότερες από πεντακόσιες ψυχές, οφείλουν να σκύψουν άμεσα στο πρόβλημα του νησιού που ακούει στο όνομα Αμανή. Γιατί η ερήμωση και η εγκατάλειψή της δεν είναι πρόβλημα μόνο των Αμανιτών, είναι πρόβλημα ολόκληρης της Χίου. Η πολιτική της εμβαλωματικής επίλυσης προβλημάτων τη στιγμή που προκύπτουν, η κατασκευή πολλών μικρών έργων που στοχεύουν στην προσωρινή ανακούφιση ενός οικισμού ή κάποιων φυσικών προσώπων φιλικά προσκείμενων στη Δημοτική Αρχή, που εφαρμόστηκε από τις προηγούμενες διοικήσεις του Δήμου, απέτυχε και δεν οδήγησε σε τροχιά ανάπτυξης το Δήμο Αμανής. Οι νέοι αιρετοί άρχοντες, αν πραγματικά ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της Βορειοδυτικής Χίου, οφείλουν ανεξάρτητα από το κόμμα, κάτω απ τη σημαία του οποίου εξελέγησαν, ελεύθερα και αδέσμευτα, να σχεδιάσουν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Ένα πρόγραμμα που θα στοχεύει σε έργα υποδομής για να το υπηρετήσουν, που θα διευκολύνει και θα παροτρύνει ιδιώτες να κάνουν επενδύσεις στην περιοχή, που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του ορεινού όγκου της Αμανής (γεωργικά, τουριστικά κ.α.), που θα εκμεταλλευτεί όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου, ανεξαρτήτως σε ποιον ιδεολογικοπολιτικό χώρο και αν ανήκουν με μόνα κριτήρια την πραγματική τους αξία, την εντιμότητα, και την αγάπη τους για τον τόπο και όχι την κομματική τους ταυτότητα. Το δρόμο για την ανάπτυξη στην Αμανή μας τον έδειξε η εταιρεία «AΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.». Στο χέρι των νέων Δημοτικών αρχόντων είναι, ακολουθώντας τον, να σώσουν την Αμανή και να γράψουν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία της Χίου. Σημείωση: Όταν γράφτηκε το κείμενο δεν ήταν γνωστά τα αποτελέσματα τών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ «ΑΥΛΟΓΥΡΟΥ» ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2011 ΚΑΘΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ

2 2 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΞΩΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η βαρύτης του γεγονότος, αγγίζει την ίδια την ουσία της Πίστεώς μας. Ο Θεός κατά την Ουσία και τη Φύσι του, είναι εντελώς απρόσιτος και απροσπέλαστος από οποιοδήποτε κτιστό δημιούργημα. Για τους αξίους όμως, και άξιοι είναι όσοι καθιστούν οι ίδιοι άξιο τον εαυτό τους με την τήρησι των εντολών του Θεού, ο Θεός γίνεται μεθεκτός κατά την Ενέργειά Του και τη Χάρι Του, όχι όμως κατά τη φύσι και ουσία Του. Για να γίνη λίγο πιο κατανοητό αυτό το δύσκολο αλλά σημαντικώτατο σημείο, δανειζόμαστε ένα παράδειγμα που χρησιμοποιούν οι Άγιοι Πατέρες. Όταν πυρακτώνεται το σίδερο στη φωτιά, συνεχίζει να είναι σίδερο κατά τη φύσι του, ωστόσο αποκτά και τις ιδιότητες της φωτιάς (καυστική και φωτιστική), χωρίς επ ουδενί να αποκτά και τη φύσι της φωτιάς. «Και, όπως,», γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, στον πρώτο λόγο του προς τους διαβάλλοντας τας Αγίας εικόνας, «όταν το σίδερο ενώνεται με τη φωτιά δεν γίνεται φωτιά κατά τη φύσι του αλλά κατά την ένωσι και την πύρωσι και τη μέθεξι, έτσι και το θεούμενο γίνεται Θεός όχι κατά τη φύσι, αλλά κατά την μέθεξι» (σσ μέθεξις = μετοχή, από το ρήμα μετέχω). Εννοείται ότι και αυτό το παράδειγμα, που είναι το πλησιέστερο προς αυτό που ζητούμε να γίνη κατανοητό, είναι σχετικό, γιατί τίποτα υλικό δεν μπορεί να αποδώση με ακρίβεια ό,τι αναφέρεται στο Θεό. Ο Άνθρωπος πλάστηκε για να γίνη μέτοχος της Δόξας και της μακαριότητας του Τριαδικού Θεού και, όταν εξέπεσε ακούγοντας τη συμβουλή του αρχεκάκου Όφεως να αυτονομηθή από τον Δημιουργό του, έγινε θνητός και παθητός. Με την ενσάρκωσι, το Πάθος και την Ανάστασί Του, ο Χριστός επανέφερε τον άνθρωπο στην αρχική του δόξα. Αυτό όμως δεν έγινε με κάποιον πειθαναγκασμό, αλλά για κείνους που θα θελήσουν να βαδίσουν το δρόμο που ο Ίδιος βάδισε, να πιούν το ποτήριο που Εκείνος ήπιε και να βαπτιστούν στο βάπισμα που βαπτίστηκε, να βαδίσουν τη στενή και τεθλιμμένη οδό που οδηγεί στην Θέωσι, για την οποία πλάστηκε ο Άνθρωπος. Έτσι, οι Άγιοι της Εκκλησίας, άνθρωποι κατά τη φύσι και την ουσία τους, καθώς προσφέρουν όλο τους το είναι στο Θεό, λαμβάνουν απ Αυτόν σαν δώρο κατά Χάριν όλα όσα εκείνος έχει εκ φύσεως. Και αξιώνονται να Τον δούν, να βλέπουν το Άκτιστο Φώς, να ζουν συνεχώς μέσα στη Χάρι Του και να μετέχουν της Μακαριότητάς Του, σαν, όπως λέει ο ιερός Καβάσιλας,ένας χορός από θεούς με κορυφαίο το Θεό ανάμεσά τους (ο Θεός έστη εν συναγωγή θεών, θα πή μερικούς αιώνες πρίν ο Θεοπάτωρ Δαβίδ, κινούμενος από το Θείο και Πανάγιο Πνεύμα). Αυτήν τη θέα της Δόξας του Θεού, που είναι από μόνη της πρόξενος κάθε μακαριότητας στους εκλεκτούς Του, αξιώθηκαν να δούν οι Άγιοι Απόστολοι στο Θαβώρ, όσο, φυσικά, μπορούσε ν αντέξη η πνευματική τους κατάστασι. Αυτή είναι η μακαριότητα που περιμένει τους Αγίους και τους δικαίους, όσους ευαρέστησαν το Θεό, ήδη από τη στιγμή της εκδημίας τους προς Αυτόν, αλλά στον υπέρτατο βαθμό μετά την τελική Κρίσι. Θα λάβουν κατά Χάριν όλα όσα ο Θεός έχει κατ ουσίαν (εκτός, επαναλαμβάνουμε, από την ίδια την Ουσία Του): Αθανασία, Μέρος δεύτερο Μακαριότητα, Αιωνιότητα, Ατρεψία, ακόμη και την Αϊδιότητα, μιάν ιδιότητα που μόνο στο Θεό προσιδιάζει.(αΐδιος: αυτός που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Αυτονόητα, Αυτός μόνον ο Θεός μπορεί να είναι. Ωστόσο και αυτήν ακόμα την ιδιότητα θα λάβουν οι Άγιοι κατά Χάριν μετά την Τελική Κρίσι, άγνωστο και ασύλληπτο το πώς). Άς καταφύγουμε όμως στα λόγια των ίδιων των Αγίων Πατέρων, και μάλιστα δύο εκ των μεγαλυτέρων θεολόγων του Ακτίστου Φωτός: ο ένας είναι ο φωστήρας της Θεσσαλονίκης, ο μεγάλος Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, που έζησε τον 14ο αιώνα και υπερασπίστηκε την διδασκαλία της Εκκλησίας για το Άκτιστο Φώς ενάντια στις κακοδοξίες των λατινοφρόνων και ουμανιστών της εποχής του. Ο δεύτερος είναι ο Γέρων Σωφρόνιος, κτίτωρ της Ι.Μ.Τ. Προδρόμου στο Έσσεξ της Βρεταννίας, εξ Αγίου Όρους ορμώμενος, Ρώσσος την καταγωγή, που εκοιμήθη οσιακά την 11η Ιουλίου του Λέει, λοιπόν, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, στην ομιλία του για τη Μεταμόρφωσι: «φανέρωνε από πού θα προέλθη στους Αγίους η λαμπρότητα του Θεού και πώς θα Τον δούν. Γιατί οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο στη Βασιλεία του Πατέρα τους και έτσι, γενόμενοι ολόκληροι Θείο Φώς, σαν Θείου Φωτός γεννήματα, θα δουν το Χριστό που υπερλάμπει θεϊκά και απόρρητα. Η Δόξα που προέρχεται εκ φύσεως από τη Θεότητά Του, στο Θαβώρ φάνηκε κοινή και στο σώμα Του, εξαιτίας του ενιαίου της υποστάσεώς Του (σ.σ. επειδή, δηλ. ήταν ταυτόχρονα και Θεός και άνθρωπος ασυγχύτως, αλλά σε μια ενιαία υπόστασι). Και μ αυτό το Φώς έλαμψε το πρόσωπό Του σαν τον ήλιο» Όταν μεταμορφώθηκε, έλαμψε κι έδειξε τη λαμπρότητα και τη Δόξα και το Φώς Εκείνο. Και πάλι θα έρθη όπως Τον είδαν οι Μαθητές στο όρος. Άραγε, προσέλαβε και θα έχη στους αιώνες κάποιο φώς που δεν είχε προηγουμένως; Άπαγε της βλασφημίας Δεν φανέρωσε άλλη λαμπρότητα, αλλά εκείνην που είχε αφανώς. Έφερε κρυμμένη υπό τη σάρκα τη λαμπρότητα της Θείας Φύσεως. Επομένως το Φώς Εκείνο, είναι της Θεότητος και είναι Άκτιστο. Επειδή, κατά τους Θεολόγους (σ.σ. εννοεί τους πρό αυτού Θεοφόρους πατέρες) ο Χριστός μεταμορφώθηκε όχι προσλαμβάνοντας κάτι που δεν ήταν, ούτε μεταβαλλόμενος σε κάτι που δεν ήταν, αλλά φανερώνοντας στους Μαθητές Του ό,τι ήταν, αφού τους άνοιξε τα μάτια Επομένως το Φώς Εκείνο δεν είναι αισθητό, ούτε εκείνοι που το έβλεπαν το έβλεπαν με αισθητά μάτια μόνον, αλλά με μάτια μεταμορφωμένα με τη Δύναμι του Αγίου Πνεύματος. Διά του Φωτός Εκείνου, άλλωστε, και με τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος αναγνώρισαν τον Μωϋσή και τον Ηλία, ενώ ποτέ προηγουμένως δεν τους είχαν δεί.» Το Φώς Εκείνο είναι της Θεότητος, καθώς και ο θεολογικώτατος από τους Ευαγγελιστές, ο Ιωάννης, στο βιβλίο της Αποκαλύψεως δηλώνει ότι η μέλλουσα και μένουσα εκείνη Πόλις «ου χρείαν έχει του ηλίου, ουδέ της σελήνης ίνα φαίνωσιν εν αυτή. Η γαρ δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν και ο λύχνος αυτής το Αρνίον». (Αποκ. κα,23).» Άς βαδίσουμε, λοιπόν,» προτρέπει τους ακροατές του ο φωστήρας της Θεσσαλονίκης και όλης της Εκκλησίας, «προς τη λάμψι Εκείνου του Φωτός. Και αφού αγαπήσουμε σφοδρά το κάλλος της Αναλλοίωτης Δόξας, άς καθαρίσουμε το όμμα της διανοίας από κάθε γήϊνο μολυσμό, περιφρονώντας κάθε τι που, κι αν προς ώρας δείχνη ευχάριστο, όμως προξενεί αιώνια οδύνη. Κι αν χαρίζη ομορφιά στο σώμα, ντύνει την ψυχή με τον δυσειδή (σ.σ. δηλ. άσχημο) εκείνον χιτώνα της αμαρτίας, που εξ αιτίας του δέθηκε χειροπόδαρα εκείνος που δεν είχε το ένδυμα του γάμου και ρίχτηκε σ εκείνη τη φωτιά και το σκοτάδι το εξώτερο. (Ματθ.κβ,10-14).»Από το οποίο (σκοτάδι) μακάρι όλοι να λυτρωθούμε με την έλλαμψι και επίγνωσι του Αΰλου και Αϊδίου Φωτός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, προς δόξαν Αυτού και του Ανάρχου Πατρός και του Ζωοποιού Πνεύματος, των Οποίων μια και ίδια είναι η Λαμπρότης και η Δόξα και η Βασιλεία και η Δύναμις νύν και αεί και εις τους αιώνας». Συνεχίζεται Ι.Ν.Ζ. Σημείωση: Το κείμενο τού συγγραφέα είναι γραμμένο στην πολυτονική γραφή και διατηρεί την ιστορική ορθογραφία. Για τεχνικούς λόγους το δημοσιεύουμε σε μονοτονική γραφή, διατηρήσαμε, όμως, την ιστορική του ορθογραφία Αυλόγυρος Τρίμηνη Έκδοση των Απανταχού Κουρουνιωτών - Εγρηγοριανών Χίου ΚΩΔ. ΥΠ. ΤΥΠΟΥ 4495 Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Κουρουνιωτών και Εγρηγοριανών Χίου Αττικής «Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» Πειραιώς 43, Αθήνα Τηλ.: Fax: Εκδότης και υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο: Δημήτρης Γεντής Πρόεδρος του Συλλόγου Συντάσσεται από την Επιτροπή αποτελούμενη από τους: Iωάννη Ν. Ζαννή, Ισίδωρο Π. Κατσαρό, Γιώργο Β. Κεφάλα, Πέτρο Ι. Μοσχούρη, Στέλιο Γ. Μιχαλάκη Επιμέλεια έκδοσης: Πέτρος Ι. Μοσχούρης Διόρθωση δοκιμίων: Φωφώ Μαυρουκάκη-Κατσαρού Καλλιτεχνική επιμέλεια: Βασίλης Ι. Κυριακάκης, Τηλ.: Τυπογραφείο: Κοτσάτος Σταμάτης & Σία Ο.Ε. Μαρίνου Αντύπα 4, , Ηλιούπολη, Τηλ.: , Fax: Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την προσωπική γνώμη εκείνων που τα υπογράφουν.

3 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ 3 Η ιστορία ενός στρατιώτη Μέρος τρίτο Του Γιώργη Κατσαρού Από εκείνη την ημέρα άρχισαν τα βάσανά μας. Ήταν τέτοιος ο Γολγοθάς μας, που μας έκανε να νοσταλγούμε το λόφο στην γέφυρα και να βλαστημούμε την ώρα και τη στιγμή που ζητήσαμε την μετάθεση. Δυο μέρες μετά την άφιξή μας εκεί, μας έστειλαν σε κάποια εξερεύνηση σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό, το Παγωνέρι, κοντά στα Βουλγαρικά σύνορα. Προχωρούσαμε αμέριμνοι με τα όπλα στους ώμους, όπως οι τσοπάνηδες τις γκλίτσες τους. Σε μια στιγμή, ένας στρατιώτης είδε κάποιον να κινείται σε απόσταση από μας. Και μετά από λίγο και άλλοι είδαν και πάλι άλλες κινήσεις. Το ανέφεραν στους επικεφαλείς. Εκείνοι έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ήτανε Βούλγαροι, διότι στην κορυφή του λόφου ήτανε το φυλάκιό τους. Εξακολουθήσαμε να περπατάμε όπως πριν, μπουλούκι. Οι αξιωματικοί, αφού δεν ήταν σίγουροι, για τις κινήσεις αυτές, δεν πήραν, δυστυχώς, τα μέτρα τους. Έτσι, όταν φτάσαμε σε απόσταση βολής από την ενέδρα που μας είχαν στήσει άρχισαν τα μυδραλιοβόλα να χαλούν τον κόσμο. Πέσαμε μπρούμυτα και αρχίσαμε να κυλάμε την κατηφόρα διότι στο σημείο που βρισκόμασταν ήμασταν εντελώς ακάλυπτοι. Όπως κυλούσαμε ο καθένας πήγαινε απ όπου νόμιζε ότι ήταν περισσότερο ασφαλής. Στο τέλος διαλυθήκαμε τελείως. Γυρίσαμε στο τάγμα ένας-ένας ή δυο-δυο από διαφορετική κατεύθυνση και ώρα. Ένας, που το χωριό του ήτανε κοντά εκεί, πήγε σπίτι του. Ήρθε τη δεύτερη μέρα, ενώ τον είχαν κηρύξει αγνοούμενο. Εκ του αποτελέσματος βγάζω το συμπέρασμα ότι ή τελείως άπειροι ήταν οι αντάρτες ή χριστιανοί και δεν ήθελαν να μας σκοτώσουν. Διότι κανένας δεν σκοτώθηκε και κανένας δεν τραυματίστηκε. Κι οι λίγες γρατζουνιές που είχαμε, ήτανε από τις τούμπες. Αν στις πρώτες ριπές μας σημάδευαν, δεν έπρεπε να γλυτώσει κανείς από μας. Σε δυο μέρες έφυγε όλο το τάγμα να πάει για εξερεύνηση σε κάτι πανύψηλα βουνά βόρεια των Σερρών. Πήγαμε με τα φορτηγά μέχρι τους πρόποδες ενός βουνού και στη συνέχεια φορτωθήκαμε γυλιούς, όπλα, χλαίνες, αδιάβροχα, πολεμοφόδια και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τον Γολγοθά. Δύο ώρες ανηφόρα. Φθάσαμε σε ένα σημείο και μας διέταξαν να σταματήσουμε. Καθίσαμε σε κάτι βράχους και περιμέναμε. Ένας συνάδελφος μου λέει, «Γιώργη, εδώ θα διανυκτερεύσουμε». -Είσαι τρελός αν πιστεύεις κάτι τέτοιο, του λέγω. Αν μείνουμε εδώ το πρωί πρέπει να φέρουν φέρετρα για όλους. Από την πεζοπορία είχαμε ιδρώσει τόσο πολύ, που υπολόγιζα πως με το κρύο που έκανε εκείνο το βράδυ (ήταν αρχές του Δεκέμβρη) το πρωί θα ήμασταν όλοι κολώνες πάγου! Δυστυχώς, ο φίλος μου επαληθεύθηκε! Έρχεται ο δεκανέας και μας λέει: «Θα μείνουμε εδώ απόψε και να βγάλετε σκοπιά γι αυτή την περιοχή. Θα αλλάζετε κάθε δυο ώρες». Με βάλανε πρώτη βάρδια. Πήγα δέκα μέτρα ποιο πέρα από την ομάδα και στεκόμουν όρθιος τις δυο αυτές ώρες και σήκωνα όλο αυτό το φορτίο. Αποπειράθηκα να βγάλω το γυλιό αλλά αισθάνθηκα τόσο κρύο στην πλάτη που τον ξαναφορτώθηκα αμέσως γιατί αισθανόμουν ότι μου κρατούσε ζέστη. Όταν παρέδωσα πήγα κάτω από ένα μεγάλο βράχο. Έβαλα το κράνος κάτω και κάθισα πάνω του γιατί το χώμα ήτανε βρεγμένο. Το πρωί ξεκινήσαμε πάλι και μετά από δύο περίπου ώρες άρχισε το χιονόνερο. Ρίξαμε τα αδιάβροχα πάνω μας και τα κράνη και προχωρούσαμε. Σε λίγη απόσταση συναντήσαμε ένα χωριό. Είχα την ελπίδα ότι θα μας πούνε να μείνουμε εκεί. Δεν έγινε όμως! Εξερευνήσαμε όλα τα σπίτια που ήτανε εγκαταλελειμμένα και συνεχίσαμε την πορεία. Στη Δράμα, συμπτωματικά, βρισκόταν και το τάγμα του Κώστα Μιχαλάκη. Νυχτωθήκαμε πάλι. Η βροχή είχε σταματήσει και μείναμε πάλι στην ύπαιθρο. Τα ξημερώματα όμως, άρχισε να χιονίζει για τα καλά. Σηκώθηκα πάνω και άρχισα να περπατώ μπρος πίσω μήπως και ζεσταθώ λίγο. Το φαγητό μας, όλες αυτές τις ημέρες, ήτανε μια κουραμάνα και δύο κονσέρβες. Αυτό ήτανε πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Είπα αυτές τις μέρες, ενώ θα πρεπε να πω ότι ήτανε καθημερινή συνήθεια. Στους 29 μήνες που υπηρέτησα στο στρατό δεν νομίζω ότι έφαγα ανθρωπινά, σε πιάτο, με πιρούνι και κουτάλι, στο τραπέζι, περισσότερο από εκατό φορές. Όλες τις άλλες μέρες τις πέρασα στο βουνό, καθισμένος σε κάποιο βράχο, ανοίγοντας μια κονσέρβα και έτρωγα ότι Σείχε μέσα. ε λίγο ξεκινήσαμε πάλι πορεία. Προχωρούσαμε τρεις μέρες χωρίς να ανταμώσουμε αντάρτες. Κάποτε σταματήσαμε. Ήρθαν τα φορτηγά, μας πήραν και μας κατέβασαν στη Δράμα. Σύμπτωση να βρίσκεται εκεί και το τάγμα του Κώστα Μιχαλάκη. Μόλις πληροφορήθηκε ότι έφτασε το τάγμα μας, γνωρίζοντας, από την αλληλογραφία μας, ότι υπηρετώ σε αυτό, έστειλε ένα αυτοκίνητο, με πήραν. Με πήγε στο τάγμα τους και ανταμώσαμε. Κάθισα περίπου μια ώρα και διέταξε τον οδηγό και με πήγε πίσω, με την υπόσχεση ότι θα βλεπόμαστε συχνά. Δυστυχώς, όμως, οι αντάρτες είχαν άλλα σχέδια. Επιτέθηκαν σε δικές μας τάξεις στα οχυρά του Ρούπελ. Μας διέταξαν να πάμε για ενίσχυση. Μας είπαν να πάρουμε τροφή μόνο για τρεις μέρες γιατί θα γυρίζαμε σύντομα. Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Ξεκινήσαμε όλο το τάγμα. Ταγματάρχης μας ήταν ο Τσόμπος. Καθώς πλησιάζαμε το προκαθορισμένο σημείο άρχισαν οι αντάρτες να μας χτυπούν με κανόνι. Ένα βλήμα από την οβίδα, που έσκασε κοντά μας, τραυμάτισε τον ταγματάρχη μας. Τον πήρανε πίσω στη Δράμα, στο Νοσοκομείο. Ανέλαβε τη διοίκηση ο λοχαγός μας. Φτάσαμε, επιτέλους, σε κάποιο σημείο και στρατοπεδεύσαμε μέχρι να κάνουν σχέδιο για το πώς θα προχωρήσουμε. Οι αντάρτες, εν τω μεταξύ, είχαν καταλάβει τα οχυρά «Μεταξά» και ήταν πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να τους βγάλουμε από μέσα. Οι μέρες περνούσαν και μαζί τους και τα Χριστούγεννα. Εμείς περιμέναμε ανώτερες διαταγές. Ο καιρός χάλασε. Φοβερό κρύο. Χιόνιζε σχεδόν κάθε μέρα. Φαγητό είχαμε μόνο για δυο μέρες και είχαν ήδη περάσει δέκα περιμένοντας. Με αεροπλάνα μας έριξαν τρόφιμα και ζωοτροφές για τα μουλάρια. Ο αέρας, δυστυχώς, έσπρωξε τα αλεξίπτωτα κι έτσι οι τροφές πήγαν στους αντάρτες. Πήραμε μόνο γαλέτες και άχυρα για τα ζώα. Μας έριξαν και την άλλη μέρα. Αυτά, ευτυχώς, τα πήραμε όλα. Ήρθε και η πρωτοχρονιά. Παραμονή το βράδυ είχε τρομερή χιονοθύελλα. Δεν μπορούσες να μείνεις σκοπός ούτε για μισή ώρα, πάγωνες! Οι αντάρτες από τα οχυρά μας χτυπούσανε συνεχώς, μέρα-νύχτα. Επειδή υπήρχε παντού χιόνι μπορούσαν να διακρίνουν κάθε μας κίνηση. Σκέφτηκα πως έπρεπε να κρύψουμε τα μουλάρια γιατί με τον όγκο τους έδιναν στόχο. Σαν στοιχιάρχης όλμων που ήμουνα ανήκα στην ομάδα διοικήσεως του λόχου. Πήγα, λοιπόν, να συναντήσω τον αξιωματικό που έκανε χρέη λοχαγού (ο λοχαγός μας, όπως είπαμε, έκανε χρέη ταγματάρχη) για να του πω αυτή μου τη σκέψη. Ήτανε ένας τεράστιος βράχος, στη βάση του οποίου υπήρχε μια αρκετά μεγάλη τρύπα. Μέσα σ αυτή την τρύπα βρισκόταν ο υπολοχαγός που έκανε χρέη λοχαγού. Όταν μπήκα μέσα τον βρήκα μόνο του. Κρατούσε μια φωτογραφία της οικογένειάς του (η γυναίκα του και δύο παιδάκια) και τα μάτια του ήταν δακρυσμένα. Τον ρώτησα αν ήταν η οικογένειά του και μου απάντησε: -Η οικογένειά μου είναι! Άραγε θα ζήσω να τους ξαναδώ; Εάν δεν μας φάνε οι αντάρτες θα πεθάνουμε από το κρύο. Αυτός ο αξιωματικός ήταν νέος στο λόχο μας. Μόλις είχε τελειώσει τη σχολή των εφέδρων αξιωματικών. Δεν είχε καθόλου πείρα από πόλεμο στην πράξη. Ήξερε μόνο τα θεωρητικά. Στο λόχο μας οι περισσότεροι ήταν Θρακομακεδόνες, που μιλούσαν άλλες διαλέκτους και πολύ λίγα Ελληνικά. Είχαμε και Κρητικούς αλλά κι αυτοί είχαν τη δική τους διάλεκτο. Επί πλέον μας έφερναν καινούργιους στρατιώτες για να αντικαταστήσουν αυτούς που σκοτώνονταν, που τραυματίζονταν ή που είχαν μέσον και τους έπαιρναν πίσω και ζούσαν σε πόλεις. Έτσι ο πιο παλιός και ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος ήμουν εγώ και δύο από την Πελοπόννησο, με τους οποίους δεν είχε καλές σχέσεις. Γι αυτό το λόγο εκτιμούσε πολύ τη γνώμη μου και ήθελε να είμαι πάντα μαζί του. Του είπα το σκοπό που με ανάγκασε να τον επισκεφτώ. -Γιώργη, μου λέγει, κάνε ότι νομίζεις καλό. Να τα πάμε τα μουλάρια πίσω από το βουνό, κάτω στη χαράδρα να μη δίνουν στόχο. Βγήκα έξω, βρήκα τους τρεις ημιονηγούς (ήτανε και οι τρεις Τούρκοι) και λέγω στον έναν, που ήξερε καλά Ελληνικά, τι πρέπει να κάνουν. Γύρισαν σε λίγο, αφού είχαν κρύψει τα μουλάρια, και τους όρισα πώς να φυλάγουν σκοπιά για να τα παρακολουθούν. Νύχτωνε, πήγα να ετοιμάσω το κρεβάτι μου! Έκοψα κλαδιά από θάμνους (δέντρα δεν υπήρχαν) να τα βάλω πάνω στο χιόνι για να ξαπλώσω το βράδυ πάνω τους αντί να κοιμάμαι πάνω στο χιόνι. Το ίδιο έκαναν και οι άλλοι στρατιώτες. Βάζαμε τη χλαίνη και ξαπλώναμε και από πάνω μας ρίχναμε το αδιάβροχο! Οι τρεις μέρες έγιναν τριάντα επτά!!! Πέρασε και η Πρωτοχρονιά, και την παραμονή των Τριών Ιεραρχών ετοιμαστήκαμε για την επιστροφή. Είχαμε αγριέψει. Ούτε να ξυριστούμε μπορούσαμε, ούτε να αλλάξουμε, ούτε μπάνιο να κάνουμε! Οι κάλτσες μας ήταν συνεχώς βρεγμένες, είχε σαπίσει το δέρμα των ποδιών μας. Βγάζαμε τις κάλτσες κι έβγαινε και το δέρμα μαζί!!! Συνεχίζεται

4 4 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ Το παλτό Μια αληθινή ιστορία από τον Leo Michaels (Ηλία Ι. Μιχαλάκη) Ο θείος μου ο Βασίλης (σ.σ. Μίχαλος) ήταν η προσωποποίηση της καλοσύνης. Δεν ήταν ποτέ πλούσιος, αλλά βοηθούσε τους φτωχούς και τους απόρους περισσότερο από πολλούς εκατομμυριούχους. Γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό (σ.σ. στον Εγρηγόρο) στο νησί της Χίου, στην Ελλάδα. Ήταν μόνο δεκατεσσάρων ετών όταν μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να βρεί εργασία για να βοηθήσει την οικογένειά του. Ποτέ δεν ξέχασε τη γενέτειρά του και την οικογένειά του. Πάντα ονειρευόταν την ημέρα που θα ήταν σε θέση να γυρίσει στο χωριό απ όπου καταγόταν. Κατά τη διάρκεια της κατοχής και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι άνθρωποι στην Ελλάδα υπέστησαν ανυπολόγιστες κακουχίες. Ο θείος μου έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει την οικογένειά του εκεί, με όσα χρήματα μπορούσε να ανταλλάξει, με είδη ένδυσης και διατροφής, συχνά στερώντας τον εαυτό του και την οικογένειά του, στην Αμερική, από πολλές καθημερινές τους ανάγκες. Ο ίδιος αρκούνταν να φοράει παλιότερα και φτηνά ρούχα έτσι ώστε να είναι σε θέση να στείλει στην Ελλάδα πολλά από τα δικά του ρούχα. Ήταν ευτυχής να φοράει ένα πανωφόρι δέκα χρόνων ώστε να μπορεί να στείλει χρήματα και είδη ένδυσης στους συγγενείς του στην Ελλάδα. Κάποια χρονιά, οι κόρες του, για να του κάνουν έκπληξη, του αγόρασαν ένα ολοκαίνουργιο ακριβό παλτό. Αφού του το έδωσαν του είπαν: «Τώρα ρίξε όσα παλιά παλτά έχεις στα σκουπίδια!» «Ω, όχι», τους απάντησε, «υπάρχουν πολλοί φτωχοί άνθρωποι στην Ελλάδα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το παλτό!» Εκείνη την εποχή ήμουν μαθητής στις τελευταίες τάξεις στο γυμνάσιο της Χίου και ήμουν εγώ ο τυχερός αποδέκτης του παλτού. Ήταν το καλύτερο ρούχο που είχα μέχρι τότε φορέσει! Μετά την αποφοίτησή μου από το Λύκειο μετανάστευσα και εγώ στην Αμερική. Το φθινόπωρο του 1954 μπήκα Ο Βασίλης Μίχαλος στο Wagner College, στο Staten Island, απέναντι από την αποβάθρα του Μπρούκλιν όπου ήταν και το σπίτι του θείου μου. Επισκεφτόμουνα το θείο μου και τις δυο ξαδέλφες μου πολύ συχνά όσο καιρό ήμουν στο κολλέγιο. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο. Μια μέρα, στο τέλος του φθινοπώρου, εμφανίστηκα στο σπίτι φορώντας αυτό το παλτό. Μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξη όλων: Το πανωφόρι ήταν πίσω στο σπίτι απ όπου έφυγε! Αλλά η έκπληξη δεν τελειώνει εδώ. Μια μέρα ο θείος μου γύρισε στο σπίτι μετά τη δουλειά φορώντας το παλιό παλτό. «Τι είναι αυτό;» το ρωτάνε οι κόρες του. «Λοιπόν, ξέρετε ο ξάδελφός σας, ο Ηλίας, είναι ένα κολεγιόπαιδο και πρέπει να φοράει ένα αξιοπρεπές παλτό», ήταν η απάντησή του. «Ω, όχι, πρέπει να σου αγοράσουμε ένα άλλο παλτό», επέμειναν οι ξαδέλφες μου. Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, ο θείος μου πήρε ένα άλλο ακριβό πανωφόρι και το παλιό παλτό πήρε πάλι το δρόμο του για να περάσει, για δεύτερη φορά, ολόκληρο ωκεανό. Οι ξαδέλφες μου κι εγώ νομίζαμε ότι είχαμε δει για τελευταία φορά το πανωφόρι, που έμοιαζε σαν να ανήκε στον υπολοχαγό Colombo! Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Λίγα χρόνια μετά, ένας άλλος μακρινός ξάδελφός μας μετανάστευσε στην Αμερική κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο θείος μου κι εγώ τον υποδεχθήκαμε στο αεροδρόμιο. Μια καινούργια έκπληξη μας περίμενε: Ο νεοαφιχθείς ξάδελφος φορούσε το ίδιο παλιό πανωφόρι! Αμέσως, ο θείος μου κι εγώ πήγαμε σ ένα μαγαζί και αγοράσαμε ένα καινούργιο παλτό για τον ξάδελφό μας. Όσο για το παλιό πανωφόρι; Καλά, φαίνεται σαν να μην ήθελε να πεθάνει και σίγουρα ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική. Έτσι το δωρίσαμε, όπως ήταν το καθήκον μας, στο στρατό σωτηρίας. Ο δημιουργικός Δήμος Αβδελιώδης Στη νέα θεατρική σεζόν, στις Αθηναϊκές σκηνές παίζονται ήδη τρείς θεατρικές παραστάσεις που έχουν την υπογραφή του ταλαντούχου συμπατριώτη μας σκηνοθέτη Δήμου Αβδελιώδη. Το σατυρικό δράμα του Σοφοκλή «Ιχνευτές», το θεατροποιημένο διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον», και συνεχίζεται από πέρσι το επιτυχημένο «Μαράν Αθά» του Θωμά Ψύρρα. Σε προηγούμενες σκηνοθετικές δημιουργίες του Αβδελιώδη τον παρακολουθούμε να καθοδηγεί έναν μόνο ηθοποιό σε θεατροποιημένους μονόλογους. Συχνά έκανα τη σκέψη πως ο Αβδελιώδης έχει ειδικευθεί σ αυτό το είδος, είναι μετρ του. Μέχρι που παρακολούθησα τον Σατυρικό δράμα του Σοφοκλή «Ιχνευτές», στο Studio Λήδρα, Κέας 12, στην Πλάκα. Ο Δήμος Αβδελιώδης, μ αυτή του την παράσταση απέδειξε με τον πλέον εμφαντικό και αδιαμφισβήτητο τρόπο (και στον υπογράφοντα) την ικανότητά του να διδάσκει θέατρο, να καθοδηγεί και να συντονίζει μια πολυπρόσωπη ομάδα με τέχνη και μαεστρία. Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπει κανείς μια παράσταση αρχαίου δράματος σε κλειστό χώρο. Η έλλειψη της υποβλητικής του χώρου του αρχαίου θεάτρου αποτελεί εκ προοιμίου ένα σημαντικό μειονέκτημα για τους συντελεστές του έργου. Αυτό το μειονέκτημα κατόρθωσε ο Αβδελιώδης να μετατρέψει σε πλεονέκτημα. Με νέα σκηνοθετική άποψη, δίχως να μετέρχεται αδόκιμες «πρωτοτυπίες» και αλλότρια στο ύφος και το πνεύμα του τραγικού ποιητή «τερτίπια» - που τόσο συχνά ποια βλέπουμε σε παραστάσεις αρχαίου δράματος- κατόρθωσε να καθηλώσει τους θεατές, κομίζοντας μια πρωτόγνωρη αύρα σε ένα άγνωστο για τους πολλούς κείμενο. Οι «Ιχνευτές» δεν είναι παρά ένας κοινός λαϊκός μύθος. Η Μαία γεννά τον Ερμή μετά από την παράνομη συνεύρεσή της με το Δία. Ο Ερμής ανατρέφεται από την νύμφη Κυλλήνη, μέσα σε μια σπηλιά, μακριά από την επιβουλή της ζηλοφθόνου Ήρας. Ο Ερμής, παρ ότι νήπιο, κλέβει τα ιερά βόδια του Απόλλωνα. Χωλομένος ο θεός της μουσικής αναθέτει στους Σάτυρους (ο χορός της παράστασης) και στον πατέρα τους Σειληνό να βρούν τον κλέφτη με αντάλλαγμα την ελευθερία τους. Οι Σάτυροι, μετά από περιπέτειες και λάθη, θα φτάσουν στην σπηλιά όπου κρύβεται ο Ερμής. Μαγεύονται, από τον ήχο που παράγει ένα μουσικό όργανο από καύκαλο χελώνας, τη λύρα. Η Κυλλήνη, για να προστατέψει τον Ερμή, αποκρύπτει από τους Σατύρους πως ο Ερμής έχει κατασκευάσει αυτό το μουσικό όργανο ο ήχος του οποίου τους μάγεψε. Τελικά ο Ερμής ομολογεί την κλοπή και επιστρέφει στον Απόλλωνα τα βόδια του και τη λύρα από το καύκαλο της χελώνας, ως δώρο. Το έργο τελειώνει με τους Σάτυρους εξημερωμένους να δοξάζουν τη μουσική. Παρακολουθήσαμε μια αρμονική και σφιχτοδεμένη παράσταση (διάρκειας μόλις εβδομήντα λεπτών) που είχε, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, τη σφραγίδα της εμπνευσμένης καθοδήγησης του προικισμένου και σεμνού εργάτη του θεάτρου, του Δήμου Αβδελιώδη. Αρωγοί στην προσπάθειά του αυτή ο Βαγγέλης Γιαννάκης, πού έγραψε για μια ακόμη φορά εξαιρετική μουσική την οποία αποδίδουν ζωντανά μουσικοί και ηθοποιοί, ο Ξ. Συμβουλίδης που είχε από κοινού με το Δύο νέοι ηθοποιοί ερμηνεύουν εναλλάξ το έργο του Γ. Βυζιηνού «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον». Η Μαρίνα Αργυριάδου και ο Γιώργος Νικόπουλος σκηνοθέτη την κινησιολογική και χορογραφική ευθύνη της παράστασης, η Μ. Γεράρδη-Πασσαλή που με τα θαυμάσια κοστούμια της, φτιαγμένα με απλά υλικά, υποστήριξε με τον καλύτερο τρόπο την παράσταση και τέλος οι υποβλητικοί φωτισμοί που ανήκουν στον αρχιμάστορα του έργου. Τα παιδιά της ομάδας των ερασιτεχνών ηθοποιών κατάθεσαν τον ενθουσιασμό και τη φρεσκάδα των νιάτων τους για να αναδείξουν τον εννοιολογικό πυρήνα του έργου. Υπηρέτησαν το κείμενο αντί να «υπηρετηθούν» απ αυτό. Με ζωντάνια που δεν κατέφυγε σε υπερβολικές κραυγές και ασυγχρόνιστες κινήσεις εντυπωσιασμού, ακολούθησαν ευλαβικά τις υποδείξεις του σκηνοθέτη και απέδωσαν άψογα τους ρόλους τους σε έναν περιορισμένο χώρο όπου η παραμικρή ατέλεια ή υπερβολή είναι εύκολα διακριτές και υπερτονίζονται. Ήταν σαφές πως όλοι τους είναι εραστές της τέχνης, και γι αυτό τους τον έρωτα κατέθεσαν στη σκηνή την ψυχή τους. Το δεύτερο έργο που σκηνοθέτησε φέτος ο Δήμος Αβδελιώδης είναι «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον». Αποτελεί θεατροποιημένη απόδοση του γνωστού πεζογραφήματος του μεγάλου τους πεζογράφου Γεωργίου Βιζυηνού. Είναι γνωστή η μανία, του Αβδελιώδη, να ξεκλειδώνει την θεατρικότητα κάποιων κλασικών πεζογραφημάτων, αναδεικνύοντας την θεατρική τους μαγία. Χάρη σ αυτή τη μανεία είχαμε την ευτυχία να παρακολουθήσουμε μερικές αριστουργηματικές παραστάσεις που είχαν την υπογραφή του. Το 1992 σκηνοθέτησε την Άννα Κοκκίνου, αυτή την εξαιρετική και πολυβραβευμένη ηθοποιό, στο θεατροποιημένο διήγημα του Βιζυηνού «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον». Δεκαοκτώ χρόνια μετά τολμά να αναμετρηθεί με τον ίδιο του τον εαυτό. Ανεβάζει, στο μικρό αλλά πολύ ζεστό και με λεπτή ευαισθησία διακοσμημένο χώρο του θεάτρου Arti (Ηπείρου και Αχαρνών) και πάλι το ίδιο έργο αυτή τη φορά εμπιστευόμενος την απόδοσή του σε δυο νέους ηθοποιούς. Την Μαρίνα Αργυριάδου, και τον Γιώργο Νικόπουλο, που ερμηνεύουν εναλλάξ το έργο. Εγώ παρακολούθησα την παράσταση με την Αργυριάδου και ομολογώ πως με εξέπληξε ευχάριστα για τα πλούσια εκφραστικά μέσα που διαθέτει την αρμονία και τη χάρη στις κινήσεις της σ ένα ρόλο με υψηλές απαιτήσεις. Και μόνο που τόλμησε να αναμετρηθεί με την ερμηνεία της Κοκκίνου (οι συγκρίσεις αναπόφευκτες) της αξίζουν συγχαρητήρια. Δεν αναμετράται, όμως, μόνο με τον εαυτό του ο Αβδελιώδης, αναμετράται και με την εποχή του. Γιατί σε μια εποχή που τη χαρακτηρίζει η παντελής έλλειψη φαντασίας, που τα μιντιακά μέσα και το ιντερνετ έχουν ευνουχίσει και τους πλέον ονειροπόλους, τόλμησε να ανεβάσει ξανά ένα έργο ο καμβάς του οποίου στηρίζεται κατ εξοχήν στη φαντασία των ηρώων. Ευγενικά και διακριτικά δείχνει στη νέα γενιά τον άλλο δρόμο, το λησμονημένο, για να ταξιδέψουν. Τον εσωτερικό δρόμο της ψυχής που δεν έχει όρια και τέρμα. Και το ταξίδι αυτό, όπως σε κάθε ταξίδι με οδηγό τον Αβδελιώδη, ήταν υπέροχο. Σ αυτό το ονειρικό ταξίδι συνεπιβάτες, εκτός από τους δύο ηθοποιούς, ήταν ο Βαγγέλης Γιαννάκης, μόνιμος πλέον συνεργάτης, που έγραψε τη μουσική και την απέδωσαν ζωντανά στη σκηνή η Όλγα Αρτικοπούλου (βιολοντσέλο) και ο Αλέξανδρος Αβδελιώδης (πιάνο) και η Δώρα Νεοκλέους, που ήταν βοηθός σκηνοθέτη. Ο Αριούσιος

5 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ 5 Εμπλουτισμός ή πλουτισμός; Από τον επικεφαλής της μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Αμανής, Δημοτικό Σύμβουλο κ. Σταμάτη Γεντή, πήραμε το παρακάτω κείμενο-καταγγελία, που αναφέρεται στο έργο του εμπλουτισμού τών υδραγωγείων στα Τοπικά Διαμερίσματα του Δήμου Αμανής. Συγκεκριμένα ο κ. Γεντής, καταγγέλλει ότι μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις που δόθηκαν στον εργολάβο του έργου τελικά ο Δήμος εξόφλησε το έργο χωρίς να έχουν αντικατασταθεί, σε πολλά χωριά, οι φθαρμένοι σωλήνες ύδρευσης, που ήταν στις συμβατικές υποχρεώσεις του εργολάβου. Ο κ. Γεντής γράφει: Από «Εμπλουτισμό των Υδραγωγείων» καταλήξαμε σε «Πλουτισμό Επιτηδείων» στην Αμανή; Το μεγαλύτερο έργο που έχει χρηματοδοτηθεί ποτέ στον Δήμο Αμανής με τίτλο «Εμπλουτισμός Υδραγωγείων», προϋπολογισμού ευρώ και αφορούσε κυρίως στην αντικατάσταση των ακατάλληλων σωλήνων ύδρευσης, τελικά πληρώθηκε χωρίς να εκτελεστεί μεγάλο μέρος του. Ο ανάδοχος του έργου είχε ζητήσει αναβολή παράδοσης λόγω... «βαρυχειμωνιάς», ύστερα άλλους έξι (6) μήνες λόγω καλοκαιριού, ενώ αναφέρθηκε στο τέλος ότι και η μελέτη ήταν «ελλιπής»! Αφού πέρασαν και άλλα εξάμηνα, το έργο ξοφλήθηκε! Οι φθαρμένες σωλήνες όμως παρέμειναν και ο Δήμος αναγκάζεται να ξαναπληρώνει για να τις αντικαθιστά τμηματικά, σπαταλώντας έτσι το δημόσιο χρήμα. Με έγγραφό μου είχα ζητήσει από τον Δήμαρχο κ. Χρίτη να μη πληρώσει τον δεύτερο και ουσιαστικά τελευταίο λογαριασμό ευρώ, αφού σε πολλά χωριά δεν είχε γίνει το έργο, κάτι που και ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά, αλλά μάταια! Η θητεία μας τελειώνει. Η αποσιώπηση και η ανοχή της συγκεκριμένης αθλιότητας, για μένα, ισοδυναμεί με συνενοχή. Ζητώ λοιπόν να δοθούν συγκεκριμένες εξηγήσεις δημόσια, αφού αγνοήθηκε το Δ.Σ. Αμανής, και να αποκατασταθεί η οικονομική ζημιά για τον Δήμο μας. Δεν θα δεχθώ όμως αυτό που συνήθως δηλώνει ο κ. Χρίτης «υπήρχαν οι απαραίτητες υπογραφές της ΤΥΔΚ, νομικά είμαι καλυμμένος» κλπ, γιατί αν είναι έτσι θα πρέπει τότε κάποιος να του μάθει ότι οι αιρετοί και πρώτος ο Δήμαρχος, εκλέγονται για να προστατεύουν, πάνω απ όλα, το δημόσιο συμφέρον και όχι απλώς να καλύπτουν τα νώτα τους. Θα περιμένω μια απάντηση από τον Δήμαρχο, διότι ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι υπήρξε αδιαφορία ή ανικανότητα ή συναλλαγή. Χίος Σταμ. Γεντής Δημ. Σύμβουλος Αμανής Η απάντηση του Δημάρχου Ο Δήμαρχος Αμανής κ. Γ. Χρίτης, σε απάντηση στην παραπάνω επιστολή, έδωσε στη δημοσιότητα το παρακάτω κείμενο, που αναδημοσιεύουμε από την ημερήσια εφημερίδα της Χίου «Πολίτης». Ο Δήμαρχος Αμανής αναφέρει: Έπειτα από 24 χρόνια αδιάλειπτα στην υπηρεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γνωρίζω πολύ καλά τον τρόπο διοίκησης ενός Δήμου, πολύ δε περισσότερο δεν ανέχομαι από κανένα να με μέμφεται για αδιαφορία ή ανικανότητα. Ασφαλώς δεν διεκδικώ το αλάθητο του Πάπα, εκτιμώ όμως ότι η επαφή μου με τα κοινά δοκιμάστηκε επανειλημμένα και θα δοκιμαστεί και σύντομα από την κρίση των πολιτών, για να μας δώσει ξανά τη δυνατότητα, με τη βοήθεια των συνεργατών μου, να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ευαίσθητη περιοχή της Αμανής. Ένας δήμαρχος δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει στις εντολές ή στις υποδείξεις του επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Αντίθετα, επιβάλλεται να σέβεται το σωστό τρόπο λειτουργίας του Δήμου, για αυτό και δεν είχα τη δυνατότητα να παρακρατήσω απλήρωτα πιστοποιημένα για τη σωστή ολοκλήρωσή τους έργα από τον αρμόδιο μηχανικό της ΤΥΔΚ. Αν και πάγια τακτική της δημοτικής αρχής Αμανής είναι να μην απαντάει σε κακοήθειες και ανακρίβειες, παρεκκλίνουμε για να απαντήσουμε στην καταγγελία του κ. Γεντή, ο οποίος, πρώτα απ όλα, οφείλει να διευκρινίσει ονομαστικά ποιους εννοεί όταν αναφέρεται σε «πλουτισμό επιτηδείων». Η σύνταξη της μελέτης ανατέθηκε από το Δήμο Αμανής στους μελετητές Π. Χαβιάρα και Α. Δεληγιώργη, ο προϋπολογισμός του έργου, βάση αυτής, ανήλθε στο ποσό των ,00 και παραδόθηκε το Δεκέμβριο του Στη συνέχεια συντάχθηκαν τα τεύχη δημοπράτησης (προϋπολογισμού ,00 ) και διασφαλίστηκε η χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» που περιλάμβανε ολοκληρωμένα και αυτοτελή τμήματα του αρχικού έργου. Το έργο δημοπρατήθηκε στις Η σύμβαση καταρτίσθηκε και υπεγράφη στις με έναρξη και πέρας των εργασιών στις και αντίστοιχα. Στη σύμβαση προβλεπόταν σαν χρόνος ολοκλήρωσης του έργου το διάστημα των εκατόν είκοσι (120) ημερολογιακών ημερών, χρόνος που κρίνεται σημαντικά περιορισμένος σε σχέση με τον προϋπολογισμό του έργου, τη διασπορά του φυσικού αντικειμένου (το έργο εκτείνεται σε 15 Τοπικά Διαμερίσματα), την προσπελασιμότητα και το δύσβατο των θέσεων του έργου, καθώς και τις τοπικές κλιματολογικές συνθήκες. Επίσης αιτιολογημένη καθυστέρηση των εργασιών υπήρξε από τη Διεύθυνση Δασών Χίου σχετικά με την αδειοδότηση της αρμοδιότητάς της (αγωγός Αφροδισίων). Κατά την εκτέλεση του έργου διαπιστώνονται, πέραν των καιρικών συνθηκών, δυσκολίες που οφείλονται εν μέρει σε αστοχίες της μελέτης και στη γεωμορφολογία της περιοχής. Στον οικισμό του Εγρηγόρου προβλεπόταν η κατασκευή δικτύου ύδρευσης, τμήμα του οποίου υλοποιήθηκε, το δε υπόλοιπο ήταν αδύνατο να κατασκευασθεί, δεδομένου ότι στον άξονα του δρόμου (δρόμοι με ελάχιστο και απαγορευτικό πλάτος για την κατασκευή δικτύου ύδρευσης) υπάρχει επιφανειακό δίκτυο αποχέτευσης από χυτούς αγωγούς, του οποίου η επικάλυψη είναι το ίδιο το οδόστρωμα. Μια τέτοια κατασκευή θα ήταν αντίθετη με τους κανόνες που διέπουν τη σχέση βάθους και απόστασης μεταξύ των δικτύων αποχέτευσης ακαθάρτων και ύδρευσης. Ίδια περίπτωση ήταν και για τον οικισμό Κουρουνίων. Στα υπόλοιπα Τοπικά Διαμερίσματα του Δήμου Αμανής υλοποιήθηκε στο σύνολό του το έργο είτε αυτό αφορούσε δίκτυα ύδρευσης, είτε την κατασκευή υδατοδεξαμενών. Η πίστωση από τα παραπάνω δίκτυα που ήταν αδύνατο να κατασκευασθούν χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη των αστοχιών της μελέτης και την έντεχνη και λειτουργική ολοκλήρωση του έργου. Με την μελέτη του έργου που ήδη εκπονείται και της οποίας φορέας είναι ο ΣΥΔΗΝΟΧ, στα Τοπικά Διαμερίσματα Κουρουνίων και Εγρηγόρου θα κατασκευασθούν σύγχρονα δίκτυα ακαθάρτων και ύδρευσης, έργο που θα αντιμετωπίσει το αποχετευτικό και υδρευτικό τους πρόβλημα χωρίς πρόσκαιρες και εφήμερες λύσεις. Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία του κ. Γεντή να πλήξει το κύρος της δημοτικής αρχής Αμανής. Την οριστική του απάντηση θα τη λάβει στις 7 Νοεμβρίου. Όσο για τους απαράδεκτους προσωπικούς υπαινιγμούς εις βάρος μου, από τη στιγμή που διαπιστώνω ότι διαρκώς επαναλαμβάνονται, χωρίς να αποδεικνύονται, δεν έχω άλλη επιλογή από το να πράξω τα δέοντα για να αποκαταστήσω το κύρος και το όνομά μου. Ανταπάντηση του κ. Γεντή Σε νέα επιστολή που πήραμε από τον κ. Γεντή, με ημερομηνία , θεωρεί τις απαντήσεις του Δημάρχου αίολες και επιμένει πως ο κ. Χρίτης παρέλαβε ένα ημιτελές υδρευτικό έργο με συνέπεια την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για το Δήμο Αμανής. Ο κύριος Γεντής γράφει: Πολλά λόγια έγραψε στην απάντησή του ο κ. Χρίτης προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, χωρίς όμως αποτέλεσμα! Ας μας πει ο κ. Χρίτης πολύ απλά : 1. Τι έργο έγινε, σύμφωνα με τις μετρήσεις των μηχανικών (πόσα ακριβώς μέτρα σωλήνες τοποθετήθηκαν) σε Βολισσό, Μελανιός, Κηπουριές, Διευχά και Νέα Ποταμιά; (Δεν έμειναν δηλαδή μόνο τα Κουρούνια, ο Εγρηγόρος και τα Χάλανδρα χωρίς έργο). 2. Πότε ενημερώθηκε το Δημοτικό Συμβούλιο Αμανής και με ποια απόφασή του «έφυγαν» δεκάδες χιλιάδες ευρώ δήθεν για να καλυφθούν, όπως ισχυρίζεται ο κ. Δήμαρχος, οι αστοχίες μιας μελέτης που ήδη είχε από την αρχή την έγκριση της ΤΥΔΚ; (Κατά περίεργο τρόπο, σχεδόν όλες οι μελέτες που χρηματοδοτεί ο Δήμος Αμανής καταλήγουν άστοχες!) Εάν δεν απαντήσει, τότε επιμένω στις αρχικές μου κατηγορίες, όπως δημοσιεύτηκαν στις 13 Σεπτεμβρίου. Ο κ. Χρίτης κατ επανάληψη έχει προκαλέσει οικονομική ζημιά στο Δήμο με παραλαβές έργων είτε «μαϊμού» είτε έργων που οι εργασίες υπολείπονται ακόμη και κατά 75% του συνόλου. Αν πιστεύει ότι αδικείται «ας πράξει τα δέοντα». Σταμ. Γεντής Δημοτικός Σύμβουλος Αμανής Τέλος ο κ. Γεντής επανήλθε με νέα επιστολή, που είχε ημερομηνία , στην οποία αναφέρεται στον έλεγχο που έγινε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για έργα συγχρηματοδοτούμενα από το εν λόγω Υπουργείο. Σύμφωνα με τον κ. Γεντή, τα έργα αυτά δεν έγιναν ποτέ και κατά την επίσκεψη ομάδας ελεγκτών επιδείχθηκαν έργα που έγιναν κατά κύριο λόγο με χρήματα των πολιτιστικών Συλλόγων. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Γεντής, το Υπουργείο αξιώνει την επιστροφή του μεγαλύτερου μέρους των χρημάτων που εισέπραξε ο Δήμος γι αυτά. τα έργα. Συγκεκριμένα ο κ. Γεντής γράφει: Ντροπή για το Δήμο Αμανής! Τον καλεί το Υπουργείο να επιστρέψει τα χρήματα. Ο Δήμαρχος Αμανής Γ. Χρίτης είχε χαρακτηρίσει «ανυπόστατες» τις καταγγελίες μου για πληρωμή ανύπαρκτων έργων, αλλά δύο μέρες μετά, στις , ήλθε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης υπάλληλος, με ειδική αποστολή, να του παραδώσει τη Διαπίστωση ελέγχου, αξιώνοντας να επιστραφεί το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων εντός 30 ημερών, δηλαδή μέχρι ! Πρόκειται για έργα από Συγχρηματοδοτούμενα Προγράμματα του Υπουργείου Αγρ. Ανάπτυξης, τα οποία φυσικά δεν είχαν εκτελεστεί. Κατά την επίσκεψη τότε της ομάδας ελεγκτών, ο Δήμαρχος τους έδειξε δραστηριότητες που είχαν πραγματοποιήσει οι τοπικοί σύλλογοι, όπως το Λαογραφικό μουσείο Λεπτοπόδων, το Δημοτικό σχολείο Κουρουνίων, Νενητουρίων κ.λ.π., ενώ αιρετοί συνεργάτες του Γ. Χρίτη, αν και ήταν μέλη των αντίστοιχων συλλόγων και γνώριζαν την πραγματικότητα (!), δέχτηκαν να τοποθετήσουν τις σχετικές ταμπέλες για να καλύψουν τη Δημοτική Αρχή, τις οποίες βέβαια έσπευσαν να «ξηλώσουν» την επομένη του ελέγχου! Ας μας πει ο κ. Χρίτης: Τις βεβαιώσεις καλής εκτέλεσης (με αριθ. 2979, 2980 κλπ), είτε αφορούσαν «αόρατα» έργα, είτε άλλα που ήδη είχαν γίνει, με χρήματα όμως της ΣΑΤΑ, και δεν είχαν σχέση με το αντικείμενο, ποιος τις υπέγραψε ; Είναι γεγονός ότι το οικονομικό μέγεθος αυτών των έργων δεν συγκρίνεται με το Υδρευτικό των , που ήδη έχει καταγγελθεί και παίρνει και αυτό το δρόμο του. Δείχνει όμως, και με όσα στη συνέχεια θα αποκαλυφθούν, ότι ο Δήμος Αμανής μοιάζει με πεδίο Διαπλοκής και Διαφθοράς. Σταμ. Γεντής Δημ. Σύμβουλος Αμανής

6 6 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ Εγκαίνια Δημοτικού Ένα έργο σταθμός για το χωριό μας Επιμέλεια Πέτρος Ι. Μοσχούρης Είναι μερικά κτίρια που χαρακτηρίζουν έναν τόπο, του δίνουν ταυτότητα, είναι το σύμβολό τους. Ο Παρθενώνας, για παράδειγμα, είναι το σύμβολο των Αθηνών, η Αγιά Σοφιά της Πόλης, ο Πύργος του Άιφελ του Παρισιού. Τα κτίσματα αυτά είναι σημεία αναφοράς γι αυτές τις πόλεις, τις χαρακτηρίζουν. Τηρουμένων των αναλογιών, το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων είναι το σημείο αναφοράς για τον τόπο μας. Είναι, μαζί με την εκκλησία και το Παλιό Σχολείο ό,τι πιο σημαντικό αρχιτεκτόνημα έχει να δείξει το χωριό μας. Το Σχολείο, μάλιστα, έχει, για τους περισσότερους από μάς, μεγάλη συναισθηματική αξία, αφού στέγασε τα όνειρά μας στα σχολικά χρόνια, ήταν το σύμβολο του νοητού μας κόσμου όπου κρυβόταν η παιδική μας αθωότητα. Σ αυτά τα τρυφερά χρόνια, κάτω από τη φιλόξενη σκέπη αυτού του κτιρίου, οι δάσκαλοι πάσχιζαν να μας μάθουν το σκοπό και τις αξίες της ζωής, τους νόμους που διέπουν την αρμονία της φύσης, τους κανόνες της κοινωνικής συνύπαρξης, να μας κάνουν κοινωνικά όντα. Πάσχιζαν να μας μεταλαμπαδεύσουν την κατασταλαγμένη σοφία που παραλάβαμε, τις βασικές γνώσεις που γίνονται η βάση και το εφαλτήριο για παραπάνω γνώση και μόρφωση. Στο γνώριμο χώρο της αυλής του Σχολείου, στην απρόσμενα μεγάλη σύναξη των εγκαινίων, το πνεύμα μας βυθίστηκε στο παρελθόν. Ο χρόνος διαστάλθηκε επικίνδυνα, συμπεριέλαβε στο σήμερα πρόσωπα οικεία που έφυγαν. Γονείς, παππούδες, δασκάλους. Όλοι εμείς, που πήραμε τις στράτες της ξενιτειάς τούτη τη μέρα αισθανθήκαμε πως δε φύγαμε ποτέ από δώ, πως όλα όσα μέχρι σήμερα διαδραματίστηκαν στη ζωή μας δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα φανταστικό όνειρό που θα τελείωνε από στιγμή σε στιγμή, όταν η μητέρα θα μας φώναζε να σηκωθούμε απ το κρεβάτι για το πρωινό σχολείο. Η καμπάνα, που μας καλούσε, είχε κιόλας σημάνει!!! Μ αυτές τις σκέψεις να μας κατακλύζουν, με τις σκευής του. και όχι αποσπασματικά. Δηλαδή, οι τουαλέτες έπρεπε να αναμνήσεις να μας προκαλούν έντονη συναισθηματική Τον κ. Κυριακάκη κάλεσε στο βήμα η συντονίστρια για να συμπεριληφθούν σε μια επικείμενη γενική επισκευή του φόρτιση παρακολουθήσαμε την εκδήλωση των εγκαινίων του σχολείου και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου. ανακαινισμένου Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων. Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, ότι το Γενάρη του 2003 ο Προσπαθήσαμε να πνίξουμε τον κόμπο των συγκινήσεων που «Αυλόγυρος» είχε στο πρωτοσέλιδο του αυτό το θέμα με τίτλο: ανέβηκε στο λαιμό μας να μας πνίξει, όταν η δασκάλα Φωφώ, Δημοτικό Σχολείο Κουρουνίων Ώρα Μηδέν. Το γερασμένο κτίριο χτύπησε το κουδούνι και τα παιδιά στοιχήθηκαν για να κάνουν μας καλούσε σε βοήθεια. προσευχή και έπαρση της σημαίας. Το πρόβλημα που έμπαινε για όλους τους ενδιαφερόμενους Κουβάρι μακρύ οι αναμνήσεις άρχισαν να ξετυλίγονται ήταν πρακτικό. Ποιος φορέας θα αναλάμβανε να εκτελέσει ένα η μια μετά την άλλη όταν η Ευγενία Βορριά-Ασλανίδη, παλιά τόσο μεγάλο και φιλόδοξο έργο αντιστρόφως ανάλογο των συμμαθήτρια, ανέβηκε στο βήμα για να συντονίσει την εκδήλωση οικονομικών μας δυνατοτήτων; Οι σύλλογοι είχαν τις δικές τους των εγκαινίων: δραστηριότητες. Το τοπικό συμβούλιο και η ενορία τη δική τους «Δεκαπενταύγουστος στα Κουρούνια!»,είπε ξεκινώντας. καθημερινότητα. Άρα έπρεπε να συγκροτηθεί μία επιτροπή που «Ένα όνειρο για κάθε Κουρουνιώτη όπου και αν αυτός ευρίσκεται. θα αναλάμβανε να σχεδιάσει να βρει πόρους και να εκτελέσει Κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι μεταθέτουν το όνειρο για του το έργο. χρόνου. Έτσι γίνεται πάντα. Το ευχάριστο είναι ότι μαζευτήκαμε και φέτος αρκετοί. Είναι Ο κ. Γιάννης Κυριακάκης στο βήμα Η Ευγενία Βορριά-Ασλανίδη στο βήμα προφανές ότι στο βωμό της οικονομικής κρίσης θυσιάστηκαν άλλες ανάγκες. Όσο για τους απόντες; Το σίγουρο είναι πως βρίσκονται εδώ με τη σκέψη τους. Όλοι μαζί, λοιπόν, κι αυτός είναι ο λόγος που διαλέξαμε τη σημερινή ημέρα, τη μεγάλη γιορτή της Εκκλησίας μας, να εγκαινιάσουμε ένα μικρό αλλά σημαντικό για τον τόπο μας έργο: το πάλαι ποτέ Δημοτικό Σχολείο Κουρουνίων που η αγάπη και η προσφορά των συντοπιτών μας το μετέτρεψε σε αυτό το οικιστικό σύνολο που βλέπετε, στολίδι στο έμπα του χωριού μας». Στους χαιρετισμούς των προέδρων των δύο κύριων συλλογικών φορέων, που σήκωσαν το μεγάλο βάρος της ολοκλήρωσης αυτού του έργου, του Νικόλα Κεφάλα, προέδρου του Φιλοπρόοδου Όμιλου Κουρουνίων Χίου και του Δημήτρη Γεντή, προέδρου του Συλλόγου Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Χίου Αττικής, διαπιστώσαμε την ακαταμάχητη δύναμη της συλλογικής προσπάθειας των Κουρουνιωτών. Μια συλλογική προσπάθεια που ενεργοποιεί όλους τους Κουρουνιώτες όπου κι αν βρίσκονται για να συνταχθούν σε ένα σημαντικό κοινό σκοπό και στόχο για τον τόπο μας. Τέτοιος στόχος ήταν η ανακαίνιση του Δημοτικού Σχολείου. Στη μακριά αλυσίδα των Κουρουνιωτών που συνέβαλαν στην επίτευξη αυτού του στόχου, ένας από τους σημαντικότερους κρίκους, ο σημαντικότερος ίσως, ήταν και ο συγχωριανός μας πολιτικός μηχανικός Γιάννης Κυριακάκης, ο οποίος προσέφερε δωρεάν την μελέτη του έργου και είχε την επίβλεψη της κατα- εκθέσει την άποψή του ως προς το τεχνικό σκέλος του έργου με την παρακάτω προσφώνηση: «Ο κ. Γιάννης Κυριακάκης: Ένας σημαντικός πρωτεργάτης αυτού του έργου, ένας άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο που γίνεται στο χωριό μας» Στη σύντομη και μεστή ομιλία του ο κ. Κυριακάκης αναφέρθηκε στο σκεπτικό της μελέτης, στα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν στη φάση της κατασκευής και στον τρόπο επίλυσής τους. Το Ιστορικό του έργου Αναφερόμενη στο ιστορικό του έργου η κα Βορριά-Ασλανίδη είπε: «Η ιδέα της γενικής επισκευής του σχολείου και του περιβάλλοντος χώρου γεννήθηκε μετά το 1998 που άνοιξε η ταβέρνα και τα καλοκαίρια γέμιζε το οδόστρωμα τραπεζάκια. Η έλλειψη μιας πλατείας ήταν περισσότερο από εμφανής. Το 2001 ο δήμαρχος Μαλαφής, κάλεσε, ανάμεσα στους άλλους, και τους Κουρουνιώτες να απογραφούν στο χωριό τους, υποσχόμενος να βοηθήσει στην κατασκευή πλατείας. Μεταφέρθηκαν τότε 70 άτομα από την Αθήνα. Το έργο της πλατείας που εκτελέστηκε από το σύλλογο των Αθηνών κόστισε ευρώ. Ο δήμος κατέβαλε ευρώ. Άρα κάποιος έπρεπε να εξοφλήσει την υπόλοιπη οφειλή ( 13 χιλ ευρώ) της πλατείας. Στο μεταξύ είχε πια αρχίσει να ωριμάζει η ιδέα για τη δημιουργία ενός ταμείου που θα μπορεί να βοηθά τις ανάγκες για έργα υποδομής στον τόπο καταγωγής μας. Ισχυρότατο εργαλείο που εργάστηκε καθοριστικά προς αυτή την κατεύθυνση αποδείχτηκε η εφημερίδα μας, «ο Αυλόγυρος», η οποία άρχισε να περνά την ιδέα στους ανά τον κόσμο Κουρουνιώτες και Εγρηγοριανούς που την διάβαζαν, αντί στεφάνου σε κάποιον αποδημήσαντα συγχωριανό μας να καταθέτουν χρήματα για τον τόπο μας. Έτσι, όταν χρειάστηκε να πληρωθεί το υπόλοιπο της πλατείας, ήδη υπήρχε ένας λογαριασμός με χρήματα. Με αυτά τα χρήματα, ο τότε πρόεδρος του συλλόγου Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Στ. Μιχαλάκης εξόφλησε την νεόδμητη πλατεία η οποία εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του Ήδη όμως οι ανάγκες είχαν φέρει στο προσκήνιο ένα ακόμα πρόβλημα, που είχε να κάνει με τις πεπαλαιωμένες σχολικές τουαλέτες. Πολλοί ενεργοί Κουρουνιώτες θεωρούσαν ότι το πρόβλημα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ολοκληρωμένα Αναμνηστική φωτογραφία των μελών του Δ. Ο. στην είσοδο του Σχολείου. Διακρίνονται από αριστερά Γιώργος Κεφάλας, Γιάννης Κυριακάκης, Δημήτρης Καρούσης στην πρώτη σειρά, Στέλιος Μιχαλάκης, Νίκος Κεφάλας και Ισίδωρος Κατσαρός στη δεύτερη σειρά. Πίσω τους ο κατασκευστής του έργου Φίλιππος Βουρνούς. Έτσι, γεννήθηκε το διασυλλογικό όργανο των Κουρουνιωτών, το οποίο με αρκετά προβλήματα (αμφιβολίες, καχυποψίες, διαφορετικές απόψεις μελών κλπ ) ξεκίνησε τη λειτουργία του το φθινόπωρο του Το κόστος του σχολείου και του περιβάλλοντος χώρου ανήλθε στις ευρώ περίπου. Σήμερα,το υπόλοιπο του χρέους μας ανέρχεται σε 9000 ευρώ». Ευχαριστίες Στη συνέχεια η κα Βορριά - Ασλανίδη ευχαρίστησε όλους όσους συνέβαλαν καθ οιονδήποτε τρόπο στην ολοκλήρωση αυτού του έργου. Συγκεκριμένα ευχαρίστησε: Το Διασυλλογικό Όργανο που κατά καιρούς είχε τα εξής μέλη. Δημήτρης Π. Κεφάλας Νικόλας Π. Κεφάλας Γιάννης Κ. Σιταράς

7 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ 7 Σχολείου Κουρουνίων Δημήτρης Γ. Σπανός (αποθανών). Ευχαριστίες στη χήρα Μαρία Σπανού (σύζυγό του) Γιώργος Μ. Τακτικός (αποθανών).εκτός από μέλος του οργάνου και δωρητής. Ευχαριστίες στη χήρα Ειρήνη Τακτικού Μαρία Τακτικού (σημερινή πρόεδρος του Διασυλλογικού Οργάνου) Στέλιος Μιχαλάκης (πρόεδρος του Διασυλ. Οργάνου για δύο περιόδους) Ισίδωρος Κατσαρός εκτός από μέλος του οργάνου και δωρητής. Δημήτρης Καρούσης εκτός από μέλος του οργάνου και δωρητής. Γιώργος Ξυδιάς Από τους παραπάνω οι Στ. Μιχαλάκης, Γιάννης Κυριακάκης, Ισίδωρος Κατσαρός, Δημήτρης Καρούσης και Γιώργος Β. Κεφάλας παρέμειναν για όλο το διάστημα μέλη του οργάνου. Τα διαδοχικά συμβούλια για όλα αυτά τα χρόνια του Συλλόγου Κουρουνιωτών-Εγρηγοριανών Αθηνών για την οικονομική του βοήθεια. Τα διαδοχικά συμβούλια του Φ.Ο.Κ. για την οικονομική του βοήθεια. Το σύλλογο Κουρουνιωτών-Εγρηγοριανών Οχάιο και προσωπικά τον Γιάννη Βορριά. Εκτός από κάποια μέλη του οργάνου, που ήταν παράλληλα και δωρητές ( όπως αναγράφονται στην μαρμαρόπλακα τα μέλη των οικογενειών τους που θέλουν να τιμήσουν), δωρητές είναι επιπρόσθετα και οι Μόδεστος Κεφάλας και η Μαριάννα, χήρα Κων/ντίνου Καρούση, καθώς και τα παιδιά του. Επίσης, δωρητής του μουσείου Ο δάσκαλος Ευάγγελος Ζύμαρης στο βήμα ειδικά, είναι και ο μακαριστός ιερέας Παναγιώτης Κεφάλας. Ευχαριστίες στην πρεσβυτέρα Μαρία Κεφάλα. Το δήμαρχο Αμανής Γιώργο Χρίτη για την οικονομική συμβολή του Δήμου στο έργο. Την κα Άννα Σίμου, πρόεδρο του κοινωφελούς ιδρύματος Σίμου γιατί, όπως σε κάθε μεγάλο έργο που γίνεται στο χωριό μας, έτσι και σ αυτό προσέφερε την αμέριστη και ουσιαστική συμπαράστασή της. Να σημειώσουμε εδώ, ότι πίσω από κάθε τι σημαντικό που γίνεται στο χωριό μας κρύβεται η διακριτική αλλά πολύ ουσιαστική παρουσία της. Να σημειώσουμε ακόμη, ότι το ίδρυμα Σίμου προσέφερε τα περισσότερα χρήματα απ όλους τους ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς. Λίγα περισσότερα προσέφερε η εκκλησία. Τον Σωτήρη Σγόντζο, που προσέφερε ως πρόεδρος του Κουγιούλειου, για την οικονομική βοήθεια του ιδρύματος. Την Ελένη Ξανθάκου, που μεσολάβησε στο Υπουργείο Αιγαίου, και το υπουργείο Αιγαίου, φυσικά, για την οικονομική στήριξη Το Θανάση Καρυάμη για την παρέμβασή του για οικονομική βοήθεια μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών. Τις κατά καιρούς εκκλησιαστικές επιτροπές του ενοριακού μας ναού και τον Πατέρα Παναγιώτη Σκυριώτη. Την εφημερίδα «Αυλόγυρος», και προσωπικά τον Πέτρο Μοσχούρη για την προβολή μέσα από την εφημερίδα και τη διαφήμιση περί της αναγκαιότητας του έργου και τις σχετικές ανακοινώσεις του Οργάνου. Ακόμη, για τη μεγάλη συμμετοχή στην επιτροπή εγκαινίων. Τη Φωτεινή Μαυρουκάκη για την οργάνωση και τη διεκπεραίωση του λαχνού που απέφερε ένα μεγάλο ποσό. Ακόμη για τη διαχείριση, ως ταμίας του συλλόγου, Η τελετή του Αγιασμού των εγκαινίων έγινε από τον εφημέριο του χωριού μας π. Παναγιώτη Σκυριώτη. Στη φωτογραφία μαζί με τον ιεροψάλτη και Γ.Γ. του Φ.Ο.Κ. κ. Γιώργο Ξυδιά του λογαριασμού του σχολείου σε συνεννόηση πάντα με το Γιώργο Κεφάλα για τις πληρωμές. Επίσης, την καταγραφή και παρακολούθηση των δημοσιευμένων ποσών στον Αυλόγυρο προς διαφάνεια. Τέλος πρωτοστατεί στην οργάνωση των εγκαινίων. Τον Ισίδωρο Κατσαρό για τα συχνά ταξίδια που έκανε σε σχέση με την πρόοδο του έργου, διαπραγματεύσεις με εργολάβο και άλλους συμμετέχοντες και βέβαια για τη συνεχή του παρουσία σε όλη τη διάρκεια των εργασιών στο Όργανο. Την Αφροδίτη Ασλανίδη για την προσφορά της ως δωρητού και για τη μελέτη εφαρμογή προβολής εκθεμάτων μουσείου Τον Χαράλαμπο Ξυδιά για τη μελέτη εγκατάσταση φωτισμού Το Φίλιππο Βουρνού για τη εκτέλεση του έργου. Από ότι βλέπετε έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Ο Φίλιππος, γνωστός και ως Καλατράβα των Κουρουνίων πλέον, ίσως χρειαστεί να ζητήσει το υπόλοιπο...από το ΔΝΤ. Τον Τάσο Μαυρουκάκη για εθελοντική εργασία. Τον Νικόλα Κεφάλα για τις προσπάθειές του στη τοποθέτηση των εκθεμάτων και επίλυση προβλημάτων στον αύλειο χώρο. Τις οικογένειες των δωρητών των υπαίθριων εκθεμάτων, Δημήτρη Β. Κοτσάτου και Ιωάννη Μοδ. Κοτσάτου. Την Ελένη Μαργέλου που συμμετείχε στην Επιτροπή Εγκαινίων Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε σε δυο συγχωριανούς μας. Το Γιάννη Κυριακάκη και το Γιώργο Β. Κεφάλα. Ο πολιτικός μηχανικός Γιάννης Κυριακάκης, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Χίου Αττικής, πρόσφερε αφιλοκερδώς τη μελέτη του έργου, είχε την επίβλεψή του και έκανε αλλεπάλληλα ταξίδια, με δικά του έξοδα, στο χωριό για να παρακολουθήσει την εξέλιξή του από τα αρχικά στάδια μέχρι την ολοκλήρωσή του. Το γραφείο του ήταν και είναι ο τόπος συνάντησης της επιτροπής. Ακόμα, αξιομνημόνευτο είναι, ότι ο Γιάννης μετείχε ως μηχανικός και στη γενική επισκευή της εκκλησίας και σε παλαιότερη επισκευή του Παλιού σχολείου. Τέλος, ως πρόεδρος του συλλόγου της Αθήνας πρωτοστάτησε στην αγορά των γραφείων του. Ο Γιώργος Β. Κεφάλας, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Αυλόγυρου ήταν εκείνος που έριξε την ιδέα να γίνει η ριζική ανακαίνιση του σχολείου, συμμετείχε ενεργά ως μέλος του Διασυλλογικού Οργάνου στο συντονισμό των εργασιών και στην κυριολεξία, «έτρεξε» τις διαδικασίες, συντόνισε τις ενέργειες και αναζήτησε πηγές χρηματοδότησης του έργου. Οι αναμνήσεις του κ. Ζύμαρη Στη συνέχεια η συντονίστρια κάλεσε στο βήμα το δάσκαλο κ. Ευάγγελο Ζύμαρη με τα παρακάτω λόγια: «Εδώ μάθαμε τα πρώτα μας γράμματα πολλοί από εμάς χάρη σε κάποιους φωτισμένους δασκάλους όπως ο δάσκαλος που θα λάβει αμέσως το λόγο για να μας θυμίσει στιγμές αξεπέραστες. Καλώ στο βήμα το δάσκαλό μου κ. Ευάγγελο Ζύμαρη». Η ομιλία του κ. Ζύμαρη είχε έντονη συναισθηματική φόρτιση. Κατέθεσε στο ακροατήριο τις αναμνήσεις του από την υπηρεσία ως πρωτοδιόριστος δημοδιδάσκαλος στο νεόδμητο τότε Δημοτικό Σχολείο Κουρουνίων, στα τέλη της δεκαετίας του 50. Η ομιλία του ήταν διανθισμένη με ανέκδοτα γεγονότα και πρόσωπα. Πρόσωπα, που είτε δεν υπάρχουν πια ανάμεσά μας είτε, το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου, έχει πλέον λευκάνει τις κεφαλές τους και έχει κυρτώσει το άλλοτε αγέρωχο ανάστημά τους. Πρόσωπα που συνέβαλαν με προσωπική εργασία στην ανέγερση και διαμόρφωση του Σχολείου. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις εξωσχολικές πολιτιστικές δραστηριότητες των Κουρουνιωτών την περίοδο που υπηρέτησε ως δάσκαλος στα Κουρούνια. Δραστηριότητες που αποδεικνύουν την έμφυτη αγάπη των συγχωριανών μας στην τέχνη σε μια εποχή μάλιστα που οι βιοτικές ανάγκες ήταν εξαιρετικά επιτακτικές. Θυμήθηκε το ιστορικό θεατρικό δράμα «Εσμέ», που ανέβασαν και έκανε εκτενή αναφορά σ αυτό. Τέλος ευχαρίστησε για την τιμητική πρόσκληση και ευχήθηκε κάθε επιτυχία στους προοδευτικούς, όπως είπε Κουρουνιώτες. Η ομιλία της κας Δέσποινας Κεφάλα Το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης αφορούσε στο Εκκλησιαστικό Μουσείο Κουρουνίων, το οποίο, μετά την ανακαίνιση του σχολικού συγκροτήματος, ως γνωστόν μεταφέρθηκε στη μία αίθουσα του κτιρίου. Η κα Βορριά-Ασλανίδη κάλε στο βήμα την επόμενη ομιλήτρια, την φιλόλογο κα Δέσποινα Π. Κεφάλα με τα παρακάτω λόγια. Η κα Δέσποινα Κεφάλα-Μήλιου στο βήμα «Τα σκληρά και βασανισμένα πρόσωπα των δουλευτάδων της γης. Η χορεία των βρακοφόρων γερόντων, των υπηρετούντων το ναό. Η σεβάσμια ομήγυρις τών λαμπροφορεμένων ιερέων όλοι τους ιερουργοί τού ουράνιου θυσιαστηρίου. Μαζί τους κι εσύ εδώ και πέντε μήνες», έγραφε στο βιβλίο επισκεπτών του Εκκλησιαστικού Μουσείου Κουρουνίων τον Αύγουστο του 1999, η Δέσποινα Κεφάλα, κόρη του παπά Παναγιώτη και αναφερόταν φυσικά στον πατέρα της, η απώλεια του οποίου στάθηκε αφορμή για τούτο το έργο» Η Δέσποινα Κεφάλα είναι σήμερα μαζί μας και θα μας μιλήσει για το εκκλησιαστικό μουσείο, αλλά και τον αείμνηστο αγιογράφο Γιώργο Παναγιωτάκη» Η κα Κεφάλα, ξεκίνησε την ομιλία της με τα παρακάτω λόγια: «Κυρίες και Κύριοι Καλησπέρα σας! Όλοι εμείς που έλκομε την καταγωγή μας από αυτό το χωριό, με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια παρουσιάζουμε απόψε το Εκκλησιαστικό Μουσείο, ένα έργο που αποτελεί αιτία καύχησης με την διπλή του υπόσταση: ως χώρος τέχνης και ως χώρος διαφύλαξης της ιστορικής μας μνήμης. Είθισται στις περιπτώσεις αυτές να γίνεται μία ιστορική αναδρομή στον τρόπο γέννησης και υλοποίησης ενός τέτοιου έργου. Εμείς, όμως, θα ακολουθήσουμε μία αντίθετη πορεία. Θα αναφερθούμε πρώτα στην αξία του καλλιτέχνη και των έργων του, που διαφυλάσσονται στο μουσείο αυτό, για να καταδείξουμε και την ευγνωμοσύνη που οφείλομε στους πρωτεργάτες του» Στη συνέχεια έκανε εκτενή αναφορά στη ζωή και στο έργο του καλλιτέχνη-αγιογράφου αείμνηστου Γιώργου Παναγιωτάκη, που η Θεία Πρόνοια τον έστειλε στο χωριό μας για να αφήσει πίσω του αυτά τα διαμάντια της τέχνης, αυτά τα θαυμάσια από κάθε άποψη έργα, που αποτέλεσαν την βάση και την αιτία για να γίνει αυτό το Μουσείο. Συνέχεια στη σελίδα 8

8 8 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ Τα εγκαίνια του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων Αυτοπροσωπογραφία του Γεωργίου Παναγιωτάκη, λίγο πριν από το θάνατό του. Ο κυρ Σίμος Σιταράς κι ο Βουλευτής Χίου Κωστής Μουσουρούλης κόβουν μαζί την κορδέλα των εγκαινίων Συνέχεια από τη σελίδα 7 Στον περιορισμένο χώρο της εφημερίδας μας είναι αδύνατον να μεταφέρουμε όσα πολλά και σημαντικά ανέφερε για την προσωπικότητα του αγιογράφου, και το σημαντικό έργο που άφησε πίσω του τόσο στη Χίο όσο και αλλού. Δεσμευόμαστε όμως, σε προσεχή φύλλα να κάνουμε ένα εκτενές αφιέρωμα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό για την προσωπικότητα αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη. Στη συνέχεια της ομιλίας της η κα Κεφάλα αναφέρθηκε στο ιστορικό της δημιουργίας του Εκκλησιαστικού Μουσείου, και στα πρόσωπα που συνέβαλαν με την πίστη, το όραμα και την ευλάβειά τους στο να δημιουργηθεί αυτό το μοναδικό μουσείο στο χωριό μας. Αναφερόμενη στις αξίες που υπήρξαν οδηγός μας γι αυτό το έργο είπε: «Απόψε εγκαινιάζουμε ένα έργο που υπήρξε αποτέλεσμα της κοινής προσπάθειας πολλών ανθρώπων. Η αγάπη που τους γέννησε ο γενέθλιος τόπος, η πίστη ότι υπηρετούν και διασώζουν ψηφίδες που συναποτελούν τον εθνικό μας θησαυρό, τις ρίζες μας, την αυτογνωσία μας, οδήγησαν στην δημιουργία αυτού του μουσείου. Η ιστορία του ελληνικού έθνους, και ίσως προκαλέσω με αυτό, δεν γράφτηκε από ολόκληρο το έθνος αλλά από λίγους μεγάλους Έλληνες που γεννά ο ελληνικός πολιτισμός. Σ αυτήν την γραμμή βρίσκεται και αυτός ο σύλλογος. Εδώ διασώζεται η ελληνική ψυχή, οι αξίες μας. Απόψε, είμαστε όλοι προσκεκλημένοι της Ιστορίας του χωριού μας. Μέσα από μια σειρά εκθέματα προσπαθεί να ανοίξει διάλογο μαζί μας, να μας γνωρίσει το παρελθόν μας. Ζωντανεύει και περιγράφει τη σχέση με τον Θεό, αποκαλύπτει το αληθινό περιεχόμενο της ζωής των παππούδων και των πατεράδων μας, αυτό που τους δίνει την δύναμη να παλαίψουν μ ένα τραχύ περιβάλλον για να πραγματώσουν έναν εξαιρετικά δύσκολο βίο. Αγαπημένα πρόσωπα. Έτσι καταγράφεται η Ελλάδα στις ψυχές μας. Αυτό διασώζουμε και διαμηνύουμε» Στη συνέχεια, μέσα από δύο κείμενα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα μας προσπαθεί να συνδέσει τη θρησκευτικότητα των συγχωριανών μας και τις λατρευτικές τους εκδηλώσεις με τις αταλάντευτες αξίες αυτού του τόπου. Τα κείμενα ήταν: Τη χαραυγή της Νιας Δευτέρας, του «Πάροικα» και Νηστήσιμα Απόδειπνα, του υπογράφοντος, που απέδωσε έξοχα η νεαρή Μαρία Μοσχούρη. Ακολούθησε αναλυτική αναφορά της στα εκθέματα του μουσείου με ιδιαίτερη αναφορά στα πρόσωπα που υπηρέτησαν στο ναό του Αγίου Ιωάννου, ιερείς, ψάλτες, νεωκόροι. Καταλήγοντας, είπε ότι το Εκκλησιαστικό Μουσείο αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό έργο για το χωριό μας, που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά δημιουργικών έργων που έγιναν με συλλογική προσπάθεια. Να σημειώσουμε, τη παράλληλη προβολή διαφανειών κατά τη διάρκεια των ομιλιών τόσο του κ. Ζύμαρη όσο και της κας Κεφάλας. Στη συνέχεια η συντονίστρια της εκδήλωσης κάλεσε τον πατέρα Παναγιώτη Σκυριώτη να τελέσει τον Αγιασμό. Την κορδέλα των εγκαινίων έκοψαν από κοινού ο Βουλευτής Χίου κ. Κωστής Μουσουρούλης και ο ενενηνταδυάχρονος συγχωριανός μας Σίμος Ι. Σιταράς, ο οποίος ήταν σχολικός έφορος την περίοδο που εγκαινιάστηκε το νεόδμητο τότε Δημοτικό Σχολείο. Στο πρόσωπό του η οργανωτική επιτροπή θέλησε να τιμήσει όλους τους προγόνους μας που πρόσφεραν αφιλοκερδώς προσωπική εργασία για την ανέγερση του Σχολείου. Την μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των δωρητών στην είσοδο του σχολείου απεκάλυψε ο Δήμαρχος Αμανής κ. Γιώργος Χρίτης. Ακολούθησε ξενάγηση στην αίθουσα του Μουσείου και στη συνέχεια οι νέες και οι νέοι των Κουρουνίων, τηρώντας την πατροπαράδοτη φιλοξενία που μας χαρακτηρίζει, πρόσφεραν κεράσματα στους καλεσμένους. Να σημειώσουμε ότι πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να τιμήσουν με την παρουσία τους τις εκδηλώσεις για τα εγκαίνια του ανακαινισμένου Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων. Ανάμεσά τους, εκλεκτοί προσκεκλημένοι: ο βουλευτής Χίου κ. Κώστας Μουσουρούλης, η Αντινομάρχης Χίου κα Λίτσα Λύκου, ως εκπρόσωπος του Νομάρχη κ. Πολύδωρου Λαμπρινούδη, ο Δήμαρχος Αμανής κ. Γιώργος Χρίτης, πολλοί Νομαρχιακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι, η κόρη και η εγγονή του Γ. Παναγιωτάκη κ. Ελένη ΠαναγιωτάκηΜαθιού και Όλγα Κολέφα αντίστοιχα. Τα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, των Διοικητικών Συμβουλίων των πολιτιστικών Συλλόγων και του Διασυλλογικού Οργάνου, που είχε την ευθύνη και το συντονισμό του έργου θέλουν και δημόσια να ευχαριστήσουν όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους τη σημαντική για το χωριό μας αυτή εκδήλωση. ΟΤΑΝ ΤΟ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ Όταν πριν μερικούς μήνες ανέλαβα την διοργάνωση της εκδήλωσης των εγκαινίων του ανακαινισμένου δημοτικού σχολείου, ο στόχος μου ήταν να καταφέρω να παρουσιαστεί μια εκδήλωση σεμνή, λιτή αλλά και αντάξια του μεγάλου έργου που είχε επιτευχθεί. Ήταν σαν ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου. Και αυτό το στοίχημα έπρεπε να το κερδίσω. Γνωρίζουμε, ότι οι στόχοι επιτυγχάνονται με προσπάθεια, πείσμα, θέληση αλλά κυρίως με συνεργασία. Σήμερα, θέλοντας να κάνω τον απολογισμό μου, νομίζω ότι το στοίχημα το κέρδισα. Και σίγουρα όχι μόνη μου. Αισθάνομαι λοιπόν την ανάγκη να ευχαριστήσω και δημόσια όλους αυτούς που με βοήθησαν είτε ενισχύοντας οικονομικά την κάλυψη μέρους των εξόδων που έγιναν, είτε βοηθώντας σε πρακτικά ζητήματα. Κατ αρχήν θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη του Διασυλλογικού Οργάνου που με εμπιστεύθηκαν και μου έδωσαν τη δυνατότητα να διεκπεραιώσω αυτό που ανέλαβα. Στη συνέχεια, πολλές ευχαριστίες οφείλω στα μέλη Δ.Σ. του Φ.Ο.Κ, που πρόθυμα ανταποκρίθηκαν και μου έστειλαν όποιες πληροφορίες χρειάστηκα. Ακόμη να ευχαριστήσω τα μέλη Δ.Σ. του Σ.Κ.Ε.Χ.Α. για την έγκριση έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, για την κάλυψη διαφόρων εξόδων, κυρίως της έκδοσης του φυλλαδίου του εκκλησιαστικού μουσείου και ιδιαίτερα τον Βασίλη Κυριακάκη ο οποίος επιμελήθηκε για την δημιουργία και την εκτύπωσή του καθώς και τον Πέτρο Μοσχούρη, ο οποίος ανέλαβε, εκτός πολλών άλλων, την συγγραφή των κειμένων του φυλλαδίου και είχε την επιμέλεια προβολής των διαφανειών. Ακόμη θέλω να ευχαριστήσω: Την Ευγενία Ασλανίδη, τον κ. Ευάγγελο Ζύμαρη, την Δέσποινα Κεφάλα και τους μικρούς μαθητές που συμμετείχαν γεμίζοντας την εκδήλωση με συναισθήματα χαράς, συγκίνησης αλλά και περηφάνιας. Τον πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. της ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε. για την προσφορά των κρασιών και των οπτικοακουστικών μηχανημάτων για την άρτια παρουσίαση της εκδήλωσης. Tον πρόεδρο του τοπικού Συλλόγου Εγρηγόρου κ. Θανάση Καρυάμη για την προθυμία του να μας παραχωρήσει τα καθίσματα που χρειάστηκαν. Τη Σόφη Βουρνού για την προσφορά των τραπεζομάντηλων των εγκαινίων. Τον Ισίδωρο Κατσαρό για την προσφορά του εξοπλισμού για το γήπεδο του βόλεϊ. Το Γιώργο και τη Λιζ Κεφάλα, που πρόσφεραν, στη μνήμη του Βασιλείου Κεφάλα, μέρος του κόστους του χλοοτάπητα των εξωτερικών εκθεμάτων. Το Γιάννη Π. Κυριακάκη για την προσφορά των ιστών, των σημαιών, καθώς και των πινακίδων και των προβολέων για τα εξωτερικά εκθέματα. Το Γιάννη Σ. Σιταρά, για την αγορά και την μεταφορά του προστατευτικού διχτυού της αυλής του σχολείου. Τον Γιάννη και την Ελένη Σιταρά για την προσφορά του εξοπλισμού καθαριότητας για τον περιβάλλοντα χώρο. Τους πολλούς Ανώνυμους που προσέφεραν για να καλυφθούν τα υπόλοιπα έξοδα για την εκδήλωση των εγκαινίων (σκεύη κεράσματος εγκαινίων, ύφασμα κάλυψης πλάκας, εκτύπωση & ταχυδρόμηση προσκλήσεων, σφουγγάρια ανθοδετικής-χαλίκια-φωτ/φα-πινακίδες μουσείου). Τον Γιώργο Μιχαλάκη που για ακόμη μια φορά «έντυσε» την εκδήλωση με εικόνα και ήχο. Τον Κώστα Ι. Σιταρά και τους φίλους του, που ανέλαβαν την μεταφορά των καθισμάτων. Επί πλέον ευχαριστίες οφείλω στους: Ελένη Μαργέλου, Βαγγέλη Κ. Σπανό, Βίκυ Καζά, Ελένη & Δημήτρη Καρούση, Τάσο Μαυρουκάκη, Νίκο Πιτσιλό, Γιάννη Κεφάλα, Μαρία Μεστούση, Χαράλαμπο Ξυδιά, Φίλιππο E. Βουρνού, Μαρία Ποδιά, Γιάννη Π. Ζαννή και Σταμάτη Γεωργούλη, οι οποίοι συνέβαλλαν ουσιαστικά σ αυτή την προσπάθεια. Ιδιαίτερες ευχαριστίες, για μια ακόμη φορά, στους Γιάννη Κυριακάκη και Γιώργο Κεφάλα για το χρόνο που διέθεσαν, δίνοντάς μου πληροφορίες και συμβουλές που χρειάστηκα. Επίσης, όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που βοήθησαν στο σερβίρισμα αλλά και στη διανομή των φυλλαδίων του εκκλησιαστικού μουσείου.. Τέλος, να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, για την ανοχή που έδειξαν όσες φορές χρειάστηκε να τους παραμελήσω εξ αιτίας της ενασχόλησής μου στην οργάνωση της εκδήλωσης. Με την ελπίδα ότι δεν θα παρεξηγηθώ από κάποιους που ίσως ξέχασα να αναφέρω ιδιαιτέρως, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που με τη συμμετοχή σας όλα αυτά τα χρόνια στηρίξατε την προσπάθειά μας. Φωφώ Μαυρουκάκη

9 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ 9 Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Κ Α ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ Τη Δευτέρα, 9 Σεπτεμβρίου 2010, ο Σάκης Καρούσης και η Νίκη Ζωγράφου απέκτησαν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Στους ευτυχείς γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες ο «Αυλόγυρος» εύχεται να τους ζήσει. Το Σάββατο, 6 Νοεμβρίου 2010, ο Νίκος και η Όλγα Κεφάλα, απέκτησαν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Στους ευτυχείς γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες ο «Αυλόγυρος» εύχεται να τους ζήσει. Ο Παναγιώτης και η Μαρία Σπανού, που ζουν στη Νέα Υόρκη απέκτησαν ένα χαριτωμένο αγοράκι που θα του δώσουν το όνομα Δημήτριος-Θεοτόκης. Στους ευτυχείς γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες ο «Αυλόγυρος» εύχεται να τους ζήσει. Την Κυριακή, 7 Νοεμβρίου 2010, ο Βαλεντίνος Ζαρμπούτης και η Κυριακή Σπανού, που ζούν στη Νέα Υόρκη απέκτησαν δίδυμα αγοράκια, που θα τους δώσουν τα ονόματα Ισίδωρος και Ιωάννης. Στους ευτυχείς γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες ο «Αυλόγυρος» εύχεται να τους ζήσει. ΓΑΜΟΙ Την Κυριακή 2 Μαΐου 2010, στη Νέα Υόρκη, έκαναν το γάμο τους ο Δημήτρης Καρούσης (γιος του αείμνηστου Κώστα και της Μαριάννας Καρούση) με την Δέσποινα Τσάφου. Ο Αυλόγυρος τούς εύχεται κάθε ευτυχία στην καινούργια τους ζωή. Το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010, στον ιερό ναό Αγίου Ευστρατίου στα Θυμιανά της Χίου, έκαναν το γάμο τους ο Χρήστος Επιτροπάκης με τη Αργυρώ Κοτσάτου (κόρη του Δημήτρη και της Χρυσώς Κοτσάτου). Ο Αυλόγυρος τούς εύχεται κάθε ευτυχία στην καινούργια τους ζωή. ΚΗΔΕΙΕΣ-ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ Τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010, πέθανε στη Χίο, ο Δημήτριος Α. Καρυάμης, πατέρας του προέδρου του τοπικού Συλλόγου των Εγρηγοριανών. Η εξόδιος ακολουθία έγινε στον ιερό Ναό τής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Εγρηγόρο και ο ενταφιασμός του στο κοιμητήριο των Ταξιαρχών του Εγρηγόρου. Στη σύζυγο, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα αδέλφια και τούς άλλους συγγενείς ο Αυλόγυρος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια. Τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010, πέθανε στη Χίο πλήρης ημερών, η Σεβαστή Ι. Μιχάλου. Η εξόδιος ακολουθία έγινε από τον ιερό Ναό Αγίας Άννης Καπέλλας στη Χίο. Στα παιδιά, τα εγγόνια, και τούς άλλους συγγενείς ο Αυλόγυρος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια. Το Σάββατο 24 Ιουλίου 2010, νικημένος από την επάρατη νόσο, πέθανε σε ηλικία 69 ετών στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. ο Μιχάλης Ν. Μίχαλος. Στη σύζυγο Ευγενία, στα παιδιά του Νίκο και Γιώργο, τα εγγόνια του, τα αδέλφια του και τους άλλους συγγενείς ο Αυλόγυρος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια. Την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010, νικημένος από την επάρατη νόσο, πέθανε σε ηλικία 61 ετών στη Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. ο Γιάννης Ε. Γεντής. Στη σύζυγο Ειρήνη, τα παιδιά, τα αδέλφια και τούς άλλους συγγενείς ο Αυλόγυρος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια. Την Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010, ανήμερα της εορτής τους, πέθανε νικημένος από την επάρατη νόσο, ο Ανδρέας Χ. Χριστοφάκης. Η εξόδιος ακολουθία έγινε στα Καλύβια Αττικής. Στη σύζυγο, τα παιδιά, τα εγγόνια και τούς άλλους συγγενείς ο Αυλόγυρος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια. ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ Στις πανελλήνιες εξετάσεις που έγιναν τον περασμένο Ιούνιο πέτυχαν να εισαχθούν στα Ανώτατα και Ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα τής χώρας τα παρακάτω παιδιά τών συγχωριανών μας: Ο Μιχάλης Μιχαλιός, γιος τού Χρήστου και της Άννας Μιχαλιού, πέτυχε να εισαχθεί στο τμήμα Ναυτιλίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Η Παρασκευή Τσουμπή, κόρη του τού Χρήστου και της Βαρβάρας Τσουμπή, πέτυχε να εισαχθεί στο τμήμα Αισθητικής και Κοσμετολογίας του ΤΕΙ Αθηνών. Ο «Αυλόγυρος» εύχεται σε όλους καλές σπουδές και καλή σταδιοδρομία. ********** Να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο Αυλόγυρος δημοσιεύει τις κοινωνικές εκδηλώσεις τών συγχωριανών μας που υποπίπτουν στην αντίληψη τών μελών τής συντακτικής επιτροπής. Είναι φυσικό, όμως, πολλά κοινωνικά γεγονότα να μη γίνονται γνωστά στα μέλη τής συντακτικής επιτροπής. Αν θέλετε οπωσδήποτε να δημοσιευθεί κάποιο κοινωνικό γεγονός που σάς αφορά, παρακαλούμε να απευθύνεστε στα μέλη της συντακτικής επιτροπής τού Αυλόγυρου ή στα μέλη τού Δ.Σ. τού Συλλόγου ή στείλτε μας ένα γράμμα στη διεύθυνση της εφημερίδας μας ********** Οικονομική ενίσχυση για τον «Αυλόγυρο» Οι παρακάτω συγχωριανοί και φίλοι μας προσέφεραν διάφορα ποσά για τον «Αυλόγυρο»: 1 Οικ. Μιχάλου Ευγενίας, Νίκου, Γιώργου στη μνήμη του συζύγο και πατέρα Μιχάλη Ν. Μίχαλου 100 $ 2 Σταματινού Μ. Ειρήνη 100 $C 3 Καραμούζος Αλέκος & Μαρία 50 4 Μιχαλάκη Βαρβάρα 20 5 Καραμούζος Εμμανουήλ & Βαρβάρα στη μνήμη Σκαφίδα Ελευθερίου 10 6 Καρούσης Δημήτρης & Μαρία 50 7 Καρούσης Κ. Δημήτρης 25 8 Κουσίδης Παύλος & Καρούση Ελένη 50 9 Καρούσης Κ. Ιωάννης Κοινούσης Ζωρζής Κοτσάτος Σ. Σταμάτης 50 Το Δ.Σ του Συλλόγου μας και η Συντακτική Επιτροπή της Εφημερίδας μας σας ευχαριστεί θερμά γιατί με τις προσφορές σας μπορεί να εκδίδεται τακτικά και απρόσκοπτα. * * * * * Οικονομική ενίσχυση για τον «Φ.Ο.Κ.» Οι παρακάτω συγχωριανοί και φίλοι μας προσέφεραν διάφορα ποσά για τον Φιλοπρόοδο Όμιλο Κουρουνίων Χίου: Στη μνήμη Γρίσπου-Λιάπη Καλλιόπης 1 Σύλλογος Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Χίου Αττικής 30 Στη μνήμη Βασιλείου Κεφάλα 2 Σύλλογο Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Χίου Αττικής 30 Στη μνήμη πρεσβυτέρας Ειρήνης Ξυδιά 3 Ασλανίδου-Βορριά Ευγενία 70 Το Δ.Σ του Φ.Ο.Κ. σας ευχαριστεί θερμά για τις προσφορές σας * * * * * Οικονομική ενίσχυση για τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Εγρηγόρου Οι παρακάτω συγχωριανοί και φίλοι πρόσφεραν για την ενίσχυση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Εγρηγόρου τα παρακάτω ποσά: Στη μνήμη Δημητρίου Καρυάμη 1. Ζαννής Ι. Βασίλειος 50 Π Ρ Ο Σ Φ Ο Ρ Ε Σ 2. Ζαννής Νικόλαος και Παναγιώτα Κακούλας Γιώργος & Τούλα Μιχαλάκη Βαρβάρα Μιχαλάκης Γ. Δημήτριος Ρεκλείτης Χρήστος και Αργυρώ Σιταρά Μαρκέλλα Σιταράς Γιάννης Σιταράς Σίμος και Καλλιόπη Σοϊλέ Άννα 30 Το Δ.Σ του Πολιτιστικού Συλλόγου Εγρηγόρου σας ευχαριστεί θερμά γιατί με τις προσφορές σας. * * * * * Οικονομική ενίσχυση για την ανακαίνιση του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων Οι παρακάτω συγχωριανοί και φίλοι πρόσφεραν για την ανακαίνιση του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων Χίου τα παρακάτω ποσά: 1. Ανώνυμος Ζαννής Ι. Βασίλειος Κατσαρός Ισίδωρος στη μνήμη Δ. Καρυάμη 50 Τα μέλη του Διασυλλογικού Οργάνου σας ευχαριστεί θερμά για τις προσφορές σας. * * * * * Οικονομική ενίσχυση για την αναμόρφωση του Κοιμητηρίου Κουρουνίων Οι παρακάτω συγχωριανοί και φίλοι πρόσφεραν για την αναμόρφωση του κοιμητηρίου Κουρουνίων τα παρακάτω ποσά: Στη μνήμη Βασιλείου Ι. Κεφάλα 1 Ζαννής Ι. Βασίλειος 50 2 Ζαννής Νίκος & Παναγιώτα 35 3 Κεφάλα Σοφία & Δέσποινα 20 4 Κοτσάτος Δ. Σωτήριος 50 5 Λιάπης Νίκος & Σούλα 70 Στη μνήμη Σεβαστής Μιχάλου 6 Ζαννής Ι. Βασίλειος Ζαννής Νίκος & Παναγιώτα 30 8 Ρεκλείτη Αργυρώ 30 9 Σιταράς Σ. Ιωάννης Σοϊλέ Άννα 20 Στη μνήμη Ελευθερίου Σκαφίδα 11. Κυριακάκης Κώστας & Ντίνα 30 Τα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και της Επιτροπής Αναμόρφωσης του Κοιμητηρίου σας ευχαριστούν θερμά για τις προσφορές σας. * * * * * Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΝΑΓΡΑΦΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΤΑΦΟΥ Υπενθυμίζουμε στους συγχωριανούς μας απανταχού της γης, ότι η αγορά δικαιώματος αναγραφής ονομάτων στην πλάκα του ομαδικού τάφου στο νεκροταφείο Κουρουνίων, αφορά οποιονδήποτε επιθυμεί να αναγράψει τα ονόματα των προγόνων του, που κείτονται είτε στα Κουρούνια είτε εκτός του χωριού. Για ένα όνομα η τιμή έχει ορισθεί στα 300 και για δύο στα 500. Τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν για την αναμόρφωση του χώρου του νεκροταφείου. Η επιτροπή αναμόρφωσης ευχαριστεί τους συγχωριανούς μας, που αισθάνονται την ανάγκη της συμμετοχής τους στο έργο. Η επιτροπή αναμόρφωσης του Νεκροταφείου Για το δικαίωμα αναγραφής ονόματος στην πλάκα του ομαδικού τάφου έχουν ήδη προεγγραφεί και έχουν ήδη καταθέσει τα ακόλουθα ποσά οι παρακάτω συγχωριανοί μας: 1. Ζαννής Ι. Βασίλειος Τακτικός Θεόδωρος & Καλλιρόη Κεφάλας Γιώργος & Ελισάβετ Κατσαρός Σ Βασίλειος 300

10 10 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΙΟ Δραστηριότητες του Φ.Ο.Κ Η Γενική Συνέλευση Το Σάββατο 7 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ, στον Αυλόγυρο της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στα Κουρούνια, έγινε η τακτική Γενική Συνέλευση των μελών του Φιλοπρόοδου Ομίλου Κουρουνίων Χίου. Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης ήταν: Εισαγωγή και χαιρετισμός από τον πρόεδρο του Συλλόγου κ. Νίκο Κεφάλα Ενημέρωση και απολογισμός από τον Πρόεδρο για το έργο και την πορεία του Φ.Ο.Κ. Έκθεση του πορίσματος της Εξελεγκτικής Επιτροπής για την οικονομική χρήση του προηγούμενου χρόνου και οικονομικός απολογισμός από τη Ταμία του Συλλόγου. Επίσης τέθηκαν προς συζήτηση τα παρακάτω θέματα: Έκφραση απόψεων και συζήτηση αναφορικά με το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑ- ΤΗΣ» και τη συννένωση του νησιού σε έναν Δήμο, καθώς και τη δρομολόγηση ενεργειών για τη στάση και την πορεία που θα ακολουθήσει ο Σύλλογος στις επερχόμενες εξελίξεις. Προοπτική και προγραμματισμός για το νέο έτος. Προτάσεις τοποθετήσεις μελών. Η Συνέλευση ήταν επαναληπτική, από τις 31 Ιουλίου 2010, λόγω μη υπάρξεως τότε απαρτίας, οπότε θεωρήθηκε ότι βρίσκεται σε απαρτία με όσα μέλη κι αν παρευρίσκονταν. Στη συνέχεια έγινε εκλογή προεδρείου γενικής συνέλευσης. Μετά από πρόταση του γραμματέα του Δ.Σ. κ. Γ. Ξυδιά, εξελέγησαν ομόφωνα ως πρόεδρος ο κ. Γιάννης Π. Λιάπης και ως γραμματέας η κα Ευγενία Ασλανίδη-Βορριά. Το εκλεγέν προεδρείο κατέλαβε τη θέση του. Ο πρόεδρος απηύθυνε χαιρετισμό στα παρόντα μέλη και ευχήθηκε σε όλους καλό καλοκαίρι. Στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον πρόεδρο του Φιλοπρόοδου Ομίλου Κουρουνίων Χίου κ. Νίκο Κεφάλα για να κάνει τον απολογισμό πεπραγμένων του Συμβουλίου του για το χρόνο που πέρασε. Στην αρχική τοποθέτησή του ο πρόεδρος του Φ.Ο.Κ. ευχαρίστησε τα μέλη για την παρουσία τους και ευχήθηκε σε όλους καλό καλοκαίρι. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις δραστηριότητες που πραγματοποίησε ο Φ.Ο.Κ. τον χρόνο που πέρασε και αναφέρθηκε επιγραμματικά σε κάθε μία από αυτές. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις προσπάθειες που κατέβαλε ο Σύλλογος σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Επιτροπή, το Σύλλογο των Αθηνών και το Διασυλλογικό Όργανο για την ολοκλήρωση των έργων ανακαίνισης του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων και την προετοιμασία της μεγάλης εκδήλωσης των εγκαινίων που θα γίνουν την ημέρα της Παναγίας. Τόνισε ότι το κτιριακό συγκρότημα του σχολείου και ο περιβάλλον χώρος έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι ένα στολίδι στην είσοδο του χωριού και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όλοι οι Κουρουνιώτες για τις προσφορές που κατέβαλαν για την ολοκλήρωσή του. Το σώμα στη συνέχεια εισήλθε στο δεύτερο θέμα της ημερήσιας διάταξης που αφορούσε στην έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής για την οικονομική χρήση του προηγούμενου χρόνου και τον οικονομικό απολογισμό από την ταμία του Συλλόγου. Το λόγο πήρε η ταμίας του Συλλόγου Ευγενία Βορριά- Ασλανίδη, η οποία διάβασε την έκθεση της Ε. Ε. για την οικονομική χρήση της προηγούμενης περιόδου και έκανε τον οικονομικό απολογισμό του Συμβουλίου. Το σώμα ομόφωνα ενέκρινε τον οικονομικό απολογισμό και απάλλαξε τόσο την ταμία όσο και τα άλλα μέλη του Δ.Σ. από κάθε ευθύνη για την οικονομική χρήση του προηγούμενου χρόνου. Στη συζήτηση που ακολούθησε μεγάλο μέρος της αναλώθηκε στην επικείμενη συνένωση όλων των Δήμων του νησιού σε ένα Δήμο σύμφωνα με το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Άγνωστο και ασαφές εξακολουθεί να παραμένει, ακόμη και για μάς τους ίδιους, δήλωσε ο γραμματέας του Φ.Ο.Κ. κ. Γιώργος Ξυδιάς, που ως γνωστόν είναι ο ίδιος Δημοτικός υπάλληλος, το πώς Η επιμέλεια της ολοκλήρωσης των εργασιών για την ανακαίνιση του Δήμοτικού Σχολείου Κουρουνίων και η οργάνωση της εκδήλωσης των εγκαινίων καθώς και η συνεχής συντήρησή του απασχόλησαν εκτός των άλλων τα μέλη της Γ.Σ. του Φ.Ο.Κ. θα ενσωματωθούν στον νέο Δήμο οι υφιστάμενες υπηρεσίες τών υπαρχόντων Δήμων και τών Τοπικών Διαμερισμάτων, ποια θα είναι τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις μας. Στη συζήτηση που ακολούθησε και στο συγκερασμό τών απόψεων και τών θέσεων που κατατέθηκαν, αβίαστα προέκυψε το συμπέρασμα πως αναβαθμίζεται εκ των πραγμάτων ο ρόλος του Συλλόγου στο νέο διοικητικό περιβάλλον που δημιουργείται. Και αυτό θα συμβεί οπωσδήποτε, αφού είναι αδύνατον απο τον μοναδικό εκπρόσωπο που θα εκλεγεί για το Τοπικό μας Διαμέρισμα να περιμένουμε να διεκδικήσει και να επιτύχει την επίλυση όλων τών προβλημάτων που αντιμέτωπίζουν τα χωριά μας. Ο κίνδυνος να βρεθούν στο περιθώριο τών εξελίξεων τα χωριά της Αμανής με το νέο διοικητικό χάρτη, είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά ορατός. Γι αυτό επιτακτική, είναι η ανάγκη να συσπειρωθούμε γύρω από τη Διοίκηση του Φ.Ο.Κ. και όλοι μαζί, ο καθένας απ όπου και όσο μπορεί να πιέσουμε τους νέους δημοτικούς άρχοντες να μελετήσουν τα προβλήματα των χωριών μας και να δρομολογήσουν λύσεις γι αυτά. Με αφορμή την ανάγκη γι αυτή τη συσπείρωση, ο γραμματέας του Φ.Ο.Κ. κατέθεσε τη θλίψη του για την πολύ μικρή συμμετοχή στην Γ.Σ. του Συλλόγου, παρά το γεγονός ότι το χωριό ήταν γεμάτο την ημέρα εκείνη από Κουρουνιώτες Τόνισε, μάλιστα, ότι η παρουσία τών μελών στο κυρίαρχο διοικητικό ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ όργανο του πρέπει να είναι συνεχής. Διότι έχει παρατηρηθεί κάποιοι συγχωριανοί μας να συμμετέχουν στις Γενικές Συνέλεύσεις μόνο αν κάποια από τα προς συζήτηση θέματα τους αφορούν προσωπικά. Ένα άλλο θέμα που συζητήθηκε με πρωτοβουλία της κας Φωφώς Μαυρουκάκη, ήταν και η συντήρηση τών έργων που κατασκευάζονται στο χωριό. Κατέθεσε την άποψη πως η συντήρηση τών έργων είναι το ίδιο σημαντική, αν όχι και σημαντικότερη, από την κατασκευή τους. Καταθέτω, είπε, αυτή την άποψη γιατί έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν να γίνονται έργα, που κόστισαν πολλά χρήματα και στη συνέχεια να ρημάζουν εγκαταλειμένα, δίχως την παραμικρή συντήρηση. Όσοι ασχολήθηκαν με το μεγάλο έργο της ανακαίνισης του Σχολείου, κατέληξε, γνωρίζουν με πόσο κόπο και πόση αγωνία συγκεντρώθηκαν τα ποσά που ήταν απαραίτητα γι αυτή την ανακαίνιση. Χρήματα που βγήκαν από το υστέρημα τών συγχωριανών μας σε μια εποχή οικονομικής κρίσης. Είναι αμαρτία λοιπόν, να μή συντηρήσουμε αυτό το έργο και σε λίγα χρόνια να ρημάξει. Τα μέλη της Γ.Σ. καθώς και του συμβουλίου συμφώνησαν μ αυτή την τοποθέτηση. Επεσήμαναν όμως, την έλλειψη προσώπων που χρειάζονται για να συντηρηθούν αυτά τα έργα που δεν είναι και λίγα (γήπεδο μπάσκετα-βόλεϊ, γήπεδο ποδοσφαίρου, πέτρινη πλατεία, σχολικό συγκρότημα, παιδική χαρά, εγκαταστάσεις παραλίας Αγαλάτου, φροντίδα δενδριλίων κ.α.). Στη συζήτηση που ακολούθησε γι αυτό το θέμα και μετά από προτάσεις που έγιναν, τα μέλη της Γ.Σ. κατέληξαν στην απόφαση να προτείνουν στις διοικήσεις των συμβουλίων τών συλλογικών φορέων τών Κουρουνιωτών να εγκρίνουν σε ετήσια βάση κάποια κονδύλια που να διατίθενται αποκλειστικά για τη συντήρηση όλων αυτών των έργων. Σ αυτό θα μπορούσαν και όσοι συγχωριανοί μας επιθυμούν να συνεισφέρουν αντί προσωπικής εργασίας (άλλος ένας τομέας που θα μπορούσαμε να δραστηριοποιηθούμε και να βοηθήσουμε ουσιαστικά). Οι εργασίες της Γ. Σ. έκλεισαν μετά από αυτά. Ο πρόεδρος του Συλλόγου, κλείνοντας, κάλεσε όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου να πάρουν μέρος στην εκδήλωση τών εγκαινίων και στην συνέχεια στο χορό που θα ακολουθήσει. Ο ετήσιος χορός του Συλλόγου Αμέσως μετά την όλοκλήρωση τών εγκαινίων για την ανακαίνιση του Δημοτικού Σχολείου Κουρουνίων, έγινε στον αυλόγυρο τής εκκλησίας ο καθιερωμένος ετήσιος χορός του Συλλόγου. Τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου είχαν την ευκαιρία να διασκεδάσουν με την ορχήστρα του Μπουσέκα μέχρι τα ξημερώματα. Να σημειωθεί ότι όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο Σύλλογος πραγματοποίησε λαχειοφόρο αγορά με πλούσια δώρα. Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Κουρουνιωτών Χίου «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» ευχαριστεί θερμά την κα Μαρία Μιχαλάκη-Πολίτη για τη δωρεά παραχώρηση στο σύλλογο ενός οικοπέδου στο Κάτω Χωριό στη μνήμη των γονέων της Νικολάου & Ειρήνης Μιχαλάκη και του αδελφού της Ανδρέα Μιχαλάκη. Το Δ.Σ.

11 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ 11 ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΙΟ Εκείνα τα χρόνια θυμούμαι Στα πλαίσια των κοινωνικών και μορφωτικών εκδηλώσεων που έχει θεσπίσει η «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» πραγματοποίησε με πολύ μεγάλη επιτυχία, το Σάββατο 7 Αυγούστου 2010, την παρουσίαση του βιβλίου «Εκείνα τα χρόνια θυμούμαι» του Αντιπροέδρου της εταιρείας κ. Δημήτρη Τσιαδή. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Εκείνα τα χρόνια θυ-μούμαι» Δημήτρης Τσιαδής, υπογράφει αντίτυπα του βιβλίου του την ημέρα της παρασίασής του Ένα βιβλίο που με όχημα την πιο απλή και ταυτόχρονα πιο γνήσια γλώσσα του κόσμου, τη γλώσσα του λαού μας, την ντοπιολαλιά του χωριού του, μας μεταφέρει μέσα απ τις σελίδες του στα χρόνια της άδολης αθωότητας που καθημερινά χάνονται. Μεταφέρουμε εδώ όσα έγραψαν για το βιβλίο αυτό καταξιωμένοι άνθρωποι των γραμμάτων που έχουν σχέση με την Αμανή. Ο Επίτ. Σχολ. Σύμβουλος Φιλολόγων, τ. Πανεπιστημιακός Ph.D. (Lon) κ. Κων/νος Φραγκομίχαλος γράφει: «Ο συγγραφέας με ιδιάζουσα ευαισθησία μάς μεταφέρει φυσιολογικά και πάντα ανεπιτήδευτα και απλά στο γενέθλιο τόπο του τότε που έσφυζε από ζωή, και μας καθιστά μετόχους και κοινωνούς των δραστηριοτήτων, των ενεργειών, των διαλογισμών, των αισθημάτων και των συναισθημάτων των κατοίκων, όπως επίσης και των προσωπικών του βιωμάτων, καθώς αναπολεί «ξεφυλλίζοντας», όπως ό ίδιος σημειώνει, «τις σελίδες του μυαλού» του, προκειμένου «οι νεότεροι να ακούσουν και να γνωρίσουν, έστω από το γραπτό λόγο, πώς ήταν η ζωή στα χρόνια εκείνα, πώς ζούσαν οι άνθρωποι και ποια τα ενδιαφέροντά τους». Και η φιλόλογος κα Δέσποινα Κεφάλα Μήλιου, που ήταν και η βασική ομιλήτρια στην παρουσίαση γράφει για το ίδιο έργο: «Ο Δημήτρης Τσιαδής με τα κείμενά του μας βοηθά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στη Ν. Ελλάδα γιατί καταγράφει πηγές του νεοελληνισμού, σκύβει πάνω στις ρίζες της εθνικής μας ψυχής. Απεικονίζει την Ελλάδα της υπαίθρου και μας παραδίδει ένα εθνικό κειμήλιο με τον θησαυρό των παραδόσεων και των συνηθειών του ελληνικού λαού όπως αυτές εκφράζονται σε μια απόμακρη γωνιά της χώρας.» Από το δελτίο τύπου που πήραμε από την «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» διαβάζουμε: «Συγκινησιακή φόρτιση ήταν το συναίσθημα που επικράτησε στην παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Τσιαδή «Εκείνα τα χρόνια θυμούμαι», που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 7 Αυγούστου, στις εγκαταστάσεις της Αριούσιος Α.Ε. στον Εγρηγόρο. Φίλοι απ τα παλιά, συγχωριανοί και επισκέπτες των χωριών της Αμανής, παρακολούθησαν μια σεμνή τελετή παρουσίασης του βιβλίου, το οποίο περιέχει τις ιστορίες των «Κεραμούσικων» που δημοσιεύονταν στην εφημερίδα «η Αμανή» από το 2001 μέχρι το Αναγνώσεις κειμένων στη ντοπιολαλιά της Β.Δ. Χίου έγιναν από το Νίκο Τσιαδή και τον Παντελή Κουνιάδη. Αναγνώσθηκε ο προλογισμός του καθηγητή Κ. Φραγκομίχαλου, η φιλόλογος Δέσποινα Κεφάλα Μήλιου, αναφέρθηκε στη συμβολή του συγγραφικού έργου του Δ. Τσιαδή στη λαογραφική μας κληρονομιά, ενώ η φίλη Γιάννα Κεφάλα μόνιμη κάτοικος Ν. Υόρκης, μετέφερε το συγκινητικό χαιρετισμό του συζύγου της Γιάννη, ο οποίος επίσης αρθρογραφούσε στην «Αμανή», με τη στήλη «Ειδήσεις από την Ομογένεια». Η βραδιά έκλεισε με μια μουσική έκπληξη από τρία νεαρά παιδιά τον Κώστα Λιτσάκη, τη Χριστίνα και τη Μαντώ Μάτζιου - από την Κέραμο, τα οποία έπαιξαν στην κιθάρα και τραγούδησαν για το Δημήτρη, όμορφα τραγούδια.» Με τις πρωτοβουλίες αυτές η εταιρεία «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» αποδεικνύει στην πράξη το άλλο της πρόσωπο, το μη εμπορικό. Η ανάδειξη και η προβολή ανθρώπων του τόπου μας, που παράλληλα με την ενασχόλησή τους στην καλλιέργεια της γης έχουν πνευματικές ανησυχίες και μεράκι για να καταγράψουν βιωματικές εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος, είναι μέγιστη προσφορά για την Αμανή. Η έλλειψη γραπτών πηγών, είναι γνωστόν, πως έχει στερήσει από τη γενιά μας πολύτιμες πηγές ιστορικών πληροφοριών για το παρελθόν του τόπου μας. Κάθε τέτοια προσπάθεια, συνεπώς, συμβάλει στο να καταγραφεί η ιστορία της δικής μας γενιάς για να μείνει στους απογόνους μας. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια, τόσο στο συγγραφέα αυτών των μοναδικών κειμένων, όσο και στην «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» για την πρωτοβουλία της να τα συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο και να τα εκδώσει. Είναι ένα έργο που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη κάθε Αμανίτη. Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από τις εγκαταστάσεις της «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» όσοι τις επισκεφτείτε ή από τα βιβλιοπωλεία τής Χίου. Τα γενέθλια του οινοποιείου της «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.» Τη Δευτέρα 9 Αυγούστου του 2010, στις 10:00 το βράδυ, η εταιρεία «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.»., γιόρτασε τα πρώτα γενέθλια της λειτουργίας του οινοποιείου της που αλλού, στις εγκαταστάσεις της στον Εγρηγόρο Σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εγρηγοριανών Χίου, διοργάνωσαν μια όμορφη γιορτή με πολύ κέφι και μπόλικη μουσική. Και τι μουσική; Latin! Άλλη μια ευχάριστη έκπληξη από τους υπεύθυνους της εταιρείας, που προσκάλεσαν το καταξιωμένο πια συγκρότημα Buena Mastiha Social Club, που με τη ζωντάνια, το κέφι και την τρελή του διάθεση ξεσήκωσαν τους νεαρούς κυρίως Αμανίτες που χόρεψαν με την ψυχή τους και εξέπληξαν, ευχάριστα, τους λιγότερο νέους που απολάμβαναν τον αριούσιο οίνο τους το θαυμάσιο εκείνο Αυγουστιάτικο βράδυ, υπό τους Latin ηχους του συγκροτήματος. Να ευχηθούμε στην μόνη παραγωγική εταιρεία της Αμανής, την «ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ Α.Ε.», να γιορτάσει πολλάπολλά ακόμη δημιουργικά γενέθλια. Οικονομική κρίση και τα πανηγύρια τών χωριών μας Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκαν και φέτος τα πανηγύρια τών χωριών μας. Θεσμοί πατροπαράδοτοι που η αρχή τους χάνεται στα βάθη τών αιώνων δεν είναι φυσικά δυνατόν να χαθούν από την όποια οικονομική κρίση μαστίζει την κοινωνία μας. Οι προγονοί μας, άλλωστε, σε πολύ δυσμενέστερες Το πατροπαράδοτο κατσικοπίλαφο έτοιμο να σερβιριστεί. Παράδοση τών πανηγυριών μας που χάνεται στα βάθη τών αιώνων εποχές και με πραγματική ανέχεια, κράτησαν αιώνες ζωντανή αυτή την παράδοση και την μετέδωσαν σε μας. Όσο υπάρχουν οι λίγοι, αλλά εκλεκτοί, εκείνοι που αναγνωρίζουν την αξία του θεσμού και τον υπηρετούν με αυταπάρνηση, είναι βέβαιο πως καμιά κρίση δεν πρόκειται να επηρεάσει την μεγαλοπρέπεια και τη λαμπρότητα των μεγαλύτερων γιορτών των χωριών μας. Περίτρανη απόδειξη για τα παραπάνω αποτελεί ο μεγάλος αριθμός τών προσκυνητών που βρέθηκαν τόσο στο πανηγύρι του Χριστού (Μεταμορφώσεως του Σωτήρος) στον Εγρηγόρο, όσο και στο πανηγύρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στα Κουρούνια. Κι αν για το πανηγύρι τού Χριστού μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι έχει πολλούς προσκυνητές γιατί την εποχή εκείνη τα χωριά είναι γεμάτα από παραθεριστές, αυτό δεν ισχύει για το πανηγύρι τ Αη- Γιαννιού, που χρονικά συμπίπτει με το τέλος της θερινής περιόδου που τα χωριά είναι άδεια από παραθεριστές. Κι όμως, και στα δυο πανηγύρια είχαν πάρα πολλούς προσκυνητές. Είναι η δύναμη του θεσμού τέτοια που όσο υπάρχουν άνθρωποι να τα διοργανώνουν (με όποιες θυσίες κι αν απαιτούνται, και πιστέψτε μας απαιτούνται πολλές) η προσέλευση του κόσμου θα ναι αθρόα. Και φυσικά αναφερόμαστε στο εκκλησιαστικό μέρος του πανηγυριού και στο τραπέζι της αγάπης που παραθέτουν μετά τη Θεία Λειτουργία οι εκκλησιαστικές επιτροπές και όχι στα γλέντια τών πανηγυριών που χρόνο με το χρόνο εκφυλίζονται. ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ Από τον καλό φίλο του Αυλόγυρου καπετάν Μιχάλη Καριάμη πήραμε για δημοσίευση ένα άρθρο με τίτλο «Παράθυρο μνήμης και γνώσης» Πρόκειται για μια βιβλιοπαρουσίαση του έργου του Νίκο Δ. Χαρτουλάρη, με τίτλο «Ο Δάσκαλος Δημήτρης Χαρτουλάρης και το εκτός έδρας έργο του» Ακόμη πήραμε από το παιδικό φίλο Γιάννη Γ. Κεφάλα ένα πολύ σημαντικό και αναλυτικό πόνημα που αναφέρεται στην αξία του αναδασμού και τις δυνατότητές του να εφαρμοστεί στον τόπο μας. Λόγω πληθώρας επίκαιρης ύλης δεν ήταν δυνατόν να τα συμπεριλάβουμε σ αυτό το τεύχος. Θα δημοσιευθούν στο επόμενο. ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΩΝ Το Διασυλλογικό Όργανο των Απανταχού Κουρουνιωτών, ευχαριστεί όλους όσους παραβρέθηκαν στα εγκαίνια του ανακαινισμένου σχολείου και του περιβάλλοντος χώρου. Ακόμη, ιδιαίτερες ευχαριστίες στους συντελεστές της γιορτής και στα μέλη της Επιτροπής Εγκαινίων, καθώς και στους χορηγούς για την πραγματοποίηση της σημαντικής αυτής εκδήλωσης. Με την ευκαιρία επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε ότι το υπόλοιπο της οφειλής του έργου ανέρχεται σε ευρώ. Θα παρακαλούσαμε τους συγχωριανούς μας να μη μας λησμονήσουν, αφού τα συμβόλαια του έργου φέρουν τις υπογραφές των μελών του Οργάνου, τα οποία έχουν εγγυηθεί προσωπικά.

12 12 ΑΥΛΟΓΥΡΟΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ Ο.Χ.Σ.Α Ο Σύλλογος μας τιμά τους προστάτες των χωριών μας Την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010, ο Σύλλογος μας πραγματοποίησε συνεκκλησιασμό των μελών του με αρτοκλασία, στο γνωστό μικρό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, στην πλατεία Κουμουνδούρου, για να τιμήσει τους προστάτες των χωριών μας Σωτήρα Χριστό και Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο. Η εκδήλωση αυτή είναι εκείνη που κάθε χρόνο εγκαινιάζει τη νέα περίοδο για το Σύλλογό μας. Αμέσως μετά το εκκλησιαστικό μέρος ο Σύλλογός μας δεξιώθηκε όσους συμμετείχαν στην αίθουσα του, που βρίσκεται, ως γνωστόν, λίγο πιο πάνω στην οδό Πειραιώς 43. Στην εκδήλωση αυτή οι συγχωριανοί μας της Αττικής έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν μετά από πολύ καιρό στην ζεστή και φιλόξενη αγκαλιά που μάς προσφέρει η αίθουσα του Συλλόγου στο κέντρο μιας αφιλόξενη πόλης, να ανταλλάξουν ευχές για το χειμώνα που έρχεται, να πουν τις εντυπώσεις τους από τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Σ αυτή τη γιορτή, εξ άλλου, συνήθως έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε τα νέα του πανηγυριού του Αγίου Ιωάννου στα Κουρούνια από τους τελευταίους παραθεριστές που επέστρεψαν από τα χωριά μας. Υπάρχουν, βλέπετε, μερικοί μακάριοι, που οι επαγγελματικές ή οι άλλες τους υποχρεώσεις τους επιτρέπουν να παρατείνουν την παραμονή τους στα χωριά μας και πέραν της 26ης Σεπτεμβρίου. Όλοι αυτοί γίνονται το κέντρο του ενδιαφέροντος στα πηγαδάκια που στήνουν στο κέντρο τής αίθουσας του συλλόγου οι συγχωριανοί μας. Στο σύντομο χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Δημήτρης Γεντής, ευχήθηκε, σε όλους χρόνια πολλά και δημιουργική νέα περίοδο. Για μια ακόμη φορά η διοίκηση του Συλλόγου πρόσφερε με το πρωινό καφέ πλούσια κεράσματα στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου που συμμετείχαν σ αυτή την εκδήλωση. Η στήλη εύχεται σ όλους τους Κουρουνιώτες και Εγρηγοριανούς του χρόνου, τις ημέρες τών πανηγυριών να είμαστε όλοι στα χωριά μας. Ομάδα εθελοντικής αιμοδοσίας Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας, στο πλαίσιο της κοινωνικής προσφοράς αποφάσισε ομόφωνα τη δημιουργία ομάδας εθελοντικής αιμοδοσίας. Για το σκοπό αυτό όσων η υγεία τους τούς το επιτρέπει (τα περισσότερα άτομα από το γενικό πληθυσμό μπορούν να είναι αιμοδότες) να γίνουν μέλη αυτής της ομάδας αιμοδοτών που σκέφτεται να οργανώσει ο Σύλλογος. Είναι γνωστή και αδιαμφισβήτητη η αξία της προσφοράς αίματος για τους συνανθρώπους μας. Το μέγεθος της κοινωνικής προσφοράς είναι από μόνο του ικανό να μάς ωθήσει να γίνουμε αιμοδότες. Συχνά, όμως, οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη παρότρυνσης για να πραγματοποιήσουμε όσα και από μόνοι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε. Αυτή την παρότρυνση έρχεται να μας δώσει ο Σύλλογος με την δημιουργία ομάδας εθελοντικής αιμοδοσίας. ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΑΥΛΟΓΥΡΟ» Υπενθυμίζουμε στους αναγνώστες μας πως ο Αυλόγυρος εκδίδεται και διανέμεται δωρεάν. Τα οικονομικά του Συλλόγου μας, όμως, είναι τέτοια που δεν μας επιτρέπουν να μη δεχόμαστε, αυθόρμητες και μερικές φορές συγκινητικές προσφορές των αναγνωστών μας. Όσοι, λοιπόν, επιθυμείτε να προσφέρετε κάποιο ποσόν για τα λειτουργικά έξοδα της έκδοσης, μπορείτε να το κάνετε καταθέτοντάς το στους παρακάτω λογαριασμούς: Για καταθέσεις σε Ευρώ ( ) Αρ. λογαριασμού: ΙΒΑΝ GR BIC : PIRBGRAA Στην τράπεζα Πειραιώς Για καταθέσεις σε Δολάρια ($) USA Αρ. λογαριασμού: ΙΒΑΝ GR BIC : PIRBGRAA Σε όλες τις τράπεζες Να σημειώσουμε πως αν επιθυμείτε να δημοσιευθεί το όνομά σας στις προσφορές για τον Αυλόγυρο, θα πρέπει οπωσδήποτε να δηλώνετε το όνομα του καταθέτη όταν κάνετε την κατάθεση. Τα μέλη του Δ.Σ. και τα μέλη της συντακτικής επιτροπής σας ευχαριστούν θερμά για τις μέχρι σήμερα προσφορές σας. Όσοι από τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου αναγνωρίζουν την αξία αυτής μεγάλης κοινωνικής προσφοράς ας δηλώσουν στα μέλη του Δ.Σ. την πρόθεσή τους να γίνουν μέλη της ομάδας ανθρωπιάς. Όταν η γεύση συναντά την παράδοση Το νέο ημερολόγιο του 2011 των Συλλόγων μας «Η εποχή της ταχύτητας και του «πλαστικού» φαγητού σε πακέτο για το σπίτι, αποτέλεσαν τη βασική αιτία που οδήγησε στη σκέψη να καταγράψουμε στο νέο καλεντάρι μερικές από τις συνταγές της γιαγιάς μας, που μέρα με τη μέρα χάνονται. Συνταγές που οδηγούν σε Το εξώφυλλο του νέου ημερολογίου των Συλλόγων μας γεύσεις που συνόδευαν τις γιορτές, τις βεγγέρες ή απλά την καθημερινότητα των συγχωριανών μας του περασμένου αιώνα. Με την καταγραφή αυτή ελπίζουμε να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι ώστε να διατηρήσουμε τις γευστικές παραδόσεις του τόπου μας, για να γνωρίσουν τα παιδιά μας τις διατροφικές συνήθειες των προγόνων τους» Αυτά, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε στο εισαγωγικό σημείωμα του νέου ημερολογίου του 2011 που εξέδωσαν από κοινού οι Σύλλογοι Κουρουνιωτών Εγρηγοριανών Χίου, Αττικής και Αμερικής. Το θέμα, όπως θα καταλάβατε όλοι, είναι παραδοσιακές συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής από τα χωριά μας. Συνταγές που μισόν αιώνα πριν αποτελούσαν τον οδηγό παρασκευής τών τροφών για το καθημερινό ή το εορταστικό τραπέζι τών προγόνων μας. Μέσα στις σελίδες του οι Κουρουνιώτες και Εγρηγοριανοί του σήμερα, που είναι σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, θα βρουν τις συνταγές με τις οποίες η γιαγιά κι η προγιαγιά τους έφτιαχνε τα φοινίκια, την κολοκυθόπιτα, ή τον τρόπο που έφτιαχναν το ψωμί, τη βάση της καθημερινής τους διατροφής. Στο τέλος του εισαγωγικού σημειώματος διαβάζουμε: «Στον καιρό της ανάπτυξης και της αφθονίας, που ο άνθρωπος τα έχει όλα, στρέφεται στις γεύσεις και τις συνήθειες άλλων εποχών όπου κυριαρχούσε η στέρηση και η ανεπάρκεια. Κι αυτό γιατί ο πολιτισμός μας σήμερα, ο τόσο επαρμένος και σίγουρος για την ανωτερότητά του, παράγει τροφές όχι μόνο επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή μας αλλά συστηματικά και με σκοπό το κέρδος, βεβηλώνει την τροφή» Το έγχρωμο, καλαίσθητο αυτό νέο ημερολόγιο τών Συλλόγων μας δεν πρέπει λείψει από το σπίτι κανενός Κουρουνιώτη και Εγρηγοριανού. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου μας σας προσκαλούν την Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011, στην καθιερωμένη πρωτοχρονιάτικη γιορτή και την κοπή της πίτας, που φέτος θα γίνει στην πολυτελή αίθουσα «TERRA VERDE» που βρίσκεται μέσα στο Πάρκο Ηρώων, στον Ταύρο, Πειραιώς και Κωνσταντινουπόλεως 2 (είσοδος από Κωνσταντινουπόλεως 2). Στην εκδήλωση θα γίνει, όπως κάθε χρόνο, η καθιερωμένη βράβευση των παιδιών των συγχωριανών μας που πέτυχαν να εισαχθούν στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας * * * * ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου μας σας προσκαλούν στον ετήσιο χορό του, που θα γίνει το μεσημέρι της Κυριακής 20 Φεβρουαρίου 2011 με ζωντανή ορχήστρα, στο εστιατόριο «ΜΠΑΡΜΠΑ ΛΑΖΑΡΟΣ» που βρίσκεται Ζησιμοπούλου 4α στο Παλαιό Φάληρο. Η τιμή της πρόσκλησης είναι 30 και περιλαμβάνει πλήρες μενού και τα ποτά