KKE Συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα για την προστασία των ανέργων & την κατάργηση των χαρατσιών Αλέκα Παπαρήγα

Transcript

1 «Η κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ όπως ξέρετε καταθέτει δύο προτάσεις νόμου στη Βουλή, επιμένουμε, δεν κάνουμε πίσω, ξαναφέρνουμε το θέμα της προστασίας της ανεργίας και βεβαίως την κατάργηση των χαρατσιών. Ένα στοιχείο μόνο θα δώσω γιατί μας κάνει αποφασιστικούς και πεισματάρηδες σ' αυτή την κατάσταση που όλοι μιλάμε ότι κινδυνεύει το παρόν και το μέλλον της χώρας να επαναφέρουμε προτάσεις οι οποίες είναι επιθετικές απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και σαφώς υπέρ του λαού. Στο φετινό προϋπολογισμό η άμεση φορολογία των νομικών προσώπων, του 2012, θα μειωθεί κατά 22% και μόνο απ' το γεγονός ότι μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας των κερδών απ' το 24% στο 20%. Με βάση αυτό λοιπόν, το 2012 οι εταιρίες, οι επιχειρήσεις, θα συνεισφέρουν μόνο το 3,9% των φορολογικών εσόδων. Ποιος δίνει όλα τα άλλα; Ο εργαζόμενος λαός. Μέχρι και οι άνεργοι φορολογούνται. Εμείς λοιπόν επιμένουμε στη θέση μας παίρνοντας υπόψη ότι ο προϋπολογισμός για το 2012 υπολογίστηκε σε μία ύφεση 2,8%, ενώ όλα τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι είναι πολύ μεγαλύτερη. Που σημαίνει ότι στο ένα εκατομμύριο ανέργους που περίπου έχουμε τώρα θα προστεθούν εκατοντάδες χιλιάδες. Εμείς θεωρούμε άνεργους και τους εργαζόμενους αυτούς που δουλεύουν ένα - δύο μήνες το χρόνο ή με βάση τα περίφημα προγράμματα της κυβέρνησης θα δουλεύουν κάθε δύο - τρία χρόνια για 4 ή 5 μήνες. Είναι ουσιαστική ανεργία. Θέλετε να την πούμε μισοανεργία; Ανεργία είναι όμως στην ουσία. Έχουμε μια σειρά προτάσεις για τους ανέργους παίρνοντας υπόψη ότι σε μια οικογένεια δεν υπάρχει μόνο ένας άνεργος, μάλλον υλοποιείται η υπόσχεση του κ. Παπανδρέου, πριν αποχωρήσει από πρωθυπουργός ότι θα εξασφαλίσει σε κάθε οικογένεια να δουλεύει ένας, όχι να είναι ένας άνεργος, να δουλεύει ένας. Το 2011 σε συνθήκες κρίσης, αλλά εγώ θα έλεγα και χωρίς κρίση, δεν υπάρχει οικογένεια που να μπορεί να ζήσει με ένα εισόδημα, εκτός αν είναι οικογένεια βιομήχανου, εφοπλιστή, εν πάση περιπτώσει είναι στα πολύ ψηλά τζάκια ακόμα και στα μεσαία στρώματα. Μια οικογένεια με παιδιά δεν είναι εύκολο να ζήσει άνετα ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης. Το πρώτο πράγμα που μας απασχολεί είναι το επίδομα ανεργίας, εμείς βεβαίως έχουμε πει σαν θέμα αρχής ότι πρέπει να είναι το 80% του βασικού μισθού, του κατώτατου μισθού, που για μας είχε υπολογιστεί πριν λίγα χρόνια στα 1400 ευρώ μεικτά, δηλαδή Δεν μπορούμε να δεχτούμε σήμερα να είναι το 80% του βασικού μισθού όταν ο βασικός μισθός είναι 500 και 600 ευρώ και όταν μάλιστα υπάρχουν επιχειρήσεις που υπογράφεις 500 και 600 ευρώ και παίρνεις και λιγότερα. Χρειάζεται γενναία αύξηση του επιδόματος ανεργίας. Το επίδομα της ανεργίας το δικαιούται και αυτός που αναζητεί εργασία μέσω ΟΑΕΔ και δεν του βρίσκουν εργασία αντίστοιχη με την επαγγελματική του δραστηριότητα. Το διάστημα της ανεργίας πρέπει να λογίζεται ως συντάξιμος χρόνος και να έχουν προστασία τα μέλη της οικογένειας που είναι προστατευόμενα απ' τον άνεργο. Κατά το διάστημα της ανεργίας οι άνεργοι να καταβάλουν κατά 30% μειωμένα τα τιμολόγια ύδρευσης, ηλεκτρικού ρεύματος και σταθερών τηλεφώνων και κατά το διάστημα της ανεργίας να μην μπορεί να γίνεται διακοπή παροχής ύδρευσης, ηλεκτρικού ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου. Επίσης στο διάστημα που διαρκεί η ανεργία να επέρχεται αναστολή κάθε είδους υποχρέωσης που έχει αναλάβει από δάνειο ο άνεργος ως δανειολήπτης από οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση. Σας λέω αυτά τα χαρακτηριστικά έχουμε και άλλα αιτήματα όπως π.χ. την αύξηση της επιδότησης ανεργίας των αυτοαπασχολουμένων που αναγκάστηκαν να σταματήσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα και αυτοί πρέπει να υπολογίζονται στο 80% του βασικού μισθού. Η κάλυψη της δαπάνης των ασφαλιστικών τους ταμείων Σελίδα 1 / 6

2 να βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και να μην μπορεί να γίνει κατάσχεση και μάλιστα αναγκαστική εκτέλεση, κατάσχεση περιουσιακών τους στοιχείων, εννοώ βασικών περιουσιακών τους στοιχείων, το σπίτι τους κ.λπ. Επίσης εδώ συμπεριλαμβάνουμε και τους αγρότες οι οποίοι σταματούν αναγκαστικά τη δραστηριότητά τους και θεωρούμε ότι και οι αγρότες οι οποίοι από οικονομική δυσπραγία βεβαίως δεν μπορούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές στον ΟΓΑ να συνεχίζουν να δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη, τώρα τον ΟΓΑ τον πάνε στον ΕΟΠΥΥ καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει. Και πάλι η κάλυψη των ασφαλιστικών ταμείων να βαρύνει εξολοκλήρου τον κρατικό προϋπολογισμό. Εκτακτο επίδομα για όλους τους ανέργους και εδώ μπορεί να γίνει πράξη νομοθετικού περιεχομένου και να προβλέπεται γιατί δεν προβλέπεται για τους αγρότες. Επίσης μιλάμε πάλι για τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες να διευκρινίσω να μην κατάσχεται περιουσία η οποία είναι μέχρι ευρώ. Και να ξεκαθαρίσουμε σήμερα θα έχουμε ανέργους οι οποίοι έχουν το προσωπικό τους σπίτι, μπορεί να έχουν και ένα χωράφι, ή να έχουν και ένα αυτοκίνητο που δεν μπορούν να το χρησιμοποιούν όσο είναι άνεργοι, αλλά δεν μπορεί να τρέφεται ο άνεργος ούτε με τους σοβάδες του σπιτιού, ούτε με τα λάστιχα του αυτοκινήτου. Προτείνουμε επίσης να καταργηθεί η λεγόμενη εισφορά αλληλεγγύης, το τέλος επιτηδεύματος και το ειδικό τέλος για τα ακίνητα, το χαράτσι της ΔΕΗ. Και όλα αυτά τα κόλπα που κάνει η κυβέρνηση, δηλαδή δεν θα το πληρώνεις σε δύο δόσεις, θα το πληρώνεις σε πέντε, δε λέει τίποτα. Και μάλιστα μπορεί στη διάρκεια της χρονιάς να απολυθείς κιόλας. Κι αυτό γίνεται. Ήδη η κυβέρνηση δεν επιστρέφει το φόρο που έπρεπε να επιστρέψει σ' αυτούς που είχαν πληρώσει παραπάνω απ' όσα έπρεπε. Και λέει αναστέλλεται. Κάνει στάση πληρωμών. Κι ο λαός δικαιούται να κάνει στάση πληρωμών. Αυτοί που είναι φτωχοί, εξαθλιωμένοι, αυτοί που απότομα έχασαν τα όποια εισοδήματα είχαν, όχι με δική τους ευθύνη. Βεβαίως εμείς δεν περιοριζόμαστε σε μέτρα άμυνας, γιατί όλα αυτά που λέμε είναι μέτρα άμυνας. Η πολιτική μας είναι απολύτως επιθετική, έχουμε εντελώς διαφορετική πρόταση διεξόδου από την κρίση. Η λαϊκή πάλη δεν θα έχει αποτελέσματα πίεσης αν δεν κατευθύνεται στην ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων, διότι περί δικτατορίας μιλάμε σε ελληνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό. Αυτές τις θέσεις και τις προτάσεις μας θέλουμε να τις κάνουμε υπόθεση του λαού, ζήτημα διεκδίκησης συνολικά του κινήματος και ζήτημα κοινής δράσης των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων με τις οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων που υποφέρουν και της φτωχής αγροτιάς. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Κανείς μοναχός του» Για το νέο μνημόνιο, το αντιμνημονιακό μέτωπο, τις εκλογές, το Πόθεν Έσχες Είμαστε λίγες εβδομάδες πριν υπογραφεί το δεύτερο μνημόνιο. Έχουν προηγηθεί κινητοποιήσεις, απεργίες, συλλαλητήρια, κάθε μορφής κινητοποίηση. Το κίνημα πλέον που πρέπει να πάει; Ποια πρέπει να είναι η επόμενη φάση τη στιγμή που έχουμε ένα νέο μνημόνιο που έχει περισσότερα μέτρα, ζητάει χίλια δυο πράγματα. «Να μου επιτρέψετε να σας πω ότι απέναντι στο λαό δεν στέκεται ένα μνημόνιο. Πολύ αρέσει στα άλλα κόμματα να παίρνουν έναν κρίκο μιας αλυσίδας βεβαίως και να μιλάνε για το μνημόνιο, να μιλάνε για αντιμνημονιακό αγώνα. Εδώ έχουμε καπιταλιστική οικονομική κρίση, το χρέος και τα ελλείμματα είναι συμπτώματα και όχι αιτίες και έχουμε μια στρατηγική βάρβαρης επίθεσης εναντίον των δικαιωμάτων του λαού που ξεκίνησε με πιο αργούς ρυθμούς από τα μέσα της δεκαετίας του '90, συνεχίστηκε μέχρι το 2008 και βεβαίως μετά την κρίση είναι ταχύτατη αυτή η επίθεση και πιο καταιγιστική. Πρόκειται για μέτρα που παίρνονται να ισχύσουν την περίοδο της ανάκαμψης. Όσοι λοιπόν επικεντρώνουν το θέμα στο μνημόνιο, στριφογυρίζουν τη ρόδα στον αέρα. Και αν το κάνουν από βλακεία πάλι δεν συγχωρούνται, αλλά εγώ δεν θα κατηγορήσω κανένα κόμμα σήμερα ότι δεν έχει νοημοσύνη, μυαλό και ικανότητα να σκέφτεται. Σελίδα 2 / 6

3 Το μνημόνιο είναι βεβαίως ένας κρίκος. Έχει επικαιροποιηθεί πολλές φορές. Έχουμε το μεσοπρόθεσμο, τη δανειακή σύμβαση, δηλαδή έχουμε ένα πακέτο μέτρων, έχουμε μέτρα τα οποία μπορεί να μην πηγάζουν από το μνημόνιο, πχ οι αναδιαρθρώσεις που λένε, οι «μεταρρυθμίσεις», οι ιδιωτικοποιήσεις. Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Πού θα πάει ο λαός. Το πού θα πάει ο λαός θα εξαρτηθεί από το αν βγάλει συμπεράσματα ποιος είναι ο χαρακτήρας της κρίσης, η αιτία της κρίσης. Δεύτερο, εκατομμύρια άνθρωποι αγανακτισμένοι δεν έχουν πάρει σταθερά μέρος, όχι στους αγώνες, στην οργάνωση των αγώνων. Έχει διαφορά αυτό. Είναι άλλο πράγμα να πας σε μια διαδήλωση να ακούς τον ομιλητή και άλλο πράγμα να οργανώνεσαι στο χώρο δουλειάς και στο χώρο κατοικίας και να συμμετέχεις ενεργητικά στην οργάνωση των αγώνων, στη χάραξη της στρατηγικής. Άρα δεν έχουν εξαντληθεί καθόλου τα περιθώρια των αγώνων. Τρίτο, πρέπει να ξεκαθαρίσεις πού πρέπει να πας. Όλα τα άλλα σε αφήνουν στη μέση του δρόμου, δηλαδή να έχεις ένα ισχυρό κίνημα το οποίο να μείνει στη μέση του δρόμου. Να κουραστείς και να μη βλέπεις προοπτική. Εμείς ως προοπτική λέμε την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων και όχι μόνο του ενός ή του άλλου κυβερνητικού κόμματος. Και από αυτή την άποψη δεν μπορεί ο λαός να θέλει να αλλάξει μόνο το πολιτικό προσωπικό ή τους πολιτικούς αρχηγούς, πρέπει να ανατρέψει και την εξουσία των μονοπωλίων. Και βεβαίως, ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων, δεν έχει κανένα λόγο να στηρίξει τα κόμματά τους. Αν ο λαός δεν συνειδητοποιήσει την ανάγκη ενός αντιμονοπωλιακού, αντικαπιταλιστικού αγώνα, τότε τα παλιά και τα νέα κόμματα που θα γίνουν θα ψαρεύουν στα θολά νερά. Ποιος είναι ο σκοπός; Λαϊκή εξουσία λέμε εμείς. Που σημαίνει: Όλος ο πλούτος που έχει δημιουργηθεί πάνω στη γη ή ο φυσικός πλούτος που διαθέτουμε να γίνει λαϊκή περιουσία. Αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερής διαγραφή του χρέους. Γιατί διαγραφή του χρέους γίνεται, κατά 50%, και μάλιστα το ΔΝΤ και άλλοι παράγοντες λένε για 80%. Το 80% διαγραφή του χρέους είναι χρεοκοπία, θα την πληρώσει ο λαός. Μιλάμε για διαγραφή του χρέους που θα χάσουν τα μονοπώλια και οι ευρωπαίοι εταίροι». Υπάρχει το τελευταίο διάστημα επαναλαμβανόμενα, από δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το κάλεσμα για ένα αντιμνημονιακό μέτωπο που θα εξελιχθεί σε μια συνεργασία με στόχο τη κυβερνητική εξουσία. Πως βλέπετε και πως απαντάτε σ' αυτές τις προσκλήσεις και τα καλέσματα; «Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται με αυτή την πρόταση, επειδή ξέρεις ποιοι την κάνουν, είναι πολιτική εκλογική μπλόφα. Καθαρά πράγματα. Διότι ο χώρος αυτός παρότι έχει μια λίγο - πολύ ενιαία ιδεολογική αφετηρία, ταυτόχρονα είναι ένα συνονθύλευμα διάφορων απόψεων. Άλλοι λένε τη δραχμή, άλλοι λένε αντικαπιταλιστικό μέτωπο, άλλοι αντινεοφιλελεύθερο, άλλοι λένε μόνο αντιμνημονιακό, άλλοι λένε πατριωτικό, άλλοι λένε δημοκρατικό, άλλοι λένε χωράνε όλες οι πατριωτικές δυνάμεις. Πάρτε κόσμε. Είναι ένα μέτωπο μέχρι τις εκλογές και την άλλη μέρα ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του. Προσδοκούν ή θέλουν να αναδειχθεί μία αριστερή κυβέρνηση. Δεν μας έχουν πει όμως τι θα κάνει αυτή η αριστερή κυβέρνηση. Εμείς ξέρουμε τι εννοούν, αλλά πρέπει να πουν στο λαό. Π.χ λένε ότι εγγυώνται τους μισθούς και τις συντάξεις. Ποιους μισθούς των 400 και 500 ευρώ; Και τις συντάξεις που μειώνονται με τα χαράτσια κτλ; Με την ανεργία τι θα κάνουν; Πως θα επιβάλλουν στους ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων, στα μονοπώλια, γιατί αυτά καθορίζουν στην Ελλάδα αν θα γίνουν επενδύσεις, πως θα γίνουν, που θα παραχθεί, τι θα παραχθεί. Πως θα Σελίδα 3 / 6

4 τους επιβάλλουν να δώσουν γενναίες αυξήσεις στους μισθούς; Πως θα τους επιβάλλουν να μην γίνουν απολύσεις; Τι θα κάνουν με τη δανειακή σύμβαση. Θα καταργήσουν το μνημόνιο; Ωραία, εγώ σας λέω το καταργούν, τι θα κάνουν με τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που έχουν ιδιωτικοποιηθεί, με τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ, που η ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια; Αν όλοι οι τομείς στρατηγικής σημασίας, αν όλες οι επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα χρήσιμα για το λαό και για την ανάπτυξη της χώρας, αν όλα αυτά ανήκουν στους ιδιώτες -και μιλάμε τώρα για τους μετόχους των μονοπωλιακών επιχειρήσεων- πως θα τους επιβάλλουν να κάνουν επενδύσεις. Αφού αυτοί για να κάνουν επενδύσεις ζητάνε πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Θα επαναφέρουν τη σύμβαση; Πως θα αντιμετωπίσουν την αντεπίθεση των μονοπωλίων μαζί με την ΕΕ τα οποία ακόμα μπορεί να τους πουν «εμείς παίρνουμε τις επιχειρήσεις και πάμε και κάνουμε αλλού επενδύσεις, δεν σας ακούμε»; Δηλαδή θα έχεις μία αριστερή κυβέρνηση η οποία θα συνδιαλέγεται με τα μονοπώλια που σημαίνει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει απολύτως τίποτα. Και αναρωτιέμαι καλά δεν το ξέρουν από πριν; Διότι εδώ έχουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα. Εγώ σας λέω το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στο Αιγαίο και στο Ιόνιο το έχουν αναθέσει σε αμερικάνικους και άλλους μονοπωλιακούς ομίλους, θα τα' αφήσουν έτσι άθικτα; Γιατί μια κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τα πάντα. Λένε θα μειώσουν τις εξοπλιστικές δαπάνες. Αν το ΝΑΤΟ δεν τους αφήσει; Δεν άκουσα να λένε για έξοδο από το ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει κυβέρνηση σε όλο τον 20 ο αιώνα που έκανε ριζοσπαστική πολιτική όταν έξω από τη βουλή υπάρχει η συγκέντρωση του πλούτου σε επιχειρηματικούς ομίλους, όταν η χώρα είναι μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Να μας πουν μία αριστερή κυβέρνηση, στον 20 ο αιώνα που ήταν και διαφορετικός ο συσχετισμός δύναμης, που συγκρούστηκε με τα μονοπώλια και που αναδείχθηκε μέσα από μία εκλογική διαδικασία. Τι θα κάνουν; Ευχές. Αλλά ξέρετε για να βαφτούν τα αυγά θέλουν κόκκινη μπογιά, δεν βάφονται με άλλους τρόπους». Ένα σχόλιο γύρω από τις συζητήσεις που γίνονται για το χρόνο διενέργειας των εκλογών. «Οι εκλογές έχουν αποφασιστεί για τις 19 του Φεβρουαρίου. Έχουν αρχίσει τώρα οι συζητήσεις να πάνε πιο πέρα, να πάει το Πάσχα, να πάνε τον Ιούνη, να πάνε τον Οκτώβρη... Επί της ουσίας τι γίνεται; Προετοιμάζεται το έδαφος για να περάσουν τα πιο βάρβαρα μέτρα από αυτή την κυβέρνηση προεκλογικά και μετεκλογικά η κυβέρνηση να συνεχίσει. Θέλουν, δηλαδή, πριν από τις εκλογές επειδή ξέρουν ότι ένα μέρος του λαού θα τους καταψηφίσει, ιδιαίτερα τα δυο μεγάλα κόμματα, θέλουν να δέσουν το γάιδαρό τους, με συγχωρείτε για την έκφραση. Δεύτερον, δοκιμάζουν τη μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας, είτε κεντροδεξιά, είτε κεντροαριστερά. Τη δοκιμάζουν, γιατί, σου λέει, όσο περισσότερο χρόνο μείνει υπάρχει και η ευχέρεια να μείνει και μετεκλογικά, να κατανεμηθούν οι ζημιές και στα τρια κόμματα ούτως ώστε σφιχταγγαλιασμένα τα τρία κόμματα να συνεχίσουν ή με άλλους παρτενέρ. Εμείς ως Κόμμα ζητάμε να γίνουν οι εκλογές όπως συμφωνήθηκαν, ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα: Δεν πρόκειται αυτές οι εκλογές να λύσουν όλα τα προβλήματα του λαού, γιατί εμείς δεν μπορούμε να παίρνουμε τις επιθυμίες ούτε του λαού ούτε τις δικές μας ως πραγματικότητα. Ωστόσο αυτές οι εκλογές μπορούν να φέρουν ένα σημαντικό ποιοτικό στοιχείο. Ποιο να είναι αυτό το ποιοτικό στοιχείο, τηρουμένων των Σελίδα 4 / 6

5 αναλογιών βεβαίως; Ιδιαίτερα τα δυο κόμματα να πάθουν πανωλεθρία. Και εκείνο το στοιχείο το οποίο, αν θέλετε, θα τραντάξει, θα τρομάξει τον αντίπαλο του λαού και θα δημιουργήσει, όχι την εντύπωση, αλλά την ουσία ενός αντίβαρου, θα είναι το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ. Που σημαίνει το εξής: Σημαίνει ότι το λαϊκό κίνημα έχει δώσει ένα πρώτο χαστούκι στο σύστημα και στην ΕΕ. Και αυτό είναι δυνατό και ρεαλιστικό να γίνει. Άλλωστε, πέρα και ανεξάρτητα ποια μέρη των δημοσκοπήσεων προβάλλονται περισσότερο, είναι φανερό ότι έχει διευρυνθεί το ριζοσπαστικό τμήμα του λαού που είχε ψηφίσει τα άλλα κόμματα και που είναι πολύ κοντά στις θέσεις του ΚΚΕ για την κοινωνικοποίηση, την αποδέσμευση, τη διαγραφή του χρέους. Είναι πολύ πιο μεγάλο από ποτέ. Γι' αυτό άλλωστε ενδιαφέρονται να τσακίσουν το λαϊκό κίνημα με όπλο το φόβο και με τη λογική του μικρότερου ή του μεγαλύτερου κακού, ακριβώς για να παρεμποδίσουν ή, αν θέλετε, αν δεν καταφέρουν να ελέγξουν τα πράγματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να δημιουργηθεί και ένα πάρα πολύ γλιστερό, αριστερό σε εισαγωγικά, σκαλοπατάκι, που μόλις το πατήσεις θα γλιστρήσεις προς τα κάτω». Σε σχέση με το Πόθεν Εσχες, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, καλλιεργούνται φιλοδοξίες περί πάταξης της διαφθοράς μέσα από τη διαφάνεια γύρω από τα οικονομικά των πολιτικών και των κομμάτων κ.λπ. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει ο λαός τέτοιες διακηρύξεις από την πλευρά της κυβέρνησης και διάφορων άλλων που εντοπίζουν εκεί το πρόβλημα; «Εγώ θα πρόσθετα, στο Πόθεν Εσχες των πολιτικών- το «έσχες» θα βγει, το «πόθεν» δεν πρόκειται να βγει στη δημοσιότητα - πρέπει να είναι και το Πόθεν Εσχες των επιχειρηματιών. Και ξέρετε, το Πόθεν Εσχες των επιχειρηματιών δεν είναι ανάγκη να βγει πηγαίνοντας στις τράπεζες της Ελβετίας. Μπορεί να υπολογιστεί πόσο μέρος της δουλειάς των εργαζομένων είναι απλήρωτο. Με τα επίσημα στοιχεία. Υπάρχει νόμιμη κλοπή της ταξικής εκμετάλλευσης, της υπεραξίας, και από εκεί και πέρα υπάρχει βεβαίως και η παράνομη κλοπή. Όσον αφορά το Πόθεν Εσχες των πολιτικών, πιστεύω ότι το «έσχες», τι έχουμε, θα βγει. Το «πόθεν» δεν πρόκειται να βγει. Όταν, παραδείγματος χάριν, δεν ονομαστικοποιούνται οι μετοχές των επιχειρήσεων, όταν δεν υπάρχει διαφάνεια - για να χρησιμοποιήσω τη λέξη της μόδας - στην εξαγωγή κεφαλαίων, όταν υπάρχει δηλαδή το απόρρητο, τότε τι μπορείς να βρεις; Παρά το γεγονός ότι εμείς είμαστε υπέρ της μείωσης του βουλευτικού μισθού, της κατάργησης της βουλευτικής σύνταξης, επιδομάτων κ.λπ. και όχι μόνο την περίοδο της κρίσης, αλλά μονίμως, ακόμα και αν οι 300 βουλευτές δεν έπαιρναν κανένα μισθό δεν επρόκειτο ο λαός να ζήσει καλύτερα. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε. Είναι θέμα αρχής για εμάς να μην έχει προνόμια ο βουλευτής. Θέμα αρχής. Δεν κοροϊδεύουμε το λαό ότι θα ζούσε καλύτερα αν το πολιτικό σύστημα του κόστιζε λιγότερο. Αλλά εγώ θα έλεγα το εξής: Γιατί ο λαός δεν αλλάζει το πολιτικό σύστημα; Λένε, δεν έχει κύρος το πολιτικό σύστημα. Δεν έχει κύρος γιατί υπάρχει αντιλαϊκή πολιτική πριν από όλα. Και τριακόσιοι ανιδιοτελείς βουλευτές να ήταν μέσα στη Βουλή θα είχαμε μνημόνιο, θα είχαμε μεσοπρόθεσμο, θα είχαμε δανειακή σύμβαση. Μην κοροϊδεύουν το λαό. Θέμα αρχής, όμως, είναι όταν αυτοί οι βουλευτές που αποφασίζουν τσεκούρωμα του λαού δεν μπορεί υποκριτικά να λένε ότι «ξέρετε, ε, ας πάρω και λίγο λιγότερα την περίοδο της κρίσης και αναδρομικά να πάρω διπλάσια μετά». Αφήστε που το πιο ανειλικρινές Πόθεν Εσχες είναι των κομμουνιστών. Είναι ψεύτικο γιατί περνάει η βουλευτική αμοιβή και όλες οι βουλευτικές αποζημιώσεις. Δηλώνουμε ψέμματα γιατί δε δέχονται να δηλώνεται αυτό που είναι η πραγματικότητα, και στην εφορία και στη Βουλή. Εμείς κοροϊδεύουμε με το Πόθεν Εσχες, οι βουλευτές, αλλά όχι με τη θέλησή μας, αφού τις αποζημιώσεις δεν τις παίρνουμε. Βεβαίως, τις παίρνει το Κόμμα, δε λέμε ότι μένουν στη Βουλή. Αλλά σε προσωπικό επίπεδο κανένας μας δε δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα. Μόνο που είμαστε μια εξαίρεση γιατί δηλώνουμε πολύ περισσότερα από ό,τι πραγματικά Σελίδα 5 / 6

6 παίρνουμε». Σελίδα 6 / 6