Estate of Elaine A. Steinbeck 2014, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος Α.Ε., για την ελληνική γλώσσα

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Estate of Elaine A. Steinbeck 2014, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος Α.Ε., για την ελληνική γλώσσα"

Transcript

1 ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ Τίτλος πρωτοτύπου: The grapes of wrath Συγγραφέας: John Steinbeck Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος Επιμέλεια: Εύα Καλεύρα Estate of Elaine A. Steinbeck 2014, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος Α.Ε., για την ελληνική γλώσσα Η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς καμιά διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της. Κατά το Ν. 2387/20 (όπως έχει τροποποιηθεί με το Ν. 2121/93 και ισχύει σήμερα) και κατά τη ιεθνή Σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το Ν. 100/1975), απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αποθήκευση σε κάποιο σύστημα διάσωσης και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου με οποιονδήποτε τρόπο ή μορφή, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη. Πρώτη έκδοση: Μάρτιος 2014 EK ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Καποδιστρίου 9, Μεταμόρφωση Αττικής τηλ.: , ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙO Μασσαλίας 14, Αθήνα, τηλ.: ISBN

2 John Steinbeck Τα σταφύλια της οργής Μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

3 1 Στον κόκκινο τόπο και σ ένα κομμάτι του γκρίζου τόπου της Οκλαχόμα, οι τελευταίες βροχές έπεσαν απαλά δίχως να σκάψουν τη σημαδεμένη γη. Τ αλέτρια έκοβαν ξανά και ξανά τις χαρακιές απ τα ρυάκια. Οι τελευταίες βροχές σήκωσαν γοργά τ αραποσίτι και σκόρπισαν γρασίδι κι αγριόχορτα στα πλάγια των δρόμων, έτσι που ο γκρίζος τόπος κι ο βαθυκόκκινος άρχισαν να χάνονται κάτω απ το πράσινο. Στα τέλη του Μάη ο ουρανός θάμπωσε και διαλύθηκαν τα σύννεφα που τόσο καιρό, την άνοιξη, κρέμονταν χαμηλά. Κάθε μέρα ο ήλιος έπεφτε καυτός στ αραποσίτι που μεγάλωνε, ώσπου μια καφετιά γραμμή ζωγραφίστηκε στην παρυφή κάθε πράσινης λόγχης. Σύννεφα φάνηκαν, χάθηκαν και δεν ξεμύτισαν ξανά. Τ αγριόχορτα έγιναν πιο σκούρα πράσινα για προστασία, κι έπαψαν να εξαπλώνονται. Η επιφάνεια της γης έκανε κρούστα, λεπτή και σκληρή, και όπως ο ουρανός θάμπωνε, έτσι θάμπωσε κι η γη η κόκκινη έγινε ρόδινη και η γκρίζα λευκή. Στις ρεματιές η γη έγινε σκόνη στην κοίτη ξεροπόταμων. Γεώμυες και μυρμηκολέοντες προκαλούσαν μικρές κατολισθήσεις. Και καθώς ο δριμύς ήλιος σφυροκοπούσε κάθε μέρα, τα φύλλα στα νεαρά αραποσίτια γίνονταν λιγότερο σκληρά και στητά καμπύλωσαν στην αρχή, κι έπειτα, όταν το κεντρικό νεύρο που τα βαστούσε έγινε αδύναμο, έγειραν όλα προς τα κάτω. Τότε ήταν Ιούνης κι ο ήλιος έλαμπε ακόμα πιο καυτός. Οι καφετιές γραμμές των φύλλων στ αραποσίτια φάρδυναν και σκέπασαν το κεντρικό νεύρο. Τ αγριόχορτα ξέφτισαν και μαζεύτηκαν προς τη ρίζα τους. Ο αέρας ήταν ανάριος, ο ουρανός πιο θαμπός και κάθε μέρα η γη θάμπωνε κι άλλο. Στους δρόμους, κει που κινούνταν άμαξες κι άνθρωποι, με τους τροχούς ν αλέθουν τη γη και με τις οπλές των αλόγων να την κοπανίζουν, η χωματένια κρούστα έσπασε, έγινε σκόνη. Καθετί κινούμενο σήκωνε τη σκόνη στον αέρα ένας άνθρωπος που βάδιζε σήκωνε ως τη μέση του ένα ανάριο σύννεφο στο διάβα μιας άμαξας η σκόνη έφτανε ψηλά στους φράχτες, ως την κορφή τους, και σύννεφα στρο-

4 John Steinbeck 8 βιλίζονταν πίσω από τ αυτοκίνητα που περνούσαν. Έπειτα η σκόνη κατακαθόταν αργά. Όταν ο Ιούνης κύλησε ο μισός, μεγάλα σύννεφα ταξίδεψαν από το Τέξας και τον Κόλπο του Μεξικού, ψηλά σύννεφα και βαριά, γεμάτα βροχή. Οι άνθρωποι στους αγρούς κοιτούσαν τούτα τα σύννεφα, μύριζαν τον αέρα, σήκωναν βρεμένο το δάχτυλό τους για να νιώσουν τον άνεμο. Και τ άλογα ήταν νευρικά όσο τα σύννεφα ήταν ψηλά. Ψιχάλισε λιγάκι, τα σύννεφα έφυγαν γρήγορα γι άλλον τόπο, ο ουρανός πίσω τους θάμπωσε ξανά κι ο ήλιος ξανάρχισε το σφυροκόπημά του. Η βροχή άφησε κρατήρες κει που πεσε στη σκόνη, στάλες πάνω στ αραποσίτι, και τίποτ άλλο. Ένα αεράκι ακολούθησε τα σύννεφα σπρώχνοντάς τα προς το βορρά, ένα αεράκι που κανε τα ξερά αραποσίτια να χτυπούν απαλά. Μια μέρα πέρασε κι ο αγέρας δυνάμωσε σταθερά, δίχως ριπές. Η σκόνη από τους δρόμους σηκώθηκε, απλώθηκε και κατακάθισε στ αγριόχορτα πλάι στους αγρούς και στους ίδιους τους αγρούς παρέκει. Ο αγέρας φύσηξε ακόμα πιο δυνατός, τρώγοντας την κρούστα που χε φτιάξει η βροχή πάνω στη γη. Ο αγέρας άρπαζε το χώμα από τη γη, το παράσερνε, κι ο ουρανός λίγο λίγο σκοτείνιασε απ το χώμα που στροβιλιζόταν. Κι άλλο δυνάμωσε ο αγέρας. Η κρούστα που χε φτιαχτεί από τη βροχή έσπασε και η σκόνη υψώθηκε από τους αγρούς στον αέρα, όμοια με γκρίζα σύννεφα νωχελικού καπνού. Το αραποσίτι μαστίγωνε τον αέρα μ έναν ορμητικό, ξερό ήχο. Η ψιλότερη σκόνη δεν κατακαθόταν τώρα στη γη αλλά χανόταν στον σκοτεινιασμένο ουρανό. Δυνάμωσε κι άλλο ο αγέρας, χώθηκε κάτω από βράχους, σήκωσε άχερα και παλιά φύλλα, ως και μικρούς σβόλους, που δειχναν την πορεία του καθώς φυσούσε μέσ απ τους αγρούς. Αέρας κι ουρανός σκοτείνιασαν, μέσα τους έλαμπε κόκκινος ο ήλιος, κι ο αγέρας ήταν τώρα τσουχτερός. Μια νύχτα φύσηξε πιο δυνατός πάνω απ τη γη και κατέσκαψε πανούργα τις ρίζες στ αραποσίτι, που τον αντιπάλεψε με τ αδύναμα φύλλα του, ώσπου ανασκαλεύοντας ο αγέρας ξέχωσε τις ρίζες κι έπειτα κάθε καλάμι έγειρε αποκαμωμένο κατά τη φορά του ανέμου, προς τη γη. Ήρθε η αυγή αλλά όχι η μέρα. Στον γκρίζο ουρανό ένας κόκκινος

5 9 Τα σταφύλια της οργής ήλιος πρόβαλε, ένας αχνοπόρφυρος κύκλος που στελνε λιγοστό φως, σαν να ταν σύθαμπο και καθώς προχωρούσε η μέρα, το σύθαμπο ξανάγινε σκοτάδι κι ο αγέρας θρηνούσε κι έκλαιγε τώρα πάνω απ το πεσμένο αραποσίτι. Άντρες και γυναίκες μαζεύτηκαν μες στα σπίτια τους όταν έβγαιναν, έδεναν μαντίλι πάνω από τη μύτη, και φορούσαν γυαλιά για να προστατέψουν τα μάτια τους. Όταν νύχτωσε πάλι, η νύχτα ήταν θεοσκότεινη, γιατί το φως των αστεριών δεν μπορούσε να περάσει μέσ από τη σκόνη και το φως απ τα παράθυρα δεν έφτανε ούτε ως την άκρη της αυλής. Τώρα η σκόνη ήταν ανακατωμένη ομοιόμορφα με τον αέρα σαν γαλάκτωμα από αέρα και σκόνη. Τα σπίτια σφραγίστηκαν, ύφασμα σφηνώθηκε στις χαραμάδες στα πορτοπαράθυρα, όμως σκόνη έμπαινε, τόσο ψιλή, που ήταν αθέατη στον αέρα, και κατακάθονταν σαν γύρη στις καρέκλες, στα τραπέζια, στα πιάτα. Οι άνθρωποι την τίναζαν απ τους ώμους τους. Στα κατώφλια υπήρχαν γραμμούλες σκόνης. Μες στη νύχτα έφυγε ο αγέρας βυθίζοντας στην ησυχία τον τόπο. Πιο πολύ απ όσο πνίγει η ομίχλη τον ήχο, τον έπνιγε ο γεμάτος σκόνη αέρας. Οι άνθρωποι, ξαπλωμένοι στα κρεβάτια τους, άκουσαν τον αγέρα να παύει. Ξύπνησαν όταν χάθηκε το σφύριγμά του. Ξαπλωμένοι σιωπηλοί, αφουγκράζονταν μες στη σιωπή. Κι έπειτα λάλησαν οι πετεινοί, το λάλημά τους ήχησε πνιχτό κι αυτό, και οι άνθρωποι αναδεύτηκαν ανήσυχοι στα κρεβάτια τους, λαχταρώντας να ρθει το πρωινό. Ήξεραν ότι η σκόνη ήθελε πολύ χρόνο για να κατακαθίσει. Αιωρούνταν σαν ομίχλη εκεί, μες στο πρωί, κι ο ήλιος ήταν κόκκινος σαν φρεσκοχυμένο αίμα. Όλη μέρα έπεφτε η σκόνη απ τον ουρανό και την επομένη κατακάθισε κι ένα στρώμα σκέπασε ομοιόμορφο τη γη τ αραποσίτι, τους φράχτες στην κορφή, τα σύρματα, τις στέγες, τα δέντρα, τ αγριόχορτα. Οι άνθρωποι βγήκαν από τα σπίτια τους, μύρισαν τον καυτό, τσουχτερό αέρα, και σκέπασαν τη μύτη τους. Και τα παιδιά βγήκαν μέσ από τα σπίτια, όμως δεν έτρεχαν ούτε φώναζαν όπως θα καναν μετά από μια βροχή. Άντρες στέκονταν δίπλα στο φράχτη τους και κοιτούσαν το κατεστραμμένο αραποσίτι, που τώρα ξεραινόταν γοργά και μοναχά λίγο πράσινο φαινόταν μέσ από τη σκόνη. Οι άντρες ήταν

6 John Steinbeck 10 βουβοί και σπάνια σάλευαν. Κι οι γυναίκες βγήκαν από τα σπίτια για να σταθούν δίπλα στους άντρες τους να νιώσουν αν ετούτη τη φορά οι άντρες θα λύγιζαν. Κρυφά, παρατηρούσαν την όψη των αντρών, γιατί ας πήγαινε στα κομμάτια τ αραποσίτι αν κάτι άλλο είχε σωθεί. Τα παιδιά έστεκαν παρέκει, με τα γυμνά δάχτυλα των ποδιών τους έφτιαχναν σχέδια στη σκόνη, και με τις αισθήσεις τους ψηλαφούσαν για να δουν αν οι άντρες κι οι γυναίκες θα λύγιζαν. Τα παιδιά κρυφοκοιτούσαν την όψη των αντρών και των γυναικών, κι έπειτα, με τα δάχτυλά τους, σχεδίαζαν προσεχτικά γραμμές στην άμμο. Άλογα έρχονταν στις ποτίστρες και με το μουσούδι τους έσπρωχναν τη σκόνη στην επιφάνεια, να καθαρίσει το νερό. Λίγο αργότερα οι άντρες έπαψαν να κοιτούν σαν χαμένοι, και τώρα στην όψη τους υπήρχε σκληράδα, θυμός κι αντοχή. Τότε οι γυναίκες κατάλαβαν πως ήταν ασφαλείς, πως κανένας δε θα λύγιζε. Κι έπειτα ρώτησαν, Τι θα κάνουμε; Και οι άντρες αποκρίθηκαν, Δεν ξέρω. Αλλά τα πράγματα ήταν εντάξει. Οι γυναίκες το ξεραν και τα παιδιά, που κοιτούσαν καλά καλά, το ξεραν κι αυτά. Γυναίκες και παιδιά γνώριζαν βαθιά μέσα τους ότι καμιά συμφορά δεν ήταν πολύ μεγάλη για να την αντέξουν αν οι άντρες τους ήταν ακέριοι. Οι γυναίκες γύρισαν στο σπίτι, στη δουλειά τους, και τα παιδιά άρχισαν να παίζουν, αλλά επιφυλακτικά στην αρχή. Καθώς η μέρα κυλούσε, ο ήλιος έγινε λιγότερο κόκκινος. Σφυροκοπούσε τη σκονισμένη γη. Οι άντρες κάθονταν στα κατώφλια των σπιτιών τους απασχολούσαν τα χέρια τους με κλαριά και πετρούλες. Κάθονταν ασάλευτοι, συλλογιόνταν, λογάριαζαν.

7 2 Ένα τεράστιο κόκκινο φορτηγό στεκόταν μπροστά από το μικρό μαγερειό στο πλάι του δρόμου. Η κάθετη εξάτμιση μουρμούριζε απαλά κι ένα σχεδόν αόρατο σύννεφο γκρι μπλε καπνού αιωρούνταν από πάνω της. Ήταν καινούργιο φορτηγό, αστραφτερό κόκκινο, και με γράμματα των δώδεκα ιντσών στο πλάι ήταν γραμμένο: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΟΚΛΑΧΟΜΑ ΣΙΤΙ. Τα διπλά του λάστιχα ήταν ολοκαίνουργια και οι μεγάλες πίσω πόρτες ήταν κλεισμένες μ ένα μπρούντζινο λουκέτο. Μέσα στο μαγερειό ένα ραδιόφωνο έπαιζε σιγανή χορευτική μουσική χαμηλωμένη, όπως είναι η μουσική όταν κανείς δεν την ακούει. Ένας μικρός εντοιχισμένος ανεμιστήρας γυρνούσε αθόρυβα στην κυκλική του τρύπα πάνω απ την είσοδο και μύγες βούιζαν ασταμάτητα γύρω από πόρτες και παράθυρα, κι έπεφταν πάνω στις σήτες. Μέσα ένας άντρας, ο φορτηγατζής, καθόταν σ ένα σκαμνί, με τους αγκώνες του ακουμπισμένους στον πάγκο, και κοιτούσε πάνω απ τον καφέ του τη λεπτή και μοναχική γκαρσόνα, μιλώντας της με την εξυπνακίστικη κι αδιάφορη γλώσσα που μιλιέται σε τούτα τα μαγαζιά στο πλάι του δρόμου. «Πάνε τρεις μήνες που τον είδα. Είχε κάνει εγχείριση. Τον έκοψαν και του βγαλαν κάτι. Δε θυμάμαι τι πράμα». Κι αυτή: «Μου φαίνεται ότι δεν έχει περάσει ούτε βδομάδα που τον είδα. Μου χε φανεί καλά. Είν εντάξει τύπος όταν δεν είναι τύφλα». Πού και πού οι μύγες βούιζαν δυνατά πάνω στη σήτα. Η καφετιέρα έφτυσε ατμό, και η γκαρσόνα, δίχως να κοιτάξει, άπλωσε πίσω το χέρι και την έσβησε. Έξω, ένας άντρας που βάδιζε στην άκρη της δημοσιάς τη διέσχισε και πλησίασε στο φορτηγό. Πήγε αργά μπροστά του, έβαλε το χέρι στο λαμπερό φτερό και κοίταξε τ αυτοκόλλητο στο παρμπρίζ που λεγε Δεν παίρνω επιβάτες. Για μια στιγμή ήταν έτοιμος να προχωρήσει παρακάτω στο δρόμο, αλλά έπειτα κάθισε στο μαρσπιέ στο πλάι, από την αντίθετη μεριά απ του μαγερειού. Δε θα χε πατήσει τα τριά-

8 John Steinbeck 12 ντα. Τα μάτια του ήταν πολύ σκούρα καστανά, με μια υποψία καφετιού χρώματος μες στ ασπράδι. Τα ζυγωματικά του ήταν ψηλά και φαρδιά, και ρωμαλέες βαθιές ρυτίδες αυλάκωναν τα μάγουλά του και καμπύλωναν πλάι στο στόμα του. Το πανωχείλι του ήταν μακρύ, και καθώς τα δόντια του ήταν πεταχτά, τα χείλια του, που τα χε κλειστά ο άντρας, τσιτώνονταν για να τα σκεπάσουν. Τα χέρια του ήταν σκληρά, με φαρδιά δάχτυλα και με νύχια χοντρά κι αυλακωμένα σαν όστρακα. Το δέρμα ανάμεσα σ αντίχειρα και δείχτη, και στη βάση του αντίχειρα, γυάλιζε από τους κάλους. Τα ρούχα του άντρα ήταν καινούργια όλα, φτηνά και καινούργια. Η γκρίζα του τραγιάσκα ήταν τόσο καινούργια, που το γείσο ήταν σκληρό και με το κουμπί βαλμένο ακόμα, όχι ασουλούπωτη, ξεχειλωμένη, όπως θα ταν άμα θα χε χρησιμοποιηθεί για λίγο καιρό με τους λογής λογής τρόπους που χρησιμοποιείται μια τραγιάσκα, σαν σακούλι για κουβάλημα, πετσέτα, μαντίλι. Το κουστούμι του ήταν από φτηνό γκρίζο σκληρό ύφασμα και τόσο καινούργιο, που το παντελόνι είχε ακόμα τσακίσεις. Το λεπτό μπλε πουκάμισό του ήταν άκαμπτο και κολλαριστό. Το σακάκι παραήταν μεγάλο και το παντελόνι παραήταν κοντό, γιατί ταν ψηλός άντρας. Οι ώμοι του σακακιού κρέμονταν στα μπράτσα του, και παρ όλα αυτά τα μανίκια ήταν πολύ κοντά και το στήθος του σακακιού ανέμιζε χαλαρό πάνω απ το στομάχι του άντρα. Φορούσε ένα ζευγάρι καινούργια παπούτσια που χαν καστανόχρυσο χρώμα κι ήταν «στρατιωτικού» τύπου, με καρφιά και ημικύκλια σαν πέταλα, που προστάτευαν την άκρη του τακουνιού για να μη φθαρεί. Ο άντρας κάθισε στο μαρσπιέ, έβγαλε την τραγιάσκα του και σφούγγισε μ αυτήν το πρόσωπό του. Έπειτα τη φόρεσε και, τραβώντας την, εγκαινίασε τη μέλλουσα καταστροφή του γείσου. Τώρα του τράβηξαν την προσοχή τα πόδια του. Έσκυψε, χαλάρωσε τα κορδόνια και τ άφησε λυτά. Πάνω από το κεφάλι του η εξάτμιση του ντιζελοκινητήρα ψιθύριζε με γοργά σύννεφα μπλε καπνού. Η μουσική σταμάτησε στο μαγερειό και μια αντρική φωνή μίλησε τώρα στο ραδιόφωνο, όμως η γκαρσόνα δεν το σβησε γιατί δεν το χε πάρει χαμπάρι πως η μουσική είχε πάψει. Τα δάχτυλά της, ψηλαφώντας, είχαν βρει ένα γρομπαλάκι κάτω απ τ αυτί της. Προσπαθούσε να το δει σ έναν καθρέφτη πίσω από τον πάγκο, δίχως να το κατα-

9 13 Τα σταφύλια της οργής λάβει ο φορτηγατζής έτσι έκανε ότι δήθεν έφτιαχνε τα μαλλιά της. Ο φορτηγατζής είπε, «Είχαν έναν μεγάλο χορό στο Σόνι. Άκουσα ότι κάποιος σκοτώθηκε. Εσένα πήρε τίποτα τ αυτί σου;» «Όχι» είπε η γκαρσόνα και ψαχούλεψε με τρυφεράδα το γρομπαλάκι κάτω απ τ αυτί της. Έξω, ο καθισμένος άντρας σηκώθηκε και κοίταξε πάνω από την κουκούλα του φορτηγού, παρατηρώντας για μια στιγμή το ρεστοράν. Έπειτα κάθισε ξανά στο μαρσπιέ κι έβγαλε ένα σακουλάκι καπνό και χαρτιά απ την πλαϊνή του τσέπη. Έστριψε αργά και τέλεια το τσιγάρο του, το περιεργάστηκε και το ίσιωσε. Τελικά τ άναψε κι έμπηξε το αναμμένο σπίρτο μες στο χώμα στα πόδια του. Ο ήλιος ξάκριζε τη σκιά του φορτηγού καθώς το μεσημέρι ζύγωνε. Μες στο ρεστοράν, ο φορτηγατζής πλήρωσε το λογαριασμό του κι έβαλε τα ρέστα του, δυο πεντάρες, σ ένα τυχερό παιχνίδι με κερματοδέκτη. Οι περιστρεφόμενοι κύλινδροι του παιχνιδιού δεν του δωσαν πόντους. «Τα σκαλίζουν για να μην κερδίζεις» είπε στην γκαρσόνα. Εκείνη απάντησε, «Δεν πάνε ούτε δυο ώρες που ένας τύπος πέτυχε το τζάκποτ. Κέρδισε τρία κι ογδόντα. Πότε θα ξαναπεράσεις;» Αυτός άνοιξε λιγάκι την πόρτα με τη σήτα. «Σε καμιά βδομάδα, δέκα μέρες» είπε. «Πρέπει να πάω στην Τούλσα και δε βλέπω να γυρνάω αύριο μεθαύριο». Του πε τσατισμένη, «Μην αφήσεις να μπουν μύγες. Βγες ή έμπα μέσα». «Αντίο» της είπε και βγήκε. Η πόρτα βρόντηξε πίσω του. Στάθηκε στον ήλιο ξετυλίγοντας μια τσίχλα. Ήταν βαρύς άντρας, με φαρδιούς ώμους και στομάχι. Το πρόσωπό του ήταν κόκκινο και τα γαλάζια του μάτια ήταν στενόμακρα απ το πολύ που τα μισόκλεινε στο δυνατό φως. Φορούσε στρατιωτικό παντελόνι και ψηλές δετές μπότες. Κρατώντας την τσίχλα μπροστά στα χείλια του, φώναξε μέσ από τη σήτα, «Μην κάνεις τίποτα που δε θα θες να το μάθω». Η γκαρσόνα ήταν γυρισμένη προς έναν καθρέφτη στον πίσω τοίχο. Έγρουξε μια απάντηση. Ο φορτηγατζής μασούλισε αργά την τσίχλα, ανοίγοντας πλατιά τα σαγόνια και τα χείλια του σε κάθε δαγκωνιά. Έκανε σβόλο την τσίχλα μες στο στόμα και τη στριφογύρισε κάτω απ τη γλώσσα καθώς βάδιζε προς το μεγάλο κόκκινο φορτηγό.

10 John Steinbeck 14 Ο άντρας σηκώθηκε και κοίταξε μέσ απ τα τζάμια. «Κύριος, νά ρθω κι εγώ;» Ο φορτηγατζής έριξε μια γρήγορη ματιά πίσω, στο μαγερειό, για μια στιγμή. «Δεν είδες τ αυτοκόλλητο που λέει Δεν παίρνω επιβάτες στο παρμπρίζ;» «Ναι, το δα. Αλλά τυχαίνει καμιά φορά κάποιος να ναι καλός κι ας τον βάζει ένα ματσωμένο καθίκι να χει ένα αυτοκόλλητο». Ο οδηγός, μπαίνοντας αργά στο φορτηγό, συλλογίστηκε τούτη την απάντηση. Αν αρνιόταν τώρα, αυτό σήμαινε όχι μόνο πως δεν ήταν καλός, αλλά πως τον υποχρέωναν να χει το αυτοκόλλητο και του απαγόρευαν να έχει συντροφιά στο ταξίδι. Αν τον έπαιρνε, γινόταν αυτόματα καλός κι επίσης δεν ήταν κάποιος που ένα ματσωμένο καθίκι τον είχε του κλότσου και του μπάτσου. Ήξερε ότι χε παγιδευτεί, αλλά δεν έβλεπε τρόπο να ξεγλιστρήσει. Κι ήθελε να είναι καλός. Έριξε πάλι μια ματιά στο μαγερειό. «Κάτσε μαζεμένος στο μαρσπιέ μέχρι να πάρουμε τη στροφή» είπε. Ο άλλος χαμήλωσε να μη φαίνεται και γραπώθηκε απ το χερούλι της πόρτας. Η μηχανή μούγκρισε για μια στιγμή, η ταχύτητα μπήκε και το μεγάλο φορτηγό ξεκίνησε πρώτη ταχύτητα, δευτέρα, τρίτη, έπειτα επιτάχυνση μ ένα διαπεραστικό σφύριγμα και τετάρτη. Κάτω απ τον γραπωμένο άντρα η δημοσιά περνούσε θολή, μ ιλιγγιώδη γρηγοράδα. Ήταν ένα μίλι ως την πρώτη στροφή και μετά το φορτηγό έκοψε ταχύτητα. Ο άντρας σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα και χώθηκε στο κάθισμα μέσα. Ο φορτηγατζής τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, μισοκλείνοντας τα μάτια και μασουλώντας θαρρείς και με τα σαγόνια του ξεδιάλεγε κι έβαζε σε μια σειρά τις σκέψεις και τις εντυπώσεις που τελικά θα φύλαγε ταχτικά στο μυαλό του. Τα μάτια του ξεκίνησαν απ την καινούργια τραγιάσκα, κατέβηκαν στα καινούργια ρούχα κι έφτασαν στα καινούργια παπούτσια. Ο άλλος πήγε πέρα δώθε την πλάτη του στο κάθισμα ώσπου να βολευτεί, έβγαλε την τραγιάσκα και σφούγγισε μ αυτήν το μέτωπο και το πιγούνι του. «Σ ευχαριστώ, φίλε» είπε. «Τα πόδια μου με πέθαναν». «Καινούργια παπούτσια», είπε ο οδηγός. Στη φωνή του υπήρχε η ίδια μυστικότητα, η ίδια υπαινικτική αίσθηση που χαν τα μάτια του. «Δε θα πρεπε να το κόψεις έτσι με τα πόδια μες στη ζέστη με καινούργια παπούτσια».

11 15 Τα σταφύλια της οργής Ο άντρας χαμήλωσε τα μάτια στα σκονισμένα κίτρινα παπούτσια του. «Δεν είχα άλλα» είπε. «Αυτά είχα, αυτά φόρεσα». Ο οδηγός κοίταξε με σύνεση μπροστά κι αύξησε λίγο την ταχύτητα. «Πας μακριά;» «Μπα! Θα το κανα με τα πόδια αν δε μ είχαν πεθάνει». Οι ερωτήσεις του οδηγού είχαν έναν αμυδρό ανακριτικό τόνο, σαν ν άπλωνε δίχτυα κάνοντάς τες, να στηνε παγίδες. «Γυρεύεις δουλειά;» ρώτησε. «Όχι. Ο γέρος μου καλλιεργεί εκατόν είκοσι στρέμματα. Είναι νοικάρης, αλλ είμαστε καιρό εκεί». Ο οδηγός κοίταξε βαθυστόχαστα τους αγρούς κατά μήκος του δρόμου, όπου τ αραποσίτι είχε πλαγιάσει και το χε σκεπάσει η σκόνη, κι είπε σαν να μονολογούσε, «Εκατόν είκοσι στρέμματα και δεν έχει πάρει πόδι για να βάλουν τρακτέρ στη θέση του;» «Πάει λίγος καιρός που χω ν ακούσω νέα» είπε ο άλλος. «Είστε καιρό εκεί» είπε ο οδηγός. Μια μέλισσα μπήκε στην καμπίνα και βούισε πάνω στο παρμπρίζ. Ο οδηγός άπλωσε το χέρι κι έσπρωξε προσεχτικά τη μέλισσα σ ένα ρεύμα αέρα που την παράσυρε έξω απ το παράθυρο. «Οι νοικάρηδες παίρνουν πόδι γρήγορα τώρα» είπε. «Έρχεται ένα Κατερπίλαρ και διώχνει δέκα φαμίλιες. Έχει γεμίσει ο τόπος τέτοια τρακτέρ. Μπουκάρουν και διώχνουν τον κοσμάκη. Ο γέρος σου τα καταφέρνει;» Η γλώσσα και τα σαγόνια του ασχολήθηκαν με τη λησμονημένη τσίχλα, τη στριφογύρισαν και τη μάσησαν. Κάθε που άνοιγε το στόμα, η γλώσσα του φαινόταν να τουμπάρει την τσίχλα. «Πάει καιρός που χω ν ακούσω νέα. Δεν ήμουν ποτέ τύπος που γράφει γράμματα ούτ εγώ ούτ ο γέρος μου». Πρόσθεσε γοργά, «Όχι δηλαδή πως δεν μπορούμε κι οι δυο μας να γράψουμε άμα το θέλουμε». «Δούλευες;» Πάλι μ εκείνη την αδιαφορία που κρυβε ανάκριση. Κοίταξε πέρα στους αγρούς, τον αέρα που κυμάτιζε στη ζέστη, και μαζεύοντας την τσίχλα μέσ από το μάγουλό του την έφτυσε έξω απ το παράθυρο. «Και βέβαια δούλευα» είπε ο άλλος. «Το φαντάστηκα. Είδα τα χέρια σου. Θα δούλευες με την αξίνα ή

12 John Steinbeck 16 με τον κασμά ή με τη βαριά. Αυτά κάνουν το χέρι να γυαλίζει έτσι. Όχι να το παινευτώ, αλλά τα προσέχω εγώ αυτά τα πράματα». Ο άλλος τον κοίταξε καλά καλά. Τα λάστιχα τραγουδούσαν στο δρόμο. «Θες να μάθεις κάτι άλλο; Θα σ το πω εγώ. Δε χρειάζεται να μαντεύεις». «Μην τσατίζεσαι. Δεν ήθελα να χώσω τη μύτη μου». «Θα σου πω ό,τι θες. Δεν έχω τίποτα να κρύψω». «Σου πα, μην τσατίζεσαι. Απλώς μ αρέσει να παρατηρώ πράματα. Περνάει η ώρα έτσι». «Θα σου πω ό,τι θες. Λέγομαι Τζόουντ, Τομ Τζόουντ. Ο γέρος μου είν ο γερο-τομ Τζόουντ». Τα μάτια του στυλώθηκαν σκυθρωπά στον οδηγό. «Μην τσατίζεσαι. Έτσι σ το πα, δεν ήθελα τίποτα». «Ούτ εγώ θέλω τίποτα» είπε ο Τζόουντ. «Προσπαθώ απλώς να τα βολεύω και ν αφήνω τους άλλους στην ησυχία τους». Σταμάτησε και κοίταξε τα ξερά χωράφια, τις συστάδες των διψασμένων δέντρων που σαν να αναδεύονταν ανήσυχα μες στη μακρινή κάψα. Από την πλαϊνή τσέπη έβγαλε τον καπνό και τα χαρτάκια του. Έστριψε τσιγάρο ανάμεσα στα γόνατά του, κει που ο άνεμος δεν τον εμπόδιζε. Ο οδηγός μασουλούσε ρυθμικά και συλλογισμένα σαν γελάδα. Περίμενε ώσπου όλη η έμφαση σ όσα ειπώθηκαν να χαθεί και να λησμονηθεί. Τελικά, όταν η ατμόσφαιρα έμοιαζε ουδέτερη ξανά, είπε, «Κάποιος που δεν ήταν ποτέ φορτηγατζής δεν ξέρει πώς είναι. Οι ιδιοκτήτες δε θέλουν να παίρνουμε κανέναν, έτσι είμαστε αναγκασμένοι να ταξιδεύουμε μόνοι, εκτός κι αν το πάμε φιρί φιρί να πάρουμε πόδι, όπως εγώ τώρα, που σε πήρα». «Το εκτιμώ» είπε ο Τζόουντ. «Έχω γνωρίσει τύπους που καναν παλαβά πράματα όταν οδηγούσαν φορτηγό. Θυμάμαι έναν που σκάρωνε ποιήματα. Για να περνάει η ώρα». Κρυφοκοίταξε να δει αν ο Τζόουντ έδειχνε ενδιαφέρον ή έκπληξη. Εκείνος ήταν αμίλητος, κοιτώντας πέρα μπροστά, στο βάθος του δρόμου του άσπρου δρόμου που κυμάτιζε απαλά σαν νερό. Ο οδηγός τελικά συνέχισε, «Θυμάμαι ένα ποίημα που γραψε αυτός ο τύπος. Ήταν γι αυτόν και για δυο άλλους τύπους που γυρνούσαν τον κόσμο πίνοντας, κάνοντας σαματά και πηδώντας γκόμενες. Μακάρι

13 17 Τα σταφύλια της οργής να μπορούσα να θυμηθώ ακριβώς τα λόγια. Ο τύπος είχε βάλει κάτι λέξεις μέσα, που ούτε ο Θεός δε θα ξερε τι σήμαιναν. Κάπου έλεγε, Είδαμε κει έναν αράπη, που την είχε ντούρα και βαρβάτη, σαν μανέλα ήταν σκληρή, σαν το σκόλοπα στητή. Λοιπόν, σαν το σκόλοπα πάει να πει σαν το παλούκι. Ο τύπος μού το δειξε σ ένα λεξικό. Κουβαλούσε κείνο το λεξικό παντού μαζί του και κοιτούσε μέσα όταν καθόταν να πιει καφέ και να τσιμπήσει κάτι». Σταμάτησε γιατί χε νιώσει μοναξιά, τόση ώρα που μιλούσε αυτός μόνο. Κρυφοκοίταξε τον επιβάτη του. Ο Τζόουντ παρέμεινε σιωπηλός. Ο οδηγός προσπάθησε νευρικά να τον αναγκάσει να πάρει μέρος στην κουβέντα. «Γνώρισες ποτέ κανέναν που να λεγε τέτοια παχιά λόγια;» «Έναν ιεροκήρυκα». «Δε σε βγάζει απ τα ρούχα σου ν ακούς κάποιον να λέει τέτοια παχιά λόγια; Μ έναν ιεροκήρυκα πάει καλά. Έτσι κι αλλιώς, μ έναν ιεροκήρυκα ποιος θέλει νταραβέρια; Αλλ αυτός ο τύπος ήταν μυστήριο τρένο. Δε σ έκοφτε όταν έλεγε παχιά λόγια, γιατί ο τύπος το κανε επειδή έτσι γουστάριζε, όχι για φιγούρα». Ο οδηγός αναθάρρησε. Τουλάχιστον ήξερε ότι ο Τζόουντ άκουγε. Πήρε απότομα μια στροφή και τα λάστιχα του μεγάλου φορτηγού στρίγκλισαν. «Όπως σου λεγα» συνέχισε «κάποιος που οδηγάει φορτηγό κάνει παλαβά πράματα. Είν αναγκασμένος. Θα του στριβε αν καθόταν και κοιτούσε απλώς το δρόμο να κυλά. Ένας είπε κάποτε ότι οι φορτηγατζήδες συνεχώς τρώνε πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, σε κάποιο χαμπουργκεράδικο». «Ναι, μοιάζει να χουν ριζώσει εκεί» συμφώνησε ο Τζόουντ. «Σταματάνε, αλλ όχι για να φάνε. Δεν πεινάνε σχεδόν ποτέ. Έχουν βαρεθεί απλώς να ταξιδεύουν, το χουν σιχαθεί. Τα μαγερειά στο πλάι του δρόμου είναι το μόνο μέρος που μπορείς να σταματήσεις, κι όταν σταματάς, κάτι πρέπει ν αγοράσεις, έτσι πιάνεις λίγο την κουβέντα με την γκόμενα που σερβίρει. Παίρνεις έναν καφέ, ένα κομμάτι πίτα. Ξεκουράζεσαι λιγάκι». Μάσησε αργά την τσίχλα του και τη στριφογύρισε με τη γλώσσα. «Πρέπει να ναι ζόρικο» είπε μ ουδέτερο τόνο ο Τζόουντ. Ο οδηγός τον κοίταξε καλά καλά για να δει μήπως τον κορόιδευε. «Πάντως παιχνιδάκι δεν είναι» είπε τσατισμένος. «Δείχνει εύκολο,

14 John Steinbeck 18 απλώς να κάθεσαι εδώ ώσπου να συμπληρώσεις το οχτάωρο ή μπορεί το δεκάωρο ή το δεκατετράωρό σου. Όμως ο δρόμος τον τρώει τον άνθρωπο. Πρέπει κάτι να κάνει. Άλλος τραγουδάει, άλλος σφυρίζει. Η εταιρεία δε μας αφήνει να χουμε ραδιόφωνο. Κάποιοι έχουν μαζί κάνα μπουκάλι, αλλ αυτοί δε μένουν πολύ στη δουλειά». Το τελευταίο το πε αυτάρεσκα. «Εγώ δεν πίνω ποτέ μέχρι να τελειώσω». «Αλήθεια;» ρώτησε ο Τζόουντ. «Ναι! Πρέπει κανείς να προσπαθεί να πάει μπροστά. Σκέφτομαι να κάνω κείνα τα μαθήματα δι αλληλογραφίας, πώς τα λένε. Να γίνω μηχανικός. Είν εύκολο. Απλώς μελετάς μερικά εύκολα μαθήματα στο σπίτι. Το σκέφτομαι. Κι έπειτα δε θα μαι αναγκασμένος να οδηγάω φορτηγά. Έπειτα θα λέω εγώ στους άλλους να τα οδηγάνε». Ο Τζόουντ έβγαλε ένα μπουκαλάκι ουίσκι απ την πλαϊνή τσέπη του σακακιού του. «Σίγουρα δε θες μια γουλιά;» είπε με περιπαιχτική φωνή. «Όχι, διάολε. Δεν το βάζω στο στόμα μου. Δεν μπορείς να πίνεις και να σπουδάζεις όπως θα σπουδάξω εγώ». Ο Τζόουντ ξεβούλωσε το μπουκάλι, ήπιε δυο γρήγορες γουλιές, το ξανατάπωσε και το βαλε πάλι στην τσέπη. Η αρωματική ζεστή μυρωδιά του ουίσκι γέμισε την καμπίνα. «Είσαι πολύ τσιτωμένος» είπε ο Τζόουντ. «Τι τρέχει έχεις κορίτσι;» «Έχω, αλλ έτσι κι αλλιώς θέλω να πάω μπροστά, να προκόψω. Εδώ και πολύ καιρό έχω έναν τρόπο να εκπαιδεύω το μυαλό μου». Το ουίσκι φάνηκε να χαλαρώνει τον Τζόουντ. Έστριψε κι άλλο τσιγάρο και τ άναψε. «Δεν πάω πολύ μακριά από δω», είπε. Ο οδηγός συνέχισε τότε: «Δεν το χω ανάγκη εγώ το ουίσκι. Εκπαιδεύω συνεχώς το μυαλό μου. Πάνε δυο χρόνια που μαθα πώς να το κάνω πήρα μαθήματα». Χάιδεψε με το δεξί χέρι το τιμόνι. «Ας πούμε ότι προσπερνάω κάποιον στο δρόμο. Τον κοιτάζω, κι όταν έχω περάσει προσπαθώ να θυμηθώ τα πάντα γι αυτόν, τι ρούχα φορούσε, τι παπούτσια, τι καπέλο πώς περπατούσε, μπορεί πόσο ψηλός ήταν, πόσο βαρύς, κι αν είχε τίποτα σημάδια. Τα καταφέρνω καλά. Φτιάχνω ολόκληρη εικόνα στο μυαλό μου. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα πρεπε να κάνω μαθήματα για να γίνω ειδικός στα δαχτυλικά αποτυπώματα. Δε φαντάζεσαι πόσα πράματα μπορεί να θυμάται κάποιος».

15 19 Τα σταφύλια της οργής Ο Τζόουντ ήπιε μια γρήγορη γουλιά απ το μπουκάλι. Τράβηξε την τελευταία ρουφηξιά απ το καπνισμένο τσιγάρο κι έπειτα το πίεσε με τον τυλώδη αντίχειρά του και το δείχτη του, να σβήσει η καύτρα. Έτριψε τη γόπα να διαλυθεί και την πέταξε απ το παράθυρο, αφήνοντας τον αέρα να του την αρπάξει από τα δάχτυλα. Τα μεγάλα λάστιχα τραγουδούσαν μια ψιλή νότα στην άσφαλτο. Τα σκούρα κι ήρεμα μάτια του Τζόουντ πήραν μια εύθυμη έκφραση κοιτώντας προς το βάθος του δρόμου. Ο οδηγός περίμενε κι έριξε μια ανήσυχη ματιά. Τελικά το μακρύ πανωχείλι του Τζόουντ τραβήχτηκε απ τα δόντια του σ ένα χαμόγελο, και γέλασε μέσα του, με τα γέλια να συνταράζουν το στήθος του. «Σου πήρε πολλή ώρα για να το χαμπαριάσεις, φιλαράκο». Ο οδηγός δεν τον κοίταξε. «Να χαμπαριάσω ποιο πράμα; Τι θες να πεις;» Τα χείλια του Τζόουντ τσιτώθηκαν για μια στιγμή πάνω από τα μακριά του δόντια, και τα γλειψε σαν σκύλος, δυο γλειψιές, μια σε κάθε κατεύθυνση, από το μέσον. Η φωνή του έγινε τραχιά. «Ξέρεις τι θέλω να πω. Μ έκοψες από πάνω μέχρι κάτω με το που μπήκα. Σ είδα». Ο οδηγός κοιτούσε ολόισια μπροστά κι έσφιγγε τόσο το τιμόνι, που οι χούφτες του φούσκωναν στη βάση του αντίχειρα και η ανάστροφή τους είχε ασπρίσει. Ο Τζόουντ συνέχισε: «Ξέρεις πούθε έρχομαι». Ο οδηγός ήταν αμίλητος. «Ε, δεν ξέρεις;» επέμεινε ο Τζόουντ. «Ναι, βέβαια. Δηλαδή... μπορεί. Αλλά δεν είναι δουλειά μου. Εγώ κοιτάζω τη δικιά μου δουλειά. Δε με νοιάζει». Και ξάφνου περίμενε βουβός. Τα χέρια του ήταν άσπρα ακόμα πάνω στο τιμόνι. Μια ακρίδα πήδησε απ το παράθυρο κι έπεσε πάνω στο ταμπλό, κι εκεί κάθισε κι άρχισε να ξύνει τα φτερά της με τα λυγισμένα πίσω ποδάρια της. Ο Τζόουντ άπλωσε το χέρι, έλιωσε με τα δάχτυλά του το όμοιο με καύκαλο, σκληρό κεφάλι της, κι άφησε την ακρίδα να την πάρει ο αέρας έξω απ το παράθυρο. Γέλασε ξανά μέσα του σκουπίζοντας από τ ακροδάχτυλά του τα κομματάκια του τσακισμένου εντόμου. «Με παρεξήγησες, κύριος» είπε. «Δεν το κρατάω κρυφό. Ναι, ήμουν στις ΜακΆλεστερ. Τέσσερα χρόνια. Και τούτα είναι τα ρούχα που μου δωσαν όταν βγήκα. Δε μου καίγεται καρφί ποιος το ξέρει. Και πάω στου γέρου μου για να μη χρειάζεται να λέω ψέματα για να βρω δουλειά».

16 John Steinbeck 20 Ο οδηγός είπε, «Δεν είναι δικιά μου δουλειά. Δεν είμαι εγώ τύπος που χώνει τη μύτη του». «Εμένα μου λες» είπε ο Τζόουντ. «Τούτη δω η μυτάρα σου πετιέται οχτώ μίλια μπροστά απ τη φάτσα σου. Είχες χώσει τη μυτάρα σου στις δουλειές μου όπως χώνει το πρόβατο τη μουσούδα του στο χορτάρι». Το πρόσωπο του οδηγού σφίχτηκε. «Με παρεξήγησες...» έκανε να πει αδύναμα. Ο Τζόουντ γέλασε. «Είσαι καλός τύπος. Με πήρες στο φορτηγό σου. Διάολε, πήγα φυλακή! Και λοιπόν; Θες να μάθεις γιατί πήγα, ε;» «Δεν είναι δικιά μου δουλειά». «Τίποτα δεν είναι δικιά σου δουλειά εκτός απ το να οδηγάς τούτο το καμιόνι, αλλ απ όλα αυτό είναι που σε νοιάζει λιγότερο. Κοίτα, βλέπεις κείνον εκεί το δρόμο μπροστά;» «Ναι». «Λοιπόν, κατεβαίνω εκεί. Ξέρω ότι ψοφάς να μάθεις τι έκανα, και δεν είμαι τύπος που θα σ απογοητεύσει». Το οξύ βουητό της μηχανής ελαττώθηκε και το τραγούδι των λάστιχων χαμήλωσε. Ο Τζόουντ έβγαλε το μπουκάλι του κι ήπιε άλλη μια γουλιά. Το φορτηγό σταμάτησε κει που ένας χωματόδρομος ξεκινούσε κάθετα απ τη δημοσιά. Ο Τζόουντ βγήκε και στάθηκε δίπλα στο παράθυρο της καμπίνας. Η κάθετη εξάτμιση έβγαζε τον σχεδόν αόρατο μπλε καπνό της. Ο Τζόουντ έσκυψε προς τον οδηγό. «Ανθρωποκτονία», είπε βιαστικά. «Είναι λέξη μακρυνάρι και σημαίνει ότι σκότωσα κάποιον. Έφαγα εφτά χρόνια. Μ έβγαλαν στα τέσσερα γιατί δεν είχα μπλεξίματα». Τα μάτια του οδηγού στάθηκαν στο πρόσωπο του Τζόουντ να τ απομνημονεύσουν. «Δε σε ρώτησα να μου πεις» είπε. «Εγώ κοιτάω τη δουλειά μου». «Μπορείς να το πεις σ όλα τα μαγερειά από δω μέχρι την Τεξόλα». Χαμογέλασε. «Αντίο, φίλε. Φέρθηκες καλά. Αλλά κοίτα, όταν έχεις περάσει λίγο καιρό στη στενή, μυρίζεσαι από μακριά μια ερώτηση. Με το που άνοιξες το στόμα σου, μόνο που δεν τη φώναξες τη δικιά σου». Χτύπησε τη μεταλλική πόρτα με τη χούφτα του. «Σ ευχαριστώ που με πήρες» είπε. «Αντίο». Έκανε μεταβολή και προχώρησε στο χωματόδρομο.

17 21 Τα σταφύλια της οργής Για μια στιγμή ο οδηγός έμεινε να τον κοιτά κι έπειτα φώναξε, «Καλή τύχη!» Ο Τζόουντ κούνησε το χέρι δίχως να γυρίσει. Έπειτα η μηχανή μούγκρισε, η ταχύτητα μπήκε και το μεγάλο κόκκινο φορτηγό κύλησε βαριά.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Πήγα στην αγορά με τα πουλιά Κι αγόρασα πουλιά Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια Κι αγόρασα λουλούδια Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37 Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda

Διαβάστε περισσότερα

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές...

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές... 1.... εξ ουρανού... στο δωμάτιό του... ακατάστατο. Ακούει μουσική δυνατά... παίζει ηλεκτρική κιθάρα... χτυπιέται [πλάτη στο κοινό]... πόρτα κλειστή... ανοίγει... μπαίνει η μάνα του... σάντουιτς σε πιάτο...

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Twitter: @RaniaSin Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΟΝΚ 3 Ο ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΡΙΚΑΣ Τίτλος πρωτοτύπου: ERICA S ELEPHANT Συγγραφέας: Sylvia Bishop Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη Επιμέλεια- ιόρθωση: Αντωνία Κιλεσσοπούλου Text Sylvia Bishop,

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Το τελευταίο όνειρο της γέρικης βελανιδιάς Κάπου σε κάποιο δάσος, εκεί στον λόφο που βρίσκονταν κοντά σε μια πλατιά

Διαβάστε περισσότερα

CILLA & ROLF BÖRJLIND. Η μεγάλη παλίρροια. Μετάφραση Άμπυ Ράικου ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

CILLA & ROLF BÖRJLIND. Η μεγάλη παλίρροια. Μετάφραση Άμπυ Ράικου ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ CILLA & ROLF BÖRJLIND Η μεγάλη παλίρροια Μετάφραση Άμπυ Ράικου ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ Τίτλος πρωτοτύπου: Spring Tide Συγγραφέας: Cilla & Rolf Börjlind Μετάφραση: Άμπυ Ράικου Επιμέλεια-

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. 1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννα Κυρίτση Η μπουγάδα του Αι-Βασίλη Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Σήμερα ο Αϊ-Βασίλης ξυπνά απ τα χαράματα. Έξι μόνο μέρες μένουν ως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κι ένα σωρό δουλειές τον

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Α Σ Τ Ε Ρ Η Σ. -Εσύ είσαι ο Άρχος γιατί είσαι δυνατός και τα φύλλα σου μοιάζουν με στέμμα

Α Σ Τ Ε Ρ Η Σ. -Εσύ είσαι ο Άρχος γιατί είσαι δυνατός και τα φύλλα σου μοιάζουν με στέμμα Α Σ Τ Ε Ρ Η Σ Συγγραφέας: Μαρία Παπαδοπούλου Στην πλαγιά ενός βουνού, μπροστά από μια μεγάλη φουντωτή βελανιδιά, ζούσε ένα μικρό λουλούδι. Ηλιάνθη ήταν το όνομά της και της ταίριαζε πολύ γιατί τα πέταλά

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία του Φερδινάνδου Συγγραφέας: Μούνρω Λιφ. Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου

Η ιστορία του Φερδινάνδου Συγγραφέας: Μούνρω Λιφ. Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Η ιστορία του Φερδινάνδου Συγγραφέας: Μούνρω Λιφ. Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Μια φορά κι έναν καιρό στην Ισπανία υπήρχε ένας μικρός ταύρος που το όνομά του ήταν Φερδινάνδος. Όλοι οι άλλοι μικροί

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Ανθολόγηση-Επιμέλεια Κυριάκος Αθανασιάδης Εικονογράφηση Αλέξανδρος Τζάλλας ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕΙΡΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ Συγγραφείς: Χάρης Βλαβιανός, Λώρη Κέζα, Μιχάλης

Διαβάστε περισσότερα

Τ Ο Υ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΟΥΚΑ

Τ Ο Υ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΟΥΚΑ Π Ε Ν Τ Ε Ν Ε Α Π Ο Ι Η Μ Α Τ Α Τ Ο Υ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΟΥΚΑ / Κανιάρης Μην πας στο Ντητρόιτ Ουρανός-λάσπη Ζώα κυνηγούν ζώα Η μητέρα του καλλιτέχνη πάνω σε

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ Λεμεσός 1995-1998 2 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ 3 4 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Ένα τρελό αστέρι Εκείνη τη νύχτα του Μάη ο ουρανός ήταν ολοκάθαρος. Μια απαλή ομίχλη θόλωνε το φως των

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα...

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Αμέσως έβγαλα το κινητό από τη θήκη και έστειλα μήνυμα στο κινητό της μαμάς πού

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Αγγελική Δαρλάση. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Αγγελική Δαρλάση Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΕΡΑ Αγγελική Δαρλάση Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή Διόρθωση: Αντωνία Κιλεσσοπούλου 2010, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

Πρώτες μου απορίες. ΚΟΙΤΑΖΑ τ αγόρια και σκέπτουμουν. [7]

Πρώτες μου απορίες. ΚΟΙΤΑΖΑ τ αγόρια και σκέπτουμουν. [7] A Πρώτες μου απορίες ΚΟΙΤΑΖΑ τ αγόρια και σκέπτουμουν. Ο Λουκάς έγραφε σιωπηλά, τα φρύδια του σουφρωμένα, θυμωμένος ακόμα, ενώ ο Βρασίδας, με τα χέρια στις τσέπες, πήγαινε κι έρχουνταν, κάθουνταν και σηκώνουνταν,

Διαβάστε περισσότερα

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Φύλλο εργασίας 1 Ερµηνεύουµε σύµβολα! Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; Επικοινωνούµε έτσι κι αλλιώς 26 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; Σύνολο: (Κάθε σωστή.

Διαβάστε περισσότερα

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας Έρικα Τζαγκαράκη Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας στην μικρη Ριτζάκη Σταματία-Σπυριδούλα Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας ISBN: 978-618-81493-0-4 Έρικα Τζαγκαράκη Θεσσαλονίκη 2014 Έρικα Τζαγκαράκη

Διαβάστε περισσότερα

ΣΕΡΒΙΣ ΒΑΤΣΑΚΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΣΕΡΒΙΣ ΒΑΤΣΑΚΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ Γ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΣΕΡΒΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ένα καλό σέρβις είναι ένα από τα πιο σημαντικά χτυπήματα επειδή μπορεί να δώσει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην αρχή του πόντου. Το σέρβις είναι το πιο σημαντικό

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 6-8 ετών. Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών

Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 6-8 ετών. Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 6-8 ετών Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών Όταν κυκλοφορούμε στο δρόμο μπορούμε να συναντήσουμε

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Ανθολόγηση-Επιμέλεια Κυριάκος Αθανασιάδης Εικονογράφηση Αλέξανδρος Τζάλλας ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕΙΡΑ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ Συγγραφείς: Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος,

Διαβάστε περισσότερα

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε!

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε! 20 Χειμώνας σε μια πλατεία. Χιονίζει σιωπηλά. Την ησυχία του τοπίου διαταράσσουν φωνές και γέλια παιδιών. Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά: τα δίδυμα, ο Θανούλης και ο Φανούλης, και η αδελφή τους η Μαριάννα.

Διαβάστε περισσότερα

νται. Σύρματα παράλληλα μεταξύ τους, όμως από κάτω προς τα πάνω παράλληλα. Σαν πεντάγραμμο.

νται. Σύρματα παράλληλα μεταξύ τους, όμως από κάτω προς τα πάνω παράλληλα. Σαν πεντάγραμμο. Πηγαινέλα ι ΛοΦοι ΠρωΤΑ, στη μέση, δύο οι λόφοι στη μέση, κρανίου τόπος απλώνεται κάτω γυμνός. Βράχοι μονάχα από γύρω αδειανοί, άσπροι. Και κάτι άλλοι ξεραμένοι. Και κάτι άλλοι. οι πυλώνες μετά, μεγάλος,

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΩΝ ΡΟΔΟΥ. Ρόδος 2016 I.S.B.N

ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΩΝ ΡΟΔΟΥ. Ρόδος 2016 I.S.B.N ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΩΝ ΡΟΔΟΥ Ρόδος 2016 I.S.B.N. 978-960-98450-4-5 2 ΕΚΔΟΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΩΝ ΡΟΔΟΥ Θεολόγος, 85106 Ρόδος Τηλ./Fax: 2241041255 e-mail:

Διαβάστε περισσότερα

Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη

Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη Τούτη εδώ είναι μια ιστορία για ένα κοριτσάκι, τη Μαριόν, που ζούσε σ ένα βόρειο νησί, σε μια πόλη που την έλεγαν Νεμπγιαβίκ. Ήταν ένα μέρος με

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» 4 ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ 2015-2016 2 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ» «Πρόσεχε τι πετάς, είναι η

Διαβάστε περισσότερα

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου - από τον Φουάτ σε τρεις εταιρίες χρήματα... μπλου μπρουμέλ, άλλη μια P.A κάπως έτσι και άλλη μία που μου είχες πει

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Χρόνια ήρθαν, χρόνια πάνε, και στη ζούγκλα κάποτε, ζούσε ένα μικρό λιοντάρι, ο Λεωνίδας που όμως είχε μια μεγάλη οικογένεια. Ο μπαμπάς, η μαμά, οι θείοι και οι θείες, οι παππούδες

Διαβάστε περισσότερα

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον

Διαβάστε περισσότερα

Σελίδα 1 Σελίδα 2 Το παρόν έργο είναι πνευματική ιδιοκτησία της συγγραφέα και προστατεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου 2121/1993 και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν και

Διαβάστε περισσότερα

Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014

Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014 Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοστρόγγυλο σαν σφαίρα καρπούζι, φορτωμένο μαζί με άλλα καρπούζια πάνωπάνω στην καρότσα ενός αγροτικού αυτοκινήτου. Ο αγρότης πήγαινε

Διαβάστε περισσότερα

9 Η 11 Η Η Ο Ο

9 Η 11 Η Η Ο Ο Περιεχόμενα Το βενζινάδικο... 9 Η βαλβίδα... 11 Η απόδραση.... 12 Τα μαγικά κουρελάκια... 13 Τα τραμόπαιδα... 14 Η μέδουσα.... 15 Μπέργκερ............................. 16 Πάρτι γενεθλίων... 18 Όλα τα ατίθασα

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει...

Ο γιος του ψαρά. κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... Ο γιος του ψαρά κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει... ια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ψαράς που δεν είχε παιδιά. Κάποια μέρα, εκεί που πήγαινε με

Διαβάστε περισσότερα

ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΧΕ ΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΕΜΑ: εξιότητες κοψίματος Σβούρες ΤΑΞΗ: Α-Β

ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΧΕ ΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΕΜΑ: εξιότητες κοψίματος Σβούρες ΤΑΞΗ: Α-Β ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΧΕ ΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΕΜΑ: εξιότητες κοψίματος Σβούρες ΤΑΞΗ: Α-Β ΗΜ/ΝΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Σεπτέμβριος Αφόρμηση: ίνω στα παιδιά σε χαρτόνι φωτοτυπημένη μια σβούρα και τους

Διαβάστε περισσότερα

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό τέλος. Κρέμομαι στο χείλος ενός γκρεμού από τις άκρες των σπασμένων μου νυχιών. Το μόνο πράγμα που βρίσκεται ανάμεσα σ εμένα

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 11ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ Α ΤΑΞΗ 2014-2015 Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού Τα παιδιά χωρίζονται σε 3 ή 4 ομάδες. Ο αρχηγός κρύβει κάποιον θησαυρό. Όλες οι ομάδες διαβάζουν

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας...

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Διαβάστε αποσπασματικά το παραμύθι: Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Το παραμύθι είναι και για αγοράκι αλλά, για της ανάγκες του δείγματος σας παρουσιάζουμε πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα

Διαβάστε περισσότερα

Το μυστήριο του εξαφανισμένου παπαγάλου

Το μυστήριο του εξαφανισμένου παπαγάλου Το μυστήριο του εξαφανισμένου παπαγάλου Το μυστήριο του εξαφανισμένου παπαγάλου ΣΕΙΡΑ: ΑΡΣΕΝ & ΦΑΝΤΟΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟ Ι ΙΩΤΙΚΟΤΑΤΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ #1:Το μυστήριο του εξαφανισμένου παπαγάλου Συγγραφείς: Κυριάκος Αθανασιάδης,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Σκηνή 1 η Μουσική... ανοίγει η αυλαία σιγά σιγά... projector τοπίο με τις τέσσερις εποχές του χρόνου... στη σκηνή τέσσερις καρεκλίτσες, η καθεμία ζωγραφισμένη με την αντίστοιχη εποχή... Μπαίνει η πολύ

Διαβάστε περισσότερα

λινη βάση του κουνιστού αλόγου την είχε μισοφάει

λινη βάση του κουνιστού αλόγου την είχε μισοφάει ταν παραμονή Χριστουγέννων και ο Θίοντορ πάλευε ν ανοίξει ένα χαρτόκουτο. Και το χαρτόκουτο τον κέρδιζε. Κάποιος είχε επιδείξει μεγάλο ζήλο χρησιμοποιώ ντας την κολλητική ταινία. Κάποιος ήθελε να είναι

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

Αυήγηση της Οσρανίας Καλύβα στην Ειρήνη Κατσαρού

Αυήγηση της Οσρανίας Καλύβα στην Ειρήνη Κατσαρού Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας χωριάτης κι ήτανε φτωχός. Είχε ένα γάιδαρο και λίγα τάλαρα. Εσκέφτηκε τότε να βάλει τα τάλαρα στην ουρά του γαϊδάρου και να πάει να τον πουλήσει στο παζάρι στην πόλη. Έτσι

Διαβάστε περισσότερα

Παναγιώτης Πεϊκίδης PAE8397. Σενάριο μικρού μήκους

Παναγιώτης Πεϊκίδης PAE8397. Σενάριο μικρού μήκους Παναγιώτης Πεϊκίδης PAE8397 Σενάριο μικρού μήκους Παναγιώτης Πεϊκίδης 2/11/2009 This work is licensed under the Creative Commons Creative Commons Attribution-Non- Commercial-Share Alike 3.0 Greece Licence.

Διαβάστε περισσότερα

Η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του Ηλία

Η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του Ηλία Βασίλης Τερζόπουλος Ο Ηλίας ζει παρέα με τον σκύλο του τον Ρούντολφ και δουλεύει στο ταχυδρομείο της πόλης του. Όταν μεγάλωσε, όμως, πήρε μια σημαντική απόφαση και κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς βρίσκεται

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ Α ΣΚΗΝΗ: (Αυγό+κότα) ΑΥΓΟ: Γεια σας, εγώ είμαι ο Μήτσος. Ζω σ αυτό το κοτέτσι σαν όλα τα αυγά. Βαρέθηκα όμως να μαι συνέχεια εδώ. Θέλω να γνωρίσω όλον τον κόσμο. Γι αυτό σκέφτομαι

Διαβάστε περισσότερα

Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 9-12 ετών. Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών

Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 9-12 ετών. Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 9-12 ετών Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών Γεια σας, παιδιά! Είμαι ο φίλος σας, ο Τροχονόμος! Η

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου

μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου Ένα H κουρούνα διέσχισε τον ουρανό, χτυπώντας αργά τα φτερά της. Ταπ, ταπ, ταπ. Ήταν νύχτα, δεν είχε ακόμα ξημερώσει, και με τα κατάμαυρα φτερά της μπορούσε να πετάει στον αέρα

Διαβάστε περισσότερα

Ίνγκο Ζίγκνερ. Ο μικρός δράκος. Καρύδας. Ο θησαυρός της ζούγκλας. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Ίνγκο Ζίγκνερ. Ο μικρός δράκος. Καρύδας. Ο θησαυρός της ζούγκλας. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου Ίνγκο Ζίγκνερ Ο μικρός δράκος Καρύδας Ο θησαυρός της ζούγκλας Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου Περιεχόμενα 1. Στον Κόλπο των Βράχων 2. Το Μεγάλο Φίδι 3. Ο Τίγρης της Ζούγκλας 4. Ο Κροκόδειλος του Ποταμού 5.

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

Γρίφος 1 ος Ένας έχει μια νταμιτζάνα με 20 λίτρα κρασί και θέλει να δώσει σε φίλο του 1 λίτρο. Πώς μπορεί να το μετρήσει, χωρίς καθόλου απ' το κρασί να πάει χαμένο, αν διαθέτει μόνο ένα δοχείο των 5 λίτρων

Διαβάστε περισσότερα

Έπαιξαν χιονoπόλεμο, έφτιαξαν και μια χιονοχελώνα, κι όταν πια μεσημέριασε, γύρισαν στη φωλιά τους κι έφαγαν με όρεξη τις λιχουδιές που είχε

Έπαιξαν χιονoπόλεμο, έφτιαξαν και μια χιονοχελώνα, κι όταν πια μεσημέριασε, γύρισαν στη φωλιά τους κι έφαγαν με όρεξη τις λιχουδιές που είχε Xmass_Nona_xelwna_Layout 1 1/10/13 1:14 μ.μ. Page 7 Τ ο πρωί των Χριστουγέννων η νόνα Χελώνα και τα δέκα της εγγόνια ξύπνησαν, όπως κάθε χρόνο, από τον χειμωνιάτικό τους ύπνο, για να γιορτάσουν τη μεγάλη

Διαβάστε περισσότερα

Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα

Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα Ρόμπερτ Μανσκ Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Κάποτε υπήρχε μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Ελισάβετ Ζούσε σε ένα κάστρο και είχε ακριβά ρούχα πριγκίπισσας Επρόκειτο

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα. Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό

Διαβάστε περισσότερα